Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 47

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 47
txl;aqmif;yg;
နတ္သိၾကားမ်ား ေက်ာက္ဖ်ာတင္းေလၿပီ
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ "စပါးက်ီ" ၿဖိဳလွဲခံရေလၿပီ------

၀ီလီယမ္ ဘြတ္
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm; twGJ 47 1


ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 47
txl;aqmif;yg;
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ "စပါးက်ီ" ၿဖိဳလွဲခံရေလၿပီ------

၀ီလီယမ္ ဘြတ္
yHkEdSyfrSwfwrf;
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) twGuftxl;xkwfa0onf

2008 ckESpf
pifumyledKifiH
POLARIS BURMESE LIBRARY ( SINGAPORE )


rmwdum
ျမန္မာဘက္မွ တင္သြင္းခြင့္ပိတ္ထားသည့္ သြပ္ျပားမ်ား
ျပန္လည္တင္သြင္းခြင့္ျပဳ
နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ေသဆုံးသူ (၁) သိန္းေက်ာ္ရိွဟု

အေမရိကန္သံ႐ုံးမွ ေျပာၾကား
ျမန္မာသို႔ လာမည့္ ရိကၡာတင္ ေလယာဥ္မ်ားကို စစ္အစိုးရမွ ခြင့္မျပဳေသး
အေမရိကန္တပ္ ေထာက္ပို႔ေလယာဥ္မ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း

၀င္ခြင့္မျပဳေသးဟု ထိုင္းႏုိင္ငံ အေမရိကန္သံ႐ုံးက ေျပာၾကား
ဒီခ်ဳပ္ပါတီ၀င္တဦး စစ္ေၾကာေရးတြင္ ရိုက္ႏွက္ခံရသျဖင့္ ေသဆံုး
LANDMINE BAN TREATY
Thailand likely to get extension of deadline
Burmese detainee receives US honour
ျပည္သူေတြ ေသရတဲ့ တရားခံ
U.N. Suspends Myanmar Aid After Supplies Seized by Junta
Aid groups confront numerous challenges
မုန္တို္င္းအလြန္ - ရန္ကုန္ က ဒိုင္ယာရီ ၂
မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းတုိထြာ ၈
လိုေနၿပီ ၾကင္နာသူမ်ား---------- ေအးခ်မ္းေျမ့
နာဂစ္ အလြန္---------- ၾကည္ေဝ၊
ကုလသမဂၢ အကူအညီ စစ္အစိုးရ သိမ္း
ေနာက္မုန္တိုင္းတခု လာႏိုင္သည္ဟု ကုလသမဂၢ သတိေပး
Spain Honors Suu Kyi and Dr Cynthia Maung
Junta must let in relief aid
Burma's junta holds tough in face of world criticism
Thai PM to go to Rangoon on Sunday
Why Myanmar's generals shun aid---------- Larry Jagan, Myanmar analyst for Al Jazeera
ျပည္တြင္း ျပည္ပ သတင္းဌာနမ်ား
ေမ ၉၊ ၂၀၀၈

အမ်ဳိးသားခ်င္း ရိုင္းပင္းၾကပါ။ ဒို႔ျမန္မာ …
မ်ဳိးခ်စ္ ျမန္မာလူငယ္ အာဇာနည္မ်ားသို႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ နဲ႔ ဒုကၡသည္ လက္စြဲ
မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းတုိထြာ 9
ေမ ၉၊ ၂၀၀၈
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ "စပါးက်ီ" ၿဖိဳလွဲခံရေလၿပီ---------- ၀ီလီယမ္ ဘြတ္
ျမန္မာျပည္သစ္ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္သာ ျပင္ဆင္ၾကပါစို႔
သခြတ္ပင္က မီးတက်ည္
နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းအေတြး
ေမာင္မန္း
က်ေနာ္တို႔ကေရာ ဘာမ်ားရႏိုင္အံုးမည္နည္း
ဂါမဏိ
Experts: Myanmar cannot run aid effort alone after cyclone
Dictators' priority
By Christiane Oelrich, dpa
Referendum first, disaster relief later----------- LARRY JAGAN
The unravelling of the burmese junta
Thai envoy to seek access for western aid groups
In south Myanmar village, all is 'gone with the wind'
Is it Time to Invade Burma?

By Romesh Ratnesar
ႀကိမ္မီးအံုး ျပည္သူမ်ားႏွင့္ အသိဉာဏ္ ေသးႏုတ္လြန္းသည့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား
ထပ္မံနစ္နာၾကရဦးမည္။ ---------- ေအာင္သူၿငိမ္း
Behind the Scenes: Escaping cyclone-ravaged Myanmar---------- CNN's Dan Rivers
စစ္သားေတၾ ဘယ္ေရာက္ကုန္႓ပီလဲ---------- ထိန္လင္း
ရန္သူမ်ဳိး ၅ပါး နဲ႔ ရန္ကုန္---------- ရန္ကုန္သားစာဖတ္သူ
မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းတုိထြာ ၁၀
ေမ ၁၀၊ ၂၀၀၈

မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းတုိထြာ ၁၁
ေမ ၁၀၊ ၂၀၀၈
မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္ေတၾအတၾက္ ထုိင္းဘုရင္ ပစၤည္းပိုႛ၊ ဴပင္သစ္ သမတကေတာ့ စစ္အစိုးရကို ဴပစ္တင္ရႁံႚခဵ
ဴမန္မာဴပည္အႎႀံႛ မဲေပးပံု မရိုးသားမႁေတၾမဵားဴပား
ကူးစက္ေရာဂၝဴဖစ္ႎိုင္ေဳကာင္း က႗မ္းကဵင္သူေတၾ သတိေပး
ဆႏၵမဲေပးပြဲ မဲေပးသူနည္း၊ အာဏာပိုင္မ်ား၏ မသမာမႈ မ်ားျပား
မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ျပည္သူမ်ား ကူညီေရး ေႏွာင့္ေႏွးေနသည့္ၾကားက က်င္းပသည့္ ဆႏၵခံယူပြဲ ဘ၀င္မက်သူမ်ားျပား
အေရးေပၚအကူအညီေတြ အျမန္ဆုံးလက္ခံဖုိ႔ ကုလနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာက စစ္အစုိးရကုိ ထပ္မံတုိက္တြန္း
ျမန္မာေလေဘးသင့္ ျပည္သူေတြကို ႏိုင္ငံတကာ လြတ္လပ္စြာ ကူညီခြင့္မရ
ဒုကၡေတာ ကြမ္းၿခံကုန္းမွ …---------- ေအးခ်မ္းေျမ့
Further Stormy Prospects for Burma---------- MIN ZIN
ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္မ်ား ဆန္ေ၀ငွမႈလုပ္
လူသားခ်င္းစာနာေသာ ၾကား၀င္ ေဆာင္ရြက္မႈ လုပ္ရန္ စကၤာပူတြင္ စည္းရံုးေန
မုန္တိုင္းေဘးလြတ္လာသူ ရြာသား ၂ ဦး၏ ရင္နင့္ဖြယ္ ျဖစ္ရပ္မ်ား
ကုလအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္က နအဖ အျပဳအမူသည္ မွတ္တမ္းတင္ေလာက္ဖြယ္ဟု ေ၀ဖန္
က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး ငတ္ေနၾကၿပီ
Surayud to fly to Burma to negotiate
Burmar's death toll could increase 15-fold, warns Oxfam
Burma's referendum says "yes" to pro-military charter
First UNHCR trucks enter Burma from Thailand
Floating bodies become part of life in Myanmar
Nurture, not nature, can determine damage to cyclone-prone deltas
Myanmar blocking most cyclone aid
Yangon moves on to life after the cyclone
Black Saturday---------- AUNG ZAW

ငါတို႔ကို ဧရာ၀တီ ျပန္ေပးပ ---------- ေအာင္ေမာ္ဦး
အရိုင္းအစိုင္း ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ လူသားဆန္မႈ ျပႆနာ ---------- ေအာင္သူၿငိမ္း
Red Cross boat sinks in Myanmar
ျမန္မာျပည္ကလားေဟ့ - ၀င္ခဲ့ေလကြယ္ …--------- ေမာင္ရစ္
မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းတုိထြာ ၁၂
ေမ ၁၁၊ ၂၀၀၈
မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းတုိထြာ ၁၃
ေမ ၁၂၊ ၂၀၀၈
မိုးမခနဲ႔ စကားလက္ဆုံ - ဇာဂနာ

"ရန္ကုန္ျမစ္ၾကီး ညီွျပီၤး အနံအသက္ေတြ ထြက္ေနပါျပီ"
မုန္တိုင္း၊ ဒီေရလိႈင္းနဲ႔ ဒုကၡသည္ ကြန္းၿခံကုန္း

မိုးေအာင္တင္
မေလွ်ာ္ကန္ေသာ မဲ႐ုံမ်ား
ၾကည္ေ၀
ျမန္မာအႏုပညာရွင္မ်ား ေလေဘးသင့္ဒုကၡသည္မ်ားကို သြားေရာက္ကူညီ

ကိုသက္
ေလေဘးအလႉပစၥည္း အလြဲသံုးစားမႈမ်ား ရန္ကုန္တြင္ရွိ

ကိုသက္
စရိတ္ခံမွ လွ်ပ္စစ္မီးရ
မိုးေအာင္တင္
မုန္တိုင္းသတင္း တင္ျပခ်က္ ဂ်ာနယ္မ်ား အခက္အခဲရွိ

ေအးခ်မ္းေျမ့
ျမန္မာ့ေရတပ္ သေဘၤာမ်ားလည္း မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္

ေအးခ်မ္းေျမ့
ႏိုင္ငံတကာအကူအညီ အျမန္လိုအပ္ဟု ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားေတာင္းဆို

ေအးလဲ့

ျမန္မာဘက္မွ တင္သြင္းခြင့္ပိတ္ထားသည့္ သြပ္ျပားမ်ား

ျပန္လည္တင္သြင္းခြင့္ျပဳ
NEJ ၈ ေမ ၂၀၀၈
ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ တင္သြင္းခြင့္ ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ထားသည့္ ေဆာက္လုပ္ေရး
ပစၥည္း မ်ားအနက္ သြပ္ျပားမ်ားကို ၿပီးခဲ့သည့္ အဂၤါေန႔မွ စတင္ကာ ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္
ျမန္မာႏိုင္ငံက အခြန္လြတ္ တင္သြင္းခြင့္ ျပဳလိုက္သည္။
ယခုကဲ့သို႔ တင္သြင္းခြင့္ျပဳျခင္းမွာ နာဂစ္ေလမုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ အေရးေပၚ လိုအပ္သည့္

ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္းမ်ား ေစ်းကြက္တြင္ ျပတ္လပ္ၿပီး အဆမတန္
ေစ်းျမင့္တက္သြားမႈေၾကာင့္ မဲေဆာက္-ျမ၀တီ ခ်စ္ၾကည္ေရးတံတားေပၚမွ
တိုက္႐ိုက္တင္သြင္းခြင့္ ျပဳျခင္းျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာ ကုန္သည္တဦးက ေျပာသည္။
သြပ္တင္သြင္းသည့္ ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္ ႏိုင္ခ်ဳိင္း၀စ္က “က်ေနာ္တုိ႔

ခ်စ္ၾကည္ေရးတံတားေပၚကေန သြပ္တန္ခ်ိန္ ရာဂဏန္းနီးပါး (၁) ရက္ျခား
တင္သြင္းေနပါတယ္။ တံတားအျပင္ အျခားတရားမ၀င္
ဂိတ္ေတြကလည္း သူ႔နည္း သူ႔ဟန္နဲ႔ ၀င္တာေတြ ရွိပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ကုန္သည္တဦးကလည္း “က်မတုိ႔ သိရသေလာက္ အဂၤါေန႔ကစၿပီး

သြပ္ေတြကို အခြန္လြတ္ သြင္းခြင့္ျပဳတာ ဒါ ပထမအႀကိမ္ပဲ။ သြပ္အျပင္ အျခား
ေဆာက္လုပ္ေရး ပစၥည္းေတြ ကိုလည္း အခြန္လြတ္ သြင္းခြင့္ျပဳထားတယ္။ ဒါေပမယ့္
ကာလအတိုင္းအတာ တခုပဲ ျဖစ္မယ္။ ေရရွည္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး” ဟု
ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
ယခင္က ထိုင္းႏိုင္ငံမွ သြပ္ျပားမ်ားအား ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္သုိ႔ တင္သြင္းခြင့္ မျပဳသျဖင့္

ေစ်းကြက္ လိုအပ္ခ်က္အရ ျမန္မာကုန္သည္မ်ားမွာ ခ်စ္ၾကည္ေရးတံတား၏ ေဘး၀ဲယာရွိ
တရားမ၀င္ ခိုးဂိတ္ မ်ားမွတဆင့္ နားလည္မႈျဖင့္ တင္သြင္းၾကသည္။
ျမ၀တီၿမိဳ႕မွ ၀န္ထမ္းတဦးက လာမည့္ ေမလ (၁၀) ရက္ နအဖ၏ လူထုဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပမည့္

ေန႔တြင္ မဲေဆာက္-ျမ၀တီ ခ်စ္ၾကည္ေရးတံတားအား (၁) ရက္တာ ပိတ္ထားမည္ဟု
အထက္မွ ၫႊန္ၾကားထားေၾကာင္း ေျပာသည္။

နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ေသဆုံးသူ (၁) သိန္းေက်ာ္ရိွဟု

အေမရိကန္သံ႐ုံးမွ ေျပာၾကား
NEJ/ ၈ ေမ ၂၀၀၈
လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ လယ္ကြင္းတခုတြင္ ေတြ႕ရသည့္ ျမင္ကြင္း
နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့သည့္ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသမွ လက္ခံ

ရရွိေသာ သတင္းမ်ားအရ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ေသဆံုးသူမွာ (၁) သိန္းေက်ာ္ ရွိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း
အေမရိကန္သံအရာရိွတဦးကို ကိုးကားၿပီး ႐ုိက္တာသတင္းတြင္ ေဖာ္ျပသည္။
“က်မတို႔ ရရွိေနတဲ့ သတင္းေတြအရဆိုရင္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသတ၀ိုက္မွာ ေသဆံုးသူေတြဟာ

(၁) သိန္းေက်ာ္ေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီ” ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံ အေမရိကန္သံ႐ုံး အႀကီးအကဲျဖစ္သူ ရွာရီ
ဗီလာ႐ိုဆာက ရန္ကုန္မွ သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေျပာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရပိုင္ ေရဒီယိုႏွင့္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္သည့္ ပ်က္စီးဆံုးရံႈးမႈ စာရင္းမွာ

ေသဆံုးသူ (၂၂,၉၈၀) ဦး၊ ေပ်ာက္ဆံုးသူ (၄၂,၁၁၉) ဦးႏွင့္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသူ (၁,၃၈၃) ဦး
ရိွသည္ဟု သိရသည္။
လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈ ညႇိႏႈိင္းေရးဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ႐ံုးမွ ရစ္ခ်တ္ေဟာ့စ္ဆီက

“က်ေနာ္တို႔ ခန္႔မွန္းမိသေလာက္ဆိုရင္ ေလာေလာဆယ္ အိုးအိမ္မဲ့၊ ကယ္ရာမဲ့ ျဖစ္ေနတဲ့
လူဦးေရဟာ (၁) သန္း အထက္မွာ ရွိတယ္” ဟု ႐ိုက္တာသတင္းဌာနကို ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး
ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသရွိ စတုရန္းမိုင္ (၁၉၃၀) သည္ ေရျမဳပ္ေနဆဲျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။
ထုိင္း၊ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယႏွင့္ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံမ်ားမွ ကယ္ဆယ္ေရး အေထာက္အပံ့မ်ား ေပးပို႔ေနၿပီ

ျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္သမၼတႏွင့္ ၾသစေၾတးလ် ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္တို႔ကလည္း ၎တို႔၏ အကူအညီကို
လက္ခံရန္ ျမန္မာအစိုးရကို ေတာင္းဆိုေနသည္။ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံက ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီ
ကိုပါ ပါ၀င္ရန္ ေတာင္းဆိုထားသည္။

ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းကလည္း မုန္တိုင္းေၾကာင့္ လူ (၁) သိန္းေက်ာ္ အိုးမဲ့
အိမ္မဲ့ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ ကယ္ဆယ္ေရး အကူပစၥည္းမ်ား
အျမန္ဆုံး ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ေရာက္ႏိုင္ေစေရး လုပ္ေဆာင္ရန္ ျမန္မာစစ္အစုိးရအား
ယမန္ေန႔က ေတာင္းဆိုထားသည္။
ကုလသမဂၢ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ ထိပ္တန္းအရာရွိျဖစ္သူ ဂၽြန္ဟုမ္းစ္က ကုလ

သမဂၢ သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္ အကဲျဖတ္အဖြဲ႕မွ အာရွအဖြဲ႕၀င္ (၄) ဦးသည္ ျပည္၀င္ခြင့္ ဗီဇာ
မလိုဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ယေန႔ ၀င္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့ေသာ္လည္း ပဥၥမေျမာက္ အာရွႏိုင္ငံသား
မဟုတ္သူ (၁) ေယာက္မွာ ျပည္၀င္ခြင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနရသည္။
ကုလသမဂၢႏွင့္ ကယ္ဆယ္ေရး ဧဂ်င္စီမ်ား အေနျဖင့္ ဌာေနျမန္မာႏိုင္ငံသား ၀န္ထမ္းမ်ား ရိွေသာ္

လည္း ၎တို႔သည္ သဘာ၀ ေဘးအႏၲရာယ္ႏွင့္ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္
ႏိုင္ငံတကာနွင့္ ဆက္သြယ္ညိႇႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား မဟုတ္ေၾကာင္း၊
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြမ္းက်င္သူ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔မ်ား အျမန္ဆုံး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔
ေရာက္ရိွရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ဟုမ္းစ္က ေျပာသည္။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အန္အယ္လ္ဒီမွ ေမလ (၆) ရက္ ေန႔စြဲျဖင့္ ထုတ္ျပန္သည့္ အထူး

ေၾကညာခ်က္တြင္လည္း နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ေသဆုံးသူမ်ားမွာ သိန္းဂဏန္းႏွင့္ခ်ီ၍
ရိွေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ နာဂစ္မုန္တိုင္းေဘးသင့္သူ လူအေသအေပ်ာက္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သီးျခားထုတ္ျပန္သည့္

တိက်သည့္ စာရင္းဇယားမ်ား ထြက္ေပၚလာျခင္းမရိွေသးေပ။
၁၉၉၁ ခုတြင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၌ လူေပါင္း (၁၄၃,၀၀၀) ကို ေသေက်ေစခဲ့သည့္

မုန္တိုင္းေနာက္ပိုင္း ယခု နာဂစ္မုန္တိုင္းသည္ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးမႈ အမ်ားဆံုး မုန္တိုင္းျဖစ္သည္။
နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ေရထုႀကီးက ကမ္း႐ိုးတန္းတေလွ်ာက္ရွိ

ၿမိဳ႕၊ ရြာမ်ားႏွင့္ စပါးစိုက္ပ်ိဳးရာ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသမ်ားကို ႐ိုက္ပုတ္ခဲ့သျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ ေသ
ေက်ဆံုး႐ံႈးမႈ ႀကီးမားျခင္းျဖစ္သည္။
ျမန္မာသို႔ လာမည့္ ရိကၡာတင္ ေလယာဥ္မ်ားကို

စစ္အစိုးရမွ ခြင့္မျပဳေသး
NEJ/ ၈ ေမ ၂၀၀၈
ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းသင့္ ျပည္သူမ်ားအတြက္ ရိကၡာ အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းမ်ား တင္ေဆာင္

ထားသည့္ ေလယာဥ္မ်ားကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက ဆင္းသက္ခြင့္ မေပးေသးဟု ကုလသမဂၢ
အရာရွိတဦးကို ကိုးကားၿပီး ေအပီသတင္းတြင္ ေဖာ္ျပသည္။

စြမ္းအားျပည့္ ဘီစကြတ္မ်ား တင္ေဆာင္ထားသည့္ ေလယာဥ္ (၃) စင္းသည္ ဒူဘိုင္း၊ ဒါကာႏွင့္

ထိုင္းႏိုင္ငံတို႔တြင္ ထြက္ခြာရန္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကရသည္ဟု ကမာၻ႕စားနပ္ရိကၡာ အစီအစဥ္၏
ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ေပါလ္႐ိုက္စ္ေလက ေျပာေၾကာင္း၊ ထိုင္းေလေၾကာင္းမွလည္း ယေန႔
ညေနပိုင္းတြင္ ဘီစကြတ္အခ်ိဳ႕ တင္ေဆာင္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ထြက္ခြာသြားႏိုင္ဖြယ္ ရိွသည္ဟု
သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရၿပီးျဖစ္၍ ယေန႔မနက္ ေစာပိုင္းတြင္ ေလယာဥ္မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔

ေရာက္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ရသည္ဟု ကုလသမဂၢက အေစာပိုင္းတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ကမာၻ႕စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႕အေနျဖင့္ ေလယာဥ္မ်ားကို ဆင္းသက္ခြင့္ ရရန္အတြက္ စစ္ေခါင္းေဆာင္

မ်ားႏွင့္ တခ်ိန္လံုး အဆက္အသြယ္ ရွိေနခဲ့သည္ဟု ႐ိုက္စ္ေလက ေအပီသတင္းဌာနကို ေျပာခဲ့
ေသာ္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားထံမွ အေၾကာင္းမျပန္ေသးဟု သိရသည္။
“ေသေရးရွင္ေရးအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ ရိကၡာေထာက္ပံ့တဲ့ ကိစၥကို ဆိုင္းငံ့ထားတာကေတာ့

အေတာ့္ကို စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္” ဟု ႐ုိက္စ္ေလက ေျပာသည္။
အေမရိကန္တပ္ ေထာက္ပို႔ေလယာဥ္မ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း

၀င္ခြင့္မျပဳေသးဟု ထိုင္းႏုိင္ငံ အေမရိကန္သံ႐ုံးက ေျပာၾကား
NEJ/ ၈ ေမ ၂၀၀၈
နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ ခံစားခဲ့ရသူမ်ားအတြက္ ကယ္ဆယ္ေရး ေထာက္ပံ့မႈ အကူ
အညီမ်ားေပးရန္ အေမရိကန္ စစ္ေထာက္ပို႔ေလယာဥ္မ်ားကို ၀င္ခြင့္ေပးရန္
ျမန္မာစစ္အစိုးရက ခြင့္ျပဳလိုက္ၿပီဟု ထိုင္းစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဘြန္ဆရန္ နီယမ္ပရာဒစ္က
႐ိုက္တာသတင္းဌာနသုိ႔ ယေန႔ေျပာၾကားသည္။
“Cobra Gold စစ္ေလ့က်င့္ေရးမွာ သံုးေနတဲ့ အေမရိကန္ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ ျမန္မာကို

လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားတဲ့ အကူအညီေတြ ေပးခြင့္ျပဳဖို႔ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို
အေမရိကန္ေတြ ေျပာဆို တဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔က ကူညီေပးလိုက္တယ္။ စစ္အစိုးရကလည္း
ခြင့္ျပဳပါတယ္” ဟု ထိုင္းစစ္ ဦးစီးခ်ဳပ္က အေမရိကန္-ထိုင္း ပူးေပါင္းစစ္ေရးေလ့က်င့္မႈကို
ရည္ညႊန္း၍ ေျပာၾကားေၾကာင္း သတင္းတြင္ေဖာ္ျပသည္။
ယင္းသတင္းနွင့္ပတ္သက္၍ မဟုတ္မမွန္ေၾကာင္း ထုိင္းႏုိင္ငံဆုိင္ရာ အေမရိကန္ သံအမတ္

မစၥတာ အဲရစ္ဂၽြန္က ယေန႔ ညေန (၄) နာရီတြင္ ထိုင္းႏုိင္ငံ အေမရိကန္ သံ႐ုံး၌
သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္၍ ျငင္းဆုိလုိက္သည္။
ထုိ႔အျပင္ မစၥတာအဲရစ္ဂၽြန္က အေမရိကန္မွ ကယ္ဆယ္ေရးဆုိင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား

ပါ၀င္သည့္ လူသားခ်င္းဆုိင္ရာ ကယ္ဆယ္ေရးအဖဲြ႕ကုိ ျမန္မာ ႏုိင္ငံအတြင္း
၀င္ေရာက္ခြင့္ေပးရန္ ေတာင္းဆုိ လုိက္သည္။

ဒီခ်ဳပ္ပါတီ၀င္တဦး စစ္ေၾကာေရးတြင္
ရိုက္ႏွက္ခံရသျဖင့္ ေသဆံုး
ဖနိဒါ
ၾကာသပေတးေန႔၊ ေမလ 08 2008 10:39 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
http://www.mizzimaburmese.com/interview/7/1035-2008-05-08-04-23-38
နာဂစ္မုန္တိုင္း ရန္ကုန္သို႔ က်ေရာက္သည့္ စေနေန႔ နံနက္ပိုင္းက အင္းစိန္ေထာင္ အေဆာင္ ၁

တြင္ မီးေလာင္မႈႏွင့္ ျဖစ္ျပီး ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္စဥ္ ေထာင္လံုျခံဳေရး တပ္ဖြဲံမ်ားက ပစ္ခတ္သျဖင့္
အက်ဥ္းသား ၃၆ ဦးေသဆုံးကာ ၇၀ ဦး ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့သည့္ အမႈအခင္းတရပ္
ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။
ေသဆံုးသူမ်ားတြင္ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒါပံုၿမိဳ႕နယ္မွ အန္အယ္ဒီ စည္းရံုးေရးအဖဲြ႔၀င္

ကိုအုန္းေက်ာ္လည္း ပါ၀င္ျပီး အာဏာပိုင္မ်ားက သူ႔ကို ေထာင္ေဖာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းသည္ဟု
စြပ္စဲြကာ ရိုက္ႏွက္ စစ္ေဆးသျဖင့္ ေသဆံုးခဲ့ရသည္ဟု အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္
(လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) သတင္းအရ သိရသည္။
ကုိညိဳအံုးျမင့္ (ႏုိင္ငံျခားေရး တာ၀န္ခံ အန္အယ္ဒီ၊ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) ႏွင့္ မဇၩိမ ဆက္သြယ္

ေမးျမန္းခ်က္ကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။
အင္းစိန္ေထာင္ မီးေလာင္တဲ့ အထဲမွာ အန္အယ္ဒီ အဖြဲ႕၀င္တဦး ေသဆံုးသြားတဲ့ အေၾကာင္း

ေျပာျပပါရွင္။
က်ေနာ္တုိ႔ အထဲမွာရွိတဲ့ အန္အယ္ဒီက က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္တေယာက္ ေထာင္၀င္စာ

သြားေတြ႔တဲ့ ေနာက္တေန႔မွာ သိရပါတယ္။ မီးေလာင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔အမုိးေတြက
တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ပြင့္ေနၾကေတာ့ ထြက္ေျပးဖုိ႕ၾကိဳးစားတဲ့အခါမွာ သူတုိ႔အပစ္ခံရတယ္လုိ႕
ၾကားတယ္၊ တခ်ဳိ႕က ျပဳတ္က်ျပီးေတာ့ ေသဆံုးတယ္လုိ႔ ၾကားရပါတယ္။ အဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔
အဖြဲ႔၀င္တေယာက္ ပါသြားပါတယ္။
သူက ဘယ္လုိ ေသဆံုးသြားတာလဲ။ ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲ႕ ဆံုးသြားတာလား။
မဟုတ္ပါဘူး၊ သူက ေသနတ္နဲ႕ မဟုတ္ပါဘူး။ သူက စစ္ေၾကာေရးမွာ ဒီလုိ

ေထာင္ေဖာက္တယ္လုိ႔ အေၾကာင္းျပျပီးေတာ့ ရုိက္ႏွက္ခံရျပီးေတာ့ ေသဆံုးသြားတာ

ျဖစ္ပါတယ္။
စစ္ေၾကာေရးမွာက ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေသသြားလဲရွင္။
စစ္ေၾကာေရးမွာ ေခါင္းမုိးေပၚကေန တက္ျပီးေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြကုိ ထြက္ေျပးဖုိ႕

ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္ ဆုိျပီးေတာ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ လူ ၄ ဦးကုိ ေခၚျပီးေတာ့ လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ
စစ္ရင္းရုိက္ရင္းနဲ႔၊ စစ္ေၾကာေရးဆုိတာ ဒီ ေထာင္အျပင္မွာပါပဲ။ ဒီေလာက္ မုန္တုိင္းျဖစ္ေနတဲ့
အခ်ိန္မွာ ဒီလူေတြက သူတုိ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ မီးေလာင္တာကုိ၊ မီးေလာင္တဲ့အခါ
ထြက္ေျပးတာလို႔ ဆုိျပီးေတာ့ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြက ရုိက္ျပီးေတာ့ ေသဆံုးသြားတယ္။ အဲဒီ
အေလာင္းကုိ မိသားစုကုိ အေၾကာင္း ၾကားျပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ သိရပါတယ္။
အခု ေသဆံုးသြားတဲ့ အန္အယ္ဒီတဦးရဲ႕ အမည္နဲ႕ တာ၀န္ကုိ ေျပာျပပါရွင္။
ေဒါပံုျမိဳ႕နယ္က အန္အယ္ဒီ ျမိဳ႕နယ္ စည္းရံုးေရးအဖြဲ႕၀င္ ကုိအုန္းေက်ာ္ပါ။ အသက္ကေတာ့

မသိလုိက္ဘူး။
သူက ဘယ္တုန္းကေန အက်ဥ္းခ်ခံေနရတာလဲရွင္။
သူက ၂၀၀၇ ခုနွစ္ စက္တင္ဘာ အေရးအခင္းမွာ ဖမ္းဆီးခံရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔လို ႏုိင္ငံေရး

အက်ဥ္းသမား၊ က်ေနာ္တုိ႕ အန္အယ္ဒီကေန စုစုေပါင္း ပထမ ဖမ္းခံရတာ ရွိပါတယ္။
ေနာက္ပုိင္းမွာ ျပန္လႊတ္ ေပးျပီးေတာ့မွ ၁၇၀ ေက်ာ္ကုိ ေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းခ်ျပီးေတာ့ အမိန္႔
ခ်လုိ္က္ပါတယ္။ ကုိအုန္းေက်ာ္က အမိန္႔ ခ်ခံရတဲ့ထဲမွာ တဦး ျဖစ္ပါတယ္။
ဘယ္လုိအမႈနဲ႕ စြဲဆုိထားပါသလဲရွင္။
သူ႔ကုိ ၅ (ည) ရွိတယ္။ ၁၇ (၁) ရွိတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္တာကေတာ့ သူက စက္တင္ဘာ

အေရးအခင္းတုန္းက တုိင္းျပည္ကုိ ဆူပူေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္မႈနဲ႕ ဖမ္းခံရတဲ့ထဲက တဦး ျဖစ္ပါတယ္။
ကုိအုန္းေက်ာ္ရဲ႕ အေလာင္းနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဘယ္လုိလုပ္ၾကတာလဲရွင္။
က်ေနာ္တုိ႔ သိရသေလာက္က သူ႔မိသားစုကုိ သူတို႔ အေၾကာင္းၾကားတယ္။ စစ္ေၾကာေရးမွာ

ေသတယ္ဆုိတာ ေလာက္ပဲ သိရတယ္။ အေလာင္းကုိ ျပန္ပုိ႔ေပးလား၊ မေပးလား ဆုိတာကို
က်ေနာ္တုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိရပါဘူး။
မီးက ဘယ္လုိကေန စေလာင္တယ္ဆုိတာ သိရသေလာက္ ေျပာျပပါရွင္။
စေနေန႔ေပါ့ေနာ္။ မုန္တုိင္း ၀င္ျပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ အမုိးေတြ လန္ထြက္သြားတယ္။

အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ သူတုိ႔ကုိ ေနရာ ေျပာင္းခုိင္းတယ္။ လူေတြ အရမ္းကုိ ေအးေနေတာ့ မီးလႈံဖုိ႔

ႀကိဳးစားရင္း မီးေလာင္တယ္၊ ေထာင္ဆူတယ္လုိ႕ အာဏာပုိင္ေတြဘက္က ေျပာတယ္။
အကုန္လုံးက ထြက္ေျပးဖုိ႕ ၾကိဳးစားၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ ေခါင္းမုိး ပြင့္ေနတဲ့အခါ ထြက္ေျပးဖုိ႔
ႀကိဳးစားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေသနတ္နဲ႕ ပစ္ခံရတယ္။ အေပၚကေန ျပဳတ္က်ျပီးေတာ့ ေသတဲ့လူ ရွိသလုိ
ေနာက္ မနက္ပိုင္းက်ေတာ့ ထြက္ေျပးရတဲ့ လူေတြကို အႀကံေပးတယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ လူ ၄ ဦးကုိ
ဦးေဆာင္တဲ့အထဲ ပါတယ္ဆုိျပီးေတာ့ ရုိက္တယ္လုိ႕ သိရတယ္။
LANDMINE BAN TREATY
Thailand likely to get extension

of deadline
THANIDA TANSUBHAPOL
http://www.bangkokpost.com/News/08May2008_news09.php
SA KAEO : Thailand is likely to be given extra time to complete the

destruction of all landmines on its territory as required by the Ottawa
treaty. The chairman of the 8th meeting of States Parties to the Mine
Ban Treaty, HRH Prince Mired Raad Zeid Al-Hussein of Jordan, said
yesterday an extension of time was possible because Thailand still had to
clear landmines laid in at least 27 provinces.
The prince is visiting Thailand to view progress in the removal of mines

by the Thailand Mine Action Centre (TMAC). The deadline is May next
year.
Thailand has requested another nine-and-a-half years to complete the

work.
''The request is under consideration at the moment and some extension

will be granted, but we have to look at the extension requested,'' the
prince said during a visit to Sa Kaeo province, which is included in the
request for an extension.
At least 16 countries have applied for extra time _ including Thailand,

Cambodia, Jordan and countries in Africa. The issue will be raised at the
meeting of the standing committee in Geneva on June 2 to 6.
''Thailand is doing a fantastic job. It's complicated and difficult work,'' he

said.
''Thailand could be role model in the region and I would like to

encourage the country to continue the work.''
As chairman of the meeting, the prince said he has to encourage

countries which may be a little slow in carrying out their obligations
under the treaty to try to do more.
The prince flew on to Singapore yesterday to try to convince the
government there to exceed the convention target.
Thailand has a total of 2,558 square kilometres in 27 border provinces

where landmines are believed buried in the ground. It is estimated that
only one-third of the mines have been destroyed.
Tumrongsak Deemongkol, director of TMAC, said Thailand is doing better

than some other countries because it has a clear plan and is
implementing it. Some countries have only just begun.
However, a shortage of funding and of personnel were hampering

progress.
Lt-Gen Tumrongsak said if TMAC received 500 million baht a year for the
operation, it could likely meet the new deadline. Currently, it gets only
40 million baht a year.
Foreign deputy permanent secretary Norachit Singhaseni told the prince

that many mined areas were sensitive spots near Cambodia where the
border is still not properly demarcated.
Thailand signed the Convention on the Prohibition of the Use,

Stockpiling, Production and Transfer of Anti-Personnel Mines and on their
Destruction in Ottawa on Dec 3, 1997. Thailand deposited its ratification
instrument at the United Nations on Nov 27, 1998, the first nation in
Southeast Asia to do so.
Congressional Gold Medal

A Congressional Gold Medal is the highest civilian award which may be bestowed by the
United States Congress, the legislative branch of the United States government. The
decoration is awarded to an individual who performs an outstanding deed or act of service
to the security, prosperity, and national interest of the United States. The honoree need not
be an American citizen.
The Gold Medal and the Presidential Medal of Freedom are generally considered to carry
the same level of prestige (though significantly fewer Gold Medals have been awarded).
The chief difference between the two is that the Freedom Medal is personally awarded by
the President of the United States, and Congressional Gold Medals are awarded in the name
of the Congress.
Per committee rules, legislation bestowing a Congressional Gold Medal upon a recipient
must be co-sponsored by two-thirds of the membership of both the House of
Representatives and the Senate before their respective committees will consider it.
A Congressional Gold Medal is created by the United States Mint to specifically

commemorate the person and achievement for which the medal is awarded. Each medal is
therefore different in appearance, and there is no standard design for a Congressional Gold
Medal. Congressional Gold Medals are also considered "non-portable", meaning that they
are not meant to be worn on a uniform or other clothing, but rather displayed much like a
trophy. Often, bronze versions of the medals are struck for sale.
A Congressional Gold Medal is a completely separate decoration from the Medal of Honor,
which is a military award for extreme bravery in action. Another similarly named
decoration is the Congressional Space Medal of Honor, presented by NASA for
extraordinary accomplishment to the mission of United States space exploration.
History
Since the American Revolution, Congress has commissioned gold medals as its highest
expression of national appreciation for distinguished achievements and contributions. Each
medal honors a particular individual, institution, or event. Although the first recipients
included citizens who participated in the American Revolution, the War of 1812 and the
Mexican-American War, Congress broadened the scope of the medal to include actors,
authors, entertainers, musicians, pioneers in aeronautics and space, explorers, lifesavers,
notables in science and medicine, athletes, humanitarians, public servants, and foreign
recipients.[1] The medal was first awarded in 1776 by the Second Continental Congress to
then-General George Washington during the American Revolutionary War.[2] The medal
has been awarded twice to only one person in history, Admiral Hyman Rickover.
Burmese detainee receives US honour

http://www.guardian.co.uk/world/2008/apr/25/usa.burma
The US Congress has agreed to award its highest honour, the Gold Medal, to detained
Burmese opposition leader Aung San Suu Kyi.
Suu Kyi, 62, remains under house arrest by the oppressive military regime that controls
Burma, casting doubt on her ability to accept the award. The gold medal received final,
unanimous approval last night.
"This is a well-deserved honour for a remarkable woman who has led the struggle for
freedom and democracy in her country," said Mitch McConnell, leader of Republican
senators and sponsor of the gold medal effort.
Given George Bush's condemnation of the Burmese leadership, Suu Kyi's award could
prove as politically provocative as the October gold medal given to the Dalai Lama.
Bush praised the Tibetan spiritual leader and attended his award ceremony, provoking an
angry response from the Chinese government.
Suu Kyi's Burmese political party, the National League for Democracy, prevailed in
parliamentary elections in 1990, two years after the military regime took over the country.
Instead of recognising her victory, however, the regime jailed her and cut off nearly all of
her ability to communicate with her supporters.
The congressional gold medal is awarded to outstanding scientists, artists, and other
notable US personalities. Past winners include Tony Blair, Mother Teresa, and Pope John
Paul II.
Suu Kyi received the presidential Medal of Freedom, the gold medal's counterpart
award, in 2000

ျပည္သူေတြ ေသရတဲ့ တရားခံ

Tuesday, May 6, 2008
http://khinminzaw.blogspot.com/

May 10, 2008
U.N. Suspends Myanmar Aid

After Supplies Seized by Junta
By SETH MYDANS
http://www.nytimes.com/2008/05/10/world/asia/10myanmar.html?_r=1&ref=wo
rld&pagewanted=print&oref=slogin
BANGKOK — The United Nations suspended relief supplies to Myanmar on Friday

after the military government seized the food and equipment it had already sent
into the country.
Earlier, in a statement, Myanmar’s military junta said it was willing to receive

disaster relief from the outside world but would not welcome outside relief workers.
Nearly one week after a devastating cyclone, supplies into the country were still
being delayed and aid experts were being turned back as they arrived at the airport.
In the statement, the government said it would distribute international relief

supplies itself.
Paul Risley, a spokesman for the United Nations World Food Program, said, "all the
food aid and equipment that we managed to get in has been confiscated." He said
the World Food Program was suspending the few flights that the Myanmar
authorities had so far allowed to enter the country until the matter was resolved.
Myanmar said it had turned back one relief flight because, in addition to disaster
relief supplies, it carried disaster assessment experts and an unauthorized media
group.
"Myanmar is not in a position to receive rescue and information teams from foreign
countries at the moment," the statement, from the Foreign Ministry, said. “But at
present Myanmar is giving priority to receiving relief aid and distributing them to
the storm-hit regions with its own resources."
The first of two major international aid shipments arrived Thursday by aircraft
from the United Nations World Food Program, carrying high energy biscuits, water
containers, food and plastic sheets.
But two of four United Nations experts who flew in on Friday were turned back at
the airport for unknown reasons, said John Holmes, a relief coordinator for the
United Nations.
Altogether, by one count, 11 chartered planes with relief supplies have landed in
Myanmar, a tiny amount for a disaster that the United Nations said has affected 1.5
million people.
By the government’s official count, 22,500 people have died, but Shari Villarosa, the
top American diplomat in Myanmar, said the number could reach 100,000 if help
was not prompt and the humanitarian situation worsened.
One United Nations official said he had never seen delays like this before in
delivering relief supplies and aid officials. In Indonesia after the tsunami in 2004,
he said, an air bridge of daily flights was established within 48 hours.
"The frustration caused by what appears to be a paperwork delay is unprecedented

in modern humanitarian relief efforts," said the official, Paul Risley, a spokesman
for the United Nations World Food Program, in Bangkok. "It’s astonishing."
He said his agency alone had submitted 10 visa applications for relief workers but
that none had been approved before consulates shut down for the weekend.
"We strongly urge the government of Myanmar to process these visa applications as
quickly as possible, including working over the weekend," he said.
In Thailand, in addition to aid workers United States Air Force transport aircraft
and helicopters waited at an airport for permission to enter Myanmar with supplies.
"We are in a long line of nations who are ready, willing and able to help, but also, of
course, in a long line of nations the Burmese don’t trust," said United States
Ambassador Eric John.
He said that on Thursday Myanmar appeared to agree to accept American aid, but
then said it would not accept the aid. He said it was not clear whether there had
been a misunderstanding or a change of mind.
Also in Bangkok it appeared that Prime Minister Samak Sundaravej had changed
his mind about visiting Myanmar to discuss the relief operation, canceling the trip
because the leaders would not welcome aid workers.
"After they said today they would not welcome foreign staff, there is no point of me
going there," Mr. Samak said.
In New York, United Nations officials all but demanded Thursday that the
government open its doors.

"The situation is profoundly worrying," said Mr. Holmes, the United Nations official
in charge of the relief effort, speaking in unusually candid language for a diplomat.
"They have simply not facilitated access in the way we have a right to expect."
Mr. Holmes’s predecessor in that job, Jan Egeland, said, "children are going to die
from diarrhea because of this government’s inaction."
The cyclone struck a country particularly ill-equipped to deal with a public health
catastrophe, said Dr. Chris Beyrer, an epidemiologist at Johns Hopkins who has
worked extensively in Myanmar.
Under the military government, the public health infrastructure has been crumbling
for decades, he said.
Malaria is already endemic, and many people with AIDS and tuberculosis are going
untreated, he said. "We don’t think the blood supply is safe or adequately screened,"
Dr. Beyrer said, adding that people injured in the storm and in need of transfusions
face the risk of infection and blood-borne diseases.
In Geneva on Friday, a United Nations spokeswoman said the United Nations was
putting together an urgent appeal for funding that would cover its relief efforts in
Myanmar over the next six months.
Aid groups confront numerous challenges

By Thomas Fuller
Tuesday, May 6, 2008
BANGKOK: International aid agencies began distributing food in the Burmese

commercial capital of Yangon on Tuesday, amid uncertainty that assistance would
reach people stranded without shelter in the remote reaches of the country's vast
Irrawaddy Delta.
Bad roads, poor cooperation by the military government and a breakdown in

telecommunications threaten relief efforts as aid agencies begin to assess the
damage to the densely populated delta, which appears to have suffered the worst
of the damage from the cyclone on Saturday. Even before the storm hit, many
towns and villages in the area were accessible only by boat or helicopter.
"If it were a different situation, we would be mobilizing some helicopters now," said
Anthony Banbury, the regional director of the World Food Program, a United
Nations agency. "We recognize that the government may not want international
helicopters flying in their country, for better or worse."
A growing list of countries has pledged aid and assistance, but there appeared to
be disagreement as to how to handle Myanmar's authoritarian government.

Two of Myanmar's neighbors sent supplies immediately: Thailand on Tuesday
dispatched a transport plane loaded with food and medicine to Yangon, and India
sent two naval ships with food, tents, blankets, clothing and medicines.
The United States said Tuesday it would send $3 million more to help victims,
adding to an initial emergency contribution of $250,000, The Associated Press
reported. The White House press secretary, Dana Perino, said the additional $3
million would be allocated by a USAID disaster response team currently in
neighboring Thailand.
The Bush administration insisted that permission for a U.S. disaster assessment
team to enter Myanmar would allow quicker and larger aid contributions.
Announcing the initial contribution of $250,000 in aid, Laura Bush, the first lady,
said in Washington she was concerned that Myanmar would not accept the aid.
She also called the military government "very inept."
Canada, China, the European Union and Japan all pledged aid without conditions.
The Australian foreign minister, Stephen Smith, said his government was "ready,
willing and able" to offer humanitarian aid. Saying the priority was "rendering
assistance to thousands of displaced people," he withheld judgment on the military
government's handling of relief efforts.
"I just don't think we're in a position to make that sort of judgment now, given the
difficulties of communication," Smith said in comments reported by The Associated
Press.
Banbury, of the World Food Program, said he feared that the assistance pledged
was "ad hoc and uncoordinated," adding, "It's great that others are sending some
kinds of relief supplies, but it will be a challenge to distribute them."
The cyclone felled trees and destroyed dwellings in Yangon, the former capital
once known as Rangoon, but the greatest damage was in the low-lying delta.
Former swampland that was converted during British colonial times into one of the
world's largest rice-growing areas, the delta is exceptionally fertile but difficult to
traverse.
"The infrastructure was degraded to begin with," said Sean Turnell, an expert on
Myanmar at Macquarie University in Sydney. Dikes had collapsed, irrigation
systems had failed and bridges were sometimes impassable before the cyclone,
Turnell said.
The delta was only sparsely inhabited until the 1900s, but by the early 20th century
it had been transformed into what became known as "the rice bowl of Asia." Rice
grown in the delta fed large swaths of the British empire, and colonial Burma was
for several decades the world's leading exporter of rice.
The clearing of mangrove swamps and the destruction of dense primary jungle
removed natural barriers and may have left populations more vulnerable.
"Obviously nobody thought of the environmental consequences of all this," said

Michael Adas, a professor of history at Rutgers University and the author of "The
Burma Delta," a book about the region's transformation into a rice-growing center.
Among the most vulnerable people in Myanmar are those who have moved onto
the islands and peninsulas jutting out into the Andaman Sea. "They build their lives
around water," said Aung Din, a Burmese dissident living in the United States who
has family in the delta. "Now water is flooding them."Aung Din said an ineffectual
response to the cyclone would probably add to resentment against Myanmar's
military junta. Farmers are already frustrated that they must buy fertilizer from
businesses controlled by companies linked to the regime, Aung Din said. The
military also forces farmers to sell rice at below-market prices and bans them from
selling their crops in other regions of the country.
Turnell estimated the total population of the delta at 15 million to 20 million people.
But given the crumbling infrastructure and the large number of isolated villages, he
said, the full extent of the damage may never emerge.
"We'll never know how many died," he said. "This a country that hasn't had a full
census since 1937."
Minimal effect on rice prices
Cyclone damage to Myanmar's rice harvest is not likely to have much effect on
international rice prices, according to Ben Savage, managing director for rice at the
rice brokerage Jackson Son, Keith Bradsher reported from Hong Kong on Tuesday.
Myanmar had already seen a steep decline in rice production, as rice paddies
became neglected, international sanctions prevented many buyers from handling
Burmese rice and a lack of investment in ports made trade expensive.
The country was expected to export about 100,000 tons of rice this year, a small
quantity compared with international trade of nearly 30 million tons and global
consumption of 410 million tons.
Damage from the cyclone could turn Myanmar into a net importer of rice this year.
But the imports are not likely to be large enough to have an effect on world
markets, Savage said.
Associated Press

The top of a small temple sticking out of a flooded field near Yangon, the
main city in Myanmar. Estimated deaths from last week’s cyclone run as high
as 100,000.


Entrance to University of Rangoon, Kamayut, Rangoon
မုန္တို္င္းအလြန္ - ရန္ကုန္ က ဒိုင္ယာရီ

(ေမ ၅၊ ၂၀၀၈)
သူ
ေမ ၈၊ ၂၀၀၈
သူငယ္ခ်င္း ေဟမန္သဇင္
ရန္ကုန္စစ္မ်က္ႏွာက ငါစာေရးလိုက္တယ္။ ဘာအလင္းေရာင္မွ မရွိတဲ့ ျမိဳ႔ပ်က္ၾကီးရဲ႔

ညမွာ ဖေယာင္းတိုင္တတိုင္ရဲ႔ အလင္းနဲ႔ ဒီစာကို ငါေရးေနတာ ေဟမန္။ နင္တို႔
သိပ္စိတ္ပူေနမယ္ဆိုတာ ငါသိတယ္ေလ။ ငါ့မ်က္လုံးကို မွိတ္လိုက္တဲ့အခါ ဆန္ဖရန္စစၥကိုက
ေႏြးေထြးေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ နင္တို႔မိသားစု အိမ္ကေလးကို သတိရေနတယ္။ ဥဏ္ရည္ထက္ျပီး
သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သမီးေလးကိုလည္း ငါသိပ္လြမ္းပါတယ္။
ငါနဲ႔ ငါ့မိသားစု အထိအခိုက္မရွိပါဘူး ေဟမန္။ ငါတို႔အိမ္အမိုးေပၚမွာ

သစ္ပင္ၾကီးၾကီးတပင္ လာပိေနေပမယ့္ အိမ္ကေလးကို ငါတို႔ စြန္႔ခြာလာခဲ့ရေပမယ့္၊ အခု
ယာယီေန ေနရတဲ့ေနရာမွာ ေသာက္စရာ၊ သုံးစရာ ေရမရွိေပမယ့္ ငါတို႔ က်န္းမာေနဆဲပါ။
ရန္ကုန္ကို နင္မွတ္မိမွာ မဟုတ္ဘူး ေဟမန္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ငါေတာင္ ရန္ကုန္ကုိ

မမွတ္မိေတာ့လို႔ဘဲ။ ဒီမွာပဲ အျမဲေနေနရတဲ့ လူတေယာက္ေတာင္ ျမိဳ႔ၾကီးရဲ႔ အရင္ပုံရိပ္ေတြကို
ဖမ္းဆုပ္လို႔ မရေတာ့ရင္ ႏွစ္ေတြၾကာေအာင္ ခြဲခြာသြားခဲ့တဲ့ နင့္အတြက္ ဒီျမိဳ႔က
သိပ္စိမ္းေနေတာ့မယ္။

Thit Poke Pin - Symbolic Historic Aged Tree of Rangoon University, Kamayut,
Rangoon
လမ္းေတြနဲ႔ အိမ္ေတြေပၚမွာ ျပိဳလဲၾကေနတဲ့ တခ်ိန္က ရန္ကုန္ျမိဳ႔ရဲ႔ ဂုဏ္ယူစရာ

သစ္ပင္စိမ္းစိမ္းၾကီးေတြ၊ က်ဳိးပဲ့ပြင့္ထြက္ေနတဲ့ သမိုင္း၀င္အေဆာက္အဦၾကီးေတြ၊ လမ္းေပၚမွာ
က်ီးလန္႔စာစား ေျပးလႊားေနၾကတဲ့လူေတြ၊ တခ်ိန္က အျမဲတမ္း ဟန္နဲ႔ပန္နဲ႔ ရႈိးနဲ႔ မိုးနဲ႔ ေနခဲ့ၾကတဲ့
ရန္ကုန္ျမိဳ႔သားေတြရဲ႔ မ်က္ႏွာေပၚက အေၾကာက္တရား၊ ေဒါသနဲ႔ ေသာကေတြ …။
ရန္ကုန္ဟာ စစ္မ်က္ႏွာပါ ေဟမန္၊ ရန္ကုန္ဟာ စစ္မ်က္ႏွာပါ …။
ဒါေပမဲ့ ဒီစစ္ဟာ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္နဲ႔ လူသားေတြ အၾကားက စစ္ပြဲပဲလို႔

ရိုးရိုးရွင္းရွင္း သတ္မွတ္လုိ႔ မရပါဘူး။ ဒီစစ္ပြဲဟာ ဆိုင္ကလုန္းဆိုး "နာဂစ္" နဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ
အၾကားက ျပသနာတခုဆိုတာထက္ အဓိပၸါယ္ အမ်ားၾကီး ပိုပါတယ္။ ဒီစစ္ပြဲဟာ တာ၀န္မဲ့မႈနဲ႔
နာက်င္မႈအၾကားက စစ္ပြဲ။ ဒီစစ္ပြဲဟာ ရက္စက္မႈနဲ႔ အမွန္တရား အၾကားက စစ္ပြဲ။ ဒီစစ္ပြဲဟာ
ဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အၾကားက စစ္ပြဲ။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ …
ရန္ကုန္ဟာ စစ္မ်က္ႏွာပဲ ေဟမန္။

One of signpost of University at the fence, Rangoon University, Kamayut, Rangoon
ေမလ ၂ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ပိုင္းမွာ ရန္ကုန္ဟာ အရင္အတိုင္းပဲ

စည္စည္ကားကားရွိေနခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ျမိဳ႔သားေတြလည္း ရုံးတက္၊ ေစ်း၀ယ္၊ လည္ပတ္နဲ႔
ပုံမွန္နိစၥဓူ၀ထဲမွာ လည္ပတ္ေနတုန္းပဲ။ သမိုင္းတြင္မယ့္ ေျခာက္ျခားစရာ အေျပာင္အလဲတခု
လာေနျပီဆိုတာကို ဘယ္သူမွ သတိမထားမိၾကဘူး။ သတိထားမိေအာင္လည္း ဘယ္သူကမွ
ဒီျမိဳ႔သားေတြကို ၾကိဳတင္အသိမေပးခဲ့ၾကဘူး။
ေမလ ၂ ရက္ေန႔ မြန္းလြဲပိုင္းမွာ မိုးေတြ ရြာေနခဲ့တယ္ ေဟမန္။ တကယ္ေတာ့

မိုးရြာေနခဲ့တာ ရက္အနည္းငယ္ေတာင္ ရွိသြားျပီ။ မိုးထဲမွာ ေပ်ာ္ျပီးသား ရန္ကုန္သားေတြအတြက္
ေမလရဲ႔မိုးဟာ ပန္းနဲ႔ေပါက္သလုိပါ။ တခ်ဳိ႔က မုန္တိုင္းတခု လာေနျပီဆိုတာကို သိၾကတယ္။
တခ်ဳိ႔က မသိၾကဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ သိသူေရာ မသိသူေတြပါ ဒီမုန္တိုင္းရဲ႔
ျပင္းအားနဲ႔ ဖ်က္ဆီးအားကို မသိခဲ့ၾကပါဘူး။
ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း ရန္ကုန္ျမိဳ႔ကို ဦးတည္လာေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ စိုးရိမ္မႈ မလြန္ကဲပါနဲ႔

ဆိုတဲ့ အစိုးရရဲ႔ တုိတိုတုတ္တုတ္ ေၾကညာခ်က္ေအာက္မွာ ဒီေန႔အိမ္ကို ေစာေစာျပန္ဖို႔နဲ႔
တခါးလုံေအာင္ပိတ္ျပီး အိပ္ယာထဲမွာ ေကြးဖို႔ေလာက္ပဲ ျမိဳ႔သားအမ်ားစုက ယူဆခဲ့ၾကတယ္။
ေရကို ၾကိဳတင္စုေဆာင္းထားဖို႔၊ စားနပ္ရိကၡာနဲ႔ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို ျပင္ဆင္ထားဖို႔၊

အထပ္ျမင့္ျမင့္က လူေတြနဲ႔ ေတာရြာကလူေတြ လုံျခဳံတဲ့ေနရာကို ၾကိဳတင္ေရြ႔ေျပာင္းထားၾကဖို႔
ျပည္သူေတြကို ဘယ္သူကမွ ၾကိဳတင္ သတိမေပးၾကဘူး။
တကယ္ကေတာ့ "နာဂစ္" လာေနျပီဆိုတာကို ရက္ေတြနဲ႔ ၾကိဳျပီး သိေနခဲ့ျပီးသား။

မိုးေလ၀သျဂိဳလ္တုေတြနဲ႔ ျပည္ပသတင္းဌာနေတြက ခန္႔မွန္းထားျပီးသား။ "နာဂစ္" ဟာ
ၾကိဳတင္မသိႏိုင္တဲ့ ငလ်င္တခုမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ခရီးစဥ္ကို ၾကိဳတင္အသိေပးျပီး
ဟိန္းေဟာက္ခ်ီတက္လာတဲ့ မုန္တုိင္းတခု။ ဒါေပမဲ့ ျပည္ပအဖ်က္သမားေတြရဲ႔ ၾကိဳးဆြဲရုပ္ေသး
အစိုးရ ေပၚေပါက္လာမွာကို မလိုလားသူတိုင္း - အေျခခံဥပေဒကို ေထာက္ခံမဲေပးၾက … ဆုိတဲ့
ေၾကြးေၾကာ္သံကိုပဲ ဖိေအာ္ေနၾကတဲ့ အစိုးရမီဒီယာေတြက "နာဂစ္" ကို ေနရာမေပးခဲ့ၾကဘူး။
ဒီလိုန႔ဲ သနားစရာေကာင္းတဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္တဲ့

သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ၾကီးဆီကို ကူရာ ကယ္ရာမဲ့စြာနဲ႔ တလွမ္းခ်င္းတိုး၀င္သြားခဲ့ၾကတယ္။
တကယ္ေတာ့ သတ္ကြင္းထဲကို မေတာ္တဆေရာက္သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သတ္ကြင္းထဲကို
အပို႔ခံလိုက္ၾကရတာပါ။
ည ၁၁ နာရီခြဲ ေလာက္ကတည္းက တျဖည္းျဖည္းေမာင္းတင္လာတဲ့ေလဟာ

ညသန္းေခါင္ေက်ာ္မွာ အရွိန္သိပ္ေကာင္းေနျပီ။ မနက္ ၃ နာရီေလာက္မွာေတာ့
ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံး မုန္တိုင္းတခုကို ရင္ဆိုင္ေနရျပီဆိုတဲ့ အသိနဲ႔အတူ (ဒီတၾကိမ္လည္း)
အစိုးရရဲ႔ သစၥာေဖာက္မႈကို ခံရျပန္ျပီဆိုတဲ့အသိက ရန္ကုန္ျမိဳ႔သားေတြဆီကို ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါျပီ။
မုန္တုိင္းဟာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္သတၱ၀ါၾကီးတေကာင္လို ေအာ္ဟစ္ေနတယ္။ ေကာင္းကင္မွာ
သြပ္ျပားေတြ ၀ဲပ်ံေနတယ္။ သစ္ပင္ေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းျပတ္က်ေနတယ္. ေနာက္ တေန႔
ေန႔လည္အထိ စကၠန္႔တိုင္းဟာ ေၾကာက္စရာ အတိျပီးခဲ့တယ္။
University Dhamma Hall seen after the fallen trees, Rangoon University, Kamayut,
Rangoon
ေနာက္တေန႔ မုန္တိုင္းစဲလို႔ လမ္းမေပၚကို ထြက္ၾကည့္ၾကတဲ့အခါ

အပ်က္အစီးပုံေတြၾကားက စစ္ေျမျပင္တခုကို ရန္ကုန္ျမိဳ႔သားေတြ ေတြ႔ရွိလိုက္ၾကတယ္။
လမ္းေပၚမွာ ျပိဳလဲေနတဲ့ သစ္ပင္ၾကီးေတြက ပိတ္ဆို႔ေနတယ္။ ကားေတြ ယာဥ္ေတြ
ပ်က္စီးေနၾကတယ္။ အေဆာက္အဦေတြ ျပိဳက်ေနတယ္။ ဓာတ္တိုင္၊ ဖုန္းၾကိဳး၊ ဘာမွ
မရိွေတာ့ဘူး။ ရန္ကုန္ဟာ "နာဂစ္" ရဲ႔ ဖ၀ါးေအာက္မွာ ျပားျပား၀ပ္သြားခဲ့ျပီ။
လူေတြဟာ ေျခာက္ျခားစြာနဲ႔ ျမိဳ႔ေတာ္ၾကီးကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကတယ္။

ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံး ျမင္ကြင္းတခုကေတာ့ ေကာင္းကင္မွာ အုပ္လိုက္ ပ်ံသန္းရင္း
ထိတ္လန္႔ေအာ္ဟစ္ေနၾကတဲ့ က်ီးကန္းအုပ္ၾကီးေတြပဲ။ သစ္ပင္ေတြ ျပိဳလဲကုန္ၾကလို႔
နားခိုစရာမရွိပဲ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ေနၾကတဲ့ က်ီးကန္းအုပ္ေတြက ရန္ကုန္ျမဳိ႔ရဲ႔ေကာင္းကင္မွာ
နိမ့္နိမ့္ေလးေတြ ပ်ံရင္း ေအာ္ဟစ္ေနၾကပုံဟာ ေျခာက္ျခားစရာ ေကာင္းလွတယ္။
ငါ့မိတ္ေဆြ ပန္းခ်ီဆရာၾကီးတဦးကေတာ့ မွတ္ခ်က္ခ်တယ္။ "ဗန္ဂိုး ကိုယ့္ကိုယ္ကို

သတ္မေသခင္ ေရးသြားတဲ့ပန္းခ်ီကားလိုပဲ၊ ငွက္မည္းၾကီးေတြက ပ်ံလို႔ …" တဲ့။

မုန္တုိင္းစဲသြားမွ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ျမိဳ႔ေတာ္ၾကီးကို ေပြ႔ဖက္လိုက္ရတဲ့
ျမိဳ႔သားေတြဟာ တစုံတရကို သတိထားမိသြားၾကတယ္။ အဲဒါကေတာ့
စက္တင္ဘာျပီးကတည္းက လမ္းေတြေပၚမွာ ဟန္ေရး တျပျပနဲ႔ လက္နက္ေတြ ဆြဲကိုင္ျပီး
လူထုကို ျခိမ္းေျခာက္ေနခဲ့ၾကတဲ့ စစ္တပ္၊ ရဲနဲ႔ ၾကံ့ဖြံ႔ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းပဲ ေဟမန္။
မုန္တိုင္းတိုက္မယ့္ ၂ ရက္ေန႔ ည ရ နာရီအထိ အလုံလမ္းတေလ်ာက္ ေမာင္းသြားတဲ့
လုံထိန္းကားေတြကို ငါတို႔ ေတြ႔ခဲ့ေသးတယ္။ အဓိကရုဏ္း ႏွိမ္ႏွင္းေရး ၀တ္စုံေတြ၊ ေသနတ္ေတြ၊
တုတ္ေတြ၊ ဒိုင္းေတြနဲ႔အတူ လမ္းေပၚက ျပည္သူေတြကို စိမ္းစိမ္းၾကီးေတြ ၾကည့္လို႔။ အခုေတာ့
သူတို႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ၾကပါျပီ။
ဆရာျမသန္းတင့္သာရွိရင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ကို မီးလွ်ံထဲက ျပန္ထတဲ့ ဖီးနစ္ငွက္နဲ႔

တင္စားလိမ့္မယ္။ တိုက္ပြဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ျပီးတဲ့ ရန္ကုန္သားေတြဟာ
ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျပီး အပ်က္အစီးပုံေတြကို မ တင္ ရွင္းလင္းဖို႔ အားထုတ္ၾကတယ္။
၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပုံေနာက္ပိုင္းမွာ ပထမဆုံးအၾကိမ္အျဖစ္ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ကို ျပည္သူေတြ

ကို္ယ့္ေျခ ကိုယ့္လက္နဲ႔ ျပန္လည္ ျပဳစုၾကရေတာ့တယ္။ အစိုးရဘက္ကေတာ့ ေရဒီယို၊
ရုပ္သံေ၀းလို႔ ေလာ္စပီကာနဲ႔ေတာင္ လွည့္ျပီး အားေပးဂရုျပဳမႈ မရွိၾကဘူး။ ဘာမွ
အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမရွိတဲ့အျပင္ မုန္တုိင္းတိုက္ခဲ့တယ္ဆိုတာေတာင္ ေၾကညာမႈ မရွိခဲ့ဘူး။
The historic ground of University Student Union building after the storm
တခ်ိန္လုံး တိတ္ေနခဲ့တဲ့ အစိုးရဟာ မုန္တိုင္းတိုက္ျပီး ေနာက္ေန႔ ၃ ရက္ ညေန ၅

နာရီမွာ GSM တယ္လီဖုန္းေတြကို MPT (Myanmar Post & Telecomm) ဆိုတဲ့
ျမန္မာဆက္သြယ္ေရးလိပ္စာနဲ႔ သတင္း မက္ေဆ့ခ်္ ေပးပို႔ခဲ့တယ္။ "မုန္တိုင္း ဒုတိယအၾကိမ္
ထပ္၀င္မယ္။ ျပင္းထန္မယ္ …" တဲ့။
ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံး တို္က္ခိုက္မႈၾကီးကို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတဲ့

လူေတြဟာ ဒီသတင္းကို ၾကားေတာ့ ေသြးပ်က္သြားၾကတယ္။ အပ်က္အစီးေတြကို
ရွင္းလင္းဖို႔လုပ္ေနၾကတဲ့၊ လူေတြကို ကယ္ဆယ္ဖို႔ လုပ္ေနၾကတဲ့သူေတြအားလုံး ေျခမကိုင္မိ၊
လက္မကိုင္မိ ျဖစ္သြားၾကတယ္။ သနားစရာေကာင္းတဲ့ ျပည္သူေတြဟာ ကိုးကြယ္ရာမဲ့

ျဖစ္သြားၾကတယ္။
တကယ္ေတာ့ MPT ဆိုတဲ့ ျမန္မာဆက္သြယ္ေရးက ေပးပို႔တဲ့ ဒီသတင္းဟာ အမွားပါ။ ဒီ

ယူဆခ်က္အမွားကို ေနျပည္ေတာ္က ပုဂိၢဳလ္တခ်ဳိ႔ကလည္း သံေယာင္လိုက္ၾကတယ္။ ၃ ရက္ေန႔
ညေန ၅ နာရီနဲ႔ ၆ နာရီ အၾကားမွာ "နာဂစ္" ထပ္လာမယ္တဲ့။ နာဂစ္ ထပ္မလာခဲ့ပါဘူး။
အစိုးရအေပၚ ယုံၾကည္မႈ အစြမ္းကုန္မဲ့ေနၾကတဲ့ ျပည္သူေတြအၾကားမွာ သူတို႔အေပၚ
အထင္ေသးမႈနဲ႔ မုန္းတီးမႈဟာ အျပင္းထန္ဆုံး အဆင့္ကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ေတာ့တယ္။
ဘာမွ ကူညီ အားေပး ေဆာင္ရြက္မႈ မရွိတဲ့ အစိုးရဟာ GSM Message တခုေပးပို႔ျခင္းနဲ႔

လူထုကို သတင္းမွားေပးျပီး ေျခာက္ျခားမႈ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။
ေရေက်ာ္ထိပ္မွာ သစ္ပင္ပိေနတဲ့ ကားတစင္းရဲ႔ ပိုင္ရွင္ လူလတ္ပိုင္းတဦကေတာ့ အခုလို

ေအာ္ဟစ္ ေပါက္ကြဲခဲ့တယ္။ " လူေတြကို သတ္ဖုိ႔ လမ္းေပၚေရာက္လာတဲ့ အေကာင္ေတြ၊
အခုက်ေတာ့ တေကာင္ တျမီးမွ မေတြ႕ရဘူး …" တဲ့။
ပ်က္စီးေနတဲ့ အိမ္စုတ္ကေလးေရွ႔မွာ ရပ္ေနတဲ့ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္

အမ်ဳိးသားတဦးကေတာ့ - " တာ၀န္မဲ့တဲ့အေကာင္ေတြ၊ ဒီတေခါက္ေတာ့ ေထာက္ခံမဲ
လာေတာင္းရင္၊ x - ပဲ ရမယ္ …" လို႔ ေရရြတ္ေနတယ္။
Rangoon University Main Entrance
ကယ္ဆယ္ေရး အစီအမံ မေျပာနဲ႔၊ ယူနီေဖာင္းေတာင္ မျမင္ရတဲ့ ရန္ကုန္မွာ လူေတြနဲ႔

မၾကဳံစဖူး အခက္အခဲေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၾကရတယ္။ အဆိုး၀ါးဆုံးကေတာ့ "ေရ" ေပါ့ ေဟမန္။
ေရသန္႔ဗူးၾကီး တဗူး က်ပ္ ၁၀၀၀ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေတာင္ ၀ယ္လုိ႔ မရေသးဘူး။ တေပါက္ခ်င္း
က်ေနတဲ့ ေရပိုက္ကို တန္းစီေနတဲ့ လူေတြဟာ မ်က္စိတဆုးံပဲ။
လမ္းေပၚမွာ လူေတြအားလုံးဟာ ေရပုံးအလြတ္ေလးေတြကို ကိုင္ျပီး ေရရႏိုင္မယ့္

ေနရာကို ရွာေဖြေနၾကတယ္။ အစိုးရက လူထုကို ကယ္ဆယ္ဖို႔ ေက်ာခိုင္းလိုက္ခ်ိန္မွာ
ဒီတာ၀န္ကို ၾကား၀င္ထမ္းရြက္ေပးသူေတြကေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြပဲ။
သူတို႔မွာ လက္က်န္ရွိတဲ့ ေရေတြကို ျပည္သူေတြကို ခြဲေ၀ေပးခဲ့ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႔ဗလီေတြလည္း

လူထုကို ေရ ေထာက္ပံ့ၾကတယ္။
လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ စားနပ္ရိကၡာျပသနာကလည္း သိပ္ၾကီးမားတယ္။

ဆိုက္ကားခက ဟိုနား ဒီနား က်ပ္ ၁၀၀၀။ ဘဲဥတလုံး ၃၀၀။ မုန္႔ဟင္းခါး တပြဲ ၅၀၀။
လက္လုပ္လက္စား ျပည္သူေတြဟာ တေန႔စာ စားဖုိ႔ေတာင္ မရွိၾကေတာ့ဘူး။ လုပ္ငန္းေတြ
ရပ္ထားရတယ္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ရပ္ထားရတယ္။ တေန႔လုပ္မွ တေန႔စားရမယ့္
လက္လုပ္လက္စား ျပည္သူေတြအတြက္ ဒုကၡဟာ အရမ္းၾကီးမားသြားေတာ့တယ္။ ေစ်းေတြမွာ
ေစ်းသည္ေတြဟာလည္း ေျခာက္ခ်ားေနၾကတယ္။ ၀င္ေငြေလးရဖို႔ကို ၾကိဳးစားဖြင့္ၾကေပမယ့္
လူတဦးစ ႏွစ္ဦးစ ကေတာ့ ပိုက္ဆံမေပးပဲ ပစၥည္းေတြကို ေကာက္ယူသြားတဲ့အခါမွာ
ေစ်းသည္ေတြ ေစ်းပိတ္လိုက္ၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ကန္စြန္းရြက္ ၂ ပင္ေလာက္ ပါတဲ့ အစည္းေလး
တစည္းကို က်ပ္ ၂၂၀ ေပးျပီး ၀ယ္ရေတာ့တယ္။
ငါမိတ္ေဆြ တေယာက္ရဲ႔ အျဖစ္ကို ငါ နင့္ကို ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္။ သူ႔ရဲ႔ ဆိုင္ေပၚမွာ

သစ္ပင္ပိေနလို႔ သူက ရွင္းလင္းဖို႔လုပ္တဲ့အခါ စည္ပင္သာယာက လာေျပာတယ္။ ရွင္းခ်င္တိုင္း
ရွင္းလို႔ မရဘူးတဲ့။ ဒီအပင္ဟာ ပ်ဥ္းကတိုး ျဖစ္ေနလို႔ သစ္ေတာက ခြင့္ျပဳခ်က္စာက်မွ ရွင္းပါတဲ့။
ေဟမန္ေရ … ရွိသမွ်သစ္ေတာအားလုံးကို ေျပာင္ေအာင္ ခုတ္ယူသြားတဲ့ ေတဇတေယာက္
ဒီစကားၾကားရင္ ဘာေျပာမလဲ ငါသိခ်င္တယ္။
ေဟမန္ …
ငါေျပာခဲ့သလိုပဲ။ ရန္ကုန္ကို နင္မွတ္မိမွာ မဟုတ္ဘူး။ သမိုင္း၀င္ သစ္ပင္ေတြ အားလုံးကို

ဆံုးရႈံးလိုက္ရျပီး အမိုးေတြ အုတ္ကၽြတ္ေတြနဲ႔ နံရံအခ်ဳိ႔ကို ဆုံးရႈံးလိုက္ရတဲ့ အတြင္း၀န္ရုံး
(၀န္ၾကီးမ်ား ရုံး) ကို နင္မွတ္မိမွာ မဟုတ္ဘူး။ စိမ္းမႈိင္းေနတဲ့ သစ္ပင္ၾကီးေတြ မရွိေတာ့လို႔
ရုပ္ပ်က္သြားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းကို နင္မွတ္မိမွာ မဟုတ္ဘူး။
အခုေတာ့ ေခတ္မီဖြံျဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးမွာ က်ီးကန္းေတာင္ နားစရာ 'ကိုင္း'

မရွိပါဘူး ေဟမန္ ရယ္။
ဒီဒုကၡက ၾကီးေပမယ့္ ရန္ကုန္က လူေတြ သိၾကပါတယ္။ ဘုိကေလး၊ ငပုေတာ၊ လပၸတၱာ၊

ဖ်ာပုံ၊ ဟိုင္းၾကီးကၽြန္းေနရာေတြဟာ ဒို႔ထက္ ပိုဆိုးတယ္လို႔။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီေနရာေတြဟာ
သင္းခ်ဳိင္းေတြ ျဖစ္သြားခဲ့ပါျပီ။
မနက္ျဖန္ဆိုရင္ ငါ့ဇနီးနဲ႔ သားကေလးကို သယ္သြားမယ့္ ဘတ္စကားေလးဟာ

ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းတေနရာက ျမိဳ႔ေလးတျမိဳ႔ကို သြားလိမ့္မယ္။ ငါကေတာ့ ရန္ကုန္မွာ
ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ကင္မရာတလုံးနဲ႔ က်န္ခဲ့ဦးမယ္။ ဓာတ္ပုံေတြ ရိုက္ယူမယ္။ ငါ သိသမွ် ကမာၻကို
ေဖာ္ထုတ္မယ္။ နင့္ကို ပုံမွန္စာေရးမယ္။ ဒီစစ္ပြဲကို ငါ သတင္း ေပးပို႔မွ ျဖစ္မယ္။ ငါေျပာခဲ့တယ္
မဟုတ္လား။
ရန္ကုန္ဟာ စစ္မ်က္ႏွာ …။ ။

နင့္သူငယ္ခ်င္း
သူ
ရန္ကုန္
ေမ ၅၊ ၂၀၀၈
ည ၁၂ နာရီ
(Photos – Rangoon, Kamayut, University Area – Damaged, MoeMaKa team)
မုန္တို္င္းအလြန္ - ရန္ကုန္ က ဒိုင္ယာရီ ၂

(ေမ ၇၊ ၂၀၀၈)
သူ
ေမ ၉၊ ၂၀၀၈
သူငယ္ခ်င္း ေဟမန္သဇင္
ရန္ကုန္စစ္မ်က္ႏွာကေန ငါ စာေရးလိုက္တယ္။

နင္ ေနေကာင္းရဲ႔လား။ ငါေရးလိုက္တဲ့ ပထမစာကို ဖတ္ျပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနသလား။
နင္တို႔ အေ၀းကလွမ္းျပီး စိတ္ပူေနရမွာ စိုးသလို ဒီမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြကိုလည္း
အမွန္အတိုင္း သိေစခ်င္ေနတယ္။ နင္ ဆက္ဖတ္ေပးပါဦး။
မေန႔က ငါ့အေဖက လူတေယာက္လႊတ္ျပီး မွာလိုက္တယ္။ သူ႔ဆီကို အျမန္ဆုံး

လာခဲ့ပါတဲ့။ ငါ့အေဖအိမ္ကို ငါ ေရာက္သြားေတာ့ အေဖ့ရြာက အကို တေယာက္
ေရာက္ေနတယ္။ အေဖ့မ်က္ႏွာနဲ႔ အကို႔ အရိပ္အျခည္ကို ျမင္လိုက္ကတည္းက တစုံတရာ
အၾကီးအက်ယ္ မွားယြင္းသြားျပီဆိုတာ ငါ သိလုိက္တယ္ ေဟမန္။
အကိုက ငါ့လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ျပီး မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ေျပာတယ္။
“ရြာမွာ ဘာမွ မက်န္ေတာ့ဘူး ညီေလး" တဲ့။
ငါ့စိတ္ေတြ ေလထဲမွာ ၀ဲပ်ံသြားျပီးေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသက ရြာကေလး

တရြာကို ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ေခ်ာင္းတေလ်ာက္ သြယ္တန္းေနတဲ့ အိမ္ကေလးေတြ၊ ဓနိေတာ၊
အုန္းေတာနဲ႔ မ်က္စိတဆုံး လယ္ကြင္း စိမ္းစိမ္းၾကီးေတြ၊ အေ၀းက ဘုရားဆည္းလည္းသံနဲ႔
ေခ်ာင္းထဲက တဘုတ္ဘုတ္ ျမည္ေနတဲ့ ေမာ္ေတာ္သံ။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ဆိုရင္
ရြာေက်ာင္းသားေလးေတြက ရြာရိုးတေလ်ာက္မွာ အျဖဴအစိမ္းေလးေတြနဲ႔ စီရီလို႔။ ဒီရြာမွာ

ငါ့အေဘး ေခါင္းခ်ခဲ့တာေပါ့။ ဒီရြာမွာ ငါ့အဘိုး ေနသြားခဲ့တာေပါ့။ ဒီရြာမွာ ငါ့အေဖ
ပညာသင္ခဲ့တာေပါ့။
ငါ့စိတ္ေတြ စုစည္းျပီး သတင္းေထာက္ တေယာက္ရဲ႔ တာ၀န္ေတြကို ဆက္လုပ္ဖို႔ ခက္ခက္ခဲခဲ

ၾကိဳးစားခဲ့ရတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီေလာက္ျပင္းထန္တဲ့ မုန္တိုင္းၾကီး လာေတာ့မယ္ဆိုတာကို ရြာသားေတြ

ေကာင္းေကာင္း မသိၾကဘူး။ တိုက္မယ့္ညမွာ ျမန္မာရုပ္ျမင္သံၾကားက ၀တ္ေက်တန္းေက်
ထုိးေပးတဲ့ သတင္းစာတမ္း တေၾကာင္း ကိုလည္း ရုပ္ျမင္သံၾကားစက္ရွိျပီး ၾကည့္မိသူတခ်ဳိ႔ပဲ
နည္းနည္း သတိထားမိလိုက္ၾကတယ္။ အကို တေယာက္ပဲ ပညာတတ္လည္းျဖစ္ျပီး
ေရဒီယိုလည္း ပုံမွန္နားေထာင္သူ ဆိုေတာ့ RFA က ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံရဲ႔
နာဂစ္မုန္တိုင္းအေပၚမွတ္ခ်က္ကို နားေထာင္ရတဲ့အခါ ဒါဟာ အႏၱရာယ္ပဲလို႔ သိခဲ့တယ္။
မုန္တိုင္းရဲ႔ ေလထဲမွာ ရြာက အိမ္ေတြအားလုံး ကၽြတ္ထြက္ကုန္တယ္။ သစ္ပင္ေတြ

အားလုံး လဲက်တယ္။ ေခ်ာင္းထဲက ေရေတြ လွ်ံတက္လာျပီး လယ္ကြင္းေတြအားလုံး
ေရကမၻာျဖစ္သြားတယ္။ မႏွစ္က ငါသြားတုန္းက ထမင္းဟင္းကို စိတ္ၾကိဳက္ခ်က္ေကၽြးခဲ့တဲ့
ငါ့အေဒၚၾကီး (ငါ့အေဖရဲ႔ အမ) နဲ႔ သူ႔ခင္ပြန္း ၂ ေယာက္စလုံး သစ္ပင္ပိျပီး ေသဆုံးသြားတယ္။
ငါ့အမ၀မ္းကြဲ တေယာက္ ေမွာင္နဲ႔ မည္းမည္းမွာ ကေလး ၂ ေယာက္ကို သယ္ေျပးရင္း
ေလေဆာင့္ အတိုက္မွာ ကေလး ၂ ေယာက္လုံး လက္လြတ္ျပီး ေရထဲက်ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။
ငါ့တူေလး နဲ႔ ငါ့တူမေလး …
ေဟမန္ရယ္ … ေဟမန္ရယ္ … ေဟမန္ရယ္ …
ငါတို႔ျမန္မာျပည္ၾကီးမွာ ငိုစရာ မ်က္ရည္ေတာင္ က်န္ေသးရဲ႔လား ငါမသိေတာ့ပါဘူး။ ဒို႔

တရြာလုံးမွာ ျပိဳမသြားတဲ့ အိမ္ဆိုလို႔ အကို႔အိမ္တအိမ္ပဲ က်န္ခဲ့တယ္။ တရြာလုံးက

အသက္ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ လူေတြအားလုံး မတ္တပ္ရပ္ေနၾကရတယ္။ ေခ်ာင္းထဲမွာ လူေသ၊
ကၽြဲႏြားေသေတြက ေပါေလာ။ လယ္ကြင္း ေရေဖြးေဖြးမွာ ေကာက္မႏိုင္တဲ့ အေလာင္းေတြက
ပက္လက္။ ေသာက္စရာမရွိတဲ့အတြက္ ငန္ျပီး နံေနတဲ့ ေခ်ာင္းေရကိုပဲ ေသာက္ၾကရတယ္။
ပုပ္ေနတဲ့ ကၽြဲႏြား အေသေတြကို ဖ်က္စားၾကတယ္။
ရန္ကုန္ဟာ စစ္မ်က္ႏွာဆိုရင္ ဧရာ၀တီတိုင္းဟာ “ငရဲ” ပဲ … ေဟမန္။
ကယ္ဆယ္ေရးလား … ။ စားနပ္ရိကၡာ ေ၀ငွဖို႔ မေျပာနဲ႔၊ ေသစာရင္း ေကာက္မယ့္လူေတာင္

ေရာက္မလာပါဘူး။ လူေတြဟာ အခုထက္ထိ ေရထဲမွာ ေန ေန ၾကရဆဲ။ ငါ့အကိုက ေျပာတယ္။
“လူေတြ ေရထဲမွာ ၾကာေနျပီ။ တခ်ဳိ႔အခုထိ မေသေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေသမွာပါပဲ …” တဲ့။
ငါ့ ရင္ေတြ ပြင့္ထြက္ေတာ့မယ္။
ဒို႔ရြာေလးဟာ ေဒးဒရဲျမိဳ႔နယ္ အပိုင္ထဲက ဂြၾကီး ေက်းရြာ အုပ္စု၀င္ ရြာတရြာပါ။ ေဒးဒရဲ

ျမိဳ႔နယ္ထဲမွာ ေက်းရြာစု ၉၂ စု ရွိတယ္။ ဂြၾကီးအုပ္စု တစုထဲမွာ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္ အသက္
ဆုံးရႈံးတယ္။ ေက်းရြာ အုပ္စု ၉၂ စု ေပါင္းဆိုရင္ နင္ မွန္းၾကည့္ေပေတာ့။ ေဒးဒရဲျမိဳ႔နယ္ထဲမွာ
ေသာၾကာ၊ တံတား၊ တံတားေခ်ာင္၊ ကန္ဆိပ္နဲ႔ က်ဳံဟဲရြာေတြဟာ ရြာလိုက္ေပ်ာက္သြားတယ္။
ငါ့အကို ခန္႔မွန္းတယ္။ ေဒးဒရဲ တျမိဳ႔နယ္အတြင္းမွာ လူ ၁ သိန္း နီးနီး ေသႏိုင္တယ္ တဲ့။
ဖ်ာပုံ၊ ဘိုကေလး ျမိဳ႔နယ္ေတြမွာလည္း ရြာလိုက္ ေပ်ာက္သြားတာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။

“ကဇုံကနိ” တို႔၊ “မိန္းမလွကၽြန္း” တို႔ဆိုတာ အင္မတန္ နာမည္ၾကီးတဲ့ ရြာၾကီးေတြေပါ့။ အခုေတာ့
ျမန္မာျပည္ရဲ႔ စပါးက်ီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚဟာ နလန္မထူႏိုင္ေအာင္ ပ်က္စီးသြားခဲ့ျပီ။ လူ သိန္းခ်ီ
ေသဆုံးခဲ့ရျပီး လယ္ကြင္းအားလုံး ပ်က္စီးသြားခဲ့ျပီ။ ေရခ်ဳိ ျမစ္ ေခ်ာင္း ကန္ေတြထဲကို ေရငန္ေတြ
၀င္ခဲ့ျပီ။ ဥယ်ာဥ္ ျခံေျမေတြ လဲျပိဳသြားခဲ့ျပီ။ ဘယ္ေတာ့မွ နလန္ျပန္ထူေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔
ငါ့အကိုက မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ေျပာခဲ့တယ္။

“ကယ္ဆယ္ေရး ေကာ? " လို႔ နင္ထပ္ေမးအုံးမလို႔လား ေဟမန္။ ေက်းရြာေတြဘက္ကို

ေျခဦးလုံး၀ မလွည့္လာတဲ့ အာဏာပိုင္ေတြက ဖ်ာပုံျမိဳ႔ေပၚမွာေတာ့ ေခါက္ဆြဲထုပ္ နည္းနည္း
ေ၀ျပတယ္။ မေ၀ခင္မွာ ကင္မရာေတြကို အက်အန ဆင္ၾကတယ္၊ ဓာတ္ပုံသမားက "ရျပီ"လို႔
အခ်က္ျပတာနဲ႔ စ ေ၀ျပီး ခဏေနေတာ့ သိမ္းလိုက္ၾကတာေပါ့။
ရန္ကုန္မွာလည္း ဒီလုိပါပဲ။ ဘယ္တုန္းကမွ ေပၚမလာတဲ့ ယူနီေဖာင္းေတြက ၅ ရက္ေန႔ မနက္မွာ

ရိႈးနဲ႔ မိုးနဲ႔ ေပၚလာျပီး လဲက်ေနတဲ့သစ္ပင္ၾကီးေတြ အနားမွာ ေနရာယူၾကတယ္။ ကင္မရာေတြက
မီးေတြလင္းျပီးသြားတဲ့အခါေတာ့ ကားေပၚတက္ျပီး ျပန္ေပ်ာက္သြားၾကေတာ့တာပဲ။
ဗိုလ္တေထာင္ ျမိဳ႔နယ္ရဲ႔ တေနရာမွာေတာ့ ထရပ္ကားေပၚက စစ္သားေတြ ဆင္းလာၾကတယ္။
လူေတြက ရွင္းလင္းေရးလုပ္ဖို႔လို႔ ထင္ၾကတယ္။ သူတို႔က ပါတဲ့ ဓားေတြနဲ႔ သစ္ကိုင္းေတြကို
ထင္းအျဖစ္ ခုတ္ျပီး ကားေပၚတင္သြားၾကတာ။ လမ္းေပၚမွာ လဲက် က်န္ေနခဲ့တဲ့ သစ္ပင္ၾကီးက
ေျခမဲ့ လက္မဲ့ တုံးလုံး ပက္လက္။
သတင္းစာေတြထဲမွာေတာ့ "ကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီမ်ား ထိေရာက္စြာ စီမံ" ဆိုတဲ့

ေခါင္းစဥ္နဲ႔ လမ္းရွင္းလင္းေရးေတြ လုပ္ေနတဲ့ ပုံေတြပဲ ေဖာ္ျပေနၾကတယ္။ မိုက္မဲတဲ့
ျမန္မာ့အလင္းကေတာ့ အေျခအေနကို နားမလည္ဘဲ "မိုးဦးက် ကာလမွာ လွ်ပ္စစ္မီးသုံးရင္
သတိထား" တဲ့။ ေအာက္ျမန္မာျပည္တခုလုံး ေက်ာက္ေခတ္ကို ျပန္ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ
ဘယ္လွ်ပ္စစ္မီးကို သတိထား သုံးရမွာလဲ။
သြပ္ေတြ တခ်ပ္ကို ၆,၀၀၀ ကေန ၁၆,၀၀၀ ျဖစ္သြားတယ္။ အခု ၀ယ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။

ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ ဆန္ေတာင္ ၀ယ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဆန္ကြဲနဲ႔ ေရစိုဆန္ပဲ ၀ယ္လို႔ရတယ္။

ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ျဖစ္သြားရတာလဲလို႔ နင္ေမးခ်င္ေနတာလား ေဟမန္။

ဒါမွမဟုတ္ အစိုးရက ၾကိဳမသိဘူးလားလို႔ ေမးမလို႔လား။
တကယ္ေတာ့ ပါးနပ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးရဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္

အပါအ၀င္ သူတို႔သုံးစြဲေနတဲ့ ေလယာဥ္ေတြအားလုံးကို တံတားဦး ႏိုင္ငံတကာေလဆိပ္ကို
မပ်က္စီးေအာင္ ၾကိဳပို႔ထားျပီးသား …။ ျပီးေတာ့ ငါတို႔ျပည္သူေတြကို ေျပာတယ္။ … မစိုးရိမ္ပါနဲ႔
… တဲ့။
သစ္ပင္ပိျပီး ေသဆုံးသြားတဲ့ အေဒၚ
ေရထဲကို က်သြားတဲ့ ငါ့ တူေလးနဲ႔ တူမေလး …
ျပည္သူေတြ …
ျပည္သူေတြ …
ကေလာင္ကို လႊတ္ခ်ျပီး လက္နက္တစုံတရာကို ေကာက္ မကိုင္မိဘို႔ ငါ ခက္ခက္ခဲခဲ

ၾကိဳးစားေနရတယ္ ေဟမန္ … ။
နင့္ ငါ့စာေတြ ဖတ္ခ်င္ေသးရဲ႔လား …။
နင့္သူငယ္ခ်င္း
သူ
ရန္ကုန္
ရ ေမ၊ ၂၀၀၈

(Photos – Various News Agencies, Internet)
ေမ ၈၊ ၂၀၀၈
သာသနေမာဠိအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဦးတည္ျပီး ႏိုင္ငံတကာ လႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႔ အာဗာ့ဇ္ (Avaaz.Org) က

အလွဴေငြေကာက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၉ သိန္းေက်ာ္ လက္ခံရရွိျပီး (မိုးမခ)
သာသနေမာဠိအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဆရာေတာ္မ်ားကို ဦးတည္သည့္
ျမန္မာျပည္ေလေဘးကယ္ဆယ္ေရး ရန္ပုံေငြ လႈပ္ရွားမႈကို ႏိုင္ငံတကာ လႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႕ အာဗာ့ဇ္
( http://azaaz.org ) က ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိရာ ယခုအခ်ိန္အထိ ေကာက္ခံရရွိေငြ
အေမရိကန္ေဒၚလာ ၉ သိန္းေက်ာ္ ျပီဟု သိရသည္။
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမွဴးဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရက ရုပ္ျမင္မွတ္တမ္းက ေမတၱာရပ္ခံရာတြင္

သံဃာေတာ္မ်ားသည္ အစဥ္အလာျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊
ယခုလည္း ျပည္တြင္းရွိ သံဃာေတာ္မ်ားက ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို
တတ္အားသေလာက္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကေၾကာင္း၊ ထုိ႔အတြက္ အကူအညီေပးၾကပါရန္
ေမတၱာရပ္ခံထားသည္။
၎အဖြဲ႔သည္ ၂၀၀၇ ျမန္မာျပည္ သံဃာ့သပိတ္ အေရးေတာ္ပုံတြင္ စစ္အစုိးရအား

လက္မွတ္ထုိးကန္႔ကြက္သည့္ လႈပ္ရွားမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကျပီး ေကာက္ခံရရွိသည့္ အလွဴေငြ
အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃ သိန္း ေက်ာ္ ရရွိခဲ့သည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္။ ထိုေငြကို OSI – Burma Project
လမ္းညႊန္မႈျဖင့္ ဒီမိုကေရစီေရး ကူညီရာတြင္ သံုးစြဲခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ျမန္မာျပည္သူ ၂၅ % ႏွင့္ ျမန္မာျပည္ေဒသ ၅ % ထိခိုက္ျပီး မုန္တိုင္းေနာက္တြင္

တိုင္းျပည္ကယ္ဆယ္ေရးကိုသာ ဦးစားေပးသင့္ေၾကာင္း (မိုးမခ)
ကမာၻက်န္းမာေရးႏွင့္ စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႔မ်ားအဆိုအရ ျမန္မာျပည္သား ၁၅ သန္း နည္းပါး၊

တိုင္းျပည္လူဦးေရ၏ ၄ ပုံ ၁ ပုံ၊ စတုရမ္း မိုင္ ၁ ေသာင္းေက်ာ္၊ တိုင္းျပည္ဧရိယာ ၅ %၊ ႏွင့္

တိုင္းျပည္ စပါးစိုက္ႏႈန္း တန္ခ်ိန္ ၁၁ သန္းေက်ာ္ထြက္ေသာ စုိက္ပ်ဳိ္းေျမေဒသအားလုံးနီးပါး
ထိခိုက္ရေသာ မုန္တိုင္းဒဏ္က ရုန္းထႏိုင္ေရးႏွင့္ တိုင္းျပည္ ကယ္ဆယ္ေရး၊
ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကို့ အာဏာပိုင္မ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ႏိုင္ငံသားမ်ား အားလုံး
အဓိကဦးစားေပး ၀ိုင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ၾကေစလိုေၾကာင္း၊ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း အတည္ျပဳေရး
ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပျခင္းကို ျပန္လည္ စဥ္းစားရန္ႏွင့္ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို
ဖိႏွိပ္ဖမ္းဆီးတားျမစ္ျခင္းမ်ားကို ရပ္ဆိုင္းရန္တို႔ကို စစ္အစိုးရက စတင္ေဆာင္ရြက္ေစလိုေၾကာင္း
ရန္ကုန္က ျမန္မာျပည္သူတို႔ကို မိုးမခက ေမးျမန္းရာတြင္ ဆႏၵျပဳေျပာၾကားၾကသည္။
မုန္တိုင္းေနာက္က လိုက္ပါလာေသာ ေဘးဆိုး ကပ္ဆိုးတို႔ကို ကာကြယ္ရန္အတြက္

ႏိုင္ငံတကာႏွင့္အတူ ၀ိုင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ၾကရန္ အေရးၾကီးေနျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း
ယခုအခ်ိန္တြင္လည္း ထပ္မံျပီး ၾကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္ျခင္း မရွိပါက တမ်ဳိးသားလုံး
နစ္နာဆုံးရႈံးမႈၾကီးႏွင့္သာ ရင္ဆိုင္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ေပးၾကပါသည္။
အေမရိကန္က နာဂစ္မုန္တိုင္း ထိခိုက္ေဒသမ်ားကို ေလေၾကာင္းမွ ရိကၡာေဆး၀ါး ခ်ေပးမည္ ( AP)
အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရးက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုရာတြင္ အကယ္၍ လိုအပ္ပါက

အကူအညီမ်ားကို ေလေၾကာင္းမွ ခ်ေပးႏိုင္ေၾကာင္း၊ ေျမျပင္သို႔ ကိုယ္တိုင္ဆင္းမည္
မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ကိုယ္တိုင္ ကြင္းဆင္းျခင္းက ပိုထိေရာက္ေသာ္လည္း ေလေၾကာင္းက
တိုက္ရိုက္ ပစၥည္းမ်ား ခ်ေပးျခင္းသည္လည္း အေထာက္အကူျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုသည္။
တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ညိွႏႈိင္းေနျပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရ သေဘာကို မေတာင္းဘဲ
ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္ အလားအလာကို စဥ္းစားသည္ဟု ဆိုသည္။ မေန႔ကတည္းက ကုလ
အကူေလယာဥ္မ်ား ဆင္းသက္ခြင့္ကို စစ္အစုိးရက ခြင့္ျပဳျပီး ျဖစ္သည္။ အင္ဒိုနီးရွား
အကူေလယာဥ္မ်ားလည္း ထြက္ခြာသြားျပီ ျဖစ္သည္။
စကၤာပူ ျမန္မာမ်ား စုေပါင္းကူေငြ စကၤာပူ ၄ ေသာင္းခြဲ ေက်ာ္ျပီ (မိုးမခ)
ယေန႔နံနက္သတင္းအရ စကၤာပူ မ်ဳိးခ်စ္ျမန္မာမ်ားအဖြဲ႔ႏွင့္ အျခားျမန္မာမ်ား

စုေပါင္းေကာက္ခံေငြ စကၤာပူ ၄ ေသာင္း ခြဲေက်ာ္ျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္သည္္။ ရန္ကုန္တြင္
ဆန္ႏွင့္အကူပစၥည္းမ်ား အဆင္သင့္ ၀ယ္ယူျပီး ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ျမန္မာမ်ဳိးခ်စ္အခ်ဳိ႔ကလည္း
ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သြားေရာက္ရန္ ျပင္ေနေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။
ဆန္ဖရန္ ေဘးဧရိယာဴမန္မာမဵား ေလေဘးရန္ပုံေငၾ ၀ိုင္း၀န္းေရး ေဆၾးေႎၾး (မိုးမခ)
မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္၍ အတိဒုကၡေရာက္ေနသည့္ ဴမန္မာဴပည္သူမဵားအတၾက္

အကူအညီေပးအပ္ရန္ ညႀိႎႁိင္းေဆၾးေႎၾးပၾဲတစ္ရပ္ကို အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု
ကယ္လီဖိုးနီးယားဴပည္နယ္ ဆန္ဖရန္စစၤကို ပင္လယ္ေအာ္ေဒသ ၀န္းကဵင္ရႀိ ဴမန္မာမဵားက ေမလ
၇ ရက္ေနႛ ညေနတၾင္ ဴပႂလုပ္ခဲ့သည္။ ဖရီးေမာင့္႓မိႂႛ ေမတၨာနႎၬ၀ိဟာရတၾင္ ဴပႂလုပ္သည့္
အဆိုပၝအစည္းအေ၀းသိုႛ အဆိုပၝေဒသ အေဴခစိုက္ ဴမန္မာအသင္းအဖၾဲႛမဵားအပၝအ၀င္ ေဒသခံ
ဴမန္မာလူမဵႂိးမဵား ၁၀၀ ခန္ႛ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။

အစည္းအေ၀းတၾင္ တက္ေရာက္လာသူမဵားက လႀႃဒၝန္းေငၾမဵားကို သာသနာ့ဥေသ႖ာင္
အဴပည္ဴပည္ဆိုင္ရာ ဴမန္မာရဟန္းေတာ္မဵားအဖၾဲႛခဵႂပ္မႀတဆင့္ လႀႃဒၝန္းသၾားရန္
တညီတညၾတ္တည္း သေဘာတူညီခဲ့ဳကသည္။ ထိုႛဴပင္ ဴမန္မာဴပည္တၾင္ လိုအပ္ေနသည့္
အေရးေပၞအေဴခအေနမဵားအား ကမၲာ့ကုလသမဂၢ က အဴမန္ဆံုး
တိုက္ရိုက္ကိုင္တၾယ္ေဆာင္ရၾက္ပၝရန္ ပန္ဳကားစာ ထုတ္ဴပန္မည္ဴဖစ္ေဳကာင္း ဆံုးဴဖတ္ခဲ့ဳကသည္။
အစည္းအေ၀းသိုႛ အဆိုပၝေဒသ အေဴခစိုက္ အေမရိကန္ သတင္းဌာနမဵားက

လာေရာက္သတင္းရယူခဲ့ဳကသည္။
လိုေနၿပီ ၾကင္နာသူမ်ား
ေအးခ်မ္းေျမ့| ေမ ၉၊ ၂၀၀၈
http://www.irrawaddy.org/bur/Articles2008/May/06.html
ပုပ္ပြေနတဲ့ လူေသအေလာင္းေတြ ကၽြဲႏြားအေလာင္းေတြက ေရလက္က်န္ထဲမွာ

ေပါေလာေမ်ာလို႔။ က်မကဓာတ္ပံုပဲ ၾကည့္ေနရတာဆိုေတာ့ အနံ႔ဆိုးေတြမရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္
အသက္မေသဘဲ က်န္ေနမယ့္ လူေတြ.. ဘယ္ေလာက္မ်ား အနံ႔ဆိုးေတြရဲ႕ ဒဏ္ေတြ ခံေနရမလဲ။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္ရွာေနမလဲ..။
ဆက္တိုက္ဝင္လာတဲ့ တယ္လီဖုန္း သတင္းေတြ၊ ဓာတ္ပံုေတြနဲ႔ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းေတြက

က်မကို ေျပာျပေနတယ္။ မိန္းမနဲ႔ ကေလး ေပ်ာက္ေနၿပီး တေယာက္ထဲ အသက္ရွင္က်န္ခဲ့ရသူ။
မိသားတစုလံုး ေရနဲ႔ပါသြားတာကို ျမင္လိုက္ရသူ၊ ၿပီးေတာ့ တရြာလံုးလံုး ေပ်ာက္သြားရၿပီး
ကံဆိုးတာလား ကံေကာင္းတာလားမသိ ၄၊ ၅ ေယာက္ပဲ အသက္ရွင္တဲ့ထဲမွာ ကိုယ္တိုင္
က်န္ရစ္ခဲ့ရသူေတြ။
မုန္တိုင္းႀကီး ဝင္ေမႊခဲ့တာ ၇ ရက္ေေတာင္ရွိၿပီဆိုေတာ့ အေလာင္းေတြ ပုပ္ပြၿပီး အနံ႔ဆိုးေတြ

ထြက္ေနေတာ့မွာ။ သန္႔ရွင္းတဲ့ေရ အလံုအေလာက္မရေတာ့လို႔ ရရာေရကိုပဲ ေသာက္ၿပီး တခ်ိဳ႕
ဝမ္းေရာဂါ စျဖစ္ေနၿပီလို႔ ျပည္တြင္းက သတင္းေတြ တက္လာတယ္။
႐ုပ္ျမင္သံၾကား ဖန္သားျပင္ေပၚမွာေတာ့ ဧရာဝတီတိုင္းက အပ်က္အစီးပံုႀကီး ျဖစ္လို႔။ က်မအထင္
အဲဒီအပ်က္အစီးေတြကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ရွင္းရမလဲ။ ၁ လလား၊ ၃ လ လား၊ ၁ ႏွစ္လား။
ဖ်ာပံုၿမိဳ႕က ေဆး႐ံုႀကီးက လံုးဝစုတ္ျပတ္သတ္သြားၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္က လူနာေတြေကာ…။
ေနာက္ထပ္ ျမင္ကြင္းတခု ေျပာင္းသြားတယ္။ ဘာမွလည္း အျပစ္မက်ဴးလြန္ရဘဲ ဒီဒဏ္ကို

က်ေနာ္တို႔ က်မတို႔ ခံလိုက္ရတယ္ လို႔ ေျပာေနသလို မိသားတစု မ်က္ႏွာေတြ ေပၚလာတယ္။
ဘာမွမသိနားမလည္တဲ့ မ်က္ႏွာေတြနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ ရွိရာကို ၾကည့္ေနၾကေလရဲ႕။
အရင္က သူတို႔ေတြ ဘာေတြလုပ္ကိုင္ စားေသာက္ၾကပါသလဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့

ေတာင္သူဦးႀကီးေတြ။ ကိုယ့္လယ္ေလး ကိုယ္စိုက္ရင္း တႏွစ္တခါ အလွဴ အတန္း ေလးလုပ္၊
ဥပုသ္ သီတင္းေလး ေဆာက္တည္ရင္း ႐ိုး႐ိုးသားသား ရွာေဖြ စားေသာက္ ေနၾကသူေတြ။
တခ်ိဳ႕ကလည္း သီးပင္၊ စားပင္ေတြ၊ ငွက္ေပ်ာၿခံ၊ ကြမ္းၿခံေတြ စိုက္ပ်ိဳးရင္း တခ်ိဳ႕ကလည္း

ငါးေမြးျမဴေရးေတြလုပ္လို႔၊ မီးေသြး ဖုတ္သူက ဖုတ္လို႔ ဧရာဝတီတိုင္းရဲ႕ မိ႐ိုးဖလာ
လက္ငုတ္လက္ရင္းလုပ္ကိုင္ရင္း ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္ ႐ိုးသားစြာ ရွာေဖြ စားေသာက္
ေနၾကသူေတြ။
အားလံုးသြားၿပီ။ သဘာဝေဘးဆိုးႀကီးက ဘာတခုမွ မခ်န္ထားခဲ့ဘဲ ဆြဲခ်သြားခဲ့ၿပီ။ တခ်ိဳ႕

မိဘေပ်ာက္၊ တခ်ိဳ႕ သားသမီးေပ်ာက္၊ တခ်ိဳ႕လည္း ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ေပ်ာက္ဆံုး
ကုန္ရၿပီ။ စီးပြားေတြ၊ ၿခံေတြ၊ လယ္ေတြ ဆိုတာထား။ ေလာေလာဆယ္ စားဖို႔ ထမင္းတနပ္၊
ေရတခြက္၊ ေက်ာတခင္းစရာ ဘယ္ရွာရမွန္း မသိသူေတြ။
စစ္အစိုးရရဲ႕ မျဖစ္စေလာက္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ေနတဲ့ ပံုရိပ္ေတြက ဖန္သားျပင္မွာ

ေပၚလာျပန္တယ္။ ဘာမွန္းမသိတဲ့ အထုပ္ငယ္ေလးေတြကို စစ္ဗိုလ္ တဦးကေဝငွလို႔။ ရယူတဲ့
လူေတြက လက္ခုပ္တီး ေပးေနရတယ္။ တခါ သိပ္ေလးပံုမရတဲ့ အထုပ္ေတြကို မီးပူက် စစ္ဝတ္စံု
အသစ္ေတြဝတ္ထားတဲ့ စစ္သား ေတြက လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေနတာကို ႐ုပ္ျမင္သံၾကားက
အမိအရ ႐ိုက္ယူထားတယ္။ ဖန္သားျပင္ေပၚ ထင္းထင္း ရွင္းရွင္း ေပၚလာတာကေတာ့
စကၠဴပံုးတပံုးေပၚက ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး ျမင့္ေဆြ ဆိုတဲ့ စာတန္း။
ရန္ကုန္တိုင္းမွာ အဆိုးဆံုးက ကြမ္းၿခံကုန္းတဲ့။ လူေတြ ေသာင္းဂဏန္း ေသတယ္လို႔

ၾကားေနရတယ္ အတိအက်ေတာ့ မသိရေသးဘူး။
“ဘႀကီး အေမြေပးထားတဲ့ လယ္ေတြ ၿခံေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္အစ္မ။ အသက္ႀကီး လာရင္ေတာ့

အဲဒီမွာပဲ သြားလုပ္စားေတာ့မယ္” လို႔ မၾကာခဏ ေျပာတတ္တဲ့ ကြမ္းၿခံကုန္းသား
အယ္ဒီတာေလးကို သတိရ လိုက္တယ္။ သူ႔အေမအတြက္ စိုးရိမ္ၿပီး ရြာျပန္သြားၿပီတဲ့။
ဆက္သြယ္လို႔မရေတာ့ဘူး။
သူေရးဖူးတဲ့ ကြမ္းၿခံကုန္းနားက ရြာတရြာက မိဘမဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရး ေက်ာင္းေလး

အေၾကာင္းနဲ႔ အဲဒီေက်ာင္းေလးက ကေလးေလးေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာေတြ က်မမ်က္စိထဲ
ျမင္လာမိတယ္။ လြတ္ပါ့မလား။

က်မတို႔ ၿမိဳ႕ေလးေကာ..။
“ၿမိဳ႕ပ်က္ႀကီးပဲအမေရ။ အိမ္တိုင္း အိမ္တိုင္း အမိုးေတြလန္တယ္။ သစ္ပင္တိုင္းလဲတယ္။

ဓာတ္တိုင္ေတြ အားလံုးၿပိဳတယ္ အိမ္ေသးေသးေလးေတြကေတာ့ အားလံုးၿပိဳတယ္္” တဲ့။ က်မတို႔
သန္လ်င္ၿမိဳ႕ေလး အေၾကာင္းကို ညီမငယ္ တေယာက္က ဖုန္းထဲကေန ေျပာျပေနတာ။ ေဆး႐ံုက
ေမြးေဆာင္ လံုးဝ ပ်က္စီးသြားတယ္။ စည္ပင္႐ံုးႀကီး အမိုးေတြမရွိေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းေတြ
အားလံုး ပ်က္စီးတယ္။ အထက ၂၊ အထက ၃ ဆိုရင္ သစ္ပင္ေတြၿပိဳက်လို႔ အေဆာင္ေတြပါ
ပ်က္စီးတယ္။
က်မအေမအိမ္ကေတာ့ မီးဖိုေဆာင္တေဆာင္လံုး ၿပိဳက်သြားတယ္တဲ့။ အိမ္ေရွ႕က

အုပ္ႂကြပ္မိုးေတြက ေဟာင္းေနၿပီ။ ဘယ္ခံႏိုင္မလဲ ၿပိဳတာေပါ့။ ခင္ပြန္းသည္က ဖုန္းထဲကေန
ေျပာျပတယ္။
“မနက္ေျခာက္နာရီ ေလခဏၿငိမ္တဲ့အခ်ိန္က်မွ ကေလးေတြကို သြားၾကည့္ရတယ္။

ဟိုေရာက္ေတာ့ ေလကျပန္တိုက္ေနၿပီ။ ကေလးေတြနဲ႔ အေမ့ကို လြတ္ရာပို႔ဖို႔ ေဘးအိမ္ ေတြကို
သြားေအာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သြပ္စေတြ သစ္သားစေတြက ေလထဲမွာ ပ်ံေနလို႔ မနည္း ငံု႔ေရွာင္ရတယ္”
က်မခင္ပြန္းသည္က ေလနည္းနည္းၿငိမ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အေမနဲ႔ ကေလး ၂ ေယာက္ကို ေဘးအိမ္

ေလလံုရာကို ပို႔တဲ့အေၾကာင္း စြန္႔စားခန္းကို ေျပာျပတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သားႀကီးက
ကိုယ္ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ပူေနတယ္ တဲ့၊ အူေရာင္တာလို႔ေျပာတာပဲ။
“မခ်ိဳရဲ႕ ေစ်းဆိုင္ေလးကေတာ့ တဆိုင္လံုး ေလထဲပါသြားတယ္။ ဘာမွကို မက်န္ခဲ့ေတာ့ဘူး။

တို႔အိမ္ကေတာ့ သစ္ပင္ပိလို႔ ျပားခ်ပ္သြားၿပီ” တဲ့။ က်မ အစ္မ ဝမ္းကြဲရဲ႕ ဆိုင္ကေလးရယ္၊
က်မတို႔ မိသားစု အတူေနခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ္ေလးရယ္အေၾကာင္းကို က်မခင္ပြန္းက ေျပာျပေနတာ။
ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ အားလံုးျဖစ္တာေလ။
သန္လ်င္ၿမိဳ႕သစ္ ေအာင္ခ်မ္းသာရပ္ကြက္မွာ အိမ္ေျခ ၇၀ ေလာက္ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္သြားလို႔

မူလတန္းေက်ာင္းေလး တေက်ာင္းမွာ ေနေနရတယ္တဲ့။ ခရစ္ယာန္ ဘုရားေက်ာင္း
တေက်ာင္းက ေစာင့္ေရွာက္ထားရတယ္လို႔ ေဒသခံတဦးကေျပာျပတယ္။
ကမ္းနားပိုင္းလို႔ေခၚတဲ့ ေငြသန္းဝင္း ဆန္စက္ဘက္မွာ လူ ၃၀၀ ေလာက္ အိုးမဲ့ အိမ္မဲ့ ျဖစ္သြားလို႔

သန္လ်င္ၿမိဳ႕ မဇၨိမာ႐ံု ေက်ာင္းတိုက္ ဆရာေတာ္က သူ႔ေက်ာင္းမွာ တပတ္ ေခၚထားမယ္တဲ့
ၿပီးရင္ ဒီလူေတြ ဘယ္ဆက္သြားရမလဲ။ အဲဒါေတာ့ ဘယ္သူမွ မေျပာႏိုင္ဘူး။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရြာမွာလည္း မာလာ႐ံုေက်ာင္းတိုက္က ဒုကၡသည္စခန္း ဖြင့္ေပးထားတယ္။
ဒုကၡသည္စခန္းေတြကို လိုက္ၾကည့္ၿပီး လိုအပ္တာေတြ လုပ္ေပးေနတဲ့ ကိုထြန္းထြန္းက က်မကို

ေျပာျပတာပါ။ သန္လ်င္မွာေတာ့ အေသအေပ်ာက္က မရွိသေလာက္ပဲ လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေက်ာက္တန္းမွာေတာ့ အေသအေပ်ာက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္လို႔ ဆိုတယ္။
ေက်ာက္တန္းမွာေနၿပီး သန္လ်င္မွာ အလုပ္ဆင္းတဲ့ မူႀကိဳဆရာမေလး တဦးကေတာ့

အုန္းပင္ပိၿပီး ကေလးတေယာက္ေသတယ္ ကမ္းနားပိုင္းေတြမွာလည္း လူေတြ ေသတယ္လို႔
ေျပာတယ္။
သီလဝါ ဆိပ္ကမ္းနားမွာ ကပ္ထားတဲ့ ေရတပ္ပိုင္ သေဘၤာ ၅ စင္းျမဳပ္သြားၿပီး သေဘၤာသား

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္လို႔ ေရတပ္ တပ္သားေလး တေယာက္က
က်မကိုေျပာျပတယ္။ အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိတေယာက္ကေတာ့ အေလာင္း ျပန္ရတယ္။ သေဘၤာ
တစင္းက စီအိုလို႔ေခၚတဲ့ အရာရွိတေယာက္ကေတာ့ မေသဘဲ လြတ္လာလို႔
စစ္ေမးခံေနရတယ္တဲ့။
သေဘၤာ အႀကီးစားက ၄ စီး၊ အေသးက တစီးလို႔ေျပာတယ္။ ရန္လြန္းေအာင္၊ ရန္တိုင္းေအာင္၊

ခ်န္ဂီ- ၈၀၂၊ ရန္စစ္ေအာင္- ၄၁၁ နဲ႔ တ႐ုတ္က ဝယ္ထားတဲ့ သေဘၤာ တစင္းလို႔
ေရတပ္သားေလးက ေျပာျပတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ရန္စစ္ေအာင္ တစီးပဲ သေဘၤာ အေသးပါတယ္တဲ့။
သီလဝါဆိပ္ကမ္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူတဦးကလည္း သူအလုပ္စဆင္းတဲ့ ေမ ၆ ရက္ေန႔မွာ

ဆိပ္ကမ္းကို ဘယ္ကေမ်ာလာမွန္းမသိတဲ့ အမ်ိဳးသမီး အေလာင္း ၂ ေလာင္း လာတင္တယ္လို႔
ဆိုတယ္။ ရန္ကုန္ျမစ္ေဘး သန္လ်င္ဘက္ျခမ္းမွာလည္း အေလာင္းေတြလာတင္တယ္တဲ့။
သတင္းေတြၾကည့္ရင္း နားေထာင္ရင္းနဲ႔တင္ က်မႏွာေခါင္းထဲ အပုပ္နံ႔ေတြ ရလာသလို

ခံစားလိုက္ရတယ္။ က်မအေမက အသက္ႀကီးၿပီ ဆိုေပမယ့္ သတၱိရွိတယ္။ ၿပီးေတာ့
ေဆြမ်ိဳးေတြရွိတယ္။ အားလံုးမွ်ေဝၿပီး ေနၾကမွာေလ။ အေမနဲ႔ ကေလးေတြကို အေဒၚေတြ
ဦးေလးေတြက ဝိုင္းေစာင့္ေရွာက္ထားမွာ ေသခ်ာတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မေမာင္ေလးနဲ႔
ခင္ပြန္းလည္းရွိတယ္။ သူတို႔ ထမင္းမငတ္ႏိုင္ဘူး၊ ေရမငတ္ႏိုင္ဘူး။ ဖ်ားေနတဲ့ ကေလးေတြနဲ႔
ေနသိပ္မေကာင္းတဲ့ အကို ကို အေမက ေကာင္းေကာင္း ေစာင့္ေရွာက္မယ္ ဆိုတာ
ေသခ်ာတယ္။
က်မ မိသားစုဝင္ေတြထက္ အမ်ားႀကီး ဆိုးရြားတဲ့သူေတြ၊ အမ်ားႀကီး ေဝဒနာခံစားေနရတဲ့

သူေတြ၊ ေရငတ္ေနတဲ့သူေတြနဲ႔ ထမင္းစားစရာမရွိတဲ့သူေတြ။ အျမန္ဆံုး ကယ္ဆယ္ဖို႔
လိုအပ္ေနတဲ့သူေတြရွိတယ္။ အမ်ားႀကီး၊ အမ်ားႀကီးပဲ။
ဒီေန႔မွာ အကူအညီရတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာက္က်ေနၿပီ။ ဟုိးတႏွစ္က

ကမာရြတ္မီးေဘး အႀကီးအက်ယ္ ခံခဲ့ရ၊ မႏွစ္က မိုးႀကီးလို႔ ေရေဘးဒဏ္သင့္ခဲ့ရၿပီး ခုတခါ
ေလေဘးသင့္ ခံရသူေတြ ေျမာက္ဒဂံုမွာ။ ၿပီးေတာ့ လိႈင္သာယာမွာ..။ အိမ္ကေလးေတြက
စကၠဴစေလးေတြလို ေလထဲ ေျမာက္ပါသြားခဲ့တာ လို႔ ကုမၸဏီတခုမွာ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေနတဲ့
မခိုင္က သူတို႔ လိႈင္သာယာအေၾကာင္းကို ေျပာျပေနတယ္။ ခုေတာ့ သူတို႔ တမိသားစုလံုး
သန္လ်င္ဘက္က အမ်ိဳးအိမ္တအိမ္မွာ ခဏသြားေနတယ္တဲ့။
“တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ကူညီေနၾကတာပဲ။ က်မအိမ္ဆို တေန႔ ဆန္ ၂

ျပည္ခ်က္ရတယ္” လို႔ ကုမၸဏီဝန္ထမ္းတဦး ျဖစ္တဲ့ မလြင္ကေျပာတယ္။ သူ႔အနီး
ပတ္ဝန္းက်င္က လံုးဝအိမ္မရွိေတာ့တဲ့သူေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ သူ႔အိမ္ေပၚ

ေခၚတင္ထားတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူလည္း ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ ေတာင့္ခံႏိုင္မလဲ
မသိဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
ကူညီသူေတြက ကူညီေပမယ့္ ရက္စက္သူေတြလည္း ရွိတယ္တဲ့။ လခ်ဳပ္နဲ႔ငွားထားတဲ့ အိမ္မွာ

ကိုမင္းမင္းက ေဘးက လံုးဝအိမ္မရွိေတာ့တဲ့ မိသားစုကို ခဏ ေခၚထားမိတယ္။ အဲဒီအိမ္က
လေစ့ေနၿပီ အိမ္ရွင္က အတင္းဆင္းခိုင္းတယ္တဲ့။ ကိုမင္းမင္းက တလဆက္ ငွားပါရေစ
ဆိုတာေတာင္ မရဘူးလို႔ က်မကို ေျပာျပပါတယ္။ သူေကာ အဲဒီမိသားစုပါ ဘယ္သြားရမလဲ
မသိဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ သူတို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရြာမွာက အဲဒီလို အိမ္ေပ်ာက္သြားတဲ့ သူေတြ
အမ်ားႀကီးေလ။
ဒုကၡႀကီးတဲ့သူနဲ႔ ေသးတဲ့သူပဲကြာတာ။ လိုအပ္ေနၿပီ။ ငတ္ေနၿပီ။
က်မရဲ႕ႏွာေခါင္းထဲမွာေတာ့ အပုပ္နံ႔ေတြ လိႈင္ေနတယ္။ တီဗီ ဖန္သားျပင္ကေနတဆင့္

ထြက္လာတဲ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ အပုပ္နံ႔က ေတာ္ေတာ္ေလး ျပင္းတယ္။ ။
နာဂစ္ အလြန္
ၾကည္ေဝ၊ ရန္ကုန္| ဧၿပီ ၉၊ ၂၀၀၈
တာေမြ
တာေမြေစ်းထဲက ဆန္ဆိုင္ေတြရဲ႕ ေရွ႕နားမွာ ျပည္တြင္းျဖစ္ပိတ္စနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ မိန္းမကိုင္
ေလးေထာင့္ပိုက္ဆံအိတ္ တအိတ္ကို လက္ထဲမွာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ အသက္
၃၀ ၀န္းက်င္အရြယ္ အက်ႌ အ၀ါႏုေရာင္၀တ္ အမ်ိဳးသမီးတဦး ညိႇဳးငယ္စြာ ရပ္ေနတယ္။
“၀ယ္ရမွာေတြနဲ႔ ရွိတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ သိပ္ကြာေနလို႕ ရပ္ၿပီးစဥ္းစားေနတာ” လို႔ သူ႔ အခက္အခဲကို

ေျပာျပပါတယ္။
သူတို႔ စားေနၾက ေပၚကၽြဲဆန္ တျပည္ဟာ လဆန္းပိုင္းတုန္းက က်ပ္ ၁၀၀၀

ေပါက္ေစ်းရွိခဲ့ေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ ၂၀၀၀ က်ပ္ေစ်းျဖစ္ေနပါၿပီ။ မေန႔တုန္းက တျပည္ကို ၁၆၀၀
က်ပ္ေစ်းနဲ႔ ရခဲ့ေသးတယ္။ ဆန္ၾကမ္း အမ်ိဳးအစားေတြထဲက ရွာၾကည့္ေတာ့ ဧည့္မထတို႔
ဇီယာတို႔လို ဆန္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး၊ ျပတ္ကုန္ၿပီလို႔ ဆန္ဆိုင္ရွင္က ျပန္ေျပာေၾကာင္း သူမက
ေလာေလာဆယ္ ရန္ကုန္က ဆန္ဆိုင္ေတြမွာ ၀ယ္လို႔ရေနတာက ဟိုင္းႀကီး၊ ေပၚကၽြဲနဲ႔ ေပၚဆန္း

စတဲ့ ဆန္ေတြပဲ ေတြ႕ရၿပီး အေျခခံလူတန္းစား အစားမ်ားတဲ့ ဆန္ၾကမ္းအမ်ိဳးအစား
အေတာ္မ်ားမ်ားကို ေစ်းကြက္ထဲမွာ မေတြ႕ရေလာက္ေအာင္ ရွားပါးေနတာ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
အဲဒီဆန္ေတြရဲ႕ ေစ်းႏႈန္းေတြကလည္း အနည္းဆံုး တျပည္ ၁၅၀၀ ကေန အမ်ားဆံုး တျပည္ကို

၂၅၀၀ က်ပ္ေစ်းျဖစ္ေနၿပီး ဆန္အိတ္ တအိတ္တန္ဖိုးဟာ ခု ရက္ပိုင္းအတြင္း က်ပ္ ၄၀၀၀ ကေန
က်ပ္ ၈၀၀၀ ထိ တက္သြားခဲ့တယ္လို႔ ဆန္ဆိုင္ေတြရဲ႕ ေျပာျပခ်က္အရ သိရပါတယ္။

မနက္ျဖန္ဆို ထပ္တက္ဖို႔ပဲ ရွိတယ္လို႔ ဆိုင္ရွင္က ဆိုတဲ့အတြက္ ေပၚကၽြဲဆန္ကို တေန႔စာ ႏို႔ဆီဗူး
နည္းနည္းပဲ ၀ယ္ေတာ့မယ္လို႔ စိတ္ကူးထားေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ခုခ်ိန္မွာ မနက္ျဖန္အတြက္
မစဥ္းစားႏိုင္ေသးဘူးလို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
မီးေသြးေစ်းဟာလည္း ေန႔စဥ္နဲ႔ အမွ် တက္ေနခဲ့တာ မုန္တိုင္းမက်ခင္တုန္းကေတာ့

မီးေသြးေစ်းက တပိႆာ ၃၅၀ က်ပ္ေစ်းပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ေမလ ၃ ရက္ေန႔ကေန စၿပီး
တက္သြားလိုက္တာ ဒီေန႔ေစ်းက တပိႆာ က်ပ္ ၈၀၀ ေစ်းျဖစ္ေနပါၿပီ။
မနက္ျဖန္ဆိုရင္...မီးေသြး တပိႆာ ၁ ေထာင္ေက်ာ္ သြားႏိုင္တယ္လို႔ သူက ညည္းညဴပါတယ္။
ခုလို လွ်ပ္စစ္မီးမရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး မီးေသြးကိုပဲ အဓိကထားၿပီး

သုံးစြဲေနရတဲ့အတြက္ မီးေသြးေစ်းေတြ ျမင့္ေနျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
မီးေသြး အေရာင္းဆိုင္ရွင္ တဦးကေတာ့ “ မီးေသြးက ၀ယ္လိုအားနဲ႔ ေရာင္းလိုအားေတာင္

မမွ်ဘူးျဖစ္ေနတယ္၊ လက္က်န္မီးေသြးမရွိသေလာက္ပဲ” လို႔ ေျပာျပပါတယ္။
ဖေယာင္းတိုင္ ေစ်းကလည္း ေမလ ၂ ရက္ေန႔တုန္းက အထုပ္ေသးတထုပ္ကို ၃၅၀ က်ပ္၊

အထုပ္ႀကီး တထုပ္ကို ၅၀၀ က်ပ္နဲ႔ ၀ယ္လို႔ရပါေသးတယ္။ ေမလ ၈ ရက္ေန႔ ေပါက္ေစ်းက
အထုပ္ေသး တထုပ္ကို က်ပ္ ၈၀၀ ျဖစ္ေနၿပီ။ အထုပ္ႀကီး တထုပ္ ၁၇၀၀ ေစ်း ရွိေနပါၿပီ။
ဖေယာင္းတိုင္ဖိုး၊ ေရနံဆီဖိုး၊ ဆီမီးဖိုး မတတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြကေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာပဲ ဒီအတိုင္း

ေနေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေနအိမ္ေတြမွာ ဘထၳရီ၊ အင္ဗာတာ စတာေတြ ရွိေပမယ့္
ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အားသြင္းမရလို႔ သံုးမရဘူး လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဂ်င္နေရတာ ရွိသူေတြကလည္း
ဒီဇယ္ေစ်း ၁ ေသာင္း၀န္းက်င္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ေခၽြတာ ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
နာဂစ္မုန္တို္င္းၿပီးကတည္းက တေန႔တျခားတက္လာတဲ့ ကုန္ေစ်းနႈန္းေတြေၾကာင့္ မငတ္႐ံုတမယ္

ထမင္းစားရဖို႔က ပထမ ျဖစ္ေနၿပီလို႔ အိမ္ရွင္မတဦးျဖစ္တဲ့ မေအးေအးမာက ေျပာျပပါတယ္။
“က်မဆိုရင္ ေပါင္ႏွံစရာ ဘာမွေတာင္မက်န္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီလိုပဲ အိမ္နားက လူေတြလည္း

ေန႔တိုင္း အေပါင္ဆိုင္သြားၿပီးမွ ေစ်းသြားႏိုင္ၾကတယ္” လို႔ သူမက ေျပာျပပါတယ္။
တလ က်ပ္ ၁သိန္း ၂ေသာင္း ရတဲ့ အစိုးရ၀န္းထမ္း အရာရွိ ေဒၚခင္မာေ၀ကလည္း

မုန္တို္င္းေၾကာင့္ အိမ္အမိုးလန္ကုန္လို႔ အိမ္ျပန္မိုးဖို႔အတြက္ အေႂကြး ၃ သိန္းတင္ခဲ့ၿပီလို႔ သူမက
“ဒီတလ လံုးလံုး ဘယ္လို စားရမွန္းမသိေအာင္ပဲ။ ခုခ်ိန္မွာ အသားငါး မေျပာပါနဲ႔ ၾကက္ဥ တလံုး

၃၅၀ က်ပ္ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ၾကက္ဥေတာင္ မစားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး” လို႔ သူမက ဆိုပါတယ္။
ၾကက္ဥ၊ ဘဲဥသာမက အေျခခံလူတန္းစားအမ်ားစု အစားမ်ားတဲ့ ငါးပိရည္နဲ႔ ငါးပိေစ်းကလည္း

တဆယ္သားကို ၃၀၀ က်ပ္ေစ်းျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

“ေစ်းအမိုးေတြ လန္ကုန္ေတာ့ ပစၥည္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရေတြစိုၿပီး
ပ်က္စီးကုန္တဲ့အတြက္ ေစ်းေတြကေတာ့ တက္ဦးမွာပဲ၊ ခုခ်ိန္မွာ ၀ယ္လို႔ စားလို႔ရတာေတာင္
ေက်းဇူးတင္သင့္တယ္” လို႔ တာေမြေစ်းက ေစ်းသည္ တဦးက ဆိုပါတယ္။
လက္ရွိအေနအထားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတာင္ဒဂံုမွာေနတဲ့ အိမ္ရွင္မ တဦးကေတာ့ “နာဂစ္မုန္တိုင္း

ၿပီးသြားကတည္းက ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် တရိပ္ရိပ္တက္လာတဲ့ ကုန္ေစ်းႏႈန္းရဲ႕ ဒဏ္ကို က်မတို႔
အလူးအလဲ ခံံေနရတယ္။ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ မေသဘဲ က်န္တဲ့သူေတြ ငတ္ၿပီး ေသေတာ့မယ္
ထင္ပါရဲ႕” လို႕ သံုးသပ္ေျပာဆိုပါတယ္။
ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္၊ ဘားလမ္း၊ အင္တာနက္ကေဖး

ဆိုင္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာအလံုး ၄၀ လံုးလံုး သံုးစြဲသူေတြ ျပည့္ေနတဲ့အျပင္၊
အင္တာနက္သံုးစဲြဖို႔ ထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့သူေတြကလည္း အေယာက္ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္
ရွိေနတဲ့အတြက္ သူအေနနဲ႔ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားမိတယ္ လို႔ အသက္ ၂၆ ႏွစ္အရြယ္
အမ်ိဳးသား တဦးက ေျပာျပပါတယ္။
ေမလ ၂ ရက္ေန႔ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ရန္ကုန္တို္င္းအတြင္းမွာ ရွိတဲ့ ဖုန္းလိုင္းအားလံုး

ျပတ္ေတာက္ခဲ့ရသလို၊ အင္တာနက္သံုးစြဲမႈေတြလည္း ရပ္ဆိုင္းခဲ့ပါတယ္။
ေမလ ၅ ရက္ေန႔ ညပိုင္းမွာ ဂ်ီအက္စ္အမ္ ဖုန္းလိုင္းတခ်ိဳ႕ျပန္ရတယ္လို႔ ၾကားလိုက္ရသလို

တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ မီးစက္နဲ႔ အင္တာနက္သံုးလို႔ ရၿပီလို႔ ၾကားသိေနရေပမယ့္
အင္တာနက္ဆိုင္ေတြမွာေတာ့ သံုးစြဲလို႔ ရေနတာ မေတြ႕ရေသးပါဘူး။
ေမလ ၆ ရက္ေန႔ က်မွ ၿမိဳ႕နယ္တခ်ိဳ႕က ဆိုင္အနည္းငယ္မွာ မီးစက္ေမာင္းၿပီး သံုးစြဲေနၾကတာ

ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ အဲဒီေန႔က အင္တာနက္ သံုးစြဲခကေတာ့ ပံုမွန္မရွိေသးပါဘူး။ တနာရီ ၂
ေထာင္ ေတာင္းတဲ့ဆိုင္ရွိသလို သံုးေထာင္ထိ ေတာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြရွိတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေတာင္းေတာင္း ေက်ေက်နပ္နပ္ ေပးၾကၿပီး အင္တာနက္
သံုးလို႔ရတယ္ဆိုတာနဲ႔တင္ ၀မ္းသာအားရ သံုးစြဲေနၾကတာ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
“စင္ကာပူမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သားက သိပ္စိတ္ပူေနတာ။ ဖုန္းေတြကလည္း မရ၊

အင္တာနက္ကလည္း မရဆိုေတာ့ ခုလို အြန္းလိုင္းေပၚမွာ ဖုန္းနဲ႔ ဆက္သြယ္လို႔ ရေတာ့မွပဲ
စိတ္ထဲေအးသြားေတာ့တယ္” လို႔ သားျဖစ္သူထံ မိသားစု၀င္ေတြ အထိအခိုက္မရွိေၾကာင္း
အသိေပးလိုက္ရတဲ့ မိခင္တဦးက အင္တာနက္ သံုးခအေနနဲ႔ ေငြက်ပ္ ၃ ေထာင္ကုန္က်ေပမယ့္
ေက်နပ္ေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။
ေမလ ၇ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ဆိုင္တခ်ိဳ႕ မီးစက္ေတြကို အသံုးျပဳၿပီး ဖြင့္လာၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

သို႔ေပမယ့့္ သံုးစြဲသူ ဦးေရနဲ႔ မမွ်တေသးတဲ့အတြက္ အင္တာနက္သံုးစြဲဖို႔
အခ်ိန္ယူေစာင့္ဆိုင္းေနရဆဲပါပဲ။ အင္တာနက္ သံုးစြဲခေတြကေတာ့ မေန႔ကထက္ စာရင္ ပိုၿပီး
သက္သာလာတာ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။

“တနာရီ ၁ ေထာင္က ပံုမွန္ေစ်းလို ျဖစ္သြားၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အလွည့္က်ေအာင္ ေစာင့္ရတာ ၁
နာရီေလာက္ ၾကာတယ္” လို႔ အမ်ိဳးသား တဦးက ေျပာျပပါတယ္။
သူ႔အေနနဲ႕ အင္တာနက္ သံုးစြဲဖို႔အတြက္ နံနက္ ၉ နာရီကတည္းက ဆိုင္မွာလာေစာင့္တာ ၁၀

နာရီေက်ာ္ေလာက္က်မွ သံုးစြဲခြင့္ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဆိုင္ရွင္ရဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္နဲ႔ ကိုယ္လို
သံုးစြဲခ်င္သူေတြကို ငဲ့ညႇာတဲ့ အေနနဲ႕ တေယာက္ကို တနာရီနႈန္းပဲ သံုးၾကတာ ေတြ႕ရတယ္ လို႔
သူက ေျပာျပပါတယ္။
ႏိုင္ငံျခားမွာ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္တဲ့၊ သြားေရာက္ေက်ာင္းတက္တဲ့ မိသားစု၀င္ေတြ

အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အင္တာနက္ကေဖးေတြမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေစာင့္ရ ေစာင့္ရ
စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႕ ေစာင့္ၿပီး သံုးေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
အင္တာနက္ေပၚက စကၠန္႔တိုင္းမွာ တက္လာတဲ့ သတင္းေတြကို စိတ္၀င္စားသူေတြကလည္း

သံုးစြဲေနရတဲ့ အခ်ိန္အတြင္း စစ္အစိုးရ ပိတ္ထားတဲ့ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြကို ႀကိဳးစားပန္းစားဖြင့္
ဖတ္ၾက၊ ၾကည့္ၾကတာ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ကစလို႔ အသက္ ၆၀ အရြယ္ထိ သံုးစြဲသူအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိရာမွာ

အမ်ားစုကေတာ့ ဂ်ီေတာ့ကို အသံုးျပဳၿပီး ႏိုင္ငံျခားက မိသားစု၀င္ေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔သာ မက
ရန္ကုန္ထဲက သူေတြနဲ႔ပဲ ခ်က္တင္ထိုင္ၿပီး အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုေျပာဆို ဖလွယ္ေနၾကတာလည္း
ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
စီအန္ဂ်ီဓါတ္ေငြ႕အေရာင္းဆိုင္
သမိုင္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕
ဒီေန႔မနက္ ေစာေစာ ၄နာရီကတည္းက အိပ္ရာထလာၿပီး ဓာတ္ေငြ႕ရရွိေရးအတြက္ တန္းစီေနတဲ့
အငွားယဥ္ေမာင္း ဦးေတေဇာ တေယာက္ ေန႔လည္ ၁ နာရီ ထိုးတဲ့အထိ သူ႔ကား ဆီဆိုင္နား
မေရာက္ႏိုင္ေသးတဲ့အတြက္ စိတ္ပ်က္ေနရပါၿပီ။
“ဒီပုံအတိုင္းဆို ညေန ၃ နာရီမွပဲ ရေတာ့မယ့္ ပံုရွိတယ္။ ဟိုတေန႔ည ၁၂ နာရီက စစီတာလည္း

ေနာက္တေန႔မနက္ ၁၀ နာရီမွ ရတယ္” လို႔ ညည္းညည္းညဴညဴ ေျပာဆိုပါတယ္။
ဓာတ္ေငြ႕တခါထုတ္ရဖို႕အေရး နာရီေပါင္းမ်ားစြာ တန္းစီေနရတဲ့အတြက္

ခရီးသည္အငွားလိုက္ခ်ိန္ မရဘူးလို႔ သူက ေျပာျပပါတယ္။
သမိုင္းလမ္းဆံုမွာရွိတဲ့ စီအန္ဂ်ီ ဓာတ္ေငြ႕အေရာင္းဆိုင္ကေန ဓာတ္ေငြ႕ထုတ္ဖို႔အတြက္

တန္းစီေနၾကတဲ့ ကားတန္းႀကီးဟာ က်ိဳက္၀ိုင္းဘုရားလမ္းကေန မင္းဓမၼလမ္း၊ မင္းဓမၼလမ္းကေန
ဗဟိုလမ္း၊ ဗဟိုလမ္းကေန သမိုင္းလမ္းဆံုဆိုင္ထိ ေရာက္ေအာင္ တတန္းႀကီးရွိေနပါတယ္။

မုန္တိုင္း၀င္ေရာက္ၿပီးကတည္းက ဓာတ္ေငြ႕ဆိုင္အားလံုး ရပ္ဆိုင္းသြားခဲ့တာ ေမလ ၄ ရက္ေန႔မွာ
ေျမာက္ဥကၠလာပက စီအန္ဂ်ီအေရာင္းဆိုင္နဲ႔ ေျခာက္ေကြ႕က စီအန္ဂ်ီအေရာင္းဆိုင္
စုစုေပါင္းဆိုင္ ၂ ဆိုင္က မီးစက္သံုးၿပီး စဖြင့္လာတယ္လို႔ စီအန္ဂ်ီကားေမာင္းသူေတြရဲ႕
ေျပာျပခ်က္အရ သိရပါတယ္။ ဓာတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ ဆိုင္အခ်ိဳ႕လည္း စေပးေနတယ္လုိ႔ သိရေပမယ့္
ဆီသြားထုတ္တဲ့ ကားအေတာ္မ်ားမ်ား ျပန္လာရတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ျပင္ပ ဒီဇယ္ေစ်းက ယခင္ ၁ ဂါလံ က်ပ္ ၅ ေထာင္၀န္းက်င္ ေစ်းကေန အဲဒီေန႔က တဂါလံကို

၁၂၀၀၀ က်ပ္ေစ်း၊ ဓာတ္ဆီ ၁ ဂါလံ ၁၀၀၀၀ က်ပ္ေစ်းထိ ေစ်းျမင့္ခဲ့ပါတယ္။
ေမလ ၅ ရက္ေန႔ထိ ဆိုင္အေတာ္မ်ားမ်ားပိတ္ထားတဲ့အတြက္ ကားေတြအေတာ္မ်ားမ်ား

ပံုမွန္မထြက္ႏိုင္ဘဲ သြားလာေရး အခက္အခဲျဖစ္လ်က္ရွိသလို ဘတ္စ္ကားျပင္ပ ဒီဇယ္ေစ်းက
က်ပ္ ၁၀၀၀၀ ထိ က်သြားၿပီး ဓာတ္ဆီေစ်းလည္း က်ပ္ ၈၀၀၀ ထိက်သြားပါတယ္။
ေမလ ၆ ရက္ေန႔မွာေတာ့ တၿမိဳ႕နယ္ကို တဆိုင္ႏႈန္းနဲ႕ စီအန္ဂ်ီေတြျပန္ေပးေနတယ္လို႔

ဘတ္စ္ကား ေမာင္းသူေတြရဲ႕ ေျပာျပခ်က္အရ သိရပါတယ္။ ဒီဇယ္ေစ်းနဲ႔ ဓာတ္ဆီျပင္ပ
ေပါက္ေစ်းကေတာ့ ဆက္လ်က္က်ဆင္းသြားျခင္းမရွိေသးပါဘူး။
“ဒီဇယ္ေစ်းကေတာ့ ထပ္မက်ႏိုင္ေတာ့ဘူးလုိ႔ ေျပာေနၾကတယ္။ အခုအခ်ိန္က ေရမရတဲ့

ျပႆနာ၊ မီးမရတဲ့ ျပႆနာေတြ ရွိေနေတာ့ ဒီဇယ္ေစ်း ဘယ္ေလာက္ေပးရေပးရ မျဖစ္မေန
၀ယ္သံုးေနရတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ ဒါေတြကို နားလည္ၿပီး အစိုးရ ေပါက္ေစ်းနဲ႔ ပံုမွန္ေလး
ရေနေအာင္ လုပ္ေပးသင့္တယ္” လို႔ ကားပိုင္ရွင္တဦးက ဆိုပါတယ္။
အစိုးရဆီဆိုင္တခ်ိဳ႕ကို ပိတ္ထားဆဲျဖစ္တဲ့အတြက္ ကားေတြဟာ အခက္အခဲျဖစ္ေနၾကဆဲလို႔

သိရပါတယ္။
ဘတ္စ္ကားခ ေစ်းနႈန္းေတြအေနနဲ႔လည္း တမွတ္တုိင္စာ ခရီးကို က်ပ္ ၃၀၀ ႏႈန္း ေပးစီး ေနရၿပီး

ခရီးစဥ္ စ ဆံုးဆိုရင္ က်ပ္ ၁၀၀၀ နႈန္းေပးစီးေနရဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ၾကားကားေတြနဲ႕ တကၠစီခေတြကလည္း အရင္ေပါက္ေစ်းထက္ ၁ ဆ

ေက်ာ္ေက်ာ္ျမင့္တက္သြားပါတယ္။
“အရင္က ၿမိဳ႕ထဲ(ဆူးေလ)ကေန အင္းစိန္ထိကို ၄၀၀၀ ေလာက္ေပးရတယ္ အခု ၁၂၀၀၀

ေတာင္းတယ္” လို႕ ဆူးေလကေန အင္းစိန္ထိ အငွားကားစီးခဲ့သူ တဦးက ေျပာျပပါတယ္။ ။

နာဂစ္အလြန္ ေနာက္ဆက္တြဲ (၁)

ၾကည္ေဝ၊ သန္လ်င္| ေမ ၉၊ ၂၀၀၈
အမိုးအကာမလံုမၿခံဳနဲ႔ နံရံအခ်ိဳ႕ၿပိဳပ်က္ေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတခုထဲက ေပ၂၀

၀န္းက်င္ခန္႔ရွိတဲ့ အခန္းတခုတည္းမွာ ကေလးငယ္ေတြဟာ သတ္မွတ္ထားတဲ့
သူတို႔ေနရာအသီးသီးမွာ လဲေလ်ာင္းသူ လဲေလ်ာင္း၊ ထိုင္သူထိုင္နဲ႔ ေငးေငးငိုင္ငိုင္
ၿငိမ္သက္ေနၾကပါတယ္။
သူတုိ႔ေတြဟာ ေမလ ၂ ရက္ေန႔ညပို္င္းက တိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္

အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ၿပီး အဆိုပါ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းဆီကို ခိုကိုးရာမဲ့ ေရာက္လာၾကတဲ့
မိသားစုေတြရဲ႕ ကေလးေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
သန္လ်င္ၿမိဳ႕ မဇၹိမာ႐ံု ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေကၽြးမည့္ ထမင္းကို

ေစာင့္ေနသည့္ေလေဘးဒုကၡသည္မ်ား (ဓာတ္ပံု - ဧရာဝတီ)
သူတို႕မိဘေတြကေတာ့ မနက္ကတည္းက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေကၽြးတဲ့ ထမင္းကို စားၿပီး

လုပ္ငန္းခြင္ေတြရွိရာ ဆီကို အသီးသီးထြက္သြားခဲ့ၾကၿပီလို႔ သိရပါတယ္။
“သမီးတို႔အိမ္ၿပိဳသြားတဲ့ ေန႔ကတည္းက ဒီေက်ာင္းကို ေရာက္လာတာပါ။ ဒီေက်ာင္းကပဲ

သမီးတို႔ကို တေန႔ ထမင္း ႏွစ္နပ္ေကၽြးပါတယ္” လို႔ အသက္ ၈ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးမေလး
တဦးက ခပ္တိုးတိုးေလး ေျပာျပပါတယ္။ သူ႔ ေဘးနားမွာေတာ့ သူ႔ေအာက္က ၃ ႏွစ္အရြယ္
ညီမနဲ႔ အတူ မုန္တိုင္းေန႔က မိုးမိလို႔ ဖ်ားေနတဲ့ အသက္ ၅ လသားအရြယ္ ကေလးငယ္ကို
ပီနံအိတ္ေလးေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ေတြ႕ျမင္္ရပါတယ္။

ကေလးေတြအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံထားရတဲ့အတြက္ စိတ္ပို္င္းဆိုင္ရာ
ထိခိုက္မႈေတြအျပင္ ႐ုပ္ပို္င္းဆိုင္ရာ ထိခိုက္မႈေတြပါ စတင္လာခဲ့ၿပီလို႔ အဆိုပါ
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ လာေရာက္ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးေနတဲ့ သန္လ်င္ၿမိဳ႕သား ေက်ာင္းဆရာ
တဦးက ေျပာျပပါတယ္။
သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ထဲက အဆိုပါ ဘုရားကုန္းေက်းရြာအုပ္စုဟာ ေလေဘးမုန္တိုင္းဒဏ္ အခံရဆံုး

ေက်းရြာအုပ္စုထဲမွာ အပါအ၀င္ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ရန္ကုန္တိုင္း၊ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ထဲက ဘုရားကုန္းေက်းရြာအုပ္စုမွာ ေက်းရြာေပါင္း ကိုးရြာ

ပါ၀င္ေၾကာင္း ေက်းရြာ စာရင္းမ်ားအရ သိရွိရပါတယ္။ ေက်ာက္ေရတြင္းေက်းရြာ၊
ကြမ္းၿခံကုန္းေက်းရြာ၊ နတ္စင္ကုန္းေက်းရြာ၊ နတ္စင္တရာေက်းရြာ၊ တာ၀ ေက်းရြာ၊
ကညင္ပင္ေက်းရြာ၊ စစ္စီးေတာ ေက်းရြာ၊ တိုက္ေလး၀ ေက်းရြာတို႔ ျဖစ္ၿပီး ေက်းရြာ တရြာမွာ
အိမ္ေျခ အနည္းဆံုး ၂၀၀ ေက်ာ္ကေန အမ်ားဆံုး ၄၀၀ ေက်ာ္ထိ ရွိတယ္လို႔ ၾကားသိရပါတယ္။
ေက်းရြာတရြာမွာ လူဦးေရ အနည္းဆံုး ၅၀၀ ကေန အမ်ားဆံုး ၂၀၀၀ ထိရွိတယ္လို႔
ေက်ာက္ေရတြင္းေက်းရြာ ဆယ္အိမ္မႉးတဦးက ခန္႔မွန္းေျပာဆိုပါတယ္။
အဆိုပါ ေက်းရြာအုပ္စုတြင္းမွာရွိတဲ့ ေနအိမ္မ်ားရဲ႕ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ထိခိုက္ပ်က္စီးခဲ့ရၿပီး

အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္သူ ဦးေရကေတာ့ ေက်းရြာအုပ္စုအတြင္း ေနထိုင္သူအားလံုးရဲ႕ ၇၅
ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ရွိတယ္လို႔ ၄င္းရဲ႕ ေျပာျပခ်က္မ်ားအရ သိရွိရပါတယ္။
အဆိုပါ ေက်းရြာ အုပ္စုမွာ အိမ္ၿပိဳ၊ အိမ္ပိလို႕ ေသဆံုးသူ ဦးေရကေတာ့ ၇ ဦး ရွိတယ္လို႔ သိရၿပီး

ယေန႔ထိ ကယ္ဆယ္ေရးေတြ၊ ေထာက္ပံ့ေရးေတြ ေရာက္လာျခင္း မရွိေသးသလို၊ မည္သူ
တဦးတေယာက္ကမွ စာရင္းေကာက္ယူျခင္း မရွိေသးဘူးလို႔ ဒုကၡသည္ စခန္း ေတြဆီကေန
ၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။
“အစိုးရက သိပ္ညံ့ေတာ့ လူေတြပိုၿပီး ဒုကၡေရာက္တာေပါ့။ ဒီမွာေတာင္ ၿမိဳ႕နယ္ေတြ

စံုေအာင္မေျပာနဲ႔ ရပ္ကြက္ေတြ စံုေအာင္ေတာင္ ဘာမွ လုပ္မေပးႏိုင္ေသးဘူး။ က်ေနာ္တို႔
သန္လ်င္က စခန္းေတြဆီကို ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္ထိ ဘယ္သူမွ ေရာက္မလာၾကေသးဘူး” လို႔
သန္လ်င္ၿမိဳ႕သား အင္ဂ်င္နီယာတဦးက သံုးသပ္ေျပာဆိုပါတယ္။
အဆိုပါ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ လူဦးေရ စုစုေပါင္း ၂၀၂ ေယာက္ မီွခိုေနထိုင္လ်က္ရွိေၾကာင္း

ေက်ာင္းတြင္းေ၀ယ်ာ၀စၥလုပ္ကိုင္ေပးသူေတြရဲ႕ ေျပာျပခ်က္မ်ားအရ သိရပါတယ္။
အိုးအိမ္ပ်က္းစီးၿပီး ေနစရာမရွိတဲ့ သူေတြအမ်ားစုဟာ လက္လုပ္လက္စား

လူတန္းစားေတြမ်ားတဲ့အတြက္ သူတို႕အေနနဲ႕ ၿပိဳပ်က္တဲ့ အိမ္ကို ေဆာက္ႏိုင္ျခင္းမရွိေသးဘဲ
လက္ရွိေနထိုင္ စားေသာက္ေရးအတြက္ နီးစပ္ရာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြမွာပဲ
မွီခိုေနထိုင္လ်က္ရွိတာကို ေတြ႕ျမင္ၾကရပါတယ္။

သန္လ်င္ၿမိဳ႕က ေလေဘးဒဏ္ခံစားခဲ့ရသည့္ မိသားတစု (ဓာတ္ပံု - ဧရာဝတီ)
“အိမ္ျပန္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႕မေျပာနဲ႕ အခုဆို ၁၀ ေပ၊ ၁၂ ေပေလာက္ ရွိတဲ့ တဲအိမ္ တအိမ္ေတာင္မွ

ကုန္က်စရိတ္က က်ပ္ ၅ ေသာင္းေလာက္ရွိတာ ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက
ျပန္မေဆာက္ႏိုင္ၾကေသးဘူး၊ အမ်ားစုကေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြမွာပဲ ေနေနၾကရတယ္” လို႔
တာ၀ ေက်းရြာသား တဦးက ေျပာျပပါတယ္။
အဆိုပါ ဘုရားကုန္းေက်းရြာ အုပ္စုအတြင္းမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေပါင္း ၂၄ ေက်ာင္းရွိၿပီး

ယခုအခါ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ၂၀ ၀န္းက်င္ဟာ ဒုကၡသည္ေတြကို လက္ခံေကၽြးေမြးရာ
စခန္းေတြ ျဖစ္ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းမွာ မီွခိုေနသူ ဒုကၡသည္ေပါင္း အနည္းဆံုး ၂၀ ဦးကေန အမ်ားဆံုး

၃၀၀ ၀န္းက်င္ထိ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
မုန္တို္င္းဒဏ္ေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းအမ်ားစုဟာလည္း အမိုးေတြလန္၊ နံရံေတြ

ပ်က္္စီးေနတာကို ေတြ႕ျမင္ရသလို၊ အဲဒီ အပ်က္အစီးေတြၾကားထဲမွာပဲ ဒုကၡသည္ေတြကို
အိုးႀကီးအိုးငယ္ေတြနဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေနၾကတာ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
“ျဖစ္တဲ့ေန႔က စၿပီး ဒီေန႔ထိ တေန႔ကို ဆန္ ၈ တင္းခ်က္ရတယ္။ အားလံုး ဘုန္းဘုန္းတို႔

လွဴတာပဲ။ ခုခ်ိန္ထိ ဘယ္ကယ္ဆယ္ေရးကမွမလာပါဘူး။ အစိုးရပိုင္း ေတြကလည္း
စာရင္းလာေကာက္တာေတာင္ မရွိေသးပါဘူး” လို႔ ေက်ာက္ေရတြင္း ေက်းရြာထဲမွာရွိတဲ့
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က မိန္႔ပါတယ္။

သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြအတြက္ လိုအပ္တဲ့
ကုန္က်စရိတ္ေတြအားလံုးကို ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ အစီအမံေတြနဲ႔သာ
ေဆာင္ရြက္ေနၾကရတာ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း သိရွိရပါတယ္။
စစ္အာဏာပိုင္မ်ားရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ စီမံခန္႕ခြဲမႈေတြေၾကာင့္ ေလေဘးဒုကၡသည္မ်ားဟာ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့

ခိုးကိုးရာမဲ့လ်က္ရွိတဲ့အျပင္ အစားအေသာက္အတြက္လည္း အခက္အခဲ ျဖစ္လ်က္ရွိေၾကာင္း
ေတြ႕ျမင္ၾကရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြမွာ ထမင္းေတာင္ ခ်က္ေကၽြးႏိုင္တဲ့ အင္အား

မရွိေတာ့တဲ့အတြက္ ဒုကၡသည္ေတြကို ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္တိုက္ေနရတာလည္း ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
“က်မကေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ေနရေတာ့

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေန႐ံုပဲ ေနပါတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ ခ်က္စားတယ္။ ျဖစ္သလိုပဲ
ခ်က္စားပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းေတြကေတာ့ ဘယ္သူ႕ကိုမဆို ေကၽြးတာပဲ” လို႔
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ ေနထိုင္ၿပီး ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ကိုယ္ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ေနသူ အိမ္ရွင္မ
တဦးက ေျပာျပပါတယ္။
သူ႔လိုပဲ တခ်ိဳ႕ကလည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြရဲ႕ အေျခအေန၊ အခက္အခဲေတြကို

သိျမင္ေနရတဲ့ အတြက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြဆီကို ညအိပ္ခါနီးမွ အိပ္စရာမရွိလို႔
လာအိပ္ၾကသူေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ ၾကားသိရပါတယ္။
သန္လ်င္ၿမိဳ႕နဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္ထဲက ေက်းရြာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အိမ္အမိုးလန္တာေတြ၊ အိမ္ၿပိဳတာေတြ၊

သစ္ပင္ၿပိဳလဲတာ၊ လမ္းမီးတိုင္ၿပိဳလဲပ်က္စီးတာေတြ စတဲ့ အပ်က္အစီး ေတြ ရွိေနၿပီး ခုခ်ိန္ထိ
အစိုးရပိုင္းက အကူအညီေပးတာ စီမံတာေတြ ေရာက္ရွိမလာေသးဘူးလို႔ သန္လ်င္ၿမိဳ႕မွာ
ေနထိုင္သူေတြက ေျပာျပၾကပါတယ္။
သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ထဲက တျခားေက်းရြာေတြျဖစ္တဲ့ ေအးသစာ ေက်းရြာ၊ အလြမ္းဆြတ္

ေက်းရြာေတြလည္း ရြာလံုးကၽြတ္ပ်က္စီးခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဆိုပါ ရြာသားေတြလည္း
ေက်းရြာတြင္းက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြမွာပဲ မွီခိုေနထိုင္လ်က္ရွိၾက တယ္လို႔ စံုစမ္း သိရွိရပါတယ္။
သန္လ်င္ၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္သူ လူငယ္ ရယက တဦးကေတာ့ “ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႕ ခ႐ိုင္ရဲ႕

စီမံခန္႔ခြဲ႕မႈကို ေစာင့္ေနတာပါ” လို႔ ေျပာပါတယ္။ သန္လ်င္ၿမိဳ႕ဟာ ရန္ကုန္ေတာင္ပို္င္း
ခ႐ိုင္႐ံုးစိုက္ရာ ၿမိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္။

ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း အဖြဲ႔သားမ်ား| ေမ ၉၊ ၂၀၀၈
နာဂစ္ ဆိုက္ကလုန္းမုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရမႈကို အယူသည္းၾကသည့္

ျမန္မာႏိုင္ငံသား အမ်ားစုက ေနာက္ ဆံုးတြင္ သဘာ၀တရားႀကီးက မေနႏိုင္ဘဲ
၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ကာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဒဏ္ခတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ေနၾကသည္။
သို႔ေသာ္ ဒဏ္ခတ္မႈက မတရားလွပါ။ ဤဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းက ထိပ္သီးစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား

ေနထိုင္ၾကသည့္ ေနျပည္ ေတာ္ကို လံုးဝ ၀င္ေရာက္ဖ်က္ဆီးလိုက္ျခင္းမရွိဘဲ အဆံုးတြင္
အျပစ္မဲ့သည့္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားသာ ဤမုန္တိုင္းဒဏ္ကို ျပင္းထန္စြာ ခံစားလိုက္ၾကရသည္။
ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားအရ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားက ႏိုင္ငံကို မင္းဆိုးမင္းညစ္မ်ား

အုပ္စိုးေနလွ်င္ ေရႀကီးျခင္း၊ မုန္တိုင္းက်ျခင္း၊ မီးသင့္ျခင္း စသည့္ သဘာ၀ေဘးဆိုးမ်ား
ႀကံဳရတတ္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ ဤသို႔ ျဖစ္ေပၚသည့္ ေဘးဆိုးမ်ားကိုလည္း
မင္းဆိုးမင္းညစ္၊ အရည္အခ်င္းမရွိသည့္ မင္းမ်ားကို ဖယ္ရွားသုတ္သင္မည့္ သေကၤတလကၡဏာ
မ်ားဟု ယူဆၾကသည္။
ယံုၾကည္ဖြယ္ အေၾကာင္းမ်ားလည္း ရွိေနပါသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလက

ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ သူတို႔ကို ေထာက္ခံသူမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စုေ၀း၍ ေမတၱာပို႔ခဲ့ၾကသည္ကို
စစ္အစိုးရက ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ ၿဖိဳခြဲႏွိမ္နင္းခဲ့ၿပီး အျပစ္မဲ့ျပည္သူ မ်ားစြာကို
သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစုျဖစ္သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သံဃာကို သတ္ျခင္းမွာ
ႀကီးေလးသည့္ အျပစ္ျဖစ္ၿပီး၊ ေတြးပင္ မေတြး၀ံ့ဖြယ္ ကိစၥျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍
ျမန္မာလူမ်ဳိးအမ်ားစုက ကံဆိုးမိုးေမွာင္ ျဖစ္ရပ္တခုခု လာေတာ့မည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို
ျပန္လည္ဒဏ္ခတ္လိမ့္မည္ဟု ႀကိဳတင္သတိေပးေနခဲ့ၾကသည္။
တိုင္းျပည္ကို မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားမွာ မင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါးႏွင့္အညီအုပ္ခ်ဳပ္ရမည္ျဖစ္ၿပီး

ေရွးယခင္ ဘုရင္မ်ား လက္ထက္က တိုင္းျပည္တြင္ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္၍
ဆန္ေရစပါးရွားပါးပါက ဘုရင္ကိုယ္တိုင္ ငါးပါးသီလ ေဆာက္တည္ ရေၾကာင္းရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန
ကိုေအာင္ႏိုင္က ေျပာျပသည္။
“သူတို႔က မင္းဆိုးမင္းညစ္ေတြဆိုတာ က်ေနာ္ေတာ့ ယံုတယ္။ ျမန္မာဆို႐ုိးစကားမွာ

သားသမီးမေကာင္း မိဘေခါင္းဆိုတာ ရွိတယ္မဟုတ္လား။ ခုဟာက မိဘမေကာင္းတဲ့ဒဏ္ကို
သားသမီးက ခံရသလိုပါပဲ သူတို႔ရဲ႕ ဒဏ္ကို ျပည္သူေတြက အလူးအလဲ ခံစားရတာပဲဗ်” ဟု
၎ကေျပာသည္။
စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ ျပည္သူလူထုအေပၚ အမွန္အကန္ ေစတနာထားသည္ ဆိုပါက ယခုကဲ့သို႔

ေဘးဒုကၡခံစားရခ်ိန္တြင္ မည္သည့္အကူအညီကိုမဆို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လက္ခံ၍
ျပည္သူအမ်ားကို အခ်ိန္မီ ကယ္တင္သင့္ေၾကာင္း ကိုေအာင္ႏိုင္က ဆက္ေျပာသည္။

“ခုဟာက စစ္အစိုးရက လူေတြအေပၚ ေတာ္ေတာ္ရက္စက္လြန္းတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ သူတို႔
အာဏာကို မထိပါးရင္ ၿပီးေရာဆိုတာမ်ိဳး မ်က္ႏွာလႊဲ ခဲပစ္ လုပ္လြန္းတယ္။ က်ေနာ္က
ဗုဒၶဘာသာဆိုေတာ့ ဒီဒဏ္ကို ကံအနိမ့္ဆံုး ျပည္သူ ေတြက ခံသြားရတာလို႔ ျမင္တယ္” ဟု
သူကဆက္ေျပာသည္။ ဆက္လက္၍ က်န္ရစ္ခဲ့သည့္ ျပည္သူျပည္သားမ်ား မွာလည္း
ေနာက္ဆက္တြဲ ဒဏ္မ်ားကို အလူးအလိမ့္ ဆက္လက္ခံစား ၾကရဦးမည္ဟု သူကဆိုသည္။
အသက္ ၃၀ ေက်ာ္အတြင္းရွိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန မသႏၱာက စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ သံဃာမ်ားကို

သတ္ျဖတ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ သဘာ၀တရားႀကီးက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္၍ဒဏ္ခတ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု
ျမန္မာျပည္သူလူထု အမ်ားစုက ယံုၾကည္ေနၾကေၾကာင္း ဧရာဝတီသို႔ ေျပာျပသည္။
ၿမိဳ႕ေတာ္အတြင္း ပ်က္စီးဆံုးရႈံးမႈမ်ားကို ျမင္ေတြ႔ရၿပီးေနာက္ “ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကို ဒီလို
ၿမိဳ႕ပ်က္ႀကီးပံုစံ ျမင္ရတာ တကယ္၀မ္းနည္းစရာပါပဲ” ဟု ေျပာသည္။
“က်ေနာ္ထင္တာကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊကေတာ္ကေတာ့ အခုအခ်ိန္ဆို ေဗဒင္ဆရာေတြနဲ႔

ေမးျမန္းတိုင္ပင္ေနေလာက္ ၿပီ” ဟု ျမန္မာျပည္သို႔ မၾကာခဏသြားေလ့ရွိသည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္
ေနထိုင္သူတဦးက ေျပာသည္။
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ မိသားစုက သိပ္အယူသည္းတာ။ သူတို႔က တခုခုလုပ္မယ္ဆိုရင္

အၿမဲတမ္း ေဗဒင္ဆရာေတြနဲ႔ ေမးၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ၾကတာ” ဟု သူက ဆိုသည္။
၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ရန္ကုန္မွေန၍ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း ေနျပည္ေတာ္သို႔

ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ေျပာင္းေရႊ႔႕ခဲ့ျခင္း မွာလည္း ေဗဒင္ဆရာမ်ား၏ အႀကံေပးခ်က္ေၾကာင့္ဟု
သာမန္ျမန္မာျပည္သူအမ်ားစုက ယံုၾကည္ေနၾကသည္။ လြင္တီး ေခါင္ေနရာတြင္
ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္အျဖစ္တည္ရန္လည္း စစ္အစိုးရက ေငြေၾကးသန္းခ်ီ၍ အသံုးျပဳခဲ့ပါသည္။
ေကာလာဟလမ်ား အရ ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္တြင္သာ ဆက္ေနလွ်င္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊအေနျဖင့္ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ဆိုးမ်ား၊ လူမႈေရး အဓိက႐ုဏ္းမ်ား
ႀကံဳရဖြယ္ရွိသည္ဟု ေဗဒင္နကၡတ္ဆရာမ်ားက အႀကံေပးခဲ့ၾကၿပီး ေနရာသစ္သို႔ေျပာင္းရန္
အျပင္းအထန္ အႀကံေပးခဲ့ၾကသည္ဟုလည္း ဆိုၾကပါသည္။
ရန္ကုန္ႏွင့္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသကို ဤေဘးဆိုးႀကီးဆိုက္ခဲ့ၿပီး လက္ေရြးစင္ထိပ္သီးမ်ား

စုေနၾကသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္တြင္ ေဘးမသီရန္မခ က်န္ခဲ့သည္မွာလည္း ကံၾကမၼာက ထပ္မံ
လွည့္စားလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤတႀကိမ္တြင္လည္း ေဖာက္ျပန္ လွည့္ျဖားတတ္သည့္
အာဏာရွင္မ်ားကိုႁခြင္းခ်န္၍ အျပစ္မဲ့ ျမန္မာျပည္သူမ်ားသာ ဒဏ္ခတ္ခံခဲ့ၾကရျပန္သည္။
တနလၤာေန႔က ရန္ကုန္ႏွင့္ ဘန္ေကာက္ ေလေၾကာင္းလိုင္းမ်ားျပန္ဖြင့္ၿပီးေနာက္

ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ေရာက္လာသည့္ မသႏၱာက ေျပာျပရာတြင္ “ေသခ်ာတာကေတာ့
ျမန္မာျပည္သူေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြကို အႀကီးအက်ယ္ေဒါသထြက္ေန ၾကတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အကူအညီေပးတာေတြက ေႏွးလြန္းေနတယ္” ဟု ဆိုသည္။ “သူတို႔က
နာဂစ္မုန္တိုင္းကိုလည္း ဘာျဖစ္လို႔ ေနျပည္ေတာ္ကို ျဖတ္မတိုက္သြားရတာလည္း ဆိုၿပီး
စိတ္ဆိုးေနၾကတယ္” ဟုလည္း ျဖည့္စြက္ေျပာခဲ့သည္။

ရန္ကုန္ေဒသခံတခ်ိဳ႕ကမူ နာဂစ္မုန္တိုင္း ေနျပည္ေတာ္သို႔ ဝင္ခဲ့လ်င္လည္း
စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၏ အိမ္မ်ားအေနႏွင့္ အထိနာမည္ မဟုတ္ဘဲ ေအာက္ေျခ ဝန္ထမ္းမ်ားသာ
ထုိဒဏ္ကို ခံစားရမည္ ဟု ေျပာဆိုၾကသည္။
“ဒီမုန္တိုင္းက စစ္အစိုးရကို ျမန္မာျပည္သူေတြ မုန္းသည္ထက္ မုန္းေအာင္ လုပ္လိုက္သလိုပဲဗ်။

၈၈ တုန္းက ျပည္သူလူထုက စစ္အစိုးရကို သိပ္မမုန္းေသးဘူး။ စက္တင္ဘာမွာ
သံဃာေတြကို႐ိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မုန္းလာတယ္။ အခုကေတာ့ အဆံုးစြန္ကို
မုန္းတီးသြားတာပဲ။ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြတင္မကဘူး ႏိုင္ငံတကာကပါ သူတို႔ရဲ႕ ရက္စက္
ယုတ္မာမႈကို အံ့ၾသၿပီး မုန္းတီးေနတာ” ဟု ရန္ကုန္ ေဒသခံ တဦးကေျပာသည္။
ကုလသမဂၢ အကူအညီ စစ္အစိုးရ သိမ္း

ေအးလဲ့ | ေမ ၉၊ ၂၀၀၈
http://www.irrawaddy.org/bur/news2008/May/may_09e_08.html
ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ေလေဘးဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ကုလသမဂၢမွေပးပို႔ေသာ

အကူအညီမ်ားတင္ေဆာင္ လာသည့္ ေလယာဥ္မ်ားကုိ စစ္ေဆး၍ ပစၥည္းမ်ားကိုသိမ္းယူေၾကာင္း
ကုလသမဂၢက ေျပာသည္။
ယမန္ေန႔က ကမၻာ့ စားနပ္ရိကၡာ အစီအစဥ္(WFP) ၏ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ အေလးခ်ိန္ တန္

၃၈ တန္ ရွိ အစားအစာႏွင့္ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားတင္ေဆာင္လာေသာ ေလယာဥ္၂ စီးကို
စစ္ေဆး၍ ပစၥည္းမ်ားကို သိမ္းယူလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု WFP ေျပာခြင့္ရ ေပါလ္ ရစၥေလ
ကေျပာေၾကာင္း ေအပီ သတင္းကေရးသည္။
တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေလေဘးဒဏ္ခံရသည့္သူမ်ားသည္ ေရႏွင့္ စားနပ္ရိကၡာ

လံုေလာက္စြာမရျခင္း၊ ေနရာထိုင္ခင္း အခက္အခဲမ်ားျဖစ္ျခင္းႏွင့္ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွွ်
ဆိုး႐ြားသည့္က်န္းမာေရး အေျခအေနမ်ားကို စတင္ႀကံဳေတြ႔ ေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ဧရာဝတီတိုင္းအတြင္း ဝမ္းေရာဂါမ်ားစတင္ျဖစ္ပြားကာ ေဆး၀ါးမလံုေလာက္သည့္အေၾကာင္းကို

ဝါးခယ္မၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေဒသခံတဦးကေျပာသည္။
“ဝါးခယ္မနဲ႔ ေျမာင္းျမဘက္မွာ ဝမ္းေရာဂါစျဖစ္ေနၿပီ၊ ေဆးဝါးအလံုအေလာက္လည္းမရဘူး” ဟု

၀ါးခယ္မ ေဒသခံက ေျပာသည္။
လူေသအေလာင္းမ်ား ျမဳပ္ႏွံရန္ေျမေနရာမရွိေၾကာင္းႏွင့္ တိရစာၦန္အေသေကာင္မ်ား၏

အနံ႔အသက္မ်ားမွာ လြန္စြာဆုိးဝါးေနေၾကာင္းလည္း ၎ကဆက္ေျပာသည္။
“အေလာင္းေတြကို ဆယ္ၿပီးထားဖို႔ေနရာအခက္ရွိတယ္၊ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားနဲ႔

Body Bag ေတြလည္း လိုအပ္တယ္၊ ပိုဆိုးတာက တိရစာၦန္အေသေကာင္ေတြ
ပုပ္ပြေနတာပဲ”ဟုလည္း ေျပာသည္။
ရန္ကုန္တိုင္း ေကာ့မႉးၿမိဳ႕ခံတဦးက "႐ြာေတြေပ်ာက္တယ္။ တေန႔ကဆိုရင္

ေကာ့မႉးေခ်ာင္းထဲကေန မိခင္ႀကီးတေယာက္ ကေလးပိုက္ရက္သား ေပၚလာတာေတြ႔တယ္။
တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ကၽြဲ၊ ႏြားေတြ ထက္ပိုင္း ျပတ္တယ္၊ သစ္ပင္ေတြလည္း အကုန္လဲတာေပါ့ဗ်ာ”
ဟု ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။
ေကာ့မႉးၿမိဳ႕ရွိ ေလေဘးဒုကၡသည္မ်ားသည္ လူတဦးလွ်င္ ဆန္၂ လံုးသာ ရၿပီး

ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ဖြင့္ထားသည့္ ဓမၼာရုံမ်ားမွာ က်ဥ္းေျမာင္းသျဖင့္
ေလေဘးဒုကၡသည္အမ်ားစုသည္ အမိုးလံုသည့္ အိမ္မ်ားတြင္ စုေဝးေနထိုင္ရေၾကာင္းႏွင့္
မည္သည့္အေထာက္အပံ့မွ မရၾကေၾကာင္းလည္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။
“ေကာ့မႈးၿမိဳ႕မွာ ဆိပ္ခံေဘာတံတားမရွိေတာ့ဘူး။ ရန္ကုန္ကူးဖို႔ ကူးတုိ႔ခ က်ပ္ ၃၀၀၀ ကို

က်န္တဲ့သူေတြနဲ႔ မွ်ေပးရတယ္၊ ခရီးက ၁၀ မိနစ္ပဲရွိတယ္။ အရင္က ခရီးသည္တေယာက္ကို
၁၀၀ ပဲေပးရတာ” ဟု ေကာ့မႉး ၿမိဳ႕ခံက ေျပာသည္။
ယေန႔ထုတ္ စစ္အစိုးရသတင္းစာတြင္ေၾကညာထားသည့္
ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး ဝန္ႀကီးဌာနကို ဧရာ၀တီက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာ
တာဝန္ရွိသူ ဗိုလ္မႉးႀကီး ဦးသန္းဦးက “ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနတယ္
ေမးတာေတြေျဖဖို႔အခ်ိန္မရွိဘူး။ သတင္းစာေတြကိုဖတ္ပါ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် သတင္းေတြကို
ေဖာ္ျပေနပါတယ္”ဟု ေျဖကာ တယ္လီဖုန္းခ်သြားသည္။
ႀကံ႕ဖြံ႔အဖြဲ႔၀င္မ်ားက ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမ်ားကိုဦးေဆာင္ေနၾကၿပီး အကူအညီရရွိသည့္

ပစၥည္းမ်ားကို ေဝေပးရာ၌ မွ်တမႈမရွိေၾကာင္း၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ ေနထိုင္ခြင့္မေပးရန္
သံဃာေတာ္မ်ားကို ေျပာဆို ေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္း သံုးခြၿမိဳ႕ရွိ ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔မွာ ေနရာထိုင္ခင္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ အိမ္ၿပိဳတဲ့သူေတြက တခ်ိဳ႕အသိအိမ္ေတြမွာ

ေတာင္းပန္ၿပီး ေနရတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းျဖစ္တဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းနဲ႔ ေက်ာင္းေတြမွာလည္း
ေနရာမရွိေတာ့ဘူး”ဟု ေျပာသည္။
ေသာက္သံုးေရ၊ စားနပ္ရိကၡာ၊ အ၀တ္အထည္ႏွင့္ ေနရာထိုင္ခင္းမ်ားစြာ လိုအပ္ေနေၾကာင္းလည္း

“သံုးခြၿမိဳ႕နယ္ အမွတ္ ၁၂ ရပ္ကြက္က ရယက ဥကၠဌ ခင္ေက်ာ္ဝင္းက စားေသာက္ကုန္ေတြကို

သူ႔မိသားစုနဲ႔ နီးစပ္ရာေဆြမ်ိဳးေတြကိုပဲေပးလို႔ ေဒသခံေတြ မေက်နပ္ၾကဘူး” ဟု သံုးခြၿမိဳ႕ခံက
ေျပာသည္။
ယေန႔သတင္းစာတြင္ မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ေသဆံုးသူ ၂၂၉၉၇ ဦး၊ ဒဏ္ရာရသူ ၁၄၀၃ ဦး၊

ေပ်ာက္ဆံုးသူ ၄၂၁၁၉ ဦး ရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အေမရိကန္သံအမတ္ ရွာရီ ဗီလာ႐ိုစာက မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ေသဆံုးသူ ၁ သိန္း
ေက်ာ္ႏိုင္သည္ ဟု ေျပာသည္။
ကုလသမဂၢ အပါအဝင္ ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားကမူ ေသဆုံးေပ်ာက္ဆုံးသူ ဦးေရ ယခုထက္

ပိုမိုႏိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ လူ ၁ သန္းခန္႔ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကသည္။
ေနာက္မုန္တိုင္းတခု လာႏိုင္သည္ဟု
ကုလသမဂၢ သတိေပး
ဧရာဝတီ| ေမ ၉၊ ၂၀၀၈
ေနာက္ထပ္ မုန္တိုင္းတခု ျမန္မာျပည္ကို ဦးတည္လာႏိုင္သည္ဟု ကမၻာ့ကုလသမဂၢက ယေန႔

သတိေပး ေၾကညာလိုက္ေၾကာင္း AFP သတင္းတြင္ ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။
၎မုန္တိုင္းမွာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ နာဂစ္ ဆိုင္ကလံုး မုန္တိုင္းေနာက္မွ ျဖည္းညင္းစြာ

ေရြ႕လ်ားလာေသာ နာက္ဆက္တြဲ မုန္တိုင္း ျဖစ္ၿပီး အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္သြားႏိုင္သည္ဟု
ဆိုထားသည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္း ဒဏ္ေၾကာင့္ အနည္းဆံုး လူဦးေရ ၁.၅ သန္းခန္႔ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး လူ ၁

သိန္းေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ရသျဖင့္ မုန္တိုင္းဆိုသည့္ အသံကပင္ ျမန္မာျပည္သူလူထုအတြက္ အလြန္
ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႕ ဖြယ္ရာ ျဖစ္ေနရေၾကာင္း ကုလသမဂၢ၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ရစ္ခ်တ္
ဟိုေဆးကေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ မိုးေလဝသ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အဆုိအရေတာ့ လာမယ့္ ၇ ရက္အတြင္း ျမန္မာျပည္မွာ

မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းမယ္လို႔ သိရပါတယ္” ဟု ဟုိေဆးက AFP သို႔ ေျပာၾကားလိုက္သည္။
“လူေတြမွာ အမိုးအကာမရွိတဲ့အခ်ိန္ ေနာက္ထပ္မိုးသည္းထန္မယ့္ ကိစၥက ေတာ္ေတာ္ ႀကီးမယ့္

ျပႆနာ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္” ဟု ၎ကဆက္ေျပာသည္။
“ေရေၾကာင့္ ကူးစက္ေရာဂါေတြ ပ်ံ႕ႏွံ႔ႏိုင္တာနဲ႔ အမိုးမရွိတာနဲ႔ မုန္တိုင္းထပ္လာဦးမွာနဲ႔….။

ေနာက္တခါ မုန္တိုင္းထပ္လာလို႔ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသကိုဝင္ခဲ့ရင္…ျပႆနာကေတာ့
အႀကီးႀကီးပဲ” ဟု၎ကေျပာသည္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အထီးက်န္စြာ ေနခဲ့ေသာ ျမန္မာစစ္အစိုးရအေနႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ

အကူအညီမ်ားကို အေစာပိုင္းကာလက လက္ခံမည္ဟု ဆိုခဲ့ေသာ္လည္း သဘာဝေဘးဒဏ္
ကယ္ဆယ္ေရးကၽြမ္းက်င္ ပညာရွင္မ်ား အပါအဝင္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ားကိုူ လက္ခံရန္
အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးေပ။

“အခုထြက္ေပၚလာတဲ့ သတင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ျမန္ျမန္ ႀကိဳတင္ေဆာင္ရြက္မႈေတြ မလုပ္ဘူး
ဆိုရင္ မၾကာခင္လာမယ့္ ဆိုင္ကလံုန္းေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ လူေတြအမ်ားႀကီး ေသရဦးမယ္” ဟု
ဟိုေဆးက ေျပာသည္။
ယခုအခ်ိန္သည္ ျမန္မာျပည္၌ မုတ္သုန္ရာသီ အစပ်ိဳးခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိုးသက္မုန္တိုင္းမ်ား

က်ေရာက္ကာ မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းေလ့ရွိေသာ အခိ်န္လည္း ျဖစ္သည္။
“မုန္တိုင္းမလာလည္း မိုးရာသီကစၿပီ။ အမိုးမရွိတဲ့အိမ္ေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး

ဒုကၡေရာက္ရ ဦးမွာပဲ” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။
ခိုင္လံုေသာ မိုးေလဝသ သတင္းရပ္ကြက္တခု၏ အဆိုအရ ျမန္မာျပည္သို႔ နာဂစ္မုန္တိုင္း

မဝင္ေရာက္မီ အေစာပိုင္း အိႏၵိယႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတို႔တြင္ သတိေပးေၾကညာစဥ္ ကတည္းက
မိုးေလဝသႏွင့္ ဇလေဗဒ ဌာန ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးထြန္းလြင္က ျပင္းထန္သည့္
မုန္တိုင္းျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္သို႔ အေၾကာင္း ၾကားခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။
သို႔ရာတြင္ ေနျပည္ေတာ္မွ တာဝန္ရွိသူမ်ားက ျပည္သူလူထု အထိတ္တလန္႔ျဖစ္မည္

စိုးေသာေၾကာင့္ ၎သတင္းကို ေၾကညာျခင္းမျပဳရန္ ပိတ္ပင္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
News Briefs (May 2008)
Saturday, May 3, 2008
Friday, May 09, 2008
Spain Honors Suu Kyi and Dr Cynthia Maung
A leading Spanish honor has been awarded to Burma’s pro-democracy leader Aung
San Suu Kyi and Dr Cynthia Maung, who runs a clinic for Burmese refugees and
migrant workers at the Thai-Burmese border. They will share the 2007 Catalonia
International Prize, consisting of the sum of 100,000 euros and a sculpture. The
prize is awarded annually by Spain’s regional government of Catalunya to persons
judged to have decisively contributed through their creative work to the
development of cultural, scientific or human values around the world. Catalunya’s
prime minister, José Montilla, will present the award at a ceremony in Barcelona in
November.

Saturday, May 03, 2008
Suu Kyi ‘Honorary Citizen’ of Canada
The Canadian government will grant honorary citizenship to Burma’s detained

dissident leader Aung San Suu Kyi on Monday in recognition of her long struggle
for democracy, during a ceremony on parliament hill. Foreign Affairs Minister
Maxime Bernier will present the honorary citizenship to Suu Kyi’s cousin, Sein Win,
the Washington-based prime minister of the Burmese exile government.
Suu Kyi, a Nobel Peace Prize laureate, has spent almost 12 years of the past 18 years
in detention under house arrest in Burma. The honorary Canadian citizenship is a
testament to Canada’s long-standing respect and admiration for Aung San Suu Kyi’s
struggle for freedom and democracy in Burma. Suu Kyi will become the fourth
person, and the first woman, to be granted honorary citizenship—after Nelson
Mandela, the Dalai Lama and Raoul Wallenberg.
Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org
ကယ္ဆယ္ေရး အဖၾဲႚမဵားအား ဴပည္ဝင္ခၾင့္ မေပးေသးတဲ့ ဘယ္လိုမႀ ခၾင့္လၿတ္ ေမ့ေပဵာက္ ႎိုင္စရာ

မရႀိတဲ့ နအဖ လုပ္ရပ္မဵား၊ အေလာင္းမဵားကို မသ႓ဂႂႇဟ္ႎိုင္ဘဲ စုပံုေန

မုန္တိုင္းဒဏ္ ခံခဲ့ရတဲ့ ဧရာဝတီ ဴမစ္ဝက႗န္းေပၞ ေဒသကို လိုအပ္ခဵက္ေတၾ တိုင္းထၾာ စာရင္း
ေကာက္ယူဖုိႚ သၾားတဲ့ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သား ေတၾကို ငတ္မၾတ္ ေနတဲ့ လူအုပ္႒ကီးက
ဝိုင္းလာလိုႚ ေဳကာက္လန္ႚ႓ပီး ရန္ကုန္ကို ဴပန္ခဲ့ ဳကရတယ္လိုႚ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သား တဦးက
ေဴပာပၝတယ္။ ဒၝ့အဴပင္ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းေဳကာင့္ ေသဆံုး ခဲ့ရသူေတၾရဲႚ
အေလာင္းေတၾကို သ႓ဂိႂဟ္ဖိုႚရာ ေလာင္စာ အလံုအေလာက္ မရႀိတဲ့ အတၾက္ ဒီအေလာင္း
ေတၾဟာ ဧရာဝတီ ဴမစ္ဝ က႗န္းေပၞေဒသ ေကဵး႟ၾာ ေတၾမႀာ သ႓ဂိႂဟ္ႎုိင္ဴခင္း မရႀိဘဲ စုပံု
ေနတယ္လိုႚ သိရပၝတယ္။ သိုႚေပမဲ့ ႎိုင္ငံတကာ အကူအညီ ေပးေရး အဖၾဲႚေတၾ ေဘးဒဏ္သင့္
ေဒသကို သၾားေရာက္ ကယ္ဆယ္ခၾင့္ ေပးႎိုင္ဖုိႚ ဴမန္မာဴပည္ ဝင္ခၾင့္ ဗီဇာကိုလည္း နအဖ စစ္ေခၾး
ေတၾက ဴငင္းဆုိ ေနဆဲ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ကိုယ့္အမဵႂိး ကုိယ့္အေဆၾ ေတၾက ေဘးလၾတ္ ဒဏ္လၾတ္ ရႀိေနတဲ့ နအဖ အဖၾဲႚဝင္ေတၾ အဖုိႚ

ႎိုင္ငံတကာ အကူအညီ မႀန္သမ႖ ဴငင္းႎိုင္သမ႖ ဴငင္းေနမႀာပဲ ဘယ္သူ ေသေသ ငသန္းေ႟ၿ၊
ငေအးနဲႚ နအဖ ေဆၾမဵႂိး တစု မာေန ဖုိႚပဲေလ၊ (ဓာတ္ပံု - komyo.burmachannel.com)။
ႎိုင္ငံတကာႎႀင့္ ဴမန္မာ သတင္း ဌာနမဵား ၊ ၈ ၊ ေမ ၊ ၂၀၀၈

စာရင္းေကာက္ အဖၾဲႚဟာ ႓မိႂႚတဝက္လံုး နီးပၝး ေရနစ္ ဴမႂပ္ခဲ့တဲ့ လပၾတၨာ ႓မိႂႚကို
ေရာက္ရႀိတဲ့ အခၝ ေကဵး႟ၾာသား ၁၀၀ ေလာက္က ဝိုင္းလာ ခဲ့တယ္လိုႚ အမည္ မေဖာ္လိုတဲ့
ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားက ေဴပာပၝတယ္။
"႟ၾာသားေတၾက ပိန္ခဵႂံး႓ပီး ဳကည့္ရတာ ငတ္မၾတ္ ေနပံုပဲ" လိုႚလည္း သူက ထပ္

ေဴပာဴပပၝတယ္။
'သူတိုႚ ေတာင္းလိုတာ ကေတာ့ အစားအေသာက္ ဴဖစ္မဲ့ပံုပၝ၊ ဒၝေပမဲ့ စာရင္းေကာက္

အဖၾဲႚလည္း အႎၩရာယ္ ေပးႎိုင္တယ္ ဴမင္လိုႚ' စာရင္းေကာက္ အဖၾဲႚဟာ ရန္ကုန္ကို ဴပန္လာ ခဲ့တာ
ဴဖစ္ပၝတယ္။
စာရင္းေကာက္ အဖၾဲႚ အမည္ကို ေဖာ္ထုတ္ ေဴပာဳကားဴခင္း မဴပႂဖုိႚ ေမတၨာ ရပ္ခံခဲ့တဲ့

ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားက လပၾတၨာ တဝိုက္ကို ကယ္ဆယ္ေရး ပစၤည္းေတၾ မေရာက္ေသးလိုႚ
ေဴပာပၝတယ္။
ေဒသတၾင္း ေသာဳကာ ေနႚနဲႚ စေနေနႚက တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္းေဳကာင့္

လပၾတၨာ တဝိုက္ အိမ္ေဴခ ၉၂ ရာခိုင္ႎႁန္း ပဵက္စီး ဆံုး႟ႁံး သၾားတယ္လုိႚ ႎိုင္ငံတကာ ဳကက္ေဴခနီ
ေကာ္မတီရဲႚ ေဴပာဳကားခဵက္ အရ သိရပၝတယ္။
ဒၝအဴပင္ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းေဳကာင့္ ေသဆံုး ခဲ့ရသူေတၾရဲႚ အေလာင္းေတၾကို

သ႓ဂိႂဟ္ဖိုႚရာ ေလာင္စာ အလံုအေလာက္ မရႀိတဲ့ အတၾက္ ဒီအေလာင္း ေတၾဟာ ဧရာဝတီ ဴမစ္ဝ
က႗န္းေပၞေဒသ ေကဵး႟ၾာ ေတၾမႀာ သ႓ဂိႂဟ္ႎုိင္ဴခင္း မရႀိဘဲ စုပံု ေနတယ္လိုႚ သိရပၝတယ္။ ဒီေကဵး႟ၾာ
ေတၾက လက္ကဵန္ ေလာင္စာဆီဟာ အနည္းငယ္သာ ရႀိလိုႚ အသက္ မေသဘဲ ကဵန္ခဲ့တဲ့ သူေတၾ

အတၾက္ ေသာက္ေရ ႓မိ္ႂႚကေန သယ္တဲ့ ေနရာမႀာ သံုးေနရ႓ပီး အေလာင္း ေတၾကို သ႓ဂႇႂဟ္ဖိုႚ
ေလာင္စာဆီ မရႀိဘူးလိုႚ သိပၝတယ္။
ဧရာဝတီ တိုင္းဘက္က လာတဲ့ ေအအက္ပီ သတင္း တပုဒ္မႀာ မုန္တိုင္းေဳကာင့္

ဴဖစ္လာတဲ့ ပင္လယ္ လိႁင္းလံုးေတၾေဳကာင့္ ႟ၾာအမဵားအဴပား ေရဴမႂပ္ ပဵက္စီးခဲ့႓ပီး အခု ၆
ရက္ဳကာတဲ့ အခၝ ေရဴပန္ ကဵသၾားတဲ့ အတၾက္ လယ္ကၾင္း ေတၾမႀာ အသက္ ေသဆံုး ခဲ့သူေတၾရဲႚ
အေလာင္း ေတၾဟာ ေတာင္ပံုရာပံု ေပၞေနတယ္လိုႚ ဆိုပၝတယ္။ ဒီ႟ၾာေတၾက ေသာက္ေရတၾင္း
ေတၾဟာလည္း ဆားငန္ေရ ဝင္လိုႚ ပဵက္ေနတယ္လိုႚ သိရပၝတယ္။
ကရင္ကုန္း ႟ၾာဟာ ဴမစ္ဝက႗န္းေပၞက ႟ၾာေလး တ႟ၾာ ဴဖစ္႓ပီး မုန္တိုင္း ေဘးက မပဵက္မစီး

ကဵန္ခဲ့တဲ့ ႟ၾာတ႟ၾာ ဴဖစ္႓ပီး အသက္ မေသဘဲ ကဵန္ခဲ့သူ တဦးရဲႚ အဆိုအရ မုန္တိုင္း ကဵစဥ္
ဴဖစ္လာတဲ့ လႁိင္းလံုး႒ကီး ေတၾဟာ အုန္းပင္ အဴမင့္ေလာက္ ရႀိတယ္လိုႚ ဆိုပၝတယ္။ ႟ၾာသား
ေတၾဟာ အေလာင္း ေတၾကို ေကာက္ယူ ေနဳကေပမဲ့ မီး႟ိႁႚ သ႓ဂိႂဟ္ႎုိင္ဴခင္း မရႀိ္ဘူးလိုႚ
သိရပၝတယ္။ ဴမစ္ေခဵာင္းေတၾ တေလ႖ာက္မႀာ လူေသနဲႚ က႗ဲႎၾား တိရိစာၥန္ အေလာင္း အမဵား႒ကီး
ရႀိေနတဲ့ အတၾက္ေဳကာင့္လည္း အေဳကပိုင္းက အသက္ မေသဘဲ ကဵန္ခဲ့သူေတၾ အဖိုႚ
ေသာက္ေရ အတၾက္ အခက္အခဲ အမဵား႒ကီး ရႀိေနတယ္ လိုႚလည္း ဆိုပၝတယ္။
ကေလးငယ္ေတၾ အပၝအဝင္ ေမဵာေန ေသေနတဲ့ အေလာင္းေတၾ အမဵား႒ကီး ပၝပဲ၊

(ဓာတ္ပံု - komyo.burmachannel.com)။
လပၾတၨာ႓မိႂႚ အေဴခစိုက္ တပ္ရင္းက ေဴပာဆိုခဵက္ အရ လပၾတၨာ ႓မိႂႚနယ္ တခုထဲမႀာ လူ ၈

ေသာင္းေလာက္ ေသဆံုး ခဲ့တယ္လိုႚ သိရပၝတယ္။ ဒၝ့အဴပင္ အနီးနားက ႟ၾာေတၾ ဆီကလည္း

သတင္း မရေသးဘူးလိုႚ ဆိုပၝတယ္။ ေပဵာက္ဆံုး ေနသူေတၾ အသက္ရႀင္ ကဵန္ဖိုႚ ဆိုတာလည္း
ေမ႖ာ္လင့္ခဵက္ အေတာ္ နည္းတယ္လိုႚ ေဒသခံ တဦးက ေဴပာပၝတယ္။
မုန္တိုင္းမႀာ အသက္ မေသဘဲ ကဵန္ခဲ့တဲ့ လူ ၂ ေထာင္ခန္ႚဟာ ကရင္ကုန္း ႟ၾာမႀာ စုေပၝင္း

ေနထိုင္ ေနဳက႓ပီး ဘုန္ေတာ္႒ကီး ေကဵာင္းမႀာ စခန္းခဵ ေနထိုင္ ဳကတယ္လိုႚ သိရပၝတယ္။ အဲဒီမႀာ
မီးစက္နဲႛ ဆန္ဖၾပ္႓ပီး ဒုကၡသည္ေတၾ စားဖိုႛ စီမံ ထားရတယ္လိုႚ သိရပၝတယ္။ ႟ၾာမႀာ ေသာက္ေရ
အဴပင္ စားနပ္ ရိကၡာနဲႚ ေဆးဝၝး အမဵားအဴပား လိုေနေဳကာင္း၊ လူအမဵားအဴပား ဖဵားနာ
ေနေဳကာင္းလည္း သတင္းမႀာ ေဖာ္ဴပ ထားပၝတယ္။
ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းဒဏ္ အဆိုးဝၝးဆံုး ခံခဲ့ရတဲ့ ဧရာဝတီ ဴမစ္ဝက႗န္းေပၞ လပၾတၨာ

႓မိႂႚနယ္ တဝိုက္နဲႚ ေမာ္က႗န္း ေဒသ တဝိုက္မႀာ ရႀိဳကတဲ့ ေလေဘး ဒုကၡသည္ ေတၾဟာ ႓ပီခဲ့တဲ့
ေမလ ၆ ရက္ေနႛ ညေနပိုင္း ကေန စ႓ပီး ယေနႚခဵိန္ထိ ေဴမာင္းဴမ႓မိႂႚကို အဆက္မဴပတ္ ေရာက္ရႀိ
ေနပၝတယ္။ ေရာက္ရႀိ လာတဲ့ ေလေဘး ဒုကၡသည္ေတၾ ကိုေတာ့ ေဴမာင္းဴမ႓မိႂႚ စာသင္
ေကဵာင္းေတၾမႀာ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းေတၾ ဖၾင့္႓ပီး ကူညီ ေနပၝတယ္။ စုစုေပၝင္း ေလေဘး
ဒုကၡသည္ ဦးေရ ႎႀစ္ေသာင္းေလာက္ ရႀိေနပၝ႓ပီ။ ဒၝေပမဲ့ ေသာက္ေရနဲႛ အစားအစာ
မလံုေလာက္မႁနဲႛ ေဆးဝၝး ကုသေရး ဴပႍနာ ေတၾလည္း ဳကံႂေနရ ပၝတယ္။
အဆက္မဴပတ္ ေရာက္လာတဲ့ ေလေဘး ဒုကၡသည္ေတၾ ထဲမႀာ မိဘမဲ့ ကေလးဦးေရ ၃၀၀

ေကဵာ္ေလာက္ ရႀိ႓ပီး သူတိုႚကိုေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္း ၄ ဴဖစ္တဲ့ အမႀတ္ (၄) အထက
ေကဵာင္းမႀာ ထားရႀိတယ္လိုႚ ေဴပာပၝ တယ္။ ေဴမာင္းဴမ႓မိႂႚမႀာ ရႀိတဲ့ ေဒသခံ အာဏာပိုင္ေတၾ
ကေတာ့ ေလေဘး ဒုကၡသည္ေတၾ အတၾက္ ရပ္ကၾက္ လူ႒ကီးေတၾ ကေန တဆင့္ မႀာဳကား႓ပီး
အိမ္ေတၾမႀာ ထမင္းထုပ္ေတၾ ပိုႚခိုင္း ေနပၝတယ္။
ဒၝ့အဴပင္ ႓ပီးခဲ့တဲ့ ရက္ေတၾက စားေသာက္စရာေတၾ သၾားပိုႚ ေပးတဲ့ ေဒသခံ

ဴပည္သူေတၾကို စစ္အစိုးရ အာဏာပိုင္ ေတၾက ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းထဲကို ဝင္ခၾင့္ မေပးခဲ့ သလို
ေလေဘး ဒုကၡသည္ေတၾ ကိုလည္း ကယ္ဆယ္ေရး စခန္း အဴပင္ကို ေပးမထၾက္ ခဲ့ပၝဘူး။

ဴပည္သူ လူထုရဲႚ လုိအပ္ခဵက္ ေတၾကို ကူညီ ေထာက္ပံ့ ေပးဖုိႚထက္ ဖိႎႀိပ္ ခဵႂပ္ခဵယ္တဲ့

အမိန္ႚေတၾနဲႚ ညၟဥ္းပန္း သက္ဴဖတ္မႁ ေတၾကိုသာ ေပးတတ္တဲ့ နအဖ စစ္ေခၾးမဵား
ႎိုင္ငံတကာ အကူအညီမဵား
ေရေဘး ဒုကၡသည္ေတၾ အတၾက္ ရိကၡာ အဴပည့္ တင္လာတဲ့ ကုလ သမဂၢ

ကယ္ဆယ္ေရး ေလယာဥ္ တစီး ဒီေနႚ ပထမဆုံး အ႒ကိမ္ ရန္ကုန္ ေလယာဥ္ကၾင္းမႀာ ဆင္းခၾင့္
ရခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ မူလ အစီအစဥ္ အတုိင္း အဴခား ေလယာဥ္ ၄ စီးပၝ ဒီေနႚ ေရာက္လာဖုိႚ
ရႀိေပမဲ့ အခုခဵိန္ထိ ေရာက္မလာ ေသးတဲ့ အတၾက္ စုိးရိမ္ မိတယ္လိုႚ ရန္ကုန္ရႀိ ကုလ သမဂၢ
ေဴပာခၾင့္ရ ပုဂိၢႂလ္ စတိမာရႀယ္က ဒီဗီၾဘီကို ေဴပာပၝတယ္။
ကုလ သမဂၢ ကယ္ဆယ္ေရး အဖၾဲႚကို လုပ္ငန္းေတၾ အခဵိန္မီ ေဆာင္႟ၾက္ ႎိုင္ေအာင္

ဴပည္ဝင္ခၾင့္ အဴမန္ဆံုး ေပးဖုိႚ ဴမန္မာ အစုိးရကို ကုလ သမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ မစၤတာ
ဘန္ကီမၾန္းက တုိက္တၾန္း လိုက္ပၝတယ္။ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းေဳကာင့္ ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀာ
႒ကီးမားတဲ့ ကပ္ေဘး႒ကီး ဆုိက္ေရာက္ တာနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး အလၾန္ စိုးရိမ္မကင္း ဴဖစ္မိေဳကာင္းနဲႚ
ဗီဇာထုတ္ ေပးတဲ့ လုပ္႟ိုး လုပ္စဥ္ နည္းလမ္း ေတၾကို ဖယ္ရႀား႓ပီး ကုလ သမဂၢ ကယ္ဆယ္ေရး
လုပ္သား ေတၾကို မုန္တိုင္းဒဏ္ ခံရတဲ့ ေနရာေတၾကို အဴမန္ဆံုး သၾားေရာက္ႎိုင္ဖိုႚ ကုလ သမဂၢ
အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ ဘန္ကီမၾန္းက ဴမန္မာ စစ္အစိုးရကို တိုက္တၾန္း လိုက္ပၝတယ္။

ကမာၲႚ စားနပ္ ရိကၡာ အစီအစဥ္ အဖၾဲႚက စားနပ္ ရိကၡာ ၄၅ တန္ဟာ ေမလ ၇ ရက္
ဗုဒၭဟူး ညပိုင္း ဒၝမႀမဟုတ္ ၈ရက္ ဳကာသပေတးေနႚ အေစာပိုင္းမႀာ ေရာက္လိမ့္ မယ္လုိႚ
အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ရဲႚ လက္ေထာက္ လူသားခဵင္း ဆုိင္ရာ အကူအညီ ေပးေရး အဖၾဲႚ အ႒ကီးအကဲ
ဂ႗န္ဟုန္းမ္က အတည္ဴပႂ ေဴပာဳကား သၾားပၝတယ္။
ဴမန္မာဴပည္မႀာ ဆုိင္ကလံုး ေလဴပင္း မုန္တုိင္း ကဵေရာက္ ပဵက္စီး သၾားလိုႚ ကမာၲႚ

ဆန္ေဈးႎႁန္း ဒီထက္မက ပိုတက္ လာလိမ့္ မယ္လိုႚ စုိးရိမ္မႁေတၾ တုိးလာ ေနပၝတယ္။
ဴမန္မာဴပည္မႀာ အဓိက ဆန္ထၾက္ရာ ေဒသ ပဵက္စီး သၾားလိုႚ ဆန္တန္ခဵိန္ ၆ သိန္း ႎုိင္ငံဴခားကို
တင္ပိုႚမဲ့ အစီအစဥ္ အတုိင္း လုပ္ေဆာင္ ႎုိင္ေတာ့မႀာ မဟုတ္ဘူးလိုႚ ကုလ သမဂၢရဲႚ FAO -
ကမာၲႚ စားနပ္ ရိကၡာနဲႚ စုိက္ပဵႂိးေရး အဖဲၾႚခဵႂပ္က ဗုဒၭဟူး ေနႚမႀာ ေဳကညာ ပၝတယ္။
ဴမန္မာႎုိင္ငံ အေနနဲႚ ႎုိင္ငံဴခားကို ဆန္မတင္ပိုႚ ႎုိင္႟ံု သာမက အိမ္နီးနားခဵင္း ႎုိင္ငံေတၾက

ဆန္မဵား ဴမန္မာႎုိင္ငံ တၾင္းကို တင္သၾင္း ရဖၾယ္ ရႀိတယ္။ ဧရာဝတီ တုိင္းမႀာ ဆန္စပၝး သိုေလႀာင္
ထားတာ ေတၾလည္း ပဵက္စီး သၾားႎုိင္တယ္။ မုန္တိုင္း မကဵမီ ကတည္းက ဆန္စပၝး
သုိေလႀာင္ပံုဟာ အေတာ္ေလးကို ညံ့ဖဵင္း တယ္လိုႚ FAO က ဆုိထား ပၝတယ္။ ဴမန္မာႎုိင္ငံတၾင္း
ဆန္တင္သၾင္းဖၾယ္ ရႀိတယ္ ဆိုတဲ့ ခန္ႚမႀန္း တၾက္ဆခဵက္ မဵားေဳကာင့္ ကမာၲႚ ဆန္ေဈးကၾက္မႀာ
စတုထၪေနႚ ဆက္႓ပီးေတာ့ ဆန္ေဈး တက္ေန ပၝတယ္။
ဒီလို ဴပည္သူ လူထုဟာ ေခၾးေသ ဝက္ေသ ေသေနတာ ကိုေတာင္ နအဖ စစ္ေခၾး ေတၾက ေမလ
ဆႎၬခံယူပၾဲ ကဵင္းပ ႎုိင္ေရးေလာက္ အေရး မ႒ကီး ပၝဘူးတဲ့၊

အေမရိကန္ မဝင္ ေစနဲႚ လူေတၾ ေသခဵင္ သေလာက္ ေသပေစတဲ့
ေနာက္႓ပီး ေလေဘး ဒုကၡသည္ေတၾ ကယ္ဆယ္ေရး အတၾက္ ေထာက္ပံ့ ပစၤည္းေတၾ

တင္ေဆာင္ ထားတဲ့ အေမရိကန္ စစ္ဘက္ ေလယာဥ္ေတၾ ဆင္းသက္ခၾင့္ ဴပႂေရး ဴမန္မာ
စစ္အစိုးရ ထံက ေစာင့္ဆိုင္းဆဲ ဴဖစ္ပၝတယ္။

ထိုင္းႎိုင္ငံရႀိ အေမရိကန္ သံ႟ံုးက သတင္းနဲႚ ဴပန္ဳကားေရး အရာရႀိ စင္သီယာ ေအ

ဘေရာင္းက ဘန္ေကာက္မႀာ သတင္းေထာက္ ေတၾကို ေဴပာဳကားရာတၾင္ အေမရိကန္
အစိုးရအေနဴဖင့္ စီ ၁၃၀ စစ္ဘက္ ေလယာဥ္ေတၾ ဆင္းသက္ခၾင့္ ရေရး ေစာင့္ဆုိင္း ေနဆဲ
ဴဖစ္တယ္လိုႚ ေဴပာဳကား သၾားပၝတယ္။ ဒၝအဴပင္ အဖၾဲႚဝင္ ၁၀ ဦးပၝ ကပ္ေဘး အေထာက္အပံ့ဴပႂ
အဖၾဲႚကလည္း ဴမန္မာ ႎိုင္ငံကို ဴပည္ဝင္ခၾင့္ ဗီဇာ ရရႀိေရး ေစာင့္ဆိုင္း ရေနဆဲ ဴဖစ္ပၝတယ္။
"ကဵမတိုႚ ရလာဒ္ေကာင္း ထၾက္လာမယ္လိုႚ ယံုပၝတယ္" လိုႚ သူမက ေဴပာလိုက္႓ပီး

ဴမန္မာ စစ္အစိုးရနဲႚ ေတာက္ေလ႖ာက္ ေဆၾးေႎၾးမႁေတၾ ဴပႂလုပ္ ေနပၝတယ္လိုႚ ေဴပာဴပပၝတယ္။
ေဆၾးေႎၾးမႁ အဆင္ေဴပေရး အတၾက္ ထိုင္းအစိုးရ ကလည္း တက္တက္႔က႔က ကူညီ ေစ့စပ္
ေနပၝတယ္လုိႚ ေဴပာပၝတယ္။
နာဂစ္ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ ဴမန္မာႎိုင္ငံကို အေမရိကန္ ေဒၞလာ ၃ သန္း ေထာက္ပ့ံဖုိႚ

အေမရိကန္ ဴပည္ေထာင္စုက ကမ္းလႀမ္း ထားတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
အသင့္ဴပင္ ထားတဲ့ အေမရိကန္ ေရတပ္
ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္းဒဏ္ ခံခဲ့ဳက ရ႓ပီး ေဘးဒုကၡ ေရာက္ေန သူေတၾကို

ကူညီဖိုႚ အတၾက္ အေမရိကန္ စစ္တပ္က ႒ကိႂတင္ ဴပင္ဆင္မႁေတၾ ထပ္မံ လုပ္ေဆာင္ ခဲ့တဲ့
အေဳကာင္း အေမရိကန္ ကာကၾယ္ေရး ဝန္႒ကီး ေရာဘတ္ဂိတ္စ္ (Robert Gates) က
ေဴပာပၝတယ္။ အေမရိကန္ ကာကၾယ္ေရး ဝန္႒ကီး ဂိတ္စ္က အေရးေပၞ ေဘးဒုကၡ ကယ္ဆယ္ေရး
ေလ့ကဵင့္မႁ အတၾက္ ထုိင္း ပင္လယ္ေကၾႚမႀာ ေရာက္ရႀိေနတဲ့ အေမရိကန္ ေရတပ္ သေဘႆာေတၾ
အေနနဲႚ ဴမန္မာႎုိင္ငံ ကေန အကူအညီ ေတာင္းခံ လာရင္ အလဵင္အဴမန္ တုံႚဴပန္ႎုိင္ဖုိႚ
ရဟတ္ယာဥ္ ေတၾကို ထုိင္းကမ္းေဴခမႀာ ေစာင့္ဆုိင္း ခုိင္းထား တယ္လိုႚ ေဴပာပၝတယ္။
ရဟတ္ယာဥ္ ေတၾက ဴမန္မာ ႎုိင္ငံတၾင္းကို နာရီပုိင္း အတၾင္း ပဵံသန္း ႎုိင္တယ္ လိုႚလည္း
အေမရိကန္ အစိုးရ အရာရႀိ ေတၾက ေဴပာပၝတယ္။
ဒီအေတာအတၾင္း ကာကၾယ္ေရး ဝန္႒ကီး ဂိတ္စ္က ေရတပ္ သေဘႆာေတၾက

မေလးက႗န္းဆၾယ္ကို ၅ ရက္တာ ဴဖတ္႓ပီး ဴမန္မာ ကမ္းေဴခဆီ သၾားဖိုႚ ခရီး စတင္ ေန႓ပီလုိႚ
ေဴပာပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ ကာကၾယ္ေရး ဝန္႒ကီး ဂိတ္စ္က ဴမန္မာႎုိင္ငံ တၾင္းကုိ ကယ္ဆယ္ေရး
ပစၤည္းေတၾ ခၾင့္ဴပႂခဵက္ မရဘဲ ေလေဳကာင္းက ခဵေပးဖုိႚ အေမရိကန္ ဴပည္ေထာင္စုက
ေစာေစာပုိင္းက စဥ္းစား ေနတဲ့ အေမရိကန္ အေထာက္အကူ ေပးေရး အရာရႀိရဲႚ ေဴပာဳကားခဵက္
ကုိေတာ့ မဟုတ္မႀန္ေဳကာင္း သူက ဴငင္းဆုိ ပၝတယ္။
"ဴမန္မာ အစိုးရရဲႚ ခၾင့္ဴပႂခဵက္ မရရႀိဘဲ ကဵေနာ္တုိႚ ဝင္ေရာက္မယ္ ဆုိတာကို

ကဵေနာ္ေတာ့ စဥ္းစား လုိႚေတာင္ မရပၝဘူး။" အေမရိကန္ ဴပည္ေထာင္စု အေနနဲႚ ကယ္ဆယ္ေရး
႒ကိႂးပမ္းမႁ အတၾက္ အသုံး ဴပႂႎုိင္ေအာင္ ထုိင္းႎုိင္ငံမႀာ အစမ္း ေလ့ကဵင့္ႎုိင္ဖုိႚ တပ္ဖၾဲႚငယ္ ေစလၿတ္
ထား႓ပီး ဴဖစ္ရာ သယ္ယူ ပုိႚေဆာင္ေရး ေလယာဥ္ ၆ စင္း ပၝဝင္ ပၝတယ္။ မဳကာေသး မီက အာရႀ
ေဘးဒုကၡေတၾ အတၾင္း အသက္ ကယ္ဆယ္ႎုိင္ေရး အတၾက္ အေမရိကန္ တပ္ဖၾဲႚဝင္ ေတၾက
ကူညီ ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ အတုိင္း ဒီတခၝလည္း အလားတူ အကူအညီ ေပးႎုိင္ခၾင့္ မရရင္ အေတာ္ေလး
စိတ္မေကာင္း ဴဖစ္စရာပၝ လိုႚလည္း ဝန္႒ကီး ဂိတ္စ္က ေဴပာပၝတယ္။

လပၾတၨာ ႓မိႂႚနယ္ရႀိ လယ္ကၾင္း ေတၾမႀာ အေလာင္း ေတၾကို ေမလ ၇ ရက္ေနႚက ဒီလို ေတၾႚဴမင္
ေနရတယ္။
(ဓာတ္ပံု - မိုးမခ)။

ေလယာဥ္ေတၾ၊ ရဟတ္ယာဥ္ ေတၾနဲႚ သေဘႆာ ေတၾဟာ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၤည္း ေတၾကို

ပုိႚေဆာင္ ေပးႎုိင္စၾမ္း ရႀိတဲ့ အဴပင္ ကုတင္ ၆၀၀ ဆန္ႚ ေဆး႟ုံလည္း အေမရိကန္ စစ္သေဘႆာ
တစင္းမႀာ ပၝရႀိတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဴမန္မာ စစ္အစုိးရ အေနနဲႚ အေမရိကန္ စစ္တပ္က စစ္အစိုးရကုိ ဴဖႂတ္ခဵရာမႀာ စိုးရိမ္လိုႚ

အခုလို အေမရိကန္ စစ္ရဟတ္ယာဥ္ ေတၾရဲႚ အေထာက္အကူ လက္ခံဖုိႚ ဴမန္မာ စစ္ေခၝင္းေဆာင္
ေတၾက တၾန္ႚဆုတ္ ေနတာလားလုိႚ သတင္းေထာက္ ေတၾက ဝန္႒ကီးဂိတ္စ္ကို ေမးဴမန္းရာ
မႀာေတာ့ သူက … "ကဵေနာ္တုိႚရဲႚ စိတ္ေစတနာ ေကာင္းကို အထင္လၾဲ၊ အဓိပၯာယ္ ေကာက္ယူမႁ
မႀားတယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ကဵေနာ္တုိႚ အတၾက္ သိပ္ကို အံ့အား သင့္စရာ ဴဖစ္ပၝ လိမ့္မယ္။" လိုႚ
ေဴဖဳကား ခဲ့ပၝတယ္။
ႎုိင္ငံဴခားေရး ဝန္႒ကီး ႟ုိက္စ္ကေတာ့ အခု ကိစၤဟာ လူသားခဵင္း စာနာတဲ့ အကူညီ

ေပးေရး ကိစၤ ဴဖစ္တယ္၊ ႎုိင္ငံေရးနဲႚ ဘာမႀ မဆိုင္ဘူး၊ ဒၝေဳကာင့္ အကူညီေတၾ အားလုံးကို
ခဵက္ခဵင္း လက္ခံဖုိႚ သတိ ေပးထား ပၝတယ္။
လံုဴခံႂေရး ေကာင္စီ ကေန တိုက္႟ိုက္ အေရး ယူေတာ့ မႀာေလလား
အလားတူ ဴပင္သစ္ ႎုိင္ငံ ကလည္း အကူညီ ေပးဖုိႚ ကိစၤကို နအဖ ဘက္က ဒီလုိ
တုံႚဆုိင္းဆုိင္း လုပ္ေနမယ္ ဆုိရင္၊ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္မဲ့ သူေတၾကို ဗီၾဇာ ေလ႖ာက္ရမယ္လုိႚ
ေဴပာေနတာ ေတၾဟာ ဘယ္လိုမႀ လက္ခံ ႎုိင္စရာ မရႀိဘူး၊ အဲဒၝေတၾကို ေစာင့္ေနရင္ ေရေဘး
ဒုကၡသည္ေတၾ ထပ္႓ပီး ေသကုန္ လိမ့္မယ္၊ ဒၝေဳကာင့္ ဒီကိစၤကို ကုလ သမဂၢ လုံဴခံႂေရး
ေကာင္စီက အေရးယူမႀ ဴဖစ္မယ္ ဆုိ႓ပီး သတိ ေပးထား ပၝတယ္။

ထုိင္းဝန္႒ကီးခဵႂပ္ စမတ္ ကလည္း အေမရိကန္နဲႚ ပူးေပၝင္း ေဆာင္႟ၾက္ဖုိႚ နအဖ ဥကၠႉ
သန္းေ႟ၿဆီ သူတယ္လီဖုန္းဆက္ ေဆၾးေႎၾး ေပးမယ္လုိႚ ဒီေနႚပဲ ေဴပာဆုိ ထားပၝတယ္။ အလားတူ
တ႟ုတ္ ႎုိင္ငံ ကလည္း ႎုိင္ငံတကာ ကူညီေရး အဖၾဲႚ ေတၾနဲႚ အဴပည့္အဝ ပူးေပၝင္း ေဆာင္႟ၾက္ဖိုႚ
နအဖကုိ တုိက္တၾန္း လုိက္ပၝတယ္။
ဒီေလာက္ လူေတၾ ေသေနတဲ့ ဳကားထဲက ကယ္ဆယ္ေရးကို ဦးစားေပး လုပ္ဖုိႚ

စိတ္မကူးဘဲ ဆႎၬ ခံယူပဲၾ လုပ္မယ္လိုႚ ေဴပာေနတဲ့ စစ္အစုိးရကုိ ဘယ္လိုမႀ သီးခံႎုိင္စရာ
မရႀိဘူးလုိႚ ႓ဗိတိန္နဲႛ ဴပင္သစ္ ႎုိင္ငံဴခားေရး ဝန္႒ကီး ၂ ဦး ပူးတၾဲ ေရးထားတဲ့ သတင္း ေဆာင္းပၝး
ကေန ေဝဖန္ လုိက္ပၝတယ္။ အဲဒီ ေဆာင္းပၝးကုိ ၂ ႎုိင္ငံလုံးရဲႚ နာမည္႒ကီး သတင္းစာ ေတၾမႀာ
ေဖာ္ဴပ လုိက္တာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ဒီအေဴခေနမဵႂိးမႀာ လၾတ္လပ္႓ပီး တရားမ႖တစၾာ လုပ္ေပးပၝလုိႚ
ေဴပာစရာ မလုိေတာ့ ပၝဘူး၊ အဲဒၝ႒ကီးကို ဒီခဵိန္မႀာ လုပ္ကုိ မလုပ္နဲႚေတာ့၊ ဒီခဵိန္မႀာ လုပ္ရမႀာက
သိန္းနဲႛ ခဵီေသတဲ့ လူေတၾ၊ သန္းနဲႛခဵီ ဒုကၡ ေရာက္ေနတဲ့ လူေတၾကို ကယ္ဆယ္ဖုိႚသာ ဦးစားေပး
ကိစၤ ဴဖစ္တယ္လုိႛ ဝန္႒ကီး ၂ ဦးက ေရးသား ထားပၝတယ္၊၊
နာဂစ္ မုန္တုိင္း အလၾန္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲႚ ေနအိမ္ေရႀႚ ဴမင္ကၾင္း (ဓာတ္ပံု - မဇ႙ိမ)။
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ ေနအိမ္ အနီးတဝိုက္
ဴမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီ ေခၝင္းေဆာင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲႚ ေနအိမ္ ဟာလည္း

ေသာဳကာေနႚ ညက မုန္းတုိင္းဒဏ္ကို ခံခဲ့ရ႓ပီး အမုိးေတၾ ပၾင့္ထၾက္ သၾားတယ္လိုႚ အိမ္နီးခဵင္း
တဦးက ေဴပာပၝတယ္။ သူအိမ္ေရႀႚမႀာ ရႀိတဲ့ သစ္ပင္႒ကီး တပင္ ကလည္း အဴမစ္ကေန က႗တ္႓ပီး
လဲကဵ ေနတယ္၊ အခုခဵိန္ထိ ရႀင္းလင္း ေပးတဲ့လူ မရႀိ ေသးဘူး၊ လ႖ပ္စစ္ မီးေတၾလည္း ဴပတ္သၾား
တာေဳကာင့္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ဟာ တညလုံး အေမႀာင္ထဲမႀာ ထုိင္ေန ရ႓ပီး အခုေတာ့
ဖေရာင္းတုိင္ မီးနဲႚ ေနေန ရတယ္လုိႚ အိမ္နီးခဵင္း တဦးက ေအပီ သတင္း ဌာနကုိ ေဴပာဴပ
ခဲ့ပၝတယ္။
ကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီေတၾ တင္လာတဲ့ ေလယာဥ္ကို ဴပန္ေမာင္း ထုတ္႓ပီ

ကာတာ ႎိုင္ငံက ေစလၿတ္ ခဲ့တဲ့ ေလယာဥ္ တစင္းစာ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၤည္း ေတၾနဲႚ

အတူ ရႀာေဖၾေရးနဲႚ ကယ္ဆယ္ေရး အဖၾဲႚ တဖၾဲႚ၊ သတင္း ဴပန္ဳကားေရး အဖၾဲႚတိုႚ လိုက္ပၝ လာ႓ပီး ေမ
၈ ရက္ေနႚ နံနက္ ၅ း ၄၅ မိနစ္မႀာ ရန္ကုန္ ေလဆိပ္ကို ဆိုက္ေရာက္ ခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့
ရႀာေဖၾေရးနဲႚ ကယ္ဆယ္ေရး အဖၾဲနဲႚ သတင္း ဴပန္ဳကားေရး အဖၾဲႚကို လက္မခံ လိုတာေဳကာင့္
ကယ္ဆယ္ေရး ေလယာဥ္က အကူအညီကို လက္မခံဘဲ ဴပန္ေမာင္းထုတ္ ခဲ့တယ္လိုႚ
ေနဴပည္ေတာ္ ႎိုင္ငံဴခားေရး ဝန္႒ကီး ဌာနရဲႚ ထုတ္ဴပန္ခဵက္ကို ဒီေနႚထုတ္ ဴမန္မာ့ အလင္း
သတင္းစာမႀာ ေဖာ္ဴပ ထားပၝတယ္။
"ယင္းအဖၾဲႚမဵား လိုက္ပၝ လာမည္ကို ဴမန္မာ ႎိုင္ငံက ႒ကိႂတင္ မသိရႀိဘဲ ကယ္ဆယ္ေရး

ပစၤည္းမဵား လၿဲေဴပာင္း ေပးမည္ ဟုသာ နားလည္ ခဲ့ပၝသည္" လိုႚ ေရးသား ထားကာ၊ "ယခု
အခဵိန္တၾင္ ဴပည္ပ ႎိုင္ငံမဵားမႀ အေရးေပၞ ရႀာေဖၾေရးႎႀင့္ ကယ္ဆယ္ေရး အဖၾဲႚ၊ သတင္း
ဴပန္ဳကားေရး အဖၾဲႚ စသည္ မဵားကို လက္သင့္ခံရန္ အတၾက္ မိမိတိုႚမႀာ အဆင္သင့္ မဴဖစ္ေသးပၝ"
ဆက္လက္ ေရးသား ထားပၝတယ္။

နာဂစ္ မုန္တုိင္းဒဏ္ ခံေနရတဲ့ ဴပည္သူ လူထုကို အကူအညီ ေပးဖုိႚထက္ မုန္တုိင္း ေအးေဆး

သၾားေတာ့မႀ တပ္ရင္း တပ္ဖၾဲႚေတၾ အတၾက္ ထင္း ရရႀိမဲ့ လမ္းေပၞ ပိတ္ဆုိႚ ေနတဲ့ သစ္ပင္ ေတၾကို
အား႒ကိႂး မာန္တက္ ထၾက္ရႀင္း ေနတဲ့ နအဖ စစ္သားမဵား၊
အမည္ နာဂစ္
နာဂစ္ ဆုိတဲ့ ေဝၝဟာရဟာ Daffodil (ဴမစ္ဥက ေပၝက္တဲ့ အဝၝေရာင္ပန္း) လုိႚ အဓိပၯာယ္

ရတဲ့ အူရဒူ ဘာသာ စကားကေန ယူထားတဲ့ စကားလုံး ဴဖစ္ပၝသတဲ့။ ၂၀ ရာစု အေစာပုိင္း
တုန္းက စ႓ပီး မုန္တုိင္း ေတၾကုိ အမည္ ေပးရာမႀာ ဳသစေဳတးလဵ ႎုိင္ငံသား မုိးေလဝသ အရာရႀိ
တဦးက သူမ႒ကိႂက္တဲ့ ႎုိင္ငံေရး သမားေတၾ နာမည္ ေပးရာက စခဲ့တာလိုႚ U.S National
Hurricane Center က ေဴပာပၝတယ္။
ခုလို ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္း ေတၾကုိ အမည္ တပ္ေပးရတာ ကလည္း လူအမဵား ဂ႟ု

စုိက္လာဖိုႚနဲႚ ေဘးအႎၩရာယ္ ကေန ေရႀာင္ရႀား ႎုိင္ဖိုႚ ရည္႟ၾယ္တာ ပၝတဲ့။ နာဂစ္ ဆုိင္ကလုန္း
မုန္တိုင္း စတင္ခဲ့တဲ့ ေဴမာက္အိႎၬိယ သမုဒၬရာ ထဲက အပူပုိင္း ေဒသ ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္းေတၾ
ကုိေတာ့ ၂၀၀၄ ခုႎႀစ္မႀ စ႓ပီး နာမည္ ေပးခဲ့တာ ဴဖစ္သတဲ့။
ခုလို နာမည္ ေပးရာမႀာလည္း ေဴမာက္အိႎိၬယ သမုဒၬရာနဲႚ ကမ္း႟ုိးတန္းခဵင္း ဆက္ေနတဲ့

ဘဂႆလားေဒ့ရႀ္၊ အိႎၬိယ၊ ေမာ္လဒုိက္၊ ဴမန္မာ၊ အုိမန္၊ ပၝကစၤတန္၊ သီရိလကႆာ၊ ထုိင္း စတဲ့
ႎုိင္ငံေတၾက နုိင္ငံအမည္ အဂႆလိပ္ အကၡရာစဥ္ အလုိက္ ဆုိင္ကလုန္း အမည္ ေ႟ၾးရ႓ပီး အမည္
တခုကုိ တ႒ကိမ္ပဲ သုံးရပၝတယ္။
၂၀၀၄ ခုႎႀစ္ကေန ၂၀၀၉ ခုႎႀစ္ထိ ေဴမာက္အိႎၬိယ သမုဒၬရာ ထဲမႀာ ဴဖစ္လာမဲ့ ဆုိင္ကလုန္း

မုန္တုိင္း ေတၾကုိ နာမည္ ႒ကိႂတင္ ကင္ပၾန္း တပ္ထားရာမႀာ 'နာဂစ္' ဆုိတဲ့ အမည္ကုိ ပၝကစၤတန္

ႎုိင္ငံက ေပးခဲ့သတဲ့။ ဴမန္မာႎုိင္ငံ ကေတာ့ ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္း ေတၾကုိ ပဵား၊ ေရဴမင္း၊ ဖဵံ၊ သိမ္း၊
ႎၾားေနာက္၊ ဳကံ့၊ ဒရယ္၊ ကဵား ဆုိ႓ပီး ေပးထား သတဲ့။
နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္း ဴမန္မာ ႎိုင္ငံသိုႚ ဝင္ေရာက္ လာေနပံု၊ ၂၀၀၈ ခုႎႀစ္၊ ေမလ ၃
ရက္ေနႚက ႓ဂိႂလ္တု ကေန ႟ိုက္ယူ ထားတဲ့ ဓာတ္ပံု။
၂၀၀၇ ခုႎႀစ္၊ ဇၾန္လက ပၝကစၤတန္ ႎုိင္ငံကုိ တုိက္သၾားတဲ့ ေရဴမင္း ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္း

ဆုိတာ ဴမန္မာ စစ္အစိုးရ ေပးထားတဲ့ အမည္ ပၝတဲ့။ ေရဴမင္း ႎႀိပ္စက္လုိႚ ပၝကစၤတန္မႀာ လူ ၁၀
ေယာက္ေကဵာ္ ေသ႓ပီး လူတသန္း အုိးမဲ့ အိမ္မဲ့ ဴဖစ္ကုန္ ပၝတယ္။ နာဂစ္ ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္း
အ႓ပီး ေနာက္လာမဲ့ ဆုိင္ကလုန္း ကုိေတာ့ 'Abe' ဆုိ႓ပီး သီရိလကႆာ ႎုိင္ငံက ႒ကိႂေပး ထားပၝတယ္။
EDITORIAL
Junta must let in relief aid

The extensive havoc wreaked on the Burmese people by Cyclone Nargis
is very disheartening. And the slowness with which the Burmese military
junta is responding to the world community's offer of help will only
exacerbate the death toll, which has reached 22,980.
The powerful storm on Saturday, packing winds of 190kph, severely

damaged Burma's Irrawaddy delta. An estimated 40,000 people are
missing, as accounts from survivors and local relief workers begin to
emerge.
Although the military bosses in Rangoon finally decided to allow the first
UN shipment of relief assistance to be flown in on Wednesday - four days
after the cyclone hit - complaints about the junta's working speed has
been persistent.

News reports that elements in the Burmese ruling class are dragging
their feet in issuing visas for relief volunteers to enter Burma is most
irritating. Every minute that passes by means more lives are being lost.
The generals have been able to retain their iron grip on the country by
shutting its doors to the West. Visitors entering the country are usually
viewed with suspicion and distrust - especially foreign journalists. It is a
pity the generals continue to operate under this mentality, even with the
fate of their people now at the mercy of the international community's
assistance.
According to information that is slowly trickling out, it seems the damage

done by Cyclone Nargis has turned Burma's southern region into one of
the world's worst natural disaster zones in recent history. Apart from the
known death toll and the number of missing people, as many as one
million people are now in grave need of shelter, food, water and
medicine. A picture of surviving victims eating porridge from plastic
shopping bags speaks volumes of the situation the survivors are facing.
It is imperative that Rangoon open its doors to facilitate a massive relief

operation. This would enable international organisations to bring basic
necessities to the survivors. Without such help, the second wave of
tragedy - fatalities from putrid water, food shortage and from possible
epidemics caused by lack of sanitation and medicine - could be equally
devastating for the Burmese.
The junta must admit it does not have the capacity to tackle this gigantic
relief task by itself. Nor can it rely on the assistance of a few trusted
neighbours like Thailand, India and China. The work of delivering help to
the survivors of Cyclone Nargis will be one of the biggest logistics
challenges the international aid agencies have ever faced. Burma will
need all the assistance it can get to to bring this help to its people in the
first stage and to rebuild their homes and restore their normal life at a
later stage.
The Burmese junta is notorious for its ruthlessness and lack of human
concern whenever it needs to exert power to remain in control. There is
little doubt the leaders in Rangoon will not care if more of their own
people die, so long as they can keep Western influence out of Burmese
internal affairs.
The junta has already wasted valuable time hiding behind its fear of the
West and its own insecurities. This can no longer be acceptable while the
poor people of Burma are dying.
The United Nations is reportedly mulling the option of invoking its

"responsibility to protect" to bring relief assistance to the Burmese
people without seeking Rangoon's permission. Such a move would
become necessary should the junta continue to deny its own people the
basic right to humanitarian assistance in such an extreme moment of
crisis.

Burma's junta holds tough in

face of world criticism
Rangoon - Burma's military rulers - under fire from the world
community for hampering relief efforts for their cyclone-battered
country and refusing to call off a weekend referendum - showed no
signs Friday of bowing to international pressure.
http://www.nationmultimedia.com/2008/05/09/regional/regional_30072687.ph
p
Despite a personal appeal by UN Secretary General Ban Ki-moon to focus on its "national
tragedy" in the wake of Cyclone Nargis, which has left about 23,000 people dead and
42,000 missing, and reconsider plans to hold the referendum on a new constitution, the junta
has thus far refused to do so.
"The secretary general, deeply concerned about the welfare of the people of Burma at this
time of national tragedy, has taken note of the government's decision to proceed with the
constitutional referendum on May 10," a UN statement issued Thursday said, adding that
Ban believes it would be "prudent" for the regime to turn its attention instead to its
emergency response.
On Tuesday, Burma confirmed it would hold its referendum to endorse a pro-military

constitution although the vote was postponed until May 24 in 47 of the worst-hit townships.
It was not the first time that Senior General Than Shwe, the country's military supremo, has
ignored a personal appeal from a UN secretary general.
The regime in 2006 rejected an appeal by former UN leader Kofi Annan to release Nobel
Peace Prize laureate Aung San Suu Kyi from house arrest. Suu Kyi, Burma's foremost
opposition leader, remains confined to her Rangoon home, where she has spent 12 of the
past 18 years.
Than Shwe, 75 to make it happen, even if half the country's population is still reeling from a
natural disaster, observers said.
"He planned it so he does not want to change it, partly for astrological reasons and partly
because he may be worried that things are going to get worse if he waits," said Win Min, a
lecturer on Burma affairs at Chiang Mai University in neighbouring Thailand.
Than Shwe is also considered to be the main opponent of allowing in a swarm of

international aid workers to facilitate emergency relief operations.
The regime's delays in granting visas to UN disaster relief experts this week has drawn a
storm of criticisms from the international community, which has warned that any delays
would result in an escalating death toll in Burma.
An estimated 1.5 million people there are in need of food, water and medicine, particularly
in the Irrawaddy Delta region, which has thus far received only a trickle of aid.
But Burma's generals were still stalling on granting visas to foreign experts seeking to enter
the country to facilitate the delivery of more than 32 million dollars of emergency aid.
The New Light of Burma newspaper, a government mouthpiece, published an article Friday
that essentially said Burma welcomed foreign aid for the cyclone's victims but would handle
the distribution itself.
"Currently, Burma is receiving emergency relief provisions and is making strenuous efforts
to transport these provisions without delay by its own labour to the affected areas," the
newspaper said.
The article noted that authorities had turned back aid workers and reporters who had tried to
enter the country on Wednesday with a cargo of emergency goods.
Political observers in Burma said they believe Than Shwe does not want a lot of
international aid workers in the country on Saturday for the referendum.
The referendum was expected to endorse a new constitution that would essentially cement
the military's dominant role in all future governments. The process has been characterized
by intimidation of voters and a high likelihood of vote-rigging.
Even in the wake of Cyclone Nargis, the military has continued to crack down on opponents
to the constitution. Seven opposition politicians were arrested Thursday for distributing
pamphlets on the referendum, according to the Thailand-based Assistance Association for
Political Prisoners.
"The military authorities are too concerned with maintaining their grip on power when
really now is the time to set politics aside," said Ko Bo Kyi, the association's joint secretary.
"We urge the regime to postpone the referendum across the whole country and focus
attention on helping the cyclone victims."//dpa
Thai PM to go to Rangoon on Sunday

Prime Minister Samak Sundaravej abruptly cancelled his plan to go to
Burma on Friday, dispatching his special envoy to Burma on Friday
instead to convince the junta leaders to grant permission for foreign
relief teams.
http://www.nationmultimedia.com/2008/05/09/headlines/headlines_30072652.
php
The dispatch of Lt Gen Niphat Thonglek, director of Supreme Command's

Boundary Affairs Department, to the capital of Nay Pyi Taw came as Burma
declined Thai request for Samak to visit the country scheduled for Sunday.
Samak told reporters earlier that he was contacted by Burmese generals in Nay Pyi
Taw for him to visit the country on Sunday.
But Burma later informed the Thai side that the junta would be too busy with the
people effected by the deadly cyclone to welcome Samak, a government source said.
Lt Gen Niphat and Thai Ambassador to Burma Bansarn Bunnag would carry a letter
from Samak to Burma's Prime Minister Thein Sein.
UK ambassador Quinton Quayle met Samak on Thursday to discuss possibility that

Samak would fly to see the generals in Nay Pyi Taw, to help negotiate with Burma to
grant visa for the foreign foreign workers.
Samak earlier said he will go to Rangoon on Sunday to talk to Burmese junta to

allow the international countries to deliver humanitarian assistance to millions of
storm victims in the country.
Samak said UK Ambassador to Thailand Quinton Mark Quayle.
"I will travel to Burma this Sunday," Samak said.
His travel came after the Burmese junta did not permit the international countries
to enter the country to help millions of the Burmese who were effected by the
Nargis Cyclone.
The Burmese government has said some 30,000 people were killed by the cyclone
but it is estimated the number could reach 100,000.
The United States desperately sought Thailand's help to get into cyclone-ravaged
Burma and deliver humanitarian assistance to millions of storm victims in the
secretive country.
US Ambassador Eric John met Prime Minister Samak Sundaravej to ask him to
facilitate permission from Burmese leaders for the US emergency relief team to
enter the country.
Samak gave some assurance that he and his government would work closely with
the US to help Burma, John said.
UPDATED ON:
SATURDAY, MAY 10, 2008
11:19 MECCA TIME, 8:19 GMT
Why Myanmar's generals shun aid

By Larry Jagan, Myanmar analyst for Al Jazeera
Bunkered away in the centre of the country, the secret and reclusive generals who
rule Myanmar fear all foreigners.
A week after a deadly cyclone and facing huge pressure to open their country to
international aid, they see everyone as a potential enemy intent on overthrowing
their rule.
Rather than alieviating the suffering wrought by Cyclone Nargis, the top generals'
primary concern at present is to preserve their power and protect their families'
future position and wealth.
Their outlook is solely shaped by military considerations, looking at the world

through soldiers eyes. But their nationalist xenophobia also has its roots in the style
and superstitions of General Ne Win, the country's first military dictator.
He seized power in a coup in 1962 and the military have ruled ever since.
Reclusive and eccentric, Ne Win shunned contact with the outside world, turning
the country then known as Burma into the hermit of Asia.
The first few years of his rule saw pogroms against the Chinese and Indian
communities, forcing tens of thousands to flee the country. He also banned the
teaching of English in the schools.
Fear
"Burma's military regime is extraordinarily xenophobic," says Sean Turnell, a

Myanmar expert at Australia's Macquarie University. "They are afraid of
everything."
For years the generals' greatest fear has been that the US planned a strategic
strike against them.
To prepare for that, they have built a rabbit-warren of bunkers around their new
capital, Naypyidaw, in the hills some 400 kilometres north of Yangon.
They moved the seat of government and the military headquarters to the remote,
purpose-built city abruptly in November 2005. Thousands of civil servants were only
give a few hours' notice to pack up and move.
During the mass pro-democracy demonstrations in August 1988, which brought the
country to a stand still for months, they feared a US invasion when ships of the US
Pacific fleet moored off the country's southern coast.
Then they turned to Beijing for protection and today China's remains Myanmar's
most-important diplomatic ally.
The regime is also highly suspicious of the UN and other international aid agencies,
fearing they are in cahoots with the West and only want to whip up opposition to
military rule inside the country.
Even before the current cyclone disaster hit Myanmar, international aid workers
found it hard to travel around the country and visit development projects.
Rejected
Last year the government expelled the United Nation's top representative in the
country, Charles Petrie on the grounds that he was interfering with government
policy.
"We must get rid of all the white faces," Senior General Than Shwe told his cabinet
several times, according to reliable military sources.
Since then the government has refused to accept several Western nominees as
head of UN agencies.
An American candidate was rejected last year as head of the United Nations High
Commission for Refugees while two western nominees to replace the ousted UN
representative were also recently turned down. Both posts have since been filled by

an Asian from a developing country.
The restrictions on aid workers' movements are in part because the military regime
fears that they will also be gathering important intelligence that might be used to
undermine the government, but also because of the generals' paranoid obsession
with being in total control of everything.
Given this mindset, there is no prospect the military regime will allow foreign aid
workers to flood into the country, let alone allow foreign troops to enter.
"They're afraid that if foreign soldiers come in they are the spearhead to overthrow
the government," says Josef Silverstein, a retired Rutgers University professor and
Myanmar expert.
From the generals' perspective, he says, "aid workers could be carrying weapons to
give to the people, they could give them ideas of how to overthrow the
government."
Subversive
For decades, the ruling military regimes have kept Myanmar isolated, fearing that
opening the country up would both its businesses and culture – and even worse
foster subversive thoughts like freedom of speech and democracy.
Even tourists were not allowed access to the country until the 1970s, when visitors
were given a strict, seven-day visa.
This changed a decade ago, when the lure of foreign currency spurred a relaxation
of the rules. Nonetheless all visitors are closely controlled and constantly monitored
by military intelligence officers.
Meanwhile there has been an almost total ban on journalists, with authorities only
granting media visas for largely meaningless army-arranged ceremonies.
The generals' parnoia and distrust extends to all civilians – they believe that only
the army has the ability to unite the country and protect it from foreign invaders.
From their perspective only the military represents the nation as a whole, not the
factional interests of political parties or business people.
Intimidation
The irony is of course that they have divided the country as never before – political
parties are effectively banned, more than 2,000 political prisoners are languishing
in jail, there is strict censorship of the press and the people are beaten into
submission through a concerted campaign of harassment and intimidation.
Last year they alienated the country's revered Buddhist monks, after they brutally
cracked down on the saffron-led protests against rising food prices.
In the end the real issue is one of control – the junta understands that it must
remain united or perish.
Their greatest fear now is losing control, losing their wealth, and facing Nuremberg-

style trials from a future civilian government bringing them to account.
The current military rulers, especially General Than Shwe and his family, have
amassed vast fortunes through corruption and nepotism.
Little wonder then that, despite the overwhelming suffering caused by Cyclone
Nargis, the generals seem so anxious to press ahead with their referendum and
institutionalise their power.
Source: Al Jazeera
http://english. aljazeera. net/NR/exeres/ 3AFA2F83- 5370-4A4A- B8F1-

68225318980 9.htm
ေမ ၉၊ ၂၀၀၈
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက ကုလသမဂၢကုိ နားရြက္တံေတြးဆြတ္ (Reuters)
ျမန္မာစစ္အစုိးရက ကုလသမဂၢ၏ ေလယာဥ္ႏွစ္စီးတုိက္ ရိကၡာမ်ားကုိ

ရန္ကုန္ေလဆိပ္တြင္ ယေန႔ သိမ္းပုိက္လုိက္သည္။ ျပည္ပအကူအညီမ်ားကုိ တင္းခံေနသည့္
စစ္အစုိးရကုိ ပုိမုိေဒါသထြက္လာၾကမည္ဟု ကုလအရာရိွမ်ားကဆုိသည္။
"စစ္အစုိးရထံမွ အာမခံခ်က္မ်ား ရရိွခ်ိန္အထိ ကယ္ဆယ္ေရးစီမံကိန္းမ်ားကုိ

ဆုိင္းင့ံထားမည္" ဟု ေဒါသထြက္ေနေသာ ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာအဖဲြ႔ ေဒသဆုိင္ရာ ညြန္မွဴး Tony
Banburyက ဆုိသည္။ "ရိကၡာေတြဆုိတာ ကုန္တင္ကားေတြထည့္ၿပီး ဒုကၡသည္ေတြဆီ
သြားေနရမွာ။ ခုေတာ့ ခင္ဗ်ား ၾကည့္ပါဦး၊ ရိကၡာေတြကုိ ဒီအတုိင္း ပုံထားတယ္။"
အသိမ္းခံရသည့္ ရိကၡာ ၃၈ တန္မွာ အင္အားျဖည့္ ဘီစကြတ္မုန္႔မ်ားျဖစ္သည္။ ဒုကၡသည္

ကုိးေသာင္းခဲြအတြက္ လုံေလာက္သည့္ရိကၡာဟု ဆုိသည္။
ယုိးဒယားပဲြစား ေနျပည္ေတာ္ခရီးစဥ္ပ်က္ (Reuters)
ျမန္မာျပည္သုိ႔သြားေရာက္မည့္ခရီးစဥ္ကုိဖ်က္သိမ္းလုိက္ၿပီဟု ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က
ဆုိသည္။ ခရီးစဥ္ကုိ တရား၀င္ေၾကညာၿပီး နာရီပုိင္းအတြင္း ထုိသုိ႔ဖ်က္သိမ္းလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"မေန႔တုန္းကေတာ့ သူတုိ႔ က်ဳပ္ကုိေျပာသဗ်ာ၊ လာမယ့္ဆန္းေဒးမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္က

က်ဳပ္နဲ႔ေတြ႔ဖုိ႔အဆင္ေျပတယ္ တ့ဲ။" ဟု ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ဆုိသည္။

"ဒီေန႔ေတာ့ သူတုိ႔က ေျပာလုိက္ၿပီေလ၊ တျခားႏိုင္ငံက
ကယ္ဆယ္ကူညီေရး၀န္ထမ္းေတြကုိ အ၀င္မခံဘူး တ့ဲ။ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္ အဲဒီကုိ
သြားစရာမလုိေတာ့ဘူး။
ကူညီခြင့္ရေရးအတြက္ ယုိးဒယားပဲြစားလာမည္ (Reuters သတင္းဌာန)
ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔သြားေရာက္မည္ဟု ယေန႔ေျပာၾကားလုိက္သည္။

ၿဗိတိန္ ႏွင့္ အေမရိကန္သံအရာရိွမ်ားက အေနာက္ႏုိင္ငံမွအကူအညီလမ္းေၾကာင္း
ဖြင့္ေပးေရးအတြက္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ နားခ်ေျပာဆုိရန္ ၎အား တုိက္တြန္းခ့ဲၿပီးေနာက္
ထုိသုိ႔ေၾကညာလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢ၏အဆုိအရ လူ တစ္သန္းခဲြခန္႔မွာ
မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ဒုကၡ အႀကီးအက်ယ္ေရာက္ေနသည္။ လူတစ္သိန္းခန္႔အထိ
ေသဆုံးခ့ဲၿပီးေၾကာင္း ယူဆေနၾကသည္။
"သူတုိ႔နဲ႔ (ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔) က်ဳပ္ အဆက္အသြယ္ရၿပီးၿပီ။ တနဂၤေႏြေန႔မွာ

သူတုိ႔နဲ႔ေတြ႔မယ္" ဟု ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ဆုိသည္။ (နံနက္ ၁၁း၄၅)
ၿခံစည္း႐ုိးနားမွာ ေစာင့္ေနပါ (APသတင္းဌာန)
"ကူမယ္ လွဴမယ္ဆုိရင္ လာၾကစမ္းပါဗ်ာ။ ထုိင္းႏုိင္ငံကုိ အရင္သြား၊

ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြ ပုံထားလုိက္။ ျဖန္႔ေ၀ခြင့္ရေအာင္ အဲဒီမွာ ထုိင္ေစာင့္" ဟု
အာဆီယံအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဆူရင္ပစ္ဆူ၀မ္က ဆုိသည္။
(နံနက္ ၁၁း၄၅)
ေလယာဥ္နဲ႔ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြ ခ်ေပးမလား (RFA ျမန္မာပုိင္း)
အေမရိကန္အစုိးရရဲ႔ အကူအညီေပးေရးဌာနျဖစ္တ့ဲ နယ္ေ၀းရပ္ျခား ေဘးဒုကၡ ကူညီေရး

ညႊန္မွဴး Ky Luu က ျမန္မာျပည္ မုန္တုိင္းခံရတ့ဲ ျပည္သူေတြကုိ အကူအညီေပးေရးမွာ
ႀကဳံေတြ႔ေနရတ့ဲ အခက္အခဲေတြကုိ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပဲြ လုပ္ၿပီး ေျပာဆုိခ့ဲပါတယ္။
ျမန္မာစစ္အစုိးရက ၀င္ခြင့္မျပဳရင္ အစားအစာ၊ ေသာက္ေရ စတ့ဲ

ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြကုိ ေလယာဥ္နဲ႔သြားၿပီး ပစ္ခ်ေပးမယ္ဆုိတာ တကယ္တမ္း
လုပ္လုိ႔ရႏုိင္မရႏုိင္ ဆုိတာန႔ဲပတ္သက္ၿပီး သတင္းေထာက္ေတြက ေမးတ့ဲအခါမွာ
၀င္ခြင့္ရမယ္ဆုိရင္ သမား႐ုိးက်နည္းအတုိင္း ေဆာင္ရြက္သြားမွာပါ။ တကယ္လုိ႔

ဒီနည္းလမ္းအတုိင္း မျဖစ္ႏုိင္လုိ႔ ေလယာဥ္ပ်ံေတြန႔ဲ သြားၿပီး က်ဲခ်ရမယ္ဆိုရင္လည္း
ခြင့္ျပဳတ့ဲနည္းအတုိင္း ေဆာင္ရြက္ရမွာပါပဲ။ ျပင္သစ္နဲ႔ အျခားႏုိင္ငံေတြကေတာ့
ေလ့လာေျပာဆုိေနၾကတယ္ လုိ႔ သူက ဆုိပါတယ္။ (နံနက္ ၇း၀၀)
ႏုိင္ငံျခားသားကြ်မ္းက်င္သူမ်ား မ၀င္ရ (AFPသတင္းဌာန)

ျပည္ပမွ ကယ္ဆယ္ကူညီေရးအဖဲြ႔မ်ား လက္ခံမည္မဟုတ္ဟု ျမန္မာအစုိးရ ႏုိင္ငံျခားေရး
၀န္ႀကီးဌာနက ေျပာၾကားေၾကာင္း ယေန႔ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ အစုိးရသတင္းစာတြင္
ေရးသားထားသည္။ ကယ္ဆယ္ေရး၀န္ထမ္းအခ်ဳိ႔ကုိလည္း ျပန္လည္ႏွင္ထုတ္ခ့ဲသည္ဟု
ဆုိသည္။
ျပည္ပမွ ကူညီကယ္ဆယ္ေရးအသင္းမ်ား၊ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားကုိ

လက္ခံျခင္းမျပဳေသးပါဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ အစုိးရက ကူညီမႈေငြသား ႏွင့္ ပစၥည္းကုိသာ
လက္ခံမည္ဟု ဆုိသည္။
မုန္တုိင္းဒဏ္ခံေနရသူမ်ားအတြက္ အစိုးရက အစြမ္းကုန္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနေၾကာင္း

ႏုိင္ငံတကာကုိ အသိေပးလုိသည္၊ ယခုအခ်ိန္အထိ ႏုိင္ငံတကာမွ ေလယာဥ္ ၁၁ စီးစာ
ေထာက္ပ့ံေရးပစၥည္းမ်ား ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္ရိွၿပီးျဖစ္သည္၊ အစုိးရက ထုိေထာက္ပ့ံမႈမ်ားကုိ
ေလေဘးဒဏ္ခံရသူမ်ားလက္ထဲသုိ႔ အခ်ိန္မီေရာက္ရိွႏုိင္ေရးအတြက္
အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားသြားမည္ စသျဖင့္ ေဖာ္ျပထားသည္။ (နံနက္ ၉း၄၅)
ကုလအႀကီးအကဲ ေျပာၿပီ (AP သတင္းဌာန)
“အခ်ိန္ေတြထပ္ပုပ္ဦးမယ္ဆုိရင္ လူအမ်ားႀကီးထပ္ေသဦးမယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကူးစက္ေရာဂါ

ပ်ံ႔ႏွံ႔မွာကုိလည္း က်ေနာ္စုိးရိမ္တယ္။" ဟု ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္
ဘန္ကီမြန္းကေျပာလုိက္သည္။ ဆႏၵခံယူပဲြကုိ ေရႊ႔ဆုိင္းရန္လည္း တုိက္တြန္းလုိက္သည္။
သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံရာတြင္လည္း စစ္အစုိးရအေနျဖင့္ အကူအညီေပးေရး
ကြ်မ္းက်င္လုပ္သားမ်ားကုိ ျမန္မာျပည္အတြင္းသုိ႔ ၀င္ခြင့္ျပဳသင့္သည္၊ သုိ႔မွသာ
ဒုကၡေတြ႔ေနသူမ်ားထံ လုိအပ္သည့္ အစာေရစာႏွင့္ အေထာက္အပ့ံမ်ား အျမန္ေရာက္ႏုိင္မည္ဟု
ေျပာလုိက္သည္။ (ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ နံနက္ ၇း၃၀)
အမ်ဳိးသားခ်င္း ရိုင္းပင္းၾကပါ။ ဒို႔ျမန္မာ …

မ်ဳိးခ်စ္ ျမန္မာလူငယ္ အာဇာနည္မ်ားသို႔
ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ နဲ႔ ဒုကၡသည္ လက္စြဲ
အင္တာနက္က ျဖန္႔သည့္စာ - http://www.countrybuilders.blogspot.com/
ေမ ၉၊ ၂၀၀၈
ျပည္တြင္းက (အထူးသျဖင့္ မုန္တိုင္းဒဏ္ မခံရေသာ ျမန္မာျပည္ အထက္ပိုင္းမွ) က်န္းမာ

ေသာ လူငယ္မ်ား ကိုယ္ပိုင္ရိကၡာ ၁၀ ရက္စာခန္႕ယူကာ ကိုယ္ပိုင္ အစီအစဥ္ျဖင့္ ၅
ေယာက္တစ္ဖြဲ႕ ၊ ၁၀ တစ္ဖြဲ႕ စုေ၀းၿပီး ၊ မုန္တိုင္းျဖစ္ၿပီးခါစ မွာ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ ေရာဂါမ်ားကို
ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့ ေဆး၀ါးမ်ားယူေဆာင္ကာ အစိုးရ၊ NGO အဖြဲ႕အစည္းတို႕ မေရာက္ႏိုင္ေသာ
ေဒသမ်ား၊ အကူအညီ လစ္ဟာေနေသာ ေဒသမ်ားသို႕ေစတနာထား၍ စြန္႕စြန္႕စားစား
အျမန္ဆံုးသြားေရာက္ ကူညီသင့္ ။ ကင္မရာေတြလဲ ယူသြားၾက။ ေရဒီယိုေတြ ယူသြားၾကပါ။
အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ား ၊ ေက်ာင္းပိတ္ေနဆဲ ေက်ာင္းသူမ်ား မိမိ ေက်းရြာ ၊ရပ္ကြက္ ၊
ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္း တက္တက္ႀကြႀကြ အလွဴေငြမ်ား ၊ အ၀တ္ အထည္၊ စားစရာမ်ား အပင္ပန္းခံ
လိုက္လံအလွဴခံကာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားသို႔ သြားေရာက္လွဴဒါန္းၾကပါ။
http://www.countrybuilders.blogspot.com/ တြင္ ေရးသားထားေသာ ေအာက္က

အႀကံၿပဳခ်က္ေလးေတြကို လက္ကမ္းစာေစာင္အျဖစ္ ျပဳလုပ္ၿပီး ကိုယ္နွင့္ မကြာယူသြားၾကပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ရင္ထဲ မွာ မခ်ိေအာင္နာေပမယ့္ ပ်က္ဆီးဆံုးရံႈးမႈက

အရမ္းကိုမ်ားလြန္းေနေတာ့ အကူအညီေပးရတာ အားမရႏိုင္ျဖစ္ၾက ရပါတယ္။
သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ က်ေရာက္ၿပီးတဲ့ အခါမွာ သိသင့္တယ္လို႕ထင္တဲ့ အခ်က္ကေလးမ်ားကို
ေလ့လာတင္ျပေပး လိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ တတ္အားသေရြ႕ ျဖန္႕ေ၀ ေပးၾကပါခင္ဗ်ား။
သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ က်ေရာက္ၿပီးၿပီးခ်င္းမွာ အေရးအႀကီးဆံုး

လိုအပ္တဲ့အခ်က္ေတြကေတာ့ ေသာက္ေရသန္႕၊ ရိကၡာေထာက္ပံ့မႈ၊
ဓာတ္အားျပတ္ေတာက္ျခင္းနဲ႕ က်န္းမာေရး ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
- အမွန္တစ္ကယ္ အကူအညီေပးႏိုင္သည္႕ အေၾကာင္းရင္းမရွိပဲႏွင့္

သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ က်ေရာက္သည္႕ ေနရာအား မသြားပါႏွင့္
- အျမဲတမ္းသတိရွိပါ။ ေလွစီးလ်င္ မီးႀကိဳးမ်ား ေရထဲထိေနျခင္း ရွိမရွိစသည္။
- ေရႀကီးေနသည္႕ အေဆာက္အဦးမ်ား အတြင္းသို႕ အႏၱရာယ္ရွိသည္ဟုထင္လ်င္ လံုး၀

မ၀င္ပါႏွင့္။
- ေရႀကီးရာမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေရစီးေၾကာင္းမ်ားအတြင္း ကယ္ဆယ္ရန္မလိုအပ္ပဲႏွင့္

လံုး၀ မသြားပါႏွင့္။
- ထုိေရမ်ားအတြင္းတြင္ ဘက္တီးရီးယားပိုးမႊား ေျမာက္ျမားစြာပါ၀င္ၿပီး ထိခိုက္ရာမွ

ရရွိေသာ အပြန္းအပဲ့ ကေလးမ်ားအတြင္းသို႕ပင္ ေရာဂါပိုး ၀င္ေရာက္ႏိုင္ပါသည္။
- ေရစီးေၾကာင္းမ်ား၏ အနက္ႏွင့္ ေရစီး အရွိန္သည္ ထင္ရသည္ထက္ မ်ားစြာပိုပါသည္။

ထိုေရစီးေၾကာင္းမ်ားအတြင္း ကူးခတ္ရန္ လံုး၀မႀကိဳးစားပါႏွင့္။
- တိရိစၦာန္မ်ားအား ကယ္တင္လိုပါက ေလွငယ္ကေလးမ်ားအား လံုး၀ အသံုးမျပဳပါႏွင့္။
- ျခံစည္းရိုးအစရွိသည္ ေနာက္တြင္ ပိတ္မိေနပါက ပိတ္ေနသည္႕

အတားအဆီးမ်ားကိုသာ ဖယ္ရွားပါ။
အစားအေသာက္ ေပးလွဴလိုသည္ဆိုလ်င္ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားအား စဥ္းစားပါ
- ခ်က္ျပဳတ္စရာႏွင့္ ေရခဲေသတၱာတြင္း ထည္႕သြင္းသိမ္းဆည္းရန္ မလိုေသာ

အစားအေသာက္မ်ား
- လြယ္လင့္တကူ ျပင္ဆင္ႏိုင္ေသာ အစားအစာမ်ား
- ကယ္လိုရီႏွင့္ ပရိုတိန္း မ်ားမ်ားပါေသာအစားအစာမ်ား
- ကေလးမ်ားႏွင့္ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားအတြက္ လိုအပ္ေသာအစားအစာမ်ား
ဥပမာေပးထားသည္႕ အစားအစာမ်ားမွာ
စည္သြပ္ဘူးမ်ား ၊ အသား၊ ငါး၊ အသီးအရြက္ႏွင့္ ေဖ်ာ္ရည္ ႏို႕အစရွိသည္။ ကယ္လိုရီႏွင့္

စြမ္းအင္ မ်ားစြာပါေသာအစားအစာမ်ားမွာ Peanut Butter, ဂ်ယ္လီ၊ မုန္႕ၾကြပ္ ႏွင့္
ေတာင္တက္သမားမ်ား အသံုးျပဳၾကေသာ မုန္႕ေျခာက္မ်ား၊ လက္ဖက္ရည္၊ ရယ္ဒီမိတ္ေကာ္ဖီ၊
ခ်ိဳခ်ဥ္၊ ဘီစကြတ္စေသာ မုန္႕မ်ားကို စိတ္ဖိစီးမႈေလ်ာ့က်ေစရန္အတြက္ စားသံုးႏိုင္ပါသည္။
ဗီတာမင္ေဆးျပားမ်ားႏွင့္ ပရိုတိန္းအစား ထိုးေဆးျပားမ်ားကိုလည္း ေပးပို႕ႏိုင္ပါသည္။
ဒါမ်ိဳးအစားအစာေတြ ကိုေရွာင္ပါ။
- စီးပြားျဖစ္ထုတ္လုပ္ထားသည္႕ ေရဓာတ္ဖယ္ထားေသာ အစားအစာမ်ား။

(အစာေျခာက္မ်ား) ထိုကဲ့သို႕ေသာ အစားအစာမ်ားအား ေခ်ဖ်က္ရန္
ေရဓာတ္မ်ားစြာလုိအပ္ပါသည္။
- ပုလင္းသြတ္ထားသည္႕ အစားအစာမ်ား။ (ေလးလံသည္၊ ၀န္က်ယ္သည္၊

အလြယ္တကူ ကြဲႏိုင္သည္)
- အေစ့မွရသည္႕ အစားအစာမ်ား၊ (ဆန္ႏွင့္ပဲအစရွိသည္)။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္

ႀကံဳေတြ႕ေနသူမ်ား အေနႏွင့္ ထိုကဲ့သို႕ေသာ အစားအစာမ်ိဳးကို ျပင္ဆင္မႈျပဳရန္မွာ
ခက္ခဲလွပါသည္။
အစားအေသာက္မ်ားအား မည္ကဲ့သို႕ သိုေလွာင္ထားရမည္နည္း။
- ေနအိမ္အတြင္းရွိ အေျခာက္ေသြ႕ဆံုးႏွင့္ အေအးဆံုးေနရာမ်ားတြင္

အစားအစာမ်ားထားပါ။
- အလင္းေရာင္မရွိသည္႕ေနရာတြင္ ျဖစ္ႏိုင္ပါက ထားပါ။
- အစားအစာမ်ားအား လံုျခံဳစြာ ဖံုးအုပ္ထားပါ။
- ကြတ္ကီးႏွင့္ ဘီစကစ္ အစရွိသည္႕မုန္႕မ်ားကို ပလတ္စတစ္အိပ္မ်ားအတြင္း

ေလလံုေအာင္ထုတ္ၿပီး ေနာက္တ္ထပ္ ဗူးတစ္ခုခုအတြင္း ထည္႕သြင္းသိမ္းဆည္းပါ။
- ပုရြက္ဆိတ္အစရွိသည္႕ အင္းဆက္မ်ား လာေရာက္ စားသံုးႏိုင္သည္႕

အစားအစာမ်ားအား ေလလံုဗူးအတြင္းသို႕ ေသခ်ာစြာပိတ္သြင္းသိမ္းဆည္းပါ။

ေရ … ေရ … ေရ …
- လူတစ္ဦး ေသာက္သံုးရန္ႏွင့္ အစားအစာအတြက္ ျပင္ဆင္ရန္ တစ္ေန႕လ်င္ အနည္းဆံုးေရ ၁

ဂါလန္လိုအပ္ပါသည္။ ကိုယ္၀န္သယ္မ်ား၊ ကေလးငယ္မ်ား၊ အသက္အရြယ္ႀကီးသူမ်ားႏွင့္
လူမမာမ်ား အတြက္ လိုအပ္ခ်က္မွာ ထို႕ထက္ပိုပါသည္။
- ပလပ္စတစ္ပုလင္းမ်ားႏွင့္ ပံုးမ်ားအတြင္းတြင္ ေရကိုသိုေလွာင္ထားပါ။

သဘာ၀ေဘးဒဏ္ခံေနရသည္႕ ကာလတစ္ေလ်ာက္လံုး အတြက္ အနည္းဆံုး ၃ ရက္စာ
ေရရွိေနရန္လိုအပ္ပါသည္။
- ေရသန္႕စင္ရန္အတြက္ ေရသန္႕ေဆးျပားမ်ားႏွင့္ Chlorine bleach အား

အနံ႕ထည္႕မထားပါက အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။ ေရာစပ္ရမည္႕ အခ်ိဳးအစားမွာ တစ္ဂါလန္လ်င္
၁၆စက္ ၊ သို႕မဟုတ္ ေရ ၅ ဂါလန္အား Bleach လက္ဖက္ရည္ဇြန္းတစ္ဇြန္း ေရာစပ္ၿပီး သမစြာ
ေမႊလ်င္ ထိုေရအားေသာက္သံုးႏိုင္ ပါသည္။
- ႏိုင္ငံရပ္ျခားတိုင္းျပည္မ်ားရွိ ကုန္စံုဆိုင္မ်ားတြင္ လြယ္ကူစြာ၀ယ္ယူရရွိႏိုင္ပါသည္။

ေရကူးကန္မ်ားတြင္ အသံုးျပဳသည္႕ ဟုိက္ပိုကလိုရိုက္ႏွင့္ ကလိုရီနိတ္တက္ လိုင္းမ္ အစရွိသည္
တို႕ကိုလည္း ေရသန္႕စင္ရန္အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။
က်န္းမာေရးႏွင့္ ကိုယ္လက္သန္႕စင္ေရးဆိုင္ရာ သိေကာင္းစရာမ်ား
ကိုယ္လက္သန္႕စင္ရန္အတြက္ အနည္းဆံုးေအာက္ပါပစၥည္းမ်ားလိုအပ္ပါသည္။
- အဖံုးက်ပ္က်ပ္ ပါသည္႕ အရြယ္အလတ္စား ပလတ္စတစ္ပံုး
- ပလစ္စတစ္အမိႈက္အိတ္မ်ားႏွင့္ ခ်ည္ေႏွာင္စရာႀကိဳး (Cable Ties) မွာ

(၀န္ခံအားေကာင္းရမည္)
- ကလိုရင္း ေဆးရည္
- ဆပ္ျပာ ဆပ္ျပာရည္ ႏွင့္ ဆပ္ျပာမႈန္႕
- အိမ္သာသံုးစကၠဴ
- အိမ္သာဘယ္လိုေဆာက္မလဲ -
- ေရဆိုးလိုင္းမ်ား ေပါက္ကြဲ ပ်က္ဆီးကုန္လ်င္ အိမ္သာအတြင္းသို႕ ပလတ္စတစ္ အိတ္ ခံကာ

အခင္းသြားပါ။
- အိမ္သာအိုးဲ သံုးမရေအာင္ျဖစ္ေနပါက အဖံုးပါသည္႕ ပလတ္စတစ္ပံုးအတြင္းသို႕

ပလပ္စတစ္အိတ္ခင္းကာ အခင္းသြားႏိုင္ပါသည္။ ထိုင္စရာအတြက္
ထိုပလတ္စတစ္ပံုးအေပၚတြင္ ပ်ဥ္ျပားႏွစ္ခ်ပ္ ကန္႕လန္႕တင္ကာ ျပဳလုပ္ယူႏိုင္ပါသည္။

- အခင္းသြားၿပီးလ်င္ ဆပ္ျပာမႈန္႕ခတ္ၿပီး အဖံုးကို လံုေအာင္ ပိတ္ထားပါ။ စြန္႕ပစ္လိုပါက ၾကြက္၊
အစရွိသည္တို႕ တူးေဖာ္ျခင္း မျပဳႏိုင္ရန္ ေျမျမဳပ္ပစ္ရပါမည္။ ေရတြင္းေရကန္ အစရွိသည္တို႕ႏွင့္
ေ၀းရာတြင္ စြန္႕ပစ္ရန္သတိျပဳပါ။
- ကိုယ္လက္သန္႕စင္ျခင္းသည္ က်န္းမာေရးအတြက္ အလြန္အေရးႀကီးသည့္ အရာျဖစ္ပါသည္။

သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ႀကံဳေတြ႕ေနရသူမ်ားအတြက္ ေရခ်ိဳးရန္မွာ မျဖစ္ႏိုင္သည္႕အတြက္
ကိုယ္လက္သန္႕စင္ရန္အတြက္ နည္းလမ္းမ်ား ရွာေဖြရန္လိုအပ္ပါသည္။
ကိုယ္လက္သန္႕စင္ရန္ ျပဳလုပ္ႏိုင္သည္ မ်ားမွာ
- အရက္ပ်ံႏွင့္ ပြတ္သတ္ သန္႕စင္ျခင္း
- အရက္ပ်ံပါသည္႕ လိမ္းေဆး (Lotions) မ်ားႏွင့္ သန္႕စင္ျခင္း
- ေရပတ္တိုက္ျခင္း
- အိမ္သာသုံးႏွင့္ ကိုယ္သန္႔စင္သည့္ စကၠဴမ်ား အသံုးျပဳ သန္႔စင္ျခင္း
- မ်က္ႏွာလိမ္းသည္႕ ကရင္မ္မ်ား၊ မုတ္ဆိတ္ေမႊးရိတ္သည္႕ Lotions မ်ားႏွင့္ သန္႕စင္ျခင္း
- စပေရးဘူးမ်ားအတြင္းသို႕ ေရထည္႕ကာ ပက္ျဖန္း ေရခ်ိဳးျခင္းတို႕ျဖစ္သည္။
မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းတုိထြာ 9
ေမ ၉၊ ၂၀၀၈
ႏိုင္ငံတကာေရာက္ ျမန္မာမ်ား အားလုံးစုစည္းျပီး မုန္တိုင္းေအာက္တြင္ ပ်က္စီးခဲ့ရသည့္

ျပည္သူမ်ားအားလုံးအတြက္ ဆြမ္းသြတ္ေပးၾကမည္ (မုိးမခ)
ႏိုင္ငံတကာက ျမန္မာမိသားစုအသီးသီးက ေရာက္ရွိရာ ႏိုင္ငံမ်ားရွိ ဘုရားေက်ာင္းမ်ား၊

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ စုေ၀းၾကျပီး ဆုေတာင္းပြဲမ်ား၊ ဆြမ္းသြတ္အမွ်ေ၀ပြဲမ်ားကို
မုန္တိုင္းေအာက္တြင္ ပ်က္စီးခဲ့သူ ျမန္မာမ်ားအတြက္ က်င္းပၾကမည္ျဖစ္သည္။ ယခုလက္ရွိ
မုန္တိုင္းေဘးဒဏ္သင့္ထားေသာ ဒုကၡသည္မ်ားကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ရန္လည္း အလွဴေငြမ်ား
ေကာက္ခံစုေဆာင္းေနၾကသည္ကို ၾကားသိရသည္။ ဖိတ္ၾကားစာမ ားကို မိုးမခ
ရၾာေဆာ္ဳကီးကၸတၾင္ စုစည္းေဖာ္ဴပထားသည္။
ေနာက္ထပ္ မုန္တိုင္း သို႔မဟုတ္ မိုးၾကီးသည္းထန္မႈ လာအုံးမည္ (ေအအက္ပီ)

ကုလ မိုးေလ၀သ ကၽြမ္းက်င္သူက ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္းတြင္ ေနာက္ထပ္
မုန္တိုင္းတခု သို႔မဟုတ္ မိုးၾကီးသည္းထန္မႈတခုႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရႏိုင္သည္၊ ယေန႔မွစျပီး ေရွ႔
ၾကာသာပေတးအတြင္း မိုးၾကီးမည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုသည္။ မိုးဦးကာလတြင္း
ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္တြင္ ဆိုင္ကလုံးမ်ား ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိသည္၊ ထိုအတြက္
ေစာင့္ၾကည့္ရမည္ဟု ေျပာသည္။ ထိုသို႔ဆိုလ်င္ ယခုလက္ရွိ ဆိုး၀ါးေသာ
အေျခအေနထက္ပိုေသာ နစ္နာဆုံးရႈံးမႈမ်ားျဖင့္ ထပ္ေဆာင္းမည္ကို စိုးရိမ္ေနၾကသည္။
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေလေဘး ကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ အလုပ္အဖြဲ႔ ဖြဲ႔ျပီ (မိုးမခ)
ျမန္မာစစ္အစုိးရႏွင့္ ျပည္သူမ်ားအၾကား၊ ႏိုင္ငံတကာက အကူအညီမ်ားအၾကား

အၾကပ္အတည္းမ်ား ျဖစ္ေပၚေနခ်ိန္တြင္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား ကိုယ္ထူကိုယ္ထ
လက္တြဲေဆာင္ရြက္ေနၾကခ်ိန္တြင္ အတုိက္အခံပါတီၾကီး အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က
မုန္တိုင္းဒဏ္ကယ္ဆယ္ေရး ေကာ္မီတီကို ေမလ ၈ ရက္ အစည္းအေ၀းအရ ဖြဲ႔စည္းလိုက္သည္။
ဦးေဆာင္သူ ဦးအုန္းၾကိဳင္အပါအ၀င္ အဖြဲ႔၀င္ ၁၇ ဦးပါ၀င္ျပီး ျမိဳ႔နယ္ စည္းရုံးေရးအဖြဲ႔အသီးသီးသို႔
ျဖန္႔ေ၀ထားသည္ ဆိုသည္။ ( )
ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ၀ိုင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ေနေသာ လူထု၏

မုန္တိုင္းကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္အဆင့္ဆင့္က
အေႏွာက္အယွက္ေပးေနေၾကာင္း သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာခ်ိန္၊ ရန္ကုန္ နာေရးကူညီမႈအသင္း၊
ရန္ကုန္ရွိ အမ်ဳိးသားေရးတက္ၾကြေသာ စာေပအႏုပညာရွင္မ်ားက တေယာက္တလက္
ကယ္ဆယ္ေရး၊ စားေရရိကၡာ ေထာက္ပံ့ေရး လုပ္ငန္းမ်ား စတင္ေပၚထြန္းလာခ်ိန္
အဲင္အယ္ဒီပါတီ၏ ေဆာင္ရြက္မႈကို ၾကိဳဆုိေၾကာင္း၊ တိုင္းျမိဳ႔နယ္ အသီးသီးရွိ
ပါတီလူငယ္အင္အားစုမ်ားကို ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို
ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ရွိ မ်က္ျမင္တဦးက ဆိုသည္။
အမ်ဳိးသားေရး ကိစၥမ်ား အစဥ္တစိုက္ေဆာင္ရြက္ေနသူ အႏုပညာရွင္ ဇာဂနာက

ကူညီေရးအဖြဲ႔အားလုံးႏွင့္ လက္တြဲျပီး စားေရ ရိကၡာႏွင့္ အ၀တ္အစား ျဖန္႔ေ၀ျခင္းတို႔ကို
တေနရာျပီး တေနရာသို႔ ေတာက္ေလ်ာက္လုပ္ကိုင္ေနသည္ ဟု ေျဖၾကားသည္။


ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ "စပါးက်ီ" ၿဖိဳလွဲခံရေလၿပီ

၀ီလီယမ္ ဘြတ္ | ေမ ၁၀၊ ၂၀၀၈
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ "စပါးက်ီ" ဟု ေခၚဆိုႏိုင္ေသာ စပါးစိုက္ပ်ဳိးရာ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္

နာဂစ္ဆိုက္ကလုန္း မုန္တိုင္း၏ ရိုက္ခတ္ဖ်က္ဆီးခံရမႈမ်ားေၾကာင့္ ေရရွည္ဆိုးက်ဳိးမ်ား
ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ေၾကာင္း ကၽြမ္းက်င္သူပညာရွင္မ်ားက သတိေပး ေျပာၾကားၾကသည္။
မူလကတည္းက ဆင္းရဲမြဲေတေနခဲ့ရေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခုအခါ အေရးေပၚ စားနပ္ရိကၡာ

အကူအညီမ်ား လိုအပ္ေနရံု မွ်မက၊ အနည္းဆံုး စိုက္ပ်ဳိးရာသီ ၂-ခု၊ ၃-ခုတိုင္ ဆန္ကို ျပန္၀ယ္၍
တင္သြင္းစားေသာက္ေနရေသာ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္လာႏိုင္ ေျခ ရွိေနသည္ဟု ကုလသမဂၢ
ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာ အစီအစဥ္ (WFP) အရာရွိမ်ားႏွင့္ အျခား အကဲျဖတ္မ်ားက ေျပာဆိုေန
ၾကသည္။
လြန္ခဲ့သည့္အပတ္က တိုက္ခတ္ခဲ့ေသာ
မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဒီေရျမင့္ တက္ကာ ဆားငံေရမ်ား
အတြင္းဖက္ ကုန္းပိုင္း ၁၂-ကီလိုမီတာအထိ
၀င္လာခဲ့ၿပီး၊ ယခင္လယ္ကြက္မ်ားအတြင္း
သက္ေရာက္ခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထိုမွ်မက
သိုေလွာင္ရံုမ်ား ညံ့ဖ်င္းျခင္းေၾကာင့္ ယခင္က
သိုေလွာင္ထားခဲ့ေသာ စပါးမ်ားလည္း မုန္တိုင္းႏွင့္
ဆားငံ ေရမ်ားဒဏ္ ခံရကာ ပ်က္စီး ဖြယ္ ရွိေနသည္။
ဤအေနအထားတြင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာမွ
ေထာက္ပံ့မႈမ်ားသာ ေရာက္ရွိမလာပါက ေဒသတြင္း
ဆန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား အလြန္ အမင္း
ျမင့္တက္သြားေစႏိုင္သည္။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ
ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႔မ်ား အသင္းခ်ဳပ္ (IFRC) က
ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း၊
အထူးကၽြမ္းက်င္သူ အကဲျဖတ္ ပညာရွင္ မ်ားကို
ေက်ာက္တန္းၿမိဳ႔နယ္ရွိ ခိုလႈံရာ
ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသသို႔ အဖြဲ႔ဖြဲ႔ ေစလႊတ္ခဲ့ၿပီး၊
ယာယီဒုကၡသည္စခန္းတခုတြင္
ျပႆနာအတိမ္ အနက္ကို သိရွိႏိုင္ရန္ႏွင့္ လိုအပ္
ျမန္မာကေလးမေလး တဦးက ထမင္းႏွင့္
သည့္ အေျဖမ်ားရႏိုင္ရန္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
ေျမပဲကို ေရာနယ္စားေနစဥ္ (ေမလ ၈
ရက္၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္) (ဓါတ္ပံု-ေအပီ) အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႔မ်ား အသင္းခ်ဳပ္
(IFRC) သာ ကပ္ေဘးသင့္ေဒသမ်ား အတြင္းက်က်
၀င္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့သည့္ အနည္းငယ္ေသာ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားအနက္မွ တခုျဖစ္ၿပီး၊
ျမန္မာစစ္အစိုးရက ေနာက္ထပ္ အကူအညီေပး ေရးအဖြဲ႔မ်ား ဆက္လက္ခြင့္ျပဳရန္လည္း
တုံ႔ဆိုင္းေနခဲ့သည္။

(IFRC) အဖြဲ႔၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဂၽြန္ စပဲရိုး (John Sparrow) က
အကဲျဖတ္ေလ့လာခ်က္မ်ားကို အေျခခံ၍ ေျပာၾကား ရာတြင္ လူတသန္းခန္႔အထိ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့
ျဖစ္ႏိုင္ၿပီး၊ အစားအစာႏွင့္ အမိုးအကာမ်ား လိုအပ္ေနသည္။ ထိုမွ်မက စိုက္ပ်ဳိးေရး ဆိုင္ရာ
အေျခခံ အေဆာက္အဦတခုလံုး ၿပိဳက်ပ်က္စီးရသည့္ ျပႆနာကလည္း ထပ္ဆင့္ေနသည္ဟု
ဆိုသည္။
" ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသရဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းေတြ ပ်က္စီးရတာဟာ အထူးစိုးရိမ္စရာပါ" ဂၽြန္

စပဲရိုးက ေျပာခဲ့သည္။
ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအားလံုးက ေျပာၾကရာတြင္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း ဖ်က္ဆီးခံရသည့္

ပမာဏကို ေငြေၾကးျဖင့္ တြက္ခ်က္ရန္မွာ အလြန္ေစာလြန္းေသးသည္ဟု ဆိုၾကသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ကုလသမဂၢ ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာ အစီအစဥ္ (WFP) ၏ အာရွေဒသဆိုင္ရာ
တာ၀န္ခံ တိုနီ ဘန္ဘူရီ (Tony Banbury) က ေျပာၾကားရာတြင္ "အပ်က္အစီးေတြအားလံုး ရဲ႔
အတိုင္းအတာနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ကို မသိႏိုင္ေသးေပမယ့္၊ ေသခ်ာတာကေတာ့
ႀကီးမားတယ္ဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေျပာ ႏိုင္ပါတယ္" ဟု ဆိုခဲ့သည္။
အစားအစာႏွင့္ စိုက္ပ်ဳိးေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (FAO) က ခန္႔မွန္းေဖာ္ျပရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဆန္စပါး

မက္ထရစ္တန္ ၆၀၀, ၀၀၀ မွ်ကို အဓိကအားျဖင့္ အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွင့္ သီရိလကၤာသို႔
ယခုႏွစ္တြင္ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ရန္ ရွိေနသည္။
ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း ဖ်က္ဆီးမခံရမီ မည္မွ်တင္ပို႔ ၿပီးစီးခဲ့ၿပီကို အတိအက် မသိရွိရေသးေပ။

သို႔ေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံမွပင္ ဆန္မ်ား
ျပန္လက္ခံတင္သြင္းေနရၿပီ ျဖစ္သည္။ လြန္ခ့ဲသည့္ႏွစ္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ တြင္
ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ခံရအၿပီး၊ ႏိုင္ငံတကာကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ားမွ ကၽြင္းက်န္ေနသည့္
ဆန္မ်ားကို အကူ အညီအျဖစ္ ျပန္လက္ခံေနရသည္။
"ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္မခံရခင္အထိ၊ ကမၻာမွာ ဆန္ေစ်းတြင္

ရုတ္တရက္ထိုးတက္ခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဆန္ တင္ပို႔ႏိုင္တဲ့ အေနအထားကို
သူ႔ဘာသာထိန္းထားႏိုင္ေသးတယ္။" ေဟာင္ေကာင္အေျခစိုက္ ပြဲစားကုမၸဏီတခုမွ ကုန္ပစၥည္း
ဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူ အလက္ဇန္းဒါး စပင့္စ္ (Alexander Spence) က ဧရာ၀တီမဂၢဇင္းသို႔
ေျပာခဲ့သည္။
" က်ေနာ္တို႔ ေလ့လာအကဲျဖတ္လို႔ ရသမွ်ေတာ့ ျမန္မာျပည္က သူ႔ဘာသာ ဖူလံုတယ္။

ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ တက္လာတာ ကိုလည္း ထိုင္းဆန္လကၠားကုန္သည္ႀကီးေတြက
ေစ်းတိုးေတာင္းရ သလိုမ်ဳိး အထူး ပူပန္စရာ မလိုဘူး" စပင့္စ္က ေျပာပါ သည္။ "ဒါေပမယ့္
ဆိုင္ကလုန္းတိုက္ခံရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ အေျခအေနေတြ အားလံုး ေျပာင္းသြားၿပီ" ဟု
ထပ္ေျပာခဲ့ သည္။
ဆန္က ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အာရွေဒသတြင္ ပင္မ အစားအစာျဖစ္ေနေသာ္လည္း၊

ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းက အျခားေသာ အစား အေသာက္ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း

ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဖ်က္ဆီးခဲ့ဖြယ္ရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ေနရပါသည္။ အျပင္း ထန္ဆံုး
ရိုက္ခတ္ခံခဲ့ရသည့္ေနရာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၀က္သား၊ ၾကက္သားႏွင့္ ေမြးျမဴေရးငါး အထြက္
တ၀က္ေက်ာ္ကို ထုတ္လုပ္ေပးေနသည့္ ေဒသျဖစ္ေနသည္ဟု (FAO) အဖြဲ႔က ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။
ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ အေၾကာင္း သိကၽြမ္းနားလည္သူ ပညာရွင္မ်ားက ေျပာၾကရာတြင္၊

စားေသာက္ရန္ သိုမွီးထား ေသာ ဆန္မ်ား မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့ရံုမွ် မက၊
ေနာက္ရာသီအတြက္ မ်ဳိးစပါးမ်ားလည္း ပ်က္စီးသြားႏိုင္သည္ဟု ဆိုၾက သည္။
" ဒီလို ဆိုးက်ဳိးရလဒ္ကေတာ့ ေရတိုအေနနဲ႔ေရာ၊ ေရရွည္အေနနဲ႔ပါ ဆိုးဆိုးရြားရြား

ၾကံဳရႏိုင္တယ္" ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနသူႏွင့္ စီးပြားေရးပညာရွင္
တဦးျဖစ္သူ ၾသစေၾတလ်ႏိုင္ငံ၊ မက္ကြိဳင္းယားတကကၠသိုလ္မွ ေရွာင္ တာနဲ (Sean Turnell) က
ဧရာ၀တီမဂၢဇင္းသို႔ ၾကာသပေတးေန႔တြင္ ေျပာခဲ့ပါသည္။
"ေႏြစပါးေတြလည္း အေတာ္ထိခိုက္သြားႏိုင္တယ္။ ပိုဆိုးတာက ေနာက္တခါ ပင္မစိုက္ရာသီ

မိုးကာလမွာ ဒီဖ်က္ဆီးခံ လိုက္ရတဲ့ လယ္ကြင္းေတြက ျပန္သံုးလို႔ ရႏိုင္-မရႏိုင္ မသိရေသးဘူး။
ဒီစိုက္ရာသီသာ မျဖစ္ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေက်းလက္ က႑အတြက္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ေျခ
တကယ္မရွိသေလာက္ ျဖစ္သြားမယ္။ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကိစၥေတြလည္း ပိုရွည္ၾကာ မယ္"
ဟု သူက ဆိုသည္။
အကယ္၍သာ စစ္အစိုးရက ခြင့္ျပဳခဲ့ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆန္စပါးစိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းမ်ား

ျပန္လည္ထူေထာင္ႏိုင္ေစရန္ ေငြ ေၾကး ရန္ပံုေငြမ်ားက အေဆာတလ်င္ ေရာက္လာဖြယ္
ရွိသည္။
ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း မတိုက္ခတ္ခံရမီ ေန႔မ်ားတြင္ပင္ အာရွဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဘဏ္ (ADB) က

အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၅၀၀ ကို မၾကာေသးမီက အစားအစာေစ်းႏႈန္းမ်ား ကမၻာတခုလံုးတြင္
ျမင့္တက္လာမႈေၾကာင့္ အထူးထိခိုက္နစ္နာဖြယ္ရွိေနသည့္ အာရွႏိုင္ငံမ်ားကို ကူညီေပးမည့္
အစီအစဥ္ျပဳထားသည္ဟု ေၾကညာခဲ့ပါေသးသည္။
ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၃, ၀၀၀ အထိ တိုးျမႇင့္၍ ဤအစီအစဥ္ကို

အားျဖည့္ခဲ့ၿပီး၊ အဓိကအားျဖင့္ ေခ်းေငြ ပံုစံျဖင့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို
တိုးတက္ေစရန္ႏွင့္ ခ်ဲ႔ထြင္ႏိုင္ရန္ အသံုးျပဳမည္ ျဖစ္သည္။ အာရွေဒသတြင္ အထူးသျဖင့္
ဆန္ထုတ္လုပ္ေရးကို အာရံုထားေဆာင္ရြက္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။
" အခုအေျခအေနက ရည္မွန္ထားတဲ့ အစီအစဥ္ေတြအတိုင္း ျပည့္မီေစဖို႔ အစိုးရေတြကေန

ေစာေစာစီးစီးတုံ႔ျပန္ဖို႔ ေကာင္း တဲ့ အေနအထားပါ။ ဒီေငြေတြက တကယ့္ ဆင္းရဲေနတဲ့၊
တကယ့္ကို ဒုကၡေရာက္ေနၾကတဲ့သူေတြကို တိုက္ရိုက္ကူညီမွာ ျဖစ္ၿပီး၊ ကုန္သြယ္မႈ
လြတ္လပ္ပြင့္လင္းေစေရးနဲ႔ ေဒသအတြင္း အေျခခံစားေသာက္ကုန္၊ လူသံုးကုန္ပစၥည္းေတြကို
ျဖန္႔ျဖဴ ႏိုင္ေရးအတြက္ မူ၀ါဒပိုင္းဆိုင္ရာ ကိစၥေတြအတြက္လည္း အသံုးျပဳမွာပါ။"
အာရွဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဘဏ္ (ADB) ၏ ဥကၠ႒ ဟာရူ ဟီကို ကူရိုဒါ (Haruhiko Kuroda) က
စပိန္ႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ ဘဏ္၏ ႏွစ္ပတ္လည္ အစည္းအေ၀းတြင္ ေျပာၾကား ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရက ေႂကြးဆိုးျဖင့္ နာမည္ပ်က္ရွိေနသည္။
" ႏိုင္ငံတကာ
အလွဴရွင္အဖြဲ႔အစည္း
ေတြျဖစ္တဲ့ ဥပမာ
ကမၻာ့ဘဏ္၊ ႏိုင္ငံ တကာ
ေငြေၾကးရန္ပံုေငြအဖြဲ႔ (IMF)
တို႔လို အဖြဲ႔ေတြ အၾကားမွာ
ျမန္မာစစ္ အစိုးရက
အေႂကြးျပန္မေပးထားတဲ့
နာမည္ပ်က္ ျပႆနာ
ရွိေနတယ္။ ေနာက္ထပ္
ADB က ေရွ႔ဆက္ဘယ္လို
တုံ႔ျပန္လာမလဲဆိုတာကေတ
လြန္ခဲ့သည့္အပတ္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း ဖ်က္ဆီးခံရအၿပီး ာ့ ေစာင့္ ၾကည့္ရဦးမွာပဲ။"
ၾကာသပေတးေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ ဆင္ေျခဖုန္းရပ္ကြက္တခုတြင္ ဘန္ေကာက္ရွိ
အစိုးရက အခမဲ့ ဆန္ေ၀ေနသည္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသူ အေနာက္တိုင္းသံရံုးတခုမွ
ၿမိဳ႔ေနလူထုမ်ား (ဓါတ္ပံု-ေအပီ) အမည္ မေဖာ္လိုသည့္
စီးပြားေရးပညာရွင္ တဦးက
ေျပာပါသည္။
တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ယခုအပတ္အတြင္း တြင္ပင္ ႏိုင္ငံတကာ၌ ဆန္ေစ်းမ်ား လည္း ထပ္မံ

ျမင့္တက္ခဲ့ျပန္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင့္ ဆန္စပါး လံုးလံုး လ်ားလ်ား တင္သြင္းမွီခိုရသည့္
ႏိုင္ငံ တခုအျဖစ္ ေျပာင္းသြားမည့္အေရး တြက္ခ်က္မႈမ်ားေၾကာင့္ လည္း ဤသို႔
ေစ်းျမင့္တက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ဧၿပီလက ဆန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား သိသိသာသာျမင့္တက္သြားၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း

ထိုင္းႏိုင္ငံက ျပည္ပဆန္တင္ပို႔မႈ ႏႈန္းကို ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ
အဓိကဆန္တင္သြင္းေနသူ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံက ဆန္၀ယ္ေနမႈကို ေရႊ႔ဆိုင္းထား လိုက္ျခင္းေၾကာင့္
ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အကယ္၍ ဆန္တင္သြင္းေနသူ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွင့္
သီရိလကၤာႏိုင္ငံတို႔က ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဆန္၀ယ္ရန္ အျခားေရြးခ်ယ္စရာအျဖစ္ စဥ္းစားလာခဲ့လွ်င္
တဖန္ျပန္၍ ထိုင္းဆန္တင္ပို႔မႈႏႈန္း ျပန္ျမႇင့္လာဖြယ္ ရွိေနပါသည္။
ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသမွ ပံုမွန္အေနအထားအတိုင္း ဆန္ျပန္ထြက္လာရန္ ဆိုသည္မွာ

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ယူရ ႏိုင္ဖြယ္ ရွိေနပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြားေရးေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေရး (Burma Economic Watch) သတင္းဂ်ာနယ္ကို

ထုတ္ေ၀ေနသူ ေရွာင္ တာနဲက ေျပာရာတြင္ "ျမန္မာစစ္အစိုးရမ်ားက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ

လ်စ္လ်ဴရႈခံခဲ့ရေသာ" ေက်းလက္ထုတ္လုပ္ေရးက႑မ်ား အတြက္ အလားအလာမွာ
ေမွာင္အတိျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
" ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ မခံရခင္ ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံက လယ္သမားေတြက

အေရးႀကီးတဲ့ သြင္းအားစု ပစၥည္းေတြ မရွိၾကဘူး၊ ဥပမာ- ဓါတ္ေျမၾသဇာ လိုမ်ဳိးေပါ့။
ျမန္မာႏိုင္ငံက စိုက္ပ်ဳိးေတာင္သူ လယ္သမား ၉၀% ေလာက္က ဘ႑ာေငြ
ေထာက္ပံ့ေခ်းယူႏိုင္တဲ့ ေနရာမ်ဳိးေတြလည္း မရွိဘူး။ ဒီအတြက္ေၾကာင့္လည္း
ရွင္သန္ရပ္တည္ႏိုင္ရံုက လြဲလို႔ အရင္းအျမစ္ ေတြလည္း မရွိၾကဘူး။ အခုလို
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းေတြအတြက္ နည္းလမ္းေတြ၊ ရင္ဆိုင္ဖို႔ ကိစၥေတြမွာ
ပိုလို႔ဆိုးတယ္" ဟု ေျပာခဲ့ပါသည္။
" က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ၾကံဳရႏိုင္တာက ဆန္ေစ်းေတြ အလြန္အမင္းျမင့္တက္လာမယ္။

လာမယ့္ႏွစ္အတြင္းမွာေတာ့ ဆန္ရွားပါးမႈ ေတြလည္း ေဒသေတြမွာ ယာယီသေဘာျဖစ္တာေတြ
ရွိမယ္" ဟု သူက ႀကိဳတင္တြက္ဆထားပါေသးသည္။
WILLIAM BOOT ေရးသားသည့္ Burma’s ‘Rice Basket’ Knocked out, say Experts ကို
ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆို ေဖာ္ျပပါသည္။
ျမန္မာျပည္သစ္ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္သာ
ျပင္ဆင္ၾကပါစို႔
ဧရာဝတီ | ေမ ၁၀၊ ၂၀၀၈
ယခင္က စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးအႀကီးအကဲ အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊက

သူ၏အာဏာ တည္ျမဲ ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံကို အေၾကာက္တရားျဖင့္ ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္ထားႏိုင္ေရး
အေပၚတြင္သာ အာရံုထားေနသည္။
သူက ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ခံရသည့္ ျပည္သူမ်ားအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈ မရွိသလို၊

၀မ္းနည္းေၾကာင္းမွတ္တမ္းလည္း ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္း မရွိ၊ မုန္တိုင္းကပ္ေဘးသင့္ ေဒသမ်ားသို႔
လွည့္လည္ၾကည့္ရႈျခင္းလည္း အလ်ဥ္း မရွိပါ။ လြန္ခဲ့သည့္ ၆-ရက္ နာဂစ္ ဆိုက္ကလုန္းမုန္တိုင္း
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဓိကက်ေသာ ေဒသမ်ားကို ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္ၿပီးသည့္ အခ်ိန္မွစ၍
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး လူျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္ေနခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊႏွင့္ သူ၏မိသားစု၀င္မ်ား၊ ေခါင္းမာဂိုဏ္းသား ေနာက္လိုက္မ်ားက

သူတို႔ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ေနျပည္ ေတာ္သို႔ ႀကိဳတင္ေျပာင္းေရႊ႔ထားႏိုင္ခဲ့သည့္အေပၚတြင္ပင္
ဂုဏ္ယူခ်ီးက်ဴးေနၾကေပလိမ့္ဦးမည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းရွိ ၎ေနရာသို႔ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္က
လူထုကို ႀကိဳတင္အသိေပးျခင္း မရွိဘဲ ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။
အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားသို႔ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ႏွင့္ သဘာ၀ အရင္းျမစ္မ်ားေရာင္းရေငြမ်ားျဖင့္ သူက

ေဒၚလာ သန္း ၁,၀၀၀ ေက်ာ္ သံုးစြဲ၍ ေတာေတာင္ထဲတြင္ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္တည္ခဲ့သည္။

ရန္ကုန္တြင္ဆက္ေနလွ်င္ သဘာ၀ကပ္ေဘးဒဏ္၊ လူထု မၿငိမ္ မသက္မႈမ်ား ၾကံဳရႏိုင္သည္၊
သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ဤသို႔ ၿမိဳ႔သစ္တည္ရန္လည္း သူ၏အခါေပး ေဗဒင္ယၾတာဆရာမ်ားက
ယခုလို တိုက္တြန္းခဲ့ၾကသည္ဟု ေကာလာဟလမ်ားက ဆိုၾကသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ ဆိုင္ကလုန္းနာဂစ္ဒဏ္မွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူ၏

ေနာက္ဆံုးေန႔ရက္မ်ားျဖစ္ေနၿပီ ဆိုသည့္ အခ်က္ကိုမူ ေက်ာ္လႊား လြတ္ေျမာက္ႏိုင္လိမ့္မည္
မဟုတ္ပါ။
ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသေန ျပည္သူမ်ားကို သင့္ေလ်ာ္သည့္ မုန္တိုင္းသတိေပးမႈမ်ား

ေလးေလးနက္နက္ ေဆာင္ရြက္ ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ၿပီးေနာက္၊ ယခုအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက
ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းကပ္ေဘးသင့္ ျပည္သူမ်ားသို႔ ကုလသမဂၢ၊ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားႏွင့္
ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ အကူအညီမေရာက္ႏိုင္ေအာင္ ပိတ္ပင္တားဆီးေနျခင္းျဖင့္
လူသားခ်င္းစာနာမႈကို ခ်ဳိးေဖာက္သည့္ ရာဇ၀တ္မႈႀကီးကို ထပ္မံက်ဴးလြန္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
ဤလုပ္ရပ္ျဖင့္ သူက မည္သည့္လူစားမ်ဳိး ျဖစ္သည္ကို ကမၻာက သိရွိေအာင္ျပသခဲ့ၿပီး၊

စိတ္ေဖာက္ျပန္ အာဏာရူးေနသူ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိေစခဲ့သည္။ သူ႔လူထုမ်ားကို
ဓားစာခံအျဖစ္ ေသနတ္ေထာက္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသူတဦးျဖစ္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံကို ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္ရန္
လံုး၀မသင့္ေတာ္ေတာ့သူ တဦးလည္း ျဖစ္သည္။
ဤဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းက ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္

တည္ေဆာက္ေနၾကသည္ဟု ေႂကြးေၾကာ္ေန ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၏ စစ္အစိုးရ၏
မ်က္ႏွာဖံုးကိုလည္း ဆြဲခြါခ်လိုက္သည္။ ဤသို႔ ႏိုင္ငံအေပၚ မုန္တိုင္းက်ေရာက္ ဖ်က္ဆီးေစ
ခဲ့မႈအတြက္ သူတို႔တြင္ လံုး၀တာ၀န္ရွိၿပီး၊ ဤကိစၥအတြက္ တရားသျဖင့္ စီရင္ခံၾကရမည္
ျဖစ္သည္။
ဤစစ္အစိုးရ ၿပိဳက်ပ်က္စီးသြားၿပီးေနာက္ မည္သို႔ ျဖစ္ေပၚလာမည္နည္းဟူသည့္ မိုးၿပိဳမည္ကို

ေတြးေၾကာက္ေနသည့္ ေမးခြန္းမ်ားျဖင့္လည္း စိုးရိမ္ ေၾကာက္လန္႔ေနဖြယ္ မရွိေတာ့ပါ။
ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ၿပိဳကြဲလိမ့္မည္၊ မည္သူက ဦးေဆာင္ပါမည္ နည္းဟူ၍လည္း ပူပန္ေနရန္
မလိုေတာ့ပါ။
ဤေမးခြန္းမ်ားကို ႏိုင္ငံရပ္ျခား ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရ အလိုက်လိုက္ေျပာေနသူမ်ား၊

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ အလိုက် ေဘာင္းေတာ္ညိတ္ စိတ္ေတာ္သိ လုပ္ေနသူ အခြင့္အေရးသမားမ်ား၊
စစ္အစိုးရႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ဘယ္အခါမွ မပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကသူ ငို႔ဘသမားမ်ား
ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ၾကရန္ ထားလိုက္သည္က ပိုေကာင္းပါသည္။
ေသခ်ာသည့္အခ်က္မွာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားက ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္၊

အၾကင္နာတရားလံုး၀မရွိဘဲ ျပည္သူကို ဂရုမစိုက္ လ်စ္လ်ဴရႈထားသည့္ စစ္အစိုးရမ်ဳိး ကို
မလိုလားၾကေတာ့ပါ။ လူထုမ်ား၏ ေဒါသေရခ်ိန္ကို တြက္ဆရန္ အကဲျဖတ္ေလ့လာ
ေရးအသင္းမ်ား၊ အၾကံေပးမ်ား ေစလႊတ္ေနရန္ မလိုေတာ့ပါ။ ျမန္မာျပည္သူတို႔က အလြန္အက်ဴး
စိတ္ပ်က္ေနၾကၿပီး၊ စစ္အစိုးရကို ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ျဖဳတ္ခ်ဖယ္ရွားလိုေနၾကပါသည္။

မိမိတို႔ အဓိကထားေျပာေနသည္မွာ လက္နက္ကိုင္ တပ္သားမ်ားအပါအ၀င္ျဖစ္သည့္
ျမန္မာျပည္သူလူထု ၅၄ သန္းကို ခ်ဳပ္ကုိင္ထားသည့္ တဒါဇင္မွ်ေသာ ေခါင္းမာဂိုဏ္းသားမ်ားႏွင့္
သူတို႔၏ လက္ေ၀ခံမ်ား ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဤအုပ္စုကို သာ ျမင္ကြင္းမွ ဖယ္ရွားလိုက္ပါက
ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ ဒုကၡအေပါင္းမွ အမ်ားႀကီး သက္သာသြားလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
သာမန္စစ္သားမ်ားႏွင့္ အရာရွိမ်ားလည္း လြတ္လပ္ ေပါ့ပါးသြားၾကပါလိမ့္မည္။
စိုးရိမ္ပူပန္ေနဖြယ္ မရွိပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ စစ္အစိုးရရွိ ေခါင္းေဆာင္မ်ားေနရာတြင္

အစားထိုးႏိုင္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံကို စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္ သူ မ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။ ထိုသူမ်ားမွာ လူမသိ သူမသိ
ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုသူမ်ားမွာ ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံ ေရး၊ စီးပြားေရး
အက်ပ္အတည္းကာလမ်ားၾကားထဲမွ ေမြးဖြားေပးလိုက္သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ဤႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္သစ္မ်ားသည္ အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္၊ ေထာင္အတြင္းႏွင့္ ျပည္ပတြင္ ရွိေနၾကၿပီး၊

လက္ရွိ မုန္တိုင္း ကပ္ေဘးသင့္ ျပည္သူမ်ားကို ကူညီေနၾကသူမ်ားထဲတြင္လည္း ရွိေနၾကပါသည္။
အမည္အခ်ဳိ႔ ခ်ေရးၾကည့္ၾကပါစို႔။ ျမန္မာျပည္တြင္းရွိေနၾကသည့္

ေခါင္းေဆာင္အလာအလာရွိေနသူ အခ်ဳိ႔ကို ေဖာ္ျပရလွ်င္...
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ကိုကိုႀကီး၊

ကိုဂ်င္မီ၊ ကိုေဌးႂကြယ္၊ ကိုမင္းေဇယ်၊ ကိုျပံဳးခ်ဳိ၊ အလုပ္သမား အေရး လႈပ္ရွားေနသူ မစုစုေႏြး၊
ရွမ္း အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ခြန္ထြန္းဦး၊ ရခိုင္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ဦးေအးသာေအာင္...
စသျဖင့္ ရွိေနၾကပါသည္။
အျခားေခါင္းေဆာင္မ်ားတြင္ ဇိုမီးအမ်ဳိးသားကြန္ဂရက္ပါတီ ဥကၠ႒ ဦးက်င့္ရွင္းထန္၊

တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (UNLD) မွ ဦးေထာင္ခိုထန္း၊ ကရင္အမ်ဳိးသား
အစည္းအရံုး (KNU) ႏွင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (NMSP) ေခါင္းေဆာင္ မ်ားလည္း အပါအ၀င္
ထိုမွ်မက အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) မွ ေရြးခ်ယ္ခံ

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရ အဖြဲ႔၀င္မ်ားသည္လည္း
ျမန္မာျပည္သစ္ ျပန္လည္ေမြးဖြားေပၚထြန္းေရးအတြက္ တတပ္တအား ဦးေဆာင္ႀကိဳးပမ္း
ႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။
ျပည္ပေရာက္ေနသူမ်ားအနက္ ရွမ္း အမ်ဳိးသမီးလႈပ္ရွားသူ နန္းခ်မ္ေထာင္း၊ "ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

မာသာ ထရီဇာ" ဟု ေလးစားစြာ တင္စားေခၚဆိုေနၾကသည့္ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္၊
ထင္ရွားသည့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ လႈပ္ရွားသူမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္း၊
ကိုေအာင္ဒင္၊ ေဒါက္တာေဇာ္ဦး၊ ဦးသန္႔ျမင့္ဦး၊ ဦးဟန္ေညာင္ေ၀၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ဦး၊ ကို၀င္း
မင္းတို႔သည္လည္း ျပည္လည္တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းတြင္ အဆင္သင့္
ပူးေပါင္းပါ၀င္ႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။

ဤစာရင္းမ်ား ဆက္ရလွ်င္ နည္းပညာပံ့ပိုးေပးမည့္ ပညာရွင္မ်ားအပိုင္းတြင္
စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ား၊ သံအမတ္ေဟာင္းမ်ား၊ ယခင္ တပ္မေတာ္တာ၀န္ယူဖူးၾကၿပီး
လက္ရွိစစ္အုပ္စုႏွင့္ ခပ္ကင္းကင္း ေနေနၾကသည့္ စစ္တပ္ အရာရွိေဟာင္းမ်ား ရွိေန ၾကၿပီး
ထိုသူမ်ားကလည္း ျမန္မာျပည္သစ္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ကူညီလိုၾကပါသည္။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ထဲ၌ပင္ ယခင္ အဆင့္ျမင့္တာ၀န္ယူဖူးၾကသူမ်ား၊

စစ္အရာရွိေဟာင္းမ်ား ပါ၀င္ေနၿပီး ထိုသူမ်ားက အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေပၚေစရန္
ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနၾကပါသည္။ (NLD) ပါတီ၏ ဒု-ဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ဦးတင္ဦးသည္
ယခုအခါ အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရၿပီး၊ အျခား အဆင့္ျမင့္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အတူ ပါတီကို
ဦးေဆာင္ ေနၾကပါသည္။ ထိုမွ်မက မ်ားစြာ ရွိေနပါေသးသည္။
ေသခ်ာသည့္အခ်က္မွာ ထုိသူမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုႏွင့္

လက္တြဲေဆာင္ရြက္ႏိုင္ ၾကရာ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ အသက္ကို ကာကြယ္ႏိုင္ရံုမွ်မက
ဒီမိုကေရစီ၊ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားႏွင့္ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈမ်ားကို လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္
ေဆာင္က်ဥ္းေပးႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။
ထိုမွ်မက အကယ္၍ အေရအတြက္ ၂, ၀၀၀ မွ်ရွိသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကိုသာ ယေန႔ ျပန္လႊတ္ေပး ခဲ့ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဦးေဆာင္ႏိုင္သူ
အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ားစြာ ေပၚထြက္လာဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မည္သို႔ရွိမည္နည္း။
သူက ေနာက္ဆံုးျပဳခဲ့သည့္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္တြင္ ႏိုင္ငံေရးအာဏာအတြက္၊

ရာထူးအတြက္ မမက္ေမာေၾကာင္း ရွင္းလင္းစြာ ထုတ္ျပန္ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
ကုလသမဂၢ အထူးသံ အီဗရာဟင္ ဂမ္ဘာရီက တိတ္တဆိတ္ ခိုးထုတ္ယူေဆာင္လာရသည့္

သူမ၏ ထုတ္ျပန္ေၾကညာ ခ်က္တြင္ " ဒီမိုကေရစီ လူမႈလူ႔ေဘာင္အတြင္းရွိ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၏
အေရးပါသည့္ အခန္းက႑ကို လံုး၀အသိအမွတ္ ျပဳပါသည္။ မိမိပါတီ၀င္မ်ား၏ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔
အနစ္နာခံေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကိုလည္း ေလးစားခ်ီးက်ဴးပါသည္။ ပါတီ၏
အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး တဦးအေနျဖင့္ မိမိကို ပါတီ၏ မူ၀ါဒမ်ားႏွင့္
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လိုလားခ်က္မ်ားက လမ္းညႊန္ေနပါသည္။ သို႔ရာတြင္လည္း
ယခုအခ်ိန္သည္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားအတြင္း ညီညြတ္ေရးႏွင့္ ေသြးစည္းညီ ညြတ္ေရး
လိုအပ္ေနသည့္အခ်ိန္ျဖစ္ရာ မိမိအေနျဖင့္ ျဖစ္ႏိုင္သမွ်ေသာ အက်ယ္အျပန္႔ရွိေနသည့္ ႏိုင္ငံေရး
အင္အားစုမ်ား၏ အျမင္သေဘာထားမ်ားႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြားမ်ားကိုလည္း အျမဲတေစ ေလးနက္စြာ
ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမည္ မွာ မိမိတာ၀န္ ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၏
တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏ ဆႏၵကို ထည့္သြင္း၍ ေလးနက္စြာ စဥ္းစားရန္ ျဖစ္ပါသည္" ဟု
ေဖာ္ျပထားပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊကို မႏိႈင္းအပ္ပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး

ႏိုဘယ္ဆုရွင္အေနျဖင့္ အာဏာကို ေမွ်ာ္မွန္း ထားျခင္းလည္း မရွိပါ။

သို႔ေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အခန္းက႑က ထိုထက္ပို၍ ႀကီးျမင့္ပါသည္။
အမ်ဳိးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးလုပ္ ငန္းမ်ားတြင္ အဓိက အခန္းက႑က
ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါသည္။ ႏိုင္ငံကို ေျပာင္းလဲလိုသည့္ စစ္တပ္အတြင္းရွိ သေဘာ
ထားေပ်ာ့ေျပာင္းသူ စစ္အရာရွိမ်ား၊ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ ေတာင္းဆိုေနသူ
တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အၾကား ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းေပးႏိုင္ပါသည္။
တိုင္းမ္ (Time Magazine) မဂၢဇင္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ကမၻာေပၚတြင္ ၾသဇာအႀကီးဆံုး

လူ (၁၀၀) စာရင္းတြင္ မၾကာေသးမီက ထည့္သြင္း ေရြးခ်ယ္ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး၊ ယခုတိုင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏
တည္ၿငိမ္ေရး၊ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာေရးႏွင့္ ညီညြတ္ ေရးကိစၥမ်ားတြင္ လမ္းျပအလင္းတန္းသဖြယ္
ျဖစ္ေနပါေသးသည္။
မၾကာေသးမီက အျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုၾကည့္လွ်င္ ေမလ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပမည္ဟု

လ်ာထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာ ဆႏၵခံယူပြဲကို ေရႊ႔ဆိုင္း၍၊ ျမန္မာစစ္အစိုးရက
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ဆိုက္ကလုန္းမုန္တိုင္း ကပ္ေဘးဆိုးႀကီး သင့္ခဲ့ရသူမ်ားအတြက္
ကယ္ဆယ္ေရး၊ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး ကိစၥမ်ားကို အပူတျပင္း ေဆာင္ရြက္ရမည့္အခ်ိန္ ျဖစ္ပါ
သည္။
ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္ကလည္း ျမန္မာျပည္သူမ်ား

သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ စိုးရိမ္ပူပန္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး၊ စစ္အစိုးရက ဆႏၵခံယူပြဲ
ေရွ႔ဆက္ေဆာင္ရြက္မည္ဟူသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚ မွတ္ခ်က္ခ် ခဲ့ပါေသးသည္။ စစ္အစိုးရ
မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရသည့္ ေနရာအခ်ဳိ႔တြင္ ဆႏၵခံယူပြဲကို ေရႊ႔ဆိုင္းျခင္းမွအပ က်န္ေနရာမ်ားတြင္
ဆက္လုပ္ခဲ့ပါသည္။
" ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၾကံဳေတြ႔ခံစားေနရသည့္ ကပ္ေဘးဒုကၡ အတိုင္းအဆကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္၊

မည္သို႔ဆိုေစ၊ ကုလ သမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ အေနျဖင့္ ယံုၾကည္သည္မွာ
ရရွိႏိုင္သမွ်ေသာ အရင္းအျမစ္မ်ား၊ စြမ္းအားမ်ားကို အေရးေပၚ တုံ႔ျပန္ကူညီေရးကိစၥမ်ားတြင္သာ
စုစည္းအာရံုထားေဆာင္ရြက္သည္ကသာ ပို၍ လက္ေတြ႔က် အဓိပၸါယ္ရွိေပ လိမ့္မည္" ဟု
ကုလသမဂၢ အႀကီးအကဲက ထုတ္ျပန္ ေျပာဆိုခဲ့ပါသည္။
လူ႔အခြင့္အေရး ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔ (Human Rights Watch) က

ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္တြင္လည္း ျမန္မာ စစ္ အစိုးရအေနျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒဆိုင္ရာ
ဆႏၵခံယူပြဲကို ေရႊ႔ဆိုင္းထားသင့္ေၾကာင္းႏွင့္ အကူအညီေပးေရး ႀကိဳးပမ္းခ်က္မ်ား ကို
ပိတ္ဆို႔ေနမႈမ်ား ရပ္တန္႔သင့္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေပးေရး ေအဂ်င္စီမ်ားသို႔
ကန္႔သတ္ထားခ်က္မ်ားကို ဖယ္ရွား ရုပ္သိမ္းေပးသင့္ေၾကာင္း တိုက္တြန္းခဲ့ပါသည္။ သို႔မွသာ
၎တို႔က အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူမ်ားအတြက္ ခ်က္ခ်င္း တုံ႔ျပန္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကမည္
ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၏ စစ္အစိုးရက နားမ၀င္ခဲ့ပါ။ ဤသို႔ က်ဳိးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္သည့္

ေမတၱာရပ္ခံခ်က္မ်ားကို နားမေထာင္ႏိုင္ၾကပါ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ အပါအ၀င္၊ ဆိုင္ကလုန္း

မုန္တိုင္းကပ္ေဘး အျပင္းအထန္သင့္ခဲ့ရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ေတာင္ပိုင္းရွိ ၿမိဳ႔နယ္ (၄၇)
ခုတြင္ ေမလ ၂၄ ရက္ေန႔မွ မဲေပးရန္ ေရႊ႔ဆိုင္းခဲ့ျခင္းသာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
ဤသို႔ ကပ္ေဘးဒုကၡမ်ား ခံစားေနရစဥ္မွာပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊႏွင့္ ၎၏ ေခါင္းမာဂိုဏ္းသား

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၊ ၀န္ႀကီးမ်ားက သူတို႔အလိုက် ေရးဆြဲထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒကို အတည္ျပဳေရး
လိုလားေနၾကပါေသးသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက အာဏာကို ဆက္လက္တြယ္ဖက္ေနၿပီး၊ ၎ျပည္သူမ်ား၏

ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ျငင္းပယ္ေနသမွ်၊ လူအမ်ားႏွင့္ တူတူတန္တန္ျဖစ္သည့္ ရည္မြန္မႈ
ျပသရန္ ေတာင္းဆိုေနသည့္ ယဥ္ေက်းမႈရွိေသာ လူ႔ကမၻာ အသိုင္းအ၀ိုင္း ၏
ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈေနသမွ်၊ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၊ ကမၻာ့ မိသားစု၀င္မ်ား၊ အစိုးရမ်ား
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္၍ ျမန္မာျပည္သားမ်ား၏ အသက္မ်ား၊ ဘ၀မ်ားႏွင့္ ျမန္မာျပည္တခုလံုးကို
ကယ္တင္ႏိုင္ရန္ အျခားျဖစ္ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္း မ်ားျဖင့္ ႀကိဳးပမ္းၾကရေတာ့မည့္
အေရးအႀကီးဆံုး အခ်ိန္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ပါေၾကာင္း..
သခြတ္ပင္က မီးတက်ည္
http://www.khitpyaing.org/editorial/may_08/8-5-08.php
နာဂစ္မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရသည့္ ဧရာ၀တီတုိင္းတြင္ လူေသာင္းနဲ႔ခ်ီေသ၊ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီ ေပ်ာက္ဆုံး

ေနျခင္းသည္ စင္စစ္ အမ်ိဳးသားေရး ျပႆနာႀကီးျဖစ္၏။
ထုိမွ်ႀကီးမားသည့္ ကပ္ဆုိးကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း အတည္ျပဳေရးကုိ ဇြတ္တရြတ္

လုပ္မည့္ စစ္အစိုးရလုပ္ရပ္မွာ သမုိင္းတြင္ေအာင္ ရွက္ရမည့္ ကိစၥႀကီးျဖစ္၏။ ႏုိင္ငံတကာ
လက္ညိႇဳး ထုိးစရာ ျဖစ္လာ၏။ ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ေသေသ စစ္အစိုးရအဖုိ႔ အာဏာစက္
တည္ၿမဲေရး
သာ အဓိကဆုိသည္မွာ ေပၚလြင္ေန၏။
ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီလုိသည္ဟု စစ္အစိုးရ ထုတ္ေျပာရသည္ကုိၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ

ကုိယ္တုိင္ နာဂစ္မုန္တုိင္းဒဏ္သင့္ ဧရာ၀တီတုိင္းကိစၥကုိ မေျဖရွင္းႏုိင္သည့္ သေဘာျဖစ္၏။
သို႔ေသာ္ တဘက္က ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီေပးမည့္ အဖြဲ႕ေတြကုိ ဗီဇာထုတ္မေပးဘဲ ဆုိင္း
ထားသည္။
နာဂစ္မုန္တုိင္းဒဏ္သင့္ေဒသရွိ ျပည္သူေတြအတြက္ ေသာက္ေရ၊ ေဆး၀ါး၊ အစားအစာ လုိသည္

မွန္၏။ သို႔ေသာ္ မည္မွ် အတုိင္းအတာထိ ပ်က္စီးသည္ဆုိသည့္အခ်က္မွာ အကူအညီေပးမည့္
ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႕ေတြ သိရမည့္ အခ်က္ျဖစ္၏။ ထုိအခ်က္ကုိ စစ္အစိုးရက မထုတ္ျပန္ႏုိင္။ မည္မွ်
အတုိင္းအတာထိ ပ်က္စီးသည္ဆုိသည့္ အခ်က္ကုိ သိမွ မည္သို႔ ကူညီရမည္၊ မည္မွ်
ကုန္က်မည္၊ မည္သည့္ အတုိင္းအတာထိ ကူညီရမည္ စသည့္အခ်က္ေတြကုိ
တြက္ခ်က္ရမွာျဖစ္၏။ ျမန္မာႏုိင္ငံ

က မုန္တုိင္းဒုကၡသည္ေတြအတြက္ မည္သည့္အဖြဲ႕အစည္းကမွ် အကန္႔အသတ္မရွိ ေလထဲက
ႀကဲခ် ကူညီႏုိင္ဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္။
မည္မွ်အတုိင္းအတာထိ ပ်က္စီးသည္ ဆုိသည့္အခ်က္ကုိ စစ္အစိုးရက မထုတ္ျပန္ႏုိင္လွ်င္ ႏုိင္ငံ

တကာအဖြဲ႕ေတြကုိယ္တုိင္ ေလ့လာ တုိင္းတာႏုိင္၏။ သို႔ေသာ္ စစ္အစုိးရက ဗီဇာထုတ္မေပးဘဲ
တမင္အခ်ိန္ဆြဲထားသည္။ ႏုိင္ငံတကာ သတင္းေထာက္ေတြကုိလည္း ျပည္၀င္ခြင့္
ျငင္းထားသည္။ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီေပးမည့္ အဖြဲ႕အေတာ္မ်ားမ်ား ဘန္ေကာက္တြင္
ေသာင္တင္ေနသည္။
အေျဖမွာ ရွင္းသည္။ ေမ (၁၀) ရက္မတုိင္ခင္ ႏုိင္ငံတကာအကူအညီေပးမည့္ အဖြဲ႕ေတြ တတ္ႏုိင္

သမွ် ျမန္မာႏုိင္ငံထဲ မ၀င္ႏုိင္ေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲထားဖုိ႔ ျဖစ္သည္ဟု အတုိက္အခံဘက္က ယူဆ၏။
ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီေပးမည့္ အဖြဲ႕ေတြ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ ဆႏၵခံယူပြဲ မတုိင္ခင္ ၀င္လာလွ်င္
ဆႏၵခံယူပြဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မိမိတို႔ လိမ္သမွ် ေပၚသြားႏုိင္သည္ဟု စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ
ယူဆထား ပုံရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဧရာ၀တီတုိင္းက ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီေသေသ၊
သန္းနဲ႔ခ်ီ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ျဖစ္ ဆႏၵခံယူပြဲကုိ အထိမခံႏုိင္ျခင္းျဖစ္၏။ ရဟန္းသံဃာကုိပင္ သတ္ရဲ
ျဖတ္ရဲသည့္ စစ္အစိုးရအဖုိ႔ လူေသာင္းနဲ႔ သိန္းနဲ႔ခ်ီေသတာ ဂ႐ုမစုိက္သည္မွာ အံံ့ၾသစရာေတာ့
မဟုတ္ပါ။
ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ သာမန္အခ်ိန္တြင္ အလုပ္မရွိ အလုပ္ရွာၿပီး ဘုရားတကာ လွည့္ဖူး

သည္ကုိ စစ္အစိုးရ မီဒီယာေတြက သတင္းမဟုတ္တာ သတင္းလုပ္ထည့္ေလ့ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္
ဧရာ၀တီတုိင္းတြင္ လူေပါင္း ေသာင္းနဲ႔ခ်ီေသ၊ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီ ေပ်ာက္ဆုံးသည္ထိ
နာဂစ္မုန္တုိင္းဒဏ္ သင့္ခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊကုိယ္တုိင္ ေရာက္လာၿပီး လူထုကုိ
အားေပးသြားသည္ဟု မၾကားရ။ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအး ခ်က္ခ်င္းလာသြားသည္ဟု
ျပည္သူေတြ မသိရ။ ဧရာ၀တီ
တုိင္းတြင္ ထုိမွ်ႀကီးမားသည့္ သဘာ၀ ေဘးဆုိးႀကီးေၾကာင့္ လူေပါင္း သိန္းသန္းခ်ီ ဒုကၡေရာက္
သည္ကုိ မိမိတို႔ အလုပ္မဟုတ္ဟု စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ သေဘာထားပုံမွာ စံတင္ေလာက္၏။
လူထုဘက္က စိတ္နာမည္ဆုိ နာၾကည္းထုိက္၏။
မုန္တုိင္းဒဏ္သင့္ ဧရာ၀တီတုိင္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စပါးက်ီျဖစ္၏။ ဧရာ၀တီတုိင္း မုန္တုိင္းဒုကၡ

သည္ေတြကုိ အေျခခံလုိအပ္သည့္ အကူအညီေပးႏုိင္သည္ဆုိသည့္တုိင္ လာမည့္ (၆) လအတြင္း
စပါးအထြက္ မည္မွ်ထိခုိက္မည္၊ ဆန္ေစ်း မည္မွ် ေထာင္တက္သြားႏုိင္သည္၊ ျပည္တြင္းစားသုံးမႈ
မည္မွ် ထိခိုက္ႏုိင္မည္၊ သို႔ျဖစ္၍ ေရဒဏ္သင့္ စပါးကြင္းေတြ လယ္သမားေတြအတြက္ မည္မွ်
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ အကူအညီေပးသင့္သည္ စသည္တုိ႔ကုိ စစ္အစိုးရဘက္က နားလည္သင့္၏။
လယ္သမား၊ ဆန္ကုန္သည္ေတြအျပင္ တတ္ကၽြမ္းနားလည္သူေတြႏွင့္ အျမန္တုိင္ပင္ စဥ္းစား
အေျဖရွာသင့္၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မုန္တုိင္းဒဏ္သင့္ ဧရာ၀တီတုိင္းအေရးသည္ ဧရာ၀တီတုိင္းအေရး

သက္သက္မဟုတ္၊ ျမန္မာတျပည္လုံး အေရးျဖစ္၏။ ျမန္မာျပည္ စီးပြားေရး ထိခုိက္သြားႏုိင္သည့္
အေရးျဖစ္၏။ ျမန္မာ ျပည္သူတရပ္လုံး၏ စား၀တ္ေနေရး ထိခုိက္သြားႏုိင္သည့္ အေရးျဖစ္၏။

တျပည္လုံး လူမႈေရး အုံႂကြမႈေတြ ျဖစ္လာႏုိင္သည့္ အေရးျဖစ္၏။ ဧရာ၀တီတုိင္း နာလန္ထူမည့္
အေရးသည္ ရက္ပုိင္း လပုိင္းႏွင့္ အပ္ခ်ေလာင္းလုပ္ မန္းမႈတ္၍ ရသည့္ အေရးမ်ိဳးမဟုတ္။
မုန္တုိင္းဒဏ္သင့္ ျပည္သူေတြအေရးကုိ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႕ေတြႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး

ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္မလား၊ စစ္တပ္အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ေရးဆြဲထားသည့္ ဆႏၵခံယူပြဲကုိ ဦးစား
ေပးမလား ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆုံးျဖတ္ရမည့္ အခ်ိန္ျဖစ္၏။
ဆႏၵခံယူပြဲကုိ ေဘးခ်ိတ္ၿပီး မုန္တုိင္းဒဏ္သင့္ ျပည္သူေတြအေရးသက္သက္ကုိ ဦးစားေပးလွ်င္

စစ္အစုိးရ မ်က္ႏွာေကာင္းရႏုိင္၏။ ဆႏၵခံယူပြဲကုိ ဦးစားေပးလွ်င္ အေႏွးႏွင့္အျမန္ လူမႈေရး
အုံႂကြမႈ ေတြႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရႏုိင္၏။ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးတၿပိဳင္တည္း အေကာင္အထည္ေဖာ္လွ်င္လည္း
လူထုမေက်နပ္
မႈ ပုိႀကီးမားေအာင္ မီးထုိးေပးသည္ႏွင့္တူ၏။ စစ္အစိုးရ အာဃာတႏွင့္ ျပည္သူတို႔၏ ေဒါသ ေပါင္း
ဆုံဖုိ႔ မေ၀းေတာ့ၿပီဟု ေခတ္ၿပိဳင္က ယူဆ၏။
နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းအေတြး
ေမာင္မန္း
ျမန္မာႏုိင္ငံ ေအာက္ပုိင္းကုိ မၾကာခင္က တုိက္သြားတဲ့ နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္းလမ္းေၾကာင္း

ကုိ ၾကည့္ရင္ ဟုိင္းႀကီးကြ်န္းကုိ အရင္ဆုံး စ ျဖတ္ပါတယ္။ မုိးေလ၀သ ဦးထြန္းလြင္ထက္
ေတာ္လုိ႔ ေမာင္မန္းေျပာတယ္ မထင္ပါနဲ႔။ ကုလသမဂၢ UNOSAT အဖြဲ႕ ထုတ္ျပန္တဲ့ ၿဂိဳဟ္တု
ေျမပုံေတြ ၾကည့္ၿပီး ခပ္တည္တည္ ေျပာတာပါ။
ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းကေန လပြတၱာ၊ ဘုိကေလး၊ က်ိဳက္လတ္၊ တြံေတး၊ ရန္ကုန္ စသျဖင့္

နာဂစ္မုန္တုိင္း တုိက္သြားတာ ျဖစ္သတဲ့။ ၿဂိဳဟ္တု ေျမပုံေတြမွာ ျပထားတဲ့ မုန္တုိင္းအရွိန္ႏႈန္း
ပမာဏကုိၾကည့္ရင္ လပြတၱာေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ မွန္းေျခ တနာရီ မုိင္ (၁၃၁) မုိင္ကေေန မုိင္
(၁၆၀) နီးပါးၾကား အျမင့္ ဆုံးႏႈန္းနဲ႔ တုိက္သြားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လပြတၱာနဲ႔
အနီး၀န္းက်င္ျဖစ္တဲ့ ေဒသေတြမွာ အထိ အခုိက္အမ်ားဆုံး ျဖစ္မယ္လုိ႔ ေမာင္မန္း ေတြးမိပါတယ္။
မုန္တုိင္းလမ္းေၾကာင္း တည့္တည့္က်တဲ့ အုတ္ကန္၊ ကုန္းႀကီး၊ သဃၤန္းႀကီး၊ သဃၤန္းကုန္း၊
ဆူးေလဆိပ္စတဲ့ ရြာေတြဆုိ ပုိၿပီး ဒဏ္ခံရမွာပ။ ဒီရြာေတြဟာ ပင္လယ္၀နဲ႔ ကပ္ေနတဲ့အတြက္
ရြာလုံးကၽြတ္ ေရထဲ ပါသြားဖုိ႔ မ်ားပါတယ္။ ေျမပုံ ၾကည့္ရင္း ေမာင္မန္း ေက်ာခ်မ္းမိပါရဲ႕။
ျမတ္စြာဘုရား အမိန္႔ရွိတဲ့ ၀ိနိပါတ ေဘးဆုိတာ ဒါမ်ားလား လုိ႔ေတာင္ ၀ိပႆနာဉာဏ္နဲ႕
ေတြးမိပါေသးတယ္။
နာဂစ္ ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းဟာ ဘုိကေလး ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာကုိပဲ မွန္းေျခ တနာရီ မုိင္ (၁၀၆)

မုိင္နဲ႔ (၁၃၀) ၾကားနဲ႔ အရွိန္ေကာင္းေနဆဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ကုလသမဂၢ UNOSAT အဖြဲ႕ထုတ္ျပန္တဲ့
ၿဂိဳဟ္တု ေျမပုံမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုိကေလးနဲ႔ ၀န္းက်င္က ရြာေတြမွာ ေသာက္
ေသာက္လည္း ေသေက်ကုန္တာေပါ့။ အထူးသျဖင့္ ဘုိကေလး မုန္တုိင္းလမ္းေၾကာင္းနဲ႔
ကပ္ေနတဲ့ ဖ်ာပုံအပါအ၀င္ ရြာေတြ အမ်ားအျပား ေလဒဏ္၊ ေရဒဏ္ခံရဖို႔ မ်ားပါတယ္။

လပြတၱာနဲ႔ ဘုိကေလးကုိ အေသအေက် တုိက္သြားတဲ့ နာဂစ္မုန္တုိင္းဟာ က်ိဳက္လတ္၊
တြံေတးနဲ႔ ရန္ကုန္ဘက္ တုိက္တဲ့အခါ တနာရီ မုိင္ (၉၀) ေက်ာ္ကေန (၁၁၀) မုိင္ထိ
အားေပ်ာ့သြားပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ ရန္ကုန္က သစ္ပင္ႀကီးမွန္သမွ် အျမစ္က
ျပဳတ္ထြက္လဲက်ကုန္သလုိ အိမ္ေခါင္မုိး ေတြပါ ျပဳတ္ထြက္၊ ဓာတ္တုိင္ေတြ လဲက်တဲ့ထိ
ခံရသတဲ့။ ကုကၠိဳင္းက ႀကံ့ဖြံ႕႐ုံးခ်ဳပ္ႀကီး ၿပိဳသြား ပလားေတာင္ ေမာင္မန္းျဖင့္ ေတြးပူမိေသး။
ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းရဲ႕ ရွိန္ႏႈန္းလုိက္ၿပီး အဆင့္ (၅) ဆင့္ခြဲ သတ္မွတ္ၾကသတဲ့။
အဆင့္ (၁) ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းရဲ႕အရွိန္ႏႈန္းက တနာရီ (၇၄) မိုင္ကေန (၉၅) မုိင္၊ တနာရီ (၉၆)
မုိင္ကေန (၁၁၀) မုိင္ဆုိရင္ အဆင့္ (၂)၊ တနာရီ (၁၁၁) မုိင္ကေန (၁၃၀) ထိ တုိက္ရင္ အဆင့္
(၃)၊ တနာရီ (၁၃၁) မုိင္ကေန (၁၅၄) မုိင္ထိ တုိက္ရင္ အဆင့္ (၄) နဲ႔ တနာရီ (၁၅၅) မုိင္
အထက္ တုိက္ရင္ အဆင့္ (၅) ဆုိၿပီး ခြဲထားပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံေအာက္ပုိင္းကုိ ေမလ (၂) ရက္က တုိက္သြားတဲ့ နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္းအရွိန္က

UNOSAT အဖြဲ႕ထုတ္ျပန္တဲ့ ၿဂိဳဟ္တုေျမပုံေတြအရ အဆင့္ (၃) နဲ႔ (၄) ၾကားရွိေပမယ့္ ရန္ကုန္
မုိးေလ၀သနဲ႔ ဇလေဗဒဦးစီးဌာန ၫႊန္ခ်ဳပ္ ဦးထြန္းလြင္ကေတာ့ အဆင့္ (၂) ပဲ ရွိႏုိင္လို႔ စိုးရိမ္
စရာမရွိဘူးလို႔ ေျပာခဲ့သတဲ့။ ေမာင္မန္းေလာက္ နားမလည္လုိ႔ေျပာတာ ေျပာပါေစ
ေဗြယူမေနပါနဲ႔။
ေမလ (၅) ရက္က ထုတ္ျပန္တဲ့ ယူႏုိဆက္ ၿဂိဳဟ္တုဓာတ္ပုံေတြအရ ဧရာ၀တီတုိင္း မုန္တုိင္းအၿပီး

ေရႀကီးမႈအေျခအေနကုိ ေမာင္မန္း ျမင္ေနရပါတယ္ (ၿဂိဳဟ္တု ေျမပုံေပၚမွာေနာ္)။ တြံေတးကေန
ေဒးဒရဲ၊ ဖ်ာပုံတေၾကာလုံး ေဒသတခုလုံး ေရႀကီးေနပါတယ္။ ကဲ ေမာင္မန္း မေတာက္တေခါက္
ဆြဲထားတဲ့ ဂရပ္ၾကည့္ရင္ ပုိရွင္းပါလိမ့္မယ္။

အလားတူပဲ ရန္ကုန္၀န္းက်င္ကုိ ၾကည့္ရင္လည္း အေနာက္ဘက္ျခမ္းမွာ တံြေတး၊ အင္းစိန္၊
ထန္းတပင္တေၾကာလုံး ေရႀကီးေနၿပီး ေျမာက္ဘက္ျခမ္းမွာ လွည္းကူး၊ ပဲခူး၊ သနတ္ပင္၊ က၀
စတဲ့ ေဒသတခြင္လုံး ေရႀကီးေနတာကုိ ကုလသမဂၢ UNOSAT အဖြဲ႕ထုတ္ျပန္တဲ့ ၿဂိဳဟ္တု
ေျမပုံမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ရန္ကုန္ ေတာင္ဘက္ သန္လ်င္၊ ေက်ာက္တန္း၊ သုံးခြတခြင္လုံး
ေရႀကီးေနသတဲ့။ Modis ၿဂိဳဟ္တု ေျမပုံေတြကလည္း ဒီတုိင္းပဲ ျပပါတယ္ဗ်ာ။ ကုိင္း-ဒါဆုိရင္
ဒီေလာက္ ဒုကၡေပးတဲ့ နာဂစ္ရဲ႕ ဇာစ္ျမစ္ကုိ ေမာင္မန္းတုိ႔ ၾကည့္ရေအာင္။
တကယ္ေတာ့ နာဂစ္ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရဟာ Daffodil (ျမစ္ဥကေပါက္တဲ့ အ၀ါေရာင္ပန္း) လုိ႔

အဓိပၸာယ္ရတဲ့ အူရဒူဘာသာစကားကေန ယူထားတဲ့ စကားလုံး ျဖစ္ပါသတဲ့။
(၂၀) ရာစု အေစာပုိင္းတုန္းကစၿပီး မုန္တုိင္းေတြကုိ အမည္ေပးရာမွာ ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံသား

မုိးေလ၀သအရာရွိတဦးက သူမႀကိဳက္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ နာမည္ေပးရာက စခဲ့တာလို႔ U.S
National Hurricane Center က ေျပာပါတယ္။ ေျမာက္အတၱလန္တိတ္ သမုဒၵရာထဲက ဆုိင္
ကလုန္းမုန္တုိင္းေတြကုိေတာ့ ၁၉၅၃ ခုက စၿပီး အမ်ိဳးသမီးနာမည္ေတြနဲ႔ အေမရ္ိကန္ မုိးေလ
၀သဌာနက စတင္နာမည္ေပးခဲ့ၿပီး ၁၉၇၉ ေရာက္မွ အမ်ိဳးသားနာမည္ေတြပါ ေပးလာတာ
ျဖစ္ပါတယ္။ ခုလို ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္းေတြကုိ အမည္တပ္ေပးရတာကလည္း လူအမ်ား
ဂ႐ုစုိက္လာဖို႔နဲ႔ ေဘးအႏၲရာယ္ကေန ေရွာင္ရွားႏုိင္ဖို႔ ရည္ရြယ္တာပါတဲ့။
နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္းမုန္တိုင္း စတင္ခဲ့တဲ့ ေျမာက္အိႏၵိယ သမုဒၵရာထဲက အပူပုိင္းေဒသ

ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္းေတြကုိေတာ့ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွစၿပီး နာမည္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္သတဲ့။ ခုလို
နာမည္ေပးရာမွာလည္း ေျမာက္အိႏိၵယ သမုဒၵရာနဲ႔ ကမ္း႐ုိးတန္းခ်င္း ဆက္ေနတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊
အိႏၵိယ၊ ေမာ္လဒုိက္၊ ျမန္မာ၊ အုိမန္၊ ပါကစၥတန္၊ သီရိလကၤာ၊ ထုိင္းစတဲ့ ႏုိင္ငံေတြက ႏုိင္ငံအမည္
အဂၤလိပ္အကၡရာစဥ္ အလုိက္ ဆုိင္ကလုန္းအမည္ ေရြးရၿပီး အမည္တခုကုိ တႀကိမ္ပဲ
သုံးရပါတယ္။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ထိ ေျမာက္အိႏၵိယ သမုဒၵရာထဲမွာ ျဖစ္လာမယ့္ ဆုိင္ကလုန္းမုန္

တုိင္းေတြကုိ နာမည္ႀကိဳတင္ ကင္ပြန္းတပ္ထားရာမွာ နာဂစ္ဆုိတဲ့ အမည္ကုိ ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံက
ေပးခဲ့သတဲ့။
ျမန္မာႏုိင္ငံကေတာ့ ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းေတြကုိ ပ်ား၊ ေရျမင္း၊ ဖ်ံ၊ သိမ္း၊ ႏြားေနာက္၊ ႀကံ့၊ ဒရယ္၊

က်ားဆုိၿပီး ေပးထားသတဲ့။ ေမာင္မန္းေနာက္တာ မႈတ္ဘူး၊ အတည္ေျပာတာ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္
ဇြန္လက ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံကုိ တုိက္သြားတဲ့ ေရျမင္းဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္းဆုိတာ ျမန္မာစစ္အစိုးရ
ေပးထားတဲ့ အမည္ပါတဲ့။ ေရျမင္းႏွိပ္စက္လုိ႔ ပါကစၥတန္မွာ လူ (၁၀) ေယာက္ေက်ာ္ ေသၿပီး
လူတသန္း အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္း အၿပီး ေနာက္လာမယ့္
ဆုိင္ကလုန္းကုိေတာ့ Abe ဆုိပီး သီရိလကၤာႏုိင္ငံက ႀကိဳေပးထားပါတယ္။ ကံဆုိးသူ ေမာင္ရွင္
ဘယ္ႏုိင္ငံခံရမလဲ ေမာင္မန္းတုိ႔ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မလုိတမာသူေတြက ေနျပည္
ေတာ္ကုိ Abe မုန္တုိင္း ၀င္မယ္လို႔ ေကာလာဟလ ေျပာေပမယ့္ ေမာင္မန္း မယုံပါဘူး။

ေတာ္ပါေသးတယ္ ေျမာက္အိႏၵိယ သမုဒၵရာထဲမွာ ျဖစ္လာမယ့္ ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းေတြကုိ
ကုိယ္မႀကိဳက္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးနာမည္သာ ေပးရစတမ္းဆုိရင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ဘယ္နာမည္ေပး
မလဲ ရင္တုန္စရာပါပဲ။
က်ေနာ္တို႔ကေရာ ဘာမ်ားရႏိုင္အံုးမည္နည္း
ဂါမဏိ
နအဖက (၁၄) ႏွစ္လံုးလံုး အၾကီးအက်ယ္ လံုးပန္းအားထုတ္ၿပီး ေရးဆြဲလိုက္တဲ့ “အေျခခံဥပေဒ”

ဆိုတာႀကီးဟာ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူလူထုေတြအတြက္ အရင္အေျခအေနေတြနဲ႔မတူ တမူထူးၿပီး
ဘာေတြမ်ား ေဆာင္က်ဥ္းလာပါသလဲ။
၁၉၄၃ ၾသဂုတ္ (၁) ရက္ေန႔မွာ ဗမာစစ္နယ္ေျမဆိုင္ရာ ဂ်ပန္တပ္မေတာ္ စစ္ေသနာပတိႀကီး

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကာဝါေဘက “လက္ရွိအစိုးရအဖြဲ႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး နယ္နိမိတ္ တ၀န္းလံုးမွ ဂ်ပန္
စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ ႐ုပ္သိမ္းေၾကာင္း” အမိန္႔ျပန္တမ္း ထုတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ “ဗမာႏိုင္ငံေတာ္
လြတ္လပ္ေရး” ကို ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ “ဗမာႏိုင္ငံေတာ္၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစည္းမ်ဥ္း” လို႔ေခၚတဲ့
ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒကိုလည္း ျပ႒ာန္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီအေျခခံဥပေဒကို
နအဖရဲ႕ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ယွဥ္ထိုးၾကည့္တဲ့အခါ အခုလိုေတြ႔ရပါတယ္။
(၁) နအဖ အေျခခံဥပေဒ အခန္း (၁) ပုဒ္မ (၆-စ) မွာ “ႏုိင္ငံေတာ္၏ အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရး
ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က ပါ၀င္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရးကို အစဥ္တစိုက္
ဦးတည္သည္” လို႔ ဆိုထားပါတယ္။
၁၉၄၃ ဂ်ပန္ေခတ္ အေျခခံဥပေဒ အခန္း (၁) ပုဒ္မ (၂) မွာ “ဗမာႏိုင္ငံေတာ္သည္ မဟာအေရွ႕
အာရွ သာတူညီမွ် ႀကီးပြားေရး နယ္ပယ္ႀကီးကို တည္ေထာင္ ဖြဲ႔စည္းၾကေသာ အခ်ဳပ္အျခာ
အာဏာပိုင္ႏိုင္ငံမ်ား အစုအသင္းတြင္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ အခြင့္အေရး တန္းတူရရွိ၍ ပါ၀င္
ေသာႏိုင္ငံတခုျဖစ္သည္” လို႔ ျပ႒ာန္းခဲ့ပါတယ္။ ဆိုလိုရင္းကေတာ့ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္၀ါဒရဲ႕ ကိုလိုနီ
တခုျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။
မဆလေခတ္ ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒ အခန္း (၂) ပုဒ္မ (၁၁) မွာလည္း “ႏိုင္ငံေတာ္သည္ တခု
တည္းေသာ ပါတီစနစ္ကိုသာ က်င့္သံုးရမည္။ မဆလပါတီသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တခုတည္းေသာ
ႏိုင္ငံေရးပါတီျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဦးေဆာင္သည္” လို႔ ပါရွိခဲ့ပါတယ္။
(၂) နအဖ အေျခခံဥပေဒ အခန္း (၈) ပုဒ္မ (၃၅၄) မွာ “ႏိုင္ငံသားတုိင္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳ
ေရး၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး၊ ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရး သို႔မဟုတ္ ျပည္သူတို႔၏ ကိုယ္က်င့္
တရားအက်ဳိးငွာ ျပ႒ာန္းထားသည့္ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ မဆန္႔က်င္လွ်င္ ေအာက္ပါ အခြင့္အေရးမ်ားကို
လြတ္လပ္စြာ သံုးစြဲေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိသည္။
(က) မိမိ၏ယံုၾကည္ခ်က္၊ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္၊ ေရးသား

ျဖန္႔ေ၀ခြင့္
(ခ) လက္နက္မပါဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စုေ၀းခြင့္၊ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္
(ဂ) အသင္းအဖြဲ႔ သို႔မဟုတ္ အစည္းအ႐ံုးမ်ား ဖြဲ႔စည္းေဆာင္ရြက္ခြင့္
(ဃ) တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး တမ်ဳိးႏွင့္တမ်ဳိး သို႔မဟုတ္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းကိုလည္း
ေကာင္း၊ အျခားဘာသာသာသနာကိုလည္းေကာင္း ထိခိုက္နစ္နာမႈ မရွိေစဘဲ မိမိခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုး
သည့္ စကား၊ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာသာသနာႏွင့္ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားကို
လြတ္လပ္စြာ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္။” ပုဒ္မ (၃၄) မွာ “ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရးႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊
ဤဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ အျခားျပ႒ာန္းခ်က္တို႔ႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မဆန္႔က်င္လွ်င္
ႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ ဘာသာသာသနာေရးတြင္ လြတ္လပ္စြာ ယူဆႏိုင္ေသာ အခြင့္အေရး၊
လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ေဆာက္တည္ႏိုင္ေသာ အခြင့္အေရးတို႔ကို အညီအမွ်ရရွိေစရမည္။”
ပုဒ္မ (၃၆၀-ခ) မွာ “ထိုသို႔ ဘာသာသာသနာေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ လြတ္လပ္ေသာ အခြင့္အေရး
မ်ားကို ေပးထားေသာ္လည္း အမ်ားျပည္သူအက်ဳိး ကိစၥႏွင့္ ျပဳျပင္ေရး ကိစၥတို႔အတြက္
ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒျပဳျခင္းကို မတားျမစ္ရ။”
ဂ်ပန္ေခတ္ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၂၄) မွာ “ဥပေဒအရ ႁခြင္းခ်က္ ထားျခင္းမွလြဲ၍ လူပုဂၢဳိလ္

လြတ္လပ္ခြင့္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ကာ မည္သည့္ ဗမာႏိုင္ငံသားတို႔၏ ပုဂၢဳိလ္အရ
လြတ္လပ္မႈကိုမွ် ႐ုပ္သိမ္းျခင္းမရွိေစရ။” ပုဒ္မ (၂၈) မွာ “ဗမာႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ ဥပေဒ
ေဘာင္ႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရား ေဘာင္အတြင္း၌ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထား ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္၊
လက္နက္မပါဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စုေ၀းခြင့္၊ အသင္းအဖြဲ႔ သို႔မဟုတ္ အစည္းအ႐ံုးမ်ား ဖြဲ႔စည္းေဆာင္
ရြက္ခြင့္ရွိသည္။” ပုဒ္မ (၂၇) မွာ “ဗမာႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ အမ်ားျပည္သူ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရးႏွင့္
ကိုယ္က်င့္တရားကို မဆန္႔က်င္ပါက ဘာသာသာသနာေရး ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ခြင့္ႏွင့္
ေဆာက္တည္က်င့္သံုးခြင့္ ရွိသည္။”
မဆလေခတ္ ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၁၅၇) မွာ “ႏိုင္ငံသားတုိင္း၌ လုပ္သားျပည္သူမ်ား၏

အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္ ဆိုရွယ္လစ္ အက်ဳိးစီးပြားကို မဆန္႔က်င္လွ်င္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္၊ လြတ္
လပ္စြာေရးသားခြင့္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေ၀ခြင့္ရွိသည္။” ပုဒ္မ (၁၅၈) မွာ “ႏိုင္ငံသားတိုင္း၌
ဥပေဒက ခြင့္ျပဳထားေသာ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ လူထုလူတန္းစား အဖြဲ႔အစည္း
မ်ားတြင္ လြတ္လပ္စြာ ပါဝင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ စည္း႐ံုးခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ စုေဝးခြင့္ႏွင့္ လြတ္လပ္
စြာစီတန္းလွည့္လည္ခြင့္ရွိသည္”
(၃)နအဖ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၃၅၇) မွာ “ဤဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္

မဆန္႔က်င္လွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ ေနအိမ္ ဥပစာလံုျခံဳမႈ၊ ပစၥည္းလံုျခံဳမႈ၊ စာေပး
စာယူႏွင့္ အျခား ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ လံုျခံဳမႈမ်ားအတြက္ ဥပေဒအရ ကာကြယ္ေပးရမည္။”
ပုဒ္မ (၃၅၉) မွာ “ႏိုင္ငံေတာ္သည္ အမ်ားျပည္သူ အက်ဳိးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္က
ဥပေဒႏွင့္အညီ တာ၀န္ခ်ထားျခင္းမွတပါး အဓမၼေစခိုင္းျခင္းကို တားျမစ္သည္။” ပုဒ္မ (၃၆၅) မွာ
“ႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ ဥပေဒႏွင့္အညီ မိမိတို႔ အျမတ္တႏိုးထားရွိေသာ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊
အႏုပညာႏွင့္ ဓေလ့ထံုးတမ္းတို႔ကို လြတ္လပ္စြာ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္ရွိသည္”
ပုဒ္မ (၃၇၆) မွာ “ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ အက်ဳိးငွာ ဥပေဒႏွင့္အညီ

ႀကိဳတင္ကာကြယ္ထားရွိရန္ လိုအပ္ေသာကိစၥ သို႔မဟုတ္ တည္ဆဲဥပေဒ တရပ္ရပ္အရ
ခြင့္ျပဳသည့္ကိစၥမွတပါး စီရင္ပိုင္ခြင့္ရွိေသာ တရားသူႀကီး၏ ခ်ဳပ္မိန္႔မရရွိဘဲ မည္သူ႔ကိုမွ်
(၂၄) နာရီထက္ ပို၍ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမျပဳရ” လို႔ ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။
ဂ်ပန္ေခတ္ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၂၅) မွာ “ဥပေဒအရ ႁခြင္းခ်က္ထားျခင္းမွလြဲ၍ မည္သည့္

ဗမာႏိုင္ငံသားတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္စည္းစိမ္ ဥစၥာပိုင္ဆိုင္မႈကိုမွ် သိမ္းဆည္း ဖ်က္သိမ္းျခင္း မရွိေစရ။”
ပုဒ္မ (၂၆) မွာ “ဥပေဒအရ ႁခြင္းခ်က္ထားျခင္းမွလြဲ၍ ဗမာႏိုင္ငံသားအားလံုး၏ အိုးအိမ္ကို
ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ကာ အဓမၼက်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ျခင္း မရွိေစရ” လို႔ ျပ႒ာန္းခဲ့ပါတယ္။
(၄) နအဖ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၃၈၃) မွာ "ႏိုင္ငံသားတုိင္းသည္ ေအာက္ပါတို႔ကို ေစာင့္ထိန္းရန္

တာဝန္ရွိသည္ -
(က) ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး
(ခ) တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး
(ဂ) အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရး" စသျဖင့္ ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။
မဆလေခတ္ ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၁၆၆) မွာ “ႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ မိမိ၏ လြတ္လပ္ခြင့္

မ်ားႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ခံစားရာ၌ ေအာက္ပါတရပ္ရပ္ကို ထိပါးျခင္း မျပဳမိေစရန္ ေရွာင္ၾကဥ္
ေစာင့္ထိန္းရမည့္ တာဝန္ရွိသည္
(က) ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရး
(ခ) ဤဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက ျပ႒ာန္းထားေသာ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္၏ အေျခခံအႏွစ္သာရမ်ား
(ဂ) တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရး
(ဃ) အမ်ားျပည္သူတို႔၏ ေအးခ်မ္းသာယာေရး
(င) အမ်ားျပည္သူတို႔၏ ကိုယ္က်င့္တရား” လို႔ ျပ႒ာန္းခဲ့ပါတယ္။
ဒီေတာ့ကာ ၁၉၄၃ ခုကေန ၁၉၄၅ ခုအထိ ဂ်ပန္ေခတ္ “ေရႊရည္စိမ္လြတ္လပ္ေရး” ကာလ၊

၁၉၇၄ ကေန ၁၉၈၈ အထိ မဆလေခတ္ “ဆိုရွယ္လစ္ဒီမိုကေရစီ” ကာလေတြမွာ က်ေနာ္တို႔
ျပည္သူေတြ ဘာအခြင့္အေရးေတြမ်ား ရရွိခံစားႏိုင္၊ က်င့္သံုးႏိုင္ခဲ့သလဲဆိုတာ လူတိုင္းသိၿပီး
ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္ေတြက ႏိုင္ငံသား မူလအခြင့္အေရး ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ မကြာျခားတဲ့
အခု ၂၀၀၈ နအဖ အေျခခံဥပေဒမွာ၊ က်ေနာ္တို႔ကေရာ ဘာမ်ား ရႏိုင္အံုးမည္နည္းလို႔ ဆရာ
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ေလသံနဲ႔ ၿငီးဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္။
ႏိုင္ငံသား မူလအခြင့္အေရးေတြ ထားလိုက္အံုး၊ အာဏာပိုင္းမွာေရာ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူလူထုက

တကယ္ပဲ (၇၅) ရာခိုင္ႏႈန္း ရမွာလား။ တြက္ၾကည့္ေတာ့ စက္မရွိတာကို အခုလို ေတြ႔ရပါတယ္။
(က) ဗဟိုနဲ႔ ျပည္နယ္/တုိင္းလႊတ္ေတာ္ေတြအထဲမွာ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက (၂၅)

ရာခုိင္ႏႈန္း အာဏာယူထားပါတယ္။

(ခ) ဗဟိုနဲ႔ ျပည္နယ္/တိုင္းအစိုးရမ်ားထဲမွာ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး သို႔မဟုတ္ လံုျခံဳေရးနဲ႔
နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီး ေနရာမ်ားကို စစ္တပ္က ယူထားပါတယ္။ အစိုးရ အဖြဲ႔တခုမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္
(နအဖစနစ္မွာ သမၼတ)၊ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ ႏိုင္ငံျခားေရးနဲ႔ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဆိုတဲ့
(၅) ေနရာဟာ အဓိက အာဏာရွိ ေနရာေတြျဖစ္လို႔ အစုိးရအဖြဲ႔တခုလံုးရဲ႕ (၆၀) ရာခိုင္ႏႈန္း
အာဏာရွိတယ္လို႔ ႏိုင္ငံေရး သိပၸံပညာမွာ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ ဒီထဲမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က(၂၀)
ရာခိုင္ႏႈန္း၊ က်န္ဝန္ႀကီး (၄) ပါးက (၁၀) ရာခိုင္ႏႈန္းစီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတုိင္းဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာ
စစ္တပ္က ကာကြယ္ေရးနဲ႔ ျပည္ထဲေရးဆိုတဲ့ ဝန္ႀကီးေနရာ (၂) ေနရာ ကိုင္ထားေတာ့ (၂၀)
ရာခိုင္ႏႈန္း အာဏာရွိေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာျပည္ ထူးျခားခ်က္အရ နယ္ေျမအားျဖင့္ (၆၀)
ရာခိုင္ႏႈန္း၊ လူဦးေရအားျဖင့္ (၄၀) ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ (စစ္တပ္ခန္႔) တုိင္းရင္းသားနဲ႔ နယ္စပ္ေရး
ရာ ဝန္ႀကီးဟာလည္း အစိုးရအဖြဲ႔တခုလံုးရဲ႕ (၁၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ အေရးပါေနပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ သမၼတ (၁)၊ ဒု-သမၼတ (၂) ပါေနပါတယ္။ ဒီ (၃) ေယာက္မွာ
တေယာက္က စစ္တပ္ခန္႔ျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ သမၼတက စစ္တပ္က မျဖစ္ဘဲ ဒု-သမၼတ
တေယာက္ပဲ စစ္တပ္က ျဖစ္ရင္ေတာင္ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ စစ္တပ္က ေနာက္ထပ္ (၁၀)
ရာခိုင္ႏႈန္း အာဏာပိုရွိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး နယ္ပယ္ (ဝါ) အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ
စစ္တပ္က အနည္းဆံုး (၄၀) ရာခိုင္ႏႈန္း အာဏာယူထားပါတယ္။ ဒါဟာ သမၼတနဲ႔ တျခား
ဝန္ႀကီးေတြ စစ္တပ္ၾသဇာခံ ႐ုပ္ေသးျဖစ္ႏိုင္တာကို ထည့္မတြက္ေသးပါဘူး။ (ကိုလိုနီေခတ္က
ဗမာပိုင္ (၉၁) ဌာနနဲ႔ အဂၤလိပ္ ဘုရင္ခံပိုင္ (၇) ဌာန အာဏာကို ယွဥ္ၾကည့္ပါ)
(ဂ) တပ္ခ်ဳပ္ဟာ လက္နက္ကိုင္တပ္အားလံုးရဲ႕ အႀကီးအကဲျဖစ္ၿပီး အေရးေပၚ အေျခအေန

ေပၚေပါက္ရင္ (သို႔မဟုတ္) အေရးေပၚ အေျခအေန ေပၚေပါက္မယ့္ အလားအလာရွိရင္ ဥပေဒျပဳ၊
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ တရားစီရင္ေရးအာဏာမ်ား (ဝါ) သမၼတအာဏာမ်ားကို ရယူတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံမွာ
(၅၀) ရာခိုင္ႏႈန္း အာဏာရွိပါတယ္။
(ဃ) တပ္ခ်ဳပ္ခန္႔အပ္ရာမွာနဲ႔ အေရးေပၚအေျခအေနေၾကညာရာမွာ အဓိကအာဏာရွိတဲ့ အမ်ဳိး

သားကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၀င္ (၁၁) ဦးမွာ စစ္တပ္က (၆) ဦးပါၿပီး အေရးေပၚ အေျခ
အေနၿပီးဆံုးေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္သက္တမ္း ကုန္ေနရင္ ဒီေကာင္စီက အာဏာ ၃ ရပ္ (ဝါ) သမၼတ
အာဏာက်င့္သံုးတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံမွာ (၅၁) ရာခိုင္ႏႈန္း အာဏာရွိပါတယ္။
(င) စစ္သားအမတ္မ်ား သေဘာမတူရင္ အေျခခံဥပေဒကို လံုးဝမျပင္ဆင္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံမွာ

(၅၁) ရာခိုင္ႏႈန္း အာဏာရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ နအဖရဲ႕ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရမယ့္ အာဏာစုစုေပါင္းက ႏိုင္ငံ

တခုလံုး အာဏာရဲ႕ ၂၅+၄၀+၅၀+၅၁+၅၁=၂၁၇ ရာခိုင္ႏႈန္း ေတာင္ရွိေနပါတယ္။ ဒါဟာ
လက္ရွိ ကာလ (၁၉၈၈-၂၀၀၈) မွာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ႏိုင္ငံ့အာဏာ (၁၀၀) ရာခိုင္ႏႈန္း
ယူထားတာထက္ ႏွစ္ဆေက်ာ္ျဖစ္ပါတယ္။
ေခတ္သစ္သခ်ၤာပညာမွာ ၁ = ၂ ျဖစ္ေၾကာင္းကို တြက္ခ်က္သက္ေသျပထားတာကို

သခ်ၤာစာအုပ္ တအုပ္မွာ တခါက ဖတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ အခုေတာ့ ႏိုင္ငံေရးမွာလည္း ၂၅ = ၂၁၇

သို႔မဟုတ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ ရာႏႈန္းျပည့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာျပည္က နအဖ စစ္အာဏာရွင္
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြက ေမ (၁၀) ရက္မွာ ႐ူးမိုက္စြာ ေဖာ္ထုတ္ သက္ေသျပဖို႔ ႀကိဳးစားေနေလရဲ႕။
Experts: Myanmar cannot run aid

effort alone after cyclone
The Associated Press
Friday, May 9, 2008
BANGKOK, Thailand: With only a few aging helicopters and little disaster
experience, Myanmar's junta is risking the lives of millions of cyclone survivors by
running the relief operation alone, aid experts said Friday.
Since Cyclone Nargis struck a week ago, few of the estimated 1.9 million survivors
in the country's flooded Irrawaddy delta have received any assistance and aid
agencies fear many will die of disease.
"Not only don't they have the capacity to deliver assistance, they don't have
experience," said Mark Farmaner, director of Burma Campaign UK, which
campaigns for human rights and democracy in the country. "It's already too late for
many people. Every day of delays is costing thousands of lives."
Few countries are capable of dealing with a disaster of this magnitude, a fact that is
magnified in a country like Myanmar which is one of the poorest in Asia. The
government has spent the bulk of its money on building the 400,000-strong military
and lacks even the most basic equipment for a relief effort.
Andrew Brookes, an aerospace specialist at the International Institute for Strategic

Studies in London, an independent think tank, estimates the country has only 15
transport planes and fewer than 40 helicopters. The planes, he said, are not able to
transport tons of food and many of the helicopters are not operational.
"Even if they (the helicopters) were all serviceable, it's not even a drop in the
ocean," Brookes said. "The task is so awesome. It would faze even a sophisticated
force like the British, French or Germans."
Foreign aid agencies and governments, many of which are seeking visas for their
workers, argue they can bring years of experience to the job from managing
disasters like the 2004 tsunami and the 2005 Pakistani earthquake.
They have the helicopters, cargo planes and trucks to quickly deliver supplies, the
expertise to reach survivors in the most inhospitable situations and the ability to
avert disease outbreaks and starvation.
"As we know, the first two weeks are crucial. Speed is crucial," said Sarah Ireland,
a regional director for the aid agency Oxfam. It has yet to receive permission to join
the relief effort.

"Whilst we understand concerns the government might have, we would urge them
to listen to organizations like us," Ireland said.
Christiane Berthiaume of the World Food Program said aid agencies are an integral
part of any relief effort.
"We always work with NGOs, especially in emergencies, because to do distribution

you need expertise," she said. "You need people who know how to do the job.
When it's a situation of life or death, you have no time for training."
Others contend that handing over relief supplies to the Myanmar government
without outside oversight could result in assistance being diverted to junta
supporters or lost to corruption.
Farmaner said he already has heard reports of the military taking relief supplies and
putting general's names on them in a government propaganda campaign.
"We have to be accountable to our donors in the states that paid for this assistance
and we have to be transparent," said Elisabeth Byrs of the U.N. Office for the
Coordination of Humanitarian Affairs. "We have to be sure the aid is reaching the
victims."
So far, arguments to allow experts and equipment into the country have fallen on
deaf ears.
In a statement e-mailed to The Associated Press, government spokesman Ye Htut

said the junta was conducting relief operations "systematically and orderly" and saw
no need for outside assistance beyond donations of cash and relief supplies.
"Myanmar has prioritized receiving emergency relief provisions and is making

strenuous efforts to transport those provisions without delay by its own labor to the
affected areas," Ye Htut said.
The government hammered home that point Friday, when it seized 38 tons of high-
energy biscuits from two WFP flights that landed in Yangon. The biscuits were
enough to feed 95,000 people.
That prompted the U.N. agency to say it would temporarily halt relief flights. Later,
WFP chief spokeswoman Nancy Roman said flights would resume Saturday while
negotiations continued for the release of the supplies.
The frustration was evident in the voice of Shari Villarosa, the top American
diplomat in Myanmar, who met with Myanmar Deputy Foreign Minister Kyaw Thu.
She came away without a commitment to allow American aid workers into the
country, saying the government "was not ready," to accept the help.
"I'm bewildered," Villarosa told The Associated Press. "None of this makes any
sense."

BACKGROUNDER
Dictators' priority
By Christiane Oelrich, dpa
http://www.bangkokpost.com/topstories/topstories.php?id=12
7566
While bloated corpses still litter Irrawaddy delta fields, the controlled
media promote the referendum. While a million Burmese in deep shock
fight for their survival, government ministers give speeches on the
"flourishing discipline democracy."
Mae Sot - The ruling military junta of Burma has imposed a vacation ban
for all officials - but not so every last person can be available to assist
survivors of the recent cyclone that devastated the country.
Instead, the officials have to remain available to organise Saturday's

referendum on the new constitution, with which the generals intend to
cement their power.
"This clearly shows their priorities," said Bo Kyi who, as a political

prisoner, spent more than seven years in a military-run torture camp
before he fled across the border into Thailand.
"They won't allow their ploy to be spoiled even by tens of thousands of

dead," he added.
According to the government, nearly 23,000 people were killed and as

many as 42,000 are missing since Cyclone Nargis smashed into central
Burma on May 2 and 3.
While bloated corpses still litter fields across the Irrawaddy river delta,
the regime-controlled media continue to busily promote the referendum.
And while a million people in deep shock fight for their survival,
government newspapers inform about upcoming election speeches by
different ministers under the concept of a "flourishing discipline
democracy."
If adopted, the new constitution will secure the military a staggering 25

per cent of parliamentary seats as well as key ministerial positions in the
government.
Some opponents already have made acquaintance with the proclaimed

"flourishing discipline."
Inhabitants of Rangoon (Rangoon), the country's main port city and

former capital, who dared to publicly wear "Vote No!" T-shirts prior to
the cyclone were arrested.

Members of the oppositional National League for Democracy (NLD) were
beaten in the streets.
"The junta wants to merely legitimise their regime with the constitution.
They want a licence to kill," asserted Bo Kyi, who founded a non-
governmental organisation, the Association for the Assistance of Political
Prisoners (AAPP), to help incarcerated dissidents and their families.
He is convinced that the country's voters will reject the constitution,

especially at a time when the regime has forsaken the people in their
hour of greatest need.
On Thursday, hundreds of thousands were still awaiting help while

international emergency relief volunteers were stuck in neighbouring
countries because they couldn't obtain entry visas.
"We have received nothing so far," said Soe Win, a resident of Kawhmu
township some 35 kilometres south of Rangoon.
His sister and 7-year-old nephew were killed by a falling tree that was
uprooted by the cyclone.
"Everybody here is deeply upset and we all certainly will vote 'no'," he
said.
Meanwhile, those familiar with the regime's workings don't harbour any
illusions about the referendum result that the ruling generals =
are likely to announce.
"The junta just cannot be trusted. They will never give up their sabotage
[of democracy]," said NLD member Win Hlaing, 45, who in 1990 won a
parliamentary seat during the country's last national election, which saw
a landslide victory for the NLD.
The junta ignored the outcome and put opposition leader Aung San Suu
Kyi under house arrest, where she remains till this day.
Win Hlaing himself also spent 10 years in prison before last year fleeing
to Mae Sot, a little town on the Thailand side of the border.
Since then, the junta has trained the country to give frightened
obedience.
Similar to the Stasi agents of former East Germany, the regime's

henchmen have infiltrated everywhere and nothing goes unnoticed by
them.
Associations, companies and even individual families are required to

regularly delegate participants to official parades which tens of
thousands of spectators are expected to cheer.

It is anticipated that regime supporters of the United Solidarity and
Development Association (USDA) will be deployed during the referendum
to "assist" voters in their decision-making.
ULDA allegedly has 24 million active members, about half of the

country's total population.
The regime reared its ugly head most recently in September last year
when it ordered troops to open fire on tens of thousands of peaceful
protesters and monks in Rangoon.
Official figures put the death toll at 31 people, but human rights activists
believe that dozens more lost their lives.
The opposition is convinced that a new public uprising is only around the
corner.
"Our next phase of struggle will begin after the referendum," said Win
Hlaing. He claimed that the NLD maintains secret observers throughout
the country to expose election fraud.
"The people are angry with the military. They only need one little spark
to explode again," he added.
If that happens, said Bo Kyi, it would have to be the hour of the

international community to get involved.
"The United Nations will have to support the will of (Burmese) people,
not the will of the junta," he explained.
He rejected the idea of avoiding a confrontation in order to not

jeopardise a dialogue with the paranoid generals.
"You may play the violin to a buffalo, but it won't listen," he said, citing a
local proverb
BURMA
Referendum first, disaster relief later

LARRY JAGAN
http://www.bangkokpost.com/News/10May2008_news21.php
Despite the crippling damage done by last weekend's devastating

cyclone, Burma's junta is pressing on with their planned referendum
today. The constitution is a key step in the junta's seven-point ''road
map to democracy,'' which is meant to introduce multi-party elections in
2010.
Pro-democracy groups abroad and the main opposition party in the

country, Aung San Suu Kyi's National League for Democracy (NLD) have
urged Burma's military rulers to postpone the vote on the constitution in
light of the current catastrophe.
More than 70,000 people were killed according to the Burmese

government, with at least another 30,000 still missing, presumed dead.
Local Burmese aid officials believe the death toll could rise to over a
quarter of a million. Nearly two million people have been left homeless.
Undaunted by the scale of the disaster _ the worst natural calamity in

more than 50 years _ the military regime is going ahead with the poll,
although they have had to postpone the vote in some cyclone-affected
areas. ''The relief efforts are being hampered by the junta's obsession
with getting the referendum vote over and done with,'' said a Western
diplomat based in Rangoon.
''The government's attitude is that the referendum is the top priority and
the cyclone is an inconvenience; we believe any government's priority
should be the humanitarian response rather than the referendum,'' he
said.
But undeterred by the desperate conditions facing nearly half the

country's population in the country's commercial centre and former
capital Rangoon, and the densely-populated Irrawaddy delta to the east
which is Burma's rice bowl, the regime continues to call on the country
to endorse the new constitution today.
''If you are patriotic and you love your nation you must give an
affirmative vote,'' Burmese citizens were told by state-run television
yesterday.
These TV appeals were supported by performances from popular singers

and other celebrities chanting slogans like ''the approval of the draft
constitution is the responsibility of every citizen, so go to the polling
booth and approve the constitution''.
The irony is that very few people have actually seen the draft
constitution. In Rangoon, it sells for at least 1,000 kyat, the equivalent
of a dollar in a country where 80% of the families live on less than $2 a
day.
The cost varies in other places in the country, from the equivalent of $2
a copy in Mon state near the border with Thailand, to more than $4 in
the predominantly Muslim areas of Arakan (Rakhine) state in the west
near Bangladesh, according to Sai Khuensai Jaiyen, director of the Shan
Herald Agency, a dissident publishing firm based in northern Thailand.
In fact the government is hoping for a unanimous vote, though that is

inconceivable unless the results are completely rigged, something which
most diplomats in Rangoon believe is highly likely. But public sentiment
is far more difficult to test. There are no official opinion polls available,
so it is hard to get an informed impression.

Rangoon's taxi drivers _ a good weather-vane of public opinion _
interviewed before the cyclone struck were of one mind: little is going to
change by having a new constitution. ''What's the point of voting, they
[the military] just order everyone around and don't care what people
think,'' said Min Thu, a taxi driver in Rangoon. ''If they promise to
reduce the cost of petrol, then I would certainly vote.''
''I'm going to vote 'yes' because I'm tired of the top brass running the
country, and doing it very badly,'' said an army colonel who wanted to
remain anonymous for safety reasons. ''It's time to get them out of
government and a new constitution is the only sure way of doing that,''
he added.
The poor farmers in Burma's once prosperous rice growing areas in the
Irrawaddy delta and the centre of the country were delighted with the
opportunity to tell the government what they think of them, a Western
aid worker said.
''It's the first opportunity since the 1990 election that they have had to
express themselves,'' she said. ''And they see it as a referendum on the
military government; so expect a resounding 'no' from them.''
Of course, after the cyclone destroyed hundreds of villages in the

Irrawaddy area, these farmers may no longer have an opportunity to
voice their contempt for the regime.
The vote has been postponed there _ and may never happen.
''Not only are the tens of thousands dead, the wind and water destroyed
local and provincial offices, including the lists of registered voters,'' said
an Asian diplomat. ''They will not be able to recover those in the two
weeks they have delayed the polls there.''
Although there are no official opinion polls, several Burmese opposition

media organisations have been working clandestinely inside Burma
trying to collect an unofficial survey of electoral opinion on the
referendum. The Burma News International _ an umbrella group of more
than 10 publications and agencies _ interviewed more than 2,000 voters
across the county, Mu Hlaing Theint, secretary of BNI, said.
While the results may not stand up to intense professional scrutiny, the
information gleaned from their telephone and face-to-face interviews
does give an interesting insight into voters' intentions, which is
supported by other anecdotal information. ''The overwhelming result was
clear _ a large majority of the people will vote 'no','' said Mu Hlaing
Theint.
''The 'no' vote is particularly strong in the ethnic minority areas,'' said
Sai Khuensai Jaiyen. In Chin, Kachin, Karen, Karenni, Mon and Shan
states, more than 80% of those interviewed intended to vote ''no''. In
Karen and Karenni states near the Thai border, more than 95% of
people were going to vote ''no''.
Almost seven out of 10 interviewed said they had no idea what was in
the constitution, but more than 80% said they would vote anyway. One
in four voters had still to make up their minds which way they would
vote. So despite the regime's intensive propaganda campaign, there
remains a significant number of undecided voters.
The junta has carried out a concerted campaign of harassing and

intimidating voters. ''The police called on our family last week and told
us we had to vote 'yes' or we'd go to jail for three years,'' a middle-aged
mother in Rangoon said.
Burma's military rulers must know that many people are unlikely to
support the new constitution. To help control the vote, or more
particularly, the result, the regime is going to make the announcement
of the results in the capital Naypidaw, and not at each polling station or
even provincial level as happened in the 1990 election, which the pro-
democracy parties _ the National League for Democracy and the Shan
Nationalities League for Democracy won overwhelmingly.
''This is very different from the 1990 elections, when the election results
were made public at each local polling station,'' said Zin Linn, a former
political prisoner and now spokesman for the Burmese government-in-
exile. ''It means they will be able to manipulate the results to their own
ends.''
There is no doubt the real vote is not going to be announced _ it has

been rigged from the start.
''The whole process is surreal _ to have a referendum where only those

who are in favour of the constitution can campaign.
''A referendum without some basic freedoms of assembly, political

parties and free speech is a farce. What the Burmese government calls a
process of democratisation is, in fact, a process of consolidation of an
authoritarian regime,'' said Paulo Pinheiro, the former UN rapporteur for
human rights in Burma.
EDITORIALS
The unravelling of the burmese junta

Published on May 10, 2008
Today's referendum aside, Cyclone Nargis might spell the end of the
generals' heartless rule
http://www.nationmultimedia.com/2008/05/10/opinion/opinion_30072703.php
Today a portion of Burma's population will vote in a nationwide referendum on the

country's new charter, imposed on them by the military junta. Of course, they don't
have much of a choice. To vote against the junta is dangerous and anything can
happen. Not all voters will vote today, as those in areas devastated by Cyclone
Nargis will vote at a later date.
Despite the UN's appeal for it to concentrate on helping the victims of the cyclone
last weekend, the junta is adamant that the referendum continue despite growing
problems resulting from the disaster. Apparently, the junta's leaders put their
people's well-being second to their political schemes. The generals are concerned
about their political survival and everything must go according to plan.
In the Buddhist world, whatever you do, whether actions that bring you merit or
evil deeds, will come back to you. Nobody can escape the results of one's own
actions or, as we call it, destiny. In this sense, one may regard the cyclone tragedy as
an act of "karma", because for the Buddhist Burmese junta it was an act of
punishment for all the bad deeds they have inflicted on the Burmese people over
nearly two decades, not to mention their killing of innocent monks last September,
which is the greatest evil of all. Indeed, we might witness the unravelling of the
regime led by these heartless junta leaders who have ruled Burma without mercy.
Mother Nature can unleash its power in unimaginable ways.
UN agencies and select international organisations have dispatched emergency aid

and humanitarian assistance over the past few days, but more would be coming
from around the world if junta leaders allowed it. At the moment, despite pledges
from Burmese authorities that they would facilitate the entry of foreign aid workers
into the country, hundreds of them remain stranded in Thailand and other
neighbouring countries. Further delays could worsen the situation and further
increase the death toll, which is already believed to have exceeded 100,000.
At this juncture, all donor countries have put their political positions aside,
especially the US and EU countries. They have come together with the goal of
helping the Burmese people as their top priority. China has been no exception; it
has moved quickly to aid Burma. Beijing knows full well that foreign aid if
unchecked would further complicate the political situation in the future. But then,
to cope with a disaster like this no single country can effectively deal with the
myriad problems involved. Only a well-coordinated and sustainable plan can
alleviate the hardships the cyclone has caused.
Along with the international community, Asean as a group can do more than its
members can individually. The grouping is stuck with its non-interference
principle, even in a situation like this, and Asean is unable to do anything
collectively. Asean Secretary-General Surin Pitsuwan has already appealed to
Burma's leaders to cooperate with Asean and international donors. During the East
Timor crisis in 1999, Indonesia showed the Asean spirit by inviting Asean
peacekeeping efforts to help with the situation there. That helped ease the
peacekeeping operations and the overall peace process in the months that followed.
It is about time for Burma to display the same solidarity with Asean. The grouping
can only move when Burma invites it in. If that does not happen, only individual
member countries can provide minimal relief assistance. Other regional
organisations - such as the EU and the African Union - have mechanisms in place to
provide emergency relief for member countries.
People's lives matter more than the junta. By being on the ground in Burma, Asean
could use its reputation to draw in additional aid. It is absurd indeed to think that
Asean as a group cannot do anything. The Asean Charter, which is waiting for
ratification by all, will mean nothing if the Burmese people continue to suffer and
die due to the intransigence of the junta. Asean's leaders should act in solidarity to
bring the burden of responsibility to bear on the junta. A failure to do so will hurt
Asean and its future.
CYCLONE NARGIS
Thai envoy to seek access for

western aid groups
By Supalak Ganjanakhundee,
Piyanart Srivalo
The Nation
Published on May 10, 2008
Generals now 'too busy' to meet Samak
Prime Minister Samak Sundaravej will dispatch a special envoy to Burma today to
attempt to convince the junta leaders to permit foreign relief teams, notably those
from the United States and the United Kingdom, to help those hit by Cyclone
Nargis.
The US and UK ambassadors to Thailand have asked the premier to assist.
Samak said earlier that he had contacted Burmese generals in the capital of
Naypyitaw and would fly to see them tomorrow, but subsequent talks suggested
that the junta's leaders were "too busy" to welcome the Thai leader.
Lt-General Niphat Thonglek, director of the Supreme Command's Boundary Affairs

Department, and Thai Ambassador to Burma Bansarn Bunnag will instead carry a
letter from Samak to Burma's Prime Minister Thein Sein.
The letter conveys condolence messages and concerns from Thai leaders to
Burmese leaders and people, Niphat said. However, he declined to reveal further
details, such as whether the letter also asked for permission from the junta for
Western relief teams to enter the country.
The British ambassador to Thailand, Quinton Quayle, met Samak yesterday to

discuss the possibility that Thailand could use its influence to convince Burmese
leaders to open the country to Western assistance.
"In order for the international community to assist the Burmese people at this time
of pressing need, the Burmese government should provide immediate visas to allow
rapid access for specialists and aid to reach those affected as soon as possible,"
Quayle said.
The UK through its Department for International Development has made an initial
pledge of up to ฃ5 million (Bt311 million) - the largest single contribution by any
one country so far - to go to United Nations, Red Cross and NGO partners on the
ground to help meet immediate needs.
The Burmese junta asked for humanitarian assistance to help millions of affected
people after Cyclone Nargis hit the country last week, but has refused to grant visas
for foreign relief teams.

US Ambassador to Thailand Eric John met Samak on Thursday to ask the premier
to help facilitate Burmese visas for the US teams who are now waiting in Bangkok.
More than 65,000 people are dead or missing in the region, with fears the death toll
will top 100,000. More than 1 million people have been left homeless.
The UN has blasted the military government, saying its refusal to let in foreign aid
workers to help victims of a devastating cyclone was "unprecedented" in the history
of humanitarian work.
The UN's World Food Programme, however, said it was able to begin delivery of
food and plastic tarpaulins to cyclone-devastated areas in the Irrawaddy delta.
In south Myanmar village, all is

'gone with the wind'
International Herald Tribune
Friday, May 9, 2008
BOGALE, Myanmar: The water has not receded fully, and few aid trucks have
made it here. Only one helicopter, from the Myanmar military, was spotted all
Friday, dropping off instant noodle packages around a devastated delta that needs
much more. Win Kyi, a mother looking for a lost son, was crying, her body shaking
and arms outstretched for food, money, water - anything.
"I have nothing," she said, shuffling in a state of shock. "Everything is gone."
Six days after a cyclone churned through the coastal plain of Myanmar, it is clear
the damage is great and that little aid has made it to the thousands of villagers
along the sea south of the commercial capital, Yangon.
The smell of rot and death is in the air here, part of a single district where the
military government says 10,000 people have died.
Yet it is difficult to assess the actual human toll, even in a landscape of toppled
trees and houses and bloated farm animals that resemble the devastation of the
2004 tsunami that killed 181,000.
Aid groups and the few reporters on the ground have not had full access to some of
the areas that were reportedly hardest hit, especially directly on the Andaman Sea.
And people spoke of villages wiped off the map, the damage tallied not by the dead
but by the survivors, so few they were easier to count.
In the village of Day Da Nam, 50 kilometers, or 30 miles, from Yangon, residents

said the remains of 28 farmers killed by the storm were still floating in the receding
floodwaters.
Thein Tun, a 44-year-old bus conductor in the village who is out of work because all
the buses were destroyed, said food was scarce and the well water contaminated.
"The diarrhea is coming," he said, echoing a grave concern among aid officials that
the death toll could rise quickly if clean water and medicine does not arrive here
soon.
Lacking alternatives, villagers are eating waterlogged bananas and other rotting
fruit, he said.
"Normally we have two meals," Thein Tun said. "Now we eat only once." Yet, of the
two dozen people interviewed in the flattened villages and flooded rice fields along
the road, none said they were starving.
Most rice reserves were soaked during the storm, but villagers have laid the grains
on large plastic mats to dry. The rice has a musty smell, but farmers say they have
no choice but to eat it.
"It tastes bad, but if we can eat it we will," said Than Tun, 43, a rice farmer. "If not,
we will throw it to the pigs."
Like hundreds of other farmers here, he has lived in a small bamboo A-frame along
the side of the road since his house was destroyed.
Many villagers fled to the relative safety of the road when the storm came because
it was constructed on an embankment higher than the surrounding countryside.
But the floodwaters have not completely pulled back to the sea. They are brackish,
a problem for humans but not so much for rice: A little salt, the farmers say, does
not hurt the plants. The longer problem is that many farmers have no seeds.
"Everything is gone with the wind," said Zaw Win, a farmer in Leyaim, a half-hour
drive from the city limits of Yangon.
His rice reserves, which would have lasted him until November, were blown and
washed away by the storm. The main crop is normally planted this month and
harvested in November.
To help with immediate needs, the monastery in Painal Kone village distributed rice
from their stocks on Friday. Some villagers, especially in areas farther south, said
the government was also giving out rice rations.
"Anyone with a broken roof gets one or two cups of rice," said Htayl Lwin, a trader
in duck eggs.
At the entrance to his stilt house, built on the river that runs beside Bogale, his
smudged and still damp account books are laying out to dry. He counts himself
lucky that no one from his family died. In the days after the storm, several bodies
floated past his house.
Htayl Lwin said the worst-affected areas were along the coast. In one village, Kyme
Kyoung, only two people survived. The police refused to allow this reporter into that
area.
About 400 people without homes have sought shelter in the prayer hall of a local
monastery, including Win Kyi, who was separated from two sons when the cyclone
hit. She also lost her house and all her water buffalo.
Every day since then she traveled to the police checkpoint to scour the names of
the dead. On Friday, the police told her that one of her sons had been found,
though he had been hurt in the storm. They hugged for a long time, she said, when
they were united.
"He told me 'I'm alive. My whole body hurts. But I've come back to mama,' she said.
For her other son, she is still waiting.
Residents rebuilding a house near Bogalay, Myanmar on Friday. (Agence

France-Presse)

Saturday, May. 10, 2008
Is it Time to Invade Burma?

By Romesh Ratnesar
The disaster in Burma presents the world with perhaps its most serious
humanitarian crisis since the 2004 Asian tsunami. By most reliable estimates, close
to 100,000 people are dead. Delays in delivering relief to the victims, the
inaccessibility of the stricken areas and the poor state of Burma's infrastructure and
health systems mean that number is sure to rise. With as many as 1 million people
still at risk, it is conceivable that the death toll will, within days, approach that of
the entire number of civilians killed in the genocide in Darfur.
So what is the world doing about it? Not much. The military regime that runs
Burma initially signaled it would accept outside relief, but has imposed so many
conditions on those who would actually deliver it that barely a trickle has made it
through. Aid workers have been held at airports. UN food shipments have been
seized. US naval ships packed with food and medicine idle in the Gulf of Thailand,
waiting for an all-clear that may never come.
Burma's rulers have relented slightly, agreeing Friday to let in supplies and perhaps
even some foreign relief workers. The government says it will allow a US C-130
transport plane to land inside Burma Monday. But it's hard to imagine a regime this
insular and paranoid accepting robust aid from the US military, let alone agreeing
to the presence of US Marines on Burmese soil — as Thailand and Indonesia did
after the tsunami. The trouble is that the Burmese haven't shown the ability or
willingness to deploy the kind of assets needed to deal with a calamity of this scale
— and the longer Burma resists offers of help, the more likely it is that the disaster
will devolve beyond anyone's control. "We're in 2008, not 1908," says Jan Egeland,
the former U.N. emergency relief coordinator. "A lot is at stake here. If we let them
get away with murder we may set a very dangerous precedent."
That's why it's time to consider a more serious option: invading Burma. Some
observers, including former USAID director Andrew Natsios, have called on the US
to unilaterally begin air drops to the Burmese people regardless of what the junta
says. The Bush Administration has so far rejected the idea — "I can't imagine us
going in without the permission of the Myanmar government," Defense Secretary
Robert Gates said Thursday — but it's not without precedent: as Natsios pointed out
to the Wall Street Journal, the US has facilitated the delivery of humanitarian aid
without the host government's consent in places like Bosnia and Sudan.
A coercive humanitarian intervention would be complicated and costly. During the

2004 tsunami, some 24 US ships and 16,000 troops were deployed in countries
across the region; the mission cost the U.S. $5 million a day. Ultimately, the US
pledged nearly $900 million to tsunami relief. (By contrast, it has offered just $3.25
million to Burma.) But the risks would be greater this time: the Burmese
government's xenophobia and insecurity make them prone to view US troops — or
worse, foreign relief workers — as hostile forces. (Remember Black Hawk Down?)
Even if the U.S. and its allies made clear that their actions were strictly for
humanitarian purposes, it's unlikely the junta would believe them. "You have to
think it through — do you want to secure an area of the country by military force?
What kinds of potential security risks would that create?" says Egelend. "I can't
imagine any humanitarian organization wanting to shoot their way in with food."
So what other options exist? Retired General William Nash of the Council on
Foreign Relations says the US should first pressure China to use its influence over
the junta to get them to open up and then supply support to the Thai and
Indonesian militaries to carry out relief missions. "We can pay for it — we can
provide repair parts to the Indonesians so they can get their Air Force up. We can
lend the them two C-130s and let them paint the Indonesian flag on them," Nash
says. "We have to get the stuff to people who can deliver it and who the Burmese
government will accept, even if takes an extra day or two and even if it's not as
efficient as the good old US military." Egeland advocates that the UN Security
Council take punitive steps short of war, such as freezing the regime's assets and
issuing warrants for the arrest of individual junta members if they were to leave the
country. Similar measures succeeded in getting the government of Ivory Coast to let
in foreign relief teams in 2002, Egelend says.
And if that fails? "It's important for the rulers to know the world has other options,"
Egeland says. "If there were, say, the threat of a cholera epidemic that could claim
hundreds of thousands of lives and the government was incapable of preventing it,

then maybe yes — you wouldll intervene unilateray." But by then, it could be too
late. The cold truth is that states rarely undertake military action unless their
national interests are at stake; and the world has yet to reach a consensus about
when, and under what circumstances, coercive interventions in the name of
averting humanitarian disasters are permissible. As the response to the 2004
tsunami proved, the world's capacity for mercy is limitless. But we still haven't
figured out when to give war a chance.
ႀကိမ္မီးအံုး ျပည္သူမ်ားႏွင့္ အသိဉာဏ္

ေသးႏုတ္လြန္းသည့္
စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားေၾကာင့္
ျမန္မာျပည္သူမ်ား ထပ္မံနစ္နာၾကရဦးမည္။
http://fine-leaves.blogspot.com/
နာဂစ္ ဆိုက္ကလုန္းမုန္တိုင္းအၿပီးတြင္မွ စစ္အစိုးရ၏ ညံ့ဖ်င္းခ်က္ႏွင့္ သေဘာထား ေသးသိမ္မႈ၊

အာဏာရူးမႈတို႔ကို လူ အမ်ား ပို၍ ထင္ထင္ရွားရွား သိလာၾကရသည္။ မုန္တိုင္းတိုက္ခတ္
ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရၿပီးေနာက္ ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္ အေျခ အေန သတင္းမ်ား ကို
ျမင္ေနၾကားေနရသည္မွာ ရင္ႏွင့္မမွ်၊ တခါတရံ ျမန္မာျပည္သူတို႔အဖို႔ ေၾကကြဲခံစားရဖန္
မ်ားလြန္း၍ ေနာက္ထပ္ ခံစားစရာ ရင္ျပင္၊ က်စရာ မ်က္ရည္ က်န္ပါဦးမည္လားဟုေတာင္
ေတြးမိပါသည္။ ယခုအေျခအေနက ႀကိမ္မီးအုံးဟု ျမန္မာျပည္သူမ်ား တင္စားေျပာဆိုေလ့ရွိသည့္
တေျမ့ေျမ့ေၾကကြဲစရာ အျဖစ္ဆိုးမ်ဳိးျဖစ္သည္။ မုန္တိုင္း ဒဏ္ခံရသည့္ ျပည္သူမ်ားကို
စစ္အစိုးရက ဆက္၍ ဖိေထာင္းေနသည္။ ျဖတ္ ၄ ျဖတ္မဟုတ္။ ျဖတ္ ၅ ျဖတ္ဟု ဆိုရေတာ့ မည္
ထင္သည္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ျပည္သူတို႔ကို ရန္သူသဖြယ္ သေဘာထားကာ ယခု
ႏိုင္ငံတကာက အကူအညီေပး မည္ ဆိုသည္ကိုပင္ ျဖတ္ေတာက္ေနသည္။
စစ္အစိုးရက ေပးမည့္အကူအညီမ်ား၊ ေငြမ်ားသာ သူ႔ထံအပ္ပါ။ သူ႔တြင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ

ပညာရွင္၊ အင္အား အရင္း အျမစ္ ရွိသည္ဟု ဆိုေနသည္။ ႏိုင္ငံတကာ အလွဴရွင္မ်ားက ဆုပ္စူး၊
စားရူးအေျခအေန။ စစ္အစိုးရက ေအးဓါးျပတိုက္ေနသည္။ ကပ္ေဘးဒဏ္သင့္ ျပည္သူမ်ားကို
အေၾကာင္းျပ၍ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ားကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္၊ အာဏာ တည္ေဆာက္ ရန္
ႀကဳိးပမ္းေနေသးသည္။ ႏိုင္ငံတကာရွိ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားသည့္

အကူအညီေပးအပ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ဤသို႔ ေပးလိုက္ရိုးထံုးစံ မရွိပါ။ သူတို႔တြင္
လိုက္နာေစာင့္ထိန္းရမည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ား ရွိသလို၊ စစ္အစိုးရ ကဲ့သို႔ မ်က္ႏွာလႊဲ ခဲပစ္
လုပ္တတ္သူမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ ထိုမွ်မက ျမန္မာစစ္အစိုးရက မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည့္ ယာဥ္၊
ပစၥည္း၊ ကရိယာ၊ ကၽြမ္းက်င္မႈ၊ အရင္းအျမစ္ေပါင္းစံု ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုမ်ားတြင္
ရွိေနၾကပါသည္။ ဤသို႔ေသာ အကူအညီမ်ားကို ပစ္ပယ္၍ ငါတေကာေကာ ေနသည္မွာ
စက္ဆုပ္ဖြယ္ပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္းၿပီးေနာက္မွ ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကား ထုတ္လႊင့္ခ်က္မ်ားကို စူးစိုက္ ၾကည့္ျဖစ္သည္။

အထူးသျဖင့္ မုန္တိုင္းဒဏ္ အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ သတင္းမ်ား သိလိုေသာေၾကာင့္
ျဖစ္သည္။ သတင္းမ်ားၾကည့္ျဖစ္ေလ၊ ေဒါသ ျဖစ္ေလျဖစ္ေန ရသည္။ စစ္အစိုးရ
သတင္းမီဒီယာမ်ား ထုတ္လႊင့္ေနသည္က မိမိသိလိုသည့္ အခ်က္မ်ား တခုမွ် မပါ၀င္ပါ။
လြန္ခဲ့သည့္ ၂- ရက္ ခန္႔က အမ်ဳိးသား သဘာ၀ေဘးကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဗဟိုေကာ္မတီ
အစည္းအေ၀းလုပ္သည္ကို ျပသည္။ ဤ ေကာ္မီတီ က ဖြဲ႔ထားသည္မွာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကတည္းက
ျဖစ္သည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္ကိုယ္တိုင္ ဥကၠ႒ လုပ္ၿပီး၊ က်န္၀န္ႀကီးမ်ား၊ ရန္ကုန္၊
မႏၱေလးၿမိဳ႔ေတာ္၀န္မ်ား အပါအ၀င္ ေကာ္မတီ၀င္ေပါင္း ၃၀ ခန္႔ပါသည္။ စာရြက္ေပၚတြင္
ရပ္ကြက္/ ေက်းရြာမ်ား အထိ ေကာ္မတီအဆင့္ဆင့္ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ သင္တန္းမ်ားလည္း
အႀကိမ္ႀကိမ္၊ အဆင့္ဆင့္ တြင္ ေပးၿပီးဟုဆိုသည္။ လက္ေတြ႔တြင္ မည္မွ်ထိေရာက္သည္ကို
ျပည္သူမ်ား အားလံုး အသိပင္ ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ၂- ရက္ခန္႔က က်င္းပသည့္
အစည္းအေ၀းတြင္လည္း မိမိသိလိုသည့္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို သူတို႔ မေဖာ္ျပခဲ့ၾက ပါ။
လူမည္မွ် ေသဆံုး၊ ဒဏ္ရာရ၊ ေပ်ာက္ဆံုးဟု ထပ္မံ အသစ္ခန္႔မွန္းပါသနည္း။ မေဖာ္ျပခဲ့ပါ။
အိုးအိမ္မဲ့ ပ်က္စီးဆံံုးရႈံးရသူ မ်ား မည္မွ် ရွိသနည္း။ ဤအခ်က္ကို လည္း သတင္းတြင္
မထုတ္ျပန္ပါ။ ထို႔အျပင္ ယာယီဒုကၡသည္စခန္း မည္မွ် ရွိသနည္း။ ထိုစခန္းမ်ားတြင္
ခိုလႈံေနထိုင္ၾကသူ မည္မွ် ရွိသနည္း။ ဤအခ်က္မ်ားကိုလည္း မေတြ႔ခဲ့ရပါ။ ေတြ႔ရသည္က
ရုပ္ျမင္သံၾကား ေအာက္ေျခတြင္ ေျပးေနသည့္ ေကာလာဟလမ်ားကို မယံုၾကည္ၾကရန္၊ ယခု
အစိုးရသတင္းထုတ္လႊင့္ခ်က္မ်ားကို ယံုၾကည္ၾကရန္ဟူသည့္ စာတမ္း ျဖစ္သည္။
ထို႔အျပင္ ျမင္ၾကားေနရသည္က ၀န္ႀကီးမ်ား တန္းစီထြက္၍ ဟန္ေရးျပေနပံု ျဖစ္သည္။

ဒုကၡေရာက္သူမ်ားကို ဆက္ဆံေန သည္ မွာ လည္း လူသားမဆန္လွပါ။ ဒုကၡသည္ဆန္
ရဖို႔အေရး ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဆိုသူ ေက်ာ္ဆန္းက ဟန္ပါပါ မိန္႔ခြန္း ေပးေန သည္ကို
နားေထာင္ေနၾကရသည္။ ၾကဳံ႔ၾကဳံ႔ေလးထိုင္ၿပီး ေက်းဇူးေတာ္ တင္ၾကရေသးသည္။ ဤအေရးကို
အမ်ဳိး သားအေရး သေဘာထားကူညီရန္ႏွင့္ ကူညီလိုသူမ်ားက ေဒသအသီးသီးရွိ ၾကံ့ဖြံ႔ရံုးမ်ားသို႔
လွဴဒါန္းၾကရန္ ဆိုလာသည္။ အလွဴခံပံုက သင္းသည္။ ဤအဖြဲ႔ကို လူမုန္းေနသ၍
ဤနည္းျဖင့္ဆိုလွ်င္ အလွဴေငြ မည္မွ် ထက္သန္စြာလွဴၾကမည္ကို တြက္ဆႏိုင္ပါသည္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္ကလည္း အလုပ္မဟုတ္သည္မ်ားကို လုပ္သည္။ ေရေဘး၊
ေလေဘးသင့္ ျပည္သူမ်ားကို လွည့္လည္ ၾကည့္ရႈအားေပးသည္မွာ သင့္ေသာကိစၥျဖစ္သည္။
ပုသိမ္ရွိ စစ္ဌာနခ်ဳပ္သို႔ ကိုယ္တိုင္ သြားထိုင္၍ အမ်ဳိးသား
သဘာ၀ေဘးကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဗဟိုေကာ္မတီ ကိုယ္စား ႀကီးၾကပ္ေနသည္။
ထားပါေတာ့။ သို႔ေသာ္လည္း ရဟတ္ ယာဥ္ေပၚ ပစၥည္းထမ္းတင္သည့္ အထိ လုပ္ေနသည္ကို
ရုပ္ျမင္သံၾကားတြင္ ျပေန သည္။ ဤသည္မွာ သူလုပ္ရမည့္ အလုပ္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ထို႔အျပင္
ေခါက္ဆြဲေျခာက္၊ ေရဗူးအခ်ဳိ႔၊ ေငြေၾကးအခ်ဳိ႔ ေထာက္ပံ့ ေပးရံုျဖင့္ ဖူလံုၿပီဆိုေသာ ျပသမႈမ်ဳိး
လုပ္ေနသည္မွာ ပို၍ မသိသား ဆိုးရြားႏိုင္ေနပါေတာ့သည္။ အမွန္တကယ္တြင္ ေရရွည္
တည္တံ့သည့္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး (sustainable recovery) သေဘာသဘာ၀ကိုလည္း
ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မ်ားက သိရွိထားဟန္ မတူပါ။
ဤအေျခအေနတြင္ စစ္အစိုးရက လူသားခ်င္းစာနာမႈ အကူအညီဆိုေသာ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍

နားလည္သေဘာေပါက္ ျခင္း မရွိပံု၊ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပို၍ သေဘာေပါက္
နားလည္မႈ မရွိပံု ထင္ရွားလာပါေတာ့သည္။ ပညာရွင္မ်ားက ေဖာ္ျပထားၾကရာတြင္
သဘာ၀ကပ္ေဘးဒုကၡဆိုသည္မွာ လူသားႏွင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အၾကား ဆက္စပ္ေနမႈ၊
သဟဇာတ ျဖစ္မႈ က်ဳိးပ်က္စီးသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း ေဒသခံျပည္သူမ်ား
ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးအတြက္ ပိုမိုႀကီး ေလးသည့္ ကူညီပံ့ပိုးမႈမ်ား လိုအပ္လာပါသည္။
ဤအေျခအေနကို ယာယီ အေရးေပၚ အကူ အညီျဖင့္ ေျဖရွင္းေပးရံုမွ်ျဖင့္ မရ ေတာ့ပါ။
ေဒသဆိုင္ရာရွိ လူထုမ်ား၏ ရွင္သန္ရပ္တည္ေရး စြမ္းအင္ (Local coping capacity) မ်ားလည္း
က်ဆင္းသြားၿပီ ျဖစ္ရာ၊ ပို၍ အားစိုက္ ပံ့ပိုးရန္ လိုေနပါေတာ့သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ
သဘာ၀ကပ္ေဘး မ်ားေၾကာင့္ လူမ်ားေသဆံုးမႈ မ်ားလာ သည္။ မိသားစုမ်ား ၿပိဳကြဲၾကရသည္။
အိုးအိမ္၊ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ား ဆံုးရံႈးရသည္။ ျမန္မာ ျပည္၏ စပါးက်ီဟု ေခၚဆိုေနေသာ
ဧရာ၀တီတိုင္းတြင္ ဆိုပါစို႔။ ဤမုန္တိုင္း ၿပီးၿပီးခ်င္း လူအမ်ားေသဆံုးရၿပီ ျဖစ္ရာ လုပ္အားရွင္
အမ်ားအျပား ဆံုးရႈံးသြားပါသည္။ ထို႔အျပင္ ျပန္လည္ရွင္သန္ရန္အတြက္ လယ္ေျမမ်ားလည္း
ဆားငံေရ၀င္ ပ်က္စီးရျပန္သည္။ ႏိုင္ငံတကာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား ခန္႔မွန္းခ်က္အရ ေနာက္ထပ္
စိုက္ရာသီ ၂- ခု၊ ၃- ခုတိုင္ ဤလယ္မ်ား ျပန္စိုက္ရ ရဖြယ္ မရွိပါ။ ကၽြဲ-ႏြားမ်ား ဆံုးရံႈးရသည္။
၀မ္းစာစပါး၊ မ်ဳိးစပါး မ်ား ဆံုးရႈံးရသည္။ ထို႔အျပင္ သဘာ၀ပတ္၀န္း က်င္ ပ်က္စီးသြားမႈကို
မူလအတိုင္း မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ျပန္ျဖစ္လာမည္ကို တြက္ဆ၍ပင္ မရႏိုင္ေတာ့ပါ။
ဤအေျခအေန တြင္ ဤလူထုမ်ားအတြက္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ဆိုသည္ မွာ ႀကီးေလးသည့္
ကိစၥ ျဖစ္ပါသည္။ အရင္းအျမစ္၊ ကၽြမ္းက်င္ မႈ မ်ားစြာ လိုပါသည္။
ထိုမွ်မကပါ။ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ ခံလိုက္ရသည့္ ေဒသမ်ားသည္ ခ်က္ခ်င္း ဆင္းရဲသြားၾကပါသည္။

လက္ငင္းတြင္ပင္ လုယက္မႈ မ်ား၊ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးသည္။ ရရွိသည့္
အကူအညီမ်ား ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေရးအတြက္လည္း ပဋိပကၡမ်ား ပိုမို ျပင္းထန္လာတတ္ပါသည္။
ထို႔အျပင္ ဤျပည္သူမ်ား၏ ၀ယ္ႏိုင္အား (Purchasing power) လည္း
က်ဆင္းသြားေသာေၾကာင့္ ေစ်းကြက္မ်ားလည္း ပ်က္စီးရပါသည္။ ထိုမွ်မက အျခား
အခ်က္မ်ားလည္း လိုက္လာပါ လိမ့္ဦးမည္။ လူမ်ားက အလုပ္အကိုင္ မရွိေတာ့သည့္ ေနရာ၊
အရပ္မွ ေျပာင္းေရႊ႔မႈမ်ား ပိုမို မ်ားျပားလာမည္။ လူကုန္ကူး ေရာင္းခ်မႈမ်ား၊ လူသားခ်င္း
ေရာင္းစား၍ အျမတ္ထုတ္မႈမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ေသးသည္။ ဤအေနအထားမ်ဳိးတြင္
နစ္နာဖြယ္ အရွိဆံုးသူမ်ားမွာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားမွာ
အိမ္ေထာင္ရပ္တည္ေရး အတြက္ အဓိကရုန္းကန္ရသူမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကပ္ေဘးဒုကၡႏွင့္
အမ်ဳိးသမီး အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ေလ့လာခ်က္၊ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားလည္း မ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။
ဤအေန အထားမ်ဳိးတြင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို အခြင့္အေရးျမႇင့္တင္ေပးေရးႏွင့္
အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား မျဖစ္ေပၚရ ေလ ေအာင္
ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ေပးရမည့္ ကိစၥမ်ားလည္း ရွိေနပါ ေသးသည္။
ျဖစ္တတ္သည့္ အေတြ႔အၾကံဳတခုမွာ လူအမ်ား သဘာ၀ကပ္ေဘးႀကီးမ်ား သင့္ၾကရၿပီးေနာက္

စိတ္က်န္းမာေရးႏွင့္ ကိုယ္ က်န္းမာေရး ျပႆနာမ်ား ၾကံဳေတြ႔ၾကရျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ေလ့လာေနသူမ်ားအဆိုအရ ဆူနာမီ လိႈင္းႀကီး ရိုက္ခတ္ခံရ ၿပီးေနာက္ ၎ေဒသမ်ားတြင္
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ အနည္းႏွင့္ အမ်ားဆိုသလို အနာတရ၊ စိတ္ဒဏ္ရာရ ခဲ့ၾကပါသည္။ ဤ
စိတ္ဒဏ္ရာမ်ား၏ မ်ဳိးဆက္အလိုက္ ကူးစက္၍ ေရရွည္သက္ေရာက္ႏိုင္ပံုမ်ားကိုပင္
ေလ့လာဆန္းစစ္ေနၾကပါသည္။ အေျဖ အတိအက် မရွိၾကေသးပါ။ သို႔ေသာ္လည္း
ေသခ်ာသည္ကေတာ့ ဤသို႔ ကပ္ေဘးဒုကၡႀကီးမ်ား ၾကံဳခဲ့ရ၊ မိသားစု၀င္မ်ား ေသကြဲ၊ ရွင္ကြဲ
ကြဲၾကရသူမ်ားအဖို႔ စိတ္ဒဏ္ရာမ်ား ရရွိႏိုင္ၿပီး၊ ႏွစ္သိမ့္ေဆြးေႏြး အၾကံေပးမႈမ်ား (counselling)
လိုအပ္လာ ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ အျခားလူထုက်န္းမာေရး ျပႆနာမ်ား ရွိပါေသးသည္။
စစ္အစိုးရက ဤမွ် စဥ္းစားထားပံု မေပၚပါ။
ဤသို႔ေသာ ဖက္စံုအေရးမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရန္ ရန္ပံုေငြ အမ်ားအျပားလိုပါသည္။

၀င္ေရာက္ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးမႈႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ျပဳႏိုင္ရန္
အခ်က္အလက္မ်ား၊ ေဒတာမ်ား လိုပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္မွ လက္ငင္းအကူ အညီမ်ားႏွင့္
ေရရွည္ အကူအညီမ်ားကို တြက္ခ်က္ႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ (immediate and long-term
effective aid) ဤသို႔ေသာလုပ္ငန္းမ်ား အားလံုးကို အစိုးရကသာ ဦးေဆာင္၍ အကုန္လံုး
ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာ ပါသည္။ လိုအပ္ေနသည့္ အရင္းအျမစ္မ်ား
မရွိသလို၊ လူသား အရင္းအျမစ္၊ ကၽြမ္းက်င္မႈမ်ားလည္း ရွိမေနပါ။
စစ္အစိုးရက အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားမွ ေလယာဥ္ ၄-၅ စီးမွ်ႏွင့္ အကူအညီမ်ား ေရာက္လာသည္ကို

ဂုဏ္ယူေဖာ္ျပေနသည္။ သူတို႔ မိတ္ေဆြေကာင္းရထားဟန္ ျပဳေနသည္။ ထိုပစၥည္းမ်ားကို
ထိထိေရာက္ေရာက္ျဖန္႔ေပးမည္ ဆိုေသာ္လည္း၊ မိမိ ေတြ႔ရ သေလာက္ ရဟတ္ယာဥ္ ၇
စီးခန္႔သာ ပ်ံ၀ဲ ပစၥည္း သယ္ပို႔ေနၾကသည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္ ကိုယ္ တိုင္က
သူ႔အလုပ္မဟုတ္။ ရဟတ္ယာဥ္အေပၚ ပစၥည္း ထမ္းတင္ေနျပန္သည္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရ
အျမင္တိုပံုကို ၾကည့္၍ မိမိ ေဒါသ ျဖစ္ေနရသည္။
ယခုအခ်ိန္တိုင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အကူအညီေပးမည္ဟု ကတိျပဳထားၾကသည္မွာ

အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၄၀ မွ်သာ ရွိပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ဤအကူအညီ အမ်ားစုကိုေသာ္မွ
စစ္အစိုးရ ပိတ္ဆို႔ဟန္႔တားထားမႈမ်ားေၾကာင့္ လက္ခံမရႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကပါေသးသည္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္
ဆူနာမီအၿပီးတြင္ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၁-ခု ကပ္ေဘးဒဏ္ ခံစားလိုက္ရ၍ လူေပါင္း ၂၂၀, ၀၀၀ ခန္႔
ေသေၾကခဲ့ရပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆူနာမီျဖစ္ၿပီး ၁၂ ရက္အတြင္းမွာပင္
ႏိုင္ငံတကာအကူအညီေပးေရး ညီလာခံကို ေခၚယူႏိုင္ခဲ့ၿပီး၊ ႏိုင္ငံ ၁၉ ခုက ေဒၚလာ သန္း ၄, ၀၀၀
လွဴဒါန္းမည္ဟု ကတိျပဳခဲ့ၾကပါသည္။ ဆူနာမီကပ္ေဘး ဒဏ္သင့္ခံရသူ လူတဦးခ်င္းက
ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ အကူအညီ ေဒၚလာ ၅,၀၀၀ မွ ၆,၀၀၀ ၾကား ရရွိခဲ့ၾကပါသည္။
အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း အကူအညီရရွိေရးအတြက္ လံုးပမ္းခဲ့ၾကၿပီး၊ ႏိုင္ငံတကာက

ရက္ေရာထက္သန္စြာ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကပါ သည္။ အီရန္ႏိုင္ငံတြင္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္က လႈပ္ခဲ့သည့္ ဘမ္
ငလွ်င္ႀကီး (Bam earthquake) တြင္ ႏိုင္ငံတကာက ေဒၚလာ သန္း ၁,၅၀၀ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကသည္။
(ဤငလွ်င္တြင္ လူ ၂၆,၀၀၀ ေသဆံုးပါသည္။) ၁၉၉၉ ခုႏွစ္က ဟြန္ဒူးရပ္စ္ ႏိုင္ငံတြင္ မစ္ခ်္
ဟာရီကိန္း မုန္တိုင္းၾကံဳခဲ့ရာ ႏိုင္ငံတကာက ေဒၚလာ သန္း ၃, ၀၀၀ အကူအညီေပးခဲ့ပါသည္။
(ဤျဖစ္ရပ္တြင္ လူ ၁၀,၀၀၀ ေသဆံုးပါသည္။) ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ေရေဘးတြင္လည္း
ႏိုင္ငံတကာက အကူအညီအျဖစ္ ေဒၚလာ သန္း ၉၀၀ ေပးအပ္ခဲ့ပါသည္။ (ဤေရႀကီးမႈတြင္ လူ
၁,၀၀၀ ေသဆံုးပါသည္။) ဤကိစၥမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရရွိသည့္ အကူအညီ
ကတိျပဳထားေငြ ေဒၚလာ သန္း ၄၀ ဆိုသည္မွာ နည္းလြန္းလွပါသည္။ (ယခုမုန္တိုင္းဒဏ္တြင္
ေသဆံုးရသူ အစိုးရ စာရင္းအရ ၂၂,၀၀၀ ႏွင့္ ျပင္ပခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအရ ၁၁၀,၀၀၀
ေသဆံုးရသည္ဟု ဆိုေနပါသည္။)
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ ေဆာင္ရြက္ရန္မွာ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီမ်ား ပိုမို

မ်ားျပားစြာ ရရွိေရးပင္ ျဖစ္ပါ သည္။ ရဟတ္ယာဥ္ေပၚ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုတ္ ထမ္းတင္ေနရန္
မဟုတ္ပါ။ ျမန္မာျပည္သူမ်ား ကပ္ေဘးဒဏ္သင့္ခံရသည့္ အတြက္ ႏိုင္ငံတကာ
အကူအညီရရွိေရးအတြက္ ႏိုင္ငံတကာ ညီလာခံတရပ္ စည္းရံုးေခၚဆိုႏိုင္ရန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤ
ႏိုင္ငံတကာ ညီလာခံေအာင္ျမင္ေစရန္လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရဖက္က လိုက္ေလ်ာ
အေပးအယူလုပ္ရမႈမ်ားလည္း ရွိႏိုင္ သည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာက ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ေနသည့္
လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈ ကိစၥမ်ားႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး ကိစၥမ်ား ျဖစ္သည္။
ျမန္မာျပည္သူမ်ားေကာင္းစားေရးအတြက္ မွ်တေသာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရ ကိုယ္၌က ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို သြားေတာ့မည္ဟု ေျပာဆိုေနခ်ိန္တြင္ ဤအခ်က္က
ျပႆနာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ထို႔အျပင္ ႏိုင္ငံတကာက သဒၵါစိတ္ ယိုဖိတ္လာေစေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။

အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ အခ်ိန္ျပည့္ ျမင္ေတြ႔ေနရျခင္း (widespread
real-time coverage) ျဖင့္ အလွဴရွင္အမ်ားကို ပို၍ တိုက္တြန္းႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔
ျဖစ္ေစရန္မွာ သတင္းမီဒီယာဌာနမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ သြားေရာက္ထိေတြ႔ခြင့္ ေပးရန္လည္း
လိုအပ္ေနပါသည္။
ထို႔အျပင္ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းမ်ား ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ ေငြေခ်းယူရႏိုင္သည့္

ေနရာမ်ားလည္း ရွိေနပါေသး သည္။ မၾကာေသးမီကပင္ အာရွဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဘဏ္ (ADB) က
အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၅၀၀ ကို အစားအစာေစ်းႏႈန္းမ်ား ကမၻာတခုလံုး တြင္
ျမင့္တက္လာမႈေၾကာင့္ အထူးထိခိုက္နစ္နာဖြယ္ရွိေနသည့္ အာရွႏိုင္ငံမ်ားကို ကူညီေပးမည့္
အစီအစဥ္ ရွိေနပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၃, ၀၀၀ အထိ
တိုးျမႇင့္ခဲ့ပါသည္။ အဓိကအားျဖင့္ ေခ်းေငြပံုစံျဖင့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိး ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို
တိုးတက္ေစရန္၊ ခ်ဲ႔ထြင္ႏိုင္ရန္ ကူညီပံ့ပိုးမည္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤေခ်းေငြ ရႏိုင္ေရးမွာ
ျမန္မာ စစ္အစိုးရတြင္ ျပႆနာရွိေနပါေသးသည္။ ယခင္မဆပ္ဘဲ က်န္ေနေသာ
ေႂကြးဆိုးမ်ားျပႆနာပင္ ျဖစ္သည္။
ဤမွ်သာမကပါ။ ျမန္မာ အစိုးရတြင္ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ (good governance)

ျဖစ္ေစရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ အလိုဆႏၵ ရွိရန္လည္း လိုအပ္ေနပါေသးသည္။ အိမ္နီးခ်င္း
ႏိုင္ငံမ်ား၏ အကူအညီမွ်သာ မဟုတ္ပါ။ ကုလသမဂၢႏွင့္ အင္အား ႀကီးႏိုင္ငံမ်ား ၏ ႏိုင္ငံအရ
လိုလားေထာက္ပံ့ေပးလိုမႈ ဆႏၵရရွိေအာင္ ဆြဲေဆာင္စည္းရံုးရန္လည္း လိုအပ္ေနပါ ေသးသည္။
ယခု အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ကူညီမည္ဆိုသည္ကိုပင္ ပိတ္ပင္ျငင္းပယ္မႈမ်ား
ျပဳေနျပန္သည္။ ၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္လုပ္ေနသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္ ယခုကာလတြင္ အေျချပဳရမည့္
ေနရာက ပုသိမ္မဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ကုလသမဂၢ စင္ျမင့္မ်ားတြင္သာ ျဖစ္ရပါမည္။
ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ အကူအညီရရွိေရး ေဆြးေႏြးပြဲ၊ ကြန္ဖရင့္ စားပြဲ၀ိုင္းမ်ား၌သာ
ျဖစ္ရပါလိမ့္မည္။ ယခုေတာ့ ဤသို႔ မဟုတ္ပါ။ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ညံ့ဖ်င္းပံု၊ အျမင္တိုပံုျဖင့္
ျမန္မာျပည္သူမ်ားအဖို႔ ခံရဖို႔ ခ်ည္းသာ ျဖစ္ေနပါ ေတာ့သည္။
ေအာင္သူၿငိမ္း
အကိုးအကား
Paul B. Spiegel, Differences in World Responses to Natural Disasters and Complex
Emergencies, JAMA, April 20, 2005, Vol 293, No. 15
Behind the Scenes: Escaping

cyclone-ravaged Myanmar
Story Highlights
CNN's Dan Rivers just got back from five days in Myanmar
Rivers: "The whole country is kind of a basket case"
Rivers: Government blocking aid "is criminal negligence on a massive scale"
Rivers: Staying longer would mean "I was getting in the way of the story"
In our Behind the Scenes series, CNN correspondents share their experiences
covering news and analyze the stories behind the events. Here CNN's Dan Rivers
details his remarkable personal story to CNN Wire news editor Ashley Broughton
after returning home Friday from five days in Myanmar, reporting on the aftermath
of Cyclone Nargis.
http://edition.cnn.com/2008/WORLD/asiapcf/05/09/rivers.btsc/index.html
CNN's Dan Rivers returned Friday from five days in Myanmar, reporting on
the aftermath of Cyclone Nargis.
(CNN) -- Hiding under a blanket in the back of a car at a police checkpoint. Hopping
on boats instead of staying on a road. Constantly looking over your shoulder,

knowing that at any moment you -- and those with you -- face the possibility of
imprisonment, torture, even death.
It sounds like a spy movie. But CNN's Dan Rivers, who sneaked into storm-ravaged
Myanmar without the knowledge of the nation's secretive ruling junta, says the
reality is even more frightening than it appears on the silver screen.
Now out of Myanmar, Rivers said Friday that his experience raises a question: If
the government is chasing down a journalist reporting on a natural disaster, what
kinds of problems are aid workers facing?
"The whole country is kind of a basket case," Rivers said. "Combine that with a
disaster on this scale and a government that won't let anyone in -- they're turning a
bad situation into ... what really is criminal negligence on a massive scale." Look
at satellite pictures of the damage by the flooding »
He is concerned, he said, that many more may die as a result of the government's
self-imposed isolation.
Earlier in the week, he said, his crew videotaped government workers dumping
bodies of the dead into a river. A government not engaged in such activities, which
amount to a kind of cover-up, should have nothing to hide, Rivers noted. "Why
should they be trying to hide a natural disaster? It's not their fault. It just illustrates
the mentality of the regime. It's so suspicious of the outside world." Watch how
some aid is getting through »
Rivers arrived in Myanmar on Monday morning, a few days after Cyclone Nargis
ripped through the Irrawaddy Delta region, putting more than 2,000 square miles of
land under water and killing tens of thousands of people.
The Myanmar government has said 22,000 people were killed. The top U.S. envoy
in the country has said the death toll may be as high as 100,000.
Rivers is no stranger to natural disasters and their aftermath. In 2004, he was in

Banda Aceh, Indonesia, covering the devastation wrought by a tsunami. In October
2005, he was in Pakistan after a magnitude-7.5 earthquake killed 75,000 people in
Pakistan and India.
"I've seen a lot of horrible things like that, unfortunately," he said of the situation in
Myanmar. But "it was bad, and ... it's the kind of story you really feel emotionally. In
that way, it's easy to write the story, because it just flows out. You feel passionate
about it."
In Myanmar, however, "the logistics were horrendous," he said. Getting to the

hardest-hit area involved an eight-hour drive on dirt roads.
In some ways, Banda Aceh before the tsunami resembled Myanmar, he said. The
region, the closest land to the magnitude-9.0 underwater earthquake that spawned
the tsunami, was also home to a nearly three-decade conflict between Indonesian
troops and separatist rebels, and people tended to be suspicious of outsiders.
Watch Dan Rivers' report from Myanmar »
However, after the disaster, "they just opened the whole place up, and it was just
carte blanche," he said. "Anyone could go in. I guess I naively assumed it would be
the same in this instance," thinking that police, with so many victims and so much
damage to worry about, would not be concerned with, say, the kind of visa carried
by a visitor.
Within days of his arrival, he realized he was wrong.
Rivers and his crew had been in Myanmar for only a day when a local contact
warned them that the government was seeking him -- just after his name was
broadcast. The contact said authorities were alerting all hotels to report which
foreigners had stayed there.
Still, though, "I was pretty confident we were being careful enough," he said. He
and his crew were continually changing locations, moving from hotel to hotel. But
he knew that the potential for a problem was there.
That became more apparent during a visit in the country's southern portion
Thursday, when members of his crew asked a local official whether a road was
open. The official said yes and was going to give them a pass, but he said an
immigration official wanted to talk to them, Rivers said. That official took the crew
members' passports and were comparing them to a picture of Rivers -- apparently
taken from a picture of a CNN screen. Learn more about Myanmar's recent
history »
"They disappeared for, like, two hours," Rivers said. "I didn't know what had
happened to them." He said he was worried his crew members might be
interrogated or tortured, and considered turning himself in.
"I was wandering the street, not knowing what to do," he said. It was "baking hot" --
about 40 degrees Celsius (104 degrees Fahrenheit), he said. He knew no one and
was not fluent in the language. People were asking him who he was, where he
came from. One person asked whether he was with the CIA.
The situation was "pretty uncomfortable," he said. "I must have looked pretty
suspicious."
Luckily, he did not turn himself in -- and later found out that the officials did not
know the crew members were from CNN or that they were accompanying him.
When the crew told him the officials had his photo, however, Rivers realized other
authorities probably had his picture as well. The group decided to push farther
south, he said. At one point, he hid under a blanket in the back of the car at a police
checkpoint. It was at that checkpoint they were told that the people in the village
they had just left wanted to see them again.
The crew turned around but decided to get off the road and followed a dirt road into
the middle of the jungle, Rivers said. They parked the car, hopped on a boat and
traveled down the river in two small boats. They reached a small village and were

able to do some videotaping, he said. They also were checking on a rumor that
there was a speedboat nearby.
While walking, however, they were stopped by a local official carrying a walkie-
talkie, he said. The group was told to return to their van and that police would be
waiting for them there.
The encounter, he said, was "gut-wrenching ... you think, 'Oh, my God, this is just
going horribly wrong.' "
On the hour-long trek back through the jungle, Rivers said, he was genuinely
fearful.
"For the first time, I was thinking, you know, this is it," he said. "We're in the middle
of nowhere. No one knows where we are, exactly. They could just shoot us and
throw us into the river and say we had an accident. ... You start to think about
family and what you'd put them through if you disappear."
He said he expected a large phalanx of police officers at the van but was heartened
to see only two officers there. The group was asked for their passports. In holding
his out -- the last one to offer it -- Rivers said he held it in such a way that his thumb
covered his surname. Not noticing, police took his middle name and radioed it in.
"They thought we weren't who they were looking for and basically let us go," he
said, calling it a "fluke."
The group was escorted back into town and met with a more senior government
official, who appeared convinced they were there as part of an aid group. Finally
released, "we kind of hightailed it," driving all night into Yangon, he said.
"It was a genuinely very scary 12 hours," he said. "It really did seem like a week."
Still, he wasn't yet home free.
Sitting in a seat on a flight out of Yangon, having made it through security with no
problems, Rivers thought he was finished with the Myanmar government.
But a flight attendant approached him and told him immigration authorities wanted
to see him again, he said. He was escorted off the plane to officials who were
waiting for him at the gate.
The authorities "basically searched everything I had," he said. They went through
his bag and made him turn out his pockets, remove his shoes and socks.
He believes they were looking for pictures or videotapes, but he had none. They did
find a computer flash drive, Rivers said, but it had nothing on it and it was returned
to him. His passport was taken -- and his real name seen this time.
Eventually, the flight attendant returned. Although he did not understand the
discourse, Rivers said he believed she was telling them the flight could not be held
any longer and asking whether they were going to let him leave.
And so they did. "They hadn't found anything on me. They probably just wanted to
get me out of the country anyway," he said. "The whole time, I just didn't really say
anything."
Speaking from his home Friday and battling exhaustion after about 36 hours
without sleep, Rivers said his experience as a wanted man was "really surreal."
"I guess the colorful bit, all this sneaking around in the swamps and getting on
boats and stuff -- there were some quite comical moments, when I was literally
under a blanket in the back of a car, sweating profusely at a checkpoint, trying to
look like a piece of luggage in the boot, and you're thinking, 'How do I get into these
situations?' "
But he said the stubbornness of the Myanmar regime was "breathtaking" -- that, in
the face of such a large-scale disaster, they would utilize time and resources
looking for a reporter.
"The more resources are spent chasing me, the less they're going to be
concentrating on actually helping people," he said. "There comes a point where I've
done my job. I've told people what was going on ... staying in much longer would
have meant I was getting in the way of the story."



စစ္သားေတၾ ဘယ္ေရာက္ကုန္႓ပီလဲ
ထိန္လင္း
ေမ ၁၀၊ ၂၀၀၈ http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1633&Itemid=1
ဴမန္မာဴပည္႒ကီး ေခဵာက္ထဲကဵဖိုႛ လက္တစ္လံုးအလို လက္ႎႀစ္လံုးအလိုေတၾမႀာ ကယ္တင္ခဲ့ပၝတယ္ဆိုတဲ့

ဴမန္မာ့တပ္မေတာ္႒ကီး ေပဵာက္ေနပၝ႓ပီ။ ႓ပီးခဲ့တဲ့ႎႀစ္ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းတုန္းက လမ္းေပၞမႀာ ႓ငိမ္း႓ငိမ္းခဵမ္းခဵမ္း
ေလ႖ာက္ရင္း ေမတၨာပိုႛဳကသူေတၾကို ရက္ရက္စက္စက္ ရိုက္ႎႀက္႓ပီး တိုင္းဴပည္ကို ကယ္တင္ေနသူေတၾလည္း
ေပဵာက္ေနပၝ႓ပီ။ သိန္းနဲႛခဵီ႓ပီး ေသေဳက အတိဒုကၡေရာက္ေနသူေတၾကို ေသ႓ပီးရင္းေသေအာင္ ပစ္ထားဴခင္းအားဴဖင့္
ဴမန္မာစစ္တပ္၊ ဴမန္မာစစ္အာဏာပိုင္ေတၾက လူသတ္မႁ႒ကီးတစ္ခုကို ကဵႃးလၾန္ေနဳကပၝ႓ပီ။ ဒၝဟာ မဵႂိးတုန္းေအာင္
သတ္ဴဖတ္ဴခင္းနဲႛ အတူတူပၝပဲ။
မုန္တိုင္းဒဏ္ေဳကာင့္ မေသဘဲ ကံေကာင္းခဲ့သူေတၾေတာင္ အမိုးအကာမဲ့၊ ခိုလႁံရာမဲ့လိုႛ ဴဖစ္ဴဖစ္၊ အစာေရစာ

ငတ္ဴပတ္လိုႛပဲဴဖစ္ဴဖစ္၊ ပတ္၀န္းကဵင္မသန္ႛဴပန္ႛလိုႛ ကူးစက္ေရာဂၝခံစားရလိုႛဴဖစ္ဴဖစ္၊ အေလးအပင္ေတၾ ပိ႓ပီး အခဵိန္မီ
ကယ္သူမေရာက္လိုႛဴဖစ္ဴဖစ္ ရာနဲႛခဵီ ေထာင္နဲႛခဵီ႓ပီး ထပ္မံ ဆံုးပၝးကုန္ေလာက္ပၝ႓ပီ။ ဒီလိုအခဵိန္မႀာ ဘယ္လိုႎႀလံုးသားနဲႛ
ေနစိမ့္တယ္ဆိုတာ ေတၾးလိုႛေတာင္ မရပၝဘူး။ ဒၝေပမယ့္လည္း ဴမန္မာဴပည္မႀာေတာ့ ဒီအတိုင္း ဴဖစ္ေနပၝ႓ပီ။
စစ္အာဏာပိုင္ေတၾအေနနဲႛ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရႀက္ရမႀန္း မသိတာလား၊ လံုး၀ အရႀက္မရႀိတာလား တခုခုေတာ့

တခုခုပၝပဲ။ မုန္တိုင္းေဳကာင့္ လူေပၝင္း ဘယ္ႎႀစ္ေသာင္းေကဵာ္ ေသဆံုးသၾားတယ္၊ ဘယ္ေလာက္
ေပဵာက္ဆံုးေနတယ္ဆိုတာကို ထုတ္ေဖာ္ေဴပာဆိုေနတဲ့အခဵိန္မႀာပဲ စစ္တပ္က ဘယ္လိုလုပ္ေပးေနတယ္ဆိုတာကို
ဴပလိုက္ပၝေသးတယ္။ "ဳကည့္ေသာသူ ဴမင္၏" ဆိုတဲ့အတိုင္း လူေပၝင္းသိန္းနဲႛခဵီ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ တိုက္လိုက္လိုႛ
ပဵက္စီးသၾားတဲ့ အပဵက္အစီးေတၾကို ရႀင္းလင္းေနဳကတဲ့ စစ္သားေတၾဟာ သကႆန္းကို ဴဖစ္သလိုရံု႓ပီး ကူညီေနဳကတဲ့
သံဃာေတၾေလာက္ေတာင္ အားစိုက္႓ပီး လုပ္ေနတာ မေတၾႛရပၝဘူး။ ရုပ္ရႀင္မင္းသားက အကဵႆီအသစ္၀တ္႓ပီး
ဆင္းရဲသားလို သရုပ္ေဆာင္ေနတဲ့အတိုင္းပၝပဲ။
ဒီဳကားထဲ သူမဵားေပးတဲ့အကူအညီေတၾကို အပိုင္စီး၊ သူတိုႛကပဲ ကယ္တင္ရႀင္လိုလို ရိုးအီေနတဲ့ ပံုစံအတိုင္း

အေထာက္အပံ့ေတၾေပးတာကို ဓာတ္ပံုေတၾရိုက္႓ပီး မႀတ္တမ္းအတင္ခံေနလိုက္ပၝေသးတယ္။ ဒီအခဵိန္ဟာ
မဂႆလာယူေနရမယ့္အခဵိန္ မဟုတ္ပၝဘူး။ ေသ႓ပီးသားလူေတၾကို မကယ္လိုက္ႎိုင္ရင္ေတာင္ မေသေသးတဲ့သူေတၾကို
ထပ္႓ပီးမေသေအာင္ ကယ္တင္ရမယ့္အခဵိန္ပၝ။ ဴမန္မာ့သမိုင္းမႀာ မ႒ကံႂခဲ့ဖူးတဲ့ ကပ္ဆိုး႒ကီး၊
သဘာ၀ေဘးဒဏ္ဆိုး႒ကီးရႚဲ ေနာက္ဆက္တၾဲဴပႍနာေတၾကို ေတၾးေတာ႓ပီး လုပ္စရာရႀိတာကို စကၠန္ႛမလပ္
လုပ္ေနရမယ့္အခဵိန္ပၝ။ ကိုယ္က အဴပည့္အ၀ အကူအညီမေပးႎုိင္ရင္၊ ကူညီမယ့္သူေတၾကို ပိတ္ပင္ရမယ့္အခဵိန္
မဟုတ္ပၝဘူး။ မသာပၝးစပ္ထဲက ပိုက္ဆံကုိ ႎႁိက္ယူဖိုႛလည္း စဥ္းစားရမယ့္အခဵိန္ မဟုတ္ပၝဘူး။
စစ္အာဏာပိုင္ေတၾဟာ "ေရသာ ေလ႖ာ့ခဵင္ ေလ႖ာ့၊ ဖား ကေတာ့ မေလ႖ာ့ဘူး"ဆိုတဲ့ လူစားမဵႂိးေတၾပၝ။

ႎိုင္ငံတကာက က႗မ္းကဵင္တဲ့ပညာရႀင္ေတၾ ပိုႛေပးပၝမယ္၊ လုိအပ္တဲ့ပစၤည္းေတၾ ေထာက္ပံ့ပၝမယ္ ဆိုတာကိုေတာင္
ပစၤည္းပဲ ေပးပၝ၊ ပညာရႀင္ေတၾ ရႀိပၝသတဲ့။ ပညာရႀင္ေတၾ ဴမန္မာဴပည္တၾင္းမႀာ ရႀိေကာင္းရႀိေနပၝလိမ့္မယ္။ ဒၝေပမယ့္
တကယ္ အေရးပၝတဲ့ေနရာမႀာေတာ့ ရႀိေကာင္းမႀရႀိမႀာပၝ။ ဟုတ္မဟုတ္ စဥ္းစားဳကည့္ဖိုႛ နမူနာတစ္ခု ဴပလိုပၝတယ္။
ေအာက္မႀာ ေဖာ္ဴပထားတဲ့ သတင္းစာဴဖတ္ပိုင္းကေလးကိုပဲ ဳကည့္လိုက္ပၝ။ တစ္နာရီ မိုင္ ၁၂၀ ႎႁန္းနဲႛ

တိုက္သၾားတဲ့ မုန္တိုင္းကို အင္အား မိုင္ ၄၀ ကေန ၄၅ မိုင္ပဲ ရႀိမယ္လိုႛ ႒ကိႂတင္ခန္ႛမႀန္းထားတဲ့
ဴမန္မာ့မိုးေလ၀သဌာနရႚဲ ခန္ႛမႀန္းခဵက္ကို ေတၾႛရပၝလိမ့္မယ္။ သိသိသာသာ အားေကာင္းမလာဘဲ ဴဖည္းညင္းစၾာ
ေရၾႚလဵားသၾားမယ္ … တဲ့။ အခု အဲဒီပညာရႀင္ေတၾ ဘယ္ေရာက္ေန႓ပီလဲ။ ဒီေလာက္တက္တက္စင္ေအာင္ လၾဲတဲ့
ခန္ႛမႀန္းထားတဲ့ ပညာရႀင္ေတၾက နအဖ ေဴပာတဲ့ ဴပည္တၾင္းက ပညာရႀင္ေတၾလား။ ဒၝဆိုရင္ေတာ့ ေဳကာက္စရာပၝပဲ။


အကူအညီေတၾကို စစ္တပ္က ပိတ္ပင္ထားလိုႛ လူထုဒုကၡေရာက္ေနတဲ့အခဵိန္မႀာပဲ

ဴပည္တၾင္းက အခၾင့္အေရးသမားေတၾကလည္း လက္ခေမာင္းခတ္ေနဴပန္ပၝတယ္။
လ႖ပ္စစ္မီးလာေစခဵင္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေပးရမယ္၊ ေရလုိခဵင္ရင္ ဘယ္မ႖ ေပးရမယ္ဆို႓ပီး
"မသာတစ္ခု အရင္းဴပႂ"႓ပီး သူေဌးဴဖစ္ ႒ကံေနဳကတာက စိတ္မေကာင္းစရာပၝ။
ဒုကၡေရာက္ေနသူေတၾအဖိုႛေတာ့ "ဘူးေလးရာ ဖရံုဆင့္" ဆိုသလို ကယ္သူမဲ့ပၝပဲ။ ဒီဳကားထဲ
ေနာက္ထပ္ မုန္တိုင္းတစ္ခု ေရာက္လာဦးမယ္ဆိုတဲ့ ႓ခိမ္းေဴခာက္မႁ႒ကီးက ရႀိေနဴပန္ပၝတယ္။
မုန္တိုင္းထပ္မလာရင္ေတာင္ မိုးတၾင္းကာလ ေရာက္ေန႓ပီဆိုေတာ့ မိုးလံုေလလံုမရႀိရင္ပဲ
ဒုကၡေတၾႛရမယ့္အေဴခအေန ဴဖစ္ေနပၝတယ္။
ဴပည္ပမႀာ ေရာက္ေနသူေတၾက ဴမန္မာဴပည္တၾင္းက ဴဖစ္ပဵက္ေနတာေတၾ ဳကားရဴမင္ရ႓ပီး

ငိုဳက ေဒၝသထၾက္ဳက အကူအညီေပးဳက လုပ္ေနတာကေတာ့ တိုင္းဴပည္အတၾက္
ေကာင္းတဲ့အေနအထားပၝ။ ဒၝေပမယ့္လည္း ဒီအထဲမႀာ အုတ္ေရာေရာ ေကဵာက္ေရာေရာ
၀င္ေနတဲ့ ေတာေဳကာင္ေတၾကိုေတာ့ တစ္ခုေတာင္းပန္ခဵင္ပၝတယ္။ အထူးသဴဖင့္
သူမဵားအတိဒုကၡေရာက္ေနတဲ့အခဵိန္မႀာ ဆႎၬဴပပၾဲကို ခုိးေဳကာင္ခိုး၀ႀက္ ေရာက္လာလိုက္၊
ႎိုင္ငံေရးခိုလႁံခၾင့္ရဖိုႛ ဓာတ္ပံုေတၾရိုက္လိုက္ လုပ္ေနတဲ့သူေတၾနဲႛ အခၾင့္အေရးရတုန္း
ကိုယ္ကဵႂိးအတၾက္ ေမ႖ာ္လင့္႓ပီး ေရာက္လာတဲ့သူေတၾကို အဓိက ရည္ညၿန္းပၝတယ္။
အဲဒီလူေတၾအေနနဲႛ ကိုယ့္အေနအထား ကိုယ့္ဒုကၡနဲႛ ဴပည္တၾင္းကလူေတၾရဲႚ အေဴခအေနေတၾကို
ယႀဥ္တၾဲစဥ္းစား႓ပီး ကိုယ္ခဵင္းစာဳကေစခဵင္ပၝတယ္။ တကယ္ ေစတနာမရႀိရင္ မလာဳကပၝနဲႛ။
ေစတနာမရႀိဘဲ ဟန္ဴပလာတဲ့သူ ၁၀၀ ထက္ ေစတနာရႀိ႓ပီး ေရာက္လာတဲ့ တစ္ေယာက္ကိုပဲ
ပိုလိုလားပၝတယ္။ ဴပည္တၾင္းမႀာ ေသတ့ဲသူေတၾ ေသေနပၝ႓ပီ၊ ငတ္တဲ့သူေတၾ ငတ္ေနပၝ႓ပီ။
အဲဒီလူေတၾေနရာမႀာ ကိုယ္ရႀိရင္ ဘယ္လိုေနမလဲဆိုတဲ့အေတၾးေလး ေတၾးေစခဵင္ပၝတယ္။
ဘာပဲေဴပာေဴပာ ဒီအခဵိန္မႀာ တာ၀န္အရႀိဆံုးကေတာ့ စစ္အာဏာပိုင္ေတၾပၝပဲ။

သူတိုႛေဳကာင့္ပဲ လူေတၾကို ကယ္တင္ခၾင့္ ရမယ့္အေဴခအေနဴဖစ္သလို၊ လူေတၾ မေသသင့္ဘဲ
ထပ္႓ပီးေသကုန္ရင္လည္း သူတိုႛေဳကာင့္ပၝပဲ။ ေသနတ္နဲႛပစ္သတ္မႀ လူသတ္မႁ
ကဵႃးလၾန္တာမဟုတ္ပၝဘူး။ မေသေအာင္ ကယ္တင္ႎိုင္ပၝလဵက္နဲႛ ပစ္ထားရင္လည္း
လူသတ္မႁပၝပဲ။ "တပ္မေတာ္သည္ ဴပည္သူႛအတၾက္" ေဆာင္ပုဒ္နဲႛ လစာေကာင္းေကာင္း၊
အခၾင့္အေရးေကာင္းေကာင္း ရယူထားတဲ့ ဴမန္မာ့တပ္မေတာ္႒ကီး အခုဘယ္ေရာက္ေနပၝသလဲ။
လူဦးေရနည္းမႀ ေတာ္လႀန္မယ့္သူ နည္းသၾားမယ္ ဆို႓ပီး ပစ္ထားတာလား၊
ကိုယ့္အမဵႂိးအေဆၾေတၾကို မထိလိုႛ မနာဳကေလသလား၊ ကိုယ္ကဵႂိးကလၾဲရင္ ဘာကိုမႀ
ဂရုမစိုက္ဳကတာလား။ "တပ္မေတာ္ အင္အားရႀိမႀ တိုင္းဴပည္အင္အားရႀိမည္"တဲ့။ အခု
တိုင္းဴပည္ကေတာ့ အင္အားမရႀိေတာ့ပၝဘူး။ ။

ရန္သူမ်ဳိး ၅ပါး နဲ႔ ရန္ကုန္

ရန္ကုန္သားစာဖတ္သူ
ေမ ၁၀၊ ၂၀၀၇
အျမစ္က ကၽြတ္ထြက္ေနတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေတြ၊ ျပတ္ေနတဲ့ ဓာတ္ႀကိဳးေတြ၊ ၿပိဳလဲေနတဲ့

ဘီလ္ဘုတ္ေတြ၊ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ မွန္ကြဲစေတြ လမ္းမေပၚမွာ ---- လမ္းေပၚမွာ ----
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ဳိးက်ေနတဲ့၊ ရြဲ႕ေစာင္းေန တဲ့ ၿဂိဳလ္တုစေလာင္းေတြ။ ျပည္လမ္းေပၚကို
အေစာဆံုးထြက္လာၿပီး ရွင္းၾကတာက သံဃာေတာ္ေတြ၊ ရပ္ကြက္ထဲက လမ္းေတြထဲမွာက
ေတာ့ ကိုယ္ထူကိုယ္ထနဲ႔ တက္ညီလက္ညီ ရွင္းေနၾကတဲ့ ျပည္သူေတြ။
ၾကည့္ျမင္တိုင္ ညေစ်းထိပ္ကေန ဗားဂရာေခ်ာက္ၾကားအတြင္း ပိတ္ေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြကို

ရွင္းေနၾကတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ၿမိဳ႕နယ္က တာ၀န္ရွိသူတေယာက္က 'အရွင္ဘုရား
ဒါေတြမလုပ္ၾကပါနဲ႔ ျမင္လို႔မေကာင္းပါဘူး' တဲ့။ သံဃာေတာ္ေတြက ျပန္ေျပာတယ္။
'ငါတို႔မရွင္းေတာ့ မင္းတို႔ ရွင္းမွာမို႔လို႔လား' ---- တဲ့။
ကုန္စံုဆိုင္ဆိုသူေတြ ၀ယ္ေနက် ေဖာက္သည္ကိုေတာင္ မ်က္ႏွာမေထာက္ဘဲ

တင္ထားလိုက္တဲ့ ေစ်းေတြဆိုတာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ။ သူတို႔ရင္ဘတ္ေတြမွာ
ႏွလံုးသားေရာပါရဲ႕လား။ ေအးေလ ကိုယ့္အနီးအနားက လူေတြကေတာ့ ၀ယ္ႏိုင္ၾကတာကိုး။
မ၀ယ္ႏိုင္တဲ့သူေတြ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ၾကပါ့။
၃ ရက္ေန႔ ၄ ရက္ေန႔ သတင္းစာမေရာက္။ ၅ ရက္ေန႔မွာ ၄ ရက္ေန႔အတြက္

သတင္းစာေရာက္လာတယ္။ ေနာက္ ေန႔ေတြမွာလည္း တရက္စာစီ ေနာက္က်ၿပီးမွ ဖတ္ရတယ္။
ဒီေန႔ ၈ ရက္ေန႔အထိပဲ။
ေနာက္အက်ဆံုး ၂ ရက္ေန႔ေလာက္မွာ လုပ္ရမယ့္ လုပ္သင့္တဲ့ လုပ္ႏိုင္ ခဲ့တဲ့

အစည္းအေ၀းတခုကို ၃ ရက္ေန႔မနက္ ၈ နာရီခြဲမွာ လုပ္သြားေၾကာင္း ဖတ္ရပါတယ္။

၄ ရက္ေန႔အတြက္ထုတ္တဲ့ သတင္းစာမွာ။( ေတာ္ပါေသးတယ္ေလ …
မလုပ္တာထက္စာရင္ေတာ့။ Better late than Never လို႔ ဆိုတယ္မဟုတ္လား။)
ဒီသတင္းစာထဲမွာ ထူးျခားစြာ စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတာကေတာ့ ဗန္းေမာ္လား၊

ျမစ္ႀကီးနားလား အထက္ပိုင္း တခု မွာ ပိုစတာဆိုင္းဘုတ္တခု ေထာင္တဲ့ သတင္း။ (ပါျဖစ္ေအာင္
ပါလာေသးတယ္ေနာ္)။
ေရဒုကၡက ႀကီးတယ္ဗ်ာ။ ၅ ရက္ေန႔မွာမွ ကန္ေတာ္ႀကီးဘက္၊ တာေမြဘက္၊

ဆူးေလဘက္ လွည့္ၾကည့္ဖို႔ အခိ်န္ ရတယ္၊ ကားခေတြက ေစ်းႀကီးလြန္းေတာ့ ေျခေထာက္ကိုပဲ
အမ်ားဆံုး အားကိုးရတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲမွာ စစ္ကားေတြနဲ႔ ရဲေဘာ္ေတြ ခဏခဏျဖတ္သြားတာ
ေတြ႔ရတယ္။
ဆူးေလကေန အိမ္အျပန္ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာေတာ့ စံျပ႐ုပ္ရွင္႐ံုနားမွာ

ရဲေဘာ္ေလးေတြ အပင္ခုတ္ၿပီး ရွင္းလင္းေရး လုပ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေနပူက်ဲက်ဲႀကီးထဲမွာ
ယူနီေဖာင္းေတြမွာ ေခၽြးေတြရႊဲလို႔၊ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ ျပတ္လို႔။ (ေနဦး ---- ႏွစ္ရက္ေလာက္
ေနပူခံတာနဲ႔ ဒီယူနီေဖာင္းေတြ ဒီေလာက္ ေဟာင္းသြားမလား၊ ရွားရွားပါးပါး ထြက္တဲ့
ဂ်ာနယ္ထဲက ဓာတ္ပံုေတြမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ သစ္သစ္လြင္လြင္ေတြ ေတြ႔ခဲ့ရပါလား။
အခုလည္း ဒီအဖြဲ႔ ထဲမွာ ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ေတြ ပါ ပါတယ္။ ဘားေတြဆို
ေရႊေရာင္လက္လို႔ ---။ ေအးေလ၊ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္က အေတြးေခါင္လြန္းပါတယ္ဗ်ာ)။
ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီနားက ဘားေတြကို ခ်ီးက်ဴးရမယ္၊ ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ အတူ ကိုယ္တိုင္၀င္ၿပီး

အပင္သယ္ေနတာ တေယာက္ဆို ေခၽြးေတြရႊဲေနတဲ့ သူ႔ယူနီေဖာင္းက ရြဲ႕ေစာင္းၿပီး အက်ႌ ခါးေတြ
ဘာေတြ ထြက္လို႔)
ဒီေနရာမွာ ထူးျခားတာတခုက ---- ဒီအဖြဲ႔ထဲက သူတို႔ေတြ အမ်ားစုခမ်ာ တကယ္ကို

ပင္ပန္းခံ ခုတ္ေနၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကို ကူညီေနတဲ့သူမေျပာနဲ႔ စကားေျပာၿပီး
ေမးစမ္းေနမယ့္ သူေတြေတာင္ မရွိဘူး။ ေသာက္ေရ၊ စားစရာ ဘာမွေပးမယ့္လူမရွိဘူး။
ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန တေစ့တေစာင္းသာ ၾကည့္ေနၾကတာ ေတြ႔ရတယ္၊ ၃ ရက္ ၄ ရက္ေန႔ေတြမွာ
လမ္းထဲ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ရွင္းၾကလင္းၾကတုန္း။ ေတြ႔ရတဲ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ သဒၶါတရား၊ အားနာစိတ္၊
ေက်းဇူတင္တတ္တဲ့စိတ္၊ တာ၀န္သိစိတ္ေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ။ ဒီတပ္ဖြဲ႔ကိုၾကည့္ေနၾကတဲ့
အနီးအနားက ျပည္သူေတြဆီမွာ ေၾကာက္စရာ ေအးစက္တဲ့ မ်က္လံုးေတြ ဘာလို႔ရွိေနရတာလဲ၊
ဒီထက္ပိုၿပီး က်ေနာ့္ေခါင္းထဲကို ႏွိပ္စက္တဲ့ ေမးခြန္းက တႏွစ္တခါ ေႏြရာသီတရက္ဆိုရင္ တီဗြီမွာ
အျမဲျမင္ရတဲ့ သေျပပန္းနဲ႔ ပန္းကုံးစြပ္ၾကတဲ့ ျပည္သူဆိုသူေတြ ဘယ္မွာလဲ -----။
၆ ရက္ေန႔က်ေတာ့ အိမ္မွာ ေရအေရးက ေတာ္ေတာ္ပူလာၿပီ။ ဆီေစ်းက ၁၀၀၀၀ ေက်ာ္

ဆိုေတာ့ မီးစက္ငွားတင္ရင္ တနာရီ ၁၅၀၀၀။ ဂ်ဳိးျဖဴေရလာတာေတြကလည္း ရႊံ႕ေရေတြလို
ေနာက္ေနတာ။ ေအးေလ တပံုး ၅၀၀ ေပးၿပီး ေရသန္႔၀ယ္ခ်ဳိးဖို႔လည္း
ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ကိုယ္ဆိုေပမယ့္ သူမ်ားေတြ ဒုကၡကိုၾကည့္ၿပီး၊ ၾကားၿပီး လိပ္ျပာ မလံုခ်င္ဘူးဗ်ာ။
ေရကုန္ရင္ မခ်ဳိးနဲ႔ေပါ့။ ဒါပဲေကာင္းတယ္။

ထူးထူးျခားျခားျဖစ္စဥ္၊ ျမင္ကြင္း နဲ႔ သတင္းေတြ
၁။ ငလ်င္လႈပ္မွာေၾကာက္လို႔ ညဘက္မွာ အိမ္ေအာက္ဆင္းေနၾကတဲ့

ယုဇနဥယ်ာဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္ကလူေတြ။ (ေတာ္ေသးတယ္၊ အမ်ဳိးတေယာက္ကေတာ့ ဖုန္းဆက္လို႔ရလို႔
အိမ္ေပၚျပန္တက္ဖို႔ ေျပာလိုက္ရတယ္။)
၂။ ေနပူလာလို႔ ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ လမ္းေဘးက သစ္ပင္ေတြ၊ သစ္ရြက္ေတြေပၚမွာမွ

ခ်ထားခဲ့တဲ့ မီး လံုး၀ မသတ္ထားတဲ့ စီးကရက္ရွည္။ (တိုရင္ကမွ အစီခံထိရင္ မီးၿငိမ္းသြားဦးမယ္)
၃။ အခ်ိန္နဲ႔တေျပးညီ တရက္စီေနာက္က်ေနတဲ့ ေၾကးမံုသတင္းစာ။
၄။ ၄ ရက္ေန႔သတင္းမွာ ဧရာ၀တီတတိုင္းလံုးေပါင္းမွ ၂၀၀ ေက်ာ္ကေန ၅ ရက္ေန႔မွာ

တၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာတင္ ေသာင္းခ်ီေသတာရွိႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အတက္ၾကမ္းတဲ့
ေသဆံုးသူဦးေရစာရင္း။
၅။ ပံုမွန္ထက္ ၅ ဆကေန ၁၀ ဆေလာက္ထိ တေမွ်ာ္တေခၚရွည္ေနတဲ့ ဆီဆိုင္မွာ

တန္းစီထားတဲ့ကားေတြ။
၆။ ကေလး၊ လူႀကီး အိမ္ရွိလူကုန္ ပံုးကုိယ္စီနဲ႔ တန္းစီေနတာေၾကာင့္ ဆီဆိုင္လိုပဲ

ရွည္ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ထဲက ေရဘံုဘိုင္ေတြ။
၇။ မုန္တိုင္းက်ခါနီး ေလျပင္းလာလို႔ မီးျဖတ္ထားတာကို အာဏာစက္ျပင္းစြာ ဖုန္းဆက္လို႔

ဓာတ္အားလႊတ္ေပး လိုက္ရာကေန ေရွာ့ခ္ျဖစ္ေလာင္ရတယ္ဆိုတဲ့ သိမ္ႀကီးေစ်းက မီးသတင္း။
၈။ ၄ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ထိ ဘယ္ယာဥ္ထိန္းရဲကိုမွ မျမင္ခဲ့ရတဲ့ ျပည္လမ္းက မီးပိြဳင့္မ်ား
၉။ လွ်ပ္စစ္၀န္ထမ္း၀တ္စံုနဲ႔ ဓာတ္ႀကိဳးေတြျဖဳတ္ေခြၿပီး တေနရာ သြားသယ္မယ္ (သို႔)

သြားသိမ္းမယ္ထင္လို႔ လိုက္ပို႔လိုက္ရၿပီးမွ ေရာင္းစားဖို႔ ျဖဳတ္သြားတာမွန္း သိခဲ့ရတဲ့
တက္စီသမားတေယာက္ ေျပာျပတဲ့ ဇာတ္လမ္း။
၁၀။ တခ်ပ္စီအတြက္ တိုကင္ယူ၀ယ္ရတယ္ဆိုတဲ့ မတန္တဆ အျမတ္ႀကီးစားထားတဲ့

အိမ္မိုးသြပ္အေရာင္းဆိုင္ တဆိုင္။
၁၁။ မ်ားျပားလွစြာေသာ ေက်းရြာေတြ ၿမိဳ႕နယ္ေတြအတြက္ သြားကူဖို႔ ရဟတ္ယာဥ္က

၁၀ စီး မျပည့္။
၁၂။ ကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ ဘတ္ဂ်က္ က်ပ္သန္း ၅၀၀၀ = ဆန္အိတ္ ၂ သိန္း

(တအိတ္ ၂၅၀၀၀ ေစ်းႏွင့္ ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ တြက္ထားတာပါ)
၁၃။ ၂ ရက္ေန႔ထုတ္ သတင္းစာထဲက ႏွစ္ကြက္ပဲပါတဲ့ မိုးေလ၀သ သတင္းထဲမွာ

အစိုးရိမ္မလြန္ပါနဲ႔ ဆိုတဲ့ မ်က္မွန္ေၾကာ္ျငာသူ မိုးေလ၀သ က အရာရွိမင္းနဲ႔

သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္မို႔ တားဆီးလို႔မရႏိုင္တာေၾကာင့္ နားလည္ေပးၾကပါဆိုတဲ့ ၆ ရက္ေန႔
သတင္းစာက ေခါင္းႀကီးပိုင္းစာသား။
၁၄။ ၃ ရက္ေန႔ ညေန ၃ နာရီေလာက္မွာ မီးစက္တ၀ူး၀ူးနဲ႔ ဖြင့္ထားတဲ့ တီဗြီဂိမ္းဆိုင္၊

အျပည့္ျဖစ္ေနတဲ့ လူငယ္ ေလးေတြ၊ မပ်က္မကြက္ ဖြင့္ထားတဲ့ ဘံုဆိုင္ေတြ …
၁၅။ အင္းစိန္ ဂ်ပန္လမ္းမွာ အ၀တ္တစမွ မကပ္ဘဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ မ်က္ႏွာနဲ႔

ေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္အရြယ္ အမ်ဳိးသမီးတဦး (မပဋာကို
ကိုယ္ေတြ႕ျမင္ဖူးသြားၿပီေပါ့၊ သူ႔လိုမ်ဳိး ဘ၀ဆိုးသြားသူေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္မ်ား ရွိဦးမလဲ)
၁၆။ ကမၻာေအးဘုရားလမ္းေပၚက ေက်ာက္မ်က္ျပခန္းေရွ႕ ေရေျမာင္းေပါက္မွာ ဇကာနဲ႔

ခံေနတယ္ဆိုတဲ့ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ စူးေရာက္သူတေယာက္အေၾကာင္း။
၁၇။ ဒီေန႔ (၈) ရက္ေန႔ ေန႔လည္မွာ ဟံသာ၀တီအ၀ိုင္းက ဘာမွန္းမသိတဲ့

ဟာႀကီးေဘးမွာ ျမက္ႏႈတ္ေနရတဲ့ စည္ပင္အလုပ္သမားေတြ (ျပတ္ေနတဲ့ ဓာတ္ႀကိဳးေတြထက္
အေရးႀကီးတဲ့ ေနရာထင္ပါတယ္)။
အင္း … ဆက္ေရးရရင္ေတာ့ ခက္ကုန္ေတာ့မယ္။
ဒါနဲ႔စကားမစပ္ဗ်ာ။ အေမရိကားမွာ ကက္ထရီနာ မုန္တိုင္းတုန္းက

ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ေဆာင္ပံုေတြကို ေ၀ဖန္ထားတဲ့ စကားအသံုးအႏႈန္းတခု ရွိတယ္ဗ်။ Vacuum
in Leadership တဲ့။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ ဒီစကားကို ထပ္ပြားလို႔အမ်ားႀကီးရေသးတယ္ေနာ္။
Vacuum in Ethic, Vacuum in Caring, Vacuum in Character, Vacuum in Sense
of responsibility, Vacuum in Trust, Vacuum in Courage, Vacuum in Awareness,
Vacuum in Knowledge, Vacuum in Prevention, Vacuum in Planning, Vacuum in
Ability, Vacuum in Judgment, Vacuum in the Priority -------- Vacuum in EVERTHING
!!!!!
ဘာ … လွ်ပ္စစ္မီး ဟုတ္လား ဗြီအိုင္ပီ တေနရာ ႏွစ္ေနရာကေတာ့ ၄ ရက္ေန႔ကတည္းက

ရေနၿပီတဲ့။ ၀မ္းသာလိုက္ၾကပါ။
စာလံုးေပါင္းအမွားေတြအတြက္ကေတာ့ သည္းခံၾကပါ ကိုရင္တို႔။ အင္တာနက္က

တနာရီကို ၁၀၀၀ ဆိုေတာ့ စာကို အျမန္႐ိုက္ရတယ္ဗ်ာ။

မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းတုိထြာ ၁၀
ေမ ၁၀၊ ၂၀၀၈
ရဟတ္ယာဥ္မ်ားအသုံးျပဳပုံ (Aljazeeraသတင္းဌာန)
ရဟတ္ယာဥ္တစ္စီးဆုိက္လာသည္။ (ဘုိကေလးၿမိဳ႔နယ္ေရာက္)ဒုကၡသည္မ်ားက
ရဟတ္ယာဥ္ဆင္းမည့္ေနရာသုိ႔ ေရာက္သြားၾကသည္။ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းမ်ား
သယ္ေဆာင္လာမည္ဟု ယူဆၾကသည္။
ရဟတ္ယာဥ္က စစ္အရာရိွမ်ား ကုိ တင္ေဆာင္ၿပီး ျပန္ထြက္သြားသည္။
ပူက်င့္ရွင္းထန္ ယာဥ္တုိက္မႈျဖစ္၊ ေဆး႐ံုတင္ထား (မဇၩိမသတင္းဌာန)
ထင္ရွားသည့္ ႏုိင္ငံေရးသမားတစ္ဦးျဖစ္သူ ပူက်င့္ရွင္းထန္သည္ ယမန္ေန႔ ညေနပိုင္းက

ယာဥ္တုိက္မႈ ျဖစ္ပြားခ့ဲသည္။
“အငွားယာဥ္တစီး (Taxi) နဲ႔ တေနရာကို အသြား၊ ဗိုလ္တေထာင္လမ္း အေရာက္မွာ

စစ္ကားတစီးနဲ႔ တိုက္မိတယ္။ အဲဒါ ဒဏ္ရာရသြားလို႔ ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးမွာ အတြင္းလူနာအျဖစ္
ကုသခံေနရတယ္” ဟု ညီညႊတ္ေသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား မဟာမိတ္အဖြဲ႔ (UNA) မွ
ဦးေထာင္ကိုထန္းက ေျပာသည္။

ကယ္ဆယ္ကူညီေရးထက္ စိတ္တိုင္းက်အေျခခံဥပေဒ အတည္ျပဳေရးကုိ ဦးစားေပးသည့္
အစိုးရကုိ ကန္႔ကြက္ေနေသာ ႏုိင္ငံတကာေရာက္ ျမန္မာျပည္သားမ်ား။ အခ်ဳိ႔ႏုိင္ငံမ်ားတြင္
၀မ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္မ်ားလည္း ျပဳလုပ္လ်က္ရိွသည္။ (ဓာတ္ပုံ-AFP, Reuters)
သူႀကီးဘုရား ႐ြာသားေကာင္းမႈ (AP)
ျမန္မာစစ္အုပ္စုက ႏုိင္ငံတကာမွေပးပုိ႔သည့္ ကူညီမႈပစၥည္းမ်ားကုိ ယေန႔ျဖန္႔ေ၀သည္၊

သုိ႔ေသာ္ အဆုိပါပစၥည္းမ်ားေပၚတြင္ ထိပ္ထိပ္ႀကဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတုိ႔၏ အမည္မ်ားကုိ
ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။ မုန္တုိင္းသင့္သူမ်ားအတြက္ ကူညီမႈမွာ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ျဖစ္သြားသည္။
အစုိးရ႐ုပ္သံက ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ အပါအ၀င္ ထိပ္သီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားက

ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းမ်ား ေပးအပ္သည့္ပုံမ်ားကုိ ျပသသြားသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြအမည္ကုိ ခပ္ႀကီးႀကီးတပ္ထားေသာ ပစၥည္းေပၚတြင္ "ထုိင္းႏုိင္ငံမွ

ေပးပုိ႔သည့္ အကူအညီ" ဟူေသာ စာတန္းငယ္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ (ညေန ၄း၃၀)
မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရသည့္ ကေလးမ်ား ၀မ္းေရာဂါျဖစ္ေန (CNN)
မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရသည့္ေဒသတြင္ ကေလးသူငယ္ အမ်ားအျပား

၀မ္းေရာဂါခံစားေနရသည္ဟု ကုလသမဂၢ ကေလးမ်ားရန္ပုံေငြအဖဲြ႔၏ ေျပာခြင့္ရအမ်ဳိးသမီး
Shantha Bloemenက ေျပာလုိက္သည္။ တခ်ဳိ႔ေနရာေတြမ်ာ ကေလးဦးရာ ၂၀ ရာခုိင္ႏႈန္းက
၀မ္းေရာဂါျဖစ္ေနၿပီ ဟု ဆုိသည္။ "၀မ္းေရာဂါဆုိတာ ျမန္မာျပည္မွာ
လူအမ်ားဆုံးေသၾကတ့ဲေရာဂါ (a leading killer in the country)ပဲ။ ဒါေၾကာင့္
ကေလးအမ်ားအျပား ကူးစက္ခံရမွာ၊ ျဖစ္ေနတ့ဲကေလးေတြအေျခအေန ပုိဆုိးလာမွာကုိ က်မတုိ႔
အမ်ားႀကီး စုိးရိမ္ပါတယ္။"ဟု ေျပာျပသည္။
မုန္တုိင္းဒုကၡသည္မ်ားတြင္ ေသာက္သုံးေရမရိွ ဟုလည္း ဆုိသည္။
ရန္ကုန္မွ လူ ၃ေယာက္၏အသံ (မုိးမခ)
မုိးမခ၏ မိတ္ေဆြအခ်ဳိ႔က အင္တာနက္မွတဆင့္ ေအာက္ပါအတုိင္း

စာေရးသားေပးပုိ႔ထားသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ျပင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ မိဘမဲ့၊ မိဘေပ်ာက္ ကေလး

မ်ားစြာရိွေၾကာင္း၊သံဃာမ်ားက ၎တုိ႔အား ဆန္ျပဳတ္က်ဳိၿပီး တိုက္ေနေၾကာင္း။
ျပည္ပေရာက္ျမန္မာျပည္သားမ်ား ယခုရက္ပုိင္းအတြင္း ျမန္မာျပည္သုိ႔ ျပန္ပါက

ဓာတ္ဆား၊ ေရသန္႔ေဆးျပားတုိ႔ကုိ ၀ယ္ယူခ့ဲၿပီး ျဖန္႔ေ၀လွဴဒါန္းသင့္ေၾကာင္း။

လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးသည္လည္း ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ အသုံး၀င္ေၾကာင္း။
၀မ္းကုိက္၀မ္းေလွ်ာေရာဂါ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ဓာတ္ဆားထုပ္မ်ား အဓိက လိုေနေၾကာင္း။ (ေန႔
၁၂း၃၀)
မႏၱေလးက မဲ႐ုံသတင္း (မုိးမခ)
"မႏၱေလးတုိင္း မဟာေအာင္ေျမ၊ သံလ်က္ေမွာ္ အေနာက္၊ မူလတန္းေက်ာင္း အမွတ္ ၃၄

အကြက္ ၃၉၀ နဲ့ ၃၉၁ ကို မဲမေပးခိုင္းဘူး၊ ေပးဖုိ႔မလိုဖူးဆိုျပီး ျပန္လႊတ္တယ္၊ ျပႆနာ
စတက္ေနျပီ" ဟု ျမန္မာျပည္မွ မုိးမခ၏ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက ဆုိသည္။ (နံနက္ ၁၀း၀၀)
လွည္းကူးၿမိဳ႔နယ္ မဲ႐ုံတစ္ခုျမင္ကြင္းမ်ား (AP)
ပဲခူးတြင္ မဲေပးေနသူမ်ား (AP)
ဒီေန႔ မဲ႐ုံေတြဖြင့္ၿပီ (Reuters သတင္းဌာန)
ေသမင္းတမန္ မုန္တုိင္းအၿပီး ဆႏၵခံယူပဲြကုိ အခ်ိန္ေရႊ႔ဆုိင္းရန္

ကမၻာကေတာင္းဆုိေနေသာ္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက စီစဥ္ထားသည့္အတုိင္း
ျပဳလုပ္လုိက္သည္။

ယမန္ေန႔ည အစုိးရ႐ုပ္သံတြင္ စေနေန႔တြင္မဲေပးၾကရန္ တုိက္တြန္းသြားသည္။

အစာငတ္ေရျပတ္ ခုိလႈံရာမ့ဲေနသည့္ ေလေဘးဒဏ္ခံခ့ဲရသူ တစ္သန္းခဲြႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး
႐ုပ္သံတြင္ ေဖာ္ျပခ့ဲျခင္း မရိွပါ။ "အမ်ဳိးသားေရးအက်ဳိး လုိလားသူတုိင္း ေထာက္ခံမဲ ေပးၾကစုိ႔" ဟု
႐ုပ္သံတြင္ ေဖာ္ျပခ့ဲသည္။ (နံနက္ ၁၀း၃၀)
ဆႏၵခံယူပဲြကုိ ယေန႔ စတင္ျပဳလုပ္ရာ မႏၱေလးၿမိဳ႔တြင္ မဲေပးေနၾကသည့္ပုံမ်ား

အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေပၚသုိ႔ စတင္ေရာက္ရိွလာသည္။ (ဓာတ္ပုံ-AFP) (နံနက္ ၁၀း၀၀)
ယမန္ေန႔က ကယ္ဆယ္ေရး တာ၀န္မေက်သည့္ စစ္အစုိးရအား

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ဆန္ဖရန္စစၥကုိၿမိဳ႔တြင္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပခ့ဲၾကသည္။ ဆႏၵျပသူတစ္ဦးက
မုန္တုိင္းအတြင္း ေသဆုံးခ့ဲရသူတုိ႔၏ဓာတ္ပုံမ်ားကုိ ကုိင္ေဆာင္ ျပသခ့ဲသည္။ (ဓာတ္ပုံ-Getty
Image)
အေမရိကန္ေလယာဥ္တစ္စီး ရန္ကုန္တြင္ဆင္းခြင့္ျပဳမည္ (AP)

ျမန္မာစစ္အစုိးရက ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းမ်ား သယ္ေဆာင္လာမည့္
အေမရိကန္ေလယာဥ္တစ္စီးကုိ ၀င္ခြင့္ျပဳမည္ဟု အေမရိကန္က ယမန္ေန႔က
ေျပာၾကားလုိက္သည္။
အစုိးရေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ Gordon Johndroe က လာမည့္ တနလၤာေန႔တြင္ C-130

အမ်ဳိးအစား စစ္ေလယာဥ္ဆင္းခြင့္ သေဘာတူညီခ်က္ ရရိွမႈကုိ ႀကိဳဆုိလုိက္သည္။
"တျခားအကူအညီေတြ ဆက္ၿပီးစီးဆင္းႏုိင္ဖုိ႔ ျမန္မာအစုိးရနဲ႔

ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားပါ့မယ္။" ဟု ဆုိသည္။ အခုလုိ အေျခအေနမွာ "ဘာမွ
ခြင့္မျပဳတာထက္စာရင္ ေလယာဥ္တစ္စီးစာ အကူအညီ ဆုိတာလည္း မဆုိးပါဘူး" ဟုလည္း
ေျပာလုိက္သည္။ (ေမ ၉)
အာရွတုိက္ဆူနာမီငလွ်င္ဒဏ္ခံရသူမ်ားအား အကူအညီေပးခ့ဲစဥ္ကလည္း C-130

ေလယာဥ္မ်ားကုိ အသုံးျပဳခ့ဲၾကသည္။
မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းတုိထြာ ၁၁
ေမ ၁၀၊ ၂၀၀၈
ဆန္ဖရန္ေဘးဧရိယာက ျမန္မာမ်ား ဖရီးေမာင့္ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတြင္

ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းၾက (မိုးမခ)
ေမ ၁၀၊ ေန႔ခင္း ၃ နာရီက ျမန္မာမ်ား ၁၀၀ ခန္႔စုေ၀းျပီး ဆရာေတာ္ ၇ ပါး ပင့္ဖိတ္ကာ

ျမန္မာျပည္ နာဂစ္မုန္တိုင္းသင့္ ေသဆုံးထိခိုက္သူအားလုံးကို ရည္စူးေသာ ေမတၱာပို႔၊
ဆုေတာင္းပြဲ ျပဳၾကသည္။ အလွဴေငြမ်ား ေကာက္ခံျပီး ျမန္မာျပည္သုိ႔ေပးပို႔ရန္လည္း
စီစဥ္ေနၾကသည္ ဆိုသည္။ ဆရာေတာ္ တပါးက မိမိ၏ လုပ္အားႏွင့္ ေငြေၾကး နည္းသည္
မ်ားသည္ မစဥ္းစား၊ မေတြေ၀ဘဲ မိမိ တတ္စြမ္းသမွ်ကိုသာ အာရုံျပဳ လုပ္ၾကရန္
အေရးၾကီးေၾကာင္း မိန္႔ၾကားသည္။ ေမလ ၁၈ တြင္ ဖရီးေမာင့္ ျမန္မာလူငယ္မ်ားက ရန္ပုံေငြ
လုပ္ၾကမည္ဟုလည္း သိရသည္။
ဖို႔၀ိန္းျမိဳ႔ေရာက္ ျမန္မာမ်ားက ေဇတ၀န္ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတြင္ ဆုေတာင္းပြဲ ျပဳလုပ္ (မိုးမခ)

ေမ ၉ ရက္က ဖို႔၀ိန္းျမဳိ႔ရွိ ဘာသာေပါင္းစုံတို႔ စုစည္းျပီး မုန္တိုင္းသင့္ ျမန္မာျပည္အတြက္
မီးထြန္းဆုေတာင္းပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ယေန႔ ေမ ၁၀ တြင္ ျမန္မာမ်ားစုေ၀းၾကလ်က္
ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတြင္ ဆြမ္းကပ္ျပီး ကြယ္လြန္သူမ်ားကို ရည္စူး အမွ်ေ၀ၾကသည္ဟု
ဆရာေတာ္ ဦးကုသလ ေျပာၾကားရာတြင္ လာမည့္ ၁၈ ရက္၊ တနဂၤေႏြတြင္ ျမန္မာမ်ား

ေစ်းေရာင္းပြဲႏွင့္ ရန္ပုံေငြရွာၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားမ်ားက ၎တို႔၏
ဆန္းဆက္ ခန္းမကို ေမတၱာျဖင့္ သံုးခြင့္ေပးေၾကာင္း သိရပါသည္။ ဂီတပညာရွင္ မာမာေအးက
ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ားက က်င္းပေသာ အလွဴခံပြဲမ်ားအတြက္ သြားေရာက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနျပီ
ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
နယူးေယာက္က ျမန္မာမ်ား စစ္အစိုးရသံရုံးေရွ႔တြင္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၾက (မိုးမခ)
နယူးေယာက္က ျမန္မာ ၅၀ ေက်ာ္ စုေ၀းၾကလ်က္ မုန္တိုင္းသင့္ ျမန္မာျပည္အတြက္

ႏိုင္ငံတကာက ေပးအပ္ေသာ အကူအညီမ်ားကို ေကာင္းစြာ လက္သင့္မခံဘဲ အေျခခံဥပေဒ
အတည္ျပဳေရးကိုသာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ေနေသာ စစ္အစုိးရကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၾကသည္။
ကိုေအာင္ခန္႔က ေျပာၾကားရာတြင္ - National League for Democracy (Liberated Area)
U.S.A. East Coast, 88 Generation Students (Exile), Women On the Move for Burma,
International Campaign for Burma တို႔ပါ၀င္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
From New York Burm...
From Prayer Servic...

စကၤာပူ ျမန္မာမ်ား ေငြ၊ ပစၥည္းႏွင့္ လုပ္အားပါ လွဴျပီ (၀တ္မႈံ)
လမ္းျပၾကယ္၊ သေျပႏု၊ စင္းျမန္မာ၊ လြိဳင္ဟိန္း စသည့္ျမန္မာဆိုင္မ်ားတြင္

ျမန္မာျပည္ေလေဘးအတြက္ အ၀တ္အထည္၊ေဆး၀ါးမ်ား ထုပ္ပိုးေနၾကသည္၊
ျမန္မာျပည္ျပန္ေသာ ေလေဘးကူညီမည့္ လုပ္အားေပးမ်ားအတြက္ ေပါင္ခ်ိန္ပိုေနပါက
ေလေဘးပစၥည္းဟုေျပာလ်င္ Silk ဆစ္ခ္ ေလေၾကာင္းမွ အခမယူ ဟု သိရသည္။
စင္ကာပူ ၾကက္ေျခနီအသင္းထံသို႔ လွဴဒါန္းသူ မ်ားျပားသလို ျမန္မာမ်ားကလည္း ပင္နီစူလာ

ျမန္မာဆိုင္မ်ားသို ့လာေရာက္ လွဴဒါန္းၾကသည္။
တိုပါးရိုး ျမန္မာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတြင္ တနဂၤေႏြ မနက္ ၉နာရီတြင္

ဆုေတာင္းပြဲရွိသည္၊ (ျမန္မာကလပ္ႏွင့္ ရန္ကုန္စက္မွဳတကၠသိုလ္အသင္း (စကၤာပူ) အခ်ိဳ ့)၊
ယူူးႏို႔စ္ ျမန္မာဗုဒၶ ဓါတ္ေတာ္တိုက္တြင္ တနဂၤေႏြ မနက္ ၈နာရီခြဲ ဆုေတာင္းပြဲရွိသည္။
စင္ကာပူစစ္တပ္က ျမန္မာလူမ်ဳိး အရန္စစ္သား (Army Reservists) မ်ားကို

ျမန္မာျပည္ျပန္၍ လုပ္အားေပးရန္ ေခၚေနသည္ဟု သိရသည္။ ျမန္မာေက်ာင္းသား
လူငယ္မ်ားစြာ မိမိစာရိတ္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္ျပန္ လုပ္အားေပး ထြက္သြားၾကျပီဟု သိရသည္။ သူတို
့ႏွင့္ နီးစပ္သူ မိတ္ေဆြျမန္မာမ်ားႏွင့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံသားမ်ားက ေငြအကူမ်ားကို
ေပးလိုက္ၾကသည္။
စစ္အစိုးရသေဘာမတူလည္း လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားျပီး ႏိုင္ငံတကာမွ ၾကား၀င္

ကယ္ဆယ္ေရး ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား အျမန္ဆံုး ေဆာင္ရြက္ပါရန္ လမ္းျပၾကယ္မွ လႈံ႔ေဆာ္ေနသည္။
စကၤာပူႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာမ်ား လက္မွတ္ေရးထိုးရာတြင္ လြယ္ကူစြာ ပါဝင္ႏိုင္ရန္အတြက္ စေနေန႔
ေန႔လည္ (၁၂) နာရီမွ စတင္ကာ ပင္နီစူလာ ၅ လႊာရွိ လမ္းျပၾကယ္ စာၾကည့္တိုက္တြင္၎၊
မဟာဝိဟာရ ေက်ာင္းတိုက္မ်ားတြင္ စေနႏွင့္ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္လည္း လက္မွတ္မ်ား
လာေရာက္ ထိုးႏိုင္သည္ဟု ေၾကညာာ ထားသည္။
ျမန္မာျပည္ ပုသိမ္ေျမာင္းျမ သတင္း၊ (၀တ္မႈံ)
ပုသိမ္ တိုင္တရာေက်ာင္းမွာ ဒုကၡသည္ ေထာင္ခ်ီ ခိုလႈံေနပါတယ္။ ပုသိမ္၊

ေျမာင္းျမေတြမွာ ဒုကၡသည္ေတြ ၀မ္းပ်က္၀မး္ေလွ်ာေရာဂါ ရေနပါျပီ၊ ဓါတ္ဆားရည္မရွိလ်င္
၂ရက္အတြင္း ၀မ္းေလွ်ာျပီး ေသႏိုင္ပါတယ္၊ ၀မ္းေရာဂါအတြက္ ေဆးေတြ ရန္ကုန္ကို ႏိုင္ငံျခားမွ
အျမန္ပို႔ေပးၾကပါရန္ သတင္းပို႔ၾကသည္။ စကၤာပူမွာ ရႏိုင္တဲ့ ေဆးနာမည္ - DIARRHOE AND
DYSENTRY
ဴမန္မာဴပည္သူမဵားအား အကူအညီေပးေရး ဆႎၬဴပပၾဲ၊ ဆန္ဖရန္စစၤကိုတၾင္ ဴပႂလုပ္ (မိုးမခ)
နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ေဳကာင့္ ဴမန္မာဴပည္တၾင္း လက္ရႀိဴဖစ္ေနသည့္

အေရးေပၞအေဴခအေနမဵားအေပၞ အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု အပၝအ၀င္ ႎိုင္ငံတကာက

အဴမန္ဆံုးအကူအညီေပးေရး ဆႎၬဴပပၾဲတစ္ရပ္ကို အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု
ကယ္လီဖိုးနီးယားဴပည္နယ္ ဆန္ဖရန္စစၤကို႓မိႂႛ၌ ေမလ ၉ ရက္ေနႛတၾင္ ဴပႂလုပ္ခဲ့သည္။
အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု အစိုးရရံုးႎႀင့္ ေအာက္လၿတ္ေတာ္ ေဴပာေရးဆိုခၾင့္ရႀိသူ

နန္စီပီလိုစီ၏ ရံုးအေဆာက္အဦး ေရႀႚတၾင္ ဴပႂလုပ္ေသာ ယင္းဆႎၬဴပပၾဲကို ညေန ၄ နာရီတၾင္
စတင္ခဲ့႓ပီး ဆန္ဖရန္စစၤကို ပင္လယ္ေကၾႛ၀န္းကဵင္ေဒသရႀိ ဴမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးလႁပ္ရႀားသူမဵား၊
တိဘက္လူမဵႂိးမဵား ႎႀင့္ ေဒသခံ အေမရိကန္မဵား စုစုေပၝင္း ၁၀၀ နီးပၝး တက္ေရာက္ခဲ့သည္။
ဆႎၬဴပပၾဲတၾင္ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံေနရသူမဵားအေပၞ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ၏

မဵက္ကၾယ္ဴပႂမႁမဵားအား ရႁတ္ခဵ၍ အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု၊ ကမၲာ့ကုလသမဂၢ အပၝအ၀င္
ႎိုင္ငံတကာက အကူအညီမဵား အဴမန္ဆံုးေပးအပ္ရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ဳက႓ပီး ေ႐ကၾးေဳကာ္သံမဵား
ေ႐ကၾးေဳကာ္ဴခင္း၊ ဆုေတာင္းဴခင္း ႎႀင့္ အလႀႃေငၾေကာက္ခံဴခင္းမဵား ဴပႂလုပ္ခဲ့သည္။
ဆႎၬဴပပၾဲအတၾင္း ထိုေဒသအေဴခစိုက္ ဴမန္မာအဖၾဲႛအစည္းမဵား၊

ဘာသာေရးအဖၾဲႛအစည္းမဵားမႀ ကိုယ္စားလႀယ္မဵားက လတ္တေလာ
ဴမန္မာဴပည္အေဴခအေနမဵားႎႀင့္ သူတိုႛ၏ ရပ္တည္ခဵက္မဵားကို ေဴပာဆိုခဲ့ဳကသည္။
From Burmese Prote...

Dan Bernal ေဴပာဳကားစဥ္
အေမရိကန္ေအာက္လၿတ္ေတာ္ ေဴပာေရးဆိုခၾင့္ရႀိသူ နန္စီပီလိုစီ၏ ရံုးမႀ တာ၀န္ခံ Mr.

Dan Bernal က ၄င္းတိုႛအေနဴဖင့္ လတ္တေလာ ဴမန္မာ့အေရးကိစၤမဵားကို တစိုက္မတ္မတ္
ေဴပာဆိုေဆာင္ရၾက္ခဲ့ေဳကာင္း၊ ဆက္လက္၍လည္း အကူအညီေပးသၾားမည္ဴဖစ္ေဳကာင္း
ေဴပာဳကားခဲ့သည္။
တိဘက္လူမဵႂိးမဵားကလည္း ဴမန္မာဴပည္ စစ္အာဏာရႀင္ လက္ေအာက္မႀ လၾတ္ေဴမာက္႓ပီး

ေအးခဵမ္းသာယာေသာတိုင္းဴပည္ ဴဖစ္ထၾန္းေစရန္ အစဥ္တစိုက္
ပူးေပၝင္းကူညီသၾားမည္ဴဖစ္ေဳကာင္း ေဴပာဆိုခဲ့သည္။ အဆိုပၝ ညေန ၇ နာရီတၾင္
ကယ္လီဖိုးနီးယားဴပည္နယ္ ဘာကေလ႓မိႂႛတၾင္လည္း တိဘက္လူမဵႂိးမဵား စုရံုး၍
ဴမန္မာဴပည္အတၾက္ ဆုေတာင္းပၾဲတစ္ရပ္ ဴပႂလုပ္ခဲ့ဳကသည္။

မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္ေတၾအတၾက္ ထုိင္းဘုရင္ ပစၤည္းပိုႛ၊

ဴပင္သစ္ သမတကေတာ့ စစ္အစိုးရကို ဴပစ္တင္ရႁံႚခဵ
2008-05-10 http://www.rfa.org/burmese/news/Thai_king_donates_for_victims-
05102008173426.html/story_main?textonly=1
ထိုင္းဘုရင္မင္းဴမတ္၊ ဘူမီေဘာလ္ ကလည္း ဴမန္မာႎိုင္ငံက ေလမုန္တိုင္း ဒုကၡသည္ေတၾထံ

ရိကၡာ၊ ပလတ္စတစ္ အခင္းနဲႛ အမိုးအကာေတၾပၝဝင္တဲ့ ကယ္ဆယ္ေရး အိတ္ေပၝင္း ၂၀၀၀ ကို
ေပးပိုႛဖိုႛ စီစဥ္ ထားတဲ့အေဳကာင္း ထိုင္း သတင္းစာေတၾမႀာ ေဖၞဴပထားပၝတယ္။
အေမရိကန္ ေဒၞလာ ၃ ေသာင္းခဲၾနီးပၝး တန္ဘိုးရႀိတဲ့ အဲဒီ ပစၤည္းေတၾကို ထိုင္းဘုရင္ရဲႚ

Rajaprajanugroh foundation က ဦးစီး႓ပီး လႀႃဒၝန္းမႀာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဒီပစၤည္းေတၾကို အဖၾဲႚရဲႚ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္နဲႚ ေလတပ္အ႒ကီးအကဲ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီး Chalit တိုႛ

ကိုယ္တိုင္ ဴမန္မာႎိုင္ငံဖက္ကို ေလယာဥ္နဲႛေမာင္းႎႀင္ သယ္ေဆာင္သၾားမႀာဴဖစ္ပၝတယ္။
အေစာပိုင္းတုန္းကလည္း ထုိင္း၊ ဘုရင့္သမီးေတာ္ သီရိဒုံကလည္း အေလးခဵိန္ တန္၂၀ ရႀိတဲ့
အစားအစာ၊ ပလတ္စတစ္အခင္း၊ မီးစက္နဲႛ ေရသန္ႛေဆးဴပားေတၾ လႀႃဒၝန္းခဲ့ပၝတယ္။
ကူေငၾ ေဒၞလာ သန္း ၂၀ ေပးမယ္လိုႛ ေဳကညာထားတဲ့ ဴပင္သစ္သမတ Sarkozy ကေတာ့

ႎိုင္ငံတကာ ကူညီေထာက္ပံ့မႁေတၾအေပၞ ကန္ႛသတ္မႁေတၾ လုပ္ေနတဲ့အတၾက္ ဴမန္မာ
စစ္အစိုးရကို ဴပစ္တင္ရႁံႚခဵလိုက္ပၝတယ္။
ပဲရစ္႓မိႂႚမႀာကဵင္းပခဲ့တဲ့ က႗န္စနစ္ကို တိုက္ဖဵက္ခဲ့တာနဲႛ ပတ္သက္တဲ့ ဂုဏ္ဴပႂပဲၾႎႀစ္ပတ္လည္

အခမ္းအနားမႀာ ဴပင္သစ္ သမတ႒ကီးက ဒီေနႛေခတ္ ၂၁ ရာစုမႀာေတာင္ သဘာဝ
ေဘးအႎၨရာယ္ေဳကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနသူေတၾကို ႎိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းက
လၾတ္လၾတ္လပ္လပ္ ကူညီကယ္ဆယ္ခၾင့္ မရေအာင္ ပိတ္ပင္ထားတဲ့ အစိုးရရႀိေနတုန္းပဲလိုႛ
ေဴပာဆိုခဲ့ပၝတယ္။
ဴမန္မာႎိုင္ငံအတၾက္ ကူညီေထာက္ပံ့ေရး ပစၤည္းေတၾ တင္ေဆာင္ထားတဲ့ ဴပင္သစ္သေဘႆာ

တစီးဟာ အိႎၬိယႎိုင္ငံပိုင္ ေရပိုင္နက္ထဲမႀာ အဆင္သင့္ ေရာက္ရႀိေနတယ္လိုႛ ဴပင္သစ္ အစိုးရက
ေသာဳကာေနႛက ေဳကညာခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေပမယ္လိုႛ ဒုကၡသည္ေတၾဆီကို တိုက္ရိုက္ေပးပိုႛခၾင့္ ရ/မရ
ဆိုတာ အခုခဵိန္ထိ မသိရေသးပၝဘူး။
ဒီအေတာအတၾင္း ေဴမာင္းဴမ႓မိႂႚမႀာ ေလေဘးဒုကၡသည္ တေသာင္းေလာက္ ေရာက္ရႀိေန႓ပီးေတာ့၊

စားနပ္ရိကၡာနဲႛ ေနစရာမရႀိတဲ့အတၾက္ ေနာက္ထပ္ ဆက္လက္ တိုးပၾားေနပၝတယ္လိုႛ
ကယ္ဆယ္ေရး လူမႁ၀န္ထမ္းတဦးက ေဴပာပၝတယ္။
ဒုကၡသည္ အမဵားစုဟာ စာသင္ေကဵာင္း ၁၅ ေကဵာင္းနဲႛ ဘုန္း႒ကီးေကဵာင္းေတၾမႀာ မႀီခိုေနရတယ္လိုႛ

သိရပၝတယ္။ အဲဒီဒုကၡသည္ေတၾကို စစ္အစိုးရက ကူညီေထာက္ပံ့မႁ တစံုတရာ
မေပးဘူးလိုႛသိရ႓ပီး၊ ႓မိႂႚခံေတၾအေနနဲႛလည္း စီစဥ္ေဆာင္ရၾက္ေပးဖိုႛ အခက္အခဲေတၾ အမဵား႒ကီး
ဳကံႂေနရတယ္လိုႛ စာသင္ေကဵာင္း တေကဵာင္းမႀာ လူေပၝင္း ၉ ရာ ေလာက္ အတၾက္
ကူညီေဆာင္ရၾက္ေနတဲ့ အမဵိႂးသမီးတဦးကေဴပာပၝတယ္။ လူ ၃ ရာ အတၾက္ပဲ

ထမင္းထုတ္ေတၾရႀိတဲ့အတၾက္ လူေပၝင္း ၉ ရာ ကေတာ ့အရမ္းမဵားလၾန္းေနပၝတယ္။ ဒၝေဳကာင့္
ကေလးငယ္ေတၾ၊ အမဵိႂးသမီးေတၾကို ဦးစားေပး ေဝငႀရပၝတယ္။ အေဆာင္ တခုမႀာ လူေပၝင္း ၇ ရာ
ေလာက္စီ အနဲဆံုးရႀိတယ္လိုႛ အဲဒီ အမည္မေဖၞလိုတဲ့ အမဵိႂးသမီးက ဆိုပၝတယ္။
ဆရာမ ၃ ဦးကေတာ့ ေကဵာင္းအေပၝက္ဝမႀာ ရပ္႓ပီး လမ္းသၾားလမ္းလာေတၾကို လႀႃဒၝန္းဳကဖိုႛ

ေမတၨာရပ္ခံေနပၝတယ္။ ဒၝေပမယ့္ သူတိုႛလက္ခံရရႀိတဲ့ ဆန္ပမာဏဟာ အလၾန္ နဲလၾန္းတယ္လိုႛ
သိရပၝတယ္။
စီးပၾားေရးသမား တဦးကေတာ့ ကဵေနာ္တိုႛ ဒီလူေတၾကို ေနာက္ထပ္ရက္ေပၝင္း

ဘယ္ေလာက္ဳကာေအာင္ ေက႗းေမၾး ေစာင့္ေရႀာက္ႎိုင္မႀာလဲလိုႛ ေမးခၾန္းထုတ္လိုက္႓ပီး၊ အခုေတာ့
ဴပည္သူအခဵင္းခဵင္းပဲ ကူညီ ေထာက္ပံ့ေနတယ္လိုႛ သူကဆိုပၝတယ္။ လုယက္မႀာ
ေဳကာက္ဳကတဲ့အတၾက္ ေစဵးဆိုင္ေတၾဆိုရင္ အေစာ႒ကီး ပိတ္ဳကတယ္လိုႛ ေဴပာပၝတယ္။
ဒုကၡသည္ေတၾဟာ ေနႛခင္းဘက္ဆိုရင္ အကူအညီလာေပးမယ့္ သူေတၾကိုပဲ ေမ႖ာ္ေနဳကရ႓ပီး၊

ညဖက္ဆိုရင္ ဴခင္ေထာင္မရႀိ၊ မီးမရႀိနဲႛ တန္းစီအိပ္ဳကရပၝတယ္။ ဒီကာလဟာ ဘယ္ေလာက္
ဳကာမလဲဆိုတာ ဘယ္သူမႀမေဴပာႎိုင္ပၝဘူးလိုႛ ဆိုပၝတယ္။
ဴမန္မာဴပည္အႎႀံႛ မဲေပးပံု
မရိုးသားမႁေတၾမဵားဴပား
2008-05-10 http://www.rfa.org/burmese/news/voting_in_burma-
ရန္ကုန္တိုင္း ေမႀာ္ဘီ႓မိႂႚနယ္ မဲရံုအမႀတ္ ၃ ကို တာဝန္ယူကၾပ္ကဲ ရသူေတၾကေတာ့

ေမႀာ္ဘီ႓မိႂႚနယ္အတၾင္းက ေကဵာင္းဆရာ ဆရာမေတၾ ေကဵာင္းအုပ္႒ကီးေတၾဴဖစ္ပၝတယ္။
မဲရံုပတ္လည္မႀာ လံုဴခံႂေရးအတၾက္ေတာ့ ဳကံခိုင္ေရးနဲႛဖၾံႛ႓ဖိႂးေရး အသင္းဝင္ေတၾနဲႛ စၾမ္းအားရႀင္ေတၾ

အရန္မီးသတ္တပ္ဖၾဲႚဝင္ေတၾ တာဝန္ယူဳကပၝတယ္၊၊
မဲဆႎၬလာေပးတဲႛသူေတၾက ဆႎၬမဲေပးပံုေပးနည္းကို နားမလည္လိုႛ မဲရံုတာဝန္ခံေတၾကို

ေမးဳကတဲႛအခၝ အမႀန္ဴခစ္႓ပီး ပံုးထဲထည့္ဖုိႛ ဴပန္ေဴပာခဲ့တယ္လိုႛ ကိုယ္တိုင္ မဲေပးခဲ့ရတဲ့သူ တဦးက

ေဴပာဴပပၝတယ္။ 'တာဝန္' လက္ပတ္ စည္းထားတဲႛ မဲရံု တာဝန္ရႀိသူေတၾက မဲေပးသူေတၾရဲႛ
ေနာက္ကေန မဲရံုထဲအထိ လုိက္ဳကည့္တာေတၾရႀိပၝတယ္။
ဒၝ့အဴပင္ တခဵိႂႚလူေတၾကို အမည္၊ ေနရပ္နဲႛ မႀတ္ပံုတင္နံပတ္ ေရး႓ပီးသား စာရၾက္ေတၾ ထဲမႀာလည္း

အမႀန္ေတၾ အဆင္သင့္ဴခစ္ထား႓ပီး မဲပံုးထဲထည့္ခိုင္းဳကပၝတယ္။ သက္႒ကီး ရၾယ္အိုေတၾသာမက
လမ္းေလဵာက္ႎိုင္တဲႛသူေတၾကုိေတာင္ အတင္းကူညီတၾဲကာ မဲရံုထဲ အထိဝင္ အတင္း
ေထာက္ခံမဲဴခစ္ေပး႓ပီး ထည့္ခိုင္းေနတာဴဖစ္ပၝတယ္။ ေမႀာ္ဘီ႓မိႂႚနယ္ ၄ ရပ္ကၾက္ မဲရံုအမႀတ္ ၁
မႀာေတာႛ မဲဆႎၬလာေပးတဲ့သူတိုင္းကို အတင္းအမႀန္ဴခစ္႓ပီး ထည့္ခိုင္းခဲ့တာပၝ။
ဳကံခိုင္ေရးနဲႚဖၾံ႓ဖိႂးေရး အသင္းဝင္ေတၾက မဲေပးတဲ့ အခန္းထဲထိ လိုက္လာ႓ပီး အမႀန္ဘယ္လို
ဴခစ္ရမယ္ဆိုတာကို ရႀင္းဴပကာ ေစာင့္ဳကည့္ေနခဲ့ပၝတယ္။
ရန္ကုန္တိုင္း၊ စမ္းေခဵာင္း႓မိႂႚနယ္အတၾင္းမႀာလည္း မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရ႓ပီး အမိုးအကာ

မရႀိဴဖစ္ေနတဲ့သူေတၾကို ႓မိႂႚနယ္ရံုးမႀာ သၾပ္တခဵပ္ကို ငၝးေထာင္ႎူန္းနဲႛ သန္းေခၝင္စာရင္းနဲႛ ဴပ႓ပီး
ေရာင္းခဵေနေပးေနေပမဲ့ ဝယ္ယူသူတိုင္းကို ႒ကိႂတင္ေထာက္ခံမဲေတၾ တပၝတည္း
ထည့္ခိုင္းေနပၝတယ္။
ကရင္ဴပည္နယ္နဲႛ မၾန္ဴပည္နယ္ေတၾမႀာလည္း ဒီကေနႛမဲဆႎၬခံယူပၾဲကို မနက္ ၆ နာရီ ကတည္းက

စတင္ကဵင္းပေနပၝတယ္။ မဲထည့္တဲ့ ေနရာမႀာ ဘာမႀမဴခစ္ပဲ ဒီအတိုင္း ထည့္ခဲ့တဲ့သူေတၾလည္း
ရႀိေနတယ္လိုႛ ကိုယ္တိုင္မဲေပးခဲႛတဲ့ ကရင္ဴပည္နယ္၊ ဳကာအင္းဆိပ္႒ကီး ႓မိႂႚခံတဦးက ေဴပာပၝတယ္။
မဲရံုေတၾမႀာလည္း လံုဴခံႂေရးကို အေဳကာင္းဴပ႓ပီး ဳကံခိုင္ေရးနဲႛ ဖၾံႛ႓ဖိႂးေရး အသင္းဝင္ေတၾက
မဲလာေပးတဲ့ ဴပည္သူေတၾကို မဲပံုးထဲထည့္တဲ့ အခဵိန္အထိ ေစာင့္ဳကည့္ ခဲ့ပၝတယ္။
မၾန္ဴပည္နယ္၊ ေရး႓မိႂႚနယ္အတၾင္းက ေကဵးရၾာေတၾမႀာေတာႛ ဆႎၬခံယူပၾဲကို မတက္ေရာက္ရင္

မဲလာမေပးရင္ ဒဏ္ေငၾရိုက္မယ္လိုႛ ေကဵးရၾာတာဝန္ရႀိသူေတၾကို
အသံခဵဲႚစက္ေတၾနဲႚေကဵးရၾာေတၾမႀာ လိုက္လံ ေဆာ္ဳသတာေတၾလည္း ရႀိေနပၝတယ္။
ပဲခူးတိုင္းအေရႀႛဴခမ္းက ေညာင္ေလးပင္နဲႛ ေရၿကဵင္႓မိႂႚနယ္ေတၾမႀာလည္း အာဏာပိုင္ေတၾရဲႚ မဲ

မသမာမႁေတၾ အမဵား႒ကီးရႀိတယ္လိုႚ နယ္ခံေတၾက ေဴပာပၝတယ္။
ပဲခူးတိုင္း အေနာက္ဴခမ္းက သာယာဝတီနဲႛ ကဝ႓မိႂႚနယ္ေတၾမႀာလည္း အလားတူ အဴဖစ္ပဵက္ေတၾ

မဲသမာမႁေတၾ ရႀိခဲ့တယ္လိုႛ အန္အယ္ဒီအဖၾဲႛတဦးက အာအက္ဖ္ေအကို ေဴပာဴပပၝတယ္။
အန္အယ္ဒီအဖၾဲႛတဦး။ ။ "ပဲခူးတုိင္း၊ သာယာဝတီမႀာ မဲရံုတာဝန္ကဵတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတၾေပၝ့

သူတုိႛက မဲလာေပးတဲ့သူေတၾကို မဲေပးပံု၊ ေပးနည္းရႀင္းဴပတဲ့ေနရာမႀာ အမႀန္ဴခစ္ပံုကုိပဲ ရႀင္းဴပ႓ပီး
အမႀန္ပဲထည့္ခိုင္းပၝတယ္။ ကဝ႓မိႂႛနယ္မႀာေတာ့ ေကဵာင္းတုိက္ေကဵးရၾာမႀာရႀိတဲ့ မဲရံုအတၾင္းထဲမႀာ
ေထာက္ခဲမဲထည့္ဖုိႛ ပိုစတာကပ္ထားတယ္။ မဲရံုမႀႃးရဲႚ ေရႀႚမႀာလည္း ေထာက္ခဲမဲထည့္ဖုိႛ
ပိုစတာကပ္ထားတယ္ ေကာ္မရႀင္ အဖၾဲႛဝင္ေတၾကလည္း မဲလာထည့္တဲ့သူေတၾကို ေထာက္ခံမဲပဲ
ထည့္ဖုိႛေဴပာတယ္။ အဲေတာ့ ကဝ႓မိႂႚနယ္ တ႓မိႂႚနယ္လံုးနီးပၝး အဲဒီလုိပဲဴဖစ္ေနတယ္။ အဲဒၝေဳကာင့္
ကဝ႓မိႂႚနယ္ဴပည္သူေတၾက တရားစၾဲဖုိႚ အထိစီစဥ္ထားတယ္ခင္ဗဵ။"
ေကဵာက္ပန္းေတာင္း႓မိႂႚမႀာ ဒီကေနႛ ဆႎၬခံယူပၾဲကဵင္းပရာမႀာ အမဵားစုက ကန္ႛကၾက္မဲ

ထည့္တာမဵားတယ္လိုႛ မဲဆႎၬေပးခဲ့သူေတၾရဲႚ ေဴပာဆိုခဵက္ေတၾကို ကိုးကား႓ပီး ေဒသခံေတၾက
အာအက္ဖ္ေအကို ေဴပာဴပပၝတယ္။ မနက္ ေစာေစာမႀာပဲ ဒီမိုကေရစီေရး လႁပ္ရႀားတဲ့ လူငယ္ ၅၀
ေလာက္က NO Vote အမႀတ္သားပၝတဲ့ တီရႀပ္ေတၾ ဝတ္႓ပီး သၾားသၾားလာလာ လုပ္ခဲ့ဳကလိုႛ
ေဒသခံေတၾက စိတ္ဓာတ္ႎိုးဳကားလာ႓ပီး မေဳကာက္မရၾံႚ ကန္ႛကၾက္မဲေတၾ ေပးခဲ့ဳကတယ္လိုႛ
ေကဵာက္ပန္းေတာင္း ေဒသခံေတၾက ေဴပာပၝတယ္။
႓မိႂႚေပၞမႀာ မဲေပးတာကို စည္းကမ္းနဲႛအညီ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း လုပ္ေဆာင္တာရႀိေပမယ့္

နယ္ေတၾမႀာေတာ့ ႒ကီးဳကပ္တဲ့ အာဏာပိုင္ေတၾက မမႀန္မကန္လုပ္တာ၊ ရႀိတယ္လိုႛ
ေကဵာက္ပန္းေတာင္း အန္အယ္လ္ဒီပၝတီက ဦးေဇာ္ဝင္းကေဴပာဴပပၝတယ္။
ေကဵာက္ပန္းေတာင္းက မဲေပးဳကသူေတၾထဲမႀာ ေအာက္ဴပည္က ဧရာဝတီတိုင္းအတၾင္း

ဳကံႂေနရတဲ့ မုန္တိုင္းေဘးမႀာ အစိုးရက လုပ္ေဆာင္ေနတာေတၾအေပၞ မေကဵမနပ္ဴဖစ္႓ပီး အခုမႀ
စိတ္ေဴပာင္း႓ပီး ကန္ႛကၾဲမဲ ထည့္သူေတၾလည္း ရႀိတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
ပုပၯၝးနယ္မႀာေတာ့ ဆႎၬမဲေပးဳကတဲ့ ဴပည္သူေတၾဟာ ကန္ႛကၾက္မဲေပးရင္ ေထာင္ ၃ ႎႀစ္ ဒဏ္ေငၾ ၃

သိန္းလိုႛ ေကာလဠလေတၾ ဴဖစ္ေနလိုႛ မကန္ႛကၾက္ရဲဳကတဲ့အတၾက္ အမႀန္ဴခစ္နဲႛ
ေထာက္ခံတာမဵားတယ္လိုႛ ပုပၯၝးနယ္ခံ တဦးက အာအက္ေအကို ေဴပာဴပပၝတယ္။
ဧရာဝတီတိုင္း ေလမုန္တိုင္းဒဏ္ ထိခဲ့တဲ့ ႓မိႂႚနယ္ ၇ ႓မိႂႚနယ္က ဴပည္သူႛဆႎၬခံယူပၾဲေတၾကို

ရက္ေရၾဆိုင္းထားေပမဲ့ ေဴမာင္းဴမ႓မိႂႚနယ္မႀာေတာ့ မူလသတ္မႀတ္ထားတဲ့ အတိုင္း ဒီကေနႛ ေမလ
၁၀ ရက္ေနႛမႀာ ဴပည္သူႚ ဆႎၬခံယူပၾဲကို ကဵင္းပခဲ့ပၝတယ္။ လၾန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ရက္ေလာက္ ကတည္းက
ေဴမာင္းဴမ႓မိႂႚနယ္အတၾင္း ႒ကိႂတင္မဲေတၾ ေကာက္ယူခဲ့တာပၝ။
သက္ဆုိင္ရာ ရယက၊ ဳကံႚခိုင္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးနဲႛ အာဏာပိုင္ေတၾက ဴပည္သူေတၾကို မဲေပးရမဲ့ နံပတ္ေတၾ

႒ကိႂတင္ထုတ္ေပးထားပၝတယ္။ နံပတ္ေတၾ ထုတ္ေပးထားတယ္ဆိုတာကို ႒ကိႂတင္လိုက္ရႀင္းဴပတဲ့
အခၝမႀာကတည္းက ဴပည္သူေတၾအေနနဲႛ မဲလာထည့္စရာ မလိုေတာ့ဘူး၊ ႒ကိႂတင္မဲကို
သက္ဆိုင္ရာက ထည့္ေပးထား႓ပီး႓ပီဆိုတာပၝ တခၝတည္း ရႀင္းလင္း ေဴပာဳကားခဲ့တာေတၾလည္း
ရႀိပၝတယ္။
ဒီကေနႛ မဲေပးအခဵိန္ အဴဖစ္အပဵက္တခဵိႂႚကို ေဴမာင္းဴမ႓မိႂႚနယ္၊ ဴပည္သူႛလၿတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလႀယ္

ဦးေအာင္ကဵင္က ေဴပာဴပပၝတယ္။
ဦးေအာင္ကဵင္။ ။ "တခဵိႂႚေနရာေတၾမႀာ ဆိုလိုႛရႀိရင္ ရယက၊ ဆယ္အိမ္မႀႃးေတၾက

မဲဴပားေလးေတၾ ေပး႓ပီးေတာ့ ခင္ဗဵားတိုႛ မဲေပး႓ပီး႓ပီေပၝ့၊ မဲရံုကိုသၾားစရာ မလုိေတာ့ဘူးဆုိ႓ပီး အဲဒီလုိ
တားထား တာေတၾရႀိသလုိ ဒီေနႛ မနက္ ၆ နာရီကေန ညေန ၄ နာရီထိ မဲေပးမဲ့ေနရာမႀာ ၆ နာရီ မဲ
စေပး႓ပီးဆုိတည္းက မဲရံုေတၾမႀာ တာဝန္ရႀိတဲ့သူေတၾ အားလံုးက မဲေပးခၾင့္ရႀိသူေတၾကို
မဲဴပားထုတ္ေပးတယ္။ မဲေပးမဲ့အခန္းထဲအထိ မဲရံုမႀာ တာဝန္ရႀိတဲ့လူေတၾက အကုန္လုံး
ဝင္႓ပီးေတာ့ သူတုိႛကုိယ္တုိင္ အမႀန္ဴခစ္႓ပီးေတာ့ မဲပံုးထဲ ထည့္တဲ့အေနအထားေတၾ
ဴဖစ္ေနတဲ့အတၾက္ မေကဵနပ္တဲ့ လူထုေတၾလည္းရႀိေနပၝတယ္။"
ေဴမာင္းဴမ႓မိႂႚနယ္အတၾင္း ဴဖစ္ေပၞခဲ့တဲ့ အေဴခအေနတရပ္ကိုလည္း ဦးေအာင္ကဵင္က

အခုလိုေဴပာဴပထားပၝေသးတယ္။
ဦးေအာင္ကဵင္။ ။ "ေဴမာင္းဴမ႓မိႂႚနယ္၊ ဗန္းေမာ္-သံုးခၾ ေကဵးရၾာ အုပ္စုေပၝ့ေနာ္

အဲဒီေကဵးရၾာမႀာရႀိတဲ့ ဝဲေဒၝင့္ေကဵးရၾာမႀာ မဲရံုအေဴခစိုက္ပၝတယ္။ အဲဒီမဲရံုမႀာ မဲေပးပုိင္ခၾင့္ရႀိသူဟာ
၁၇၇၄ ေယာက္ ရႀိပၝတယ္။ မဲရံုဖၾင့္တဲ့အခဵိန္ မဲေပးမယ့္သူေတၾ ေရာက္လာတဲ့အခဵိန္မႀာ မဲရံုမႀႃး
ဦးစိန္ဴမင့္က ဗန္းေမာ္-သံုးခၾ ေကဵးရၾာအုပ္စု ဥကၠဌ ကိုေကဵာ္ကိုရဲႚ အကုိဴဖစ္ပၝတယ္။ မဲရံုမႀႃး
ဦးစိန္ဴမင့္ ကိုယ္တုိင္က မဲေပးတဲ့သူေတၾကို မဲေပးတဲ့အခန္းထဲကို ေခၞသၾားတယ္၊ မဲေတၾကို
သူကိုယ္တုိင္ အမႀန္ဴခစ္႓ပီးေတာ့ မဲပံုးထဲကို ထည့္ပၝတယ္။ မဲေပးတဲ့သူေတၾ အားလံုးက
စိတ္ေတၾဆုိးတယ္၊ သူတုိႛကိုယ္တိုင္ မေကဵနပ္ဳကဘူး။ ေနာက္႓ပီးေတာ့ အဲဒီမဲရံုမႀာ
ထူးဴခားခဵက္ကဆုိရင္ လ႖ိႂႚဝႀက္မဲ ေပးမဲ့အခန္း ၄ ခန္းရႀိပၝတယ္၊ မဲေပးမယ့္ အခန္း ၄ ခန္းကို
ဝင္တဲ့ထၾက္တဲ့ ကုလားကာ လံုးဝမထားပၝဘူး၊ ဟင္းလင္းပၾင့္႒ကီးထားပၝတယ္။"
ဒီကေနႛ မနက္ပိုင္းမႀာ မဲရံုတာဝန္ကဵသူတဦး ႎႁတ္ထၾက္ခဲ့တာနဲႛပတ္သတ္႓ပီးလည္း

အခုလိုေဴပာဴပထားပၝတယ္။
ဦးေအာင္ကဵင္။ ။ "မဲရံုမႀႃး ဦးစိန္ဴမင့္က သူကိုယ္တိုင္ ဝင္ဴခစ္႓ပီးေတာ့ မဲေပးတဲ့အခၝမႀာ

မဲရံုစိစစ္ေရးအဖၾဲႚဝင္ ဦးလႀေ၀ကဒၝဟာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းနဲႛ မညီပၝဘူးဆုိ႓ပီး ကန္ႛကၾက္တယ္၊
ကန္ႛကၾက္ရာက ဴပႍနာဴဖစ္တဲ့အတၾက္ ဦးလႀေဝက မဲရံုတာဝန္ေတၾကို မထမ္းေဆာင္
ေတာ့ဘူးဆုိ႓ပီး သူကိုယ္တုိင္ မနက္ ၈ နာရီ ၂၉ မိနစ္မႀာ မဲရံုမႀာ တာဝန္မယူေတာ့ပၝဘူးဆို႓ပီး
ႎႁတ္ထၾက္စာတင္ ထၾက္လာပၝတယ္။"
ဒီေနႛဆႎၬခံယူပၾဲမႀာ ကခဵင္ဴပည္နယ္ ဴမစ္႒ကီးနား၊ ဗန္းေမာ္႓မိႂႚနဲႛ ရႀမ္းဴပည္ေဴမာက္ပိုင္း

နမ့္ခမ္း႓မိႂႚေတၾမႀာ ကန္ႛကၾက္မဲထည့္တဲ့သူ မဵားတယ္လိုႛ ေဒသခံေတၾက ေဴပာပၝတယ္။
ဴမစ္႒ကီးနား႓မိႂႚမႀာ မနက္ ၇ နာရီက ဆႎၬခံယူပၾဲ စတင္ကဵင္းပခဲ့႓ပီး ကန္ႛကၾက္မဲထည့္တဲ့သူ ၈၀

ရာခိုင္ႎႁန္းေလာက္ ရႀိတယ္လိုႛလည္း သိရပၝတယ္။ ဴမစ္႒ကီးနား႓မိႂႚက မဲေပးတဲ့အေဴခအေနကို
ကိုယ္တိုင္မဲထည့္ခဲ့တဲ့ ေဒသခံက အခုလို ေဴပာပၝတယ္။
ေဒသခံတဦး။ ။ "က႗န္ေတာ္လည္း ခုနမႀ မဲထည့္ဴပန္လာတာ အရမ္း႒ကီးေတာ့ တင္းတင္း

ဳကပ္ဳကပ္႒ကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပၝ့ က႗န္ေတာ္ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ေမး ဳကည့္တယ္ ၁၀
ေယာက္ထဲမႀာ ၇ ေယာက္ေလာက္က ကန္ႛကၾက္မဲ ထည့္တာေပၝ့၊ ဴမစ္႒ကီးနား႓မိႂႚနယ္
အတၾင္းမႀာေပၝ့။"
ရန္႒ကီးေအာင္ရပ္ကၾက္ မဲရံုအမႀတ္ ၁ မႀာေတာ့ မဲဴခစ္ရမဲ့ေနရာမႀာ ရပ္ကၾက္ အာဏာပိုင္ေတၾက

အေသအခဵာ ေစာင့္ဳကည့္ေနဳကပၝတယ္။ ဴမစ္႒ကီးနား ႓မိႂႚနယ္အတၾင္း တခဵိႂႚေကဵးရၾာေတၾမႀာေတာ့
႒ကိႂတင္မဲေတၾေကာက္ခံထားပၝတယ္။
ကခဵင္ဴပည္နယ္အတၾင္း ကန္ႛကၾက္မဲထည့္ဖိုႛ အခုအခဵိန္ထိ စည္းရံုးလႁံေဆာင္ေနတဲ့

ကခဵင္ဴပည္လံုးဆိုင္ရာ ေကဵာင္းသားမဵား သမဂၢအေနနဲႛ မဲထည့္တဲ့ အေဴခအေနကို ဒီကေနႛ
ေလ့လာေစာင့္ဳကည့္ေနပၝတယ္။
ဴမစ္႒ကီးနားေဒသအတၾင္းမႀာ မဲထည့္ႎိုင္တဲ့စာရင္း ဦးေရတသိန္း ခန္ႛရႀိေပမဲ့ အဲဒီစာရင္းထဲမႀာ

ဴမစ္႒ကီးနား႓မိႂႛေပၞက မဲထည့္ႎိုင္တဲ့ လူဦးေရက ေထာင္ဂဏန္းေလာက္ပဲ ရႀိပၝတယ္။ ဗန္းေမာ္႓မိႂႛ
မဲထည့္တဲ့ အေဴခအေနကို မဲထည့္ခဲ့သူက အခုလို ေဴပာပၝတယ္။
ေဒသခံတဦး။ ။ "တခဵိႂႚက ဘာမႀကို မသိတဲ့ ပံုစံဴဖစ္ေနတယ္၊ ဘာဴဖစ္လိုႛလဲဆိုေတာ့

အမႀားအမႀန္ကို မဴခစ္ပဲနဲႛ ဳကက္ေဴခခတ္ရမဲ့ေနရာမႀာ လက္မႀတ္ေတၾထိုးတဲ့သူေတၾ
ေတာ္ေတာ္မဵားမဵားကိုရႀိတယ္၊ ေနာက္႓ပီးေတာ့ ေဳကာက္လဲ တအားေဳကာက္
ေနဳကရတယ္နဲႛတူတယ္။"

ရႀမ္းဴပည္ေဴမာက္ပိုင္း၊ နမ့္ခမ္း႓မိႂႚနယ္အတၾင္းမႀာေတာ့ ကန္ႛကၾက္မဲထည့္တဲ့သူက
ရာခိုင္ႎႁန္းမဵားတယ္လိုႛ ႓မိႂႚခံတေယာက္က ေဴပာပၝတယ္။ ရပ္ကၾက္ထဲက အသက္အရၾယ္ ႒ကီးရင့္
သူအခဵိႂႛကေတာ့ ဘာမႀမထည့္ပဲ ဒီအတိုင္း ထားခဲ့တယ္လိုႛလည္း သိရပၝတယ္။
သရက္႓မိႂႚက မဲေပးခဲ့တဲ့ အေဴခအေနေတၾနဲႛပတ္သက္႓ပီးေတာ့ ႓မိႂႚခံတဦးက အခုလိုေဴပာဴပပၝတယ္။
႓မိႂႚခံတဦး။ ။ "မဲေတၾက ေရတၾက္႓ပီးသံေတာ့မဳကားဘူး၊ ဳကားရတာကေတာ့ ထည့္ထားတဲ့

မဲေတၾကို မေရပဲနဲႛ မေကၾးကိုပိုႛမယ္လုိႛေဴပာတယ္။ မဲရံုတုိင္းမႀာ ဳကံႚခိုင္ဖၾံႛ႓ဖိႂးေရးအသင္းက ၂
ေယာက္၊ မိခင္နဲႛကေလးေစာင့္ေရႀာက္ေရးက ၂ ေယာက္ ႓ပီးရင္ အမဵိႂးသမီးေရးရာနဲႛ
အမဵားဆံုးကေတာ့ အရံမီးသတ္တပ္ဖၾဲႚေတၾပၝတယ္၊ ဴပည္သူႚရဲေတၾက အရပ္ဝတ္နဲႛ
တေယာက္စီရႀိတယ္လုိႛေဴပာတယ္။ တခဵိႂႚကေတာ့ "ေဂၝက္" (အမႀန္) မဴခစ္ဘူး၊ "အမႀား"
ဴခစ္ခဲ့တယ္လုိႛေဴပာတယ္။ အဲလုိေဴပာတဲ့အေရအတၾက္ မဵားပၝတယ္။"
တဆက္တည္းမႀာပဲ ေအာင္လံ႓မိႂႚမႀာ အမဵႃိးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲၾႚခဵႂပ္ဝင္ေတၾကေန "No"

တံဆိပ္ပၝတဲ့ အကဵႈေတၾ ဝတ္ဆင္႓ပီးေတာ့ မဲေပးခဲ့ဳကတဲ့အတၾက္ မဲရံုးကဝန္ထမ္းေတၾနဲႛ စကားမဵား
ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ဴဖစ္ခဲ့တယ္လိုႛ အဲဒီသရက္႓မိႂႚခံကပဲ အခုလိုေဴပာပၝတယ္။
႓မိႂႚခံတဦး။ ။ "ေအာင္လံမႀာ ဒီေနႛမဲရံုကို မဲသၾားေပးတဲ့အခၝကဵေတာ့ အင္အယ္လ္ဒီဖက္က

အကဵႈေတၾဝတ္သၾားတယ္၊ "No"အကဵႈေလးေတၾေလ ဝတ္႓ပီးဝင္လာတယ္ေပၝ့၊ ဝင္လာတဲ့လူေတၾကို
အဲလုိမလုပ္ဳကဖုိႛေဴပာတယ္၊ စာေစာင္ေတၾ ေဝတဲ့အခၝကဵေတာ့ အဲဒၝကဘာလဲေပၝ့၊
ဖတ္ဳကည့္႓ပီးေတာ့ အဲဒၝမဵိႂးမလုပ္ကဵဖိုႛ ေဴပာရင္း ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ဴဖစ္တယ္လုိႛသိရတယ္။
အာဏာပိုင္ေတၾဖက္က အခုအခဵိန္ထိေတာ့ ဖမ္းတာဆီးတာမရႀိဘူး၊ သူတိုႛမဲေတာ့ေပးခဲ့ရတယ္။"
မံုရၾာ႓မိႂႚမႀာေတာ့ မဲထည့္သူအမဵားစုက ကန္ႛကၾက္မဲထည့္ခဲ့ဳကပၝတယ္။ အခဵႃိႚရပ္ကၾက္က

မဲရံုေတၾကို တရုတ္၊ ပၝကစၤတန္နဲႛ အိႎိၬယက သံအမတ္ေတၾကို လာေရာက္ဳကည့္ရႁခၾင့္ေပးခဲ့
ပၝတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေဴခအေနေတၾကို မံုရၾာ႓မိႂႚက အမဵႃိးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲၾႚခဵႂပ္ဝင္ တဦးက
အခုလိုေဴပာဴပပၝတယ္။
အဖဲၾႚခဵႂပ္ဝင္တဦး။ ။ "မဲရံုအေဴခအေနကေတာ့ ႓မိႂႚထဲ ရပ္ကၾက္ေတၾမႀာက ကန္ႛကၾက္မဲ က

မဵားတယ္၊ ကဵမဳကားရတာက တရုတ္၊ ပၝကစၤတန္နဲႛ အိႎိၬယက သံမႀႃးေတၾကိုေခၞ႓ပီး မဲရံုေတၾကို
ဴပတယ္လုိႛဳကားတယ္။ မဲရံုေတၾကို ေခၞဴပေတာ့ ရံုး႒ကီးရပ္ကၾက္နဲႛ ဘုရား႒ကီး ရပ္ကၾက္မႀာေတာ့
မဲေရတၾက္တဲ့အခဵိန္ သူတိုႛေရာရႀိတယ္လုိႛ ဳကားရတယ္။ ရံုး႒ကီးရပ္ကၾက္နဲႛ ဘုရား႒ကီး
ရပ္ကၾက္ေတၾမႀာေတာ့ ကန္ႛကၾက္မဲက ႎုိင္တယ္။ ေကာ္မရႀင္ဥပေဒအရက ေနာက္ဆံုးမဲထည့္သူ
၁၀ ထက္ မနည္းေရႀႛမႀာ ေရတၾက္ရမႀာ၊ အဲဒီ ၁၀ ဦးထက္မနည္း မဲထည့္တဲ့သူေတၾေရႀႚ
ေရတၾက္တာေဳကာင့္ သိရတာေပၝ့ေနာ္။ မံုရၾာ႓မိႂႚ တ႓မိႂႚလံုး ရပ္ကၾက္တိုင္းကို ႒ကိႂတင္မဲ
ယူထားတာက မဲေပးခၾင့္ရႀိတဲ့သူေတၾရဲႚ ထက္ဝက္ေကဵာ္ကို ယူထား႓ပီးသား မဲေတၾမႀာ
ရပ္ကၾက္လူ႒ကီးေတၾက ေကာ္မရႀင္နဲႛ အမႀန္ဴခစ္လိုက္ပၝဆို႓ပီး ယူထားတာ အခုဟာက ဆႎၬမဲကို
႒ကိႂတင္မဲ မေပးေတာ့ဘူး၊ ကဵမတိုႛက မဲရံုပဲလာေပးမယ္ဆိုတဲ့ လက္ကဵန္မဲေတၾကို မဲေပးတာ၊
အဲဒီလက္ကဵန္မဲ မဲေပးရာမႀာေတာ့ ဳကက္ေဴခခတ္က မဵားတယ္။ သိုႛေသာ္ ႒ကိႂတင္မဲက
ထက္ဝက္ေကဵာ္ ယူထား႓ပီးသားဴဖစ္တဲ့အတၾက္ ေပၝင္းမယ္ဆုိရင္ ေထာက္ခံမဲကပဲ
ႎိုင္ပၝတယ္ရႀင္။"
မံုရၾာ႓မိႂႚက အမဵႃိးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲၾႛခဵႂပ္ဝင္တဦး ေဴပာသၾားတာပၝ။

ရႀမ္းဴပည္နယ္၊ မူဆယ္႓မိႂႚမႀာေတာ့ ဳကံႚခိုင္ဖၾံ႓ဖိႂးေရးအဖၾဲႚဝင္ တဦးခဵင္းစီကေန ေထာက္ခံမဲ
ဴခစ္ထားတဲ့ မဲစာရၾက္အထပ္လိုက္ ထည့္ဳကတဲ့အေဳကာင္း ႓မိႂႚခံတဦးက ေဴပာပၝတယ္။
ဟုိမုန္းရပ္ကၾက္က မဲရံုးမႀာဆိုရင္ ဴပည္သူအမဵားစုက ကန္ႛကၾက္မဲ ထည့္ဳကေပမယ့္
မဲေရတၾက္တဲ့အခၝမႀာ ေထာက္ခံမဲ အထပ္လိုက္ေတၾရႀိတဲ့ အတၾက္ ကန္ႛကၾက္မဲ ၁၂၀၀ ေကဵာ္နဲႛ
ေထာက္ခံမဲ ၁၄၀၀ ေကဵာ္ရရႀိခဲ့တယ္လိုႛ အဲဒီ႓မိႂႚခံက ေဴပာဴပပၝတယ္။ အနီးပတ္ဝန္းကဵင္
ရၾာေတၾမႀာေတာ့ အာဏာပိုင္ေတၾဖက္က ေႎႀာင့္ယႀက္မႁေတၾ မရႀိတဲ့အတၾက္ ရၾာသူရၾာသား
အမဵားစုကေတာ့ ကန္ႛကၾက္မဲေတၾ ထည့္ခဲ့ဳကတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
သရက္႓မိႂႚက မဲေပးခဲ့တဲ့ အေဴခအေနေတၾနဲႛပတ္သက္႓ပီးေတာ့ ႓မိႂႚခံတဦးက အခုလိုေဴပာဴပပၝတယ္။
႓မိႂႚခံတဦး။ ။ "မဲေတၾက ေရတၾက္႓ပီးသံေတာ့မဳကားဘူး၊ ဳကားရတာကေတာ့ ထည့္ထားတဲ့

မဲေတၾကို မေရပဲနဲႛ မေကၾးကိုပိုႛမယ္လုိႛေဴပာတယ္။ မဲရံုတုိင္းမႀာ ဳကံႚခိုင္ဖၾံႛ႓ဖိႂးေရးအသင္းက ၂
ေယာက္၊ မိခင္နဲႛကေလးေစာင့္ေရႀာက္ေရးက ၂ ေယာက္ ႓ပီးရင္ အမဵိႂးသမီးေရးရာနဲႛ
အမဵားဆံုးကေတာ့ အရံမီးသတ္တပ္ဖၾဲႚေတၾပၝတယ္၊ ဴပည္သူႚရဲေတၾက အရပ္ဝတ္နဲႛ
တေယာက္စီရႀိတယ္လုိႛေဴပာတယ္။ တခဵိႂႚကေတာ့ "ေဂၝက္" (အမႀန္) မဴခစ္ဘူး၊ "အမႀား"
ဴခစ္ခဲ့တယ္လုိႛေဴပာတယ္။ အဲလုိေဴပာတဲ့အေရအတၾက္ မဵားပၝတယ္။"
တဆက္တည္းမႀာပဲ ေအာင္လံ႓မိႂႚမႀာ အမဵႃိးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲၾႚခဵႂပ္ဝင္ေတၾကေန "No"

တံဆိပ္ပၝတဲ့ အကဵႈေတၾ ဝတ္ဆင္႓ပီးေတာ့ မဲေပးခဲ့ဳကတဲ့အတၾက္ မဲရံုးကဝန္ထမ္းေတၾနဲႛ စကားမဵား
ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ဴဖစ္ခဲ့တယ္လိုႛ အဲဒီသရက္႓မိႂႚခံကပဲ အခုလိုေဴပာပၝတယ္။
႓မိႂႚခံတဦး။ ။ "ေအာင္လံမႀာ ဒီေနႛမဲရံုကို မဲသၾားေပးတဲ့အခၝကဵေတာ့ အင္အယ္လ္ဒီဖက္က

အကဵႈေတၾဝတ္သၾားတယ္၊ "No"အကဵႈေလးေတၾေလ ဝတ္႓ပီးဝင္လာတယ္ေပၝ့၊ ဝင္လာတဲ့လူေတၾကို
အဲလုိမလုပ္ဳကဖုိႛေဴပာတယ္၊ စာေစာင္ေတၾ ေဝတဲ့အခၝကဵေတာ့ အဲဒၝကဘာလဲေပၝ့၊
ဖတ္ဳကည့္႓ပီးေတာ့ အဲဒၝမဵိႂးမလုပ္ကဵဖိုႛ ေဴပာရင္း ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ဴဖစ္တယ္လုိႛသိရတယ္။
အာဏာပိုင္ေတၾဖက္က အခုအခဵိန္ထိေတာ့ ဖမ္းတာဆီးတာမရႀိဘူး၊ သူတိုႛမဲေတာ့ေပးခဲ့ရတယ္။"
မံုရၾာ႓မိႂႚမႀာေတာ့ မဲထည့္သူအမဵားစုက ကန္ႛကၾက္မဲထည့္ခဲ့ဳကပၝတယ္။ အခဵႃိႚရပ္ကၾက္က

မဲရံုေတၾကို တရုတ္၊ ပၝကစၤတန္နဲႛ အိႎိၬယက သံအမတ္ေတၾကို လာေရာက္ဳကည့္ရႁခၾင့္ေပးခဲ့
ပၝတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေဴခအေနေတၾကို မံုရၾာ႓မိႂႚက အမဵႃိးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲၾႚခဵႂပ္ဝင္ တဦးက
အခုလိုေဴပာဴပပၝတယ္။
အဖဲၾႚခဵႂပ္ဝင္တဦး။ ။ "မဲရံုအေဴခအေနကေတာ့ ႓မိႂႚထဲ ရပ္ကၾက္ေတၾမႀာက ကန္ႛကၾက္မဲ က

မဵားတယ္၊ ကဵမဳကားရတာက တရုတ္၊ ပၝကစၤတန္နဲႛ အိႎိၬယက သံမႀႃးေတၾကိုေခၞ႓ပီး မဲရံုေတၾကို
ဴပတယ္လုိႛဳကားတယ္။ မဲရံုေတၾကို ေခၞဴပေတာ့ ရံုး႒ကီးရပ္ကၾက္နဲႛ ဘုရား႒ကီး ရပ္ကၾက္မႀာေတာ့
မဲေရတၾက္တဲ့အခဵိန္ သူတိုႛေရာရႀိတယ္လုိႛ ဳကားရတယ္။ ရံုး႒ကီးရပ္ကၾက္နဲႛ ဘုရား႒ကီး
ရပ္ကၾက္ေတၾမႀာေတာ့ ကန္ႛကၾက္မဲက ႎုိင္တယ္။ ေကာ္မရႀင္ဥပေဒအရက ေနာက္ဆံုးမဲထည့္သူ
၁၀ ထက္ မနည္းေရႀႛမႀာ ေရတၾက္ရမႀာ၊ အဲဒီ ၁၀ ဦးထက္မနည္း မဲထည့္တဲ့သူေတၾေရႀႚ
ေရတၾက္တာေဳကာင့္ သိရတာေပၝ့ေနာ္။ မံုရၾာ႓မိႂႚ တ႓မိႂႚလံုး ရပ္ကၾက္တိုင္းကို ႒ကိႂတင္မဲ
ယူထားတာက မဲေပးခၾင့္ရႀိတဲ့သူေတၾရဲႚ ထက္ဝက္ေကဵာ္ကို ယူထား႓ပီးသား မဲေတၾမႀာ
ရပ္ကၾက္လူ႒ကီးေတၾက ေကာ္မရႀင္နဲႛ အမႀန္ဴခစ္လိုက္ပၝဆို႓ပီး ယူထားတာ အခုဟာက ဆႎၬမဲကို
႒ကိႂတင္မဲ မေပးေတာ့ဘူး၊ ကဵမတိုႛက မဲရံုပဲလာေပးမယ္ဆိုတဲ့ လက္ကဵန္မဲေတၾကို မဲေပးတာ၊
အဲဒီလက္ကဵန္မဲ မဲေပးရာမႀာေတာ့ ဳကက္ေဴခခတ္က မဵားတယ္။ သိုႛေသာ္ ႒ကိႂတင္မဲက

ထက္ဝက္ေကဵာ္ ယူထား႓ပီးသားဴဖစ္တဲ့အတၾက္ ေပၝင္းမယ္ဆုိရင္ ေထာက္ခံမဲကပဲ
ႎိုင္ပၝတယ္ရႀင္။"
မံုရၾာ႓မိႂႚက အမဵႃိးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲၾႛခဵႂပ္ဝင္တဦး ေဴပာသၾားတာပၝ။
ကူးစက္ေရာဂၝဴဖစ္ႎိုင္ေဳကာင္း
က႗မ္းကဵင္သူေတၾ သတိေပး
2008-05-10 http://www.rfa.org/burmese/news/expert_warn_diseases-
နာဂစ္ဆိုက္ကလုန္း မုန္တိုင္းကဵေရာက္အ႓ပီး လာမယ့္ ရက္သတၨပတ္အနည္းငယ္အတၾင္း

ကူးစက္ေရာဂၝ ဴဖစ္တာေတၾ ေနာက္ဆက္တၾဲ ကဵေရာက္လာႎိုင္႓ပီး လူအသက္ေပၝင္းမဵားစၾာ
ထိခိုက္ပဵက္စီးေစႎုိင္တယ္လိုႛ အေမရိကန္ႎိုင္ငံ ဝၝရႀင္တန္ဒီစီမႀာရႀိတဲ့ Johns Hopkins
တကၠသိုလ္က ထိပ္တန္း ေရာဂၝေဗဒပညာရႀင္တဦးက ေဴပာဳကားလိုက္ပၝတယ္။
ေမလ ၉ ရက္ေနႛက အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု ဝၝရႀင္တန္ဒီစီ႓မိႂႚေတာ္မႀာရႀိတဲ့ မဟာဗဵႃဟာနဲႛ

ႎိုင္ငံတကာ ေလ့လာေရး ဗဟုိဌာန CSIS က ကဵင္းပတဲ့ ေဆၾးေႎၾးပၾဲတခုမႀာ Johns Hopkins
တကၠသိုလ္ Bloomberg ဴပည္သူႛကဵန္းမာေရးဌာနက ကူးစက္ေရာဂၝမဵား ဆိုင္ရာ
က႗မ္းကဵင္သူပညာရႀင္ ေဒၝက္တာ Chris Beyer က အခုလို ေဴပာလိုက္တာပၝ။ အခုလို
ဴဖစ္ရတဲ့အေဳကာင္းကလည္း ဴမန္မာစစ္အစိုးရ တစိတ္တပိုင္း တာဝန္ရႀိတယ္လိုႛ လည္း
သူကေဴပာပၝတယ္။
မိမိတိုႛအေနနဲႛ ဒီအေဳကာင္းရင္းမႀန္ေတၾနဲႛ ရင္ဆိုင္ေနရတာ အခဵိန္ဳကာခဲ့႓ပီဴဖစ္ေဳကာင္း၊

ဴမန္မာႎုိင္ငံထဲက ကဵန္းမာေရးနဲႛ လူႛအခၾင့္ေရးကိစၤေတၾကို သိရႀိေနရသူေတၾကေတာ့
ဴမန္မာစစ္အစိုးရ အာဏာပိုင္ေတၾဟာ အေဴခခံ အားဴဖင့္ကို ဴပည္သူလူထုရဲႛ အကဵိႂးစီးပၾားကို
စိတ္မဝင္စား အေလးမထားဳကဘူးဆိုတာ သိထားခဲ့တာ ဳကာပၝ႓ပီလိုႛ ေဒၝက္တာ Beyer က
ေဴပာသၾားတာပၝ။
ဴမန္မာဴပည္သူေတၾဟာ အာဏာပိုင္ေတၾရဲႛ အေလးထား အေရးစိုက္တာကို မခံဳကရဘူးလိုႛလည္း

သူကေဴပာပၝတယ္။ ႎုိင္ငံမႀာ သဘာဝကပ္ဆိုး႒ကီး ဳကံႂ႓ပီး ေနတာေတာင္ သူတိုႛအနာဂတ္
အာဏာဆက္ကိုင္ထားဖိုႛ ဆႎၬခံယူပၾဲကဵင္းပဖိုႛ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ေခၝင္းေဆာင္ေတၾဟာ ဆက္႓ပီး
႒ကိႂးပမ္းေနဳကတယ္လိုႛလည္း ေဴပာပၝတယ္။
ေရ႒ကီးေရလ႖ံလိုႛ ေသာက္ေရတၾင္းေတၾ ေရမသန္ႛတာနဲႛ ေရဆိုး ဝင္တာေတၾေဳကာင့္

ဝမ္းပဵက္ဝမ္းေလ႖ာ ေရာဂၝဴဖစ္တာေတၾဟာ အခုခၝမႀာ ဴဖစ္လာႎိုင္ေဳကာင္း၊ အရင္
ဝမ္းပဵက္ဝမ္းေလ႖ာ ဴဖစ္တာေတၾကို ဴမန္မာစစ္အစိုးရက သတင္းေတၾ ဖံုးဖိထားတာ ရႀိခဲ့ဖူးေဳကာင္း၊
အခုလက္ရႀိအခဵိန္ခၝနဲႛ ဴဖစ္တဲ့ ေနရာေဒသ၊ အတိုင္းဆ ပမာဏကုိ စိစစ္ဖိုႛ
ခက္ခဲေအာင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေဳကာင္း သူက ေဴပာပၝတယ္။

အဓိက ဝမ္းေလ႖ာလိုႛဴဖစ္တဲ့ အီကိုလိုင္ေရာဂၝ ကူးစက္တာနဲႛ ေသာက္ေရဴပတ္လပ္လိုႛ
ေသဆံုးရတာေတၾဟာ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံခဲ့ရသူေတၾ ဳကံႂရႎိုင္တဲ့ အေဴခေနေတၾဴဖစ္႓ပီး ဒီဴပႍနာေတၾ
အေသခဵာ မကိုင္တၾယ္ႎုိင္ရင္ မုန္တိုင္းအ႓ပီး ေသဆံုးရတဲ့သူေတၾဟာ မုန္တိုင္းသင့္တဲ့
လူဦးေရစုစုေပၝင္းရဲႚ ၂၀ ရာခိုင္ႎႁန္း ရႀိသၾားႎုိင္တယ္လိုႛလည္း သတိေပးပၝတယ္။
မုန္တိုင္းကဵတုန္းက ဴပင္းဴပင္းထန္ထန္ ဒဏ္ရရခဲ့သူေတၾအတၾက္ ေသခဵာတာက မုန္တိုင္းကဵခဲ့တဲ့

ေဒသေတၾ၊ အထူးသဴဖင့္ ေဝးလံတဲ့ေဒသေတၾမႀာ ေဆးခန္းေတၾ၊ ဆရာဝန္ေတၾ၊
လူနာေစာင့္ေရႀာက္တာေတၾ ရႀိမႀာမဟုတ္ပၝဘူးလိုႛ ေဴပာသၾားတာပၝ။
တခဵိႂႚေဒသေတၾမႀာဆို အစားစာ ေဆးဝၝးရေပမယ့္ မုန္တိုင္းေဘးသင့္တဲ့ ဴပည္သူေတၾဟာ ေဒသခံ

စစ္တပ္ အာဏာပိုင္ေတၾဆီက ပိုက္ဆံေပး႓ပီး ဝယ္ရတာမဵိႂးဴဖစ္ေနပၝတယ္လိုႛလည္း
ေဴပာသၾားခဲ့ပၝတယ္။
ဆႏၵမဲေပးပြဲ မဲေပးသူနည္း၊ အာဏာပိုင္မ်ား၏ မသမာမႈ မ်ားျပား
10 May 2008 http://www.voanews.com/burmese/2008-05-10-after-referendum.cfm
ဒီကေန႔ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း
လူထုဆႏၵခံယူပြဲမွာ တႏိုင္ငံလံုး ေနရာအႏွံ႔
အျပား မဲလာေပးသူ အေရအတြက္
အေတာ့္ကို နည္းပါးပါတယ္။ ေနရာအမ်ား
စုမွာ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ အာဏာအလြဲ
သံုးစားလုပ္မႈေတြ၊ ဖိအားေပးၿပီး ေထာက္
ရန္ကုန္တုိင္း၊ လွည္းကူးၿမိဳ႕နယ္တြင္ ခံမဲ ထည့္ခိုင္းတာေတြ၊ တာ၀န္ရွိသူေတြက
မဲေပးေနစဥ္။ ေမ ၁၀၊ ၂၀၀၈။ ကိုယ့္ဘာသာ မဲထည့္လိုက္တာေတြ
စသည္အားျဖင့္ မေတာ္မတရားလုပ္မႈမ်ဳိးစံု
ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ဗီြအိုေအက စံုစမ္းသိရွိရပါ
တယ္။ အေၾကာင္းစုံကုိ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေရာက္ ဗြီအိုေအ၀ုိင္းေတာ္သား
ကိုေက်ာ္ေက်ာ္သိန္းက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ပထမဆံုးသိခဲ့ရတာက ပဲခူးတိုင္း၊ ေက်ာက္တံခါးၿမိဳ႕နယ္ဘက္က အေျခအေနပါ။ အဲဒီမွာ

ေဒသအာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ အာဏာအလြဲသုံးစားလုပ္မႈ စတာေတြရွိခဲ့တယ္္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီအေျခအေနေတြကို အျပည့္အစံု ေျပာျပခဲ့တာကေတာ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊
ဗဟိုလူငယ္ ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔၀င္၊ ကိုေနျခည္၀င္းပါ။ သူတို႔ဟာ ေနရာအသီးသီးမွာ
ဒီကေန႔ မဲေပးခဲ့ၾကတာေတြ၊ မဲေရတြက္တာေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ၾကသူေတြပါ။
“ေထာက္ခံမဲက ၉၀၇ မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲက ၁၄၇ မဲ၊ ႀကိဳတင္ေပးမဲက ၄၀၀၊ ေနာက္ သူတို႔
မဲေပးပံုေပးနည္းက ေကာ္မရွင္ေတြက အမွန္ျခစ္ၿပီးသား စာရြက္ေတြကို တခါထဲ
ကမ္းေပးတယ္။ ႀကိဳတင္မဲေတြကိုကေတာ့ သူတို႔ ညကတည္းက အိမ္ေပါက္ေစ့ ယူထား
တယ္။ ႀကိဳတင္မဲကို ေပးတဲ့အခါမွာ စာအိတ္ လံုး၀မေပးဘူး။ မဲ႐ံု၀န္ထမ္းေတြကလည္း

အမွန္ျခစ္ၿပီးသား စာရြက္ေတြကိုပဲ ထုတ္ေပးေတာ့ လူေတြက မဲပံုးထဲထည့္႐ံုပဲ
ထည့္လိုက္ရပါတယ္။”
က၀ၿမိဳ႕နယ္မွာလည္း မဲ႐ံုေတြမွာကို ေထာက္ခံမဲထည့္ဖို႔ ပိုစတာေတြ ကပ္ထားတဲ့

အေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။
“မဲ႐ံုမႉးေတြက အမွန္မဲေတြကို သူတို႔ရဲ႕အေရွ႕မွာပဲ လာထည့္ခုိင္းတယ္။ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕

၀င္ေတြကလည္း မဲလာထည့္တဲ့ လူေတြမွန္သမွ်ကို အမွန္မဲပဲထည့္ဖို႔ ေျပာေနၾကတယ္။
အဲဒီေတာ့ က၀ၿမိဳ႕နယ္ တၿမိဳ႕နယ္လံုးက အဲဒီပံုစံအတိုင္း ျဖစ္ေနတယ္။”
အဲဒီလိုအေျခအေနေတြနဲ႔ ေနရာေတြရွိသလို ပံုမွန္အေနအထားအတိုင္းၿပီးသြားတဲ့

တခ်ဳိ႕ေနရာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ မိုးေကာင္းနဲ႔ မိုးညႇင္းၿမိဳ႕ေတြ ပါပါတယ္။
“မိုးညႇင္းၿမိဳ႕မွာေတာ့ အေျခအေနေကာင္းတယ္။ ႀကိဳတင္မဲေတြကေတာ့ ေထာက္ခံမဲ

ေတြပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔လာထည့္တဲ့ မဲအားလံုးကေတာ့ ၾကက္ေျခခတ္မဲေတြျဖစ္တယ္။
မိုးေကာင္းၿမိဳ႕အေျခအေနလည္း အဲဒီလိုပဲ။
“သာယာ၀တီ၊ ဆံျဖဴေက်းရြာမွာဆိုလို႔ရွိရင္ မဲ႐ံုေတြမွာ ေက်ာင္းဆရာမေတြက

အမွန္ျခစ္ပံုေတြကို ျပၿပီးေတာ့ လာထည့္တဲ့လူေတြအားလံုးကို အမွန္ျခစ္ဖို႔ တိုက္တြန္း
တယ္။ ေနာက္ ေခ်ာင္းသံုးခြအုပ္စုမွာ ဆိုလို႔ရွိရင္လည္း မဲ႐ံုမႉးနဲ႔ ေကာ္မရွင္ဥကၠ႒တို႔က
မဲထည့္တဲ့လူေတြ ဒီကိုလာခဲ့ၾကဆိုၿပီးေတာ့ သူတို႔ေရွ႕မွာပဲ မဲထည့္ခုိင္းတယ္။ ေနာက္
သူတို႔က လူေတြကို မထည့္တတ္ရင္ ေျပာျပမယ္၊ အမွန္ျခစ္ဆိုၿပီးေတာ့လည္း
တိုက္တြန္းတာမ်ဳိးရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မဲပံုးကို ဆႏၵျပဳခန္းထဲမွာ မထားဘဲနဲ႔ သူတို႔
ေရွ႕တည့္တည့္မွာပဲထားတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူေတြက ကန္႔ကြက္မဲ မထည့္ရဲဘူးေပါ့။
“ေနာက္ ကၽြန္းကုန္းေက်းရြာအုပ္စုမွာက်ေတာ့ ရယကဥကၠ႒ကလူေတြ လာလာ

မလာလာ ငါ့ဘာသာငါ မဲထည့္တယ္ကြာဆိုၿပီးေတာ့ မဲေတြအကုန္လံုး သူ႔ဘာသာ
ထည့္ပစ္တယ္၊ ထည့္ၿပီးေတာ့ ေန႔လယ္ ၁၁ နာရီ က်တဲ့အခါက်ေတာ့ မဲ႐ံုကိုပိတ္ၿပီး
ေတာ့ ေကာ္မရွင္ကို သြားအပ္လိုက္တယ္။
“ကရင္ျပည္နယ္ရဲ႕ မိစံေက်းရြာဆိုတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ အင္မတန္ ထူးဆန္းတယ္ခင္ဗ်။

အဲဒါကေတာ့ ေဘာပင္ေပးမထားလို႔တဲ့၊ ေတာသူေတာင္သားေတြက ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕
၀င္ေတြဆီကေနၿပီးေတာ့ ေဘာပင္မေတာင္းရဲလုိ႔ဆိုၿပီးေတာ့ စာရြက္အျဖဴေတြခ်ည္းပဲ
ထည့္သြားတယ္။”
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ ဗဟိုလူငယ္ ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႕က ကိုေနျခည္၀င္း ေျပာျပ
ခဲ့တာေတြပါ။
ဗဟိုလူငယ္အဖြဲ႕၀င္ေတြ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ ေစာင့္ၾကည့္ေနၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕အဆိုအရ

ဆိုရင္ေတာ့ တျခားေနရာအႏွံ႔အျပားမွာလည္းပဲ ဒီလိုမ်ဳိး အလားတူျဖစ္ရပ္ေတြပဲ၊
အလားတူျဖစ္ရပ္ဆုိတာက အာဏာပုိင္ေတြက ၿခိမ္းေျခာက္ထည့္ခုိင္းတာ၊ ေထာက္ခံ

ခုိင္းတာ၊ ေထာက္ခံမဲေပးဖို႔ လႈံ႔ေဆာ္ေတးေတြဖြင့္တာ၊ ေထာက္ခံမဲေပးဖို႔ တီရွပ္ေတြ
၀တ္ထားတာ၊ အဲလုိအျဖစ္အပ်က္ေတြ အမ်ားအျပားျဖစ္တယ္လုိ႔ ၾကားရပါတယ္။
သို႔ေသာ္လည္း ေနရာအကုန္လုံးမွာ အေျခအေနေတြက မတရားျဖစ္ခဲ့တာေတာ့

မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ အဆင္ေျပေျပ၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ျဖစ္ခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့ပါ
တယ္။ ဥပမာ မုိးေကာင္း၊ မုိးညႇင္းလုိေနရာမ်ဳိးပါ။ အခုအေျခအေနမွာ ခ်က္ခ်င္း
အဆက္အသြယ္လုပ္လုိ႔မရတဲ့၊ ေ၀းလံေခါင္သီတဲ့ ေဒသေတြက အေျခအေနေတြေတာ့
ခ်က္ခ်င္းမၾကားရေသးပါဘူး။ အဆက္အသြယ္ကလည္း အခုအခ်ိန္မွာ အရမ္းကို
ခက္ခဲေနပါတယ္။
ျပည္တြင္းလူထုအမ်ားစုကေတာ့ နာဂစ္ ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းကိစၥကိုပဲ အာ႐ုံစုိက္ေန

ၾကၿပီး ဆႏၵခံယူပြဲကို အာ႐ုံမေရာက္တဲ့အေၾကာင္း ဆက္သြယ္လို႔ရသမွ် ေဒသခံေတြက
ေျပာၾကပါတယ္။ တကယ္က ဒီလူထုဆႏၵခံယူပြဲကို မလုပ္ဖုိ႔၊ မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရတဲ့ ဒုကၡ
သည္ေတြအတြက္ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြကိုပဲ အာ႐ုံစုိက္လုပ္ဖုိ႔ ကုလသမဂၢ
အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ အပါအ၀င္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေတြက ၀ုိင္းၿပီး တုိက္တြန္းေနခဲ့ၾကတာပါ။
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာစစ္အစုိးရကေတာ့ ဆႏၵခံယူပြဲကို လုပ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ မုန္တုိင္းဒဏ္ခံထား

ရတဲ့ လူထုႀကီးရဲ႕ေရွ႕ေမွာက္မွာပဲ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒီဆႏၵခံယူပြဲကေန ထြက္လာတဲ့ရလဒ္ဟာ
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ စစ္အစိုးရအတြက္လည္း ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ၊ သမာသမတ္က်က်၊
ယုံၾကည္ကုိးစားရေလာက္တဲ့ ရလဒ္တခု ျဖစ္လာႏုိင္ေခ်ကေတာ့ အရမ္းကိုနည္းပါ
တယ္လို႔ ဗြီအိုေအက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့တဲ့ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူေတြက ေ၀ဖန္
သုံးသပ္ၾကပါတယ္။
မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ျပည္သူမ်ား ကူညီေရး
ေႏွာင့္ေႏွးေနသည့္ၾကားက က်င္းပသည့္ ဆႏၵခံယူပြဲ
ဘ၀င္မက်သူမ်ားျပား
10 May 2008 http://www.voanews.com/burmese/2008-05-10-referendum.cfm
ျမန္မာျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပံုအသစ္
ကို ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ဆိုတာ လြတ္လြတ္
လပ္လပ္ ဆႏၵမဲေပးခြင့္ ရရွိခဲ့ၾကပါရဲ႕လား။
ျပည္သူလူထုက ဘယ္ေလာက္ တက္တက္
ႂကြႂကြ ရွိခဲ့ၾကပါသလဲ။ တႏုိင္ငံလံုးအေျခ
အေန ဘယ္လိုရွိသလဲဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒီဆႏၵခံယူပြဲကို
ရန္ကုန္တုိင္း လွည္းကူးၿမိဳ႕တြင္ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္
ဆႏၵမဲေပးေနပုံ။ ေမ ၁၀၊ ၂၀၀၈။ ေလ့လာေနတဲ့ ဗြီအိုေအ၀ိုင္းေတာ္သား

ကိုသားၫြန္႔ဦးက ဘန္ေကာက္ကေန
တင္ျပထားပါတယ္။
အေျခအေနကို ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီကေန႔ ဆႏၵခံယူပဲြက မဲေပးသူ အေတာ္ေလး

နည္းတယ္လို႕ ဆိုရမွာပါ။ ျပည္တြင္းက ေလ့လာသူေတြအဆိုအရ အခ်ဳိ႕ေနရာမွာ
မဲေပးသူ ၅၀-၆၀% ရိွေပမယ့္ အခ်ဳိ႕ေနရာမွာေတာ့ ၂၅% ေလာက္ပဲ မဲေပးၾကတယ္လို႕
သိရပါတယ္။ ႏိုင္ငံအ၀ွမ္းက မဲ႐ံုေတြအမ်ားစုမွာ မဲေပးရတာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္
ရိွတယ္ဆိုေပမယ့္ မဲ႐ံုအခ်ဳိ႕မွာေတာ့ အတင္းအက်ပ္ ဖိအားေပးၿပီး ေထာက္ခံမဲ
ထည့္ခိုင္းတာေတြ၊ ေထာက္ခံမဲထည့္ဖို႕ လံႈ႔ေဆာ္တာေတြ ေျဗာင္လုပ္ခဲ့တယ္လို႕ သတင္း
ေတြရပါတယ္။
မဲေပးသူအေရအတြက္ နည္းတဲ့ကိစၥကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆိုင္ကလံုးမုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္

ရန္ကုန္တိုင္းနဲ႕ ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ ျဖစ္ခဲ့တာေတြအေပၚ ၀မ္းနည္းေၾကကဲြ အာ႐ံုစိုက္ေန
ၾကၿပီး ဆႏၵခံယူပဲြကို စိတ္၀င္စားမႈနည္းတာေၾကာင့္လို႕ အမ်ားစုက ယူဆပါတယ္။
ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ ေန႕လယ္ ၁ နာရီ ၂ နာရီေလာက္ကတည္းက မဲေပးသူ
မရိွေတာ့ဘဲ ၿမိဳ႕အေတာ္မ်ားမ်ားမွာလည္း ေျခာက္ကပ္ေနတယ္လို႕ သိရပါတယ္။ အခုလို
မဲေပးသူအေရအတြက္ နည္းပါးတာနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ မဇိၥ်မသတင္းဌာနက အယ္ဒီတာ
ခ်ဳပ္ ကိုစိုးျမင့္ရဲ႕အျမင္ကို ေမးၾကည့္ပါတယ္။
“တခ်က္ကေတာ့ သူတို႔က ႀကိဳတင္မဲေပးတာေတြေရာ၊ ၿပီးေတာ့ အတင္းအက်ပ္

ေထာက္ခံမဲေပးခုိင္းတယ္ဆုိေတာ့ ျပည္သူေတြက စိတ္မ၀င္စားဘူး။ ဒီ့ထက္ပိုၿပီး
အေရးႀကီးတာက ဆုိင္ကလုန္းျဖစ္ၿပီးေနာက္ပုိင္းမွာ လူေတြက အရမ္းကို စိတ္ညစ္
တာေပါ့။ ကုိယ့္ေဆြမ်ဳိးေတြ ထိတာရွိတယ္၊ ျမင္ေန ၾကားေနရတာေတြလည္း စိတ္
မေကာင္းျဖစ္စရာေတြေတာ့ မဲေပးတာကို စိတ္မ၀င္စားဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ မဲေပးတဲ့
လူဦးေရနည္းတာ။”
အတုိက္အခံေတြဘက္က Vote No ဆုိၿပီး ကန္႔ကြက္မဲသြားထည့္ၾကဖို႔ လူေတြကို

လႈံ႔ေဆာ္တာေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလႈပ္ရွားမႈ အားေပ်ာ့ အားနည္းသြား
တာေၾကာင့္လို႔ ေျပာလို႔ရမလား။
“အခုေလာေလာဆယ္ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အတုိက္အခံေရာ၊ ျပည္သူေတြေရာ အစိုးရ

ကလြဲရင္ ဆုိင္ကလုန္းဒဏ္ခံခဲ့ရတဲ့ အေနအထား၊ ဒီဆုိင္ကလုန္းဒဏ္ ခံခဲ့ရတဲ့လူေတြ
အတြက္ပဲ စိုးရိမ္ေနတယ္၊ ၀မ္းနည္းေနတယ္၊ ပူပန္ေသာကေရာက္ေနတယ္။ အဲဒီဟာ
ေတြနဲ႔ပဲ ျဖစ္ေနတာ။ အတုိက္အခံ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေရာ က်န္တဲ့အင္အား
စုေတြေရာ ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းဒဏ္ ခံခဲ့ရသူေတြအတြက္ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲဆုိၿပီး
စိုးရိမ္ပူပန္ေနၾကေတာ့ ဒီလႈပ္ရွားမႈလည္း ေလ်ာ့သြားတာေတာ့ အမွန္ပဲ။”
အခု ဆႏၵခံယူပဲြလည္း ေနရာအမ်ားစုမွာ ၿပီးဆံုးသြားၿပီဆိုေတာ့ ဒီဆႏၵခံယူပဲြက

လြတ္လပ္ၿပီး မွ်တမႈရိွတယ္လို႕ ေျပာႏိုင္မလားခင္ဗ်။

“မဲေပးတာက တရားမွ်တမႈ မရွိဘူးလို႔ ထင္ရတယ္၊ ယူဆရတယ္။ နံပါတ္တစ္ကေတာ့
ႀကိဳတင္မဲေတြမွာ ေထာက္ခံမဲေတြရေအာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ယူထားတယ္။
ေနာက္တခုက မိသားစု၀င္ေတြကို ကုိယ္စားျပဳၿပီး တဦးတေယာက္ကပဲ အဲဒီမိသားစု
ကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး မဲေပးရတယ္။ လူတေယာက္ မဲတခုစနစ္နဲ႔မဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့
လုံၿခဳံေရးေတြကို အနီးအနားမွာ ခ်ထားတယ္။ တခ်ဳိ႕မဲေပးတဲ့ေနရာေတြမွာဆုိရင္
သူတုိ႔ရဲ႕အင္အားစုေတြ၊ အစုိးရကိုေထာက္ခံေနတဲ့ အင္အားစုေတြက ေထာက္ခံမဲ
ထည့္ဖုိ႔ဆုိၿပီး အတင္းအက်ပ္ ေျပာတာဆုိတာေတြရွိတယ္။ အဲဒါေတြကို ၾကည့္ျခင္း
အားျဖင့္ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေလ့လာမိသေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီေန႔မဲေပး
တာက တရားမွ်တမႈမရွိဘူးလို႔ သုံးသပ္လုိ႔ရတယ္။”
ဒီကထြက္လာတဲ့ ရလဒ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ေရာ လူေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာ လက္ခံမယ္လို႔ ယူဆ

လား။
“က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ျပည္သူက လက္မခံပါဘူး။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ဆုိရင္ေတာ့

ျပည္သူက မဲေပးတာကိုလည္း အယုံအၾကည္မရွိသလို ထြက္လာမယ့္ရလဒ္ေရာ၊ ေနာင္
ျဖစ္လာမယ့္ဟာေတြေရာ သူတုိ႔ အယုံအၾကည္ရွိမယ္လို႔ မထင္ဘူး။”
ဒါကေတာ့ မဇၥ်ိမသတင္းဌာန အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ကိုစိုးျမင့္ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ကေတာ့ စစ္အစိုးရဟာ တႏိုင္ငံလံုး ေၾကကဲြဖြယ္ျဖစ္ေန

တဲ့ ေလေဘးမုန္တိုင္း ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ဖို႕ထက္ အာဏာႏိုင္ငံေရး
ကိုပဲ ဦးစားေပးေနတာလို႕ ေ၀ဖန္ပါတယ္။ လူေတြဟာ ဒီအတြက္ေၾကာင့္ ဆႏၵမဲ
သြားမထည့္ၾကတာျဖစ္တယ္လို႕ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႕၀င္
ဦးသိန္းၫြန္႕က ယူဆပါတယ္။
“လူထုက အခုေရာက္ေနတဲ့ ကုိယ္ပုိင္ခံစားခ်က္နဲ႔ တုံ႔ျပန္လုိက္တာေပါ့ဗ်ာ။ အခု ကာလ

ေဒသအေျခအေနက ဆႏၵခံယူပြဲလုပ္ရမယ့္ အေျခအေနမွမဟုတ္ဘဲ။ က်ေနာ္တုိ႔
တမ်ဳိးသားလုံး အင္မတန္မွ ႀကီးမားထိခိုက္ပ်က္စီးတဲ့ ကပ္ေဘးႀကီးေၾကာင့္ ဒုကၡ
ေရာက္ေနတဲ့လူေတြကို ကယ္တင္ရမယ့္အခ်ိန္။ အားလုံးက ဒီအမ်ဳိးသားေရး အပ်က္
အစီးကို ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနရမယ့္အစား အာဏာႏုိင္ငံေရးအတြက္
အခုလုိ ဆႏၵခံယူပြဲကုိ မျဖစ္မေန က်င္းပတဲ့အခါက်ေတာ့ ျပည္သူလူထုက ဒါ တုံ႔ျပန္
လိုက္တာပဲ။
“ဒီေန႔က ဒုကၡေ၀ဒနာ ခံေနရတဲ့လူေတြက ဘ၀ပ်က္မတတ္ ခံေနရသလုိ က်န္တဲ့

ေဘးဒုကၡမေရာက္တဲ့ ေဒသကလူေတြလည္း ဒုကၡေရာက္တဲ့လူေတြကို စာနာၿပီး
အိမ္ေရွ႕ပူ၊ အိမ္ေနာက္မခ်မ္းသာ ျဖစ္ေနရတဲ့အခ်ိန္ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗမာလူထုက
သူတုိ႔ကိုယ္ပုိင္အေတြ႕အႀကဳံ အင္မတန္ႀကီးပါတယ္။ အဲဒီအေတြ႕အႀကဳံအရ အခုလို
တုံ႔ျပန္လုိက္တယ္လုိ႔ပဲ မွတ္ခ်က္ေပးရမွာပဲ။”

ဒါေပမယ့္ စစ္အစိုးရက သူတုိ႔အတည္ျပဳခ်င္တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို အခုလုပ္တဲ့
ဆႏၵခံယူပြဲကေန အတည္ျပဳလုိက္ႏုိင္မယ္ဆုိတဲ့ ရလဒ္တခုခုထြက္လာရင္ေရာ
အန္ကယ္တုိ႔ ဘယ္လိုသေဘာထားမလဲ။
“အခုလို ႀကိဳတင္မဲယူတဲ့အေပၚမွာ က်ေနာ္တုိ႔ရထားတဲ့ သတင္းေတြအရဆိုရင္ ဥပေဒ၊

နည္းဥပေဒနဲ႔ မညီတဲ့အခ်က္အလက္မ်ားကို က်ေနာ္တုိ႔ ေတြ႕ထားပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္
အလက္အားလုံးကို ၿမိဳ႕နယ္ေတြ၊ တုိင္းနဲ႔ျပည္နယ္စည္းေတြ၊ ျပည္သူလူထုထဲက အေျခ
အေန တင္ျပလာတာေတြ က်ေနာ္တုိ႔ဆီကုိ မၾကာခင္ေရာက္လာမွာပါ။ အဲဒီအေျခ
အေန အားလုံးရလာတဲ့အခါ ဒီဆႏၵခံယူပြဲနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ ေၾကညာ
ခ်က္အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ဘက္ကလည္း က်ေနာ္တုိ႔ေတြ႕ရွိခ်က္၊ ဥပေဒ
သုံးသပ္ခ်က္ေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ဘက္ကလည္း ထုတ္ျပန္မွာပါ။”
ဒီကေန႔မွာေတာ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဖဲြ႕စည္းပံုဆႏၵခံယူပဲြေတြ ေနရာအမ်ားအျပားမွာ

တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္၊ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္နဲ႕ပဲ ၿပီးဆံုးသြားတယ္လို႕ ဆိုရမွာပါ။
လမ္းေတြေပၚမွာလည္း လူေတြ ေျခာက္ကပ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မြန္ျပည္နယ္နဲ႕
တနသၤာရီတိုင္း အစြန္အဖ်ားတခ်ဳိ႕မွာ မဲ႐ံုေတြကို ၀င္ေရာက္ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈေတြ
ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႕ သတင္းေတြရပါတယ္။ ဒီသတင္းေတြနဲ႕ပတ္သက္လို႕ အခုအခ်ိန္အထိ
သီးျခားအတည္ျပဳခ်က္ယူလို႕ေတာ့ မရေသးပါဘူး။
အေရးေပၚအကူအညီေတြ အျမန္ဆုံးလက္ခံဖုိ႔ ကုလနဲ႔

ႏုိင္ငံတကာက စစ္အစုိးရကုိ ထပ္မံတုိက္တြန္း
10 May 2008
ဦးေအာင္လြင္ဦး - အစီအစဥ္ကုိရယူရန္ (MP3)
ဦးေအာင္လြင္ဦး - နားဆင္ရန္ (MP3)
ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းဒဏ္ ခံခဲ့ရသူေတြ၊
လတ္တေလာ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရ
သူေတြကုိ အေရးေပၚအကူအညီေတြ ေပးအပ္ဖုိ႔
ႏုိင္ငံတကာက ကမ္းလွမ္းမႈေတြ ရွိေနေပမယ့္
လည္း ျမန္မာစစ္အစုိးရဘက္ကေတာ့ ဒါေတြကုိ အခုအခ်ိန္အထိ
အျပည့္အ၀ လက္မခံေသးတာ
မုန္တုိင္းဒဏ္ခံလိုက္ရသည့္ ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံတကာအသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ အဓိက
ဘုိကေလးၿမိဳ႕ရွိ ေဆြးေႏြးေျပာဆုိေနရတဲ့ ကိစၥတခု ျဖစ္ေနရပါ
အပ်က္အစီးအခ်ဳိ႕။ တယ္။ အခုလည္းပဲ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု
ေမ ၉၊ ၂၀၀၈ နယူးေယာက္ခ္ၿမိဳ႕က ကုလသမဂၢ႐ုံးခ်ဳပ္မွာ
အေရးေပၚအကူအညီေတြကုိ ျမန္မာစစ္အစုိးရ

ဘက္က ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အေၾကာင္းစုံကုိ ကုိေအာင္လြင္ဦးက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
နာဂစ္ ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းေဘးဒဏ္ ခံခဲ့ရသူ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြအတြက္ ႏုိင္ငံ

တကာက အေရးေပၚအကူအညီေတြ ေပးအပ္ဖုိ႔ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ ျမန္မာစစ္အစုိးရ
ဘက္က ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ ေႏွးေကြးေနတာနဲ႔အမွ် ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအ၀ုိင္းက
ေ၀ဖန္ျပစ္တင္မႈေတြနဲ႔အတူ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ အျမန္ဆုံးလုပ္ခြင့္ေပးဖုိ႔
ေတာင္းဆုိမႈေတြကလည္း ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ထြက္ေပၚလာေနတာပါ။ အခုဆုိရင္လည္း
ကုလသမဂၢမွာ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကုိင္ဖုိ႔ အသစ္တဖန္ ေတာင္းဆုိမႈ
တခုကုိ ကုလသမဂၢ လူသားခ်င္းစာနာမႈဆုိင္ရာ လက္ေထာက္အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္က
ဦးစီးဦးေဆာင္ၿပီး လုပ္ခဲ့တာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းဟာ
ဆုိရင္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တုန္းက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံမွာ ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ လူေပါင္း ၁၃၈,၀၀၀
အထိ ေသဆုံးခဲ့ရတဲ့ ေလမုန္တုိင္းၿပီးရင္ အာရွတုိက္မွာ အႀကီးမားဆုံးႀကံဳရတဲ့ ေလမုန္
တုိင္းတခုျဖစ္သလုိ အခုဆုိရင္ မုန္တုိင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ခန္႔မွန္းေခ် လူေပါင္း ၂,၀၀၀,၀၀၀
နီးပါးအထိ ဒုကၡေရာက္ၾကရတယ္လုိ႔လည္း ကုလသမဂၢ လူသားခ်င္းစာနာမႈဆုိင္ရာ
လက္ေထာက္အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဂၽြန္ဟုမ္းစ္ (John Holmes) က ေျပာပါတယ္။ ထိခုိက္
ေသဆုံးမႈ ကိန္းဂဏန္းေတြကလည္း ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် တုိးျမင့္လာေနတယ္လုိ႔လည္း သူက
ဆုိပါတယ္။
“ေသဆုံးသူအေရအတြက္ဟာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ႀကီးထြားလာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ၆၃,၀၀၀

ေလာက္ကေန ၁၀၀,၀၀၀ ၾကားမွာ ရွိႏုိင္ၿပီးေတာ့ ဒီထက္လည္း ပုိမ်ားေကာင္းမ်ားႏုိင္
ပါတယ္။ ေသဆုံးမႈအမ်ားစုဟာ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေျမနိမ့္ေဒသေတြမွာျဖစ္ၿပီးေတာ့
ဘုိကေလးၿမိဳ႕ တၿမိဳ႕ထဲမွာကုိပဲ ၁၀,၀၀၀ ေလာက္ ေသဆုံးတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတြ
လည္း ၾကားရပါတယ္။”
အခုအခ်ိန္အထိလည္း ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသရဲ႕ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေရေအာက္

ေရာက္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး မုန္တုိင္းတုိက္ခဲ့တာ တပတ္အၾကာမွာေတာင္ ထိခုိက္ဆုံး႐ႈံးမႈနဲ႔
ပတ္သက္လုိ႔ အတိအက်သိႏုိင္တဲ့ အေျခအေနမွာ မရွိေသးဘူးလုိ႔လည္း သူကေျပာခဲ့
ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔လည္း အကူအညီေပးေရးလုပ္ငန္းေတြ ပုိမုိထိထိေရာက္ေရာက္
လုပ္ကုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ အခုလုိ ထပ္မံႏႈိးေဆာ္တဲ့ ေဆြးေႏြးမႈကုိ လုပ္ရတာျဖစ္ပါတယ္လုိ႔လည္း
ဆုိပါတယ္။ အခု ကုလသမဂၢရဲ႕ ေဆြးေႏြးပဲြကုိ တက္ေရာက္လာတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ
ကလည္း ဒီေလာက္ႀကီးမားတဲ့ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ကုိ ခံခဲ့ရသူေတြအတြက္ ႏုိင္ငံတကာ
အတုိင္းအတာနဲ႔ အကူအညီေတြ လုိအပ္ေနသလုိ အခုဆုိရင္ ဒီလုိကူညီဖုိ႔ ႏုိင္ငံတကာ
က ကမ္းလွမ္းမႈေတြကုိ ျမန္မာစစ္အစုိးရက အျမန္ဆုံးလက္ခံဖုိ႔ လုိတယ္ဆုိတာကုိ
တညီတၫြတ္တည္း ေျပာၾကတာပါ။ ျမန္မာစစ္အစုိးရရဲ႕ ကုလသမဂၢဆုိင္ရာ သံအမတ္
ႀကီးကေတာ့ အကူအညီေတြအားလုံးကုိ လက္ခံမယ္လုိ႔ ဆုိလုိက္ပါတယ္။
“ႏုိင္ငံတကာအသုိင္းအ၀ုိင္းကနီးနီးေ၀းေ၀း ေနရာေတြမွာရွိၾကတဲ့ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕

ေသြးစည္းညီၫြတ္မႈနဲ႔ ရက္ေရာမႈအတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ

က်ေနာ္မွတ္တမ္းတင္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အဖက္ဖက္ကေပးမယ့္ အကူအညီေတြကုိ
လက္ခံမွာပါ။”
ကုလသမဂၢဆုိင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီး ဦးေက်ာ္တင့္ေဆြက ေျပာဆုိသြားတာပါ။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကလည္း အကူအညီတခ်ဳိ႕ေပးအပ္မယ္လုိ႔ ေျပာဆုိထားတာနဲ႔
ပတ္သက္လုိ႔ ေဆြးေႏြးေျပာဆုိမႈေတြ ရွိေနၿပီး အေမရိကန္က ေလယာဥ္စင္းလုံးျပည့္
ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြ တနလၤာေန႔ေလာက္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ေပးပုိ႔ႏုိင္ဖြယ္
ရွိတယ္ဆုိၿပီးေတာ့လည္း သံအမတ္ႀကီးက ေျပာသြားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း မေန႔က ေနာက္ဆုံးအေျခအေနအထိ ကုလသမဂၢရဲ႕ သဘာ၀ေဘးဒဏ္

ဆုိင္ရာ အရာရွိ ၂ ဦးသာ ႏုိင္ငံထဲ၀င္ခြင့္ရၿပီး ေနာက္ ၂ ေယာက္ကေတာ့ ႏုိင္ငံထဲ
ေရာက္မွ လွည့္ျပန္လာခဲ့ရတယ္လုိ႔ လက္ေထာက္အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဂၽြန္ဟုမ္းစ္က
ဆုိပါတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြ တင္ေဆာင္လာတဲ့ ကုလသမဂၢ ကမာၻ႔စားနပ္
ရိကၡာအဖဲြ႕ (WFP) ရဲ႕ ေလယာဥ္ ၄ စင္း ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ေရာက္ရွိသြားေပမယ့္လည္း
ဒီအထဲက ၂ စင္းဟာဆုိရင္ လတ္တေလာ အစုိးရရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ရွိေနတယ္
လုိ႔လည္း သူကေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔လည္း ျမန္မာစစ္အစုိးရအေနနဲ႔ ဒီလုိ
လုပ္ရပ္ေတြကုိ ျပင္ပါဆုိၿပီး ေတာင္းဆုိလုိက္ပါေသးတယ္။
“ဒီအေျခအေနမ်ဳိးမွာ အစုိးရအေနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔

အေရးေပၚလုိအပ္ခ်က္ အေျခအေနေတြကုိၾကည့္ၿပီး ျပန္လည္စဥ္းစားဖုိ႔၊ ဒုကၡေရာက္
ေနၾကတဲ့ လူေတြအတြက္ အကူအညီေတြရဖုိ႔၊ သက္သာရာရေစဖုိ႔ လုိအပ္တာေတြ
အားလုံးကုိ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္လုပ္ဖုိ႔ က်ေနာ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေတာင္းဆုိပါတယ္။
ထိထိေရာက္ေရာက္ တုံ႔ျပန္ေဆာင္ရြက္မႈဟာ အေျခအေနေတြ တုိးတက္မႈရွိဖုိ႔အတြက္
ေသေရးရွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီးပါတယ္။” လုိ႔ သူကေျပာသြားတာပါ။ ဒီလုိ မုန္တုိင္းစဲ
သြားေပမယ္လုိ႔ ေနာက္ဆက္တဲြ အတိဒုကၡေရာက္ေနက်ရသူေတြကုိ အကူအညီေတြ
ေပးဖုိ႔ ေႏွာင့္ေႏွးေနလုိ႔ စိတ္မရွည္ႏုိင္ ျဖစ္ေနရတဲ့အထဲမွာ အာဆီယံအဖဲြ႔ႀကီးနဲ႔ အာရွ
ႏုိင္ငံေတြလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေနာက္ဆုံး ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ
အျမန္ဆုံးလုပ္ႏုိင္ဖုိ႔အေရး ပါ၀င္ေဆြးေႏြးတဲ့ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံကလည္း …
“ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ မိတ္ေဆြအျဖစ္ေရာ၊ ေဒသတြင္းက ႏုိင္ငံတခုအေနနဲ႔ေရာ၊ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ

အေနနဲ႔ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားေတြ၊ အကူအညီေတြကုိ အျမန္ဆုံးလက္ခံဖုိ႔ ျမန္မာ
စစ္အစုိးရကုိ ေတာင္းဆုိပါတယ္။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္လုပ္ဖုိ႔က မလုပ္မျဖစ္ လုပ္ရမယ့္
ကိစၥပါ။” လုိ႔ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢကုိယ္စားလွယ္က ေျပာဆုိလုိက္တာပါ။
ဒီလုိ တုိက္တြန္းေတာင္းဆုိမႈေတြနဲ႔အတူ ျမန္မာစစ္အစုိးရက အခုလုိ ဒုကၡေရာက္ေနသူ

ေတြကုိ ကူညီဖုိ႔အေရး ေႏွာင့္ေႏွးေနတဲ့ကိစၥေတြ ရွိေနတဲ့အေပၚ ဒီထက္ပုိၿပီး ထိထိ
ေရာက္ေရာက္ကုိင္တြယ္ဖုိ႔ ေျပာဆုိေနတာကေတာ့ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္္မာစစ္အစုိးရအေနနဲ႔ ဒီေလာက္ႀကီးမားတဲ့ ကပ္ဆုိးႀကီးကုိ တေယာက္ထဲ ေျဖရွင္း

ႏုိင္တာမဟုတ္တာမုိ႔ ႏုိင္ငံတကာရဲ႕ အကူအညီေတြကုိ လက္ခံမွျဖစ္မယ္လုိ႔ ျပင္သစ္
ႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢကုိယ္စားလွယ္က ေျပာဆုိလုိက္တာပါ။
“အကူအညီေတြအားလုံး ေပးအပ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး စုစည္းေဆာင္ရြက္

ရမယ့္ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ဒီသတင္းစကားကုိလည္း ေနာက္ပုိင္းက်ရင္ က်ေနာ္
လုံၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ တင္ျပသြားဦးမွာပါ။ ျမန္မာျပည္သူေတြ အက်ဳိးခံစားႏုိင္ဖုိ႔
အတြက္လည္း ဒီတာ၀န္ေတြကုိ အားလုံးစုေပါင္းလုပ္ကုိင္ႏုိင္ေအာင္ ျပင္သစ္က
ေဆာင္ရြက္သြားမွာပါ။”
ျမန္မာႏုိင္ငံက ေလမုန္တုိင္းဒဏ္ခံရတဲ့ အေျခအေနဆုိးေတြ၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာ

ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ထြက္ေပၚလာတာနဲ႔အမွ် ျမန္မာႏုိင္ငံ
အတြက္ အေရးေပၚအကူအညီ ကမ္းလွမ္းခ်က္ေတြကလည္း တဖဲြဖဲြထြက္ေပၚလာေန
တာပါ။ အခုေနာက္ဆုံး ႏုိင္ငံတကာက အေရးေပၚအကူအညီအျဖစ္ ကမ္းလွမ္းထား
တာဟာဆုိရင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇၇ သန္းေလာက္ ရွိေနၿပီလုိ႔လည္း ကုလသမဂၢက
ခန္႔မွန္းထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာေလေဘးသင့္ ျပည္သူေတြကို
ႏိုင္ငံတကာ လြတ္လပ္စြာ ကူညီခြင့္မရ
09 May 2008 http://www.voanews.com/burmese/2008-05-09-un-us-burma.cfm
ဦးေက်ာ္ေက်ာ္သိန္း - အစီအစဥ္ကုိရယူရန္ (MP3)
ဦးေက်ာ္ေက်ာ္သိန္း - နားဆင္ရန္ (MP3)
ကုလသမဂၢရဲ႕ အကူအညီေပးပစၥည္းေတြကို
ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြက ခြင့္ျပဳခဲ့တာေၾကာင့္
မုန္တိုင္းဒဏ္ခံစားခဲ့ရတဲ့ ေဘးဒုကၡသည္
၂၇၀,၀၀၀ ေက်ာ္တို႔အတြက္ အကူအညီေတြကို
ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးက ေပးႏိုင္ခဲ့
ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္လိုအပ္မႈရွိေနတဲ့
လူအေရအတြက္ ၁,၅၀၀,၀၀၀ ေက်ာ္နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္
မုန္တုိင္းဒဏ္ခံ ဘုိကေလးၿမိဳ႕မွ
မယ္ဆိုရင္ ဒီပမာဏဟာ မေျပာပေလာက္ေသး
ကေလးငယ္မ်ား။
ပါဘူးလို႔ ကုလသမဂၢ တာ၀န္ရွိသူတဦးက
ေမ ၈၊ ၂၀၀၈
ဗီြအိုေအကို ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ထပ္လိုအပ္တဲ့
သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးယာဥ္ေတြ အပါအ၀င္ ပစၥည္းေတြဟာလည္း အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတာမို႔
ဒါေတြကိုေပးခြင့္ျပဳဖို႔ ျမန္မာအာဏာပိုင္
ေတြကို ေမတၱာရပ္ခံ ေတာင္းဆိုတာေတြကိုလည္း ထပ္တလဲလဲ ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။
အျပည့္အစံုကို ဘန္ေကာက္ကေန ကိုေက်ာ္ေက်ာ္သိန္း တင္ျပေပးထားပါတယ္။

အကူအညီေပးႏုိင္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုးရ လူအေရအတြက္ကို ဗီြအိုေအကို တိတိက်က်
ေျပာခဲ့သူကေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အေျခစိုက္ ကုလသမဂၢရဲ႕ လူသားခ်င္း
စာနာမႈဆိုင္ရာ အကူအညီေပးေရး႐ံုးရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ မစၥတာ ရစ္ခ်တ္
ေဟာ္ေဆး (Richard Horsey) ပါ။
“မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရတဲ့ေဒသေတြမွာ ခန္႔မွန္းေျခလူအေရအတြက္ ၁,၅၀၀,၀၀၀ ေလာက္

ဟာ လူသားခ်င္းစာနာမႈ အကူအညီေတြ အေရးတႀကီး လုိအပ္ေနတဲ့အတြက္ အေျခ
အေနက တကယ့္ကို စိုးရိမ္စရာပါ။ က်ေနာ္တို႔ ေနာက္ဆံုးရထားတဲ့ ကိန္းဂဏန္းအရ
ဆိုရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္ ေမလ ၇ ရက္ေန႔ထိ ကုလသမဂၢနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေပး
အဖြဲ႕ေတြ ကူညီေထာက္ပံ့ႏိုင္ခ့ဲတဲ့ လူအေရအတြက္ဟာ ၂၇၆,၀၀၀ ရွိသြားပါၿပီ။ ဒီအေရ
အတြက္က အတန္အသင့္ မ်ားတယ္ဆိုေပမယ့္ တကယ္ အကူအညီလုိေနတဲ့ အေရ
အတြက္ ၁,၅၀၀,၀၀၀ နဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ မေျပာပေလာက္ပါဘူး။” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ကုလသမဂၢ၀န္ထမ္းတခ်ဳိ႕ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းမွာ ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာရခဲ့ေပမယ့္ မရေသးတဲ့

လူေတြ အမ်ားအျပား က်န္ေနပါေသးတယ္။ ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာ ေလွ်ာက္လႊာေတြကို
ဆိုင္းငံ့ထားၿပီး ခုခ်ိန္ထိ ခြင့္ျပဳခ်က္မရၾကေသးပါဘူး။ ဒါဟာ လုပ္ငန္းေတြကို အရွိန္
ျမႇင့္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖို႔ ဒီလူေတြကို တကယ္လိုအပ္ေနတဲ့ သက္ဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ
အဖြဲ႕အစည္းေတြအတြက္ အင္မတန္႔ကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္စရာပါလို႔လည္း
မစၥတာေဟာ္ေဆးက ဆိုပါတယ္။
ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း (Ban Ki-moon) ကိုယ္တိုင္က

စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ တုိက္႐ိုက္ ေတြ႕ဆံုခြင့္ေတာင္း
ထားတာကို ဘာမွ အေၾကာင္းျပန္ၾကားတာ မရွိေသးသလို ျမန္မာလူထုကို ထိထိ
ေရာက္ေရာက္ ကူညီႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ ကုလသမဂၢတာ၀န္ရွိသူေတြရဲ႕ စိုးရိမ္
ပူပန္မႈ၊ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ အားမလို အားမရျဖစ္ရမႈေတြကို ျမန္မာစစ္အာဏာပိုင္
ေတြကေတာ့ လ်စ္လ်ဴျပဳထားဆဲပါပဲ။ အကူအညီေပးလုပ္သားေတြ၊ သဘာ၀
ေဘးအႏၲရာယ္ဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူေတြကို ၀င္ခြင့္မျပဳဘူး၊ အကူအညီေပးပစၥည္း
ေတြပဲ ခြင့္ျပဳမယ္လို႔ ဒီကေန႔မွာပဲ စစ္အစိုးရက ေၾကညာလိုက္ျပန္ပါတယ္။ ဒီလို
ေျပာလိုက္တာဟာ အင္မတန္ အားေလ်ာ့ဖြယ္ လကၡဏာပါပဲလို႔ မစၥတာ ရစ္ခ်တ္
ေဟာ္ေဆးကဆိုေပမယ့္ လံုးလံုးေတာ့ စိတ္ပ်က္သြားပံုမရပါဘူး။
“က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဟာ ျပည္တြင္းမွာေရာ၊ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္

မွာပါ ျမန္မာတာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ အဆက္အသြယ္လုပ္ေနပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔
က်ေနာ္တို႔ တို္က္႐ိုက္ေဆြးေႏြးမႈေတြ ရွိပါတယ္။” လုိ႔ ေျပာသြားတာပါ။
တကယ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက မုန္တိုင္းဒဏ္ခံခဲ့ရသူ ေဘးဒုကၡေရာက္ေနသူေတြ

လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကိုေပးဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီးသားပါ။ ႀကံဳေနရတာကေတာ့
ဒီပစၥည္းေတြကို ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသက လိုအပ္တဲ့လူေတြလက္ထဲ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နဲ႔
လံုလံုေလာက္ေလာက္ အေရာက္ပို႔ေပးႏုိင္မယ့္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး အခက္အခဲပါပဲ။

တခ်ဳိ႕ေနရာေတြဟာ လူသူမနီးတဲ့ေဒသေတြျဖစ္ၿပီး သြားေရာက္ဖို႔ အခက္အခဲေတြ႕ေန
ရတဲ့ ေဒသေတြပါ။ အဲဒီေနရာေတြဆီ ပစၥည္းေတြ အေရာက္ပို႔ေပးႏိုင္ဖုိ႔ရာ ေမာ္ေတာ္
ဘုတ္ေတြ၊ သေဘၤာေတြ၊ ရဟတ္ယာဥ္ေတြ အလံုအေလာက္ပမာဏနဲ႔ ရဖို႔လိုပါတယ္။
“ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အေရးပါတဲ့ ကုလသမဂၢ၀န္ထမ္းေတြ ျပည္၀င္ခြင့္ရေရးတင္ မဟုတ္

ပါဘူး၊ ကူညီကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြ ရန္ကုန္ေရာက္႐ံုတင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ အဲဒီ
ပစၥည္းေတြကို ျဖန္႔ေ၀ေပးဖို႔ အသံုးျပဳရမယ့္ ရဟတ္ယာဥ္ေတြေရာ၊ ထရပ္ကားေတြ
ေရာလို ပို႔ေဆာင္ေရးယာဥ္ေတြလည္း လိုအပ္ေနတာပါ။” လို႔ မစၥတာေဟာ္ေဆးက
ျမန္မာစစ္အာဏာပိုင္ေတြကသာ ခြင့္ျပဳလို္က္မယ္ဆိုရင္ လိုအပ္ေနတဲ့ ရဟတ္ယာဥ္

ေတြအပါအ၀င္ စက္ယႏၲရားပစၥည္းေတြ၊ အကူအညီေတြကို နာရီပိုင္းအတြင္း ျမန္မာ
ႏိုင္ငံအေရာက္ ပို႔ေပးႏုိင္တယ္လို႔ အေမရိကန္ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး ေရာဘတ္
ဂိတ္တ္စ္ (Robert Gates) ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေျပာထားၿပီးသားပါ။
ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြဘက္က ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္မႈကိုမွ မရေသးဘူးလို႔

ထိုင္းႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အေမရိကန္သံ႐ံုးက သတင္းျပန္ၾကားေရးအရာရွိ မစၥတာ
မုိက္ကယ္လ္ တာနာ (Michael Turner) က ဗီြအိုေအကိုေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း
သူတို႔အေနနဲ႔ အေကာင္းျမင္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိဆဲပါပဲတဲ့။
“ဒီေလာက္ပမာဏရွိတဲ့ ဘယ္လို သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္မ်ဳိးမဆိုအတြက္ လူေတြ၊

ပစၥည္းကိရိယာေတြ အမ်ားႀကီးလိုသလို စားစရာ၊ ေသာက္ေရနဲ႔ အမိုးအကာေတြလည္း
လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေတြအားလံုးကို ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြ ခြင့္ျပဳမယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔
ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒီလိုသာဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လူ႔အသက္ေတြကို ကယ္ႏုိင္မွာပါ၊
အလိုအပ္ဆံုးလူေတြကို အျမန္ဆံုးကူညီႏုိင္မွာပါ။” လို႔ မစၥတာ မိုက္ကယ္လ္ တာနာက
ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ စမတ္က္ ဆြန္ဒရာေ၀း (Samak Sundaravej) က တနဂၤေႏြေန႔မွာ

ျမန္မာႏိုင္ငံကိုသြားၿပီး ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးမယ္လို႔ ပထမပိုင္းမွာ
ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြ အလုပ္မ်ားလြန္းေနတာေၾကာင့္
သူ႔ကို လက္ခံေတြ႕ဆံုဖို႔ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးတာေၾကာင့္ မသြားျဖစ္ေတာ့ပါဘူးတဲ့။
လူေတြကိုလက္မခံဘူး၊ ပစၥည္းေတြပဲ သြင္းခြင့္ေပးမယ္လို႔ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြက

ေၾကညာခဲ့ေပမယ့္ သြင္းဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ ပစၥည္းအားလံုးကို လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္
အတြင္း လိုအပ္တဲ့လူေတြဆီ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ပို႔ေပးႏိုင္ဖို႔က်ျပန္
ေတာ့လည္း ခုခ်ိန္ထိ ခြင့္မျပဳေသးပါဘူး။
ေဘးဒုကၡက်ေရာက္သူေတြကို ကူညီဖို႔ သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္ေတြက မလုပ္ႏုိင္ဘူး၊

ဒါမွမဟုတ္ မလုပ္ဘူးဆိုရင္ ကုလသမဂၢကေန အတင္းအက်ပ္၀င္ၿပီး အကူအညီေပးဖို႔

ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းေတြအတြင္းမွာပဲ ကုလသမဂၢမွာလည္း ေဆြးေႏြးေျပာဆိုတာေတြ
ရွိေနပါတယ္။
ဒုကၡေတာ ကြမ္းၿခံကုန္းမွ …
ေအးခ်မ္းေျမ့ | ေမ ၁၁၊ ၂၀၀၈
“တိုးျမစ္ကမ္းနေဘးမွာ ရွိတဲ့ ကြမ္းၿခံကုန္း ၿမိဳ႕နယ္အပိုင္ ရြာေတြက မိုးက်ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့

ခုလိုအခ်ိန္မွာ ထြန္တံုးထြန္တံေတြ ျပင္ဆင္ဖို႔ လယ္ထဲကို ဆင္းၾကရတယ္။ ရြာနဲ႔က
အလွမ္းေဝးေတာ့ လယ္ထဲမွာပဲ တဲေလးေတြထိုးၿပီး ေနၾကတာ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တိုင္း ဒီပံုစံပါပဲ။ ၂
ရက္ေန႔က မုန္တိုင္းဝင္လာတာ ညဘက္ႀကီး ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ဘာမွ ျပင္ဆင္ခ်ိန္မရလိုက္ဘဲ။
တက္လာတဲ့ တိုးျမစ္ေရနဲ႔အတူ ပါသြားၾကတာ …”
ကြမ္းၿခံကုန္းဇာတိ အယ္ဒီတာေလး
တေယာက္က က်မကို ေျပာျပတာပါ။
သူတို႔ရြာနာမည္က ကၽြန္းေခ်ာင္းတဲ့။ လယ္
ေတြ၊ ယာေတြ သီးပင္စားပင္ေတြနဲ႔
တကယ့္ကိုစည္ပင္တဲ့ ရြာႀကီးတရြာလို႔
ဆိုပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ ရြာကေတာ့ လူ ၇၀၀

ေလာက္ေသတယ္။ တခ်ိဳ႕ ေတြ
(ဓါတ္ပံု-မိုးေအာင္တင္) အိမ္လံုးကၽြတ္ေသၾကတာ။ လယ္ထဲ
ေရာက္ေနတဲ့သူ ေတြ ကေတာ့
အကုန္ေသၾကတာပဲ။ ရြာထဲကမွ အျမင့္ေလး တက္လိုက္ ဟုိဟာဒီဟာေလး တြယ္လိုက္နဲ႔
လြတ္ေသး တယ္” လို႔ သူကေျပာျပတယ္။
သူ႔အိမ္မွာက သူ႔အဘြားရယ္၊ အေဒၚရယ္၊ သူ႔ ညီမေလးရယ္၊ ဦးေလးရယ္၊ ကေလးသံုးေယာက္ နဲ႔

ဦးေလး ရဲ႕မိန္းမရယ္ စုေနၾကတာလို႔ေျပာျပတယ္။ ျဖစ္တဲ့ေန႔ကေတာ့ ေရေတြတေဝါေဝါ
တက္လာတဲ့ အခ်ိန္ သူ႔ဦးေလးက အိမ္မွာရွိတဲ့ လူကုန္ကို ေဘးက သစ္ပင္အႀကီးႀကီးရဲ႕
ခြၾကားေပၚ တင္ထားလိုက္လို႔ အသက္ ရွင္ခြင့္ရလိုက္ၾကတယ္။
ေဘးအိမ္က လူေတြပါ အဲဒီသစ္ပင္ႀကီးေပၚ လာတက္ေနၾကတယ္တဲ့။ ကံေကာင္းစြာနဲ႔

အဲဒီသစ္ပင္ႀကီး တပင္ထဲ အျမစ္က လန္မလဲပဲ က်န္ေနခဲ့တာလို႔ ေျပာျပပါတယ္။ က်မကို
ေျပာျပေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ေလး တုန္လႈပ္ေနတယ္။ ေရေဘးက လြတ္တယ္ ဆိုေပမယ့္
အဘြားအပါအဝင္ အဲဒီတမိသားစုလံုး သစ္ပင္ေပၚမွာ ၂ ရက္ေန႔ ည ၁၀ နာရီကေန ေနာက္တေန႔
မနက္ ၁၁ နာရီေလာက္အထိ ေနလိုက္ရတာေလ။
“က်ေနာ့္အေမရဲ႕ ဦးေလးရယ္၊ က်ေနာ့္အေဒၚနဲ႔ ကေလးေတြရယ္ အားလံုးေသတယ္အစ္မ။

အဲဒီအေဒၚရဲ႕ ေယာက္်ား ဦးေလးက တျခားရြာေရာက္ေနတာ”လို႔လည္း သူက ေျပာျပပါတယ္။
အဲဒီဦးေလးက မိုင္ ၃၀ ေလာက္ေဝးတဲ့ခရီးကို ေနာက္တေန႔ မုန္တိုင္းအစဲမွာ
ေျခလ်င္ေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီး အိမ္လည္းေရာက္ ေရာ မိန္းမနဲ႔ ကေလးေတြ
ေသၿပီဆိုတာၾကားလိုက္တာနဲ႔ ႐ူးသလို ျဖစ္သြားခဲ့တယ္လို႔ သူက ဆက္ေျပာျပတယ္။
မေသဘဲက်န္ခဲ့တဲ့ သူေတြလည္း စိတ္ဒဏ္ရာ အႀကီးအက်ယ္ ခံစားေနၾကရတယ္လို႔

သူကဆိုတယ္။ ကြမ္းၿခံကုန္းၿမိဳ႕နယ္ အပိုင္းက ရြာေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ ၄၀ နီးပါးရွိတယ္။
အဲဒီရြာေတြအားလံုးမွာ ေသဆံုးသူစာရင္း အတိအက်မသိရေပမယ့္ ၆ ရက္ ေန႔ကေန ၉
ရက္ေန႔အတြင္း ယူနီဆက္ဖ္က ေျမျမႇဳပ္လိုက္တဲ့အေလာင္း ေပါင္း ၇၄၈ ေလာင္းရွိတယ္လို႔
စာရင္းအရ သိရပါတယ္။
ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္အပိုင္ လက္ခုပ္ကုန္း ေက်းရြာမွာေတာ့ လူ ၆ ေယာက္ပဲ

အသက္ရွင္က်န္ခဲ့တယ္လို႔ ေကာ့မွဴး က ျပန္လာသူ တေယာက္က ေျပာျပတယ္။ ကြမ္းၿခံကုန္း
ၿမိဳ႕နယ္အပိုင္မွာေတာ့ အဆိုးဆံုးရြာေတြက လူဦးေရ သံုးပံုတပံုေလာက္ပဲ အသက္
ရွင္က်န္ရစ္တယ္လို႔ အယ္ဒီတာေလးက ေျပာျပတယ္။
“ခုခ်ိန္မွာေတာ့ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈလည္းဘာမွမရဘူးအစ္မေရ။ မၾကာခင္မွာေတာ့

ဝမ္းေရာဂါအတြက္ စိုးရိမ္ရတယ္” လို႔ သူက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေျပာျပေနတယ္။
သူတို႔ရြာမေျပာနဲ႔ ကြမ္းၿခံကုန္း ၿမိဳ႕ေပၚမွာေတာင္ သုသာန္တစျပင္လိုပဲတဲ့။

ကြမ္းၿခံကုန္းေစ်းထဲကိုလည္း ေဖာက္ထားလိုက္ တာ ရစရာမရွိဘူးလို႔ေျပာျပတယ္။
အေလာင္းေတြလည္း မရွင္းႏိုင္ၾကေသးဘူး။ သူတို႔ၿခံထဲမွာေတာင္ ေလးငါးေလာင္း
ပုပ္ပြေနတာတဲ့။
“က်ေနာ့္အိမ္ကေတာ့ကုန္ၿပီ။ က်ေနာ့္ဦးေလး အိမ္က ရြာတန္းဘက္မွာရွိေတာ့ သူ႔အိမ္က

သစ္ပင္ပိ က်ိဳးပဲ့႐ံုပဲေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ကေတာ့ ကြင္းထဲမွာဆိုေတာ့ အကုန္လံုးကို
ေရကဆြဲခ်သြားေတာ့ ပါသြားတာပဲ” လို႔ သူက
သူ႔ဦးေလးအိမ္က
အိမ္လံုးႀကီးကေကာင္းေသးေတာ့
မေသဘဲက်န္ခဲ့တဲ့ သူတို႔ေဆြမ်ိဳးေတြအတြက္
ဒုကၡသည္ စခန္းေပါ့။ အဲဒီ အယ္ဒီတာေလးနဲ႔
လက္လွမ္းမီသမွ် ရြာေတြ အားလံုးကေတာ့
ရြာလံုးကၽြတ္ ပ်က္စီးတာပဲလို႔ ဆိုတယ္။
ေတာင္ကုန္း၊ ဆိပ္ႀကီး၊ ျမတ္ေလး႐ံု
စတဲ့ရြာႀကီးေတြ၊ အရင္က အိုးစည္
ဒိုးပတ္သံေတြညံလို႔ အလွဴပြဲေတြ ၿခိမ့္ၿခိမ့္
သည္းခဲ့တဲ့ ရြာႀကီးေတြ၊ စပါး ေပၚခ်ိန္မွာ
ဘုရားပြဲေတြ က်င္းပလို႔ တရြာနဲ႔တရြာ ကူးလူး ဆက္ဆံ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကတဲ့ ရြာႀကီးေတြ…။

“ဒုကၡသည္ စခန္းဆိုတာကလည္း ကြမ္းၿခံကုန္းၿမိဳ႕ေပၚမွာပဲ ရွိတာ။ အဲဒါလည္း အစိုးရက
ဖြင့္ေပးထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြက မေနႏိုင္လို႔ တင္ေကၽြးထားရတာ” လို႔
သူကရွင္းျပတယ္။
ရြာေတြမွာကေတာ့ ပထမ ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းရက္မွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ သြားေနၾကေပမယ့္

ေနာက္ရက္က်ေတာ့ သူတို႔အိမ္ေနရာ ေလးေတြ ျပန္ၿပီး ရွိတာေလးနဲ႔မိုးကာၿပီး ေနၾကတာပဲလို႔
ဆိုပါတယ္။ ေမ်ာလာတဲ့ သြပ္ကေလး ေတြ ေကာက္ယူၿပီးမိုးကာေန ၾကတာပဲ။
သူတို႔ရြာမွာကေတာ့ ကိုယ့္ၿခံနဲ႔ကိုယ္ ေနေနၾကဆိုေတာ့အားလံုး ကိုယ့္ၿခံ ထဲမွာပဲကိုယ္ ျဖစ္သလို
ျပန္ေနၾကတယ္။
“အေလာင္းေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ။ က်ေနာ့္ၿခံထဲမွာကို ေလးငါးေလာင္း ပုပ္ပြေနတာကို

ဘာမွလုပ္မရဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္သမားေတြ အကူအညီေတာင္းၿပီး တုတ္ရွည္ေတြနဲ႔
အျပင္ဘက္ထုတ္တာေလာက္ပဲလုပ္လို႔ ရ တယ္”လို႔ ေျပာျပတယ္။
သူေျပာျပလို႔ တိုးျမစ္႐ိုးတေလွ်ာက္မွာ အေလာင္းေတြ ဒီအတုိင္းေမ်ာေနတာ။ ဘယ္သူမွ

ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ကမ္းလာကပ္ လိုက္မေနႏိုင္တဲ့ သူတေယာက္ေယာက္က
တုတ္ရွည္နဲ႔ထုိးလႊတ္လိုက္။ ေခ်ာင္းေတြ ေျမာင္းေတြ ရွိသမွ်ထဲလည္း အေလာင္း ေတြခ်ည္းပဲ။
အဲဒီေရေတြက ဘယ္လိုမွမေကာင္းႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ သိရတယ္။
တခ်ိန္က သစ္ပင္ႀကီးေတြနဲ႔ အုပ္ဆိုင္းခဲ့တဲ့ ရြာႀကီးေတြက ခု သစ္ပင္ေတြမရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့

တရြာနဲ႔တရြာ ကြင္းထီးထီး ႀကီး အကုန္ျမင္ေနရေတာ့တယ္။ မုန္တိုင္းၿပီးသြားေတာ့ အခု
အပူဒဏ္ကို အျပင္းအထန္ ခံေနရၿပီတဲ့။ သူတို႔အိမ္ကေတာ့ တုံကင္ေလးရွိေနေသးလို႔ ေရရတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက တြင္းေရလည္း ရတယ္လို႔ သူကေျပာတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ရြာေျပာတာေနာ္ အစ္မ။ တျခားရြာေတြေတာ့ ဘယ္လိုေသာက္ေန

သံုးေနတယ္မသိဘူး”လို႔ လည္း ဆက္ေျပာျပတယ္။
စပါးစိုက္တဲ့ ရြာေတြဆိုေတာ့ ေရစိုဆန္ေတြကို ေနျပန္လွမ္းၿပီး စားလို႔ရေသးတယ္တဲ့။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္လြန္းသီက ကယ္ဆယ္ေရး ဆိုၿပီး လာတယ္လို႔ ၾကားလိုက္တယ္ လို႔ သူကေျပာတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ကိုဘယ္လို လာ ကယ္ဆယ္သြားတယ္ဆိုတာ မသိဘူးတဲ့။ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္က
ေစတီမွန္သမွ်လည္း အပိုင္းပိုင္းျပတ္ထြက္ကုန္တယ္လို႔ သိရတယ္။
က်မစိတ္ထဲမွာ ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္လာမယ့္ အငတ္ေဘးျပႆနာနဲ႔ ေရာဂါဘယေတြ

ဘယ္လိုလုပ္မွာပါလိမ့္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ရန္ကုန္မွာလည္း အိမ္ေျခရာမဲ့ေတြ ေနပူမိ၊ မိုးမိၿပီး
ဖ်ားနာတာေတြ စေနၿပီ။ ေဆးလည္း မရွိ။ ေစတနာအေလွ်ာက္ ကူညီတဲ့ သူေတြရွိေပမယ့္
ဆင့္ပါးစပ္ ႏွမ္းပက္သလိုျဖစ္ေနတာ။ အစိုးရက ဘာမွ မလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့အျပင္ သူတို႔ရဲ႕ ႀကံ့ဖြံ႕ေတြ
စြမ္းအား ရွင္ေတြက ႐ိုး႐ိုးလွဴတဲ့ အလွဴရွင္ေတြကို လိုက္ကန္႔သတ္တာေတြ ျဖတ္စားတာေတြ
လုပ္ေနတာဆိုတဲ့ သတင္းေတြက တင္းက်မ္းျပည့္။

ကြမ္းၿခံကုန္း ၿမိဳ႕ေပၚမွာေတာ့ တအိမ္ေထာင္စုကို မာမီး ေခါက္ဆြဲေလးတထုပ္
ေလာက္ေတာ့ရတယ္ လို႔ အယ္ဒီတာေလးက ေျပာျပတယ္။ သူတခါက ေရးဖူးတဲ့ အိမ္ေျခေလး
သံုး ေလးဆယ္ေလာက္ပဲရွိတဲ့ ရြာကေလးက မိဘမဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္
စာသင္ေက်ာင္းေလးအေၾကာင္း သတိတရ ေမးၾကည့္မိေတာ့ ဘာသတင္းမွ အစအနမရဘူးလို႔
သူက ေျပာတယ္။
“မေျပာႏိုင္ဘူး ေရတက္ရင္ေတာ့ လြတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရွိတဲ့ ရြာက တကယ့္

ေတာေခါင္ ေခါင္ အစ္မရဲ႕။ ခုခ်ိန္မွာ ေတာင္မင္းကုိ ေျမာက္မင္းက မကယ္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ေလ” လို႔
သူက စိတ္ဆင္းရဲစြာနဲ႔ ေျပာျပတယ္။ တခ်ိန္ကေတာ့ အဲဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းက
ကေလးငယ္ေလးေတြ အတြက္ သူကိုယ္တိုင္ အလွဴခံေပးခဲ့ရတာ။
အခုက တင္ေနတဲ့ လူအေလာင္း၊ တိရစၧာန္ အေလာင္းေတြေတာင္ မရွင္းႏိုင္ၾကေသးတဲ့ အျဖစ္။

ကိုယ့္အိမ္ ကိုေရာက္လာတဲ့ အေလာင္းကို ကိုယ့္အိမ္လြတ္ေအာင္ တြန္းလႊတ္၊
ေနာက္တအိမ္ကလည္း သူ႔အိမ္ေရာက္ လာတဲ့အေလာင္းကို သူ႔အိမ္နဲ႔ လြတ္ရာ တြန္းလႊတ္
အဲလိုပဲလုပ္ေနရတယ္တဲ့။ ဘယ္သူမွလည္း မျမႇဳပ္ႏိုင္ဘူး၊ မီး႐ႈိ႕ဖို႔ဓာတ္ဆီကလည္းမရွိ။
“ကၽြဲႏြားေတြကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔။
မေရႏိုင္ဘူး။ ကၽြဲ၊ ႏြား၊ ေခြး၊ ေၾကာင္၊ ဝက္
အိမ္ေမြးတိရစၦာန္ အကုန္ေသတာ၊
ေခြးတေကာင္ ႏွစ္ေကာင္ေလာက္ပဲ
ရွင္တယ္”လို႔ သူ ေျပာျပလို႔ သိရပါတယ္။
“လူေတြက ေလေဘးနဲ႔မေသတာေတာင္
ေနာက္ဆက္တြဲ စိတ္ေဝဒနာခံစားရတာ၊
ေရာဂါေဘးဒဏ္ခံစားရတာ၊ အငတ္ေဘး
ျပႆနာခံစားရတာနဲ႔ ေသမွာပဲအစ္မေရ။
ကယ္မယ့္ ကူမယ့္သူေတြအျမန္ဆံုး လာေစခ်င္ၿပီ”လို႔ လည္း သူက ညည္းညဴ ေျပာဆိုပါတယ္။
မ်က္မွန္ေလး တဝင္းဝင္းနဲ႔ တက္တက္ႂကြႂကြ အလုပ္လုပ္ ေနတဲ့ အယ္ဒီတာေလးကို

က်မမ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္လာတယ္။ သူ႔ေဒသမွာ စာေပေဟာေျပာပြဲလုပ္ဖို႔၊ သူ႔ေဒသက မိဘမဲ့
ကေလးေတြအတြက္ ကူညီဖို႔၊ သူ႔ေဒသ ေလး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ အၿမဲ
စိတ္အားထက္သန္ေနတတ္တာ။
“ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္နဲ႔ တဇာတိတည္း သားေတြဗ်” လို႔ အၿမဲဂုဏ္ယူေနတတ္ခဲ့တာ

သတိရေနတယ္။ ခုေတာ့ အယ္ဒီတာ ေလး စကားအရ ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္တို႔
ဆရာမႀကီးေဒၚႏုယဥ္တို႔ရဲ႕ ဇာတိခ်က္ေႂကြ ေမြးရပ္ေျမက သုသာန္ တစျပင္ႀကီးလို …။

CONTRIBUTOR
Further Stormy Prospects for Burma
By MIN ZIN Saturday, May 10, 2008
Since security is all about preventing any major threat to human life, the effect of
the deadly cyclone that hit Burma last Saturday must be seen from a serious human
security perspective. However, the Burmese military junta is far from
comprehending such a humane concept.
The tragic toll exacted by Cyclone Nargis could exceed 100,000 deaths and a
million homeless, according to a US diplomat. There has been nothing like it in
Burmese history, neither during colonial rule nor in the country’s civil war. Some
older residents of Rangoon say they have seen nothing like it since the city was
severely bombed in World War II.
Many aid agencies worry that disease and starvation will claim thousands more
lives in the next few days. World Food Program spokesman Paul Risley said aid
agencies normally expect to fly in experts and supplies within 48 hours of a
disaster, but nearly a week after the cyclone the Burmese authorities are still
refusing to let foreign relief workers in.
Although the regime says it welcomes all forms of international help, in reality it
only accepts donations of cash or emergency aid such as medical supplies, food,
clothing, generators and shelters. A foreign ministry statement on Friday said:
"Myanmar (Burma) is not ready to receive search and rescue teams as well as media
teams from foreign countries." The military even deported some aid workers on
Wednesday.
The junta said it can deliver foreign aid "by its own labors to the affected areas."
According to a reliable source, it was junta leader Snr-Gen Than Shwe who decided
to bar international aid workers, although there had been a signs of initial flexibility
from Prime Minister Gen Thein Sein and the foreign ministry.
The source added that Than Shwe believes he has already distributed 5 billion kyat
(4.5 million dollars), which he mostly extorted from Burmese businessmen as
"donations", and he also has more than US $30 million from international
assistance pledges. He then decided to use his own Union Solidarity and
Development Association (USDA) and army to distribute aid.
"What Than Shwe doesn’t understand is that his $4.5 million can only be used for
food for 12 days, and all the promised dollars from the world may not come if the
international experts are not allowed into the country," said Win Min, a Burmese
analyst in Thailand.
Moreover, Burmese businessmen cannot afford to donate much more cash, and
overworked Burmese doctors have run out of resources.
Non-government organizations (NGOs) and international non-government

organizations (INGOs) within Burma, who had to sign memorandums of
understanding (MOUs) with the regime to begin their projects, defining the nature
of their work and their areas of operation, have now found themselves restricted by
those same MOUs.
Since many NGOs do not have projects in the Irrawaddy delta, they are not allowed
to do any aid work in the devastated region since they were not authorized to do so
in their MOUs.
According to inside sources, NGOs are now trying to work under the UN's umbrella
in order to reach into the delta.
Meanwhile, the military and its thuggish USDA members are intimidating private
donors who provide rice and clothing to cyclone victims in the suburban townships
of Rangoon. Many donors are reportedly being asked to hand over their relief
supplies to local USDA members for them to supervise distribution.
"Instead of protecting the people, the military and its thugs are looting from us,"
said one businesswoman.
Some sources closed to the military suggest that world leaders—particularly those
from China, India and Thailand, and even US President George W Bush—should
tackle Than Shwe directly as the junta leader’s subordinates might not be giving
him a full picture of the crisis.
This approach appears to be based on a false assumption, however—namely, that

dictators allow themselves to be manipulated by their subordinates.
Nor could this approach work in practice. UN Secretary-General Ban Ki-moon

recently spoke directly to Than Shwe and called on him to postpone the
constitutional referendum and "focus instead on mobilizing all available resources
and capacity for the emergency response efforts."
Than Shwe ignored him and decided to go ahead with the referendum to approve a
constitution that will allow the perpetuation of military rule in the country. For
Than Shwe, regime security is more vital than human security, although people are
dying in massive numbers.
One military source said that Than Shwe stopped the planned dispatch of troops to
the disaster zones in the wake of Cyclone Nargis because he wanted them to
guarantee the security of the referendum.
The inability of the regime to respond to the cyclone crisis is now self-evident and
clearly demonstrates that Burma is a failed state.
The devastation caused by the cyclone will very likely have immense social and
political consequences. The limited or inequitable distribution of assistance and
outright bullying by government "thugs" could outrage discontented victims and
lead to social unrest and even violence.
Whether or not the cyclone disaster could lead to political change in Burma
depends on intermediary linkages—the leadership of opposition activists and public
influencers such as Buddhist monks— that could connect the disaster to

mobilization of discontented groups.
Meanwhile, the international community has done its best to help the people of
Burma.
France suggested invoking a UN "responsibility to protect" provision to deliver aid

to the country without the regime's approval, although that possibility was rejected
in the Security Council by China, Vietnam, South Africa and Russia.
A top US aid official said the US may consider air-dropping supplies for survivors
even without permission from the junta, though geopolitical considerations make
such action difficult. The junta agreed to allow a single US cargo aircraft to bring in
relief supplies, but it isn’t clear how the aid will be distributed.
Eventually, Than Shwe may negotiate with UN aid agencies to conduct limited
distribution work inside Burma in order to prevent direct intervention by the US
and other western countries. Some inside sources indicate that a few top brass
officials, including Gen Thura Shwe Mann, the third most powerful man in the
military hierarchy and a former regional commander of the Irrawaddy delta,
persuaded Than Shwe to cooperate with the international community.
Of course, Than Shwe will delay permission as long as possible since he likes to
show who’s in charge. Meanwhile, people will continue to perish hourly.
ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္မ်ား ဆန္ေ၀ငွမႈလုပ္
မဇၩိမသတင္းဌာန
ေသာၾကာေန႔၊ ေမလ 09 2008 09:44 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
ခ်င္းမုိင္။ ။ လမ္းျပၾကယ္ စာၾကည့္တုိက္မွ ေကာက္ခံ ရရွိေသာ အလႈေငြျဖင့္
ရန္ကုန္တိုင္းတြင္းရွိ ေလေဘးဒဏ္ခံ ေနရာအခ်ဳိ့ အတြင္း ဆန္မ်ား လိုက္လံ ေ၀ငွျခင္းကို
ႏိုင္ငံေက်ာ္ ရုပ္ရွင္ သရုပ္ေဆာင္မ်ားက ျပဳလုပ္လ်ွက္ ရွိသည္။
နာေရးကူညီမႈ အသင္းၾကီးမွ ဦးေက်ာ္သူႏွင့္အတူ ေ၀ဠဳေက်ာ္ တို႔က သန္လ်ွင္ႏွင့္ ေက်ာက္တန္း

ျမိဳ့နယ္မ်ားတြင္ ယမန္ေန႔က ဆန္ေ၀ငွခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ေရမရရွိေသးေသာ ေနရာမ်ားတြင္ နာေရးကူညီမႈ အသင္းၾကီးမွ ဦးစီးကာ

ေရလိုက္လံ ေဝေပးေနသည္။
စကၤာပူအေျခစိုက္ "သေျပႏု" ေရာင္းဝယ္ေရးမွ ေလေဘးအကူ အ၀တ္အစားမ်ားကို အခမဲ့

ေလယာဥ္ျဖင့္ ပို႔ေဆာင္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အလႈရွင္မ်ားထံမွ ရရွိေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ

ကြန္တိန္နာ ၂ လံုးစာခန္႔ ရွိေနရာ က်န္ပစၥည္းမ်ားကိုေတာ့ ကြန္တိန္နာျဖင့္ ပို႔ရန္
စီစဥ္ေနၾကသည္။
ေလးေဘးအလႉခံ လုပ္ငန္းမ်ားကို မိမိတို႔ႏွင့္ နီးစပ္ရာ အသိုင္းအ၀ိုင္းအတြင္း

လုပ္ေဆာင္ေနၾကၿပီး စကၤာပူ ျမန္မာကလပ္ႏွင့္ အာအိုင္တီ ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ားမွလည္း
ေလေဘးအလႉခံ ဌာနမ်ား ဖြင့္လွစ္ကာ ကူညီပံ့ပိုး ေနၾကသည္။
+++++++++++++++++++++++
လမ္းျပၾကယ္ ဆိုတာ ဘယ္သူေတြလဲ

လမ္းျပၾကယ္ စာၾကည့္တိုက္ကို ေမလ (၁) ရက္ေန႔ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး
စာၾကည့္တိုက္တြင္ ရသ၊ သုတ၊ ေခတ္ေဟာင္း၊ ေခတ္သစ္ စာေပ မ်ိဳးစံုေအာင္ စီစဥ္ထားသည္။
စတင္ တည္ေထာင္ရာတြင္ အမာခံ (၈) ေယာက္ျဖင့္ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ယခုအခါ စာၾကည့္တိုက္
အသင္းဝင္ စုစုေပါင္း ၁၅၀၀ ၀န္းက်င္ ရွိေနသည္။
လမ္းျပၾကယ္ စာၾကည့္တိုက္၏ ထူးျခားခ်က္မွာ လမ္းျပၾကယ္အဖြဲ႔ဝင္ စာဖတ္သူမ်ားမွ အလွည့္က်

စာၾကည့္တိုက္တြင္ အခ်ိန္ပိုင္း ျပန္လည္ တာဝန္ယူၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ စာေပ ဝါသနာရွင္မ်ားႏွင့္
စာဖတ္ ဝါသနာ ပါသူမ်ားမွ လာေရာက္ လႉဒါန္းၾကျခင္း ျဖစ္ျပန္သည္။
လမ္းျပၾကယ္ စာၾကည့္တိုက္ စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့စဥ္ အဖြဲ႔၀င္တဦးျဖစ္တဲ့ ကိုစိုင္းမွ

"စာၾကည့္တိုက္ ဖြင့္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုက စကၤာပူမွာရွိတဲ့ ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို သတင္း
အခ်က္အလက္ေတြ ေပးမယ္ စကၤာပူႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့သူေတြ အထူးသျဖင့္ စာေပ
ျမတ္ႏိုးတဲ့သူေတြ အတြက္ "ဆံုမွတ္" ေလး ျဖစ္ခ်င္တယ္ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ
ဒီစာၾကည့္တိုက္ကေလးဟာ စာေပနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေဆြးေႏြးမလား
နည္းပညာနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ ေဆြးေႏြးမလား စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရးေတြကို ေဆြးေႏြးမလား ဒီ
ဆံုမွတ္ေလးကေန သူတို႔အတြက္ သူတို႔ေကာင္းရာ တဆင့္ သူတို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ အဲဒီေနာက္
သူတို႔ရဲ႔ ႏိုင္ငံ အျမင့္ဆံုး ေျပာရရင္ဗ်ာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုလံုးကို ေကာင္းမြန္ေစတဲ့
အေတြးေလးေတြကို ဒီေနရာေလးမွ ေပါက္ဖြားသြားေစခ်င္တယ္ ဒါေၾကာင့္ လမ္းျပၾကယ္ကို
မေရာက္ဘူးေသးတဲ့ စကၤာပူေရာက္ ျမန္မာေတြ လာေရာက္ၾကဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္"။
ဟုေျပာျပပါသည္။
စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသူ ျမန္မာမ်ားမွာ ယခင္ႏွစ္ကအထိ လူဦးေရ

ေျခာက္ေသာင္းခန္႔ ရွိၿပီး ယခုႏွစ္ စာရင္းအရ လူဦးေရ တသိန္းခန္႔အထိ ရွိေနသည္။

လူသားခ်င္းစာနာေသာ ၾကား၀င္ ေဆာင္ရြက္မႈ

လုပ္ရန္ စကၤာပူတြင္ စည္းရံုးေန
ခ်င္းမုိင္။ ။ စစ္အစိုးရ တားျမစ္ေနေသာ္လည္း လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားျပီး ၾကား၀င္
ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား အျမန္ဆံုး ေဆာင္ရြက္ပါရန္ ႏို္င္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းသို႔ စကၤာပူေရာက္
ျမန္မာမ်ား ေတာင္းဆိုမႈအတြက္ လႈံ႔ေဆာ္သူမ်ားက စတင္ စည္းရံုးေနၾကျပီ ျဖစ္သည္။
ေကာက္ယူရရွိေသာ လက္မွတ္မ်ားကို စကၤာပူႏိုင္ငံရွိ အေမရိကန္ သံရံုးအပါအဝင္ သက္ဆိုင္ရာ

သံရံုးမ်ားသို႔ တနလၤာေန႔ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ပို႔ေဆာင္ေပးရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္း တယ္လီဖုံး
မက္ေဆ့ဂ်္မွတဆင့္ စည္းရံုးေရး လုပ္ေနသည့္ လမ္းျပၾကယ္မွ သတင္းထုတ္ျပန္သည္။
စကၤာပူႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာမ်ား လက္မွတ္ေရးထိုးရာတြင္ လြယ္ကူစြာ ပါဝင္ႏိုင္ရန္အတြက္ စေနေန႔

ေန႔လည္ (၁၂) နာရီမွ စတင္ကာ ပင္နီဇူလ (၅)လႊာရွိ လမ္းျပၾကယ္ စာၾကည့္တိုက္၊ မဟာဝိဟာရ
ေက်ာင္းတိုက္မ်ားတြင္ စေနႏွင့္ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္ လက္မွတ္မ်ား လာေရာက္ ထိုးႏိုင္သည္ဟု
ေၾကျငာထားသည္။
မုန္တိုင္းေဘးလြတ္လာသူ ရြာသား ၂ ဦး၏

ရင္နင့္ဖြယ္ ျဖစ္ရပ္မ်ား
ယခုလ ၂ ရက္ေန႔ညက ျပင္းထန္သည့္ နာဂစ္မုန္တုိင္းႏွင့္ ႀကီးမားသည့္ ေရလႈိင္းမ်ားသည္

ဧရာဝတီတုိင္း လပြတၱာ ၿမ့ဳိနယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာမ်ားသို႔ ဝင္ေရာက္ တိုက္ခတ္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ကံေကာင္းသျဖင့္ အသက္ေဘးက လြတ္ေျမာက္ခဲ့သူ ၂ ဦးက သူတို႔၏
က်န္မိသားစုဝင္ အားလံုးႏွင့္ ေက်းရြာသားမ်ားသည္ အဆိုပါ ျဖစ္ရပ္ဆိုးႀကီးတြင္ ေၾကကဲြဖြယ္ရာ
ေသဆံုးခဲ့ပံုႏွင့္ ကူသူကယ္သူမဲ့ ျဖစ္ေနသည့္ လက္ရွိ အေျခအေနကို ရင္ဖြင့္ ေျပာဆိုထားပါသည္။
မအဲေလး (၁၂ ႏွစ္)

ခ်မ္းသာႀကီးေက်းရြာ အမွတ္ (၁)

လပြတၱာၿမ့ဳိနယ္
“သမီး လပြတၱာကို ေရာက္တာ မနက္ပိုင္းမွာ ေရာက္တာ။ လမ္းမွာတင္ ၄-၅ ရက္

ၾကာေသးတယ္။ မိုင္ ၁ဝ ေလာက္ ကုန္းေၾကာင္း ေလွ်ာက္ရတာ။ ကယ္ဆယ္ေရးလည္း
မလာဘူး။ လပြတၱာ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းကို မထားဘဲ ေျမာင္းျမကုိ ပို႔ဖို႔လုပ္တာ။ ကိုယ့္ဘာသာ
ကိုယ့္အသိေတြဆီကို လာရတာ။ ေျမာင္းျမကို တပ္မ ၆၆ က စစ္သားေတြက ပို႔မယ္လို႔
ေျပာတယ္။ စစ္သားေတြက ႐ုတ္႐ုတ္လုပ္ရင္ သတ္ပစ္မယ္လို႔ ေျပာတယ္”
“သမီးက ရန္ကုန္ကို ေရာက္တာ ၂ ရက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ တညထဲနဲ႔ လူေတြ အမ်ားႀကီး

ဆံုး႐ႈံးတယ္။ အရမ္းကို အံၾသတယ္။ အရမ္းကို ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္။ သမီး မိဘေတြ
အကုန္ေသတယ္။ ညဘက္ႀကီး ေလမုန္တိုင္း တိုက္တဲ့အခါမွာ အကုန္လံုး သြပ္ျပားေတြ
ကၽြတ္ထြက္ၿပီးေတာ့ သမီးက သစ္ပင္ေပၚမွာ ခ်ိတ္ေနတယ္။ သမီး သတိရေတာ့၊ သစ္ပင္ေပၚမွာ
ခုန္ဆင္းေတာ့ လယ္ကြင္းထဲမွာ အေလာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႔တယ္။ သမီးက
အေလာင္းေတြကို ေရွာင္ၿပီးေတာ့ ရြာကို ျပန္ေတာ့ ရြာေတာင္ မမွတ္မိဘူး။ သစ္ပင္တခ်ဳိ့ပဲ
က်န္တယ္။ သစ္ပင္ေတြက အရြက္ေတာင္ မက်န္ေတာ့ဘူး”
“လမ္းမွာ ဘာမွ မစားခဲ့ရဘူး။ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြ မရွိဘူး။ လမ္းေဘးေစ်းဆိုင္ေတြက အကုန္

ေစ်းတက္ေနတယ္။ လမ္းမွာ ၄ ရက္ေလာက္ အခက္အခဲေတြ ၾကံဳခဲ့တယ္။ အုန္းသီး ခြဲစားရတယ္၊
အုန္းရည္ ေသာက္ရတယ္။ ရြာကေနလာေတာ့ ေရလည္း ရွားတယ္။ ဆန္ေတြကလည္း
ေရစိုေနတဲ့ ဆန္ေတြကို အုန္းရည္ေတြနဲ႔ ခ်က္စားရတယ္”
“သမီးမွာ အေမ၊ အေဖနဲ႔ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမေတြ ေသေတာ့ အရမ္း ဝမ္းနည္းတယ္။ အားလည္း

ငယ္တယ္။ ေဆြမ်ဳိးေတြ စုေပါင္းေနတာ အေယာက္ ၄ဝ ေလာက္ရွိတယ္။ သမီး မိသားစုက ၁ဝ
ေယာက္ရွိတယ္”
ကိုခင္ေမာင္ (၄ဝ ႏွစ္)

ခ်မ္းသာႀကီးေက်းရြာ အမွတ္ (၁)
လပြတၱာၿမ့ဳိနယ္
“အေျခအေနကေတာ့ အရမ္းဆိုးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ခံရတာက ရြာလံုးကၽြတ္ပဲ အကို။ က်ေနာ့္

မိသားစုက တေယာက္ပဲ က်န္တယ္။ က်ေနာ့္ မိသားစု ၁ဝ ေယာက္ရွိတာ တေယာက္ပဲ
က်န္တယ္။ ၉ ေယာက္ကေတာ့ ေသသြားၿပီ။ မုန္တိုင္းထဲမွာပဲ ပါသြားတယ္။ ဆြဲေနရင္းနဲ႔ပဲ
ပါသြားတာ။ မုန္တိုင္းက အရမ္းၾကမ္းတယ္။ က်ေနာ့္ မိသားစုေတြရဲ့ ႐ုပ္အေလာင္း ဘာတခုမွ
မရဘူး။ ဇာတ္လမ္း ၿပီးသြားၿပီ”
“က်ေနာ့္ ေဆြမ်ဳိးေတြ လပြတၱာမွာ မက်န္ေတာ့ဘူး။ အိမ္ထဲမွာပဲ မုန္တိုင္းဒဏ္ ခံရင္းနဲ႔

လႈိင္းဒဏ္နဲ႔ မိသားစုေတြ အကုန္လံုး ပါသြားတယ္။ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ဘက္မွာ ဒီလို
မုန္တိုင္းဒဏ္ ခံရတာ မၾကံဳဖူးပါဘူး။ ေရဒီယုိတို႔ ဘာတို႔ နားေထာင္တာ ဓေလ့ မရွိဘူး။

တာဝန္ရွိတာက သက္ဆိုင္ရာက တာဝန္ရွိတယ္။ ျပည္သူလူထုကို ဘာမွ ႏႈိးေဆာ္တာ မရွိဘူး။
မုန္းတိုင္းျဖစ္မွ ခါးစည္းခံလိုက္ရတဲ့ သေဘာပဲ”
“ေလတိုက္လာေတာ့မွ မုန္တိုင္းက်တယ္ဆိုတာ သိတယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး မၾကမ္းဖူးေတာ့ ဘယ္သူမွ

မထင္ဘူးေပါ့။ ေလဒဏ္ခံႏိုင္တဲ့ အိမ္မွာပဲ စုေနၾကရတာေပါ့။ ေရ ဒီေလာက္ႀကီးမယ္ဆိုတာလည္း
မသိဘူး။ ေရတက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘာမွ မခံႏိုင္ဘူး။ ရွိတဲ့ ရြာေတြ၊ အိမ္ေတြ ေရထဲမွာ
အကုန္ပါသြားတယ္။ ကၽြဲႏြားတိရစၦာန္ေတြ အကုန္လံုး ပါသြားတယ္”
“က်ေနာ္တို႔ မေန႔က ၈ ရက္ေန႔ ရန္ကုန္ေရာက္တဲ့အထိ ဘာအကူအညီမွ မရခဲ့ပါဘူး။ ဘာ

ကယ္ဆယ္ေရးမွ မလာဘူး။ ဘာအကူအညီမွ မရပါဘူး။ ဘယ္သူမွလည္း မလာဘူး။
ကိုယ့္ဘာသာ ကယ္ေနရတာပါ။ လပြတၱာမွာ ေက်းရြာေပါင္း ၃၆၅ ရြာ ရွိတယ္။ ေက်းရြာ
အုပ္စုေပါင္း ၅၆ အုပ္စု ရွိတယ္။ မုန္တိုင္းထဲ ပါသြားတဲ့ ေက်းရြာက ၃ဝဝ ေလာက္ရွိမယ္။ ေမလ ၄
ရက္ေန႔အထိက လပြတၱာၿမ့ဳိေပၚက ကုန္သည္တန္းက ေကာက္ထားတာကေတာ့ (လူဦးေရ)
၁၂၆ဝဝဝ ေက်ာ္သြားၿပီ။ ေနာက္စာရင္း မပါေသးဘူး။ ကယ္ဆယ္ေရး မရွိတဲ့အတြက္
ေရတဗူးေတာင္ မေသာက္ခဲ့ရဘူး”
“ၿမ့ဳိေပၚက ျပည္သူတခ်ဳိ့ကေနၿပီးေတာ့ ဆန္လွဴ၊ ဆန္ကြဲလွဴနဲ႔ အဲဒါကို ဆန္ျပဳတ္

ျပဳတ္ေသာက္ေနရတယ္။ ေရတို႔ တျခား စားစရာေတြကေတာ့ အဆင္မေျပဘူး။ က်န္မာေရး
အေျခအေနက သိပ္မေကာင္းဘူး။ ဒီကေန႔ မနက္ ဖုန္းဆက္ေတာ့ ကေလး ၃ ေယာက္
ဝမ္းေရာဂါနဲ႔ ေသသြားၿပီ ၾကားတယ္”
အမည္မေဖာ္လုိသူ လပြတၱာၿမ့ဳိသား
“ေလမုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ အက္ဆစ္မိုးေတြ ရြာလာတယ္။ မုန္တိုင္းႏွင့္ ပါလာတဲ့

အက္ဆစ္မိုးဒဏ္ေၾကာင့္ လူေတြရဲ့ အသားအေရေတြ ပ်က္စီးသြားတယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ့
ကိုယ္ခႏၶာေပၚမွာ အဆီျပင္ေတြ ေပၚေနတယ္။ မီးေရာင္လို႔ အေရးပါးေတြ ေဖာင္းပြေနတာမ်ဳိး
မဟုတ္ဘူး။ အေရပါးက အေပၚယံ အလႊာ မရွိေတာ့ပဲနဲ႔ ေအာက္မွာ အဆီျပင္ေတြ
အဆီဝင္းဝင္းႀကီးေတြနဲ႔ ေလေဘးဒုကၡသည္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ရတယ္။ မိုးေရကို
ခံေသာက္ေတာ့လည္း အငံေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ေရလည္း ေသာက္လို႔ မျဖစ္ဘူး။ ဒုကၡ ေတာ္ေတာ္
ေရာက္တယ္။ အက္ဆစ္မိုးေတြ ထိတဲ့ သူက ရာဂဏန္းေလာက္ ရွိမယ္”
“အဲဒီ မိုးစက္ေတြက မီးစနဲ႔ ထိုးသလို ျဖစ္ေနတယ္။ မိုးေရက ဝါးကို ထိရင္ေတာင္ မီးပြင့္တယ္။

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက၊ ေရာဂါ ေဝဒနာ ခံစားေနသူက ေတြ႔တယ္။ လူေတြကလည္း
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္လို ျဖစ္ေနၾကတယ္။ မိသားစုလိုက္ေတြ ပါသြားတယ္ဆုိေတာ့၊
ဆယ္ေနရင္းနဲ႔ ပါပါသြားတာေတြ ဆိုေတာ့၊ လက္ကို တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ကိုင္ထားရင္းနဲ႔
သူက လြတ္သြား၊ ငါက လြတ္သြားသူေတြခ်ည္းပဲ ဆိုေတာ့ ရီရမွန္းလည္း မသိ၊ ငိုရမွန္းလည္း
မသိ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ပုိင္ဆိုင္မႈေတြ ဆံုး႐ႈံးတဲ့အတြက္
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ေတာ္ေတာ္ ထိခုိက္သြားတယ္”

“ကမ္းနားမွာ ဒုကၡသည္ေတြ တက္လာရင္ သေဘၤာဆိပ္က ေနၿပီးေတာ့ တပ္မ ၆၆

ကေနၿပီးေတာ့၊ ေစာင့္ၿပီးေတာ့၊ လာတဲ့သူေတြ အားလံုးကို ကားေပၚတင္ၿပီးေတာ့ တျခား
ၿမ့ဳိေတြကို ခဲြပို႔ေနတယ္။ လပြတၱာ ၿမ့ဳိေပၚကို အတက္မခံေတာ့ဘူး။ တခါထဲ ဆင္း၊ တခါထဲ
တက္ဆိုၿပီးေတာ့ အဲလို ပို႔ေပးေနတယ္။ ေျမာင္းျမ၊ ပုသိမ္၊ ဝါးခယ္မတို႔ကို ပို႔ေပးေနတယ္”
“(လပြတၱာ) ၿမ့ဳိေပၚမွာလည္း ဒုကၡသည္ေတြ တက္ေနတဲ့အတြက္ ေနစရာ မရွိေတာ့ဘူး။

လပြတၱာမွာရွိတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ၃ဝ ေက်ာ္မွာလည္း အကုန္ ျပည့္ေနတယ္။
ေက်ာင္းေတြမွာလည္း လူေတြ ျပည့္ေနတဲ့အျပင္၊ လမ္းေဘးေတြမွာလည္း လူေတြ ေနၾကတယ္။
ပလက္ေဖာင္းေတြေပၚမွာ ထုိင္ေနၾကတယ္။ တခ်ဳိ့ ေနရာေတြမွာ အရိပ္မရွိ ဘာမရွိနဲ႔ ေတာ္ေတာ္
ဆိုးဝါးေနတယ္။ ရြာေတြကလည္း မရွိေတာ့ အဲလို ျဖစ္သြားတယ္”
ကုလအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္က နအဖ အျပဳအမူသည္

မွတ္တမ္းတင္ေလာက္ဖြယ္ဟု ေ၀ဖန္
ေနသြင္
ခ်င္းမိုင္။ ။ ဆုိင္ကလုံးအလြန္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ အျပဳအမူသည္ ကုလသမဂၢ၏

အေတြ႔အၾကံဳတြင္ မွတ္တမ္း တင္ေလာက္ေသာ အျဖစ္အပ်က္ ျဖစ္သည္ဟု ကုလသမဂၢ
အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္က ယေန႔ ထုတ္ေဖာ္ ေ၀ဖန္လိုက္သည္။
တတုိင္းျပည္လံုး ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲေနခ်ိန္တြင္ ဆုိင္ကလုံးဒဏ္ အဆုိးရြားဆံုး ခံခဲ့ရေသာ

ေဒသအခ်ဳိ႕မွာ လြဲ၍ အျခား ေဒသမ်ားတြင္ ဆႏၵခံယူပြဲကို မပ်က္မကြက္ က်င္းပရန္ စစ္အစိုးရ၏
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မွတ္တမ္း တင္ထားသည္ဟု မစၥတာ ဘန္ကီမြန္၏ ယေန႔ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္
ေဖာ္ျပထားသည္။
အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ လက္ေအာက္ခံ၊ အာရွ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး ေကာ္မရွင္ (ESCAP) အာရွ-

ပစိဖိတ္ ေဒသရုံးကလည္း အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၏ သေဘာထားကို ထင္ဟပ္ေသာ
သေဘာထားကို ယေန႔ ထုတ္ျပန္လိုက္ၿပီး ကုလသမဂၢ လူသားခ်င္းစာနာသည့္ အဖြဲ႔မ်ားကို
ျပည္၀င္ခြင့္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။
အာရွ-ပစိဖိတ္ေရးရာ ဘန္ေကာက္ရုံးခြဲမွ အၾကီးအကဲ Noeleen Heyzer က "ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာ

ထုတ္ေပးဖို႔ စစ္အစိုးရကို ေနာက္ထပ္ တုိက္တြန္းပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ကုလသမဂၢ
အကူအညီေပးေရး လုပ္သားအားလံုးကို ထုတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆုိပါတယ္။ အကူအညီေတြ
လူေတြဆီ ျမန္ႏုိင္သမွ် ျမန္ျမန္ေရာက္သြားဖို႔ပါ" ဟု ေျပာသည္။

အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ လက္ေအာက္ခံ ေနာက္တခု ျဖစ္သည့္ လူသားဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ

ကယ္ဆယ္ေရး ဌာနမွ စီစဥ္ ညြန္ၾကားေရးမွဴး John Holmes က ေလာေလာဆယ္တြင္
ကုလသမဂၢမွ သဘာ၀ အႏၱရာယ္ စံုစမ္းေရးႏွင့္ ၾကီးၾကပ္ေရး အဖြဲ႔၀င္ (Disaster Assessment
and Coordination Team) ၂ ဦးသာ ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္ေနေၾကာင္း ယေန႔ သတင္းစာ
ရွင္းလင္းပြဲတြင္ ေျပာသည္။
ဘန္ေကာက္မွတဆင့္ ျမန္မာျပည္သို႔ ၀င္ခြင့္ေရာက္ေရး ၾကိဳးပမ္းေနသူမ်ားတြင္ ကုလသမဂၢ

စားနပ္ရိကၡာ အစီအစဥ္ (WFP) မွ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သား (၁၀) ဦး ပါ၀င္ၿပီး အားလံုး
ပယ္ခ်ခံရသည္ဟု သိရသည္။
အဖြဲ႔၏ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ Paul Risley က "အခုေလာက္ ေႏွာင့္ေႏွးေနတာမ်ဳိး တခါမွ

မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အားမလိုအားမရ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာ ေကာင္းတယ္" ဟု
သတင္းေထာက္မ်ားအား ေျပာသည္။
ဗီဇာ ေလွ်ာက္ထားသူမ်ားအနက္ ဘန္ေကာက္မွတဆင့္ ၾကိဳးစားသူ ၆ ဦးႏွင့္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားမွ ၄

ဦး ပါ၀င္သည္။
ယေန႔သည္ ထုိင္းႏိုင္ငံ၏ အားလပ္ရက္ ျဖစ္သျဖင့္ ဗီဇာကိစၥသည္ ဆက္လက္

ေႏွာင့္ေႏွးေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။
WFP မွ အစားအစာႏွင့္ အျခား ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား သယ္ေဆာင္ထားေသာ ေလယာဥ္ ၂

စင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ပထဆံုး ေပးပို႔ႏိုင္ခဲ့သည္။ ICRC မွ ကယ္ဆယ္ေရး ေလယာဥ္
တစင္းလည္း ယေန႔ ၀င္ေရာက္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။
ယခုအခါ လပြတၱာသို႔ အစားအစာမ်ား စတင္ ေရာက္ရွိေနၿပီး မနက္ျဖန္တြင္ ျဖန္႔ေ၀ျခင္း

လုပ္ငန္းမ်ား စတင္ႏုိင္မည္ဟု ေျပာသည္။
UNICEF အဖြဲ႔က လူေပါင္း ၂ သိန္းအတြက္ တပတ္စာ ေသာက္သံုးရန္ အတြက္ ေသာက္သံုးေရ

သန္႔စင္ေရး ေဆးျပား ၃ သန္းကို ျဖန္႔ေ၀ရန္ စီစဥ္လ်က္ ရွိသည္။
ယခုအခ်ိန္အထိ အစိုးရ မဟုတ္ေသာ ေအဂ်င္စီေပါင္း ၂၃ ဖြဲ႔သည္ ကြင္းဆင္း ကူညီမႈမ်ားကို

လုပ္ေဆာင္ေနေသာ္လည္း ကြ်မ္းက်င္သူမ်ား လိုအပ္ေနသည္ဟု အေထြေထြ
အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ လက္ေအာက္ခံ လူသားဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ ကယ္ဆယ္ေရးဌာနမွ စီစဥ္
ညြန္ၾကားေရးမွဴးက သတင္းေထာက္မ်ားအား ေျပာသည္။
ကုလသမဂၢ၏ ယမန္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ ဆိုင္ကလုံးဒဏ္ခံရေသာ

ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံတကာ မွ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၂ သန္း အကူအညီ ရရွိၿပီဟု

ကုလသမဂၢ၏ အာရွစီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး ေကာ္မရွင္ (ESCAP) အာရွ-ပစိဖိတ္ ေဒသရုံး၏

ယေန႔ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ လူေပါင္း ၁ သန္းခြဲသည္ အေရးေပၚ အေျခအေနမ်ား
လိုအပ္ေနသည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။
က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး ငတ္ေနၾကၿပီ

မံုပီး
နယူးေဒလီ - နာဂစ္ဆုိင္ကလံုး မုန္တုိင္း ဝင္ေမႊအၿပီး တပတ္အၾကာတြင္ ႏိုင္ငံတကာမွ

အကူအညီမ်ား တစတစဝင္ ေရာက္လာေနေသာ္လည္း အပ်က္အစီး အမ်ားဆံုးျဖစ္သည့္
ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသသို႔ ယခုတိုင္ အဆိုပါ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား
မေရာက္ေသးဘဲ ျဖစ္ေနသည္။
“က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး စားစရာလဲမရွိ၊ ေသာက္စရာလဲ ေရမရွိလို႔ ငတ္ေနၾကၿပီဗ်ာ”

ဟု လပြတၱာၿမ့ဳိနယ္မွ အသက္မေသ က်န္ရစ္သူတဦးက မဇၩိမသို႔ ေျပာျပပါသည္။ ထိုၿမ့ဳိနယ္သည္
ဘဂၤလား ပင္လယ္ေအာ္ အဝတြင္ တည္ရွိေသာ ၿမ့ဳိျဖစ္သည္။
ထိုၿမ့ဳိနယ္မွ အသက္မေသ က်န္ရစ္ခဲ့သူ အမ်ားအျပား လပြတၱာ ၿမ့ဳိေပၚသို႔ ထြက္ေျပးလာခဲ့ၾကၿပီး

ယခုအခါ အစိုးရစာ သင္ေက်ာင္းမ်ား၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ယာယီ ခိုလံႈေနၾကရသည္ဟု
သူက ေျပာပါသည္။ သူလည္း သူ႔မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ အကူအညီ ေတာင္းခံရန္
ရန္ကုန္ၿမ့ဳိသို႔ ယခု ထြက္လာခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား၊ အေလာင္းမ်ား ရွာေဖြဆယ္ယူေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို အသက္မေသ

က်န္ရစ္သူ ေဒသခံရြာသားမ်ား ကုိယ္တိုင္ ျပဳလုပ္ေနရသည္ဟု ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္
အေလာင္းအမ်ားစုမွာ ယခုတိုင္ ရွာေဖြ ဆယ္ယူႏိုင္ျခင္း မရွိေသးဘဲ ေရထဲတြင္ ေမ်ာေနသည္ဟု
ဆိုသည္။ ၿမ့ဳိနယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ယခုတိုင္ေရၿမွဳပ္လ်က္ ရွိသည္ဟုလည္း
အဆိုပါ ပုဂၢိဳလ္က ေျပာပါသည္။
“ဒီေန႔ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ မိသားစုအတြက္ အသုဘ အခမ္းအနားေလး လုပ္တယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့

သူတို႔ အေလာင္းေတြက ခုအထိ မေတြ႔ေသးဘူး။ ေတြ႔မယ္လဲ မထင္ေတာ့ပါဘူး” ဟု
အမည္မေဖၚလိုသူ အဆိုပါ အသက္မေသ က်န္ရစ္သူက ေျပာသြားပါသည္။
သူသည္ လပြတၱာ ၿမ့ဳိနယ္အတြင္း ကံေကာင္းသူတဦး ျဖစ္ၿပီး သူ႔မိသားစုတခုလံုး အသက္ေဘးမွ

လြတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။

ပင္လယ္ကမ္းရိုးတန္းရွိ မုန္တိုင္းမ်ားႏွင့္ ယဥ္ပါးေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ေက်းရြာသား အမ်ားစုမွာ

နာဂစ္ဆိုင္ကလံုး မုန္တိုင္း ဝင္လာေသာအခါ ဤမွ် ျပင္းထန္ဖ်က္ဆီးအား ႀကီးလိမ့္မည္ဟု
မထင္ခဲ့ၾကေပ။
“မုန္တိုင္း ဝင္လာေတာ့ က်ေနာ္တို႔မွာ ေျပးဘို႔ေတာင္ အခ်ိန္မရလိုက္ဘူး” သူက ထိုေန႔က

အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေျပာျပပါသည္။
လပြတၱာ ၿမ့ဳိနယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာ အမ်ားအျပား မုန္တိုင္းႏွင့္အတူ ေမ်ာပါသြားၿပီး ယခုတိုင္

လူအမ်ားအျပား ေပ်ာက္ဆံုးေနဆဲ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။
ထုိေဒသအတြင္း ေက်းရြာေပါင္း မည္မွ်ရွိမည္ကို အေသအခ်ာ မသိေသာ္လည္း၊ ၂၄ ရြာမွ

ရြာေပါင္း ၅ဝ ေက်ာ္အထိ ရွိႏိုင္သည္ဟု သူက ခန္႔မွန္းေျပာၾကားပါသည္။
“က်ေနာ္တို႔ ရြာနားက ရြာဆိုရင္ လူေပါင္း ၅ဝဝဝ ေလာက္ရွိတာ ၂ဝဝ ေလာက္ဘဲ
က်န္ေတာ့တယ္” ဟု သူက ေျပာပါသည္။
သူ႔ရြာမွ လူအမ်ားစုမွာမူ မုန္တိုင္းဒဏ္မွာ အသက္မေသ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု ဆုိသည္။
ဆိုင္ကလံုးမုန္တိုင္းသည္ အိမ္မ်ားသာမက ေရတြင္းမ်ားကိုပါ ဖ်က္ဆီးလိုက္ေသာေၾကာင့္

ေက်းရြာသားမ်ားမွာ အနီးအနားရွိ ၿမ့ဳိမ်ား ျဖစ္ေသာ လပြတၱာႏွင့္ ေျမာင္းျမၿမ့ဳိမ်ားသို႔ စတင္
ေျပာင္းေရႊ႔ေနၾကသည္ဟု သူက ဆိုသြားပါသည္။
“အေလာင္းေတြက ေရတြင္းေတြထဲ က်ကုန္ေတာ့ အဲဒီေရေတြက က်ေနာ္တို႔ သံုးလို႔ ေသာက္လို႔

မရေတာ့ဘူး။ တျခားလဲ သံုးစရာ ေသာက္စရာ မရွိေတာ့ လပြတၱာကို ေရႊ႔လာရတာဘဲ” ဟု သူက
ဆက္လက္ ေျပာဆိုသြားပါသည္။
ဆက္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းမ်ား အႀကီးအက်ယ္ ပ်က္စီးသြားၿပီး အကူအညီေပးေရး

ေအဂ်င္စီမ်ား ဝင္ေရာက္ႏိုင္ရန္ ျမန္မာအစိုးရ၏ တံု႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္မႈ အလြန္
ေႏွးေကြးေသာေၾကာင့္ အဆိုပါ အကူအညီေပးေရး ေအဂ်င္စီ အမ်ားအျပားမွာ ယခုထိ ပ်က္စီးမႈ
အတို္င္းအတာ ပမာဏႏွင့္ လုိအပ္မည့္ အကူအညီ ပမာဏတို႔ကို ခန္႔မွန္း တြက္ခ်က္ႏိုင္ျခင္း
မရွိေသးပါ။
“က်ေနာ္တို႔ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသအတြက္ လိုအပ္မဲ့ အကူအညီ ပမာဏကို ခန္႔မွန္း

တြက္ခ်က္ေနတံုးဘဲ၊ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းေတြ ျဖန္႔ေဝတာ မလုပ္ႏို္င္ေသးဘူး” ဟု
အမည္မေဖၚလိုသူ ျမန္မာ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားတဦးက ေျပာပါသည္။
ျမန္မာအစိုးရက ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေပးေရး ဝန္ထမ္းမ်ားကို ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသသို႔

သြားေရာက္ခြင့္ ပိတ္ပင္ထားေသာေၾကာင့္ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား ေဝငွမႈ ၾကန္႔ၾကာေနရျခင္း

ျဖစ္သည္ဟု အဆိုပါ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားက ေျပာျပပါသည္။
“တိုင္းရင္းသား ဝန္ထမ္းေတြကိုဘဲ သူတုိ႔က ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသကို သြားခြင့္ျပဳတာ”

ဟု မၾကာေသးခင္ကမွ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသမွ ျပန္လာသူ အဆုိပါ ကယ္ဆယ္ေရး
လုပ္သားက ေျပာပါသည္။
သို႔ေသာ္ ဤအေတာအတြင္း ႏိုင္ငံ အမ်ားအျပားမွ ကူညီ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား ယမန္ေန႔က

စတင္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွ ေဆးဝါးမ်ား၊ အစားအစာမ်ား၊
ယာယီတဲမ်ား ႏွင့္ အဝတ္အစားမ်ား ေရတပ္သေဘၤာ ၂ စင္း၊ ကုန္တင္ေလယဥ္ ၂ စင္းတို႔ျဖင့္
ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္ရွိ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ခဲ့သည္။
ၾကာသပေတးေန႔တြင္ ကုလသမဂၢ၊ ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာ အစီအစဥ္ (WFP) ၊ စကၤာပူ၊ ထိုင္း၊ ဂ်ပန္၊

အီတလီ ႏွင့္ ထိုင္ဝမ္ႏိုင္ငံတို႔မွ အကူအညီမ်ား ေနာက္ထပ္ ထပ္မံ ေရာက္ရွိလာသည္။
အဆိုပါ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ အကူအညီမ်ားကို ရန္ကုန္ ၿမ့ဳိရွိ ေဒသအခ်ဳိ႔ႏွင့္

ၿမ့ဳိေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ၏ အေနာက္ေတာင္ဘက္ မိုင္ ၄ဝ အကြာတြင္ ရွိေသာ ကြမ္းၿခံကုန္းၿမ့ဳိ
အပါအဝင္ မုန္တုိင္းဒဏ္ခံ ေဒသမ်ားသို႔ စတင္ေပး ေဝေနႏိုင္ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အဆိုးဝါးဆံုး
ခံခဲ့ရသည့္ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသသို႔ ယခုတိုင္ ေရာက္ရွိျခင္း မရွိေသး ဟု သိရပါသည္။
ယေန႔ ေရာက္ရွိလာေသာ အဟာရျမႇင့္ ဘီစကြတ္ ၇ တန္ကို စတင္ ျဖန္႔ေဝေပးသြားမည္ဟု

(WFP) ၏ ေျပာေရးဆို ခြင့္ရွိသူ ေပါလ္ရစ္စေလ (Paul Risley) က ေျပာၾကားသြားပါသည္။
Surayud to fly to Burma to

negotiate
Trip aimed at convincing generals to take aid
BANGKOK POST AND DPA
Privy Councillor and former prime minister Surayud Chulanont and a six-
member entourage will reportedly fly to Burma's new capital Naypyidaw
today in an effort to convince the ruling junta to accept humanitarian aid
for cyclone victims.
Foreign Minister Noppadon Pattama was reported to have told reporters

in Japan that one of the missions of Gen Surayud's delegation was to
convince the Burmese government to accept humanitarian aid from
other countries and allow international aid workers into the cyclone-
ravaged country.
Gen Surayud's entourage includes air force commander-in-chief ACM

Chalit Pookpasuk and Raja Prachanukroh Foundation secretary-general
Prasong Phithunkijja. The foundation is under His Majesty the King's
patronage.
They will also present aid packages provided by the King to the Burmese
generals today.
The King yesterday instructed the foundation to send 2,000 bags of

utensils and bedding weighing 10 tonnes to Burma.
The 2,000 "subsistence" bags will be flown to Rangoon today at 8.30am

on a Thai Air Force C-130 aircraft, foundation officials said.
Her Royal Highness Princess Maha Chakri Sirindhorn also ordered three
electricity generators along with a second package of disaster relief aid
to be sent to Burma yesterday.
The relief packages include 20 water purifiers and six boxes of water
purifying tablets, 500 packs of basic commodities, 120 boxes of
chocolate-malt powder, 63 large tents, 34 small tents and 300 pieces of
plastic clothes.
The packages, prepared in cooperation between the air force, the Thai
Red Cross and the Puen Pung (Pha) Yam Yak Volunteer Foundation,
arrived in Rangoon at about 2.30pm yesterday.
Meanwhile, UN refugee agency UNHCR said its first trucks had arrived in
Burma without a hitch yesterday, carrying 20 tons of emergency aid for
survivors of the cyclone. The trucks, with enough emergency material to
provide shelter for up to 10,000 people, crossed over from Thailand at
the Friendship Bridge border at Mae Sot. They carried plastic sheets and
tents.
"This convoy marks a positive step in an aid effort so far marked by

challenges and constraints," said Raymond Hall, the UNHCR's chief
representative in Thailand.
"We hope it opens up a possible corridor to allow more international aid

to reach the cyclone victims.
"What we are sending in by road is in addition to the supplies we have

already procured locally in Yangon and the 100 tons of supplies we
started airlifting today from Dubai."
The UNHCR also started airlifting 100 tons of shelter supplies, including
4,500 plastic sheets and 17,000 blankets, from its Dubai stockpile to
Rangoon early yesterday.
The first 33 tons left on a World Food Programme aircraft with two other
flights scheduled for early next week.

The refugee agency is focusing on providing emergency shelter for the
cyclone victims in the Irrawaddy delta and parts of Rangoon, which were
among the worst hit.
More than one million people are estimated to have lost their homes
after the cyclone hit last week.
The UNHCR has already distributed US$50,000 worth of shelter items

bought locally in the aftermath of the storm.
The lorry convoy is expected to take about two days from the border to
Rangoon in the south.
The supplies, raided by the UNHCR from its existing stockpiles normally
intended for refugee camps scattered along the Thai-Burma border, will
be distributed by UNHCR staff.
The UNHCR negotiated a concession for the border posts to stay open at
the weekend to allow the convoys through.
The UNHCR launched a $187 million appeal for Burma on Friday which
included $6 million to provide 250,000 cyclone victims with shelter.
Burmar's death toll could

increase 15-fold, warns Oxfam
By Deutsche Presse-Agentur
http://www.nationmultimedia.com/2008/05/11/headlines/headlines_30072762.p
hp
Bangkok/Yangon - Burma's death toll from Cyclone Nargis could
increase 15-fold to 1.5 million people in coming weeks unless a tsunami-
style relief effort is put in place and access granted to international aid
workers, the international agency Oxfam said Sunday.
"With the likelihood of 100,000 or more killed in the cyclone there are all the
factors for a public health catastrophe which could multiply that death toll by up to
15 times in the coming period," said Oxfam's Regional Director for East Asia, Sarah
Ireland.
"We support a call to lift visa restrictions on international aid agencies wanting to
assist disaster affected people in Myanmar," said Ireland, joining a growing chorus
of relief experts demanding Burma's ruling generals grant them visas to expedite a
massive emergency aid programme in the areas hard-hit by the cyclone on May 2 to
3, which are only receiving a trickle of supplies a week after the storm.
The cyclone has been described as the worst natural disaster in South-east Asia
since the December 26, 2004, tsunami that claimed a quarter-of-a-million lives in
Indonesia, Thailand, India and other countries rimming the Indian Ocean.
The tsunami, coming the day after Christmas, sparked an unprecedented

outpouring of international aid that was welcomed by the disaster-struck countries.
Burma's cyclone has been a different story. While its military regime has welcomed
international aid, it blocked the entry of international aid workers all last week,
apparently seeking to distribute the aid itself in a cynical publicity stunt.
The cyclone came at a sensitive time politically for the junta, which had planned a
referendum on Saturday to win approval of a new constitution that will cement its
dominant role under future elected governments through s system of appointees in
the upper and lower houses.
Ignoring international appeals to postpone the vote and concentrate on the helping
the cyclone victims instead, the military went ahead with the referendum on
Saturday, although it was delayed until May 24 in 47 of the worst-hit townships.
International aid workers are growing increasingly frustrated with the generals self-
serving strategies in the face of a looming hunger and health crisis in the country,
especially in the Irrawaddy delta where the majority of the victims are still without
basic supplies because of logistical obstacles and lack of goods.
"In the Boxing Day tsunami 250,000 people lost their lives in the first few hours but
we did not see an outbreak of disease because the host governments and the world
mobilised a massive aid effort to prevent it happening," said Oxfam's Ireland. "We
have to do the same for the people of Myanmar."
Citing evidence from previous experiences in disasters such as the 2004 Indian
Ocean tsunami and Pakistan earthquake in 2005, Oxfam said that without an
immediate injection of life-saving aid such as clean water sources, up to 1.5 million
people are at risk from a diseases such as cholera, typhoid and shigella.
"We are certain the international humanitarian community can make a difference
on the ground and that's why we want to work with the people of Myanmar affected
by this terrible disaster," said Ireland.
Although Burma is still stalling on granting visas to international aid workers, it

was permitting the flow of goods into the country.
The World Food Programme (WFP) reportedly flew in three deliveries of high-
energy biscuits over the weekend and the UN Human Rights Commissioner
(UNHCR) was allowed to send trucks with 20 tons of provisions from Thailand into
Burma via the Mae Sot border crossing.
Thai King Bhumibol Adulyadej, 80, added to the aid flow on Sunday when he
donated 2,000 relief kits valued at over 1 million baht (31,750 dollars) to victims of
the cyclone.
The royal donation, including kitchen utensils and bedding material, was
transported by a Thai military C-130 aircraft to Rangoon Sunday morning.

Burma's referendum says "yes"

to pro-military charter
http://www.nationmultimedia.com/2008/05/11/regional/regional_30072765.php
Rangoon - Burma's "sham" referendum held this weekend despite the
national tragedy wrought by Cyclone Nargis, can expect an
overwhelming "yes" vote for a new pro-military charter, according to
initial counts seen by sources close to ruling junta Sunday.
Nearly 100 per cent of the people voted in favour of the new constitution in
Kokogyun township, Rangoon Division, in the referendum held Saturday, while
about 90 per cent cast "yes" votes in Mandalay Division and 95 per cent in Tachileik
township, Shan State, said a government source, who asked to remain anonymous.
Burma's military rulers pushed through the referendum Saturday intended to

cement their political power despite international appeals to postpone the vote in
the wake of Cyclone Nargis that has killed an estimated 100,000 people.
Although the junta has postponed the vote to May 24 in 47 of the districts worst-hit
by the cyclone, including much of the former capital Rangoon, it rejected
international appeals to delay the controversial referendum and concentrate on
providing emergency relief.
The referendum process, held under the strict control of Burmese military masters,
has been call a sham by human rights activists and western democracies for being
neither free nor fair.
The regime has used both intimidation and vote-buying to assure the populace
votes yes, and will predictably resort to vote-rigging if too many vote no, observers
said.
Many civil servants, including teachers, soldiers, police, and members of the Union
Solidarity and Development Association (USDA) - the military's mass organisation -
were required to cast their votes in advance, and most were told by their bosses to
vote yes, sources said. Others were enticed to do so.
During recent weeks Burmese military has made clear through billboard and media
campaigns that they expect the people to vote yes.
It is expected that many people will still vote no, but since criticising the
constitution in public became a crime as of last February, they are not likely to
admit it.
"No" protest votes were expected to be especially high in the cyclone-affected areas,
given the government's poor response to the disaster and deliberate interference
with an international assistance programme, but whether they will be
acknowledged in the official tallies is doubted.

Last week local newspapers and TV highlighted military men passing out
emergency supplies to the people affected by the cyclone, while at the same time the
junta refused to grant visas to international aid workers, slowing the disaster relief
effort.
An estimated 1.5 million people were affected by Cyclone Nargis, which crashed in
to the central coastal region on May 2 and 3, leaving 23,335 dead and 37,019
missing, according to the latest official figures. Others estimate the death toll could
reach 100,000.
The referendum was on a new constitution, drafted by a military-appointed forum,

which will essentially allow the military control over future elected governments
through a system of appointees in both the upper and lower legislative houses.
Burma has been under military rule for the past 46 years. The current junta has
promised a general election in 2010, but given its constitutional control over both
houses, prospects for true democracy remain dim.
First UNHCR trucks enter

Burma from Thailand
http://www.nationmultimedia.com/2008/05/11/headlines/headlines_30072752.p
hp
Geneva - The UN refugee agency, UNHCR, said its first trucks had
arrived in Burma without a hitch Saturday, carrying 20 tons of
emergency aid for survivors of the cyclone.
The trucks, with enough emergency material to provide shelter for up to 10,000
people, had crossed over from Thailand at the Friendship Bridge border at Mae Sot.
They bore plastic sheets and tents.
"This convoy marks a positive step in an aid effort so far marked by challenges and
constraints," said Raymond Hall, UNHCR's Representative in Thailand.
"We hope it opens up a possible corridor to allow more international aid to reach
the cyclone victims."
Hall added: "What we are sending in by road is in addition to the supplies we have
already procured locally in Yangon and the 100 tons of supplies we started airlifting
today from Dubai."
UNHCR has also started airlifting 100 tons of shelter supplies, including 4,500
plastic sheets and 17,000 blankets, from its Dubai stockpile to Yangon early
Saturday.
The first 33 tons left on a World Food Programme aircraft with two other flights
scheduled for early next week.
The refugee agency is focusing on providing emergency shelter for the cyclone
victims in the Irrawaddy delta and parts of Yangon, which were among the worst

hit. More than one million people are estimated to have lost their homes after
Cyclone Nargis hit last Friday.
UNHCR has already distributed 50,000 dollars worth of shelter items bought
locally in the aftermath of the storm.
The lorry convoy is expected to take around two days from the border to Rangoon
in the south. The supplies, raided by UNHCR from its existing stockpiles normally
intended for refugee camps scattered along the Thai-Myanmar border, will be
distributed by UNHCR staff.
UNHCR negotiated a concession for the border posts to stay open at the weekend to
allow the convoys through.
UNHCR launched a 187 million dollars appeal for Burma Friday which included six
million to provide 250,000 cyclone victims with shelter.
Floating bodies become part of life

in Myanmar
The International Herald Tribune
Sunday, May 11, 2008
THANAP PIN SATE, Myanmar: The bodies come and go with the tides. They
wash up onto the riverbanks or float grotesquely downstream, almost always face
down. They are all but ignored by the living.
In the southern reaches of the Irrawaddy Delta, where the only access to hundreds
of small villages is by boat, the remains of the victims of the May 3 cyclone that
swept across Myanmar are rotting in the sun.
"These people are strangers," said Kyaw Swe, a clothing merchant who said he
expected the tides to take away the six bloated bodies lying on the muddy banks
near his collapsed home. "They come from upstream."
Villagers here say it is not their responsibility to handle the dead. But the
government presence is barely felt in the serpentine network of canals outside
Bogale and Phyarpon, devastated towns in the delta, one of the areas hardest hit
by the storm.
"When we first saw the bodies floating past, we were sad and afraid," said Aung
Win, a 45-year-old rice farmer, who seemed to have survived because his house is
made of hardwood. "Now we just say, here comes another body."
In the less devastated areas, the military junta was focused on a constitutional
referendum on Saturday intended to cement its power after a campaign of
intimidation, even as it continued to restrict foreign aid shipments.

Relief experts say the aid being distributed is a fraction of what is needed to help as
many as 1.5 million people facing starvation and disease. The military appeared to
be diverting some resources from cyclone victims to the referendum. One resident
of Yangon, speaking by phone, said refugees who had sought shelter in
schoolhouses were forced out so the buildings could be used as polling places.
But here in the series of canals outside Bogale, many people interviewed Saturday
during an eight-hour boat trip used the same word to describe how many bodies
they saw in the immediate aftermath of the cyclone: "countless."
The trip began in Phyarpon, one of the delta's major cities, and continued
southwest through canals large and small, with stops at half a dozen villages. But in
a delta so vast, crisscrossed by tiny waterways, it is very difficult to assess the
overall scale of death and destruction. The official government death toll from the
cyclone is about 23,000, but by some accounts, it could reach 100,000 if aid does
not reach survivors soon.
As the boat wended its way through canals, it passed at least 24 bodies, most of
them along the banks, tangled with the fallen foliage. One body was positioned
reaching out toward the shore. Nearby, the bodies of an adult and a child clung to
each other, floating in the middle of a canal as riverboats passed by.
Even more pervasive are the giant corpses of water buffaloes bobbing in the water.
Because the dead have not been gathered in one place, calculating a precise
number of deaths caused by the cyclone could ultimately prove impossible. In
villages here, stunned survivors say the missing are presumed dead.
With no roads connecting them to larger towns and cities, these villages have
always been isolated. Now villagers say they feel abandoned.
In Gwe Choung, 13 miles from Bogale, a reporter visiting Saturday was the first
outsider to set foot in the village since the storm hit.
"We have no seed, no cows and no buffaloes," said Mawin Lat, 34, a villager. "We
only have food for the next few days."
Fish are plentiful in the canals, but villagers refuse to eat them because they fear
the bodies still floating have contaminated the water, she said.
Of the 200 people in the village, 96 died. In other villages visited Saturday, the
death tolls ranged from 3 to 20.
Hundreds of houses were destroyed, detritus from the storm hung from trees and
dozens of fishing boats were ruined. Many boats were swept by the winds and
waves during the storm onto embankments or into rice paddies.
In the worst-hit areas, only the dirt foundations of houses remain. On one mound of
mud where a house once stood, a dog waited patiently with no people in sight.
There is so much worry about measles outbreaks that the government has begun
vaccinating children in some of the Irrawaddy townships and also in temporary
shelters in other parts of the region, the World Health Organization reported
Saturday.
Closer to Yangon, the main city, formerly known as Rangoon, the water is receding,
the rebuilding is accelerating and the cemeteries are dry enough to dig graves.
After a tumultuous week, the rituals of death returned to the small village of Ta Nyn
Kone. The thin but rigid body of 6-year-old Pauk Gyi was lowered into the ground,
wrapped in a bamboo mat and red fabric. Pauk Gyi died after a high fever that his
neighbors, who buried him, thought was caused by typhoid. He was laid to rest next
to his brother, Kyaw Zin Htat, who drowned in flood waters on Friday.
The parents, stricken by their double loss, stayed at home during the burial.
"They are anguished," said U Shwe Nyne, a neighbor who helped bury the boys.
"The mother is hysterical."
Nurture, not nature, can determine

damage to cyclone-prone deltas
By Andrew C. Revkin
Deltas are disaster zones in waiting. From the Mekong to the Mississippi, the rich
soils and strategic positions of river mouths have long lured farmers, fishermen and
traders. But the same geography also guarantees they will be periodically
inundated.
A case in point was Cyclone Nargis. As it roared over the sprawling, crowded delta
of the Irrawaddy River in Myanmar, the sea surged up to 11 kilometers, or 7 miles,
inland like a slow-motion tsunami, as up to 60 centimeters, or 2 feet, of rain fell.
Still, many experts say it is not nature that largely determines the amount of death
and destruction in such circumstances, but investment, governance and policy (or
the lack of it).
Governments that do not prepare adequately - either through political inertia and
underinvestment as in New Orleans, or willful disregard, as critics of the Myanmar
junta charge - will continue to see tragic losses.
There is a long list of reasons for countries with low-lying population centers,
particularly around rivers, to do more to gird for the worst.
Deltas are evanescent landscapes, formed and occasionally violently rearranged

by water. They are implicitly lowlands, built of sediment settling where rivers meet
the sea. Most are sinking naturally, as recently deposited silt compresses over time.
In many cases, the subsidence is accelerated by human activities, including the

extraction of groundwater and construction of upriver dams, levees and channels,
which cut off the renewing flow of silt. In addition, destruction of coastal vegetation
leaves exposed soil open to erosion.
Vulnerability will keep rising as populations in poor countries crest in the next few
decades, with much of the increase crowding into coastal cities.
Simultaneously, such regions face a faster retreat of coastlines from the rise in sea
levels, as climate and oceans warm under the influence of accumulating
greenhouse gases, scientists warn.
But human vulnerability can be reduced, as shown in Bangladesh. Though

hammered regularly by cyclone-driven floods, it has seen declining death counts
since it began investing in warning systems, shelters, coastal housing standards
and evacuation plans.
Cyclones in its deltas killed something like half a million people in 1970, and
140,000 in 1991. Last November, aid organizations estimate, the toll from Cyclone
Sidr was about 4,000; in that case, more than two million people had taken shelter
when the storm struck.
Cyclone Nargis and its aftermath, on the other hand, provide a vivid study in how
poverty and insufficient government investment can turn a natural disaster into an
outsize human tragedy, said Debarati Guha-Sapir, the director of the World Health
Organization's Collaborating Center for Research on Disaster Epidemiology, in
Brussels.
"The villages are in such levels of desperation - housing quality, nutritional status,
roads, bridges, dams - that losses were more determined by their condition rather
than the force of the cyclone," she said.
Myanmar blocking most cyclone aid

YANGON, Myanmar: A trickle of aid shipments arrived in Myanmar on Sunday,

more than a week after a powerful cyclone smashed the country, but officials
continued to bar major shipments to more than a million of the storm's hard-hit
survivors.
The junta is refusing to grant entry to foreign aid workers, who relief officials say are
crucial to preventing more deaths from disease among an estimated 1.5 million
victims of the May 3 storm.
The United Nations World Food Program said that only one visa had been
approved out of 16 it had requested and the aid group World Vision said it had
requested 20 visas but received two.
At Yangon's port, shipments of rice were being loaded onto two freighters bound for
Malaysia and Singapore, apparently as part of a pre-existing contract. Nearby,
another ship was being loaded with rice bound for the Irrawaddy Delta, which bore
the brunt of the storm.

Some water and electricity had been restored by Sunday in Yangon, the country's
financial capital, but prices for rice and fuel had increased sharply, along with prices
for candles while the power was out.
As aid shipments continued Sunday, a spokesman for the World Food Program,
Paul Risley, said it amounted to about one-tenth of what was needed, in addition to
a major logistical operation.
The World Food Program said the authorities had released 38 tons of high-energy
biscuits it had confiscated on Friday and that 4.4 tons of biscuits had been
delivered Sunday.
The International Federation of the Red Cross and Red Crescent Societies said
that three of its aircraft delivered 14 tons of shelter materials.
The United States was preparing to send in its first aircraft with relief supplies on
Monday.
Reuters reported Sunday that state-run Myanmar TV had said that the death toll
had risen to 28,458, with 33,416 people missing.
But the focus for the military junta this weekend was on a referendum for a
constitution that is intended to perpetuate military rule. Residents said the vote
followed a campaign of coercion mixed with propaganda.
The military appeared to have diverted some resources from helping cyclone
victims to the overseeing the voting, which was held in all but the hardest hit areas.
A resident of Yangon said by telephone that refugees who had sought shelter in
schoolhouses had been evicted so the sites could be used as polling places. She
said refugees had also been evicted from other buildings.
In Datgyigone, 55 kilometers, or 35 miles, north of Yangon, a precinct captain

laughed when asked if he thought most people would vote for the constitution.
"Everyone will vote yes," he said. "Of course yes. Hundred percent."
But he said that most voters had no idea what they were voting for, and that neither
he nor most people he knew had actually read the proposed constitution. "The
government says vote, so we vote," he said with a shrug. He spoke openly, but,
fearing retribution, asked that his name not be used.
Most villagers, when asked about their votes, said nothing. A man selling batteries,
combs and flip-flops from a small pushcart hurried off when he was asked about the
referendum. "I cannot speak about this," he said over his shoulder. "I'm afraid."
There were a number of reports of "pre-balloting," in which employees of

enterprises or government offices were required to vote ahead of time under the
eye of their supervisors.
The product of a 14-year stop-and-start convention, the referendum is intended to

lead to a multiparty election and a nominally civilian government. But it allots 25
percent of parliamentary seats to the military, gives it control of important ministries
and allows it to seize control in a time of "emergency." It also would bar Aung San
Suu Kyi, the opposition leader whose party won a general election in 1990, from
public office. She has been under house arrest for 12 of the last 18 years.
No police presence was obvious in Datgyigone or at a dozen other polling stations
during the day.
No preliminary results had been announced by late Sunday, but the state-run
media said the voting had proceeded without incident. The front page of the
government newspaper, The New Light of Myanmar, on Sunday carried
photographs of General Than Shwe, the leader of the junta, voting with his wife,
Kyaing Kyaing.
Thousands of soldiers were on the roads Saturday, using axes, machetes and two-
handled cross-cut saws to clear trees from towns and roads.
Small groups of residents in Yangon banded together to distribute aid, but one said
the authorities sometimes confiscated their supplies. They said some victims had
taken shelter in Buddhist monasteries, which had been targets of the military when
it suppressed the protests led by monks in September.
Relief officials warned of an epidemic of cholera and said there was generally a 10-
day window after a disaster before the death rate rose steeply.
Health officials are concerned about the potential for cholera, typhoid and
dysentery, which can be spread by contaminated water and food. Severe diarrhea
can be rapidly fatal, especially in children, and clean water and rehydrating
solutions must be made available quickly to save lives.
While the generals were getting out the vote and relief workers were stranded
abroad waiting for visas, the local staffs of international agencies were struggling
with a disaster far beyond their capacities.
With limited stockpiled supplies and without the huge infrastructure needed for a
relief operation of such a size, they were doing what they could, meeting each day
to coordinate their work.
Unicef has one of the largest staffs in place, with 130 local workers and 17
foreigners. The World Food Program has 200 Burmese on staff and 15 foreigners.
Some other staffs are tiny.
The first priorities are gathering stockpiled disaster relief food from around the
country and mapping the affected areas to determine what is needed, said Shantha
Bloemen, a spokeswoman for Unicef in Bangkok.
At the same time, Bloemen said, Unicef is shopping at the local market for things
like tarpaulins, plates and first aid supplies. "The local markets are probably now
depleted," she said.
Once the emergency of food, water, shelter and medical care are addressed, the
second emergency arrives, the rebuilding of lives and livelihoods.
The building blocks are rice, livestock and fisheries, said Diderik de Vleeschauwer,
a spokesman for the UN's Food and Agriculture Organization.
Two experts are in the field, testing the salinity of the soil, the damage to rice
stocks, the state of irrigation systems and the possibilities for draining vast pools of
seawater deposited by the storm.
Many fishing boats were probably lost, leaving survivors with no livelihood. Large
numbers of animals probably died in a region that raises 40 percent of the nation's
livestock.
The effects of the cyclone will be felt for years.
"This is the food basket of the whole country," De Vleeschauwer said, "so damage
to the crops and livestock and fisheries may affect seriously the food security
situation of the entire country."
This article is by a reporter for The International Herald Tribune in Myanmar and
Seth Mydans in Bangkok. Warren Hoge and Denise Grady contributed reporting
from New York.
Yangon moves on to life after the cyclone

YANGON: A week after a cyclone smashed into Myanmar, killing more than 28,000
people and endangering more than a million, the horrifying stories and gruesome
pictures from the southern delta have finally begun reaching Yangon.
With an estimated six million people, the former capital, once known as Rangoon, is
by far the largest city in the country. Yangon took a ferocious pounding in the
storm, and it is estimated that 70 percent of the city's trees were uprooted or
damaged. Power was still out in much of the city on Sunday, although military and
municipal crews were working to clear fallen trees and untangle power lines.
And despite the damage, fear and sadness to the south, the city was trying to
regain some sense of normalcy.
The markets were bustling Sunday with merchants and shoppers, but prices for
basic items had jumped dramatically. Rice, the main staple of any Burmese diet,
has more than doubled in price. The same goes for gasoline, as people with home
generators drive up demand. Candles, which provide the only light in the poorest
homes, have tripled in price.
Another basic commodity in Southeast Asia - corrugated sheet-metal roofing panels

- has also doubled in price, although emergency government subsidies have
brought the price back to prestorm levels.
"These military men are notorious," said a college student whose family had to buy
seven panels to repair their storm-damaged roof. "They get these supplies free.
They are donated by other countries, then the military receives them and sells them
to the people. The price is normal, but these things should be free."
In the streets of Yangon, however, people seemed to be getting on with daily life.
They got haircuts, read newspapers, dodged traffic, bought groceries and waited
for buses. Sweethearts cuddled on benches at Inya Lake. Boys swam and dunked
each other.

Things were also starting to return to normal at the storied Shwedagon Pagoda, a
2,500-year-old complex of temples and prayer sites, and one of the holiest sites for
Southeast Asia's Buddhists.
The temple was badly damaged in the storm, as cyclone winds tore hundreds of
gold-leaf panels off the body of the 98-meter bell-shaped stupa. More than 1,000
precious stones - jade, rubies, emeralds and sapphires - also fell off, although the
76-carat diamond atop the pagoda's spire had stayed in place.
The pagoda complex was immediately closed for five days, for clearing, cleaning
and repairs. It finally reopened Saturday, and worshipers streamed in all weekend,
chanting prayers and offering thanks for surviving the deadly storm. A number of
people said the city was spared more serious damage because of the holiness of
the pagoda here. Legend has it that eight hairs from Buddha's head are buried
somewhere in the complex.
A banyan tree in the far corner of the complex also was damaged, as the 120-mph
winds tore off huge limbs and branches, an especially worrisome development
because the tree was brought from India 82 years ago, said to be grown from
cuttings taken from the very tree that Buddha was sitting under when he achieved
Enlightenment.
Many worshipers knelt in front of the tree on Sunday. They chanted, prayed, bowed
their heads, and burned sticks of incense. A Shwedagon curator standing nearby
said a botanist had inspected the tree and oversaw some post-storm pruning.
The tree, he said, is expected to live.
COMMENTARY
Black Saturday
By AUNG ZAW Sunday, May 11, 2008
A category 3 cyclone ripped through the Bay of Bengal last week and slammed into
the Irrawaddy on Friday night, May 2. By the time the 120 mph winds and tidal
waves had subsided on Saturday morning, Burma was in the midst of one of the
greatest catastrophes in modern history and had an enormous humanitarian crisis
on its hands.
About 100,000 people are believed to be dead or missing and over 1.5 million have
overnight become homeless refugees.
The people of Burma are in mourning; but the ruling generals of the junta have

offered no official message of condolences to the victims.
Ironically, those same leaders only escaped the natural disaster because they built a
new capital for themselves in central Burma in 2005.
In the wake of the cyclone, the finger of blame is pointing directly at Sen-Gen Than
Shwe, his hard-core ministers and the junta leaders.
The uncaring military leaders who claimed to be building a “modern, developed and
flourishing disciplined democracy” have to be held accountable.
First, Than Shwe’s regime failed to issue an advanced warning to people in the delta
region.
Second, the regime responded slowly to the devastation in the cyclone-hit areas.
And, most shockingly, the regime stalled international aid workers and aid
packages coming into Burma and delayed issuing visas to international aid and
medical workers.
Vocal critics of the Burmese military government, such as the US and the EU,
circumvented their sanctions on Burma and immediately offered not only
sympathy, but aid in the form of money, food, supplies and personnel.
Still, the Burmese generals refused to answer the door. The frustration the UN
expressed was almost palpable; people were dying as they were kept waiting on the
doorstep.
To date, the amount of humanitarian aid reaching the victims of Nargis has been
but a drop in the ocean. According to aid agencies, 75 percent of survivors have still
received no aid.
Last week, US President Bush again reached out to the military junta, saying: “Let
the United States come to help you, help the people. Our hearts go out to the people
of Burma. We want to help them deal with this terrible disaster.”
A Pentagon spokesperson confirmed the US Navy has three ships in the Gulf of
Thailand, including the USS Essex, which is carrying 1,800 marines, 23 helicopters
and five amphibious landing craft.
“The [US] military has vast resources and experience in dealing with this type of
situation,” Pentagon Press Secretary Geoff Morrell told reporters, undoubtedly
referring to the massive humanitarian response to the 2004 tsunami.
However, while the rest of the world appears to be overwhelmed with a need to help
and save the victims of Cyclone Nargis, Burma’s ruling generals only appear to be
concerned with holding a superficial referendum and consolidating their own
power.
Opposition leaders and activists now accuse Than Shwe of committing crimes
against humanity.
State-run Burmese newspapers have been filled with propaganda and articles
advertising the constitutional referendum and calling for an affirmative vote.

Government radio and TV persist in interrupting programs to broadcast
excruciating pop songs specially composed for the referendum urging people to vote
“Yes.”
The cyclone victims and the devastation caused by the cyclone have been eclipsed
by footage of well-dressed smiling generals delivering food and water to nervous
cyclone victims, propagating the impression that the junta is playing a leading role
in helping survivors.
Since the regime announced it was holding a referendum on May 10 and elections
in 2010, a climate of fear has been ubiquitous in Burma. Constant tactics of
intimidation have been employed to extract a “Yes” vote from Burma’s 27 million
voters that would enshrine a leading role for the military in the country’s
constitution.
Critics and international observers have dismissed the referendum as nothing more
than a “sham” or a political ruse to legitimize the military's grip on power. They
have noted that the proposed constitution reserves a hefty chunk of parliamentary
seats for the army and effectively bars opposition leader and Nobel Peace Prize
winner Aung San Suu Kyi from holding office.
Civil servants, soldiers and members of the servile Union Solidarity and
Development Association (USDA) were told to vote in advance with no doubt as to
which way they were expected to vote.
Burmese living overseas were “invited” to vote, but those who were suspected of
intending to vote “No” were turned away from Burmese embassies.
Then, on Saturday, exactly a week after the deadly storm, to the fury of many
Burmese, state television showed Than Shwe and his wife arriving at a polling
station to vote, after conspicuously retreating from public eye since the cyclone hit.
Many voters in Rangoon townships and Mandalay, Pegu, Sagaing and Magwe
divisions told The Irrawaddy that referendum officials had handed out ballot
papers already marked with a tick, indicating approval of the government’s draft
constitution.
They also complained that the referendum was by no means “free and fair,” saying
they cast their votes observed by officials, including members of the USDA and
security guards from the pro-junta Swan-Ar-Shin. In many cases, officials sat close
to the ballot boxes and advised people how to vote.
A few days ago, UN Secretary-General Ban Ki-moon expressed his concern about
the welfare of people in Burma and made reference to the government's decision to
proceed with the referendum, while postponing it only in areas most affected by the
cyclone.
“Due to the scope of the disaster facing Myanmar [Burma] today, however, the
Secretary-General believes that it may be prudent to focus instead on mobilizing all
available resources and capacity for the emergency response efforts,” said in a
statement released by Ban’s press office.
The Burmese people who have endured military dictatorship for decades and who
now face the catastrophe of a major natural disaster have been dealt a double

blow.
Many Burmese are deeply superstitious and believe that Cyclone Nargis was a form
of divine intervention to disrupt the regime’s referendum and undermine the
stability of the military government.
Burmese have traditionally believed that if a country is ruled by a bad king, it will
face natural disasters such as storms, fire and floods. It’s a sign that the tyrant or
inept ruler needs to be removed—the gods are not happy with the rulers of Burma.
Whether divine intervention or not, the cyclone has changed Burma’s political
dynamics and undermined the regime’s “road map” and constitutional process. The
wrath of the cyclone has unmasked Than Shwe and his perfidious cronies and
uncovered their true colors for the world to see.
Yet, this is by no means the first time the regime has shown callous indifference to
suffering. In fact, it has been a continuous policy since 1962.
It may still be wishful thinking that Than Shwe’s days are numbered. However, it is
a hope widely shared among Burma’s people and millions of others around the
world.
The victims of the cyclone do not want ballot papers—they want food, water, shelter
and medicine. Then they want freedom from tyranny.


ငါတို႔ကို ဧရာ၀တီ ျပန္ေပးပ

နာဂစ္ေရ
မင့္ ခံတြင္းထဲ ငံုခဲထားတဲ့
ငတို႔ ေသြးခ်င္းသားရင္းေတြ ျပန္ေပးပ
ငတို႔ စပါးက်ီႀကီး ျပန္ေပးပ
ငတို႔ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚႀကီး ျပန္ေပးပ
ငတို႔ ဧရာ၀တီႀကီး ျပန္ေပးပ။
က်ေနာ့္ဇနီးသည္က ဘိုကေလးဇာတိ။ ဘိုကေလး၌ သူ၏ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ား

ရွိသည္။ ဘိုကေလး၌ သူတို႔ မိသားစုပိုင္ အိမ္ကေလးတလံုး၊ ၿခံကေလးတ၀ုိင္း၊
လယ္ကေလးတကြက္၊ ႏြားကေလးတရွဥ္း၊ က်ီကေလးတလံုး စသျဖင့္ ဇာတိ
ရနံ႔ဟုေျပာ၍ရႏုိင္သည့္ အရာမ်ား ရွိသည္။ အိမ္၌အတူေနၾကသူမ်ားသည္လည္း ဖ်ာပံု၊
ဘိုကေလး ဇာတိ သားမ်ားခ်ည္းျဖစ္၍ သူတို႔၏မိသားစုအားလံုးသည္လည္း နာဂစ္၏ ခံတြင္း၊
နာဂစ္၏ စက္ကြင္းႏွင့္ လမ္းသင့္ေလရာ၌…။
မည္သူ႔မွ်ေမး၍မရ၊ မည္သည့္ဖုန္းမွ်ဆက္၍မရသျဖင့္ ေသာကေရာက္ေနၾကသည့္ ဇနီးသည္ႏွင့္

အိမ္ရွိလူမ်ား၏အျဖစ္သည္ တခုခုကို သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပစြာျဖင့္ အပူတျပင္းႀကိဳးပမ္းေနေသာ္ျငား
တကယ္တမ္းသိရမည့္အေျဖကိုမူ ၾကားရဲၾကပံုမရ။ သို႔ေသာ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားအရ
အနီးစပ္ဆံုးအေျဖတခုကိုမူ အဆိုးဆံုးအထိ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကပံုေတာ့ရသည္။
သည္လိုအစိုးရမ်ဳိးႏွင့္ သံသရာတခရီးတည္း သြားေနရသည့္ တိုင္းျပည္သည္ ကံဆိုးလွ၍

တိုင္းသူျပည္သူမ်ားသည္လည္း ကံဆိုးလြန္းလွေပသည္ဟု ေျပာရမည္ထင္သည္။
သိန္းႏွင့္ခ်ီေသ၍ သန္းႏွင့္ခ်ီ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ေစမည့္ နာဂစ္မုန္တိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အစိုးရသည္
လက္တ၀ါးစာမွ်ရွိသည့္ သတင္းစာျဖတ္ပိုင္းေလးတခုျဖင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူထုကို မည္ကာမတၱ
သေဘာ အသိေပးခဲ့သည္။ ထို႔အတူ မည္သည့္ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈကိုမွ်လည္း အေလးထား
မလုပ္ေဆာင္ခဲ့။
မိုးသက္ေလျပင္းမ်ား က်ေရာက္ၿပီး လိႈင္းႀကီးႏိုင္
ေနျပည္ေတာ္ ဧၿပီ၊ ၂၉

ယေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ညေန(၆)နာရီ တိုင္းထြာခ်က္အရ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္
အေနာက္အလယ္ပိုင္း တြင္ ျဖစ္ေပၚေန ေသာ အားေကာင္းေသာ ဆိုင္ကလံုးမုန္တိုင္းႀကီး
“နာဂစ္”သည္ သိသိသာသာ အားေကာင္း လာျခင္းမရွိဘဲ ေျမာက္ဘက္သို႔ ေျဖးညင္းစြာ
ေရြ႕လ်ားလာခဲ့ၿပီး ကိုကိုးကၽြန္းၿမိဳ႕၏အေနာက္ အေနာက္ ေျမာက္ဘက္ ၅၈၅ မိုင္ခန္႔အကြာ
ပင္လယ္ျပင္ကို ဗဟို ျပဳေနသည္။ အဆိုပါ အားေကာင္းေသာ ဆုိင္ကလုံး မုန္တိုင္းႀကီးသည္
ေနာက္ ၂၄ နာရီအတြင္း ပိုမုိအားေကာင္းလာျခင္းမရွိဘဲ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္သို႔
ေျဖးညင္းစြာေရြ႕လ်ားမည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။
မုန္းတိုင္းႀကီး၏အရွိန္ေၾကာင့္ ယေန႔မြန္းလြဲမွ ေနာက္ ၄၈ နာရီအတြင္း ရခိုင္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္

နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ပဲခူးတိုင္းႏွင့္ တနသၤာရီတိုင္းတို႔တြင္
ေနရာစိပ္စိပ္မွ ေနရာအႏွံ႕ အျပား မိုးထစ္ခ်ဳန္းရြာႏိုင္သည္။ ျမန္မာ့ကမ္း႐ိုးတန္းတေလ်ာက္ႏွင့္
ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္တို႔တြင္ တခါတရံ မိုးသက္ေလျပင္းမ်ား က်ေရာက္ၿပီး လိႈင္းႀကီးႏုိင္ သည္။
မိုးသက္ေလျပင္းက်စဥ္ ေရျပင္ ေျမျပင္ ေလသည္ တနာရီလွ်င္ မိုင္ ၄၀ မွ ၄၅ မိုင္အထိ
တိုက္ခတ္ႏိုင္ေၾကာင္း မိုးေလ ၀သႏွင့္ ဇေလေဗဒ ၫႊန္ၾကားမႈဦးစီးဌာနက သတင္းေပးပို႔သည္။
(သတင္းစဥ္)
မင္နီသားထားသည့္ ဤျဖတ္ပိုင္းေလးကို http://www। ireport.com/docs/DOC-20548 ၌

ဖတ္လိုက္ရသည္။ အိႏိၵယ ႏိုင္ငံမွလည္း မုန္တိုင္းႏွင့္ပတ္သက္သည့္
သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို မုန္တိုင္းမက်ေရာက္မီ အနည္းဆံုး တပါတ္ခန္႔ ေစာ၍
(၃)နာရီျခားတႀကိမ္ စစ္အစိုးရထံ အသိေပးခဲ့သည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုသည္ကိုလည္း
ဖတ္႐ႈလိုက္ရသည္။
အကယ္၍ “မုန္တိုင္းအႏၱရာယ္ အထူးသတိေပးေၾကညာခ်က္”ဟူ၍ သတင္းစာမ်က္ႏွာဖံုး၌

စာလံုးမည္းႀကီးမ်ားႏွင့္ေဖာ္ျပ၍ ေရဒီယုိႏွင့္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ နာရီမလပ္ထုတ္လႊင့္ေၾကညာၿပီး
ရပ္ကြက္တိုင္း၌ ဥၾသဆြဲ သတိေပးခဲ့မည္ဆိုလွ်င္.။ အကယ္၍ မုန္တိုင္းဗဟုိခ်က္က်ရာ
အရပ္ေဒသမ်ားမွ ျပည္သူမ်ားကို ေရြ႕ေျပာင္းေနရာခ်ထားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေပးခဲ့မည္ ဆိုလွ်င္….။
အကယ္၍ က်ီမ်ားႏွင့္ ဂုိေထာင္မ်ားထဲရွိ ဆန္၊ စပါးမ်ားႏွင့္ မ်ဳိးစပါးမ်ားအား
ေရႊ႕ေျပာင္းသိုေလွာင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေပးခဲ့မည္ ဆိုလွ်င္..။ အကယ္၍ မဲ႐ံုမ်ားအစား
ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ေနရာခ်ထားေရးစခန္းမ်ား လံုလံုေလာက္ေလာက္ ဖြင့္လွစ္ထားရွိ
ေပးခဲ့မည္ဆိုလွ်င္…..။ အကယ္၍ ႏိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ား၊ အစိုးရမဟုတ္သည့္
အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္သူ ပညာရွင္ မ်ား၏ အကူအညီကို ရယူ၍ မုန္တိုင္းအႏၱရာယ္
ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ထားေပးခဲ့မည္ဆိုလွ်င္…..။

သို႔ေသာ္ စစ္အစိုးရသည္ ျပည္သူလူထုကို လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားခဲ့သည္။ တနာရီ မိုင္ ၁၂၀ ႏွင့္
၁၆၀ အၾကားဟု ေျပာရမည့္ အစား တနာရီ မိုင္ ၄၀ ႏွင့္ ၄၅ မိုင္ဟုေျပာခဲ့သည္။
နီးရာဓားေၾကာက္ၾကရသည့္ ပညာရွင္မ်ားထဲ၌ မိုးေလ၀သ ပညာရွင္မ်ား လည္း
ပါ၀င္ၾကလိမ့္မည္ကို နားလည္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုကိစၥသည္ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာ
အတိဒုကၡေရာက္ၾကရမည့္ “မဟာကပ္ဆိုက္မႈႀကီး” ျဖစ္ပါသည္။ မိမိတို႔ ကၽြမ္းက်င္ရာ၊
အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳရာပညာရပ္ျဖင့္ ရွာေဖြေတြ႔ရွိထား သည့္ (သို႔)
ႏိုင္ငံတကာပညာရွင္မ်ား ေပးပို႔ဖလွယ္ထားသည့္ သတင္းအခ်က္အလက္အမွန္မ်ားကို တရား၀င္
ထုတ္ေဖာ္ တင္ျပခြင့္ မရလွ်င္ အျခားနည္းလမ္းတခုခုကိုသံုး၍
လူအမ်ားသိေအာင္မုခ်ႀကိဳးပမ္းသင့္ပါသည္။ ယေန႔လို သတင္းႏွင့္ နည္း ပညာ ထြန္းကားသည့္
ေခတ္၌ ပို၍ပင္ လြယ္ကူပါသည္။ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ရန္လည္းမလိုသလို၊ အသက္စြန္႔ရန္လည္း
မလိုပါ။ မီဒီယာမ်ား၊ ဘေလာ့ဂါမ်ားမွတဆင့္ လူထုဆက္သြယ္ေရး နည္းလမ္းတခုခုကိုအသံုးျပဳ၍
(အမည္မေဖာ္ဘဲ) အလြယ္တကူ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုပညာရွင္မ်ားသည္
အျဖစ္မွန္ကိုထိန္ခ်န္ဖံုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ သတင္းအခ်က္အလက္ အမွားမ်ား ကို လူအမ်ားအား
ျဖန္႔ေ၀ျခင္းဟူသည့္ လုပ္ႀကံမႈႀကီးတခုကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားနည္းတူ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကပါသည္။
ျမန္မာျပည္၏ စပါးက်ီဟုေျပာစမွတ္ျပဳရသည့္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသႀကီးတခုလံုး

ပ်က္သုဥ္းသြားခဲ့ၿပီ။ ထိုေဒသႀကီးရွိ လယ္ ေျမဧကေပါင္းမ်ားစြာ ပ်က္သုဥ္းသြားၾကၿပီ။
ထိုေဒသႀကီး၌ ဓားမဦးခ်ေနထိုင္၍ ဆန္စပါးစိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ေပးေနသည့္
လယ္သမားမိသားစုႀကီးမ်ား ပ်က္သုဥ္းသြားၾကၿပီ။ ထိုလယ္သမားမ်ား၏ အသက္သခင္ဟု
ေျပာစမွတ္ျပဳၾကရသည့္ ကၽြဲႏြား သတၱ၀ါမ်ား ပ်က္သုဥ္းသြားၾကၿပီ။
ထိုလယ္သမားမ်ားစုေဆာင္းသိုေလွာင္ထားသည့္ မ်ဳိးစပါးမ်ား ပ်က္သုဥ္းသြားၾကၿပီ။
ဤအရပ္ဤေဒသ၌ စပါးက်ီႀကီးတခုျပန္ျဖစ္လာေစရန္ အနည္းဆံုး(၅)ႏွစ္မက

စနစ္တက်ႀကိဳးပမ္းမည္ဆိုလွ်င္ေတာင္မွ် ရႏုိင္ပါမည္ေလာ မေျပာတတ္။
ကပ္မဆုိက္မီကတည္းက ငတ္ေနႏွင့္သည့္ တိုင္းျပည္တျပည္အဖို႔ ကပ္ဆိုက္ၿပီးေနာက္ ပို၍
ငတ္ၾကျပတ္ၾကမည္မွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ။ ဆန္ေရစပါးရွားပါးမႈႏွင့္
စားနပ္ရိကၡာျပတ္လပ္မႈဒဏ္ကို လာမည့္ သံုးေလး ငါးႏွစ္မက အလူးအလဲခံၾကရေပလိမ့္မည္။
ေကာသြားသည့္ လယ္မ်ား၊ ကြင္းဆက္ျပတ္သြားသည့္ လယ္သမား မ်ဳိးဆက္မ်ား၊
မ်ဳိးတုန္းသြားသည့္ မ်ဳိးစပါးမ်ား၊ ေပ်ာက္ဆံုးသြားသည့္ ကၽြဲႏြားမ်ားႏွင့္ လယ္လုပ္ကိရိယာမ်ား
စသျဖင့္ ေဖာ္ျပ ျခင္းငွာ မစြမ္း ႏိုင္သည့္ ဆံုး႐ံႈးမႈမ်ားအား ႏိုင္ငံတကာအကူအညီႏွင့္
နည္းပညာအကူအညီတို႔ကိုသာမက အလြန္အေရးပါ သည့္ ႏိုင္ငံ သူႏုိင္ငံသားမ်ား၏
အကူအညီကိုမရရွိပါဘဲႏွင့္ မည္သို႔မွ်တည္ေဆာက္ႏုိင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။

ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီး၌ ေရာက္ရွိေနၾကသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသူႏုိင္ငံသားမ်ားကလည္း မိမိတို႔ႏွင့္
ေသြးသားေတာ္စပ္မွမဟုတ္ လူသားခ်င္းစာနာသနားစိတ္၊ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္တို႔ ျဖင့္
လွဴၾကတန္းၾကသည္။ မိမိတို႔ေရာက္ရွိရာႏိုင္ငံရွိ ဘာသာေရးအဖြဲ႔ မ်ားမွတဆင့္ လွဴၾကသည္။
ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔မ်ားမွတဆင့္ လွဴၾကသည္။ လူမႈေရးအဖြဲ႔မ်ားမွတဆင့္လွဴၾကသည္။ ကုလသမဂၢ
မွတဆင့္ လွဴၾကသည္။ အစိုးရမဟုတ္သည့္အဖြဲ႔မ်ားမွတဆင့္ လွဴၾကသည္။ ထူးျခားသည္မွာ
မည္သူမွ် ျမန္မာသံ႐ံုးမ်ားသို႔ သြား၍ သံအမတ္ႀကီးမ်ားထံ အလွဴေငြမ်ားထည့္၀င္ၾကသည္ဟူ၍
မၾကားမိျခင္းပင္။
ႏုိင္ငံတကာမွ ေလယာဥ္ႀကီးငယ္မ်ား၊ သေဘၤာႀကီးငယ္မ်ားျဖင့္ အေခါက္ေခါက္အခါခါ

ပို႔ေဆာင္ေပးေနသည့္ လူသားခ်င္း စာနာသည့္ အကူအညီမ်ားသည္
လတ္တေလာဒုကၡေရာက္ေနၾကရရွာသည့္ မေသမေပ်ာက္ ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့သူမ်ားအတြက္
႐ုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာအရသာမက စိတ္ဓာတ္ေရးရာအရပါ အထူးတလည္ကို အေထာက္အကူ
ျပဳေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ စစ္အစိုး ရသည္ ဤအကူအညီမ်ား
(ပစၥည္းမ်ားသက္သက္)ကိုသာလက္ခံ၍ ကပ္ေဘးဒုကၡ ႀကီးငယ္ဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူပညာရွင္
မ်ားအား လက္သင့္လည္းမခံသလို ၎တို႔ႏွင့္လည္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမျပဳလုပ္မည္ကို
အထူးစိုးရိမ္မိရေပသည္။
စစ္တပ္သာလွ်င္ တိုင္းျပည္ခ်စ္သည္ဟူသည့္ စိတ္ကူးတထြာတမိုက္ျဖင့္

ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို စစ္သားမ်ားခ်ည္း လုပ္၍မရ။ ကယ္ဆယ္ေရးဌာနမ်ားခ်ည္း
လုပ္၍မရပါ။ ေစတနာ့၀န္ထမ္း အရပ္သူအရပ္သားမ်ား ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ၾကမွ ရႏိုင္ေပမည္။
ရဟန္းသံဃာမ်ား၊ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား၊ ၀န္ထမ္းမ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ား၊
အႏုပညာရွင္မ်ား၊ အားကစားသမားမ်ား၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ ကုန္သည္ပြဲစားမ်ား၊
လက္လုပ္လက္စားမ်ား စသျဖင့္ နယ္စံုပယ္စံုမွ လူစံုတက္စံု အင္တိုက္အားတိုက္
လုပ္မွရေပမည္။ မ်ားမ်ားႏွင့္ ျမန္ျမန္လုပ္မွသာ ကူးစက္ေရာဂါအပါအ၀င္ ေနာက္ဆက္တြဲ
ျပႆနာမ်ားကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ NLD
အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး အင္အား စုမ်ားအားလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကူညီေဆာင္ရြက္ခြင့္
ေပးရေပမည္။ လူမႈအသင္းအဖြဲ႔မ်ား ထူေထာင္ခြင့္ႏွင့္ လူမႈေရး လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ပိုင္ခြင့္ကို
စစ္အစိုးရအေနျဖင့္ မုခ်ခြင့္ျပဳေပးရေပမည္။
ျပည္ပေရာက္ျမန္မာႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားမ်ား၏ အေရအတြက္ကို
တိတိက်က်စာရင္းျပဳစုႏိုင္ျခင္းမရွိေသးေသာ္လည္း ခန္႔မွန္း ေျခ စာရင္းမ်ားအရ (၃)သန္းမွ
(၅)သန္းအထိ ရွိႏုိင္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ အကယ္၍ (၅)သန္းမွ်ရွိ၍ တဦးလွ်င္ တေဒၚလာ စီ
ထည့္၀င္စုေဆာင္းၾကသည္ဆိုပါစို႔။ တလလွ်င္ေဒၚလာ(၅)သန္းမွ်ရွိမည့္ ရန္ပံုေငြသည္
ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္း မ်ားအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္
က်ေနာ္တို႔အေနျဖင့္“ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ရန္ပံုေငြ”ဟူသည့္ ရန္ပံုေငြစနစ္တရပ္ကို
ထူေထာင္ႏုိင္ၾကမည္ဆိုပါက မုခ်ပင္အက်ဳိးရွိေပမည္။ သို႔ေသာ္ ထိုရန္ပံုေငြကို ယခုလို
ကပ္ဆုိက္မႈ ႀကီးမ်ားေပၚေပါက္လာပါက အသံုးျပဳရန္ႏွင့္ (စစ္အစိုးရလြန္)
အနာဂတ္ျမန္မာျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကိစၥရပ္မ်ား၌သာ အသံုးျပဳရန္ဟူသည့္
ဦးတည္ခ်က္မ်ဳိးျဖင့္ ထူေထာင္ထားရွိမည္ဆိုလွ်င္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ၏ေလာ။
အခြန္ေပးေဆာင္ရသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ “အခြန္ကင္းလြတ္ေစသည့္”

ရန္ပံုေငြမ်ဳိးျဖစ္ေစရန္ႏွင့္ အခြန္ေပးေဆာင္ရန္မလိုသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္
“သာေရးနာေရးစရိတ္ျဖစ္ေစသည့္” ရန္ပံုေငြမ်ဳိး ျဖစ္ေစရန္ ထူေထာင္သင့္သည္။ ထိုသို႔ေသာ
ရန္ပံုေငြအဖြဲ႔မ်ဳိးကိုထူေထာင္ရာ၌ မိမိတို႔ဘာသာထူေထာင္ၾကျခင္းထက္၊
မိမိတို႔အသင္းအဖြဲ႔တခုခု၏ လက္ေအာက္၌ထားရွိၾကျခင္းထက္ ကုလသမဂၢကဲ့သို႔ေသာ
ၾကားခံအဖြဲ႔အစည္းႀကီးတခုခု၏ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲမႈေအာက္၌ မွတ္ပံုတင္၍
တရား၀င္ထူေထာင္ျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္သင့္ပါသည္။ (ဥပမာ ယူနီဆက္၊ ယူနက္စကို ကဲ့သို႔ေသာ
အဖြဲ႔အစည္းမ်ားေအာက္၌ မွတ္ပံုတင္ထားရွိျခင္းမ်ဳိး)
အခြန္ေပးေဆာင္ရသည့္ႏိုင္ငံမ်ားအေနျဖင့္ ဥပမာ အေမရိကန္၌

ျမန္မာအလုပ္သမားတေယာက္သည္ တလလွ်င္ ပ်မ္းမွ် ေဒၚလာ (၃၀၀)မွ(၅၀၀) အတြင္း
အခြန္ေပးေဆာင္ရပါသည္။ ထိုအခြန္ေငြမ်ား ျမန္မာျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ရန္ပံုေငြ
အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲေရာက္ရွိသြားေစေရးအတြက္
“အခြန္ကင္းလြတ္ေစသည့္”ရန္ပံုေငြမ်ဳိးျဖစ္ေစရန္ ျမန္မာႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ ပညာရွင္မ်ား စုစည္း၍
ညိႇႏိႈင္းလုပ္ေဆာင္မည္ဆိုက ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ အလားတူ အခြန္ေပးေဆာင္ရန္မလိုသည့္ ႏုိင္ငံမ်ား၊
ဥပမာ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာအလုပ္သမားတေယာက္အေနျဖင့္ မိမိတို႔တိုင္းျပည္
ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ တေန႔လွ်င္ ထိုင္းဘတ္ေငြ
(၁)ဘတ္ႏႈန္းထည့္၀င္လွဴဒါန္းႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ က်န္းမာေရးအာမခံႏွင့္ လုပ္သား
အာမခံစနစ္မရွိသည့္ ထူးျခားခ်က္အရ ၎လုပ္သားတဦးထည့္၀င္လွဴဒါန္းေငြထဲမွ
ရာခိုင္ႏႈန္းအခ်ဳိ႕ကို သာေရးနာေရး စရိတ္အျဖစ္ ျပန္လည္ အသံုးျပဳေပးရန္လိုပါသည္။
ဤနည္းျဖင့္ အခြန္မေပးေဆာင္ရသည့္ႏိုင္ငံမ်ားရွိွ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ “သာေရး
နာေရးစရိတ္ျဖစ္ေစသည့္” ရန္ပံုေငြစနစ္တရပ္ကို ထူေထာင္ထားရွိႏုိင္ပါသည္။
ေသခ်ာသည္မွာ ျမန္မာျပည္၏ အႀကီးဆံုးစပါးက်ီႀကီးတခုဟု ေျပာစမွတ္ျပဳရသည့္

ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသႀကီးသည္ ကပ္ေဘးႀကီးဆိုက္၍ စံုးစံုးျမဳပ္ေနရာမွ ႐ုန္းထ၍
ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ စစ္အာဏာရွင္
စနစ္ေအာက္၌ ခၽြတ္ၿခံဳက်မြဲေတေနရသည့္ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ႀကီးသည္လည္း
ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ရန္ မလြဲမေသြ
လုိအပ္လိမ့္ဦးမည္ဟူသည့္အခ်က္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ပင္ကိုယ္အားျဖင့္ ႐ိုးသားေအးေဆးစြာေနထိုင္လို၍ အလွဴအတန္းေဟ့ဆိုလွ်င္

ေရွ႕ဆံုးမွပါေလ့ရွိတတ္သည့္ က်ေနာ္တို႔ ႏုိင္ငံသူႏိုင္ငံသားမ်ား၏ထူးျခားမႈမွာ ေငြေၾကးရွိသူက
ေငြေၾကးလွဴ၍ ပစၥည္းရွိသူက ပစၥည္းလွဴၿပီး ဘာမွ် မရွိသူက ကိုယ္ထဲရွိေသြးကိုပင္
ေဖာက္၍လွဴတတ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔တြင္ရွိသည့္ ကုိယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ကို
စစ္အစိုးရက အဓမၼပိတ္ပင္ထားခဲ့သျဖင့္ သူတို႔ချမာ ေဖာ္ျပခြင့္မရရွာၾက။ ထို႔ေၾကာင့္
ျမန္မာႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားမ်ား၏ လူသားခ်င္းစာနာစိတ္ႏွင့္ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ကို
ျပည့္ျပည့္၀၀ေဖာ္ျပႏိုင္ေစေရးအတြက္ ျပည္ပေရာက္ ပညာရွင္မ်ား အေနျဖင့္
ႏိုင္ငံတကာပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ အေလးထားေဆာင္ရြက္သင့္ေပသည္။
ေသခ်ာသည္မွာ က်ေနာ္တို႔၏ ေခၽြးႏွဲစာ တက်ပ္တျပားသည္

ကပ္ေဘးႀကီးကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ အုတ္တခ်ပ္သဲတပြင့္၊ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ႀကီး
ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ အုတ္တခ်ပ္သဲတပြင့္ ျဖစ္ေလမည္လား မေျပာတတ္။ သို႔ေသာ္
ႏိုင္ငံသူႏုိင္ငံသားတေယာက္အေနျဖင့္ မိမိႏိုင္ငံအတြက္ မိမိတတ္ႏုိင္သည့္ဘက္မွ
တခုခုလုပ္လိုက္ရသျဖင့္ (သို႔) လုပ္ခြင့္ ရလိုက္ၾကသျဖင့္ ေက်နပ္မႈရရွိသည္ကားအမွန္၊
ပီတိျဖစ္ရသည္ကား အမွန္ပင္။ မ်က္ရည္ၾကားမွ ၿပံဳးျဖစ္လိုက္သည့္ အၿပံဳး။
အို…
နာဂစ္ငဲ့
ဧရာ၀တီဟာ
ငတို႔ရဲ႕ ၀ိညာဥ္
ငတို႔ရဲ႕ မိခင္
ငတို႔ဖို႔ ဧရာ၀တီ ျပန္ေပးပ။
ေအာင္ေမာ္ဦး
ေမ၊ ၁၀၊ ၂၀၀၈။

အရိုင္းအစိုင္း ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ လူသားဆန္မႈ ျပႆနာ

http://fine-leaves.blogspot.com/
စစ္အစိုးရက ျမန္မာတို႔၏ အမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္လွပါသည္ဟု ၀ါႂကြားေနေသာ္လည္း

ႏိုင္ငံတကာအလယ္တြင္ ၾကံဳရသမွ် မ်က္ႏွာ မျပရဲစရာ အေျခအေနခ်ည္း ျဖစ္ေနရသည္။
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ စက္တင္ဘာလက သံဃာမ်ားဦးေဆာင္သည့္ ေမတၱာပို႔
လႈပ္ရွားမႈျဖစ္လာခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရက အၾကမ္းဖက္တုံ႔ျပန္မႈမ်ား ရက္ရက္စက္စက္က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီး
သံဃာမ်ားကို သတ္ျဖတ္ေန သည္မွာ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ ဟိုးေလးတေက်ာ္
ျမင္မေကာင္း ရႈမေကာင္း ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ ႏိုင္ငံျခားသား မိတ္ေဆြ အမ်ားအျပားက
ေမးခြန္းထုတ္ၾကသည္။ "ဘာျဖစ္လို႔ သံဃာေတြကို သတ္ျဖတ္ၾကရသနည္း" အေျဖ မရွိပါ။ ဗုဒၶ
ဘာသာကို လူမ်ားစု ကိုးကြယ္သည့္ ႏိုင္ငံတခုတြင္ ဤသို႔သံဃာမ်ားကို သတ္ျဖတ္ေနသည္ကို
ႏိုင္ငံျခား သားတို႔ နားမလည္ၾက သလို၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကိုပါ ေမးခြန္းထုတ္လာခဲ့သည္။
ယခုတႀကိမ္တြင္လည္း နာဂစ္မုန္တိုင္း ေဘးဒဏ္သင့္ ျပည္သူမ်ား ဒုကၡေရာက္ေနၾကပံုကို
ႏိုင္ငံတကာ သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ အက်ယ္အျပန္႔ေဖာ္ျပလာၾက ျပန္သည္။ ၎သတင္းမ်ားႏွင့္
အတူ စစ္အစိုးရ၏ တုံ႔ျပန္ပံု ညံ့ဖ်င္းမႈ၊ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေပးမည့္ အဖြဲ႔မ်ားကို ျပန္၍
ေမာင္းႏွင္ထုတ္လုိက္သည့္ကိစၥ၊ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီမ်ားကို ဟန္႔တားထားသည့္ ကိစၥ၊
ႏိုင္ငံရပ္ျခား အကူအညီေပး ေရးအဖြဲ႔မ်ားကို ၾကန္႔ၾကာေနေစရန္ ဗီဇာမေပးသည့္ ကိစၥ၊
ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္က ၾသခ် ညည္းညဴေနရသည့္ ကိစၥမ်ားကို
ျမင္ေတြ႔ေနရသည္။ သူတို႔ နားမလည္ၾကေတာ့ပါ။ ထို႔မွ်မက အေလာင္းမ်ားကို ေကာင္းစြာ
သၿဂိဳၤဟ္ျခင္း မရွိဘဲ ျမစ္အတြင္း ေမွ်ာခ်ေနသည္ကိုလည္း စီအဲန္အဲန္ ရုပ္ျမင္သံၾကားတြင္
ေတြ႔ခဲ့ၾကရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခအေနက ယဥ္ေက်းေသာ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းအလယ္တြင္
ပို၍မ်က္ႏွာမျပရဲစရာ ျဖစ္လာရသည္။ အရိုင္းအစိုင္းတို႔၏ ႏိုင္ငံတခုလို ျဖစ္လာရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ေ၀းကြာသည့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ သမၼတ ေဂ်ာ့ဘုရွ္က မုန္တိုင္းသင့္

ျပည္သူမ်ားအတြက္ ၀မ္းနည္း စကားဆိုခဲ့သည္။ အကူအညီေပးရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေၾကာင္း
ခ်က္ခ်င္းကမ္းလွမ္းခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ရွိေနသည့္ သံတမာန္ေရး ျပႆနာမ်ား ခဏထား၊
လူမႈကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ ေျပာလာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္အစိုးရအႀကီးအကဲ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးဆိုသူ သန္းေရႊက ယခုတိုင္ ၀မ္းနည္းပူပန္ေၾကာင္း တခြန္းမဟ။
ဒုကၡေရာက္ေနသည့္ ေနရာမ်ားသို႔လည္း ေျခဦးပင္ မလွည့္ခဲ့ေပ။ ထို႔အျပင္ ယခု
အကူအညီမ်ားကို ျငင္းပယ္ေနျခင္း၊ ဗီဇာတင္းက်ပ္ထားျခင္းမွာလည္း အထက္က ခ်ဳပ္ကိုင္
အမိန္႔ေပးဆံုးျဖတ္ေနသည္မွာ သူပင္ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆရသည္။ ကုလသမဂၢ၏
ကပ္ေးဘသင့္လူမႈ ကယ္ဆယ္ ေရးလုပ္ငန္းမ်ားသမိုင္း တေလွ်ာက္လံုးတြင္ပင္

ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ အဆိုးရြားဆံုး အေျခအေနဟု ေျပာလာၾကၿပီ။
ကပ္ေဘးဒုကၡသင့္ၾကရသည့္ အေျခအေန၊ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ ဆိုက္ေရာက္ၾကရသည့္

အေျခအေနတြင္ အေရးအႀကီး ဆံုး ဦးတည္ထားၾကရမည့္ ကိစၥမွာ "လူသားမ်ား"ပင္ ျဖစ္သည္။
ဤလူသားမ်ားသည္လည္း မိမိတို႔ သူငါမျခား အျခား လူသား မ်ားကဲ့သို႔ပင္ ဘ၀၊ မိသားစု၊
အလုပ္အကိုင္၊ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ား၊ အိပ္မက္မ်ား၊ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ား ရွိၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုမွ် မက
ထိုသူမ်ားသည္ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႔ဖြယ္ ေဘးဆိုးကို ျဖတ္သန္း၍ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ
ရွင္က်န္ရစ္ၾက သူမ်ား ျဖစ္သည္။ ထိုသူမ်ားတြင္ ကိုယ္ခႏၶာပိုင္းဆိုင္ရာ ဒဏ္ရာမ်ားသာမက၊
အကုန္ဆံုးရႈံးလိုက္ၾကရသည့္အတြက္ စိတ္ဒဏ္ရာ အနာတရမ်ားပါ ရွိေနၾကသည္။ ေနာက္ဆံုး
သဘာ၀ကပ္ေဘးေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားသည္ ထားဦး။ ထိုသူမ်ား သည္ "လူသားမ်ား"ပင္
ျဖစ္သည္။ ေကာင္းမြန္စြာ သၿဂိ ၤဳဟ္ခြင့္ ရသင့္ၾကသည္။ ထိုသူမ်ားကို ျမစ္ထဲေမွ်ာပင္ေနျခင္း၊
အစုအျပံဳလိုက္ ေျမျမႇဳပ္ပစ္ေနျခင္းမွာ မလုပ္ သင့္ေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ ထိုမွ်မက
သဘာ၀ေဘးဆိုးေၾကာင့္ ပ်က္စီးရသည့္ အေျခအေနမ်ား ကို ဖုံးကြယ္၍ အေမွာင္ခ် ေနသည္။
သတင္းေထာက္မ်ားကို ထိုေနရာမ်ားသို႔ တားျမစ္ထားသည္။ ႏိုင္ငံျခားသား
သတင္းေထာက္မ်ားကို ရွာေဖြပိတ္ ဆို႔ေနသည္။ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ကပ္ေဘးဒုကၡျပႆနာကို
အေရာေရာ အေထြးေထြး စီမံေနျပန္သည္။ မခက္ပါေလာ။
က်ေနာ္က အေျခခံ အလြယ္ဆံုးကိစၥ အခ်ဳိ႔ကို စဥ္းစားၾကည့္သည္။ မုန္တိုင္းတိုက္ခတ္ၿပီး၍ ၈

ရက္ၾကာသည့္တိုင္၊ ယာယီ ဒုကၡ သည္စခန္း မည္မွ်၊ ခိုလႈံေနသူမည္မွ် ထုတ္ျပန္ေၾကညာႏိုင္ျခင္း
မရွိေသး။ ထိုသူမ်ား၏ အေရးေပၚလိုအပ္ခ်က္မ်ားကို စာရင္း ျပဳစု အသိေပးႏိုင္ျခင္း မရွိေသး။
အပ်က္အစီး ပမာဏတန္ဖိုးကို ထုတ္ျပန္ ေၾကညာႏိုင္ျခင္း မရွိေသး။ မည္မွ် အကူ အညီလို
မည္ကို တင္ျပေျပာဆိုေပးျခင္း မရွိေသး။ လိုအပ္သည့္ ဆက္သြယ္ေရး ကိစၥမ်ား စီစဥ္ေပးႏိုင္ျခင္း
မရွိေသးပါ။ ဥပမာ- က်ေနာ္ ၏ မိဘမ်ားက ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ ဆင္ေျဖဖုန္း ဒဂံုၿမိဳ႔သစ္တြင္ ေနၾကသည္။
ယခုတိုင္ ဖုန္းေျပာ၍ မရႏိုင္ေသး။ ဖုန္းလိုင္းမ်ားကလည္း မေကာင္းပါ။ မိမိကဲ့သို႔ အလားတူ
ပူပန္ေနသူ လူေပါင္းသိန္းႏွင့္ ခ်ီ၍ ရွိႏိုင္သည္။ ထိုသူမ်ားကို ဆက္သြယ္ခြင့္ ရႏိုင္ေရး၊
ေပ်ာက္ဆံုးေနသူမ်ား စာရင္းျပဳစုေရး၊ အမ်ဳိးအေဆြမ်ား ဆက္သြယ္ႏိုင္သည့္ ျပန္ၾကားေရးဌာန
မ်ား ရွိမေနပါ။ ဥပမာ- မုန္တိုင္းဒဏ္ အဆိုးဆံုးခံလိုက္ရသည့္ လပြတၱာသို႔ အမ်ဳိးတေယာက္က
သူ၏ ေဆြမ်ဳိးမ်ား အေျခ အေနကို ေမးျမန္းသိလိုသည္။ ကူညီလိုသည္။ ဆက္သြယ္ရမည့္
ေနရာမရွိ။ လပြတၱာရွိ ကံေကာင္းေထာက္မ၍ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္ရသူကလည္း အျခား ေဒသရွိ
ေဆြမ်ဳိးမ်ားထံ၊ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနသူ ေဆြမ်ဳိးမ်ားထံ ဆက္သြယ္ အကူအညီ ေတာင္းခံလိုသည္။
ဆက္သြယ္ရန္ လမ္းေၾကာင္းဌာန မရွိ။
ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ဆူနာမီလိႈင္းဒဏ္သင့္ရသည့္ ကာလက ေသဆံုးသူ အမ်ားအျပားရွိခဲ့သည္။

ထိုသူမ်ားထဲတြင္ တရားမ၀င္ ျမန္မာ လုပ္သားမ်ားလည္း အပါအ၀င္။ သို႔ေသာ္လည္း
ထိုေသဆံုးရသူမ်ားကို လူသားဆန္စြာ၊ လူသားဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ ေလွ်ာ္ညီစြာ ဆက္ဆံခဲ့ၾကသည္။
အေလာင္းမ်ားကို ေကာင္းစြာသိမ္းဆည္းေပးသည္။ မ်ဳိးရိုးဗီဇ (genetic) တိုက္ဆိုက္ စစ္ေဆး၍
မည္သူ မည္၀ါ ျဖစ္သည္ကို ေဖာ္ထုတ္ေပးသည္။ တရားမ၀င္ ျမန္မာလုပ္သားမ်ား၏
အေလာင္းကို သၿဂိ ၤဳဟ္ ရန္ပင္ မိသားစုမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံမွ နယ္စပ္ျဖတ္၍ လာေတြ႔ခြင့္ေပးသည္။
ထိုသူ၏ ေနာက္ဆံုးခရီးအတြက္ စီစဥ္ေပးမႈမ်ား၊ ေလွ်ာ္ေၾကးမ်ား ေဆာင္ရြက္ ေပးခဲ့သည္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရသည္ ကပ္ေဘးကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းအား မိမိဘာသာ
အျပည့္အ၀ ရွိေနသည္ဟု ဆိုေနေသာ္လည္း ျမင္ေနၾကရသည္မွာ စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ။
လူသားမ်ားကို လူသား တန္ဖိုး၊ ဂုဏ္သိကၡာရွိသည့္ အတိုင္း မဆက္ဆံသည္ကို
ျမင္ေနၾကရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေသဆံုးရသူမ်ား၏ အေလာင္း မ်ားကို
ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္သည့္ အေျခအေန မရွိပါ။ မ်ဳိးရိုးဗီဇ စစ္ေဆးႏိုင္ရန္ ပို၍ ေ၀းေတာ့သည္။
ပညာရွင္ႏွင့္ အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာမ်ားလည္း ရွိမေနၾကပါ။ ထို႔အျပင္ ပို၍ဆိုးသည္မွာ
စာရင္းဇယားမရွိဘဲ ယခုလို အေလာင္းမ်ား ဖ်က္ဆီးပစ္ေန ျခင္းႏွင့္
ကူညီကယ္ဆယ္မည့္သူမ်ားကို ပိတ္ဆို႔ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ
လူသားခ်င္းစာနာမႈဆိုင္ရာ ရာဇ၀တ္မႈ ကို က်ဴးလြန္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ယဥ္ေက်း သည့္
လူ႔ကမၻာ၏ တန္ဖိုးထားမႈမ်ားကို ခ်ဳိးေဖာက္ေစာ္ကားေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုထက္ပိုဆိုးသည္မွာ ကပ္ေဘးဒုကၡကို အေျခခံ၍ ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ၾကံ့ဖြံ႔အလံစုတ္ကို ထိုးတင္ ေန သည္။ အကူအညီမ်ားကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ေရး
လုပ္ေနသည္။ ကယ္ဆယ္ေရးကိစၥမ်ားကို အေလးမထား။ ဆႏၵ ခံယူပြဲျဖင့္
အာဏာတည္ေရးကိစၥကို ရွိသမွ် အရင္းအျမစ္မ်ား ပံုေအာလုပ္ေဆာင္ေနသည္။ အျခား
အရပ္သား အင္အားစု မ်ားက တတ္စြမ္းသမွ် ေစတနာ့၀န္ထမ္း ကူညီေနသည္ကို အားမေပး။
မရႈစိမ့္။ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး ပိတ္ဆို႔ေန သည္။ "ကူခ်င္လွ်င္ တို႔ရပ္ကြက္/ ၿမိဳ႔နယ္ရံုးထားခဲ့။
တို႔ေ၀ေပးမည္" လုပ္ေနသည္။ ဒုကၡသည္မ်ားကို ျပန္ေပးဆြဲ၍ ေအးဓါးျပ တိုက္ေနသည္။
ဒုကၡသည္မ်ားကို ေရွ႔ထား၍ သီးသန္႔ ခန္႔ညားေသာ ကုလားထိုင္မ်ားျဖင့္ မိန္႔မိန္႔ႀကီး
ၾသ၀ါဒေခၽြေနၾကေသး သည္။ ဒုကၡ သည္မ်ားသည္လည္း သူလိုငါလို လူသားမ်ားဟု
သေဘာမထား၊ လူသား ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ အညီ မဆက္ဆံ။ ယာယီ ခိုလႈံရာ စခန္းမ်ားမွ
ဒုကၡသည္မ်ားကို အေရအတြက္ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ေရးအတြက္ ႏွင္ထုတ္ေနၾကသည္ဟုပင္ ၾကားေနရ
သည္။ ဤထက္ဆိုး သည့္ အေျခအေန မရွိေတာ့ပါ။
" မရွိတာထက္ မသိတာခက္" ဟု ဆိုရေတာ့မည့္ အေျခအေနပင္။ ပို၍ ဆိုးသည္မွာ စစ္အစိုးရက

လူသားခ်င္းစာနာကူညီမႈ တြင္ လိုက္နာေစာင့္ထိန္းရမည့္ က်င့္၀တ္မ်ားကို မသိဘဲ
ငါတေကာေကာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ေနျခင္းႏွင့္ လူသားဆန္မႈတန္ဖိုး ကို မသိျခင္းက
ပို၍ဆိုးေနပါေတာ့သည္။ သို႔မဟုတ္လွ်င္လည္း ျပည္သူတို႔အေပၚ လံုး၀ေစတနာမထားေသာ
အစိုးရမ်ဳိးက အုပ္ခ်ဳပ္ ေနသည့္ အရိုင္းအစိုင္းတို႔ ႏိုင္ငံေတာ္အျဖစ္ က်ေရာက္မွန္း မသိ၊
က်ေရာက္ေနရၿပီ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ေအာင္သူၿငိမ္း
ေမလ ၁၁ ရက္၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္။
ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႔မွအဆိုျပဳေသာ အဲန္ဂ်ီအိုမ်ားထားရွိသင့္သည့္
လူမႈကယ္ဆယ္ေရး က်င့္ထံုး (၁၀) ခ်က္
၁။ လူသားခ်င္းစာနာေသာအေျခခံ အေရးေပၚလိုအပ္ခ်က္သည္ ပထမျဖစ္သင့္သည္။

၂။ အကူအညီေပးရာ၌ လူမ်ဳိး၊ ႏိုင္ငံသား၊ အယူ၀ါဒကြဲျပားမႈအေပၚအေျခမခံပဲ
လိုအပ္ခ်က္အေပၚသာအေျခခံကူညီရမည္။
၃။ အကူအညီကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ အျခားေသာ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရးရပ္တည္ခ်က္မ်ားအတြက္
အသံုးခ်ျခင္းမျပဳရ။
၄။ မိမိတို႔သည္ အစိုးရမ်ား၏ ႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒမ်ားအတိုင္းေဆာင္ရြက္ရန္
လက္ကိုင္တုတ္အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ျခင္းမျပဳရ။
၅။ မိမိတို႔သည္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားကို ေလးစားပါမည္။
၆။ မိမိတို႔သည္ ကပ္ေဘးဒုကၡမ်ားကိုရင္ဆိုင္ရန္ ေဒသခံျပည္သူမ်ား၏စြမ္းအင္ကိုအေျခခံထား၍
ႀကိဳးပမ္းပါမည္။
၇။ အေထာက္အပံ့ အကူအညီမ်ားေပးေ၀ေရးစီမံခန္႔ခြဲစဥ္ကာလအတြင္း ပိုမိုထိေရာက္ေသာ
ပိုမိုအက်ဳိးရွိေစေသာ နည္းလမ္းမ်ားရွာေဖြပါမည္။
၈။ ေထာက္ပံ့ေသာအကူအညီမ်ားသည္ အနာဂတ္ကာလတြင္ အလားတူထိခိုက္ရမႈမ်ား
မျဖစ္ေပၚႏိုင္ေရးကို အထူး ေရွးရႈပါမည္။ အလားတူ
အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ားျပည့္မီေရးေဆာင္ရြက္ေပးပါမည္။
၉။ မိမိတို႔သည္ မိမိတို႔ဘ႑ာေငြလက္ခံရရွိရာဌာနမ်ားသို႔ေရာ၊
အကူအညီလက္ခံယူသူျပည္သူမ်ားသို႔ပါ ပြင့္လင္း အစီရင္ခံ တင္ျပပါမည္။
၁၀။ မိမိတို႔သည္ ကပ္ေဘးဒုကၡသင့္ရေသာ ဒုကၡသည္မ်ားကို
ဂုဏ္သေရရွိလူသားမ်ားအျဖစ္ဆက္ဆံပါမည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေနေသာအျပဳခံမ်ားအျဖစ္
မဆက္ဆံပါ။

Red Cross boat sinks in Myanmar

Story Highlights
NEW: Official says rice, thousands of liters of drinking water at bottom of
river
NEW: Junta giving aid to military leaders, VIPs, human rights watchdog says
U.S. aircraft will deliver relief supplies to Myanmar on Monday
Other countries pledge aid to country damaged by Cyclone Nargis
http://www.cnn.com/2008/WORLD/asiapcf/05/11/myanmar.aid/?iref=mpstory
view
MYANMAR, Yangon (CNN) -- A Red Cross boat delivering supplies to help

1,000victims of last weekend's cyclone sank Sunday when it hit debris in the
Irrawaddy Delta region, as the U.S. prepared to deliver relief supplies to Myanmar.
"The crew managed to get to the safety of an island, along with four Red Cross
staff who were on the boat," Red Cross official Joe Lowry said. "But we've lost most
of the cargo."
The double-decker relief boat was carrying about 100 bags of rice, 5,000 thousand
liters of drinking water, 10,000 water purification tablets, 200 water storage
containers, 10 stretchers, 30 boxes of clothing and household items like soap.
A submerged tree damaged the hull of the boat as it headed toward the delta town
of Bogale, which was hit hard by the cyclone, Lowry said. The boat sank quickly,
leaving its cargo at the bottom of a muddy river, he said.
The boat was traveling from Yangon to Mawlamyinegyun when it sank, according to
the Red Cross.
"[It's] the first time we got a boat going with so much aid on it; the local Red Cross
people are extremely saddened and distressed that they've lost this," Lowry said.
"Thankfully no lives were lost."
A U.S. military transport aircraft with relief supplies is expected to land in Myanmar
on Monday on a mission that officials hope will help forge a relationship to allow the
United States to send in disaster experts.
The United States said it received permission to land the Lockheed C-130
Hercules, and hopes to send in two more planes on Tuesday.
The C-130 will be carrying items such as wood, buckets, nails, blankets and plastic
tarps to help with shelter needs. The supplies will be handed to the military junta
that rules Myanmar.
The U.S. military also is trying to meet face-to-face with junta leaders to get
permission to distribute U.S. aid to cyclone victims in remote regions by helicopters,
according to two senior U.S. officials.

The United Nations estimates the death toll from last weekend's Cyclone Nargis
ranges from 63,000 to 100,000, well above the Myanmar government's estimate of
about 22,000. Tens of thousands of people are missing. Watch a behind-the-
scenes look at the damage »
The Britain-based international aid agency Oxfam warns that without the proper
relief -- particularly clean water -- nearly 1.5 million people could be affected by a
wider humanitarian crisis.
Nearly a week after Cyclone Nargis hit the south Asian country, providing relief
supplies has been a daunting task for international aid agencies.
The country's name was changed from Burma to Myanmar in 1989, but many who
do not recognize the current government still use its former name. The military junta
has said it will accept international aid but insisted it would distribute the supplies
itself.
That has raised fears that the supplies will not get to the people who need it most,
according to Debbie Stothard, head of the Southeast Asian human rights group
ALTSEAN-Burma.
"We're getting, starting to get, reports of aid being distributed with the names of
military leaders and VIPs plastered all over the aid packages," Stothard
said."There's people who are very concerned now, that the reason the aid workers
are being blocked is so that the military can deliver aid selectively and so that they
can appropriate the aid and pretend it was from them in the first place."
An American embassy official in Thailand said the USS Essex was also en route to
Myanmar with supplies.
A French naval ship is also on its way toward Myanmar, transporting 1,500 tons of
medical equipment, food and water.
Bernard Kouchner, foreign affairs minister, said the French aid will go directly to the
victims.
"We won't give aid to Burma's junta, even if they would accept it. We will use our
own channels in the country."
Also Sunday, Australia pledged $25 million in relief aid to Myanmar.
Half the money will go to international relief agencies and non-governmental

organizations. The other half will go to the United Nations, a spokesman with the
Department of Foreign Affairs and Trade said.
Three IRC planes carrying 14 tons of shelter materials landed at the Yangon
International Airport on Saturday. Two more arrived from the U.N. World Food
Program, which temporarily halted flights Friday after the government refused to let
their workers pass out the supplies.

Additional flights by the WFP and other U.N. agencies in various countries were
expected, said WFP's chief spokeswoman in North America, Bettina Luescher.
"The authorities at Yangon airport told us yesterday it can be collected and taken to
distribution wherever we decide," Luescher said via e-mail Sunday. "We will be
collecting them today and moving them directly for distribution."
As aid groups struggle to overcome obstacles slowing their distribution of supplies

to cyclone victims, Myanmar TV was broadcasting messages urging citizens to vote
"yes" in a referendum that critics say would strengthen the military rule. Watch
how the vote is still on despite the devastation »
The marketing campaign showed pictures of people voting as a song played with
the lyrics, "Let's go to cast vote with sincere thoughts for happy days." Similar notes
were posted on ballot boxes.
"The state on the ground remains essentially the same and the so-called
referendum, in which voting took place yesterday, on the reports we've had,
effectively took place without incident," said Australian Foreign Minister Stephen
Smith.
"But I again make the point as I've made consistently: Australia regards the
referendum process as nothing more, nothing less than a sham. And our view
would be the referendum process be deferred completely, rather than just being
deferred until the 24th of May in the most adversely affected areas."

ျမန္မာျပည္ကလားေဟ့ - ၀င္ခဲ့ေလကြယ္ …
ေမာင္ရစ္
ေမ ၁၁၊ ၂၀၀၈
ဒါက ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီေရး ကူညီမႈရန္ပုံေငြရဲ႔ ေၾကညာခ်က္ ၉-၂၀၀၈ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဆာင္းပါးအျဖစ္ပါ အားလုးံဖတ္လို႔ရေအာင္ တင္ေပးဖို႔ပါ ေရးလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ မိုးမခ
၀ိုင္းေတာ္သားေတြနဲ႔ အလွဴရွင္ေတြရဲ႔ ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီေရးကူညီမႈ ရန္ပုံေငြရဲ႔
ေၾကြးေၾကာ္သံျဖစ္တဲ့ "ျမန္မာေတြ အခ်င္းခ်င္း ရုိင္းပင္းကူညီၾကစို႔" ကေန "ျမန္မာေတြ
အခ်င္းခ်င္း ကယ္ဆယ္ၾကစို႔" လုိ႔ ေျပာင္းရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
မုန္တို္င္းမလာခင္က က်ေနာ္တို႔က ေဒၚလာ ၂၀၀၀ ေလာက္ပဲ အေရးေပၚသုံးဖို႔

မွာထားမိတယ္။ မုန္တိုင္းျပီးေတာ့ ၆ ရက္ေန႔မွ အဆက္အသြယ္ေတြ ျပန္ရတယ္။ အားလုံးက
အိုးအိမ္ေတြ နည္းနည္းပါးပါး ထိခုိက္တာကလြဲျပီး အသက္အႏၱရာယ္မျဖစ္ၾကေတာ့
မုန္တို္င္းဒဏ္သင့္ ဒုကၡသည္ ကူညီတဲ့ကိစၥကို ရွိတာေတြနဲ႔ ဆက္လုပ္ဖို႔ တညီတညီတည္း
ဆုံးျဖတ္ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
အဲသည္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔အားလုံး တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၆၀၀၀ ကို

ေနာက္ထပ္ေဆာင္းျပီး ေလေဘးကူညီေရးကိစၥမွာ သုံးစြဲဖို႔ ဆုံးျဖတ္
ျပင္ဆင္ထားလိုက္ျပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႔နဲ႔ ဧရာ၀တီ ေဒသမ်ားက
ဒုကၡသည္ေတြကို လက္လွမ္းမီသမွ် အကူအညီေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အလွဴ၊ အကူနဲ႔ လုပ္အားေပးခ်င္သူမ်ားကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔က အဆင့္ ၃ ဆင့္ ခြဲျပီး

ကူၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။

(၁) အစိုးရမ်ားနဲ႔ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို လွဴဖို႔၊ အားေပးဖို႔ပါ။
လုံး၀ အတိဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ေဒသနဲ႔ ျပည္သူေတြဆီကို ေခတ္မီ နည္းပညာ၊ ကိရိယာ၊
အင္အားေတြနဲ႔ အေရာက္၊ ထိေရာက္ ျမန္ဆန္တဲ့ အကူအညီေတြကို သူတို႔မွသာ တတ္ႏိုင္တာပါ။
သူတို႔ေတြ ယခင္ကတည္းက စုေဆာင္းျပင္ဆင္ထားတဲ့ အသင့္အကူအညီမ်ားနဲ႔ လက္ငင္းကို
သြားကူႏိုင္လို႔ ေနာက္ပိုင္း ဆက္ကူညီႏိုင္ေအာင္ ျပည္သူက ေနာက္ကလိုက္ ပံ့ပိုးရတာ
ျဖစ္ပါတယ္။
(၂) လူထုၾကားက အမ်ဳိးသားေရးနဲ႔ လူမႈေရး အစုအဖြဲ႔မ်ားကို လွဴဖို႔၊ အားေပးဖို႔ပါ။

တစိတ္တပိုင္း ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြကို ေဆး၀ါး၊ အစားအစာ၊ အမိုးအကာနဲ႔ ေရသန္႔
ေရာက္ရွိႏိုင္ဖို႔ သူတို႔ေတြရဲ႔ ကိုယ္ထူကို္ယ္ထ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးတဲ႔ ရွိႏွင့္ျပီးတဲ့ ကြန္ယက္နဲ႔
အေတြ႔အၾကံဳေတြ၊ ခံႏိုင္ရည္ေတြကို အားကိုးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၃) မိသားစု၊ အိမ္နီးခ်င္း နီးစပ္ရာ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးကို မိတ္ေဆြမ်ား၊

မိဘေဆြမ်ဳိးမ်ားကတဆင့္ လွဴဖို႔၊ အားေပးဖို႔ပါ။ သိသာထင္ရွားတဲ့ ဥပမာကေတာ့ ဒုကၡသည္ေတြ
ယာယီခိုကိုးစရာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ား၊ ဘုရားမ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ား၊ ဘာသာေရး
အေဆာက္အဦမ်ားကို အကူအညီေပးၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
နံပတ္ ၁ ကေတာ့ ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ႏိုင္ငံ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ၾကက္ေျခနီ၊

ကုလအဖြဲ႔၊ ကမာၻက်န္းမာေရးအဖြဲ႔ၾကီး၊ ကမာၻ႔စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႔ၾကီး စသည္တို႔ကို လွဴႏိုင္ပါတယ္။
သူတို႔ေတြကလည္း သူတို႔အကူေတြကို အင္အားသုံးျပီး ပို႔ႏိုင္သေလာက္လည္း ပို႔၊ အသင့္
ျပင္ဆင္ျပီး ေစာင့္ဆိုင္းထားတာေတြ လုပ္ေနျပီ ျဖစ္လို႔ အားေပးရမည့္ အလုပ္ပါပဲ။
နံပတ္ ၃ ကေတာ့ ကိုယ့္ မိသားစုေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြကတဆင့္ နီးစပ္ရာ လက္ဆင့္ကမ္း

ကူညီၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ တိုက္ရုိက္ ႏိုင္သေလာက္ ေပးပို႔လွဴဒါန္းရတာ ျဖစ္လို႔ အက်ဳိးကလည္း
သူနည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ ထိေရာက္ပါတယ္။
နံပတ္ ၂ ကေတာ့ လူထုၾကားက အေတြ႔အၾကဳံရွိတဲ႔ အမ်ဳိးသားေရး လူမႈေရး

အစုအဖြဲ႔မ်ားလို႔ ဆိုထားတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ အားေပးေစခ်င္တဲ့ အစုအဖြဲ႔ေတြကို ဒီလိုမ်ဳိး
ထပ္မံရွင္းလင္းလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
(၁) လူမႈေရး၊ သာေရး၊ နာေရး နဲ႔ က်န္းမာေရး ကူညီမႈ အစုအဖြဲ႔မ်ားကို အစိုးရနဲ႔

တိုက္ရိုက္ မပတ္သက္ဘဲ သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းစြာ နဂိုကတည္းက
ေဆာင္ရြက္ေနၾကေသာ ရပ္မိရပ္ဖ လူၾကီးလူေကာင္းမ်ား၊ ရုပ္ရွင္ စာေပ အႏုပညာရွင္မ်ား၊
လူမႈေရး က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေစတနာရွင္မ်ားနဲ႔ သူတို႔ရဲ႔ ဦးေဆာင္မႈကို အားေပးကူညီ
၀ိုင္း၀န္းၾကရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ - ေက်ာ္သူ၊ သန္းျမင့္ေအာင္၊ ေရႊဇီးကြက္၊ ဇာဂနာ စတဲ့
ေစတနာ၀န္ထမ္းမ်ား
(၂) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ရဲ

မုန္တိုင္းဒဏ္ကယ္ဆယ္ေရးေကာ္မီတီကိုလည္း ကူညီၾကရန္ အားေပးၾကရန္ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုအေနနဲ႔ လူၾကီး၊ လူငယ္ အလႊာေပါင္းစုံက ပါ၀င္ၾကတဲ့အျပင္ ျမိဳ႔နယ္ ရပ္ကြက္

အဆင့္ဆင္ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ကြန္ယက္တခုအေနနဲ႔ေကာ၊ ျမန္မာျပည္ရဲ႔ ႏိုင္ငံေရးမုန္တိုင္းဒဏ္ကို
ၾကံ့ၾကံ့ခံရပ္တည္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတခုအေနနဲ႔ အေတြ႔အၾကဳံလည္း ရွိပါတယ္။
သူတို႔ကို ဘာေၾကာင့္ အားေပးေစခ်င္သလဲဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံတကာက အကူအညီေတြကို

အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပျပီး ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္၊ ၾကန္႔ၾကာေအာင္ လုပ္ေနတဲ့ စစ္အစိုးရဟာ
ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ကယ္ဆယ္ေရး ကူညီေရး လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း အစိုးရ အဆင့္နဲ႔သာမက
အုပ္ခ်ဳပ္ပုံအဆင့္ဆင့္မွာ အလိုေတာ္ရိမ်ား၊ လက္ပါးေစမ်ားသုံးျပီး တိုက္ခိုက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီအခါမွာ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း

စီးဆင္းေစတဲ့၊ ဖုံးကြယ္တားဆီးျခင္းကို အက်င့္မလုပ္တဲ့၊ သတိၱနဲ႔ ၀ိရိယရွိတဲ့ အမ်ဳိ္းသားေရး
ေစတနာရွင္မ်ား၊ လူငယ္အစုအဖြဲ႔မ်ားကို လက္တြဲျပီး ၀ိုင္း၀န္း ေဆာင္ရြက္ၾကျပီး
ျမန္မာျပည္သူတို႔ကို အစြမ္းရွိသေလာက္ ကူညီႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ၾကီးဟာ စစ္မုန္တိ္ုင္းေအာက္မွာ ၾကံ့ၾကံ့ခံရပ္တည္ေနရတာ အႏွစ္ ၄၀

ေက်ာ္ျပီ။ အခု သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ မုန္တိုင္းေအာက္မွာ ထင္ထင္ရွားရွားၾကီးကို ဆုံးရႈံးပ်က္စီး
ေၾကမြေနပါျပီ။ မေန႔က ျမန္မာျပည္ၾကီးဟာ ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္ၾကီး မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
ေနာက္တေန႔မွာ က်ေနာ္တို႔ ခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ၾကီးလို႔ ေခၚစရာေတာင္မရွိေတာ့ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔
ဘယ္လိုမ်ား ေတြးျပီး ေျဖဆည္ၾကမလဲလို႔ သိခ်င္ေနမိတယ္။
ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး ၃ ပါးလုံးနဲ႔ ၀ိုင္းၾကပါခင္ဗ်ာ။ မိုးမခ

အင္တာနက္နံရံကပ္မ႑ိဳင္ေလးမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔တေတြအေနနဲ႔ ျပည္တြင္း ျပည္ပက
စာနယ္ဇင္းသမားေတြနဲ႔ ေစတနာ့၀န္ထမ္းေတြရဲ႔ စာ၊ ကဗ်ာ၊ ေတးသံ၊ သတင္းနဲ႔ ဓာတ္ပုံေတြကို
တတ္စြမ္းသေလာက္ ၀ိုင္း၀န္း ေရးျခစ္၊ မွတ္တမ္းျပဳစုလို႔ က်ဆုံးသူ ဒုကၡသည္ျပည္သူမ်ား
ကိုယ္စား ထားခဲ့ၾကပါမယ္။
အမွ် အမွ် အမွ် …

မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းတုိထြာ ၁၂
ေမ ၁၁၊ ၂၀၀၈
အစုိးရစာရင္းတြင္ ေသဆုံးသူ ၅၀၀၀ ထပ္တုိး (APသတင္းဌာန)
စစ္အစုိးရ႐ုပ္သံကေသဆုံးမႈအေရအတြက္ ငါးေထာင္တုိးၿပီး ေၾကညာလုိက္သည္။

မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ
၂၈၄၅၈ ေသဆုံး၊
၃၃၄၁၆ ေပ်ာက္ဆုံး
ဟု ဆုိသည္။ွ
ႏုိင္ငံတကာ ကူညီကယ္ဆယ္ေရးအဖဲြ႔မ်ားကမူ ေသဆုံးမႈ တစ္သိန္းအထိ ရိွႏုိင္သည္ဟု

ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။
ျမန္မာျပည္တြင္းသုိ႔၀င္ေရာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည့္ ျပည္ပမွ ကူညီကယ္ဆယ္ေရးအဖဲြ႔

၀န္ထမ္းအမ်ားစုမွာ ျပည္၀င္ခြင့္ မရရိွေသးပါ။ အစုိးရက လွဴဒါန္းမႈပစၥည္းကုိသာရလုိသည္၊
ထုိပစၥည္းမ်ားကုိ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် စီမံခန္႔ခဲြ ေ၀ျခမ္းႏုိင္သည္ဟု ဆုိထားသည္။ (ည ၇း၀၀)
ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းတင္သေဘၤာတစ္စီး နစ္ျမွဳပ္ (CNN သတင္းဌာန)
ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ကမၻာ့ၾကက္ေျခနီ ႏွင့္ လျခမ္းနီ အဖဲြ႔၏ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းမ်ား

တင္ေဆာင္လာသည့္ သေဘၤာတစ္စီးသည္ ေရစီးႏွင့္ေမ်ာပါလာသည့္ သစ္တုံးႏွင့္တုိက္မိၿပီး
ဘုိကေလးၿမိဳ႔အနီးတြင္ နစ္ျမဳပ္သြားသည္။
ေလွေပၚတြင္ ဆန္၊ ေရ၊ အ၀တ္အထည္ ႏွင့္ အျခားအသုံးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ပါသြားသည္။

သေဘၤာေပၚရိွ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ထိခုိက္ေသဆုံးမႈမရိွဟု ဆုိသည္။
(သတင္းထြက္ေပၚခ်ိန္ ည ၈း၀၀)
လပြတၱာၿမိဳ႔နယ္ တေနရာတြင္
ေတြ႔ရေသာ ကြ်ဲႏွင့္လူ႐ုပ္အေလာင္းအခ်ဳိ႔
အေသအေပ်ာက္ ၁၅ ဆ တုိးမည္ (Al Jazeera သတင္းဌာန)
ေလေဘးဒဏ္ခံရသူမ်ားအတြက္ ေရသန္႔ႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ငန္းမ်ား

ကူညီေဆာင္႐ြက္ႏုိင္ျခင္းမရိွပါက ၁၅ သိန္းအထိ ေသဆုံးႏုိင္ေၾကာင္း Oxfam
ႏုိင္ငံတကာကူညီေရးအဖဲြ႔ အာရွေဒသဆုိင္ရာအႀကီးအကဲ Sarah Irelandက ေျပာလုိက္သည္။
၎တုိ႔ခန္႔မွန္းထားသည့္ ေသဆုံးမႈအေရအတြက္ ၁ သိန္းထက္ ၁၅ ဆ

မ်ားျပားလာမည္ဟု ေျပာလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ (ညေန ၄း၀၀)
ေက်ာ္သူရဲ႔အေတြ႔အႀကဳံ (BBC ျမန္မာပုိင္း)
က်ေနာ္တုိ႔ တေန႔က ေတာင္ဒဂုံဘက္သြားၿပီး ဆန္ေတြေ၀တယ္။ ဆန္ကားကုိ

တုတ္ေတြနဲ႔ ၀ုိင္းၿပီး လုမယ့္အပုိင္းေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ေႏွာင့္ယွက္မယ့္အပုိင္းေတြ ျဖစ္လာတယ္။
ျဖစ္လာေတာ့ တကယ့္ကုိ ဒုကၡေရာက္ေနတ့ဲ အမ်ဳိးသမီးေတြက က်မတုိ႔ငတ္ေနတယ္၊
ငတ္ေနတ့ဲအတြက္ လာလွဴတယ္၊ ရွင္တုိ႔ ဘာမွ ၀င္လုပ္စရာမလုိဘူးလုိ႔ ၀ုိင္းေျပာတယ္။
သြားတ့ဲေနရာတုိင္းမွာ ျပႆနာေတြေတာ့ ရိွတာေပါ့ေလ။ သံလွ်င္ဘက္ဆုိရင္

ေတာ္ေတာ္ဆုိး၀ါးတယ္။ တုတ္ေတြ ဓားေတြနဲ႔ ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ လုမယ့္သေဘာေတြ ျဖစ္လာတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ ထြက္ေျပးလာရတယ္။ (ေမ ၁၀ ည ၈း၁၅)
စကၤာပူေရာက္ျမန္မာျပည္သားမ်ား၏ ေမတၱာပုိ႔ဆုေတာင္းပဲြ ႏွင့္ အလွဴအတန္း (ဓာတ္ပုံ

Reuters)
ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ျပင္ ကြမ္းၿခံကုန္းေဒသ (BBC ျမန္မာဌာန)
က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈကေတာ့ ရြာေတြဘက္မွာ ဘာမွ မရိွဘူး။ ဟုိေနရာလွဴ

ဒီေနရာလွဴ မ်က္ႏွာဖုံးေတြမွာ ပါတယ္။ တကယ္တမ္း လက္ေတြ႔ဆင္းၾကည့္ေတာ့ ဘာမွ
ထိထိေရာက္ေရာက္ မရိွဘူး။ ဘာ ေစာင့္ေရွာက္မႈကုိ မလာဘူး။ အခု ေလာေလာဆယ္
ရြာသားေတြကုိ လမ္းရွင္းခုိင္းထားတယ္။ လမ္းေကာင္းသြားရင္ သူတုိ႔လာၾကည့္မယ္လုိ႔
ေျပာေနတာပဲ။ လာလည္း ႏွမ္းျဖဴး႐ုံေလာက္ပဲေပါ့၊ လူေတြကလည္း အယုံအၾကည္ မရိွပါဘူး။
ကြမ္းၿခံကုန္းၿမိဳ႔ေပၚမွာ ၀မ္းေရာဂါ စ ေနၿပီ။ ေရေတြက မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ကြ်ဲေသ

ႏြားေသ ေတြနဲ႔။ လယ္ေတြမွာ ေရေတြက ျပည့္ေနတယ္။ အပုပ္ေရေတြကုိပဲ

ခပ္ခ်ဳိးေနရတာေပါ့ေနာ္။ လူေသေကာင္ မရွင္းရေသးေတာ့ ကြ်ဲေသ ႏြားေသ ရွင္းဖုိ႔ဆုိတာ
ေ၀လာေ၀း။
ရြာေတြမွာရိွတ့ဲလူအကုန္လုံးက စိတ္ဒဏ္ရာေတြ ရေနၾကတာ။ တခ်ဳိ႔ဆုိ

မိသားစုအားလုံးေသဆုံးၿပီး တစ္ေယာက္တည္းက်န္တာေတြ။
ကြမ္းၿခံကုန္းေဒသခံတစ္ဦး၏ေျပာျပခ်က္ (နံနက္ ၆း၃၀)
ေကာ္လုိရာဒုိကလည္း ကူညီၿပီ (မုိးမခ)
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ေကာ္လိုရာဒို ျပည္နယ္ေရာက္ ျမန္မာျပည္သားမ်ားက

အလွဴေငြေကာက္ ခံလ်က္ရိွရာ ယခုအခ်ိန္အထိ ေဒၚလာ ၂၄ဝဝ ေက်ာ္ရရိွခဲ့သည္။
သံဃာ့ဥေသွ်ာင္အဖဲြ႔မွတဆင့္ ဒုကၡသည္မ်ားထံလွဴဒါန္းမည္ဟု သိရသည္။ ၎တုိ႔က့ဲသုိ႔
တတ္အားသေရြ႔ကူညီၾကရန္လည္း ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားကုိ တိုက္တြန္းလိုသည္ဟု
ေ၀ါဗီြးရွင္း (AP သတင္းဌာန)
"က်ေနာ္တုိ႔ သြားၿပီး မထိေတြ႔ႏုိင္ေသးတ့ဲသူေတြ အမ်ားႀကီး ရိွေနေသးတယ္။

အဲဒီအတြက္ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး အလြန္ပဲ စိတ္ပ်က္ပါတယ္။ အေရအတြက္
ဘယ္ေလာက္ရိွမလဲဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ မသိပါဘူး။"ဟု ကူညီေရးအဖဲြ႔ ေ၀ါဗီြးရွင္းမွ တာ၀န္ခံ Tim
Costello က ရန္ကုန္မွ လွမ္းေျပာသည္။
လူေတြက ဟင္းလင္းျပင္ထဲမွာ ေနေနရတာ။ တကယ့္ကုိ အႏၱရာယ္ႀကီးပါတယ္။

အခ်ိန္ဆဲြေနလုိ႔ မရဘူး။" (ေမ ၁၀)
(စာတည္း မွတ္ခ်က္ - ေ၀ါဗီြးရွင္းသည္ ကုလသမဂၢၿပီးလွ်င္ ကမၻာ့အႀကီးဆုံး

ကူညီေရးအဖဲြ႔ႀကီးျဖစ္သည္။)
လပြတၱာေဆး႐ုံ (APသတင္းဌာန)
လူနာတုိ႔၏ ဒဏ္ရာမ်ားကုိ အ၀တ္ခ်ဳပ္အပ္ျဖင့္သာခ်ဳပ္ေႏွာင္ေနၾကသည္။ ေဆး႐ုံတြင္

ဆရာ၀န္ မရိွပါ။ ေဆး၀ါးလည္း မရိွပါ။ (ေမ ၁၀)
လပြတၱာအေျခအေန(Reutersသတင္းဌာန)
လပြတၱာတြင္ အိမ္ေျခ ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ပ်က္စီးသြားသည္။ အာဏာပုိင္တုိ႔က

မိသားစုတစ္စုလွ်င္ ဆန္တစ္ခြက္က်စီမွ်သာ ေန႔စဥ္ကူညီသည္ဟု ဥေရာပ ေကာ္မရွင္
အကူအညီေပးေရးအရာရိွတစ္ဦးက ရွင္းျပသည္။ (နံနက္ ၁၀း၃၀)
ေျမာင္းျမမွ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း (Reutersသတင္းဌာန)

"က်မတုိ႔ဆီမွာ လူ ၉၀၀ ရိွတယ္။ ဒါေပမ့ဲ ေန႔လည္ဘက္ေ၀ဖုိ႔ အစားအစာ ဗူး ၃၀၀
ပဲရိွတယ္။ က်မတုိ႔က အမ်ဳိးသမီးေတြ၊ ကေလးငယ္ေတြကုိ အရင္ဦးဆုံး ေပးပါတယ္။
အမ်ဳိးသားေတြအတြက္ေတာ့ ဘာစားစရာမွ မရိွပါဘူး။ လူေတြကေတာ့ ေန႔တုိင္း
ထပ္ေရာက္ေရာက္လာတာပဲ" ဟု ေျမာင္းျမၿမိဳ႔ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမွ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက
ဆုိသည္။ (နံနက္ ၁၀း၃၀)
အစုိးရ၏ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား (VOA ျမန္မာပုိင္း)
“က်ေနာ္တုိ႔ အခုအခ်ိန္ထိ မေတြ႕ရေသးတာက အေထာက္အကူျပဳ အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ အစုိးရက

ေပးလိုက္တယ္လို႔ ေျပာတဲ့ အေထာက္အကူျပဳ ပစၥည္းေတြ၊ ဥပမာ ေသာက္ေရသန္႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊
ဆန္ျပဳတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အဟာရဘီစကစ္မုန္႔လို႔ ေျပာတဲ့ အစားအစာကိုပဲျဖစ္ျဖစ္
လူေတြစားသုံးေနတာ၊ ေနာက္တခုက ျခင္ေထာင္ေတြ ေပးတယ္၊ ျခင္ေထာင္ေတြ
ေထာင္ၿပီးအိပ္ေနတာ ဒါေတြ က်ေနာ္တုိ႔ မေတြ႕ရဘူး။ အစိုးရ သတင္းမီဒီယာေတြမွာလည္း
မေတြ႕ရဘူး။
အသက္ မေသက်န္တဲ့လူေတြကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက လုိက္လံရွာေဖြ

ကယ္တင္ေနတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းမ်ဳိး က်ေနာ္တုိ႔ လုံး၀မၾကားရပါဘူး။" (ေမလ ၁၀ ရက္)
မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တဲြ သတင္းတုိထြာ ၁၃
ေမ ၁၂၊ ၂၀၀၈
ႏိုင္ငံတကာက ျဖစ္သည့္နည္းျဖင့္ ျပည္တြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ကူညီရန္

အမ်ဴိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ျပည္သူ႔ကိုယ္စား ေမတၱာရပ္ခံျပီ (မိုးမခ)
အဲန္အယ္ဒီ၏ ေမ ၁၀ ေၾကညာခ်က္ကို အထက္ပါအတိုင္း ထုတ္ျပန္လိုက္သည္။

တိုင္းျပည္ ေဘးအႏၱရာယ္က်ေရာက္ေန႔သည့္ အေရးေပၚ အေျခအေနတြင္ စစ္အစိုးရက
ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကိုသာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ေနသည့္အတြက္ အာဏာပိုင္တို႔၏
တာ၀န္၀တၱရားမ်ားကို လုံး၀ေက်ပြန္ေအာင္ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ သို႔အတြက္
တိုင္းျပည္တခု၏ ျပည္သူတို႔ကို ကမာၻႏိုင္ငံအသီးသီးက ျဖစ္သည့္နည္းျဖင့္ ၀င္ေရာက္
ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကေစလိုေၾကာင္း ျပည္သူတုိ႔၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာ အပ္ႏွင္းထားေသာ
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က တိုက္တြန္းလိုက္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ဒီမွာ ဖတ္ပါ။


မိုးမခနဲ႔ စကားလက္ဆုံ - ဇာဂနာ

"ရန္ကုန္ျမစ္ၾကီး ညီွျပီၤး အနံအသက္ေတြ ထြက္ေနပါျပီ"
မိုးမခ
ေမ ၁၁၊ ၂၀၀၈
ရုပ္ရွင္ပညာရွင္၊ အႏုပညာရွင္ေတြနဲ႔ စာနယ္ဇင္းပညာသည္ေတြ စုစည္းလို႔

ေလေဘးဒုကၡသည္ေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး အကူအညီေပးဖို႔ ၾကိဳးစားေနပါတယ္။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကလည္း ကယ္ဆယ္ေရးေကာ္မတီဖြဲ႔စည္းလို႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က လူၾကီး၊
လူငယ္ေတြက ၀ိုင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ စစ္အစိုးရက
တပ္မေတာ္အင္အားရွိမွ တိုင္းျပည္အင္အားရွိမယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခု အရင္ဆုံး အေျခဥပေဒကို
အရင္ဆုံး ၀ိုင္းအားေပးၾကလို႔ ဆိုေနတာေၾကာင့္ မုန္တိုင္းသင့္ထားတဲ့ အေလာင္းေတြ၊
လူနာေတြနဲ႔ ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ အားေတြ မေပးႏိုင္ေသးေၾကာင္း သူ႔အလုပ္ေတြနဲ႔
သက္ေသျပလ်က္ရွိပါတယ္။
လမ္းမွာ အေျပးအလႊားသြားေနတဲ့ ျပည္သူ႔မိတ္ေဆြ ကိုဇာဂနာနဲ႔ မိုးမခတို႔

စကားလက္ဆုံ တခဏတာ ေျပာျဖစ္ခဲ့တာေလးကို တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ေမး - အလုပ္ေတြ မ်ားေနပါလား။ အေျပးအလႊားေတြခ်ည္း ေတြ႔ေနရတယ္။
ေျဖ - ဟုတ္တယ္။ အခု ေဆးေတြ၊ အစားအေသာက္ေတြ လိုက္ အလွဴခံေနတာ။

အ၀တ္အစားေတြ ၂ ေသာင္းေလာက္ စကၤာပူက ေရာက္တယ္။ အခု ကိုေက်ာ္သူတို႔
လွည့္ေ၀ေနျပီ။
ေမး - အေျခအေန ဘယ္လိုရွိသလဲဗ်ာ။
ေျဖ - ရန္ကုန္ျမစ္ၾကီး တခုလုံး ညီွေနျပီဗ်ာ။ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ၾကီးမွာလည္း အနံအသက္ေတြ

မေကာင္းေတာ့ဘူး။ နယ္ေတြကို မေျပာနဲ႔အုံး။ ကေလးေတြ ေဆးရုံေတြမွာ၊ ေဆးခန္းေတြမွာ။

၀မ္းပ်က္တယ္။ ၀မ္းေလွ်ာတယ္။ အနာေတြလည္း ေပါက္တယ္။ ဘာအနာေလးေတြမွန္းေတာင္
မသိဘူး။
ေမး - ဘာေတြ လုိေနသလဲ။ ဘာေတြ ရွိျပီလဲ။
ေျဖ - အကုန္ပဲ။ လုိတာ။ ဘာမွ မရွိဘူး။ လႈိင္သာယာ၊ ကြမ္းျခံကုန္း၊ ေတာင္ဒဂုံ … ဟာ … ေနရာ

အႏွံ႔ပါပဲ။ ဆန္က အေရးၾကီးတယ္။ ဆန္ထုပ္ကေလးေတြ ထုပ္ေ၀ရတာေပါ့။
ေရသန္႔ေဆးျပားေတြ လိုတယ္။ ေဆးေတြ လိုတယ္။ အနာလိမ္းေဆးေတြ။ ၀မ္းပ်က္ေဆးေတြ။
၀မ္းပ်က္ေစတဲ့ေဆး မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ၀မ္းပ်က္ ၀မ္းကိုက္ ေပ်ာက္ေဆး။
ေမး - ဟုတ္ကဲ့။ အကိုတို႔လို လူမႈေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသားေရးမွာ တက္ၾကြျပီၤး အေတြ႔အၾကဳံရွိတဲ့၊

ခံႏိုင္ရည္ေတြ ရွိတဲ့ ၀ိုင္းေတာ္သားေတြ၊ မိသားစုေတြ၊ အႏုပညာရွင္ေတြကို ၀ိုင္းျပီး ၀န္းရံၾကဖို႔
လုပ္အား၀ိုင္းေပးၾကဖို႔ အေရးၾကီးတာေပါ့ေနာ္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔
ကယ္ဆယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႕ေတြကိုလည္း လက္တြဲေဆာင္ရြက္ေနၾကျပီေပါ့။
ေျဖ - ဒီအခ်ိန္မွာ အားလုံးက ဒုကၡသည္ေတြခ်ည္းပဲ။ ဒုကၡနည္းနည္းေရာက္တဲ့သူက

ဒုကၡမ်ားမ်ားေရာက္တဲ့သူကို ၀ိုင္း၀န္း ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေနရတာ ျဖစ္တယ္။ တျမိဳ႔လုံး
အနံအသက္မေကာင္းတာကေန အားလုံးဆီ မပ်ံ႔ႏွံ႔ဖို႔ လိုတယ္ေလ။ အစားအေသာက္က
အေရးၾကီးသလုိ အခု က်န္းမာေရးက အေရးေပၚေနျပီ။ ေရသန္႔ေဆး၊ လိမ္းေဆး၊ ေဆးမ်ဳိ္းစုံေတြ
… ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ပညာရွင္ေတြ … လိုအပ္ေနပါတယ္။
ေမး - မင္းသား မင္းသမီးေတြကိုလည္း လမ္းေပၚမွာ ေတြ႔ေနရတယ္။
ေျဖ - ဟုတ္တယ္။ ျပည္သူေတြဟာ သူတို႔ ထမင္းရွင္ေတြပဲ။ အခု အမ်ားၾကီး အဖြဲ႔လိုက္

နယ္ေတြကို ဆင္းၾကလိမ့္မယ္။ ဆင္းေနျပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဓာတ္ပုံေတြ ျမင္ရင္
ဘယ္သူေတြလဲဆိုတာ ေတြ႔ၾကလိမ့္မယ္။
ေမး - ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ၊ မိသားစုေတြ အတြက္လည္း ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ဆဲပဲေပါ့
ေျဖ - အျမဲတမ္း ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ စာေရးဆရာေတြ၊ စာနယ္ဇင္းသမားေတြလည္း

လက္တြဲျပီး ကူညီေနၾကတယ္။ ေအးဗ်ာ … ေပၚဦး (ကိုမင္းကိုႏိုင္) မ်က္စိ ျပခြင့္ရခဲ့တယ္ဗ်ာ။
ကန္ေတာ္ၾကီးမွာ ဆိုပဲ။ အဲဒါေလး သတိရလို႔ ထည့္ေျပာလိုက္တာ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ထူးတာရွိရင္
ေျပာမယ္ေလ။
ေမး - ဟုတ္ကဲ့။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ အခုလို အေျပးအလႊားနဲ႔ ေျဖၾကားတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေျဖ - ေနာက္ေတြ႔ခ်င္ရင္ လိုက္ရွာျပီးသာ ေခၚေနာ္။ က်ေနာ္တို႔မွာ ဘာမွ မရွိဘူး။ မီးမရွိ၊ ဖုံးမရွိ၊

အင္တာနက္ မရွိနဲ႔။ ႏို႔ဆီခြက္ကို ဟိုဖက္ ဒီဖက္ နန္းၾကိဳးဆြဲျပီး ေျပာလို႔ရရင္ အေကာင္းသား။

မုန္တိုင္း၊ ဒီေရလိႈင္းနဲ႔ ဒုကၡသည္ ကြန္းၿခံကုန္း

မိုးေအာင္တင္ | ေမ ၁၂၊ ၂၀၀၈
ရန္ကုန္ျမစ္ကို ကူးတို႔သေဘာၤနဲ႔ ကူးတဲ့ အခါျမစ္ထဲမွာ အမိုးေတြ လန္ေနတဲ့ သေဘာၤေတြ၊

က်ိဳးေနတဲ့ ဆိပ္ခံေဘာတံတား၊ တပိုင္းတစျမဳပ္ေနတဲ့ သေဘာၤေတြ ကိုေတြ႕ရပါတယ္။
ဒလဘက္ဆိပ္ကမ္းက ဆိပ္ခံေဘာတံတား ဟာလည္း ပ်က္စီး သြားလို႔ ကူးတို႔သေဘာၤဟာ ဒလ
သေဘာၤက်င္းရဲ့ ကြန္ကရိ ဆိပ္ခံမွာ သြားကပ္ပါတယ္။ ေရက်ေနခိ်န္ သေဘာၤကနိမ့္ေန တာမို႔လို႔
ဆိပ္ခံေပၚဆင္းမယ့္သူေတြဟာ သေဘာၤ အေပၚထပ္ ျပဴတင္းေပါက္ကေန ၅ေပေလာက္နိမ့္ေနတဲ့
ဆိပ္ခံေပၚခုန္ခ် ၾကပါတယ္။ အဲဒီလို ခုန္ခ်ရာမွာ ခရီးသည္တဦးရဲ့ လြယ္ထားတဲ့ အိတ္ကဆိပ္ခံနဲ႔
သေဘာၤၾကားထဲကို က်သြားပါတယ္။
ဆိပ္ခံ ေဘာတံတား က်ိဳးပ်က္သြားေသာ ဒလ ဆိပ္ကမ္း (ဓာတ္ပံု - မိုးေအာင္တင္/ဧရာဝတီ)
ဒီအျဖစ္ကိုက နာဂစ္ မုန္တိုင္းရဲ့ ေလာေလာလတ္လတ္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြပါပဲ….။
ဒလျမိဳ႕ထဲ၀င္သြားတဲ့ အခါမွာ ေခါင္မိုး လံုးဝမရွိတဲ့ စာသင္ေက်ာင္း၊

အမိုးမရွိတဲ့အိမ္၊ျပိဳလဲေနတဲ့အိမ္ လဲၿပိဳေနတဲ့ သစ္ပင္ ေတြနဲ႔ ဒလၿမိဳ႕ကိုျဖတ္သန္း ရပါတယ္။
လယ္ကြင္းေတြထဲမွာ လဲၿပိဳေနတဲ့ လယ္တဲေတြ ကားလမ္းေဘးတေလွ်ာက္ ၿပိဳလဲ ေနတဲ့ အိမ္၊

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ ဓမၼာရံု၊ ဘုရားေတြကိုလည္း ဒလ-တြံေတးကားလမ္း ေတာက္ေလွ်ာက္
ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။
ႏွစ္ေခါက္ သံုးေခါက္က်ိဳးၿပီး လဲေနတဲ့ဓာတ္အားတိုင္ေတြ၊ လမ္းေပၚမွာ လဲက်ေနတဲ့

ဓာတ္အားလိုင္းၾကိဳးေတြကို ဒလကေန ကြမ္းျခံကုန္းဘက္သြားတဲ့
လမ္းတေလွ်ာက္လံုးျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ လဲၿပိဳေနတဲ့သစ္ပင္ေတြ၊ ဓာတ္အား
တိုင္ေတြလဲတာေၾကာင့္ နိမ့္က်ေနတဲ့ ၀ါယာႀကိဳးေတြကို လိုက္ထရပ္ ဘတ္စ္ကားေခါင္မိုး
ေပၚမွာစီးတဲ့ ခရီးသည္ေတြက သတိႀကီးစြာနဲ႔ေရွာင္တိမ္းေနၾကရပါတယ္။ ေရွာင္တာေနာက္က်
လို႔က်ိဳးက်ေနတဲ့ သစ္ကိုင္းနဲ႔ရိုက္မိတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ပါပဲ။
ေမလ၂ ရက္ေန႔ ညက တိုက္ခတ္တဲ့ ေလဘယ္ေလာက္ျပင္းထန္သလဲဆိုရင္ ႏွစ္ပရိေစၦဒ

ၾကာျမင့္လွတဲ့ ဘုရားတန္ေဆာင္း ပတ္၀န္းက်င္က ထန္းပင္ေတြ အျမစ္ကၿပိဳလဲ။
၀ါးရံုက၀ါးပင္ေတြေတာင္ အရပ္မ်က္ႏွာအသီးသီးကို ၿပိဳလဲ ေနတာျမင္ရံုနဲ႔
သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါတယ္။
ကားလမ္းမွာ လဲေနတဲ့ တခ်ိဳ႕သစ္ပင္ေတြကို ယာယီသာရွင္းလင္းရေသးၿပီး ကားေတြ

ဆိုင္ကယ္ေတြက ေရွာင္ကြင္း ေမာင္း ၾကရပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္အငွားေမာင္းသူက
“မုန္တိုင္းျဖစ္ၿပီးခါစ ေန႔ေတြကဆို ဆိုင္ကယ္နဲ႔သြားတာေတာင္ ဒါးမတစ္လက္
ခါးမွာထိုးၿပီးသြားရတယ္။ လမ္းမွာ ေရွာင္ကြင္းသြားလို႔မရရင္ ဆင္းၿပီးရွင္းရတယ္“
လို႔ေျပာပါတယ္။
ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕ကိုေက်ာ္လာၿပီးတဲ့ အခါမွာ ကားလမ္းေဘး တဘက္တခ်က္က အိမ္ေတြဟာ

ေျမနိမ့္ပိုင္းမွာ ေဆာက္လုပ္ထား ၾကတာ ျဖစ္ၿပီး အေ၀းကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ ေရေတြျပည့္ေနတဲ့
လယ္ကြင္းေတြကို ပဲေတြ႕ရပါတယ္။ မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ စဥ္မွာ ေလနဲ႔အတူ ေရႀကီးခဲ့တဲ့
လကၡဏာေတြ ေတြ႕ျမင္လာရပါတယ္။ ပ်က္စီးတဲ့ ရာခုိင္ႏႈန္းလည္းပိုမ်ားျပားလာ ပါတယ္။
ဒီအရပ္နဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ ရန္ကုန္အနီးအနားက ဒလမွာ ပ်က္စီးတာက ေတာ္ေသးတယ္
လို႔ေတာင္ဆိုရမလိုပါ။
ရြာေတြမွာရွိတဲ့ ဆန္စက္ေသးေလးေတြဟာ လည္းအမိုးလြင့္၊ အကာမဲ့ကာ စက္ခ်ည္းပဲ

ထီးထီးခ်ည္းက်န္ေနတာ ေတြျမင္ ရလို႔ ဘယ္လိုျပန္ထူေထာင္ၾကမလဲ ဆိုၿပီး ေတြးမိပါတယ္။
မၾကာခင္မွာေတာ့ ပ်က္စီးေနတဲ့ အေဆာက္အဦေတြနဲ႔ ကြမ္းျခံကုန္းၿမိဳ႕ကိုစတင္၀င္ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။

ကြမ္းျခံကုန္း ဆိုတဲ့ အမည္ဟာ နာဂစ္မုန္တိုင္း မလာခင္အထိေတာ့ ပင္လယ္အနီးမွာ ရွိတဲ့ျမိဳ႕၊
ဆန္စပါး စိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႔ ေရလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ ၾကတဲ့ ျမိဳ႕လို႔ သိထားၾကပါတယ္။

အမိုးမ်ား ေလဒဏ္ေၾကာင့္ လြင့္ထြက္ပ်က္စီးသြားေသာ ကြန္းၿခံကုန္း အထက္တန္းေက်ာင္း

(ဓာတ္ပံု - မိုးေအာင္တင္/ဧရာဝတီ)
ၿမိဳ႕အ၀င္မွာ ေခါင္မိုးအားလံုး ေလနဲ႔လြင့္ပါသြားၿပီး လဲေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြၾကား၊

အပ်က္အစီးေတြၾကားက အထက္တန္း ေက်ာင္းနဲ႔ ညာဘက္မွာ အုတ္ရိုးပတ္ပတ္လည္ ၿပိဳလဲၿပီး
ေျမေပၚမွာ ျပားျပား၀ပ္ေနတဲ့ သြပ္မိုးအားကစားရံုကို ျမင္ေတြ႕ရ ပါတယ္။
အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳ သစ္ပင္ေတြ ၾကားထဲမွာ ပ်က္စီးေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းထဲသို႔

ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးက သံုးေရပုံး တပံုးကို သယ္ေဆာင္သြားေနတာ ကိုကားေပၚမွ
လွမ္းျမင္ရပါတယ္။ တအိမ္လံုးေျမေပၚမွာ ပံုက်ေနတဲ့ ကြမ္းျခံကုန္းၿမိဳ႕ အမ်ိဳးသား
ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ရံုးဖြင့္လွစ္ခဲ့ရာ အိမ္ကိုလည္းေတြ႕ရပါတယ္။ ဆိုင္းဘုတ္ကို
အပ်က္အစီမ်ားၾကားေျမေပၚ မွာပဲ ေထာင္ထားၿပီး အပ်က္အစီးမ်ားၾကားထဲမွာ အမယ္အိုတဦးကို
ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။
ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမအေရွ႕မွာေတာ့ တပ္မ (၇၇) အမွတ္တံဆိပ္နဲ႔စစ္သားေတြ ေစာင့္ေနၾကၿပီး

အမိုးပ်က္စီးေနတဲ့ ခန္းမထဲမွာ ဆန္အိတ္ေတြ၊ အာလူးအိတ္ေတြကို စုပံုထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ခန္းမအျပင္ဘက္စၾကၤန္ပတ္ပတ္လည္မွာ ညိွဳးငယ္ ေဖ်ာ့ေတာ့ေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ
ဒုကၡသည္ေတြထိုင္ေနၾကပါတယ္။ စစ္ကား ၄-၅ စီး ကိုလည္း ခန္းမေရွ႕မွာ
ရပ္ထားတာေတြ႕ရပါတယ္။

ၿမိဳ႕ထဲကိုျဖတ္စီးေနတဲ့ ေတာ္ပုလဲေခ်ာင္းတံတားကို အနည္းငယ္လြန္သြားတဲ့ အခါမွာ
အမိုးေတြပ်က္စီးေနတဲ့ ေဆးရံုထဲမွာ ေတာ့ ယူနီဆက္ အမွတ္တံဆိပ္နဲ႔ လင္ခရူဆာ ကားအျဖဴ
ရပ္ထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ညာဘက္အတြင္းထဲမွာ သတိပဌာန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း
တည္ရွိၿပီး ေက်ာင္းအေဆာက္အဦေတြအားလံုးလဲ အမိုးမရွိတာ၊
ပြင့္ထြက္ေနတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။
အခုဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ အနီးအနားရပ္ကြက္နဲ႔ ေက်း႐ြာေတြက အိမ္ဆံုးရံႈးသြားတဲ့ ဒုကၡသည္

၃၀၀ လက္ခံထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အဲဒီေက်ာင္းက ဆရာေတာ္က “ဦးဇင္းေတြလည္း အာရံုဆြမ္းကို ျဖစ္သလို

ဘုန္းေပးၿပီးေန႔ဆြမ္းတနပ္ပဲ စားသလို ဒုကၡသည္ ေတြကိုလည္း ေန႔လယ္စာ တနပ္ပဲ
ေကၽြးေမြးႏိုင္ပါတယ္။ ဆန္တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရိကၡာေ၀တဲ့ ဆီကရတယ္။ က်န္တာက
ေက်ာင္းမွာရွိတာရယ္၊ ၿမိဳ႕ကေစတနာရွင္ေတြ လာလွဴၾကတာရယ္နဲ႔ ေကၽြးေနတာပါ”လို႔
မိန္႔ဆိုပါတယ္။
လူေတြ အသက္ဆံုးရႈံးၾကရတာဟာ ေလနဲ႔အတူတက္လာတ့ဲ ေရလွိဳင္းဒဏ္ေၾကာင့္

လို႔ေဒသခံေတြကေျပာပါတယ္။ ေမွာင္ႀကီးမည္းမည္းထဲမွာ ျပင္းထန္တဲ့ေလ၊ လဲက်တဲ့ သစ္ပင္က
အိမ္ကိုပိ၊ ေရအားနဲ႔အိမ္ေမ်ာပါ၊ အဲဒီလိုနဲ႔အိမ္ထဲမွာ ခိုေန တဲ့ လူေတြပါ အသက္ဆံုးရႈံးၾကရတာပါ။
အိမ္ေျခ ၂၄၅ လံုးရွိတဲ့ ေတာ္ပုလဲရပ္ကြက္ တခုတည္းတင္ လူ ၆၀ေက်ာ္ ေရနဲ႔ ေမ်ာ ပါ
နစ္ျမဳပ္ေသဆံုးၾကရပါတယ္။ အဆိုပါရပ္ကြက္တြင္ ေနထိုင္သူတဦးက ကၽြန္ေတာ္
တို႔အိမ္ႏွစ္အိမ္ေက်ာ္က ဆို မိသားစု၄ ဦး ရန္ကုန္ကလာလည္တဲ့ သမီးပါ ၅ဦးစလံုး အိမ္နဲ႔အတူ
ေမ်ာပါသြားတယ္။ တေယာက္မွ မရွင္ဘူး။ ဟိုတအိမ္ ကေတာ့ မိသားစု ၆ ေယာက္မွာ
၅ေယာက္ေသၿပီး သမီးေလး တေယာက္တည္းက်န္ရစ္တယ္။ သူ႕ခမ်ာေၾကာင္ေတာင္ေတာင္
ျဖစ္ေနတယ္” လို႔ေျပာျပပါတယ္။

ေလေဘးသင့္ ကြန္ၿခံကုန္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္႐ုံး ဆိုင္းဘုတ္ (ဓာတ္ပံု -

မိုးေအာင္တင္/ဧရာဝတီ)
ည ၉ နာရီေက်ာ္ကတည္းက ေလနဲ႔ေရတိုက္ခတ္လိုက္တာ နံနက္လင္းအားႀကီး ၅နာရီမွ

ေလအရွိန္ေလ်ာ့၊ ေရလည္း နည္းနည္းေလ်ာ့သြားလို႔ တေယာက္ကိုတေယာက္
လက္ခ်င္းခ်ိတ္ၿပီးနည္းနည္း ျမင့္တဲ့ ကတၱရာလမ္းမဘက္ ကိုထြက္ၾက ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ကိုယ္ေတြေပၚမွာလည္း အ၀တ္အစားေတြမပါၾကေတာ့လို႔ မိန္းမသားေတြကို ဦးစားေပးၿပီး ရရာ
အ၀တ္ နဲ႔ ေပးပတ္ထားၾကရတယ္ လို႔သိရပါတယ္။ အဲဒီရပ္ကြက္က လူေတြက
အထပ္ႏွစ္ထပ္ရွိတဲ့ ေဆးရံုေပၚမွာ သြားေန ၾကရၿပီး ေရထပ္က်သြားေတာ့မွ
ေပ်ာက္ေနတဲ့သူရွာရင္း ကိုယ့္အိမ္ကို ျပန္လာၾကည့္ၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေနရာ က
ငုတ္တိုင္ေလးပဲျမင္ရၿပီး က်န္တာဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့ မိသားစုေတြလည္း မနည္းလွပါဘူး။
ေတာ္ပုလဲရပ္ကြက္ကေန ကြင္းဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ရင္ လဲေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြျမင္ရၿပီး

လယ္ကြင္းေတြထဲမွာ ကၽြဲေသ ႏြားေသ ေကာင္ေတြ လည္းရွိေနဆဲပါ။ ေက်ာင္းအနီးအနားက
ကၽြဲႏြားေသေကာင္ေတြကိုေတာ့ အနံ႔မခံႏိုင္လို႔ ၿပီးခဲ႔တဲ့ တရက္ႏွစ္ရက္ ကမွ ေျမျမွပ္တာ၊
ေခ်ာင္းထဲ ေမွ်ာတာလုပ္ၾကရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီေတာ္ပုလဲေခ်ာင္းထဲမွာ လည္း
ေရတက္လာရင္ အေလာင္းေတြ ေမ်ာပါလာတတ္ၿပီး ဒီေန႔မနက္ကေတာင္ ေဟာဟိုေခ်ာင္းစပ္မွာ
တေလာင္းလာတင္ ေနေသးတယ္။ ေရျပန္အက်မွာ ျပန္ပါသြားတာျဖစ္မယ္လို႔ လဲရပ္ကြက္ထဲက
တဦးက ေျပာပါတယ္။

လယ္ကြင္းေတြကိုတိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလမွာအညွီနံ႔၊ ေရပုပ္နံ႔လိုမ်ိဴးရႈရိႈက္ရလို႔
ၿမိဳ႕ခံေတြကိုေမးၾကည့္တဲ့အခါ “ဒါအခု မုန္တိုင္း ျဖစ္ၿပီးမွ ဒီလို ျဖစ္သြားတာ၊
အရင္ကဒီလယ္ကြင္းေဘးက ေခ်ာင္းထဲေျမာင္းထဲမွာ ေရကသန္႔ေနၾကည္ ေနတာပဲ” လို႔လဲ
ၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာျပပါတယ္။
ေတာ္ပုလဲရပ္ကြက္ကို ေက်ာ္လြန္သြားတဲ့အခါ ၿမိဳ႕အထြက္မွာ သခ်ိဳင္းရွိပါတယ္။ သခ်ိဳင္းက

ဇရပ္လည္း ေျမေပၚမွာ ပံုက် ေနတယ္။ အုတ္ဂူေတြ ေတာင္ ေလဒဏ္ ေရဒဏ္တို႔ ေၾကာင့္
ျပိဳေနကြဲေနတယ္။ ေလာေလာလတ္လတ္ ယူလာၿပီးျမွဳပ္ ထားတဲ့ ေျမပုံေတြမွာ စိုက္ထားတဲ့
၀ါးငုတ္တိုင္အမွတ္အသားေတြ၊ သြပ္ျပားအက်ိဳးအပဲ့ေတြနဲ႔ ေျမျမွဳပ္ထားတဲ့ အမွတ္ သေကၤတ
ျပထားၿပီး ေျမႀကီး ေပၚမွာေတာ့ အေလာင္းကက်တဲ့ ေသြးအေရာင္ အပုပ္ေရေတြ
ေတာင္စိုေနဆဲပါ။ အုတ္ဂူ တဂူရဲ့အၾကားမွာေတာ့ ေရနဲ႔ေမ်ာ ပါလာၿပီး ေသေနတဲ့
ႏြားတေကာင္ကိုလည္း မုန္တိုင္းအၿပီး တပတ္အၾကာထိ ရွိေနဆဲပါ။
အဲဒီ သခ်ႌဳင္းကေန ကမာကလြန္းဆိုတဲ့ ရြာကို

၃ မိုင္ေလာက္ ေ၀းပါတယ္။ အဲဒီ ၿမိဳ႕ကေန
ရြာကိုသြားတဲ့ လမ္းနေဘး
လယ္ကြင္းစပ္မွာေတာ့
အမ်ိဳးသားတေယာက္ရဲ့ အေလာင္း
တေလာင္းဟာ ရွိေနဆဲပါ။ ကြင္းထဲမွာ
လယ္လုပ္တဲ့သူျဖစ္ လိမ့္မယ္လို႔ လုိက္ျပတဲ့
ၿမိဳ႕ခံက ေျပာပါတယ္။
ကြမ္းျခံကုန္းၿမိဳ႕ခံ ဆိုက္ကားနင္းတဲ့
ကိုထြန္းထြန္းကေတာ့ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့
လက္ရွိအေျခအေနအရ သူ႔ဘဝအာမခံခ်က္
အေပၚ သံသယ ဝင္လာတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
“က်ေနာ္လည္း ဒီၿမိဳ႕မွာ ဆက္လုပ္စားဖို႔

ျဖစ္ႏိုင္မျဖစ္ႏိုင္ ဆိုတာ သံသယ၀င္လာၿပီ၊
သဘာဝ ေဘးဒဏ္ခံ ကြန္းၿခံကုန္းၿမိဳ႕မွ လူအသက္ေတြ ဆံုးရႈံး၊ ကၽြဲႏြား တိရစၦာန္ေတြ
သခ်ႌဳင္းတခု (ဓာတ္ပံု - မိုးေအာင္တင္/ဧရာဝတီ) ဆံုးရံႈး၊ လယ္ေျမေတြ ေရငန္ဝင္၊ ေရလုပ္ငန္း
လုပ္တဲ့ သူေတြလည္း ေလွေတြ
ပိုက္ေတြဆံုးရံႈးကုန္ၿပီ၊ က်ေနာ့္ မိသားစု မငတ္ေအာင္လုပ္ေကၽြးဖို႔ တာ၀န္က်ေနာ့္မွာ ရွိတယ္။
ဒါေပမယ့္ သမာအာဇီ၀နဲ႔ပဲ ရွာမွာပါ။ ဒီမွာရွာလို႔ မရရင္ေတာ့ မိသားစုကိုေခၚၿပီး
တျခားအရပ္ေဒသကိုပဲ ေျပာင္းရမလားလို႔ ေတာင္စဥ္းစားေနတာ”လို႔ ေျပာျပပါတယ္။
အျပန္ခရီးမွာေတာ့ ကိုထြန္းထြန္းရဲ႕သံသယနဲ႔ အလားအတူ က်ေနာ့္မွာလည္း သံသယတခ်ိဳ႕နဲ႔

စဥ္းစားစရာေတြ ပါလာ ခဲ့ရပါတယ္ … ။

မေလွ်ာ္ကန္ေသာ မဲ႐ုံမ်ား
ၾကည္ေ၀ | ေမ ၁၂၊ ၂၀၀၈
အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း အတည္ျပဳရန္အတြက္ ဆႏၵမဲေပးရမည့္ေနရာ မဲ႐ုံတရံုျဖစ္သည့္

လွည္းကူးျမိဳ႕နယ္ရွိ အထက္တန္း ေက်ာင္း၀န္းၾကီးအတြင္း လူ ၂၀ ေက်ာ္ခန္႔
စုေ၀းေရာက္ရွိေနခဲ့သည္။
ထိုသူမ်ားမွာ အမ်ားစုက ရင္ဘတ္တြင္ ေထာက္ခံမဲေပးက်စို႔ အမွတ္တံဆိပ္ပါ ရင္ထိုးမ်ား

တပ္ဆင္ထားၾကၿပီး တိုက္ပံုအျဖဴ ၀တ္ဆင္ထားေသာ အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ အက်ႌအျဖဴေရာင္
၀တ္ဆင္ထားေသာ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားျဖစ္ၾကကာ အဆိုပါ မဲရံုသို႔ နံနက္ ၆ နာရီ
ေက်ာ္သည္အထိ ဆႏၵမဲလာေပးသူ တစံုတေယာက္မွ မရွိ ေသးေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ေက်ာင္း၀န္းေရွ႕ ဂိတ္ေပါက္အနီးတြင္
ယူနီေဖာင္းအျပည့္ အစံု၀တ္ ရဲတပ္ၾကပ္ၾကီး ၁
ဦးႏွင့္ ရဲသား ၁ ဦး၊ မီးသတ္ ရဲေဘာ္ ၃ ဦးကို
အေစာင့္ခ်ထားလ်က္ရွိျပီး ေမာ္ေတာ္
ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ အရပ္၀တ္ရဲမ်ား၊
စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားမွာ
စကားေျပာစက္မ်ား ခါးတြင္ခ်ိတ္၍ အဆိုပါ
မဲရံု အနီးတ၀ိုက္ တြင္လည္းေကာင္း၊ အဆိုပါ
ျမိဳ႕နယ္တြင္းရွိ မဲရံု တရံုမွ တရံုသို႔
ရန္ကုန္တိုင္း ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ရွိ မဲ႐ုံတ႐ုံေရွ႕တြင္ လည္းေကာင္း ကူးလူးလ်က္ရွိသည္။
မဲဆႏၵရွင္တခ်ိဳ႕ မဲေပးရန္ ေရာက္ရွိေနပုံ (ဓာတ္ပံု
- ေအအက္ဖ္ပီ) မဲရံု၀င္ေပါက္အနီးတြင္ တပ္ဆင္ထားေသာ
ေဆာင္းေဘာက္ ၾကီးဆီမွ မဲရံုမွာ မဲေပးစို႔
သီးခ်င္းသံကလည္း မဲရံု အတြင္းရွိ အသံမ်ားအားလံုးကို လႊမ္းျခံဳပစ္လိုက္သလို တရပ္ကြက္လံုး
ကိုပင္ လႊမ္းမိုးဆူညံလ်က္ရွိသည္။
နံနက္ ၆ နာရီ မိနစ္ ၄၀ ေက်ာ္္မွ အဆိုပါမဲရံုသို႔ မဲေပးမည့္ ထိုရပ္ကြက္အတြင္းေနထိုင္သူ ၃

ဦးသည္ ပထမဆံုးမဲေပးသူမ်ား အျဖစ္ စတင္ေရာက္ရွိလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရွိရသည္။
“အန္တီတို႔ကို မဲလက္မွတ္ထုတ္ေပးတယ္၊ အဲဒီမဲလက္မွတ္ကိုကိုင္ျပီး ဆႏၵျပဳခန္း၀င္ရတယ္၊

ျပီးေတာ့ မဲပံုးထဲကို ထည့္ရ တယ္၊ မဲပံုးက ပိတ္ထားျပီးသားပါ၊ အန္တီတို႔ကို ဖြင့္ျပတာမ်ိဳးေတာ့
မရွိပါဘူး”လို႔ ပထမဆံုး မဲေပးခဲ့သူ လွည္းကူးျမိဳ႕သူ တဦးက ေျပာဆိုသည္။
တိုက္ၾကီးျမိဳ႕နယ္မွ မဲရံုအမွတ္ ၃ တြင္ ပထမဆံုးမဲေပးခဲ့သူ အမ်ိဳးသားတဦးကလည္း အဆိုပါ

မဲရံုကို သူေရာက္ရွိသြားခ်ိန္မွာ သူ႕အျပင္ တျခား လူ ၃ ဦးလည္း ေရာက္ရွိလာၾကေၾကာင္း၊

အဆိုပါလူ ၄ ဦးတို႔မွာ မဲရံုသို႔ ပထမဆံုး ေရာက္ရွိေသာ ဆႏၵမဲ ေပးသူမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း
မဲပံုးဖြင့္ျပျခင္းမ်ိဳးမ်ား မရွိခဲ့ေၾကာင္း ေျပာသည္။
ရန္ကုန္တိုင္း ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပေရးေကာ္မရွင္ အဖြဲ႔ခြဲဥကၠဌ ဦးလွစိုး၏ ေျပာျပခ်က္အရ

မဲရံုမ်ားအားလံုးကို နံနက္ ၆ နာရီ တြင္ စတင္ဖြင့္လွစ္မွာျဖစ္ျပီး မဲရံုဖြင့္ခ်ိန္တြင္
ပထမဦးဆံုးမဲေပးရန္ ေရာက္လာသူ ငါးဦး၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ မဲပံုးမ်ားအတြင္း
တစံုတရာမရွိေၾကာင္း စစ္ေဆးျပသၿပီးမွ မဲပံုးအဖံုးကို ပိတ္မွာျဖစ္ေၾကာင္း၊
ျပည္တြင္းမီဒီယာမ်ားအား ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ ေသာ္လည္း ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္းရွိ မဲရံုတခ်ိဳ႕တြင္
အမ်ားျပည္သူ ေရွ႕ေမွာက္၌ မဲပံုးဖြင့္ျပစစ္ေဆးျခင္းမ်ိဳး ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းမရွိဟု မဲရံုအတြင္း
ပထမဆံုးသြားေရာက္ မဲေပးခဲ့သူမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရွိရသည္။
ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္း သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္ က်ေရာက္ခဲ့ေသာ ျမိဳ႕နယ္ ၄၀ တြင္

ပါ၀င္ျခင္းမရွိသည့္ ေမွာ္ဘီျမိဳ႕ နယ္၊ တိုက္ၾကီးျမိဳ႕နယ္၊ ထန္းတပင္ျမိဳ႕နယ္၊ ကိုကိုးကြၽန္းျမိဳ႕နယ္၊
လွည္းကူးျမိဳ႕နယ္မ်ားကို သဘာ၀ေဘး အႏၲရာယ္ကင္းလြတ္ ေသာ နယ္ေျမမ်ားအျဖစ္
စစ္အစိုးရမွ သတ္မွတ္ထုတ္ျပန္ကာ ေမလ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ ဆႏၵမဲေပးပြဲ က်င္းပေစခဲ့ျခင္း
အဆိုပါ ရန္ကုန္တို္င္းအတြင္းရွိ ျမိဳ႕နယ္မ်ား၌ ျမိဳ႕ေပၚျမိဳ႕မ်ားတြင္ ရပ္ကြက္မ်ားအလိုက္ လူဦးေရ

၂၀၀၀ ၀န္းက်င္ကို မဲရံုတရံု ဖြင့္လွစ္၍ မဲေပးေစခဲ့ျပီး ေက်းရြာမ်ားတြင္မူ ေက်းရြာ အုပ္စုၾကီး ၁
စုလွ်င္ လူဦးေရ မည္မွ်ပင္ ရွိေစကာမူ မဲရံုတရံုသာ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
မဲရံုအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ နံနက္ ၈ နာရီေက်ာ္မွ မဲေပးသူမ်ားလာေရာက္ၾကသည္ကို

ေတြ႕ျမင္ရေသာ္လည္း မဲရံုသို႔ လာေရာက္သည့္ လူဦးေရမွာ မဲစာရင္းတြင္ပါ၀င္ေသာ
လူဦးေရထက္ အေတာ္ပင္ နည္းပါးခဲ့သည္ကို ေတြ႕ျမင္ရေၾကာင္း မဲရံုမ်ားကို
ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသူမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္မ်ားအရ သိရွိရသည္။
“က်ေနာ္တို႔ ေမွာ္ဘီျမိဳ႕နယ္မွာ ရပ္ကြက္ေလးရပ္ကြက္ႏွင့္ ေက်းရြာအုပ္စု ၃၉ စုရွိပါတယ္၊

ေမွာ္ဘီျမိဳ႕နယ္တြင္းမွာရွိတဲ့ မဲေပး ခြင့္ရသူေတြရဲ႕ ထက္၀က္ေက်ာ္ခန္႔က ၾကိဳတင္ေပးျပီး
သူမ်ားျဖစ္တဲ့အတြက္ မဲရံုေတြမွာ ခုလို လူနည္းေနတာျဖစ္ပါတယ္”ဟု ေမွာ္ဘီျမိဳ႕နယ္ရွိ
မဲရံုမွဴးတဦးက ေျပာဆိုသည္။
ေမလ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္တိုင္း အတြင္းရွိ မဲရံုမ်ားတြင္ မဲေပးသူမ်ား နည္းပါးေနရျခင္းမွာ

မဲေပးခြင့္ရရွိသူမ်ား အနည္း ငယ္ခန္႔ကသာ လာေရာက္ဆႏၵမဲေပးၾကျခင္းျဖစ္ျပီး အမ်ားစုမွာ
ၾကိဳတင္ေပးျပီးသူမ်ားျဖစ္သည္ဟု သက္ဆိုင္ရာ ျမိဳ႕နယ္ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ခြဲမွဴးမ်ားက
ေျပာဆိုၾကသည္။
မဲရံုမ်ားကိုလည္း သီးသန္႔ေဆာက္လုပ္ျခင္းမရွိဘဲ အစုိးရပိုင္ အေဆာက္အဦးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ

စာသင္ေက်ာင္းမ်ား၊ အသင္း အဖြဲ႕ပိုင္ ဓမၼာရံုမ်ား၊ ရပ္ကြက္ရံုးမ်ားတြင္ ျဖစ္သလို စီစဥ္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ျပီး
ဆႏၵျပဳခန္းမ်ားကိုလည္း ပိတ္စကာရံျခင္း၊ မိုးကာဖ်င္ မ်ား ကာရံျခင္း၊ ထရံကြက္မ်ား ကာရံျခင္း၊

ဖ်ာမ်ားကာရံျခင္း စသျဖင့္ လံုျခံဳမႈနည္းပါးစြာ ေဆာက္လုပ္ခ့ဲေၾကာင္း ဆႏၵမဲေပး သူမ်ားက
ဆိုသည္။
“ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ သူတို႔ျပထားတဲ့ မဲရံုေတြနဲ႔ တကယ့္လက္ေတြ႕ မဲ႐ုံေတြကေတာ့

ေတာ္ေတာ္ကြာတယ္၊ သိတဲ့ အတိုင္းပဲ ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာေတာ့ သီးသန္႔ရိုက္ျပတာဆိုေတာ့
ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လံုလံုျခံဳျခံဳ လုပ္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ၊ တကယ္တမ္း လက္ေတြ႕မွာၾကေတာ့
ဆႏၵျပဳခန္းေတြက မလံုမျခံဳနဲ႔ အျပင္ မဲပံုးနားမွာလည္း လူေတြအမ်ား ၾကီးထိုင္ျပီး
ၾကည့္ေနၾကေသး တယ္” ဟု တိုက္ၾကီးျမိဳ႕နယ္ရွိ ေက်းရြာ မဲရံုတရံုတြင္ မဲေပးခဲ့သူ တဦးက
ေျပာဆို သည္။
ရန္ကုန္တို္င္းအတြင္း မဲေပးခဲ့ၾကသူမ်ား၏ ျပန္ေျပာျပခ်က္မ်ားအရ မဲရံုအတြင္း ဆႏၵျပဳခန္းမ်ား

မလုံျခံဳျခင္းနဲ႔ မဲပံုးမ်ားအနီး တြင္ ရယကဖြဲ႕၀င္မ်ား၊ ၾကံ႕ဖြံ႕မ်ား ထိုင္ေနၾကသည့္အတြက္
မဲေပးသူမ်ားအေနနဲ႔ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ၾကရသလို မဲေပး ရသည္မွာလည္း
လြတ္လပ္လံုျခံဳမႈ မရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ထို႕ျပင္ အဆိုပါ ျမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ရွိေသာ တခ်ိဳ႕ ေက်းရြာအုပ္စုမဲေပးရံုမ်ားတြင္ အမွန္ျခစ္ျပီး

ေထာက္ခံမဲလက္မွတ္မ်ားကို ထုတ္ေပးသည္ဟု ၾကားသိရသည္။
တိုက္ၾကီးျမိဳ႕နယ္ ေက်းရြာတခုတြင္ ေနထိုင္သူ အသက္ ၂၇ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးတဦးကေတာ့

“က်မကို အမွန္ျခစ္ပါျပီး သား မဲလက္မွတ္ထုတ္ေပးတယ္၊ ဒါနဲ႔ ျပန္လဲေပးပါဆိုေတာ့
ေနာက္တခုထပ္ထုတ္ေပးတယ္၊ ဒါလည္း အမွန္ျခစ္ထားတာပဲ၊ ျပီးေတာ့ ညည္းမေက်နပ္ရင္
အဲဒီလက္မွတ္ေပၚမွာ အမွားျခစ္လိုက္ေပါ့လို႔ လက္ေထာက္မဲရံုမႉးက ေျပာျပီး ရယ္ေနၾကတယ္”
ဟု သူမက ေျပာဆိုသည္။
သူမကို ေပးလိုက္သည့္ ဆႏၵမဲလက္မွတ္မွာ အမွန္ျခစ္သေကၤတကို ေဘာပင္အနက္ေရာင္ျဖင့္

ျခစ္ျပီးသားျဖစ္ျပီး ဆႏၵျပဳခန္း တြင္ ထားရွိေသာ ေဘာပင္အေရာင္မွာ အျပာေရာင္ျဖစ္သျဖင့္
အေရာင္မတူသလို အမ်ိဳးအစားလည္း မတူေသာေၾကာင့္ သူမအေနႏွင့္
ကန္႔ကြက္မဲထည့္ခဲ့ေသာ္လည္း ပယ္မဲျဖစ္သြားမွာ စုိးရိမ္ေၾကာင္း သူမက မေက် မနပ္ျဖစ္လ်က္
ေျပာဆိုသည္။
“ျပန္ေမးရဲ၊ ျပန္ေျပာရဲတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ မဲရံုက သတိထားျပီး ဆက္ဆံၾကတယ္၊ သူတို႔လုပ္သမွ်

ခံမယ့္သူေတြ၊ ေၾကာက္ တတ္တဲ့သူေတြကိုေတာ့ ေပၚတင္ပဲ အမွန္ျခစ္ျပီးသား မဲလက္မွတ္ေတြ
ထုတ္ေပးၾကတာပဲ” ဟု သူမက ေျပာဆိုေ၀ဖန္သည္။
ထန္းတပင္ျမိဳ႕နယ္တြင္းရွိ ေက်းရြာတခုတြင္ မဲေပးခဲ့သူ တဦးကလည္း သူ႕ကို

မဲလက္မွတ္ထုတ္ေပးသူက ေထာက္ခံမဲ အမွတ္အသားပါ အမွန္ျခစ္ျပီးသားမဲကို
ထုတ္ေပးခဲ့ေၾကာင္း၊ ထိုမဲကို ျပန္လဲခိုင္းသည့္အခါ ျပန္လဲေပးေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ လည္း သူ႔စိတ္ထဲ
သံသယျဖစ္မိသည္မွာ မဲလက္မွတ္ထုတ္ေပးသည့္ ေနရာတြင္ ထားရွိေသာမဲလက္မွတ္
အေရအတြက္မွာ သူတို႔မဲရံုတြင္ မဲေပးရမည့္ လူဦးေရထက္ ၁ ဆ ခန္႔ပိုမ်ားေနသည္ကို
သံသယျဖစ္ဖြယ္ေတြ႕ ျမင္ရေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။

ထန္းတပင္ျမိဳ႕နယ္တြင္ ျမိဳ႕ေပၚဆႏၵမဲေပးရုံ ၅ ရံုႏွင့္ ေက်းရြာမ်ားတြင္ မဲရံုစုစုေပါင္း ၆၄
ရံုရွိေၾကာင္း ျမိဳ႕နယ္ေကာ္ မရွင္ အဖြဲ႕ခြဲ၏ စာရင္းထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရွိရသည္။
ေမွာ္ဘီျမိဲ႕နယ္က ေက်းရြာတခုရွိ မဲရံုတရံုမွာလည္း မဲလက္မွတ္မ်ားေပၚတြင္

အမွန္ျခစ္ေတြပါေနျပီး ထိုအမွန္ျခစ္မ်ားေပၚမွာ စာရြက္လြတ္ကပ္ထားသည့္ မဲလက္မွတ္မ်ား
ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားေၾကာင္း၊ မဲလာထည့္သူမ်ားအား ထိုလက္မွတ္မ်ားကိုပင္ ထုတ္ေပးေၾကာင္း
အဆိုပါ မဲရံုမွ မဲေပးခဲ့သူ တဦး၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရွိရသည္။
ထို႕ျပင္ တျခားသံယျဖစ္ဖြယ္ အခ်က္အလက္မ်ားကိုလည္း မဲရံုမ်ားတြင္ ေတြ႕ျမင္ရေၾကာင္း

မဲေပးသူမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရွိရသည္။
မဲရံုမ်ားတြင္ လာေရာက္မဲေပးသူ လူဦးေရမွာ အနည္းငယ္ခန္႕သာ ေတြ႕ျမင္ရျပီး ရယက

အဖြဲ႕၀င္မ်ားက မဲစာရင္းစာ႐ြက္မ်ား ကိုင္ကာ ရပ္ကြက္တြင္ တအိမ္၀င္တအိမ္ထြက္
သြားေရာက္ၾကျပီး မဲရံုသို႕မဲလာမေပးႏိုင္သူမ်ားအား မဲစာရင္းစာရြက္ေပၚတြင္
နာမည္ေရးသားျခင္းႏွင့္ လက္မွတ္ထိုးေစျခင္းတို႔ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
လွည္းကူးျမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာတခ်ိဳ႕တြင္လည္း မဲေပးရန္သြားသူမ်ားကို

နာမည္စာရင္းယူထားျပီး ျပန္လႊတ္ လိုက္ေၾကာင္း ၾကားသိခဲ့ရသည္။
“က်ေနာ့္ကို ညီေလးနာမည္ေျပာ မွတ္ပံုတင္နံပါတ္ေျပာဆိုျပီး ျပန္ေတာ့လို႔ေျပာတာနဲ႔

ျပန္ခဲ့ရတယ္၊ အဲဒါ မဲထည့္ ျပီးျပီလို႔ ေျပာတာပဲ၊ က်ေနာ္ေတာ့ ဘာမဲမွ မထည့္လိုက္ရဘူး”ဟု
လွည္းကူးျမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္သူ တဦးက ဆိုသည္။
ထို႕ျပင္ မဲရံုမ်ားကို ညေန ၄ နာရီ တိတိတြင္ သိမ္းမည္ဟု ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပေရး ေကာ္မရွင္က

ထုတ္ျပန္ထားေသာ္လည္း ျမိဳ႕နယ္တခ်ိ႕တြင္ ညေန ၄ နာရီ မတိုင္မီကတည္းကပင္
မဲရံုမ်ားပိတ္သိမ္းလိုက္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ညေန ၂ နာရီတြင္ မဲေပးရန္ေရာက္သြားခဲ့သူ ထန္းတပင္ ျမိဳ႕သားတဦးက “က်ေနာ္သြားေတာ့

မဲပံုးေတြ သိမ္းသြားျပီလို႔ ေျပာတယ္၊ က်ေနာ္ မေပးရေသးဘူးဆိုေတာ့ အုပ္စုမွဴးက
ခင္ဗ်ားမအားမွန္းသိလို႔ ခင္ဗ်ားကုိယ္စား က်ေနာ္ပဲေပးလိုက္ျပီလို႔ ျပန္ေျပာတယ္ဗ်ာ၊
သူတို႔က်ေနာ့္ ကုိယ္စားေပးလို႔ရသလား”ဟု သူ႕ အျဖစ္အပ်က္အား ျပန္လည္ေျပာျပခဲ့သည္။
မဲရံုပိတ္သိမ္းျပီး မဲပံုးမ်ားကို ေကာ္မရွင္ ရံုးခြဲမ်ားသုိ႕ ယူေဆာင္သြားျပီး၊ သက္ေသမ်ားေရွ႕တြင္

ေရတြက္ရမွာျဖစ္ေသာ္လည္း မဲရံုေကာ္မရွင္ ရံုးခြဲမ်ားတြင္လည္း ညေန ၄ နာရီ အခ်ိန္ထိ
လူမရွိေတာ့ေၾကာင္း မ်က္ျမင္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။
ထန္းတပင္ျမိဳ႕နယ္တြင္လည္း ဆႏၵမဲေပးခြင့္ရွိသူ၏ ထက္၀က္ေက်ာ္ခန္႔သည္

နံနက္ေစာေစာကပင္ ေပးခဲ့ၾကျပီးျဖစ္သည့္ အတြက္ ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္တြင္
ထန္းတပင္ျမိဳ႕နယ္တြင္းရွိ မဲရံုမ်ားပိတ္သိမ္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မဲရံုမႉးက ေျပာဆိုသည္။

ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္းရွိ မဲရံုမ်ားတြင္သာ အခ်ိန္မတိုင္မီ ေစာေစာပိတ္သိမ္းခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဘဲ
တျခားတိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္အတြင္း ရွိ ေက်းရြာအုပ္စုတြင္း မဲရံုမ်ားသည္လည္း ေန႔လယ္ ၂ နာရီ
၀န္းက်င္ခန္႔တြင္ ပိတ္သိမ္းခဲ့ၾကေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။
စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ၀က္လက္ျမိဳ႕နယ္တြင္လည္း မဲရံုမ်ားကို သတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ ေစာသိမ္းခဲ့သည္ဟု

ၾကားသိရသလုိ ရွမ္းျပည္ နယ္ ေျမာက္ပိုင္း၊ ေနာင္ပိန္ ေက်းရြာတြင္လည္းေကာင္း၊ မေကြးတိုင္း
ျမိဳင္ျမိဳ႕နယ္တြင္လည္းေကာင္း မဲရံုမ်ားကို အခ်ိန္ ေစာျပီး ပိတ္သိမ္းခဲ့ေၾကာင္း ၎ေဒသခံမ်ား၏
ေျပာျပခ်က္အရ သိရွိရသည္။
“က်ေနာ္ လိုက္ေမးၾကည့္ေတာ့ မဲရံုေတြမွာ လိမ္ပံုက တရြာ၊ တမ်ိဳးစီ ျဖစ္ေနတာေတြ႕ရတယ္၊

အမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ၊ ကမၻာေပၚမွာ အထူးဆန္းဆံုး ဆႏၵမဲေပးပြဲပါပဲ” ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံ၏
ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲကို လာေရာက္ေလ့လာခဲ့သူ ႏိုင္ငံျခားသား တဦးက သံုးသပ္
ေ၀ဖန္သည္။
ျမန္မာအႏုပညာရွင္မ်ား
ေလေဘးသင့္ဒုကၡသည္မ်ားကို သြားေရာက္ကူညီ
ကိုသက္ | ေမ ၁၁၊ ၂၀၀၈
http://www.irrawaddy.org/bur/news2008/May/may_11a_08.html
ထင္ရွားသည့္ ႐ုပ္ရွင္၊ ဂီတႏွင့္ စာေပနယ္ရွိ အႏုပညာရွင္မ်ား နာဂစ္ မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္

ဒုကၡေရာက္ေနၾကသူမ်ားထံ သြားေရာက္ကာ ေကာက္ခံရရွိသည့္စားနပ္ရိကၡာႏွင့္ အကူပစၥည္းမ်ား
သြားေရာက္ ေပးအပ္သည္ဟု လူ႐ႊင္ေတာ္ ဇာဂနာက ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။
အႏုပညာရွင္မ်ားသည္ ဆန္၊ အ၀တ္အထည္၊ ေဆး၀ါး၊ မိုးကာႏွင့္ ေငြေၾကးတို႔ကို ဧရာ၀တီတိုင္းရွိ

ဘိုကေလးႏွင့္ ေဒးဒရဲ၊ ရန္ကုန္တိုင္းရွိ ကြမ္းၿခံကုန္း၊ ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ေတာင္ပိုင္းႏွင့္
လိႈင္သာယာၿမိဳ႕နယ္မ်ားသို႔ သြားေရာက္ လႉဒါန္းၾကသည္။
“ျပည္သူေတြတကယ္ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္ … ဒီေတာ့ တို႔တေတြ လႉၾကရေအာင္ဆိုၿပီး

ႏိုင္သေလာက္ ၀ိုင္းလႉၾကတာပဲ။ မနက္ကဆို စင္ကာပူကအလႉရွင္ေတြက
အထည္ေတြလွမ္းလႉလို႔ အခုပဲသြားယူေနတာ” ဟု လူ႐ႊင္ေတာ္ ဇာဂနာက ေျပာသည္။
ေလေဘးကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေနၾကသည့္ အႏုပညာရွင္မ်ားတြင္

႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ေက်ာ္သူ၊ လူမင္း၊ လြင္မိုး၊ ေက်ာ္ရဲေအာင္၊ အိျႏၵာေက်ာ္ဇင္၊
ေနတိုး၊ မ်ိဳးစႏၵီေက်ာ္၊ ဦးေအာင္လြင္၊ ေမသန္းႏု၊ ခန္႔စည္သူ၊ ေ၀ဠဳေက်ာ္၊ စိုးျမတ္သူဇာ၊
စိုးျမတ္နႏၵာ၊ မိုးေဟကို၊ ဒါ႐ိုက္တာ မိုက္တီး၊ အယ္ဒီတာ ေဇာ္သက္ေထြး၊ အဆိုေတာ္
စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္၊ လူ႐ႊင္ေတာ္ ေညာင္ေညာင္ႏွင့္ ဇာဂနာ တို႔ပါ၀င္သည္။

ယေန႔နံနက္ပိုင္းတြင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေ၀ဠဳေက်ာ္ႏွင့္အဖြဲ႔က ဧရာ၀တီတိုင္း
ေျမာင္းျမၿမိဳ႕နယ္သို႔သြားကာ ဆန္အိတ္ ၃၀၀၊ က်ပ္ေငြသိန္း ၃၀၊ အ၀တ္အစားႏွင့္ မိုးကာမ်ားကို
သြားေရာက္လႉဒါန္ေၾကာင္း သိရသည္။
“မင္းသား၊ မင္သမီးေတြ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ သြားတဲ့အခါက်ေတာ့

ေတာ္႐ံုလူအႏၱရာယ္မျပဳရဲဘူးေပါ့။ ဘိုကေလးကို ဆန္အိတ္ေပါင္း ၁၀၀၀ နဲ႔ က်ပ္ ၁၈ သိန္း၊
အ၀တ္အစားနဲ႔ ေဆးေတြေပးဖို႔ရွိတယ္” ဟုလည္း လူ႐ႊင္ေတာ္ ဇာဂနာက ေျပာသည္။
ယမန္ေန႔က သ႐ုပ္ေဆာင္ လူမင္းႏွင့္အဖြဲ႔သည္ ဧရာ၀တီတိုင္း ေဒးဒရဲၿမိဳ႕နယ္သို႔ သြားခဲ့ၾကၿပီး

မနက္ျဖန္တြင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ အိျႏၵာေက်ာ္ဇင္ႏွင့္အဖြဲ႔က ရန္ကုန္တိုင္း ကြမ္းၿခံကုန္းၿမိဳ႕နယ္သို႔
သြားမည္ျဖစ္သည္။ ယခုလ ၁၄ ရက္ေန႔ႏွင့္ ၁၅ ရက္တို႔တြင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ စိုးျမတ္သူဇာႏွင့္
ေက်ာ္ရဲေအာင္တို႔က ဧရာ၀တီတိုင္း ဘိုကေလးၿမိဳ႕သို႔ သြားၾကမည္ျဖစ္သည္။
အႏုပညာရွင္မ်ား ေကာက္ခံရရွိသည့္ အကူအညီစာရင္းအရ က်ပ္ေငြ သိန္း ၃၀၀ ခန္႔၊

အ၀တ္အစား အစံု ၅၀၀၀၊
ေဆး၀ါးႏွင့္ ေစာင္ က်ပ္သိန္း ၄၀ ဖိုးခန္႔ ရိွသည္။
“ရန္ကုန္ျမစ္ႀကီးညီွေနၿပီ … မၾကာခင္ ၀မ္းေရာဂါနဲ႔ ယားနာ ဆိုတာလာေတာ့မယ္။

အားလံုးမွာတာ၀န္ရိွပါတယ္” ဟု လူ႐ႊင္ေတာ္ ဇာဂနာက ေျပာသည္။
စစ္အစိုးရထုတ္ျပန္သည့္စာရင္းမ်ားအရ နာဂစ္ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ လူဦးေရ ၂၃၃၅၀ ေသဆံုးၿပီး

၃၇၆၁၉ ဦး ေပ်ာက္ဆံုးကာ တသန္းထက္မနည္း အိုးမဲ့၊ အိမ္မဲ့ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အေမရိကန္သံအမတ္ ရွာရီ ဗီလာ႐ိုစာက မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ေသဆံုးသူ ၁ သိန္း

ေက်ာ္ႏိုင္သည္ဟု ေျပာသည္။
ကုလသမဂၢ အပါအဝင္ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားကမူ ေသဆုံးေပ်ာက္ဆုံးသူ ဦးေရ ယခုထက္

ပိုမိုႏိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ လူ တသန္းခန္႔ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကသည္။
ေလေဘးအလႉပစၥည္း အလြဲသံုးစားမႈမ်ား
ရန္ကုန္တြင္ရွိ
ကိုသက္ | ေမ ၁၂၊ ၂၀၀၈
http://www.irrawaddy.org/bur/news2008/May/may_12a_08.html
ေလေဘးဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ေစတနာရွင္မ်ား၏ အကူအညီမ်ားကို

အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ခိုးယူ အလြဲသံုးစား လုပ္ေနၾကသည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံမ်ားက
ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

အလႉရွင္မ်ားသည္ ၎တို႔၏အကူပစၥည္းမ်ားကို ေလေဘးဒုကၡသည္မ်ားအား
တိုက္႐ိုက္ေပးခြင့္မရဘဲ ႀကံ့ဖြ႔ံ၊ မယက၊ မီးသတ္ အစရွိသည့္
အာဏာပိုင္အဖြဲ႔မ်ားလက္သို႔အပ္ရသည္ဟု ရန္ကုန္အေျခစိုက္ စာနယ္ဇင္းသမားတဦးက
“လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ အကိုယ့္အစုနဲ႔ကိုယ္

စုၿပီးသြားလႉတာေတြရွိတယ္။ ဒုကၡသည္ေတြကို တိုက္႐ိုက္လႉလို႔မရဘူး၊ ႀကံ့ဖြံ႔နဲ႔
သက္ဆိုင္ရာအဖြဲ႔ေတြ လက္ကိုအပ္ရတယ္။ ၾကားေနရတာေတြက စားစရာေတြက ၀ိုင္းလုပ္
တဲ့လူေတြစားတာနဲ႔တင္ ကုန္တာမ်ားတယ္” ဟု စာနယ္ဇင္းသမားက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္ၾကားတာေတာ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေက်ာ္ဟိန္းက ဒုကၡသည္ေတြကို ဆန္သြားလႉတာ

ႀကံ့ဖြံ႔ေတြ၊ ရယကေတြက သူတို႔ ကိုေပး၊ သူတို႔လႉေပးမယ္လုပ္လို႔ မလႉဘဲျပန္ယူလာတယ္”
ဟုလည္း စာနယ္ဇင္းသမားက ေျပာသည္။
ရန္ကုန္တိုင္း၊ သံလ်င္ၿမိဳ႕တြင္အေျခစိုက္သည့္ World Vision အဖြဲ႔က

ေလေဘးဒုကၡသည္မ်ားအား ဆန္ေ၀ရန္ ၿမိဳ႕နယ္ မယက အားခြင့္ေတာင္းရာ ၎တို႔အား ဆန္ ၁၀
အိတ္ေပးမွ ခြင့္ျပဳမည္ဟု တံု႔ျပန္ေၾကာင္း World Vision ၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာသည္။
“လႉတာေတြကို အျပသေဘာမ်ိဳးလုပ္ေနတယ္။ ဥပမာ ဆန္လာလႉတယ္ဆိုပါေတာ့ … အဲဒါကို

ဗီဒီယို ႐ိုက္လိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီဆန္ေတြျပန္သိမ္းသြားတယ္။ လႈိင္သာယာနဲ႔
ေ႐ႊျပည္သာေတြမွာ ျဖစ္တယ္” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။
အာဏာပိုင္းအဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ခိုးယူထားသည့္ ဒုကၡသည္အကူပစၥည္းမ်ားကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းရွိ

ေစ်းအခ်ိဳ႕ႏွင့္ စတိုးဆိုင္ မ်ား၌ ေရာင္းခ်ေနသည္ကို ေတြ႔ေနရၿပီျဖစ္ေၾကာင္းလည္း
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံက ေျပာသည္။
“၃၈ လမ္း ညေစ်းမွာ မိန္းမႀကီးတေယာက္က ယိုးဒယားထုတ္ ငါးေသတၱာ၊ ေခါက္ဆြဲေျခာက္နဲ႔

ဘီစကစ္ေတြကို ဗန္းနဲ႔ထည့္ ေရာင္းတယ္။ ရဲ ၂ ေယာက္က မေယာင္မလယ္
ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးေရာင္းၿပီးရင္ မိန္းမႀကီးဆီက ပိုက္ဆံ လာသိမ္းတယ္၊
မၾကာဘူး ... ဗန္းထဲကို ပစၥည္းေတြ ထပ္ေရာက္လာတယ္” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံက ေျပာသည္။
“ရယကေတြ မီးသတ္ေတြက ရပ္ကြက္ထဲမွာ သြပ္ေပးမယ္ဆိုရင္ မေပးခင္ကတည္းက

သူတို႔အိမ္ေတြမွာ ခြဲတန္းယူထား တယ္။ အဲဒါ ရန္ကုန္တၿမိဳ႕လံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ျဖစ္ေနတာ။
ေဆး၀ါး မလံုေလာက္ဘူး၊ အခ်ိန္မီ မေရာက္တာေတြလည္း ရွိတယ္” ဟု စာနယ္ဇင္းသမားက
အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ေလေဘးဒုကၡသည္မ်ား၏ အလႉပစၥည္းမ်ားကို ခိုးယူ အလြဲသံုးစား

လုပ္ေနသည့္အျပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လမ္းမမ်ားတြင္ပိတ္ဆို႔ေနသည့္ အမိႈက္မ်ားကို စစ္တပ္က
ယခုရက္ပိုင္းမွစ၍ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရွင္းလင္းေန ေသာ္လည္း လူအင္အားနည္းသျဖင့္
ၾကန္႔ၾကာလ်က္ရွိေၾကာင္း၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ အင္အား ၄ သိန္းရွိေသာ္လည္း

မုန္တိုင္းကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ေနသည့္ တပ္မေတာ္သား တေသာင္းပင္မျပည့္ေၾကာင္း အဆိုပါ
စာနယ္ဇင္းသမားက သံုးသပ္ ေျပာဆိုသည္။
စရိတ္ခံမွ လွ်ပ္စစ္မီးရ
မိုးေအာင္တင္/ရန္ကုန္ | ေမ ၁၂၊ ၂၀၀၈
http://www.irrawaddy.org/bur/news2008/May/may_12b_08.html
နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကိုတိုက္ခတ္အျပီး တပတ္ခန္႔အၾကာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ

ရပ္ကြက္တခ်ိဳ႕တြင္ လွ်ပ္စစ္မီး ျပန္လည္ရရွိရန္အတြက္ ရပ္ကြက္ေနလူထုက သက္ဆိုင္ရာ
လွ်ပ္စစ္ရံုး ၀န္ထမ္းမ်ားကို က်ပ္ေငြ ၅ သိန္းႏွင့္အထက္ ေပးၾကရေၾကာင္း ရန္ကုန္ျမိဳ႕ခံမ်ားက
ဤကဲ့သို႔ ေငြ ၅ သိန္းမွ ၁၀ သိန္းအတြင္း စုေဆာင္းေပးလိုက္သည့္ လမ္းမ်ား၊ ရပ္ကြက္မ်ားမွာ

မီးျပန္လည္ရရွိျပီး ေငြမေပး ႏိုင္ေသာ ေနရာမ်ားမွာ ယေန႔အထိ မီးမလာေသးေၾကာင္း
ဗိုလ္တေထာင္ျမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္သူတဦးက ေျပာသည္။
သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ က အိမ္ေျခ ၈၀ ရွိသည့္ လံုးခ်င္းအိမ္ရာ တခုကိုလည္း လွ်ပ္စစ္ရံုးမွ ၃၂

သိန္းေတာင္းသည္ဟု အဆိုပါ အိမ္ရာတြင္ ေနသူတဦးက ေျပာသည္။ ေငြ က်ပ္ ၁၆ သိန္းမွာ
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ႀကိဳးမ်ား၀ယ္ရန္ျဖစ္ၿပီး က်န္သည့္ ၁၆ သိန္းမွာ ျပင္ဆင္စရိတ္ဟု
ေျပာဆိုေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
“က်ေနာ္တို႔ အေနာက္လမ္းက ျပီးခဲ့တဲ့ ၂ ရက္က ဗို္လ္တေထာင္ လွ်ပ္စစ္ရံုးကုိ ေငြ ၅

သိန္းေပးလိုက္ေတာ့ ၈ ရက္ေန႔က မီးျပန္ရတယ္။ က်ေနာ္တို႔လမ္းကေတာ့ မေန႔ကမွ ေငြစုျပီး
၁သိန္းနဲ႔ ဒီဇယ္ဆီ ၅ ဂါလန္ကို ျမိဳ႕နယ္ လွ်ပ္စစ္ရံုးက ဗုိလ္မွဴးဆီ သြားေပးလိုက္ေပမယ့္ နည္းလို႔
အခုထိ မီးမလာေသးဘူး၊ သူတို႔ေတာင္းတာက ဒီဇယ္ ၁၀ ဂါလန္နဲ႔ေငြ ၁ သိန္းခြဲတဲ့” ဟု
ဗိုလ္တေထာင္ျမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္သူက ေျပာျပသည္။
ထုိနည္းတူ ေက်ာက္တံတားျမိဳ႕နယ္ရွိ လမ္းတလမ္းမွလည္း လွ်ပ္စစ္မီးျမန္ဆန္စြာ

ျပန္ရရန္အတြက္ လွ်ပ္စစ္ရံုး ၀န္ထမ္း မ်ားအား ေငြသိန္းႏွင့္ခ်ီကာ ေပးခဲ့ရသည္ဟု သိရသည္။
ေရႊဂံုတိုင္ လမ္းမေပၚမွ စားေသာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ တဦးကလည္း ၎တို႔ဆိုင္

မီးျမန္ဆန္စြာျပန္ရရန္အတြက္ ေငြ က်ပ္ တသိန္း ေပးခဲ့ရေၾကာင္း ေျပာသည္။
“လူအမ်ားဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္မွာ အခုလို ေငြမေပးရင္ မီးမလာဘူးဆိုတာ အလြန္ကို

ဆိုးရြားတဲ့လုပ္ရပ္ပါ၊ အခုက်ေနာ္တို႔ လမ္းမွာ ပိုက္ထဲမွာ ေရရွိေပမယ့္ လွ်ပ္စစ္မီးမရွိလို႔
ေရမရဘူး။ မီးစက္နဲ႔ ေရတင္ဖို႔ ဆိုရင္လည္း မီးစက္ငွားခက တနာရီကို က်ပ္ ၁ ေသာင္းခြဲ
ႏွစ္ေသာင္းလို႔ ေျပာတယ္”ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္တြင္ ေနသူတဦးက ေျပာဆိုသည္။

အလားတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ ေယာမင္းႀကီးလမ္း (ယခင္ ေယာက္လမ္း) အပါအဝင္
တာေမြၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ ေတာင္ဥကၠလာပ ၿမိဳ႕နယ္တို႔တြင္လည္း လွ်ပ္စစ္မီးျပန္လည္ရရွိေရးအတြက္
လွ်ပ္စစ္ဌာနသို႔ ေငြေပးၾကရေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားကေျပာျပသည္။
မုန္တိုင္းတိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ ရန္ကုန္တျမိဳ႕လံုးမွ သစ္ပင္အမ်ားအျပားျပိဳလဲဲကာ

လွ်ပ္စစ္မီးတိုင္မ်ားပ်က္စီး၍ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ အားလိုင္းမ်ား ျပတ္ေတာက္ခဲ့ရသည္။
လွ်ပ္စစ္မီးျပန္ရရန္ ၁၀ ရက္မွ ၁၅ ရက္ၾကာႏိုင္သည္ဟူေသာ ေျပာဆိုမႈမ်ားရွိခဲ့ျပီး ၄ ရက္၊ ၅

ရက္အၾကာတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အစိတ္အပိုင္းတခ်ိဳ႕တြင္ လွ်ပ္စစ္မီး ျပန္လည္ရရွိခဲ့သည္။
မုန္တိုင္းသတင္း တင္ျပခ်က္ ဂ်ာနယ္မ်ား

အခက္အခဲရွိ
ေအးခ်မ္းေျမ့ | ေမ ၁၂၊ ၂၀၀၈
http://www.irrawaddy.org/bur/news2008/May/may_12c_08.html
ျမန္မာ သတင္းမီဒီယာမ်ား အေနႏွင့္ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္း ဒဏ္ခံခဲ့ရေသာ ေဒသမ်ားသို႔

သြားလာသတင္းယူရာတြင္ စစ္ေမးမႈမ်ားရွိေနၿပီး သတင္း ေမးျမန္းခြင့္ မရခဲ့ေၾကာင္း
ျမန္မာသတင္းေထာက္မ်ားထံမွ ၾကားသိရသည္။
“ဒုကၡသည္ေတြကို အျဖစ္အပ်က္ ေမးလို႔မရဘူး။ စစ္တပ္က စစ္ဗိုလ္ေတြက မေျဖရဘူးလို႔

မွာထားတယ္တဲ့။ သတင္းေထာက္ ဆိုတာနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ။ အစစ္အေဆး
အရမ္းမ်ားတယ္” ဟု သတင္းေထာက္တဦးက ၎၏ အေတြ႕အႀကံဳကို ေျပာျပသည္။
ယခင္အပတ္ နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ၿပီးခါစ ရက္မ်ားက ျပည္တြင္းသတင္းဂ်ာနယ္ မ်ားတြင္

သံဃာမ်ား ဝိုင္းဝန္းရွင္းလင္း ေနသည့္ သတင္းဓာတ္ပံုမ်ား မထည့္ရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေပစိစစ္ႏွင့္
မွတ္ပံုတင္ဌာနက တားျမစ္ထားေၾကာင္း သိရသည္။
၎ျပင္ နာဂစ္ဆိုင္ကလံုးမုန္တိုင္း ေနာက္ဆက္တြဲ သတင္းမ်ားကို သတင္းဂ်ာနယ္မ်ားတြင္

မ်က္ႏွာဖံုး၌လည္းေကာင္း၊ အတြင္း ေလးေရာင္ျဖင့္လည္းေကာင္း ထည့္သြင္းခြင့္မျပဳဘဲ
မ်က္ႏွာဖံုးတြင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ လွဴဒါန္းေနသည့္ ဓာတ္ပံုမ်ားကိုသာ ေဖာ္ျပရမည္ဟု ညႊန္ၾကား
ထားေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။
သို႔ရာတြင္ ယခုအပတ္၌မူ ဆိုးရြားသည့္ အနိဌာ႐ံုပံုမ်ားကိုသာ ေဖာ္ျပခြင့္မျပဳဘဲ က်န္သည့္

သတင္းအခ်ိဳ႕ကို ဂ်ာနယ္မ်ား၌ ထည့္သြင္းခြင့္ျပဳေၾကာင္း သိရသည္။

“ခုတပတ္ေတာ့ မ်က္ႏွာဖံုးေတြမွာလည္း ထည့္ခြင့္ရပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံတကာ
အကူအညီမရေသးတာတို႔၊ သိပ္ဒုကၡေရာက္ ေနတဲ့ သတင္းတို႔ေတာ့ ေရးလို႔မရေသးဘူး” ဟု
သတင္းေထာက္တဦးက ေျပာသည္။
ဖလားဝါးနယူးစ္ ဂ်ာနယ္ႏွင့္ ရန္ကုန္တိုင္းမ္စ္ ဂ်ာနယ္တို႔တြင္ ေလေဘးဒဏ္ ခံရၿပီး ေနာက္ပိုင္း၌

ဝိသမ ေလာဘသမားမ်ား အျမတ္ထုတ္မႈရွိသည္ ဟူေသာ သတင္းေရးသားထားေၾကာင္း
စာဖတ္သူတဦးက ေျပာျပသည္။
“က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ေရဒီယိုေတြကေနတဆင့္ပဲ သတင္းေတြကို နားစြင့္ေနရတယ္။ စေလာင္း

ကေနၾကည့္ဖို႔က်ေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီးအခက္အခဲ ရွိတယ္ေလ။ အင္တာနက္ သတင္းေတြကိုလည္း
တဆင့္ ျပန္ေျပာျပတာေလာက္ပဲ သိရတယ္” ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။
ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္မ်ားမွတဆင့္ အလွဴရွင္မ်ားက ဆက္သြယ္ကာ လွဴဒါန္းမႈမ်ား ရွိေနၿပီး

ဂ်ာနယ္မ်ားက ဒုကၡသည္မ်ားထံ အေရာက္ လိုက္လံလွဴဒါန္းေပးလွ်က္ရွိေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။
မုန္တိုင္း ေနာက္ပိုင္း စက္သံုးဆီေစ်း ျမင့္တက္မႈေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္တခ်ိဳ႕ ဆက္လက္

ထုတ္ေဝႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ ဆက္လက္ ထုတ္ေဝသည့္ ဂ်ာနယ္မ်ားမွာ လာမည့္ အပတ္မွ
စတင္၍ ေစ်းျမႇင့္ေရာင္းခ် ရေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းဂ်ာနယ္ အသိုင္းအဝန္းမွ
ၾကားသိရသည္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရ ခြင့္ျပဳေသာ NGO အဖြဲ႕အစည္း အနည္းငယ္မွ အပ အျခား

မည္သည့္ႏိုင္ငံျခားသားကိုမွ ဧရာဝတီတိုင္း ႏွင့္ ကြမ္းၿခံကုန္း စသည့္မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရသည့္
ေဒသမ်ားသို႔ သြားခြင့္မျပဳဘဲ တြံေတး လမ္းဆံုမွ ျပန္လႊတ္လွ်က္ရွိသျဖင့္
ႏိုင္ငံျခားသားသတင္းေထာက္မ်ား လည္း သတင္းရယူရန္ မလြယ္ေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။
ျမန္မာ့ေရတပ္ သေဘၤာမ်ားလည္း
မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္
ေအးခ်မ္းေျမ့ | ေမ ၁၂၊ ၂၀၀၈
http://www.irrawaddy.org/bur/news2008/May/may_12d_08.html
ေမလ ၂ ရက္ေန႔က ျပင္းထန္စြာ တိုက္ခတ္ခဲ့ေသာ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းေၾကာင့္ ျမန္မာ

ေရတပ္ပိုင္ သေဘၤာႏွင့္ ေမာ္ေတာ္ အေျမာက္အမ်ား နစ္ျမဳပ္ခဲ့ရၿပီး ေရတပ္သား အမ်ားအျပား
ေပ်ာက္ဆံုးေနေၾကာင္း ေရတပ္မွ တပ္ၾကပ္တဦးက ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။
သန္လ်င္ၿမိဳ႕ သီလဝါ ဆိပ္ကမ္းအနီးတြင္ ေက်ာက္ခ် ရပ္နားထားေသာ ေရတပ္ပိုင္ သေဘၤာ

ငါးစီးမွာ မုန္တိုင္းႏွင့္အတူ နစ္ျမဳပ္ခဲ့ရၿပီး ဆက္သြယ္ေရးအရာရွိ (E/O) တဦး၏ အေလာင္းကို
ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့သည္ ဟု ၎က အတည္ျပဳေျပာ ၾကားသည္။

“သီလဝါမွာေတာ့ သေဘၤာသား အေယာက္ ၂၀ ေလာက္ ေပ်ာက္ေနတယ္။ ေသတာလား
ပုန္းေနတာလားေတာ့ မသိဘူး” ဟု ၎ကဆက္ေျပာသည္။
နစ္ျမဳပ္သြားေသာ သေဘၤာမ်ားမွာ ရန္လြန္းေအာင္၊ ရန္တိုင္းေအာင္၊ ခ်န္ဂီ - ၈၀၂၊ ရန္စစ္ေအာင္

- ၄၁၁ ႏွင့္ တ႐ုတ္မွ ဝယ္ယူထားေသာ သေဘၤာတစင္းတို႔ ျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။
ေရတပ္သေဘၤာ တစင္းမွ စီအို (Commanding officer) တဦးမွာ ေရထဲတြင္

သံုးနာရီခန္႔ၾကာေအာင္ ေနခဲ့ရၿပီး အသက္ရွင္ လွ်က္ ျပန္လည္ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ရာ ယခုအခါ
စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ေဝဒနာ ခံစားေနရေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။
နာဂစ္ဆိုင္ကလံုး မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းရွိ ပမၼဝတီ ေရတပ္စခန္း တခုလံုး

ေရဖုန္းလႊမ္းခံခဲ့ရၿပီး ၎စခန္းမွ အေဆာက္အဦမ်ားပ်က္စီးကာ ေရတပ္မိသားစု အမ်ားအျပား
ေသေၾကပ်က္စီးခဲ့ရေၾကာင္း ေရတပ္ အသိုင္းအဝန္းမွ ၾကားသိရသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာအဖြဲ႕အစည္းတခုျဖစ္ေသာ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ကြန္ယက္

(NDD) ၏ စာရင္းအရ နာဂစ္ ဆိုင္ကလံုးေၾကာင့္ ေရတပ္ သေဘၤာ စုစုေပါင္း ၂၅ စင္း နစ္ျမဳပ္ခဲ့ၿပီး
အနည္းဆံုး အရာရွိ အေယာက္ ၃၀ ႏွင့္ တပ္သား ၂၅၀ ေက်ာ္ ေပ်ာက္ဆံုးေနေၾကာင္း
နာဂစ္ဆိုင္ကလံုးေၾကာင့္ ဟိုင္းႀကီးကၽြန္းရွိ ပမၼဝတီ ေရတပ္စခန္းအပါအဝင္ သံလွ်က္စြန္း

ဧရာဝတီ ေရတပ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္ ႏွင့္ စစ္ေတြရွိ ဓညဝတီ ေရတပ္စခန္း စုစုေပါင္း ေရတပ္စခန္း
သံုးခု ပ်က္စီးခဲ့ရ ေၾကာင္း သိရသည္။
ျမန္မာ့ေရတပ္မေတာ္ကို ၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္က စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွ စတင္၍

ခ်ဲ႕ထြင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ေရတပ္သည္ ကမ္း႐ုိးတမ္းေဒသမ်ားတြင္ ေနထိုင္သည့္
တိုင္းရင္းသား မ်ားႏွင့္ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသရွိ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားကို ႏွိမ္နင္းရာတြင္ အဓိက
အခန္းက႑မွ ပါဝင္ခဲ့သည္။
ယခုအခါ ျမန္မာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သီလဝါ ဆိပ္ကမ္းတြင္ ေရတပ္၊ ၾကည္းတပ္ စစ္သားမ်ားႏွင့္

ျပည့္ႏွက္ လွ်က္ရွိၿပီး ၎ဆိပ္ကမ္းတြင္ ႐ုရွားႏိုင္ငံမွ ဟု ယူဆရေသာ လက္နက္အျပည့္ပါသည့္
သေဘၤာႀကီး ၂ စင္း ဆုိက္ကပ္ထားေၾကာင္း ခိုင္လံုသည့္ သတင္းရပ္ကြက္မွ ၾကားသိရသည္။

ႏိုင္ငံတကာအကူအညီ အျမန္လိုအပ္ဟု
ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားေတာင္းဆို
ေအးလဲ့ | ေမ ၁၂၊ ၂၀၀၈
http://www.irrawaddy.org/bur/news2008/May/may_12e_08.html
ႏိုင္ငံတကာ ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ားႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ားအား

မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရသည့္ ေလေဘးဒုကၡ သည္မ်ားထံ အျမန္ဆံုးေရာက္ရွိရန္လိုအပ္ေၾကာင္း
ျပည္တြင္း ျပည္ပမွ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ေျပာဆိုၾက သည္။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဴပ္(အန္အယ္လ္ဒီ) ပါတီ၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးဉာဏ္ဝင္းက

“တပတ္ေက်ာ္ သြားၿပီ … ဘာ အကူအညီမွ သိသိသာသာရတာ မရွိဘူး။ ေရာဂါဘယကပ္ေဘး
ဆက္လက္ျဖစ္ပြားလာမွာ စိုးရိမ္ရတယ္။ ႏိုင္ငံတကာက ကၽြမ္းက်င္တဲ့လုပ္သားေတြ
လုိအပ္ေနပါတယ္” ဟု ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားေကာင္စီအဖြဲ႔မွ အေထြေထြအတြင္းေရးမႈး

လီယမ္ဆခြန္ ကလည္း (Lian Sakhong) မုန္တိုင္းဒဏ္ခံခဲ့ရသည့္ ဧရာဝတီတိုင္းႏွင့္
ရန္ကုန္တိုင္းတို႔တြင္ ႏိုင္ငံတကာ၏ အကူအညီမ်ား အေရးေပၚလိုအပ္ ေနေၾကာင္း ေျပာသည္။
ႏိုင္ငံျခားကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားမ်ာကို တားျမစ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး
ဗိုလ္ခ်ဴပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊမွာသာ တာဝန္အရွိဆံုးျဖစ္ သည္ဟု ျမန္မာ့အေရး
ေလ့လာသူဦးေအာင္ႏိုင္ဦးက ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစုမွ အေထြေထြအတြင္းေရမႈး ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္က“

တိုင္းျပည္အတြင္း ျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အစိုးရတရပ္က
တာဝန္ယူေျဖရွင္းႏိုင္မႈမရွိဘူးလို႔ ျပည္သူေတြ ယံုၾကည္ေနၾကတဲ့ အေျခအေနကို က်ေရာက္ေနၿပီ။
ဒီလိုအေနအထားမွာ ျပည္သူေတြကို ကယ္တင္ႏိုင္ဖို႔ လူသားခ်င္းစာနာတဲ့အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာက
ကၽြမ္းက်င္တဲ့ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားေတြ အျမန္ဆံုး ဝင္ေရာက္ကူညီ္လုပ္ေဆာင္ဖို႔လိုတယ္” ဟု
ဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ား၏ ပထမဆံုးလိုအပ္သည့္အဆင့္မွာ အဆင္သင့္စားသံုးႏိုင္မည့္အစားအစာ၊

သန္႔ရွင္းသည့္ေရ ရေအာင္ စီမံေပးရန္၊ ဒဏ္ရာရသူမ်ားကို ကူညီႏိုင္မည့္ေဆးဝါးမ်ား၊
ပတ္ဝန္းက်င္မသန္႔ရွင္းမႈေၾကာင့္ ေနာက္ဆက္တဲြျဖစ္လာႏုိင္မည့္ ေရာဂါမ်ားကို
ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္မည့္ ေဆးဝါး၊ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ႏိုင္မည့္
အေဆာက္အဦး၊ ေလေဘး ဒဏ္ခံခဲ့ရသူမ်ားကို ကူညီျပဳစု ႏိုင္သည့္အစီအစဥ္ စသည္တို႔ လိုအပ္
ေနေၾကာင္းကိုလည္း ၎ကဆက္ေျပာသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာ့စစ္ေရးအကဲခတ္တဦးျဖစ္သည့္ ဦးေဌးေအာင္က စစ္အစိုးမွ

စစ္သားအင္းအားမ်ားႏွင့္ ထိေရာက္စြာ ကူညီမည္ဆိုလ်င္ လုပ္ငန္းျမန္ဆန္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ အစိုးရက
ျပည္သူကိုအမွန္ကူညီခ်င္ စိတ္ ရွိလွ်င္ တိုင္းျပည္ တြင္ရွိသည့္ စစ္သားေလးသိန္းအား
သဘာဝကပ္ေဘး က်ေရာက္ေနသည့္ ေနရာမ်ား တြင္ စနစ္က်သည့္ ကယ္ဆယ္ေရး
လုပ္ငန္းမ်ားကို အျမန္ဆံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရမည္ဟု ေျပာ သည္။
ေဒသခံမ်ား၏အဆိုအရ ေ႐ႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေလေဘးဒုကၡသည္စခန္းမ်ားရွိ ေက်ာင္းမ်ား

ျပန္ဖြင့္ေတာ့မည္ဟု အေၾကာင္းျပကာ သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားက ေလေဘးဒုကၡသည္မ်ားကို
ႏွင့္ထုတ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ၎ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေလေဘးဒုကၡသည္စခန္းကို
စာသင္ေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ဖြင့္လွစ္ထားသည္။
World Vision အဖြဲ႔၏စာရင္းအရ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံစားေနရသည့္ ဒုကၡသည္ေပါင္း ၁သန္းခြဲရွိၿပီး

လက္ရွိအကူ အညီ ရရွိသည့္ လူဦးေရ ၂၂၀၀၀ ခန္႔သာရွိေၾကာင္း သိရသည္။
“ျပည္တြင္းမွာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ေစတနာရွင္ေတြ၊

ႏိုင္ငံတကာကကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္ရင္ ျပည္သူေတြ
အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနတဲ့ အကူအညီေတြကို ပိုမုိျမန္ဆန္စြာနဲ႔ ထိေရာက္ေအာင္
ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မယ္” ဟုလည္း ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္္က ေျပာသည္။
ေမလ ၂ ရက္ေန႔ညက တိုက္ခတ္သည့္ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းေၾကာင့္ လူေပါင္း ၂၈၄၅၈

ေသဆံုးၿပီး ၃၃၄၁၆ ေပ်ာက္ ဆံုးေနေၾကာင္းႏွင့္ ၁၄၀၃ ဦး ထိခိုက္ဒဏ္ရာရေၾကာင္း စစ္အစိုးရက
စာရင္း ထုတ္ျပန္ထားသည္။
ကုလသမဂၢက နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းေၾကာင့္ ေသဆံုးသူဦးေရေပါင္း

၁သိန္းႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္၊ ေပ်ာက္ဆံုးသူဦးေရ ေပါင္း ၂သိန္း၂ေသာင္းႏွင့္ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့
ဒုကၡသည္ေပါင္း ၂သန္းခန္႔ရွိသည္ ဟု ထုတ္ျပန္ ထားသည္။
စစ္အစိုးရက အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားမွ ကမ္းလွမ္းၾကသည့္ အကူအညီမ်ားကို အေၾကာင္းျပခ်က္

တစံုတရာ မေပးဘဲ အကန္႔ အသတ္ျဖင့္ လက္ခံေနၿပီး ႏိုင္ငံတကာမွ
ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားမ်ား ၀င္ေရာက္ကူညီခြင့္ကို ပိတ္ပင္ထားသည္။


Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 47

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 47

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ "စပါးက်ီ" ၿဖိဳလွဲခံရေလၿပီ------

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm; twGJ 47 1

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm; twGJ 47 2

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ "စပါးက်ီ" ၿဖိဳလွဲခံရေလၿပီ------

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) twGuftxl;xkwfa0onf

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm; twGJ 47 3

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm; twGJ 47 4

နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ေသဆုံးသူ (၁) သိန္းေက်ာ္ရိွဟု

ျမန္မာသို႔ လာမည့္ ရိကၡာတင္ ေလယာဥ္မ်ားကို စစ္အစိုးရမွ ခြင့္မျပဳေသး

အေမရိကန္တပ္ ေထာက္ပို႔ေလယာဥ္မ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း

ဒီခ်ဳပ္ပါတီ၀င္တဦး စစ္ေၾကာေရးတြင္ ရိုက္ႏွက္ခံရသျဖင့္ ေသဆံုး

LANDMINE BAN TREATY

Thailand likely to get extension of deadline

Burmese detainee receives US honour

ျပည္သူေတြ ေသရတဲ့ တရားခံ

U.N. Suspends Myanmar Aid After Supplies Seized by Junta

Aid groups confront numerous challenges

မုန္တို္င္းအလြန္ - ရန္ကုန္ က ဒိုင္ယာရီ ၂

လိုေနၿပီ ၾကင္နာသူမ်ား---------- ေအးခ်မ္းေျမ့

နာဂစ္ အလြန္---------- ၾကည္ေဝ၊

ကုလသမဂၢ အကူအညီ စစ္အစိုးရ သိမ္း

ေနာက္မုန္တိုင္းတခု လာႏိုင္သည္ဟု ကုလသမဂၢ သတိေပး

Spain Honors Suu Kyi and Dr Cynthia Maung

Junta must let in relief aid

Burma's junta holds tough in face of world criticism

Thai PM to go to Rangoon on Sunday

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm; twGJ 47 5

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ "စပါးက်ီ" ၿဖိဳလွဲခံရေလၿပီ---------- ၀ီလီယမ္ ဘြတ္

ျမန္မာျပည္သစ္ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္သာ ျပင္ဆင္ၾကပါစို႔

Experts: Myanmar cannot run aid effort alone after cyclone

Referendum first, disaster relief later----------- LARRY JAGAN

The unravelling of the burmese junta

Thai envoy to seek access for western aid groups

In south Myanmar village, all is 'gone with the wind'

Is it Time to Invade Burma?

ႀကိမ္မီးအံုး ျပည္သူမ်ားႏွင့္ အသိဉာဏ္ ေသးႏုတ္လြန္းသည့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား

ထပ္မံနစ္နာၾကရဦးမည္။ ---------- ေအာင္သူၿငိမ္း

Behind the Scenes: Escaping cyclone-ravaged Myanmar---------- CNN's Dan Rivers

စစ္သားေတၾ ဘယ္ေရာက္ကုန္႓ပီလဲ---------- ထိန္လင္း

ရန္သူမ်ဳိး ၅ပါး နဲ႔ ရန္ကုန္---------- ရန္ကုန္သားစာဖတ္သူ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) aqmif;yg;rsm; twGJ 47 6

မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္ေတၾအတၾက္ ထုိင္းဘုရင္ ပစၤည္းပိုႛ၊ ဴပင္သစ္ သမတကေတာ့ စစ္အစိုးရကို ဴပစ္တင္ရႁံႚခဵ

ဴမန္မာဴပည္အႎႀံႛ မဲေပးပံု မရိုးသားမႁေတၾမဵားဴပား

ကူးစက္ေရာဂၝဴဖစ္ႎိုင္ေဳကာင္း က႗မ္းကဵင္သူေတၾ သတိေပး

ဆႏၵမဲေပးပြဲ မဲေပးသူနည္း၊ အာဏာပိုင္မ်ား၏ မသမာမႈ မ်ားျပား

မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ျပည္သူမ်ား ကူညီေရး ေႏွာင့္ေႏွးေနသည့္ၾကားက က်င္းပသည့္ ဆႏၵခံယူပြဲ ဘ၀င္မက်သူမ်ားျပား

အေရးေပၚအကူအညီေတြ အျမန္ဆုံးလက္ခံဖုိ႔ ကုလနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာက စစ္အစုိးရကုိ ထပ္မံတုိက္တြန္း

ျမန္မာေလေဘးသင့္ ျပည္သူေတြကို ႏိုင္ငံတကာ လြတ္လပ္စြာ ကူညီခြင့္မရ

ဒုကၡေတာ ကြမ္းၿခံကုန္းမွ …---------- ေအးခ်မ္းေျမ့

Further Stormy Prospects for Burma---------- MIN ZIN

လူသားခ်င္းစာနာေသာ ၾကား၀င္ ေဆာင္ရြက္မႈ လုပ္ရန္ စကၤာပူတြင္ စည္းရံုးေန

မုန္တိုင္းေဘးလြတ္လာသူ ရြာသား ၂ ဦး၏ ရင္နင့္ဖြယ္ ျဖစ္ရပ္မ်ား

ကုလအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္က နအဖ အျပဳအမူသည္ မွတ္တမ္းတင္ေလာက္ဖြယ္ဟု ေ၀ဖန္

က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး ငတ္ေနၾကၿပီ

Surayud to fly to Burma to negotiate

Burmar's death toll could increase 15-fold, warns Oxfam

Burma's referendum says "yes" to pro-military charter

First UNHCR trucks enter Burma from Thailand

Floating bodies become part of life in Myanmar

Nurture, not nature, can determine damage to cyclone-prone deltas

Myanmar blocking most cyclone aid

Yangon moves on to life after the cyclone