jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 115
Burma/Myanmar Affairs Vol 115

လူထုေဒၚအမာ
txl;aqmif;yg;
tusOf;om;trSwf 2992pD jidrf;csrf;
ျမင့္မိုရ္ေတာင္ေလးခမ်ာ
ေတာင္ပူစာေလးျဖစ္သြား႐ွာ
ေရးသူ- ညီပုေလး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 1

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ppftm%m&SifawGukd tefwkawmfveS fae=uwJ'h Drdkua&pDa&;wdkuyf GJ0if

tusOf;uscHae&wJh EdkifiHa&;orm;awG axmifuvGwv f m&if zwfzdk@eJ@

ppftm%m&Sif awGukd enf;rsdK;pHkeJ@ tefwak wmfveS fae=uwJh jrefrmjynfwiG f;u

&[ef;&Sifvrl sm;/ ausmif;om;ausmif;olrsm;/ tvkyform; v,form;rsm;/
'Drdkua&pDa&; udkaxmufcHwJh ppfAdkvfppfom;rsm; zwfzdk@?

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 2

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 115
Burma/Myanmar Affairs Vol 115

txl;aqmif;yg;
tusOf;om;trSwf 2992pD jidrf;csrf;
ျမင့္မိုရ္ေတာင္ေလးခမ်ာ
ေတာင္ပူစာေလးျဖစ္သြား႐ွာ
ေရးသူ- ညီပုေလး

တ႐ုတ္ဒု-သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးစဥ္အတြင္း
သေဘာတူညီခ်က္ (၁၆) ခု လက္မွတ္ေရးထိုး
မီဒီယာကို ဒီမိုကေရစီ ဇာတ္သြင္းျခင္း
စိုးေနလင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 3

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

yHkEdSyfrSwfwrf;

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) twGuftxl;xkwfa0onf

2009 ckESpf
pifumyledKifiH
POLARIS BURMESE LIBRARY ( SINGAPORE )

Index: Polaris Burmese Library, LPK Library, Daw Aung San

Suu Kyi, Bo Than Shwe, Myanmar History, Myanmar Politics,
Myanmar Junta, Myanmar People, Myanmar Students, Insein
Prison, Prison in Myanmar, Political Prisoner in Myanmar,
Torture in Myanmar, Myanmar Army, Myanmar Affairs, Burma
Affairs

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 4

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
Wednesday, December 16, 2009
http://mayaonlinemagazine.blogspot.com/2009/12/blog-post_16.html

tusOf;om;trSwf 2992pD jidrf;csrf;

ျမင့္မိုရ္ေတာင္ေလးခမ်ာ
ေတာင္ပူစာေလးျဖစ္သြား႐ွာ
ေရးသူ- ညီပုေလး

အင္းစိန္ဆိုတာ မႏၱေလးၿမိဳ႔နဲ႔ အေ၀းႀကီး၊ သရက္ေထာင္ဆိုတာကလည္း မနီးေလေတာ့

ေထာင္၀င္စာ မေမွ်ာ္ေကာင္းတဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ပါတယ္။ က်န္ရစ္သူ မိသားစုခမ်ာ
စိတ္ပန္း လူပန္း ေငြပန္း႐ွိၾက ႐ွာမယ္ေလ။ သူတို႔လည္း အစကေတာ့ ႀကိဳးစားလာၾကပါရဲ႔။
ေနာက္ေတာ့ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္း အလာ က်ဲက်ဲသြားၾကတယ္။ ဒါဟာ
သိပ္ကို သ႐ုပ္မွန္တဲ့ သရုပ္မွန္၀တၳဳတပုဒ္ပဲ။
မိသားစု၀င္ေတြ ေနေကာင္းရဲ႔လားလို႔ ႀကိဳးစားျပံဳးျပရင္း ကၽြန္ေတာ္က ေမးမယ္။ ၀င္း၀င္းကလည္း
ႀကိဳးစားျပံဳးျပရင္း ေနေကာင္းၾကတယ္လို႔ ေျဖမယ္။

ဦးေလးေတြ၊ အေဒၚေတြ ႏွစ္ဖက္ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြရဲ႔ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း ေျဖမယ္။

တခါတေလလည္း ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ျဖစ္၊ ၀င္း၀င္းျဖစ္ျဖစ္ မ၀ဘဲ ပိန္ေနေပမယ့္ ၀လာတယ္ေနာ္လို႔
မုသားစကားလွလွေလး ဆိုမိတဲ့အခါလည္း ႐ွိမယ္။ အိမ္က တကူးတကန္႔ ယူလာတဲ့ ပစၥည္းေတြ၊
မိတ္ေဆြေတြက အားေပးကူညီလိုက္တဲ့ စားစရာေတြ ျခင္းထဲက ထုတ္ယူၿပီးခ်ိန္မွာ ေထာင္၀င္စာ
ေတြ႔ခ်ိန္ဟာ ေစ့သြားပါေလေရာ။ ေနာက္တခါလာရင္ ယူလာသင့္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို
မွာလိုက္မိတဲ့အခါလည္း႐ွိ၊ စိတ္လႈပ္႐ွားၿပီး မမွာလိုက္တာေတြ လည္း ႐ွိတတ္တယ္။
ေထာင္၀င္စာေတြ႔ခ်ိန္ ၁၅ မိနစ္ဟာ ခပ္သြက္သြက္ လူငယ္တေယာက္ရဲ႔ လက္ဖ်စ္တကြက္အတြက္
ဘတ္စ္ကားအမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကံဳရာ ႀကံဳသလိုစီးနင္းၾကရ၊ ညအိပ္ညေန ခရီးေတြကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့အျပင္
အိမ္မႈ တာ၀န္ေတြ၊ ဆိုင္အေရာင္းအ၀ယ္ေတြ ထားပစ္ခဲ့ၾကရတာကလား။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေထာင္၀င္စာလာရင္ လာတယ္လို႔ မွတ္ဆိုတဲ့ အုပ္စုထဲ
ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားေတာ့တယ္။

xxxxxx xxxxx
တေန႔.....
ေထာင္၀င္စာ လာတတ္တဲ့ရက္ေတြ ေတာ္ေတာ္ ေက်ာ္လြန္တဲ့တေန႔။
ေထာင္၀န္ထမ္းတေယာက္က လာေခၚတယ္။ ဒီ ၀န္ထမ္း ေထာင္၀င္စာတာ၀န္က်တဲ့
၀န္ထမ္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာမ်ားပါလိမ့္။ စိုးထိတ္မႈ ေတြ တသီတတန္းႀကီးနဲ႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 5

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
လိုက္လာခဲ့ရတယ္။
ခါတိုင္း ေထာင္၀င္စာ ေတြ႔ေနက် သံဆန္ခါႏွစ္ထပ္ျခားထားတဲ့ (ဗဟိုကင္းရဲ႔ ေအာက္ဖက္က)
အခန္း ေလးကို ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။ အလြန္ခက္ခဲတဲ့ ပေဟဠိတပုဒ္ထက္ အစဥ္းစား ၾကပ္ေနတယ္ေလ။
ေထာင္ပိုင္ႀကီး႐ံုခန္းထဲကို ၀င္ရမယ္တဲ့။ ကာထားတဲ့ ခန္းဆီးအလွပ္မွာ မိသားစုေတြ
စံုစံုလင္လင္ႀကီး မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ဇနီးသည္ ၀င္း၀င္း၊ သမီးႀကီး လင္းလင္းမြန္၊
သားေအာင္ဘာေလ၊ သမီးေထြး ေ႐ႊျပည္စိုး အစ္မႀကီး ၿပီးေတာ့ အေမပါ ပါလာပါတကား။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေထာင္ဆယ္ႏွစ္ က်ခံထားတဲ့ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ ေယာက်္ားရင့္မႀကီး
စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာလွၿပီ ထင္ေနတာ။ သက္႐ြယ္ႀကီးရင့္ၿပီး မေတြ႔ရတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ မာတာအေမ့ကို
ေတြ႔လိုက္ရတဲ့အခါ စိတ္ေတြ နည္းနည္းေတာ့ တုန္လႈပ္ခါရမ္းသြားတယ္ေလ။
နည္းနည္းေတာင္မကပါဘူး။
အိမ္က ေထာင္၀င္စာလာရင္ေျပာမယ္လို႔ အခ်ိန္ရတိုင္း စိတ္ကူးတည္ေဆာက္ထားတဲ့
အလြမ္းရဲတိုက္ ဟာ အေမ့ကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ တစစီ ၿပိဳက်သြားပါေလေရာ့လား။ အားလံုးကို
ႀကိဳးစားျပံဳးျပရင္း စကားေတြ ႐ွာမရ ျဖစ္ေနတယ္။ ေျပာခ်င္တဲ့ စကားေတြကို ၀မ္းသာ၀မ္းနည္း
လိႈင္းလံုးေတြက ဖံုးလႊမ္းသြားတယ္ေလ။ ၀မ္းသာမႈ လိႈင္းလံုးေတြ သူကပိုျမင့္တယ္။
ငါကပိုျမင့္တယ္နဲ႔ ရင္ထဲမွာ အားၿပိဳင္ေနလိုက္ၾကတာ ၀မ္းနည္းမႈ လိႈင္းလံုးႀကီး ကၽြန္ေတာ့္
တကိုယ္လံုး ၀ါးမ်ိဳပစ္ေတာ့မယ္လို႔....။
ေၾသာ္... အေမနဲ႔ မေတြ႔ရတာ ႏွစ္ကာလေတြ ၾကာခဲ့ၿပီေကာ။ အေမ့ရင္ထဲမွာေကာ
ဘယ္လိုေန႐ွာမွာ ပါလိမ့္။

xxxx xxxx

သမီးႀကီးနဲ႔ သမီးေထြးတို႔ ေမာ္ေတာ္ကားမူးတတ္၊ စက္ေလွမူးတတ္ၾကလို႔ သူတို႔ခမ်ာ

မ်က္ႏွာေလးေတြ သိပ္မ႐ႊင္ၾကဘူး။ သူတို႔ရဲ႔ ဖခင္ဟာ ေထာင္ပံုစံ အက်ႌအျဖဴ၊ ပုဆိုးအျဖဴ၊
ဆံပင္တိုန႔ံန႔ံနဲ႔။ ေတာ္ေတာ္ အၾကည့္ရဆိုးတဲ့ ဖိုးသူေတာ္႐ုပ္ ေပါက္ေနပါလိမ့္မယ္။
သားေအာင္ဘာေလကေတာ့ ေထာင္ပိုင္ႀကီးရဲ႔ ႐ံုးခန္းဆိုတာလည္း ဂ႐ုမစိုက္၊ အနားမွာေရာ
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေရာ ႐ွိၾကတဲ့ ေထာင္အရာ႐ွိ အၾကပ္အရာခံေတြကိုလည္း ဖုတ္ေလတဲ့ ငပိ
႐ွိတယ္လို႔ မထင္။ ကေလးပီပီ ေဆာ့လိုက္ ကစားလိုက္၊ မုန္႔စားလိုက္နဲ႔၊ ေအာင္ဘာေလရဲ႔
စိတ္ဓာတ္ကို ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ သူေတာ္စင္လို ၀တ္စားေနခဲ့တဲ့ ကာလေတြမွာ အေမက တႏွစ္ကို တႀကိမ္၊
တခ်ိဳ႔ႏွစ္ေတြမွာ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ေတာ့ ႀကိဳးစားလာ႐ွာတယ္။ အေမက
သူ႔သားလက္က်န္ေလးကို လာအားေပးႏွစ္သိမ့္တာ ျဖစ္မယ္။ ဒီအတြက္ အေမတို႔ကို
ေက်းဇူးတင္တယ္။
အေမ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ လာေတြ႔ခဲ့ဖူးသမွ်မွာ ေထာင္ပိုင္ႀကီး႐ံုးခန္း ေထာင္ပိုင္ႀကီးေ႐ွ႔မွာ ေတြ႔ၾကရတဲ့
အႀကိမ္ဟာ မွတ္မွတ္ရရ ႐ွိလွတယ္။ အဲဒီေန႔က စကားစျမည္ ေျပာၾကရင္း အေမက
သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေလး ေသးေသး ေလးနဲ႔ ေထာင္ပိုင္ႀကီး မျမင္ေအာင္ကြယ္ၿပီး ပခံုးမွာ လြယ္ထားတဲ့
အိတ္ထဲကေန စာအုပ္တအုပ္ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္သာေအာင္ အသာထုတ္ျပတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔
အေမတို႔ ထိုင္ေနၾကတာ ကိုးေပ ဆယ္ေပေလာက္ပဲ ေ၀းမွာေပါ့။
အခုလို အေမလုပ္ကိုင္ေနတာကို ၾကည့္ၿပီး အစ္မႀကီးနဲ႔ ၀င္း၀င္းတို႔က စိုးရိမ္ပူပန္ၿပီး မ်က္စိမ်က္ႏွာ
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 6
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
မေကာင္းၾကဘူး။
အေမကေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔သားလက္က်န္ေလးကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွ အေလးမမူ၊
အမႈမထားတာ ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ ကၽြန္ေတာ္ခံစားေနရတာေတြ အားလံုး ထပ္တူထပ္မွ်
ခံစားနားလည္ႏိုင္ဆံုးပုဂၢိဳလ္ဟာ ဒီအခန္းထဲမွာ အေမတေယာက္တည္းပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။
စာေပဆိုင္ရာ စာအုပ္တအုပ္ပါလား။
စာအုပ္ကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာမွာ အံ့ၾသမႈေတြနဲ႔အတူ ၀မ္းသာမႈ
ပံုရိပ္ေတြ လႊမ္းသြားမယ္ထင္ရဲ႔။ မိုင္ေပါင္းရာခ်ီၿပီး ေ၀းတဲ့ အေမ့အိမ္ကို ခ်က္ခ်င္း
ျပန္ေရာက္သြားသလိုပဲ။
ေပါက္ျပားေတြ ေဂၚျပားေတြကိုင္တဲ့ ႏွစ္ကိုးကိုးႏွစ္စီ ၿငိမ္းခ်မ္းမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ကေလာင္ကိုင္တဲ့
ညီပုေလး တမဟုတ္ခ်င္း ျပန္ျဖစ္သြားတယ္။ မိခင္တေယာက္ရဲ႔ ေမတၱာစြမ္းအားဟာ
လူတေယာက္ကို အေျပာင္းလဲႀကီး ေျပာင္းလဲေစပါကလား။
ဟို အရင္တေခါက္ ဇနီးသည္ ၀င္း၀င္းလာတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့တဲ့ 'စပါးႀကီးေႁမြ' ဆိုတဲ့
၀တၳဳတပုဒ္ကို ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္ခင္ေခ်ာရဲ႔ တပည့္မတေယာက္ အဂၤလိပ္ဘာသာကို
ျပန္ဆိုတယ္လို႔ ေျပာသြားတာကို ျပန္အမွတ္ရမိတယ္။
အႏုပညာစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ အားအင္ကုန္ခမ္းႏြမ္းခ်ည့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စာေရးသူတေယာက္လို႔
ေမ့ေမ်ာေနသူတေယာက္ကို အေမက အသက္ျပန္႐ွင္လာေအာင္ ျပဳစုလိုက္တာေလလား။

xxxx xxxxx

ႏွစ္ေတြ ၾကာခဲ့ေပါ့.......။
အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔ စာေရးစာပြဲ ထိုင္လိုက္တိုင္း ဒီအျဖစ္အပ်က္နဲ႔အတူ အေမ့ေက်းဇူးကို
ေအာက္ေမ့သတိရမိတယ္။
အေမကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီ.... ဒါေပမယ့္ သတိရေနဆဲပါ။
အေမ့ေက်းဇူးေတြ အမ်ားႀကီးထဲက ေက်းဇူးတခုကို မွတ္တမ္းျပဳတာမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ညီပုေလး။
[ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း၊ အမွတ္ ၂၈၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၉ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။]

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 7

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
Tuesday, December 8, 2009
http://mayaonlinemagazine.blogspot.com/2009/12/blog-post_7058.html

အကန္ေတာ့ခံထိုက္တဲ့ စာေရးဆရာ
ေရးသူ- ၀င္းဦး

ၿပီးခဲ့တဲ့ သီတင္းကၽြတ္ လထဲတုန္းက ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႔ စႏၵာမဂၢဇင္းမွာ ေဒၚေဒၚ

(လူထုေဒၚအမာ) ေရးသားေနတဲ့ 'အညာသူမ်ား ပင္လယ္သြား' ေဆာင္းပါး႐ွည္ရဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲနဲ႔
အဆံုးသတ္ အပိုင္းမ်ားကို ေဒၚေဒၚက ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ႀကိဳတင္ၿပီး အၿပီးေရးပို႔တယ္။ ေဒၚေဒၚရဲ႔
ေဆာင္းပါးမ်ား ရတဲ့အခ်ိန္မွာ သီတင္းကၽြတ္ရာသီက မကုန္ေသးေတာ့ ကိုယ္က လူႀကီးေတြကို
သြားဂါရ၀ျပဳ၊ လူငယ္ေတြက ကိုယ့္ဆီလာၿပီး ဂါရ၀ျပဳနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကေလး
မအားမလပ္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆာင္းပါးရၿပီး ေလးငါးရက္ၾကာမွပဲ မႏၱေလးကို
ဖံုးဆက္ျဖစ္တယ္။ ဖံုးထဲကပဲ ေနာက္ထပ္လဲ ေဒၚေဒၚေရးပါဦးလို႔ ေတာင္းပန္လိုက္တယ္။
တန္ေဆာင္တိုင္ေလာက္က်ရင္ မႏၱေလးကို ကၽြန္ေတာ္တက္လာဦးမွာမို႔
ေဒၚေဒၚ့ဆီလာခဲ့ပါမယ္လို႔လဲ ေျပာရပါတယ္။ ေဒၚေဒၚက ဆက္ဆက္၀င္ဖို႔အေၾကာင္းနဲ႔
ေနာက္ထပ္ေရးဖို႔အေၾကာင္းလဲ စဥ္းစားထားမယ္လို႔ ေျပာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္မွာ အားလပ္ခ်ိန္မ်ား
႐ွိမယ္ဆိုယင္ ဦးေလးလွ (လူထုဦးလွ)ႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးတေစာင္ ေရးေပးစမ္းပါ၊
အျခားသူမ်ားလဲ ေရးၾကမယ္။ အဲဒါေတြ စုၿပီး စာအုပ္ထုတ္မယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ တတ္ႏိုင္ယင္
ျမန္ျမန္လိုခ်င္ပါသတဲ့။

ဒါနဲ႔ တန္ေဆာင္မုန္းလထဲမွာပဲ စာေရးဆရာ ျမသန္းတင့္ရယ္၊ ေမာင္ေန၀င္းရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရယ္

သံုးေယာက္သား မႏၱေလးကို တက္လာျဖစ္ၾကတယ္။ မႏၱေလးကေန တခါ ေမၿမိဳ႔ကို
တပတ္တန္သည္ ႏွစ္ပတ္တန္သည္ သြားေရာက္ေနထိုင္ၿပီး နားနားေနေနနဲ႔ စာကေလး
ေပကေလး ေရးၾကဖို႔ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ မႏၱေလးေရာက္ေတာ့ ၾကာၾကာမဆိုင္းပဲ
ေမၿမိဳ႔တက္ခ်င္ၾကလို႔ ေဒၚေဒၚ့ဆီကို မ၀င္ဘူး။ တေၾကာင္းကလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔
သံုးေယာက္စလံုးဟာ ဦးေလးလွအေၾကာင္း ေဆာင္းပါးေတြကို အသီးသီး ေရးၾကၿပီးမွပဲ
ေမၿမိဳ႔ကေန မႏၱေလး ျပန္ဆင္းလာတဲ့အခါမွာ ေဒၚေဒၚ့ဆီ၀င္ေပးရင္း ဂါရ၀ျပဳၾကမယ္လို႔
ရည္စူးထားလို႔ပါ။ ဆရာ ေမာင္ေန၀င္းတို႔၊ ျမသန္းတင့္တို႔မွာက ဦးေလးလွနဲ႔ ပတ္သက္လို႔
ေရးစရာသားစရာေတြ ေတာ္ေတာ္ကေလး ႐ွိၾကတယ္လို႔ ဆိုတယ္၊ ေရးမယ္လို႔လဲ ေျပာၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္မွာေတာ့ မ်ားမ်ားစားစား မ႐ွိဘူး။
ဟိုး '႐ႊ႔ံႏွင့္စစ္သား' ကစၿပီး 'ဘိန္းျဖဴသမား အမွားကမၻာ' တို႔အထိ ဦးေလးလွရဲ႔ စာေပေတြနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိေတြ႔ ရင္းႏွီးခဲ့တာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဒါကလဲ ကၽြန္ေတာ္မွ မဟုတ္၊ စာေပေမြ႔သူ
မွန္သမွ် ဦးေလးလွရဲ႔ စာေတြနဲ႔ အနည္းနဲ႔ အမ်ားဆိုသလို ဆံုခဲ့ ႀကံဳခဲ့ၾကတာခ်ည္းမို႔ ဦးေလးလွရဲ႔
စာေပသံုးသပ္ၿပီးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ေရးဖို႔က မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒါမ်ိဳးက မိတ္ေဆြရင္းေတြ၊
စာေပသုေတသီေတြရဲ႔ ကိစၥပဲလို႔ ေအာက္ေမ့ရတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ အဖို႔ရာမွာေတာ့ ဦးေလးလွနဲ႔ ေတြ႔ၾကံဳ သိကၽြမ္းခဲ့တာကေလးေတြကိုပဲ ေရးရမွာ
ျဖစ္ပါတယ္။
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 8
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
၁၉၆၉ ခုႏွစ္ေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စႏၵာမဂၢဇင္းကို ထုတ္ေ၀ေတာ့ စာေရးဆရာႀကီးမ်ားကို
ကန္ေတာ့ပြဲ လုပ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို အၾကံေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္းေပးသူကေတာ့ စာေရးဆရာ
သခင္တင္ဦးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ သခင္တင္ဦးကပဲ အစစအရာရာ ေဆာင္႐ြက္
ေဆာ္ၾသေပးတယ္။ မႏၱေလးကိုလဲ သခင္တင္ဦးပဲ ဆက္သြယ္ေပးၿပီး ဦးေလးလွနဲ႔ ေဒၚေဒၚတို႔ရဲ႔
တပည့္တဦး ျဖစ္တဲ့ ေမာင္စြမ္းရည္က အကူအညီေပးပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာက ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာပဲ
ဆရာႀကီးမ်ားကို ပင့္ဖိတ္ၿပီး ကန္ေတာ့ပါတယ္။ မႏၱေလးမွာေတာ့ ဓမၼဗိမာန္မွာ စုေ၀းၾကၿပီး
ဆရာႀကီးမ်ားက အကန္ေတာ့ခံပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ပါၾကတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ဟိုစဥ္ကပဲ
စႏၵာမဂၢဇင္းမွာ သခင္တင္ဦးက ေဆာင္းပါးေရးၿပီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အခုေဆာင္းပါးဟာ
ဦးေလးလွတို႔ ေဒၚေဒၚတို႔နဲ႔ ဘယ္လို စတင္ၿပီး ခင္မင္သိကၽြမ္းခဲ့ရတယ္ ဆိုတာကို ေဖာ္ျပတာျဖစ္လို႔
ကၽြန္ေတာ့္ ကန္ေတာ့ပြဲအေၾကာင္းကို အက်ယ္ခ်ဲ႔ေရးဖို႔ မလိုဘူးလို႔ပဲ ထင္ပါတယ္။ ဦးေလးလွနဲ႔
စာေရးဆရာ ကန္ေတာ့ပြဲ က်မွပဲ ျမင္ဖူး၊ ေတြ႔ဖူး၊ သိကၽြမ္းဖူးတယ္လို႔ပဲ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
သခင္တင္ဦးနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး ကန္ေတာ့တဲ့ စာေရးဆရာေတြ စာရင္းျပဳစုၾကရာမွာ ကၽြန္ေတာ္က
စာေပဂုဏ္ အဂၤါအရ ျပည့္၀တဲ့ ဆရာႀကီးမ်ားကို ပင့္ဖိတ္ဖို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါကလဲ ဒီလိုပါ။
ျမန္မာတေယာက္အေနနဲ႔က ႀကီးသူကို ငယ္သူက ဂါရ၀ျပဳျမဲပါ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အေနနဲ႔ဆိုရင္
၀ါလကင္းလြတ္တာနဲ႔ သက္ႀကီး၀ါႀကီးမ်ားကို ကန္ေတာ့ေနက်ပါ။ ကၽြန္ေတာ္က စာေရးတဲ့
သက္ႀကီးမ်ားကို သီးသန္႔ ပင့္ဖိ္တ္ကန္ေတာ့ျခင္း ျဖစ္ေတာ့ ဂုဏ၀ုဒိၶ ၀ယ၀ုဒိၶ
စာေပအရာအားျဖင့္လည္း ကန္ေတာ့ထိုက္သူ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ေတြးပါတယ္။ ဟိုစဥ္က ကန္ေတာ့ပြဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္ကန္ေတာ့ခ်င္တဲ့ စာေရးဆရာမ်ား အကုန္အစင္ ပါ၀င္တယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ တခ်ိဳ႔လဲ
မက်န္းမာလို႔၊ တခ်ိဳ႔လဲ ခရီးေ၀းေရာက္ေနၾကလို႔ မလာႏိုင္ၾကတာ ႐ွိပါတယ္။ လာျဖစ္တဲ့အထဲမွာ
ဦးေလးလွတို႔၊ ေဒၚေဒၚတို႔ ပါလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ကန္ေတာ့ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။
ကန္ေတာ့ပြဲမွာ ၀ိုင္း၀န္းၿပီး ဆံုးမစကား ၾသ၀ါဒမ်ား ေျပာတဲ့အခါမွာ ဦးေလးလွကလဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို
စကားတခြန္းေျပာပါတယ္။ စႏၵာမဂၢဇင္း အျမဲ႐ွင္သန္ေနတာကို ျမင္ခ်င္ပါသတဲ့။ ခုထက္ထိ စႏၵာကို
ကၽြန္ေတာ္ ထုတ္ေ၀ဆဲမို႔ ဦးေလးလွရဲ႔ ဆႏၵျပည့္၀ပါတယ္လို႔ ေခၚရပါမယ္။ စႏၵာမွာ ဦးေလးလွတို႔
ေဒၚေဒၚတို႔ စာေပအင္အားနဲ႔ ေထာက္ကူေပးၾကတာဟာ အမ်ားအျပားပါပဲ။ ဒုတိယအႀကိမ္
ဦးေလးလွနဲ႔ ေဒၚေဒၚတို႔နဲ႔ ထိေတြ႔ရတာကေတာ့ ရန္ကုန္ေရာက္တုန္းအခိုက္မွာ ကၽြန္ေတာ္က
သြားေတြ႔ေတာ့ ဦးေလးလွတို႔ စာကို စကားေျပာလို ေရးတာအေပၚ ကၽြန္ေတာ္
ဘယ္လိုသေဘာရသလဲလို႔ ဦးေလးလွက ေမးတယ္။ ေဒၚေဒၚကလဲ ေ႐ႊတေလးေခၚ ကာတြန္း
ဦးဘကေလး အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ စာအုပ္တအုပ္ေပးရင္း ကၽြန္ေတာ့္ ထင္ျမင္ခ်က္ကို
ေတာင္းတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ မဂၢဇင္းတေစာင္ တည္ေထာင္ၿပီး တည္းျဖတ္ထုတ္ေ၀ေနသူ တေယာက္ေတာ့
ျဖစ္ပါတယ္။ ဆယ့္ေလးငါးႏွစ္သား ကတည္းက စာေရးလာၿပီး ကိုယ့္အထြာနဲ႔ကိုယ္ေတာ့
ကိုယ့္အင္အားကေလးနဲ႔ ကိုယ္ ခုထိ ေရးဆဲ သားဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာေပဟန္၊
စာေပစနစ္တို႔နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ သံုးသပ္ဖို႔ဟာ မရဲေသးဘူး။ လူႀကီးေတြ ခြင့္ေပးတဲ့
တိုင္ေအာင္ ကိုယ္က မက်ဴးလြန္ရဲဘူး။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ဥာဏ္ သြားသမွ် စမ္းသပ္ခ်က္တရပ္
လုပ္ၾကည့္တယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေဒၚေဒၚေရးတဲ့ ဦးဘကေလး အတၳဳပၸတၱိထဲက ဦးဘကေလးဟာ
'ေ၀လြင္လြင္' ဇာတ္ကားကို ပင္လယ္ပိုင္းမွာ ဘယ္လိုသြားၿပီး ႐ိုက္ကူးတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို
ေဒၚေဒၚေရးထားတဲ့အတိုင္း တေသြမတိမ္း ဖတ္ျပျခင္းပါဘဲ။ ဖတ္ျပတယ္ဆိုတာလဲ အသံဖမ္းစက္
ေ႐ွ႔မွာပဲေပါ့။ တိပ္ႀကိဳးေခြထဲ အသံသြင္း ထည့္လိုက္တာပါ။ ေဒၚေဒၚရဲ႔ ေ၀လြင္လြင္ေဆာင္းပါးက

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 9

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဖတ္လို႔ ေျပာလို႔ ေကာင္းတယ္။ ဌာန္ေရာ၊ မာန္ေရာ၊ ဟန္ပန္ေရာပါ အျပည့္ထည့္လို႔ရတယ္။
'ေက်ာက္ကလပ္ ေလွ်ာက္ပတ္ပါတဲ့ အဏၰ၀ါ' စတဲ့ ဆရာဟန္ရဲ႔ ကဗ်ာလကၤာေတြလဲ
ၾကားညႇပ္ပါတယ္။ အဲဒိေတာ့ သိပ္ၿပီး ႐ြတ္လို႔ ေကာင္းတာေပါ့။ ေကာင္းေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ
သံေနသံထားကလြဲလို႔ က်န္တာ ကိုယ့္ဟာေတြ ဘာမွ ေရာမထည့္ဘူး။ ေဒၚေဒၚ့စာသားအတိုင္း
(စကားေျပာသလို ေရးလို႔ စကားသား လို႔ ေျပာရမလား) အဲဒီအတိုင္း
အသံသြင္းလိုက္တယ္ဆိုေတာ့ နားေထာင္တဲ့သူမ်ား အရသာတမ်ိဳး ခံစားရေအာင္ေတာ့
ေနာက္ခံတီးလံုးေလး နည္းနည္းပါးပါး ေရာစပ္ေပး လိုက္တာေပါ့။ အဲဒီတိပ္ေခြကို ဦးေလးလွတို႔
ေဒၚေဒၚတို႔ မႏၱေလးအျပန္မွာ ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ဦးေလးလွတို႔ နီးစပ္ရာဖြင့္ျပၿပီး
အၾကံဥာဏ္ယူပါလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာလိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္က မႏၱေလးကို မၾကာမၾကာ ေရာက္သူ ျဖစ္တယ္။ ဦးေလးလွတို႔နဲ႔ အသိအကၽြမ္း
ျဖစ္လာေတာ့လဲ ဦးေလးလွတို႔ရဲ႔ အိမ္ကို မႏၱေလးေရာက္တိုင္းလိုလို ၀င္ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္တခါ
၀င္တဲ့အခါမွာ ဦးေလးလွက "ေမာင္၀င္းဦး လုပ္ေပးလိုက္တာ အေတာ့္ကို ေအာင္ျမင္ပါတယ္၊
ဦးေလးတို႔ ခရီးသြားတဲ့အခါ ယူသြားၿပီး ေဟာေျပတဲ့ေနရာေတြမွာ၊ မိတ္ေဆြေတြ ၀ိုင္းဖြဲ႔တဲ့
ေနရာေတြမွာ ဖြင့္ျပတယ္။ ေကာင္းေကာင္း လက္ခံၾကတယ္" လို႔ ေျပာတယ္။ ေဒၚေဒၚကေတာ့
သူ႔ထံုစံအတိုင္း ၿပံဳးၿပံဳးပါပဲ။ ဒါက ဦးေလးလွတို႔ ေဒၚေဒၚတို႔နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ခင္မင္ခြင့္
ရခဲ့ရာမွာ ဘ၀င္စူးၿငိတဲ့ ဆက္စပ္မႈကေလးမ်ားပါပဲ။
ေနာက္တခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ႐ုပ္႐ွင္႐ိုက္ကူးမႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ပဲ။ ဦးေလးလွနဲ႔ စကားစပ္မိေတာ့
တခါက ဦးေလးလွရဲ႔ ဇာတ္လိုက္ ခ်စ္သဲအျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ခြင့္ရလုနီးနီး ျဖစ္ခဲ့ပံုကို
ေျပာျပမိတယ္။ ညြန္႔ျမန္မာ႐ုပ္႐ွင္က အဲဒီ ခ်စ္သဲ အသြင္ကို ကၽြန္ေတာ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ရင္
ထူးျခားမယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေၾကာင္းမညီညြတ္လို႔ မျဖစ္ေျမာက္ခဲ့ဘူးေပါ့။ အဲဒါကို
သိရေတာ့ ဦးေလးလွက ဒီလိုသေဘာမ်ိဳး ေတြ ကမၻာအႏွ႔ံေရာ၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္အႏွ႔ံမွာေရာ
ျဖစ္တတ္ေနတာပဲတဲ့။ ေမာင္၀င္းဦးလဲ စာေရးဆရာတေယာက္ပဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အဲသလို
ဇာတ္လမ္းေတြ ဖန္တီးၿပီး ႐ိုက္ႏိုင္ယင္ ႐ိုက္ပါတဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ 'အတြယ္အတာ' ဆိုတဲ့ လူဆိုး သူခိုး
လူသတ္သမား ဇာတ္ကားတခုကို ႐ိုက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
အတြယ္အတာကို ႐ိုက္တဲ့အခါမွာ မုသာ၀ါဒနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကိုယ္သိခ်င္တာေတြ အမရပူရက
ဆရာေတာ္ အ႐ွင္ဇနကာဘိ၀ံသထံမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းခဲ့ဖူးတယ္။ ဆရာေတာ္က
ကၽြန္ေတာ္ လိုအပ္တာကို ေဟာေျပာပို႔ခ်ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ သတင္းစာထဲမွာ ေၾကာ္ျငာတဲ့
ေၾကာ္ျငာတခုနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ၾသ၀ါဒစကားတခု မိန္႔ၾကားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္လို
ေၾကာ္ျငာသလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မန္းသၾကၤန္မွာ ေစာင့္ေ႐ွာက္ၾကတဲ့ မိဘျပည္သူ
ရဟန္း႐ွင္လူမ်ားကို ေက်းဇူးအႏၱနဲ႔ ႐ွိခိုးပါတယ္ေပါ့။ ဒါကို ဆရာေတာ္က ဘုန္းႀကီးေတြ လူမႈကိစၥမွာ
ပါ၀င္ေအာင္ ေရလာေျမာင္းေပး မလုပ္ေစခ်င္ဘူးတဲ့။ တကာ ၀င္းဦးက ဘုန္းႀကီးေတြကို
ၾကည္ညိဳတာ ၾကည္ညိဳပါ။ လူတို႔ကိစၥမွာ ပါ၀င္ေအာင္ေတာ့ မဆြဲေဆာင္ပါနဲ႔လို႔ အမိန္႔ ႐ွိပါတယ္။
ဒါကို ႀကံဳႀကိဳက္လို႔ ဦးေလးလွကို ေျပာျပတဲ့အခါ ဆရာေတာ္ရဲ႔ အေျပာမွာ ဘ၀င္က်လွေၾကာင္း
ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ဇာတ္ကားကိုလည္း မႏၱေလးမွာ ျပတဲ့အခါ ၾကည့္ခ်င္သတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္က
ကိုယ္စားလွယ္နဲ႔ေတာ့ စီစဥ္ခဲ့တာပဲ။ ဦးေလးတို႔ ေဒၚေဒၚတို႔ ၾကည့္ျဖစ္ မၾကည့္ျဖစ္ကိုေတာ့ ခုထိ
မသိရဘူး။
ဦးေလးလွက စာေပနယ္က မည္သူနဲ႔ေတြ႔ေတြ႔၊ ထိုသူရဲ႔ စာေပအေၾကာင္း ေမးတယ္။
သူဖတ္ထားတာ ဆိုယင္လဲ အရသာ႐ွိ႐ွိနဲ႔ သံုးသပ္ျပတတ္တယ္။ သူေရးတဲ့ စာေတြကိုလဲ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 10

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဘယ္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေ၀ဖန္သံုးသပ္တာကို လိုလားတယ္။ သူက 'အရက္သမားအမွားတေထာင္'
ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ေရးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ဒီေခတ္မွာ ဘိန္းျဖဴသမားေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိေနၿပီ။
ဦးေလးလွ အဲဒါကို သံုးသပ္ၾကည့္သင့္ၿပီလို႔ ေျပာတယ္။ ဦးေလးလွက သူ သတိထားမိ ၿပီးပါၿပီတဲ့၊
အကြက္ေစ့ေစ့ ေလ့လာရဦးမယ္တဲ့။ ျပည့္စံုတဲ့အခါက်ေတာ့ ေရးမွာပါလို႔ ေျပာတယ္။ တကယ္ပါ
ဦးေလးလွရဲ႔ 'ဘိန္းျဖဴသမား အမွားကမၻာ' စာအုပ္ဟာ ယေန႔အထိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ
အခ်က္အလက္ အစံုလင္ဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဦးေလးလွတို႔ဆီ သိပ္မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။
စာေပ၀ိုင္းကေလးေတြေတာ့ မႏၱေလးမွာ လုပ္ၾကေနေလရဲ႔။ ေမာင္၀င္းဦး စိတ္၀င္စားရင္
၀င္ခဲ့ေပါ့လို႔ ေျပာေပမယ့္ မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ဘ၀ ခိုင္က်ည္ဖို႔အတြက္
တိုက္ခတ္လာတဲ့မုန္တိုင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ့္မွာ ၾကံ့ၾကံ့ခံႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနရလို႔ပဲကိုး။
ေဟာ ဦးေလးလွ ဆံုးၿပီလို႔ ၾကားေတာ့ တယ္လီဖံုးေတာ့ ဆက္ပါရဲ႔။ ေဒၚေဒၚမွာ ကိုယ္တိုင္
ဖံုးမကိုင္ႏိုင္ ႐ွာဘူး။ တျခားဧည့္သည္မ်ားကို ဧည့္ခံရမွာလဲ ႐ွိ၊ စ်ာပနအတြက္ စီမံစရာေတြလဲ
႐ွိေပသကိုး။ မဂၢဇင္းေတြက အသီးသီး ၀မ္းနည္းေၾကာင္း ဖံုးဆက္တဲ့အထဲမွာ စႏၵာကလဲ
အမွာစကား ဆင့္လိုက္ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လူကိုယ္တိုင္ ေရာက္ေတာ့မွပဲ ေဒၚေဒၚ့ကို
၀မ္းနည္းစကား ကိုယ္တိုင္ ေျပာလိုက္ႏိုင္ပါတယ္။
ခု ဒီေဆာင္းပါးကေလး ကၽြန္ေတာ္ ေရးေနတဲ့ အခ်ိန္အခါဟာ သီတင္းကၽြတ္၊ တန္ေဆာင္တိုင္
ဆီမီးေတြ ၿမိဳင္ၿပီးစ အခါပဲ ျဖစ္တယ္။ သီတင္းကၽြတ္၊ တန္ေဆာင္တိုင္ရဲ႔ အေငြ႔အသက္ေတြ
မကုန္ေသးဘူး။ ဒီလိုအခါမ်ိဳးမွာ ဒီေဆာင္းပါးကေလး ေရးျဖစ္တာ သိပ္၀မ္းသာတယ္။ ဟိုတုန္းက
ဦးေလးလွကို အသက္႐ွင္စဥ္က လက္နဲ႔ ကန္ေတာ့ခဲ့ရတာ။ အခုတခါ ဦးေလးလွ ဘ၀တပါးသို႔
ေျပာင္းသြားၿပီးမွ မိမိရဲ႔ စာနဲ႔ ကန္ေတာ့ရတာ။ လူလူခ်င္း မာန္ေလွ်ာ့ၿပီး ကန္ေတာ့တာဟာ
ေကာင္းျမတ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ စာေရးသူ အခ်င္းခ်င္း ကန္ေတာ့တာဟာလဲ ေကာင္းျမတ္တာပဲ
မဟုတ္လား။ ဦးေလးလွက စာေရးဆရာဆိုေတာ့ စာေရးဆရာေတြ ကန္ေတာ့တာ ခံထိုက္တဲ့
အရည္အခ်င္းေတြ ႐ွိလို႔ေပါ့။ စာေပအက်ိဳး သယ္ပိုးခဲ့သူ ျဖစ္လို႔ေပပဲေပါ့။ သူေရးတဲ့ စာေတြဟာ
စာေပဂုဏ္ေျမာက္ ခဲ့လို႔ ေပပဲေပါ့။
ကၽြန္ေတာ့ကိုလဲ ရပ္ထဲ႐ြာထဲက တပည့္တပန္းေတြက လာလာၿပီး ကန္ေတာ့က်င့္ ႐ွိလာၾကၿပီ။
အသက္အ႐ြယ္ကလဲ ေရာက္လာၿပီကိုး။
ဒါေပမယ့္ စာေရးဆရာတေယာက္အေနနဲ႔ စာေရးသူေတြက လာၿပီး ကန္ေတာ့ရေလာက္ေအာင္
အေျခေတာ့ မေရာက္ေသးဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္မယ္လို႔လဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္
မခန္႔မွန္းတတ္ဘူး။ ဒါက ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေပၚ တည္ပါလိမ့္မယ္။ လုပ္ရပ္ဆိုတာ ဘာလဲ။ စာေရးတာပဲ
ျဖစ္တယ္။
စာေရးတဲ့သူကို တျခားစာေရးတဲ့သူက ဘာ့ေၾကာင့္ ကန္ေတာ့တယ္ဆိုတာကိုေတာ့
ဦးေလးလွေၾကာင့္ အခု ကၽြန္ေတာ္ သိလာပါၿပီလို႔ ဆိုပါရေစ။

၀င္းဦး
၁၃၄၅ ခု၊ တန္ေဆာင္မုန္းလဆုတ္ (၃) ရက္။
[လူထုခ်စ္သမွ်.. လူထုဦးလွ စာအုပ္၊ ပထမအႀကိမ္၊ ၾသဂုတ္၊ ၁၉၈၄ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။]

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 11

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
Wednesday, December 16, 2009
http://mayaonlinemagazine.blogspot.com/2009/12/blog-post_3551.html

သမိုင္းေခတ္ေၾကးမံုျပင္ေပၚက
မဟာဗီယက္နမ္စစ္ပြဲနဲ႔ အေမလူထုေဒၚအမာ
ေရးသူ- ႏိုင္ျမင့္ (လူထုစာၾကည့္တိုက္)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ သမိုင္းေခတ္မွာ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲဆိုတာ လူတိုင္းအတြက္ သမိုင္းေခတ္ေၾကးမုံျပင္

ေပၚကေန ထာ၀စဥ္ လြမ္းဆြတ္ထင္ဟပ္ျပေနမယ့္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲစရာ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ပဲ
ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေဖာက္ျပန္လြန္းတဲ့ ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ရပ္ေတြ မျဖစ္ပြါးခင္ ကမၻာႀကီးက ရယူပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အေျခအေန
ေတြကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ ႏိုင္ငံေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ ပါ၀င္ၿပီး ၆ ႏွစ္ၾကာ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတဲ့
ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး (၁၉၃၉-၁၉၄၅) ကို ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးဟာ
ဂ်ပန္က ၁၉၄၅၊ ၾသဂုတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔မွာ ခၽြင္းခ်က္မ႐ွိ လက္နက္ခ်ေၾကာင္း
ေၾကညာလိုက္တဲ့အတြက္ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီခၽြင္းခ်က္မ႐ွိ လက္နက္ခ်ျခင္းရဲ႔ ၀န္းက်င္မွာ
႐ွိတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြကို ေစ့ငုၾကည့္တဲ့အခါ ၾသဂုတ္ ၆ ရက္ေန႔မွာ 'ဟီ႐ို႐ွီးမား' ကို အေမရိကန္က
အႏုျမဴဗံုးက်ဲခ်တာ၊ ၾသဂုတ္ ၈ ရက္ေန႔မွာ ႐ု႐ွားက ဂ်ပန္ကို စစ္ေၾကညာတိုက္တာ၊ ၾသဂုတ္ ၉
ရက္ေန႔မွာ 'နာဂါဆာကီ' ကို အေမရိကန္က အႏုျမဴဗံုးက်ဲခ်တာ၊ ၾသဂုတ္ ၁၁ ရက္ေန႔မွာ တ႐ုတ္က
အေထြေထြ ထိုးစစ္စတင္ေၾကာင္း ေၾကညာတာေတြကို ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ၿပီး ၾသဂုတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔မွာ
ဂ်ပန္က ခၽြင္းခ်က္မ႐ွိ္ လက္နက္ခ်ေၾကာင္း ေရဒီယိုမွာ ေၾကညာတာေတြကို ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကမၻာ့ႏိုင္ငံႀကီးေတြရဲ႔ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီး အေျခအေနေတြဟာ စစ္ေအးတိုက္ပြဲ၊ ကိုးရီးယားစစ္ပြဲ၊

ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ၊ ဘက္မလိုက္လႈပ္႐ွားမႈ၊ စစ္အုပ္စုမ်ား ဖြဲ႔စည္းျခင္းစတဲ့ စနစ္ႏွစ္ရပ္
တိုက္ပြဲေတြအျဖစ္ ယေန႔တိုင္ ထင္ဟပ္ေဖာ္ျပေနတာ ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သို႔ေပမယ့္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ကမၻာစစ္ႀကီးတခု ၿပီးဆံုးသြားတာမ်ိဳး ႐ွိသလို၊
'ေယာ္လ္တာကြန္ဖရင့္'၊ 'ေမာ္စကိုကြန္ဖရင့္'၊ 'ဆန္ဖရန္စစၥကိုကြန္ဖရင့္'၊ 'ဒမ္ဘာတန္အုခ္ကြန္ဖရင့္'
စတဲ့ ကြန္ဖရင့္ေတြ က်င္းပၿပီး၊ ကမၻာ့ကုလသမဂၢႀကီးကို ဖြဲ႔စည္းႏိုင္တာမ်ိဳး၊ လံုျခံဳေရးေကာင္စီမွာ
အသံုးျပဳမယ့္ 'ေယာ္လ္တာေဖာ္ျမဴလာ' လို႔ ေခၚတဲ့ 'ဗီတို' အာဏာမဲကို အၾကံျပဳတင္ျပၿပီး
သေဘာတူဆံုးျဖတ္တာမ်ိဳးေတြ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာလည္း ႐ွိပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္
ကိုးရီးယားကၽြန္းဆြယ္၊ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနားကၽြန္းဆြယ္နဲ႔ အေ႐ွ႔ေတာင္အာ႐ွႏိုင္ငံေတြမွာ
ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႔ႏိုင္ငံ ေဟာင္းေတြက မိမိတို႔ရဲ႔ အပိုင္စား ကိုလိုနီႏိုင္ငံေတြကို
ျပန္လည္ရ႐ွိေရးအတြက္ ေျခသြက္တဲ့ လႈပ္႐ွားမႈေတြကို လႈပ္႐ွားလာၾကသလို၊ ေဒသခံႏိုင္ငံေတြရဲ႔
အမ်ိဳးသား လႈပ္႐ွားမႈေတြကို တိုက္ပြဲသ႑န္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စတင္လႈပ္႐ွား လာတာကိုလည္း ေတြ႔ရမွာ
ျဖစ္ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 12

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဒီအေျခအေနမွာ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံက ၁၉၄၅ ၾသဂုတ္လမွာ 'ၾသဂုတ္လေတာ္လွန္ေရး' ကို
စတင္ဆင္ႏႊဲၿပီး အင္ဒိုနီး႐ွားႏိုင္ငံက လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဆူကာႏိုက
သမၼတျဖစ္လာပါတယ္။ အင္ဒိုနီး႐ွား အမ်ိဳးသားတပ္မေတာ္ကိုလည္း အဲဒီလမွာပဲ
ဖြဲ႔စည္းထူေထာင္ပါတယ္။ ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ဗီယက္နမ္က
လြတ္လပ္ေရးေၾကညာၿပီး ဟိုခ်ီမင္းက သမၼတ ျဖစ္လာပါတယ္။ ၁၉၄၆ ေရာက္ေတာ့ ျပင္သစ္က
'ကိုခ်င္' (Cochin) ေဒသမွာ ဘုရင္ေဟာင္း ဘိုဒိုင္းကို ေခါင္းေဆာင္ထားၿပီး ႐ုပ္ေသးအစိုးရတရပ္
ဖြဲ႔ေပးပါတယ္။ ၁၉၄၇ ေရာက္ေတာ့ အေမရိကန္က သူ႔ရဲ႔ အေ႐ွ႔ဖ်ားစစ္ဌာနခ်ဳပ္ကို ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံမွာ
ထူေထာင္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ ဧၿပီမွာ မေလး႐ွားႏိုင္ငံမွာ႐ွိတဲ့ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီ႐ံုးက
မေလး႐ွားကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို မတရားအသင္း ေၾကညာပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ ဧၿပီ ၁၂ရက္ေန႔မွာ
အေမရိကန္က ထ႐ူမင္၀ါဒ (Truman Doctrine) ကို ေၾကညာပါတယ္။ ဒါက ကြန္ျမဴနစ္
အဖ်က္လုပ္ငန္းေတြကို ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္ရာမွာ ေငြေၾကးအရ ဂရိႏိုင္ငံနဲ႔ တူရကီႏိုင္ငံကို
ကူညီဖို႔အတြက္ သမၼတက ကြန္ဂရက္မွာ တင္ျပရာက ေပၚလာတဲ့ ၀ါဒပါ။ ဒီကိစၥမွာ အေမရိကန္
ေဒၚလာသန္း ၄၀၀ အကူအညီေပးဖို႔ ကြန္ဂရက္က သေဘာတူတာ ေတြ႔ပါတယ္။ တဖက္က
ေငြအားေၾကးအားေတြနဲ႔ လႈပ္႐ွားလာေတာ့ တဖက္က တုန္႔ျပန္လႈပ္႐ွားလာတဲ့အတြက္
စစ္ေအးတိုက္ပြဲႀကီး ျဖစ္လာတယ္လို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၄၈ မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ သီဟို (သီရိလကၤာ) ႏိုင္ငံက လည္းေကာင္း၊ ၁၉၄၉ မွာ တ႐ုပ္ႏိုင္ငံက
လည္းေကာင္း၊ ၁၉၅၀ မွာ အိႏိၵယႏိုင္ငံက လည္းေကာင္း အသီးသီး လြတ္လပ္ေရး
ေၾကညာႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီမွာ အေမရိကန္အစိုးရက ဘိုဒိုင္း႐ုပ္ေသးအစိုးရကို
တရား၀င္အသိအမွတ္ျပဳေၾကာင္း ေၾကညာပါတယ္။ ဇြန္ ၂၇ ေရာက္ေတာ့ အေမရိကန္
စစ္မစ္႐ွင္အဖြဲ႔ကို ေတာင္ဗီယက္နမ္ ေဆးဂံုၿမိဳ႔သို႔ ေစလႊတ္ပါတယ္။ ၁၉၅၂ ႏွစ္မွာ
အိုက္ဆင္ေဟာင္၀ါက အေမရိကန္ သမၼတ ျဖစ္လာပါတယ္။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွာ ျပင္သစ္တို႔ရဲ႔
ဒိုင္ဗင္ဖူးခံတပ္ကို ဗီယက္နမ္က စတင္တိုက္ခိုက္ပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ ဧၿပီ ၂၆ မွာ ဂ်နီဗာ ကြန္ဖရင့္
စတင္ပါတယ္။ ၎ႏွစ္ ေမလ ၇ ရက္မွာ ေျမာက္ဗီယက္နမ္႐ွိ ဒိုင္ဗင္ဖူးတိုက္ပြဲမွာ ျပင္သစ္ေတြ
အထိနာ ေနတဲ့အတြက္ အေမရိကန္က အႏုျမဴဗံုးသံုးဖို႔ စဥ္းစားခဲ့ေသးတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ဗီယက္နမ္နဲ႔ ျပင္သစ္တို႔ ျဖစ္ၾကတဲ့ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနား ပထမစစ္ပြဲ (၁၉၄၆- ၁၉၅၄) အတြက္ျပဳလုပ္တဲ့
ဂ်နီဗာကြန္ဖရင့္မွာ သေဘာ တူညီခ်က္အရ ၁၇ မ်ဥ္းၿပိဳင္မွာ ေတာင္-ေျမာက္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ
ယာယီပိုင္းျခားထားေရးကို သေဘာတူညီ လက္ခံလိုက္ၾကပါတယ္။ ဗီယက္နမ္၊ ေလာ နဲ႔
ကေမၻာဒီယားတို႔ရဲ႔ လြတ္လပ္ေရးကို ကြန္ဖရင့္မွာ သေဘာတူညီတဲ့အတြက္ လြတ္လပ္သြားၾကပါၿပီ။
သို႔ေပမယ့္ အေမရိကန္က ကြန္ဖရင့္သေဘာတူညီခ်က္ကို လက္မွတ္မထိုးဘဲ ေတာင္ဗီယက္နမ္
ေဆးဂံုအစိုးရကို စစ္ေရးအကူအညီေတြ တိုက္႐ိုက္ေပးသြားမယ္လို႔ သမၼတအိုက္စင္ေဟာင္၀ါက
ေၾကညာပါတယ္။
၁၉၅၅ မွာ အာ႐ွ၊ အာဖရိက လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြက 'ဘန္ေဒါင္းညီလာခံ' ကို က်င္းပပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးမူေတြကို ခ်မွတ္ၾကပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႔စနစ္ကို
ဖြ႔ံၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြက တပ္ေပါင္းစု သ႑ာန္နဲ႔ ရပ္ခံၾကဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကတဲ့ သေဘာပါ။
၁၉၆၀ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာ ၈ ရက္ေန႔မွာ ကေနဒီက အေမရိကန္ သမၼတ ျဖစ္လာပါတယ္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္၊
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၅ မွာ ေတာင္ဗီယက္နမ္ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ကို
ထူေထာင္ပါတယ္။
ကြန္ျမဴနစ္ ေျမာက္ဗီယက္နမ္နဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္မဟုတ္တဲ့ ေတာင္ဗီယက္နမ္တို႔ တိုက္ၾကတဲ့ ဒုတိယ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 13

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
အင္ဒိုခ်ိဳင္းနားစစ္ပြဲ သို႔မဟုတ္ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ (၁၉၅၆-၁၉၇၅) အတြင္းကို အေမရိကန္က စစ္ေရး၊
စီးပြါးေရး အကူအညီေတြ တိုးျမႇင့္ေပးၿပီး ၀င္လာပါတယ္။ ပထမပိုင္းမွာ စစ္အၾကံေပးေတြ
ေစလႊတ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ စစ္တပ္နဲ႔ ၀င္တိုက္ေပးတာ။ ေလယာဥ္နဲ႔ ဗံုးၾကဲေပးတာေတြ
လုပ္လာပါတယ္။ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲကို ကမၻာ့ျပည္သူေတြ၊ အေမရိကန္ျပည္သူေတြနဲ႔
အေမရိကန္ေက်ာင္းသားေတြက တဖက္က အျပင္းအထန္ ဆႏၵျပ ကန္႔ကြက္ၾကၿပီး
ဗီယက္နမ္းျပည္သူေတြက အေသခံ တိုက္ပြဲ၀င္တဲ့အတြက္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္တပ္ေတြ
ျပန္႐ုပ္သိမ္းသြားၿပီး ၁၉၇၅ မွာ ေဆးဂံုၿမိဳ႔ကို ေျမာက္ဗီယက္နမ္တပ္ေတြ သိမ္းပိုက္လိုက္တဲ့အတြက္
အေမရိကန္ သမၼတ ၄ ဆက္ၾကာ တိုက္ရတဲ့ စစ္ပြဲဟာ ၿပီးဆံုးသြားပါတယ္။ ဒီစစ္ပြဲမွာ
အေမရိကန္စစ္သား ၅ သိန္း ပါ၀င္တိုက္ခိုက္ခဲ့တာ ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ၿပီး၊ စစ္ပြဲၿပီးေတာ့
စာရင္းေကာက္ၾကည့္တဲ့အခါ ဗီယက္နမ္ျပည္သူ ၃ သန္း ေသေၾကပ်က္စီးၿပီး အေမရိကန္စစ္သား
၅ ေသာင္း ေသဆံုးေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဒါဟာ ဗီယက္နမ္မွာလည္း အေမရိကန္ရဲ႔ 'ဟီ႐ို႐ွီးမား'
ေန႔တေန႔ ႐ွိေနတယ္လို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၆၂ မွာ ေလာ စစ္ေျမျပင္ကို ကိုယ္တိုင္သြားၿပီး စာအုပ္တအုပ္ေရးခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ သတင္းစာ
ဆရာမႀကီး အင္နာလူ၀ီစထေရာင္းက အေမရိကန္ရဲ႔ အာ႐ွရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဤသို႔
ေရးပါတယ္-
"ကိုးရီးယားစစ္ကို တိုက္ျခင္း။ ထိုင္၀မ္ကို စစ္စခန္းလုပ္ျခင္း။ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနားသို႔
အေမရိကန္အျမန္ဆံုး ထြင္းေဖာက္၀င္ေရာက္ျခင္းသည္ တ႐ုတ္ျပည္ကို စစ္ေရးျဖင့္ ၀ိုင္းထား၍
တ႐ုတ္ျပည္သစ္အား ေခ်မႈန္းပစ္ေရး အစီအစဥ္၏ တစိတ္တပိုင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။
အေမရိကန္သည္ တျခားအေရွ႔ေတာင္ အာ႐ွႏိုင္ငံတိုင္းသို႔လည္း ထြင္းေဖာက္၀င္ေရာက္ရန္
ႀကိဳးစားေလသည္" ဟူ၍ ျဖစ္ပါတယ္။
ထိုနည္းတူစြာပဲ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့ အေမလူထုေဒၚအမာက လူထုဂ်ာနယ္၊ အမွတ္ ၁၈ မွာ
ေဆာင္းပါးတေစာင္ ေရးပါတယ္။ ေဆာင္းပါးရဲ႔ ေခါင္းစဥ္အမည္က 'က်ဳပ္တို႔အာ႐ွ' ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ ပါတဲ့ အေမမာရဲ႔ ေရးသားခ်က္တခ်ိဳ႔ကို ေဖာ္ျပရမယ္ဆိုရင္-
"က်ဳပ္တို႔၏ အာ႐ွတိုက္ႀကီးကို သနား က႐ုဏာ သက္႐ွာၾကသည့္ အေမရိကန္ နယ္ခ်ဲ႔တို႔၏
အသံမွာ နား၀င္ခ်ိဳလွပါသည္။ အေမရိကန္ေတြသည္ က်ဳပ္တို႔ အာ႐ွတိုက္သားေတြကို
တကယ္ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ က်ဳပ္တို႔၏ 'လြတ္ေျမာက္ေရး' က်ဳပ္တို႔၏
'ဒီမိုကေရစီေရး'၊ က်ဳပ္တို႔၏ 'ႀကီးပြါးခ်မ္းသာေရး' မ်ားကို တကယ္ပင္ လိုလားၾကပါသည္။ ေၾသာ္...
သာဓု၊ သာဓု၊ ေကာင္းေလစြတကား၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္း လွေပေသာ 'ကြန္ျမဴနစ္ ေဘးဆိုး၊
ရန္ဆိုး၊ အႏၱ႐ာယ္ဆိုးႀကီး' မွ လြတ္ကင္းေစခ်င္ ၾကသည္တကား။ သို႔ေၾကာင့္လည္း အေမရိကန္
ေက်းဇူး႐ွင္ မိတ္ေဆြႀကီးမ်ားက အ႐ိုင္းအစိုင္း မသိနားမလည္ ေခတ္မမွီ႐ွာသည့္ ေက်ာမြဲ
အာ႐ွတိုက္သားမ်ားကို ဗံုးမိုး႐ြာေပးလိုက္ၿပီး သူတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သင္ျပေပး႐ွာ
ေပသည္ တကား" ဟူ၍ ျဖစ္ပါတယ္။
ထိုအခ်ိန္ ကတည္းက အေမရိကန္ရဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြကို ေထ့လံုးေငါ့လံုးေတြနဲ႔ ေ၀ဖန္ေရးသားခဲ့ၿပီး
၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ေရာက္ေတာ့ လူထုသတင္းစာရဲ႔ 'လႈပ္႐ွားေနေသာ ကမၻာ့ေရးရာမ်ား' အခန္းမွာ
အေမလူထုေဒၚအမာဟာ အေမရိကန္ရဲ႔ ဗီယက္နမ္ စစ္ပြဲကို ဆက္လက္ေ၀ဖန္ ထိုးႏွက္
ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခန္းမွာ ၁၉၆၁ မွ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္အထိ ေရးသားခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြထဲက
အင္ဒိုခ်ိဳင္းနား ၃ ႏိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးတခ်ိဳ႔ကို လက္လွမ္းမီ သေလာက္ စာရင္းျပဳစု
ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 14

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
၁။ ဗီယက္နမ္မွာ မီးနီ ျပေနၿပီ (၁၀၊ ေမ၊ ၆၁)၊
၂။ ဗီယက္နမ္မီးကို မေလာင္ခင္က တား (ရ၊ ဇြန္၊ ၆၁)၊
၃။ အေ႐ွ႔ေတာင္အာ႐ွ တိုင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ စပါယ္႐ွယ္လက္နက္ဆန္းမ်ား (၂၂၊ ၾသဂုတ္၊
၆၁)၊
၄။ ေတာင္ဗီယက္နမ္တြင္ ၀င္တိုက္ရန္ လမ္း႐ွာေနၿပီ (၂၀၊ ေအာက္၊ ၆၁)။
၅။ အေ႐ွ႔ေတာင္အာ႐ွ၌ အေမရိကန္က စစ္သစ္တရပ္ျပင္ၿပီ (၇၊ ေအာက္၊ ၆၁)၊
၆။ ေတာင္ဗီယက္နမ္၌ က်ဴးေက်ာ္စြက္ဖက္ေနေသာ အေမရိကန္ (၂၁၊ ေအာက္၊ ၆၁)၊
၇။ အေ႐ွ႔ေတာင္အာ႐ွ စစ္ျပင္မႈႀကီးကို ဗမာက သတိျပဳရမည္ (၂၆၊ ေအာက္၊ ၆၁)၊
၈။ အာ႐ွအေရး၌ ပို၍ စြက္ဖက္လာတဲ့ အေမရိကန္ (၁၇၊ ႏို၊ ၆၁)၊
၉။ အေ႐ွ႔ေတာင္အာ႐ွကို ေလာင္တိုက္သြင္းမည့္ အေမရိကန္ကို ၀ိုင္းတားၾကပါ (၂၄၊ ႏို၊ ၆၁)၊
၁၀။ ၇ နံပါတ္ ေရတပ္၏ ျခိမ္းေျခာက္မႈ (၂၉၊ ႏို၊ ၆၁)၊
၁၁။ အေ႐ွ႔ေတာင္အာ႐ွကို ေလာင္တိုက္သြင္းမည့္ အေမရိကန္ (၂၆၊ ဒီ၊ ၆၁)၊
၁၂။ ေလာျပည္သူ လည္ေခ်ာင္းေသြးနဲ႔ ေျခေဆးတဲ့ အေမရိကန္နယ္ခ်ဲ႔သမား (၈၊ ဇန္၊ ၆၂)၊
၁၃။ ေလာျပည္၌ ျပည္တြင္းစစ္မီး ျပန္ေမႊးလာျပန္ၿပီ (၉၊ ေမ၊ ၆၂)၊
၁၄။ ေလာထဲသို႔ အေမရိကန္စစ္တပ္ေတြ ၀င္ၿပီ (၂၂၊ ေမ၊ ၆၂)၊
၁၅။ ေလာျပည္သူတို႔ ခါးေတာင္းက်ိဳက္မျဖဳတ္ၾကႏွင့္ဦး (၁၄၊ ဇြန္၊ ၆၂)၊
၁၆။ ေလာ ဘာေၾကာင့္ မင္းမဲ့တိုင္းျပည္ျဖစ္ရသနည္း (၂၀၊ ဧၿပီ၊ ၆၂)၊
၁၇။ ေလာ ၾကားေနေရးကို တကယ္တမ္း အသိအမွတ္ျပဳၾကရမယ္ (၂၃၊ ဇူ၊ ၆၂)၊
၁၈။ ကေမၻာဒီးယား ေထာက္ခံခ်က္ကို ေထာက္ခံရမည္ (၃၁၊ ၾသ၊ ၆၂)၊
၁၉။ ေလာကငရဲႏွင့္တူေသာ ေတာင္ဗီယက္နမ္ (၆၊ ဇန္၊ ၆၃)၊
၂၀။ ေတာင္ဗီယက္နမ္တြင္ အဆိပ္မ်ား ၾကဲျဖန္႔မႈႀကီး (၂၇၊ ေဖ၊ ၆၃)၊
၂၁။ ေတာင္ဗီယက္နမ္ျပည္သူတို႔ ေ႐ွ႔သို႔ တိုက္ပြဲ၀င္ၾက (၆၊ စက္၊ ၆၃)၊
၂၂။ အေ႐ွ႔ေတာင္အာ႐ွကား နယ္ခ်ဲ႔သမား၏ ေန၀င္ခ်ိန္တည္း (၅၊ ႏို၊ ၆၃)၊
၂၃။ အေ႐ွ႔ေတာင္အာ႐ွသို႔ အေမရိကန္တပ္မ်ား အလံုးအရင္းနဲ႔ပို႔ေရး ေလ့က်င့္ျပန္ဦးမယ္ဆိုျခင္း
(၂၀၊ ႏို၊ ၆၃)၊
၂၄။ ၾကားေနခ်င္႐ွာေသာ ကေမၻာဒီးယား (၁၈၊ ေဖ၊ ၆၄)၊
၂၅။ ေတာင္ဗီယက္နမ္သို႔ အေမရိကန္တပ္မ်ား ေပးပို႔ျခင္းကို ျပင္းထန္စြာ ႐ႈံ႔ခ်ၾကပါ (၂၉၊ ဇူ၊ ၆၄)၊
၂၆။ ပိုဆိုးလာေသာ ေတာင္ဗီယက္နမ္အေျခအေန (၁၅၊ စက္၊ ၆၄)၊
၂၇။ ဗီယက္နမ္အာဇာနည္ကေလး ငုယင္ဗန္ထ႐ိုင္းအား အေလးျပဳပါ၏ (၁၇၊ ေအာက္၊ ၆၄)၊
၂၈။ ေတာင္ဗီယက္နမ္ အမ်ိဳးသားေရးလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး (၂၀၊ ဒီ၊ ၆၄)...... စသည္တို႔
ျဖစ္ပါတယ္။
အထက္ေဖာ္ျပပါ ဗီယက္နမ္စစ္ကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြထဲက အေမလူထုေဒၚအမာရဲ႔
ေရးသားခ်က္တခ်ိဳ႔ကို ထပ္မံေကာက္ႏႈတ္ ေဖာ္ျပရမယ္ဆိုရင္-
'ေတာင္ဗီယက္နမ္၌ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီမွ ၁၀ လ အတြင္း ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ လူ ၂ ေသာင္း
ေသေက်ပ်က္စီးသည္ဟု သိရသည္။ သူပုန္ဘက္မွ ၁၂၅၈၉ ေယာက္ က်ဆံုးၿပီး၊ အစိုးရဘက္မွ
၆၂၅၇ ေယာက္ ေသဆံုးသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမရိကန္စြက္ဖက္မႈကို ဗမာျပည္သူအပါအ၀င္
ျပည္သူတကာလည္း ၀ိုင္း၀န္း ကန္႔ကြက္ၾကရမည္'
'အေမရိကန္ ၇ နံပါတ္ေရတပ္က အေ႐ွ႔ေတာင္အာ႐ွကို ျခိမ္းေျခာက္မႈမွာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 15

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
႐ြ႔ံ႐ွာစက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္း၍ ျပင္းထန္စြာ ႐ႈ႔ံခ်လိုက္သည္'
'အေမရိကန္နယ္ခ်ဲ႔သမား၏ ေသြးငတ္မႈကို အာ႐ွျပည္သူေတြက ဘယ္ေတာ့မွ
ခြင့္မလႊတ္ဟုဆိုလွ်င္ အာ႐ွျပည္သူေတြ၏ အဆိုးမဟုတ္ေပ'
'ကေမၻာဒီယားသည္ ကြန္ျမဴနစ္မ်ား၏ ေျခကုပ္စခန္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဟူ၍ စြပ္စြဲသည့္
ယိုးဒယား၏ စြပ္စြဲခ်က္မွာ အလကားစကားျဖစ္၍ ၂ျပားမတန္သည့္ ဆင္ေျချဖစ္သည္'
'ဗီယက္နမ္မ်ိဳးခ်စ္ ေပ်ာက္ၾကားတပ္သားမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ပါ၀င္လ်က္႐ွိသည္ ဆိုျခင္းမွာ
ေတာ္လွန္ေရး သရဖူစိန္ပြင့္မ်ားႏွယ္ အလြန္တင့္တယ္ပါေပသည္'
အထက္ပါ အေရးအသားေတြနဲ႔ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲကာလတေလွ်ာက္ နံနက္မိုးေသာက္
အလင္းေရာက္ တိုင္း အေမရိကန္နယ္ခ်ဲ႔သမားနဲ႔ လူတန္းစားတိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲခဲ့ရတဲ့
အေမလူထုေဒၚအမာဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ သမိုင္း ေခတ္တေလွ်ာက္ ေန႔ရက္ေတြနဲ႔အတူ
လိုက္ပါလာသူမဟုတ္။ ေန႔ရက္ေတြနဲ႔အတူ ခ်ီတက္တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူ ႏိုင္ငံတကာ၀ါဒီ
ဗမာ့မိုးေသာက္ၾကယ္တပြင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေမလူထုေဒၚအမာဟာ စိတ္ကူးယဥ္
မဟုတ္တဲ့၊ အေခ်ာင္သမားမဟုတ္တဲ့၊ ျပဳျပင္ေရးမဟုတ္တဲ့၊ ေခါင္းေဆာင္မႈ႐ွိတဲ့၊ လြတ္လပ္မႈနဲ႔
ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ႐ွိတဲ့၊ ဒီမိုကေရစီကို ယံုၾကည္တဲ့၊ လူတန္းစားတိုက္ပြဲ သေဘာတရားကို လက္ခံတဲ့၊
အႏုပဋိေလာမ ကမၻာအျမင္႐ွိတဲ့၊ ပစၥည္းမဲ့ ႏိုင္ငံတကာတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔
ေခတ္ရဲ႔ စာေရးဆရာ၊ သတင္းစာဆရာ၊ အႏုပညာ႐ွင္ အရာအေထာင္ထဲမွာေတာ့ စံနမူနာ
ၾကယ္တပြင့္ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အေမမာ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း
ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း နီ႐ူဒါရဲ႔ 'သစ္ခုတ္သမား ႏိုးၾကားေလာ့' ဆိုတဲ့ ကဗ်ာထဲက
အပိုဒ္တပိုဒ္နဲ႔ အေမ့လမ္းစဥ္ကို ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္ အေမ......။
'အို..... အေမရိကတိုက္၊ သန္႔စင္တဲ့ နယ္နမိတ္ကို ဖ်က္ဆီးဖို႔
သင့္အိမ္သည္ေတြကို လက္နက္တပ္ဆင္ ေပးရင္
ငါတို႔ခ်စ္တဲ့ ဂီတနဲ႔ စနစ္က်မႈကို အုပ္စိုးဖို႔
႐ွိကာဂိုက သားသတ္သမားကို လႊတ္ေပးခဲ့ရင္
ငါတို႔ဟာ ေလနဲ႔ ေက်ာက္တံုးေတြထဲက ထလာၿပီး
သင့္ကို ကိုက္ျဖတ္ပစ္မယ္...။ ။'

ရည္ညႊန္း။
၁။ လူထုဂ်ာနယ္မ်ား၊ လူထုသတင္းစာမ်ား၊
၂။ South East Asia in International relation by M. Jankover. Prague. IOJ. 1982
၃။ A Dictionary of Politics by Elliott and Summerskill, London, Penguin, 1961.
၄။ 'သစ္ခုတ္သမား ႏိုးၾကားေလာ့' ေရးသူ နီ႐ူဒါ၊ ဘာသာျပန္သူ ျမသန္းတင့္၊ ရန္ကုန္၊
စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳ၊ ၂၀၀၃။
၅။ 'ေငြႏွင့္လက္နက္' ေရးသူ အန္နာလူ၀ီစတေရာင္း၊ ဘာသာျပန္သူ လူထုေဒၚအမာ၊
မႏၱေလးႀကီးပြါးေရး ပံုႏွိပ္တိုက္၊ ၁၉၆၃။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 16

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ႏိုင္ျမင့္ (လူထုစာၾကည့္တိုက္)
[ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း၊ အမွတ္ ၂၈၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၉ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။]

Thursday, December 17, 2009

http://mayaonlinemagazine.blogspot.com/2009/12/blog-post_7589.html

အိုမင္းရင့္ေရာ္ေတာ့
အေမ့ေမ့အေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႔ပါ
ေရးသူ- လူထုေဒၚအမာ

အေမ့ကို တေန႔က လူငယ္တဦးက အေမ ဒီအသက္ဒီအ႐ြယ္ထိေအာင္ စာေတြ ေရးသားေနတာကို

ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ အားက်လိုက္တာ။ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ အေမ့လို ေရးႏိုင္ခ်င္လိုက္တာလို႔ ေျပာေတာ့
အေမက သူ႔စကားေၾကာင့္ ၀မ္းသာရမလိုလို စိတ္ႀကီး၀င္ရမလိုလို ျဖစ္မိေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္ အေမက စာကို မေနႏိုင္ေသးလို႔သာ ေရးေနတာပါ။ စာက လူခ်င္းတူတူ၊ သူခ်င္းမွ်မွ်
ထိုက္ထိုက္တန္တန္ စာမ်ိဳး မထြက္ေတာ့ပါဘူး။ အေမအသက္က ႀကီးလွၿပီ ဟုတ္လား။ အဲဒီေတာ့
ေမ့တာ ေလ်ာ့တာေတြက သိတ္မ်ားလာၿပီေပါ့။
အေမ ဒီဇင္ဘာလထဲတုန္းက ေသေကာင္ေပါင္းလဲျဖစ္လို႔ ေဆး႐ံုတက္ခဲ့ရတဲ့အခါ အေမ့အသက္ကို
ေသမင္းလက္က ၀ိုင္းလုရတယ္။ ဆရာ၀န္ႀကီးေတြကို အေမက ေက်းဇူးတင္စကား
ေရးသားခဲ့တယ္။ အဲဒီအထဲမွာ အေမေဆး႐ံုေပၚတုန္းက ေခ်ာင္းကလည္း ဆိုးေနလို႔
ရင္ေခါင္းအထူးကုဆရာ၀န္ႀကီး ဦး၀င္းႏိုင္လည္း ကုေပးရ ႐ွာတယ္။ ဒါကို အေမက
သူ႔နာမည္ေမ့ထားခဲ့မိလို႔ အေမ့မွာ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ။ အားနာလိုက္ရတာ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 17

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
သူက တျခားဆရာ၀န္ဆိုရင္လည္း ေတာ္ေသးရဲ႔။ ခုေတာ့ အိမ္ခ်င္းကပ္ေနတဲ့ ဆရာ၀န္ျဖစ္ၿပီး၊
သူ႔သားေလးႏွစ္ေယာက္က အေမတို႔အိမ္ကို မိုးလင္းတာနဲ႔ လာကစားၾကတာ။ သူ႔ဇနီးကဆိုရင္
(မႏၱေလးသူ၊ မႏၱေလးသားမ်ား) ဆိုတဲ့ အေမေရးသားတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့
မိုက္သူႀကီးဦးေမာင္ႀကီးရဲ႔ ေျမးပါ။ ကိုယ္နဲ႔ ဒီေလာက္နီးစပ္ ရင္းႏွီးေနတာ ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ကို
ေမ့ထားခဲ့တယ္ေလ။
အဲဒီေတာ့ အေမေျပာခ်င္တာကေတာ့ ငါ့သားတို႔ သမီးတို႔ လုပ္ခ်င္တာ႐ွိရင္ ငယ္႐ြယ္တုန္းမွာ
ၿပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ၾက။ အသက္ႀကီးလာၿပီဆိုရင္ ၆၀ ေက်ာ္ေလာက္က စၿပီး ဇရာက
ဖိစီးလာတယ္။ ျငင္းမရေလာက္ေအာင္ သိသာလာတာေတြက ဆံပင္ စျဖဴလာတယ္။
မ်က္စိမႈန္လာတာေတြ ျဖစ္လာတယ္ မဟုတ္လား။ ႏို႔ေပမယ့္ ကိုယ္က ဆံပင္ေလးဆိုးလို႔
မ်က္မွန္ေလးတပ္လို႔ ဇရာကို အံတုပါတယ္။ အဲဒီလို တုသာတုတယ္ ဇရာကေတာ့ မွန္မွန္ႀကီး
၀င္လာတာပါပဲ။
မ်က္စိတို႔ ဆံပင္တို႔သာမက နားကပါ အၾကားခ်ိဳ႔တဲ့လာတယ္။ လူရဲ႔ သတိ၊ အမွတ္အသားကလဲ
နည္းနည္းခ်င္း ေလ်ာ့ပါးပ်က္စီးလာတယ္။ အဲဒီခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္ေတြဟာ ရပ္တယ္မ႐ွိ၊ နားတယ္မ႐ွိ
ကိုယ့္ခႏၶာ ကိုယ္ထဲ မွန္မွန္ႀကီး ၀င္လာတာပါပဲ။
လူက လူအိုလူမင္း ျဖစ္လာတာနဲ႔အမွ် လႊင့္မပစ္ရေသးတာကလြဲလို႔ ဘာကမွ ဟုတ္တိပတ္တိ
မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေမက သားတို႔ သမီးတို႔ကို လုပ္စရာ႐ွိတာ အ႐ြယ္ေကာင္းတုန္း
အ႐ြယ္႐ွိတုန္း မအိုမင္းခင္ လုပ္ၾကဖို႔ ေျပာရတာပါ။
လူဆိုတာ စကားပီနားၾကား လူတေယာက္ရယ္လို႔ ျဖစ္လာတယ္ဆိုရင္ ပညာ႐ွာတဲ့အ႐ြယ္မွာ
ပညာကို မရ အရ႐ွာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလူ႔ေလာကမွာ ငါႀကီးလာရင္ ငါဘာျဖစ္ခ်င္တယ္။
ငါဘာလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးရည္မွန္းခ်က္ ႐ွိရမယ္။ အဲဒီအတိုင္းလည္း မျဖစ္မေန ႀကိဳးစား
လုပ္ရတယ္။
လုပ္တဲ့အခါမွာ အခက္အခဲေတြေတာ့ ႐ွိမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီအခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ရတယ္။
ေက်ာ္လႊားရတယ္။ တိုက္ပြဲ၀င္ရတယ္။ ႐ံႈးတဲ့အခါလဲ ႐ံႈးတယ္။ ကိုယ္က ႏိုင္တဲ့အခါလဲ ႏိုင္တယ္။
ႏို႔ေပမယ့္ ဘ၀ဆိုတာ ဒါပဲ။ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့ဆီ ေရာက္ေအာင္ ဒီလို ဒ႐ြတ္သီနဲ႔ သြားရတာပါပဲ။
ဘ၀ဆိုတာ တိုက္ပြဲလို႔ ႀကီးတဲ့လူေတြက ေျပာေလ့႐ွိတယ္။ သိပ္ဟုတ္တာေပါ့။ အေမတို႔မ်ား
အသက္က ႀကီးလို႔ ထင္ပါရဲ႔။ တိုက္ပြဲေပါင္းလဲ မေရမတြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ္႐ံႈးနိမ့္ခဲ့တာေတြလဲ
အမ်ားႀကီးမွ အမ်ားႀကီးပါ။ အခုေန ျပန္စဥ္းစားရင္ မွတ္တမ္းတင္လို႔ေတာင္ ကုန္မယ္မထင္ဘူး။
အေမအ့ကို တခ်ိဳ႔က ေခါင္းမာတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဟုတ္ေလသလားလို႔ မေျပာတတ္ဘူး။ ႏို႔ေပမယ့္
ေခါင္းမမာရင္ ဖတ္ကနဲ ဖတ္ကနဲ လန္က်တဲ့အခါ ျပန္မထႏိုင္ရင္ လူတကာက နင္းေခ်သြားလို႔
လူ႔နင္းျပားဘ၀နဲ႔ပဲ ႐ွိေတာ့မွာေပါ့။
ငါ့သားတို႔ သမီးတို႔ အေမ ေျပာခ်င္တာက ဘ၀ကို ရင္ဆိုင္တဲ့အခါ အဲဒီ တိုက္ပြဲကိုလည္း မင္းတို႔
ေတြ႔ၾက ၾကံဳၾကမွာ အမွန္ပဲ။ တိုက္ပြဲမွာ ကိုယ္က ႐ံႈးရရင္၊ ႐ံႈးရေလျခင္း မေအာက္ေမ့ပါနဲ႔။
ငါလိုလူေတြ အမ်ားႀကီး ဒီလို႐ံႈးရာက လူလဲထရတာပဲလို႔ သိလိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့ ဆက္ေလွ်ာက္ပါ။
အေမျဖင့္ အသက္႐ွည္လြန္းလို႔ တိုက္ပြဲေတြက ပိုမ်ားသလား။ ငါက ေခါင္းမာလို႔ပဲ ပိုခံရသလားလို႔
ေအာက္ေမ့မိပါရဲ႔။ ဒါေပမယ့္လည္း အဲဒါလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အေမ့ေလာက္ အသက္မႀကီးေပမယ့္
အေမ့ထက္ပိုမ်ားတဲ့ တိုက္ပြဲေတြကို ရင္ဆိုင္ေနရ၊ ေက်ာ္လႊားေနရတဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိတာပါ။
ဒါဟာ လူ႔ဘ၀ပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမက ေနာက္ဆံုးစကားအေနနဲ႔ လုပ္စရာ႐ွိတာေတြကို သတၱိနဲ႔ပဲ
လုပ္ၾက။ ကိုယ္က႐ံႈးရင္လဲ ျပန္ထၾက၊ ငယ္တုန္း႐ြယ္တုန္း ကိုယ့္မွာ အားမာန္ အျပည့္႐ွိတုန္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 18

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
လူ႔ဘ၀ရဲ႔ အခက္အခဲမွန္သမွ်ကို ရင္ဆိုင္ၾက၊ ေက်ာ္လႊားၾကပါ။ ဒါဟာ ဘာမွ မဆန္းပါဘူး။
လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ တမ်ိဳးမဟုတ္တမ်ိဳး ႀကံဳေတြ႔ေနၾကရတာခ်ည္းပါပဲ။ အဲ.... အိုလာရင္
လူစြမ္းလူစ ပိုပိုၿပီး တံုးလာတယ္။ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ အားလံုးကို လက္ေျမႇာက္လိုက္ရတဲ့ဘ၀
ေရာက္လာလိမ့္မယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အခ်ိန္အ႐ြယ္႐ွိတုန္း လုပ္စရာ႐ွိတာေတြကို လုပ္ၾကေပေရာ့လို႔
အေမေျပာလိုက္ပါရေစ။

ေဒၚအမာ။
[ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း၊ အမွတ္ ၂၈၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၉ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။]

Thursday, December 17, 2009

http://mayaonlinemagazine.blogspot.com/2009/12/blog-post_17.html

သမိုင္းေကာင္းတဲ့လူထု
ျပည္သူခ်စ္တဲ့စာေရးဆရာ
ေရးသူ- လူထုစိန္၀င္း

"ဒီႏွစ္ႏို၀င္ဘာမွာ ဘာလုပ္ဦးမွာလဲ"
စက္တင္ဘာကုန္တာနဲ႔ စာေပသမားေတြ ေမးၾကတဲ့ ေမးခြန္းပါ။ လာသမွ်လူတိုင္း
ေမးၾကတာျဖစ္တယ္။ ေတာင္သမန္ကို လြမ္း႐ွာၾကတာကိုး။
အေမလူထုေဒၚအမာ အသက္ ၇၀ ျပည့္တဲ့ေန႔က စၿပီး လူငယ္စာေပသမားေတြ
စတင္လႈ႔ံေဆာ္က်င္းပ ခဲ့ၾကတဲ့ ေတာင္သမန္အင္းေစာင္းက ေမြးေန႔အခမ္းအနားကို
ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ႏွစ္စဥ္မပ်က္ တက္ခဲ့ၾကတာ ဆိုေတာ့ လြမ္းသင့္တာပါ့ေလ။ အေမမာက
ဒါမ်ိဳးေတြ မႀကိဳက္ေပမယ့္ ႏိုင္ငံတနံတလ်ားက စာေပသမား လူငယ္လံုမငယ္ေတြကို
စုစုစည္းစည္းေတြ႔ရတာကိုေတာ့ ၾကည္ႏူး႐ွာတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူငယ္ေတြ လုပ္ၾကတာကို
မတားျမစ္ေတာ့ဘူး။ ဒီပြဲကို လူငယ္ေလးေတြသာမက အေမ့ထက္ေတာင္ နည္းနည္းပိုႀကီးေသးတဲ့
ရန္ကုန္ စာေပေလာက စာအုပ္တိုက္ႀကီးရဲ႔ဖခင္ႀကီး သခင္ခင္ညြန္႔လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးလည္း ႀကိဳးစားၿပီး
အေရာက္လာေလ့ ႐ွိတယ္။ စာေရးဆရာေတြ စာနယ္ဇင္းသမားေတြသာမကဘူး၊ စစ္ကိုင္း၊ ေ႐ႊဘို၊
မံု႐ြာ စတဲ့ ေဒသမ်ားက ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားအ႐ြယ္ ခပ္ငယ္ငယ္ကေလးေတြလည္း
ႏွစ္စဥ္မပ်က္မကြက္ ေရာက္လာၾကတယ္။ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားလည္း စကု၊ စလင္း၊
မင္းဘူးစတဲ့ ေဒသမ်ားက ေရာက္လာၾကတယ္။ ခ်င္းေတာင္တန္းက သံဃာမ်ားလည္း ႏွစ္စဥ္
လာေလ့႐ွိတယ္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ရဟန္း႐ွင္လူ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ရာေလာက္ ေရာက္ၾကျမဲ
ျဖစ္တယ္။
အေမက ျပည္သူခ်စ္ေသာ စာေရးဆရာမႀကီးတေယာက္ ျဖစ္တာကိုး။ အေမကလည္း
ျပည္သူေတြကို ခ်စ္ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 19

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အေမ့ဘ၀ တေလွ်ာက္လံုးမွာ ခပ္ငယ္ငယ္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသူေလး ဘ၀ကတည္းကိုက

ျပည္သူေတြနဲ႔ တသားတည္းက်ေအာင္ ေနခဲ့တာပါ။ ကိုေအာင္ဆန္းတို႔၊ ကိုဘဟိန္းတို႔နဲ႔အတူ
နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရး သပိတ္တပ္ဦးမွာ ပါခဲ့တာပါ။ တခ်ိဳ႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ
သပိတ္လွန္ၿပီး ေက်ာင္းျပန္၀င္သြားၾကေပမယ့္ မႏၱေလး မအမာကေတာ့
ရာသက္ပန္သပိတ္ေမွာက္ၿပီး ေကာလိပ္ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သတင္းစာဆရာ
မအမာ ျဖစ္လာေတာ့လည္း သူ႔ကေလာင္နဲ႔ သူ႔သတင္းစာဟာ တကယ့္ကို "ျပည္ႀကီးပခံုး"
"ျပည္ႀကီးလက္႐ံုး" ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳး နစ္နာထိခိုက္ေစမယ့္ ကိစၥမွန္သမွ်မွာ အမုန္းခံ၊
အညိႇဳးအေတးခံၿပီးေတာ့ကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေထာက္ျပေ၀ဖန္ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း
မႏၱေလးကထုတ္တဲ့ ေစာင္ေရသိပ္မ်ားလွတာ မဟုတ္တဲ့ "လူထု" သတင္းစာရဲ႔ ၾသဇာဟာ
တႏိုင္ငံလံုးအထိ ေညာင္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို သမိုင္းေကာင္းခဲ့လို႔လဲ လူထုသတင္းစာဟာ
ျပည္သူမ်ားရဲ႔ အားေပးေထာက္ခံမႈကို ရခဲ့တာပါ။
သတင္းစာသမားဘ၀မွာ မုန္တိုင္းေတြကို ဘယ္လိုခါးစည္းၿပီး ၾကံ့ၾကံ့ခိုင္ခိုင္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသလဲဆိုတာ
တႏိုင္ငံလံုးက သိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ အခုလို "အေမ... အေမ" နဲ႔ ခ်စ္ေနၾကတာပါ။
ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈဆိုတာ လုပ္ယူလို႔ ရတာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ။ လူေတြရဲ႔ ရင္ထဲက အလိုလို
ျဖစ္လာၾကတာေလ။
လူထုသတင္းစာကို စထုတ္တဲ့ (၁၉-၄-၄၆) ေန႔ကေန ရပ္ဆိုင္းသြားခဲ့ရတဲ့ (၇-၇-၆၇) ေန႔အထိ
တရက္မက်န္ ျပန္လွန္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဆိုခဲ့တဲ့ ေပတံနဲ႔ တိုင္းၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္....
၁၉၄၆- ၄၇- ၄၈ ကာလမ်ား ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ႀကီး ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တို႔ လက္ေအာက္ ႐ွိေနဆဲကာလ
မႏၱေလးကို မဟာမိတ္တပ္ေတြ သိမ္းၿပီးၿပီးခ်င္း ဦးေလးလွက ဆရာဦးေက်ာ္ရင္
(ပါေမာကၡခ်ဳပ္ေဟာင္း-ကြယ္လြန္) နဲ႔ လက္တြဲၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ပထမဆံုး ဖတပလ (ဖဆပလ)
ဆိုင္းဘုတ္ကို တင္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးေလးလွဟာ ေနာင္မွာ သူ႔ကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထားခဲ့တဲ့
ဖဆပလအဖြဲ႔ႀကီးကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သူလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ လူထုသတင္းစာဟာ ဖတပလ
နဲ႔အတူ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ၀င္ "ျပည္ႀကီးလက္႐ံုး" အျဖစ္ပါ၀င္ခဲ့။
၁၉၄၉ ခု ဧၿပီ ၂၄ ရက္..။ ဖဆပလ အစိုးရက သတင္းစာတိုက္ကို ဒိုင္းနမိုက္ျဖင့္ ေဖာက္ခြဲခဲ့။
၁၉၄၉ ခု ႏို၀င္ဘာ ၁ ရက္ သတင္းစာ ျပန္လည္ထုတ္ခဲ့။ ၁၉၅၃ ခုမွ ၁၉၅၆ ခုအထိ
လူထုဦးေလးလွအား ဖဆပလ အစိုးရက ပုဒ္မ (၅) ျဖင့္ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီးမွာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့။
၁၉၅၆ ခု ေမလ (၁၀) ရက္မွ ေအာက္တိုဘာ (၁) ရက္အထိ လူထုသတင္းစာအယ္ဒီတာခ်ဳပ္
ဆရာႀကီးေ႐ႊဥေဒါင္းအား ပုဒ္မ (၅) ျဖင့္ ဖမ္းဆီး ထားခဲ့။
၁၂-၃-၁၉၅၉... သတင္းစာခ်ိတ္ပိတ္ခံရ။
၁၀-၅-၁၉၆၀.... သတင္းစာျပန္ထြက္။
၇-၇-၁၉၆၇.... သတင္းစာရပ္စဲခံရ။
ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္တို႔ရဲ႔ အဓမၼ၀ါဒကို ျပည္သူတရပ္လံုးႏွင့္အတူ တြန္းလွန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ေပမယ့္
အေမရိကန္က သူ႔ရဲ႔ အသစ္စက္စက္ အႏုျမဴဗံုးလက္နက္ဆန္းကို အာ႐ွတိုက္သား
ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြအေပၚ စမ္းသပ္ေဖာက္ခြဲခဲ့တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈႀကီးကို ဆန္႔က်င္႐ႈတ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။
ကိုးရီးယားကၽြန္းဆြယ္စစ္ပြဲႀကီး ျဖစ္ပြါးလာတဲ့အခါလည္း အေမရိကန္ နယ္ခ်ဲ႔လက္သစ္ေတြက
ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ ခ်ယ္လွယ္ခဲ့တာကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 20

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
အေမရိကန္သမၼတ ကေနဒီ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခံရေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအရ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈကို
႐ႈတ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။
အေမရိကန္နယ္ခ်ဲ႔ရဲ႔ လက္ပါးေစအျဖစ္ ႏိုင္ငံကို ႏွစ္ျခမ္းခြဲပစ္ခဲ့တဲ့ ငိုဒင္ဇင္း၊ ငိုဒင္ႏု ညီေနာင္ရဲ႔
လုပ္ရပ္ေတြကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ေပမယ့္ သူတို႔ညီေနာင္ကို စီအိုင္ေအက အာဏာသိမ္းပိုက္ပံု႑ာန္
ဖန္တီးၿပီး သတ္ျဖတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္နယ္ခ်ဲ႔သမားကို အျပင္းအထန္
႐ႈတ္ခ်ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါတယ္။
နယ္ခ်ဲ႔အရင္း႐ွင္စနစ္ႀကီးကို ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုႀကီးဖက္က
တေလွ်ာက္ လံုး ေထာက္ခံအားေပးလာခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီ ဆိုဗီယက္ကိုယ္တိုင္က နယ္ခ်ဲ႔လမ္းစဥ္ကို
လိုက္ၿပီး "ဆို႐ွယ္နယ္ခ်ဲ႔" ဘ၀ကို ကူးေျပာင္းသြားေတာ့လည္း ျပတ္ျပတ္သားသား
ဆန္႔က်င္ေ၀ဖန္ခဲ့ပါတယ္။
ဘာတစၥတာ အာဏာ႐ွင္ရဲ႔ နယ္ခ်ဲ႔လက္ေ၀ခံ အစိုးရကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ၿပီး က်ဴးဘားႏိုင္ငံသစ္ကို
ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ကတ္စ္ထ႐ိုကို ခ်ီးက်ဴးေထာက္ခံခဲ့ေပမယ့္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို ဆိုဗီယက္ရဲ႔ လက္ေ၀ခံ
႐ုပ္ေသး႐ုပ္ အျဖစ္ အေရာက္ခံခဲ့တဲ့ ကတ္စ္ထ႐ိုကိုေတာ့ ေ၀ဖန္ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါတယ္။
နယ္ခ်ဲ႔အမ်ိဳးမ်ိဳးရဲ႔ လက္ေအာက္က လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ အာဖရိကနဲ႔
လက္တင္ အေမရိကတိုက္က နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲ၀င္ေတြကို ေထာက္ခံခဲ့ေပမယ့္
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေရး၀ါဒကို က်င့္သံုးလာၾကသူေတြကိုေတာ့
ဆန္႔က်င္ေ၀ဖန္ခဲ့ပါတယ္။
ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႔သမားေတြရဲ႔ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ရဲရဲေတာက္
တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ အစၥေရးႏိုင္ငံသားေတြကိုယ္တိုင္က ပါလက္စတိုင္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႔
နယ္ေျမကိုအဓမၼသိမ္းယူခဲ့ၿပီး ပါလက္စတိုင္း လူမ်ိဳးေတြကို ႏိုင္ငံမဲ့လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေအာင္
လုပ္ခဲ့တာကိုေတာ့ ဆန္႔က်င္ခဲ့ပါတယ္။
နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲ၀င္ အိႏိၵယေခါင္းေဆာင္ႀကီးေန႐ူးကို ေထာက္ခံခဲ့ေပမယ့္ အိမ္နီးခ်င္း
ႏိုင္ငံေလးေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ နီေပါ၊ ဆစ္ကင္၊ ဘူတန္နဲ႔ သီဟိုႏိုင္ငံတို႔အေပၚ ဗိုလ္က်လႊမ္းမိုးခ်င္တဲ့
ေန႐ူးကိုေတာ့ ဆန္႔က်င္ေ၀ဖန္ခဲ့ပါတယ္။
အာ႐ွလႊမ္းမိုးေရး ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ လက္သစ္ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႔သမားက ဖြဲ႔စည္းထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ဆီးတိုး၊
စင္တိုး စတဲ့အဖြဲ႔ေတြမွာ တက္ႂကြစြာ ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္းမွာလည္း အဓမၼ၀ါဒကို က်င့္သံုးခဲ့တဲ့
မာ႐ွယ္ အယြတ္ခန္ရဲ႔ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံကို ႐ႈတ္ခ်ခဲ့ေပမယ့္ ကက္႐ွ္မီးယားျပည္နယ္ကို အိႏိၵယက
သိမ္းပိုက္စိုးမိုးထားတဲ့ ကိစၥမွာေတာ့ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံဖက္က ေထာက္ခံ ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။
ၾကားေနႏိုင္ငံတခုျဖစ္တဲ့ ေလာႏိုင္ငံရဲ႔ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မင္းသားႀကီး သု၀ဏၰဖူးမားကို စီအိုင္ေအရဲ႔
လက္သပ္ေမြး စစ္ဗိုလ္တစုက ျဖဳတ္ခ် အာဏာသိမ္းခဲ့စဥ္က မင္းသားႀကီးဖက္က
ေထာက္ခံအားေပးခဲ့ေပမယ့္ အာဏာျပန္ရတဲ့အခါက်ေတာ့ မင္းသားႀကီးက သူ႔ရဲ႔ညီေတာ္
မင္းသားႀကီးသုဖာႏု၀ဏ္ရဲ႔ ပသက္ေလာအဖြဲ႔ကို ျပည္တြင္းစစ္ခင္းၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့တာကိုေတာ့
ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီအခ်က္ေတြဟာ စာမ်က္ႏွာေတြက ေျပာျဖစ္ေနတဲ့ လူထုသတင္းစာရဲ႔ သမိုင္းေပါ့။
"ေနေသာင္းေထာင္ အေရာင္မညိႇဳးသလိုပ
ေျပေကာင္းေအာင္ ေဆာင္မကိုးရယ္လို႔
ေ႐ႊေဒါင္းေတာင္ ကေလာင္တမ်ိဳးရယ္ႏွင့္
ေတာင္႐ိုးမွာ ဆရာၾကဲမေပါ့လို႔...."

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 21

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့ ေက်းဇူး႐ွင္ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းရဲ႔ ေ႐ွ႔ေဆာင္လမ္းညႊန္မႈအတိုင္း
မေဖာက္ မျပန္၊ မေသြမဖယ္ ေခၽြးနဲ႔ေသြးနဲ႔ ေရးခဲ့ၾကတဲ့ သမိုင္းပါ။
ဒီလို သမိုင္းေကာင္းၿပီး တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးကို ခ်စ္တဲ့အတြက္ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးက ျပန္ခ်စ္တာပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ ဒါကို ေကာင္းေကာင္းသတိထားသင့္တယ္။ စာေရးဆရာဆိုတာ
ျပည္သူစာဖတ္ပရိသတ္ အားေပးမွ ရပ္တည္ခ်င္တာ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူကို မခ်စ္တဲ့ မငဲ့ကြက္တဲ့
စာေရးဆရာမ်ိဳးကို ဘယ္ျပည္သူက ခ်စ္မွာ အားေပးမွာလဲ။ အေမမာလို ျပည္သူခ်စ္တာက
အေမမာက ျပည္သူကို ခ်စ္လို႔ ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြလည္း ျပည္သူခ်စ္တာ အားေပးတာ
ခံယူခ်င္ရင္ အေမမာလိုပဲ တသက္လံုး ျပည္သူဘက္က ရပ္ရပါလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း
ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္။

လူထုစိန္၀င္း
[ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း၊ အမွတ္ ၂၈၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၉ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။]

Wednesday, December 9, 2009

http://mayaonlinemagazine.blogspot.com/2009/12/blog-post_09.html

က်မေတာ္ေတာ္ညံ့ခဲ့ပါတယ္
ေဟာေျပာသူ- ဂ်ဴး

ႂကြေရာက္လာၾကတဲ့ ပါေမာကၡမ်ား၊ ဆရာ ဆရာမမ်ား၊ စာေပ၀ါသနာ႐ွင္မ်ား၊

ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား မ်ားကို အခုလို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီးေတာ့ ရင္းႏွီးစြာ
စကားေျပာခြင့္ရတဲ့အတြက္ အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ ၀မ္းေျမာက္တယ္ဆိုတာ ပထမဦးစြာ
ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ (ၾသဘာသံမ်ား)

ဒီကေန႔ည က်မ ေဟာေျပာဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့ေခါင္းစဥ္က 'က်မ ေတာ္ေတာ္ညံ့ခဲ့ပါတယ္' ဆိုတဲ့

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 22
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေခါင္းစဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေခါင္းစဥ္ကို ၾကားလိုက္ရတဲ့အခါမွာ ဒီစာေပေဟာေျပာပြဲကို တကူးတကန္႔
လာေရာက္နားေထာင္လိုတဲ့ ပရိသတ္အေနနဲ႔ အံ့ၾသခ်င္ အံ့ၾသမိမယ္။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ရီမိခ်င္
ရီမိလိမ့္မယ္။ ဒီစာေပေဟာေျပာပြဲကို လာၿပီးေတာ့ နားေထာင္တာဟာ နင္တို႔ေတြ၊
ခင္ဗ်ားတို႔ေတြဆီက ေတာ္တာေတြမ်ား ၾကားရမလား၊ အဲဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလးနဲ႔
လာၿပီးနားေထာင္တာ၊ ညံ့တာေတြေတာ့ ငါတို႔ မၾကားခ်င္ဘူး၊ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ရီမိခ်င္
ရီမိလိမ့္မယ္။ က်မကလဲ က်မ သိတ္ေတာ္တဲ့အေၾကာင္းကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ က်မဟာ ဘ၀မွာ တခါမွ မေတာ္ခဲ့ဘူးေသးပါဘူး။ (ေအာ္ဟစ္သံမ်ား)

ဒီေတာ့ က်မ ျပန္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညံ့ေနတာပဲေတြ႔ေတာ့ က်မရဲ႔

ပရိသတ္ေ႐ွ႔မွာ က်မညံ့တဲ့အေၾကာင္းကိုပဲ ၀န္ခံတာဟာ ႐ိုးသားမႈ အ႐ွိဆံုး ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ က်မ
ေတြးပါတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ အခုလို စင္ျမင့္ေပၚ တက္လာၿပီး ေတာ့ က်မညံ့တဲ့အေၾကာင္းေတြ
ေျပာရတာ က်မ အမ်ားႀကီး ၀မ္းလဲနည္းမိပါတယ္။ (လက္ခုပ္သံမ်ား) ဒါေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး၊
က်မ ည့ံတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ ေျပာရမွာပဲ။
က်မကေတာ့ ည့ံတဲ့အေၾကာင္းတခုပဲ ေျပာစရာ ႐ွိလို႔ပါ။ ဒီေတာ့ အဲဒီလို စိတ္ပ်က္ေနတဲ့သူ၊
ေဒါသထြက္ ေနတဲ့ သူေတြအတြက္ က်မ အၾကံေကာင္းေလးတခုေတာ့ ေပးႏိုင္ပါတယ္။
ေတာ္တာေတြကို ျမင္ခ်င္ ၾကားခ်င္ရင္ေတာ့ စာေပေဟာေျပာပြဲကို လာစရာမလိုပါဘူး။
ေတာ္တာေတြကို ျမင္ခ်င္ၾကားခ်င္ ဂုဏ္ယူခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကားကို ၾကည့္ၾကပါ။
(ေအာ္ဟစ္ လက္ခုပ္သံမ်ား) အခုအခ်ိန္က စၿပီးေတာ့ 'ဂ်ဴး' ရဲ႔ ညံ့ဖ်င္းမႈေတြကို
၀န္ခံပါေတာ့မယ္႐ွင္။

က်မဟာ အမ်ားသိၾကတဲ့အတိုင္း ဆရာ၀န္ စာေရးဆရာ ျဖစ္ပါတယ္။ (ေအာ္ဟစ္သံမ်ား) ႂကြားတာ

မဟုတ္ပါဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ ဆရာ၀န္အလုပ္လဲ တၿပိဳင္နက္လုပ္တယ္။ စာေရးတဲ့အလုပ္ လဲ
တၿပိဳင္နက္လုပ္တယ္ ဆိုေတာ့ ဘယ္အလုပ္မွာမ်ား က်မ ညံ့ပါသလဲလို႔ ေမးခဲ့ရင္ က်မ
ေျဖခ်င္လို႔ပါ။ က်မဟာ အလုပ္ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးမွာ ညံ့ဖ်င္းပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ က်မ
ညံ့ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေျပာျပပါမယ္။ က်မဟာ ငယ္ငယ္ကေလးကတည္းက ညံ့ပါတယ္။ က်မ
ငယ္ငယ္တုန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း ပထ၀ီ၀င္ဘာသာမွာ သင္ရေသာ္လဲ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔
စီးပြါးေရးအျမင္ ဘာမွ မ႐ွိခဲ့ပါဘူး။ (လက္ခုပ္သံမ်ား) က်မ တတိယတန္းအ႐ြယ္ ေလာက္မွာ
ျမန္မာ့ ပထ၀ီ၀င္ဘာာသာကို သင္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ သံယံဇာတေတြအေၾကာင္း
စာသင္ရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ သယံဇာတ အလြန္ေပါမ်ားႂကြယ္၀တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။
ဆန္စပါးေတြ ထြက္တယ္။ ကၽြန္းသစ္ေတြ ထြက္တယ္။ ေရနံေတြလဲ ထြက္ပါတယ္။
ေရနံထြက္တာလဲ က်မ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ပါပဲ။ က်မက ေရနံေခ်ာင္းသူ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရနံေခ်ာင္းသူဆိုေတာ့ က်မတို႔ ေရနံေျမကေန ျဖတ္သြားတဲ့အခါမွာ ေရနံတူးစင္ႀကီးနဲ႔

ေရနံတူးေနတာ ေတြ၊ တူးၿပီးသား ေရနံတြင္းေတြကေန ပိုက္လံုးေတြနဲ႔ ေမာင္းတံေတြနဲ႔
စုပ္ယူၿပီးေတာ့ ေရနံေလွာင္ကန္ထဲ ထည့္ေနတာေတြ က်မ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြပါပဲ။ အဲ့ဒီ
ေရနံေလွာင္ကန္ေတြထဲက မ်ားျပားလွတဲ့ ေရနံေတြ ဘယ္ေရာက္သြားလဲဆိုတာေတာ့ က်မက
မျမင္ရဘူးေပါ့။ (လက္ခုပ္သံမ်ား) က်မ ျမင္ရတာက ေရနံေလွာင္ကန္ပဲ ျမင္ရတာကိုး။ အဲ့ဒီေတာ့
အဲ့ဒါ ေရနံနဲ႔ ပါတ္သက္တဲ့ အပိုင္းပါ။ ေနာက္ထပ္ သံယံဇာတေတြ အမ်ားႀကီး ထြက္တယ္လို႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 23

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
သိရပါတယ္။ ဥပမာ တြင္းထြက္ပစၥည္းေတြ၊ ေက်ာက္မီးေသြးလဲ ထြက္ပါတယ္။ ပတၱျမား၊ နီလာ၊
ေ႐ႊ၊ ေ႐ႊေၾကာႀကီးေတြလဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီ ေ႐ႊ၊ ေငြ၊
ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြ အျပင္ ေက်ာက္မီးေသြး၊ ခဲမျဖဴတို႔၊ အၿဖိဳက္နက္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ
မထြက္တဲ့ တြင္းထြက္ဆိုတာ မ႐ွိသေလာက္ အမ်ားႀကီး ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့
ျမန္မာ့ပိုင္နက္ ပင္လယ္ေရျပင္ဆိုတာ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ကထြက္တဲ့
ငါးပုစြန္ေတြဟာ ျမန္မာျပည္သူလူထု စားသံုးလို႔ေတာင္ မကုန္တဲ့အတြက္ စည္သြတ္ဗူး ေတြနဲ႔
ဒါမွမဟုတ္ ေရခဲ႐ိုက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံျခားကိုေတာင္ တင္ပို႔ေရာင္းခ်လို႔ ရပါတယ္တဲ့။ ဒီေတာ့
တတိယတန္း ေက်ာင္းသူ က်မဟာ က်မႏိုင္ငံကို က်မ ေတာ္ေတာ္ ဂုဏ္ယူခဲ့ပါတယ္။
(လက္ခုပ္သံမ်ား) သယံဇာတေတြ သိပ္မ်ားတာပဲေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တေန႔က်ေတာ့ က်မက
ေက်ာင္းစာအျပင္ တျခားျပင္ပမဂၢဇင္းတခုကို သြားဖတ္မိပါတယ္။ သြားဖတ္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ
က်မ စာေတာ့ ဟုတ္တိပတ္တိ မဖတ္ဖူးေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဆာင္းပါးတို႔ ပံုျပင္တို႔ဆိုရင္
တေၾကာင္းစ ႏွစ္ေၾကာင္းစ ဖတ္တတ္ေနပါၿပီ။ အဲ့ဒီမွာ ကံဆိုးစြာနဲ႔ စာေၾကာင္းေလးတေၾကာင္း
သြားေတြ႔ပါတယ္။ အဲ့ဒီ စာေၾကာင္းေလးကို က်မ အခုထိ မေမ့ႏိုင္ေသးပါဘူး။'ျမန္မာႏိုင္ငံသည္
ကမၻာ့အဆင္းရဲဆံုး ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ တတိယေျမာက္ လိုက္ပါသည္တဲ့'။ (ေအာ္ဟစ္သံမ်ား၊
လက္ခုပ္သံမ်ား)

အဲ့ဒီေတာ့ က်မက ပထ၀ီ သင္ခါစ တတိယတန္းေက်ာင္းသူ အျမင္နဲ႔ဆိုေတာ့ က်မ ဒီလိုပဲ

ျမင္တာေပါ့။ တကယ္တမ္းေတာ့ ႏိုင္ငံတခု တိုးတက္ႀကီးပြါးဖို႔ သယံဇာတ ထြက္႐ံုနဲ႔တင္
မလံုေလာက္ပါဘူး။ (လက္ခုပ္သံမ်ား) ဒါ က်မရဲ႔ အေျပာမဟုတ္ ပါဘူး။ ကမၻာ့စီးပြါးေရး
ပညာ႐ွင္ေတြေျပာတဲ့ အေျပာပါ။ သူတို႔က ဘယ္လိုေျပာသလဲဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံတခု တိုးတက္ႀကီးပြါးဖို႔
အခ်က္ႀကီး (၄)ခ်က္ လိုပါတယ္တဲ့။ သယံဇာတ၊ သဘာ၀သယံဇာတ (Natural Resource)
လို႔ေခၚတဲ့ သဘာ၀သယံဇာတေတြ ေပါမ်ားဖို႔တဲ့။ နံပါတ္ (၂)ကေတာ့ အစဥ္အဆက္က
ႀကီးပြါးခဲ့တဲ့၊ အစဥ္အဆက္က ႐ွိခဲ့တဲ့ အရင္းအႏွီး၊ နံပါတ္ (၃) က Technology လို႔ေခၚတဲ့
နည္းပညာအသစ္အဆန္းေတြ၊ နံပါတ္ (၄) ကေတာ့ အဲ့ဒီနည္းပညာကို ကၽြမ္းက်င္သူေတြ၊ အဲဒီ
ေလးမ်ိဳးလံုး ႐ွိတဲ့ ႏိုင္ငံဟာ (သို႔မဟုတ္) ေလးမ်ိဳးမွာ သံုးမ်ိဳးေလာက္ ႐ွိတဲ့ႏိုင္ငံဟာ အဲ့ဒီ ႏိုင္ငံဟာ
ခ်မ္းသာပါတယ္တဲ့။

အဲ့ဒီေတာ့ က်မတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက (၁) သယံဇာတေတြေတာ့ ေပါမ်ားႂကြယ္၀ပါတယ္။ ေနာက္

နံပါတ္ (၂) (၃) (၄) ႐ွိ မ႐ွိေတာ့ က်မ မသိပါဘူး။ (လက္ခုပ္သံမ်ား) အဲ့ဒီေတာ့ က်မ
ညံ့တဲ့အေၾကာင္းက အဲ့ဒီက စ ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ က်မ ညံ့တဲ့အေၾကာင္းကို
ေျပာရရင္ေတာ့ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ က်မ ညံ့တာပါ။ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ ဘာမွ
မ႐ွိခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသူတေယာက္အေၾကာင္း က်မ ျပန္ေျပာပါမယ္။ စတုတၳတန္း (ဒါမွမဟုတ္)
ပဥၥမတန္း အ႐ြယ္ ေလာက္ ကေလးဘ၀မွာ က်မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ အေရးအခင္းတခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီ
အေရးအခင္းမွာ ၿမိဳ႔ႀကီးေတြ၊ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလးေတြကေန ၿပီးေတာ့ စတင္ ျဖစ္ပြါးခဲ့ၿပီးေတာ့
က်မတို႔ဆီကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပ်ံ႔ႏွ႔ံလာခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီ အေရးအခင္းကေတာ့ တ႐ုတ္-ဗမာ
အေရးအခင္းပါ။ တ႐ုတ္ေတြနဲ႔ ဗမာေတြ ခ်ကုန္ၿပီးလို႔ (ရီသံမ်ား) က်မတို႔ ၾကားရပါတယ္။

က်မတို႔ ေရနံေခ်ာင္းမွာ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္။ က်မတို႔ ေရနံေခ်ာင္းက

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 24

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဗမာလူမ်ိဳးေတြေတာ့ မခ်ၾကပါဘူး။ က်မတို႔ အခ်င္းခ်င္းေတာ့
ခင္ခင္မင္မင္ပါပဲ။ က်မတို႔ ေက်ာင္းမွာ အတန္းထဲမွာ က်မတို႔နဲ႔ စာၿပိဳင္ဖက္ တ႐ုတ္မေလး ၃ - ၄
ေယာက္ ႐ွိပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ က်မတို႔လဲ စာေမးေဖာ္ ေမးဖက္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ခင္ခင္မင္မင္ပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ တရုတ္-ဗမာ အေရးအခင္း ျဖစ္ေနၿပီလို႔ သိရပါတယ္။ ဒီေတာ့
က်မတို႔လဲ လက္ခံလိုက္႐ံုပဲေပါ့။ တ႐ုတ္ေတြနဲ႔ ဗမာေတြ ခ်ကုန္ၿပီ၊ ဒီေလာက္ပဲ
သေဘာထားလိုက္ပါတယ္။ တရက္ေတာ့ က်မတို႔ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာမက
က်မတို႔ကို ေျပာပါတယ္။ တို႔တေတြ မနက္ဖန္ ေရာက္လို႔႐ွိရင္ ဒီၿမိဳ႔ရဲ႔ လမ္းေတြေပၚမွာ
ေက်ာင္းသားေတြ အားလံုးတန္းစီ လမ္းတေလွ်ာက္ ခ်ီတက္ရမယ္တဲ့ (လက္ခုပ္သံမ်ား) အဲဒီေတာ့
က်မက ေက်ာင္းစာသင္တဲ့အခ်ိန္မွာ အျပင္ထြက္ ရမယ္ဆိုေတာ့ သိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။
(ရီသံမ်ား) အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ က်မတို႔ တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ပဲ လိုက္ဖို႔ စီစဥ္ပါတယ္။ ဆရာမက ေျပာတယ္။
နင္တို႔အားလံုး စည္းကမ္း႐ွိ႐ွိ ေသေသ၀ပ္၀ပ္ ခ်ီတက္ရမယ္ေနာ္တဲ့။ ႏွစ္ေယာက္တတြဲ
တြဲလို႔ရတယ္။ နင္တို႔ ႀကိဳက္တဲ့လူနဲ႔ နင္တို႔ တြဲၾကပါတဲ့။ အဲ့ဒါနဲ႔ က်မကလဲ က်မရဲ႔
လက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ တ႐ုတ္မေလးကို ေ႐ြးလိုက္ပါတယ္။ က်မနဲ႔ က်မသူငယ္ခ်င္း
တ႐ုတ္မေလးဟာ တ႐ုတ္ဗမာအေရးအခင္း မွန္ကန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံဖို႔ ၿမိဳ႔ထဲမွာ
ခ်ီတက္လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္။ (ရီသံမ်ား လက္ခုပ္သံမ်ား) အဲ့ဒီေတာ့ က်မတို႔က ၂
ေယာက္တတြဲ လမ္းေလွ်ာက္ လမ္းေတြေပၚမွာ ခ်ီတက္ၾကတယ္။ ႐ိုး႐ိုးတန္းတန္း ခ်ီတက္ၾကတာ
မဟုတ္ဘူး။ ေ႐ွ႔က တေယာက္က စာ႐ြက္ေတြနဲ႔ တိုင္ေပးတယ္။ က်မတို႔က ေနာက္ကေနၿပီး
လိုက္ေအာ္ရတယ္။ လိုက္ေအာ္ေတာ့လဲ တို႔အေရး၊ တို႔အေရး ေပါ့။ ေ႐ွ႔က ဘာေအာသလဲေတာ့
က်မတို႔ ေကာင္းေကာင္း မၾကားရဘူး။ (ရီသံမ်ား) အဲ့ဒီလိုနဲ႔ ေ႐ွ႔ကတေယာက္က တိုင္ေပးလိုက္၊
ဘာမွမသိပဲ ေနာက္က တို႔အေရး ေအာ္လိုက္၊ ေအာ္ရင္းနဲ႔ပဲ လမ္းတကာကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒီမွာ က်မတို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို လမ္းေလွ်ာက္ရတာ၊ ေအာ္ရတာ ေမာရင္
ေရေသာက္ရေအာင္၊ အေအးေသာက္ရေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ အိမ္ေတြကေနၿပီး အိမ္ေ႐ွ႔မွာ
စာပြဲေလးေတြ ခင္းၿပီးေတာ့ က်မတို႔ကို အစားအစာေတြ ေကၽြးေမြးပါတယ္။ က်မတို႔လဲ
အလကားရတာမွန္သမွ် အကုန္စားပါတယ္။ (ရီသံမ်ား) အက်င့္က ပါေနတာကိုး (ရီသံမ်ား)
ဗမာက ေကၽြးေကၽြး၊ တ႐ုတ္က ေကၽြးေကၽြး အကုန္စားပါတယ္။ (ရီသံမ်ား) ဒီလိုနဲ႔ပဲ နည္းနည္း
ေနျမင့္လာတဲ့အခါမွာ က်မတို႔ ေက်ာင္းကို ျပန္ရပါတယ္။ ေက်ာင္းေ႐ွ႔မွာ အင္မတန္ က်ယ္၀န္းတဲ့
ေျမတလင္းျပင္ႀကီး ႐ွိပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ အားလံုးစု႐ံုးၿပီးေတာ့ အတန္းလိုက္ အတန္းလိုက္
ကိုယ့္လူစုနဲ႔ကိုယ္ စု႐ံုးၾကပါတယ္။

အဲဒီမွာ က်မတို႔ ဆရာမက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့၊ ေအာ္... က်မ ေမ့ေနလို႔၊ က်မတို႔

လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ အခါမွာ ဒီအတိုင္း လက္လြတ္ေလွ်ာက္ရတာ မဟုတ္ဘူး။ 'ေခါင္း' ႀကီးေတြကို
ႀကိဳးနဲ႔ ဆြဲၿပီးေတာ့ ဒီ ေခါင္းႀကီးေတြကေတာ့ က်မတို႔ ေက်ာင္းသားေလးေတြ ဆြဲႏိုင္ေအာင္ပါ။
စကၠဴေတြနဲ႔လဲ ေခါင္းပံုစံ ျဖစ္ေအာင္ ေရးထားပါတယ္။ အဲ့ဒီထဲမွာလဲ က်မတို႔ မ်က္စိေ႐ွ႔မွာ
စကၠဴစုတ္ေတြ ထည့္ထားတာ ျမင္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ စကၠဴစုတ္ေတြကို က်မတို႔က
စကၠဴစုတ္ေတြလို႔ မမွတ္ရဘူးတဲ့။ အဲဒီအထဲမွာ အေလာင္းေတြ ပါတယ္လို႔ မွတ္ရမယ္တဲ့။ အဲ့ဒီမွာမွ
က်မ ပထမဦးဆံုး နံမည္တခုကို ၾကားဖူးပါတယ္။ အဲ့ဒီနာမည္ကေတာ့ ေမာ္စီတုန္းတဲ့။
ေမာ္စီတုန္းဆိုတဲ့နာမည္ကို အဲဒီအခိ်န္မွာမွ ပထမဦးဆံုး ၾကားဖူးတာပါ။ ေမာ္စီတုန္း က်ဆံုးပါေစ
ေပါ့။ အဲ့ဒီလို ဆိုတယ္လို႔ က်မ ထင္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းေ႐ွ႔ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ က်မတို႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 25

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဆရာမက အဲဒီ ေခါင္းႀကီးကို မီး႐ိႈ႔ရမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ က်မက သူမ်ားေအာ္ရင္သာ
ေနာက္ကေန တို႔အေရး လိုက္ေအာ္ရဲတာ။ က်မကေတာ့ မီး႐ိႈ႔ဖိုေတာ့ ေၾကာက္ပါတယ္။
ေၾကာက္ေတာ့ က်မက ေနာက္ဆုတ္တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာမက က်မကို ေ႐ွ႔ထြက္ခိုင္းတယ္။
က်မက အတန္းရဲ႔ ေမာ္နီတာ ျဖစ္ပါတယ္။ (ရီသံမ်ား)

"တင္တင္၀င္း နင္ေ႐ွ႔ထြက္ နင္မီး႐ိႈ႔ ရမယ္" လို႔ ေျပာတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ က်မက မ႐ိႈ႔ရဲဘူးဆိုၿပီး

ေနာက္ကို ကပ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ကို မၾကည့္ရက္တဲ့
နည္းနည္းအသက္ႀကီးတဲ့ ေက်ာင္းသူတေယာက္က က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကိုယ္စား
ေျဖ႐ွင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ သူပဲ ဆက္ၿပီးေတာ့ မီး႐ိႈ႔တယ္။ (ရီသံမ်ား) က်မဟာ ဒီလို
ႏိုင္ငံေရးမ႐ွိေအာင္ ည့ံတယ္ဆိုတာ က်မ ၀န္ခံပါတယ္။ ဒါ က်မရဲ႔ စီးပြါးေရး ညံ့ဖ်င္မႈ၊ ႏိုင္ငံေရး
ညံ့ဖ်င္းမႈပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလိုသာ ညံ့တယ္။ က်မက ဘာျဖစ္ခ်င္သလဲဆိုေတာ့ က်မဘ၀မွာ
အျဖစ္ခ်င္ဆံုး ဆႏၵတခုက စာေရးဆရာ ဘ၀တခုပါပဲ။ စတုတၳတန္းအ႐ြယ္ ကတည္းက က်မဟာ
စာေရးဆရာတေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ပါတယ္။ စာေရးဆရာျဖစ္ဖို႔ က်မကို တြန္းအားေပးတဲ့
အခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ က်မ ဖတ္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြပါပဲ။ က်မဟာ
ေက်ာင္းစာက လြဲၿပီးေတာ့ အျပင္ဘက္စာေပေတြကို မဂၢဇင္းေတြကို အမ်ား ဖတ္ခဲ့ ပါတယ္။
ေက်ာင္းစာထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ က်မ မွတ္မိသေလာက္ေပါ့၊ က်မ ဖတ္ခဲ့တဲ့
စာအုပ္ေတြဟာ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ စာေရးဆရာႀကီး တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္၊ စာေရးဆရာႀကီး ဓူ၀ံ၊
ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္ႏွင္းယု၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး၊ သူတို႔ စာအုပ္ေတြကို က်မ ဖတ္ပါတယ္။
အဲ့ဒီမွာ က်မဘ၀မွာ ပထမဦးဆံုး ဖတ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္တအုပ္ကို အခုထိ မွတ္မိပါတယ္။ ဒါဟာ
က်မအတြက္ ပထမဦးဆံုး ၀တၳဳပါ။ အဲ့ဒါကေတာ့ စာေရးဆရာႀကီးဓူ၀ံရဲ႔ 'မာလာ' လို႔ အမည္ရတဲ့
၀တၳဳ ျဖစ္ပါတယ္။ 'မာလာ' ဟာ လက္သံုးလံုးေလာက္ ထူတဲ့ စာအုပ္ႀကီးတအုပ္ပါ။ သူ႔
အဲ့ဒီစာအုပ္ကို က်မရဲ႔ က်မကိုယ္ပိုင္အျမင္နဲ႔ ဖတ္ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက
က်မက ကာတြန္းေတြပဲ ဖတ္ပါတယ္။ ကာတြန္းေတာင္မွ ထူရင္ မဖတ္ပါဘူး။ ခပ္ပါးပါးပဲ
ဖတ္ပါတယ္။ တရက္က်ေတာ့ က်မ စတုတၳတန္း စာေမးပြဲအၿပီး ေက်ာင္းအားတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်မ
ေမေမက စာအုပ္တအုပ္ ယူလာေပးပါတယ္။

"သမီး ဒီ၀တၳဳကို ဖတ္စမ္း" လို႔ က်မကို ေျပာပါတယ္။ အဲ့ဒီ၀တၳဳက 'မာလာ' ၀တၳဳပါ။ က်မက
စာအုပ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ လန္႔သြားတယ္။ "အား စာအုပ္ႀကီးက အထူႀကီးပါလားေမေမ" လို႔
ေျပာေတာ့ "ေအး ထူေတာ့ ထူတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သမီး စိတ္၀င္စားမွာပါ" တဲ့။ သမီးတို႔
ေမာင္ႏွမေတြဟာ စကားေျပာရင္ အင္မတန္ ႐ိုင္းတယ္တဲ့။ ကိုကိုရယ္၊ ညီမေလးရယ္ ဘယ္ေတာ့မွ
စကားမေျပာဘူး၊ ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း အႀကီးနဲ႔အငယ္ကို နင္, ငါ သံုးတယ္တဲ့။ အဲ့ဒါ
မေကာင္းဘူးတဲ့၊ ဒီေတာ့ သမီး ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္တဲ့အခါမွာ ဖတ္ၿပီးသြားရင္ သမီး
ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔လာလိမ့္မယ္။ ဒီစာအုပ္ထဲမွာ လူေတြဟာ စကားေျပာရင္ သိပ္ယဥ္ေက်းတာပဲတဲ့။
ဖတ္ၾကည့္ပါတဲ့။ အဲ့ဒီေတာ့ က်မကလဲ ေမေမက ဖတ္ခိုင္းတယ္ဆိုရင္ ငါဖတ္ဖို႔ သင့္တာေပါ့။
ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ေတြးၿပီးေတာ့ ေမ့ေမ့ေ႐ွ႔မွာပဲ အဲ့ဒီစာအုပ္ကို က်မ ဖြင့္ဖတ္ လိုက္ပါတယ္။ စ
ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းပဲ အဲ့ဒီစာအုပ္ကို က်မ စိတ္၀င္စားသြားတယ္။ သူက အခန္း(၁) အဖြင့္မွာ
အက်ဥ္းေထာင္တခုရဲ႔ ျမင္ကြင္းနဲ႔ စထားပါတယ္။ အဲ့ဒီ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ၊ အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ၊
သံတိုင္ေတြေနာက္မွာ အက်ဥ္းသား ၁၀ ေယာက္ အက်ဥ္းက် ေနပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ့

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 26

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
တိုင္းျပည္ကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္လို႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အက်ဥ္းသား ေတြပါ။ တေယာက္က ေခါင္းေဆာင္၊
အဲ့ဒီေခါင္းေဆာင္နာမည္က ဗိုလ္နႏၵလို႔ ေခၚပါတယ္။ သူ႔ရဲ႔ ေနာက္ပါက ၉ ေယာက္ ႐ွိပါတယ္။
သူတို႔ ၁၀ ေယာက္ကို ဒီကေန႔ ညေန ေနကြယ္လို႔ ႐ွိရင္ လည္ပင္းကို ႀကိဳးကြင္းစြပ္ၿပီး၊ မေသမခ်င္း
ႀကိဳးေပးသတ္ခံရဖို႔ ဘုရင္က အမိန္႔ ခ်ၿပီးသားပါ။ ဒီေတာ့ သူတို႔ အားလံုးဟာ ဒီကေန႔ ညေနမွာ
ေသမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္႐ြ႔ံတုန္လႈပ္ေနပါတယ္။ တပည့္ေတြဟာ
ငိုတဲ့သူက ငိုေနၾကတယ္။ နံရံကို လက္သီးနဲ႔ထိုးၿပီး ေအာ္တဲ့သူက ေအာ္ေနၾကတယ္။ ေနာက္
ေဒါသတႀကီး စကားေျပာတဲ့သူက ေျပာေနၾကတယ္။ အဲ့ဒါေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့
သူတို႔ရဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္နႏၵက ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္တယ္။ "သူတို႔ခမ်ာ ငါ့ရဲ႔
ေခါင္းေဆာင္မႈကို လိုက္ခဲ့တဲ့အတြက္ သူတို႔ဟာ ႀကိဳးေပးၿပီး အသတ္ခံရေတာ့မွာပါလား၊ သူတို႔ေတြ
အေသေျဖာင့္ေအာင္၊ ေသျခင္းတရားကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ ေအာင္ ငါ
ကဗ်ာလကၤာတပုဒ္ ႐ြတ္ျပမွ ျဖစ္မယ္" လို႔ သူ႔ဖာသာသူ ေတြးၿပီးေတာ့ သူ ကဗ်ာလကၤာတပုဒ္
႐ြတ္ျပပါတယ္။ အဲ့ဒီကဗ်ာကေတာ့ အနႏၵသူရိယ အမတ္ႀကီး ေရးစပ္ခဲ့တဲ့ အမ်က္ေျဖ အလကၤာလို႔
အမည္ရတဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ပါ။ "သူတည္းတေယာက္၊ ေကာင္းဖိ္ု႔ေရာက္မူ၊ သူတေယာက္မွာ၊
ပ်က္လင့္ကာသာ၊ ဓမၼတာတည္း" အဲ့ဒီကဗ်ာပါ။ သူက အဲ့ဒီကဗ်ာကို ႐ြတ္တဲ့အခါမွာ
စာေရးဆရာက ဘယ္လိုဖြဲ႔ထားသလဲဆိုေတာ့ ဗိုလ္နႏၵသည္ သူ၏ ေအာင္ျမင္လွေသာ
အသံ၀ါႀကီးနဲ႔ထိုကဗ်ာကို ႐ြတ္ဆို၏တဲ့။ အဲ့ဒီမွာ က်မက နည္းနည္း ကေလး နားမလည္ဘူး
ျဖစ္သြားတယ္။ ဗိုလ္နႏၵကို က်မသိတာက သူပုန္ဗိုလ္လို႔ က်မသိပါတယ္။ သူပုန္ဗိုလ္
တေယာက္ကို ဘာျဖစ္လို႔ အဲ့ဒီလို ဖြဲ႔သလဲ ေအာင္ျမင္လွေသာ အသံ၀ါႀကီးဆိုတာ သူပုန္ဗိုလ္ကို
ဖြဲ႔ရမယ့္ စကားမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ သူရဲေကာင္းေတြ ဟီး႐ိုးေတြကိုသာ သံုးရမယ့္ စကားပါ။
ဒီေတာ့ က်မအျမင္မွာ သူပုန္ဗိုလ္ဆိုတာ လူဆိုးပဲ၊ လူဆိုးတေယာက္ကို ေအာင္ျမင္လွေသာ
အသံ၀ါႀကီးနဲ႔လို႔ ဖြဲ႔တာဟာ နည္းလမ္း မက်ဘူးလို႔ က်မရဲ႔ စတုတၳတန္း အျမင္နဲ႔ ေတြးပါတယ္။
အဲ့ဒါနဲ႔ ေမေမ့ကို ေမးမိတယ္။ ေမေမလို႔ ဗိုလ္နႏၵဟာ ဘာလဲလို႔၊ အဲ့ဒီလို ေမးေတာ့ ေမေမက
ဇာတ္လိုက္တဲ့၊ (ရီသံမ်ား) က်မပိုၿပီးေတာ့ နားမလည္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ (ရီသံမ်ား)
သူပုန္ဗိုလ္လို႔လဲ ေျပာေသးတယ္၊ ဇာတ္လိုက္လို႔လဲ ေျပာေသးတယ္၊ က်မ အဲ့ဒီမွာ အဲ့ဒီႏွစ္ခုကို
ယွဥ္ၿပီး နားမလည္ဘူးေပါ့။ က်မ အျပင္မွာ သူခိုးေတြ၊ ဓါးျပေတြ၊ သူပုန္ေတြ၊ ခါးပိုက္ႏိႈက္ေတြ၊
အဲ့ဒါေတြ အကုန္လံုးက လူဆိုးေတြ စာရင္းထဲမွာ ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလူဆိုးတေယာက္က
ဘာျဖစ္လို႔ ဇာတ္လိုက္ျဖစ္သလဲ က်မက ေမေမ့ကို ျပန္ေမးတယ္။ ေမေမလို႔ ေမေမ့ဥစၥာက
ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား၊ သူပုန္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ ဇာတ္လိုက္ ျဖစ္မလဲ၊ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ထင္တယ္လို႔
က်မကေျပာေတာ့ ေမေမက ျဖစ္ႏိုင္တာေပ့ါ သမီးရယ္တဲ့၊ တခါတခါက်ေတာ့ တိုင္းျပည္ကို
အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္တဲ့ ႐ွင္ဘုရင္က ဆိုးေနရင္၊ ယုတ္မာေနရင္၊ ေကာက္က်စ္ေနရင္ သူပုန္ဆိုတာလဲ
ဇာတ္လိုက္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္တဲ့။ (ရီသံမ်ား၊ လက္ခုပ္သံမ်ား)

အဲ့ဒီေတာ့မွ က်မ ေရးေရးေလး သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။ က်မ ဒီ၀တၳဳကို ေတာ္ေတာ္

စိတ္၀င္စားသြားၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ ထပ္ၿပီးေတာ့ ေမးေသးတယ္၊ ဟုတ္ပါၿပီလို႔ အဲ့ဒါဆိုလို႔႐ွိရင္
ဒီသူပုန္ဗိုလ္က ဇာတ္လိုက္ျဖစ္ေနရတာ သူက ဘာျဖစ္လို႔ သူပုန္ဘ၀ကို ဘာျဖစ္လို႔ ေရာက္သလဲ
ေမေမလို႔ က်မက ျပန္ေမးတယ္။ ျပန္ေမးေတာ့ ေမေမကလည္း သူ႔သမီးကို စာဖတ္ေစခ်င္ေတာ့
႐ွင္းျပတယ္၊ သူ႔ဘ၀တဲ့၊ သူကေတာ့ သူပုန္ဘယ္ဟုတ္မလဲ သမီးရယ္တဲ့၊ သူက ဘုရင့္သားေတာ္
တပါးပါ၊ သူတကၠသိုလ္ျပည္မွာ ပညာသြားသင္ေနတုန္းက သူ႔အေဖရဲ႔ ထီးနန္းစည္းစိမ္ကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 27

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
သူ႔အေဖလက္ေအာက္က စစ္သူႀကီးတပါးက တိုက္ခိုက္ၿပီးေတာ့ သိမ္းယူထားတဲ့အတြက္ သူဟာ
ျပန္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ သူပုန္ဘ၀ကို ေရာက္ရတာပါတဲ့။ (လက္ခုပ္ၾသဘာသံမ်ား) အဲ့ဒီလို
ေျပာပါတယ္။ (လက္ခုပ္သံမ်ား) အဲ့ဒီေတာ့ က်မက ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားသြားပါတယ္၊။
ဟုတ္ပါၿပီေမေမ အဲ့ဒါဆိုရင္ သမီး ဒီ၀တၳဳကို ဖတ္ပါေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ သမီး
ဒီဇာတ္လမ္းအဆံုးကို သိပ္သိခ်င္တာလို႔၊ အဲ့ဒီ ဇာတ္လမ္းအဆံုးကိုေတာ့ သမီးကို ႀကိဳၿပီးေတာ့
ေျပာပါအုန္းလို႔။ သူက သူ႔အေဖရဲ႔ ထီးနန္းစည္းစိမ္ကို ျပန္ရရဲ႔လားလို႔ က်မ ေမးလိုက္တယ္။
က်မေမးလိုက္ေတာ့ ေမေမက ရတယ္ သမီးတဲ့။ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ သူရသင့္တဲ့ သူ႔အေဖရဲ႔
စည္းစိမ္ကို သူျပန္ရသြားပါတယ္တဲ့။ အဲ့ဒီလို က်မကို ေျပာပါတယ္။ (ရီသံမ်ား၊ လက္ခုပ္သံမ်ား)
အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ က်မ ဒီဇာတ္လမ္းကို ႀကိဳက္လို႔ ဒီ၀တၳဳကို ဖတ္ပါတယ္။ တကယ္လဲ ေမေမေျပာသလိုပဲ
သူပုန္ဗိုလ္နႏၵဟာ သူရသင့္ရထိုက္တဲ့ သူ႔အေဖရဲ႔ ဒီနန္းစည္းစိမ္ကို ျပန္ရသြားပါတယ္။
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ သူထီးနန္းစည္းစိမ္ကို ျပန္ရသြားလဲ၊ အဲ့ဒါကို သိခ်င္ရင္ေတာ့ ဓူ၀ံရဲ႔ 'မာလာ'
စာအုပ္ကို ဖတ္ၾကည့္ပါ။ (လက္ခုပ္သံမ်ား) အဲ့ဒါ က်မရဲ႔ စာေရးဆရာ ျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္အစပါပဲ။

က်မဟာ လူေတြကို စ႐ိုက္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရးဖြဲ႔ခ်င္တယ္။ လူဆိုးဆိုလဲ လူဆိုးစ႐ိုက္၊

လူေကာင္းဆိုရင္လဲ လူေကာင္းစ႐ိုက္ အဲ့ဒီလို ေရးဖြဲ႔ေတာ့ ဇာတ္လမ္းေတြ ဆင္ခ်င္တယ္။
အမွန္တရားဟာ ေ႐ွ႔မွာ ေရာက္သင့္တဲ့ အခ်ိန္မွာေ႐ွ႔မွာ ေရာက္ဖို႔ က်မက ထည့္ခ်င္တယ္။ အဲ့ဒီလို
စိတ္ေလးေတြဟာ ၀တၳဳေတြ ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္းကေနၿပီး က်မကို ပိုပို ပိုပို တြန္းအားေပးလာေတာ့
က်မဟာ စာေရးဆရာ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္တခုထဲနဲ႔ က်မဟာ ႀကီးျပင္းခဲ့ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မ
ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့အခါ ေျခေခ်ာ္ လက္ေခ်ာ္နဲ႔ ဂုဏ္ထူး ၅ ခု ရသြားပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့
အဲဒီဂုဏ္ထူး ၅ ခုေလးကို က်မက ႏွေမ်ာၿပီးေတာ့ ေဆးတကၠသိုလ္ကို လိုက္ပါတယ္။ (ရီသံမ်ား)
က်မတို႔ ေခတ္တုန္းက ဂုဏ္ထူး ၆ ခုေတြ၊ ၅ ခုေတြ၊ ၄ ခုေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ သူတို႔ေတြ
အားလံုးဟာ ေဆးတကၠသိုလ္ကို၀င္ဖို႔ပဲ အာ႐ံု႐ွိၾကပါတယ္။ ႐ူပေဗဒ၊ ဓါတုေဗဒေတြကို
မ၀င္ၾကပါဘူး။ မိဘေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေဆးတကၠသိုလ္ကို ၀င္ေစခ်င္တယ္။
က်မကိုယ္တိုင္ကလဲ က်မရဲ႔ မိဘေတြက ေဆးတကၠသိုလ္ကို လိုက္ဖို႔ ေျပာလို႔ က်မကလဲ
ဂုဏ္ထူးေလးကို အားနာလို႔ ေဆးတကၠသိုလ္ကို ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ၀င္ခဲ့ေတာ့ က်မဟာ
ဆရာ၀န္ဘ၀ကို လံုး၀၀ါသနာ မပါပဲ ေရာက္ခဲ့တာဆိုေတာ့ အတန္းထဲမွာ ေဆးပညာကလြဲရင္
အားလံုးကို စိတ္၀င္စားပါတယ္။ (ရီသံမ်ား)

က်မ တေန႔တေန႔ ဖတ္တဲ့ စာေတြဟာ ေဆးပညာနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ပါဘူး။ က်မတို႔ ေရနံေခ်ာင္းမွာ

စာၾကည့္တိုက္ ေကာင္းေကာင္း မ႐ွိဘူး၊ ေဆးေက်ာင္း ေရာက္ေတာ့ မႏၱေလးေဆးတကၠသိုလ္မွာ
အင္မတန္ ႀကီးမားတဲ့ စာၾကည့္တိုက္ႀကီးတခု က်မသြားေတြ႔တယ္။ အဲ့ဒီ စာၾကည့္တိုက္ႀကီးထဲမွာ
က်မ မဖတ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္ေတြ၊ ၾကားဖူးၿပီးေတာ့ မဖတ္ဖူးတာ၊ ၾကားေတာင္ မၾကားဖူးတာ၊ ျမန္မာလို
အဂၤလိပ္လို အစံုပါပဲ။ အဲ့ဒါႀကီးကို က်မ ျမင္ၿပီးေတာ့ ငါေတာ့ ဒီ ေဆးတကၠသိုလ္ ၇ ႏွစ္ အတြင္း
ဒီစာအုပ္ေတြ ၿပီးေအာင္ဖတ္မွ ျဖစ္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ က်မ အျပင္စာေတြ
ဖတ္ခဲ့တယ္။ အတန္းထဲမွာ စာသင္တဲ့အခါမွာ က်မက ေနာက္ဆံုးကေန မတ္တတ္ရပ္ပါတယ္။
ဆရာ စာေမးလြတ္ေအာင္လို႔ပါ။ ေ႐ွ႔မွာ ရပ္လို႔႐ွိရင္ ဆရာက လွမ္းလွမ္းၿပီး စာေမးလို႔ပါ။
စာသင္ရတဲ့အခါမွာလဲ က်မ အားက်စိတ္ လံုး၀မေပၚပါဘူး။ က်မတို႔ ေက်ာင္းမွာ ေရာဂါနံမည္ေတြ၊
ကုထံုးနာမည္ေတြ အဲ့ဒါေတြ အားလံုးဟာ လူနံမည္ေတြနဲ႔ ခ်ည္းပါပဲ။ ဥပမာ ေရာဂါတခုခုကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 28

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
တေယာက္ေယာက္က ႐ွာေတြ႔သြားၿပီဆိုရင္ အဲ့ဒီလူရဲ႔ နာမည္ကို ေ႐ွ႔မွာတပ္ၿပီးေတာ့ နံမည္နဲ႔
ေရာဂါနံမည္ ေပးပါတယ္။ ဥပမာ ေကာ့ ဆိုတဲ့သူက ေရာဂါတခုကို ႐ွာေဖြေတြ႔ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီ ေကာ့
႐ွာေတြ႔ခဲ့တဲ့ အဆုပ္ေရာဂါကို ေကာ့ Lung ေကာ့ဒစိေပါ့။ ေကာ့ရဲ႔ေရာဂါလို႔ နံမည္ တပ္ပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ပဲေလာ့ လို႔ေခၚတဲ့ ျပင္သစ္သမားေတာ္ႀကီး တေယာက္က ႐ွာေတြ႔ခဲ့တဲ့ ေရာဂါ၊ ေမြးရာပါ
ႏွလံုးေရာဂါ၊ အဲ့ဒါဆိုလို႔ ႐ွိရင္ ပဲေလာ့တက္ထြာေလာ္ဂ်ီလို႔ သူတို႔က နံမည္ေပးပါတယ္။ ပဲေလာ့
႐ွာေတြ႔ခဲ့ေသာ ေရာဂါ၊ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ေထာင္ေပါင္း၊ ေသာင္းေပါင္းမ်ားစြာ ေန႔စဥ္ က်မတို႔
စာက်က္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီလို က်က္ေနတဲ့အခါမွာ ဒီနံမည္ေတြကို က်က္ၿပီးေတာ့ ငါသူတို႔ ဘ၀ကို
အားက်လိုက္တာ ဆိုတဲ့စိတ္မ်ား ၀င္ခဲ့မိသလားလို႔ အခုေန က်မျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ က်မ
နည္းနည္းမွ အားက်စိတ္ မ၀င္ခဲ့ပါဘူး။ တခါတခါ သူတို႔ကို ၿငိဳေတာင္ၿငိဳျငင္ မိပါတယ္။ သူတို႔ဟယ္
႐ွာလိုက္ ေဖြလိုက္ၾကတာ၊ ေတြ႔ပဲ ေတြ႔ႏိုင္လြန္းတယ္၊ သူတို႔ ႐ွာၿပီးေတာ့ ေတြ႔ေတာ့ ငါတို႔မွာ
စာေတြ က်က္လို႔ကို မၿပီးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ (ရီသံမ်ား၊ လက္ခုပ္သံမ်ား) အဲ့ဒီေလာက္ထိေအာင္ က်မ
ေမတၱာပို႔ခဲ့ ပါတယ္။ ဒါ က်မ ေဆးေက်ာင္းသူဘ၀ ညံ့ဖ်င္းမႈေတြပါ။

ဒီလိုနဲ႔ တႏွစ္ၿပီး တႏွစ္ ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔ စာေမးပြဲေတြ နီးေတာ့ စာေလးက်က္လိုက္၊

ေအာင္လိုက္၊ တခါတေလ တခါတည္းနဲ႔ မေအာင္လို႔ ႏွစ္ခါျပန္ ေျဖရပါတယ္။ က်မတို႔
ေက်ာင္းမွာေတာ့ ဆပ္ပလီမန္ထရီဆိုတာ ႐ွိပါတယ္။ ဆပ္ပလီမန္ထရီက စာေမးပြဲ က်ၿပီးေတာ့
က်တဲ့ဘာသာကိုပဲ ျပန္ေျဖရတာပါ။ ေတာ္ပါေသးရဲ႔ ဆပ္ပလီမန္ထရီသာ မ႐ွိခဲ့ရင္ က်မ
တတန္းႏွစ္ႏွစ္ ေလာက္ ေနရဖို႔ အေၾကာင္း႐ွိပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ က်မ ဆရာ၀န္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာ၀န္ျဖစ္လာေတာ့ ဒီလို ခပ္ညံ့ညံ့ ေဆးေက်ာင္းသူတေယာက္က ဘယ္လိုဆရာ၀န္မ်ိဳးျဖစ္မလဲ။
ေတြးၾကည့္ရင္ေတာ့ သေဘာေပါက္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္း႐ွိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ က်မရဲ႔ ဆရာ၀န္ဘ၀ကို ပိုၿပီးေတာ့ ပံုေပၚသြားေအာင္၊ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ

ပိုၿပီးေတာ့ နားလည္သြားေအာင္ က်မ ကာတြန္းေလးတပုဒ္နဲ႔ ဥပမာေပးခ်င္ပါတယ္။
အဲ့ဒီကာတြန္းေလးကို ေရးဆြဲတဲ့သူ ဘယ္သူလဲလို႔ က်မ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ က်မည့ံတဲ့အထဲမွာ
အဲ့ဒါလဲ ပါပါတယ္။ က်မက ဆရာေအာ္ပီက်ယ္ကို ေတာင္ ေမးၾကည့္ပါေသးတယ္။ ကာတြန္းဟာ
က်မ အခုထိ သတိရေနေသးတယ္ဆရာလို႔ ဆရာမ်ား ဆြဲခဲ့ သလားလို႔ က်ေနာ္ မဆြဲခဲ့ ပါဘူးတဲ့။
ဒါေပမယ့္ က်မရင္ထဲမွာ အဲ့ဒီ ကာတြန္းေလးဟာ အခုခ်ိန္ထိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
စြဲတင္က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေအာ္ ငါနဲ႔ တူလိုက္ေလျခင္း၊ အဲ့ဒီ ကာတြန္းအေတြးေလးကို က်မ
ေျပာျပမယ္။ သူက တမ်က္ႏွာ ကာတြန္းပါ။ မဂၢဇင္းရဲ႔ သရုပ္ေဖာ္ပံု၊ မဂၢဇင္းမွာ တမ်က္ႏွာ ၄ ခု
ေလာက္ပါတယ္။ တခါတေလ ၆ ခုေလာက္ပါတယ္။ အခု က်မကာတြန္း အကြက္ ၆ ကြက္ပါတဲ့
ကာတြန္းပါ။ သူက ပထမဦးဆံုး အကြက္မွာ လူမမာတေယာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ပက္လက္ႀကီး
စန္႔စန္႔ႀကီး အိပ္ေနတယ္၊ လူနာရဲ႔ ေဘးနားေလးမွာ လူနာရဲ႔ ဇနီးလို႔ ထင္ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလးက
တေယာက္၊ သူက က်ံဳ႔က်႔ံဳေလးထိုင္ၿပီးေတာ့ စိတ္ပူေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ လူနာကို
ၾကည့္ေနပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ ေဘးနားမွာေတာ့ ဆရာ၀န္တေယာက္
မတ္တတ္ရပ္ေနပါတယ္။ အဲဒီဆရာ၀န္က လူနာကို နားၾကပ္ကေလး နားမွာေထာက္ၿပီး
စမ္းသပ္ေနပါတယ္၊ အဲဒါ ပထမဦးဆံုးအကြက္။ ဒုတိယအကြက္ကေတာ့ အဲဒီဆရာ၀န္ကို
ကာတြန္းဆရာက ပံုႀကီးခ်ဲ႔ၿပီး ဆြဲပါတယ္။ ဆရာ၀န္ရဲ႔ မ်က္လံုးေတြကို အဓိက ထားတယ္။
ဆရာ၀န္ရဲ႔ မ်က္လံုးက ဘာမွမသိတဲ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ မ်က္လံုးမ်ိဳးပါ။ မ်က္လံုးေလးက

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 29

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
လည္ေနတယ္။ ဆရာ၀န္ရဲ႔ ေခါင္းေပၚမွာလဲ ကြက္႐ွင္မတ္ေပါ့ ေမးခြန္းလကၡဏာေလးနဲ႔၊
သူ႔ရဲ႔ေဘးနားမွာ ႐ႈပ္ေနတဲ့ သပြတ္အူလို ပံုစံေလးနဲ႔။ ဘာေရာဂါပါလိမ့္
သူေတာ္ေတာ္ဦးေဏွာက္ေျခာက္ ေနၿပီလို႔ ကာတြန္းၾကည့္တဲ့ပရိသတ္ သိေအာင္
ကာတြန္းဆရာက ဆြဲထားပါတယ္။ အဲ့ဒါက ဒုတိယအကြက္။ ေနာက္
တတိယအကြက္ေရာက္ေတာ့ ဆရာ၀န္ကိုပဲ အသားေပးၿပီး ဆြဲထားတယ္၊ ဆရာ၀န္ရဲ႔ မ်က္၀န္းမွာ
ေစာေစာက ျမင္ေနရတဲ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ မ်က္လံုးမ႐ွိေတာ့ဘူး။ သူ႔မ်က္လံုးေလးေတြက
ေတာက္ေနတယ္။ သူ႔ရဲ႔ ေခါင္းေပၚမွာလဲ ေစာေစာက ကြက္႐ွင္မတ္ေတြ၊ သပြတ္အူေတြ
မ႐ွိေတာ့ပဲနဲ႔ လင္းေနတဲ့ ဖန္သီးေလးတလံုးကို ေခါင္းေပၚမွာ ဆြဲထားပါတယ္။ ဖန္သီးေလးေဘးမွာ
အေခ်ာင္းေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ သူဘာေရာဂါလဲဆိုတာ ႐ွာလို႔ ရၿပီဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္၊ က်မတို႔
သိေစပါတယ္။ ေနာက္ စတုတၳကြက္မွာေရာက္ေတာ့ ဆရာ၀န္က သူတပ္ထားတဲ့ နားက်ပ္ကို
ခၽြတ္ၿပီး လူနာ႐ွင္ အမ်ိဳးသမီးဘက္ကို လွည့္ၿပီးေတာ့ စိတ္မေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ က်ေနာ္
၀မ္းနည္းပါတယ္၊ လူမမာဟာ အသက္မ႐ွိေတာ့ပါဘူးတဲ့။ (ရီသံမ်ား) အဲ့ဒီလို ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အဲ့ဒါက စတုတၳအကြက္ေပါ့။ ေနာက္ ပဥၥမအကြက္ကို ေရာက္ေတာ့ ေစာေစာတုန္းက
ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ က်ံဳ႔က်ံဳ႔ေလးထိုင္ၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္တဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ သူ႔ေယာက်္ားကို ၾကည့္ေနတဲ့
လူမမာ႐ွင္အမ်ိဳးသမီးက သူ႔ေယာက်္ားဘက္ကို လက္ညႇိဳး ေငါက္ေငါက္ထိုးၿပီးေတာ့ '႐ွင္
ဆရာ၀န္ထက္ ပိုၿပီးေတာ့ မသိခ်င္နဲ႔' အဲ့ဒီလို ေျပာလိုက္ပါတယ္။ (ရီသံမ်ား၊ လက္ခုပ္သံမ်ား)

အဲ့ဒီေတာ့ ကာတြန္းထဲက ဆရာ၀န္လို က်မဟာ၊ ကာတြန္းထဲက လူနာ႐ွင္မိန္းမလို အမ်ားႀကီး

ႀကံဳေတြ႔တဲ့အခါ က်မရဲ႔ေဆးခန္းဟာ လူနာေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႔မွာ ေဒါက္တာ
တင္တင္၀င္း ဆိုတာ နံမည္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးပါတယ္။ ေစာေစာက ေဒါက္တာ
တင္ေမာင္သန္းေျပာသြားတဲ့ ပူေဖာင္းေလးေတြလဲ ပါတာေပါ့။ အဲ့ဒီေတာ့ ဒါဟာ က်မရဲ႔
ဆရာ၀န္ဘ၀ သ႐ုပ္ေပၚေအာင္ ကာတြန္းေလးနဲ႔ ဥပမာ ေပးတာပါ။ က်မရဲ႔ ဆရာ၀န္ဘ၀ကို က်မ
ထူးျခားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတခု က်မေျပာျပရင္ ပိုၿပီးေတာ့ သေဘာေပါက္ သြားမယ္လို႔ က်မ
ထင္ပါတယ္။ ဒါဟာ က်မလို ခပ္ညံ့ညံ့ဆရာ၀န္ေတြသာႀကံဳရမယ့္ အခ်က္ပါ။ ေတာ္တဲ့
ဆရာ၀န္ေတြ ဒါမ်ိဳး လံုး၀ ႀကံဳရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဟာ ေသခ်ာပါတယ္။ က်မဟာ
ဆရာ၀န္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ၃ လ ေလာက္အခ်ိန္မွာ ႀကံဳရတဲ့ အျဖစ္ကေလးပါ။ ၃ လ ဆိုေတာ့
ဘာအေတြ႔အႀကံဳမွ မ႐ွိေသးပါဘူး။ စမ္းတ၀ါး၀ါး ေဆးကုေနဆဲ၊ ေက်ာင္းစာနဲ႔ ျပင္ပေလာကနဲ႔ကို
ထင္ဟပ္ၾကည့္ေနဆဲ အခ်ိန္ပါ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ တညေန က်မ ေဆးခန္းဖြင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်မရဲ႔
ေဆးခန္းထဲ လူနာႏွစ္ေယာက္ ႐ွိပါတယ္။ တေယာက္က က်မ ကုလက္စ၊ တေယာက္က
သူ႔အလွည့္ေရာက္ဖို႔ ထိုင္ေစာင့္ေနတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အျပင္ဘက္ကေန အမ်ိဳးသမီးတေယာက္
ခပ္သုတ္သုတ္ ေဆးခန္းထဲ ၀င္လာပါတယ္။ ဆရာမ ဆရာမ လူနာအေရးႀကီးေနလို႔
အိမ္ပင့္ခ်င္လို႔ပါတဲ့။ အဲဒီလို ေျပာပါတယ္။ က်မက လူနာတေယာက္ကို ေဆးကုလက္စဆိုေတာ့
ခဏေစာင့္ပါဦး၊ ဒီက လူနာၿပီးရင္ လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္ေျပာေတာ့၊ ဟာ ဘယ္ေစာင္လို႔ ျဖစ္မလဲဆရာမတဲ့၊
ဟိုမွာက အေရးႀကီးတယ္တဲ့။ လူမမာက သတိ လစ္ေနတာပါတဲ့။ သတိလစ္တယ္ဆိုေတာ့
အေရးႀကီးၿပီေပါ့၊ က်မက ကုလက္စလူနာကို ေဆးေတြ ဘာေတြ ေပးၿပီးေတာ့ ေစာင့္ေနတဲ့
လူနာကို ေစာင့္မ်ားေစာင့္ႏိုင္မလားလို႔ က်မအေရးႀကီးတဲ့ လူနာေနာက္ကို လိုက္ခ်င္လို႔ပါလို႔
ခြင့္ေတာင္းပါတယ္။ အဲ့ဒီ လူနာကလဲ သေဘာေကာင္းပါတယ္၊ လိုက္သြားပါဆရာမ က်မ
ေစာင့္ပါမယ္တဲ့။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 30

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အဲ့ဒါနဲ႔ က်မ ေဆးအိတ္ကို ေပးၿပီးေတာ့ လူနာ႐ွင္ အမ်ိဳးသမီးေနာက္ လိုက္သြားပါတယ္။

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ က်မတို႔ ေႏြရာသီပါ။ ေႏြရာသီမွာ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႔မွာ ေတာ္ေတာ္ ပူပါတယ္၊
ဘယ္ေလာက္ထိ ပူသလဲဆိုရင္ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီကေန ညေန ၄ နာရီၾကားမွာ ေရလံုး၀
မခ်ိဳးရဘူးလို႔ အာဏာပိုင္ေတြက တားျမစ္ထားတဲ့အထိ က်မတို႔ ေရနံေခ်ာင္းက ပူပါတယ္။
ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ ၿဗဳန္းကနဲ လဲက်ၿပီး ေသဆံုးသူေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ အာဏာနဲ႔
တားျမစ္ထားတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ ေစတနာနဲ႔ အာဏာသံုးတာပါ။ တခါတခါ အာဏာဟာ ေစတနာနဲ႔လဲ
သံုးတတ္ပါတယ္။ (ရီသံမ်ား၊ လက္ခုပ္သံမ်ား)
အဲ့ဒီေတာ့ က်မက လူနာအိမ္ကို လိုက္သြားပါတယ္။ လမ္းမွာလဲ က်မ စဥ္းစားေနတာေပါ့။
ေရခ်ိဳးရင္ အႏၱရာယ္႐ွိတဲ့ အခ်ိန္ပဲ။ ေမးၾကည့္တယ္ ဘာျဖစ္တာလဲေျပာ ဆိုေတာ့၊ က်မ
အမႀကီးပါတဲ့၊ ေစ်းကေန မၾကာေသးခင္က ျပန္လာပါတယ္တဲ့။ ပူပူအိုက္အိုက္နဲ႔ ေစ်းက
ျပန္ျပန္ခ်င္း ေရတန္းခ်ိဳးလိုက္ပါတယ္။ ေရခ်ိဳးၿပီး ကတည္းက သတိလစ္သြားတာ အခုခ်ိန္ထိ
သတိျပန္လည္ မလာပါဘူးတဲ့။ အဲ့ဒီေတာ့ ဒါဟာ ေရခ်ိဳးမွားလို႔ အပူ႐ွပ္တယ္ေပါ့။ ဒါဆိုရင္
သာမိုမီတာ တိုင္းရမယ္။ စိတ္ထဲမွာ စြဲသြားတယ္။ လူနာအိမ္ေရာက္ေတာ့ လူနာက အမ်ိဳးသမီးပါ။
ခပ္၀၀၊ ထြားထြား၊ အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးကို က်မက ေဘးကေန ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ပံုစံက မလႈပ္မ႐ွက္
ပံုစံပါ။ အဲ့ဒါနဲ႔ က်မ သာမိုမီတာေလးကို ယူၿပီးေတာ့ သူ႔ပါးစပ္ကို တိုင္းဖို႔ သူ႔ပါးစပ္ကို ဖြင့္ပါတယ္။
သူ႔ပါးစပ္က ဖြင့္လို႔ မရဘူး။ သြားစိေနတယ္။ က်မကလဲ ဘယ္ရမလဲ သြားစိေနေတာ့ သူ႔ခ်ိဳင္းထဲ
တိုင္းလိုက္တာေပါ့။ သာမိုမီတာနဲ႔ ခ်ိဳင္းထဲတိုင္းေတာ့ အဖ်ား ႐ွိ မ႐ွိေပါ့။ က်မထင္သေလာက္
မဖ်ားဘူး။ ဒါနဲ႔ က်မက ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ေတြ ဘာေတြ တိုင္းၾကည့္ေသးတယ္။ ေသြးဖိအားက
သိတ္ၿပီေတာ့ မ်ားဘူး။ ေနာက္အဆုတ္ကို နားေထာင္ၾကည့္ ေတာ့ အဆုပ္မွာ အသက္႐ွဴသံ လံုး၀
မၾကားရပါဘူး။ အဲ့ဒါလဲ က်မက အားမေလွ်ာ့ေသးဘူး။ ႏွလံုးကို ေထာက္စမ္းၾကည့္ ပါတယ္။
ႏွလံုးကလဲ တခ်က္မွ မခုန္ပါဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ နားၾကပ္ေလးကိုခ် လူမမာ႐ွင္ဘက္ လွည့္ၿပီးေတာ့
၀မ္းနည္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေျပာေတာ့မလို႔ မေျပာရေသးဘူး၊ ေျပာမလို႔ ႐ွိေသးတယ္။ က်မရဲ႔
ေခါင္းထဲမွာ အေတြးတခ်က္ ၀င္လာပါတယ္။ အဲ့ဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ က်မတို႔ရဲ႔
ဆရာ့ဆရာႀကီးေတြက က်မတို႔ကို သင္ထားတာ ႐ွိပါတယ္။ လူမမာတေယာက္ကို
စမ္းသပ္ၿပီးတဲ့အခါ သူေသၿပီလို႔ မေျပာမီ ေနာက္ဆံုး စမ္းသပ္နည္းေတြနဲ႔ စမ္းသပ္ရမယ္။ အဲဒီ
ေနာက္ဆံုးနည္းေတြနဲ႔ စမ္းသပ္ၿပီးမွ လူနာေသၿပီလို႔ ခိုင္လံုမွသာ လူနာ႐ွင္ကို
အတည္ျပဳေပးရမယ္လို႔ ေျပာေတာ့၊ ဟုတ္ၿပီ အဲ့ဒါဆိုရင္ လူနာတေယာက္ အသက္မ႐ွဴ႐ံု၊
ႏွလံုးမခုန္႐ံုနဲ႔၊ ေသၿပီလို႔ ေျပာလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး။ ေနာက္ဆံုး စမ္းသပ္နည္းနဲ႔ စမ္းသပ္ရဦးမယ္၊
အဲ့ဒီနည္းကို ႐ွာပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးစမ္းသပ္နည္းဟာ ဘာလဲလို႔ က်မ
မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ က်မစဥ္းစားတယ္။ ငါ့ကို ဆရာႀကီးေတြက သင္ေပးလိုက္တယ္၊ ဘာလဲ
မသိဘူး၊ ေနာက္ဆံုးနည္း ႐ွိတယ္တဲ့။ စဥ္းစားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္။ ေဘးကလူေတြကလဲ
က်မကို ေငးၾကည့္လို႔၊ က်မလဲ စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္း အေျဖမေပၚေတာ့ လူနာေဆးထိုးဖို႔
လာခ်တဲ့ ေရေႏြးဇလံုထဲကို က်မ အပ္ေတြထည့္၊ ပိုက္ေတြထည့္ ပိုက္ကေလးကို ေရေႏြးစုပ္လိုက္
ျပန္ထုတ္လိုက္၊ စုပ္လိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္နဲ႔ ေခါင္းထဲကေတာ့ သပြတ္အူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ။
ငါဘာလုပ္မလဲလို႔။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ က်မ သတိရသြားပါတယ္။ ဇေ၀ဇ၀ါ မ်က္လံုးေတြ
အကုန္ေဖ်ာက္ၿပီး မ်က္ႏွာထား ခပ္တည္တည္နဲ႔ အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီး ဆီကေန က်မကို
လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးတခုေပးပါလို႔ ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 31

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ကဗ်ာကယာပဲ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးထိုးေပးတယ္။ သူ႔ဆီက လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးကို ယူၿပီးေတာ့ လူမမာရဲ႔

မ်က္လံုးကို ဖြင့္ၿပီးေတာ့ က်မ မီးထိုးၾကည့္ပါတယ္။ သာမန္လူေတြဟာ မ်က္လံုးကို မီးေရာင္နဲ႔
လွ်ပ္တျပက္ ထိုးလိုက္လို႔ ႐ွိရင္ အဲ့ဒီ မ်က္လံုးသူငယ္အိမ္က မီးေရာင္ကို တံု႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔
သူငယ္အိမ္ က်ယ္ရာကေန က်ဥ္းသြားရပါတယ္။ က်ဳ႔ံ၀င္သြားရပါတယ္။ အခု က်မရဲ႔ လူနာက
လက္ႏွီပ္ဓါတ္မီးနဲ႔ ထိုးလိုက္ေပမယ့္ မ်က္လံုးသူငယ္အိမ္ က်ယ္ျမဲက်ယ္လ်က္ပါ။ အဲ့ဒီေတာ့
ဒီတဖက္ မေသခ်ာေသးဘူး၊ ေနာက္တဖက္ ထပ္ထိုးၾကည့္ပါတယ္။ ထပ္ထိုးၾကည့္ေတာ့
ေနာက္တဖက္ကလဲ က်ယ္ျမဲ က်ယ္လ်က္ နည္းနည္းမွကို မလႈပ္ပါဘူး။ ေသခ်ာၿပီ ဆိုေတာ့မွ
က်မက လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးကို ခ်၊ စိတ္မေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ လူမမာနားေတာ့ မေနရဲဘူး၊
၀ုန္းဆို ထထိုင္ၿပီး ဖက္လိုက္မွာစိုးလို႔၊ လူနာ႐ွင္ဘက္ကို ကပ္သြားၿပီးေတာ့ က်မ
ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အမႀကီးလို႔ ေျပာရမွာေတာ့ က်မ ၀မ္းနည္းပါတယ္၊ အမႀကီးရဲ႔ လူမမာက
အသက္မ႐ွိေတာ့ ပါဘူးလို႔၊ က်မ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ လူနာ႐ွင္ မိန္းမက က်မ
ထင္သားပဲ ဆရာမတဲ့။ အဲ့ဒီလို ေျပာပါတယ္။ က်မ ေတာ္ေတာ္ ႐ွက္သြားတယ္။ ငါ့မွာေတာ့ ဒီလူနာ
ေသ မေသ စဥ္းစားလိုက္ရတာ၊ သူကေတာ့ ႀကိဳၿပီးေတာ့ သိေနခဲ့ပါလား။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ က်မဟာ
ထိုင္ရာကေန ထၿပီးေတာ့ ထြက္ေျပးသြားခ်င္ေလာက္ေအာင္ ႐ွက္ပါတယ္။ ႐ွက္တာနဲ႔အမွ်
ေဒါသလဲထြက္။ ငါ့ကို ဒီလူနာ ေသမွန္း သိလ်က္နဲ႔ ေသေနတယ္လို႔ ထင္ေနလ်က္သားနဲ႔၊
ငါ့ေဆးခန္းကို ပိတ္ၿပီး လာခဲ့ရေအာင္ ငါ့ကို ေခၚတယ္။ က်မဟာ ေဒါသနဲ႔
ေဟာက္ထည့္လိုက္တယ္။ လူနာေသတယ္လို႔ ထင္လ်က္သားနဲ႔ က်မကို ဘာျဖစ္လို႔
လာေခၚတာလဲ၊ က်မမွာျဖင့္ ေဆးခန္းလူနာေတြ ပစ္ထားခဲ့ရတာ၊ ႐ွင္အဓိပၸါယ္မ႐ွိဘူး။ ဘာလို႔
လာပင့္တာလဲ ေဟာက္လိုက္ေတာ့၊ လူနာ႐ွင္အမ်ိဳးသမီးက မ်က္ႏွာေလး ခ်ၿပီး ေျပာပါတယ္။
ဆရာမရယ္ ေသတယ္လို႔ေတာ့ ထင္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဆရာမဆီက အတည္ျပဳခ်က္ေလး
ယူခ်င္လို႔ပါတဲ့။ (ရီသံမ်ား) အဲ့ဒါ က်မဘ၀ရဲ႔ အင္မတန္ ထူးျခားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတခုပါ။
ဒီေတာ့ က်မဟာ ဆရာ၀န္ဘ၀မွာလဲ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ ဆရာ၀န္ပါ။

ဘယ္ေလာက္ ညံ့ဖ်င္းသလဲဆိုရင္ က်မ လူမမာေတြ အိမ္ေတြ လိုက္သြားတယ္၊

ခေလးေမြးေပးရတယ္၊ ညႇပ္နဲ႔ ဆြဲေမြးေပးရတယ္ ဆိုရင္ပဲ က်မဟာ သားဖြါးမီးယပ္ပညာ႐ွင္ေတြလို
ခံစားရပါတယ္။ ဘ၀င္ျမင့္ခဲ့ပါတယ္။ အလံုး အႀကိတ္ေလးေတြ၊ အဆီလံုးေလးေတြ
ခြဲစိတ္ရတာကိုပဲ က်မဟာ ခြဲစိတ္ကုဆရာ၀န္ႀကီးလို က်မ ဘ၀င္ျမင့္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ က်မတို႔
ႏိုင္ငံရဲ႔ ျပင္ဘက္မွာ ေဆးပညာနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး ဘာေတြ ေတြးထင္ေနသလဲ၊ ဘာေတြ
စီစဥ္ေနၾကသလဲ က်မ မသိပါဘူး။
ဒိထက္ပိုညံ့တာတခုက က်မတို႔ ဆရာ၀န္ ျဖစ္ေတာ့ေနာက္မွာ က်မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႔ ျပည္သူ႔
ေဆး႐ံုေတြမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ျပည္သူ႔ေဆး႐ံု ေတြမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဖို႔က
ဘြဲ႔ရ႐ံုနဲ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ က်မတို႔ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခ်င္တဲ့စိတ္႐ွိရင္
တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အခြင့္အေရးရေအာင္ စာေမးပြဲေတြ ေျဖရပါတယ္။ အဲ့ဒီက
စာေမးပြဲေတြကေတာ့ ၀န္ထမ္းေ႐ြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရးအဖြဲ႔က က်င္းပေပးတဲ့ စာေမးပြဲေတြပါ။ အဲ့ဒီ
စာေမးပြဲေတြက ေျဖၿပီးေအာင္မွသာ က်မတို႔ဟာ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခြင့္ ႐ွိပါတယ္။
က်မဟာ ဘြဲ႔ရရျခင္း တိုင္းျပည္ကို အင္မတန္ အက်ိဳးျပဳခ်င္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကိုလဲ
အင္မတန္ ထမ္းေဆာင္ခ်င္ပါတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ က်မ စာေမးပြဲေတြ ေျဖပါတယ္။ ေျဖတိုင္း ေျဖတိုင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 32

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
က်ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးတႀကိမ္မွာေတာ့ ေရးေျဖစာေမးပြဲ ေအာင္သြားတယ္။ ေအာင္သြားေတာ့
က်မတို႔ က်က္ရတဲ့ စာေတြကလဲ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ ပါပါတယ္။ ျမန္မာစာ ပါပါတယ္။ ဗဟုသုတ
ပါပါတယ္။ ေဆးပညာေတာ့ မပါပါဘူး။ (ရီသံမ်ား) အဲ့ဒီေတာ့ က်မတို႔ ေရးေျဖေအာင္သြားတဲ့အခါ
က်မ ရန္ကုန္ကို လာၿပီး ႏႈတ္ေျဖ ေျဖရပါတယ္။ ႏႈတ္ေျဖေျဖေတာ့ က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္း
သံုးေလးေယာက္ စုၿပီး တအိမ္မွာ တည္းတယ္။ တည္းၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးေပၚ ဂ်ာနယ္ေတြ၊
ေဆးပညာနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ က်မတို႔ အကုန္ဖတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက (အိတ္စ္) ေရာဂါ
ကမၻာမွာ လူသိခါစ၊ ေရာ့ဟဒ္ဆန္ေၾကာင့္ အဲ့ဒီေရာဂါကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သိကုန္ၾကပါၿပီ။
က်မတို႔ ေက်ာင္းတုန္းက ဒီေရာဂါဟာ မထင္႐ွားေသးတဲ့အတြက္ က်မတို႔ သိပ္စာမက်က္ရပါဘူး။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အိတ္စ္ေရာဂါနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေနာက္ဆံုးေပၚနည္းေတြ၊ ျဖစ္ပြါးတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြ၊
ဆက္သြယ္မႈေတြ အားလံုးကို က်မတို႔ တညလံုး ဖတ္ရတယ္။ ဖတ္ၿပီးေတာ့ ေနာက္တေန႔ က်မတို႔
အဆင္သင့္ပဲေပါ့။ ေဆးပညာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာေမးေမး အားလံုးရၿပီလို႔ ဆိုၿပီး ရင္ေကာ့ၿပီး
စာေမးပြဲခန္းထဲ ၀င္သြားပါတယ္။ ၀င္သြားေတာ့ က်မတို႔ကို ေမးလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြက
က်မထင္ထားတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ဘာတခုမွ မေမးပါဘူး။ က်မ မထင္မွတ္တဲ့ ေမးခြန္းေတြပဲ
ေမးပါတယ္။ အဲ့ဒီ ေမးခြန္းေတြဟာလဲ က်မတခါမွ မၾကားဘူးတဲ့ ေမးခြန္းေတြပါ။
ဘာေမးခြန္းေတြလဲ ဆိုတာေတာ့ က်မ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ မမွတ္မိလို႔ပါ။ အဲ့ဒီေမးခြန္းေတြကို
ေမးၿပီးေတာ့ က်မကလဲ မေျဖႏိုင္ပါဘူး။ က်မကို ေဆးပညာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့တာ ေမးပါ။ က်မ
အကုန္ရပါတယ္ ေျပာေတာ့ အဲ့ဒါေတြ မေမးဘူးတဲ့၊ ငါတို႔ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းကိုပဲ ေျဖရမယ္တဲ့။ က်မ
စာေမးပြဲ က်ခဲ့ပါတယ္။ က်မ အင္မတန္ ထမ္းေဆာင္ခ်င္တဲ့ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို
မထမ္းေဆာင္ခဲ့ရပါ။ အဲ့ဒါ က်မတို႔ ဘြဲ႔ရခါစ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၀) ႏွစ္ကေပါ့။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့
အေျခအေန တမ်ိဳးေျပာင္းသြားပါၿပီ။

တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚလ်က္ ႐ွိပါတယ္။ ၿမိဳ႔နယ္ေဆး႐ံုေတြ၊

ေက်းလက္က်န္းမာေရးဌာနေတြမွာ ဆရာ၀န္ေတြ လိုေနပါတယ္တဲ့။ အရင္တုန္းက တႏွစ္တႏွစ္
ေအာင္ခဲ့တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြ ငါးရာ ခုႏွစ္ရာေလာက္ ႐ွိပါတယ္။ ေခၚတဲ့ဆရာ၀န္က ၁၅၀ ေလာက္ပဲ
႐ွိပါတယ္။ အခုေတာ့ တႏွစ္တႏွစ္ ဘယ္ေလာက္ေအာင္သလဲေတာ့ မသိဘူး။ ေခၚတဲ့သူေတြက
အမ်ားႀကီးပဲ။ ေျဖတဲ့သူတိုင္းကို အေအာင္ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျဖတဲ့သူ တေျဖးေျဖး
နည္းသြားပါတယ္။ က်မကိုယ္တိုင္ အရင္တုန္းက တိုင္းျပည္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခ်င္တဲ့ က်မဟာ
အခုအေျခအေနမွာ သြားၿပီးေတာ့ ေျဖရင္ ေအာင္မယ္ဆိုတာ က်မ သိပါတယ္။ အခုေတာ့ က်မ
တိုင္းျပည္တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခ်င္တဲ့စိတ္ မ႐ွိတာလား၊ အသက္ကပဲ ႀကီးသြားတာလား မသိပါဘူး။
စိတ္မ၀င္စားေတာ့ဘူး။ အခုေတာ့ က်မဟာ ခပ္ညံ့ညံ့ ျပင္ပေဆးကု ဆရာ၀န္ဘ၀နဲ႔ပဲ
ဆက္ၿပီးေတာ့ ေနထိုင္လ်က္ ႐ွိပါတယ္။ အဲ့ဒါက က်မရဲ႔ ဆရာ၀န္ဘ၀ ညံ့ဖ်င္းမႈေတြပါ။

ဆရာ၀န္ဘ၀ ေျပာၿပီးေတာ့ စာေရးဆရာဘ၀ ညံ့ဖ်င္းမႈေတြကို ၀န္ခံလိုပါတယ္။ က်မ

စာေရးဆရာအျဖစ္ ဘာေတြညံ့သလဲ ဆိုတာကေတာ့ က်မရဲ႔ ၀တၳဳေဆာင္းပါးေတြကို ဖတ္တဲ့
ပရိသတ္ေတြအေနနဲ႔ ထူးၿပီးေတာ့ ၀န္ခံစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ သေဘာေပါက္ၿပီးသားလို႔ က်မ
ယူဆပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်မစာေရးတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ က်မရဲ႔ အေရးအသားေတြ၊
ဇာတ္လမ္းတည္ေဆာက္ပံုေတြ၊ အေတြးအေခၚေတြ ညံ့ဖ်င္းတာကိုေတာ့ က်မ မေျပာေတာ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ညံ့ဖ်င္းတာကိုေတာ့ က်မ ေျပာလိုပါတယ္။ က်မဟာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 33

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
စာေရးဆရာ ျဖစ္လို႔သာ ျဖစ္လာရတယ္၊ ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္မွ မ႐ွိပါဘူး။ စာေရးဆရာ ဘာ့ေၾကာင့္
ျဖစ္ခ်င္သလဲလို႔ တေယာက္ေယာက္က ေမးလိုက္တဲ့အခါမွာ က်မ အိုးနင္းခြက္နင္း
အျမဲျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဘာေျဖလို႔ ေျဖရမွန္း မသိပါဘူး။ အဲ့ဒါဟာ က်မရဲ႔ ညံ့ဖ်င္းမႈပါ။
အခုအခ်ိန္က်မွ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရတယ္။ အရင္တုန္းက က်မ မသိပါဘူး။ အခုအခ်ိန္လဲ က်မ
ဘာျဖစ္လို႔ ျပန္စဥ္းစားမိသလဲဆိုေတာ့ ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးတပုဒ္
ဖတ္လိုက္ရလို႔ပါ။ ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ကို အားလံုးသိၾကမွာပါ။ အဲ့ဒီဆရာမႀကီးက စာေရးတဲ့
ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ေရးဖူးပါတယ္။ သူက ဘာကို
ဥပမာျပသလဲဆိုေတာ့ ဖိလစ္ပိုင္အမ်ိဳးသား အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာ ဟိုေဆးရီေဇာ္နဲ႔
ဥပမာ ျပပါတယ္။ ေဒါက္တာ ရီေဇာ္ဟာ သူစာေရးတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက သူႏိုင္ငံဟာ ကိုလိုနီႏိုင္ငံပါ။
သူ႔တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရး မရေသးပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ သူဟာ သူ႔တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးရဖို႔
က်ေနာ္ စာ(၃)အုပ္ ေရးပါမယ္တဲ့။ အဲ့ဒီစာ (၃) အုပ္ေရးၿပီးတဲ့ အထိ က်ေနာ့္တိုင္းျပည္ဟာ
လြတ္လပ္ေရး မရေသးဘူးဆိုရင္ က်ေနာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသ ပစ္လိုက္မယ္တဲ့။ အဲ့ဒီ
ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ေက်ညာၿပီး စာေရးတဲ့ သူတေယာက္ပါ။ တကယ္လဲ သူစာအုပ္ ေရးခဲ့ပါတယ္။
စာအုပ္ႏွစ္အုပ္ ေရးၿပီးတဲ့အခါမွာပဲ သူ႔တိုင္းျပည္ဟာ လြတ္လပ္ေရး ရသြားပါတယ္။
သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ နယ္ခ်ဲ႔အစိုးရက သူပုန္ဆိုၿပီး သတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ ေသနတ္နဲ႔
ပစ္သတ္ကြပ္မ်က္တာကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ သူဟာ သူရဲေကာင္း ပီသစြာ က်ဆံုးသြားပါတယ္။ အဲဒီ
ေဒါက္တာရီေဇာ္ရဲ႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္က ေရးျပလိုက္တဲ့အခါ က်မ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိပ္႐ွက္သြားပါတယ္။ ငါ ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ စာေရးတာလဲ။ သူမ်ားေတြမ်ား
ရည္႐ြယ္ခ်က္က မြန္ျမတ္လိုက္တာ။ ျမင့္ျမတ္လိုက္တာ၊ ငါ့မွာေတာ့ ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္မွ မ႐ွိပါလား၊
က်မေရးခဲ့တဲ့ ၀တၳဳေတြ ေလးငါးပုဒ္၊ လံုးခ်င္းစာအုပ္နဲ႔ ၀တၳဳေတြ ၃၀ ေက်ာ္၊ ငါဘာကို ေရးတာလဲ၊
အဲ့ဒီတခါ က်မ နည္းနည္းေတာ့ သေဘာေပါက္လာပါတယ္။ က်မဟာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတာ့ ႐ွိခဲ့ဟန္
တူပါတယ္။ ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္ လဲ ေတြးၾကည့္ေတာ့ က်မ၀တၳဳေတြထဲက က်မ ျပန္ၿပီးေတာ့
ေလ့လာၾကည့္ရသေလာက္ေတာ့ က်မဟာ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ ျဖစ္တာနဲ႔အမွ် အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ႔
ဂုဏ္သိကၡာျမင့္မားေရး၊ တိုးတက္ေအာင္ျမင္ေရး၊ ကိုယ္က်င့္တရား ျမင့္ျမတ္ေရး အဲ့ဒါေတြကို က်မ
ဦးတည္ခဲ့ပံုရပါတယ္။ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ျပန္ၿပီးေတာ့ ဆင္ျခင္မိသေလာက္ ေျပာရရင္
ဒါေတြေၾကာင့္ ေရးမိခဲ့တယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ဒါေတာင္ အခုခ်ိန္ထိ မေသခ်ာေသးပါဘူး။ ဇေ၀ဇ၀ါ
ျဖစ္တုန္းပါပဲ။ ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႔လားလို႔ က်မကိုယ္က်မ မေသခ်ာေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒါ
ထင္ျမင္ခ်က္တခုပါ။ က်မ အဲ့ဒီလို ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ေရးခဲ့မိတယ္လို႔ က်မ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ပဲ
ေကာက္ခ်က္ခ်ရပါတယ္။

ဒါက ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်မ ညံ့တာ၊ ေနာက္တခုက က်မတို႔ဟာ ၀တၳဳတပုဒ္

ကဗ်ာတပုဒ္ ေရးတဲ့အခါ ကိုယ့္ရဲ႔စာကို စာဖတ္ပရိသတ္ ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ႐ွိပါတယ္။
စာဖတ္ပရိသတ္ဆီကို ပို႔ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးေတြ အျမဲ႐ွိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်မတို႔ စာေတြ
ေရးပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဖတ္ဖို႔ ေရးတာထက္ သူတပါးဖတ္ဖို႔ ေရးတာက ပိုၿပီးေတာ့
မ်ားပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ က်မဟာ ပရိသတ္အတြက္ ရည္႐ြယ္ၿပီးေတာ့ ၀တၳဳေတြ အမ်ားႀကီး
ေရးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပရိသတ္ဆီကို ရည္႐ြယ္ေသာ္လည္း ပရိသတ္ဆီကို မေရာက္ပဲ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ
ေရေျမာင္းထဲကို ေရာက္သြားခဲ့ရတဲ့ ၀တၳဳေလးေတြ၊ ကဗ်ာေလးေတြ ႐ွိပါတယ္။ အယ္ဒီတာစာပြဲက
ဆုတ္ျဖဲၿပီးေတာ့ ေရာက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အယ္ဒီတာ စာပြဲကေန ေက်ာ္သြားၿပီးမွ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 34

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ က်မရဲ႔ ၀တၳဳေလးေတြ ကဗ်ာေလးေတြ ေရေျမာင္းထဲကို
ေရာက္သြားတာ က်မ ခဏခဏ ႀကံဳရပါတယ္။ ဒါဟာ က်မရဲ႔ ညံ့ဖ်င္းမႈေတြထဲမွာ ပါပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ က်မတို႔ဟာ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြဆီကို ပို႔တဲ့အခါမွာ ပရိသတ္ဆီေရာက္ေအာင္
က်မတို႔ ေရးႏိုင္ရပါမယ္။ ဘယ္လို အတားအဆီးပဲ႐ွိ႐ွိ ဘယ္လို အျဖတ္အေတာက္ပဲ ႐ွိ႐ွိ ဒါကို
လွည့္ပတ္ၿပီး ပို႔ႏိုင္ရပါမယ္။ အေရးႀကီးတာက ပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႔ပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႔က အဲ့ဒီလို
မပို႔တတ္ဘူး။ က်မက ပိုၿပီးေတာ့ မပို႔တတ္ဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ က်မက ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ပရိသတ္ဆီကို
ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေပးလိုက္ေပမယ့္ တခါတခါက်ေတာ့ ကံအေၾကာင္း မသင့္လို႔ ပရိသတ္ဆီကို
မေရာက္ေတာ့ပဲ ေရေျမာင္းထဲကို ေရာက္သြားတာ ႀကံဳရပါတယ္။ အဲ့ဒါဟာ က်မရဲ႔ ညံ့ဖ်င္းမႈပါ။
ေရေျမာင္းထဲကို ေရာက္သြားတဲ့ ၀တၳဳေလးေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္။ ကဗ်ာေလးေတြ အမ်ားႀကီး
႐ွိပါတယ္။ အဲ့ဒီထဲက က်မ ကဗ်ာတပုဒ္အေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ကဗ်ာေလးက
တိုတိုေလးပါ။

ကဗ်ာေလးေခါင္းစဥ္က 'ေလလြင့္သူရဲ႔တိမ္' လို႔ အမည္ေပးထားပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၈)

ႏွစ္ေလာက္က ေရးထားတာပါ။ က်မ အဲ့ဒီကဗ်ာကို ပရိသတ္ဆီပို႔ဖို႔ အခုအခ်ိန္ထိ ၃ ႀကိမ္တိတိ
ပို႔ၿပီးပါၿပီ။ ၃ ႀကိမ္လံုးလံုး ေရေျမာင္းထဲပဲ ေရာက္သြားပါတယ္။ ဒီေတာ့ အဲဒီကဗ်ာေလး ဘာေၾကာင့္
ေရေျမာင္းထဲကို ေရာက္သလဲဆိုတာ ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ ဆန္းစစ္ေပးပါလို႔ က်မ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။
က်မ အဲ့ဒီကဗ်ာေလးကို ႐ြတ္ျပပါမယ္။ နဲနဲၾကာၿပီဆိုေတာ့ အလြတ္မရလို႔ စာ႐ြက္ကို
ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ႐ြတ္ပါမယ္။

မုန္းတီးသူမ်ား
ေန႔စဥ္စားသံုးရင္း
ခြန္အားသစ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။

မုန္းတီးမႈေတြ စားရတယ္ဆိုတာ တျခား စားစရာ မ႐ွိလို႔ စားရတာပါ။ က်မမွာက ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်

မုန္းတီးမႈကို စားရပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ တခ်ိဳ႔ေသာ သူေတြ၊ ကံေကာင္းတဲ့သူေတြကေတာ့ စားစရာေတြ
အမ်ားႀကီး ႐ွိမွာေပါ့။ အဟာရ႐ွိတဲ့ အစားအစာေတြ အမ်ားႀကီး စားတဲ့အခါမွာ သူတို႔ရဲ႔
ဗိုက္ေတြကလဲ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ပိုပိုၿပီး ပူလာပါတယ္။ (ရီသံ၊ လက္ခုပ္သံမ်ား) အဲ့ဒီေတာ့
ဒီပရိသတ္ထဲမွာ ဗိုက္ပူသူ ႐ွိရင္ (ရီသံမ်ား) တခ်ိဳ႔က်ေတာ့ ဘီယာေသာက္လို႔ ဗိုက္ပူတတ္ပါတယ္။
အဲ့ဒါေတြက တမ်ိဳးေပါ့။ က်မမွာေတာ့ သူမ်ားလို စားစရာ အဟာရလဲ သိတ္မ႐ွိ၊ လူပံုကို
ၾကည့္လိုက္ပါ၊ လူပံုကလဲ ပိန္ပိန္ ပုပု ေသးေသးေလး၊ ဒါ အဟာရ မ႐ွိေလာက္ဖူးဆိုတာ
သိေလာက္ပါတယ္ေနာ္။ က်မတို႔မွာက ဆန္စပါး။ ၀၀လင္လင္ မစားရ။ တခ်ိဳ႔ေတာ့
ဆန္စပါးတင္မကဘူး၊ ဘိလပ္ေျမေတြ ဘာေတြလဲ စားတတ္ၾကတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ (ရီသံမ်ား)
အဲ့ဒီေတာ့ က်မက စားစရာ မ႐ွိေတာ့ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ကိုယ့္ရဲ႔ မုန္းတီးမႈကို ကိုယ့္အမုန္းေတြကို
ျပန္ၿပီး စားရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခြန္အားျဖစ္ေအာင္ ေနခဲ့ရပါတယ္။ အဲ့ဒီအဓိပၸါယ္နဲ႔ က်မဟာ
ကဗ်ာေလးကို အဲ့ဒီလို ေရးဖြဲ႔ခဲ့ပါတယ္။

မုန္းတီးမႈမ်ား
ေန႔စဥ္စားသံုးရင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 35

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ခြန္အားသစ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။

ႏွစ္သံုးဆယ္ၾကာတဲ့ မီးလွ်ံမ်ား
ေလတိုက္စားလို႔ ၿငိမ္းခဲ့ၿပီ။

အဲ့ဒါကလဲ အဲ့ဒီကဗ်ာေရးေတာ့ က်မက အသက္ ၃၀ မို႔လို႔ ႏွစ္ ၃၀ ၾကာတဲ့ မီးလွ်ံမ်ားလို႔

ေရးတာပါ။ (ရီသံမ်ား)

လြဲေခ်ာ္သြားတဲ့ နာရီမ်ားအတြက္
အိပ္မက္ေတြကို ႐ွက္တိုင္း
အနက္႐ိႈင္းဆံုးဆိုတဲ့ ေသာကမ်ား
ဘုရားတရင္း စိန္ေခၚခဲ့ရၿပီ။

နာရီလြဲတာ၊ အခ်ိန္လြဲတာေတြ လူ႔ဘ၀မွာ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ က်မတို႔ မွန္းထားတာက တျခား၊

ျဖစ္သြားတာက တျခား၊ မွန္းထားတဲ့ အခ်ိန္ကတျခား၊ ျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္က တျခား၊ အဲ့ဒါေတြ
အမ်ားႀကီး ႀကံဳရပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ က်မက အဲ့ဒီလို ေရးပါတယ္။ 'ဘုရားတရင္း စိမ္ေခၚခဲ့ရၿပီ'
ဆိုတာလဲ က်မတို႔က စိမ္ေခၚတာေတာင္မွ ရဲရဲတင္းတင္း စိမ္မေခၚရဲပါဘူး။ ဘုရားကို အာ႐ံုျပဳၿပီးမွ
စိမ္ေခၚရတာပါ (လက္ခုပ္သံမ်ား) ေနာက္တပိုဒ္ က်မ ဆက္ေရးပါတယ္။

ဂုဏ္သိကၡာေတြ ေႂကြမြၿပီး
စီးထားတဲ့ ဖိနပ္ေအာက္
အမွန္တရားေတြ ေမွာက္က်သြားတဲ့အခါ
ဘ၀ဆိုတာ ေကာလဟလပါပဲ။

(လက္ခုပ္သံမ်ား) ဂုဏ္သိကၡာလဲ မ႐ွိဘူး၊ ကိုယ္စီးတဲ့ ဖိနပ္ေအာက္ အမွန္တရားကို

ေမွာက္က်ပစ္လိုက္ တဲ့အခါ၊ ေမွာက္ခ်ပစ္လိုက္တဲ့အခါ ဘ၀ဆိုတာ ေကာလဟလ တခုထက္
မပိုပါဘူး။ ဒီလိုဘ၀မ်ိဳးကျဖင့္ အားက်စရာ မ႐ွိပါဘူး။ ဒီလိုဘ၀မ်ိဳးကို မက္ေမာစရာ မ႐ွိပါဘူး။
က်မက အဲဒီလို ေရးပါတယ္။

ေ႐ႊ႐ွာသူမ်ား
ေငြ႐ွာသူမ်ား
ေနရာယူသူမ်ား
အားလံုးရဲ႔ေနာက္မွာ
ငါ....
ေလဆာေရာင္ျခည္ေသနတ္နဲ႔ လူသတ္ခ်င္တယ္။

(လက္ခုပ္သံမ်ား) ဒါေပမယ့္ ဆိုတာက ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ၊ ကိုယ့္ဆႏၵေတြ လုပ္လို႔ မရဘူးဆိုတဲ့

အဓိပၸါယ္နဲ႔ ဒါေပမယ့္ကို ခံထားပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 36

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဒါေပမယ့္
ဘာေတြမွ ေတြးမေနနဲ႔။

ေတြးေနရင္လဲ ေမာ႐ံုပဲ။ ဘာေတြမွ ေတြးမေနနဲ႔ေတာ့။

တိမ္ေတြကိစၥ
ရာသီေတြရဲ႔ကိစၥ
ေလာကကို မေတာင္းဆိုလိုက္ေလနဲ႔
အိေျႏၵႀကီးတဲ့ေကာင္းကင္လို ေနလိုက္ေပါ့။

ေကာင္းကင္ဆိုတာကေတာ့ သူ႔ရဲ႔ေအာက္မွာ ျဖစ္ေနသမွ် ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ အိေျႏၵတခြဲသားနဲ႔ပဲ

ငံု႔ၾကည့္ေနတတ္ပါတယ္။ က်မတို႔ဟာလဲ ဘာေတြကိုမွ၊ တိမ္ေတြရဲ႔ ကိစၥ၊ ရာသီရဲ႔ ကိစၥေရာ
ေလာကကို ေတာင္းဆိုလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ေတာင္းဆိုလို႔ မရတဲ့အပိုင္းေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိေတာ့ က်မလဲ
ဒီ အိေျႏၵႀကီးတဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးလို ေနလိုက္ေပါ့လို႔ က်မက အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ (လက္ခုပ္သံမ်ား)

အဲ့ဒါ က်မ ပရိသတ္ဆီ ေရာက္ေအာင္ပို႔ဖို႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ေရးေသာ္လဲ ပရိသတ္ဆီ သံုးႀကိမ္တိုင္

မေရာက္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ဒါ ဥပမာပါ။ ေနာက္ထပ္ ဥပမာေတြကိုေတာ့ က်မ
႐ြတ္မျပေတာ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ အဲ့ဒါဟာ က်မရဲ႔ ညံ့ဖ်င္းမႈေတြပါ။ က်မ ညံ့ဖ်င္းမႈေတြ အားလံုးကို
ေ႐ွ႔ဆက္ေျပာရရင္ အမ်ားႀကီး႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ ပရိသတ္
သေဘာေပါက္ပါၿပီ။ ဒီေတာ့ က်မ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညံ့ေနတာကို သိသြားၿပီ။ ညံ့ေနတာကေန
ေတာ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ဆႏၵ႐ွိပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ ညံ့ေနတာကေန ေတာ္ေအာင္
ဘယ္လိုနည္းေတြနဲ႔ က်မ ေတာ္တာ မေတာ္တာ အျမဲတမ္း စဥ္းစားပါတယ္။ ညံတာကလဲ
က်မတေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး။ က်မသူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္ေတြ သူတို႔လဲ ညံ့ၾကပါတယ္။
သူတို႔ကို ေမးၾကည့္တဲ့အခါ သူတို႔ကလဲ ေတာ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ က်မတို႔
အားလံုးစုၿပီး ေတာ္ေအာင္လုပ္ၾကဖို႔ တမ်ိဳးမ်ိဳး ႐ွာမွျဖစ္မယ္။ ညံ့တာသိရင္ သူေတာ္မွာပဲ၊ အဲ့ေတာ့
ညံ့တဲ့အေၾကာင္းေတြကို ႐ွာရေအာင္၊ ငါတို႔ ဘာေၾကာင့္ ညံ့သလဲ အဲ့လို က်မတို႔ ေမးပါတယ္။
အဲ့ေတာ့ က်မတို႔က လူငယ္ေတြဆိုေတာ့ အျမဲတမ္းပဲ လူႀကီးေတြကို ပံုခ်ဖို႔ စိတ္ထက္သန္တဲ့
လူေတြပါ။ က်မတို႔က လူႀကီးေတြကို ပံုခ်တယ္။ က်မတို႔ ဘာေၾကာင့္ ညံ့သလဲ၊ က်မတို႔
ေတာ္ေအာင္ ေလ့က်င့္မေပးႏိုင္တဲ့ လူႀကီးေတြ ညံ့လို႔ က်မတို႔ ေတြးပါတယ္။ (လက္ခုပ္သံမ်ား)

အဲ့ဒါ ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္မွန္တဲ့ ေကာက္ခ်က္တခုေတာ့ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မွာေပါ့။ က်မဟာ လူငယ္ရဲ႔

ကိုယ္စား က်မ သြားၿပီးေတာ့ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္တာပါ။ တကယ္တမ္းကေတာ့ က်မတို႔ဟာ
ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္ ေတာ္ေအာင္ မႀကိဳးစားႏိုင္ရင္၊ ၈၀% ေတာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ ၈၀%
မရရင္ ၆၀%၊ ၆၀% မရရင္ ၄၀% ရဖို႔ က်မတို႔မွာ တာ၀န္ ႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႔က ၄၀%
ရတာကို ၁၀၀% မရလို႔ ဆိုၿပီး ညည္းညဴၿပီးေတာ့ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေနခဲ့ၾကလို႔ အဲ့ဒီထက္
ည့ံလာပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ အဲ့ဒါေတြကို သိသြားရင္ က်မတို႔ ေတာ္ၾကမယ္။ ေတာ္ေအာင္လုပ္ၾကမယ္
ဆိုၿပီးေတာ့ က်မတို႔ဟာ ေတာ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလး ကိုယ္စီနဲ႔ အသက္႐ွင္ဖို႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 37

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ အဲ့ဒီေနရာမွာ က်မတို႔က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သာ ထားတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရဲ႔
အဓိပၸါယ္ အတိအက်ကို က်မတို႔ အေသအခ်ာ မသိပါဘူး။ အဲ့ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔
ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်မ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းအရာေလးကို ေျပာရင္းနဲ႔
နိဂံုးခ်ဳပ္ေပးပါမယ္။

က်မဖတ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္တအုပ္ ႐ွိပါတယ္။ ကမၻာေက်ာ္ စိတ္ပညာ႐ွင္ ဆရာႀကီး

အဲလစ္စတုန္းဆိုတာ ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ဂ်မန္စိတ္ပညာ႐ွင္ႀကီးပါ။ အဲဒီ အဲလစ္စတုန္းက
စာအုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ေရးပါတယ္။ သူေရးတဲ့ စာအုပ္ေတြ အနက္က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး ေရးခဲ့တဲ့ စာအုပ္ပါ။ ေခါင္းစဥ္က 'Revolution of Hope'
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၏ေတာ္လွန္ေရး။ အဲ့လို ဘာသာျပန္လို႔ ရမယ္ထင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ စာအုပ္ကို က်မ
သိတ္မၾကာခင္က ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကပါ။ အဲ့ဒီေတာ့ ဒီစာအုပ္ကို
ဖတ္ေတာ့ စာအုပ္ထဲမွာက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သူအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုတာက
အင္မတန္ သေဘာက်ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ သူက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ ဆႏၵသက္သက္ကိုသာ
ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။

က်မတို႔ကေတာ့ ေမြးကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ ထင္လာခဲ့တယ္။ က်မတို႔ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြဟာ

က်မတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲလို႔ က်မထင္ခဲ့တယ္။ က်မဟာ သိန္း ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္ ခ်မ္းသာတဲ့
သူေဌးမႀကီး ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားရင္ ရမယ္ထင္တယ္။ က်မဟာ လက္ညိႇဳးညႊန္ရာ
ေရပြတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပိုင္တဲ့ ဘ၀ ေရာက္ခ်င္တယ္။
ဥပမာ ေျပာတာပါ။ အဲ့ဒီလို ဘ၀မ်ိဳးေရာက္ခ်င္တယ္။ အဲ့ဒါဟာ က်မရဲ႔ ဆႏၵ၊ ဒီဆႏၵဟာ က်မရဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲလို႔ က်မ အဓိပၸါယ္ ေပါက္ခဲ့တယ္။ ဆရာႀကီး အဲလစ္စတုန္းက ဘာေျပာသလဲ၊
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဆိုတာ ဆႏၵသက္သက္ကို ေခၚတာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အတြက္ ဆႏၵမွာ
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တြဲၿပီးပါရမယ္တဲ့။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မပါတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မပါတဲ့ ဆႏၵဟာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အရ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အေသႀကီး ပဲတဲ့။ သူက Passive Hope လို႔ က်မတို႔ကို
႐ွင္းျပပါတယ္။ Passive ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ျပဳျပင္ ဖန္တီးတာ မဟုတ္ပဲနဲ႔
သူတပါးျပဳျပင္ဖန္တီးတာကို ေစာင့္ၿပီးေနတဲ့ သေဘာတရားကို Passive လို႔ ေခၚပါတယ္။
အဲ့ဒီေတာ့ သူက ဆံုးျဖတ္ခ်က္မပါတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖစ္ရင္ေတာင္မွ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အေသႀကီးပဲတဲ့။ အဲဒီေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အေသနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အ႐ွင္ သူက
ခြဲျခားျပတယ္။ အဲ့လို ခြဲျခားျပဖို႔အတြက္လဲ သူက က်မတို႔ကို အင္မတန္ေကာင္းတဲ့
ပံု၀တၳဳကေလးတပုဒ္ကို ေျပာျပပါတယ္။

အဲ့ဒီ ပံု၀တၳဳေလးက သံုးေလးေၾကာင္းပဲ ႐ွိတဲ့ ပံုျပင္တိုကေလးပါ။ အဲ့ဒီ ပံု၀တၳဳကေလးကို

ေရးခဲ့ပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္က 'တရားဥပေဒေ႐ွ႔ေမွာက္မွာ' တဲ့၊ အဲ့ဒီ ပံု၀တၳဳထဲမွာ ဇာတ္လိုက္
ႏွစ္ေယာက္ပဲ ပါပါတယ္။ တေယာက္က ခရီးသည္ႀကီးတေယာက္၊ အဲ့ဒီ ခရီးသည္ႀကီးက
သူ႔လမ္းခရီးကေနၿပီးေတာ့ တံခါးတခုရဲ႔ ေ႐ွ႔ကို ေရာက္လာပါတယ္။ အဲ့ဒီတံခါးႀကီးက ဖြင့္ထားတဲ့
တံခါးႀကီးပါ။ ပိတ္ေနတဲ့ တံခါးႀကီး မဟုတ္ပါဘူး။ ဖြင့္ထားတဲ့တံခါးဆိုေတာ့ ဖြင့္ထားတဲ့ တံခါးႀကီးရဲ႔
ဟိုဘက္မွာ သူဟာ အမ်ားႀကီး သူျမင္ခ်င္တာေတြ အကုန္ျမင္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီဖက္မွာ အင္မတန္
သာယာေအးခ်မ္းတဲ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ႀကီးတခု ႐ွိပါတယ္။ သည္တံခါးႀကီးက အဲ့ဒီၿမိဳ႔ေတာ္ကို ၀င္တဲ့

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 38

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
တံခါးႀကီးပါ။ အဲ့ဒီတံခါးႀကီးကေန လွမ္းၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ဟိုး ၿမိဳ႔ေတာ္ထဲမွာ လူေတြ
ေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကတာ၊ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာေတြ သြားေနၾကတာ၊ စကားေတြ ေျပာေနၾကတာ၊
ေရးခ်င္တာေတြ ေရးေနၾကတာ၊ နားေထာင္ခ်င္တာေတြ သူတို႔ ၾကားေအာင္ နားေထာင္ေနႏိုင္
ၾကတာ၊ အဲဒါေတြ အားလံုးကို သူျမင္ေနရေတာ့ အဲ့ဒီကို သိပ္သြားခ်င္တယ္။ အင္မတန္ ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့
ႏိုင္ငံႀကီး တခုပဲ။ အဲ့ဒီေတာ့ ငါသြားခ်င္တယ္။ ခက္ေနတာက တံခါးႀကီးရဲ႔ ေ႐ွ႔မွာ
အေစာင့္ႀကီးတေယာက္ ႐ွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ အေစာင့္ႀကီးက မတ္မတ္ရပ္ၿပီးေတာ့ ခရီးသည္ႀကီးဆီကို
ၾကည့္ေနတယ္။ ခရီးသည္ႀကီးက အေစာင့္ႀကီးဆီကို သြားပါတယ္။ "အေစာင့္ႀကီးခင္ဗ်ာ" တဲ့၊
"က်ေနာ္ ဒီတံခါးကေန ျဖတ္ၿပီးေတာ့ ဟိုး ၿမိဳ႔ေတာ္ႀကီးဆီကို သြားခ်င္ ပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို
၀င္ခြင့္ေပးပါခင္ဗ်ာ" တဲ့။ အဲ့ဒီလို သူက ယဥ္ေက်းစြာ ခြင့္ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့
အေစာင့္ႀကီးက ၀င္ခြင့္မေပးပါဘူးလို႔ မ်က္ႏွာထားတည္တည္နဲ႔ ျငင္းလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီေတာ့
ခရီးသည္ႀကီးက ၀င္ခြင့္မေပးေသးဘူး ဆိုေတာ့ တခ်ိန္မွာေတာ့ ငါ့ကို ၀င္ခြင့္ေပးမွာနဲ႔တူတယ္ဆိုၿပီး
သူဟာ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြား တယ္။ ျပန္ၿပီးေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ ေစာင့္ေနပါတယ္။
စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္နဲ႔ ၀င္ခြင့္ေပးတဲ့အထိ ေစာင့္တယ္။ သူတခါ မတ္တတ္ရပ္ၿပီးေတာ့
အေစာင့္ႀကီးဆီကို ျပန္သြားပါတယ္။ "အေစာင့္ႀကီးခင္ဗ်ာ က်ေနာ္ ဟို ၿမိဳ႔ေတာ္ႀကီးထဲကို
၀င္ခ်င္ပါၿပီ၊ က်ေနာ့္ကို ဒီတံခါးကေန ၀င္ခြင့္ေပးပါ" တဲ့။ အဲ့ေတာ့ မႏွစ္ကလိုပဲ အေစာင့္ႀကီးက
မ်က္ႏွာမာမာနဲ႔ ၀င္ခြင့္မေပးဘူးလို႔ ျငင္းလိုက္တယ္။ သူက မႏွစ္ကလိုပဲ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ၿပီး
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာပဲ ထိုင္ေစာင့္ေနတယ္။ ငါ့ကို တခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ၀င္ခြင့္ေပးမွာ ထင္ပါရဲ႔၊ ဒါမွမဟုတ္
တေယာက္ေယာက္ကပဲ ငါ့ကို ၀င္ထြက္ခြင့္ လက္မွတ္ ေတာင္ေပးမွာ ထင္ပါရဲ႔၊ ဒါမွမဟုတ္
တေယာက္ေယာက္ရဲ႔ ေနာက္ကေန ကပ္ၿပီးလိုက္ရင္ ေတာ့ ငါ ဒီအထဲကို ၀င္ရလိမ့္မယ္ ထင္ပါရဲ႔။
သူဟာ ေတြးၿပီးေတာ့ သူ႔ေနရာမွာ ၿငိမ္ၿပီးေတာ့ ထိုင္ေနပါတယ္။ အဲ့ဒီလို တစံုတေယာက္က
ေပးလာႏိုးနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာ ရက္ကေန လ၊ လကေန ႏွစ္၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာတဲ့အထိ သူက
အဲ့ဒီေနရာမွာ ထိုင္ၿပီး ေစာင့္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး သူဟာ အဖိုးႀကီးဘ၀နဲ႔ တုန္တုန္ခ်ိခ်ိနဲ႔
ထၿပီးေတာ့ အေစာင့္ႀကီးဆီကို ထသြားပါတယ္။ သူသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ သူစဥ္းစားတယ္၊
ဒီတံခါးႀကီးဟာ ဖြင့္ထား တာလဲ ဟုတ္တယ္၊ ဘယ္သူမွလဲ ၀င္ခြင့္ လာမေတာင္းၾကဘူး၊
ငါတေယာက္ပဲ ၀င္ခြင့္ေတာင္းတယ္၊ ျဖတ္ဆင္း သြားတဲ့ လူလဲ မျမင္ရဘူး၊ အဲ့ဒါ ထူးေတာ့
ထူးဆန္းတယ္၊ ငါ ဒီတခါ စမ္းၾကည့္ဦးမွ ျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး

"အေစာင့္ႀကီးခင္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္ ဒီအေ႐ွ႔မွာ ေစာင့္လာခဲ့တာ က်ေနာ္ ဒီအေ႐ွ႔မွာ ေစာင့္လာခဲ့တာ

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ က်ေနာ္ အိုလဲ အိုေနပါၿပီ၊ ေသလဲ ေသရပါေတာ့မယ္ အခုအခ်ိန္ထိ
က်ေနာ္ ၀င္ခြင့္မရေသးဘူး၊ က်ေနာ္ဒီေ႐ွ႔မွာ ေစာင့္ေနသမွ် ႏွစ္ေတြမွာလဲ ဒီတံခါးႀကီးထဲကို
၀င္တဲ့သူရယ္လို႔ တေယာက္မွ မေတြ႔ေသးပါဘူး၊ က်ေနာ္တေယာက္တည္းပဲ ဒီေ႐ွ႔မွာ ႐ွိတယ္၊
အဲဒါဟာ ဘာသေဘာလဲ ခင္ဗ်ာ" တဲ့။ သူက အဲ့ဒီလို ေမးလိုက္ေတာ့ အေစာင့္ႀကီးက "ဟုတ္တယ္
ခင္ဗ်ားက လြဲၿပီးေတာ့ တေယာက္မွ အထဲကို ၀င္ခြင့္မေတာင္းေသးဘူး၊ ၀င္လို႔လဲ မရေသးဘူး၊
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီတံခါးဟာ ခင္ဗ်ားအတြက္ ရည္႐ြယ္ၿပီး ဖြင့္ထားတဲ့ တံခါးျဖစ္လို႔ပဲ၊
ဘယ္သူမွလဲ လာမေမးပါဘူး၊ အခုေတာ့ က်ေနာ္ ဒီတံခါးကို ပိတ္ရပါေတာ့မယ္" တဲ့ ေျပာၿပီးေတာ့
သူ႔ေ႐ွ႔မွာပဲ တံခါးႀကီးကို ပိတ္လိုက္တယ္၊ ဒီေတာ့ ကပ္ဖကာရဲ႔ အဲ့ဒီ ပံု၀တၳဳေလးကို
အဲလစ္စတုန္းက က်မတို႔ကို ႐ွင္းျပခဲ့တယ္၊ ဒီလူဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒီထဲကို ၀င္ခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔
ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့တာ အဲ့ဒါဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ေစာင့္ဆိုင္းမႈဆိုတာ ပါလာရင္ ဒါဟာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 39

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဆႏၵပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရယ္လို႔ ေျပာတဲ့အတြက္ သူဟာ
တံခါးထဲကို ၀င္ဖို႔ ႀကိဳးစားသင့္တယ္။ ဒီတံခါးကို သူကိုယ္တိုင္ ၀င္ဖို႔ မႀကိဳးစားပဲ တစံုတေယာက္ရဲ႔
အမိန္႔အာဏာ၊ တစံုတေယာက္ရဲ႔ အားကိုးမႈနဲ႔ သူ၀င္ဖို႔ သူဟာ ေစာင့္ေနခဲ့တာ။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ
ဒီတံခါးထဲကို ၀င္ခြင့္ မရခဲ့ဘူး။

ေနာက္ဆံုးၾကေတာ့ တံခါးႀကီးက ျပန္ပိတ္သြားရၿပီတဲ့။ ကမၻာေပၚမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ

ဒီလို စိတ္ထားမ်ိဳး ႐ွိၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြအားလံုးမွာ ဒီအဖိုးအိုလို စိတ္ထားမ်ိဳး ႐ွိၾကတယ္။ ဒါ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပိုင္႐ွင္ေတြ မဟုတ္ဘူးလို႔ အဲလစ္စတုန္းက ေျပာပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်မတို႔က အဲ့ဒီ
ပံု၀တၳဳကို ၾကည့္ၿပီးတဲ့အခါမွာ က်မတို႔ ညံ့ေနတာေတြ ေတာ္လာေအာင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ
ေစာင့္ဆိုင္းေန႐ံုနဲ႔ မရဘူး၊ က်မတို႔ ကိုယ္တိုင္ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ပါဖို႔
လိုၿပီးလို႔ က်မ အဲ့လို ေတြးပါတယ္၊ အဲ့ဒါနဲ႔ အဲလစ္စတုန္းေျပာသလို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
အ႐ွင္ျဖစ္ေအာင္ က်မတို႔ နည္းလမ္းေတြ ႐ွာၾကပါတယ္။ ဒီအေစာင့္ႀကီး ေက်ာ္ၿပီးေတာ့ အထဲကို
၀င္ဖို႔ နည္းလမ္းေတြ၊ ဒါေပမယ့္ က်မ ဘာနည္းလမ္းမွာ မေတြ႔ေသးပါဘူး။ ခုခ်ိန္ထိ တံခါးႀကီးက
ပြင့္ေနဆဲပါ။ ဒါေပမယ့္ က်မ နည္းလမ္းမေတြ႔ေသးတဲ့အတြက္ မေတာ္ေသးပဲ ညံ့ဖ်င္းတဲ့
လူတေယာက္ ျဖစ္ေနပါတယ္၊ ဒါဟာ က်မတေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး၊ က်မသူငယ္ခ်င္းေတြ
အကုန္လံုး ဒီလိုပါပဲ။ ဆရာ၀န္ေတြ၊ တခ်ိဳ႔ စာေရးဆရာေတြ က်မေလာက္နီးပါး ညံ့တဲ့လူေတြ
႐ွိပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ က်မတို႔ အထဲကို ၀င္ဖို႔ နည္းလမ္းတခုခုေတာ့ ႐ွိမယ္ဆိုၿပီး ႐ွာၾကေပမယ့္
နည္းလမ္းမေတြ႔ခဲ့ေတာ့ ကိုယ္ကိုကိုယ္ နည္းနည္းေတာ့ ေဒါသျဖစ္မိတယ္။ ေဘးက ၾကည့္တဲ့
ပရိသတ္လဲ ဒီေလာက္ညံ့ရသလားဆိုၿပီး ေဒါသထြက္ခ်င္ ထြက္ပါလိမ့္မယ္။ အမွန္အတိုင္း
၀န္ခံရရင္ေတာ့ က်မဟာ ဒီခရီးသည္ႀကီးလို ျဖစ္ေနဆဲပါ။ ဒီေနရာမွာ က်မ စာနယ္ဇင္း
သတင္းစာဆရာႀကီး တေယာက္ကို လူတေယာက္ေမးတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ေျဖသိမ့္ပါတယ္။ သူက ႏိုင္ငံေက်ာ္ စာနယ္ဇင္း သတင္းစာဆရာႀကီးတေယာက္ကို ဘာေမးသလဲ
ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ "ခင္ဗ်ားတို႔ သတင္းစာဆရာေတြဟာ ျပႆနာေတြကို ႐ွာေနၾကတာပဲ၊
ျပႆနာေတြကို ႐ွာၿပီး ဒီျပႆနာရဲ႔ အေျဖကိုေတာ့ ျပည္သူေတြကို ခ်ျပဖို႔ သတိမရၾကဘူး၊
ခင္ဗ်ားတို႔ ေတာ္ေတာ္ညံ့တဲ့ လူေတြပဲ" လို႔ သတင္းစာဆရာႀကီးကို ေ၀ဖန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့
သတင္းစာဆရာႀကီးက ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ "ဟုတ္ကဲ့၊ က်ေနာ္ဟာ ျပႆနာရဲ႔
အေျဖမသိလို႔သာ သတင္းစာဆရာ လုပ္ေနတာပါ၊ ျပႆနာရဲ႔ အေျဖကိုသာ သိရင္
ႏိုင္ငံေရးသမားပဲ လုပ္မွာေပါ့" တဲ့။ အဲ့ဒီလို သူက ေျဖတယ္၊ ဒီေတာ့ က်မလဲ
ဒီသတင္းစာဆရာႀကီးလိုပဲ ေျဖရပါ လိမ့္မယ္။ က်မဟာ စာေရးဆရာသာ ျဖစ္ပါတယ္၊ စာေရးဆရာ
ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပႆနာေတြ ႐ွာတယ္လို႔ အဓိပၸါယ္ သက္ေရာက္ရင္ သက္ေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။
က်မဟာ ျပႆနာေတြရဲ႔ အေျဖကို မသိလို႔သာ စာေရးဆရာ ျဖစ္ေနတာပါ။ ျပႆနာေတြရဲ႔
အေျဖကို သိရင္ ႏိုင္ငံေရးသမား လုပ္မွာေပါ့။ အဲ့ဒီလိုဆိုရင္ (လက္ခုပ္သံမ်ား) အဲလို႔သာဆိုရင္
က်မကို ခုလို ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ စာေပေဟာေျပာပြဲ စင္ျမင့္ေပၚမွာ က်မကို ေတြ႔ရမွာ
မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္႐ွင္။ ။
(လက္ခုပ္သံမ်ား)

ဂ်ဴး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 40

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
(၁၉၉? ေလာက္က ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္မွာ ေဟာေျပာခ်က္ကို ေဒါင္းအိုးေ၀ စာေစာင္( ?
ခုႏွစ္) မွ ကူးယူ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။)

၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြက္ မာယာအႀကိဳက္မဂၢဇင္းဟာ

ပိေတာက္ပြင့္သစ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏အမႈ အယူခံျပင္ဆင္ခြင့္
ေလွ်ာက္လဲခ်က္ကို ဗဟိုတရား႐ုံးက လက္ခံ
NEJ/ ၂၁ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉

ေနအိမ္တြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခံေနရသည့္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏အမႈ အယူခံျပင္ဆင္ခြင့္ အတြက္ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ကို
ဗဟိုတရား႐ုံးခ်ဳပ္က ယေန႔လက္ခံလိုက္ေၾကာင္း ေရွ႕ေနႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 41

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေနတဦးျဖစ္သည့္ ဦးဉာဏ္၀င္းက “က်ေနာ္တို႔ ဒီေန႔
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အတြက္ အမႈေရာ ေဒၚခင္ခင္၀င္းနဲ႔ ေဒၚ၀င္းမမတို႔အတြက္ေရာ
အဲဒီႏွစ္မႈစလုံးအတြက္ကို လက္ခံသင့္မသင့္ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီေန႔မနက္
ေလွ်ာက္လဲခ်က္သြားေပးပါတယ္။ (၁၁) နာရီခြဲေလာက္ထိ ၾကာပါတယ္။ ဒီညေန (၃)
နာရီခြဲေလာက္မွာ ႏုိ႔တစ္စ္ဘုတ္မွာ လက္ခံတယ္လို႔ အမိန္႔ထြက္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေနအိမ္ၿခံ၀င္းအတြင္း အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား မစၥတာယက္ေတာ

တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္ခဲ့မႈအတြက္ နအဖစစ္အစုိးရက ေမ (၁၈) ရက္တြင္
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ေဖာက္ဖ်က္မႈ ပုဒ္မ (၂၂) ျဖင့္ အင္းစိန္အထူးတရား႐ုံး၌
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ တရားစြဲဆုိခဲ့ၿပီး ၾသဂုတ္ (၁၁) ရက္တြင္ အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ေထာင္ဒဏ္
(၃) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္အတူေန ေဒၚခင္ခင္၀င္းႏွင့္
မ၀င္းမမတုိ႔အေပၚလည္း အလားတူျပစ္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္သည္။

အင္းစိန္ခ႐ုိင္အထူးတရား႐ုံးက ယင္းသုိ႔ ျပစ္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္ခဲ့မႈအေပၚ ရန္ကုန္တိုင္းတရား႐ုံးသုိ႔

အယူခံတင္ခဲ့ရာ တုိင္းတရား႐ုံးက ေအာက္တုိဘာ (၂) ရက္တြင္ အယူခံအမႈကို ပယ္ခ်ခဲ့သည္။

ထုိ႔အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေရွ႕ေနမ်ားက ဗဟိုတရား႐ုံးခ်ဳပ္သို႔အယူခံျပင္ဆင္ခြင့္ကုိ

တင္သြင္းခဲ့ၿပီးေနာက္ ယေန႔ ေလွ်ာက္လဲခ်က္တင္သြင္းရာတြင္ အမႈေလွ်ာက္လြဲခ်က္ကို
ဗဟိုတရား႐ုံးခ်ဳပ္က လက္ခံလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ေနာက္ထပ္႐ုံးခ်ိန္းရက္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးဉာဏ္၀င္းက “႐ုံးခ်ိန္းရက္အတိအက်မရိွပါဘူး။

ဗဟိုတရား႐ုံးခ်ဳပ္ရဲ႕အေလ့အက်င့္အရ က်ေနာ္တို႔က ေသာၾကာေန႔တိုင္း တရား႐ုံးခ်ဳပ္ကထုတ္တဲ့
အမႈစာရင္းကို က်ေနာ္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပါ။ အဲဒီအမႈစာရင္းထဲမွာ က်မွသာ ဘယ္ေန႔ဆိုတာ
ပါလာမွာျဖစ္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ စစ္အစုိးရသက္တမ္း ႏွစ္ေပါင္း (၂၀)

ေက်ာ္အတြင္း (၁၄) ႏွစ္ ေက်ာ္ၾကာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ေနေနရသည္။

ဂ်ီအက္စ္အမ္ ေငြျဖည့္ကတ္စနစ္ စတင္မည္

စိုးမိုး/ ၂၁ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/211209e.php

ဂ်ီအက္စ္အမ္ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းမ်ားကို ႏိုင္ငံတကာ ပံုစံအတိုင္း သံုးစြဲမႈအလိုက္ ထပ္မံေငြျဖည့္ႏိုင္သည့္

(Refill) ကတ္ အသံုးျပဳသည့္ စနစ္ကို ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းက စတင္စမ္းသပ္ေနသည္။

ယခင္ လစဥ္ ဖုန္းငွားယမ္း သံုးစြဲခကို ေကာက္ခံေနရာမွ ႀကိဳတင္ေငြေပးစနစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး

ယခုေနာက္ဆံုး ေငြျဖည့္ကတ္ (Refill) ကတ္စနစ္ျဖင့္ အစားထိုးရန္ စတင္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 42

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
“ေငြျဖည့္ကတ္ (Refill) ကတ္ (၄) မ်ဳိး ထုတ္မယ္။ ထူးက ထုတ္ေပးမွာျဖစ္ၿပီးေတာ့
ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းက တဆင့္ ေျပာင္းၿပီး အသံုးျပဳဖို႔ စီစဥ္မွာ” ဟု
ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္း အႀကီးတန္း အင္ဂ်င္နီယာက ေျပာသည္။

လက္ရွိ အသံုးျပဳေနသည္ တခါသံုး ဂ်ီအက္စ္အမ္မ်ားႏွင့္ စီဒီအမ္ေအ ဖုန္းကတ္မ်ားက

ထပ္မံေငြျဖည့္သံုးစြဲမရဘဲ ကတ္ သက္တမ္းျပည့္ပါက ဖုန္းနံပါတ္ ေျပာင္းလဲ အသံုးျပဳေနရသည္။

ဖုန္းနံပါတ္ ကိုယ္ပိုင္ရထားသည့္ ယခင္ ထုတ္ေပးထားသည့္ ဂ်ီအက္စ္အမ္ ဖုန္းမ်ားမွာလည္း

သံုးစြဲမႈအလိုက္ လစဥ္ ျမန္မာ့ ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းသို႔ ေပးသြင္းေနရသည္။

ယခုစနစ္ အေကာင္အထည္ေပၚပါက မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းနံပါတ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာင္းလဲေနစရာမလိုဘဲ

သံုးစြဲမႈအလိုက္ ျမန္မာ့ ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းက ထုတ္လုပ္ထားသည့္ ေငြျဖည့္ကတ္မ်ားကို
၀ယ္ယူကာ သံုးစြဲႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

Refill ကတ္ကို (၁) ေသာင္းက်ပ္၊ (၃) ေသာင္းက်ပ္၊ အက္ဖ္အီးစီ (၂၀)၊ အက္ဖ္အီးစီ (၅၀)
တန္ဖိုးရွိ ကတ္ (၄) မ်ဳိး ထုတ္လုပ္ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းက
သတ္မွတ္ေပးသည့္ဆိုင္မ်ားတြင္ ေရာင္းခ်ေပးမည္ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ ေငြျဖည့္ကတ္စနစ္ကို ပထမအဆင့္အေနျဖင့္ ယခု ခ်ထားေပးမည့္ ဂ်ီအက္စ္အမ္

မိုဘိုင္းလ္မ်ားတြင္ စတင္ အသံုးျပဳမည္ျဖစ္ၿပီး ယင္းအတြက္ ေလွ်ာက္လႊာေခၚယူ
ေရာင္းခ်ေနၿပီျဖစ္သည္။

“ငွားခက (၅) သိန္း၊ အခု ဂ်ီအက္စ္အမ္လိုပဲ ဖုန္းနံပါတ္ အေသရမယ္။ အခုထုတ္ေနတဲ့

ကတ္ဖုန္းလို ခဏခဏ နံပါတ္ ေျပာင္းေနစရာ မလိုဘူး” ဟု ဖုန္းေလွ်ာက္လႊာ ေရာင္းခ်သူက
ေျပာၾကားသည္။

ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္း ဂ်ီအက္စ္အမ္ မိုဘိုင္းလ္ ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္

ဦးေတဇ၏ ထူးဂ႐ု (group) လုပ္ငန္းခြဲ တခုျဖစ္ေသာ Myanmar Avaia Services က
႐ုရွားကုမၸဏီ CBOS ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ပရီပိတ္ကတ္မ်ား၊ တခါသံုး ဖုန္းကတ္မ်ား
ထုတ္လုပ္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။

ထူးဂ႐ုက ယခုႏွစ္ ဧၿပီလအတြင္း ရတနာပံုတယ္လီပို႔တြင္ ႐ုရွား၊ တ႐ုတ္ကုမၸဏီတို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး

ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ အိုင္တီဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ား ပူးေပါင္းထုတ္လုပ္ေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္
ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့သည္။

ယင္းေနာက္ပိုင္းမွစၿပီး ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးေလာကအတြင္း အေျပာင္းအလဲမ်ား

ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 43

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပဲခူးတိုင္း မတ္ပဲစိုက္ခင္းမ်ား ထက္၀က္ခန္႔

အပင္မေပါက္
ေအာင္ထက္/၂၁ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/211209d.php

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မတ္ပဲအမ်ားဆံုးထြက္ရိွရာ ပဲခူးတိုင္း အေနာက္ျခမ္း ေျမလတ္ေဒသမ်ားတြင္ ယခုႏွစ္

မိုးေႏွာင္းမေကာင္း ေသာေၾကာင့္ မတ္ပဲစိုက္ဧရိယာ ထက္၀က္ခန္႔ အပင္မေပါက္ေၾကာင္း
သိရသည္။

ထို႔အျပင္ အပင္ အထေႏွးျခင္း၊ ပင္စည္အရြက္မ်ား တျဖည္းျဖည္းေျခာက္ေသြ႔ကာ အပင္ေသျခင္း

စသည့္ ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည္ဟု အင္းမၿမိဳ႕မွ မတ္ပဲစိုက္ေတာင္သူတို႔က ေျပာသည္။

“မိုးေႏွာင္းျပတ္သြားေတာ့ လယ္ေတြ ေျမေခ်ာ္ကုန္တယ္။ ေျမေစးေျမေတြဟာ

ေျမသားပိုက်စ္သြားတယ္။ သဲဆန္ေျမေတြက် အစိုဓာတ္ ထိန္းအားနည္းသြားလို႔ မတ္ပဲ
ေပါက္ႏႈန္းက်တယ္” ဟု ပဲစိုက္ေတာင္သူတဦးက ေျပာသည္။

ႏွင္း မျမင္ရေသာ ယခုကဲ့သုိ႔ ေဆာင္းရာသီ၌ အျခားသီးႏွံမ်ားျဖစ္ေသာ ပဲတီစိမ္း၊ ပဲစဥ္းငံု၊ ပဲႀကီး၊

ဖရဲ စသည့္သီးႏွံတုိ႔လည္း ယခင္ႏွစ္မ်ားထက္ ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္မႈ နည္းႏိုင္သည္ဟု
ေဒသခံတို႔က ခန္႔မွန္းၾကသည္။

ယခုလက္ရိွ ရာသီဥတုအတိုင္းဆိုပါက လာမည့္ေဖေဖာ္၀ါရီလလယ္အထိ ေဆာင္းရာသီသည္

အေအးမပိုႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ယခုႏွစ္ ေဆာင္းသီးႏွံမ်ား ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးမႈ မ်ားႏိုင္သည္ဟု
မိုးေလ၀သႏွင့္ ဇလေဗဒၫႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ (ၿငိမ္း) ေဒါက္တာ ဦးထြန္းလြင္က
သုံးသပ္တင္ျပခဲ့သည္။

စပါးဖုံးထြက္ရိွသည့္သီတင္းကၽြတ္တြင္ မိုးေကာင္းပါက လယ္ေျမအစိုဓာတ္ရိွေနသျဖင့္

မတ္ပဲစိုက္ရန္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ၿပီး တန္ေဆာင္မုန္းတြင္ ပဲႀကဲပက္ေလ့ရိွကာ စိုက္ခ်ိန္ (၄) လ
ၾကာျမင့္ၿပီး တေပါင္းလကုန္၌ လိႈင္လိႈင္ထြက္ရိွေလ့ရိွဟု နတၱလင္းေတာင္သူမ်ားက ေျပာသည္။

ပဲခူးတိုင္း အေနာက္ျခမ္း တိုင္းခြဲတေလွ်ာက္ရိွ ေဒသအေတာ္မ်ားမ်ား မတ္ပဲ စိုက္ပ်ဳိးၾကရာ

နတၱလင္းၿမိဳ႕သည္ မတ္ပဲ အမ်ားဆံုး ထြက္ရိွၿပီး တဧက (၂၅) တင္းခန႔္ အနည္းဆုံး ထြက္ရိွၿပီး
ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ၿမိဳ႕သည္ မတ္ပဲ ဒုတိယ အမ်ားဆံုးထြက္ရိွကာ တဧက ပ်မ္းမွ် (၁၅) တင္းခန္႔
ထြက္ရိွသည္ဟု သိရသည္။

“မတ္ပဲစိုက္ရတာ ကရိကထ မမ်ားဘူး။ ၀န္က်ဥ္းတယ္။ အခိ်န္တန္ ပိုးသတ္ေဆးျဖန္းေပး႐ံုပဲ။

ဒါေၾကာင့္ မတ္ပဲစိုက္ ေတာင္သူေတြဟာ ေႏြစပါး ဘယ္မက္လိမ့္မလဲ” ဟု ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္မွ
ေတာင္သူတဦးက ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 44

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
သို႔ေသာ္ အဆိုပါ ေျမလတ္ေဒသမ်ား၏ လမ္းေဘး၀ဲယာတေလွ်ာက္ ယခင္က စိမ္းစိုကာ
အၾကားအလပ္မရိွ ေပါက္ေလ့ရိွေသာ မတ္ပဲစိုက္ခင္းမ်ားသည္ လက္ရိွအေနအထားတြင္
ခပ္ႀကဲႀကဲသာ ေပါက္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ထိုသို႔ မတ္ပဲ အမ်ားဆံုးထြက္ရိွရာ ေျမလတ္ေဒသမ်ား၌ အပင္ေပါက္ႏႈန္း နည္းသျဖင့္ ယခုႏွစ္တြင္

မတ္ပဲအထြက္ႏႈန္း ထက္၀က္ခန္႔ က်ဆင္းႏိုင္သည္ဟု ေတာင္သူမ်ားက ခန္႔မွန္းၾကျခင္းျဖစ္သည္။

မတ္ပဲကုန္သည္မ်ားကမူ ယင္းသို႔ မတ္ပဲအထြက္ႏႈန္း က်ဆင္းႏုိင္ျခင္းေၾကာင့္ ယခုႏွစ္

၀ယ္လိုအားေကာင္းမည္ျဖစ္ၿပီး မတ္ပဲလႈိင္ခ်ိန္၌ တတင္း က်ပ္ (၄) ေသာင္းေအာက္ မက်ႏိုင္ဟု
ႀကိဳတင္တြက္ခ်က္ေနၾကသည္။

မႏၲေလးၿမိဳ႕ႏွင့္ အထက္အညာေဒသမ်ား၌ မတ္ပဲ ထြက္ရိွေနသည္မွာ တလခန္႔ရိွေနၿပီ

ျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည္ပတင္ပို႔ရန္ ရန္ကုန္၀ယ္လက္ ေလာေလာဆယ္မရိွေသးေၾကာင္း ပဲေစ်းကြက္
ကၽြမ္းက်င္သူ ကုန္သည္ႀကီးတဦးက ေျပာသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ လူစာရင္းမ်ား ေကာက္ခံ

ျပည္သူမ်ားက စာရင္းေကာက္မႈကို မလိုလား
တက္လူ/ ၂၁ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/211209c.php

လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ရန္ကုန္တြင္ မဲေပးရန္ လူစာရင္းမ်ားကို ယခုလလယ္မွ

စတင္ေကာက္ခံေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာ (၁၉) ရက္တြင္ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ (၃၆) လမ္း၌

ရပ္ကြက္အာဏာပိုင္မ်ားက ေလာ္စပီကာမ်ားျဖင့္ ရပ္ကြက္တြင္းေနထိုင္သူမ်ားကို ၎တို႔၏
အိမ္ေထာင္စု စာရင္းမ်ား၊ ယာယီအိမ္ေထာင္စုစာရင္းမ်ား၊ ဧည့္စာရင္းမ်ားကို ယူေဆာင္၍
စာရင္းေပးရန္ လိုက္လံေဆာ္ၾသေနသည္ဟု အဆိုပါလမ္းတြင္ ေနထိုင္သူတဦးက ေျပာသည္။

လမ္း (၄၀) တြင္ ေနထိုင္သူတဦးကလည္း “က်ေနာ္တုိ႔ လမ္း (၄၀) မွာလည္း ဒီဇင္ဘာ (၁၇)
ရက္ေန႔က စာရင္းလာေကာက္ တယ္။ မဲေပးဖို ့လူစာရင္းကို ေကာက္တာလို ့ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္
က်ေနာ္တုိ႔က မယုံဘူး။ စာရင္းေကာက္ၿပီးေတာ့ စာရင္းေပးသူေတြအားလံုး သူတို႔ကို
ေထာက္ခံသူေတြလို႔ စာရင္းယူမသြားဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာႏုိင္လို႔လဲ” ဟု ေျပာသည္။

ထိုသို႔ စာရင္းေကာက္ယူမႈမ်ားမွာ အိမ္ရွင္၊ အိမ္ငွားႏွင့္ပတ္သက္၍ စာရင္းေကာက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊

လာမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဲဆႏၵေပးသည့္အခါ မဲေပးခြင့္ရသူႏွင့္
မဲေပးခြင့္မရသူမ်ားကို ခြဲထုတ္ရန္အတြက္ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္း လူ၀င္မႈဦးစီးဌာနမွ
အရာထမ္းတဦးက ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 45

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ အတည္ျပဳေရးအတြက္
ဆႏၵမဲေပးပြဲျပဳလုပ္ခဲ့စဥ္ကလည္း စာရင္းေကာက္ထား သူမ်ားကို အမွန္ျခစ္ (ေထာက္ခံသူ) အျဖစ္
အသိအမွတ္ျပဳသြားျခင္းကို ျပည္သူတို႔က သိရိွေနသည့္အတြက္ ယခုကဲ့သို႔ ႀကိဳတင္
စာရင္းေကာက္ခံျခင္းကို မလိုလားၾကေၾကာင္း စာရင္းေကာက္အဖြဲ႔တြင္ ပါ၀င္သူတဦးက
ေျပာသည္။

“မယံုၾကတာေတာ့ အေသအခ်ာပဲ။ က်ေနာ္တို႔ကလည္း တာ၀န္အရ လုပ္ရတာျဖစ္တယ္။ လာၿပီး

စာရင္းေပးခ်င္ရင္ ေပး၊ မေပးခ်င္လည္း ေန၊ အတင္းအက်ပ္ေတာ့မလုပ္ဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲက
ဘယ္ဆီေနမွန္းမသိေသးဘူး” ဟု ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕ နယ္ ႀကံ့ဖြံ႔အဖြဲ႔၀င္တဦးက ေျပာသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒမ်ား ထုတ္ျပန္မႈမရိွျခင္း၊

ပါတီမ်ားေထာင္ခြင့္မရေသးျခင္းအေပၚ ျပည္သူမ်ားက နားမလည္ႏိုင္ဘဲ ယခုကဲ့သို႔
စာရင္းေကာက္ေနသည္မွာ တဖက္သတ္ဆန္ေနသည္ဟု အၿငိမ္းစားေရွ႕ေနတဦးက ေျပာသည္။

နအဖအႀကီးအကဲျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက ၿပီးခဲ့သည့္ ႏုိ၀င္ဘာ (၂၇) ရက္

ေနျပည္ေတာ္တြင္ျပဳလုပ္ေသာ ႀကံ့ဖြံ႔ ႏွစ္ပတ္လည္အစည္းအေ၀းတြင္ ၂၀၁၀ ၌ က်င္းပမည့္
ေရြးေကာက္ပြဲကို လူထုေထာက္ခံထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ အညီ
လြတ္လပ္မႈႏွင့္မွ်တမႈရွိစြာ က်င္းပျပဳလုပ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုမႈကို
အစိုးရပိုင္သတင္းစာတြင္ ေရးသားေဖာ္ျပ ထားသည္။

“လြတ္လပ္မႈလို႔ပဲေျပာေျပာ၊ မွ်တမႈလို႔ပဲဆိုဆို ဒါကျပည္သူေတြကို နားလွည့္ ပါး႐ိုက္လုပ္တာ

ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာအစိုးရဟာ မတရားတဲ့၊ မမွ်တတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိ လုပ္လာခဲ့တာ အႏွစ္ (၂၀)
ေက်ာ္ေနၿပီ။ ဒီတခါ တရားမွ်တမႈ ရွိႏိုင္ပါ့မလား။ ျမန္မာ ျပည္သူေတြကေတာ့
လွည့္စားခံေနရတာပါပဲ” ဟု စာေပဗိမာန္ဆုရ စာေရးဆရာတဦးက ေျပာသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မဲဆႏၵေပးပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍

ပန္းပဲတန္းတြင္ ေနထိုင္သူ ေက်ာင္းဆရာမတဦးကလည္း “ပန္းပဲတန္းမွာ
ဥပေဒအတည္ျပဳေရးအတြက္ မဲေပးမယ့္ေနရာကို မသြားရခင္မွာ အိမ္ကို အမွန္ျခစ္ထားတဲ့စာရြက္
လာေပးတယ္။ အဲဒီလိုပဲ လုပ္ေပးပါဆိုတာကို ေျပာလာတယ္။ ဟာ ဒါဆိုရင္ က်မတုိ႔အေနနဲ ့
မိမိသေဘာဆႏၵကို ေဆာင္ရြက္ခြင့္မရဘူးဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ ေကာင္းၿပီ ဒါဆိုရင္ အဲဒီကို
မသြားေတာ့ဘူး။ ဒီက လူႀကီးေတြပဲ က်မတို႔ကိုယ္စား ထည့္လိုက္ပါေတာ့လို႔ ျပန္ေပးလိုက္တယ္။
ဒါက ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္ပါ။ ေျပာခ်င္တာက ၂၀၁၀ မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ တရားမွ်တတဲ့
လြတ္လပ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္လာႏိုင္ပါ့မလား ဆိုတာကို မဲေပးမယ့္သူေတြ အားလံုးက
စဥ္းစားသင့္တယ္” ဟု ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 46

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရတနာပံု သတင္းစာ၀န္ထမ္းမ်ား အလုပ္ျပဳတ္

စိုးမိုး/ ၂၁ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/211209b.php

ဆူပူမႈျဖင့္ ဒီမိုကေရစီရႏိုင္ဟု ေဖာ္ျပလိုက္သည့္ မႏၲေလး ရတနာပံုသတင္းစာ တာ၀န္ခံ

အယ္ဒီတာအပါအ၀င္ ထုတ္လုပ္မႈတြင္ ပါ၀င္သူအားလံုးကို အလုပ္ထုတ္လုိက္သည္။

အလယ္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္က ထုတ္ေ၀သည့္ ရတနာပံု ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ၿပီးခဲ႔သည့္

ႏို၀င္ဘာ (၁၃) ရက္ေန႔က စစ္အစိုးရ အာေဘာ္ ဆူပူမႈျဖင့္ ဒီမိုကေရစီမရႏိုင္ ဆိုသည့္ စာသားကို
မွားယြင္းေဖာ္ျပျခင္းေၾကာင့္ ယင္းသို႔ အလုပ္မွ ထုတ္ပစ္လုိက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မႏၲေလး
စည္ပင္သာယာ အႀကီးတန္းအရာရွိက အတည္ျပဳေျပာၾကားသည္။

ယင္းသို႔ မွားယြင္းေဖာ္ျပလိုက္ၿပီး ေနာက္တရက္ ႏို၀င္ဘာ (၁၄) ရက္တြင္ သတင္းစာ

ထုတ္ေ၀မႈကို ရပ္နားကာ စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈ စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

သတင္းစာ တာ၀န္ခံအယ္ဒီတာ အပါအ၀င္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကို စစ္ေဆးခဲ့ေသာ္လည္း

မွားယြင္းရသည့္ အေၾကာင္းရင္း မေပၚေပါက္ျခင္းေၾကာင့္ ၀န္ထမ္းအားလံုးကို အလုပ္မွ
ထုတ္ပစ္လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု အဆိုပါအရာရိွက ေျပာသည္။
၎က “တ႐ုံးလုံး ျပဳတ္တယ္” ဟု ေျပာၾကားသည္။

မႏၲေလးတြင္ ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းစာ မႏၲေလး ေန႔စဥ္သတင္းစာကို စည္ပင္သာယာေကာ္မတီက

ထုတ္ေ၀ၿပီး ရတနာပံု ေန႔စဥ္ သတင္းစာကို အလယ္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္က
ထုတ္ေ၀ေနျခင္းျဖစ္ကာ ရတနာပံုသတင္းစာက ေစာင္ေရ ပိုမ်ားသည္။

“ရတနာပံုက ေၾကာ္ျငာပိုရတယ္။ သတင္းက အတူတူပါပဲ။ စည္ပင္နဲ႔ တပ္နဲ႔က ဦးစီးထုတ္တာ

တပ္က ေၾကာ္ျငာပိုရတယ္။ ေစာင္ေရ နည္းနည္းေလး ပိုမ်ားတယ္” ဟု အဆိုပါ စည္ပင္၀န္ထမ္းက
ေျပာသည္။

တ႐ုတ္ဒု-သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးစဥ္အတြင္း
သေဘာတူညီခ်က္ (၁၆) ခု လက္မွတ္ေရးထိုး
ေပါက္ေပါက္/ ၂၁ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/211209a.php

တ႐ုတ္ဒု-သမၼတ မစၥတာ ရီွက်င့္ဖ်င္၏ (၂) ရက္ၾကာ အလည္ပတ္ခရီးစဥ္အျဖစ္ ယခုလ (၁၉)

ရက္၌ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရိွခဲ့စဥ္ အတြင္း ႏွစ္ႏိုင္ငံ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး
နားလည္မႈစာခၽြန္လႊာႏွင့္ သေဘာတူညီခ်က္ (၁၆) ခု လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 47

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
စီးပြားေရးႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရး၊ ပို႔ေဆာင္ေရး၊ အေျခခံအေဆာက္အအံုမ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးက႑
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး၊ နည္းပညာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး၊ စက္ပစၥည္းကိရိယာ ဝယ္ယူေရး
စသည့္သေဘာတူညီခ်က္ (၅) ခု၊ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ သေဘာတူညီ ခ်က္ (၇) ခု၊
ေရအားလွ်ပ္စစ္ဆိုင္ရာ သေဘာတူညီခ်က္ (၃) ခု၊ စြမ္းအင္က႑၊ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔
ပိုက္လိုင္းသေဘာတူ ညီခ်က္ (၁) ခု စုစုေပါင္း သေဘာတူညီခ်က္ (၁၆) ခုႏွင့္ နားလည္မႈ
စာခၽြန္လႊာကို လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့သည္ဟု ယေန႔ထုတ္ နအဖပိုင္ သတင္းစာမ်ားတြင္
ေဖာ္ျပထားသည္။

တ႐ုတ္ဒု-သမၼတ၏ ခရီးစဥ္အား တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဗဟို႐ုပ္ျမင္သံၾကားဌာန၊ ဆင္ဟြာသတင္းဌာနတို႔က

အက်ယ္တဝင့္ ေဖာ္ျပခဲ့ရာတြင္ တ႐ုတ္ႏွင့္ ျမန္မာ ေဆြမ်ဳိးေပါက္ေဖာ္ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏီွးမႈကို
တိုးျမႇင့္လုပ္ေဆာင္သြားရန္၊ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ေဒသတေလွ်ာက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ျမင္မႈႏွင့္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအား ထိန္းသိမ္းသြားရန္၊ ေဒသဆိုင္ရာႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာအေရး နယ္ပယ္တို႔တြင္
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္၊ အဆင့္ျမင့္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း အျပန္အလွန္ လည္ပတ္
အဆက္အသြယ္ရိွရန္ စသည္တို႔ကို ေဆြးေႏြးခဲ့သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။

တ႐ုတ္ဒု-သမၼတ ရီွက်င့္ဖ်င္သည္ လက္ရိွ သမၼတ ဟူက်င္းေတာင္းေနရာတြင္ ဆက္ခံရန္ရိွၿပီး

ျမန္မာႏိုင္ငံအပါအဝင္ (၄) ႏိုင္ငံ အလည္အပတ္ခရီးျဖင့္ ပဲြထုတ္ျခင္းမ်ဳိးျဖစ္သည္ဟု တ႐ုတ္-ျမန္မာ
ဆက္ဆံေရး ေလ့လာေနသူ ေဒါက္တာလွေက်ာ္ေဇာက သံုးသပ္သည္။

၎က “သူ႔ခရီးစဥ္က သြား႐ိုးသြားစဥ္ သံတမန္ခရီးပါပဲ။ ဟိုတေလာက ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး

ေမာင္ေအး လာထားတာကို အျပန္အလွန္ ျပန္သြားတဲ့ ခရီးေပါ့ေနာ္။ ေနာက္တခုက အခု
ဟူက်င္ေတာင္းက ေနာက္သံုးႏွစ္ဆို အနားယူေတာ့မွာကိုး။ ရီွက်င့္ဖ်င္က ေနာက္လာမယ့္
ကြန္ဂရက္မွာ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ဥကၠ႒ေကာ၊ သမၼတေကာ ျဖစ္လာမယ့္သူ ျဖစ္တယ္။
အဲဒီအတြက္ ႏိုင္ငံေရးအရ ပဲြထုတ္တာေပါ့။ အိမ္နီးနားခ်င္း ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားကို သြားခိုင္းၿပီး
အဲဒီက ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ရင္းႏီွးအကၽြမ္းဝင္ေအာင္ သူ႔ကို ပဲြထုတ္တဲ့ သေဘာလည္း ပါပါတယ္။
ဒါက ျမန္မာတႏိုင္ငံတည္း သြားတာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဂ်ပန္တို႔၊ ကေမာၻဒီယားတို႔ (၄)
ႏိုင္ငံခရီးစဥ္ကိုး” ဟု ေျပာသည္။

တ႐ုတ္ဒု-သမၼတ ရီွက်င့္ဖ်င္ ခရီးစဥ္သည္ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအး၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ

လာေရာက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း နအဖဘက္က သတင္းထုတ္ျပန္ထားၿပီး သူ႔ခရီးစဥ္အတြင္း
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္လည္း ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။

အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ဟု

ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနမႈမ်ားကို
ဆက္လက္ေထာက္ခံသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း မစၥတာ ရီွက်င့္ဖ်င္က ေျပာဆိုသကဲ့သို႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏
ေထာက္ပံ့အကူအညီေပးမႈအေပၚ ေက်းဇူးတင္ရိွေၾကာင္း၊ ယခုခရီးစဥ္သည္ တ႐ုတ္-ျမန္မာ၏
နက္႐ိႈင္းေသာ ဆက္ဆံေရးအတြက္ အလြန္အေရးႀကီးေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက
ေျပာသည္ဟု ဆင္ဟြာသတင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 48

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္တေလွ်ာက္တြင္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အသြင္ေျပာင္းေရးကို
လက္မခံၾကေသးသည့္ ဝျပည္ေသြးစည္း ညီၫြတ္ေရးတပ္မေတာ္၊
ကခ်င္ျပည္လြတ္လပ္ေရးအဖဲြ႔ႏွင့္ ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္း အထူးေဒသ (၄) အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ
မဟာမိတ္တပ္မေတာ္တို႔ရိွေနၿပီး အထူးသျဖင့္ ဝတပ္ဖဲြ႔ႏွင့္ နအဖအၾကား ေဆြးေႏြးမႈ
မေျပမလည္ျဖစ္ကာ စစ္ေရးအရ ျပင္ဆင္မႈမ်ားရိွေနခ်ိန္တြင္ ယခုကဲ့သုိ႔ တ႐ုတ္ ဒု-သမၼတ
ရီွက်င့္ဖ်င္ ေရာက္ရိွလာၿပီး နယ္စပ္ေဒသတည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္
ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ကိုးကန္႔အေရးအခင္းကာလအတြင္း ကိုးကန္႔ေခါင္းေဆာင္ဖုန္မိသားစု၏

လက္နက္စက္႐ံုကိစၥ ရွာေဖြႏိွမ္းနင္းရမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ တဖက္ႏိုင္ငံဘက္မွ သတင္းေပးခ်က္အရ
ေဆာင္ရြက္ရပါေၾကာင္း ျမန္မာအစိုးရ၏ သတင္းထုတ္ျပန္မႈအေပၚ စက္တင္ဘာ (၁ဝ)
ရက္ေန႔တြင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံျခားေရးဌာန၊ မစၥစ္ က်န္းယုက တ႐ုတ္အစုိးရအေနျဖင့္
သတင္းမေပးခဲ့ရပါေၾကာင္း၊ ျမန္မာ့ျပည္တြင္းေရးကို ဘယ္ေသာအခါမွ်
ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ျငင္းခ်က္ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ ကိုးကန္႔ေဒသအေရးအခင္းကာလတြင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဘက္သို႔

စစ္ေျပးဒုကၡသည္ (၃၇,ဝဝဝ) ထြက္ေျပးခဲ့ၿပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဘက္ျခမ္းသို႔ အေျမာက္က်ည္ဆန္
ေပါက္ကဲြသျဖင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသား (၁) ဦး ေသဆံုးကာ (၂) ဦး ဒဏ္ရာ ရရိွသကဲ့သို႔
ျမန္မာဘက္ျခမ္းတြင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသား (၁) ဦး ေသဆံုးၿပီး (၁၃) ဦး ဒဏ္ရာရရိွခဲ့ေၾကာင္း၊
ယင္းကိစၥအတြက္ ျမန္မာဘက္မွလည္း တရားဝင္ ေတာင္းပန္မႈမ်ား လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း
ယူနန္ျပည္နယ္ရဲအရာရိွခ်ဳပ္ Meng Sutie က ၾသဂုတ္ (၃ဝ) ရက္ေန႔တြင္ သတင္းစာရွင္းလင္းပဲြ၌
ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ယူနန္ျပည္နယ္၊ လင္ခ်န္းခ႐ိုင္အစိုးရက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား

ထိခိုက္ဆံုး႐ံႈးမႈအတြက္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း (၄ဝ) ေက်ာ္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရန္
ေတာင္းဆိုခဲ့သကဲ့သို႔ တာဝန္ရိွသူမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္အေရးယူေပးရန္၊ အေရးယူ
ေဆာင္ရြက္မႈအေျခအေနအား တ႐ုတ္အစိုးရထံ ျပန္လည္တင္ျပေပးရန္
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနကလည္း ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။

ပထမဆုံး ဗုဒၶ FM ေရဒီယုိ Online မွ

စတင္ထုတ္လႊင့္
ဝီရ / ၂၂ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/221209e.php
ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအတြက္ ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားႏွင့္ ဓမၼပူဇာေတးမ်ားကုိ
အခ်ိန္ျပည့္ႏွလုံးသြင္း နာယူႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္၍ ဗုဒၶ FM ေရဒီယုိက တရက္ (၁၆) နာရီအထိ Online
မွတဆင့္ တုိက္႐ုိက္အသံလႊင့္မႈ စတင္ေနေၾကာင္း တည္ေထာင္သူ အရွင္ေမတၱာစာရက
ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 49

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
၎က “ဒီဇင္ဘာ (၁၉) ရက္ေန႔မွာ စလႊင့္တာ။ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြ၊ ဓမၼေတးသီခ်င္းေတြ အခု
စမ္းသပ္လႊင့္ေပးေနၿပီ။ ဦးဇင္းက Online မွ တုိက္႐ုိက္နားေထာင္ႏုိင္သူ အေယာက္ (၁၀၀)
အတြက္ပဲ ဝယ္ထားတာ။ အခု ကမာၻတလႊားက နားေထာင္တဲ့သူေတြ အဲဒီထက္မ်ားလာေတာ့
လႊင့္တဲ့အား ထပ္တုိးရေတာ့မယ္။ ျမန္မာနဲ႔ အဂၤလိပ္ (၂) ဘာသာ အသံလႊင့္သြားဖုိ႔ရွိတယ္။
ဗုဒၶဘာသာတရားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လႊင့္တဲ့ပထမဆုံး FM ေရဒီယုိေပါ့” ဟု ေခတ္ၿပဳိင္သုိ႔
မိန္႔ၾကားသည္။

အရွင္ေမတၱာစာရသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြက္ အေကာင္းဆုံး အာဆီယံ ဘေလာ့ဒ္ဂါဆုႏွင့္ ၂၀၀၉

အတြက္ အေကာင္းဆုံး ဘေလာ့ဒ္ဂါသတင္းဆုကုိ ရရွိထားသူ ျမန္မာသံဃာေတာ္တပါးျဖစ္ၿပီး
လက္ရွိသတင္းသုံးရာ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊ ကုိလမ္ဘုိၿမဳိ႕မွ တဆင့္ ဗုဒၶ FM ေရဒီယုိကုိ
ထုတ္လႊင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ဗုဒၶ FM ေရဒီယုိကုိ ျမန္မာ့စံေတာ္ခ်ိန္ မနက္ပုိင္းမွစ၍ ညနက္ပုိင္းအထိ

http://wma1.viastreaming.net/BDFM (သုိ႔မဟုတ္)
http://www.buddhafm.blogspot.com/ ဝက္ဆုိက္စာမ်က္ႏွာမွတဆင့္ နာယူႏုိင္ၿပီး
ျမန္မာဘာသာအျပင္ အဂၤလိပ္၊ တ႐ုတ္၊ ဆင္ဟာလီ (သီရိလကၤာ) စသည့္
ဘာသာရပ္မ်ားျဖင့္ သီဆုိထားသည့္ ဓမၼပူဇာေတးမ်ားကုိလည္း
ထုတ္လႊင့္ေပးေနေၾကာင္း သိရသည္။

အရွင္ေမတၱာစာရက “ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္ေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ကင္းကြာေနတဲ့ ဗမာျပည္ ျပင္ပက

ျမန္မာေတြရယ္၊ မေလးရွားက တ႐ုတ္ေတြ၊ အင္ဒုိနီးရွားက ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အားလုံးအတြက္
ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြအားလုံးကုိ တင္ဆက္ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ေနပါတယ္။
ျပည္ပမွာ ရွိေနေပမယ့္ တရားေတာ္ေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းေတြ၊
ေဆာင္းပါးေတြကုိလည္း တင္ဆက္သြားမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ တုိက္႐ုိက္ေဆြးေႏြးပြဲေတြ
လႊင့္သြားဖုိ႔ရွိတယ္” ဟု မိန္႔ၾကားသည္။

ဗုဒၶ Online FM ေရဒီယုိကုိ အျဖဴေရာင္သံစဥ္ Online ေရဒီယိုမွ ပညာရွင္တုိ႔က

နည္းပညာပုိင္းအတြက္ ပံ့ပုိးေပးထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ကုိယ္ပုိင္ဝက္ဘ္ဆုိက္ စာမ်က္ႏွာ ဝက္ဘ္ဆုိက္
www.buddhafm.com တြင္ လာမည့္ (၂) ပတ္အတြင္း ဝင္ေရာက္ၾကည့္႐ႈ ႏုိင္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း
အရွင္ေမတၱာစာရက မိန္႔ၾကားသည္။

ထုိအစီအစဥ္သစ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ စတင္ထုတ္လႊင့္ခ်ိန္မွစ၍ (၄) ရက္အတြင္း ပရိသတ္မ်ားထံမွ

အႀကံျပဳခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္ခံရရွိထားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဆက္လက္ ႀကဳိဆုိလ်က္႐ွိေၾကာင္း
၎က မိန္႔ၾကားသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 50

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျပည္တြင္းျဖစ္ ဂ်စ္ကားထုတ္လုပ္မႈ ရပ္ဆိုင္း

စိုးမိုး/ ၂၂ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/221209d.php

ကားပစၥည္း တင္သြင္းခြင့္ (၅) ဆတိုးေပးသည့္တိုင္ ျပည္တြင္းတပ္ဆင္

ကားထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေစ်းကြက္မရွိသည့္ အတြက္ ဂ်စ္ကားတပ္ဆင္ထုတ္လုပ္မႈ
လုပ္ငန္းအမ်ားစုကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္သည္။

ယခု ဘ႑ာႏွစ္တြင္ ကားပစၥည္းတင္သြင္းခြင့္ကို ယခင္ႏွစ္ထက္ (၅) ဆ ပိုတိုး ခြင့္ျပဳထားၿပီး

စက္မႈဇုန္အလိုက္ တင္သြင္းခြင့္ ျပဳလိုက္ေသာ္လည္း ဂ်စ္ကား တပ္ဆင္ထုတ္လုပ္မႈကို
ရပ္ဆိုင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

“ေအာ္ဒါမွာမွပဲ ဂ်စ္ကားထုတ္ေတာ့တယ္။ ေအာ္ဒါမမွာရင္ ထုတ္ကို မထုတ္ေတာ့တာ။ အခု

ထုတ္တာက light truck ပိုမ်ားတယ္။ ဂ်စ္ေစ်းကြက္က ေပ်ာက္သြားပါၿပီ” ဟု မႏၲေလးစက္မႈဇုန္
ကားထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းရွင္က ေျပာသည္။

ကာလေပါက္ေစ်း သိန္း (၆၀) ခန္႔ရွိၿပီး ထုတ္လုပ္မႈ ကုန္က်စရိတ္ သိန္း (၆၀) ေက်ာ္ေနသည့္

ဂ်စ္ကားထက္ ကုန္ပစၥည္း သယ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ ထရပ္ကားထုတ္လုပ္မႈကို
ေဇာင္းေပးလုပ္ေဆာင္လာရေၾကာင္း သိရသည္။

လိုက္ဖ္ထရပ္ အေရာင္းအ၀ယ္ကလည္း ေအးေနသည့္အတြက္ ျပည္တြင္းတပ္ဆင္

ကားထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား အေျခအေန ေစာင့္ၾကည့္ေနရဆဲ အေနအထားတြင္သာ
ရွိေနသည္။

“ကားထုတ္လုပ္ေရး (၂) ခုေလာက္ လံုး၀နားသြားၿပီ။ အခုကေတာ့ ရွိတဲ့အလုပ္ေလးလုပ္ၿပီး

ေျမာလိုက္ေနရတာ။ အေျခအေန ၾကည့္ၿပီး ရပ္ခ်င္ရပ္သြားမွာ” ဟု မႏၲေလးၿမိဳ႕ခံ
ကားထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းရွင္က ေျပာသည္။

ျပည္တြင္းတပ္ဆင္ကားထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ရပ္နားရပါက ႏိုင္ငံတ၀ွမ္း

ကားထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီ ရွိသည့္ အလုပ္သမားမ်ား
အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္မည္ကို စိုးရိမ္မႈမ်ား ရွိလာေနသည္။

ကားထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွ လုပ္သားမ်ားသည္ စား၀တ္ေနေရးအျပင္

လုပ္ငန္းလည္ပတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ အဓိကထား လုပ္ကိုင္ေနရေသာ္လည္း ကားထုတ္လုပ္ေရးထက္
တင္သြင္းခြင့္ရထားသည့္ ကားပစၥည္းမ်ား ေရာင္းခ်ရျခင္းက အက်ဳိးအျမတ္ ပိုရွိေၾကာင္း
သိရသည္။

“အဓိကက အလုပ္သမားေတြ ျပႆနာ ျဖစ္တာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အလုပ္သမားေတြ

ထမင္းအိုးက ရွိေသးတယ္ေလ။ အဆင္ေျပေအာင္ေတာ့ လုပ္ေနရတာပဲ။ အေျခအေနေတာ့
မေကာင္းလွဘူး” ဟု မႏၲေလးစက္မႈဇုန္ အမႈေဆာင္က ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 51

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ျပည္တြင္း တပ္ဆင္ကားထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ျပည္ပမွ
အင္ဂ်င္အပါအ၀င္ စက္ပစၥည္းအားလံုး တင္သြင္းရၿပီး ျပည္တြင္းတြင္
ေဘာ္ဒီတခုကိုသာ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရက ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ခန္႔ကစၿပီး ျပည္ပမွ

ကားပစၥည္းမ်ားတင္သြင္းကာ ျပည္တြင္းတပ္ဆင္ ထုတ္လုပ္ခဲ့သည့္ ျပည္တြင္းထုတ္
ကားေစ်းကြက္မွာ ၂၀၀၇-၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ အစိုးရက စက္သံုးဆီေစ်း တိုးျမႇင့္လိုက္ၿပီးေနာက္
၀ယ္လိုအား ေလ်ာ့က်သြားၿပီး ေစ်းကြက္ပ်က္သြားသည္။

“ျပည္တြင္းထုတ္က ေကာင္းလြန္းလို႔ မဟုတ္ဘူး။ ေငြပိုတဲ့သူက သိန္း (၆၀) ေလာက္နဲ႔

ကားေလး၀ယ္ထားၿပီး ဆီထုတ္ေရာင္းမယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေတြးခဲ႔ လုပ္ခဲ့ၾကတာ။ အစိုးရက
ဆီမေပးေတာ့ အေရာင္းအ၀ယ္ မျဖစ္ေတာ့တာ” ဟု မႏၲေလးၿမိဳ႕ခံ ကားထုတ္လုပ္ေရး
လုပ္ငန္းရွင္က ေျပာသည္။

ယင္းသို႔ ကားေစ်းကြက္ပ်က္ၿပီးေနာက္ အ႐ံႈးေပၚလာသည့္ ကားထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းကို ၂၀၀၈-

၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ ထုတ္လုပ္သည့္ ကားအေရအတြက္ကို စစ္အစိုးရက ၾကပ္မတ္ၿပီး
ေလွ်ာ့ခ်ေစခဲ႔သည္။

ကားပစၥည္း တင္သြင္းခြင့္ကိုလည္း ယမန္ႏွစ္က ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ကုမၸဏီမ်ားကိုသာ

ခြင့္ျပဳခဲ့သည့္အတြက္ စက္မႈဇုန္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားၾကား မေက်နပ္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚၿပီးေနာက္ပိုင္း
ယခုႏွစ္တြင္ စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္းက ကားပစၥည္း တင္သြင္းခြင့္ကို
စက္မႈဇုန္အလိုက္ တင္သြင္းရန္ ခြင့္ျပဳလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ေငြေဆာင္တြင္ ေတာျပဳန္း၍ ပတ္၀န္းက်င္ပ်က္သုန္း

မ်ဳိးခ်စ္သူ/ ၂၂ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/221209c.php

ေငြေဆာင္ေဒသ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ၿပီးခဲ့သည့္ (၁၀) ႏွစ္တာကာလေနာက္ပိုင္း၌

ပ်က္စီးမႈမ်ား ရိွလာေၾကာင္း ေငြေဆာင္ ဟုိတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းက ေျပာၾကားသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွစတင္ကာ ေငြေဆာင္ကမ္းေျခတြင္ ဟိုတယ္မ်ားေဆာက္လုပ္ရန္

အစိုးရက ခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ယခုကဲ့သို႔ ပတ္၀န္းက်င္ပ်က္စီးလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း
ေငြေဆာင္ဟုိတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းမွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူက ေျပာသည္။

ေငြေဆာင္မွ ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္တဦးက “လြန္ခဲ့တဲ့ (၅) ႏွစ္ေလာက္ က်ေနာ္တုိ႔

ဟိုတယ္စေဆာက္တုန္းက သိပ္မဆိုးေသးဘူး။ အခုေနာက္ပိုင္း ေတာင္ေတြဆို ေတာင္ကတုံးေတြ
ျဖစ္ကုန္တာ။ အဓိက ကေတာ့ အစိုးရက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို
ရာဘာစိုက္ခြင့္ေပးလိုက္တာေၾကာင့္ ေတာျပဳန္းသြားတာ မ်ားတယ္” ဟု ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 52

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေငြေဆာင္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ရာဘာစိုက္ခြင့္ရသူမ်ားမွာ အစိုးရႏွင့္နီးစပ္ေသာ စီးပြားေရးဦးပိုင္၊
ယုဇနကုမၸဏီ၊ ေရႊ၀ါေျမကုမၸဏီ၊ ထူးကုမၸဏီႏွင့္ အျခား နအဖႏွင့္နီးစပ္ေသာ ကုမၸဏီေပါင္း (၅)
ခုခန္႔က ေနရာယူစိုက္ပ်ဳိးေနေၾကာင္း ေငြေဆာင္ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။

ယခုကဲ့သို႔ ရာဘာစိုက္ပ်ဳိးရန္ ေတာမ်ားခုတ္ထြင္မႈေၾကာင့္ ယခင္က မိဘလက္ငုတ္လက္ရင္း

အုန္းၿခံလုပ္ငန္းနွင့္ လယ္ယာ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခဲ့သူမ်ားမွာ ယခုအခါ
ထင္းခုတ္ေရာင္းခ်ေနရသည္ဟု ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။

“သူတို႔ေတြက ရာဘာေတြကိုစိုက္မယ္လို႔ ေတာကို ခုတ္ထြင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔က ခုေတာ့

ထင္းေတြခုတ္ၿပီးေတာ့လည္း ေရာင္းေနရၿပီ။ မီးေသြးေတြလည္း ဖုတ္ေရာင္းေနရတယ္။
ဟိုတယ္ေတြကလည္း သုံးတာေလ။ က်ေနာ္တုိ႔က အလုပ္အကိုင္ တျခားစီးပြားေရးမရိွေတာ့ဘူး”
ဟု ေျပာသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ (၁၀) ႏွစ္ခန္႔က ေငြေဆာင္ေဒသတြင္ ထင္းခုတ္သူ အနည္းအက်ဥ္းရွိခဲ့ၿပီး

မီးေသြးဖိုလုပ္ငန္းမ်ား လံုး၀ မရွိခဲ့ေသာ္လည္း ဟိုတယ္မ်ား စတင္တည္ေဆာက္ခ်ိန္ကစၿပီး
မီးေသြးဖို စီးပြားေရး စတင္ခဲ့ကာ ယခုအခါ မီးေသြးဖိုေပါင္း (၂၀) ခန္႔ရွိလာၿပီဟု ေဒသခံမ်ားက
ေျပာသည္။

မီးေသြးအျဖစ္ အသံုးျပဳသည့္ သစ္အမ်ဳိးအစားမ်ားမွာ ပ်ဥ္းကတိုး၊ သီဟိုဠ္ႏွင့္ ဒီေရေတာမ်ား

ျဖစ္ၾကေၾကာင္း မီေသြးဖိုပိုင္ရွင္ ေဒသခံက ေျပာသည္။

အဆိုပါေဒသတြင္ တာ၀န္က်ေနေသာ နအဖတပ္သားမ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏မိသားစုမ်ားကလည္း

အပင္မ်ားခုတ္လွဲကာ ထင္းျပဳလုပ္ ေရာင္းခ်သည္ဟု သိရသည္။

ယခုအခါ ေငြေဆာင္ေဒသရိွ နီးစပ္ရာေတာမ်ားတြင္ ထင္းခုတ္ေရာင္းခ်သူမ်ားလာသျဖင့္

ေတာျပဳန္းလာေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။

ေငြေဆာင္ဟိုတယ္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေငြေဆာင္ေဒသကို အစိမ္းေရာင္ ေငြေဆာင္ေဒသ

ျဖစ္ေရးအတြက္ သစ္ပင္မ်ားျပန္လည္ စိုက္ပ်ဳိးမႈ ျပဳလုပ္ေနသည္ဟု ယင္းလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းမွွ
ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူက ေျပာသည္။

“၂၀၁၀ မွာ ေငြေဆာင္ဟိုတယ္ ဇုန္ဟာ (၁၀) ႏွစ္ ျပည့္ပါေတာ့မယ္။ ဒီကာလမွာ ဒီေဒသအတြက္

ပ်က္စီးခဲ့တဲ့ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာကို က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လို ျပန္လုပ္ေပးႏိုင္မလဲလို႔
ေတြးပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးအေျဖကေတာ့ သစ္ပင္ေတြ ျပန္စိုက္တဲ့ အလုပ္ပါပဲ” ဟု ၎က
ေျပာသည္။

စံကားပင္၊ ဗႏၶာပင္ႏွင့္ အျခားအပင္ အမ်ဳိးအစားေပါင္း (၅) မ်ဳိးခန္႔ပါ၀င္သည့္

အပင္အေရအတြက္ေပါင္း (၂,၀၀၀) ေက်ာ္ခန္႔ကို စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 53

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

နာဂႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္သုိ႔ ကမာၻလွည့္
ခရီးသြားမ်ားကို ပိတ္ပင္
တက္လူ/ ၂၂ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/221209b.php

၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ နာဂႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္သို ့ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားကို

လာေရာက္ခြင့္မေပးေတာ့ေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးသြား လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္း၀င္တဦးက
ေျပာသည္။

မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကို လာေရာက္ခြင့္မေပးေတာ့သည္ကို

ဟိုတယ္ႏွင့္ခရီးသြား၀န္ႀကီးဌာနက အတိအက် ေျပာၾကားျခင္းမရိွေသာ္လည္း နာဂပြဲေတာ္သို ့
package tour ေဆာင္ရြက္သည့္ ခရီးသြားကုမၸဏီလည္း မရွိေတာ့ေၾကာင္း အဆိုပါ
အသင္း၀င္ျဖစ္သူက ေျပာသည္။

၎က “နာဂပြဲေတာ္ဆိုတာ ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြကို အဓိကထားတဲ့

ပြဲေတာ္ျဖစ္တယ္။ ကမာၻသိတဲ့ ပြဲတပြဲျဖစ္တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို
လာခြင့္မေပးေတာ့တာလဲဆိုတာ အတိအက် မေျဖဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ယခင္ႏွစ္မ်ားက ယင္းနာဂပြဲေတာ္သို ့Diamond Palace Travel & Tours ကုမၸဏီက Package

Tour မ်ား ေဆာင္ရြက္ေပး ခဲ့ေၾကာင္း ရန္ကုန္ရွိ ခရီးသြားလုပ္ငန္းမ်ားက သိရသည္။

နအဖက နာဂပြဲေတာ္သို ့ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားအား သြားေရာက္ခြင့္ မေပးျခင္းမွာ

လံုၿခံဳေရးအရျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂၀၁၀ တြင္ က်င္းပမည့္ နာဂပြဲေတာ္သည္ စစ္ကိုင္းတိုင္း
နန္ယြန္းၿမိဳ႕တြင္ ျဖစ္သည့္အတြက္ အိႏၵိယနယ္စပ္ႏွင့္ နီးစပ္ေနေၾကာင္း၊ လံုၿခံဳေရး
မတည္ၿငိမ္ျဖစ္လာမည္ကို စိုးရိမ္၍ လာေရာက္ခြင့္မျပဳျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဟိုတယ္ႏွင့္
ခရီးသြားလုပ္ငန္းမွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။

ယခုႏွစ္ ခရီးသြားရာသီတြင္ ကမာၻလွည့္ခရီးသြား ဧည့္သည္အေရအတြက္ကို (၁) သန္းထိ

ရည္မွန္းထားေသာ ဟိုတယ္ႏွင့္ ခရီးသြား၀န္ႀကီးဌာနအေနျဖင့္ နာဂပြဲေတာ္သို႔ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား
လာေရာက္မႈကို ကန္႔သတ္ျခင္းမျပဳလုပ္ သင့္ေၾကာင္း ခရီးသြားကုမၸဏီမ်ားက ေ၀ဖန္ေနၾကသည္။

“အခုလို ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြ လာခြင့္မရွိတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံျခားသား

ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြ အနည္းဆံုး ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ဆံုးသြားမယ္။ ႏိုင္ငံတြင္း ၀င္ေငြေလ်ာ့မယ္။
ခရီးသြားကုမၸဏီေတြအေနနဲ႔လည္း စိတ္ပ်က္ၾကမယ္။ ဒီနာဂပြဲဆိုတာ နိုင္ငံျခားသား ကို
ဆြဲေဆာင္လို႔ အေကာင္းဆံုး ျမန္မာ့႐ိုးရာပြဲေတာ္ ျဖစ္ေနတာကိုး” ဟု ၀ါရင့္ဧည့္လမ္းၫႊန္တဦးက
သံုးသပ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 54

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
နာဂလူမ်ဳိးအမ်ားစုသည္ မုဆိုးလုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကရာ အမဲလိုက္ရာမွရေသာ တိရစာၦန္
ဦးခ်ဳိ၊ သားေရ၊ ေျခသည္း လက္သည္း၊ သားေမႊးတို႔ကို ဂုဏ္ယူစြာ၀တ္ဆင္ေလ့ရိွၾကၿပီး
နာဂလူမ်ဳိးတို႔၏ ဓေလ့စ႐ိုက္ႏွင့္ ယာဥ္ေက်းမႈတို႔ကို ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားတို႔က
အထူးစိတ္၀င္စားၾကေၾကာင္း ခရီးသြားကုမၸဏီမ်ားက ေျပာသည္။

နာဂပြဲေတာ္ကို ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ကစတင္၍ Eco Tourism အတြက္ ဦးစားေပးကာ နအဖ

က်င္းပေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဟိုတယ္ႏွင့္ ခရီးသြား၀န္ႀကီးဌာန ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူက ေျပာသည္။

“နာဂပြဲကို ကမာၻလွည့္ခရီးသြား လုပ္ငန္းပိုၿပီးတိုးတက္ဖို႔ လုပ္ခဲ့တာ။ ၿပီးေတာ့ နာဂလူမ်ိဳးေတြရဲ႕

႐ိုးရာ၊ ဓေလ့၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို မေပ်ာက္ေစခ်င္တာ၊ အဲဒါေတြအတြက္ လုပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္” ဟု
၎ကေျပာသည္။

ျပင္သစ္ဧည့္လမ္းၫႊန္တဦးက “နာဂ ႏွစ္သစ္ကူး႐ိုးရာပြဲေတာ္ဟာ

ကမာၻလွည့္ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြကို ဆြဲေဆာင္မႈ အေကာင္းဆံုးပြဲျဖစ္တယ္။ က်မတို႔
ဧည့္လမ္းၫႊန္ေတြအေနနဲ႔ နာဂနဲ ့ပတ္သက္တာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာထားရတာ။
ဒီႏွစ္ကေတာ့ အစိုးရက ကမာၻလွည့္ ဧည့္သည္ေတြကို ေပးမသြားဘူးလို႔ သိရတဲ့အတြက္
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္” ဟု ေျပာသည္။

၂၀၁၀ တြင္ နာဂပြဲေတာ္ကို က်င္းပမည့္ နန္ယြန္းၿမိဳ႕နယ္သည္ နာဂေတာင္တန္းတြင္ နာဂလူမ်ိဳးတို႔

အမ်ားဆံုးေနထိုင္ေသာ ေဒသတခုျဖစ္ၿပီး ၁၉၅၄ ခုႏွစ္က စစ္ကိုင္းတိုင္းအတြင္း ပါ၀င္လာေသာ
ၿမိဳ႕နယ္ျဖစ္ၿပီး ေက်းရြာေပါင္း (၁၀၆) ရြာတြင္ လူဦးေရ (၆) ေသာင္းေက်ာ္ ေနထိုင္လ်က္ရိွကာ
နာဂလူမ်ဳိးမွာ (၉၈) ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေၾကာင္း ျပည္တြင္းထုတ္ ၀ီးကလီးအယ္လဲဗင္း ဂ်ာနယ္တြင္
ေဖာ္ျပထားသည္။

နာဂပြဲေတာ္ကို ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားဧည့္သည္တို ့အလြန္စိတ္၀င္စားၾကရာ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္

က်င္းပေသာ ေလရွီးၿမိဳ႕ နာဂပြဲေတာ္ကစ၍ ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ား လာေရာက္မႈမွာ
တႏွစ္ထက္တႏွစ္ မ်ားျပားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ျမစ္ဆံုေရကာတာ ေဆာက္လုပ္ေရးဖြင့္ပဲြ
ေဒသခံမ်ားကို အတင္းအက်ပ္ တက္ခိုင္း
ခိုင္လင္း/ ၂၂ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/221209a.php

ဧရာဝတီျမစ္ဆံုေရကာတာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းဖြင့္ပဲြကို ယမန္ေန႔က ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕နယ္၊

လံုဂါဇြပ္ ေက်းရြာအနီးတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ေရႊ႕ေျပာင္းရမည့္ ေက်းရြာမွ တရြာလွ်င္ လူ (၅ဝ) ႏႈန္းျဖင့္
အတင္းအက်ပ္ တက္ေရာက္ခိုင္း ခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 55

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕နယ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (မယက) က
ၫႊန္ၾကားခ်က္ထုတ္ျပန္ၿပီး ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕အထက္ပိုင္း အူဗ်စ္၊ အာလန္၊ ဒြန္ဂမ္၊ က်ိန္ခရမ္၊ တန္ဖဲ၊

လံုဂါဇြပ္ စသည့္ေက်းရြာတုိ႔မွ ရြာလူႀကီးမ်ားကို တရြာလွ်င္ လူ (၅ဝ) ဦးႏႈန္းျဖင့္

တက္ေရာက္ခိုင္းခဲ့သည္ဟု ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။

၎က “တအိမ္တေယာက္ႏႈန္းေခၚတာ မဟုတ္ဘူး။ တရြာကို လူ (၅ဝ) ဆိုၿပီး သတ္မွတ္ထားတာ။

တခ်ဳိ႕အိမ္က်ေတာ့ (၂) ေယာက္ ျဖစ္သြားတာေပါ့။ လံုဂါဇြပ္ဆို အိမ္ေျခ (၃၉) အိမ္ပဲရိွတယ္။
တန္ဖဲကေန ေအာက္ကို (၈) မိုင္ေလာက္ ေဝးေသးတယ္။ ျမစ္ႀကီးနားကေန မိုင္ (၂ဝ)
ေက်ာ္ေလာက္ ေဝးတယ္။ ဒြမ္ဂန္တို႔၊ ကိ်န္ခရန္တို႔ကေန အဲဒီကို (၁) နာရီေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္
သြားရတယ္။ တခ်ဳိ႕က ဆိုင္ကယ္တို႔၊ ေထာ္လာဂ်ီတို႔နဲ႔ သြားရတယ္။ မနက္ (၇)
နာရီေလာက္ကတည္းက သြားရတာ။ (၁ဝ) နာရီမွ အစည္းေဝးပဲြလုပ္တာ” ဟု ေျပာသည္။

အဆိုပါ ဖြင့္ပဲြတက္ေရာက္သူမ်ားသည္ တိုင္းရင္းသား႐ိုးရာဝတ္စံုမ်ားျဖင့္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကရၿပီး

ပ်က္ကြက္ပါက လူေနအိမ္မ်ားႏွင့္ ဥယ်ာဥ္ၿခံမ်ား အသိမ္းခံမႈအတြက္ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီက
ေပးေလ်ာ္ရန္ရိွသည့္ ေငြမ်ားကို ေလ်ာ္ေပးမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ျမစ္ႀကီးနား မယကက
ေျပာထားသျဖင့္ စိတ္မပါေသာ္လည္း တက္ေရာက္ခဲ့ၾကရသည္ဟု အဆိုပါေဒသခံက ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 56

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
၎က “လူေတြက အဲဒီေရကာတာေၾကာင့္မို႔ အေျခက်ေနတဲ့ ေနရာကေန ေရႊ႕ေျပာင္းရမွာဆိုေတာ့
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနၾက တာ။ အဲလိုအခ်ိန္မွာ အဲဒီေရကာတာေဆာက္လုပ္ဖို႔ ဖြင့္ပဲြ
တက္ေရာက္ခိုင္းတယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ထိခိုက္၊ ဝမ္းနည္းေနၾကတာ ေပါ့ဗ်ာ” ဟု ေျပာသည္။

ဖြင့္ပဲြသို႔ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိုးဝင္း၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ စာတိုက္ႏွင့္

ေၾကးနန္းဝန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ သိန္းေဇာ္၊ အမွတ္ (၁) လွ်ပ္စစ္စြမ္အားဝန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီး ေဇာ္မင္း၊
ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ တ႐ုတ္သံ႐ံုးမွ သံအရာရိွမ်ားႏွင့္
ေရကာတာေဆာက္လုပ္ေရးတာဝန္ယူထားသည့္ ေအရွားေဝါလ္ကုမၸဏီႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ
လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏံွမႈေကာ္ပိုေရးရွင္း (CPI) တို႔မွ အရာရိွမ်ား တက္ေရာက္ခဲ့သည္။

ဧရာဝတီျမစ္ဆံုသည္ ဧရာဝတီျမစ္၏ ပင္မျမစ္ဖ်ားခံရာ ေမခႏွင့္ မလိချမစ္ေပါင္းဆံုရာေဒသျဖစ္ၿပီး

ေက်ာက္ေဆာင္မ်ား၊ သဘာဝ႐ႈခင္းမ်ားေၾကာင့္ အလည္အပတ္ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားအတြက္
အပန္းေျဖ အနားယူရာလည္းျဖစ္သည့္အတြက္ ေဒသခံကခ်င္လူထုအတြက္
ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာေဒသအျဖစ္ တန္ဖိုးထားၾကသည္။

ယခုျမစ္ဆံုေရကာစီမံကိန္းမွ ေရအားလွ်ပ္စစ္ မီဂါဝပ္ (၃,၆ဝဝ) ထုတ္လႊတ္ေပးႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး

ထြက္ရိွလာသည့္ လွ်ပ္စစ္ အမ်ားစုကို တ႐ုတ္ျပည္သို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်သြားမည္လည္း ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ စီမံကိန္းေၾကာင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္ပ်က္စီးေစမႈ၊ ေက်းရြာႏွင္ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမမ်ား

ပ်က္စီးမႈ၊ လူေနအိမ္မ်ား ေရႊ႕ေျပာင္းရမႈ၊ ေရကာတာက်ဳိးေပါက္မည့္ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ား
ႀကံဳေတြ႔လာႏိုင္မႈ စသည့္အခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ကခ်င္ျပည္ လူမႈဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ကြန္ရက္အဖဲြ႔၊
ကခ်င္ျပည္လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢႏွင့္ ေဒသခံတို႔က မၾကာခဏဆိုသလို ျမစ္ဆံုေရကာတာ
ဆန္႔က်င္ေရး ပိုစတာကပ္ျခင္း၊ နံရံတြင္ မႈတ္ေဆးျဖင့္ ကန္႔ကြက္စာေရးျခင္း၊ လက္မွတ္ေရးထိုး
ေတာင္းဆိုျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည္။

ယမန္ေန႔ကလည္း ကခ်င္ျပည္လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢအဖဲြ႔ကဦးေဆာင္ၿပီး

“ျမစ္ဆံုေရကာတာ အလိုမရိွ၊ ေအရွားေဝါလ္၊ စီပီအိုင္ အလိုမရိွ” ဆိုၿပီး ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕အတြင္းႏွင့္
ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းရမည့္ ေက်းရြာမ်ားတြင္ စာမ်ားကပ္ကာ ေရကာတာ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈတခု
ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ျမစ္ဆံု ေရကာတာ ဖြင့္ပြဲ ဆင့္ေခၚ

မ်ဳိးႀကီး | တနလၤာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၂၈ မိနစ္
ေရႊလီ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ျမန္မာ-တ႐ုတ္ ပူးတဲြ တည္ေဆာက္သည့္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဧရာဝတီ
ျမစ္ဖ်ားရွိ ေမခႏွင့္ မလိခ ျမစ္ဆံု ေရကာတာ တည္ေဆာက္ေရး ဖြင့္ပဲြသို႔ တက္ေရာက္ရန္ ေဒသခံ
ရြာသားမ်ားကို ယေန႔တြင္ အာဏာပိုင္မ်ားက ဆင့္ေခၚခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ျပည္နယ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျမစ္ႀကီးနား ေျမာက္ဘက္ မိုင္ ၂၀ ခန္႔အကြာရွိ လံုခါဇြတ္ ရြာအနီး၌

ယေန႔နံနက္တြင္ ဖြင့္ပဲြ အခမ္းအနား က်င္းပရာ ႏွစ္ႏုိင္ငံ အရာရွိႀကီးမ်ား တက္ေရာက္ခဲ့သလို၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 57

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
အနီးရွိ ေက်းရြာတရြာလွ်င္ အိမ္ေျခ ၅၀ မွ တအိမ္ေထာင္လွ်င္ တဦးႏႈန္း လာေရာက္ရန္ ျမစ္ႀကီးနား
မယက ေကာင္စီက ရြာဥကၠ႒မ်ားမွ တဆင့္ ဆင့္ေခၚခဲ့သည္။

“ျမစ္ဆံု ေရကာတာရဲ႕လုပ္ငန္းခြင္ဖြင့္ပြဲကို လံုခါဇြတ္၊ က်ိန္ခန္၊ တန္ဖဲ အဲဒီဘက္က

ရြာလူႀကီးေတြကို တရြာကို အိမ္ေျခ ၅၀ ၊ တအိမ္တေယာက္ မလာမေနရ။ လာတဲ့လူေတြကလည္း
တိုင္းရင္းသား ဝတ္စံုေတြကို ဝတ္ၿပီးမွ လာခဲ့ရမယ္။ မယက ဥကၠ႒က အမိန္႔ ေပးထားတယ္။
လီဆူးဆို လီဆူးဝတ္စံု၊ ကခ်င္ဆို ကခ်င္ဝတ္စံု ဝတ္ၿပီး တက္ရတယ္” ဟု အဆိုပါ ေဒသတြင္းမွ
ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။

ယေန႔ ဖြင့္ပဲြသို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမွတ္ ၂ စြမ္းအင္ ဝန္ႀကီးဌာန တာဝန္ရိွသူမ်ား၊ ေအးရွားေဝါလ္

ကုမၸဏီ အႀကီးအကဲမ်ား၊ ေဒသအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ စြမ္းအင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ
ေကာ္ပို္ေရးရွင္း CPI မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

တုိင္းထြာ စစ္ေဆးမႈမ်ား အမ်ားအျပား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ လက္ေတြ႔အားျဖင့္ စတင္

တည္ေဆာက္ရန္ ယခု အခမ္းအနား က်င္းပျခင္း ျဖစ္သည္။

ဖြင့္ပဲြႏွင့္ အခ်ိန္ကိုက္ကာ ယေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ ေရကာတာ စီမံကိန္းကို ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း

ေရးသားထားသည့္ စာရြက္မ်ားကို ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ေပၚႏွင့္ ေရကာတာ တည္ေဆာက္ရာ ဝန္းက်င္ရိွ
ေက်းရြာမ်ားတြင္ ျဖန္႔ေဝခဲ့သည္ဟု ေဒသတြင္း၌ လွ်ဳိ႕ဝွက္ လႈပ္ရွားေနသည့္ ကခ်င္ ေက်ာင္းသား
လူငယ္သမဂၢ ေခၚ AKSYU မွ တာဝန္ရွိသူ တဦးက ေျပာသည္။

''A4 ဆိုဒ္ကို ေဆာ့ပင္အမည္းနဲ႔ ေရးတယ္။ အေပၚမွာ ရက္စြဲေရးတယ္ ပထမစာေၾကာင္းက

ျမစ္ဆံုေရကာတာ အလိုမရိွရယ္ ေနာက္တစ္ေၾကာင္းက ေအးရွားေဝါလ္ ၊ CPI အလိုမရိွလို႔
ေရးထားၿပီးေတာ့ ေအာက္ဆံုးမွာ AKSYU ။ အဲလိုေရးတယ္'' ဟု သူက ေျပာသည္။

ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုေရကာတာ စီမံကိန္းကို ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ စြမ္းအင္

ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ေကာ္ပိုေရးရွင္း CPI တို႔ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကၿပီး၊ ေမချမစ္တေလွ်ာက္
ေရကာတာ ၅ ခုႏွင့္ မလိချမစ္တြင္ ၂ ခု တည္ေဆာက္မည္ဟု စစ္အစိုးရပိုင္ ျမန္မာ့အလင္း
သတင္းစာက ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေမလပိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ျမစ္ဆံုတြင္ ေရကာတာ တည္ေဆာက္မႈေၾကာင့္ လူေပါင္း ၁၅၀၀၀ ခန္႔

မွီတင္းေနထိုင္သည့္ ရြာေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္မွ ကခ်င္ ေဒသခံမ်ား ေရႊ႕ေျပာင္းခံရႏိုင္သည့္ ဆိုးက်ဳိးမ်ား
ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ေၾကာင္း ကခ်င္လူမႈဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ကြန္ယက္ KDNG မွ ဥကၠ႒ ကိုေအာင္ဝါက
ေျပာသည္။

ယခုႏွစ္အတြင္း ဧရာဝတီ ျမစ္ေအာက္ပိုင္းတြင္ ျမစ္ေၾကာင္းမ်ားအတြင္း သိသာစြာ သဲေသာင္မ်ား

ျဖစ္ထြန္းေနၿပီး ေရေၾကာင္းသြားလာမႈ အခက္အခဲမ်ား ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရေၾကာင္းႏွင့္ ေရကာတာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 58

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
တည္ေဆာက္မႈ ျပဳလုပ္ပါက ယခုထက္ ပိုမို ဆိုးရြားလာႏုိင္ေၾကာင္း ျပည္တြင္းရိွ ျမစ္ေၾကာင္း
ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။

ေဒၚစုအမႈ အယူခံ ဗဟိုတရား႐ုံး လက္ခံ

ဖနိဒါ | တနလၤာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၃၇ မိနစ္
ခ်င္းမုိင္(မဇိၩမ) ။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စစ္အစိုးရက လႊတ္ေပးမည္ဟု
ေကာလာဟလမ်ား ထြက္ေပၚေနခ်ိန္တြင္ ဗဟုိ တရား႐ုံးခ်ဳပ္က သူမအေပၚ ခ်မွတ္ထားေသာ
ျပစ္ဒဏ္ ျပင္ဆင္ေပးရန္အတြက္ အယူခံ တင္သြင္းျခင္းကို ယေန႔ လက္ခံ လုိက္သည္။

ယေန႔နံနက္ ၁၁ နာရီခန္႔တြင္ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ကို ဗဟို တရား႐ုံးခ်ဳပ္က ၾကားနာခဲ့ၿပီးေနာက္

အသက္ ၆၄ ႏွစ္ အရြယ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ၁၈ လျဖင့္ ဆုိင္းငံ့
ျပစ္ဒဏ္ခ်ထားသည္ကုိ ျပင္ဆင္ရန္ ေလွ်ာက္လဲထားမႈအေပၚ လက္ခံၾကားနာရန္ ညေန ၃
နာရီေက်ာ္တြင္ အမိန္႔ ခ်မွတ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

“တရား႐ုံးခ်ဳပ္က လက္ခံလုိက္ပါၿပီ။ ဒီေန႔အမႈက ေဒၚစု၊ ေဒၚဝင္းမမတုိ႔သားအမိ တက္တယ္။

အစုိးရဘက္က တက္တယ္” ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေရွ႕ေနတဦးျဖစ္သူ ဦးဥာဏ္ဝင္းက
ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္ ေန႔ရက္တြင္ ႏွစ္ဖက္ အၿပီးသတ္ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ေပးရမည္ကိုမူ
ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးေပ။

ေလွ်ာက္လဲခ်က္ လက္ခံလုိက္ျခင္း အေပၚ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္ဘက္၏ ေရွ႕ေနမ်ားက

အေကာင္းျမင္လ်က္ရွိၿပီး တရားဥပေဒပါ အခ်က္အလက္မ်ားကို က်ယ္ျပန္႔စြာ တင္ျပခြင့္ရျခင္းဟု
ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေျပာသည္။

အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္၏ ေရွ႕ေနမ်ားက စီရင္ခ်က္ခ်ရာတြင္ ကိုးကားခဲ့ေသာ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္

ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒမွာ ပ်က္ျပယ္ၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ ယင္း ဥပေဒအရ စီရင္ျခင္းမွာလည္း တရားမဝင္ေၾကာင္း
အမႈျပင္ဆင္ခ်က္တြင္ တင္ျပထားသည္။

တရားလိုအစုိးရ ေရွ႕ေနမ်ားဘက္က ၁၉၇၄ ခု အေျခခံဥပေဒသည္ ရပ္ဆုိင္းသြားေသာ္လည္း

တခ်ဳိ႕သာ ပ်က္ျပယ္သြားျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ျပန္လည္၍ ေစာဒကတက္ခဲ့ၾကသည္။

အင္လ်ားကန္ေစာင္းရွိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အိမ္အတြင္းသို႔ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသားတဦး

ယခုႏွစ္ ေမလဆန္းတြင္ ခိုးဝင္ခဲ့သည္ကို ဧည့္ခံမႈျဖင့္ ေျမာက္ပိုင္း ခ႐ိုင္တရား႐ုံးက
ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

ျပစ္ဒဏ္ကို ျပင္ဆင္ေပးရန္ ခ႐ိုင္ထက္ တဆင့္ျမင့္ ရန္ကုန္တုိင္း တရား႐ုံးတြင္ သူမ၏

ေရွ႕ေနမ်ားက အယူခံ တင္သြင္းခဲ့ရာ ပယ္ခ်ခံရၿပီးေနာက္ ဗဟုိ တရား႐ုံးခ်ဳပ္သုိ႔ ဆက္လက္
တင္သြင္းခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 59

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊထံ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ဘဝျဖင့္ ၁၄ ႏွစ္ေက်ာ္

ျဖတ္သန္းေနခဲ့ရေသာ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးက ႏိုင္ငံျခား
တိုင္းျပည္မ်ား၏ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမ်ား ဖယ္ရွားေရး ပါဝင္ေဆာင္ရြက္မည္ဟု စာေရးသား
ေပးပို႔ၿပီးေနာက္ ပါတီသက္ႀကီးပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ျပဳျခင္းႏွင့္ စစ္အစိုးရဘက္က
ကိုယ္စားလွယ္ ေစလႊတ္မႈမ်ား ပိုမိုလုပ္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လႊတ္ေပးႏိုင္သည္ဆိုေသာ
ေကာလာဟလမ်ား ႏုိင္ငံေရး အသိုင္းအဝိုင္းတြင္ ျဖစ္ထြန္းေနသည္။

အန္အယ္ဒီ ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္လာလွ်င္ ႐ုံးထိုင္ႏုိင္ရန္ ႐ုံးခန္း

ျပင္ဆင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္လာေနသည္။

(ကိုဝိုင္း တည္းျဖတ္သည္။)

အေမရိကန္ သံ႐ုံးႏွင့္ ေတြ႔လိုေၾကာင္း

ညီညီေအာင္ ေျပာ
ျမင့္ေမာင္ | တနလၤာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၄၉ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ စစ္ေခြးတိုက္တြင္ ေနေနရေသာ ကိုညီညီေအာင္က အေမရိကန္ သံ႐ုံး
ကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္ ေရွ႕ေနကို ေတြ႔ခြင့္ရလိုေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုက္သည္ဟု မိသားစုဝင္တဦးက
ေျပာသည္။

“သူနဲ႔ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ေတြ႔ခြင့္ရတယ္။ သူ ေနေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပိန္ေတာ့

သြားတယ္။ သူက ေရွ႕ေနေတြနဲ႔ ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္။ သူသံ႐ံုးနဲ႔လည္း ေတြ႔ခ်င္တယ္လို႔
မွာလိုက္တယ္။ သူ႐ံုးထုတ္တဲ့ ေန႔မွာတုန္းကလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာလို႔ မရဘူး။ ႐ုန္းရင္း
ဆန္ခတ္ေတြ ျဖစ္မွာစိုးလို႔ မေျပာဘူး။ သူ႔ကို ဖိထားတယ္။ ဆႏၵျပတာကို ၁၅ ရက္ေန႔မွာ
နားလိုက္တယ္” ဟု ယေန႔ ေထာင္ဝင္စာ သြားေရာက္ ေတြ႔ခဲ့သူ အေဒၚျဖစ္သူ ေဒၚခင္ခင္ေဆြက
ေျပာျပသည္။

အက်ဥ္းသား အခြင့္အေရးအတြက္ ယခုလ ၄ ရက္ေန႔က အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ စတင္

အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပရာ သံုးရက္အၾကာတြင္ စစ္ေခြးတိုက္ အပို႔ခံခဲ့ရသည္။ ေအာက္ထပ္တြင္
စစ္ေခြးမ်ား ေမြးျမဴထားရွိသည့္ ၈ ေပ ပတ္လည္အခန္းတြင္ တဦးတည္း ထားရွိသည္။

“စစ္ေခြးတိုက္ထဲမွာ အခုထက္ထိ ထားတယ္။ ... ဘယ္သူနဲ႔မွ ေပးမေတြ႔ဘူး။ ဘယ္သူနဲ႔မွ

စကားမေျပာရဘူး။ အခုမွ အန္တီနဲ႔ စေတြ႔ရတယ္။ သတင္းစာလည္း မဖတ္ရဘူး။ သူ႔ကို
အေဆာင္ေျပာင္းေတာ့ အဝတ္ အမည္းေရာင္ ေခါင္းစြပ္အုပ္ၿပီးေတာ့ စစ္ေခြးတိုက္ကို
ေခၚသြားတယ္” ဟု ေဒၚခင္ခင္ေဆြက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 60

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ကိုညီညီေအာင္ (ေခၚ) ကိုေက်ာ္ေဇာလြင္ႏွင့္ မိနစ္ ၂၀ ေတြ႔ခြင့္ရခိုက္ အျပန္အလွန္ ေျပာဆိုသမွ်ကို
ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားက လိုက္လံ မွတ္သားေနခဲ့သည္။

အေမရိကန္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံျခားေရးရာ ေကာ္မတီ ဥကၠ႒ Howard Berman ၊ Mr.

Frank Wolf ႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ ပူးတြဲဥကၠ႒ Mr. Tom Lantos အပါအဝင္ အမတ္ ၅၃
ဦးက ေတာခုိ ေက်ာင္းသားေဟာင္း ကိုညီညီေအာင္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ လက္မွတ္ေရးထိုး၍
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊထံ လိပ္မူထားသည့္ ေပးစာကို အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဝါရွင္တန္ဒီစီရွိ
ျမန္မာသံ႐ံုးသို႔ ယခုလ ၁၈ ရက္ေန႔က ေပးပို႔ခဲ့သည္။

ဖမ္းဆီးထားျခင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဥပေဒအရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒႏွင့္ပါ အက်ဳံးမဝင္သည့္

အျပင္ ဗီယန္နာ ကြန္ဗင္းရွင္းကို ခ်ဳိးေဖာက္ေၾကာင္းႏွင့္ လံုေလာက္သည့္ ေဆးဝါး ကုသမႈ၊
အစားအေသာက္၊ လံုေလာက္သည့္ အနားယူခြင့္ မေပး၊ ႏွိပ္စက္ ညႇဥ္းပန္းခဲ့သည့္အျပင္
လြတ္လပ္သည့္ တရားစီရင္ခြင့္ မရွိေၾကာင္း စာထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

သူ၏ အမႈအေၾကာင္းသည္ အေမရိကန္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအၾကား အထူးစိတ္ဝင္စားစရာ

အေၾကာင္းအရာတခုျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္ႏွင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္ေကာင္းမြန္ရန္
ႀကိဳးစားေနသည့္အေပၚ အဖုအထစ္ ျဖစ္ေစသည္ဟု ေပးစာထဲတြင္ ပါရွိသည္။

အသက္ ၄၀ ႏွစ္အရြယ္ ကိုညီညီေအာင္သည္ စက္တင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ထိုင္းႏုိင္ငံ

ဘန္ေကာက္မွ တဆင့္ ရန္ကုန္ မဂၤလာဒုံေလဆိပ္သုိ႔ ဝင္ေရာက္လာစဥ္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက
ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ၈ ႀကိမ္ ဝင္ေရာက္ခဲ့သူဟု စစ္အစိုးရက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုၿပီး၊ မွတ္ပံုတင္အတု

ကိုင္ေဆာင္မႈ၊ ႏိုင္ငံျခားေငြ လဲလည္မႈ၊ လိမ္လည္မႈတုိ႔ျဖင့္ တရားစြဲဆိုထားသည္။ အဓိပၸာယ္မဲ့
စြဲဆိုခ်က္မ်ားဟု တရားဆိုင္ဘက္က တုံ႔ျပန္လုိက္ၿပီး သူ၏ ႏိုင္ငံေရး ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္
ဖမ္းဆီးခံရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။

ကိုညီညီေအာင္သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းအၿပီး ထိုင္းနယ္စပ္သို႔ ထြက္ေျပး

ခိုလံႈကာ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အေမရိကန္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ အေျခခ်ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဖ်ာပံု မိုးစပါးအတြက္ က်ပ္သိန္း ၅၀၀၀ ထုတ္ေခ်း

ဆလိုင္းဟံသာစန္း | တနလၤာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၅၆ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ နာဂစ္ မုန္တိုင္းသင့္ ဧရာဝတီတိုင္း ၿမိဳ႕နယ္ ၂၆ ၿမိဳ႕နယ္လံုးသို႔ စီးပြားေရး
ကုမၸဏီမ်ားက မုိးစပါး ေခ်းေငြမ်ား ထုတ္ေပးခဲ့ရာ ဖ်ာပံုၿမိဳ႕နယ္တြင္ ဧရာဝတီ ဖံြ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ
ကုမၸဏီက က်ပ္သိန္း ၅၀၀၀ ထုတ္ေခ်းခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ဧရာဝတီတုိင္း ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (တယက) ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ယခုႏွစ္

မိုးစပါးအတြက္ ပထမဆံုး ေခ်းေငြ ထုတ္ေပးခဲ့ရာ ဖ်ာပံုၿမိဳ႕နယ္ရွိ ကုမၸဏီ တခုထဲကပင္လွ်င္ ထိုမွ်

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 61

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ကုန္က်ခဲ့ေၾကာင္း ကုမၸဏီ မန္ေနဂ်ာ အဆိုအရ သိရျခင္း ျဖစ္သည္။

“လူႀကီးေတြ ေပၚလစီခ်ထားတာက ၂ က်ပ္တိုးမို႔လို႔ က်ေနာ္တို႔လည္း ၂ က်ပ္တိုးပဲ ယူပါတယ္။ ၁

ဧက ကို ၅ ေသာင္းႏႈန္းနဲ႔ ဧက ၁ ေသာင္းကို ေခ်းခဲ့တယ္။ အနီးနားက ရြာ ၅၀ က လယ္သမား
ေတြကိုေပါ့။ လာမယ့္ ေႏြစပါး စိုက္ဖို႔အတြက္လည္း ထုတ္ေခ်းသြားဦးမွာပါ” ဟု ဧရာဝတီ
ဖံြ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ကုမၸဏီ မန္ေနဂ်ာ ဦးေက်ာ္ဝင္းသန္းက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ဖ်ာပံုၿမိဳ႕နယ္တြင္ လယ္စိုက္ဧက ၁ သိန္းနီးပါးရွိေသာ္လည္း ဧက ၁ ေသာင္းကိုသာ ကုမၸဏီက

ေခ်းေငြ ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေငြေခ်းသူသည္ အမွန္တကယ္ လယ္ယာ ပိုင္ဆိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ စပါးစိုက္ပ်ဳိးေၾကာင္း ၿမိဳ႕နယ္

စိုက္ပ်ဳိးေရး႐ုံး၊ ၿမိဳ႕နယ္ ေျမစာရင္း႐ုံးႏွင့္ ရပ္ကြက္ ရယက ထံမွ ေထာက္ခံစာတို႔ကို ကုမၸဏီထံ
တင္ျပရသည္။

စစ္အစိုးရက လယ္တဧကအတြက္ စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္ အမေတာ္ ေၾကးေငြအျဖစ္ ၁ ဧကလွ်င္ ၈၀၀၀

က်ပ္ ထုတ္ေခ်းေသာ္လည္း စိုက္ပ်ဳိး စရိတ္မွာ တဧကလွ်င္ ၈ ေသာင္း နီးပါး ကုန္က်ေၾကာင္း
သိရသည္။
ဖံြ႔ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ ကုမၸဏီကို ယုဇန ကုမၸဏီႏွင့္ အတူ ေဒသခံ စီးပြားေရးသမားမ်ား၊ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား
ပူးတဲြ၍ ဖ်ာပံုၿမိဳ႕အတြက္ တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ယခုႏွစ္ ဇြန္လမွစတင္၍ ဧရာဝတီတိုင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္ အသီးသီးတြင္ ထုိသို႔ေသာ ေဒသခံ စီးပြားေရး

သမားမ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရႏွင့္ နီးစပ္သည့္ ကုမၸဏီမ်ား တဲြဖက္၍ ပူးတဲြကုမၸဏီမ်ား
တည္ေထာင္ေစကာ ေဒသခံ လယ္သမားမ်ားကို ေငြေခ်းျခင္း၊ မ်ဳိးစပါးမ်ား ကူညီေစျခင္းတို႔ကို
တယက က ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။

“(တုိင္း) အုပ္ခ်ဳပ္စီမံတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းကေန ဘယ္အဖဲြ႔နဲ႔ ဘယ္အဖဲြ႔နဲ႔ေတာ့ ေပါင္းလုပ္ၾကရင္

သင့္ေတာ္မယ္ဆိုၿပီး သူတို႔ဖဲြ႔စည္းေပးတာပါ။ အထက္က ေပၚလစီ ခ်ေပးတာပါ။ အဖဲြ႔ထဲမွာ
ကုမၸဏီေတြရယ္၊ ေဒသခံ ေတာင္သူေတြ၊ ဆန္စက္ပိုင္ရွင္ေတြ၊ ေရလုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊
ဆန္ကုန္သည္ေတြ ပါတယ္။ ကုမၸဏီေတြက ရွယ္ယာအမ်ားဆံုး ပါတာေပါ့” ဟု
ဦးေက်ာ္ဝင္းသန္းက ဆက္ေျပာသည္။

ဖ်ာပံုတြင္ ဦးေဌးျမင့္၏ ယုဇန ကုမၸဏီကဲ့သို႔ ဘိုကေလးတြင္ ဦးေတဇ၏ ထူးကုမၸဏီ၊ အသုတ္တြင္

ဦးေဇာ္ေဇာ္၏ မက္စ္ျမန္မာ၊ ဓႏုျဖဴတြင္ ဦးခ်စ္ခိုင္၏ ဧဒင္၊ မအူပင္တြင္ ေရဝတီႏွင့္ က်ဳိက္လတ္တြင္
ဦးဝင္းေအာင္၏ ဒဂံုအင္တာေနရွင္နယ္ ကုမၸဏီႏွင့္ အျခားၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္လည္း ကုမၸဏီမ်ားက
ေခ်းေငြမ်ား ထုတ္ေပးခဲ့သည္။

ဦးေတဇပိုင္ ထူးကုမၸဏီ ရွယ္ယာ ထည့္ဝင္ထားသည့္ ဧရာဒယ္တာ ကုမၸဏီကလည္း မိုးစပါး

စိုက္ပ်ဳိး ရာသီအတြက္ လယ္ဧကေပါင္း ၃ သိန္းရွိသည့္ ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္မွ လယ္သမားမ်ားကို ၁

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 62

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဧကလွ်င္ က်ပ္ ၆ ေသာင္းႏႈန္းျဖင့္ ဧကေပါင္း ၂ ေသာင္း (က်ပ္သိန္းေပါင္း ၁ ေသာင္း ၂ ေထာင္)
ကို ယခုႏွစ္ ဇူလိုင္လတြင္ ထုတ္ေခ်းခဲ့သည္။

ေဒသခံ အမ်ားအျပားကမူ ကုမၸဏီမ်ားအေနျဖင့္ လယ္သမားမ်ား လိုအပ္သည့္ စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္ကုိ

ယခုလို ထုတ္ေခ်းျခင္းမွာ လာမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ရည္ရြယ္၍
ႀကိဳတင္ မဲဆြယ္ စည္း႐ံုးျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ခန္႔မွန္းၾကသည္။

“ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ စည္း႐ုံးတယ္ပဲ ေျပာေျပာဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ လယ္သမားေတြအတြက္

အဆင္ေျပတယ္။ ႏို႔မို႔ဆို လယ္လုပ္ရတာ လူပင္ပန္းတာထက္ စိတ္ပင္ပန္းတယ္။ ပိုက္ဆံကလည္း
မရွိ၊ မ်ဳိးစပါးေတြကလည္း စားစရာမရွိလို႔ စားလုိက္ၾကေတာ့ စိုက္မယ့္ အခ်ိန္က် မရွိေတာ့ဘူး။
အခုက်ေတာ့ စိုက္ဖို႔ မ်ဳိးစပါးကိုပါ အေၾကြးေပးတယ္။ ေျမဆီဝယ္ဖို႔ ေငြလည္း ကူညီတယ္။
စပါးေပၚေတာ့လည္း ေငြနဲ႔ စပါး ႀကိဳက္ရာေပးလို႔ ရတယ္ဗ်” ဟု ဖ်ာပံုေဒသခံ လယ္သမားတဦးက
ေျပာသည္။

“အက်ဳိးလိုလို႔ ေညာင္ေရ ေလာင္းတာမ်ဳိး ဆိုရင္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ၿပီးေတာ့

ေငြေခ်းတာကလည္း ၿမိဳ႕နဲ႔နီးတဲ့ ရြာေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔ရြာက ေခါင္ေတာ့ ဒါမ်ဳိးေတြ မရပါဘူး။
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ႐ုန္းကန္ေနရတာပါပဲ” ဟု ဖ်ာပံုခ႐ိုင္ ေခ်ာင္းဝေက်းရြာမွ လယ္သမား တဦးက
မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

စစ္အစိုးရက ၎တို႔ႏွင့္ နီးစပ္သူ စီးပြားေရးသမားႀကီးမ်ားကို ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြကို ျပည္နယ္ႏွင့္

တိုင္း အသီးသီးမွ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ျပင္ဆင္ျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရး
အကဲခတ္မ်ားက ယူဆၾကသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ေမလဆန္းတြင္ တိုက္ခတ္ခဲ့သည့္ နာဂစ္ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ လယ္ဧက ၃ ဒႆမ ၂

သန္း အနက္ စပါးစိုက္ဧက ၁ ဒႆမ ၉ သန္း (၇၈၃ ၀၀၀ ဟက္တာ) ပ်က္စီးခဲ့ၿပီး
သိုေလွာင္ထားေသာ မ်ဳိးစပါး ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ ပ်က္စီး သြားခဲ့သည္ဟု ကမၻာ့ စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႔
FAO ၏ ယမန္ႏွစ္ ႏွစ္လည္ပိုင္းက ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ အစီရင္ခံစာက ဆိုသည္။ ပ်က္စီးခဲ့ေသာ
လယ္ဧက ပမာဏသည္ ဧရာဝတီတိုင္း တခုလံုး၏ ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိသည္။

မုန္တိုင္းသင့္ လယ္သမားမ်ား အေနျဖင့္ လယ္ယာ လုပ္ငန္းခြင္ ပ်က္စီး ဆံုး႐ႈံးမႈမ်ား

ေပၚေပါက္လာကာ စိုက္ပ်ဳိးေရး အတြက္လည္း ေငြေၾကး လိုအပ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ရသည္။ နာဂစ္
မုန္တုိင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က စပါးအထြက္ႏႈန္း အနည္းဆုံး ၃၅ ရာခိုင္ႏႈန္း
က်ဆင္းခ့ဲေၾကာင္း လယ္သမားမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရး ပညာရွင္မ်ားက ဆုိသည္။

လုပ္ပြဲအမႈ ဖီဖာသို႔ ျမန္မာတုိင္မည္

ေက်ာ္ခ | တနလၤာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၃၀ မိနစ္
ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ လုပ္ပြဲ ကစားသြားေသာ စကၤာပူႏွင့္ လာအိုကို အျပစ္ေပး အေရးယူသြားရန္
ကမၻာ့ေဘာလံုး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သို႔ တုိင္ၾကားရန္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ျပင္ဆင္လ်က္ ရွိသည္။
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 63
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

လာအိုႏို္င္ငံ ဗီယန္က်င္းၿမိဳ႕တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ၂၅ ၾကိမ္ေျမာက္ ဆီးဂိမ္းေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲတြင္

အုပ္စုတြင္း ပြဲစဥ္႔ ေျခစြမ္းထက္ေသာ စကၤာပူႏွင့္ အိမ္ရွင္တို႔ စိတ္ၾကိဳက္ရလဒ္ ထြက္ေပၚရန္ ညိႇၿပီး
ကစားသြားခဲ့သည္ဟု ျမန္မာႏုိင္ငံ ေဘာလံုးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ MFF က ထပ္မံစြပ္စြဲလုိက္ျပီး
အေထာက္အထားမ်ားကို ကမၻာ့ေဘာလံုး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဖီဖာ) ႏွင့္ အာရွ ေဘာလံုးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္သို႔
ယခုသီတင္းပတ္အတြင္း ေပးပို႔သြားမည္ဟု MFF ျပန္ၾကားေရးတာဝန္ခံ ဦးစိုးမိုးက ေျပာသည္။

“က်ေနာ္တို႔မွာ ဒီပြဲရဲ႕ ဗီဒီယိုအေခြေတြ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လာအိုနဲ႔ စကၤာပူက ထုတ္တဲ့

သတင္း စာေတြနဲ႔တကြ တင္မွာပါ။ ဒီဟာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး FIFA စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး
ေကာ္မတီက ဒီအေခြေတြ ျပန္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ ဘယ္လို Action (တုံ႔ျပန္) ယူမလဲဆိုတာ
ဆံုးျဖတ္ပါလိမ့္မယ္” ဟု MFF ျပန္ၾကားေရးတာဝန္ခံ ဦးစိုးမိုးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

အုပ္စု (ခ) ေနာက္ဆံုးပြဲစဥ္တြင္ စကၤာပူႏွင့္ အိမ္ရွင္ လာအိုအသင္းတို႔ ဂိုးမရွိ သေရက်ခဲ့သျဖင့္

အမွတ္အသာရျပီး ၂ သင္းလံုး ဆီမီးဖိုင္နယ္သို႔ တက္သြားခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာက အုပ္စု
တတိယျဖင့္ ထြက္ခဲ့ရသည္။

စကၤာပူႏွင့္ လာအိုတို႔သည္ အျပန္အလွန္ ဂိုးသြင္းႏိုင္ရန္ ၂ သင္းစလံုး အားစိုက္မႈမရွိၾကဘဲ

ဂိုးသမားႏွင့္ ေနာက္တန္း၌သာ အခ်ိန္ကုန္ဆုံးေစခဲ့သည္ဟု ဦးစိုးမိုးက ေျပာသည္။

ဆီမီးဖိုင္နယ္သို႔ တက္သြားေသာ စကၤာပူႏွင့္ လာအိုတို႔မွာ အုပ္စု (က) မွ တက္လာေသာ

ဗီယက္နမ္ႏွင့္ မေလးရွားအသင္းတို႔ကို အသီးသီးရႈံးကာ တတိယေနရာလုပြဲတြင္ ျပန္ဆံုခ့ဲၾကသည္။

ထိုပြဲတြင္ စကၤာပူအသင္းက လာအိုအသင္းကို ၃-၁ ဂိုးျဖင့္ ဂိုးျပတ္အႏိုင္ယူလိုက္သည္ကို

ေတြ႔ရၿပီးေနာက္မွ FIFA ႏွင့္ AFC ထံ တိုင္ၾကားရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

ယခုတိုင္ၾကားမႈသည္ FIFA စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းပါ ေဘာလံုးပြဲ၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ညႇဳိးႏြမ္းေစၿပီး

ေဘာလံုး ပရိသတ္ကို ေစာ္ကားရာ သက္ေရာက္ေစသည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခံရပါက အေရးယူျခင္း
ခံရမည္ျဖစ္သည္။

၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္လည္း ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံမွ အိမ္ရွင္အျဖစ္ က်င္းပသည့္ Tiger Cup ၌ ျမန္မာအသင္း

ထြက္သြားေစရန္ ထိုင္းႏွင့္ အင္ဒိုနီးရွားအသင္းတို႔၏ ညိႇႏႈိင္းကစားခဲ့သျဖင့္ FIFA က
အင္ဒိုနီးရွားအသင္းကို ႏိုင္ငံတကာ ပြဲကစားခြင့္ ၃ လ ပယ္ခဲ့သည္။

ယခုႏွစ္ ဆီးဂိမ္း Sea Game ၿပိဳင္ပြဲတြင္ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၁ ႏုိင္ငံ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ကစားခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္က

ေရႊတံဆိပ္ ၁၂ ခုျဖင့္ အဆင့္ ၈ ၌ ရပ္တည္ကာ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံက ေရႊတံဆိပ္ဆု ၈၆ ခုႏွင့္
ထိပ္ဆံုးတြင္ ရပ္တည္ခဲ့သည္။

ယင္းၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ အားကစားနည္း ၁၇ မ်ဳိး ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည္။ ရရွိသည့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 64

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေရႊတံဆိပ္ဆု ၁၂ ခုတြင္ ပိုက္ေက်ာ္ျခင္း ၃ ခု၊ ေျပးခုန္ပစ္မွ ၂ ခု၊ ဂ်ဴဒို ၂ ခု၊ ေသနတ္ပစ္ ၂ ခုႏွင့္
အေလးမ၊ ျမားပစ္၊ တိုက္ကြမ္ဒိုတို႔မွ တခုစီ အသီးသီး ဆြတ္ခူးခဲ့ၾကသည္။

၁၉၆ဝ-၇ဝ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း၌ ဆီးဂိမ္း၊ အာရွဖလား၊ မာေဒကား ကဲ့သို႔ေသာ ၿပိဳင္ပြဲၾကီးမ်ားတြင္

ျမန္မာအသင္းက ေအာင္ပြဲခံေလ့ရွိခဲ့သည္။

(ကိုဝိုင္း တည္းျဖတ္သည္။)

စမ္းေခ်ာင္း အထည္ဆိုင္ အလုခံရ

စီမံခန္႔ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္သူ | အဂၤါေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၄ နာရီ ၀၂ မိနစ္
ရန္ကုန္ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ အထည္ဆိုင္ တခုတြင္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀ ရက္ေန႔က ဆိုင္ရွင္ကို
႐ိုက္ႏွက္ လုယက္မႈ တခု ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။

ကၽြန္းေတာ အလယ္ရပ္ကြက္ ပုသိမ္လမ္း အိမ္အမွတ္ ၂၀ တြင္ ဖြင့္လွစ္ ထားသည့္ ေဒဝီ

အထည္ဆိုင္တြင္ ညေနပိုင္းက လုယက္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ ရဲစခန္းက
တာဝန္ရွိသူ တဦးက ေျပာသည္။

“၂၀ ရက္ေန႔က ပုသိမ္လမ္းထဲက အထည္ဆုိင္မွာ ျဖစ္တာ။ အခ်ိန္က ညေနပိုင္း” ဟု ရဲက ေျပာၿပီး

အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္မ်ား ေျပာဆိုရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။

လုယက္ခံရသည့္ ေဒဝီ ဆိုင္ပိုင္ရွင္က “အခုက အိမ္ကိုလာၿပီး တာဝန္ရွိတဲ့လူေတြ

စစ္ေဆးေနၾကတယ္။ စစ္ေဆးဆဲ ကာလျဖစ္ေတာ့ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ တစံုတရာ
မေျပာလိုေသးပါဘူး။ အမႈကို တစံုတရာ ထိခိုက္ၿပီး အခက္အခဲ ျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႔ပါ။ က်ေနာ္တို႔ကို
ရဲက မေျပာခိုင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔က မေျပာလိုေသးတာပါ” ဟု ေျပာသည္။

ပုသိမ္လမ္း အတြင္းရွိ အျခား အထည္ဆိုင္တခု အဆိုအရ သိန္း ၈၀ ဖိုးခန္႔ ပစၥည္းမ်ား ဆံုးရႈံး

သြားခဲ့သည္ဟု ေျပာသည္။

ပညာလုိခ်င္လို႔ အိမ္ေဖာ္လုပ္တာ
လ | တနလၤာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၇ နာရီ ၂၈ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇိၥ်မ)။ ။ “ရန္ကုန္ကုိ မေရာက္လာႏိုင္ခဲ့ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြလို ဒီအခ်ိန္ဆို
ဘိန္းစားျဖစ္မလား၊ စစ္သား ျဖစ္မလား၊ ဘိန္းစို္က္ ေနမလား၊ လယ္စိုက္ စားမလား မသိေတာ့ဘူး”
ဟု ကိုဆိုင္းပီးက တယ္လီဖုန္း လိုင္းေပၚမွ တဆင့္ တံု႔ဆုိင္းတံု႔ဆိုင္း ေျပာေနသည္။

ရန္ကုန္တိုင္း ဒဂုံတကၠသိုလ္မွ ျမန္မာစာ ဘြဲ႔ရခဲ့သူ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ ဝ အမ်ဳိးသား ကိုဆိုင္းပီးသည္

ခရစ္ယာန္ အသင္းေတာ္တခုက ဆရာမ်ား ဦးေဆာင္ ေခၚလာသည့္ သက္ရြယ္တူ ဝ ကေလး ၃၀
ေက်ာ္ အုပ္စုတြင္ ပါဝင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 65

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

“အဓိက မိဘေတြကို ေက်းဇူးတင္တယ္။ ဘုရားသခင္ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္

ဒီလိုျဖစ္လာခဲ့ရတာပါ” ဟု သူက ေလသံဝဲဝဲျဖင့္ ဆုိလာသည္။

ေျမာက္ပိုင္း ဝ ေဒသမွ ေက်းရြာတရြာ (ဓာတ္ပံု - Tom Kramer ၊ Transnational Institute) "Neither

War nor Peace'' စာအုပ္မွ အခမဲ့ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ေမြးစားခ်င္သည့္သူမ်ားက လာေရာက္ ေရြးခ်ယ္ၾကသည္။

“က်ေနာ္တို႔ကို ေစ်းဝယ္သလိုေပါ့ဗ်ာ။ ေမြးစားမယ့္ အိမ္ရွင္ေတြက အားလံုးကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့

ႀကိဳက္တဲ့ ကေလးရွိရင္ ေခၚသြားတယ္။ အဲလိုပါ” ဟု သူအေရြးခံရစဥ္က ကံထူးရွင္ တဦးကဲ့သို႔
ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရသည့္ အျဖစ္ကို ေျပာျပသည္။

ဝ လူမ်ဳိးစုသည္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ အသိမွတ္ျပဳ လက္ခံထားသည့္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေပါင္း ၁၃၅

စုတြင္ လူမ်ဳိးစုတစု ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္သား အမ်ားအျပားအတြက္ ဝ လူမ်ဳိးဆိုသည္ကား
နားရည္ဝေနေသာ္လည္း အျမင္စိမ္း ေနေသးသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဝ လူဦးေရ ၇ သိန္းေက်ာ္ရွိသည္။ ေျမာက္ပိုင္း ဝ ႏွင့္ ေတာင္ပိုင္း ဝ ဟူ၍ ၂

ပိုင္းခြဲထားရာ၊ ေတာင္ပိုင္း ေဒသသည္ ထိုင္းနယ္စပ္ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ ေျမာက္ပိုင္း ေဒသသည္
တ႐ုတ္နယ္စပ္ႏွင့္ လည္းေကာင္း ထိစပ္ေနသည္။ ဝ တို႔သည္ လားဟူ၊ ရွမ္း စသည့္
လူမ်ဳိးစုမ်ားႏွင့္ စုေပါင္း ေနထိုင္ၾကသည္။

တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံအတြင္း၌မူ ဝ လူဦးေရမွာ ၃ သိန္း ၅ ေသာင္းေက်ာ္ ရွိသည္။

ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း လား႐ႈိးတြင္ ၄ တန္းအထိ ပညာ သင္ၾကားခဲ့ဖူးသည့္ ကိုဆိုင္းပီး၏

မိဘမ်ားသည္ ေတာင္ယာ လုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳၾကသည္။ ေငြေၾကး
မတတ္ႏိုင္သည့္ အဆံုး သားျဖစ္သူကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ လူကုန္ထံ အိမ္တအိမ္တြင္ အိမ္အကူအျဖစ္
ထားရင္း ဆက္လက္၍ ပညာသင္ၾကားေစျခင္း ျဖစ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 66

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဘာသာစကား အခက္အခဲႏွင့္ ပညာေရး ေရခ်ိန္ေၾကာင့္ ပထမတန္းသို႔ အတန္းခ်မည္ကို
သေဘာတူၿပီးေနာက္ ထိုအတန္းတြင္ သူ႔ထက္ ငယ္ရြယ္သူမ်ားႏွင့္ အတူ စာသင္ၾကားခြင့္
ရရွိခဲ့သည္။

“က်ေနာ္က ထြားတယ္။ တတန္းက ကေလးေတြနဲ႔ သြားထုိင္ေတာ့ အစက တအားရွက္တယ္။

ဆရာမကို အတန္း ေျပာင္းေပးဖို႔ ေျပာေတာ့ တတန္း မေနခ်င္ရင္ ရြာျပန္ရမယ္ ေျပာလာလို႔
က်ေနာ္ ထပ္မေျပာေတာ့ဘူး” ဟု သူက ရယ္ကာေမာကာ ေျပာေလသည္။

အိမ္သစ္တြင္ ဆြမ္းခ်က္၊ သန္႔ရွင္းေရးႏွင့္ အဝတ္ေလွ်ာ္တို႔အျပင္ ေတာက္တိုမယ္ရ အလုပ္မ်ားကို

ေန႔စဥ္ လုပ္ကိုင္ရသည္။

“က်ေနာ့္မွာ စာက်က္ခ်ိန္ဆိုလို႔ သီးသန္႔မရွိခဲ့ပါဘူး။ မနက္အေစာႀကီး ၅ နာရီဆိုရင္

အိပ္ရာထၿပီးေတာ့ ဆြမ္းခ်က္ရတယ္။ ေက်ာင္းသြားၿပီး ျပန္လာ။ ညဆိုရင္ ၁၂ နာရီေက်ာ္မွ
အိပ္ယာဝင္ရတယ္''

“ဒီမွာရွိတဲ့ လူငယ္ေလးေတြက က်ေနာ့္ထက္ေတာ့ အေျခအေန ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းပါတယ္” ဟု

လက္ရွိ ရန္ကုန္တုိင္း မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ဝ လူငယ္စင္တာတြင္ ဘဝတူ ဝ လူငယ္မ်ားကို
တာဝန္ယူ ထိန္းေၾကာင္း ေပးေနရင္း သူ႔ဘဝ ျဖတ္သန္းမႈမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္၍ ေျပာျပသည္။

လူငယ္စင္တာကို ၂၀၀၀ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး ဝ ကေလးငယ္မ်ား၏

ပညာ၊ စိတ္ဓာတ္၊ ဘာသာေရး စသည့္ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျမႇင့္တင္ေပးရန္အတြက္
ရည္ရြယ္သည္ဟု ဆုိသည္။

ထို႔ျပင္ လူမႈ ပတ္ဝန္းက်င္အတြင္း သင့္တင့္ ေလ်ာက္ပတ္စြာ ျပဳမူေနထိုင္ကာ၊ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိျဖင့္

မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ အျပည့္အဝရွိသည့္ အနာဂတ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္လာေစရန္
ဦးတည္ပါေၾကာင္း စင္တာကို ဦးေဆာင္ တည္ေထာင္ခဲ့သူ ဝ အမ်ဳိးသမီး ေဒၚေအးႏြယ္က

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 67

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေျပာသည္။

“(စင္တာ) စလုပ္တုန္းက အင္မတန္ ခက္ခဲပါတယ္။ ကေလး အေရအတြက္နဲ႔ လုိအပ္တဲ့

ေထာက္ပံ့ ကူညီမႈေတြကို ဘာသာေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ တဦးခ်င္း အလႉရွင္ေတြ၊ လက္မႈ
ပစၥည္းေလးေတြကို ရန္ပံုေငြ ေစ်းေရာင္းပြဲ လုပ္ၿပီးေတာ့ ရွာေဖြခဲ့ရတာပါ” ဟု သူမက ေျပာသည္။

ဝ လူငယ္စင္တာတြင္ ပညာ သင္ၾကားေနသည့္ မိဘမဲ့မ်ား အပါအဝင္ လူငယ္ေပါင္း ၄၅ ဦးရွိကာ

မူလတန္းအဆင့္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားမွ တကၠသိုလ္ အဆင့္အထိ ပညာသင္ေနသူမ်ား
ပါဝင္သည္။ လား႐ႈိး၊ ေတာင္ႀကီး၊ က်ဳိင္းတံု၊ မိုင္းရႉး စသည့္ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္းရွိ
ေက်းလက္ေဒသမ်ားမွ လာေရာက္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

လာမည့္ႏွစ္အတြင္း ေဆးဘက္ဆိုင္ရာ၊ စက္မႈ အင္ဂ်င္နီယာ၊ ကြန္ျပဴတာသိပၸံႏွင့္ ေရေၾကာင္းသိပၸံ

သာသာရပ္မ်ားျဖင့္ ဘြဲ႔ရရွိမည့္ လူငယ္တခ်ဳိ႕ ရွိေနသည္။ စင္တာမွေန၍ ဘြဲ႔ရရွိသြားသူ ဦးေရသည္
၃၀ နီးပါးရိွခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။

ဝ လူငယ္စင္တာသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး ပညာသင္ၾကားႏိုင္သူ အခ်ဳိ႕ ရွိေသာ္လည္း အမ်ားစုကေတာ့

ရန္ကုန္တြင္ အိမ္အကူအျဖစ္ ဝင္လုပ္ေနၾကရာ စုစုေပါင္းမွာ ၅၀၀ ေက်ာ္ ရွိႏိုင္သည္ဟု ဆရာမ
ေဒၚေအးႏြယ္က ဆိုသည္။

“တခ်ဳိ႕အိမ္ေတြက ကေလးေတြကို လခမေပးဘဲနဲ႔ ေက်ာင္းထားေပးတယ္။ အိမ္မွာ

ေတာက္တိုမယ္ရေလးေတြ သူတို႔ လုပ္ခိုင္းတယ္။ မိဘေတြက သူတို႔ ပညာမတတ္ေပမယ့္
ကေလးေတြကို ပညာတတ္ေစခ်င္ၾကတယ္” ဟု သူမက ေျပာသည္။

လူငယ္ စင္တာတြင္ ပညာသင္ၾကားေနသူမ်ားထဲတြင္ ေငြေၾကး အဆင္မေျပသူ အမ်ားစုကို အခမဲ့

ေနထိုင္ စားေသာက္ခြင့္ပါ ေပးထားသည္။ အခ်ဳိ႕ကိုမူ ကုန္က်စရိတ္၏ ထက္ဝက္ကို
ေပးေဆာင္ေစျခင္း၊ ေငြေၾကး တတ္ႏိုင္သူမ်ားကို အျပည့္အဝ ေပးေဆာင္ေစသည္။

“ပညာေရးကို အေထာက္အကူျဖစ္မယ့္ သင္ေထာက္ကူ ပစၥည္းေတြျဖစ္တဲ့ ကြန္ျပဴတာေတြက အစ

လို္ေနပါေသးတယ္။ အခုေတာ့ သူတို႔ ပညာေရး အေထာက္ပံ့ေၾကးေငြ အျပည့္အစံု
မပံ့ပိုးႏိုင္ေသးပါဘူး။ အဲဒီအတြက္ ႀကိဳးစားရဦးမွာပါ” ဟု ေျပာျပသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔မွ စတင္ကာ ဝ လူငယ္ အမ်ားအျပားသည္ ၿမိဳ႕ျပေဒသမ်ားသို႔

သြားေရာက္ကာ ပညာသင္ယူမႈ တိုးပြားလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဝ ေဒသ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္းရွိ ေက်းရြာ သံုးပံုတပံုတြင္ ပညာသင္ေက်ာင္းမ်ား ရွိသည္။ သို႔ေသာ္

ထိုေက်ာင္းမ်ားကို အေရာက္သြားႏိုင္ရန္ အနည္းဆံုး ၁ နာရီၾကာျမင့္သည္။ ဝ အထူးေဒသ (၂) ရွိ
ကုန္းမင္ဆန္း (Kong Ming Sang) ၿမိဳ႕နယ္တြင္မူ ေက်ာင္းကိုေရာက္ရန္ ၁ နာရီခြဲေက်ာ္
ေျခက်င္သြားရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 68

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ထို႔ျပင္ အရြယ္ေရာက္သူ စာတတ္ေျမာက္မႈ ႏႈန္းမွာလည္း နည္းပါေနေၾကာင္းႏွင့္ မန္မန္စိန္ ၿမိဳ႕နယ္

(ေျမာက္ပိုင္း) ႏွင့္ နမ္ခမ္းဦး ၿမိဳ႕နယ္ (ေျမာက္ပိုင္း) တို႔တြင္ အရြယ္ေရာက္
စာတတ္ေျမာက္မႈႏႈန္းမွာ ၁၂ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

မိန္းကေလးမ်ား ေက်ာင္းတက္မႈ ႏႈန္းသည္ ေယာက္်ားေလးမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ မန္မန္စိန္တြင္

၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေအာက္သာ ရွိသည္။

မန္မန္စိန္ ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ၇၆ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ ရွမ္းဘာသာႏွင့္ စကားကို ေရးႏိုင္ဖတ္ႏိုင္

ေျပာဆိုႏုိင္ေသာ္လည္း၊ နမ္ခမ္းဦး ၿမိဳ႕နယ္တြင္ အမ်ားစုက တ႐ုတ္ဘာသာႏွင့္ စကားကို
ေရးႏိုင္ဖတ္ႏိုင္ ေျပာဆိုႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘာသာစကား ကြဲျပားမႈသည္ ဝ ေဒသရွိ
ေက်ာင္းပညာ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း ေရးဆြဲရာတြင္ အတားအဆီးတခု ျဖစ္ေစသည္ဟု ထိုေဒသကို
မၾကာခဏ ေရာက္ရွိသူ နယ္သာလန္ ႏုိင္ငံသား တဦး၏ လွ်ဳိ႕ဝွက္မွတ္တမ္းတခုက
ေဖာ္ျပထားသည္။

“ဘိန္းအစားထိုး သီးႏွံ စလုပ္ခဲ့ကတည္းက ကေလးေတြ သိသိသာသာ ဒီဘက္ထြက္လာတယ္။

ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ လယ္ယာထြက္ သီးႏွံေတြက အရင္ကေတာ့ မထြက္ေတာ့ဘူး။ မိဘေတြက
ကေလးေတြကို ေက်ာင္း ဆက္မထားႏိုင္တာေတြ ျဖစ္လာတယ္” ဟု ဝ လူမ်ဳိး၏ သမိုင္းေၾကာင္းကုိ
ေရးသားျပဳစုခဲ့သူ ဆရာမ ေဒၚေအးႏြယ္က ဆိုသည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အလုပ္သမား သမဂၢမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္

(ITUC) က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ ‘ျမန္မာႏိုင္ငံက မ်ဳိးဆက္ တဆက္လံုး စေတးခံလိုက္ရသည့္
ကေလးသူငယ္မ်ား’ အစီရင္ခံစာတြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ႏွစ္စဥ္ စစ္သံုးစရိတ္သည္ ပညာေရး
အသံုးစရိတ္ထက္ ၂၈ ဆ မ်ားျပားေၾကာင္း ႏႈိင္းယွဥ္ ေဖာ္ျပသည္။

သူက “က်ေနာ္တို႔ ရြာေတြမွာ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္က အရမ္းနည္းတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကလည္း

ခဏခဏ ပ်က္တယ္။ စာေကာင္းေကာင္း မသင္ရဘူး” ဟု ကိုဆုိင္းပီးက ေျပာသည္။

သူသည္ ဝ စင္တာတြင္ ၉ တန္းမွစတင္၍ ေဘာ္ဒါေဆာင္ေနခဲ့ၿပီး ယခုအခါ တကၠသိုလ္ပညာအထိ

ဆည္းပူး ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။

ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ႀကီးစိုးခဲ့ရာ ေဒသျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဘိန္းစုိက္ပ်ဳိးျခင္းကို အေမြရယူခဲ့သည့္ ဝ

ေဒသတြင္ ေက်ာင္းေန ပညာသင္ျခင္းမွာ ဆိုးရြားစြာ နည္းပါးခဲ့သည္။

၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူၿပီးေနာက္ ဝ ေဒသတြင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ ဧကႏွင့္

ဘိန္းအထြက္ႏႈန္း အဆမတန္ ႀကီးထြားလာရာ ႏိုင္ငံတကာတြင္ နာမည္ဆိုးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။

ယခုႏွစ္ ကုလသမဂၢ မူးယစ္ေဆးဝါးႏွင့္ ရာဇဝတ္မႈ ဆိုင္ရာဌာန - UNODC အစီရင္ခံစာက

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 69

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘိန္း စိုက္ပ်ဳိးမႈသည္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ႏွင့္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ အစဥ္အလာရွိခဲ့သည့္ ဝႏွင့္
ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ႏုိင္ငံတကာက လက္ညိႇဳးထိုးေနခ်ိန္တြင္ တဖက္က
ဘိန္းႏွင့္ မူးယစ္ေဆးဝါး ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ရာတြင္ ထိုေဒသတြင္း ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား
ပါဝင္ ပတ္သက္ေနမႈကိုမူ ႏိုင္ငံတကာက လ်စ္လွ်ဴ႐ႈ ထားေၾကာင္း မူးယစ္ေဆးဝါး ထုတ္လုပ္မႈကို
အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာေနသူမ်ားက ေဝဖန္ေထာက္ျပၾကသည္။

ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈက ဝ ေတာင္သူမ်ားကိုေတာ့ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမႈဆီသို႔ ေခၚယူေပးႏုိင္သည္မဟုတ္။

သို႔ေသာ္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွ လွ်ပ္စစ္မီးကို ဝယ္ယူ သြယ္တန္းထားသျဖင့္ လူေနအိမ္မ်ားတြင္ ၂၄ နာရီ
လွ်ပ္စစ္မီး ရရွိေနသည္။

တ႐ုတ္ယြမ္ေငြကို အဓိက ထားသံုးစြဲေနၿပီး ကာစီႏို ေလာင္းကစားဝိုင္းမ်ား၊ ကာရာအိုေက

ဆိုင္မ်ားျဖင့္ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားခဲ့သည္။

ဝ လူမ်ဳိး အၾကားမွာပင္ ဥစၥာပစၥည္း ပိုင္ဆိုင္မႈ ကြာဟခ်က္မ်ား ရွိေနေသာ္လည္း ပညာေရးသာလွ်င္

အဓိက ျဖစ္သည့္အတြက္ ဘဝတူ လူငယ္မ်ားကို ပညာတတ္မ်ား ျဖစ္လာေစရန္
မိမိလူမ်ဳိးအတြက္သာ
ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္သြားေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုဆိုင္းပီးက ယခုလုိ ေျပာဆိုခဲ့သည္။

“ဒီမွာရွိေနတဲ့ က်ေနာ့္ဘဝတူ ဝ လူငယ္ေလးေတြကို က်ေနာ့္ဘဝအေၾကာင္း၊

အခက္အခဲေလးေတြကို ႏိႈင္းယွဥ္ ေျပာျပၿပီးေတာ့ စာႀကိဳးစားဖို႔ အၿမဲေျပာတယ္” ၊ “ပညာေရးမွာ
ေနာက္က်ေနေသးတဲ့ ဝ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြကို က်ေနာ္ ဒီကေနၿပီးေတာ့
တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေပးသြားမယ္” ဟု ေျပာသည္။

မီဒီယာကို ဒီမိုကေရစီ ဇာတ္သြင္းျခင္း

စိုးေနလင္း | အဂၤါေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၂ နာရီ ၅၁ မိနစ္ ေဆာင္းပါး
http://www.mizzimaburmese.com/edop/songpa/4424-2009-12-22-06-40-37.html

သိၾကၿပီးသား ျဖစ္တဲ့အတိုင္း မီဒီယာေတြရဲ႕ အလုပ္ဟာ ျပည္သူလူထုကို သတင္း အမွန္၊ ျဖစ္ရပ္

အမွန္ေတြ သိရေအာင္ တင္ျပ ေဖာ္ျပေပးဖို႔ ျဖစ္သလို ျပည္သူ လူထုဘက္က ရပ္တည္ဖို႔၊
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 70
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ပညာေပးဖို႔၊ ေျဖေဖ်ာ္ဖို႔လည္း တာဝန္ရွိပါတယ္။ အစဥ္အလာ ပံုစံအရေတာ့ သတင္းဌာနေတြရဲ႕
သတင္းေထာက္ေတြ၊ အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူေတြက သူတို႔ တာဝန္ယူထားတဲ့ နယ္ပယ္မွာ
ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြထဲက သတင္းျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို စုေဆာင္း ေမးျမန္းေရးသားၿပီး
သတင္းအျဖစ္ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပ ဒါမွမဟုတ္ ထုတ္လႊင့္ ျပသ ေပးၾကရပါတယ္။ တီဗီ
သတင္းဌာနေတြကေတာ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ႐ိုက္ကူး တင္ျပၾကပါတယ္။ တီဗီ
ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ေပါ့ေလ။

သတင္းနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာေတြ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာတာနဲ႔အမွ် သတင္းျဖစ္ရပ္ကို

ဖန္တည္းတဲ့ပံုစံ၊ တင္ျပတဲ့ ပံုစံေတြလည္း တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာခဲ့ပါတယ္။ စာအုပ္စာတမ္း၊
သတင္းစာေတြနဲ႔ ေရးသားတင္ျပၾကသလို ဗီဒီယိုနဲ႔လည္း ႐ိုက္ကူးတင္ျပၾကပါတယ္။ ျဖစ္ရပ္မွန္
မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္ကား (Documentary film) ႐ိုက္ကူးသူ၊ ထုက္လုပ္သူေတြလည္း အမ်ားၾကီး
ေပၚေပါက္လာၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပံုစံတခုအျဖစ္ေတာင္ လုပ္ကိုင္လာၾကပါၿပီ။

႐ိုး႐ိုးသတင္း ေရးသားတင္ျပမႈမွာ သတင္းစာတိုက္ေတြက ခန္႔အပ္ထားတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြက

သတင္းလိုက္ၿပီး ေရးသားတင္ျပရာက သာမန္ျပည္သူလူထုကလည္း သူတို႔ တကယ္ေတြ႔ၾကံဳရတဲ့
အျဖစ္အပ်က္ေတြကို စံုစမ္းေမးျမန္း ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၿပီး သတင္းဌာနေတြကို ေပးပို႔တာကို
သတင္းဌာနေတြက လက္ခံလာတဲ့အတြက္ သာမန္ျပည္သူလူထုကလည္း စိတ္ဝင္စားမယ္ဆိုရင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတင္းေထာက္ေတြအျဖစ္ သေဘာထား လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရလာပါတယ္။
စီတီဇင္ဂ်ာနယ္လစ္ (Citizen journalist) ေပါ့ေလ။ အခု က်ေနာ္ ေရးသားတင္ျပမွာက
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူတဦးျဖစ္တဲ့ စတီဗင္စတား
(Steven Starr) ရဲ႕ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ပါ။ အဲဒါကေတာ့ ဒစ္ဂ်စ္တယ္လ္ အြန္လိုင္း (Digital on-line)
စင္ျမင့္ကေန ကိုယ္တင္ျပခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကို သာမန္ျပည္သူလူထုေတြရဲ႕
ပါဝင္ေဆာင္ရြက္မႈ အကူအညီရယူၿပီး ဗီဒီယိုမွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္ဖန္တည္းထုတ္လုပ္တဲ့
ေနာက္ဆံုး မီဒီယာထုတ္လုပ္မႈ ပံုစံပါ။

အဲဒီမီဒီယာထုတ္လုပ္မႈ ပံုစံမွာ အေၾကာင္းအရာ ဖန္တည္းထုတ္လုပ္သူေတြအေနနဲ႔ အလွမ္းေဝးတဲ့

ဒါမွမဟုတ္ သြားဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေနရာေဒသေတြကိုသြားၿပီး ႐ိုက္ကူးေနစရာ
မလိုေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီဖန္တည္းမႈ လြတ္လပ္မႈဟာ အကုန္အက်လည္း မမ်ားပါဘူး။
တခုတည္းေသာ မရွိမျဖစ္ရွိရမယ့္ အရာကေတာ့ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္လာမယ့္ သူေတြဆီက
႐ုိက္ကူးထားတဲ့ ဗီဒီယိုကားပိုင္းေတြကို လက္ခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ဆန္႔တဲ့ တတ္ႏိုင္မယ့္ ပမာဏ
ဘင္းဝစ္သ္ (Bandwidth) ရွိတဲ့ ဝဘ္ဆိုဒ္ (Website) မီဒီယာစင္ျမင့္တခုပါပဲ။

စတား (Starr) က ဘန္ေကာက္ပို႔စ္ သတင္းစာရဲ႕ ေအာက္လြတ္ (Bangkok Post; Outlook) ကို

ေျပာၾကားရာမွာ သူေနာက္႐ုိက္ကူးမယ့္ မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္မွာ သူရဲ႕ ထုတ္လုပ္ေရးအဖြဲ႔
(Production Team) ကို တည္းျဖတ္စုစည္း ဆက္စပ္ေပးဖို႔ ဘယ္သူမဆို သူတို႔ ႐ိုက္ကူးထားတဲ့
ဗီဒီယိုကားပိုင္းေတြကို ေပးပို႔ႏိုင္တဲ့ အေကာင္အထည္မဲ့ စတူဒီယိုတခုမွာ တစိတ္တပိုင္း
ထုတ္လုပ္ေကာင္း ထုတ္လုပ္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူက “အဲဒီနည္းစနစ္က ဒါ႐ိုက္တာရဲ႕
အျမင္မပါတာမ်ဳိး မျဖစ္္ပါဘူး။ ဒါ႐ိုက္တာကေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ကားပိုင္းကို ေနာက္ဆံုး ေရြးခ်ယ္တဲ့သူ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 71

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ တကယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ကားပိုင္းကို မရရင္ က်ေနာ္တို႔က ထြက္ၿပီး
ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ႐ိုက္ရမွာပါပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို အလုပ္လုပ္ေပးမယ့္သူေတြ
အမ်ားၾကီးရွိေနတဲ့အတြက္ အမ်ားၾကီး အေထာက္အကူ ရမွာျဖစ္သလို တကယ္လုိ႔ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာ
သူတို႔႐ိုက္ကူးထားတဲ့ ကားပိုင္းကို သံုးမယ္ဆိုရင္လည္း သူတို႔ဟာ အဲဒီအတြက္ အဖိုးအခရမွာပါ။
သူတို႔ကို အသိအမွတ္ျပဳ႐ံုသာ မဟုတ္ဘဲ သူတို႔ ႐ိုက္ကူးထားတဲ့ ကားပိုင္းအတြက္လည္း အဖိုးအခ
ဆုေၾကး အေသအခ်ာရရမွပါ။” လို႔ ဆိုပါတယ္။

အဲဒီမီဒီယာထုက္လုပ္မႈ ပံုစံသာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္က ရွိေနခဲ့ရင္ Flow: for love of

water ကို ႐ိုက္ကူးခဲ့တဲ့ သူနဲ႔ ဆာလီနာ (Salina) တို႔ အေနနဲ႔ အင္ဒိုနီးရွား၊ အိႏၵိယ၊
ေတာင္အာဖရိက၊ ဘိုလီးဘီးယားနဲ႔ တျခားေနရာေဒသေတြကို ခရီးထြက္ၿပီး ၅ ႏွစ္ေလာက္
အခ်ိန္ကုန္ခံေနစရာလိုမယ္ မဟုတ္ဘူးလို႔ သူက ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔
ေလယာဥ္ေပၚတက္ခဲ့ရ၊ ကမၻာတဝွမ္းသြားခဲ့ရတဲ့အတြက္ ႐ုပ္ၾကြင္းေလာင္စာဆီေတြကို
ေလာင္ၿမိဳက္ပစ္စရာ၊ ကာဘြန္ဓာတ္ေတြ ထုတ္လႊတ္ေအာင္ လုပ္ေနစရာ မလိုပါဘူး။
က်ေနာ္တို႔အစား က်ေနာ္တို႔အတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးမယ့္ ေဒသခံ မီဒီယာဖန္တည္းသူေတြ
ရွိေနမွာပဲ။

က်ေနာ္တို႔က “Maude Barlow (Flow မွာ ဇာတ္ေကာင္အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ ထင္ရွားတဲ့ ကေနဒီယန္

တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ) တေယာက္ ဒီည ကေနဒါလႊတ္ေတာ္မွာ မိန္႔ခြန္းေျပာလိမ့္မယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး
သူမကို သြားၿပီး ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းၾကည့္ေပးပါ။” လွမ္းၿပီး ေမတၱာရပ္ခံလိုက္႐ံုပါပဲ။ ဘိုလီးဘီးယားက
ခိုခ်ာဘင္ဘာ (Cochabamba) မွာ လမ္းေပၚတိုက္ခိုက္မႈေတြ ျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ အဲဒီကို သြားၿပီး
လမ္းေပၚတိုက္ခိုက္မႈ သတင္းယူ ႐ိုက္ကူးၿပီး အဲဒီကားပိုင္းကို က်ေနာ္တို႔ဆီ ပို႔ေပးပါဗ်ာလို႔
တယ္လီဖုန္းဆက္လိုက္လို႔ ရပါတယ္” လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဖန္တည္းမႈ ကြန္ယက္ကို ျဖန္႔ေဝေပးတာ၊ ဗဟိုျပဳမႈကို ေလွ်ာ့ခ်တာဟာ သူ႔ရဲ႕

ျဖစ္ႏိုင္မႈေတြအရ ေျပာရရင္ အ့ံအားသင့္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ သတင္းစီးဆင္းမႈ အုပ္စီးထားမႈ
တနည္းအားျဖင့္ ပံုမွန္အတိုင္းဆိုရင္ စုေပါင္းသတင္းဌာနၾကီးေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့
နယ္ပယ္ၾကီးတခုကို ခ်ဳိးဖ်က္ပစ္လိုက္တာပါပဲ။ ပံုမွန္သတင္းရယူမႈမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ
“လူစုလူေဝးရင္းျမစ္ သတင္းအခ်က္အလက္ ရယူျခင္း” (Crowd sourcing) နဲ႔
“တြဲဖက္ဖန္တည္းျခင္း” (Co-creation) ကို အသံုးျပဳထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စတားဟာ ၁၉၉၁
ခုႏွစ္မွာ ႐ုပ္ရွင္နဲ႔ တီဗီ႐ႈိးဖန္တည္းမႈ ေလာကထဲကို စတင္ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီး
ေနာက္ပိုင္းႏွစ္ေတြမွာေတာ့ မီဒီယာဖန္တည္းမႈ ဒီမိုကေရစီ က်င့္သံုးလြတ္လပ္ေစဖို႔
ေဇာက္ခ်ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။

သူဟာ အသံုးျပဳေတြကိုယ္တိုင္ ကိုင္ကိုင္တြယ္ေဆာင္ရြက္ရတဲ့ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြနဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့

ဖန္တည္းသူေတြအေနနဲ႔ ၾကီးမားတဲ့ စတူဒီယိုၾကီးေတြဆီက ေငြေၾကးအေပၚမွာ မွီခိုေနစရာမလိုဘဲ
ကိုယ့္လက္ရာေတြကို တည္းျဖတ္လို႔ရတဲ့ Uprizer နဲ႔ Revver လို အြန္လိုင္းစင္ျမင့္ေတြကို
တည္ေထာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ Uprizer ဟာ လြတ္လပ္တဲ့ ဖန္တည္းသူေတြအတြက္ ကုန္က်စရိတ္မဲ့
ဘင္းဝစ္သ္ (Bandwidth) ျဖစ္ၿပီး Revver ကေတာ့ You Tube နဲ႔ My Space တို႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 72

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ထက္ေသးငယ္တဲ့ အြန္လိုင္းဖန္တည္းသူေတြအတြက္ ေစ်းကြက္ေနရာတခု ျဖစ္ပါတယ္။ သူက
ဒစ္ဂ်စ္တယ္ အေၾကာင္းအရာ ဖန္တည္းသူေတြကို ဆုေၾကးေငြေပးအပ္ႏိုင္ေစဖို႔နဲ႔
ေၾကာ္ျငာအခြန္ေတြကို မွွ်ေဝခံစားဖို႔ ဖန္တည္းသူ ဗဟိုျပဳ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းပံုစံေတြကို
အခြင့္အလမ္းအေနနဲ႔ ေပးအပ္ပါတယ္။

စတား (Starr) ရဲ႕ အဆိုအရေတာ့ သူ႔ရဲ႕ မီဒီယာအမ်ဳိးအစားဟာ “ေအာက္ေျခ

လူတန္းစားမီဒီယာ” ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒါဟာ မီဒီယာတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြက
ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း မီဒီယာ အထူးသျဖင့္ သတင္းေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြက လူမႈဆိုင္ရာ
အေၾကာင္းအရာေတြမွာ အဘက္ဘက္က ျပည့္စံုမွ်တၿပီး ပိုင္းျခားစိတ္ျဖာမႈရွိတဲ့
အေၾကာင္းအရာေတြကို မေပးအပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကို ေတြ႔ရွိလာခဲ့ၾကတဲ့အခ်ိန္ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွာ
ေပၚေပါက္လာခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာဖန္တည္းသူေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္ပါတယ္။
ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း မီဒီယာဟာ အၿမဲတမ္း အမီလိုက္ သိျမင္နားလည္ေအာင္ လုပ္ေနရတဲ့
လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း မီဒီယာဟာ အေၾကာင္းအရာတခုနဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး အဆက္အစပ္ တခုလုံးကို လူထုနားလည္ဖို႔ မလံုေလာက္တဲ့ ပိုင္းျခားစိတ္ျဖာမႈမဲ့
အေပၚယံက်လြန္းတဲ့ သတင္းေပးပို႔ ေဖာ္ျပမႈကိုပဲ လုပ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။

သတင္းအေၾကာင္းအရာေတြရဲ႕ ခ်ဳိ႕ယြင္းအားနည္းခ်က္ေတြေပၚမွာ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနၾကတဲ့

ေအာက္ေျခလူတန္းစား မီဒီယာ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြက သတင္းအေၾကာင္းအရာေတြရဲ႕
တျခားတဖက္ကိုပါ သိျမင္သြားေစႏိုင္တဲ့ သတင္းဦးေတြနဲ႔ ပိုင္းျခားစိတ္ျဖာမႈပါတဲ့ သတင္းေတြ
ေပးပို႔ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ပထမဆံုး လြတ္လပ္တဲ့ မီဒီယာစင္တာတခုကို အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု
ဆီယက္တဲလ္ (Seattle) ၿမိဳ႕မွာ တည္ေထာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုဆိုရင္ေတာ့ အေမရိကန္
ျပည္ေထာင္စုမွာ လြတ္လပ္တဲ့ မီဒီယာစင္တာ ၂ဝဝ ရွိေနပါၿပီ။ မၾကာေသးတဲ့ လပိုင္းေလာက္ကပဲ
Starr က ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိ ႐ုပ္ရွင္ပေရာဂ်က္တခုအတြက္ လူတိုင္းက အေၾကာင္းအရာ
ဖန္တည္း႐ိုက္ကူးေပးပို႔ႏိုင္ဖို႔ website ကို တင္ထားေပးခဲ့ပါၿပီ။ www.citizenglobal.com ပါ။
စိတ္ဝင္စားသူေတြ ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္။

အခု က်ေနာ္ အဓိကေရးသားတင္ျပလိုက္တာက မီဒီယာကို ဒီမိုကေရစီဇာတ္သြင္း၊

လြတ္လပ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား စတီဗင္စတား (Steven Starr)
ရဲ႕”ေအာက္ေျခလူတန္းစား မီဒီယာ” ရဲ႕ သေဘာသဘာဝ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆီက
မီဒီယာသမားမ်ားနဲ႔ မီဒီယာလုပ္ငန္းကို စိတ္ဝင္စားၾကတဲ့ သူမ်ားအတြက္ သူတို႔ကေတာ့ ေဟာဒီလို
လုပ္ေနၾကၿပီဆိုတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေလးကို သိေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ဒီေဆာင္းပါးကို
ေရးလိုက္တာပါ။ သာမန္ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ “လူစုလူေဝး ရင္းျမစ္သတင္းအခ်က္အလက္
ရယူျခင္း” နဲ႔ “တြဲဖက္ဖန္တည္းျခင္း” ဆိုတဲ့ မီဒီယာထုတ္လုပ္မႈပံုစံမွာ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္လို႔ရေအာင္
က်ေနာ္တို႔ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ မီဒီယာဟာပိုၿပီး ဒီမိုကေရစီက် လြတ္လပ္လာမွာ
ျဖစ္သလို လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္လည္း ပိုၿပီး တရားမွ်တ လြတ္လပ္ၿပီး အမွန္တရား
ထြန္းကားလင္းလက္လာႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

စတီဗင္စတားကေတာ့ “မီဒီယာလႈပ္ရွားေျပာင္းလဲေရး” နဲ႔ ”အေၾကာင္းအရာ ဒီမိုကေရစီက်

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 73

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
လြတ္လပ္ေစေရး” လုပ္ေနရတာကို သူေပ်ာ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ သူက “လူေတြေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္
ဘာလုပ္ၾကတယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးေျပာဆိုၾကတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။
ေလ့လာမႈတခုမွာ လူမႈလႈပ္ရွားေျပာင္းလဲေရးမွာ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ သူေတြဟာ
ပါဝင္ေဆာင္ရြက္မႈ မလုပ္တဲ့ လူေတြထက္ ပိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈရၾကတယ္လို႔ ေတြ႔ရွိခဲ့ရပါတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ မတူကြဲျပားတာေတြ ဖန္တည္းတာကို ခံတြင္းေတြ႔ေနတဲ့ က်ေနာ့္စိတ္က
က်ေနာ့္ကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ရေစတယ္ဆိုတာကို ေတြ႔ရွိၿပီး ျဖစ္ပါတယ္” လို႔ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
သူအဆံုးသတ္ ေျပာသြားတာေလးကိုေတာ့ က်ေနာ္က အေတာ္ၾကီး သေဘာက်သြားခဲ့လို႔
မေမ့မေလ်ာ့ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

“အခု က်ေနာ္လုပ္ေနတာဟာ ေဟာဒီ ႐ူးသြတ္ေနတဲ့ ကမၻာေလာကၾကီးမွာ က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္

႐ူးမသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းေနတဲ့ နည္းလမ္းတခုလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္” တဲ့။
စတီဗင္စတားရဲ႕ စကားပါ။ ။

Ref: Democratising the Media by Anchalee Kongrut

(Bangkok Post: Outlook, Wednesday Dec.16, 2009)

ခံတပ္တခု ၿပိဳျခင္း
မင္းေဆြသစ္ | အဂၤါေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၄ နာရီ ၀၈ မိနစ္ ေဆာင္းပါး
http://www.mizzimaburmese.com/edop/songpa/4426-2009-12-22-07-55-21.html

(၁)

စာမ်ား အတြင္းမွ ဇာတ္ေကာင္မ်ားသည္ အျပင္တြင္ အမွန္ပင္ရွိသည့္အလား ရင္းႏွီးေနၾကရသည့္

သူမ်ားရွိ၏။ ဆရာေမာင္ထင္၏ ငဘ….။ ဆရာ ဗန္းေမာ္ တင္ေအာင္၏ ေဒါက္တာေရခ်မ္း ….
ငၾသ။ ဆရာ သိန္းေဖျမင့္၏ ကိုညိဳထြန္း….၊ မခင္ထား….။ ဆရာဒဂုန္တာရာ၏ ေမ….။
ဆရာျမသန္းတင့္၏။ သံေခ်ာင္း….၊ ကိုနႏၵ။ ဆရာ ဆင္ျဖဴကၽြန္း ေအာင္သိန္း၏ ကိုေဆး႐ိုး ….
စသည့္ျဖင့္ … စေသာ သူမ်ားက … အျပင္တြင္ အမွန္ပင္ ရွိသည့္အလား…. က်ေနာ္တုိ႔ စိတ္တြင္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 74

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
စြဲထင္၍ ရင္းႏွီးေန၏။ ဝတၳဳထဲမွ ဇာတ္ေကာင္မ်ားဟူ၍ မထင္….။

ထိုထုိေသာ ဇာတ္ေကာင္မ်ားတြင္ ဆရာ အီၾကာေကြး၏ ဆိုက္ကားဆရာ စာကေလး၊ ဟာၾကဴလီ

ငေပ်ာ့ … ဂု႐ုေကြး၊ ပုဂံရာမမွ ကိုရင္အီေကြးလ်ား၊ ကိုရင္ေပ်ာ့ႏွင့္ အိုမိသင္၊ အိုဇာယုတုိ႔လည္း
ပါ၏။ ဆရာက ဂု႐ုေကြး၊ ဟာၾကဴလီငေပ်ာ့၊ စာကေလးတို႔ႏွင့္ အတူ ….မ်က္ေမွာက္ျပဳေနရသည့္
ေခတ္ကို သေရာ္၏။ ေထ့၏။ ဟား၏။ အက်ပ္အတည္း အခက္အခဲမ်ားကို ရယ္ေမာ္ဖြယ္ရာလုပ္၍
ကလိ၏။ ဆရာက …. အေထ့၊ အေသာ့ေရးသည့္ ဟာသစာေရးဆရာဟု ဆိုရမည္။ ျမန္မာစာေပ၏
‘အေထ့၊ အေသာ့၊ ဟာသ’ စာေပမ်က္ႏွာစာ ခံစစ္စည္းတြင္ ဆရာအီၾကာေကြးသည္က
မားမားထည္ထည္ ရပ္ခံထားသည့္ ခံတပ္တခု….။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ဆရာအီၾကာေကြး ကြယ္လြန္ေၾကာင္း သတင္းၾကားရ၏။

အာ႐ုံတြင္မူ …. တစစီ ၿပိဳက်ပ်က္စီးေနသည့္ ခံတပ္ၾကီးတခုကို ျမင္ေနရ၏။

(၂)

ျမန္မာစာေပတြင္ ဟာသႏွင့္ သေရာ္စာေရးသည့္ စာေရးဆရာဟူ၍ နည္း၏။ ရွား၏။

ရွားသည္ဟူသည္က … မရွိသေလာက္ပင္….။ မ်ဳိးစိတ္ျပဳန္းမည့္ အေျခအေန…။ လက္ခ်ဳိး၍
ေရတြက္လွ်င္ … လက္တဖက္တည္းႏွင့္ပင္ ရ၏။ လံုေလာက္၏။
ဆရာေသာ္တာေဆြ…ဆရာအီၾကာေကြး…။ သြားၿပီ။ ဆက္၍လက္ခ်ဳိးရန္က စဥ္းစားရၿပီ။
ထားေတာ့….။ ယခုမူ …. ဆရာတုိ႔ႏွစ္ဦးလံုးက မရွိေတာ့…။ ကြယ္လြန္ခဲ့ၾကေလၿပီ။

ျမန္မာစာေပ၏ ဟာသႏွင့္ သေရာ္စာ ခံစစ္စည္းမ်ားက တစည္းၿပီးတစည္း က်ဳိးေပါက္၍ေန၏။

ခံတုတ္က်င္းမ်ားက တခုၿပီး၊ တခု ၿပိဳ၍ေနသည္။ ဆရာတုိ႔ႏွစ္ဦး ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္
ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသည္က … ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္….။

ရႈမဝတိုက္တြင္ ဆံုေတြ႔ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဆရာေသာ္တာေဆြက …. လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္

ဟာသစာေရးဆရာၾကီး …။ ရႈမဝ၏ ပင္တုိင္စာေရးဆရာ…။ ဆရာအီၾကာေကြး (ဓႏုျဖဴ) က ရႈမဝ၏
‘အဟိက႑’ တြင္ ကဗ်ာေလးတပုဒ္၊ ႏွစ္ပုဒ္ တမ်က္ႏွာဝတၳဳေလးတပုဒ္ ႏွစ္ပုဒ္ …
ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္း ခံရကာစ စာေရးဆရာ ….။ အီၾကာေကြးစစ္စစ္ မျဖစ္ေသး … အေနာက္တြင္
ကြင္းစကြင္းပိတ္ႏွင့္ ဓႏုျဖဴၾကီးက ပါေနေသး၏။

ရႈမဝဦးေက်ာ္၏ သားက ဆရာေသာ္တာေဆြႏွင့္ ဆရာအီၾကာေကြးကို မိတ္ဆက္ေပး၏။

“ဦးေလး က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းက ဦးေလးနဲ႔ သိခ်င္လို႔တဲ့”
“ေအ သိခ်င္ရင္ သိလို႔ရပါတယ္။ မင္းက ဘယ္ကလဲ၊ ရန္ကုန္ကလား”
“ မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်၊ က်ေနာ္ ဓႏုျဖဴကပါ”
“ဘာလုပ္သလဲ…”
“က်ေနာ္ အသင္း လုပ္တယ္”
“ေဟ…”

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 75

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
“ဘာအသင္းလဲ။ ေရၾကည္ေတာ္ဝတ္အသင္းလား၊ တံျမက္လွည္းအသင္းလား၊ မင္းအရြယ္နဲ႔
ႏုိင္ငံေရးအသင္းေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး”
“မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္လုပ္တဲ့အသင္းက စာေပဝါသနာရွင္မ်ားအသင္းပါ။ ဓႏုျဖဴမွာပါ”
“ေအး …. အဲဒါဆို ဝါသနာရွင္ဘဝနဲ႔ ရပ္မေနနဲ႔။ စာေလးဘာေလးေရး၊
စာေရးဆရာျဖစ္ေအာင္လုပ္။ အရက္ကေလး ဘာေလးေသာက္၊ ဝါသနာပါရင္
ၾကက္ကေလးဘာေလး တိုက္”
“သူေရးတယ္ ဦးေလးေဆြ၊ က်ေနာ္တို႔ ရႈမဝအဟိက႑မွာ ေရးတာ။ သူ႔သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုေတြ
က်ေနာ္ဆြဲတယ္”
“ေဟ့ေကာင္ မင္းဘယ္သူလဲ။ ေျပာစမ္း ျမန္ျမန္”
“ အီၾကာေကြး (ဓႏုျဖဴ) ဆိုတာ သူေလ”
“ေခြးမသား လက္စသတ္ေတာ့ မင္းကိုး” ဟု ေျပာၿပီး ေခါင္းကို လွမ္းပုတ္သည္။ နာေအာင္မပုတ္ပါ။
ေခါင္းကိုပုတ္ၿပီး ေမာင္ေဆြတင့္ဘက္ လွည့္သည္။
“မင္း အလကားေကာင္ပဲ ေမာင္ေဆြ”
“ဘာ အလကားလဲ ဦးေလး”
“ဒီေကာင္ အီၾကာေကြးဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းေျပာလည္း ၿပီးသားနဲ႔။ ေဟ့ေကာင္ ... အီၾကာေကြး
မင္းလည္း အလကားေကာင္ပဲ”
“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆရာ…..”
“မင္းဟာမင္း ေျပာလည္း ရသားနဲ႔၊ ေမာင္ေဆြနဲ႔ မိတ္ဆက္ခိုင္းေနရေသးတယ္”
“ဟား…ဟား…ဟား ငါက မင္းတို႔လို အလကားေကာင္မဟုတ္ဘူး။ ပိုက္ဆံနဲ႔ေကာင္ကြ။ ခုေလးတင္
ကိုေက်ာ့္ဆီက အႏုိင္က်င့္ၿပီး စာမူခထုတ္ထားတာ။ ေဟ့ေကာင္…. မင္းအရက္ေသာက္မလား၊
ငါတိုက္မယ္၊ တာဝါဘားမွာ တိုက္မယ္”
“က် … က်ေနာ္ အရက္မေသာက္တတ္ဘူးဆရာ”
“မေသာက္တတ္ရင္ ေသာက္တတ္ေအာင္လုပ္”
“မလုပ္ပါရေစနဲ႔ဆရာ….”
ဤတြင္ ဆရာေသာ္တာေဆြက တဟားဟားေအာ္ရယ္ၿပီး ေကာက္ခ်က္ခ်သည္။
“မင္း အလကားေကာင္ဆိုတာ ငါ ေသေသခ်ာခ်ာ သိသြားၿပီ”
ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ဆရာႏွစ္ဦး၏ ဆံုေတြ႔ခဲ့မႈက …. ယခုမူ လြမ္းေမာဖြယ္ရာ ျဖစ္၍ေန၏။

(၃)
ဆရာက … ငယ္စဥ္ကပင္ မိဘႏွစ္ပါးလံုးကမရွိ…။ အဘိုး၊ ဘၾကီး၊ အေဒၚတို႔၏ လက္ဝယ္တြင္ပင္
ၾကီးျပင္းခဲ့ရ၏။ အိမ္ေတာင္မရွိ တကိုယ္ေရ၊ တကာယသမား ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘၾကီး၊ အေဒၚတို႔ႏွင့္
အတူေန၍ ဘၾကီး၊ အေဒၚတုိ႔ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရ၏။ ဓႏုျဖဴမွ အားလံုးေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ၾကၿပီး၊
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ ေတာင္ဥကၠလာပ၊ မဂၤလာလမ္း ၁၂ ရပ္ကြက္ရွိ ေနအိမ္တြင္ ေနသည္။
လမ္း၏တဖက္ ၁၃ ရပ္ကြက္ထိပ္တြင္က ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ေန၏။

ဆရာက စာေရးျခင္းတခုတည္းႏွင့္ပင္ ရပ္တည္ႏုိင္ရန္ ၾကိဳးစား၏။ မလြယ္…။ အိမ္ေရွ႕ဖိနပ္ခၽြတ္၏

ေခါင္းရင္းဘက္အျခမ္းကို ကန္႔ၿပီး စာအုပ္အငွားဆိုင္ေလး ဖြင့္ရ၏။ ဆိုင္၏ နာမည္က ….
‘ေနရဥၥရာ’ စာေပ…။ ဆိုင္းဘုတ္ကုိ ၁၂ ရပ္ကြက္၊ မာဃ ၇ လမ္းတြင္ ေနသည့္ ပန္းခ်ီဆရာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 76

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဦေအာင္သန္းၾကီးက ေရးေပး၏။ ေငြေၾကးမယူ…။ ဆုိင္းဘုတ္ေရးၿပီး၍ ႏွစ္ေယာက္သား
လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထိုင္ၿပီး လက္ဖက္ရည္တုိက္ျခင္းႏွင့္ပင္ ၿပီး၏။ အႏုပညာသည္အခ်င္းခ်င္း
ဝိုင္းဝန္းၾက၏။

လံုးခ်င္းဝတၳဳစာအုပ္မ်ားက တအုပ္လွ်င္ … ႏွစ္က်ပ္၊ သံုးက်ပ္…။ စံေရႊျမင့္၊ ထြန္းမင္းလတ္၊

ၾကံ့ဗဟုန္း …. စသည့္ ႐ုပ္ျပကာတြန္းမ်ားကမူ … တက်ပ္ေခတ္…။ ငွားရမ္းခက … တရက္လွ်င္ ….
ဆယ္ျပား၊ ဆယ့္ငါးျပား၊ တမတ္…။ မဂၢဇင္းမ်ားက ဆရာေရးသည့္ မဂၢဇင္းတိုက္မ်ားမွေရာ ….
ဆရာမေရးသည့္ မဂၢဇင္းတိုက္မ်ားကပါ လက္ေဆာင္ရသျဖင့္ ဝယ္စရာမလုိ….။ အျခားအျခားေသာ
စာအုပ္တိုက္မ်ားကလည္း ဆရာ စာအုပ္အငွားဆိုင္ဖြင့္သည္ဟူ၍ ၾကားသည့္အတြက္
လက္ေဆာင္ေပးၾက၏။

ဤသို႔ႏွင့္….ဆရာ့၏ ‘ေနရဥၥရာ’စာအုပ္အငွားဆုိင္ေလး ျဖစ္သြား၏။ ဆရာ့မိသားစုအတြက္

ေန႔စဥ္ဝင္ေငြ ရွိသြား၏။ ဆိုင္ပိတ္လွ်င္ …. ငါးျပားေစ့၊ ဆယ္ျပားေစ့…မတ္ေစ့သံတို႔က
တခၽြင္ခၽြင္ႏွင့္…။

ဆရာက … ေန႔ခင္းတြင္ စာေရး … ၿပီးလွ်င္ ၿမိဳ႕ထဲသို႔သြားၿပီး စာမူမ်ားလိုက္ပို႔၏။ အျပန္တြင္

စာအုပ္မ်ားယူလာ … အိမ္ေရာက္လွ်င္ …. စာအုပ္မ်ားကို အဖံုးခ်ဳပ္၏။ ညေနတြင္မူ …
စာအုပ္အငွားဆုိင္ ဖြင့္၏။ စာအုပ္စာရင္း ေရးမွတ္လိုက္၊ စာအုပ္မ်ားကို စီလုိက္ႏွင့္ ဆရာက …
စြပ္က်ယ္ခ်ဳိင္းျပတ္ႏွင့္ ေခၽြးသံတရြဲရြဲ…။ ဆုိင္သိမ္းၿပီးလွ်င္မူ …. စာျပန္ေရး၏။

ဆရာက …. ၂၄ နာရီအတြင္း စာေရးဆရာျဖစ္လိုက္၊ စာအုပ္အငွားဆုိင္ရွင္ျဖစ္လိုက္ႏွင့္ ….

ဆရာ၏ တခါက ႏွစ္ဘဝ…။

(၄)
စာအုပ္အငွားဆုိင္ ‘ေနရဥၥရာ’ မဖြင့္မီက … ဆရာသည္ ျမစ္႐ိုး၊ ေခ်ာင္း႐ိုးတေလွ်ာက္ …. တ႐ိုးဝင္၊
တေခ်ာင္းကူးႏွင့္ ေစ်းေရာင္းခဲ့ေသး၏။ ဆရာတုိ႔ေနသည့္ ေတာင္ဥကၠလာ ၉ ရပ္ကြက္တြင္ ဓႏုျဖဴမွ
ဦးဘုိးခ်မ္း၏ သမီး ေဒၚစိန္ေသာင္း ေန၏။ ေဒၚစိန္ေသာင္းက ေရႊရည္စိမ္လုပ္ငန္း လုပ္၏။
လက္စြပ္၊ လက္ေကာက္၊ ဆြဲၾကိဳး … ဆြဲျပား၊ နာရီၾကိဳး၊ ဟမ္းခ်ိန္း … ေရႊရည္စိမ္မ်ား…။
ေရႊရည္စိမ္လက္ရာက ေရႊႏွင့္ ခြဲမရ…။

ဆရာ့ဘၾကီး ဦးေက်ာ္ဒင္က …. အာမခံၿပီး ပစည္းမ်ားကို အေၾကြးယူေပး၏။ ဆရာက….ဝါးခယ္မ၊

လမ္းသမိုင္၊ က်ဳံေပါက္ကြင္းတေလွ်ာက္ ရြာစဥ္အလိုက္ေရာင္း၏။ ေရာင္းၿပီးမွ ေငြျပန္ေခ်သည္။
‘ေခါက္ျပန္ေခ်’ ပံုစံ…။ က်ဳံေပါက္ရြာမွ ဆရာ့သူငယ္ခ်င္း ဖိုးၾကဳတ္က ေလွေလွာ္၏။
က်ဳံေပါက္ေခ်ာင္း အရီးမအုန္းပြင့္ေခ်ာင္း….။ တေခ်ာင္းဝင္၊ တေခ်ာင္းထြက္….။ တတဲဝင္၊
တတဲထြက္…။ နံနက္ေစာေစာမွသည္ ညမိုးခ်ဳပ္သည့္တုိင္ လယ္တဲမ်ားကို လွည့္၍ေရာင္းခ်ရျခင္း
ျဖစ္သည္။ ညတြင္မူ …. က်ဳံေပါက္မွ ဖိုးၾကဳပ္၏ တဲ၌ ျပန္နား၏။ ထုိအခါမွ …. မီးခြက္တလံုးႏွင့္
တကုတ္ကုတ္ စာေရးရ၏။ သန္းေခါင္းယံၾကက္တြန္သည္အထိ ေရး၏။
ဆရာက …. ေစ်းသည္ၾကီး၊ စာေရးဆရာ …. ျဖစ္၍ေနသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 77

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
(၅)
ဆရာက …. ဆရာ့ဇာတိေျမ ဓႏုျဖဴရွိ က်ဳိက္ကလြန္ဗြန္ ေစတီေတာ္၏
တန္ေဆာင္းေတာ္ၾကီးတခုကို မကြယ္လြန္မီအထိ ျပဳျပင္ခဲ့၏။ ထုိတန္ေဆာင္းေတာ္ၾကီးက ဆရာ၏
အဘုိး ဦးကံၾကီး တည္ေဆာက္လႉဒါန္းခဲ့သည့္ တန္ေဆာင္းေတာ္ၾကီးျဖစ္သည္။
ႏွစ္ေပါင္းတရာေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည့္ တန္ေဆာင္းေတာ္ၾကီး….။ ဒုတိယကမၻာစစ္၊ စစ္ေျပးစဥ္က
ဆရာတုိ႔ ထိုတန္ေဆာင္ၾကီးတြင္ ခုိခဲ့ၾကရ၏။ ယခုမူ အပ်က္အစီး၊ အယိုအယြင္းမ်ားႏွင့္….။
ဆရာက … စာေရး၍ရသည့္ စာမူခ…၊ စာဆိုေတာ္ပြဲမ်ားတြင္ ေဟာ၍ေျပာ၍ ရသည့္ ဝတၳဳအစုစု ….
တို႔ကို စားရန္ခ်န္ၿပီး၊ က်န္သည့္ ေငြႏွင့္ တန္ေဆာင္းၾကီးကုိ ျပဳျပင္၏။ ၁ဝ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ….။ ၿပီးလွ်င္
…. ဆရာက …. သူကြယ္လြန္ၿပီးပါက …. သူေနထိုင္ခဲ့သည့္ ေတာင္ဥကၠလာမွ ေနအိမ္ကို
သာသနာေရးဝန္ၾကီးဌာနသို႔ လႉဒါန္းခဲ့၏။ ဓႏုျဖဴ က်ဳိကၠလြန္ဗြန္းဘုရားကုိ ရည္းစူး၍ျဖစ္၏။

ဆရာက … ငယ္စဥ္ကပင္ …. ဆရာမိဘႏွစ္ပါး မရွိေတာ့ ….။ အဘုိး၊ အဘြား၊ ဘၾကီး၊

အေဒၚတို႔ႏွင့္ ၾကီးျပင္းခဲ့ရ၏။ ေနာက္ … အဘိုး ဦးကံၾကီး အနိစၥေရာက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ….
ဘၾကီးဦးေက်ာ္ဒင္ ဆံုးပါး၏။ ေနာက္ဆံုး … အေဒၚ ေဒၚႏုႏု ကြယ္လြန္ျပန္သည္။ ဆရာက ….
မိသားစုတြင္ တဦးတည္း …. တေယာက္တည္း က်န္၏။

မေဟသီမဂၢဇင္း၌ …. ဆရာဟိန္းလတ္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးတခုတြင္ ဆရာေျပာခဲ့သည္ကို

အမွတ္ရမိ၏။
“… ဦးကံၾကီး ဂ်င္နေရးရွင္း … အဘိုးဦးကံၾကီးမ်ဳိးဆက္က က်ေနာ္ကြယ္လြန္ရင္ … သည္တြင္
ၿပီးဆံုးပါၿပီ….”
၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ဆရာကြယ္လြန္ခဲ့၏။ ဆရာေျပာခဲ့သကဲ့သုိ႔ …
“ဦးကံၾကီး၏ မ်ဳိးဆက္က … သည္တြင္ ၿပီးပါၿပီ …” ဟူ၍။

သို႔ေသာ္ … ျမန္မာစာေပ၏ ဟာသႏွင့္ သေရာ္စာ ခံစစ္စည္းတြင္ကား …. ခံတပ္တခု

ၿပိဳေလျခင္း….။

ေဒၚစုရဲ႕ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ျပင္ဆင္မႈ

ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ဗဟိုတရား႐ံုး လက္ခံ
21 December 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-12-21-voa5.cfm

ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အမႈကို ႏွစ္ဘက္ ၾကားနာႏုိင္ေရး

ဥပေဒအရ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ျပင္ဆင္မႈ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ဗဟုိတရား႐ုံးခ်ဳပ္က
လက္ခံလုိက္တဲ့အေၾကာင္း သူ႔ရဲ႕ ေရွ႕ေနႀကီးျဖစ္သူ ဦးဉာဏ္၀င္းက ေျပာဆုိပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထုိင္းအေျခစုိက္ ဗီြအိုေအ သတင္းေထာက္ မေအးေအးမာက
ဦးဉာဏ္၀င္းကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းရာမွာ ေျပာၾကားသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 78

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ျပင္ဆင္ေလွ်ာက္ထားခ်က္ဟာ အရင္ အယူခံတင္မႈနဲ႔ မတူတဲ့ အေၾကာင္းကိုလည္း ေရွ႕ေနႀကီး
ဦးဉာဏ္၀င္းက ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။

“အယူခံ အမႈတြဲကို Admitted၊ ဒီမွာ ဒီလိုပဲသုံးတယ္၊ လက္ခံတယ္။ အမႈတင္ထားတုန္းကဟာကို

လက္ခံတယ္လို႔ ဗမာလုိေျပာေတာ့ သိပ္အဓိပၸာယ္ မရွိဘူး။ အဲဒါက မွတ္ပုံတင္ သြင္းထားတယ္။
မွတ္ပုံတင္ၿပီးေတာ့ အခု လက္ခံတယ္။ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ေပးၿပီးတဲ့အခါမွာ လက္ခံတယ္။
လက္ခံတဲ့ အဓိပၸာယ္က ႏွစ္ဘက္ အျပည့္အစုံ ၾကားနာမယ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္။”

အခုလို လက္ခံလုိက္မႈဟာ အလားအလာေကာင္း တရပ္အျဖစ္ ေျပာလုိ႔ရပါသလား။

“က်ေနာ္ အဲလိုမေျပာခ်င္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုလက္ခံတာဟာ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔က

ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေနာက္ထပ္ ေလွ်ာက္လဲလို႔ရတယ္ေပါ့။”

အခုလို လက္ခံၿပီးၿပီဆုိေတာ့ အန္ကယ္တို႔ဘက္က ဘာေတြ ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္မလဲဆုိတာ

ေျပာျပေပးပါ။

“ဥပေဒ အခ်က္အလက္ေတြခ်ည္းပဲ။ က်ေနာ္တို႔ ဒီကိစၥေတြက ဥပေဒခ်ည္းပဲ သက္သက္။

ဥပေဒခ်ည္းပဲ သက္သက္မုိ႔ က်ေနာ္တို႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ကုိ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေပးဖို႔
ဆက္ျပင္ဆင္ရမွာေပါ့။”

ဒီေန႔ ေလွ်ာက္လဲမႈက ဘယ္ေလာက္အခ်ိန္အထိ ၾကာသြားပါလဲ။

“မနက္ပုိင္း ၁၂ နာရီေလာက္ ၿပီးပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အမိန္႔ထြက္တာကို လာေစာင့္ေတာ့ ၃

နာရီခြဲေလာက္မွာ အမိန္႔ထြက္ပါတယ္။”

ဒီအမႈကို ဘယ္ေန႔မွာ ဆက္လက္ၾကားနာမယ္ ဆုိတာကိုေရာ ဒီေန႔ သိခြင့္ရပါသလား။

“႐ုံးခ်ိန္းမရွိဘူး။ သူက ေသာၾကာေန႔တုိင္းထြက္တဲ့ အမႈစာရင္းကို ေစာင့္ၾကည့္ရမယ္။

အဲဒီအမႈစာရင္းထဲမွာ ဘယ္အမႈက ဘယ္ေန႔ၾကားနာမယ္ဆိုတာ ပါတယ္။ ဒီေသာၾကာမပါရင္
ေနာက္ေသာၾကာေပါ့။”

ေရွ႕ေနႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္း ေျပာျပခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အမႈ အယူခံလႊာကို ရန္ကုန္တုိင္း တရား႐ုံးက

ေအာက္တုိဘာလအတြင္းက ပယ္ခ်ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရွ႕ေနေတြဟာ
ဒီကေန႔မွာ အဲဒီ ပယ္ခ်ခဲ့တဲ့ အယူခံလႊာကို ျပင္ဆင္ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဥပေဒကို ေဖာက္ဖ်က္တယ္ဆုိၿပီး

အာဏာပိုင္ေတြက သူ႕ကုိ ၾသဂုတ္လအတြင္းက ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့တာ
ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ စစ္အစိုးရ အႀကီးအကဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ အမိန္႔နဲ႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 79

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေထာင္ဒဏ္ကို ထက္၀က္ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး ဆုိင္းငံ့ျပစ္ဒဏ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ တႏွစ္ခြဲ က်ခံေစခဲ့တာ
ျဖစ္ပါတယ္။

ဗဟိုျပန္ဖဲြ႕ေရး ေဒၚစုနဲ႕ CEC ေတြ႕ဖို႕လို

20 December 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-12-20-voa3.cfm

အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းေရးကိစၥဟာ လက္ရွိ

ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ ရေရးေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္လို႔
အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ လက္ရွိ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ တဦးျဖစ္တဲ့ ဦး၀င္းတင္က ေျပာပါတယ္။ လက္ရွိ
ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ကုိ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ ဖြဲ႕စည္းဖုိ႔ဆုိတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕
သေဘာထားဟာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာလည္း အတုယူစရာ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈတခု
ျဖစ္သင့္တယ္လုိ႔ ဦး၀င္းတင္က ယူဆပါတယ္။ အျပည့္အစုံကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားတဲ့
ကိုသားၫြန္႔ဦးက တင္ျပေပးထားပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊထံ ေပးစာထဲမွာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ အသက္အရြယ္

ႀကီးရင့္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ၃ ဦးကုိ သြားေရာက္ ဂါရ၀ျပဳခြင့္ ေတာင္းဆုိတဲ့ ကိစၥအျပင္
ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕နဲ႔ အစည္းအေ၀းထုိင္ၿပီး ေတြ႕ဆုံခြင့္လည္း ေတာင္းဆုိထားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လူႀကီး ၃ ဦးကုိ ေမတၱာရပ္ခံခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဗဟို
ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းေရးကိစၥ ဆက္လုပ္ႏုိင္ဖို႔ဆုိရင္ ဒုတိယ ေတာင္းဆုိခ်က္ျဖစ္တဲ့ CEC နဲ႔
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ရေရးဟာ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ဦး၀င္းတင္က ယူဆပါတယ္။

“ဘာပဲေျပာေျပာ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔

ဒုတိယပိုင္းနဲ႔ ဆက္ေနတယ္ဗ်။ CEC နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔
ေတြ႕တဲ့ပြဲ၊ ေဆြးေႏြးတဲ့ပြဲေတြ မၿပီးမခ်င္းကေတာ့ ဒီကိစၥအေပၚမွာ
က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လုိ လႈပ္ရွားၾကမယ္၊ ဘယ္လိုအစီအမံေတြ
ခ်မွတ္ၾကမယ္ ဆုိတာေတာ့ ေပၚလြင္ဦးမယ္လုိ႔ က်ေနာ္ေတာ့
သိပ္မထင္ဘူး။”

ဟုိတေလာကေတာ့ NLD ေအာက္ေျခ ၿမိဳ႕နယ္ေတြက

NLD ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ ေတာင္းဆိုတာ ရွိပါတယ္။ အဓိကေတာ့ စုံညီေခၚၿပီး CEC
အဖြဲ႕၀င္ ဦး၀င္းတင္။ ျပန္လည္တုိးခ်ဲ႕ ဖြဲ႕စည္းဖို႔ဆုိတာ ေတာင္းပါတယ္။ အဲေတာ့
စက္တင္ဘာ ၂၃၊ ၂၀၀၈။ အခုအေနအထားက CEC ကို ျပန္ျပင္မယ္ ဆိုတာေတာင္မွ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ၿပီးမွ ျဖစ္ႏုိင္မယ္ဆုိေတာ့ အကယ္၍
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔သာ CEC ေတြ႕ခြင့္မရဘူးဆုိရင္ အန္ကယ္တုိ႔ ဘယ္လုိစဥ္းစားလဲခင္ဗ်။ ဒီ
တုိးခ်ဲ႕ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းေရးကိစၥက။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 80

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
“အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ဒီဟာက ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ တမ်ဳိးကေတာ့ ပါတီရဲ႕ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း၊
ပါတီရဲ႕ စည္းကမ္း၊ ပါတီရဲ႕ လုပ္ငန္းစဥ္အရေတာ့ ဒီလုိ တုိးခ်ဲ႕ျခင္းတုိ႔၊
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းတုိ႔ကေတာ့ ပါတီမွာ ရွိၿပီးသား သေဘာထားေတြ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းေတြ၊
စည္းကမ္း နည္းလမ္းေတြအတုိင္း လုိက္နာရမယ္၊ ဒါ တမ်ဳိး ေျပာလို႔ရပါတယ္။

“ေနာက္တမ်ဳိးကေတာ့ ဘာပဲေျပာေျပာ ႏုိင္ငံေရးပါတီတုိ႔ ဘာတို႔ဆုိတာလည္း သဘာ၀

တရားထဲမွာ ေရြ႕လ်ား လႈပ္ရွားေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြပဲ။ အဲေတာ့ သဘာ၀အတုိင္း ျဖစ္ရမွာပဲ။
အသက္ႀကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ ဇရာ မရဏ ဒီလုိကိစၥေတြ ရင္ဆုိင္ႀကဳံေတြ႕ရမယ္။ အလားတူပဲ
ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္း ဘာညာ ဆုိတာလည္း ဒီ ဇရာ မရဏကိစၥ အတုိင္းပဲ
ဦးတည္သြားရေတာ့မွာပဲ။ အဲေတာ့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ဒီလို အသစ္ဖြဲ႕စည္းေရးကိစၥဟာ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ မေတြ႕ရလည္း ကိစၥမရွိပါဘူး။”

အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဗဟုိ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းေရးကိစၥဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စမေျပာခင္ကတည္းက

NLD ေအာက္ေျခ ၿမိဳ႕နယ္ေတြက ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမဲ့လည္း
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လုိမ်ဳိး ေခါင္းေဆာင္တဦး ကိုယ္တုိင္က ဒီအေျပာင္းအလဲမ်ဳိးကုိ
ထည့္သြင္းစဥ္းစားတာဟာ ျမန္မာျပည္ ႏုိင္ငံေရးမွာကို ေလ့လာ အတုယူစရာ ျဖစ္တယ္လို႔
ဦး၀င္းတင္က ေျပာပါတယ္။

“ႏုိင္ငံေရးေလာကဆုိတာ ျဖဳတ္၊ ထုတ္၊ သတ္ေတြနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ေလးငါးဆယ္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ေခတ္

ရွိခဲ့ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီ၊ ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွာ လူႀကီးသူမမ်ားကို ဖယ္ရွားျခင္းတုိ႔၊
သို႔မဟုတ္လည္း လူႀကီးသူမမ်ားကို အနားေပးျခင္းတုိ႔ဆုိတဲ့ ကိစၥေတြကို လုပ္တဲ့ေနရာမွာ
က်ေနာ္တုိ႔ သိပ္ၿပီးေတာ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္၊ သုိ႔မဟုတ္လည္း လိမ္လိမ္မာမာ ထုိက္သင့္တဲ့
ဂါရ၀တရား မရွိဘဲနဲ႔ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။

“အဲေတာ့ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လုပ္တဲ့ကိစၥဟာ အျခား ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား

အသာထားဦး၊ ေလာေလာဆယ္ NLD အတြက္ဆုိရင္ အလြန္ကုိ က်က္သေရရွိတဲ့ လုပ္ငန္းပါ။
ဘာပဲေျပာေျပာ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဒီပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ အႀကံဉာဏ္မ်ားကို
ဂါရ၀ျပဳၿပီးေတာ့ ခြင့္ေတာင္းျခင္း၊ ခံယူျခင္းဆုိတာ အလြန္က်က္သေရ ရွိပါတယ္လို႔ က်ေနာ္
ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီလို က်က္သေရရွိရွိ နည္းနဲ႔သာလွ်င္ အင္အားသစ္မ်ား၊ ႏုိင္ငံေရး
အယူအဆသစ္မ်ား၊ မူ၀ါဒသစ္မ်ား၊ လုပ္ငန္းသစ္မ်ား ေပၚထြက္လာေအာင္ ဖန္တီးသင့္တယ္။

“အဲဒီလုိ လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာျပည္ ႏုိင္ငံေရးမွာ ဗိုလ္ေနၿမဲ၊ က်ားေနၿမဲ ျဖစ္ေနတဲ့

အေနအထားကေန ေရွ႕ကုိ တက္လွမ္းႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ ယူဆတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္
က်ေနာ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အလြန္ က်က္သေရရွိတဲ့
နည္းလမ္းတခု ျပလိုက္တယ္၊ ဒီနည္းလမ္းကုိ ျမန္မာျပည္ ႏုိင္ငံေရးတခုလုံး၊ တပ္မေတာ္
အပါအ၀င္ ေလးစားလုိက္နာသင့္တယ္၊ ေလးစား နည္းယူသင့္တယ္လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီလုိပဲ
သေဘာရပါတယ္။”

လက္ရွိအားျဖင့္ေတာ့ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွာ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕၀င္ ၁၁ ဦး

ရွိပါတယ္။ အမ်ားစုက အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္ေနၿပီး ႏုိင္ငံေရးတာ၀န္ေတြ အခ်ိန္ျပည့္
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 81
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ အခု ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းဖုိ႔ ဆုိတဲ့ ေနရာမွာ တုိးခ်ဲ႕ဖြဲ႕မွာလား၊ လူအေျပာင္းအလဲ
လုပ္မွာလားဆုိတာကိုေတာ့ မသဲကြဲေသးပါဘူး။

ျမန္မာႏိုင္ငံ တည္ၿငိမ္ေရး ေက်းလက္ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈ လိုအပ္

21 December 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-12-21-voa4.cfm

ျမန္မာႏုိင္ငံ ေက်းလက္ေဒသ အိမ္ေထာင္စုေတြရဲ႕ ၃၀% မွာ ပုံမွန္၀င္ေငြ မရွိတဲ့အတြက္

သူတုိ႔အတြက္ အလုပ္အာမခံခ်က္ေတြ ရရွိေရး ေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔ စီးပြားေရး ပါေမာကၡ ဂ်ဳိးဇက္
စတစ္ဂ္ လစ္ဇ္ (Joseph Stiglitz) က အႀကံေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒီအႀကံေပးခ်က္ကို ဒီေန႔မနက္ပိုင္း
အာရွေဒသကေန ျပန္လည္ မထြက္ခြာခင္ Singapore Management University မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့
သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာၾကားခဲ့တယ္လို႔ ပါေမာကၡ စတစ္ဂ္ လစ္ဇ္နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အတူ
သြားေရာက္ခဲ့တဲ့ ဘန္ေကာက္အေျခစုိက္ ကုလသမဂၢ အာရွ ပစိဖိတ္ေဒသ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရး
ေကာ္မရွင္ (ESCAP) ရဲ႕ အမႈေဆာင္ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာ ႏုိလင္း ေဟဇာ(Dr Noeleen
Heyzer) က ေျပာပါတယ္။ အျပည့္အစုံကို ေဒၚခင္မ်ဳိးသက္က တင္ျပေပးထားပါတယ္။

ကုလသမဂၢ ESCAP အဖြဲ႕က ေဒါက္တာ ႏုိလင္း ေဟဇာဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ သီတင္းပတ္ထဲမွာ ပါေမာကၡ

စတစ္ဂ္ လစ္ဇ္ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံအေရာက္ ေခၚသြားၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ
ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္ေရးအတြက္ ျမန္မာလူထုနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။

“က်မ အခုလို ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတဲ့ စီးပြားေရး ပါရဂူကို ျမန္မာႏုိင္ငံအေရာက္ ေခၚသြားၿပီး

သူနဲ႔အတူ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲက သုေတသန ပညာရွင္ေတြကို ျမန္မာအစိုးရပိုင္းနဲ႔ေရာ၊ စီးပြားေရး၊
လူမႈေရးဆုိင္ရာ မူ၀ါဒေတြ ခ်မွတ္တဲ့ အဆင့္ျမင့္ အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ပါ မိတ္ဆက္ေပးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ လုံၿခဳံေရးနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေရးအတြက္ ေရရွည္ မဟာဗ်ဴဟာရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းတခု
ျဖစ္ပါတယ္။” လို႔ ေဒါက္တာ ႏုိလင္း ေဟဇာက ေျပာသြားပါတယ္။

ပါေမာကၡ စတစ္ဂ္ လစ္ဇ္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လယ္ယာေျမ

နည္းနည္းနဲ႔ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ေနတဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြအတြက္ အေသးစားေခ်းေငြ
ခ်ေပးဖို႔ အႀကံေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလယ္သမားေတြဟာ အတုိးေငြ ႀကီးႀကီးနဲ႔ ေငြတတ္ႏုိင္သူေတြဆီက
ေငြေတြေခ်းယူၿပီး ျပန္မဆပ္ႏုိင္တဲ့ ျပႆနာေတြနဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ေနရတာမုိ႔ ဒီလယ္သမားေတြ
ေခါင္းမခဲေစတဲ့ အေသးစား ေခ်းေငြမ်ဳိး ခ်ေပးဖို႔ အႀကံေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံက ေက်းလက္ေဒသရဲ႕ ဆင္းရဲတြင္း နက္ေနမႈကို ဆန္းစစ္တဲ့ အခါမွာေတာ့

ေက်းလက္ေန အိမ္ေထာင္စု အားလုံးရဲ႕ ၃၀% မွာ ပုံမွန္ အလုပ္မရွိတာကို ေတြ႕ရတယ္လို႔
ဆုိပါတယ္။

“အလုပ္လက္မဲ့ ျပႆနာနဲ႔ ပုံမွန္၀င္ေငြမရွိတဲ့ ျပႆနာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီျပႆနာဟာ

အေတာ္ေလးကုိ ဆုိး၀ါးတဲ့ ျပႆနာပါ။ က်မတုိ႔ ေလ့လာခ်က္အရဆုိ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ
ေက်းလက္ေန အိမ္ေထာင္စုေတြရဲ႕ ၃၀% မွာ ပုံမွန္အလုပ္ မရွိတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 82

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဒီလူေတြအတြက္ လူမႈေရးဆုိင္ရာ အပါအ၀င္ အလုပ္အာမခံခ်က္ေတြ ရေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔
လိုေနပါတယ္။” လို႔ သူမက ဆက္ေျပာပါတယ္။

အခုလို ၀င္ေငြ ပုံမွန္မရွိတဲ့ဒဏ္ကုိ ခံေနၾကရတဲ့အျပင္ ရာသီဥတုဒဏ္ကိုလည္း ကမၻာမွာ ဒုတိယ

အျပင္းထန္ဆုံး ခံရတဲ့ႏုိင္ငံ ျဖစ္တာမို႔ ေရရွည္ စုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္တဲ့ စနစ္တခုကို ခ်ႏုိင္ဖုိ႔
လိုအပ္တယ္လို႔လည္း ဆုိပါတယ္။ ဒ့ါအျပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲက ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္ အမ်ားစုဟာ
အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္ေနၿပီး ပညာရည္ အဆင့္မီတဲ့ လူငယ္ နည္းပါးေနတာကို ေတြ႕ရတာမုိ႔
တတ္သိပညာရွင္ အသက္အရြယ္ ကြာဟမႈနဲ႔ လုိအပ္မႈေတြဟာ လူအင္အား အဓိကသုံးတဲ့
ျမန္မာႏုိင္ငံ လယ္ယာစနစ္အတြက္ အခက္အခဲဲနဲ႔ ဆုတ္ယုတ္မႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔
ေထာက္ျပပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး က႑ေတြအတြက္ အဓိက
ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ လိုေနတယ္လို႔ အႀကံေပးပါတယ္။

“သဘာ၀ သယံဇာတေတြနဲ႔ သူတုိ႔ကရလာတဲ့ ၀င္ေငြေတြကို ဘယ္လုိသုံးစြဲတယ္ ဆုိတာကို

ၾကည့္ရပါတယ္။ ဒီ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ၀င္ေငြေတြထဲက ရာခုိင္ႏႈန္း အမ်ားစုကို ပညာေရးနဲ႔ ေနာက္
ေခါင္းခဲစရာ ျဖစ္ေနတဲ့ က်န္းမာေရး က႑ေတြမွာ မသုံးမျဖစ္ သုံးလာေအာင္ အထူးအေလးထားၿပီး
အႀကံေပး တုိက္တြန္းပါတယ္။” လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။

ဒီကိစၥဟာ အလုိအပ္ဆုံးလုိ႔ ထင္တာမုိ႔ အဆင့္ျမင့္ အရာရွိႀကီးေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲ ၀ုိင္းေတြမွာေရာ

အျပင္မွာပါ တုိက္တြန္းေျပာဆုိခဲ့တယ္လို႔လည္း ဆုိပါတယ္။ အခုလို ေဆြးေႏြး အႀကံေပးမႈေတြဟာ
နားေထာင္တဲ့ အဆင့္ကို ေက်ာ္ၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ဖုိ႔ ေဆြးေႏြးတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္ခဲ့တယ္လို႔ သူ
ယုံၾကည္ေၾကာင္းနဲ႔ ဒါဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲက အဆင္းရဲဆုံး လူတန္းစားေတြအတြက္ တစုံတရာ
ျဖစ္လာမယ္လို႔ သူ ေမွ်ာ္လင့္ထားေၾကာင္းလည္း ESCAP အဖြဲ႕ရဲ႕ အမႈေဆာင္ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္
ေဒါက္တာ ႏုိလင္း ေဟဇာက ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး အေမရိကန္

မကူညီဟုဆို
MONDAY, 21 DECEMBER 2009 16:44 ေအာင္သက္ဝိုင္း
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2314-2009-12-21-09-48-16
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူကုန္ကူးမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး
လုပ္ငန္းမ်ားကုိ္ အေမရိကန္ အစုိးရက
အကူအညီေပးျခင္း မျပဳဘဲ မ်က္ကြယ္ ျပဳလ်က္
ရွိသည္ဟု ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊
လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးေရးဌာန အႀကီးအကဲ
ရဲမႉးႀကီးစစ္ေအးက တရား၀င္ ေ၀ဖန္ ေျပာဆုိ
လိုက္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 83

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ျမန္မာျပည္တြင္ ျပသရန္ ရုိက္ကူးထားသည့္ လူကုန္ကူးမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး ပညာေပး
ရုပ္သံဇာတ္လမ္း မိတ္ဆက္ပဲြ အခမ္းအနားတြင္ ေတြ႔ရေသာ အေမရိကန္ သံ႐ုံး ယာယီတာဝန္ခံ
မစၥတာ လာရီဒင္ဂါႏွင့္ အဆုိေတာ္ ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္း (ဓာတ္ပုံ - AP)

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ဆီဒုိနား ဟုိတယ္တြင္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔က က်င္းပ ျပဳလုပ္သည့္ လူကုန္ကူးမႈ

တားဆီးေရး MTV EXIT ရုပ္/သံ ဇာတ္လမ္း မိတ္ဆက္သည့္ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲတြင္
တက္ေရာက္ လာသည့္ ကုလသမဂၢ အရာရွိမ်ား၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္း
မ်ား၏ အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္ ၀န္ထမ္းမ်ား၊ ျပည္တြင္း ျပည္ပ သတင္း ေထာက္မ်ား၊ ျမန္မာ
ႏုိင္ငံဆုိင္ရာ အေမရိကန္ သံရုံးတာ၀န္ရွိ ပုဂၢဳိလ္မ်ား ေရွ႕ေမွာက္္၌ ရဲမႉးႀကီးစစ္ေအးက ထုိသုိ႔
ေ၀ဖန္ေျပာဆုိ လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ ပညာေပး ဇာတ္လမ္းကို အေမရိကန္ အစုိးရ၏ အဖဲြ႔အစည္းႀကီး ျဖစ္ေသာ USAID အဖဲြ႔၏

ေငြေၾကး ေထာက္ပ့ံမႈျဖင့္ စီစဥ္ထုတ္လုပ္ ခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။

စစ္အစုိးရသည္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွစတင္ၿပီး လူကုန္ကူးမႈျပႆနာကုိ အမ်ဳိးသားေရး တာ၀န္

တရပ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ား၊
ကုလသမဂၢႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာအစုိးရမ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ လ်က္
ရွိေသာ္လည္း အေမရိကန္အစုိးရကမူ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လူကုန္ကူးမႈ တုိက္ဖ်က္ေရးလုုပ္ငန္းမ်ားကို
လ်စ္လွ်ဴရႈထားေၾကာင္း ရဲမႉးႀကီးစစ္ေအးက ေျပာဆုိခဲ့သည္။

“အေမရိကန္သံရုံး တာ၀န္ခံ လာရီဒင္ဂါရဲ႕ ေရွ႕မွာပဲ ရဲမႉးႀကီး စစ္ေအးက အေမရိကန္က

ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လူကုန္ကူးမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး လုပ္ငန္းေတြကုိ အကူအညီမေပးဘဲ
လ်စ္လ်ဴရႈထားတဲ့အတြက္ ၀မ္းနည္းဖို႔ ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး ေ၀ဖန္သြားတယ္” ဟု အဆုိပါ
အခမ္းအနားသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ေသာ ရန္ကုန္အေျခစုိက္ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္း တခုျဖစ္ေသာ
FXB မွ ၀န္ထမ္း တဦးက ေျပာသည္။

အဆိုပါ အခမ္းအနားတြင္ ရဲမႉးႀကီး စစ္ေအးက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏

အကူအညီမရရွိေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီး တုိက္ဖ်က္ေရး
လုပ္ငန္းမ်ားကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အားသြန္ခြန္စုိက္ ႀကိဳးပမ္းသြားမည္ဟု ဆက္လက္
ေျပာၾကားသြားေၾကာင္း သိရသည္။

စစ္အစုိးရသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လူကုန္ကူးမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ လူကုန္ကူးမႈ

တားဆီးေရး အထူးရဲတပ္ဖြဲ႕ကို ထူေထာင္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိေၾကာင္း၊ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္
လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးေရးဥပေဒကုိ တရား၀င္ထုတ္ျပန္ခဲ့ေၾကာင္း၊ယခုအခ်ိန္ထိ လူကုန္ကူးမႈေပါင္း
၄၀၀ ေက်ာ္ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး လူကုန္ကူးမႈတရားခံ ၁၁၀၀ ေက်ာ္အေရးယူႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း၊
လူကုန္ကူးမႈ ခံခဲ့ရသူ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ကုိ ကယ္တင္ခဲ့ၿပီး အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံအစုိးရမ်ား၏ ပူးေပါင္းမႈျဖင့္
လူကုန္ကူး ခံခဲ့ရေသာ ျမန္မာႏုိ္င္ငံသား ၈၂၀ ကုိျပန္လည္ လက္ခံခဲ့သည္ဟု ရဲမႉးႀကီးစစ္ေအးက
ရွင္းျပေၾကာင္း သိရွိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 84

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစုိးရသည္ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးရန္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁.၆ သန္း အ

သုံးျပဳခဲ့ၿပီး ကုလသမဂၢႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားထံမွ ကူညီေထာက္ပံ့ေငြ ေဒၚလာ ၁.၄
သန္းရရွိခဲ့မႈပါ ထည့္သြင္း တြက္ခ်က္လွ်င္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အတြက္ လူကုန္ကူးမႈတားဆီးရန္ ေဒၚလာ
၃ သန္း သုံးစြဲခဲ့သည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။

MTV EXIT လူကုန္ကူးမႈ အသိပညာေပး ရုပ္/ သံအစီအစဥ္ကို ဘာသာစကား မ်ိဳးစံုျဖင့္

ရုိက္ကူးထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထုတ္လႊင့္ျပသရန္ အတြက္ အဆုိေတာ္
ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္းက အစီအစဥ္မႉးအျဖစ္ ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ကာ ျမန္မာ စကားေျပာျဖင့္
တင္ဆက္မည္ ျဖစ္သည္။

အဆုိပါ မွတ္တမ္း ရုပ္ရွင္ကုိ စစ္အစုိးရပုိင္ ရုပ္/ သံ လုိင္းမ်ားတြင္ မၾကာမီ

ထုတ္လႊင့္ျပသသြားရန္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

ခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္ ေနာက္ဆက္တဲြသတင္း
အပိတ္ခံရ
MONDAY, 21 DECEMBER 2009 18:07 ဧရာဝတီ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ SSC အထူးကု ေဆးခန္းက ေအာက္တုိဘာလတြင္ ကြယ္လြန္သြားေသာ
မခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္၏ က်န္ရစ္သူ မိသားစုကုိ ေလ်ာ္ေၾကး က်ပ္သိန္းတေထာင္ ေပးအပ္ခဲ့သည္
ဟူေသာ သတင္းမွာ စာနယ္ဇင္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခြင့္ မရေသးေၾကာင္း ရန္ကုန္ အေျခစုိက္
စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားက ေျပာသည္။

မခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္ (ဓာတ္ပံု - လွ်ပ္တစ္ျပက္ဂ်ာနယ္)

SSC ေဆးခန္း တာဝန္ရိွသူမ်ားက ယခုလဆန္းပိုင္းတြင္ လူနာရွင္၏

မိသားစုထံ သြားေရာက္ၿပီး ေလ်ာ္ေၾကးေပးခ့ဲေၾကာင္း ဧရာဝတီက စုံစမ္း
သိရိွရသည္။

“က်ေနာ္တုိ႔ ဂ်ာနယ္တင္ မကဘူး၊ ဂ်ာနယ္ အားလံုး လိုလိုကုိ

ခြင့္မျပဳတာပါ၊ အဲဒါတင္ မကဘူး၊ မခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္လို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး
သတင္းေတြကိုလည္း စာေပစိစစ္ေရးက လံုး၀ ခြင့္မျပဳေတာ့ဘူး” ဟု
သတင္းဂ်ာနယ္တေစာင္မွ အယ္ဒီတာတဦးက ေျပာသည္။

စာနယ္ဇင္းမ်ား ပုံႏိွပ္ျခင္း မျပဳမီ စစ္ေဆးသည့္ စာေပစိစစ္ေရးဌာနက ထုိသတင္း ပိတ္ပင္ရသည့္

အေၾကာင္းရင္းကုိ ရွင္းျပျခင္း မရိွေပ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 85

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
“က်မတုိ႕က ၀န္ထမ္းေတြပါ၊ အထက္က ခ်ေပးတဲ့ မူအတိုင္း လုပ္ေနရတာ ဆိုေတာ့
ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ကုိယ္ ခြင့္ျပဳလို႕ မရသလို၊
ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ပိတ္တာမ်ိဳးလည္း လုပ္လို႕မရပါဘူး” ဟု စာစစ္မွဴးတဦးက ေျပာသည္။

အသက္ ၁၅ ႏွစ္ အရြယ္ အထက္တန္းေက်ာင္းသူ မခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္သည္ ေအာက္တုိဘာလက

ေရႊဂုံတုိင္ရိွ အထူးကု ေဆးခန္းတြင္ ကုသမႈ ခံယူစဥ္ ေသဆုံးသြားခ့ဲသည္။ စာနယ္ဇင္းမ်ားတြင္
ထုိသတင္းကုိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေရးသား ေဖာ္ျပၾကၿပီး ေနာက္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေဆးေကာင္စီက
ထုိအမႈကုိ စုံစမ္း စစ္ေဆးခ့ဲသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကုသမႈတြင္ တာဝန္ရိွသည္ဟု ဆုိသည့္
ဆရာဝန္ႀကီးကုိ ေဆးကုသခြင့္ ၅ ႏွစ္ ပိတ္ပင္လုိက္သည္။ SSC ေဆးခန္းကုိလည္း ျပင္းထန္စြာ
သတိေပးလုိက္သည္။ ထုိသုိ႔ သတိေပးၿပီး ေနာက္ပုိင္းတြင္ ေဆးခန္းက လူနာရွင္ကုိ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ
ေပးအပ္ခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။

ဤအေတာအတြင္း ေဆး႐ုံမ်ား၊ အထူးကု ေဆးခန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္

တုိင္ၾကားခ်က္မ်ားသည္ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားသုိ႔ ေရာက္ရိွေနသည္ဟု သိရသည္။
လူနာရွင္မ်ားထံမွ ေရာက္လာသည့္ စာမ်ားထဲတြင္ အထူးကုေဆးခန္းမ်ားတြင္ ကုသစရိတ္
အလြန္မ်ားျပားမႈ၊ လူနာေသဆံုးသည့္အခါ ကုသစရိတ္အားလုံး ရသည့္အခ်ိန္အထိ
ရုပ္အေလာင္းကုိ ထိန္းသိမ္းထားမႈ စသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားလည္း ပါဝင္သည္။

မခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္ ေသဆံုးမႈ ႏွင့္ ေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းမ်ားကုိ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားက

အလြန္စိတ္ဝင္စားေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။

မခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္၏ မိသားစု၀င္တဦးက ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ထုိသတင္းကုိ ေဖာ္ျပၾကသည့္ အတြက္

ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း၊ အလားတူ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ထပ္မံ ေပၚေပါက္ျခင္း မရိွရန္
စာနယ္ဇင္းမ်ားသုိ႔ ဖြင့္ေျပာခ့ဲရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပသည္။

သန္းထုိက္ဦးႏွင့္ ၾကည္ေဝတုိ႔ ပူးတဲြ ေရးသားသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ
ျပင္ဆင္မႈ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ကို ဗဟို
တရားရုံးက လက္ခံ
MONDAY, 21 DECEMBER 2009 18:14 ကိုေထြး
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2316-2009-12-21-11-17-17
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အယူခံႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ျပင္ဆင္မႈ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ကို
ဗဟို တရားရုံးခ်ဳပ္က လက္ခံ လိုက္သည္ဟု ေရွ႕ေန ဦးဉာဏ္၀င္းက ဆိုသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 86

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ရန္ကုန္တိုင္း တရားရုံးက ပယ္ခ်ခဲ့သည့္ အယူခံအတြက္ တင္သြင္းခဲ့ေသာ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ
ျပင္ဆင္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ေပးရန္ တရားရုံးခ်ဳပ္က ဒီဇင္ဘာ ၄ ရက္ေန႔က
ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ အတြက္ ေရွ႕ေန ဦးၾကည္၀င္း ၊ ဦးဉာဏ္၀င္း၊ ဦးလွမ်ိဳးျမင့္ႏွင့္
ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္တို႔က ယေန႔ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

“အစိုးရကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ျပင္ဆင္ခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္ ၿပီးေတာ့ တင္တာ ၁

မႈရွိတယ္။ အဲဒါလည္း ေလွ်ာက္လဲ ခ်က္ေပးတယ္။ ဒီညေန ၃ နာရီခြဲမွာေတာ့ ဒီ ၃ မႈစလုံးကို
လက္ခံပါတယ္။ ေနာက္တဆင့္ အတြက္ကေတာ့ ဘယ္ေန႔လဲ ဆိုတာကို တရားရုံးက ထုတ္တဲ့
သတိေပးခ်က္ေတြကို ၾကည့္ရမွာပါ၊ အတိအက်ေတာ့ မသိရေသးပါဘူး” ဟု ေရွ႕ေန
ဦးဉာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။

ယေန႔ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ေပးရသည့္ အမႈမ်ားတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ႏွင့္ ေဒၚခင္ခင္၀င္း၊

ေဒၚဝင္းမမတို႔ အမႈ ၂ မႈ၊ အစိုးရက ျပင္ဆင္ခ်က္ တင္သြင္းသည့္ အမႈ ၁ မႈ၊ စုစုေပါင္း ၃
မႈျဖစ္ေၾကာင္း၊ အစိုးရက တင္သြင္းသည့္ ျပင္ဆင္ခ်က္မွာမူ ယခုအခ်ိန္အထိ မသိရေသးေၾကာင္း
ေရွ႕ေန တဦးက ဆိုသည္။

ယေန႔ နံနက္ ၁၀ နာရီမွ ၁၁ နာရီ ၃၀ ေက်ာ္သည္အထိ ဗဟိုတရားရုံးခ်ဳပ္တြင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အမႈအတြက္ ေရွ႕ေန ဦးၾကည္၀င္းကလည္းေကာင္း၊ ေဒၚခင္ခင္၀င္းႏွင့္
ေဒၚ၀င္းမမတို႔ အတြက္ ေရွ႕ေန ဦးလွမ်ိဳးျမင့္တုိ႔ကလည္းေကာင္း ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ေပးခဲ့သည္ဟု
သိရသည္။

ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၎၏ ေရွ႕ေနမ်ား သြားေရာက္ေတြ႔ဆုံခဲ့စဥ္

ယင္းေလွ်ာက္လဲခ်က္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အတည္ျပဳေပးခဲ့သည္။

အယူခံၾကားနာရာသို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တက္ေရာက္ နားေထာင္ခြင့္ မရွိေၾကာင္း သိရသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ လြန္ခဲ့သည့္ ေမလ၊ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ၆ ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့မည့္ အခ်ိန္တြင္

၎၏ေနအိမ္သို႔ တိတ္တဆိတ္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံသား ဂြ်န္ ဝီလ်ံ
ယက္ေထာေၾကာင့္ ရုံးတင္တရားစြဲ ခံခ့ဲရသည္။

အာဏာပုိင္တုိ႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ေဖာက္ဖ်က္သည္ဟု
ဆုိကာ ၾသဂုတ္လ အတြင္းတြင္ ေထာင္ဒဏ္
၃ ႏွစ္ စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္
စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး
သန္းေရႊ၏ အမိန္႔ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ကုိ
ထက္ဝက္ ေလွ်ာ့ခ်ကာ ဆိုင္းငံ့ ျပစ္ဒဏ္၊
ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ၁ ႏွစ္ခြဲ က်ခံေစခ့ဲသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 87

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျပစ္ဒဏ္ေလွ်ာ့ေပါ့ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏

သမီး ျဖစ္၍ လည္းေကာင္း၊ ရပ္ရြာ ေအးခ်မ္း သာယာေရးႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေရးကို ေရွး႐ႈ၍
လည္းေကာင္း၊ အာဃာတ မရွိေစေရးအတြက္ လည္းေကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းတြင္
အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစေရးအတြက္ လည္းေကာင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

အဆိုပါ စီရင္ခ်က္အတြက္ အယူခံလႊာကုိ ရန္ကုန္တိုင္း တရားရုံးက စက္တင္ဘာ ၄ ရက္ေန႔တြင္

လက္ခံခဲ့ေသာ္လည္း ေအာက္တိုဘာ ၂ ရက္ ရုံးခ်ိန္းတြင္ ပလပ္ခံရသျဖင့္ တရားရံုးခ်ဳပ္တြင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ယခုကဲ့သို႔ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ျပင္ဆင္မႈကို တင္သြင္းျခင္း ျဖစ္သည္။

နယ္စပ္ တည္ၿငိမ္မႈအတြက္ ျမန္မာက

တရုတ္ကုိ အာမခံ
MONDAY, 21 DECEMBER 2009 18:22 ရန္ပိုင္
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2317-2009-12-21-11-23-56
ျမန္မာ - တ႐ုတ္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ နယ္စပ္တည္ၿငိမ္မႈ ရွိေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္မည္ဟု ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔
လာေရာက္သည့္ တရုတ္ ဒုတိယ သမၼတ မစၥတာ ရွီက်င့္ဖ်င္ ႏွင့္ တနဂၤေႏြေန႔က ေတြ႔ဆုံရာတြင္
စစ္အစုိးရက ေျပာၾကားလုိက္သည္။

စစ္အစုိးရေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၊ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအးတုိ႔က တရုတ္

ဒုသမၼတ ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံစဥ္ လက္ရွိ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ဆက္ဆံေရးအေျခအေန တည္ၿမဲေရးကုိ
ထိန္းသိမ္းသြားရန္၊ ႏွစ္ႏုိင္ငံ နယ္စပ္ေဒသ လုံၿခဳံေရးႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေရး ေဆာင္ရြက္ရန္၊ ေဒသတြင္း
ႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာအေရးမ်ားကုိ ပူးေပါင္း ေျဖရွင္းရန္ သေဘာတူညီခဲ့သည္ဟု တရုတ္အစုိးရ၏
ယေန႔ထုတ္ ဆင္ဟြာသတင္း တပုဒ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ႏုိင္ငံေရး တည္ၿငိမ္ေစရန္၊ စီးပြားေရး ဖြံၿဖိဳးတုိးတက္ေစရန္ ႏွင့္ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေစရန္

အတြက္ ျမန္မာအစုိးရက ေဆာင္ရြက္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း တရုတ္ဒုသမၼတက
ေျပာၾကားခ့ဲသည္ဟု ဆုိသည္။

"တရုတ္ျမန္မာ နယ္စပ္ေဒသ တည္ၿငိမ္ေရး အတြက္ အာမခံဖုိ႔ ဆုိရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ

ျပႆနာေတြကုိ ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ တုိင္ပင္ညိွႏိႈင္းျခင္း တုိ႔လုိမ်ဳိး ၿငိမ္းခ်မ္းတ့ဲ နည္းလမ္းေတြနဲ႔
ေျဖရွင္းႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ တရုတ္ႏုိင္ငံက ယူဆပါတယ္" ဟု ဒုသမၼတ၏ ေျပာၾကားခ်က္ကုိ
ဆင္ဟြာသတင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကလည္း မစၥတာ ရွီက်င္ဖ်င့္၏ ယခုခရီးစဥ္သည္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ

ဆက္ဆံေရးအတြက္ အေရးပါေသာ ခရီးစဥ္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း ဆင္ဟြာက
ဆုိသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 88

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ခရီးစဥ္အတြင္း စီးပြားေရး၊ ကုန္သြယ္ေရး၊ ပုိ႔ေဆာင္ေရး အေျခခံအေဆာက္အအုံမ်ား ဖြံၿဖိဳးေရး
စသည့္ က႑မ်ားတြင္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရး၊ နည္းပညာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး၊ စက္ပစၥည္း
ကရိယာ ၀ယ္ယူေရး စသည့္ သေဘာတူညီခ်က္ ၅ ခု၊ ဘ႑ာေရးဆုိင္ရာ သေဘာတူညီ ခ်က္ ၇ ခု
ေရအားလွ်ပ္စစ္ဆုိင္ရာ သေဘာတူညီခ်က္ ၃ ခု၊ ေရနံႏွင့္သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႔ပုိက္လုိင္း
သေဘာတူညီ ခ်က္ ၁ ခု အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း သေဘာတူစာခ်ဳပ္ ၁၆ ခု လက္မွတ္
ေရးထုိးခဲ့သည္ဟု ယေန႔ထုတ္ ျမန္မာ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ျမန္မာ စစ္္အစုိးရက တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ရွိ လူမိ်ဳးစု လက္နက္ကုိင္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားကုိ ယခုလကုန္

ေနာက္ဆုံးထား၍ နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ား အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္း ဖြဲ႕စည္းရန္ ေတာင္းဆုိထားၿပီး၊
ယခုကဲ့သုိ႔ သတ္မွတ္ထားသည့္ ရက္ ကုန္ဆုံးခါနီး အခ်ိန္တြင္ တရုတ္ ဒု သမၼတ
ေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။

တရုတ္ႏုိင္ငံသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဖြံၿဖိဳးတုိးတက္ေရးကုိ အေလးထားသည့္ အတြက္ နယ္စပ္

တုိင္းရင္းသားမ်ား အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏွစ္ဘက္စလုံးအား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာျဖင့္ ေျဖရွင္းရန္
တုိက္တြန္းလုိေသာ ဆႏၵရွိေၾကာင္း ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ ေဒါက္တာလွေက်ာ္ေဇာက
သုံးသပ္သည္။

“ကုိးကန္႔တုန္းကလုိ တုိက္ပြဲႀကီးေတြ ျဖစ္တာကုိ သူတုိ႔ မလုိလားဘူးေလ၊ ေနာက္ၿပီး ၀ေတြက

ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးမွာ ေနၾကတာ” ဟု တရုတ္ႏုိင္ငံတြင္ ေနထုိင္ေနသည့္ ေဒါက္တာလွေက်ာ္ေဇာက
ေျပာသည္။

၀လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲတြင္ ေနထုိင္သက့ဲသုိ႔ တရုတ္ႏုိင္ငံထဲတြင္လည္း ကုိယ္ပုိင္

အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ခရုိင္မ်ား ရွိေသာေၾကာင့္ ၀လူမ်ိဳးမ်ား အေပၚတြင္ တရုတ္ အစုိးရ ႏွင့္
တရုတ္စီးပြားေရး၏ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈ ရွိေၾကာင္း၊ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ႕စည္းေရး ႏွင့္
ပတ္သက္၍ စစ္အစုိးရႏွင့္ ၀ျပည္ေသြးစည္း ညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕ (UWSA) တုိ႔ ေဆြးေႏြးညိွႏႈိင္း
အေျဖရွာလိမ့္မည္ဟု ယူဆေၾကာင္း ေဒါက္တာလွေက်ာ္ေဇာက ေျပာသည္။

“စစ္ဆုိတာ တုိက္ရင္းသာ ေသြးပူၿပီး တုိက္တာ၊ အခု အေျခအေနမွာ ႏွစ္ဘက္စလုံး စစ္ျပန္တုိက္ဖို႔

မလြယ္ဘူး၊ မလႊဲမေရွာင္သာမွ ျဖစ္မယ္။ သူတုိ႔ အေပးအယူ လုပ္ပါလိမ့္မယ္” ဟု ၎က ဆုိသည္။

တရုတ္ဒုသမၼတ၏ ခရီးစဥ္တြင္ နယ္စပ္ေဒသ တည္ၿငိမ္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္မည္ဟု

စစ္အစုိးရက ေျပာဆုိေသာ္လည္း လက္နက္ျဖင့္ တည္ၿငိမ္ရန္ ေဆာင္ရြက္မည္ေလာ၊
ေဆြးေႏြးအေျဖရွာေသာ နည္းကုိ အသုံးျပဳမည္ေလာဟု ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္ေနေၾကာင္း
ထုိင္းႏုိင္ငံအေျခစုိက္ သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သတင္းစဥ္မွ အယ္ဒီတာ ဦးခြန္ဆုိင္းက သုံးသပ္သည္။

UWSA အဖြဲ႔သည္ တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရးကုိ ယခင္က လက္မခံေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္

တရုတ္အစုိးရ၏ တုိက္တြန္းခ်က္အရ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖြဲ႔စည္းေရးကုိ မူအားျဖင့္ သေဘာတူခဲ့ၿပီး
ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ အေသးစိတ္ ညိွႏႈိင္းေဆြးေႏြးရန္ ျပန္လည္ တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း စစ္အစုိးရက

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 89

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
လက္မခံခဲ့ေၾကာင္း တရုတ္ ျမန္မာ နယ္စပ္ အေရး ေလ့လာေနသည့္ ဦးခြန္ဆုိင္းက
ေထာက္ျပသည္။

HIV ကေလးမ်ား ရန္ပံုေငြ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ

အင္းလ်ားကန္ေစာင္းတြင္ က်င္းပ
MONDAY, 21 DECEMBER 2009 18:35 ေရွာင္ဆန္႔
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2318-hiv-
HIV/ AIDS ေဝဒနာ ကူးစက္ခံရသည့္ ကေလးမ်ားအတြက္ လႉဒါန္းရန္ “အလင္းပ်ဳိးမယ့္လက္မ်ား”
အမည္ရွိ ကဗ်ာရြတ္ပြဲကို ရန္ကုန္ အင္ယားကန္ေစာင္းရွိ စိမ္းလန္းစိုေျပ ဥယ်ာဥ္တြင္
က်င္းပခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

“သူငယ္ခ်င္း တေယာက္က HIV ကူးစက္ခံ ကေလးငယ္ေတြကုိ ခရစၥမတ္ေန႔မွာ လက္ေဆာင္

ေပးခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတာကေန စၿပီး ဒီအစီအစဥ္ေလး လုပ္ျဖစ္တာ။ အရင္ကလည္း က်ေနာ္တို႔ ၂
လကို ၁ ႀကိမ္ေလာက္ ကဗ်ာရြတ္ပြဲေတြ လုပ္ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ပြဲစီစဥ္သူ ကဗ်ာဆရာ တဦးက
ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 90

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ယင္းကဗ်ာ ရြတ္ဆိုပြဲကို ဘေလာ့ကဗ်ာ ဆရာမ်ားႏွင့္ ပုံႏွိပ္မီဒီယာမွ ကဗ်ာဆရာမ်ား ပါဝင္သည့္
DOI (Dream Of Inferior Poetry Club) က စီစဥ္ျခင္း ျဖစ္ကာ ဒီဇင္ဘာ ၂၀ ရက္ေန႔
နံနက္ပိုင္းတြင္ က်င္းပခဲ့သည္။

“အႏုပညာနဲ႔ စာနာမႈလက္ကုိ ကမ္းလင့္တာပါ။ ၿပီးေတာ့ HIV ကူးစက္ခံ ကေလးငယ္ေတြအေပၚ

အုပ္မုိးေနတဲ့ ဘ၀ အေမွာင္ထု ႀကီးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ပခုံးနဲ႔၊ က်ေနာ္တုိ႔ တာ၀န္ယူလုိစိတ္နဲ႔
ကူညီဖယ္ရွား ေပးခ်င္တာပါ။ စာနာမႈကုိ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာျပရင္းက တျခားသူေတြပါ စာနာနားလည္
ခံစားမိဖုိ႔ ယဥ္ေက်းမႈကုိ ႏွလုံးသားခ်င္း တင္ပုိ႔ေပးတာပါ” ဟု အဆိုပါ ကဗ်ာဆရာက
ဆက္ေျပာသည္။

ထိုပြဲတြင္ HIV ေဝဒနာ ကူးစက္ခံ ကေလးငယ္မ်ား ရန္ပံုေငြအတြက္ အမွတ္တရ

တီရွပ္မ်ားေရာင္းခ်ျခင္း အလႉေငြ ေကာက္ခံ စုေဆာင္းျခင္းတို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကရာ စုစုေပါင္း
အလႉေငြ က်ပ္ ၁၃၅၀၀၀ ရရွိသည္ဟု သိရသည္။

ယင္းကဗ်ာရြတ္ပြဲသို႔ ကဗ်ာျမတ္ႏုိးသူ လူငယ္မ်ား၊ ဘေလာ့ဂါမ်ား၊ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ

စိတ္၀င္စားသည့္ လူငယ္မ်ားႏွင့္ သတင္းေထာက္မ်ား အပါအ၀င္ လူ ၁၀၀ နီးပါး
တက္ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး တက္ေရာက္သူ မ်ားထဲတြင္ အဆိုေတာ္၊ ေတးေရးဆရာ သားစိုးလည္း
ပါဝင္ေၾကာင္း သိရသည္။
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 91
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

“က်ေနာ့္ညီ သူငယ္ခ်င္းေတြ လုပ္တဲ့ပြဲပါ။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္၀င္စားတာေၾကာင့္

သြားၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ လူမႈေရးလုပ္ဖို႔ သူတို႔ဘာသာ စုထားတာနဲ႔ တျခားသူေတြလႉတာကို
စုေပါင္းလိုက္တာလို႔ သိရပါတယ္။ ဒီလိုပြဲေလး လုပ္ၿပီး ေပါင္းၿပီးလႉေတာ့ ပိုၿပီး
အက်ယ္တ၀န္းျဖစ္တာေပါ့” ဟု သားစိုးက ဧရာ၀တီကိုေျပာသည္။

DOI ကဗ်ာကလပ္ကို ကဗ်ာ၀ါသနာ အရင္းခံႏွင့္ ကဗ်ာခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးၾကသူ လူငယ္မ်ားက စုစည္း

တည္ေထာင္ ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး အိပ္မက္သစ္တုိ႔မာတိကာ၊ မုိးရာသီဆက္တင္ (နာဂစ္တႏွစ္ျပည့္
အထိမ္းအမွတ္)၊ မုတ္သုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕သတုိ႔သမီး စသည့္ ကဗ်ာရြတ္ပြဲမ်ား အပါအ၀င္ ယခုျပဳလုပ္သည့္
ကဗ်ာရြတ္ပြဲမွာ ၅ ႀကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္သည္ဟု ပြဲစီစဥ္သူတဦးက ေျပာသည္။

အဆိုပါ ကဗ်ာရြတ္ပြဲတြင္ “အလင္းပ်ဳိးမယ့္လက္မ်ား” ကဗ်ာ စုစုေပါင္း ၁၃ ပုဒ္

ကုိရြတ္ဆုိခဲ့ၾကသည့္အျပင္ ကဗ်ာခ်စ္သူမ်ား ပါ၀င္သည့္ HIV သရုပ္ေဖာ္ Performance ျပကြက္
တင္ဆက္ျခင္း၊ ကဗ်ာစုစည္းေရးစပ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။

ရြတ္ဆိုသည့္ ကဗ်ာမ်ားကို မအိႁႏၵာ၊ မင္းယြန္းသစ္၊ သူရႆ၀ါ၊ ေမာင္ဖုန္းျမင့္၊ သြယ္လင္းဆက္၊

မုိးလႈိင္ည၊ Mirror၊ အမည္မဲ့ HOE၊ သုိးထိန္း၊ ေကး တို႔ က ပါ၀င္ေရးဖြဲ႔သည္။

ကဗ်ာရြတ္ပြဲ အဖြင့္တြင္ “တုိ႔ခ်စ္တဲ့ကမၻာ၊ တုိ႔ခ်စ္တဲ့ကေလးေတြ” သီခ်င္းကုိ စုေပါင္းသီဆုိၾကၿပီး

Sleeping Child သီခ်င္းျဖင့္ အဆုံးသတ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ လူငယ္ အဆိုေတာ္ လင္းနစ္က
ကဗ်ာရြတ္ဆိုျခင္းမ်ားအတြက္ ေနာက္ခံ ေတးသီခ်င္း တီးခတ္ေပးျခင္းျဖင့္ ပါ၀င္ကူညီခဲ့ေၾကာင္း
သိရသည္။

ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကုိ ယခုႏွစ္ နာဂပြဲသုိ႔

သြားခြင့္မျပဳ
TUESDAY, 22 DECEMBER 2009 13:55 ေအးလဲ့
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2320-2009-12-22-06-58-20
မၾကာမီ ျပဳလုပ္ရန္ စီစဥ္လ်က္ ရိွသည့္ နာဂ တိုင္းရင္းသား ႐ုိးရာ ႏွစ္သစ္ကူး ပြဲေတာ္သုိ႔
ႏုိင္ငံျခားသား ခရီးသည္မ်ား သြားေရာက္ခြင့္ ပိတ္ပင္ ထားေၾကာင္း သိရသည္။

ႏွစ္သစ္ကူးပြဲကို ဇန္နဝါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔၌ စစ္ကုိင္းတုိင္း၏ ေျမာက္ဘက္ဆုံး ၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ

နန္းယြန္းတြင္ က်င္းပမည္ ျဖစ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 92

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ႏွစ္သစ္ကူး ပြဲေတာ္တခုတြင္ ေတြ႔ရေသာ နာဂအမ်ဳိးသား ၂ ဦး (ဓာတ္ပုံ - Longshim)

“ဒီႏွစ္ နာဂ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ ခရီးစဥ္ေတြကို က်ေနာ္တို႔ ဖ်က္လိုက္ပါၿပီ” ဟု နာဂ ႏွစ္သစ္ကူး

ပြဲေတာ္သို႔ ကမၻာလွည့္ ခရီးသည္မ်ား သြားေရာက္ လည္ပတ္ႏိုင္ရန္ ႏွစ္စဥ္ ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးသည့္
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ S.S.T ခရီး သြားလာေရး ကုမၸဏီမွ တာဝန္ရွိသူ တဦးက ေျပာသည္။

ထုိေဒသသုိ႔ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား သြားေရာက္ခြင့္ ပိတ္ပင္ထားျခင္းမွာ အာဏာပိုင္တုိ႔၏ လုံၿခဳံေရး

အစီအစဥ္ မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္အေျခစိုက္ သံ႐ုံးတခုမွ ဝန္ထမ္းတဦးက ဆုိသည္။

“အေၾကာင္း အရင္းကေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေၾကာင့္ပဲ။ ႏိုင္ငံျခားသား ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား

ဗီဇာ ခက္တယ္။ ေနရာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကို သြားခြင့္ မျပဳဘူး။ နာဂ က အိႏိၵယနဲ႔ နယ္စပ္ဘက္
ဆုိေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့၊ ခရီးစဥ္ လမ္းေၾကာင္း လံုၿခံဳမႈ မရွိဘူး ဆိုရင္ မေပးသြားဘူး” ဟု အဆုိပါ
သံ႐ုံးဝန္ထမ္းက ေျပာသည္။

အိႏၵိယျမန္မာနယ္စပ္တြင္ လူမ်ဳိးစု လက္နက္ကုိင္အဖဲြ႔မ်ား လႈပ္ရွားလ်က္ရိွသည္။

နာဂ တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္တုိ႔တြင္

ေနထုိင္ၾကသည္။ထုိေဒသႏွင့္ နယ္ေျမျခင္း ထိစပ္ေနသည့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံဘက္ျခမ္းတြင္လည္း
နာဂတုိင္းရင္းသားမ်ားကုိ ေတြ႔ႏုိင္သည္။

နာဂတုိင္းရင္းသားမ်ားသည္ လူမ်ဳိးအားျဖင့္ တမ်ဳိးတည္းျဖစ္ေသာ္လည္း ေနထုိင္ရာေဒသ၏

ပထ၀ီအေနအထားကုိ လုိက္၍ ဘာသာစကား ႏွင့္ ဓေလ့ထုံးစံမ်ား အနည္းငယ္စီ
ကဲြျပားျခားနားၾကသည္ဟု ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္းတြင္ ေရးသားထားသည္။

ေဒသအသီးသီးမွ နာဂတုိင္းရင္းသားမ်ား၏ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈမွာလည္း ကဲြျပားမႈရိွေၾကာင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 93

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေတြ႔ရသည္။

ယခင္ႏွစ္မ်ားကလည္း နာဂ ႐ုိးရာ ႏွစ္သစ္ကူး ပြဲေတာ္ကို ကမၻာလွည့္ခရီးသြားမ်ား

သြားေရာက္လည္ပတ္ၿပီး ထုိေဒသ ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို႔၏ ႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈမ်ားကုိ
စိတ္၀င္တစား ေလ့လာၾကသည္။

၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ နာဂႏွစ္သစ္ကူးပဲြေတာ္သုိ႔ သြားေရာက္ခ့ဲသည့္ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ ၃၆ ဦး ရိွၿပီး

၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ ၁၇၆ ဦးရိွသည္ဟု ယခုတပတ္ထုတ္ Weekly Eleven ဂ်ာနယ္တြင္
ေဖာ္ျပထားသည္။

မတရားမႈ ေဖာ္ထုတ္မည့္ သတင္းမွန္မ်ား

စိစစ္ေရးကပိတ္ပင္
TUESDAY, 22 DECEMBER 2009 16:52 ေအာင္သက္ဝိုင္း
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2321-2009-12-22-09-54-57
ႏိုင္ငံတြင္း လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မတရား အႏုိင္က်င့္
ဗိုလ္က်ခံရမႈမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ ေရးသားထားသည့္ လူထုႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေသာ သတင္းမွန္မ်ားကို
ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေပစိစစ္ေရးႏွင့္ မွတ္ပံုတင္ဌာ၏ အေရးေပၚ ညႊန္ၾကားခ်က္ျဖင့္ ပိတ္ပင္လ်က္
ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

ျပည္သူမ်ား အၾကားတြင္ ရုိက္ခတ္မႈရွိၿပီး အစုိးရ၏ လြဲေခ်ာ္ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကို ထင္ရွားေပၚလြင္ေစသည့္

လူထုႏွင့္ဆက္ႏႊယ္ေသာ သတင္းမ်ားကို ပိတ္ပင္မႈမ်ား ရွိေနသည္မွာ မွန္ကန္ေၾကာင္း
အမည္မေဖာ္လိုသူ စာစစ္မႉးတဦးက အတည္ျပဳေျပာဆိုသည္။

အသက္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ ၉ တန္းေက်ာင္းသူ မခုိင္ရႊန္းလဲ့ရည္ မွားယြင္းခြဲစိတ္ ကုသမႈေၾကာင့္

ေသဆုံးသြားသည္ဆုိေသာ သတင္းကုိ
ျပည္တြင္းမီဒီယာမ်ားက ေဖာ္ျပခဲ့ၾကရာ ျပည္သူလူထုအၾကား အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း
ျဖစ္သြားရသည့္အတြက္ ခြဲစိတ္ကုသသူ ဆရာ၀န္ႀကီးႏွင့္ ေဆးခန္းကို အာဏာပိုင္မ်ားက
အေရးယူသည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

အဆိုပါ ကိစၥမ်ားျဖစ္ပြားၿပီး ေနာက္တြင္ သတင္းမီဒီယာမ်ားအေပၚ လူထု၏ ယုံၾကည္ကုိးစားမႈ

ပုိမိုရရွိလာခဲ့ၿပီး ျပည္သူလူထုက ၎တို႔ ေန႔စဥ္ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ ဒုကၡအခက္အခဲမ်ား၊ မမွ်တမႈ၊
မတရားမႈမ်ားကုိ သတင္းဂ်ာနယ္မ်ားသို႔ ဆက္သြယ္ အေၾကာင္းၾကားကာ အကူအညီ
ေတာင္းခံမႈမ်ား ပိုမို မ်ားျပားလာသည္ဟု ရန္ကုန္အေျခစုိက္ သတင္းေလာကမွ သိရသည္။

“ပုဂၢလိက ေဆးခန္းႀကီးေတြနဲ႔ အစုိးရ ေဆးရုံေတြမွာ ဆရာ၀န္တခ်ိဳ႕ မွားယြင္းေဆးကုသတာေတြ၊

ေငြမ်က္ႏွာ တခုတည္းကို ၾကည့္ၿပီး ဂရုမစုိက္တဲ့အတြက္ လူနာေသဆုံးတာ၊ နစ္နာသြားတာမ်ဳိး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 94

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ႀကဳံရတဲ့ မိသားစုေတြက ဂ်ာနယ္ေတြကုိ ဆက္သြယ္ အကူအညီေတာင္းၿပီး အမွန္တရားကုိ
ေဖာ္ထုတ္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံၾကတယ္” ဟု အမႈေဆာင္ အယ္ဒီတာတဦးက ေျပာသည္။

က်န္းမာေရးဆုိင္ရာ မတရားမႈမ်ားအျပင္ အလုပ္ရွင္၏ ဖိႏွိပ္မႈေၾကာင့္ အခက္အခဲမ်ား

ႀကဳံေတြ႕ရေသာ အလုပ္သမား သတင္းမ်ားကိုလည္း စာေပစိစစ္ေရးက ျပင္းထန္စြာသတိေပး
ပိတ္ပင္မႈမ်ားရွိလာသည္ဟု သိရသည္။

“ဒီဇင္ဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔က လႈိင္သာယာစက္မႈဇုန္ ၃ က Weng Hong Hung အထည္ခ်ဳပ္

စက္႐ုံမွာ အလုပ္သမားေတြ ဆႏၵျပတဲ့ သတင္းကို ဂ်ာနယ္ေတြက ေဖာ္ျပဖို႔ စိစစ္ေရး တင္တယ္။
ဒါေပမယ့္ စိစစ္ေရးက ဒီသတင္းေတြကို မေဖာ္ျပဖို႔ သတိေပး ပိတ္ပင္ တယ္” ဟု အႀကီးတန္း
အယ္ဒီတာတဦးက ဆုိသည္။

ထုိ႔အျပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ အိမ္ေဖာ္အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ အိမ္ရွင္၏ အႏုိင္က်င့္ႏွိပ္စက္မႈႏွင့္

လူမဆန္စြာ ခႏၱာကုိယ္တခုလုံးကို
ဓားျဖင့္ မႊန္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေဆးရုံတင္လုိက္ရေသာ ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္၊ ျမင္းကကုန္းေက်းရြာမွ
အသက္ ၂၀ ေက်ာ္အရြယ္
မအိအိသန္း ဆုိေသာ အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလး အေၾကာင္းလည္း သတင္းဂ်ာနယ္
အမ်ားစုတြင္ေဖာ္ျပခြင့္မရဟု သိရွိရသည္။

ျပည္သူတခ်ဳိ႕၏ အခက္အခဲဒုကၡမ်ားကုိ ဂ်ာနယ္မ်ားက ေဖာ္ထုတ္ေရးသားရင္း ေနာက္ဆုံးတြင္

အာဏာရွင္စစ္အစုိးရ၏ မွားယြင္းေသာ မူ၀ါဒကုိ ေထာက္ျပေရးသားျခင္း၊ လူထုအတြင္း
မတရားမႈကို မခံခ်င္ေသာ စိတ္မ်ားမွသည္ အစုိးရကို ေတာ္လွန္ လိုသည္အထိ စိတ္ဓာတ္မ်ား
ႏုိးၾကားလာျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚမည္ကို စုိးရိမ္၍ အာဏာပိုင္မ်ားက ထုိသုိ႔ေသာ လူထုသတင္းမ်ားကို
ပိတ္ပင္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု စာနယ္ဇင္းေလာကသားမ်ားက သုံးသပ္သည္။

“အာဏာရွင္ဆိုတာက မီဒီယာကိုေၾကာက္တယ္။ မီဒီယာဆိုတာကလည္း သမုိင္းအဆက္ဆက္

လူထုဘက္က ရပ္တည္ ခဲ့တာခ်ည္းပဲ။ ဘယ္လုိပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ပဲ မီဒီယာေတြ ထြက္ေပၚ လာခဲ့ပါေစ၊
ေနာက္ဆုံး စစ္မွန္တဲ့မီဒီယာေတြက ျပည္သူေတြအေရးကိုပဲ
ဦးတည္သြားတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ မီဒီယာေတြအားလုံး ျပည္သူေတြရဲ႕ တမ်က္ႏွာကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး
စည္းလုံးၾကပါ” ဟု ၀ါရင့္ သတင္းစာ ဆရာႀကီးတဦးက တုိက္တြန္းေျပာဆုိသည္။

စစ္အစုိးရက ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ လြတ္လပ္မွ်တေသာ ပါတီစုံ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲႀကီး

က်င္းပေပးမည္ဟု ေျပာဆုိ ထားေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္အထိ ျပည္တြင္း သတင္းမီဒီယာမ်ားကို
သတင္း လြတ္လပ္ခြင့္မေပးဘဲ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမ်ား ပုိမို တင္းက်ပ္ လာေသာေၾကာင့္ ၂၀၁၀
ေရြးေကာက္ပြဲ ကာလတြင္ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ လုံး၀ မရွိႏုိင္ေၾကာင္း ျပည္တြင္း
သတင္းသမား မ်ားက သုံးသပ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 95

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျမန္မာ ၁၅၀ ခန္႔ကို မေလးအာဏာပိုင္မ်ားက ဖမ္းဆီး

TUESDAY, 22 DECEMBER 2009 16:55 ၀ါးရွီးေဖာ
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2322-2009-12-22-09-56-37
မေလးရွားႏိုင္ငံ ကြာလာလမ္ပူၿမိဳ႕ မန္တာလီ ရပ္ကြက္ရွိ အိမ္ရာဝန္းတခုကို အာဏာပုိင္မ်ားက
၀င္ေရာက္ စီးနင္းခဲ့ရာ ျမန္မာ ၁၅၀ ခန္႔ အပါအဝင္ စုစုေပါင္း လူ ၅၀၀ ခန္႔ကို ဖမ္းဆီးသြား
ခဲ့ေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။

မန္တာလီ ရပ္ကြက္တြင္ တရားမ၀င္ေနထုိင္သူ ျမန္မာ၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ပါကစၥတန္ႏွင့္

အာဖရိကတိုက္ ႏိုင္ငံမ်ားမွ အလုပ္သမားမ်ားစြာ ရွိၿပီး အဆိုပါ ဖမ္းဆီးမႈကို ဒီဇင္ဘာလ ၁၉
ရက္ေန႔ ညေနပုိင္းက ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

“မ်ားေသာအားျဖင့္ ျမန္မာေတြက ပတ္စ္ပို႔စ္ ရွိၾကပါတယ္။ ဖမ္းသြားတဲ့ လူေတြကုိ ရဲစခန္းေရာက္မွ

စစ္ေဆးၿပီး ပတ္စ္ပို႔စ္ ရွိရင္ေတာ့ ျပန္လႊတ္ေပးတယ္။ ပတ္စ္ပုိ႔စ္ရွိတဲ့ လူႀကီးပိုင္းေတြကိုက်ေတာ့
ရဲစခန္းအထိ ေခၚမသြားေတာ့ဘူး” ဟု အဆိုပါ ဖမ္းဆီးမႈကို ျမင္ေတြ႕လိုက္သူ ကိုေစာေက်ာ္ႏိုင္က
ဧရာ၀တီသုိ႔ေျပာသည္။

မေလးရွားႏိုင္ငံသူတဦးကို အာဖရိက တုိက္သားတဦးက သတ္လိုက္သည့္ လူသတ္မႈ

ကိစၥအပါအဝင္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ေရာင္းဝယ္၊ သံုးစြဲသူမ်ားႏွင့္ တရားမဝင္ ေနထိုင္သူ မ်ားအား
မေလးရွားႏုိင္ငံ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအဖဲြ႔၊ ျပည္ထဲေရးတပ္ဖဲြ႔ႏွင့္ မူးယစ္တပ္ဖဲြ႔တုိ႔ ပူးေပါင္းၿပီး
ရရွိထားေသာ သတင္းမ်ားအရ ၀င္ေရာက္ ဖမ္းဆီးျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သူကဆုိသည္။

အဆိုပါအိမ္ရာတြင္ A မွ G အထိ တိုက္ ၇ လံုးရွိသည့္အနက္ G၊ F၊ E၊ D ေလးလံုးကိုသာ

ဝင္ေရာက္ရွာေဖြခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

“အိမ္ရာအျပင္ကေန ပိတ္ဆို႔ၿပီး ဖမ္းတယ္။ ေနာက္ၿပီး ရဟတ္ယာဥ္ တစ္စင္းက အိမ္ရာထဲကို

ဆလိုက္ထိုးေပးထားၿပီး ထြက္ေျပးတဲ့ သူေတြကို လိုက္ရွာတယ္” ဟု ကိုေစာေက်ာ္ႏုိင္က
ေျပာျပသည္။

မန္တာလီ ရပ္ကြက္သည္ မူးယစ္ေဆး၀ါးမႈမ်ား၊ ဒုစရိုက္မႈမ်ား ႏွင့္ပတ္သက္မႈ ရွိသည္ဆိုသည့္

သတင္းကို အာဏာပိုင္မ်ား ရရွိထားသျဖင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ ၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း
၎ရပ္ကြက္တြင္ ေနထုိင္ေသာ ျမန္မာမ်ားက ေျပာဆိုသည္။

အဖမ္းခံရသူမ်ားကုိ မူးယစ္ေဆး၀ါး သံုးစြဲျခင္း ရွိမရွိ ခ်က္ခ်င္း ဆီးစစ္ၿပီး ထြက္လာသည့္ ရလဒ္

အေပၚမူတည္၍ တည္ဆဲ ဥပေဒအရ အေရးယူကာ က်န္ရွိေနေသာ တရားမ၀င္ေနထုိင္သူမ်ားကုိ
စမံုညင္း စခန္းတြင္ တရားစီရင္၍ ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္လုိက္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

စမံုညင္း စခန္းသည္ မေလးရွားႏိုင္ငံအတြင္း တရားမဝင္ ေနထုိင္သူမ်ားကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 96

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားရာ ေနရာ ျဖစ္သည္။

ယခုလမွစ၍ မေလးရွားႏိုင္ငံအတြင္း ၀င္ေရာက္လာေသာ ႏိုင္ငံျခားသားအားလံုးကုိ မေလးရွား

အာဏာပုိင္မ်ားက စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ကာ ကြာလာလမ္ပူၿမဳိ႕ အေနာက္ဘက္တြင္ ရွိေသာ
ေဒသမ်ားကို ပစ္မွတ္ထား၍ ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးေနသည္ဟု မေလးရွား ႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရး
လႈပ္ရွားသူမ်ား အဖြဲ႕မွ ကုိထြန္းထြန္းကေျပာသည္။

သိန္းႏွင့္ခ်ီေသာ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားသည္ မေလးရွားႏိုင္ငံအတြင္းသုိ႔ လာေရာက္

အလုပ္လုပ္ကိုင္ လ်က္ရွိၿပီး အလုပ္သမား အခြင့္အေရးကိစၥ၊ လူမႈဆက္ဆံေရးကိစၥရပ္တုိ႔ေၾကာင့္
ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား မၾကာခဏ ျပႆနာမ်ား ျဖစ္ပြားေၾကာင္း
သိရသည္။

မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ တရားမ၀င္ ေနထုိင္၊ အလုပ္လုပ္ကုိင္မႈျဖင့္ ဖမ္းဆီးထားေသာ

ျမန္မာအလုပ္သမားေပါင္း ၂၈၀၀ ခန္႔ရွိသည္ဟု သိရသည္။

ေငြေၾကးဆိုင္ရာ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမည္ေလာ

TUESDAY, 22 DECEMBER 2009 17:29 ကိုေထြး
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2323-2009-12-22-10-30-58
အေမရိကန္ အစိုးရ၏ ျမန္မာျပည္ အေပၚထားရွိေသာ တိုက္ရိုက္ ေစ့စပ္ညႇိႏိႈင္း ေဆြးေႏြးသည့္
မူ၀ါဒ ေအာင္ျမင္မႈ မရွိပါက အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ထပ္မံခ်မွတ္ ႏိုင္ေၾကာင္း သံတမန္
အသိုင္းအ၀န္းႏွင့္ ေလ့လာသူမ်ားအၾကား ခန္႔မွန္းေျပာဆိုမႈမ်ား ထြက္ေပၚလ်က္ ရွိသည္။

၂၀၁၀တြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အမ်ိဳးသား

ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(NLD)ကို ပါ၀င္ခြင့္ မျပဳပါက အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကုိ တိုးျမႇင့္
လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖြယ္ရွိၿပီး ထပ္မံ ခ်မွတ္မည့္ အေရးယူပိတ္ဆို႔မႈတြင္ ေငြေၾကးအလႊဲ အေျပာင္း
ေဆာင္ရြက္ျခင္းမျပဳရန္ ႏိုင္ငံတကာရွိဘဏ္မ်ားကို အေမရိကန္ အစိုးရက
ဖိအားေပးႏိုင္ေၾကာင္းယေန႔တြင္ ေအပီ သတင္း တရပ္ က ေရးသားထားသည္။

အေမရိကန္ လႊတ္ေတာ္အေနျဖင့္ ယင္းသုိ႔ လုပ္ေဆာင္ရန္ ဘဏ္မ်ားကို လုပ္ပိုင္ခြင့္

ေပးထားၿပီးျဖစ္ရာ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးမႈ မေအာင္ျမင္ ပါက အျမန္ဆုံး အေကာင္ထည္ေဖာ္ရန္
လူအခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား က ဆႏၵရွိေနေၾကာင္းလည္း သတင္းတြင္ ပါရွိသည္။

၀ါရွင္တန္ရွိ HRW အဖြဲ႔ ဒါရုိက္တာ တဦးျဖစ္သူ Tom

Malinowskiက“ျမန္မာအစိုးရတန္ဖိုးထားတာက ျပင္ပကမၻာနဲ႔ ကုန္သြယ္မႈ မဟုတ္ပါဘူး၊
အဲဒီကုန္သြယ္မႈကရတဲ့ ေငြေၾကးကို ဘယ္လို ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္မလဲဆိုတာပါပဲ၊၊
ျမန္မာအစိုးရက ဘဏ္မွာ အပ္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကို ႏိုင္ငံတကာ ဘဏ္ေတြကေန
မထုတ္ယူႏိုင္ေအာင္ အေမရိကန္ အစိုးရက တားျမစ္လို႔ရပါတယ္” ဟူ ေသာ ေျပာဆိုခ်က္ကို
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 97
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
သတင္းက ကိုးကားထားသည္။

ျမန္မာျပည္၏ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႔ အေရာင္းအ၀ယ္ ကိစၥမ်ားကိုမူ အေမရိကန္ အစိုးရက

အလြယ္တကူ တားျမစ္ႏို္င္ျခင္းမရွိေပ။
သို႔ေသာ္လည္း ဘ႑ာေရး ပိတ္ဆို႔မႈကုိ ႏိုင္ငံတကာရွိ ဘဏ္မ်ားကလည္း ဂရုထားရေတာ့မည္ဟု
US Campaign for Burma (USCB) ဟု ေခၚသည့္ ျမန္မာ့အေရး ေဆာင္ရြက္ေနသည့္
အေမရိကန္အေျခစုိက္ အဖဲြ႔တခုက ေျပာသည္။

ျမန္မာျပည္မွ ေငြေၾကးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ဆက္စပ္မႈအား အေမရိကန္ အစုိးရက ဂရုတစုိက္

ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္ကုိ ႏုိင္ငံတကာ ဘဏ္မ်ားက သိရိွေၾကာင္း USCB မွ ညႊန္ၾကားေရးမႉး
တဦးျဖစ္သူ Jennifer Quigley က ေျပာသည္။

ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံကို ဖိအားေပးခဲ့စဥ္က ထိုကဲ႔သို႔ တားျမစ္ကန္႔သတ္မႈမ်ိဳး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာ

ျမန္မာျပည္အေပၚ ယင္းသုိ႔ ေဆာင္ရြက္ပါက ဓာတ္ေငြ႔ေရာင္းခ်ျခင္းမွ ရရွိေနေသာ စစ္အစိုးရ၏
ေငြေၾကးမ်ားကို ထိေရာက္စြာ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ႏိုဗဲလ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုကို လက္ခံရယူစဥ္ အေမရိကန္သမၼတ ဘားရက္ အိုဘားမားက

“သံတမန္ေရးနဲ႔ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြး မႈေတြ ရွိသလို မေအာင္ျမင္ရင္လည္း ေနာက္ဆက္တြဲ
ေဆာင္ရြက္မႈေတြ ျပဳလုပ္သြားမွာပါ” ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။

ျမန္မာျပည္တြင္ ျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိေသာ အေျခအေနမ်ားကို မႈတည္၍ စစ္အစိုးရအေပၚ

ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ား တိုးျမႇင့္ေဆာင္ရြက္ သြားမည္ ဟု အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေရးရာ
လက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခား ေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ ကာ့တ္ ကမ္းဘဲလ္ကလည္း စက္တင္ဘာလတြင္
ေျပာၾကားခဲ့သည္။

အေရွ႕ေတာင္အာရွရွိ အဆင့္ျမင့္ အေမရိကန္ သံတမန္တဦးက“အေမရိကန္အစိုးရဲ႕

ေစ့စပ္ညႇိႏိႈင္းမႈကို စစ္အစိုးရက သူတို႔ကို တရား၀င္တယ္၊ အသိအမွတ္ျပဳတယ္လို႔ ထင္ရင္ လုံး၀
မွားသြားလိမ့္မယ္၊ သူ႔အစီအစဥ္နဲ႔သူ သြားေနတာပါ” ဟု ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာဆိုခဲ့ဖူးသည္။

အေမရိကန္အစိုးရက ျမန္မာျပည္အေပၚထားရွိေသာ ႏိုင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒကို

ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း စစ္အစိုးရက မစၥတာ ကာ့တ္ကမ္းဘဲလ္ ေခါင္းေဆာင္သည့္
ကိုယ္စားလွယ္အဖြ႔ဲကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ႏွင့္ေတြ႔ဆုံခြင့္ျပဳသည့္ အျပင္၊ အမ်ိဳးသား
ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ ၃ဦးကိုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သြားေရာက္ဂါရ၀
ျပဳခြင့္ေပးခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္လည္း တိုင္းရင္းသားမ်ား၊ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားသူမ်ားကိုမႈ

ဆက္လက္ဖမ္းဆီး ႏွိပ္ကြပ္ေနဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း သုံးသပ္သူမ်ားကဆိုသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 98

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလက စင္ကာပူအေျခစိုက္ Oversea Chinese Banking
Cooperation(OCBC)ႏွင့္Development Bank of Singapore(DBS)ဘဏ္
တြင္ျမန္မာစစ္အစိုးရက သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ ေရာင္းခ်မႈမွ ရရွိသည့္ ၀င္ေငြမ်ားကုိ လွ်ိဳ႕၀ွက္
သိမ္းဆည္း ထားေၾကာင္း လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္ေရးအဖြဲ႔
(ERI) က စြပ္စြဲခဲ့သည္။

အဆိုပါ စြပ္စြဲခ်က္မွ မဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္၍ စင္ကာပူဘဏ္မ်ားက

ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။

စစ္အစိုးရ အပါအ၀င္ ၎ႏွင့္ နီးစပ္သည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ ေငြေၾကးမ်ားကို စင္ကာပူ၊

ရွန္ဟိုင္း၊ ေဟာင္ေကာင္ႏွင့္ ဒူဘုိင္းတို႔တြင္ အပ္ႏွံထားသည္ဟု ေလ့လာသူမ်ားက ဆိုသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းက အေမရိကန္ အစိုးရသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အပါအ၀င္ အေရးယူ

ပိတ္ဆို႔ခံထားရသည့္ ႏိုင္ငံမ်ား၏ စီးပြားေရး ဌာနမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ေငြေၾကး
အလႊဲအေျပာင္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ဆြစ္ဇာလန္ဘဏ္ Credit Suisse ဘဏ္က ေဒၚလာ ၅၃၆
သန္း ေပးေဆာင္ရမည္ဟု ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

အေမရိကန္ အစုိးရသည္ ျမန္မာျပည္အေပၚ အေရးယူပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ပိုမိုတိုးျမႇင့္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး ေနာက္ပိုင္း လူပုဂိၢဳလ္ ၄၀ႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ၄၄
ခုတို႔ကို ပစ္မွတ္ထား ေဆာင္ ရြက္ခဲ့သည္။

ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန ရာထူး

အေျပာင္းအေရႊ႕မ်ားျပား
TUESDAY, 22 DECEMBER 2009 18:14 ရန္ပိုင္
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2324-2009-12-22-11-15-21
ေနျပည္ေတာ္ရွိ စစ္အစုိးရ၏ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနတြင္ ၿပီးခဲ့သည့္ ႏုိ၀င္ဘာ လအတြင္းက
၀န္ထမ္းမ်ားၾကား ႀကီးမားေသာ အေျပာင္း အေရႊ႕မ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္ဟု ဧရာ၀တီမွ
စုံစမ္းသိရသည္။

ထုိသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခံရသည့္ ၀န္ထမ္းမ်ားမွာ ညႊန္ၾကားေရးမႉး ၂ ဦး၊ ဒုတိယ ညႊန္ၾကားေရးမႉး ၄ဦး ၊

လက္ေထာက္ညႊန္ၾကားေရးမႉး ၈ ဦး ႏွင့္ အျခားအဆင့္ ၀န္ထမ္း ၂၂ေယာက္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တုိ႔အား
ႏုိင္ငံျခား တုိင္းျပည္မ်ားတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ အတြက္ ႏုိ၀င္ဘာ ၂၃ ရက္ေန႔ ရက္စြဲပါ ႏုိင္ငံ
ျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန အမိန္႔ေၾကညာစာ အရ ေျပာင္းေရႊ႕ခန္႔ထား ေၾကာင္းသိရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလအတြင္းက ေျမာက္ကုိရီးယားႏုိင္ငံသုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 99

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေရႊမန္း၏လ်ိဳ႕၀ွက္သြားေရာက္သည့္ ခရီးစဥ္၊ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအး၏ ရုရွား ႏုိင္ငံသုိ႔
သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ခရီးစဥ္ႏွင့္ စစ္အစုိးရ၏ ေျမေအာက္ဥမင္ လုိဏ္ေခါင္း တူးေနသည့္
စီမံကိန္းမ်ား ေပါက္ၾကားခဲ့သည့္ အတြက္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ထမ္း ၂ဦးကုိ
ရုံးတင္အေရးယူခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္း တြင္ ယခုကဲ့သုိ႔ ၀န္ထမ္းမ်ားစြာကို ေနရာေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ျခင္း
ျဖစ္သည္။

ေျပာင္းေရႊ႕ခံရသူမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန စီမံကိန္းႏွင့္ စီမံေရးရာ ဦးစီးဌာနမွ

ညႊန္ၾကားေရးမႉး ဦးဟန္သူအား အေမရိကန္ ႏုိင္ငံ ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕သုိ႔ သံမႉးႀကီး
အျဖစ္ေျပာင္းေရႊ႕လုိက္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးရာ ဦးစီးဌာနမွ ညႊန္ၾကားေရးမႉးျဖစ္ေသာ ေဒၚယဥ္ယဥ္ဦးမွာ
လည္း ေဆာ္ဒီအာေရဗ် ႏုိင္ငံ ရီရတ္ဒ္ၿမိဳ႕သုိ႔ သံမႉးႀကီး အျဖစ္၎ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။

ေဒၚယဥ္ယဥ္ဦး သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ လာေရာက္အကူအညီ ေပးေနသည့္ ႏုိင္ငံတကာ

အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႕(NGO)မ်ား ႏွင့္ ဆက္ဆံေရးရွိေသာ သူတဦးျဖစ္ၿပီး ယခင္
ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန ဒု ၀န္ႀကီး အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ ဦးေက်ာ္သူ၏ ညီမ
ျဖစ္သည္။

ဦးေက်ာ္သူကို ဒု ၀န္ႀကီး အျဖစ္မွ ၀န္ထမ္းေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရး ဥကၠ႒ အျဖစ္ ယခုႏွစ္

ေဖေဖၚ၀ါရီလတြင္ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း ခံခဲ့ ရေသာ္လည္း နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္း ေလေဘး
ဒုကၡသည္မ်ား ကူညီကယ္ဆယ္ေရး အတြက္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ၊ အေရွ႕ ေတာင္အာရွ ႏုိင္ငံမ်ား
အသင္း (အာဆီယံ) ႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတုိ႔ ပူးေပါင္း ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ သုံးပြင့္ဆုိင္ ဗဟုိ အဖြဲ႕(TCG)
တြင္မူ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဆက္လက္ခန္႔ထား ခဲ့သည္၊

ယခင္ သမၼတေဟာင္း ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္၏ သားျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္သူသည္ ႏုိင္ငံတကာ

အကူအညီ ေပးေရးအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕သူတဦးအျဖစ္ သံတမန္
အသုိင္းအ၀န္းတြင္ ထင္ရွားသည္။ ၎သည္ ေတာင္အာဖရိကႏွင့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံတုိ႔တြင္လည္း
ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ သံအမတ္ႀကီး အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး တပ္မ ၂၂တြင္ တပ္မမႉးအျဖစ္
အမႈ ထမ္းခဲ့ဖူးသည္။

ဒုတိယ ညႊန္ၾကားေရးမႉး ၄ဦးျဖစ္သည့္ အာဆီယံေရးရာဦးစီးဌာနမွ ဦးျမင့္သူအား အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံ

ဂ်ကာတာၿမိဳ႕သုိ႔လည္းေကာင္း၊ ႏုိင္ငံေရးရာ ဦးစီးဌာနမွ ဦးမ်ိဳးသန္႔ေဖအား
ေပက်င္းၿမိဳ႕သုိ႔လည္းေကာင္း၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးဦးစီး ဌာန မွ
ဦးဘလွေအး အား နယူးေဒလီၿမိဳ႕သုိ႔ လညး္ေကာင္း၊ ေကာင္စစ္ေရးရာ ႏွင့္ ဥပေဒေရးရာ
ဦးစီးဌာနမွ ဦးခ်မ္းေအးအား ဂ်နီဗာၿမိဳ႕သုိ႔ လည္းေကာင္း သံမႉးအဆင့္ ရာထူး မ်ားျဖင့္
ေျပာင္းေရႊ႕ခန္႔ထား ေၾကာင္းသိရသည္။

ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ ၀န္ထမ္းေဟာင္းတဦးကလည္း

“ဘာပဲေျပာေျပာ ၀န္ထမ္းအမ်ားစုက ေတာ့ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္နဲ႕
ဥေရာပကုိ သြားခ်င္တယ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ဟုိသြားေတာ့ ႏုိင္ငံရပ္ျခား အသံုးစရိတ္ ေကာင္း ေကာင္းရတယ္၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 100

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဒီမွာရွိတဲ့ လူႀကီးေတြရဲ႕လက္ေအာက္ကေန ယာယီလြတ္ေျမာက္သြားတာေပါ့”ဟုေျပာသည္။

မၾကာေသးမီႏွစ္မ်ားမွ စတင္ၿပီး ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနတြင္ စစ္ဘက္ဆုိင္ရာ

အရာရွိမ်ားကုိတပ္ရင္းမႉးအဆင့္ႏွင့္ အထက္အရာရွိ မ်ားကုိ စတင္၍ ရာထူးအဆင့္ဆင့္တြင္
အစားထုိးလာေၾကာင္း ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန ႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးကလည္း ေျပာသည္။

“တပ္ရင္းမႉးဆုိရင္ ေကာင္စစ္၀န္ရာထူးေပးတယ္၊ အဲ့သည္လုိေပးတာကုိ ဦးဉာဏ္၀င္းက

မကုိင္ရဘူး၊ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအးက ကုိင္ထားတယ္”ဟု၎ကဆုိသည္။

ေရာက္ရွိလာသည့္ အဆုိပါ စစ္တပ္အရာရွိမ်ား၏

လုပ္ငန္းမကြ်မ္းက်င္မႈ၊သံတမန္ေလာကအေၾကာင္း မသိရွိသည့္ အတြက္ လုပ္ငန္းခြင္တြင္
မေျပျပစ္မႈမ်ား ျဖစ္လာေၾကာင္း အဆုိပါနီးစပ္သူက ေျပာဆုိသည္။

မၾကာေသးမီကလည္း ေဟာင္ေကာင္အေျခစုိက္ ျမန္မာေကာင္စစ္၀န္တဦးျဖစ္သူ

ဦးရဲျမင့္ေအာင္က ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ဘီလူး သဘက္မ်ားကဲ့သုိ႔ ရုပ္ဆုိးသည္ဟု ေျပာဖူးသကဲ့သုိ႔
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေနအိမ္ၿခံ၀န္းအတြင္းသုိ႔ ေရကူးၿပီး ၀င္ေရာက္ခဲ့သူ
အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား မစၥတာ ယက္ေထာကုိလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏
ရည္းစားျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု မဆင္မျခင္ေျပာဆုိခဲ့ဖူး သည္။

၎သည္ ဒုတိယ ဗုိလ္မႉးႀကီးေဟာင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ယခုလက္ရွိ အဂၤလန္ႏုိင္ငံဆုိင္ရာ

ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္း ေဆာင္ေနသည့္ ဦးေန၀င္းသည္လည္း ယခင္က တပ္မ
၄၄ ၏ တပ္မမႉးတာ၀န္ကုိ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ယခုႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းသည္လည္း
အဆိုပါ တပ္မ တြင္ ဗ်ဴဟာမႉးအျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးသည္။

တရုတ္ႏုိင္ငံဆုိင္ရာ သံအမတ္ႀကီးေဟာင္းျဖစ္ခဲ့သူ သခင္ခ်န္ထြန္းက ယခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး

ေန၀င္းအစုိးရသည္ စစ္အစုိးရပင္ျဖစ္ ေသာ္လည္း သံတမန္မ်ား ခန္႔အပ္ရာတြင္ လူတုိင္းအား
ခန္႔အပ္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ၊ အေသအခ်ာစိစစ္ၿပီးမွ ခန္႔အပ္ေၾကာင္း၊ ယခု စစ္အစုိးရ လက္ထက္တြင္
သံတမန္က်င့္၀တ္ဆုိင္ရာမ်ားအား နားမလည္သူ ၊ ေလ့က်င့္ေပးထားျခင္း မရွိသူမ်ားကုိသာ
ခန္႔အပ္ သည္ကုိ ေတြ႕ရေၾကာင္း ေထာက္ျပေျပာဆုိသည္။

႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား ျပန္လက္ခံရန္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္

တိုက္တြန္းမည္
TUESDAY, 22 DECEMBER 2009 18:22 သန္းထိုက္ဦး
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2325-2009-12-22-11-23-52
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံအတြင္း ခိုလႈံ ေနထုိင္လ်က္ရွိေသာ ရိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္မ်ားအား ျမန္မာႏိုင္ငံမွ
ျပန္လည္ လက္ခံရန္ အတြက္ နအဖ စစ္အစိုးကုိ တိုက္တြန္းသြားမည္ဟု ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 101

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဒုတိယ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး Mr. Mijarul Quayesက ေျပာသည္။

ယခုလ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးအဆင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲသို႔

တက္ေရာက္လာမည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဒုတိယ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးေမာင္ျမင့္ကုိ
တိုက္တြန္းသြားမည္ဟု ဆိုသည္။

၂ ရက္ခန္႔ အၾကာ ျပဳလုပ္မည့္ ယင္းအစည္းအေ၀းတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္မ်ား အေရးကုိ

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ အေနျဖင့္ အဓိက ေဆြးေႏြးသြားရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္း သိရသည္။

“ျမန္မာ ႏုိင္ငံဘက္က အစၥလမ္ ဘာသာ၀င္ေတြကုိ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံထဲ အတင္း

ေမာင္းထုတ္ေနတာ ရပ္တန္႔ဖို႔၊ လက္ရွိ ဒုကၡသည္ စခန္းထဲက လူေတြကိုလည္း ျပန္လည္လက္ခံဖို႔
တိုက္တြန္းသြားမယ္”ဟု ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန၌ ျပဳလုပ္ေသာ သတင္းစာ
ရွင္းလင္းပြဲတြင္ Mr. Mijarul Quayes က ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ဒုကၡသည္ စခန္း ၂ ခုတြင္ ရွိေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ရုိဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္မ်ားကုိ နအဖ စစ္အစိုးရက

ျပန္လည္ လက္ခံရန္ တိုက္တြန္း မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆိုသည္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ Cox’s Bazar ခရိုင္ရွိ ဒုကၡသည္ စခန္း၂ ခုတြင္ ရုိဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္ အျဖစ္
တရား၀င္ အသိအမွတ္ ျပဳခံထား ရသူ စုစုေပါင္း ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ ေနထိုင္လ်က္ရွိေၾကာင္း
သိရသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနႏွင့္ ရိုဟင္ဂ်ာ အက်ပ္အတည္းတို႔အေပၚ

ယခုႏွစ္အတြင္း ျပဳလုပ္က်င္းပခဲ့ေသာ ၁၄ ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံ စံုညီ အစည္းအေ၀းတြင္
ထည့္သြင္း ေဆြးေႏြးသြားခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ အစည္းအေ၀းတြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ဆိုသည္မွာ ဘဂၤါလီ လူမ်ိဳးမ်ားသာ ျဖစ္၍ ျမန္မာ

တိုင္းရင္းသားထဲတြင္ မပါဝင္ေၾကာင္း ျမန္မာ စစ္အစိုးရ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး ဦးဉာဏ္ဝင္းက
ျငင္းဆိုခဲ့သည္။

ကုလားတန္သတင္းဌာနမွ အယ္ဒီတာ ကိုတင္စိုးကမူ ေနာက္ဆံုး ျပန္ပုိ႔ခံရသည့္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တြင္

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏွင့္ ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားဆုိင္ရာ မဟာမင္းႀကီး႐ုံး (UNHCR) ႏွင့္ပူးေပါင္း၍
ျပန္ပို႔ခံရျခင္း ရွိခဲ့ၿပီး ယခုကဲ့သို႔ ေနာက္ထပ္ ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ဳိးမ်ားကို ျပန္ပို႔လိုက္မည္ ဆိုပါက
ျပန္လည္ ထြက္ေျပးလာဦးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

ျပန္ပို႔ခံရသည့္ ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ဳိးမ်ားကုိ ေတာေတာင္မ်ားၾကားသို႔ ပို႔ေဆာင္လ်က္ရွိၿပီး ၎တို႔မွာ

တေနရာႏွင့္ တေနရာ သြားလာ၍ မရသည့္အျပင္ အလုပ္အကိုင္မ်ားလည္း လုပ္ကုိင္၍
မရေသာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး ျပန္လည္ ထြက္ေျပးလာၾကမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က
ဆက္ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 102

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရုိဟင္ဂ်ာ အမ်ားအျပားသည္ မေလးရွား၊ အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ရန္ အတြက္

ျမန္မာႏုိင္ငံမွ အလုံးအရင္းျဖင့္ ထြက္ ခြာလ်က္ ရိွသည္။ ၎ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ အစၥလမ္
ဘာသာဝင္မ်ားျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံမ့ဲေနေသာ လူနည္းစုျဖစ္ကာ ရခုိင္ျပည္ နယ္၏ ျပင္ပသုိ႔
သြားလာခြင့္မရေစရန္ ျမန္မာ အာဏာပုိင္မ်ားက ဖိႏွိပ္ထားသည္။

ယခင္ ၂၀၀၈ စက္တင္ဘာလက ရုိဟင္ဂ်ာ ၁ဝဝ ေက်ာ္သည္ အလုပ္အကုိင္ ရရိွေရးအတြက္

ရန္ကုန္သုိ႔ သြားေရာက္ရန္ ႀကိဳး ပမ္းစဥ္ ဖမ္းဆီးခံရသည္။ အာဏာပုိင္မ်ားက ေထာင္ဒဏ္ ၆ လ
အသီးသီး ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ၎တုိ႔အေပၚ ထားရိွသည့္ တင္းက်ပ္ေသာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္

စားဝတ္ေနေရး ပုိမုိ က်ပ္တည္းလာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရုိဟင္ဂ်ာ အမ်ားအျပားသည္ ပဲြစားမ်ား၏
အကူအညီျဖင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္ ျပင္ပသုိ႔ အရဲစြန္႔ ထြက္ခြာၾကရေၾကာင္းလည္း သိရွိရသည္။

ထို႔အျပင္ တျခား ႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ ေရလမ္းခရီးျဖင့္ တရားမဝင္ သြားေရာက္ၾကရာ အမ်ားစုမွာ

ထုိင္းႏုိင္ငံ ကမ္းရုိးတန္း ေဒသမ်ား သုိ႔မဟုတ္ မုန္တုိင္းထန္သည့္ ကပၸလီ ပင္လယ္ဘက္သုိ႔
ေရာက္ရိွသြားၾကသည္ဟု သတင္းမ်ားအရ သိရသည္။

စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာမ်ားအတြက္
စိတ္အာဟာရေန႔
MONDAY, 21 DECEMBER 2009 19:23 ေကအက္စ္
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/articles/2-articles/2319-2009-12-21-12-34-
32
လြန္ခဲ့ေသာ ရက္ပိုင္းမ်ားက မိုးရြာေနတတ္ ေသာ္လည္း ထိုေန႔အဖို႔ စင္ကာပူ ကၽြန္းႏိုင္ငံ၏
ရာသီဥတုက ၾကည္လင္ေနသည္။ NTUC Centre တြင္ ျမန္မာ စကားေျပာသံမ်ား ဆူဆူညံညံျဖင့္
စည္ကားေနၿပီ။

စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာမ်ားႏွင့္
စာေရးဆရာမ်ားကို ဤသို႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး
ေတြ႕ရသည္ (ဓာတ္ပံု - ပီတီ)

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၀ ရက္ေန႔သည္

စင္ကာပူႏိုင္ငံရွိ စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား၏
ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈ၊ အဓိကပံ့ပိုးသူ
Myanmar Airway international၊ Future
Foundation ႏွင့္ တျခားပံ့ပိုးသူ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 103

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ျမန္မာကုမၸဏီမ်ား၊ စင္ကာပူတြင္ ဖြင့္ထားသည့္ ျမန္မာဆိုင္မ်ား၏ ကူညီမႈျဖင့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္
ပထမဦးဆံုး စာေပေဟာေျပာပြဲကို က်င္းပခဲ့သည့္ ေန႔ျဖစ္သည္။

အခမ္းအနား မစတင္မီ စာေပေဟာေျပာမည့္ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳ၊ ဆရာေန၀င္းျမင့္ႏွင့္ ဆရာမ ဂ်ဴးတို႔

ကိုယ္တုိင္ စာအုပ္မ်ားကို လက္မွတ္ထိုး ေရာင္းခ်ေပးေနၾကရာ တန္းစီ၀ယ္ယူသူမ်ား
ဓာတ္ပံုရိုက္သူမ်ားျဖင့္ ႀကိတ္ႀကိတ္ တိုးေနသည္။

အခမ္းအနားစခ်ိန္တြင္ ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီခြဲ ေက်ာ္ေနၿပီ။ Auditorium တခုလံုး ပရိသတ္မ်ားျဖင့္

ျပည့္ႏွက္ေန၏။ လူ ၆၀၀ ခန္႔ရွိမည္ ထင္သည္။ လက္မွတ္ တေစာင္ကို စင္ကာပူ ၁၅ ေဒၚလာ
(က်ပ္ ၁၀၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔) ေပးရသည္။ လက္မွတ္မ်ား ေစာေစာစီးစီး ျပတ္လပ္သြားသည္ဟု
သတင္းရေနသည္ကေတာ့ ၾကာၿပီ။ စင္ကာပူ ဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးလည္း ေဟာေျပာပြဲသို႔
တက္ေရာက္ နားေထာင္သည္ကို ေတြ႕ရ သည္။

အခန္းအနားမႉးမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ကိုဘေက်ာ္ႏွင့္ ကိုျမင့္စန္း တို႔၏ ေပါ့းပါးေပ်ာ္ရႊင္စရာ

မိတ္ဆက္စကားမ်ား အၿပီးတြင္ စာေပေဟာေျပာပြဲ ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္
ကူညီပ့ံပိုးသူတဦးျဖစ္ေသာ သေျပႏု ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ေဒၚသန္းသန္းႏုက ေက်းဇူးတင္စကား
ေျပာၾကားသည္။

သူက “အေ၀းေရာက္ ျမန္မာမ်ားအတြက္ စိတ္ႏွလံုးသားအာဟာရ ျဖစ္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္” ဟု

ေျပာသည္။ ဤပြဲမွ အျမတ္အစြန္းရရွိခဲ့လွ်င္ ျမန္မာျပည္မွ ခ်ိဳ႕တဲ့ေသာ စာေရးဆရာမ်ားကို
ေထာက္ပံ့ေပးသြားမည္ ဟုလည္း ဆိုသည္။

ပထမဆံုးေဟာေျပာမည့္ ဆရာေန၀င္းျမင့္၏ အတၳဳပၸတၱိကို စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ ထုတ္ေ၀ေသာ

သဇင္ Success မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ ဆရာေကာင္းျမတ္ႏြယ္က မိတ္ဆက္ ဖတ္ၾကားေပးသည္။

“တခါသံုး လူ႔အဖြဲ႕အစည္း” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဟာေျပာသည့္ ဆရာေန၀င္းျမင့္က “ကၽြဲမ” သီခ်င္းကို

အသံေန အသံထားျဖင့္ က်က်နန သီဆို အစျပဳၿပီးေနာက္ ျမန္မာတို႔၏ သေဘာသဘာ၀
အေၾကာင္းကို စိတ္၀င္စားဖြယ္
ေဟာေျပာသြားသည္။

ဆရာက ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔သည္
အတိတ္သမိုင္းရွိေသာ လူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း၊
ကိုယ္ပိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ ကိုယ္ပိုင္
အႏုပညာတို႔ျဖင့္ စည္းစနစ္က်န ခိုင္မာစြာ
ရပ္တည္ခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ
ႏွလံုးသား ပိုင္ရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကေၾကာင္း၊ ယခင္က
စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ စာကိုသာမက
စိတ္ကိုပါ သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကေၾကာင္းကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 104

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ျမန္မာသီခ်င္း၊ ကဗ်ာ၊ ျပဇာတ္မ်ားႏွင့္ ဆရာႀကီးျပင္းလာခဲ့ရေသာ ကိုယ္ပိုင္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားမွ
တဆင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ေဟာၾကားသြားသည္။ ဆရာ၏ အသံခ်ိဳခ်ိဳျဖင့္ ဆိုျပေသာ
ျမန္မာသီခ်င္းမ်ား၊ ၾကားညႇပ္ ေဖာက္ေသာ ဟာသမ်ားကို ပရိသတ္အလြန္ သေဘာက်ၾကသည္။

တခါသံုးလူ႔အဖြဲ႕အစည္း အေၾကာင္း ေဟာေျပာေနေသာ ဆရာေနဝင္းျမင့္ (ဓာတ္ပံု - ပီတီ)

ယခုေခတ္တြင္ စာသင္ၾကားေပးေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား ကိုယ္တိုင္ ျမန္မာစာေပႏွင့္ ပတ္သက္၍

ေသေသခ်ာခ်ာ သိရွိနားလည္မႈမ်ား နည္းပါးလာေၾကာင္းကို ဆရာေနဝင္းျမင့္က
ေထာက္ျပသြားသည္။ ယခုအခါ တခါသံုး အစားအေသာက္၊ အ၀တ္အစား ေနထိုင္မႈမ်ားျဖင့္
တခါသံုး လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ယဥ္ေက်းမႈ အသစ္မ်ားက ေသြးတိုးစမ္းလာၿပီဟုလည္း ဆရာက
ဆိုသည္။

တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာေသာ ေခတ္တြင္ ဦးေႏွာက္တံခါးမ်ား ပြင့္ေနေသာ္လည္း တခါသံုး

စိတ္ဓာတ္မ်ားျဖင့္ ႏွလံုးသားတံခါးမ်ား ပိတ္မသြားရေလေအာင္ ျမန္မာတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ၊ စာေပ။
ဘာသာစကား အေမြအႏွစ္မ်ားကို မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔အား မျပတ္ လက္ဆင့္ကမ္းေပးရမည့္
တာ၀န္ရွိေၾကာင္း ေျပာရင္း ကံၿမဲ ကိုေအးေက်ာ္ စပ္ဆိုခဲ့ေသာ “ရုပ္ေသးပြဲသြားရေအာင္” ဟူသည့္
ေရွးသီခ်င္းတပုဒ္ သီဆို၍ သူ၏ ေဟာေျပာခ်က္ကို နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္သည္။

ဆရာေန၀င္းျမင့္ ေဟာေျပာၿပီးခ်ိန္တြင္ ၂ နာရီ မိနစ္ ၂၀ ခန္႔ရွိၿပီ။ ခဏ နားခ်ိန္တြင္ ေဟာေျပာပြဲ

တက္ေရာက္ သူမ်ား အားလံုးကို ဆီထမင္းႏွင့္ ပုစြန္ေျခာက္ေၾကာ္မ်ား ပါ၀င္သည့္
လက္ေဆာင္အိတ္မ်ား ေ၀ငွသည္။

အခမ္းအနားကို ညေန ၃ နာရီ ခန္႔တြင္ ျပန္စၿပီး ဆရာ ေကာင္းျမတ္ႏြယ္က ေဟာေျပာပြဲ

ျဖစ္ေျမာက္လာရသည့္ ေနာက္ခံ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေျပာျပကာ ဆက္လက္ေဟာေျပာမည့္
ဆရာမဂ်ဴး၏ အတၳဳပၸတၱိကို ဖတ္ၾကားသည္။ အခမ္းအနား စီစဥ္ပံုမွာ တင္းတင္းေတာင့္ေတာင့္
ျဖစ္မေနဘဲ အခန္းအနားမႉး ႏွစ္ဦး၏ အရႊန္းေဖာက္ ရယ္ရႊင္စရာမ်ားေၾကာင့္ ပရိသတ္မွာ
ေပါ့ပါးလန္းဆန္းလ်က္ ရွိသည္။

ဆရာမဂ်ဴး ေဟာေျပာမည့္ ေခါင္းစဥ္က “စာေရးဆရာတေယာက္၏ မွတ္စုမ်ား” ျဖစ္သည္။

ဆရာမ၏ ကေလးဘ၀ မွတ္စုမ်ားထဲမွ ဆရာမင္းသု၀ဏ္ေရးသားသည့္ “ေအးရိပ္သာတဲ့
ပေညာင္ညိဳ” အစခ်ီေသာ “၀ကၤပါ” အမည္ရသည့္ ကဗ်ာကို ပထမဆံုး အဖြင့္အေနျဖင့္
ရြတ္ျပသြားသည္။

ဆရာမက သူ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ စာေပမွတ္တိုင္မ်ားကို အပိုင္း ၅ ပိုင္း ခြဲကာ ေျပာျပသြားသည္။

ပထမဆုံး ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ျဖစ္သည္။ ဆရာမက အခ်စ္ကို
ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ကာလမ်ားအတြက္ သူ႔မွတ္စုထဲတြင္ စြဲလမ္းခဲ့ေသာ စာေရးဆရာမၾကည္ေအး၏
ကဗ်ာတပုဒ္ႏွင့္ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း) ၏ “ေသာကေျခရာရတနာ” ကဗ်ာစု ထဲမွ
ကဗ်ာတပုဒ္ကို ရြတ္ျပသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 105

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ပထမဆံုး ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပျခင္းခံရသည့္ သူကိုယ္တုိင္ေရးေသာ “အခ်စ္” ဟူသည့္ကဗ်ာကိုလည္း
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ရြတ္ျပသြားေသးသည္။ ဤ ကာလမ်ားက “ရာဇ၀င္ထဲမွာ ေမာင့္ကို ထားရစ္ခဲ့” ႏွင့္
“အမွတ္တရ” ကဲ့သို႔ ေသာ စာမ်ားကို ေရးသားႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ေျပာသည္။ အျငင္းပြားဖြယ္
ျဖစ္ခဲ့ေသာ “အမွတ္တရ” ၀တၳဳထြက္လာခဲ့သည့္ ေနာက္ပိုင္း ဆရာမဂ်ဴးကို Living together
ေရးသည့္ စာေရးဆရာမ ဟု တခ်ိဳ႕က ေခၚေ၀ၚသတ္မွတ္ၾကပံုကို ရယ္သြမ္းေသြးကာ
ေျပာျပသြားခဲ့သည္။

ဆရာမ၏ ဒုတိယေျမာက္ ျဖတ္သန္းမႈမွာ က်ား/မ ခြဲျခားမႈ ျဖစ္သည္။ “အမ်ိဳးသမီးတို႔၏

အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ဘ၀လား” ဟူသည့္ စဥ္းစားဖြယ္ အေတြးမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး ဇာတ္ေကာင္တို႔၏
ထက္ျမက္ေသာ စရိုက္မ်ားက စာေပေလာကတြင္ ထူးျခားစြာ ေဖာက္ထြက္လာႏိုင္ခဲ့သည္။
ဆရာမကို မိန္းမသား၀ါဒီ (feminist) ဟု ေ၀ဖန္ၾကျပန္သည္။

“ကမၻာေျမ၏ခ်စ္သူ” မွအစျပဳၿပီး အပိုင္း ၃ ျဖစ္သည့္ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာကိစၥမ်ားကို

ဆက္လက္ ေရးသားျဖစ္ခဲ့ပံုႏွင့္ ထိုအခါတြင္လည္း ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္ စာေရးဆရာမဟု တခ်ိဳ႕က
မွတ္သားထားၾကပံုကို ဆရာမက ရယ္ရယ္ေမာေမာ ဆက္လက္ ရွင္းျပသည္။

စာေပေဟာေျပာပြဲတခု၌ စတုတၳႏွစ္ စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားတဦး၏ “အလုပ္အကိုင္

ရွားပါးတဲ့ ေခတ္ႀကီး မွာ ေက်ာင္းဆက္တက္ ရမလား၊ ေက်ာင္းထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ရမလား”
ဟူသည့္ ေမးခြန္းကို ေျဖၾကား ေပးရာမွ ဆရာမဂ်ဴး၏ ျဖတ္သန္းမႈ အပိုင္း ၄ ျဖစ္ေသာ
ပညာေရးအေၾကာင္းကို အာရုံစူးစိုက္ မိခဲ့ျပန္ သည္။

စာေရးဆရာတေယာက္၏မွတ္စုမ်ား အေၾကာင္း စိတ္အားထက္သန္စြာ ေဟာေျပာေနေသာ

ဆရာမ ဂ်ဴး (ဓာတ္ပံု - ပီတီ)

“အပိုင္း ၅ အျဖစ္ ေနာက္ဆံုး ျဖတ္သန္းမႈကေတာ့ လူသားခ်င္းစာနာ ကူညီမႈ Humanitarian

ကိစၥေတြကို အာရုံ၀င္စားေနတယ္” ဟု ဆရာမက ဆိုသည္။

ဆရာမဂ်ဴး၏ လတ္တေလာ လက္ရာ ျဖစ္သည့္ “သူမင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ” တြင္

လက္ရွိျဖတ္သန္းေနရေသာ လူမႈေရး ကူညီမႈမ်ားႏွင့္ ခံစားစာနာမိေသာ လူမႈဘ၀မ်ားကို
ထင္ဟပ္ထားခဲ့သည္။

ပစၥဳပၸန္ထက္ ပိုေကာင္းေသာ
အနာဂတ္မ်ားကို ဖန္တီးရန္ မ်ိဳးဆက္မ်ားတြင္
တာ၀န္ရွိေၾကာင္း၊ ပိုေကာင္းေသာ
အနာဂတ္မ်ားအတြက္
အားမေလွ်ာ့သင့္ေၾကာင္း မွတ္သားဖြယ္
စကားမ်ားႏွင့္အတူ ဆရာမဂ်ဴးက ဆရာ
မင္းသု၀ဏ္၏ “သေျပညိဳ” ကဗ်ာကို
ရြတ္ဆိုကာ ေဟာေျပာမႈကို
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 106
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
အဆံုးသတ္သြားသည္။

ေနာက္ဆံုး အလွည့္က် ေဟာေျပာသူမွာ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳျဖစ္သည္။ “အႏုပညာဖန္တီးသူႏွင့္

အႏုပညာခံစားသူ” ဟူသည့္ ေခါင္းစဥ္ကို ၾကားကတည္းက ပရိသတ္က စိတ္၀င္စားေနႏွင့္ၿပီ။
ဆရာ့အတၳဳပၸတၱိကို ဆရာ ေကာင္းျမတ္ႏြယ္ကပင္ ဖတ္ၾကားေပးသည္။

စာေပအေၾကာင္းအရာမ်ား မေဟာေျပာခင္ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳက “အခုတေလာ ေယာင္တယ္၊

စင္ကာပူကို ေရာက္တာေတာင္ ညက အိပ္ခါနီးေတာ့ ဖေရာင္းတိုင္ေလး ၃ တိုင္ေလာက္နဲ႔
မီးျခစ္ကေလး၊ ညေရးညတာ ထြက္ဖို႔ အနားခ်ေပးထားပါဦးလို႔ ေတာင္းလိုက္မိေသးတယ္” ဟု
အေသာေဖာက္လိုက္ရာ မီးမပ်က္ေသာ စင္ကာပူ ၿမိဳ႕ႀကီးသား ပရိသတ္မ်ားက သေဘာက်
ရယ္ေမာၾကသည္။

ထို႔ေနာက္ ဆရာမဂ်ဴး လက္ဆင့္ကမ္းသြားေသာ သေျပညိဳ ကဗ်ာကို ဆရာက

အသံေနအသံထားျဖင့္ ျပန္လည္ ရြတ္ဆိုျပသည္။ ဖန္တီးသူက ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္ျဖင့္
အေလးအနက္ ဖန္တီးခဲ့ေသာ အႏုပညာမ်ားကို ခံစားသူက ေဖ်ာ္ေျဖမႈ သက္သက္သာမက
ႏွလံုးသားျဖင့္ နားလည္ခံစားႏိုင္မွသာ တာ၀န္ေက်မည္ ဆိုသည္ကို ဆရာက သာဓကမ်ားစြာျဖင့္
ေျပာျပသည္။

အႏုပညာ ဖန္တီးရာတြင္ ရိုးသားမႈက အေရးအႀကီးဆံုး ျဖစ္ေၾကာင္း ေတးေရးဆရာ ဗိုလ္ကေလး

တင့္ေအာင္ ေျပာျပခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္တခုကုိ ဆရာက ျပန္ေျပာျပသည္။

ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု လက္ထက္က ျပည္ေတာ္သာ စီမံကိန္းအတြက္ သီခ်င္းစပ္ဆိုၿပိဳင္ပြဲ လုပ္ခဲ့ရာ

ဆရာဗိုလ္ကေလး တင့္ေအာင္ စပ္ေသာ သီခ်င္းမွာ ဆုရၿပီး ေရဒီယိုမွ လႊြင့္ခဲ့ရေသာ္လည္း
ေရးစပ္သူကိုယ္တုိင္သာမက နားေထာင္ သူမ်ားလည္း ေမ့သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆုရရန္
ရည္မွန္းကာ ရိုးသားမႈ နည္းပါးေသာ သီခ်င္းျဖစ္၍ လူအမ်ား နား၀ယ္
စြဲထင္က်န္ရစ္ခဲ့ျခင္းမရွိေၾကာင္း ဆရာဗိုလ္ကေလးတင့္ေအာင္က သူ႔ကိုယ္သူ ၀န္ခံခဲ့သည္ကို
ဥပမာေပး၍ ျပန္ေျပာင္းေျပာျပသည္။

အႏုပညာသမားမ်ားသည္ ခ်စ္ေရးခ်စ္ရာအတြက္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ ခံစားခ်က္မ်ား

ေပါက္ဖြားတတ္ၾကသကဲ့သို႔ တိုင္းျပည္အတြက္
လိုအပ္လာလွ်င္ တည္ၾကည္ႀကံ့ခိုင္စြာ
ခြန္အားျဖစ္ေစသည့္ ဖန္တီးမႈမ်ားကို
ခံစားသူမ်ား ရင္ထဲ
ေဖာက္ထြင္းသိျမင္ႏိုင္သည္အထိ အံ့မခန္း
ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းရွိၾကသည္ဟု ဆရာခ်စ္ဦးညိဳက
ဆိုသည္။

စစ္အတြင္းကာလက ေျပးလႊားရင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 107

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
မိန္းမပ်ိဳတဦးႏွင့္ အမွတ္မထင္ဆံုခဲ့ခ်ိန္ စြဲလမ္းခဲ့ရေသာ ႏူးညံ့သည့္ခံစားမႈကို “အံု႔ပံုးခ်စ္”
သီခ်င္းအျဖစ္ ႏုႏုရြရြ စပ္ဆိုခဲ့သည့္ ဆရာတင္သည္ တို႔ဗမာ အစည္းအရုံးအတြက္ လူထုကို
အားတက္ စည္းလံုးေစသည့္ “တို႔ဗမာ” သီခ်င္း စာသား သံစဥ္မ်ားအား ၾကက္သီးေမြးညင္းထဖြယ္
ေျပာင္ေျမာက္စြာ ဖြဲ႕သီခဲ့ေၾကာင္း စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေဟာေျပာခဲ့သည္။

အႏုပညာဖန္တီးသူႏွင့္ အႏုပညာခံစားသူအေၾကာင္း ေျပာသည့္ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳ (ဓာတ္ပံု - ပီတီ)

အသံေကာင္း၊ အဆိုတတ္ေသာ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳသည္ သီခ်င္းမ်ား ကဗ်ာမ်ားကို ဆီေလ်ာ္သလို

ထည့္သြင္း သီဆိုကာ ပရိသတ္ မၿငီးေငြ႕ရေအာင္ ေဟာေျပာသြားခဲ့သည္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ
ေရးသားေသာ “ထေလာ့ျမန္မာ အိုျမန္မာတို႔” အစခ်ီသည့္ “တို႔တိုင္းျပည္” ကဗ်ာကိုလည္း
အားမာန္ပါပါ ရြတ္ဆိုသြားခဲ့သည္။

နိဂုံးပိုင္းတြင္ လူထုဦးလွ ေရးသားခဲ့ေသာ မ်က္မျမင္အသင္းႏွင့္ စိတ္မႏွံ႔သည့္ အသင္းတို႔

ေဘာလံုးကန္သည့္ ပံုျပင္တပုဒ္ကို ေျပာျပခဲ့သည္။ ပရိသတ္မ်ားကိုလည္း ကုိယ္က်င့္ျဖဴစင္မႈကို
အေျခခံကာ ပညာ အထြဋ္ တပ္တင္ၿပီး သတိသမၸဇဥ္ ကိုက္ညီ၍ ေလာကီေလာကုတၱရာ
ေဘာလံုးပြဲႀကီးတြင္ တဘက္ အသင္း ဂိုးတိုင္တည္းဟူေသာ အ၀ိဇၨာေမာဟ ဂိုးတိုင္ထဲသို႔
ပရဟိတေလာကဟိတ အႏိုင္ဂိုးမ်ား တလံုးၿပီးတလံုး သြင္းႏိုင္ေသာ ေအာင္ျမင္သည့္
ခ်န္ပီယံမ်ားျဖစ္ၾကပါေစဟု ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းကာ စာေပေဟာေျပာပြဲကို အဆံုးသတ္ခဲ့သည္။

ေဟာေျပာပြဲ ၿပီးဆံုးခ်ိန္တြင္ ညေန ၆ နာရီခြဲေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ပရိသတ္မ်ားကို ၾကည့္ရသည္မွာ

ပင္ပန္းၿငီးေငြ႕ဟန္ မေတြ႕ရ။ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္ထက္ ပိုမို
ေခ်ာေမြ႕ ေအာင္ျမင္သည့္အျပင္ ေဟာေျပာသူမ်ားသည္လည္း နားေထာင္သူမ်ား၏
ေပါ့ပါးေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ကူးစက္ခံစားသြားပံုရသည္။

ျပည္တြင္းျပည္ပ ျမန္မာ စာေပအႏုပညာ စီးဆင္းဖလွယ္မႈမ်ား ဆထက္ထမ္းပိုး တိုးေစရန္၊ လွပ

ယဥ္ေက်းေသာ ႏွလံုးသား အာဟာရမ်ား မေပ်ာက္ပ်က္ေစရန္ ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းေနဦးမည့္
စာေပ ျမတ္ႏိုးသူမ်ား၏ အားတက္ အၿပံဳးမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ ညေနခင္း တခင္းကို
ျမင္ေတြ႕လိုက္ရပါသည္။

US Message to Burma:
'Engagement' Must Bring Results
http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17447
By WAI MOE Tuesday, December 22, 2009

The Burmese junta could face tougher US financial sanctions if Washington's new

policy of direct engagement with the regime fails to produce results.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 108

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

That's the message contained in recent remarks by legislators in Washington and US

diplomats in Asia. It was also highlighted in a report by an Associated Press

correspondent, who said: “The Obama administration has already a powerful

economic weapon if talks with Myanmar [Burma] fail to achieve democratic reform:

pressuring banks to avoid doing business [with the Burmese regime.]”

The agency report said the US Congress had already approved powers enabling the

Administration to act against banks doing business with Burma.

The Administration's new policy on Burma links sanctions with direct engagement.

The Burmese regime has, in effect, been served notice that sanctions will continue as

long as no progress is scored in the contacts now taking place between US and junta

officials.

This “carrot and stick” policy is the subject of wide discussion among US diplomats

in Southeast Asia. Some senior US diplomats in the region told The Irrawaddy

recently that if the junta generals believe engagement with Washington is giving

them legitimacy they are totally wrong.

One diplomat said if the engagement policy produces no results within one year,

further US actions are possible.

Some critics of the new policy point out that a similar approach followed by the US

toward North Korea for more than 15 years had failed to prevent Pyongyang’s nuclear

program.

The US diplomat said, however: “The Burma issue is quite different from North

Korea. All in Washington know the US cannot engage with the junta without result.”

The US announced the conclusion of its Burma policy review on September 28. On

the following day, Kurt Campbell, US assistant secretary of state for East Asian

affairs, met with a Burmese delegation led by U Thaung, a former Burmese

ambassador to Washington who is currently the minister of national planning.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 109
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

In early November, Campbell paid a landmark visit to Burma, where he met Burmese

Prime Minister Gen Thein Sein and pro-democracy leader Aung San Suu Kyi, as well

as opposition and ethnic leaders.

While directly engaging with the junta, the US continues to monitor business

contacts closely. On Dec. 16, the US Treasury Department announced it was fining

the Swiss banking giant Credit Suisse AG US $536 million for working with countries

on the US sanctions list, including Burma. The fine is the biggest in the history of the

department’s office of foreign assets control.

“The great majority of the transactions involved Iran, although there were also

transactions that appear to have violated US sanctions on Sudan, Libya, Burma,

Cuba, and the former Liberian regime of Charles Taylor,” the US Treasury

Department announced.

In September, the US-based watchdog Earthrights International accused two

Singapore-based banks, the Overseas Chinese Banking Corporation (OCBC) and DBS

Group (previously known as the Development Bank of Singapore) as “offshore

repositories” for the Burmese junta’s revenues from the Yadana gas project. The

junta has earned at least $5 billion so far from the project.

Burma observers suspect that the Burmese generals and their cronies have lodged

many millions of dollars in financial institutions in Singapore, Shanghai, Hong Kong

and Dubai.

Foreign Ministry Reshuffles Staff

http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17446
By BA KAUNG Tuesday, December 22, 2009

Many senior and junior officials in the Burmese Ministry of Foreign Affairs in

Naypyidaw were transferred to overseas posts.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 110

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

In the reshuffle of personnel, two directors, four deputy directors, eight assistant

directors and 22 clerks were transferred in November, according to a document

obtained by The Irrwaddy.

Han Thu, the ministry's director of planning and administration, was transferred to

the United States to become a ministry counselor at the Burmese Embassy in

Washington, DC.

Yin Yin Oo, the director of the ministry's influential political department, was

transferred to Saudi Arabia to assume the ministry counselor post at the Burmese

embassy. Sources described her as “shrewd and efficient,” with good relationships

with several NGOs.

Her brother, Kyaw Thu, a former deputy foreign minister, was removed from his

position in February after allegedly becoming a source of jealousy among some

colleagues, including the current foreign affairs minister, Nyan Win, because of his

good relationship with NGO personnel. His duties included coordinating

international relief operations in the cyclone-stricken Irrawaddy delta. He was later

appointed chairman of the Civil Service Selection and Training Board, an inactive

post.

Four deputy directors: Myint Thu in the Asean Affairs Department; Ba Hla Aye in the

International and Economic Department; Chan Aye in the Consul and Legal Affairs

Department; and Myo Thant Phay in the Political Department were also transferred.

The transfers follow the trial in November of two people in the ministry over the leak

of information about a trip made by Gen Shwe Man to North Korea in 2008, a trip by

Deputy Snr-Gen. Maung Aye to Russia in 2006 and information about the

construction of underground tunnels across Burma.

Many foreign ministry staff members covet assignments to Western countries

because of the overseas living allowance that is provided and also to get a respite

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 111

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

from the rigid bureaucracy of the ministry. However, many senior officials with

strong business interests inside the country are less interested in foreign postings,

said a former foreign ministry official on condition of anonymity.

Over the years, senior positions in the foreign diplomatic corp have been increasingly

dominated by former military officers, often creating tensions between them and

career diplomats. Many of the military officers have had no diplomatic experience

and in some cases, no foreign experience, according to a Burmese embassy source

who asked for anonymity.

“These ex-military officers want to exercise a top-down army style in the embassy,

and they don't want to be friendly with the staff. But we have brotherly relations with

career diplomats,” said the source. “They also don't know how to build good social

relationships with foreign diplomats.”

Although some military officers were appointed as ambassadors under former

dictator Gen Ne Win,

the officers were carefully chosen, according to Chan Tun, a former Burmese

ambassador to China in the 1970s.

“Gen Ne Win examined every individual's background before appointing them to

foreign embassies. But these days, people with inadequate training are taking these

positions,” said Chan Tun.

Ye Myint Aung, a former consul-general in Hong Kong, has been cited as an example

of what can happen when military officers became heads of Burmese embassies. Ye

Myint Aung, a former Lt-Col, was widely criticized in Asian media this year when he

described Rohingya as “ugly ogres” and for suggesting that American citizen John

Yettaw was the boyfriend of Burmese pro-democracy leader Aung San Suu Kyi.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 112

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

“These ex-military officers spend much time telling potential foreign investors how

much they need to pay them if they want to invest inside Burma,” said a Burmese

embassy source.

Jailed US Citizen in Confinement

http://www.irrawaddy.org/article.php?art_id=17445
By LALIT K JHA Tuesday, December 22, 2009

WASHINGTON — Kyaw Zaw Lwin, a US citizen of Burmese origin who was arrested

on arrival at the Rangoon airport in September, has been kept in a “military dog

confinement” in Insein Prison and looks “extremely weak,” according to reports.

However, Kyaw Zaw Lwin, aka Nyi Nyi Aung, is reported to have broken his hunger

strike, which he started on Dec. 3.

“We have learned that Nyi Nyi Aung has been kept in solitary confinement since at

least Dec.7,” Lwin’s Washington-based international counsel, Beth Schwanke, told

The Irrawaddy. The information is based on multiple-sources from both inside and

outside Burma, she said.

“During these past 15 days, he has been kept in an 8 x 10 cell in what is called a

'military dog confinement'," she said.

“From what we understand, the military dog confinement cells do not have

bathrooms and prisoners are required to go to the bathroom on trays,” Schwanke

said.

“His health has been weakened by torture, horrifying prison conditions and his

hunger strike. It is clear that military dog confinement of Nyi Nyi Aung violates the

international law prohibition against cruel, inhuman and degrading treatment,” she

said.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 113

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Schwanke said Lwin's court hearing was postponed on Dec. 11. The US Mission in

Rangoon still has not had any consular access.

A well-known democracy activist, Kyaw Zaw Lwin was arrested by the Burmese

authorities on Sept. 3. Washington-based Freedom Now said he was attempting to

visit his mother, an imprisoned democracy activist who has cancer. He was accused

of using a forged Burmese identity card and illegally importing currencies into the

country, Freedom Now said in a statement.

Last week as many as 53 US Congress members wrote a letter to Snr-Gen Than Shwe

urging Lwin's release. “We urge you in the strongest possible terms to immediately

and unconditionally release Mr. Aung and allow him to return to the United States,”

the letter said. “Based on information relayed by the US embassy in Rangoon, it

appears that Mr. Aung’s detention and trial is inconsistent with both Burmese and

international law.”

Sen. Jim Webb, who traveled to Burma earlier this year and secured the release of

another US citizen imprisoned by the Burmese junta, also urged the regime to grant

Lwin all rights guaranteed under international law. Webb in a statement last week

expressed concern about news reports that Lwin had been mistreated during his

detainment and that he is being denied regular access to US consular visits.

Junta Tightens Media Censorship

http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17444
By ARKAR MOE Tuesday, December 22, 2009

Burmese journalists say the state's censorship board has cracked down hard

following the publication of a story about a young girl's malpractice death in a

Rangoon clinic.

The latest round of censorship follows a flurry of articles recently over a two week

period about the death of a student, Khine Shunn Leh Yee, 15, who died as a result of

a surgeon's malpractice in a Rangoon private clinic.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 114
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

The stories are believed

to have prompted the

Myanmar [Burma]

Medical Council, a

governmental

organization, to open an

investigation which led

to a five-year suspension
Burmese read the newspapers on a street in
Rangoon. (Photo: Getty Images) of the doctor's license to

practice. The girl's

family received compensation from the clinic. The government also banned similar

stories.

Journalists say the censorship board, called the Press Scrutiny and Registration

Division, has imposed tighter restrictions in its never-ending effort to

restrictfreedom of the press in the country's print and broadcast media.

An officer at the Press Scrutiny and Registration Division told The Irrawaddy on

Tuesday, “The censorship board will ban any news or articles about social issues

which show or reflect weakness in the system controlled by the Burmese regime.”

An editor of a Rangoon-based journal told The Irrawaddy on Tuesday that the

stories led to more people coming forward to the media with their experiences about

malpractice and other problems in private hospitals, as well as other social justice

issues.

He said, “All journals tried to publish news about workers at the Wong Hong Hung

textile factory in Hlaing Tharyar industrial zone 3 in Rangoon this week. But, the

censorship board warned us not to publish this information. News about a house

maid in Irrawaddy Division who was humiliated and hospitalized also was banned.”

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 115

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

The junta has a well-earned reputation as “an enemy of the press,” but Burmese

journalists say they try to work around the restrictions when possible.

Ohn Kyaing, a former journalist and member of the opposition National League for

Democracy (NLD), told The Irrawaddy on Tuesday, "If there is censorship in the

media and publishing, it has very bad affects throughout society. People need to have

reliable information. The censorship board is a major obstacle to freedom of

information and the press.”

An independent press is seen as an essential ingredient in democracy, say analysts.

Maung Wun Tha, a veteran writer and editor, told The Irrawaddy, “The government

should understand the essential role that the media plays in social development. The

media can reflect people's opinion and that is important to allow society to improve

itself.”

“In open societies, factual information and reasonable perspectives, or viewpoints,

are viewed as useful and something that can make civil society stronger,” he said.

The Committee to Protect Journalists(CPJ) in December 2009 released a series of

reports on journalists imprisoned around the world. Burma, which has jailed nine

journalists, was ranked in the top five nations for imprisoning journalists, along with

Iran, China, Cuba and Eritrea.

Kyi Wai and Aung Thet Wine also contributed to this story.

Stiglitz’s Burma Visit: Moment of

Hope?
http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17442
By STANISLAUS JUDE CHAN / IPS WRITER Tuesday, December 22, 2009

SINGAPORE — To activists more accustomed to working against Burma’s military

junta than with it, any engagement with the recalcitrant regime will amount to

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 116

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

nothing. But to 2001 Nobel Prize winner Joseph Stiglitz, it is a window of

opportunity for a country that has known only poverty and repression.

At a press conference organized here Monday by the United Nations Economic and

Social Commission for Asia and the Pacific (ESCAP), Stiglitz expressed optimism

over the prospects for change in Burma’s rural economy. "In general, there is the

hope that this is the moment of change for the country," Stiglitz said.

The former chief economist of the World Bank was in

Burma last week to meet with the state’s Agriculture

and Rural Development Minister Maj-Gen Htay Oo

and National Development Minister Soe Tha. He was

Nobel Prize laureate part of a mission organized by ESCAP aimed at

Joseph Stiglitz (left) and
assessing and improving Burma’s rural economy.
UN ESCAP executive
secretary Noeleen
Heyzer (right). (Photo: ESCAP held a wide-ranging dialogue with the
Stanislaus Jude
Chan/IPS) Southeast Asian state to boost the country’s

agricultural sector and to help it reclaim its status as

the rice bowl of Asia. It was a "moment of hope," said Stiglitz.

"This is the moment of change for the country," opined the noted economist. "And it

would be a mistake to miss this moment."

But some are skeptical about the changes that Stiglitz and ESCAP expect to bring to a

country still ruled by a regime notorious for its oppression and secrecy. "The same as

the junta’s sucker bait," charged one irate member of the audience, as he marched up

to Stiglitz after the conference. The colloquial phrase suggests a scheme to deceive

the ignorant.

To some observers, however, it is precisely this softer, non-confrontational approach

that has seen ESCAP make some headway toward improving the economic

conditions of the rural poor in Burma, also known as Myanmar. Some 75 percent of

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 117

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

the country's estimated 57 million people live in rural areas and make up the largest

slice of the country's poor. Malnutrition is rampant and affects over a third of the

country's children.

Burma is still reeling from the effects of Cyclone Nargis, which tore through the rice-

growing Irrawaddy Delta in May last year, killing more than 140,000 people.

"The effects of a cyclone last long after the cyclone itself," said Stiglitz, adding that

disaster had devastated the credit system in Burma, affected the supply of fertilisers,

and destroyed the livestock.

The long-term impacts of the disaster combined with the effects of the global

economic crisis and climate change on Burma have put the country in an even more

precarious state. Thus, Stiglitz believes this is an appropriate time for the United

Nations regional body, headed by Dr Noeleen Heyzer, to engage with one of Asia’s

most oppressive regimes to hasten the country’s development.

"Even a country that is not integrated in the global economy is affected by the global

recession," said Stiglitz. There is increased realisation within the regime that "the

world is changing, and you have to change even if nothing else is going on," he added.

"It is my hope these ideas and analysis will open a new space for policy discussion

and a further deepening of our development partnership," Heyzer said at the event

held in Burma’s administrative capital, Naypidaw.

"These development objectives can only be achieved through the successful

engagement of local experts and people who know what is happening on the ground.

This development partnership, requested by the Government of Myanmar, provides

a unique platform for eminent international scholars and local researchers to

exchange experiences and ideas with government agencies and civil society," Heyzer

added.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 118

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Based on his talks with farmers during his visit to Burma, Stiglitz identified the high

cost of credit in the rural areas, with interest rates of at least 10 percent a month, as

one of the issues Burma will have to overcome.

"Irrigation has increased the potential for productivity, but because many could not

get credit to buy fertiliser and for hydro-electricity, the full potential could not be

reached," he said.

He urged the Burmese government to promote access to appropriate agricultural

financing, to boost access to seeds and fertilizers as well as spending on health and

education, and create well-paid jobs in rural infrastructure construction in order to

stimulate development and raise incomes and spending.

"If you don’t renew your human capital, it depreciates, just as fiscal capital

depreciates," Stiglitz said as he urged the country to do more to bridge the

demographic gaps in education in the country.

Stiglitz also noted that well-functioning institutions were critical to success, and that

Burma could learn from the mistakes of other resource-rich countries. "Revenues

from oil and gas can open up a new era, if used well. If not, then valuable

opportunities will be squandered," he said.

"Economics and politics cannot be separated," Stiglitz added. "For Myanmar to take

a role on the world stage and to achieve true stability and security there must be

widespread participation and inclusive processes. This is the only way forward for

Myanmar."

Court to Hear Suu Kyi's Appeal

http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17440
By SAW YAN NAING Monday, December 21, 2009

Judges at the Supreme Court in Rangoon announced on Monday that they will hear

Burmese opposition leader Aung San Suu Kyi's appeal against the 18-month

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 119

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

extension of her house arrest which was passed down in August, said Nyan Win, one

of her lawyers.

The proceedings at the Supreme Court, the highest court of appeal in military-ruled

Burma, began at 10 a.m. this morning, Nyan Win told The Irrawaddy on Monday.

“We had one and a half hours to argue our

case,” said Nyan Win. “The court reconvened

at 3:30 p.m. and the judge announced an

appeal could be launched and that a date

would be set for the hearing.”

Kyi Wynn acted as the main defense lawyer

for Suu Kyi at court on Monday morning.

Members of her defense team said that plain-

clothed security guards patrolled outside the

Kyi Wynn, center, and Nyan
Win, right, lawyers for the court during proceedings.
detained pro-democracy leader
Aung San Suu Kyi, talks to
journalists outside the There will also be a separate appeal for Suu
Supreme Court in Rangoon on
Kyi's companions, Khin Khin Win and Win
Dec.21. (Photo: AP)
Ma Ma, according to their lawyer, Hla Myo

Myint.

Suu Kyi was sentenced to an additional 18 months house arrest for violating the

terms of her detention after US citizen John William Yettaw stayed at her lakeside

home on May 3. At the time, she had already spent more than 14 of the last 20 years

in detention.

Her party, the National League for Democracy (NLD), has yet to announce if it will

participate in an election scheduled for 2010. According to recent statements, the

NLD intends to stand by its so-called “Shwegondaing Declaration” announced in

April. The Shwegondaing Declaration is an NLD statement outlining three provisos

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 120

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

for the party’s participation in next year’s election: a review of the provisions in the

2008 Constitution “not in accord with democratic principles”; an all-inclusive free

and fair poll under international supervision; and the unconditional release of all

political prisoners, including its leader Suu Kyi.

Burma's state-run media reported on Sunday that the Burmese government will not

make any amendment to the 2008 Constitution before the general election next year.

Observers say the report may have been a hint to Suu Kyi and her party that the NLD

leader will likely be excluded from the election.

The Constitution can only be amended by representatives of the upcoming elected

Parliament, said The New Light of Myanmar and other Rangoon-based newspapers

on Sunday. According to the Constitution, Suu Kyi can not contest the election as she

was previously married to a foreigner.

Suu Kyi is also seeking a dialogue with junta chief Snr-Gen Than Shwe. NLD sources

say she is prepared to cooperate with the junta in the best interests of the country,

especially to help lift Western sanctions on Burma.

Sunday's newspaper report said the junta will not change the constitutional article

that guarantees 25 percent of parliamentary seats to the military.

The commentary also claimed that the Constitution had been approved by the

Burmese people and that Western diplomats and military attachés inside Burma had

been allowed to observe the voting, and that the results had been recognized.

However, many diplomats and Burma observers have said that the constitutional

referendum in May 2008 was a sham.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 121

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

China Tells Than Shwe it Wants

'Stability, National
Reconciliation'
http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17439
By WAI MOE Monday, December 21, 2009

Chinese Vice President Xi Jinping told Burmese junta leader Snr-Gen Than Shwe at a

meeting in Naypyidaw on Sunday that he hoped to see “political stability, economic

development and national reconciliation” in Burma.

The Chinese state-run news agency Xinhua reported that Xi Jinping also said China

wanted stability on the Sino-Burmese border.

“China believes the Myanmar side would settle the

relevant problems through peaceful ways such as

dialogues and consultation so as to guarantee the

stability in its border area with China,” Xinhua

quoted Xi Jinping as saying.

Chinese Vice President
Xi Jinping meets with
Snr-Gen Than Shwe in Than Shwe assured Xi Jinping that the Burmese
Naypyidaw, on Dec. 20.
(Photo: Xinhua) government would continue to work with Beijing to

ensure peace and development in the Sino-Burmese

areas, the news agency reported. Burma would demonstrate good neighborly

friendship and cooperation, he said.

Coverage of the meeting in the official government newspaper The New Light of

Myanmar on Monday made no mention of border issues, but said the two leaders

exchanged views on “matters to which two neighboring countries should pay serious

attention.”

Xi Jinping and his delegation left for Cambodia after their two-day visit to Burma.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 122

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Tensions in the Sino-Burmese border region grew last August when the Burmese

armed forces launched an offensive against a minority Kokang armed group, the

Myanmar National Democratic Alliance, causing more than 37,000 refugees to flee

to China.

The conflict was sparked by regime demands for armed ethnic groups to join a

border guard force under Burmese army leadership.

Groups such as the United Wa State Army, which has an estimated 20,000 troops

under arms, have conditionally rejected the border guard proposal. They complain

that the proposal would place their forces under Burmese army command and end

ethnic leaders' political leadership over their troops.

International relief organizations operating in the border areas and observers said

most of the refugees fleeing into China from the Kokang conflict were Chinese

nationalities rather than local Kokang-Chinese.

About 90 percent of businesses in the Kokang region are Chinese-owned and many

in the Kokang capital, Laogai, were looted and destroyed in the conflict, reportedly

leading to compensation claims by the Chinese authorities.

In November, the junta postponed its deadline for ethnic armed groups to accept the

border guard force proposal until the end of December to give more time for

negotiations, particularly with groups in the Sino-Burmese border region.

Sources in the region say ethnic armed groups in northern Burma and northeastern

Burma have bought arms—from ammunition to air defense weapons—from dealers

in China, Laos and Thailand in preparation for confrontation with Burmese

government forces.

During Xi Jinping’s stay in Burma, he and his delegation signed 16 MoUs

(memorandums of understanding) and agreements with the Burmese junta. They

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 123

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

covered three hydro-power projects and one agreement on an oil and gas pipelines

project.

China invested about US $ 2.5 billion in a Sino-Burmese oil and gas pipelines which

will carry 85 percent of Chinas's imported energy from Burma's west coast to Yunnan

Province in southwestern China.

Instability in the region could endanger Chinese interests in Burma, including the

pipelines project, analysts say.

“By using massive military firepower such as air strikes, the Burmese government

troops could overrun ethnic forces in their strongholds,” said Aung Kyaw Zaw, a

military analyst on the Sino-Burmese border and former Communist rebel who

fought alongside Wa and Kokang troops against the Burma army.

“However, the nature of civil war in Burma is guerrilla warfare,” Aung Kyaw Zaw

said. “The real defense of ethnic armed groups will come with guerrilla warfare,

meaning a long war on the Sino-Burmese border.”

Hundreds of thousands of refugees would then flee to China, he said.

After the Kokang conflict, officials from Beijing traveled to the Sino-Burmese border

on so-called “fact-finding” visits. Chinese officials talked with Burmese officials and

ethnic groups along the border—also meeting the Shan State Army-South, which is

based in the Thai-Burmese border.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 124

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Foreigners Banned at Naga New

Year Festival
http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17438
By ARKAR MOE Monday, December 21, 2009

Foreign tourists have been banned from attending the Naga New Year's

festival this year by the Burmese military government, according to Rangoon-based

tour companies. No reason was given for the ban.

Travel agencies in Rangoon which has provided tours to the festival for years told

The Irrawaddy on Monday that tourists will not be allowed to attend the festival this

year. Well-known S. S. T. Tourism company also said it has cancelled its tour for

foreign travelers.

A Naga man, dressed as a warrior, poses for a photograph at a

local festival. (Source: Longshim/Flickr)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 125

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

“Even the number of in-bound tourists for the beginning of the 2009-10 season is up

over the previous year," an employee said. "Most were allowed to visit Pagan, Inlay

lake and Mrauk-Oo.”

The festival is one of the best opportunities for foreign travelers to visit the remote

Naga region, located near Indian-Burma border, and to experience one of Asia's last

authentic traditional culture events.

The Naga are part of the Tibetan-Burman group and live throughout the northwest

region of Burma. After harvesting their crops, the Naga celebrate with a New Year's

festival to welcome in the next season. The festival is a social event to exchange

experiences from the previous year and to make plans for the coming year. Prayer are

made for abundant crops, domestic animals and good weather.

The annual Naga festival is held from Jan. 11 to 17.

According to the “Weekly Eleven” journal in Rangoon, 36 foreign tourist visited the

festival in Lashi Township in 2001. In 2004, 176 tourists attended the festival.

Asean charter is one year old

By Kavi Chongkittavorn
The Nation
Published on December 14, 2009

THE ASEAN CHARTER is a year old this week. The most important
imprint on Asean members is and will remain that Asean is a rule-based
organisation. Each article of the charter, which was agreed and signed
on by the Asean leaders, must be respected and implemented in full
without any condition or prejudice. Failure of any member to comply
with the charter will be reprimanded. At the moment, this has not yet
happened.
Despite this deficiency, Asean has gained more respect from the international
community. Activities related to Asean in the international arenas in the past year
pointed to growing recognition of the grouping's contribution, especially its
expansive role in certain global issues, in particular in managing the financial and
economic crisis.

Prime Minister Abhisit Vejjajiva,as the Asean chair, and Indonesian President
Susilo Bambang Yudhoyono have done much to boost the Asean role in the G-20
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 126
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
Summit in London and Pittsburgh. Both have consistently advocated the presence of
an Asean chair at future G-20 summits. Obviously, to gain a permanent seat at the
premier global forum, Asean has to work harder in integrating its three pillars and
demonstrate its resiliency.

After the charter came into force last December, the Asean centrality has become a
new diplomatic buzzword at all Asean-related activities. At the first leaders' meeting
in Singapore in mid-November, between the leaders of Asean and the US, President
Barack Obama was first to endorse the Asean centrality in the overall scheme of
things in Southeast Asia. Some Asean members even had an unrealistic expectation
that the US should have recognised Asean's centrality in a broader Asian context.
That was why Obama did not express US support for the Asean chair's participation
at the G-20 summit in the joint press statement. To attain that objective, according
to Abhisit, Asean must not take its leading role for granted. The Thai leader
reiterated that Asean has to earn it.

Another barometer of Asean's increasing diplomatic clout is the high number of

missions in Jakarta of ambassadors attached to Asean. Now there are 30
ambassadors to Asean and most are concurrently envoys to Indonesia. Both the US
and China have said they would set up a permanent mission in Jakarta during the
first half of next year. Japan and South Korea have similar plans.

Other tangible progressions were the establishment of the long-awaited Asean

Intergovernmental Commission for Human Rights (AICHR) and the Committee of
Permanent Representatives (CPR). Only two (Thailand and Indonesia) of the 10-
members of AICHR were selected openly and transparently. The rest were
government-picked names. In months to come, AICHR will certainly demonstrate if
the commission is intended to be a toothless organisation, as many critics have
claimed, or gradually transform itself into a worthwhile forum to protect and
promote human rights in Asean.

According to the Asean Charter, each member shall appoint a permanent

representative to Asean with the rank of ambassador based in Jakarta.

The permanent representatives will collectively constitute the CPR. The tasks include
supporting the work of the Asean Community Councils, coordinating with national
secretariats and other Asean sectorial ministerial bodies.

Also in the pipeline will be new dispute settlement mechanisms under Article 25,
which will involve the Asean Coordinating Council, as well as possible arbitration if
and when there is mutual consent among the disputing parties. By the end of
December, the Asean high-level expert group will wrap up its work on dispute
settlement. In the near future, the dispute settlement mechanism will be succinct in
stating that any dispute related to the charter would be dealt with in effective ways.

Another new mechanism, which is expected to be established in the first half of next
year, is the Asean Commission for the Promotion and Protection of Rights of
Women and Children (ACDC), which was part of the Vientiane Action Plan. Each
member shall appoint two national representatives - one from the women's side and
another from the children's side of government.

One of the biggest disappointments in the past year was the failure of Asean's
engagement with the civil society organisations (CSO) based in the region. The idea
of interface between the Asean leaders and CSO representatives at the 14th and 15th
Asean summits was to build up trust and start a long standing process of dialogue.
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 127
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
Apparently, the Thai chair was too ambitious in attempting to institutionalise the
interface. As such, in the process it has underestimated the deep mistrust existing
among some Asean leaders vis-a-vis each other and their own CSOs.

All concerned parties have learned very much to their regret that bringing people at
the top to converse with the people at the grass roots level would require better
preparations and longer processes of dialogue and consultation. At the recent
symposium on stakeholders' involvement in regional organisations hosted by the
Asean Secretariat in Jakarta, representatives from Asean and CSO sat down again
in an informal setting trying to find out what went wrong in the past year and
discussing new ways to re-engage each other.

Unmistakably, the future interface between the Asean leaders and SCO will be
shelved for the time being. To find the right mix related to mechanisms and process
as well as common issues would take time. This issue will be the grouping's biggest
challenge that all stakeholders - both at the top and bottom - have to work together in
bringing the people-oriented community into fruition.

Asean Charter: Still a work in

progress
By The Nation
Published on December 16, 2009

One year on, the regional grouping's members have not lived up to the
values of the landmark document
With over half the Asean members still not fully respecting the freedom of
expression and all forms of liberties of their own citizens, it would be deceitful to
assess the Asean Charter positively and comprehensively over the past year.

In the beginning, the Asean bureaucrats thought (obviously mistakenly) that with
the Charter in force, concerned authorities, including the Asean leaders, would
adhere to a rules-based agenda and become more cooperative in their common
endeavours.

After all, the promulgation of the Charter was a step forward from the kind of
volunteerism that marked the grouping's cooperation efforts over the past four
decades. Therefore, they thought that with the Charter, Asean as a group would
move forward and occupy centre stage in every regional undertaking. That has
proved not to be over the past year.

When Indonesia proposed the drafting of the Asean charter in 2002, Jakarta was
thinking of a different Asean - not in its current toothless form. Indonesia was the
first country to bring out its dirty laundry (East Timor and Aceh) and wash it in
public for all to see, instead of sweeping it under the carpet and pretending that
nothing happened, as Asean members love to do.

It was courageous act that no other Asean member dared to join in. Jakarta thought
it could spark off a chain reaction and make Asean more dynamic, open and
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 128
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
politically engaged. Again, that did not happen. It is clear that most Asean members
still want to protect their governments' rights instead of people's rights.

On the contrary, almost all the Asean members became more conservative and
inward looking. They feared that their governments could be exposed, and that this
would subsequently lead to administration downfalls and loss of popularity. In the
case of Indonesia, however, it has had the opposite effect in strengthening the
democratisation process and increasing public participation in national and Asean
affairs.

To be fair, the Charter has rejuvenated Asean to a certain degree, especially among
and with the dialogue partners, who have extensive ties with the grouping. At least
30 countries have already appointed ambassadors to Asean. Soon these will be
transformed into permanent missions to Asean.

With increased diplomatic discourse and scrutiny from outside, Asean cannot rest
on its own perceived laurels and laud its own centrality. Asean has to make sure that
it has sufficient and worthwhile values and activities for its members and partners to
engage in. Asean has to earn its desired leading role, and it can only be done
through action, not by talking.

Sad but true, the quagmire in Burma continues to haunt Asean and its Charter. So
far, the Burmese junta has not taken the Charter as seriously as other members have
done. For instance, both Thailand and Indonesia have displayed leadership in the
selection of their members of the Asean Inter-governmental Commission on Human
Rights. The processes in both countries were carried out independently and
transparently.

It was fortunate that Thailand was the first chair of the new Charter-era Asean.
Bangkok worked diligently to bring the best values to the Charter. But the Asean
members as a whole have yet to prove that the Charter can be successful.

However, kudos must be given to the Thai government, as it wanted to bring about
quickly the Charter's aspirations such as people-centred communities as well as the
promotion and protection of human rights.

Certainly, the postponement of the Pattaya Asean summit in April and domestic
political disturbances were nightmare scenarios and affected on the overall ability of
the Asean chair. Granted these difficulties, Prime Minister Abhisit Vejjajiva has
done an excellent job in carrying out his duty on behalf of Asean and making the
Charter appear more respectable in the eyes of the international community.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 129

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေဒၚစု ေနအိမ္ ျပန္ျပင္မႈ ကန္႕ကြက္ခံရ

22 December 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-12-22-voa3.cfm

ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေနအိမ္ ျပင္ေနတာကုိ အကုိျဖစ္သူ

ဦးေအာင္ဆန္းဦးရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာမွာ
လာေရာက္ကန္႔ကြက္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ကုိေတာ့ ဆက္ျပင္ေနတယ္လုိ႔
သိရပါတယ္။ အျပည့္အစုံကုိေတာ့ ဆက္သြယ္ စုံစမ္းထားတဲ့ ကုိေဇာ္၀င္းလႈိင္က
တင္ျပေပးထားပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လက္ရွိေနထုိင္ေနတဲ့ တကၠသုိလ္ရိပ္သာလမ္းက အိမ္ကုိ ျပင္ဖုိ႔အတြက္

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးအဖြဲ႕ထံမွာ ခြင့္ေတာင္းၿပီး ျပင္ေနတာပါ။ ဒါေပမဲ့ အကုိျဖစ္သူ
ဦးေအာင္ဆန္းဦးရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္ဆုိသူက မေန႔က စည္ပင္သာယာေရးအဖြဲ႕ကုိ သြားၿပီးေတာ့
ႏႈတ္နဲ႔ ကန္႔ကြက္ခဲ့တယ္လုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အက်ဳိးေဆာင္ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းက
ေျပာပါတယ္။

“ဦးေအာင္ဆန္းဦးရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တဦးက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္

စည္ပင္သာယာေရးအဖြဲ႕မွာ ဒီလုိ အိမ္ျပင္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူတို႔ သေဘာမတူေၾကာင္း ႏႈတ္နဲ႔
သြားေျပာတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ သတင္းၾကားတယ္။”

ဦးေအာင္ဆန္းဦးရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္ဆုိသူက အခုလုိ လာကန္႔ကြက္ေပမဲ့လည္း သူကုိယ္တုိင္က

ဦးေအာင္ဆန္းဦးရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ တရား႐ုံးက တရား၀င္ ခန္႔အပ္ျခင္း မရွိေသးတဲ့အျပင္
အိမ္ကုိလည္း စည္ပင္သာယာရဲ႕ တရား၀င္ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ျပင္ေနတာေၾကာင့္ အိမ္ျပင္တာကုိေတာ့
မရပ္ဘဲ ဆက္ျပင္ေနတယ္လုိ႔ ဦးဉာဏ္၀င္းက ဆက္ေျပာပါတယ္။

“က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္ေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္

မရပ္ပါဘူး။ ေနာက္တခု ေျပာစရာရွိတာက အဲဒီ ဦးေအာင္ဆန္းဦးရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ဆုိတဲ့
ပုဂၢိဳလ္က တရား႐ုံးမွာ သူ႔ကုိ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးဖို႔ စာတင္တုန္းပဲ ရွိေသးတယ္။
တရား႐ုံးကလည္း အသိအမွတ္ မျပဳေသးဘူး။ အဲဒီေလာက္ အေျခအေနေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔
ၾကားေနပါတယ္။ တရား၀င္ ကုိယ္စားလွယ္လို႔ တရား႐ုံးက အသိအမွတ္ မျပဳေသးပါဘူး။”

ေလာေလာဆယ္မွာ ဒီအိမ္ကုိ အေမြဆုိင္အျဖစ္နဲ႔ ဦးေအာင္ဆန္းဦးတုိ႔ဘက္က တရား႐ုံးမွာ

အမႈဖြင့္ထားၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္က တင္သြင္းလာတဲ့ သက္ေသေတြ တရား႐ုံးမွာ
မထြက္ဆုိခင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ရဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေနတယ္လုိ႔ ဦးဉာဏ္၀င္းက
ေျပာပါတယ္။

“အမႈရဲ႕ အေျခအေနက အမႈကို စစ္ေဆးေနဆဲ တန္းလန္းပါ။ အဲဒီမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ျပတဲ့

သက္ေသေတြကို စစ္ေဆးဖုိ႔ ရွိပါတယ္။ အဲဒီသက္ေသေတြကုိ စစ္ဖို႔က သက္ေသစာရင္းက
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေပးတဲ့ သက္ေသစာရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီသက္ေသေတြက ႐ုံးမွာ
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 130
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဘယ္လိုထြက္ရမယ္ဆုိတဲ့ ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ဳိး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေပးဖုိ႔၊
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီက ရရွိဖုိ႔ လိုပါတယ္။

“က်ေနာ္တုိ႔က ဒီအေျခအေနကို ႐ုံးကုိ တင္ျပတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး

ဟိုတုန္းက Try လုပ္ပါတယ္။ ဦးၾကည္၀င္းနဲ႔ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ဦးထြန္းတင္တုိ႔ ကိုယ္တုိင္
ႀကိဳးစားပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ေဆာင္ရြက္လို႔ မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခုနေျပာတဲ့ သက္ေသနဲ႔
ကာယကံရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ ေတြ႕ဆုံႏိုင္တဲ့ အေျခအေန မရိွခင္မွာ တရား႐ုံးက အမႈကို
ေရႊ႕ၿပီး ခ်ိန္းေနတာေပါ့။ ဒီအေျခအေနကို ေစာင့္တာပဲ။ ဒီအေျခအေန ျဖစ္ေပၚလာရင္ေတာ့ အမႈကို
ဆက္စစ္မွာေပါ့။”

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အက်ဳိးေဆာင္ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္း ေျပာသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ နာဂစ္မုန္တုိင္း တုိက္ခတ္ခဲ့တုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

အိမ္ေခါင္မုိး ပ်က္စီးသြားခဲ့တာေၾကာင့္ ျပင္ခြင့္ေပးဖုိ႔ အာဏာပုိင္ေတြထံမွာ ခြင့္ေတာင္းခဲ့တဲ့အတြက္
အာဏာပုိင္ေတြက အခုလုိ ျပင္ဆင္ခြင့္ ျပဳလုိက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအမႈအတြက္ ေနာက္တခါ
႐ုံးခ်ိန္းကုိေတာ့ လာမယ့္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၁ ရက္ေန႔ကုိ ခ်ိန္းဆုိထားတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

စက္မႁ(၁) ဝန္႒ကီး ဦးေအာင္ေသာင္းႎႀင့္

မိသားစု ပုိင္ဆုိင္မႁမဵားအေဳကာင္း
2009-12-22 http://www.rfa.org/burmese/news/minister_admits_corruptions-
12222009131207.html/story_main?textonly=1

စစ္အစိုးရေခၝင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿ၏ အနီးကပ္ လူယံုအဴဖစ္ သတင္း႒ကီးေသာ

အမႀတ္ (၁) စက္မႁဝန္႒ကီးဌာန ဝန္႒ကီး ဦးေအာင္ေသာင္းကို အခမ္းအနားတခုတၾင္ ေတၾႚရပံု
ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo from blogspot.com)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 131

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဝန္႒ကီး ဦးေအာင္ေသာင္းနဲႛ မိသားစုရဲ့ ပုိင္ဆုိင္မႁတန္ဖိုးက ေဒၞလာသန္းေပၝင္းမဵားစၾာ

ရႀိႎုိင္ပၝတယ္။ ဴမန္မာႎုိင္ငံတလၿား မိသားစုနာမယ္မဵိႂးစုံနဲႛ ထားတဲ့ စက္႟ုံေတၾ၊
ဴခံေဴမေတၾ၊ အပန္းေဴဖ ဥယဵာဥ္ေတၾ၊ ကုိယ္ပုိင္တုိက္တာေတၾ အမဵားအဴပား
ဴဖစ္ပၝတယ္၊

ဒီအေဳကာင္းေတၾကို ဝန္႒ကီးဦးေအာင္ေသာင္းရဲ့ အဂတိလိုက္စားမႁမဵား

ေနာက္ဆက္တၾဲ အစီအစဥ္အဴဖစ္ ဦးစိန္ေကဵာ္လိႁင္က သုံးသပ္ထားပၝတယ္။

ကိုရီးယားေရာက္္ ဴမန္မာလုပ္သားမဵား
အခၾင့္အေရး ဆံုး႟ံႁးေန
2009-12-22
http://www.rfa.org/burmese/news/migrant_workers_in_korea_lost_rights-
12222009104742.html/story_main?textonly=1

ဴမန္မာစစ္အစိုးရရဲ့ အစီအစဥ္နဲႛ ေတာင္ကိုရီးယားႎုိင္ငံကို သၾားေရာက္အလုပ္လုပ္ဳကတဲ့ ဴမန္မာ

ေ႟ၿႚေဴပာင္း အလုပ္သမားေတၾ အလုပ္ခၾင္တၾင္း လုပ္ခ အဴပည့္အဝ မရတဲ့ဴပႍနာအဴပင္
ႎႀိမ့္ခဵဆက္ဆံ ခံရတာေတၾ ရႀိေဳကာင္း RFA က စုံစမ္းသိရႀိရပၝတယ္။ ေတာင္ကိုရီးယားႎုိင္ငံနဲႛ
ဴမန္မာစစ္အစိုးရတိုႛရဲ့ ႎႀစ္ႎိုင္ငံ အဴပန္အလႀန္ သေဘာတူညီမႁအရ ေတာင္ကိုရီးယားစက္႟ုံ
လုပ္ငန္းေတၾ ၊ လယ္ယာနဲႛ ငၝးဖမ္းလုပ္ငန္းေတၾမႀာ ဴမန္မာႎိုင္ငံသားေတၾ တရားဝင္ဗီဇာနဲႛ
သၾားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ဳကတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။

ေတာင္ကိုရီးယားႎိုင္ငံတၾင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ အိႎၬိယ၊ ပၝကစၤတန္ႎႀင့္ ဘဂႆလားေဒ့ရႀ္

လုပ္သားမဵား လုပ္ခလစာ မရရႀိဴခင္း၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ေလဵာ္ေဳကးမရရႀိဴခင္းတိုႛအတၾက္
ဆိုးလ္႓မိႂႚေတာ္တၾင္ ေတာင္းဆို ဆႎၬဴပေနသည့္ မႀတ္တမ္းဓာတ္ပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 132

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
အခုလို ဴမန္မာ ေ႟ၿႚေဴပာင္းအလုပ္သမားေတၾ ေတာင္ကိုရီးယားသၾားတဲ့အခၝ E9 ဗီဇာလိုႛ ေခၞတဲ့
အလုပ္ရႀင္ ေထာက္ခံေပးခဵက္အရ တရားဝင္ သၾားေရာက္ အလုပ္လုပ္ဳကတာပဲ ဴဖစ္ပၝတယ္။

ဒၝေပမဲ့ လက္ေတၾႚအေဴခအေနမႀာ ဴမန္မာအလုပ္သမားေတၾ တရားဝင္ ဴပဌာန္းထား႓ပီးသား

အခၾင့္အေရးေတၾ ဆုံး႟ႁံးေနဳကရတယ္လိုႛ အလုပ္သမားေရး ကူညီသူတဦးဴဖစ္တဲ့ ပူခ႗န္း႓မိႂႚ Burma
Action Groupက ကိုေအာင္တင္ထၾန္းက ေဴပာဴပပၝတယ္။

ကိုေအာင္တင္ထၾန္း။ ။ “ဘာဴပႍနာလဲဆိုေတာ့ ဒီ လစာထဲမႀာ အိုဗာတိုင္ေဳကးေတၾ ဘာေတၾ

က႗န္ေတာ္တိုႛ ေဘစင္လိုႛ ေခၞတဲ့ ႎႀစ္ဴပည့္အကဵိႂးခံစားခၾင့္ ရရမဲ့ဟာေတၾကို သူတိုႛက
ႎိုင္ငံဴခားသားဆိုရင္ သိပ္မေပးဳကဘူးေပၝ့။ ဘယ္လိုေဴပာမလဲ ႎိုင္ငံဴခားသား ဴဖစ္တဲ့အတၾက္
ဥပေဒကို နားမလည္ဘူးဆို႓ပီးေတာ့ မေပးလည္း ရတယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံမဵိႂးေပၝ့ေလ။ စက္႟ံုတ႟ံုမႀာ
အလုပ္သမား ၅ ေယာက္ရႀိ႓ပီးေတာ့ တႎႀစ္ဴပည့္တယ္ဆိုလိုႛရႀိရင္ ရက္ ၃၀ စာ ဒီအကဵိႂးခံစားခၾင့္
ရရႀိတယ္။ ဥပမာ၊ ၁၀ လ တလကို အိုဗာတိုင္နဲႛ လုပ္ရင္ ၁၀ သိန္း၊ ၁၂ သိန္း ရတယ္ဆိုရင္
ေနာက္ဆံုးလ ၃ လကို ေပၝင္း႓ပီးေတာ့ တၾက္ခဵက္လိုက္႓ပီးေတာ့ ၁၁ သိန္း ေကဵာ္ေကဵာ္ေလာက္
ဴဖစ္ရင္ဴဖစ္မယ္၊ ၁၂ သိန္းေလာက္ ဴဖစ္ရင္ဴဖစ္မယ္။ အဲဒၝ တႎႀစ္ဴပည့္သၾား႓ပီးတဲ့ သူတိုင္းမႀာ အဲဒီလို
ရပိုင္ခၾင့္ရႀိတယ္။ အဲလိုဟာေတၾ ဘာေတၾကို သူတိုႛ အခၾင့္အေရး သိပ္မေပးတာေတၾ ရႀိတာေပၝ့။”

ေတာင္ကိုရီးယားႎိုင္ငံရဲ့ ဴပဌာန္းခဵက္အရ အလုပ္သမားတဦးဟာ ကိုရီးယားလူမဵႂိးဴဖစ္ေစ၊

ႎုိင္ငံဴခားသားဴဖစ္ေစ၊ အနိမ့္ဆုံးလစာ ကိုရီးယားဝမ္ ၉ သိန္းခၾဲနီးပၝး ရရႀိ႓ပီး အဲဒီပမာဏဟာ
အေမရိကန္ ေဒၞလာ ၈၅၀ ေကဵာ္ ရႀိတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။

ကိုရီးယားႎုိင္ငံေရာက္ ဴမန္မာအလုပ္သမားေတၾ ရင္ဆုိင္႒ကႂံေတၾႚေနရတဲ့ အေဴခအေနေတၾနဲႛ

ပတ္သက္႓ပီး RFA မႀ ဦးဥာဏ္ဝင္းေအာင္က တင္ဴပထားပၝတယ္။

တစညပၝတီ ေငၾေခဵး႓ပီး မဲဆၾယ္ေန

2009-12-22
http://www.rfa.org/burmese/news/junta_party_lured_voters_with_loans-
12222009113156.html/story_main?textonly=1

အရင္တံုးကအာဏာရႀင္ ဦးေနဝင္းရဲ့ မဆလ ပၝတီ တဴဖစ္လဲ တိုင္းရင္းသား

စည္းလံုးညီႌၾတ္ေရးပၝတီ တစညက ပဲခူးတိုင္း ပဲခူး႓မိႂႚ ဥႍာ႓မိႂႚသစ္က ရပ္ကၾက္ ၇၊ ပုၸားစု၊
အင္းဝင္ေကဵာက္႒ကီးစုနဲႛ ႟ၾာသစ္ရပ္ကၾက္ေတၾမႀာ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲလုပ္ရင္ မဲေပးခၾင့္ရမႀာ ဴဖစ္တဲ့
အသက္ ၁၈ ႎႀစ္ေကဵာ္႓ပီးသူေတၾ မႀန္သမ႖ကို အတိုးနည္းနည္းနဲႛ ပိုက္ဆံ ထုတ္ေခဵးေပးေနတယ္လိုႛ
RFA က သတင္းရရႀိပၝတယ္။

လူတဦးကို ေငၾ ၃ ေသာင္းစီ ေငၾေခဵးငႀားစာခဵႂပ္နဲႛ ေခဵးေပးေနတာဴဖစ္တယ္လိုႛ ပဲခူး႓မိႂႚသစ္

ရပ္ကၾက္႒ကီး ၇ မႀာ ေနတဲ့ လုပ္ငန္းရႀင္တေယာက္က RFA ကို ခုလို ရႀင္းဴပပၝတယ္။

လုပ္ငန္းရႀင္။ ။ “အိမ္ေထာင္စုတစုမႀာရႀိတဲ့ ေယာကဵ္ား မိန္းမေပၝ့ဗဵာ ၊သူတိုႛကို

ေငၾထုတ္ေခဵးတယ္ဗဵာ၊ ဒီေငၾေခဵးတဲ့အခၝမႀာ အိမ္ေထာင္စုဇယား ေပးရတယ္၊ မႀတ္ပံုတင္မိတၨႃ
ဘာညာေပၝ့။ ကဵေနာ္တိုႛအဲဒၝေတၾေပးရတယ္။ ကဵေနာ္ကေတာ့ ခုနကလို ေဴပာဆိုတဲ့စကားေတၾ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 133

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
မ႒ကိႂက္လိုႛ ေငၾမယူဘူး၊ ေငၾမေခဵးပၝဘူး။ ရပ္ကၾက္ထဲက ေတာ္ေတာ္မဵားမဵားက ေခဵး႒ကတာေပၝ့။
ဘာလိုႛလဲဆိုေတာ့ ပထမအေနအထားက သူတိုႛကို ဒီလိုမဵိႂး မဲထည့္ရမယ္ဆိုတာ မသိဘူးေလ။”

ေငၾေခဵးဖိုႛ သေဘာတူ စာခဵႂပ္ခဵႂပ္႓ပီးခဵိန္မႀာ ဒီလိုယူတဲ့အတၾက္ တစညကို မဲေပးရမယ္။ မေပးရင္

တရားစၾဲ ခံရမယ္ ဆို႓ပီး ေဴခာက္လႀန္ႛ ေဴပာဆိုလိုက္တယ္လိုႛ သူကေဴပာပၝတယ္။
ေနာက္ရပ္ကၾက္တခုက ေဒသခံတေယာက္ကေတာ့ သူတိုႛရပ္ကၾက္မႀာ ရာအိမ္မႀႃးေတၾ ရယကေတၾ
ကိုယ္တိုင္ ႒ကီး႒ကပ္႓ပီး လိုက္လံ ေခဵးငႀားေပးေနတာ ဴဖစ္ေဳကာင္း အခုလို ေဴပာဴပပၝတယ္။

ေဒသခံ။ ။ “ေခဵးတယ္ဆိုတာမႀာ အတိုးက ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့ ဘဏ္တိုးသာသာေပၝ့။

ရာအိမ္မႀႃးကတဆင့္ ရာအိမ္မႀႃးနဲႛ အုပ္စုေတၾ အကုန္လံုးေပၝ့။ အိမ္မႀာရႀိတဲ့ မဲေပးႎိုင္တ့ဲသူ အသက္
၁၈ ႎႀစ္ဴပည္တဲ့သူ အကုန္လံုးကို ၃ေသာင္းစီ ေခဵးတာေပၝ့။ အဲဒီလူေတၾက တကယ္လိုႛ
မဲမထည့္ဘူးဆို တရားစၾဲမႀာေပၝ့။ ရယကကေန စာခဵႂပ္ခဵႂပ္ေပးတယ္ေပၝ့ ရယကကို ဘယ္သူက
ႌၾန္႒ကားသလဲေတာ့ ကဵေနာ္လဲမသိဘူး။”

ဥႍာ႓မိႂႚသစ္မႀာ ေနထိုင္သူတဦး ေဴပာသၾားတာပၝ။ ဒီရပ္ကၾက္ေတၾက လူမဵားစုဟာ တေနႛရႀာ

တေနႛစား အလုပ္လုပ္ေနရသူေတၾ ဴဖစ္႓ပီး တဴခားေနရာမႀာ ေခဵးရင္ ၂၀ အတိုးထိ ေပးရတာေ႒ကာင့္
အခုလို ၂ ကဵပ္ တိုးေလာက္နဲႛ သက္သက္သာသာ ရတဲ့အတၾက္ အေတာ္မဵားမဵား
ေခဵးယူ႒ကတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။

တကယ္တမ္း ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲမႀာ မဲေပးတဲ့အခၝ ဘယ္သူဘယ္ဝၝ ဘာမဲေပးသၾားတယ္ဆိုတာ

မသိႎိုင္တဲ့အတၾက္ ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ ေဴခာက္လႀန္ႛမႁပဲလိုႛ သံုးသပ္သူေတၾက RFA ကို
ေဴပာပၝတယ္။

တစညတိုႛ ႒ကံႛခိုင္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးအသင္းတိုႛဟာ စစ္အစိုးရနဲႛ စစ္အစိုးရပိုင္ ဘဏ္ေတၾကေန ရန္ပံုေငၾ

ေထာက္ပံ့မႁ ေပးေနတာ၊ ၆ လတ႒ကိမ္ အတုိးနဲႛ အရင္းဴပန္ဆပ္ရတဲ့ ေခဵးေငၾမဵိႂးေတၾ ထုတ္ေပးတာ
စတာေတၾ ရႀိတဲ့အတၾက္ အဲဒီေငၾေတၾနဲႛ တစညကို မဲေပးေအာင္ ေအာက္ေဴခ လူထုလူတန္းစားကို
ကယ္တင္ႎိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အဴမင္မဵိႂး ဴဖစ္လာေအာင္ စည္း႟ံုးတဲ့ သေဘာမဵိႂး လုပ္ေနတာဴဖစ္တယ္လိုႛ
ခုကိစၤအေပၞ သံုးသပ္ေဴပာဆို ေနဳကပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 134

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 135

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Obama has powerful tool to pressure

Myanmar
By FOSTER KLUG (AP) – 22.12.2009

WASHINGTON — If talks with Myanmar over democratic reforms fail, the Obama
administration could tie up large amounts of money that the country's ruling generals stash in
international banks from the sale of natural gas.

So far the administration has been hesitant to go that route.

FILE - In this Nov. 15, 2009 file photo, from left, Myanmar's Prime Minister Gen. Thein
Sein, Singaporean Prime Minister Lee Hsien Loong and U.S. President Barack Obama,
prepare to take their seats for a multilateral meeting with ASEAN-10 members in Singapore.
(AP Photo/Pablo Martinez Monsivais)

But pressuring banks to avoid doing business with Myanmar's leaders could be a powerful
economic weapon — one that already is being used elsewhere. It's an approach, for example,
that has been used to try to push North Korea to give up its nuclear weapons ambitions.

Congress already has provided the power for the administration to go after the banks and
some rights groups want President Barack Obama to use it right away, or at least if direct
talks fail.

U.S. officials have just started face-to-face negotiations and want to give them more time to
show results. Imposing the banking sanctions would be expensive and time-consuming, and
Myanmar isn't a top priority on a crowded foreign policy agenda that includes Afghanistan
and Iran.
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 136
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
Still, the administration has warned of tougher action if engagement breaks down with
Myanmar, also known as Burma. And the mere threat could add force to the U.S. negotiating
position.

"We will reserve the option of tightening sanctions on the regime and its supporters to
respond to events in Burma," Obama's top diplomat for East Asia, Kurt Campbell, told
lawmakers in September.

Myanmar has one of the most repressive governments in the world and has been controlled
by the military since 1962. For years, the United States has used punishing sanctions to try to
force change on the country, with little success. Former President George W. Bush's
administration favored shunning Myanmar, and Bush's wife, Laura, and many in Congress
were strong advocates of the nascent democracy movement there.

Now, the Obama administration has reversed the isolation policy in favor of engagement,
which it hopes will persuade the generals to grant greater freedoms to opposition parties and
minorities and to free political prisoners.

Myanmar has since made a few symbolic gestures of good will, letting detained democracy
leader Aung San Suu Kyi meet with Campbell, for instance, and releasing some political
prisoners. At the same time, it has continued to persecute ethnic minorities, journalists and
student activists.

Obama himself spoke of a possibly stronger position on Myanmar in his Nobel Peace Prize
acceptance speech. There will be engagement and diplomacy with Myanmar, he said, "but
there must be consequences when those things fail."

Activists say financial measures that hinder Myanmar's ruling generals' ability to access the
international banking system might do what broader economic sanctions have failed to do.

"What the Burmese government values is not its commerce with the outside world but the
financial proceeds of that commerce," said Tom Malinowski of Human Rights Watch. "Once
the Burmese government deposits the checks in its bank accounts, there's a lot the United
States government can do to prevent that money from being used in the international banking
system."

Treasury officials have targeted 40 people and 44 entities since the Myanmar junta killed and
arrested protesters during demonstrations in 2007. Being added to the sanctions list prevents
people from making transactions in the banking system of the United States.

But a 2008 law grants the Treasury Department authority to impose conditions on banking
relationships, meaning sanctions could affect activities of international banks.

Myanmar has lucrative natural gas deals with its neighbors and with some European and U.S.
companies, with revenues going into foreign banks. Under its new authority, the U.S. can let
these banks know it has concerns about their association with Myanmar that could hurt these
banks' ability to work with U.S. financial institutions, said Jennifer Quigley, advocacy
director for the U.S. Campaign for Burma.

Supporters of the banking sanctions often raise North Korea, saying that the United States
effectively froze the North out of the international banking system in 2005, hurting leader
Kim Jong Il.

For the moment, the Obama administration is urging patience as it pursues talks.
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 137
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
Next year's elections in Myanmar will provide a good look at the junta's intentions. A big
question will be whether high-level U.S.-Myanmar talks lead to true participation by
minorities and opposition groups or merely let the generals consolidate power.

FILE - In this Nov. 4, 2009 file photo, Myanmar's detained opposition leader Aung San Suu
Kyi, right, walks with U.S. Assistant Secretary of State Kurt Campbell after their meeting in
Yangon, Myanmar. (AP Photo/Khin Maung Win, File)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 138

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Myanmar nationals, resident in Japan, stage a rally calling for the release of democracy icon
Aung San Suu Kyi

File photo shows leading members of the Myanmar political party, the National League for
Democracy, in Yangon
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 139
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Myanmar's detained democracy icon Aung San Suu Kyi

Myanmar's Suu Kyi party needs new

blood: analysts
By Rachel O'Brien (AFP) – 22.12.2009

BANGKOK — Myanmar's opposition leader Aung San Suu Kyi faces an urgent challenge to
shake up her party's ranks, analysts say, after a rare meeting with her colleagues exposed a
weak and ageing leadership team.

Faced with national polls next year and their leader still in detention, members of the
National League for Democracy (NLD) also need to resolve ideological differences within
the party, they said.

The military junta, which has ruled Myanmar with an iron fist since 1962, allowed the
democracy icon to leave her prison home Wednesday to pay respects to three ailing senior
members of her political party, and she used the opportunity to ask their permission to ring in
changes.

Party chairman Aung Shwe, 92, secretary Lwin, 85, and central executive committee (CEC)
member Lun Tin, 89, approved Suu Kyi's unprecedented request to "reorganise" the CEC,
Lwin said.
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 140
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
At 64, Suu Kyi is the youngest of the 11-member committee, while nine are in their 80s and
90s and most of them are said to be in bad health. Related article: China's vice president in
Myanmar for talks

The old guard have disagreed with younger members over party policies, including whether
or not to contest polls scheduled for 2010, with many of the new generation favouring a more
pragmatic approach.

"It's a make or break point for the NLD," said a Bangkok-based European diplomat on
condition of anonymity. "There are obviously many hardliners in the committee who are
perhaps looking to the past more than the future."

The party is yet to decide if it will take part in the elections, which critics fear are a sham
designed to legitimise the junta's grip on power.

But the diplomat said the latest development showed Suu Kyi "has given her signal that she
wants them to reorganise and she wants the party to get ready".

"At the moment there's an amazing lack of vision and knowledge when it comes to the
economic situation, the ethnic issue -- all the key Burma challenges," the diplomat said, using
Myanmar's former name and referring to tensions with minority groups.

Suu Kyi has spent most of the last 20 years in detention and calls for changes have been
coming ever since her first period of freedom 14 years ago, said Derek Tonkin, chairman of
the UK-based Network Myanmar.

"Since then a lot of people say she ought to have applied herself to the reorganisation of the
party more than political campaigns," he said.

But Win Min, an activist and scholar in the northern Thai city of Chiang Mai, said new
membership had been stifled by fear of the authorities.

"It may be difficult to recruit new blood at the grassroots level because of the restrictions and
intimidation by the military," he said.

In August, following a prison trial, Suu Kyi was ordered to spend another 18 months in
detention.

The sentence sparked an international furore as it effectively keeps her off the stage for the
2010 elections, which will be Myanmar's first since 1990, when the junta refused to recognise
the NLD's landslide win.

Following moves in recent months by the United States and European Union towards a policy
of engagement with Myanmar, Suu Kyi has pursued greater dialogue with the government.

She has written twice to junta chief Than Shwe, once offering her help in getting sanctions
lifted and later seeking a meeting with him, while she has been allowed three meetings with
the government liaison officer since October.

But her plea for talks with the other CEC members, which would be necessary to implement
changes to the party, has not yet been granted.

One member, 68-year-old Khin Maung Swe, told AFP a place would be kept for loyal senior
colleagues.
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 141
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
"It is certain that we will reorganise the committee, but we cannot say the time-frame.... We
cannot neglect our senior CEC members if they want to serve," he said.

Although the NLD's fate largely remains in the hands of the junta, the Bangkok-based
diplomat said the party members are partly to blame for their "incapacity to rejuvenate
themselves".

"If they don't get this right they will be remembered for being full of good intentions but all
their sacrifices will be in vain, and I think Aung San Suu Kyi had grasped that," he said.

Myanmar's court to review Suu Kyi

house arrest
(AP) – 22.12.2009

YANGON, Myanmar — Myanmar's highest court agreed Monday to review the

most recent extension of democracy leader Aung San Suu Kyi's house arrest.

Suu Kyi's lawyers appealed to the Supreme Court last month after a lower court
upheld a decision to sentence her to 18 more months of house arrest. She had
been convicted for violating her previous term by briefly sheltering an
American intruder who swam uninvited to her lakeside home.

The legal team argued that her house arrest extension was unlawful as it was
based on provisions from the 1974 Constitution that was no longer in existence,
Suu Kyi's chief lawyer Kyi Win told reporters after emerging from the court
Monday.

The court posted an announcement on its notice board that it had agreed to hear
the appeal. Final arguments are to take place at a later date.

The court also agreed to review the house arrest of Suu Kyi's two female
companions, who are also ordered confined for 18 months at her compound in
Yangon.

The 64-year-old Nobel Peace Laureate was initially sentenced to three years in
prison with hard labor, but that sentence was commuted by junta chief Senior
Gen. Than Shwe.

Suu Kyi has been detained for 14 of the past 20 years.

Suu Kyi's sentence ensures she cannot participate in Myanmar's first elections in
two decades that are scheduled for next year. Her party swept the last elections
in 1990, but the results were never honored by the military, which has ruled the
country since 1962.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 142

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

US lawmakers urge Myanmar release

detained American
(AFP) – 21.12.2009

WASHINGTON — More than 50 US lawmakers urged Myanmar's military rulers in a letter

released Friday to immediately free US citizen Kyaw Zaw Lwin, also known as Nyi Nyi
Aung, from prison amid health worries.

Myanmar junta leader General Than Shwe

"We urge you in the strongest possible terms to immediately and unconditionally release Mr
Aung and allow him to return to the United States," they wrote in the message to Myanmar
junta leader Than Shwe.

The lawmakers said the charges against Aung were a pretext to hold him and that his
"longstanding non-violent activities in support of freedom and democracy" in Myanmar were
the real reason for his imprisonment.

"The detention of an American citizen under these circumstances has caused alarm among
many members of the United States Congress, and raises serious doubts about your
government's willingness to improve relations," they said.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 143

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
The letter was crafted by Democratic Representative Howard Berman, chairman of the House
Foreign Affairs Committee.

Dissident groups from Myanmar, still known in Washington as Burma, have said Nyi Nyi
Aung is a democracy activist and was hoping to see his ailing mother, herself detained over
political activities, when he was arrested September 3.

His lawyers say he was deprived of food, sleep, medical treatment and US consular access in
his first two weeks of detention.

His fiancee and his Washington-based lawyer have said that US diplomats have been
prohibited from seeing Aung, and that his health has been deteriorating.

Myanmar's top court agrees to hear Suu

Kyi appeal
(AFP) – Dec 3, 2009

YANGON — Myanmar's supreme court agreed Friday to hear an appeal against

the extended house arrest of democracy icon Aung San Suu Kyi, as the
European Union said it wanted sustained dialogue with the ruling junta.

Nobel laureate Suu Kyi, 64, was ordered to spend another 18 months in
detention in August after being convicted over an incident in which a US man
swam to her house. A lower court rejected an initial appeal in October.

"The supreme court decided to hear Aung San Suu Kyi's request. Lawyers have
to present arguments before the court on December 21," a Myanmar official
said on condition of anonymity.

The decision had been posted on the noticeboard of the court in the former
capital Yangon on Friday, the official added.

Related article: EU, Myanmar political dialogue

Nyan Win, a spokesman for Suu Kyi's National League for Democracy (NLD),
confirmed that the top court had agreed to hear the appeal but said he had no
further details.

Myanmar's military rulers have kept Suu Kyi in detention for 14 of the last 20
years, ever since they refused to recognise the NLD's landslide victory in the
country's last democratic elections in 1990.

The extension of her house arrest after a trial at Yangon's notorious Insein
Prison sparked international outrage as it effectively keeps her off the stage for
elections promised by the regime some time in 2010.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 144

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
But in recent months the administration of US President Barack Obama has
launched a policy of engagement with the Myanmar regime because sanctions
on their own have failed to bear fruit.

The European Union is also set to begin "sustained political dialogue" with the
ruling generals after years of its own sanctions, EU ambassador David Lipman
said after holding talks with reclusive junta chief Than Shwe.

"We had a good discussion about future relations between the European Union
and Myanmar and we are looking forward," Lipman told reporters Thursday of
the 30-minute meeting in the remote jungle capital Naypyidaw a day earlier.

"I think the government would like to engage with the European Union. They
are already engaging with the United States," he said.

Lipman said future engagement would follow three tracks -- general

humanitarian assistance, the giving of financial aid through non-government
organisations, and now political discussion.

"At the moment, we are working on the third track which is for political
dialogue. The third track is now very much in the process of moving forwards,"
he said.

Lipman said EU officials hope to hold talks with Myanmar foreign minister
Nyan Win on the sidelines of a climate change conference beginning Monday in
Copenhagen. Myanmar officials could not immediately confirm Nyan Win's
attendance.

There have also been signs of rapprochement between Suu Kyi and the junta
since she wrote to Than Shwe in September offering her cooperation in getting
Western sanctions lifted, after years of favouring harsh measures.

She also had two meetings with Aung Kyi, the labour minister and official
liaison between her and the junta, the first such talks since January 2008, and
met western diplomats in Yangon.

In November the regime allowed her to make a rare appearance in front of the
media after holding talks with US Assistant Secretary of State Kurt Campbell,
the highest level official from Washington to visit Myanmar for 14 years.

A visit by a US senator Jim Webb in August secured the release of John Yettaw,
the eccentric American man who swam across a lake to Suu Kyi's mansion in
May and sparked the case that led to her detention being prolonged.

UN Chief Ban Ki-moon visited Myanmar in July but was not allowed to meet
Suu Kyi.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 145

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
Ban has named his special envoy to Myanmar, veteran Nigerian diplomat
Ibrahim Gambari, as new head of the UN-African Union peacekeeping mission
in Darfur, Ban's office said Thursday on its website.

'I warned, Thaksin didn't listen':

former Thai foreign minister
Wed, Dec 23, 2009
The Nation/Asia News Network
Ousted premier Thaksin Shinawatra ordered the Foreign Ministry to help Burma get an
additional Bt1-billion (S$42.3 million) loan from the Export-Import Bank of Thailand
(Exim Bank) despite the ministry's strong objection, Bt300 million (S$12.69
million) of which might have been used to buy equipment from his telecom empire,
former foreign minister Surakiart Sathirathai testified yesterday.

Surakiart, who was foreign minister in the Thaksin government from 2001-04, told the
Supreme Court that Thaksin personally intervened in the total Bt4-billion (S$169.2
million) loan deal with Burma back in 2003-04.

Surakiart and graft-buster Klanarong Chantik yesterday testified before the court to
wrap up the prosecution's case to seize Bt76 billion (S$3.214 billion) from Thaksin and
his former wife, Pojaman.

In cross-examining Surakiart, the defence surprisingly asked if he had knowledge of

Burma using Bt300 million (S$12.69 million) of the loan to buy equipment from
ShinSat.

It was unclear why the defence raised the issue when it could reflect poorly on
Thaksin.

Surakiart replied that he was only aware of such a purchase during the investigation by
the Assets Examination Committee.

The former premier has been accused of hiding his assets illegally and abusing his
office by implementing at least five government measures to benefit his family's vast
shareholdings in Shin Corp, which was eventually sold to Temasek Holdings of
Singapore in 2006.

The court yesterday asked for more documentary evidence and witnesses for two more
hearings, scheduled for January 12 and January 14.

In his testimony Surakiart said he recalled that Burma's foreign minister, in October
2003, had officially asked for a low-interest Exim Bank loan of Bt3 billion (S$126.9
million) to buy machinery, building materials and other products from Thailand.

Later on, Surakiart said, Burma sought an additional US$24-million (S$33.75 million)
credit line to develop its telecom infrastructure.

"As the foreign minister, I raised my objection because the government could face
criticism due to the fact that the Shinawatra family was a major shareholder of
Thailand's telecom giant [Shin Corp].

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 146

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

"At the time, several countries had also imposed trade sanctions on Myanmar [Burma].
Initially, there was no reaction from PM Thaksin until Myanmar's officials asked Thai
counterparts at a regional meeting in Phuket if it's possible to increase the loan from
Bt3 billion (S$126.9 million) to Bt5 billion (S$211.5 million)."

"In writing, Myanmar said it would also want to buy asphalt and building materials
from Thailand. Afterwards, PM Thaksin asked the Foreign Ministry about its position.
I said I'm against it.

"Then, PM Thaksin suggested that we should meet half-way. Myanmar had asked for
Bt5 billion (S$211.5 million) so we should give them Bt4 billion (S$169.2 million).
That's the deal," recalled Surakiart, who was also deputy premier in the final year of
the Thaksin government.

Meanwhile, Klanarong, a former member of the Asset Examination Committee, told

the court there were at least five policy measures executed during Thaksin's tenure
which caused public damage of Bt70 billion (S$2.961 billion).

First, state-owned TOT lost a big chunk of revenue when the Thaksin government
issued an executive decree to convert the telecom concession fees into an excise tax.

Second, TOT lost an estimated Bt60 billion (S$2.538 billion) in revenue after a
concession contract with Advanced Info Service (AIS), a unit of Shin Corp, was
amended to reduce the concession fee from a progressive rate of 20-30 per cent of
revenue to a flat rate of only 20 per cent.

Third, the telecom concession contract was amended to help AIS reduce its investment
requirement by Bt10 billion (S$423 million), thus boosting its profits.

Fourth, the satellite concession contract was amended to help ShinSat, another unit of
Shin Corp, make money from the iPSTAR satellite rather than investing in a back-up
satellite.

Fifth, state-owned Exim Bank was ordered to provide the Bt4-billion (S$169.2 million)
loan to Burma to buy services from ShinSat.

Altogether, the government's measures helped boost the share price of Shin Corp and
benefited its major shareholders, he said.

Thaksin insisted last night that he was unfairly charged of being "unusually wealthy"
by the post-coup Assets Examination Committee and said he had some Bt60 billion
(S$2.538 billion) in assets before entering politics many years ago.

In his weekly Internet-based radio broadcast, he said the value of Shin Corp shares
held by his family rose and fell naturally, without his political influence.

Meanwhile Thaksin insisted last night that he was unfairly charged of being "unusually
wealthy" by the postcoup Assets Examination Committee and said he had some Bt60
billion (S$2.538 billion) in assets before entering politics many years ago.

In his weekly Internet-based radio broadcast, he said the value of Shin Corp shares
held by his family rose and fell naturally, without his political influence.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 147

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Myanmar: Beneath the surface

The 'Saffron Revolution' was Myanmar's only show of mass opposition in

20 years [GALLO/GETTY]

Two years ago the world watched in dismay as Myanmar's military

junta brutally crushed the so-called Saffron Revolution. It was the
only show of mass opposition to have occurred inside the country in
almost 20 years.

Now, that same junta is moving towards elections some time in

2010, but no one expects them to be either free or fair, based as
they are on a constitution seemingly designed to ensure the survival
of those in power.

Filmmaker Hazel Chandler entered the country undercover for

People & Power, to find out how Myanmar's people are fairing, and
to investigate disturbing claims that the regime may be trying to
develop nuclear weapons.

This episode of People & Power can be seen from

Wednesday, December 23, 2009, at the following times GMT:
Wednesday: 0600, 1230; Thursday: 0130, 1400, 1930; Friday:
0630, 1630; Saturday: 0330, 2030; Sunday: 0030, 0530;
Monday: 0830.

http://english.aljazeera.net/programmes/peopleandpower/2009/12/20091221105
558464153.html

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 148

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

CHINESE VIC-PRESIDENT ENDS

VISIT TO MYANMAR
http://world.brunei.fm/2009/12/22/chinese-vic-president-ends-visit-to-myanmar/

NAY PYI TAW, Dec 22, 2009 (NNN-MNA) — Chinese Vice-President Xi Jinping and
his delegation left Nay Pyi Taw Sunday evening after concluding a goodwill visit to
Myanmar.

The Chinese delegation was seen off at the airport by the Commander of the Nay Pyi
Taw Command, Major-General Wai Lwin, Agriculture and Irrigation Minister Maj-
Gen Htay Oo, Foreign Minister U Nyan Win, Transport Minister Maj-Gen Thein Swe,
Myanmar Ambassador to China U Thein Lwin, Chinese Ambassador to Myanmar Ye
Dabo, embassy officials and Chinese citizens in Myanmar.

Earlier on Sunday, Xi was received by the Chairman of Myanmar’s State Peace and
Development Council (SPDC), Senior General Than Shwe, at Zeyathiri Beikman here.

Also present were SPDC Vice-Chairman Vice-Senior General Maung Aye, SPDC
member General Thura Shwe Mann, Prime Minister General Thein Sein, SPDC
Secretary-1 General Thiha Thura Tin Aung Myint Oo, Agriculture and Irrigation
Minister Maj-Gen Htay Oo, Foreign Minister U Nyan Win, National Planning and
Economic Development Minister U Soe Tha, Commerce Minister Brig-Gen Tin Naing
Thein, Finance and Revenue Minister Maj-Gen Hla Tun, Culture Minister Maj-Gen
Khin Aung Myint and senior officials.

The vice-president and his party were accompanied by Chinese Ambassador Ye

Dabo.

The two sides exchanged views on fortifying bilateral friendly relations, co-operation
for mutual interest, and matters to which the two neighbouring countries should pay
serious attention.

Xi was also received by Vice-Senior General Maung Aye and they discussed matters
related to further improvement of the friendship between the two countries, bilateral
co-operation in agriculture, road transport, transportation, energy, electricity and
communications sectors, deeper co-operation in the important sectors, co-operation
in regional and international fields and the two countries? stance on global climate
change. Both parties exchanged views.

After the meeting, bilateral agreements were signed in the presence of the Vice-
Senior General and the Chinese Vice President.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 149

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
Officials of the two countries signed 16 memorandums of understanding (MoUs) and
agreements, including five agreements on development of trade, economy, transport
infrastructures, technological cooperation and purchase of machinery; seven
financial agreements, three agreements on hydro-electric power and one agreement
on energy sector and oil and natural gas pipeline.

Later, the Vice-Senior General and the Chinese Vice-President viewed the scale
model of the Myanmar-China oil and gas pipeline (Myanmar section) project linking
Kyaukpyu of Myanmar and Yunnan Province of China.

Vice General Manager Liao Yongyuan of China National Petroleum Corporation

briefed the meeting on facts about the project.

The Vice President and party had arrived in Yangon on Saturday afternoon to pay a
goodwill visit, at the invitation of the SPDC Vice Chairman. They visited the Myanma
Gems Emporium and Shwedagon Pagoda in Yangon. The goodwill delegation
departed for Nay Pyi Taw, on Saturday evening.

On Sunday morning, the Vice-President and entourage received a red carpet

welcome by host Vice-Senior General Maung Aye and party in front of Zeyathiri
Beikman, here.
– NNN-MNA

ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္ မရေတာ့သည့္ ရန္ကုန္ရဲမ်ား

အခက္ေတြ႔
ေက်ာ္ခ | အဂၤါေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၄၈ မိနစ္
ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ရန္ကုန္ စည္ပင္ နယ္နိမိတ္အတြင္း ဆိုင္ကယ္ စီးခြင့္မရသည့္
ရဲဝန္ထမ္းမ်ား တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ရာ၌ အခက္ခဲရွိေနေၾကာင္း ရဲမ်ားက ၿငီးတြား ၾကသည္။

ယခုလ ၁၅ ရက္ေန႔ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရန္ကုန္တိုင္း စည္ပင္သာယာ နယ္နမိတ္အတြင္းရွိ

လွ်ပ္စစ္ဌာနမွလြဲ၍ အစိုးရ ဝန္ထမ္းမ်ား ဆိုင္ကယ္ စီးနင္းခြင့္ မရွိေတာ့ဟု ပိတ္ပင္ခဲ့ၿပီးေနာက္
တာဝန္က်ရဲမ်ားမွာ အေရးႀကံဳလ်င္ အငွားကားမ်ားျဖင့္ သြားေနရသည္။

“ေန႔ခင္းပိုင္းက ဒီေလာက္ မဟုတ္ေပမယ့္ ညေရးညတာေတြမွာေတာ့ အခက္ခဲရွိတာေပါ့။

အေရးအေၾကာင္း ရွိရင္ေတာ့ ကားငွားသြားရတာေပါ့” ဟု ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ ရဲစခန္းမွ
တာဝန္က် ရဲဝန္ထမ္းတဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

လွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားေပးေရး ဌာနဆုိင္ကယ္ ၆၅ စီးမႇလြဲ၍ ဌာနဆုိင္ရာ ဆုိင္ကယ္မ်ား အားလံုးသည္

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာ နယ္နိမိတ္ ၃၃ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း စီးနင္းခြင့္ မရႇိေတာ့ေၾကာင္း
အသိေပး ထုတ္ျပန္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 150
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

လမ္းမေတာ္ ရဲစခန္းမွ တာဝန္က်ရဲတဦးကလည္း “က်ေနာ္တို႔ နယ္ေျမၾကေတာ့ နယ္ေျမက

က်ဥ္းေတာ့ စက္ဘီးနဲ႔ပဲ လုပ္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာက ရဲကား သံုးစီးလည္း ရွိတယ္” ဟု
သူက ေျပာသည္။

ရန္ကုန္တိုင္း ေျမာက္ဥကၠလာပ ရဲစခန္းမွာ တာဝန္က်ရဲ အရာရွိတဦးကလည္း “အခက္ခဲကေတာ့

ရွိတာေပါ့။ မစီးရေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့လည္း အထက္ကေပးတဲ့ အမိန္႔နဲ႔ တာဝန္အတိုင္း ထမ္းေဆာင္
ရမွာပဲေလ။ ဒါပဲရွိတာပဲဟာ” ဟု သူက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ယာဥ္စည္းကမ္း ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္ ႀကီးၾကပ္ေရးေကာ္မတီမွ ထုတ္ေပးေသာ “ယစက”

လိုင္စင္နံပါတ္ျပားပါ ပုဇြန္ေတာင္ ရဲစခန္းမွ ဆိုင္ကယ္မ်ားမွာမူ ဆက္လက္
အသံုးျပဳခြင့္ရေနေၾကာင္း သိရသည္။

ပုဇြန္ေတာင္ ရဲအရာရွိတဦးက “ရန္ကုန္စည္ပင္ နယ္နမိတ္အတြင္းမွာေတာ့ ယစက နံပါတ္ေတြ

စီးေနၾက တာပဲ။ လိေမၼာ္ေရာင္ေပါ့။ ဝန္ထမ္း မွန္သမွ် ဒီအေရာင္ပဲ စီးေနၾကတာပဲဟာ။
က်ေနာ္တို႔လည္း အခုလက္ရွိ စီးေနတာပဲ” ဟု မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ တဦးကလည္း “အစကေတာ့ လွ်ပ္စစ္ကလြဲလို႔ ဘာမွမစီးရေတာ့ဘူး လိုလိုနဲ႔။ က်ေနာ္

႐ုံးအျပန္ ျပည္လမ္းမေပၚမွာေတာ့ ေတြ႔ေနတာပဲ။ ရဲဝတ္စံုနဲ႔ ဆိုင္ကယ္အဝါကို စီးေနတာ” ဟု
မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

လသာ ရဲစခန္းမွ တာဝန္က် ရဲဝန္ထမ္း တဦးကမူ ယစက နံပါတ္မ်ားကိုလည္း ရန္ကုန္ နယ္နိမိတ္

အတြင္း၌ အသံုးျပဳခြင့္ ပိတ္ထားေၾကာင္း သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္လည္း ေန႔ခင္းပိုင္၌ အသံုးမျပဳပဲ
ညပိုင္း ဧည့္စာရင္း စစ္ျခင္း၊ ကင္းလွည့္ျခင္းတို႔အတြက္ ဆက္လက္ သံုးေနေသးေၾကာင္း
ေျပာသည္။

ယာဥ္စည္းကမ္း ေဖာက္ၿပီး မၾကာခဏ ယာဥ္တိုက္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားေသာေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္

ပိတ္ပင္ရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ပို႔ေဆာင္ ဆက္သြယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာနက ေဖာ္ျပသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ စည္ပင္သာယာ နယ္နိမိတ္အတြင္း၌ စီးနင္းေနေသာ ဌာနဆိုင္ရာ ေပါင္းစံုမွ ဆိုင္ကယ္

အစီး ၁၀၃၅ ႐ွိၿပီး၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ဆန္းမွ ေအာက္တိုဘာလအထိ ရန္ကုန္ နယ္နိမိတ္အတြင္း၌
ဆိုင္ကယ္ မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ ေသဆံုးသူ ၁၀ ဦး႐ွိေၾကာင္း သိရသည္။

ယခုကဲ့သို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း၌ ဆိုင္ကယ္ စီးနင္းခြင့္ ပိတ္ပင္ျခင္းသည္ ဒုတိယအႀကိမ္ ျဖစ္ၿပီး၊

ျပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဇူလိုင္လမွစ၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ အတြင္း၌ သာမန္ အရပ္သားမ်ားအား ဆိုင္ကယ္
စီးခြင့္ ပိတ္ပင္ခဲ့ေသာ္လည္း ရန္ကုန္ျပင္ပ႐ွိ ၿမိဳ႕နယ္ ၁၄ ၿမိဳ႕နယ္၌မူ ခြင့္ျပဳထားခဲ့ေၾကာင္း
သိရသည္။ နယ္ၿမိဳ႕မ်ား၌လည္း ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ သာမန္ အရပ္သားမ်ား ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္
ရွိေနေသးသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 151

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

(ကိုဝိုင္းတည္းျဖတ္သည္)

ျမန္မာေဘာလံုး အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အကူညီရွာေဖြ

ဆလိုင္းဟံသာစန္း | အဂၤါေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၂၅ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ျမန္မာ့ ေဘာလံုးေလာက ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ လာမည့္ႏွစ္တြင္
အကူအညီမ်ား ပိုမိုေပးအပ္ပါရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေဘာလံုးအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ MFF က ကမၻာ့ေဘာလံုးအဖဲြ႔ခ်ဳပ္
FIFA ကို မၾကာေသးခင္က ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ လကုန္ပိုင္းတြင္ ရန္ကုန္၌ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ FIFA ၊ MFF ႏွင့္ ကေမာၻဒီးယား

ေဘာလံုးအဖဲြ႔ခ်ဳပ္တို႔ ေတြ႔ဆံုပဲြတြင္ အခ်က္ ၁၀ ခ်က္ ပါဝင္သည့္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို FIFA သို႔
တင္ျပရာတြင္ ထိုအခ်က္ကိုပါ ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

“ေဘာလံုးဖ႔ြံၿဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံနဲ႔ ကေမာၻဒီးယားကို FIFA တာဝန္ရွိသူေတြ

လာေတြ႔တယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔က အခ်က္ ၁၀ ခ်က္ပါတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ
ေတာင္းဆိုထားတယ္။ သူတို႔ လိုက္ေလ်ာႏိုင္တဲ့ အေနအထားထဲကေန ေတာင္းဆိုထားတာပါ။
က်ေနာ္တို႔မွာ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဘ႑ာေငြေတြ လိုပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ FIFA ကို ေတာင္းဆိုရတာပါ” ဟု MFF မွ ျပန္ၾကားေရး တာဝန္ခံ ဦးစိုးမိုးက မဇၥ်ိမကို
ေျပာသည္။

ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားထဲတြင္ ေဘာလံုးအကယ္ဒမီ အေဆာက္အဦးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္

ပစၥည္းကိရိယာမ်ား၊ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ပစၥည္းကိရိယာမ်ား၊ ေဘာလံုးကြင္း ထိန္းသိမ္းေရး
ပစၥည္းမ်ား၊ ေဘာလံုး နည္းစနစ္မ်ား ေထာက္ပံ့ေပးရန္၊ အရည္အေသြး ျပည့္မီသည့္ ဒိုင္လူႀကီးမ်ား၊
နည္းျပမ်ား ေပၚထြက္လာေရးအတြက္ သင္တန္းမ်ား ျပဳလုပ္ေပးရန္၊ လူငယ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးႏွင့္
အမ်ဳိးသမီး ေဘာလံုးသမားမ်ား ေပၚထြက္လာေရးအတြက္ ကူညီ ေထာက္ပံ့ေပးရန္တို႔ ပါရွိသည္။

ကမၻာ့ ေဘာလံုးအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ FIFA သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔က

ဂိုးပေရာဂ်က္ - ၁ အျဖစ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄ သိန္း ေပးအပ္ခဲ့ၿပီး၊ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ
၂၂ ရက္ေန႔တြင္ ဂိုးပေရာဂ်က္ - ၂ အျဖစ္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၄ သိန္း ထပ္မံ ေပးအပ္ခဲ့သည္။

ယင္းေငြမ်ားကုိ MFF က ေဘာလံုး ေလ့က်င့္ေရးကြင္း ၃ ကြင္း၊ ေဘာလံုးအကယ္ဒမီ ၂ ခု

(မႏၲေလးႏွင့္ ရန္ကုန္) တည္ေဆာက္ျခင္းတို႔အျပင္ ေဘာလံုးေလာက ဖြံၿဖိဳးေရး တည္ေဆာက္မႈ
လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ သံုးစဲြခဲ့ေၾကာင္း ဦးစိုးမိုးက ဆိုသည္။

FIFA မွ ထုတ္ျပန္ထားသည့္ အစီရင္ခံစာတေစာင္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ FIFA အဖဲြ႔ဝင္ ၂၀၈

ႏိုင္ငံကို ေပးအပ္သည့္ Financial Assistance Program အရ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္
အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃ သိန္း ၃ ေသာင္း ၈ ေထာင္ႏွင့္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚလာ ၅ သိန္း
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 152
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ရရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

“က်ေနာ္တို႔မွာ လိုအပ္ေနတာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ အေထာက္အပံ့ေတြလည္း အမ်ားႀကီး

လိုပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကမၻာ့ ေဘာလံုးအဖဲြ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ အာရွ ေဘာလံုးအဖဲြ႔ခ်ဳပ္တို႔ကို နည္းပညာေရာ
ေငြေၾကးပိုင္းမွာပါ ေထာက္ပ့ံအကူအညီေပးဖို႔ ေရွ႕ဆက္ ေတာင္းခံရဦးမွာပါ” ဟု ဦးစိုးမိုးက
ေျပာသည္။

FIFA မွ အာရွ ေဘာလံုး ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္မႈဆိုင္ရာ မန္ေနဂ်ာ ေဒးဗစ္ ေဘာ္ဂ်ာ (David Borja) က

“၂၀၀၉ ခုႏွစ္ကေတာ့ ဆုေၾကးစား ေဘာလံုး ေခတ္တခုကို ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ျမန္မာ့
ေဘာလံုးေလာကရဲ႕ ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္တဲ့ ႏွစ္တႏွစ္လို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕
တိုးတက္မႈေတြကို က်ေနာ္တို႔ အရမ္း သေဘာက်တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ တင္ျပ
ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ေပးအပ္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ တိုင္ပင္ေနၾကပါၿပီ” ဟု ႏိုင္ငံတကာ အားကစား
ဝက္ဆိုဒ္တခုသို႔ မၾကာေသးခင္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

MFF သည္ ယခုႏွစ္ ေမလႏွင့္ ဇူလိုင္လအတြင္းက ျမန္မာေနရွင္နယ္လိဂ္ (Myanmar National

League - MNL) အမည္ျဖင့္ ပထမဆံုး ဆုေၾကးစား ေဘာလံုးၿပိဳင္ပဲြတခု က်င္းပႏိုင္ခဲ့ၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္
စက္တင္ဘာလတြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ MNL ၿပိဳင္ပဲြကို ထပ္မံ စတင္ႏိုင္ခဲ့သည္။

ထို႔ျပင္ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ေဘာလံုးသမားမ်ားအတြက္ မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ ေဘာလံုး

အကယ္ဒမီတခု ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္လည္း ေဘာလံုး အကယ္ဒမီတခု
တည္ေဆာက္လ်က္ရွိသည္။ နာဂစ္ဒဏ္ခံ ဧရာဝတီတိုင္းတြင္လည္း ေဘာလံုး အကယ္ဒမီ
တည္ေဆာက္ရန္ စီစဥ္လ်က္ ရွိသည္။

သက္တမ္း ၆၂ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံေဘာလံုးအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ - MFF ကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ စတင္

တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ကမၻာ့ေဘာလံုးအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ - FIFA သို႔ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ အဖဲြ႔ဝင္အျဖစ္
ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။

ယခု ဒီဇင္ဘာလတြင္ FIFA က ထုတ္ျပန္လိုက္သည့္ ႏိုင္ငံအလုိက္ ေဘာလံုးအသင္း အဆင့္

သတ္မွတ္ခ်က္အရ ႏုိင္ငံေပါင္း ၂၀၃ အသင္းဝင္မ်ား ရွိသည့္အနက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ
ေဘာလံုးအသင္းသည္ အဆင့္ ၁၄၀ တြင္ ရပ္တည္လ်က္ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 153

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေရြးေကာက္ပဲြ စည္း႐ံုးေရးသမားမ်ားကို
ႀကံ့ဖံြ႔က ႐ိုက္ႏွက္
ျမင့္ေမာင္ | အဂၤါေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၁၉ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္း ယခုလ ၁၉
ရက္ေန႔တြင္ စည္း႐ံုးေရး ဆင္းေနစဥ္ ႀကံ႕ခုိင္ဖံြ႔ၿဖိဳးေရး အဖဲြ႔ဝင္မ်ားက ဝုိင္းဝန္း ႐ိုက္ႏွက္သျဖင့္
ပါတီဝင္ အနည္းဆံုး ၅ ဦး ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ေၾကာင္း ႏိုင္ငံေရး ပါတီတခုက ေျပာသည္။

ၾကည့္ျမင္တိုင္ ၿမိဳ႕နယ္တဖက္ကမ္း အလတ္ေခ်ာင္းရြာတြင္ ေဟာေျပာပဲြ ျပဳလုပ္ရန္ ျပင္ေနစဥ္

ၿမိဳ႕နယ္ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အတြင္းေရးမႉး ဦးျမင့္လြင္ ဦးေဆာင္သည့္ ႀကံ့ဖြံ႔ဦးေရ ၂၀ ခန္႔ႏွင့္
ေက်းရြာလူထု စုစုေပါင္း ၂၀၀ ခန္႔က ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ
အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဆုိသည္။

''ဦးျမင့္လြင္နဲ႔ ဦးညြန္႔တင္ (စက္ကေလး ေက်းရြာအုပ္စု ရယက ဥကၠ႒) ဦးေဆာင္တဲ့ လူ ၂၀၀

ေလာက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ေမးၾကည့္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ထဲမွာ တာဝန္ရွိတဲ့သူပါလား၊ ပါရင္ ဒါကို
ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း လုပ္ေပးပါလို႔ ေျပာေတာ့ ကိုျမင့္လြင္က ငါက ေခါင္းေဆာင္ပဲ၊ မင္းတို႔တေတြ
ဘာလုပ္ေနလဲဆိုၿပီး က်ေနာ္တို႔ကို ဒုတ္နဲ႔ ႐ိုက္၊ ခဲေတြနဲ႔ ပစ္ၾကတယ္” ဟု အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရး
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဒုဥကၠ႒ ကိုရဲထြန္းက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ဦးေခါင္းတြင္ ဒဏ္ရရွိခဲ့သည့္ ေဒၚၾကဴၾကဴ (အလတ္ေခ်ာင္း) ႏွင့္ ပုခံုးတြင္ ဒဏ္ရာရသည့္

ေဒၚေအးေအးေမာ္ (လႈိင္သာယာ) တို႔သည္ ေဆး႐ံုမ်ားတြင္ ေဆးဝါးကုသမႈ ခံယူေနၿပီး က်န္ ၃
ဦးမွာ ဒဏ္ရာ အနည္းငယ္သာ ရရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ အလံ၊ ပါတီတံဆိပ္၊ စာရြက္စာတမ္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္အလံ၊

သံုးေရာင္ခ်ယ္ ေနာက္ခံ ေဒါင္းအလံ၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ား (ျပည္ေထာင္စု
ျမန္မာႏိုင္ငံ) အနီေရာင္ေအာက္ခံ ခြပ္ေဒါင္းအလံမ်ား မီးရႈိ႕ ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရေၾကာင္း ကိုရဲထြန္းက
ေျပာသည္။

ရန္ကုန္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဝင္းျမင့္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေဟာေျပာပဲြ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္း

ျဖစ္သည္ဟု သူက ဆုိသည္။ ယခင္ကလည္း ရန္ကုန္တုိင္းအတြင္း သန္လ်င္ႏွင့္ ခရမ္းသံုးခြ
ေဒသမ်ားတြင္လည္း သူတို႔ပါတီအေနျဖင့္ စည္း႐ံုးေရး ဆင္းခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ပါတီဝင္ေပါင္း ၄၀ ခန္႔ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ယခုအမႈအတြက္ ၾကည့္ျမင္တိုင္ ရဲစခန္းက

၂၆ ဦးကို တရားလိုစစ္ခ်က္ ရယူေနၿပီဟု သိရသည္။

အခင္းျဖစ္ပြားရာ အနီးရွိ အလတ္ေခ်ာင္းအပိုင္ စက္ဆန္း ရဲစခန္းသို႔ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းၾကည့္ရာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 154

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
တာဝန္က် ရဲအရာရွိက ေျဖဆိုခြင့္ မရွိေၾကာင္း ေျပာဆုိသည္။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ေရြးေကာက္ပဲြ က်င္းပမည္ဟု စစ္အစိုးရ ေၾကညာထားေသာ္လည္း

ပါတီဖဲြ႔စည္းခြင့္၊ စည္း႐ံုးခြင့္ အစရွိသည့္ ေရြးေကာက္ပဲြဆုိင္ရာ စည္းမ်ဥ္း ဥပေဒမ်ား
မေပၚထြက္ေသးခင္ ႀကိဳတင္၍ စည္း႐ံုးေရး ဆင္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ကိုရဲထြန္း၏ အဖဲြ႔ကဲ့သို႔ပင္ ကိုေအးလြင္ ဦးေဆာင္ေသာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသား

လူငယ္မ်ားအဖဲြ႔ (ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ) သည္လည္း ေရြးေကာက္ပဲြ ဝင္ေရးအတြက္
မၾကာခဏဆိုသလို ရန္ကုန္တုိင္းတြင္ စည္း႐ံုးေရး ဆင္းသည္မ်ား ရွိသည္။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ မဟာမိတ္မ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႏွင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီကလည္း

ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မည္ဟု ေျပာဆိုထားေသာ္လည္း စည္း႐ံုးေရးကိုမူ ထင္ရွားစြာ ျပဳလုပ္ျခင္း
မရွိေသးပါ။

မဟာမိတ္မ်ား အဖဲြ႔ခ်ဳပ္တြင္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ခြဲထြက္ခဲ့သည့္ ဝံသာႏု အန္အယ္ဒီ

အပါအဝင္ အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရး အန္အယ္ဒီ လူငယ္ (မိတၳီလာ)၊ မ်ဳိးခ်စ္ အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရး
အစည္းအ႐ုံး (ေတာင္တြင္းႀကီး)၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ တိုးတက္ေရးအဖြဲ႔၊ အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရး
ရခုိင္ျပည္နယ္၊ ဒီမို အန္အယ္ဒီ (စစ္ကိုင္းတိုင္း)၊ အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရး ေစ့ေဆာ္သူမ်ား၊ G–
7၊ႏိုင္ငံေရး ေဘာဂေဗဒ ေလ့လာေရး မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းေတာ္သားစု၊ တသီးပုဂၢလႏွင့္
ညီလာခံကိုယ္စားလွယ္အခ်ဳိ႕ ပါဝင္သည္။

ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီကိုမူ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီး ဦးသုေဝ ဦးေဆာင္ကာ ထင္ရွားေသာ ႏုိင္ငံေရး

ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ သမီးအခ်ဳိ႕ႏွင့္ စုေပါင္း ဖဲြ႔စည္းထားသည္။

ဆူနာမီ ဗိမၼာန္၌ ျမန္မာ ၂၄ ေလာင္း

သၿဂၤဳိဟ္ရန္ က်န္႐ွိေန
ေက်ာ္သိခၤ | အဂၤါေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၁၂ မိနစ္
ခ်င္းမုိင္ (မဇၩိမ)။ ။ ဧရာမ ဆူနာမီေရလိႈင္းေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ဖန္င ခ႐ိုင္၌
ေသဆံုးခဲ့ရသူ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၂၄ ေလာင္းအား သၿဂၤဳိဟ္ရန္ လိုေနေသးေၾကာင္း ျမန္မာ
အလုပ္သမားမ်ားအေရး ကူညီေနသူမ်ားကေျပာသည္။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလက က်ေရာက္ခဲ့ေသာ ဆူနာမီ ေရလိႈင္းက်ေရာက္ခဲ့သည္မွာ (၅)

ႏွစ္ျပည့္ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုအထိ ေသဆံုးသူမ်ားကို အၿပီး သတ္ သၿဂၤဳိဟ္မႈ မလုပ္ေဆာင္
ႏိုင္ေသးျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ဖန္ငခ႐ိုင္ရွိ ေခါက္လတ္၊ ထန္းလမု၊ ထိုင္းမူအမ္၊ ဘန္ဆတ္၊ နန္႔မ္ခင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 155
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
စသည့္ ေက်းရြာမ်ား၌ ဆူနာမီေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့သူ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား အပါအဝင္
သၿဂၤဳိဟ္ရန္ က်န္ေသးသည့္ ႏိုင္ငံျခားသား ႐ုပ္အေလာင္းမ်ားကို ဖန္ငခ႐ိုင္၊ ဘန္မလြန္းရြာမွ
ဆူနာမီဗိမၼာန္ အေအးတိုက္၌ ထိန္းသိမ္း ထားေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမုိကေရစီရရွိေရး
ထိုင္းလုပ္ငန္း ေကာ္မတီ (TACDB) က ေျပာသည္။

“ျမန္မာအေလာင္းက ၂၄ ေလာင္း က်န္ေသးတယ္။ လူေတြလည္း ေတြ႔ၿပီးၿပီ။ သူတို႔ရဲ႕

ေဆြမ်ိဳးေတြလည္း ေတြ႔ၿပီးၿပီ” ဟု TACDB လက္ေထာက္ ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးျမင့္ေဝက
မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္ အေလာင္း ထုတ္ယူသၿဂၤဳိဟ္ ခြင့္ျပဳမိန္႔ႏွင့္အတူ ထိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႔ (မ်ိဳးဗီဇ စစ္ေဆးေရးဌာန)၊

ဖန္ငၿမိဳ႕ပိုင္၊ ေသဆံုးသူ အလုပ္သမား မိသားစု၊ အလုပ္႐ွင္တို႔ ပါဝင္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ျမန္မာ အေလာင္းပိုင္ရွင္ မိသားစုအခ်ိဳ႕မွာ သြားလာေရး အခက္အခဲေၾကာင့္ လာေရာက္ႏိုင္ျခင္း

မ႐ွိေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕မွာ ကာလၾကာလာသည့္အတြက္ လာေရာက္ သၿဂၤဳိဟ္ရန္
စိတ္မဝင္စားေတာ့ေၾကာင္း ဦးျမင့္ေဝက ေျပာသည္။

ယခုအခါ ဘန္မူအမ္း ေက်းရြာ၌ က်န္႐ွိေနေသာခႏၶာကိုယ္ ၃၈၅ ေလာင္းအနက္ DNA

စမ္းသပ္မႈအရ ၂၈ ေလာင္းသာလွ်င္ မည္သည့္ ႏိုင္ငံသားႏွင့္ လူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း သိ႐ွိထားၿပီး
ယင္းအနက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၂၄ ေလာင္း၊ ထိုင္းႏိုင္ငံသား ၃ ေလာင္း၊ အျခားႏိုင္ငံသား ၁ ဦးတို႔
ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုင္းမွတ္တမ္း႐ံုး TTCV ၏ စာရင္းကို ကိုးကား၍ TACDB က ေျပာသည္။

TACDB က ထိုင္းႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္း ဖန္ငေဒသတြင္ ႏိုင္ငံတကာ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားအဖြဲ႔

IOM ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ ဆူနာမီေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားသူမ်ား၏ အေလာင္းမ်ားကို ေကာက္ယူျခင္း၊
မိသားစုမ်ားကို ဆက္ သြယ္၍ မီးသၿဂၤဳိဟ္ေပးျခင္းတို႔ကို ၂၀၀၇ ခု ႏွစ္ကုန္ပိုင္းအထိ
လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလထိ ပူးေပါင္း သၿဂၤဳိဟ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၁၈၄ ေလာင္း႐ွိေၾကာင္း

သိရသည္။

၂၀၀၄ ခု ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ရက္တြင္ အင္ဒုိနီးရွားႏိုင္ငံ အာေခ်းေဒသ ပင္လယ္ေအာက္တြင္ ဗဟိုျပဳခဲ့

သည့္ ရစ္ခ်္တာစေကး (၉.၃) ရွိ ငလ်င္ေၾကာင့္ ဧရာမ ဆူနာမီ ေရလိႈင္းမ်ား ႐ိုက္ခတ္သျဖင့္
အင္ဒိုနီးရွား အပါအဝင္ အိႏၵိယ သမုဒၵရာႏွင့္ ဆက္စပ္ေနေသာ ႏိုင္ငံ ၁၁ ႏိုင္ငံ၌ လူေပါင္း ၂ သိန္း
၃ ေသာင္းခန္႔ အသက္ ဆံုးခဲ့သည္။ အင္ဒိုနီးရွား၊ သီရိလကၤာ၊ အိႏၵိယႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတို႔တြင္ ပို၍
အထိနာခဲ့သည္။

ဆူနာမီျဖစ္ပြားစဥ္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၌ ႏိုင္ငံျခားသား ကမၻာလွည့္ ခရီးသည္မ်ား အပါအဝင္ လူေပါင္း

(၅,၀၀၀) ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့သည္။ ဖူးခက္၊ ဖန္ငႏွင့္ ရေနာင္းခ႐ိုင္တို႔၌ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနသည့္
ျမန္မာႏိုင္ငံသား ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ၂၀၀၀ ေက်ာ္လည္း ေသဆံုးခဲ့ရေၾကာင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 156

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ခန္႔မွန္းၾကသည္။

ဆူနာမီျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွစတင္၍ ထိုင္းအစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ပူးေပါင္း၍ ဆူနာမီ

ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခမ္းအနားမ်ားကို ႏွစ္စဥ္ က်င္းပလာခဲ့သည္။

ယခုလ ၂၆ ရက္ေန႔ ဆူနာမီ ၅ ႏွစ္ျပည့္ အခမ္းအနားမ်ားကို ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ဆူနာမီ

ဒဏ္ခံခဲ့ရေသာ ေခါက္လတ္၊ ထန္းလမု၊ ထိုင္းမူအမ္၊ ဘန္ဆတ္၊ နန္႔မ္ခင္း စသည့္ရြာမ်ားတြင္
ထိုင္းအစိုးရ မဟုတ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား
ပူးေပါင္းက်င္းပမည္ဟု နန္႔မ္ခမ္းေက်းရြာရွိ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားထံမွ သိရသည္။

(ကိုဝိုင္း တည္းျဖတ္သည္။)

၂၀၀၈ ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းမည္ဟု

အတိုက္အခံမ်ား ေျပာ
နန္းေဒဝီ | အဂၤါေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၄၂ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇိၥ်မ)။ ။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းရန္
လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟု ၿဗိတိန္ရွိ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားက ေျပာဆိုသည္။

သူတို႔က ယခုလ ၂၀ ရက္ႏွင့္ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ ‘ျမန္မာ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ညီလာခံ’ ကို
က်င္းပခဲ့ၿပီးေနာက္၊ စစ္အစိုးရ ေရးဆဲြခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖဲြ႔စည္းပံု ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းရန္
ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုဥပေဒသည္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား၏ အေျခခံ ရပိုင္ခြင့္ႏွင့္ တန္းတူညီမွ်မႈ မရွိျခင္း၊

ႏုိင္ငံတကာ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီမႈ မရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ညီလာခံတက္ေရာက္သည့္
Burma Democratic Concern (BDC) မွ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးမ်ဳိးသိမ္းက ေျပာသည္။

“၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို မရရေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ဖ်က္ရမယ္။ ဘယ္လို

အတိုင္းအတာပဲျဖစ္ျဖစ္ မရရေအာင္ ဖ်က္ကိုဖ်က္ရမွာက က်ေနာ္တို႔ တာဝန္ျဖစ္တယ္” ဟု သူက
ဆိုသည္။

“ဒီဥပေဒကို အတည္ျပဳလိုက္ၿပီး အသက္သြင္းလို႔ရွိရင္ ျပည္သူေတြ စစ္အာဏာရွင္

စနစ္ေအာက္မွာ တသက္လံုး ကြ်န္ဆက္ခင္းသြားရမယ္ ဆိုတ့ဲဟာကို ျပည္သူေတြ အားလံုး
ပိုမိုသိရွိၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ပိုၿပီး တိုက္ယူရဲလာေအာင္၊ ေတာင္းယူရဲေအာင္
သတင္းေတြကို ျဖန္႔ျဖဴး လုပ္ေဆာင္သြားမွာ ျဖစ္တယ္” ဟု သူက ဆုိသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 157

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ၿဗိတိန္ အေျခစုိက္ ခ်င္းလူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ျမန္မာခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္မ်ားကို ကိုယ္စားျပဳ
တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ သိကၡာေတာ္ရ ရႊီကီးေဟြပန္ (Rev. Shwekey Hoipang) ကလည္း
တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ားကို မကာကြယ္ႏုိင္သျဖင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပဳျပင္သင့္ေၾကာင္းႏွင့္
မျပဳျပင္လွ်င္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

"ဒီဖြဲ႔စည္းပံုက က်ေနာ္တို႔ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားမ်ားပါမက တိုင္းရင္းမ်ဳိးႏြယ္စုေတြကို လံုၿခံဳမႈ၊

ကာကြယ္မႈ မေပးႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္အတြက္ အက်ဳိးမရွိတဲ့အတြက္ ျပဳျပင္ရမယ္။
မျပဳျပင္ရင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံႏုိင္ဘူး" ဟု သူက မဇိၥ်မကို ေျပာသည္။

ညီလာခံကို ၿဗိတိန္ အေျခစိုက္ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားရွိ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားဖိုရမ္ (Forum of Burmese in

Europe - UK) မွ ဦးေဆာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ထိုဖိုရမ္ထဲတြင္ BDC လည္း အဖဲြ႔ဝင္အျဖစ္
ပါဝင္သည္။

BDC သည္ လန္ဒန္အေျခစိုက္ အဖြဲ႔တခုျဖစ္ၿပီး၊ ဒီမိုကေရစီေရး တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ား၊

ေက်ာင္းသားမ်ား၊ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။
နာယကမ်ားအျဖစ္ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရ၊ ေဒါက္တာ ဆလုိင္း ထြန္းသန္း၊ ၈၈ ေက်ာင္းသား
ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ဦးမိုးသီးဇြန္၊ ကခ်င္အမ်ဳိးသား ဒူးဝါး M Zaw Aung ၊ ေဒါက္တာ ခင္ဝင္းႏြယ္၊
ေဒါက္တာ ခင္စိန္ စသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ပါဝင္သည္။

ညီလာခံသို႔ Burma Campaign UK ၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ NCUB

(ဥေရာပ) ၊ ျမန္မာမူဆလင္အဖြဲ႔ BMA ၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအဖြဲ႔ IBMO ၊
ျမန္မာ႐ိုဟင္ဂ်ာအဖြဲ႔၊ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား (ၿဗိတိန္) စသည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ
ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ၿဗိတိန္အေျခစုိက္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း တက္ေရာက္ခဲ့ရာ
လူအင္အား ၆၀ ခန္႔ ရွိသည္။

၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး က႑တြင္ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း

ပါဝင္မည္ ျဖစ္သျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးဆံုးပါက စစ္တပ္ႀကီးစိုးသည့္ ႏုိင္ငံေရး
စနစ္မ်ဳိးကိုသာ ေဖာ္ေဆာင္လိမ့္မည္ဟု ညီလာခံ တက္ေရာက္သူမ်ားက ယံုၾကည္ၾကသည္။ ထို႔ျပင္
ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ပါ ကိုက္ညီမႈ မရွိသျဖင့္ ျပန္လည္ ျပဳျပင္သင့္ေၾကာင္း
သံုးသပ္ခဲ့ၾကသည္။

“အေျခခံ ဥပေဒႀကီး ဒီအတိုင္းျဖစ္ေနရင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဘယ္လိုမွ မဝင္သင့္ဘူးဆိုတဲ့

အေျခခံမူက ရွိတယ္ခင္ဗ်။ ျပည္ပေရာက္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြက တညီတညြတ္တည္း
သေဘာတူထားတယ္ခင္ဗ်။ ျပည္သူေတြဘက္ကလည္း ဒီကိစၥေတြဟာ တရားသလား၊
မတရားဘူးလားဆိုတဲ့ အခ်က္အေပၚ ေသခ်ာ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ သတင္းစကား
ေပးသြားမွာပါ” ဟု ဦးမ်ဳိးသိမ္းက ေျပာသည္။

ယခုလ ၂၁ ေန႔ထုတ္ စစ္အစိုးရ၏ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္မူ လာမည့္ႏွစ္တြက္ က်င္းပမည့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 158

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္ဆင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း
ေရးသားထားသည္။

စစ္တပ္အႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကလည္း လမ္းျပေျမပံုပါ ၇ ခ်က္အတိုင္း ၂၀၁၀

ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပသြားမည္ဟု မၾကာေသးခင္က ထပ္မံေျပာဆိုခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္
မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ က်င္းပမည္ကို သူက အတိအက် မေျပာသည့္အျပင္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ
စည္းမ်ဥ္း ဥပေဒမ်ားလည္း ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးပါ။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မည့္ ႏုိင္ငံေရး အဖဲြ႔အစည္းမ်ား အေနျဖင့္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ

ၿပီးဆံုးလွ်င္ စစ္တန္းလ်ား ျပန္မည္ဟု ကတိျပဳခဲ့သည့္ စစ္အစိုးရ၏ သမိုင္းေၾကာင္းကို
ျပန္လည္သံုးသပ္ရန္ ဦးမ်ဳိးသိမ္းက ေျပာသည္။

“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ အႏိုင္ရေတာ့ အာဏာ လဲႊမေပးေတာ့ဘဲ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို

ေရွ႕ဆက္လုပ္ဖို႔ လုပ္ေနတာဟာ အဓိပၸာယ္ရွိပါသလား၊ ေျပာေနတဲ့လူေတြရဲ႕ စကားကေရာ
Credibility (ယံုၾကည္လက္ခံႏုိင္စြမ္း) ရွိပါသလား၊ accountability (တာဝန္ခံမႈ) ရွိပါရဲ႕လားဆိုတာ
ဒါကို ျပန္သံုးသပ္ဖို႔ လိုပါမယ္” ဟု သူက ဆုိသည္။

ထိုညီလာခံကို လာမည့္လအတြင္း ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားရွိ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားမွ

ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ထပ္မံေတြ႔ဆံုကာ လုပ္ငန္းမ်ား ခြဲေဝၿပီး ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပံု ဖ်က္သိမ္းေရး
လႈပ္ရွားမႈကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

တ႐ုတ္ ဒု-သမၼတ ခရီးစဥ္ အဆံုးသတ္

မံုပီး | အဂၤါေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၇ နာရီ ၅၄ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၩိမ)။ ။ ကုန္သြယ္ေရး၊ ဘ႑ာေရး၊ ေရနံႏွင့္ သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႔ ပိုက္လိုင္း၊
တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္တေလွ်ာက္ တည္ၿငိမ္ေရး စသည့္ စီမံကိန္း ေျမာက္ျမားစြာ အတြက္
အာမခံခ်က္ ေပးၿပီးေနာက္ တ႐ုတ္ ဒု-သမၼတ ရွီက်င္းဖ်င္ (Xi Jinping) သည္ သူ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ
ခရီးစဥ္ကို စေနေန႔တြင္ အဆံုးသတ္ လိုက္သည္။

စစ္အစိုးရထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာက ရွီႏွင့္ ဒုတိယ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး

ေမာင္ေအးတို႔သည္ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ ၁၆ ခု လက္မွတ္ ေရးထိုးရာသို႔ တက္ေရာက္
ၾကည့္ရႈခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုသည္။

အဆိုပါ စာခၽြန္လႊာမ်ားတြင္ ကုန္သြယ္မႈ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ စာခၽြန္လႊာ ၅ ခု၊ စီးပြားေရး၊ သယ္ယူ

ပို႔ေဆာင္ေရး အေျခခံ အေဆာက္အအံုမ်ား၊ နည္းပညာ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရးႏွင့္
စက္ပစၥည္းမ်ား ဝယ္ယူေရး၊ ဘ႑ာေရး စာခၽြန္လႊာ ၇ ခု၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္ စာခ်ဳပ္ ၃ ခု၊ သဘာဝ
ဓာတ္ေငြ႔ က႑ႏွင့္ သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႔ ပိုက္လိုင္းအတြက္ စာခ်ဳပ္ ၁ ခုတို႔ ပါဝင္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 159

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
အဆိုပါ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ (MoU) မ်ားတြင္ တ႐ုတ္အမ်ဳိးသား ေရနံ ေကာ္ပိုေရးရွင္း (CNPC)
ကို ျမန္မာ-တ႐ုတ္ ေရနံစိမ္း ပိုက္လိုင္းတခု တည္ေဆာက္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳသည့္ သေဘာတူညီခ်က္
တရပ္လည္း ပါဝင္သည္။ အဆိုပါ စာခ်ဳပ္အရ CNPC ကို အေရွ႕ေတာင္ ေရနံစိမ္း
ပိုက္လိုင္းကုမၸဏီကို ထိန္းခ်ဳပ္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ႏွင့္ ပိုက္လိုင္း စီမံကိန္းအတြက္ ႏိုင္ငံေရး အာမခံခ်က္
ေပးထားရန္တို႔ ပါဝင္သည္။

CNPC ၏ ယေန႔က ထုတ္ျပန္ေသာ သတင္း ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ အဆိုပါစာခ်ဳပ္ကို တ႐ုတ္ ဒုသမၼတ

ရွီက်င္းဖ်င္ႏွင့္ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအးတို႔ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေရးထိုးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ CNPC က
အခြန္ေလွ်ာ့ေပါ့ခြင့္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျဖတ္သန္း၍ ေရနံစိမ္း သယ္ေဆာင္ခြင့္၊ အေကာက္ခြန္
ရွင္းလင္းျခင္းႏွင့္ လမ္းအသံုးျပဳျခင္းတို႔ ျပဳလုပ္ခြင့္ရမည္။

''ဤစာခ်ဳပ္တြင္ ကုမၸဏီ၏ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ကို ျမန္မာအစိုးရက အာမခံရန္ႏွင့္ ေရနံပိုက္လိုင္းအေပၚ

တဦးတည္း သီးသန္႔ အသံုးျပဳခြင့္ ေပးရမည္ျဖစ္ၿပီး ေရနံပိုက္လိုင္း လံုၿခံဳေရးကို အာမခံရန္
အခ်က္မ်ား ထည့္သြင္းပါရွိသည္'' ဟု CNPC ဝဘ္ဆိုဒ္တြင္ ယေန႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ သတင္း
ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပ ေရးသားထားသည္။

၇၇၁ ကီလိုမီတာ ရွည္လ်ားသည့္ ပိုက္လိုင္း၏ တစိတ္တပိုင္းကို ယခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃၁

ရက္ေန႔ကတည္းက စတင္ တည္ေဆာက္ေနၿပီ ျဖစ္ၿပီး ဤေရနံစိမ္း ပိုက္လိုင္းေၾကာင့္
တ႐ုတ္ေရနံတင္ သေဘၤာမ်ားသည္ အသြားအလာ ရႈပ္ေထြးလွသည့္ မလကၠာ ေရလက္ၾကားကို
ျဖတ္သန္းစရာ မလိုေတာ့ဘဲ ခရီးတိုသြားမည္ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ-တ႐ုတ္ ေရနံစိမ္း ပိုက္လိုင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ဘက္ ကမ္း႐ိုးတန္း ရခိုင္ျပည္နယ္

မေဒးကၽြန္းမွ စတင္၍ ရခုိင္ျပည္နယ္၊ မေကြးတိုင္း၊ မႏၲေလးတိုင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္တို႔ကို
ျဖတ္သန္းကာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အေနာက္ေတာင္ေဒသ ယူနန္ျပည္နယ္ ေရႊလီၿမိဳ႕တြင္ အဆံုးသတ္မည္
ျဖစ္ကာ စုစုေပါင္း ကီလိုမီတာ ၇၇၁ ရွည္လ်ားမည္။

ထို႔ျပင္ ျမန္မာစစ္တပ္ အႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက နယ္စပ္ တည္ၿငိမ္ေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍

ရွီကို အာမခံ ေျပာၾကားလုိက္သည္ဟုလည္း ဆိုသည္။

နယ္စပ္ေဒသ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းေရးအတြက္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္အတူ ပူးတြဲ

လုပ္ေဆာင္သြားပါမည္ဟု ဦးသန္းေရႊက ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးဌာန၏
ေၾကညာခ်က္ကို ဝန္ႀကီးဌာန၏ ဝဘ္ဆိုဒ္တြင္ ယေန႔က လႊင့္တင္ထားသည္။

တ႐ုတ္-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား အလြန္ရွည္လ်ားေသာ နယ္နိမိတ္ရွိၿပီး နယ္စပ္တြင္

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေရးကို ထိန္းသိမ္းထားရန္မွာ ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုးအတြက္ အလြန္
အေရးပါေၾကာင္း သူသိရွိ နားလည္ပါသည္ဟုလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးက ဆက္လက္
ေျပာၾကားခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 160

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၏ ဤအာမခံ ေျပာၾကားခ်က္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၾသဂုတ္လက
ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းတြင္ အစိုးရတပ္မ်ားႏွင့္ ကိုးကန္႔ သူပုန္တို႔အၾကား လက္နက္ကိုင္
ပဋိပကၡ ေပၚေပါက္ခဲ့အၿပီး ေပၚထြက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ပဋိပကၡေၾကာင့္ ဒုကၡသည္
၃၀၀၀၀ ေက်ာ္ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ထြက္ေျပး ခိုလံႈလာခဲ့သည္။

တ႐ုတ္ႏွင့္ ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား ဤသို႔ အဆင့္ျမင့္ အျပန္အလွန္ လည္ပတ္မႈမ်ား ရွိသည္မွာ

ပံုမွန္ပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခု ရွီ၏ အာရွ ၄ ႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္အတြင္း လာေရာက္ခဲ့ျခင္းမွာမူ
ထူးျခားသည္ဟု ရႈျမင္ၾကသည္။

အေၾကာင္းမွာ သူသည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ သမၼတ ဟူက်င္းေတာင္ကို ဆက္ခံမည့္သူဟု အမ်ားစုက

တစ္ေပး ေျပာၾကားေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

''၄ ႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္ထဲမွာ ျမန္မာျပည္ကို ထည့္ထားတာဟာ ထူးျခားပါတယ္။ ဒါ တ႐ုတ္က ျမန္မာကို

အေရးပါတဲ့ မဟာမိတ္လို႔ သေဘာထားတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ပါပဲ'' ဟု ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္
ျမန္မာ့အေရး အကဲခတ္ ဦးဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက မဇၩိမကို ေျပာသည္။

ဤခရီးစဥ္ကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ တ႐ုတ္-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံသည္ သူတို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးကို

ဆက္လက္ ထားရွိ႐ံုသာမက ခိုင္ၿမဲေအာင္လုပ္မည့္ လကၡဏာကိုလည္း ျပသေနသည္ဟု သူက
ဆက္လက္ ေျပာဆိုသည္။

ထို႔ျပင္ တ႐ုတ္က အဓိက စိုးရိမ္ပူပန္ေနေသာ နယ္စပ္ လံုၿခံဳေရး အတြက္လည္း မဟာဗ်ဴဟာ

တရပ္ကို ေရးဆြဲ ေဖာ္ထုတ္သြားလိမ့္မည္ဟု သူက ေျပာသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို ေဘာဂေဗဒအေၾကာင္း
အႀကံေပးျခင္း
ေက်ာ္သိခၤ | တနလၤာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၁၅ မိနစ္ အင္တာဗ်ဴး
ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးႏွင့္ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္မႈအတြက္ ျမန္မာ
စစ္အစိုးရကို အႀကံဥာဏ္ေကာင္းမ်ား ေပးရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ ကုလသမဂၢ လက္ေအာက္ခံ
အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ ေဒသဆိုင္ရာ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရးေကာ္မ႐ွင္ ESCAP ကမကထျပဳ
ဖိတ္ၾကားခဲ့ေသာ ေဘာဂေဗဒ ႏိုဘယ္ဆုရွင္ ဂ်ိဳးဆက္ စတစ္ဂ္လစ္သည္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၄
ရက္ေန႔တြင္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ သြားေရာက္ၿပီး စစ္အစိုးရ အရာရွိမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။

စကၤာပူတြင္ ေရာက္ရွိေနေသာ ESCAP အမႈေဆာင္ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ Dr. Noeleen Heyzer ကို

မဇၥ်ိမ သတင္းေထာက္က စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို
ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားပါသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 161

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေမး။ စားပြဲဝိုင္း ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ျမန္မာဝန္ၾကီးေတြက ဘာကို အဓိက ထားၿပီး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကလဲ။

ေျဖ။ ေဆြးေႏြးတာေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါ။ က်မတို႔ ေဆြးေႏြးတဲ့ အဓိက

အေၾကာင္းအရာေတြထဲက တခုကေတာ့ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ေခ်းေငြ ေပၚလစီေတြကို ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ လယ္သမားေတြအတြက္ မ်ိဳးေစ့နဲ႔ ဓာတ္ေျမၾသဇာေတြ ဝယ္ဖို႔၊ ဆင္းႏြမ္းပါးမႈေတြကေန
လြတ္ဖို႔အတြက္ အရင္းအႏွီးက ဘယ္ေလာက္ အေရးပါတယ္ဆိုတာကို ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်မတို႔ သုေတသန႐ွာေဖြ ေတြ႔ရွိခ်က္အရဆိုရင္ လယ္သမားေတြဟာ
အလြတ္ေငြတိုးေခ်းတဲ့ သူေတြဆီမွာ အေႂကြးေတြတင္ေနၾကတယ္။ ေငြေခ်းတဲ့ သူေတြကလည္း
လယ္သမားေတြဆီကေန အတိုးကို ၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ကို ျမႇင့္ၿပီး ေခ်းၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္
က်မတို႔အေနနဲ႔ လယ္သမားေတြကို အဲဒီအေႂကြးေတြကေန လြတ္ကင္းေအာင္ ေထာက္ပံ့မႈေတြ
ေပးတာပါ။

လယ္သမားေတြရဲ႕ အေႂကြးအျပင္၊ အလုပ္ခန္႔ထားျခင္းဆိုင္ရာ ကိစၥေတြ၊ ဝင္ေငြ ပံုမွန္

ရ႐ွိေစေရးသာမက လုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းရည္ကိုလည္း တည္ေဆာက္ဖို႔ ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ ႐ွင္တို႔ႏိုင္ငံမွာ အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ အရည္အခ်င္း ျမင့္မားတဲ့လူေတြကလည္း
အသက္ၾကီးေနၾကၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ေတြကို ထပ္ၿပီး
ေတာင့္တင္းခိုင္မာေအာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး လုပ္ယူရဦးမယ္။

ဒါေပမဲ့ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ၊ ဆင္းရဲတြင္းထဲကေန ႐ုန္းထြက္ဖို႔ လူတေယာက္အေနနဲ႔

အရည္အခ်င္းေတြကို ျမႇင့္တင္ရမယ္။ အထူးသျဖင့္ ဒုတိယအေနနဲ႔
လယ္ယာေတာ္လွန္ေရးက႑မွာ လိုအပ္တာက လုပ္သားလိုအပ္ခ်က္တခုတည္း မဟုတ္ပါဘူး။
နည္းပညာအဆင့္နဲ႔ ဗဟုသုတ ျမင့္မားမႈ အေပၚမွာလည္း အေျခခံပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႐ွင္တို႔အေနနဲ႔
႐ွင္တို႔ရဲ႕ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ေလ်ာ့နည္း မသြားေအာင္ ကာကြယ္ရမယ္။
ပညာေရးက႑မွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ လုပ္ရမယ္။ အျခားေသာ က႑ေတြမွာလည္း
ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ လုပ္ရမယ္။
ဒါေပမဲ့ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာ ျပႆနာေတြရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္တဲ့
အလုပ္ခန္႔ထားျခင္းနဲ႔ ပံုမွန္ဝင္ေငြ ရ႐ွိဖို႔ကို ဘယ္လို ျပန္ၿပီး ဖန္တီးမလဲ။ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရး
ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ မ႐ွိဘဲနဲ႔ေတာ့ ႐ွင္တို႔ ႏိုင္ငံအတြင္းမွာ လံုၿခံဳမႈနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈေတာ့
ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။

က်မတို႔ ေနာက္ထပ္ေဆြးေႏြးတဲ့ အေၾကာင္းအရာက လက္႐ွိ လယ္သမားေတြအျပင္၊

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လယ္သမားေဟာင္းေတြလည္း အမ်ားၾကီး ႐ွိေနပါေသးတယ္။ က်မတို႔အေနနဲ႔
သူတို႔အတြက္ လူမႈကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ေရး ပံုစံမ်ိဳးကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္
လုပ္ေပးဖို႔လိုပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္ခန္႔ထားျခင္းဆိုင္ရာ အာမခံခ်က္၊ အခေၾကးေငြမရဘဲ
လယ္လုပ္ေပးရတာမ်ိဳးေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္စိုက္ပ်ိဳးတဲ့ သီးႏွံအေပၚမွာ အာမခံခ်က္ရ႐ွိဖို႔
အဲဒါေတြအတြက္ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြကို ဖြဲ႔စည္းဖို႔ လိုပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူမႈ
အသင္းအဖြဲ႔ပံုစံမ်ိဳးေလးေတြ ဖြဲ႔တာမ်ိဳးေပါ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ
အထူးသျဖင့္ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ကို ဒုတိယ အမ်ားဆံုး ခံရႏိုင္တဲ့

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 162

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ႏိုင္ငံျဖစ္တယ္။ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈဒဏ္ကို အမ်ားဆံုးခံရတယ္။ အဲဒီထဲမွာ
နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းလည္း တခုအပါအဝင္ေပါ့။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အျခားရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈ
ပံုစံေတြကိုပါ ထည့္သြင္း စဥ္းစားဖို႔ လိုပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ဝင္ေငြေတြကို ျမန္မာအစိုးရအေနနဲ႔ ဘယ္လိုသံုးစြဲသလဲ၊

လိုအပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ ဘယ္လို အသံုးျပဳသလဲဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ပါ က်မတို႔
ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အစိုးရရဲ႕ ဘ႑ာေရးစနစ္နဲ႔ ဘတ္ဂ်က္စနစ္ဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ
႐ွိဖို႔ကိုလည္း ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။

ေမး။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လယ္ယာက႑ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ ေခ်းေငြထုတ္ေပးမယ္လို႔ ၾကားတယ္ဗ်။

အဲဒါ ဟုတ္လား။

ေျဖ။ အဲဒါေတာ့ က်မ မသိပါဘူး။ အဲဒီကိစၥကို ႐ွင္တို႔အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ ေငြေၾကးရန္ပုံေငြအဖြဲ႔ကို

ေမးၾကည့္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ အဲဒီ အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်မလည္း
မသိပါဘူး။

ေမး။ လယ္ယာက႑ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေခ်းေငြထုတ္ေခ်းသင့္တယ္လို႔

ထင္လား။

ေျဖ။ ယခုလက္႐ွိအခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီ (Overseas

Development Aid) ဟာ အနိမ့္ဆံုး အဆင့္မွာ ႐ွိေနတယ္။ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီကေန ပ်မ္းမွ်
လူတဦးရတဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးေငြဟာ တႏွစ္ကို သံုးေဒၚလာပဲ ႐ွိတယ္။ ဇင္ဘာေဘြ (ဒါမွမဟုတ္)
ကေမၻာဒီယားနဲ႔ လာအိုတို႔ကို ယွဥ္ၾကည့္ပါ။ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာရတဲ့ လူတဦး ပ်မ္းမွ်ရ႐ွိတဲ့
ေထာက္ပံ့ေငြဟာ ဒီ့ထက္ ပိုေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ အေျခအေနခ်င္းတူတဲ့
ႏိုင္ငံေတြေတာင္ ေနရာတိုင္းကိုၾကည့္ရင္ ပ်မ္းမွ် လူတဦးရ႐ွိတဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးေငြက ေဒၚလာ ၄ဝ
နဲ႔ ၆ဝ ၾကားမွာ ႐ွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူထုကိုယ္စား ျမန္မာႏိုင္ငံ
ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီ အေထာက္အပံ့ေတြ တိုးျမႇင့္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲ
တခုလံုးကေတာ့ ေအာက္ေျခလူတန္းစားေတြ၊ လယ္သမားေတြ၊ ဆင္းရဲသား
လူတန္းစားေတြအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္
အကူအညီလိုအပ္တဲ့ေနရာမွာ က်မတို႔အေနနဲ႔ ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြ ေပးဖို႔ ေဆြးေႏြးတာပါ။

ေမး။ အခု သြားေရာက္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္မွာ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊

ဝန္ၾကီးေတြနဲ႔ ထိေရာက္တဲ့ စကားဝိုင္း ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ထင္လား။

ေျဖ။ အဲဒီလိုပဲ က်မ ထင္ပါတယ္။ က်မ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ သူတို႔ လိုလိုလားလား

နားေထာင္တယ္။ စိတ္ဝင္တစား နားေထာင္တယ္ဆိုတာ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲက ၉
နာရီၾကာတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲပါ။ က်မကို သူတို႔ အင္မတန္မွ ေလးနက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးၾကပါတယ္။
ဒါကေတာ့ ခရီး႐ွည္တခုရဲ႕ ပထမဆံုး ေျခလွမ္းလို႔ က်မ ျမင္တယ္။ မည္သည့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 163

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမ်ိဳးမဆို ႐ွည္လ်ားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ႐ွိပါတယ္။ အဲဒီလမ္းေၾကာင္းကို
နားေထာင္မႈေတြ၊ အျပန္အလွန္ စကားေျပာျခင္းေတြ၊ နားလည္မႈေတြနဲ႔ စခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့
ေနာက္ဆံုးတေန႔မွာ မည္သည့္ႏိုင္ငံမဆို ေကာင္းတဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြ၊ ဆိုးတဲ့
အေလ့အက်င့္ေတြကို ဖြင့္ဟဖို႔လိုတယ္။ ဘယ္ဟာေတြကို ေ႐ွာင္ၾကဥ္ရမယ္။ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး
က်င့္စဥ္အရ ဘယ္ဟာကို အမွန္တကယ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတာေတြကို
ေျပာဖို႔လိုတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ ေဆြးေႏြးပြဲဟာ အေကာင္းဆံုး ေတြးေခၚမႈနဲ႔ အေကာင္းဆံုး
ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈဆိုင္ရာ အေလ့အက်င့္ေတြကို မွ်ေဝတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမး။ ဟုတ္ကဲ့။ မစၥတာ ဂ်ိဳးဇက္ စတစ္ဂ္လစ္က “စီးပြားေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဟာ ခြဲျခားလို႔ မရဘူး” လို႔
ေျပာခဲ့တယ္။ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔အတြက္
ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမယ္ဆိုရင္ ေျပာင္းလဲလိမ့္မယ္လို႔ ခင္ဗ်ားထင္လား။

ေျဖ။ က်မတို႔ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့အထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ဖိစီးမႈ ျဖစ္ေစတာကေတာ့ မည္သည့္

ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမွာမဆို ေအာက္ေျခလူတန္းစားအထိ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔ပါပဲ။
တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုတယ္။ ဒါတင္မကပါဘူး၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္
လူထုအေျချပဳ အဖြဲ႔အစည္းေတြကိုလည္း အင္အားျဖည့္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့
ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ စနစ္ကို ပိုၿပီး အားေကာင္းလာေစဖို႔ပါ။

ေမး။ တခ်ိဳ႕က ေျပာၾကတယ္။ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ သေဘာထားကို မသိဘူး။

သူတို႔ေျပာတဲ့ စကားေတြကို နားေယာင္တယ္ဆိုၿပီး ေဝဖန္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ေဝဖန္ခ်က္ေတြမွာေတာ့
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုတာကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုယ္တိုင္က သိတယ္။ ဒါေပမဲ့
သူတို႔အေနနဲ႔ အာဏာကို ဆက္ၿပီး ကိုင္ထားခ်င္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ လမ္းမျမင္ဘူး။
အဲဒီအေပၚမွာ ခင္ဗ်ား ဘယ္လို တံု႔ျပန္မလဲ။

ေျဖ။ အင္း...က်မကေတာ့ အဲလို မထင္ဘူး။ က်မထင္တာက က်မတို႔အေနနဲ႔ က်မတို႔

နားလည္တာကို ေျပာခဲ့တယ္။ က်မတို႔ ေပးႏိုင္တဲ့ အၾကံဥာဏ္ကို ေပးဖို႔အတြက္ က်မတို႔ သူတို႔ နဲ႔
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒါဟာ ကုလသမဂၢရဲ႕ အခန္းက႑ ပဲေလ။ ဒါေပမဲ့
ႏိုင္ငံအေတြအေနနဲ႔ ပထမဦးဆံုးေျခလွမ္းကို အမွန္တကယ္ကို စၿပီး လွမ္းႏိုင္ဖို႔အတြက္
က်မတို႔အေနနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ လုပ္ေနတယ္လို႔ က်မ ျမင္ပါတယ္။ က်မတို႔အေနနဲ႔
အခုလို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရတာကို စိတ္ဝင္စားတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်မတို႔က
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ကာလၾကာ႐ွည္တဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ေအာင္
ကူညီခ်င္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ႐ွင္တို႔ သိထားသလိုမ်ိဳး က်မတို႔က စစ္အစိုးရရဲ႕
သေဘာထားကို နားမလည္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ မပက္သက္ပါဘူး။ က်မတို႔ အခုလို
လုပ္ေနတာဟာ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ ပိုၿပီး တာဝန္ယူတတ္လာေအာင္ ကူညီေပးေနတာပါ။
သူတို႔အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာက ဒီထက္ပိုၿပီး လက္ခံလာႏိုင္တဲ့ အေနအထား ျဖစ္လာေအာင္
ကူညီေပးတာပါ။

ေမး။ ျမန္မာျပည္တြင္း တကၠသိုလ္ေတြမွာေရာ၊ ႏိုင္ငံတကာ တကၠသိုလ္ေတြမွာပါ ျမန္မာစီးပြားေရး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 164

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ပညာ႐ွင္ေတြ တက္ေရာက္ၿပီး သင္ၾကားပို႔ခ်ေနၾကတယ္။ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ အဲဒီ ပညာ႐ွင္ေတြဆီက
အၾကံဥာဏ္ေတြကို မယူဘဲ၊ ဘာ့ေၾကာင့္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား စီးပြားေရး ပညာ႐ွင္ဆီက
အၾကံဥာဏ္ကိုယူတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ ခင္ဗ်ားအျမင္က ဘယ္လိုလဲ။

ေျဖ။ က်မတို႔ ရဲ႕ စားပြဲဝိုင္းေဆြးေႏြးပြဲမွာ ျမန္မာျပည္တြင္းက စီးပြားေရး ပညာ႐ွင္ေတြလည္း

ပါပါတယ္။ က်မ ထင္တယ္ အခုလို ေဆြးေႏြးပြဲဟာ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ျပည္တြင္း အုပ္စု ႏွစ္ခုၾကားမွာ
အသိအျမင္ေတြ အျပန္အလွန္ ဖလွယ္တဲ့ သဘာပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီေဆြးေႏြးပြဲမွာ
ျပဖို႔လိုအပ္တာက အေကာင္းဆံုး အေတြးအေခၚေတြကို ျပသဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ထဲက
လူေတြက ျပည္ပမွာ ဘယ္လို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနသလဲဆိုတာကို သိခ်င္ၾကတယ္။ ႐ွင္တို႔
သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ။ ျမန္မာျပည္ဆိုတာက အရမ္းကို တသီးပုဂၢလ ဖယ္က်ဥ္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ၊
ဒါေၾကာင့္ ဒီႏိုင္ငံထဲက လူေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံျပင္ပက ဘယ္လိုဟာေတြကို သူတို႔ ျပည္တြင္းမွာ
အသံုးခ်လို႔ရတဲ့ ရတယ္ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ မသိၾကဘူး။ အခုလို ႏိုင္ငံတကာနဲ႔
ေဒသတြင္းဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြက သူတို႔အေနနဲ႔ သူတို႔ က်င့္သံုးဖို႔ လိုအပ္တဲ့
မူဝါဒေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုပံုစံ သြားရမယ္ဆိုတဲ့ အေျခခံယံုၾကည္မႈတခုကိုေတာ့
တည္ေဆာက္ေပးပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ က်မတို႔ေတြဟာ ယံုၾကည္မႈ တံတားတခုကို
ဖြံ႔ၿဖိဳးလာဖို႔ ၾကိဳးစားၾကတာပါပဲ။

ေမး။ အခု ခရီးစဥ္မွာ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ ဘယ္လို သေဘာတူညီမႈေတြ ရ႐ွိခဲ့လဲ။

ေျဖ။ အင္း ... အခုလို ေဆြးေႏြးထားတဲ့ အေတြးအေခၚပိုင္းဆိုင္ရာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး

ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝဖို႔နဲ႔ အဲဒါေတြကို ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ၿပီး ျဖန္႔ေဝဖို႔ပါပဲ။

ေငြလဲႏႈန္း
ဒီဇင္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၀၉
၁ ေဒၚလာ = ၁၀၀၅ က်ပ္
၁ ဘတ္ = ၂၈.၈၀ က်ပ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 165

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ကိုကိုးကြ်န္း ဒုတိယခရီးစဥ္ စတင္ေတာ့မည္

WEDNESDAY, 23 DECEMBER 2009 17:19 ဟိန္းေဇာ္
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2329-2009-12-23-10-22-00
ကိုကိုးကြ်န္း ဒုတိယအႀကိမ္ ေလ့လာေရး ခရီးကုိ ၾကာသပေတးေန႔ နံနက္တြင္ စတင္ေတာ့မည္
ျဖစ္သည္။

ဒီဇင္ဘာ ၂၄ မွ ၂၈ ရက္ေန႔အထိ ၾကာျမင့္မည့္ ပင္လယ္ခရီးအတြက္ လက္မွတ္၀ယ္ယူမႈကုိ

ကန္႔သတ္ထားျခင္း မရိွေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ႏုိင္ငံသား စိစစ္ေရးကတ္ ျပသႏုိင္သူကုိ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ရိွ ရန္ကုန္တိုင္း ေအးခ်မ္း သာယာေရး ႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီ႐ံုးတြင္
လက္မွတ္မ်ား ေရာင္းခ်ေပးခ့ဲသည္။

သေဘၤာႀကီးမ်ား ဆုိက္ကပ္ရန္ ဆိပ္ခံေဘာတံတား မရိွသျဖင့္ ကိုကိုးကၽြန္းသို႔ ေရာက္လာသည့္

ခရီးသည္မ်ားကုိ စက္ေလွငယ္မ်ားျဖင့္ ကမ္းေျခသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ရသည္ (ဓာတ္ပုံ - 24/7 News
ဂ်ာနယ္)

ပထမအႀကိမ္ ခရီးစဥ္ကုိ ႏုိဝင္ဘာလက

ျပဳလုပ္ခ့ဲရာ သာမန္ခရီးသည္
အနည္းငယ္ကုိသာ လက္မွတ္
ေရာင္းေပးခ့ဲေၾကာင္း ျမန္မာ့ ၾကယ္ငါးပြင့္
သေဘၤာ လုပ္ငန္းမွ အရာရိွ တဦးက
ဆိုသည္။ ထုိစဥ္က ပါ၀င္ခြင့္ ရသူ ခရီးသည္
၄၀၀ ေက်ာ္အနက္ အမ်ားစုမွာ ဌာနဆိုင္ရာ
၀န္ထမ္း၊ အႏုပညာရွင္၊ လုပ္ငန္းရွင္၊
စာနယ္ဇင္းသမားတုိ႔ ျဖစ္သည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သာေကတဆိပ္ကမ္းမွ စတင္

ထြက္ခြာမည့္ ခရီးစဥ္အတြက္ တဦးလွ်င္ သေဘာၤလက္မွတ္ခ က်ပ္ သုံးေသာင္းခဲြ က်သင့္သည္ဟု
ဆုိသည္။ ထုိလက္မွတ္မွာ ရုိးရုိးတန္း လက္မွတ္ျဖစ္ၿပီး သီးသန္႔အခန္း ယူလုိသူမ်ား အတြက္လည္း
စီစဥ္ေပးထားသည္။ ၄ ေယာက္ခန္းအတြက္ တဦးလွ်င္ က်ပ္ ေလးေသာင္း၊ ၂
ေယာက္ခန္းအတြက္ တဦးလွ်င္ က်ပ္ ငါးေသာင္း ကုန္က်မည္ ျဖစ္သည္။

၁၉၆၀ ဝန္းက်င္က ဆုိလွ်င္ ကုိကုိးကြ်န္းတြင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကုိသာ ေတြ႔ရမည္

ျဖစ္သည္။

ယခုအခါ အာဏာပုိင္တုိ႔က ကိုကိုးကြ်န္းကို အပန္းေျဖကြ်န္း ျဖစ္လာေစရန္ ကြ်န္းေပၚတြင္

ခရီးသည္ ၁၀ ဦး တည္းခုိႏုိင္ေသာ အိမ္ ၁၄ လံုး၊ ကုတင္၂၅ လုံးဆ့ံ ေဆး႐ံု၊ ဧည့္လမ္းညႊန္ ၃၀ ခန္႔
ရိွရန္ စီစဥ္ ေပးထားသည္ဟု သိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 166

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္လည္း တည္းခိုႏိုင္ရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္း၊ ကြ်န္းေပၚတြင္
အိမ္တလံုးကို တေန႔လွ်င္ က်ပ္တေသာင္းႏႈန္းျဖင့္ ငွားရမ္း ေနထိုင္ႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။

ပထမ ခရီးစဥ္တြင္ လုိက္ပါသြားသူတခ်ဳိ႕၏အဆုိအရ ကြ်န္းေပၚတြင္ ကန္႔သတ္နယ္ေျမမ်ား

ရိွသည္ဟု သိရသည္။

၇ မိုင္ ရဲစခန္း(ခ်ယ္ရီကြ်န္း)၊ ေရႊရင္စို႔ေတာင္၊ အေရွ႕ဘက္ လိပ္ေသာင္၊ အေနာက္ဘက္

လိပ္ေသာင္၊ ၾကြက္ကြ်န္း စေသာ ေနရာမ်ားသို႔သာ သြားေရာက္ ေလ့လာ ႏိုင္သည္ဟု ခရီးသည္
တဦးက ဆိုသည္။

“ကြ်န္းေပၚမွာ ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ခ်င္တိုင္း ႐ိုက္လို႔မရဘူး၊ လမ္းညႊန္ေတြနဲ႔ ကြ်န္းေပၚ

ေလွ်ာက္သြားရတာေလ၊ အက်ဥ္းသားေတြကို ထားခ့ဲတ့ဲ ေနရာေတြကိုလည္း ဓာတ္ပံု႐ိုက္လို႔
မရဘူး၊ အနားကိုလည္း မသြားခိုင္းဘူး” ဟု ပထမ ခရီးစဥ္တြင္ လိုက္ပါသြားေသာ အသက္ ၃၀
အရြယ္ အမ်ိဳးသမီး တဦးက ေျပာသည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း လုိအပ္ခ်က္အရ ကန္႔သတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကိုကိုးကြ်န္း

ခရီးစဥ္ကို စီစဥ္သူတဦးက ဆုိသည္။

“ခရီးသည္ေတြ အသက္အႏၱရာယ္ အတြက္ အႏၱရာယ္ရွိတဲ့ ေနရာေတြ မသြားရန္နဲ႕

တားျမစ္ထားတာေတြ မလုပ္ဖို႔ မွာထားတာပါ” ဟု ခရီးစဥ္ စီစဥ္သူတဦးက ေျပာသည္။

ရန္ကုန္မွ မုိင္ ၂ဝဝ ေက်ာ္ေဝးကြာသည့္ ကိုကိုးကြ်န္းသည္ လူသူအေရာက္နည္းခဲ့ေသာေၾကာင့္

သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးမႈမရိွေသးေၾကာင္း၊ အက်ဥ္းသားမ်ား ေနထိုင္ရာေနရာမ်ားကို
ေလ့လာလိုသူ မ်ားျပားေၾကာင္း နာမည္ႀကီး ဂ်ာနယ္တေစာင္မွ လက္ေထာက္ အယ္ဒီတာတဦးက
ေျပာၾကားသည္။

ဓာတ္ပုံမရုိက္ရသည့္ ကန္႔သတ္နယ္ေျမမ်ား ရိွေသာ္လည္း ဒုတိယခရီးစဥ္တြင္ ပါ၀င္သူမ်ားအတြက္

ဓာတ္ပုံၿပိဳင္ပဲြတခု စီစဥ္ထားသည္ဟု သိရသည္။

ကုိကုိးကြ်န္းတြင္ အမွတ္ ၂၈ ေရတပ္ အေျခစုိက္စခန္း ရိွသည္။ စခန္းတြင္ တပ္မေတာ္သားမ်ားႏွင့္

၎တုိ႔၏ မိသားစု၀င္ စုစုေပါင္း ၂၀၀ ခန္႔ ေနထုိင္ၾကသည္ဟု သိရသည္။ ကြ်န္းေပၚတြင္
လူေနအိမ္ေျခ ၂၀၀ ေက်ာ္ ရိွၿပီး စုစုေပါင္း လူဦးေရ တေထာင္ဝန္းက်င္သာ ရိွသည္ဟု ဆုိသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 167

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျပည္သူတုိ႔၏ သမားေတာ္ (ဝါ) ေဆးဘက္

အႏုပညာမီးအိမ္
WEDNESDAY, 23 DECEMBER 2009 15:56 ဘိုဘိုလန္းစင္
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/articles/2-articles/2328-2009-12-23-09-02-52
(၁)

မာမီ ေဒၚ ျမင့္ျမင့္ခင္တေယာက္ အရင္တပတ္ကဘဲ ၈၅ ႏွစ္ ျပည့္ခဲ့ၿပီ။ ဖ်တ္လတ္ ထက္ျမက္ဆဲ

စိတ္ႀကီးဆဲ ေအာ္ဆဲ ဆူျမဲမုိ႔ မာမီ့ကုိ ၇၀ ေလာက္ ထင္ေနမိတုန္းပါပဲ။ မာမီ့အေၾကာင္း
တေစ့တေစာင္းေရးဖို႔ စိတ္ကူး မိေသာ္လည္း ထုိအပတ္က လန္ဒန္တြင္ နာဂစ္ျပဇာတ္ကုိ
ျမန္မာေတြ ကသည့္အထဲ ဝင္အသုံးေတာ္ခံေန လုိက္သျဖင့္ မေရးမိခဲ့။ အႏုပညာ စိတ္ႀကီးေသာ
မာမီက ျပဇာတ္ဆုိတာေနာ္ အင္မတန္ အဆင့္အတန္းရွိတာ၊ ဗမာေတြ ဘယ္လုိကၾကသလဲဟု
စိတ္ဝင္စားေနပါလိမ့္မည္။

ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္

ဟုိအႏွစ္ ၂၀ ေလာက္က သူ႔ျခံထဲ

လာေဆာ့ေနေသာ ေကာင္ေပါက္ ကေလးက
ဒီထဲပါတယ္ ဆုိေတာ့ ပုိလုိ႔ပင္ အံ့ၾသပါလိမ့္မည္။
မွတ္မိေသးေတာ့၊ အိမ္တြင္ရွိေသာ ပုံေဟာင္းေလး
တခုထဲမွ ေဒၚေဒၚ စဝ္ျမေအးၾကည္ ၁၉၆၇ မႏၲေလး
ေနာက္ဆုံး အေခါက္လာတုန္း လူထုတုိက္တြင္
ဂီတမယ္ လွကေလးစိန္၊ စႏၵရားဦးဘသိန္း တုိ႔ႏွင့္
ဆုိၾက တီးၾကစဥ္က မာမီတုိ႔ သားအမိ၊ အဘြား၊
ဦးေမာင္ (အဥၥလီေမာင္ေမာင္) တုိ႔ သားအမိတေတြ
ဝုိင္းထုိင္နားေထာင္ ၾကသည္ကုိ ျပန္ျမင္မိၿပီး ၁၉၇၀
ေက်ာ္က ဆရာေက်ာ္ဝင္းတုိ႔ ေဆးေက်ာင္း
အၿငိမ့္မ်ားတြင္ ေရွ႕ဆုံးက ထုိင္အားေပး
ေဝဖန္ေသာ မာမီ့အေၾကာင္းကုိ အမွတ္ရသည္။

မာမီႀကီးဟု ဆရာဝန္ေလာကတြင္ သိၾကေသာ

ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ကုိ ပထမဆုံး ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီး သမားေတာ္ ပါေမာကၡ ျပည္သူ႔က်န္းမာေရး
ေဆးပညာရွင္ စသည့္ ဂုဏ္ထူးဝိေသသ မ်ားႏွင့္သာမက စာေရးဆရာေက်ာ္ တေယာက္
အျဖစ္လည္း လူသိမ်ားပါသည္။ မာမီ့အရုိက္အရာကုိ ဆက္ခံေသာ မႏၲေလး ေဆးရုံႀကီးမွ
ေဆးပါေမာကၡ ဌာနမွဴး တပည့္ေဟာင္း ႏွစ္ေယာက္ဆက္တုိက္ အက္ေဆးေရးဆရာ အျဖစ္
နာမည္ေက်ာ္ သည္အထိ မာမီ့လမ္းစဥ္ကုိ လုိက္ၾကသည္။ မႏၲေလး ေဆးေက်ာင္းမွ
စာေရးေကာင္းတဲ့ လက္ေတြ ထြက္သည္ ဆုိရာတြင္ ေဒါက္တာ ထင္ေအာင့္တပည့္ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္
(ဝိဇၨာဘြဲ႔၊ အဂၤလိပ္စာ) ၏ အႏုပညာ ထုံေမြ႔ျခင္း အရိပ္က တစုံတရာ တြန္းအားျဖစ္
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 168
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
တန္ရာေပသည္။

ငယ္စဥ္ဘဝ နန္းေတာ္ေရွ႕က မာမီ့အိမ္ ေရာက္သြားလွ်င္ အေမရိကန္ ရုပ္ျမင္သံၾကား

ဇာတ္လမ္းတြဲ ေတြထဲက ဟာဝုိင္ယီကြ်န္း ေပၚေရာက္ သြားသလုိ ရွိလွသည္။
ပါတိတ္ခန္းဆီးမ်ားျဖင့္ ဧည့္ခန္းျပတင္းဝတြင္ အလွဆင္ ထားသလုိ ရုိးရာ လက္မႈပစၥည္း
ဘုစုခရုေလးမ်ားႏွင့္တကြ ေပၚဦးသက္စသည့္ ပန္းခ်ီေက်ာ္မ်ား၏ ပုံကား အလွမ်ားေၾကာင့္
စတီးခ်ိဳင့္၊မယ္လ္မင္းပန္းကန္စုံမ်ားကုိ ရွဳိးေက့စ္မွန္ဗီရုိႏွင့္ျပတတ္ေသာ သာမန္အိမ္မ်ားႏွင့္ မတူမွန္း
သတိထားမိေစသည္။

ျခံေဘးပတ္ပတ္လည္မွ ျမက္ခင္းအိအိေပၚ လွဲအိပ္ရင္း ေကာင္းကင္ကုိ

ေမာ့ၾကည့္ရသည့္အရသာကုိ ခုတုိင္ ေအာက္ေမ့မိသလုိ စမ္းေခ်ာင္းေလးႏွင့္ ဥယ်ာဥ္ကုိ အကြက္ခ်
ျပဳျပင္ထားသည္မွာ Landscaping ဆုိတာကုိ မၾကားဘူးေသးေသာ္လည္း လွမွန္း
ျဖစ္ကတတ္ဆန္းမဟုတ္မွန္းကေတာ့ သိေနသည္။ အိမ္ရွင္ျဖစ္သည့္ မာမီမွာ ထုိစဥ္က
ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႔တြင္ သြားေရာက္ထမ္းေဆာင္ခါနီး မႏၱေလးေဆးတကၠသုိလ္မွ
ပင္စင္ယူထားစ မုဆုိးမပူပူေႏြးေႏြးပဲ ရွိပါေသးသည္။ မုဆုိးမဆုိေသာ္လည္း တပည့္
ေယာက်ာ္းသား ဆရာဝန္ ႀကီးမ်ားအေပၚ ၾသဇာေညာင္းလွေသာ မာမီႏွင့္ သူ႔အနားက
သမားေတာ္အငယ္ ဆရာဝန္မမ်ား (အန္တီမ်ား) ဒြတ္ဒက္ရႊတ္ရွက္ေတြေျပာေနပုံကုိ
ျပန္သတိရတုိင္း ပညာေၾကာင့္ ရဲရင့္ျခင္းပဲဟု ေအာက္ေမ့ရင္း က်ားမ
တန္းတူျဖစ္ေရးဆုိသည့္စကားကုိ ၁၉၈၀ ေက်ာ္ကတည္းက သိခဲ့ရပါလားဟု ေက်နပ္မိပါေသး။
ေနာင္ မာမီႀကီးႏွင့္ေတြ႔တုိင္း သပ္ရပ္ အႏုပညာဆန္ၿပီး ခံ့ညားတက္ၾကြသည့္ ဤပုံရိပ္ကုိ
ထိေတြ႔မိစျမဲပင္။

(၂)

မာမီကဲ့သုိ႔ အေစာပုိင္း ျမန္မာဆရာဝန္မႀကီးအမ်ားစုမွာ

အရာရွိႀကီးႏွင့္သူေဌးသားသမီးမ်ားျဖစ္ေလ့ရွိပါသည္။ ျမန္မာအမ်ိဳးသားဆရာဝန္ပင္
သိပ္မထြက္ေသးခင္က မိန္းကေလးကုိ ေဆးပညာသင္ခြင့္ေပးဖို႔ႏွင့္ ေငြကုန္ ေၾကးက်ခံႏုိင္ဖို႔မွာ
ထုိသုိ႔ေသာ လူကုံထံပုိင္းကမွ ျဖစ္ႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ မာမီ့အဖုိ႔မွာကား ပညာေရးဟူေသာ
ေလွကားကုိေထာင္၍ ဓူဝံၾကယ္ကုိဆြတ္ခဲ့ရသည့္ မိန္းမရည္ခြ်န္တဦးပါေပ။

စစ္အတြင္း မိဘမ်ားပ်က္စီးခဲ့ေသာ္ျငား စိန္ဂြ်န္းေကာလိပ္ေက်ာင္းဝင္း အေဆာင္တခုတြင္

ေဆးေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကရင္း ေခတ္ဆုိးႀကီးထဲတြင္
ေက်ာင္းတက္၊ ဆရာမရွိဘဲ စာအုပ္ ဖတ္ အေလာင္းခြဲခဲ့ၾကရုံမက မာမီ့စကားအတုိင္း လူငယ္တုိ႔၏
ရုန္းကန္ရဲသည့္သတိၱ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တုိ႔ ေၾကာင့္ ဆရာဝန္ျဖစ္ခဲ့၊ ဘိလပ္ျပန္ အေမရိကန္ျပန္
သမားေတာ္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့သည္။ ပညာလုိသူကုိ ေထာက္မ ေပးသည့္
ပညာေရးရပ္ဝန္းေကာင္းႏွင့္ၾကံဳခဲ့ရျခင္းသည္လည္း မာမီ့ကုသုိလ္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

မာမီ မႏၲေလးတြင္ အႏွစ္၃၀နီးပါး စာသင္ေဆးကုသြားသည္မွာ အထက္ျမန္မာျပည္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 169

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
က်န္းမာေရးေလာက အထူးသျဖင့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕အတြက္ ေက်းဇူးႀကီးခဲ့ပါသည္။ မင္းစိတ္
စုိးစိတ္နည္းေသာ တနည္း စာေရး မလုပ္ ဘူးေသာ ဆရာဝန္မႀကီးတေယာက္က ေဆးခန္းမဖြင့္ဘဲ
ေဆးရုံတြင္ အခ်ိန္ျပည့္နီးပါး ရွိေနျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္ပါေပ၏။ တနည္း ကုန္ေစ်းႏႈန္း
အတက္နည္းနည္းေႏွးေသာ ဝန္ထမ္းခံစားခြင့္ရွိေသာ မဆလ ေခတ္ေက်းဇူးလည္း ျဖစ္ပါသည္။

ထုိေခတ္က စာေရးဆရာ ေဒါက္တာထြန္းေရႊကဲ့သုိ႔ နာမည္ေက်ာ္ ေဆးခန္းဆရာဝန္မ်ားပင္

ပုိက္ဆံယူၾကမ္း သည္ဟု သမုတ္ခံရျခင္း ေရႊမန္းတြင္ နည္းပါးပါေသးသည္။

လမ္းစဥ္ပါတီမဝင္ေသာေၾကာင့္၊ ပညာေရးအစည္းအေဝးမ်ားတြင္
ထက္ထက္ျမက္ျမက္ေဝဖန္တတ္ေသာ ေၾကာင့္ မာမီတေယာက္ မႏၲေလးေဆးတကၠသုိလ္
ေဆးပညာဌာနမွဴးအျဖစ္မွ ဘယ္ေတာ့မွ ရာထူးမတုိး ခဲ့ေၾကာင့္လည္း ဆုိရွယ္လစ္ေခတ္ႀကီးမွာပင္
ေဆးပညာဌာန ေရႊေခတ္ဟု ေခၚႏုိင္ေလာက္သည့္ ပညာေရး စံခ်ိန္စုိက္ႏုိင္ခဲ့ေလသည္။
ဌာနတြင္းက စိတ္ႏုေသာ၊ သူႏွင့္လုိက္ၿပိဳင္တတ္ေသာ ပညာေက်ာ္တခ်ိဳ႕ကုိ သည္းညည္းခံၿပီး
ဌာနေကာင္းက်ိဳးလက္တြဲလုပ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္တတ္သည္မွာ မာမီ၏
ရင့္က်က္မွဳပါေပ။

၁၉၇၀ေက်ာ္က မာမီ အစည္းအေဝးသြားတက္ခုိက္ အက္ဒင္ဘာရာ(Edinbara) ရဲတုိက္ႀကီးပုံ

ပုိ႔စကတ္ ေနာက္ေက်ာတြင္ တဌာနလုံးကုိ လွမ္းညႊန္ၾကားရင္း ေမာင္…..အဝတ္အစားေတြ
ေလွ်ာ့ဝယ္ ဆုိသည့္ စာ ေၾကာင္းမွာ ယခုထိ ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးဝတ္တတ္သည့္ ဆရာဦး…နာမည္ကုိ
ၾကားတုိင္း ျပန္ျမင္ေနမိၿပီး ဒါေၾကာင့္လည္း မာမီႀကီးလုိ႔ ဆရာဝန္အားလုံးက
သတ္မွတ္ၾကတာကုိးဟုသာ ေျပာရပါမည္။

(၃)

မာမီ၊ အဘြားႏွင့္ ေဒါက္တာသန္းထြန္း၊ ဦးသက္ထြန္း စသည့္ ပညာတတ္လူႀကီးတခ်ိဳ႕တြင္

အထူးအားက် မိသည့္အခ်က္မွာ ဇရာကုိ အံတုၿပီး အခ်ိန္ရွိသေရြ႕ တုိင္းျပည္ေကာင္းက်ိဳး
ပညာရပ္အက်ိဳးကုိ ေဆာင္ဖို႔ အားထုတ္ေနၾကျခင္းပင္။ လာဘ္လာဘ၊ ပကာသန ဘာတြက္မွ
မဟုတ္ဘဲ လုပ္စရာရွိတာကုိ လုပ္သြားၾက ျခင္း လုပ္ေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မာမီ ဗမာျပည္ျပန္လာၿပီးေနာက္မွ ေအအုိင္ဒီအက္စ္၊ ကင္ဆာ၊ ေဆးလိပ္၊ အစားအစာ
စသည့္ အရင္းရွင္ မစစ္တစစ္ ေခတ္သုိ႔ ျပန္အကူးတြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား သတိမူစရာ
က်န္းမာေရးျပႆနာ အဖုံဖုံကုိ အစုိးရ ျပည္သူ႔က်န္းမာဘက္ဆုိင္ရာတုိ႔ထက္ ပုိၿပီး လုံ႔လစုိက္ထုတ္
ႏႈိးေဆာ္ခဲ့ပါသည္။ မာမီ့စကားႏွင့္အညီ လူတုိင္းအတြက္ ေခါင္းေလာင္းေတြ ထုိးေပးခဲ့ပါသည္။
ျပင္ပ အမအစ ပါသည္ဟုလည္း သဲ့သဲ႔မွ်မၾကားမိပါ။ မွတ္မိေသးသည္၊ သူ႔ပုိက္ဆံႏွင့္ထုတ္ရသည့္
သူ႔စာအုပ္ေတြ အခ်ိန္မီ မထြက္ႏုိင္သျဖင့္ လူထု စၾကာ ပုံႏွိပ္ တုိက္ကုိ မၾကာခဏ
ေလာေပးေလ့ရွိျခင္းကုိတည္း။

ျပည္သူေပၚ ထားသည့္ မာမီ့ေစတနာ၊ ေဆးပညာကုိ ေခတ္ႏွင့္အညီ ေလ့လာမႈမျပတ္ျခင္း၊

စာေပတတ္ကြ်မ္း မႈ တနည္း ခြန္အားရွိေသာ အရပ္ေျပာ စကားေျပကုိ ေက်ညက္မႈ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 170

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
(ေခတ္ေဟာင္းမီေသာ ေရႊမန္းလူထုႏွင့္ ထိေတြ႔ခဲ့မႈ အာနိသင္ မွတ္ပါသည္)စသည့္
လူထုက်န္းမာေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ စာေကာင္းတုိ႔၏ ဂုဏ္ၾကန္ အင္တုိ႔ႏွင့္ ျပည့္ဝလွသျဖင့္
မာမီမွာ ၇၀ ေက်ာ္မွ စာေရးဆရာႀကီးျဖစ္ခဲ့ျပန္ေတာ့သည္။ စဖုိေဗဒကို လုိက္စား ေသာ၊
လမ္းေဘးသေရစာကုိ ႏွစ္သက္စြာသုံးေဆာင္တတ္ေသာပါေမာကၡႀကီး အေၾကာင္းကုိ သိသျဖင့္
မာမီရယ္ ဗမာအစားအေသာက္ေလးေတြအေၾကာင္းေရးပါဦးဟု တုိက္တြန္းမိေလရာ က်ေနာ္
ရြက္ႏုေဝတြင္ အယ္ဒီတာလုပ္စဥ္က ပရစ္ေၾကာ္၊ ခုိေတာင္မုန္႔တီ၊ မုန္႔ဟင္းခါး စသည့္
ခဲဘြယ္မ်ားအေပၚ သူ၏ စြဲလမ္းမႈကုိ ေဆးဘက္အျမင္ပါေရာၿပီး က်က်နနေရးေပးပါသည္။

ျမန္မာအစားအေသာက္ မႏုႆေဗဒကုိ ထူေထာင္ရာတြင္ ဤစာစုမ်ားမွာ ခြ်င္းခ်န္ထားခဲ့လုိ႔

ရမည္မဟုတ္ပါ။
လူငယ္မ်ား အင္တာနက္ေခတ္ပညာေရးကုိ လက္လွမ္းမီႏိုင္ေစရန္ ဇြဲနပဲႏွင့္လုိက္စားခ်င္ၾကေစရန္
အလုိ႔ငွာ ေဆာင္းပါး အင္တာဗ်ဴးမ်ားမွ တြင္တြင္ႀကီး ႏႈိးေဆာ္ခဲ့သည္ကုိ လူထုၾကားတြင္
မည္မွ်ေပါက္ေရာက္မႈရွိသည္ ကုိကား မေျပာတတ္ပါ။ ပညာေရႊအုိးေခတ္ႀကီးေပမုိ႔ တခါက
ပညာလုိက္စားခဲ့ေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔အေနႏွင့္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ကုိ
မည္သုိ႔ပ်ိဳးေထာင္ေပးရမည္ဆုိသည့္အေရးမွာ ခါခ်ဥ္ေကာင္မာန္ႀကီးရွိလွပါသည္။

ထုိထက္ မာမီအေလးတယူျပဳ ႏႈိးေဆာ္သည့္ ပညာရပ္မွာ ဆရာဝန္က်င့္ဝတ္ပင္ျဖစ္ေတာ့၏။

မွတ္မိေနသည္ မွာ ၂၀၀၄ က မႏၱေလးေဆးသိပၸံ ေရႊရတုတြင္ တျခားဆရာေဟာင္းမ်ားလုိ
ေရွးျဖစ္ေဆြးေတြ ျပန္မလွန္ဘဲ ၂၁ ရာစု ေဆးပညာေလာကႏွင့္စပ္လ်ဥ္းသည့္ သတိမူစရာမ်ားကုိ
ပါဝါပြိဳင့္ႏွင့္ ေဟာေျပာခဲ့ျခင္းပင္။ ေဆးေက်ာင္း တြင္ လစ္ဘရယ္အတ္ေခၚ လူေရးလူမႈပညာမ်ား
တုိးခ်ဲ႕သင္ဖုိ႔ကုိလည္း မာမီ ေျပာခဲ့ဖူးပါသည္။

မာမီ့တပည့္ဆရာဝန္ႀကီးမ်ားကား ေစ်းကြက္မာရ္နတ္၏ ျမဴေခ်ာ့မႈေကာင္းလြန္း၍လားမသိပါ၊

ခလုတ္ထိမွ လူနာဂုေဏာကုိ သိၾကပါေတာ့သည္။ ျမန္မာလူ႔ေဘာင္မွ အသက္သခင္အျဖစ္
တန္ဖုိးသတ္ခဲ့သည့္ သမား ဂုဏ္ရည္မယုတ္ေလ်ာ့ရေအာင္ ေ႐ွ႕ဆက္စုိက္ထုတ္ၾကဖုိ႔
ေကာင္းလွေတာ့သည္။ သုိ႔မွသာ ျမန္မာဆုိတာ က်န္းမာေရး အရည္အေသြး နိမ့္က်လွေပမယ့္
အာဖရိကလုိ လက္တင္အေမရိကတုိင္းျပည္တခ်ိဳ႕လုိ လူမႈ က်င့္ဝတ္ပ်က္သုဥ္းၿပီး
ကူရာကယ္ရာမဲ့ေနတာမဟုတ္၊ ဆရာဝန္မ်ားက ရွိသမွ်ႏွင့္ ျပည္သူကုိ ကုိယ္ႏွင့္ထပ္တူ
ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့တုိင္းျပည္ဟု ဆုိစမွတ္ျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့သည္။

(၄)

မာမီ အရင္လက မႏၲေလးတြင္ တပည့္ေတြဧည့္ခံသည့္ ေမြးေန႔လာရင္း

သက္ႀကီးဆရာဝန္ေထာက္ပံ့ေရး ရန္ပုံေငြအတြက္ သိန္း ႏွစ္ရာေလာက္ အလွဴခံရသြားသည္။
ထုိအထဲ တပည့္ေဟာင္း စီးပြားေရးသမား တေယာက္ထဲက သိန္းတရာေက်ာ္ လွဴသည္ဆုိသည့္
သတင္းေကာင္းမ်ား ၾကားရသျဖင့္ လွဳိက္လွဲ ဝမ္းသာ ရွိလွပါဘိ။ ဆရာဝန္ေတြ
ေငြမက္အက်င့္ပ်က္သည္ဟု နာမည္ဆုိး ထြက္လွသည့္ေခတ္တြင္ ဆရာဝန္အုိႀကီး မ်ား မည္မွ်
က်ပ္တည္းဆင္းရဲစြာ ရုန္းကန္ရပ္တည္ေနရသည္ကုိ လူအမ်ား သိနားလည္ႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 171

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဝန္ႀကီးေဟာင္း ဆရာႀကီး ဦးေဖသိန္းတုိ႔စုံတြဲသည္ပင္ အႏွစ္သုံးဆယ္ခန္႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေလာကတြင္
ျပင္ပဝင္ေငြမရွိဘဲ ေနခဲ့ရသျဖင့္ ေဒၚလာႏွင့္ စပ္ဝယ္ရေသာေဆးဖိုးကုိ မခံႏုိင္ေတာ့ေပ။

ရန္ကုန္အျပန္ ေလဆိပ္အဆင္း မ်က္ပါးရပ္ ကုန္တုိက္တခုတြင္ သစ္သီးဝင္ဝယ္ရင္း

လမ္းေဘးတြင္ေတြ႔သည့္ ငါးေရခြံေၾကာ္ကုိ မ်က္စိက်သျဖင့္ ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ တပည့္ႀကီးမ်ားက
ဝမ္းသာအားရ ဝယ္ေပးလုိက္ၾက သည္ ဆုိသည့္ စကားကုိ ၾကားရသည့္အခါ “ဒါ မာမီ့ရဲ႕
မတုပႏုိင္ေသာ ဝိေသသလကၡဏာပဲ၊ အသက္ ရွည္ရွည္နဲ႔ ျမန္မာ့က်န္းမာေရးနဲ႔
အစားအေသာက္အေနအထုိင္ အေလ့အထကုိ အကဲခတ္စာေတြ မ်ားမ်ား ေရးၿပီး
ေခတ္က်ပ္ႀကီးမွာ လူေတြအသက္ရွည္ခ်င္ေအာင္ စည္းရုံးႏုိင္ပါေစ၊ က်န္းမာေရး ပညာေရး မူဝါဒ
ေကာင္း အလုပ္ေကာင္းေတြ ျမန္မာျပည္တြင္ အျမန္အထေျမာက္ပါေစ” ဟုသာ မွန္းဆ
ဆုေတာင္းမိပါေတာ့ သည္။

ဘုိဘုိလန္းစင္မွာ မႏၲေလးေဆးတကၠသုိလ္မွ ေဆးပညာဘြဲ႔၊ လန္ဒန္တကၠသုိလ္မွ

သမုိင္းမဟာဝိဇၨာဘြဲ႔မ်ား ရယူထားၿပီး ျမန္မာပညာတတ္အလႊာ၏ သမုိင္းတြင္
ဦးေဆာင္သည့္က႑ကုိ အထူးလုိက္စားသည္။

Report:Weapons Flight Heading

to Iran
http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17449
By THE ASSOCIATED PRESS Wednesday, December 23, 2009

BRUSSELS — The flight plan for an aircraft seized in Thailand with a load of illicit

North Korean arms and ammunition shows that the mysterious plane was headed to

Iran, a new report from arms trafficking researchers says.

According to the flight plan seen by researchers, the aircraft was chartered by Hong

Kong-based Union Top Management Ltd., or UTM, to fly oil industry spare parts

from Pyongyang to Tehran, with several other stops, including in Azerbaijan and

Ukraine.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 172

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Thai authorities, acting

on a US tip, impounded

the Ilyushin Il-76 cargo

plane when it made a

scheduled refueling stop

in Bangkok on Dec. 12,

uncovering 35 tons of

weapons, reportedly
Thai police officers and soldiers surround a
including explosives,
suspect foreign-registered cargo plane to make a
search at Don Muang airport in Bangkok. (Photo: rocket-propelled
AP)
grenades and

components for surface-to-air missiles. The plane's papers described its cargo as oil-

drilling machinery for delivery to Sri Lanka.

The UN imposed sanctions in June banning North Korea from exporting any arms

after the communist regime conducted a nuclear test and test-fired missiles.

Impoverished North Korea is believed to earn hundreds of millions of dollars every

year by selling missiles, missile parts and other weapons to countries such as Iran,

Syria and Burma.

The report on the flight plan from the nonprofit groups TransArms in the United

States and IPIS of Belgium was funded by the Belgian government and Amnesty

International. It could not be independently verified.

The report says the plane was registered to Air West, a cargo transport company in

the former Soviet republic of Georgia. Asked to comment on whether the plane was

bound for Tehran, company owner Levan Kakabadze told The Associated Press that

he was unaware of the plane's final destination.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 173

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Speaking by telephone from Batumi, Georgia, Kakabadze said that he had leased the

plane to the SP Trading company and could bear no responsibility for what happened

next.

"I know that the flight documents listed the cargo as oil drilling equipment. It turned

out that they were carrying weapons," Kakabadze said. "After leasing the plane, I

can't be held responsible for what happened. It's a problem for people who leased the

plane. I have nothing else to say."

The authors cite confidential e-mails saying that UTM had ruled out a direct flight

from Pyongyang to Tehran.

The report also raises multiple questions, including why the plane would stop in

Thailand, since arms traffickers would be wiser to fly over China toward the former

Soviet republics and on to Iran, rather than the well-policed southeastern Asian

country.

It says that the final flight plan shows that the aircraft stopped at an Azerbaijani air

force base a few miles (kilometers) north of the capital, Baku, on its way to North

Korea, and was expected to make a stop there on its way back from Pyongyang to

Tehran.

An Azerbaijani aviation spokesman Tuesday denied the plane stopped in his country,

which shares a border with neighboring Iran.

"The claims that the plane made a refueling stop in Azerbaijan have nothing to do

with reality," said Maharram Safarli, a spokesman for the national flag carrier AZAL.

"This plane has never landed in Azerbaijan."

The report, which was released Monday, also says that the aircraft's lease owner, SP

Trading, which is located in New Zealand, was told that the equipment on board

should be brought to Ukraine first for handling before its delivery to Pyongyang.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 174

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Ukrainian Foreign Minister Petr Poroshenko has been quoted as saying that the

plane was not Ukrainian. He said the plane landed in Ukraine on Nov. 13 empty and

left empty on Dec. 8.

The researchers say that the plane's previous registration documents link it to Air

Cess and Centrafrican Airlines, which are allegedly connected to accused weapons

trafficker Victor Bout, who has been in prison in Thailand since he was arrested

March 6 and is battling attempts to be extradited to the United States on terrorism

charges.

But, the report said there was not enough evidence to link the plan definitively to

Bout.

"In the arcane and esoteric world of former Soviet aircraft registration it is only

possible to say that it is 'highly probable' that this aircraft is the same plane which, up

to a decade or so ago, was part of a fleet of aircraft which 'quite likely' were under the

control of Mr. Bout," it said.

"But this is rather like saying that possession of one's vintage Jaguar, which a decade

ago was used as the getaway car in a bank job, makes one a bank robber."

The aircraft itself was formerly a Soviet air force plane that was later converted to

civilian use in Ukraine before it was reportedly exported to Malaysia in 1997. It

resurfaced in Swaziland in 1998 and was spotted again in the United Arab Emirates

in 2003.

Associated Press writer Deborah Seward reported on this story from Paris. AP

reporter Aida Sultanova in Baku, Azerbaijan, and Misha Dzhindzhikhashvili in

Tbilisi, Georgia contributed to this report.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 175

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

MiG-29 တိုက္ေလယာဥ္ အစီး (၂၀) ႐ုရွမွ

ျမန္မာသို႔ ပို႔ရန္ရိွ
NEJ/ ၂၃ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉

႐ုရွႏိုင္ငံက MiG-29 အမ်ဳိးအစား တိုက္ေလယာဥ္ အစီး (၂၀) ကို ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ တင္ပို႔ရန္

သေဘာတူလက္မွတ္ ေရးထိုး လုိက္ေၾကာင္း ယေန႔ထုတ္ Kommersant သတင္းစာကို
ကိုးကားၿပီး ေအအက္ဖ္ပီသတင္းတြင္ ေဖာ္ျပသည္။

အဆိုပါ သေဘာတူညီခ်က္ကို ၿပီးခဲ့သည့္သီတင္းပတ္မ်ားအတြင္း၌ လက္မွတ္ေရထုိးျခင္းျဖစ္ၿပီး

တန္ဖိုးေငြအားျဖင့္ ယူ႐ို သန္း (၄၀၀) နီးပါး အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း (၅၇၀) ခန္႔ရိွသည္ဟု
Rosoboronexport ႐ုရွလက္နက္အေရာင္းကုမၸဏီကို ကိုးကားၿပီး သတင္းစာတြင္
ေဖာ္ျပထားသည္။

၂၀၀၁ ခုႏွစ္ကလည္း MiG-29 အမ်ဳိးအစား ေလယာဥ္ (၁၂) စီးကို ႐ုရွက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔

ပို႔ေပးခဲ့ေၾကာင္း၊ ယခုတႀကိမ္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ သေဘာတူညီမႈသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္
အယ္ဂ်ီးရီးယားႏိုင္ငံသို႔ အလားတူ ေလယာဥ္မ်ား ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္း
တန္ဖိုးအမ်ားဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း Kommersant သတင္းစာတြင္ ပါရိွသည္။

အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ စီးပြားေရးအရ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ား

ခ်မွတ္ထားေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အိမ္နီးခ်င္း တ႐ုတ္ႏွင့္အိႏၵိယတို႔အျပင္ ႐ုရွႏိုင္ငံကပါ
လက္နက္မ်ား လက္ခံရရိွေနသည္ဟု လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ သူမ်ား၏
စြပ္စြဲေျပာဆိုမႈမ်ား ထြက္ေပၚခဲ့သည္။

ခ်င္းမိုင္သို႔ အဲပုဂံ ဧၿပီလအထိသာ ေျပးဆြဲမည္

တက္လူ/ ၂၃ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Dec09/231209c.php

အဲပုဂံေလေၾကာင္းလိုင္းမွ ျပည္ပခရီးစဥ္အျဖစ္ ရန္ကုန္မွ ထုိင္းႏိုင္ငံ၊ ခ်င္းမိုင္သုိ႔

တိုးခ်ဲ႕ေျပးဆြဲမည့္ခရီးစဥ္ကို ယာယီကာလ အျဖစ္သာ သတ္မွတ္ေျပးဆြဲမည္ဟု သိရသည္။

အဆိုပါခရီးစဥ္ကုိ လာမည့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ (၇) ရက္ေန႔မွ ဧၿပီ (၂၉) ရက္အထိသာ
ပ်ံသန္းမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အဲပုဂံ ေလေၾကာင္းလိုင္းမွ တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။

ခရီးစဥ္စတင္ပ်ံသန္းမည့္ ဇန္န၀ါရီ (၇) ရက္ တရက္တည္းအတြက္ ပ႐ိုမိုရွင္းရိွၿပီး

လက္မွတ္ေစ်းႏႈန္းမ်ားကို (၃) မ်ဳိးသတ္မွတ္ ထားေၾကာင္း၊ စတင္၀ယ္သည့္ေန႔မွ (၁၄)
ရက္ကာလအတြက္ အသြားအျပန္ (၂၁၇) ေဒၚလာ၊ (၁) လအတြက္ (၂၂၅) ေဒၚလာ ႏွင့္ (၃)
လအတြက္ (၂၅၀) ေဒၚလာ သတ္မွတ္ထားေၾကာင္း အဆိုပါတာ၀န္ရိွသူက ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 176

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ခရီးစဥ္ စတင္ေျပးဆြဲမည့္ေန႔တြင္ ခ်င္းမိုင္သုိ႔သြားမည့္သူမ်ားအား အဲပုဂံေလေၾကာင္းလိုင္းက
ခရီးစဥ္စတင္သည့္ အထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္ ေမတၱာျဖင့္ ပ႐ိုမိုရွင္းေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း
ေလယာဥ္လက္မွတ္အေရာင္း၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္ ယခုႏွစ္ ခရီးသြားရာသီအတြက္သာ အဲပုဂံက အဆိုပါခရီးစဥ္ကို စမ္းသပ္

ပ်ံသန္းျခင္းျဖစ္ၿပီး ေနာင္ႏွစ္ခရီးသြားရာသီ အတြက္ မေသခ်ာေၾကာင္း ယင္းေလေၾကာင္းလိုင္းမွ
တာ၀န္ရွိသူက ေျပာသည္။

၎က “ေလေၾကာင္းလိုင္းတခု ေျပးဆြဲတယ္ဆိုတာက ေစ်းကြက္လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။

ခ်င္းမိုင္ကို ရန္ကုန္က သြားတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာတယ္။ သူတို႔က ဘန္ေကာက္ကို
တဆင့္သြားရတဲ့အတြက္ ေငြေၾကးနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုန္တယ္။ ဒီလိုအပ္ခ်က္အရ
က်ေနာ္တုိ႔ေလေၾကာင္းလိုင္းက ပ်ံသန္းတာျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီခရီးသြားတရာသီတည္းပဲ
ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆက္ေျပးမလား၊ မေျပးဘူးလားဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ေျပာဖို႔ေစာေနေသးတယ္”
ဟု ေျပာသည္။

လက္မွတ္မ်ားကို ဇန္န၀ါရီ (၁၀) ရက္မွစတင္ၿပီး ရန္ကုန္တြင္ ကိုလံဘတ္စ္ ေလယာဥ္လက္မွတ္

အေရာင္းေအးဂ်င့္ႏွင့္ ဆန္းဖား အေရာင္းေအးဂ်င့္ (၂) ခုတြင္ ၀ယ္ယူႏိုင္ေၾကာင္း
ေလယာဥ္လက္မွတ္ အေရာင္းဌာနမွ ၀န္ထမ္းက ေျပာသည္။

“လူဦးေရ (၁၀၅) ဦး ဒါမွမဟုတ္ (၉၇) ဦး စီးႏိုင္တဲ့ Fokker 100 ေလယာဥ္အမ်ဳိးအစားနဲ
့တပတ္မွာ ၾကာသပေတးနဲ႔ တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္ေျပးဆြဲမွာ ျဖစ္တယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။

အဲပုဂံေလေၾကာင္းလိုင္းသည္ ယခုႏွစ္ ခရီးသြားရာသီတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔

သြားေရာက္လည္ပတ္ရန္ စိတ္၀င္စားသူ မ်ားလာသည့္အတြက္ အဆိုပါအခြင့္အေရးကို အမိအရ
ဆုပ္ကိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ေျပးဆြဲမည့္ကာလမွာ ေရရွည္မဟုတ္ဘဲ စမ္းသပ္ျခင္းျဖစ္၍
ခရီးသြားလုပ္ငန္းအေပၚ ေစတနာျဖင့္ေဆာင္ရြက္ျခင္း မဟုတ္ႏုိင္ေၾကာင္း ခရီးသြားကုမၸဏီအခ်ဳိ႕က
ေ၀ဖန္သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ခ်င္းမုိင္သုိ႔ အလည္ခရီး လာေရာက္သူမ်ားသာမက စီးပြားေရးသမားမ်ား၊

ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား၊ ရဟန္းသံဃာမ်ားလည္း သြားေနၾကၿပီး ၎တို႔အေနျဖင့္
ခ်င္းမုိင္သုိ႔သြားရန္ ဘန္ေကာက္ကို ဦးစြာသြားရသည့္အတြက္ အခ်ိန္ႏွင့္ေငြေၾကး ပုိမုိသုံးစဲြေနရမႈမွ
ကင္းေ၀းသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်င္းမိုင္သို႔ အၿမဲသြားေနသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။

အဲပုဂံေလေၾကာင္းလိုင္းသည္ ျပည္တြင္းခရီးစဥ္မ်ားသာမက ျပည္ပခရီးစဥ္မ်ားအျဖစ္ ကူမင္း၊

ကိုရီးယား၊ စင္ကာပူႏိုင္ငံတို႔သုိ႔ ေျပးဆြဲေနေၾကာင္း ၎၏၀က္ဘ္ဆိုက္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕သို႔ ယခင္က အဲမႏၲေလး (Air Mandalay) ေလေၾကာင္းလုိင္း ေျပးဆဲြခ့ဲဖူးေၾကာင္း၊

ယင္းေလေၾကာင္းလိုင္းသည္ ၂၀၀၈ ခု၊ စက္တင္ဘာတြင္ ရန္ကုန္-ခ်င္းမုိင္ ခရီးစဥ္ကုိ
ရပ္နားခ့ဲရေၾကာင္း၊ ထိုအခ်ိန္က ခရီးသြားလုပ္ငန္း စီးပြားေရး က်ဆင္းခဲ့႐ံုမွ်မက ကမာၻ႔စီးပြားေရး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 177

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
က်ဆင္းမႈကာလႏွင့္လည္း ႀကံဳေတြ႔ေနရျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း ပို႔ေဆာင္ေရးဌာနမွ
အရာထမ္းတဦးက ေျပာသည္။

ဇာေဘာ္လီစက္႐ံု ၀န္ထမ္းမ်ားကို
အဓမၼအလုပ္ျဖဳတ္
စိုးမိုး/ ၂၃ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Dec09/231209d.php

လုပ္သားအခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုဆႏၵျပခဲ့ေသာ မဲေဆာက္ရိွ Top Form ဇာေဘာ္လီစက္႐ံု

၀န္ထမ္းမ်ားကို စက္႐ံုပိုင္ရွင္က အတင္းအဓမၼ အလုပ္မွ ထုတ္ပစ္ေနေၾကာင္း သိရသည္။

ၿပီးခဲ႔သည့္ ေသာၾကာေန႔က ျဖစ္ပြားသည့္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ေတာင္းခံမႈအတြက္

အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမားမ်ား ေတာင္းဆိုခ်က္အားလံုးကို လိုက္ေလ်ာၿပီး ေဒသဆိုင္ရာ
အာဏာပိုင္မ်ားေရွ႕တြင္ အလုပ္သမားမ်ားကို အလုပ္မွမထုတ္ဟု ကတိျပဳၿပီး ေနာက္ေန႔တြင္
စတင္ အလုပ္မွထုတ္ပယ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

“မဲေဆာက္ ရဲမႉးႀကီးေရွ႕မွာ ကတိေပးထားတာ ခင္ဗ်။ အလုပ္သမားေတြ ေတာင္းဆိုတာေတြ

အားလံုးလိုက္ေလ်ာမယ္။ အတင္း အဓမၼလည္း အလုပ္က မထုတ္ပါဘူးဆိုၿပီး။ ဒါေပမယ့္ မေန႔က
စၿပီး (၅၀) စထုတ္တယ္။ ဒီေန႔ထိ (၁၇၅) ေယာက္ ရွိသြားၿပီ ထုတ္ပစ္တာ” ဟု
အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူတဦးျဖစ္သူ ကိုသိန္းဆန္းက ေျပာသည္။

ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား (၃,၀၀၀) ခန္႔ျဖင့္ လည္ပတ္ေနေသာ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ Top Form

ဇာေဘာ္လီခ်ဳပ္ စက္႐ံုတြင္ ၿပီးခဲ႔သည့္ေသာၾကာေန႔က ဆႏၵျပမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး အလုပ္သမားမ်ားက
စက္႐ံုပိုင္ပစၥည္းအခ်ဳိ႕ကို ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမားမ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္အားလံုးကို အာဏာပိုင္မ်ားေရွ႕တြင္

လိုက္ေလ်ာခဲ့ေသာ္လည္း ယမန္ေန႔ကစၿပီး ဆႏၵျပပြဲ ပါ၀င္သူမ်ားႏွင့္ အလုပ္သင္ အစမ္းခန္႔မ်ားကို
အတင္းအဓမၼ အလုပ္ထုတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

“အလုပ္သမားေတြက မထြက္ခ်င္ဘူး။ သူတို႔က ဗီဒီယို ကင္မရာေတြနဲ႔ခ်ိန္ၿပီး အလုပ္ကို

စိတ္ေက်နပ္စြာ ထြက္ပါတယ္လို႔ ကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ထိုးတာကို ႐ိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့
ေလ်ာ္ေၾကးေပးၿပီး ထုတ္လိုက္တယ္” ဟု အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူ ကိုသိန္းဆန္းက
ေျပာသည္။

ဆႏၵျပမႈျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီးေနာက္ စက္႐ံုလုပ္ငန္းမ်ား ျပန္လည္ လည္ပတ္ေနေသာ္လည္း

အလုပ္သမားမ်ားကို လက္နက္ကိုင္ အေစာင့္မ်ား ငွားယမ္း၍
စက္႐ံုအတြင္းႀကီးၾကပ္ေနေသာေၾကာင့္ အလုပ္သမားမ်ား ေၾကာက္လန္႔ေနရသည္ဟု စက္႐ုံမွ
အလုပ္သမားတဦးက ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 178

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
“အခု စက္႐ံုက တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ႐ံုထဲမွာလည္း ထုိင္းေတြ ေရာက္ေနတယ္။ စကားေတာင္
မေျပာရဲဘူး။ ဖုန္းေတြ ဘာေတြလာရင္၊ ေျပာရင္လည္း ပါးပိတ္႐ိုက္တယ္” ဟု
ယင္းအလုပ္သမားက ေျပာသည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ ရဲမင္းႀကီးႏွင့္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ပိုင္ေရွ႕တြင္ အလုပ္သမားမ်ား ေတာင္းဆိုခ်က္အားလံုး

လိုက္ေလ်ာေပးမည္၊ အလုပ္သမားအားလံုးကို အလုပ္မျဖဳတ္ပါဟု အလုပ္ရွင္က ကတိေပးထားၿပီး
ယခုကဲ့သို႔ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းကို တရားဥပေဒအရ ရင္ဆိုင္သြားမည္ဟု ကိုသိန္းဆန္းက
ေျပာၾကားသည္။

ၿပီးခဲ႔သည့္ ေသာၾကာေန႔က ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း စက္႐ံုအလုပ္သမား (၂) ဦးကို

စက္႐ံုလုံၿခံဳေရး၀န္ထမ္းမ်ားျဖစ္သူ ထိုင္းလူမ်ဳိးမ်ားက ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့ျခင္းကို အေရးယူေပးရန္
ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားက ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ ဆႏၵျပမႈ ျဖစ္ေပၚခဲ႔သည္။

ထို႔အျပင္ အလုပ္သမားမ်ားက အခ်ိန္ပိုလုပ္ခမေပးဘဲ တရက္ (၃) နာရီ အလုပ္ဆင္းေနရမႈ၊

နားရက္မရွိမႈမ်ားကိုပါ ဖ်က္သိမ္းေပးရန္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို အလုပ္ရွင္က စေနေန႔တြင္
ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားေရွ႕တြင္ ကတိျပဳခဲ႔သည္။

ေဟာင္ေကာင္အေျခစိုက္ Top Form အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းက တ႐ုတ္၊ ဖိလစ္ပိုင္ႏွင့္

ထိုင္းႏိုင္ငံတို႔တြင္ စက္႐ံုမ်ား တည္ေထာင္ လုပ္ကိုင္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ထုတ္လုပ္မႈ အားလံုး၏ (၃၅)
ရာခိုင္ႏႈန္းကို ထိုင္းအေျခစိုက္ စက္႐ံု (၂) ႐ံုက ထုတ္လုပ္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ျပဳလုပ္ေရး
ပူးေပါင္းပါ၀င္ၾကရန္ ထုိင္းတိုက္တြန္း
ရဲရင့္/ ၂၃ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Dec09/231209b.php

ထိုင္း-ျမန္မာႏွစ္ႏိုင္ငံ သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ ထုတ္ေပးေနသည့္ (၂) ႏွစ္ဗီဇာသက္တမ္းရိွ

ျမန္မာႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ထုတ္ေပးမႈသည္ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ားအတြက္
ထိုင္းအလုပ္သမားဥပေဒႏွင့္အညီ တရား၀င္ျဖစ္ေစေသာေၾကာင့္ ပူးေပါင္းပါ၀င္ၾကရန္
ထုိင္းအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနက ေျပာၾကားသည္။

ထိုင္းအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ခံ အလုပ္သမားရွာေဖြေရးဌာနမွ ဒုတိယ

ၫႊန္ၾကားေရမႉးခ်ဳပ္ ႏိုင္ဆူဖတ္ကုခြမ္က ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ထုတ္ေပးမႈ အေနအထားမ်ားႏွင့္
ပတ္သက္၍ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို မဲေဆာက္ၿမိဳ႕၌
ရွင္းလင္းပြဲတရပ္ ယေန႔ ျပဳလုပ္ေျပာၾကားျခင္းျဖစ္သည္။

အဆိုပါရွင္းလင္းပြဲတြင္ ႏိုင္ဆူဖတ္ကုခြမ္က “တရား၀င္ဗီဇာလက္မွတ္ရိွတဲ့အတြက္

ထိုင္းတႏိုင္ငံလံုးကို သြားလို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္ေျပာင္းခြင့္ေတာ့မရိွဘူး။ အလုပ္မလုပ္ဘဲ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 179

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေလွ်ာက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ အဲဒီအလုပ္သမားရဲ႕ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ကို အလုပ္ရွင္က
႐ုပ္သိမ္းလိုက္ရင္ အလိုအေလွ်ာက္ ပ်က္ျပယ္ၿပီးသားျဖစ္သြားမွာ ျဖစ္တယ္” ဟု ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္ မျဖစ္မေန အလုပ္ေျပာင္းရမည္ဆိုပါက ပထမအလုပ္ရွင္ထံမွ ေက်နပ္လႊဲေျပာင္းမႈ

ရရိွၿပီးမွသာလွ်င္ အဆိုပါ အလုပ္သမားကို ဒုတိယအလုပ္ရွင္က လက္ခံႏိုင္မည္ဟု ၎က
ဆက္လက္ရွင္းျပသည္။

ထိိုင္းႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္ထားသည့္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား (၁) သန္းခန္႔

ရိွေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ထုတ္ေပးသည့္ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္သူမ်ားမွာ (၄)
ေထာင္ေက်ာ္သာ ရိွေသးသည္။

(၅) လအတြင္း ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ထုတ္ေပးမႈ (၄) ေထာင္ေက်ာ္သာရိွသျဖင့္

ျမန္မာဘက္က လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈ ေႏွးေကြးမႈေၾကာင့္ဟု ထိုင္းဘက္ကဆိုေသာ္လည္း
ယခုကဲ့သို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ ထိုင္းရိွ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ အလုပ္ရွင္တို႔၏ ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈ
မရိွျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာဘက္က ေျပာဆိုသည္။

တာ့ခ႐ိုင္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လူမႈဖူလံုေရးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမႉး

ႏိူင္ဖိဆုမ္ဆံု၀မ္န၀မ္နိက “ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ အလုပ္သမား လိုအပ္ခ်က္က အေတာ့္ကိုမ်ားတယ္။
ထိုင္းမွာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြသာမရိွရင္ ဘယ္လိုမွ လုပ္ငန္း လည္ပတ္လို႔
ရမွာမဟုတ္ဘူး” ဟု ေဒသခံသတင္းေထာက္မ်ားကို မဲေဆာက္တြင္က်င္းပခဲ့သည့္
ႏိုင္ငံတကာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေန႔႔တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ထားသည့္ ႏိုင္ငံျခားသားေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား (၁၁)

သိန္းရိွရာ ျမန္မာအလုပ္သမားမွာ (၁၀) သိန္းခန္႔ရိွသည္။ လာမည့္ ၂၀၁၀ ခု
ေဖေဖၚ၀ါရီလကုန္မတိုင္မီ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ျပဳလုပ္ရန္ ေနာက္ဆံုးရက္ သတ္မွတ္ထားၿပီး
သတ္မွတ္ရက္ ေက်ာ္လြန္ေနထိုင္သူမ်ားကို ဖမ္းဆီးၿပီး ေနရင္းေဒသ ျပန္ပို႔မည္ဟု
ေၾကညာထားသည္။

ထိုင္းအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာန ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူ ႏိုင္ေဖာင္းစာဖလန္းစိုင္ကမူ

သတ္မွတ္ကာလအတြင္း မၿပီးစီးႏိုင္သျဖင့္ လက္မွတ္လုပ္ေပးမႈကို ရက္တိုးေပးရန္ရိွသျဖင့္
အဖမ္းအဆီးကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ အလုပ္သမားမ်ား စိုးရိမ္စရာ မလိုေတာ့ေၾကာင္း ယခုလ (၂၀)
ရက္တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 180

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္း ထက္၀က္ေက်ာ္
ပိတ္သိမ္းရဖြယ္ရွိ
စိုးမိုး/ ၂၃ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Dec09/231209a.php

အပ္ထည္ကုန္ ေလ်ာ့က်လာျခင္းေၾကာင့္ ယခုႏွစ္ကုန္တြင္ ျမန္မာ့အထည္ခ်ဳပ္ လုပ္ငန္း

ထက္၀က္ေက်ာ္ ပိတ္သိမ္းရဖြယ္ ရွိေၾကာင္း အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္း အသိုင္းအ၀ိုင္းက ေျပာဆိုသည္။

ေအာ္ဒါခ်ဳပ္ထည္မ်ားကို လက္ခစားစနစ္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းမ်ားမွာ

ျမန္မာက်ပ္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ျမင့္လာျခင္း၊ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈစရိတ္ တက္လာျခင္းတို႔ေၾကာင့္
ကမာၻ႔အထည္ခ်ဳပ္ ေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်းတြင္ ေစ်းႏႈန္းမယွဥ္ႏိုင္ဘဲ ေအာ္ဒါရရွိမႈ
ေလ်ာ့နည္းလာျခင္းျဖစ္သည္။

“ဘဂၤလားေဒရွ္႕ကို ထိုင္းကို ယွဥ္ဖို႔ဆိုတာ အရမ္းခက္သြားၿပီ။ ဒီမွာ ခ်ဳပ္ခက

အရမ္းတက္သြားတယ္။ ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္က ျမန္မာထက္ (၅၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္
လက္ခေလွ်ာ့ေပးႏိုင္တယ္။ ျမန္မာက မေလွ်ာ့ႏိုင္ဘူး။ ယွဥ္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ ဒီတခါေတာ့
သြားမွာပါ” ဟု အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္ အသင္း၀င္တဦးက ေျပာသည္။

ယခု အခက္အခဲျဖစ္ေနမႈေၾကာင့္ ပုဂၢလိက အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းမ်ား ပိုမိုထိခိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း

အထည္ခ်ဳပ္လုပ္သား (၂) ေသာင္းေက်ာ္ခန္႔ကို အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေစႏိုင္ေၾကာင္း
အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက သံုးသပ္ၾကသည္။

ျမန္မာ့အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းတြင္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ၊ ဖက္စပ္ႏွင့္ ပုဂၢလိကပိုင္

အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုေပါင္း (၁၃၀) ခန္႔ရွိေနၿပီး လုပ္သား (၄) ေသာင္းခြဲခန္႔အတြက္ အလုပ္အကိုင္
ဖန္တီးေပးထားသည္။

“တကယ္လို႔ ပိတ္သိမ္းရင္ လုပ္သား (၂) ေသာင္းေလာက္ ထိမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းတယ္။

ဖက္စပ္လုပ္ေနတဲ႔ စက္႐ံုေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသားပိုင္ စက္႐ံုေတြကေတာ့ ေအာ္ဒါကို ေမွးထိန္းၿပီး
လုပ္ႏိုင္လိမ့္အံုးမယ္ ထင္တယ္” ဟု ေရႊျပည္သာအေျခစိုက္ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္တဦးက
ေျပာသည္။

ျမန္မာ့ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ျဖတ္၊ ခ်ဳပ္၊ ပို႔ စနစ္ျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာမွ မွာယူေသာ

အထည္မ်ားကို လက္ခံေဆာင္ရြက္ ေပးလ်က္ရိွရာ ယခုေနာက္ပိုင္းတြင္ အေထြေထြစရိတ္မ်ား
ျမင့္တက္လာျခင္းေၾကာင့္ အျခားေဒသတြင္း အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သည့္
ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ယွဥ္၍ ေစ်းႏႈန္းမေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ေတာ့ျခင္းျဖစ္သည္။

“အထည္ခ်ဳပ္မွာက လွ်ပ္စစ္နဲ႔ လုပ္ရတယ္။ မီးမလာေတာ့ ဒီဇယ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရတယ္။ ဒီမွာတင္ပဲ

သူမ်ားႏိုင္ငံက လွ်ပ္စစ္အတြက္ (၁) က်ပ္ကုန္ရင္ ျမန္မာေတြက (၅) က်ပ္ကုန္ေနၿပီ” ဟု အဆိုပါ
အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္က ေျပာၾကားသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 181

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ျမန္မာ့အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းတြင္ တ႐ုတ္၊ ထိုင္၀မ္၊ ကိုရီးယား၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ မေလးရွားတို႔မွ လာေရာက္
ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသားပိုင္စက္႐ုံ အနည္းငယ္သာရွိေၾကာင္း သိရသည္။

အထည္ခ်ဳပ္ လုပ္သား (၁) ေယာက္လစာမွာ အေျခခံလစာ (၁) ေသာင္းက်ပ္ခန္႔ျဖစ္ၿပီး

ခ်ဳပ္လုပ္သည့္ အထည္အေရအတြက္ အလုိက္ ရရွိေနျခင္းျဖစ္ရာ အျမင့္ဆံုး က်ပ္ (၄)
ေသာင္းခြဲခန္႔သာ ရရွိသည္။

“လက္တဖက္ တေၾကာင္းခ်ဳပ္ရင္ ငါးမူး ရတယ္။ ေကာ္လံက တခုကို တစ္က်ပ္။ ခ်ဳပ္တဲ႔ အေပၚ

မူတည္ျပီး ခက္ရင္ ခက္သလို ႏႈန္းထားခြဲထားပါတယ္။ တကယ္လို႔ အလုပ္မရွိေတာ့ရင္ေတာ့
က်ဘမ္း လုပ္ကိုင္စားေသာက္မယ္” ဟု ရန္ကုန္ျမိဳ႔ ၀ါးတရာ ေက်းရြာမွ အထည္ခ်ဳပ္
အလုပ္သမားတဦးက ေျပာသည္။

အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အေနႏွင့္လည္း အထည္ခ်ဳပ္လုပ္သားမ်ားကို ေခါင္းပံုျဖတ္ေနျခင္း

မဟုတ္ဘဲ စက္ရံုလည္ပတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ကုန္က်စရိတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေလွ်ာ့ခ်ေနရျခင္း
ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ယခုလပိုင္းအတြင္းပင္ ေရႊျပည္သာ မေလးရွား အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုတြင္ အလုပ္သမားမ်ား

အလုပ္သမားအခြင့္အေရးအတြက္ ဆႏၵျပမႈ ေပၚေပါက္ခဲ႔ေသးသည္။

၀တပ္ဖဲြ႔ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ လက္ခံဖို႔ဆိုတာ

ေပါက္ေပါက္
၂၃ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/articles/Dec09/231209.php

နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ေျပာင္းလဲဖဲြ႔စည္းဖို႔ အခုခ်ိန္အထိ ျငင္းဆန္ေနတဲ့ အပစ္ခတ္ရပ္

တိုင္းရင္းသားအဖဲြ႔အစည္းေတြအနက္ ရွမ္းျပည္နယ္ အထူးေဒသ (၂)၊
၀ျပည္ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးတပ္မေတာ္ ေခၚ ၀တပ္ဖဲြ႔ဟာ သက္တမ္းအႏုဆံုးအဖဲြ႔ ျဖစ္ေသာ္ျငား
နအဖနဲ႔ ေဆြးေႏြးရာမွာေတာ့ တင္းတင္းမာမာ အျဖစ္ဆံုးပါ။

ဒီလိုျဖစ္ေနတာကလည္း မိမိရဲ႕လူသူလက္နက္အင္အား၊ တိုက္ခိုက္စြမ္းရည္ကို ယံုၾကည္တာထက္

မိမိတို႔ရဲ႕နယ္ေျမ၊ ပစၥည္းဥစၥာဓန ကာကြယ္လိုစိတ္အေပၚ အေျခခံထားတယ္ဆိုတာကို
၀တပ္မႉးေတြနဲ႔ စကားေျပာခြင့္ႀကံဳတိုင္း သတိထားမိပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္
မိမိေဒသကာကြယ္ေရး တရားေသာစစ္ပဲြ ဆင္ႏဲႊဖို႔အတြက္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာအရ
ျပင္ဆင္ထားေနၾကပံုရပါတယ္။

၀တပ္ဖဲြ႔ဟာ ျပည္သူ႔စစ္တပ္ဖဲြ႔အပါအ၀င္ လက္နက္ကိုင္စစ္သည္အင္အား (၃) ေသာင္း၀န္းက်င္

ရိွႏိုင္တာမို႔ အျခားေသာ အပစ္ရပ္အဖဲြ႔ေတြထက္ အင္အားအေတာင့္တင္းဆံုးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ဒီအင္အားနဲ႔ စစ္အာဏာသိမ္း အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ကာလတေလွ်ာက္လံုး
အင္အားတိုးခ်ဲ႕၊ လက္နက္တပ္ဆင္မႈေတြ အၿမဲမျပတ္လုပ္လာခဲ့တဲ့ နအဖတပ္ကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 182

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ေရရွည္ခုခံတိုက္ခိုက္ဖို႔ဆိုတာ လံုေလာက္တဲ့ အင္အားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း
မိမိနယ္ေျမနဲ႔ ဥစၥာပစၥည္းဓန အဆံုး႐ံႈးမခံရေရးအတြက္ စစ္ပဲြကို မတိုက္လိုေသာ္ျငား
တိုက္ပဲြ၀င္ဖို႔ေတာ့ အသင့္ျပင္ထားၾကပါတယ္။

၀တပ္ဖဲြ႔အေနနဲ႔ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႔စည္းေရးကို လက္မခံေသးတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းတခုက

နအဖဘက္က ေပးထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႔ စစ္ေရးဆိုင္ရာ ကတိက၀တ္ေတြ
ခ်ဳိးဖ်က္ခံထားရၿပီး ယံုၾကည္မႈ ကင္းမဲ့ေနလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလမွာ
ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို အာဏာသိမ္း၊ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္ၾကေတာ့
ႏိုင္ငံေရးကိစၥကို ေနာင္တက္လာမယ့္ အစိုးရနဲ႔သာ ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုတဲ့
အေျခခံမူေအာက္မွာ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုအခါမွာေတာ့
ေနာင္တက္လာမယ့္ အစုိးရ ဆိုတဲ့စကားကို နအဖဘက္က လက္မခံေတာ့ဘဲ
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြမတိုင္မီ ေျဖရွင္းမယ္ဆိုၿပီး ဖိအားေပး အက်ပ္ကိုင္ေနပါတယ္။
အခုေနာက္ဆံုး ဒီႏွစ္မကုန္ခင္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႔စည္းဖို႔ အေၾကာင္းျပန္ရမယ္လို႔
ဖိအားေပးေနပါတယ္။

အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္တဲ့အခ်ိန္က စီးပြားေရးကို လြတ္လပ္စြာ လုပ္ခြင့္ရတဲ့

အေျခအေနေအာက္မွာ ၀တပ္ဖဲြ႔က မူးယစ္ေဆး၀ါး ထုတ္လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ထြက္ရိွလာတဲ့
မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြကို ျပည္တြင္းလမ္းေၾကာင္းေတြကသာ သယ္ယူေနခဲ့တာမို႔ နအဖ ေဒသဆိုင္ရာ
တိုင္းမႉး၊ တပ္မႉးအပါအ၀င္ ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတြလည္း ဘိန္းဆက္ေၾကးေတြ ရခဲ့မွာပါ။
အထူးသျဖင့္ အေရွ႕ေျမာက္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉးေတြျဖစ္ခဲ့တဲ့ ယခု နအဖ အတြင္းေရးမႉး (၁)
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သီဟသူရတင္ေအာင္ျမင့္ဦး၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနက ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး
ျမင့္လိႈင္၊ ကြတ္ခိုင္စစ္ဗ်ဴဟာမႉး လုပ္သြားခဲ့တဲ့ ဗိုလ္မႉးႀကီး စိုးရီနဲ႔ စံေရႊသာတို႔ဟာ ၀တပ္ဖဲြ႔ဆီက
လာဘ္ေငြေတြ ရသြားခဲ့တယ္လို႔ ၀တပ္ဖဲြ႔သတင္းရပ္ကြက္က အခိုင္အမာ ေျပာေနပါတယ္။

အေမရိကန္အစိုးရက ၀ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဖမ္း၀ရမ္းထုတ္လာတာနဲ႔ တ႐ုတ္အစိုးရရဲ႕

ေျပာဆိုဖိအားေပးမႈေတြေၾကာင့္ မူးယစ္ေဆး၀ါးလုပ္ငန္းကို ရပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လမွာ
ဘိန္းကင္းလြတ္ဇုန္ (Opium free Zone) အျဖစ္ ေၾကညာၿပီး တဘက္ကလည္း
ဘိန္းအစားထိုးသီးႏံွ စိုက္ပ်ဳိးေရးစီမံကိန္းေတြကို ႏိုင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအိုအဖဲြ႔စည္းေတြ အကူအညီနဲ႔
ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။

၀ေတြအေနနဲ႔ ဒီလိုအျပဳသေဘာေဆာင္တာေတြ လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ နအဖဘက္က

လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့တာေတြ ရိွခဲ့ပါတယ္။ ဘိန္းအစားထိုးသီးႏံွ ပန္းဂ်ဳံစိုက္ပ်ဳိးေရး
စီမံကိန္းဆိုတာေတြကလည္း နအဖဘက္က ပံ့ပိုးကူညီမႈ မရိွတာေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားရပါတယ္။
ဘိန္းစိုက္ေတာင္သူေတြကို ကုလသမဂၢ ဒဗလ်ဴအက္ဖ္ပီက နအဖကတဆင့္ ဆန္ေထာက္ပံ့ဖို႔
ေငြေၾကးေပးေပမယ့္ နအဖက ဆန္အက်ဳိးအေၾကေတြ၊ သဲ၊ ခဲေတြ ပါတဲ့ ဆန္ညံ့ေတြကို ၂၀၀၇
ခုႏွစ္က ေထာက္ပံ့ခဲ့ပါတယ္။ ဆန္ညံ့ေတြ ေပးလာတဲ့ လုပ္ရပ္အေပၚ အေတာ္ေလး မေက်မလည္
ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္လာေတာ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြက္ တ႐ုတ္အစိုးရကတဆင့္
ေပးခိုင္းရတဲ့အထိ ျဖစ္လာပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြက္က်ေတာ့ မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႔ပက္ ဆိုသလို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 183

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
နအဖဘက္က သေဘာတူလက္မွတ္မထိုးလို႔ ေထာက္ပံ့ဆန္ မရရိွေတာ့ပါဘူး။

စစ္ေရးအရ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း ခြန္ဆာ ဦးေဆာင္တဲ့ MTA တပ္ဖဲြ႔ေတြ လက္နက္ခ်လာေအာင္

စစ္ေရးအရ နအဖက ဖိအားေပးတဲ့ေနရာမွာ ၀တပ္ေတြကို ဆဲြထုတ္အသံုးခ်ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၅
ခုႏွစ္က ခြန္ဆာတပ္ဖဲြ႔ေတြ တိုက္တဲ့ေနရာမွာ ၀ စစ္သည္အင္အား ရာနဲ႔ခ်ီ က်ဆံုးခဲ့ရပါတယ္။
ရြက္ဆစ္ ဦးေဆာင္တဲ့ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္နဲ႔ တိုက္တဲ့ေနရာမွာလည္း စစ္သည္ (၃၀၀) ေက်ာ္
က်ဆံုးကာ (၇၀၀) ေက်ာ္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေတြဟာ သူတို႔
ႏိုင္ငံေရးနားမလည္ေတာ့ နအဖရဲ႕ အသံုးခ်တာကို ခံလိုက္ရတယ္လို႔ ၀တပ္မႉးက ေျပာပါတယ္။

အခု ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ က်ိဳင္းတံုအေျခစိုက္ ႀတိဂံေဒသတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္

တိုင္းမႉးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္စဥ္တုန္းက ၀တပ္ေတြဟာ ပန္ဆန္းကေန ကားတန္းေတြနဲ႔ ေနေရာညပါ
ခ်ီတက္ၿပီး ရွမ္းတပ္မေတာ္နဲ႔ သြားတိုက္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက နအဖတပ္ေတြရဲ႕
တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ ညံ့ဖ်င္းပံုအေၾကာင္း ၀တပ္မႉးရဲ႕ ေျပာျပခ်က္ကလည္း စိတ္၀င္စားစရာပါ။

“က်ေနာ္တို႔တပ္ေတြက ေတာင္ကုန္း (၂၂) ကုန္း သိမ္းၿပီးခ်ိန္မွာ ဗမာတပ္က ေတာင္ကုန္း (၁)

ကုန္းမွ မသိမ္းႏိုင္ေသးဘူး။ အဲဒီေတာင္ကုန္းကိုလည္း က်ေနာ္တို႔တပ္ေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီးသိမ္းမွ
ရလိုက္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္ေတြ ေသေက်၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရတာ (၁,၀၀၀) ေလာက္ရိွတယ္၊
က်ိဳင္းတံုေဆး႐ံုမွာပဲ တင္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ည္ေတြဆိုလည္း နအဖဘက္က လိုသေလာက္
ထပ္ျဖည့္ေပးတယ္။ ရိကၡာေတြ၊ ေဆး၀ါးေတြ အစံုေထာက္ပံ့ေပးေနတယ္။ ၀ေတြ
ဒီေလာက္တိုက္ေနတာေတာင္ သူတို႔က မတိုက္ႏိုင္ရေကာင္းလား၊ တပ္မေတာ္
သိကၡာက်တယ္ဆိုၿပီး ဗိုလ္ေမာင္ေအးက က်ဳိင္းတံုကို လာၿပီး သိန္းစိန္ကို
ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းသြားေသးတယ္” လို႔ ၀တပ္မႉးက ႐ိုး႐ိုးသားသား ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

နအဖဘက္က စစ္မတိုက္တတ္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ၀ကို ပရိယာယ္ဆင္ စစ္တိုက္ခိုင္းကာ

ေသေက်ခိုင္းခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၀ေတြအေပၚ နအဖရဲ႕အေႂကြးက နည္းနည္းေနာေနာမွ
မဟုတ္ဘဲေနာ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 184

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရွမ္းတပ္မေတာ္နဲ႔ တိုက္ခဲ့ရတဲ့ ကာလ၀န္းက်င္ကတည္းက ထိုင္းနယ္စပ္မွာ ၀တပ္ေတြ

အေျခခ်ေနပါၿပီ။ အမွန္မွာေတာ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရိွစဥ္ ၁၉၈၀ ကာလမ်ားကတည္းက
ဘိန္းစားက်က္လုရင္း လြယ္ေမာ္ တပ္ဖဲြ႔ေတြကို တိုက္ကတည္းက ဗကပအလံေအာက္မွာ ၀ေတြ
အေျခခ်ေနခဲ့တာပါ။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ယခုအခါ အဖမ္းခံထားရသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး
ခင္ၫြန္႔နဲ႔ တ႐ုတ္အစိုးရတို႔ရဲ႕ အစီစဥ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းက ၀မိသားစုေတြ ထိုင္းနယ္စပ္
ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းကို ေရႊ႕ေျပာင္းေရးစီမံကိန္းကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။

ဖုန္းဆုိးျမက္႐ိုင္းေတာႀကီးေတြ ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းၿပီး ႏွစ္တို၊ ႏွစ္ရွည္ သီးႏံွပင္ေတြ စိုက္ပ်ဳိးဖို႔

လူဦးေရ (၁) သိန္းေက်ာ္ ပို႔ေဆာင္အေျခခ်ေစခဲ့ပါတယ္။ ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္
ဖ်ားနာေသဆံုးမႈေတြကလည္း ေထာင္နဲ႔ခ်ီရိွခဲ့ပါတယ္၊ ထိုင္းနယ္စပ္ ၀မ္ဟုန္ေဒသမွာ ၀တပ္ဖဲြ႔ရဲ႕
တပ္မဟာ (၁၇၁) ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ရွမ္းေျမာက္က ၀ေတြဟာ ၿမိဳ႕ျပတခုလို ထူေထာင္၊
စီးပြားေရးေတြ လုပ္ကိုင္ေနပါတယ္။ အခုအခါမွာေတာ့ တပ္မဟာ (၁၇၁) ကို ပန္ဆန္းကို
ေရႊ႕ေျပာင္းဖို႔ နအဖက ေျပာေနေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့ စီးပြားေရးေတြအတြက္
ဘယ္လိုအာမခံခ်က္ေပးမလဲ ဆိုတဲ့အေပၚ ၀တပ္ဖဲြ႔မိသားစုေတြ ေမးခြန္းထုတ္ေနၾကပါၿပီ။

နအဖရဲ႕ ေညာင္ႏွစ္ပင္ဖဲြ႔စည္းပံုကေန ဗကပလက္ထက္ကတည္းက လက္လႊတ္ခဲ့ရတဲ့ ဟိုပန္နဲ႔

မက္မန္းၿမိဳ႕နယ္ကို ၀တိုင္းေဒသႀကီးထဲ ဆဲြထည့္ေပးလိုက္ေပမယ့္ အဲဒီေနရာေတြဟာ
၀တပ္ဖဲြ႔မိသားစုရဲ႕ စီးပြားေရးရင္းႏံွျမႇဳပ္ႏံွမႈ မရိွတဲ့ေနရာမို႔ ၀တပ္ဖဲြ႔အတြက္ မက္ေမာစရာ
ရိွမယ္မထင္ပါဘူး။

၀တပ္ဖဲြ႔က ေတာင္းဆိုေနတဲ့ မိုင္းေပါက္၊ မိုင္းဖ်န္ကို မိုင္းေပါက္ၿမိဳ႕နယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး

၀ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္းေဒသထဲ ထည့္ေပးဖို႔ ေျပာေနတာဟာ
လံုၿခံဳေရးအာမခံခ်က္အတြက္ပါ။ မိုင္းေပါက္၊ မိုင္းဖ်န္ဆိုတာ ဗကပေတြနဲ႔ ၀တပ္ဖဲြ႔ အစဥ္အဆက္
တပ္စဲြလာခဲ့တဲ့ ေဒသျဖစ္ၿပီး အခုေလာေလာဆယ္ ၀ေတြရဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြ
ရာဘာစိုက္ခင္းအပါအ၀င္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏံွထားတဲ့ ေဒသလည္းျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီနယ္ေျမေတြကို ၀တပ္ဖဲြ႔က စြန္႔လႊတ္လိုက္ရရင္ က်န္ခဲ့တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြရဲ႕
လံုၿခံဳမႈအေပၚ စိုးရိမ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ မိုင္းေပါက္နဲ႔ ၀ဌာနခ်ဳပ္ ပန္ဆန္းအၾကားမွာ ပန္ဆန္းၿမိဳ႕ကို စိုးမိုးထားတဲ့

ေတာင္ကုန္းရိွေနၿပီး စစ္ေရးအရ အေရးပါတဲ့ ေတာင္ကုန္းကို မစြန္႔လႊတ္ခ်င္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဟာဆိုရင္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကို ၀တပ္ဖဲြ႔ လက္ခံမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေနာင္တခ်ိန္
စစ္ျပန္တိုက္ေကာင္းတိုက္ရမယ္ဆိုတဲ့ ၀ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ စစ္ေရးအျမင္ေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး
နအဖအေပၚ ယံုၾကည္မႈမရိွတာကို ျပသေနတာပဲ မဟုတ္ပါလား။

တကယ္ေတာ့ နအဖရဲ႕ တနပ္စားဉာဏ္ေၾကာင့္ စိတ္နာက်င္ ခံစားလိုက္ရတဲ့ ၀လူမ်ိဳးေတြအေနနဲ႔

ဗမာလူမ်ိဳးအေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈကင္းမဲ့သြားရင္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးအတြက္ အလားအလာ
မေကာင္းတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 185

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရဲရင့္တက္ႂကြစြာ ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္မည့္ အန္အယ္လ္ဒီ

ဗဟိုေကာ္မတီ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းေရး
NEJ / ၂၃ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉

ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရသည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းအေရးမႉး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဒီဇင္ဘာလ (၁၆) ရက္ေန႔တြင္ စစ္အစိုးရ၏ စီစဥ္ေပးမႈျဖင့္
အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္ၿပီး ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ေနၾကသည့္ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊ (၉၂) ႏွစ္၊
အတြင္းေရးမႉး ဦးလြင္ (၈၅) ႏွစ္ႏွင့္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္ ဦးလြန္းတင္ (၈၈) ႏွစ္တို႔
သံုးဦးကို ေတြ႔ဆံုဂါရ၀ျပဳ ကန္ေတာ့ခြင့္ရခဲ့သည္။

ထိုသို႔ေတြ႔ဆံုဂါရ၀ျပဳရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏

လက္ရွိဗဟိုေကာ္မတီအဖြဲ႔ကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းခြင့္ျပဳရန္ တင္ျပသည္ကို အကန္ေတာ့ခံ
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဗဟိုေကာ္မတီလူႀကီး (၃) ဦးစလံုးက သေဘာတူခြင့္ျပဳခဲ့ဟု သိရသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လက္ရွိဗဟိုေကာ္မတီကို

ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းခြင့္ျပဳရန္ ဗဟိုေကာ္မတီလူႀကီး (၃) ဦးသို႔ တင္ျပေျပာဆိုျခင္းသည္
အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုေကာ္မတီကို ေသြးသစ္ေလာင္းရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ၿပီဟု
ယံုၾကည္ယူဆသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ျပည္နယ္/တိုင္း၊ ၿမိဳ႕နယ္တုိ႔မွ
ေအာက္ေျခအဖြဲ႔၀င္မ်ား မၾကာခဏ တင္ျပေတာင္းဆိုေနသည့္ ညီလာခံေခၚယူေရးႏွင့္
ဗဟိုေကာ္မတီျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းေရးကို တစိတ္တပိုင္း ေထာက္ခံသေဘာတူသျဖင့္လည္းေကာင္း
ေတြ႔ဆံုဂါရ၀ျပဳခြင့္ရစဥ္ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ ေဆာင္ရြက္ လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု
ယူဆမိေပသည္။

တနည္းအားျဖင့္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ေနထိုင္ရၿပီး ျပင္ပေလာကႏွင့္ အဆက္ျဖတ္ျခင္းခံထားရသည့္

လူထုေခါင္းေဆာင္အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ အလြန္အေရးႀကီးၿပီး အဆံုးအျဖတ္ကာလကို
ေရာက္ရွိေနသည့္ အခ်ိန္အခါတြင္ ကစားခြင့္ရသည့္ ႏိုင္ငံေရး Space က်ဥ္းက်ဥ္းေလးအတြင္းမွ
သူမ၏ ဆႏၵသေဘာထားကို ျပင္ပရွိ အျခားဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားႏွင့္
အမ်ဳိးသားဒီမို ကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္အားလံုး သိရွိေအာင္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားလိုက္ျခင္းလည္း
ျဖစ္ေပသည္။

သို႔ျဖစ္၍ ဗဟိုေကာ္မတီလူႀကီး (၃) ဦး သေဘာတူခြင့္ျပဳခဲ့သည့္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အန္အယ္လ္ဒီဗဟိုေကာ္မတီ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းေရး
လမ္းၫႊန္ခ်က္ကို ျပင္ပရွိ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္
ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားအေနျဖင့္ မျဖစ္မေန အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ဖို႔
လုပ္ေဆာင္ရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ရန္လည္း
ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ေပသည္။ သို႔မွသာ မၾကာမတင္ က်င္းပေတာ့မည့္ နအဖစစ္အစိုးရ၏
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ရပ္တည္ခ်က္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 186

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
သေဘာထားႏွင့္ မည္သုိ႔မည္ပံု တိုက္ပြဲ၀င္ရမည္ကို ျပည္သူလူထုသိရွိႏိုင္ေအာင္
ျပတ္ျပတ္သားသား ထုတ္ျပန္ေၾကညာႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။

ထိုသို႔ ဗဟိုေကာ္မတီကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းရာတြင္ ၿမိဳ႕နယ္၊ ျပည္နယ္/တိုင္း၊ ဗဟို စသည္ျဖင့္

ပါတီညီလာခံ အဆင့္ဆင့္ေခၚယူၿပီး ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ရန္
လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လုိသူမ်ားက အမ်ားစုျဖစ္သကဲ့သို႔ နအဖစစ္အစိုးရ၏
ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ဟန္႔တားမႈမ်ားေအာက္တြင္ ထိုသို႔ အဆင့္ဆင့္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ရန္ ျဖစ္ႏုိင္သည့္
အေနအထားမရွိဟု ေတြးပူၿပီး ဗဟိုေကာ္မတီေရြးခ်ယ္မႈကုိ ယာယီအေနျဖင့္
လက္ရွိဗဟုိေကာ္မတီမွ ညိႇႏႈိင္းတုိးခ်ဲ႕လွ်င္ ပုိမုိေကာင္းမြန္သည္ဟု ယူဆသူမ်ားလည္း ရွိသည္ဟု
သိရေပသည္။

ဤေနရာတြင္ “လက္ရွိဗဟုိေကာ္မတီမွ ညိႇႏႈိင္းတုိးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းလွ်င္ ပိုမိုေကာင္းမြန္သည္” ဟူသည့္

အယူအဆကို အေျခခံၿပီး ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းပါက ျပည္နယ္/တိုင္း၊ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးမွ
ေအာက္ေျခအဖြဲ႔၀င္အမ်ားစု လက္ခံယံုၾကည္သည့္ ဗဟိုေကာ္မတီ အသစ္မ်ား ပါ၀င္လာျခင္းမရွိဘဲ
လက္ရွိဗဟိုေကာ္မတီ၀င္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္ပတ္သက္သူမ်ားသာ ပါ၀င္လာကာ ထူးမျခားနား
ဗဟိုေကာ္မတီျပန္ျဖစ္လာၿပီး ပါတီေအာက္ေျခအဖြဲ႔၀င္အမ်ားစု၏ ေထာက္ခံမႈကို မရရွိသည့္
အေနအထားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ ရႏိုင္သည့္အတြက္ ထိုအယူအဆကို အေျခခံၿပီး
ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းမည့္အေရးကို အေလးအနက္ ျပန္လည္သံုးသပ္ဖို႔ လိုမည္ဟု ယူဆမိေပသည္။

အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားအရလည္း အက်ဥ္းက်ခဲ့၊ က်ခံဆဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊

ဦးတင္ဦး၊ ဦး၀င္းတင္၊ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတို႔ ျပင္ပ၌ မရွိသည့္အခ်ိန္တြင္
က်န္ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္မ်ားအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ သိသာျမင္သာသည့္ တိုးတက္မႈျဖစ္ေပၚေအာင္
တစံုတရာ တိုက္ပြဲေဖာ္ ဦးေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းမရွိဘဲ ေၾကညာခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္ေတာင္းဆိုရင္း
အခ်ိန္ကုန္လြန္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရမည္ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ေသာ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္အမ်ားစုက
ညိႇႏိႈင္းေရြးခ်ယ္မည့္ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္အသစ္မ်ားကို ေအာက္ေျခပါတီ၀င္အမ်ားစုက
လက္မခံသည့္ အေနအထားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ရပါက ေရွ႕ဆက္ေဆာင္ရြက္ရမည့္ ပါတီ၏
လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကို လ်င္ျမန္သြက္လက္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ အဖုအထစ္မ်ားႏွင့္
ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ရမည္ျဖစ္ေပသည္။

သို႔ျဖစ္၍ လက္ရွိ နအဖစစ္အစိုးရ၏ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႔သတ္မႈေအာက္၌ ၿမိဳ႕နယ္၊ ျပည္နယ္/တိုင္း၊

ဗဟို အဆင့္ဆင့္ ညီလာခံေခၚယူၿပီး ဗဟိုေကာ္မတီကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းရန္
မျဖစ္ႏိုင္သည့္တိုင္ မၾကာေသးမီက အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟုိအမ်ိဳးသမီးအေထာက္အကူျပဳ တာ၀န္ခံတဦး
ေျပာၾကားသည့္ “ပါတီညီလာခံ ေခၚယူၿပီးေတာ့ ဗဟုိေကာ္မတီျပန္ဖြဲ႔တာက
အေကာင္းဆုံးျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ညီလာခံဆုိတာက အႀကီးႀကီး လုပ္စရာမလုိပါဘူး၊
ၿမိဳ႕နယ္ဥကၠ႒ေတြနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြကုိ ေခၚတာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္မယ္” ဟူသည့္
အဆိုအျပဳခ်က္အေပၚ အေလးအနက္ထား စဥ္းစားသင့္သည္ ဟု ယူဆမိေပသည္။

ထိုအယူအဆအေပၚ လက္ရွိ အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္တဦးျဖစ္သည့္

ဦး၀င္းတင္၏ ေအာက္ပါ အႀကံျပဳခ်က္ကို ထပ္ဆင့္လိုက္လွ်င္ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိသူမ်ား

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 187

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ဗဟိုေကာ္မတီအတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး ပါတီစည္း႐ံုးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို
သြက္လက္ထက္ျမက္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ကာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးအတြက္
ရဲရင့္တက္ႂကြစြာ ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္မည့္ ႏုပ်ဳိသစ္လြင္သည့္ ဗဟိုေကာ္မတီသစ္တရပ္
ေပၚထြန္းလာမည္ဟု ေခတ္ၿပိဳင္က ယူဆမိေပသည္။

“ဘာပဲေျပာေျပာ က်ေနာ္တို႔က အားနဲ႔မာန္နဲ႔၊ ခြန္အားနဲ႔ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ကေလး

လုပ္မယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ထားရာေန၊ ေစရာသြားဆိုတဲ့ စိတ္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့
က်ေနာ္ထင္တယ္ အခု ခင္ဗ်ားေျပာခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္သစ္ ေဖာ္ထုတ္ေရးတို႔၊ အင္အားသစ္
ေဖာ္ထုတ္ေရးတို႔၊ လုပ္ငန္းသစ္မ်ား ေဖာ္ထုတ္ေရးတို႔ ဆိုတာေတြဟာ တနည္းမဟုတ္တနည္း
အေႏွးနဲ႔အျမန္ ေပၚလာမွာပဲလို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီလိုယံုၾကည္ပါတယ္ဗ်ာ” ။

ထိန္းသိမ္းခံ ညီညီေအာင္ ႏွိပ္စက္ခံရမႈ

ကုလသမဂၢကို တုိင္ၾကား
23 December 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-12-23-voa2.cfm

ျမန္မာျပည္ဖြား အေမရိကန္ ႏုိင္ငံသား ကိုညီညီေအာင္ေခၚ ကိုေက်ာ္ေဇာလြင္ကုိ

ျမန္မာစစ္အာဏာပုိင္ေတြက အင္းစိန္ေထာင္မွာ ထိန္းသိမ္းထားတဲ့အျပင္
ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေတြကိုလည္း က်ဴးလြန္ေနတယ္ဆုိၿပီး ၀ါရွင္တန္ဒီစီ အေျခစုိက္ Freedom Now
ေခၚ ဥပေဒ အက်ဳိးေဆာင္ အဖြဲ႕က ဒီအမႈကို အျမန္ဆုံး အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔
ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ မန္းဖရက္ဒ္ ႏုိ၀ပ္ခ္ (Mr.
Manfred Nowak) ဆီကို မေန႔က အေရးေပၚ ပန္ၾကားလႊာတေစာင္ ေပးပို႔လိုက္ပါတယ္။
အေၾကာင္းစုံကုိ ေနာ္႐ႈိးက တင္ျပေပးထားပါတယ္။

Freedom Now အဖြဲ႕ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ခံထားရတဲ့

အမႈကိုလည္း ဥပေဒ အက်ဳိးေဆာင္ေပးေနတဲ့အဖြဲ႕ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရက ကိုညီညီေအာင္ကို
ထိန္းသိမ္းထားပံုေတြ၊ ျပဳမူဆက္ဆံပံုေတြဟာ ႏုိင္ငံတကာ ဥပေဒေတြကိုေရာ ျမန္မာျပည္တြင္း
ဥပေဒကိုပါ ခ်ဳိးေဖာက္ရာ ေရာက္တယ္လို႕ ကိုညီညီေအာင္ရဲ႕ အမႈကို ဥပေဒ အက်ဳိးေဆာင္
ေပးေနတဲ့ Freedom Now အဖြဲ႕က ေရွ႕ေန ဘက္သ္ ရႊမ္ကီ (Beth Schwanke) က ဗီြအိုေအကို
ေျပာပါတယ္။

“ကိုညီညီေအာင္ စၿပီး အဖမ္းခံခဲ့ရစဥ္က သူ႔ကို ရန္ကုန္က အေမရိကန္သံ႐ံုးနဲ႔ ၁၇ ရက္ၾကာမွ

ေတြ႕ခြင့္ရပါတယ္။ တခါ ဒီဇင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔ကတည္းက စၿပီး အခုအခ်ိန္ထိ
သံ႐ံုးတာ၀န္ခံေတြနဲ႔ ေတြ႕ခြင့္မရေသးပါဘူး။ ဒါဟာ ဗီယင္နာ သေဘာတူညီခ်က္အရ ႏုိင္ငံတကာ
ဥပေဒကို တည့္တည့္စင္စင္ႀကီး ခ်ဳိးေဖာက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 188

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
“ဒုတိယအခ်က္က ကိုညီညီေအာင္ဟာ ေထာင္တြင္းမွာ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္း ခံရတာေၾကာင့္
ဒါဟာ ဂ်ဴး၀ပ္စ္ ခုိးဂ်င့္ (Juscogen) ေခၚ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္တာေတြကို ပိတ္ပင္ထားတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ
ဥပေဒကို ခ်ဳိးေဖာက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္က သူ႔ရဲ႕ေရွ႕ေနေတြနဲ႔
ေတြ႕ခြင့္မေပးတဲ့အျပင္ သူ႔အတြက္ တရားမွ်တတဲ့ ႐ံုးတင္စစ္ေဆးမႈျပဳခြင့္ မေပးတာကလည္း
ျမန္မာျပည္တြင္း ဥပေဒကို ခ်ဳိးေဖာက္ေနပါတယ္။”

ကိုညီညီေအာင္ရဲ႕ အမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢ

အထူးကိုယ္စားလွယ္ အေနနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္မလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုေတာ့ မစ္စ္
ရႊမ္ကီက အခုလို ေျဖပါတယ္။

“ပထမအခ်က္ကေတာ့ ကုလသမဂၢကေန ဒီအမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဖိအားေပးမယ္ဆိုရင္

စစ္အစိုးရအတြက္ မ်က္နွာပ်က္စရာ ျဖစ္လာမယ္၊ ေနာက္တခ်က္က ဒီလိုနည္းအားျဖင့္
အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန အေနနဲ႔လည္း ဒီအမႈကို အျမင့္ဆံုး အစိုးရအရာရွိအဆင့္နဲ႔
ကိုင္တြယ္လာေအာင္ တြန္းပို႔ေပးလိမ့္မယ္လို႔ က်မတို႔ ျမင္ပါတယ္။”

ဆက္လက္ၿပီး မစ္စ္ ရႊမ္ကီက သူတုိ႔ရဲ႕ ပန္ၾကးလႊာကို ကုလသမဂၢအေနနဲ႔ ဒီတပတ္အတြင္းမွာ

တုံ႔ျပန္လိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီအပတ္ဟာ ခရစၥမတ္ အားလပ္ရက္ေတြ
ရွိေနတာေၾကာင့္ ဒီတပတ္အတြင္း မဟုတ္ရင္ေတာင္ အျမန္ဆုံး ျပန္တုံ႔ျပန္လိမ့္မယ္လို႔
ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္းလည္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။

တဆက္တည္းမွာပဲ Freedom Now ဥပေဒ အက်ဳိးေဆာင္ အဖြဲ႕ကပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

အမႈကို လိုက္ေပးေနတဲ့ ေရွ႕ေန ဂ်ဲရက္ဒ္ ဂ်န္ဆန္ (Jared Gensen) ကလည္း ကိုညီညီေအာင္ရဲ႕
အမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေမရိကန္ အစိုးရ အေနနဲ႔ ဒီ့ထက္ပုိၿပီး ထိထိမိမိ ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္လို႔
ေျပာပါတယ္။

“ကိုညီညီေအာင္အမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ အေမရိကန္သံ႐ံုး တာ၀န္ခံေတြအေနနဲ႔

ေတြ႕ခြင့္ရေအာင္ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အေပၚမွာ က်ေနာ္
အားရေက်နပ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန အေနနဲ႔ အေမရိကန္
ႏုိင္ငံသား ကိုညီညီေအာင္ရဲ႕ အမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒီ့ထက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ အစိုးရ အရာရွိေတြကေန
ကုိင္တြယ္ ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။

“တျခား ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြကို ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္တာနဲ႔ ယွဥ္ရင္ ကိုညီညီေအာင္ကို

ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္တာက သက္သာေသးတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရေပမဲ့ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံသား
တေယာက္ကို စစ္အစိုးရက ဒီလုိဆက္ဆံတာ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဟီလာရီ ကလင္တန္ (Hillary
Clinton) နဲ႔ သမၼတ အိုဘားမား (Obama) တို႔အေနနဲ႔ တက္တက္ႂကြႂကြ ဖိအားေပး ေျပာဆိုဖို႔
သင့္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာ သူတို႔ကို ထိေတြ႕ဆက္ဆံဖို႔ လမ္းဖြင့္ေပးေနတဲ့ အေမရိကန္
အစိုးရကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳရာလည္း ေရာက္ပါတယ္။”

ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔ ကတည္းက အဖမ္းခံခဲ့ရတဲ့ ကိုညီညီေအာင္

ေစာေစာပိုင္းတုန္းက ႐ုိက္ႏွက္ညႇဥ္းပန္းမႈေတြ ခံခဲ့ရတာကိုလည္း Freedom Now အဖြဲ႕ရဲ႕ မေန႔က

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 189

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ထုတ္ျပန္တဲ့ ေၾကညာခ်က္ထဲမွာ ျပန္လည္ရည္ၫႊန္းထားပါတယ္။ တခါ အခုလ ဒီဇင္ဘာလ ၇
ရက္ေလာက္ကတည္းက ကိုညီညီေအာင္ကို စစ္ေခြးတိုက္ထဲမွာ အက်ဥ္းခ်ထားတာမ်ဳိးေတြ၊
သူ႕ရဲ႕ေရွ႕ေန၊ အေမရိကန္သံ႐ံုး တာ၀န္ခံေတြနဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ ပိတ္ပင္ထားတာေတြ၊ ေကာင္းမြန္စြာ
အိပ္စက္အနားယူခြင့္၊ စားေသာက္ခြင့္၊ ေဆး၀ါးကုသခြင့္ေတြ ပိတ္ပင္ထားတဲ့ အေၾကာင္းကိုလည္း
ေရးထားပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးပါတီေျပာင္းေရး ႀကံ႕ဖြံ႕ ၁၆ ႏွစ္

ႏွစ္ပတ္လည္ ၌ လွ်ဳိ႕၀ွက္ေဆြးေႏြး
အဂၤါေန႕၊ 22 ဒီဇင္ဘာလ 2009 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္
ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအဖြဲ႕၀င္မ်ား ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မွီ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ေျပာင္းရန္ ၁၆
ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ အစည္းအေ၀း၌ သီးသန္႕လွ်ဳိ႕၀ွက္ေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ္လည္း
တရား၀င္သတင္း ထုတ္ျပန္ျခင္းမ႐ွိဟု ျပည္တြင္းသတင္းရပ္ ကြက္က ေျပာပါ သည္။

“ႏို၀င္ဘာ ၂၇ ရက္ က အစည္းအေ၀းစလုပ္တာ။ ႏွစ္ပတ္လည္ဆိုေတာ့

တျပည္လံုးအတိုင္းအတာေပါ့၊ အနည္းဆံုး တၿမိဳ႕ နယ္ ႀကံ့ဖြတ္ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္
သြားတက္ရတယ္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ ဒီ ၃-၄ လအတြင္း ေျပာင္းဖို႕ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၿပီ” ဟု
သွ်မ္းျပည္အလယ္ပိုင္း ၿမိဳ႕နယ္ယ္ ႀကံ/ဖြံ႕ အႀကီးအကဲဖြဲ႕ တစ္ဦးကေျပာပါသည္။

ႏို၀င္ဘာ ၂၇ ရက္ ၀၉ ႀကံ့/ဖြံ႕ အသင္း ၁၆ ႀကိမ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္

ႀကံ့/ဖြံ႕နာယကဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေ႐ႊက - မိမိတို႕လိုလားေတာင့္တသည့္
ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ႀကံ့/ဖြံ႕ အသင္း ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ျခင္း ၁၆
ႏွစ္႐ွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ၿငိမ္ေရးအတြက္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္ယွဥ္တြဲၿပီး
အေတြ႕အႀကံဳရင့္က်က္ခိုင္မာေနၿပီ - ဟု ေျပာၾကားေၾကာင္း နအဖ မီဒီယာမ်ားက ဆိုပါသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 190

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

နအဖ မီဒီယာက ဖံုးကြယ္ခ်န္လွန္ထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဌးဦး ၏ မိန္႕ခြန္းမွာမူ - လူထုကို

မိမိတို႕အျပည့္အ၀ မစည္း႐ုံးႏိုင္ ေသာ္လည္း NLD ကို ရန္သူအျဖစ္ မသတ္မွတ္သင့္ေၾကာင္း
ဤကဲ့သို႕ဆက္ေျပာ၏။

“ေဒၚစု နဲ႕ NLD ကိုႏွိပ္ကြပ္ရင္ ျပည္သူလူထုက သူတို႕ကိုပိုသနားလာမယ္။ အဲလိုဆို

ႏိုင္ငံေတာ္ရည္မွန္းခ်က္ကမေအာင္ျမင္ ဘူး။ သူတို႕ကို ၿပိဳင္ဘက္အျဖစ္ဘဲ သေဘာထားရမွာ”

ေ႐ြးေကာက္ပြဲစည္းမ်ဥ္းဥပေဒအားလံုးေရးဆြဲၿပီးေသာ္မွ - ပါတီသစ္ တျဖစ္လဲ ႀကံ့ဖြံ႕ က

ေ႐ြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရရန္ ရာႏႈန္း ျပည့္ ျပင္ဆင္မႈ လုပ္ထားၿပီးမွသာလွ်င္ အဆုိပါစည္းမ်ဥ္းဥပေဒ
ထုတ္ျပန္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း - အဆုိပါ ၿမိဳ႕နယ္ႀကံ႕ဖြံ႕ကိုယ္စား လွယ္က သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သို႕
အခိုင္အမာေျပာၾကားပါသည္။

“ႏိုင္ငံေရးပါတီေျပာင္းရင္ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအသင္း အမည္မဟုတ္ ေတာ့ဘူး။ ေျပာင္းမယ့္

ႏိုင္ငံေရးပါတီ နာမည္ကေတာ့ ထုတ္မေျပာၾကေသးဘူး။ မၾကာခင္
ေျပာင္းေတာ့မယ္လို႕ဘဲၾကားတယ္”- ဟု ေျပာပါသည္။

ေနျပည္ေတာ္႐ွိ အေဆာက္အဦးသစ္မ်ားအနက္ လႊတ္ေတာ္အေဆာက္အဦးၿပီးလွ်င္

ႀက့ံဖြံ႕ဗဟို႐ုံးခ်ဳပ္က အထည္၀ါဆံုးျဖစ္ ေၾကာင္း၊ ဒကၡိဏ သီရိရပ္ကြက္တြင္
ေဆာက္လုပ္ထားေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္။

၈ ေလးလံုးအေရးအခင္း ေနာက္ပိုင္း ဒီမိုကေရစီအေရး လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္႐ွားသူမ်ားအား

ႏွိပ္ကြပ္ရန္ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အသင္းကုိ ၁၉၉၃ က ဗိုလ္သန္းေ႐ႊ ကမကထျပဳ
ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ခဲ့သည္။

ႀကံ႕ဖြံ႕အသင္းမွာ ၁၉၉၆ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္း၊ ၂၀၀၃ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္း ႏွင့္ ၂၀၀၇

သံဃာ့အေရးအခင္း မ်ား၌ စစ္အစိုးရဘက္လံုး၀ရပ္တည္ၿပီး ရဟန္း ျပည္သူ ေက်ာင္းသားမ်ားအား

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 191

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
အၾကမ္းဖက္ ႐ုိက္ပုပ္ ႏွိပ္စက္ေသာေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီအေရး/လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္႐ွားသူမ်ားက
စစ္အစိုးရ လက္ကိုင္ဒုတ္ လက္ပါးေစအလိုေတာ္ရိအသင္းဟုအမည္ ေပးထားခဲ့သည္။

ကိုယ္က်ဳိးစြန္႕အနစ္နာခံသူ
သွ်မ္းလူငယ္တဦးအား
သုစႏၵီေခါင္းေဆာင္ဆုခ်ီးျမႇင့္
တနလၤာေန႕၊ 21 ဒီဇင္ဘာလ 2009 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္
ယခင္သီေပါေစာ္ဘြား မဟာေဒ၀ီ ကမကထျပဳေသာ အေမရိက အေျခစိုက္ Burma Lifeline က
လူမႈအဖြဲ႕စည္းအတြက္ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႕အနစ္နာခံသူ Burma Lifeline အဖြဲ႕၀င္ သွ်မ္းလူငယ္
စိုင္းဆဲန္ဖန္းအား ယခုႏွစ္ Sao Thusandi Leadership Award သုစႏၵီ ေခါင္းေဆာင္ဆု
ဆု႐ွင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ဖိတ္ၾကားၿပီး ဒီဇင္ဘာ ၂၀ ရက္ ညေနပိုင္းက ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕၌ဂုဏ္ျပဳအပ္ ႏွင္းပြဲ
က်င္းပခဲ့သည္။
“ဆုေပးရတဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္က အနာဂတ္လူငယ္ေတြ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႕တတ္ဖို႕၊
စံျပအမ်ားအက်ဳိးေဆာင္႐ြက္သူေတြကို အတုယူ တတ္ဖို႕ျဖစ္တယ္။ အဲဒီလိုလူငယ္ေတြ
မ်ားမ်ားတိုးပြားလာရင္ သွ်မ္းျပည္ဒီမိုကေရစီအေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္အေထာက္
အကူျဖစ္မယ္” - ဟု သုစႏၵီဆု အပ္ႏွင္းေရး ေကာ္မတီ၀င္တဦးျဖစ္သူက ေျပာပါသည္။

သီေပါေစာ္ဘြား စ၀္ၾကာဆိုင္ႏွင့္ မဟာေဒ၀ီ သုစႏၵီ (အင္ဂါ ဆာဂဲ်င့္)

၁၉၉၆-၉၇-၉၈ သွ်မ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ေက်း႐ြာေပါင္း ၁၅၀၀ ေက်ာ္

မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီး/အဓမၼေမာင္းထုတ္ခံရၿပီး၊ ႐ြာသား ၆၆၀ ေက်ာ္ အသတ္ခံရကာ လူေပါင္း ၃
သိန္းအိုးမဲ့အိမ္မဲ့ဘ၀ျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံသုိ႕ ထြက္ေျပးခိုလံႈခဲ့စဥ္စိုင္းဆဲန္ဖန္းက Dispossessed
အစီရင္ခံစာထုတ္ေ၀ေရး၌ အခ်က္အလက္ ႐ွာေဖြစုေဆာင္းေပးခဲ့သည္။
ထို႕အျပင္ဆန္စပါးဒုတိယအမ်ား ဆံုးထြက္သည့္ သွ်မ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း မုိးနဲၿမ႕နယ္ စပါးထြက္ႏႈန္း
အနိမ့္ဆံုးက်ဆင္းမႈအေပၚ Deserted Fields ဆိုသည့္ အစီရင္ခံစာ ေရးသား ထုတ္ေ၀ႏိုင္ရန္
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 192
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
အခ်က္အလက္စုေဆာင္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ သုစႏၵီဆုႏွင့္အထူး ထိုက္တန္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
“သွ်မ္းျပည္မွာေနတုန္းက ဗမာစစ္တပ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွိပ္စက္လို႕ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ကတည္းက
သူထိုင္းထဲ၀င္လာတယ္။ ေ႐ႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားဘ၀နဲ႕ေနထိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ဘ၀ကိုအ႐ႈံးမေပးဘူး။
တိုးတက္လမ္း႐ွာတယ္။ စစ္သလင္းထဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ သြားေရာက္ၿပီး မတရားမႈေတြကို
သူေဖၚထုတ္ခဲ့တယ္။ စိုင္းဆဲန္ဖန္းဟာ ရဲရင့္ျပတ္သားတယ္။ အမွန္တရား ေျပာဖို႕ ၀န္မေလး ဘူး၊
မဟုတ္မမွန္ရင္ သူ႕ကိုေထာက္ပံ့တဲ့ ဒိုနာေတြကုိေတာင္ သူေထာက္ျပရဲတယ္။ အဲဒါ့ေၾကာင့္ သူ႕ကို
ေ႐ြးခ်ယ္ရျခင္းျဖစ္ တယ္”- ဟု BRC အႀကီးအကဲ ဆရာမ ဖိဖါ့ ကလဲ ဂုဏ္ယူေျပာဆို၏။

“က်ေနာ္တေယာက္ထဲ ခ်ီးျမႇင့္တယ္လို႕ မခံစားမိဘူး၊ SRDC (Shan Relief and Development

Committee) နဲ႕ လုပ္ေဖၚကိုင္ ဖက္အားလံုးကို ခ်ီးျမႇင့္တယ္လို႕ယူဆပါတယ္” - ဟု စိုင္းဆဲန္ဖန္း
က အခမ္းအနားတြင္ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကား၏။
စိုင္းဆဲန္ဖန္းသည္ သွ်မ္းျပည္အမ်ဳိးသားလူငယ္မ်ားေက်ာင္း SSSNY ေက်ာင္း ဒုတိယအပတ္စဥ္
ေက်ာင္းသားျဖစ္ခဲ့၏။ ေနာက္ပိုင္း FAT (Foreign Affair Training) ေက်ာင္းႏွင့္
ထုိင္းစာသင္တန္းေက်ာင္းမ်ားတက္ၿပီး ဘ၀တိုးတက္လမ္း႐ွာကာ တဘက္တြင္လည္း SRDC
(Shan Relief and Development Committee) မွ ေပးအပ္သည့္ကူညီကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္း
တာ၀န္ မ်ား စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။
အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၃၀၀၀ ေပးအပ္သည့္ ၂၀၀၈ သုစႏၵီေခါင္းေဆာင္ဆုကုိ သွ်မ္းေ႐ႊ႕ေျပာင္း
အလုပ္သမားအေရးလုပ္႐ွား သူ Migrant Justice Program of the Human Rights
Development Foundation (HRDF) မွ သွ်မ္းလူငယ္ စိုင္းဖူးမိန္းက ပထမ အႀကိမ္လက္ခံ
ရ႐ွိသည္။
သုစႏၵီေခါင္းေဆာင္ဆု Thusandi Leadership Award ကုိ သီေပါေစာ္ဘြားႀကီး၏ မဟာေဒ၀ီ
ၾသစေတးလ်လူမ်ဳိး အင္ဂါ ဆာဂ်ဲင့္ ေခၚ စ၀္သုစႏၵီက စီစဥ္ေပးအပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ စ၀္သုစႏၵီသည္
၁၉၆၂ စစ္အစိုးရ အာဏာသိမ္းၿပီး သီေပါ ေစာ္ဘြားႀကီး စ၀္ၾကာဆိုင္
ဖမ္းဆီးအစေဖ်ာက္ခံရၿပီးေနာက္ပုိင္း ဇာတိေျမျပန္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ Twilight over
Burma ‘မုံရီမိႈင္း တိုင္းျမန္မာ’ စာအုပ္ေရးသားၿပီး ေနာက္တႏွစ္အၾကာ Burma Lifeline ေခၚ
ဗမာျပည္ ဒုကၡသည္မ်ား ကူညီေရးဆိုင္ရာ NGO အဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထူေထာင္ခဲ့သည္။

MiG-29 တုိက္ေလယာဥ္ အစင္း ၂၀

ျမန္မာ၀ယ္
WEDNESDAY, 23 DECEMBER 2009 19:18 ကိုေထြး
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2333-2009-12-23-12-21-15
ျမန္မာအစိုးရကို တုိက္ေလယာဥ္ အစီး ၂၀ ေပးပို႔ရန္ အတြက္ ရုရွားႏိုင္ငံက သေဘာတူ
လိုက္ေၾကာင္း ရုရွား သတင္းဌာန တခုျဖစ္ေသာ Kommersant ကို ကိုးကား၍ ေအအက္ဖ္ပီ
သတင္းတပုဒ္တြင္ ေရးသား ထားသည္။

MiG-29 အမ်ိဳးအစား တိုက္ေလယာဥ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 193

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
တိုက္ေလယာဥ္မ်ားမွာ MiG-29 အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ၿပီး ေဒၚလာသန္း ၅၇၀ နီးပါး တန္ဖိုး ရိွေၾကာင္း၊
ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္ အနည္းငယ္ အတြင္းက သေဘာတူခ့ဲျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

၂၀၀၁ ခုႏွစ္က ထုိအမ်ဳိးအစား တိုက္ေလယာဥ္ ၁၂ စီးကိုလည္း ရုရွားက ျမန္မာျပည္ကို

ေပးပို႔ခဲ့သည္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ ရုရွား အကူအညီျဖင့္ ႏ်ဴကလီးယား ဓာတ္ေပါင္းဖိုတခု
တည္ေဆာက္ ေနေၾကာင္း ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုသည္။

ရုရွားႏိုင္ငံမွ United Aircraft Corporation ကုမၸဏီက ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ An-148 အမ်ဳိးအစား

ခရီးသည္တင္ ေလယာဥ္မ်ား
ေပးမည္ဟုလည္း ယခု လဆန္းပုိင္းက
ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေမလက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္

ႏ်ဴကလီးယား ေလ့လာေရး ဌာနႏွင့္ ၁၀
မီဂါ၀ပ္ ႏ်ဴကလီးယား ဓာတ္ေပါင္းဖို
တည္ေဆာက္ရန္ သေဘာတူလုိက္ေၾကာင္း
ရုရွားအႏုျမဴစြမ္းအင္ ေအဂ်င္စီက
ေၾကညာခ့ဲသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ လက္နက္မ်ားကို ရုရွား

အပါအဝင္ အိႏၵိယ၊ တရုတ္၊ အစၥေရး၊ ယူကရိန္း၊ ေျမာက္ကုိရီးယား စသည့္ ႏုိင္ငံတုိ႔မွလည္း
ဝယ္ယူသည္ဟု သိရသည္။

ျမန္မာ့အားကစား ျပန္လည္ဖြံ႕ၿဖိဳးရန္
လိုအပ္ဟု သုံးသပ္ေနၾက
WEDNESDAY, 23 DECEMBER 2009 19:08 ရန္ပိုင္
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2332-2009-12-23-12-14-15
၂၅ ႀကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစားၿပိဳင္ပြဲ (SEA GAME ) တြင္ ျမန္မာ အားကစား
အဖြဲ႕သည္ ေရႊတံဆိပ္ ၁၂ ခုသာ ရရွိခဲ့ၿပီး လာအုိႏုိင္ငံ ေအာက္ေရာက္ရွိ သြားသည့္အတြက္ ျမန္မာ
အားကစားေလာက က်ဆင္းေနမႈအေပၚ ထိပ္တန္းအားကစား ကေလာင္ရွင္မ်ားက
သုံးသပ္ဆင္ျခင္ေနၾကသည္။

လာအိုႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပေသာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစားၿပိဳင္ပြဲ ၆၃ ကီလိုဂရမ္

အေလးမပြဲတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေသာရဲေဖာ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ေနစဥ္ (ဓာတ္ပံု - ေအပီ)

ယခု အေျခအေနသည္ ျမန္မာအားကစား အဆင့္အတန္း ထပ္မံ နိမ့္က်သြားၿပီဟု

ဆုိႏုိင္ေသာ္လည္း SEA GAME တြင္ ကမၻာ့ အဆင့္ႏွင့္ ဆီေလ်ာ္သည့္ အုိလံပစ္ အားကစားနည္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 194

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ပါ၀င္မႈ နည္းပါးေၾကာင္းႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေဒသတြင္း အားကစား နည္းအမ်ားစုကုိသာ
ဦးစားေပး ထည့္သြင္းထားျခင္း သည္လည္း ျမန္မာအားကစား အဖြဲ႔ ေရႊတံဆိပ္ရရွိရန္
ခက္ခဲေစသည့္ အခ်က္တခ်က္ ျဖစ္ေၾကာင္း အားကစား ကေလာင္ရွင္ ခင္ေမာင္ေထြး (ပ်ဥ္းမနား)
က ေထာက္ျပ ေျပာဆုိသည္။

“မ်က္ျမင္ အကဲျဖတ္ရတဲ့ လက္ေ၀ွ႔ တုိ႔ ၀ူရႉးတုိ႔မွာ အိမ္ရွင္ အားသာခ်က္နဲ႔ အႏုိင္ယူတယ္၊

ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရႊတံဆိပ္ ရတာနည္းတယ္၊ ေက်နပ္ေနရမယ့္ အေနအထားေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊
အမ်ားႀကီး လုပ္ရဦးမယ္”ဟု ၎က ဆုိသည္။

၁၉၅၉ ခုႏွစ္က စတင္က်င္းပခဲ့သည့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွကြ်န္းဆြယ္ ၿပိဳင္ပြဲမွ စတင္ၿပီး

ကြ်န္းဆြယ္ေကာ္မတီက ကမၻာ့အားကစား နည္း ၊အုိလံပစ္အားကစားနည္းမ်ား အျပင္
ေဒသဆုိင္ရာ ရုိးရာအားကစားနည္းမ်ားကုိ ပါထည့္သြင္းရန္ ျပ႒ာန္းထားခဲ့သည္။

ျမန္မာအမ်ိဳးသား ေဘာလုံးအသင္းအေနျဖင့္ အိမ္ရွင္ လာအုိအသင္းအား သေရ၊

စကာၤပူအသင္းအား ရႈံးနိမ့္ကာ အင္ဒုိနီးရွား
အသင္းအား အႏုိင္ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း
လာအုိအသင္းႏွင့္ စကာၤပူအသင္းတုိ႔
သေရကစားခဲ့သည့္အတြက္
အုပ္စုအတြင္းမွပင္ လွည့္ ကာ
အိမ္ျပန္ခဲ့ရသည္။

စကာၤပူ- လာအုိပြဲစဥ္ ႏွင့္ပတ္သက္၍

ျမန္မာႏုိင္ငံ ေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(MFF)က
လုပ္ပြဲဟု ယူဆ၍
ကမၻာ့ေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(FIFA) ႏွင့္
အာရွေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (AFC) သုိ႔တုိင္ၾကားရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း၊သုိ႔ေသာ္လည္း ကမၻာတြင္
ေဘာလုံးအသင္းေကာင္းမ်ား ျဖစ္ သည့္ ဘရာဇီး၊ အာဂ်င္တီးနား အစရွိသည့္
အသင္းေကာင္းမ်ားအား မည္သူကမွ် ညစ္ပတ္ျခင္း၊ ညိွႏႈိင္း၍ ကန္ျခင္း ျဖင့္ၿပိဳင္ပြဲမွ ထြက္သြားရန္
လုပ္ေဆာင္၍ မရႏုိင္ပါေၾကာင္း အားကစားကေလာင္ရွင္ ဦးခင္ေမာင္ေထြးက
ေ၀ဖန္ေထာက္ျပသည္။

“ FIFA ကုိ တုိင္တာကေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့၊ အရႈံးအႏုိင္ကေတာ့ ေျပာင္းမရပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္

လည္း ကုိယ့္ဘက္ညံ့ကတာကုိး အစကတည္းက လာအုိကုိ အႏုိင္ကန္ရမယ္”ဟု ဦးခင္ေမာင္ေထြး
ကဆုိသည္။

ျမန္မာေဘာလုံး အဆင့္အတန္းမွာ ယခင္ ၁၉၆၀ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္အတြင္း

အေအာင္ျမင္ဆုံးကာလျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္းေနာက္ပုိင္း တြင္ က်ဆင္းသြားေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေနာက္
၁၉၉၃ ခုႏွစ္ SEA GAME တြင္ ဒုတိယရရွိခဲ့ၿပီး ျပန္လည္တုိးတက္မႈ ျပခဲ့ေသာ္ လည္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 195

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
လူေရြးခ်ယ္မႈတြင္ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈရွိျခင္း၊ စည္းရုံးေရးညံ့ဖ်င္းျခင္း၊ ေငြအင္အားမသုံးႏုိင္ျခင္း၊
လုပ္သင့္ လုပ္ထုိက္သည္မ်ားကုိ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့ျခင္း၊ ျပည္သူမ်ား ႏွင့္
မီဒီယာမ်ားကပါ စိတ္၀င္စားမႈ မရွိေတာ့ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ က်ဆင္းသြားရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က
ဆက္လက္ေ၀ဖန္သည္။

ယခင္ ျမန္မာ့လက္ေရြးစင္အသင္းတြင္ ပဏာမလက္ေရြးစင္ အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရဖူးသူ

ကုိေအာင္လတ္ကလည္း“ျမန္မာအားကစား အဆင့္အတန္းက အေျခခံကစၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔
ျပန္စသင့္တယ္၊ ေက်ာင္းေပါင္းစုံ ျပည္နယ္တုိင္း အားကစားပြဲ ေတြ ျပန္လုပ္ သင့္တယ္”ဟု
ေထာက္ျပေျပာဆုိသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ SEA GAME တြင္ ေရႊတံဆိပ္ဆု နည္းပါးသြားျခင္းမွာ

တဦးခ်င္းစြမ္းရည္ျပရမည့္ ၿပိဳင္ပြဲမ်ားျဖစ္သည့္ ေရကူး၊ အေလးမ စသည္တုိ႔တြင္
၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္ျခင္း မရွိေတာ့သည္မွာလည္း အေၾကာင္းအခ်က္တခုျဖစ္ေၾကာင္း အားကစား
က ေလာင္ ရွင္တဦးျဖစ္သူ အင္အားဂ်ာနယ္မွ ဦးကုိကုိႀကီးကလည္း ေထာက္ျပသည္။

“ေျပးခုန္ပစ္ ဆုိတာ ဟုိတုန္းကေတာ့ ဗမာေပါ့ကြာ၊ အခုေတာ့ ဒါေတြကုိ အရင္လုိျပန္ရဖုိ႔ ဆုိရင္

လူတုိင္းစိတ္၀င္စားလာေအာင္ လုပ္ ေပးမွ ျဖစ္မယ္”ဟု ဆုိသည္။

ယခင္က နာမည္ႀကီးခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသမီးေဘာ္လီေဘာအသင္း SEA GAME တြင္

ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္ျခင္း မရွိသည္မွာ အခ်ိန္ အေတာ္ပင္ၾကာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ထုိသုိ႔ ျဖစ္ရျခင္းမွာ
ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈ အားနည္းျခင္းေၾကာင့္ အားကစားေလာကတြင္ လူသား အရင္းအျမစ္
ကုန္ခမ္းသြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၊ထုိသုိ႔ျဖစ္ရျခင္း၏ မူလဇစ္ျမစ္မွာ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း
အထက္တန္းႏွင့္ ရပ္ကြက္၊ ျမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ေျပးခုန္ပစ္ ေဘာ္လီေဘာႏွင့္
တျခားအားကစားၿပိဳင္ပြဲမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ျခင္း မရွိေတာ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု လည္း
ဦးကုိကုိႀကီးက ေ၀ဖန္သည္။

ယခင္က ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကာယပညာသင္ေပးသည့္ ဆရာမ်ားရွိသည့္ အျပင္၊ အေရွ႕ဂ်ာမနီ၊

ဆုိဗီယက္ယူနီယံ အစရွိသည့္ ႏုိင္ငံ မ်ားသုိ႔သြားေရာက္၍ အားကစားႏွင့္
ကာယပညာကုိသင္ယူရန္အတြက္ ပညာေတာ္သင္မ်ား ေစလႊတ္ေၾကာင္း၊ ယခုအခါတြင္ ထုိ
အစီအစဥ္မ်ား မရွိေတာ့ေၾကာင္း သိရသည္။

အားကစားဖြံၿဖိဳးတုိးတက္မႈတြင္ အေရးႀကီးဆုံးမွာ ကစားသမား၏ ေလ့က်င့္မႈတြင္ စနစ္တက်

ေခတ္မီ ကိရိယာမ်ားျဖင္ ေလ့က်င့္ ေပးရန္ႏွင့္ အင္အားျဖစ္ေစသည့္ အစားေသာက္မ်ားကုိ
ေကြ်းေမြးရန္လည္းလုိအပ္ေၾကာင္း ဦးခင္ေမာင္ေထြး ကေျပာသည္။

“အခုေတာ့ အားကစားသမားေတြကုိ စခန္းသြင္းရင္ ဟုိတယ္ေတြမွာ ထားၿပီး ေကြ်းေမြးၿပီး

စခန္းသြင္းေနၿပီ ဒါပထမဆုံး အႀကိမ္ပဲ၊ အရင္က သု၀႑ကြင္းအေရွ႕ဘက္က
အေဆာင္ေလးေတြမွာ မီးမလာရင္ ေရခ်ိဳးဖုိ႔ေတာင္ ခက္ခဲတဲ့ အေနအထားပဲ”ဟု ၎က ဆုိသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 196

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျမန္မာအားကစား အဆင့္အတန္း ျပန္လည္တုိးတက္ေစရန္အတြက္ ဘက္ေပါင္းစုံ ေငြအင္အား၊

လူအင္အား၊ အစုိးရ၏ အားေပးမႈ၊ ျပည္သူႏွင့္ မီဒီယာမ်ား အားေပးမႈတုိ႔သည္အေရးႀကီးေၾကာင္း၊
အစုိးရ၏ အားေပးမႈဆုိသည္မွာလည္း လူေရြးခ်ယ္မႈတြင္ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္ျခင္းကင္းရမည္
ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပညာေရးႏွင့္ အားကစားနယ္ပယ္သည္ ဆက္စပ္မႈရွိသည့္ အတြက္
လူငယ္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား စိတ္၀င္စားလာေစရန္ စည္းရုံးလႈံ႔ေဆာ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊
အားကစားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ပစၥည္းမ်ား အေထာက္ အပံ့ေပးျခင္းမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ေပးရမည္ဟု
ဦးခင္ေမာင္ေထြး က သုံးသပ္ေျပာဆုိသည္။

ယခင္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲေဟာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ လက္ထက္တြင္

ျမန္မာ့အားကစား ကမၻာကုိလႊမ္းရမည္ ဟု ေဆာင္ပုဒ္ ျဖင့္ ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့ေသးသည္။

ယခုႏွစ္ လာအုိႏုိင္ငံတြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ SEA GAME တြင္ ဆုတံဆိပ္အမ်ားဆုံးရရွိခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံမွာ

ထုိင္းႏုိင္ငံျဖစ္ၿပီး၊ ေရႊတံဆိပ္ စုစုေပါင္း ၈၆ ခု၊ ေငြတံဆိပ္ ၈၃ ခုႏွင့္ ေၾကးတံဆိပ္ ၉၇ ခု ရရွိခဲ့သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံကမူ ေရႊတံဆိပ္ ၁၂ခု၊ ေငြတံဆိပ္ ၂၂ခု၊ ေၾကးတံဆိပ္ ၃၇ ခုရရွိခဲ့ၿပီး
ျမန္မာအားကစားအဖြဲ႔၏ ေအာက္တြင္ ကေမၻာဒီးယား၊ ဘရူႏုိင္းႏွင့္ အေရွ႕တီေမာႏုိင္ငံတုိ႔သာ ရွိ
ေတာ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။

သုိ႔ေသာ္ ယခု လာအုိ SEA GAME တြင္ ျမန္မာအားကစား အဖြဲ႔၏ အေအာင္ျမင္ဆုံး အားကစားမွာ
ပုိက္ေက်ာ္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ အမိ်ဳး သားအသင္းသာမက အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္တြဲ ပြဲစဥ္
ေနာက္ဆုံးဗုိလ္လုပြဲတြင္ ထုိင္းအမ်ိဳးသမီးအသင္းကုိ အႏုိင္ယူကာ ေရႊတံ ဆိပ္ကုိ
ဆြတ္ခူးႏုိင္ခဲ့သည္။

ယခင္က သံလုံးပစ္၊ သံျပား၀ုိင္းပစ္ အားကစားနည္းမ်ားႏွင့္ ေျပးခုန္ပစ္ အားကစားတုိ႔တြင္

ဂ်နီဖာတင္ေလး၊သန္းသန္း၊ ဂ်င္မီ ၊သိန္း၀င္း၊ ေရကူးခ်န္ပီယံ တင္ေမာင္နီ အစရွိသည့္
အားကစားသမားမ်ားသည္ ႏုိင္ငံ့ဂုဏ္ေဆာင္အားကစား သမားမ်ား အျဖစ္ နာမည္ႀကီးခဲ့သူမ်ား
ျဖစ္သည္။

Russia to Sell 20 MiG-29 Fighters

to Burma
http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17453
Wednesday, December 23, 2009

Russia is to supply Burma with a further 20 MiG-29 jet fighters, according to the

news agency Agence France-Presse, quoting the Russian daily Kommersant on

Wednesday.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 197

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Russia and Burma signed a contract several weeks ago for the purchase of the aircraft

at a cost of nearly 400 million euros (US $570 million), the paper reported, quoting a

source close to the Russian arms company Rosoboronexport.

Kommersant

said it was

the biggest

export

contract for

MiG-29

fighters since

Russian MiG-29 jet fighters. (Source: www.dailymail.co.uk) a deal with

Algeria in

2007.

Burma took delivery of a dozen MiG-29 fighters from Russia in 2001, the paper said.

One source close to Rosoboronexport told the paper that Russia secured the MiG-29

deal by beating off an offer by China to supply Burma with “ultra-modern” J-10 and

FC-1 fighters “on very advantageous conditions.”

Russia, a staunch ally of Burma at the UN, is among the country's leading arms

suppliers. Russia is to build a “nuclear studies” center in Burma, which will include a

10-megawatt, light water-moderated nuclear reactor.

Nyi Nyi Aung Tortured: Feedom

Now
http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17454
By LALIT K JHA Wednesday, December 23, 2009

WASHINGTON—in a letter to the UN Special Rapporteur on Torture on Tuesday,

legislative counsel Beth Schwanke and Jared Genser, president of Washington-based

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 198

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Freedom Now, accuse Burmese authorities of torturing Kyaw Zaw Lwin, a.k.a Nyi

Nyi Aung.

Hired by Nyi Nyi Aung's wife, Wa Wa Kyaw, Schwanke said in a separate statement

that Nyi Nyi Aung has been unjustly imprisoned in Burma since Sept. 3, 2009. He is

being subjected to torture by prison officials in Burma’s notorious Insein Prison as

punishment for his hunger strike earlier this month protesting the conditions of

Burma’s political prisoners, she said.

In the joint letter to Manfred Nowak, the UN Special Rapporteur on torture and

other cruel, inhuman, or degrading treatment or punishment, Schwanke and Genser

said: “We write to request urgent action in the case of Kyaw Zaw Lwin (Nyi Nyi

Aung) detained in Burma's Insein Prison. In addition to prior incidents of torture,

Mr. Aung is currently subjected to what is known in Burma as 'military dog cell'

confinement.

“It is Freedom Now's understanding that this means that Mr. Aung is being held in

solitary confinement in an 8 x 10 cell. Prison officials keep military dogs directly

across the hall, subjecting Mr. Aung to almost constant barking. Mr. Aung has

reportedly been enduring this treatment since at least December 7, 2009; fifteen

days.

“Freedom Now believes that this treatment rises to the level of torture or, at a

minimum, cruel, inhuman, and degrading treatment, given its duration and

interference with his ability to sleep, and requests your urgent assistance,” they said.

After Nyi Nyi Aung's arrest, “he was moved from interrogation center to

interrogation center throughout Burma where he was tortured, including: food and

sleep deprivation for seven days, beatings, and denial of medical treatment,” they

said.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 199

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Freedom Now assumes the initial torture was carried out by the Burmese Special

Branch, who first arrested him. They believe recent incidents have been carried out

by Insein Prison officials.

Describing the methods of torture used, Freedom Now believes that he is “only

allowed to go to the bathroom on a tray kept in his cell,” and is “allowed out of his

cell once a day to wash his face.” The barking dogs lead to “extreme sleep

deprivation.”

“Freedom Now believes this treatment began December 7, 2009, if not before.

“The initial torture led to physical injuries, from which they believe he has now

mostly healed.

“However, these most recent incidents of torture will certainly lead to more lasting

injuries if not immediately stopped. Fifteen days of sleep deprivation can lead to

extremely serious health consequences. Given that Mr. Aung is in a weakened

condition from the initial torture, poor conditions at Insein Prison, and his hunger

strike; Freedom Now is gravely concerned for his well-being,” they said, adding that

they do not believe Nyi Nyi Aung is receiving appropriate medical treatment.

A well-known democracy activist, Kyaw Zaw Lwin was arrested by the Burmese

authorities on September 3, when he was attempting to visit his mother, an

imprisoned democracy activist who has cancer. He was accused of using a forged

Burmese identity card and illegally importing currencies into the country, they said.

On Dec. 18, 53 US Congressmen wrote a letter to the Snr-Gen Than Shwe urging Nyi

Nyi Aung's release.

Among signatories to the letter were Congressmen by Howard Berman, chairman of

the powerful House Committee on Foreign Affairs, Frank Wolf, co-chair of the Tom

Lantos Human Right Commission; House Majority Leader Steny Hoyer; Assistant to

the Speaker Chris Van Hollen; and Dan Rohrabacher, ranking member on the House
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 200
jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Foreign Affairs Subcommittee on International Organizations, Human Rights and

Oversight.

“Based on information relayed by the US embassy in Rangoon, it appears that Mr.

Aung's detention and trial is inconsistent with both Burmese and international law,”

the congressmen said.

Sen Jim Webb, who traveled to Burma earlier this year to secure the release of US

citizen John Yettaw, also urged the regime to grant Kyaw Zaw Lwin all rights

guaranteed under international law.

In a statement on Dec. 11, Webb expressed concern about news reports that Kyaw

Zaw Lwin had been mistreated during his detainment and that he is being denied

regular access to US consular visits.

Ethnic Media Groups Eye FM

Radio
http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17452
By LAWI WENG Wednesday, December 23, 2009

Burmese ethnic journalists met in Chiang Mai on Tuesday to discuss how best to

cover the 2010 election and agreed that FM radio offers the best medium to reach a

wide ethnic audience.

The meeting, organized by Associated Fairness International (AFI), was attended by

seven ethnic media groups.

One outcome of the meeting was agreement to create proposals to create one or more

FM radio stations and to seek donors to fund the proposals.

Khuensai Jaiyen, an editor of the Shan Herald Agency for News based in Chiang

Mai, said, “Radio is the best medium for us to work with because it can reach a wide

audience of our people very quickly.”

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 201

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

FM radio would be an effective tool to educate people about the 2008 Constitution

and election, he said.

However, it is not easy to create an FM broadcast station, according to members of

the Kaowao Newsgroup based in Thailand.

Ban Nyr Eain, a member of the group who works at its FM station in Mon State, said

it broadcasts three days a week and employes 12 people.

Most ethnic media groups lack the necessary knowledge and skills to set up radio

stations, said participants at the meeting.

Naw Din Lahpai, an editor at the Kachin New Groups in Chiang Mai, said that his

group would have security problems if an FM station were established in the area

controlled by the Kachin Independence Organization.

One of the major problems in the upcoming election is that ethnic groups have little

understanding of the new Constitution and the parliamentary body that would be

created after the election. Without information about the role of the Constitution,

many people would vote for the regime, said participants at the meeting.

Ethnic groups make up about 40 percent of Burma's population. No FM radio

stations are run by in-country ethnic groups. Ethnic languages usually have about 15

minutes a week in broadcasts by the Democratic Voice of Burma and Radio Free

Asia.

The ethnic media groups said they needed to build up capacity and train people in

order to enter broadcasting.

Meanwhile, Burma National News (BNI), an umbrella organization of ethnic media

groups, said that it is developing plans to set up a shortwave radio broadcast in

ethnic languages. At least 10 languages would be broadcast in 15-minute daily

programs, according to Khin Maung Shwe, the BNI secretary of development.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 202

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Meanwhile, BNI said it plans to ask ABC, based in Australia, or Burmese

broadcasting media to air their programs.

The Burmese junta has set up an ethnic broadcast station in Naypyidaw, which

broadcast one hour a day in ethnic languages, and there are plans to set up

government-run FM radio broadcasts in ethnic areas, according to sources.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 203

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 204

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

aemufqufwGJ
Appendix

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 115 205

Pleading Not Guilty In Insein

A special report on the summary trail of 22 political prisoners in

Burma's infamous Insein Prison.

Trail document translated by Naing Luu Aung

Address:
PO Box 151, Klong Chan PO
Bangkok 10240, Thailand
Email: lurie@mozart.inet.co.th
Email: caroline@ksc15.th.com

Published by the
All Burma Students' Democratic Front (ABSDF)
February 1997

ISBN-974-89885-0-3
Front Cover Design by Min Kyaw Khaing

"there is essentially no freedom of thought, opinion, expression or

association in Myanmar. The absolute power of SLORC is exercised
to silence opposition and penalize those holding dissenting views
or beliefs."
Judge Rajsoomer Lallah
United Nations Special Rapporteur of the Commission on Human
Rights
October

PREFACE
This report is about human courage and dignity. In face of the
most stringent deprivation and under the harshest duress, man
can stand up and show that there is still one freedom that can't be
taken away: the freedom to choose how to respond to the
situation. The political prisoners of Insein could have chosen to
bow to the use of force. Their spirit could have been broken by
torture and solitary confinement. But instead, they have chosen to
respond with calmness and nobility. Not only have they pleaded
not guilty to the trumped up charges of the SLORC, they spoken
out in their defense, defending their basic human rights and
dignity and denouncing the unfair trail.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

 The report is an authentic document and in a sense a SLORC
official document. It shows the perception and the standard used
by the SLORC in as far as human rights are concerned. Writing,
reading, drawing pictures, listening to radio programmes,
communicating and other basic freedoms of expression are
considered an offense liable to long years of imprisonment and
hard labor.
As we read through this report, we can imagine the
conditions of life in the infamous Insein prison. The image which
came to my mind is one of a medieval goal. Only the instruments
of torture may be different but the disregard of human life and the
arbitrariness remain the same. This regime advocates law and
order but there is only a farcical rule of law as SLORC governs by
their own decrees and controls the courts of justice. This report
confirms there is only a semblance of court proceedings, for no
mater how weak the accusation, how valiant and accurate the
defense, the sentence could have been written in advance. The
courts of justice bow again to the higher raison d'etat which in this
case is the survival of the regime.
The situation in Burma is a challenge to the world
community. There are people who want to accommodate the
SLORC saying that business is business and what SLORC does or
how much people suffered is their own business. This attitude of
condoning atrocities is self-centered and may result in short-term
gain at the expense of longer-term dignified relationship. The
unconditional admission of SLORC as full mumber of ASEAN is an
example of such an attitude. The SLORC would like to used ASEAN
as a gate way towards international legitimacy. As a member of
ASEAN it would sit at the same table as respectable world leaders,
and its generals would walk on red carpet alongside heads of
states reviewing the truth of honour. But what honour would they
have as long as they persist in the suppression of the people.
There must be tangible improvement in human rights and
democracy in Burma before it becomes a member of ASEAN. In
concrete terms, the high-handed national convention should be
replaced by a genuine one where the SLORC, the democratic
opposition and the ethnic nationalities can start negotiations on
the basis of mutual respect with the aims of achieving union and
reconciliation. ASEAN could demand such tripartite negotiations
begin in exchange for the SLORC's admission into the group. In
other words, ASEAN governments should be firm in winning

Polaris Burmese Library ( Singapore )

concrete concessions from the SLORC of else there should be no
deal.
Unfortunately, some ASEAN governments seem to partially
espouse the SLORC's view that puts human rights on for the sake
of security, economic growth or the like. Democracy and good
governance are not achieved at the expense of exclusion of the
maintenance of the rule of law or economic progress. The
exclusivity of on against the further only reflects the shortcomings
of the present group of leaders. If some ASEAN governments can
change their attitude on this matter they will be in a better
position to influence positive change in Burma. Then the admission
of Burma into ASEAN will reflect the spirit of amity and
interdependence.
The 22 defendants who pleaded not guilty in Insein are
suffering in their struggle for what they believe. Today, they may
be reviled by the SLORC, but tomorrow their deeds will be
remembered. Today, some of us may already show our gratitude
and recognition of their sacrifice. We may learn from their
experiences. It would be a poor excuse to say that we cannot act
to defend human rights as they did because we are afraid. The
SLORC punishes them as an example to show what may happen to
those who oppose it. It wants to creat a culture of fear. To counter
this, we may invoke a quote from Aung San Suu Kyi:
"A people who would build a nation in which strong
democratic institutions are firmly established as a grantee against
state induced power must first learn to liberate their own minds
from apathy and fear…If we want democracy, we need to show
courage…the courage to do what one knows is right even if one is
afraid."
This report is homage to the 22 defendants who have the
courage and integrity to do what they know is right. May they be
an inspiration for us. With that inspiration we should redouble to
efforts to assure the release of all political prisoners in Burma.

Dr. Gothon Arya

Chair,
Programme for the Promotion of Non-violence in Thai Society
February 17, 1997

Polaris Burmese Library ( Singapore )

ACKNOWLEDGEMENTS
We are firstly indebted to those who risked their lives in helping
smuggle the original trail document out of Burma. It is only
through courageous effort of this kind that we are able to bring
such examples of human rights violations to the world's attention.
Thanks also goes to Naing Luu Aung for his patience and
translating an often difficult document, his assistance in organizing
the report, and for his over all coordinating role in the project. We
are also grateful for the efforts to Aung Moe Htet who edited the
publication and assisted in its planning.
Special Thanks must also go to various independence human
rights organizations which provided us with valuable advice,
information and support the report.

ABBREVIATIONS
ABSDF: All Burma Students' Democratic Front
ABFSU: All Burma Federation of Students' Union
BBC: British Broadcasting Corporation
CPB: Communist Party of Burma
DPNS: Democratic Party for New Society
DVB: Democratic Voice of Burma
ICRC: International Committee of the Red Cross
MIS: Military Intelligence Service
NLD: National League for Democracy
SLORC: State Law and Order Restoration Council
UN: United Nations
VOA: Voice of America

ABSDF APPEAL
In January 1997 we were reminded of the corrupt state of Burma's
judiciary when 20 people who took part in protests in Rangoon a
month earlier were jailed for seven years.
The group, which included six members of the National
League for Democracy (NLD), was accused of "inciting students
and non-students during December 1996 student demonstrations".
Their trail was held in a closed session in Rangoon and the
accused were denied access to legal counsel. NLD leader Aung San
Suu Kyi commented that if the group was actually guilty, there

Polaris Burmese Library ( Singapore )

shouldn't be any reason why the government should not hold their
trail in public.
The demonstrations in December 1996 were the largest
against the ruling State Law and Order Restoration Council
(SLORC) since 1988 thousands of protesters were brutally gunned
down by Burma's military forces. The SLORC announced weeks
after the December protects that it had released all those who
were taken into custody during the demonstrations. However at
the time of writing, the ABSDF understands that up to 500
protesters, mainly students, still remain in detention.
Hundreds more political prisoners are still being held in jails
throughout Burma. The use of torture against the political
prisoners is commonplace, especially in the maximum security
Insein Prison in Rangoon. United Nations Special Rapporteurs have
repeatedly expressed concern over the treatment of prisoners in
Burma, particularly political prisoners. For Special Rapporteurs,
Professor Yozo Yokota, was refused access to prison cells and to
detainess in 1995, and SLORC has also rejected the International
Committee of the Red Cross (ICRC) standard for requirements for
visiting places of detention.
The ABSDF calls on the SLORC to immediately release all
political prisoners and allow the ICRC confidential access to
prisoners in all places of detention in Burma.

ABOUT THE TRIAL REPORT

'Pleading Not Guilty in Insein' is the translation of an official
report was written by the judge who presided over the case. It is
apparently the first time under the SLORC that such an official
report of political prisoners has found its way to opposition group
and been made public.
The official report is significant as a record of a trial held in
the maximum security Insien Prison, and for the insight it provides
into the working of the justice system in Burma. it also provides
important information regarding the accused, several of whom are
prominent political prisoners.
The official report details the evidence and testimonies
presented at the trail and the judge's reasons for finding all 22
prisoners guilty of the charge brought against them. It begins with
an introduction to the charge followed by detailed testimony by
two plaintiff witnesses against 21 of the 22 prisoners. The

Polaris Burmese Library ( Singapore )

evidence is then listed, followed by the prisoners' testimonies and
the judge's summary, verdict and sentencing.
The official report has been faithfully translated from the
original document (see Section II). We have included for most
prisoners brief biographical information. Where no biographical
information is listed, either no information was available or the
precise identity of the prisoners could not be confirmed.
The brackets ( ) have been used in the translation where
words or phrase have been added for clarity.

SECTION I

Introduction

In mid-November 1995, the authorities at Insein Prison in

Rangoon raided the cells of 22 political prisoners. Following the
raids the prisoners were interrogated, and some were beaten,
tortured and held in tiny cells usually kept for prison dogs.
Among these prisoners were prominent journalist U Win Tin,
magazine publisher Myo Myint Nyein, and National League for
Democracy (NLD) parliamentarians U Hla Than and Dr. Zaw Myint
Maung, both of whom won seats in the 1990 election.
As a result of the raids the prison authorities alleged they
seized 'seditious' material that was 'damaging' to the SLORC
regime. These magazines included pro-democracy magazines,
short stories and poems; Time and Newsweek magazines;
transcripts of news items from the British Broadcasting
Corporation (BBC), Voice of America (VOA) and Democratic Voice
of Burma (DVB); and letters to Aung San Suu Kyi, the
International Committee of the Red Cross (ICRC), and the United
Nations.
Each of the 22 prisoners was subsequently charged under
Section 5 (E) of the 1950 Emergency Provision Act (see Appendix
III) for writing and distributing allegedly false information. If found
guilty of this charge a person can be jailed for up to seven years
and receive a fine. The law states that to receive a conviction a
person must either know that the information distributing was not
correct, or there must be enough evidence to show the
information was not correct.
Among the materials seized was a letter to former Special
Rapporteurs to Burma Professor Yokota, which contained

Polaris Burmese Library ( Singapore )

information about conditions inside Insein Prison. Insein is the
oldest and also the largest of Burma's 36 prisons, and is the
country's most notorious in terms of human rights abuses. Nearly
all of Burma well known political prisoners have spent some time
there. The trail of these 22 prisoners was held inside Insein Prison.
The prisoners were refused access to legal counsel at the
trail and they defended themselves. All 22 prisoners pleaded not
guilty to the charge brought against them, either on the grounds
that what they had written was the truth or that the charge was
false. As a statement to their courage the prisoners spoke out
against the authorities, complaining of torture and beatings in
prison, and calling for prisoners' rights and for access to legal
counsel. Some also accused the authorities of holding the political
trail and criticized the handling of the trail and the presentation of
the evidence.
This case was specifically mentioned in an interim United
Nations report on human rights in Burma as an example of the
denial of freedom of expression in prisons. The report, complained
by the UN Special Rapporteurs of the Commission on Human
Rights, Judge Rajsoomer Lallah, stated that '20 prisoners' were
'allegedly tried and given additional sentences of 5 to 7 years' (see
Appendix I). However, according to the official report of the trail,
translated here, 22 prisoners were tried and they all received a
additional seven years with hard labor.
Since the trail, U Hla Than has died in custody. His death
certificate states that he died of pulmonary tuberculosis. His
request to be allowed to die at home was rejected reportedly
because he refused to resign from the NLD.
The other 21 political prisoners are still being held in Insein
Prison.

The Trail Report Translation

Capital Criminal Case 7/96

Rangoon Division Court (Northern District Court)

Criminal Case No.7, 1996

Police Lieutenant U Khin Htay vs.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

1. Myo Myint Nyein
2. Zaw Tun
3. Nyunt Zaw
4. Soe Htet Khaing
5. Aung Kyaw Oo
6. Zaw Min
7. Phyo Min Thein
8. Win Thein
9. Aung Myo Tint
10. Htay Win Aung
11. Yin Htway
12. Win Tin
13. Hla Than
14. Ko Ko Oo (aka Bo Bo)
15. Kyi Pe Kyaw (aka Kyaw Gyi)
16. Kyaw Min Yu (aka Jimmy)
17. Myat Tun
18. Tun Win
19. Sein Hlaing
20. Zaw Myint Aung
21. Soe Myint
22. Ba Myo Thein

Plaintiff:
Maung Maung Hla
(District Judicial Officer)

Defendants:
The defendants themselves

Charge:
Section 5 (E), 1950 Emergency Provision Act

Verdict:
(blank)

Date:
March 20, 1996.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

 CHARGES
In the year 1996, Myo Myint Nyein (inmate no. 9570/C) from
Insein Prison and his accomplices secretly wrote and distributed a
seditious magazine in commemoration of the Diamond Jubilee of
the founding of Rangoon University, and another news magazine
entitled New Blood Wave.
A letter written and addressed to the Secretary-General of
the United Nations was also secretly smuggled out of the prison.
The letter, entitled 'The Testimonials Of Prisoners Of Conscience
From Insein Central Prison Who Have Been Unjustly Imprisoned;
Demands And Requests Regarding Human Rights Violations In
Burma' is dated July 1, 1995.
Futhermore, the defendants smuggled radios into the prison
in order to receive news from outside, and distribute it in the form
of news bulletins. They did this knowing that the news was
incorrect with the aim to distribute false information.
Following an investigation, twenty two defendants including
Myo Myint Nyein were charged under Section 5 (E) of the 1950
Emergency Provision Act by Police Lieutenant U Khin Htay from
Insein Police Station.
During the trail ten out of the 15 witnesses were present and
testified against the defendants. U Khin Htay (plaintiff witness 1)
and U Ye Nyunt (plaintiff witness 2) resented to the court details
of each and every part that the 22 defendants played in the time.

Myo Myint Nyein

Myo Myint Nyein, 35, has been detained since September

1990 when he was sentenced to seven years
imprisonment by a military court for "organiaing youths
and students to create instability". He is a magazine
publisher and worked for the Information Department of
the NLD and for the group 'Thone Yaung Chae' which
provided bodyguards for Daw Aung San Suu Kyi. At his
1990 trail, officials stated his magazine 'Bar Dwae Phyit
Gone Byi Lae' (What Has Become of Us?) was an "anti-
government propaganda publication, aimed at making
people misunderstand the government and defense
forces". Between mid-November 1995 and January 1996
he was held in a small cell in Insein in which prison dogs
are normally kept.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

 Myo Myint Nyein smuggled Time and Newsweek magazines
into the prison by unlawful means and distributed them for other
prisoners to read. He took responsibility for the layout of the
magazine written in commemoration of the Diamond Jubilee of the
founding of the Rangoon University, which contained seditious
literature against the State. Furthermore, he organized other
prisoners to write seditious pieces. He also persuaded Nyunt Zaw
to copy this seditious literature by hand, providing him with paper
and ball-point pens. At the same time, he persuaded Phyo Min
Thain, Nyunt Zaw and Kyi Pe Kyaw to make a cloth for the
magazine and adorn it with illustrations. When the publication was
finished in September 1995, he kept it in Cell 18, Long Hall 4.
Moreover, in early May of 1995, he read the magazine New
Blood Wave, published in Short Hall 4, in memory of 7th
anniversary of the death of Phone Maw(1). U Khin Htay also alleged
that from June of 1994, Myo Myint Nyein collected news from
visitors during prison visits and distributed this information in a
news bulletin every Sunday.
Kyaw Min Yu (aka Jimmy) asked Nyunt Zaw, who had
beautiful handwriting, to copy the news from the BBC, and DVB,
but Myo Myint Nyein took charge of distributing it in the news
bulletin.
In early May of 1995, Myo Myint Nyein, Nyunt Zaw, Kyi Pe
Kyaw, Zaw Min and Phyo Min Thein discussed collecting
information on events within the prison and presenting this
information, along with their demands, to the Secretary-General of
the United Nations. They gathered this information, and in the
month of June, 1995, Win Tin asked Nyunt Zaw to copy it on a
Ajinomoto(2) plastic bag, spreading out the bag in the form of a
sheet of paper. After concealing this paper in the handle of a
plastic basket made in prison, it was given to Phone Myint Tun
during visiting time.
Similarly, in March of 1993, Myo Myint Nyein held discussions
with Phyo Min Thein and Kyaw Min Yu (aka Jimmy) about a
conference to be held in Vienna, Austria (UN Human Rights
Confrence). As a result, Phyo Min Thein wrote a paper in English
on a short-sleeved prison shirt and smuggled it out of the prison.
In early 1994, he wrote 'new year greeting for Aung San Suu
Kyi from her colleagues' on a white cloth and asked 107 prisoners
to sign their names on it.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

Nyunt Zaw
Beginning in the month of June 1995, while serving his term in Cell
7, Hall 4, Nyunt Zaw copied articles and
manuscripts in the evening for the magazine to be published in
commemoration of the Diamond Jubilee of the founding of
Rangoon University. He also drew illustrations of Shwe Dagon
Pagoda and the monument erected in memory of the 1920
Student Boycott on pages 2 and 3 of the magazine.
Additionally, Nyunt Zaw drew cartoon illustrations for an
article entitled 'Blood Path: Take It And Walk On It Bravely' and
other cartoons on pages 22 and 23 of the magazine. he also
copied the final draft letter entitled ' The Testimonials Of
Prisoners; Demands And Requests Regarding Human Rights
Violations In Burma' onto the Auinomoto plastic bag. The letter
was concealed in the handle of a plastic basket in Cell 18, Hall 4,
where Myo Myint Nyein and Kyi Pe Kyaw lived.
At the request of Myo Myint Nyein, Nyunt Zaw copied the
final versions of the news for the weekly news bulletin. He also
copied and distributed news from the BBC, VOA etc, which
broadcast false news about Burma.

Zaw Tun
Zaw Tun, a second-year student from the Workers'
College, has been detained since 1991 when he was
sentenced to 12 years imprisonment on charges of having
links with the 208th Battalion of the ABSDF. Between mid-
November 1995 and January 1996 he was placed in a
prison dog cell.

Zaw Tun sat on the 'Committee for the publication of the magazine
of the Diamond Jubilee of Rangoon University'. His duty was to
read and screen manuscripts for the magazine. He contributed an
article entitled 'Meeting with Great Leaders', and the poems
'Historic Peacock' and 'Taking A Decision'.

Zaw Min

Zaw Min wrote in the same magazine an artstic piece entitled

'Kow-towing To Mother', a poem entitled 'Appendix To A Cup Of
Light Sweet Tea' and the short story 'Day Of Hope'.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

 Zaw Min was a signatory to the human rights letter written
on the Ajinomoto plastic bag and addressed to the United Nations.
He also participated in the writing of a letter acknowledging
'happiness' at the release of Daw Suu Kyi and was a signatory to
this letter.

Phyo Min Thein

Phyo Min Thein is a member of the Democratic Party

for New Society(DPNS) and the All Burma Federation of
Students' Union (ABEFU)

After a discussion with Zaw Min, Nyunt Zaw and Soe Htet Khaing,
Phyo Min Thein took responsibility for collecting artcles from the
prisoners in Long Hall 4, Short Hall 4 and Hall 3 for the Diamond
Jubilee magazine. He also took charge of preparing the back cover
of the magazine and sent it to Myo Myint Nyein when it was
finished. Phyo Min Thein translated the lerrer to the Viennal
Human Rights Conference and also sent it to Myo Myint Nyein.
furthermore, Phyo Min Thein was one of the signatories to
the letter written in English on the prison shirt. Similarly, at the
request of Myo Myint Nyein, he signed his name on the plastic bag
as a part of the letter to the Secretary-General of the United
Nations. He also signed his name to the letter written on another
plastic bag addressed to Daw Aung San Suu Kyi, informing her of
their delight on her release from house arrest.

Soe Htet Khaing

Soe Htet Khing, 32, was a second-year Rangoon

University student when he was detained in October
1989 and sentenced by a military tribunal to ten
years imprisonment, He had reportedly never been
politically active, and is thought to have been
arrested on account of his fother's and brother's
reported anti-governement activities during the 0988
demonstrations. Between mid-November 1995 and
January 1996 he was held in aprison dog cell.

Soe Htet Khaing participated in the discussions on publishing the

magazine to honor the Diamond Jubilee of Rangoon University. He

Polaris Burmese Library ( Singapore )

also proof-read articles and other writings and was a signatory to
the letter for the release of Daw Suu Kyi.

Aung Kyaw Oo

Aung Kyaw Oo, a first-year student from the Workers'

College, was arrested with Zaw Tun in August 1991
and sentenced to 12 years imprisonment on charges
of having links with the 208th Battalion of the ABSDF.

Aung Kyaw Oo was a member of the 'Committee To Publish The

Diamond Jubilee Magazine'. He wrote the poem ' Together With
Infinite Strength' published in the magazine.

Aung Myo Tint

Aung Myo Tint was placed in a prison dog cell

between mid-November 1995 and January 1996 in
Insein.

In February 1995, Aung Myo Thit discussed with Htay Win Aung,
Win Thein and Myint Htway the publication of a magazine in
memory of the 7th anniversary of Phone Maw's death. He
persuaded other prisoners to contribute articles, poems and
cartoons to it. He wrote a short story cslled 'Summer Dream:
Purple Flower', and poems entitled ' Coneeption Of A Kant Kaw
Flower'(3) and 'Night Beyond Its Prime'. He rewrote the magazine
in his own handwriting. After discussion with Htay Win Aung, the
magazine was named New Blood Wave. They then sent it to the
prisoners of Long Hall 4 and short Hall 4 to read, after which it
was buried in the ground beside the hall.

Win Thein

Win Thein is a member of the NLD Youth.

Win Thein [participated in discussions concerning the

publication of New Blood Wave. He wrote letters to prisoners in
other cells requesting manuscripts. He also edited and proof-read
them for the magazine.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

 Win Thein also participated in the prayers and memorial
services held for the anniversaries of [the deaths of] Phone Maw
and Thaw Ka, and provided the participants with coffee and
snacks. He was a signatory to the letter written for the 50th
birthday of Daw Suu Kyi, which called for her freedom. He played
an instrumental role in the naming and the successful publication
of the New Blood Wave magazine. In it, Win Thein wrote poems
such as ' Phone Maw: Intriduction To A New History', ' The
Immortal', ' Anger of 13-16 and 'Water Current'. He also drew
illustrations for the publication.

Yin Htway

Yin Htway is a member of the Central Executive

Committee of the DPNS and was placed in a prison
dog cell between mid-November 1995 and
January1996.

Yin Htway took part in the discussions to publish the New

Blood Wave magazine. He wrote an article entitled 'With Broad
Based Politics', a short story called ' Acceleration Of Light' and the
poem ' Errors On The Right', He gave his writings to Aung Myo
Tint.

Hla Than

The late U Hla Than won the seat of Coco Islands in

the 1990 election for the NLD. He was arrested in October
1990 for attending a meeting to form a provisional
government and sentenced to 25 years imprisonment with
hard labor. He was also found to have infringed election
laws and was banned from future electins. Between mid-
November 1995 and January 1996 he was held in aprison
dog cell and was not permitted visits by his family. On
August 2, 1996 he died in custody at the age of 52. The
death certificate attributed his death to pulmonary
tuberculosis and stated he had tested positive for HIV. His
request to be allowed to die at home was turned down by

Polaris Burmese Library ( Singapore )

prison authorities, reportedly because of his refusal to
resign from the NLD.
Hla Than received from Myo Myint Nyein the pieces of thin
Ajinomoto plastic bag on whicg Win Tin had written a letter to the
United Nations. Hla Than concealed this letter in the handle of the
plastic basket he had made.

Win Tin

U Win Tin, 66, is a prominent journalist and secretary

of the NLD's Excutuve Council. He was arrested in July
1989 and since then has been sentenced three time to a
total of 19 years imprisonment. He was charged in October
1989 with offering hospitality to a young girl who had
undergone an illegal abortion and was sentenced to three
years imprisonment with hard labor. In 1992 he was
sentenced to a further 11 years under the 1950 Emergency
Provisions Act. In mid-November 1995 he was placed in a
prison dog cell and not allowed family visit, and in January
1996 he was transferred to solitary confinement. He is
reportedly suffering from a heart condition, acute
inflammation of the vertebrae and is in need of dental
treatment having lost several teeth during his
imprisonment.

Win Tin wrote a draft paper called 'Ten Principles Of Unity' with
which he organized and agitated the prisoners. He also wrote
another paper under the pen-name of Yae Hlaing (Water Wave),
and contributed an article to the New Blood Wave magazine
entitled ' Students, Youth And Human Rights'.
Win Tin wrote reports on NLD meetings held in prison, and
other articles and papers calling on people to accept the leadership
of Daw Aung San Suu Kyi. He wrote a paper supporting the work
of Daw Aung San Suu Kyi under the title 'To The Lady's Birthday'
in honor of her release (from house arrest).
Likewise, he wrote policy papers calling for the NLD, DPNS,
the Communist Party of Burma (CPB) and others to work co-
operatively in areas of common interest, and to work separately in
other areas.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

 Win Tin also wrote papers calling for the release of Daw
Aung San Suu Kyi, the transfer of power to the Hluttaw(4) and for
the abolition of the National Convention. He also attempted to
smuggle these papers out of the prison.

Ko Ko Oo (aka Bo Bo)

Ko Ko is a member of the NLD Youth and worked in the

organization's national headquarters in Rangoon. He was
arrested in April 1991 and was politically active during the
high school student movement in 1988, for which he was
detained for one month.
Ko Ko Oo secretly brought in a 'Crown' 8-band radio to the
prison. He listened to the news from the BBC, VOA and DVB,
rewrote the news and distributed it among the prisoners. He also
took part in publishing the weekly news bulletin.

Kyaw Min Yu (aka Jimmy)

Kyaw Min Yu is a member of the Central Executive

Committee of the DPNS and was arrested in late
1989/early 1990 and sentenced to 20 years imprisonment,
which was commuted to ten years in 1993.
Kyaw Min Yu was a DPNS representative in the 'Organization
To Protect The Rights Of Prisoners' within the prison. He was the
one who initiated sending human rights reports to the UN
Commission on Human Rights. He also signed his name on the
letter to the UN. On the Christmas greeting to Daw Aung San Suu
Kyi, he wrote alongside his signature 'I would like to greet you
with genuine democracy'. Similarly, he helped put together the
news bulletin for which he once contributed an article entitled
'False News From Burma'.

Myat Tun

Myat Tun is a member of the NLD Youth and was detained

in June/July 1991 and sentenced to eight years
imprisonment on charges of establishing contacts with
NLD members in exile.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

Myat Tun listened to Ko Ko Oo's radio in order to collect and
reprint news for the news bulletin. He was also involved in the
distribution of this bulletin.

Zaw Myint Maung

Dr. Zaw Myint Maung, 45, won a seat in parliament in the

1990 election for the NLD. He was arrested in February
1991 for allegedly attending a meeting with the aim to
form a provisional government and was sentenced to 25
years imprisonment. This sentenced was commuted to ten
years in 1993. He was dismissed from parliamentary
membership by the election commission in November
1991 and banned from running in future elections.
Between mid-November 1995 and January 1996 he was
held in a prison dog cell in Insein.

Zaw Myint Maung was a member of the 'Organization To Protect

The Rights Of Prisoners'. He contributed a poem called 'Noble
Mother (or) To My Mother' to the Diamond Jubilee magazine and
another poem entitled 'History Of The Fighting Peacock's Ability' to
the New Blood Wave magazine. He is signed his name to the
paper calling for the release of Daw Suu Kyi.

Kyi Pe Kyaw (aka Kyaw Gyi)

Kyi Pe Kyaw is a member of the DPNS.

Kyi Pe Kyaw (aka Kyaw Gyi) crocheted pictured of a peacock and

of Rangoon University on the front cover of the Diamond Jubilee
Magazine. He was also a participant in a meeting organized to
write a paper on the protection of the rights of prisoners.
Electirc wires, a water-heating electrode, a Newsweek
magazine, an English dictionary and ball-point pen refills were
seized from his cell.

Ba Myo Thein

Ba Myo Thein, 42, is associated with the Democracy

Solidarity Front and worried as an assistant supervisor in
the Myanmar Agriculture Head Office in Rangoon. He was

Polaris Burmese Library ( Singapore )

believed to have been arrested after September 1990 and
was sentenced to seven years imprisonment under the
1950 Emergency Provision Act. Between mid-November
1995 and January 1996 has was held in a prison dog cell.

Ba Myo Thein signed as a representative of the Da Nya Ta(5) on

the document on the protection of the rights of prisoners which
was to be sent to the United Nations.

Soe Myint

Soe Myint was held in a prison dog cell in Insein between

mid-November 1995 and January 1996.

Soe Myint wrote the song 'The Battle Cry' published in the New
Blood Wave magazine.

Sein Hlaing

Sein Hlaing, 41, is a writer and has been detained at

Insein since September 1990. He was a Central Committee
member of the All Burma Federation of Youth Unions and a
former leader of the Thone Yaung Chae group. He was
sentenced in a military court with Myo Myint Nyein to
seven years imprisonment under the 1950 Emergency
Provision Act. Between mid-November 1995 and January
1996 he was held in a prison dog cell.

Sein Hlaing took responsibility for the distribution of the weekly

News Bulletin in Long Hall 4.

Win Tun

Win Tun unlawfully smuggled a 'National' 8-band radio along with

80 batteries into the prison.

These were the charges brought against the a ccused prisoners by

(plaintiff withnesses) U Khin Htay and U Ye Nyunt.

EVIDENCE

Polaris Burmese Library ( Singapore )

The evidence produced in court consisted of radios and batteries,
two magazines (The Diamond Jubilee and the New Blood
Wave) a weekly news bulletin and a number of pieces of paper.
Chief Warden U Zaw Myint (plaintiff witness 4), testified that
he participated in the search of Cells to 18 in Hall 12 on November
1995, along with the team leader of the raid Warden U Thein
Myint. Chief WArden U Zaw Myint testified that they found:

-an iron water pipe

-a Thuta Swae Sone (Assorted Knowledge) magazine issued in
November 1994
-a Veda (Astrology) magazine
-a copy of February 1995 Dana (Wealth) magazine
-six sheets of paper on which were witten brief summaries of radio
broadcasts
-a letter of condolence and a book of poems written on the 4th
anniversary of Maung Thaw Ka's(6) death
-a copy of a hand-written news bulletin issued on May 7, 1995
-25 sheets of paper containing suggestions for the movement to
secure the release of Nobel Peace Prize winner Daw Aung San Suu
Kyi
-22 sheets of paper on which were written short news stories
-a number of other papers.

The papers of short news stories and the iron pipe seized from
Hall 4 were placed under Evidence Category I. According to
Warden U Thein Myint, the team leader of the raid, all the other
evidence seized during the raid of cell 1 to 18 were listed under
Evidence Categories C, D, E, F, G and H.
On November 12, 1995, Warden U Nyunt Wai (plaintiff
witness 5) searched Cell 7, Long Hall 4 and found:

-76 sheets of hand written manuscripts for the Diamond Jubilee

magazine aimed at opposing the State
-five sheets of handwritten papers written in English
-a book of (Buddhsit) Sutras.
They were listed under Evidence Category J. According to U Nyunt
Wai, prisoners Zaw Tun and Nyunt Zaw lived in this cell.
According to the testimony of Warden U San Ya (plaintiff
witness 6) he was told to search Hall 4 on the morning of
November 13, 1995 along with the authorities in charge of Halls 4,

Polaris Burmese Library ( Singapore )

5, 6. The authorities seized 37 sheets of paper torn out from
various English magazines from Cell 29 where Sein Hlaing, Win
Thein and Aung Myo Tint lived.
Warden U San Ya also testified that Khaing Soe, Saw Myint
Maung, Moe Kyaw and Maung Gyi lived in Cell 18 and that 21
pages from an English magazine were seized from their cell. He
further verified that the authorities found 3 lamps wrapped up in a
cement bag buried in front of Cell 21, Hall 4 where Kyaw Zin Htwe
and Pyone Cho lived. He also testified that Maung Swe Oo and
Phyo Min Thein lived in Cell 5 of Hall 4.
According to the confession of Ko Ko Oo, Warden Maung
Hla, Warden Tint Lwin and Corporal Shwe Win searched in the
garbage pile and toilet behind Hall 5 on November 19, 1995 and
found a ten-and-a-half foot long black wire, two four-foot long
white wires, ten small 'National' batteries, a destroyed speaker and
broken bits of a radio.
The search team also found in the area between the pond
and the officers' houses a copy of the New Blood Wave
magazine and another copy of the same magazine, which were
listed in Record No. 2 under Evidence Categories M and B.A draft
copy of seditious literature listed as Record No. 12 was also found
buried in the ground near Hall 4.
Warden Kan Myint (plaintiff witness 7) testified that he was
ordered to search Cells 2 and 13 of Hall 3 on November 12, 1995.
In his testimony, he stated that Win Tin lived in Cell 2. He said his
team found:

-two Newsweek magazines

-a nail cutter
-two ball-point pens, a pair of felt pens and two refills
-three bottles of home-made medicine
-a lighter
-illegal literature written on 109 pieces of plastic and 39 pieces of
paper.

Furthermore, Warden Kan Myint testified that the team

found another batch of evidence in Cell 13 of Hall 3. They were:

-two new gas lighters and three old gas lighters

-three shaving blades and a shaving metal blade
-a container for colored pencils

Polaris Burmese Library ( Singapore )

-a painting brush
-two copies of Today Burma
-a book of English usage
-a thermometer
-12 colored pencils, seven colored pens and 14 felt pens
-an article called 'Living Revolution' written on eight pieces of torn
plastic bags
-155 kyat(7)
-a Newsweek magazine
-five 'Spoken English' books
-an old nail cutter
-a picture of Bogyoke (Aung San)
-five picture of Aung San Suu Kyi.

According to the testimony of handwriting expert U Tin Sein

(plaintiff witnesses 8), he was able to confirm that the handwriting
of the publications, except the weekly news bulletin (Record A-1),
was that of Nyunt Zaw. After carrying out an examination of his
writing alongside that of Zaw Myint Maung, Aung Kyaw Oo, Zaw
Tun, Kyaw Min Yu, Phyo Min Thein, Myat Tun and Win Tin, he
found the hand writing in the A-1-1 copy and the magazine for the
Diamond Juilee of Rangoon University was identical to that of
Nyunt Zaw.
U Tin Sein further testified that:

-the hand writing on Record A-2 belonged to Nyunt Zaw.

-Aung Myo Tint wrote New Blood Wave (Record A-3)
-Record A-4 and Evidence Category P were Aung Kyaw Oo's
writings
-writing on the back of an oil-soaked paper used for wrapping up
snacks from 'Joker Bakery' was written by Zaw Tun (Record A-5,
Evidence Category Q)
-writing in red ink on 10 pieces of paper was written by Kyaw Min
Yu (aka Jimmy) (Record A-6, Evidence Category R)
-Phyo Min Thein wrote two sheets of paper constitution Record A-
7, Evidence Category S
-Record A-8, Evidence Category T, was in Myat Tun's handwriting
Win Tin's handwriting was on Record A-9, Evidence Category N

Following an investigation, the State brought various charges

against Myo Myint Nyein along with 21 other partners-in-crime

Polaris Burmese Library ( Singapore )

involved in the case. They were charged under Section 5 (E) of the
1950 Emergency Provision Act for writing and distributing seditious
literature and drawing cartoons and illustrations aimed at
discrediting the State despite knowledge and proof that the
information contained in these documents was false.
The court also produced evidence for the case involving the
Diamond Jubilee magazine and 20 sheets of paper addressed to
the United Nations (Evidence Category C); the weekly news
bulletin – 6 different editions of which were seized from Myo Myint
Nyein's cell (Evidence Category D); minutes of NLD meetings in
prison (Evidence Category F); and the New Blood Wave
magazine and other literature (Evidence Category K).
All the accused denied the charges. All the accused with the
exception of Zaw Min, Hla Than and Sein Hlaing testified as
witnesses during the trail and produced witnesses.

TESTIMONY OF THE ACCUSED

Myo Myint Nyein

In his main statement Myo Myint Nyein told the court that he
discussed with Phyo Min Thein writing a message to the UN
Human Rights Conference in Vienna, Austria in 1993. The message
stated that "we (Burmese) hope for more support from the
international community for the promotion of human rights in
Burma." He also confessed that along with Phyo Min Thein he
signed the message written in English on the prison shirt. The
message was later sent to the Human Rights Conference.
Myo Myint Nyien stated he made arrangements to send a
message of congratulations from 'political prisoners, colleagues
and friends' to Daw Aung San Suu Kyi when she was released
(from house arrest). He said he made arrangements for the
publishing of the weekly news bulletins, distributed them among
those who wished to read them, and wrote articles for the bulletin.
He testified that he also held discussions with Phyo Min Thein to
publish a magazine in commemoration of the Diamond Jubilee of
Rangoon University, and he took joint responsibility for the
magazine.
Myo Myint Nyien said he wrote a paper on the 'rights and
grievances of the prisoners' to be presented to the United Nations
through the ICRC during their proposed visit to the prison. He said

Polaris Burmese Library ( Singapore )

he was unable to deliver the paper because he could not meet the
ICRC delegation.
Myo Myint Nyien also testified that he received messages on
th
the 4 anniversary of Maung Thaw Ka's death, and that he was
sent to Cell 2 of Hall 6 while his cell was being searched on
November 11 and 15, 1995. He said he was also responsible for
the letter sent to the government suggesting the release of Daw
Aung San Suu Kyi when she was not freed as expected, and that
this letter was not distributed.
He further testified that he was responsible for the
evidence contained in Evidence Categories C, D, E and K, that he
had never seen the New Blood Wave magazine before, and that it
was not true that he asked Nyunt Zaw to copy the news after
receiving it from the BBC, VOA and DVB, and nor did he distribute
this news. He said it was also not true that the news was read by
the prisoners from Long Hall 4, and Short Halls 4 and 3. He said it
was only sent it to the political prisoners in Long Hall 4 to be read.
Myo Myint Nyien said it was not true that Myo Nyunt Thein
signed his name on the prison shirt to be sent to the Vienna
Human Rights Conference, and added that the news contained
on the shirt was all correct. He said the meeting of the VOA
correspondent with leaders of the country was proof of that, and
said the information contained in the papers, magazines and
bulletins was all true.

Zaw Tun

Zaw Tun testified that his room was not searched on November
11, 1995 and that he and Nyunt Zaw were brought out of their cell
when Hall 4 was searched on November 12, 1995. He said nothing
was found in his cell.
Zaw Tun also said he learned from Warden U Nyunt Wai that
the search team found a package when another search was
conducted in their absence. He said the first time he had seen the
package was when Warden U Nyunt Wai showed it to him.
He said did not read the Diamond Jubilee magazine, and
asserted that, as written in the 'Historic Peacock' poem, it was true
that a number of students had died or were injured on July 7,
1962, during the 1974 U Thant Funeral Strike, at the Hmaing
Centennial Strike, during the 1987 Demonstration Strike and on
the day of Phone Maw's death in 1988.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

 He said he was not guilty.

Nyunt Zaw

Nyunt Zaw testified that on November 12 1995, the authorities

searched his cell in his absence. He said he did not sign the
documentary record (listing the evidence found in his cell). He
also said that the Diamond Jubilee magazine was written by hand
in recognition of the plight of plight of political prisoners. Nyunt
Zaw further testified that he only copied news collected from
visiting during prison visits at the request of Myo Myint Nyein, and
said there was also news from Radio Myanmar in the news
bulletin.

Soe Htet Khaing

Although he did not refute the charges explicitly, Soe Htet Khaing
told the court that the allegations stated by U Ye Nyunt (plaintiff
witness 2) were incorrect.

Aung Kyaw Oo

Aung Kyaw Oo told the court that he was a member of the

'Committee to Publish The Diamond Jubilee Magazine', and that he
had only participated in putting the magazine together. He did not
deny the fact that Nyunt Zaw, Phyo Min Thein, Kyi Pe Kyaw were
involved in publishing the magazine.

Zaw Min

As a defendant, Zaw Min answered 11 questions asked by the

court. He did not produce any witness to refute the charges, and
he did not act as a witness during any of the other cases being
tried.

Phyo Min Thein

Phyo Min Thein testified that after a discussion with Myo Myint
Nyein in early May 1993, he signed his name on the prison shirt on
which they wrote that 'the political prisoners welcome the Vienna
Conference', that 'the rays of hope for human rights will be

Polaris Burmese Library ( Singapore )

brightened in Burma' and that 'we are still under detention in the
SLORC prison where no human rights are practiced'.
He said he held discussion with Myo Myint Nyein to compile
a paper on human rights violations common in prison to present to
the ICRC when its delegation was scheduled to visit the prison.
Phyo Min Thain said he was a participant, along with others, in the
preparation of the paper to be presented to the UN through the
ICRC. He said the paper was unable to presented to the UN
through the visit was canceled. Similarly, he said they could not
send the paper (to the UN) by any other means. Phyo Min Thein
stated that what was contained in this paper regarding the
situation in prison was true and the information was based on his
own experience under detention.
Phyo Min Thein said he took the main responsibility for
publishing the magazine in honor of the Diamond Jubilee of
Rangoon University. He said he drew illustrations on both the front
and back covers, and that anyone could participate in the writing
and preparation of the magazine. He said there was no committee
as such for the publishing of the magazine and that he informed
only those who could help him put the magazine together.
He testified that he asked Myo Myint Nyein to do the layout
of the Diamond Jubilee magazine, and asked Nyunt Zaw, who had
beautiful handwriting, to copy the final draft. He stated the
information contained in the magazine was all correct and that it
reflected the genuine feelings of political prisoners.
He pleaded not guilty.

Win Thein

Win Thein testified that nothing was found in his cell during the
special search conducted on November 11, 1995. He said the New
Blood Wave magazine that Warden U San Ya alleged was
discovered there was not in his possession and stated that he had
no connection with the magazine.
Win Thein told the court he was beaten during his
interrogation. He pleaded not guilty.

Aung Myo Tint

Aung Myo Tint testified that on November 12, 1995 a warden and
other prison officials took him from his cell (no. 29, Short Hall 4)

Polaris Burmese Library ( Singapore )

saying that he would have to meet the chief warden. He said that
he was tortured that night.
Aung Myo Tint said he was taken away again on November
16, 1995 and officials showed him a hand written book and asked
if he had written it. When he denied this, he said they asked him
to write something on paper (to check his handwriting).
Aung Myo Tint testified that the accusations made by the
prison officials against him were biased and untrue. He said he
had not held any discussions with Win Thein, that he did not share
a cell with Pyone Cho and Yin Htwe, had nothing to do with them,
and that his prison visiting time was not the same as theirs.
He said that according to prosecution witnesses, the
notebook was found near the official quarters. He also said he was
not connected with the New Blood Wave magazine.
Aung Myo Tint pleaded not guilty.

Htay Wing Aung(8)

Htay Wing Aung is a member of the ABFSU and was placed
in a prison dog cell in Insein between mid-November 1995
and January 1996.
Htay Wing Aung testified that on November 12, 1995 he was
taken away from his cell, his head having been covered with a
mask, and was beaten during an interrogation. He also told the
court that on November 16, 1995 he was treated in the same
way during another interrogation. He said six officials interrogated
him suing threats and torture.
Htay Wing Aung said he had no connection with the
evidence found elsewhere and that nothing was found in his cell.
He said U Khin Htay's allegations against him were wrong. He
denied that the handwriting in the New Blood Wave magazine
was his, that he and Aung Myo Tint named the magazine, that
Aung Myo Tint drew illustrations and copied the writing in the
magazine, or that he wrote the poems 'Summer Dream: Purple
Flower', 'Phone Maw' or 'He Whose History Does Not Die' and
'Anger of 13-16'.
He pleaded not guilty.

Yin Htway

Yin Htway testified that on November 12, 1995 he was sent to

Cell 7, Hall 6 before U Myint Thein and his team searched his cell.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

He said after he was interrogated, he signed a paper because he
was asked to do so.
Yin Htway said that Warden U San Ya claimed he found the
New Blood Wave magazine, he could not tell the court exactly
where he found he it. He said the magazine had nothing to do
with Hall 4 where he lived and that he had no connection with the
publication.
Yin Htway pleaded not guilty.

Win Tin

Win Tin testified that Military Intelligence Services (MIS) personnel

took him to a show entitled 'Windy With Big Wave' at Envoy Hall
on U Wisara Road while he was serving a prison term for previous
offenses. He said the MIS asked him to write a 25-page
assessment paper and he complied with this.
He told the court the main points in the paper were: 'the
Army was working for continued military domination in Burma', 'he
could not accept the fact the Tamadaw(9) was creating a destiny
for the country', 'he objected to the military intervention during
the 1988 Uprising in which a new generation of students and the
entire nation participated', 'he supported Daw Aung San Suu Kyi's
tireless effort to establish democracy for the generation to come'
and 'he presented the sufferings of political prisoners when he was
allowed to meet two foreign delegations'. He said that when he
was allowed to meet a foreign delegation for a second time, he
also presented some of his views on the release of Daw Suu Kyi
and political prisoners, on the meeting, which the SLORC held with
Daw Suu Kyi, and on the abolition of the National Convention. He
said that the current situations that he had been legally permitted
to undertake.
Win Tin testified that the statement in the letter to the UN
that 'political prisoners did not receive sufficient medication in
prison', was a true statement. He said he himself had not received
sufficient medication. He told the court that political prisoners
refused to eat food for three days to protest against the
punishment received by Bala Gyi (aka Than Htut.) He said when U
Hla told him of the (punishment) incident he refused offd as part
of the protest. When he was told (by the authorities) to change his
mind, he said he did not. He said he began to eat again when Bala
Gyi was exempted from punishment.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

 Win Tin testified that when prisoners demanded their rights,
the authorities only allowed prisoners to heat up their food before
eating it. He said that although he demanded the status of political
prisoners be clearly defined, (the authorities) did not comply with
this.
He told the court that the facts contained in the letter to the
United Nations, describing the situation with regard to the
treatment of prisoners in solitary confinement and other matters,
were correct and were beyond the limits of regulations outlined in
the prison manual.
Win Tin said that the search of his cell on November 12,
1995, the officers confiscated many papers and materials from the
cell. He said he did not know if all of the confiscated materials
were shown to the court, but said that among the materials shown
in court he had not seen the paper about the NLD meetings in
prison or the paper entitled 'To The Lady's Birthday'.
He said he had not seen the 'Ten Principles of Unity'
document or his view on the Joint Action Committee. He said
although officials claimed that the letter of Ko Phyo, addressed to
'Ah Ba' or father, was found in his cell, this was not correct. He
added that the 'De Hlaing' poem was not written in his
handwriting, and that he could not write poems because he was
old. He said he was only a newspaper writer, but testified that he
did not write any of the articles in the New Blood Wave
magazine. He said just because there was no name alongside an
article, didn't mean that he had written it.
Win Tin said the letter written on Aung San Suu Kyi's 50th
birthday entitled 'Bowing To The Lady On Her Birthday' was a
personal letter, not a political letter. He said he wrote the greeting
letter to Aung San Suu Kyi on her release (from house arrest).
Win Tin pleaded not guilty because he said all of what he
had written was based on the truth.

Hla Than

Hla Than did not act as a witness, but as a defendant. He

answered only two questions posed by the court. He didn't
produce anything to prove he was not guilty.

Ko Ko Oo (aka Bo Bo)

Polaris Burmese Library ( Singapore )

In his defense, Ko Ko Oo told the court that on November 12,
1995 he was taken from Cell 14, Hall 3 and interrogated in the
'special' hall. He further alleged that he was interrogated again on
the following day in Cell 6, Hall 6.
He said he was again taken away from his cell on November
20, 1995. He said he was taken to the plot behind Hall 5 and saw
a group of prisoners digging away a garbage heap of about 6 feet
squatre. Ko Ko Oo said he was then taken to a dug-out for human
excrement about 30 yards away (from the garbage pit). He said an
official ordered a prisoner to poke the pit with something and the
prisoner refused. He said two officials, Warden U San Ya and U
Hla, were present at that time and he saw them abusing and
beating the inmates. He said h e also saw someone bringing
batteries and cables, and that although he had no idea what the
group of prisoners who had been beaten earlier had found in the
sewerage pit, he saw them cleaning something at the water tap.
He said he was then interrogated.
He testified that in February 1996 he was charged for
allegedly being involved in the smuggling of an 8-band radio into
the prison. He said he had heard news that this had been done in
1994. He denied his involvement in this, further testifying that the
radio parts and cables were not his, that they were not found in
his room, and that there was no evidence that he listened to the
BBC, VOA, DVB, Voice of Myanmar, and Far East Radio, and
redistributed the news. He said he was not guilty of this charge.
During cross-examination by the law enforcement official, Ko
Ko Oo refused to answer all the questions and denied that he
listened to the news and distributed the news. He also asserted
that the news contained in the news bulletin was all correct.

Kyi Pe Kyaw (aka Kyaw Gyi)

Kyi Pe Kyaw was acquitted from a case on November 12, 1995

(while serving a prison term). He was again recalled to the court
on February 5, 1996 to face charges.
He testified in court that a special search was conducted in
his cell on November 12, 1995 and that he was transferred from
his cell to Cell 2, Hall 6 during the search. He told the court the
statement that Warden U Thein Myint searched Long 18 and Long
Hall 4 alone was incorrect.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

 Kyi Pe Kyaw denied that he decorated the Diamond Jubilee
magazine and that he sent a letter to the UN detailing the abuse
of the prisoners in Insein. During cross-examination, he denied his
participating in putting out the news bulletin and denied that he
had discussed with anyone. He also testified that he co-signed the
letter to the UN written by Win Tin, because the authorities told
him to sign the letter.

Kyaw Min Yu (aka Jimmy)

In his defense, Kyaw Min Yu testified that he was recalled back to

Insein by MIS (6) and that he had to stay in Tharawaddy Prison
from August 6 to November 20, 1995. He said he did not advise
Myo Myint Nyein to write a letter to the Vienna Human Rights
Conference on the prison shirt in 1995. In addition, he said he did
not know anything about the letter. He said he was not involved in
the collection of manuscripts for the finalizing of, of the
distribution of the news bulletin, and told the court he had never
talked about the news bulletin with Myo Myint Nyein. He also told
the court that broadcasting stations such as the BBC and VOA
were good for the people and that these stations broadcast only
correct and confirmed news.
Kyaw Min Yu denied that it was his handwriting (Evidence
Category R) that was found in the news bulletin despite
verification from the handwriting expert. He said he grew more
confident after he took the (hand-writing) test. Furthermore, Kyaw
Min Yu said it was not true that he co-signed the Christmas card
addressed to Daw Aung San Suu Kyi. He said all he knew was that
the card was destroyed without it being sent to her. He told the
court that the note 'I would like to greet you with genuine
democracy' had nothing to do with the charge that had been
brought against him.
Kyaw Min Yu pleaded not guilty on the grounds that he had
done nothing related to the charge.

Myat Tun

Myat Tun testified that the authorities did not find anything illegal
in his cell during the search and that they only found a nail cutter,
a photo, a small Dharma Setkya(10) and a not written on a piece of
paper used for wrapping up snacks. He said the note in Evidence

Polaris Burmese Library ( Singapore )

Category T was just a note of news that he had received during a
prison visit. He said did not distribute any news nor tell any news
to anyone.
Myat Tun pleaded not guilty.

Win Tun

Win Tun confessed that the search team found a redio and
batteries in his cell. He further testified that the search ws
conducted in his absence. During cross-examination, he told the
court that he listened to the BBC, VOA, etc., but did not distribute
any news to anyone.

Sein Hlaing

Sein Hlaing allowed himself to be questioned as a defendant. He

answered only two questions and did not have any witness to
present to the court.

Zaw Myint Maung

Zaw Myint Maung testified that he heard loud noises similar to

digging on the ground with axes from the direction of Hall 4 at
about 8:30 p.m. on November 11, 1995. He said the following day,
a team led by Chief Warden U Kan Myint searched all of the 14
cells in Hall 3 using hoes and axes to dig. He said the officials
found nothing in his cell. He said that on November 13, 1995, the
team dug the ground in front of Cells 6 to 9 and also dug in front
his cell (no. 10, Hall 3) and nothing was found. On November 15,
1995, he said he and some other prisoners were taken away from
their cells and ordered into separate cells in which they are still
living. He said the officials did not even allow him to drink water
during his period of interrogation.
Zaw Myint Maung told the court that he was later shown two
sheets of paper and was accused of writing a poem in the
Diamond Jubilee magazine, and a poem and an article in the New
Blood Wave magazine. He said he had never heard of the
existence of nor read these magazines. He said he had seen his
name in the magazines and suggested that it may have been
written by the investigators. He added that on November 23, 1995
the authorities took a sample of his handwriting. He said the

Polaris Burmese Library ( Singapore )

words he was told to write were designed to hurt his political
dignity.
Zaw Myint Maung said although it was alleged that he wrote
the poem 'Noble Mother' (Evidence Category C), he could not find
this title in the table of contents (of the Diamond Jubilee
magazine). he added that the testimony of handwriting expert U
Tin Sein was incorrect and that it was unnecessary to counter his
claims. Therefore he did not answer the law enforcement official's
question regarding his handwriting (Evidence Category O).
Zaw Myint Maung denied all the charges.

Soe Myint

Soe Myint testified that it was difficult to determine who was

responsible for putting out the New Blood Wave magazine
because Warden U San Ya could not verify where it was found.
He said he did not write the song 'Battle Cry' in the magazine, and
added that U Ye Nyunt himself had answered 'no' when asked if
he knew whether the song was written by Nantawshayt Saya
Tin(11). He refused the accusation on the grounds that the
prosecution told the court that it was true only according to the
investigation rather than in fact.
He again denied writing the song when under cross-
examination and denied reading or distributing the New Blood
Wave magazine.

Ba Myo Thein

Ba Myo Thein testified that the search of his cell was conducted
from November 12, 1995 to November 14, 1995 and that he was
interrogated on January 20, 1996. He said he learned three days
later that he would be charged formally at the court.
Ba Myo Thein told the court that he did sign the plastic bag
on which the letter was written to the UN Secretary General, or
the white sheet of paper. He said although his cell was searched,
the authorities did not find anything so he didn't need to sign any
document acknowledging anything was found.
Ba Myo Thein pleaded not guilty on the grounds that the
prosecution only alleged that they had found evidence of his
involvement in the crime on February 5, 1996. He denied all the
charges during the cross-examination.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

The testimonies of defense witness U Saw Nay Dun and U Tin
Maung Lwin could only verify the accused were put in solitary
confinement and tortured during their interrogation. They were
not able to tell the court anything that would support the defense
case against the other charges.

Myo Myint Nyein

As the court listened to testimony from both sides, Myo Myint

Nyein told the court that the information contained in the letter to
the Vienna Human Rights Conference was not fabricated, but
based on true accounts. He said he wrote the letter to Daw Aung
San Suu Kyi when he heard that she had been released (from
house arrest) but said it was not sent to her because she was not
released. He added the facts in this letter were correct and
contained no false statements.
Myo Myint Nyein also testified that when he wrote the news
bulletin in 1994/95, the news in it was also true and that those
who were interested in it were allowed to read it. He said he also
wrote a paper to present to (former UN Special Rapporteur)
Professor Yokota when he was scheduled to visit the prison and
although he was not able to give him the letter because he did not
seen him, the content of the letter was based on actual events in
Insein prison.
Myo Myint Nyein took responsibility for publishing the
Diamond Jubilee Magazine and said the news and facts published
in the magazine were all true accounts. He therefore pleaded not
guilty.

Zaw Tun

He further testified that he was not on the 'Committee to Publish

the Diamond Jubilee Magazine' and said that the facts in the
magazine were all correct. He said he did not write any poems and
that Nyunt Zaw copied the manuscripts at the arrangement of
Phyo Min Thein.
Zaw Tun said statements such as 'Phone Maw's death' and
'It is better to play chess' had nothing to do with Section 5 (E) of
the Emergency Provision Act (the formal charge brought against
him.) He said although he discussed with Phyo Min Thein what

Polaris Burmese Library ( Singapore )

should be told to the ICRC when its representatives paid a visit to
the prison, some of the accusations made were not covered in that
discussion.

Nyunt Zaw

Nyunt Zaw testified that he wrote the Diamond Jubilee magazine

and all the facts published in it were genuine. He said the
prosecution could not produce any proof the information in the
magazine was not correct. Despite the fact that the letter to the
UN investigator was unable to be delivered, the details in it were
all based on realities in the prison. He said he also wrote the news
bulletin.

Soe Htet Khaing

Soe Htet Khaing said there were no witnesses other than U Khin
Htay and U Ye Nyunt who testified that he endorsed both the
letter to the UN and the letter to Aung San Suu Kyi. He said their
testimonies were based on his confessions which were made
during his interrogaition. He therefore pleaded not guilty.

Aung Kyaw Oo

Aung Kyaw Oo said it was true that he wrote the poem 'Together
With Infinite Strentgth' in the Diamond Jubilee magazine. He said
everyone has strength and requested that the court rule to give
prisoners the right to read and write if they are convicted under
the present charge.

Zaw Min

Zaw Min testified that he was not in Insein Prison during the
period between August 6, 1995 and November 21, 1995. He said
he did not write the poem 'Kow-towing To Mother', the poem titled
'Appendix To A Cup Of Light Sweet Tea' or the short story 'Day Of
Hope'. He said there was no proof he had written them, nor had
any drafts of them been found.
He also said it was untrue that Soe Htet Khaing and Aung
Kyaw Oo had helped him. Zaw Min said there was also no proof

Polaris Burmese Library ( Singapore )

that he signed the letter to the UN. He denied he discussed the
letter with Nyunt Zaw, Kyi Pe Kyaw and Phyo Min Thein, because
it was already stated that U Win Tin alone had written the letter.

Phyo Min Thein

Phyo Min Thein also said he was transferred from Taungoo Prison
to Insein Prison on November 24, 1995. He said after the
investigation he was formally charged for alleged involvement in
this case.
He stated that the prosecution could not prove that the
contents of the Diamond Jubilee magazine were false or that he
edited it. He said although he was accused of writing the poem
'Kow-towing to the Mother', the authorities also accused another
prisoner of writing the same poem. He confessed that he wrote
the letter to Daw Aung San Suu Kyi, and the other letter on the
prison shirt to the UN.
Phyo Min Thein maintained that all the facts contained in
these letters were based on genuine accounts and on these
grounds he pleaded not guilty.

Win Thein

Win Thein said that a special team searched his cell on November
11, 1995. He testified that on November 15, 1995 he was beaten
while being interrogated.
He asserted that there was no proof that he wrote a piece in
the New Blood Wave magazine. Furthermore, he stated that
according to Warden U San Ya the magazine was found at a place
far away from his cell and this showed that he had nothing to do
with it. He said he did not participate in the publishing of the
magazine because he was too tired – both in body and mind – due
to his constant torture in prison.

Aung Myo Tint

Aung Myo Tint said he did not organize or discuss with Pyone Cho,
Yin Htway and Win Thein about the New Blood Wave magazine.
He told the court that his handwriting was different from those on
pages 5, 28, 32, 33, 35, 37, 53 and 93 although the handwriting
expert claimed that these writings were his. He also said he had

Polaris Burmese Library ( Singapore )

never met Soe Myint or Ne Oo, and had not seen the news bulletin
before.

Htay Win Aung

Htay Win Aung told the court that he was not allowed to hire a
lawyer to represent him. He pleaded not guilty on the grounds that
the charges against him were unfounded, that there was no proof
to back up the accusations, and that the prosecution testimonies
were based on information obtained through interrogation.

Yin Htway

Yin Htway stated he was not allowed to hire a lawyer to represent

him. He further testified that the accusations against him with
regard to the New Blood Wave magazine were erroneous. He
asked the court when it sentenced the prisoners to urge the
authorities to allow the others full rights of prisoners in prison.

Win Tin

Win Tin said he did what he believed was right and there was not
a single fact written that was incorrect. He told the court that the
loss of human rights and torture in prison were all genuine and
added that the prosecution could not prove that these points were
inaccurate.
He said he did not write the 'reports on the NLD'. The facts
contained in the letter to the UN he said were real, and that he
did not anything in the New Blood Wave magazine under the
name of 'De Hlaing'. He also told the court that the materials
brought to the court as evidence were all mixed up. He said the
'Ten Principles To Unity' document was a confession from him
during torture.
Win Tin said that although he wrote the letter to Daw Aung
San Suu Kyi, it contained true accounts of what was going on. He
admitted that he wrote the piece 'To the Lady's Birthday'. He said
he met the UN delegation with the permssion of the authorities.
Win Tin pleaded not guilty on the grounds that all he told the
court was correct.

Hla Than

Polaris Burmese Library ( Singapore )

Hla Than attested that there was no way that he could have met
Kyi Pe Kyaw. Likewise, he said he did not meet Soe Htet khaing
and Yhyo Min Thein.

Ko Ko Oo (aka Bo Bo)

Ko Ko Oo pleaded not guilty on the grounds that the prosecution

was not able to produce any evidence against him.

Kyi Pe Kyaw (aka Kyaw Gyi)

Kyi Pe Kyaw said he did not co-operate with Phyo Min Thein, Hla
Than and Nyunt Zaw. He said the poem entitled 'Mother
Irrawaddy' was not included in any of the publications so he
pleaded not guilty.

Kyaw Min Yu (aka Jimmy)

Kyaw Min Yu futher testified that he did not know anything about
the New Blood Wave magazine and that he did not distribute it. He
also said he was not involved in the letter to the UN written on the
prison shirt and that it was not true that he had written the letter
to Daw Aung San Suu Kyi.
He admitted that Evidence Category R was his handwriting,
but he pleaded not guilty on the grounds that the contents were
all based on true accounts.

Myat Tun

Myat Tun told that court that he was not guilty because the record
of news that he had collected during prison visits (Evidence
Category T) was accurate.

Win Tun

Win Tun told the court that it was true the search team found a
redio in his possession, but it was not true that he distributed
news to prisoners. He said he had no connection with the news
bulletin or the Diamond Jubilee magazine. This being the case, he

Polaris Burmese Library ( Singapore )

said he should only be punished in accordance with Section 42 of
the prison manual.

Sein Hlaing

Sein Hlaing countered the charges on the grounds that the

materials allegedly found in connection with him were all mixed up
and that the locations of where the materials were found were
also presented incorrectly to the court. He also told the court that
prisoners from Halls 3 and4 could not see each other and that for
this reason he had no way of meeting with Myo Myint Nyein.

Zaw Myint Maung

Zaw Myint Maung said he did not sign his name on the message of
congratulations [to Daw Aung San Suu Kyi] and did not write a
letter to her on her release [from house arrest]/ He said it was
also incorrect that he had written a poem in the Diamond Jubilee
magazine and said he had never read the New Blood Wave
magazine, stating that he did not even know where it was found.
Zaw Myint Maung said the sample of his handwriting had not
been taken in accordance with the law and asserted that he was
being tried for political reasons.

Soe Myint

Soe Myint contended that he was not guilty because no witnesses

other than U Khin Htay and U Ye Tun accused him of the crimes.

Ba Myo Thein
Regarding the accusation that Ba Myo Thein drew illustrations in
the Diamond Jubilee magazine as shown in the evidence, the
accused claimed this evidence had not been obtained in
accordance with the regulations. He denied his participation in the
letter to the UN and the endorsement on behalf of Da Nya Ta. He
said tht the letter was written by Win Tin alone.
Ba Myo Thein Pleaded not guilty.

SUMMARY(12)

Polaris Burmese Library ( Singapore )

The judicial officer told the court that all the evidence shown to
the court was either seized or found in the possession of the
defendants. He ascertained that although they were written by
hand, they were still magazines and literature according to Section
2(a) and (c) of the Printing and Distributing Act and that it was
clear that the accused co-wrote, read and distributed the
magazines and other literature. It was also evident that they
listened to the news broadcasts from foreign broadcasting stations
and distributed this false information.
The handwriting expert verified that those accused of writing
Records A-1 to A-9 had actually written the literature concerned.
Since the radios had been seized from Ko Ko Oo and Tun Win, it
was evident that that they had distributed the news from the
radio.
Although Win Tin claimed that he wrote the letters according
to his version of the truth, they contained facts that were
unacceptable to the government. In addition, Myo Myint Nyein had
confessed that he took responsibility for the publication of the
Diamond Jubilee magazine and the evidence showed that all the
accused worked together to publish the magazines.
He [the judicial officer] therefore appealed to the court that
they be given sentences under the charges that had been laid
against them.

As mentioned, Nyunt Zaw wrote the news bulletin (Record A-1).

Similarly, the handwriting found on the Diamond Jubilee magazine
was his. The investigators found that he had copied false news
from the BBC, VOA and DVB.
The judicial officer told the court that all the writings-poems,
articles, descriptive pieces, aesthetic writings, cartoons, short and
long stories-contained in the 102 page Diamond Jubilee magazine
were aimed at defaming and discrediting the government. the
person responsible was no other than Nyunt Zaw as testified by
the plaintiff witnesses and from the confessions of the accused.
In the defense of Myo Myint Nyein, he confessed that he co-
operated with Phyo Min Thein to put out the magazine. Although
he claimed the handwriting in the magazine was his, it was
obvious from the evidence that it was Nyunt Zaw's.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

The poem 'History Of The Fighting Peacock's Ability' (Record A-2)
was entirely against the government. It reads as follows:

'Let it be known to
those in the military who hunger for power,
those demonic military,
wishing to build a military nation,
under a military democracy and military politics,
that we shall resist defiantly with the strength of the fighting
peacock,
may it be eternally recorded in history!'

It was evident that this poem was written by Zaw Myint Maung
from U Tin Sein's testimony and from Evidence Category N.
The New Blood Wave magazine (Record A-3) was written
by Aung Myo Tint. He contested the allegation by U Tin Sein that
the handwriting in certain pages of the magazine was not identical
to that shown in Evidence Category K. U Tin Sein confirmed in his
testimony that Aung Myo Tint did not ask a cross question about
it. There were poems, stories, satirical pieces, songs, articles and
aesthetic writings in the magazine and these were aimed at
discrediting the government and presenting inaccurate
information.
From U Tin Sein's testimony combined with the Evidence
Category N it was undeniable that the handwriting of the poem
'Together With Infiniet Strength' was Aung Kyaw Oo's. It was a
poem which was libelous to the government.
The two pages of 'Meeting With Great Leaders' (Record A-6,
Evidence Category Q) as accepted by the court, were clearly
seditious literature. They were written in Zaw Tun's handwriting,
as testified by U Tin Sein and confirmed by Evidence Category N.
The Record A-7, Evidence Category R, was in the
handwriting of Kyaw Min Yu. This was confirmed by U Tin Sein's
testimony together with Evidence Category N. In any case, Kyaw
Min Yu himself admitted that it was his handwriting.
The two sheet letter that was Record A-7, Evidence Category
S, started with the word 'Father' followed by the signature 'Ko
Phyo' and ended with the date '15-1-95'. According to Evidence
Category N and the testimony of U Tin Sein, it was written by Phyo
Min Thein. The facts contained in this were defamatory to the
government.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

 The Record A-8, Evidence Category T, was the record of
inaccurate news broadcast by the DVB. The testimony of U Tin
Sein and Evidence Category N affirmed that it was Myat Tun who
had copied it out. He admitted that these were not false
statements. The law enforcement official testified in court that the
news from the DVB (Evidence Category T) was damaging to the
country as it had been fabricated.
Record A-9, Evidence Category T, contains an anti-
government poem written on bits of thin plastic bag, and brief
notes of NLD meetings and policies. The documents were
addressed to Win Tin at Cell 2 in Hall 3 and according to evidence
and testimonies of U Tin Sein, it was proven that the handwriting
on these documents were Win Tin's. But Win Tin testified that it
was not entirely true that all these documents were written in his
handwriting, as some were in other handwriting styles that he did
not recognize. U Tin Sein did not ask a return question regarding
this.

As mentioned, it is clearly evident that Nyunt Zaw, Zaw Myint

Maung, Aung Myo Tint, Aung Kyaw Oo, Zaw Tun, Kyaw Min Yu,
Phyo Min Thein, Myat Tun and Win Tin had written in his
handwriting, as some were in other handwriting styles that he did
not recognize. U Tin Sein did not ask a return question regarding
this.
Myo Myint Nyein did not deny that he wrote the letter to the
Human Rights Conference on the prison shirt. He also did not deny
his involvement in the work of the Diamond Jubilee magazine
(Evidence Category C), the letter requesting rights for political
prisoners, the news bulletin (Evidence Category Q) and the New
Blood Wave magazine (Evidence Category E). He in fact
confessed that he was involved with the Diamond Jubilee
magazine and the news bulletin.
Nyunt Zaw did not ask U Tin Sein a cross-question although
he denied that the handwriting on the Diamond Junilee magazine
was his.
With regard to charges made against Soe Htet Khaing, he
countered that U Ye Nyunt's accusations were unfounded because
he did not name the Diamond Jubilee magazine. Soe Htet Khaing
contended that he saw the magazine only when he arrived at the
court. Similarly, he denied the change that he read the news
bulletin which Myo Myint Nyein passed on to him. But according to

Polaris Burmese Library ( Singapore )

the confiscated materials and testimonies of witnesses, it has
already been proven that he had worked with Zaw Tun, Aung
Kyaw Oo, Nyunt Zaw, Kyi Pe Kyaw, Zaw Min and Phyo Min Thein
on the publishing of the Diamond Jubilee Magazine.
Aung Kyaw Oo testified in court that he carried out work
supportice of democracy and human rights. During cross-
examination he confessed that he participated in the work of the
Diamond Jubilee magazine.
Zaw Min allowed himself to be questioned as a defendant.
He denied all the charges. He cross-examined U Khin Htay
regarding 'Kow-towing To Mother', the poem titled 'Appendix To A
Cup Of Light Sweet Tea', the short story 'Day Of Hope' and the
letter to the UN in relation to human rights issues in Burma.
Evidence Category C contains the poem 'Appendix To A Cup Of
Light Sweet Tea' and 'Day Of Hope' on page 28 and page 96
respectively in the Diamond Jubilee Magazine.
In the testimony of Win Thein, he mainly focused on making
an appeal. During cross-examination he denied his involvement in
discussions with Pyone Cho, Lwin Oo, Yin Htway and Aung Myo
Tint about collecting manuscripts and publishing a magazine in
commemoration of the 7th anniversary of Phone Maw's death. He
also denied that he wrote 'The Immortal' for the New Blood
Wave magazine. Win Thein however did not say in his main
testimony if he was involved in providing coffee and snacks to the
participants in the prayers and memorial services (held on the
anniversaries for the deaths of Phone Maw and Maung Thaw Ka).
Htay Win Aung in his main testimony did not deny his
involvement in naming the magazine New Blood Wave and in
drawing illustrations for it. Likewise, he could not deny writing 'The
Immortal' and 'Auger of 13-16' on page 2 of the magazine.
Yin Htay's testimony was similar to that of other defendants.
He also told the court of his dissatisfaction in prison. He casually
denied that he was involved with the New Blood Wave
magazine. He however could not deny the charges by the
prosecution.
Hla Than answered only 3 questions (among those posed by
the court). He allowed himself to be questioned as a defendant.
He did not defend the charges as a witness of produce any witness
to the court.
Ko Ko Oo (aka Bo Bo) did not defend himself against any of
the main charges. Instead, he told the court of his feelings,

Polaris Burmese Library ( Singapore )

desires, demands and beliefs. He denied smuggling the radio into
the prison (Evidence Category F), but he did not deny explicitly the
fact that the radio and its paraphernalia was found in the place to
which he had guided the search party.
Kyi Pe Kyaw denied the accusation that he crocheted
pictures of a peacock on the Diamond jubilee magazine. During
cross-examination, he confirmed that he shared a cell with Myo
Myint Nyein and Si Thu (aka Khin Maung Lwin). He denied
discussing anything with them, but he did not present any witness
to support this to the court.
Tun Win confirmed that a radio was seized from his cell and
that he listened to news from foreign broadcasts. But he
contended that he did not know about the document sent to the
Vienna Human Rights Conference, the letter to the UN Secretary
General or the New Blood Wave magazine. However, he did not
deny in his main testimony that he distributed news from the radio
and batteries were seized from his cell (Evidence Category D).
Sein Hlaing answered only two questions and did not present
any witnesses to the court.
Soe Myint denied knowing anything about the New Blood
Wave magazine and said that he believed it was ownerless. He
also denied he wrote the song 'Battle Cry'. He presented no
witnesses to the court.
In the main testimony of Ba Myo Thein, he contended that
the testimonies of U Khin Htay and U Ye Nyunt were untrue and
that he did not sign the document acknowledging the seizure of
materials from his cell. During cross-examination, he denied
writing the brief news reports and denied he discussed anything
with Zaw Myint Maung, Myint Naing and Jimmy. He however was
unable to present any proof to back up his denials.

To analyze all the testimonies and the materials shown as

evidence – the Diamond Jubilee (Evidence Category C), the
requests regarding human rights issues addressed to the UN
Secretary General (Evidence Category D) the message of
condolence at the death of Maung Thaw Ka seized from Myo Myint
Nyein's cell, the drafts of the news bulletin, and other papers and
literature (Evidence Categories F, A, D, P, Q, R, T and U) – they
are all damaging to the State. It is evident that although the
accused had reason to believe that what they were doing was
incorrect, although the accused had reason to believe that what

Polaris Burmese Library ( Singapore )

they were doing was incorrect, they were distributing and planning
to distribute false news not only within the prison but to
organizatjons outside.
Although conclusions cannot be drawn from the testimonies
of the handwriting expert alone, it is evident that all the 22
accused worked together in committing these crimes, a fact
supported by other materials and testimonies of the witness and of
the accused themselves.
The accused prisoners committed a crime while serving out
prison terms received for various other offenses. For this reason
there is no justification in showing them mercy. Their sentences
are handed out as follows:
The court hereby sentences the following accused to seven
years each with hard labor under Section 5 (E) of the 1950
Emergency Provision Act:

Myo Myint Nyein (son of U Kyar Ba Nyein)

Zaw Tun (son of U Kan Tun)
Nyunt Zaw (son of U Lay Myint)
Soe Htet Khaing (son of U Myint Thein)
Aung Kyaw Oo (son of U Kyaw Hlaing)
Zaw Min (son of U Tint Swe)
Phyo Min Thein (son of U Khin Tun)
Win Thein (son of U Ohn)
Aung Myo Tint (son of U Soe Tint)
Htay Win Aung (son of U Win Aung)
Yin Htway (son of U Mya Soe)
Win Tin (son of U Pu)
Hla Than
Ko Ko Oo (aka Bo Bo) (son of U Yan Aung)
Kyi Pe Kyaw (aka Kyaw Gyi) (son of U Hla Kyi)
Kyaw Min Yu (aka Jimmy) (son of U Tin Yu)
Myat Tun (son of U Myo Thwin)
Tun Win (son of U Htway Nyo)
Sein Hlaing (son of U Ba Yi)
Zaw Myint Maung (son of U Maung)
Soe Myint (son of U Maung Phat)
Ba Myo Thein (son of U Aung Thein)

If they have already served a period detention for these

crimes, this period must be reduced from the sentence. All money

Polaris Burmese Library ( Singapore )

presented at the court will be confiscated as the property of the
State as soon as the period of appeal has expired. At which time
all materials presented as evidence in this case will be destroyed.

Signed,
Kyaw Htun
Deputy-Divisional Judge
Ragnoon Division Court
(Northern District Court)

Date: March 28, 1996

Footnotes
(1) Phone Maw was the first student to die in the 1988
demonstrations.
(2) Company brand name.
(3) Hardwood evergreen with sweet scented white blossoms.
(4) Burma's parliament
(5) The now defunct Alliance for Democratic Solidarity, Union
of Burma.
(6) Maung Thaw Ka was a famous writer and member of the
NLD who died in Insein Prison after being beaten and
tortured.
(7) Burma's currency.
(8) No allegations were listed against Htay Win Aung in the
trail report.
(9) Burma's armed forces.
(10) Wheel of Dharma, first sermon given by the Lord Buddha.
(11) A well known pre-WWII composer of classical Burmese
songs.
(12) This heading is not in the original report and has been
added by the translator.

Conclusion

Polaris Burmese Library ( Singapore )

The official trail report shows the lack of due process of law in
Burma and the judiciary's contempt for fundamental human and
legal rights. It demonstrates how the SLORC uses its repressive
laws as a tool to suppress political opposition with the aid of an
acquiescent judiciary.
Denying the prisoners access to legal counsel is contrary to
one of the most basic legal rights and to international standards
for fair trails. Without such access to legal counsel the accused
should never have been convicted of the charge brought against
them.
Perhaps one of the more disturbing aspects of the trail
report is how the judiciary accepts the use of interrogations,
beatings and torture in prison. It is evident from the official report
that these were used as a means to obtaining confessions for use
as evidence against some of the accused.
The denial of freedom of expression also demonstrates how
the treatment of prisoners by the SLORC's prison administration
falls well short of international minimum standards (Appendix IV).
The trail report shows how political prisoners are not only refused
the right to read, write or have access to national and international
news, but that such activity is regarded as punishable.
An examination of the evidence produced at the trail also
shows that the prisoners should not have been found guilty of the
charge under Section 5 (E) of the 1950 Emergency Provision Act.
Under this law a person can be convicted of planning to, or
actually disseminating false information either if they know the
information to be false, or there's enough proof that it's false. In
court, the accused argued that they knew the information
contained in the letters and magazines to be the truth. Therefore,
the prosecution had to prove that this information was no
discussion regarding the truthfulness of the information was
instead false for the judge to then convict the accused of the
charge. However, there was no discussion regarding the
truthfulness of the information – it was only stated that it was
'damaging' to the government. For this reason the 22 accused
should, once again, never have been convicted of the charge
brought against them.
Such abuses of fundamental legal and human rights are
used by SLORCs a means to silence political opposition. In the face
of such abuses, there is a continuing need for increasing
international pressure on the SLORC to respect justice and

Polaris Burmese Library ( Singapore )

individual freedoms and heed the will of the people it purports to
represent in their call for democratic reform.

SECTION II

The Original Trail Report

The original copy of the tail report is reproduced in full on the

following pages. The original document is 26 pages long and has
been reduced to 60% of its actual size for this publication.
Each page of the original report has at least two stamps
which state that the report is an official court document.

APPENDICES

APPENDIX I

Extract from 'Human Rights Questions: Human Rights Situations

And Reports Of Special Rapporteurs And Representatives-
'Situation of Human Rights in Burma'

Prepared by Judge Rajsoomer Lallah, UN Special Rapporteur of the

Commission on Human Rights, dated October 8, 1996, and
presented at the fifty-first session of the UN General Assembly as
agenda item 110 (c) –

E. Prison Conditions
82. Freedom of expression is denied in Myanmar prisons. Prisoners
are reportedly denied reading and writing material. One prisoner,
who was found with a piece of paper, was allegedly placed in
shackles in a 'police dog cell' for one month. Prisoners suspected
of having sent letters with allegations of ill-treatment and poor
conditions to the formaer Special Rapporteur, Professor Yokota,
have reportedly been ill treated since November 1995 in Insein
Prison. On March 28 1996, 20 prisoners implicated in the drafting
of the letter, as wellas in the hiding of three radio sets and
distributing a clandestine newspaper within the prison, were
allegedly tried and given additional sentences of 5 to 7 years.
Among them were newspaper editor Win Tin and editors of the
Bay Bhuhlwe magazine, Myo Myint Nyein and Sein Hlaing. Zaw

Polaris Burmese Library ( Singapore )

Myo Aung, General-Secreary of Ma Ka Tha Pha, the National
Students' Organization, was reportedly sentenced to three months
solitary confinement in a 'police dog cell' in Insein Prison for
breaking prison rules, the reason being a dispute on philosophy
with another prisoner held after 9 p.m. and the fact that he said
that "he was not afraid to tell the truth to any one even if he was
a prison official", which was considered lack of respect for prison
authorities.

APPENDIX II

Article from 'The Nation', Friday April 5, 1996

'New jail sentence' for Burma prisoners

Associated Press
TWENTY-ONE political prisoners in Burma have received new
prison sentences, apparently for attempting to pass information
about prison condition to a representative of the United Nations,
the human rights group Amnesty International said.
The London-based organization said it had learned that 21
prisoners were sentenced on March 28 to new jail terms of five to
12 years each.
The trails of the prisoners, many of whom are members of
the National League for Democracy, the mail political party
opposed to the country's military government, took place is closed
session in Insein Prison – just outside Ragnoon – where the men
are being held.
"The group was accused of hiding three radio sets and
circulating a newsletter in Insein Prison," Amnesty said, adding
that among the materials confiscated was a letter to the United
Nations Special Rapporteur for Burma, whose mandate includes
investigation of human rights and political conditions in the
country.
The men were sentenced under a 1950 emergency law
calling for punishment for anyone who "accuses or intends to
disrupt the morality or behavior of a group of people or the
general public, or to disrupt the security or the reconstruction of
the stability of the Union," the report said.
Amnesty International said the prisoners had no legal
counsel during the proceeding against them – contrary to
international fair trial standards – and may have been punished

Polaris Burmese Library ( Singapore )

solely for exercising their right to contact with the outside world, a
right guaranteed under international conventions.
The report said two prominent prisoners, Win Tin, an NLD
leader, and Myo Myint Nyein, a magazine editor, "had been held in
tiny military dog cells, forced to sleep on concrete floors with no
bedding, and forbidden any family visits."
Burma's military government came to power in 1988 after
violently suppressing pro-democracy demonstration.
It is widely criticized for human rights violations and failure
to move towards democratic rule.
In another recent report, Amnesty International estimated
that more than 1,000 political prisoners remain hehind bars, most
of them jailed after receiving unfair trails.
"Prison conditions are so deplorable as to constitue cruel,
inhuman and degrading treatment", it said.
A US State Department report released last month also
reached similar conclusions.

APPENDIX III
Extracts from Section 5, 1950 Emergency Provision Act

Section 5 has 13 sub-section, (A), (E) and (J) of which are

reproduced here, translated from the 1950 Emergency Act.

"(A) if a person commits an act that will influence members of the

armed forces of government servants to lose trust in the
government, to mutiny or to commit treason, or if a person
commits an act that will affect the morale, loyalty, discipline,
health and training of members of the armed forces or
government servants of hamper or prevent them from carrying out
their duities,"

"(E) if a person aims to disseminate false information and has

committed such an act of is in the process of doing so, knowing
that the news is not correct or there is enough proof that the news
is not correct,"

"(J) if a person commits an act with the aim to undermine the

morality and alter the behavior of the people, or of a group of
people, in order to threaten the national security and the
restoration of law and order,"

Polaris Burmese Library ( Singapore )

"If found guilty, a person can be sentenced up to seven years or
fined or both."

APPENDIX IV

Extracts from the United Nations Standard Minium Rules for the
Treatment of Prisoners.

Established by the UN in 1955 and approved by the Economic and

Social Council in its resolution 663 C (XXIV) of July 31 1957 and
2076 (LXII) of 13 May 1977.

Basic Principle.

6. (1) The following rules shall be applied impartially. There shall

be no discrimination on grounds of race, color, sex, language,
religion, political or other opinion, national or social origin,
property, birth or other status.
(2) On the other hand, it is necessary to respect the religious
beliefs and moral precepts of the group to which a prisoner
helongs.

Clothing and Bedding.

17. (1) Every prisoners who is not allowed to wear his own
clothing shall be provided with and outfit of clothing suitable for
the climate and adequate to keep him in good health. Such
clothing shall in no manner be degrading or humiliating.
(2) All clothing shall be clean andkept in proper condition.
Underclothing shall be changed and washed as often as necessary
for the maintenance of by giene.
(3) In exceptional circumstances, whenever a prisoner is removed
outside the institution for an authorized purposed, he shall be
allowed to wear his own clothing or other inconspicuous clothing.

18. If prisoners are allowed to wear their own clothing

arrangements shall be made on their admission to the institution
to ensure that it shall be clean and fir for use.

19. Every prisoner shall, in accordance with local or national

standard, be provided with a separate bed, and with separate and

Polaris Burmese Library ( Singapore )

sufficient bedding which shall be clean when issued, kept in good
order and changed often enough to ensure its cleanliness.

Food.
20. (1) Every prisoner shall be provided by the administration at
the usual hours with food of nutritional value adequate for health
and strength, of whole some quality and well prepared and served.
(2) Drinking water shall be available to every prisoner whenever
he needs it.

Exercise and Sport.

21. (1) Every prisoner who is not employed in outdoor work shall
have at least one hour of suitable exercises in the open air daily if
the weather permits.
(2) Young prisoners, and others of suitable age and physique, shall
receive physical recreational training during the period of exercise.
To this end space, installations and equipment should be provided.

Medical Services.
22. (1) At every institution there shall be available the
services of at least on qualified medical officer who
should have some knowledge of psychiatry. The
medical services should be organized in close
relationship to the general health administration of the
community or nation. They shall include a psychiatric
service for the diagnosis and, in proper cases, the
treatment of states of mental abnormality.
(2) Sick prisoners who require specialist treatment shall be
transferred to specialized institutions or to civil hospitals.
Where hospital facilities are provided in an institution, there
equipment, furnishings and pharmaceutical supplies shall be
proper for the medical care and treatment of sick prisoners,
and there shall be a staff of suitable trained officers.
(3) The services of a qualified dental officer shall be available
to every prisoner.

23. (1) In women's institutions there shall especial

accommodation for all necessary pre-natal and post-
natal care and treatment. Arrangements shall be made
wherever practicable for children to be born in a
hospital outside the institution. If a child is born in

Polaris Burmese Library ( Singapore )

 prison, this fact shall not be mentioned in the birth
certificate.
(20) Where nursing infants are allowed to remain in the
institution with their mother, provision shall be made for a
nursery staffed by qualified persons, where the infants shall
be placed when they are not in the care of their mothers.

24. The medical officers shall see and examine every

prisoner as soon as possible after his admission and
thereafter as necessary, with a view particularly to the
discovery of physical or mental illness and the taking of
all necessary measures; the segregating of prisoners
suspected of infectious or contagious conditions; the
nothing of physical or mental defects which might
hamper rehabilitation, and the determination of the
physical capacity of every prisoner for work.
25. (1) The medical officer shall r regularly inspect and
advise the director upon:
(a) The quantity, quality, preparation and service of
food.
(b) The hygiene and cleanliness of the institution
and the prisoners;
(c) The sanitation, heating, lighting and ventilation
of the institution;
(d) The suitability and cleanliness of the prisoners'
clothing and bedding;
(e) The observance of the rules concerning physical
education and sports, in cases where there is no
technical personal in charge of these activities.

(2) The director shall take into consideration the

reports and advice that the medical officer submits
according to rules 25 (2) and 26 and, in case he
concurs with the recommendations made, shall take
immediate steps to give effect to those
recommendations; if they are not within his
competence or if he does not concur with them, he
shall immediately submit his own report and the advice
of the medical officer to a higher authority.

Discipline and Punishment.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

27. Discipline and order shall be maintained with firmness,
but with no more restriction than is necessary for safe
custody and well-ordered community life.
28. (1) No prisoner shall be employed, in the service of the
institution, in disciplinary capacity.
(2) This rule shall not, however, impede the proper
functioning of a system based on self-government, under
which specified social, educational or sports activities or
responsibilities are entrusted, under supervision, to prisoners
who are formed into groups for the purposes of t treatment.
29. The following shall always be determined by the law or
by the regulation of the competent administrative
authority:
(a) Conduct constituting a disciplinary offense;
(b) The types and duration of punishment which may
be inflicted;
(c) The authority competent to impose such
punishment.

30. (1) No prisoner shall be punished except in accordance

with the terms of such law or regulation, and never
twice for the same offense.
(2) No prisoner shall be punished unless he has been
informed of the offense alleged against him and given a
proper opportunity of presenting his defense. The competent
authority shall allow him to make his defense through an
interpreter.
31. Corporal punishment, punishment by placing in a dark
cell, and all cruel, inhuman or degrading punishments
shall be completely prohibited as punishments for
disciplinary offenses.
32. (1) Punishment by close confinement or reduction of
diet shall never be inflicted unless the medical officer
has examined the prisoner and certified in writing that
he is fit to sustain it.
(2) The same shall apply to any other punishment that may
be prejudicial to the physical or mental health of a prisoner.
In no case may such punishment be contrary to or depart
from the principle stated in rule 31.
(3) The medical officer shall visit daily prisoners undergoing
such punishments and shall advise the director if he

Polaris Burmese Library ( Singapore )

considers the termination or alteration of the punishment
necessary on grounds of physical or mental health.

Instruments of Restraint.
33. Instruments of restraint, such as handcuffs, chain,
irons and straitjackets, shall never be applied as a
punishment furthermore; chains or irons shall not be
used as restraints. Other instruments of restraint shall
not be used except in the following circumstances:
(a) As a precaution against escape during a transfer,
provided that they shall be removed when the
prisoner appears before a judicial or
administrative authority;
(b) On medical grounds by direction of the medical
officer;
(c) By order of the director, if other methods of
control fail, in order to prevent a prisoner from
injuring himself or others of from damaging
property; in such instances the director shall at
once consult the medical officer and report to the
higher administrative authority.

34. The patterns and manner of use of instruments of

restraint shall be decided by the central prison
administration. Such instruments must not be applied
for any longer time than is strictly necessary.

Information To and Complaints By Prisoners.

35. (1) Every prisoner on admission shall be provided with
written information about the regulations governing
the treatment of prisoners of his category, the
disciplinary requirements of the institution, the
authorized methods of seeking information and making
complaints, and all such other matter as are
necessary to enable him to understand both his rights
and his obligations and to adapt himself to the life of
the institution.
(2) If a person is illiterate, the aforesaid information shall be
conveyed to him orally.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

36. (1) Every prisoner shall have the opportunity each
week day of making requests or complaints to the
director of the institution or the officer authorized to
represent him.
(2) It shall be possible to make requests or complaints to the
inspector of prisons during his inspection. The prisoner shall
have the opportunity to talk to the inspector or to any other
inspecting officer without the director or the members of the
staff being present.
(3) Every prisoner shall be allowed to make a request or
complaint, without censorship as to substance but in proper
form, to the central prison administration, the judicial
authority or other proper authorities through approved
channels.
(4) Unless it is evidently frivolous or groundless, every
request or complaint shall be promptly dealt with and replied
to without undur delay.

Contact With The Outside World.

37. Prisoners shall be allowed under necessary supervision
to communicate with their family and reputable friends
at regular intervals, both by correspondence and by
receiving visits.
38. (1) Prisoners who are foreign nationals shall be
allowed reasonable facilities to communicate with the
diplomatic and consular representatives of the State to
which they belong.
(2) Prisoners who are nationals of States without diplomatic
or consular representation in the country and refugees or
stateless persons shall be allowed similar facilities to
mommunicate with the diplomatic representative of the State
which takes charge of their interests or any national or
international authority whose task it is to protect such
persons.

39. Prisoners shall be kept informed regularly of the more

important items of news by the reading of newspapers,
periodicals or special institutional publications, by
hearing wireless transmissions, by lectures or by any
similar means as authorized or controlled by the
administration.

Polaris Burmese Library ( Singapore )

Books.
40. Every institution shall have a library for the use of all
categories of prisoners, adequately stocked with both
recreational and instructional books, and prisoners
shall be encourage to make full use of it.

Inspection.
55. There shall be a inspection of penal institutions and
services by qualified and experienced inspectors appointed
by a competent authority. Their task shall be in particular to
ensure that these institutions are administered in accordance
with existing laws and regulations and with a view to
bringing about the objectives of penal and correctional
services.

FURTHER READING
Information contained in this report is verified by the reports
of independent human rights organizations. For further
reading please see:

Amnesty International
"Arrests and Trails of Political Prisoners, January-July 1991"
ASA 16/10/91
"The Climate of Fear Continues," ASA 16/11/93
"Myanmar: Human Rights Still Denied" ASA 16/18/94,
November 1994
"Myanmar: Conditions in Prisons and labor Camps" ASA
16/22/95, September 1995
"Myanmar, No Law At All," Human Rights Violations Under
Military Rule," ASA 16/11/96

Article 19, International Centre Against Censorship

"Burma: Beyond The Law" August 1996

Human Rights Watch/Asia

"Human Rights in Burma in 1991," Vol.4 No.3, January 2,
1992
"Changes in Burma?" Vol 4 No.24, September 1992
"Entrenchment or Reform: Human Rights Developments and
the Need for Continued International Pressure" July 1995

Polaris Burmese Library ( Singapore )

UN Special Rapporteur to Burma, Mr. Yozo Yokota:
"Report on the situation of human rights in Myanmar,
prepared by the Special Rapporteur, Mr. Yozo Yokota, in
accordance with Commission resolution 1994/85," (Geneva,
United Nations) January 12, 1995.
"Report on the situation of human rights in Myanmar,
prepared by the Special Rapporteur, Mr. Yozo Yokota, in
accordance with Commission resolution 1995/72," (Geneva,
United Nations) February 5, 1996.

UN Special Rapporteur to Burma, Judge Rajsoomer

Lallah:
"Situation of Human Rights in Burma, prepared by Judge
Rajsoomer Lallah: UN Special Rapporteur of the Commission
on Human Rights, in accordance with Commission resolution
1996/80," (Geneva, United Nations) October 8, 1996.

ABSDF:
"Cries from Insein", 1996.
"The Situation of the Elected MPs from National League for
Democracy in May, 1990 Election", 1996.

Polaris Burmese Library ( Singapore )