Luani i Nemes

Kishte koh q krahina e Nemes nuk gjente prehje dhe qetsi nga ai luan i tmerrshm q sillej si hije e frikshme ngado. Banort rinin me zemr t ngrir kur dgjonin ulrimat e tij n muzg. Barinjt sillnin prher e m pak bagti se merrnin pr verim dhe nnat mbyllnin fmijt n shtpi pa pernduar ende dielli nga frika e msymjeve t luanit q shtiste vemtitar npr rrethina. Herakliukishte dgjuar pr t gjitha kto dhe zemra i ishte mbushur me pezm. Ai mezi priste t ndeshej me egrsirn, ndonse e dinte shume mir se do ta kishte t vshtir t dilte fitimtar. Kur arriti n vend, banort i treguan Herakliut shpelln n t ciln jetonte luani she u larguan turravrap nga frika se mos bisha kthehej n befas n guv. Ai luan ka lkur q shpohet as nga shpata m e mpreht. Shigjetat dhe ushtat nuk munden ta grvishtin. Ato i krcejn mbi trup pa e plagosur sit jen kleka sharpash, i thoshin t friksuar dashamirt. Mos u nis, Herakli! Do t t shqyej egrsira Nuk e ke par se dhe ret n qiell shprndahen kur ulrin luani?! i thoshin ata. Herakliu u vu pr udh menjher Pranda duhet t nisem, u tha ai, q jut shptoni nga ky makth q po ju shkurton jetn. Herakliu e kishte nj prvoj nga vrasja e luanit ne malin Citeron. Ai eci i drejtuar nga uhmat q egrsira kishte ln andejpari. Shkonte I vetm prmes pyllitq t onte drejt e te guva. Me t nuhatur ern e huaj luani doli nga zgavra dha, sapo dalloi Herakliun, lsshoi nj piskam t tmerrshme. Krkon t m friksoj? tha Herakliu me vete. Shpejt do t shohim se cili nga ne tutet dhe cili sht m i fort. Herakliu flaku tej shpatn, harkun dhe shigjetat dhe, meq e dinte se luant sulmojn gjithmon ballas iu arua drejt, pr ta shtyr n brendsi t shpells. Luanit nuk mbetej rrug tjetr: t hynte n shpell, ose t vrtitej tre hapa, ose t vrtitej mbi Heraklin. Me t vrtet luani, pasi uspraps dy-tre hapa, luani u hidh mbi Herakliun dhe u prpoq ta rrzonte me aponjt tapanxha. Heroi u shmang paksa, e la luanin t binte shyt prdhe, e mbrtjheu mes krahve t vet t hekurt dhe e shtrngoi pa mshir, derisa bisha nxori frymn e fundit dhe u shtri prtok e ngordhur. Herakliu qndroi nj cop her duke e kqyrur ngultas bishn e shrtrir t mundur. Ishte nj luan madhshtor, Mendoi dhe sakaq nisi ti rripte lkurn sipas urdhrit t Euristeut. Kjo sht lkur e paprshkueshme nga heshtat, mendoi ai, dhe do t ishte mir ta mbaja krahve pr vete si leshnik dhe si mburoj. Ndrsa kokn sa nj shpell t luanit do ta bj tarogz e ta v n kok. Th kshu dhe mori rrugn e kthimit pr tek Euristeu I knaqur nga prmbushja e detyrs s par, mbreti mendoi t prdort forcn dhe kurajon e heroit pr t kryer ndrrn e vet t hershme. Un mund t shfaros me an t Herakliut gjith armiqt e mi, mendoi aid he u skrmit.