Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 12

ppftmPm&Sifpepf wdkufzsufa&;onf trsdK;om;a&;wm0efjzpfonf/
t x l; a q m i f; y g ;
အက်ဥ္းေထာင္တြင္းမွ ဘုရားသားေတာ္မ်ား
ဆႎၬဴပသံဃာႎႀင့္ လူထုကို စစ္အစိုးရက
အဳကမ္းဖက္႓ဖိႂခၾင္းႎႀိမ္နင္း owif;aqmif;yg;rsm;
ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 12
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 1


t x l; a q m i f; y g ;
အဳကမ္းဖက္႓ဖိႂခၾင္းႎႀိမ္နင္း owif;aqmif;yg;rsm;
ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 12
yHkEdSyfrSwfwrf;
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) twGuftxl;xkwfa0onf

2008 ckESpf
pifumyledKifiH
POLARIS BURMESE LIBRARY ( SINGAPORE )

Index: Polaris Burmese Library, LPK Library, Daw Aung San Suu Kyi, Bo Than
Shwe, Myanmar History, Myanmar Politic, Saffron Revolution,

September 25, 2007
Bush Announces Tighter

Sanctions on Myanmar
By STEVEN LEE MYERS and CHRISTINE HAUSER
http://www.nytimes.com/2007/09/25/world/25cnd-
bush.html?ei=5087%0A&em=&en=744d7aee876b1f43&ex=1190865600&pagewante
d=print
President George Bush addressing the United Nations today.
UNITED NATIONS, Sept. 25 — President Bush today chided nations to live up to the
rights and freedoms the United Nations promised six decades ago, announced new
sanctions on Myanmar and denounced the governments of Belarus, Cuba, Iran,
North Korea, Syria and Zimbabwe as “brutal regimes.”
Appearing at the opening of the 62nd session of the General Assembly, Mr. Bush
called on members of the United Nations to do more to support nascent democracies
and to oppose autocratic and tyrannical governments.
“Every civilized nation also has a responsibility to stand up for the people suffering
under dictatorship,” Mr. Bush said.
Mr. Bush’s sharp comments were typical of his attacks on countries that the United
States groups among the least democratic in the world. In the case of Myanmar, Mr.
Bush excoriated the country’s military government, which in the last few weeks has
faced the most extensive public protests in nearly two decades.
He outlined a tightening of financial sanctions on Myanmar and an extension of a

ban on visas of officials “responsible for the most egregious violations of human
rights” and their families.
“Americans are outraged by the situation in Burma, where a military junta has
imposed a 19-year reign of fear,” Mr. Bush said. “Basic freedoms of speech, assembly,
and worship are severely restricted. Ethnic minorities are persecuted. Forced child
labor, human trafficking, and rape are common.”

Mr. Bush was one of the first speakers to take the lectern on the assembly’s opening
day of speeches today, which also begins a week of diplomatic activity on the
sidelines.
Iran’s president, Mahmoud Ahmadinejad, is scheduled to address the assembly later

this afternoon, and other world leaders and government officials will speak during
the week.
Mr. Bush held separate talks at the Waldorf-Astoria Hotel today with Iraq’s prime
minister, Nuri Kamal al-Maliki, today, in which the two leaders touched on the need
for national reconciliation in Iraq, the necessity of passing new important legislation
and the need for a stronger Iraqi security force,
They also discussed issues related to Blackwater USA, a private American security
company involved in a shooting in Baghdad this month in which 11 people were
killed.
Mr. Maliki has said that the shooting of the Iraqi civilians amounts to a challenge to
the nation’s sovereignty. The Iraqi government has said it expects to refer criminal
charges to its courts in connection with the shooting.
The Blackwater subject arose between Mr. Maliki and Mr. Bush as part of a general
discussion of the recognition of Iraqi sovereignty, the national security adviser,
Stephen J. Hadley, told reporters. But he added that Mr. Maliki discussed Blackwater
directly with Secretary of State Condoleezza Rice.
“The United States and Iraq are working together to look at this incident and related
incidents,” he said.
An investigation is focusing on an episode on Sept. 16 in which Blackwater’s security

guards opened fire in Nisour Square in western Baghdad.
At least 11 people were killed. It was the seventh episode in which the Iraqi
authorities had cited Blackwater for the injurious behavior of its guards toward
civilians.
After their talks, Mr. Bush expressed support and confidence in Mr. Maliki, reflecting
his administration’s decision to continue backing him, an apparent reprieve after
American talk of pushing him aside.
“And so I want to thank you for your dedication and your commitment to laws that
will help this young democracy reconcile and move forward,” Mr. Bush said.
He noted that Mr. Maliki was “sitting in a vital region, and when you succeed —
which I’m confident you will — it’ll send a message to other people who believe in
peace.”
At the General Assembly before his meeting with Mr. Maliki, Mr. Bush spoke to an
audience that included representatives of some of the countries he singled out for
criticism, including Iran’s president, Mahmoud Ahmadinejad. Mr. Bush’s speech in
the assembly is likely to be the closest the two men come to each other this week.
Before the speech, Laura Bush, the first lady, walked directly past Mr. Ahmadinejad,
putting her right hand on the corner of his rostrum at one point, though no words
were exchanged.
The Cuban delegation, led by the foreign minister, Felipe Pérez Roque, walked out
during Mr. Bush’s speech, at the point where Mr. Bush said that in Cuba “the long
rule of a cruel dictator is nearing its end.”
Mr. Bush called the government of Robert Mugabe of Zimbabwe — the only world
leader he mentioned by name — “an assault on its people and an affront to the
principles” of the Universal Declaration of Human Rights.
Mr. Bush referred repeatedly to the declaration, citing its first article — “All human
beings are born free and equal in dignity and rights” — as well as the 23rd, 25th and
26th articles, which call for access to employment, health care and education.
The declaration, a nonbinding resolution, was negotiated in 1948 as a sort of

international Bill of Rights. It calls for freedom of speech, assembly, and religion and
prohibits slavery, torture and arbitrary detention.
The protests in Myanmar are taking place under the shadow of the possibility of a
violent crackdown by the government. In 1988, some 3,000 people were killed when
the military crushed larger pro-democracy protests. Although some reports have said
that truckloads of soldiers moved into position at one point during the protests in
Yangon today, the day’s protests dispersed without incident.
Since 1988, Myanmar has become the focus of international condemnation for its
abuses of human and political rights and its treatment of the pro-democracy leader
Aung San Suu Kyi, who has been under house arrest in Yangon for 12 of the past 18
years.
The United States has pressed for the release of Mrs. Aung San Suu Kyi. Myanmar’s
leaders, Mr. Bush said today, are “holding more than a thousand political prisoners”,
including Mrs. Aung San Suu Kyi, whose party he said had been elected
overwhelmingly.
According to news reports from inside Myanmar, which is mostly sealed off to
foreign reporters, about 4,000 monks gathered today, cheered on by several
thousand supporters. A smaller number were reported marching in the country’s
second largest city, Mandalay. The government later imposed a curfew.
In his remarks to the assembly, Mr. Bush touched on the issue of institutional reform
of the United Nations, saying that the United States was open to the prospect of
reform to the Security Council, including an expansion of its membership.

“We believe that Japan is well-qualified for permanent membership on the Security
Council, and that other nations should be considered, as well,”‘ he said.
Christine Hauser reported from New York. Seth Mydans contributed reporting
from Bangkok.
United Nations Secretary General Ban Ki-moon with President Bush today in New York.
TIMELINE-45 years of resistance and

repression in Myanmar
Wed Sep 26, 2007 11:24am BST
http://uk.reuters.com/article/topNews/idUKBKK24904220070926
(Reuters) - Myanmar soldiers and police have cracked down hard on the biggest
protests against military rule in 20 years, sealing off the Shwedagon Pagoda, firing
tear gas and arresting up to 200 monks on Wednesday.
Here is a timeline of the military's efforts to control the former Burma since it seized
power in a coup 45 years ago.
* March 1962: Army commander General Ne Win seizes power, ousting three-time
Prime Minister U Nu.
* March 1988: A fight between students and locals in a Yangon tea shop escalates
into demonstrations in which dozens of students are killed by riot police and troops.
-- September 18: General Saw Maung overthrows ruling Burma Socialist Programme
Party (BSPP) and establishes the State Law and Order Restoration Council
(SLORC) after two months of near daily demonstrations and food and fuel shortages
in Yangon. More than 3,000 demonstrators are killed in the days after the coup.

* July 19-20, 1989: National League for Democracy leader Aung San Suu Kyi and
party chairman Tin Oo cancel planned march by 100 opposition groups, fearing
military violence. Both are placed under house arrest. Tin Oo is later sentenced to
three years jail.
* August 1990: Several people reported killed during protests demanding elected
chamber after generals reject landslide election victory by Suu Kyi's National League
for Democracy.
* September 27, 1996: Police bar NLD from holding meeting at Suu Kyi's home.
Many party members are arrested.
* January 1997: 14 people, including five NLD members, jailed for seven years for
student demonstrations in December 1996.
-- March 16: Curfew imposed after anti-Muslim rioting in Mandalay. A week later, 100
monks are detained by security forces after attacking a mosque in Yangon in further
anti-Muslim unrest.
-- May 27: Roads closed around Suu Kyi's house to stop supporters marking
anniversary of 1990 election victory. Some 300 NLD members arrested.
* July-Aug 1988: Suu Kyi carries out series of roadside protests after her car is
halted outside Yangon. Students rally in Yangon. She returns home by ambulance.
* September 16, 2000: NLD announces it will draft a new state constitution in
defiance of a government ban.
* May, 2003 - Suu Kyi and many NLD leaders are put under "protective custody"
after clashes between her supporters and those of the junta. The government says
four people died and as many as 50 were injured. She remains in detention.
* December 2005: Government battalions shell villages and refugee hide-outs in

southern Karenni State and neighbouring Karen State, forcing 3,000 people to flee
their homes.
* March-April 2006: Troops wage biggest military offensive in 10 years to quell five-
decade insurgency by ethnic Karen rebels.
* Aug-Sept 2007: A sharp spike in fuel prices sparks the biggest protests in 20 years.
Tens of thousands of monks and civilians demonstrate in Yangon and other cities.
Sources: Reuters, A Political Chronology of Southeast Asia and Oceania

႓ခိမ္းေဴခာက္တားဴမစ္သည့္ဳကားမႀ
ရန္ကုန္တၾင္ သိန္းခဵီဆႎၬဴပ
2007.09.25
http://www.rfa.org/burmese/thadin/2007/09/25/protests_continue_in_rangoon/
အာဏာပိုင္မဵားက ႓ခိမ္းေဴခာက္ တားဆီးထားသည့္ဳကားမႀ စက္တင္ဘာ ၂၅ရက္ေနႛက

ရန္ကုန္႓မိႂႚလယ္ ဆူးေလဘုရားအနီး ႓မိႂႚေတာ္ခန္းမေရႀႚတၾင္ လူထု႒ကီး စုေဝး ေရာက္ရႀိေနသည္ကို
ဤကဲ့သိုႛ ေတၾႚဴမင္ရပၝသည္။ (Photo: AFP) ပံု႒ကီးဳကည့္လိုလ႖င္။ >>
သံဃာေတာ္ေတၾကုိ ဆႎၬမဴပဖိုႛနဲႛ ေကဵာင္းတုိက္ဴပင္ပ ထၾက္တဲ့ဆရာေတာ္ေတၾကုိ

ရန္ကုန္႓မိႂႚအာဏာပုိင္ေတၾက စက္တင္ဘာ ၂၅ရက္ ဒီကေနႛ မနက္ပုိင္းမႀာ ေလာ္စပီကာေတၾနဲႛ
လုိက္လံ သတိေပးထားတဲ့ဳကားက ဴပည္သူေတၾဟာ သံဃာေတာ္ေတၾရဲ့ ဦးေဆာင္မႁနဲႛ သိန္းနဲႛခဵီ႓ပီး
ဆႎၬ ထၾက္ဴပခဲ့ဳကတာပၝ။ ေစာေစာပုိင္းက ေကဵာင္းတုိက္ ဴပင္ပထၾက္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတၾကို
ရဲကဖမ္း႓ပီး ေထာင္ခဵဖိုႛ ဴပင္ဆင္ထားတဲ့အေဳကာင္း သံဃာတပၝးက အခုလုိ အမိန္ႛရႀိပၝတယ္။
သံဃာ။ ။ “ေကဵာင္းတုိက္ေတၾကုိေလ၊ ဦးဇင္းေတၾ အဴပင္မထၾက္ဖုိႛ တားေပးပၝေပၝ့ေလ။ ထၾက္ရင္

အေရးယူမယ္တဲ့၊ ဖမ္းမယ္ေပၝ့။ အေရးယူ႓ပီးလုိႛရႀိရင္ ေထာင္ခဵမယ္၊ လူဝတ္လဲခုိင္းမယ္ေပၝ့။
လူဝတ္လဲ႓ပီးေတာ့ ရဟန္းအတုဆုိရင္ ဖမ္းထား႓ပီးေတာ့ ရဟန္းအစစ္ဆုိရင္ ဴပန္လၿတ္ေပးမယ္။
ထၾက္တဲ့ကုိယ္ေတာ္ေလးေတၾ စာရင္းယူထားေပၝ့၊ ငၝးပၝးထၾက္ရင္ ငၝးပၝးစလံုး လုိက္ဖမ္းမယ္ေပၝ့။
ဆႎၬဴပတဲ့အခဵိန္မႀာ မမိရင္ ကဵန္တဲ့အခဵိန္ လုိက္ဖမ္းမယ္ေပၝ့။”
အဲဒီလုိ ႓ခိမ္းေဴခာက္ထားတဲ့ဳကားက ရန္ကုန္သံဃာထုနဲႛ လူထုက ထၾက္ခဲ့တာပၝ။ ႓မိႂႚခံ

မဵက္ဴမင္သက္ေသတဦးက အခုလုိ ေဴပာဴပပၝတယ္။
မဵက္ဴမင္ေတၾႚသူ။ ။ “ဒီေနႛ ၁၂နာရီေလာက္မႀာ ဗဟန္းမုခ္ ေဳကးသၾန္းဘုရား႒ကီးေရႀႚစုရပ္မႀာ စု႓ပီး

လၿတ္ေတာ္ကုိယ္စားလႀယ္ေတၾ၊ ဗကသေတၾ၊ ဆရာေလးေတၾနဲႛ လူထု စုစုေပၝင္း ငၝးေသာင္း၊
ေဴခာက္ေသာင္းေလာက္ ရႀိမယ္။ လူထုက မနက္က ေဳကညာခဵက္ေဳကာင့္ ေဳကာက္သၾားတယ္။”
ရန္ကုန္႓မိႂႚ ဆႎၬဴပမႁဴမင္ကၾင္းကုိ ႓မိႂႚခံေနာက္တဦးက မနက္ပုိင္းက သတင္းဳကားတာက NLD

႟ံုးေရႀႚမႀာ လူစုေနေပမဲ့ ေနႛလည္တနာရီေလာက္ ေရာက္သၾားေတာ့ လူငယ္တခဵႂိႚပဲ ရႀိေတာ့တယ္။
ဗဟန္းဖက္ကုိေရာက္ေတာ့ ဘုန္း႒ကီးေတၾနဲႛ လူေတၾ ႎႀစ္ေသာင္းေလာက္ ရႀိမယ္။
႓မိႂႚေတာ္ခန္းမေရႀႚမႀာ ဘုန္း႒ကီးတပၝးက လက္ကုိင္ ေလာ္စပီကာေလးတလံုးနဲႛ တရားေဟာပၝတယ္။
အဲဒီကေန ဗိုလ္တေထာင္ဖက္ကုိ ခဵီတက္သၾားဳကတယ္။

ဒီကေနႛခဵီတက္ပၾဲမႀာ တူညီဝတ္စံုနဲႛ လူငယ္ေတၾ ပၝဝင္လာတယ္လုိႛ အဆုိပၝ႓မိႂႚခံက ေဴပာပၝတယ္။
ခဵီတက္လာတဲ့ဴမင္ကၾင္းကုိ အခုလုိ ဆက္ေဴပာပၝတယ္။
႓မိႂႚခံ။ ။ “သာသနာ့အလံ ကုိင္ေဆာင္႓ပီး ေမတၨာပိုႛတယ္။ အနီေရာင္ တူညီဝတ္စံု ဝတ္ထားတဲ့

လူငယ္ေတၾ ဝင္လာတယ္။”
စစ္ေဳကာင္း႒ကီး ဆူးေလဘုရားေရႀႚအေရာက္ ဴမင္ကၾင္းကုိ အခုလုိထပ္မံရႀင္းဴပပၝတယ္။
႓မိႂႚခံ။ ။ “ဆူးေလေရာက္တဲ့အခၝ ႒ကိႂေစာင့္ေနတဲ့ ပရိသတ္နဲႛေပၝင္း႓ပီး လူဦးေရ

ငၝးေသာင္းေလာက္ဴဖစ္ သၾားတယ္။ ပရိသတ္ကုိ ထုိင္ခုိင္းေတာ့ ပရိသတ္က
အကုန္နားေထာင္တယ္။ အစုိးရက မဟုတ္တာေတၾ စၾပ္စၾဲ႓ပီး သူတုိႛကုိ ႓ခိမ္းေဴခာက္တယ္လုိႛ ေဴပာ႓ပီး
ေမတၨာပိုႛ ဆုေတာင္းတယ္။ အဲဒီလုိ အဳကမ္းဖက္ ႓ခိမ္းေဴခာက္တဲ့ ပုဂၢိႂလ္ေတၾကုိ
အာဃာတမထားဘူး ေမတၨာပုိႛတယ္။”
စက္တင္ဘာ ၂၄ရက္ မေနႛကေတာ့ နအဖ သာသနာေရးဝန္႒ကီး ဗုိလ္မႀႃးခဵႂပ္သူရ ဴမင့္ေမာင္က

ႎုိင္ငံေတာ္ သံဃာ့နာယက ဆရာေတာ္႒ကီးေတၾကုိ ေလ႖ာက္ထားတဲ့အထဲမႀာ အေနာက္ႎုိင္ငံေတၾက
ဴမန္မာႎုိင္ငံ မတည္မ႓ငိမ္ဴဖစ္ေအာင္ RFA/ BBC/ VOA/ DVB စတဲ့ အသံလၿင့္ဌာနေတၾကေန
ဆူပူေအာင္ အားေပးေနပၝတယ္လုိႛ ေဴပာဆုိပၝတယ္။
ဴမန္မာစစ္အစုိးရက ဆႎၬဴပေနတဲ့သံဃာေတၾ ဆႎၬမဴပႎုိင္ေအာင္ ၁၉၉၁ခုႎႀစ္ကေန

၁၉၉၆ခုႎႀစ္အတၾင္း ထုတ္ဴပန္ခဲ့တဲ့ အမိန္ႛေဳကာ္ဴငာစာေတၾကုိ ဴမန္မာသတင္းစာေတၾမႀာ
ဴပန္လည္ေဖာ္ဴပလာတာ ေတၾႚရပၝတယ္။ တဴပည္လံုးက ဆႎၬဴပတဲ့ သံဃာေတာ္ေတၾကုိ
ထိန္းခဵႂပ္ႎုိင္ဖိုႛအတၾက္ စစ္အာဏာပုိင္ေတၾက ႎုိင္ငံေတာ္ သံဃာ့နာယက ဥကၠႉ ဆရာေတာ္
မေကၾးဆရာေတာ္႒ကီး ဦးကုမာရကုိ အေရးေပၞေလယာဥ္ပဵံနဲႛ ရန္ကုန္ကုိ ပင့္ေဆာင္သၾားတယ္လုိႛ
မေကၾး႓မိႂႚခံေတၾက ေဴပာဆုိပၝတယ္။ မေကၾးဆရာေတာ္႒ကီး ေခတၨ သတင္းသံုးရာ ကမႝာေအး႟ံုးကုိ
ဆက္သၾယ္ခဲ့ေပမဲ့ ဆရာေတာ္႒ကီး အစည္းအေဝး ထုိင္ေနတယ္လုိႛသာ တယ္လီဖုန္းကုိင္တဲ့
သံဃာတပၝးက ေဴဖဳကားပၝတယ္။ ဒီအေတာအတၾင္း RFA က စံုစမ္း သိရႀိရသေလာက္
စစ္သားအဴပည့္နဲႛ ကား ၉ စီးကုိ ႓မိႂႚေတာ္ခန္းမနဲႛ တဴခားေနရာတခဵႂိႚမႀာ ရပ္ထားတယ္လုိႛ
သိရႀိရပၝတယ္။
ဴမန္မာစစ္အစိုးရ သာသနာေရးဝန္႒ကီး ဗုိလ္မႀႃးခဵႂပ္သူရ ဴမင့္ေမာင္ရဲ့ ေလ႖ာက္ထားခဵက္အရ

ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀာ သံဃာေတၾ လမ္းေပၞထၾက္ ဆႎၬဴပေနတဲ့ ကိစၤဟာ ရဟန္းပဵိႂမဵားအဖၾဲႚ ဥကၠႉ
ဦးေခမာစာရ တပၝးတည္းက ႒ကိႂးကိုင္ ေဆာင္႟ၾက္ေနတယ္လိုႛ စၾပ္စၾဲထားပၝတယ္။ ဒီကိစၤနဲႛ
ပတ္သက္လိုႛ RFA ဗန္ေကာက္႟ံုးခၾဲမႀ ဦးစိန္ေကဵာ္လိႁင္က စၾပ္စၾဲခံရတဲ့ ရဟန္းပဵိႂအဖၾဲႚ ဥကၠႉ
ဦးေခမာစာရကို ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္းထားပၝတယ္။

တိုင္းႎႀင့္ဴပည္နယ္မဵားတၾင္ ဆႎၬဴပပၾဲမဵား
ဆက္လက္ဴဖစ္ပၾား
2007.09.25
http://www.rfa.org/burmese/thadin/2007/09/25/protests_in_other_parts_of_burma/
ရဟန္းသံဃာမဵား ပတၨနိကုဇၦန ကံေဆာင္သည့္ အထိမ္းအမႀတ္အဴဖစ္ ရန္ကုန္႓မိႂႚတၾင္

စက္တင္ဘာ ၂၄ရက္ေနႛက သပိတ္ကို ေမႀာက္၍ ကိုင္ေဆာင္လာေသာ သံဃာမဵား ဴဖစ္ပၝသည္။
အဴခား ႓မိႂႚ႟ၾာမဵားတၾင္လည္း သံဃာ့ လႁပ္ရႀားမႁမဵား ပဵံႚႚႎႀံႛေပၞေပၝက္ေနသည္။ (Photo: AFP)
ဒီကေနႛ စက္တင္ဘာ ၂၅ရက္ ေနႛလယ္ ၁၂နာရီခၾဲအခဵိန္ကစလိုႛ မႎၩေလးတိုင္း ေခမာသီလဝံ၊

ေအာင္ေဴမ၊ သုခဝတီ ေကဵာင္းတိုက္နဲႛ စိတၨပၝလ ဂူေကဵာင္း စာသင္တိုက္႒ကီး ေလးတိုက္က
သံဃာေတာ္ေတၾအပၝအဝင္ အဴခားဘုန္း႒ကီးေကဵာင္း ခုနစ္ေကဵာင္းက သံဃာေတာ္ အပၝး
၁,၀၀၀ေကဵာ္ဟာ မဟာေစတီ႒ကီးဘုရားမႀာ စုရပ္လုပ္႓ပီး ေကဵာက္ပန္းေတာင္း႓မိႂႚတၾင္း
ေမတၨာသုတ္႟ၾတ္ဖတ္ စီတန္းလႀည့္လည္ ဆႎၬဴပခဲ့ဳကပၝတယ္။
႓မိႂႚလံုးက႗တ္သံဃာနီးပၝး စီတန္းလႀည့္လည္ ေမတၨာသုတ္႟ၾတ္ဖတ္ခဲ့တာဟာ ဒီတ႒ကိမ္နဲႛဆိုရင္

ႎႀစ္႒ကိမ္ရႀိ႓ပီ ဴဖစ္ေဳကာင္းနဲႛ ဒီကေနႛမႀာေတာ့ ႓မိႂႚလူထုအမဵားအဴပား အားေပးေထာက္ခံ ဳကည္ညိႂခဲ့႓ပီး
ပူးေပၝင္းပၝဝင္ ဆႎၬဴပခဲ့ဳကတာေတၾကို ဆႎၬဴပရာမႀာ အဓိက ပၝဝင္ခဲ့တဲ စိတၨပၝလ ဂူေကဵာင္းက
သံဃာေတာ္က RFAကို မိန္ႛဳကား ခဲ့ပၝတယ္။ အာဏာပိုင္ေတၾဘက္ တစံုတရာ

အေႎႀာင့္အယႀက္မရႀိပဲ သံဃာေတာ္ေတၾ ေအးေအးခဵမ္းခဵမ္း ေမတၨာသုတ္႟ၾက္
ဆႎၬေဖာ္ဴပခဲ့တယ္လုိႛ ေကဵာက္ပန္းေတာင္း႓မိႂႚခံက ေဴပာဴပပၝတယ္။
မေကၾးတိုင္းမႀာေတာ့ အာဏာပိုင္ေတၾဘက္က အရင္တုန္းက သံဃာ့မဟာနာယက အဖၾဲႚက

ထုတ္ဴပန္ထားတဲ့ ဥပေဒပၝ စာ႟ၾက္ေတၾကုိ ပခုကၠႃ စာသင္တိုက္ေတၾမႀာ သံဃာေတာ္ေတၾကို
ဴဖန္ႛေဝခဲ့တယ္လိုႛ စံုစမ္းသိရႀိရပၝတယ္။ အဲဒီ သံဃာ့ မဟာနာယက အဖၾဲႚက ထုတ္ဴပန္ထားတဲ့
ဥပေဒပၝ စာ၃ေစာင္ဟာ ၁၉၈၂ခုႎႀစ္၊ ၁၉၉၀ဴပည့္ႎႀစ္နဲႛ ၉၁ခုႎႀစ္က ထုတ္ဴပန္ခဲ့တဲ့ စာအမႀတ္ ၆၀၊
၈၁နဲႛ ၈၃ေတၾ ဴဖစ္႓ပီး ဒီကေနႛ စက္တင္ဘာ ၂၅ရက္ေနႛ ရက္စၾဲတပ္ကာ မေကၾးတိုင္း
၂၅႓မိႂႚနယ္အတၾင္း ဴဖန္ႛေဝခဲ့ပၝတယ္။
ပခုကၠႃအလယ္တိုက္႒ကီးမႀာလည္း အဲဒီလို ယခင္ သံဃာ့ မဟာနာယကအဖၾဲႚက

ထုတ္ဴပန္ခဵက္စာ႟ၾက္ေတၾ ရရႀိခဲ့႓ပီး ေကဵာင္းတိုက္တာဝန္ရႀိတဲ့ ဆရာေတာ္႒ကီးေတၾက ဒီကေနႛမႀာ
သံဃာေတာ္ေတၾကို ေခၞ႓ပီးဖတ္ဴပခဲ့ပၝတယ္။ အဲဒီထဲမႀာပၝရႀိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတၾ မစု႟ံုးရ၊
ေကဵာင္းဝင္းအဴပင္မထၾက္ဖိုႛ တားဴမစ္ခဵက္မဵိႂးပၝတဲ့အေပၞ အလယ္တိုက္ သံဃာေတာ္ စာသင္သား
သံဃာအမဵားစုက လက္မခံႎိုင္တဲ့အေဳကာင္း အလယ္တိုက္ သံဃာေတာ္တပၝးက RFAကုိ
မိန္ႛဳကားခဲ့ပၝတယ္။
ပခုကၠႃမႀာလည္း သံဃာေတာ္ေတၾ ဒီကေနႛ ႓မိႂႚတၾင္းလႀည့္လည္ ေမတၨာသုတ္႟ၾတ္ဖတ္ ဆႎၬဴပဖိုႛ

အစီအစဥ္ရႀိခဲ့ေပမဲ့ သံဃာေတာ္ေတၾကို ပညတ္တဲ့ ဥပေဒပၝ စာ႟ၾက္ေတၾ ေကဵာင္းတိုက္ေတၾကို
ေရာက္လာတဲ့အတၾက္ သံဃာေတာ္ေတၾအဳကား ညၟိႎိုင္းေဆၾးေႎၾးမႁေတၾ ဴပႂလုပ္ေနခဲ့ရတာေဳကာင့္
ဆႎၬဴပအစီအစဥ္ မလုပ္ေဆာင္ႎိုင္ခဲ့တာလိုႛ ပခုကၠႃသံဃာေတာ္ေတၾက RFAကို မိန္ႛဳကားခဲ့ပၝတယ္။
ကခဵင္ဴပည္နယ္ ဴမစ္႒ကီးနား၊ မိုးညၟင္း႓မိႂႚနဲႛ စစ္ကိုင္းတိုင္း ေ႟ၿဘို႓မိႂႚေတၾမႀာလည္း သံဃာေတၾ

ခဵီတက္ဆႎၬဴပဳကပၝတယ္။ ကခဵင္ဴပည္နယ္ မိုးညၟင္း႓မိႂႚမႀာေတာ့ ဒီကေနႛမႀာ သံဃာေတၾ ပထမဆံုး
ဆႎၬဴပဳကတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ သံဃာေတၾ ဆႎၬဴပဳကတာကို သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္ေတၾက
ေနာက္ကေန လိုက္လံ ဳကည့္႟ႁတာေတၾ ရႀိေပမဲ့ တစံုတရာ ေႎႀာင့္ယႀက္မႁေတၾေတာ့ မရႀိဘူးလိုႛ
ေဒသခံေတၾက ေဴပာပၝတယ္။
ဒီကေနႛ စစ္ကိုင္းတိုင္း မံု႟ၾာ၊ စစ္ကိုင္း၊ ကေလးနဲႛ မႎၩေလးတိုင္း မိုးကုတ္႓မိႂႚေတၾမႀာလည္း

သံဃာေတာ္ေတၾနဲႛ ေကဵာင္းသားဴပည္သူေတၾ လက္တၾဲ႓ပီး အင္အားဴပ ခဵီတက္မႁေတၾ လုပ္ခဲ့ပၝတယ္။
တခဵႂိႚ႓မိႂႚေတၾမႀာ လူအင္အား ပိုမဵားလာေပမဲ့ တခဵႂိႚေနရာေတၾမႀာေတာ့ ခၝတိုင္းထက္ အင္အား
ေလဵာ့နည္းသၾားပၝတယ္။ ကေလး႓မိႂႚမႀာ ႎိုင္ငံေရးတက္႔ကသူတခဵႂိႚကို အာဏာပိုင္ေတၾက
တိတ္တဆိတ္ ဖမ္းဆီးခဲ့ပၝတယ္။
နယ္႓မိႂႚေတၾက သံဃာ့လႁပ္ရႀားမႁ သတင္းမဵားကို RFAသတင္းေထာက္ ကိုညိႂက စုစည္း

တင္ဴပထားပၝတယ္။

ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀ ႓ငိမ္းခဵမ္းေသာ ဆႎၬဴပမႁမဵားကို

ကမႝာ့ႎိုင္ငံမဵား ေထာက္ခံ
2007.09.24
http://www.rfa.org/burmese/thadin/2007/09/24/germany_and_ireland_supports_mo
vement/
သံဃာ့လႁပ္ရႀားမႁတၾင္ ပူးေပၝင္းပၝဝင္လာသည့္ လၿတ္ေတာ္ကိုယ္စားလႀယ္မဵား စက္တင္ဘာ

၂၄ရက္ေနႛက ခဵီတက္လာပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP) ပံု႒ကီးဳကည့္လိုလ႖င္။ >>
အုိင္ယာလန္ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး မစၤတာ ဒၝးေမာ့တ္ အာဟန္က ဴမန္မာဴပည္မႀာ စစ္မႀန္တဲ့

ဒီမုိကေရစီရရႀိေရးအတၾက္ တရားဝင္ ေတာင္းဆုိဆႎၬဴပေနဳကတာ ဴဖစ္တယ္ဆုိ႓ပီး စစ္အစုိးရကုိ
ဆန္ႛကဵင္ဆႎၬဴပေနမႁေတၾကုိ ေထာက္ခံ ႒ကိႂဆုိလုိက္ပၝတယ္၊၊
ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတၾ၊ ဴပည္သူေတၾဟာ သိကၡာသမာဓိရႀိမႁ၊ ရဲစၾမ္းသတၨိဴပည့္ဝမႁတုိႛနဲႛအတူ

အမဵိႂးသားဴပန္လည္သင့္ဴမတ္ေရး၊ စစ္မႀန္တဲ့ ဒီမုိကေရစီရရႀိေရး၊ လူမႁဘ၀ အေဴခအေနေတၾ
ေကာင္းမၾန္တုိးတက္လာေရးတုိႛအတၾက္ ႎုိင္ငံတဝန္းက ႓မိႂႚအသီးသီးမႀာ သပိတ္ေမႀာက္
ဆႎၬဴပေနဳကတာဴဖစ္တယ္လုိႛ မစၤတာ အာဟန္းက ေဴပာပၝတယ္၊၊
ဴမန္မာစစ္အာဏာပုိင္ေတၾအေနနဲႛ အခုလုိ ႓ငိမ္း႓ငိမ္းခဵမ္းခဵမ္းနဲႛ တရားဝင္ ဆႎၬထုတ္ေဖာ္

ဴပသမႁေတၾကုိ အတတ္ႎုိ္င္ဆံုး ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေဆာင္႟ၾက္ဖုိႛ လုိေဳကာင္းကုိလည္း
အုိင္ယာလန္ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးက တုိက္တၾန္းပၝတယ္၊၊ ဒၝ့ဴပင္ ႎုိဘယ္လ္ ႓ငိမ္းခဵမ္းေရးဆုရႀင္
ဒီမုိကေရစီေခၝင္းေဆာင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္အပၝအဝင္ ႎုိင္ငံေရးအရ ဖမ္းဆီးခံထားရသူေတၾ၊
အကဵဥ္းကဵခံေနရသူေတၾအားလံုးကုိ အဴမန္ဆံုး လၿတ္ေပးဖုိႛကုိလည္း သူက
ေတာင္းဆုိလုိက္ပၝတယ္၊၊
ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ အမဵိႂးသား ဴပန္လည္သင့္ဴမတ္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္မယ္လုိႛ

စစ္အစုိးရက ကတိဴပႂထားတာဟာလည္း အခဵိန္ကာလမဵားစၾာ လၾန္ေႎႀာင္းေန႓ပီဴဖစ္တယ္လုိႛ
အုိင္ယာလန္ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး မစၤတာ ဒၝးေမာ့တ္ အာဟန္က ေဴပာသၾားပၝတယ္၊၊
အလားတူပဲ ဂဵာမနီ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးဌာန ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ မစၤတာ မာတင္ဂဵယ္ဂၝကလည္း

ဆႎၬဴပသူေတၾကုိ စာနာေထာက္ထားေဳကာင္းနဲႛ ခဵီတက္ဆႎၬဴပပၾဲေတၾမႀာ ဖမ္းဆီးခံထားရသူေတၾကုိ
ဴပန္လၿတ္ေပးဖုိႛ လုိေဳကာင္း ေတာင္းဆုိလုိက္ပၝတယ္၊၊ ႎႀစ္ေပၝင္းမဵားစၾာ
ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္ကဵခံေနရတဲ့ ဒီမုိကေရစီေခၝင္းေဆာင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကုိ
လၿတ္ေပးဖုိႛကို အခု ထပ္မံေတာင္းဆုိလုိက္ေဳကာင္းကုိလည္း သူက ေဴပာသၾားပၝတယ္၊၊

ဒီအေတာအတၾင္း ေနာ္ေဝႎုိင္ငံ ႎုိဘယ္လ္ဆု ေ႟ၾးခဵယ္ခဵီးဴမၟင့္ေရးအဖၾဲႚ အ႒ကီးအကဲကလည္း
ဴမန္မာႎုိင္ငံက ဆႎၬဴပသူေတၾကုိ ေထာက္ခံ႒ကိႂဆုိလုိက္႓ပီး၊ ဆႎၬဴပမႁေတၾ အထၾက္အထိပ္
ေရာက္သၾား႓ပီး ႎုိဘယ္႓ငိမ္းခဵမ္းေရးဆုရႀင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ လၾတ္ေဴမာက္လာဖုိႛ
ေမ႖ာ္လင့္တယ္လုိႛ ေဴပာဆုိလုိက္ပၝတယ္၊၊
အာဆီယံအုပ္စုထဲက ဖိလစ္ပုိင္ႎုိင္ငံသမတရဲ့ ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္က ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ ဒီမုိကေရစီ

တုိးတက္ေဴပာင္းလဲမႁေတၾကုိ ဴမင္ေတၾႚလုိေဳကာင္း၊ ဖိလစ္ပုိင္ႎုိ္င္ငံအေနနဲႛ ဒီရပ္တည္ခဵက္ကုိ
ေဴပာင္းလဲမႀာ မဟုတ္ေဳကာင္း ေဴပာဆုိလုိက္ပၝတယ္၊၊ အာဆီယံအဖၾဲႚရဲ့ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ မစၤတာ
အၾန္ကင္ေယာင္းကလည္း ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ အေဴခအေနေတၾ ဆက္႓ပီး ႓ငိမ္း႓ငိမး္ခဵမ္းခဵမ္းရႀိေနဖုိႛ
အာဆီယံ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးေတၾ တတ္ႎုိင္သေလာက္ လုပ္ေဆာင္ေနဳကေဳကာင္း ႓ပီးခဲ့တဲ့
တနဂႆေႎၾေနႛက ေဴပာခဲ့ပၝတယ္၊၊
အလားတူ စင္ကာပူ၊ စလုိဗက္ကီးယားစတဲ့ ႎုိင္ငံေတၾကလည္း ဴမန္မာႎုိင္ငံက အေဴခအေနေတၾကုိ

စုိးရိမ္ပူပန္မႁရႀိတယ္လုိႛ ထုတ္ေဖာ္ေဴပာဆုိလုိက္ပၝတယ္၊၊ ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ ဒီမုိကေရစီရရႀိေရးအတၾက္
အဳကမ္းမဖက္ပဲ အခုလုိ ႓ငိမ္းခဵမ္းစၾာ ဆႎၬထုတ္ေဖာ္ဴပသေနဳကတာကုိ ေထာက္ခံဂုဏ္ဴပႂပၝေဳကာင္း
စလုိဗက္ကီးယား အစုိးရက သတင္းထုတ္ဴပန္ထားပၝတယ္၊၊
အဳကမ္းဖက္မႁမဵားေပၞေပၝက္လ႖င္
စစ္အစိုးရ၏ တာဝန္သာဴဖစ္
2007.09.24
http://www.rfa.org/burmese/thadin/2007/09/24/britain_and_france_support_monks
_movement/

ဴမန္မာႎိုင္ငံတဝန္း ဴဖစ္ပၾားေနသည့္ ႓ငိမ္းခဵမ္းစၾာ ဆႎၬဴပပၾဲမဵားကို စစ္အစိုးရက ထင္ရာစိုင္း
မႎႀိမ္နင္းဖိုႛ ႓ဗိတိန္ႎိုင္ငံ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ေဂၞဒၾန္ ဘေရာင္း က တိုက္တၾန္းလိုက္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
႓ဗိတိန္၊ ဴပင္သစ္စတဲ့ႎုိင္ငံေတၾက ေခၝင္းေဆာင္ေတၾကလည္း ဆႎၬဴပပၾဲေတၾကုိ ထင္ရာစုိင္း မႎႀိမ္နင္းဖုိႛ

တုိက္တၾန္းလုိက္ဳကပၝတယ္၊၊ ႓ဗိတိသ႖ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ မစၤတာ ေဂၞဒၾန္ ဘေရာင္းက
တဴခားကမႝာ့ႎုိင္ငံေတၾက ေခၝင္းေဆာင္ေတၾလုိပဲ ဴမန္မာႎုိင္ငံက ဆႎၬဴပသူေတၾကုိ အားေပး
ေထာက္ခံတယ္လုိႛ စက္တင္ဘာ ၂၃ရက္ မေနႛက ေဴပာဆုိလုိက္ပၝတယ္၊၊
ႎုိင္ငံေပၝင္းစံု၊ ကုိးကၾယ္ယံုဳကည္မႁေပၝင္းစံုတုိႛ ပၝဝင္တဲ့ လူသားထု႒ကီးကုိ ေ႟ၿေရာင္ ႒ကိႂးမ႖င္နဲႛ

ဖၾဲႚေႎႀာင္သီကံုးထားမႁတခုပဲလုိႛ မစၤတာဘေရာင္းက ေဴပာပၝတယ္၊၊
ဴမန္မာနဲႛ ဇင္ဘာေဘၾႎုိင္ငံတုိႛကအစဴပႂလုိႛ ဘယ္ေနရာမႀာမဆုိ၊ ဖိႎႀိပ္မႁခံေနဳကရသူေတၾအေနနဲႛ

လူႛအခၾင့္အေရးဟာ အဴမဲတမ္းအမႀန္တရားဴဖစ္တယ္၊ မတရားမႁဟူသည္ ဆိတ္ကၾယ္မရႀိဘူးလုိႛ
အမႀာစကားေဴပာဳကားလုိေဳကာင္း သူက ေဴပာပၝတယ္၊၊ ဒၝ့အဴပင္ ႓ဗိတိသ႖အစုိးရအေနနဲႛ
ဴမန္မာဴပည္သူေတၾကုိ စစ္အစုိးရက ဖိႎႀိပ္ေနတာေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ဆက္လက္
ကန္ႛကၾက္႟ႁတ္ခဵသၾားမယ္လုိႛလည္း ႓ဗိတိသ႖ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ မစၤတာ ေဂၞဒၾန္ ဘေရာင္းက
ေဴပာဳကားသၾားပၝတယ္၊၊
အလားတူပဲ ဴပင္သစ္ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးဌာန ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ မစၤတာ ဖရက္ဒရစ္ ေဒဂၝႎုိး

ကလည္း ဴမန္မာႎုိင္ငံက ဆႎၬဴပပၾဲေတၾမႀာ အဳကမ္းဖက္မႁေတၾ ေပၞေပၝက္လာခဲ့မယ္ဆုိရင္
စစ္အစုိးရရဲ့ တာဝန္ပဲဴဖစ္တယ္လုိႛ မေနႛက ေဴပာလုိက္ပၝတယ္၊၊ ဆႎၬဴပသူေတၾရဲ့ လံု႓ခံႂေရးအတၾက္
ႎုိင္ငံတကာက မေဆာင္႟ၾက္ခင္ ဴမန္မာစစ္အစုိးရအေနနဲႛ တာဝန္ယူထားဖုိႛ လုိအပ္တယ္လုိႛ
မစၤတာ ေဒဂၝႎုိးက ေဴပာပၝတယ္၊၊
ဒၝ့ဴပင္ အခုအခဵိန္ဟာ ဴမန္မာ အာဏာပုိင္ေတၾအတၾက္ တုိင္းဴပည္မႀာ လုိအပ္ေနတဲ့ အမဵိႂးသား

ဴပန္လည္ သင့္ဴမတ္ေရးနဲႛ စစ္မႀန္တဲ့ ဴပႂဴပင္ေဴပာင္းလဲေရးကုိ လုပ္ဖုိႛ
အသင့္ေတာ္ဆံုးအခဵိန္ပဲလုိႛလည္း သူက ေဴပာပၝတယ္၊၊
ဴပင္သစ္အစုိးရအေနနဲႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံက အေဴခအေနေတၾကုိ စုိးရိမ္တ႒ကီးနဲႛ ေစာင့္ဳကည့္

အကဲခတ္ေနေဳကာင္း၊ ဆႎၬဴပပၾဲေတၾရဲ့ ႒ကီးမားမႁအေနအထားနဲႛ ဆႎၬဴပပၾဲေတၾမႀာ
ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတၾ ပၝဝင္မႁ အေနအထားေတၾကုိ ဳကည့္ရင္ ဴမန္မာဴပည္သူေတၾအေနနဲႛ
မေကဵနပ္ခဵက္ေတၾ ဘယ္ေလာက္ ႒ကီးထၾားေနတယ္ဆုိတာ အထင္းသားေပၞလၾင္ေနေဳကာင္းလည္း
ဴပင္သစ္ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးဌာန ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ မစၤတာ ဖရက္ဒရစ္ ေဒဂၝႎုိးက ေဴပာသၾားပၝတယ္၊၊


မႏၱေလးသံဃာမ်ား လုံၿခံဳေရးမ်ားႏွင့္
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ကာ ဆက္လက္ႂကြခ်ီ
႐ုိးမ ၃။ စက္တင္ဘာ ၂၆၊
၂၀၀၇http://www.yoma3.org/news/2007/september/260907mandalay_monks.html
ယေန႔ မန္းသံဃာမ်ားက ေက်ာင္းတုိက္အသီးသီးတြင္ လုံၿခံဳေရးမ်ား ပိတ္ဆို႔ထားသည့္ၾကားက

ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ အသီးသီး ႂကြခ်ီသြားၾကၿပီျဖစ္သည္။
မႏၱေလးသံဃာေတာ္မ်ားက ယေန႔တြင္ ေက်ာင္းတုိက္အားလုံး စုေပါင္းကာ ၿမိဳ႕တြင္း ႂကြခ်ီရန္

အတန္ၾကာ လုံၿခံဳေရးမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီးေနာက္ ေန႔လည္ (၂) နာရီမွ စတင္ကာ
လမ္းေလွ်ာက္ႂကြခ်ီခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
“ဒီမွာေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြ ႂကြေနၾကၿပီ။ ေမတၱာပို႔၊ ပရိတ္ရြတ္ၿပီး သြားေနၾကၿပီ။ (၈၄) လမ္း

ကေန အခုဟာ အေနာက္ကို ႂကြသြားၿပီ။ ဟုိဘုရားႀကီးအေနာက္မုခ္မွာလည္း အမ်ားႀကီးလုိ႔
ေျပာတယ္။ ဒီတဖြဲ႔ပဲ က်ေနာ္ျမင္တယ္။ လုံၿခံဳေရးက ပိတ္ထားေတာ့ သူတို႔က သစၥာဆုိတယ္
ေျပာတယ္။ သစၥာဆိုၿပီးေတာ့ အေနာက္ကုိ ႂကြသြားတယ္။ လုံၿခံဳေရးေတြကို သံဃာေတာ္
သုံးေလးငါးပါးေလာက္က တရားေဟာေနတာ ေတြ႔တယ္။ ပစ္တာခတ္တာမရွိဘူး။ တခ်ိဳ႕
စစ္သားေတြဆို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနၾကတယ္”ဟု မ်က္ျမင္သက္ေသတဦးက ေျပာသည္။
စစ္တပ္၊ ရဲ၊ ႀကံ႕ဖြံ႔ႏွင့္ စြမ္းအားရွင္မ်ားကုိ ယေန႔ မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ ေနရာအႏွံ႔ခ်ထားေသာ္လည္း

သံဃာေတာ္မ်ား တေသာင္းေက်ာ္ လမ္းေလွ်ာက္ႂကြခ်ီေနရာ ျပည္သူမ်ားကလည္း ေနာက္မွ
ေသာင္းနဲ႔ခ်ီ လုိက္ပါေနၿပီး လက္ခုပ္တီးကာ အားေပးသည့္ ပရိတ္သတ္မ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕ေပၚလမ္းမ်ား
ျပည့္ၾကပ္သြားသည္ဟု ၄င္းက ဆက္လက္ေျပာဆုိသည္။
“ဒိုင္းေတြ၊ လက္နက္ေတြ ကိုင္ထားၿပီးေတာ့ ယူနီေဖာင္းေတြနဲ႔ ရဲေတြ၊ စစ္သားေတြ၊ အရပ္ဝတ္

ေတြနဲ႔ စြမ္းအားရွင္ေတြနဲ႔ ဆုိင္ထားတယ္။ ကုိယ္ရင္ေတြ ေလးငါးဆယ္နဲ႔ ဦးဇင္း ၃-၄၀ ေလာက္
အေပါက္ဝမွာ မတ္တပ္ရပ္ထားလုိက္တယ္။ သူတို႔ကလည္း ထြက္တာကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္၊
ဘုရားႀကီးရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္ေဒါင့္မွာရွိတဲ့ ဒကၡိဏရာမတုိက္မွာ တကယ္ထြက္သြားတာက
ေနာက္ေၾကာသံလမ္းဘက္ ေနာက္ေပါက္ကေန တန္းစီၿပီးထြက္သြားတာ၊ အပါး ၇၀၀၀ ေလာက္
ေနာက္ေပါက္ကေန ထြက္သြားၾကၿပီ”ဟု မန္းသံဃာတပါးက မိန္႔သည္။
မစိုးရိမ္တုိက္သစ္ႏွင့္ တိုက္ေဟာင္းမွ အပါး ၅၀၀၀ ခန္႔ႏွင့္ ၀ိသုတ္တာ႐ုံေက်ာင္းႏွင့္ မန္းၿမိဳ႕ေပၚရွိ

စာသင္တိုက္အားလုံး ထြက္သျဖင့္ သံဃာအင္အားအမ်ားဆုံးျဖစ္မည္ဟု အဆုိပါသံဃာက
ဆက္လက္မိန္႔ၾကားသည္။
ပခုကၠဴၿမိဳ႕တြင္လည္း ေန႔လည္ (၂) နာရီတြင္ ေက်ာင္းတိုက္အသီးသီးမွ သံဃာေတာ္မ်ား

စတင္ကာ ထြက္ခြာ၍ ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ႂကြခ်ီေနရာ ၿမိဳ႕လုံးကၽြတ္ျပည္သူမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး
အာဏာပိုင္မ်ားက ယခုအခ်ိန္အထိ အေႏွာင့္အယွက္ တစုံတရာမျပဳလုပ္ေၾကာင္း ပခုကၠဴသံဃာ
တပါးက မိန္႔သည္။
သပိတ္ေမွာက္ သံဃာႏွင့္လူထုကို
နအဖလက္ကိုင္တုတ္မ်ားက ပစ္ခတ္ၿဖိဳခြဲ
NEJ/ ၂၆ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/september_2007/26-9-07g.php
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေမတၱာပို႔ခ်ီတက္ သပိတ္ေမွာက္သည့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို

နအဖစစ္တပ္က ယေန႔ ေသနတ္ျဖင့္ စတင္ပစ္ခတ္နိမ္နင္းသျဖင့္
သံဃာေတာ္ႏွင့္လူအခ်ဳိ႕ဒဏ္ရာရၿပီး အခ်ိဳ႕ဖမ္းဆီး
ခံရေၾကာင္း မ်က္ျမင္ေတြ႔သူတို႔က ေျပာသည္။
ယေန႔နံနက္ (၁၁) နာရီခြဲခန္႔က ေရႊတိဂံုဘုရား အေရွ႕ဘက္မုခ္၌ ဘုရားေပၚတက္ရန္ၾကြခ်ီလာသည့္

သံဃာေတာ္မ်ားကို အသင့္ေစာင့္ေနသည့္ စစ္တပ္ႏွင့္ လံုထိန္းရဲတပ္ဖြဲ႔တို႔က မ်က္ရည္ယိုဗံုးမ်ားျဖင့္
ပစ္ခြဲကာ စတင္႐ိုက္ႏွက္သည္ဟု မ်က္ျမင္တဦးက ေျပာသည္။
၎က “သံဃာေတြက အလံကိုင္ၿပီး
ဘုရားေပၚတက္ဖို႔လာတယ္။ တက္မယ့္သံဃာေတြကိုတားတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ေတြက
ဘာမွမေျပာဘူး၊ ေမတၱာထားၿပီး အဓိကလုပ္တယ္ဆိုေတာ့ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲလည္း မျဖစ္ဘဲနဲ႔
သူတုိ႔ဘက္က စတင္ၿပီး မ်က္ရည္ယိုဗံုးခြဲၿပီးေတာ့ တုတ္ေတြနဲ႔၀င္႐ိုက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး
ေသနတ္နဲ႔ပစ္တယ္။” ဟု ေျပာသည္။
ေရွ႕ဆက္ၾကြခြင့္ေပးရန္ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ကို စစ္သားႏွင့္ရဲမ်ားက လက္မခံဘဲ

သံဃာႏွင့္ လူ (၁၀၀) ေက်ာ္ကို ႐ိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားေၾကာင္း သိရသည္။
ၿမိဳ႕ခံတဦးက “လူေတြကို ဒိုင္နာကားေတြေပၚကို ႐ိုက္ၿပီးေတာ့တင္သြားတယ္၊ နဖူးကြဲဒူးၿပဲေပါ့၊

ဘယ္သူမွ ကပ္လို႔မရဘူး၊ ကပ္တဲ့လူအကုန္လံုးကို ၀ိုင္း႐ိုက္တယ္။ လည္ပင္းေတြကို ေျခေထာက္
ေတြဘာေတြနဲ႔ နင္းတယ္။ တုတ္ကို အသြားအျပန္႐ိုက္တာ ဆက္တိုက္ခ်တာ၊ ၀ါးရင္းတုတ္နဲ႔” ဟု
ေျပာသည္။
အလားတူ ဆူးေလဘုုရား၌လည္း ယေန႔ မြန္းတည့္ (၁၂) နာရီခန္႔က သပိတ္ေမွာက္ၾကြခ်ီလာမည့္

သံဃာမ်ားကို ေစာင့္ႀကိဳေနသည့္ လူထုအား စစ္တပ္က (၃) ႀကိမ္ ေသနတ္ျဖင့္ မိုးေပၚေထာင္
ပစ္ေဖာက္ကာ လူစုခြဲခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
မြန္းလြဲပိုင္း၌ ဆူးေလဘုရားအနီး၌ စစ္တပ္ႏွင့္လံုထိန္းရဲမ်ားကေသနတ္မ်ားျဖင့္ ခ်ိန္ရြယ္ပိတ္ဆို႔

ေနရာယူူထားသည့္အတြက္ ဆူေလးဘုရားသို႔ ႂကြခ်ီလာသည့္သံဃာမ်ား ထရိတ္ဒါး ဟုိတယ္
ေရွ႕မွာပင္ ေမတၱာပို႔ ဘုရား၀တ္ျပဳခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ အေနာ္ရထာလမ္းမႀကီးေပၚ၌လည္း သံဃာႏွင့္
လူထုသိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ သပိတ္တိုက္ပြဲ ဆက္လက္ျပဳလုပ္ေနေၾကာင္း သိရသည္။ ။

အဳကမ္းဖက္႓ဖိႂခၾင္းႎႀိမ္နင္း
2007.09.26 http://www.rfa.org/burmese/thadin/2007/09/26/brutal_crack_down_in_rangoon/
ဆႎၬဴပ သံဃာႎႀင့္ လူထုကို တားဆီးႎႀိမ္နင္းရန္ ရန္ကုန္႓မိႂႚတၾင္ စက္တင္ဘာ ၂၆ရက္ေနႛက

လက္နက္မဵား ကိုင္ေဆာင္ ဴပင္ဆင္ေနေသာ စစ္တပ္ဴဖစ္ပၝသည္။ ပံု႒ကီးဳကည့္လိုလ႖င္။ >>
ရန္ကုန္႓မိႂႚမႀာ ႓ငိမ္းခဵမ္းစၾာ ဆႎၬဴပတဲ့ သံဃာနဲႛ ေကဵာင္းသားဴပည္သူကုိ စစ္အစိုးရက အဳကမ္းဖက္

႓ဖိႂခၾဲခဲ့ပၝ႓ပီ။ ေနာက္ဆံုးရရႀိတဲ့သတင္းအရ ရန္ကုန္ဴပည္သူႛေဆး႟ံု႒ကီးကုိ ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲႛ
ေရာက္ရႀိလာသူ ၅ဦးထက္မနည္း ရႀိ႓ပီး တဦးေသဆံုးသၾားတယ္လုိႛ ေဆး႟ံုနဲႛ နီးစပ္တဲ့
အသုိင္းအဝုိင္းက ေဴပာပၝတယ္။
ဒီသတင္းကုိ အတည္ဴပႂဖို ႛ႒ကိႂးစားေနဆဲပၝပဲ။ အင္တာနက္ကေန႓ပီး ရန္ကုန္႓မိႂႚမႀာ

ဴဖစ္ပၾားေနတဲ့ပံုေတၾကုိ ဴမင္ရပၝတယ္။ မီးခုိးတလူလူနဲႛ လူေတၾေဴပးလၿားေနပံုေတၾ၊ ႎႀိမ္ႎႀင္းပံုေတၾကုိ
အင္တာနက္က ရရႀိေနပၝတယ္။ ဒီကေနႛ လံုထိန္းရဲေတၾဟာ ဗဟန္းေဳကးသၾန္းဘုရား႒ကီးမႀာ
႓ဖိႂခၾဲခဲ့ပံုကုိ ရန္ကုန္႓မိႂႚခံတေယာက္ဆီကေန အခုလုိဳကားရပၝတယ္။
ရန္ကုန္႓မိႂႚခံ။ ။ “သံဃာေတၾကုိေရာ၊ သီလရင္ေတၾကုိေရာ၊ လူေတၾကုိေရာ႟ုိက္တယ္။

အခုေတာင္ေဴပးေနရတယ္။ အခုကဵေနာ္တုိႛ ပိတ္မိဳကတယ္။ လူအားလံုး ၂ေသာင္းေလာက္ရႀိတယ္။
႟ုိက္တယ္ လုိက္႟ိုက္တယ္။ နံပၝတ္တုတ္ေတၾေရာ ဝၝးရင္းတုတ္ေတၾေရာ ပၝတယ္။”
လံုထိန္းရဲေတၾက စတင္႟ုိက္ႎႀက္ခဵိန္မႀာ ေ႟ၿတိဂံုဘုရား အေရႀႚဖက္မုခ္လမ္းဳကားထဲမႀာ ပိတ္မိေနတဲ့

လူအုပ္ထဲမႀာ သံဃာေတာ္ေတၾ၊ သီလရင္ေတၾနဲႛ ဴပည္သူေတၾ ပၝဝင္ပၝတယ္။ ပိတ္မိေနတဲ့သူ
တေသာင္းေလာက္ရႀိမယ္လုိႛ ခန္ႛမႀန္းရ႓ပီး ဝၝးရင္းတုတ္ေတၾ နံပၝတ္တုတ္ေတၾနဲႛပၝ
႟ုိက္ႎႀက္တဲ့အေဳကာင္း မဵက္ဴမင္သက္ေသေတၾကေန ေဴပးလၿားေနရာ လက္ကုိင္ဖုန္းကတဆင့္
ေဴပာေနတာပၝ။ အ႟ုိက္ခံရသူတဦးဟာ ေခၝင္းမႀာ ဒဏ္ရာနဲႛေသၾးေတၾ ယိုစီးေနတယ္လုိႛ ဆုိပၝတယ္။
လံုထိန္းရဲေတၾက သံဃာေတၾကုိေရာ၊ သီလရင္ေတၾကုိေရာ၊ လူေတၾကုိေရာ႟ုိက္ႎႀက္ေန႓ပီး

သံဃာေတာ္ေတၾကုိ ကားေပၞ ဆၾဲတင္သၾားတယ္လုိႛ ေ႟ၿတိဂံုဘုရားအေရႀႚဖက္မုခ္က
မဵက္ဴမင္သက္ေသေတၾက ေဴပာပၝတယ္။ အင္းစိန္ေထာင္ကုိ တီအီးကား ၃စီးအဴပည့္နဲႛ
သံဃာေတာ္ေတၾ၊ လူေတၾ တနာရီေလာက္က ေရာက္တယ္လုိႛ ဆုိပၝတယ္။ ရန္ကုန္႓မိႂႚမႀာ
ဘတ္စ္ကားလုိင္းေတၾ၊ ေစဵးဆုိင္ေတၾ၊ ႟ံုးေတၾပိတ္သၾားပၝ႓ပီ။ သံဃာေတၾကုိ ႟ုိက္ႎႀက္တဲ့ ရဲတခဵႂိႚကုိ
လူထုက ဴပန္႟ုိက္တယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတၾလည္း ဳကားရပၝတယ္။ အ႟ုိက္ခံရသူေတၾထဲမႀာ
သံလၾင္ေဇာ္ထက္ဆုိတဲ့ သတင္းေထာက္တေယာက္လည္း ပၝတယ္လုိႛ
သတင္းေထာက္ေတၾကေဴပာပၝတယ္။ ဆူးေလပတ္ဝန္းကဵင္မႀာ ပစ္ခတ္ပံုကုိ ႓မိႂႚခံတေယာက္က
အခုလုိေဴပာပၝတယ္။
ရန္ကုန္႓မိႂႚခံ။ ။ “၁၁နာရီခၾဲေလာက္ကစ႓ပီး လံုထိန္းေတၾ ဆူးေလဘုရားပတ္လည္မႀာခဵထားတယ္။

စစ္တပ္က မဟာဗႎၭႂလပန္းဴခံထဲမႀာ စစ္ကား ၇စီးက ႓မိႂႚေတာ္ခန္းမထဲမႀာ ထုိးထားတယ္။ ပန္းဴခံထဲမႀာ
စစ္သားက အဴပည့္ရႀိတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမႀာ စစ္သားေတၾ ထပ္ေရာက္လာ႓ပီး စစ္တပ္တထပ္၊
လံုထိန္းတထပ္ အေနာ္ရထာလမ္းအထိ ပိတ္လုိက္တယ္။ ပိတ္႓ပီးေတာ့ေစာင့္ေနတယ္။
ဳကည့္တဲ့လူကလည္း ေထာင္နဲႛခဵီတယ္။ ဘုန္း႒ကီးေတၾက ကား ၂စီးနဲႛ ၃၄ လမ္းနဲႛ ဗိုလ္ခဵႂပ္လမ္းကုိ
ေရာက္လာတယ္၊ ဆင္းလာတဲ့အခဵိန္မႀာ လူအုပ္က ဳသဘာေပးတယ္။ အဲဒီအခဵိန္မႀာ
စပီကာနဲႛေအာ္တယ္ လူစုခၾဲဖိုႛ ေနာက္ပိုင္း တနာရီခၾဲ ႎႀစ္နာရီေလာက္မႀာ ပစ္တာခတ္တာ ဴဖစ္တယ္။
ေသနတ္သံ ၁၄-၅ ခဵက္ေလာက္ဳကားတယ္။”

စစ္အစိုးရက သံဃာအခ်င္းခ်င္း ေသြးခြဲေနေၾကာင္း

ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုေဌးႂကြယ္ေျပာၾကား
NEJ / ၂၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/september_2007/25-9-
07a.php
နအဖစစ္အစိုးရက သံဃာေတာ္မ်ားကို ဂိုဏ္းခြဲၿပီး အသုံးခ်ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ၈၈

မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္သူ ကိုေဌးႂကြယ္က ေျပာသည္။
ယမန္ေန႔႔၌ သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာန၀န္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ သူရျမင့္ ေမာင္က သံဃာေတာ္မ်ား

လိုက္နာ ရန္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို ဓမၼစက္ျဖင့္ေဆာင္ရြက္ျခင္းအေပၚ လိုက္နာမႈမရိွပါက လုပ္ထုံး
လုပ္နည္း ဥပေဒေၾကာင္းအရ ဆက္လက္အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း
ႏိုင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႔၀င္
ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား ေလွ်ာက္ထားခ်က္အေပၚ ကိုေဌးႂကြယ္က ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ ေျပာဆိုျခင္း
ျဖစ္သည္။
သံဃာေတာ္မ်ား ျမန္မာႏို္င္ငံအႏွံ႔ ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ စီတန္းလွည့္လည္ ေမတၱာပို႔သမႈမ်ား

လုပ္ေနသည္ကို ရည္စူး၍ ဗိုလ္မႉးသူရျမင့္ေမာင္က သာသနာညိႇဳးႏြမ္းမည့္
အႏၱရာယ္နီးကပ္ေနသျဖင့္ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအက်ဳိးကို ေမွ်ာ္ကိုးကာ
လမ္းၫႊန္ၾသ၀ါဒမိန္႔ၾကားရန္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား ယမန္ေန႔က ေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။
ယင္းေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ကိုေဌးႂကြယ္က “သံဃာေတာ္ေတြ ပတၱနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္မႈဟာ

ဘာေၾကာင့္ေဆာင္ရသလဲဆိုတဲ့ ကံေဆာင္မႈအတြက္ကိုေတာ့ သူတို႔ထည့္ေျပာမသြားဘူး။
ဆရာေတာ္ေတြဘက္ကလည္း သာသနာေရးဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြနဲ႔ အေရးယူပါ။
သူတို႔ကလည္း အေရးယူမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တာပါ။ ဒါဟာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈတခုပါ။ ဒါေပမယ့္
သံဃ၀န္ေဆာင္ဆရာေတာ္ေတြမွာ သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
သံဃာေတာ္မ်ားသည္ လူထုေရွ႕မွ ရပ္တည္ကာ လူထုအေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနသည္ကို

ျပည္သူတရပ္လုံးႏွင့္ ကမၻာကပါ သိရိွသည့္အတြက္ အာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္ အၾကမ္းဖက္
ႏွိမ္နင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္လာပါက ယခုတိုက္ပြဲသည္ ပိုမိုျပင္းထန္သြားလိမ့္မည္ဟု ၎က ေျပာသည္။
“သံဃာေတြအေနနဲ႔ ဒီကံေဆာင္မႈနဲ႔အတူ လမ္းမေပၚမွာေမတၱာပို႔ၿပီးေတာ့ ဆႏၵျပတာဟာ ရပ္တန္႔

သြားမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ဘယ္လိုပဲ ၿခိမ္းေျခာက္ပါေစ ရပ္တန္႔သြားမွာ မဟုတ္ဘူး၊ အခုသူတို႔ဟာ
သံဃာကိုဂိုဏ္းခြဲၿပီးေတာ့ အသုံးခ်ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သံဃာေတြရဲ႕
ညီၫြတ္ေရးဟာ ပ်က္ျပားသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းရိွၿမိဳ႕မ်ားတြင္ လွည့္လည္ေမတၱာပို႔ကံေဆာင္မႈျပဳေနၾကသည့္ သံဃာအင္အားစုမွာ

(၂) ရာခိုင္ႏႈန္းမွ်ပင္ မရိွေၾကာင္း ဗိုလ္မႉးသူရျမင့္ေမာင္က ဆရာေတာ္မ်ားအား ထည့္သြင္းေျပာဆို

သြားသည္။
ထိုသို႔ သာသနာေရး၀န္ႀကီးက ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ယမန္ေန႔က သံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္၍

ၿမိဳ႕အသီးသီး၌ ေမတၱာပို႔ လွည့္လည္လမ္းေလွ်ာက္ရာတြင္ ရန္ကုန္တၿမိဳ႕တည္း၌
သံဃာေတာ္ေပါင္း (၆) ေသာင္းေက်ာ္ရိွကာ တႏိုင္ငံလုံးအတိုင္းအတာျဖင့္ (၃)
သိန္းေက်ာ္ရိွေၾကာင္း ျမန္မာတႏိုင္ငံ လုံးတြင္ သံဃာေတာ္ (၆) သိန္းေက်ာ္ရိွေၾကာင္း
သံဃာ့တပ္ေပါင္းစု သတင္းႏွင့္ျပန္ၾကားေရးမွ ျပဳစုထားသည့္စာရင္းမ်ားအရ သိရသည္။
သံဃာေတာ္မ်ားက ျမန္မာႏို္င္ငံတြင္ ျပည္သူလူထု ခံစားေနရသည့္ အေျခအေနကို ျပည္သူႏွင့္

တသားတည္းရပ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္သည့္ အေရးသည္ အမ်ိဳးသားေရးျဖစ္သည္ဟု ကိုေဌးႂကြယ္က
“သံဃာအေရးကိစၥတခုတည္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ပါတီအေရးကိစၥလည္းမဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းသား

အေရးကိစၥတခုတည္းလည္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အမ်ဳိးသားေရးဆိုင္ရာ လႈပ္ရွားမႈႀကီးတခုပါ။ ဒီ
အမ်ဳိးသားေရးေပၚမွာ ရပ္္တည္ၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္တဲ့သံဃာေတြကို မည္သည့္စြပ္စြဲခ်က္ျဖင့္
စြပ္စြဲသည္ျဖစ္ေစ သူတို႔ဟာ ဓမၼဘက္က ရပ္တည္ေနတာပါ။ အမွန္ဘက္က ရပ္တည္ေနတာပါ။
လူထုဘက္က ရပ္တည္ေနတာပါ” ဟု ၎က ေျပာသည္။
ထိုသို႔ျပည္သူမ်ားဘက္မွ ရပ္တည္ေဆာင္ရြက္ေနသည့္သံဃာေတာ္မ်ားအား စစ္အစိုးရအေနျဖင့္

အၾကမ္းဖက္တုံ႔ျပန္လာလွ်င္ ယခုထက္ပိုမိုျပင္းထန္သည့္ သပိတ္တိုက္ပြဲႀကီးကို
ျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲသြားမည္ဟု ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
ကိုေဌးႂကြယ္က
အေရွ႕ေတာင္တိုင္း တိုင္းမႉးက ဒီေကဘီေအ

တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားကို ဆင့္ေခၚ
NEJ / ၂၇ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇
အေရွ႕ေတာင္တုိင္း တိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သက္ႏိုင္၀င္း၏ ဆင့္ေခၚခ်က္ျဖင့္ တိုးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ

ကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (ဒီေကဘီေအ) တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ ကား (၁၀) စီးျဖင့္ အဂၤါေန႔ည
(၁၁) နာရီခန္႔တြင္ ျမ၀တီၿမိဳ႕မွ ထြက္ခြာသြားေၾကာင္း မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားက ေျပာသည္။
“(၂၅) ရက္ည (၁၁) နာရီမွာ လက္နက္အျပည့္အစံုနဲ႔ ဒီေကဘီေအယာဥ္တန္း (၁၀) စီး ဆင္းသြား

တယ္။ အဲဒီယာဥ္တန္းကို ဦးေဆာင္တာကေတာ့ ဒီေကဘီေအက ဗိုလ္ေမာသိုနဲ႔ ဗိုလ္ဘသိန္းတို႔
ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ ယာဥ္တန္းဟာ ေနာက္တေန႔မနက္ (၈) နာရီေလာက္မွာ ေမာ္လၿမိဳင္မွာရွိတဲ့
အေရွ႕ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္၀င္းထဲကို ေရာက္ရွိသြားၿပီလို႔ သတင္းရတယ္။ က်န္ခဲ့တဲ့
ဒီေကဘီေအ တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြ ေျပာတာကေတာ့ အခုျဖစ္ေနတဲ့ဆႏၵျပပြဲေတြကို ႏွိမ္နင္းဖို႔
သြားတယ္လို႔ ေျပာတယ္္” ဟု ျမ၀တီၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္သည့္ ဒီေကဘီေအႏွင့္နီးစပ္သူတဦးက ေျပာ
သည္။
အျခား ဒီေကဘီေအႏွင့္နီးစပ္သူ သစ္လုပ္ငန္းရွင္တဦးကလည္း “တခ်ဳိ႕ေျပာတာကေတာ့

ရန္ကုန္လို႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္ထင္တာကေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔
လူထုေတြရဲ႕ဆႏၵျပမႈ
အရွိန္ျမင့္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ကို ထုတ္သံုးမယ္လို႔ထင္တယ္” ဟုမွတ္ခ်က္ေပးသည္။
ၿမိဳင္ႀကီးငူအပါအ၀င္ ဒီေကဘီေအတပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕မ်ား ႐ံုးစိုက္ရာ ေနရာ (၄) ေနရာသို႔ ဆက္သြယ္

ေမးျမန္းခဲ့ရာတြင္ ယခုကိစၥအား ၎တို႔အေနျဖင့္ သိရွိျခင္းမရွိေၾကာင္း ျငင္းဆိုၾကၿပီး ျမ၀တီၿမိဳ႕နယ္
ေ၀ါေလေက်းရြာတြင္ အေျခစိုက္သည့္ ဒီေကဘီေအ (၉၀၇) တပ္ရင္း႐ံုးမွ အရာရွိတဦးက
“ဒီအခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ ဘာမွမလုပ္ပါဘူး။ ဘာမွလည္း
ေျပာပိုင္ခြင့္မရွိပါဘူး” ဟု ျပန္လည္ေျဖၾကားသည္။
မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ သီတင္းသံုးေနထိုင္သည့္ ကရင္ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးက “ဒီေကဘီေအအေနနဲ႔

နအဖေပးတဲ့ အမိန္႔အတိုင္းသာ လုပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကမၻာ့သမိုင္းမွာ ကရင္ဆိုတဲ့လူမ်ဳိးဟာ
သမိုင္းေကြးသြားၿပီ။ ကမၻာ့လူထုရဲ႕ တံေတြးခြက္ထဲမွာ ပက္လက္ေမ်ာပါသြားဖို႔ပဲ ရွိမယ္” ဟု မိန္႔
ၾကားသည္။
အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအတြက္ ဖြဲ႕စည္းထားသည္ဆိုသည့္ ဒီေကဘီေအ ကရင္ဗုဒၶဘာသာ

တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၏ ပတၱနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္ျခင္း လႈပ္ရွားမႈႀကီးတြင္
ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈမရွိသည့္အတြက္ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ ျပည္သူလူထုအမ်ားစုက
အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနၾကေၾကာင္းသိရသည္။
အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ (၂) ဦးနွင့္

တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ဖမ္းဆီးခံရ
NEJ/ ၂၇ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇
http://www.khitpyaing.org/news/september_2007/27-9-07b.php
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦးလွေဖႏွင့္ အန္အယ္ဒီ

ျပန္ၾကားေရးတာ၀န္ခံ တဦးျဖစ္သူ ဦးျမင့္သိန္း အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို နအဖ
အာဏာပိုင္မ်ားက ယမန္ေန႔ညတြင္ ေနအိမ္၌ လာေရာက္ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားသည္။
ယမန္ေန႔ည (၁) နာရီတြင္ အာဏာပိုင္မ်ားက ဦးျမင့္သိန္း၏ေနအိမ္သို႔လာေရာက္ေၾကာင္း၊

ထုိ႔ေနာက္ ေနအိမ္တြင္း တနာရီခန္႔ ေမႊေႏွာက္ရွာေဖြၿပီး စာရြက္စာတမ္းမ်ားႏွင့္
မွတ္တမ္းဓာတ္ပံုမ်ားကို သိမ္းယူ သြားၿပီး ဦးျမင့္သိန္းကို ည (၂) နာရီခြဲတြင္ ဒိုင္နာကားတစီးျဖင့္
ေခၚေဆာင္သြားသည္ဟု ဇနီးျဖစ္သူက ေျပာသည္။

၎က “ညကလာတဲ့လူေတြက ရယက ပါတယ္။ အပိုင္ရဲစခန္းက ပါတယ္။ ည (၁) နာရီမွာ လူ

(၁၀) ေယာက္ေလာက္က လာေခၚတယ္၊ ရွာေဖြေနတာက တနာရီေလာက္ၾကာတယ္၊ အန္တီက
အဲမွာ ပါလာတဲ့လူတခ်ဳိ႕ကို ေျပာတယ္ေလ။ အန္တီရဲ႕ ေယာက်္ားကို ဘယ္သူေတြကလာေခၚလဲ၊
ဘယ္အဖြဲ႔ ကေခၚတာလဲ၊ ဘယ္ကိုေခၚသြားမွာလဲဆိုတာကို သိပါရေစလို႔။ အဲဒါကို လံုး၀မေျပာဘူး၊
မေျပာသြား ဘူး” ဟုေျပာသည္။
ဦးလွေဖႏွင့္ ဦးျမင့္သိန္းတို႔ ဖမ္းဆီးခံရျခင္းကို အန္အယ္လ္ဒီေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းက

အတည္ျပဳၿပီး ဦးေအာင္ေရႊႏွင့္ ဦးလြင္တို႔မွာ အဖမ္းဆီးမခံရဘဲ ယေန႔မနက္ထိ ရွိေနေသးေၾကာင္း
၎ကေျပာသည္။
ထို႔ျပင္ ျပည္ေထာင္စုတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ဦးေထာင္ခိုထန္းအား ယမန္ေန႔

ည (၁) နာရီတြင္ အာဏာပိုင္မ်ားက ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားၿပီး ဇိုမီးအမ်ဳိးသားကြန္ဂရက္မွ
ဦးပူက်င့္ ရွင္းထန္အား ယေန႔မနက္ (၄) နာရီတြင္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားေၾကာင္း ၎တို႔၏
မိသားစု၀င္မ်ား
က ေျပာသည္။
ဦးေထာင္ခိုထန္း၏ မိသားစု၀င္တဦးက “ပထမေတာ့ သန္းေခါင္စာရင္းစစ္ဖို႔ ပံုစံနဲ႔လာတယ္။

စာရြက္ စာတမ္းေတြ ဘာေတြရွာတယ္။ အေဖနဲ႔ စကားေတြ ဘာေတြနည္းနည္းေျပာၿပီးမွ
ေခၚသြားတယ္။၊ ဘယ္ကိုေခၚသြားလဲေတာ့မသိေသးဘူး။ စံုစမ္းတုန္းပဲ” ဟုေျပာသည္။
ဦးပူက်င့္ရွင္းထန္ကိုမူ ယေန႔မနက္ (၄) နာရီတြင္ အရပ္၀တ္အာဏာပိုင္မ်ားက

လာေရာက္ဖမ္းဆီးၿပီး စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို သိမ္းသြားေၾကာင္း၊ ဦးပူက်င့္ရွင္းထန္အား
ေအာင္သေျပစစ္ေၾကာေရးစခန္း
တြင္ ထိန္းသိမ္းထားေၾကာင္း မိသားစု၀င္မ်ားက အတည္ျပဳေျပာၾကားသည္။
ယမန္ေန႔ညေန (၅) နာရီခန္႔ကလည္း ပန္းပဲတန္း၊ အန္အယ္လ္ဒီ ဥကၠ႒ ဦးေဌးလြင္ကို

အာဏာပို္င္ မ်ားက ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားေၾကာင္း အန္အယ္လ္ဒီမွ သိရသည္။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားကို နအဖစစ္တပ္က
၀င္ေရာက္စီးနင္းကာ
သံဃာေတာ္မ်ားအား အၾကမ္းဖက္ဖမ္းဆီး
NEJ/ ၂၇ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇
http://www.khitpyaing.org/news/september_2007/27-9-07c.php
ယမန္ေန႔ညက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတိုက္

မ်ားကို နအဖစစ္တပ္က ၀င္ေရာက္စီးနင္းကာ သံဃာ ေတာ္မ်ားကို အၾကမ္းဖက္႐ိုက္ႏွက္
ပစ္ခတ္ဖမ္းဆီး ခဲ့သည္။
ညသန္းေခါင္ယံအခ်ိန္၌ ေတာင္ဥကၠလာပ ေငြၾကာယံ ေက်ာင္းတိုက္သုိ႔

စစ္အင္အားအလုံးအရင္းျဖင့္၀င္ေရာက္ ကာ ပိတ္ထားသည့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းတံခါးႀကီးအား
စစ္ကားႏွင့္တိုက္ဖြင့္ကာ ဆရာေတာ္ ဦးေရ၀တႏွင့္ ဦးဥတၱမ တို႔အပါအ၀င္ သံဃာေတာ္ (၂၀၀)
ခန္႔ကို ႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးသြားသည္ဟု ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း
ေဘး၌ ေနထုိင္သူတဦးက ေျပာသည္။
၎က “ည (၁၂) နာရီနဲ႔ (၁) နာရီၾကားမွာ။ ေသနတ္သံ ေတြနဲ႔

ဘုန္းႀကီးေတြရဲ႕ေအာ္သံေတြၾကားရတယ္။ မနက္
သြားၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းလံုးကို ဖ်က္ဆီးသြားတယ္။

ကုိယ္ရင္ေလးနဲ႔ ေက်ာင္းသားေလး တေယာက္ကေျပာတယ္၊ ဘုန္းႀကီးေတြကိုလည္း ေခြးသြား
သြားခိုင္းတယ္တဲ့။ ေမာ့ၾကည့္တဲ့ ဘုန္းႀကီးေတြကို ေျခေထာက္နဲ႔ ေခါင္းကိုကန္တယ္တဲ့။ က်န္တဲ့
ဘုန္းႀကီးေတြက ထြက္ေျပးၾကတာ ေသနတ္ေတြနဲ႔လိုက္ပစ္တယ္တဲ့။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲမွာ
ေသြးကြက္ေတြ ေတြ႕ရတယ္။ က်မကိုယ္တိုင္ျမင္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းတေက်ာင္းလံုးမွာ
ေသြးကြက္ေတြြျမင္မေကာင္း ေအာင္ေတြ႔ခဲ့ရတယ္” ဟုေျပာသည္။
အလားတူ ေအ့ဒ္စ္ေ၀ဒနာရွင္မ်ားကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈေပးေနသည့္ သကၤန္းကၽြန္းရွိ မဂၢင္

ေက်ာင္းတိုက္ကိုလည္း ၀င္ေ႐ာက္စီးနင္းခဲ့ၿပီး ဆရာေတာ္ ဦးဣႏၵက အပါအ၀င္ ဦးပဥၥင္း
ဦးဣႆရိယ၊ ဦးေကတု၊ ဦးနႏိၵယႏွင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ေနထိုင္သူ ကိုေအာင္သန္း၊
ကိုဘုိထြန္း၊ ကိုေအာင္ေဇာ္၀င္းႏွင့္ ေအ့ဒ္စ္ေ၀ဒနာရွင္မ်ားအား ေဆးအကူအညီေပးေနသည့္
ကိုသန္းထိုက္ေအာင္ တို႔ ဖမ္းဆီးခံရသည္။
မဂၢင္ေက်ာင္းမွ အဖမ္းမခံရဘဲ က်န္ရွိသူတဦးက “ဖိုက္ဘာဦးထုတ္ အစိမ္းေတြနဲ႔ လွံစြပ္တပ္

ေသနတ္ ေတြကိုင္ၿပီး စနစ္တက် စစ္ေျမျပင္တခုကို ၀င္စီးသလို ၀င္စီးလိုက္တာပါ။ ေရွ႕ေရာ
ေနာက္ေရာ ေဘးေရာ ဘယ္လိုမွထြက္ေပါက္ ေျပးေပါက္မရွိပါဘူး။ ေက်ာင္းေတြေပၚမွာ ဖိနပ္စီးၿပီး
တက္တယ္။ ဘုရားခန္းေတြမွာ ကို္ရင္ေတြကို ေျခေထာက္နဲ႔ကန္ၿပီးႏိႈးတယ္။ ဆရာေတာ္ကိုလည္း
႐ိုက္ႏိႈးၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းေအာက္ကိုေခၚတယ္။ ဆရာေတာ္ကို ေခါင္းၿမီးၿခံဳခိုင္းတယ္” ဟုေျပာသည္။
ေက်ာင္းတြင္ရိွသည့္ အိတ္ခ်္အိုင္ဗီလူနာမ်ားအား ဆြဲယူေခၚထုတ္ၿပီး စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈမ်ား

ျပဳလုပ္ခဲ့ ေသာ္လည္း အဖမ္းအဆီးမရိွခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။ ထိုသို႔ သံဃာေတာ္မ်ား
ပစ္ခတ္ၿဖိဳခြင္းခံရမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႕က ေမတၱာတရားေရွ႕ထားၿပီး
ဆက္လက္တိုက္ပြဲသြားရန္ ဆုံးျဖတ္ထားေၾကာင္း သိရသည္။
ယင္းအဖြဲ႕မွ သံဃာ့ေတာ္တပါးက “ၿဖိဳခြင္းခံလိုက္ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းတာ၀န္

ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ သံဃာတပ္ေပါင္းစု ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အဖမ္းခံလိုက္ရတယ္။
ဒီလိုထိန္းသိမ္းခံေနရေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ ေနာက္မဆုတ္သြားဘူး၊ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္မွာပဲ” ဟု
မိန္႔ၾကားသည္။
ျမန္မာစစ္တပ္၏အၾကမ္းဖက္မႈကို
ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီ စိုးရိမ္
AP / ၂၇ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇
http://www.khitpyaing.org/news/september_2007/27-9-07e.php
ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ဆႏၵျပသံဃာေတာ္မ်ားကို စစ္တပ္က အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းေနမႈ အေပၚစိုးရိမ္ေၾကာင္း

ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ထုတ္ျပန္ေၾကညာၿပီး ၎တို႔၏ အထူးကိုယ္စားလွယ္အား
ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔၀င္ခြင့္ေပးရန္ နအဖစစ္အစိုးရအား တိုက္တြန္းလိုက္သည္။
ယမန္ေန႔က ထုတ္ျပန္သည့္ ကုသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္

အထူးကိုယ္စားလွယ္ အား အာရွသို႔ အေရးေပၚေစလႊတ္ရန္ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ဘန္ကီမြန္း၏
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိ ႀကိဳဆို ေၾကာင္းႏွင့္ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာဂမ္ဘာရီက
ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ အျမန္ဆံုးေတြ႔ဆံုရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း တင္ျပထားသည္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ အီးယူအဖြဲ႔၀င္မ်ားျဖစ္သည့္ ၿဗိတိန္၊ ျပင္သစ္၊ အီတလီႏွင့္

ဘယ္လ္ဂ်ီယံ ႏိုင္ငံတို႔က နအဖစစ္အစိုးရ၏ ဆႏၵျပလႈပ္ရွားသူမ်ားအေပၚ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းမႈကို
ရႈတ္ခ်ၿပီး အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကို ရပ္တန္႔ရန္၊ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္
နအဖ စစ္အစိုးရအား ေတာင္းဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ျဖစ္ေနသည့္ကိစၥမ်ားသည္ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္မရွိဟု အေမရိကန္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး

ကြန္ဒိုလီဇာ႐ိုက္စ္က စက္မႈႏိုင္ငံႀကီး (၈) ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းပဲြတြင္
၎က “စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပသူေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းတာေတြကို

ရပ္တန္႔ၿပီး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး လုပ္ဖို႔လိုအပ္တယ္။ ဒါမွ သူတို႔အေနနဲ႔ အမ်ဳိးသားျပန္လည္
သင့္ျမတ္ေရးကို ရရွိမွာျဖစ္တယ္” ဟုေျပာသည္။

ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ တ႐ုတ္သံအမတ္ Wang Guangya က ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္

တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးကို ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းၿပီး မစၥတာဂမ္ဘာရီအား ႏိုင္ငံတြင္းသို႔ အျမန္ဆံုး
၀င္ခြင့္ေပးရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း ေျပာသည္။
၎က “တ႐ုတ္ႏုိင္ငံဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတခု ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္

က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ တျခားသူေတြထက္ စိုးရိမ္ပူပန္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တည္ၿငိမ္ေရး၊
အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ဒီမုိကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရး တိုးတက္မႈေတြကို
ပိုၿပီးျမင္ခ်င္ပါတယ္” ဟုေျပာသည္။
ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ ႐ုရွသံအမတ္ Vitaly Churkin ကလည္း ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရး ေကာင္စီ၏

ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ကို ေထာက္ခံအားေပးၿပီး ၎တို႔အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏
ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္မႈမ်ား အတြက္ စိုးရိမ္ေနၿပီး အသက္ဆံုးရႈံးမႈမ်ားအတြက္ ၀မ္းနည္းေၾကာင္း
ေျပာၾကားသည္။
ကုလသမဂၢအတြင္းေရမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ ဟီဘရာဟင္ဂမ္ဘာရီ

သည္ ယမန္ေန႔ညကတည္းက နယူးေယာ့မွ အာရွေဒသတို႔ထြက္ခြာလာၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္
၎အား ျမန္မာစစ္အစိုးရက ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာေပးမည့္ကိစၥမွာ ေသခ်ာျခင္းမရိွေသးေပ။
နအဖစစ္တပ္ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္
ခြပ္ေဒါင္းတဦးက်ဆံုး
တာေမြအထက (၃) ေရွ႕၌
ေက်ာင္းသားမိဘမ်ားပါပစ္ခတ္ခံရ
NEJ / ၂၇ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇ http://www.khitpyaing.org/news/september_2007/27-9-
07g.php
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ယေန႔ညေနပိုင္းတြင္ သပိတ္ေမွာက္သံဃာႏွင့္လူထုကို နအဖ စစ္တပ္က ပစ္ခတ္မႈ

ေၾကာင့္ ခြပ္ေဒါင္းအလံကိုင္ေဆာင္ထားသည့္ ေက်ာင္းသားတဦးက်ဆံုးသြားသည္ဟု
မ်က္ျမင္ေတြ႔သူ တဦးကေျပာသည္။
ယေန႔ညေန (၃)နာရီ (၄၅) မိနစ္ခန္႔က ပန္းဆိုးတန္းခုံးေက်ာ္တံတားအဆင္း ပစ္ခတ္မႈ၌

ေသဆံုးသြား ျခင္းျဖစ္သည္။
မ်က္ျမင္ေတြ႕သူတဦးက “ပန္းဆိုးတန္းခုံးမွာ ၀င္လာၿပီးပစ္ေတာ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္ အလံ

ကိုင္ထားတာ၊ သူကေတာ့လံုး၀က်သြားတယ္။ က်ေနာ္တု႔ိေတြ ေရွ႕ကိုဆက္ေျပးရတယ္။
အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အလံကုိင္လ်က္ပဲ ဘုတ္ဆိုျပဳတ္က်သြားတယ္။

၀ါးလံုးကေတာ့ လက္ထဲကလံုး၀ မလႊတ္ဘူး။ လုံး၀တြန္႔တာတို႔ ဘာတုိ႔ေတာင္မရွိဘူး

ၿငိမ္သြားတယ္”ဟုေျပာသည္။
ပန္းဆိုးတန္းခုံးေက်ာ္တံတားပစ္ခတ္မႈ၌ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအပါအ၀င္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ထိခိုက္

ေသဆံုး ဒဏ္ရာရမႈမ်ားရွိသည့္အျပင္ ယေန႔ညေနပိုင္း တာေမြၿမိဳ႕နယ္အထက (၃) အနီး ပစ္ခတ္မႈ
၌လည္း ဆႏၵျပေနသည့္ သံဃာႏွင့္လူထုအမ်ားအျပား ေသဆံုးဒဏ္ရာရခဲ့ေၾကာင္း ၿမိဳ႕ခံမ်ားထံမွ
သိရသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံတဦးက “စစ္ကား (၅) စီးက မီးေတြထုိး၀င္လာၿပီး လူအုပ္ထဲကို ၀င္တိုက္လိုက္တာ။

ကားေအာက္မွာလည္း ေသတဲ့သူေသပဲ။ အဲဒီလိုျဖစ္ၿပီး စစ္ကားေပၚက ဆင္းလာၿပီး လူေတြကို
လိုက္ပစ္တာ လူေတြက ဘယ္ေလာက္ေျပးၾကသလဲဆို တခ်ဳိ႕ေျမာင္းေတြထဲက်တယ္။ စစ္ကားေပၚ
ကလည္း စက္္ေသနတ္နဲ႔ ဆြဲေနတယ္။ ေအာက္ဆင္းပစ္တဲ့စစ္သားေတြက ထိသြားတဲ့သူေတြကို
ေဆာင့္ကန္ပစ္တာေတြ႕ရတယ္။ ကားေပၚကလည္းပစ္တယ္ ေအာက္ကိုလည္း ဆင္းပစ္တယ္”
ဟုေျပာသည္။
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ျဖစ္သည့္အတြက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအား
လာႀကိဳသည့္ေက်ာင္းသားမိဘမ်ားလည္း ပစ္ခတ္ခံရၿပီး ယင္းေနရာ၌ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္
အေသအေပ်ာက္မ်ားမည္ဟု မ်က္ျမင္မ်ားက
ခန္႕မွန္းၾကသည္။
အလားတူ မႏၱေလးၿမိဳ႕၌လည္း သာသနာ့တကၠသိုလ္ႏွင့္ မဟာဂႏၶာ႐ံုေက်ာင္းတိုက္တို႔မွ

သံဃာေတာ္ အပါး (၁,၀၀၀) ေက်ာ္ႏွင့္ ျပည္သူသိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ ဆႏၵျပၾကရာ နအဖ စစ္တပ္က
႐ိုက္ႏွက္၊ ပစ္ခတ္မႈ မ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း မ်က္ျမင္မ်ားက ေျပာသည္။
(၃၂) ႏွင့္ (၃၃) ၾကား (၈၅) လမ္း၌ ပစ္ခတ္မႈ၊ ရိုက္ႏွက္မႈမ်ားျဖစ္ပြားခဲ့ရာ ဆႏၵျပသည့္ လူမ်ားကို
စစ္တပ္က မီးသတ္ကားျဖင့္လာ၍ အန႔ံဆိုး၀ါးသည့္ ေဆးရည္မ်ားေရာထားသည့္ ေရမ်ားျဖင့္
ပက္ခဲ့သည္ဟု မ်က္ျမင္မ်ားကေျပာသည္။

ဆႎၬဴပ သံဃာႎႀင့္လူထုကို အဳကမ္းဖက္ ႎႀိမ္နင္းရန္ စက္တင္ဘာ ၂၇ရက္ေနႛက လက္နက္မဵိႂးစံု

ကိုင္ေဆာင္ ခဵီတက္လာေသာ လံုဴခံႂမႁ ထိန္းသိမ္းေရး (လံုထိန္း) တပ္ဖၾဲႚမဵား ဴဖစ္ပၝသည္။
ရန္ကုန္ႏွင့္မႏၱေလးၿမိဳ႕၌ လူထုဆႏၵျပပြဲမ်ား
ဆက္လက္ျပဳလုပ္
ပီတာေအာင္ / ၂၈ စက္တင္ဘာ
၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/september_2007/28-9-07e.php
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပသူမ်ားကို နအဖ စစ္တပ္က အၾကမ္းဖက္ ပစ္ခတ္ႏိွမ္နင္းမႈမ်ားျပဳလုပ္ေန

သည့္ၾကားမွ ရန္ကုန္ႏွင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား၌ လူထုသပိတ္တိုက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ျပဳလုပ္လ်က္
ရွိသည္။
မႏၱေလးၿမိဳ႕၌ ယေန႔မြန္းလြဲပိုင္းက (၃၃/ ၈၄) လမ္းႏွင့္ (၃၄/ ၈၄) လမ္း အနီး၌ သံဃာႏွင့္ လူထု
အင္အား (၅) ေသာင္းခန္႔ဆႏၵျပေနရာသို႔ စစ္တပ္က ရဟတ္ယာဥ္မ်ားပ်ံ၀ဲကာ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ၿပီး
႐ိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီးမႈမ်ားရွိသည္ဟု မႏၱေလးၿမိ္ဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။
မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံတဦးက “ဒီမိုကေရစီရရွိေရး ဒို႕အေရးလို႔ေအာ္ေနၾကတယ္။ လူထုအစုအေ၀းရွိတဲ့

အေပၚမွာ ရဟတ္ယာဥ္တစီးလည္း ၀ဲေနတယ္။ စစ္တပ္ကေတာ့ ေသနတ္ မိုးေပၚေထာင္ေဖာက္
တုန္းပဲ။ တုတ္နဲ႔႐ိုက္တယ္ လံုထိန္းေရာ စစ္သားေရာက ႐ိုက္တာ။ လက္ကိုလိမ္ခ်ဳိးဖမ္းတယ္။

တခ်ဳိ႕လည္းကုုတ္ကဆြဲသြားတယ္။ သူတုိ႔ ရပ္ထားတဲ့ကားေပၚတင္ထားတယ္။ မေျပးႏိုင္မလႊားႏိုင္

တဲ့လူေတြကို ေကာက္သင္းေကာက္ေနတာ” ဟု ေျပာသည္။
႐ိုက္ႏွက္မႈေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕ဒဏ္ရာရၿပီး အခ်ဳိ႕ဖမ္းဆီးခံရေၾကာင္း စက္ဘီးႏွင့္ ဆိုင္ကယ္မ်ားလည္း

သိမ္းဆည္းခံရေၾကာင္းသိရသည္။
အလားတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ ဆူးေလဘုရားပတ္၀န္းက်င္၌

ယေန႔သပိတ္ေမွာက္ဆႏၵျပသူမ်ားက ေျပာက္က်ားစနစ္ျဖင့္ ဆက္လက္ဆႏၵျပေနေၾကာင္း
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာသည္။
လမ္းမေတာ္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ေနထိုင္သူတဦးက “ဆူးေလမီးပိြဳင့္ကေန ၿမိဳ႕ထဲဘက္မွာ လူေတြအမ်ားႀကီး

ရွိတယ္။ ဒိုင္းကိုင္ထားတဲ့ လံုထိန္းေတြကေတာ့ လူစုလူေ၀းမျဖစ္ေအာင္လုိက္ခြဲေနတာေပါ့။ လူေတြ
ကေတာ့ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာလံုး စု႐ံုးစု႐ံုးပဲဗ်။ သူတို႔လာရင္ေရွာင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တေနရာမွာျပန္စု
တယ္။ အဲဒီမွာခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ ကိုင္ထားတာေတြ႕တယ္။ လူစုခြဲၿပီဆိုရင္
ဟုိ၀င္ဒီထြက္နဲ႔ျပန္စုတာ
ပဲ။ ၀ိုင္းႀကီးပတ္ပတ္လို အေနအထားမ်ဳိးေပါ့” ဟုေျပာသည္။
ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္၌ စစ္တပ္က ယမန္ေန႔ကကဲ့သို႔ လူစုအတြင္း လက္လြတ္စပယ္ ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္ခတ္

မႈမ်ား မျပဳလုပ္ေသာ္လည္း မိုးေပၚေသနတ္ေထာင္ေဖာက္ကာ လူစုခြဲမႈမ်ားရွိေၾကာင္း၊ ဘုန္းႀကီး
ေက်ာင္းမ်ားအား စစ္တပ္က စီးနင္းထားကာ သံဃာအမ်ားအျပားကို ဖမ္းဆီးထားသျဖင့္
ရန္ကုန္ႏွင့္ မႏၱေလးၿမိ္ဳ႕တို႔တြင္ သပိတ္ေမွာက္ သံဃာအေရအတြက္
သိသိသာသာက်ဆင္းသြားေၾကာင္း ၿမိဳ႕ခံတို႕ကေျပာသည္။
နိုင္ေက်ာ္http://www.khitpyaing.org/articles/september_2007/28-9-07_naingkyaw.php
(၁)
က်ေနာ္တို႔ျမန္မာနိုင္ငံဟာ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက ဗုဒၶသာသနာ ျပန္႔ပြားထြန္းကားခဲ့တဲ့

ႏိုင္ငံတႏုိင္ငံ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကို သက္၀င္ယံုၾကည္သူမ်ားက ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ
ဆိုတဲ့ ရတနာသံုးပါးကို အထြတ္အျမတ္ထား ကိုးကြယ္ခဲ့ၾကတာပါ။ သံဃာေတာ္မ်ားကိုလည္း
ဘုရားရဲ႕ သားေတာ္မ်ားအျဖစ္ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ခဲ့တာပါ။
ဒီကေန႔ နအဖ အစိုးရကလည္း ဘုရားေက်ာင္းကန္မ်ား တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္း၊ သံဃာ

ေတာ္မ်ားအား ဆြမ္း၊ ကြမ္း၊ ေဆး စတဲ့လႉဖြယ္ ပစၥည္းအစုစုနဲ႔ အလႉဒါန ျပဳေနၾကတဲ့အေၾကာင္း
အစိုးရထုတ္ေန႔စဥ္ သတင္းစာမ်ားနဲ႔ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္မ်ားမွာ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေဖာ္ျပေန
ဆဲပါပဲ။

သိုေပမယ့္ က်ေနာ္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ စစ္အစိုးရ အာဏာပိုင္မ်ားရဲ႕ သံဃာေတာ္မ်ားအေပၚ ဆက္ဆံမႈ

ဟာ စစ္အစိုးရ မီဒီယာမ်ားမွာ ေန႔စဥ္ပါေနတာနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ေအာင္ ဆန္႔က်င္ေနခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္
ဟာ သံုးႏွစ္နီးပါး စစ္အစိုးရရဲ႕အက်ဥ္းေထာင္မ်ား (အင္းစိန္၊ ျပည္၊ သရက္) မွာ ေနခဲ့ရပါတယ္။
ဒီလို ေနခဲ့ရတဲ့ ကာလတေလွ်ာက္ ခါးသီးမႈ အတိနဲ႔ ၿပီးခဲ့တာပါ။ အစကတည္းက
ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးသားမို႔ က်ေနာ္ခံႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေထာင္တြင္းမွ သံဃာေတာ္မ်ား ေနထိုင္၊
စားေသာက္ရမႈေတြ၊ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားက သံဃာေတာ္မ်ားအေပၚ ဆက္ဆံမႈေတြကို
ျမင္ေတြ႕ရတဲ့အခါမွာ ေဖာ္မျပ ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ စာနဲ႔ေရးၿပီး ေျပာမယ္ဆိုရင္
အျခားသူမ်ား တဆင့္ကူးယူ ခံစား ႏိုင္ဖို႔ကို တိက်ေပၚလြင္ေအာင္ ေရးျပႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ
မလြယ္ကူလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ေျပာျပခ်င္
ေနပါတယ္။ ေရးျပခ်င္ေနပါတယ္။
(၂)
သံဃာေတာ္မ်ားအမ်ားစုဟာ နိုင္ငံေရးမႈနဲ႔ေထာင္က်လာတာမ်ားပါတယ္။ သံဃာေတာ္မ်ားကို

ေထာင္ခ်လိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ သဃၤန္းဆြဲခၽြတ္ျခင္းခံရပါတယ္။
အခ်ိဳ႕သံဃာေတာ္မ်ားဆိုရင္ ေထာင္ဒဏ္မက်ခင္ စစ္ေၾကာေရးမွာကတည္းက
သဃၤန္းဆြဲခၽြတ္ျခင္း ခံရပါတယ္။ (ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ပညတ္ခ်က္မ်ားအရ
ပါရာဇိကမက်တဲ့ရဟန္းတပါးကို အလိုမတူပါပဲ သံဃာမျဖစ္ေစနဲ႔လို႔တားပိုင္ခြင့္ မရွိပါဘူး။ ထို႔အတူ
သဃၤန္းဆြဲခၽြတ္႐ံုနဲ႔ ရဟန္းတပါးဟာ ရဟန္းဘ၀မွသာမာန္လူျဖစ္မသြားပါဘူး။)
ေထာင္တြင္းမွာ သံဃာေတာ္မ်ားကို အာ႐ံုဆြမ္းကပ္ျခင္းမရွိပါဘူး။ သံဃာေတာ္မ်ားကေတာ့

ပညက္ခ်က္အတိုင္း ေန႔လႊဲ ညစာ ဆြမ္းမဘုန္းေပးပဲ က်င့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕အလ်ဥ္းသင့္တဲ့ အခါ
မ်ားမွာေတာ့ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားက ညေနပိုင္းေကၽြးတဲ့ ထမင္းမ်ားကို မပုပ္မသိုးေအာင္
သိမ္း ဆည္းထားၿပီး သံဃာေတာ္မ်ားကို အာ႐ံုဆြမ္းကပ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ခိုး၀ွက္ၿပီး
လုပ္ေဆာင္ ရတာျဖစ္တယ္။ တကယ္လို႔သာ အာဏာပိုင္မ်ားက သိခဲ့ရင္ႀကီးေလးတဲ့
အျပစ္ဒဏ္မ်ားေပးျခင္း ခံရပါတယ္။
သံဃာေတာ္မ်ား ေနေရးထိုင္ေရးကိစၥေတြမွာလည္း မ်ားစြာဒုကၡေရာက္ရပါတယ္။ ေရခ်ဳိးတဲ့အခါမွာ

ပံုစံနဲ႔ခ်ဳိးရပါတယ္။ ေရကန္ဘုတ္ကိုင္က ‘ခပ္’ ဆိုမွခပ္ရၿပီး ‘ရပ္’ ဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္းရပ္ရပါတယ္။
ေနာက္က်ရင္ နင္ပဲငဆ အဆဲခံရပါေသးတယ္။ ဆြမ္းစားတဲ့အခါမွာလည္း ပံုစံပုဂံျပားကို
လက္မွကိုင္ တန္းစီထမင္းဘုတ္ကိုင္မွ ထည့္ေပးတာကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႔ ခံၿပီးယူရပါတယ္။
ညအိပ္ရာ၀င္တဲ့အခါ မွာလည္း အခန္းလူႀကီး၊ အခန္းစာေရးစသည္ျဖင့္
အခန္းဆိုင္ရာလူႀကီးမင္းမ်ားရဲ႕ေျခရင္းမွာအိပ္စက္ ရပါတယ္။ တရားထိုင္ခြင့္ မရွိပါဘူး။
ေထာင္တြင္းမွာ ေထာင္၀န္ထမ္းမ်ားက သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆက္ဆံရာမွာလည္း မင္းနဲ႔ငါနဲ႔၊
မင္းနဲ႔ဆရာနဲ႔ (ေထာင္၀န္ထမ္းမ်ားဟာ အက်ဥ္းသားနဲ႔ဆက္ဆံရာမွာ သူတို႔ကိုသူတို႔
ဆရာလို႔ေျပာၿပီး သူတို႑ကိုလည္း ဆရာလို႔ ေခၚခိုင္းပါတယ္) ေျပာဆိုဆက္ဆံပါ တယ္။
(၃)

က်ေနာ္အေဆာင္ (၅) မွာေနစဥ္အခါက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေရႊဘုန္းပြင့္ ေက်ာင္းတိုက္မ်ားမွ

ဆရာေတာ္မ်ား ျဖစ္တဲ့ ဦးၾသဘာသ၊ ဦး၀ါယမ၊ ဦးေဇာတိက၊ ဦးေကာသံလတို႔နဲ႔ တခန္းတည္း
အတူေနခဲ့ရပါတယ္။ ဒီဆရာေတာ္မ်ားဟာ ၁၉၉၀ ေအာက္တိုဘာလ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား
ပတၱနိကၠဳစၥန ကံေဆာင္ရာမွာ
ပါ၀င္ခဲ့တာေၾကာင့္ န၀တမွ ပုဒ္မ ၂၉၅ ( သာသနာကို ညိႇဳးႏြမ္းေအာင္ျပဳမႈ)။ အေရးေပၚစီမံခ်က္
ပုဒ္မ ၅(ည) ျဖင့္ အလုပ္နဲ႔ေထာင္ဒဏ္ (၃) ႏွစ္စီ ခ်မွတ္ခံထားရတာျဖစ္တယ္။
ဒီလိုအတူတူေနစဥ္အတြင္း ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ (၂၂) ရက္ေန႔ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ည
သန္းေခါင္ေက်ာ္ မနက္ (၃) နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ အေဆာင္တြင္းကို အေယာက္ (၅၀)
ထက္ မနည္းတဲ့ ၀န္ထမ္းမ်ားဒလၾကမ္း ၀င္ေရာက္လာၿပီး အက်ဥ္းသားအားလံုးကို
(အခန္းလူႀကီးမ်ားမွ အပ) အေရးေပၚပံုစံႀကီး ထိုင္ခိုင္း ထားေစပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားထဲမွ ေထာင္ေျပာင္းေရႊ႕မည့္ လူမ်ားစာရင္းကို တေယာက္ခ်င္း
ေခၚထုတ္ၿပီး အခန္းအျပင္ကို ထြက္ေစပါတယ္။ က်ေနာ္နာမည္လည္း ပါတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းထ
အိပ္ယာခင္းလိပ္ၿပီး အခန္း အေပါက္၀ကို တန္းသြားခဲ့တယ္။ အခန္း၀ေရာက္ေတာ့
ဆရာေတာ္မ်ားကို ေနာက္ဆံုးဖူးေျမာ္ခ်င္တာေၾကာင့္ အရဲစြန္႔ၿပီး လွမ္းၾကည့္လိုက္မိတယ္။
က်ေနာ္ေတြ႔လိုက္ရတာက ဆရာေတာ္မ်ားဟာ တင္ပလႅင္ေခြြထိုင္။ ခါးကို ေရွ႕သို႔ခ်ိဳးကာ နဖူးနဲ႔

ၾကမ္းျပင္ကိုထိကပ္ထားရၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း ေရွ႕သို႔ဆန္႔တန္းကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထိကပ္
ထားတာကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာေတာ့ အေရးေပၚပံုစံၾကီးလို႔ေခၚပါတယ္။ ခံစားလိုက္
ရတာက သံဃာေတာ္မ်ားက ၀န္ထမ္းမ်ားကို ျပန္ၿပီး ဦးခ်ေနသလို ျမင္ေယာင္ခံစားလိုက္ရပါတယ္။
ဒီျမင္ကြင္းကိုေတြ႔လိုက္ရေတာ့ က်ေနာ္ဟာ အရာရာကို ေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့ၿပီး မွင္သက္ေနမိခဲ့တယ္။
ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားမွန္းေတာ့ မသိလိုက္ဘူး။ ေက်ာေပၚ နံပါတ္တုတ္ ေလး၊ ငါးခ်က္က်လာမွ
သတိျပန္၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခါ က်ေနာ့္မ်က္လံုးအိမ္ မွ မ်က္ရည္မ်ား လိမ့္ဆင္းလာခဲ့တယ္။ တုတ္နဲ႔
႐ိုက္လို႔ နာတဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္ က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာသိလိုက္
ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ အေယာက္ (၁၀၀) ေထာင္ေျပာင္းတဲ့အထဲမွာ သံဃာေတာ္ (၆) ပါး ပါလာခဲ့ပါတယ္။

ဒီအထဲက မဂၢင္ဆရာေတာ္ႀကီးဆိုရင္ သက္ေတာ္ (ရ၄) ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ေပမယ့္ သံေျခခ်င္းခတ္ၿပီး
ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ပါတယ္။ သရက္ၿမိဳ႕သေဘာၤဆိုက္တဲ့ေနရာမွ ေထာင္အထိကို (၂) နာရီေက်ာ္ေက်ာ္
ေလာက္ထိေအာင္လမ္းေလွ်ာက္ရပါတယ္။ လမ္းေဘးတဘက္ဆီမွ ရဲမ်ား၊ ေထာင္၀န္ထမ္းမ်ား၊
စစ္သားမ်ားက နံပါတ္တုတ္မ်ား၊ ေသနတ္မ်ားနဲ႔ အစြန္းထြက္ေသာသူမ်ားကို ႐ိုက္ႏွက္ၿပီး
ေမာင္းခဲ့ပါ တယ္။ ဖိနပ္မ်ားကိုလည္း အင္းစိန္ေထာင္မွ ထြက္ကတည္းက
သိမ္းဆည္းထားတာေၾကာင့္ ေျခ ေတာက္အတိုင္းပဲ သြားခဲ့ရပါတယ္။ ဆူးမ်ား၊ ၿခံဳပုတ္မ်ား၊
ျမက္႐ိုင္းပင္မ်ားကို လံုး၀ေရွာင္မရဘဲ နင္းၿပီးသြားေစခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဟာ ေျခခ်င္းကို
တဘက္၊ အိပ္ယာလိပ္ကိုတဘက္ကိုင္ၿပီး ေထာ့နင္းေထာ့နင္းနဲ႔ သြားေနတာကို
လွမ္းျမင္ရတဲ့အတြက္ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္မိတဲ့အခါ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေျခေထာက္မွာ
ေသြးအလိမ္းလိမ္း ျဖစ္ေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ေၾကကြဲစြာခံစား လိုက္ရပါတယ္။
အာဏာပိုင္ေတြက သံဃာေတာ္မ်ားကို ဒီလိုဆက္ဆံခဲ့တာပါ။ ေၾကကြဲနာက်ည္း စရာပါ။

တခါက ၁၉၉၁ ခု ေအာက္တိုဘာလေလာက္ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေနတဲ့ အင္းစိန္ေထာင္

အေဆာင္ (၅) မွာ သံဃာေတာ္တပါးျဖစ္တဲ့ ဦးဇင္း ဦးျပည္ေက်ာ္ကို အခန္းလူႀကီး ေအာင္ထြန္းက
သူ႔ရဲ့ေရွ႕မွာ ပံုစံအေနအထားနဲ႕လမ္းမေလွ်ာက္ ရပါလားဆိုၿပီး ဂ်ပန္မ်ား ပါး႐ိုက္နည္းကား
(႐ုပ္ရွင္ထဲမွာ ၾကည့္ ဘူးတာပါ) ဘယ္ျပန္၊ ညာျပန္ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ရိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို
ျမင္ေတြ႔ရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားက ခ်က္ခ်င္းပဲ အေဆာင္မႉး ဦးေစာထြန္းထံ သြားေရာက္
တိုင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးေစာထြန္းက ေထာင္ထဲမွာ ဘယ္သူမဆို ေထာင္ရဲ႕အမိန္႔ကို
လိုက္နာရမယ္လို႔ ျပန္ေျပာ လႊတ္လိုက္ တာေၾကာင့္ အခန္းလူႀကီး ေအာင္ထြန္းကလည္း
ဦးဇင္းဦးျပည္ေက်ာ္ကို ျပန္ေတာင္းပန္ ခိုင္းျပန္ပါတယ္။ ဦးဇင္းက မေတာင္းပန္တာေၾကာင့္
နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားနဲ႔ အက်ဥ္းသား အာဏာပိုင္မ်ား ရန္ေစာင္မႈအထိျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
တခ်ဳိ႕တရား႐ံုးမ်ားက ကံေဆာင္ရာမွာပါ၀င္တဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားကို အေရးေပၚစီမံခ်က္ ပုဒ္မ ၅၊ည

နဲ႔တရားမစြဲဘဲ သာသနာကို ဖ်က္လို ဖ်က္ဆီးလုပ္မႈဆိုတဲ့ ပုဒ္မ (၂၉၅ )နဲ႔ တရားစြဲ အမိန္႔ခ်မွတ္
ခဲ့တာလည္းရွိပါတယ္။ ဒီလို တမႈတည္းနဲ့ ခ်မွတ္ျခင္းခံရတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ား ကိုေတာ့ ရဲဘက္စခန္း
မ်ားကို ပို႔ျခင္းခံရပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကိုးထပ္ႀကီး ေက်ာင္းတိုက္မွ ဆရာေတာ္တပါး (ဘြဲ႔အမည္
မမွတ္မိေတာ့ပါ) ဟာ ကံေဆာင္ပြဲမွာ ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး ပုဒ္မ (၂၉၅) တမႈတည္းနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ (၃) ႏွစ္
ခ်မွတ္ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒီဆရာေတာ္ဟာ ၁၉၉၁-ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလေလာက္မွာ
က်ေနာ္ေနတဲ့ အေဆာင္ (၅) မွ ရဲဘက္စခန္းသို႕ ေခၚေဆာင္သြားျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။
(၄)
ေရႊဘုန္းပြင့္ ဆရာေတာ္တပါးျဖစ္တဲ့ ဦးေဇာတိကဟာ သက္ေတာ္ (၆၀) ရွိၿပီး ၁၉၉၂-ခုႏွစ္

ဒီဇင္ဘာ လမွာ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းမွာ နာမက်န္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေထာင္ေဆးရုံမွာ
တက္ေရာက္ကုသေသာ္ လည္း မသက္သာဘဲ ေရာဂါအေျခအေနဆိုးရြားလာခဲ့ပါတယ္။
ေထာင္ဆရာ၀န္မ်ား လက္ေလွ်ာ့ လိုက္တဲ့အခါမွာမွ ရန္ကုန္ျပည့္သူ႔ေဆးရံုႀကီး ေျမေအာက္ထပ္
အက်ဥ္းသားမ်ား ေဆးကုသသည့္ အေဆာင္မွာ တက္ေရာက္ကုသခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။
ေဆး႐ုံေရာက္ၿပီးရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာပဲပ်ံလြန္ ေတာ္မူသြားခဲ့ပါတယ္။ ေျခတဖက္မသန္တဲ့
ဆရာေတာ္ဟာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခ်ိန္အထိ ေထာင္ရဲ႕အ၀တ္ အစား ေလးကီလိုခန္႔ေလးတဲ့ သံေျခခ်င္း
ခတ္ထားျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။
ဆရာေတာ္ဦးအာစရဟာ သက္ေတာ္ (၃၅) ႏွစ္ရွိၿပီး တရားမ၀င္အသင္းမ်ားနဲ႔ဆက္သြယ္မႈျဖင့္

ေထာင္ဒဏ္ (၁၀) ႏွစ္ ခ်မွတ္ျခင္း ခံထားရတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သရက္ေတာေက်ာင္းတိုက္မွ ဆရာေတာ္
တပါးျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဟာ သရက္ေထာင္အတြင္း ၁၉၉၆-ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလမွ အသားေရာင္
အသား၀ါေရာဂါျဖစ္ပြားၿပီး အျပင္းဖ်ားခဲ့ပါတယ္။ ျပင္ပေဆးရံုသို႔ ထုတ္ယူကုသေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့
ေပမယ့္လည္း ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားက ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။ ေသလုေမ်ာပါးအခ်ိန္မွ သရက္ၿမိဳ႕
ေဆးရုံသို႔ တက္ေရာက္ကုသခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အာဏာပိုင္မ်ားရဲ႕ပစ္ပယ္မႈေၾကာင့္ တရား
မွတ္ကာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူမယ့္ ရက္ကိုသာ ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အျပင္
ေဆး႐ံုသို႔ေရာက္ၿပီး ႏွစ္ရက္အၾကာမွာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
သက္ေတာ္ (၅၂) ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ဆရာေတာ္ ဘဒၵ ႏၱ ေရ၀တဟာ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္လႈပ္ရွားမႈ

မ်ားမွာ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဦးေဆာင္ခဲ့တာေၾကာင့္ န၀တ စစ္ခံုရံုးမွ ေထာင္ဒဏ္ (၁၂) ႏွစ္ ခ်မွတ္
ထားခဲ့ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ အက်ဥ္းေထာင္တြင္း မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္မွ အိုးဘိုေထာင္သို႔ ေျပာင္း

ေရႊ႕တဲ့အခါ ေဆာက္လုပ္ၿပီးကာစ တိုက္ခန္းငယ္ကေလးအတြင္း စိုစြတ္ေနတဲ့ သံမံသလင္းေပၚမွာ
ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ အိပ္စက္ခဲ့ရျခင္း။ ေဆး၀ါးလံုေလာက္စြာ မရရွိျခင္း။ အခ်ိန္မွန္စြာ ဆြမ္းမဘုန္းေပး
ရျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ စြဲကပ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္လယ္ေလာက္တြင္ အာဏာပိုင္
မ်ားက ေထာင္မွျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ၿပီး ၁၉၉၉-ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလကုန္ပိုင္းမွာ ေထာင္တြင္းမွ
ခံစားလာရတဲ့ ေရာဂါနဲ႔ပဲ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားခဲ့ပါတယ္။
(၅)
ဒီလို အက်ဥ္းစခန္းမ်ားျဖစ္တဲ့ ေထာင္ေတြထဲမွာ၊ စစ္ေၾကာေရးစခန္းေတြမွာ၊ ရဲဘက္စခန္းေတြမွာ

ဘုရားသားေတာ္မ်ားျဖစ္တဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားဟာညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေတြ၊ ဒုကၡဆင္းရဲမႈေတြ၊
အသက္ ေတြဆံုး႐ႈံးေနမႈေတြ ခံေနရပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။ ဘယ္သူေတြဆီမွာ
တာ၀န္ရွိပါ သလဲ။ အျပစ္ရွိပါသလဲ ေမးခြန္းထုတ္စရာအမ်ားႀကီးျဖစ္လာရပါတယ္။
ဗုုဒၶဘာသာကိုအမ်ားအားျဖင့္ ကိုးကြယ္ၾကတဲ့ တိုင္းျပည္တျပည္က ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစုဟာ
(အမည္ခံေတြလို႔ ဆိုေစဦးေတာ့) ဘယ္ကရတဲ့ မိုက္စိတ္ မိုက္ေသြးမ်ဳိးနဲ႔မ်ား ဒီလို၀န္ေလးတဲ့
ဂ႐ုကံႀကီးကို က်ဴးလြန္၀န္႔ေနၾကပါလဲ။ က်ေနာ္မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် က်ေနာ္သေဘာေပါက္လာတာတခုကေတာ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္

ဆိုးေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ရဲ႕ စိတၱေဗဒနဲ႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေယဘုယ်အေျခအေန စတာေတြနဲ႔ ခြဲမရ
ေအာင္ဆက္စပ္ေနတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဒီျဖစ္ရပ္ဆိုးေတြကုိ နားလည္ေအာင္ႀကိဳးစားတဲ့အခါ ဗုဒၶ
ဘာသာ၀င္ျဖစ္ျခင္း။ မျဖစ္ျခင္းစတဲ့အခ်က္ေတြဟာ အဓိကမက်ဘူး ဆိုတာသိျမင္လာပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္သူဟာ တည္ဆဲအာဏာတည္ေဆာက္ပံုစနစ္၊ ဓနဥစၥာ ခြဲေ၀ပံု
စနစ္၊ လူမႈအဆင့္အတန္းစနစ္ေတြထဲမွာ အခြင့္ထူးခံျဖစ္ျခင္း၊ မျဖစ္ျခင္းဆိုတာနဲ႔ေတာင္ ပဓာနအား
ျဖင့္ သိပ္မဆိုင္လွဘူး ဆိုတာကိုပါသိျမင္လာပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ အနိုင္အထက္ျပဳက်င့္မႈ အားႀကီးရင္ႀကီးသလို ႏွိပ္စက္

ကလူျပဳက်င့္မႈ (ၿခံဳေျပာရရင္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ) ေတြဟာ လူေတြဆီမွာ ထမင္းစား
ေရေသာက္လို သမ႐ိုးက်အက်င့္တခုလို ျဖစ္လာေနတာသာ ျပႆနာရဲ႕ အရင္းခံပါ။ အာဏာ
လက္ကိုင္ရွိသူေတြ ဓနဥစၥာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ထားသူေတြက လူေတြရဲ႕ အာဏာဥစၥာဆက္တည္ၿမဲ
ေရးအတြက္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္ေနရတာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနကို
ေက်ာ္လြန္သြားပါၿပီ။ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ အႏိုင္က်င့္ခ်င္တဲ့ေစ့ေဆာ္မႈဟာ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္၊
လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္တခု ျဖစ္ေနေအာင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္က လူေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကို
ပံုသြင္းပစ္ခဲ့တာပါ။ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္က လူတဦးခ်င္းစီရဲ႕ ထြက္ေပါက္မဲ့ စိတ္ကို
တေယာက္ကို တေယာက္ အနိုင္က်င့္ ညႇင္ပန္းျခင္းနဲ႔ အာသာျပန္ေျဖ သာယာမႈရွာ စတဲ့
ထြက္ေပါက္ရွာ ေျဖစိတ္ေတြပဲလို႔ ေကာက္ခ်က္ရ မွာပါ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တို႔တေတြဟာ
ဒီစနစ္ဆိုးႀကီးကိုသာ မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ထဲမွာ အျမစ္ နက္ေနတဲ့ ဒီအက်င့္ဆိုးႀကီးကိုပါ
ေျပာင္းလဲပစ္ရမယ္ဆိုတာ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ေလးနက္ထားၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီတာ၀န္ကို
က်ေနာ္တတ္စြမ္းသ၍ ယူဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ဒီေတာ့ ေအာင္ျမင္တဲ့အထိ ေရွ႕ဆက္ရမွာကေတာ့
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ သံႏၶိဌာန္ပါပဲ။

ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ေသဆံုးမႈ အျဖစ္မွန္
ေဖာ္ထုတ္ေပးရန္ ဂ်ပန္အစိုးရေတာင္းဆုိ
Reuters / ၂၈ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/september_2007/28-
9-07c.php
ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ မစၥတာ နာဂအိကန္ဂ်ီ
ယမန္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ျဖစ္ပြားသည့္ဆႏၵျပပြဲတြင္ ဂ်ပန္သတင္း ေထာက္တဦး ေသဆံုးခဲ့မႈကို

စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီးပါက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚေပးေနသည့္
လူသားခ်င္းဆုိင္ရာအကူအညီမ်ားကို ရပ္ဆိုင္းရန္ ဆံုးျဖတ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဂ်ပန္အစိုးရအဖြဲ႔၏
ေျပာေရး
ဆိုခြင့္ရိွသူက ေျပာၾကားသည္။
ဆူးေလဘုရားလမ္း၌ ယမန္ေန႔က ျပည္သူလူထုကဆႏၵျပၾကသျဖင့္္ နအဖတပ္၏ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္

အသက္ (၅၀) ၀န္းက်င္ ဓာတ္ပံု သတင္းေထာက္ မစၥတာ နာဂအိကန္ဂ်ီ ေသဆံုးခဲ့သည္။
မစၥတာ နာဂအိကန္ဂ်ီသည္ ၀ါရင့္သတင္းသမားတေယာက္ျဖစ္ၿပီး တိုက်ဳိၿမိဳ႕အေျခစိုက္ APF

သတင္း ဌာနတြင္လုပ္ကိုင္ေနသူျဖစ္ၿပီး အီရတ္ႏွင့္အာဖဂန္နစၥတန္ကဲ့သို႔ အတိုက္အခိုက္ႏွင့္
ႏိုင္ငံေရးတင္းမာ မႈျဖစ္ပြားေနသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔သြားေရာက္၍ သတင္းယူခဲ့ေၾကာင္း The
Australian သတင္းတြင္ ေဖာ္ျပသည္။
မစၥတာ နာဂအိကန္ဂ်ီ ေသဆံုးမႈႏွင့္ ပက္သက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေပးေနသည့္ အကူအညီမ်ားအား

ရပ္ပစ္ရန္ကိစၥကိုမူ မဆံုးျဖတ္ရေသးေၾကာင္း၊ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ေသဆံုးသည့္ ပစ္ခတ္မႈသည္
တမင္သက္သက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ဟုတ္မဟုတ္ ေသခ်ာမသိေသးေၾကာင္း Machimura
ကေျပာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း လက္ရွိျဖစ္ပြားေနသည့္ကိစၥအေပၚ ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီအပါအ၀င္

ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္း၏တံု႔ျပန္မႈအေျခအေနအေပၚ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံအား
ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ဆံုးျဖတ္မည္ဟုလည္း ၎ကေျပာသည္။
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ျမန္မာနအဖစစ္အစိုးရအေပၚ တင္းၾကပ္စြာမကိုင္တြယ္ျခင္းေၾကာင့္ ယခင္က

ေ၀ဖန္ခံရမႈမ်ားရွိခဲ့သည္။
ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ထပ္မံဖမ္းဆီးထိမ္းသိမ္းခံရသည့္ ၂၀၀၃

ခုႏွစ္မွစ၍ ဂ်ပန္ႏုိ္င္ငံက ျမန္မာႏိုင္ငံအား က်န္းမာေရးစီမံကိန္းအပါအ၀င္
အေရးေပၚလိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈမ်ားမွလြဲ၍ က်န္သည့္အကူအညီမ်ားကို
ရပ္တန္႔ခဲ့သည္။
ယခုလက္ရိွတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသား (၆၁၅) ဦးေရာက္ရိွေနၿပီး ဂ်ပန္ကုမၸဏီ (၇၄) ခု ရွိေန

ေၾကာင္း Machiura က ယမန္ ေန႔က ေျပာသည္။
ဗြီဒီယိုၾကည့္ရန္- http://www.youtube.com/watch?v=WZmwaQrvF9c
သံဃာေတာ္မ်ား စတင္အၾကမ္းဖက္ခံရသည့္
ပခုကၠဴတြင္
သံဃာႏွင့္ျပည္သူ ပူးေပါင္းဆႏၵျပ
ဗထူး။ စက္တင္ဘာ ၂၉၊
၂၀၀၇ http://www.yoma3.org/news/2007/september/290907pakhouku_demo.html
မေကြးတိုင္း၊ ပခုကၠဴၿမိဳ႕တြင္ ယေန႔ေန႔လည္ပိုင္းက သံဃာေတာ္မ်ားစတင္ႂကြခ်ီခဲ့ရာ ၿမိဳ႕လုံးကၽြတ္

ျပည္သူမ်ားက ေထာက္ခံအာေပးၿပီး ပူးေပါင္းဆႏၵျပခဲ့သည္။
ႏုိင္ငံႏွင့္အ၀ွမ္း သံဃာႏွင့္ျပည္သူမ်ား ဆႏၵျပမႈျဖစ္ပြားေနခ်ိန္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕တြင္လည္း ယေန႔ ေန႔လည္

(၂) နာရီခြဲမွ စတင္ကာ သံဃာႏွင့္ျပည္သူမ်ား ပူးေပါင္းဆႏၵျပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
“(၂) နာရီခြဲေလာက္ကေန စတာ၊ သံဃာအင္အားက ၂၀၀၀ ေက်ာ္တယ္၊ ေနာက္မွာေတာ့ ျပည္သူ

ႏွစ္ေထာင္သုံးေထာင္ေလာက္ ရွိတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမကေန အေရွ႕တိုက္ေက်ာင္း ေရွ႕က
သီတာလမ္း၊ ေနာက္ေပါက္လမ္းအတုိင္း၊ အေနာက္ကို တက္သြားတာ၊ သီဟိုဠ္ရွင္ ဘုရားမွာ
၀တ္ျပဳဆုေတာင္းတယ္၊ လူထုေတြကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့စစ္ပညာ ျပည္သူေတြကို
သတ္ဖို႔မဟုတ္ဘူး၊ စစ္အစိုးရ အလုိမရွိလုိ႔လည္း ေအာ္တယ္”ဟု ပခုကၠဴသံဃာေတာ္တပါးက
မိန္႔သည္။

ယခုကဲ့သို႔ ျပည္သူမ်ား တက္ႂကြစြာ ပူးေပါင္းလာမႈေၾကာင့္ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးအားတက္မိၿပီး

၎အေနျဖင့္ စစ္အစိုးရမွ သံဃာႏွင့္ျပည္သူမ်ားကို သတ္ျဖတ္ေနျခင္းကို မေက်နပ္ေၾကာင္း
ဆက္လက္မိန္႔ၾကားသည္။
“မေက်နပ္ဘူးဗ်၊ မေက်နပ္တာေတာ့ အမွန္ပဲ၊ သူတို႔လုပ္ရပ္ေတြက ေတာ္ေတာ္မွားယြင္းတယ္

လုိ႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ ဦးဇင္းတုိ႔ကေတာ့ ကမၻာမေၾကဘူးဆိုတာပဲ ထပ္ေျပာခ်င္တယ္၊ နအဖ
စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေကာင္းစားဖို႔အေရးကိုပဲ စဥ္းစားေပးပါဆိုတဲ့ အေၾကာင္း၊
ဖမ္းဆီးထားတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတြကို လႊတ္ေပးပါဆိုတဲ့ အေၾကာင္းပဲ ေျပာခ်င္တယ္”ဟု
သံဃာေတာ္က မိန္႔ဆုိသည္။
ယေန႔ ပခုကၠဴဆႏၵျပပြဲသည္ ယခင္ရက္မ်ားထက္ လူပိုမိုမ်ားျပားၿပီး လူအမ်ားက သံဃာေတာ္

မ်ားအား ၀ပ္ခ်ရွိခိုးကာ အားေပးခဲ့ၾကၿပီး ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားျဖင့္ လုိက္ပါဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။
“ပထမစထြက္တုန္းကေတာ့ ေမတၱာပို႔လမ္းေလွ်ာက္တာေပါ့ေနာ္၊ လူအင္အားက ေသာင္းဂဏန္း

ေက်ာ္မွာပဲ၊ လူေတြကေတာ့ မဆုံးႏုိင္ဘူး၊ အမ်ားႀကီးပဲ ျမင္ေနရတယ္၊ ေျခလွ်င္လုိက္တဲ့လူေကာ
စက္ဘီးေတြ ဆိုင္ကယ္ေတြေရာ လမ္းအျပည့္လုိက္ေနတာ။ လမ္းေဘးကေတာ့ အိမ္တုိင္း
ထြက္ၾကတာပဲ၊ ထုိင္၀ပ္ခ်ၿပီး ၾကည္ညိဳၾကတာပဲ၊ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ၊ ဆရာေတာ္ႀကီး
ေတြကိုျမင္ေတာ့ ေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ ၾကည္ညိဳမိတယ္၊ ျပည္သူေတြကလည္း
ေနာက္ကေန အကုန္ပါၾကတာပဲ”ဟု ပခုကၠဴၿမိဳ႕ခံတဦးက ဆိုသည္။
ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ေရာက္ရွိေနသည့္ ကုလအထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီႏွင့္

ပတ္သက္၍ ပခုကၠဴသံဃာက “ဒီ ဂန္ဘာရီအေနနဲ႔ေပါ့ေလ၊ ျမန္မာတႏုိင္ငံလုံးမွာရွိတဲ့
ရဟန္းသံဃာေတြ၊ ျပည္သူလူထုေတြအတြက္ အေကာင္းဆုံး စြမ္းေဆာင္ေပးႏုိင္ပါေစလုိ႔ပဲ
ဆုေတာင္းေပးခ်င္ပါတယ္”ဟု မိန္႔ဆုိသည္။
ဒီကေန႔ ပခုကၠဴၿမိဳ႕သံဃာႏွင့္လူထု ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ဆႏၵျပပြဲကို စစ္အစိုးရက တစုံတရာ

ဟန္႔တားေႏွာင့္ယွက္မႈမျပဳပဲ ညေန (၄) နာရီခြဲတြင္ ေအးခ်မ္းစြာ ၿပီးဆုံးသြားခဲ့သည္။
ေရနံေခ်ာင္းတြင္ သံဃာႏွင့္လူထု ဆႏၵျပ

႐ုိးမ ၃။ စက္တင္ဘာ ၂၉၊
၂၀၀၇ http://www.yoma3.org/news/2007/september/290907yananchaung_demo.ht
ml
မေကြးတုိင္း၊ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕တြင္ ယေန႔ ေန႔လည္ပိုင္း၌ သံဃာေတာ္မ်ား စတင္ႂကြခ်ီလာရာ

ျပည္သူလူထုကလည္း လိုက္လံဆႏၵျပခဲ့သည္။
စစ္အစိုးရက သံဃာေတာ္မ်ားကို ႏွိမ္နင္းေနစဥ္ ေရနံေခ်ာင္းသံဃာႏွင့္ျပည္သူမ်ားက ေန႔လည္

(၁၂) နာရီမွစတင္ကာ ၿမိဳ႕လုံးကၽြတ္ ဆႏၵျပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

“သံဃာေတာ္က ၂၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္။ လူအင္အားကေတာ့ ေနာက္ကလုိက္တဲ့လူေတြေကာ၊

ေဘးကလိုက္တဲ့လူေတြေကာဆို ၂ ေသာင္းေလာက္ရွိတယ္၊ လမ္းဆိုအျပည့္ပဲ၊ ဆုိင္းဘုတ္
မကိုင္ပဲနဲ႔ ေအာ္ေနတာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ စစ္ပညာ ျပည္သူေတြကို သတ္ဖို႔မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေအာ္တာ၊
ေဆး႐ုံလမ္းေပၚမွာ သာဓုေခၚ လက္ခုပ္တီးၿပီး အားေပးၾကတာပဲ၊ (၁၂) နာရီေလာက္ ကစၿပီး
ရတနာမဥၹဴဘုရားက စၿပီးထြက္တာ”ဟု ၿမိဳ႕ခံတဦးက ဆိုသည္။
ျမတ္ေစာညီေနာင္ဘုရားအတြင္း စု႐ုံးကာ ရတနာမဥၹဴဘုရားတြင္ ပရိတ္တရားေတာ္မ်ား ရြတ္ဆို ၿပီး

စတင္ႂကြခ်ီခဲ့ရာ လူထုပရိတ္သတ္မ်ားက ႀကိဳဆိုခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ စစ္ပညာ ျပည္သူေတြ ကို
သတ္ဖို႔မဟုတ္ဘူးဟု ေႂကြးေၾကာ္ကာ လုိက္ပါဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။
ေရနံေခ်ာင္းတြင္ ယေန႔ဆႏၵျပမႈကို စစ္အစိုးဘက္မွ တစုံတရာ ဟန္႔တားေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမရွိပဲ

ညေန (၃) နာရီခြဲတြင္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ လူထုမ်ားသည္ လူစုခြဲလုိက္ၾကၿပီး ေအးခ်မ္းစြာ
ၿပီးဆုံးသြားခဲ့သည္။
ရန္ကုန္ဆႏၵျပမႈ စတင္ၿပီ
လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား လူထုအတြင္း
ေဖ်ာက္၍လုိက္ပါၿပီ
ဗထူး။ စက္တင္ဘာ ၂၉။ ၂၀၀၇
http://www.yoma3.org/news/2007/september/290907yangon_afternoon.html
ယေန႔နံနက္ ဂႏၵီခန္းမေရွ႕မွ စတင္ကာ လူထုက ဆႏၵျပလွ်က္ရွိရာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စား

လွယ္မ်ားလည္း လုိက္ပါေဆာင္ရြက္မည္ျဖစ္သည္။
စစ္တပ္အင္အား ပိုမိုတိုးခ်ဲ႕ခ်ထားေသာ္လည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လူထုက ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တြင္

ယေန႔ ထပ္မံဆႏၵျပမႈအတြင္း လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားပါ ပူးေပါင္းပါ၀င္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၃၀ ဦးခန္႔က ယေန႔ရန္ကုန္တြင္ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္ အေျခအေနမ်ားကို

သုံးသပ္ကာ ဆုိင္းဘုတ္မေထာင္ပဲ ပုံသဏၭာန္မ်ိဳးစုံျဖင့္ ဆႏၵျပပြဲတြင္ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲေနျခင္း ျဖစ္သည္။
“တဦးခ်င္းအေနနဲ႔က လူထုနဲ႔ ရွိေနမယ္ဆုိတဲ့သေဘာေတာ့ ရွိတယ္။ ဆုိင္းဘုတ္ခ်ိတ္ၿပီးေတာ့

လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္မရွိပါဘူး၊ အစည္းအေ၀းက ဒီအခ်ိန္မွာ တဖက္က ရင္ဆိုင္ရတဲ့လူေတြက
လူစိတ္ရွိတဲ့လူေတြ မဟုတ္ဘူး၊ ေဆြးေဆြးေႏြးေႏြး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ရင္ဆုိင္လုိ႔မရႏိုင္ဘူး၊
ေျဗာင္းဒိုင္းေျဗာင္းဒိုင္းပဲ လုပ္မွာပဲ၊ မလုိလားအပ္တဲ့ ဆုံး႐ႈံးနစ္နာမႈေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာ
ႏိုင္တယ္”ဟု အမည္မေဖာ္လိုသည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တဦးက ဆုိသည္။

ယေန႔ေန႔လည္ (၁) နာရီေက်ာ္က လူထုဆႏၵျပပြဲတခု ေရႊဘုံသာမီးပြိဳင့္အနီး ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး

ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားက ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားျဖင့္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။
“အခု တပြဲၿပီးသြားၿပီဗ်၊ ဆူးေလမီးပြိဳင့္ဒီဘက္က ေရႊဘုံသာမီးပြိဳင့္ေပါ့။ အေနာ္ရထာလမ္းနဲ႔

ေရႊဘုံသာလမ္းဆုံေပါ့။ ေက်ာင္းသားေကာ လူထုေကာ ၂ ေသာင္းေလာက္ရွိမယ္။ ေက်ာင္းသား နဲ႔
လူထုက အလံအနီေရာင္ကို ေထာင္ထားတယ္။ အလံမွာ ဘာပုံမွမပါဘူး။ လူငယ္ေတြက
ေရွ႕ဆုံးမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ပုံကို တင္ၿပီးေတာ့ ကိုင္ထားတယ္။ ဗို္လ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့စစ္ပညာ
ျပည္သူေတြကိုသတ္ဖို႔မဟုတ္ဘူး၊ ဗို္လ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့စစ္ပညာ သံဃာေတြကို သတ္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး လုိ႔
ေႂကြးေၾကာ္တယ္”ဟု ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္သူတဦးက ဆုိသည္။
လုံၿခံဳေရးအဖြဲ႔မ်ားက ၃ တန္း တန္းထားၿပီး ေရွ႕ဆုံးမွ ရဲမ်ားက လက္တြင္ တုတ္ႏွင့္ဒိုင္းမ်ား

ကိုင္ကာ ေနာက္ဆုံးတန္းတြင္ စစ္တပ္က လက္နက္ကိုယ္စီ ကိုင္ေဆာင္ထားကာ စစ္ကားႏွစ္စီး
ေရာက္လာရာ လူထုက လူစုခြဲကာ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္လုိက္ၿပီး ျပန္လည္လူစုရန္
ႀကိဳးစားေနခဲ့သည္။
“အခုျပန္ၿပီးေတာ့ လူျပန္စုေနတယ္။ ဒီေနရာက ထရိတ္ဒါးေဟာ္တယ္နဲ႔ နီးတဲ့အခါက်ေတာ့

ဂန္ဘာရီ တည္းမယ္လုိ႔ သတင္းထြက္ထားေတာ့ လုံၿခံဳေရးက ေတာ္ေတာ္ခ်ထားတယ္။ ဆႏၵျပမႈ
အျဖစ္မခံတဲ့ သေဘာရွိတယ္။ စစ္ကားေတြကလည္း မနားတမ္း လွည့္ပတ္ၿပီး ေမာင္းေနတယ္။
ပစ္တဲ့အဆင့္ေတာ့ မေရာက္ေသးဘူးဗ်”ဟု ဆို သည္။
ညအခ်ိန္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝင္စီး၍
ျပည္သူမ်ားကိုပစ္ခတ္ခဲ့
႐ုိးမ ၃။ စက္တင္ဘာ ၂၉၊
၂၀၀၇ http://www.yoma3.org/news/2007/september/290907yangon_dawpon.html
စစ္အစိုးရစစ္တပ္မွ ညအခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားအား ၀င္ေရာက္စီးနင္း

ခဲ့ၿပီး ရပ္ကြက္ေနျပည္သူမ်ားအား ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းခဲ့သည္။
ရန္ကုန္တုိင္း၊ ေဒါပုံၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအား ၀င္ေရာက္စီးနင္းစဥ္ မခံမရပ္ႏုိင္ ေသာ

ျပည္သူမ်ားက လမ္းမ်ားေပၚထြက္၍ ေအာ္ဟစ္ခဲ့ရာ အဆုိပါစစ္တပ္မွ ပစ္ခတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ညက (၁၀) နာရီ (၃၅) မွာ ၀င္တာ၊ ေတာ္ေတာ္ကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းပဲ၊ က်ေနာ္တို႔ သဒၵါ႐ုံ
လမ္းေပၚက (၂) ရပ္ကြက္က လူ ၅၀ ေလာက္ရွိမယ္၊ ထြက္ေအာ္ေတာ့ ေသနတ္နဲ႔ကိုပစ္တာ၊
ဘယ္သူေတြ ထိသြားတယ္ဆိုတာေတာ့ မသိဘူး”ဟု (၂) ရပ္ကြက္တြင္ေနထိုင္သူတဦးက
ဆိုသည္။

ျပည္ေတာ္ေအးရပ္ကြက္ရွိ မင္းနႏၵာစာသင္တိုက္အား အမွတ္ (၂) စစ္ေဒသမွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီး

တင္ထြန္းႏွင့္ စစ္တပ္အင္အားမ်ားျဖင့္ စာသင္တိုက္အား ၀င္ေရာက္စီးနင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး မခံမရပ္
ႏိုင္ေသာ ျပည္သူမ်ားအား ပစ္ခတ္ကာ ည (၁၂) နာရီအခ်ိန္တြင္ ျပန္လည္ထြက္ခြါသြားခဲ့သည္။
သံဃာမ်ား မည္မွ်ဖမ္းဆီးခံရသည္ကို မသိရွိရပဲ စစ္တပ္ကားမ်ားျဖင့္ ညအခ်ိန္တခ်ိန္လုံး ေဒါပုံ

ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း လွည့္လည္ေနသည္ဟု ဆိုသည္။
ရခုိင္ျပည္နယ္၊ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕တြင္လည္း စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားက ညအခ်ိန္တြင္ ေနအိမ္

မ်ားသုိ႔ ဝင္ေရာက္ကာ အင္န္အယ္ဒီအဖြဲ႔၀င္ ကိုထြန္းၾကည္ႏွင့္ ကိုသန္းေဖတို႔အား
ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္။
http://www.yoma3.org/multiarticle/index.html
မင္းဒင္လို ငပါမႊားႏွင့္ သာသနာ့အာဇာနည္ အရွင္တပါးအၾကား မေမ့ႏုိင္စရာ

ဇာတ္လမ္းမ်ား ရွိသည္ဆိုလ်ွင္ ယံုတမ္းပုံျပင္လို႔ေတာ့ မထင္ၾကပါေလႏွင့္။ အေ၀းေရာက္
မင္းဒင္တေယာက္ ခါးေတာင္းပဲ ထက်ဳိက္ရမလို၊ ဟိုအပံုပဲ ေျပးဟပ္ရမလုိ ျဖစ္ေလာက္ေအာင္
ဇာတိေျမက တုိက္ပြဲေခၚသံေတြ ျမည္ဟီးတုန္ခါ ထြက္ေပၚလာေနခ်ိန္မွာ ဆိုေရးရွိ၍ ဆိုရပါဦး မည္။
x x x x x x x

ဘာသာေရးႏွင့္ အလွမ္းေ၀းလွေသာ မင္းဒင္သည္ သာသနာ့အာဇာနည္အရွင္ကုိ

လြန္ခဲ့ေသာ ၁၈ ႏွစ္ေက်ာ္က သိလည္းမသိ၊ ၾကားလည္းမၾကားသိခဲ့။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ပုိင္း ရက္မ်ားဆီက ဇနီးသည္ ငပိေၾကာ္ေနတာကုိ စပ္စုရင္း ရန္ကုန္ မဟာ

ဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္က ေယာက္ဖ၀မ္းကြဲ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါး သူ၏ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ႏွင့္
အတူ ေထာင္က်ေနေၾကာင္း စကားစမိခဲ့သည္။
‘ဘာအမႈတဲ့လဲကြာ’
‘ကံေဆာင္လုိ႔ဆုိလားပဲ’
‘ဘာလဲဟ ကံေဆာင္တယ္ဆုိတာ’
‘က်ဳပ္လည္း ေသခ်ာမသိဘူး အစုိးရကပ္တဲ့ဆြမ္း မစားဘူးဆုိလားပဲ’
‘မင္းဥစၥာက ဆုိလားပဲခ်ည္းပါလား၊ ဆရာေတာ္ကေကာ’
‘ဘြဲ႔ေတာ့ က်ဳပ္လည္းမသိဘူး၊ စာေတာ့ ေတာ္ေတာ္တတ္တယ္ဆုိလားပဲ’
x x x x x x x
ေနာင္ေသာ္ ထုိဆရာေတာ္အရွင္မွာ မင္းဒင္ႏွင့္ ဆရာအရင္း၊ ဒကာအရင္း ျဖစ္လာခဲ့

ပါသည္။ ဆရာေတာ္မွာ ႏုိင္ငံေက်ာ္ သာသနာ့အာဇာနည္ မႏၱေလးမဟာဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္
ဆရာေတာ္ အဂၢမဟာမ႑ိတ ဘာသာဋီကာအေက်ာ္ ရွင္ဇနကဘိ၀ံသ၏တပည့္ရင္း ျဖစ္ပါသည္။
၁၃၃၀ ခုႏွစ္မွစ၍ တိပိဋကဓရ ေရြးခ်ယ္စာေမးပြဲႀကီးကုိ ၀င္ေရာက္ေျဖဆုိရာ အပုိင္းေလးပုိင္းလုံး
အာဂုံ၊ ေရးေျဖ တြဲလ်က္ခ်ည္းေအာင္ျမင္၍ တိပိဋကဓရ စာေမးပြဲအစအဆုံး ပထမေနရာမွခ်ည္း
ေအာင္စာရင္းေၾကညာျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။ ၀ိနယဓရ၊ ၀ိနယေကာ၀ိဒ၊ အဘိဓမၼိက၊ အဘိဓမၼ
ေကာဝိဒ၊ ဒီဃနိကာယေကာ၀ိဒ၊ တိပိဋကဓရ၊ တိပိဋကေကာ၀ိဒ ဘြဲ႔ေတာ္မ်ားကုိ ၁၃၃၅ ခုႏွစ္၊
သက္ေတာ္၂၇-ႏွစ္တြင္ အစုံအလင္ရရွိခဲ့ပါသည္။ တိပိဋဓရဘြဲ႔တံဆိပ္ ဆက္ကပ္ခံရျခင္းႏွင့္
ပတ္သက္၍ ဆရာေတာ္က “ဘုန္းႀကီး အထူးအပင္ပန္းခံၿပီး အားမထုတ္ခဲ့ရပါဘူး။ အာဂုံေရာ
ေရးေျဖပါ သက္ေတာင့္သက္သာ ေျဖဆုိႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ တႏွစ္နားခဲ့ရတဲ့
အတြက္ ရဟန္း၀ါ (၆) ၀ါမွာ ၿပီးရမဲ့အစား (၇)၀ါမွာ ၿပီးဆုံးခဲ့ပါတယ္” ပိဋကတ္သုံးပုံကုိ သက္ေတာ္
(၂၇)ႏွစ္ျဖင့္ အာဂုံေရးေျဖ ေျဖဆုိေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ထုိအရွင္၏ ဉာဏ္ပညာကား အံ့မခန္း
ႀကီးမားလွၿပီး ၾကည္ညိဳမဆုံးႏုိင္ေသာ အာဂေယာကၤ်ား အာဇာနည္ေပတည္း။ တစတစ
သာသနာ့အာဇာနည္မ်ား၏ ေထ႐ုပၸတိၱမ်ားကို ဖတ္႐ႈေလ့လာရာမွ ဆရာေတာ္၏ ပါရမီေတာ္ကုိ
ဆပြားၾကည္ညိဳလာခဲ့ရပါသည္။
x x x x x x x
ဆရာေတာ္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ့ရျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ မင္းဒင္ကိုယ္တုိင္ ေလွ်ာက္ထား

ခဲ့ဘူးပါ၏။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္ “တႏုိင္ငံလုံးမွာရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အဖြဲ႔ေတြက

စစ္အစုိးရရဲ႕ လုပ္ပုံကုိင္ပုံ၊ ျပည္သူေတြကုိ ႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္ပုံေတြဟာ ပတၱနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္
ထုိက္မထုိက္ဆုံးျဖတ္ေပးဘုိ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဆီကုိ စာကပ္လာၾကပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးဆီ စာ
ေရာက္တာကုိ ေထာက္လွမ္းေရးကသိေတာ့ အရွင္ဘုရား ျဖစ္ႏုိင္ရင္ စာမျပန္ပါနဲ႔။ ျပန္မယ္ဆုိ
ရင္လည္း မေဆာင္ထုိက္ဘူးလုိ႔ ျပန္ေျဖေပးပါလုိ႔ ေလွ်ာက္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးက ဒကာတုိ႔
သတိေပးတာ ေက်းဇူးတင္တယ္၊ သုိ႔ေသာ္ ဘုရားစကားကုိသာ ဘုန္းႀကီး နားေထာင္ရလိမ့္မယ္။

တရားေတာ္မွာလာတဲ့အတုိင္းသာ က်မ္းတတ္ဘုန္းႀကီးတပါးအေနနဲ႔ ေျဖရပါလိမ့္မယ္လုိ႔ ဘုန္းႀကီး
ျပန္လည္မိန္ၾကားပါတယ္။ ကံေဆာင္ထုိက္ေၾကာင္း အဆုံးအျဖတ္ စာတမ္းေရးၿပီး
ရဟန္းပ်ဳိအဖြဲ႔ေတြထံကုိ ဘုန္းႀကီး ျပန္ၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။ မၾကာပါဘူး၊ ဖမ္းတာပါပဲ။ အဖမ္းခံရ
မယ္ဆုိတာ ဘုန္းႀကီးသိၿပီးသားပါ။
ဘုန္းႀကီးကုိ အင္းစိန္ေထာင္ကေန ျမစ္ႀကီးနားေထာင္ကုိပုိ႔ေတာ့ ေလယာဥ္ေပၚမွာ

ေထာက္လွမ္းေရးေတြက လမ္းတေလွ်ာက္လုံး ႀကိမ္းေမာင္းလာပါတယ္။ ျမစ္ႀကီးနားေထာင္ထဲ
မပုိ႔ခင္ ျမစ္ႀကီးနားေထာက္လွမ္းေရးတပ္မွာ ဘုန္းႀကီးကုိ အရပ္၀တ္ အတင္း၀တ္ခုိင္းၿပီး အရာရွိ
လုပ္သူက စစ္တပ္ဟာ အမိန္႔ရထားရင္ ဘာမဆုိ လုပ္မယ္ဆုိတာသိသလားတဲ့။ သူတုိ႔ပုံစံက
႐ုိက္ႏွက္ႏွိပ္စက္မဲ့ဟန္ပါပဲ။ ဘုန္းႀကီးအာနာပါနကုိ တေလွ်ာက္လုံး မွတ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီး
မုသားမေျပာဘူး။ ေၾကာက္စိတ္ရွိေသာ္ျငားလည္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ မျပင္ႏုိင္တဲ့အေၾကာင္း၊
ရဟန္းဘဝကုိ စြန္႔ဘုိ႔ထက္ အသက္ကုိသာ စြန္႔မဲ့အေၾကာင္း ေျပာခဲ့တာဘဲ။
x x x x x x x
မၾကာမၾကာ ရန္ကုန္ မဟာဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတိုက္သို႔ ေရာက္ေနသျဖင့္ တခါေသာ္

ေယာက္ဖဘုန္းႀကီးႏွင့္ ေတြ႔စဥ္ -
‘အရွင္ဘုရားက (၁၀)ႏွစ္၊ ဆရာေတာ္က အႏွစ္(၂၀) ျပစ္ဒဏ္က်ၿပီး ဘာျဖစ္လုိ႔ (၂)ႏွစ္ခြဲနဲ႔

ျပန္လြတ္လာသလဲဘုရား’
‘ေရႊဟသၤာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက အစုိးရဆီက အလွဴခံခဲ့တာပါ။ ဒီလုိ သာသနာ့

အာဇာနည္တပါးကုိ ဒီလုိ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ဖမ္းဆီးထားတာဟာ သာသနာအတြက္ အ႐ုပ္ဆုိးလွတဲ့
အတြက္ မျပဳေကာင္း၊ မလုပ္ေကာင္းဘူးဆုိၿပီး အလွဴခံခဲ့တာပါပဲ’
x x x x x x x
စစ္အစုိးရကား မတတ္သာ၍ ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ရၿပီး ဒကာ၊ ဒကာမတုိ႔၏ ေကာင္းမႈ ေၾကာင့္

ကမၻာေအး မဟာဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္ႀကီး တစစ စည္ပင္လာသည္ကုိပင္ အျမင္ မၾကည္ႏုိင္ၾက။
သူပုန္ဘုန္းႀကီး၊ အတုိက္အခံဆရာေတာ္ ဟူေသာဘြဲ႔က ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ကပ္ၿငိေနခဲ့ၾကသည္။
၁၉၉၆ ခုႏွစ္၊ (၁၄)ႀကိမ္ေျမာက္ ႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ေရႊက်င္နိကာယဂုိဏ္းလုံးကၽြတ္

အစည္းအေ၀းႀကီးတြင္ ထုိဆရာေတာ္က အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္
ယင္းအခမ္းအနား၏ သံဃာအဖြဲ႔အတြင္းေရးမွဴးႏွင့္ စစ္အစုိးရအတြင္းေရးမွဴးတုိ႔ ဆုံၾကပုံကုိ
ဆရာေတာ္က မွတ္မွတ္ရရ မိန္႔ၾကားခဲ့ဘူးေလသည္။
‘တုိက္တုိက္ဆုိင္ပါပဲ ဒကာႀကီးရာ၊ ေရႊက်င္သာသနာ့ဗိမာန္ႀကီးရဲ႕ အေပၚထပ္မွာ

အစည္းအေ၀းလုပ္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အေပၚထပ္ကုိအႂကြမွာ ဗုိလ္ခင္ၫြန္႔နဲ႔ ေလွခါးရင္းမွာ
ျဗဳန္းကနဲ ဆုံမိၾကတယ္။ တံခါးတေပါက္ဆီက ၀င္လာၾကတာဆုိေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရးဘက္
ကေရာ သံဃာေတာ္ေတြဘက္ကေရာ ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ပထမေလွခါးထစ္ကုိ
ဘုန္းႀကီးတက္လုိက္ေတာ့ ဗုိလ္ခင္ၫြန္႔ကလည္း မေလွ်ာ့ဘူး။ ဘုန္းႀကီးနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္း

တက္လာတယ္။ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ထစ္ ရင္ေဘာင္တန္းတက္လာေတာ့ ဘုန္းႀကီးစဥ္းစားတယ္။

ေလွ်ာ့ေပးၿပီး ေလွခါးထစ္ခ်န္ၿပီးေနခဲ့ရင္ ေကာင္းမလားေပါ့။ သုိ႔ေသာ္ ဘုန္းႀကီးဟာ ၀ိနည္းေတာ္
နဲ႔အညီ ေနထုိင္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ငါေလွ်ာ့ခဲ့ေသာ္ သာသနာေတာ္ကုိ ညႇိဳးေအာင္ လုပ္ရာ
က်လိမ့္မယ္ဆုိၿပီး ရင္ေဘာင္တန္းလ်က္ပဲ အေပၚထပ္ကုိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲ ဘယ္လုိ
ေနမယ္ဆုိတာ ဘုန္းႀကီး မသိေပမဲ့ ဘုန္းႀကီးအေနနဲ႔ သူ႔ကုိ ဘယ္အခါမွ စိတ္မကြက္ခဲ့ပါဘူး’
ဆရာေတာ္ စကားအရဆုိလွ်င္ ဗုိလ္ခင္ၫြန္႔ ကံႀကီးထုိက္ေလသေလာ။

x x x x x x x
ေတာင္မေရာက္၊ ေျမာက္မေရာက္ မင္းဒင္ကား ဆရာေတာ္ႏွင့္ ရင္းႏွီးလာသည္ႏွင့္ အမွ်

ေပါက္ကရေမးခြန္းေတြ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ဘူး၏။
‘အရွင္ဘုရား ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ အရပ္ေတာ္ဟာ ၁၈ ေတာင္တုိ႔၊ ၉ ေတာင္တုိ႔ဆုိတာ

ျဖစ္ႏုိင္ပါသလားဘုရား။ တပည့္ေတာ္က အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘုရားရွင္လက္ထက္က
ေက်ာင္းေတြ၊ အေဆာက္အဦးေတြရဲ႕ ပႏၷက္ပုံေတြကုိ ေလ့လာရင္း မျဖစ္ႏုိင္ဘူးထင္ပါတယ္’
‘ဒကာမင္းဒင္၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အရပ္ေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ပါဠိ၊ အ႒ကထာေတြဟာ

အမ်ဳိးမ်ဳိးျပဆုိၾကေသာ္ျငားလည္း ဘုန္းႀကီးအသိဉာဏ္နဲ႔ ခ်ိန္ဆရာမွာ ဘုရားရွင္ဟာ အိႏိၵယ
ေသြးပါတဲ့အတြက္ ကုလားလူမ်ဳိးမ်ားကဲ့သုိ႔ အသားရည္ရွိမယ္။ မဟာပုရိသလကၡဏာမ်ားနဲ႔
ျပည့္စုံတဲ့အတြက္ အရပ္အေမာင္းေကာင္းမွာ အမွန္ျဖစ္တယ္။ ယေသာ္ဓရာမိဖုရားဟာ သာမန္
အမ်ဳိးသမီးအရပ္ေမာင္းမွ်သာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အရပ္ ၁၈ ေတာင္ရွိသူနဲ႔ စပ္ယွက္ဖို႔ဆုိတာ
မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးသေဘာအရဆုိရင္ ၁၈ မုိက္ဟာ သင့္ေတာ္မွန္ကန္မယ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္’
လက္ေတြ႔က်လွေသာ ဆရာေတာ္အေျဖကား မင္းဒင္ပါးစပ္ကုိ ႐ုတ္ခ်ည္း ပိတ္သြားေစ

ခဲ့ပါသည္။ ပညာစမ္းသည့္သေဘာ ျဖစ္ခဲ့ျခင္းအတြက္လည္း သတိရတုိင္း ဆရာေတာ္သုိ႔
ရည္မွန္းကန္ေတာ့ ေတာင္းပန္ဆဲပင္ ျဖစ္ပါ၏။
x x x x x x x
ဆရာေတာ္၏ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ ပရိယတိၱသင္ၾကားပုိ႔ခ်မႈက႑တု႔ိအတြက္ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ တြင္

ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ ခ်ဴလာေလာင္ကြန္ရာဇ၀ိဇၨာလယတကၠသုိလ္မွ ဗုဒၶစာေပဆုိင္ရာ ဂုဏ္ထူး ေဆာင္
ပါရဂူ(Ph.D)ဘြဲ႔ ဆက္ကပ္ခံရစဥ္ကလည္း စစ္အစုိးရက သံသယမကင္း။
“ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠသုိလ္က စာတေစာင္ေရာက္လာတယ္။ ဘုန္းႀကီး

ေရးလုိတဲ့ ဗုဒၶစာေပဆုိင္ရာ စာတမ္းတခုကုိ ပါဠိခ်ည္းသက္သက္ ေရးပို႔ဖို႔ ေလွ်ာက္ထားတာပါ။
ဘုန္းႀကီး စာမ်က္ႏွာေလးဆယ္ရွိတဲ့ စာတမ္းကုိ ေရးပုိ႔ၿပီး။ မၾကာခင္မွာ ေဒါက္တာဘြဲ႔ ့ဆက္ကပ္
တဲ့အေၾကာင္း စာေရာက္လာပါတယ္။ ဒါကို အစိုးရက ေသြး႐ုိးသား႐ုိးမွဟုတ္ပါ့မလား ဆိုၿပီး
မယံုဘူးဗ်ာ”
“အဲဒီအခမ္းအနားကုိ လႊတ္မလုိလုိ၊ မလႊတ္လုိလုိနဲ ့ေနာက္ဆုံးက်မွ အေစာင့္နဲ႔

တက္ခြင့္ရတယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ ကပိၸယအေနနဲ႔ လုိက္တာပါေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အခမ္းအနား က်င္းပ

ေနခ်ိန္အထိ ဗုိလ္ခင္ညြန္႔ဆီကုိ အေသးစိတ္ သတင္းပို႔ေနတာ ဘုန္းႀကီးၾကားေနတာပဲ။

ဘုန္းႀကီးဘြဲ႔အမည္ေခၚၿပီး ဘြဲ႔လက္မွတ္ကပ္ၿပီးမွပဲ သူတို႔ စိတ္ေအးသြားပံုပဲ”
၂၀၀၀ ခုႏွစ္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ကမၻာ့ ဘာသာ

ေပါင္းစုံ ညီလာခံသို႔ ႂကြေရာက္ၿပီး ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ ဆရာေတာ္ကုိ စစ္အစုိးရ
ရာဇမာန္ ရွျပန္ေပသည္။
“ဘုန္းႀကီး ဘာတတ္ႏုိင္မလဲ။ သူတုိ႔က ဘယ္သတင္းဌာနနဲ႔မွ စကားမေျပာပါနဲ႔လုိ႔

မွာထားတယ္။ ဘုန္းႀကီးတပါးတည္း ဟုိတယ္ခန္းမွာရွိေနတုန္း ဟဲလုိ တပည့္ေတာ္
စိန္ေက်ာ္လိႈင္ပါဘုရား၊ တိပိဋကဆရာေတာ္ ရွိပါသလားဘုရားဆုိေတာ့ ဘုန္းႀကီး ဘယ့္ႏွယ္လုပ္
လိမ္မလဲ။ ေအး ဘုန္းႀကီးပဲဆုိၿပီး သူတုိ႔ေမးတာ သုံးေလးခြန္းေျဖလုိက္တယ္။ သာသနာေရး နဲ႔သာ
ပတ္သက္တယ္။ ျပန္လည္းေရာက္ေရာ အစုိးရတဖြဲ႔လုံး ခပ္တန္းတန္း ျဖစ္ေနရာ”
x x x x x x x
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ဆန္းပုိင္း မင္းဒင္ ဘန္ေကာက္မွာရွိစဥ္ ‘အမိေျမက ဇနီးသည္က ဖုန္းဆက္

လာသည္။
“ရွင့္ဆရာေတာ္ ဘန္ေကာက္ေဆး႐ုံမွာ တက္ေနတယ္။ ရွင့္ကုိ ေမးေနတယ္ ေျပာ တယ္”
“ေဆးလာ စစ္တာလား”
“မဟုတ္ဘူး၊ ေနမေကာင္းတာ”
“ဘာေရာဂါမ်ားလည္းကြာ”
“ေသခ်ာေတာ့မသိဘူး၊ ကုိယ္တုိင္သာ သြားေလွ်ာက္ေပေတာ့”
သည္လုိႏွင့္ ေမးရင္းစမ္းရင္း ခ်ဴလာေလာင္ကြန္ေဆး႐ုံကုိေရာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္ တပည့္

ဦးဥၨင္းက -
“ဒကာႀကီးလာတာ အေတာ္ပဲ။ ဒကာႀကီးကုိ ဆရာေတာ္ ေမးေနတာ ႏွစ္ခါသုံးခါရွိၿပီ”
ခ်က္ခ်င္း၀င္ဖူးခြင့္ရသည္။ ဆရာေတာ္၏ေရာဂါကာ ႐ုိးတြင္းျခင္ဆီကင္ဆာဟု ဆုိပါသည္။
“အရွင္ဘုရား ေနသာပါရဲ႕လား ဘုရား”
“အခုေတာ့ ေနလုိ႔ ထုိင္လုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဘုန္းႀကီးဘ၀င္မက်စရာ တခု ေတာ့

ရွိတယ္။ ဒကာႀကီးရာ၊ ဘုန္းႀကီးေနမေကာင္းတာကုိ တာ၀န္ရွိသူေတြကုိ အေၾကာင္း ၾကားေတာ့
ဆရာ၀န္ႀကီးေတြ လႊတ္ေပးတယ္။ အဲဒီဆရာ၀န္ႀကီးေတြက ‘ဘာမွမျဖစ္ဘူးတဲ့ဗ်ာ’ ဘုန္းႀကီးက
ခံစားေနရသူဆုိေတာ့ ေသခ်ာစစ္ပါဦးေျပာေတာ့လည္း မႀကိဳက္ၾကဘူး။
ကုိယ့္စားရိတ္နဲ႔ကုိယ္သြားမယ္ ေျပာတာေတာင္ မယုံလုိ႔ထင္ပါရဲ႕၊ လြယ္လြယ္နဲ႔ မလႊတ္ဘူး။

အႀကိမ္ႀကိမ္စစ္ေမးၿပီးမွ သြားခြင့္ရတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့မွ ေသခ်ာၾကပ္မတ္စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့

ေရာဂါသိရလို႔ ကုသေပးေနၾကတာ ဗမာျပည္မွာဆုိ ဘုန္းႀကီးေသေလာက္ၿပီ“
ဆရာေတာ္၏ က်န္းမာေရးကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထုိင္းဘုရင့္မိသားစုက တာ၀န္ေက်လွ

ပါ၏။ ထုိင္းဘုရင္တပ္မေတာ္မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ၀ိခ်စ္ယာဒိပ္၏ သတင္းပုိ႔မႈေၾကာင့္ ထုိင္းဘုရင္မိသားစု က
ဆရာေတာ္၏ ေဆး၀ါးကုသစရိတ္ အ၀၀ကုိ ထုိင္းဘတ္ေငြ ၃ သန္းခန္႔အထိ အကုန္အက်ခံ ခဲ့ၿပီး
ထုိင္းသာသနာပုိင္သာ အသုံးျပဳရသည့္ သံဃာ့၀ဇီရဉာဏေဆာင္မွာပင္ ျပဳစုကုသေပး သည္။
ဗမာတုိ႔ ရွက္ဘုိ႔ေကာင္းေလစြ။
x x x x x x x
ျမန္မာဆရာ၀န္ သမားေတာ္ႀကီးမ်ားက ဘာမွမျဖစ္ပါဟု ဘာေၾကာင့္ မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့

သည္မသိ။ ဆရာေတာ္က်န္းမာေရးအတြက္ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဆရာ၀န္မ်ားက အဂၤလန္၊ အေမရိကန္
ႏုိင္ငံတုိ႔ရွိ အႏုဇီ၀ ဓါတ္ခြဲခန္းတုိ႔၏ အကူအညီျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကေသာ္လည္း ယမန္ႏွစ္
ဤအခ်ိန္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၂၄) ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔ (၀၇း၃၅) နာရီတြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံ၊
ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္၌ ဆရာေတာ္ ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ေလၿပီ။
x x x x x x x
ဤသို႔လ်ွင္ ထုိသို႔လ်ွင္ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၈ ႏွစ္ကပင္ ဗမာစစ္အစုိးရကုိ ပတၱနိကၠဳဇၨနကံ

ေဆာင္ထုိက္သည္ဟု ရဲ၀ံ့ျပတ္သားစြာ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ေသာ ဗမာအစုိးရ အၿငိဳးႀကီးခဲ့ေသာ ထုိဆရာ
ေတာ္ အရွင္ျမတ္ကား အျခားသူမဟုတ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မဟာဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္၏ ပဓာနနာယက
ဆရာေတာ္ တိပိဋဓရ၊ ဓမၼဘ႑ာဂါရိက၊ အဂၢမဟာပ႑ိတ၊ အဘိဓမၼပါဠိပါရဂူ၊ ပရိယတၱိ
သာသနာ့အေက်ာ္ ဘဒၵႏၱ အရွင္သုမဂၤလ လကၤာရ (Ph.D) ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္ဘုရား၊ အရွင္ဘုရား လက္မြန္မဆြ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ေသာ ပတၱနိကၠဳဇၨန

ကံေဆာင္ေသာအမႈကုိ ယခုအခါ ျမန္မာျပည္တ၀ွမ္း သံဃာအာဇာနည္မ်ားမွ ရြပ္ခၽြံေျပာင္ေျမာက္
စြာ ျပဳလွ်က္ရွိရာ သာသနာသမုိင္းတြင္ အေလးအျမတ္ မွတ္တမ္းျပဳရမည့္ အေျခအေနသုိ႔
ေရာက္ရွိေနပါၿပီဘုရား။
ေရႊ၀ါေရာင္လႈိင္းလုံးႀကီး တႏုိင္ငံလုံးတြင္ ဖုံးလႊမ္းေနသည္ကုိ ေရာက္ရွိရာ ျမင့္ျမတ္ ေသာ

ဘုံဘ၀မွ ျမင္လွည့္ ၾကားလွည့္ေစလုိပါသည္ဘုရား။
☼☼☼☼☼
မင္းဒင္
(၂၄၊ ၉၊ ၀၇)

http://www.yoma3.org/feature/index.html
(၁)
“ရန္သူအဆန္႔က်င္ခံရတာဟာ ကိစၥဆုိးမဟုတ္ဘူး၊ ကိစၥေကာင္းျဖစ္တယ္၊
ရန္သူဟာ ခင္ဗ်ားကုိ နည္းနည္းဆန္႔က်င္လာၿပီဆုိရင္ ခင္ဗ်ားလုပ္ရပ္ေတြက ျပည္သူ

ေတြအတြက္ နည္းနည္း သက္ေရာက္မႈရွိလာလုိ႔ပဲ၊
ရန္သူက ခင္ဗ်ားကုိ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဆန္႔က်င္လာၿပီဆုိရင္

ခင္ဗ်ားလုပ္ရပ္ေတြဟာ ျပည္သူေတြအတြက္ ေတာ္ေတာ့္ကုိ ခရီးေရာက္လာလုိ႔ ျဖစ္တယ္၊
ခင္ဗ်ားကုိ ရန္သူက အ႐ူးအမူးဆန္႔က်င္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားလုပ္ရပ္တုိင္းဟာ

ျပည္သူေတြအတြက္ အထူးတလည္ကုိ ေက်းဇူးျပဳေနၿပီလုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရသြားၿပီ။
အဲဒီလုိပဲ ...
ခင္ဗ်ားကို ရန္သူက နည္းနည္းေလးမွကုိ မဆန္႔က်င္ေတာ့ဘူး၊ ခင္ဗ်ားကုိ စကားထဲ

ေတာင္ ထည့္မေျပာေတာ့ဘူးဆုိရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားလုပ္ရပ္ဆုိတာေတြကလည္း ျပည္သူေတြ
အတြက္ ဘာမွကုိ မေျပာပေလာက္ေတာ့လုိ႔ပဲ …”
တ႐ုတ္ျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဥကၠဌႀကီး ေမာ္စီတုန္းက သူ႔ အမွတ္ (၈) တပ္နီေတာ္ႏွင့္

အမွတ္ (၄) တပ္မေတာ္က ရဲေဘာ္ေတြႏွင့္ ေကဒါေတြကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာျပသင္ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့
သင္ၾကားခ်က္တစ္ခုပါ။

(၂)
“ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေက်ာင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ ဒီမုိကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရး

ကာလ အေျခခံမူမ်ားအျဖစ္ …
(၁) ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကုိအေျခခံသည့္ ႏုိင္ငံေရးေျဖရွင္းမႈျဖစ္ရမည္၊

(၂) ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးနည္းလမ္း ျဖစ္ရမည္၊
(၃) ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးပန္းတုိင္ကုိ ေဖၚေဆာင္ႏုိင္ရမည္ဟု
ရပ္တည္စြဲကုိင္ ထားသည္။
ဤအေျခခံမူမ်ားအေပၚတြင္ ရပ္တည္၍ အမ်ဳိးသားျပည္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္

ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အေျဖရွာေရးတုိ႔အတြက္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အားသြန္ခြန္စုိက္ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾက
သည္။”
၂၀၀၆ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚရီလ (၁၄) ရက္ေန႔မွာ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေက်ာင္းသားေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕

ခိုင္မာတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ကုိ အခုလုိ တိတိပပ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ၾကတယ္။
ဒီရပ္တည္ခ်က္မ်ားကုိ “နအဖစစ္အုပ္စု သေဘာေတြ႔ႏုိင္/မေတြ႔ႏုိင္”၊
ရွင္းပါတယ္၊ ဘယ္လုိေတြ႔ႏုိင္မွာလဲ…..
နအဖစစ္အုပ္စုက “၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္” ဆုိတာကုိ “သူ႔ရင္ဘတ္

တည့္တည့္ကုိ စူး၀င္ေနတဲ့ ျမႇားတစ္စင္း”လုိ ယူဆထားတာ။
“ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး” ဆုိတာ “သူ႔အိတ္ထဲေရာက္ၿပီး ပုိင္ၿပီးျဖစ္ေနၿပီလုိ႔ သူထင္ေနတဲ့

အာဏာကုိ ျပန္ဆြဲလုမယ့္ မေကာင္းဆုိး၀ါး”လုိ႔ ႏွလုံးပုိက္ထားတာ။
“ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးပန္းတုိင္”ဆုိတာ “ငါေပးခ်င္သေလာက္ သင္းတုိ႔

ရႏုိင္မယ့္အရာ၊ သင္းတုိ႔စိတ္ႏွင့္ သင္းတုိ႔ကုိယ္ ရေကာင္းေသာအရာမဟုတ္”လုိ႔ ႐ူးသြတ္စြာ
မွတ္ယူထားတာ။
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ဟာ သူ႔အလုိႏွင့္

ေျဖာင့္ေျဖာင့္ဆန္႔က်င္ ေနပါၿပီ။
ဒါေပမယ့္ စစ္အုပ္စုဟာ မာယာမ်ားပါတယ္။
“ေဒၚစုကုိ ၀ယ္လုိ႔မရရင္ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ကုိမ်ား၀ယ္လုိ႔ရမလား။
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္အကုန္လုံးကုိ ၀ယ္လုိ႔မရရင္ေတာင္ တခ်ဳိ႕ကုိ လူခြဲၿပီး၀ယ္လုိ႔ရမလား”

သူ စိတ္ကူးယဥ္ပုံရတယ္။
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ကုိ တစုံတရာလႊတ္ေပး၊
Power တခ်ဳိ႕ တက္လာခြင့္ကို အကန္႔အသတ္ႏွင့္လႊတ္ေပး၊
ၿပီးေတာ့ လုိင္းေၾကာင္သြားေအာင္ လူခြဲၿပီးကစား၊
Power ေတြကုိ ဟုိတုိး ဒီေလွ်ာ့လုပ္၊
တျဖည္းျဖည္း လုိင္းေၾကာင္လာၿပီဆုိရင္ NLD ရဲ႕ Power ကုိေရာ ေဒၚစုရဲ႕ Power ကုိပါ

မသိမသာၿဖိဳခ်၊
အခ်ိန္တစ္ခုေရာက္ရင္ NLD လည္းၿပိဳ၊ အဲဒီရွစ္ဆယ့္ရွစ္အုပ္စုလည္း

ေျမာင္းထဲေရာက္၊
ေထာင္ထဲကစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ တစ္ခါတည္းႏွင့္ ႏွစ္ပယ္ရွင္းတဲ့နည္းေပါ့။
ပုိးကုိ ပုိးခ်င္းျပန္ကုိက္ခုိင္းတဲ့ ဂ်ပန္ပုိးသတ္ေဆး ေပၚလစီ။
သူ႔ရဲ႕ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ေတြ၊ အကြက္သစ္ အကြက္ဆန္းေတြ အကုန္ထုတ္သုံးတာ၊
၀ုိင္အေဟာင္းကုိ ပုလင္းသစ္ထဲထည့္ တံဆိပ္သစ္ကပ္ၿပီး ေစ်းကြက္တင္ေရာင္း

ၾကည့္တာ၊
အဲဒါေတြအကုန္လုပ္တယ္။
ရမလားလုိ႔ သူစိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ပုံရတယ္။ ရလုိက္ရင္ အျမတ္ဆုိတဲ့ အႀကံယုတ္နဲ႔။
ဒါေပမယ့္…..
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္အုပ္စုဟာ သူထင္သေလာက္ မအဘူး။
ဘ၀ႏွင့္ရင္းၿပီး သူတို႔ရင့္က်က္မႈကို သူတို႔ အေသအခ်ာ တည္ေဆာက္ထားႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီ။
သူလွည့္သြင္းခ်င္ေနတဲ့၊ သူဆင္ထားတဲ့ အကြက္ထဲကုိ ဘယ္သူမွ မ၀င္ၾကဘူး။
“မင္းကုိႏုိင္။ ကုိကုိႀကီး” ကုိ ‘ေအးလြင္၊ ဇင္ေအာင္’ လုပ္ပစ္လုိ႔ ဘယ္လုိမွမရဘူး။
သူလုပ္ရင္ အရာရာျဖစ္တယ္။ သူမစြမ္းတာ ဘာမွမရွိဘူးလုိ႔ ဂုဏ္ေမာက္ေနတဲ့လူ၊
ႀကံတုိင္းမျဖစ္ေတာ့ သူဘယ္ေလာက္စိတ္ဆုိးလုိက္မလဲ။

ဆုိးေပေတာ့။
(၃)
“က်ေနာ္တုိ႔တေတြ ဒီေနရာမွာ လက္နက္မပါဘဲနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လာၿပီးစုေ၀းေနၾက

တယ္။ စုေ၀းေနၾကတယ္ဆုိတာ အမွန္တရားအတြက္ မတရားရင္ ေခါင္းငုံ႔မခံဘူးဆုိတဲ့
စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ဟုတ္တယ္မုိ႔လား”
“က်ေနာ္တုိ႔ ဘ၀မ်ားစြာ စေတးခဲ့ၿပီးၿပီ။
လမ္းေတြေပၚမွာ အသက္ပါေပးခဲ့ၿပီးၿပီ
က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဘယ္ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ဳိးႏွင့္မွ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လို႔ ေၾကာက္မယ့္လူလား”
၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၂၇) ရက္ေန႔မွာ၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ုံးေရွ႕မွာ ေျပာၾကားလိုက္တဲ့

ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိမင္းကုိႏုိင္ရဲ႕ ရဲရဲေတာက္မိန္႔ခြန္း ျဖစ္ပါတယ္။
တျပည္လုံး၊ တကမၻာလုံး အသံဖုိင္ေတြႏွင့္ေရာ၊ ေရးကူးၿပီးသား စာသားေတြႏွင့္ပါ

ဟိန္းဟိန္းထသြားေအာင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြပါ။
လူတုိင္းလုိက္ၿပီး ရြတ္ၾက၊ ရြတ္ရင္းႏွင့္ အလြတ္ေတာင္ရမတတ္ျဖစ္သြားရတဲ့ မိန္႔ခြန္း

ေတြပါ။ လူထုရင္ထဲ တည့္တည့္ေရာက္သြားတဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြပါ။
စစ္အုပ္စုဟာ ကုိမင္းကုိႏုိင္ကုိ ၀ယ္လုိ႔ရမယ္လုိ႔ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္

အဲဒီစိတ္ကူးပါ မုိးႀကိဳးအပစ္ခံလုိက္ရတဲ့ေန႔ဟာ အဲဒီ ေမလ (၂၇) ရက္ေန႔ျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ႔
က်ေနာ္ဆုိခ်င္တယ္။
စစ္အုပ္စုဟာ နည္းနည္းမွ ဟန္မေဆာင္ႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ သိပ္ကုိသိသာတယ္။ ေခြး႐ူး

တေကာင္ရဲ႕ ေဒါသမ်ဳိးႏွင့္ ရွဴးရွဴးရွဲရွဲေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္။
အိမ္ေရွ႕မွာ မသိမသာ ေစာင့္ၾကည့္လာတဲ့အဆင့္ကေန သိသိသာသာ ေစာင့္ၾကည့္

လာတဲ့အဆင့္၊
အျပင္ထြက္ရင္ ဆုိင္ကယ္ေလးငါးစီးႏွင့္ ေတာက္ေလ်ာက္လုိက္ၿပီး ေႏွာက္ယွက္တဲ့

အဆင့္၊
မိတ္ေဆြေတြ အိမ္ကုိလာလည္လုိ႔ေတာင္ မရေလာက္ေအာင္ ၀ုိင္းၿပီး ပိတ္ဆုိ႔တားဆီး

ၿခိမ္းေျခာက္လာတဲ့အဆင့္၊
ရန္ေစာင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေတြႏွင့္ ခါးေထာက္လုိ႔တမ်ဳိး၊ လက္ေနာက္ပစ္လုိ႔တမ်ဳိး၊

လူမုိက္ဂုိက္ေတြႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကုိ ေျဗာင္က်က် ခ်ဳိးေဖာက္ခ်င္တုိင္း

ခ်ဳိးေဖာက္လာတဲ့ အဆင့္ေတြအထိ အတင့္ရဲေစာ္ကားလာေတာ့တာပါ။
“ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေက်ာင္းသားေတြဟာ သူ၀ယ္ခ်င္တုိင္း အ၀ယ္ခံမယ့္သူေတြ

မဟုတ္ဘူး။
လူထုကုိ ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာေဖါက္မွာမဟုတ္ဘူး။
လူထုတရပ္လုံး လုိအပ္ေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကုိ လူထုႏွင့္အတူ

ရဲရဲရင့္ရင့္ လက္တြဲခ်ီတက္ အရယူေတာ့မယ္” ဆုိတာ ထင္ရွားသည္ထက္ ထင္ရွားလာေနတဲ့
ဒီေရျမင့္သစ္ကုိ သူစုိးရိမ္လာတယ္။
သူ သိသိသာသာကုိ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားလာတယ္။
(၄)
“၁၉ ႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ
က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တုန္းက က်ေနာ္တုိ႔ သင္ၾကားလုိက္ရတဲ့ပညာေတြဟာ
က်ေနာ္တုိ႔လူမ်ဳိးေတြကုိ ဘယ္မွာလာၿပီး အက်ဳိးျပဳႏုိင္တဲ့၊ တတ္ေျမာက္ေလာက္တဲ့

ပညာရပ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့လုိ႔လဲ။
အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားဆုိတာ မတရားမႈကုိ ဘယ္တုန္းကမွ ငုံ႔ခံခဲ့႐ုိးထုံးစံ

မရွိခဲ့ဘူး။
က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ျပန္ေျပာခ်င္ပါတယ္။
၁၉ ႏွစ္ရွိခဲ့ေပမယ့္
ေစးထန္းေနတဲ့ ကတၱရာလမ္းေတြကုိ၊ နက္ေမွာင္ၾကမ္းၾကဳတ္ေနတဲ့ ကတၱရာလမ္း

ေတြကုိ ထု႐ုိက္ခဲြၾကည့္လုိက္ပါ။
တစိမ့္စိမ့္ယုိစီးက်လာတဲ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ေသြးစက္ေတြဟာ ဒီကေန႔

ထိေအာင္ ေအာ္ဟစ္ျမည္တမ္းေနတုန္းပဲ။
ဒါဟာ... ဒီမုိကေရစီ ... ဒီမုိကေရစီ ... ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာပဲ”
၁၉ ႏွစ္ေျမာက္ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံေန႔မွာ….. တစ္ဦးခ်င္း ရင္ဖြင့္ေျပာဆုိၾကတဲ့

ပြဲမွာ …

ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိျမေအးရဲ႕ ရင္ဖြင့္စကားျဖစ္ပါတယ္။
ဒီပြဲမွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကိုၿပံဳးခ်ိဳ၊ ကိုဂ်င္မီ စတဲ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေက်ာင္းသား

ေခါင္းေဆာင္ေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ရင္ဖြင့္ေျပာဆိုခဲ့ၾကတယ္။
ဒီပြဲမွာပဲ…..
ဒီကေန႔မ်ဳိးဆက္၊ ဒီကေန႔ အခုလက္ရွိေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ (New Generation)

ေတြလည္း တက္ေရာက္ၾကၿပီး
သူတုိ႔ ခံစားခ်က္ကုိ အခုလုိ ေျပာဆုိခဲ့ပါတယ္။
“က်ေနာ္ကေတာ့ ရန္ကုန္စီးပြားေရးတကၠသုိလ္မွာ လက္ရွိပညာသင္ၾကားေနတဲ့

ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ အခုတတ္ေရာက္သင္ၾကားေနတဲ့ ေက်ာင္းမွာဆုိရင္

က်ေနာ္တုိ႔ရသင့္ရထုိက္ တဲ့ အေျခခံအခြင့္အေရးေတြ ဆုံး႐ံႈးေနတယ္။
ဒီဆုံး႐ႈံးမႈကုိ က်ေနာ္တုိ႔ရေအာင္
ရသင့္ရထုိက္တဲ့ အခြင့္အေရးကုိရေအာင္ ယူတဲ့ေနရာမွာ တရားဥပေဒေဘာင္ထဲကပဲ

ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ေတာင္းဆုိခဲ့တာပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဆူပူအုံႂကြတယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဘယ္သူမွ ေျမႇာက္ေပးျခင္းမရွိဘူးဆုိတာကုိ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တယ္။
‘ပညာေရးျဖင့္ ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္တဲ့ ႏုိင္ငံႀကီးတည္ေဆာက္ပါ’လုိ႔ ေျပာတဲ့

ေနရာမွာ…..
က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ရသင့္ရထုိက္တဲ့ အခြင့္အေရးမရဘဲနဲ႔
ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္တဲ့ႏုိင္ငံကုိ ဘယ္လုိေဆာက္မွာလဲ၊ ဒါပဲ

က်ေနာ္ေမးခ်င္ပါတယ္”
ၾကက္သီးထေလာက္တဲ့ ေျပာဆုိခ်က္ေတြပါ။
ဒီအသံေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားထုအဖို႔ အေမွာင္ထုကုိ ထြင္းေဖာက္ေပး

လုိက္တဲ့ လမ္းျပၾကယ္တံခြန္၊
ဒီအသံေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔ျပည္သူေတြအဖို႔ ရဲ၀ံ့တည္ၾကည္စြာ ေရွ႕ကို ခ်ီတက္

ေလွ်ာက္လွမ္းသြားႏိုင္ေရးအတြက္ တိုက္စည္တိုက္ေမာင္းသံ၊

ဒီအသံေတြဟာ စစ္အုပ္စုအတြက္က်ေတာ့ ငရဲပြက္မယ့္ အိပ္မက္ဆုိးေတြ ထမ္းပုိး

လာတဲ့ မုိးႀကိဳးမုန္တုိင္း။
(၅)
ဒီလုိ အိပ္မက္ဆုိးေတြႏွင့္ ေဇာေခၽြးပ်ံေနတုန္းမွာပဲ …
ၾသဂုတ္လ (၁၉) ရက္ေန႔က ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔ ဦးေဆာင္တဲ့ “ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္း

က်ဆင္းေရး” ခ်ီတက္ဆႏၵျပပြဲဟာ သူ႔အသဲကုိ လွံခ်က္ထပ္ထိသလုိ နအဖအဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္
အထိနာၿပီး ေစြ႔ေစြ႔ခုန္သြားေစျပန္ပါတယ္။
နအဖစစ္အုပ္စုဟာ အဲဒီ ခံျပင္းေဒါသထြက္မႈေတြႏွင့္ပဲ ၾသဂုတ္လ (၂၁) ရက္ေန႔

ညအခ်ိန္မေတာ္မွာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကို ကမူးရွဴးတိုး အတင္းလုိက္လံဖမ္းဆီး
ပါေတာ့တယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဒီလိုဖမ္းဆီးျပလိုက္ရင္ ဆႏၵျပပြဲေတြ မီးကို ေရႏွင့္ၿငိမ္းလိုက္သလို
တခါတည္း ၿငိမ္းသြားမယ္လို႔ ထင္ပံုရပါတယ္။
စစ္အုပ္စုရဲ႕ တြက္ဆမႈေတြကေတာ့ မွားၿပီးရင္း မွားရင္းပါပဲ။
ဆႏၵျပပြဲေတြဟာ သူထင္သလို လံုးလံုးၿငိမ္သက္မသြားၾကဘူး။
ၾသဂုတ္လ (၂၂) ရက္ေန႔မွာဆက္ျဖစ္၊
ၾသဂုတ္လ (၂၃) ရက္ေန႔မွာဆက္ျဖစ္၊
ၾသဂုတ္လ (၂၄) (၂၅) (၂၆) ရက္ေန႔ေတြမွာ ဆက္ျဖစ္၊ တစ္ရက္မွ နားသြားတာမ်ိဳး

မရွိဘဲ ဆက္တိုက္ေတြျဖစ္၊
ရန္ကုန္မွာျဖစ္႐ုံတင္မက မႏၱေလးႏွင့္ အျခားၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာျဖစ္၊
ဟားခါးလုိ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာလုိ ေတာင္ေပၚေဒသေတြမွာျဖစ္၊
စစ္ေတြလုိ ထား၀ယ္လုိ ပင္လယ္ကမ္းေျခေဒသေတြမွာျဖစ္၊
ပခုကၠဴလုိ ေတာင္တြင္းလုိ အပူပုိင္းေျမလတ္ေဒသေတြမွာျဖစ္၊
မုိးကုတ္လုိ ေတာင္ႀကီးလုိ ရွမ္း႐ုိးမေတြေပၚမွာျဖစ္၊
လပြတၱာလို ဘိုကေလးလို ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသေတြမွာျဖစ္၊
လူထုဆႏၵျပပြဲေတြဟာ ရပ္လုိ႔မရေတာ့ဘူး။

တစ္စက္ကေန တမ်က္ႏွာျဖစ္လာေနၾကၿပီ။
တစ္ပြဲကေန ေနာက္တစ္ပြဲ၊ ေနာက္တစ္ပြဲကေန ေနာက္ထပ္တပြဲ မီးေတာက္ေတြဟာ

ခုန္ခုန္ၿပီး ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနၾကပါၿပီ။
(၆)
“ဒါေတြကုိ ဘယ္သူဖန္တီးတာလဲ”
“ဒါေတြကုိ ဘယ္သူေျမႇာက္ေပးတာလဲ”
“ဒါေတြကုိဘယ္သူက ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကုိင္ၿပီး အမိန္႔ေပးေစခုိင္းေနတာလဲ”
နအဖစစ္အုပ္စုကေတာ့ လွ်ာအ႐ုိးမရွိတုိင္း၊ အရွက္မရွိတိုင္း

ေျပာခ်င္ရာေျပာေတာ့မယ္။
သူ႔ပါးစပ္နဲ႔ သူကုိယ္တုိင္ေျပာတဲ့နည္းကုိ မသုံးဘဲ
“၈၈ ရဲေဘာ္ေဟာင္းတစ္ဦး” ဆုိတဲ့ အ႐ူးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပါးစပ္နဲ႔ ေျပာခုိင္းတယ္၊
“ဒါေတြကုိ(ဒီဆႏၵျပပြဲေတြကို) ကုိမင္းကုိႏုိင္တုိ႔ ကုိကုိႀကီးတုိ႔အုပ္စုက ဖန္တီးတယ္၊
NLD က ေျမႇာက္ေပးတယ္၊
NCGUB, NCUB ႏုိင္ငံတကာက ျပည္တြင္းေရးဝင္ေရာက္စြက္ဖက္သူမ်ားက ေနာက္

ကြယ္က ႀကိဳးကုိင္ၿပီး အမိန္႔ေပးေစခုိင္းတယ္”
ဒီလုိဆုိလာတယ္။
တစ္ရက္တည္းေတာင္ မဟုတ္ဘူး၊ ဆက္တုိက္ အခန္းဆက္ ေဆာင္းပါးရွည္ေရးၿပီး

႐ူးသြတ္ခဲ့တာပါ။
“မင္းကုိႏုိင္ ႀကိဳးမဲ့ေလတံခြန္ (သို႔မဟုတ္) တုိင္းျပည့္အႏၱရာယ္” ဆုိတဲ့ တံဆိပ္ကပ္

ေဆာင္းပါးေတြေရးၿပီး စက္တင္ဘာ (၁) ရက္ေန႔ကစၿပီး ဆက္တုိက္အပုတ္ခ် တိုက္ခိုက္စြပ္စြဲ
ၿခိမ္းေျခာက္ေစခဲ့တာပါ။
ဒါကို ၾကည့္လုိက္ရင္ပဲ …
နအဖ ဘယ္ေလာက္အၾကပ္႐ုိက္သြားၿပီလဲဆုိတာ သိသာေနၿပီ။
နအဖ ဘယ္ေလာက္ ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနၿပီလဲဆုိတာ ထင္ရွားေနၿပီ။

(၇)
နအဖဟာ… ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ရမ္းေနၿပီ၊
အခုေက်ာင္းတက္ေနဆဲ ေက်ာင္းသားထုအခြင့္အေရးေတြအတြက္ ေတာင္းဆုိတတ္

ေတာင္းဆုိရဲသူေလးေတြကုိ ရမ္းေနၿပီ၊
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ကုိ ရမ္းေနၿပီ၊
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြကို ရမ္းေနၿပီ၊
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားျပဳေကာ္မတီကို ရမ္းေနၿပီ၊
တျပည္လုံးက တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြကုိ ရမ္းေနၿပီ၊
ကုန္ေစ်းႏႈန္းဒဏ္မခံႏုိင္လုိ႔ ကုန္း႐ုန္းထေနတဲ့ ျပည္သူေတြကုိ ရမ္းေနၿပီ၊
ျပည္ပေရာက္ အတုိက္အခံအဖြဲ႔အစည္းေတြကုိ ရမ္းေနၿပီ၊
က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ခ်စ္ခင္စာနာၾကတဲ့ ႏုိင္ငံတကာေခါင္းေဆာင္ေတြႏွင့္

ႏုိင္ငံတကာျပည္သူ ေတြကုိ ရမ္းေနၿပီ။၊
ရန္သူကေတာ့ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ရမ္းေနၿပီ၊ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ဆန္႔က်င္ေနၿပီ။
ႀကိဳက္သလုိရမ္းၿပီး ႀကိဳက္သလုိဆန္႔က်င္ပါေစ၊
ရန္သူဆန္႔က်င္တာ ခံရတာဟာ ဂုဏ္ယူစရာျဖစ္ပါတယ္။
သူကေတာ့… သူ႔အသဲကုိ ကၽြဲခတ္သလုိ ျဖစ္လာေလေလ ရမ္းေလေလ ျဖစ္လာေတာ့

မွာပါ။
သူကေတာ့ သူ႔လမ္းသူထြင္ရင္း၊ သူ႔လည္ပင္းကုိ ညႇစ္မယ့္ႀကိဳးကုိ သူကုိယ္တိုင္

စိတ္ရွိလက္ရွိ က်က်နန အစြမ္းကုန္ က်စ္ေနပါၿပီ။
သူ စိတ္တုိင္းက် က်စ္ပါေစ။
သူ႔အတြက္ အနာဂတ္ဟာ သိပ္မက်န္ေတာ့ပါ။ ။
xxxxxxxxx
ဇြန္မႈိင္း
၆၊ ၉၊ ၂၀၀၇
စစ္အစိုးရ ၿပိဳကြဲေနၿပီ
ေအာင္သူၿငိမ္း http://www.mizzimaburmese.com/ATN_Article.php
စစ္တပ္မ်ားက လမ္းမ်ားေပၚတြင္ ဆႏၵျပေနၾကေသာ သံဃာမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူမ်ားကို

လက္နက္ အားကိုး၍ ရက္ရက္စက္စက္ ၿဖိဳခြဲလာခဲ့သည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းမ်ားကိုလည္း
ရန္သူ႔စခန္း သဖြယ္ ဝင္ေရာက္ စီးနင္းခဲ့သည္။ သံဃာေတာ္မ်ား ရိုက္ႏွက္ခံရ၊ ရာႏွင့္ခ်ီ၍
ဖမ္းဆီးထားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျပည္သူမ်ားက ေနာက္ဆုတ္မည့္ဟန္ မရွိ။ ဆက္လက္ စုေဝး
ဆႏၵျပေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုး အၾကမ္းဖက္သည့္ နည္းကို ထုတ္သံုးရသည့္ အခ်ိန္မွစ၍
စစ္အစိုးရ က်ဆံုးေတာ့မည့္ အရိပ္အေယာင္ကို ျပလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သူ၏
ေသေခါင္းေလာင္းကို သူထိုးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ပထမဦးဆံုး သံဃာတပါး ရိုက္ခံရ၍ က်ဆံုးရသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အျခားအရာမ်ားလည္း

ေသဆံုးသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္း သာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီ (နအဖ)
ဟုေခၚေနေသာ စစ္အစိုးရ ေသဆံုးသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ ေရးဆြဲထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု
အေျခခံမူမ်ားလည္း ေသဆံုးခဲ့ၿပီ။ လမ္းျပေျမပံု (၇) ခ်က္လည္း ေသဆံုးခဲ့ၿပီ။ စည္းကမ္း
ျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္လည္း ေသဆံုးခဲ့ၿပီ။ စစ္အစိုးရ၏ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္
ေရာက္သြားခဲ့ေပၿပီ။
စစ္အစိုးရက လူထု ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို ေခ်မႈန္းရန္ လက္နက္ကိုင္ တပ္မ်ားကို ဆက္လက္ အမိန္႔ေပး

ခိုင္းေစ ေနႏိုင္ေသးေသာ အခ်ိန္တြင္ က်ဆံုးသြားၿပီဟု မိမိေျပာလိုက္ျခင္းကို ေစာဒက
တက္ေကာင္း တက္ႏိုင္ပါသည္။ မိမိတြင္ ေထာက္ျပရန္အခ်က္ မ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။
(၁)
လူ႔ယဥ္ေက်းမႈႀကီး ထိပ္တိုက္ေတြ႔ျခင္း
ဆႏၵျပပြဲမ်ား စတင္လာခဲ့စဥ္ကပင္ သံဃာမ်ားက "ဓမၼဝါဒီမ်ားႏွင့္ အဓမၼဝါဒီ" မ်ား၏ တိုက္ပြဲဟု

အဓိပၸါယ္ဖြင့္ခဲ့ၾကသည္။ တရားသူမ်ားႏွင့္ မတရားသူမ်ား၏ တိုက္ပြဲ၊ Good Vs Evil တိုက္ပြဲဟုပင္
ဆိုရပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အပါအ၀င္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ား၊ အိႏၵိယ၊ သီရိလကၤာ
စသျဖင့္၊ တရုတ္ႏွင့္ တိဘက္၊ ကိုရီးယား ႏိုင္ငံမ်ားက အနည္းႏွင့္အမ်ားဆို သလို ဗုဒၶဘာသာ
ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကား လႊမ္းမိုးခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည္။ သာသနာ ထြန္းကားခဲ့ရာ ႏွစ္ေပါင္း
(၂၅၀၀) ေက်ာ္ ကာလအတြင္း ျပန္ၾကည့္ပါ။ ဤကဲ့သို႔ ႀကီးမား ျပင္းထန္လွေသာ၊ အတိုင္းအဆ
ႀကီးမားလွေသာ သံဃာမ်ား၏ သပိတ္ေမွာက္ ကံေဆာင္ပြဲ၊ ပတၱနိကၠဳဇၨန ကံေဆာင္ပြဲမ်ဳိး မရွိခဲ့။
ရွိခဲ့လွ်င္ေသာ္မွ အတိုင္းအဆအားျဖင့္ ယခုလႈပ္ရွားမႈက အေရအတြက္အရေရာ၊ အတိုင္းအဆ
အရပါ မ်ားစြာ ႀကီးက်ယ္လွပါသည္။ ဤအေျခအေနတြင္ အၾကမ္းဖက္ ေဆာင္ရြက္မႈ သည္
သာသနာသမိုင္းတြင္ အႀကီးဆံုး အမဲစက္ ျဖစ္ေစပါလိမ့္မည္။ ထို႔အျပင္ အိမ္နီးခ်င္းရွိ ဗုဒၶဘာသာ
ႏိုင္ငံမ်ား၊ အဖြဲ႔ အစည္းမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကိုလည္း ေရွ႕ေရွာက္ ထိခိုက္ေစေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ကဲ့သို႔ေသာ အေၾကာင္းကိစၥမ်ားက လူအမ်ား၏ စိတ္ကို တစံုတရာ

ႏိႈးဆြႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူမ်ဳိးေရး ကိစၥက ၎ကိစၥမ်ားထက္ ပို၍ လႈံ႔ေဆာ္
စည္းရံုးႏိုင္စြမ္း ရွိပါသည္။ လူမ်ဳိးေရးထိလွ်င္ ဟုန္းကနဲ မီးထေတာက္သည့္ အျဖစ္မ်ဳိး ရွိဖူးသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဘာသာေရး ကိစၥက ထိုထက္ပို၍ က်ယ္ဝန္းပါသည္။ ဥေရာပတလႊား
ဘာသာေရးေၾကာင့္ စစ္ခင္းရသည့္ ကိစၥမ်ားအထိ ရွိခဲ့ဖူးသလို၊ အီရန္ ႏိုင္ငံတြင္လည္း ရွားဘုရင္ကို
ျပဳတ္က်ေစ၍ ခိုေမနီ အာဏာရေစခဲ့ေသာ အျဖစ္မ်ား ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ ဘာသာေရး ကိစၥသည္ အထူး
ထိလြယ္ခိုက္လြယ္ ကိစၥျဖစ္ၿပီး၊ လူမ်ဳိးေရးထက္ပင္ ပို၍ ျပင္းထန္တတ္ပါသည္။ ထို႔အျပင္
ဘာသာေရး ကိစၥသည္ နယ္နိမိတ္မ်ားကို ကရုမထားပဲ ပ်ံ႔ႏွံ႔ေစႏိုင္သည္။ လူမ်ဳိးေရး မီးလွ်ံထက္ပို၍
ျပင္းပါသည္။ ယခုေတာ့ စစ္အစိုးရက ပ်ားအံု တုတ္ႏွင့္ထိုးသည္ထက္ ဆိုးခဲ့ၿပီ၊ ဘာသာေရး ထိခိုက္
ေစာ္ကားသည့္ မီးေတာက္ကို ေမႊးခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
ဤသည္ထက္မက အေရးႀကီးေသာ အေၾကာင္းမ်ား ရွိေသးသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူမႈ

အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ အသင္းအပင္းမ်ား ကို စနစ္တက် ၿဖိဳခြဲခဲ့သည္မွာ ၾကာခဲ့ၿပီ။ ဦးေနဝင္း
အာဏာသိမ္းခ်ိန္ (၁၉၆၂) ခုႏွစ္စ၍ တတိတိ ၿဖိဳခြဲလာခဲ့ရာ အေတာ္ခ်ိနဲ႔ေသာ အေနအထားျဖင့္သာ
ရွိေနက်န္ေနေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ခိုင္မာစြာ အဖြဲ႔အစည္းျဖင့္၊ အင္ႏွင့္
အားႏွင့္ က်န္ေနေသာ အဖြဲ႔အစည္း (၂) ခုသာ ရွိေတာ့သည္။ တခုမွာ စစ္တပ္ ျဖစ္ၿပီး၊
အျခားတခုမွာ ဗုဒၶဘာသာ သံဃာေတာ္မ်ား ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ဤကဲ့သို႔ေသာ "ရိုးရာ
အစဥ္အလာအရ၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ စနစ္တက်ရွိေသာ အဖြဲ႔အစည္း ႀကီး ၂-ခု ထိပ္တိုက္
ေတြ႔ေနၾကၿပီ"ဟု သမိုင္းပညာရွင္ ေဒါက္တာေအးခ်မ္း၏ ဘီဘီစီ ျမန္မာပိုင္း အစီအစဥ္တြင္
သံုးသပ္ခ်က္ကို မိမိ သေဘာတူပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ အေျခခ်လာစဥ္မွ စ၍
အျမစ္တြယ္ခဲ့ေသာ ရိုးရာသံဃာ့၊ ဗုဒၶ ဘာသာ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးကိုပါ စစ္အစိုးရက စိမ္ေခၚခဲ့ၿပီ
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အေရအတြက္က စုစုေပါင္း လူဦးေရ၏ (၈၉.၂%) ရွိသည္။ လက္ရွိ

ပစ္ခတ္ေနၾကေသာ စစ္သား၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ အမ်ားပင္လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ သံဃာ ဦးေရမွာလည္း မ်ားလွသည္။ သာသနာေရး ဝန္ႀကီးဌာနရွိ စာရင္းအရပင္
(၂၂၆, ၅၀၈) ပါး ရွိသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ေလ့လာခ်က္မ်ားက ဤထက္ပို၍ ရွိသည္။ တသန္းခြဲ
(လူဦးေရ၏ ၃% မွ်ပင္) ရွိမည္ဟု ေဖာ္ျပၾကသည္။ တႏိုင္ငံလံုးတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး
ေက်ာင္းေပါင္းက (၅၈,၃၉၉) ရွိၿပီး၊ တႏိုင္ငံလံုး အႏွံ႔အျပား ေတာေရာ ၿမိဳ႕ပါမက်န္ တည္ရွိေနျခင္း
ထို႔အျပင္ သံဃာ့မ်ား၏ ဖြဲ႔စည္းပံုကလည္း စနစ္တက် ရွိသည္။ မဟာသံဃာ့နာယက

အဖြဲ႔အစည္းကဲ့သို႔ ဦးေသွ်ာင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ရွိသလို၊ ေဒသအလိုက္ အဖြဲ႔မ်ား ရွိသည္။
ဝိနည္းအရ အဖြဲ႔မ်ား ရွိသည္။ သံဃာ့ ဂိုဏ္းမ်ားျဖင့္လည္း စနစ္တက် ဖြဲ႔စည္းထားၾကသည္။
ႏိုင္ငံတခုတြင္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ရွိသကဲ့သို႔ သံဃာမ်ားတြင္လည္း ေစာင့္ထိန္းရမည့္
ဆယ္ပါး သီလႏွင့္ (၂၂၇) သြယ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ ရွိေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ သံဃာဂိုဏ္းေပါင္း
(၁၀) ခုမွ် ရွိၿပီး၊ အင္အား အႀကီးမားဆံုးက သုဓမၼာဂိုဏ္း ျဖစ္သည္။ (၈၅%) ခန္႔ေသာ
သံဃာမ်ားကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားႏိုင္ၿပီး၊ သံဃာ အင္အား (၃) သိန္းခန္႔ အထိ ရွိမည္ဟု ေဖာ္ျပၾကသည္။

ေရႊက်င္ဂိုဏ္း (၅%) (သံဃာအင္အား ၂ ေသာင္းမွ ၃ ေသာင္းခန္႔)၊ ဒြါရဂိုဏ္း (၃%)၊ ငွက္တြင္း

ဂိုဏ္း (၂%) စသျဖင့္ တည္ရွိေနၾကသည္။ သံဃာမ်ား၏ လက္နက္အင္အားမွာ
အၾကမ္းမဖက္သည့္နည္း၊ ေမတၱာနည္းသာ ျဖစ္ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရက ၎တို႔ကို
စစ္ဆင္လာခဲ့သည္။ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ေသာ မၿပီးဆံုးႏိုင္ေသာ၊ အႏၱရာယ ႀကီးလွေသာ စစ္ပြဲကို
စစ္အစိုးရက တိုက္ေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ က်ရႈံးရၿခိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ စစ္ပြဲကို တိုက္ေနျခင္းလည္း
ထို႔အျပင္ စစ္အစိုးရ၏ ညံ့ဖ်င္းလွေသာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊

ဝန္ေဆာင္မႈမ်ားေၾကာင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ား အတြင္းတြင္ သံဃာမ်ားက လူမႈေရး ကူညီပံ့ပိုးမႈ
လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း ကူညီ လာခဲ့ၾကရသည္။ ယမန္ေန႔က ဝင္စီးခံရေသာ မဂၢင္ေက်ာင္းတြင္ HIV
စြဲကပ္ခံရေသာ ေဝဒနာသည္မ်ားကို ကူညီ ထားရသည္။ ထို႔အျပင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း
ပညာေရးဟူ၍ ကေလးရင္ေသြးမ်ား၏ ပညာေရးကို သံဃာမ်ားကလည္း ကူညီပံ့ပိုး
ေပးေနရေသးသည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံတခုလံုးတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ပညာေရးအေနျဖင့္
အထက္တန္းေက်ာင္း ၂ ခု၊ အလယ္တန္းေက်ာင္း ၂၅၆ ခု၊ မူလတန္းပညာေရးေက်ာင္း ၁၀၅၅
ခုကို ပံ့ပိုး ေဆာင္ရြက္ ေပးေနၾကရေသးသည္။ ထိုေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကေလးငယ္ေပါင္း
(၂၀၄,၄၈၇) ကို ပညာ သင္ၾကားေပး ေနၾကေသးရာ သံဃာမ်ား၏ ပံ့ပိုးႏိုင္မႈ အတိုင္းအဆကို
တြက္ဆႏိုင္သည္။ အခ်ဳိ႔ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကေလးမ်ား ၈၀၀၀ ခန္႔အထိ လက္ခံသင္ၾကား
ေနၾကရေသးသည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူမႈေရး ၾသဇာအရ၊ စည္းရံုးေရး အရွိန္အဝါအရ
ၾသဇာႀကီးလွေသာ သံဃာထုကို စစ္ခင္းေနျခင္းေၾကာင့္ စစ္အစိုးရ အေနျဖင့္ မႏိုင္ေသာ စစ္ပြဲကို
တိုက္ေနျခင္းဟု မိမိေျပာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
(၂)
စစ္တပ္ဖြဲ႔စည္းပံုႏွင့္ အာဏာစီးဆင္းပံု လမ္းေၾကာင္း
အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိသည့္အနက္၊ ေနာက္တခ်က္မွာ စစ္အစိုးရအတြင္း ဗဟို ဦးစီးခ်ဳပ္ကိုင္မႈ

မ်ားလာသည္ႏွင့္အမွ် အမွား လည္း မ်ားလာသည္။ ျခစားမႈ၊ မထိေရာက္မႈက ပိုမ်ားလာသည္။
မၾကာေသးမီက ေလာင္စာဆီ ေစ်းႏႈန္းမ်ား ျမႇင့္လိုက္ျခင္းသည္ကပင္ ဤသို႔ ဆံုးျဖတ္
အကဲျဖတ္ခ်က္ အမွားမ်ားကို ျပေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ ညီလာခံ
ျဖစ္ေနခ်ိန္၊ ႏိုင္ငံတကာက ေစာင့္ၾကည့္ေနခ်ိန္၊ ထိန္းသိမ္း လုပ္ကိုင္ပါရန္ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားႏွင့္
ေဖာ္ျပေနစဥ္မွာပင္ ထပ္မံ အၾကမ္းဖက္ခဲ့ျပန္သည္။ ပိုဆိုးသည္မွာ ႏိုင္ငံျခားသား သတင္းေထာက္
တဦးကိုပင္ သတ္ျဖတ္ခဲ့ျပန္သည္။ ပို၍ အမွားမ်ား လာျခင္းကို ျပေနသည္။
စစ္အစိုးရတြင္ ျပႆနာမ်ားစြာ ရွိေနသည္။ သန္းေရႊလြန္လွ်င္ ဆက္ခံမည့္သူကို

ခ်မွတ္ထားႏိုင္ျခင္း မရွိ။ ဤသို႔ ဆက္ခံေရး ျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္သည့္ စနစ္လည္း မရွိ။
ထို႔အျပင္ စစ္အစိုးရအတြင္း အာဏာလြန္ပြဲ ျပင္းထန္ေနသည္။ မေၾကလည္မႈမ်ား
ႀကီးထြားေနသည္ဟုလည္း သတင္းမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ ျဖစ္တန္ရာသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ဦး
ရဟတ္ယာဥ္ ပ်က္က်ခဲ့သည္။ လက္သည္ မေပၚ။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔ကိုလည္း
ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့သည္။ သူ၏ ေထာက္လွမ္းေရး တဖြဲ႔လံုး ကိုလည္း ၿဖိဳထားခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရ

အစည္းအေဝးမ်ားက ျဖဳတ္-ထုတ္-ရွင္း လုပ္ခဲ့သည္မွာလည္း အမ်ားအျပား။ ယခင္ သူတို႔၏

ဖခင္ႀကီး ဦးေနဝင္းႏွင့္ မိသားစု၊ အုပ္စုမ်ားကိုပါ အလြတ္မေပးခဲ့။ ႏွိပ္ကြပ္ ေျဖရွင္းခဲ့သည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ျပႆနာ အားလံုး ဆံု၍ တက္လာေတာ့မည့္ အခ်ိန္ဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။
ထို႔အျပင္ စစ္တပ္အင္အား အဆမတန္ ခ်ဲ႕ထြင္ခဲ့မႈေၾကာင့္ မလံုေလာက္မႈမ်ား ေပၚေပါက္ေနသည္။

တပ္တြင္း ဖိႏွိပ္မႈမ်ားေၾကာင့္လည္း စစ္သားမ်ား ထြက္ေျပး ေနၾကပါသည္။ အစီရင္ခံစာ တခုအရ
လြန္ခဲ့ေသာ (၆) လ ကာလအတြင္းတြင္ ထြက္ေျပးသူ စစ္သားေပါင္း (၉၀၀၀) ေက်ာ္ ရွိသည္ဟု
ဆိုပါသည္။ ဤသည္မွာ နအဖ စစ္တပ္၏ တပ္မတခုစာႏွင့္ပင္ ညီမွ် ေနပါသည္။ ဤပံုစံမ်ဳိးျဖင့္
ဆက္လက္ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ မလြယ္ေတာ့ပါ။
ထို႔အျပင္ ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားမ်ားက ဆက္လက္ တိုးတက္လာေနသည္။ စစ္အစိုးရ လမ္းေရြးရန္

အခ်ိန္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ စစ္ အစိုးရ၏ တရားဝင္မႈကလည္း မရွိသေလာက္ ကုန္ဆံုးခဲ့ေပၿပီ။ ႏိုင္ငံ
တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း လုပ္ေဆာင္ေနပါသည္ ဟု လိမ္လည္ေနေသာ မုသားမ်ားလည္း
မထိေရာက္ေတာ့ပါ။ အခြင့္ေကာင္းမ်ားစြာ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားက
လ်စ္လ်ဴရႈ ပစ္ပယ္ ထားခဲ့ပါသည္။ သိပ္ေနာက္က်သြားပါၿပီ။ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ ျဖစ္ေနၿပီ
ျဖစ္ေၾကာင္း အခ်က္ အားလံုးက ေခါင္းေလာင္းထိုးေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ေအာင္သူၿငိမ္း
အေရးႀကီးျပီ ေခါင္းေအးဖို႔ လိုပါတယ္

ဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္း
စက္တင္ဘာ ၂၈၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ http://www.mizzimaburmese.com/BBKN_Article.php
ဒီကေန့ အေျခအေနခါ တိုက္ပြဲကို အရႈံးအႏိုင္ ဆံုးျဖတ္မယ့္ အေျခအေန ေရာက္လာျပီ။ စစ္သားကို

စစ္သားလိုေတြျပီး ရင္ဆိုင္ရမွာမို႔ ဒါဟာ အဆံုးအျဖတ္ တိုက္ပြဲလို႔ သံုးသပ္ရမယ္။ ဒီတိုက္ပြဲဟာ
အေရးႀကီးသလို ဗ်ဴဟာမွန္ျပီး သတိၱမွန္ဖို႔ လိုတယ္။
ဒီကေန႔ အေျခအေနကို ဒီေလာက္ ျမန္လာလိမ့္မယ္လို႔ မေမ်ွာ္လင့္ခဲ့ၾကဘူး။ ဝုန္းဒုိင္းႀကီး

ေရာက္လာေတာ့ ကိုင္တြယ္ရတာ ခက္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမွာ စိတ္ျငိမ္ေသြးေအးဖို႔ အဓိက
လိုအပ္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ အဓိကက်တဲ့အခ်က္ဟာ အရွိန္မပ်က္သြားဖို႔လိုတယ္။ လူထု 'ေၾကာက္' မသြားဖို႔

လိုပါတယ္။ စစ္တပ္က ေၾကာက္သြားေအာင္ ပစ္တာ။ ဒါေပမယ့္ ဒင္းတို့မွာလည္း ျပႆနာရွိတယ္။
ျပႆနာက ဘာသာေရးပဲ။ သံဃာကိုပစ္တာ လူကိုပစ္တာနဲ့ မတူဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ၈၈ ကလို အရမ္း
မပစ္ႏိုင္ဘူး။ အရမ္းႀကီး ပြဲၾကမ္းလို႔ မရဘူး။ သူတုိ႔လည္း အေမွာင္ထဲ လမ္းေလ်ွာက္သလို
ေလ်ွက္ေနရတယ္။ ကိုယ့္ဖက္ကလဲ တခ်ီထဲ အရမ္းက်သြားရင္ လူထု ေၾကာက္သြားႏိုင္တဲ့
အႏၱရာယ္ ရွိတယ္။ တပြဲထဲ အရမ္းက်သြားရင္ လူထုက ေၾကာက္ရင္ေၾကာက္၊ မေၾကာက္ဘဲ

ေပါက္ကြဲသြားရင္ ပြဲျပီးျပီပဲ။ ဒါကို ဘယ္သူမွ မသိဘူး။ မစြန့္ရဲဘူး။ မယူရဲဘူး။ တိုက္ပြဲဆိုတာ

ရလာဒ္ကို ေမွ်ာ္ကိုးႏိုင္မွ၊ Calculated Risk လို႔ ေခၚတဲ့ မွန္းလို့ရတဲ့ စြန့္စားမႈပဲ လုပ္ရဲတယ္။
မွန္းမရတာကို မစြန့္စားရဲၾကဘူး။
စစ္ပြဲတိုင္းမွာ စစ္ဗိုလ္ဆိုတာ ကိုယ့္တပ္ ကိုယ္ေျခမႈန္းမခံရဖို႔ သတိရွိရမယ္။ ယေန့ အေျခအေနမွာ

စစ္တပ္က စုရပ္ကို သိေနတယ္။ ေရႊတိဂံုနဲ့ ဆူးေလမွာ ႀကိဳျပီး တပ္ေတြခ်၊ လူထုေၾကာက္ေအာင္
သတ္ျပ လုပ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျမအေနအထားနဲ့ တိုက္ပြဲအတြက္ ႀကိဳတင္မႈမွာ ဒင္းတို့က
အသာရေနတယ္။ ပစ္မဲ့ စစ္သားနဲနဲ သံုးျပီး ျဖိဳခြင္းနိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စုရပ္ကို ခြဲပစ္ဖို့
အခ်ိန္တန္ျပီ။ ေျပာက္က်ား စစ္ပံုသဏၭာန္ ေနရာခြဲျပီး လူစုဆႏၵျပ ေရာက္လာရင္ ေဖ်ာက္လိုက္နဲ့
လ်ွပ္တျပက္ ဝင္တိုက္ ျပည္သူနဲ့ ေရာတဲ့ တိုက္စစ္ ေျပာင္းရမယ္။ အဓိက အရွိန္မပ်က္ဖို့နဲ့
ေခါင္းေဆာင္မႈ မျပိဳကြဲဖို့ပဲ၊ ရန္သူကို မီးဝိုင္းသလို ျဖန့္တိုက္ရမယ္။ ေခြးရူးလိို ဟိုဖက္ေျပးလိုက္၊
ဒီဖက္ေျပးလိုက္ လုပ္ရမယ္။ ဒါမွကိုယ္က ဦးမယ္။ Element of Surprise ရလာမယ္။ ရန္သူ
ေသြးေျခာက္ျခားလာမယ္။
ကိုယ့္တပ္ကိုယ္ သံုးတဲ့ ေနရာမွာလည္း သံဃာေတာ္ေတြ ကိုမဲရင္ ေက်ာင္းသားက ဦးေဆာင္လုိက္

အလုပ္သမားက ဦးေဆာင္လုိက္ အရပ္သားက ဦးေဆာင္လိုက္နဲ့ လူထုပါဝင္မႈ ပံုသၭာန္ကို
ေရာပစ္ရမယ္။ အဓိကက ဖိႏွိပ္ဖို့ တည္ၾကက္ Target ကို ျဖန့္ေပးရမယ္။ အားလံုးကို တခ်ိန္တည္း
လိုက္မရွင္းႏိုင္ဖူး။ ဒါအဓိကပဲ။
တခ်ိန္တည္းမွာ ဘာသာေရး လိုက္စား ၾကည္ညိဳတဲ့ စစ္ဗုိလ္ စစ္သားေတြကို တိုင္တည္ စည္းရံုးပါ။

သန္းေရႊ သံဃာေတြကို ေစာ္ကားတာ ရွားဘုရင္ကို ခုိေမနီ (Khomeini) ဘာသာေရးနဲ့ တိုက္သလို
တိုက္ရမယ္။ ရွားဘုရင္ဟာ ပထမ ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္ခဲ့ေပမယ့္ ဘာသာေရးကို ပစ္မွားရတာမို့
ေနာက္ဆံုး ေသနတ္ေျပာင္းေတြ စိုက္ျပီး အမိန့္ မနာခံေတာ့ ထြက္ေျပးရတာပဲ။ က်ေနာ္တို့လည္း
ဒီသခၤန္းစာကုိ ယူျပီး သန္းေရႊႀကီး ဘာသာ သာသနာနဲ့ ဘုရားသားေတာ္ေတြကို ေစာ္ကားတာကို
ေဖာ္ထုတ္ျပီး ဘာသာေရး ကိုင္းရိႈင္းတဲ့ စစ္ဗိုလ္စစ္သားေတြကို ေတာင္းဆို စည္းရံုးရမယ္။
ျပည္ပမွာ ေရာက္ေနတဲ့ စာေရးေကာင္းတဲ့ သူေတြက လႈံ႔ေဆာ္စာေတြ ဝိုင္းေရးေပးၾကပါ။ သံဃာကို
ေစာ္ကားတာ၊ မေက်နပ္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ စစ္သားေတြ ရွိတယ္။ သူတုိ့လည္း မႏုိင္ေသးလို့
အံႀကိတ္ေနၾကတာပဲ။ (ႏိုင္) ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အရိပ္ျမင္တာနဲ့ ျခံဳထဲက ထြက္လာၾကပါလိမ့္မယ္။
သူတို့ သတၱိဝင္လာေအာင္ လုပ္ဖုိ့က အားလံုးရဲ့ တာဝန္ပဲ။
ဒီတပြဲမွာ ၈၈ နဲ့ကြာတာက ေခါင္းေဆာင္ေတြ နံမည္ထြက္မလာပါ။ ကိုယ့္တာဝန္နဲ့ ကိုယ့္အသိ

စိတ္ဓာတ္နဲ့ ပါဝင္လာၾကတာမို့ ဗကသလို ဗဟို ဦးစီးစနစ္ မရွိဖူး။ ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့တခ်က္
ျဖစ္ျပန္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဘယ္သူ့ကို ဖမ္းရမွန္း မသိေလ၊ ကိုယ္က
အေမွာင္ထဲကေန ျမင္ေလပဲ။ ကိုယ္ေပ်ာက္ရံုမက နယ္ေျမခြဲထားၾကပါ။ အလံု က လူက
စမ္းေခ်ာင္းမွာ လႈပ္ရွားမႈ ျပီးရင္ ရန္ကင္းလွည့္၊ ျပီးေနရာေရႊ့ကစားပါ။ သူတို့မွာ လူမရွိပါဖူး။ ၁ဝ
ေယာက္က ၁ဝဝ ကို ဖမ္းႏိုင္တယ္။ ျပန့္ေနတဲ့ လူ ၁ဝဝဝ ကို လိုက္ဖမ္းဖို့ ဒင္းတို့မွာ အင္အား
မရွိဘူး။
ဒီေျပာက္က်ားသၭာန္ လႈပ္ရွားမႈ အရွိန္ ရလာေအာင္ လုပ္ရမယ္။ တျမိဳ့ထဲ မဟုတ္ဘဲ ျမိဳ့တိုင္း

ျပန္ဖုိ့လိုတယ္။
နယ္ျမိဳ့ေတြမွာ ကိုယ္က အားသာတယ္။ လူထုက ျမိဳ့ခံႀကံ့ဖြတ္နဲ့ ငဖါးေတြကို သိတယ္။ ဒါေၾကာင့္

နယ္ျမိဳ့ေတြမွာ အင္အား ႀကီးလာေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ဗ်ဴဟာက စစ္တပ္က လူအင္အား
အတိအက်ပဲ ရွိတယ္။ Limited Number စစ္ပုလိပ္၊ လံုထိန္း၊ MI အတိအက်ပဲ ရွိတယ္။ လိုမွ
ဆြဲထုတ္လို့ မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အရပ္ ၈ မ်က္ႏွာကို ဝိုင္းျပီး စနစ္ Overdrive ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္။
ျပီးရင္ၿမ့ဳိသိမ္း တိုက္ပြဲေတြ လာမယ္။ အမ်ဳိးသားစိတ္၊ Nationalism ကို ေဖာ္ထုတ္ရမယ္။ ဒါက

ေနာက္တဆင့္။ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ျပန့္ေနေတာ့ အဖြဲ့တိုင္းနဲ့ ေျပာခြင့္မရလို့ ဒီက
ေရးလိုက္တာပါ။
ဒီတခ်ီပဲ ညီေနာင္တို့ေရ
တင္းခံထားပါ။
ခါးေတာင္းႀကိဳက္၊ မာန္တင္းျပီး တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ တိုက္ၾကရေအာင္။
သံဃာ ေက်ာင္းသား လူထု အားလံုးကို အေလးျပဳပါသည္။ တသက္မွာ ဒီတခ်ီပဲ ရမယ္။ ႏိုင္ေအာင္

တုိက္ၾကရေအာင္။
အားလံုးကို ေလးစားဂုဏ္ျပဳပါတယ္။
အသက္ေပးသြားသူအားလံုးကို အေလးျပဳလွ်က္
ဆက္လက္တင္ျပ ေဆြးေႏြးသြားပါမည္ ...
ဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္း
ဗန္းေမာ္ေထာင္မွာ သံဃာေတာ္မ်ား
အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေန
မ်ဳိးႀကီး (မဇၩိမသတင္းဌာန)
စက္တင္ဘာလ ၂၉ ရက္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္။
http://www.mizzimaburmese.com/detail.php?news_id=622&cat=7011
ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ၿမ့ဳိ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ဖမ္းဆီး ခံထားရသည့္ သံဃာေတာ္ အပါး ၃ဝ

ေက်ာ္သည္ ဆြမ္းဘုန္းမေပးဘဲ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနသျဖင့္ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္
အျခားေထာင္မ်ားသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ လူစုခဲြလိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၅ ရက္ေန႔ညက ဗန္းေမာ္ၿမ့ဳိရိွ ေက်ာင္းတိုက္ ေပါင္းစံုကို စစ္အာဏာပိုင္မ်ားက

အတင္းအဓမၼ ဝင္ေရာက္ကာ သံဃာေတာ္ ၁ဝ၈ ပါးကို ဖမ္းဆီးခဲ့ကာ အတင္းအက်ပ္ လူဝတ္လဲ၍
အက်ဥ္းေထာင္ထဲသို႔ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားရွိလိုက္ကတည္းက သံဃာအပါး ၃ဝ ေက်ာ္သည္

ဆြမ္းမစားဘဲ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပခဲ့ကာ အျခား သံဃာအပါး ၁ဝဝ ေက်ာ္ကလည္း ပရိတ္
ရြတ္ဖတ္ေနသျဖင့္ ယခုလ ၂၇ ရက္ေန႔ညတြင္ ဗန္းေမာ္ခ႐ိုင္ အတြင္းရွိ မိုးေမာက္ႏွင့္ မန္စီၿမ့ဳိနယ္
စစ္တပ္ အခ်ဳပ္မ်ားသို႔ လူစုခြဲ ပို႔ေဆာင္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“အဲဒီလို ဆြမ္းမစားၾကဘူး။ ပရိတ္ေတြ ရြတ္ၾကေတာ့ ၂၇ ရက္ေန႔ ညပိုင္းက မွန္လံုကားေတြနဲ႔

ခြဲၿပီး ဗန္းေမာ္ခ႐ိုင္ထဲမွာပါတဲ့ မန္စီနဲ႔ မိုးေမာက္ၿမ့ဳိေတြက စစ္တပ္ အခ်ဳပ္ေတြကို ခြဲပို႔လိုက္တယ္လို႔
သူတို႔ ေထာင္က ဝန္ထမ္းေတြက အေဒၚတို႔ကို ေျပာျပတယ္ေလ” ဟု အက်ဥ္းက်ခံ
သံဃာေတာ္မ်ား၏ မိသားစု အသိုင္းအဝိုင္းက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
ဗန္းေမာ္ၿမ့ဳိတြင္ ၂၅ ရက္ေန႔မွ ၂၈ ရက္ေန႔အထိ သံဃာေတာ္မ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားက ႐ိုက္ႏွက္

ဖမ္းဆီးမႈမ်ား ဆက္တိုက္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေဒသခံ ၆ ဦးပါ ဖမ္းဆီး
ခံခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။
“ဖမ္းၾကတာ ရက္ရက္စက္စက္ကို လုပ္တာ။ ဗန္းေမာ္ မင္းမႏိုင္ ရပ္ကြက္မွာ ရပ္ကြက္ထဲက

ဒကာေတြက ျမသပိတ္ ေပါက္လို႔ဆိုၿပီး ဘုန္းၾကီးေတြကို အိမ္ေခၚၿပီး ဆြမ္းကပ္တာ။
ဆြမ္းစားေနတာကို အတင္း ဝင္ဆြဲရမ္းၿပီး ဝင္ဖမ္းၾကတာပါကြယ္။ သံဃာတပါးဆို သဃၤန္းေတြကို
အတင္း ဆြဲခၽြတ္ၿပီး ဝင္ဖမ္းၾကတာ” ဟု ေဒသခံ အမ်ဳိးသမီး တဦးက ေျပာသည္။
ဗန္းေမာ္ၿမ့ဳိ အန္အယ္ဒီ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ကဗ်ာဆရာႀကီး ဗန္းေမာ္ၫိဳႏြဲ႔ကိုလည္း

အက်ဥ္းေထာင္မွ ရဲစခန္း အခ်ဳပ္သို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕လိုက္ေၾကာင္း သိရွိရေသာ္လည္း အျခား ဖမ္းဆီး
ခံထားရသူမ်ား၏ အေျခအေနကိုမူ စံုစမ္း၍ မရေသးဘဲ ျဖစ္ေနသည္။
ေဒၚဝင္းျမျမကို ဖမ္းဆီး
မဇၩိမသတင္းဌာန
စက္တင္ဘာ ၂၉ ရက္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္
http://www.mizzimaburmese.com/detail.php?news_id=623&cat=7011
မႏၱေလး အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ တာဝန္ခံ ေဒၚဝင္းျမျမ(အသက္ ၅၈ ႏွစ္) ကုိ

ယမန္ေန႔ည ၁၁နာရီ တြင္ ဒုရဲအုပ္ ထြန္းလြင္ေနာင္ သူမ၏ ေနအိမ္၌ ဖမ္းဆီး
ေခၚေဆာင္သြားသည္။
တိုင္းစည္းရံုးေရး တာဝန္ခံကို လာေရာက္ ဖမ္းဆီးခ်ိန္တြင္ ထြန္းလြင္ေနာင္ အပါအဝင္

အရပ္ဝတ္ျဖင့္ ၁ဝဦးႏွင့္ ကား (ဒ - ၆၄၃ဝ) တာဝန္အရ လာေရာက္ ေခၚေဆာင္သြားေၾကာင္း
အဖမ္းခံရသူ၏ ညီမက ေျပာသည္။

“သူ႔ကုိ လာဖမ္းမယ္ဆိုတာ ႀကိဳသိေနပံုရတယ္။ ႀကိဳျပင္ထားတယ္။ အဝတ္အစားေတြလည္း

ယူသြားတယ္” ဟုု သူ၏ ညီမျဖစ္သူ ေဒၚတင္ဝင္းရီက ေျပာသည္။
“က်မက စိတ္ပူတာေပါ့ေနာ္ အခုလက အစၥလမ္ ဥပုသ္လ (အစၥလာမ္) ျဖစ္တယ္။ ဒီပဲယင္းမွာ

အရိုက္ခံခဲ့ရတဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္လည္း အေၾကာေရာဂါ ကုသေနရတံုး” ဟု ေျပာသည္။
ေဒၚဝင္းျမျမသည္ ၂ဝဝ၁-၂ တြင္ တခ်ိန္ အဖမ္းခံရျပီး၊ ၂ဝဝ၃ ဒီပဲယင္းတြင္ ၂ဝဝ၃မွ ၂ဝဝ၄

ဇန္နဝါရီအထိ ေရႊဘိုေထာင္ႏွင့္ မႏၱေလး ေထာင္မ်ားတြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရဖူးသည္။
ျမစ္ႀကီးနားက နအဖ ညီလာခံ ေထာက္ခံပြဲ

ဒို႔အေရး ေအာ္လို႔ အာဏာပိုင္မ်ား စိတ္ပ်က္
မ်ဳိးႀကီး (မဇၩိမသတင္းဌာန)
စက္တင္ဘာလ ၂၉ ရက္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္။
ကခ်င္ျပည္နယ္ ၿမ့ဳိေတာ္ ျမစ္ႀကီးနားႏွင့္ ဝိုင္းေမာ္၊ ဗန္းေမာ္၊ မိုးေကာင္း ၿမဳိမ်ားမွ လူထုအင္အား

၂ ေသာင္းေက်ာ္ကို မတက္မေနရ တက္ေရာက္ခိုင္းသည့္ နအဖ အမ်ဳိးသား ညီလာခံ ေထာက္ခံပြဲ
အခမ္းအနားကို ယေန႔နံနက္ ၇ နာရီခြဲက ျမစ္ႀကီးနားၿမ့ဳိ ေဘာလံုးကြင္းတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ
႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ကာ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႔ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ား၏ အစိုးရ ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပပြဲမ်ား အေပၚ

႐ႈတ္ခ်သည့္ အဆိုမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သိန္းေဇာ္ ဆိုသူက တင္သြင္းရာတြင္ အခမ္းအနား
တက္ေရာက္သူ အားလံုးက 'ေထာက္ခံပါတယ္ … ေထာက္ခံပါတယ္' ဟု ဟစ္ေအာ္ရမည့္ အစား
'ဒို႔အေရး … ဒို႔အေရး' ဟူ၍ သံၿပဳိင္ ေႂကြးေၾကာ္ၾကေၾကာင္း ေဒသခံမ်ား အဆိုအရ သိရသည္။
“ပြဲစတာနဲ႔ သဘာပတိက အဖြင့္မိန္႔ခြန္း ေျပာတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ အခ်က္ ၁၁ ခ်က္ပါတဲ့ အဆိုကို

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေဇာ္ က တင္သြင္းတယ္။ 'ျပည္ပအားကိုး ပုဆိန္႐ိုး … အဆိုးျမင္ ဝါဒီမ်ားအား
ဆန္႔က်င္ၾက' လို႔ တိုင္ေပးတယ္။ သူတို႔ ႀကံ့ဖြတ္ေတြေရာ အားလံုးက 'ဒို႔အေရး … ဒို႔အေရး' လို႔ပဲ
ဝိုင္းေအာ္ၾကတယ္ ခင္ဗ်” ဟု ညီလာခံ တက္ေရာက္သူ ျမစ္ႀကီးနား ၿမ့ဳိခံက မဇၩိမကို ေျပာျပသည္။
ယခုလို 'ဒို႔အေရး … ဒို႔အေရး' ဟု ဝိုင္းေအာ္ၾကသျဖင့္ အဆိုတင္သြင္းသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္

သိန္းေဇာ္သည္ မ်က္စိ မ်က္ႏွာပ်က္ကာ စင္ေပၚမွ ဆင္းသြားေၾကာင္းႏွင့္ ညီလာခံ ေထာက္ခံပြဲ
အခမ္းအနား ျပဳလုပ္ခ်ိန္တြင္ ေဘာလံုးကြင္း တံခါးမ်ားကို အလံုပိတ္ထားၿပီး လက္နက္ကိုင္
လံုျခံဳေရးမ်ားလည္း ထူထပ္စြာ ခ်ထားေၾကာင္း သိရသည္။
“ျမစ္ႀကီးနားက လူေတြက မနက္ ၅ နာရီကတည္းက လာၾကရတာ။ ခယက ႐ံုးမွာ

တန္းစီရေသးတယ္။ အဲဒါၿပီးမွ ေဘာလံုးကြင္းကို သြားရတာ။ က်န္တဲ့ၿမ့ဳိက လူေတြကလည္း
ညကတည္းက ကားစီးလာရတာေလ။ ဗိုက္ကလည္း အရမ္းဆာေနၾကေတာ့ ပြဲေတာင္
မၿပီးေသးဘူး ပိတ္ထားတဲ့ တံခါးေတြကို ဖြင့္ခိုင္းၿပီး အားလံုးက ဝုန္းဝုန္းဆို ထြက္လိုက္ၾကတာ။

လူေတြနင္းၾကတယ္၊ ဒဏ္ရာရၾကတဲ့ သူေတြလည္း ရိွတယ္ခင္ဗ်” ဟု အျခား ေဒသခံ
တဦးကလည္း ေျပာသည္။
ဗန္းေမာ္ၿမ့ဳိမွ ဌာနဆိုင္ရာ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ ႀကံ့ဖြံ႔မ်ားကို မွန္လံုကား ၄ စီးျဖင့္ ယမန္ေန႔ည ၁၁

နာရီကတည္းက ျမစ္ႀကီးနားသို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဗန္းေမာ္ ၿမ့ဳိသားတဦးက ေျပာသည္။
“ဝန္ထမ္းေတြက မသြားခ်င္ဘူး။ အကုန္လံုး အတင္းအက်ပ္ပဲ။ မလိုက္ရင္ အလုပ္ျဖဳတ္မယ္

ဆိုၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး သြားတက္ခိုင္းလိုက္တာ” ဟု သူက ေျပာျပသည္။
ယေန႔ က်င္းပသည့္ ျမစ္ႀကီးနားက ညီလာခံ ေထာက္ခံပဲြ အခမ္းအနားသို႔ အိမ္ေထာင္စု

တစုလွ်င္ ၂ ဦးက် ႏႈန္းျဖင့္ မတက္မေနရ တက္ေရာက္ခိုင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၁၄ ႏွစ္ေက်ာ္ကတည္းက ႏုိင္ငံေတာ္ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆဲြလာခဲ့ေသာ

ျမန္မာ စစ္အစိုးရ၏ အမ်ဳိးသား ညီလာခံသည္ ျမန္မာ အတိုက္အခံမ်ား၊ တုိင္းရင္းသား
အင္အားစုမ်ား၏ သေဘာတူ ၾကည္ျဖဴမႈ မရွိဘဲ ၿပီးခဲ့သည့္လ ၃ ရက္ေန႔တြင္ အဆံုးသတ္ခဲ့ၿပီး
စစ္အုပ္စုအား စြဲခ်က္တင္ျခင္း အပိုင္း(၅)

လင္းေဆြhttp://www.khitpyaing.org/articles/september_2007/29-9-07_linswe.php
စိန္စီေသာည၊ Expire ဘ၀မ်ားႏွင့္ ျမန္မာ့စီးပြားေရး

(၁၉)ႏွစ္စစ္တမ္း
(၁)
စစ္အုပ္စုဟာ အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ စီးပြားေရးစနစ္ကို ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္က်င့္သံုးမယ္

ဆုိၿပီး တံခါးဖြင့္ပါတယ္။ ဒီလုိစီးပြားေရးလမ္းစဥ္တခုကို ေျပာင္းလဲခ်မွတ္တဲ့ေနရာမွာလည္း စနစ္
တက် ပညာရွင္မ်ားနဲ႔ ေဆြးေႏြးညႇိဳႏႈိင္းျပင္ဆင္းၿပီး ခ်မွတ္ခဲ့ၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။
ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီက က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ စီမံကိန္းစီးပြားေရးစနစ္ဟာ မေအာင္ျမင္ဘူး။

တုိင္းျပည္ဆင္းရဲ မြဲေတၿပီး ခၽြတ္ၿခံဳက်ရတယ္။ ဒီေတာ့ စီမံကိန္းစီးပြားေရးစနစ္က ေျပာင္း။ ဒီဟာ
မေကာင္းရင္ ဟုိဟာေျပာင္း ဆိုသလို စစ္အုပ္စုက ေစ်းကြက္စီးပြားေရးဆိုၿပီး ေျပာင္းလဲက်င့္သံုးခဲ့
တာပါ။ အဲ့ေတာ့ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ေစ်းကြက္စီးပြား ေရး ကနဦးကာလ အရင္းအႏွီး စုေဆာင္းမႈက
ဘယ္လုိ ပါလဲ။
ကနဦး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြကေတာ့ …။

မ.ဆ.လ လူထြက္လုပ္ငန္းရွင္ေတြ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ေဆြေတာ္ မ်ဳိးေတာ္ေတြ။

ကိုးကန္႔အႏြယ္၀င္လုပ္ငန္း ရွင္ေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္ဖြား တ႐ုတ္လူမ်ဳိးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြပါပဲ။
မဆလေခတ္ ေမွာင္ခိုစီးပြားေရးက ရထားၾကတဲ့ ေငြေၾကးအရင္းအနွီး၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးကရတဲ့
ေငြေၾကးအရင္းေတြနဲ႔ စစ္အုပ္စုရဲ႕ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး အရင္းအႏွီး စုေဆာင္းမႈကို စခဲ့ၾကတာပါ။
ေငြမဲမ်ားနဲ႔ စတဲ့စီးပြားေရးပါ။ ဒီေတာ့ စစ္အုပ္စု ရဲ႕ေစ်းကြက္စီးပြားေရးက စကတည္းက
ယဥ္သကိုလို႔ ဆိုရမွာပါ။
ဒီလိုနဲ႔စခဲ့တဲ့ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး ဖုတ္သြင္းရထားႀကီးက

သကၠရာဇ္မ်ားကိုတႏွစ္ၿပီးတႏွစ္ ေက်ာ္ျဖတ္လို႔ လာခဲ့တယ္။ (၁၉) ႏွစ္ရွိခဲ့တဲ့ ဒီေန႔ ဒီအေျခအေနမွာ
ႏိုင္ငံရဲ႕စီးပြားေရးအေျခအေနက ဘယ္လုိလဲ။ ျပည္သူေတြရဲ႕ စား၀တ္ေနေရး၊ ပညာေရး၊
က်န္းမာေရးစတဲ့ လူမႈဘ၀မ်ားကေရာ ဘယ္လုိပါလဲ။
(၂)
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးရဲ႕စိန္စီေသာ ပြဲသဘင္ဆင္ယင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ

သာမာန္ျပည္သူလူထုအတြင္းမွာေတာ့ ထမင္းရည္ဟာ ကုန္စည္တမ်ဳိးအျဖစ္နဲ႔ ၀ယ္လိုအား
ေကာင္းေနခဲ့ရတယ္။ ေန႔႔စား၊ အလုပ္သမား ေလးတဦး တေန႔က်ပ္ (၅၀၀) ရဖုိ႔ ေနပူက်ဲက်ဲထဲ
ေခၽြးသံရဲႊရဲႊနဲ႔ ကုန္း႐ုန္းလုပ္ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးပိုင္ လိမီတက္မွာ အစုရွယ္ယာထည့္၀င္ထားခြင့္ရတဲ့
စစ္တပ္ရဲ႕ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္မ်ားကေတာ့ (၃၀)% အျမတ္ကို အခ်ိန္တန္
ထုတ္ယူရရွိလုိ႔ေနပါတယ္။
ႏုိင္ငံစီးပြားေရးနဲ႔ တဆက္တည္းျဖစ္တဲ့ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ အညႊန္းျပခ်က္ေတြကို ၾကည့္မယ္

ဆုိရင္လည္း (၅) ႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္မ်ားရဲ႕ ေသဆံုးမႈမွာ အဟာရခ်ဳိ႕တဲ့လုိ႔ ေသၾကရတာက
(၄၉.၃) % ရွိပါတယ္။ (၅) ႏွစ္ျပည့္လို႔ မူလတန္းပညာကို စတင္မသင္ၾကားႏုိင္ၾကတဲ့
ခေလးေတြက (၅၇) % ရွိေနပါတယ္။ ေက်ာင္းေနႏို္င္ခဲ့တဲ့ ကေလး (၄၃) % ဟာလည္း
မူလတန္းပညာၿပီးလုိ႔ အလယ္တန္းပညာကို ဆက္သင္ ႏုိင္ၾကတဲ့ေက်ာင္းသားက (၂၅)% သာရွိၿပီး
(၇၅)% က မူလတန္းပညာနဲ႔ပဲ ၿပီၿပီး ေက်ာင္းထြက္လုိက္ၾကျပန္ ပါတယ္။
ေက်းရြာေပါင္း ၄၇၁-ရြာမွာ ေက်းလက္ေဆးေပးခန္း တခုသာ ရွိတဲ့

ဒီႏုိင္ငံမွာလူ႔သက္တမ္းဟာလည္း ၅၈-ႏွစ္သာရွိပါေတာ့တယ္။ အျခားအိမ္နီးခ်င္း
အာရွႏို္င္ငံေတြထက္ (၆) ႏွစ္ေလ်ာ့နည္းလို႔ေနတယ္။ လူ႔ဘ၀ဆုိတာ ရခဲပါတယ္။
အပ္ဖ်ားခ်င္းထိဖုိ႔ခက္ခဲသလို ခက္ခဲတယ္။ ဒီလိုရခဲတဲ့ လူဘ၀ကို စစ္အုပ္စုလက္ေအာက္
ျမန္မာႏို္င္ငံမွာ ရခဲ့ရင္ေတာ့ အျခား အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံက လူ႔ဘ၀ထက္ (၆) ႏွစ္ သက္တမ္းတုိၿပီး
လူ႔ဘ၀ကို ရၾကရမွာပါပဲ။ မတတ္ႏိုင္။ မႏုသတၱ ဒုလဘၻ။
(၃)
စစ္အုပ္စုရဲ႕ (၁၉) ႏွစ္တာ စီးပြားေရးကိုၾကည့္ရင္ ေထာင္တက္ေနတာေတြကေတာ့ ကုန္စည္းေစ်း

ႏႈန္းေတြ။ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈေတြပါ။ ေပါမ်ားလာတာကေတာ့လွည့္လည္သံုးစြဲေနတဲ့

က်ပ္ေငြပမာဏ။ က်ဆင္းေနတာ ကေတာ့ ျမန္မာက်ပ္ေငြတန္ဘုိး။
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းလုိေနတာကေတာ့ အစုိးရရဲ႕ ဘတ္ ဂ်တ္လုိေငြလို႔ ဆိုရမွာပါ။
ေတြ႔ရတဲ့အညႊန္းျပကိန္းေတြကို ခ်ဳပ္ၾကည့္လုိက္ရင္ အေျဖက။ စစ္အုပ္စုနဲ႔ေစ်းကြက္စီးပြားေရးဟာ

ပံုပ်က္ပန္းပ်က္နဲ႔ ပ်က္စီးက်ဆင္းေနတာပါပဲ။ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ဒီဘက္ (၁၀) ႏွစ္ရဲ႕ ကုန္စည္ေစ်းႏႈန္း
ကိုၾကည့္ရင္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လမွာ ေရႊေစ်းက (၄၄,၀၀၀) က်ပ္ရွိခဲ့တယ္။ ေပၚဆန္းေမႊးဆန္က
တအိတ္ကို (၂,၅၀၀) က်ပ္ ေစ်းပါ။ ဆယ္ႏွစ္ၾကာသြားတဲ့ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လမွာေတာ့
ေရႊေစ်းက (၄၆၆,၀၀၀) က်ပ္ထိ တက္လာခဲ့ၿပီး ေပၚဆန္းေမႊးဆန္ကလည္း တအိတ္ကို (၂၈,၅၀၀)
က်ပ္ျဖစ္ လာပါတယ္။ ဆယ္ႏွစ္အတြင္း ကုန္စည္ေစ်းႏႈန္း (၁၁) ဆေက်ာ္ ထိုးတက္ခဲ့တာပါ။
ကုန္စည္ေစ်းႏႈန္း ဆတုိးတက္ေနတာနဲ႔ အခ်ဳိးတူစြာပဲ ျဖစ္လာတာက ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈပါ။
ေနာက္တခုက ျမန္မာ့က်ပ္ေငြတန္ဘုိး။ ဘယ္လုိလဲ။ တရား၀င္သတ္မွတ္တဲ့ ေငြလဲမႈ စံႏႈန္းကေတာ့

အေမရိကန္ တစ္ေဒၚလာကို (၆) က်ပ္ေလာက္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာ တရား၀င္သတ္မွတ္
အသံုးျပဳေနရတဲ့ က်ပ္ေငြရဲ႕ တန္ဘိုးကေတာ့ အေမရိကန္ တေဒၚလာကို ၁၉၈၈-၈၉ မွာ (၅၅)
က်ပ္၊ ၁၉၉၀မွာ (၆၂) က်ပ္၊ ၉၁ မွာ (၈၁) က်ပ္၊ ၉၂ မွာ (၁၀၀) က်ပ္ ၊ ၉၄ မွာ (၁၂၀) က်ပ္၊ ၉၅
မွာ (၁၂၅) က်ပ္၊ ၉၇မွာ (၁၈၀-၃၀၀)-က်ပ္။ ႏွစ္စဥ္ အၿမဲက်လာ လိုက္တာ ၂၀၀၇ မွာ ေတာ့
(၁၅၀၀) က်ပ္ အထိ ျဖစ္ခဲ့ပါၿပီ။
ေဘာဂေဗဒပညာရွင္မ်ားရဲ႕အဆုိအရ။ ေဒၚလာတန္ဖိုးတုိးႏႈန္းဟာ က်ပ္ေငြပမာဏ (Money

Supply) တုိးတဲ့ႏႈန္းနဲ႔ တုိက္ရိုက္အခ်ဳိးတူပါပဲလို႔ ဆုိပါတယ္။ ေနာက္တဆက္တည္း
ဆက္ႏြယ္ေနတာက အစုိးရရဲ႕ ဘတ္ဂ်တ္လုိေငြျပမႈ ပါ။ ဘတ္ဂ်တ္လုိေငြတုိးတဲ့ ပမာဏနဲ႔အညီ
က်ပ္ေငြ ေငြေၾကးပမာဏ တုိးတဲ့ ပမာဏဟာလည္း အတူတူရွိျပန္ပါ တယ္။ ဥပမာ ေျပာရရင္
၁၉၉၅-၉၆ မွာ အစုိးရရဲ႕ဘတ္ဂ်တ္ လိုေငြဟာ က်ပ္သန္းေပါင္း (၅၁,၄၇၂) သန္း ရွိခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီ
ပမာဏအတုိင္းပါပဲ။ ေငြေၾကးပမာဏ လည္းတုိးခဲ့ပါတယ္။ အဲ့လုိတုိးတဲ့အခါမွာ ပုဂၢလိကမ်ားက
ဘဏ္အပ္ေငြက်ပ္သန္း ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္နဲ႔ ၀ါဇီကရိုက္ထုတ္လုိက္ရတဲ့ က်ပ္သန္းေပါင္း ၂၅,၀၀၀
ေက်ာ္ ပမာဏကို ျဖည့္လုိက္ရပါတယ္။
အစုိးရရဲ့ဘတ္ဂ်တ္လိုေငြျပမႈကလည္း ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းဆုိသလို လိုေငြျပမႈက တုိးေနတာပါ။

လိုေငြျပမႈ တုိးသေလာက္ကို ၀ါဇီက က်ပ္ေငြစကၠဴေတြ ႐ိုက္ထုတ္ၿပီး ျဖည့္ေနရပါတယ္။ အစုိးရရဲ႕
ဘတ္ဂ်တ္ လိုေငြျပမႈက စလာတဲ့ျဖစ္စဥ္ဟာ မုန္႔လံုးစကၠဴကပ္လို ျဖစ္ေနေတာ့တာပါပဲ။
ဘတ္ဂ်တ္လိုေငြျပေလ ေငြေၾကးပမာဏက လုိက္တုိး ေငြေၾကးပမဏတုိးတဲ့ႏႈန္းနဲ႔
ေဒၚလာတန္ဖိုးက တုိးလာ ေဒၚလာတန္ဖိုး တိုးေတာ့က်ပ္ေငြတန္ဖိုးက်။
က်ပ္ေငြတန္ဖိုးက်တာနဲ႔အမွ် ေငြေဖာင္းပြမႈကႀကီးမားလာၿပီး။ ေနာက္ဆံုး ေတာ့
ကုန္စည္ေစ်းနႈန္းမ်ားက အဆမတန္တက္။ အဆံုးမွာေတာ့ ျပည္သူလူထုသာပင္ ကုန္ေစ်းနႈန္း
ႀကီးျမင့္မႈဒဏ္ကို အလူးအလဲ ထိေတြ႔ခံစားေနၾကရေတာ့တာပါပဲ။
အရင္းစစ္ၾကည့္ရင္ အစုိးရရဲ႕ဘတ္ဂ်တ္လိုေငြျပေနမႈဟာ အဓိကျပႆနာပါ။ ဒီျပႆနာကို

မေျဖရွင္း ႏိုင္သ၍ေတာ့ “မုန္႔လံုးစကၠဴကပ္” ျဖစ္စဥ္ထဲက ထြက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာလုိ႔

ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း အစုိးရရဲ႕ ဘတ္ဂ်တ္ဟာ လိုေငြျပေနရသလဲ။ အေျဖက

တေၾကာင္းတည္းနဲ႔ၿပီးပါတယ္။ စစ္အုပ္စုရဲ႕ မကၠ႐ို စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈ ညံ့ဖ်င္းလို႔ပါပဲ။
ေနာက္တဆင့္တက္ၿပီး ေျပာရရင္ေတာ့ စစ္အုပ္စုဟာ
မကၠရို စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈကို ေစ်းကြက္စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈရႈေဒါင့္က စီမံခန္႔ခြဲျခင္းမ်ဳိးမလုပ္ဘဲ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ရွင္သန္တည္ၿမဲေရးဘက္က ရပ္ၿပီး စီမံခန္႔ခြဲလိ႔ုပဲျဖစ္ပါတယ္။
တုိင္းျပည္အတြက္ မလုိအပ္ဘဲ တပ္မေတာ္အင္အားကို တုိးခ်ဲ႕တယ္။ ဒီေတာ့

ကာကြယ္ေရးစရိတ္က တက္လာပါ တယ္။ ၁၉၉၇-၉၈ မွာ ကာကြယ္ေရး အသံုးစရိတ္က
အစုိးရဘတ္ဂ်တ္အားလံုးရဲ့ (၃၀.၆)% သံုးပါတယ္။ ဒါက လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၀) ႏွစ္က၊
ကာကြယ္ေရးအသံုးစရိတ္ပါ။ အခု စစ္အုပ္စုက ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ တည္ျပန္ပါတယ္။
ေနျပည္ေတာ္တုိင္းဆုိၿပီး စစ္တုိင္းႀကီးလည္း တုိးခ်ဲ႕ျပန္ ပါတယ္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္
ကာကြယ္ေရးအသံုးစရိတ္က လြန္ခဲ့တဲ့ ၉၇ ခုႏွစ္ကထက္ ရာခုိင္ႏႈန္းဘယ္ႏွစ္ဆ မ်ားမလဲ။
ေနာက္ၿပီး ႀကံ့ဖြံ႔၊ စြမ္းအားရွင္၊ အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႔မ်ား ဖြဲ႔ပါတယ္။ အသံုးစရိတ္မ်ားက အစိုးရရဲ႕
ဘတ္ဂ်တ္ထဲက သံုးပါတယ္။ ဒီေတာ့ အစုိးရရဲ႕ ဘတ္ဂ်တ္လိုေငြဟာ တိုးၿပီးရင္း တုိးလို႔သာ
ေနေတာ့မွာပါ။
(၄)
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးရဲ႕ အဓိကအႏွစ္သာရက ေစ်းကြက္ကိုလြတ္လပ္စြာ ဖြင့္ထားေပးဖုိ႔နဲ႔

လက္၀ါးႀကီး အုပ္မႈ မရွိဖို႔ပါပဲ။ ေစ်းကြက္အတြင္းမွာ ေစ်းႏႈန္းေတြဟာ ေစ်းကြက္ရဲ့ျပဌာန္းမႈနဲ႔
ျဖစ္ေပၚေနမွာပါ။ အတက္အက် ရွိေနပါမယ္။ ဒါဟာ ေစ်းကြက္ရဲ႕ သဘာ၀ပါ။ ေစ်းကြက္ ေစ်းႏႈန္း
အတက္အက်ကမ်ား ေနၿပီး “မွ်ေျခ” ျဖစ္ဖုိ႔လိုရင္လည္း
ေစ်းကြက္ကပဲေမာင္းႏွင္ေပးသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါကို ေစ်းကြက္စီးပြား ေရးရဲ႕
ေခါင္းကိုင္ဖခင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာ အဒမ္စမစ္ကေတာ့ “မျမင္ရေသာလက္” က ေစ်းကြက္ကို
တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းေပးတာလုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ၀ီစီမႈတ္ၿပီး၊ ေသနတ္သာေဖာက္တတ္တဲ့ စစ္အုပ္စုကေတာ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္

ဆုိင္းဘုတ္ေရွ႕ကေနၿပီး ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြကို အမိန္႔ေပးသတ္မွတ္ေနျပန္ပါတယ္။
ဆန္ကုန္သည္ႀကီး မ်ားကိုေခၚၿပီး စပါးေစ်း၊ ဆန္ေစ်းကို ဘယ္၍ ဘယ္မွ်နဲ႔ေရာင္း မေက်ာ္ေစနဲ႔၊
ေစ်းမကစားနဲ႔ သတ္မွတ္ ေစ်းထက္ ေက်ာ္ရင္ ဖမ္းမယ္။ ဆီကုန္သည္ႀကီးမ်ားကိုလည္း
ဒီအတုိင္းပါပဲ။ ဆန္ေစ်း၊ ဆီေစ်းေတြ ကို၀ီစီမႈတ္ အမိန္႔ေပးၿပီး သတ္မွတ္ေနတာပါ။ ထူးဆန္းစြာပါပဲ။
လြတ္လပ္တဲ့ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး က်င့္သံုးတာပါဆိုတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေစ်းကြက္မွာ
ေမွာင္ခုိေစ်းႏႈန္းဆုိၿပီးျဖစ္လာခဲ့တာပါပဲ။ ဘုရင္ေနာင္ ေက်ာ္ထင္အေနာ္ရထာရဲ႕ စစ္ခ်ီ၊
စစ္တက္ေလာက္သာ ေလ့လာဖူးတဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ ေဒါက္တာ အဒမ္စမစ္ရဲ႕ “မျမင္ရေသာလက္”
သေဘာတရားကို မသိဘဲ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကုိ အေကာင္
အထည္ေဖာ္ေနၾကျပန္တာလည္း အခက္သား။
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ရဲ႕ “ရွင္သန္”မႈက လြတ္လပ္စြာ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ ရွိျခင္းပါပဲ။ ေစ်းကြက္ထဲမွာ

ပါ၀င္ၾကတဲ့ အင္အားစုအားလံုးဟာ “ ျပင္ညီကြင္း” မွာ ရွင္ၿပိဳင္ႏုိ္င္ခြင့္၊ အခြင့္အေရးရွိဖို႔ပါ။
အဲ့လိုမဟုတ္ ရင္ လက္၀ါးႀကီး အုပ္မႈက ႀကီးစိုးထားၿပီးရွင္ၿပိဳင္ခြင့္ အခြင့္အေရးက ျပင္ညီကြင္း

မျဖစ္ဘူး။ နီးစပ္ရာ အသိုင္းအ၀ိုင္းက တာထြက္သာေနမယ့္ အေျခမ်ဳိးရွိေနၿပီဆိုရင္ေတာ့
အဲ့ဒီေစ်းကြက္ဟာေစ်းကြက္ေသ ျဖစ္ေနမွာပါ။ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးမွာ
ေခတ္ေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ထြန္းၾကည္ေခတ္၊ ခင္ညႊန္႔ ေခတ္၊ သန္းေရႊေခတ္ စသျဖင့္ပါ။
အဲ့ဒီေခတ္ေတြအလိုက္ တာထြက္ေစာခဲ့ၾကရတဲ့ ပုဂၢဳိလ္မ်ား ရွိခဲ့ၾက ပါတယ္။
ေမဖလား၀ါးဦးေက်ာ္၀င္း၊ အာရွဓန ဦးအုိက္ထြန္း။ ယုဇန ဦးေဌးျမင့္၊ ဆရာေက်ာင္း။ အခု
ေနာက္ဆံုးက ဦးေတဇတုိ႔ေခတ္ပါ။
ေနာက္တခုကေတာ့ လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈပါ။
၁၉၉၀ခုႏွစ္မွာ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ “စီးပြားေရးဦးပိုင္ လီမိတတ္” ရဲ႕ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ခ်ဳပ္ကိုင္မႈပါ။
စစ္တပ္က စီးပြားေရးမွာ ၀င္ေရာက္လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈပါပဲ။ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အာဏာစီးဆင္းမႈ
စာရင္းအရ နံပါတ္ (၃-၄) အဆင့္ ရွိတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတဦးက ဦးပိုင္ရဲ့ ဥကၠ႒
အျဖစ္တာ၀န္ယူၿပီးလုပ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေတြက လီမိတက္ရဲ႕ အဖြဲ႔၀င္ေတြပါ။
`မ´ တည္အရင္းအႏွီးက ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဘ႑ာေငြနဲ႔ စပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ ဘ႑ာေငြဆုိတာက
သိၾကတဲ့အတုိင္း ျပည္သူေတြရဲ႕ အခြန္ဘ႑ာ ေတြပါ။ အက်ဳိးအျမတ္ခံစားၾကရတာကေတာ့
စစ္တပ္ရဲ့ ေဆြေတာ္ မ်ဳိးေတာ္တသင္းပါပဲ။
၂၀၀၂ခုႏွစ္ နွစ္ပတ္လည္ အစီရင္ခံစာအရ - အဲဒီေန႔အထိ လုပ္ငန္းေပါင္း ၄၈-မ်ဳိးကို လုပ္ကိုင္ေနခဲ့

ပါတယ္။ အပ္ခ်ဳပ္ဆုိင္လုပ္ငန္းကအစ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းအလယ္ ဘဏ္လုပ္ငန္း၊
ေက်ာက္ မ်က္ရတနာ တူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းအဆံုး။ အကုန္လုပ္ပါတယ္။ အာဏာနဲ႔
ဆက္ထားတဲ့အတြက္ လက္တံက ရွည္ပါတယ္။ ေရနံနဲ႔
သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔တူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းကလဲြလို႔ က်န္တဲ့ျမန္မာ့စီးပြား ေရးက႑အားလံုးက
လုပ္ငန္းအမ်ဳိးမ်ဳိးတုိင္းမွာ ဦးပိုင္က၀င္ၿပီး လုပ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့စီးပြားေရးရဲ႕ (၆၅)% ေလာက္ကို
စီးမိထားၿပီး လုပ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ သြင္းကုန္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ဆီကုန္သည္ႀကီး မ်ားအသင္းက
ႏုိင္ငံျခားက စားဆီတင္သြင္းခြင့္ မရပါဘူး။ ဦးပိုင္က သြင္းပါတယ္။
အုပ္စုိးသူအာဏာရွင္က စစ္အုပ္စု၊ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ဦးပိုင္က

စီးပြားေရးမွာ၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္တဲ့ လီမိတက္။ ဒီေတာ့ ဦးပိုင္နဲ႔ ယွဥ္ၿပီးၿပိဳင္လုိ႔ ဘယ္သူရပါ့မလဲ။
ယွဥ္ၿပိဳင္မႈကင္းစြာနဲ႔ ဦးပုိင္ဟာ ျမန္မာ့စီးပြားေရးကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ခ်ဳပ္ကိုင္လာေတာ့တယ္။
ဦးပိုင္ရဲ႕ ၀ါးၿမိဳမႈ႔က ဒါနဲ႔တင္ မရပ္္ပါဘူး။ အျခားေသာ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီမ်ားရဲ႕
ရွယ္ယာမ်ားကိုလည္း အမ်ားအျပား ၀ယ္ၿပီး ၀ါးၿမိဳဖို႔ လုပ္ေနျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္
လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားရတာက ျမန္မာ့ေစ်းကြက္စီးပြားေရး။
လက္၀ါးႀကီးအုပ္ခ်ဳပ္ကုိင္ၿပီးလုပ္လို႔ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေနၾကရတာက စစ္တပ္ရဲ႕ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္
လက္တဆုပ္စာ။
ကိုလိုနီ ေခတ္လယ္ေလာက္ကပါ။ ျမန္မာ့စီးပြားေရးကိုႏုိင္ငံျခားသားအရင္းရွင္ေတြ

လက္၀ါးႀကီးအုပ္ အျမတ္ထုတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါပါ။ အထူးသျဖင့္ ေတာင္သူလယ္သမားတုိ႔
လယ္မဲ့၊ ယာမဲ့ဘ၀နဲ႔

“ကူလီ” ဘ၀ အစပ်ဳိးေနခ်ိန္ပါ။ အဲ့ဒီလိုကာလဆုိးႀကီးမွာ (၂၁) ဦးပါတီက ငါးေထာင္စား၀န္ႀကီးေတြ

ကို ၾကည့္ၿပီး ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းက ရြံရွာစြာနဲ႔ စာခ်ဳိးခဲ့ပါတယ္။
“.....အင္မတိ အင္မတန္ မေဟာ္အသစ္ေတြႏွင့္

ကေဇာ္ေခတ္မွာ ႏြားပ်ဳိႏြား႐ိုင္းလိုပ ....။”
စစ္အုပ္စုလက္ေအာက္ (၁၉) ႏွစ္တာ ျမန္မာႏို္င္ငံကလည္း ဆရာႀကီးရဲ႕ စာခ်ဳိးအတုိင္း
“ကေဇာ္ေခတ္” ထက္ေတာ့ မေလ်ာ့။
ကိုးကား....
-၂၀၀၁၊ ၀၂ ဦးပုိင္လီမိတက္ႏွစ္ပတ္လည္ အစီရင္ခံစာ
- စီအာပီပီ၏ တႏွစ္ျပည့္ အစီရင္ခံစာ
-ေက်ာ္၀င္း၏ ႏုိင္ငံမ်ား၏ဓန
- ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ ဓနမဂၢဇင္းတြင္ပါရွိသည့္ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားစကား၀ုိင္း
စစ္အုပ္စုအား စြဲခ်က္တင္ျခင္း အပိုင္း (၆)

လင္းေဆြhttp://www.khitpyaing.org/articles/october_2007/2-7-07_linswe.php
မွတ္ဥာဏ္နည္းတဲ့ လူလိမ္မ်ား.....
(၁)
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ (၁၈) ရက္ေန႔က စၿပီး အာဏာသိမ္းယူခဲ့တဲ့စစ္အုပ္စုဟာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္

စက္တင္ဘာလ (၁၈) ရက္ေန႔ဆိုရင္ အာဏာသိမ္းသက္တမ္း (၁၉) ႏွစ္ရွိသြားၿပီ။
ဒီ (၁၉) ႏွစ္အတြင္းမွာ စစ္အုပ္စုဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲ။
ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အဆံုးအမအရ ၾကည့္ရင္ ဒီ (၁၉) ႏွွစ္အတြင္းမွာ စစ္အုပ္စုဟာ “ကံငါးပါး” လံုးကို

က်ဴးလြန္ခဲ့တယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ စစ္အုပ္စုဟာ ငါးပါးသီလကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ဘူး။ သီလငါးပါးလံုး
က်ဳိးခဲ့တဲ့ ဗုဒၶဘာသာပ်က္ေတြလို႔ ဆုိရမွာပဲျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ
ေလာကီလူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာလည္း ဆင္းရဲဒုကၡမ်ဳိးစံုကိုျဖစ္ေစခဲ့သလို သံသရာ မွာလည္း
စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားအတြက္က ေၾကာက္ရြံ႕စိုး ထိတ္စရာပါပဲ။
ငါးပါးသီလထဲမွာ ...
သူ႔အသက္ကို သတ္လား စစ္အုပ္စုက မေရွာင္ၾကဥ္။ သတ္ပါတယ္။
သူမ်ားသားမယားအေပၚ ကာမေဖာက္ျပန္က်ဴးလြန္သလား တပ္မေတာ္သားမ်ား မျငင္းႏုိင္။
စစ္ေၾကာင္းမ်ားက တုိင္းရင္းသူ ပ်ဳိပ်ဳိအိုအို အားလံုးအား အဓမၼလိင္ဆက္ဆံၾကပါတယ္။
သူတပါး ပစၥည္းအား သေဘာမတူ မၾကည္ျဖဴပါပဲ ခိုး၀ွက္လုယူပါသလား ေမးမေနနဲ႔။ ေျမယာဧက
ေထာင္ေသာင္း တုိ႔အား လယ္သမားမ်ားထံက အဓမၼလုယူပါတယ္။
အရက္ေသစာ ဘိန္းဘင္းကေဇာ္ကိစၥကေတာ့ ေျပာမေနပါနဲ႔တာ့။

ေနာက္ဆံုး တပါးေသာ သီလကေရာ။ “မုသား”။

ဘယ္လုိပါလဲ ။
“ခုလို လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တမႈရွိတဲ့ ပါတီစံုအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကို

ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ က်င္းပေပးခဲ့တာဟာ န၀တအေနနဲ႔ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးခ်င္လို႔ပဲ
လုပ္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာလႊဲေပးဖုိ႔ ဆႏၵမရွိဘူး၊ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို
ရာသက္ပန္ဆုပ္ကိုင္ထားလိုတယ္ဆိုရင္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကို
လုပ္ေပးစရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို လႊဲေျပာင္း ေပးဖုိ႔ မူလကတည္းက
ဆႏၵရွိလုိ႔သာ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးကို ျပဳလုပ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္”
စစ္အုပ္စုရဲ႕အတြင္းေရးမႉး (၁) ျဖစ္တဲ့သူက အဲ့ဒီလို တမ်ဳိး။
“... တပ္မေတာ္သားမ်ားနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ အဖြဲ႔အစည္းအေနနဲ႔လည္း

ႏုိင္ငံေက်းဇူးသစၥာကို ခံယူထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ဖုိ႔ ႏုိ္င္ငံေတာ္နဲ႔ ႏုိင္ငံသားေတြအေပၚ
၀န္ခံထားရွိၿပီးျဖစ္တဲ့ကတိသစၥာကို ဘယ္လုိအေၾကာင္းေၾကာင္းနဲ႔မွ် ပယ္ဖ်က္ေဖာက္ဖ်က္မွာ
မဟုတ္ေၾကာင္းကို ယံုၾကည္ထားရွိၾကေစ လိုတယ္ ...” အာဏာသိမ္းစစ္ေခါင္းေဆာင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးကလည္း အာဏာသိမ္းၿပီး (၅) ရက္ အၾကာမွာ တုိင္းျပည္ကို အထပ္ထပ္ကတိေတြ
ေပးခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဒါေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၉) ႏွစ္ကပါ။ (၁၉) ႏွစ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ စစ္အုပ္စုကေတာ့
“မုသား” အျဖစ္နဲ႔ ငါးပါးရဲ႕သီလတပါးကို က်ဴးလြန္ျဖစ္ခဲ့ပါ တယ္။
(၂)
“... က်ေနာ္တို႔ အာဏာကို ဥပေဒနဲ႔အညီလႊဲမယ္ (Majority Vote Government Form Up )

လုပ္ႏုိ္င္ရင္ လႊဲေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တုိ႔ သေဘာတူပါတယ္ ...”
သြားေလသူ အာဏာသိမ္းေခါင္းေဆာင္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေျပာခဲ့တဲ့စကားပါ။ ၁၉၉၀ခုႏွစ္ ပါတီစံု
ဒီမိုကေရစီ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ မက်င္းပခင္ ၁၉၈၉ ခုုႏွစ္ ဇူလုိင္လ (၅) ရက္က ေျပာခဲ့တဲ့
စကားပါ။ စစ္ေကာင္စီရဲ႕ ဥကၠ႒ တေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ စစ္အုပ္စုကို ကိုယ္စားျပဳသလို
တပ္မေတာ္ရဲ႕ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္လည္း တပ္မေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။
၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကေတာ့ ႏုိင္ငံသမိုင္းမွာ ထူးျခားလြန္းပါတယ္။ ျမန္မာႏို္င္ငံ

ေရြးေကာက္ပြဲ သမိုင္းအရၾကည့္ရင္ ၁၉၄၆-၄၇ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္
(၉၀) ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ လူထုရဲ႕ရင္ဘတ္ထဲက ဆႏၵကို အျပည့္အ၀ထုတ္ေဖာ္ျပသခဲ့တဲ့
ေရြးေကာက္ ပြဲလို႔ ဆုိရမွာပါ။ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕
ေထာက္ခံဆႏၵျပဳမႈနဲ႔ မဲဆႏၵ နယ္ေျမ (၃၉၂) ေနရာမွာ အႏုိင္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ မဲဆႏၵနယ္ေျမ (၄၈၅)
ေနရာက (၃၉၂) ေနရာ အႏုိင္ရျခင္းပါ။ ရာခုိင္ႏႈန္းအရ (၈၂) ရာခိုင္ႏႈန္းရွိပါတယ္။ ဆႏၵမဲ
ဆယ့္သံုးသန္းထဲက ကိုးသန္းေသာ ႏွလံုးသားတုိ႔ ဆႏၵျပဳခဲ့ၾကျခင္းပါ။
မဆလတျဖစ္လဲ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးပါတီလို႔ေခၚတဲ့ (တ.စ.ည) က မဲဆႏၵနယ္ေျမ

(၁၀) ခုမွာ အေရြးခံရပါတယ္။ (၄၈၅) ထဲက (၁၀) ေနရာပါ။ (၂၆) ႏွစ္လံုးလံုး တုိင္းျပည္ကို စိုးမိုး
ထားတဲ့ ပါတီႀကီးတခုက လူထုရဲ႕ခံု႐ုံးေပၚလည္း မွတ္ေက်ာက္တင္ၾကည့္ အေျဖက ရွင္းရွင္းႀကီး
ေပၚလာပါတယ္။ လူထုရဲ႕ ေမလ ႏွလံုးခုန္သံက စစ္အုပ္စုကို ေဇာေခၽြးျပန္ေစခဲ့ပါတယ္။ လူထု

သေဘာထားဟာ စစ္အုပ္စုအတြက္ ရင္ဆုိင္ရန္ မ၀ံ့တဲ့ စိန္ေခၚမႈႀကီးျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။
လူထုသေဘာထားက ရွင္းပါတယ္။ မည္သို႔ေသာ အာဏာရွင္မ်ဳိးကိုမဆုိ အေႏွာင္အဖြဲ႔ ကင္းကင္းနဲ႔

သံေယာဇဥ္ ျပတ္ခဲ့ၿပီ ဆိိုတာပါပဲ။ လူထုရဲ႕တူရႈခ်က္က ဒီမိုကရက္တစ္လူ႔ေဘာင္သစ္။ လူထုရဲ႕
တိမ္းညႊတ္မႈက လူ႔အခြင့္အေရး ျပည့္၀တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းသစ္။ လူထုရဲ႕လားရာက အမ်ဳိးသား
ေသြးစည္းညီညႊတ္မႈရွိသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေသာ ျပည္ေထာင္စုသစ္။
ေမ (၂၇) ႏွလံုးခုန္သံအား စစ္အုပ္စုတုိ႔ ၾကားရၿပီ။ ဘာလုပ္မလဲ။ စစ္အုပ္စု စကားတမ်ဳိးေျပာင္းၿပီ။

ေရြးေကာက္ပြဲလြန္ စစ္အုပ္စုရဲ႕အခ်ဳိးက ေခတ္စကားအရေျပာရင္ “ မမုိက္ေတာ့”။
ပါတီစံုဒီမုိကေရစီ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပၿပီးတဲ့ေနာက္ ရက္ေပါင္း (၆၀)
ျပည့္ၿပီးတဲ့အခါမွာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က အစည္းအေ၀းတခုျပဳလုပ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဂႏၵီခန္းမမွာပါ။
ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံရတဲ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အားလံုးတတ္ေရာက္ၾကပါတယ္။
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းလုိ႔ ဆုိရမွာပါ။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ (၈၀%) ေက်ာ္
အစည္းအေ၀းပါ။ ျပည္သူကို (၈၀%) ေက်ာ္ ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အစည္းေ၀းပါ။ အဓိက
ေဆြးေႏြးဆံုးျဖတ္တာေတြက ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ အခန္း (၁) ပုဒ္မ ၂(က) နဲ႔
အခန္း (၂) ပုဒ္မ (၃) တုိ႔အရ “ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကို ဖြဲ႔စည္းေပးဖုိ႔၊ လႊတ္ေတာ္ ဆိုရာမွာလည္း
ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ (တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္) မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ျဖစ္ တယ္”
အခုေရြးေကာက္ပြဲၿပီးတာ ရက္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္ၿပီးျဖစ္တယ္။ ဒီအတြက္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စား
လွယ္မ်ားနဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကို ဖြဲ႔စည္းသြားရန္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္သြားမယ္။
န၀တ စစ္အုပ္စုနဲ႔လည္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမယ္။
ေနာက္တခ်က္က ဥပေဒနဲ႔အညီ အာဏာလႊဲေျပာင္းဖုိ႔။ အင္အယ္လ္ဒီက ေရးဆြဲထားတဲ့ “၁၉၉၀

ျပည့္ႏွစ္ ယာယီဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ (မူၾကမ္း )” ရွိတယ္။ ဥပေဒ မူၾကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
ေတာ့လည္း အျခားအင္အားစုအသီးသီးနဲ႔ ညႇဳိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္မယ္။ ျပင္စရာရွိ ျပင္မယ္။
ျဖည့္စြက္စရာ
ရွိ ျဖည့္စြက္မယ္။ ၿပီးရင္ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူဖြဲ႔စည္းၿပီး လႊတ္ေတာ္ရဲ႕အတည္ျပဳခ်က္နဲ႔ ဥပေဒနဲ႔အညီ
စစ္အုပ္စုထံက အာဏာလႊဲေျပာင္းေရး ကိုျပဳလုပ္သြားမယ္။
ဒါက အင္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အင္အယ္လ္ဒီျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ

ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ ဂႏၵီအစည္းအေ၀းရဲ႕သေဘာတူညီခ်က္ေတြ။ ၿပီးေတာ့
ဂႏၵီခန္းမရဲ႕သေဘာထား ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ အစီအစဥ္ေတြကလည္း တသီးတျခား တဖက္သတ္။
စဥ္းစားခ်က္ေတြမဟုတ္ပါဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီ စစ္အုပ္စုရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ
ေျပာဆုိခဲ့တဲ့မိန္႔ခြန္း။ က်င္းပခဲ့တဲ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ။ ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္နဲ႔
ဥပေဒေတြမွ ေျပာဆုိပါရွိခဲ့တဲ့ ကတိက၀တ္ သေဘာထားေတြကို အေျခခံၿပီး ဂႏၵီမွာ
စဥ္းစားခ်မွတ္ခဲ့ၾကတာပါ။
“... က်ေနာ္တုိ႔ (န၀တ) ဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေစာေမာင္က အတိအလင္းေျပာၿပီးပါၿပီ။

န၀တအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို မေရးဘူး။ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြက
ေရးဖုိ႔ျဖစ္တယ္။ ဒီလုိ တိတိလင္းလင္း ေျပာခဲ့တဲ့အတုိင္း အခု ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံရတဲ့
ႏုိ္င္ငံေရးပါတီအသီးသီးက ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ တကြ အဓိက ႏုိင္ငံေရးပါတီက ဒီကိစၥကို

ဦးစီးဦးေဆာင္ျပဳရမွာပဲ ...”
(၁၀၄) ႀကိမ္ေျမာက္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ စစ္အုပ္စုရဲ႕အတြင္းေရးမႉး (၁) က တုိင္းျပည္ကို

ေျပာခဲ့ တာပါ။ ေနာက္ၿပီး ၁၉၈၉ ဇူလုိင္လ (၅) ရက္ေန႔မွာလည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေစာေမာင္က
အဂၤလိပ္လို ေတြနဲ႔ ညႇပ္ၿပီး တိုင္းျပည္ကို ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။
“ (Constitution) အသစ္ဆြဲခ်င္သလား။ ဆြဲလုိ႔ က်ေနာ္တို႔ေျပာတယ္။ ဘယ္ (Constitution)
ယူမလဲ။ ဘယ္ဟာကို (Recognize) လုပ္မလဲ။ (Amendment) လုပ္မလား။ ဒါေတြက
ပါတီေတြစဥ္းစားရမယ့္ ကိစၥဗ်...”။
ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးလို႔ ရက္ေပါင္း (၆၀) တိတိျပည့္တဲ့ေနာက္မွာ စစ္အုပ္စုက ေၾကညာခ်က္တေစာင္

ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ (၂၇) ရက္ေန႔ ေန႔စြဲနဲ႔ပါ။ ဂႏၵီအစည္းအေ၀းမတုိင္မီ တရက္
အလုိမွာပါ။ ၁/၉၀ လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဂႏၵီအစည္းအေ၀းထက္ တရက္ေစာၿပီး ႀကိဳထုတ္တဲ့ စစ္အုပ္စုရဲ႕
ေၾကညာခ်က္ပါ။ စစ္ေရးအရ ေျပာရရင္ေတာ့ ဂႏၵီကိုဖ်က္ၿပီး ခ်ဳံခိုတုိက္တဲ့ပြဲပါ။
၁/၉၀ ရဲ႕အႏွစ္ကေတာ့ (Recognize) ေတြ (Amendment ) လုပ္ၿပီး ယာယီဖြဲ႔စည္းပံုေရးဆြဲတာကို

လက္မခံႏုိင္ဘူး။ လုပ္ရင္ အေရးယူမယ္။ ဖမ္းမယ္။ ဒါပါပဲ။
စစ္အုပ္စုကေတာ့ စကားပံုအသစ္ေတြ ထြင္ေနတယ္။
“ပါးစပ္ကေျပာ .....ေျခနဲ႔ဖ်က္”
(၃)
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေစာေမာင္ကို စစ္အုပ္စုရဲ႕အတြင္းက ဖယ္ရွားလုိက္ရတဲ့ အေၾကာင္းမ်ားစြာထဲမွာ

“ဘယ္ (Constitution) ယူမလဲ။”
“ဘယ္ဟာကို (Recognize) လုပ္မလဲ။”
“(Amendment ) လုပ္မလား။” ဆုိတဲ့ စကားႀကီးသံုးခြန္းဟာလညး္
အေရးပါတဲ့အေၾကာင္းတခုျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆုိရမွာပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးကို စစ္အုပ္စုရဲ႕အာဏာအ၀န္းအ၀ိုင္းထဲက ဆြဲထုတ္ခဲ့ၾကေပမယ့္

က်န္ရစ္သူစစ္အုပ္စု ကေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ မွာလည္း တာ၀န္ရွိတယ္ဆုိတာကိုေတာ့
ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း မခ်ဳိးေဖာက္မိေသးပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ပဲ ေၾကညာခ်က္ ၁/၉၀ ရဲ႕ အပိုဒ္ (၁၂) ႏွင့္ (၂၀) မွာ ...
“ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ ပုဒ္မ (၃) တြင္ လႊတ္ေတာ္ကို မဲဆႏၵနယ္ေျမမ်ားမွ
ဤဥပေဒနဲ႔အညီ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္လိုက္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ဖြဲ႔စည္းရမည္။
ယင္းျပဌာန္းခ်က္နဲ႔အည္ီ လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူဖြဲ႔စည္းျခင္းကို န၀တ က ေဆာင္ရြက္ေပးမည္။”
“ယေန႔အေျခအေနတြင္ ျပည္သူမ်ားက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္လုိက္ေသာ

ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ အနာဂတ္ဒီမိုကေရစီႏုိ္င္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲၾကရန္

တာ၀န္ရွိသည့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ားျဖစ္သည္။”
ဒီေတာ့ ၁/၉၀ရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္ေတြကိုပဲ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ကတိစကားေတြလို႔ အတိယူၿပီး
ၾကည့္ရေအာင္ပါ။
(၉၀) ခုႏွစ္ ကုန္သြားတယ္။ (၉၁) ဘာမွ မထူးျခားလာဘူး။ ၁၉၉၂။

၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ (၂၄) ရက္ေန႔မွာေတာ့ စစ္အုပ္စုက ေၾကညာခ်က္တေစာင္
ထုတ္ျပန္လာတယ္။ ေၾကညာခ်က္ အမွတ္ ၁၁/၉၂။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရးအတြက္
အေျခခံမူမ်ား ခ်မွတ္ဖို႔ အမ်ဳိးသားညီလာခံတရပ္ က်င္းပမယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းပဲျဖစ္တယ္။
စစ္အုပ္စုက နားရြက္ခတ္လာပါၿပီ။
ဒီေနရာမွာ ၁၉၉၁ ႏုိ၀င္ဘာ (၁၈) ရက္ေန႔က ကၽြန္းေခ်ာင္းဓာတ္ေျမၾသဇာစက္႐ုံမွာ

အတြင္းေရးမႉး(၁) ေျပာခဲ့တဲ့စကားကို ေကာက္ၿပီးေဖာ္ျပလိုတယ္။
“... အမ်ဳိးသားညီလာခံေခၚယူေရးမွာ ႏုိ္င္ငံေရးပါတီေတြ ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရ
ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္တယ္။ န၀တက လုိအပ္တာေတြကိုေတာ့ ပံ့ပိုးေပးသြားမယ္။”
အဲဒီလိုေျပာၿပီး (၁၁) လအၾကာမွာ ေၾကညာခ်က္တေစာင္ထပ္ထုတ္တယ္။ ၁၃/၉၂။

အဲဒီေၾကညာခ်က္အရ က်င္းပေရးေကာ္မရွင္ေတြ ဖြဲ႔တယ္။ ဦးတည္ခ်က္ေတြ ခ်တယ္။ ေကာ္မရွင္
တဖြဲ႔လံုးက စစ္တပ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြပဲျဖစ္တယ္။ ေကာ္မရွင္ကပဲ ညီလာခံကိုယ္စားလွယ္ေတြကို
ေရြးတယ္ ခန္႔တယ္။ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြကို ျပဌာန္းတယ္။ ဦးတည္ခ်က္က
“အနာဂတ္ႏို္င္ငံေတာ္ရဲ႕ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑မွာ တပ္မေတာ္က ပါ၀င္ေရး”
ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑က ၁၉၉၃ ကေန (၉၅) အထိ က်င္းပခဲ့တဲ့

ပထမအႀကိမ္ အမ်ဳိးသားညီလာခံမွာ (၁၅%) ရွိခဲ့တယ္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ျပန္စတဲ့
ဒုတိယအႀကိမ္မွာေတာ့ (၁.၂%) ပဲရွိတယ္။
အေျခခံမူခ်မွတ္တယ္ဆုိတဲ့ ညီလာခံက အေသးစိတ္ေတြခ်လာတယ္။ အပိုဒ္အစား ပုဒ္ထီး ပုဒ္မ

ေျပာင္း။ ေခါင္းစဥ္ကို “ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ” လုိ႔ ေျပာင္းလုိက္ရင္ ၿပီးတဲ့အထိ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ
ဥပေဒကို ညီလာခံက ေရးေနတယ္။ “အတည္” လို႔ ယူဆထားခဲ့တဲ့ ၁/၉၀ အပိုဒ္ (၂၀) ဟာလည္း
စစ္အုပ္စုအမ်ဳိးသားညီလာခံ လုပ္ေဆာင္မႈေတြေၾကာင့္ ပ်က္ခဲ့ရျပန္တယ္။
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေတြရဲ႕ ပါ၀င္မႈက လံုး၀မရွိ။ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားရဲ႕ အခန္းက႑က နတၱိ။
ပိုဆုိးတာက ၁၉၉၆ ဇူလိုင္(၄) ရက္ေန႔မွာ အင္အယ္လ္ဒီ ဥကၠ႒နဲ႔ ဗဟိုအလုပ္မႈေဆာင္ႏွစ္ဦးကို
စစ္အုပ္စုက ေခၚေတြ႔ၿပီး ေျပာခဲ့တာ ပဲျဖစ္တယ္။
“အင္အယ္လ္ဒီက ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတခု ေရးဆြဲရင္ စစ္အုပ္စုနဲ႔ စင္ၿပိဳင္လုပ္တာျဖစ္မယ္။

ေရးဆြဲရင္ အင္အယ္လ္ဒီကို မတရားအသင္းေၾကညာမယ္။ ေရးလုိရင္ေတာ့
ေတာထဲမွာသြားေရးပါ။”
ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအသစ္အတြက္ အေျခခံမူေတြ ခ်မွတ္ေနပါတယ္ဆုိတဲ့
အမ်ဳိးသားညီလာခံဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လ (၃၁) ရက္ေန႔က ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ပါၿပီ။ စစ္အုပ္စုဟာ
ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းပဲ တုိင္းျပည္ကို လိမ္ညာခဲ့တာပါ။ သူတုိ႔ထုတ္ျပတ္ခဲ့တဲ့ ေၾကညာခ်က္
၁/၉၀ တုိ႔၊ ေျပာခဲ့တဲ့စကားတို႔ေတြ အားလံုးဟာ “မုသား” အျဖစ္ ၿပီးခဲ့ပါၿပီ။
၂၀၀၁ ခုႏွစ္ေလာက္က Happer's မဂၢဇင္းမွာ ေဆာင္းပါးရွင္ Christopher Hitchers က

အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဟင္နရီကစ္ဆင္းဂ်ားကို “ေတာ္တဲ့လူလိမ္ဆိုတာ
မွတ္ဥာဏ္ေကာင္း ၾကစၿမဲပါ ၊ ကစ္ဆင္းဂ်ားဟာလည္း အလြန္မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းၿပီး
အလြန္ေတာ္တဲ့ လူလိမ္တေယာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္” လို႔ ဆုိက္ပရပ္စ္ အေရးအခင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
စြဲခ်က္တင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္က စစ္အုပ္စုကေတာ့ မွတ္ဥာဏ္နည္းတဲ့လူလိမ္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့

စစ္အုပ္စုဟာ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းနဲ႔ မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္ၿပီး လိမ္ေနရလို႔ပါပဲ။
ကိုးကား .....
 ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေစာေမာင္မွ တုိင္းျပည္သို႔ တင္ျပခ်က္ (၂၃.၉.၈၈ ေန႔ထုတ္

လုပ္သားျပည္သူ႔ေန႔စဥ္သတင္းစာ)
 ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေစာေမာင္၏ မိန္႔ခြန္း (၅.၇.၈၉ ေန႔ထုတ္ လုပ္သားျပည္သူ႔ေန႔စဥ္သတင္းစာ)
 (၁၀၄) ႀကိမ္ေျမာက္ န၀တ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ
 အတြင္းေရးမႉး (၁) မွ ကၽြန္းေခ်ာင္းဓာတ္ေျမၾသဇာစက္ရုံတြင္ေျပာၾကားခဲ့သည့္မိန္႔ခြန္း
(၁၈.၁၁.၉၁ လုပ္သားျပည္သူ႔ေန႔စဥ္သတင္းစာ)
 ဂႏၵီခန္းမ ေၾကညာစာတမ္း
 န၀တ၏ ေၾကညာခ်က္ႏွင့္ ဥပေဒမ်ား ၁/၉၀၊ ၁၁/၉၂၊ ၁၃/၉၂၊၅/၉၆။
 အင္အယ္လ္ဒီဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊထံသို႔ ေပးစာမ်ား (စာအမွတ္ -
၀၄၆/စည္း [ၿငိမ္း] /၉၆။ စာအမွတ္ ၀၈၂/စည္း [ၿငိမ္း] /၉၆။ စာအမွတ္ -၁၀၃ /စည္း [ၿငိမ္း]
/ ၉၆။
သံဃာႎႀင့္လူထုကို အာဏာပိုင္မဵား၏
အဳကမ္းဖက္ႎႀိမ္နင္းမႁမဵား
2007.09.28
http://www.rfa.org/burmese/thadin/2007/09/28/brutal_crackdowns_in_rangoon/
ဆႎၬဴပသူမဵားကို တားဆီးႎႀိမ္နင္းရန္ လက္နက္မဵား အသင့္ဴပင္၍ ရန္ကုန္႓မိႂႚရႀိ လမ္းတခုကို

ပိတ္ဆိုႛထားေသာ စစ္တပ္ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP) ပံု႒ကီးဳကည့္လိုလ႖င္။ >>

အာဏာပိုင္ေတၾက လူအုပ္ထဲကို ပစ္ခတ္္မႁေဳကာင့္ ေသဆံုးမႁေတၾဟာ ရန္ကုန္႓မိႂႚ ေနရာ အႎႀံႛမႀာ
ဴဖစ္ေနတာေဳကာင့္ အေရအတၾက္ကိုေတာ့ အတိအကဵေတာ့ ေဴပာလိုႛ မရဘူးဴဖစ္ ေနပၝတယ္။
ဆႎၬဴပပၾဲေတၾကို လိုက္ဳကည့္ခဲ့သူ မဵက္ဴမင္သက္ေသတဦးက RFA ဝုိင္းေတာ္သား
ဦးတင္ေအာင္ခိုင္ကုိ ခုလိုေဴပာဴပပၝတယ္။
“ဴဖစ္စဥ္အားလံုးက ကဵေနာ္တုိႛ ခန္ႛမႀန္းေဴခ ၂၀ အထက္မႀာ ရႀိပၝတယ္။ ၂ရက္ေပၝင္းမႀာေပၝ့။

သံဃာကေတာ့ ကဵေနာ္တုိႛမဵက္ေစ့ေရႀႚမႀာ ဴဖစ္တာ ၃ပၝးေလာက္ပၝ။ သံဃာစုကုိ ကၾဲေအာင္
ပစ္တဲ့အခၝမႀာ အေရႀႚဖက္မုခ္မႀာကုိပဲ သံဃာႎႀစ္ပၝးက လဴပည့္ေနႛဆုိေတာ့ ၂၆ ဴဖစ္မႀာေပၝ့၊
ေရတာရႀည္လမ္းသစ္မႀာ ကဵေနာ္တုိႛမဵက္စိေရႀႚမႀာ သံဃာ ၃ပၝးရဲ့လည္ပင္းကုိ စစ္ဖိနပ္ေတၾနဲႛ
နင္းထားတယ္၊ သူတုိႛကုိယ္သူတုိႛေတာ့ ဒို္င္းေတၾနဲႛကာထားတယ္။ တုတ္ေတၾနဲႛ႟ုိက္တယ္။
စပစ္တဲ့အခဵိန္မႀာ ၂ပၝးေသတယ္၊ ဒဏ္ရာနဲႛ ေနာက္တပၝး ပဵံလၾန္ေတာ္မႁတယ္။ ေနာက္ ညေန
၆နာရီခၾဲေလာက္မႀာ လူစုခၾဲတဲ့အေနနဲႛ လူစုထဲကုိပစ္သၾင္းတယ္၊ ဒၝေပမဲ့ လူေတၾမထိပဲနဲႛ
ေခၾးတေကာင္ထိသၾားတယ္။”
ဒၝ့အဴပင္ ေတာင္ဥကၠလာပ ေငၾဳကာယံ ဘုန္း႒ကီး ေကဵာင္းမႀာ ၂၇ရက္ေနႛ မနက္ပိုင္းက

စစ္တပ္နဲႛလူထု ထိပ္တိုက္ေတၾႚမႁေတၾမႀာ လူအုပ္ထဲကို ပစ္ခတ္မႁေဳကာင့္ အနည္းဆံုးလူ၈ဦး
ေသခဲ့တယ္လိုႛ မဵက္ဴမင္သက္ေသေတၾက ေဴပာပၝတယ္။ အလားတူ ၂၆ရက္ေနႛ ညပုိင္း ေငၾဳကာယံ
ေကဵာင္းကို စစ္တပ္က ဝင္စီးစဥ္မႀာ ရဟန္းႎႀစ္ပၝး ပဵံလၾန္ခဲ့တယ္လိုႛ ေဴပာဆိုမႁေတၾလည္း
ရႀိေနပၝတယ္။
၂၇ရက္ေနႛ ညေနပိုင္း တာေမၾ အထက ၃ေရႀႚမႀာ ေသဆံုးရသူ ၅ဦးေလာက္ရႀိတယ္လိုႛ

မဵက္္ဴမင္သက္ေသေတၾက ေဴပာပၝတယ္။ ေကဵာင္းေရႀႚက ေရေဴမာင္းထဲမႀာ ဒဏ္ရာနဲႛ ေသဆံုးေနသူ
ႎႀစ္ဦးေတၾႚရတယ္လိုႛ ေဴပာဆိုမႁေတၾလည္းရႀိပၝတယ္။ ကေလးေကဵာင္း သၾား႒ကိႂတဲ့ မိဘတဦးကေတာ့
ေကဵာင္းသားသံုးဦး စစ္ကားနဲႛ အတိုက္ခံရလိုႛ ေသဆံုးရတယ္လိုႛ ခုလိုေဴပာဴပပၝတယ္။
“အထက ၃ တာေမၾမႀာ ေကဵာင္း၃နာရီခၾဲ လၿတ္လိုက္တဲ့အခဵိန္မႀာ ကေလးေတၾကို ဝင္႓ပီးေတာ့

ကားနဲႛ႒ကိတ္မိတာလည္း ပၝတယ္။ အဲဒီမႀာ ေသတဲ့လူလည္း ပၝတယ္။ ဟိုဖက္ ဒီဖက္ ကားႎႀစ္စီး
ညၟပ္႓ပီးေတာ့ ေမာင္းဆင္းလာေတာ့ အဲလုိလုပ္လုိက္တယ္။”
ဒၝ့အဴပင္ ၂၇ရက္ေနႛ ညေနပိုင္းက ဳကည္ဴမင္တိုင္ ဆင္မလိုက္မႀာ ပစ္ခတ္္မႁမႀာ အနည္းဆံုး

သံုးဦးေသဆံုးတယ္လိုႛ မဵက္ဴမင္သက္ေသေတၾက ေဴပာပၝတယ္။
“အလံုဖက္က တက္လာတဲ့သူေတၾက ဗိုလ္ခဵႂပ္ေပးတဲ့စစ္ပညာ ဴပည္သူေတၾကုိ သတ္ဖိုႛ မဟုတ္ဘူး၊

ဆုိ႓ပီးေတာ့ေ႔ကးေဳကာ္႓ပီးေတာ့တက္လာတာ။ သီရိမဂႆလာေစဵးကဵေတာ့ ေစဵးထဲကလူေတၾ
အကုန္လံုးကဝုိင္းတယ္၊ ဝုိင္း႓ပီးေတာ့ ရပ္ကၾက္ထဲက လူေတၾလည္း အကုန္ပၝေတာ့ လူေတၾက
ေသာင္းနဲႛခဵီ႓ပီးသၾားတယ္။ ကမႝာမေဳကဆုိတယ္၊ လက္ခုပ္တီး တယ္၊ ဒၝေပမဲ့အားလံုးက
စိတ္မေကာင္းဳကဘူး။ ဘယ္အထိသၾားမလည္းဆုိေတာ့ လႀည္းတန္းဖက္ကုိသၾားဳကမႀာ
ဆင္မလုိက္မႀာကဵေတာ့ စစ္ကား႒ကီးနဲႛ လမ္းကတား႓ပီးေတာ့ ဒိုင္းကနဲ တီးေတာ့တာပဲ။
မိုးေပၞေထာင္ပစ္တာမဟုတ္ဘူး ထိ႓ပီးေရႀႚနားကလူေတၾ တုံးကနဲ လဲကဵကုန္တာပဲ။”
ရန္ကုန္က လာတဲ့ သတင္းေတၾ အရ APသတင္းတပုဒ္မႀာ သံုးရက္အတၾင္း ေသဆံုးသူ ၁၃ဦးခန္ႛ

ရႀိတယ္လိုႛ ေရးသားေနသလို သံတမန္ အသိုင္းအဝိုင္းကလည္း ေသဆံုးသူအေရအတၾက္ဟာ
အာဏာပိုင္ေတၾ ေဳကညာထားတာထက္ အမဵား႒ကီးကို ပိုတယ္လိုႛ ေဴပာဆိုေနဳကပၝတယ္။
ဳသစေဳတးလဵသံအမတ္႒ကီး ေဘာ့ပ္ ေဒးဗစ္စ္ရဲ့ အဆိုအရ သူတိုႛ စံုစမ္းသိရႀိရသေလာက္
ေသဆံုးသူအေရအတၾက္ဟာ အစိုးရေဳကညာထားတာထက္ အဆမဵား႒ကီးကို ပိုတယ္ဆိုလိုႛ
ေဴပာပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ အတည္ဴပႂႎို္င္ဴခင္းေတာ့ မရႀိဘူးလိုႛေဴပာပၝတယ္။
မေနႛက ရန္ကုန္႓မိႂႚခံေတၾ ေဴပာဆိုေနဳကတာ ရန္ကုန္ေဆး႟ံု႒ကီးကို ဒဏ္ရာနဲႛ ေရာက္လာ သူ

၂၀၀ေလာက္ရႀိတယ္လိုႛ ေဴပာပၝတယ္။ ဒၝ့အဴပင္ ေဆး႟ံု႒ကီးနဲႛ ရန္ကုန္႓မိႂႚ ပတ္ဝန္းကဵင္
ေဆး႟ံုေတၾက လူနာတင္ယဥ္ေတၾကို အဴပင္မထၾက္ရဆိုတဲ့ အမိန္ႛကိုလဲ အာဏာပိုင္ေတၾက
ထုပ္ဴပန္ထားတယ္လိုႛ စံုစမ္းသိရႀိရပၝတယ္။
ရန္ကုန္႓မိႂႚက သံဃာထု ဆႎၬဴပမႁအေရးအခင္းမႀာ စစ္တပ္လက္ခဵက္နဲႛ အသက္ဆုံးခဲ့တဲ့

သံဃာေတာ္ေတၾထဲမႀာ ရန္ကုန္သမုိင္းလမ္းဆုံ ပစၥိမာ႟ုံစာသင္တိုက္က သံဃာႎႀစ္ပၝး ပၝဝင္တယ္လုိႛ
RFA က စုံစမ္းသိရပၝတယ္
ရန္ကုန္ဆႎၬဴပပၾဲေတၾမႀာ သမုိင္းလမ္းဆုံ စာသင္တုိက္႒ကီးတခဵႂိႚက သံဃာေတာ္ေတၾ ပၝဝင္ခဲ့ပၝတယ္၊

ပစၥိမာ႟ုံစာသင္တိုက္က သံဃာႎႀစ္ပၝး လုံဴခံႂေရးတပ္ဖၾဲႚေတၾရဲ့ လက္ခဵက္နဲႛ
ပဵံလၾန္ေတာ္မႁတဲ့အေဳကာင္း ပစၥိမာ႟ုံစာသင္တိုက္ ပဓာန နာယက ဆရာေတာ္နဲႛ နီးစပ္တဲ့
သတင္းရပ္ကၾက္က ေဴပာပၝတယ္ ေလာေလာဆယ္ ပစၥိမာ႟ုံစာသင္တိုက္က ကဵန္တဲ့
စာသင္သားသံဃာေတၾ မိဘရပ္ထံ ဴပန္ခုိင္းထားတယ္လုိႛပၝ စုံစမ္းသိရပၝတယ္။
စက္တင္ဘာ ၂၇ရက္ မေနႛညက ရန္ကုန္မႀာ စစ္တပ္က ထပ္မံ ဝင္စီးတဲ့

ဘုန္း႒ကီးေကဵာင္းေတၾထဲမႀာ ေဴမာက္ဥကၠလာ ေပဵာ္ဘၾယ္ေကဵာင္းနဲႛ ေတာင္ဒဂုံ
သိဒၭိသုခေကဵာင္းေတၾ ပၝ၀င႓္ပီး သံဃာ အေတာ္ မဵားမဵား ထပ္မံ အဖမ္းခံရတယ္လုိႛ ႓မိႂႚခံတဦးက
ေဴပာပၝတယ္ ဗုဒၭဟူးေနႛ ရန္ကုန္ဘုန္း႒ကီးေကဵာင္းေတၾ ဝင္စီးတဲ့အထဲမႀာ မဂႆလာရာမေကဵာင္းလည္း
ပၝဝင္တဲ့အေဳကာင္း သံဃာတဦးက ခုလုိ အမိန္ႛရႀိပၝတယ္။
“ရန္ကုန္မႀာ မဂႆလာရာမေကဵာင္းတိုက္ကုိ ဝင္စီးတာ သံဃာ ၂၀၀ ပတ္ဝန္းကဵင္ေလာက္ပၝ

သၾားတယ္။ အဲဒၝဗုဒၭဟူးေနႛညကပဲ။ ေငၾဳကာယံေကဵာင္းကုိ စီးတယ္၊ ေနာက္႓ပီး အင္းစိန္မဂၢင္ေကဵာင္း၊
မိုးေကာင္းေပၝ့၊ ေကဵာင္းထုိင္ဆရာေတာ္႒ကီးနဲႛ စာခဵ ၃-၄ပၝး ဒီေလာက္ပဲကဵန္လိမ့္မယ္။”
ရန္ကုန္ ေဆး႟ုံဝန္ထမ္းသတင္းရပ္ကၾက္ရဲ့ ေဴပာဆုိခဵက္အရ ဗုဒၭဟူးေနႛညပုိင္းမႀာ သံဃာ

အေလာင္း ၉ ေလာင္း ရန္ကုန္ေဆး႟ုံ႒ကီးကုိ ေရာက္လာပၝတယ္၊ စစ္အစိုးရဖက္က သတင္း
ထိ္န္းခဵႂပ္ထားတဲ့အခဵက္၊ အေဴခအေနေတၾ ႟ႁပ္ေထၾးေနတဲ့အခဵက္ေတၾေဳကာင့္ စုစုေပၝင္း
သံဃာဘယ္ႎႀစ္ပၝး ပဵံလၾန္တယ္လုိႛ အတည္ဴပႂဖိုႛ မလၾယ္ဘူးလိုႛ ႓မိႂႚခံေတၾက ေဴပာပၝတယ္။
ရန္ကုန္႓မိႂႚ၊ မႎၩေလးက စာသင္တုိ္က္အေတာ္မဵားမဵားကုိ စစ္တပ္က ဒီကေနႛ
အဴပင္မထၾက္ႎုိင္ေအာင္ ပိတ္ဆုိႛထားပၝတယ္။ စစ္ေတၾမႀာလည္း စာသင္သားသံဃာေတၾ
မိဘေနရပ္ဴပန္ပိုႛဖုိႛ စစ္ေတၾ စစ္ေဒသကၾပ္ကဲေရးမႀႃးက ဆရာေတာ္႒ကီးေတၾကုိ
အမိန္ႛေပးထားတယ္လုိႛ ရခုိင္ဆရာေတာ္တပၝးက အမိန္ႛရႀိပၝတယ္။
ရန္ကုန္ သံဃာေတာ္ေတၾ ဆႎၬဴပ႓ပီး သုံးရက္အဳကာမႀာ ရန္ကုန္အေရႀႚပုိင္း တကၠသိုလ္က

ေကဵာင္းသား ၅၀၀ေကဵာ္ သံဃာေတာ္ေတၾနဲႛ အတူ လုိက္ပၝ ဆႎၬဴပတဲ့အတၾက္ ရန္ကုန္ အေရႀႚပုိင္း
တကၠသိုလ္ ပၝေမာကၡခဵႂပ္ ဦးဝင္းကုိ အဴပစ္ေပးတဲ့အေနနဲႛ ဟသႆာတ ေကာလိပ္ကုိ
ေဴပာင္းေ႟ၿႛခဲ့တယ္လုိႛ တကၠသိုလ္ဆရာတဦးက ေဴပာပၝတယ္။

စကၤာပူျမန္မာသံ႐ုံးေရွ႕တြင္
အတုိက္အခံဒီမုိကရက္မွ ရက္ရွည္ဆႏၵျပ
ေက်ာ္ထင္(ထုိင္း) / ၁ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇
http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/1-10-07_a.php
ဆႏၵျပသံဃာမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုကုိ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းသတ္ျဖတ္ ေနေသာ

နအဖစစ္အစုိးရအား ကန္႔ကြက္သည့္အေနျဖင့္ စကၤာပူႏုိင္ငံ၊ ျမန္မာသံ႐ုံးတြင္
အဓိကအတုိက္အခံပါတီႀကီးျဖစ္သည့္ဒီမုိကရက္ပါတီမွ ဦးေဆာင္ၿပီး (၄) ရက္ဆက္တုိက္
ဆႏၵျပလက္မွတ္ေရးထုိးမႈကုိ ယမန္ေန႔က စတင္ခဲ့သည္။
ဒီမုိကရက္ပါတီ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး Mr. Chee Soonjuan

ကျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္ ေသြးစည္းညီညြတ္မႈရွိေၾကာင္းျပသရန္၊ စကၤာပူအစုိးရမွ
ျမန္မာစစ္အစုိးရအား လက္နက္ေရာင္းခ်ေန မႈကုိ ရပ္တန္႔ရန္၊ မူးယစ္ရာဇာ ေလာ္စစ္ဟန္ႏွင့္
ပူးေပါင္းၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမ်ားျပဳလုပ္ ေနျခင္းကုိ ရပ္တန္႔ေပးရန္ႏွင့္
ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမ်ား႐ုပ္သိမ္းေပးရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ယခုကဲ့သို႔ ေတာင္းဆို ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။
ဆႏၵျပမႈကို ယမန္ေန႔ ေန႔လည္ (၁၂) နာရီက စတင္ခဲ့ၿပီး လာမည့္ဗုဒၵဟူးေန႔အထိ ဆက္လက္လုပ္

ေဆာင္သြားမည္ဟု သိရသည္။ ဆႏၵျပပြဲသုိ႔ အနီေရာင္တီရွပ္မ်ား ၀တ္ဆင္ထားေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳး
အခ်ိဳ႕ လာေရာက္ပူးေပါင္းလက္မွတ္ထုိးၾကသည္။
ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပ လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့သည့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတဦးက “စင္ကာပူရဲ႕ အဓိက အတုိက္အခံ

ပါတီျဖစ္တဲ့ ဒီမုိကရက္က လူေတြ (၁၁) ေယာက္ရွိေနေသးတယ္ဗ်။ သူတုိ႔ပါတီ အတြင္းေရးမႉး
ကုိယ္တုိင္ ပါလာတာဗ်။ Dr Chee Soon Juan ကုိယ္တုိင္ေလ။ သူေျပာတာက သူတုိ႔က
ဒီမုိကေရစီ လုိလားတဲ့ ပါတီျဖစ္တဲ့အတြက္ ဗမာျပည္မွာ ဒီလုိမ်ိဳးျဖစ္ေနတာကုိ လက္မခံဘူး။
ေဒၚစုကုိ သူတုိ႔က ေလးစား တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗမာသံ႐ုံးအပါအ၀င္ ယူအန္ကတဆင့္
အခုလုပ္ရပ္ေတြကုိ ရပ္တန္းကရပ္ေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိတာလို႔ ေျပာတယ္ဗ်” ေျပာသည္။
“ဒီဆႏၵျပမႈကုိ စကၤာပူႏုိင္ငံသားဆီကပဲ တဆင့္ၾကားရတာ။ က်ေနာ္တုိ႔ေရာက္သြားေတာ့

သံ႐ုံးေရွ႕မွာ အန္တီစုပုံကုိ အႀကီးႀကီးခ်ထားၿပီးေတာ့ Right to protest ဆုိတဲ့
စာတမ္းေတြခ်ိတ္ထားၿပီး သံ႐ုံးေရွ႕ အုတ္ခုံမွာ ပန္းျခင္းေတြ၊ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြေတြခ်ထားၿပီးေတာ့
ခုံတခုံနဲ႔ကန္႔ကြက္လက္မွတ္ေရးထုိးမႈကို လုပ္ေနတာ” ဟု ဆက္လက္ေျပာျပသည္။
ဆႏၵျပလက္မွတ္ေကာက္ခံမႈကို ယေန႔ နံနက္ပုိင္းအထိ စကၤာပူရဲတပ္ဖြဲ႕က

တားျမစ္ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း ဒီမုိကရက္ပါတီ၏ အင္တာနက္၀က္ဆုိက္တြင္
ေဖၚျပထားသည္။

စစ္အစုိးရ၏ အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္ေနမႈကုိ ကန္႔ကြက္သည့္အေနျဖင့္ မေလးရွား၊ ဂ်ပန္၊

အေမရိိကန္၊ ေတာင္ကုိးရီးယား၊ အိႏိၵယႏွင့္ ထုိင္းအပါအ၀င္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားတြင္လည္း
ဆက္လက္ဆႏၵျပေန ဆဲျဖစ္သည္။
ကုလအထူးသံတမန္ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ

ျမန္မာႏိုင္ငံေရာက္ရွိ
NEJ/ ၂၉ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/september_2007/29-9-
07a.php
မစၥတာအီဘရာဟင္ ဂမ္ဘာရီ
ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆုိင္ရာ အထူး ကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာအီဘရာဟင္

ဂမ္ဘာရီသည္ ယေန႔ ညေနပိုင္းတြင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံမွတဆင့္ Silk ေလေၾကာင္း လိုင္းျဖင့္
ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာေၾကာင္း ရန္ကုန္မွ လာေသာ ေအဂ်င္စီ သတင္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပသည္။
မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ဆက္လက္ ထြက္ခြာကာ နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္

ေတြ႔ဆံုမည္ဟု သတင္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပေသာ္လည္း ယခုခရီးစဥ္အတြင္း အျခားမည္သူတို႔ႏွင့္
ေတြ႔ဆံုမည္ဆိုသည္ ကိုမူ ေဖာ္ျပျခင္း မရွိေပ။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီသည္ လာမည့္ေအာက္တိုဘာလလယ္၌ သြားေရာက္ရန္

မူလကစီစဥ္ထားေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ သပိတ္ေမွာက္ဆႏၵျပသူမ်ားကို
ပစ္ခတ္ႏိွမ္နင္းေနသည့္အေျခအေနေၾကာင့္ သတ္မွတ္
ခ်ိန္ ထက္ေစာ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆံုရန္ မစၥတာ

ဂမ္ဘာရီဘက္္က ယခုအခ်ိန္အထိ အေၾကာင္းၾကားျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း အန္အယ္လ္ဒီပါတီက

အန္အယ္လ္ဒီ သတင္းႏွင့္ ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔၀င္ ဦးဉာဏ္၀င္းက “က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ ေတြ႔ရင္

ေျပာရမွာေတြေတာ့ အဆင္သင့္ရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ေတြ႔ဖို႔ မေတြ႕ဖို႔ကို
အခုထက္ထိမသိရေသးပါဘူး။ သူတုိ႔က ဖိတ္မွပဲေတြ႕ရမွာ” ဟုေျပာသည္။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ မလာေရာက္မီကတည္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကုန္သည္ႀကီးမ်ားဟိုတယ္အနီးႏွင့္

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တြင္း လမ္းမ်ားေပၚ၌ ေက်ာင္းသားမ်ားဦးေဆာင္သည့္ ဆႏၵျပပြဲမ်ား
ယေန႔ျဖစ္ပြားလ်က္ရွိေၾကာင္း၊ စစ္တပ္ႏွင့္လံုထိန္းရဲမ်ားကလည္း ေသနတ္မိုးေပၚေထာင္
ပစ္ခတ္ျခင္းႏွင့္ဖမ္းဆီးျခင္းမ်ားရွိေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံတဦးကေျပာသည္။
၎က “အဓိကဦးေဆာင္တာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြပဲ။ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြလည္း ေတြ႕ရတယ္။

သံဃာေတာ္ေတြေတာ့ သိပ္မေတြ႕ရဘူး။ ၿဖိဳခြဲတဲ့လူေတြကလည္း ဒိုင္းကာေတြနဲ႔ရွိတယ္။
လက္နက္ ေတြနဲ႔၊ စပီကာနဲ႔ ေအာ္ၿပီးၿဖိဳခြဲတာပဲ။ သူတို႔လုိက္လာၿပီေဟ့ဆို ကေလးေတြက
ေရွ႕ကေျပးတယ္။ လူေတြက စံုၿပံဳၿပီး လိုက္အားေပးတယ္” ဟုေျပာသည္။
ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း အန္အယ္လ္ဒီပါတီ၀င္မ်ား ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ဆိုသလို ဖမ္းဆီးခံေနရေၾကာင္း၊

ၿပီးခဲ့ သည့္ညက ပါတီ၏သတင္းႏွင့္ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔၀င္တဦးျဖစ္သူ ဆင္ေပါင္၀ဲၿမိဳ႕နယ္
လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးဟန္ေဇာ္၊ အရာေတာ္ၿမိဳ႕နယ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဗလ၊
ဗဟိုအမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႕၀င္ ေဒၚလဲ့လဲ့ ႏွင့္ မႏၱေလးတိုင္း စည္း႐ံုးေရးအဖြဲ႕၀င္ ေဒၚ၀င္းျမျမ အပါအ၀င္
အနည္းဆံုး (၁၀) ဦး ဖမ္းဆီးခံရ ေၾကာင္း အန္အယ္လ္ဒီပါတီက ေျပာၾကားသည္။
နအဖကိုေထာက္ခံသည့္ တ႐ုတ္အစိုးရကို
တ႐ုတ္ျပည္သူမ်ားက စတင္ေ၀ဖန္လာ
NEJ/ ၁ ေအာက္တိုဘာ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/1-10-
07_b.php
CANKAO XIAOXI တ႐ုတ္သတင္းစာပါ ျမန္မာသံဃာေတာ္မ်ား၏ဆႏၵျပသတင္း

ျမန္မာႏို္င္ငံအတြင္း ရဟန္းရွင္လူေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ား၏ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပမႈအေပၚ

နအဖစစ္အစိုးရက ႏွိမ္နင္း သတ္ျဖတ္ေနသည့္ သတင္း၊ဓာတ္ပုံ၊ဗြီဒီယိုမွတ္တမ္းမ်ားကို
တ႐ုုတ္ျပည္အတြင္းရိွ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပေန
ၿပီးတ႐ုတ္အစိုးရအားေ၀ဖန္ေရးသားမႈမ်ား ျပဳလုပ္လာသည္။တ႐ုတ္ျပည္တြင္းရိွ
တ႐ုတ္စာႏွင့္ေဖာ္ျပသည့္ အင္တာနက္ ေပၚရိွ Web စာမ်က္ႏွာမ်ား၊ Chat Room မ်ားတြင္
သတင္း၊
ဓာတ္ပုံမ်ား၊ ဗြီဒီယိုမွတ္တမ္းမ်ား ေဖာ္ျပလာေနၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ကူညီေထာက္ပံ့ကာ ရင္းရင္း

ႏွီးႏွီးဆက္ဆံမႈျပဳေနသည့္ တ႐ုတ္အစိုးရကို ေ၀ဖန္ေနၾကသည္ဟု အင္တာနက္သုံးစြဲသည့္ တ႐ုတ္
လူငယ္တဦးကေျပာသည္။
၎က “ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ဆႏၵျပေနတာေတြကို ဒီကလူေတြ စိတ္၀င္စားၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္

ဂ်ပန္ သတင္းေထာက္ကို အနီးကပ္ပစ္သတ္တဲ့ပုံေတြဆို အသားေပးေဖာ္ျပၾကတယ္။
ဒီလိုအစိုးရမ်ဳိးကို တရင္းတႏွီး ဆက္ဆံေနရသလား၊ အားေပးေထာက္ခံေနရသလားဆိုၿပီး
ေ၀ဖန္လာၾကတယ္” ဟုေျပာ သည္။
တ႐ုတ္အစိုးရပိုင္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားႏွင့္သတင္းစာမ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း လတ္တေလာ

ဆႏၵျပသူ သံဃာေတာ္မ်ားအား ရိုက္ႏွက္၊ ပစ္ခတ္၊ ဖမ္းဆီးျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍
ေဖာ္ျပျခင္းမရိွေသးဘဲ တ႐ုတ္ျပည္ အတြင္း ၾကည့္႐ႈႏိုင္သည့္ ေဟာင္ေကာင္႐ုပ္သံလိႈင္းတြင္
ထုတ္လႊင့္ျပသမႈမ်ား ရိွေနသည္ဟု ယူနန္ျပည္နယ္ ကူမင္းၿမိဳ႕မွ ေဒသခံတဦးကေျပာသည္။
တ႐ုတ္ျပည္တြင္းထုတ္ သတင္းစာမ်ားတြင္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း သံဃာေတာ္မ်ား၏

ဆႏၵျပမႈမ်ား၊ ေလာင္စာဆီေစ်းတက္မႈေၾကာင့္ ႏို္င္ငံေရးမတည္မၿငိမ္ျဖစ္မႈမ်ားကို
ေရးသားလာေနေၾကာင္း တ႐ုတ္ျပည္အတြင္း ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာေနလာသည့္
ျမန္မာႏိုင္ငံသားတဦးကေျပာသည္။
၎က “ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ပတ္သက္တာ ေဖာ္ျပတာ အေတာ္ကိုရွားပါတယ္။ မူးယစ္ေဆးတို႔၊

ကုန္သြယ္ေရးကိစၥတို႔၊ နယ္စပ္ကိစၥတို႔ေတာ့ ေဖာ္ျပတာရွိတာေပါ့။ မွတ္မွတ္ရရဆိုလို႔ ၂၀၀၃ ခု
ဒီပဲယင္းအေရးအခင္းတုန္းကေတာ့ တခါေဖာ္ျပတယ္။ အခုေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္သူေတြကပါ
အာ႐ုံစိုက္ လာၾကေတာ့ ေဖာ္ျပတာနည္းနည္းမ်ားလာတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္” ဟုေျပာသည္။
တ႐ုတ္အစိုးရသည္ နအဖအား စီးပြားေရး၊ စစ္ေရးအကူအညီမ်ားသာမက ႏိုင္ငံေရးအရပါ

ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထားေၾကာင္း ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ၏
ေထာက္ျပ
ေ၀ဖန္မႈကို ခံေနရသည္။

၁၉၈၉ ပတၱနိကၠဳဇၨန ကုိယ္ေတြ႔

၁၉၉၀-မႏၱေလး ရဟန္းပ်ဳိသမဂၢ ဆရာေတာ္
http://www.hittaing.org/feature/
၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ပထမဆံုး ရွစ္ေလးလံုး ႏွစ္ပတ္လည္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရွိ

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားမ်ား ဦးစီးျပီး သံဃာ တေထာင္ ဆြမ္းေလာင္းတာ
မစိုးရိမ္တိုက္၊ ျမေတာင္တိုက္၊ ဘုရားႀကီးတိုက္၊ မိုးေကာင္းတိုက္ေက်ာင္း စသျဖင့္ သံဃာမ်ားစြာ
ပါ၀င္တယ္။ တိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ထြန္းၾကည္ လက္ထက္မွာ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းခံရတာေလ။
ဒီဆြမ္းေလာင္းပြဲကို အနီးကပ္ ႀကီးၾကပ္ေပးသူမွာ သံဃာဖက္မွ ဦးေရ၀တ ျဖစ္ၿပီး

ပစ္တာခတ္တာျဖစ္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးေတာင္ လူထုသတင္းစာတိုက္က ဒါယိကာမႀကီးလွမ္းေမးေတာ့
ေရွ႕က သတင္းစာတိုက္ေတာင္ ရုံးခန္းမွန္တံခါးေတြ ေသနတ္က်ည္ဆန္ ထိရွကုန္တယ္လို႕
ေျပာတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြ ဆြမ္းေလာင္းပြဲ ဆြမ္းခံႀကြတဲ႕ ကိုယ္ေတာ္ေတြကို ဒုတ္နဲ႕ရုိက္တယ္၊

သပိတ္ေတြကို စစ္ဖိနပ္ေတြနဲ႕ ကန္တယ္၊ အိမ္ေတြထဲ ၀င္ေျပးတဲ႕ သံဃာေတြလဲလိုက္ရုိက္၊
ေခါင္းေတြ ရုိက္၊ ဖိနပ္ေတြနဲ႕ကန္ ဆိုေတာ႕ သံဃာေတာ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ နာႀကတယ္၊
မိုးေကာင္းတိုက္က သံဃာတပါး ေနာက္ေက်ာမွာ ေသနတ္မွန္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ႕
မႏၱေလးက သံဃာေတြဆြမ္းခံလို႕ မရေတာ့ဘူး၊ မစိုးရိမ္တိုက္တို႕ မိုးေကာင္းတိုက္၊ ျမေတာင္တိုက္၊
ဘုရားႀကီးတိုက္ေရွ႕ေတြမွာ စစ္ကားေတြရပ္ၿပီး ဆြမ္းခံ ၾကြတဲ႕ ကိုယ္ေတာ္ေတြကို
ကားေပၚတင္ေခၚၿပီး နန္းတြင္းထဲက စစ္တပ္ဆီ ပင့္သြားတယ္၊ ဆြမ္းစားခ်ိန္နီးမွ တပါး ငါးက်ပ္စီ
ကပ္ၿပီး ျပန္ျပန္ လႊတ္တယ္။
အဲဒီလို စစ္တပ္နဲ႕၀ိုင္းၿပီး လုပ္ေတာ႕ သံဃာေတြ ခမ်ာ ဆြမ္းခံလို႕ မရနဲ႕၊ ဘာနဲ႕ ကိုးလို႕ကန္႕လန္႕

ျဖစ္ၾကရတယ္၊ ၿပီးေတာ့ သံဃာ ေတာ္ေတြကို ဆြမ္းမပို႕ရဆိုၿပီး ဆြမ္းပို႕သူေတြကို
တိုက္ေက်ာင္း၀ကေန ဖမ္းတာဆီးတာေတြ လုပ္လာတယ္၊ ဒါက သံဃာေတာ္ေတြကို
ျဖတ္ေလးျဖတ္ လုပ္တယ္ ဆိုရမလားပဲ။
အဲ႕ဒီ အေၾကာင္းေတြေၾကာင္႕ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ပတၱနိကၠဳဇၨန သပိတ္ေမွာက္

ကံေဆာင္ဖို႕ျဖစ္လာရတယ္၊ ဒါနဲ႕ မိုးေကာင္းတိုက္တို႕ မစိုးရိမ္တို႔ ျမေတာင္ေက်ာင္းတို႕
ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး ကံေဆာင္ဖို႕ျဖစ္လာရတယ္၊ ဒီအခ်ိန္ ဆရာေတာ္
ဦးသုမဂၤလက ေသခ်ာေအာင္ လူလႊတ္လွမ္းေမးျမန္းခိုင္းပါတယ္၊ ဒီလိုကိစၥေတြ ျဖစ္တာ
ဟုတ္ပါသလား ဆိုၿပီး၊ ဒါနဲ႕ေသခ်ာၿပီ ဆိုၿပီး လုပ္တယ္ ဒီအခ်ိန္ ရန္ကုန္က ပိုၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ
လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ကံေဆာင္ထားေတာ႕ ဘုန္းႀကီးေတြက သာေရးနာေရး ၀ိနည္းနဲ႕ အညီဆုိ မလိုက္ေကာင္းဘူး၊

တခ်ဳိ႕တေလေတာ့ ေယာင္ၿပီး လိုက္တာ ရွိတယ္၊ ဘုရား၀ိနည္း ဆန္႕က်င္တယ္ဆိုတာ
အသက္ရွင္တုန္းေတာ့ ကိစၥမရွိဘူး။ ေသရင္ ကိုယ္႕ကိုအက်ဳိးေပးလိမ္႕မယ္၊
သပိတ္ေမွာက္ၿပီး ပထမဆံုးေန႕မွာ မႏၱေလး အေရွ႕ျပင္က ရဲမႉးတေယာက္ အႀကီးအက်ယ္

အလႉေပးတယ္၊ ဒီေတာ့ ကံေဆာင္ အမႈျပဳထားေတာ႕ ဘုန္းႀကီးေတြလည္း ႀကြမလာေတာ့ဘူး၊ ဒီမွာ
ဘိသိက္ဆရာက ေရစက္ခ်၊ တရားနာ၊ အမွ်ေ၀ေပးလိုက္ရေတာ႕ ငိုၾကရယ္ၾက ျဖစ္ခဲ့ၾကရတယ္။
ၿပီး ….. တပ္တတပ္က ခေလးဆံုးေတာ့ လာပင့္တယ္။ တို႕ဘုန္းႀကီးေတြ
၀ိနည္းကံေဆာင္ထားေတာ႕ လိုက္လို႕မရဘူးေျဖေတာ႕ မေၾကမနပ္ေတြ ျဖစ္ၾကရမွာေပါ့။
ဒါ ကံေဆာင္မႈ အက်ဳိးရလဒ္ေတြေလ၊ ဒီလို သံဃာေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္ မေတာင္းပန္ခဲ့တဲ့

သပိတ္ေမွာက္ ကံံေဆာင္ျခင္းခံရတဲ႕ ေခါင္ေဆာင္ပိုင္း ပုဂၢိဳလ္ေတြ ေနာက္ပိုင္း ဘ၀ဇာတ္သိမ္း
သိပ္မေကာင္းၾကဘူး၊ ကံေဆာင္တယ္ဆိုတာ သံဃာကိုပစ္မွားလို႕ေလ။
ျမန္မာျပည္ဟာ ၁၉၆၂ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းၿပီး ကတည္းက မြဲေတ ဆင္းရဲလာလိုက္တာ အခုဟာ

အဆိုးဆံုး အခ်ိန္လို႕ဆိုရလိမ့္မယ္၊ ျပည္ပေရာက္တဲ႕ ျမန္မာေတြလဲ ေသၾကေက်ၾက၊
အေစာ္ကားခံရ၊ မိန္းမေတြက ျပည္႕တန္ဆာျဖစ္ၾက၊ ၿပီးခဲ႕ အပတ္ကပဲ မေလးရွားမွာ တရားမ၀င္
ခိုး၀င္ေနထိုင္သူ ဗမာေတြကိုဖမ္းမိၿပီး ထိုင္းနယ္စပ္ ျပန္ပို႕ရင္း ကားေပၚမွာ ေလးေယာက္
လက္ထိပ္တန္းလန္းနဲ႕ ေသၿပီး တေယာက္ေတာ႕ ေဆးရုံေရာက္မွ ေသရဲ႕ ဆိုလားပဲ။
အဲဒါဘာေၾကာင္႕လဲ…….. ႏိုင္ငံဟာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႕သူ မေကာင္းလို႕ေပါ႕၊ “ေခါင္” မလံုေတာ႕

အိမ္မိုးမလံုတာ ဘာဆန္းလဲ၊ အိမ္မိုး မလံုေတာ႕ ဘာျဖစ္လဲ တိုင္းျပည္မွာ ဆူပူမႈေတြ ျဖစ္လာတယ္၊
သူတို႕က ေရွ႕ပဲၾကည္႕ေနတယ္ ေနာက္လဲလွည္႕ မၾကည္႕ေတာ႕ဘူး၊
ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာေတြလုပ္တယ္ သူမ်ားစကားေတာ့ နားမေထာင္ဘူး။
တိုင္းျပည္ေကာင္းစားေစခ်င္တယ္ဆို စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခ်င္လဲ ခ်ဳပ္ပါ
အေျခခံလြတ္လပ္ခြင္႕ေတြရွိရမယ္၊ အခုဟာက သတင္းစာလဲ သူတို႕ဟာ၊ ေရဒီယို၊
တယ္လီေဗးရွင္းလဲ သူတို႕ဟာ ဆိုေတာ႕ လက္ေ၀ွ႕ႀကိဳး၀ိုင္းထဲမွာ ၿပိဳင္ဘက္ကို
ႀကိဳးတုပ္ၿပီးထိုးသလိုျဖစ္ေနေတာ႕ ဒီတိုင္းျပည္ ဘယ္လာေကာင္းေတာ႕မလဲ။
တိုင္းျပည္ရဲ႕ နား၊ မ်က္စိ၊ ပါးစပ္ ဆိုတဲ႕ စာေပ၊ မီဒီယာလဲ သူတို႕ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ထိုင္ၿပီး
စီစစ္ေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္ေနရာမွ မၾကားဘူးတဲ႕ဟာကို…… တို႕လိုခ်င္က တိုင္းျပည္ရဲ႕ နား၊
မ်က္ေစ႕၊ ပါးစပ္ေတြဖြင္႕ေပးပါ၊ ေရးခ်င္တဲ႕ သူကလည္းေရး ထုတ္ခ်င္တဲ႕သူေတြကလဲထုတ္
ေျပာခ်င္တဲ႕ သူကလဲေျပာ ဒါေတြမမွန္ဘူးလား။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြလိုပဲ တရားစြဲေပါ႕၊ အခုဟာက
သူတို႕ကိုယ္၌ က ဥပေဒစိုးမိုးမႈ မဲ့ေနတာ၊ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္က သက္ဦးဆံပိုင္စနစ္မွာေတာင္
ဘုရင္ကေျပာခဲ႕ေသးတာပဲ။ သတင္းစာ ဆရာႀကီးဘိုး၀ဇီရကို “ငါမေကာင္း ငါ့ေရး၊ ငါ့မိဖုရား
မေကာင္း ငါ႕မိဖုရားကိုေရး” ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့ေသးတယ္ မဟုတ္လား၊ ဒီလိုလြတ္လပ္ခြင္႕ ညြန္ျပတဲ႕
ပုဂၢိဳလ္ေတြက်ေတာ့ ေထာင္ခ်ထားတယ္။ ဒီလိုဆို ဘုန္းႀကီးအျမင္ေတာ့ ဒီႏိုင္ငံေတာ႕
ပ်က္စီးသြားၿပီ။ သူတို႕လည္း အခုထိ သတိတရား မရၾကေသးဘူး။
ဘုန္းႀကီးနားလည္တာက စစ္တပ္ဆိုတာ တိုင္းျပည္ေစာင္႕ေရွာက္ ကာကြယ္ဖို႕ပဲေလ၊

အုပ္ခ်ဳပ္တာက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အလုပ္… ဟုတ္လား၊ သူ႕ အလုပ္ သူလုပ္ေတာ့
တိုးတက္မွာေပါ႕၊ ဒီတိုင္းျပည္က ေရ၊ေျမ၊ေလ အကုန္ေကာင္းေနတာပဲ အုပ္ခ်ဳပ္သူသာ
ေကာင္းမယ္ဆိုရင္ အာရွမွာ အေတာ္ မ်က္ႏွာပြင့္မယ့္ တိုင္းျပည္ကြယ့္။ အခုေတာ့ ခမ်ာမွာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာတဲ့ ျပည္တန္ဆာႏိုင္ငံ ျဖစ္ေနရရွာတယ္။ အမ်ဳိးသမီးေတြက အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမွာ
ဘ၀ေတြ ပ်က္ရရွာတယ္။ ဒါလဲ ဘာမွ ဂရုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အာဏာတြယ္ ဖက္ထားေရးအတြက္ပဲ

မၾကား၀ံ႕မနာသာ အလြန္ညစ္ပတ္တဲ႕ နည္းေတြနဲ႕သံုးလာတာ ေတြ႕ရတယ္၊ အခုပဲ ဆႏၵျပ
ကံေဆာင္တာေတြ ၿဖိဳခြင္းဖို႕ သူေတာင္းစားေတြ ေခၚလာတယ္။ မႏၱေလးက ကိုယ္ေတာ္တပါးက
အခုရက္အတြင္း ေျပာတယ္။ ေနာက္ရဲေတြ၊ ေထာင္ထဲက ႏွစ္ရွည္ အက်ဥ္းက်
လူဆိုးလူမိုက္ေတြကို သကၤန္း၀တ္ခိုင္းထားတယ္။
ကိုယ့္အာဏာၿမဲဖို႔အတြက္ေတာ့ ဒီေလာက္ထိ ညစ္ပတ္ဖို႕ မေကာင္းဘူးလို႕ ဘုန္းၾကီးတို႕

ျမင္တယ္၊ ဒီတိုင္းျပည္ႀကီးကို ဒီလိုႀကီး ပ်က္စီးသြားေအာင္လုပ္တာ သံေ၀ဂ ရသင့္ၿပီလို႕
ထင္တယ္။
ျပည္သူလူထု အေနနဲ႕က ဘုန္းႀကီးတို႕ ေမတၱာရပ္ခ်င္တယ္။ ကိုယ္႕အခြင္႕အေရးကုိ

ကိုယ္ရေအာင္ယူမွရမယ္။ သူမ်ား လာယူေပးလို႕ ရတာမဟုတ္ဘူး၊ ျပည္တြင္းအား
ျပည္တြင္းမွာရွိတာ ယံုၿပီး အေသခံလုပ္ေနတဲ႕ ပုဂၢဳိလ္ေတြ အမ်ားသားလား၊ အခုပဲ…..
ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြၾကည့္ သူတို႕ဟာ တကယ္ႏိုင္ငံအတြက္ အနစ္နာခံၿပီး လုပ္ေနတဲ႕
ႏွလံုးသားျဖဴစင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ၊ ျပည္သူ ျပည္သားေတြ အေနနဲ႕ကလဲ ကိုယ့္အေျခအေန
ကိုယ္သေဘာေပါက္သင့္ၿပီလို႕ ဘုန္းၾကီး ထင္တယ္၊ လူမိုက္နဲ႕ လူလိမၼာ ဘယ္သူက ပိုမ်ားမလဲ
အသိစိတ္ဓါတ္ရွိရွိနဲ႕ ၀င္လုပ္ၾကယင္ေကာင္းမယ္လို႕ မွာခ်င္တယ္၊ ေရွာင္ရန္ကေတာ႕ ဆႏၵျပတဲ့
အခ်ိန္မွာ အၾကမ္းမဖက္ မိဖို႕ေတာ့ လိုမယ္၊ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေပါ့။ အဲလိုမွ တဖက္က
အၾကမ္းဖက္လာယင္ေတာ့လည္း တိုင္းျပည္အတြက္ေတာ့ အေသခံၾကရမေပါ့၊
အနစ္နာခံၾကရေတာ့မေပါ့။ ဒီလိုမွ မလုပ္လဲ စစ္ကၽြန္ဘ၀က ဘယ္ေတာ့ လြတ္မလဲ၊ သူတို႕ေတြ
စီမံမႈ မွားယြင္းစြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသမွ်ေတာ႕ တို႕တိုင္းျပည္ ဘယ္ေတာ႕မွ လူတန္းေစ့
ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဖူးေလ။
ကမၻာ့အျပင္ထြက္ၾကည့္ရင္ ႏိုင္ငံတကာေလဆိပ္ေတြမွာ ျမန္မာလူမ်ဳိးဟုတ္ မဟုတ္ဆိုတာ

တန္းသိႏိုင္တယ္။ ဘာလို႕လဲ… သိလား။ ေလဆိပ္ေတြမွာ အာရွမ်က္ႏွာနဲ႕ မ်က္ႏွာငယ္စြာ
ထိုင္ေနယင္ ဒါျမန္မာပဲ။ ျမန္မာ ပတ္(စ္)ပို႕က ဘယ္မွ သြားလို႕ မရဘူးေလ။ အဲဒီႏိုင္ငံေတြက
ဟိုေမးဒီစစ္နဲ႕ဆိုေတာ႕ ႏွလံုးေရာဂါ ရေလာက္တယ္။
ဒီလိုျဖစ္ေနတာ ဘာ႕ေၾကာင္႕လဲ။ မိဘနဲ႕တူတဲ့ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္တဲ့သူက မိဘနဲ႕ မတူပဲ

ဘီလူးေတြျဖစ္ကုန္ေတာ႕ ကိုယ့္ သားသမီး ကိုယ္ျပန္စားရတဲ႕ ဘ၀ေရာက္ရရွာတယ္။
တိုင္းျပည္ေစာင္႕ေရွာက္ပါတယ္ဆိုတဲ႕ စစ္တပ္က လူႀကီးေတြ သတိရသင့္ၿပီ။
ဘုန္းၾကီး ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တာက ဒီတခါေတာ့ တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာငဲ့ၿပီး အားလံုး

၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ၾကပါ၊ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ား ကလည္း ေမတၱာျဖင္႕
၀ိုင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ဖို႕၊ ျပည္သူေတြကလဲ ႏွစ္ခါ မရတဲ့ အခြင္႕အေရးကို လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႕၊
လယ္တီဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ျမြက္ၾကားခဲ့သလို “ခြင္႕သာတုန္းမွ မရုန္းခ်င္လွ်င္ အရႈံးနင့္ျပင္
ရွိေသးရဲ႕လား။ “ခြင္႕သာခိုက္မွ မလိုက္ခ်င္လွ်င္ အမိုက္ နင့္ျပင္ ရွိေသးရဲ႕လား” ဟု ျပည္သူေတြကုိ
ေျပာခ်င္တယ္။

ကံေဆာင္တယ္ဆုိရင္ သပိတ္ေမွာက္ထားတဲ့ အဖြဲ႕ အစည္းေတြနဲ႔ အဆက္ဆံမရွိေစရ၊

သံဃာေတာ္မ်ားကလည္း ၀ိနည္းေတာ္နဲ႕အညီ သတိထားလုပ္ေဆာင္ဖို႕ လိုပါတယ္၊
တဖက္ကလည္း သူတို႕ တတ္ႏိုင္သလို လုပ္လာတဲ႕လမ္းေၾကာင္းေတြရွိတယ္၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ကလို
က်ဳိက္ထီးရုိးက ဘုန္းႀကီးကို တီဗြီႀကီးေတြ လႉလိုက္ေတာ့ ဟို….ဆရာေတာ္က အာဏာသိမ္း
ဗိုလ္ေစာေမာင္ကို ဘာေျပာလဲ စႀကၤာမင္းနဲ႕တူတယ္လို႕ ေျပာတယ္။ ဒါညီညြတ္မႈ ၿဖိဳခြင္းတာပဲ။
သံဃာေတြ ညီညြတ္ၾကပါ။ အဲဒီလို သူတလူ ငါတမင္း လုပ္ၿပီး မေတြေ၀ၾကပါနဲ႕။ သံဃာဆိုတာ
အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္ဖို႕ မဟုတ္လား။ ကိုယ္က်ဳိးေတာ့ စြန္႕ၾကရမွာေပါ့။ စြန္႕ၾကရမယ္။ အဲလိုမွ
မဟုတ္ယင္ သံဃာမျဖစ္ထိုက္ဘူး လို႕ဆိုခ်င္တယ္၊ သတိတရားရွိရွိနဲ႕
သံဃာ့သမဂၢီျဖစ္ဖို႕လိုပါတယ္။
Cracks emerge in Burma military unity

Asia Times Online - 1 Oct ,2007
By Larry Jagan (Larry Jagan previously covered Burma politics for the British
Broadcasting Corp. He is currently a freelance journalist based in Bangkok. )
BANGKOK ? Burma's protests have lost steam as security forces clamp down, killing
over a dozen and arresting as many as 1,000 people involved in the recent street
protests that have grabbed global headlines. Now there are indications that the ruling
State Peace and Development Council's (SPDC's) top two generals are at
loggerheads over how to proceed in the aftermath of the crackdown.
SPDC second-in-command General Maung Aye reportedly opposed using force

against the tens of thousands of monks who took to the streets, bringing him into
conflict with Senior General Than Shwe, according to sources close to Maung Aye.
Some soldiers in the old capital of Rangoon and the city of Mandalay last week
reportedly refused to obey their senior officers' commands to attack or shoot at
protesting monks, according to diplomatic sources in Rangoon. Several aid workers
in Mandalay reportedly witnessed soldiers there refusing to open fire when ordered
by commanding officers.
General Than Shwe, the SPDC's top general, personally gave the orders to the local
commanders in Rangoon to shoot into the crowd, a military source told Asia Times
Online. "The two main commanders in Rangoon have told their subordinates that the
senior general directly ordered the attack last week," he said. That shoot-to-kill policy
has backfired on the junta, with international condemnation coming from the West as
well as neighboring countries included in the 10-member Association of Southeast
Asian Nations (ASEAN), of which Burma is a member.
United Nations special envoy to Burma Ibrahim Gambari met with detained
opposition leader Aung San Suu Kyi on Sunday and is reportedly now pressing to
meet with both Than Shwe and Maung Aye. So far the SPDC leadership has
declined to meet with the UN envoy, perhaps, some analysts speculate, precisely
because the top two generals now view the next steps in dealing with the crisis
differently.

There are unconfirmed reports that Than Shwe's wife and one of his daughters, as
well as his top business associate, Tay Za, flew out of the country on a Air Bagan
flight to Singapore last week and have since traveled on to Dubai in the United Arab
Emirates. Their apparent flight came against the backdrop of growing questions
about troop loyalty due to orders to shoot at monks and the possibility that they could
have broken rank and joined with the street protestors.
"If the current crackdown results in more bloodshed, a mutiny within the 400,000-
strong armed forces is a distinct possibility," said Win Min, a Burma analyst based in
Chiang Mai, Thailand. "Family members of the grassroots soldiers are suffering from
increasing food and fuel prices like the people who are demonstrating, though top
level officers are getting amazingly rich."
Indeed, there have already been notable instances of a breakdown in the chain of
command, according to diplomats. On September 20, for still unclear reasons
security forces positioned at the barricades blocking access to Aung San Suu Kyi's
house allowed marching monks to pass and pray in front of the house, an episode
that was widely reported worldwide. The following day, however, another group of
monks bidding to pass her compound was turned away by a larger number of
security personnel.
On Saturday, Maung Aye personally took control of the operations in Rangoon and
he reportedly posted soldiers with sub-machine guns at the entrance to University
Avenue where Suu Kyi is under house arrest.
It is unclear if the apparent divergent views between the SPDC's top two generals
have resulted in a full-blown rift. But there are signs that Than Shwe fears a possible
internal military power play, similar to the one in 1992 that resulted in his rise to
power.
Maung Aye apparently believes the use of the civilian organization, the Union
Solidarity and Development Association (USDA), to control the crowds is damaging
the army's authority and threatens even broader instability, according to a source
close to his family. Plainclothes USDA members have used crude weapons and
taken the lead in brutally assaulting and detaining protestors. Notably, the
organization is the brainchild of Than Shwe, which he helped to establish in 1993 to
create the illusion of grassroots support for the military's civilian programs and has
relied on in the past to crack down on political opposition.
Curfews and detentions

After detaining key members of the 88 Generation Student Group that started the
protests on September 19, military authorities have apparently been at a loss in
identifying who is leading the protests. They have recently swooped on Rangoon's
Buddhist monasteries and temples, arresting hundreds of monks, in an apparent
effort to locate the protest leaders and halt the demonstrations.
Key opposition figures, among them actors, artists, journalists and writers, including
even the renowned comedian Zargana, have also been detained. Most of the leading
members of Suu Kyi's pro-democracy party, the National League for Democracy
(NLD), have likewise been arrested in recent days.
While there is a lull in the street protests at present, with both the military and
protestors apparently regrouping and reorganizing, there is little doubt that a major
movement to overthrow the military regime is in the making. While the monks were
the leading force in recent weeks, former and current activists and student leaders
are now reportedly organizing behind the scenes.
Senior monks and students recently formed a joint "strike committee" to lead future
demonstrations. "We are going for it, this is our time. We have to take this chance
now as there may never be another one," a senior former student leader recently told
Asia Times Online from hiding inside the country. "The students will support the
monks' peaceful protests," he said.
After weeks of mainly peaceful protests led by the monks, the regime finally dropped
their policy of restraint last week and hit back, killing at least 13 and injuring many
more. Dusk-to-dawn curfews are now in place in Rangoon and Mandalay and more
than 20,000 troops have been deployed in the former capital. Soldiers are stationed
outside Buddhist monasteries and temples to prevent the monks from returning to
the streets and they have reportedly been warned that they would be shot if they
ignored the warning.
Up until a week ago the monks had been primarily protesting against the local
authorities' use of violence to quell an earlier march near Mandalay, where several
monks were badly beaten by violent vigilantes wielding sticks. All along, though, the
monks have also been calling on the government to reduce prices, supporting the
first of the public protests that broke out more than a month ago after the
government raised certain fuel charges by up to 500%.
"They know better than anyone the impact the rising fuel and food prices is having
on the people at the grassroots," said Burma analyst Aung Naing Oo, noting that
monks rely on the donation of daily alms for their survival. "They understand that this
has become harder and harder, especially over the last two years. What they used to
collect from four or five houses, now takes more than 30," he said.
But Buddhist monks are now clearly in the political vanguard, depending on which
monks you listen to, alternatively for national reconciliation, dialogue between the
military and the political opposition National League for Democracy, or outright
regime change through popular protests. The fact that the Buddhist clergy has
recently taken on such an overt political role is exceptional.
After the military first assaulted monks near Mandalay, a new group emerged known
as the All Burma Monks Alliance, which represents a younger, more radical segment
of the Buddhist clergy. They have since urged ordinary people "to struggle peacefully
against the evil military dictatorship until it is banished from the land".
"Normally monks are not political," said Win Min, based at Chiang Mai University in
northern Thailand. "They focus on their individual enlightenment according to
traditional Buddhism. What is happening now shows that the situation has reached
the point where they can no longer tolerate it."
So far Suu Kyi's NLD has been a bystander and her members seemingly uninvolved
in organizing the spontaneous monk-led marches. But the charismatic leader is
known to have strong support among the protesting monks and she would seem to
be the key to any potential political settlement to the recent unrest.
Than Shwe is known to harbor a strong personal grudge against her and he would
likely be unwilling to enter into any compromise that shared power with her NLD. The
wildcard is whether another military faction inside the SPDC views things differently
and might be willing to take the chance of trying to remove their recalcitrant leader
for their own political gain.
“ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္
တိုက္ပြဲ၀င္မ်ားအား ဂုဏ္ျပဳျခင္း”
ရဲေဘာ္ႏိုင္http://www.khitpyaing.org/articles/october_2007/2-7-07_yaebawnaing.php
ႏုိင္ငံေရးဆိုသည္မွာ ျပည္သူတုိ႔၏ေန႔စဥ္စား၀တ္ေနေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ဗဟုသုတစာေပ၊

ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘ၀လံုၿခံဳမႈ၊ တုိးတက္မႈမ်ား လူမႈကိစၥစသည့္တုိ႔ျဖစ္သည္။
ယင္းကိစၥအ၀၀ကိုစီမံခန္႔ခြဲေသာအဖြဲ႔သည္ အစိုးရျဖစ္သည္။ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံတြင္
အာဏာ႐ွင္စစ္အစိုးရေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားတို႔ ဆင္းရဲ ဒုကၡ ေရာက္လြန္းသျဖင့္
ဒီမိုကေရစီစနစ္ႏွင့္ ျပည္သူ႔အစိုးရထူေထာင္ရန္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကသည္။
စစ္အစိုးရကို တိုက္ပြဲ၀င္ရာတြင္ ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းႏွင့္

၈၈၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသာမ်ား တို႔က ဦးေဆာင္သည္။ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမတြင္ (NCUB) ႏွင့္
(NCGUB) အဖြဲ႔သည္ အႀကီးဆံုး ေသာေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔မ်ားျဖစ္သည္။ (NCUB) သည္
တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔ျဖစ္သည္။ ယင္းအဖြဲ႔ေအာက္ တြင္ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔၀င္ေပါင္း (၄၀) ေက်ာ္ရွိသည္။
(NCGUB) သည္ အစိုးရအဖြဲ႔ျဖစ္၍ ၀န္ႀကီးမ်ားကို
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မွ တိုက္႐ိုက္ေ႐ြးခ်ယ္သည္။ (NCUB) အဖြဲ႔လည္း သက္တမ္းႏွစ္ႏွစ္ျပည့္လွ်င္
အမႈေဆာင္ အသစ္ ေရြးခ်ယ္ရပါသည္။
ယင္းအဖြဲ႔၏ အမႈေဆာင္ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ (MP) အားလံုးတက္ေရာက္ခြင့္ရသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္လည္း

ယင္းအမႈေဆာင္ေ႐ြးေကာက္ပြဲ သို႔တက္ခြင့္ရပါသည္။ အမႈေဆာင္ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ မည္သူမဆို
အဖြဲ႔၀င္တိုင္း ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္႐ွိသည္။ အမႈေဆာင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခံရလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးအခြင့္
အာဏာ အထိုက္အေလွ်ာက္ ရရွိမည္ျဖစ္၍ အဖြဲ႔၀င္အမ်ားအျပား၀င္ေရာက္ ေ႐ြးခ်ယ္ၾကသည္။
(NCUB) ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ပြဲသည္ သန္႔႐ွင္း၍ မွန္ကန္မႈ႐ွိသည္ကို ႀကိဳဆိုရပါ၏။
ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔မ်ားတို႔၏ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတို႔မွာ အျမင္သေဘာထားမ်ား ထုတ္ျပန္

ေၾကညာျခင္း၊ ျပည္ပအသံလႊင့္ ဌာနမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုအေမးအေျဖလုပ္ျခင္း၊ သံ႐ံုးေရွ႕တြင္ ဆႏၵ
ေဖၚထုတ္ျခင္းစသည္တို႔ျဖစ္သည္။ ျပည္သူ႔အတြက္ (လက္နက္ကိုင္) မွအပ
စြန္႔စြန္႔စားစားထူးျခားၿပီး လုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္သည္ မေတြ႔ရေသးေၾကာင္း၊ ေမြးေန႔လုပ္တာ
ေၾကညာခ်က္ထုတ္တာ ေတာ္လွန္ေရးမဟုတ္ဟု ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ေထာက္ျပသည္။
ယခုအေနအထားထက္ ရန္သူကို တိုးခ်ဲ႕တိုက္ပြဲ၀င္ရန္ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကို ပုဂၢိဳလ္တခ်ဳိ႕တို႔က

ေ႐ွာင္ဖယ္ေ႐ွာင္ဖယ္ လုပ္ခ်င္ေနၾက သည္ဟု ေခါင္းေဆာင္တဦး (NCUB) ကဆိုသည္။
ႏိုင္ငံေရးသမားေကာင္းႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးသမား ေကာင္းျဖစ္ရန္ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔အနစ္နာခံျခင္းႏွင့္
ေငြေၾကးျပႆနာ ကင္း႐ွင္းရန္ အထူးလိုအပ္သည္။
ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးေလာက ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကတြင္ ေငြေၾကးေၾကာင့္နာမည္ပ်က္ၾကသည္။

ျပည္သူ႔ ဘ႑ာေငြမ်ားကုိ မသမာအလြဲသံုးမႈ လာဘ္စားမႈမ်ား႐ွိေနသည္ကို ႏိုင္ငံအသီးသီးတြင္
ၾကားသိေန ရပါသည္။ တခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံတြင္ အစုိးရေကာင္းတရပ္ (Good Goverment) ျဖစ္ရန္
လာဘ္စားမႈ တုိက္ ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ ဖြဲ႔ၿပီး ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေနေသာ္လည္း
ထိေရာက္ေအာင္ျမင္မႈမွာ နည္းပါးေနသည္။ အထူးသျဖင့္ ဆင္းရဲသည့္ႏုိင္ငံမ်ား
အာဏာ႐ွင္ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ေငြအလဲြသံုးစားမႈႏွင့္ လာဘ္စားမႈ အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး
နာမည္အပ်က္ဆံုးစာရင္းတြင္ ျမန္မာစစ္အစုိးရအုပ္စု အေရွ႕ဆံုးက ပါ၀င္သည္။
ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရရန္ စစ္အစိုးရႏွင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနေသာ လူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕တခ်ဳိ႕တြင္
လည္း ေငြေၾကးျပႆနာေၾကာင့္ ရန္သူ႔ထံခို၀င္သူမ်ား ႐ွိသကဲ့သို႔
ၿပိဳကြဲသြားေသာအဖြဲ႔လည္း႐ွိသည္။
ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမတြင္ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားစြာ႐ွိသည္။ (NCUB) အဖြဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ (NCGUB)

အဖြဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ မည္သည့္အဖြဲ႔မဆို ေတာ္လွန္ေရးသမားခ်င္း အတူတူျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေရးအတူတူ
ေဆာင္႐ြက္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ေငြေၾကးခြဲေ၀ယူရာတြင္ မွ်တမႈ႐ွိရန္လိုအပ္ေပသည္။ ႏိုင္ငံေရး
အဖြဲ႔အစည္းတခုတြင္ ႐ံုးသံုးေငြမ်ားကို ဘ႑ာေရးမႉးမရွိ။ စာရင္းစစ္မရွိ။ ဥကၠ႒က ေငြကိုင္သည္။
႐ံုးသံုးေငြရွင္းတမ္းလုပ္သည့္အခါတြင္ အဖြဲ႔၀င္အခ်င္းခ်င္း စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ၾကသည္။ ေငြခြဲေ၀မႈ
မညီမွ်လို႔ ျဖစ္သည္။ ဒီလိုအဖြဲ႔မ်ဳိး ႏိုင္ငံ၏ အာဏာရခဲ့လွ်င္ လာဘ္စားမႈမ်ားမွာ စစ္အစိုးရထက္
သာမည္။ အဖြဲ႔တခ်ဳိ႕မွ ပုဂၢိဳလ္တခ်ဳိ႕တို႔က ဟိုအေၾကာင္းျပ ဒီအေၾကာင္းျပႏွင့္ လစဥ္ဘတ္ေငြ
တေသာင္းခြဲမွ ႏွစ္ေသာင္းအထိ ရသူ႐ွိသည္။ ျပည္သူ႔ေငြဆိုတာကို ထိုသူတို႔ ေမ့ေနၾကသည္။
ေငြမ်ားမ်ားရ၍ ႏိုင္ငံေရးသမားႏွင့္မတူဘဲ ဘူဇြာႏွင့္တူသည္။ ဒီလိုေငြခြဲေ၀မႈ ကြာဟလွ်င္
ေတာ္လွန္ေရးအုပ္စုအတြင္း အခ်င္းခ်င္း မနာလို၀န္တိုမႈ၊ အုပ္စုဖြဲ႔မႈ၊ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ ကင္းမဲ့မႈ၊
မညီၫြတ္မႈ ျဖစ္ႏိုင္၍ ရန္သူတို႔၏ ေသြးခဲြမႈလည္း လြယ္ကူမည္ျဖစ္၍ သတိျပဳသင့္သည္။
ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ လူအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အေရာင္အေသြးအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ရည္႐ြယ္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိသည္။

ခရီး႐ွည္တခုတြင္ ႏိုင္ငံေရး ရဲေဘာ္ရဲဘက္တဦးႏွင့္အတူ ကၽြႏု္ပ္ခရီးသြားခဲ့ပါသည္။ ခရီးသြားရင္းႏွင့္
“ဘယ္လို ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ဳိးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနတာလဲလ္ို႔ သူ႔ကို ေမးၾကည့္ပါသည္။ ေနာင္တေခတ္
ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ၏ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာတြင္ သူလည္းပါ၀င္လိုသည္ဟု ေျပာသည္။ ထိုသူမွာ
ခရစ္ယာန္တဦးျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တဦးျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္
ေနျခင္းသည္ အႀကီးမားဆံုး ကုသိုလ္ဒါနျပဳလုပ္ေနသည္ဟု ခံယူသည္။ ဗုဒၶ ယုန္မင္းဘ၀မွာ
အလႉခံပုဏၰား (သိၾကားမင္း) အား မိမိကိုယ္ကို မီးပံုထဲ ခုန္ခ်ၿပီး အလႉဒါနျပဳခဲ့သည္။ ေမ်ာက္မင္း
ဘ၀တြင္လည္း ေမ်ာက္အေပါင္း လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ အနစ္နာခံခဲ့သည္ကို
ဗုဒၶျဖစ္စဥ္နိပါတ္ေတာ္မွာ ပါရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးသည္ အမ်ားက်ဳိးအတြက္
အသက္ႏွင့္ဘ၀ ရင္းရေသာလုပ္ရပ္ျဖစ္၍ ႀကီးက်ယ္သေသာ ဒါနကုသိုလ္ျပဳေနျခင္းႏွင့္ တူသည္။”

ႏိုင္ငံေရးသည္ လူမႈေရးဟုဆိုေသာ္လည္း ဘာသာေရးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္မႈ ရွိေနပါသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ

၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သက္စင္ ရာထူးမက်မီ တႏွစ္ခန္႔အလို (၂၀၀၅) နယ္သာလန္ႏိုင္ငံတြင္ ကၽြႏု္ပ္ရွိေနစဥ္
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သက္စင္ထံ စာတေစာင္ ေရးသားခဲ့ပါသည္။ စာ၏လိုရင္းအခ်ဳပ္မွာ “၀န္ႀကီးခ်ဳပ္
ခင္ဗ်ား။ ေရွ႕ကုသိုလ္ကံေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဒီကေန႔
ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာ႐ံုမက ထိုင္းႏိုင္ငံအႀကီးအကဲလည္း ျဖစ္ရ ပါ၏။ ထိုင္းႏိုင္ငံသားတို႔သည္
ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳပါ၏။ ထိုေကာင္းမႈကုသိုလ္ေၾကာင့္ သူတို႔လည္း
ခ်မ္းသာႂကြယ္၀ပါ၏။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀ေနၿပီးျဖစ္၍ ဒုကၡမ်ဳိးစံု
ႀကံဳေတြ႔ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံျပည္သူတို႔ဘက္ ရပ္သင့္ပါလွ်က္ႏွင့္ မရပ္ဘဲ
ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား တို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး ျမန္မာျပည္သူတို႔၏ ေခၽြးနည္းစာမ်ားကို
စုပ္ယူလိုေနေသာ သင္သည္ ျမန္မာ ျပည္သူတို႔၏ ပို႔သေသာေမတၱာ စူးရွ၍
ပ်က္စီးျခင္းနဲ႔ႀကံဳေတြ႔မည္။” ယင္းစာကို အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ အဂၤလန္ေန ဗုိလ္ေအာင္ဒင္ (PDP)
က ဘာသာျပန္ေပးသည္။
မေကာင္းမႈသည္ ဆိတ္ကြယ္ရာမရွိ။ တရားမွ်တမႈ မရွိေသာ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္မဆို ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္

ရင္ဆိုင္ရမည္မွာ ေလာကနိယာမတရားျဖစ္သည္။ အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးေၾကာင့္ လူေတြဘ၀
ဟန္မိုနီ ပ်က္ရသည္။ “ေဆးလိပ္လည္းတို၊ ေနလည္းညိဳ ငါ့ကိုအိမ္ပို႔ၾကပါေတာ့” ဟု
ဆရာႀကီးဦးတင္မိုးက ဆိုသည္။ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ မိသားစုလြမ္းသူ၊ ရြာလြမ္းသူ၊ သားတကြဲ၊
မယားတကြဲ ျဖစ္သူ၊ အိမ္ေထာင္သစ္ဖန္တီးသူလည္း ရွိသည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ မိသားစုႏွင့္
ႏွစ္မ်ားစြာခြဲခြါရသျဖင့္ အိမ္ျပန္ရန္ အႀကိမ္မ်ားစြာစဥ္းစားပါ၏။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္လည္းခ်ခဲ့ပါ၏။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း မိသားစုႏွင့္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ မေတြ႔ရ႐ုံမက ခ်စ္ေသာခင္ပြန္း
ေနာက္ဆံုးခရီးအထိ လိုက္ပို႔ႏိုင္ျခင္းမရွိေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္မွာ မိသားစုႏွင့္
ျပန္လည္ဆံုေတြ႔ႏိုင္သည့္အခြင့္အေရးမ်ားစြာ ရွိေနသည္ကို စဥ္းစားရင္း ေျဖသာမိပါ၏။
မိမိ၏ဒုကၡႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ ျပည္သူတို႔၏ ဒုကၡက ႀကီးမားပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္မွာ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္
ကိုယ္စားလွယ္တဦးျဖစ္၍ မဲရယူခဲ့စဥ္က တရားမွ်တမႈ၊ လြပ္လပ္မႈ၊ ကိုယ့္ၾကမၼာ
ကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ရရန္ တိုက္ပြဲ၀င္သြားမည္ဟု ျပည္သူတို႔ကို ကတိအႀကိမ္ႀကိမ္ေပးခဲ့၍ လူမွာကတိ၊
မင္းမွာသစၥာ ဆိုသည့္အတိုင္း အိမ္ျပန္လွ်င္ ျပည္သူတို႔ကို သစၥာေဖာက္ၿပီး အာဏာရွွင္တို႔ကို
အားေပးရာေရာက္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ရန္ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ႐ုတ္သိမ္းခဲ့ရပါသည္။
ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမတြင္ ကၽြႏု္ပ္ကဲ့သို႔ ေတြ႔ႀကံဳခံစားေနရသူ အေျမာက္အမ်ား ရွိေနေပမည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ႏွင့္
ဒုကၡခံစားေနရသည္မဟုတ္ဘဲ အလုပ္အကိုင္ရွားပါးျခင္း၊ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းျခင္းတို႔ေၾကာင့္
ဘ၀ရွင္သန္ေရးအတြက္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာလူငယ္မ်ား အိမ္နီးနားျခင္းႏိုင္ငံတြင္
ရရာအလုပ္ လုပ္ေနၾကသည္။ ထိုႏိုင္ငံအိမ္ရွင္တို႔၏ သားမယားျပဳျခင္း၊ ပုလိပ္ႏွင့္ လူဆိုးမ်ား
အႏိုင္က်င့္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ မိန္းကေလးမ်ားစြာ ဘ၀ပ်က္ခဲ့ရသည္။ ႏိုင္ငံျခား ေရာက္သူတို႔မွာ
မိဘေသ၊ ေဆြမ်ဳိးေသလည္း အိမ္မျပန္ႏိုင္ၾကေၾကာင္း။ အျပန္လြယ္သေလာက္ အလာခက္သည္။
ေငြကုန္ေၾကးက်မ်ားၿပီး အႏၱရာယ္လည္းမ်ားသည္။ ကား၀မ္းထဲတြင္ ပိတ္က်ပ္၍ မႊန္ၿပီးေသသူ၊
ကုန္ကားကို မသကၤာ၍ စူးႏွင့္ထိုးခံရသျဖင့္ ေသသူ အမ်ားအျပားရွွိသည္။ ျပည္တြင္း မွာလည္း
ကုန္ေစ်းႏႈန္းႀကီးျမင့္မႈေၾကာင့္ အေနဆင္းရဲ၊ အစားဆင္းရဲ ဒုကၡႀကံဳေတြ႔ေနရသည္ကို ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်
ျပည္သူတို႔၏ ရင္ဖြင့္သံႏွင့္ အေမးအေျဖလုပ္ရာတြင္ သိရသည္။ ယင္းဒုကၡ အလံုးစုံ တို႔သည္
စစ္အစိုးရ၏ တရားမမွ်တမႈ၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမႈ၊ ေလာဘ၊ ေမာဟႀကီးမႈေၾကာင့္ျဖစ္၍ ထိုသူတို႔

တေန႔၀ဋ္လည္ၿပီး ေသလွ်င္လည္း အပၸါယ္္ငရဲသို႔ လားရမည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေရေျမသဘာ၀ ေကာင္းပါလွ်က္နဲ႔ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေၾကာင့္ ျပည္သူတို႔ ဆင္းရဲဒုကၡ

ေရာက္ရပါ၏။ ထိုေၾကာင့္ စနစ္ဆိုးႏွင့္ အစိုးရဆိုးလက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ျပည္သူတို႔
အျပင္းအထန္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနသည္။ ရန္သူသည္ တႏိုင္ငံတည္းသား ျဖစ္သျဖင့္ တဦးႏွင့္တဦး
အတြင္းသိသူမ်ား ျဖစ္ၾက၍ ရန္သူတို႔ကိုျဖဳတ္ခ်ရာတြင္ ခက္ခဲေသာတိုက္ပြဲျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္
ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔မ်ား မွ ေၾကညာခ်က္ထုတ္၊ လက္ခုပ္တီး႐ံုႏွင့္ မလံုေလာက္ေၾကာင္း။ ျပည္သူတို႔
ခြန္အားတိုးေစၿပီး ရန္သူ အထိနာေစေသာ လက္ေတြ႔က်သည့္ တိုက္ပြဲအသြင္တခု
ေဆာင္ရြက္သင့္သည္။ အာဏာရွင္တို႔သည္ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္၏။ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညႇင္း၀ါဒ
က်င့္သံုး၏။ အာဏာသည္ ေသနတ္ေျပာင္း၀မွ ဆင္းသက္၏။ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲသည္
ေသနတ္ေျပာင္း၀ႏွင့္ ရင္ေျမကတုတ္ လုပ္ရေသာ တိုက္ပြဲျဖစ္ ၍ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား
တိုက္ပြဲ၀င္ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ (၈၈) မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္
ျပည္သူ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားတို႔အား သူရဲေကာင္းမ်ားဟု မွတ္တမ္းတင္
ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါသည္။ အာဏရွွင္မ်ားတို႔သည္ သမိုင္းဆိုးႏွင့္ ဘ၀နိဂံုးခ်ဳပ္ေနၾကသည္ကို
စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား သင္ခန္းစာရယူသင့္သည္ဟု တင္ျပလိုက္ရပါသည္။
တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစုံ မေလးရွားတြင္
ဆႏၵျပ
ေက်ာ္ထင္(ထုိင္း) / ၂ ေအာက္တုိဘာ ၂၀၀၇
http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/2-10-07_b.php
္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပေတာင္းဆုိသည့္ သံဃာမ်ားႏွင့္ ျပည္သူ လူထုကုိ သတ္ျဖတ္ဖမ္းဆီးေနေသာ

နအဖ စစ္အစုိးရအား ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပမႈတရပ္ကုိ မေလးရွားႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာ
တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားက ကြာလာလမ္ပူရွိ ျမန္မာသံ႐ုံး
အပါအ၀င္ တ႐ုတ္ႏွင့္႐ုရွသံ႐ုံးေရွ႕တုိ႔တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ယေန႔ နံနက္ပုိင္းတြင္
တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရး အင္အားစု Ethnic Nationalities Joint
Force (Burma) မွ ဦးေဆာင္ၿပီး ကခ်င္၊ ကရင္၊ ကယား၊မြန္၊ ရခုိင္၊ ရွမ္းႏွင့္ ခ်င္းလူမ်ိဳး (၄,၀၀၀)
ေက်ာ္ခန္႔သည္ မိစၦာဒိ႒ိလူသတ္အစုိးရ အလုိမရွိ၊ အၾကမ္းဖက္ သတ္ျဖတ္မႈခ်က္ခ်င္းရပ္၊
ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုေပၚေပါက္ေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီရရွိေရး ဒို႔အေရး အစ ရွိေသာ
ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားကုိတုိင္ၿပီး ဆႏၵျပၾကခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ဆႏၵျပပြဲတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည့္ ရခုိင္မ်ိဳးသားတဦးျဖစ္သူ ခုိင္ဘခင္က “ရဟန္းသံဃာေတြနဲ႕

ျပည္သူေတြကုိ ဒီလုိ လူမဆန္စြာ သတ္ျဖတ္ဖမ္းဆီးေနတာေတြ ေတြ႕ရေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕စိတ္မွာ

ေဖာ္ျပမတတ္ ေအာင္ခံစားရပါတယ္။ ဘုရားသားေတာ္ေတြ သတ္ျဖတ္ခံရမႈေတြဟာ

အင္မတန္လည္း ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
၎က ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေန မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနသေရြ႕၊ မေျပာင္းလဲသေရြ႕

စစ္အာဏာရွင္စနစ္က်ဆုံးေရးအတြက္ မေလးရွားႏုိင္ငံတြင္ေရာက္ရွိေနသည့္
တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား က မေလးရွားအတုိက္အခံပါတီမ်ား၊ လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားႏွင့္
လက္တြဲၿပီး ဆက္လက္ဆႏၵျပ မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟုေျပာသည္။
ဆႏၵျပပြဲတြင္ပါ၀င္သည့္ ရွမ္းတုိင္းရင္းသား စုိင္းဆမ္ကလည္း “အရင္တုန္းက မေလးရွားမွာ

တုိင္းရင္း သားေတြ အခုလုိေပါင္းစည္းၿပီး ႀကီးႀကီးမားမားဆႏၵျပတာမရွိခဲ့ပါဘူး။ ျပည္တြင္းက
တုိင္းရင္းသား ျပည္သူတရပ္လုံး ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ခံၿပီး လႈပ္ရွားေနတာကုိ
ေသြးစည္းညီၫြတ္မႈရွိတယ္ဆုိတာ ျပသဖုိ႔လုိအပ္လုိ႔ ဒီလုိျပဳလုပ္ရတာပါ” ဟုေျပာသည္။
ယခင္က ကြာလာလမ္ပူတြင္ အလားတူဆႏၵျပမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့စဥ္က ရဲတပ္ဖြဲ႕မွ

ဖမ္းဆီးတားျမစ္ျခင္းမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ယခင္လအတြင္း စစ္္အစုိးရက သံဃာမ်ားႏွင့္
ျပည္သူလူထုကုိ သတ္ျဖတ္ဖမ္းဆီးမႈမ်ား လုပ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပုိင္း ျပဳလုပ္ေသာဆႏၵျပပြဲမ်ားကုိမူ
အခ်ိန္အကန္႔အသတ္ျဖင့္ လုပ္ခြင့္ေပးထားသည္ဟု သိရသည္။
အလားတူ ယေန႔ ေန႔လယ္တြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕ရွိ အိႏိၵယေကာင္စစ္၀န္႐ုံးေရွ႕၌႔

ခ်င္းမုိင္အေျခ စုိက္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ား၊ ထုိင္းလူမ်ိဳးမ်ား၊ အန္ဂ်ီအုိမ်ား
စုေပါင္းထားသည့္ Lanna Action for Burma မွ လူအင္အား (၁၅၀) ခန္႔က ျမန္မာစစ္အစုိးရ၏
ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္မႈမ်ားအေပၚ အိႏိၵယ အစုိးရမွ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ေနမႈႏွင့္
သတ္ျဖတ္ဖမ္းဆီးမႈမ်ားစတင္ခ်ိန္တြင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈျပဳလုပ္ျခင္း၊ ေငြေခ်းျခင္းတုိ႔
လုပ္ခဲ့သည့္အတြက္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပခဲ့ၾကၿပီး ကန္႔ကြက္စာကုိ ေကာင္စစ္၀န္႐ုံးသုိ႕
ေပးပုိ႕ခဲ့ၾကသည္။
နအဖစစ္တပ္မွ ဗိုလ္မႉးတဦး
ေကအန္အယ္လ္ေအသို႔ လာေရာက္ပူးေပါင္း
NEJ / ၂ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇
http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/2-10-07_c.php
ဆႏၵျပသံဃာေတာ္မ်ားအား အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းခိုင္းသည့္ အမိန္႔အား ျငင္းပယ္၍ ျမန္မာစစ္တပ္မွ

ဗိုလ္မႉးတဦးသည္ ကရင္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ (ေကအန္အယ္လ္ေအ)
တပ္စခန္း တခုသုိ႔ လာေရာက္ ပူးေပါင္းခဲ့သည္။

ျမန္မာစစ္တပ္ တပ္မ (၉၉) လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္းတရင္းမွ ဒု-ရင္းမႉး ဗိုလ္မႉးေဌး၀င္းသည္

စက္တင္ဘာ (၂၆) ရက္၌ ေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။
သံဃာေတာ္မ်ားအား အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းရမည့္ အမိန္႔တာ၀န္အား ျငင္းပယ္ခဲ့သျဖင့္ အထက္မွ

၎အား အေရးယူမည္ကုိ ႀကိဳတင္သိရွိထားသျဖင့္ တိမ္းေရွာင္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။
လက္ရွိ ဗိုလ္မႉးေဌး၀င္းအား ေကအန္အယ္လ္ေအ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္႐ုံးမွ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေစာနယ္ဒါးျမက

တာ၀န္ယူေစာင့္ေရွာက္ထားသည္။
ဗုိလ္မႉးႀကီး ေစာနယ္ဒါးျမက ဗိုလ္မႉးေဌး၀င္းေရာက္ရွိျခင္းကုိ အတည္ျပဳေျပာၾကားၿပီး ေရာက္ရွိသည့္

ေနရာေဒသ တပ္စခန္းကုိ ေျပာၾကားရန္ ျငင္းဆုိခဲ့သည္။
ဗိုလ္မႉးေဌး၀င္းသည္ ၎၏ သားျဖစ္သူတဦးႏွင့္အတူ တပ္စခန္းမွ ထြက္ခြာလာျခင္းျဖစ္သည္။
ယခင္လ (၂၇) ရက္တြင္ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး (ေကအန္ယူ) က ျမန္မာစစ္တပ္မွ

စစ္သည္ မ်ားအား ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးႏွင့္ လာေရာက္ပူးေပါင္းရန္၊ ျပည္သူဘက္မွ
ရပ္တည္ ရန္ ဖိတ္ေခၚသည့္ ေၾကညာခ်က္တေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပုိင္း ဗိုလ္မႉးေဌး၀င္းသည္
ပထမဆုံး
၀င္ေရာက္သည့္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ အရာရွိတဦးျဖစ္သည္။
ဗိုလ္မႉးေဌး၀င္းသည္ ၎ထြက္လာသည့္အေၾကာင္းအရင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ယခုရက္ပုိင္းအတြင္း

သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္မည္ဟု သိရသည္။
နအဖစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမန္မာသံအမတ္ကို
ၾသစေၾတးလ်လက္မခံ
AP/Radio New Zealand/ ၂ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇
http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/2-10-07_d.php
သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဆႏၵျပသူမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းမႈေၾကာင့္ နအဖအစိုးရက ၾသစေၾတးလ်

ႏို္င္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ရန္အဆိုျပဳထားသည့္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တဦးကို
ၾသစေၾတးလ် ႏို္င္ငံက လက္မခံပဲ ျငင္းပယ္္လိုက္သည္။
ၾသစေၾတးလ် ႏုိ္င္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး အလက္ဇႏၵာေဒါင္နာက ၎တို႔ အေနျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔

အျခားႏိုင္ငံတႏိုင္ငံမွ ခန္႔အပ္ရန္အဆိုျပဳထား သူကို ထိပ္ပိုင္းသံတမန္အျဖစ္
အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံရန္ ျငင္းပယ္ျခင္းသည္ ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲလုပ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း

ေျပာသည္။၎က “ျမန္မာႏို္င္ငံမွာ တကယ့္ကို ရက္စက္တဲ့ စစ္အစိုးရကအုပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္။

ဒီစစ္အစိုးရရဲ႕ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို လက္ခံဖို႔ က်ေနာ္ျငင္းဆိုပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ထို႔ျပင္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ နအဖစစ္တပ္မွ လႊတ္သည့္

မည့္သည့္ကိုယ္စားလွယ္တဦး တေယာက္ကိုမွ် လက္ခံမည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏
လုပ္ရပ္မ်ားသည္ အႂကြင္းမဲ့လက္ခံႏိုင္ဖြယ္မရွိေၾကာင္း ၎ကေျပာသည္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရက ခန္႔အပ္ရန္ အဆိုျပဳခံထားရသည့္ ျမန္မာသံအမတ္အမည္ကို

မစၥတာေဒါင္နာက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္းမရွိေသာ္လည္း The Australian သတင္းတြင္မူ
ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္သူရသက္ဦးေမာင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္ကဲ့သို႔ေသာ
သူပုန္မ်ားကို တိုက္ခိုက္ႏွိမ္နင္းေနသည့္ ေဒသတြင္ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးသူျဖစ္ေၾကာင္း
ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းရွိ ဆႏၵျပသူမ်ားကို ႏွိမ္နင္းေနျခင္းသည္ စစ္အစိုး၏ ရက္စက္မႈ အစစ္အမွန္ကို

အတည္ျပဳလုိက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၾသစေၾတးလ် ႏုိ္င္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးက ေျပာသည္။
နအဖႏို္င္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဥာဏ္၀င္းကမူ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားသူမ်ားေပၚ စစ္တပ္၏ အၾကမ္းဖက္

ႏွိမ္နင္းမႈမ်ားကို ကာကြယ္ေျပာဆိုၿပီး ၀႐ုန္းသုန္းကားအေျခအေနကို အင္အားႀကီးႏို္င္ငံမ်ားက
ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳေပးထားသည့္ ႏုိင္ငံေရး အေခ်ာင္သမားမ်ား၏ လက္ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း
ျပစ္တင္ေျပာဆိုသည္။
ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံတြင္ ဦးဥာဏ္၀င္းက ၎တို႔၏ လံုၿခံဳေရးတပ္မ်ားက အေျခအေနကို

အတတ္ႏို္င္ဆံုးထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး တလနီးပါးခန္႔ ၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း မျပဳခဲ့
ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ လူအုပ္မ်ားက ထိန္းမရသိမ္းမရျဖစ္လာၿပီး အၾကမ္းဖက္လာသျဖင့္ အာဏာပိုင္
မ်ားအေနျဖင့္ သတ္မွတ္ခိ်န္အတြင္း အျပင္မထြက္ရအမိန္႔ကို
ထုတ္ျပန္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။

သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုက
ၿငိမ္းခ်မ္းေသာနည္းလမ္းျဖင့္
တိုက္ပြဲ၀င္ႏိုင္ေရး အဆင့္ ထပ္မံတိုးျမႇင့္
NEJ / ၂ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/2-10-
07_e.php
ေအာက္တိုဘာ (၁) ရက္မွ (၃) ရက္အထိ ျမန္မာတႏိုင္လုံးရိွ သံဃာေတာ္ထုႏွင့္

လူထုတရပ္လုံးသည္ ညစဥ္ (၈) နာရီတိတိမွ စတင္ၿပီး မိမိတို႔အိမ္မ်ား ေက်ာင္းတိုက္မ်ားရိွ
လွ်ပ္္စစ္မီးမ်ား တယ္လီေဗးရွင္း မ်ားကို (၁၅) မိနစ္တိတိ ေခတၱပိတ္ထားေပးပါရန္
ျမန္မာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုမွ ႏိႈးေဆာ္တိုက္တြန္းထားသည္။
အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးႀကီး အျမစ္ျပတ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရးအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာနည္းလမ္းျဖင့္

တုိက္ပြဲ၀င္ႏိုင္ ေရးအတြက္ အဆင့္ (၂) ကို ထပ္ဆင့္တိုးျမႇင့္ကာ စက္တင္ဘာ (၃၀) ရက္တြင္
သံဃာ့တပ္ေပါင္းစု အဖြဲ႕မွ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
“နအဖရဲ႕ လိမ္ညာၿဖီးျဖန္းေနတဲ့ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြကို မၾကည့္လိုျခင္းအျဖစ္နဲ႔

စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးႀကီးေအာက္မွာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံေနရၿပီး၊ လူ႔အခြင့္အေရးေပ်ာက္ဆုံးၿပီး
အေမွာင္က်ေနတဲ့
တိုင္းျပည္ရဲ႕သ႐ုပ္ကို ေဖာ္ထုတ္ျပသတဲ့အေနနဲ႔ (၃) ညတိုင္တိုင္ မိမိတို႔အိမ္ေတြ
ေက်ာင္းတိုက္ေတြရိွ လွ်စ္စစ္မီးေတြ တယ္လီေဗးရွင္းေတြကို (၁၅) မိနစ္တိတိ
ေခတၱပိတ္ထားေပးဖို႔ပါ” ဟု သံဃာ့ တပ္ေပါင္းစုမွ ေျပာခြင့္ရသံဃာေတာ္က မိန္႔ၾကားသည္။
အကယ္၍ စစ္အစိုးရက မီးျဖတ္ထားပါက ည (၇) နာရီခြဲမွ စတင္ကာ အိမ္ေပါက္၀၊

ေက်ာင္းေပါက္၀၊ ၀ရန္တာမ်ားမွာ ဖေယာင္းတိုင္မ်ား ထြန္းညိႇထားၿပီး (၈) နာရီတိတိတြင္
မီးၿငိမ္းသတ္လိုက္ၾကပါရန္ ႏႈိးေဆာ္ထားသည္။
“မေန႔က ေအာက္တိုဘာ (၁) ရက္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလးမီးပိတ္ၾကတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးေတြ

ပိတ္ၾကတာ ေတြ႔ရတယ္၊ ေတာ္ေတာ္ေလး၀မ္းသာတယ္” ဟု အဆိုပါ သံဃာေတာ္က
မိန္႔ၾကားသည္။
အဆင့္ (၁) အျဖစ္ စက္တင္ဘာ (၂၃) မွ (၂၅) အထိ ညစဥ္ (၈) နာရီတိတိမွ (၁၅) မိနစ္တိတိ
ေမတၱာပို႔စာပိုဒ္ ႏွစ္ပိုဒ္ကို ႐ြတ္ဆိုရန္ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုမွ ႏိႈးေဆာ္စာထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
သံဃာထုႏွင့္လူထုအား လူထုတပ္ေပါင္းစု ျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီမွ ျမန္မာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ

သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႕ႀကီးကိုယ္စား ေလးစားစြာခ်ီးမြမ္းဂုဏ္ျပဳေၾကာင္းႏွင့္ ဆက္လက္ပူးေပါင္း
လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္ၾကပါရန္ တုိက္တြန္းထားသည္။

မစၥတာဂမ္ဘာရီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ

လား႐ိႈးတြင္ ညီလာခံေထာက္ခံပြဲ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈ
NEJ/ ၂ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/2-10-
07_f.php
ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ေရာက္ရွိေနသည့္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္
၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ အီဘရာဟင္ ဂမ္ဘာရီသည္ ယေန႔ နအဖ
စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊနွင့္ ေနျပည္ေတာ္၌ ေတြ႔ဆံုေၾကာင္း ရန္ကုန္မွလာေသာ
ေအပီသတင္းတြင္ေဖာ္ျပသည္။
ေတြ႔ဆံုသည့္ အေၾကာင္းအရာ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ား ကို မသိရွိရေသးေၾကာင္း

သတင္းတြင္ေဖာ္ျပသည္။
မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ ယေန႔ နံနက္ပို္င္းတြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ လား႐ိႈးၿမိ္ဳ႕ရိွ ၿမိဳ႕မအားကစားကြင္းႀကီး၌

က်င္းပသည့္ အမ်ဳိးသားညီလာခံ ႀကိဳဆိုေထာက္ခံပဲြသို႔ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈခဲ့ေၾကာင္း ညီလာခံ
ေထာက္ခံပြဲတက္ေရာက္ခဲ့သူ လား႐ိႈးၿမိဳ႕ခံ တဦးကေျပာသည္။
၎က “မနက္ (၉) နာရီေလာက္က လာသြားတယ္။ ေဘာလံုးကြင္းထဲေတာ့ မလာဘူး။ အထဲေတာ့

မ၀င္ဘူး။ ေဘးကေန ကားျဖတ္သြားတာေတြ႕ရတယ္။ အထဲ၀င္တာေတာ့မေတြ႕လိုက္ဘူး။ လူက
လည္း အမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ေနာက္ဆံုးနားကဆိုေတာ့ ျဖတ္သြားတာပဲ
ေတြ႔လုိက္တယ္္” ဟုေျပာသည္။
ညီလာခံေထာက္ခံပြဲသို႔ တအိမ္ေထာင္လွ်င္ တေယာက္ တက္ေရာက္ရန္ လား႐ိႈးၿမိဳ႕လူထုအား

ရယက မ်ားက ဆင့္ေခၚကာ စီစဥ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယင္းေထာက္ခံပြဲသို႔ ၿမိဳ႕ခံလူထု (၁) သိန္းခန္႔
တက္ေရာက္ၾကၿပီး အမ်ဳိးသားညီလာခံေထာက္ခံသည့္ ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ား ဟစ္ေအာ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း
အဆိုပါၿမိဳ႕ခံကေျပာသည္။
မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ လား႐ိႈးၿမိဳ႕ ရန္တိုင္းေအာင္ဘုရားသို႔ ကားျဖင့္ တပတ္ပတ္ကာ

ဖူးေျမာ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ စက္တင္ဘာ (၂၉) ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ေရာက္ရွိေနျခင္းျဖစ္ၿပီး

ေရာက္ ေရာက္ျခင္း ေနျပည္ေတာ္သို႔သြားေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း နအဖစစ္ေခါင္းေဆာင္
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ ႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္မရဘဲ ရန္ကုန္သို႔ျပန္လာခဲ့ရသည္။
စက္တင္ဘာ (၃၀) တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ေတြ႕ဆံုခဲ့ၿပီး ယမန္ေန႔၌ ရွမ္းျပည္နယ္

မူဆယ္ၿမိဳ႕ သို႔ သြားေရာက္ကာ တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ဂိတ္ကို

ၾကည့္႐ႈေလ့လာသြားေၾကာင္းသိရသည္။
မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ား

ေျပလည္ေစေရး ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္႐ံုး၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေဘာင္အတြင္းမွ
ညိႇႏိႈင္းေဆာင္႐ြက္ ေပးေနသူျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ သပိတ္ေမွာက္ သံဃာႏွင့္လူထုကို စစ္တပ္က
အၾကမ္းဖက္ပစ္ခတ္ ႏွိမ္နင္းေနသည့္အေျခအေနေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔
အလ်င္အျမန္ေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ေသြးစြန္းေသာေန႔
ၾကည္ေ၀ | စက္တင္ဘာ ၂၈၊ ၂၀၀၇
http://www.irrawaddy.org/bur/articles2007/September/06.html
အသက္ ၄၃ ႏွစ္ခန္႔ရွိ ဦးပဥၹင္း၏ ဦးေခါင္းမွ စီးက်လာေသာ ေသြးမ်ားသည္ ေသြးေစးမ်ား

အျဖစ္ေျခာက္ေသြ႕၍ လည္ဂုတ္မွ တဆင့္ ရံုထားေသာ သကၤန္းေပၚသို႔ စီးက်ခဲ့ျပီး ေျခာက္ေသြ႕ကာ
ေသြးကြက္အျဖစ္ စြန္းထင္းလ်က္ရွိ သည္။
ထိုဦးပဥၹင္းကို တြဲထားေသာ အမ်ိဳးသားႏွစ္ဦးသည္ ဦးပဥၹင္းအား ရပ္ကြက္လူေနအိမ္မ်ားအတြင္း

လူအုပ္ရွိရာဆီသို႔ ေဖးမကာ တြဲေခၚလာခဲ့ေသာ္လည္း လမ္းမၾကီးေပၚအေရာက္တြင္ ေနာက္မွ
ေျပးလိုက္လာေသာ ယူနီေဖာင္း၀တ္ တုတ္ကိုင္ လံုထိန္း ႏွစ္ဦး၏ဆင့္ကာဆင့္ကာ
ရိုက္ႏွက္ျခင္းကိုခံလိုက္ရကာ လမ္းမေပၚတြင္ ဦးပဥၹင္းႏွင့္အတူ အမ်ိဳးသားႏွစ္ဦးသည္လည္း
အပံုလိုက္ လဲက်သြားေလေတာ့သည္။
ထိုလဲက်သြားေသာ အမ်ိဳးသား ႏွစ္ဦးႏွင့္ ဦးပဥၹင္းတပါးကို လံုထိန္းႏွင့္စစ္ယူနီေဖာင္း၀တ္

စစ္သားတဦးတို႕က ေျခေထာက္မွ ကိုင္လ်က္လမ္းေပၚတြင္ တရြတ္တိုက္ဆြဲေခၚသြားကာ
အခ်ဳပ္ကားထဲသို႔ပစ္ထည့္လိုက္သည္ကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေသာ ေတာင္ဥကၠလာပ ရတနာလမ္းဆံုတြင္
ေနထိုင္သူတဦးက စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔နံနက္ ၁၂ နာရီ၀န္းက်င္အခ်ိန္
က်ိဳကၠဆံဘုရား၀န္းအတြင္းရွိ သံယာေတာ္မ်ားအား စစ္အစိုးရေစလႊတ္ဖမ္းဆီးခိုင္းခဲ့ ေသာ တပ္မ
၇၇ မွ စစ္သားမ်ားႏွင့္ လံုထိန္းမ်ားက ရိုက္ႏွက္ ၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီးခဲ့သည့္ ျမင္ကြင္းကို အေသးစိတ္
ျပန္လည္ေျပာျပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
“ဘုန္းၾကီးေတြကို ခုလိုလုပ္တာ ရက္စက္လြန္းတယ္ဗ်ာ၊ ဒီေကာင္ေတြက အသားစား ၾကဴူးတဲ့

လူ႔ဘီလူးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကျပီ၊ အာဏာအတြက္ဆို ဘာမဆိုလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ေကာင္ေတြ ခုခ်ိန္မွာ
ဗုဒၶဘုရားရွင္က ကိုယ္ထင္ျပျပီး တရားျပမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဘုရားကို အခ်ဳပ္ထဲ
ဆြဲသြင္းမဲ့ေကာင္ေတြ လူစိတ္ေပ်ာက္ေနျပီ”ဟု ၀မ္းနည္းခံျပင္းေသာေလသံျဖင့္
အံတင္းတင္းႀကိတ္ကာ ေျပာျပခဲ့သည္။
စစ္အစိုးရ၏ စစ္တပ္ႏွင့္ လုံထိန္းမ်ားက စက္တင္ဘာ ၂၆ရက္ေန႔ ညသန္းေခါင္အခ်ိန္တြင္

ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္းရွိ သံဃာမ်ား အမ်ားဆံုး သတင္းသံုးေနထိုင္ၾကေသာ ေက်ာင္းတိုက္ၾကီး ၆

တိုက္ကို ၀င္စီးခဲ့ျပီး သံဃာေတာ္ အပါး ၂၃၀ ေက်ာ္ကို ႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္

စက္တင္ဘာ ၂၇ ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္လည္း လက္က်န္ ေက်ာင္းတိုက္မ်ားရွိ
သံဃာေတာ္မ်ားကို ထပ္မံ ဖမ္းဆီးခဲ့သည္္ဟုလည္း ၾကားသိရသည္။
သံဃာေတာ္မ်ားအား မတရားရိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးမႈႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ေျမာက္ဥကၠလာပ

ေငြၾကာရံေက်ာင္းတို္က္မွ ဆရာေတာ္ တဦးက“ဘုန္းဘုန္းတို႕မတရားအလုပ္ခံေနရပါတယ္၊ ဒါကို
ႏိုင္ငံတကာက သိေအာင္ လုပ္ေပးၾကပါ၊ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ အကူအညီ အထူးလိုအပ္ေနပါတယ္” ဟု
ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္တဦးထံ ဖုန္းဆက္ျပီး မိန္႔ဆိုခဲ့ သည္။
အဆိုပါ ေငြၾကာရံေက်ာင္းတိုက္တြင္းရွိ သံယာေတာ္မ်ားကို ညသန္းေခါင္တြင္

၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီးကာ ရိုက္ႏွက္ခဲ့ေသာ ေသြးအိုင္ၾကီးမွာ နံနက္ ၈ နာရီထိေအာင္ပင္
ေျခာက္ေသြ႕ျခင္းမရွိေသးဘဲ အိုင္ထြန္းေနသည္ကို ရင္ထုမနာ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ၾက ရသည္။
ဗုဒၶဘုရား၏ သားေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ သံယာေတာ္မ်ားအေပၚ ယခုလို ရက္ရက္စက္စက္၊

သတ္ျဖတ္ျပဳမူ ေနျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန လူထုမွာ ပိုလို႕ပင္ ခံမရပ္ျဖစ္လာကာ
ေန႕ခင္း ၁၂ နာရီေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္မ်ားတြင္ မည္သူ တဦးတေယာက္၏ တိုက္တြန္းခ်က္မွ မပါဘဲ
မိမိသေဘာဆႏၵ အေလွ်ာက္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဆူးေလအနီးတ၀ိုက္ လမ္းမမ်ားေပၚ၌
စုရံုးေရာက္ရွိလာၾကျပီး “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ စစ္ပညာ၊ ျပည္သူေတြကို သတ္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး” ဟု
လည္းေကာင္း “ဘုန္းၾကီး သတ္တဲ့ေကာင္ေတြ မိုးႀကိဳးပစ္ပါေစ” ဟုလည္းေကာင္း၊
ေမတၱာသုတ္မ်ားရြတ္ဆို လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ တို႕အေရးႏွင့္
ေတာင္းဆိုခ်က္သံုးရပ္ကို လည္းေကာင္း ထပ္ခါထပ္ခါ ရြတ္ဆိုကာ
လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပလ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကရသည္။
တပ္မ ၇၇ မွ ယူနီေဖာင္း၀တ္ စစ္သားမ်ားသည္ ဆူးေလဘုရားလမ္းမႀကီး၊ မဟာဗႏၶဳလ

လမ္းမၾကီးႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လမ္းမၾကီး မ်ားကို ပိတ္ဆို႔ထားၾကျပီး ၄င္းတို႕၏ ေသနတ္မ်ားကို
တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ကာ မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းျဖင့္ လူစုလူေ၀းရွိရာသို႔ စက္ေသနတ္မ်ားျဖင့္
ပစ္ခတ္ခဲ့ၾကသည္။
ေသနတ္သံၾကားသည့္အခါ လူထုမွာ ေျပးလႊားၾကျပီး ေသနတ္သံရပ္သြားသည္ႏွင့္

ထိုေနရာမ်ားသို႔ျပန္သြားကာ ၄င္းတို႔ ရြတ္ဆိုသည္မ်ားကို ထပ္မံရြတ္ျပီး စစ္အစိုးရ၏
လူငါးေယာက္မစုရဟူေသာ အမိန္႔ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဖီဆန္ေၾကာင္း၊ စစ္အစိုးရ၏
လုပ္ရပ္မ်ားကို ပစ္တင္ရႈံ႕ခ်ေၾကာင္း မေၾကာက္မရံြ႕ျပသခဲ့ၾကသည္မွာ စက္တင္ဘာ လ ၂၆
ရက္ေန႔ ေန႔လယ္ ပိုင္းကတည္းက ယခုခ်ိန္ထိျဖစ္သည္။
ယင္း ၂၆ ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ စစ္အစိုးရက ေမတၱာပို႔လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပသူမ်ားႏွင့္

ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို ရိုက္ႏွက္ ျခင္း၊မ်က္ရည္ယို ဗံုးမ်ား၊ မီးေလာင္ဗံုးမ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္ျခင္းမ်ား
ျပဳလုပ္ခဲ့ရံုမွ်မက ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္ေျခာက္လွန္႕ျခင္း၊ ေသနတ္မ်ားျဖင့္ လူထုအတြင္းသို႔
ပစ္ေခတ္ျခင္း စသည့္ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ားကို အရွိအဟုန္ျမႇင့္ ျပဳလုပ္လာခဲ့သည္။

ယမန္ေန႔က စစ္အစိုးရ၏ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ လူ ၉ ဦးေသဆံုးခဲ့ရျပီး ၇ ဦးမွာ ဒဏ္ရာရကာ

ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးတြင္ အတြင္း လူနာအျဖစ္ ေဆးကုသမႈခံယူေနရသည္ဟုလည္း
မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားႏွင့္ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးမွ တာ၀န္က် ေဆးရံု၀န္ထမ္း မ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ
သိရသည္။
စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔ ေန႔လယ္ပိုင္းတြင္မူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာင္ဥကၠလာပ ၿမိဳ႕နယ္ ၁၄-၁၅

လမ္းဆံုတြင္ လည္းေကာင္း၊ တာေမြတြင္လည္းေကာင္း၊
အထက္ပန္းဆိုးတန္းလမ္းတြင္လည္ေကာင္း စစ္သားမ်ားက သံယာေတာ္မ်ားကို အၾကမ္းဖက္
ႏိွမ္နင္းျခင္းႏွင့္ လူထုကိုပစ္ခတ္ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ေသဆံုးရျခင္း၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရလာျခင္း
စသည္တို႔ကို ျမင္ေတြ႕ရေသာအခါ လူထုသည္ စစ္သားမ်ားအား ခဲမ်ား၊ တုတ္မ်ားျဖင့္ ျပန္လွန္
တိုက္ခိုက္ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ၾကသည္ဟုလည္း ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသူ မ်ားက ေျပာျပသည္။
ငရဲေခြးႀကီးမ်ား လြတ္ေနသည္
ေအာင္ေဇာ္ | ေအာက္တိုဘာ ၂၊
၂၀၀၇http://www.irrawaddy.org/bur/articles2007/October/01.html
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို စစ္တပ္က စီးနင္းသိမ္းပိုက္ထားၿပီး ဆႏၵျပရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္

တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားကို ၿဖိဳခြဲေခ်မႈန္းမႈ မ်ားက ပိုမိုျပင္းထန္လာသည္။ ေန႔ေရာ ညပါ
ဖမ္းဆီးႏွိပ္ကြပ္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ေသြးထြက္သံယို ေခ်မႈန္းေနမႈမ်ားကို
ျမင္ေနၾကရသည့္ သူအမ်ားအတြက္ ေမးခြန္းထုတ္စရာမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ ဤသို႔
ရက္ရက္ စက္စက္ ၿဖိဳခြဲေခ်မႈန္းမႈမ်ား ေနာက္ကြယ္တြင္ မည္သူက အမိန္႔ေပးေနခဲ့သနည္း။
ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ားကို ပစ္ခတ္ရန္အတြက္ မည္သူက အမိန္႔ေပးခဲ့သနည္းဟု
ေစာေၾကာစရာ ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။
လူတိုင္းလိုလိုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္ စစ္တပ္အတြင္းရွိ ေခါင္းမာဂိုဏ္းသားမ်ားကို

အျပစ္ရွိေၾကာင္း လက္ညိႇဳးထိုးျပ ခဲ့ၾကသည္။ တခ်ိန္က စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရးဌာနကို
ဦးေဆာင္ခဲ့သူ၊ ယခုကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေနသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကုိ လွ်ဳိ႕၀ွက္သိပ္သည္း
ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္မ်ားလြန္းသူဟုလည္း လူအမ်ားက သိထားၾကသည္။
ထုိကဲ့သို႔ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊကို သေဘာထားတင္းမာေသာ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္

၀န္ႀကီးမ်ားက ၀န္းရံထားၾက သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း သူက စစ္တပ္ႏွင့္
၀န္ႀကီးအဖြဲ႔အတြင္း ရာထူးေနရာ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို စီစဥ္ခဲ့ၿပီး သူ၏လူယံု သစၥာခံမ်ားကိုသာ
ရာထူးတိုးျမႇင့္ေနရာခ်ထားခဲ့သည္။
ေထာက္လွမ္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္သူႏွင့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ၫြန္႔ကို ၂၀၀၄ ခုႏွစ္

ေအာက္တိုဘာလတြင္ ဖယ္ရွားခဲ့ၿပီး သည့္ေနာက္ပိုင္း စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက
ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္တြင္ ေလးလပတ္ စံုညီအစည္းအေ၀းမ်ားကို ေနာက္က်၍ ၂၀၀၆
အတြင္းတြင္မွ က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ဤအစည္းအေ၀းတြင္ ရာထူးအေျပာင္းအေရႊ႔ကိစၥမ်ား၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္
သန္းေရႊက ခ်ယ္လွယ္စီမံခဲ့သည္ကိုလည္း အထင္းသားေတြ႔ခဲ့ၾကရသည္။
ဤစံုညီ အစည္းအေ၀းတြင္ စစ္အစိုးရအႀကီးအကဲက ကာကြယ္ေရးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖြဲ႔

(ကစထ) (၅) ကို အသစ္ စီစဥ္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမင့္ေဆြကို ဦးေဆာင္ေစခဲ့သည္။
(ယခင္က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖြဲ႔ ၄ ခုသာ ရွိသည္)။
ယခင္က တပ္မေတာ္ေရးရာ လံုျခံဳေရးအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမင့္ေဆြက

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၏ လက္စြဲ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ယခုကဲ့သို႔ တာ၀န္ေပးလိုက္သည္မွာလည္း
ပို၍အဆင့္ျမင့္ေသာ တပ္မေတာ္ရာထူးမ်ားအတြက္ ဆက္လက္ တာ၀န္ယူႏိုင္ရန္
လမ္းခင္းေပးလိုက္ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ အထူးစစ္ဆင္ေရးအဖြဲ႔ (၅) က ရန္ကုန္တိုင္းကို
တာ၀န္ယူရၿပီး ၎၏ လက္ေအာက္တြင္ ရန္ကုန္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တပ္မွဴးကို
ထည့္သြင္းတာ၀န္ေပးခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ၎ယံုၾကည္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကိုလည္း စစ္ရံုးခ်ဳပ္တြင္

ထည့္သြင္းတာ၀န္ေပးခဲ့ျပန္သည္။ စစ္တပ္ အတြင္း နံပါတ္ (၃) ဟု လူအမ်ားယူဆထားသူ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသူရေရႊမန္းသည္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊႏွင့္ နီးစပ္သူဟု ဆိုၾကၿပီး တပ္မေတာ္
ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ တာ၀န္ဆက္ခံရန္ လ်ာထားသူဟုလည္း ဆိုသည္။
ဤေလးလပတ္အစည္းအေ၀းတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊႏွင့္ ၎၏လက္ေထာက္ တပ္မေတာ္ (ၾကည္း)

ဦးစီးခ်ဳပ္ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မွဴးႀကီး ေမာင္ေအးတို႔အၾကား သေဘာတူညီမႈရခဲ့ၾကၿပီး
အေရးပါေသာေနရာမ်ားတြင္ ၎တို႔အသီးသီး၏ သစၥာခံတပ္မွဴး မ်ားကို ခန္႔အပ္ထားခဲ့ၾကသည္။
ဥပမာအားျဖင့္ ယခင္အေရွ႕ေျမာက္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္လိႈင္

(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအး၏ ကိုယ္ေရး လက္ေထာက္ တာ၀န္ထမ္းဖူးသူႏွင့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔၏ က်ဆံုးခန္းကို ဖန္တီးအစပ်ဳိးခဲ့သူ) ကို ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတာ၀န္
တိုးျမႇင့္ခန္႔ထားခဲ့ၿပီး ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး စစ္ဌာနခ်ဳပ္၏ ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ခန္႔ထားခဲ့သည္။
ဤတာ၀န္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိုး၀င္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မျဖစ္မီက ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာတာ၀န္လည္း ျဖစ္သည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိုး၀င္းလည္း နာမက်န္းျဖစ္ကာ စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္
ေဆးကုသမႈခံယူေနရသည္။
ယခင္ အေရွ႕ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမွဴးျဖစ္သူ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ရဲျမင့္ကိုလည္း ဒု

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတာ၀န္တိုးျမႇင့္ခဲ့ၿပီး တပ္မေတာ္ လံုျခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ ဦးစီးအျဖစ္ တာ၀န္ေပးအပ္ခဲ့သည္။
သူသည္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအးႏွင့္ နီးစပ္သူျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၏ လူမ်ားကလည္း ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနတြင္ ေနရာယူႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ၂၀၀၆

ခုႏွစ္ စံုညီအစည္းအေ၀း တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သူရေရႊမန္းႏွင့္ နီးစပ္သူ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္ေငြကို
စစ္ဦးစီးအရာရွိခ်ဳပ္ တာ၀န္ေပးခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ သတင္းမ်ား အရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သူရေရႊမန္းက
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအးႏွင့္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္ေအာင္ ထိန္းထားသည္ဟု ဆိုၾကသည္။
သတင္းမ်ားအရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြ၊ စက္မႈ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္း။ သိပၸံႏွင့္

နည္းပညာ၀န္ႀကီး ဦးေသာင္း၊ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဦး၊ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး
ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္းတို႔ႏွင့္လည္း ပံုမွန္ေတြ႔ဆံု၍ အစည္းအေ၀းမ်ား လုပ္ေလ့ရွိသည္ဟုဆိုသည္။

၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလက ဒီပဲယင္းတြင္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ၎၏ယာဥ္တန္းကို

အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ခဲ့မႈ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက မီးစိမ္းျပခြင့္ျပဳခဲ့ေၾကာင္းလည္း လူအမ်ားက
က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ယံုၾကည္ေနၾကသည္။ ထို႔အျပင္ ယခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ
အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားတြင္လည္း ဦးေအာင္ေသာင္းႏွင့္ ဦးေသာင္းတို႔က လူရမ္းကားမ်ား စုဖြဲ႔၍
စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုသည္။
ေလ့လာသူမ်ားအဆိုအရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအးႏွင့္ ၎၏သစၥာခံမ်ား ေဘးဖယ္ထားခံေနၾကရၿပီး

ၾသဇာလည္း က်ဆင္းလာ ေနခဲ့သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ
သံတမန္သတင္းရပ္ကြက္မ်ားအဆိုအရ ယခင္က ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္း တိုင္း
တိုင္းမွဴးတာ၀န္ယူခဲ့ဖူးသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအးက သူ၏အထက္တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးကို ဆန္႔က်င္၍
လႈပ္ရွားမႈမ်ားျပဳရန္ ဆႏၵ နည္း၍ တုံ႔ဆိုင္းေနေၾကာင္းလည္း ဆိုၾကသည္။ အကယ္၍
တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးကို ဆန္႔က်င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့လွ်င္ေသာ္မွ သူက်ဆံုး ရန္ အလားအလာရွိၿပီး
ထုတ္ပယ္ခံရဖြယ္လည္း ရွိေနသည္။
မၾကာေသးမီက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအးက ၎၏ ကုန္သြယ္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ရာထူးကို

စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရေသးသည္။ ဤသို႔ရာထူး တာ၀န္စြန္႔လႊတ္ေစရန္ အတင္းအက်ပ္ခိုင္းေစခဲ့ျခင္း ရွိ မရွိ
ကေတာ့ မေသခ်ာလွပါ။
အခ်ဳိ႕ေသာ အရာရွိမ်ားက ယံုၾကည္ေနၾကသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအး

အၾကားသေဘာထားကြဲလြဲမႈ မ်ားရွိေနၿပီး အထူးသျဖင့္ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေရးတြင္ တပ္မေတာ္က
ပါ၀င္ပတ္သက္ေန႔မည့္ အခန္းက႑ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျဖစ္ သည္။ စစ္တပ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး
အစီအစဥ္မ်ားတြင္လည္း သေဘာထားကြဲလြဲေနၾကေသးသည္ဟု ဆိုသည္။
၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွစ၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအးက တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း ေသြးသစ္ေလာင္းေရး

အစီအစဥ္အေနျဖင့္ စစ္ တကၠသိုလ္ (ဒီ-အက္စ္-ေအ) ေက်ာင္းဆင္းမ်ားျဖင့္
ထည့္သြင္းခန္႔ထားလိုသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း စစ္ တကၠသိုလ္
ပထမပတ္သင္တန္းဆင္း ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း သူ၏အၾကံကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ အုပ္စုမ်ားက သေဘာမေတြ႔လွ

အတိုက္အခံျပဳၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေအးက ယခင္ကာလမ်ားက ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနကို
ကြပ္ကဲခဲ့ရေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္ အနီး၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သန္းေရႊ ရာထူးတိုးျမႇင့္ခန္႔ထားေပးလာေသာ
အငယ္တန္းအရာရွိမ်ားျဖင့္ ၀န္းရံထိန္းခ်ဳပ္ခံေနရၿပီ ျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း (အို-တီ-အက္စ္) အမွတ္စဥ္ (၉) မွ ဆင္းလာသူျဖစ္ၿပီး

၁၉၈၀ ခုႏွစ္မ်ား၌ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ ကြပ္ကဲဦးစီးခဲ့ရသည္။
ဤဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွစ္ေယာက္စလံုးက လက္ရွိစစ္အစိုးရအတြင္းတြင္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ယခင္

ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ ေရးအဖြဲ႔ (န၀တ) ကာလ ကတည္းက
တာ၀န္ယူလာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္း ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္

ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (နအဖ) အျဖစ္ေျပာင္းလဲ ဖြဲ႔စည္းစဥ္ တေလွ်ာက္လံုး

ပါ၀င္ဦးေဆာင္လာသူမ်ား ျဖစ္ ၾကသည္။
ဤဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးႏွစ္ေယာက္က ယခုအခါရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ငရဲေခြးမ်ား ႀကိဳးေျဖလႊတ္ေပးခဲ့ၿပီး

ယခင္ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္ တနံတလ်ား လမ္းမမ်ားေပၚတြင္
ေသြးမ်ားစြန္းထင္းေစခဲ့ေလၿပီ။
The Nation - Published on October 2, 2007
Unrest in Rangoon may end up a footnote

Another crisis, another crackdown and another soon-forgotten political misery - this is what the current
episode of the Burmese unrest is unfolding into.
People in Burma and around the world may have felt politically awakened following a series of pro-
democracy demonstrations that led to a widespread brutal crackdown carried out by the Burmese
military. Events like this do not occur often. The Burmese have had to endure a long 19-year delay
since they last confronted the military regime in 1988. This time, the public fury against the junta is
compounded. Even those in the monkhood could no longer remain silent.
Also, they may rest all hopes on the UN envoy Ibrahim Gambari to initiate a breakthrough in Burma's
political crisis. Asean believes that the Burmese military will be restrained because of Gambari's
presence. With these factors in mind, many are optimistic that the people's power and the
assertiveness of the UN and the world community will at last compel the Burmese junta to loosen its
grip on political power.
There are, however, many fundamental reasons why pessimism should persist regarding the political
solutions in Burma and the role of external forces in propelling political changes there. I argue that it is
likely that the wave of protesters will eventually die down, that Gambari will go back to New York empty-
handed and that the junta will not only get away with the violent suppression of the Burmese, but will
feel even more invincible in its political and military strength.
The ongoing crisis in Burma is merely another tedious chapter. At the heart of the crisis lies the
Burmese military's perception of power. Power, as military regimes elsewhere have rightly observed,
comes from the barrel of a gun. The Burmese junta will not simply walk away after being pressured by
only defenceless protestors and the empty rhetoric of the West.
Non-violent tactics might have functioned well in the Gandhi era because, ultimately, the Indians were
fighting against democratic British imperialists. But the Burmese regime is a totally different beast. The
demonstrators are battling Burma's so-called neo-totalitarianism , which is innately ruthless, yet highly
modern in its external approach. Instead of isolating itself like other totalitarian regimes of the world -
North Korea and Cuba - the Burmese despots embrace the new trends of the contemporary world, such
as partaking in regional groupings.
Power and ruthlessness are precious commodities for the Burmese junta. Earlier this year, during the
62ndAnniversary of the Burmese Armed Forces, Senior General Than Shwe vowed to "crush, hand-in-
hand with the entire people, every danger of internal and external destructive elements obstructing the
stability and development of the state".
On that day, the Burmese armed forces marched through the new lavish capital and waved the national
flag under the shadow of statues of old Burmese kings. In the last few weeks, these same troops
strutted through the streets of Rangoon, seeking to crush unarmed protestors in the name of preserving
national security.
Returning to the shallow rhetoric of the West, it is clear that there has never been any gumption in the
way the West has handled the Burma issue. In fact, the West's credibility has been tainted since it
decided to invade Iraq some years ago, and more so following its failure to solve the Darfur crisis.
Today, some things have changed in Iraq and Darfur, but for the worse. Leaders in the West have been
full of verbal preaching and condemnation against vicious regimes, but lack the vision to lay clear to the
public what must be done to fix the situations.
In the Burmese case, leaders of the world joined hands to demand the junta immediately desist from
the use of force against demonstrators and resort to national reconciliation through peaceful
negotiations. US President George Bush and British Prime Minister Gordon Brown called for the
continuation of economic sanctions against Burma. Don't they know these were the measures of
yesteryear? The Burmese ruling elite have demonstrated that they live and eat well even at the height
of international sanctions. If the West wants to be serious in bringing about political transformation in
Burma, they need more than troops and guns, but also money and time. Will the rest of the world
approve?
Can we count on Asian powers to exercise their influence on Burma to behave in a more acceptable
fashion? Can we really blame China and India for muting their voices against the regime? We must
understand that the positions of China and India have remained unchanged over the years. They need
stability and are not willing to jeopardise their close economic ties with Burma.
Both China and India are gearing toward industrialisation, and therefore seek raw materials and
sources of energy from this smaller neighbour. What interest would they have in supporting a regime
change in Rangoon? One Indian diplomat said, "We are not bothered about criticism regarding our
relations with Burma given the West's record in buttressing military governments in our
neighbourhoods. We are not the only democracy that works with generals."
Another source of pessimism that lurks beneath the existing political upheaval has been the question of
political succession in Burma. Let's assume that the military agreed to leave the stage - what
preparations have been made for transition and rebuilding the country for creating a political system
acceptable to all? The junta effectively destroyed one whole generation of young leaders by shutting
down national education and the networks among political activists residing inside Burma.
Will Aung San Suu Kyi be able to hold the nation together? Can she compromise with various ethnic
minority leaders in the power-sharing process? Suu Kyi once declared that secession was intolerable.
Yet, the ethnic minorities have never given up on their dream of self-determination.
Hence, I believe, what has been happening in Burma will wind down, and eventually go back to where it
was before. The brutal scenes in Burma, which we have seen on television thanks to the Western
media's superficial coverage, are just a part of entertainment in today's international affairs.
Dr Pavin Chachavalpongpun is the author of "A Plastic Nation: The Curse of Thainess in Thai-
Burmese Relations", released in 2005.
Pavin Chachavalpongpun
Special to The Nation
http://www.nationmu ltimedia. com/2007/ 10/02/pda/ opinion_30050978 .html
UPDATED ON:
MONDAY, OCTOBER 01, 2007
11:58 MECCA TIME, 8:58 GMT

Hints of Myanmar power struggle

By Veronica Pedrosa
Sources say the recent protests have tested unity among Myanmar's military rulers [Reuters]
From the outside, the crackdown by Myanmar's rulers against anti-government protests gives the
appearance that the military is united in its response to dissent.
But Al Jazeera has learnt that a power struggle may be taking place at the highest-levels of the regime,
between Senior General Than Shwe and his second in command, Maung Aye.
Than Shwe has been head of state since 1992, but almost all of Myanmar's 50 million people have
never heard him speak.
For years this shadowy leader has managed to neutralise all threats to his rule.
That aura of mystery and fear took a blow in 2006, when images of his daughter's wedding were leaked
on the internet.
Video footage showed Thandar Shwe, the grinning bride, covered in glittering jewels and gold cloth,
receiving gifts worth tens of millions of dollars.
Guests were seen enjoying champagne fountains and an elaborate feast - extravagant scenes in one of
the poorest nations in South-East Asia.
Heavy pressure
Second-in-command to Than Shwe is General Maung Aye, vice chairman of the State Peace and
Development Council, the military's self-styled government of Myanmar.
Sources say his supporters wanted him to take direct control of Yangon, to crush the recent protests -
effectively sidelining Than Shwe.
But Maung Aye is reported to have been "too hesitant". In the end he didn't take action, despite heavy
pressure.
Now Maung Aye is possibly in danger - as Than Shwe considers him a threat to his leadership.
In 2004 the then prime minister, General Khin Nyunt, was suddenly retired from office and immediately
placed under house arrest.
What happened exactly is unclear, but Khin Nyunt was seen by some observers as among the more
pragmatic figures in the military – a position that hardliners such as Than Shwe saw as a threat to the
military's iron-grip on power.
'Insular regime'
Myanmar's government is a deeply secretive and insular regime – its officials clearly believe their own
propaganda about self-reliance and rejecting foreign interference.

A leaked video of Than Shwe's daughter's lavish wedding damaged the regime
They blame the United States for Myanmar's problems and tend to see the United Nations as
Washington's instrument.
"The United States of America interfered in Iraq's affairs by misusing the United Nations," Brigadier-
General Kyaw Hsan, Myanmar's information minister told Al Jazeera, reading from a carefully prepared
statement during a visit last year.
"The US is also trying to apply similar tactics in Myanmar," he said.
The ruling generals want their legacy to compare with Myanmar's ancient empires.
But in the wake of the recent protests - the strongest challenge to the ruling generals in almost two
decades - there are deep disagreements within the bureaucracy over how to proceed.
Professor Bridget Welsh, an expert on Southeast Asian affairs at Johns Hopkins University in Baltimore
in the US, says that could be crucial.
"Not everybody in the military needs to be written off," she told Al Jazeera.
"There needs to be dialogue with different parts of the military and that's another key step as we move
forward."
Source: Al Jazeera
http://english. aljazeera. net/NR/exeres/ 9B54F3BC- D842-4BF8- 9FFC-D11C6949BB6 4.htm
............ ..
The Guardian - Monday October 1, 2007 7:01 PM
Groups Struggle to Tally Myanmar's Dead

By MICHAEL CASEY
Associated Press Writer
BANGKOK, Thailand (AP) - One hundred shot dead outside a Myanmar school. Activists burned alive
at government crematoriums. Buddhist monks floating face down in rivers.
After last week's brutal crackdown by the military, horror stories are filling Myanmar blogs and dissident
sites. But the tight security of the repressive regime makes it impossible to verify just how many people
are dead, detained or missing.
``There are huge difficulties. It's a closed police state,'' said David Mathieson, a consultant with Human
Rights Watch in Thailand. ``Many of the witnesses have been arrested and are being held in areas we
don't have access to. Other eyewitness are too afraid.''

Authorities have acknowledged that government troops shot dead nine demonstrators and a Japanese
cameraman in Yangon. But witness accounts range from several dozen deaths to as many as 200.
``We do believe the death toll is higher than acknowledged by the government,' ' Shari Villarosa, the top
U.S. diplomat in Myanmar, told The Associated Press Monday. ``We are doing our best to get more
precise, more detailed information, not only in terms of deaths but also arrests.''
Villarosa said her staff had visited up to 15 monasteries around Yangon and every single one was
empty. She put the number of arrested demonstrators - monks and civilians - in the thousands.
`Ì know the monks are not in their monasteries, '' she said. ``Where are they? How many are dead?
How many are arrested?''
She said the true death toll may never be known in a Buddhist country where bodies are cremated.
``We're not going to find graves like they did in Yugoslavia ... We have seen few dead
bodies. The bodies are removed promptly. We don't know where they are being taken,''
Villarosa said.
Dissident groups have been collecting accounts from witnesses and the families of victims, and
investigating reports of dead bodies turning up at hospitals and cemeteries in and around Yangon.
The U.S. Campaign For Burma, a Washington-based pro-democracy group, says more than 100
people were killed in downtown Yangon after truckloads of government troops fired automatic weapons
last Thursday at thousands of demonstrators. It also claims that 100 students and parents were killed
the same day at a high school in Tamwe, in northeastern Yangon, after troops shot at them as school
let out.
The Democratic Voice of Burma, a Norway-based dissident news organization, has received reports of
soldiers burning protesters alive at the Yae Way cemetery crematorium on the outskirts of Yangon. The
group also shot video Sunday of a dead monk, badly beaten and floating face down in a Yangon river.
The Democratic Voice of Burma has put the death toll at 138, based on a list compiled by the 88
Student Generation, a pro-democracy group operating in Myanmar.
``This 138 figure is quite credible because it's based on names of victims,'' Aye Chan Naing, the chief
editor, told the AP Monday. `Ì also think the figure is accurate because of the pictures coming from
inside Burma. The way they were shooting into the crowds with machine guns means dozens of people
could have died.''
The Democratic Voice of Burma also estimates that about 6,000 demonstrators - including at least
1,400 monks from seven now-empty monasteries - are being held at makeshift detention centers set up
at universities, old factories and a race track in Yangon. There are already an estimated 1,100 political
prisoners languishing in Myanmar's jails.
The military junta did not respond to AP requests for comment Monday. It is impossible to
independently verify the death toll because Myanmar is virtually off limits to journalists.
Lars Bromley of the American Association for the Advancement of Science in Washington said his
agency has ordered up satellite images of four Myanmar cities, including Yangon, since the crackdown.
He said satellite imagery - along with clear skies and exact locations from witnesses - could help locate
massacre sites, and also give some sense of the military presence around cities and monasteries.
`Ìf there are several suspected burial sites, we could help narrow it down or identity the site,'' said
Bromley, who last week identified evidence that Myanmar's military destroyed border villages and
forcibly relocated ethnic minorities in eastern Myanmar last year. ``But we need a little information to go
on.''
Most analysts said the fallout from the protests was not surprising, given the regime's history of
brutality. It may be impossible to ever verify how many people are dead or detained.
``We cannot say exactly and we are unlikely to know for sure,'' Win Hlaing of the dissident group
National League for Democracy-Liberated Area said of the death toll. ``(But) the junta never declares
the real number of people killed.''
Myanmar's military also opened fire on the country's 1988 democratic uprising. Human Rights Watch
estimates that at least 3,000 protesters were killed, but other reports cite up to 10,000. The media,
diplomats and activists have been denied access to documents that could shed light on the shootings.
And so, to this day, the exact death toll remains shrouded in secrecy.
http://www.guardian .co.uk/worldlate st/story/ 0,,-6962910, 00.html

Monday, October 01, 2007 12:36 GMT
BURMA: China Has Much at Stake

Analysis by Antoaneta Bezlova
BEIJING, Oct 1 (IPS) - Jarring against a dearth of official news about the turmoil in Burma, the
‘Southern Weekend’ -- one of China’s more liberal official newspapers -- has chosen to run a lengthy
feature about an ethnic Chinese entrepreneur striking it rich in the jade business in that neighbouring
country.
But the feature was curiously apt. Describing the country as the "jade kingdom on earth"
where fortune is easily made as long as one is hard-working, the article effectively
perpetuated a centuries-old perception here of Burma here as a country of riches from which
successive Chinese dynasties commanded a tribute.
Tellingly, the weekender article steered around Burma’s current state of turmoil and the brutal
suppression by the military junta of peaceful demonstrations led by Buddhist monks.
The event eerily resembles China’s own suppression, in 1989, of student-led democracy protests. And
it comes at a time when Beijing is preparing to hold the 17th congress of its ruling Communist Party and
is wary of anything could jeopardise the country’s fragile social stability.
However much the official Chinese press chooses to ignore popular calls for political change in Burma,
China’s rulers have a long history of involvement in the country’s fortunes and hold a unique capacity to
influence its future.
Going back 800 years to the Yuan Dynasty, the Mongol rulers of China invaded Burma three times.
There were two more invasions by the succeeding Ming Dynasty. And under the sway of the last
imperial dynasty, the Qing, Burma came to be regarded as a vassal state whose kings were regularly
sending tributary missions to Beijing along with gifts of elephants.
This traditional patron-vassal relationship became fiercely ideological under the reign of China’s
communist Chairman Mao Zedong (1949-1976) when Beijing wanted to establish itself as the leader of
a world revolution and take over the leadership of the communist movement from Moscow.
Under Mao, China financed and trained long-running insurgencies over the whole of South-east Asia. In
Burma, it supported the now defunct Burmese Communist Party, which several times came close to
winning power.
Over the years the Chinese grew to dominate Burmese trade in many commodities, including rice.
Resentment sometimes exploded into anti-Chinese riots. Chinese shops and warehouses were
ransacked and Chinese homes burnt down.
Such anti-Chinese riots gave China an excuse to invade Burma in 1968. In an undeclared war, that was
little noticed because it took place during the Tet offensive in Vietnam, Beijing sent 30,000 heavily
armed troops who rapidly occupied swaths of the country and forced the government of Gen. Ne Win to
negotiate.
But the effort to spearhead a communist revolution across the region and the cost of subsidising large-
scale insurgencies like that in Burma had exhausted communist China -- itself impoverished and
starving.
The death of Mao in 1976 signalled the end of an era of ideological crusades and failed industrial
campaigns. China assumed a low profile in international affairs and concentrated on rebuilding relations
and gaining an economic foothold in the region.
Since 1990 China has been the only big country backing the military junta that rules Burma, supplying it
with aid and arms. Observers reckon Beijing has provided the generals with more than two billion
dollars worth of arms and ammunition. In return, China has received teak and gems, promises of
Burma’s oil and gas reserves through a planned pipeline and access to a large market for its cheap
consumer goods.
Around a million Chinese are said to have migrated to Burma, dealing in trade, constructing dams and
laying a road that, when ready, will stretch from the Chinese border across Burma to its shores. Isolated
by western countries, Burma’s rulers have become ever more dependent on trade with China. Two-way
trade doubled between 1999 and 2005 to 1.2 billion US dollars.
Protecting its investments and business interests, China has also come to play the role of Burma’s
staunchest supporter at the United Nations. It has consistently resisted action against Rangoon,
insisting that its behind-the-scenes political negotiations work better with the regime than imposing
sanctions.
While the international community deplored the bloodshed in Rangoon and other cities last week, China
blocked calls for a strong statement condemning Burma’s repressive actions. China’s U.N. ambassador
Wang Guangya told the media afterwards that the situation in Burma did not "constitute a threat to
international and regional peace", the formal threshold needed for Security Council action.
Yet despite appearances of inaction on Beijing’s part, foreign diplomats here believe China would seek
to exert pressure on the Burmese military to prevent a repetition of the 1988 massacre, when 3,000
peaceful protesters were killed by the army.

"The stakes are too high for China," said one Western diplomat. "They have been criticised for
remaining passive in Sudan for far too long and don’t want to have another Darfur crisis unfolding right
at their doorstep".
The approach of the 2008 Beijing Olympics has brought heightened international scrutiny on China and
its leaders are loath to see the preparations marred by any association with a Burmese massacre that
some are already calling the "Asian Darfur".
In meetings with Burmese leaders last month, Chinese diplomats were unusually forthright about the
possibility of violent suppression of peaceful protests that were gathering momentum in Rangoon and
other cities.
"China, as a friendly neighbour of Myanmar (Burma’s formal name as used by the junta), sincerely
hopes Myanmar would restore internal stability as soon as possible, properly handle issues and actively
promote national reconciliation, " the Xinhua News agency quoted state councillor Tang Jiaxuan as
telling visiting junta leader Gen. Than Shwe.
(END/2007)
http://www.ipsnews. net/news. asp?idnews= 39476
ယာေတာကသာေဴဗာ - သံဃာသရဏံဂစၥာမိ ဳက
မဵက္ေမႀာက္ေရးရာ - သူတိုႛအာေဘာ္
Tuesday, 02 October 2007 http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=585&Itemid=1
ယာေတာကသာေဴဗာ - သံဃာသရဏံဂစၥာမိ ဳကေပေတာ့ …
သံဃာသရဏံဂစၥာမိ ဳကေပေတာ့ …
ယာေတာကသာေဴဗာ
ေအာက္တိုဘာ ၂၊ ၂၀၀၇
ကိုဟိုဒင္းေရ …
လူကိုေခၾးသတ္တာသာမက သံဃာကိုေခၾးသတ္တာပၝ ကဵေနာ္တိုႛေတၾႛေနဳကရ႓ပီဗဵာ။
ဗမာဴပည္သမိုင္းမႀာ အဆိုးဆံုးအဴဖစ္ကို ကဵေနာ္တိုႛမဵက္ဴမင္ကိုယ္ေတၾႛ
ရင္ဆိုင္ေနရတာပၝလားဗဵာ။ ဒၝဗမာႎိုင္ငံမႀ ဟုတ္ပၝေလစ၊ ၂၁ရာစုမႀ ဟုတ္ပၝေလစ … လိုႛ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အ႒ကိမ္႒ကိမ္ ဴပန္ေမးေနမိေတာ့တယ္။
အဂႆလိပ္ကိုလိုနီအစိုးရလက္ထက္ ၁၉၃၆ခုႎႀစ္၊ မႎၨေလးအာဇာနည္ (၁၇)ဦး အေရးအခင္းမႀာ
သံဃာေတၾကို ပစ္သတ္တယ္ ဆိုတာ ရႀိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒၝေပမဲ့ အဲဒၝက ကိုလိုနီအစိုးရ၊ ဘာသာမတူ၊

လူမဵိႂးကၾဲဴပား၊ တဴခားတႎိုင္ငံက လာတဲ့နယ္ခဵဲႚေတၾ။ ေနာက္႓ပီး ဂဵပန္ဖက္ဆစ္ကာလတုန္းက
သံဃာေတာ္ေတၾကို ရိုက္တယ္၊ ႎႀက္တယ္ ဆိုတာရႀိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒၝဟာလည္း ဓေလ့ထံုးစံမတူ၊ လူမဵိႂး
ကၾဲဴပားတဲ့ တိုင္းတပၝးကဖက္ဆစ္ေတၾ။ အခုေတာ့ ရိုင္းပေလဗဵာ၊ ရာဇ၀င္ရိုင္း ပေလ။
ေရၿတိဂံုကုန္းေတာ္ေပၞမႀာ စစ္ဖိနပ္ေတၾ တခၾပ္ခၾပ္နဲႛတဲ့။ ေရႀးေခတ္က ဗမာအမဵိႂးသားေတၾ
အဂႆလိပ္ကိုလိုနီနဲႛ ရင္ဆိုင္ခဲ့ဳက တာကို မဳကားဖူးဳကေလေရာ့သလား။ ေရၿတိဂံုကုန္းေတာ္ေပၞမႀာ
ဖိနပ္မခ႗တ္တဲ့ အဂႆလိပ္ကို အေသခံ႓ပီးဓားနဲႛခုတ္ခဲ့တာေလ။ ကဵေနာ္တိုႛႎိုင္ငံသားေတၾ၊
ဗုဒၭဘာသာ၀င္ေတၾအေနနဲႛ ေရၿတိဂံုေစတီေတာ္႒ကီးနဲႛတကၾ ဘုရားေကဵာင္းကန္အားလံုးမႀာ
ဖိနပ္မစီးဳကဖိုႛ တိုင္းတပၝးကလူေတၾနဲႛ ဴပင္းဴပင္းထန္ထန္ တိုက္ပၾဲဆင္ခဲ့ရတဲ့ သမိုင္းရႀိခဲ့ပၝတယ္။
အဲဒီတုန္းက သတင္းစာေတၾ၊ ဇာတ္သဘင္ေတၾအပၝ ဒီကိစၤကိုအဴပင္းအထန္ဆန္ႛကဵင္ဳကလိုႛ
တႎိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အမဵိႂးသားေရးလႁပ္ရႀားမႁ႒ကီးဴဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒၝဟာ မေ၀းလႀေသးတဲ့သမိုင္း၊
စာနဲႛေပနဲႛ၊ ဓာတ္ပံု အေထာက္အထားနဲႛကိုရႀိတဲ့သမိုင္းဴဖစ္ပၝတယ္။ ဒၝနဲႛေတာင္မႀ အခု
ကိုယ့္ႎိုင္ငံသားက တိုင္းတပၝးသားထက္ ေတာင္ ပိုမိုက္ရိုင္းတာ ေတၾႛေနရပၝေရာ့လား။
ကိုဟိုဒင္းေရ …
ခင္ဗဵားလည္း ကဵေနာ္လိုပဲေနမႀာပၝ၊ အခုအခၝမႀာ ေရဒီယို၊ အင္တာနက္ေတၾေရႀႛမႀာထိုင္႓ပီး
လူဟာ တုန္ရီ ေနေအာင္ ေဒၝသေတၾဴဖစ္ေနရတယ္။ ခင္ဗဵားဆီကိုေရးတဲ့ ဒီစာမႀာ
ေဒၝသသံမဵားပၝသၾားရင္လည္း ခၾင့္လၿတ္ပၝ။ ဒီအခဵိန္ဟာ ကဵေနာ္တိုႛ ႎိုင္ငံသားေတၾ
တကယ့္ကို႒ကိတ္မႎိုင္ခဲမရ ေဒၝသေတၾဴဖစ္ဳက၊ မဵက္ရည္ေတၾကဵဳကတဲ့အခဵိန္ပၝ။
ေဴပာလိုႛေဴပာတာမဟုတ္ပၝဘူးဗဵာ။ ကဵေနာ္တိုႛႎိုင္ငံေတာ္က သံဃာေတာ္ေတၾေလာက္
ကိုယ္ကဵိႂးစၾန္ႛတဲ့၊ ႎိုင္ငံနဲႛအမဵိႂးသားကို ခဵစ္ဴမတ္ႎိုးတဲ့ သံဃာေတာ္၊ ဒၝမႀမဟုတ္
တဴခားဘာသာေရး၀န္ထမ္း ဘယ္ႎိုင္ငံမႀာမႀ မရႀိဘူးလိုႛခံစားမိတယ္ဗဵာ။ တဦးစ၊ တဖၾဲႛစေတာ့
ရႀိႎိုင္ေလာက္ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ အခုလို ေသာင္းလိုက္၊ သိန္းလိုက္ ပရိတ္ရၾတ္၊ ေမတၨာပိုႛ႓ပီး
ေသနတ္ေဴပာင္းေတၾကို ထိပ္တိုက္ ၀င္တိုးတဲ့ သာသနာ့၀န္ထမ္းမဵိႂး ဳကားေတာ္မဳကားဖူးပၝဘူးဗဵာ။
သူတိုႛကိုဳကည့္႓ပီး ဒၝယကာ၊ ဒၝယကာမေတၾ မဵက္ရည္ကဵဳက တာလည္း သဘာ၀ကဵပၝတယ္။
ကဵေနာ္တိုႛေတာင္မႀ ေတၾးလိုက္ရင္ ရင္ထဲမႀာဆိုႛနင့္နင့္႒ကီးခံစားရတာ မဟုတ္လား။
ရဲေဘာ္႒ကီးမႀတ္မိမႀာပၝ။ ဂဠႂန္ဆရာစံကို ဂုဏ္ဴပႂတဲ့ေလးခဵိႂး႒ကီးမႀာ
ဆရာ႒ကီးသခင္ကို္ယ္ေတာ္မိႁင္းက- " ရဂံုစံခဵစ္စရာ တပည့္တိုႛမႀာဴဖင့္၊ ဥံႂအရဟံ၊ သစၤာကတိေတၾနဲႛ၊
ဂဠႂန္သရဏံဂစၥာမိဳကေပေတာ့ …" လိုႛ အင္မတန္စိတ္တက္႐ကၾစဖၾယ္ ေရးခဲ့တာေလ။ ဒၝဟာ
ရတနာသံုးပၝးကို ဦးထိပ္ထားေဳကာင္း ဘုရားစာထဲက စာေဳကာင္းကို
အင္မတန္ေဴပာင္ေဴမာက္စၾာဴပင္႓ပီး ကိုယ္ေတာ္မိႁင္းဟန္ ဴပႂထားတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိပၝတယ္။
ဒၝကိုအခုေတာ့ ကဵေနာ္တိုႛက သူႛမူရင္းအတိုင္း "သံဃာသရဏံဂစၥာမိ …" လိုႛ ဴပန္ဆိုဳက၊
ရၾတ္မိ ဳကပၝတယ္။
ဒၝေပမဲ့ ကိုဟိုဒင္းေရ၊ အခုအဲဒီရတနာသံုးပၝးထဲက တပၝးကို စစ္ဖိနပ္ေတၾနဲႛကန္လားကန္ရဲႛ၊
ေခၝင္းရိုက္လားရိုက္ရဲႛ။ ဗမာစကားမႀ ဘုန္း႒ကီးေခၝင္းေခၝက္႓ပီးကန္ေတာ့တယ္ဆိုတာ
မႀတ္မိတယ္မဟုတ္လား။ နအဖကေတာ့ ဘုန္း႒ကီးေခၝင္းကို လႀိမ့္ကန္ ႓ပီးတာေတာင္ ဘုန္း႒ကီးက
ဴပန္၀န္ခဵေတာင္းပန္ခိုင္းေနေလရဲႛဗဵာ။ ေနာက္႓ပီး ဴမႂိႛလည္ေခၝင္က လမ္းမ႒ကီးေတၾေပၞမႀာ သံဃာ
ေတာ္ေတၾကို အမဲပစ္သလို စိမ္ေဴပနေဴပပစ္သတ္ေနတာကေရာ။ ဒီေကာင္ေတၾကို ရာသက္ပန္
ပတၨနိကၠႂဇၦန ကံေဆာင္ရမယ္။
ေဴပာရရင္ ကဵေနာ္တိုႛဒီေနႛရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဖိႎႀိပ္သူေတၾ၊ ကဵေနာ္ကေတာ့
ရန္သူလိုႛပဲတည့္တည္ေခၞမယ္ဗဵာ၊ ဒီေကာင္ေတၾဟာ ေတာ္ရံုရက္စက္တာမဟုတ္ဘူး။ သူတိုႛဟာ
အခုကိစၤကဵမႀ သူတိုႛရဲႛေဒၝသကို အႎိႁးဆၾခံရ႓ပီး စိတ္လိုက္မာန္ပၝေတၾ ေလ႖ာက္လုပ္ ေနတာ၊
ရႀက္ရမ္းရမ္းေနတာမဟုတ္ဘူးဗဵ။ သူတိုႛမႀာ လူထုအေပၞ ဒီလိုမတရားမညႀာတာ
ရက္ရက္စက္စက္လုပ္ဖိုႛဆိုတာဟာ ဗမာ ႎိုင္ငံမႀာ စစ္အုပ္စုရယ္လိုႛစေပၞလာကတည္းက

သူတိုႛေခၝင္းထဲမႀာ ရႀိခဲ့တဲ့အေတၾးအေခၞဴဖစ္တယ္။
သူတိုႛရဲႛဒီအေတၾးအေခၞကို ဗိုလ္ေန၀င္းက အာဏာတက္လာစဥ္မႀာ "ဓားဓားခဵင္း၊
လႀံလႀံခဵင္းရင္ဆိုင္မယ္" လိုႛေဳကဴငာ႓ပီး၊ ပလၴင္ေပၞက အဆင္းကဵေတာ့ "စစ္တပ္က
မႀန္ေအာင္ေသေအာင္ပစ္တယ္"…လိုႛ ကဵိန္စာတိုက္တာနဲႛ ေဖာ္ေဴပာခဲ့တယ္။ ဆိုလိုတာ
ဒၝဟာသူတိုႛရဲႛ အေသၾးထဲ အသားထဲမႀာ စိမ့္၀င္ေနတဲ့ အယူအဆဴဖစ္တယ္။ သူတိုႛေသမႀ
ဒီအယူအဆနဲႛ လုပ္ဟန္ကိုစၾန္ႛမႀာ။
ကဵေနာ္တိုႛဴပည္သူေတၾဟာ ဒီလိုေကာင္မဵိႂးေတၾကို ရင္ဆိုင္ေနရတာပၝ။ (ဒၝနဲႛမဵားေတာင္မႀ
တခဵိႂႛလူေတၾက ဗမာဴပည္ကလူေတၾ ေဳကာက္ေနဳကတယ္။ အေဳကာက္တရားက
ဖိစီးဴခင္းခံေနရတယ္ ဆိုတာမဵိႂးေဴပာဳကေသးတယ္ဗဵ)။
ခင္ဗဵားစဥ္းစားဳကည့္ပၝ ရဲေဘာ္႒ကီးရယ္။ အိမ္မႀာေနေတာ့ရိုက္႓ပီးဖမ္းတယ္၊
လမ္းေပၞထၾက္ေတာ့ ေသနတ္နဲႛပစ္တယ္။ ဒီေလာက္ ယုတ္မာရမ္းကားေနမႀေတာ့ လူေတၾအေနနဲႛ
သည္းခံႎိုင္စၾမ္းေတၾ ကုန္ဆံုးယံုမက ရရာလက္နက္နဲႛ ဴပန္ခဵခဵင္စိတ္ေတၾ ေပၞတာဆန္းသလားဗဵာ။
သူမဵားမေဴပာနဲႛ၊ ဴပည္ပမႀာေန႓ပီး အင္တာနက္ကသတင္းေတၾကို ဖတ္ေနရတဲ့
ကဵေနာ္တိုႛခင္ဗဵားတိုႛကိုပဲ လက္ထဲရႀိတဲ့ ေမာက္စ္ကို ကိုင္႓ပီးေမာ္နီတာေပၞက စစ္သားေတၾပံုကို
ပစ္္ေပၝက္ခဵင္တဲ့ဆႎၬေတၾေပၞတယ္မဟုတ္လား။ တကယ္ လိုႛသာ အနီးအနားမႀာ
လက္နက္လၾယ္လၾယ္ရႎိုင္ရင္ လက္နက္ကိုင္ ပုန္ကန္မႁအမဵိႂးမဵိႂးေပၞေပၝက္တာ ဳကာလႀေရာ့မယ္၊
ဆိုလိုတာ အခုလိုဴဖစ္ေနမႀေတာ့ ဴပည္သူေတၾဘက္က ဘာပဲလုပ္လုပ္ တရားတယ္ဆိုတာပဲ
ေရာင္းရင္း႒ကီးေရႛ။ ဒီေကာင္ေတၾကို ခဲနဲႛဴပန္ေပၝက္၊ တုတ္နဲႛဴပန္ရိုက္လည္း တရားတယ္၊ ေခဵာင္းရိုက္၊
ေခဵာင္းထုလည္း တရားတယ္။ ေသနတ္ရႀာေတၾႛလိုႛ ေသနတ္နဲႛဴပန္ပစ္၊ လက္လုပ္ဗံုးနဲႛထုရင္လည္း
ကဵေနာ္ေတာ့ လက္ခုပ္တီးမယ္ဗဵာ။
ဴပည္သူေတၾကို ဒီလုိလုပ္ေအာင္တၾန္းပိုႛတာဟာ အုပ္စိုးသူေတၾဴဖစ္တယ္။
လမ္းေပၞေလ႖ာက္ေနသူကို ေသနတ္ကိုင္ေစတာဟာ အုပ္စိုးသူပဲ။ ဒီအခဵက္ကို
ဒီေနႛဗမာဴပည္အဴဖစ္အပဵက္က ထပ္႓ပီး အတည္ဴပႂေပးတယ္လိုႛပဲ ေဴပာရမယ္။
ဒၝဟာသမိုင္းနဲႛဆိုင္တဲ့ မႀတ္တမ္းတင္ရမယ့္ အေရး႒ကီးအခဵက္ပဲ။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲႛေတာ့ ကဵေနာ္ေဴပာရဲတယ္ဗဵာ ကိုဟိုဒင္း။
ကဵေနာ္တိုႛႎိုင္ငံမႀာ သာသနာတည္႓မဲတယ္ဆိုရင္ ဒၝဟာ ဗိုလ္ သန္းေရၿတိုႛက ပုဂံမႀာ
ေမ႖ာ္စင္႒ကီးေဆာက္တဲ့ကုသိုလ္မဵိႂးေဳကာင့္ လံုး၀မဟုတ္ဘူး။ ေဟာဒီလို မဵက္ရည္အသၾယ္သၾယ္နဲႛ
လက္အုပ္ ခဵီေနတဲ ဒၝယကာ၊ ဒၝယိကာမေတၾရဲႛ အဳကားမႀာ ေသနတ္ေဴပာင္းေတၾရႀိရာကို
ေမတၨာသုတ္ရၾတ္ရင္း ႐ကၾခဵီသၾားဳကတဲ့ သံဃာေတာ္အရႀင္ဴမတ္ေတၾေဳကာင့္ပဲဗဵ။
ဘယာေဘးကၾာေ၀းဳကပၝေစ။ ။

ဗဳသ - ေရႀႛေဴခလႀမ္း ကိုသာ စဥ္းစားဳကစိုႛ
ေရႀႛေဴခလႀမ္း ကိုသာ စဥ္းစားဳကစိုႛ

ဗဳသ
ေအာက္တိုဘာ ၂၊ ၂၀၀၇
ဒီေနႛ ဗမာဴပည္ရဲႛႎိုင္ငံေရး ဇာတ္ခံုေပၞမႀာ မဵက္ႎႀာဖံုးေတၾခ႗တ္၊ သံခဵပ္အကႆဵီေတၾ၀တ္လိုႛ
ကဵားနဲႛဆင္လယ္ဴပင္မႀာ ေတၾႛဳက႓ပီ ဴဖစ္ပၝတယ္။
နင္တန္-နင္တန္ ပန္းကန္ကၾဲဆိုသူေတၾ၊ နအဖေပးသေလာက္ကို အရင္ယူထားပၝဆိုသူေတၾ၊
ေညာင္ႎႀစ္ပင္ကို ေအာင့္ကာနမ္း ထားပၝဆိုသူေတၾ ဳကက္ေပဵာက္ငႀက္ေပဵာက္ ေပဵာက္ကုန္ဳက႓ပီ။
တကယ့္မင္းသားနဲႛ တကယ့္ဘီလူးတိုႛ ခဵဳကေတာ့မႀာမိုႛ လူဴပက္ေတၾ
ကားလိပ္ဳကားထဲေရာက္ကုန္ဳကတာဴဖစ္တယ္။ အခုဟာက နတ္ဓားေတၾ၊ ဇာတ္ဓားေတၾနဲႛ
ခုတ္တာမဵိႂးမဟုတ္ဘူး။ တကယ့္ဓား၊ တကယ့္လႀံေတၾနဲႛ ခဵဳကေတာ့မႀာ။
႒ကံ့ဖၾံႚေတၾ၊ စၾမ္းအားရႀင္ေတၾေတာင္မႀ ကာလတခုအားဴဖင့္ေတာ့ ၀ပ္သၾား၊ အ႓မီးကုပ္သၾား႓ပီ။
တေလ႖ာက္လံုးသူကခဵည့္ တဖက္သတ္ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့တဲ့ နအဖဟာ
ခံစစ္ဘ၀ေရာက္စဴပႂေန႓ပီ။ အနည္းဆံုး ႎိုင္ငံေရးအရေတာ့ ခံစစ္လံုးလံုးဴဖစ္သၾား႓ပီ။
ဒၝေဳကာင့္နအဖဟာ လက္နက္ကုန္ ထုတ္သံုးဖိုႛဴပင္လာတယ္။ သူစုေဆာင္းလိုႛရသမ႖အင္အားေတၾ
အားလံုး ဆၾဲေခၞေနတယ္။ မဆလဖိုင္တၾဲစင္ေပၞမႀာ ဖံုတင္၊ ပင့္ကူဴမႀင္ယႀက္ေနတဲ့ သခင္တင္ဴမ၊
ဦးခဵစ္လိႁင္စသူေတၾကို ဖုတ္ဖက္ခၝ ပၾဲထုတ္ လာတယ္။ ေနာက္တန္းကိုဴပန္ေခၞ႓ပီး
ဳကပ္ပူထိုးေပးေနရတဲ့ ႒ကံႛဖၾံႚေတၾ၊ စၾမ္းအားရႀင္ေတၾကို ဘယ္ေတာ့မန္းမႁတ္႓ပီး တၾန္းပိုႛအုန္း မလဲ
မသိဘူး။
တကယ္က ႎိုင္ငံတႎိုင္ငံမႀာ သံဃာေတာ္ေတၾေတာင္ အရိုက္အႎႀက္ခံဳကရတယ္၊
ဘုရားသားေတာ္မဵားကအစ ဆႎၬဴပ ဳကတယ္၊ ဆိုတာေတၾဟာ မေကာင္းတဲ့ကိစၤေတၾပဲ။ ဒၝေပမဲ့
အခုေတာ့ ဒၝမဵိႂးေတၾေပၞလာတာကိုပဲ ဒီႎိုင္ငံသားေတၾဟာ ၀မ္းသာ အားတက္ေနဳကတယ္။
လမ္းေဘးက ဒကာ၊ ဒၝယကာမေတၾဟာ ဆႎၬဴပသံဃာေတာ္မဵားကို ကန္ေတာ့ရင္း
လက္အုပ္ခဵီထားတဲ့ လက္ဖမိုးေတၾအေပၞမႀာ ၀မ္းသာမဵက္ရည္ေတၾ တေပၝက္ေပၝက္ကဵေနတယ္။
လူေတၾဟာ အလုပ္ပဵက္၊ အကိုင္ပဵက္ဴဖစ္ရတာကို ေကဵနပ္ေနဳကတယ္။ ဒၝေတၾဟာ
ဘာေဳကာင့္လဲလိုႛ ဒီႎိုင္ငံကဘယ္သူႛကိုပဲေမးေမး လူတိုင္းက "၁၉ႎႀစ္ရႀိ႓ပီ… " လိုႛ
တညီတႌၾတ္တည္း ေဴဖဳကမႀာ။
ဴပန္ဳကည့္လိုက္ရင္ အတိုက္အခံေတၾဘက္က တေလ႖ာက္လံုးတင္လာတာဟာ
ႎႀစ္ဘက္ေတၾႛဆံုေဆၾးေႎၾးေရးပဲ။ ဒၝကို န၀တ- နအဖတိုႛက မသိကဵိႂးႎၾံဴပႂ႓ပီး အတိုက္အခံေတၾကို
တဘက္သတ္လက္နက္ခဵခိုင္းေနတယ္။ (၁၉၄၈ခုႎႀစ္က စတင္ဴဖစ္ပၾားခဲ့တဲ့ ဴပည္
တၾင္းစစ္မႀာလည္း ဒီလိုပဲ တဘက္က ေတၾႛဆံုေဆၾးေႎၾးေရးတင္ေနရက္နဲႛ စစ္အုပ္စုနဲႛ
အဲဒီတုန္းကတသားတည္း ဴဖစ္ေနတဲ့ ဆိုရႀယ္လစ္ပၝတီအုပ္စုက အဴပႂတ္တိုက္ေရးနဲႛ

လက္နက္ခဵေရးပဲ ေ႐ကၾးေဳကာ္ခဲ့တာကို သတိရစရာဴဖစ္တယ္)။

နအဖဘက္က ေတၾႛဆံုေဆၾးေႎၾးတာ မလုပ္ပဲ သူတိုႛရဲႛလမ္းဴပေဴမပံုအတိုင္း
ဆက္သၾားေနလိုႛကေတာ့ လူထုဆႎၬဴပပၾဲေတၾ မရပ္မစဲ၊ တ႓ခိမ္း႓ခိမ္း ဴဖစ္ေနအုန္းမႀာပဲ။
အစဴပႂတာဟာ ေလာင္စာဆီကိစၤ၊ ကုန္ေစဵးႎႁန္းကိစၤ၊ စာေမးပၾဲကိစၤ၊ အမဵိႂးမဵိႂးဴဖစ္ႎိုင္တယ္။ ဒၝေပမဲ့
ေနာက္ဆံုး ကဵရင္ေတာ့ စစ္အာဏာရႀင္ စနစ္ဖဵက္သိမ္းေရး၊ ဒီမိုကေရရရႀိေရး
တိုက္ပၾဲ႒ကီးေတၾအဴဖစ္ အသၾင္ေဴပာင္းသၾားေတာ့တယ္။ လမ္းအားလံုးဟာ ေရာမဴမိႂႚ႒ကီးကို
ဦးတည္ေနတယ္ဆိုတာလိုပဲ။ ႎိုင္ငံေရးပၝး၀လႀတဲ့ ဗမာဴပည္သူေတၾဟာ အေပၞယံေဖာ္ဴပတာေရာ၊
ေအာက္ခံအေဳကာင္းရင္းကိုပၝ ေကာင္းေကာင္းဴမင္ႎိုင္စၾမ္းရႀိတယ္။
အခုဆိုရင္ တိုက္ပၾဲ၀င္ေနသူေတၾေရာ၊ မ၀င္ေသးတဲ့လူေတၾအပၝ၊ သံဃာ၊ ေကဵာင္းသား၊
၀န္ထမ္း၊ စစ္သား၊ အားလံုးဟာ ေ႐ကၾးေဳကာ္သံအမဵိႂးမဵိႂးကို တင္လာစဴပႂေနဳကတယ္။
ဘာပဲေဴပာေဴပာ နအဖနဲႛအတိုက္အခံေတၾႛဆံုေဆၾးေႎၾးေရး ဆိုတာကိုေတာ့
နအဖကလၾဲရင္ဘယ္သူမႀမဴငင္းပယ္ဳကဘူး။ ေ႐ကၾးေဳကာ္သံကိုသာ ထုတ္ထား႓ပီး
အဲဒၝကိုအေကာင္အထည္ေပၞေအာင္ ဘာမႀမလုပ္ ရင္ေတာ့ ဆႎၬပၝသည္ဴဖစ္ေစ၊ မပၝသည္ဴဖစ္ေစ၊
ဒၝဟာ သ႒ကႆန္အေဴမာက္ဴဖစ္ေနမႀာပဲ။
လမ္းစဥ္တရပ္ခဵ႓ပီး႓ပီဆိုရင္ အဲဒၝကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္ရမယ္။ ကိုယ့္ ေကဒၝေတၾကို
ေအာက္ေဴခအထိ စၾမ္းစၾမ္းတမံ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခိုင္းရမယ္။ ကိုယ့္ပတ္၀န္းကဵင္မႀာ
တိုက္ပၾဲရယ္လိုႛေပၞလာရင္ ဘယ္လိုေပၝင္းစပ္ ပၝ၀င္ရမလဲ စဥ္းစားရမယ္။
ဒီေနႛမႀာ တိုက္ပၾဲကိုဘယ္လိုဆက္လက္သယ္ေဆာင္ရမလဲ၊ နအဖက အဳကမ္းဖက္ဴဖိႂခၾဲလာရင္
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ စတာေတၾကို စဥ္းစားရတဲ့အခိဵန္ေရာက္ေန႓ပီ။ သံဃာေတာ္ေတၾ
ဒၝေလာက္လမ္းေပၞတက္ေနလႁပ္ရႀားေနတာ လူေတၾဘာလိုႛမပၝ၀င္ေသးတာလဲလိုႛ
ေမးဳကတာလည္း မနည္းဘူး။
ဒီလိုဴဖစ္ရတာရဲႛ အဓိကအေဳကာင္းရင္းတခုက လူေတၾကိုစည္းရံုးေရႀႛေဆာင္မယ့္လူ၊
ဒၝမႀမဟုတ္ အဖၾဲႛ အစည္းမရႀိေသးတာပဲ။ သံဃာဆိုတာက ဘာပဲေဴပာေဴပာ သူႛစာသင္တိုက္၊
သူႛေကဵာင္း စသဴဖင့္ စည္းရံုးဖၾဲႛစည္းမႁေလးေတၾ ရႀိ႓ပီးသားလိုဴဖစ္ေနတယ္။
လူထုမႀာေတာ့ တကၠသိုလ္ေတၾကလဲ ကၾဲ႒ကဲ၊ ဴမႂိႛစၾန္ဴမိႂႛဖဵားေရာက္ေနဳကတယ္။
ကိုမင္းကိုႎိုင္တိုႛလို လူေတၾကိုဖမ္း၊ မမိေသးသူေတၾလဲေရႀာင္တိမ္းေနဳကရလိုႛ
မင္းေလာင္းေမ႖ာ္ရမလိုလိုဴဖစ္ေနတယ္။ သံဃာေတာ္ေတၾေနာက္က
လိုက္ဖိုႛပဲရႀိသလိုလိုဴဖစ္ေနတယ္။ ဒၝေပမဲ့ ဒၝဟာယာယီပဲဴဖစ္မယ္။
လူထုဟာေခၝင္းေဆာင္မယ့္လူမရႀိရင္ သူတိုႛဖာသာေခၝင္းေဆာင္ရႀာ ေခၝင္းေဆာင္တင္႓ပီး တိုက္မႀာ။
စိတ္ခဵ။
နအဖကိုေစ့စပ္ေရးစာပၾဲ၀ိုင္းေပၞေရာက္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
ေဳကဴငာခဵက္ထုတ္တာေလာက္နဲႛ စစ္ဗိုလ္ခဵႂပ္ေတၾ စာပၾဲ၀ိုင္း ဆီကိုေရာက္လာမလား။
ကမၲာ့အ၀န္းအ၀ိုင္းကေဴပာရံုနဲႛ အတိုက္အခံေတၾနဲႛ ေတၾႛဆံုစကားေဴပာပၝ့မလား။ ၁၉ႎႀစ္ေကဵာ္
အေတၾႛ အဳကံႂက ဒၝကိုစိတ္ကူးယဥ္ေနလိုႛမရေဳကာင္း ရႀင္းရႀင္းလင္းလင္းဴပသ႓ပီး႓ပီ။
ရန္သူနဲႛေစ့စပ္ေဆၾးေႎၾးတယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္အင္အားကို ရန္သူကဴမင္မႀ ကိုယ့္ကို
ေလးေလးစားစားဆက္ဆံမႀာဴဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ စကားကို အေလးထားနားေထာင္မႀာဴဖစ္တယ္။
ဗိုလ္ခဵႂပ္ေအာင္ဆန္းနဲႛ ဖဆပလအဖၾဲႛ႒ကီးက ႓ဗိတိသ႖ကိုလိုနီနဲႛ လၾတ္လပ္ေရးရဖိုႛ ေဆၾးေႎၾးတာ
ေအာင္ဴမင္ရတဲ့အေဳကာင္းရင္းမႀာ အမဵိႂးမဵိႂးေသာသပိတ္႒ကီးေတၾနဲႛ ဗမာဴပည္သားေတၾဟာ
တစိတ္တ၀မ္းတည္းရႀိ ေဳကာင္း၊ လၾတ္လပ္ေရးကို မရ ရတဲ့နည္းနဲႛတိုက္ယူမႀာဴဖစ္ေဳကာင္း
ပိုင္းဴဖတ္ခဵက္ေတၾ ေဖာ္ဴပေနတာဟာ အဓိကဴဖစ္တယ္။
အဲဒီတုန္းက သပိတ္ေတၾသာမက ပဵဥ္းမနားက လယ္သမားသူပုန္၊ ထန္းတပင္က
ဆန္လုပၾဲစတဲ့ အဂႆလိပ္အုပ္စိုးမႁကို ခပ္ဳကမ္းဳကမ္း ဆန္ႛကဵင္ဴပတာေတၾလည္းရႀိတယ္။ ေနာက္႓ပီး
ဴပည္သူႛရဲေဘာ္၊ တပ္နီစတဲ့ လက္နက္ကိုင္ႎိုင္ေအာင္ ေလ့ကဵင့္တဲ့အဖၾဲႛေတၾကလည္း

ဴမႂိႛ႒ကီးေတၾမႀာ ရင္ေကာ့စစ္ေရးဴပေနဳကတာ။ သာမန္လူထုထဲမႀာကိုပဲ အေလးမတာ၊
ကာယဗလေလ့ကဵင့္တာ၊ လက္ေ၀ႀႛထိုးတာေတၾ ေခတ္စားေနတာ။ ဒၝေတၾအားလံုးဟာ
ဒုတိယကမၲာစစ္ဒဏ္ေဳကာင့္ ႎႀာႎႀပ္႓ပီး ထ လာတဲ့ လန္ဒန္ကေခၝင္းေဆာင္ေတၾကို ဗမာ လူထုက
စစ္ေရးနဲႛပၝ႓ခိမ္းေဴခာက္ေနတာဴဖစ္ပၝတယ္။ တကယ္ကဵ အဂႆလိပ္က လန္ဒန္စာပၾဲ၀ိုင္းမႀာ
ကိုယ္တင္ဴပတာက ကဵိႂးေဳကာင္းဆီေလဵာ္မႁရႀိတာသက္သက္ေဳကာင့္မဟုတ္ဘူး။
လူထုအင္အားသာ မဴပႎိုင္ရင္ ဘာေတၾ၊ ဘယ္လိုေဴပာလိုႛမႀ မရဘူးပဲ။
တရုတ္ဴပည္ကို ဂဵပန္ကကဵႃးေကဵာ္ေတာ့ ခဵန္ေကရႀိတ္အစိုးရဟာ ဂဵပန္ကိုမတိုက္ပဲ
အီးေယာင္၀ၝးလုပ္ေနတယ္။ ဒၝ့အဴပင္ ဴပည္ တၾင္းစစ္ကိုပဲမဲတိုက္ေနတယ္။ ဒီအခၝမႀာ
ခဵန္ေကရႀိတ္ကို ဖက္ဆစ္ဂဵပန္တၾန္းလႀန္ေရး ေဆၾးေႎၾးတဲ့စာပၾဲ၀ိုင္းေရာက္လာဖိုႛအတၾက္
ကၾန္ဴမႃနစ္ေတၾဟာ လူထုနည္းနဲႛ ဆႎၬဴပပၾဲ႒ကီးေတၾကဵင္းပ၊ ခဵန္ေကရႀိတ္ရဲႛ တပ္ထဲက
ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီးႎႀစ္ေယာက္ကို ဖဲ့ထုတ္ဖိအားေပး ေတာ့မႀ ခဵန္ေကရႀိတ္ဟာ စာပၾဲ၀ိုင္းကိုေရာက္လာတဲ့
အဴဖစ္အပဵက္ရႀိဖူးတယ္။
နအဖေခၝင္းမာတာ ႓ဗိတိသ႖ကိုလိုနီ၊ ခဵန္ေကရႀိတ္၊ စသူေတၾထက္မေလဵာ့ပၝဘူး။
ဒၝေဳကာင့္ ဗမာဴပည္မႀာ ဒီေနႛေပၞေပၝက္ေနတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မဵားနဲႛ လူထုေတၾရဲႛ
တိုက္ပၾဲေတၾဟာ မူသေဘာ တရားအရ မႀန္ကန္ရုံ မက နည္းနာအားဴဖင့္လည္း မႀန္ကန္တယ္။
အေဴခအေနရဲႛလိုအပ္ခဵက္အရ သဘာ၀ကဵစၾာ ေပၞေပၝက္လာတာ ဴဖစ္တယ္။ အခုအခၝမႀာ
ဒီတိုက္ပၾဲေတၾေပၞေပၝက္တာမႀန္သလား၊ မႀားသလား၊ တဴခားနည္းနဲႛ တိုက္ရင္မဴဖစ္ဘူးလား
စသဴဖင့္ ဴငင္းခံုေနဖိုႛမလိုေတာ့ဘူး။ အခုဆက္ေဴပာဳက၊ ေဆၾးေႎၾးဳကရမႀာဟာ
တိုက္ပၾဲကိုဘယ္လိုဆက္သယ္ေဆာင္မလဲ၊ ဴပည္သူလူထု႒ကီး တရပ္လံုး ပၝလာေအာင္
ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာပဲ။ ။

အရႀင္ဉာဏိက - လၾတ္လပ္တဲ့သူ
လၾတ္လပ္တဲ့သူ
အရႀင္ဉာဏိက
စက္တင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၀၇
“Give Me Liberty or Give Me Death”.
American Revolutionary War တနည္းအားဴဖင့္ American War of Independence လုိႛ
မႀတ္တမ္းတင္ဳကတဲ့ အေမရိကန္ႎုိင္ငံ လၾတ္လပ္ေရးတုိက္ပၾဲ ၀င္စဥ္ကာလက "ပစ္ထရစ္ ဟင္နရီ"
ေဴပာဳကားတဲ့ စကားတစ္ခၾန္းပၝ။ ကမၲာအရပ္ရပ္ရႀိ လၾတ္လပ္ေရးအတၾက္ တုိက္ပၾဲ၀င္ေနဳကတဲ့
ေတာ္လႀန္ေရးသမားမဵားအားလုံး၊ အဖိႎႀိပ္ခံလူထုအေရး အသက္ေသၾးေခ႗း စေတးေပးဆပ္ကာ
ေတာင္းဆုိေနဳကတဲ့သူေတၾ အားလုံး ဒီစကားကုိ ဳကားဖူးဳကမႀာပၝ။
ဴမန္မာဴပည္ကုိ အဂႆလိပ္အုပ္စုိးစဥ္ကလည္း "က႗န္သေပၝက္တစ္ေယာက္အဴဖစ္
အသက္ရႀင္ေနရတာထက္ ေသရတာမႀ ဴမတ္ေသးတယ္" ရယ္လုိႛ လၾတ္လပ္ေရးအတၾက္
တုိက္ပၾဲ၀င္စိတ္ဓာတ္နဲႛ ဴမန္မာ့အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းမဵားလည္း အလားတူစကားမဵႂိးကုိ
ေဴပာခဲ့ဖူးဳကပၝတယ္။
ငယ္စဥ္က သမုိင္းစာအုပ္ထဲမႀာ ဒီစကားမဵားကုိ ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ ဘာေဳကာင့္
ေတာ္လႀန္ေရးေခၝင္းေဆာင္ေတၾက ဒီစကားမဵႂိးေဴပာခဲ့ဳကတာလဲ။ လၾတ္လပ္မႁဆုိတာ
ဘ၀ရပ္တည္မႁအတၾက္ ဘယ္ေလာက္အေရး႒ကီးလုိႛ ခုလုိစကားမဵႂိးကုိ ဆုိခဲ့ဳကတာပၝလဲ။
အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဴပည့္ဴပည့္၀၀ နားမလည္ခဲ့ပၝဘူး။ သုိႛေပမယ့္ ဒီစကားထဲမႀာ
ခၾန္အားတစ္ခုခုပၝေနသလုိပဲ ဆုိတာကုိေတာ့ ခံစားခဲ့မိတယ္။ က႗န္ဴဖစ္ရတာ မေကာင္းဘူး
ဆုိတာေလာက္ေတာ့ နားလည္ခဲ့တယ္။ အရၾယ္ရလာလုိႛ အသိဉာဏ္ရင့္လာတာနဲႛအမ႖ ဒီစကားကုိ
ပုိမုိနားလည္လာတယ္။
"က႗န္"ဆုိတာ ခဵႂပ္ခဵယ္မႁေအာက္မႀာ ေနေနရတာ။ အခဵႂပ္အခဵယ္ဆုိတာ

ကဵဥ္းကဵပ္တဲ့အရာ၊ လူႛစၾမ္းရည္ကုိ ပိတ္ပင္တားဆီးတဲ့အရာ၊ လူသားတစ္ေယာက္ရႚဲ
ရပုိင္ခၾင့္ေတၾကုိ ခဵႂိးႎႀိမ္ဖဵက္ဆီးတဲ့အရာလုိႛ နားလည္မိတယ္။ အတားအဆီး အခဵႂပ္အေႎႀာင္မႀန္သမ႖
ဘယ္အတားအဆီး အခဵႂပ္အေႎႀာင္မႀ ေကာင္းကဵႂိးမေပးဘူးလုိႛလည္း ခံယူမိတယ္။ ဒၝေဳကာင့္
အတားအဆီး အခဵႂပ္အေႎႀာင္ဆုိလ႖င္ သူႛသေဘာတရားကုိ မဆုိထားနဲႛ၊ ဒီစကားကုိ ကုိယ္စားဴပႂ

ေဖာ္ဴပတဲ့ "အတားအဆီး အခဵႂပ္အေႎႀာင္" ဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိေတာင္မႀပဲ မလုိလားမႎႀစ္သက္
ဴဖစ္မိတယ္။
ေပးတာယူ၊ ခုိင္းတာလုပ္၊ ေက႗းတာစား၊ တရား၏ မတရား၏စသည္ ဘာတစ္ခုမႀ
အပုိမစဥ္းစားတဲ့ က႗န္စိတ္ဓာတ္ရႀိသူေတၾက လၾတ္လပ္မႁတန္ဖုိးကုိ နားလည္ႎုိင္မႀာ မဟုတ္လုိႛမုိႛ
လၾတ္လပ္မႁဆုိတာကုိ မုန္ႛဟင္းခၝးတစ္ပၾဲေလာက္မႀ တန္ဖုိးထားခဵင္မႀထားမယ္။ ေနာက္႓ပီး
အရႀင္သခင္ ေနရာကုိ အဓမၳရယူထားသူတုိႛအတၾက္ေတာ့ ဟုိဘက္လၾန္ေနတဲ့
လၾတ္လပ္မႁမဵႂိးရေနလုိႛ လၾတ္လပ္မႁတန္ဖုိးကုိ ေကာင္းေကာင္းနားလည္လ႖င္မႀ နားလည္လိမ့္မယ္။
ကုိယ္လုပ္ခဵင္တုိင္း လုပ္ေနရလုိႛ နားမလည္ဟန္ ေဆာင္ေနတာလည္း ဴဖစ္ႎုိင္ပၝတယ္။
အသိဉာဏ္ရႀိ႓ပီး လူသားစိတ္ဓာတ္ ရႀိသူတုိင္းကေတာ့ လၾတ္လပ္မႁကုိ လုိခဵင္တယ္။
႓ငိမ္းခဵမ္းတာကုိ ဴမတ္ႎုိးတယ္။ မ႖တတာကုိ သေဘာကဵတယ္။ လၾတ္လပ္မႁကုိ
ခဵစ္တတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္ ဆုိတာ လူသားတုိႛရဲႚ အေဴခခံစိတ္ဓာတ္၊ ေမၾးရာပၝ စိတ္ဓာတ္ပၝ။
ဒီစိတ္ဓာတ္ဟာ ဇာတိစိတ္ဴဖစ္သလုိ အႎၨိမ - အဆုံးပန္းတုိင္စိတ္ လည္းပဲဴဖစ္တယ္။ သံသရာက
ထၾက္ေဴမာက္ေရး ၀ိမုတၨိသုခဆုိတာ ဆင္းရဲေတၾကေန၊ အခဵႂပ္အေႎႀာင္၊
အကန္ႛအသတ္အားလုံးကေန လၾတ္ေဴမာက္မႁကုိ ဆုိလုိဴခင္းဴဖစ္တယ္။ လူသားတုိင္း
လူသားတုိင္းမႀာ အဴခားအဴခားေသာ ဴပင္ပသူေတၾရဲ့ အခဵႂပ္အေႎႀာင္ေတၾကေန
လၾတ္လပ္ေအာင္႒ကိႂးစားဖုိႛ လုိသလုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဴပန္လည္ခဵႂပ္ေႎႀာင္တဲ့ အခဵႂပ္အေႎႀာင္ကေန
လၾတ္ေဴမာက္ေအာင္လည္း ႒ကိႂးစားအားထုတ္ဖုိႛ လုိတယ္။
လၾတ္လက္မႁေအာက္မႀာသာ ဴပည့္၀တဲ့ ေပဵာ္ရၿင္မႁရႀိတယ္။ စစ္မႀန္တဲ့ ႓ငိမ္းခဵမ္းမႁရႀိတယ္။
သာယာတဲ့ ဘ၀ရသ ကုိလည္း ခံစားႎုိင္တယ္။ လၾတ္လပ္မႁဆုိတာ တစ္ဦးပုိင္ တစ္ဖၾဲႛဆုိင္
အရာလည္းမဟုတ္ဘူး။ လူသားတုိင္းနဲႛ ဆုိင္တဲ့အရာဴဖစ္တယ္။ လူသားတုိင္းလည္း
ပုိင္ဆုိင္ခၾင့္ရႀိတယ္။ အမဵားနဲႛဆုိင္တဲ့အရာဴဖစ္လုိႛ အားလုံး ခံစားသုံးေဆာင္ႎုိင္သလုိ
အားလုံးမႀာလည္း လၾတ္လပ္မႁနဲႛႎၾယ္တဲ့ တာ၀န္ရႀိတယ္။
ဒီတာ၀န္ကေတာ့ ရႀိ႓ပီးသားလၾတ္လပ္ေရးဆုိလ႖င္ တာရႀည္တည္တန္ႛေအာင္
ေစာင့္ေရႀာက္ထိမ္းသိန္းဖုိႛနဲႛ မရႀိေသးတဲ့ လၾတ္လပ္ေရးဆုိလ႖င္လည္း ရႀိေအာင္ရေအာင္
႒ကိႂးစားဖုိႛတာ၀န္ဴဖစ္တယ္။ လူသားတစ္ေယာက္ဴဖစ္လာလ႖င္ ဥပေဒအရ
လုိက္နာရမည့္တာ၀န္ရႀိသလုိ စာနဲႛေပနဲႛ ဥပေဒအဴဖစ္ သတ္မႀတ္မထားေပမယ့္
ယဥ္ေကဵးတဲ့လူႛဴဖစ္စဥ္အရ အလုိလုိ လုိက္နာထိန္းသိမ္းရမည့္ ဥပေဒသေတၾလည္း ရႀိတယ္။
ကုိယ့္အသိနဲႛကုိယ္ ယူရမည့္တာ၀န္ေတၾလုိႛလည္း ဆုိႎုိင္ပၝတယ္။
သတ္မႀတ္ဴပႉာန္းထားတဲ့ ဥပေဒေတၾက လုိက္နာရမႀာ အကန္ႛအသတ္ရႀိတယ္။
လူႛယဥ္ေကဵးမႁအရ၊ လူႛအသိဉာဏ္အရ လက္ခံရတဲ့ ဒီယဥ္ေကဵးမႁ ဥပေဒသေတၾမႀာေတာ့
အကန္ႛအသတ္မရႀိဘူး။ အသိဉာဏ္ဴမင့္လ႖င္ ဴမင့္သေလာက္ တာ၀န္ယူတတ္မႁအပုိင္းက အလုိလုိ
ဴမင့္လာတာမဵႂိးပၝ။ ႓ငိမ္းခဵမ္းမႁကုိ ထိန္းသိမ္းကာကၾယ္ရမည့္တာ၀န္က ဒီအထဲမႀာ ပၝ၀င္ပၝတယ္။
ကုိယ္ကုိယ့္ကုိ အသိဉာဏ္ အဆင့္ဴမင့္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္လုိႛ ခံယူလ႖င္ စာနဲႛေပနဲႛ
သတ္မႀတ္မထားတဲ့ ခုလုိတာ၀န္ကုိ ကုိယ့္အသိဉာဏ္နႛဲကုိယ္ ထမ္းေဆာင္ဖုိႛလုိတယ္။
သူမဵားတုိက္တၾန္းလုိႛ တာ၀န္ယူရတာ၊ ခုိင္းလုိႛလုိက္နာဴပႂလုပ္ရတာထက္
ကုိယ့္အသိနဲႛကုိယ္ လုပ္ရတဲ့ တာ၀န္ေကဵပၾန္မႁက ပုိမုိမၾန္ဴမတ္တယ္။ ယဥ္ေကဵးဴခင္း အဓိပၯာယ္ကုိ
သယ္ေဆာင္ရာလည္းေရာက္တယ္။ လၾတ္လပ္မႁနဲႛ႓ငိမ္းခဵမ္းမႁကုိ ကာကၾယ္ထိန္းသိမ္းဖုိႛ
အသက္ေပးရတာလည္းရႀိတယ္။ စည္းစိမ္ေတၾနဲႛ ရင္းႎႀီးရတာ လည္းရႀိတယ္။ ဘ၀တစ္ခုလုံး၊
မိသားစုအသုိက္အ႓မႂံတစ္ခုလုံး စၾန္ႛလၿတ္ရတာေတၾလည္း ရႀိတတ္တယ္။
လၾတ္လပ္ေရးတန္ဖုိး ဴမတ္ႎုိးလ႖င္ ဴမတ္ႎုိးသေလာက္ စၾန္ႛလၿတ္ဖုိႛ ၀န္မေလးတဲ့
စိတ္ဓာတ္ေတၾလည္း တုိးပၾားလာတယ္။ လၾတ္လပ္ေရးဟာ လူတုိင္းလူတုိင္းနဲႛသက္ဆုိင္တယ္။
လူတုိင္းလူတုိင္းလည္း လၾတ္လပ္မႁရသကုိ ခံစားသင့္တယ္လုိႛ နားလည္ဖုိႛလုိတယ္။
အာဇာနည္စိတ္ဓာတ္ ရႀိသူမဵားဟာ ကုိယ္နဲႛ ကုိယ့္ပတ္၀န္းကဵင္ဆုိတဲ့ ကဵဥ္းကဵဥ္းေလးအေပၞမႀာ
မဳကည့္ဘူး။
ဒီလုိအာဇာနည္ေတၾေဳကာင့္ပဲ လူသားေတၾအေနနဲႛ လၾတ္လပ္ဴခင္းအရသာကုိ
ထိေတၾႛခံစားဳကရဴခင္း ဴဖစ္တယ္။ ကုိယ္လုိ ဘ၀တူလူသားေတၾ လၾတ္လပ္မႁရသကုိ
ခံစာခၾင့္မရဘူးဆုိလ႖င္ ကုိယ့္လၾတ္လပ္မႁကုိ အသုံးဴပႂ႓ပီး မလၾတ္လပ္ေသးသူေတၾအတၾက္
၀ုိင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ေပးဖုိႛလုိတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေဆာင္ေပးပၝမႀ လူတုိင္းလူတုိင္း
လၾတ္လပ္မႁအရသာကုိ ခံစားႎုိင္မယ္။ လူတုိင္းလူတုိင္း လၾတ္လပ္ပၝမႀ
လၾတ္လပ္မႁရဲ့အဓိပၯာယ္ဟာလည္း တကယ္ဴပည့္၀ႎုိင္မယ္။ ႓ငိမ္းခဵမ္းမႁလည္း အမႀန္ရႀိမယ္။
ဟုိေတၾးပူ၊ ဒီေတၾးေဳကာက္၊ မလုိအပ္တဲ့ စုိးရၾံေဳကာက္လန္ႛမႁမဵားနဲႛ၊ တာ၀န္ယူလုိမႁကင္းတဲ့
စိတ္ဓာတ္မဵႂိးနဲႛေတာ့ တကယ့္လၾတ္လပ္မႁရသကုိ ဘယ္ေတာ့မႀ အဴပည့္အ၀ ခံစားႎုိင္မႀာမဟုတ္တာ
ေသခဵာတယ္။ ။
အရႀင္ဉာဏိက
စက္တင္ဘာ ၂၈၊ ၂၀၀၇
Web of cash, power and cronies

Eric Ellis
September 29, 2007
http://www.theage.com.au/news/world/web-of-cash-power-and-
cronies/2007/09/28/1190486569946.html?page=fullpage#contentSwap2
SINGAPORE isn't just skilled at mandatory executions of drug traffickers, running an

excellent airport and selling cameras on Orchard Road. It also does a useful trade keeping
Burma's military rulers and their cronies afloat.
Much attention is placed on China and its coming hosting of the Olympic Games as a
diplomatic pressure point on the rampant Burmese junta. But there is a group of government
businessmen-technocrats in Singapore who will also be closely monitoring the brutality in
Rangoon. And, were they so inclined, their influence could go a long way to limiting the
misery being inflicted on Burma's 54 million people.
Collectively known as "Singapore Inc", they gather around the $A150 billion state-owned
investment house Temasek Holdings, controlled by a member of the ruling Lee family.
With an estimated $A3 billion staked in the country (and a more than $20 billion stake in
Australia), Singapore Inc companies have been some of the biggest investors in and
supporters of Burma's military junta — this while its Government, on the rare times it is
asked, suggests a softly-softly diplomatic approach towards the junta.
When it comes to Burma, Singapore pockets the high morals it likes to wave at the West
elsewhere. Singapore's one-time head of foreign trade once said as his country was building
links with Burma in the mid-1990s: "While the other countries are ignoring it, it's a good time
for us to go in … you get better deals, and you're more appreciated … Singapore's position is
not to judge them and take a judgemental moral high ground."

But by providing Burma's pariah junta with the crucial equipment mostly denied by Western
sanctions, Singapore has helped keep the junta and its cronies afloat for 20 years, since the
last time the generals killed the citizens they are supposed to protect.
Withdraw that financial support and Burma's junta would be substantially weakened, perhaps
even fail. But after two decades of profitable business with the trigger-happy generals and
their cronies, that's about the last thing Singapore is likely to do. There's too much money to
be made.
Hotels, airlines, military materiel and training, crowd control equipment and sophisticated
telecoms-monitoring devices for its secret police — Singapore is manager and supplier to the
junta, and the "cronified" economy it controls.
It's impossible to spend any time in Burma and not make the junta richer, thanks to Singapore
suppliers' contracts with the tourism industry. Singapore's hospitals also keep Burma's leaders
alive — 74-year-old junta leader Than Shwe has been getting his intestinal cancer treated in a
Singapore government hospital, protected by Singapore security. Singapore's boutiques keep
junta wives and families cloaked in Armani, and its banks help launder their money and that
of Burma's crony drug lords.
Much of Singapore's activity in Burma has been documented by an analyst working in Prime
Minister John Howard's direct chain of command, in the Office of National Assessments.
Andrew Selth is recognised as an authority on the Burmese military. Now a research fellow at
Queensland's Griffith University, Mr Selth has written extensively on how close Singapore is
to the junta.
Often writing as "William Ashton" in the authoritative Jane's Intelligence Review, Mr Selth
has described in various articles how Singapore has sent the junta guns, rockets, armoured
personnel carriers and grenade launchers, some of it trans-shipped from stocks seized by
Israel from Palestinians in southern Lebanon.
Singaporean companies have provided computers and networking equipment for Burma's
defence ministry and army, while upgrading the bunkered junta's ability to network with
regional commanders — so crucial as protesting monks take to the streets of 20 Burmese
cities, causing major logistical headaches for the Tatmadaw, the Burmese military.
"Singapore cares little about human rights, in particular the plight of the ethnic and religious
minorities in Burma," Mr Selth writes.
"Having developed one of the region's most advanced armed forces and defence industrial
support bases, Singapore is in a good position to offer Burma a number of inducements which
other ASEAN (Association of South-East Asian Nations) countries would find hard to
match."
Singapore's Foreign Minister, George Yeo, is the current chairman of ASEAN.
Mr Selth says Singapore also provided the equipment for a "cyber war centre" to monitor
dissident activity while training Burma's secret police, whose sole job seems to be ensuring
pro-democracy groups are crushed.
Monitoring dissidents is an area where Singapore has particular expertise. After almost five
decades in power, the Lee family-controlled People's Action Party ranks behind only the
communists of China, Cuba and North Korea in leadership longevity, skilled in neutralising
opposition.
"This centre is reported to be closely involved in the monitoring and recording of foreign and
domestic telecommunications, including the satellite telephone conversations of Burmese
opposition groups," Mr Selth writes.
Singapore Government companies, such as leading arms supplier Singapore Technologies,

dominate the communications and military sector in Singapore. "It is highly unlikely," Mr
Selth writes, "that any of these arms shipments to Burma could have been made without the
knowledge and support of the Singapore Government."
He notes that Singapore's ambassadors to Burma have included a former senior Singapore
armed forces officer, and a past director of Singapore's defence-oriented Joint Intelligence
Directorate, people with a military background rather than professional diplomats.
He writes that after the 1988 crackdown, when the junta killed 3000 protesters, "the first
country to come to the regime's rescue was in fact Singapore".
When I interviewed Singapore Technologies chief executive Peter Seah at his office in
Singapore, I asked about the scale model of an armoured personnel carrier made by his
company on his office table. He said ST sold the vehicles "only to allies".
Does that include Burma, I asked, given that Singapore controversially helped sponsor the
military regime into ASEAN?
Mr Seah was non-specific: "We only sell to allies and we make sure they are responsible." He
didn't say how. ST and Temasek don't respond to questions about their activities in Burma.
Singapore is so close to Burma that one of its diplomats there wrote a handbook for its
business people there. Matthew Sim's Myanmar on my Mind is full of useful tips for
Singaporean business people in Burma. "A little money goes a long way in greasing the
wheels of productivity," he writes.
A chapter headed "Committing Manslaughter when Driving" describes the appropriate action
if a Singaporean businessman accidentally kills a Burmese pedestrian. "Firstly, the
international businessman could give the family of the deceased some money as
compensation and dissuade them from pressing charges. Secondly, he could pay a Myanmar
citizen to take the blame by declaring that he was the driver in the fatal accident. An
international businessman should not make the mistake of trying to argue his case in a court
of law when it comes to a fatal accident, even if he is in the right."
Mr Sim says many successful Myanmar businessmen have opened shell companies in
Singapore "with little or no staff, used to keep funds overseas". The companies are used to
keep business deals outside the control of Burma's central bank, enabling Singaporeans and
others to transact with Burma in Singapore.
He may be referring to junta cronies such as Tay Za and the drug lord Lo Hsing Han. Lo is an
ethnic Chinese, from Burma's traditionally Chinese-populated and opium-rich Kokang region
in the country's east, bordering China. He controls a massive heroin empire, and one of
Burma's biggest companies, Asia World, which the US Drug Enforcement Agency describes
as a front for his drug-trafficking. Asia World controls toll roads, industrial parks and trading
companies. Singapore is the Lo family's crucial window to the world, as it controls a number
of companies there. His son Steven, who has been denied a visa to the US because of his
links to the drug trade, married a Singaporean, Cecilia Ng, and the two reportedly control
Singapore-based trading house Kokang Singapore.

A former assistant secretary of state for the US Bureau of International Narcotics and Law
Enforcement Affairs, Robert Gelbard, has said that half Singapore's investment in Burma has
"been tied to the family of narco-trafficker Lo Hsing Han".
Tay Za, who is romantically linked to a daughter of junta leader Than Shwe, is also well
known in Singapore. He was prominent in the Singapore media last year, toasting the launch
of his airline Air Bagan with the head of Singapore's aviation authority. Dissident groups say
the trade-off for Tay Za's government business contracts in Burma is to fund junta leaders'
medical trips to Singapore.
Eric Ellis is an Australian journalist and correspondent in South-East Asia.
United Nations envoy Ibrahim

Gambari (R) poses with detained
opposition leader Aung San Suu Kyi
in Yangon October 2, 2007
Revolution in Myanmar
The saffron revolution

Sep 27th 2007
From The Economist print edition
If the world acts in concert, the violence should be the last spasm of a vicious regime
in its death throes
Reuters"FEAR" , the lady used to say, "is a habit." This week, inspired in part by the
lady herself, Aung San Suu Kyi, partly by the heroic example set by Buddhist monks,
Myanmar's people kicked the addiction.
Defying the corrupt, inept, brutal generals who rule them, they took to the streets in
their hundreds of thousands to demand democracy. They knew they were risking a
bloody crackdown, like the one that put down a huge popular revolt in 1988, killing
3,000 people or more. In 1988 Burma's people were betrayed not just by the
ruthlessness of their rulers, but also by the squabbling and opportunism of the
outside world, which failed to produce a co-ordinated response and let the
murderous regime get away with it. This time, soldiers are once again shooting and
killing unarmed protesters (see article). Can the world avoid making the same
mistake twice?
In New York for the United Nations General Assembly, Western leaders, led by
George Bush, harangued the junta, and threatened yet more sanctions. They have
probably already shot their bolt. Western sanctions have been tried and have failed,
in part because Myanmar's neighbours have for years followed a different approach.
Its fellow members of the Association of South-East Asian Nations waffled about
"constructive engagement" while making economic hay in Myanmar from the West's
withdrawal. India, too, anxious about China's growing influence, and hungry for oil
and gas, has swallowed its democratic traditions and courted the generals.
Comrades-in- arms
China itself has built an ever-closer relationship. The two countries, after all, have a
lot in common beyond a shared border. Since the 1980s a wave of "people-power"
revolutions has swept aside tyrannies around the world. Mercifully few regimes, and
few armies, are willing to kill large numbers of their own people to stay in power. Two
big exceptions have been Myanmar and China, whose government in 1989 likewise
stayed in power through a massacre.
Yet it is China that now offers the best hope the outside world has of changing
Myanmar for the better. Admittedly, it is a thin hope. There are plenty of reasons to
doubt China's willingness to upset Myanmar's generals. China's traditional posture,
heard again this week, is to oppose any "interference in the internal affairs of another
country". It trots out this formula so often when foreigners criticise its own behaviour
that, even if it supports change, it is hard for it to utter more than platitudes, as it has
this month, about the desirability of a "democracy process that is appropriate for the
country".
China has also been the chief beneficiary of the partial Western boycott. Myanmar
offers two of the prizes China values most in its foreign friends: hydrocarbon
resources and a friendly army, willing to give it access to facilities on its coast on the
Bay of Bengal. China has become the junta's biggest commercial partner and
diplomatic supporter.
Nevertheless there are two reasons why China might now see its own interests as
best served by assisting a peaceful transition in Myanmar. The first is that China
wants stability on its borders, and it is becoming obvious that the junta cannot
provide it. The generals' economic mismanagement has helped reduce a country
blessed with rich resources to crippling poverty. Fleeing economic misery as much
as political oppression, up to 2m migrants from Myanmar are in Thailand. And it was
an economic grievance—a big, abrupt rise in fuel prices—that sparked the present
unrest.
The junta has at least succeeded in cobbling together ceasefire agreements with
most of the two dozen armed insurgencies lining its borders. But the price has been
lawless zones where banditry and illegal-drug production are rife. Myanmar's slice of

the "Golden Triangle" on its Thai and Lao borders was for a while in the 1990s the
world's dominant heroin producer. It has been largely priced out of that market by
Afghan competition. But it has successfully diversified into methamphetamines. The
business relies on precursor chemicals coming from China, but, just as heroin from
Myanmar brought China addiction and, through shared needles, HIV and AIDS, so
"ice" can wreak havoc. Nobody expects any transition to democracy to be trouble-
free. But, Chinese leaders must be asking themselves, can it be any worse?
Appealing to the Olympic spirit

China must also be wondering nervously how all this will affect next year's Olympic
games in Beijing. Already, protests about China's support for the government of
Sudan, larded with comparisons to the 1936 Berlin Olympics, have shown that its
foreign policy as well as its human-rights record at home is under scrutiny. Myanmar
is justifiably a popular cause in the West. If China proves actively obstructive to
international efforts to bring the junta to book, it may provoke calls for a boycott of
the games.
It is of course wrong to assume that China can dictate to Myanmar. In the generals'
deluded world-view, only they can preserve Myanmar's independence. They will take
orders from no other country. China's role is crucial, nonetheless. It must not blunt
the impact of measures taken by other countries and provide the junta with a shield
to fend off demands to do what it should.
That, at least, is easy to prescribe. It should stop shooting protesters; free all political
prisoners, including Miss Suu Kyi; scrap the constitutional guidelines drawn up by its
farcical "national convention"; and start serious talks with all groups, including Miss
Suu Kyi and her party. The aim of those talks should also be clear: to arrange a
transition to civilian, democratic rule. For their part, provided free and fair new
elections are held, Miss Suu Kyi and her party should not insist on the results of the
election they won in a landslide in 1990 being honoured. And, unpalatable as it is,
they should offer the generals whatever incentive they need to go quietly. This all
sounds a pipedream. It will certainly remain so if the outside world does not unite
around a set of demands, and agree on the sticks and carrots that might make deaf
old soldiers listen.

၀တ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲမ်ားက်င္းပ၍
လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပန္လည္စတင္ရန္
သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား
စုေပါင္းေၾကညာ
NEJ/ ၃ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/3-10-
07_e.php
စစ္အာရွင္မ်ား၏ အၾကမ္းဖက္မႈေၾကာင့္ သာသနာေတာ္ထြန္းကားေရးႏွင့္ တမ်ဳိးသားလုံး

လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အသက္ေပးလႉသြားၾကသည့္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္
ေက်ာင္းသားမ်ား အတြက္ ၀မ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲမ်ားကို
တႏိုင္ငံလုံးက်င္းပသြားမည္ဟု လူထုလႈပ္ရွားမႈ ႀကီးၾကပ္ေရးေကာ္မတီမွ
ယေန႔ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္သည္။
လူမ်ဳိးအသီးသီးမွ သက္ဆိုင္ရာဘာသာမ်ားအလုိက္ တန္ခိုးႀကီးဘုရားမ်ား၊ ဘုရားရိွခိုးေက်ာင္းမ်ား၊

ဗလီေက်ာင္းမ်ား၊ ဘုံေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေအာက္တိုဘာ (၅) ရက္မွ (၇) ရက္အထိ (၃) ရက္တိတိ
ဖေယာင္းတိုင္မ်ား ထြန္းညိႇပူေဇာ္၍ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာျဖင့္ ဆုေတာင္းသစၥာျပဳျခင္းမ်ား
ျပဳလုပ္သြားမည္ဟု သိရသည္။
အဆိုပါေန႔မ်ားမွစ၍ ေနအိမ္ရိွ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္မ်ားတြင္ သာသနာ့အလံေတာ္မ်ား စိုက္ထူရန္

လည္း ေၾကညာခ်က္တြင္ ႏႈိးေဆာ္ထားသည္။
၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားတဦးျဖစ္သည့္ ကိုစိုးထြန္းက “က်ဆုံးခဲ့တဲ့ ရဟန္းရွင္လူ အာဇာနည္

အေပါင္းအတြက္ က်ေနာ္တို႔ဟာ ဒီလုိ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲေတြကို ႏိုင္ငံတ၀န္းလုံးမွာရိွတဲ့ ေဒသ
အလိုက္ ဘုရားေတြမွာ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းညိႇပူေဇာ္ၿပီး ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းၾကဖို႔ လုိပါတယ္။
သက္ဆိုင္ရာလူမ်ဳိးအသီးသီးကလည္း ဘာသာအသီးသီးအလိုက္ ၀ိုင္း၀န္းဆုေတာင္ေပးၾကဖို႔
ပန္ၾကားလိုပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
မင္းဆိုးမင္းညစ္ေအာက္မွ အျမန္လြတ္ေျမာက္၍ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာပါေစေၾကာင္း၊

မတရားဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းခံေနရေသာ သံဃာေတာ္မ်ား၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္
မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ား အျမန္္ဆုံးျပန္လည္လြတ္ေျမာက္ပါေစေၾကာင္းႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေရး၊
တရားမွ်တေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရးတို႔အတြက္ ေသြးစည္းညီၫြတ္စြာျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို
အၿပီးအပိုင္ဖယ္ရွားသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေလးေလးနက္နက္ဆုေတာင္း သစၥာျပဳသြားၾကမည္ဟု
ေၾကညာခ်က္တြင္ ပါရိွသည္။

တိုင္းရင္းသားလူငယ္မ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးအဖြဲ႕မွ ေျပာခြင့္ရသူ ကိုတင္ထူးေအာင္က

“က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ဘာသာေရးဆိုင္ရာအေဆာက္အဦေတြမွာ လူစုလူေ၀းလုပ္ခြင့္မရရင္
အိမ္ေတြမွာ အတတ္ႏိုင္ဆုံးလုပ္မယ္ဗ်ာ။ တဦးခ်င္းအေနနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အစုအဖြဲ႔အေနနဲ႔
ေသာ္လည္းေကာင္း ရေအာင္လုပ္သြားဖို႔ ေၾကညာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္တာပါ” ဟုေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ရက္ပိုင္းအတြင္း လႈပ္ရွားမႈမ်ား ယာယီအားျဖင့္ ၿငိမ္သက္သြားေသာေၾကာင့္ ယခု

ေၾကညာခ်က္ကို လႈပ္ရွားမႈမ်ားျပန္လည္စတင္ရန္ ရည္ရြယ္၍ ထုတ္လုိက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၈၈
မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ကိုလွမ်ဳိးေနာင္က ေျပာသည္။
“အခု က်ေနာ္တို႔လႈပ္ရွားေနတာဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဖယ္ရွားပစ္ဖို႔အတြက္ လႈပ္ရွားေနတာ

ျဖစ္တယ္။ အခုလႈပ္ရွားမႈေတြကေန စၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လူထုအုံႂကြမႈႀကီးတခုဆီကို
ဦးတည္ၿပီးသြားမယ္။ လႈပ္ရွားမႈေတြ ဆက္တိုက္ျပဳလုပ္သြားမယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။
ျပည္သူမ်ား၏ ဒုကၡဆင္းရဲအတြက္ သံဃာေတာ္မ်ားက ေရွ႕မွရပ္တည္ေျပာဆိုလႈပ္ရွားေနျခင္း

ျဖစ္သည့္အတြက္ ျပည္သူမ်ားက ပူးေပါင္းပါ၀င္ၾကေစလိုေၾကာင္းလည္း ကိုလွမ်ဳိးေနာင္က
တိုက္တြန္းသည္။
“လူထုအမ်ားစုအေနနဲ႔ သေဘာေပါက္ဖို႔က စစ္တပ္ကလိုက္လံဖမ္းဆီး ႐ိုက္ႏွက္ပစ္ခတ္ေနတာ

ေတြကို အႏၱရာယ္လို႔ယူဆရင္ ဒီစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆက္ၿပီး သက္ဆိုးရွည္ခြင့္ေပးလိုက္တာ
ပိုၿပီးအႏၱရာယ္ႀကီးလိမ့္မယ္” ဟု ၎ကေျပာသည္။
လူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီးၾကပ္ေရးေကာ္မတီကို စက္တင္ဘာ (၂၇) တြင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။
ယင္းေကာ္မတီတြင္ ရဟန္းသံဃာမ်ား၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားလူငယ္မ်ား၊

ကဗ်ာဆရာမ်ား၊ ေတးေရးဆရာမ်ား၊ ေရွ႕ေနမ်ားႏွင့္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္သစ္ သတင္းစာဆရာမ်ားက
ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းျခင္းျဖစ္သည္။
မစၥတာဂမ္ဘာရီ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးစဥ္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ထပ္မံေတြ႕ဆံုအဆံုးသတ္
NEJ/ ၃ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/3-10-
07_b.php
ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူး ကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ အီဘရာဟင္

ဂမ္ဘာရီသည္ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဒုတိယ
အႀကိမ္ေတြ႔ဆံုၿပီး ၎၏ (၄) ရက္ၾကာ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီး စဥ္ကို အဆံုးသတ္၍
ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားၿပီျဖစ္သည္။မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ ယမန္ေန႔က ေနျပည္ေတာ္တြင္
နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေ႐ႊကိုသြားေရာက္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီးေနာက္

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ထပ္မံေတြ႔ဆုံကာ ျပန္လည္ထြက္ခြာ

သြားျခင္းျဖစ္သည္။ စက္တင္ဘာ (၃၀) ရက္ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ တႀကိမ္
ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
စက္တင္ဘာ (၂၉) ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ေရာက္ရိွခဲ့သည့္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္တြင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏွစ္ႀကိမ္ေတြ႕ခဲ့သည့္အတြက္ ထူးျခားမႈရွိသည့္ ခရီးစဥ္ျဖစ္သည္ဟု
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးလြင္ကေျပာသည္။
၎က “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႔ၿပီးမွ ဦးသန္းေရႊနဲ႔ေတြ႕တာ၊ ဦးသန္းေရႊနဲ႔ေတြ႕ၿပီးမွ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တခါျပန္ေတြ႔တယ္ဆိုေတာ့ ထူးျခားတယ္လို႔ေျပာတာပါ။ ဆိုလိုတာက
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေပးလိုက္တဲ့ ့မက္ေဆ့ဂ်္ကို ေပးၿပီး ဟိုဘက္ကေပးလိုက္တဲ့ မက္ေဆ့ဂ်္ကို
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္ေပးတဲ့ သေဘာကေတာ့ရွိမယ္၊ အခုေလာေလာဆယ္ကေတာ့
အန္ကယ္လ္တို႔က ဘာမွမေျပာလိုဘူး” ဟုေျပာသည္။
မစၥတာဂမ္ဘာရီအေနျဖင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္ႏွင့္လာသည့္အတြက္

၎လုပ္စရာရွိသည္ မ်ားကို လုပ္ေဆာင္သြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဦးလြင္ကေျပာသည္။
“အဲ့ေတာ့ သူ႔ကို ေလာေလာဆယ္ ေပးလုိက္တဲ့တာ၀န္က တိုက္႐ိုက္လႊမ္းမိုးေနတယ္နဲ႔တူပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းက လံုၿခံဳေရးေကာင္စီနဲ႔ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္က ဆံုးျဖတ္ရမယ့္ကိစၥျဖစ္တယ္”
ဟု ၎ကေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာဘမ္ကီမြန္းကို

လာမည့္ ၾကာသပေတးေေန႔တြင္ တင္ျပမည္ျဖစ္ၿပီး လံုၿခံဳေရးေကာင္စီကို ေနာက္တေန႔၌
တင္ျပဖြယ္ ရွိသည္ဟု အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ေျပာခြင့္ရသူ မီရွဲလ္ မြန္တပ္စ္က ေျပာသည္။
မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ ယမန္ႏွစ္ ေမလႏွင့္ႏို၀င္ဘာလတို႔တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး

လာမည့္ ႏို၀င္ဘာလ၌ ေနာက္တႀကိမ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔သြားေရာက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အမ်ဳိးသား
ျပန္လည္သင့္ျမတ္္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ဖြယ္ရွိသည္ဟု သိရသည္။
အလားတူ ကုလသမဂၢ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆုိင္ရာ လူ႕အခြင့္အေရးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ

ေပၚလိုဆာဂ်ီယို ပီညဲ႐ိုးကိုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသြားေရာက္၍ လက္ရွိျဖစ္ပ်က္ေနသည့္
အေျခအေနမ်ားကို စံုစမ္း စစ္ေဆးရန္ တာ၀န္ေပးအပ္ေၾကာင္း ကုလသမဂၢလူ႔အခြင့္အေရး
ေကာင္စီ၏ ယမန္ေန႔ အေရးေပၚ အစည္းအေ၀း၌ ေၾကညာသည္။

မစၥတာဂန္ဘာရီ ေဒၚစုႏွင့္ ထပ္မံေတြ႕ခြင့္ရ

ဧရာ၀တီ | ေအာက္တိုဘာ ၂၊
၂၀၀၇http://www.irrawaddy.org/bur/news2007/October/oct_02b_07.html
ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကုိယ္စားလွယ္

မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာရီသည္ ယေန႔ေနျပည္ေတာ္တြင္
စစ္အစိုးရထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆုံၿပီးေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ ထပ္မံ
ေတြ႕ဆုံေၾကာင္း သိရသည္။
မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ စစ္အစိုးရထိပ္ပိုင္း

ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး
သန္းေရႊအပါအ၀င္ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအး၊
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရေ႐ႊမန္း၊ ယာယီ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဒု
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္ တို႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ ခဲ့ျခင္း
ျဖစ္သည္ဟု သံတမန္ တဦးကေျပာသည္။
ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးသည့္ အေၾကာင္းအရာ
အေသးစိတ္ကိုမူ ယခုအခ်ိန္ အထိ မသိရွိရေသးေပ။
မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ စေနေန႔က

ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ျမန္မာ့
ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ႏွင့္
မိနစ္ ၉၀ ၾကာေတြ႔ဆုံေၾကာင္း၊ စစ္အစိုးရ အတြင္းေရးမႉး
(၁)ႏွင့္ ယာယီ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္ႏွင့္
ဓာတ္ပံု - UNIC Yangon
၀န္ႀကီး ၃ ဦး တို႔ကိုလည္း ေတြ႕ဆုံေၾကာင္း သိရသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံရာတြင္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္

အဓိကေဆြးေႏြးႏိုင္ေၾကာင္း ခန္႔မွန္းမႈမ်ားလည္း ရွိေနသည္။
ယခုကဲ့သို႔ မစၥတာဂန္ဘာရီ ေရာက္ရွိေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္းမွာပင္ စစ္အစိုးရက

အရပ္သားျပည္သူမ်ားကို ဖိအားေပး စုေဆာင္း၍ အမ်ိဳးသားညီလာခံေထာက္ခံပြဲႏွင့္ လတ္တေလာ
သံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္သည့္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို ႐ႈံ႕ခ်သည့္ လူထု
စည္းေ၀းပြဲမ်ား ႏိုင္ငံတ၀န္းက်င္းပလ်ွက္ရွိသည္။
မစၥတာ ဂန္ဘာရီ၏ ယခုခရီးစဥ္သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ခရီးစဥ္ႏွင့္ ျခားနားသည္ဟု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ

အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းကေျပာသည္။
“အရင္တေခါက္က စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ အရင္ေတြ႕ၿပီး ေတာ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ေတြ႕တယ္၊ၿပီးေတာ့ နယူးေယာက္ ကိုျပန္တယ္၊ အခုက
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ေတြ႕ၿပီးမွ ေနျပည္ေတာ္ကိုသြားတာ”ဟု ၎က ေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ မစၥာတာဂန္ဘာရီအပါအ၀င္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္

ဘန္ကီမြန္းတုိ႔သည္ ျမန္မာ စစ္အစိုးရကို ထိေရာက္သည့္
အေရးယူေဆာင္႐ြက္မႈမ်ိဳးလုပ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ဟုလည္း ဦးဥာဏ္၀င္း က ေျပာသည္။
သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္သံဃာေတာ္တပါးကမူ မစၥတာဂန္ဘာရီအေနႏွင့္

စစ္အစိုးရ၏ လိမ္လည္လွည့္ျဖား ေနမႈမ်ားကုိ သိရွိရန္ေမ်ွာ္လင့္ေၾကာင္း ေျပာဆုိသည္။
“စစ္အစိုးရက လိမ္လည္လွည့္ပတ္ေနတာေတြကုိ မစၥတာဂန္ဘာရီ သိလည္း လုံၿခံဳေရး

ေကာင္စီကေရာ ျမန္မာျပည္သူေတြ အတြက္ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မွာလဲ”ဟု အဆိုပါသံဃာေတာ္က
ဆက္ေျပာသည္။
စစ္အစိုးရ စစ္တပ္မ်ားက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားကုိ အၾကမ္းဖက္၀င္ေရာက္ စီးနင္း၍

ဖမ္းဆီးမႈမ်ားေၾကာင့္ ညစဥ္ပင္ သတိႏွင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနရသည္ဟုလည္း ၎ကေျပာသည္။
စစ္တပ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားအား ၀င္ေရာက္စီးနင္း ဖမ္းဆီးမႈမ်ားကို

ဆက္လက္ျပဳလုပ္ေနဆဲျဖစ္သည္။
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္သူ ကိုထြန္းျမင့္ေအာင္က“မစၥတာဂန္ဘာရီရဲ႕အခု

ခရီးစဥ္ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ စရာမရွိပါဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူရွိေနတဲ့ အခ်ိန္မွာကိုပဲ စစ္အစိုးရက
ဆႏၵျပသူေတြနဲ႔ အရပ္သား ျပည္သူေတြကို အၾကမ္းဖက္ ဖမ္းဆီးေနဆဲျဖစ္ပါတယ္”ဟု ေျပာသည္။
စစ္အစိုးရ၏ အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုန္ဆုံးလုျဖစ္ေနေသာ

ျမန္မာျပည္သူမ်ားအေနႏွင့္ ကုလသမဂၢအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းက ၾကား၀င္၍
ကာကြယ္ကူညီေပးရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္ဟု လည္း ကုိထြန္းျမင့္ေအာင္ကေျပာသည္။
မစၥတာဂန္ဘာရီ စတင္ေရာက္ရွိသည့္ စက္တင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႔မွာပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္

အေနာ္ရထာလမ္းရွိ တိုက္ခန္း တြဲတြင္ ေနထိုင္သူ ကေလးသူငယ္မ်ားအပါအ၀င္ အားလုံးကို
စစ္တပ္က အေၾကာင္းမဲ့ ဖမ္းဆီးခဲ့သည္ဟု မ်က္ျမင္သက္ေသ အမ်ိဳးသမီးတဦးက ေျပာသည္။
ယမန္ေန႔ကလည္း ရန္ကုန္တိုင္း စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ ဆႏၵျပသူ ၃ ဦး၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္

အနီးတြင္လည္း ဆႏၵျပၿပီး၍ ျပန္လာသူမ်ားဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ အနည္းဆုံး လူ ၅ ဦးႏွင့္
ၾကည့္ျမင္တုိင္ၿမိဳ႕နယ္မွ ဆႏၵျပသမားမ်ားႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ရွိေသာေၾကာင့္
ဦးေအာင္သိန္းဆုိသူတို႔ကို ဖမ္းဆီးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ မစၥတာ ဂန္ဘာရွိေနစဥ္အတြင္း စစ္အစိုးရက လူ ၄၀၀ ခန္႔ဖမ္းဆီးခဲ့သည္ဟု

ထိုင္းႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း(ေအေအပီပီ)
ကလည္း ထုတ္ျပန္ေျပာဆိုသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်ဴလာေလာင္ကြန္း တကၠသိုလ္မွ ျမန္မာပညာရွင္တဦးက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

လက္ရွိအေျခအေနသည္ ႏိုင္ငံတကာက စစ္အစိုးရကို ျပင္းထန္စြာဖိအားေပးရမည့္
အခ်ိန္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။
“အခုထက္ထိေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းရဲ႕ ထိေရာက္တဲ့ အေရးယူေဆာင္႐ြက္မႈမ်ိဳးကို

မေတြ႕ရေသးပါ ဘူး”ဟုလည္း ၎ကေျပာသည္။
ဂမ္ဘာရီ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ
အစီရင္ခံစာျပင္ဆင္
ဉာဏ္ေမာင္။ ေအာက္တုိဘာ ၃၊
၂၀၀၇ http://www.yoma3.org/news/2007/october/gambari_trip.html
ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေသာ ဒီမိုကေရစီ

လိုလားသူမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းခ့ဲသည့္ ေသြးစြန္းေနေသာ အစိုးရအဖြဲ႔၏ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္
ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခ့ဲမႈမွ အဓိကက်ေသာ အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းရန္ ျပင္ဆင္လွ်က္ရွိသည္။
သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား ဦးေဆာင္ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ လူထုဆႏၵျပပြဲမ်ားကို စစ္အစိုးရ

တပ္မ်ားက ပစ္ခတ္႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ကုလအထူးကိုယ္စားလွယ္က
စစ္အစုိးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၊ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ႏွင့္ ေတြဆုံခဲ့သည္။
မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ ေတြ႔ဆုံရရွိခ်က္မ်ားကို တစုံတရာထုတ္ျပန္ျခင္းမရွိပဲ လာမည့္

ၾကာသပေတးေန႔တြင္ ကုလအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံၿပီး
ေသာၾကာေန႔တြင္ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီ၌ အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းမည္ ျဖစ္သည္။

“ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထီးက်န္ဆန္စြာျဖင့္ စာရင္းဇယားမ်ားကို

ဖံုးကြယ္ထားႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး”ဟု ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ မဟာမင္းႀကီး
လူးဝစ္အာဘာက ယမန္ေန႔တြင္ ဂ်ီနီဗာ၌္ ေျပာဆိုသည္။
မစၥတာဂန္ဘာရီသည္ ယေန႔တြင္ စကၤာပူ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ လီရွန္လြန္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေနၿပီး သတင္း

ေထာက္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံမည္မဟုတ္ပဲ ကုလလူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ အႀကီးအကဲကလည္း
စစ္အစိုးရအား ေသဆုံး၊ ဖမ္းဆီး၊ ေပ်ာက္ဆုံး စာရင္းအား ထုတ္ျပန္ေပးရန္ ေတာင္းဆုိထား သည္။
အာစီယံအဖြဲ႔၀င္ ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံတြင္လည္း ယမန္ေန႔က ျမန္မာသံ႐ုံးေရွ႕ဆႏၵျပမႈကို ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္

ဟြန္ဆန္ အစိုးရက ထူးထူးျခားျခား ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။
Generals Extend Blood-Stained Hands to

Gambari [Commentary]
by Kyaw Zwa Moe
October 3, 2007
UN special envoy Ibrahim Gambari ended his mission to Burma on Tuesday, leaving
the Burmese people still helpless before a ruthless regime determined to stamp out
opposition no matter how much abhorrence it arouses in the international
community.
What did he achieve? We’ll have to wait for a day or two more, probably until Friday,
before knowing the answer to that question.
But already an answer is forming. Just look at the pictorial clues. The UN released a
collection of official photographs that resemble a family snapshot album.
After an absence from the public scene of some weeks, the top generals line up for a
photocell with their distinguished guest from New York. Than Shwe and the others—
Maung Aye, Thura Shwe Mann and acting Prime Minister Thein Sein—seem almost
smug in their freshly-laundered uniforms. Than Shwe has reason to be satisfied—he
looks considerably younger than his advanced age, officially given as 74.
They all seem blissfully unaware of the carnage they have caused in the streets and
monasteries of their country.
Newsreel footage of the photo call shows Gambari giving a slight bow as he firmly
shakes hand with the generals. He smiles—but is there really anything to smile
about? Did he have problems removing the stains left by the press of the generals’
blood-soaked palms?
Contrast this bizarre scene with the photographs of an unsmiling Aung San Suu Kyi
meeting Gambari at a government guesthouse near her home, where she has spent
nearly 12 of the past 18 years under house arrest. She certainly had nothing to smile
about.
It’s deplorable that Gambari allowed himself to be used as a propaganda tool by the
regime, who had already humiliated him and the organization he represented by
keeping him waiting two days before summoning him to a meeting. On the first day
of Gambari’s “urgent” mission to Burma he was sent off on a sightseeing tour of
remote areas of northern Burma, which included a visit to a rally of regime
“supporters” paid or pressed to attend.
Again, the contrast is staggering—between these stage-managed photographs and
the pictures of the bloody events in Rangoon.

Even as Gambari was meeting the generals, security forces in Rangoon, nearly 400
km to the south, were tightening their steel grip over the city, continuing their raids on
city homes and reportedly sending arrested monks to detention camps far removed
from the former capital.
At least 2,000 monks and protesters are being detained in detention centers and
jails. No one knows their fate. Many could already have died from abuse, torture and
from the wounds they received during their clash with troops and police. Secret
military courts have sentenced an unknown number of monks to long terms of
imprisonment.
It’s clear that Gambari was in no position, and possessed no real authority, to
challenge the generals directly. He is just the latest in a line of UN special envoys
who, between then, have achieved absolutely nothing.
By sending them on futile missions to Burma, the UN has only raised false hopes
and has contributed to the generals’ grip on power.
On a previous visit to Burma, Gambari said the junta appeared ready to “turn a new
page.” It must have been a blank page. Arousing false hope in this way only helps
the generals survive.
The Burmese people are crushed by the junta and powerless to resist. But must this
mean that the UN is to remain powerless to help them?
Betrayed by their own government, the Burmese people are now betrayed by the
UN, from whom they can expect no help. Instead of being part of the solution to the
Burmese crisis, the UN is in reality part of the problem.
But the Burmese people’s struggle is not yet over. More blood will inevitably flow.
And Gambari, or whoever the UN sends on a next junket to Burma, will again be
seen shaking the blood-soaked hands of the generals.
Irrawaddy.org
http://www.irrawadd y.org/
Suu Kyi’s Unhappy Face

[Commentary]
By Htet Aung
October 3, 2007http://www.irrawaddy.org/article.php?art_id=8865
UN special envoy Ibrahim Gambari’s four-day shuttle diplomacy between Burma’s top
generals and the country’s detained democracy icon Aung San Suu Kyi concluded on
Tuesday.
Several of the photographs of the special envoy’s meeting with Suu Kyi appeared in the
international media. In some of the photographs, her face expressed grave unhappiness and
sent a clear message to the world community: the generals' crack down on the Buddhist
monks’ peaceful demonstrations prove UN action on Burma is urgently needed.
In one photograph, Suu Kyi wore a yellow, traditional style blouse—the color represents
Buddha’s Sasana (the Order of Buddha). She shrewdly showed her support of the Buddhist
monks’ efforts to bring about peace and national reconciliation in the country.
Detained since May 2003, she had recently appeared in public wearing the same yellow dress
when she paid homage to protesting sons of Buddha who had gathered in front of her home to
chant the “Metta Sutta” (the Buddha’s words on loving kindness) on September 22.
This time, there is no doubt that she, through the good office of the UN secretary-general,
would seek a way to bring about reconciliation in the country while the fear-driven generals
at Naypyidaw seek to deceive the world.
The six-week long protests have further diminished the generals' seven-step political road
map to democracy, which, in fact, is a way to cement the generals' power, legitimately, under
the forthcoming new constitution.
The generals' pathetic attempt to stage pro-regime rallies for the benefit of special envoy
Gambari showed their callous disregard for reality. Are they oblivious to the fact that the
Burmese people have voted against them with their lives?
Since 1991, the United Nations General Assembly has adopted a series of resolutions on the
Burma situation but to no avail. Now is the time for the UN Security Council to adopt a
binding resolution to restore reconciliation and democracy in Burma.
The UN Human Rights Council’s special session on Burma on October 2-3 in Geneva said it
“strongly deplored the continued violent repression of peaceful demonstrations in Myanmar
[Burma].” This time, the resolution was adopted by consensus with the cooperation of the
regime’s strongest supporter, China.
Unfortunately, the body has no power to help the oppressed people of Burma by sending a
mission to investigate the regime’s brutal killings, as requested by more than 200 human
rights and civil society organizations in 17 countries.
How long will the civilized world ignore the notorious generals' slaughter of innocent
people?
“The world is watching and while the time for mere words has passed, decisive action is now
needed. No State can condone such actions,” Paulo Sérgio Pinheiro, the special rapporteur on
the situation of human rights in Burma, told the session in Geneva on October 2.
However, the Burmese people are exhausted by such words. Many people now believe that
democracy will come only with the sacrifice of tens of thousands of lives.

မဵက္ဴမင္ဳကံႂသူ ဆၾီဒင္သံအမတ္က
ရက္စက္မႁမဵားကို ဖၾင့္ခဵေဴပာဆို
2007.10.03
http://www.rfa.org/burmese/thadin/2007/10/03/swedish_ambassador_speaks_out_a
trocities/
ကုလသမဂၢ လူႛအခၾင့္အေရး ေကာင္စီ၏ ေအာက္တိုဘာ ၂ရက္ေနႛက

ဴမန္မာႎိုင္ငံႎႀင့္ပတ္သက္ေသာ အထူးအစည္းအေဝးတၾင္ ကုလသမဂၢ လူႛအခၾင့္အေရး ေကာ္မရႀင္၏
မဟာမင္း႒ကီး လူဝီ အာဘာ (ဝဲ) ႎႀင့္ လူႛအခၾင့္အေရး ေကာင္စီ ဥကၠႉ ဒို႟ူ ေကာ္စတီး (ယာ)တိုႛကို
ေတၾႚဴမင္ရပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
လက္နက္မဲ့ ႓ငိမ္းခဵမ္းစၾာဆႎၬဴပသူေတၾအေပၞ စစ္အစိုးရက ပစ္ခတ္ႎႀိမ္နင္းပံုေတၾကို

မဵက္ဴမင္႒ကံႂေတၾႚခဲ့ရတဲ့ ဆၾီဒင္သံအမတ္တေယာက္က သူႛအေတၾႚအ႒ကံႂေတၾကို ကုလသမဂၢ
လူႛအခၾင့္အေရးေကာင္စီမႀာ ဖၾင့္ဟေဴပာဆိုခဲ့ပၝတယ္။
မဵက္ဴမင္႒ကံႂခဲ့ရတဲ့ သံအမတ္ကေတာ့ ထိုင္းႎိုင္ငံ ဗန္ေကာက္႓မိႂႚ ဆၾီဒင္ႎိုင္ငံ သံ႟ံုးက သံအမတ္

မစၤတာ ဂဵိႂဟန္း ဟယ္လင္းေဘာ့ ဴဖစ္ပၝတယ္။ သူနဲႛ သူႛမိတ္ေဆၾတေယာက္ မဵက္ဴမင္ေတၾႚ႒ကံႂခဲ့ရတဲ့
ဴမန္မာစစ္အစိုးရက သံဃာေတာ္ေတၾနဲႛ ဴပည္သူေတၾကို ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္ခတ္သတ္ဴဖတ္ခဲ့ပံုကို
အဖၾဲႚဝင္ ၄၇ႎိုင္ငံ ပၝဝင္တဲ့ ကုလသမဂၢ လူႛအခၾင့္အေရး ေကာင္စီကို ေဴပာဴပခဲ့တာပၝ။
လက္နက္အဴပည့္အစံု တပ္ဆင္ထားတဲ့ လံု႓ခံႂေရးတပ္သားေတၾနဲႛ စစ္သားေတၾက လက္နက္မဲ့

ဴပည္သူေတၾကို မိနစ္ပိုင္းေလးေလာက္ပဲ အခဵိန္ေပး လူစုခၾဲခိုင္းခဲ့႓ပီး ပစ္ခတ္ခဲ့တာကို ကဵေနာ္တိုႛ
ဴမင္ခဲ့ရပၝတယ္၊ ႎိုင္ငံဴခားသား သတင္းေထာက္တေယာက္ ေသသၾားတယ္၊ လူေတၾ
လမ္း႒ကိႂလမ္းဳကားေတၾထဲ ထၾက္ေဴပးဳကတာကို စစ္တပ္က ေနာက္ကေနလိုက္႓ပီး ပစ္တာကိုလည္း
မဵက္ဴမင္ဳကံႂခဲ့ရပၝတယ္လိုႛ သူက ေဴပာပၝတယ္။
ညမထၾက္ရ ကာဖဵႃးအမိန္ႛထုတ္ထားတဲ့ ညပိုင္းမႀာလည္း ႒ကံရာမရဴဖစ္ေနတဲ့ လူထုဟာ

ႎိုင္ငံတကာ အဖၾဲႚအစည္းေတၾကို ဖုန္းဆက္႓ပီး ဘုန္း႒ကီးေကဵာင္းေတၾကို
စစ္တပ္နဲႛဝင္စီးေတာ့မယ္ဆိုတာ သတိေပးေပးပၝလိုႛ ေဴပာခဲ့ဳကတဲ့အေဳကာင္း မစၤတာ ဂဵိႂဟန္းက
ဆိုပၝတယ္။
သံဃာေတာ္ေတၾဟာ ဴမန္မာႎိုင္ငံရဲ့ မယံုႎိုင္ဖၾယ္ရာ အရဲရင့္ဆံုး၊ သတၨိအေဴပာင္ဆံုး ပုဂၢိႂလ္ေတၾပၝပဲ၊

အကန္ႛအသတ္မဲ့တဲ့ သတၨိကို သူတိုႛဴပခဲ့ဳကပၝတယ္လိုႛလည္း ဂုဏ္ဴပႂစကားဆိုခဲ့ပၝတယ္။

႓ပီးေတာ့လည္း ဴမန္မာစစ္အစိုးရက ရဟန္းေတာ္ေတၾ၊ ဴပည္သူေတၾကို ဖမ္းဆီး႓ပီး
ေဳကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ႎႀိပ္စက္ညၟဥ္းပမ္းေနတာဟာ ေနာက္မဵိႂးဆက္ကို
အေဳကာက္တရား သၾတ္သၾင္းဖိုႛ အားထုတ္ေနတာ ဴဖစ္တယ္လိုႛလည္း သူက မႀတ္ခဵက္ဴပႂခဲ့ပၝတယ္။
အခုလို ေဳကာက္မက္ဖၾယ္ မဵက္ဴမင္အေတၾႚအ႒ကံႂေတၾကို မ႖ေဝခၾင့္ရတဲ့အတၾက္ လူႛအခၾင့္အေရး

ေကာင္စီကို ေကဵးဇူးတင္ပၝတယ္၊ ဒၝမႀ ကမႝာေဴမရဲ့ အမည္းေမႀာင္ဆံုးေသာ ေနရာတခုမႀာ
ဘာေတၾဴဖစ္ေနသလဲဆိုတာ ကမႝာက ပို႓ပီး သိဴမင္နားလည္သၾားမႀာပၝလိုႛ ဆၾီဒင္သံအမတ္ မစၤတာ
ဂဵိႂဟန္းက ေဴပာခဲ့ပၝတယ္။ သူႛအေတၾႚအ႒ကံႂေတၾကို ေဴပာ႓ပီး႓ပီးခဵင္းမႀာပဲ လံု႓ခံႂေရးေကာင္စီက
ဴမန္မာစစ္အစိုးရကို ႟ႁတ္ခဵလိုက္ပၝတယ္။ ဖၾံႚ႓ဖိႂးဆဲႎိုင္ငံေတၾ အမဵားအဴပားပၝဝင္တဲ့ ကုလသမဂၢ
လူႛအခၾင့္အေရး ေကာင္စီရဲ့ သက္တမ္း ၁၆လအတၾင္း ပထမဆံုးအ႒ကိမ္ ႎိုင္ငံတႎိုင္ငံကို ဴပစ္တင္
ေဝဖန္လိုက္တာဴဖစ္ပၝတယ္။
ဂ်ပန္သတင္းေထာက္၏႐ုပ္အေလာင္း
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံျပန္ေရာက္
AFP/NE/ ၄ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/4-10-
07_a.php
ျမန္မာႏိုင္ငံဆႏၵျပပြဲတြင္ စစ္တပ္၏ပစ္ခတ္မႈ ေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားသည့္ ဂ်ပန္ဗီဒီယိုသတင္း

ေထာက္ နာဂအိကန္ဂ်ီ၏ ႐ုပ္အေလာင္း ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံသို႔ ယေန႔ ေရာက္ရွိၿပီျဖစ္သည္။
မစၥတာ နာဂအိကန္ဂ်ီလုပ္ကိုင္ခဲ့သည့္ တိုက်ဳိ အေျခစိုက္ APF ဗီဒီယိုသတင္းဌာနအႀကီးအကဲ

Toru Yamji လိုက္ပါ၍ ပန္းစည္းမ်ားျဖင့္ ဖံုး
လႊမ္းထားသည့္ နာဂအိကန္ဂ်ီ၏ ေခါင္းတလား ကို တိုက်ဳိၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္ရွိ နရီတာေလဆိပ္သို႔
ျပန္လည္သယ္ေဆာင္လာျခင္းျဖစ္သည္။
နာဂအိကန္ဂ်ီ၏ ဗီဒီယိုကင္မရာကို ျပန္ရေအာင္လုပ္ေဆာင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း Toru Yamaji က

၎က “သူ႔ရဲ႕အသက္ကို ေက်းဇူးတံု႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဗီဒီယိုကင္မရာကို ရေအာင္ျပန္ယူခ်င္

ပါတယ္” ဟု Toru Yamaji က နရီတာေလဆိပ္တြင္ သတင္းေထာက္မ်ားကို ေျပာသည္။
Toru Yamaji က ၎တို႔၏ ယခုလက္ရွိ အႀကီးမားဆံုးတာ၀န္သည္ ယင္းဗီဒီယိုကင္မရာတြင္

ပါရွိသည့္အေၾကာင္းရင္းကို အတည္ျပဳရန္ႏွင့္ မစၥတာ နာဂအိကန္ဂ်ီ၏ ေနာက္ဆံုးရက္တြင္
႐ိုက္ကူး ထားေသာ လူအမ်ားအားတင္ျပလိုသည့္ သတင္းအေၾကာင္းအရာကို သတင္းထုတ္ျပန္ရန္
ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
အသက္ (၅၀) အရြယ္ရွိသည့္ ၀ါရင့္သတင္းေထာက္နာဂအိသည္ ၎ပစ္ခတ္ခံရၿပီး လဲက်ေသဆံုး

သြားခ်ိန္ထိ ဆိုနီကင္မရာျဖင့္ ႐ုိက္ကူးခဲ့သည္ဟု ယံုၾကည္ယူဆရေသာ္လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရက

ယင္းကင္မရာအစား မစၥတာနာဂအိ၏ အရန္ကင္မရာျဖစ္သည့္ ကန္ႏြန္ကင္မရာကိုသာ ျပန္ေပးခဲ့

သည္။
၀ါရင့္သတင္းသမားတေယာက္ျဖစ္သည့္ မစၥတာ နာဂအိကန္ဂ်ီသည္ တိုက်ဳိၿမိဳ႕အေျခစိုက္ APF

သတင္းဌာနတြင္ လုပ္ကိုင္ၿပီး အီရတ္ႏွင့္ အာဖဂန္နစၥတန္ကဲ့သို႔ အတိုက္အခိုက္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး
တင္းမာမႈ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔လည္း သြားေရာက္သတင္းယူခဲ့သူ ျဖစ္သည္။
၎သည္ ယခင္လ (၂၇) တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆူးေလဘုရားလမ္းရွိ ျပည္သူလူထုဆႏၵျပမႈကို

သတင္းယူ ႐ိုက္ကူးရင္း နအဖစစ္တပ္၏ ပစ္သတ္ျခင္း ခံရသည္။
ဘန္ေကာက္မွတဆင့္ ဂ်ပန္ႏို္င္ငံသို႔ ထုိင္းႏိုင္ငံတကာေလေၾကာင္းျဖင့္ သယ္ေဆာင္လာသည့္

မစၥတာ နာဂအိကန္ဂ်ီ၏႐ုပ္အေလာင္းကို ခြဲစိတ္စစ္ေဆးရန္အတြက္ တိုက်ဳိေဆး႐ုံသို႔
ပို႔ေဆာင္မည္ျဖစ္သည္။
နရီတာ ေလဆိပ္ကို ေရာက္ရွိလာသည ့္နာဂကန္ဂ်ီ ႐ုပ္အေလာင္း
အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအေပၚ
ဆန္းစစ္ခ်က္စာတမ္းျဖန္႔ခ်ိ
ပီတာေအာင္/ ၄ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇ http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/4-
10-07_b.php
ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားအၾကား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးရယူခဲ့မႈ၏

ေကာင္းက်ဳိး ဆိုးျပစ္မ်ားကို သုေတသနျပဳထား သည့္ Assessing Burma's Ceasefire Accords
အမည္ရွိ စာတမ္းကို ယမန္ေန႔က ျဖန္႔ခ်ိသည္။
စာတမ္းကို ဦးေဇာ္ဦးႏွင့္ ဦး၀င္းမင္းတို႔က ျပဳစုထား ျခင္းျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာပဋိပကၡမ်ားကို ႏိႈင္းယွဥ္

ေလ့လာသည့္ အေမရိကန္ပညာေရးအဖြဲ႔ East West Center ၏အစီအစဥ္ျဖင့္ အေရွ႕ေတာင္
အာရွ ေလ့လာေရးဌာန ISAS က ထုတ္ေ၀ျခင္းျဖစ္သည္။ စာတမ္းကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္
ေရးသား ထားၿပီး စာမ်က္ႏွာ (၉၀) ေက်ာ္ပါရွိသည္။

အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးမ်ား ျပဳလုပ္အၿပီး (၁၇) ႏွစ္အၾကာ စစ္အစိုးရႏွင့္

အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအဖြဲ႔မ်ား အေပၚ သက္ေရာက္မႈ၊ ေဒသခံလူထုမ်ားႏွင့္
ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားမႈအေပၚ သက္ေရာက္မႈမ်ားကို ေလ့လာရင္းျဖင့္ စာတမ္းေရးျဖစ္သြားျခင္း
ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စာတမ္းတြင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး၏ ေကာင္းက်ဳိးေရာ ဆိုးက်ဳိးမ်ားပါ
တင္ျပထားေၾကာင္း စာတမ္းရွင္ ဦး၀င္းမင္းက ေျပာသည္။
၎က “ေကာင္းက်ဳိးဆိုလို႔ရွိရင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေဒသေတြမွာ တကယ့္ကို ရက္ရက္စက္စက္

လုပ္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ နည္းသြားတယ္။ ပစ္သတ္တာတို႔၊ ရြာေတြအိမ္ေတြမီး႐ိႈ႕
တာတို႔၊ မုဒိမ္းက်င့္တာတုိ႔ မရွိဘူးလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး နည္းသြားတယ္လို႔ ေျပာတာ။
အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးဟာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူထုအတြက္ေတာ့ ယွဥ္လိုက္လို႔ရွိရင္
သက္သာရာရေစတယ္လို႔ ေျပာလို႔ ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေကာင္းတာက
တိုင္းရင္းသားေတြလိုလားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအခြင့္အေရးကိုက်ေတာ့ ေဆြးေႏြးခြင့္မရွိဘူး၊
လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားတဲ့အတြက္ အဆံုးမွာေတာ့ မေကာင္းဘူးျဖစ္သြားတာေပါ့” ဟု ေျပာသည္။
အမ်ဳိးသားညီလာခံၿပီးသြားၿပီးေနာက္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားအေနျဖင့္ ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ရန္

အခက္ အခဲမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ရမည္ျဖစ္ၿပီး စစ္အစိုးရအတြက္လည္း
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားသည္ အဓိက စိန္ေခၚမႈတရပ္အျဖစ္ ဆက္ရွိေနဦးမည္ဟု
ဦးေဇာ္ဦးက ေျပာသည္။
လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသားအုပ္စုမ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားရရွိေအာင္ ႏိုင္ငံေရး

နည္းျဖင့္ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္သြားၾကမည္ျဖစ္ၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား အျပည့္အ၀မရရွိပါက
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ လက္နက္ကိုင္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားသည္ ေရွာင္လႊဲ၍မရႏိုင္ဘဲ ဆက္လက္ျဖစ္ေနဦး
မည္ျဖစ္ေၾကာင္း စာတမ္းတြင္ ေကာက္ခ်က္ခ်ထားသည္။
စာတမ္းကို တႏွစ္ၾကာ သုေတသနျပဳစုထားျခင္းျဖစ္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ (၂၀) ဦး ထက္

မနည္း ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းထားေၾကာင္း သိရသည္။
၁၉၈၉ ခုမွစ၍ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရတို႔အၾကား အပစ္အခတ္

ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္မ်ားရယူခဲ့ၾကရာ လက္ရွိအခ်ိန္၌ ကခ်င္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕၊
မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၊ ၀ျပည္ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးတပ္မေတာ္၊ ကရင္နီ္လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူ႔
လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦးတုိ႔အပါ၀င္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ေပါင္း (၂၀) ခန္႔ ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။
စာတမ္း၀ယ္ယူလုိပါက ေအာက္ပါလိပ္စာသုိ႔ ့ ဆက္သြယ္ႏိုင္သည္။
The Managing Editor

Institute of Southeast Asian Studies
30 Heng Mui Keng Terrace,
Pasir Panjang Road, Singapore - 119614
Tel: (65) 6870 2447 , Fax: (65) 6775 6259

Email: pubsunit@iseas.edu.sg
Website- http://bookshop.iseas.edu.sg
ေရာင္းေစ်း- စင္ကာပူေဒၚလာ(၁၉.၉၀)၊ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၁၀)
ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပသည့္ စာတမ္းျဖန္႔ခ်ိပြဲ၌

ဦး၀င္းမင္း(၀ဲ)ႏွင့္ ဦးေဇာ္ဦး(ယာ) တို႔အား ေတြ႔ရစဥ္
၁၉၈၈ ႎႀင့္ ၂၀၀၇ အေဴခအေန ႎိႁင္းယႀဥ္ခဵက္
၁၉၈၈ ႎႀင့္ ၂၀၀၇ အေဴခအေန ႎိႁင္းယႀဥ္ခဵက္
ဥေဒၝင္း
ေအာက္တိုဘာ ၃၊ ၂၀၀၇
http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=592&Itemid=1
(စစ္တပ္မႀ မပစ္မီ ဴပည္တၾင္းမႀ ေရးပိုႚထားသည့္စာ)
၁၉၈၈ ႎႀင့္ ၂၀၀၇ ခုႎႀစ္ အေဴခအေနမဵားကို ႎိႁင္းယႀဥ္ဳကည့္ရလ႖င္ -
၁၉၈၈ ဳသဂုတ္လ
ႎိုင္ငံတၾင္ အာဏာအရႀိဆံုးသူ ဦးေန၀င္း၊ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီး အ႓ငိမ္းစား၊ စစ္ေကာ္မရႀင္ ဥကၠဌ၊
မဆလဥကၠဌမႀ လတ္တေလာႎုတ္ထၾက္ထား၊ ပၝတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္ႎႀင့္ တပၝတီစနစ္
ေရၾးခဵယ္ခိုင္းရာ မဆလပၝတီမႀာ တပၝတီစနစ္ကိုသာ ေရၾးခဵယ္လိုက္၊ တပ္မေတာ္ကာကၾယ္ေရး
ဦးစီးခဵႂပ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီးေစာေမာင္၊ ဦးေန၀င္းမိသားစုဓနပိုင္ဆိုင္မႁႎႀင့္ မဆလထိပ္ပိုင္း
ေခၝင္းေဆာင္မဵား၏ ခဵမ္းသား႐ကၾယ္၀မႁမႀာ အကဵင့္ပဵက္ခဵစားမႁႎႀင့္ ဆိုရႀယ္လစ္စနစ္ေအာက္၌
အကန္ႛအသတ္ႎႀင့္သာ။
၂၀၀၇ စက္တင္ဘာလ
ဗိုလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီးသန္းေရၿ၊ န၀တဥကၠဌ၊ ႒ကံ့ဖၾံႛအဖၾဲႛ နာယက၊ တပ္မေတာ္
ကာကၾယ္ေရးဦးစီးခဵႂပ္၊ လမ္းစဥ္ (၇) ရပ္၊ အေဴခခံဥပေဒမူဳကမ္း အ႓ပီးသတ္ႎိုင္ရန္ အေသးစိတ္
အေဴခခံမူမဵား ခဵမႀတ္ႎုိင္။
ဗိုလ္သန္းေရၿမိသားစု စီးပၾားေရးမႀာ တႎိုင္ငံလံုးအႎႀံႛအဴပား၊ ေတဇႎႀင့္ ထူးကုမၯဏီလုပ္ငန္းစု၊
ဗိုလ္ခဵႂပ္မဵား၊ ဗိုလ္ခဵႂပ္ေဟာင္းမဵား၏ စီးပၾားေရးကုမၯဏီမဵားက ႎိုင္ငံတၾင္ အဓိကလည္ပတ္ေန၊
အကဵင့္ပဵက္ခဵစားမႁမဵား။
အင္အား အေဴခခံ
၈၈ - အဓိက ဦးေဆာင္ဆႎၬဴပသူေကဵာင္းသားမဵား၊ မဵႂိးဆက္ကၾာဟမႁဴပႍနာႎႀင့္
စည္းကမ္းေသ၀ပ္မႁေလဵာ့ရဲ ေကဵာင္းပိတ္ထား၊ ေနရာစုစည္းမႁခက္ခဲေနထိုင္စားေသာက္မႁ ဴပႍနာ။
၂၀၀၇ - သံဃာေတာ္မဵားက ဦးေဆာင္၊ မယံုႎိုင္စရာစည္းကမ္းေသ၀ပ္ကဵနမႁ၊
ႎိုင္ငံတကာအေတၾႛအ႒ကံႂ၊ ေကဵာင္းတိုက္မဵား ပိတ္လိုက္လဵက္ပင္ ဆက္လက္ေနထိုင္ႎိုင္မႁ၊
တနပ္စာဆၾမ္း။
ဆက္သၾယ္မႁ
၈၈ - ႎိုင္ငံတကာႎႀင့္ ဆက္သၾယ္ရန္ တယ္လီဖုန္းသာရႀိ၊ သတင္းဴဖန္ႛခဵီရန္ စာေစာင္မဵားႎႀင့္
လက္တေလာထုတ္ေ၀ေသာ ဂဵာနယ္မဵား
၂၀၀၇ - လက္ကိုင္ဖုန္းအမဵႂိးမဵႂိး၊ အင္တာနက္ႎႀင့္ ဘေလာ့မဵား၊ ကင္မရာမဵား၊
ဗီဒီယိုရိုက္ကူးစက္မဵား။
စစ္တပ္
၈၈ - လံုထိန္းမဵားက လံု႓ခံႂေရးကို အဓိက ထိန္းသိမ္းထား၊ ေနာက္ဆံုး စစ္တပ္မႀ
လံုးလံုးတာ၀န္ယူမႁ၊ စစ္တပ္၏ အဳကမ္းဖက္ ႓ဖိႂခၾဲမႁမဵား၊
၂၀၀၇ - လံု႓ခံႂေရး ဴပည္သူကို ဴပည္သူဆိုေသာ ႒ကံ့ခိုင္ေရးႎႀင့္ စၾမ္းအားရႀင္မဵားက
အဳကမ္းဖက္႓ဖိႂခၾဲ၊ စစ္တပ္မႀ ဴပည္သူႛေရႀႛသိုႛ ယခုထိ ထၾက္မလာေသးမႁ၊
ေထာက္လႀမ္းေရး
၈၈ - စနစ္ကဵ၍ ရက္စက္ေသာ စစ္ေထာက္လႀမ္းေရးမႀ အတၾင္းကဵကဵထိ ထိုးေဖာက္
၀င္ေရာက္ႎိုင္မႁ
၂၀၀၇ - ရဲေထာက္လႀမ္းေရး၊ ေနာက္ကၾယ္မႀ စစ္ဘက္လံု႓ခံႂေရးအဖၾဲႛ၊ စၾမ္းအားရႀင္ပၝတီ
ပၝတီ ႎႀင့္ အဖၾဲႚအစည္းမဵား
၈၈ - မဆလပၝတီသာရႀိ႓ပီး ေနာက္ဆံုးဖဵက္သိမ္း
၂၀၀၇ - NLD ၊ တစည၊ အစိုးရသိမ္းတိုင္းရင္းသားပၝတီမဵား၊ ႓ငိမ္းအဖၾဲႛမဵား၊ NLD
ေအာက္ေဴခပၝတီ၀င္မဵား၏ တက္႐ကၾစၾာ ပၝ၀င္လႁပ္ရႀားမႁ၊ အေရးေပၞအစည္းအေ၀းလုပ္ရန္
စီစဥ္ေနသည့္ NLD's CEC, ထိန္းသိမ္းခံ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္၊ ၈၈ မဵႂိးဆက္ေကဵာင္းသားမဵား၊
ကုလသမဂၢ၊ ဴပည္ပေရာက္ သိန္းခဵီေသာ ဴမန္မာမဵား၊
ႎိုင္ငံတကာ အင္အားစုမဵား
၈၈ - ဒီမိုကေရစီႎိုင္ငံမဵား၊ ဆိုရႀယ္လစ္ႎုိင္ငံမဵား (လက္၀ဲ၊ လက္ယာ)
၂၀၀၇ - ကုလညႀိႎိႁင္းေရးမႀႃး ေပဵာက္ကၾယ္ေန၊ ဴမန္မာဴပည္၀င္ခၾင့္၊ ဴမန္မာရုပ္ရႀင္ထဲက
ရဲမဵားလို ဇာတ္ကား႓ပီးမႀ ေပၞထၾက္လာႎိုင္မႁ
အိမ္နီးခဵင္း တရုတ္
၈၈ - ဗကပႎႀင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖၾဲႛအစည္းမဵားကို တဖက္မႀ
ကူညီေနေသာ္လည္း အစိုးရႎႀင့္ ပိုမိုရင္းႎႀီးေသာ ဆက္သၾယ္မႁ
၂၀၀၇ - အစိုးရႎႀင့္ ပိုမိုရင္းႎႀီးေသာ ဆက္သၾယ္မႁရႀိေသာ္လည္း ဆန္ႛကဵင္ဘက္ႎႀင့္ ႓ငိမ္း
တိုင္းရင္းသားအဖၾဲႛမဵားမဵားကို တဖက္မႀ ကူညီေနမႁ။ သူႛအေပၞကဵေရာက္လာမည့္
ႎိုင္ငံတကာဖိအားကို စိုးရိမ္ေနမႁ၊ ပီကင္းအိုလံပစ္၊
စစ္တပ္မႀ ႓ခိမ္းေဴခာက္မႁ
၈၈ - ဦးေန၀င္း၊ စစ္တပ္ဆိုတာ မိုးေပၞေထာင္မပစ္၊ တည့္တည့္ပစ္မည္ဟု ေဴပာဆိုခဵက္၊
လူသတ္ေကာင္ စိန္လၾင္
၂၀၀၇ - ၀န္႒ကီးအဆင့္၊ ဓမၳစက္ႎႀင့္ ေဴဖရႀင္းမရလ႖င္ အာဏာစက္ဴဖင့္ ႎႀိပ္ကၾပ္မည္ဟု
ေဴပာဆိုခဵက္၊ သံဃာ့မဟာနယကအဖၾဲႛ၊ ယခင္ေဳကညာခဵက္မဵား။
ဴပည္သူလူထု
၈၈ - ေကဵာင္းသား၊ ရဟန္း၊ အလုပ္သမား၊ ႎိုင္ငံ၀န္ထမ္း၊ ေတာင္သူလယ္သမား၊
စစ္တပ္ပၝ၀င္မႁမရႀိ၊ မဆလဖဵက္သိမ္းမႁ၊
၂၀၀၇ - ရဟန္း၊ ေကဵာင္းသား၊ ဴပည္သူ ပၝ၀င္။ အလုပ္သမား၊ ႎိုင္ငံ၀န္ထမ္း၊
ကုမၯဏီ၀န္ထမ္း၊ ေတာင္သူလယ္သမား၊ စစ္တပ္၊ ရဲမဵား ပၝ၀င္မႁ မရႀိေသး။
ဆႎၬဴပမႁ ပံုသၸာန္
၈၈ - စီတန္းလႀည့္လည္မႁ၊ ေနႛ/ည သပိတ္စခန္း၊ လူထုေဟာေဴပာမႁ၊ အစိုးရမႀ စီစဥ္သည့္
ေဖာက္ထၾင္းလုယက္သူမဵား။ မေအာင္ဴမင္ေသာ ဳကားဴဖတ္အစိုးရဖၾဲႛရန္ လုပ္ေဆာင္ခဵက္
၂၀၀၇ - ေမတၨာပိုႛဴခင္း၊ စီတန္းလႀည့္လည္မႁ ေနႛတ၀က္လႁပ္ရႀားမႁဴဖစ္၍ ပၝ၀င္သည့္
ထင္ရႀားေသာ ဴပည္သူမဵား ညအခၝ အဖမ္းခံရႎိုင္မႁ၊ လိုအပ္ေသာ အမဵႂိးသားဴပန္လည္သင့္ဴမတ္ေရး
ညႀိႎိႁငး္မႁ ဦးေဆာင္ေကာ္မတီ။
ဆႎၬဴပပၾဲႎႀိမ္နင္းမႁ ပံုသၸာန္
၈၈ - အဳကမ္းဖက္ပစ္ခတ္မႁ၊ ေဖာက္ထၾင္းလုယက္မႁ၊ မာရႀယ္ေလာ
၂၀၀၇ - ေနႛခင္းဘက္၌ ပစ္ခတ္ရဴခင္း၊ မဵက္ရည္ယိုဗံုး၊ ရန္ကုန္တၾင္
ႎႀိမ္နင္းမႁနည္းေသာ္လည္း ႎိုင္ငံတကာလက္လႀမ္းမမႀီႎိုင္သည့္ အေ၀းေဒသမဵားတၾင္ ႎႀိပ္ကၾပ္မႁ
႓မိႂႛေတာ္
၈၈ - ရန္ကုန္၊ အစိုးရယႎၨရား႓ခိမ္းေဴခာက္ႎိုင္မႁ၊ ဴပည္သူလၿတ္ေတာ္ဖဵက္သိမ္းဴခင္း၊ မဆလ
ဖဵက္သိမ္းဴခင္း။
၂၀၀၇ - ေနဴပည္ေတာ္၊ ဆႎၬဴပရာေဒသမဵားႎႀင့္ အလႀမ္းေ၀း၊
အစိုးရမႀ ဴပင္ဆင္မႁ
၈၈ - မဆလဖဵက္သိမ္း၊ ပၝတီစံုေရၾးေကာက္ပၾဲ ကဵင္းပေရးေကာ္မရႀင္ဖၾဲႛစည္း။
၂၀၀၇ - စစ္တပ္၊ ဆက္လက္ရႀိေနဆဲ ႒ကံ့ခိုင္ေရးအဖၾဲႛ၊ ႓ပီးဆံုးသၾားေသာ အမဵႂိးသားညီလာခံ၊
ေရးရဦးမည့္ အေဴခခံဥပေဒမူဳကမ္း၊ လမ္းစဥ္ (၇) ရပ္။
အားလံုးကို ႓ခံငံုသံုးသပ္ရပၝလ႖င္ ရက္စက္မႁ အစဥ္အလာရႀိေသာ စစ္တပ္သည္
ပစ္ခတ္႓ဖိႂခၾင္းမည့္အလားအလာရႀိ၍ ရဟန္းရႀင္လူဴပည္သူမဵား အကဵအဆံုးရႀိႎိုင္သလို၊ စစ္တပ္မႀ
ပစ္ခတ္သည့္ ကဵည္ဆံမဵားသည္ တရုတ္အစိုးရ၏ အသဲႎႀလံုးကိုပင္ ထိမႀန္သၾားႎိုင္ပၝသည္။
၈၈ က စစ္တပ္မႀ လႀည့္စား၍ အလၾယ္တကူ အာဏာသိမ္းႎိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခဵိန္တၾင္
စစ္တပ္မႀ အာဏာသိမ္းယူလုိပၝက ဗိုလ္ခဵႂပ္အခဵင္းခဵင္း၏ ႎိုင္ငံေရးႎႀင့္ စစ္ေရးအာဏာကိုသာမက
စီးပၾားေရးအာဏာကိုပၝ သိမ္းယူရန္ လုပ္ေဆာင္ရေပမည္။

October 4, 2007
U.N. Reports Detentions in

Myanmar
By THOMAS FULLER
http://www.nytimes.com/2007/10/04/world/asia/04myanmar.html?_r=1&ref=asia
&pagewanted=print&oref=slogin
BANGKOK, Thursday, Oct. 4 — The United Nations secretary general, Ban Ki-moon,
said Wednesday that his special envoy to Myanmar had delivered a “strong message”
to the country’s leaders about the harsh crackdown on recent protests, but he also
said he could not call the trip a “success.”
Mr. Ban said the envoy, Ibrahim Gambari, would brief the Security Council on Friday
about his trip, and that the Council would then discuss which actions it might take.
“You cannot call it always ‘success,’” Mr. Ban said of the mission, according to a
transcript of remarks he made in New York that were released by his office. But he
added that he was relatively relieved that Mr. Gambari had been able to meet with
top government officials and with the pro-democracy leader Daw Aung San Suu Kyi.
The leader of Myanmar’s junta, Senior Gen. Than Shwe, had kept Mr. Gambari
waiting for three days after his arrival before meeting with him.
On Wednesday, a local staff member of the United Nations in Myanmar and three of
her family members were taken from their home in Yangon before dawn as part of a
continuing crackdown on demonstrators, a United Nations official in Myanmar said.
Charles Petrie, the most senior official for the United Nations in Myanmar, said the
38-year-old woman, her husband and two relatives were detained by security forces
at 4 a.m.
The worker’s arrest is one of an unknown number of nighttime abductions as part of

a crackdown by the junta after demonstrations over the past month, the largest
protests against the junta in nearly two decades. The number of people killed or
detained is unknown.
Yangon residents say helicopters fly over the city throughout the night as military
trucks patrol the streets with loudspeakers blaring intimidating messages.
Shari Villarosa, the highest-ranking United States diplomat in Myanmar, said the
message, broadcast in Burmese, was roughly this: “We have your pictures. We’re
going to come and get you.”
“I think they just are arresting anybody that they have the least bit of suspicion
about,” Ms. Villarosa said. “This is a military that rules by fear and intimidation.
Wouldn’t you be terrified if you were subject to being rousted out of bed at 2 o’clock
in the morning, taken away and never knew why?”
The issue of night raids was raised by Mr. Gambari, the United Nations envoy, during
a meeting on Tuesday with Myanmar’s top general. Three United Nations workers

detained last week have been released. One said he had been taken to a university in
Yangon where about 800 people were held in squalid conditions.
Mr. Gambari, who was scheduled to fly to New York late Wednesday, declined to
speak with reporters during a stopover in Singapore.
About 3,000 United Nations staff members are in Myanmar, mainly working on
alleviating poverty.
Mr. Petrie said, “We’re concerned with what seems to be happening at night — there
are arrests and people being detained.” But he added, “Our sense is that the U.N. is
not being targeted,” but rather was “being caught up in broader events.” Some 80
monks and 149 women, possibly nuns, who had been rounded up last week were
freed Wednesday, according to Reuters. The news agency quoted one of the monks
saying he had been interrogated but not physically abused.
A relative of three of the released women was also quoted as saying that those being
interrogated were divided into four categories of connection to the demonstrations:
passers-by, those who watched, those who clapped and those who joined in.
The government says 10 people were killed in the crackdown, including Kenji Nagai,
a Japanese journalist, whose body was flown back to Japan on Thursday.
Diplomats and Burmese dissident groups say they believe that the death toll is
higher.
Japan’s foreign minister, Masahiko Komura, said Wednesday that Tokyo was
considering cutting back its aid to Myanmar to protest Mr. Nagai’s death and the
crackdown, according to the Kyodo news agency. Annual aid to Myanmar from Japan
is about $25 million.
The European Union agreed Wednesday to toughen sanctions against Myanmar but
did not announce specifics — final details will be decided at a meeting for foreign
ministers on Oct. 15, an official said.
The Union suspended trade privileges and defense cooperation with Myanmar in the
1990s and restricts its aid to humanitarian assistance.

နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္
ေတြ႕ဆုံရန္ေၾကညာ
NEJ / ၅ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/5-10-
07_statement.php, http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/5-10-07_d.php
နအဖဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းထားသည့္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ

ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နွင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးရန္ တင္ျပထားသည့္ ေၾကညာခ်က္
တရပ္ကို ယမန္ေန႔ ည (၈) နာရီတြင္ နအဖ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ ထုတ္လႊင့္ဖတ္ၾကားသြားသည္။
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအဖြဲ႕အေနျဖင့္ ၂၀၀၇ ခု၊ ေအာက္တိုဘာ (၄)၊ ရက္စြဲျဖင့္

ထုတ္လႊင့္သြားသည့္ ယင္းထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ အပိုဒ္ (၉) ပိုဒ္ပါရိွၿပီး နံပါတ္ (၇) စာပိုဒ္တြင္
နအဖဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ေတြ႕ဆုံမည့္အေၾကာင္းကို
တင္ျပထားသည္။
ယင္းစာပိုဒ္တြင္ “ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးနွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး

သန္းေရႊႏွင့္ မစၥတာဂမ္ဘာရီတို႔ေတြ႕ဆုံစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက က်ေနာ္တို႔အေပၚ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္အခ်က္ ေလးခ်က္ရိွေၾကာင္း၊ ၎တို႔မွာ
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရး၊ အလုံးစုံပ်က္သုန္းေရး၊ ျမန္မာႏို္င္ငံအား စီးပြားေရးအဆက္အသြယ္ျဖတ္
ေတာက္ေရး အပါအ၀င္ အလုံးစုံပိတ္ဆုိ႔ေရးတို႔ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဆိုပါေဆာင္ရြက္ပိတ္ဆို႔မႈ
ေလးခ်က္ကို သူမအေနျဖင့္ စြန္႔လႊတ္ေၾကာင္းေၾကညာရန္ႏွင့္ ထိုသို႔ေၾကညာပါက မိမိကိုယ္တိုင္
သူမႏွင့္တိုက္႐ုိက္ေတြ႕ဆုံ စကားေျပာမည္ျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ကို ေျပာဆိုမွာၾကားလိုက္ပါသည္” ဟု
ပါရိွသည္။
ယင္းသို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊ၏ ေျပာၾကားခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္

အန္အယ္လ္ဒီပါတီမွ ေျပာခြင့္ရသူတဦးျဖစ္သည့္ ဦးဉာဏ္၀င္းက “ဒီအခ်က္ႀကီး ေလးခ်က္က
အန္အယ္ဒီကဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ မူ၀ါဒေတြ တခုမွမဟုတ္ဘူး။ မိမိမလုပ္တဲ့အလုပ္ကို ေနာင္မလုပ္ပါ
ဘူးလို႔ ေျပာရမယ့္သေဘာ။ သို႔ေသာ္ အခုေျပာတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္မလဲဆိုတာ
ကေတာ့ အေရးႀကီးဆုံးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရိွဖို႔ပဲ” ဟု
တုံ႕ျပန္ေျပာဆိုသည္။
တဖက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နာမည္တပ္ေျပာဆိုေနၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ

လြတ္လြတ္လပ္လပ္မရိွသျဖင့္ အမ်ားသိေအာင္ တုံ႕ျပန္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည့္ အေျခအေနမရိွ
ေၾကာင္း ၎ကေျပာသည္။

ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ဳိးသားေကာင္စီမွ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ဦးေမာင္ေမာင္က

ယခုထုတ္ျပန္ေျပာဆိုမႈမ်ားသည္ ယခင္ကတည္းက နအဖက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ
စြပ္စြဲခဲ့သည့္ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားသာျဖစ္ၿပီး ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးမႈျဖစ္ေျမာက္ရန္အတြက္ ႀကိဳတင္သတ္မွတ္
ခ်က္မ်ားထား၍ မရႏိုင္ဟုေျပာဆိုသည္။
၎က “အခုဟာက ေဒၚစုတေယာက္ထဲကို သြားၿပီးေတာ့ အျပစ္တင္သလိုျဖစ္ေနတယ္။ စီးပြားေရး

ပိတ္ဆို႔မႈဆိုတာက အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာကေနၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့အေနအထားကို
ျမင္လို႔ ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ စကားေျပာဖို႔၊ ဖိအားေပးဖို႔ ေျပာတဲ့ကိစၥပဲလို႔ က်ေနာ္တို႔ျမင္တယ္။ ေဒၚစု
တေယာက္ထဲေၾကာင့္လို႔ ေျပာဆိုတာဟာ မမွန္ကန္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ယခုကဲ့သို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊအေနျဖင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးရန္ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလာမႈသည္

အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာဖိအားႏွင့္ ျပည္တြင္းရိွဖိအားမ်ား မ်ားလာျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပိတ္ဆို႔
အေရးယူမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းသည္ နအဖစစ္အစိုးရကိုယ္တုိင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား
ေၾကာင့္သာျဖစ္ေၾကာင္း ၎ကေျပာသည္။
“ဥပမာ အိုင္အယ္လ္အိုမွာဆို ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြလုပ္တာဟာ အဓမၼလုပ္အားေပးရိွလို႔ျဖစ္

တာကိုး။ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးေတြ မခ်ဳိးေဖာက္ဖို႔ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့သူေတြက
ခ်ဳိးေဖာက္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြ လုပ္ေနတာျဖစ္တယ္။ ဒါေတြက
ေဒၚစုလုပ္လို႔ျဖစ္တာမွ မဟုတ္ဘဲ၊ သူတို႔လုပ္လို႔ျဖစ္တဲ့ကိစၥပဲ” ဟု ဦးေမာင္ေမာင္က ေျပာသည္။
ယခု ထုတ္ျပန္ခ်က္သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္ (၂၈) ရက္မွ စတင္ကာျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ သံဃာေတာ္

မ်ား၏ ေမတၱာပို႔ဆႏၵျပမႈမ်ားႏွင့္ျပည္သူမ်ား၏ပါ၀င္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို နအဖက ပစ္ခတ္႐ိုက္နွက္
ဖမ္းဆီးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနျဖင့္ ပထမဆုံးထုတ္ျပန္ျခင္းျဖစ္သည္။
ယင္းသို႔သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္လူထုအား အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ကုလသမဂၢအထူး

ကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီသည္ စက္တင္ဘာ(၂၉) ရက္၌ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ (၄) ရက္ၾကာ
သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊတို႔ကို ေတြ႕ဆုံခဲ့ကာ
၎၏ခရီးစဥ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ကုလသမဂၢလုံၿခံဳေရးေကာင္စီတြင္ ယေန႔ တံခါးဖြင့္ရွင္းလင္း
တင္ျပမည္ျဖစ္သည္။
ယင္းသုိ႔ နအဖဥကၠ႒က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးစကားကို မူအားျဖင့္

ေျပာဆိုေနေသာ္လည္း တဖက္တြင္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ၀င္မ်ား၊ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသား
ျပည္သူမ်ားကို ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ဆိုသလို ဖမ္းဆီးလ်က္ရိွသည္။
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (ျမန္မာႏိုင္ငံ) က သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္

လူထု ဆႏၵျပမႈမ်ားေၾကာင့္ အဖမ္းခံရသူေပါင္း (၄) ေထာင္နီးပါးခန္႔ရိွကာ ေသဆုံးသူေပါင္းမွာ
(၂၀၀) ႏွင့္ (၃၀၀) ၾကားရိွမည္ဟု ခန္႔မွန္းသည္။

၂၀၀၇ ခုနွစ္ ေအာက္တိုဘာ (၄)၊ ရက္စြဲျဖင့္္

နအဖ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ
ထုတ္လႊင့္ဖတ္ၾကားသြားသည့္
ထုတ္ျပန္ခ်က္အျပည့္အစုံမွာ
ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။
၁။ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏို္င္ငံေတာ္တြင္ အစိုးရႏွင့္ျပည္သူတို႔လက္တြဲ၍ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္စြာျဖင့္
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ကို တည္ေဆာက္လ်က္ရိွပါသည္။
၂။ သို႔ရာတြင္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၂၈) ရက္ေန႔မွစ၍ သံဃာေတာ္အခ်ဳိ႕ စီတန္းလွည့္လည္

ဆႏၵျပမႈမ်ားျဖစ္ပြားခဲ့ပါသည္။ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားမွာ မူလက ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရး
သာျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ အပ္စပ္ျခင္းမရိွေသာ ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုႏွင့္
ဆူပူမႈကိုလိုလားသည့္ အျခားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ လိုလားခ်က္မ်ားျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရိွရပါသည္။
ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ အၾကမ္းဖက္ဆူပူမႈမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ျဖတ္လမ္းမွ ရယူလိုသူမ်ားႏွင့္
အခ်ဳိ႕ေသာျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားက ႏိုင္ငံေတာ္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကိုပ်က္ျပားေအာင္
အားထုတ္လုပ္ကိုင္ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
၃။ ယခုအခါ နိုင္ငံေတာ္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ တာ၀န္ရိွသူမ်ား၊

ဆူပူမႈကိုမလိုလားေသာ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ား၏ ကူညီမႈတို႔ျဖင့္
အၾကမ္းဖက္ဆူပူမႈမ်ားကို ႏိုင္နင္းစြာ ထိန္းသိမ္းႏို္င္ခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။
၄။ ကမၻာ့သတင္းမီဒီယာအခ်ဳိ႕၏ တဖက္ေစာင္းနင္းထုတ္လႊင့္မႈမ်ားအရ ကမၻာ့ကုလသမဂၢအဖြဲ႕၀င္

ႏိုင္ငံအခ်ဳိ႕တို႔က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ျဖစ္စဥ္မ်ားအေပၚ စိုးရိမ္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚခဲ့သျဖင့္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ
အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္က ၎၏အထူးကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သူ မစၥတာဂမ္ဘာရီကို ျမန္မာႏိုင္ငံ
သို႔ အျမန္သြားေရာက္စုံစမ္း၍ ျပန္လည္တင္ျပရန္ ေစလႊတ္ခဲ့ပါသည္။
၅။ ကမၻာ့ကုလသမဂၢအဖြဲ႕၀င္ အခ်ဳိ႕ေသာႏိုင္ငံမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အေျခအေနကို နားလည္ၿပီး

မွန္ကန္မွ်တစြာရပ္တည္ေပးခဲ့သျဖင့္ အဆိုပါႏိုင္ငံမ်ားအေပၚ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ေက်းဇူးတင္
လ်က္ ရိွပါသည္။
၆။ မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ စက္တင္ဘာလ (၂၉) ရက္ေန႔တြင္ေရာက္ရိွလာခဲ့ၿပီး

ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်
ျမင္ေတြ႔ရသည့္အျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး
သန္းေရႊအား ေတြ႕ဆုံဂါရ၀ျပဳခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ ထို႔အျပင္ မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္
အျခားေတြ႔ဆုံသင့္သူမ်ားႏွင့္လည္း ေတြ႕ဆုံကာ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ေမးျမန္းစုံစမ္းႏိုင္ခြင့္

ရရိွသြားခဲ့ပါသည္။
၇။ ထုိသို႔ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးနွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္

မစၥတာဂမ္ဘာရီတို႔ေတြ႕ဆုံစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက က်ေနာ္တို႔အေပၚ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္အခ်က္ေလးခ်က္ရိွေၾကာင္း၊ ၎တို႔မွာ
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရး confrontation၊ အလုံးစုံပ်က္္သုဥ္းေရး utter devastation၊ ျမန္မာႏို္င္ငံအား
စီးပြားေရး အဆက္ အသြယ္ျဖတ္ေတာက္ေရးအပါအ၀င္ အလုံးစုံပိတ္ဆုိ႔ေရးတို႔ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
အဆိုပါေဆာင္ရြက္
ပိတ္ဆို႔မႈ ေလးခ်က္ကို သူမအေနျဖင့္ စြန္႔လႊတ္ေၾကာင္းေၾကညာရန္ႏွင့္ ထိုသို႔ေၾကညာပါက မိမိ
ကိုယ္တိုင္သူမႏွင့္တိုက္႐ုိက္ေတြ႔ဆုံ စကားေျပာမည္ျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ကို
ေျပာဆိုမွာၾကားလိုက္ပါသည္။
၈။ ယခုအခါ ႏိုင္ငံအ၀န္း တိုင္းႏွင့္ျပည္နယ္အသီးသီးရိွ ျပည္သူလူထုသည္ အမ်ဳိးသားညီလာခံႏွင့္

ေပၚေပါက္လာမည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ေထာက္ခံႀကိဳဆိုပြဲမ်ား က်င္းပလ်က္ရိွသည့္အျပင္
ဆူပူဖန္တီးခဲ့မႈမ်ားကိုလည္း ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္လ်က္ ရိွၾကပါသည္။
၉။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရသည္ ျပည္သူလူထု၏ေထာက္ခံမႈ၊ ယုံၾကည္မႈ၊ လိုလားမႈမ်ားအရ

ႏိုင္ငံေတာ္ေရွ႕ဆက္သြားမည့္ လမ္းစဥ္ (၇) ရပ္အတိုင္း စည္းကမ္းျပည့္၀၍ စစ္မွန္သည့္ ဒီမိုကေရစီ
ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဆက္လက္တည္ေဆာက္သြားမည္ျဖစ္သည္။
အမိန္႔အရ
ပုံ သန္႔ရွင္း
ဗိုလ္မႉးႀကီး၊ အတြင္းေရးမႉး။
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအဖြဲ႕။
သရက္ၿမိဳ႕မွ သက္ေတာ္ (၉၂) ႏွစ္ရွိ

ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက
နအဖအာဏာပိုင္မ်ား၏ အလႉကို
သပိတ္ေမွာက္ကံေဆာင္
ခ်မ္းလြန္/ ၅ ေအာက္တိုဘာhttp://www.khitpyaing.org/news/october_2007/5-10-
07_f.php

မေကြးတိုင္း သရက္ၿမိဳ႕နယ္မွ သက္ေတာ္ (၉၂) ႏွစ္ရွိသည့္ သမင္ဇာေတာရေက်ာင္း

ဆရာေတာ္ႀကီးက နအဖအာဏာပိုင္မ်ား၏ အလႉကို လက္မခံဘဲ ကံေဆာင္ထားေၾကာင္း
သရက္ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာသည္။
သရက္ၿမိဳ႕နယ္တခုလံုး ၾကည္ညိဳကိုးကြယ္သည့္ သရက္ၿမိဳ႕ မွ (၄) မိုင္ခန္႔ေ၀းသည့္ သမင္ဇာ

ေတာရေက်ာင္းမွ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက နအဖအာဏာပိုင္မ်ား၊ စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲမ်ား၏
အလႉကိုလက္မခံဟု မိန္႔ၾကားခဲ့ေၾကာင္း ၿမိဳ႕ခံအမ်ဳိးသမီးတဦးက ေျပာသည္။
၎က “က်မတို႔ သရက္ဘိလပ္ေျမစက္႐ုံက ၀န္ထမ္းေတြက အဲဒီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕

ေက်ာင္းကို ေရာက္သြားတဲ့အခါ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကို ၀င္ဖူးၾကတယ္။ စက္႐ုံ၀န္ထမ္းေတြက
ေဘာင္းဘီေတြနဲ႔ေပါ့၊ အမ်ဳိးသားေတြကေလ။ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးကေမးခိုင္းတယ္။ မင္းတို႔
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကလား၊ စစ္ကလား၊ ရဲကလား။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔ စစ္တပ္တုိ႔ ရဲတို႔ကဆိုရင္ ငါ့ဆီကုိ
မလာနဲ႔ေတာ့။ ငါ သံဃာ့ကံေဆာင္ထားၿပီ။ အဲေတာ့ မင္းတို႔လႉတာကိုလည္း ငါလက္ခံလို႔မရ
သလိုဘဲ ငါလည္း မင္းတို႔ကိုသီလေတာင္ ျပန္ေပးလို႔မရေတာ့ဘူးလို႔ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက
မိန္႔ပါတယ္” ဟုေျပာသည္။
သမင္ဇာေတာရ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ကံေဆာင္သည့္သတင္းကို ၾကားရသျဖင့္ သရက္ၿမိဳ႕နယ္

တခုလံုးရွိ လူထုမ်ားက အားရ၀မ္းသာျဖစ္ၾကရေၾကာင္း ယင္းၿမိဳ႕ခံအမ်ဳိးသမီးကေျပာသည္။
၎က “အဲလို မိန္႔လို္က္ေတာ့ က်မတို႔ သရက္ကလူေတြက ဘယ္လိုေျပာမတုန္း၊ ေတာမီးပ်ံ႕သလို

၀မ္းသာအားရ တနယ္လံုးျဖစ္ၾကရပါတယ္။ အသက္ (၉၀) ေက်ာ္ရွိ သိကၡာေရာ သမာဓိေရာရွိတဲ့
ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ သီလကိုလည္း က်မတို႔ပိုၿပီးေတာ့ ၾကည္ညိဳေလးစားၿပီးေတာ့ ၀မ္းလည္းသာ
ရပါတယ္” ဟုေျပာသည္။
ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ ေတာရေက်ာင္းနားတြင္ တည္ေဆာက္ေနသည့္ နအဖစစ္အစိုးရ၏

ကာကြယ္ေရးပစၥည္းစက္႐ုံမွ ၀န္ထမ္းမ်ားကလည္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအား လႉဖြယ္ပစၥည္း
အေျမာက္အမ်ား လႉဒါန္းေလ့ရွိသျဖင့္ ယင္းသို႔ ဆရာေတာ္ဘုရား၏ ကံေဆာင္မႈအေပၚ
သရက္ၿမိဳ႕လူထုမ်ားက ပိုမို၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္လွ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
မနက္ျဖန္တြင္ အမ်ဳိးသားညီလာခံလူထုေထာက္ခံပြဲသို႔ မေကြးတိုင္းမွ တက္ေရာက္ရန္အတြက္

သရက္ၿမိဳ႕မွ တရပ္ကြက္လွ်င္ လူ (၃၀) ႏႈန္းႏွင့္ စက္႐ုံအလုပ္႐ံု၀န္ထမ္းမ်ားလည္း ဌာနဆို္င္ရာ
အလိုက္တက္ေရာက္ရန္ အာဏာပိုင္မ်ားက ဆင့္ေခၚထားေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားကေျပာသည္။

ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈကို
၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကရန္
အန္စီယူဘီ ေတာင္းဆို
ပီတာေအာင္/ ၅ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/5-
10-07_g.php
ျမန္မာ့ဒီမိုကေရးလႈပ္ရွားမႈေအာင္ျမင္ေစရန္ ကုလသမဂၢအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာက စစ္အစိုးရ အား

ပိုမိုဖိအားေပးၾကရန္ႏွင့္ ဒီိမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈအတြက္ ေငြေၾကးအကူအညီပိုမိုေပး ရန္
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ဳိးသားေကာင္စီ (အန္စီယူဘီ) က ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀န္းကို
ေတာင္းဆိုသည္။
ထုိင္းႏိုင္ငံဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ႏိုင္ငံျခားသတင္း ေထာက္မ်ားအသင္း၌ ယေန႔မြန္းလြဲပိုင္းတြင္
ျပဳလုပ္သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးအေျခအေနႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ၌

အန္စီယူဘီ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ဦးေမာင္ေမာင္က ေျပာၾကားျခင္းျဖစ္သည္။
နအဖစစ္အစိုးရ၏ ႏွိပ္ကြပ္မႈမ်ားရပ္တံ့သြားေစရန္ ႏိုင္ငံတကာက ၀ိုင္း၀န္းဖိအားေပးရန္ လိုအပ္

ေနေၾကာင္း အစိုးရ၀င္ေငြရပ္တံ့သြားေစရန္ စစ္အစိုးရပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ပိတ္ဆို႔
ဒဏ္ခတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ၾကရန္ႏွင့္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီကလည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ကာ
ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လက္နက္တင္ပို႔မႈ တားျမစ္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအား လႊတ္ခိုင္းျခင္း၊
ေစ့စပ္ေဆြးေႏြး ေရးလုပ္ေစျခင္းတို႔ျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ဦးေမာင္ေမာင္က ေျပာသည္။
၎က “အေရးအႀကီးဆံုးအရာတခုကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀န္းဆီက ဒီမိုကေရစီေရး

လႈပ္ရွားမႈအတြက္ တိုက္႐ိုက္ေငြေၾကးအကူအညီ လိုအပ္ေနတာပါပဲဲ။ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားမႈ
ဒီမွာရွိေနပါတယ္။ ေငြေၾကးအကူအညီမရပါဘူး။ အကူေငြအခ်ဳိ႕ေတာ့ ရပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္
ႏိုင္ငံတြင္းမွာခ်ိတ္ဆက္လႈပ္ရွားဖို႔ မလံုေလာက္ပါဘူး” ဟုေျပာၾကားသည္။
ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ ထုိင္းႏိုင္ငံသံအမတ္ႀကီးေဟာင္း အဆဒါ ဂ်ရာနာမ

ကလံုၿခံဳေရးေကာင္စီအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏လက္ရွိအေျခအေနႏွင့္ပတ္သက္၍
ဘံုရပ္တည္ခ်က္သေဘာထား ထုတ္ျပန္ျခင္း သာျပဳလုပ္ႏိုင္ေခ်ရွိၿပီး ႐ုရွားႏွင့္တ႐ုတ္တို႔က
ကန္႔ကြက္ၾကဦးမည္သာျဖစ္၍ မလိုက္နာမေနရ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္သလို
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ား ေစလႊတ္ရန္မွာလည္း အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံအစိုးရ၏ သေဘာတူညီခ်က္ရယူ
ရမည္ျဖစ္၍ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်မရွိဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းျဖစ္ေပၚေနသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားဦးေဆာင္သည့္ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားမႈသည္

အၾကမ္းမဖက္ဘဲ ေမတၱာျဖင့္တိုက္ပြဲ၀င္သည့္ နည္းျဖစ္သည့္အတြက္ အဆံုး၌ေအာင္ျမင္မည္ျဖစ္
သည္ဟု ထိုင္းလူမ်ဳိး ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ လူမႈေဗဒ ေ၀ဖန္ေရးဆရာႀကီး ဆူလတ္ စိ၀တရတ္စာက

“အၾကမ္းမဖက္မႈဟာ ေအာင္ႏို္င္ပါလိမ့္မယ္။ အၾကမ္းမဖက္မႈကသာ တခုတည္းေသာ

နည္းလည္းျဖစ္ ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္တဲ့နည္းေတြကို ေနရာတကာမွာ
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာသံုးခဲ့ၾကေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ ျမန္မာစစ္အစိုးရက
ဒါကိုသင္ခန္းစာယူသင့္ပါတယ္။ စကားေျပာရမယ္၊ ေဆြးေႏြးညႇိႏိႈင္းရမယ္။ ခုခ်ိိ္န္ခါမွာ
ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ အခြင့္အလမ္းေတြပြင့္ေနပါၿပီ ” ဟုေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ လတ္တေလာျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ သပိတ္တိုက္ပြဲ၌ ေမတၱာတရားႏွင့္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္

မႈကို ကမၻာက ယွဥ္တြဲ၍ ေတြ႔လိုက္ရျခင္းျဖစ္ၿပီး ယင္းအျဖစ္အပ်က္သည္ ျမန္မာျပည္သူတရပ္လံုး
ကို တသားတည္းျဖစ္သြားေအာင္ ေပါင္းစည္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား
ေကာင္စီ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ေဒါက္တာဆလိုင္းလွ်န္မႈန္းဆာေခါင္း က ေျပာသည္။
၎က “ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ဒါမွမဟုတ္ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ပဲ ခံစားေနရမႈေတြ၊

ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိမ္နင္းခံရမႈေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ လူေတြအားလံုးအတြက္ျဖစ္သြားပါၿပီ၊
အရင္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြ ခံစားေနရတာ၊ ငိုေၾကြးေနရတာ၊ ေသဆံုး
ေနရတာေတြကို ကမၻာကမသိၾကပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ စာနာမႈေတြမရၾကဘူး၊ အေထာက္အပံ့ေတြ
မရဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ဒါေတြ ခံစားေနရတာ အခ်ိန္အၾကာႀကီးရွိပါၿပီ ကမၻာကမသိၾကပါဘူး။ ခုျမန္မာ
ႏိုင္ငံဟာ ေသြးစည္းညီညြတ္သြားပါၿပီ၊ ျမန္မာျပည္သူလူထုအားလံုးဟာ တသားတည္းျဖစ္သြား
ပါၿပီ”ဟုေျပာသည္။
သံဃာေတာ္မ်ားဦးေဆာင္သည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ျဖစ္ပြားခဲ့မႈကို ျပည္သူ

အားလံုး၏ ေအာင္ပြဲျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစု (FDB) အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္
ေဒါက္တာ ႏို္င္ေအာင္က ေျပာၾကားၿပီး သံဃာေတာ္ အမ်ားအျပား ဖမ္းဆီးခံရေသာ္လည္း
ေတာ္လွန္ေရးရပ္ဆိုင္း မသြားေသးဘဲ က်န္ရွိသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားက ေတာ္လွန္ေရးဆက္လက္
ဆင္ႏႊဲလ်က္ရွိသည္ဟုေျပာသည္။
အန္စီယူဘီ၊ အက္ဖ္ဒီဘီႏွင့္ အီးအန္စီအဖြဲ႕မ်ားသည္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ႏိုင္ငံအေျခစိုက္ျမန္မာ့

ဒီမိုကေရစီ ေရးလႈပ္ရွားေနသည့္ တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႕မ်ားျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္ဆႏၵျပသံဃာ (၃) ပါး မဲေဆာက္သုိ႕

တိမ္းေရွာင္လာ
ေက်ာ္ထင္(ထုိင္း)/ ၅ ေအာက္တိုဘာ
၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/5-10-07_e.php
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေမတၱာသုတ္ရြတ္ဖတ္ၿပီး သပိတ္ေမွာက္ကံေဆာင္ၾကေသာ သံဃာထုအား သတ္ျဖတ္

ဖမ္းဆီးမႈေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ဆႏၵျပမႈမ်ားတြင္ပါ၀င္သည့္ သံဃာ (၃) ပါး သည္ ထုိင္း-

ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕သုိ႔ ယမန္ေန႔ ေန႔လယ္ပုိင္းက တိမ္းေရွာင္ေရာက္ရွိလာသည္။
တိမ္းေရွာင္လာေသာ ဦးပဥၥင္းမ်ားမွာ ရန္ကုန္တုိင္း၊ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ မဟာ၀ိစိတၱာ႐ုံ ေက်ာင္း

တုိက္မွ ဦးေကာ၀ိဒ၊ ဦးေကာသလႅႏွင့္ ဦးသာသနတုိ႔ျဖစ္သည္။
အရွင္ ဦးေကာ၀ိဒက “ဒီကိုထြက္လာတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ရဟန္းသံဃာေတြ

ကို ဖမ္းတယ္၊ ထုတယ္၊ ႐ိုက္တယ္၊ ႏွက္တယ္၊ ေက်ာင္းတိုက္ေတြလည္း ကုန္သေလာက္ရွိေနၿပီ။
ဆရာေတာ္ေတြလည္း ပ်ံလြန္ေတာ္မူတာေတြ ရွိတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဆြမ္းခံလို႔ လည္း မရဲေတာ့
ဘူး ဒကာေရ။ ဆြမ္းခံရင္လည္း ရပ္ကြက္က ရ၀တေတြ ရွိတယ္၊ သူတို႕ခန္႔တဲ့ လက္ကိုင္တုတ္
ႀကံ႕ဖြ႔ံတို႔ ဘာတို႔လည္း ရွိတယ္။ ဒီေကာင္ေတြကလည္း လုိက္လံၿပီး ေခ်ာင္းေျမာင္းတာေပါ့ေနာ္၊
ေခ်ာင္းေျမာင္းေနေတာ့ ဦးဇင္းတို႔ ေက်ာင္းျပန္အိပ္ဖို႔ကလည္း ေ၀းတယ္ေပါ့ေနာ္” ဟု မိန္႕ၾကား
သည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေမတၱာပုိ႔ခ်ီတက္ သပိတ္ေမွာက္သည့္ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ပခုကၠဴၿမိဳ႕တြင္

စက္တင္ဘာ (၅) ရက္မွ စတင္ၿပီး႐ိုက္ႏွက္အၾကမ္းဖက္ လူစုခြဲခဲ့ၿပီးေနာက္ စက္တင္ဘာ (၂၆)
ရက္ တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ စတင္ပစ္ခတ္ခဲ့သည္။
“ဒကာ ဒကာမေတြကလည္း အတတ္ႏုိင္ဆံုးေတာ့ သူတို႔အိမ္မွာ ပုန္းေအာင္းဖို႔ ထိန္းသိမ္းေပးတာ

ေပါ့ေနာ္။ ေနဖို႔အတြက္။ ဒါေပမယ့္ ဦးဇင္းတို႔ ဆက္ေနရင္ သူတို႔ေတြ ဒုကၡ ေရာက္မယ္။ အဲဒါ
သူတို႔ကို ဒုကၡမျဖစ္ေစခ်င္တာရယ္၊ ေနာက္တခ်က္က ေက်ာင္းတိုက္မွာ ျပန္အိပ္လို႔မရတာရယ္၊
အဲဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းတို႔ ေခတၱ၀ါတြင္း အခုဆို ရက္ (၂၀) ပဲ လိုပါေတာ့တယ္။ အဲဒါ အဲဒီ ရက္ (၂၀)
ကို ဦးဇင္းတို႔ ေရွာင္လာတာေပါ့ ခဏ” ဟု ဆက္လက္မိန္႕ၾကားသည္။
အရွင္ ဦးသာသနမွလည္း “ဦးဇင္းတုိ႔ ေမတၱာသုတ္ရြတ္တယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒကာဒကာမေတြ ရင္ဆုိင္

ေနရတဲ့ ဒုကၡေတြ ၿငိမ္းေအးေအာင္လုိ႔။ အဲဒီလုိရြတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စရြတ္တဲ့ ႏွစ္ရက္က
ဘာမွျပႆနာ မရွိဘူး။ ေနာက္ပုိင္း (၂၆) ရက္ေနစၿပီးေတာ့ေပါ့၊ ရန္ကင္းလမ္းဆုံမွာေလ မ်က္ရည္
ယုိဗုံးခြဲတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဦးဇင္းတုိ႕လည္း ေရွ႕တက္လုိ႕မရဘူး၊ သံဃာေတြေရာ၊ ျပည္သူေတြ
ေရာျပန္႔သြားၾကတယ္၊ ဦးဇင္းတုိ႕လည္း ဒကာဒကာမ ကားတစီးက အတင္းေခၚသြားလုိ႔ တုိက္
ေတြမွာ တက္အိပ္ရတယ္။ ညဘက္ေတြဆုိရင္လည္း စစ္တပ္နဲ႔ စြမ္းအားရွင္ဆုိတဲ့သူေတြလည္း
ေက်ာင္းေတြကုိ၀ုိင္းတယ္။ သံဃာေတြကုိ ဆြဲတယ္၊ ကားေပၚတင္တယ္၊ အဲဒါနဲ႔ ဦးဇင္းတုိ႔
ဒီဘက္ကုိထြက္လာတာပဲ” ဟု မိန္႕ၾကားသည္။
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း AAPP မွ ယေန႕ထုတ္ျပန္ေသာ

စာရင္းဇယားအရ တႏုိင္ငံလုံးတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း (၃၆) ေက်ာင္း ၀င္ေရာက္စီးနင္း
ျခင္းခံခဲ့ရၿပီး ေငြၾကာယံဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအပါအ၀င္ (၁၂) ေက်ာင္းမွ သံဃာအပါးေရ (၅၁၉) ပါး
ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။

အေမရိကန္သံတမန္ေရးအရာရိွ
ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆုံမည္
The Guardian/ ၅ ေအာက္တိုဘာ
၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/5-10-07_b.php
ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အေမရိကန္သံ႐ံုးတာ၀န္ခံ Shari Villarosa သည္ နအဖ ထိပ္တန္းဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး

မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရန္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ယေန႔ထြက္ခြာသြားၿပီျဖစ္သည္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရက ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပမႈမ်ားကို ရက္စက္စြာအၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး

ေနာက္ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္သြားေရာက္ေသာ ယခုခရီးစဥ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္
လတ္တေလာ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေမရိကန္အစိုးရ၏
တိက်ျပတ္သားေသာ သေဘာထားကို အသိေပးႏိုင္ရန္ျဖစ္သည္။
နအဖ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္ဒီ)

ေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္း
စုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယမန္ေန႔က ေၾကညာၿပီးေနာက္ Shari Villarosa ၏ ယခု
ခရီးစဥ္ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။
Shari Villarosa သည္ ဒီမိုကေရစီလႈပ္႐ွားသူမ်ားအေပၚ ျမန္မာစစ္အာဏာပိုင္မ်ား၏ အၾကမ္း

ဖက္ၿဖိဳခြင္းမႈမ်ားကို ပြင့္လင္းစြာေ၀ဖန္ေနသူတဦးျဖစ္ၿပီး ယခုခရီးစဥ္အတြင္း ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေ႐ႊႏွင့္ ေတြ႔ဆံု မည့္ အစီအစဥ္႐ွိမ႐ွိကိုမူ သံ႐ံုးတာ၀န္႐ွိသူမ်ားက ေျပာဆိုျခင္း
မျပဳေပ။
လတ္တေလာျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ဒီမိုကေရစီအေရး ဆႏၵျပမႈမ်ားကို စစ္တပ္ကအၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းခဲ့ၿပီး

အနည္းဆံုးလူ (၁၃) ဦး ေသဆံုး၍ (၂,၀၀၀) ေက်ာ္ အဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည့္ မတည္ၿငိမ္မႈမ်ားအား
ေျဖ႐ွင္းႏိုင္ရန္ သံတမန္ေရး ႀကိဳးစားမႈအေနျဖင့္ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေ႐ႊက
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုမည္ဟု ေျပာလာျခင္းျဖစ္သည္။
ကရင္နီတပ္မေတာ္မွ နအဖ စခန္းတခုကုိ

၀င္ေရာက္စီးနင္း
ေက်ာ္ထင္(ထုိင္း)/ ၅ ေအာက္တိုဘာ
၂၀၀၇http://www.khitpyaing.org/news/october_2007/5-10-07_c.php
ကရင္နီတပ္မေတာ္မွ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕အနီးရွိ နအဖစခန္းတခုကို ယမန္ေန႔ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္တြင္

၀င္ေရာက္စီးနင္းတုိက္ခုိက္ခဲ့ေၾကာင္း ကရင္နီအမ်ိဳးသားတုိးတက္ေရးပါတီ (KNPP) တာ၀န္ရွိသူ

တဦးက ေျပာသည္။
KNPP တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး ခူးဦးရယ္က ယမန္ေန႕က ကရင္နီတပ္မေတာ္ႏွင့္ နအဖ တပ္တုိ႕

ႏွစ္ႀကိမ္တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ဲၿပီး တုိက္ပြဲတခုတြင္ နအဖဘက္မွ (၃) ဦးေသဆုံးေၾကာင္းႏွင့္ လက္နက္
ခဲယမ္းမ်ားလည္း သိမ္းဆည္းရမိေၾကာင္း ေျပာသည္။
၎က “ပထမတုိက္ပြဲက ၿမိဳ႕ေတာ္လြိဳင္ေကာ္နဲ႔ (၃) မုိင္ေလာက္သာေ၀းတဲ့ ေနရာမွာရွိတဲ့ နအဖရဲ႕

ခလရ (၅၄) က စခန္းတခုကုိ စီးနင္းတုိက္ခုိက္တာ၊ မနက္ (၅) နာရီေလာက္မွာျဖစ္တယ္။ နအဖ
စစ္သားအေလာင္း (၃) ေလာင္းရတယ္၊ အမ္ေအ (၄) လက္ရတယ္၊ ဘီေအ -၁၀၀ (၁) လက္
ရတယ္။ ခဲယမ္းအခ်ိဳ႕သိမ္းဆည္းရမိတယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေရွ႕တန္း တပ္ဖြဲ႕ဆီက သတင္း၀င္လာ
ပါတယ္။ အဲဒီစခန္းက ၿမိဳ႕နဲ႔တအားနီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ေရရွည္ထိန္းထားလုိ႕ရတဲဲ့ ့အေျခေနေတာ့
မဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
အလားတူ ယမန္ေန႔ နံနက္ (၈) နာရီခန္႔တြင္ ဖ႐ူဆုိၿမိဳ႕နယ္၊ ကဒါးလားေက်းရြာအနီးတြင္ ခမရ

(၃၃၇) စစ္ေၾကာင္းတခုႏွင့္ ကရင္နီတပ္ဖြဲ႕ ရင္ဆုိင္တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး တုိက္ပြဲသတင္း အေသး
စိတ္ကုိ မသိရေသးဟု ခူးဦးရယ္က ေျပာသည္။
ကရင္နီေဒသအတြင္းတြင္ နအဖမွ အပစ္အခတ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားကုိ စုစည္းထားၿပီး ၿမိဳ႕နယ္ အလုိက္၊

ေက်းရြာအလုိက္ အိမ္ေျခ (၅၀) ႏွင့္ အထက္ရွိေသာ ေက်းရြာတရြာလွ်င္ လူ (၃၀)၊ အိမ္ေျခ (၅၀)
ေအာက္ဆုိပါက အနည္ဆုံး (၂၅) ေယာက္စုစည္းၿပီး လြိဳင္ေကာ္တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ညီလာခံ
ေထာက္ခံပြဲသုိ႔ မျဖစ္မေန တက္ေရာက္ခုိင္းခဲ့ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။
KNPP သည္ တုိင္ရင္းသားလက္နက္ကုိင္တပ္ဖြဲ႕ (၆) ဖြဲ႕ ေပါင္းစည္းထားေသာ စစ္ေရးမဟာ

မိတ္အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ၿပီး ယခုလ (၁) ရက္က ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ စစ္ေရးမဟာမိတ္အဖြဲ႕အစည္းအေ၀း
ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပေနေသာ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူလူထုကုိ ေထာက္ခံေၾကာင္း
ႏွင့္ ၎တုိ႔အဖြဲ႕၀င္မ်ားအေနျဖင့္ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ တုိးျမႇင့္သြားမည္ဟု ပါရွိသည္။
ျမန္မာျပည္၏ ဟုိမွာဘက္တြင္
ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာဘေလာ့ဂါတစု
http://www.khitpyaing.org/articles/october_2007/5-10-07_blogers.php
ဒီကေန႔ကေတာ့ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ျမန္မာတို႔အဖို႔ တကယ့္ကို ၀မ္းနည္းစရာ

ေန႔တေန႔ပါ။ ေမတၱာနဲ႔ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ေနသူေတြကို လက္နက္နဲ႔ အေျဖေပးလိုက္တဲ့ ပြဲတခုဟာ
ေတာင္းပန္ေနၾကတဲ့ၾကားထဲကပဲ ျမန္မာျပည္မွာ အမွန္တကယ္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ စဥ္းေတာင္

မစဥ္းစား၀ံ့စရာ လူမဆန္တဲ့ ရက္စက္မႈေတြကို ျမန္မာ အာဏာပိုင္ေတြက လုပ္ခ်လိုက္ပါၿပီ။
အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ အရင္လက အစိုးရက ေလာင္စာဆီ ေစ်းႏႈန္းေတြကို ေန႔ခ်င္းညခ်င္း

တက္လိုက္တာက အစျပဳခဲ့တာပါ။ ေနာက္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ နယ္ၿမိဳ႕ကေလး တၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့
ပခုကၠဴၿမိဳ႕မွာ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲဒုကၡ သက္သာေစဖို႔အတြက္ သံဃာေတာ္ေတြက ေမတၱာပို႔
လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကို အာဏာပိုင္ေတြက ၾကမ္းတမ္းစြာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့ပါတယ္။
ပထမပိုင္းမွာ သံဃာေတာ္ေတြက အဲဒီလုပ္ရပ္အေပၚ ေတာင္းပန္ဖို႔ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ဒါကို
အခ်ိန္တခု ေပးထားတဲ့အထိ အာဏာပိုင္ေတြက မလိုက္ေလ်ာခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ၈၈
မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ သံဃာေတြ ပူးေပါင္းၿပီး ခံစားေနရတဲ့ ျပႆနာေတြရဲ႕ ရင္းျမစ္ျဖစ္တဲ့
အခ်က္ေတြကို အတိအလင္း ေႂကြးေၾကာ္ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေတာင္းဆိုထားတဲ့
အခ်က္ေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးအသြင္ကို အမ်ားႀကီး ႏွိမ့္ခ်ထားခဲ့ပါတယ္။ စား၀တ္ေနေရးေျပလည္ခ်င္
တယ္။ ဖမ္းထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးေစခ်င္တယ္။ ေစ့စပ္ညႇိႏိႈင္းေစခ်င္တယ္။
ဒီေနရာမွာ ညိႇႏိႈင္းမယ္ဆိုတာဟာ စစ္အစိုးရအတြက္ အမ်ားႀကီး လမ္းဖြင့္ေပးခဲ့တာပါ။
ဒီလိုနဲ႕ ျပည္သူေတြ ပူုးေပါင္းပါ၀င္ၾကတဲ့ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲဟာ ႀကီးသထက္ႀကီး လာပါတယ္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒါဟာ အႀကီးက်ယ္ဆံုး ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈပါပဲ။ သံဃာေတြက ဦးေဆာင္
လာတာကေတာ့ ၈၈ နဲ႔မတူတဲ့ ထူးျခားမႈျဖစ္ပါတယ္။ သံဃာေတြ ဘာလို႔ဦးေဆာင္ရတာလဲဆိုတာ
အခု ကမၻာမွာ ေမးေနၾကတဲ့ ေမးခြန္းတခုပါ။ သံဃာေတြဟာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာ အေရးပါတဲ့
က႑က အၿမဲပါ၀င္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘာသာေရးအရ ရဟန္းသံဃာဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္သင့္
မပါ၀င္သင့္ဆိုတာေတြ အျငင္းပြားခဲ့ၾကပါတယ္။ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
ရဲ႕ေျပာစကားကို ဒီလိုကိုးကားခ်င္ပါတယ္။
“... ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ အေရးကိစၥတိုင္းတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ လူမႈ

အသိုင္းအ၀န္းကို ေရွ႕သို႔ခ်ီတက္ႏိုင္ေစရန္ ကူညီခဲ့ၾကေပသည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား အေနျဖင့္္
လူတခ်ိဳ႕က လူမႈ၀န္းက်င္ကို အႏၱရာယ္ ျပဳလာၿပီဆိုရင္ သူတို႔ကို ကာကြယ္ဖို႔၊ သူတို႔ကိုယ္တိုင္
တရားဥပေဒေတြ ျဖစ္သြားတာကို ကာကြယ္ဖို ့၊ မေကာင္းတဲ့အနာဂါတ္ နိမိတ္ဆိုး အေၾကာင္း
ႏိႈးေဆာ္ ေဟာၾကားသင့္ပါတယ္ ...”
“... ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္မ်ားဘုရား၊ ေမတၲာထား၍ ျပည္သူအားလုံးတို႔၏ စိတ္မ်ားကို

ေၾကာက္ရျခင္းမွ ကင္းလြတ္ေစရန္ (free from fear) လည္းေကာင္း၊ အျမင္က်ဥ္း၍ အျမင္လြဲမႈ
မ်ား၊ လ်စ္လ်ဴရႈမႈမ်ားႏွင့္ အယူသည္းမႈမ်ားမွ ကင္းေ၀းေစရန္ လည္းေကာင္း၊ ရည္သန္၍
ၾသ၀ါဒေပးၾကားေတာ္မူပါ။ သူတို႔အား ပိုမို ျမင့္ျမတ္လာေစရန္ႏွင့္ ပိုမိုေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ဘ၀မ်ား
ရရိွေစရန္အတြက္ သင္ၾကားဆုံးမေပးေတာ္မူပါ။ ထိုအရာ မ်ားသည္ အရွင္ျမတ္မ်ား၏
အပ္ရာေသာ၀န္တာမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ ေလွ်ာက္ထားအပ္ပါသည္ ဘုရား ...”
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
၁၉၄၆ ခုႏွစ္
ဖဆပလ ညီလာခံ မိန္႔ခြန္းမွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္၊

(ျမန္မာဘေလာ့ဂါ ကိုေမာင္ရင္၏ ေဖာ္ျပမႈမွ ကိုးကားပါသည္။

http://maungyin.blogspot.com/2007/07/blog-post_17.html)
အတိတ္ကသင္ခန္းစာအရ စစ္တပ္က ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းေလ့ရွိတာကုိ သိေပမယ့္လည္း လြတ္လပ္

မႈကို ငတ္မြတ္ေနၾကတဲ့ ျပည္သူလူထုဟာ ဒါဟာ ေနာက္ဆံုးအခြင့္အေရး ျဖစ္ေကာင္းပါရဲ႕လို႔
လိုခ်င္တဲ့အခ်က္ေတြကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆက္လက္ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ဘယ္သူ
ေတြပါ၀င္လႈပ္ရွားၾကသလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္ရင္ သံဃာေတြ သီလရွင္ေတြနဲ႔အတူ ျပည္သူ႔
အႏုပညာရွင္ေတြ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အရပ္သူအရပ္သား ျပည္သူေတြအားလံုး သိန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး
ပါ၀င္ခဲ့ၾကတာကို အထင္အရွား ေတြ႕ရမွာပါ။
ဒါဟာ ေရာင့္ရဲလြယ္တဲ့ ႐ိုးသားေအးေဆးစြာေနေလ့ရွိတဲ့ ျမန္မာ ျပည္သူေတြရဲ႕

မခံမရပ္ႏိုင္တဲ့အဆံုး ရင္ထဲကထြက္က်လာတဲ့ အသံေတြပါပဲ။ အဲဒီလို ကိုယ္တိုင္စိတ္ရင္းနဲ႕
တက္တက္ႂကြႂကြ ပါ၀င္လာ မႈဟာ မိနစ္နဲ႔အမွ် သတင္းေတြ တက္လာတဲ့ ျမန္မာဘေလာ့ေတြမွာ
အထင္အရွားေတြ႕ရပါတယ္။ သတင္းေမွာင္ခ်ၿပီး ေျဗာင္လိမ္ေလ့ရွိတဲ့ အစိုးရေအာက္မွာ
ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြ ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔ သတင္းေတြရဖို႔အတြက္ ျဖန္႔ခ်ိဖို႔အတြက္ ျပည္သူေတြဟာ
စြန္႔စားဓာတ္ပံုရိုက္ခဲ့ရတယ္။ အင္တာဗ်ဴး ေတြ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ ေျဖခဲ့ရတယ္။ ဒါဟာ
ဘယ္သူဘယ္၀ါရဲ႕ အလုပ္ခိုင္းေစမႈေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ တျပားတခ်ပ္မွမရဘဲ လုပ္ခဲ့တာပါ။
သူတို႔အတြက္ အရိုက္အႏွက္ခံရဖို႔ ကင္မရာအသိမ္းခံရဖို႔ ပိုကံဆိုးရင္ ေသနတ္မွန္ဖို႔
ေထာင္က်ဖို႔ဆိုတဲ့ စြန္႔စားမႈေတြပဲ ရွိပါတယ္။ သတင္းေတြကို မီဒီယာ
ေတြထက္ေစာၿပီး ခ်က္ခ်င္းတင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မီဒီယာႀကီးေတြကေတာင္မွ သတင္းအဓိက
ျပည္သူလူထုဆီက ရတာပါလို႔ ေျပာခဲ့ၾကရပါတယ္။ အျဖစ္မွန္ေတြ ကမၻာက သိပါေစေတာ့၊
မတရားမႈေတြ ေျဖရွင္းႏိုင္ပါေစေတာ့လို႔ ျပည္သူေတြကေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကပါၿပီ။
ဒီလိုရဲ၀ံ့သူေတြအေပၚ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ တံု႕ျပန္မႈကေတာ့ ဘယ္လိုလဲ။
ေသြးထြက္သံယိုေတြကေတာ့ ျဖစ္သြားခဲ့ရပါၿပီ။ ႏိုင္ငံတကာက ဒါကို မျဖစ္ေအာင္ ထိထိ

ေရာက္ေရာက္ တားျမစ္ႏိုင္တဲ့ အကူအညီေတြ အခ်ိန္မီ မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။
စိတ္ပူမိေၾကာင္း ေအးခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း သေဘာထားေတြေတာ့
ေျပာခဲ့ၾကပါမယ္။ ကုလသမဂၢ အစည္းအေ၀းမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ
အႀကီးအက်ယ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက ဒီလို ထ ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ ျမန္မာ
ႏိုင္ငံမွာ ျပႆနာတခ်ဳိ႕ေတာ့ တက္ေနတာေပါ့တဲ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါဟာ ကမၻာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို
ထိခိုက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ဒါဟာ ကုလသမဂၢ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီရဲ႕
အေရးယူမႈအထိ မလိုအပ္ဘူးလို႔ဆိုလိုတာပါ။
အခုေတာ့ တရားမွ်တမႈ တခုကို လိုခ်င္လို႔ ေအးခ်မ္းစြာ သေဘာထား ထုတ္ေဖာ္ေနသူေတြကို

ဒီလိုနည္းနဲ႔ တုံ႔ျပန္ခြင့္ရတယ္လို႔ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြက ကမၻာ့အလယ္မွာ
ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ခ်ျပလိုက္ပါၿပီ။ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ စိုးရိမ္ပူပန္မႈသက္သက္နဲ႕ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းစြာ
ေတာင္းပန္မႈေတြဟာ စစ္အစိုးရတခုအတြက္ ဂ႐ုစိုက္စရာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ဥပမာ
ေပးလိုက္တာပါပဲ။ ယခုလို အေျခ အေနမ်ဳိးမွာေတာင္ ဒါဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕
အိမ္တြင္းေရးသက္သက္ပါလို႔ ႏိုင္ငံတခ်ဳိ႕က ဆိုေနဆဲပါ။ တကယ္ပဲလား။ စဥ္းစားစရာပါ။

လက္နက္မဲ့သူေတြကို လက္နက္ရွိသူက အႏိုင္က်င့္တာ တရား နည္းလမ္းက်ပါသလား။

စက္တင္ဘာ ၂၇ ရက္ေန႔မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျပစ္မဲ႕ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ ေသြးေျမက်ျဖစ္ရပ္ကို
ႏိုင္ငံတကာက ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္မလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရပါေတာ့မယ္။
(ယခုဆက္လက္၍ ရက္စက္စြာ ႏွိမ္နင္းမႈမ်ား ျဖစ္ပြားေနပါသည္။ ျမန္မာဘေလာ့ဂါတစုက

မိမိတို႔၏ ခံစားခ်က္ အေတြးအျမင္မ်ားကို ဆက္လက္ေရးသားသြားပါမည္။
စစ္တပ္က စီးနင္းဖမ္းဆီးမႈမ်ားတြင္
အန္အယ္လ္ဒီ အဖြဲ႕၀င္ ၂၀၀ ခန္႔ ဖမ္းဆီးခံရ
ေအးလဲ့ | ေအာက္တိုဘာ ၅၊
၂၀၀၇http://www.irrawaddy.org/bur/news2007/October/oct_05b_07.html
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပသူမ်ားအား စစ္အစိုးရစစ္တပ္က ညအခ်ိန္၌ေနအိမ္မ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္

ဖမ္းဆီးမႈမ်ားေၾကာင့္ အန္အယ္လ္ဒီ အဖြဲ႕၀င္ ၂၀၀ ေက်ာ္ ဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ရသည္ ဟု
အန္အယ္လ္ဒီ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။
အဖမ္းခံရသူမ်ားထဲတြင္ ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၁၅ဦး ပါ၀င္သည္

ဟု ၎ကဆိုသည္။ ဆက္လက္၍ ဖမ္းဆီးေနဆဲျဖစ္ရာ ယမန္ေန႔တြင္လည္း အန္အယ္လ္ဒီ အဖြဲ႕
၀င္ ၄ ဦး ထပ္မံဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ရသည္ဟုလည္း သိရသည္။
“ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္မွာေနတဲ့ ကိုခင္ေမာင္ေအးကို အန္အယ္လ္ဒီ ႐ုံးက အျပန္မွာ ႐ုံးေရွ႕ မွာပဲ

သူ႔ကို ရဲက ကားေပၚ ဆြဲေခၚ တင္သြားတယ္”ဟု ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။
ထို႔အတူ စကိုင္းတိုင္း အင္းေတာ္ ရွိ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႕၀င္ ၃ ဦး သည္လည္း ယမန္ေန႔ည ၁၁

နာရီခန္႔တြင္ ဖမ္းဆီးခံရသည္ ဟုသိရသည္။
“ထံုးစံလိုကို ျဖစ္ေနတာ၊ ညအခ်ိန္မွ လာဖမ္းတာက၊ ဘယ္အခ်ိန္တံခါးလာေခါက္မလဲ ဆို တာ၊

အိပ္ေပ်ာ္ေန ခ်ိန္မွာေတာင္ ေဆြးေႏြးစရာရွိလို႔တဲ့ ဆိုၿပီးေခၚတာပဲ”ဟု အန္အယ္လ္ဒီ
မႏၲေလးတိုင္းစည္း တဦးက သူမ အဖမ္းမခံရစဥ္ ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာၾကားသည္။
မႏၲေလး တိုင္းစည္းတဦးကလည္း “အန္အလ္ဒီတိုင္းစည္း အားလံုးကို ဖမ္းဆီးဖို႔စီမံကိန္း

ရွိတယ္လုိ႔ၾကားတယ္၊ ဘယ္အခ်ိ္န္ လာဖမ္းမွာလည္းဆိုတာပဲ ေစာင့္ေနရတယ္”ဟု ေျပာ သည္။
၈၈မ်ိဳးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားမ်ားေျပာဆိုခ်က္အရ ေထာက္ႀကံ့တြင္ရွိသည့္ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္း

တေက်ာင္းအား စစ္အစိုးရ စစ္သားမ်ားက ၀င္ေရာက္စီးနင္း၍ သံဃာေတာ္သံုးပါး ကို ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး
က်န္သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ သီလရွင္မ်ားအား ႐ုိက္ႏွက္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

ထို႔အတူ လြန္ခဲ့သည့္ အဂၤါေန႔ကလည္းေထာက္ႀကံ့ရွိ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ၁၃-၁၄ ႏွစ္

အရြယ္ႏွစ္ဦးကို စစ္ကားျဖင့္ ဖမ္းဆီးသြားသည္ဟု ေဒသခံတဦးက ဆိုသည္။
၈၈မ်ိဳးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားမ်ားက ၎လူငယ္မ်ားကို စစ္တပ္အတြက္

ေခၚေဆာင္ျခင္းျဖစ္မည္ဟု သံသယ ရွိေၾကာင္း ေျပာသည္။ ေထာက္ႀကံ့တြင္ ရွိသည့္
ပုဂၢလိကေက်ာင္းတ ေက်ာင္းေရွ႕တြင္ စစ္သား ၇ ဦးက လည္း ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္ဟု ဆိုသည္။
၈၈မ်ိဳးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီ အဖြဲ႕က အနည္းဆံုး ေသဆံုးသူ ၁၃၀ႏွင့္

၃၀၀၀ နီးပါး ခန္႔ဖမ္းဆီးခံခဲ့ ရၿပီး ၁၂၀၀ေက်ာ္မွာ သံဃာေတာ္မ်ားျဖစ္သည္ ဟု ဆိုသည္။
အစိုးရဆန္႔က်င္သူမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ အနည္းဆံုး ၂၀၀ ခန္႔ ေသဆံုးၿပီး ၆၀၀၀ခန္႕

အဖမ္းခံရသည္ဟု သိရသည္။
အစိုးရ သတင္းမီဒီယာမ်ားက ၁၀ ဦးေသဆံုး၍ ၂၀၉၃ဦး ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ၆၉၂ ဦး

ျပန္လႊတ္ၿပီးျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
အၾကမ္းဖက္ဖမ္းဆီးႏွိမ္နင္းမႈမ်ားေၾကာင့္
သံဃာတခ်ိဳ႕ နယ္စပ္ေရာက္
ကိုသက္ | ေအာက္တိုဘာ ၅၊
၂၀၀၇http://www.irrawaddy.org/bur/news2007/October/oct_05_07.html
စစ္အစိုးရ၏ အၾကမ္းဖက္ဖမ္းဆီးႏွိမ္နင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ သံဃာတခ်ိဳ႕ ထိုင္း-ျမန္မာ

နယ္စပ္ၿမိဳ႕ျဖစ္သည့္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕သို႔ တိမ္းေရွာင္လာေၾကာင္း သိရသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ မရန္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ မဟာ၀ိစိတၱာ႐ံုေက်ာင္းတိုက္မွ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕သို႔

ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာသည့္ သံဃာ ၃ ပါးမွာ ဦနႏၵာသီရီ၊ ဦးသာသနာ့ႏွင့္ ဦးေကာသံလ
တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
သက္ေတာ္ ၃၉ ႏွစ္ရွိၿပီး ၀ါေတာ္ ၁၃ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ဦးနႏၵာသီရိက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္

ဆက္လက္သီတင္းသံုးရန္အတြက္ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရသည့္ အေျခအေနမရွိေတာ့ေသာေၾကာင့္
ထြက္ခြာလာရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။
အရွင္နႏၵာသီရိသည္ ရန္ကုန္သံဃာထု ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းပြဲမ်ားတြင္ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး ဆႏၵျပေနစဥ္

စစ္သားႏွင့္ လံုထိန္းရဲမ်ားက မ်က္ရည္ယိုဗံုးမ်ားသံုးကာ အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြဲျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။

“ဆူးေလပန္းဆိုးတန္းေပါ့ အဲဒီမွာ မ်က္ရည္ယိုဗံုးခြဲတယ္၊ ၀င္႐ိုက္တယ္။ အဲဒါႀကံဳရတယ္ ...

ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ ေသတဲ့ေန႔ကေပါ့။ ဦးပဥၨင္းတို႔ေတာ့ ႏွိပ္စက္၊ ႐ိုက္ႏွက္ခံရတာမရွိဘူး” ဟု
အရွင္နႏၵာသီရိက ေျပာသည္။
လြန္ခဲ့သည့္လ ၅ ရက္ေန႔က ပခုကၠဴၿမိဳ႕တြင္ သံဃာေတာ္မ်ား ေမတၱာပို႔႐ြတ္ဆိုကာ

စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ျခင္းကို အာဏာပိုင္ တို႔က အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းခဲ့ေသာေၾကာင့္
တႏိုင္ငံလံုးရွိသံဃာမ်ားက စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔မွစ၍ ပတၱနိကၠဳဇၨနကံ ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။
စက္တင္ဘာ ၂၁ ရက္ေနာက္ပိုင္းတြင္ သံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္သည့္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို

ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ား ပူးေပါင္း
ပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္။ စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔မွစ၍ ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို စစ္အစိုးရကအၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြဲခဲ့ၿပီး
ရန္ကုန္ရွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းမ်ားကိုလည္း ယေန႔အထိ ၀င္ေရာက္ဆီးနင္းကာ သံဃာမ်ားအား
စံုစမ္း ေမးျမန္းျခင္းမရွိဘဲ ႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီး ခဲ့သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံတဦးက “တခ်ိဳ႕ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကို အခုထိ၀ိုင္းတာေတြရွိေနတုန္းပဲ။

တခ်ိဳ႕ဘုန္ႀကီးေတြလဲ လူလို၀တ္ၿပီး ေရွာင္တိမ္းေနရတာေပါ့။ သိကၡာေတာ့မခ်ပါဘူး။
အေျခအေနအေတာ္ဆိုးတယ္၊ သနားစရာလည္း ေကာင္းတယ္ဗ်ာ” ဟု ေျပာသည္။
လြန္ခဲ့သည့္အပတ္အတြင္း စစ္အစိုးရက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ သံဃာအပါး ၁၂၀၀ ခန္႔ကို

ခ်ီတက္ဆႏၵျပပြဲမ်ားႏွင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း မ်ားမွ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ့ေၾကာင္း စံုစမ္းသိရွိရသည္။
ေဒၚစုလႊတ္ေပးရန္ အန္အယ္လ္ဒီ ေတာင္းဆို

ကိုစိုး | ေအာက္တိုဘာ ၅၊
၂၀၀၇http://www.irrawaddy.org/bur/news2007/October/oct_05c_07.html
စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံႏိုင္ရန္

ေတာင္းဆိုေၾကညာသည့္ အခ်က္မ်ားအား ျပန္လည္ေျဖၾကားႏိုင္ရန္ အတြက္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပးရန္ အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) က
ယေန႔ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။

အဆိုပါေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အမည္ကိုတပ္၍

ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ ယင္း ေတာင္းဆိုေၾကညာခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ေျဖၾကားႏိုင္ရန္
အတြက္ လႊတ္ေပးရန္ လိုအပ္သည္ဟု အန္အယ္လ္ဒီ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းကေျပာသည္။
ယေန႔ သတင္းစာပါ ေအာက္တိုဘာ ၄ ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ထုတ္ျပန္သည့္ ၁/၂၀၀၇ ေၾကညာခ်က္တြင္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊ က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ေတြ႕ဆုံႏိုင္ေရး အတြက္ အခ်က္ ၄ ခ်က္ကို
စြန္႔လႊတ္ရန္ ေတာင္းဆိုထား သည္။
သတင္းစာပါ ေတာင္းဆို ေၾကညာခ်က္ကို ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရအဖြဲ႕

အတြင္းေရးမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီး သန္႔ရွင္းက အမိန္႔အရ ထုတ္ျပန္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ယင္းေၾကညာခ်က္ပါ အခ်က္မ်ားမွာ ထိပ္တိုက္ရင္ဆုိင္ေရး၊ အလုံးစုံပ်က္သုဥ္းေရး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအား

စီးပြားေရး အဆက္ အသြယ္ျဖတ္ေတာက္ေရးအပါအ၀င္ အလုံးစုံ ပိတ္ဆို႔ေရးတို႔ျဖစ္ၿပီး
၎အခ်က္မ်ားကို စြန္႔လႊတ္ပါက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေ႐ႊ အေနႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္
တိုက္႐ိုက္ေတြ႕ဆုံစကားေျပာမည္ဟု ဆုိသည္။
အထက္ပါေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊက ကမၻာ့ကုလသမဂၢ

အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာဂန္ဘာရီ ႏွင့္
မၾကားေသးခင္ကေတြ႕ဆုံစဥ္ ေျပာဆိုမွာၾကား လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟုလည္း သတင္းစာတြင္
ပါရွိသည္။
“အခု အစိုးရအဖြဲ႕က အခ်က္ ၄ ခ်က္ကို စြန္႔လႊတ္ပါလို႔ ေျပာတယ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

စြန္႔လႊတ္မွလို႔လည္း ေျပာတယ္၊ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက အဲဒီအခ်က္ ၄ ခ်က္က အန္အယ္လ္ဒီ
ရဲ႕မူ၀ါဒလည္း မဟုတ္ပါဘူး၊ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕
မူ၀ါဒလည္း မဟုတ္ပါဘူး”ဟု ဦးဥာဏ္၀င္းက ဧရာ၀တီသို႔ေျပာသည္။
မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ လြန္ခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာ ၂၉ ရက္က ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ၎၏ ၄

ရက္ၾကာ ခရိးစဥ္အတြင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊႏွင့္ နအဖ ထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားအပါအ၀င္
ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ႏွင့္လည္း ၂ ႀကိမ္ ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေ႐ႊတို႔သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ တႀကိမ္၊

၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ တႀကိမ္၊ ၂ ႀကိမ္ေတြ႕ဆုံခဲ့ၿပီး ယင္း ၂ ႀကိမ္စလုံးတြင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ အေျခအေနႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊ၏ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေရးအတြက္

ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားထုတ္ျပန္ေနျခင္းသည္ အစစ္အမွန္ေတြ႕ဆုံလိုျခင္းမဟုတ္ဟု ရန္ကုန္ေဒသခံ
အမ်ိဳးသမီးတဦးကေျပာသည္။
“က်မအေတြ႕အႀကံဳအရေတာ့ သူတို႔ကို မယုံဘူး၊ အဲဒီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက အမွန္တကယ္

ေတြ႔ဆုံလိုစိတ္မရွိဘူးဆုိတာ က်မ သိေနတယ္”ဟု လည္း အဆိုပါ အမ်ိဳးသမီးကေျပာသည္။

သတင္းစာဆရာတဦးျဖစ္သူ ဦးစိန္လွဦးကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အၾကပ္အတည္းမ်ားကို

ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္အတြက္ စစ္အစိုးရ ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔
ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးရန္လိုအပ္ေၾကာင္း ျမန္မာျပည္သူမ်ားက သိရွိလိုလား ၾကသည္ဟု ေျပာသည္။
“အမွတ္တကယ္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈျဖစ္ခဲ့ရင္ ျမန္မာျပည္သူအားလုံး ေပ်ာ္မယ္လို႔

က်ေနာ္ထင္ပါတယ္”ဟု လည္း ဦးစိန္လွဦးကေျပာဆိုသည္။
စား၀တ္ေနေရးအခက္အခဲမ်ားႏွင့္ အေထြေထြ အၾကပ္အတည္းမ်ားေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ား

ဦးေဆာင္သည့္ ဆႏၵျပပြဲ မ်ားတြင္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား လမ္းေပၚထြက္၍ ပါ၀င္လာျခင္းျဖစ္သည္ဟု
၎က ေျပာဆိုသည္။
သတင္းစာတြင္ လတ္တေလာ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ သံဃာေတာ္မ်ား စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵျပေတာင္း

ဆိုမႈမ်ားသည္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ မအပ္စပ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုႏွင့္ ဆူပူမႈကို လုိလားသည့္
အျခားအဖြဲ႕စည္းမ်ား၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယင္း ဆူပူမႈကို မလိုလားေသာ
သံဃာေေတာ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ား၏ အကူအညီ ျဖင့္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက
ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္းလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။
အန္အယ္လ္ဒီေျပာခြင့္ရ ဦးဥာဏ္၀င္းကမူ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပသည့္

သံဃာေတာ္ႏွင့္ျပည္သူမ်ားအေပၚအၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲျခင္း သည္ အင္အားကို လိုအပ္သည္ထက္
ပိုသုံးျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။
“ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ ျပည္သူ လူထုကို အၾကမ္းဖက္ၿပီးေတာ့

ၿဖိဳခြဲတယ္၊ ဆက္တိုက္လည္း သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေက်ာင္းေတြကို ညည ၀င္ဖမ္းတဲ့
ဖမ္းဆီးပြဲႀကီးကိုလည္း ဆက္လက္လုပ္ေနတာကို ေတြ႕ရ တယ္၊ ဒါဟာ အင္အားကို
လိုတာထက္ပိုၿပီး သုံးေနတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္”ဟုလည္း ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။
အမွားျပင္ဆင္ခ်က္ (နအဖ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္

စိုးဝင္း ေသၿပီ)
မဇၩိမသတင္းဌာန
ေအာက္တိုဘာလ ၅ ရက္၊ ၂ဝဝ၇
ခုႏွစ္။http://www.mizzimaburmese.com/detail.php?news_id=653&cat=7011
ေသြးကင္ဆာေရာဂါျဖင့္ စကၤာပူႏိုင္ငံသို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္သြားကာ ေဆးဝါးကုသမႈ ခံယူခဲ့ရသည့္

နအဖ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စိုးဝင္းသည္ ယခုလ ၂ ရက္ေန႔ ညေန ၅ နာရီခန္႔တြင္
ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ မဂၤလာဒံု စစ္ေဆး႐ံု၌ ေသဆံုးသြားသည္ဟု မဇၩိမက စစ္တပ္ အသိုင္းအဝိုင္းမွလာေသာ
သတင္းအရ ေရးသား ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။

သို႔ေသာ္ မိသားစု အသိုင္းအဝိုင္း၏ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုခ်က္အရ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ စိုးဝင္းသည္

ယခုခ်ိန္အထိ မဂၤလာဒံု စစ္ေဆး႐ံုတြင္ အထူး ေဆးဝါးကုသမႈ ခံယူေနေၾကာင္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး
သန္းေရႊ အပါအဝင္ နအဖ အႀကီးအကဲ ၃ ဦးက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကို မၾကာေသးခင္က လာေရာက္
ၾကည့္႐ႈသြားေၾကာင္း သိရွိရသည္။
“သူက အခုထိ မဂၤလာဒံု စစ္ေဆး႐ံုမွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အေျခအေနက သိပ္မေကာင္းေတာ့ဘူးလို႔

ေဒါက္တာေတြက ေျပာေနတာပဲ” ဟု ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၏ မိသားစုႏွင့္ နီးစပ္သူ တဦးက မဇၩိမကို
သူ၏ အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ မဇၩိမက မဂၤလာဒံု စစ္ေဆး႐ံုကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းရာတြင္

ေဆး႐ံုမွ တာဝန္ရွိသူမ်ားက ျပန္လည္ ေျဖၾကားျခင္း မရွိခဲ့ပါ။
ယခုကဲ့သို႔ သတင္းကို မွားယြင္းစြာ ေဖာ္ျပမိခဲ့ေသာေၾကာင့္ မဇၩိမအေနျဖင့္ စာဖတ္သူမ်ားအေပၚ

အႏူးအညႊတ္ ေတာင္းပန္ အပ္ပါသည္။ ေရွ့ကာလမ်ားတြင္ ခိုင္လံု တိက်သည့္ သတင္းမ်ားကို
အေလးအနက္ထား တင္ဆက္သြားမည္ဟုလည္း အသိေပး ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
ကိုဟိုဒင္းေရ-
လူကိုေခြးသတ္တာသာမက သံဃာကို ေခြးသတ္တာပါ၊ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ေနၾကရၿပီဗ်ာ။
ဗမာျပည္သမိုင္းမွာ အဆိုးဆံုးအျဖစ္ကို က်ေနာ္တို႔ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာ

ပါလားဗ်ာ၊ ဒါ ဗမာႏိုင္ငံမွဟုတ္ပါေလစ၊ (၂၁) ရာစုမွ ဟုတ္ပါေလစလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္ေမးေနမိေတာ့တယ္။
အဂၤလိပ္ကိုလိုနီ အစိုးရလက္ထက္ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္၊ မႏၱေလးအာဇာနည္ (၁၇) ဦး အေရး

အခင္းမွာ သံဃာေတြကိုပစ္သတ္တယ္ဆိုတာ ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက ကိုလိုနီအစိုးရ၊
ဘာသာမတူ၊ လူမ်ိဳးကြဲျပား၊ တျခားတႏိုင္ငံကလာတဲ့ နယ္ခ်ဲ႕ေတြ၊ ေနာက္ၿပီး ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္
ကာလတုန္းက သံဃာေတာ္ေတြကို ႐ိုက္တယ္၊ ႏွက္တယ္ဆိုတာ ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါဟာလည္း

ဓေလ့ထံုးစံမတူ၊ လူမ်ိဳးကြဲျပားတဲ့ တိုင္းတပါးက ဖက္ဆစ္ေတြ။ အခုေတာ့ ႐ိုင္းပေလဗ်ာ၊
ရာဇ၀င္႐ိုင္းပေလ။
ေရႊတိဂံုကုန္းေတာ္ေပၚမွာ စစ္ဖိနပ္ေတြ တခြပ္ခြပ္နဲ႔တဲ့။ ေ႐ွးေခတ္က

ဗမာအမ်ိဳးသားေတြ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကတာကို မၾကားဖူးၾကေလေရာ့သလား။
ေရႊတိဂံုကုန္းေတာ္ေပၚမွာ ဖိနပ္မခၽြတ္တဲ့ အဂၤလိပ္ကို အေသခံၿပီး ဓားနဲ႔ခုတ္ခဲ့တာေလ။
က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံသားေတြ ဗုဒၶ ဘာသာဝင္ေတြအေနနဲ႔ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးနဲ႔တကြ
ဘုရားေက်ာင္းကန္အားလံုးမွာ ဖိနပ္ မစီးၾကဖို႔ တိုင္းတပါးက လူေတြနဲ႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္
တိုက္ပြဲဆင္ခဲ့ရတဲ့ သမိုင္း႐ွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ တုန္းက သတင္းစာေတြ၊ ဇာတ္သဘင္ေတြပါ
ဒီကိစၥကို အျပင္းအထန္ ဆန္႔က်င္ၾကလို႔ တႏိုင္ငံ လံုးဆိုင္ရာ အမ်ိဳးသားေရးလႈပ္ရွားမႈႀကီး
ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ မေ၀းလွေသးတဲ့ သမိုင္း၊ စာနဲ႔ေပနဲ႔ ဓာတ္ပံုအေထာက္အထားနဲ႔ကို ႐ွိတဲ့
သမိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ေတာင္မွ အခု ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားက တိုင္းတပါးသားထက္ေတာင္
ပိုမိုက္႐ိုင္းတာ ေတြ႔ေနရပါေရာ့လား။
ကိုဟိုဒင္းေရ - ခင္ဗ်ားလည္း က်ေနာ့္လိုပဲေနမွာပါ။ အခုအခါမွာ ေရဒီယို၊ အင္တာနက္

ေတြေ႐ွ႕မွာ ထိုင္ၿပီး လူဟာ တုန္ရီေနေအာင္ ေဒါသေတြျဖစ္ေနရတယ္။ ခင္ဗ်ားဆီကိုေရးတဲ့
ဒီစာမွာ ေဒါသသံမ်ား ပါသြားရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ပါ။ ဒီအခ်ိန္ဟာ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားေတြ
တကယ့္ကို ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရ ေဒါသေတြျဖစ္ၾက၊ မ်က္ရည္ေတြက်ၾကတဲ့ အခ်ိန္ပါ။
ေျပာလို႔ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေတာ္က သံဃာေတာ္ေတြေလာက္

ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔တဲ့၊ ႏိုင္ငံနဲ႔အမ်ိဳးသားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ သံဃာေတာ္ ဒါမွမဟုတ္
တျခားဘာသာေရး ဝန္ထမ္း ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ မ႐ွိဘူးလို႔ ခံစားမိတယ္ဗ်ာ။ တဦးစ၊ တဖြဲ႔စေတာ့
႐ိွႏိုင္ေလာက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုလို ေသာင္းလိုက္၊ သိန္းလိုက္ ပရိတ္ရြတ္ ေမတၱာပို႔ၿပီး
ေသနတ္ေျပာင္းေတြကို ထိပ္တိုက္ဝင္တိုးတဲ့ သာသနာ့၀န္ထမ္းမ်ိဳး
ၾကားေတာင္မၾကားဖူးပါဘူးဗ်ာ။ သူတို႔ကိုၾကည့္ၿပီး ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမေတြ
မ်က္ရည္က်ၾကတာလည္း သဘာဝက်ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတာင္မွ ေတြးလိုက္ရင္ ရင္ထဲမွာ
ဆို႔နင့္နင့္ႀကီး ခံစားရတာမဟုတ္လား။
ရဲေဘာ္ႀကီးမွတ္မိမွာပါ။ ဂဠဳန္ဆရာစံကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ေလးခ်ိဳးႀကီးမွာ ဆရာႀကီး သခင္

ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းက - “ရဂံုစံခ်စ္စရာ တပည့္တို႔မွာျဖင့္၊ ဥံဳအရဟံ၊ သစၥာကတိေတြနဲ႔၊
ဂဠဳန္သရဏံ ဂစၦာမိၾကေပေတာ့”လို႔ အင္မတန္ စိတ္တက္ႂကြစဖြယ္ ေရးခဲ့တာေလ။ ဒါဟာ
ရတနာသံုးပါးကို ဦးထိပ္ထားေၾကာင္း၊ ဘုရားစာထဲက စာေၾကာင္းကို
အင္မတန္ေျပာင္ေျမာက္စြာ ျပင္ၿပီး ကိုယ္ေတာ္မိွဳင္းဟန္ျပဳထားတယ္ဆိုတာ
လူတိုင္းသိပါတယ္။ ဒါကိုအခုေတာ့ က်ေနာ္တို႔က သူ႔မူရင္းအတိုင္း သံဃာသရဏံဂစၦာမိလို႔
ျပန္ဆိုၾက ႐ြတ္မိၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုဟိုဒင္းေရ၊ အခု အဲဒီရတနာသံုးပါးထဲက တပါးကို
စစ္ဖိနပ္ေတြနဲ႔ ကန္လားကန္ရဲ႕၊ ေခါင္း႐ိုက္လား႐ိုက္ရဲ႕။ ဗမာစကားမွာ ဘုန္းၾကီးေခါင္းေခါက္ၿပီး
ကန္ေတာ့တယ္ဆိုတာ မွတ္မိတယ္မဟုတ္လား။ နအဖကေတာ့ ဘုန္းႀကီးေခါင္းကို
လွိမ့္ကန္ၿပီးတာေတာင္ ဘုန္းႀကီးက ျပန္ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ခိုင္း ေနေလရဲ႕ဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး

ၿမိဳ႕လည္ေခါင္က လမ္းမႀကီးေတြေပၚမွာ သံဃာေတာ္ေတြကို အမဲပစ္သလို စိမ္ေျပနေျပ

ပစ္သတ္ေနတာကေရာ ဒီေကာင္ေတြကို ရာသက္ပန္ ပတၱနိကၠဳဇၨန ကံေဆာင္ရမယ္။
ေျပာရရင္ က်ေနာ္တို႔ဒီေန႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဖိႏွိပ္သူေတြကို က်ေနာ္ကေတာ့ ရန္သူလို႔ပဲ

တည့္တည့္ေခၚမယ္ဗ်ာ။ ဒီေကာင္ေတြဟာ ေတာ္႐ံုရက္စက္တာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ဟာ
အခုကိစၥ က်မွ သူတို႔ရဲ႕ေဒါသကို အႏိႈးဆြခံရၿပီး စိတ္လိုက္မာန္ပါေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာ။
႐ွက္ရမ္း ရမ္းေနတာမဟုတ္ဘူးဗ်၊ သူတို႔မွာ လူထုအေပၚ ဒီလို မတရားမညႇာတာ
ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ဖို႔ဆိုတာဟာ ဗမာႏိုင္ငံမွာ စစ္အုပ္စုရယ္လို႔ စေပၚလာကတည္းက
သူတို႔ေခါင္းထဲမွာ ႐ွိခဲ့တဲ့ အေတြးအေခၚျဖစ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဒီအေတြးအေခၚကို ဗိုလ္ေန၀င္းက
အာဏာတက္လာစဥ္မွာ ‘ဓားဓားခ်င္း လွံလွံခ်င္း ရင္ဆိုင္မယ္’လို႔ ေၾကျငာၿပီး
ပလႅင္ေပၚအဆင္းက်ေတာ့ ‘စစ္တပ္က မွန္ေအာင္ ေသေအာင္ ပစ္တယ္”လို႔
က်ိန္စာတိုက္တာနဲ႔ ေဖာ္ေျပာခဲ့တယ္၊ ဆိုလိုတာ ဒါဟာ သူတို႔ရဲ႕ အေသြးထဲအသားထဲမွာ
စိမ့္၀င္ေနတဲ့ အယူအဆျဖစ္တယ္။ သူတို႔ေသမွ ဒီအယူအဆနဲ႔ လုပ္ဟန္ကိုစြန္႔မွာ။
က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြဟာ ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးေတြကို ရင္ဆိုင္ေနရတာပါ။

(ဒါနဲ႔မ်ားေတာင္ မွ တခ်ဳိ႕လူေတြက ဗမာျပည္ကလူေတြ ေၾကာက္ေနၾကတယ္၊
အေၾကာက္တရားက ဖိစီးျခင္း ခံေနရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး ေျပာၾကေသးတယ္ဗ်)။
ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည့္ပါ ရဲေဘာ္ႀကီးရယ္။ အိမ္မွာေနေတာ့ ႐ိုက္ၿပီးဖမ္းတယ္။ လမ္းေပၚ

ထြက္ေတာ့ ေသနတ္နဲ႔ပစ္တယ္။ ဒီေလာက္ ယုတ္မာရမ္းကားေနမွေတာ့ လူေတြအေနနဲ႔
သည္းခံ ႏိုင္စြမ္းေတြ ကုန္ဆံုး႐ံုမက ရရာလက္နက္နဲ႔ ျပန္ခ်ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚတာ
ဆန္းသလားဗ်ာ၊ သူမ်ား မေျပာနဲ႔၊ ျပည္ပမွာေနၿပီး အင္တာနက္ကသတင္းေတြကို ဖတ္ေနရတဲ့
က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ လည္းပဲ လက္ထဲ႐ွိတဲ့ ေမာက္စ္ကိုကိုင္ၿပီး ေမာ္နီတာေပၚက
စစ္သားေတြပံုကို ပစ္္ေပါက္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ ေပၚတယ္မဟုတ္လား။ တကယ္လို႔သာ
အနီးအနားမွာ လက္နက္လြယ္လြယ္ရႏိုင္ရင္ လက္နက္ကိုင္ ပုန္ကန္မူ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚေပါက္တာ
ၾကာလွေရာ့မယ္။
ဆိုလိုတာ အခုလိုျဖစ္ေနမွေတာ့ ျပည္သူေတြဘက္က ဘာပဲလုပ္လုပ္ တရားတယ္

ဆိုတာပဲ ေရာင္းရင္းႀကီးေရ႕။ ဒီေကာင္ေတြကို ခဲနဲ႔ ျပန္ေပါက္၊ တုတ္နဲ႔ျပန္႐ိုက္လည္း တရား
တယ္။ ေခ်ာင္း႐ိုက္ ေခ်ာင္းထုလည္း တရားတယ္။ ေသနတ္႐ွာေတြ႔လို႔ ေသနတ္နဲ႔ျပန္ပစ္၊
လက္လုပ္ဗံုးနဲ႔ထုရင္လည္း က်ေနာ္ေတာ့ လက္ခုပ္တီးမယ္ဗ်ာ။
ျပည္သူေတြကို ဒီလုိလုပ္ေအာင္ တြန္းပို႔တာဟာ အုပ္စိုးသူေတြျဖစ္တယ္။ လမ္းေပၚ

ေလွ်ာက္ေနသူကို ေသနတ္ကိုင္ေစတာဟာ အုပ္စိုးသူပဲ။ ဒီအခ်က္ကို ဒီေန႔ဗမာျပည္ အျဖစ္
အပ်က္က ထပ္ၿပီး အတည္ျပဳေပးတယ္လို႔ပဲ ေျပာရမယ္။ ဒါဟာ သမိုင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ မွတ္တမ္းတင္
ရမယ့္ အေရးႀကီးအခ်က္ပဲ။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ေတာ့ က်ေနာ္ေျပာရဲတယ္ဗ်ာ ကိုဟိုဒင္း၊ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ

သာသနာ တည္ျမဲတယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔က ပုဂံမွာ ေမွ်ာ္စင္ႀကီးေဆာက္တဲ့
ကုသိုလ္မ်ိဳးေၾကာင့္ လံုးဝမဟုတ္ဘူး။ ေဟာဒီလို မ်က္ရည္အသြယ္သြယ္နဲ႔ လက္အုပ္ခ်ီေနတဲ့
ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမ ေတြရဲ႕ အၾကားမွာ ေသနတ္ေျပာင္းေတြ႐ွိရာကို ေမတၱာသုတ္႐ြတ္ရင္း

ႂကြခ်ီသြားၾကတဲ့ သံဃာေတာ္အ႐ွင္ျမတ္ေတြေၾကာင့္ပဲဗ်။
ဘယာေဘးကြာေ၀းၾကပါေစ။
xxxxxxxxx
ယာေတာက သာေျဗာ
http://www.yoma3.org/feature/index.html
Understanding Myanmar
Jayshree Bajoria
Council on Foreign Relations
Friday, October 5, 2007; 10:22 AM
http://www.washingtonpost.com/wp-
dyn/content/article/2007/10/05/AR2007100500914_pf.html
The September 2007 protests by Buddhist monks in Myanmar have put a spotlight on the
little-known Southeast Asian country for the first time in nearly twenty years. Protests in
1988 led to a crackdown by the ruling military junta that left an estimated three thousand
people dead and intensified the country's isolation and poverty. Still known as Burma by
some states, the country faces new scrutiny by the international community and competing
calls for sanctions and greater engagement with the regime.
Background to the Protests
Myanmar, a country of 56 million people, has abundant natural resources such as oil, natural
gas, timber, and minerals. Once known as the rice bowl of the world, it was the richest
country in the region at the time it gained independence from colonial rule in 1948. But
decades of military rule have ravaged the country. In 2005, according to the United Nations
Statistics Division, Myanmar's per capita gross domestic product (GDP) was only $217,
making it one of the twenty-poorest countries in the world.
A government decision to make cuts to national fuel subsidies in mid-August increased diesel
prices by a reported 100 percent and caused a five-fold increase in the price of compressed
natural gas, placing inflationary pressure (PINR) on an economy already facing estimated
inflation levels of 21.4 percent in 2006. The surging fuel prices provoked public protests,
joined by thousands of monks, attracting international attention.
Limited International Influence on Regime
The United States imposed sanctions on the country after the 1988 crackdown, including a
ban on the export of financial services and a freeze on the assets of certain Burmese
institutions. Washington announced new sanctions in September 2007 after the junta moved
to crush dissent. Since 2000, the United Nations has sent special envoys several times to
promote political dialogue with the government and the opposition towards democratic
reform but has made little progress. Several European Union states have also imposed
sanctions on the regime. But, according to analysts, real influence lies with Myanmar's
neighbors, Thailand, China and India.
Myanmar is "essentially a client state of China," says Mathea Falco, president of the
Washington-based research institution Drug Strategies and chair of a 2003 CFR Independent
Task Force on Myanmar. Bilateral trade between China and Myanmar exceeds $1.5 billion
and China is one of the major suppliers of arms to the junta. China, along with Russia, has
consistently defended the government against efforts by mainly Western states to press UN
sanctions; in January 2007 they vetoed a Security Council resolution calling for democratic
reform in the country. India, competing with China for Myanmar's oil and natural gas
resources, shares extensive bilateral relations with the junta that include supplying it arms and
conducting joint security operations.
Analysts still believe that the Association of South East Asian Nations (ASEAN)--which
accepted Myanmar as a member in 1997--may be able to put pressure on the junta to change
its ways. But all earlier efforts by the bloc to seek political reconciliation in Myanmar have
fallen on deaf ears. The Asian Development Bank (PDF) says Myanmar's junta made exports
worth $4.3 billion and imported goods worth $3.9 billion in 2006.
Political History
A colony of the British Empire for more than a century, Myanmar achieved independence in
1948. The Union of Burma, as the newly independent country was called, started as a
parliamentary democracy like most of its neighbors in the subcontinent that had recently
gained freedom from colonial rule. It was beset by ethnic strife from the start. British
authorities had been able to bring the different ethnic groups under some central
administration. Soon after independence, however, the different groups began to resist
domination by the Burman, the majority ethnic group. Burmans formed around 60 percent to
70 percent of the population in Burma; the remaining 30 percent to 40 percent was comprised
of 135 different ethnic groups, with Karen, Shan, Rakhine, Chinese, Mon, and Indian among
the largest.
Despite constitutional disputes, representative democracy survived in Burma until the

military coup of 1962 led by General Ne Win. His regime, known as the Burma Socialist
Programme Party (BSPP), held power for the next twenty-six years. Throughout this period,
there were no free elections, and freedom of expression and association were almost entirely
denied. Ne Win abolished the consititution and framed a new one in 1974 based on an
isolationist policy, "Burmese Way to Socialism," and the economy deteriorated significantly.
By mid-1988, food shortages and economic discontent led to mass protests, often
spearheaded by monks and students. The army seized power in a coup, abolished the 1974
constitution and silenced the protests by opening fire on unarmed dissidents, leaving more
than three thousand dead, according to official figures. A year later in 1989, this new military
regime, the junta changed the country's name from the Union of Burma to the Union of
Myanmar and the capital Rangoon was renamed Yangon. While the change in names has
been accepted by the United Nations, countries such as the United States and Britain still
refer to it as Burma. The junta also relocated the capital from the largest city Yangon to a
remote mountainous town, Nay Pyi Taw, citing security reasons.
During the 1988 protests, Aung San Suu Kyi rose to prominence as the leader of the main
opposition party, the National League for Democracy (NLD). In 1990, the junta held
elections in which Suu Kyi garnered 82 percent of the vote despite being under house arrest.
The military government refused to acknowledge the results, imprisoned many politicians,
forced others to flee, and continued to clamp down on dissent, closing the country to the
outside world. The junta renamed itself the State Peace and Development Council in
November 1997 and continues under this name to the present day.
The State and Society in Myanmar
Largely a Buddhist country (90 percent of the population are devout followers of Buddha),
Myanmar has around four-hundred thousand monks (Slate) and as many army personnel. The
army has doubled in size since the 1988 uprising and now consumes over 40 percent (PINR)
of the government's annual budget. The military has extensive economic interests and its
members occupy top positions in almost every government agency. Only military personnel
are allowed to own shares in the military-run corporations that form a significant part of the
economy.
Falco of Drug Strategies says, "Myanmar does not have a civil society." Thaung Htun, a pro-
democracy activist in exile in United States, says that many self-help groups work
clandestinely in communities to offer relief and humanitarian assistance. Htun says members
of such groups are often arrested and beaten by the military.
A likely cause for the latest unrest is frustration that the junta has failed to deliver basic
services. According to the CFR Task Force report, in 2000, the government spent less than
0.5 percent of GDP on education, leaving 57 percent of the households without access to
basic education. Spending on health is even more negligible. Even with hundreds of
thousands of people living with HIV in Myanmar, (making it one of the highest HIV-
infected countries in Asia) the junta spent only 0.17 percent of GDP on health in 2000.
According to the World Health Organization, Myanmar's health system is the world's second
worst. UNICEF says the country is facing a health crisis of epidemic proportions; HIV/AIDS
is spreading rapidly, and malaria, tuberculosis, leprosy, maternal mortality and malnutrition
are pervasive.
Human-rights monitors report abuses by the military junta are commonplace, including the
following:
Labor: Forced labor is widespread and systematic, according to the International Labor
Organization, and is targeted particularly at the ethnic minorities living in the border regions
such as Karen, Mon, Shan, and Karenni. The International Committee of the Red Cross says
there are about ninety prisons and labor camps in the country.
Population flight: Refugees International estimates that around one million people have fled
due to military excesses and fear of persecution and around five hundred thousand are
internally displaced in the eastern part of the country.
Sexual Violence: The military's use of sexual violence against women has dramatically
escalated in recent years, especially in dissident ethnic areas. Refugees International says rape
is systematically used by the military as a weapon to suppress ethnic communities.
Child soldiers: Myanmar has the world's largest number of child soldiers (under the age of
18) and the number is growing. Human Rights Watch said there were about seventy thousand
child soldiers as of 2002, most of them forcibly recruited by the country's army.
The junta has repeatedly denied any human-rights violations and condemns efforts by the
United Nations to place it on the discussion agenda of the Security Council. Myanmar's
foreign minister called the latest efforts by the international community to pressure his

government as an attempt by some powerful states "to impose their will on developing
countries in pursuit of their political agenda." (Myanmar Times)
The Role of Buddhist Monks
Monks in Myanmar have had a history of political activism dating back to colonial times.
Monks enjoy the highest moral authority in Myanmar and monasteries play a prominent role
in society, filling the gap in social services created by the government. Many poor families
enlist their sons into monasteries where they are provided free food and education. In
Buddhist tradition, laymen earn spiritual credit by offering alms to the monks and it is their
route towards achieving Nirvana--freedom from the cycle of rebirth.
Monks participated in the 1988 protests; in the 2007 demonstrations, they came to symbolize
the voice of dissent against the junta. Htun says the political consciousness of the monks is in
keeping with Buddha's teachings. "Buddha lays down a code of conduct for the rulers," says
Htun, "and if the rulers fail to follow it, it is then the responsibility of the monks to bring
them back to the right path."
The Troubled Way Forward
News reports (NPR) frequently note the broad support for Suu Kyi--who won the 1990
elections with an overwhelming majority--as the legitimate leader of the country. Experts and
pro-democracy activists hope that through international pressure and multilateral diplomatic
approaches (such as the approach taken with North Korea on its nuclear program),
Myanmar's junta can be brought to the table to talk to other stakeholders, including political
parties and various ethnic groups, and to embark on a path towards national reconciliation.
Many civil society activists also hope that the monks' dissent may lead to resistance within
the army, forcing the junta to rethink its ways. A Foreign Affairs article notes that potential
chinks are appearing in the junta's armor. If it were faced with an offer of new economic and
political opportunities, write Michael Green and Derek Mitchell of the Center for Strategic
and International Studies, "some of its members might eventually feel compelled to seek a
different course for themselves and their country."
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊ ေတြ႔ဆံုရန္ အစီအစဥ္
အန္အယ္လ္ဒီ ပယ္ခ်
ေအာက္တိုဘာ ၅။ ေအအက္ဖ္ပီ၊ HT

႐ုိက္တာ
စက္တင္ဘာ ၃၀ က ဂမ္ဘာရီႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေနေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ စစ္အစုိးရ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ အစီအစဥ္ကုိ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီ

အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ယေန႔ ပယ္ခ်လုိက္သည္။
သံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္သည့္ ဆႏၵျပပြဲကုိ ျဖိဳခြင္းရန္ စစ္တပ္ေစလႊတ္ခဲ့သည့္အတြက္

ႏုိင္ငံတကာ၏ ေဒါသူပုန္ထမႈကုိ ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး သန္းေရႊသည္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္မႈကုိ စြန္႔လႊတ္ရမည္၊ အဖ်က္ အေမွာင့္
လုပ္ရပ္မ်ား မျပဳရ၊ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈကုိ ေထာက္ခံျခင္းႏွင့္ “လံုး၀ဥႆံု ပ်က္စီးေစျခင္း”အဆုိရွိ
အမ်ိဳးအမည္ မသိရသည့္ အရာကုိ ရပ္တန္႔ရမည္ဟု ေတာင္းဆိုေၾကာင္း ကုလသမဂၢ
အထူးကုိယ္စားလွယ္ ေအဘရာဟင္ ဂန္ဘာရီက ကုလသမဂၢသုိ႔ အစီရင္ခံစာ တင္သည္။
“သူတုိ႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ သူ မက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ျပစ္မႈေတြကုိ ၀န္ခံခုိင္းေနတာပဲ”ဟု

အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာၾကားသည္။
ယမန္ေန႔က အစုိးရ မီဒီယာမ်ားမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး သန္းေရႊသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္

ေတြ႔ဆံုရန္ ဆႏၵရွိေၾကာင္း ထုတ္လႊင့္ခဲ့ သည္။
“မေတြ႔ရေသးခင္ကတည္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လူသိရွင္ၾကား အညံ့ခံခုိင္းေနမွေတာ့

ဒီေတြ႔ဆံုမႈက ဘယ္လုိ အက်ိဳးရွိမယ္ဆုိတာ ျမင္ဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္”ဟု
ေဂ်ာ့ေတာင္းတကၠသုိလ္မွ ျမန္မာ့အေရး ကၽြမ္းက်င္သူ ေဒးဗစ္စတိန္းဘာ့ဂ္က ႐ုိက္တာ
႐ုပ္သံသတင္းတြင္ ေျပာၾကားသည္။ “ဒါဟာ ဆုိက္ကုိ ပရိယာယ္ တခုပဲ။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ
စစ္တပ္ဟာ ဘာကုိမွ ၀န္ခံတာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ထင္ရွားတယ္”ဟုလည္း ဆက္လက္
သံုးသပ္သည္။
ဦးဥာဏ္၀င္းက စစ္အစုိးရအေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လူသိထင္ရွား တံု႔ျပန္ခြင့္

ေပးရမည္ဟု ေတာင္းဆုိသည္။ သုိ႔ေသာ္ လုိက္ေလ်ာဖြယ္ မရွိေပ။

အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ယခုလုိ ပယ္ခ်လုိက္ျခင္းအေပၚ ယခင္ သံုးေရာင္ျခယ္

ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔၀င္တဦး ျဖစ္သူ အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမွ
ကုိေနတင္ျမင့္က “စစ္မွန္ေသာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး မဟုတ္လုိ႔ ပယ္ခ်တာပဲ။ အခု ျဖစ္ေနတဲ့
သတ္တာျဖတ္တာေတြကုိ ႏုိင္ငံတကာ ဖိအားေပးမႈ ေလ်ာ့ဖုိ႔ လုပ္တာလုိ႔ ယူဆတယ္။ စစ္မွန္တဲ့
ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈ စကားေျပာမႈ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ျမင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပယ္ခ်တယ္ ယူဆပါတယ္”ဟု
အေမရိကန္သံ႐ံုး တာ၀န္ခံကုိ စစ္အစုိးရက

ေတြ႔ဆံုရန္ ဖိတ္ေခၚ
ေအာက္တုိဘာ ၅။ ေအပီ
ရန္ကုန္ရွိ အေမရိကန္သံ႐ံုး တာ၀န္ခံ ရွာရီ ဗီလာ႐ုိစာကုိ

စစ္အစုိးရက ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ ယေန႔ ဖိတ္ေခၚထားသည္။
မစၥ ဗီလာ႐ုိစာသည္ မၾကာေသးမီက အၾကမ္းဖက္

ျဖိဳခြင္းမႈမ်ားအေပၚ စစ္အစုိးရကုိ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေ၀ဖန္သူ
ျဖစ္သည္။ ေတြ႔ဆံုရာတြင္ ဗီလာ႐ုိစာသည္ အတုိက္အခံ
ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရန္ႏ်င့္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ
ဆႏၵျပသူမ်ားကုိ အၾကမ္းပတမ္း ျဖိဳခြင္းမႈ ရပ္ဆုိင္းရန္ အေမရိကန္
ျပည္ေထာင္စု၏ အျမင္ကုိ ထပ္ေလာင္း ေျပာၾကားဖြယ္ ရွိေၾကာင္း
အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရးဌာန ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ေရ်ာင္မက္ေကာမက္က ၀ါရွင္တန္တြင္
“ဘုန္းၾကီးေတြ ဘယ္မွာလဲ”ဟု ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့သည့္ ဗီလာ႐ုိစာ
state.gov
ေတြ႔ဆံုရမည့္ ေနရာမွာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေျမာက္ဘက္ မုိင္ ၂၄၀ အကြာရွိ ေနျပည္ေတာ္ ျမိဳ႕သစ္တြင္

ျဖစ္သည္။ ဆႏၵျပသမားမ်ားကို စစ္သားမ်ားက ပစ္ခတ္ခဲ့သည့္အတြက္ ႏုိင္ငံတကာ၏ ေဒါသကုိ
ရင္ဆုိင္ေနရျခင္းကုိ တံု႔ျပန္သည့္အေနျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး သန္းေရႊသည္ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရန္ ဆႏၵရွိေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိသုိ႔
ေတြ႔ဆံုရန္ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္သည္ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈအား ေထာက္ခံေနျခင္းကုိ
ရပ္ဆုိင္းရမည္ဟု ဆုိသည္။ သံ၇ံုးတာ၀န္ခံ မစၥ ဗီလာ႐ုိစာသည္ စီအန္အန္ ႐ုပ္သံႏွင့္
ေတြ႔ဆံုရာတြင္ သူ၏ ၀န္ထမ္းမ်ား ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားသုိ႔ ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း၊
သံဃာေတာ္မ်ားကုိမေတြ႔ရေၾကာင္း ေျပာၾကားျပီး “ဘုန္းၾကီးေတြ ဘယ္မွာလဲ”ဟု
ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့သည္။

ႎိုင္ငံတကာသိုႚ ပဵံႚႎႚႀံလာသည့္
ဴမန္မာသပိတ္စစ္မဵက္ႎႀာမဵား
ႎိုင္ငံတကာသိုႚ ပဵံႚႎႚႀံလာသည့္ ဴမန္မာသပိတ္စစ္မဵက္ႎႀာမဵား

မိုးမခ အေထာက္ေတာ္မဵား
ေအာက္တိုဘာ ၄၊
၂၀၀၇http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=595&Itemid=1
ယခုအခဵိန္မႀာ ဴမန္မာဴပည္ နဲႚ ဴမန္မာဴပည္လၾတ္လပ္ေရးဆိုတဲ့ အသံေတၾ၊ သတင္းေတၾ၊ လႁပ္ရႀားမႁေတၾ
တကမၲာလုံးမႀာ တခဲနက္ညံေနတာ ေတၾႚေနရပၝတယ္။ ဴပည္ပက ဴမန္မာေတၾ တေယာက္ကို တေယာက္
ႎူတ္ဆက္ရင္ေတာင္ "ဒိုႚ ဗမာ .." လိုႚ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းဴပီး ႎူတ္ဆက္မယ့္ ပုံရႀိေနပၝဴပီ။
ေလာင္စာဆီသပိတ္
႒သဂုတ္လမႀာ စစ္အစိုးရက ေလာင္စာဆီ ေစဵးႎႁန္းေတၾ အဆမတန္ ဴမႀင့္လိုက္ေတာ့ ဴပည္ပက
ဴမန္မာေတၾက စုတ္သပ္ရုံပဲ သပ္ဳကပၝတယ္။ ဴမန္မာအေရးသတင္း စာမဵက္ႎႀာအခဵႂိႚက
ေလာင္စာဆီသပိတ္လိုႚ အသံဴပႂဳကတာကို ဴပည္တၾင္းက ဴမန္မာမဵားကလည္း ခပ္ေအးေအးပၝပဲ။
"အဲဒီတုန္းက ကဵေနာ္တိုႚေတၾဆီမႀာလည္း နည္းနည္းေတာ့ သေဘာကၾဲတယ္။ သပိတ္ေမႀာက္သင့္
မေမႀာက္သင့္ေပၝ့။ ဒၝေပမဲ့ ကဵေနာ္တိုႚတေတၾ ဘတ္စကားမစီးပဲ လမ္းေလ႖ာက္ဳကဖိုႚ
သေဘာတူလိုက္တယ္။"
၈၈ မဵႂိးဆက္ေကဵာင္းသားအဖၾဲႚနဲႚ နီးစပ္တဲ့ လူတစ္ဦးဆီက အီးေမးလ္ကို ကိုးကားတာပၝ။ ၈
ေလးလုံး ၁၉ ႎႀစ္ဴပည့္မႀာ ၈၈ မဵိႃးဆက္နဲႚ မဵိႃးဆက္သစ္ေတၾ အင္အားဴပခဲ့ဳကဴပီး၊ ဆႎၬေတၾ
ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ဳကဴပီး ေနာက္တပတ္မႀာပဲ (ဳသဂုတ္လ ၁၉) ေလာင္စာဆီသပိတ္ကို ေခၞဳကတာ ဴဖစ္ပၝတယ္္။
ေနာက္ ၃ ရက္မႀာ ၈၈ မဵုိႂးဆက္ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္ေတၾ အဖမ္းခံရ၊ ကဵန္ရစ္သူေတၾကို
လမ္းမေတၾမႀာ စစ္တပ္အလိုေတာ္ရိ လူမိုက္ေတၾနဲႚ ဆၾဲရမ္း ဖမ္းဆီးတာေတၾ
လုပ္ဴဖစ္လာတဲ့ေနာက္မႀာေတာ့ ေလာင္စာဆီ သပိတ္ဟာ ဴမန္မာဴပည္သားေတၾရဲႚ အေရးသဖၾယ္
ဴဖစ္လာပၝတယ္။
"ကဵေနာ္တိုႚက အင္တာနက္ ဘေလာက္ေတၾ သုံးတယ္။ ေခတ္္စားတယ္ေပၝ့။ အဲဒီမႀာ ဴပည္တၾင္းက
ဘေလာက္ေတၾမႀာ ဒီအေဳကာင္းကို ေစာင္းပၝးရိပ္ေဴခ ေဴပာလာဳကတယ္။ သတင္းက ဴပန္ႚလာတယ္၊
ဴပည္ပကလည္း ၀ိုင္းဴပီး ကဵေနာ္တိုႚနဲႚ အတူ အသံထၾက္လာတယ္။"
ဒၝကေတာ့ ဴပည္တၾင္းမႀာ တိမ္းေရႀာင္ေနရတဲ့ ဘေလာက္ဂၝတစ္ဦးက ေဴပာဴပခဲ့တဲ့ စကားပၝ။
လမ္းေလဵာက္သပိတ္
ရန္ကုန္မႀာ ဖိႎႀိပ္ခံရဴပီးေနာက္ပိုင္း ဳသဂုတ္လ ေနာက္ဆုံးပတ္မႀာ နယ္ဴမိႂႚေတၾဆီပၝ လမ္းေလဵာက္ပၾဲေတၾ
ဴပန္ႚသၾားပၝေတာ့တယ္။ ဴပည္ပက ဴမန္မာေတၾကလည္း ဴပည္တၾင္းက လမ္းေလဵာက္ဆႎၬဴပပၾဲေတၾကို
ေထာက္ခံတဲ့ ဆႎၬဴပပၾဲေတၾကို ႎိုင္ငံတကာ ဴမိႂႚဳကီးေတၾမႀာ ဴပႂလုပ္လာဳကပၝတယ္။

"အဲဒီႆတုန္းက ကဵေနာ္တိုႚ ဴမန္မာေတၾ ၂၀၊ ၃၀ ေလာက္ စုဴပီး သံရုံးေတၾ ဆႎၬဴပဳကရတာပၝ။ ကဵေနာ္တိုႚ
ဴမန္မာ့အေရးလႁပ္ရႀားသူေတၾကေတာ့ စိတ္လႁပ္ရႀားေနဴပီ။ ဴပည္ပက ဴမန္မာအမဵားစုကေတာ့
ေစာင့္ဳကည့္ေနတဲ့ အခဵိန္ေပၝ့"
နယ္သာလန္က ဆႎၬဴပပၾဲမႀာ ပၝခဲ့တဲ့ ေကဵာင္းသားတစ္ဦးက မိုးမခကို ဴပန္လည္ သုံးသပ္ဴပတာ
ဴဖစ္ပၝတယ္။
စကႆာပူက ဴမန္မာေတၾကေတာ့ လမ္းေလဵာက္သပိတ္ကို ၀ိုင္းရံဳကဖိုႚ စကႆာပူအစိုးရ
ေစာင့္ဳကည့္ေနတဲ့ဳကားက ေဴပာဳကပၝတယ္။ ပုဂံ ေလေဳကာင္းလိုင္းကို သပိတ္ေမႀာက္ဳကဖိုႚပၝ။ အဲဒီကိစၤက
စက္တင္ဘာ လဆန္း ပခုကၠႃသံဃာေတာ္ေတၾ လမ္းေလဵာက္ဆႎၬဴပတာကို စစ္တပ္က
အဳကမ္းဖက္လိုက္ခဵိန္မႀာ ပိုဴပီး အတည္ဴဖစ္သၾား ပၝေတာ့တယ္။
လမ္းေလဵာက္တဲ့ သံဃာေတာ္မဵား
စက္တင္ဘာ လဆန္း ၅ ရက္ေနာက္ပိုင္းမႀာ နယ္ဴမိႂႚအသီးသီးမႀာ သံဃာေတာ္ေတၾရဲႚ
စီတန္းလမ္းေလဵာက္သပိတ္ပၾဲေတၾ ဆက္လာပၝတယ္။ စစ္တပ္က ၀န္ခဵေတာင္းပန္ဖိုႚနဲႚ လူထုရဲႚ
စား၀တ္ေနေရး အခက္အခဲေတၾ ေဴပလည္ေအာင္ ေဆာင္ရၾက္ဖိုႚ၊ ဖမ္းဆီးထားသူေတၾကို
လၿတ္ေပးဖိုႚေတၾကိုပဲ ေတာင္းဆိုတာေတၾႚရပၝတယ္။
"ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတၾ ထိတာနဲႚ လမ္းေပၞမႀာ လူေတၾ ေရာက္လာဴပီ။ ဴမန္မာဴပည္တင္မကဘူး
အခု အယ္လ္ေအက ဴမန္မာ့အေရးဆႎၬဴပပၾဲေတၾမႀာ ဴမန္မာေတၾ ရာနဲႚခဵီဴပီး စုေ၀းလာဳကဴပီ …"
လိုႚ အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု၊ အယ္လ္ေအဴမိႂႚေရာက္ ဴမန္မာအမဵႂိးသမီးက ေဴပာဳကားခဲ့တာ
ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဴမန္မာအမဵႂိးသားေတၾ၊ သံဃာေတာ္ေတၾကို ကူညီပံ့ပိုး ေစာင့္ေရႀာက္ဖိုႚ မိုးမခ
စာနယ္ဇင္းအဖၾဲႚသားေတၾက ဴမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္ေတၾနဲႚ ပူးေပၝင္းဴပီး ဴမန္မာဒီမိုကေရစီေရး ကူညီမႁ
ရန္ပုံေငၾ ေထာင္ဴဖစ္သၾားတာကလည္း အဲဒီ အခဵိန္ပိုင္းတုန္းကပၝပဲ။
"ကဵမတုိႚကေတာ့ ပတ္၀န္းကဵင္ အနီးအနားက မိ္သားစုေလးေတၾ စုဴပီး စစ္အစိုးရကို ဆန္ႚကဵင္တာ
ဴပတဲ့အေနနဲႚေရာ၊ ဴပည္တၾင္းက တိုက္ပၾဲ၀င္ ရဟန္းသံဃာလူထုေတၾကို စိတ္ေရာ လက္ပၝေအာင္
ေထာက္ခံတာ ေပၞေပၞတင္တင္ ဴပတဲ့အေနနဲႚေရာ ဒီရန္ပုံေငၾ လႁပ္ရႀားမႁကို လုပ္တာ ဴဖစ္တယ္ "
လိုႚ အဲဒီ လႁပ္ရႀားမႁကို တိုက္တၾန္းႎႁိးေဆာ္ခဲ့သူ ဆန္ဟိုေဇးတကၠသိုလ္က ဴမန္မာေကဵာင္းသူက
ေဴပာခဲ့တာ ရႀိပၝတယ္။
ပထမဆုံး မိုးမခက ကမကထလုပ္ဴပီး လႀႃခဲ့တဲ့ေငၾက ေဒၞလာ ၆၀၀ သာ ဴဖစ္တယ္လိုႚ မိုးမခက

အယ္ဒီတာအဖၾဲႚက ၀န္ခံခဲ့ပၝတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အရႀိန္ရလာေတာ့မႀသာ အလႀႃေငၾ ေသာင္းဂဏန္း
ေရာက္ရတာပၝ။
သံဃာ့ သပိတ္ဳကီး စဴပီ
စက္တင္ဘာ ၁၈ မႀာ ဴမန္မာဴပည္တၾင္းက သံဃာေတာ္မဵား သပိတ္ေမႀာက္ကံေဆာင္လိုက္ပၝတယ္။
ရန္ကုန္ဴမိႂႚမႀာ သံဃာေတၾ လမ္းေပၞမႀာ သပိတ္ေမႀာက္ကံေဆာင္ဴပီး ေမတၨာသုတ္ရၾတ္ဆို ခဵီတက္လာတာ
ဟာ ဴမန္မာဗုဒၭဘာသာ၀င္မဵားသာမက အဴခားဘာသာေရးလိုက္စားသူတိုင္းကို ဳကည္ႎူးပီတိ ဴဖစ္မႁ
ေပးပၝတယ္။ ဴပည္တၾင္းက ဴမန္မာဘေလာက္ဂၝမဵားက အခဵိန္ႎႀင့္အမ႖ အဲဒီသတင္းဓၝတ္ပုံေတၾ
တင္လာဳကတာေဳကာင့္ တကမၲာလုံးက ဴမန္မာပရိသတ္ေတၾအတၾက္ ထိုင္ေနရာကေန ထလာေစတဲ့
သမိုင္းဴဖစ္ရပ္ဳကီးပဲ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ေကဵာင္းသားေတၾ၊ ဴပည္သူေတၾအဴပင္ အႎုပညာရႀင္ေတၾ စာနယ္ဇင္းသမား အခဵႂိႚေတၾ
ပူးေပၝင္းလာလိုႚ သပိတ္အရႀိန္ဴမင့္လာခဵိန္မႀာ သပိတ္စခန္းေတၾ ေဆာက္ဳကဖိုႚ၊ ဳကားဴဖတ္အစိုးရ ေခၞဖိုႚ၊
အေထၾအေထၾ သပိတ္ဳကီး ေမႀာက္ဖိုႚ စတဲ့ အသံေတၾ စည္စည္ကားကား ထၾက္ေပၞလာပၝတယ္။
"တကယ္တန္းက ကဵေနာ္တိုႚမႀာ လူထုအားလုံး၊ ၀န္ထမ္းအားလုံး၊ အႎုပညာရႀင္
စာနယ္ဇင္းသမားေတၾ အားလုံး ပၝမလာေသးဘူး။ ေရၿတိဂုံဘုရားတိုႚ၊ ဆူးေလတိုႚ ခဵီတက္ေနတဲ့

သံဃာေတာ္ေတၾအတၾက္ ပစၤည္း ေဆး၀ၝး ဆၾမ္း ေထာက္ဖိုႚက အိပ္စိုက္လုပ္ေနရတာ "
လိုႚ အဲဒီတုန္းက စကားေဴပာဴဖစ္ခဲ့တဲ့ အႎုပညာရႀင္တေယာက္ ရဲႚ စကားကို ကိုးကားခဵင္ပၝတယ္။
ဴပည္ပက သံဃာေတာ္ တခဵႂိႚနဲႚ ဘုန္းဳကီးေကဵာင္း ေဂၝပက အခဵႂိႚက လၾဲရင္ အားလုံးေသာ
ဴမန္မာအမဵႂိးသားေတၾက ဴပည္တၾင္းက သံဃာသပိတ္ကို ေထာက္ခံတာ၊ ကံေဆာင္ဳကတာ၊
ဆုေတာင္းပၾဲလုပ္ဳကတာေတၾ ခဵိမ္ႚခဵိမ္ႚသဲ ပၝပဲလိုႚ ေဴပာႎိုင္ပၝတယ္။
စက္တင္ဘာ ၂၂ မႀာ ခဵီတက္လာတဲ့ သပိတ္ေမႀာက္ကံေဆာင္ သံဃာေတာ္ေတၾနဲႚ
အကဵယ္ခဵႂပ္ခံထားရတဲ့ ေဒၞစုနဲႚ ေခတၨ ေတၾႚဆုံခၾင့္ရလိုက္တာဟာလည္း အားတက္ခဲ့ရတဲ့ ဴမင္ကၾင္းလိုႚ
ဆိုႎိုင္ပၝတယ္။
အေထၾေထၾ သပိတ္ဳကီး
စက္တင္ဘာ ၂၄မႀာ အေထၾေထၾသပိတ္ စတင္ေခၞပၝတယ္။ ဘာလိုႚအဲသလို ေဴပာရသလဲဆိုေတာ့
စာေပရုပ္ရႀင္အႎုပညာရႀင္ေတၾက ေရႀႚက ဦးေဆာင္ဴပီး သံဃာတပ္ေပၝင္းစုနဲႚ ပူးေပၝင္းလိုက္တာကို
ေတၾႚရလိုႚပၝပဲ။ ေကဵာင္းသားေတၾ လူငယ္ေတၾက ၀ိုင္းရံထားခဵိန္မႀာ အင္န္အယ္လ္ဒီ ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾရဲႚ
သပိတ္အလံ၊ ေကဵာင္းသား သမဂၢေတၾရဲႚ သပိတ္အလံေတၾ တက္လာတာကို ဴမင္ရပၝဴပီ။
ေရဒီယို၊ အင္တာနက္ေတၾေရႀႚမႀာ ဴမန္မာဴပည္သားေတၾ အဴပည့္အကဵပ္ ေရာက္ရႀိလာဴပီး၊
ဘေလာက္ဂၝေတၾ၊ ဴပည္တၾင္း စာနယ္ဇင္းသတင္းသမားေတၾက အခဵိန္နဲႚ တေဴပးညီ သတင္းေတၾ၊
ဓာတ္ပုံေတၾ ပိုႚေနဳကတဲ့ အခဵိန္လည္း ဴဖစ္ပၝတယ္။
"ကဵေနာ္တိုႚဆီကို လူတိုင္းက ဴပည္တၾင္းကေကာ ဴပည္ပကေကာ အားေပးဳကတယ္။
ခဵီးကဵႃးဳကတယ္။ ဒၝေပမယ့္ ကဵေနာ္တိုႚ သိတယ္။ စစ္တပ္က ႎႀိမ္ႎႀင္းေတာ့မယ္ ဆိုတာ"
ဒၝကေတာ့ ဂဵာနယ္အယ္ဒီတာ တဦးက အဲဒီတုန္းက အေဴခအေနကို ၀န္ခံသၾားတာပၝ။
"သိတယ္၊ သိတယ္။ ဒၝေပမယ့္ ဘာလုပ္လိုႚရမႀာလဲ။ ဖၾင့္တိုက္ေနရတာပဲ။ အလႀည့္ကဵေတာ့
မႎၾဲႚရဘူးေပၝ့"
လိုႚ အင္တာဗဵႃးေပးဖိုႚ ဴငင္းဆန္ခဲ့တဲ့ အႎုပညာရႀင္ တဦးက ေဴပာခဲ့ပၝေသးတယ္။
ေသၾးေဴမကဵရတဲ့ သံဃာသပိတ္ဳကီး
အမဵားသိဳကတဲ့အတိုင္း စစ္တပ္က ပစ္ခတ္သတ္ဴဖတ္ဴပီး သပိတ္ကို ဴဖိႂခၾဲ နင္းေခဵဖိုႚ စက္တင္ဘာ
၂၆ နံနက္ကတည္းက စစ္ဆင္ေရးဳကီးတရပ္ ႎၾဲသလို စီးနင္းတိုက္ခိုက္ပၝတယ္။ ဴမန္မာဴပည္သူေတၾ
အားလုံးက မရဲတရဲနဲႚ ေမ႖ာ္လင့္တာက စစ္တပ္ဟာ သံဃာေတၾကို ေသနတ္နဲႚ မပစ္ဘူး၊ ဒုတ္နဲႚ
မရိုက္ဘူး၊ ေဴခေထာက္နဲႚလည္း မကန္ဘူးလိုႚ ေမ႖ာ္လင့္ထားတာပၝ။ ဘုန္းဳကီးေကဵာင္းေတၾ၊ ဘုရားေတၾ၊
သာသနာ့ေဴမေတၾ ဆိုတာ ဘာသာဴခားေတၾကေတာင္ ေလးစားရိုေသဳကလိုႚ ကိုယ္ေရာစိတ္ပၝ ဴငိမ္းခဵမ္းဖိုႚ
မႀီခိုနားေနရာလိုႚ ယူဆထားဳကတာပၝ။
မႀားပၝတယ္။ သပိတ္ေထာက္ခံသူေတၾကို ေနအိမ္ေတၾမႀ ဖမ္းဆီး၊ သပိတ္တက္လာသူ သံဃာနဲႚ
ဴပည္သူကို ပစ္ခတ္ ႎႀိမ္နင္း၊ ဘုရားေတၾ ေကဵာင္းေတၾကို ကဵားထိုးဴပီး တက္လိုက္တဲ့ စက္တင္ဘာ ၂၆၊ ၂၇
ဟာ သာသနာပဵက္ရတဲ့ သမိုင္း၀င္ အကဵည္းတန္ ေနႚေတၾ ဴဖစ္ တၾင္ကဵန္ရစ္ပၝေတာ့တယ္။
"ဟုတ္ပၝတယ္။ ကဵေနာ္တိုႚေတၾကို၊ သံဃာေတာ္ေတၾကို ရက္ရက္စက္စက္ တိုက္ခိုက္ သတ္ဴဖတ္တယ္
ဆိုတာ ဟုတ္ပၝတယ္။ ဒီတခၝေတာ့ စစ္သားေတၾက မသိလိုႚ သတ္မိတာပၝ၊ မေတာ္လိုႚ ကန္မိတာပၝ။
ကၾန္ဴမႃနစ္ေတၾ ထင္လိုႚပၝဆိုဴပီး ဆင္ေဴခေတၾနဲႚ ဖုံးကၾယ္ဴပီး သတ္တာ မဟုတ္ဘူး၊ မင္းလားကၾ
သပိတ္ေမႀာက္တဲ့ သံဃာေတၾ၊ မင္းတိုႚလားကၾ ဘုန္းဳကီးေနာက္လိုက္ လူေတၾ၊ ဒၝယကာေတၾလိုႚ
အမႀန္အတိုင္း အတည့္အတိုင္း ထုတ္ေဴပာဴပီး ဆဲဆိုဴပီး သတ္ဴဖတ္ႎႀိမ္နင္းတာ ဴဖစ္တယ္။ ဒၝေတၾကို
ဘယ္လိုနည္းနဲႚမႀ ေဖဵာက္ဖဵက္လိုႚ မရေတာ့တဲ့ မႀတ္တမ္းေတၾ ဴဖစ္တယ္"
လိုႚ စစ္တပ္က ဴပန္လၿတ္ေပးလိုက္တဲ့ အရိုက္ခံထားရတဲ့ လူငယ္တဦးက ေဴပာလိုက္ပၝတယ္။
ႎိုင္ငံတကာက မီဒီယာေတၾ၊ အင္တာနက္ဘေလာက္ေတၾမႀာ ေသၾးေဴမကဵတဲ့ သက္ေသ
အေထာက္အထားေတၾ တမဟုတ္ခဵင္း ဴပန္ႚႎႀံႚသၾားတဲ့အတၾက္ စစ္တပ္ဟာ ေနာက္ရက္ေတၾမႀာ
အင္တာနက္လိုင္းေတၾနဲႚ ဳကိႂးမဲ့ဖုန္းလိုင္းေတၾကို ဴဖတ္ေတာက္ပစ္လိုက္ ရပၝေတာ့တယ္။

ႎိုင္ငံစုံ သပိတ္အသၾင္သိုႚ
"ေသာဳကာေနႚမႀာ တကမၲာလုံးက ဴမန္မာေတၾေရာ၊ လူမဵႂိးဴခား ဘာသာဴခားေတၾေရာ အားလုံး
လမ္းေပၞထၾက္လာဳကဴပီး ဴမန္မာစစ္အစိုးရကို ကန္ႚကၾက္ ရႁတ္ခဵ ဆႎၬဴပဳကေတာ့တာပဲ၊ ဴမိႂႚဳကီးတိုင္း
ဴမိႂႚဳကီးတိုင္းမႀာ လူေတၾဟာ ေထာင္နဲႚခဵီဴပီး စုေ၀းလာဳကတယ္။"
ဒၝကေတာ့ နယူးေယာက္က ဴမန္မာေကဵာင္းသူတစ္ဦးက ေဴပာလိုက္တာပၝ။
"ကဵမတိုႚ စကႆာပူမႀာ ဴမန္မာ ဘုန္းေတာ္ဳကီးေကဵာင္းေတၾမႀာ ဆိုရင္ ဆုေတာင္းပၾဲေတၾ၊ ကန္ႚကၾက္တဲ့ပၾဲ၊
၀မ္းနည္းတဲ့ေဳကကၾဲတဲ့ ပၾဲေတၾ ဆက္တိုက္ ဴဖစ္ေနတာပဲ။ ဴမန္မာေတၾက ေထာင္နဲႚခဵီဴပီး စုေ၀းလာဳကတယ္။
9 / 11 တုန္းက အေမရိကန္ေတၾ တိုက္ခိုက္ခံရေတာ့ ေကဵးလက္ေတာရၾာေတၾမႀာကအစ သူတိုႚလူမဵႂိးေတၾ
ေကဵာင္းေတၾ၊ ဘုရားေကဵာင္းေတၾ၊ ဴမိႂႚေတာ္ခန္းမေတၾမႀာ အလိုအေလဵာက္ စုေ၀းဳက သလိုမဵႂိးပဲ"
စကႆာပူက အလုပ္သမား အမဵႂိးသမီးတဦးက ထင္ဴမင္ခဵက္ ေပးခဲ့ပၝတယ္။
တရုပ္အိုလံပစ္ သပိတ္
ကုလသမဂၢ ဳကား၀င္ေရးတိုႚ၊ အေမရိကန္ နဲႚ အီးယူတိုႚ အေရးယူပိတ္ဆိုႚမႁ ဴမႀင့္တင္ေရးတိုႚ၊
အာဆီယံက ေစ့စပ္ေရးတိုႚေတၾ ေတာင္းဆိုေနဳကတဲ့ ဳကားကပဲ၊ ႎိုင္ငံတကာက လူသားခဵင္းစာနာသူမဵား၊
စာနယ္ဇင္းသမဂၢမဵား၊ ဴမန္မာအမဵႂိးသားမဵားက သူတိုႚ လုပ္ႎိုင္တဲ့ သပိတ္တိုက္ပဲၾေတၾကို တခဲနက္
ေခၞလိုက္ဳကတာကို ေတၾႚရပၝတယ္။
ဴမန္မာအေရးကို ကုလ လုံဴခႂံေရးေကာင္စီမႀာ ဆုံးဴဖတ္ခဵက္မခဵႎိုင္ေအာင္ တားဆီးေနတဲ့
တရုတ္ႎိုင္ငံကို သပိတ္ေမႀာက္ဳကဖိုႚပဲ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ၂၀၀၈ ေႎၾရာသီ အိုလံပစ္ကို တရုတ္ဴပည္မႀာ
ကဵင္းပဖိုႚ သေဘာတူဴပီးပၝဴပီ။ အခုခဵိန္မႀာေတာ့ အဲဒီ အိုလံပစ္ကို ႎိုင္ငံေပၝင္းစုံက သပိတ္ေမႀာက္ဳကဖိုႚ၊
အားကစားသမားေတၾ သပိတ္ေမႀာက္ဳကဖိုႚ တိုက္တၾန္းဳကမယ္လိုႚ ဆုံးဴဖတ္လိုက္တာ ေတၾႚရပၝတယ္။
"တရုတ္အိုလံပစ္ကို သပိတ္ေမႀာက္ခဵင္တဲ့ အင္အားေတၾက ရႀိႎႀင့္ဴပီးသားပၝ။ အခုလို
ကိုယ့္လူမဵႂိးေတၾကို ဴပန္သတ္ေနတဲ့ ဴမန္မာ စစ္တပ္ကို ကာကၾယ္ေပးေနတဲ့ တရုတ္ဴပည္ကို
သပိတ္ေမႀာက္ဖိုႚ တပ္လႀန္ႚရတာဆိုေတာ့ ပိုဴပီး ဟန္ကဵတာေပၝ့"
လိုႚ ဳသစေဳတးလဵေရာက္ ဴမန္မာတဦးရဲႚ ဴမန္မာအေရး တက္ဳကၾသူ ႎိုင္ငံဴခားသားမိတ္ေဆၾက
မႀတ္ခဵက္ေပးပၝတယ္။
"ဂဵပန္ သတင္းေထာက္ကို စစ္တပ္က ပစ္သတ္လိုက္တဲ့ သက္ေသနဲႚတင္ကို ဂဵပန္ႎိုင္ငံဟာ
ဴမန္မာစစ္တပ္ကို အေရးယူလိုႚရဴပီ။ ဴပီးရင္ တရုတ္အိုလံပစ္ပၝ သပိတ္ဆက္ေမႀာက္ဖိုႚ ေဴပာလိုႚရဴပီ"
လိုႚ ဂဵပန္ေရာက္ ဴမန္မာေကဵာင္းသားက ထင္ဴမင္ခဵက္ေပးပၝတယ္။
စီးပၾားေရး သပိတ္မဵား
ဴပင္သစ္က တိုလ္တယ္ ေရနံကုမၯဏီ၊ အေမရိကန္က ရႀယ္ဗရၾန္ ေရနံကုမၯဏီတိုႚဟာ ဴမန္မာစစ္တပ္ရဲႚ
အဓမၳလုပ္အားနဲႚ စီးပၾားဴဖစ္ေနတယ္လိုႚ ကန္ႚကၾက္ခံေနရတာ ႎႀစ္ေပၝင္း ဳကာပၝဴပီ။ ဒၝေပမဲ့ အခုလို
ဘာသာေရးလုပ္ဳကံသတ္ဴဖတ္မႁဳကီး ေပၞလာတဲ့အခၝ ပိုမိုဴပင္းထန္တဲ့ ဖိအားေတၾ နဲႚ ရင္ဆိုင္ေနရပၝတယ္။
"ႎိုင္ငံတကာက လူႚအခၾင့္အေရးလႁပ္ရႀားသူမဵားက ဴမန္မာဴပည္ရဲႚ ေသၾးစၾန္းတဲ့ သကႆန္းေတၾကို
ကိုင္ဴပီး အဲဒီစီးပၾားေရးလုပ္ငန္းရႀင္ေတၾရဲႚ မဵက္ႎႀာေရႀႚမႀာ ယပ္ခပ္ဴပေနဳကပၝဴပီ။ ကဵေနာ္တိုႚ
ဴမန္မာေတၾကေတာ့ အဲဒီ ကုမၯဏီေတၾကို သပိတ္ေမႀာက္ထားလိုက္ရုံပဲ "
လိုႚ ဴပင္သစ္ေရာက္ ဴမန္မာလူငယ္တစ္ဦးက ေဴပာပၝတယ္။
ဴမန္မာေတၾအတၾင္းမႀာ စီးပၾားေရးသပိတ္အေနနဲႚ တရုပ္၊ ရုရႀား၊ စကႆာပူ ႎိုင္ငံလုပ္ နဲႚ ႎိုင္ငံထၾက္
ပစၤည္းေတၾ သပိတ္ေမႀာက္လိုႚ ရတယ္ လိုႚ ၄င္းက ဆက္ေဴပာပၝတယ္။
"တရုပ္ဴပီးရင္ စကႆာပူပဲ၊ လက္နက္ေရာင္းတာ၊ အရိပ္ခိုခၾင့္ေတၾ ေပးထားတာ၊ စီးပၾားေရး
ရင္းႎႀီးဴမႂပ္ႎႀံခၾင့္ေတၾ ရႀိတာ၊ ဒီ စကႆာပူမႀာေပၝ့။ ကဵေနာ္တိုႚတေတၾ အခဵင္းခဵင္း သတင္းေပး၊ ေဖာ္ထုတ္ဴပီး
သပိတ္ေမႀာက္ဳကရမယ္။ "
စကႆာပူက ဴမန္မာ့အေရးလႁပ္ရႀားသူတဦးက ေဴပာတာပၝ။
"အဴခားႎိုင္ငံေတၾမႀာ ဴမန္မာေတၾက အခၾန္ေဆာင္ရတာေတၾ၊ ႎိုင္ငံကူးလက္မႀတ္

သက္တမ္းတိုးရတာေတၾ စတဲ့ကိစၤေတၾ အမဵားဳကီးမရႀိဘူး။ စကႆာပူမႀာ အမဵားဳကီး ရႀိ္တယ္။
ပတ္သက္ေနရတာေတၾ အမဵားဳကီးပဲ။ ဒီဳကားထဲက သူတိုႚေတၾကို ေစာင့္ဳကည့္ေဖာ္ထုတ္ဴပီး အနီးကပ္
သပိတ္ေမႀာက္ရမႀာ ဆိုေတာ့ ပိုဴပီး စိတ္လႁပ္ရႀားစရာ ေကာင္းမယ္။ ကဵေနာ္တိုႚက ဥဒဟို တိုင္းဴပည္
ဴပန္ဴပီးေတာ့ အကူအညီေတၾလည္း ေပးႎိုင္တယ္။ အားေပးႎိုင္တယ္၊ တည္ေဆာက္ ႎိုင္တယ္။"
လိုႚ သူက အားတက္သေရာ ေဴပာခဲ့ပၝတယ္။
"တရုတ္လုပ္ပစၤည္းေတၾက တကမၲာလုံး အႎႀံႚပဲ။ အရင္က ဒၝကို သပိတ္ေမႀာက္ဖိုႚဆို ခက္တယ္၊ အခု
အေမရိကန္က တရုတ္ပစၤည္းေတၾကို စစ္ေဆးတာေတၾ၊ အႎၨရာယ္ဴဖစ္ေစတဲ့ ဓာတုပစၤည္းပၝတယ္ဆိုဴပီး
ဴပသနာရႀာေနတဲ့ အခဵိန္ဆိုေတာ့ တရုတ္လုပ္ကို ဆန္ႚကဵင္ရတာ သိပ္မခက္ပၝဘူး"
လိုႚ အေမရိကန္ႎိုင္ငံ၊ ခဵီကာဂိုေရာက္ ဴမန္မာဆရာ၀န္တစ္ဦးက မႀတ္ခဵက္ေပးပၝတယ္။
ဴပည္ပက အမဵႂိးသားေရး သပိတ္မဵား
ဴပည္တၾင္းက သပိတ္တိုက္ပၾဲေတၾ ဴပည္ပအထိ ဴပန္ႚႎႀံႛလာဴပီး ဴပည္ပက ဴမန္မာအမဵႂိးသားမဵား
အားလုံး တစိတ္တ၀မ္းတည္း အမဵႂိးသားေရး သပိတ္မဵား ဆင္ႎၾဲဳကဖိုႚ လိုအပ္မယ္ လိုႚ မိုးမခ
မိတ္ေဆၾမဵားက မႀတ္ခဵက္ေပးလာဳကပၝတယ္။
"စီအင္န္အင္န္မႀာ ဴပသၾားဴပီ၊ ဴမန္မာစစ္တပ္က ဘုန္းဳကီးေကဵာင္းေတၾကို ၀င္စီးတာ၊
ေသၾးေခဵာင္းစီးေအာင္ ရိုက္ႎႀက္ခဲ့တာ၊ လက္နက္မဲ့ ဆႎၬဴပသူေတၾကို ရက္ရက္စက္စက္ ရိုက္ႎႀက္ေနတာ။
အားလုံး ဴမင္တယ္။ လိမ္လိုႚ မရဘူး၊ ေမ့လိုက္လိုႚ မရဘူး၊ ကဵေနာ္တိုႚကေတာ့ မိတ္ေဆၾေတၾ အခဵင္းခဵင္း
ေမးရမႀာပဲ၊ စစ္တပ္ကို ေထာက္ခံေနတုန္းပဲလား၊ ဒၝမႀမဟုတ္ ခုခဵိန္ထိ ေဳကာက္တုန္းပဲလား။
စစ္တပ္ဘက္က ခုခဵိန္ထိ ေရႀႚေနလိုက္ခဵင္ေသးရင္ေတာ့ သၾားေပေတာ့၊ ကဵေနာ္တိုႚရဲႚ ေသစာရင္းေကာ၊
ရႀင္စာရင္းထဲက ဖဵက္လိုက္ဴပီ။ မေပၝင္းႎိုင္ဘူး၊ ဒၝမဵႂိးေပၝ့"
လိုႚ တခဵိႂႚကေတာ့ ဴပင္းဴပင္းထန္ထန္ ကို ေဴပာဳကပၝတယ္။
"မိုးမခ ကေတာ့ သံဃာသပိတ္ကို ေထာက္ခံလဵက္ပၝပဲ။ အဲဒီအတၾက္ ဴပည္ပက
ဴမန္မာမီဒီယာသမားေတၾ၊ အႎုပညာရႀင္ေတၾကို ေတာင္းပန္ခဵင္တာက ဴပည္တၾင္းက သံဃာေတာ္ေတၾနဲႚ
အဖိႎႀိပ္ခံ စာနယ္ဇင္းသမားေတၾကို ေထာက္ခံေဳကာင္း ကေလာင္သက္ေသ၊ အႎုပညာသက္ေသအေနနဲႚ
စာနယ္ဇင္းသပိတ္ စာမဵက္ႎႀာ လုပ္ထားပၝတယ္၊ လက္မႀတ္ထိုးဴပီး အင္အားဴပေပးဳကပၝ"
ဆိုဴပီး မိုးမခအယ္ဒီတာအဖၾဲႚက သူတိုႚသေဘာကို ဴပန္ဳကားထားပၝတယ္။
"အခု ေတာ္သလင္း လဴပည့္မႀာ သံဃာေတာ္ေတၾ ေသၾးေဴမကဵတာေပၝ့ေနာ္၊ ေရႀႚလမႀာ
သီတင္းကၾဵတ္ပၾဲေတာ္ ရႀိတယ္။ ဴပည္ပက ဘုန္းဳကီးေကဵာင္းမႀာ ေဂၝပကေတၾကေတာ့ လုပ္ေနဳက
သီတင္းကၾဵတ္ပၾဲတိုႚ အလႀႃခံပၾဲတိုႚ လုပ္ဳကမႀာပဲ။ ဘုန္းဳကီးတိုႚက ဘာမႀ ၀င္ဴပီး ေဴပာခၾင့္မရႀိဘူး၊
ဘုန္းဳကီးတိုႚက သူတိုႚဖိတ္ထားလိုႚ ေကဵာင္းလာထိုင္ေပးေနရတာ။
ေအး ဒၝေပမဲ့ ဘုန္းဳကီးတိုႚ ဘာသာ ဘုန္းဳကီးတိုႚ အေနနဲႚ၊ ဘုန္းဳကီးတိုႚ လုပ္ႎိုင္တဲ့ အပိုင္းထဲက၊
ဘုန္းဳကီးတိုႚ ေဴပာႎိုင္တဲ့ ေနရာကေနဴပီးေတာ့ လာေရာက္ဳကတဲ့ ဧည့္သည္ ဆရာ၊ဒၝယကာေတၾကို
ေဴပာရမႀာ ဴဖစ္တယ္။ ဴပည္တၾင္းက သံဃာသပိတ္၊ ေသၾးေဴမကဵရတဲ့ ကဵႂပ္တိုႚ ဘုန္းဳကီးေတၾ၊ ဴပီးေတာ့
သာသနာကို ကာကၾယ္ရင္း သာသနာအတၾက္ အသက္စၾန္ႚဳကရတဲ့ ကဵႂပ္တိုႚ သံဃာေတၾ၊ ဒၝယကာ
ဒၝယိကာမေတၾအတၾက္ ေဴပာဳကရမႀာပဲ။
ခုခဵိန္မႀာ လႀႃဒၝန္းတာေတၾ၊ နိဗၱာန္ေရာက္ေဳကာင္းေတၾ ေဴပာရတာထက္၊ ဒီအခဵိန္မႀာ သာသနာဴပႂတာ၊
သာသနာကို ကာကၾယ္တာ၊ သာသနာကို ေစာင့္ေရႀာက္တာကို ေဴပာဴပရလိမ့္မယ္"
ဆန္ဖရန္စစၤကို ေဘးဧရိယာက သံဃာေတာ္တပၝး ေဴပာဳကားတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
"အရင္တုန္းက ဒီပဲယင္းတုံးကေပၝ့ေနာ္၊ ေဒၞစုတိုႚကို လုပ္ဳကံေတာ့ ကဵမတိုႚ သိပ္မလႁပ္ဳကဘူး။
လႁပ္ေတာ့လႁပ္ပၝတယ္ေလ၊ စိတ္ပၝတာပဲ ရႀိတယ္၊ လက္မပၝဳကဘူး။ အခုဟာက ကဵမ ၀မ္းသာတာက
ဴပည္ပက ဴမန္မာမိသားစုေတၾက နီးစပ္ရာ ၀ိုင္းဳက၀န္းဳကဴပီး တကဵပ္တဴပား စုလိုႚ ဴပည္တၾင္းကို ပိုႚဳကတာ။
ဘုန္းဳကီးေတၾေကာ၊ လူေတၾေကာ၊ မိသားစုေတၾေကာ ၀ိုင္းကူဳက အားေပးေနဳကတာေလ။ မိုးမခကလည္း
လုပ္တာ ေကာင္းပၝတယ္။ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ဴမန္မာေတၾ အခဵင္းခဵင္းစုဴပီး

ဴမန္မာႚအေရးေဆာင္ရၾက္ေနသူေတၾ၊ သာသနာ ဴပႂေနသူေတၾဆီ ၀ိုင္းကူဳကရမယ္။ စစ္တပ္က
ဘယ္လိုလုပ္ဴပီး တားလိုႚရမလဲ။ ဖမ္းရင္ အိမ္တိုင္း လိုက္ဖမ္းရမယ္။ ရန္ကုန္ေကာ နယ္မႀာေကာ
ဴပည္သူေတၾက လုပ္ေနတယ္။ သူတိုႚက (စစ္တပ္) ဗုဒၭဘာသာကို မတရားသင္းေဳကညာရင္လည္း
ေဳကညာ၊ ဒၝမႀမဟုတ္ စစ္တပ္နည္း စစ္တပ္ဟန္ စည္းကမ္းရႀိတဲ့ ဗုဒၭဘာသာအသစ္ ဴပဌာန္းရလိမ့္မယ္"
မိုးမခ ပရိသတ္တဦးက မႀတ္ခဵက္ဴပႂတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ေကာက္ရိုးမီး သပိတ္တိုက္ပၾဲမဵား
ေကာက္ရိုးမီးေတၾကေတာ့ ရႀိတာပၝပဲ။ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလိုက္ဴပီး ကန္ေတာ္ဳကီး နဲႚ
ဴပည္သူႚဥယဵာဥ္ တိုႚ ဖၾင့္လိုက္ေတာ့၊ ေဴပးပၾဲ ဴပိႂင္ပၾဲ၊ ကခုန္ပၾဲေတၾ လုပ္လိုက္ေတာ့ သၾားေရာက္
ဆင္ႎၿဲဳကတာလည္း ဴပည္တၾင္း ဴပည္ပ က ဴမန္မာအမဵႂိးသားမဵားပၝပဲ။ သၾားမဳကည့္ႎိုင္သူမဵားက
ရုပ္ဴမင္သံဳကားေတၾ၊ တိတ္ေခၾေတၾနဲႚ ခံစားဳကတာလည္း ေတၾႚခဲ့ရပၝတယ္။
အပိတ္ခံရ၊ ေထာင္တန္း အကဵခံရတဲ့ လူမဵား၊ မိသားစုမဵား၊ အႎုပညာရႀင္မဵား၊
သံဃာေတာ္မဵားလည္း အဲဒီတုန္းက ဒုနဲႚေဒးပၝ။ ေသဆုံးရသူေတၾ၊ ကဵဆုံးရသူေတၾလည္း မနည္း
ရႀိခဲ့ပၝတယ္။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း အေရးအခင္းမဵားလည္း စဥ္ဆက္မဴပတ္ ဴဖစ္ေပၞေနခဲ့တာလည္း
ရႀိေနတာပၝပဲ။
" ဒၝေပမဲ့ ဒီတေခၝက္ကေတာ့ အမဵႂိး ဘာသာ သာသနာအတၾက္ ေမႀာက္ရတဲ့ သပိတ္တိုက္ပၾဲ
ဴဖစ္ပၝတယ္။ အဴဖႃအမည္း ကၾဲဴပားတဲ့ သပိတ္ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ဓမၳ နဲႚ အဓမၳ၊ လၾတ္လပ္ေရး နဲႚ ဖက္ဆစ္စနစ္
တိုက္ဳကရတဲ့ ပၾဲဴဖစ္လိုႚ ကဵေနာ္တိုႚ တသက္လုံး ဂုဏ္ယူသၾားရမယ့္ ပၾဲဴဖစ္ပၝတယ္။ သိုႚမဟုတ္ရင္ေတာ့
တသက္လုံး၊ တသံသရာလုံး ေခၝင္းမေဖာ္ႎိုင္ေအာင္ အရႀက္ရဳကရမယ့္ ဘ၀ ေရာက္ဳကဖိုႚရႀိေတာ့တာပဲ၊"
ဒၝကေတာ့ မိုးမခ မိတ္ေဆၾတစ္ဦးက သူႚယုံဳကည္ခဵက္ကို ေဴပာသၾားတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ အဲသည္လို
ဆိုရင္ေတာ့ မိုးမခ အေထာက္ေတာ္မဵားက သူနဲႚ မိတ္ေဆၾ ဴဖစ္ခၾင့္ရလိုႚ ဂုဏ္ယူရပၝတယ္ ဆိုတာနဲႚ နိဂုံး
ခဵႂပ္လုိက္ပၝရေစ။

Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 12

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 12

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ppftmPm&Sifpepf wdkufzsufa&;onf trsdK;om;a&;wm0efjzpfonf/

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 1

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 2

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) twGuftxl;xkwfa0onf

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 3

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 4

Bush Announces Tighter

President George Bush addressing the United Nations today.

He outlined a tightening of financial sanctions on Myanmar and an extension of a

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 5

Iran’s president, Mahmoud Ahmadinejad, is scheduled to address the assembly later

An investigation is focusing on an episode on Sept. 16 in which Blackwater’s security

The declaration, a nonbinding resolution, was negotiated in 1948 as a sort of

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 7

TIMELINE-45 years of resistance and

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 8

* December 2005: Government battalions shell villages and refugee hide-outs in

Sources: Reuters, A Political Chronology of Southeast Asia and Oceania

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 9

အာဏာပိုင္မဵားက ႓ခိမ္းေဴခာက္ တားဆီးထားသည့္ဳကားမႀ စက္တင္ဘာ ၂၅ရက္ေနႛက

သံဃာေတာ္ေတၾကုိ ဆႎၬမဴပဖိုႛနဲႛ ေကဵာင္းတုိက္ဴပင္ပ ထၾက္တဲ့ဆရာေတာ္ေတၾကုိ

သံဃာ။ ။ “ေကဵာင္းတုိက္ေတၾကုိေလ၊ ဦးဇင္းေတၾ အဴပင္မထၾက္ဖုိႛ တားေပးပၝေပၝ့ေလ။ ထၾက္ရင္

အဲဒီလုိ ႓ခိမ္းေဴခာက္ထားတဲ့ဳကားက ရန္ကုန္သံဃာထုနဲႛ လူထုက ထၾက္ခဲ့တာပၝ။ ႓မိႂႚခံ

မဵက္ဴမင္ေတၾႚသူ။ ။ “ဒီေနႛ ၁၂နာရီေလာက္မႀာ ဗဟန္းမုခ္ ေဳကးသၾန္းဘုရား႒ကီးေရႀႚစုရပ္မႀာ စု႓ပီး

ရန္ကုန္႓မိႂႚ ဆႎၬဴပမႁဴမင္ကၾင္းကုိ ႓မိႂႚခံေနာက္တဦးက မနက္ပုိင္းက သတင္းဳကားတာက NLD

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 10

႓မိႂႚခံ။ ။ “သာသနာ့အလံ ကုိင္ေဆာင္႓ပီး ေမတၨာပိုႛတယ္။ အနီေရာင္ တူညီဝတ္စံု ဝတ္ထားတဲ့

စစ္ေဳကာင္း႒ကီး ဆူးေလဘုရားေရႀႚအေရာက္ ဴမင္ကၾင္းကုိ အခုလုိထပ္မံရႀင္းဴပပၝတယ္။

႓မိႂႚခံ။ ။ “ဆူးေလေရာက္တဲ့အခၝ ႒ကိႂေစာင့္ေနတဲ့ ပရိသတ္နဲႛေပၝင္း႓ပီး လူဦးေရ

စက္တင္ဘာ ၂၄ရက္ မေနႛကေတာ့ နအဖ သာသနာေရးဝန္႒ကီး ဗုိလ္မႀႃးခဵႂပ္သူရ ဴမင့္ေမာင္က

ဴမန္မာစစ္အစုိးရက ဆႎၬဴပေနတဲ့သံဃာေတၾ ဆႎၬမဴပႎုိင္ေအာင္ ၁၉၉၁ခုႎႀစ္ကေန

ဴမန္မာစစ္အစိုးရ သာသနာေရးဝန္႒ကီး ဗုိလ္မႀႃးခဵႂပ္သူရ ဴမင့္ေမာင္ရဲ့ ေလ႖ာက္ထားခဵက္အရ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 11

ရဟန္းသံဃာမဵား ပတၨနိကုဇၦန ကံေဆာင္သည့္ အထိမ္းအမႀတ္အဴဖစ္ ရန္ကုန္႓မိႂႚတၾင္

ဒီကေနႛ စက္တင္ဘာ ၂၅ရက္ ေနႛလယ္ ၁၂နာရီခၾဲအခဵိန္ကစလိုႛ မႎၩေလးတိုင္း ေခမာသီလဝံ၊

႓မိႂႚလံုးက႗တ္သံဃာနီးပၝး စီတန္းလႀည့္လည္ ေမတၨာသုတ္႟ၾတ္ဖတ္ခဲ့တာဟာ ဒီတ႒ကိမ္နဲႛဆိုရင္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 12

မေကၾးတိုင္းမႀာေတာ့ အာဏာပိုင္ေတၾဘက္က အရင္တုန္းက သံဃာ့မဟာနာယက အဖၾဲႚက

ပခုကၠႃအလယ္တိုက္႒ကီးမႀာလည္း အဲဒီလို ယခင္ သံဃာ့ မဟာနာယကအဖၾဲႚက

ပခုကၠႃမႀာလည္း သံဃာေတာ္ေတၾ ဒီကေနႛ ႓မိႂႚတၾင္းလႀည့္လည္ ေမတၨာသုတ္႟ၾတ္ဖတ္ ဆႎၬဴပဖိုႛ

ကခဵင္ဴပည္နယ္ ဴမစ္႒ကီးနား၊ မိုးညၟင္း႓မိႂႚနဲႛ စစ္ကိုင္းတိုင္း ေ႟ၿဘို႓မိႂႚေတၾမႀာလည္း သံဃာေတၾ

ဒီကေနႛ စစ္ကိုင္းတိုင္း မံု႟ၾာ၊ စစ္ကိုင္း၊ ကေလးနဲႛ မႎၩေလးတိုင္း မိုးကုတ္႓မိႂႚေတၾမႀာလည္း

နယ္႓မိႂႚေတၾက သံဃာ့လႁပ္ရႀားမႁ သတင္းမဵားကို RFAသတင္းေထာက္ ကိုညိႂက စုစည္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 13

ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀ ႓ငိမ္းခဵမ္းေသာ ဆႎၬဴပမႁမဵားကို

သံဃာ့လႁပ္ရႀားမႁတၾင္ ပူးေပၝင္းပၝဝင္လာသည့္ လၿတ္ေတာ္ကိုယ္စားလႀယ္မဵား စက္တင္ဘာ

အုိင္ယာလန္ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး မစၤတာ ဒၝးေမာ့တ္ အာဟန္က ဴမန္မာဴပည္မႀာ စစ္မႀန္တဲ့

ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတၾ၊ ဴပည္သူေတၾဟာ သိကၡာသမာဓိရႀိမႁ၊ ရဲစၾမ္းသတၨိဴပည့္ဝမႁတုိႛနဲႛအတူ

ဴမန္မာစစ္အာဏာပုိင္ေတၾအေနနဲႛ အခုလုိ ႓ငိမ္း႓ငိမ္းခဵမ္းခဵမ္းနဲႛ တရားဝင္ ဆႎၬထုတ္ေဖာ္

ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ အမဵိႂးသား ဴပန္လည္သင့္ဴမတ္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္မယ္လုိႛ

အလားတူပဲ ဂဵာမနီ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးဌာန ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ မစၤတာ မာတင္ဂဵယ္ဂၝကလည္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 14

အာဆီယံအုပ္စုထဲက ဖိလစ္ပုိင္ႎုိင္ငံသမတရဲ့ ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္က ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ ဒီမုိကေရစီ

အလားတူ စင္ကာပူ၊ စလုိဗက္ကီးယားစတဲ့ ႎုိင္ငံေတၾကလည္း ဴမန္မာႎုိင္ငံက အေဴခအေနေတၾကုိ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 15

႓ဗိတိန္၊ ဴပင္သစ္စတဲ့ႎုိင္ငံေတၾက ေခၝင္းေဆာင္ေတၾကလည္း ဆႎၬဴပပၾဲေတၾကုိ ထင္ရာစုိင္း မႎႀိမ္နင္းဖုိႛ

ႎုိင္ငံေပၝင္းစံု၊ ကုိးကၾယ္ယံုဳကည္မႁေပၝင္းစံုတုိႛ ပၝဝင္တဲ့ လူသားထု႒ကီးကုိ ေ႟ၿေရာင္ ႒ကိႂးမ႖င္နဲႛ

ဴမန္မာနဲႛ ဇင္ဘာေဘၾႎုိင္ငံတုိႛကအစဴပႂလုိႛ ဘယ္ေနရာမႀာမဆုိ၊ ဖိႎႀိပ္မႁခံေနဳကရသူေတၾအေနနဲႛ

အလားတူပဲ ဴပင္သစ္ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးဌာန ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ မစၤတာ ဖရက္ဒရစ္ ေဒဂၝႎုိး

ဒၝ့ဴပင္ အခုအခဵိန္ဟာ ဴမန္မာ အာဏာပုိင္ေတၾအတၾက္ တုိင္းဴပည္မႀာ လုိအပ္ေနတဲ့ အမဵိႂးသား

ဴပင္သစ္အစုိးရအေနနဲႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံက အေဴခအေနေတၾကုိ စုိးရိမ္တ႒ကီးနဲႛ ေစာင့္ဳကည့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 16

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm;twGJ – 12 17