ਮਾਤਲੋਕ

(ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੰਚ ਉਤੇ ਸੁਫ਼ਨਮਈ ਰੋਸ਼ਨੀ ਫੈਲਦੀ ਹੈ। ਮਸਤੀ ਭਰੇ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਪਰੀਨੁਮਾ
ਮੁਿਟਆਰਾ ਤੇ ਫ਼ਿਰਸ਼ਤੇ ਿਨਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਗੀਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਦੇ ਹੱਥਾ ਿਵੱਚ ਫੁੱਲਾ ਦੇ ਹਾਰ ਹਨ। ਕੁਝ
ਇੱਕ ਦੇ ਹੱਥਾ ਿਵੱਚ ਰੰਗ ਭਰੀਆ ਿਪਚਕਾਰੀਆ ਹਨ। ਹਸਦੇ ਖੇਡਦੇ ਿਕਲਕਾਰੀਆ ਮਾਰਦੇ ਉਹ ਪੂਰੇ ਮੰਚ 'ਤੇ
ਿਨਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।)
ਗੀਤ : ਨਾਟਕ ਜੀਉਂਦੇ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨਾ ਦਾ
ਧਨਹੀਨਾ ਦਾ ਧਨਵਾਨਾ ਦਾ
ਕੌਤਕ ਵੇਖੋ ਇਨਸਾਨਾ ਦਾ
ਿਮੱਟੀ ਦੇ ਿਵੱਚ ਹੁੰਦੇ ਿਮੱਟੀ
ਿਮੱਟੀਓਂ ਅੰਨ ਉਗਾਦੇ
ਿਵੱਚ ਮਸ਼ੀਨਾ ਬਣਦੇ ਪੁਰਜੇ
ਚਰਬੀ ਮਾਸ ਖੁਆਦੇ
ਿਗਣ ਿਗਣ ਨੋਟ ਜੋ ਿਗਣਤੀ ਹੋ ਗਏ
ਆਪਣੇ ਆਪ ਗੁਆ ਕੇ
ਚਾਤਰ ਬਣ ਬਣ ਬਣਦੇ ਮੂਰਖ
ਿਸਆਣੇ ਸੁਘੜ ਨਦਾਨਾ ਦਾ
ਕੌਤਕ ਵੇਖੋ ਇਨਸਾਨਾ ਦਾ
ਨਾਟਕ ਿਜਉਂਦੇ ..........।
(ਗੀਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਪਰੀਆ ਤੇ ਫਿਰਸ਼ਤੇ ਇੰਜ ਪਰਤੀਕਰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਿਜਵੇਂ ਿਕਸੇ ਨ ਲਭ ਰਹੇ ਹੋਣ। ਕੈਲਾ ਸ਼ਾਤ
ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਬੁਝੀ ਹੋਈ ਿਚਖਾ 'ਚ ਕਾਹਨਾ ਘੁਮਾ ਿਰਹਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਇੱਕ ਿਬੰਦੂ 'ਤੇ ਸਿਥਰ ਹਨ।
ਿਬਸ਼ਨੇ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਬੰਦ ਹਨ। ਗੀਤ ਦੇ ਖਤਮ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਸੁਰਖ ਹੋ ਜਾਦੀ ਹੈ। ਕਾਲੇ ਕਪਿੜਆ
ਵਾਲੇ ਜਮ ਹੰਟਰ ਲਿਹਰਾਉਂਦੇ ਮੰਚ ਉਤੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਰੀਆ ਅਤੇ ਫਿਰਸ਼ਿਤਆ ਿਵੱਚ ਭਜਦੜ ਮਚ ਜਾਦੀ
ਹੈ। ਉਹ ਮੰਚ ਤੋਂ ਭਜ ਜਾਦੇ ਹਨ। ਸਾਰੇ ਮੰਚ 'ਤੇ ਹੰਟਰਾ ਵਾਲੇ ਦਨਦਨਾਦੇ ਹਨ ਤੇ ਫੇਰ ਬਾਹਰ ਿਨਕਲ ਜਾਦੇ
ਹਨ। ਇਕਦਮ ਸੰਨਾਟਾ ਛਾ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਅਭੜਵਾਹਾ ਉਠਦਾ ਹੈ। ਗਲੇ 'ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਚਾਰੇ
ਪਾਸੇ ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਤ ਬੈਠੇ ਕੈਲ਼ੇ ਨ ਦੇਖ ਕੇ ਿਸਰ ਨ ਝਟਕਾ ਿਜਹਾ ਿਦੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਫੇਰ ਕਪੜੇ ਝਾੜਦਾ ਹੋਇਆ
ਕੌਲੇ ਕੋਲ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਸਾਫ਼ਾ ਬੰਨਦੇ ਹੋਏ) ਚੱਲੀਏ ਫੇਰ ਫੌਜੀਆ। ਉਹ ਤੇ ਗਏ। (ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।) ਫੇਰ ਸਾਲਾ
ਮੰਡੀ ਿਵੱਚ ਦੀ ਹੋ ਕੇ ਜਾਣਾ ਪਊ। ਉਧਰ ਈ ਗਈ ਲਗਦੇ (ਦੇਖਦਾ)
ਕੈਲਾ : ਿਕਉਂ ਮੰਡੀ ਤੋਂ ਡਰ ਲਗਦਾ। (ਹੱਥ ਝਾੜਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਮੈਂ ਿਕਹੜਾ ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ ਯੋਧਾ ਆ।
ਕੈਲਾ : (ਜੁੱਤੀ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋਏ) ਿਕੰਨੀ ਵਾਰ ਿਕਹਾ ਫੌਜੀ ਨਾ ਿਕਹਾ ਕਰ ਮੈਨ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਠੀਕ ਏ ਫੇਰ ਨਹੀਂ ਕਿਹੰਦੇ। (ਛੇੜਦਾ ਹੈ) ਊਂ ਮੱਚਦਾ ਿਕਉਂ ਏਂ ਤੂੰ ਏਸ ਤੋਂ। (ਕੈਲਾ ਘੂਰਦਾ ਹੈ) ਚੰਗਾ
ਚੰਗਾ। ਚਲ ਤੁਰ ਹੁਣ। (ਬਾਹਰ ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਪੂਰਾ ਉਤਾਵਲਾ)
ਕੈਲਾ : ਸ਼ਾਮ ਿਪੱਛੋਂ ਪੈਂਦੀ, ਕਾਹਲੀਆ ਪਿਹਲਾ ਈ ਪੈਣ ਲਗ ਜਾਦੀਆ। (ਉਠਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਹੋਰ ਸਿਰਆ ਵੀ ਕੀ ਏ ਏਥੇ ਮਸਾਣਾ 'ਚ।
ਕੈਲਾ : ਸਿਰਆ ਤੇ ਹੁਣ ਉਥੇ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਿਬਸ਼ਿਨਆ। (ਹੌਕਾ) ਐਵੇਂ ਭਟਕਣ ਏ
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਖੜਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ) ਚਲ ਿਪੰਡ ਤਾ ਵਸਦਾ ਏ ਉਥੇ।
ਕੈਲਾ : (ਿਵਅੰਗ 'ਚ) ਵਸਦਾ, ਉਥੇ ਤੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਈ ਿਦਖਦਾ ਸੀ। ਿਕ ਨਹੀਂ?
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਤੂੰ ਹੀ ਦਸ ਫੇਰ, ਿਕਉਂ ਭਜਦੇ ਆ ਵਾਿਪਸ ਵਾਰ-ਵਾਰ, ਮੁੜ ਮੁੜ ਉਹੀ (ਿਝੱਥਾ ਪੈ ਕੇ ਗੱਲ ਿਵੱਚ
ਛੱਡ ਿਦੰਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : (ਵਾਕ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।) ਖਾਨਾਜੰਗੀ। (ਬੁਝੀ ਹੋਈ ਿਚਤਾ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਹਲਕਾ ਿਜਹਾ ਹਸਦਾ ਹੈ।)
ਲਗਦਾ ਕੁਝ ਛੁੱਟ ਿਗਆ ਉਥੇ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਖੁਦ ਨ ਟੋਂਹਦੇ ਹੋਏ) (ਚੁੱਪੀ)ਮੁੱਢ।
ਕੈਲਾ : ਮੁਢ?
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਸਰੀਰ ਨ ਟਟੋਲਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਚ ਹੀ) ਹੰ ਹੰ ਹਾ, ਦੇਹ। ਸਰੀਰ।
ਕੈਲਾ : (ਖੁੱਲ ਕੇ ਹਸਦਾ ਹੋਇਆ ਿਚਖਾ ਵੱਲ ਜਾਦਾ ਹੈ।) ਉਹ ਤੇ ਰਿਹ ਈ ਜਾਦਾ। ਏਥੇ ਿਲਆ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ
(ਸੁਆਹ ਫ਼ੋਲਦੇ ਹੋਏ) ਉਥੇ ਕਦੀ ਗੋਿਲਆ ਈ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਸੋਿਚਆ ਚਲੋ ਖਲਾਸੀ ਹੋਈ। ਬਲਾ ਟਲੀ ਗਲੋਂ। ਉਸ ਦੇਹ ਤੋਂ ਛੁੱਟੇ।
(ਚੁੱਪੀ)
ਕੈਲਾ : (ਿਬਸ਼ਨੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।) ਹੋਰ ਵੀ ਕੋਈ ਸਰੀਰ ਹੁੰਦਾ, ਮਨ ਦਾ ਿਪੰਡਾ ਕਦੇ ਸੋਿਚਆ
ਸੀ? ਹੱਡ ਮਾਸ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਕੈੜਾ ਸ਼ਬਦਾ ਦਾ ਸਰੀਰ।
(ਚੁੱਪੀ)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਕਾਹਲਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।) ਚੱਲ। ਕੁਝ ਨਹੀਂ। (ਹੱਥ ਝਟਕਦਾ) ਐਵੇਂ ਪਰਛਾਵਾ। ਚੱਲ ਏਥੋਂ।
ਕੈਲਾ : ਿਕਸਦਾ। ਿਕਸਦਾ ਪਰਛਾਵਾ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਪਰਛਾਵਾ ਹੈ ਤੇ ਸ਼ਿਹ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰ ਹੋਏਗੀ।
ਕੈਲਾ : ਵਾਿਪਸ¸? (ਿਵਅੰਗ 'ਚ) ਮੁੜ ਉਥੇ ਈ¸?
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਿਜਹੀ 'ਚ ਿਸਰ ਿਹਲਾਉਂਦਾ ਹੈ।) ਹਾ।
ਕੈਲਾ : ਮੰਡੀ ਿਵੱਚ ਦੀ ਜਾਣਾ ਪਵੇਗਾ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਇੱਥੇ ਿਕਹੜਾ ਫਿਰਸ਼ਤੇ ਹਾਰ ਲਈ ਖੜੇ ਆ! (ਿਬਸ਼ਨਾ ਿਖਝ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : (ਸ਼ਾਤ) ਿਜਹੜੀਆ ਅਰਥੀਆ ਚੋਂ ਫੁੱਲ ਿਕਰਦੇ ਿਬਸ਼ਿਨਆ ਉਹਨਾ ਲਈ ਹਾਰ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ। ਅਰਥ
ਪੱਲੇ ਹੋਣ ਤੇ ਫਿਰਸ਼ਤੇ ਵੀ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਿਵਮਾਨ ਲਈ ... ਪਰੀਆ ਵੀ। ਨਹਾ ਧੋ ਕੇ ਪੂਰਾ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਿਤਆਰ ਹੁੰਦਾ
ਏ .... ਸਵਾਗਤ ਲਈ। ਹੋਲੀ ਹੁੰਦੀ ਏ ਉਸ ਿਦਨ ਮਸਾਣਾ 'ਚ। (ਕੈਲੇ ਦਾ ਜੋਸ਼ ਵਧਦਾ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ
ਹੈਰਾਨੀ ਭਿਰਆ ਉਸ ਨ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ।) ਮਸਾਣ ਨਚਦੇ ਨੇ ਉਸ ਿਦਨ ਵਜ਼ਦ 'ਚ ਆ ਕੇ। ਜਦ ਕੋਈ ਪੂਰਾ
ਹੋ ਕੇ ਆਉਂਦਾ ਏ। ਅਰਥ ਕਮਾ ਕੇ, ਪੂਰਾ ਸੂਰਾ। (ਿਨਰਾਸ਼ਾ 'ਚ ਿਸਰ ਮਾਰਦਾ ਏ।) ਸਾਡੇ ਵਾਗ ਭਗੌੜਾ ਨਹੀਂ।
ਨਾ ਏਸ ਪਾਰ ਨਾ ਉਸ ਪਾਰ। (ਚੁੱਪੀ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਤੜਪ ਕੇ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।) ਹਮੇਸ਼ਾ ਓਧਰੋਂ ਏਧਰ, ਏਧਰੋਂ
ਓਧਰ। ਨਾ ਹੋਇਆ 'ਚ ਨਾ ਮੋਇਆ 'ਚ। (ਕੰਬਣ ਲਗਦਾ ਹੈ।) ਉਥੇ।
ਗੀਤ : ਢੋ ਢੋ ਉਮਰਾ ਦਾ ਭਾਰ ਗਏ
ਹੰਭ ਹਾਰ ਿਸਵੇ ਜੋ ਠਾਰ ਗਏ
ਿਬਣ ਲਿੜਓਂ ਸੁੱਟ ਹਿਥਆਰ ਗਏ
ਜੋ ਿਜੱਤ ਿਜੱਤ ਜੰਗਾ ਹਾਰ ਗਏ
ਅਣਹੋਇਆ ਦਾ ਅਣਮੋਇਆ ਦਾ
ਬੁਿਢਆ ਦਾ ਸ਼ੋਖ ਜਵਾਨਾ ਦਾ
ਨਾਟਕ ਿਜਉਂਦੇ ।
(ਗੀਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਫੁੱਲਾ ਦੇ ਹਾਰ ਤੇ ਰੰਗ ਭਰੀਆ ਿਪਚਕਾਰੀਆ ਲਈ ਫਰਿਸ਼ਤੇ ਅਤੇ ਪਰੀਆ ਮੁੜ ਆਉਂਦੇ
ਹਨ। ਉਹ ਹਾਲੇ ਵੀ ਿਕਸੇ ਨ ਤਲਾਸ਼ ਰਹੇ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਿਵੱਚ ਗੁਆਚੇ ਿਬਸ਼ਨਾ ਤੇ ਕੈਲਾ ਮੰਚ ਤੋਂ ਬਾਹਰ
ਿਨਕਲ ਜਾਦੇ ਹਨ।) ਦੋ ਪਰੀਆ ਪਰਦਾ ਕਰਦੀਆ ਹਨ।
(ਰੋਸ਼ਨੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੱਧਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।)
(ਿਵਹੜੇ 'ਚ ਮੰਜਾ ਡਾਹੀ ਿਮੱਠੂ ਿਪਆ ਹੈ। ਕੈਲਾ ਉਸ ਦੇ ਿਸਰਹਾਿਣਓਂ ਨਸ਼ੇ ਦੀ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਚੁੱਕ ਕੇ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤੇ
ਫੇਰ ਉਥੇ ਹੀ ਰਖ ਿਦੰਦਾ ਹੈ। ਿਪਛਲੇ ਪਾਸੇ ਸ਼ੇਰੇ ਹੋਰਾ ਦੇ ਦਰਾ ਮੂਹਰੇ, ਗਲੀ ਿਵੱਚ ਤੇਜਾ ਸੁੱਤਾ ਿਪਆ ਹੈ।
ਿਬਸ਼ਨਾ ਉਸ ਦੇ ਿਸਰ•ਾਾਣੇ ਖੜਾ ਹੈ। ਕੈਲਾ ਿਪੱਛੇ ਕੰਧ 'ਤੇ ਲਗੀ ਆਪਣੀ ਤਸਵੀਰ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਵੱਲ
ਵਧਦਾ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਆਪਣੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਿਜਸ ਦੀ ਿਪੱਠ ਇਸ ਪਾਸੇ ਵੱਲ ਹੈ। ਿਪੱਛੇ ਪਈ ਪੌੜੀ ਨ
ਉਹ ਖੜੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ੇਰਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਉਸ ਨ ਬੁਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਉਹ ਇੰਜ
ਲੰਘ ਜਾਦਾ ਹੈ ਿਜਵੇਂ ਦੋਹਾ ਦੀ ਕੋਈ ਹੋਂਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।)
ਆ ਗਏ ਫੇਰ ਉਥੇ ਈ¸ ਪਰਛਾਿਵਆ ਿਪੱਛੇ ਉਡਦੇ¸। (ਪਰਵੇਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਰੋਸ਼ਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : (ਫੋਟੋ ਨ ਉਤਾਰ ਕੇ ਪੂੰਝਦੇ ਹੋਏ, ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਚ ਹੀ) ਇਹ ਮੈਂ ਹਾ, ਕੰਧ 'ਤੇ ਲਟਕਦਾ ਕਰਨੈਲ ਿਸੰਘ,
ਘੱਟੇ 'ਚ ਘੱਟਾ ਹੋਇਆ। (ਿਬਸ਼ਨਾ ਉਸਦੀਆ ਗੱਲਾ 'ਚ ਪਿਹਲੀ ਵਾਰ ਿਦਲਚਸਪੀ ਿਦਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਕੈਲਾ
ਤਸਵੀਰ ਨ ਮੁੜ ਦੀਵਾਰ 'ਤੇ ਟੰਗ ਿਦੰਦਾ ਹੈ।) ਿਜੱਦਣ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਸੀ, ਮੱਿਸਆ ਵਰਗਾ ਮੇਲਾ ਲੱਗਾ ਸੀ ਿਪੰਡ
'ਚ। ਮਾਰ ਤਕਰੀਰਾ ਤੇ ਤਕਰੀਰਾ। ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਸ਼ਬਦ ਹੀ ਸ਼ਬਦ ਉਡਦੇ …— ਡੂਮਣੇ ਵਾਗ। ਮੇਰੇ ਹੀ
ਬਾਰੇ ਗੱਲਾ ਹੋ ਰਹੀਆ ਸੀ। ਹਾਸਾ ਵੀ ਆਦਾ ਸੀ, ਸੰਗ ਵੀ । ਲੱਗਾ ਚਲੋ ਮਰ ਕੇ ਈ ਖੱਟ ਿਲਆ ਕੁਝ। ਰੱਬ
ਨਾਲੋਂ ਉਚੀ ਟੀਸੀ ਤੇ ਿਬਠਾ ਰਹੇ ਸੀ ਮੈਨ। (ਿਬਸ਼ਨੇ ਨ) ਬਾਪੂ ਹੁਬ ਕੇ ਮੂਹਰੇ ਬੈਠਾ ਸੀ ਸਟੇਜ 'ਤੇ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਫੇਰ ਤੂੰ ਵੀ ਝਾੜ ਦੇਣਾ ਸੀ ਭਾਸ਼ਣ (ਚੁਬਾਰੇ ਿਵੱਚ ਜਗੀ ਬੱਤੀ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲਗਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਿਗਣਤੀਆ-ਿਮਣਤੀਆ... , ਸਮਾ ..... ਇਹ ਤੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਈ ਆਦਾ ਜਾਦਾ ਕੈਿਲਆ। ਕੱਲ ਦੀ
ਗੱਲ ਲਗਦੀ ਜਦ ਇਸ ਚੁਬਾਰੇ ਤੋਂ ਲਾਹ ਰਹੇ ਸੀ ਮੈਨ! ਗਲ ਚੋਂ ਰੱਸਾ ਕੱਿਟਆ ਤਾ ਲੱਿਗਆ ਸਾਰੇ ਬੰਧਨ ਕੱਟੇ
ਗਏ.. ਕੰਧਾ ਢਿਹ ਗਈਆ .. ਘੁਰਨੇ ਮਘੋਰੇ ਸਭ ਿਪੱਛੇ ਛੁੱਟੇ .. ਬਸ ਖੁੱਲਾ ਆਕਾਸ਼ । (ਹਸਦਾ ਹੈ। ਕੈਲਾ)
ਕੈਲਾ : ਸੁਣਨ ਵਾਲਾ ਤੇ ਮੈਂ ਕੱਲਾ ਹੀ ਸੀ। (ਹਸਦਾ) ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ। ਮੈਂ ਤੇ ਉਥੇ ਿਪਆ ਸੀ। ਖਾਲੀ
ਖਖਰ ਮਖੀਲ ਉਡ ਿਗਆ ਵੀ। ਹਸਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : ਕਮਾਲ ਦੀ ਜਗਾਹ ¸ਵੇਖ ਦੋਹਾ ਘਰਾ ਵੱਲ ਦੇਖ। ਲੱਗਦਾ ਨੀ ਿਜਵੇਂ ਬਾਰਡਰ ਤੇ ਖੜੇ ਆ¸।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤੇ ਹੋਰ ਉਚੀ ਹਸਦਾ ਹੈ।) ਫੇਰ ਕਿਹੰਦਾ ਫੌਜ਼ੀ ਨਾ ਕਹੋ ਮੈਨ¸।
ਕੈਲਾ : ਹਾਸੇ ਵਾਲੇ ਗੱਲ ਨੀ ਯਾਰ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਹਾਸਾ ਰੋਕਦੇ ਹੋਏ) ਤੇਰੀਆ ਤੇ ਹੁਣ ਅੱਖਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਟੈਸਟ ਹੋਣੀਆ.., ਿਕਹੜਾ ਕਰੂ....।
ਕੈਲਾ : ਤੂੰ ਦੇਖ ਤਾ ਸਹੀ, ਨਾ ਏਧਰੋਂ ਉਧਰ ਿਦਖਦਾ …...... ਜੋ ਉਥੇ ਹੈ, ਨਾ ਓਧਰੋਂ ਏਧਰ। ਐਵੇਂ ਉਡਵੇਂ ਿਜਹੇ
ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਅਵਾਜ਼ਾ ਦੇ। (ਿਬਸ਼ਨਾ ਥੋੜਾ ਸੰਜੀਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।) ਖੜਾਕ ਿਜਹਾ ਸੁਣ ਕੇ ਲਗਦਾ ਕੋਈ ਹੈ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਵਾਕ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।) ਉਥੇ। (ਫੇਰ ਹਸਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।) ਤੇ ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਫਾਇਰ ਖੋਲ ਿਦੰਦੇ ਹਾ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਖੁੱਲ ਕੇ ਹਸਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਚੁੱਪ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਕ ਸੰਨਾਟਾ ਪਸਰਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : ਮੈਂ ਮਕਾਨਾ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਿਰਹਾ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਹੋਕਾ) ਮੈਂ ਵੀ।
ਕੈਲਾ : (ਸੁੱਤੇ ਿਪਆ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ) ਇਵੇਂ ਈ ਿਜਉਂਦੇ ਨੇ ਸਭ। ਇਹ ਬਾਰਡਰ ...... ਫਾਇਿਰੰਗ, ਇਹੋ
ਿਜ਼ੰਦਗੀ¸
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਫੇਰ ਛੱਡ ਿਕਓ ਨ ਨਹੀਂ ਿਦੰਦੇ, ਜੀਅ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਕੈਲਾ : (ਹੈਰਾਨ) ਇਹ ਤੂੰ ਕਿਹੰਦਾ ...... ਤੂੰ!
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ) ਹਾ।
ਕੈਲਾ : ਖੁਦ ਈ ਤੇ ਛੱਡ ਕੇ ਿਗਆ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਪੈਰੀਂ ਮਸਾਣਾ ਨ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਨਜ਼ਰਾ ਚੁਰਾਦੇ ਹੋਏ) ਫੇਰ ਮੁੜ ਿਕਉਂ ਆਉਂਦਾ ਵਾਰ ਵਾਰ। ਏਥੇ ਈ ...... ਮੁੜ ਮੁੜ ਕੇ। (ਹੌਂਕਣ
ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਕੈਲਾ ਉਸ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਿਜਵੇਂ ਇਸ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਉਸ
ਕੋਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਚੁੱਪ)
ਿਪੱਛੋਂ ਨਾਮ ਜਪ ਲੈ ਿਨਮਾਣੀਏ ਿਜੰਦੇ
ਆਵਾਜ : ਨੀ ਔਖੇ ਵੇਲੇ ਕੰਮ ਆਉਗਾ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਇਸ ਆਵਾਜ਼ 'ਤੇ ਇਸ ਤਰਾ ਦਾ ਪਰਤੀਕਰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਿਜਵੇਂ ਿਖਝ ਿਗਆ ਹੋਵੇ।)
ਕੈਲਾ : ਲਗਦੈ ਸਵੇਰ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਏ।
ਆਵਾਜ਼ : ਵੇ ਤੂੰ ਵਸ ਵੇ ਜਮਾ ਦੇ ਪੈਣਾ
ਬੰਿਦਆ ਗੁਮਾਨ ਨਾ ਕਰੀਂ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਿਵਅੰਗ 'ਚ ਹਸਦਾ ਹੈ।) ਚੱਲ, ਤੁਰ ਏਥੋਂ।
(ਉਠ ਫਰੀਦਾ ਸੁੱਿਤਆ ਝਾੜੂ ਦੇ ਮਸੀਤ, ਤੂੰ ਸੁੱਤਾ ਰੱਬ ਜਾਗਦੈ ਤੇਰੀ ਡਾਹਡੇ ਨਾਲ ਪਰੀਤ। ਦੋਹਾ ਘਰਾ ਚੋਂ
ਆਵਾਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲਗਦੀਆ ਹਨ। ਚੁਬਾਰੇ 'ਚ ਸ਼ੇਰਾ ਛਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਉਠਦਾ ਹੈ ਤੇ ਹੇਠਾ ਵੱਲ ਭਜਦਾ ਹੈ। ਅੰਦਰੋਂ
ਪਰੀਤਮ ਸਾਫ਼ਾ ਬੰਨਦਾ ਹੋਇਆ ਆਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਿਮੱਠੂ ਨ ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਕਾਹਲੀ

ਕੈਲੇ : (ਿਵਅੰਗ 'ਚ) ਿਕੱਥੇ? ਉਥੇ। (ਿਬਸ਼ਨਾ ਖਚਰਾ ਿਜਹਾ ਹਸਦਾ ਹੈ।)
(ਕਾਹਲੀ ਸ਼ੇਰਾ ਲੰਘਦਾ ਹੈ।)
ਸ਼ੇਰਾ : ਸਸਰੀਕਾਲ ਚਾਚਾ ਿਸਆ
ਪਰੀਤਮ : ਸਸਰੀਕਾਲ ਵਈ ਸ਼ੇਿਰਆ......, ਿਜਉਂਦਾ ਰਿਹ। ਉਸ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਿਮੱਠੂ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।
ਿਮੱਠੂ ਵੱਖ ਲੈ ਕੇ ਸੌਂ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਮੁੜ ਕੇ ਕੈਲੇ ਦੀ ਫੋਟੋ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤੇ ਫੇਰ ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਿਮੱਠੂ ਨ। ਬੁੜ
-ਬੁੜਾਦਾ ਬਾਹਰ ਿਨਕਲ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਿਪਛਲੇ ਘਰੋਂ ਸੀਤੋ ਥਾਲ ਲਈ ਲੰਘਦੀ ਹੈ। ਤੇਜਾ ਵੀ ਮੰਜਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਅੰਦਰ
ਨ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
ਆਵਾਜ਼ : ਤੈਨ ਤਰਨੀ ਵੈਤਰਣੀ ਪੈਣੀ
ਵੱਡਾ ਤੂੰ ਤੈਰਾਕ ਬਣਦਾ
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਇਨ•ਾਾ ਤੇ ਯਾਰ , ਦੇਿਖਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਾਡੇ ਵੱਲ!
ਕੈਲਾ : ਪੱਤੇ ਝੜਦੇ ਫੁੱਲ ਿਡਗਦੇ। ਕੌਣ ਦੇਖਦਾ, ਉਹ ਵੀ ਭਰੇ ਮੇਲੇ 'ਚ। (ਿਵਅੰਗ) ਤੂੰ ਦੇਿਖਆ ਸੀ ਕਦੇ ....
ਜੀਉਂਦੇ ਜੀ?
(ਿਪਛਲੇ ਪਾਿਸਓਂ ਟੋਕਰਾ ਲਈ ਜੀਤ ਲੰਘਦੀ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਹੈਰਾਨ। ਬਰਬਸ ਮੁੰਹੋ ਿਨਕਲਦਾ ਹੈ।) ਜੀਤ! (ਉਹ ਿਨਕਲ ਜਾਦੀ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਕੈਲੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ
ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : ਹੱਥੀਂ ਤੋੜੀਆ ਮੁੜ ਨੀ ਜੁੜਦੀਆ .... ਚਲ ਛੱਡ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਪਰ ਇਹ ਤੇ......। (ਵਾਕ ਅਧੂਰਾ ਛੱਡ ਕੇ, ਆਵਾਜ਼ਾ ਮਾਰਦਾ ਿਪੱਛੇ ਨ ਜਾਦਾ ਹੈ।) ਜੀਤ।
ਕੈਲਾ : (ਹੱਸਦਾ) ਓ ਮੁੜ ਆ ਵੱਿਡਆ ਿਮਰਿਜ਼ਆ। ਮਰ ਕੇ ਵੀ ਿਟਕਾ ਨੀ ਇਨ•ਾਾ ਨ। (ਪੌੜੀ ਚੜ ਕੇ ਉਪਰ
ਵੱਲ ਨ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਿਸਓਂ ਦੋ ਅਮਲੀ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਕੈਲਾ ਝਕਦਾ ਝਕਦਾ ਿਬਸ਼ਨੇ ਦੇ ਚੌਬਾਰੇ ਅੰਦਰ
ਵੜਦਾ ਹੈ।)
2 : (ਦੂਜੇ ਨ ਿਸਗਰਟ ਫੜਾਦੇ ਹੋਏ।) ਲੈ ਫੜ ਕਰ ਐਸ਼।
(1 ਨੰਬਰ ਿਖੱਚ ਕੇ ਸੂਟਾ ਮਾਰਦਾ ਹੈ।) ਵੇਖੀ ਵੇਖੀ ਸੰਭਲ ਕੇ ਰਤਾ। (ਹਸਦਾ ਹੈ।
1 : (ਿਸਰ ਝਟਕਦਾ ਹੈ।) ਓ ਭੈਣ ਦੇਣੀ, ਭੁਆਟਣੀ ਿਲਆ ਤੀ ਉਇ। ਕੀ ਪਾਇਆ ਇਹ 'ਚ?
2 : ਿਕਰਲੀ ਦੀ ਪਾਈ ਏ ਪੂੰਛ।
1 : ਅਸ਼ਕੇ। (ਿਸਗਰਟ ਉਸ ਨ ਫੜਾਦਾ ਹੈ।) ਨਹੀਂ ਰੀਸਾ।
2 : (ਸੂਟਾ ਮਾਰਦੇ ਹੋਏ) ਿਕਓਂ, ਮਾਰਦੀ ਏ ਨਾ ਡੰਗ।
1 : ਮੈਂ ਸੁਿਣਆ ਯਾਰ, ਇਹ ਿਕਰਣਾ ਨੀ, ਏ ਬਚਨੇ ਕਾ, ਸੱਪ ਡੰਗਾਉਣ ਲਗ ਿਪਆ, ਨਾਥ ਵਾਗੂ ਜੀਭ 'ਤੇ। ਮੈਂ
ਿਕਹਾ ਲੈ ਿਗਆ ਲੱਜ਼ਤ।
2 : ਰਿਹਣ ਦੇ ਰਿਹਣ ਦੇ ਗਪੋੜੀਆ। ਏਡੇ ਜੋਗਾ ਨੀ ਹਾਲੇ ਛੱਡੀ ਜਾਨੈਂ ਤੜਕੇ ਈ ਤੜਕੇ, (ਕੜਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।)
ਹਾਏ ਏਡੇ ਜੋਗਾ ਨੀ ਹਾਲੇ । (ਲੱਤ ਿਸੱਧੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ।) ਰੀਸਾ ਕਰਨੀਆ ਨਾਥ ਦੀਆ ਹੈਂਅ।
1 : ਲੈ ਸੋਂਹ ਪਾ ਲੈ ਭਾਵੇਂ। ਉਹ ਆਉਂਦਾ ਿਮੱਠੂ ਇਹ ਤੋਂ ਪੁਛ ਲੈ। (ਿਮੱਠੂ ਅੱਖਾ ਮਲਦਾ ਹੋਇਆ ਆ ਕੇ ਬੈਠਦਾ
ਹੈ।) ਿਕਉਂ ਉਇ ਿਮੱਠੂਆ
ਿਮੱਠੂ : ਅੱਖਾ ਤਾ ਖੁੱਲ ਲੈਣ ਿਦਓ ਯਾਰ ¸। ਪਿਹਲੋ ਈ ਮੰਗ ਪਾ ਕੇ ਬਿਹ ਜਾਦੇ ਆ।
1 : ਓ ਮੈਂ ਤੇ ਭਤੀਜ।
ਿਮੱਠੂ : ਲੈ ਵੇਖ ਲੈ ਮੇਰੀ ਜੋਗੀ ਮਸਾ (ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਪੀਂਦਾ ਹੈ।)
2 : ਚਲ ਉਇ ਤੁਰ ਏਥੋਂ।
ਿਮੱਠੂ : ਨਾ ਿਕੱਥੇ ਜਾਏਂਗਾ।
2 : ਕਰਦੇ ਆ ਕੋਈ ਹੀਲਾ ਵਸੀਲਾ
1 : ਭਾਗੋ ਤੂੰ ਚੋਲ ਖਾ ਸਾਡੀ ਖੈਰ ਹੈ।
(ਸੁੱਖੋ ਨ ਆਦੀ ਨ ਦੇਖ ਿਮੱਠੂ ਚੁਪ ਕਰ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਸੁੱਖੋ ਬੁਹਾਰੀ ਿਦੰਦੀ ਹੋਈ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ।)
ਸੁੱਖੋ : ਸੁੱਚੀ ਜ਼ਰੀ ਦਾ ਮੈਨ ਸੂਟ ਸਵਾ ਦੇ -2 - ਪੰਜ ਸੱਤ ਚੁੰਨੀਆ ਜੋੜ ਦੇ ...। (ਕੈਲੇ ਦੀ ਫੋਟੋ ਸਾਫ ਕਰਨ
ਲਗਦੀ ਹੈ। ਉਪਰੋਂ ਿਖੜਕੀ ਿਵੱਚੋਂ ਦੀ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : ਕੁਝ ਵੀ ਕਿਹ ਿਬਸ਼ਿਨਆ.... ਸ਼ੇਰੇ ਨੇ ਘਰ ਚੰਗਾ ਸਾਿਭਆ .... ਸਾਡੇ ਵਾਲਾ ਤਾ ਦੇਖ ਲੈ
(ਸੁੱਖੋ ਫੇਰ ਝਾੜੂ ਿਦੰਦੀ ਗਾਉਣ ਲਗਦੀ ਹੈ।)
ਸੁੱਖੋ : ਪੰਜ ਸੱਤ ਚੁੰਨੀਆ ਜੋੜ ਦੇ, ਮਾਏ ਨੀ ਮੇਰਾ ਅੱਜ ਮੁਕਲਾਵਾ ਤੌਰ ਦੇ, ਮਾਏ ਨੀ ਮੇਰਾ (ਅੰਦਰੋ ਮੇਲੋ ਦੀ
ਆਵਾਜ਼ ਆਉਂਦੀ ਹੈ :
(ਸੁੱਖੋ ਨੀ ਸੁੱਖੋ ..... ਕੁੜੇ ਪਾਣੀ ਦੇਈਂ ਘੁੱਟ, ਗਲਾ ਸੁਕਦਾ ਿਪਆ।)
ਸੁੱਖੋ : ਆਉਨੀ ਆ ਮਾ ਇੱਕ ਿਮੰਟ। (ਉਂਜ ਹੀ ਝਾੜ-ਪੁੰਝ 'ਚ ਲੱਗੀ ਰਿਹੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਗੁਣਗੁਣਾਦੀ ਹੈ।) ਮੇਰਾ
ਅੱਜ ਮੁਕਲਾਵਾ ਤੋਰ ਦੇ। (ਿਮੱਠੂ ਦਬੇ ਪੈਰੀਂ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨ ਡਰਾਦਾ ਹੈ। ਸੁੱਖੋਂ ਤਰਭਕਦੀ ਹੈ। ਿਮੱਠੂ ਖੁਲ ਕੇ
ਹਸਦਾ ਹੈ।)
ਸੁੱਖੋ : ਿਫਟੇ ਮੂੰਹ ਤੇਰਾ। ਮੈਂ ਿਕਹਾ ਪਤਾ ਨੀ ਿਕਹੜਾ ਜਨੌਰ ਏ।
ਿਮੱਠੂ : (ਛੇੜਖਾਨੀ ਦੇ ਅੰਦਾਜ਼ 'ਚ) ਜਨੌਰ ਤਾ ਜਨੌਰ ਸਹੀ , ਐਂ ਦਸ ਿਕਧਰ ਦੀਆ ਿਤਆਰੀਆ ਹੋ ਰਹੀਆ
ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ...... ਹੈਂਅ ...... ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਿਕਤੇ.(ਹਸਦਾ)
ਸੁੱਖੋ : ਜਾ ਵੇ, ਐਵੇਂ ਭਕਾਈ ਨਾ ਮਾਿਰਆ ਕਰ ਵੇਲੇ। ਜਾਣਾ ਮੈਂ ਵਲੈਤ।
ਿਮੱਠੂ : ਤੇ ਮੈਂ ਹੋਰ ਕੀ ਕਿਹਨਾ (ਸੈਣਤ ਨਾਲ ਉਸ ਨ ਸਮਝਾਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।) ਵਲੈਤ ਹੀ ਘੱਲਾਗੇ।
ਸੁੱਖੋ : ਰਿਹਣ ਦੇ ਤੂੰ ਗੱਲਾ ਨ
ਿਮੱਠੂ : ਸੁੱਚੀ ਜ਼ਰੀ ਦਾ ਤੈਨ ਸੂਟ ਸਵਾ ਿਦਆ, ਿਵੱਚ ਅੰਬਰੀ ਤਾਰੇ ਜੋੜ ਿਦਆ, ਭੈਣੇ ਨੀ ਤੇਰਾ ਹੁਣ ਮੁਕਲਾਵਾ
ਤੌਰ ਿਦਆ।
ਸੁੱਖੋ : ਤੂੰ ਸਵਾ ਕੇ ਦੇਣੇ ਮੈਨ ਸੂਟ
ਿਮੱਠੂ : ਸੱਚੀਓਂ ਕਰਨਾ ਈ ਪਊ ਹੁਣ ਤੇ ਕੁਝ। (ਿਸਰ ਖੁਰਕਦਾ) ਰੁਪਏ ਤਾ 20 ਦੇਈਂ।
ਸੁੱਖੋ : (ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਕੇ ਘੂਰਦੀ) ਪਿਹਲਾ ਐਂ ਦਸ ਮੈਨ ..., ਰਿਹੰਦਾ ਿਕੱਥੇ ਐਂ ਸਾਰਾ ਿਦਨ ..... ਮਾ ਮੇਰਾ
ਿਸਰ ਖਾਈ ਜਾਊ ਨੀ ਆਇਆ ਨਹੀਂ ਨੀ ਹਾਲੇ।)
ਿਮੱਠੂ : ਤੂੰ ਮਾਈ ਈ ਛੱਡ ਉਨ•ੇੇ ਤਾ ਐਂ ਈ ਮਾਰੀ ਜਾਣੀਆ। (ਸ਼ਰਾਰਤ ਨਾਲ ਸੈਣਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।) ਆਉਣ
ਵਾਲਾ ਤੇ ਆ ਵੀ ਿਗਆ , ਤੇ ਉਹਨੇ ਮੁੜ ਵੀ ਜਾਣਾ ਛੇਤੀ
ਸੁੱਖੋ : ਕੌਣ ਿਕਹਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ?
ਿਮੱਠੂ : ਜਸਪਾਲ। (ਸੁੱਖੋ ਦੇ ਭਾਵ ਬਦਲਦੇ ਹਨ।) ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਿਮਿਲਆ ਸੀ ਉਹਦਾ, ਜੀਵਨ। (ਕੈਲਾ ਿਖੜਕੀ
ਬੰਦ ਕਰਦਾ)
ਸੁੱਖੋ : (ਮੁੰਹ ਫੇਰ ਕੇ ਕੰਮ 'ਚ ਰੁਝਦੀ ਹੈ।) ਮੈਨ ਕੀ ਏ ਫੇਰ ..... ਜੇ ਆਇਆ ਤੇ।
ਿਮੱਠੂ : (ਅੱਖਾ 'ਚ ਝਾਕਦੇ ਹੋਏ) ਅੱਛਾ ਜੀ।
ਸੁੱਖੋ : ਹਟ ਵੇ, ਹਰ ਵੇਲੇ ਘੋਖਾ ਈ ਕੱਢਦਾ ਰਹੂ।
ਿਮੱਠੂ : (ਿਚੜਾਦਾ ਹੈ) ਇੱਕ ਿਦਨ ਮਾਹੀ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣਾ
ਨੀ ਿਜੰਦੇ ਕੋਈ ਚੱਜ ਿਸਖ ਲੈ
ਏਥੇ ਬੈਠ ਸਦਾ ਨਈਓਂ ਰਿਹਣਾ
ਨੀ ਿਜੰਦੇ ...................
(ਿਮੱਠੂ ਉਸ ਨ ਿਠਠ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੁੱਖੋ ਮਾਰਨ ਲਈ ਿਪੱਛੇ ਦੌੜਦੀ ਹੈ। ਿਮੱਠੂ- ਿਲਆ 20 ਰੁਪਏ। ਮੋਹਿਰਓਂ
ਮੇਲੋ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਵੇ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਖੌਰੂ ਪਾਇਆ ਦੋਹਾ ਨੇ। ਨੀ ਤੂੰ ਨੀ ... ਪਾਣੀ ਮੰਿਗਆ ਸੀ ਤੈਥੋਂ ਘੁਟ।
ਸੁੱਖੋ : ਉਹਨ ਨੀ ਕੁਝ ਕਿਹ ਹੁੰਦਾ। ਹਰ ਵੇਲੇ ਮੇਰੇ ਈ ਿਪੱਛੇ ਪਈ ਰਹੂ।
ਮੇਲੋ : ਉਹ ਤਾ ਹੈ ਈ ਇਹੋ ਿਜਹਾ ..... ਤੂੰ ਵੀ ਨਾਲ ਸੁਦੈਣ ਹੋ ਗਈ¸। (ਿਮੱਠੂ ਨ) ਨਾ ਕੀ ਆ ਵੇ ........
ਿਮੱਠੂ : (ਹਸਦਾ) ਗੱਲ ਿਵੱਚੋਂ ਇਹ ਹੈ ... ਪਈ ਜਸਪਾਲ ਆਇਆ ਹੋਇਆ .... ਤੇ ਇਹਦਾ ਵੀ ਿਦਲ ਨਹੀਂ
ਲਗਦਾ ਹੁਣ ਏਥੇ । (ਹਸਦਾ ਹੈ।)
ਸੁਖੋ : ਦੇਖ ਲੈ ਿਕਵੇਂ ਬੋਲੀ ਜਾਦਾ ਅਵਾ-ਤਵਾ।
ਿਮੱਠੂ : ਅੱਛਾ, ਤੇ ਫੇਰ ਗਾਉਂਦਾ ਕੌਣ ਸੀ 'ਮੇਰਾ ਅੱਜ ਮੁਕਲਵਾ ਤੋਰ ਦੇ '
ਸੁਖੋ : ਠਿਹਰ ਤਾ ਤੂੰ ਿਮੱਠੂ ਿਦਆ ਬੱਿਚਆ (ਮਾਰਨ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਧੱਕਾ ਖਾ ਕੇ ਆਪ ਹੀ ਮੰਜੇ 'ਤੇ ਿਡਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
ਿਮੱਠੂ ਹਸਦਾ ਹੈ। ਮੇਲੋ ਵੀ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੈ। ਸੁੱਖੋ ਉਸ ਨ ਮੂੰਹ ਿਚੜਾਦੀ ਹੈ।) ਮੈਂ ਿਦੰਨੀ ਤੈਨ ਰੁਪਏ ।
ਿਮੱਠੂ : ਐਤਕੀਂ ਤਾ ਤੋਰ ਈ ਿਦਓ। ਪੁੰਨ ਹਊਗਾ ਬੇਬੇ ਪੁੰਨ।
ਮੇਲੋ : (ਹਸਦੇ ਹੋਏ) ਵੇ ਜਾ ਵੇ ਮਰਾਸੀਆ, ਤੂੰ ਤੇ ਮਰਾਸੀਆ ਦੇ ਜੰਮਣਾ ਸੀ। (ਸੁੱਖੋ ਫੇਰ ਉਸ ਨ ਦੰਦੀਆ
ਿਚੜਾਦੀ ਹੈ।)
ਿਮੱਠੂ : ਹੁਣ ਟਰਾਈ ਮਾਰ ਲੈਨੇ ਆ। ਜੱਟਾ ਦੇ ਜੰਮ ਕੇ ਵੀ ਿਕਹੜੇ ਖੋਹਣ ਖੋਹ ਲਏ¸।
ਮੇਲੋ : ਜਾ ਨੀ ਰੋਟੀ ਟੁਕ ਕਰ ਲੈ ਕੁਝ ...। ਫੇਰ ਬਿਹ ਜਾਏਗੀ ਿਕਤਾਬਾ 'ਚ ਿਸਰ ਦੇ ਕੇ। ਇਹਨੇ ਤਾ ਬੋਲੀ ਓ
ਜਾਣਾ ¸।
(ਸੁੱਖੋ ਬੁੜਬੁੜ ਕਰਦੀ ਅੰਦਰ ਜਾਦੀ ਹੈ।)
ਿਮੱਠੂ : (ਫੇਰ ਛੇੜਦਾ ਹੈ।) ਨੀ ਿਜੰਦੇ ਕੋਈ ਚੱਜ ਿਸੱਖ ਲੈ¸।
ਮੇਲੋ : ਵੇ ਤੈਨ ਕੀਹਨੇ ਦਿਸਆ ਜਸਪਾਲ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ।
ਿਮੱਠੂ : ਇੱਕ ਤੁਹਾਨ ਛੱਡ ਕੇ ਸਾਰੇ ਇਲਾਕੇ ਨ ਪਤਾ।
ਮੋਲੋ : ਕੋਈ ਿਚੱਠੀ ਨੀ ਪੱਤਰ ਨੀ। ਨਾ ਸੁਨੇਹਾ ਘੱਿਲਆ।
ਿਮੱਠੂ : ਮੁੰਡਾ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਆਇਆ ਮਾਤਾ।
ਮੇਲੋ : (ਿਚੰਤਾ ਲੁਕੋਂਦੇ ਹੋਏ) ਕੋਈ ਨੀ ਵੇ, ਆਉਂਦਾ ਤੇਰਾ ਬਾਪੂ ਤੇ ਘੱਲਦੀ ਆ।
ਿਮੱਠੂ : ਤੁਸੀਂ ਸੋਚਾ ਦੀ ਸੋਚਦੇ ਰਿਹ ਜਾਣ ਤੇ ਕਬੂਤਰ ਿਕਸੇ ਹੋਰ ਈ ਛਤਰੀ 'ਤੇ ਜਾ ਬੈਠਣਾ। (ਸੁੱਖੋ ਝਾੜੂ ਚੁਕਣ
ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਉਹਨਾ ਦੀਆ ਗੱਲਾ ਸੁਣਦੀ ਹੈ। ਿਚਹਰੇ 'ਤੇ ਡਰ ਅਤੇ ਿਚੰਤਾ ਝਲਕਦੀ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਚਜ ਦੀ ਭਾਿਖਆ ਕੱਿਢਆ ਕਰ ਵੇ ਮੁੰਹੋਂ।
ਿਮੱਠੂ : ਦੁਨੀਆ ਬੜੀ ਗਾਹ ਲੰਘ ਗਈ ਮਾਤਾ। ਹੁਣ ਇਹ ਉਹ ਵਾਲਾ ਜਸਪਾਲ ਨਹੀਂ।
ਮੇਲੋਂ : (ਖੰਘਦੀ) ਤੇ ਹੋਰ ਕੌਣ ਏ
ਿਮੱਠੂ : ਪਤਾ ਕੁਝ ਿਕੰਨੀ ਸਾਲੀਂ ਮੁਿੜਆ। ਗਰੀਨ ਕਾਰਡ ਅਗਲੇ ਦੀ ਜੇਬ 'ਚ ਹੈ, ਹਰੀ ਝੰਡੀ ਸੁਰਗਾ ਦੀ ।
ਸਮਝੀ ਕੁਲਾ ਤਰ ਜਾਦੀਆ ਕੁਲਾ।
(ਸੁੱਖੋ ਤੀਲਾ ਕੱਠੀਆ ਕਰਦੀ ਹੋਈ)
1. : (ਅੰਦਰ ਹੀ) ਤੋਰਾਗੇ ਵੇ, ਇੱਕ ਤੋਰ ਕੇ ਤਾ ਲੋਟ ਨਹੀਂ ਆਏ ਅੰਦਰ ਜਾਦੀ ਗੁੱਸੇ 'ਚ ਹੈ। ਿਮੱਠੂ ਫੇਰ ਖੰਘੂਰਾ
ਮਾਰ ਕੇ ਛੇੜਦਾ ਹੈ।)
ਿਮੱਠੂ : ਿਮ. ਜਸਪਾਲ ਿਸੰਘ ਯੂ. ਐਸ. ਏ.। (ਹਵਾਜੀ ਜਹਾਜ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੱਢਦਾ ਹੈ)
ਮੇਲੋ : (ਮਨ ਅੰਦਰਲੇ ਤੋਖਿਲਆ ਨ ਿਜਵੇਂ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲਾਭੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ।) ਵੇ ਫੇਰ ਕੀ ਐ, ਹੈ ਤੇ
ਉਹੀ¸। ਆਪਣੇ ਕੈਲੇ ਦਾ ਆੜੀ।
ਿਮੱਠੂ : ਉਹ ਜ਼ਮਾਨਾ ਲਦ ਿਗਆ। ਲੋਕੀ ਥਾਲੀਆ 'ਚ ਿਰਸ਼ਤੇ ਲਈ ਿਫਰਦੇ ਉਹਨਾ ਿਪੱਛੇ। ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ
ਉਹ ਉਹੀ ਐ।
ਮੇਲੋ : ਿਫਰਦੇ ਆ ਤਾ ਲਈ ਿਫਰਨ। ਕੌਲ ਕਰਾਰ ਵੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਹੁੰਦੇ।
ਿਮੱਠੂ : ਕੌਲ ਜੀਹਦੇ ਨਾਲ ਸੀ ਉਹਨ ਿਗਆ ਜੁਗ ਹੋ ਗਏ। (ਚੁੱਪੀ) ਸ਼ਿਹਦ ਲਾ ਕੇ ਚੱਟੋ ਹੁਣ ਕਰਾਰਾ ਨ।
(ਚੁੱਪੀ)
ਮੇਲੋ : ਫਸਲ ਬਾੜੀ ਤਾ ਸਾਭ ਲਈਏ, ਉਤੋਂ ਇਹ ਬੱਦਲ ਆਉਂਦਾ ਚਿੜਆ ਰੁੜ ਜਾਣਾ। (ਸਾਹ ਚੜ ਜਾਦਾ
ਹੈ।) ਮੇਰੇ 'ਚ ਤਾ ਆਪ ਸੱਿਤਆ ਨਹੀਂ ਰਹੀ (ਖੰਘ ਿਛੜ ਜਾਦੀ ਹੈ।)
ਿਮੱਠੂ : ਸੁੱਖੋ ਪਾਣੀ ਿਲਆਈ ਫਟਾਫਟ। (ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਿਪੱਠ ਮਲਦਾ ਹੈ। ਿਖੜਕੀ ਿਵੱਚੋਂ ਕੈਲਾ ਵੀ
ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਸੁੱਖੋ ਪਾਣੀ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।) ਉਰਾ ਫੜਾ ਛੇਤੀ।
ਸੁੱਖੋ : ਕੀ ਹੋਇਅ? (ਿਮੱਠੂ ਪਾਣੀ ਿਪਆਦਾ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਨੀ ਮੈਨ। ਿਕਤੇ ਨੀ ਮਰਦੀ ਮੈਂ(ਔਖੇ ਸਾਹ ਭਰਦੀ ਹੈ।) ਇਹ ਸਰੀਰ ਈ ਪੱਛੀ
ਲਗਣਾ ਸਾਹ ਨੀ ਆਣ ਿਦੰਦ।
ਸੁੱਖੋ : ਧੂੰਆ ਈ ਏਨ•ਾਾ ਹੋਇਆ ਿਪਆ ਚੰਗੇ ਭਲੇ ਦਾ ਦਮ ਘੁਟਦਾ। ਚਲ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਪੈ ਜਾ।
ਮੇਲੋ : ਿਕਤੇ ਵੀ ਚੈਨ ਨੀ, ਅੰਦਰ¸ਬਾਹਰ¸ਸਭ।
ਿਮੱਠੂ : ਦਵਾਈ ਖਾਧੀ ਸੀ ਇਹਨੇ?
ਸੁੱਖੋ : ਰਾਤ ਤਾ ਿਦੱਤੀ ਸੀ ਮੈਂ।
ਿਮੱਠੂ : ਏਨ•ਾਾ ਕੰਮ ਨੀ ਕਰ ਸਕਦੀਆ ਘਰ ਬੈਠੀਆ। ਰਾਤ ਿਦੱਤੀ ਸੀ¸
ਮੇਲੋ : ਵੇ ਉਹਦੇ ਕਾਹਨ ਗਲ ਪਈ ਜਾਨੈ। (ਸਾਹ ਚਿੜਆ) ਹੈ ਈ ਇੱਕ ਖੁਰਾਕ ਸੀ। ਬਥੇਰੀਆ ਖਾ ਲਈਆ
ਦਵਾਈਆ। (ਸੁੱਖੋ ਅੰਦਰ ਜਾਦੀ ਹੈ।)
ਿਮੱਠੂ : ਮੁੱਕ ਗੀ ਸੀ ਤੇ ਦਸਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਫੇਰ।
ਮੇਲੋ : ਵੇ ਕਾਹਨ ਔਖਾ ਭਾਰਾ ਹੋਈ ਜਾਨਾ ਕੁੜੀ ਨਾਲ। ਮਨ ਭਰ ਿਗਆ ਮੇਰਾ ਚੰਦਰੀਆ ਦਵਾਈਆ ਤੋਂ। ਪਤਾ
ਨੀ ਕਦੋਂ ਖਿਹੜਾ ਛੁਟਣਾ। (ਉਚੀ) ਵੇ ਸੁਣਦਾ ਜਾ, ਜੈਲਦਾਰਾ ਦੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਦੇਖ ਆ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤਰ, ਬਾਪੂ ਹੋਊ
ਤੇਰਾ। ਆਇਆ ਨੀ ਸਵੇਰ ਦਾ। ਕਣੀਆ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆ ਲਗਦੀਆ।
ਿਮੱਠੂ : ਇਹ ਚੰਦਰੇ ਕੰਮ ਨੀ ਹੁੰਦੇ ਮੈਥੋਂ। ਨਾ ਮੈਨ ਿਕਹਾ ਕਰ । (ਚਲਾ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਵੇ ਹੋਰ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰਨਾ। ਉਹ ਕੱਲਾ ਕਾਰਾ ਖੋਝਲਦਾ ਹਊ ਤੁਹਾਡੀ ਜਾਨ ਨ। (ਸਾਹ ਚੜਦਾ ਹੈ।)
(ਕੈਲਾ ਉਪਰੋਂ ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਜੀਤ ਬਾਹਰੋਂ ਆਦੀ ਹੈ। ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਤੇ ਿਬਸ਼ਨਾ ਵੀ ਆਦਾ ਹੈ। ਜੀਤ ਮੇਲੋ ਦੀ ਹਾਲਤ
ਦੇਕ ਕੇ ਉਸ ਵੱਲ ਵਧਦੀ ਹੈ।)
ਜੀਤ : ਪੈਰੀ ਪੈਨੀਂ ਬੇ ਜੀ । ਕੀ ਗੱਲ
ਮੇਲੋ : ਜੀਉਂਦੀ ਰਿਹ ਕੁੜੇ । ਕਦੋਂ ਆਈ?
(ਜੀਤ ਦੇ ਬੋਲਣ ਤੋਂ ਪਿਹਲਾ ਈ ਿਪੱਛੋਂ ਆਵਾਜ਼ਾ ਆਉਣੀਆ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਦੀਆ ਹਨ।)
ਸੀਤੋ : ਕੀ ਬੁੜ ਬੁੜ ਕਰੀ ਜਾਨਾ ਸਵੇਰ ਦਾ।
ਤੇਜਾ : ਇੱਕ ਨ ਖਾ ਕੇ ਿਢਡ ਨੀ ਭਿਰਆ।
ਮੇਲੋ : (ਹੱਥ ਨਾਲ ਅਚੇਤ ਹੀ ਟਾਲਣ ਜਾ ਿਪੱਛਾ ਛੁਡਾਣ ਦਾ ਜੈਸਚਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।) ਜਾ ਕੁੜੇ ਮੈਂ ਠੀਕ ਆ।
(ਜੀਤ ਕਾਹਲੀ ਕਾਹਲੀ ਟੋਕਰਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਜਾਦੀ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਵੀ ਕੈਲੇ ਨ ਦੇਖ ਕੇ ਉਪਰ ਚੜਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।)
ਤੇਜਾ : ਗਈ ਿਕੱਥੇ ਐ ਤੜਕੇ ਦੀ ਸਜ ਧਜ ਕੇ।
ਸੀਤੋਂ : ਤੂੰ ਹੁੰਦਾ ਕੌਣ ਏ ਪੁੱਛਣ ਵਾਲਾ-ਹੈਂਅ।
ਤੇਜਾ : ਹੁੰਨਾ ਮੈਂ।
ਸੀਤੋ : ਪਤਾ ਮੈਨ ਿਜਹੜਾ ਹੁੰਨਾ ਤੂੰ £
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਪੌੜੀ ਦੇ ਅੱਧ ਿਵਚਕਾਰ ਹੀ ਬੈਠ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਬੱਲੇ ਬਾਪੂ ਗੜਕਦਾ ਹਾਲੇ।
(ਸੁੱਖੋ ਰੋਟੀ ਲਈ ਆਦੀ ਹੈ। ਮੇਲੋ ਉਠ ਕੇ ਅੰਦਰ ਨ ਜਾਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਇੱਕ ਤਾ ਇਨ•ਾਾ ਦੇ ਿਨਤ ਦੇ ਰੋਣੇ ਨੇ ਖਾ ਿਲਆ।
ਸੁਖੋ : ਤੂੰ ਿਕੱਧਰ ਚੱਲੀ ਹੁਣ?
ਮੇਲੋ : ਅੰਦਰ ਈ ਲੈ ਚੱਲ। ਏਥੇ ਤਾ ਡਰ ਆਉਂਦਾ।
ਸੁੱਖੋ ਿਪੱਛੇ ਿਪੱਛੇ ਜਾਦੀ ਹੈ। ਤੇਜਾ ਗੁੱਸੇ ਿਵੱਚ ਬੋਲਦਾ ਬਾਹਰ ਨ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।)
ਤੇਜਾ : ਮੁੰਡਾ ਈ ਕੰਜਰ ਖੱਸੀ ਿਨਕਿਲਆ। ਨੀ ਥੋਡੀ ਕੀ ਮਜ਼ਾਲ ਸੀ ਐਂ ਜ਼ਬਾਨ ਚਲਾ ਜਾਦੀਆ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਉਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਿਦੰਦਾ) ਓ ਬਾਪੂ ਬਾਹਲਾ ਤੱਤਾ ਵਈ।
ਸੀਤੋ : ਏਡਾ ਝੋਰਾ ਏ ਤੇ ਆਪ ਜਾਇਆ ਕਰ। ਮਾਣ ਲੋਕਾ ਦੇ ਬੁੜੇ ਸੌ ਖੂਹੀਂ ਜਾਲ ਪਾਉਂਦੇ ਆ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਵੀ ਥੱਲੇ ਆ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਕੈਲਾ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਆ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤੇਜਾ ਿਪਛਾ ਨ ਬਾਹਾ ਉਲਾਰ
ਉਲਾਰ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਬਾਹਰ ਨ ਿਨਕਲ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
ਤੇਜਾ : ਬਥੇਰਾ ਕਰ ਤਾ ਸਾਰੀ ਉਮਰ। ਹੁਣ ਫੀਮਾ ਬੇਚ ਲਾ ਥੋਡੀ ਖਾਿਤਰ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਤੇ ਕੈਲਾ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹਨ। ਫੇਰ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਘੁੰਮਦੇ ਹਨ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਹੱਦ ਹੋ ਗਈ । ਕੁਝ ਵੀ ਨੀ ਬਦਿਲਆ। ਸਭ ਉਵੇਂ ਦਾ ਉਵੇਂ। (ਆਕਾਸ਼ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹਨ।
ਫਿਰਸ਼ਤੇ ਅਤੇ ਪਰੀਆ ਪਿਹਲਾ ਵਾਗ ਿਕਸੇ ਨ ਢੂੰਢਦੇ ਹੋਏ ਆਦੇ ਹਨ।)
ਗੀਤ : ਪੁੱਤਾ ਜਈਆ ਪਲੀਆ ਥਲਾ ਿਵੱਚ ਗਲੀਆ
ਟੁੱਟੀਆ ਿਗੱਚੀਆ ਲਹੂ ਿਵੱਚ ਿਭੱਜੀਆ
ਿਢੱਡਾ ਿਵੱਚ ਮੁੱਕੀਆ ਿਕ ਰੋਣੇ ਪੈ ਗਏ
ਿਸਆਪੇ ਪੈ ਗਏ ।
ਕਿਹਰ ਦੀਆ ਨਦੀਆ ਸਮਾਨੋਂ ਫਟੀਆ
ਵਿਹਸ਼ਤਾ ਨੰਗੀਆ ਘਰਾ ਿਵੱਚ ਨੱਚੀਆ
ਿਹਚਕੀਆ ਲਗੀਆ ਿਹੱਕਾ ਿਵੱਚ ਫਸੀਆ
ਕੱਜਣ ਸਭ ਲਿਹ ਗਏ
ਿਸਆਪੇ ਪੈ ਗਏ ....।
(ਸੁੱਖੋ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਬਾਹਰ ਿਪਆ ਸਮਾਨ ਸਾਭਦੀ ਹੈ। ਕੈਲਾ ਤੇ ਿਵਸ਼ਨਾ ਇੱਕ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਪਰੀਆ ਤੇ ਫਿਰਸ਼ਤੇ ਭੱਜ ਜਾਦੇ ਹਨ। ਹੰਟਰਾ ਵਾਲੇ ਜਮ ਆਦੇ ਹਨ। ਸ਼ੇਰਾ ਬਾਹਰੋਂ ਦੌਿੜਆ ਆਦਾ ਹੈ।
ਅੰਦਰੋਂ ਬੋਰੀ ਤੇ ਕਹੀ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਮਾ ਤੋਂ ਅਨਜਾਨ ਉਹ ਕਹੀ ਠੋਕਦਾ ਹੈ।)
ਮੇਿਰਆ ਸ਼ੇਰਾ ਜਮਾ ਨੇ ਘੇਰਾ
ਪਾ ਿਲਆ ਤੇਰਾ, ਢਾਈ ਨਾ ਜੇਰਾ
ਜੀਉਣ ਦੀ ਬੇਲਾ, ਮਨਾ ਦਾ ਖੇੜਾ
ਿਦਲੋਂ ਨਾ ਲਿਹ ਜਾਏ
ਿਸਆਪੇ ਪੈ ਗਏ।
(ਸ਼ੇਰਾ ਕਹੀ ਚੁੱਕੀ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਨ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਿਪੱਛੇ ਿਪੱਛੇ ਜਮਾ ਦੀ ਫੌਜ ਵੀ ਜਾਦੀ ਹੈ। ਅੰਦਰੋਂ ਮੇਲੋ ਆਉਂਦੀ
ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਿਦਸ਼ਾ ਵੱਲ ਨ ਦੇਖਦੀ ਹੈ ਿਜਧਰ ਨ ਸ਼ੇਰਾ ਿਗਆ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਹਾਏ ਵੇ, ਇਹ ਤੇ ਮੀਂਹ ਪਈ ਜਾਦਾ ਸੜ ਜਾਣਾ। ਉਪਰ ਵਾਲੇ ਨ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਮਾਰ ਵਗੀ ਏ ....।
ਉਤਰ ਕੇ ਲੜਨ ਿਡਹਾ ਗਰੀਬਾ ਨਾਲ। (ਿਮੱਠੂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।)
ਿਮੱਠੂ : ਹੁਣ ਕੀਹਦੇ ਨਾਲ ਆਡ•ਾਾ ਲਾਈ ਬੈਠੀ ਏਂ।
(ਮੰਜਾ ਡਾਹਦਾ ਹੈ।) ਲੈ ਦਵਾਈ ਖਾ ਲੈ । ਸੁਖੋਂ ਪਾਣੀ ਿਲਆ।
ਮੇਲੋ : ਰਿਹਣ ਦੇ ਵੇ। ਿਕੰਨਾ ਿਚਰ ਕਟਣਾ ਹੁਣ ਦਵਾਈਆ 'ਤੇ। (ਸਾਹ ਉਖੜਦਾ ਹੈ।) ਰੁੜ ਜਾਣੇ ਸਾਹ ਨ ਵੀ
ਪੱਛੀ ਲੱਗੀ ਏ। (ਸੁੱਖੋ ਪਾਣੀ ਲੈ ਕੇ ਆਦੀ ਹੈ। ਮੇਲੋ ਦਵਾਈ ਖਾਦੀ ਹੈ।)
ਿਮੱਠੂ : ਅੱਜਕਲ ਤੇ ਸਭ ਦਵਾਈਆ ਤੇ ਐ। ਤੂੰ ਨਾਗਾ ਪਾਉਣੋਂ ਹਟਦੀ ਨਹੀਂ।
ਸੁੱਖੋ : ਰੋਟੀ ਿਲਆਵਾ ਤੇਰੇ ਲਈ?
ਿਮੱਠੂ : ਐਂ ਕਰ ਚਾਹ ਿਲਆ ਘੁੱਟ ਕੈੜੀ ਜਹੀ ਕਰ ਕੇ। ਰੋਟੀ ਬਾਦ 'ਚ ਦੇਖਦੇ ਹਾ। (ਸੁੱਖੋ ਉਹਨ ਘੂਰਦੀ ਖੜੀ
ਰਿਹੰਦੀ ਹੈ। ਫੇਰ ਬੁੜ ਬੁੜ ਕਰਦੀ ਅੰਦਰ ਨ ਜਾਦੀ ਹੈ। ਿਮੱਠੂ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਕੱਢ ਕੇ ਪੀਂਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਇਹਨ ਤਾ ਧਰਮ ਨਾਲ ਨਿਸ਼ਆ ਨੇ ਈ ਲੈ ਲੈਣਾ। ਪਤਾ ਨੀ ਿਕਹਦੇ ਤੇ ਿਗਆ। ਜਮਾ ਉਲਟਾ ਏ ਤੇਰੇ
ਨਾਲੋਂ।
ਕੈਲਾ : (ਪਰ•ਾਾ ਨ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।) ਿਕਉਂ ਤੂੰ ਅੰਦਰ ਵੜ ਕੇ ਦੇਿਖਆ ਸੀ ਮੇਰੇ। (ਿਬਸ਼ਨੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ
ਿਫੱਕਾ ਿਜਹਾ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਿਬਸ਼ਨਾ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵੱਲ ਨ ਦੇਖ ਿਰਹਾ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਉਹ ਪਤਾ ਨੀ ਿਕੱਥੇ ਹੋਣਾ ਭੁੱਖਣ ਭਾਣਾ।
ਿਮੱਠੂ : (ਿਵਅੰਗ) ਕੀ ਕਰੀਏ ਮੁਕੱਦਰਾ 'ਚ ਿਲਖੀ ਏ ਭੁੱਖ।
ਮੇਲੋ : ਨਾ ਵੇ ਚੰਦਿਰਆ, ਿਕਸਾਨ ਤੇ ਅੰਨਦਾਤਾ ਹੁੰਦਾ।
ਿਮੱਠੂ : ਸੰਗ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਫੋਕੀਆ ਫੜਾ ਮਾਰਿਦਆ।
ਮੇਲੋ : ਤੂੰ ਤੇ ਸਰੀਕੇ ਿਪੱਟਣ ਬਿਹ ਜਾਨਾ। ਅਸੀਂ ਨੰਗ ਆ ਤੇ ਤੂੰ।
ਿਮੱਠੂ : (ਕਟਦਾ ਹੈ।) ਪਈ ਰਹ, ਫੇਰ ਿਛੜ ਜੂ ਹੁੱਥੂ। (ਸੁੱਖੋ ਰੋਟੀ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।)
ਸੁੱਖੋ : ਰੋਟੀ, ਖਾ ਲੈ ਜੇ ਖਾਣੀ ਆ ਤੇ।
ਿਮੱਠੂ : (ਭੜਕਦਾ) ਮੈਂ ਤੈਂਨ
ਸੁੱਖੋ : ਮੈਥੋਂ ਨੀ ਬਣਦੀਆ ਚਾਹਾ। (ਦਬੀ ਜ਼ਬਾਨ 'ਚ) ਨਸ਼ੇੜੀਆ ਲਈ। (ਜਾਦੀ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਹੁਣ ਕੀ ਹੋ ਿਗਆ?
ਿਮੱਠੂ : (ਗੁੱਸੇ ਤੇ ਬੇਬਸੀ 'ਚ) ਸਮਝਾ ਲੈ ਇਹਨ। ਹੋ ਿਗਆ। (ਿਵਸ ਿਜਹਾ ਘੋਲਦਾ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : (ਬੈਠਦੇ ਹੋਏ) ਵੇਖ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਤੂੰ ਈ ਿਸਆਣਾ ਏਂ ਘਰ ਚੋਂ। ਸੁਖ ਨਾਲ ਸਮਝਦਾਰ ਵੀ ਏਂ।
ਿਮੱਠੂ : (ਿਹਰਖ ਕੇ) ਨਾ ਹੁਣ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਾ ਿਕ ਨਾ। (ਿਖੱਝ ਕੇ ਥਾਲੀ ਸਾਈਡ ਤੇ ਰੱਖ ਿਦੰਦਾ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਖਾ ਭਾਵੇਂ ਨਾ ਖਾ। ਿਜਉਂਦੀ ਦੇ ਈ ਿਜੰਦਰੇ ਮਾਰਨ ਿਡਹਾ ਮੁੰਹ 'ਤੇ। (ਉਠਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।)
ਿਮੱਠੂ : ਪਈ ਰਿਹ ਨਸ਼ਾ ਹੁੰਦਾ ਦਵਾਈਆ 'ਚ। (ਸੁੱਖੋ ਭਾਡੇ ਚੁਕਣ ਆਦੀ ਹੋਈ ਉਹਨ ਘੂਰਦੀ ਹੈ। ਿਮੱਠੂ ਉਸ
ਤੋਂ ਅੱਖਾ ਚੁਰਾਦੇ ਹੋਏ।) ਬੈਠ ਕੇ ਦਸ
ਮੇਲੋ : ਕੀ ਦੱਸਾ। ਤੈਨ ਨੀ ਸੁਝਦਾ ਕੁਝ। ਿਕੰਨਾ ਕੰਮ ਖੜਾ ਿਸਰ 'ਤੇ। ਤੇ ਤੂੰ ਕੱਛ 'ਚ ਵੰਝਲੀ ਮਾਰ ਕੇ ਤੁਿਰਆ
ਿਫਰਦਾ।
ਿਮੱਠੂ : ਇਹ ਜ਼ਮੀਨਾ ਦੇ ਰੋਣੇ ਧੋਣੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨਾ ਰੋਇਆ ਕਰ।
ਮੇਲੋ : ਫੇਰ ਕੀਹਦੇ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਰੋਵਾ। ਇੱਕ ਤੇ ਤੁਰ ਿਗਆ ਪਾਹਲਾ ਹੋ ਕੇ। ਦੂਜਾ ਤੂੰ ਮੇਰੀਆ ਆਦਰਾ ਤਪਾਉਨੈ
ਿਦਨ ਰਾਤ।
ਿਮੱਠੂ : ਸੌ ਵਾਰ ਸਮਝਾਇਆ, ਖਾਨੇ ਪਵੇ ਤਾ ਨਾ।
ਮੇਲੋ : ਤੂੰ ਿਪਓ ਜੰਮ ਿਪਆ ਸਭ ਦਾ। ਗੱਲ ਕੀ ਏ, ਜੇ ਦੋ ਘੜੀ ਗੇੜਾ ਮਾਰ ਆਏਂਗਾ ਖੇਤਾ ਨ। ਿਪਓ ਤੇਰਾ ਗੱਲ
ਕਰ ਆਊ ਕੁੜੀ ਦੀ। ਪਰ ਿਦਮਾਗ 'ਚ ਆਵੇ ਤਾ ਨਾ।
ਿਮੱਠੂ : ਨਾ ਜਾ ਵੀ ਆਊ ਉਹ ਹੈਂਅ, ਮੰਨ ਵੀ ਜਾਣਗੇ ਉਹ, ਫੇਰ ਫੇਰ ਕੀ ਕਰੋਂਗੇ, ਿਵਆਹ ਮੰਗਣਗੇ, ਦਸ ਿਦਨਾ
'ਚ। (ਮੋਲੋ ਚੁੱਪ। ਸੁੱਖੋ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।) ਹੈਗੇ ਓ ਇੰਨੇ ਜੋਗੇ।
ਮੇਲੋ : ਜਾ ਵੇ ਜਮਾ (ਦੋਹੇਂ ਹੱਥ ਜੋੜਦੀ ਹੈ।) ਖਿਹੜਾ ਛੱਡ। (ਅੰਦਰ ਨ ਜਾਦੀ ਹੈ) ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਕਰਨਾ ਏਸ
ਮੁੰਡੇ ਨੇ। (ਸੁੱਖੋ ਉਸ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਖੜੀ ਰਿਹੰਦੀ ਹੈ।)
ਿਮੱਠੂ : ਹੁਣ ਲਗਦੀਆ ਿਮਰਚਾ ਬੈਠੇ ਰਿਹਣਾ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਇਨ•ਾਾ ਲਈ। ਮਾਰਦੇ ਗੱਲਾ । (ਸੁੱਖੋ ਅੰਦਰ ਨ ਜਾਦੀ
ਹੈ। ਕੈਲਾ ਆਪਣੀ ਤਸਵੀਰ ਵੱਲ ਨ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਿਮੱਠੂ ਉਠ ਕੇ ਸੱਥ ਵੱਲ ਨ ਜਾਦਾ ਹੈ।) ਕਰਨਾ ਮੈਂ ਏਥੇ
ਹੰਅ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਉਸ ਨ ਬੁਲਾਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਓ ਿਮੱਠੂਆ ਗੱਲ ਸੁਣ ਉਏ। (ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹੱਥ ਹਵਾ ਿਵੱਚ ਲਿਹਰਾ ਕੇ ਰਿਹ
ਜਾਦਾ ਹੈ। ਿਮੱਠੂ ਸੱਥ ਿਵੱਚ ਜਾ ਬੈਠਦਾ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨ ਝਟਕਦਾ, ਿਜਵੇਂ ਉਸ 'ਤੇ ਨਰਾਜ਼ ਹੋ
ਿਰਹਾ ਹੋਵੇ, ਮੰਜੀ ਤੇ ਬੈਠਦਾ ਹੈ। ਕੈਲਾ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ ਹ£) ਭੈਣ ਦੇਣਾ ਕੀ ਫਾਇਦਾ ਇਸ
ਪਰਛਾਈ ਦਾ। (ਦੋਹੋਂ ਹੱਸਦੇ ਹਨ।)
(ਦੋਹੇਂ ਅਮਲੀ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।)
1. : (ਦੂਰੋਂ ਈ) ਿਕਓਂ ਵਈ ਭਤੀਜ ਸਿਰਆ ਨੀ ਬੁੱਤਾ ਐਂ ਿਸਰ ਸੁੱਟੀ ਬੈਠਾ।
ਿਮੱਠੂ : ਉਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਯਾਰ । ਮਾ ਵੀ ਇੱਕੋ ਗੱਲ ਲੈ ਕੇ ਬਿਹ ਜਾਦੀ....... ਜਦੋਂ ਦੇਖੋ 'ਕੀ ਕਰਨਾ.' ਕੀ ਦਸਾ
ਹੁਣ, ਹੈ ਕੀ ਏਥੇ ਕਰਨ ਨ।
2 : ਲੋ, ਗੋਲਾ ਪੀਹ ਕਰ ਲੈਨੇ ਆ ¸ ਹੋਰ ਕੀ।
1 : ਖਲੋ ਜਾ, ਉਹ ਵੀ ਕਰ ਲੈਂਨੇ ਆ। (ਜੇਬ ਚੋਂ ਕੈਪਸੂਲ ਕਢ ਕੇ ਿਦੰਦਾ ਹੈ।) ਲੈ, ਪਿਹਲਾ ਪੈਰਾ ਿਸਰ ਹੋ ¸ਫੇਰ
ਕਰਦੇ ਆ। ਚਲ ਵੰਡ ਉਇ
(2 ਨੰਬਰ ਪੱਤੇ ਵੰਡਦਾ ਹੈ। ਿਮੱਠੂ ਕੈਪਸੂਲ ਖੋਲ ਕੇ ਤਲੀ 'ਤੇ ਝਾੜਦਾ ਹੈ ਤੇ ਫੱਕਾ ਮਾਰ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
1 : ਹੰਅ। (ਪੱਤੇ ਚੁਕਦੇ ਹੋਏ) ਹੁਣ ਸੁਣਾ ਘੁੰਡੀ ਕੀ ਏ ਿਵਚਲੀ।
ਿਮੱਠੂ : ਘੁੰਡੀ ਕਾਹਦੀ, ਜਸਪਾਲ ਆਇਆ, ਬਾਹਰੋਂ, ਫੌਜੀ ਦਾ ਆੜੀ। ਆਪਣੀ ਸੁੱਖੋ ਦੀ ਗੱਲ ਚਲਦੀ ਸੀ
ਜੀਹਦੇ ਨਾਲ। (ਸੁੱਖੋ ਵੀ ਸੁਣਦੀ ਹੈ।)
2 : ਲੈ ਤੇਰੀ ਤੇ ਲਾਟਰੀ ਖੁੱਲ ਗਈ ਕੰਜਰਾ.ਬੈਠੇ ਿਬਠਾਏ ਦੀ। (ਪੱਤੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ।) ਸਾਨ ਵੀ ਲੈ ਜਾਈ
ਡੱਬੀ 'ਚ ਪਾ ਕੇ। (ਹਸਦੇ ਹਨ।)
1 : ਹੋਰ ਕੀ......., ਉਡਜਾ ਉਥੇ ...... ਈ ('ਉਥੇ' ਸ਼ਬਦ ਨ ਖਾਸ ਢੰਗ ਨਾਲ ਲਮਕਾ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹੈ।) ਏਥੇ ਕੁਝ
ਨੀ ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਇਹ ਸਾਲਾ...... (ਉਥੇ......) ਪਤਾ ਨੀ ਿਕੱਥੇ ਐਂ। ਮੇ... ਨੀ ਆਇਆ ਹੱਥ ਕਦੇ। (ਕੈਲੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ
ਹੈ। ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਿਵੱਚ ਜਾਦੀ ਸੁੱਖੋ ਨ ਦੇਖ ਿਰਹਾ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਘਬਰਾ ਜਾਦਾ ਹੈ। ) ਉਇ ਕੈਿਲਆ, ਇਹਨੇ ਤਾ
ਲਗਦੈ ਕੁਝ ਹੋਰ ਈ ਸੁਣ ਿਲਆ।
ਕੈਲਾ : ਨਵਾ ਕੀ ਏ ਇਹਦੇ 'ਚ। ਇੰਜ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਏਥੇ ਮਾਤਲੋਕ 'ਚ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਓ ਰੋਕ ਤਾ ਸਹੀ ਉਹਨ।
(ਿਪੱਛੋਂ ਜੀਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਅਮਲੀ ਿਟੱਚਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।)
2 : ਤੁਰਦੀ ਤਾ ਵੇਖ ਿਕਵੇਂ ਐ।
1 : ਿਬਸ਼ਨੇ ਦੀ ਬਹੂ ਨਹੀਂ ਉਇ।
2 : ਉਹੀ ਐ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਥੋਡੀ ਉਇ ਖੜ ਜੋ ਜਰਾ ਿਦਖਾਉਂਦਾ ਭਬੂ (ਉਹਨਾ ਨ ਮਾਰਨ ਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਹਵਾ 'ਚ ਗੇੜਾ ਖਾ ਆਪ
ਹੀ ਿਡਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਦੁਬਾਰਾ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਹਾਲਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪੈਲੀ ਤੇ ਦਾਤਰੀ ਲਈ ਜੀਤ ਜਾਦੀ
ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਝੂਠਾ ਿਜਹਾ ਹਸਦਾ ਉਠਦਾ ਹੈ।) ਨਹੀਂ ਕਾਸੇ ਜੋਗਾ।
ਕੈਲਾ : ਿਟਕ ਜਾ। ਪਰਛਾਈਆ ਨੇ ਕੀ ਕਰਨਾ ਿਕਸੇ ਦਾ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ ਬੈਠਦਾ ਹੈ।)
1 : ਉਮਰ ਤਾ ਕੁਝ ਨੀ ਯਾਰ ਹਾਲੇ ¸।
2 : ਿਬਸ਼ਨੇ ਨ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਸੁੱਝੀ, ਇਹੋ ਜਹੀ ਜਨਾਨੀ ਛੱਡ ਕੇ ਮਰਨ ਦੀ।
ਿਮੱਠੂ : ਉਇ ਪੱਤੇ ਦੇਖ ਲਓ ਪਿਹਲਾ ਫੇਰ ਰੌਲਾ ਪਾਓਂਗੇ। ਚਲੋਂ। (ਸਰ ਬਣਾ ਕੇ ਸੁਟਦਾ ਹੈ।) ਆ ਗਈ ਮੇਰੀ।
1 : ਪੇਕੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਚਲੀ ਗਈ ਇਹ।
ਿਮੱਠੂ : ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਰੱਖ ਕੇ ਤੋਰ ਤੀ ਅਗਿਲਆ। ਿਕਹੜਾ ਝਲਦਾ।
2 : ਉਤੋ ਦੋ ਕੁੜੀਆ, ਲਗਦੀ ਏ ਿਕਤੇ ਦੂਏ ਥਾ। (ਪੱਤੇ ਸੁਟਦਾ ਹੈ।)
1 : ਸ਼ੇਰਾ ਵੀ ਤੇ ਗਭਰੂ ਏ। ਉਹ ਨੀ ਕਰਦਾ ਕੋਈ ਹੀਲਾ (ਦੋਹੇਂ ਹਸਦੇ ਹਨ।)
ਿਮੱਠੂ : ਸਰ ਚੱਲੋ ਯਾਰ। ਪੀਹਣ ਪਾ ਕੇ ਬਿਹ ਜਾਦੇ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਔਖਾ ਿਜਹਾ ਹੋ ਕੇ ਉਠਦਾ ਹੈ।) ਖੁਸਿਰਆ ਤੋਂ ਵੀ ਰਿਹ ਗਏ ਫੌਜੀਆ। ਉਹਨਾ ਕੋਲ ਫੇਰ ਕੁੱਝ
ਹੁੰਦਾ¸ਤੁਰ ਏਥੋਂ¸ਕੁਝ ਨੀ ਏਥੇ।
(ਬਾਹਰ ਨ ਜਾਦੇ ਹਨ।)
ਗੀਤ : ਤੁਰ ਗਏ ਹਾਣੀ ਿਦਲਾ ਦੇ ਜਾਨੀਂ
ਰੁਲ ਗੀ ਜਵਾਨੀ ਿਕਸੇ ਨਾ ਮਾਣੀਂ
ਗਲੇ ਦੀ ਗਾਨੀ ਿਕ ਫਾਹੇ ਰਿਹ ਗਏ
ਿਸਆਪੇ ......।
ਜਮ ਪਰਦਾ ਲਈ ਆਦੇ ਹਨ।
(ਰੋਸ਼ਨੀ ਮੱਧਮ ਪੈਂਦੀ ਜਾਦੀ ਹੈ।) ਿਡਗਦਾ ਜਾ ਿਰਹਾ ........ ਿਡਗਦਾ ਜਾ ਿਰਹਾ ........ ਕਦੋਂ ਦਾ ........ ਕੁਝ
ਪਤਾਨਹੀਂ। ਸਮਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਿਕਥੇ ਸੀ। ਅਚਾਨਕ, ਦੁਧੀਆ ਰੰਗ ਦਾ ਇੱਕ ਬੱਦਲ........ ਸੁਨਿਹਰੀ ਿਕਰਣਾ
ਸੁਟਦਾ ........ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਉਲਰਦਾ ਆਉਂਦਾ, ਿਕਰਣਾ ਦੀ ਡੋਰ ਫੜ ਮੈਂ ਉਪਰ ਚੜਨ ਲਗਦਾ। ਹੇਠਾ ਝਾਤੀ
ਮਾਰਦਾ, ਅੱਗ ਹੀ ਅੱਗ ਚੋਹੀਂ ਪਾਸੀਂ। ਿਕਰਮਾ ........ ਬੱਦਲ ਸਭ ਗਾਇਬ। ਿਵਚਾਲੇ ਲਟਕ ਿਰਹਾ, ਿਕਸੇ
ਪਾਸੇ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ। ਸੁੰਨ ਸਰਾ। (ਚੁੱਪੀ) ਅਜੀਬ ਸੁਫ਼ਨਾ ਸੀ। ਕਾਹਦੇ ਬਣਦੇ ਇਹ ਸੁਫਨੇ ਫੌਜੀਆ।
ਕੈਲਾ : ਚਰਬੀ ਿਪਘਲਦੀ, (ਿਦਮਾਗ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ) ਏਥੋਂ। (ਹਸਦਾ)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਤੇ ਸੱਚ¸ਉਹ ਕਾਹਦਾ ਬਣਦਾ? (ਚੁੱਪੀ) ਕੀ ਥਾ ਸੀ ਸੁਫ਼ਨਾ ਿਕ ਸੱਚ?
ਕੈਲਾ : (ਿਬਸ਼ਨੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ) ਉਥੋਂ ਸੁਫ਼ਨਾ, ਇੱਥੋਂ ਸੱਚ। (ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।) ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਤੇ
ਸੁਫ਼ਨਾ ਈ। (ਆਪਣੇ ਆਪ ਿਵੱਚ ਗੁਆਿਚਆ ਇੰਜ ਿਸਰ ਿਹਲਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਿਜਵੇਂ ਕੋਈ ਭੇਤ ਸਮਝ ਆ ਿਰਹਾ
ਹੋਵੇ।) ਸੁਫ਼ਨੇ ਵੀ ਦੂਰੋਂ ਈ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ ਿਬਸ਼ਿਨ, ਤੇ ਸੱਚ ਵੀ, ਉਥੋਂ। (ਚੁੱਪੀ)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਿਜਵੇਂ ਅੰਦਰ ਹੀ ਅੰਦਰ ਤੜਪਦਾ ਹੈ।) ਤੇ ਨੀਂਦ?
ਕੈਲਾ : ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਿਟਕਦੀ, ਸੁਫਿਨਆ ਤੋਂ ਿਬਨਾ (ਦੂਰ ਜਾਦੇ ਹੋਏ।) ਟੁੱਟ ਜਾਦੀ ਏ।
(ਕੈਲਾ ਦੂਰ ਖ਼ਲਾ 'ਚ ਘੂਰਦਾ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਅੱਖਾ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਿਜਵੇਂ ਸੁਫ਼ਨੇ ਲੈ ਿਰਹਾ ਹੋਵੇ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਚੁੱਪੀ) ਯਾਰ ਫੌਜੀਆ ਜੀਤ ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਏ। (ਅੱਖਾ ਬੰਦ ਕੀਤੇ ਹੀ ਬੋਲਦਾ ਹੈ। ਕੈਲਾ
ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਹੱਸਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਹੈਰਾਨ ਿਜਹਾ ਉਸ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਫੇਰ ਉਠ ਕੇ ਮਾਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।) ਮੈਂ
ਸਾਿਲਆ ਕੋਈ ਲਤੀਫ਼ਾ ਸੁਣਾਇਆ। (ਆਪ ਹੀ ਹੱਸ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : ਿਕਹਾ ਸੀ ਨਾ, ਸੁਫ਼ਨਾ ਹੋਵੇ ਭਾਵੇਂ ਸੱਚ ਦੂਰੋਂ ਦੂਰੋਂ ਈ ਚੰਗੇ ਲੱਗਦੇ। (ਫੇਰ ਹੱਸਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਏਡੀ ਨੀ ਗੱਲ ........ ਤੂੰ ........
ਕੈਲਾ : ਏਡੀ ਹੀ ਐ। ਸੁਫ਼ਨਾ ਟੁਟਦਾ ਤੇ ਨਾ ਈ ਨੀਂਦ ਟੁੱਟ ਜਾਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਸੱਚ ਚੁਭਣ ਲੱਗਦਾ ਿਜਵੇਂ ਜੀਤ
ਚੁਭਦੀ ਸੀ। (ਮੁੜ ਹੱਸਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਤਾ ਕੀ ਹੈ ਤੇ ਮੇਰੀ ਸੀ (ਗੰਭੀਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲੇ : ਸੀ, ਹੈ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਉਥੋਂ.. ਤੇ ਤੂੰ
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਹਸਦੇ ਹੋਏ) ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਿਕੱਥੇ! (ਦੋਹੇਂ ਹੱਸਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਲੋਟ ਪੋਟ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।) ਅਜੀਬ ਗੋਰਖ ਧੰਦਾ
(ਹਾਸਾ ਰੋਕਦੇ ਹੋਏ) ਮੱਤਾ ਦੇਣ ਨ ਲੈ ਦੇ ਕੇ ਮੈਂ ਈ ਲਭਦਾ ਤੈਨ। (ਹਸਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : (ਹਸਦੇ ਹੋਏ) ਹੈਰ ਹੈ ਈ ਕੌਣ ਤੂੰ ..... ਮੈਂ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਗੁਆਡੀ।
ਕੈਲਾ : ਕਰਾਸ ਫਾਇਿਰੰਗ(ਗੋਲੀ ਚਲਾਉਣ ਦਾ ਐਕਸ਼ਨ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਵੇਖ-ਵੱਡਾ ਸ਼ਹੀਦ (ਖੁਦ ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ।) ਕੌਮ ਦਾ ਸ਼ਹੀਦ।
ਕੈਲਾ : (ਗੰਭੀਰ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ।) ਵੇਖ ਯਾਰ ਿਬਸ਼ਿਨਆ ਇੰਜ ਨਾ ਿਕਹਾ ਕਰ। ਡਰ ਆਉਂਦਾ । (ਝੁਣਝੁਣੀ ਿਜਹੀ
ਲੈਂਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਸੁਆਦ ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ) ਬੜਾ ਬਹਾਦਰ ਸੁਿਣਆ ਸੀ ਮੈਂ ਤੇ। (ਕੈਲਾ ਖਾ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆ ਨਜ਼ਰਾ ਨਾਲ
ਘੂਰਦਾ ਹੈ।) ਮਾਰ ਪੂਰੇ ਇਲਾਕੇ 'ਚ ਧੁੰਮ (ਮਸ਼ਕਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।) ਸੂਰਮੇ ਦੀਆ।
ਕੈਲਾ : ਠਿਹਰ ਤੇਰੀ ਉਇ (ਿਚਖਾ ਿਵੱਚੋਂ ਹੀ ਲਕੜੀ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮਾਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਹਸਦੇ ਹੋਏ ਮੂਹਰੇ
ਭਜਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਓ ਫੌਜੀਆ ਰਿਹਣ ਦੇ ਉਇ ਵੀਰ ਬਣ ਕੇ ......... ਬਸ (ਹਸਦਾ ਹੋਇਆ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨ ਬਚਾਦਾ
ਹੈ। ਦੋਹਾ ਦਰਿਮਆਨ ਇਹ ਦੌੜ ਇੱਕ ਖੇਡ ਜਹੀ ਬਣ ਜਾਦੀ ਹੈ। ਕੈਲਾ ਵੀ ਸਵਾਦ ਲੈਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਸਾਹੇ
ਸਾਹੀ ਹੋਇਆ ਿਬਸ਼ਨਾ ਿਡਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।) ਬਸ ਉਇ ਬਸ, ਿਕਉਂ ਮਿਰਆ 'ਤੇ ਰਾਉਂਦ ਖਰਾਬ ਕਰਦਾ । (ਹਸਦਾ
ਹੋਇਆ ਕੈਲਾ ਵੀ ਉਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਢਿਹ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : ਸੁਆਦ ਆ ਿਗਆ (ਹੌਂਕਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਮਾਤਲੋਕ ਦਾ?
ਕੈਲਾ : ਹੂੰ., ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਸਾਲਾ ਖਲਜਗਣ
(ਿਪੱਛੋਂ ਆਵਾਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲਗਦੀਆ ਹਨ।)
ਆਵਾਜ਼ਾ : ਸਾਭ ਲਓ ਉਇ, ਜੇ ਕੁਝ ਸਾਭ ਹੁੰਦਾ ਤੇ
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਤੇ ਕੈਲਾ ਛਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਖੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਬੋਹਰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ) ਇਹ ਤੇ ਮੰਡੀ ਵਾਲੇ ਪਾਿਸਓਂ ਆ ਰਹੀਆ।
ਆਵਾਜ਼ਾ : ਬੱਦਲ ਆਉਂਦਾ ਚਿੜਆ ਗੜਗੜ ਕਰਦਾ।
ਕੈਲਾ : ਮਰ ਕੇ ਵੀ ਤੇਰਾ ਿਪੰਡਾ ਨੀ ਛਡਦੀ ਇਹ ਮੰਡੀ। ਏਹ ਤੇ ਭੈਣ ਦੇਣੀ ਨੇਰੀ ਚੜੀ ਲਗਦੀ। ਪੱਲੀ ਪੁੱਲੀ
ਦੇਖ ਉਇ ਕੋਈ ਹੈਗਾ ਤੇ। ਛੇਤੀ ਹੱਥ ਮਾਰ। ਸਾਲਾ ਪੈਰ ਤਾ ਦੇਖ ਿਕਵੇਂ ਪੁਟਦਾ ਮਹਾਰਾਜਾ ਭੂਪਾ । ਓ ਆਉਨਾ
ਵਾ ਹੋਰ ਹੁਣ ਉਡ ਕੇ ਆ ਜਾ । (ਕੈਲਾ ਉਥੇ ਹੀ ਖੜਾ ਆਸਮਾਨ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਥੋੜੀ ਦੇਰ
ਉਥੇ ਖੜਾ ਕਸਮਸਾਦਾ ਹੈ ਤੇ ਫੇਰ ਿਚਖਾ ਕੋਲ ਕੈਲੇ ਵਾਲੀ ਦੀ ਥਾ 'ਤੇ ਜਾ ਬੈਠਦਾ ਹੈ। ਿਪੱਛੋਂ ਗੀਤ ਦੇ ਬੋਲ)
ਗੀਤ : ਤੇਰੀ ਗਠਰੀ ਮੇਂ ਲਾਗਾ ਚੋਰ
ਮੁਸਾਫਰ ਜਾਗ ਜ਼ਰਾ
ਕੈਲਾ : ਫੇਰ ਪੈ ਿਗਆ ਦੌਰਾ¸।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਕਾਬਾ ਿਛੜਦਾ ਹੈ। ਇਕੱਠਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਦਾ ਹੈ।) ਉਹੀ, ਿਬਲਕੁਲ ਉਹੀ, ਉਹ ਰਾਤ (ਗਲੇ ਨ ਪਲੋਸਦਾ
ਹੈ) ਪਰਲੌ ਦੀ ਰਾਤ, ਕਿਹਰ ਘੁੱਪ ਹਨੇਰਾ (ਿਚਤਾ ਵੱਲ ਡਰਦੇ ਡਰਦੇ ਹੱਥ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ ਿਜਵੇਂ ਿਕਸੇ ਸ਼ੈਹ ਨੂੰ ਛੁਹ ਕੇ
ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇ।)
ਕੈਲਾ : (ਉਸ ਨੂੰ ਝੰਜੋੜਦਾ ਹੈ।) ਿਬਸ਼ਿਨਆ ਉਇ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਉਸ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂ ਦ
ਹਾ ੈ । ਿਜਵੇਂ ਂਂਂ ਂ ਡ ਿ ਰ ਆ ਬੰ ਦ ਂਾ ਿਕਸੇਵੀਚੀਜ਼ਨੂਿੰ)ਚੰਉਹ
ਬੜਜਾਵੇਖ,ਦਾਹੈ
ਉਹ ਤੇ
ਹਾਲੇ
ੱ ਵੀ ਉਂ ਥੇ ਹੀ ਏ । ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂਬੀਿਤਆ
ਂਂ ਂਂ
ਂ ……… ...... ਉਹੀ ਿਕਆਮਤ ਦੀ ਰਾਤ। ੱਕਂਟਣਲਈ ਿਤਆਰ ਬਰ -
ਿਤ ਆਰ ਫਸਲਾਂ...... ਹਾਕਾਂਂਮਾਰਦੀਆ ਂਂਂਂਂ ਂਂ । (ਕੈਲਾ ਮੋਢੇ ਤੇ ਿਪਂਠ ਥ ਪਥਪਾ ਂ ਦੇ ਹ ੋਏ ਉਸ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼
ਕਰਦਾ ਹੈ।) ਮਾਰੋ-ਮਾਰ ਂ ਚਲਦੀਆਕੰ ਬਾਈ
ਂਂਂਂ ਂਨਾਂਂ
ਂ । ਬੂੰਦਂ ਾ ਬਾਂਦੀ ਛ ਰਾਿਟਆ ਂ 'ਚ ਬਦਲ ਗਈ। ਉਂਂ ਪਰਂ
ਬੱਂਦਲ
ੱ ਂ ਥਂ ਲੇ
ਧ ੂੰਆ । ਂਂ
ਕੈਲਾ : (ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਝੰਜੋੜਦਾ ਹੈ।) ਿਬਸ਼ਿਨਆ (ਚੁਂਂ ਪੀਂ ) ਬਸ ਕਰ, ਬੀਤ ਿਗਆ ਉਹ., ਕਦੋਂ ਦਂਾ ਂ । ਕੁਝ ਨਹੀ ਂ
ਬੀਤਦਾ ਏਥੇ, ਅਟਕ ਿਗਆ (ਿਸਰ ਟਟੋਲਦਾ ਹੋਇਆ) (ਗੌਰ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤੇ ਫੇ ਰ ਮੰ ਡ ੀ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਜਾ ਕੇ ਦੂ ਰ
ਦੇਖਦਾ ਹੈ।)
ਗੀਤ : ਲਹੂ ਿਵੱਚ ਪਲੀਆ ਰੁਲਣ ਿਵੱਚ ਮੰਡੀਆ
ਹੋਣਂ ਿਜਵੇ
ਂ ੱ ਂਂ ਂਂਂਂ ਂਂ ਰੰ ਡੀਆਚੂ
ਂਂੜਂ
ੀਆਭ
ਂਂਂ ਂਜੀਆ
ਘਰ ਘਰ ਭੰ ਡੀ ਆਜੀ ਉਣਕੀ ਰ ਿਹ ਗਏ
ਿਸਆਪੇ ਪੈ ਗਏ ....।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਕੈਲਾ ਮੁਹ ੰ ਮੋੜ ਲੈਦਾਂਹੈਂਂ । ੱਿਬਸ਼ਨਾ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਿਦਸ਼ਾ 'ਚ ਿਦਖਾਉਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।) ਬੀਤ
ਿਗਆ ਤੇ ਫੇਰ ਇਹ ਕੀ ਏ? ਿਕਸੇ ਦਾ ਿਦਲ ਮੁਂਂ ਠੀਂ 'ਚ ਆਇਆ ਿਪਆ ...... (ਹੱਸਣ ਲਗਦਾ ਹੈ।) ...... ਤੇ ਿਕ ਸੇ ਲਈ
ਮੌਸਮ ਬੜਾ ਬੇਈਮਾਨ ਹੋ ਿਗਆ (ਉਲਟੀ ੱ ਿਦਸ਼ਾ ਵਂ ਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ।) ਗਰਮੀ ੱ ੱ ਨੇ ਵਂ ਟ ਕਂ ਢੇ
ਪ ਏ ਸੀ । (ਆਪਣੀ ਹੀ ਬਾਂਹ ਫੜ
ਕੇ ਝੂਮ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।) ਜੋੜੇ ਬਾਹੰ 'ਚ ਬਾਹਾਂ ਂਂ ਂਪ ਾਈਿਨਕਲਪਏ । (ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਦੇਖ ਕੇ ਫੇਰ ਇਕਦਮ ਸੰਜੀਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।
ਦੋਹਾਂ ੱ ਂਂ ਂਂਂ ਹ ਂਥ ਾ ਿ ਵ ਂਚਿਸਰਦੇਲੈ ਦਾਹੈ)।ਪੁਂਤਾ ਵ ਂ ਂਂ ਂਂ ਾ ਗਪਾਲੀਫਸਲ ਲਾਸ਼ਾ ਵਾਗ ਤਰ ਗਈ
ਘਰ ਘਰ ਸੱਥਰ ਿਵਛ ਗਏ। ਤੇ ..... (ਡੋੱਰ ਭੋਰਾ ਿਜਹਾ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇਖਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ , ਿਜਵੇਂ ਂਂ ਂਥ ਾ ਪਛਾਣਿਰਹਾ
ਹੋਵ।ੇ )
ਕੈਲਾ : ਤੇ ਤੂੰ ......, ਏਥੇ ਆ ਬੈਠਾ ......। ਮਸਾਣਾਂ 'ਚ ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਮੁਂਸਕਰਾਉਦਾ ਂ ) ਿਤ ਲਕੇ ਹੋ ਏ ਬੰ ਦੇ ਦਾ ਕੀ ਪਤਾ ...... ਿਕਂਥੇ ਜ ਾ ਪਏ। ਪਤਾ ਨੀ ਲਗਦਾ......, ਉਪਰ-ਥੱਲੇ ......
ਇੱੱਕੋ ਵੇਲੇ ...... ਿਕੰਨਾ ਕੁਝ ...... ਉਧੜਦਾ ਹੀ ਜਾਂਂ ਦਾਂ । ...... ਿਜਹੜਾ ਮਰਨ ਤੁਿਰਆ ਸੀ ...... ਉਹ ਤੇ ਹਾਲੇ ਵੀ ਖਿਹੜਾ
ਨੀ ਛਡਦਾ। (ਚੁਂਂ ਪੀਂ ।)
(ਦੋਹਂ ੇ ਂਂਂਜ ਣ ੇ ਇ ਂ ਂਂਂਂੰ ਜ ਂਕਂ ਂਂ ਂਂ ਰ ਦੇਹਨਿਜਵੇ ਬਹੁ ਤਕਸ਼ਟਿਵ ਚੋ ਿਨਕਲਰਹੇ ।) ਹੋਣ
ਕੈਲਾ : (ਿਚਤਾ ੱ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ।) ਤੇ ਿਜ ਹੜ ਾ ਛੁਂਟ ਿ ਗ ਆ , ਉਸ ਨੂੰ ਤੇ ਪਤਾ ਵੀ ਨਹੀਂਲਿਗਆ ਂਂਂ ਂ
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਵਾਕ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।) ਪੁਂਿਛਆ ਵ ੀ ਨਹੀਂ ਂਂ ੇਨਂਂਂ
ਂਸ
ਿਕ ।
ਕੈਲਾ : ਇੰਜ ਹੀ ਹੁੰਦਾ, ਸ਼ਬਦ ਲੜਦੇ ਤੇ ਮਰਨਾ ਸਰੀਰਾਂ ਂਂਂ ਨਂੂੰਪੈ ਦਾ ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਉਸੇ ਅੰਦਾਜ਼ 'ਚ) ਸ਼ਬਦਾਂ ਂਂਂ ਨ ੂ ੰਮਰਦੇਂਿਕਸੇ ਨਹੀਂ ਦੇ ਿਖਆ
ਂਂਂਂ ।
ਕੈਲਾ : ਉਹ ਮਰ ਨਹੀਂਸਕਦੇ ਂਂਂਂ (ਚੁਂਂ ਪੀਂ ) ਹਾਂ ਂਂਮ ਰਵੀਨਹੀ ਂ ਂਂਸਕਦੇ
ਂਂ , ਮੁੜ ਮੁੜ ਤਰਸਦੇ ਗਰਭ ਜੂਨ ਨੂ।ੰ
(ਮੂਂਹਰੇੱ ਂ ਮੂਹਰੇਂ ਫਿਰਸ਼ਤੇ ਅਤੇ ਪਰੀਆਂਂਂ ਂਂ ਂ ਂਭ ਂਜੀਆਜਾ ਂਂਂਦੀਆਹਨ । ਉਹਨਾਂ ਂਂਦ ਂੇਿਪ ਛੇ -2 ਹੰਟਰ
ਲਈ ਯਮਦੂਤ ਵੀ ਲੰਘਦੇ ਹਨ।) ਇਹ ੱ ਫੋਜ ਹੁਣ ਿਕਧਰ ਨੂੰ ਚਂ ਲੀ । (ਮੰੱਡੀ ਵਂਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ । ਮੁੜ ਕੇ ਕੈਲੇ ਨੂ।ੰ ) ਚੱਲ
ਤੁ ਰ ਛੇ ਤ ੀ । ਉਹ ਗਏ।
ਕੈਲਾ : ਪਰ ਿਕਂਂ ਥੇਂ ?
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਤੂੰ ਕਿਹੰ ਦਾ ਸੀ ਨਾ — ਬੀਤ ਿਗ ਆ ¸ਚਲ ਿਦਖਾਉਨਾਂਤੈਂਂਂ ਨੂਂ
ੰਂ ¸ਮੰਜੀ ਦਾ ਭੌÂ ......। (ਿਖਂਚ
ਕ ੇ ਲੈ
ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।)
(ਰੋਸ਼ਨੀ ਅਲੋਪ)

ਕੁਫ਼ਰ ਕਰੇਂਦੀ ਯ ਾਰ ਮਾਟੀ ਕੁਫ਼ਰ ਕਰੇਂਂ ਦੀਂ

ਮਾਟੀ ਮਾੜ•ੀੀ ਮਾਟੀ ਮੰਡੀ
ਮਾਟੀ ਨਫਾ ਖਸਾਰਾ
ਮਾਟੀ ਸੇ ਮੁੰਹ ਮੋੜੇ ਮਾਟੀ
ਕੋ ਮਾਟੀ ਸੇ ਿਨਆਰਾ
ਮਾਟੀ
ਲਾਲਾ : (ਕਾਹਲੀ
ਂ ਕਾਹਲੀ ਆਉਦੇ ਂ ਹੋਏ ) ਓ ਰਾਿਮਆ ਢੇਰੀਆ ਲਵਾਓ ਉਇ ਫਟਾਫਟ। ਮੀਂਹ ਨ ੀ• ੇ ਰ ੀ ਤੇ
ਇੰਸਪੈਕੱਟਰਾਂ ਂਂਦ ੇ ਮ ੂ ਡਦਾਕੋਂਈਂਂਇਤਬਾਰਨਹੀ
ਂਂਂਂ ਅ ਜਕਲ।
ਪ ਰ੍ ੀ ਤਮ : (ਆਦੇ
ਂ ਂ ਹੋਏ ) ਮੀਂਹ ਨ•ੀੇੇ ਰੀਆਦਾ ਤੇ ਐਵੇਂ ਪੱਜ ਈ ਏ ਲਾਲਾ, ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਬੰਦਾ ਈ ਏ ਬੰਦੇ ਨੂੰ।
ਲਾਲਾ : (ਿਬਨ ੱ •ੀਾ ਉਸ ਵਂ ਲ ਿਧਆਨ ਿਦਂਤੇਹ ੀ ) ਆਂ ਵਈ ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਸਆਂ , ਤਕਾ ਂ ੜ ਾ ਏ ਂ । ਬੜੀ ਿਚਰੀਂ
ਮਾਿਰਆ ਗੇੜਾ। ਰਾਿਮਆ ਉਇ ਪਾਣੀ ਿਪਆ ਵਈ ਸਰਦਾਰ ਨੂ।ੰ
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਨਹੀਂਲਾਲਾ ਂਂਂਂ (ਹਂਂ ਥ 'ਚ ਅਖ਼ਬਾਰ ਹੈ। ਿਜਸ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਿਦਰ੍ਸ਼ 'ਚ ਵਰਤਦਾ ਹੈ।)
ਲਾਲਾ : (ਕੱ ਟ ਕੇ) ਲੈ ਸੁਣ ਲੈ, ਸਾਨੂੰ ਕਿਹੰਦ,ੇ ਇਹ ਮਾਰਕੀਟ ਕਮੇਟੀ ਵਾਲੇ, ਵਈ ਤੁਸੀਂ ਂਂਂਕਰੋਤਰਪਾਲਾ ਂ ਂਂਦਾ
ਪਰ੍ਬੰਧ। ਨਾ ਇਨ ਂ ਂ•ੀਾਂ ਂਂਂ ਨ ਂ ਂਂ ਂਂਂ ਂ ਂੂ ਂਂਂਂਂਂ ੰ ਫ਼ ੀਸਾ ਕਾਹਦੀਆਭਰੀਦੀਆਪੁ ਛੋਭਲਾ।ਖਾਣਪੀਣ
ਨੂੰ ਬਾਂਂਦਰੀ
ਂਂ , ਡੰਡੇ ਖਾਣ ਨੂੰ ਿਰਂਛ ਹ ੈ ਂਂ
ਅ ।
(ਲਾਲਾ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਕਰੀ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
ਮਨਜੀਤ : (ਦੂਰਂ ੋ ) ਸਸਰੀਕਾਲ ਲਾਲਾ ਜੀ।
ਲਾਲਾ : (ਸੁਭਾਿਵਕ ਹੀ ਮੁੰਹ ਪਰੇ ਨੂੰ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹ ੈ ।) ਲੈ ਇਹ ਿਕਧਰੋਂ ਆਦਾ ਤੁਿਰਆ — ਸਸਰੀਕਲਾ ਭਈ। (ਬਾਹਰ
ਵੱਲ) ਓ ਲਵਾਓ ਭਈ ਝਾਰ ਦਵਾਸਟ। ਂ ਐਂਂਂਨ ੀਚਲਣਾਕੰਮ। (ਮੁੜ ਕੇ) ਤੇ ਰ ਾ ਤੇ ਭਈ ਕਿਹ ਆਇ ਆ ਸੀ ਮੈਂ
ਮੁਨੀਮ ਨੂ।ੰ
ਮਨਜੀਤ : ਉਹ ਤੇਂ ਲਾਲਾ ਐਵੇਂ ਂਂਂਂਂਂਂਂ ਗਂ ਂਂ ਂਂਂੋ ਗਲੂ ਆਤੋ ਿਮ ਟੀਝਾੜਦਾ ¸ ਦੋ ਹਜ਼ਾਰ ਨਾਲ ਮੇਰੀ
ਕੀ ਬਣਨਾ। ਆਣ-ਜਾਣ ਬਿਣਆ ਬਸ। ਹਾਏ (ਛਾਤੀ ਮਲਦਾ ਹੈ।) ਡੰੱਗ ਸਾਰਨ ਦੀ ਗਂ ਲ ਕਰ .. ਟਪਾ ਝਟ?
1 : ਛੌਣੀ ਥੋੜੀ ਪਾਉਣੀ ...!
ਮਨਜੀਤ : ਟਪਦਾ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਗੱਲ ਕਾਹਦੀ ਸੀ ਲਾਲਾ¸ ਬੋਰ ਬੈਠਾ ਿਪਆ।
ਲਾਲਾ : (ਅਚੇਤ ਹੀ ਛਾਤੀ ਮਲੀ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ੱਗੱਲ ਨੂੰ ਹਾਸੇ 'ਚ ਪਾ ਕੇ।) ਦੇਂਖ ਲੈ ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਸਆਂਂਂ•ਇਨੀਾ ਂ
ਸਰਦਾਰਾ
ੱ ਂ ਂਂਦ ੇ ਂ ਇਹ ਚ ਜ ਂ ਂਂਐ ਤੇਮਾਹਤੜਾ ਦਾਕੀਬਣੂ ¸ ਦਸ। (ਪਰ੍ੀਤਮ ਕੁਝ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਲਾਲਾ ਮੌਕਾ
ਹੀ ਨਹੀਂ ਂਂ ੰਾਂਂਂ
ਿਦ ।) ਮੇਰਾ ਤੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਂਂ ਂਂਹ ਾ ਰ ਟਈਫੇਲਹੋਜਾਣੈ । (ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਮਨਜੀਤ ਨੂ)ੰ ਨਾਲੇ ਭਈ
ਿਤੰ ਨ ਿਦ ਨਾਂਂਂਂ ਤ ਂਂਂਂਂ ੋ ਤਾ ਬੈਂਂਂ ਈ
ਕਂਨਹੀ
।ਂ ਖੁ ਲੇ
ਂ
ਆਵਾਜ਼ : (ਬਾਹਰੋ) ਲਾ ਜੀ ਕਰਮੇ ਵਾਲੀ ਢੇਰੀ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ।
ਲਾਲਾ : (ਛਾਤੀ ਮਲਦੇ ਹੋਏ) ਰੋਂਕ ਲਓ ਹਾਲ ਦੀ ਘੜੀ ਫੇਰ ਦੇਖਦੇ ਆਬਾਦ ਂਂਂ ਂ 'ਚ। ਸੀਜ਼ਨ ਕਾਹਦਾ ਮੁਸੀਬਤ ਐ।
(ਪਰ੍
ਂ ੀਤਮਂ ਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦੀਆਂਂਂਂਂ ਂ ਨਜ਼ਰਾ ਿਮਲਦੀਆਹਨ
ਂਂਂ । ਦੋੱਹੇਂੱ ਂਂ ਂਝ ਟ ਏ ਧ ਂ ਰ ਉਧਰਦੇਖਣਲ ਗਦੇਹਨ
ਿਜਵੇਂ ਂਂਇ ਕ ਦ ੂ ਂ ਂਂਂਂ ਜੇਸਾਹਮਣੇਨੰਗੇਨਹੀ ਹੋ )ਣਾਚਾਹੁੰਦੇ
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਲਾਲਾ ਜੀ ਮੈਂ।
ਲਾਲਾ : ਹਾਂ -ਹਾਂਂ ਂਂਂ ਂਂਪਰ੍ੀਤਮਿਸਆ
ਂ ਂ (ਿਵਂਚੇਹ ੀ ਮਨਜੀਤ ਨੂ)ੰ ਸਭ ਦੀ ਗਰਜ ਸਾਰਨੀਂ ਂਏਭਾਈਚਲਾ
ਏਨੇ ਨਾਲ। ਹਾਂ ਂਂਂਕ ੋ ਈ ਤ ੇ ਲਂ ਂਂਂ ਪ ਾ ਣ ੀ ਦੀ ਲ ੋੜਏਤਾ ਕਿਹਿਦੰਨਾਮੁਨੀਮਨੂ।ੰ ਿਲਖਦੂਪਰਚੀ।ਹੋਰਦਸ।
ਮਨਜੀਤ : ਨਾਂ ਲਾਲਾ ਗੁਪਿਤਆਂਂਂਦ ੀ ਂ ਂਂਂਪ ਰਚੀਤਾ ਜਮਾਨੀਚਾਹੀਦੀ । ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਨਕਲੀ।
ਲਾਲਾ : (ਉਸ ਨੂੰ ਪਰ•ੀੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੇਹ ੋਏ ) ਉਇ ਤੂ।ੰ
ਮਨਜੀਤ : ਪਰੂ ੱ ੰ ੱਦੇ ਹਂਥ ਲਂ ਗੇ
ਨ ੀ ਲੋਟ ਆਏ ।
ਲਾਲਾ : (ਪਰ੍ ੱ ੀਤਮ ਵੱਲ ਨੂੰ ) ਤੂੰਂ ਠਿਹ ਂ ਰ ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਸ ਆਂਂਂਂਂਕ ਂਂ ਂਂ ਂਰਦੇ ।ਆ(ਮਨਜੀਤ
ਆਪਾ ਹੁਨੂਣ)ੰ ੇ ਹੌਲੀ ਭਰਾਵਾ, ਨੌਣ
ਕਰਾਂਂ ਏਗਾਂਂ ।
ਮਨਜੀਤ : ਤੁ ਹ ਾਡਾ ਕੀ ਲਾਲਾ ........ ਨੌਣ ਤੇ ਹਰ ਹਾਲ 'ਚ ਸਾਡਾ ਈ ਹੋਣਾ।
(ਬਾਹਰ ਰੌਲਾ ਵਧ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਲਾਲਾ : ਉਇ ਉਇ ਕੀ ਕਰੀ ਜਾਨੇਂ ਂ ਓਤੁਸਂੀ । (ਮਨਜੀਤ ਨੂ)ੰ ਤੂੰੱ ਚ ੱਲ , ਮੈਂ ਂ ਂਂਂ ਂ ਆ ਖਦਾ ਮੁਨੀਮਨੂ।ੰ
(ਸੈਨਤ ਨਾਲ ਸਮਝਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਪਰ੍ੀਤਮ ਦੇਖ ਕੇ ਮੂੰਹ ਫੇਰ ਲੈਂਦਾ ਹ ੈ। ) ਜ਼ਰਾ ੱ ਉੱਥੇ ਤਾਂ ਂਂਂਦੇ ਂ ਖਲਾ , ਕੀ ਭਾਣਾ ਵਰਤ
ਿਗਆ। (ਦੋਹੇ ਜਾਂਦੇਹ ਨ )
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ) ਓ ਲਾਲਾ ਮੇਰੀ ਤਾ ਨਬੇੜ ਜਾਦਾ। ਇਹ ਨੀ ਿਟਕਦਾ ਿਗਟਕ ਜਹੀ ( ਹਤਾਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।
ਬਾਹਰਂ ਰੌਲਾ ਵਧ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਤੇ ਕੈਲਾ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਆਉਦੇ ਂ ਹਨ। ਹਲਕੇ ਫੁਲਕੇ ਮੂਡ 'ਚ ਹਨ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਥਾਂ ਂਂਤ ੇਮਾੜੀਨਹੀ ਂ । ਦੇਖ ਰੌਣਕਾ।
ਕੈਲਾ : (ਮਜ਼ਾਕ 'ਚ) ਬੜਾ ਭੇਤ ਬੁਿਝਆ ਵਈ। ਛੇਤੀ ਓ
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਿਵਅੰਗ ਸਮਝ ਕੇ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ।) ਬਸ ਪਂਛੜ ਗ ਏ ਥੋੜਾ।
(ਪਰ੍
ੱ ੀਤਮ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕੈਲਾ ਿਬਸ਼ਨੇ ਦਾ ਹਂ ਥ ਦਬਦਾ ਹੈ । ਉਹ ਗੁੰਮ ਹੋਇਆ ਬੈਠਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਗੌਰ ਨਾਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ) ਇਹ ਭਲਾ ਿਕਂਥੇ ਪ ਹੁੰਿਚਆ ........
ਕੈਲਾ : (ਕਟਾਖਸ਼) ਓਥੇ। (ਖਲਾ 'ਚ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਬੜਾ ਿਨਰਮੋਹੀ ਏ।
(ਕੈਲਾ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਂਂ ੰਾਂਂਂ
ਿਦ । ਬਸ
ਂ ਮੁੰਹ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹ ੈ। ਇਕ ਹੋਰ ਿਕਸਾਨ ਆਉਦਾ ਂ ਹੈ। ਪਰ ਪਰ੍ੀਤਮ ਨੂੰ ਉਸ
ਦਾ ਵੀੱ ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਂਂਂਂ ਂਚ ਲ ਦ ਾ । ਉਂ ਹ ਂ ਂਂਂਂਆ ਪਣੇਆਪਨੀਲਹੀਗ ਲਾ ਕਰਦਾਬੈ)ਠਾਹੈ।
ਿਕਸਾਨ : (ਖਰਵੀਂਆਵਾਜ਼ ਂ ਂਂਂ 'ਚ। ੱਪਰ੍ੀਤਮ ਵਂ ਲ ਿਧਆਨ ਿਦਂਤੇਿ ਬ ਨਾ ਹੀ ) ਿਕਂਥੇ ਿ ਗ ਆ ਲਾਲਾ?
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਚੌਂਕਦਾ ਹ ੈ ) ਪਤਾ ਨੀ ਭਰਾਵਾ । ਏਥੇ ਈ ਹੋਣਾ ਿਕਤੇ। (ਪਰ੍ ੱ ੀਤਮ ਏਧਰ ਉਧਰ ਦੇਖਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ ।)
ਿਕਸਾਨ : (ਿਨਂਸਲ ਿ ਜ ਹਾ) ਆਊ ਤੇ ਉਰੇ ਈ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਬੈਂਠੇ ਆਂ। ਿਕਹੜਾ ਦਸ ਕੇ ਿਗਆ।
ਿਕਸਾਨ : ਜਾਨਂ ਲੈਣੀ ਕੀਤੀ ਏ ਸੋਹਰੀ ਿਦਆਨੇ ਂਂਂ । (ਆਪ ੱ ਹੀ ਬੋਲਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ ।) ਅਖੇ ਸੁਕਾ ਕੇ ਿਲਆਓ ਿਪਓ ਨੂ,ੰ
ਸੁਕਾਈਏ ਇਨ•ੀਾ ਦੀ ਮਾਂ ਂਂਦੇਿਵਹੜੇ 'ਚ। ਹੋਰ ਈ ਕਜੀਏ ਨੀ ਮੁਕਦੇ।
(ਪਰ੍ੀਤਮ ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਚ ਗੁਆਿਚਆ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਤੈੱਨੂੰ ਲਂ ਗਦੈ ........ ਚਾਚਾ ਸੁਣ ਿਰਹਾ ਏ ਉਹਦੀ?
ਕੈਲਾ : ਉਹ ਉਹਨੂੰ ਸੁਣਾ ਿਰਹਾ ........ ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਮਤਲਬ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਹੈ ਨਹੀਂ ।
ਕੈਲਾ : 1. (ਭੇਤ ਭਰੀ ਮੁਸਕਾਨ ਨਾਲ) ਦੱਂ ਬੀ ਜਾਂਦੇਿ ਕ ਂਲੀ ਆ ਪੋ ਆਪਣੀ ।
ਿਕਸਾਨ : (ਫੇਰ ਬੋਲਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ) ਬੈਂਕਾ ਤ ਂ ਂਂਂੋ ਲੈ ਕੇ ........, ਹੱਂ ਟੀਆ
ਂ ਂ , ਬਾਣੀਆ
ਂ ੱ ਂਂਂ ਂ ਤ ਕਸਾਰੇ
ਸਾਲੇ
ੱ ਿਚਚੜ ਲਂ ਗੇ ਚੰਮ ਨੂੰ ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਜਾਣ ਦੇ ਮੂਡ 'ਚ ਜੁਂਤੀ ਪਾ ਂਦਾਹ ੈ ।) ਘਰ ਘਰ ਇਹੋ ਹਾਲ ਏ ਬਜ਼ੁਰਗਾ।
ਿਕਸਾਨ : (ਹੁੰਗਾਰਾ ਿਮਲਣ ਨਾਲ ਹੋਰ ਵੀ ਤੈਸ਼ 'ਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।
ਕੈਲਾ : ਸਰੀਰਾਂ ਂਂਦ ਾਕੀਏ ¸ ਉਹ ਤੇ ਹੈਗੇ ।
ਪਰ੍ੀਤਮ ਨੂੰ ਖਿਹ² ੜਾ ਛੁਡਾਣਾ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।
ਿਕਸਾਨ : ਛੇ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਜੁਆਕਾਂ ਂਂਦ ੀਫੀਸਨਹੀ ਂ ਂਂ ਂਤਾਰੀਦੀ
ਂਂਂ , ਿਨਂੱਕੇ ਮਟ ੋ ੇ ਖਰਚੇ ਅਂ ਗੇ ਪਾਈ ਜਾਈਦੇ , ਭਈ ਫਸਲ ਹਊ
ਤੇ ਦੇਖਾਂਂ ਗੇਂ
। ਂ ਇਹ ਫਸੇ ਆਂ ਖਲਜਗਣ ਨੂ,ੰ ਪੰਜ ਿਦਨ ਹੋ ਗਏ ਅਂਂ ਜ । (ਪਰ੍ੀਤਮ ਫਿਸਆ ਹੋਇਆ ਮਿਹਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ।) ਰਿਹੰਦੀ
ਐਂ ਰੁਲ ਜਾਣੀਂ । ੱਜ਼ਮੀਨ ਅਂ ਡ ਵਾਹਣ ਵਾਲੀ ਪਈ ਏ , ਮੁਡ ੰ ੇ ਡਂਕਾ
ਨੀ ਤੋੜਦੇ। (ਿਸਂਧੇ ਤ ੌਰ ਤੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਨੂੰ ਹੀ ਮੁਖਾਤਬ ਹੋ
ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।) ਿਤੰਂ ਨ ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਮੰ ਗ ਣਾ ਕੀਿਤ ਆ ਂਂਂਂਂਕੁ ।ੜੀਦਮੁਾੰਡੇ ਵਾਲੇ ਵਖਰਾ ਜ਼ੋਰ ਪਾਈ ਜਾਂਂ ਦੇਂਂ।
(ਚੁਂਂ ਪੀਂ । ੱਪਰ੍ੀੱਤਮ ਦਾ ਿਦਲ ਉਂਂ ਥੋ ਂਂ ਂਂ ਭ ਜ ਣਨ ੂ ੰ ਕਰਦਾਹੈਪਰਫਿਸਆਬੈ ) ਠਾਹੈ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਚਾਚਾ, ਅਖੇ ੱ ਮੂੱ ਸਾ ਭਂ ਜਾ ਮੌਤ ਤੋਂ ਂਂ ਂਂਅ ਗੇਮੌਤਖੜੀ ।
ਿਕਸਾਨ : ਕਿਹ ਂ ਦੇਈਂਂ ਂਂਂਆਊਗਾਤੇ , ਮੈਂੱ ਂਂਂਂ ਂਂ ਲ ਂ ਂਂ ਂ ਂਗ ਾ ਂਧਨੀ ਿਕਆਦੇਸੁ ਟਣ । (ਚਲਾ
ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਪਰ੍ੀਤਮ ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਚ ਖੋਝਲਦਾ ਖੜਾ ਰਿਹ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਕੈਲਾ : (ਪਰੇਸ਼ਾਨ) ਮਸਾਂ ਂਂ ੀਂਂਂਂਂਂਂ
ਸ
ਆ
ੁਟ
ਛ
ੰਡ
ਿਪ ਂ ਂਂ , ਮੁੜ ਫਸਾਤਾ ਿਲਆ ਕੇ। ਚਲ ਬਹੁਤ ਹੋ ਿਲਆ
ਮੇਲਾ।
(ਸ਼ੇਂਰੇ ਤੇ ਲਾਲੇ ਨੂੰ ਆਉਦੇ ਂ ਦੇਖ ਕੇ ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਿਬਸ਼ਨਾ ਪਿਹਲਾਂ ਂਂਹ ੀ ਉ ਸ ਪਾਸੇਵੇਖਿਰਹਾਹੈ ) ।
ਲਾਲਾ : ਦੇਖ ਸ਼ੇਿਰਆ ਇਹ ਤੂੰ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂਕੀਤਾ ਂਂ ਂਂ , ਿਗਂਲਾ ਦ ਂ ਂਂੇਟਰਾਲੀ ਸੁਂਟ ਕੇ । ਿਫਂਕ ਪ ੈ ਜਾਂਦੀ ਐ। ਂ ਂ
ਿਵਹਾਰ ਤਾਂ ਂਂਂ ਂ ਬ ਿ ਣ ਂ ਂਂਂਆਈਰਹੇਤਾ ਖ਼ਰਾਹੁੰਦਾ।
ਸ਼ੇਰਾ : (ਪਰ੍ੀਤਮ ਨੂ)ੰ ਸਸਰੀਕਾਲ ਚਾਚਾ। (ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਸਰ ਿਹਲਾ ਕੇ ਜਵਾਬ ਿਦੰਦਾ ਹੈ।)
ਲਾਲਾ : (ਿਚੜ ਕੇ) ਹੱਂ ਦ ਹੋੱ ਗਈ ਓ ਮੈਂ ਂਂਂਹ ਵ ਂ ਾ ਂ ਂਂ ਂਂਨਾਲਗ ਂ ਲਾ ਮਾਰੀਜਾਨਾ । ਜੁਗ ਹੋ ਗਏ ਿਬਸ਼ਨੇ ਨੂੰ
ਮੁਂਕ ਮ ੁਕਾ ਿਗਆ, ਰਕਮ ਮੇਰੀ ਉਵੇਂ ਂ ਈਖੜੀ ।
ਸ਼ੇਰਾ : (ਪਰ੍ੀਤਮ ਤੋਂ ਂਂਂਂਨ ਂਜ਼ ਰਾਚੁਰਾ ਦੇਹੋਏ ) ਿਜਂਥੇ ਇੰਨੇ ਨਬੇੜ ਿਦਂਤੇਲਾਲਾ , ਬਾਕੀ ਨੂੰ ਮੁਕਰਦਾ ਤਾਂਨੀਂਂ ।
ਲਾਲਾ : (ਹੈਰਾਨ) ਨਬੇੜ ਿਦਤੇਉ ਨੇ ਂ ਂਂ ਂ 'ਚ ਤਾਂ ਂਂ ੀਂ ਂਂਂਂਂ
ਹ
ਾਨ
ਜਦ
ਆ
ਿਬ ਂ ਂਂਂਂ ਂ
ਮੁੜਦਾ ਭਈ ਹੈਂਂ ਅ । (ਫੇਰ ਛਾਤੀ ਮਲਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਸ਼ੇਰਾ ਨੀਵੀਂ ਂਂ ਂਪ ਾ ਈਖੜਾਰਿਹੰਦ)ਾਹੈਦਸ। ਕਦ ਕਰਦਾਂ
ਸਾਬ ਮੁਹ ੰ ੋ ਬੋਲ
ਸ਼ੇਰਾ : ਬੋਂਲਣਾ ਕੀ ਏ ਲਾਲਾ ਕਰਦੇ ਆਂਂਂਬ ਸ ਏ ਧਰੋਵੇਹਲੇਹੋਲਈਏ । (ਪਰ੍ੱ ੀਤਮ ਜਾਣ ਕੇ ਅਖ਼ਬਾਰ ਪੜਨ ਲਂ ਗਦਾ
ਹੈ।)
ਲਾਲਾ : (ਿਝਂਥਾ ਪ ੈ ਕੇ) ਵੇਹਲੇ! ਉਇ ੱਏਥੇ ਤਾਂ ਂਂਂਮ ਰ ਨ ਦ ੀ ਂ ਵ ੇ ਹਲਨਹੀਤੂ ਂ ੰਗ ਲਕੀਕਰਦਾ
।
ਸ਼ੇਰਾ : (ਥੋੜਾ ਗੁਂਂ ਸੇਂ 'ਚ) ਘਬਰਾ ਨਾ ਲਾਲਾ, ਐਂ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾ ਮੈਂ। ਂ ਨਬੇੜ ਕੇ ਈ ਜਾਊਂਂਂਂਂ ਤ ੇ ਰਾਿਜੰਨੀਛੇਤੀ
ਹੋਇਆ
(ਤੁ ਰ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਲਾਲਾ : ਇਹ ਚੰਗੀ ਬਦਮਾਸ਼ੀ ਏ ਹੈਂਂ ਅ । ਓ ਸਾਡੀ ਿਕਹੜੀ ਗਾਂਹ ਿ ਬ ਰਲੇ ਟਾਟੇ ਨਾਲ ਿਪਂਠ ਜ ੁੜਦੀ ਆ, ਹਂਦ ਹੋ
ਗਈ ਹਾਏ (ਫੇਰ ਛਾਤੀ ਮਲਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।) ਲੋਕਾ ਦੀਆ ਅਮਾਨਤਾ ਫੜੀ ਬੈਠੇ ਆ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ
ੱ ਕੁਝ ਬੋਲਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਓ ਲਾਲਾ ਕੁਝ ਤੇ ਸੰਗ ਮੰਨ। ਜਾਨ ਦੇਣੀ ਰਂਬ ਨ ।ੂੰ
ਕੈਲਾ : ਰਿਹਣ ਦੇ। ਤੇਰੀ ਨੀ ਸੁਣਨੀ ਹੁਣ ਿਕਸੇ ਨੇ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਸ਼ੇਰੇ ਿਪਂਛੇ ਜ ਾ ਂਦਾਹ ੈ ।)
ਕੈਲਾ : ਓ ਿਬਸ਼ਿਨਆ, ਿਟਕਾ ਨਹੀ ਇਹਨ ਮਰ ਕੇ ਵੀ।
(ਉਸ ਦੇ ਿਪਂਛੇ ਜ ਾ ਂਦਾਹ ੈ ।)
ਕਰਮਾ : (ਦੂਂਜੇ ਪਾਿਸਓਗੁ ਂਂਂਂਂ ਸੇਂ 'ਚਂ ਭਿਰਆ ਆਦਾ ਂ ਹੈ।) ਇਹ ਕੀ ਤਮਾਸ਼ਾ ਏ ਲਾਲਾ, ਮੈਂ ਂਂਤ ੇ ਸੁਕਾਕੇਿਲਆਇਆ
ਸੀ ਬਦਾਮਾ ਵਰਗਾ।
ਲਾਲਾ : (ਿਖਝ ਕੇ) ਤੇ ਮੈਂ ਂਂ ਂਂ ਂਂਂ ਂਪ ਂਂਂ ਾ ਤ ੀ ਆ ਬਾਲਟੀਆ । (ਨਰਮ ਪੈਂ ਭਰਦੇਹ ਭਰ
ੋਏ )ਕੇਇਹ
ਹਾਏ
ੱ ਤੇ ਉਂ ਪਰ ਵਾਲੇ ਦੀ
ਕਰੋਪੀ ਏ, ਿਕਸੇਂ ਬੁਂ ਂਝੀਆ ਉ ਂਂਂਂਂਹ ਦੇਘਰਦੀਆ ਂ ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਦਂਬੀ ਜ਼ ਬਾਨ 'ਚ) ਆਹੋਂ ਭਈ ਜੇ ਹੁਣ ਸ਼ੈਂਡ ਨ ੀ ਿਪਆ ਿਤੰਨ ਵਿਰਆਂਂਂਂਤੋ ਂਤਾਂਂਇਹਦੇ ਂਂ 'ਚ ਲਾਲੇ ਦਾ ਕੀ
ਦੋਸ਼।
ਲਾਲਾ : (ਗੁਂਂ ਸੇਂ 'ਚ) ਮੈਂੱ ਂ ਂ ਂਂਹਂ ੁ ਂਂਂਂ ਣ ਂ ਂਂਪ ਿਲਓਤਾ ਨਹੀ ਲਾਦੇਣੇ । ਰੋਵੋ ਜਾ ਕੇ ਮਾਰਕੀਟ
ਕਮੇ
ਂ ਟੀ ਵਾਿਲਆਨੂ ਂਂੰ ਂਂ
।ਂ (ਛਾਤੀ ਮਲਦਾ ਹੈ।)
ਕਰਮਾ : ਉਂਥੇ ਮ ਏੋ ਪੁਂਛਦੇਨ ੇ , ਚੋਰ ਕੁਂਤੀ ਸ ਾਰੇ ਰਲੇ ਆ, ਮਾਂਸ ਚ ੂੰਡਣ ਨੂੰ ਿਗਰਝਾਂਵਾਂਂ ਂਂਗ ।
ਲਾਲਾ : (ਕਰਮੇ ਦੀ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ) ਓ ਰਾਿਮਆ ਵੇਖ ਉਇ ਬਾਰਦਾਨਾ ਿਕੰਨਾ ਕੁ ਿਪਆ। (ਪਰਤ ਕੇ ) ਤੂੰ ਿਕ ਵੇਂ
ਬੈਠਾਂ ਂ ਂਂਂ ਂਂਂਪਰ੍ੀਤਮਿਸਆਂ ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਝਕਦੇ-ਝਕਦੇ) ਕੰਂਮ ਸੀ ਲਾਲਾ ਤੇਰੇ ਤਾਈਂ । (ਚੋੱਰ ਅਂ ਖ ਨਾਲ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ।)
ਕਰਮਾ : ਓ ਮੈਨ ਤਾ ਲਾ ਹੁਣ ਿਕਸੇ ਬੰਨੇ।
ਲਾਲਾ : ਿਕਹਾ ੱ ਨਾ ਭਾਈ ਮੇਰੀ ਹਂ ਥ ਵਸ ਕੁਝ ਨੀ । ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਂ ਂਆ ਪ ਿ ਵ ਚ ਾ ਲ ੇਡੋਲਦੀਆ।ਇੰਸਪੈਕਟਰਨੂੰਮਨਾਲੈਜੇ
ਮੰਨਦਾ ਤੇ।
ਰਾਮਾ : ਆ ਲਾਲਾ ਜੀ ਮਾਰੀਓ ਜ਼ਰਾ ਘੁਂਗੀ ਜ ਹੀ ਜਈ।
ਲਾਲਾ : (ਸਾਈਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ) ਤੇੱਰ ੱੀ ਤੇ ਿਕ ਸਮ ਤ ਚੰ ਗ ੀ ਏ ਕਰਿਮ ਆ ਪਂ ਕੀ ਫੜ ਤੇ ਲਂ ਗੀ
ਸ ੀ ਢੇ ਰ ੀ । (ਫੇਰ ਬਾਹਰ
ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ) ਇੱਂ ਕਂ ਚਾਹ ਏਧਰ ਦੇਈਂਂਂਂ ਂਂਂਪਰ੍ੀਤਮਨੂੰ । ੱਫੇਰ ਸਾਈਨ ਕਰਨ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ। ) ਝੋਨਾ ਕਾਹਦਾ ਰਿਹ
ਿਗਆ, ਬੋਂ ਮਾਰਗੀਆਢੇ
ਂ ਰੀਆ
ਂਂਂਂ ਂ
ਂਂ , ਧੂੰਆ ਿਨਕਲ ਿਗਆ। ਉਹ ਦੀਂਦਾ ਨ ੀ ਿਕਵੇਂ ਂਂਂਂਤ ਰਦਾਿਪਆਛਪੜਾ ਂ 'ਚ,
ਮਾਰ ਲੰਘਣਾ ਔਖਾ ਹੋਇਆ ਿਪਆ। (ਰਾਮਾ ਂ ਬਹੀਆਂਂਂਂਂਂ ਚ ੁ ਕ ਂੀ ਬਾਹਰਨੂੰਜਾ ਦਾਹੈ।)
ਕਰਮਾ : ਦੀਂਹਦਾ ਤ ਾ ਂ ਂਂਸ ਭ ਕੁਝਏਲਾਲਾ, ਸੁਝਦਾ ਨੀ ਕਆਪਣਾ ਤੇ ਫੇਰ ਬਚਾ ਰਿਹ ਿਗਆ। ਦੁਂਂ ਝ।ਂ
ਲਾਲਾ : (ਛਾਤੀ ਮਲਦੇ ਹੋਏ, ਟੀਸ ਜਹੀ ਉਠਦੀ ਹੈ।) ਕਾਨ ੱ ਉਂ ਚੇ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਆ ਆਪਣੀ । (ਦਵਾਈ ਖਾਂਂ ਦਾਂ )
ਕਰਮਾ : ਿਕਸਮਤ ਈ ਨੀਵੀਂ ਂਏਲਾਲਾਕੀ ਕਹੀਏ ਤੈਨੂੰ । ਮਨਾ ਉਹਨੂੰ ਲਗਦੇ ਨੂ,ੰ ਲਗਦਾ ਆਖੇ ਤੇ, ਕਰ ਂ ਿਦਆਗੇ ਂ ਧੇਲੀ -
ਪੋਲੀ।
ਲਾਲਾ : ਨਾ ਇਹ ਝੂਠੀ ........ ਆਪਾਂ ਂ ਂਂਨ ਂ ੀਆਦ ਂੇਿਵ ਚ । ਨਾਲੇ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਂਂਦੇਮਾਮਲੇ 'ਚ ਉਹ ਵੀ ਕੀ ਕਰ
ਲਊ। (ਪਰ੍ੀਤਮ ਚਾਹ ਮੁਕਾਂਦਾ ਹ ੈ ।) ਕਰਦਾਂ ਂਂਂ ਂ
ਂਂਂ ਂ ਪ ਰ ੍ ੀਤਮਾ ਤੇਰੇਨਾਲਵੀ ......... ਇੱੱਕ ਿਮੰਟ।
ਕਰਮਾ : ਨੀਤ ੱ ਦੀ ਗਂ ਲ ਏ ਲਾਲਾ , ਸਭ ਹੋ ਜਾਂਂ ਦਾਂ , ਮਾੜਾ ੱ ੱ ਿਜਹਾ ਹਂ ਥ ਨਰਮ ਰਂ ਲ ਏ ਤੇ । ਮੁਂਠੀ
ਖ ਓ ਗ ਰਮ ਕਰਨੀ
ਏ ਨਾ।
ਲਾਲਾ : (ਹਸ ਕੇ) ਚਲ ਫੇਰ, ਕਰਦਾਂ ਂਂਂਮ ੈ ਕੋਈਢਾਹਭੰ।ਨਂ ਮੁੜ ਕਾਟ ਦਾ ਰੋਲਾ ਨਾ ਪਾ ਕੇ ਬਿਹ ਜਾਈ।ਂਤੂੰ ਭਈ
ਿਲਿਖਆ-ਪਿੜਆ ਂ ਂ।
ਕਰਮਾ : ਰੁਂੜ ਂ ਗਈਆ ੱ ਂਂਂਂ ਂਂ ਂਪ ੜ ਾ ਂ ਈ ਆਤੇਤੂੰਗ ਲਤੋਰ ।
((ਜਾਂਦੇਹ ੋਏ ) ਮਸ਼ਕਰੀਆ ਂ ਂਂਂਂਂਕ ਰਦਾਤੂੰਵੀ ।
ਲਾਲਾ : ਹਾਏ ੱ ਉਇ ਲਂ ਕ ਨੀ ਿਸਂਧਾ ਹ ੁੰਦਾ । (ਪਰ੍ੀਤਮ ਫੇਰ ਆਪਣੇ 'ਚ ਗੁਆਚਾ ਅਖਬਾਰ ਦੀ ਪੂਣੀ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਲਾਲੇ
ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਚੌਂਕਦਾ ਹ ੈ। ) ਹਾਂਂ ਂਂਂ ਤ ੂ ੰਸੁਣਾਪਰ੍
ਂੀਤਮਿਸਆ , ਤੇ ਰ ੀ ਰਿਹ ਜਾਂਦੀ ਹ ਰ ਵਾਰ ਿਵਂਈ ਚੇ ਂ ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਸੁਨਾਣਾ ਕੀ ਏ ਲਾਲਾ, ਅੜੀ ਥੁੜੀ ਨੂੰ ਈ ਆਈਦਾ।
ਲਾਲਾ : ਆਹੋ ....... ਹੋਂਰ ਸਾਡੇ ਦਰਸ਼ਨਾ ਨੂੰ ਿਕਹੜਾ ਆਉਦਾ ਂ (ਬਾਹਰ ੱ ਵਂ ਲ ਦੇਖਦਾ ਆਪ ਹੀ ਹਸ ਪੈਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਮੁੱਡ ੰ ਾ ਖੈਹੜੇ ਿਪਆ ਬਸ ਬਾਹਰ ਘਂ ਲ ਿਦਓ । ਿਕਸੇ ਏਜੰਟ ਜੁੰਟ ਨਾਲ ਵੀ ਪਕ ਠਕ ਕਰੀ ਿਫਰਦੇ। ਰੇਸ਼ਮ ਵੀ ਨਾਲ ਹੈ
ਉਹਦੇ ¸ ਆਪਣੀ ਿਬਸ਼ਨੀ ਦਾ ਪਰ੍ਾਹੁਣਾ।
ਲਾਲਾ : ਉਹ ਤੇ ਭਾਈ ਮੁੰਡੇ ਖੁੰਡ।ੇ
ਆਵਾਜ ² : ਲਾਲਾ ਜੀ ਸੂਤਲੀ ਮੁਕ ਗਈ।
ਲਾਲਾ : ਓ ਮੈਂ ਨਾਲ ਚੁੱਕੀ ਿਫਰਦਾ ਫੇਰ। ਦੇਖ ਲਓ ਿਪਂਛੇ ਸ ਟੋਰ 'ਚ। (ਪਰ੍ੀਤਮ ਨੂ)ੰ ਹਾਂਦਸ ਂਂ ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਉਧਰ ਕੁੜੀ ਦੇ ਸੋਹਰੇ ਜ਼ੋਰ ਪਾਈ ਜਾਂਦੇਪ ਰ੍ਾਹੁਣੇ ਨੇ ਬਾਹਰ ਮੁੜ ਜਾਣਾਂ । ਿਵਆਹ ਵੀ ਕਿਹੰਦੇ ਸ਼ਿਹਰ ਆ ਕੇ ਕਰੋ
ਅੜੀ ਫੜੀ ਬੈਠੇ।
ਲਾਲਾ : (ਜੋਂ ਹੁਣ ਤਾਈਮੋ ਂਂਂਂਬਾਇਂਲਂ 'ਚ ਉਲਿਝਆ ਸੀ, ਕਾਹਲਾ ਪੈ ਕੇ) ਦੇਖ ਪਰ੍ੀਤਮਾਂ ਂਂਂ ਤੂੰਿਸਆਣਾਂ
ਹੈਂਂ ਅ । ਜੁਆਕ ਤਾਂ ਂਂਂਂਜ ੁ ਆਕ ਨ ੇ । ਖ ਰਚੇਦਾਕੀਏਿਜੰਨਾਮਰਜ਼ੀਵਧਾਲਓ
, ਪਰ ਐਂ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਦਾ। ਨਾਲੇ
ਇਹ ਤੇ ਿਸਂਧਾ ਜ ਆ ੁ ਏ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਨੀਵੀਂ ਂਂਪਾਕੇ ) ਉਹ ਤੇ ਠੀਕ ਏ ਲਾਲਾ ਹੁਣ ਜੁਆਕਾਂ ਂਂਦ ੀ ਨ ਾ ਮੰਨਕੇਂਵੀਨਹੀ ਂਂਂਂਸਰਦਾ । ਨਾਲੇ ਿਰਸ਼ਤਾ ਵੀ
ਖ਼ਰਾ
(ਬਾਹਰ ਰੌਲਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਲਾਲਾ : ਉਇ ਹੁਣ ਕੀ ਹੋ ਿਗਆ ਹੁਕਿਮਆ। ੱਬੜੀ ਤੱਦੀ ਏ ਵਈ ਲੋਕਾਂ 'ਚ। ਮਰਨ-ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਆ ਜਾਂਦੇਿ ਮੰ ਟਾ ਂ
'ਚ।
ਆਵਾਜ਼ : ਪੰਘਾ ਪੈ ਿਗਆ ਲਾਲਾ ਜੀ ........, ਬੋਲੀ ਰੋਕ ਤੀ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਨੇ।
ਲਾਲਾ : (ਘਬਰਾ ਕੇ) ਇਹ ਕੀ ਹੋ ਿਗਆ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇਆਂ । ਤੂੰ ਫੇਰ ਦੋ ਕੁ ਿਦਨਾਂ ਂਂਂ ਨੂੰਮਾਰੀ
ਂ
ਗੇੜਾ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਲੰਮਾ ਏ। (ਜਾਂਦੇਹ ੋਏ ) ਏਥੇ ਤਾਂ ਂਂਂਮ ਰ ਨਦੀਵੇ ਂਹਲਨਹੀ ।
(ਿਨੰੱ ਮੋਝੂਣਾ ਿਜਹਾ ਪਰ੍ੀਤਮ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਂ ਿਬਸ਼ਨਾ ਤੇ ਕੈਲਾ ਆਉਦੇ ਂ ਹਨ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇਹ ਏੋ ਦੇਖਦੇ ਹਨ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਇਹਨੂ ੱ ੰ ਤੇ ਸਂ ਚੀ ਵੇਹਲ ਨਹੀਂ ਂਂਂਮਰਨਦੀ ।
ਦੂਂਜੇ ਪਾਿਸਓਗੁ ਂਂਂਂਂ ਸੇਂ 'ਚ ਭਿਰਆ। ਂ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਂ ਆਉਦਾ ਂ ਹੈ। ਿਪਂਛੇ ਿ ਪ ਂਛੇਲ ਾਲਾ ਵੀ ਆਦਾ ਹ ੈ।
ਂ )
ਲਾਲਾ : ਗੱਂ ਲ ਕੀ ਹੋ ਗਈ , ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਸਾਹਬ, ਬੋਂਲੀ ਿਕਉਰੋ ਂਂਂਂਕਤੀਂਂ । ੱਮੇਰੀ ਗਂ ਲ ਤੇ ਸੁਣੋ ਸ਼ਰਮਾ ਜੀ ਇਹ ਭੂਤਰੇ
ਜਂ ਟ ਗਲ ਪੈ ਗਏ ਤੇ ਲਿਹਣੇ ਨਹੀਂਂ ੱ।
ਇੰਸ : ਔਖੇ ਨੇ ਤੇ ਸਾਡੇ ਿਸਰ ਚੜਨਾ ਫੇਰ।
ਲਾਲਾ : ਸਤੇ ਿਫਰਦੇ ਆ ........ । ਮੈਂ ਂਂ ਾਂਂ
ਹ
ਿਕ ........ ਿਸਰੀਆਂ ਂ ਫੇਂਹ ਸਟ ੁ ਣਗੇ ।
ਇੰਸ : ਲੁੱਟ ਮਚੀ ਏ, ਫੇਂਹ ਸੁਟਣਗੇ ਿਸਰੀਆ।
ਲਾਲਾ : (ਬਾਹਰ ੱ ਵੱਲ ਨੂੰ) ਓ ਠੰਡਾ ਠੁੰਡਾ ਿਪਆਓ ਸ਼ਰਮਾ ਜੀ ਨ। ਏਧਰ ਤਾਂਆਓ। ਂ ਂਂ
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਵੇਿਖਆ ਿਕਵੇਂ ਂਂਂ ਂਂਂ ਡ ਰਾਮਾ ਕਰਦੇਆ ।
ਲਾਲਾ : ਆਪਾਂੱ ਂਂਵ ਂੀਗਾਰਂ ਬਹਨੂੰ ਜਾਨ ਦੇਣੀ ਜਨਾਬ
ਇੰਸ : ਰਿਹਣ ਦੇ ਲਾਲਾ, ਅਸੀਂ ਂ ਂਂਵ ੀ ਸਰਕਾਰੀਬੰਂ । ਦਸੇਆ •ੀਾਬ ਦੇਣਾ ਹੁੰਦਾ ਗਾਂਹ। ਿ ਗ ਂਲ ਏ ਨ •ੀੀ ਿਜ਼ਆਦਾ।
ਲਾਲਾ : ਉਹ ਤੇ ਨਬੇੜ ਲਈ ਸੀ ਆਪਾਂ । ਹੁਣ ਕੀ ਹੋ ਿਗਆ।
ਇਸ : ਹੋਣਾ ਕੀ ਏ
ਲਾਲਾ : ਲਓ ਠੰਡਾ ਪੀਓ।
ਇੰਸ : (ਪੀਂਦੇ ਹੋਏ) ਗੱਂ ਲ ਕਰਨ ਦੀ ਤਮੀਜ ਏ ਕੋਈ ਿਮਨਸਟਰਾਂ ਂਂ ਂਂ ਵਾ ਗਸਵਾਲ -ਜਵਾਬ ਕਰਦੇ ਆ।
(ਇਸੰਪੈਕਟਰ ਠੰਡਾ ਪੀਂਦਾ ਹ ੈ । ਲਾਲਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ 'ਚ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ। ੱਿਬਸ਼ਨਾ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਕੁਝ ਲਂ ਭ ਿਰਹਾ ਹੈ। )
ਕੈਲਾ : ਹੁੱਣ ਤੂੰ ਕੀਹਨੂੰ ਲਂ ਭੀ ਜਾਨਾਂ ?
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਆਏ ਤਾਂ ਂਂਂਏ ਧ ਰਨੂਹ ੰ ੀਸੀ । ਚਲ ਉਧਰ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂਂ । (ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਿਪਂਛੇ ਿ ਪ ਂਛੇਕ ੈਲਾ ਵੀ ਜਾਂਂ ਦਾਂ
ਹੈ।)
ਕਰਮਾ : ਕੀੱ ਗਂ ਂ ਲ ਲਾਲਾ ਮਾਲ ਿਕਉਂਂਂਂਂ ਢੇ ਰੀਕਰਾਤਾ ।
ਲਾਲਾ : ਕੁਝ ਨੀ, ਨਰਾਜ਼ ਹੋ ਗਏ ਸ਼ਰਮਾ ਜੀ।
ਇੰਸ : ਨਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਮੈਂ ਂਂਘ ਰ ਲੈਕੇਜਂਾਣਾ । ਦਾਣਾ ਤੇ ਕਾਲਾ ਹੋਇਆ ਿਪਆ।
(ਕਰਮਾ
ੱ ਲਾਲੇ ਵਂ ਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ।)
ਲਾਲਾ : ਪਤਾ ਨੀ ਵਾਧੂ ਘਾਟੂ ਬੋਲ ਤਾ ਿਕ ਸੇ ਨੇ ਹੋ ਰ ਕੀ ।
ਕਾਮਰੇਡ : ਓ ਕੀ ਰੋਲਾ ਏ ਭਈ, ਬੋਲੀ ਕਾਹਤੋਂ ਂਂਂਰੋ ਕਤੀ ।
(ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਉਹਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਹ ੰ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਲਾਲਾ : ਰੌਲਾ ਉਹੀ ਿਗਂਲ ਦ ਾ ਕਾਮਰੇਡਾ। ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਸ•ੀਾਬ ਕਿਹੰਦੇ।
ਇੰਸ : ਮੈਂ ਂਂਕੀਕਿਹਨਾ ਂ ........ ਮਸ਼ੀਨਾ ਂ ਂ ਂਂਂਂਂ ਂਂ ਬੋ ਲਦੀਆਮਸ਼ੀਨਾ
ਂ ।
(ਬਾਹਰ
ੱ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਕਾਮਰੇਡ : ਕੀਂ ਬੋਲਦੀਆਂਂਂਇ ਹ •ਵ ਂ ਂਂਂ ੀ ਇਨੀਾ ਨੂਹ ੰ ੀਪਤਾ । ਬਾਹਮਣਾ ਦੇ ਮੰਤਰ ਉਨਾ ਦੇ ਹੀ ਪਂ ਲੇ ਪੈਂਂ ੱਦੇਂਂ
।
ਸਾਡੇ ਵਰਗੇ ਟੰਗ ਫਸਾ ਕੇ ਪਛਤਾਂਦੇਆ।
ਲਾਲਾ : ਕਰਾ ਲਓ ਹੁਣ ਬੋਲੀ ਕੀਹਤੋਂਕਰਾਉਣੀ ਂਂਂ ਂਂਂ ।
(ਸ਼ਰਮਾੱ ਬੈਗ ਚੁਂਕੀ ਮ ੜੁ ਉਂਂ ਥੋ ਂਂਦ ੀਲੰਘਦਾਹੈ।) ਸ਼ਰਮਾੱ ਂ ਂਂਜ ਂ ੀਗ ਲਤੇਸੁਣੋ (ਉਸ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ।) ਮੁਕਾਓ
ਿਵਂਂ ਚੋਂਂ ।
ਇੰਸ : ਮੁਕਹ ੂ ੱੁਣ ਿਕਸੇ ਗਂ ਲ ਨਾਲ । ਸਮਝਦੇ ਕੀ ਐ, ਮੋਕ ਨਾ ਮਾਰਦੇ ਿਫਰੇ ਤਾਂਕਹੀ ਂਂਂ ਂ (ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਮਗਰੇ ਲਾਲਾ
ਜਾਂਦਾਹ ੈ। ) ਿਦਖਾ ਦੂੰ ਮੈਂ ।
ਕਰਮਾ : ਕੀ ਲੋੜ ਸੀ ਪੰਗਾ ਲੈਣ ਦੀ।
ਕਾਮਰੇਡ : ਮੈਂ ਂਂਕ ਂੀਡਾਮਾਰਤੀ ਗ ਉਹਦੇ ।
ਿਕਸਾਨ : ਪੰਘਾ ਤਾਂ ਂਂਂ ਤਂ ਂ ੇ
ਂ ਰੇਤੋ ਈਿਪਆਸਾਰਾ ।
ਕਾਮਰੇਡ : ਉਹ ਤੇ ਪੈਰਾਂ ਂਂਤ ੇ ਂ ਂਂਂਪਾਣੀਨਹੀ ਪੈ ਣਿਦੰਦ।ਾ
ਕਰਮਾ : ਬੋਲੀ ਤਾਂ ਂਂਂਹ ਂੋ ਈਜਾ ਦੀਸੀ ।
ਕਾਮਰੇਡ : ਦੋ ਰੁਪਏ 'ਚੱ ਗਂ ਲ ਮੁਕ ਗਈ ਸੀ ........ ਚੰਗੀ ਭਲੀ ।
ਕਾਮਰੇਡ : ਘੁੰਡੀ ਤੇ ਇਹ ਐ ਨਾ ਿਵੱਚੋਂ। (ਚਲਦੇ ਡਾਇਲਗਾਂ ਂਂ ਂਿਵ
ਾਤੇਂਂਂ
ਨ
ਸ਼
ਬ
ਚ ਂਂਂਂਂ
ਕੈੱਲਾ ਮੁੜ ਂਂੀ ੀਾਂਹਦੇ ਨ । ਂ ਿਬਸ਼ਨਾ
ੱ ਦੀਆੱ ਂਂਂ ਂ ਅ ਂ ਂਂ
ਂਂ ਂਂ ਖ ਾ ਂ ਪਿਹਲਾ ਵਾ ਗਕੁਝਲ ਭ
ਰਹੀਆ
ਂ ਂਂਂਂਹ ਂ ਂਂ ਂਂਨ । ਿ ਕ ਸ ਾ ਨ ਾ ਿ ਵ ਚਬੇਚੈਨੀਵਧਦੀਜਾਰਹੀਹੈ ) ।ਕੈਲਾਿਦਲਚਸਪੀਨਾਲਦੇਖਦਾਹੈ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਕਮਾਲ ਦੀ ਸ਼ੈਹ ਏ। ਨੇੜੇ ਆਓ ਤੇ ਗਾਇਬ।
ਕੈਲਾ : ਤੂੰ ਏਧਰ ਦੇ ਖ ਰੌਂਦ ਚਲਦੇ ਵੇ ਖ ੀਂਂਂ ੜਦ
ਿਕ
ਾਝ
ਹ
ਂਂਂਂਂਂਂ
ਲਾਲਾ : (ਛਾਤੀ ਂ ਮਲਦਾ ਹੋਇਆ ਆਉਦਾ ਂ ਹੈ ) ਹੁਣ ਨੀ ਬਣਦਾ ਕੁਝ।
ਿਕਸਾਨ : ਸਾਰੇ ਇਹਦੇ ਪੰਗੇ ਆ।
ਕਾਮਰੇਡ : ਮੈਂ ਂਂਕੀਮੋਘੇ 'ਚੱ ਲਂ ਤ ਫਸਾ ਤੀ ।
ਕਰਮਾ : ਲੱਤ ਨ ਕਸਰ ਏ ਕੋਈ। ੱਢੰਗ ਹੁੰਦਾ ਕੋਈ ਗਂ ਲ ਕਰਨ ਦਾ ਵੀ (ਿਬਸ਼ਨਾ ਂ ੱ ਉਹਨਾਂ ਂਂ ਂ ਂਦ ਂ ੀਆਗ
ਂ ਲਾ
ਿਵਂਚ ਕ ੋਈ ਿਦਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂਲੈਂਂਂਂ ਦਾ ਂ । ਕੈਲਾ ਪੂਰਾ ਸੁਆਦ ਲੈਂਦਾ ਹ ੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਿਨਕਲ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ। )
ਕਾਮਰੇਡ : ਤੁ ਸ ੀਂਂਂ ੰਗ ਂਂ
ਢ
ੇਰ
ਂਂਫ
ਓ
ਾਦ
ਖ
ਿਸ ਂ ਂਂਂਂਂਂ, ਚਾਰ ਂ ਟੀਟਣੇ ਨਹੀ ਲੋਟ ਆਦੇ ਂ । ਨਾਸੀ ਂ ਂ ਂਂਂਂਂ ਧੂੰ ਆ ਿਲਆਤਾ।
ਲਾਲਾ : ਬੋਲੀ ਤਾਂ ਂਂਂਹ ਂੋ ਈ ਜਾ ਦੀਸੀਨਾ। ਹੁਣ ਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਹਊ ਸਭ ਦਾ। (ਚੁਂਂ ਪੀਂ ।)
ਕੈਲਾ : ਲੈ ਮਾਰਤੀ ਮੋਕ। ੱਡਂਂ ਡੂਆਂਂਂਦੀਪਸੇਰੀ। (ਜਾਂਂਦਾਂ )
ਕਾਮਰੇਡ : ਮੈਂ ਂੱ ਂਂ ਂਂਂ ਕਂ ਿ ਹ ਨ ਾ ਕ ਠੇਹੋਕੇਕਰੋਿਸਆਪਾ । ਿਕਵੇਂ ਂਂਨ ੀਹੁੰਦੇਸੂਤ। (ਚੁਂਂ ਪੀਂ । ਕਰਮਾ
ਲਾਲੇ ਕੋਲ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
ਕਰਮਾ : ਏਹਨੂੰ ਬਾਂਚਣ ਦ ੇ ਪੋਥੀ, ਤੂੰੱ ਮੇ ਰ ੀ ਕਰਾ ਗਂ ਲ ਿਜ ਵੇਂਂਂਂਂਂ ਹੁੰ ਦੀਏ
ਲਾਲਾ : ਨਾ ਹੁਣ ਨੀ ਮੰਨਣਾ ਉਹਨੇ। ੱਉਂਂ ਤੋੱ ਂ ਂਂ ਂਂ ਬ ਦ ਂ ਲਵ ੀਆਉਦਾਗੜਗੜਕਰਦਾ।
 (ਸਾਰੇ
ੱ ਆਸਮਾਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹਨ।)
ਿਕਸਾਨ : ਮਾੜੇ ਨੂੰ ਰਂਬ ਦ ੀ ਮਾਰ। (ਸਾਰੇ ੱ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੌੜਦੇ ਹਨ।)
ਕਾਮਰੇਡ : ਚੂਂੜੀਆੱਂਂਂਪ ਾ ਕ ੇ ਘ •ਰ ਂ ਂਂੇ ਜ ਂ ਾ ਬਹੋਇਨੀਾ ਦੇਘੁੰਢਕ ।ਂਐ
ਢਕੇਂਂਂਨ ੀਰੀਝਣੇਇਹ
ਖਸਮ। (ਜਾਂਦੇਹ ੋਏ ) ਪਾਣੀ ੱ ਪੈ ਿਗਆ ਹੱਡਾਂ 'ਚ।
ਆਵਾਜ਼ : ਓ ਲਾਲਾ ਤਰਪਾਲ ਤਰਪੂਲ ਹੈਗੀ ਕੋਈ।
ਲਾਲਾ : (ਬਹੀਆ ਂ ਂ ਂਂਂਂਂਂ ਚ ਂ ੁ ਕੀਆਉਦਾਹੈ ।) ਓ ਮਗਰ ਦੇਖ ਲਓ ਕੋਈ ਬਚੀ ਆ ਤੇ। ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਮੇਰੀ ਰਕਮ ਈ
ਡੁਬਦੀ ਲਗਦੀ (ਿਦਲ ਦਾ ਦੌਰਾ ਪੈਂਦਾ ਹ ੈ । ਬਹੀਆਂਂਂ ।ਂਂਂ
ਨ
ਹ
ੀਆ
ਜਾਦ
ਰ
ਲ
ਿਖ ਂ ਂਂ ਂਂਂ ਂ ਂਂਂਂ
ਤੜਫ ਦ ਾ ਹੈ । ) ਮੇਰੀ ਤੇ ਦੁਕਾਨ ਈ ਬੈਠੀ ਜਾਂਂ ਦੀਂ । (ਪਰੀਆ ਂ ਂ ਂਂਂਤ ੇ ਂ ਫ ਿਰਸ਼ਤੇਆ ਦੇਹਨ । ਗੀਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਲਾਲੇ ਨ ਘੇਰ ਕੇ ਨਚਦੇ ਹਨ। ਲਾਲਾ ਖੁਸ਼ ਹੈ।)
ਗੀਤ : ਿਗਣ ਂ ਿਗਣ ਥਈਆਂਂਂਂਢੇ ਰਲਗਾਵੇ ਂ ਮਾਹੀ ਯਾਦ ਨਾ ਆਵੇ
ਦਾਜ ਦਹੇਜੀਂ ਂਂ ਂਂ ਸਂਾ ਜ ਣ ਭ ੁ ਲਗਈਸੁਫ਼ਨੀਮਨਭਰਮਾਵੇ
ਤੇਂਰ ਾ ਰੂ ਪ ਸਦਾ ਨਈਓ ਂਂਂਂ ਂਂਰ ਿ ਹ ਣਾ।ਨੀ ਿਜੰ ਦੇ ਕੋ ਈ
(ਪਰੀਆ
ਂ ਂ ਂਂਂਦ ੀ ਂਟ ੋ ਲੀ ਜ ਂਾ ਦੀਹੈਤੇਯਮਦੂਤਆਦੇ । ੱਲਾਲਾ
ਹਨ ਡਰਦਾ ਭਂ ਜਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਉਙ ਜਾਣ
ਨਹੀਂ ਂਂ ੇ।ਗ
ੰਦ
ਿਡ
ਹ
ਉ
ਰ
ਖ
ਆ
ਾੈਂਂ ਂਂ ਂਂ ਂਂਂਂਂ ਂਂਂਂਂਂ )
ਦੌੱਲਤ ਬਦਲੇ ਗਈ ਜਵਾਨੀ ਢਲ ਚਂ ਲੇ ਪਰਛਾਵੇਂ
ਹੁਂਣੱ ਿਕਉਂਂਂ ਂ ਂਂ ਂ ਅਖ ੀ ਂਦ ਂਂਂਂ ਂਂੇ ਦੇਮੁ ਕੀਆਰੋ ਂ ਵੇ ਤੇਪਛਤਾਵੇ
ਜਦ ਚੁਂਕ ਲ ੀ ਡੋਲੀ ਕੁਹਾਰਾਂ ਂਨੀੀਿਜੰਦੇ ........ ।
(ਲਾਲੇ ਨ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲੈ ਜਾਦੇ ਹਨ। ਗੀਤਂ ਦੀ ਧੁਨ ਿਵ ਚ ਹ ੀਂ ਿਬਸ਼ਨਾ ਤੇ ਕੈਲਾ ਆਉਦੇ ਂ ਹਨ। )
ਕੈਲਾ : ਓ ਖਲੋ ਜਾ ਹੁਣ। (ਕੋਲ ਆ ਕੇ) ਿਕਉ ਂ ਂਂਂਂ ਂ ਭਕਾਈਮਾਰਦਾ ਂ ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਉਸ ੱ ਿਦਸ਼ਾ ਵਂ ਲ ਦੇਖ ਿਰਹਾ ਹੈ ਿਜਧਰ ਲਾਲੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਗਏ ਹਨ ।) ਉਹ ਦੇਖ ਉਹ ਗਏ।
ਕੈਲਾ : ਿਕਂਂ ਥੇਂ (ਦੇਖਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।)
ਜਮ ਂ ਪਰਦਾ ਲਈ ਆਉਦੇ ਂ ਹਨ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਓ........ (ਗੀਤ ਦੀ ਧੁਨ ਚਲਦੀ ਹੈ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਅਲੋਪ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।)
(ਸੱਂ ਥ ਿਵਂਚ ਦ ੋਹੇ ਂ ਂਂਂਂਅ ਮ ਲ ੀਤਾਸ਼ਖੇਡਰਹੇਹਨ । ਿਬਸ਼ਨਾ ਪੌੜੀ ਤੇ ਬੈਠਾ ਗੁਣਗੁਣਾ ਿਰਹਾ ਹੈ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਭਲਾ ਹੋਇਆ ਨੀ ਮੇਰਾ ਚਰਖਾ ਟੁੱਟਾ, ਿਜੰਦ ਆਜਬੋਂਛੁਂਂਂਂ ਟੀ ਂ , ਨੀ ਮੇਰੀ ਿਜੰਦ ਅਜਾਬੋਂ
ਛੁਂਂ ਟੀਂ । (ਬੇਸੁਆਦਾ ਿਜਹਾ ਮੁਹ ੰ ਬਣਾ ਕੇ ਉਠਦਾ ਹੈ।) ਅਜੀਬ ਗੋਲਘਤਾਰਾ, ਿਜਸ ਤੋਂ ਂਂਂਂਭਜਦੇ ਂ ਹਾ , ਉਸ ਦੇ ਹੀ
ਿਪਂਛੇ ਭ ਜਦੇ ਹਾਂ । ਉਹੀ ਚੰਮ ਦਾ ਿਪੰਜਰਾ ਭਾਲਦੇ ਮੁੜ-ਮੁੜ।
(ਸਰਪੰ ਂ ਚ ਬਾਹਰੋ ਆਉਦਾ ਂ ਂ ਹੈ ।)
1. : ਆ ਜਾ ਸਰਪੰਚਾ, ਦੋ ਘੜੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਵੀ ਬਿਹ ਿਜਆ ਕਰ।
ਸਰਪੰਚ : ਬਸ ਵਈ, ਤੁ ਸ ੀਂ ੱਂੱਂਂਂਦ ਂਂਬੀ ਚਂਂਲੋ
ਂਂਂਿਕ। (ਲੀ
ਿਬਸ਼ਨੇ ੱ ਦੇ ਘਰ ਵਂ ਲ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇਹ ੈ ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਵੇਖ ਲੋ, ਸਾਰਾ ਿਪੰਡ ਡਕਾਰ ਕੇ ਵੀ ਚੈਨ ਕੋਈ ਨੀ ਪਤੰਦਰ ਨੂ।ੰ
(ਅੰਦਰੋਂ ਂਂ ਂਿਮੈਂਂਂਂ ਂਂ
ਾਹ
ਦ
ਉ
ੂਆ
ਠ ਂਂਂਂ ।)
2. : ਆ ਜਾ ਿਮਂਂ ਠੂਂਂ
ਆ । ਿਕਵੇਂ ੱਂਂ ਂਂਂਂਦ ੀ ਂ ਂਂ ਂਂਂਂਹ ਦ ਾਈਨਹੀ ਅ ਜਕਲ।ਕਰੀਏਫੇਰਗੋਲਾ
ਪੀਹ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਕਰਦੇ ਂ ਆਂ। ਪੈਰਾਂ ਂਂ ਰ
ਿਸ
ਂ 'ਤੇ ਹੋ ਲਈਏ । (ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਪੀਂਦਾ ਹ ੈ ।)
1. : ਪੜੇ ਂ ਿਲਿਖਆਂਂਂਦ ੇ ਨ ਸ਼ ੇ ਵ ੀਧਰਮਨਾਲਕਮਾਲਈਏ ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : (ਕੈਪਸੂਲ ਕਢਦੇ ਹੋਏ) ਭੂੰਡ ਭਾਂਡ ਚ ਾਹੀਦਾ ਕੋਈ ਤੇ ਦਸ।
2. : ਲੈ ਹੋਰ ਬਾਈ, ਤੂੰ ਕਂਂ ਢ ਮੈਂ ਂਂ ਂਂਪ ਾ ਣੀਲੈਕੇਆਇਆ ।
(ਬਾਹਰ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ੱਿਬਸ਼ਨੇ
ਂ ਦੀ ਛਂ ਤ ਉਪਰੋਂ ਂਂਂਂ ਕ ੈ ਲ ਾ ਂ ਪ ੌੜੀਉਤਰਦਾਹੋਇਆਆਉਦਾਹੈ
) ।
1. : ਲੈ ਮੈਂ ਫੇਰ ਬੱਤੀ ਓ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਉਂਨੀ ਦੇਰ।
ਿਸਗਰਟ ਭਰਦਾ ਹੈ। ਿਮਂਠੂ ਕ ੈਪਸੂਲ ਖੋਲ ਕੇ ਤਲੀ 'ਤੇ ਭੋ ਰ ਦਾ ਹੈ । 2 ਨੰਂਬਰ ਆਉਦਾ ਂ ਹੈ।)
2. : ਸਾਰੀ ਿਦਹਾੜੀ ਤੇ ਇਸੇ ਆਸ 'ਤੇ ਿਨ ਕਲਦੀ ਹੈ ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਸਾਡਾ ਤੇ ਿਦਨ ਈ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
(ਕੈਪਸੂਲ ਖਾਂਦੇਹ ਨ । ਦੂਜਾ ਿਸਗਰਟ ਬਾਲਦਾ ਹੈ।)
1. : ਚਲੋ ਫੇਰ ਕਰੀਏ ਕੁਝ ਅਧੀਏ ਪਊਏ ਦਾ।
(ਤਾਸ਼ ਵੰ ਡ ਦੇ ਹਨ । ੱਕੈਂਲਾ ਥਂ ਲੇ ਆਦਾਹ ੈ।
ਂ )
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਚਰਖਾ ਂ ਮਰੇ ਕਰੇ ਮਨ ਆਈਆਂ
ਕੁਦਂ ਕੁਦ ਪੈਦ ਲਾਂ ੈ ਲੈ ਝਈਆਂ
ਿਦਨ ਚਿੜਆ ਮੈਂਸੁਂਂਂਂ ਤੀ ਂ ........ ਮੇਰੀ ਿਜ਼ੰਦ ਆਜੋਬ ........ 1
ਕੈਲਾ : ਉਹ ਤੇ ਿਗਆ ਮੰਡੀ। ਤੇ ਤੂੰ ਮੁੜ ਏਥੇ ਆ ਬੈਠਾਂਂ ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਮੈਂਂ ਂ ਂ ਂ
ਂਂਂਂ ਕ ਂ ਾ ਹਨੂੰਆਉਦਾਫੌ
ਂ ਜੀਆ । ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਂਂ ੇਧ
ੜਾਦ
ਹ
ਿਕ
ਂਂਂਂਂਂਂਂਂਂ
ਕਦੇ ਿਖਚਦਾ (ਹਸਦਾ)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਕੈਲੇ ਨੂ)ੰ ਿਕਉ ਂ ਂਂਂ ਂਂਲ ਾ ਲ ੇਨਾਲਿਦਲਨੀਿਮਿਲਆ ?
(ਕੈਲਾ ਉਸ ਦੀ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰ ਕੇ)
ਕੈਲਾ : ਏਨ•ੀਾ ਹੀ ਮੋਹ ਸੀ ਇਸ ਥਾਂ ਂਂ ਂ ਨ ਂ ਂਂ ਂਂਂ ਂਾ ਲ ਤ ਾ ਿਪਹਲਾ ਸੋਚਣਾਸੀਕੁਝਹੁਣ
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਸੋਂਿਚਆਂਂਂਕ ੀਹੁੰਦਾਫੌਜੀਆ । (ਿਮਂੱਠੂ ਵ ੱਲਦਂ ੇਖ ਕੇ ਅਂ ਮ ਾਰਦਾ ਹੈ ।) ਤੂੰ ਤੇ ਬੜਾ ਸੋ ਚ ਸਮਝ ਕੇ ਹੀ
ਖ
ਤੁ ਿਰ ਆ ਸੀ , ਕਰ ਲੈ ਕੁਝ ਹੁੰਦਾ ਏ ਤਾਂ , ਬਚਾ ਲੈ ਇਹਨੂੰ ...। (ਕੈਲਾ ਨੀਵੀਂ ਂਂਪ ਂਾਲੈਹੈ ਦਾ ।)
1. : (ਜੋਸ਼ 'ਚ) ਇਹ ਲੈ ਬਣਾ ੱ ਤੀ ਗੱਲ ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਿਧਆਨ ਨਾਲ ਚਲ ਲੈ।
2. : ਚਲ ੱ ਤੂੰ ਪਂ ਤਾ ਤਾਂਸੁਂਂਂਂ ਟ ਦੇਖਦਾਂਇਹਨੂ ਂਂਂੰ ਂਂ ।
(ਿਪਛਲੇ
ਂ ਂ ਪਾਿਸਓਂਂ ਂਂ ਂ ਆ ਵਾਜ਼ਾ ਆਣਲਗਦੀਆਹਨ
ਂਂ ਂਂਂ ।)
ਸੀਤੇ : ਜੀਹਨੂੰ ਿਦਂਤੇਸ ੀ ਉਹਤੋਂ ਂਂਲ ੈ ਲ ੈਫੇਰਜਾਕੇ। ਬੈਠਾ ਮਸਾਣਾਂ 'ਚ ਤੁਰਜਾ ਮਗਰ ਈ।
(ਸਭ ਦਾ ਿਧਆਨ ਉਸ ਪਾਸੇ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਸਰਪੰਚ : ਦੇਂਖ ਲਊ ੱ ਂਂਂਂਮ ੈ ਂ ਤ ੁ ਂ ਂਂਂ ਹਂਾਨੂੰਖ ਭੀਖਾਨਾ ਨੂੰਹੈ ਅ ।
1. : ਇਹ ਕੀ ਮਹਾਭਾਰਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਿਗਆ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਕੁਝ ਨੀ, ਤੂੰੱ ਵਾਰੀ ਚ ੱਲ । ਰੋਜ਼ ਦਾ ਕੰਮ ਏ ਇਨ•ੀਾਂਦਾ। ਂਂ ਂ (ਸ਼ੀਸ਼ੀ ੱ ਕੱਢ ਕੇ ਪੀਂਦਾ ਹ ੈ ।)
(ਿਬਸ਼ਨਾ
ਂ ੱ ੱ ਕੇਦ ਤਾਸ਼ ਵਾਿਲਆਂਂਂ ਂ ਵ ਲਦ ੇ ਖ ਦ ਾਂ ਹੈਤੇਕਦੇਆਪਣੇਘ।) ਰਵ ਲ
ਕੈਲਾ : ਵੇਂਖਦਾੱ ਕੀ ਏਂਂਂਂਹਂ ੁ ਣਚ ਲ ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ
ੱ ੱ ਪੌੜੀ ਉਪਰ ਦੀ ਆਪਣੀ ਛਂ ਤ ਵਂ ਨ ੂੰ ਭਜਦਾ ਹੈ । ਕੈਲਾ ਮਜ਼ਬੂਰ ਿਜਹਾ ਖੜਾ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ।)
ਲ
ਸੀਤੋ : ਨਾ ਤੂੰ ਕੀ ਵੇਖਣਾ। ਿਕਂਲਾ ਜ਼ ਮੀਨ ਦਾ ਖਾ ਕੇ ਹਾਲੇ ਿਢਡ ਨੀ ਭਿਰਆ ਤੇਰਾ ਦੈਂਤਦ ਾ।
ਤੇ ਜਾ : ਓ ਿਕਉਂ ਮੇਰਾ ਮੁੰਹ ਕਾਲਾ ਕਰਾਉਣ 'ਤੇਂ ਤੁ ਲ ੀਆ ਂ ਤੁਂਂਂ
ਸੀ ਂ
। ਸਰਪੰਚ ਸ•ੀਾਬ।
ਸੀਤੋ : ਨਾ ਤੂੰ ਪੈਰ ਿਕਵੇਂ ਂਂ ਂਂ ਪ ਾਇਆਮੇਰੇਵੇਹੜੇ ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਉਪਰੋਂ ਂਂਸ ਭਦੇਖਦਾਹੈ । ਉਸਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਂ ਂਂ ਂਆ ਦਾ।ਆਪਣੀਬੇਬਸੀ 'ਤੇ ਝੂ ਰ ਦਾ ਿਸ ਰ
ਫੜ ਕੇ ਉਥੇ ਹੀ ਬਿਹ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
ਸਰਪੰਚ : ਹੁਂਣ ਨੀ ਆਉਦਾ ਂ । ਂ ਆਪੇ ਆਓਗੇ ਂ ਮਗਰ।
ਤੇ ਜਾ : ਸਰਪੰੱ ਚ ਸਾਬ ਗਂ ਲ ਤੇ ਸੁਣੋ ਮੇਰੀ ........ ।
ਸਰਪੰਚ : ਬਹੁ ੱ ਤ ਸੁਣ ਲਈਆੰ ਗਂ ਲਾਂ … ........।
ਸੀਤੋਂ : ਬੰਂਦੇ ਦਾਂ ਏਂਂਂ ਂ ਤ ਾ ਮ ੁੜਕੇਨਾਆਈ … ........। ਮੇਰੱ ਾ ਨੀ ਿਰਹਾ ਤਾਂ ਂਂਂ
ਂ ਂਂਰ ਿ ਹ ਂ ਣਾਤੇਰੀਵੀਕ ਖ
ਨੀ …......…।
ਸਰਪੰਚ : ਹੈਤ ਤੇਰੀ ਗੰਦੀ ਜਨਾਨੀ ਦੀ।
ਸੀਤੋਂ : ਦੀਵਾ ਨੀ ਬਲਣਾ।
(ਇਂਕ ਨ ੰਬਰ ਬੇਿਧਆਨੀ 'ਚੱ ਪੱਤਾ ਸੁਂਟਦਾ ਹ ੈ । ੱਦੋ ਨੰਬਰ ਝਂ ਟ ਚੁਂਕਲੈ ਂ ਦਾਹ ੈ। )
2. : (ਜੋਸ਼ ਨਾਲ) ਲੈ ਫੇਰ ਬਣ ਗਈ ਗੱਲ ...।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : (ਗੁਂਂ ਸੇਂ 'ਚੱ ਪੱਤੇ ਸੁਟਦਾ ਹੈ।) ਖੇਡ ਲਓ ਯਾਰ ਜਾਂ ਂਂਂ ਂਂਤ ਮ ਾ ਸ਼ਾਈਦੇ ਂਖਲਓਤੁਸੀ । ੱਗਂ ਲਏ
ਕੋਈ।
(ਸਰਪੰ
ਂ ਚ ਬਾਹਰ ਆਦਾ ਂ ਹੈ।)
ਸਰਪੰਚ : ਕੋਂਈ ਨੀ ਕੜੀਆਂਂਂਂਲਵ ਾ ਕੇਨਾਘੁਮਾਏਿਪੰਡ'ਚ ਤਾਂਕਹੀਓ ਂਂਂਂ ।. (ਹਮਦਰਦੀ ਂ ਲੈਣ ਲਈ ਤਾਸ਼ ਵਾਿਲਆਂ
ਵੱਂ ਲ ਵਧਦਾ ਹੈ ।) ਵੇਖ ਂ ਲੋ ਇਹ ਮੁਂਲ ਤ ਾਰਦੇ ਆ ਨੇਕੀਆਦਾ ਂਂਂ ।
1. : ਕੀ ਰੌਲਾ ਹੋ ਿਗਆ ਸਰਪੰਚ ਸ•ੀਾਬ। ਂ ਜਨਾਨੀਆਂਂਂ ਂਨ ਾ ਲਂਈਖਿਹਬੜੀਜਾ ਦੇਓ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ
ੱ ਥਂ ਲੇ ਉਤਰਦਾ ਹੈ ।)
ਸਰਪੰਚ : ਰੌਲਾ ਕਾਹਦਾ ਯਾਰ ਇਨ•ੀਾਂ ਂਂਦ ਾ ਿਬਸ਼ਨਾਆਪਣੇ'ਤੇਿਵਆਹ ਲੈ ਿਗ ਆ ਸੀ ਪੰ ਜ ਾਹ ਹਜ਼ਾਰ
2. : ਲੈ ਪੰਜਾਹ ਹਜ਼ਰਾ।
ਸਰਪੰਚ : ਹੋਰ ਕੀ…........, ਮੁੜ ਕੁੜੀ ਦੇ ਿਵਆਹ ਤੇ ਫੇਰ 'ਸਰਪੰਚ ਸ•ੀਾਬ ਸਾਿਰਓ ਬੁਂਂ ਤਾਂ ।' ਮੈਂ ਂਂ ਾਂਂ
ਹ
ਿਕ
ਚਲ ਬੰਦਾ ਆਪਣਾ । (ਿਬਸ਼ਨਾ ਨੀਵੀਂ ਂਂ ਂ ਪ ਾ ਈ ਕ ੈਲੇਕੋਲਜਾਖੜਦਾਹੈ ।) ਹੁਣ ਦੇਖ ਲਓ ਮਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਜੁਗ ਹੋ ਗਏ, ਮੈਂ
ਿਕਹਾ ਿਹਸਾਬ ਕਰ ਲਓ ਭਾਈ ਰਕਮ ਵਧਦੀ ਜਾਂਂ ਦੀਂ (ਬੋਲਦਾ-ਬੋਲਦਾ ਹੀ ਹੌੱ ਂਕਣ ਲ ਗਦਾ ਂਹ ੈ । ਖੰਘ ਿਛੜਦੀ ਹੈ।)
1. : ਓ ਿਮੱਠੂਆ ਪਾਣੀ ਿਲਆ ਉਏ ਿਕਤੇ ਚੜਾਈ ਨਾ ਕਰ ਜਾਏ। (ਿਮਂਠੂ ਜ ਾ ਂਦਾਹ ੈ ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਕੋਈ ਨਾ ਸਰਪੰਚਾ…........ ਕੱਂ ਠੇ ਈ ਕਰਾਂਗੇ ਸ ਾਬ … ........। ੱਚੱਲ…........।
ਕੈਲਾ : ਮੁੜ ਫੇਰ ਭਂਂਂਂ ਜੇ ੱਗਾ… ........ ਏਧਰ ਨੂ… ੰ ........।
 (ਿਬਸ਼ਨਾ ਸਰਪੰਚ ਵਂ ਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵਂ ਲ
ੱਂ… ........।)
2. : ਓ ਤੂੰ ਸ਼ੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਸੀ ਨਾ ਫੇਰ…........।
ਸਰਪੰਚ : (ਫੇਰ ਭੜਕਦਾ ਹੈ।) ਉਹਦੇੱ ਤਾਂ ਂਂਂ ਂਨ ਵ ਾ ਬਂ ਦ ੇਠਂ ੂੰਏਿਡਗਦੇਨ ਕਚੋ¸ਟਰੈਕਟਰ ਲੈਣ ਨ ਿਫਰਦਾ।
ਸਾਡੇ ਤਾਂ ਂਂ ਂਂ ਂਝਾ ੜਾ …ਨੂੰਲਗਦੇਆ........। ਕੋਈ ਨੀ ਮੈਂ ਂਂਂ ਂਕਰ ਾ •ਦ ੂ ਨਂੀਲਾਮੀਿਜਨੀਾਚਾਰਖੁ
ਂ ਡਾ
ਤੇ ਤੀਂਘੜਦੇ ਆ । (ਿਮਠੂ
ਪ ਂਾਣੀਂ ਲੈ ਕੇ ਆਉਦਾ ਂ ਹੈ । ਸਰਪੰਚ ਫੀਮ ਕਢ ਕੇ ਖਾਂਦਾ ਹ ੈ। )
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਛਂਡੋ ਸ ਰਪੰਚ ਸਾਬ …........ ਮਰੇ ਦਾ ਕੀ ਮਾਰਨਾ।
ਸਰਪੰਚ : ਇਹ ਕਾਹਦੇ ਮਰੇ। ਮਰੇ ਤਾਂ ਂ ਂਂਂ ਂਂਅ ਂ ਂਂਂਂਸੀ ।ਦੋਹੇ ਅਮਲੀਲਲਚਾਈਆਨਜ਼ਰਾ ਂਂਂਂਂ ਂ
ਨਾਲ
ੱ ੱ ਫੀਮ ਦੀ ਡਂ ਬੀ ਵਂ ਦ ੇਖਦੇ ਹਨ। ਸਰਪੰਚ ਤਾੜ ਕੇ ਝਟ ਬੋਝੇ 'ਚ ਪਾ ਲੈਂਦਾ
ਲ ਹ ੈ ।) ਦਵਾਈਆ
ਂ ਂਂ ਂਂਂਆਸਰੇਜਨ ੂ
ਕਟੀ ਕਰਨ ਡਹੇ ਹਾਂ ।
(ਬਾਹਰੋ ੱ ਂਂ ਂਂ ਂਂ ਮ ਖਣ ਪਰ ੍ ੋ ਫ ੈ ਸਰਤੇਕਾਮਰੇਡਨੂ।)ਨ
ਂ ੰ ਾਲਲਈਆਉਦਾਹੈ
ਮ
ੀੀਖਣ : ਆ ਜਾਓ ਪਰ੍ੋਫਸ ੈ ਰ ਸਾਬ ਿਕਹਾ ਸੀ ਨਾ ਏਥੇ ਈ ਹੋਣਗੇ…........। (ਸਰਪੰਚ ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ)
ਸਰਪੰਚ : ਆਓ ਜੀ ਆਓ …........ ਜੀਂ ਆਇਆਂ ਨੂ… ੰ ........। ਮੰਜੀ ਮੁੰਜੀ ਫੜ ਉਇ ਮੁਿੰ ਡਆ। (ਿਮਂਠੂ ਜ ਾ ਂਦਾਹ ੈ ।) ਨਾਲੇ
ਪਰ੍ੀਤਮ ਨੂੰ ਭੇਜੀ ਘਰੋਂ ।
1. : (ਹੌਲੀ ਜਹੇ) ਚਲ ਉਇ ਅਮਲੀਆ, ਹੋੱਰ ਈ ਭੂਤ ਮੰਡਲੀ ਆ ਵੜੀ ਇਂ ਥੇ ਤੇ ।
2. : ਚੰਗਾ ਸਰਪੰਚਾ ਸਾਸਰੀਕਾਲ। (ਦੋਹਂ ੇ ਂਂ ਂਂਂਜਾ ਦੇਹਨ । ਿਮਠੂ
ਮਂ ਜੰ ੀਂ ਲਈ ਆਉਦਾ ਂ ਹੈ। )
ਕਾਮਰੇਡ : ਗੱਂ ਲ ਕੀੱ ਏ ਸਰਪੰਚਾ ਪਤਾ ਤਾਂਲਂਂ ਗੇਂਂ ।
ਮ
ੀੀਖਣ : ਓ ਥੋੜਾ ਏਧਰ ਨ ਕਰਦੇ …........ ਵਈ …........ ਹਾਂ …........ ਂਂਂ।
(ਿਮਂਠੂ ਜ ਾ ਂਦਾਹ ੈ ।)
ਸਰਪੰਚ : ਗੱਂ ਲ ਤਾਂ ਂਂਜ ਂ ਂਂ ਂਂੀਮੈ ਸਾਰੇਿਪੰਡ 'ਚ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਏ।
ਮ
ੀੀਖਣ : (ਹਂਂ ਸਦਾ ਂਂ ) ਿਪੰਡ ੱਨੂੰ ਤਾਂ ਂ ਂਂਂਆ ਪਂ ਣ ਾ ਕਾਮਰੇਡਕ ਲਾਹੀਬਥੇਰਾ
ਸਰਪੰਚ : (ਕਾਮਰੇਡ ਨੂ)ੰ ਪਰ੍ਫੋ ੈਸਰ ਸਾਥ ਸਰਵੇ ਕਰਨ ਆਏ ਨੇ ਿਪੰਡ ਦਾ। ਿਜਹੜੇ ਬੰਦੇ ਬੁੰਦੇ ਮਰੀ ਜਾਂਦੇਨ ੇ , ਕਰਜੇ-ਕੁਂਰਿਜਆਂ
ਦੇ ਮਾਮਲੇ 'ਚ।
(ਪਰ੍ੋਫਸ ੈ ਰ ਪੈਡ ਤੇ ਪੈਨ ਕਢ ਕੇ ਿਲਖਣ ਦੀ ਿਤਆਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ੱਿਬਸ਼ਨਾ ੱ ਤੇ ਕੈਲਾ ਇਂ ਕ ਦੂਜੇ ਵਂ ਦ ੇਖਦੇ ਹਨ। )
ਲ
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਵੇਖ ਭੈਣ ਦੇਣੇ ਰੂਪ ਿਕਵੇਂ ਂਂਂਂਂਬਦਲਦੇਆ ।
(ਪਰ੍ਂ ੀਤਮ ਕੁਰਸੀ ਲੈ ਕੇ ਆਉਦਾ ਂ ਹੈ ।)
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਤੁ ਸ ੀਂਂਂਂ ਏ ਧਰ … ਬੈ ਠ........
ੋ ਜੀ ਕੁਰਸੀ 'ਤੇ ।
ਮ
ੀੀਖਣ : (ਸਰਪੰਚ ਨੂ)ੰ ਊ ਮੈਂ ਂਂਂਂਸ ਂਮ ਝ •ਾਿਦਂਤਾਇਨੀਾ ਂਂਂ ਨੂ, ੰਸਾਡੇ ਿਪੰਡ 'ਚ ਤਾਂ ਂਂ ਂਂਹਂਾ ਲਂੇਸੁ ਖਸਾ ਦ
ਂ।
ਕਾਮਰੇਡ : ਆਹੋ ਮਂਂ ਖਣਾ
ਂਂ… ........ ਸੁਂਂ ਖ … ........ ਤਾਂਂਂਂਂਂ ਉਂਹਨ ੂ ੰ ਪੁ ਛਜੀਹ। ਦਾ ਕਾਲਜਾ ਕਿਢ ਆ ਿਗ ਆ
ਮ
ੀੀਖਣ : ਤੂੰੱ ਤੇਂ ਹਰ ਵੇ ਲੇ ਵਂ ਖੀਓ ਂਂਂਂਂਂਬੋ ਲਦਾਕਾਮਰੇ ਡਾ
ਕਾਮਰੇਡ : ਪੁਂਛ ਫ ੇਰ ਪਰ੍ੀਤਮ ਤੋਂ …........ ਇਹਦਾ ਂ ਗੁਆਂ ਡੀ ਿਬਸ਼ਨਾ … ........ ਿਕਵੇਂਮਿਰਆ ਂਂਂ ਂ … ........।
(ਪਰ੍ੱ ੋਫਸੈ ਰ ਿਲਖਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ ।)
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਿਜੰਂ ਨਂ ੇ ਮੁੱ ੰਹ ਉਨੀਆ
ਂ ਂਂਂ ਂਂ ਂ ਗ ਲਾ ਜੀ । ੱਪਤਾ ਲਂ ਗਦਾ ਕੁਂਝ ਬ ੰਦੇ ਦੇ ਮਨ ਦਾ। (ਅੰਦਰੋਂ
ਤੜਫ ਦ ਾ ਹੈ ।)
(ਸਰਪੰ
ਂ ਂ ਚ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹਵਾਈਆਂਂਂਂਂ ਂ ਂਉਡਦੀਆਨੇ )
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਇਹ ਤਾਂ ਂਂ ਂਂਂਸ ਾ ਨ ਂੂੰਈਰੋਈਜਾ ਦੇ । ਂ ਿਜਹੜਾ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈਠਾ ਉਹਨੂੰ ਿਕਉਂਂਂਨੀਦੇਖਦੇ। (ਪਰ੍ੀਤਮ
ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹਨ।)
ਕੈਲਾ : (ਪਰ੍ੀਤਮ ਦੇ ਲਾਗੇ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।) ਬਾਪੂ
ਪਰ੍ੋਫਸ ੈ ਰ : (ਪਰ੍ੀਤਮ ਨੂ)ੰ ਕਹੋ ਤੁਸੀਂ ਂਂਜ ੋਵੀਕਿਹਣਾ
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਕਿਹਣਾ ਤੇ ਮੈਂ ਂਂਕ ੀਏਜੀ । ਬਸ
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਿਬਲਕੁਲ ਇੰਜ ਈ ਧਰਤੀ ਿਹਂਲੀ ਸ ੀ ਜਦੋਂ ਂਂਂਮ ੈ ਤੁਿਰਆਸੀਮਸਾਣਾ ਂ ਂਂਂ ਨੂੰ
ਸਰਪੰਚ : ਉਹ ਤੇ ਬਸ ਐਵੇਂਜੀਂਂ
ਮ
ੀੀਖਣ : ਸਾਰੇ ਂ ਿਪੰਡ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੋਹਿਰਆਂਂਂ ਂ ਨ ਾ ਲਰੌਲਾਸੀਉਹਦਾ । (ਿਬਸ਼ਨਾ ੱ ਕੁਝ ਬੋਲਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ , ਪਰ ਕੈਲਾ ਉਸ
ਨੂੰ ਚੁਂਪ ਕ ਰਾ ਿਦੰਦਾ ਹੈ।)
ਕਾਮਰੇਡ : ਰੋਲੇ ਹੋਰ ਕਾਹਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਘਰਾਂਦੇਂਂ ।
ਮ
ੀੀਖਣ : ਬਂਚੇ ਬਚੇਂਨੂੰ ਪਤਾ ਏ ਜੀ । ਂ ਪੈਂ ਿਸਆਂਂਂਦ ਾ ਰ ੌਲਾਸੀਉਹਦਾਸੋ ਂਂਂ ਹਿਰਆਨਾਲ
ਂ , ਮੰਂਗਣ ਿਗਆ ਮੋਹਿਰਓਂ
ਅਗਿਲਆ
ਂ ਂਂਂਂ ਂਫ ਸਾਦਕਰਿਲਆ । ੱਸਂਸ ਦੇਖੀ ਨੀ ਸੀ ਉਹਦੀ ਫਫੇਕੁਟਣੀ ਬਾਹਰੋਂ ਂ ਈਮੁੜਗਈ ਭੋਗ ਤੋਂ ,
ਘਰ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਗਈ ਕੁੜੀ ਨ ਦੇਖਣ ।
(ਪਰ੍ੋਫਸ ੈ ਰ ਿਲਖਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ੱਪਰ੍ੀਤਮ ਲਈ ਉਂ ਥੇ ਬੈਠਣਾ ਭਾਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹ ।ੈ )
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਕੈਲੇ ਨੂ)ੰ ਉਹਨੂੰ ਵੇਖ …........ ਵੇਖ ਤਾਂਸਹੀ ਂਂਂ ।
ਕੈਲਾ : (ਿਖਝ ਕੇ) ਿਟਕ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਤੈਥੋਂ ।
ਪਰ੍ੋਫਸ ੈ ਰ : (ਿਲਖਣਾ ਛੱਡ ਕੇ) ਪਰ ੱ ਸਰਪੰਚ ਸਾਹਬ ਮੁਆਵਜੇ ਦੀ ਗਂ ਲ ਤਾਂ ਂਂਂਂਂਪ ੰ ਚਾਇਤਨੂੰਹੀਤੋਰਨੀ
ਚਾਹਦੀ ਸੀ.. ਨਹੀਂ ?
ਸਰਪੰਚ : ਏਹ ੱ ਤੇ ਫੇਰ ਰਾਹ ਦਸਣ ਵਾਲੀ ਗਂ ਲ ਹੋ ਗਈ । ਪਿਹਲਾ ਂ ਂ ਂਂਕ ਰ ਲਓਮਨਆਈਆ ਂ .......... ਚੜਾ ਲਓ ਕਰਜੇ।
ਫੇਰ ਸੁੱਟੋ ਦੋ ਗੋਲੀਆ ਅੰਦਰ.......... ਹੋ ਗਈ ਬਂ ਲੇ ਬਂੱਲੇਂ
ਂ . ........ ਆਪੇ ਤਾਰੂ ਸਰਕਾਰ।
(ਪਰ੍ ੱ ੋਫਸੈ ਰ ਫੇਰ ਿਲਖਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ । ਪਰ੍ੀਤਮ ਉਠ ਕੇ ਖੜਾ ਹੰਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਬਚਾ ਲੈ ਕੈਿਲਆ ਜੇ ਬਚਾ ਸਕਦਾਂਇਹਨੂ ਂਂਂੰ ਂਂ ।
(ਕੈਲਾ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਮੈਨੂੰ ਇਜਾਜ਼ਤ ਿਦਓ ਸਰਪੰਚ ਸਾਹਬ ਮੈ।
ਸਰਪੰਚ : ਕਮਾਲ ਏ ਯਾਰ, ਬੰਦਾ ਏਡੀ ਦੂਰੋਂ ਂ ਂਂ ਆ ਇਆਥੋਡੀਖਾਤਰ ।
(ਿਪਂਛੋ ਸ ਂ ੱ ਂਂਂ ਂਂੀ ਂ ਂਂ ਂਂਂਤ ਂ ੋ ਗਾਲਾ ਕ ਢਦੀਆਉਦੀਹੈ ।)
ਸੀਤੋ : ਮੈਂ ਂਂ ੀਆ
ਨ
ਹ
ਿਕ
ਂਂਂ ਂਂ ਂ , ਰਹੇ ਨਾ ਇਹਦਾ ਵੀ ਕੋਈ ਅਂ ਗੇ ਿਪਂਂ ੱਛੇਂ । ਮੁਡ
ੰ ਾ ਖਾ ਕੇ ਜੀਅ ਨੀ ਭਿਰਆ
ਹੁਂਣ ਜਵਾਈ ਨੂ ਂ ੰ ਲੂਤੀਆਂਂਂ ਂਂਂ ਂਲ ਾ ਂਦ ਾ । ਂ ਂਂਅ ਂਂਂਂਂਖੇਿਹ ਸੇਵੰਡਾਓ।ਮੈ ਵੀਦਊਪਰੋ ਸਕੇ।
(ਸੀਤੋ ਲੰਘ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ । ਸਰਪੰਚ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਂਂਂਂਂਬ ਂੋ ਦਲਜਾ ਦਾਹੈ। )
ਸਰਪੰਚ : ਮੈਂ ਂਂਂਂ ਦ ੇ ਖਾ ਚਲਕੇ , ਬੁਂੜੀਆਂਂਂਨ ੇ ਕ ੁ ਝ ਕ ੀਤਾਰੋਂ ਟੀਟੁਕਦਾਿਕਨਹੀ
। ਆ ਜਾਇਓ ਸਾਰੇ (ਜਾਂਂ ਦੇਂ
ਹੋਏ) ਬਿਹ ਕੇ ਕਰਾਂਗੇ ਗ ਲਂ ਂ ੱ । (ਚੁਂਂ ਪੀਂ )
ਕਾਮਰੇਡ : (ਮ ੀੀਖਣ ਨੂੰ) ਇਹ ਸੀਤੋ ਨੀ ਸੀ ਿਬਸ਼ਨੇ ਦੀ ਮਾਂ ?
ਪਰ੍ੋਫਸ ੈ ਰ : ਉਹੀ ਿਬਸ਼ਨਾ, ਜੀਹਦੀ ੱ ਗਂ ਲ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਹੁਣ ?
ਕਾਮਰੇਡ : ਆਹੋ ਉਹੀ। (ਪਰ੍ੋ. ਫੇਰ ਿਲਖਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।)
(ਿਬਸ਼ਨਾ
ੱ ਫੇਰ ਬੋਲਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ ।)
ਕੈਲਾ : ਐਵੇਂ ਨਾ ਸੰਗਲ ਤੁੜਾ। ਉਦੋਂ ਂਂਨ ਂ ਂਂਂੀ ਸ ੁਣੀ ਹੁ ਣਿਕਹੜਾਸੁਣੂਤੇਰੀ।
ਪਰ੍ੋਫਸ ੈ ਰ : (ਸੋਚਦੇ ਹੋਏ) ਘਰ ਜਾ ਸਕਦੇ ਆ ਉਹਦੇ।
ਮ
ੀੀਖਣ : (ਮੌਕਾ ਸਾਂਭਦੇ ਹ ਏੋ ) ਉਂਥੇ ਕ ੀ ਏ ਜੀ। ਂ ਜਵਾਕ ੱ ਹੋਣਗੇ ਭੋਰਾ ਭੋਰਾ। ਸ਼ੇਰਾ ਊਂਂ ਈਡੁਨ ੰ ਵਂ
ਟਾ।
ਤ ੇਜੇ ਨੂੰ ਨਾ ਿਦਖੇ
ਨਾ ਸੁਣੇ।
(ਪਰ੍ੱ ੋਫਸ ੈ ਰ ਫੇਰ ਫਟਾਫਟ ਿਲਖਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ ।)
ਕਾਮਰੇਡ : (ਭੜਕ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਕਾਪੀ ਪੈਨ ਖੋਹ ਕੇ ਵਗਾਹ ਮਾਰਦਾ ਹੈ) ਰਿਹਣ ਦੇ ਇਹਨੂੰ ਬਾਦ 'ਚ ਿਲਖ ਲਈ ਭਰ ਲਈ ਿਕਤਾਬਾ
ਦਾ ਿਢਂਂ ਡ । ੱਪਰ੍ ੱ ਫੋ ੱ ੈਸਰ ਹਂ ਕਾ ਬਂ ਕਾ
ਉ ਸ ਦੇ ਮੁੰਹ ਵਂ ਦ ੇਖਦਾ ਹੈ।
ਲ ) ਤੂੰਂ ਆਇ ਆ ਂ ਬਾਹਰੋ
ਂਂ ਂਂਂ.ਂ........ ਪੁਂਛਇ ਨ •ੀਾਂ
ਨੂੰ ਚਲੋੱ ਿਬਸ਼ਨਾਂ ਤਾਂ ਂਂਮ ਰ ਿ ਗ ਆ ਆ ਪਂਣ ੀ ਆ ਈ ਤਂ ੇਉਹਿਜਹੜਾਭੁ
ਂਂਂਂ ਖਨਾਲਮਰਿਗਆਅ ਡੀਆਰਗੜ
ਰਗੜ ਕੇ ਜੂੰ ਨਹੀਂ ਂਂਂਂਸ •ਰ ਂ ਂਂਕੀਇਨੀਾ ਦੇਕੰਨ 'ਤੇ ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਘਬਰਾ ਕੇ) ਕੀਹਦੀ ੱ ਗਂ ਲ ਕਰਦਾਂਤੂਂ ੰ ਂਂ
ਕਾਮਰੇਡ : ਇਹਦਾ ਸੀਰੀ ਬਲਜੀਤਾ। ਜੀਹਨੇ ਜਵਾਨੀ ਰੋੜ ਤੀ ਥੋਡੇ ਖੇਤਾਂ 'ਚ। ਫੇਰ ਹਊ ਨੀ ਧਰਤੀ ਬੰਜਰ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਤੂੰਂ ਤੇੱ ਐਂਂਂ ਂ ਗ ਲਕਰਦਾ ਂ ਿਜਵੇਂ ਂਂਂ ਂ ਅਸੀ ਮਾਰਤਾ ।
ਕਾਮਰੇਡ : ਤੁ ਸ ੀਂਂਂ ਂਂਂਂ ਕਾਹਨੂੰ ਮਾਰਤਾ । ਤੁਸੱ ੀਂ ਂਂ ਂਛ ਤ ਲ ਓ ਗ ੁ ਰ ਦ ੁ ਆ ਰੇਕਰਲਓਸਰੋਵਰਚੌੜੇਜੇਤੁਹਾਡੇਪਾਪਧੋਤੇਜਾਣ
ਿਕਤੇ।
ਪਰ੍ੋਫਸ ੈ ਰ : ਕਾਮਰੇਡ ਸਾਹਬ ਤੁਸੀਂ ਂਂ ਂਂਂਸ਼ਾ ਤੀਨਾਲ ।
ਕਾਮਰੇਡ : (ਉਸ ਨੂੰ ਪਰੇ ਧਂਕੇ ਿਸਂਧਾ ਮਖਣਨ
ਂ ੂੰ ਮੁਖਾਤਬ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।) ਉਹੀ ਬਲਜੀਤਾ ਜੀਹਨੂੰ ਚੌਵੀ ਚੌਵੀ ਘੰਟੇ ਦੇ ਫੂਕਾਂ
ਡਾਹੀ ਰੁਖਦੇ ਸੀ, ''ਚੱਂ ਕ ਦੇ ਓ ਬਲਜੀਿਤਆ , ਪੱਟ ਦੇ ਧੂੜਾ, ਕੱ ਢ ਦੇ ਰੜਕਾਂ ।'' ਬੀਮਾਰ ਪਏ ਨੂੰ ਦੋ ਡੰਗ ਰੋਟੀ ਨਹੀਂ
ਸਰੀ ਸਾਰੇ ਿਪੰਡ ਤੋਂ । ਂ ਹਾਲੇ ਜੀਉਦਾ ਂ ਏ ਿਪੰਡ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ
ੱ ਪਰ੍ੀਤਮ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਕੈਲਾ ਸਂ ਥ ਿਵਂਚ ਜ ਾ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ਤੇ ਤੀਲਾ ਚੁਂਕ ੇ ਿਮਂਂ ਟੀ
ੱਂ 'ਚ
ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।)
ਮ
ੀੀਖਣ : (ਦਬੀ ਜ਼ਬਾਨ 'ਚ) ਿਕਹੜਾ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਫ ੇਰ ਉਹਨੂੰ ਿਦਹਾੜੀ। ਸਾਲਾ ਬੰਦਾ ਸੀ ਿਕ ਿਦਓ ਭੁਂਖ ਜ ਹਾਨ ਦੀ।
ਕਾਮਰੇਡ : ਤੇ ਰ ੀ ਹੋ ਜਾਊ ਭੁਂਖ ਪ ੂ ਰ ੀ । (ਪਰ੍ੋਫਸ ੈ ਰ ਨੂ)ੰ ਪੰਦਰਾਂ ਂਂ ੀੇੁਕ
ੋਟ
ਰ
ਨ
ਿਦ
ਂਂਂਂਂ ਂਂਂਂਂ
ਨੂੰ ਤਰਸਦਾ ਮਿਰਆ ਇਨ•ੀਾਂ ਂਂਦੇਸਾਹਮਣੇ , ਲਾਉਂਦੇ ਆ ਲੰਗਰ, ਸੰਗ ਦਰਦ ਨੀ ਭੋਰਾ ਿਕਸੇ ਨੂ… ੰ ........ ਵਂਂਡੇਂ
ਧਰਮੀਂ। ਬਲਜੀਤਾ ਕਾਹਨੂੰ ਮਿਰਆ ਿਪੰਡ ਮਰ ਿਗਆ ਸਾਰਾ''
ਮ
ੀੀਖਣ : ਤੁ ਸ ੀਂਂ ਓਂਦੁਧੋ ਤਧੇ ਓ , ਬਾਕੀ ਤਾਂ ਂਂ ਂਂਸਾਰੇਪਾਪੀ ।
ਕਾਮਰੇਡ : ਅਸੀੱਂ ਂਂਂਹ ਂ
ਂਂ ੁ ੰ ਦ ੇ ਚ ਜਦੇਫੇਰਰੋਣੇਕਾਹਦੇਸ।ੀ (ਉਸ ਦੇ ਗਲ ਨੂੰ ਪੈਂਦਾ ਹ ੈ ।) ਫੇਰ ਐਂ ਈ ਮਰ ਜਾਦੇ ।
ਪਰ੍ੋਫਸ ੈ ਰ : ਬਸ ੱ ਇਹੋ ਗਂ ਲ ਮਾੜੀ ਏ ਤੁਹਾਡੀ ਕਾਮਰੇਡ ਸਾਬ
ਕਾਮਰੇਡ : ਓ ਤੂੰ ਰਿਹਣ ਦੇ। ਤੁਰ ਜਾ ਏਥੋਂਂ । (ਕਾਪੀ-ਪੈਨ ਚੁਂਕ ੇ ਫੜਾਂਦਾ ਹ ੈ ) ਿਲਕ ਲੈ ਜਾ ਕੇ ਿਕਤਾਬਾ।
ਪਰ੍ੋਫਸੈ ਰ : ਮੈਂ ਂਂ ਂਤ ਾ ਤੁਹਾਡੀਖਾਿਤਰ
ਮ
ੀੀਖਣ : ਚਲੋ ਪਰ੍ਫੋ ੈਸਰ ਸਾਬ ਮੂਰਖਾਂ ਂਂਨ ਾਕੀਬਿਹਸਣਾ ।
(ਿਖਂਚ ਕ ੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਬੁੜ ਬੁੜ ਕਰਦਾ ਕਾਮਰੇਡ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹ ।ੈ ਪਰ੍ੀਤਮ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਖੜਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ। ਫੇਰ ਿਸਰ
ਫੜ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਦਾ ਹੈ।)
ਗੀਤ : ਵੈਦ ਭੇਸ ਿਵਂਚ ਿ ਫ ਰਨ ਕਸਾਈ, ਸਾਧ ਭੇਸ ਿਵਂਚ ਠ ਗਂਂ
ਕੋਈ ਬੇਗਾਨਾ ਸੇਕ ਨਾ ਜਾਣੇ ਮਰਦੇ ਅਂ ਡੋ ਅਂ ਡ
ੱਂ
ਧਰਤੀ ਸੜਦੀ ਅੰਂ ਬੱ ਰ ਬਲਦਾ ਦੋਈਂਂਂਂ ਂਂਜ ਂ ਹਾਨੀਅ ਗ
ਿਸਿਵਆ
ਂ ੱ ਂਂ ਂ ਂੱਦ ਂੇਿਵ ਬਲਦੀ ਚ ਲੋਹੜੀ ਭਂ ਿਜਆ
ਹ ਂਂਂਂੋ ਏਂ ਨਾਭ ਜ
ਦਸ ਬੁਂਿਲਆ ਹ ੁਣ ਿਕਂਥੇ ਚ ਲੀਏ ਆਿਸ਼ਕ ਰਿਹਣ ਅਲਗ।
(ਗੀਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਿਬਸ਼ਨਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਿਜਹਾ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ। ਿਜਵੇਂ ੱ ਂਂਂਕ ਂੈ ਦ ਿ ਵਂ ਚ ਹੋ ਵ ੇਤੇਭ ਜਣਨੂਰੰ ਾਹਲਭਦਾਹੋਵੇ।
ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਸਰ ਫੜੀ ਬੈਠਾ ਹੈ। ਕੈਲਾ ਸ਼ਾਂਤਿ ਮ ਂਂ ਟੀਂ 'ਚ ਲਕੀਰਾਂ ਂਂ ਾੈ ਂਂ
ਂਹ
ਰ
ਚ
ਿਖ ਂਂਂਂ ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਤੂੰ ਫੇ ਂਰ ਿਮਂਫਟੀ ਰੋ ਲ ਣ ਲਗ ਿਪ ਆਂ ।
ਕੈਲਾ : ਹੋਰ ਹੈ ਕੀ ਏਥੇ। (ਚੁਂਂ ਪੀਂ )
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਕੀੱ ਲੈਣ ਆਇਆ ਸੀ ਉਹ ਇਂ ਥੇ । ਸਾਹਮਣੇ ਖੜਾ ਬੰਦਾ ਤਾਂ ਂਂ ਂਂਂਂਦੀ ਂ ਹਦਾਨਹੀ
… ...... ਲਭਦਾ ਕੀ ਸੀ
ਉਹ!
ਕੈਲਾ : ਸ਼ਬਦ। (ਫੇਰ ਲਕੀਰਾ ਿਖੱਚਣ ਲਗਦਾ ਹੈ।) ਹੋਂਰ ਬੰਿਦਆਂਂਂਂ ਨ ੂ ਂਕ ੰ ੌਣਪੁ ਛਦਾ ।
(ਪਰ੍
ੱ ੀਤਮ ਬੁੜਬੁੜਾਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ । ੱਿਬਸ਼ਨਾ ਉਸ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।)
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਜੂਨ ਏ ਕੋਈ ਇਹ। ਲਂ ਖ ਦਰਜੇ ਚੰਗੇ ਸਾਥੋਂ ਂਂ ੱਿਜਹ
ਏ।ਂਂਂਂਂਂਂਂਂ
ਗ
ੜੇਤੁਰ (ਿਬਸ਼ਨਾ ਉਸ
ਵੱਂਲ ਵਧਣ ਲਗਦਾ ਹੈ । ੱਪਰ ਗਂ ਲ ਸੁਣ ਕੇ ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ। ) ਖਿਹੜਾ ਤੇ ਛੁਡਾ ਗਏ.…........ ਛੁਂਟ ਤ ੇ ਗਏ। (ਉਠ ਕੇ
ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਕੈਲੇ ਨੂ)ੰ ਰੋਕ ਉਹ ਨੂ.ੰ ......... ਰੋਕ।
ਕੈਲਾ : (ਹਂਥ ਝ ਾੜਦਾ ਹੋਇਆ ਉਠਦਾ ਹੈ।) ਿਕਹੜਾ ਰੁਕਦਾ ਏਥੇ …........ ਦੌੜਦੇ ਪਰਛਾਿਵਆਂਂਂ ਂਿਪ
ੇਂਂਂ…
ਛ ........
ਫੂਕ ਿਨਕਲਦੀ ਫੇਰ ਘੁਟਦੇ ਮੁੱਠੀਆ। (ਬਾਹਰ ੱ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ । ਿਪਂਂਛੋ ਮ ਂ ਂਂਂਂ ੇ ਲ ੋ ਦੀਆਵਾਜ਼ਆਉਦੀ
ਂ
ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : (ਆਉਦੇ
ਂ ਂ ਹੋਏ ) ਨਸੀਬ ਕੁੜੇ ਅੰਦਰ ਕਾਹਤੋਂ ਂਂਂ ਬਿਹਗਈ , ਬਾਹਰ ਆ ਜਾ ਹਵਾਹਾਰੇ।
ਕੈਲਾ : ਤੂੰ ਨਹੀਂਂਂਂਂਚਲਣਾ ? (ਫੇਿਬਸ਼ਨੇ
ਰ ਨੂੰ ਘੂਰਦਾ ਹੈ। ੱਮੇਲੋ ਕੈਲੇ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਵਂ ਲ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ। )
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਡਰ ਲੱਗਦਾ ਮੈਨ ਮਸਾਣਾ ਤੋਂ
ਕੈਲਾ : (ਦਿਬਆ ਿਜਹਾ ਹਾਸਾ ਹਂਸਦਾ ਹ ੈ ।) ਏਥੇ ਂ ਂ ਲਗਦੀ
ੱ ਕੋਈ ਿਜਉਿਦਆ ਂ ਂਂਂ ਂਂਵ ਂ ਾਲੀਗ ਲ । ਉਹੀ ਗਲੇ ਸੜੇ .
…........ ਬਹੇ ਸ਼ਬਦ।
(ਮੇੱਲੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਗਂ ਲਾਂ ਂਂਂਂਕ ਰ ਦ ੀ ਮ ੰਜੀਤੇਆਕੇਲੇਟਦੀਹੈ।)
ਮੋਲੇ : ਅੱ ਂ ਗ ਲਗਣਾ ਸਰੀਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਂਂ ਂਸ ਾਹਲੈਣਿਦੰਦਾ । (ਨਸੀਬੋ ਂ ਟੋਕਰੀ ਚੁਂਕੀ ਬ ਾਹਰ ਆਦੀ ਂ ਹੈ । ਕੈਲਾ ਮੂੰਹ
ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹ ।ੈ ਨਸੀਬੋ ਥੋੜੀ ਜਦੋਂ -ਤਕੀ ਿਪ ੱਂ ਂ ਮਛੋਂਂਂਂਂ ੇ ਂ
ਲੋ ਵ ਂ ਲ ਨੂੰ ।)
ਆਉ ਦੀ ਹੈ
ਨਸੀਬੋ : ਬੇਬੇ, ਿਕਵੇਂ ਂ ਐਤੇਰਤਬੀਤ ੀ ।
ਮੇਲੋ : (ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਉਠਦੀ ਹੈ।) ਨੀਂੱ ਂਂਇ ਹਂ ਕ ੀਚ ਜਏ । ੱਆਈ ਿਕਹੜੇ ਵੇਲੇ ਤੇ ਤੁਰ ਵੀ ਚਂ ਲੀ।
ਨਸੀਬੋ : (ਕੁਝ ਲੁਕਾਉਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ) ਜੁਆ ੱ ਕ ਕਂ ਲੇ ਆ ਘਰੇ । ਭੋਲੂ ਨੂੰ ਵੀ ਬੁਖ਼ਾਰ ਚੜਦਾ ਸੀ ਦੋ ਿਦਨ ਦਾ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਸਂਥ ਿ ਵ ਂਚਜ ਾ ਬੈਠਦਾ ਹੈ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੁਰਦਾ ਕੈਲਾ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾ ਬੈਠਦਾ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਨੀ ਗਂ ਲ ਕੀ ਏ ਿਵਂਂ ੱਚੋਂਂ… ........ ਹੈਂਂ ਅ ? (ਹੱਂ ਥ ਫੜ ਕੇ ਿਬਠਾਂਦੀ ਹ ੈ ।) ਰੇਸ਼ਮ ਿਕਂਥੇ ਐਂ ?
ਨਸੀਬੋ : ਉਹ ਤੇ ਆਪ ਲੁਕਦਾ ਿਫਰਦਾ। ਿਕੰਨੇ ਿਦਨ ਹੋ ਗਏ ਘਰ ਨੀ ਵਿੜਆ। (ਮੇਲੋ ਬੁਂਤਬ ਣੀ ਦੇਖਦੀ ਰਿਹੰਦੀ ਹੈ।) ਕਰਜਾ
ਿਲਆ ਸੀ ਮੱਝਾ ਵਾਸਤੇ, ਸੁਂਸੈਟੀ ਵਾਿਲਆਂਂਂਨ ੇਵਰੰਟਕਢਤੇ । ਪੁਲੀਸ ਛਾਪੇ ਮਾਰਦੀ ਏ ਰਾਤ-ਬ-ਰਾਤੇ।
ਮੋਲੋ : ਹਾਏ
ੱ ਹਾਏ ਨੀ ਤੂੰ ਕੋਈ ਸੁਨੇਹਾ ਈ ਘਂ ਲ ਿਦੰਦੀ ।
(ਨਸੀਬੋ
ਂ ੱਆਸ ਭਰੀਆਂਂਂਂਂ ਂ ਨ ਜ਼ ਰਂ ਾ ਨ ਾਲਉਸਵ ਲਦੇਖਦੀਹੈ। ਿਜਵੇਂ ਂਂਂਕ ੁ ਝ
ਂ ਕਿਹਣਤੋ
ਿਝਝਕ ਰਹੀ ਹੋਵੇ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਜੀਹਨੂ ਂ ੰ ਵੇਖੋ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਈ ਚੁਂਕੀ ਆਉ ਂ ਦਾ ....।
ਨਸੀਬ : (ਿਹੰਮਤ ਕਰ ਕੇ ਬੋਲਦੀ ਹੈ।) ਮੈਂ ਂ ਂ ਆਈਤਾ ਂ ਂਂ… ਸੀ ........ ਵਈ…........ ਕੁਝ (ਗੱਂ ਲ ਿਵਂਚੇ ਛ ਡ ਕੇ ਰੋਣ
ਲਗਦੀ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਮੇਰੇ ਤਾ ੱ ਂ ਂਂਂਕਂ ੁ ਝ ਪਂਲੇਨੀਪੈ ਦ ।
ਕੈਲਾ : ਪੱਲੇ ਤਾ ਿਕਉਂ ਨੀ ਪੈਂਦਾ। (ਦੋੱਹੇ ੱਵਂ ਖੋ ੱਵਂ ੱਖ
ਿ ਦ ਸ਼ਾਵਾ ਂ ਂਂ ਂ ਵ ਲਂ ਦ ੇਖਣਲ ਗਦੇਹਨ । ਿਜਵੇਂ
ਅਂਂ ਖਾ ਂਂ ।ੱਂਂ
ੇਹ
ਦ
ਰ
ਤੋਡ
ਣ
ਾਉ
ਲ
ਿਮ ਂਂ ਂਂਂਂਂਂਂਂਂਂਂ )
ਮੇਲੋ : (ਕੁਝ ਨੀ ਸੁਝਦਾ ਤਾਂ ਂਂਂਂਅ ੰ ਦ ਰ ਪਰ੍ੀਤਮਨੂਆ ੰ ।)
ਵਾਜ਼ਮਾਰਦੀਹੈ
ਸੁਂਖੋਦ ੇ ਬਾਪੂ। ਚੁਂਪ ਮਰ ੇ ੀ ਧੀ।
ਨਸੀਬੋ : (ਰੋਂਦੇਰ ੋ ਂਂ ਦੇ ਂ ) ਆੜਤੀਏ ਨੇ ਤਾਂ ਂਂ ਂਸ ਾ ਫ਼ਜਵਾਬਦੇਤ।ਾ ਜੇ ਉਹਨੇ ਕੁਝ ਕਰ ਿਲਆ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂ।ੰ
(ਭੁਂਬ ਿ ਨ ਕਲ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ । ਮੇਲੋ ਬੋਂਦਲਜ ਾ ਂਦੀਹ ੈ। ) ਸਾਡੇ ਤਾਂ ਂਂਂਂਜ ਂ ਂੁ ਆਕਪਿਹਲਾ ਈਰੁਲੇਪਏ
ਆਂ ਂ ਿਜਉਿਦਆਂ ਂ ਦੇ ਈ। ਮਗਰੋਂ ਂਂ ਂਂਂਕ ਂੀ ਹਨੇਸਾ ਭਣੇਆ।
ਮੇਲੋ : ਨੀ ਕਾਹਨੂੰ ਮੰਦਾ ਕਢਦੀ ਏ ਮੂਹ ੰ ਂ
ੋ । (ਿਸਰ ਪਲੋਸ ਦੇ ਹੋਏ।) ਵੇ ਸੁਂਖੋ ਦ ੇ ਬਾਪੂ, ਬਾਹਰ ਦੇਖ ਆ ਕੀ ਹੋ ਿਗਆ
ਕੁੜੀ ਨੂ।ੰ ਪੁਂਂੱ ਠੀਆ
ਗ ਂਂਂ ਂ ਂ ਂ ਲ ਾ ਪ ਂਤ ਂ ਂ ਂਂ
ਂਂ ਂਂਂ ਂਾ •ਨ ਂ ਂਂੀਿਕ ਥੋ ਆਉਦੀਆਇਨੀਾ ਦੇਿਦਮਾਗ
'ਚ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਕੀ ਹੋ ਿਗਆ ਹੁਣ। ਘੜੀ ਆਰਾਮ ਵੀ ਨਹੀਂ ਂਂਂਕਰਨਿਦੰਦੇ। (ਆਦਾ ਂ ਂ ਹੈ।) ਕੀ ਏ?
ਮੇਲੋ : ਵੇ ਤੈਨੂੰ ਅਰਾਮ ਸੁਝਦੇ ਆ ਪਾਹਲੇ ਨੂੰ
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਕੀ ਹੋਇਆ ਕੁੜ,ੇ ਰੋਂਣਂ ਿਕਉਂਂਂਂਡਹੀਏ ਂ ?
ਮੇਲੋ : ਪੁਲਸ ਲੈ ਗੀ ਫੜ ਕੇ ਰੇਸ਼ਮ ਨੂੰ …........। ਅਸੀਂ ਂਂ ਂਤ ਂ ਂ ਾ ਪਿਹਲਾ ਈਮਰੇਸੀ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਘਬਰਾਹਟ ਲੁਕਾਉਂਦੇ ਹੋਏ) ਚੁਂਪ ਵ ੀ ਕਰੇਂਗੀ ਹ ੁਣ ਿਬੰਦ 'ਚ ਖਲਾਰਾ ਪਾ ਕੇ ਬਿਹ ਜਾਨੀਂ । ਤੂੰ ਦਸ ਕੁੜੇ
। ਕਦੋ
ੱ ਂ ਂਂਦ ਂ ੀਗ ਲਏ।
ਨਸੀਬੋ : ਉਹਨੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਂਂਂਭ ਜ ਾ ਤਾਸੀਕੋਠੇਥਾਣੀ। ੱਹੁਣ ਡਰਦਾ ਘਰੇ ਨੀ ਵੜਦਾ। ਆੜਤੀਆ ਵਂ ਖ ਗੇੜੇ ਮਾਰਦਾ ਸਵੇਰੇ
ਸ਼ਾਮ। (ਚੁਂਂ ਪੀਂ । ਪਰ੍ਤੀਮ ਨੂੰ ਿਜਵੇਂ ਂਂਂਕ ੁ ਂਝਸੁਝਦਾਨਹੀ) ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਫਸਲ ਬਾੜੀ ਦਾ ਕੀਤਾ ਕੁਝ?
ਨਸੀਬੋ : ਕੀਹਣੇ ਕਰਨਾ ਸੀ ਿਵਂਚੇ ਈਿ ਪ ਆ?
ਮੇਲੋ : ਵੇਂ ਇਹਂ ਿਕਹੜੀਆਂਂਂਂਂਂਂ ਂ ਘ ੁ ਣ ਤ ਂਂਂਂਂਂਰ ਾ ਲੈਕ… ੇਬਿਹਿਗਆਸਰਪੰ ਚਨੂੰਲੈਜਾ ........ਵੇਖ ਕੁਝ
…........ ਜਾ ਕੇ…........।
(ਚੁਂਂ ਪੀਂ । ਪਰ੍ੀਤਮ ਬੇਬਸੀ 'ਚੱ ਉਸਲ ਵਂ ਟੇ ਭੰਨਦਾ ਹੈ ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਿਖਝ ਕੇ) ਹੰਅ। ਸਰਪੰਚ ਤਾਰ ਦਊ ਇਨ•ੀਾਂ ਂਂਦਾਬੇੜਾ , ਿਜੰਨਾ ਕੁ ਹੋਰਾਂ ਂਂਦ ਾਤਾਰਤਾ ।
ਕੈਲਾ : ਿਜਉਦੇ ਂ ਂ ਜੀ ਕੀਹਨੂੰ ਸੁਝਦੀ ਏ ਏਨੀ । ਮਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਪ ਿਹਲਾ ਂਂ । (ਿਬਸ਼ਨੇ
ੱ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਤੂੰੱ ਤੇ ਹਰ ਵਾਰੀ ਮੇ ਰ ੀ ਓ ਵਂ ਖੀ 'ਚ ਮਾਰੇਂਂਂ ਗਾ । (ਉਠ ਕੇ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : ਤੂੰ ਈ ਸੀ ਨਾ ਇਲਕਸ਼ਨਾ 'ਚ ਸਭ ੱ ਤੋਂ ਂਂਂਂ ਮ ੂ ਹਂ
ਂ ਰੇ ਪੁੰਛਨੂੰਅ ਗਲਾਈਿਫਰਦਾ । ਤੇਰਾ ਤਾਂਘਰ ਂਂ
ਦਾ ਸੀ ਸਰਪੰਚ (ਚੁਂਂ ਪੀਂ । ਿਬਸ਼ਨਾ ਿਪਡ ਛੁਡਾਂਦੇਹ ੋ Î ਏ ਿਪਂਛੇ ਪ ੌੜੀ ਤੇ ਜਾ ਬੈਠਦਾ ਹੈ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਹੌਕਾ) ਹੈ ਿਕਂਥੇ ਉ ਹ ਹੁਣ? ਪੇਸ਼ ਤੇ ਕਰਨਾ ਈ ਪਊ ਇਂਕ ਵ ਾਰ ।
ਨਸੀਬੋ : ਰਾਤੀ ਆਇਆ ਸੀ …........ ਿਕੰਨੇ ਿਦਨੀਂ । ੱਹੋਰ ਈ ਗਂ ਲਾਂ ਂਂਂਕ ਂਰ ੀਜਾ ਦਾਸੀ। (ਰੋਣ ਲਗਦੀ
ਹੈ।) ਅਖੇ ਕੀ ਥੁਿੜਆ ਇਹੋ ਜਹੇ ਜੀਉਣ ਤੋ। (ਪਰ੍ੀਤਮ ਅਚੇਤ ਹੀ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹ ੈ ।) ਏਨ ਂ •ੀੀਆਂ
ਬੇਂਜਤੀਆ
ਂ ਂਂਂਂਂ ਂਂ ਭ ਂ ਂਂ ਂ ੰ ਡ ੀਆਨਾਲੋ ਤਾ ਮਰੇਈਚੰਗੇ ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ
ੱ ਉਂਠ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਂਂਦ ਂੇਿਪ ਆਛੇਖੜਦਾ ਹੈ । ੱਕੈੱਲਾ ਤੇ ਉਹ ਇਕਂ ਠੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਵਂ ਦ ੇਖਦੇ ਹਨ। ਫੇਰ ਕੈਲੇ
ਲ
ਦੀ ਨਜ਼ਰ ੱ ਉਸ ਨਾਲ ਿਮਲਦੀ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਪਰ•ੀਾਂ ਂਂਂ ਨ ੂ ਂ ੰ ਦੇਖਣਲ ਗਦਾਹੈ)।
ਮੇਲੋ : ਹਾਏਹਾਏ। ਿਕਤੇ ਕੁਝ ਕਰ ਈ ਨਾ ਬੈਠੇ ਕਮਲਾ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਿਖਝ ਕੇ) ਕੁਝ ਨੀ ਹੁੰਦਾ। (ਨਸੀਬੋ ਨੂੰ) ਮੈਂਂ ਂਂ ਂਮ ਂਂਂ ਂਂਾਰਆਊਥਾਣੇਗੇੜਾ । ਬਿਹ ਜਊ ਸਾਰੇ ਰਮਾਨ
ਨਾਲ।
ਮੇਲੋ : ਕੱ ਲਾਂ ਨਾ ਜਾਈਂ। ਂ ਸਰਪੰਚ ਨੂੰ ਲੈ ਜਾਈਂਂਂ ਂ ਨ ਾ ਲ ਤ ਂੈਨੂੰਿਕਸੇਨੀਪੁ ਛਣਾ।(ਪਰ੍ੀਤਮ ਚੁਂਪ ਰ ਿਹੰਦਾ ਹੈ।)
ਨਸੀਬੋ : (ਟੋਕਰੀ ਚੁਕਦੀ ਹੈ।) ਭੋਲੂ ਨੂੰ ਬੁਖਾਰ 'ਚ ਈ ਛਡ ਕੇ ਆਈ ਸੀ…........।
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਕੋਈ ਨੀ ਕੁੜ,ੇ ਇੰੱਜ ਹੀ ਚਲਦਾ ਜਂਂ ਟਾ ਂਂਂ ਂਂਂਂਂ ਜ਼ਮੀਦਾਰਾ ਦੇ , ਜੀ ਨੀ ਹੌਲਾ ਕਰੀਦਾ। (ਨਸੀਬੋ ਜਾਂਂ ਦੀਂ
ਹੈ)
ਮੇਲੋ : (ਿਪਂਛੋ ਆਂ ਂ ਂਂ ਂਵ ਾਜ਼ਿਦੰਦੀਹੈ ।) ਿਮਂਠੂ ਹ ੋਊ ਅਂਂ ਡੇਂ 'ਤੇ , ਕਿਹ ਂ ਦੇਈਂਂਂਂਂਂ ਉ ਹਨੂੰਚੜਾਦਊ
ਸੰਵਾਰ ਕੇ।
(ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਨਢਾਲ ਿਜਹਾ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ੱਕੈੱਲਾ ਬਾਹਰ ਵਂ ਲ ਦੇਖ ਿਰਹਾ ਹੈ। ਪਰ੍ੀਤਮ ਵਂ ਦ ੇਖਦਾ ਹੋਇਆ ਿਬਸ਼ਨਾ
ਲ
ਕੈੱਲਂ ੇ ਵਂਲ ਆਉਦਾ ਹ ੈ। ਪਰ ਉਹ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ
ਂ ਹ ੈ। )
ਮੇਲੋ : ਹੁਂਣਂ ਤੂੰ ਿਕਉਂਂਂਂਬ ਂਂਂ ਂਿ ਹ ਿ ਗ ਆਿਸਰਫੜਕੇਜਾਕੁੜੀਦੇਮਗਰ . ..........।
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਐਂ ਈ ਤੁਰ ਜਾ ਮੂੰਹ ਚੁੱਕ ਕੇ। ਕੀ ਕਹਾਂ ਂਂਜ ਾ ਕ ੇ । ਵਈਰਖਲਓਮੈ , ਕਂ
ਢਨਲਓੂੰ ਮੇਰੇ ਹਂ
ੱਂ
ਡਾਂ
ਂ
ਚੋਂਪੌਂਂਂਂ ਡ ।
(ਝਟਕੇ
ੱ ਨਾਲ ਉਂ ਠ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਸਾਹਮਣੇਂ ਤੋਂ ਂਂਂਂ ਂਸ ਂ ਂਂ ੁ ਖ ਿਕਤਾਬਾ
ਂ ੋ ਲਈਆਉਦੀਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਸੁਂੱਖ ਰ ਖੀਮਾਲਕਾ
ਂ ਂ ਂਂ ਂਂਂ । ਸਰਬਤ ਦਾ ਭਲਾ ਕਰੀਂਂ ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਕੀੱ ਗਂ ਲ ਏ ਮਾਂ… ........., ਨਸੀਬੋ ਂ ੱਐਂਂਂ ਂਂਂਜ ਾ ਂ ਦੀਸੀਭ ਜੀ । ਆਵਾਜ਼ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਸੁਣੀ ਮੇਰੀ।
ਮੇਲੋ : ਨੀਂ ਂਂਂਕੁ ਝਨਹੀ ਂ ਂਂਨੀ (ਹੌਂਂ ਕਾਂ )
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਤੇ ਹੁ ਣ ਮਗਰੇ ਬਾਪੂ ਿਗ ਆ ਭਂਂਂ ਿਜਆ ਂ।
ਮੇਲੋ : ਨਾਂ ਤੂਂ ੰ ਆ ਗਈਂਂਂਂ ਂਂ ਂਪ ੜਾਈਆਕਰਕੇ । ਇਹ ਵੇਲਾ ਏ ਤੇਰਾ। ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਰੰਗ ਲਾਉਣੇ ਇਹਨੇ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : (ਿਜਵੇਂ ਂਂਂਕ ੁ ਝਲੁਕੋਰਹੀਹੋਵ)ੇ ਓ ਪਤਾ ਤਾ ਹੈ ਤੈਨ ਬੱਸਾ ਿਕਵੇਂ ਿਮਲਦੀਆ। (ਗੱੱਲ ਬਦਲਣ
ਦੇ ਮੂਡ 'ਚ, ਲਾਡ ਨਾਲ) ਿਕਉ ਂ ਂਂਂਹ ਰ ਵ ੇ ਲਂੇ ਮ ਰ ੇ ੀਪੜਾਈਦੇ
ਂ ਿਪ ਛੇ । ਪਜਦਈਰਿਹਨੀ
ਲਗ ਗਈ ਨਾ ਮੈਂਡੀਂਂ . ਸੀ,
ਫੇਰ ਮਾਰੋਂਗੇ ਸਲੂਟਾ। (ਹਸਦੀ ਹੋਈ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਹੋਂ ਂਂਫ ੜ ਕ ੇਘਮ ੁ ਾਿਦੰ।)
ਦੀਹੈ
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਹੌਕਾ)
ਮੇਲੋ : (ਛੁਡਾ ਕੇ) ਰਿਹਣ ਦੇ ਨੀ, ਸਾਨੂ ਂ ਂ ੰ ਨੀ
ਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂਂਂਂਂ ਂਂ ਤੇ ਰੀਆਕਮਾਈਆਂ । ਆਪਦੇ ਘਰੇ ਜਾ ਕੇ ਕਰੀਓ ਜੋ ਵੀ
ਕਰਨਾ।
ਸੁਖੋ : ਤੂੰ ਵੀ ਨਾ ਬਸ , ਹਰ ੱ ੱਵੇਲੇ ਇਂ ਕੋ ਿਰਕਾਰਡ ਲਾਈ ਰਂ ਿਖਆ
ਕ ਰ । (ਲਾਡ ਨਾਲ ਉਸ ਨ ਛੇੜਦੀ ਹੋਈ ਅੰਦਰ ਨ
ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ । ਮੇਲੋ ਮੰਜੇ 'ਤੇ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ । ਿਪਛਲੇ ੱ ਂ ਘਰੋਂ ਂਂ ਂਂਬ ਚ ੀ ਦ ੇ ਰ ੋ ਣ ਦ ੀਆਵਾਜ਼ਆਉਦੀਹੈ।ਮੇਲੋਫਰ
ਂ ੇ ਬੁੜ
ਬੁੜ ਕਰਦੀ ਉਠ ਬੈਠਦੀ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਤੜਫਦਾ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : ਇੱਂ ਕ ਤਾਂ ਂਂ•ਇ ਂ ਂਂਨ ੀ ਾ ਦੇਰੋਣੇਨੀਮੁਕਦੇ । ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਿਕਤੇ ਚੈਨ ਨੀ। (ਸੁਂਖੋ ਅੰਦਰੋ ਂ
ਝਾੜੂ
ਂ ਲਈ ਆਦੀ ਂ ਹੈ ।) ਹਾਏ ਹਾਏ ਨੀ, ਆਹ ੱ ਕੀ ਚਂ ਜ ਫੜ ਿਲਆ ਤੂ।ੰ ਂ ਰੋਹਰਾਸ ਵੇਲੇ ਝਾੜੂ ਲੈ ਕੇ ਬਿਹ ਗਈਂ
ਨਖਸਮੀਏ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਇੰਨਾ ਤਾਂ ਂਂ ੇਸ
ਚ
ਆ
ਪ
ਾਰ
ਲ
ਿਖ
ਂਂ ਂਂਂਂ ਂ ਂਂ ਂਂਂਂ ਂਂ ।
ਮੇਲੋ : ਫੜਾ ਉਰਾ ਝਾੜੂ ਮੈਨ। (ਬੁੜਬੁੜ ਕਰਦੀ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ ।) ਗੰਂ ਦ ਈ ਨਜ਼ਰ ਆਉਦਾ ਂ ਹਰ ਵੇਲੇ ਇਹਨੂੰ ।
(ਸੁਂਖੋ ਹ ਕੀਂਂਂ -ਬੱਂ ਕੀ ਖੜੀ ਰਿਹ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ । ਕੈਲਾ ਮੁੜ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਲਕੀਰਾ ੱ ਂਂਂ ਂਂ ਮ ਂ ਾ ਰਨ। ਿਪਛਲੇ
ਲ ਗਦਾਘਰੋ
ਹੈ ਂ
ਬੱਂ ਚੀੱ ਦੇ ਰੋੱ ਣ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਉਂ ਚੀ
ਹ ੁੰਦੀ ਹੈ। ਸੁਂਖੋ ਇਕ ਂ ਨ ਜ਼ਰ ਉਸ ਪਾਸੇ ਦੇਖਦੀ ਹੈ। ਉਠ ਕੇ ਕੈਲੇ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਕੋਲ
ਜਾਂਦੀ ਹ ।ੈ ਬੈਂਚ ਤ ੋ ਂ ਂਂ ੰਜਉਂ
ਂ ੈੇਮ
ੀਹ
ੁਦ
ਚ
ਤਾਬ
ਿਕ ਂਂ ਂ ਂਂਂਂ ੱ ਂਂ ਂਂਂਂਂਂਂ ਂ
ਂਂ ਂਂ
ਬੈਠ ਕੇ ਿਕਤਾਬ ਖੋਲਦੀ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ 'ਚ ਘੁਮ ੰ ਦਾ ਹੈ।)
ਤੇ ਜਾ : (ਿਪਂਂ ਛੋਂਂ ) ਉਇ ਮਰ ਗਏ ਤੁਸੀਂ । ਂ ਕੋਈ ਚਕਦਾ ਿਕਉਂਂਂਨ ੀਜੁਆਕੜੀਨੂ(।ੰ ਚੁਂਂਪੀਂ )
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਿਜਉਿਦਆ ਂ ਂ ਂਂ ਂਂਂਦ ੇ — ਨ ਂਂਂੀ ਭ ਂਾਅਮਿਰਆਦੇਕੀਹਨੇਸਾ ਭਣੇ ।
ਸੀਤੋ : ਮਨ ਂ ਨੀ ਭਿਰਆ ਤੇਰਾ ਹਾਲੇ ਮਿਰਆਤੋ ਂਂਂਂ । ਹਰ ਵੇਲੇ ਮਕਾਣਾਂਮੰਂਂਂ ਗਦਾ।
ਂਂਂ (ਿਖਝ ਕੇ) ਨੀ ਚੁਂਪ ਕ ਰ ਨੀ
ਿਸਰਮੁਨ ੰ ੀਏ ਚੁਪ ਕਰ।
ਤੇ ਜਾ : ਿਕਂਥੇ ਗ ਈ ਏ ਉਹ ਸਵੇਰ ਦੀ।
ਸੀਤੋ : ਜਾਣਾ ਮਰਨਾ ਿਕਂਥੇ ਆਂ … ........। ਆ ਜੂ ਹੁਣੇ ਹੁਸ਼ ਹੁਸ਼ ਕਰਦੀ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਦੂਰਂ ੋ ..... ਕੁੜੇ .... (ਿਜਵੇਂ ਂਂ ਤੋਂਂਂ
ਂਣ
ਹ
ੂੰਛ
ੀਜ਼ਨ
ੇਚ
ਸ
ਿਕ ਂਂਂਂਂਂਂਂਂਂ
ਡਰਦਾ ਹੈ।) ਦੂਰਂ ੋ ਂ ੱ ਂਂਂਂਂ ਂਂ ਸੁ ਂ ਫ਼ ਿ ਨ ਆਨੂੰਹ ਥਨੀਲਾਈਦਾ ।
(ਸੁਂਖੋ ਿ ਕ ੱ ਤਾਬਾ ਂ ਂਂਂਂਚ ੁ ਕ ਕਂ ੇ ਅੰਦਰਜਾਣਲ।ਗਦੀਹੈ ਂ ਦੂਜੇ ਪਾਿਸਓਂਂਂ ਂਂਂਬ ਾਲਟੀਲਈਜੀਤ
ਆਉਦੀ
ਂ ਂ ਹੈ। )
ਜੀਤ : (ਹੌਲੀ ਜਹੀ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰਦੀ ਹੈ।) ਸੁਂਂ ਖੋਂ ...।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : (ਮੁੜਦੀ ਹੈ) ਇੱਂ ਕ ਿਮੰਟ ਭਾਬੀ
ਜੀਤ : (ਆਸ ਨਾਲ) ਲੈ ਆਈ ਮੇਰੀ ਭੈਣ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : (ਿਕਤਾਬ ਫੋਲਦੀ ਹੈ। ਿਵਂਚੋ ਫਂ ਂਂਂ ੋ
ਂ ਟੋਿਡਗਦੀਹੈ। ) ਫਾਰਮ ਤਾ ਮੈਂ ਲੈ ਆਈ …........ ਇਹ ਤੇਰਾ
…........ ਿਵਧਵਾ ਦਾ …........।
(ਜੀਤ ਫੋਟੱ ੋ ਚੁਂਕ ੇ ਸਵਾਲੀਆ ਨਜ਼ਰਾਂ ਂਂ ਂਨ ਾ ਂ ਲ ਉ ਸਵ ਲਦੇਖਦੀਹੈ।) ਭਾਬੀ (ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ) ਤੇ ਰੇ ਤੋਂਕਾਹਦਾ ਂਂਂਂਂ
ਲੁਕਾ, ਮੇਰੇ ਹੀ ਕਾਲਜ 'ਚ ਪੜਦਾ ਸੀ। ਅਫ਼ਸਰ ਭਰਤੀ ਹੋਇਆ ਫੌਜ 'ਚ। (ਚੋਰ ਨਜ਼ਰਾਂ ਂਂ ਂਨ ਾ ਲਆਲੇਦੁਆਲੇਦੇਖਦੀ
ਹੈ।)
ਜੀਤ : ਏਥੇ ਪਤਾ ਿਕਸੇ ਨੂੰ ਘਰ 'ਚ?
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਤੇੱਰੇ ਨਾਲ ਈ ਿਦ ਲ ਫੋ ਿਲ ਆ ਅ ਂ ਜ । (ਜੀਤ ਉਸ ਨੂੰ ਫੋਟੋ ਵਾਿਪਸ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸੁਂਖੋ ਨ ੀਝ ਲਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ
ਦੇੱਖਦੀ
ੱ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਤੇ ਕੈਲਾ ਇਂ ਕ ਦੂਜੇ ਵਂ ਦ ੇਖਦੇ ਹਨ। ) ਏਥੇ ਤਾਂ ਂਂ
ਲ ਂਂਸ ਾ ਰੇਹਰ ੋ ਈਸਕੀਮਾ
ਂ 'ਚ ਨੇ । ਬਾਹਰੋ
ਆਇਆ ਕੋਈ ਫੌਜੀ ਦਾ ਹਾਣੀ ਏ …........ ।. । (ਸੁਂਖੋ ਉ ਦਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ । ਜੀਤ ਉਸ ਨੂੰ ਿਦਲਾਸਾ ਿਦੰਦੀ ਹੈ।) ਭਾਬੀ ਤੈਨੂੰ
ਬੁਰਾ ੱਤੇ ਨਹੀਂਲਂਂ ਗਾ
ਂਂ… ........ ਮੇਰੇ ਮੂਹ ੰ ੋ ਿਵਧਵਾ …........ ਿਨਕਲ ਿਗਆ.......... ਤੇ ਰੇ ਲਈ ।
ਜੀਤ : ਹਟ ਕਮਲੀ ਹੋਰ ਹੁਣ ਕੀ ਕਹੇਂਗੀ ਿ ਵ ਧਵਾ ਨੂ।ੰ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕਾਹਦਾ ਿਗਲਾ। (ਿਬਸ਼ਨਾ ਨੀਵੀਂਪਾਂਂ ਂਂ ਦਾ ਂ )
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : (ਫਾਰਮ ਫੜਾਦੇ ਹੋਏ) ਇਹ ਲੈ ਤੇਰਾ. ........ ਤੇ ਇਹ ਦੋ ਬੁ ਢ ਾਪੇ ਦੇ ।
ਜੀਤ : (ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕੇ) ਸ਼ੁਕਰ ਏ, ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਰਾਹ ਈ ਨੀ ਿਦਂਤਾ ਉ ਨ •ੀਾਂ । ਅਖੇ ਐਨੇ ਫਾਰਮ …........ ਯਤੀਮ ਖਾਨਾ
ਖੋਹਲਣਾ …........ ਿਕ ਬਲੈਕ ਕਰਨੀ।
(ਿਫੱਕਾ ਿਜਹਾ ਹਸਦੀ ਹੈ। ਬਾਹਰੋ ਂ ਂ ਂਂਂਂ ਸ਼ਂ ੇ ਰ ਾ ਆ ਂ ਂਂਂ ਦ ਾ ਹ ੈਤੇਉਹਨਾ ਨੂੰਅਣਦੇਿਕਆਕਰਕੇਿਨਕਲ
ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ। )
ਜੀਤ : ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਇਹਦਾ ਝੋਰਾ ਖਾਈ ਜਾਂਂ ਦਾਂ । ੱਨਾ ਿਕਸੇ ਨਾਲ ਗਂ ਲ ਕਰਦਾ ਨਾ ਬਾਤ। ਿਜਵੇਂ ਂਂਂਮ ੈ ਹੀਦੋਂ ਸੀਹੋਵਾ
। (ਿਬਸ਼ਨਾ
ੱ ਬੋਲਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ ਪਰ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਮਨ ਮਸੋਸ ਕੇ ਰਿਹ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ )
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਚੱਂ ਲੱ ਛਂ ਂੱਡ
ਬ ੀਤੀਆ ਂਂਂ ਂਂ ਂ ਗ ਲਾ ਨੂੰ । ਂ ਸਰਪੰਚ ਦੇ ਦਸਖਤ ਕਰਵਾ ਕੇ ਦੇ ਦੇਈਂ । ਮੈਂ
ਆਪੇਂ ਜਮਾ ਕਰਵਾ ਆਉਂ
ਜੀਤ : ਸਰਪੰਚ ਦੇ ਦਸਖਤ?
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : (ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ) ਉਹਨਾਂ ਂਂਂਤ ੋ ਿ ਬ ਨਾਤੇ
ਂਸ।ਰਨਾਨਹੀ
ਜੀਤ : ਤੂੰਂ ਈ ਭਰ ਦੇ ਈ ਂ, ਮੈਥਂ ੋ ਂਂ ਂਿਕ
ਾਂਂਂਂਂਂ
ੋਣ
ੇਹ
ਥ । (ਿਪਂਛੋ ਮ ਂ ਂਂਂਂ ੇ ਂਲੋ ਸੁ ਖੋਨੂੰਆਵਾਜ਼
ਮਾਰਦੀ ਹੈ।)
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : (ਫਾਰਮ ਫੜ ਕੇ) ਚੰਗਾ
ਜੀਤ : (ਜਾਂਂ ਦੀਂ -ਜਾਂਦੀ ਰ ਕੁ ਕੇ) ਸੁਂਂ ਖੋਂ , ਿਖਆਲ ੱ ਰਂ ਖੀਂ ਂ ਂਂਂਆ ਪਣਾਮੇਰਾਭੈਣ ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : (ਲਾਡ ਨਾਲ) ਭਾਬੀ। (ਜੀਤ ਉਸ ਨੂੰ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈਂਦੀ ਹ ੈ । ਮੇਲੋ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਫਟਾਫਟ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ। )
ਮੇਲੋ : (ਆਦੇ ਂ ਂ ਹੋਏ ) ਨੀੱ ਕੀਹਦੇ ਂ ਨਾਲ ਗਂ ਲਾਂ ਂਂ ਂਂਮਾਰੀਜਾਨੀ
ਂ ਂਂਏ । (ਜੀਤ ਨੂੰ ਦੇਖ ਲੈਂਦੀ ਹ ੈ ।) ਜੀਤ ਨਹੀਂ
ਸੀ ਇਹ …........ ਕੀ ਲੈਣ ਆਈ ਸੀ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : (ਫੋਟੋ ਲੁਕੋਂਦੀ ਹੈ) ਲੈਣਾ ਕੀ ਸੀ ਉਹਨੇ।
ਮੇਲੋ : ਇਹ ਕੀ ਏ ਿਦਖਾ ਉਰਾਂਮੈਂਂਂ ਨੂਂ
ੰਂ । (ਿਕਤਾਬ ਖੋਂਹਦੀ ਹ ੈ ।)
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : (ਘਬਰਾ ਕੇ ਫਾਰਮ ਮੂਹਰੇ ਕਰਦੀ ਹੈ।) ਵੇਖ ਲੈ ਿਵਧਵਾ ਫਾਰਮ ਨੇ। (ਿਬਸ਼ਨਾ ਫੇਰ ਿਵਚ ਬਚਾਅ ਕਰਨ ਦੀ
ਨਕਾਮ ਕੋਿਸ਼ਸ਼)
ਮੇਲੋ : (ਿਜਵੇਂ ਂਂ ੈਂਂਂਂਂ
ਹ
ਦ
ਗ
ੀਡ
ਜਲ
ਿਬ ਂਂਂਂਂ ।) ਹਾਏ ਹਾਏ ਨੀ ਇਹ ਿਕਂਥੋ ਚੁਂ ਂ ਕਂਂਂ
ਿਲਆਈਂ ਚੁੜੇਲੇ। ਂ ਕੀਹਦੀ ਮੌਤ ਮੰਗਦੀ ਏਂਂਂਂ ਤੂੰ। (ਿਬਸ਼ਨਾ
ੱ ਂ ਕੈਲੇ ਵਂ ਲ ਆਦਾ ਉ ਹ ਮੂੰਹ ਫੇਰ ਲੈਂਦਾ
ਂ ਹ ੈ ।)
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : (ਬੌਂਦਲ ਜ ਾ ਂਦੀਹ ੈ ।) ਇਹਦੇ 'ਚ ਕੀ ਏ, ਭਾਬੀ ਨੇ ਮੰਗਾਏ
ਮੇਲੋ : (ਕੱ ਟ ਕੇ) ਅੱ ਂ ਗ ਲਗ ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਤੇ ਤੇਰੀ ਭਾਬੀ ਨੂੰ । ਿਜਹੜੀ ੱ ੱ ਨਵੀਂ ਂਂਂਂਸ ਹ ੇ ਂ ੜ ਸਂ ਹ ੇੜੀਆ।ਇ ਕਗ ਲਸੁਣ
ਲੈ ਮੇਰੀ ਮੁੜ ਦੇਖ ਲਈ ਨਾ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਕਲਾਮ ਕਰਦੀ ਿਨਕਲਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦੂੰ ਘਰੋਂ। (ਮੇਲੋ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ
ਹੋਂਕਦੀਹ ੈ । ਿਬਸ਼ਨਾ ਉਸ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕੈਲਾ ਖੜਾ ਖੜਾ ਝੂਰਦਾ ਹੈ। ਬਾਹਰੋਂ ਂਂ ਂਂ ੂਂ
ਠ
ਿਮ
ਆਦਾਂ ਂ ਹੈ।)
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਤੁ ਸ ੀਂਂਂਕ ੀ ਸਾਰਾ 'ਿਪੰ
ਤੇ ਡਚੁਂਂਂ
ਿਸਿਕਆ
ਰਂ ।
ਮੇਲੋ : ਪੁਂਛ ਇ ਹਨੂੰ । ਫਾਰਮ ਚੁਂਕੀ ਿ ਫ ਰਦੀ ਰੰਡੇਪੇ ਦੇ। ਕੁਂਛੜ ਚ ੜ ਚੜ ਬਿਹੰਦੀ ਉਸ ਰੰਡੀ ਦੇ ।(ਿਬਸ਼ਨੇ ੱ ਦੇ ਘਰ ਵਂ ਲ ਨੂੰ
ਕੁਦ-ਕੁਦ ਪੈਂਦੀ ਹ ੈ । ਿਮਂਠੂ ਫ ੜ ਕੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਮੰਜੀ 'ਤੇ ਿਬ ਠਾਂਹਦਾ ੈ ।)
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਓ …........ ਤੂੰ ਬਿਹ ਜਾ ਏਥੇ … ........। ਹੈਂ …........ (ਕੌਂੜੀਆਂਂਂਂਂ ਂ ਨ ਜ਼ ਂਰਾ ਨਾਲਸੁ ਖੋ
ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।)
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਮੈਂ ਂਂਕੀਕੀਤਾ… ........, ਐਵੇਂ ਗੱਲ ਵਧਾਈ ਜਾਦੀ …........
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਸੌ ਵਾਰ ਿਕਹਾ …........ ਬਹੁਤਾ ਮੁਹ ੰ ਨਾ ਲਿਗਆ ਕਰ ਉਹਦੇ …........। ੱਗੱਲਾਂ ਬਣਾਉਦੇ ਂ ਂ ਲੋਕ
…........
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਿਕਹੜੇ ਲੋਕੀ …........? ਜਾਣਦੀ ਨੀ ਭਲਾ ਮੈਂਤੁਂਂਂ ਹਾਨਂਂੂੰ ਂ ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਤੂੰ ਬਹੁ ਤ ੀ ਿਸ ਆਣੀ ਨਾ ਬਣ । ਆਪ ਦੇਿਖਆ ਮੈਂ ਂਂਂਂਂ ਇਹਨੂੰਸ਼… ਿਹਰ ........ ਿਫਰਦੀ ਲੂਰ
…........ ਲੂਰ …........।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਅੱ ਂਂ ਖਾ ਂ ਈਗੰਦੀਆੰ… ........, ਿਕਸੇ ਦਾ ਕੀ ਦੋਸ਼ …........।
ਮੇਲੋ : (ਫੇਰ ਭੜਕਦੀ ਹੈ।) ਚੁਪ ਕਰ ਜਾ ਨੀ …........ ਸੰਘੀ ਘੁਂਟ ਦ ੂੰ ਮੈਂਤੇਂਂਂ ਰੀ ਂ… ........।
(ਸੁਂਖੋ ਡ ੁਸਕਣ ਲਗਦੀ ਹੈ.)
ਕੈਲਾ : (ਗੁਂਂ ਸੇਂ 'ਚ ਜਾਂਦੇਹ ਏੋ ) ਏਦੂੰ ਤਾਂ ਂਂਂ ਂ ਮ ਸ ਾਣਚੰਗ… ੇਸਦੌ ਰਜੇ ........। ਿਪੰਡ ਲਈ ਿਫਰਦੇ …........।
(ਿਬਸ਼ਨਾਕਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਦੇ ਸੁ ਖੋ ਵੱ ਲਂ ਂੱ । ਿਮਂਠੂ ਵ ੀ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ। )
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਇਹੋ ਂ ਭਲਾ ਮੰਗਦੀ ਏਂਂਂਨ ਾਸਰਬਤਦਾ
… ........।
ਮੇਲੋ : ਆਹੋ ਮੰਗਦੀ ਆੰ। ਚਂਜਦੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਜਣਦੇ ਨਾ ਰਂਂ ਖਦੇ
ਂ ਂ… ........ ਐਂ ਈ ਕੱਢ ਿਦੰਦੇ ਦੋ ਮਹੀਿਨਆੰ 'ਚ
…........।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਚੰੱਗਾ ਤੂੰ ਰਂ ਖ ਲਈ ਫੇਰ … ........ ਲਾਹ ਲਈਂ ਚਾਅ । (ਅੰਦਰ ਜਾਂਂ ਦੀਂ )
ਮੇਲੋ : ਹਾਏ ਹਾਏ ਨੀ ਇਹ ਕੀ ਕਿਹ ਗਈ ਤੂ।ੰ (ਿਪਟਣ ਲਗ ਪੈਂਦੀ ਹ ੈ ) ਸੜ ਜਾਏ ਤੇਰੀ ਜ਼ਬਾਨ ਇਹੋ ਜਹੀ ਦੀ। ਂ ਮਰ ਜਾਏਂ
ਤੂੰ ਈ । ਇਹ ਸੁ ਖ ਮੰ ਗ ਦੀ ਏੰ ਇਸ ਘਰ ਦਾ …........। (ਰੋਂਦੀ ਹ ੈ ।)
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਆਦਾ ਂ ਂ ਹੈ।) ਹੁਣ ਕੀ ਹੋ ਿਗਆ?
ਮੇਲੋ : ਹੋ ਿਗਆ …........, ਫਾਰਮ ਕੱਠੇ ਕਰਦੀ ਿਫਰਦੀ …........ ਹੰਡੇਪੇ ਦੇ …........ ਿਢਡ ਿਪਟਦੀ ਏ ਮੇਰਾ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਨਾ ਕਲੇਸ਼ ਕਾਹਦਾ …........, (ਮੁਂੜ ਆਦੀ ਂ ਹੈ ।) ਉਹਨੇ ਮੰਗਾਏ ਮੈਂ ਂਂ ਤੇਂ ਂਂ……
ਆ
ਿਲ ........।
ਮੇਲੋ : ਉੱਂ ਥੇਂ ਈ ਿਕਉਂਂਂਨ ੀ ਜਾਬਿਹੰ
… ਦੀਤੂੰ ........ ਕਲਮੁੰਹੀ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਮੋਲੇ ਨੂੰ ਫੜਦੇ ਹੋਏ) ਉਇ ਸ਼ੁਦਾ ਹੋ ਿਗਆ ਤੈਨੂੰ …........। ਤੂੰ ਜਾ ਕੁੜੇ ਅੰਦਰ …........। (ਸੁਂਖੀ ਜ ਾ ਂਦੀਹ ੈ ) ਦੂਜੇ
ਦੇ ਘਰ ਦਾ ਕਲੇਸ਼ ਆਪਣੇ ਘਰ ਿਖਚਣ ਡਹੀਆੰ। ਇਹ ਤੇਰੇ ਅਂਗੇ ਬੰਨੇ ਹਂਂ ਥ… ........ ਬਖਸ਼ ਦੇ ਜੇ …........ ਬਖਸ਼
ਹੁੰਦਾ …........ ਨੀ ਮੈਂ ਂਂਕ ਰਬੈਠੂੰਕੁਝ।
ਮੇਲੋ : ਮਰ ਜਏ ਇਹੋ ਜਈ ਚੰਦਰੀ ਅੀੋਲਾਦ ਜੰਮਣ ਤੋਂ ਂਂਂ ਂਂ ਂ ਪਿਹਲਾ ਈ । (ਗੀਤ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਪਰੀ ਮੰਡਲੀ
ਕਪੜੇਂ ਦੀ ਗੁਂਡੀ ਲ ਈ ਆਉਦੀ ਂ ਹੈ । ਪਰ੍ੀਤਮ ਤੇ ਮੇਲੋ ਦੁਆਲੇ ਿਨਰ੍ਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਅਨਜਾਣੇ 'ਚ ਪਰ੍ਤੀਕਰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤੇ
ਫੇਰ ਉਲਟ ਿਦਸ਼ਾਵਾ ਿਵੱਚ ਿਨਕਲ ਜਾਦੇ ਹਨ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਬਹੁਤ ਿਦਲਚਸਪੀ ਨਾਲ ਸਭ ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਆਖਰ 'ਚ ਉਹ ਿਕਤਾਬ
ਿਵਂਚੋ ਫਂੱ ੱ ਂਂਂ ੋ ਂ
ਂ ਟ ੋ ਕ ਢ ਕ ੇ ਦਂ ੇ ਖ ਂਦ ਾਹੈਤੇਦੂਜੇਹ ਥਿਵ ਚਫਾਰਮ।)
ਗੀਤ : ਬਾਲ ਿਨਆਣੇ ਬਣ ਬਣ ਜੰਮਦੀ
ਆਪੇ ਬਣਦੀ ਮਾਪੇ-ਹਾਏ ਆਪੇ ਬਣਦੀ ਮਾਪੇ
ਆਪੇ ਮਾਟੀ ਮਰ-ਮਰ ਜੀਵੇ
ਆਪੇ ਕਰੇ ਿਸਆਪੇ
(ਿਬਸ਼ਨੇ
ੱ ਦੁਆਲੇ ਚਂ ਕਰ ਕਟਦੇ ਹਨ ।)
ਇੱ ੱਕੱ ਇੱਕ
ਸ ਾਹੇ ਸੌ ਸੌ ਫਾਹੇ
ਫੇਰ ਨਾ ਮਾਟੀ ਮਰਦੀ
ਨਾ ਹੋਈ ਨਾ ਹੋਵਣ ਜੋਗੀ
ਰਹੇ ਘਾੜਤਾਂਘੜਦੀ ਂਂਂਂ ।
(ਜਮ ਪਰਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।) (ਰੋਸ਼ਨੀ ਅਲੋਪ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।)
(ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਦਾ ਿਦਰ੍ਸ਼। ੱਕੈਲਾ ਖੜਾ ਿਬਸ਼ਨੇ ਦੀ ਰਾਹ ਦੇਖ ਿਰਹਾ ਹੈ। ਦੂਰ ਤਂ ਕ ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਫੇਰ ਿਚਤਾ ਦੇ ਿਸਰ•ੀਾਣੇ ਜਾ ਬੈਠਦਾ ਹੈ।
ਿਬਸ਼ਨਾ
ਂ ਬਾਹਰੋ ਫੋਟੋ ਦੇਖਦਾ ਹੋਇਆ ਆਦਾ ਂ ਹੈ। ਪੂਰੇ ਉਤਸਾਹ ਨਾਲ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਿਦਖਾਉਣ ਲ Â ਈ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਉਇ ਫੌਜੀਆ
ਕੈਲਾ : (ਬੇਰੁਖੀ ਨਾਲ) ਕੀ ਐ।
ਿਬਸ਼ਨਾ …........ ਕੁਝ ਨਹੀਂ । (ਫੋਟੋ ਜੇਬ 'ਚ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹ ੈ । ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਦੇਖ ਕੇ) ਲਾਲਾ ਿਕੱਥੇ ਆ …........? (ਨੇੜੇ
ਹੋ ਕੇ) ਭਜਾਤਾ …........ ਹੈ …........?
ਕੈਲਾ : ਤੈਨੂੰ ਲਭਦਾ ਿਗ ਆ …........ ਮੰਡੀ …........। ਸ•ੀਾਬ ਕਰਨਾ …........।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਹਸਦਾ ਹੈ।) ਤੇ ਤੂੰ ਕੀ ਲਭਦਾਂ…........? ਮੋਹਰਾਂ ?
ਕੈਲਾ : ਜ਼ਖਮ। ਸ਼ਬਦਾਂ ਂਂਦੇਿਪੰਡੇ 'ਤੇੱ ਲਂ ਗੇ ਜ਼ਖਮ ।
(ਚੁਂਂ ਪੀਂ )
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਜਾਣ ਦੇ ਯਾਰ …........, ਬੇਬੇ ਇਹੋ ਜਹੀ ਨਹੀਂ ।
ਕੈਲਾ : ਿਕਹੋ ਜਹੀ …........ (ਿਬਸ਼ਨੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂਸੁਂਂਂ ਝਦਾਂਂ ) ਪਤਾ , ਬੰਦਾ ਬਿਣਆ ਕਾਹਦਾ …........। ਜ਼ਖਮ
ਤੇ ਜ਼ਖਮ …........ ਜੁੜਦੇ ਜਾਂਂ ਦੇਂ -ਜੁੜਦੇ ਜਾਂਂ ਦੇਂ… ........ ਇਂਂ ਕ 'ਤੇ ਇਂਂ ਕ, ਿਕਲੇ ਵਾਂਂ ਗ , ਤਣ ਜਾਂਂ ਦੇਂ
... ਤੇਂ ਸਾਰੇ ਡਰ ਐਂਂਂਂਂਦ ੁ ਬ ਂਕਕ ਂੇ ਬਿਹ । (ਹਸਦਾ)
ਜਾ ਦੇਿਪਲੋ, ਚੇਬਣ ਿਗਆ ਬੰਦਾ .... ਖੜਕਾ ਹੋਇਆ ਨੀ, ਫਣ ਚੁੱਿਕਆ
ਨੀ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਿਖਜ ਕੇ) ਿਕਉ ਂ ਂਂਂਂਂ ਭਕਾਈਮਾਰਦਾ
ਂ… ........ ਕੁਝ ਨੀ ਇਂਂ ਥੇਂ ।
ਕੈਲਾ : ਜਾਣੇ ਿਕਂਂ ਥੇਂ , ਹੋਣੇ ਏਥੇ ਈ …........। (ਹੱਂਂ ਥਾ ਂਂ ਂ ਨ ਾ ਂਲ ਰਾਖ਼ਉਡਾ ਦਾਹੈ ।) ਭਮੀਰੀ ਵਾਂਗ ਵ ਾ ਂਂ
ਗ
ਉਡਾਈ ਿਫਰਦੇ.…........ ਮਿਰਆ ਂ ਂਂਂਵ ੀ ਚ ਨ ੈ ਨੀਲੈਣਿਦੰਦ।ੇ (ਵਿਹਸ਼ੀਆ
ਂ ਂਂਂ ਂਂ ਵ ਾ ਂਗ ਸੁਆਹਉਡਾ ।) ਦਾਹੈ
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦੇ ਹੋਏ) ਫੌਜੀਆ ਉਏ …........ ਕੀ ਕਵਲ ਘੋਟ ਦਾ …........। (ਕੈਲਾ ਥੋੜਾ ਸ਼ਾਂਤਹ ੁੰਦਾ ਹੈ।)
ਐਵੇਂ ਬੇਬੇ ਦੀ ਗੱਲ ਿਦਲ ਨ ਲਾਈ ਬੈਠਾ ਉਹ ਤੇ ਡਰ ਬੋਲਦਾ ਸੀ......... ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰਲਾ (ਪਛਤਾਵੇ 'ਚ ਿਸਰ ਝਟਕਦੇ
ਹੋਏ)
ਕੈਲਾ : (ਉਸ ੱ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।) ਤੂੰ ਕਦੇ ਬਾਰਡਰ ਦੇ ਿਖ ਆ … ........ ਬਾਰਡਰ …........? (ਿਬਸ਼ਨਾ ਖਾਲੀ ਖਾਲੀ ਨਜ਼ਰਾਂ
ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ) ਮੈਂੱ ਂਂ ਂ ਂਂਉ ਥੇਜੀਿਵਆਂ .…........, ਇਂਂ ਕ -ਦੂਏ ਦੀ ਸੰਘੀ ਘੁਟਦੇ ਸ਼ਬਦ, ਮਾਰੋ ਮਾਰੋ
ਕਿਹ......... ਅਂਗੇ ਵ ਧਦੇ (ਚੁਂਂ ਪੀਂ ) ਬਾਰੂਦ ਵਾਂਗ ਫ ਟਦੇ , ਿਪਂਛੇ ਹ ਟਦੇ ......... ਰੋਂਦੇਕ ਰਾ ਂਂਹਦੇ ਂਂ । ਪਰ
ਿਡਗਦੇ ਤਾਂ ਂਂਂ ਂਸਰੀਰਸੀ
… ......... ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ…......... ਲਹੂ ਲੁਹਾਨ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਫੇਰ ਪੈ ਿਗਆ ......... ਫੌਜੀਆ ਵਾਲਾ ਦੌਰਾ।
ਕੈਲਾ : (ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਟੋਕਦਾ ਹੈ।) ਨਾ, ........., ਮੈਂੱ ਂਂਉ ਸ ਬਂ ਾ ਰ ਂ ਂਂਡਰਦੀਗ ਲਨਹੀ ਕਰਿਰਹਾ । ਉਹ ਤੇ
ਐਵੇਹਵਾ 'ਚ ਲਕੀਰਾਂ । ਇਹ ਠੋਸ ਏ। (ਹੱਂ ਥ ਨਾਲ ਸਮਝਾਂਦਾ ਹ ੈ । ) ਤੂੰ …......... ਮੈਂ . …......... ਿਵਚਾਲੇ
ਬਾਰਡਰ ਕੋਈ ਸੀਜ਼ ਫਾਇਰ ਨਹੀਂ । ਹੌਲੀ ….......... ਦੀਵਾਲੀ ਿਨਰੰਤਰ ਗੋਲੀਬਾਰੀ. ......... ਦੋਹੀਂਬੰਂਂਂ ਨੀ ਂ
ਜ਼ਖਮ ਤਣੇ......... ਿਮਜ਼ਾਇਲਾਂਵਾਂਂ ਂਂਗ .......... ਸ਼ਬਦਾਂ ਂਂਦੀਫੌਜ । . …......... ਬਰੀਕ .....
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਕੈਲਾ ਉਸ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫ ੜ ਲੈਂਦਾ ਹ ੈ । ਛੁਡਾਂਦ ਹ ੋਏ। ) ਰਂਬ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ......... ਜਾਣ ਦੇ ਮੈਨ।ੂੰ
ਕੈਲਾ : (ਹੋਰ ਘੁਟ ਕੇ ਫੜਦਾ ਹੈ) ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਘੂਰ ਿਰਹਾ ਸੀ…......... ਅਜਨਬੀਆਂ ਵਾਂਂ ਂਗ । (ਿਬਸ਼ਨਾ ਡਿਰਆ ਹੋਇਆ ਉਸ
ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।) ਮੇਰਾ ਸਰੀਰ ......... ਮੇਰਾ ਆਪਣਾ ਸਰੀਰ.......... ਵੇਿਖਆ ਈ ਨਹੀਂ ਂਂਸ ੀ ਕਦੇਗੌਰਨਾਲ .........।
ਉਹ ਤੇ ਸ਼ਬਦ ਸਨ। ਪਰ ਉਹ ਿਡਗਦਾ ਜਾ ਿਰਹਾ ਸੀ। (ਿਬਸ਼ਨਾ ਮੂੰਹ ਫੇਰਦਾ ਹੈ, ਿਜਵੇੱਂ ਂਂ ਂਂਂਭ ਜਣਾਚਾਹੁੰਦੇਹੋਵੇ ।) ਮੈਂ
ਬੋਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ......... ਦੋਹਾਂ
ੱ ਹਂਥਾ
ਂਂਂਂ 'ਚ ......... ਪਰ ਉਹ ਿਕਰਦਾ ਜਾ ਿਰਹਾ ਸੀ........... ਿਕਰਦਾ .........।
(ਕੰੱਬਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ ।) ਦੂਰ. ......... ਹੋਰ ਦੂਰ ......... ਬਹੁਤ ਦੂਰ ......... ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਿਰਹਾ ਸੀ.......... ਮੇਰਾ ਆਪਣਾ ਸਰੀਰ
......... ਉਮਰ ਭਰ ਨਹੀਂ ਂਂਸੀਦੇਿਖਆ ......... ਉਹਨੂੰ .........।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਝਟਕ ਿਦੰਦਾ ਹੈ।) ਜਾਣ ਵੀ ਦੇ ਹੁਣ.........। (ਦੋਂਹੇ ਹੋ ਂ ਕਦੇ
ਹ ਨ । ਿਬਸ਼ਨਾ ਗਲੇ 'ਤੇੱ ਹਂ ਥ ਫੇ ਰ ਦਾ
ਹੈ।) ਛਂਂ ਡ । (ਹੱਥ ਝਟਕਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : ਪਰ ਸ਼ਬਦ ਤਾਂ ਂਂਂਂਉ ਵੇ ਖੜੇਸੀ ......... ਤਣੇ ......... ਫਣ ਚੁੱਕੀ ਏਧਰ ਬੇਬੇ.........., ਸੀਬੋ..........
ਉਧਰ ਸੰਤੀ.......... ਜੀਤ
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਸ਼ੁਦਾ ਹੋ ਿਗਆ ਤੈਨ.ੂੰ ........। ਬਾਲ ਦੀ ਖਾਲ ਿਖਂਚੀ ਜ ਾ ਂਦਾ। ਬ ੇਬੇ ਤਾਂਨਸੀਬੋ ਂਂਂ ਂਂ 'ਚ ਉਲਝੀ ਪਈ ਸੀ
ਉੱਂਂ
ਤੋ ਂਂਉ ਹਿਵਧਵਾਫਾਰਮ.........। ਿਬਜਲੀ ਤਾਂ ਂਂ ੀਸ
ਣ
ਗ
ਿਡ
ਂਂਂਂਂ . .........

ਉਹਂ ਪਾਉਦਾ ਂ ਸੀ ......... ਵੰਡੀਆੰ ......... ਹਂਦਾ ਬ ੰਨਦਾ ਸੀ? ਉਹੀ ਸੀ ......... ਿਫੱਸੇ ਹੋਏ ਫੋੜੇ ਨ ਛੇੜ ਬੈਠੀ .........,
ਸੁਂਂ ਖੋਂ ..........। ਜੀਤ ਿਕਂਥੋ ਆਂ ਂ ਗਈ ਿਵਂਂ ਚ।ਂ
ਕੈਲਾ : ਹਾਂ ......... ਜੀਤ......... ਉਹ ਤੇ ਉਸ ਬੰਨੇ ਸੀ......... ਤੂੰ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ......... ਂਂ
ਰਂ ਿਕਧਰ ਤੁਰੀ ਆਦੀ ਂ ਸੀ ......... ਨਸੀਬੋ ਬਣ ਕੇ ......... ਮੈਂੱ ਵਂਲ ਂਂ । ਬਰੂਦ ਬਣੀ । ਫਟਣਾ ਈ ਸੀ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਡਿਰਆ ਬੰਦਾ ਐ ਈ ਕਰਦਾ ਗਲ ਨੂੰ ਪੈਂਂ ਦਾਂ ।
(ਚੁਂਂ ਪੀਂ )
ਕੈਲਾ : ਂਂ ......... ਹੋਰ ਹੈ ਵੀ ਕੀ, ਡਰੂ ਨਾ ਤੇ ਫੇਰ ਬਚੂ ਕੀ ਿਪਂਂ ਛੇਂ ।
(ਿਚਤਾ ਕੋਲ ਜਾ ਬੈਠਦਾ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਦੂਰ ਮੁਢ 'ਤੇ ਜਾ ਬੈ ਠ ਦਾ ਹੈ ।) ਜੀਤ ਿਵਂਚ ਨ ਸੀਬੋ ਿਦਖਦੀ ਸੀ ... ਇਸੇ ਤੋਂ ਂਂ ਂਜ ਂਾ ਨ ਬਚਾ ਦੀਿਫਰਦੀਸੀ
ਉਹ। (ਚੁਂਂ ਪੀਂ । ੱਫੇਰ ਫੋਟੋ ਕਢ ਕੇ ਦੇਖਣ ਲਂ ਗਦਾ ਹੈ। ) ਨਹੀਂ ਂਂਂਂਚਲਣਾਫੇਰ ...।
ਕੈਲਾ : ਨਾਂ ਂਂਨਾਲਈ ...। (ਚੁਂਂ ਪੀਂ ) ਿਬਸ਼ਨਾ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਕੈੱਲੱਾ ਚੋਰੀ ਅਂ ਖ ਨਾਲ ਉਸ ਵਂ ਦ ੇਖਦਾ ਹੈ ।)
ਲ
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਸੋਂਹ ਪ ਾ ਲਈ। (ਖਾਮੋਸ਼ੀ)
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਫੋਟੋ ਨੂੰ ਉਂ ਥੇ ਹੀ ਮੁਂਂ ੱਢ 'ਤੇ ਸੁਂਟ
ਕੇ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਕੈਲਾ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਜਾ ਕੇ ਫੋਟੋ ਚੁਕਦਾ ਹੈ।)
ਕੈਲਾ : (ਫੋਟੋ ਦੇ ਿਪਿਛਓਂ ਪੜਦਾ ਹੈ।) ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਕਰਨੈਲ ਿਸੰਘ। (ਹੱਂ ਸਣ ੱ ਲਂ ਗਦਾ
ਹ ੈ ।) ਨਵੀਂਭਰਤੀ
ਂਂਂਂ
ਹੱਂਂ
ਦਾ ਉਹੀ ਂਂਂ ..........। ਿਕੰਨੇ .........ਈ ਮੈਂ......... ਿਕੰਨੇ .........ਈ ਤੂੰ. ......... ਿਕਂਥੋ ਸ਼ੁਂਰੂ ਂਂਂ
ਂ ... .........
ਿਕਂਥੇ ਮਕ ੁ ਦੇ .. ..........। (ਹਸਦੇ ਹਸਦੇ ਸੰਜੀਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।) ਹੁਣ ਿਕਧਰ ਜਾਵਾਂ ........... ਕੋਈ ਥਾਂਨਹੀ
ਂਂਂਂ ?
(ਪਰੀ ਮੰਡਲੀ ਦੀ ਆਮਦ ਨਾਲ ਗੀਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।)
ਗੀਤ : ਮੱਂਂ ਤਾ ਂਂਦ ੇ ਦੇ ਗਏ ਿਸ ਆਣੇ
ਮੂਰਖ ਬਾਤ ਨਾ ਮਾਣੇ-2
ਦਾਰੂ ਦਾਰੂ ਹਰ ਕੋਈ ਕਰਦਾ
ਮਰਜ਼ ਕੋਈ ਨਾ ਜਾਣੇ
ਮਨ ਰੋਗ ਤੇਰਾ ਮਰਜਾਣਾ
ਨੀੱ ਿਜੰਦੇ ਕੋਈ ਚਂ ਜ ਿਸਂਖ ਲੈ
ਚੱਂਜੱ ਿਸਖ ਲਾ ਨੀ ਕੋਈ ਪਂ ਜਿ ਸ ਖ ਲੈ
ਇੱਂ ਕ ਿਦਨ ਮਾਹੀ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣਾ
ਨੀ ਿਜੰਦੇ ......।
(ਦੋਂ ਪਰੀਆ
ਂ ਂਂਂਂਂਪਰਦਾਕਰਦੀਆਹਨ ਂਂਂ । ਰੋਸ਼ਨੀ ਅਲੋਪ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।)

(ਿਮਂਠੂ ਮ ਜੰ ੇ ਤੇ ਿਪਆ ਹੈ। ੱਅਮਲੀ ਸਂਥ ਿਵਂਬਚ ੈਠੇ ਿਸਗਰਟ ਭਰ ਰਹੇ ਹਨ। )
1. : ਓ ਛੇਤੀ ਹੱਥ ਮਾਰ ਲੈ, ਮਿਰਆ ਂ ਂ।
2. : ਸਬਰ ਕਰ. ਜਾਨ ਿਨਕਲਦੀ ਜਾਂਦੀ ਏ ਂ ।
(ਤੇ ਜੇ ਦੇਂ ਘਰੋਂਂ ਂਂ ਂਂਂਆ ਵਾ ਜ਼ਾ ਆਉਣ
ਂਂਂ ਲਗਦੀਆ
।) ਹਨ
ਸੀਤੋ : ਹੁਂਣ ਐਂਂਂਂਂ ਬ ਂ ਂਂ ਂੈ ਠਾਰਹੇਗਾ ਿਸਰਫੜਕੇ ।
ਤੇ ਜਾ : ਨਾ ਤੂੰ ਈ ਦਸ ਦੇ ਕੀ ਕਰਾਂਫੇਂਂਂ
ਰ ।
ਸੀਤੋ : ਘਗਰੀ ਪਾ ਕੇ ਬਿਹ ਜਾ ......... ਕਰਨਾ ਤੂੰ.........।
1. : ਲੈ ਹੋ ਿਗਆ ਸ਼ੁਰੂ ਪਾਠ ਤੜਕੇ ਈ ਤੜਕੇ।
2. : ਚੱਲ, ਤੂੰੱ ਵੀ ਕਰ ਲੈ ਧੂ ਫ਼ ਬਂ ਤੀ (ਮਾਿਚਸ ਲਭਦਾ ਹੈ।) ਤੜਕਾ ਈ ਦਸਦਾ ਪਤੰ ਦਰ । (ਿਸਗਰਟ ਬਾਲਦੇ ਹਨ।)
ਸੀਤੋ : ਠੂਠਾ ਫੜ ਕੇ ਮੰਗਣ ਚੜ ਜਏ ਏਦੂੰ ਤਾਂ ।
ਤੇ ਜਾ : ਕਰਦੀਂ ਂਏਚੁਂਕਪੇ ਭੰਨਾ ਤੇਰਾ ਖੋਪੜ । ਧੀ ਤੇ ਤੇਰੀ ਓ ਏ ......... ਮੈਂਜੰਂਂਂ ਮੀ ਂ .........।
ਸੀਤੋ : ਫੂਕਣੀ ਇਹੋ ਜਹੀ ਧੀ, ਸ਼ਰੀਕ ਬਣਦੀ ਮੇਰੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ। ਮੰਗਦੀ ਏ ਿਹਂਂ ਸੇਂਂ।
(ਿਮਂੱਠੂ ਅਖਾੱਂਂਮ ਂਂਂਂਲਦਾਸ ਂ ਥ 'ਚ ਆ ਕੇ ਬੈਠਦਾ ਹੈ।)
2. : ਿਕਵੇਂਬਾਊ ਂਂ ਂ .......... ਕੱਂ ਢ ਕੋਈ ਮਾਲ ਸ਼ਾਲ .........।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਮੰਗਣ ਤੇ ਈ ਰਹੀਓ ਬਸ (ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਕਢਦਾ ਹੈ।) ਲੋ ਵੇਖ ਲਓ, ਮੇਰੇ ਜੋਗੀ ਮਸਾਂ । (ਪੀਂਦਾ ਹੈ।)
(ਸੁਂਖੋ ਆਕ ੇ ਝਾੜ-ਪੂੰਝ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਹੈ।)
1. : ਿਕਵੇਂ , ਬਿਣਆ ਨੀ ਤੇਰਾ ਬਾਹਰ-ਬੂਰ ਦਾ ਕੁਝ।
2. : ਸੁਂਖੋ ਦ ੀ ਗਂ ਲ ਨੀ ਤੁਰੀ ਗਾਂਂ ਹੱ ......... ਓ ਅਮਰੀਕੀ ਭਾਊ ਨਾਲ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਬਾਪੂ ੱ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਮੋਹ ਛੱਡੇ ਤਾਂਨਾਂਂ ।
(ਸੁਂਖੋ ਉ ੱਹਨਾ ਂ ਂਂਦ ਂ ੀਗ ਲਸੁਣਦੀਹੈ । ਂ ਿਬਸ਼ਨਾ ਆਦਾ ਂ ਹੈ।)
2. : ਹੋੱਰ ਹੈ ਵੀ ਕੀ ਪੱਲੇ.........।
1. : ਚੰਗਾੱ ਮੁੱ ਂਲ ਿ ਮ ਲਦਾ ਅਂ ਜ ਕਂ ਤ ੇ .........।
ਲ
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਸਮਝਾਵੇ ਿਕਹੜਾ ਇਨ•ੀਾਂਨੂਂੰ ਂਂ ।
(ਸੁਂਖੋ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ । ਿਬਸ਼ਨਾ ਪੌੜੀ ਖੜੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।)
2. : ਸਿਰਆ ਨਹੀਂ ਂਂਤ ੇਹੋਰਖਵਾਵਾ ਂ ਂਂਂਕੁ ਝ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਨਾ ਪਾਂਧਾ ਪ ੁਛ ਲੈ ਕੋਈ, ਮਹੂਰਤ ਕਢਾ ਲੈ।
2. : (ਕੈਪਸੂਲ ਫੜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।) ਲੈ ਫੜ। ਪਾਣੀ ਿਲਆ ਉਇ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਉਰਾਂਫੜਾ ਂਂਂ .........। ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਕੀ ਏ। (ਫੱਕਾ ਮਾਰਦਾ ਹੈ। ਗਲੇ 'ਚ ਫਸ ਜਾਂਦੇਹ ਨ । ਹੁਂਥੂ ਿ ਛ ੜਦਾ
ਹੈ। ਬੁਰਂ ੀ ਤਰਾਂ ਂਂਂਂਂਤ ੜ ਂਫ ਦ ਾ ਹ ਂ ੈ । ਸ ੁ ਖ ੋ ਦ ਂੌ ੜ ਕ ੇ ਆਦੀਹੈ।ਦੋਹੇਅਮਲੀਉਸਨੂੰਸਾ ਭਦੇਹਨ।ਿਬਸ਼ਨੇਨੂੰਸਮ
ਨਹੀਂ ਂ ਂ ਂਂਆਦ ੀਿਕਕੀਕਰੇ। )
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਉਇ ਕੈਿਲਆ ਉਇ ਫੌਜੀਆ ਛੇਤੀ ਆ ਉਇ।
2. : ਉਇ ਪਾਣੀ ਿਲਆ ਛੇਤੀ ਗਲ ਪੈ ਜਾਊ ਆਪਣੇ।
(1 ਨੰ. ਦੌੜ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਸੁਂਖੋ ਨ ੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਿਮਂਠੂ ਹ ੌਲੀ ਹੌਲੀ ਸੰਭਲਦਾ ਹੈ।)
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਚਾਹ ਪੀ ਲੈ ਆ ਕੇ। (ਵਾਿਪਸ ਮੁੜਦੀ ਹੈ।)
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਿਕੰਨੀ ਵਾਰੀ ਿਕਹਾ ਤੈਨ,ੂੰ ਏਧਰ ਨਾ ਆਇਆ ਕਰ। (1 ਨੰ. ਪਾਣੀ ਂ ਲੈ ਕੇ ਆਦਾ ਂ ਹੈ।)
1. : ਹੋਰ ਈ ਿਵਆਹ 'ਚ ਬੀ ਦਾ ਲੇਖਾ ਪਾ ਤਾ
(ਿਬਸ਼ਨਾ
ੱ ਉਂ ਥੇ ਿਸਰ ਫੜ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।)
2. : ਨਾ........., ਇਹ ਨੀ ਬਚਦਾ ਹੁਣ। ਰਿਹ ਜਾਣਾ ਸੁਂਤਾ ਈ।
(ਦੋਹਂ ੇ ਂਂਂਂਅਂਮ ਲੀਜਾ ਦੇਹਨ । ਿਮਂਠੂ ਮ ਜੰ ੀ ਤੇ ਬੈਠਦਾ ਹੈ।)
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਤੂੰ ਤਾਂਂਂਂ ਂਂਂਕ ਿ ਹੰਂਂਂ ਦਾਸ ੀ ਛਡਤਾ ਮੈ ਸਭ
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਐਵੇਂ ਨਾ ਬੇਬੇ ਬਿਣਆ ਕਰ, ਦਵਾਈ ਖਾਧੀ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਭੁਂਂ ਲੀਆ ਮ ਂ ਂ ਂਂਂਂ ਂਂੈ ਥੋ ਤੇਰਂੀਆਦਵਾਈਆ
ਂਂਂ ਂਂ ਂ । (ਫੇਰ ਪੋਚਾ ਮਾਰਨ ਲਗਦੀ ਹੈ। ਮੇਲੋ ਬਾਹਰੋ
ਆਉਦੀ
ਂ ਂ ਹੈ। )
ਮੇਲੋ : ਕੁੜੇ ਿਤਆਰ ਤਾਂ ਂਂਹ ਂੋਜਾ ਦੀ । ਬਣੀ ਕੀ ਿਫਰਦੀ ਭੂਤਨ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਹੋਇਆ ਕੀ ਇਹਨੂੰ ?
ਮੇਲੋ : ਹੋਇਆ ਇਹਨੂ।ੰ ਿਪÀ ਨੇ ਵਰਜ ਤੀ, ਬਈ ੱਘਰੇ ਰਹੀਂਅਂਂ ਜਂ । ਉਦੋਂ ਂਂਦੀਭੂੰ -ਭੂੰ ਕਰਦੀ ਿਫਰਦੀ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਿਕਹਾ ਨਾ ਮੈਂ , ਮੈਂ ਂਂਨ ੀ ਕ ਰ ਾਉਣਾਹਾਲੇਕ।ੋਈਿਵਆਹਿਵਊਹ
ਮੇਲੋ : (ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੇਹ ੋਏ ) ਰਿਹਣ ਦੇ ਨੀ। ਜਦੋਂ ਂਂਂਕ ਰ ਂ ਂਂ ਂਂੂਜਗਜਹਾਨੋ ਬਾਹਰਦੀ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਹਾਲੇ ਕੀ ਆ ਵੇਖਦੇ ਜਾਓ ਅਂ ਗੇ ਅਂ ੱਂ
ਗੇਂ ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਵੇਖਣਾ ਕੀ ਏ ਗਂ ਲ ਕਰ ਿਸਂਂ ੱਧੀਂ । (ਿਮਂਠੂ ਚ ੁ ਂਂ
ਪ ) ਿਜਹੜੀ ਝਾਕ 'ਚ ਤੂੰ ਬੈਠਾ ਨਾ ਉਹ ਨੀ ਹੋਣ
ਿਦੰਦੀ ਮੈਂ ।
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਿਕਹੜੇ ਭੁਲੇਖੇ 'ਚ ਿਫਰਦੀ ਏ ਤੂ।ੰ ਤੇਰੇ ਿਸਰ 'ਤੇ ਨੀ ਬੈ ਠ ਾ ਸੁ ਿਣ ਆ । (ਿਬਸ਼ਨਾ ਂ ਨੇੜੇ ਆਦਾ
ਂ ਹੈ।)
ਮੇਲੋ : (ਆਦੇ ਂ ਂ ਹੋਏ ) ਵੇਸੁਣਦਾਂ (ਦੋਹੇ ਚੁਂਪ ਹ ੁੰਦੇ ਹਨ।) ਜਾਈ ਨਾਂ ਂਂ ਤੇਂਂ , ਿਵਚੋਲੇ ਨੇ ਆਉਣਾ।
ਿਕ
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਸੁਣ ਿਲਆ। (ਬੁੜਬੁੜਾਂਂ ਦਾਂ ) ਜਾਣਾ ਮੈਂਵਲੈ
ਂਂਂਂ ਤ ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : (ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੇਹ ੋਏ ) ਬਲੀੱ ਚੜਾਉਣ ਨੂੰ ਮੈਂ ਂ ਈਲ ਭੀ ।
ਂ
(ਿਮਂਂ ਠੂਂ 'ਤੇ ਿਜ ਵੇਂਂਂ ੈ ਂਂਂਂ
ਹ
ਦ
ਗ
ੀਡ
ਂਜਲ
ਿਬ ਂਂਂਂਂ । ੱਮੇਲੋ ਵੀ ਹਂ ਕੀ -ਬੱਂ ਕੀ ਰਿਹ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ ।)
ਮੇਲੋ : (ਿਪਂਛੇ ਜ ਾ ਂਦੀਹ ੈ ।) ਕਾਹਦੀ ਬਲੀ ਨੀ। ਠਿਹਰ ਂ ਤੂੰ ਤੇਰੀ ਤੇ ਮੈਂ ਂਂਂ ਂਸਵਾਰਦੀਆਭੁ
ਂਂਂਂਂਂਗਤ। (ਿਮਂਠੂ ਿ ਸ ਰਾਹਣੇ
ਚੋਂੱ ਂ ੱਂਂਂਸ਼ਂ ੀ ਸ਼ੀ ਂ ਕ ਢ ਕ ੇ ਂਇ ਕੋਸਾਹੇਪੀਜਾ ਦਾਹੈ । ਿਬਸ਼ਨਾ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।)
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਕੀ ਭੌਂਕੀ ਜ ਾਨੀ ਂਤੂੰ ਂਂਂ ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਉਇ ੱਿਮਂਠੂ ਗਆ ਲਐ ਂ ਨ ਹੀ ਂ ਂ ਆਉਇ ਿਜਵੇਂ ਂਂਂ ਤ ੂ ੰ ਸ ਂ ਂਂਿੁ ਣਆਇਹਮਤਲਬਨਹੀ ਸੀਉਹਦਾ ।
ਉਇਂ ਸੁਣਦਾ ਏਂਂਂਂਤੂਂੰ ਐਵੇ ।ਂ ਂਂਂਂ ਗੁ ਂਸੇ 'ਚ ਬੋਲ ਗਈ। (ਿਮਂਠੂ ਗ ੁ ਂਂ
ਸੇ ਂ 'ਚ ਿਰਝਦਾ ਸਂਥ ਿ ਵ ਂਚਜ ਾ
ਬੈਠਦਾ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਵੀ ਿਪਂਛੇ ਜ ਾ ਂਦਾਹ ।ੈ ) ਸੁਣ ਗੁਂਸਾ ਚ ੰਡਾਲ ਹੁੰਦਾ. .......... ਉਹਦੀ ਨੀ ਸੁਣੀਦੀ। (ਿਮਂਠੂ ਇ ੰਜ ਹਂਂ ਥ
ਮਾਰਦਾੱ ਹੈ ਿਜਵੇਂ ਂਂਂਕਂ ਂਂ ਂਂੰ ਨ ਤੋ ਮ ਛਰਉਡਾਿਰਹਾਹੋਵੇ ।)
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਹਰ ਵੇਲੇ ਦੀ ਘੂੰ ......... ਘੂੰ ......... ਕਦੋਂਛੁਂਂਂਂ ਟੂਂ ....।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਇਹ ਜੋ ਤੂੰ ਸੋਚ ਿਰਹਾ ਨਾ ਮੈਂ ਂਂਂਦਂੇ ਖ ਚੁ ਕਾਕਰਕੇ. .......... ਹਜ਼ਾਰ ਵਾਰ। ਿਨਂ ੱ ਕੀਜ ਹੀ ਗਂ ਲ ਸੀ ਜੀਤ
ਦੀ.......... ਐਵੇਂ ਤੱਤੇ ਘਾਅ ....। ਅੱਜ ਤੱਕ ਪ ਛਤਾਉਨਾ ਂਂ ।ੱ (ਿਮਂੱਠੂਉ ੱਠ ਂ ਕ ੇ ਬਾਹਰ ਵਂ ਭ ਜਦਾ ਹੈ ।
ਲ
ਿਪਂਛੇ ਿ ਪ ਂਛੇਿ ਬ ਸ਼ਨਾ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ।) ਿਮਂਠੂਰਆ ੁਕ ਉਇ।
(ਪਰ੍ਂੀਤਮ ਬਾਹਰੋ ਂ ਆਉਦਾ ਂ ਹੈ । ਿਮਂਠੂ ਨ ੂੰ ਜਾਂਦੇਦ ੇਖ ਕੇ ਿਖਝਦਾ ਹੈ।)
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਚੱਂ ਿਲਆ ੱ ਫੇਰ ਕੁਂਤੇਖ ਸੀਕ ਂ ਰਨ । (ਬੁੜਬੜਾਂਦਾ ਮ ੰਜੇ 'ਤੇ ਜਾ ਬੈ ਠ ਦਾ ਹੈ ।) ਨਾੱ ਲਂ ਥੀ ਦੀ ਨਾ ਚੜੀ ਦੀ ।
(ਿਪਂਛੋਤਂਂ ਂਂਂਂ ੇ ਜ ਂ ਾ ਬੋਲਦਾਆਦਾਹੈ ।)
ਤੇ ਜਾ : ਤੁ ਸ ੀਂਂਂ ਕ ਰ ਲ ਓਜੋ ਹੁੰ ਂ ਦ...........
ਾ ਤੁ ਹ ਾਥੋ ਮੇਰੇ ਹਂਥ ਖ ੜੇ ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਦੋਹਾਂ ਂਂਦ ੀ ਨਜ਼ਰਿਮਲਦੀਹੈ
। ਪਰ੍ੀਤਮ ਅਨਮਨਾ ਿਜਹਾ ਬੋਲਦਾ ਹੈ।) ਿਕਵੇਂ ਂ ਂਂਂਂ ਤੇ ਜਾਿਸਆ ਂ ।
ਤੇ ਜਾ : ਕਾਹਦਾ ਯਾਰ ਏਦੂ ਤਾਂ ਂਂਂਂ ਬ ੰ ਦ ਾ ਖੂਹਖਾਤਾਗੰਦਾਕਰਲਏ ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਬਿਹ ਜਾ। ਏਡੀ ਤਂਦੀ ਨੀ ਚੰਗੀ।
ਤੇ ਜਾ : (ਬੈਠਦਾ ਹੈ।) ਤੂੰ ਈ ਦਸ , ਖਾਣ ਦੇ ਤਾਂ ਂਂ ਂਂਲ ਾਲੇਪਏਆ । ਵਕੀਲਾਂ ਂਂਦ ੇ ਂਘਰਿਕ ਂ ਂਂਥੋ ਭਰ
ਿਦਆ।
ਂ ੱ ਂਸਾਰੇ ਕਾਰੇ ਸਰਪੰਚ ਦੇ ਆ। ਹੁਣ ਬੰਦਾ ਜਵਾਈ ਭਾਈ ਨਾਲ ਕੀ ਗਂ ਕ ਰੇ
ਲ , ਿਹਂਨ ਿਸਆ
ਂ ਂਂਂਂ ੂ ਬ
ੰ ੀਟੇਧਰੇ
ਇਂਂ ਥੇਂ । ਪੰਗਾ ਿਵਂਚੋ ਸਂ ਂਂਂਂਂਰਪੰ ਚਦਾ। (ਚੁਂਂ ਪੀਂ )
ਮੇਲੋ : (ਆਦੇਂ ਂ ਹੋਏ ) ਮਾਰ ਂ ੱ ਆਇਆਂਂਂਂਂਂਸਂ ਰ ਪੰ ਚਵ ਲਗੇੜਾ ।
(ਪਰ੍
ੱ ੀੱਤਮ ਕਂ ਚਾ ਿਜਹਾ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਝਾਕਣ ਲਂ ਗਦਾ
ਹ ੈ ।)
ਤੇ ਜਾ : (ਉਂਠਦੇ ਹ ੋਏ ) ਚੰਗਾ ਪਰ੍ੀਤਮ ਸੌ ਕੰਮ ਕਰਨੇ ਹੋਣੇ ਤੂੰ ਵੀ।
(ਤੇ ਜਾ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ੱਸ਼ੇਰਾ ਵੀ ਘਰ ਵਂ ਲ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾਹ ੈ। )
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਿਖਝ ਕੇ) ਨਾ ਤੂੰ
ਮੇਲੋ : ਕੀੱ ਗੱਲ .......... ਜਾਣਾੱ ਨੀ ਸੀ ਕੁੜੀ ਵੱਲ
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਬੰਦਾ ਕੰਬਦਾ ਤਾਂ ਂਂਂਦ ੇ ਖਲਾਕਰਬੈਠਾ ।
ਮੇਲੋ :
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਮੈਨੂੰ ਪੁਂਛ ਕ ੇ ਫੜਾਏ ਸੀ ਫੇਰ ਏਜੰਟ ਨੂ.ੰ ........। ਹਾਲੇਂ ਤਾਂਂਂਂਂਉ ਂ ਦੋ ਜਾਓਗੇ ......... ਜਦ ਕੁੜੀ ਕਰ ਲਊ
ਕੁਝ। ਏ......... ਿਮਂਠੂ ਨ ੂੰ ਘੜੀਸਦਾ ਸੀ ਨਾਲ .........। ਅਖੇ ਜੀਜਾ ਭਣੋਈਆ ਕਂ ਠੇ ਬਣਾਉਨੇ ਆ।ਂ ੱਂ (ਅੰਦਰ ਜਾਂਂ ਦੇਂ
ਹੋਏ।) ਜਾਣਾ ਢਂਠੇ ਖ ੂਹ 'ਚ ...।
ਮੇਲੋ : (ਿਪਂਛੇ ਜ ਾ ਂਦੀਹ ੈ ।) ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਸੇ ਹ ਦਾ ਤਕਲਾ ਗਿਡ ਆ ਿਗ ਆ ਏਥੇ । (ਬਾਹਰ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰਦੀ ਹੈ। ਥੋੜਾ
ਚੌਂਕਦੀ
ਹ ੈ ਤੇ ਫੇਰ ਹੋਰ ਗੌਰ ਨਾਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ।) ਹਾਏ ਹਾਏ ਿਸਆਪਾ, ਇਹ ਂ ਪੁਲਸ ਿਕਧਰ ਨੂੰ ਤੁਰੀ ਆਦੀ ਂ ਹੈ । (ਅੰਦਰ ਨੂੰ
ਜਾਂਦੇਹ ੋਏ ) ਸੁਂਖੋ ਦ ੇ ਬਾਪੂ ......... ਸੁਣਦਾ .........। ਿਕਂਥੇ ਐ ਂ ............
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਬਿਹ ਜਾ। ਕੀਤੀ ੱ ਮੈਂ ਂਂਂਂਂਸ ਰ ਂ ਪੰ ਚਨਾਲਗ ਲ।
ਮੇਲੋ : (ਦਂਬੀ ਜ਼ ਬਾਨ 'ਚ) ਪੁਲਸ ਆਈ ਏ ਬਾਹਰ।
ਇਸ : (ਸਰਪੰਚ ਨੂ)ੰ ਮੈਂ ਂਂ ਨ
ਾਹ
ਵ
ਰ
ਪ
ਆ
ਿਕ
ਂ ਂਂਂਂ ਂਂਂਂਂ ......... ਸਭ ਿਵੰਗ ਵਲੇਵਂ ੇ ਕਢ
ਂਂ
ਿਦਆਗੇ
ਂ ਂ (ਿਸਪਾਹੀ ਪਰ੍ੀਤਮ ਹੋਣਾਂ ਂਂਦ ਾ ਂਦ ਰਵਾਜ਼ਾਖੜਕਾ ।) ਦਾਹੈ
ਸਰਪੰਚ : (ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਨੂ)ੰ ਮੈਂਂ ਂਂਂਰ ਤ ਾਪਛੜਕੇ ਂ ਆਊ(ਿਸਪਾਹੀ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ।) ਇਹ ਨਹੀਂ , ਿਪਛਲੇ ਵਾਲਾ।
(ਫਟਾਫਟ ਿਨਕਲਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।)
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਬਾਹਰ ਂ ਆਦਾ ਂ ਹੈ।) ਸਰਪੰਚ ਸਾਬ? (ਪੁੱਲੀਸ ਵਂ ਲ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੈ ।)
ਸਰਪੰਚ : ਤੇ ਰ ਾ ਿਮ ਿਲ ਆ ਸੀ ਸੁ ਨੇ ਹ ਾ ਪਰ੍ੀਤਮਾਂ। ਆਪਾ ਂ ਂ ਂਂਂਂਕਰਦੇ ਆ ਕੁਂ ਝ।
ਂਂਂਂ
ਇੰਸ : ਿਲਆ ਕਢ ਕੇ ਬਾਹਰ ਉਹਨਾ ਨ।
(ਮੇਂਲੋ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆਦੀ ਂ ਹੈ । ੱਡਰੀ ਹੋਈ ਪਰ੍ੀਤਮ ਵਂ ਲ ਦੇਖਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਕੁਝ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਂ ਆਿਰਹਾ। )
ਸਰਪੰਚ : ਬੜਾ ਦੁਖੀ ਕੀਤਾ ਵਈ ਇਨ•ੀਾਂ ਂਂਂਂ ਲੋ ਕਾ ਨੇ ।
ਿਸਪਾਹੀ : (ਤੇ ਜੇ ਦਾ ਦਰਵਾ ਜ਼ ਾ ਖੜਕਾਂਦਾ ਹ ੈ ।) ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲੋ ਉਇ......... ਿਕਹੜਾ ਅੰਦਰ। (ਫੇਰ ਖੜਕਾਦਾ ਹੈ।)
1. : (ਬਾਹਰੋ ਂ ਂ ਂ ਂਂਆਦੇਹੋਏ ) ਿਕਵੇਂ ਂਂਨ ਂ ਂਂ ਂਂਂਂਾਿਕਵੇ ਿਨਕਲਜਾਬਾਹਰ ......... । ਫੇਰ ਭਾਵੇਂ
ਿਪੰਡ ਖਰੀਦ ਲਈ.........। (ਿਮਂਠੂ ਵ ੀ ਨਾਲ ਹੈ।)
2. : ਹੋਂਰਂ ਏਥੇ ਿਕਹੜਾ ਜੂਆਂ ਧਰੀਆ
ਂਂਂ ਂਂ । (ਪੁਲੀਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਆਵਾਜ਼ ਿਵਂਚ ਦ ਬ ਲੈਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਿਸਪਾਹੀ : ਖੋਂਲਦੇ ਆਂਂਂਿ ਕ ਭੰਨੀਏਫੇਰ ।
ਇੰਸ : ਤੁਸੀਂਂਂਕ ੀ ਮਜ਼ਮਾ । ਲਾਇਆ ਉਏ
ਸਰਪੰਚ : ਇਹ ਤਾਂ ਂ ਂਂਂਆਪ ਣੇਈਬੰਦੇਨੇ ।
ਇੰਸ : ਚਲੋ ਿਤਤਰ ਹੋ ਜਾਓ
ਸੀਤੋ : (ਘਬਰਾਈ ਹੋਈ) ਲਗਦੈ ਪੁਲਸ ਏ......... ਸ਼ੇਰੇ ਨੂੰ ਭਜਾ ਦੇ ......... ਿਪਂਛੋ ਥਾਣੀ
ਂ ਂਂ ਂਂ । (ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਦਾ
ਹੈ।) ਕੌਣ?
1. ਤੇ ਜਾ : ਕੌਣ ਏ ਬਾਹਰ? ਭਈ ਘਰੇ ਨੀ ਕੋਈ। (ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲਦੀ ਹੈ।)
ਇੰਸ : ਤੂੰਂ ਿਸਂ ਿਵ ਆਂਂਂਂ ਚ ੋ ਬੋਂ
ਲ
। ਦੀ
ਿਕਂ ਐਥੇ
ਐਸ਼ ਰ ੇ ਾ ?
ਸਰਪੰਚ : (ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਨੂ)ੰ ਦਬਕਾ ਈ ਮਾਰਨਾ ਬਸ.........।
ਸੀਤੋ : ਨਾ......... ਗੱਂ ਲ ਕੀ ਏ .........? (ਬਾਹਰ ਂ ਆਦੀ ਂ ਹੈ ।)
ਿਸਪਾਹੀ : ਗੱਂ ਲਂ ਵੀ ਦਸਦੇ ਆਂ ......... ਲੁਕੋਇਆ ਿਕੱਥੇ ਉਹਨ।
(ਸ਼ੇਰਾ ਛਂਂ ਤ'ਤੇ ਆ ਕੇ ਲੁਕ ਦਾ ਹੈ । ਤੇਂਜਾ ਅੰਦਰੋਂ ਂਂ ਂਂਬ ਂ ਾ ਹਰਆਦਾਹੈ। )
ਤੇ ਜਾ : ਕੀਤਾ ਕੀ ਏ ਜੀ ਉਹਨੇ......... ਪਤਾੱ ਤਾਂਲਂਂ ਗੇਂਂ .........।
ਇੰਸ : ਦਸਦੇਂ ਆਂਂਂਂ ਤਂ ੈ
ਂ ਨੂਚੀਫ਼ਿਮਨਸਟਰਨੂ
ੰ ੰ . ਕੀ ਨਾਂਤੇਂਂਂ ਰਾ ਂ .........?
ਤੇ ਜਾ : ਤੇਂ ਜਾ ਿਸ ਓਂਂ ਏ ਜੀ। ੱਕੀ ਗਂ ਲ ਹੋ ਗਈ ਸਰਪੰਚ ਸਾਬ।
ਸਰਪੰਚ : (ਮੁੰਹ ਮੋੜਦੇ ਹੋਏ।) ਲਗ ਜਾਦਾ ਪਤਾ।
ਇੰਸ : ਬੈਠਾ ਉਇ ਬੁੜੇ ਨੂੰ ਜੀਪ 'ਚ। (ਿਸਪਾਹੀ ਧਂਕਾ ਿ ਦੰ ਦਾ)
ਤੇ ਜਾ : ਮੇਰਾ ਕਸੂਰ ਤੇ ਦਂਂ ਸੋਂ।
ਿਸਪਾਹੀ : ਦਸਦੇ ਂ ਆਂ। ੱਬੈਠ ਚਂ ਲ ਕੇ ਜੀਪ 'ਚ। (ਿਬਸ਼ਨਾ ਂ ਆਉਦਾ ਂ ਹੈ। ਿਦਰ੍ਸ਼ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਕਾ ਬੱਕਾ ਰ ਿਹ ਜਾਂਂ ੱਦਾਂ
ਹੈ।)
ਸੀਤੋ : ਵੇ ਇਹਨੂ ੱ ੰ ਿਕਂਥੇ ਲੈ ਚਂ ਲੇ । ਲੈ ਜਾਇਓ ਸ਼ੇਰਾ ਆਊ ਤੇ। (ਸ਼ੇਰਾ ਉਪਰੋਂ ਂਂਂਂ ਚ ੋ ਰੀਝਾਕਦਾਹੈ । ਿਬਸ਼ਨਾ ਉਸ
ਵੱਂਲ ਦੇਕਦਾ ਹੈ। ਉਪਰ ਨੂੰ ਭਜਦਾ ਹੈ। )
ਇੰਸ : ਘੱਲ ਿਦਓ ਥਾਣੇ। ਨੌਕਰ ਨੀ ਥੋਡੇ ਬੁੜੇ ਦੇ ......... ਗੇੜੇ ਮਾਰ ਦੇ ਿਫਰੀਏ।
ਸੀਤੋ : ਕਢ ੱ ਲਈਓ ਉਹਦੇ ਹਂਂ ਡਾ ਂਂਂਚੋ ਮੋਂ ਹਰਾ ।
ਸਰਪੰਚ : ਵੇਖ ਵੇਖ ਬੋਲਦੀ ਿਕਵੇਂ ।
ਤੇ ਜਾ : ਕਾਹਨੂੰ ਮੁਹ ੰ ਲਗਦੀ ਅਫ਼ਸਰਾਂਦੇਂਂ (ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਧਂਕਾ ਿ ਦੰ ਦਾ ਹੈ।) ਖੇਹ ਪੁਆਨੀਂ ਂਂਂਂ ਂਬੁ ਢੇਵਾਰੇ
(ਸਰਪੰਚ ਨੂ)ੰ ਮੈਂ ਂਂ ਬ
ੰਚ
ਪ
ਰ
ਾਸ
ਹ
ਿਕ
ਂਂਂਂਂਂਂਂਂ ਂ (ਿਸਪਾਹੀ ਰੋਕਦਾ)
ਸਰਪੰਚ ਓ ਆਉਂਦੀ ਤੁਰੀ ਪਰਧਾਨੋ ......... ਇਹਨੂੰ ਪੁਂਛੋ ਜ਼ ਰਾ ਸੰਵਾਰ ਕੇ .........।
(ਜੀਤ
ਂ ਆਦੀ ਂ ਹੈ । ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਉਸ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ।)
ਇੰਸ : ਿਕਉ ਂ ਂ, ਬੜੀ ਕਾਹਲੀ ਏ ......... ਹੰਅ .........।
(ਜੀਤ ਡਰ ਤੇ ਗੁਂਂ ਸੇਂ 'ਚ ਭਰੀ ਆਸੇ-ਪਾਸੇ ਮਦਦ ਲੀ ਦੇਖਦੀ ਹੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ੱ ਂ ਉਪਰੋਂ ਂਂ ਂਂਥ ਂ ਲ ੇ ਆਂਦਾਹੈ।ਸੁ ਖੋ
ਪੜਂ ਕੇ ਆਦੀ ਂ ਹੈ। )
ਮੇਲੋ : (ਸੁਂਖੋ ਨ ੂੰ ) ਤੂੰ ਏਥੇ ਖੜੀ ਕੀ ਕਰਦੀਂ। ਚਲ ਅੰਦਰ।
ਇੰਸ : (ਜੀਤ ਏਧਰ-ਉਧਰ ਹੋ ਕੇ ਲੰਘਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਉਹ ਜਾਣ ਨਹੀਂ ਂਂ ੰਾ।ਂਂਂ
ਿਦ ) ਜਾਨੀਂ
ਿਕਥੇ
ਐਹੈਂ ਂਂਂਂਂਂ
ਅ । ਿਕਂਥੇ ਐਤ ੇਰਾ ਖਸਮ।
ਜੀਤ : (ਅਚਾਨਕ ਫੁਟ ਪੈਂਦੀ ਹ ੈ ।) ਮਸਾਣਾਂ 'ਚ .........। ਤੇਜਾ ਤੁਰਜਾ ਮਗਰ ਈ। (ਉਪਰ ਿਬਸ਼ਨਾ ਖੜਾ ਹੈ ਹੈ।)
ਇੰਸ : (ਭੜਕ ਕੇ) ਤੇ ਰ ੀ ਓ ਮਾਂਨੂਂੰ ਂਂ (ਥਪੜ ਮਾਰਦਾ ਹੈ।) ਤੇ ਜਾ ਿਸ ਰ ਫੜ ਕੇ ਬਿਹ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਿਬਸ਼ਨਾ ਖੜੇ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ
ਵੱਂਲ ਦੇਂ ਖਦਾ ਹੈ। ਮੋਲੋ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ। ਸੀਤੋ ਬਾਹਰ ਆਉਦੀ ਹ ।ੈ
ਂ )
ਸੀਤੋ : ਹਾਏੱ ਹਾਏ ਵੇ ਥੋਡੇ ਚਂ ਲ ਜਾਣ ਕੀੜੇ । (ਜੀਤ ਡੋਰ ਭੋਰ ਹੋਈ ਬੁਂਤਬ ਣੀ ਖੜ•ੀੀ ਹੈ।)
ਸਰਪੰਚ : (ਘਬਰਾ ਜਾਦਾ ਹੈ।) ਛੱਂ ਡੋ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਸਾਬ -ਬਥੇਰੀ ਹੋ ਗਈ।
ਇੰਸ : (ਆਪ ਬੌਂਦਿਲਆ ਿ ਪ ਆ) ਗੱਂ ਲ ਏ ਕੋਈ । ਮੂਹ ੰ ਲਗਦੀ ਅਫ਼ਸਰਾਂਦੇਂਂ .......... ਏਹਦੇ ਂ ਵਰਗੀਆਤੇ ਂਂਂ
ਸੀਤੋ : ਹੱਂ ਥਂ ਲਾ ਕੇ ਵੇਖ ਡੇਲੇ ਨਾ ਕਢ ਿਦਆਂ ।
ਸਰਪੰਚ : (ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਨੂੰ ਘਸੀਟਦਾ ਹੈ।) ਓ ਤੁਸੀਂ ਚਲੋ ਤਾ ਸਹੀ। (ਿਸਪਾਹੀ ੱ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਜਂ ਫੀ 'ਚੱ ਲੈ ਕੇ ਬਾਹਰ ਵਂ ਲ ਨੂੰ
ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।)
ਿਸਪਾਹੀ : ਘੱਲ ਿਦਓ ਮਗਰ ਈ ਖੈਰ ਚਾਹੁੰਦੇ ਓ ਤੇ।
(ਿਤੰ ਨੇ ਜਾਂਦੇਹਨ । ਸ਼ੇਰਾ ਉਪਰੋਂ ਂਂਂਂਂ ਦੇ ਖਦਾਹੈ। )
ਤੇ ਜਾ : (ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੇਹ ੋਏ ) ਮਰ ਿਗਆ ਸਾਰਾ ਿਪੰਡ, ਮਰ ਿਗਆ।
ਸੀਤੋ : (ਿਵਰਲਾਪ ਕਰਦੀ ਹੈ।) ਰਿਹ ਜਾਣ ਸੁਂਤੇਈਤ ਮਾਸ਼ਾ ਦੇਖਣ ਵਾਲੇ.......... ਗਰਕ ਜੇ ਧਰਤੀ.........।
ਜੀਤ : (ਸੀਤੋ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਕੇ ਉਠਾਂਦੀ ਹ ੈ ।) ਿਕਉ
ਂ ਂ ਂਂਂਂਂਂਂ ਂਂਮ ੁ ਰ ਿਦਆਮੂ ਹਂ
ਂਂ ਂ ਰੇਂ
ਜਲੂਸਕਢਦੀਏਆਪਣਾ । ਲਾਸ਼ਾਂ
ਨੀਂ ਦੇਖਦੀਆਂ ਕੁਝ (ਲੈ ਕੇ ਿਪੱਛੇ ਨ ਜਾਦੀ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਸਭ ੱ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।) (ਪੌੱੜੀ ਵਂ ਲ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇਹ ਏੋ ।) ਮਸਾਣਾ ਤੋਂ ਂਂਵ ੀਿਗਆਗੁਜ਼ਿਰਆ̧ਇਹ ਤੇ। (ਇਂਂ ਕ
ਨਜ਼ਰ ਫੇਰ ਮੰਚ 'ਤੇ ਮਾਰਦਾ ਹੈ । ਪਰ੍ੀਤਮ ਵੀ ਜਾ ਚੁਂਕਾ ਹ ।ੈ ਿਮਂਠੂਤ ੇ ਅਮਲੀ ਿਨਸਲ ਜਹੇ ਹੋਏ ਨੀਵੀਂ ਂਂਪ ਾਕੇਬੈਠ
ਜਾਂਦੇਹ ਨ। ਸੰਨਾਟਾ)
1. ......... ਕਢ ਲੈ ਕੁਝ.......... ਹੈਗਾ ਤੇ ......... ਸਰੀਰ ਖੁਸਣ ਿਡਹਾ .........
(ਿਮਠੂ
ਚ ਂੁਪਚਾਪ
ਂ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਕਢ ਕੇ ਫੜਾਉਦਾ ਂ ਹੈ । ਉਹ ਦੋਹੇਂ ਂਂ ਂਂਂਪ ੀ ਂਦ ੇ ਹ ਨ ।ਿਮ ਠੂਮਨਾਕਰਿਦੰ ) ਦਾਹੈ।
ਸੀਤੋ : (ਿਪਂਂ ਛੋਂਂ ) ਨੂੱੰ ਿਕਧਰ ਂ ਚੱਿਲਆਂ ਹੁਣ। ਬਿਹ ਜਾ।
1. : ਿਕਂੱਡੀ ਜ਼ ਬਾਨ ਲਾਈ ਏ ਵਈ ਰਂ ਬ ਨੇ ।
2. : ਚਾਲੇ ਐ ਕੋਈ ਨੂਹ ੰ ਸੀ ਦੇ (ਿਮਂਠੂ
ਦ ਾ ਮੂਡ ਦੇਖ ਕੇ ਚੁਂਪ ਕ ਰ ਜਾਂਦੇਹ ਨ । ਂ ਆਦਾ
ਂ ਹੈ।)
1. : ਚੰਗੀ ਨੀ ਕੀਤੀ ਵਈ ਭੇਿਜਆ ......... ਸਰਪੰਚ ਨੂੰ . .........
2. : ਿਪੰਡ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਤਾਂ ਂਂ ਭ ਂਈਸਾਹੁੰਦੀਝੀਆ ..
(ਤੇੱਜਾ ਰੁੱ ਕ ਕੇ ਇ ਂ ਕ ਨਜ਼ਰ ਉਹਨਾਂਂਂ ਂਵ ਲਦ ੇ ਖ ਦ ਾ ਹ ੈ ਤ ਂੇ ਫੇ ਰ
। ਸੁ
ਿਬਨਾ
ਂਖੋ
ਵ ਕੁੀ ਝ ਕਹੇ ਹੀ ਿਨ ਕਲ ਜਾ ਦਾਹੈ
ਬਾਹਰ
ਂ ਂ ਆਦੀ ਂ ਹੈ ਤੇ ਤੇਜੇ ਨੂੰ ਜਾਂਿਦਆ
ਦ ਂਂਂਂਂਂ ੇ ਖਦੀਹ।ੈ

ਿਬਸ਼ਨਾ : ਉਇ ਤੁਸੀਂ ਂਂ ਂ ਤ ਾ ਹੈਗੇਓ। ਤੁਹਾਡੇ ਸਰੀਰ ਤਾਂ ਂਂਂਂ ਂਂਂਪ ਂ ਂਂ ਂਂਂਰਛਾਵੇ ਨਹੀ ਿਨ ਗਰਨੇ।
(ਿਪਂਛੇ ਹ ਟਦਾ ) ਐਵੇਂ ਵਿਹਮ ਐਂ।
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਂ Î ਦਾ ਦੇਂ ਂ ਹੁੰਦੇ ਿਜਉਦੇਂ ਬੰਦੇ , ਲਾਸ਼ਾ ਈ ਚੰਗੀਆ ਤੁਹਾਥੋਂ........... ਮੁੰਹ ਤੇ ਲਕੋ ਲੈਂਂ ਦੀਆ
ਂਂ ਂ
ਂ ।
(ਿਬਸ਼ਨਾ ਫਿਸਆ ਹੋਇਆ ਮਿਹਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ। ੱਕਦੇ ੱਬਾਹਰ ਗਏ ਤੇਜੇ ਵਂ ਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਕਦੇ ਸੁਂਖੋ ਵ ਲ। ਸ ੁ ਂ
ਂ ਖੋਅ ੰਦਰ
ਜਾਂਦੀ ਹ ।ੈ ਿਮਂਠੂ ਕ ੈਲੇ ਵਾਂਗ ਧ ਰਤੀ 'ਤੇ ਲਕੀਰਾੱ ਂਂਂ ਂਂ ਮ ਂ ਾ ਰਨ । ਅਮਲੀ
ਲ ਗਦਾ ਵੀਹੈ ਔਖੇ ਜਹੇ ਬੈਠੇ ਹਨ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਿਮਂਠੂ ਕ ੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।) ਉਇ ਿਮਂਂ ਠੂਂਂ ਆ ......... ਛਂਂ ਡ ........., ਉਹੱ ਦੀ ਗਂ ਲ ਨਾ ਸੁਿਣਆ ਕਰ ।
ਕਮਲੀ ਹੈ ਉਹ......... ਿਨਆਣੀ। ਕੁਝੱ ਨਹੀਂਉਂਂ ਥੇਂਂਂ
। (ਖ਼ੁੱਦ ਵਂ ਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ) ਵੇਖ, ਕਾਸੇ ਜੋਗਾਂਨੀਂਂ
ਲਾਸ਼ਾ । ਓ ਮੈਂ ਂਂ ਂਂਂ ਂਜ ਾ ਣਦਾ ਏਸਸੂਰਮੇਨ, ੂੰ ਜਾਣ ਦੇ।
(ਿਮਂੱਠੂ ਉ ੱਠ ਂਕ ੇ ਕੈਲੇ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਵਂ ਨ ੂੰ ਜਾਂਦਾ
ਲ ਹ ੈ । ਿਬਸ਼ਨਾ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਿਸ਼ਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਿਪਂਛੋ ਸ਼ੇ ਂਰਾ ਂਂਂਂ
ਲੰਘਦਾ ਹੈ।)
1. : ਵੇਖ ਖਾਂਆਕੜ ਂ ਂਂ ਢਾਹ ੱ ਦਊ ਿਕਲਾ ਕਂ ਲਾ ਈ ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਨਾ ਸ਼ੇਿਰਆ ਇਹ ਬੇਵਕੂਫੀ ਨਾ ਕਰੀਂਉਇ ਂਂ । (ਿਪਂਛੇ ਜ ਾ ਂਦਾਹ ੈ ।)
2. : (ਦੂਜੇ ਅਮਲੀ ਨੂ)ੰ ਤੁ ਰ ਏਥੋਂ। ਹੋਰ ਈ ਮੂਡ ਕਰਤਾ।
1. : ਜਾਣਾ ਮਰਨਾ ਿਕਂਂ ਥੇਂ ? (ਹਤਾਸ਼, ਉਠਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲਦਾ ਹੈ।)
2. : (ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।) ਤੁ ਰ ਏਥੋਂਤੁਂਂਂ ਰ। (ਚਲਦੇ ਜਾਂਦੇਹ ਨ । ਿਮਂਠੂ ਮ ੁੜ ਉਂਥੇ ਆਕ ੇ ਬੈਠਦਾ ਹੈ।)
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਜੀਉਣ ਏ ਕੋਈ ਏਸ ਨਰਕ 'ਚ। (ਪਰ੍ ਂ ੀਤਮ ਆਦਾ ਂ ਹੈ ।)
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਤੂੰਂ ਕਰਨਾ ਕਰਾਉਣਾ ਕੁ ਝ ਿਕ ਐਂਂਂਂ ਡ
ਂ ੰ ਡੇਵਜਾਉਣੇ
। ਸਾਰੀ ਉਮਰ
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਕਰਨ ਨੂ,ੰ ਮੈਂ ਂਂ ਂਂਡਾਕੇਮਂਾਰਾਂਂਂ ਹੁ ਣ । (ਚੁਂਂ ਪੀਂ )
ਪਰ੍ੀਤਮ : (ਕੈੱਲੇ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਵਂ ਲ ਜਾਂਦੇਹ ਏੋ ) ਤੁ ਹ ਾਥੋਂਂਂਤ ਾ ਮੋ ਏ ਹੀ.........,
ਚੰ ਗੇ ਨਾਂ ਂਂ ਂ ਤ ਂਾ ਲੈ ਹੈ ਦੀ
ਦੁਨੀਆ। (ਤਸਵੀਰ ੱ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਂ ਗਦਾ ।) ਿਮਂਟੀ ਵ ੀ ਨਹੀਂ ਂਂ ਂਂਂਝਾੜਦਾਕੋਈ । (ਲਕੀਰਾ ਮਾਰਦਾ - ਿਮਂਂ ਠੂਂ
ਚੋੱਰੀੱ ਅਂ ਖ ਨਾਲ ਉਸ ਵਂ ਦ ੇਖਦਾ ਹੈ ।)
ਲ
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਰਗੜ ਂ ਕੇ ਲਾ ਲਓ ਫੋਿੜਆਂ 'ਤ ਨਾਂਨੂਂੰ ਂ ।ਂ
ਰਤਨ : ਪਰ੍ ਂ ਂੀਤਮ ਿਸਆਂਂਂਂਘ ਰੇਂ ਈਏ
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : (ਤਸਵੀਰ ਟੰ ਗ ਦੇ ਹੋ ਏ ) ਘਰੇ ਈ ਆ ਰਤਨ ਿਸਆ......... ਆ ਜਾ। ਹੋਰ ਸੁਣਾ ਰਾਜ਼ੀ ਵਾਜ਼ੀ।
ਰਤਨ : ਐਨ ਰਾਜ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ। (ਮੇਂਲੋ ਆਦੀ ਂ ਹੈ ।) ਸਸਰੀਕਾਲ ਮਾਈ
ਮੇਲੋ : ਸਸਰੀਕਾਲ, ਿਸਆਿਣਆ ਨੀ
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਰਤਨ ਸੂੰ ਏ ਜਸਪਾਲ ਕੇ ਿਪੰ ਡੋਂ
ਮੇਲੋ : (ਿਖੜ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ ।) ਲੈ ਧੰਨ ਭਾਗ ਭਈ ਅਸੀਂ ਤਾ ਸਵੇਰ ਦੇ ਉਡੀਕੀ ਜਾਨੇਂ ਆ। (ਅੰਦਰ ਨੂ)ੰ ਸੁਂਖੋ ਪੁ ਂ
ਤਚ ਾਹ
ਧਰੀਂ ਫਟਾਫਟ। ਧੰਨ ਭਾਗ ਕੇ (ਿਮਂਠੂ ਨ ੂੰ ) ਵੇ ਪੁਂਤਮ ੁੜਾ ਿਲਆ ਅੰਦਰੋਂ , ਵੇਖਦਾ ਨੀ ਕੌਣ ਆਇਆ। (ਿਮਂਂ ਠੂਂ
ਹੱਥ ਝਾੜਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਿਖਿਝਆ ਹੋਇਆ।)
ਮੇਲੋ : ਿਮਠਾ ਵ ੱ ੀ ੱ ਰਂਖ ਿਲਆਈ । ਸ਼ਗਨਾ ੱ ਂ ਂਂਦ ਂ ੀਗ ਲਐ।
ਰਤਨ : ਿਮਂਠਾ ਵ ੱੀ ਲੈੱ ਲਾਂਗੇ
ਗ ਲਤ ਂ ਾ ਂ ਂਂ ਂਂਪ ਕੀਹੋਲਏ
ਮੇਲੋ : ਗੱਂ ਲ ਤਾੱ ਂ ਂਂ ਂਂਪ ਕੀਓਆ ।
ਰਤਨ : ਿਵਆਹ ਨੂੰ ਕਾਹਲੇ ਆ। ਅਗਲੇ ਮਹੀਨੇ ਤਾਂ ਂਂਂਮ ੁ ੜਜਾਣਾਮੁੰਡੇਨ।ੇ
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਏਨੀ ਂ ਛੇਤੀ ਤੇ ਰਤਨ ਿਸਆਂ
ਮੇਲੋ : ਆਪਣਾ ਈ ਭਾਰ ਹੌਲਾ ਹੁੰਦਾ। ਕੁੜੀ ਜਾਊ........., ਮੁਡ ੰ ੇ ਲਈ ਰਾਹ ਖੁਂਲ ਜ ਊ ਮਗਰ ਈ, ਇਂਥੇ ਕ ੀ ਧਿਰਆ।
ਪਰ੍ੀਤਮ : ਤੈ ਨੂੰ ਪਤਾ ਫਸਲਾਂਂਂ ੇਂਂ
ਲ
ਥ
ਪ
ਉ
ਈ
ਗ
ੀਆ
ਾਰ
ਮ
ਿਤੰਨ
ਂੱ ਂ ਂਂਂਂਂ ਂਂਂਂ ਂਂਂਂ ਂਂ ਂਂ।
ਮੇਲੋ : (ਿਖਝ ਕੇ) ਕੁਂੜੀਆ ਂ ਂਂਂਘ ਰਿਬਠਾਲੈਂਂ ਣਂਂ
ੀਆਫੇ ਰ ।
ਰਤਨ : ਚੰਗੇ ਮੁਡ ੰ ੇ ਿਕਹੜਾ ਧਰੇ ਆ ਪਰ੍ੀਤਮਾ (ਸੁਂਂ ਖੋ ਚ ਾਹ ਲੈ ਕੇ ਆਉਦੀ ਂ ਹੈ ।) ਜੀਉਦੀ
ਂ ਂ ਰਿਹ ਕੁੜੇ ।
ਮੇਲੋ : ਕੁੜੇ ਫੋਕੀ ਚੁਂਕ ਿ ਲ ਆਈ।
(ਸ਼ੇਰਾ ਚਾਦਰ 'ਚ ਪੀਪੀ ਲਕੋਈ ਲੰਘਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਚਾਹ ਪੀਂਦੇਹ ਨ। ਸੁਂਖੋ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ। ਿਬਸ਼ਨਾ ਵੀ ਕਾਹਲੀ-ਕਾਹਲੀ
ਆਦਾ
ਂ ਂ ਹੈ।)
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਸ਼ੇਰੇ ਿਪਂਛੇ ਜ ਾ ਂਦਾਹ ੈ ।) ਸ਼ੇੱਿਰਆ ਗਂ ਲ ਸੁਣ ਓ ਮੇਰੀ ।
(ਮੁੜ ਵਾਿਪਸ ਆ ਕੇ ਪੌੜੀ ਤੇ ਬਿਹ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ ।)
ਮੇਲੋ : (ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ ।) ਤੁ ਸ ੀਂਂਂ ਂ ਚਾਹ ਪੀਓ, ਮੈਂ ਂਂ ਂਿਮੀਂਂਂਂਂਂਂ ਂਂਂ
ਨ
ੇਆ
ੈਕ
ਾਲ
ਠ । ਜਵਾਕ
ਤਾਂਬਸ ਂਂਂ।
ਸੀਤੋ : (ਿਪਂਂ ਛੋਂ ) ਵੇ ਸ਼ੇਿਰਆ ਚਾਹ ਤਾਂ ਂਂਪ ਂੀਲੈ ਦਾ ।
ਸ਼ੇਰਾ : ਪੀ ਲਈਆ ਿਜਹੜੀਆ ਪੀਣੀਆ ਸੀ।
ਸੀਤੋ : ਵੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ। ਅੰਦਰ ਕਾਹਤੋਂ ਂਂਵੜਿਗਆ।
ਤੇ ਜਾ : ਓ ਹੁਣ ਕੀ ਹੋ ਿਗਆ? (ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਦਾ ਹੈ।)
ਜੀਤ : ਸ਼ੇਿਰਆ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ ......... ਕੀ ਕਰੀ ਜਾਨਾਂਅੰਂਂਂ ਦਰਂ ।
ਰਤਨ : (ਿਪਛੇ ਵ ੱਲਦ ਂੱ ੇਖ ਕੇ ) ਕੁਝ ਗੜਬੜ ਲਗਦੀ ਹੈ ਪਰ੍ੀਤਮ।
(ਿਪਂਛੋ ਰ ਂ ਂਂਂਂ ੋ ਲਾਵਧਦਾਹੈ । ਿਬਸ਼ਨਾ ੱ ਂ ਪੌੜੀ ਥਾਣੀ ਉਪਰ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ। ਮੇਲੋ ਲਂ ਡੂ ਲੈ ਕੇ ਆਦੀ ਹ ੈ।
ਂ )
ਮੇਲੋ : ਚੰਂਦਰਾ ਗੁੱਆੱ ਂ ਡ ਜਦੋਂ ਂਂਂਕ ਂ ਂਂੋ ਂ ਈ ਸ਼ਂ ਗ ਨ ਂਾ ਦ ੀ ਗ ਲ ਚ ਲੂਿਪ ਟਿਸਆਪਾਪਾਕੇਬਿਹਜਾਣਗੇ । (ਸ਼ੇਰੇ
ਨੂੱੰ ਲਂਡੂ ਿਦੰਦਾ ਹੈ । ੱਸ਼ੇਰਾ ਪੀਪੀ ਲਈ ਛਂ ਤ 'ਤੇਂ ਆਂ ਦਾ ਹੈ ।) ਿਨਂਤਦ ਾ ਰੋਣਾ ਇਨ•ੀਾ ਦਾ। ਤੁਸੱ ੀਂ ਂਂਂਕ ਂ ਰੋਗ ਲ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਸ਼ੇਰੇ ਨੂ)ੰ ਪਾਗਲ ਨਾ ਬਣ ਸ਼ੇਿਰਆ। ਮੈਂ ਂਂਂ ੱ ਦਂੇ ਂ ਂਂਖ ਚ ੁ ਕ ਂ ਾ ਕਰਕੇ।ਕੁਝਨੀਉ ਥੇ......... ਐਵੇਂ
ਛਲਾਵਾ ਇਹ ਦੇਹ ਨੀ ਿਮਲਣੀ ਮੁੜ ......... ਲੱਖੀਂ ਨਾ ਕਰੋੜੀ। (ਸ਼ੇੱਰਾ ਉੱਥੇ ਹੀ ਮੰਜੀ ਡਾਹ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ । ਕੋਲ
ਪੀਪੀ ਹੈ।)
ਰਤਨ : ਹਾਂ ਂਂਂਫੇ ਰਪਰ੍ੀਤਮ । ਿਕਹੜਾ ਿਦਨ ਰਖੀਏ ਦਸ। ਵੇਖ ਜਸਪਾਲ ਤਾਂਜਾਊ ਂਂ ਂ ......... ਹੋਰ ਦੋ ਸਾਲਾਂ
ਨੂੰ ਕੁੜੀ ਵੀ ਚਲੀ ਜਾਊ। ਗਾਂਹ ਰ ਾਹ ਖੁਲਦਾ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਲਈ .........।
(ਅੰਦਰੋਂਂ ਂਂਂਂ ਂ ਸ ੁ ਖ ਦੀਚੀਖਆਦੀ
ੋ
ਂ ।)
ਮੇਲੋ : ਕੀ ਹੋ ਿਗਆ ਵੇ ਤੁ ਹ ਾਨੂੰ (ਅੰਦਰੋਂ ਂਂ ੂਂਂਂਂਂਂ
ਠ
ੰਮ
ਹ
ਾਢ
ਦ
ਗ
ਿਡ ਂਂਂ ਂਂਂਂਂ
ਆਦਾ
ਂ ਂ ਹੈ। ਸਾਰੇੱ ਂ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜਦੇ ਹਨ। ਸੁਂਖੋ ਵ ੀ ਮਗਰ ਭਂ ਜੀ ਆਦੀ ਹ ੈ।
ਂ )
ਸੁਂਂ ਖੋਂ : ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਖਾ ਿਲਆ ਇਹਨੇ । (ਪਰ੍ੀਤਮ ਬੁਂਤਬ ਿਣਆ ਖੜਾ ਹੈ। ਉਪਰੋਂ ਂਂਂ ਸ਼ ੇ ਰੁਵੀਪੌੜੀਥਾਣੀ
ਂ
ਥੱਲੇ ਭੱਜਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਲੋਕ ਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।)
ਮੇਲੋ : ਹਾਏ ਹਾਏ ਵੇ। ਕੀਂ ਹੋ ਿਗਆ ਤੈਨੂੰ। ਸੁਣਦਾਂ ਂਂਂਂਂ ਬੋ ਲਦਾ ਂਂਿਕਉਨੀ।
ਂ
ਂ (ਸ਼ੇੱਰਾ ਅਂ ਗੇ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਂਭਦਾ
ਹ ੈ ।)
ਿਮਂਂ ਠੂਂ : ਬਚਾ ਲੈ ਬਾਈ ......... ਬਚਾ ਲੈ। (ਉਸ ਨੂੰ ਘੁਂਟ ਕ ੇ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਹ ੈ ।) ਹਨੇਰਾ। (ਦਮ ਤੋੜਦਾ ਹੈ।)
ਸੀਤੋ : (ਿਪਂਂ ਛੋਂਂ ) ਵੇ ਵੇਖੀਂ ਂਂਕ ੀਹੋਿਗਆ ।
ਤੇ ਜਾ : ਉਹ ਹੈ ਿਕਂਂ ਥੇਂ ?
(ਬਾਹਰੋ
ਂ ਕੈਲਾ ਵੀ ਆਉਦਾ ਂ ਹੈ । ਿਬਸ਼ਨਾ ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਆ ਖੜਦਾ ਹੈ। ਸ਼ੇਰਾ ਮੁੰਹ ਮੋੜ ਕੇ ਬੈਠਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਗੋਦ ਿਵਂਚ ਿ ਮ ਂਂਠੂਂ
ਦੀ ਲਾਸ਼ ਹੈ।)
ਰਤਨ : (ਘਬਰਾਇਆ ਹੋਇਆ ਭਜਦਾ ਹੈ।) ਉਇ ੱਇਹ ਤਾਂ ਂਂਂਂ ਂਪ ੁ ਂ ਲ ੀ ਸਕੇਸਲ ਗਦਾਏਮੈਨੂੰ ।
ਮੇਲੋ : (ਰੋਂਦੀ ਹ ੈ ।) ਵੇ ਿਮਂਂਠੂ ਬਆ ੋਲਦਾ ਿਕਉਂਂਂਂ ਂ ਨਹੀ ਵੇ ........... ਸੁਂਣਦਾ ਏਂ। (ਤੇ ਜਾ , ਸੀਤੋ ਤੇ ਜੀਤ ਵੀ
ਆਉਦੇ
ਂ ਂ ਹਨ। ਗੀਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ....''ਕੁਫਰ ਕਰੇਂਦੀ ਯ ਾਰ ਮਾਟੀ ਕੁਫਰ ਕਰੇਂਂ ਦੀਂ ... ਕੁਫਰ ਕਰੇਂਦੀ ਯ ਾਰ .... 3...।
ਜਮ ਂ ਪਰਦਾ
ਂ ਂ ਚੁਂਕੀ ਆਉ ਂ ਦੇ ਹਨ। ਸਾਿਰਆਂਂਂਦ ੇ ਂ ਂਂ ਂਂਿ ਗ ਰਦਵਲੇਂਵਾਂਂਂ
ਂਂ ਪਾਉਦੇਹਨਤੇਉਹਨਾ ਨੂੰ
ਲੈ ਕੇ ਜਾਦੇ ਹਨ। ਰੋਸ਼ਨੀ ਿਸਰਫ ਕੈਲੇ ਤੇ ਿਬਸ਼ਨੇ 'ਤੇ ਰਿਹ ਜਾਂਦੀ ਹ ੈ । ੱਿਵਚਾਲੇ ਇਂ ਕ ਿਮਂਟੀ ਦ ਾ ਢੇਰ ਿਜਹਾ ਬਣ
ਜਾਂਦਾ ਹ ੈ। (ਚੁਂਂ ਪੀਂ )
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।) ਚੱਂ ਲ ਫੌਜੀਆ ......... ਸਭ ਗਏ। ੱਉੱਥੇ ਈ ਹੋਣਗੇ।
ਕੈਲਾ : ਉੱਂ ਥੇ ਤੇ ਿਸਰਫ਼ ਸੁਆਹ ਏ ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਫੇਰ ਗਏ ਿਕੱਥੇ?
ਕੈਲਾ : ਆ ਜਾਣਗੇ ਭੋਂਅ ਝ ੋ ਂਅਕ ੇ ......... ਇਂਂ ਥੇਂ .........
ਿਬਸ਼ਨਾ : ਇਂਂ ਥੇਂ ?
ਕੈਲਾ : (ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।) ਹੋਰ ਹੈ ਵੀ ਕੀ।
ਿਬਸ਼ਨਾ : (ਖਲਾ 'ਚ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।) ਉਹ ਦੇਖ ਉਹ ......... ਉਂਂ ਥੇਂ
(ਪਰੀਆ
ਂ ਂਂ ਂ ਂਂਤ ੇ ਂਫ ਿ ਰ ਸ਼ ਂਂਂ ਤ ਂ ੇ ਟ ੁ ਟ ੇ ਹ ਾ ਰਤੇਿਪਚਕਾਰੀਆਲਈਆਦੇਹਨਤੇਢੇਰਦੁਆਲੇਉਦਾਸਜਹੇਬੈਠ
ਜਾਂਦੇਹ ਨ । ਉਹਨਾਂ ਂਂਤ ੇ ਹਲਕੀਰੌ)ਸ਼ਨੀਹੈ।
ਕੈਲਾ : (ਿਦਰ੍ੜਤਾ ਨਾਲ) ਐਵੇਂ ਛਲਾਵੇ ਨੇ। ੱਫੈਸਲਾ ਤੇ ਇਂ ਥੇ ਹੀ ਹੋਣਾ ......... ਇਂਂ ਥੇਂ ਮਾਤਲੋਕ 'ਚ.........। (ਢੇਰ
ਉਂਤੇਰੋਸ਼ ਵਧਦੀ ਹੈ । ਪਰੀ ਮੰਡਲੀ ਦੇ ਿਚਹਰੇ 'ਤੇਂ ਖ਼ੁੱ ਸ਼ ੀ ਆਂ ਦੀ ਉਹ ਕੈ ਲੇ ਵਂ ਦ ੇ ਖ ਦੇ ਹਨ । ੱਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਮਂ
ਲ ਧ
ਪੈਂਦੀ
ਜ ਾ ਂਦੀਹ ੈ।