Συγκριτικός πίνακας χαρακτηριστικών Παραδοσιακής και

Μοντέρνας ποίησης
Παραδοσιακή ποίηση Μοντέρνα ποίηση
Έμμετρος στίχος
Ποιητικό λεξιλόγιο
Στίξη κανονική
Διατήρηση των κοινών νοημάτων των
λέξεων
ογική ανάπτ!ξη το! "έματος
Έλλογη νοηματική αλληλο!χία
#ίτλος προ$δεαστικός% δηλωτικός το!
περιεχομένο!
!ρισμός
&λε'"ερος στίχος
(α"ημερινό λεξιλόγιο
)κανόνιστη στίξη
Πολ!σημία% νέα νοηματική *όρτιση
λέξεων+ πρωτότ!πη χρήση σ!μ,όλων
-ποδήλωση ή απόκρ!.η το! "εματικο'
κέντρο!
Δ!σνόητη ποίηση+άλογο στοιχείο
#ίτλος προ,ληματικός% νοηματικά
ανενεργός
Δραματικότητα
Γνωρίσματα των διαφόρων ρευμάτων στην ποίηση
Γνωρίσματα του Ρομαντισμοú
Η πίστη στην απελευθερωτική και δημιουργική δύναμη της φαντασίας και του συναισθήματος
Η αποθέωση της ελευθερίας
Το πάθος και ο λυρισμός
Η τάση προς τον οραματισμό, την αναπόληση και τη νοσταλγία
Βαθιά εκτίμηση της ομορφιάς της φύσης και θέασή της ως πνευματικής δύναμης που
παρακινεί σε υµηλές υπερµάσεις.
Η προτίμηση ορισμένων «σκηνικoν», όπως φεγγαρόλουστων τόπων και θαλασσινoν τοπίων
κ.ά.
O ¿ειμαρρoδης λόγος και ο πλούτος των εκφραστικoν μέσων, ιδιαίτερα των εικόνων.
Γνωρίσματα του Παρνασσισμοú
Η στροφή προς τον αρ¿αίο κόσμο
Η ¿αλιναγoγηση του πάθους και του συναισθήματος
Η έντε¿νη επεÇεργασία των στί¿ων, η προσεγμένη ομοιοκαταληÇία και την ακρίµεια στην
έκφραση (προσπάθεια ποιητoν να δoσουν στα ποιήματά τους την ομορφιά ενός αρ¿αίου
αγάλματος)
O η¿ηρός και ρωμαλέος στί¿ος
Η προσπάθεια αποτύπωσης του εÇωτερικού κόσμου
Η συμπύκνωση των νοημάτων.
Στην «παραδοσιακή» ποίηση (Ρομαντισμός, Παρνασσισμός)
Τα ποιήματα έ¿ουν:
• Zυγκεκριμένο θέμα και θεματικά μοτίµα, όπως πατρίδα, φύση, όραμα, έρωτας,
θάνατος)
• Nοηματική αλληλου¿ία
• Mέτρο, ομοιοκαταληÇία, στροφές
• Hροσεκτικό λεÇιλόγιο
• Aυρισμό και μουσικότητα
Γνωρίσματα του ΣυμþοKισμοú
Aιακριτική και υποµλητική έκφραση συναισθημάτων
Hοιητικός ρεμµασμός,
Oολές και ακαθόριστες εικόνες,
Kλίμα μελαγ¿ολίας και
Mουσικότητα του στί¿ου.
Γνωρίσματα του Μοντερνισμοú
Η επιθυμία για απελευθέρωση της ατομικότητας του ανθρoπου
Η συνειρμική λειτουργία της μνήμης
Η ερμητικότητα, η σκοτεινότητα, η αφαίρεση και το δραματικό στοι¿είο της γραφής.
Η ενσωμάτωση στο μοντέρνο ποιητικό λόγο çωντανoν στοι¿είων της παράδοσης (ποιητικού
ρυθμού, υιοθέτηση της γλoσσας της δημοτικής ποίησης κ.ά.)
Η συμφιλίωση του θέματος με την απόλυτη καθαρότητα της εικόνας.
Mια εγγενής μουσικότητα, που αναµρύçει απ' ευθείας από τον ποιητικό λόγο.
Η ¿ρήση μυθικoν υπαινιγμoν και αναφορoν στο αρ¿αίο παρελθόν.
Η έμφαση στο τοπίο και στο φως
Η αναπόληση του παρελθόντος με ένα αίσθημα μελαγ¿ολίας, που οφείλεται στο µάθεμα της
αυτογνωσίας και στην αναçήτηση μιας αυθεντικής çωής.
Η κυριαρ¿ία της έννοιας του τραγικού, της τραγικής θεoρησης της ιστορίας.
Η επιλογή μορφικoν ελευθεριoν.
Γνωρίσματα του YπερρεαKισμοú
Zυνειρμική σύνθεση σκηνoν, όπως ακριµoς γίνεται στην κατάσταση του ονείρου.
Aπουσία αισθητικής επεÇεργασίας του στί¿ου
Aπρόοπτο και ειρωνικό στοι¿είο
Fλωσσικές ανατροπές
Kαταγραφή μιας µυ¿ικής πραγματικότητας.
Oι λέÇεις αποκτούν μια δική τους ακριµολογία και αυτοδυναμία και παραπέμπουν στο μυστικό
κόσμο του ασυνειδήτου.
Eικονοπλαστική φαντασία
Yποτυπoδης στίÇη
Aποθέωση των αισθήσεων
Στη μοντέρνα ποίηση - (ΣυμþοKισμός, Μοντερνισμός,
YπερρεαKισμός)
• O στί¿ος απελευθερoνεται από δεσμεύσεις
• Το θέμα συ¿νά δεν είναι ένα και συγκεκριμένο
• Oι λέÇεις «αποσυνδέονται» από το νόημά τους με τη ¿ρήση μεταφορικού λόγου και
συμµόλων
• Yπάρ¿ει πολυσημία αλλά και ελλειπτικότητα
• Aεν υπάρ¿ει πάντοτε λογικός ειρμός
• Zυ¿νά έ¿ουμε καταγραφή ελεύθερων συνειρμoν και απελευθέρωση του
υποσυνειδήτου
• Xρήση της φαντασίας και του ονείρου
• Oι λέÇεις αποκτούν δυναμική παρουσία
• Fίνεται μεγαλύτερη ¿ρήση εικόνων, που διακρίνονται από εκφραστική τόλμη.