ISL 11

Menghasilkan peta minda tentang unsur-unsur dalam perlembangaan berdasarkan bahan rujukan.

Wujudkan ratusan tahun sebelum perlembagaan diwujudkan pada tahun 1957.

Menstabilkan sistem politik negara dan laporan yang dibuat oleh Suruhanjaya Reid menekankan betapa pentingnya perlembagaan mengambil kira faktor-faktor sejarah, tradisi, ekonomi dan sosial yang wujud sebelum tahun 1957.

Kepentingan unsur-unsur tradisi dalam Perlembangaan Malaysia

Dilindungi di bawah Akta Hasutan dan dianggap sebagai isu-isu sensitif yang dilarang daripada dijadikan isu perbincangan awam.

Pra-syarat dan permuafakatan dipersetujui dan diterima oleh orang Melayu dan bukan Melayu, iaitu orang Melayu diberikan hak istimewa, Islam menjadi agama persekutuan dan Bahasa Melayu diterima sebagai bahasa kebangsaan sebagai pra-syarat penerimaan hak kewarganegaraan oleh etnik bukan Melayu.

ISL 11

Perkara-Perkara yang Menyentuh Hubungan Etnik Dalam Perlembangan Malaysia

Perkara 8 iaitu persamaan dan hak sama rata dan pengecualian peruntukan ini dalam soal agama, kedudukan istimewa Melayu dan seumpamanya.

Perkara 10 (4) iaitu batasan hak kebebasan bersuara daripada menyentuh kedudukan Raja-Raja, Islam, orang Melayu, kewarganegaraan dan seumpamanya.

Perkara 38 iaitu kuasa Majlis Raja-Raja menghalang Parlimen membuat undangundang yang menyentuh kedudukan Raja-Raja Melayu, orang Melayu dan bahasa Melayu dan Islam.

Perkara 150 (6a) iaitu kedudukan Agama Islam, Adat istiadat Melayu dan Bumiputera Sabah dan Sarawak, kewarganegaraan meskipun dalam keadaan darurat.

Perkara 152 iaitu kedudukan bahasa Melayu sebagai bahasa Kebangsaan tanpa menafikan hak-hak bangsa lain menggunakan bahasa mereka

Perkara 153 iaitu kedudukan istimewa orang-orang Melayu tanpa menafikan kedudukan yang sah kaum lain.

ISL 11

Bahasa Kebangsaan

Pemerintahan beraja

UNSUR-UNSUR TRADISI

Agama persekutuan

Kedudukan istimewa orang Melayu dan Bumiputera Sabah dan Sarawak

ISL 11

Bahasa kebangsaan ialah bahasa Melayu (Rasmi).

Bahasa Kebangsaan (Perkara 152)

Memperuntukkan tiada siapa boleh dilarang atau ditahan daripada menggunakan (selain maksud rasmi) atau mengajar atau belajar bahasa lain.

ISL 11

Perkara 3 (1):Agama Islam ialah agama rasmi bagi Persekutuan.

Agama Islam

Memperuntukkan suatu fasal imbangan; agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai di mana-mana bahagian Persekutuan

Setiap agama mempunyai hak untuk menguruskan hal ehwal agama sendiri, menubuh dan meyelenggara institusi bagi maksud agama atau khairat dan memiliki harta untuk memegang dan mentadbir mengikut undang-undang.

Perkara 11(4), Perkara 12(2), Perkara 121 (1A).

ISL 11

Kedudukan Istimewa Orang Melayu Dan Bumiputera Sabah Dan Sarawak

Perkara 153 Mempunyai hak istimewa meliputi jawatan dalam perkhidmatan awam, biasiswa, pendidikan, perniagaan dan kemudahan khas yang lain. Yang Dipertua Agong bertanggungjawab untuk melindungi kaum-kaum lain dan hak-hak mereka yang sah menurut peruntukan lain. Begitu tidak boleh dilaksanakan jika ia mengakibatkan kehilangan sebarang jawatan awam yang dipegang oleh sesiapa atau penarikan sebarang biasiswa atau keistimewaan yang dinikmati oleh kaum lain atau perlucutan atau penamatan permit lesen yang dipegang olehnya

Perkara 86 & 90 Tanah rizah orang Melayu yang memberi kuat kuasa undang-undang Perlembangaan kepada undang sedia ada berkenaan perkara melindungi tanah rizab orang Melayu daripada diselenggarakan oleh orang bukan Melayu.

Perkara 160 Melayu ditakrifkan sebagai lazimnya bertutur dalam Bahasa Melayu, menganuti agama Islam dan mengamalkan adat istiadat Melayu.

Bumiputera di Sabah Anak atau cucu kepada seorang daripada suatu kaum asli Sabah dan dia telah dilahirkan di Sabah.

Bumiputera di Sarawak Terdiri daripada mana-mana satu kaum asli iaitu Bukitan, Bidayuh, Dusun, Dayak Laut, Dayak Darat, Kadayan, Kalabit, Kayan, Kenyah,Kajang,Lugat, Lisum,melayu, Melanau, Murut, Penan, Sian, Tagal, Tabun dan Ukit atau dia berketurunan campuran daripada kaum tersebut.

ISL 11

Wujud dalam system social di negerinegeri Melayu sejak berabad-abad lamanya.

Raja mempunyai kuasa mutlak dalam setiap pemerintahan dan pentadbiran negeri dengan dibantu oleh pembesar-pembesar yang dilantik, khursusnya sebelum penjajahan British.

Pemerintahan Beraja
Kuasa mutlak raja bermula menjadi terhad semasa penjajahan British, iaitu raja mesti menerima nasihat Residen British dalam semua perkara kecuali dalam adat istiadat Melayu dan agama Islam. Raja juga mempunyai kuasa dalam setiap pemerintahan dan pentadbiran negeri dengan dibantu oleh pembesarpembesar yang dilantik.

Manakalah institusi beraja terus dikekalkan selepas Malaysia mencapai kemerdekaan di bawah konsep raja berperlembagaan selaras dengan sistem demokrasi. Raja Berperlembagaan menjadi ikutan kepada raja-raja dengan lunas-lunas perlembagaan yang telah ditetapkan