੩੩ ਸਵੈਯੈ

੩੩ ਸਵੈਯੈ
(ਸ੍ਰੀ ਦਸ੍ਮ ਗ੍ਰੰਥ ਸ੍ਾਹਿਬ)
(ਸ੍ਰੀ ਦਸ੍ਮ ਗ੍ਰੰਥ ਸ੍ਾਹਿਬ)

★ -------- ਹਿਚਾਰ -------- ★

★ -------- ਹਿਚਾਰ -------- ★
ਧਰਮ ਹਸ੍ੰਘ ਹਿਿੰਗ੍ ਹਸ੍ੰਘ
ਧਰਮਸਚੁ
ਹਸ੍ੰਖੋਘਜ ਹਿਿੰ
ਅਕੈਡਗ੍
ਮੀਹਸ੍ੰਘ
ਸਚੁ ਖੋਜ ਅਕੈਡਮੀ
 ੧ਓ ਸਰੀ ਵਾਹਿਗੁ ਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹਿ ॥
ਸਰੀ ਮੁਖਵਾਕ ਪਾਹਤਸਾਿੀ ੧੦॥ ਸਵੈਯਾ ॥

ਜਾਗਹਤ ਜੋਤ ਜਪੈ ਹਿਸ ਬਾਸੁ ਰ ਏਕ ਹਬਿਾ ਮਿ ਿੈਕ ਿ ਆਿੈ ॥

ਜੋ ਅੰਦਰ ਸ੍ਾਿ ਲੈ ਹਰਿਾ ਿੈ ਸ੍ਾਡੇ , ਸ੍ਹਿਗ੍ੁ ਰੁ ਜਾਗ੍ਿਾ ਿੈ ਦੇਉ । ਉਿ ਿੈ ਜਾਗ੍ਿ ਜੋਿ,
ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਸ੍ੌਂ ਿੀ ਜਾਈਏ, ਬੇਿਸ਼ ੀਂ ੈ ?
ੋ ਿੋ ਜਾਈਏ, ਸ੍ਾਿ ਿਾੀਂ ਚਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਿੈ, ਕੌਣ ਚਲਾਉਦ
ਉਸ੍ੇ ਿੰ ਜਪਣੈ, ਸ੍ਮਝਣਾ ਿੈ, ਉਸ੍ੇ ਦਾ ਹਧਆਿ ਅੰਿਰਮੁਖੀ ਹਧਆਿ ਿੈ, ਲਗ੍ਾਿਾਰ
ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚ ਹਧਆਿ ਰਿੱਖੀਏ, ਲਗ੍ਾਿਾਰ ਸ੍ਮਝਣ ਦੀ ਕੋਹਸ਼ਸ਼ ਕਰੀਏ, ਜਦੋਂ ਸ੍ਾਸ੍ ਸ੍ਾਸ੍
ਿਿੀ ੀਂ ਹਿਸ੍ਰਦਾ ਉਿ, ਿਾੀਂ ਸ੍ਾਡੀ ਿੀਦ
ੀਂ ਿੀ ਖਿਮ, ਜਾਗ੍ ਸ੍ਕਦੇ ਿਾੀਂ, ਸ੍ਾਹਸ੍ ਹਗ੍ਰਾਹਸ੍ ਿ
ਹਿਸ੍ਰੈ ਭਾਈ ਪੇਖਉ ਸ੍ਦਾ ਿਜਹਰ । ਉਿ ਸ੍ਦਾ ਜਾਗ੍ਦੈ, ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਸ੍ੁਪਿੇ ਹਿਿੱਚ ਸ੍ੌਂਦੇ ਜਾਗ੍ਦੇ
ਿਾੀਂ ਪਰ ਿੈਸ੍ੇ ਸ੍ੁਿੱਿੇ ਿਾੀਂ, ਿਾਰ ਿਾਰ ਭੁਲਣਿਾਰ ਿਾੀਂ, ਉਿ ਕਦੇ ਿਿੀ ੀਂ ਭੁਿੱਲਦਾ, ਸ੍ਦਾ
ਜਾਗ੍ਦਾ ਿੈ, ਸ੍ਾਡੇ ਅੰਦਰ ਿੈ, ਚਾਿੇ ਅਿੱਧਾ ਿੈ ਓਿ, ਸ੍ਾਡੇ ਜਾਗ੍ਣ ਿੇ ਪਰਾ ਿੋਣਾ ਿੈ
ਉਸ੍ਿੇ, ਪਰ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਉਸ੍ੇ ਿੰ ਜਪਣਾ ਿੈ, ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਹਕਸ੍ੇ ਿੋਰ ਦੀ ਭਗ੍ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਿੀ,
ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੀ ਭਗ੍ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਹਸ੍ਖਾਉਦ
ੀਂ ੀ, ਹਿਜ ਭਗ੍ਿੀ, ਆਪਣੇ ਮਲ ਦੀ ਭਗ੍ਿੀ
ਿੈ, ਬਾਿਰੋਂ ਿਾੀਂ ਟੁਿੱਟਣੈ, ਬਾਿਰ ਹਕਸ੍ੇ ਸ੍ੰਿ ਦੀ, ਗ੍ੁ ਰ ਦੀ ਲੋ ੜ ਿਿੀ,ੀਂ ਕੇਿਲ ਅੰਦਰ ਜੁੜਿੈ
ਅਸ੍ੀ,ੀਂ ਬਾਿਰ ਹਿਕਲੇ ਿੇ ਡੁ ਿੱ ਬੇ ਅਸ੍ੀ,ੀਂ ਆਪਿੜੇ ਹਗ੍ਰੀਿਾਿ ਮਹਿ ਹਸ੍ਰੁ ਿੀਿਾੀਂ ਕਹਰ ਦੇਖੁ ।
ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਖੋਜਣਾ ਿੈ, ਉਿਿੰ ਲਿੱ ਭਣਾ ਿੈ ਜੋ ਸ੍ਾਿ ਲੈ ਹਰਿੈ, ਹਦਲ
ਧੜਕਾ ਹਰਿੈ, ਬਾਿਰ ਿਾੀਂ ਸ੍ਾਰੀ ਮਾਇਆ ਿੈ, ਜੋ ਅਿੱਖਾੀਂ ਿਾਲ ਹਦਸ੍ਦੈ, ਉਿ ਮਾਇਆ ਿੋਂ
ਹਬਿਾੀਂ ਿੋਰ ਕੁਝ ਿਿੀ,ੀਂ ਬਾਿਰ ਭਿੱਜਦੇ ਿਾੀਂ ਅਸ੍ੀ,ੀਂ ਿਾੀਂ ਫਸ੍ਦੇ ਿਾੀਂ, ਜੇ ਅੰਦਰ ਜੁੜੀਏ ਿਾੀਂ
ਛੁਟਦੇ ਿਾੀਂ, ਬਾਿਹਰ ਜਾਿੋ ਭੀਿਹਰ ਆਣੈ । ਰਾਜਾ ਹਕਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਿੀ ਸ੍ੁਰਿੱਹਖਅਿ ਿੈ, ਹਕਲੇ
ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਿਾੀਂ ਸ੍ੁਰਿੱਹਖਿ ਿੈ ਜੇ ਿਫਾਦਾਰ ਫੌਜ ਿੈ, ਗ੍ੁ ਣ ਿਿ ਸ੍ਾਡੇ ਮਿ ਹਿਿੱਚ, ਜੇ ਔਗ੍ੁ ਣ
ਿੇ, ਉਿ ਿਾੀਂ ਗ੍ਿੱਦਾਰ ਿੇ, ਦੁਸ਼ਮਣ ਿੇ, ਫੇਰ ਹਕਲੇ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਸ੍ੁ ਰਿੱਹਖਅਿ ਿਿੀ,ੀਂ ਇਸ੍ੇ ਕਰਕੇ
ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਹਗ੍ਆਿ ਲੈ ਣਾ ਿੈ ਗ੍ੁ ਣ ਉਿਪੰਿ ਕਰਿ ਲਈ, ਜਾਗ੍ਹਿ ਜੋਿ ਜਪੈ ਹਿਸ੍
ਬਾਸ੍ੁਰ ਏਕ ਹਬਿਾ ਮਿ ਿੈਕ ਿ ਆਿੈ । ਜਾਗ੍ਿ ਜੋਿ ਅੰਦਰ ਿੈ, ਦੀਿੇ ਿਾਲੀ ਜੋਿ ਿਿੀ ੀਂ
ਿੈ ਉਿ, ਕਈ ਮਰਿੀਆੀਂ, ਫੋਟੋਆੀਂ ਲਾ ਕੇ ਦੀਿੇ ਜਗ੍ਾ ਕੇ ਿਾਹਿਗ੍ੁ ਰ ਿਾਹਿਗ੍ੁ ਰ ਕਰੀ ਜਾੀਂਦੇ
ਿੇ, ਇਿ ਮਿਲਬ ਕਿੱਢ ਹਲਆ, ਿਿੀ,ੀਂ ਹਿਰਾਕਾਰੀ ਸ੍ਰੀਰ, ਅੰਦਰਲਾ ਸ੍ਰੀਰ ਿੈ ਜਾਗ੍ਿ
ਜੋਿ, ਉਿ ਜਪਣੈ, ਜਪਣਾ ਖੋਜਣਾ ਇਿੱਕੋ ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ, ਫੇਰ ਮਿ ਹਟਕ ਜਾੀਂਦੈ, ਇਿੱਕ ਿੋ ਜਾੀਂਦ,ੈ
ਫੇਰ ਿਿੀ ੀਂ ਬਾਿਰ ਭਟਕਦਾ, ਉਸ੍ ਇਿੱਕ ਹਿਿੱਚ ਲੀਿ ਰਹਿੰਦ,ੈ ਮਾਇਆ ਪਰਭਾਿਿੀਣ ਿੋ
ਜਾੀਂਦੀ ਿੈ ਮਿ ਿੇ, ਔਗ੍ਣਾੀਂ ਦੀ ਫੌਜ ਦੀ ਥਾੀਂ ਗ੍ੁ ਣਾੀਂ ਦੀ ਫੌਜ ਲਿੱ ਗ੍ ਜਾੀਂਦੀ ਿੈ ਹਕਲੇ ਹਿਿੱਚ,
ਫੇਰ ਖਿਰਾ ਿਿੀ ੀਂ ਰਹਿੰਦਾ ।

ਪੂਰਿ ਪਰੇਮ ਪਰਤੀਤ ਸਜੈ ਬਰਤ ਗੋਰ ਮੜੀ ਮਟ ਭੂ ਲ ਿ ਮਾਿੈ ॥

ਫੇਰ ਪਰਾ ਪਰਮ

ੇ ਿੁੰਦ,ੈ ਅਜੇ ਪਰਮ
ੇ ਿਾੀਂ ਸ੍ਭ ਹਿਿੱਚ ਿੈ ਪਰ ਘਿੱਟ ਿੈ, ਮੋਿ ਿਿੱਧ ਿੈ, ਪਰ ਪਰੇ
ੇ ਿੇ ਪਰਿੀਿ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਹਿਿੱਚ ਪਰਿ ਪਰੀਿ ਹਬਿਾੀਂ ਭਰੋਸ੍ਾ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਦੇ, ਘਿੱਟ
ਪਰਮ
ਪਰੀਿ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ਿੀਕਾਰ ਿੁੰਦੀ, ਪਰੀ ਪਰੀਿ ਸ੍ਜ ਜਾੀਂਦੀ ਿੈ ਜਦ, ਫੇਰ ਬਰਿ, ਮੜਹੀ ਮਸ੍ਾਣ,
ਮਰਿੀ, ਕਬਰ ਿਿੀ ੀਂ ਪਜਦਾ, ਮਟ ਿਿੀ ੀਂ ਪਜਦਾ, ਜੇ ਇਿ ਕਰ ਹਰਿਾ ਿੈ ਿਾੀਂ ਪਰਿ ਪਰੀਿ
ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਬਰਿ ਆਹਦ ਲੋ ਭ ਿੰ ਕਰਦੈ, ਮੜਹੀਆੀਂ ਲਾਲਚ ਿੰ ਪਜਦੈ, ਜੇ ਭੰਿ ਦਿੇ ਕਬਰ ਿਾੀਂ
ਕੀ ਕੋਈ ਲਿੱ ਿ ਿੋੜ ਲਊ? ਅਕਾਲ ਿਖਿ ਬੰਹਦਆੀਂ ਿੇ ਿੀ ਢਾਿ ਕੇ ਬਣਾਇਐ, ਇਮਾਰਿਾੀਂ
ਜੜਹ ਿੁੰਦੀਆੀਂ ਿੇ, ਪਰ ਭੈ ਿਾਲ ਧੰਦੇ ਿਧੀਆ ਚਿੱਲਦੇ ਿੇ, ਪਰਚਾਰਕ ਬੜੀਆੀਂ ਮਿਘੜਿ
ਗ੍ਿੱਪਾੀਂ ਮਾਰਦੇ ਿੇ, ਗ੍ੁਰਮਹਿ ਦੇ ਹਖਲਾਫ ਚਲੇ ਗ੍ਏ ਲੋ ਭੀ ਸ੍ਾਰੇ, ਮਥੁਰਾ ਦੇ ਮੰਹਦਰ ਿੋੜ ਕੇ,
ਮਰਿੀਆੀਂ ਦੇ ਪਿੱਥਰ ਪੌੜੀਆੀਂ ਿੇ ਲਾਏ ਿੁ ਰਕਾੀਂ ਿੇ, ਕੀ ਿੋ ਹਗ੍ਆ ? ਹਕੰਿੇ ਸ੍ੌ ਸ੍ਾਲ ਰਾਜ
ਕਰਕੇ ਗ੍ਏ ਿੇ, ਪਰ ਹਿੰਦਆੀਂ ਹਿਿੱਚੋਂ ਡਰ ਫੇਰ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਹਗ੍ਆ, ਝਠ ਦੇ ਧਰਮ ਪਾਪ ਿਾਲ
ਭਰਪਰ ਿੁੰਦੇ ਿੇ, ਪਰਾੀਂ ਦੇ ਪਰ ਡੋ ਬਦੇ ਿੇ ।

ਤੀਰਥ ਦਾਿ ਦਇਆ ਤਪ ਸੰਜਮ ਏਕ ਹਬਿਾ ਿਿ ਏਕ ਪਛਾਿੈ ॥

ਿੀਰਥਾੀਂ ਿੇ ਗ੍ਮਿ, ਇਸ਼ਿਾਿ ਕਰਿਾ, ਦਾਿ ਕਰਿਾ, ਦਇਆ ਕਰਿੀ ਹਜਿੇਂ ਲੰ ਗ੍ਰ
ੀਂ ੇ ਿੇ, ਿਪ ਕਰਿੇ, ਸ੍ੰਜਮ ਬਰਿ ਕਰਿੇ, ਸ੍ਾਰੇ ਿੀ ਹਿਸ਼ਫਲ ਿੇ, ਕੇਿਲ ਇਿੱਕ
ਆਹਦ ਲਾਉਦ
ਿੰ ਜਾਹਣਆੀਂ ਗ੍ਿੱਲ ਬਣਿੀ ਿੈ, ਮਲ ਿਾਲ ਜੁੜਿੈ, ਜਾਗ੍ਿ ਜੋਿ ਖੋਜਣੀ ਿੈ, ਕੁਝ ਿੀ
ਕਰਿ ਿੋਂ ਪਹਿਲਾੀਂ ਹਿਚਾਰੋ ਹਕ ਆਿਮਾ ਿੰ ਕੀ ਫਾਇਦਾ ਿੈ, ਕੀ ਉਿ ਕੰਮ ਕਰਿ ਿਾਲ
ਆਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਿਧੇਗ੍ਾ ਜਾੀਂ ਘਟੇਗ੍ਾ, ਜੇ ਿਧੇਗ੍ਾ ਿਾੀਂ ਕਰੋ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੀ ਮਦਦਗ੍ਾਰ
ਿੋਿੇਗ੍ਾ, ਜੇ ਿਿੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਉਿ ਕੰਮ ਧਾਰਹਮਕ ਿੈ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਦਇਆ ਸ੍ਮਝ ਕੇ ਫਰੀ ਅੰਿ ਦੇ
ਰਿੀ ਿੈ ਸ੍ਰਕਾਰ, ਕਈਆੀਂ ਿੰ ਿਾੀਂ ਚਲੋ ਮੰਿ ਹਲਆ ਫਾਇਦਾ ਿੋਊ, ਪਰ ਕਈਆੀਂ ਿੇ ਿਿੱਡ
ਿਰਾਮੀ ਿੀ ਬਣ ਜਾਣੈ, ਹਿਕੰਮੇ ਿੋ ਜਾਣਗ੍ੇ, ਹਰਜ਼ਰਿੇਸ਼ਿ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਿੀ ਅਮੀਰ ਲੋ ਕ
ਲੈ ਰਿੇ ਿੇ, ਜੇ ਸ੍ਭ ਇਿੱਕ ਿਾਲ ਜੁਹੜਆ ਿੈ, ਿੀਰਥ ਅੰਿਰ ਖੋਜ ਿੰ ਮੰਿ ਰਿੇ ਿਾੀਂ,
ਦਇਆ ਅਮੁਲ ਗ੍ੁ ਣ ਅਮੁਲ ਿਪਾਰ ਮੰਿ ਰਿੇ ਿਾੀਂ, ਧਰਮ ਧੰਦਾ ਿਿੀ ੀਂ ਬਣਿ ਦੇਣਾ ਿੀ
ਦਇਆ ਿੈ, ਲੰ ਗ੍ਰ ਗ੍ੁ ਰ ਸ਼ਬਦ ਹਿਚਾਰ ਦਾ, ਇਿੱਕ ਦੇ ਹਗ੍ਆਿ ਿੇ ਪਹਿਰਾ ਦੇਣਾ ਿਪ ਿੈ,
ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਿਾਲੋਂ ਟੁਿੱਟਣ ਦਾ ਸ੍ੰਜਮ ਿੈ, ਫੇਰ ਿਾੀਂ ਪਰਿਾਿ ਿੈ ਸ੍ਭ, ਪਰ ਹਜਿੇਂ ਿੁਣ ਚਿੱਲ ਹਰਿੈ
ਧਾਰਹਮਕ ਸ੍ਥਾਿਾੀਂ ਿੇ, ਉਿ ਿਾੀਂ ਪਿੱਕਾ ਹਿਿਫਲ ਿੈ, ਅਪਰਾਧ ਿੈ, ਹਕਸ੍ੇ ਅਰਥ ਿਿੀ,ੀਂ
ਜੀਅ ਿੇ ਦਇਆ ਕਰਿੀ ਿੈ ਿਾੀਂ ਕੇਿਲ ਆਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਦੇਣਾ ਿੈ ਿਾੀਂ ਜੋ ਭਿਸ੍ਾਗ੍ਰ ਿੋਂ
ਬਾਿਰ ਿੋ ਜਾਿੇ, ਿੋਰ ਕੋਈ ਦਇਆ ਪਰਿਾਣ ਿਿੀ ੀਂ ।

ਪੂਰਿ ਜੋਤ ਜਗੈ ਘਟ ਮੈ ਤਬ ਖਾਲਸ ਤਾਹਿ ਿਖਾਲਸ ਜਾਿੈ ॥੧॥

ਫੇਰ ਹਕਿੇ ਜਾ ਕੇ ਪਰਿ ਪਰੀਿ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਪਰਿ ਜੋਿ ਜਗ੍ਦੀ ਿੈ, ਹਗ੍ਆਿ ਪਰਾ ਿੁੰਦ,ੈ
ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚ ਭਰਮ ਿਿੀ ੀਂ ਰਹਿੰਦਾ, ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚ ਪਰਿ ਜੋਿ ਿੈ, ਪਰਿ ਪਰੀਿ ਿੈ, ਿਾੀਂ
ਉਿਿੰ ਖਾਲਸ੍ਾ ਜਾਣੋ, ਉਸ੍ ਹਿਿੱਚ ਿਖਾਲਸ੍ ਭਾਿ ਖੋਟ ਿਿੀ ੀਂ ਿੁੰਦੀ, ਮਾਇਆ ਿੋਂ ਰਹਿਿ
ਸ਼ੁਧ ਿੁੰਦ,ੈ ਲੋ ਭ ਰਹਿਿ ਖਾਲਸ੍ਾ ਿੁੰਦਾ ਿੈ, ਜੇ ਇਿ ਸ਼ਰਿਾੀਂ ਿਿੀ ੀਂ ਪਰੀਆੀਂ ਿਾੀਂ ਖਾਲਸ੍ਾ
ਿਿੀ ੀਂ ਖੋਟਾ ਿੈ, ਜੇ ਉਿ ਧਾਗ੍ੇ ਿਿੀਿ ਕਰ ਹਰਿੈ, ਕਬਰ ਮੜਹੀ ਮਟ ਮੰਿਦੈ, ਜੇ ਕਹਿ ਹਰਿੈ
ਐਥੇ ਘੋੜਾ ਸ੍ੀ ਗ੍ੁ ਰਾੀਂ ਦਾ, ਮਿੱਥਾ ਟੇਕ,ੋ ਫੇਰ ਮੇਰਾ ਖਾਲਸ੍ਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਖੋਟਾ ਿੈ, ਜੇ ਮੰਗ੍ਣ ਜਾੀਂਦੈ
ਹਕ ਮੈਂ ਲੰ ਗ੍ਰ ਲਾਉਣੈ, ਗ੍ੁਰਦਿਾਰਾ ਬਣਾਉਣੈ, ਖੋਟਾ ਿੈ, ਿੁਣ ਹਜ਼ਆਦਾਿਾਰ ਖੋਟੇ
ਖਾਲਸ੍ੇ ਿਿ, ਸ੍ਿੀ ਿਾੀਂ ਹਿਰਲੇ ਿਿ, ਉਿ ਘਰੀ ੀਂ ਬੈਠੇ ਿੇ, ਉਿਹਾੀਂ ਿੰ ਹਗ੍ਆਿ ਦੀ ਕਮੀ ਿਾੀਂ
ਿੈ, ਪਰ ਖੋਟ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਪਰਚਾਰ ਿੀ ਗ੍ਲਿ ਹਗ੍ਆਿ ਦਾ ਿੋਇਐ, ਖੈਰ ਉਿ ਫਸ੍ੇ ਿੋਏ ਿੇ,
ਪਰ ਸ੍ੰਿੋਖੀ ਿੇ, ਫਹਸ੍ਆ ਆਦਮੀ ਠੀਕ ਿੋ ਜਾੀਂਦ,ੈ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਹਿਧੀ ਬਣਾ ਹਦੰਦ,ੈ ਜੇ
ਸ੍ੁਲਝਣਾ ਚਾਿੇ ਿਾੀਂ ।

ਸੱਹਤ ਸਦੈਵ ਸਰੂਪ ਸਤਬਰਤ ਆਹਦ ਅਿਾਹਦ ਅਗਾਧ ਅਜੈ ਿੈ ॥

ਸ੍ਹਿ ਸ੍ਦੈਿ ਸ੍ਰਪ, ਉਿ ਆਹਦ ਸ੍ਿੱਚ ਜੋ ਿੈ ਉਿ ਸ੍ਿਬਰਿ ਿੈ, ਭਾਿ ਉਿਦਾ ਸ੍ਚ ਖਾਣਾ,
ਸ੍ਿੱਚ ਪਹਿਿਣਾ ਿੈ, ਸ੍ਚ ਦਾ ਿੀ ਿਰਿ ਿਰਿਾਉ ਕਰਦੈ, ਜਾੀਂ ਸ੍ਿੱਚ ਲੈਂ ਦੈ ਜਾੀਂ ਸ੍ਿੱਚ ਹਦੰਦ,ੈ
ਅਮੁਲ ਿਪਾਰ ਕਰਦੈ, ਹਜਸ੍ ਕੋਲ ਸ੍ਿੱਚ ਥੋੜਾ ਿੈ, ਘਿੱਟ ਹਗ੍ਆਿ ਿੈ, ਉਿਿੰ ਦੇ ਹਦਉ,
ਹਜਸ੍ ਕੋਲ ਿਿੱਧ ਿੈ, ਉਸ੍ਿੋਂ ਲੈ ਲਓ, ਇਿ ਿੈ ਅਮੁਲ ਿਪਾਰ, ਇਿੀ ਸ੍ਹਿ ਸ੍ਰਪ ਕਰਦੈ,
ਬਰਿ ਦਾ ਮਿਲਬ ਇਿ ਿਿੀ ੀਂ ਹਕ ਸ੍ਿੱਚ ਿੋਂ ਬਰਿ ਰਿੱਖ ਲਓ, ਹਕ ਸ੍ਿੱਚ ਿਿੀ ੀਂ ਲੈ ਣਾ, ਝਠ
ਹਜੰਿਾ ਮਰਜ਼ੀ, ਿਿੀ,ੀਂ ਹਬਲਕੁਲ ਿਿੀ,ੀਂ ਸ੍ਿੱਚ ਦਾ ਿਰਿਾਰਾ ਿੈ, ਬੋਲੀਐ ਸਚੁ ਧਰਮੁ ਝੂ ਠੁ
ਿ ਬੋਲੀਐ ॥ ਇਿ ਸ੍ਿਬਰਿ ਿੈ, ਆਹਦ ਅਿਾਹਦ ਅਗ੍ਾਧ ਅਜੈ ਿੈ । ਆਹਦ ਹਕਸ੍ਦਾ ਿੈ?
ਮਿ ਦਾ ਆਹਦ ਉਿ ਿੈ, ਮਿ ਉਸ੍ੇ ਿੋਂ ਪੈਦਾ ਿੋਇਆ, ਮਿ ਪੈਦਾ ਿੁੰਦੈ ਿਾੀਂ ਹਸ੍ਰਸ਼ਟੀ ਪੈਦਾ
ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਹਸ੍ਰਸ਼ਟੀ ਦਾ ਆਹਦ ਿੀ ਉਿੀ ਿੈ ਇਸ੍ ਲਈ, ਿੇ ਹਜਿੜਾ ਸ੍ਾਬਿ ਸ੍ਰਿ, ਸ੍ਹਿ
ਸ੍ਰਪ ਿੈ, ਹਜਸ੍ ਿੇ ਮਿ ਪੈਦਾ ਿਿੀ ੀਂ ਕੀਿਾ, ਦਾਲ ਿਿੀ ੀਂ ਿੋਇਆ, ਸ੍ਾਬਿ ਿੈ, ਉਿ ਿੁਕਮ
ਦਾ ਆਹਦ ਿੈ, ਿੁਕਮ ਉਸ੍ਿੋਂ ਪੈਦਾ ਿੁੰਦ,ੈ ਿੁਕਮ ਸ੍ਦਾ ਿਿੀ ੀਂ ਿੁੰਦਾ, ਹਸ੍ਰਸ਼ਟੀ ਦੀ ਰਚਿਾ ਿੋਂ
ਲੈ ਕੇ ਖਾਿਮੇ ਿਿੱਕ ਿੀ ਿੁਕਮ ਰਹਿੰਦੈ, ਅਿਾਹਦ ਭਾਿ ਸ੍ਹਿ ਸ੍ਰਪ ਦਾ ਆਪਣਾ ਕੋਈ
ਆਹਦ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਉਸ੍ਿੰ ਹਕਸ੍ੇ ਿੇ ਪੈਦਾ ਿਿੀ ੀਂ ਕੀਿਾ, ਅਗ੍ਾਧ ਿੋਂ ਭਾਿ ਜੋ ਮਿੁ ਖੀ ਬੁਧ
ਿੱ ੀ ਿੈ,
ਉਸ੍ ਿੋਂ ਪਰਹੇ ਿੈ, ਅਜੈ ਿੋਂ ਭਾਿ ਉਸ੍ਿੰ ਕੋਈ ਹਜਿੱਿ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ਕਦਾ ।

ਦਾਿ ਦਯਾ ਦਮ ਸੰਜਮ ਿੇਮ ਜੱਤ ਬਰਤ ਸੀਲ ਸੁ ਹਬਰਤ ਅਬੈ ਿੈ ॥

ਜੋ ਿੀ ਕਰਮ ਕਾੀਂਡ ਿੈ ਹਜਿੇਂ ਦਾਿ, ਦਇਆ, ਪਰਾਣਾਯਾਮ, ਸ੍ੰਜਮ, ਿੇਮ ਜਿ ਧਾਰਿਾ, ਬਰਿ
ਰਖਣੇ, ਮੌਿ ਬਰਿ ਆਹਦ, ਸ੍ੀਿਲਿਾ, ਚੰਗ੍ੀ ਹਬਰਿੀ ਆਹਦਕ, ਸ੍ਭ ਿੋਂ ਉਪਰ ਿੈ, ਬਿੁਿ
ਉਿੱਚੀ ਅਿਸ੍ਥਾ ਿੈ ।
 ਆਹਦ ਅਿੀਲ ਅਿਾਹਦ ਅਿਾਿਦ ਆਹਪ ਅਦਵੈਖ ਅਭੇਵ ਅਭੈ ਿੈ ॥
ਆਹਦ ਅਿੀਲ ਅਿਾਹਦ ਅਿਾਿਦ ਿਾੀਂ ਜਪੁਜੀ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਿਹਖਆਿ ਿੈ, ਅਿੀਲ ਭਾਿ
ਹਗ੍ਣਿੀ ਰਹਿਿ, ਅਸ੍ੰਖ, ਇਿੱਕੋ ਸ੍ਮਾਿ ਪਰ ਅਣਹਗ੍ਣਿ, ਉਥੇ ਇਿ ਇਿੱਕ ਦੇ ਿਾਲ
ਲਿੱ ਹਗ੍ਆ ਿੀ ਿੈ, ਆਹਪ ਭਾਿ ਦੁਹਚਿੱਿੀ ਹਿਿੱਚ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਜੇ ਦੁਹਚਿੱਿੀ ਿੈ ਹਫਰ ਜੀਿ ਿੋ ਜਾੀਂਦ,ੈ
ਅਦਵੈਖ ਭਾਿ ਕੋਈ ਦੋਸ਼ ਿਿੀ ੀਂ ਉਸ੍ ਹਿਿੱਚ, ਔਗ੍ਣ ਰਹਿਿ ਿੈ, ਅਭੇਿ ਭਾਿ ਭੇਦ ਭਾਿ ਿਿੀ ੀਂ
ਕਰਦਾ, ਹਿਰਿੈਰ ਿੈ, ਿਾੀਂ ਿੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਅਭੈ ਭਾਿ ਹਿਰਭੈ ਿੈ ।

ਰੂਪ ਅਰੂਪ ਅਰੇਖ ਜਰਾਰਦਿ ਦੀਿ ਦਯਾਲ ਹਕਰਪਾਲ ਭਏ ਿੈ ॥੨॥

ਰਪ ਕੈਸ੍ਾ ਿੈ, ਅਰਪ, ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਹਿਿੱਚ ਿੈਸ੍ਾ ਕੁਝ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਅਰੇਖ, ਰੇਖਾੀਂਹਕਿ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰ
ਸ੍ਕਦੇ, ਫੋਟੋ ਿਿੀ ੀਂ ਬਣ ਸ੍ਕਦੀ, ਅਿੱਖਾੀਂ ਿੰ ਿਿੀ ੀਂ ਹਦਸ੍ਦਾ, ਜਰਾਰਦਿ, ਜਰਾ ਰੋਗ੍ ਿੋਂ
ਰਹਿਿ ਿੈ, ਪੁਰਾਣਾ ਿਿੀ ੀਂ ਿੁੰਦਾ, ਕਾਲ ਦਾ ਅਸ੍ਰ ਿਿੀ ੀਂ ਉਸ੍ ਉਪਰ, ਦੀਿਾੀਂ ਿੇ ਦਯਾਲ
ਿੈ, ਹਜਸ੍ ਹਿਿੱਚ ਇਿ ਸ੍ਾਰੇ ਗ੍ੁਣ ਿੇ, ਦਸ੍ਮ ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਕਹਿੰਦੇ ਉਿਦੀ ਮੇਰੇ ਉਪਰ ਹਕਰਪਾ
ਿੈ ।

ਆਹਦ ਅਦਵੈਖ ਅਭੇਖ ਮਿਾ ਪਰਭ ਸੱਹਤ ਸਰੂਪ ਸੁ ਜੋਤ ਪਰਕਾਸੀ ॥

ਆਹਦ ਮਿ ਦਾ ਆਹਦ ਿੈ, ਦਵੈਖ ਰਹਿਿ ਿੈ, ਭੇਖ ਕੋਈ ਿਿੀ ੀਂ ਉਸ੍ਦਾ, ਮਿਾ ਪਰਭ ਿੇ ਸ੍ਹਿ
ਸ੍ਰਪ ਿੈ, ਉਸ੍ੇ ਸ੍ਹਿ ਸ੍ਰਪ ਿੇ ਿਰ ਉਪਾਇਆ, ਜੋਹਿ ਪਰਕਾਸ਼ੀ ਿੈ ਭਾਿ ਮਿ ਉਪਹਜਆ
ਿੈ ।

ਪੂਰ ਰਿਯੋ ਸਭ ਿੀ ਘਟ ਕੈ ਪਟ ਤੱਤ ਸਮਾਹਧ ਸਮਾਹਧ ਸੁ ਭਾਵ ਪਰਿਾਸੀ ॥

ਹਜੰਿੇ ਮਿ ਪੈਦਾ ਿੋਏ, ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਿੋਂ ਟੁਿੱਟੇ, ਉਿਹਾੀਂ ਦੇ ਹਗ੍ਆਿ ਿੰ ਪਰਾ ਕਰ ਹਰਿਾ ਿੈਂ,
ਹਸ੍ਰਸ਼ਟੀ ਸ੍ਕਲ ਿੈ, ਐਥੇ ਕਮੀ ਪਰੀ ਕਰਿ ਿੀ ਆਏ ਿਾੀਂ, ਸ੍ਭ ਕੋਲ ਪੰਜ ਇੰਦਰੇ ਿੇ, ਉਿ
ਹਗ੍ਆਿ ਲੈ ਰਿੇ ਿੇ, ਪਰਭ ਪਰਾ ਕਰ ਹਰਿੈ, ਘਟ ਿੋਂ ਭਾਿ ਹਿਰਦਾ, ਪਟ ਿੋਂ ਭਾਿ ਭਰਮ ਦਾ
ਪਰਦਾ, ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚੋਂ ਭਰਮ ਖਿਮ ਕਰ ਹਰਿੈ, ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰ ਹਰਿੈ, ਿੇ ਹਗ੍ਆਿ ਿਧਾ
ਹਰਿਾ ਿੈ, ਜੋ ਿਿੱਿ ਿੈ, ਉਿ ਹਟਕ ਜਾਿੇ, ਮਿ ਸ੍ਮਾਧ ਿੋ ਜਾਿੇ, ਹਟਕਣ ਿਾਲਾ ਸ੍ੁਭਾਅ ਿੋ
ਜਾਿੇ, ਿਾੀਂ ਹਗ੍ਆਿ ਦੇ ਹਰਿੈ।

ਆਹਦ ਜੁਗਾਹਦ ਜਗਾਹਦ ਤੁ ਿੀ ਪਰਭ ਫੈਲ ਰਿਯੋ ਸਭ ਅੰਤਹਰ ਬਾਸੀ ॥

ਆਹਦ ਿੋਂ ਲੈ ਕੇ, ਜੁਗ੍ਾਹਦ ਭਾਿ ਿੁਣ ਿਿੱਕ, ਹਸ੍ਰਸ਼ਟੀ ਿੈ ਿਾੀਂ ਜੁਗ੍ਾਹਦ ਿੈ, ਿੰ ਿੀ ਸ੍ਾਹਰਆੀਂ
ਅੰਦਰ ਫੈਲ ਹਰਿੈਂ, ਹਗ੍ਆਿ ਿਧਾ ਹਰਿੈਂ ਸ੍ਭ ਦਾ ।

ਦੀਿ ਦਯਾਲ ਹਕਰਪਾਲ ਹਕਰਪਾ ਕਰ ਆਹਦ ਅਜੋਹਿ ਅਜੈ ਅਹਬਿਾਸੀ ॥੩॥

ਿੇ ਦੀਿ ਦਇਆਲ, ਿੰ ਆਹਦ ਿੈਂ, ਅਜੋਿੀ ਿੈਂ, ਅਜੈ ਿੈਂ, ਅਹਬਿਾਸ਼ੀ ਿੈ, ਿੰ ਸ੍ਾਡੇ ਿੇ
ਦਇਆਲ ਿੋ ਕੇ ਹਕਰਪਾ ਕਰ, ਆਹਦ ਿਾੀਂ ਿਿੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਅਸ੍ੀ,ੀਂ ਪਰ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਅਜੋਹਿ, ਅਜੈ,
ਅਹਬਿਾਸ਼ੀ ਬਣਿਾ ਚਾਿੁੰਦੇ ਿਾੀਂ, ਇਿ ਹਕਰਪਾ ਕਰ ।

ਆਹਦ ਅਭੇਖ ਅਛੇ ਦ ਸਦਾ ਪਰਭ ਬੇਦ ਕਤੇਬਹਿ ਭੇਦੁ ਿ ਪਾਯੋ ॥

ਭੇਖ ਸ੍ਰੀਰ ਦੇ ਿਸ੍ਿਰਾੀਂ ਿੰ ਕਹਿੰਦੇ ਿਿ, ਅਭੇਖ ਿੋਂ ਭਾਿ ਇਿ ਿਿੀ ੀਂ ਹਕ ਉਿਦਾ ਸ੍ਰੀਰ ਿਾੀਂ
ਿੈ, ਪਰ ਭੇਖ ਿਿੀ,ੀਂ ਹਬਲਕੁਲ ਿਿੀ,ੀਂ ਉਿਦਾ ਸ੍ਰੀਰ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਕੋਈ, ਹਿਰਾਕਾਰ ਿੈ, ਸ੍ਾਡੀ
ਦੇਿੀ ਦੇ ਿੀ ਭੇਖ ਿੇ, ਅਿੱਡੋ ਅਿੱਡ ਪਛਾਣ ਿੈ, ਉਿ ਦੇਿ ਰਹਿਿ ਿੈ, ਅਿਿਾਰ ਿੀ ਉਿ ਆਪ
ਿਿੀ ੀਂ ਿੁੰਦਾ, ਕੋਈ ਆਿਮਾ ਆਪਣਾ ਪਰਿੀਹਿਧੀ ਬਣਾ ਕੇ ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਹਿਿੱਚ ਭੇਜਦਾ ਿੈ, ਉਿ
ਅਿਿਾਰ ਉਸ੍ਦੀ ਪਰਥਾਇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਿੈ, ਇਸ੍ ਕਰਕੇ ਅਿਿਾਰ ਿੀ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿਿੀ ੀਂ ਿਿ,
ਭਗ੍ਿ ਿੀ ਉਸ੍ਦਾ ਸ੍ੁਿੇਿਾ ਹਦੰਦੇ ਿੇ, ਭਟਕੇ ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੰ ਉਸ੍ ਬਾਰੇ ਦਿੱਸ੍ ਕੇ ਸ੍ਿੀ ਮਾਰਗ੍
ੀਂ ੇ ਿੇ, ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਇਿੀ ਚਾਿੁੰਦੈ, ਹਸ੍ਰਸ਼ਟੀ ਇਸ੍ ਕਰਕੇ ਿੀ ਰਚੀ ਗ੍ਈ ਿੈ, ਇਿ ਸ੍ਿੱਚ ਿੈ
ਪਾਉਦ
ਹਕ ਸ੍ਾਰੇ ਜੀਿ ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਿੋਂ ਰੁਿੱਸ੍ ਕੇ ਆਏ ਿੇ, ਲੜ ਕੇ ਆਏ ਿੇ, ਹਜਿਹਾੀਂ ਿੰ ਇਿ ਸ੍ਿੱਚਾਈ
ਪਿਾ ਚਿੱਲ ਜਾੀਂਦੀ ਿੈ, ਉਿ ਭਗ੍ਿ ਿੇ, ਉਿ ਆਪ ਿਾੀਂ ਮੰਿ ਗ੍ਏ ਿੇ ਇਿਹਾੀਂ ਿੰ ਮਿਾਉਣ ਦੀ
ਕੋਹਸ਼ਸ਼ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਇਸ੍ੇ ਕਰਕੇ ਹਕਸ੍ੇ ਦਾ ਬੁਰਾ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦੇ, ਿੈਰੀ ਹਬਗ੍ਾਿਾ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ
ਮੰਿਦੇ, ਜੀਿ ਚਾਿੇ ਭਗ੍ਿਾੀਂ ਿਾਲ ਲੜ ਿੀ ਪੈਣ, ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਿਾੀਂ ਸ਼ੁਭਹਚੰਿਕ ਿੇ ਸ੍ਭ, ਚਾਿੁੰਦੇ
ਿੇ ਸ੍ਾਰੇ ਿਾਹਪਸ੍ ਆਉਣ ।
ਪਰ ਅਭੇਖ ਿਾਲੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿਾੀਂ ਕਿੀ ਿੈ ਹਕ ਸ਼ਰਧਾਿਾਿ ਅਿਿਾਰਾੀਂ ਿੰ ਿੀ ਰਿੱਬ ਮੰਿ ਲੈਂ ਦੇ ਿੇ,
ਸ਼ਰਧਾਿਾਿ ਅਹਗ੍ਆਿੀ ਿੁੰਦ,ੈ ਉਿ ਕਿੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦਾ ਅਿਿਾਰ ਦੀ, ਉਿਿੰ ਿੀ
ਪਜਣ ਲਿੱ ਗ੍ ਪੈਂਦਾ ਿੈ, ਿਾਿਕ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦੇ, ਉਿਿੰ ਹਿਰੰਕਾਰ ਸ੍ਾਹਬਿ ਕਰਿ
ਲਿੱ ਗ੍ੇ ਿੋਏ ਿੇ, ਸ਼ਰਧਾਿਾਿ ਧਰਮ ਦਾ ਸ੍ਿੱਹਿਆਿਾਸ਼ ਮਾਰਦੇ ਿੇ, ਭਰੋਸ੍ੇ ਿਾਲਾ ਕਿੀ ਿੋਈ
ਗ੍ਿੱਲ ਮੰਿਦੈ, ਸ਼ਰਧਾਿਾਿ ਕਿੇਗ੍ਾ ਿਾਿਕ ਿੇ ਬਾੀਂਿ ਫੜ ਲੈ ਣੀ ਿੈ, ਭਰੋਸ੍ੇ ਿਾਲਾ
ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਖੋਜਦੈ, ਆਹਦ ਅਭੇਖ ਅਛੇ ਦ ਸ੍ਦਾ ਪਰਭ ਬੇਦ ਕਿੇਬਹਿ ਭੇਦ ੁ ਿ ਪਾਯੋ ।
ਅਛੇਦ, ਿੁਣ ਦੇਿ ਿਾੀਂ ਿੈ ਿਿੀ ੀਂ ਉਿਦੀ, ਛੇਦ ਕਾਿਦੇ ਹਿਿੱਚ ਕਰਿੈ, ਅਸ੍ਲ ਗ੍ਿੱਲ ਇਿ ਿੈ
ਹਕ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਜੋ ਹਗ੍ਆਿ ਭੇਜਦੈ, ਉਸ੍ ਗ੍ਿੱਲ ਹਿਿੱਚ ਛੇਦ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰ ਸ੍ਕਦਾ ਕੋਈ, ਉਿਦਾ
ਹਿਰੋਧ ਿਿੀ ੀਂ ਿੋ ਸ੍ਕਦਾ, ਸ੍ਿੱਚ ਿੈ, ਸ੍ਿੱਚ ਅਛੇਦ ਿੈ, ਝਠ ਹਿਿੱਚ ਛੇਦ ਿੋ ਸ੍ਕਦੈ, ਸ੍ਿੱਚ ਹਿਿੱਚ
ਿਿੀ,ੀਂ ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ਬੇਦ ਕਿੇਬ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਕਿੀ ਿੋਈ ਿੈ ਓਥੇ ਹਕ ਉਿਦਾ ਭੇਦ ਿਿੀ ੀਂ ਪਾ
ਸ੍ਕਦੇ, ਬੇਦ ਕਿੇਬ ਬਿੁਿ ਉਚੀ ਅਿਸ੍ਥਾ ਿਾਲੇ ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੇ ਹਲਖੇ ਿੇ, ਹਸ੍ੰਹਮਰਿ ਸ਼ਾਸ਼ਿਰ
ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰੀ, ਉਿ ਿੀਿਾੀਂ ਹਗ੍ਆਿ ਿੈ, ਬੇਦ ਕਿੇਬ ਹਿਿੱਚ ਇਿੀ ਗ੍ਿੱਲ ਕਿੀ ਿੈ ਹਕ
ਬਰਿਮ ਕਦੋਂ ਪੈਦਾ ਿੋਇਆ, ਿਿੀ ੀਂ ਪਿਾ, ਬਰਿਮ ਬਾਰੇ ਿੀ ਕੁਝ ਿਿੀ ੀਂ ਪਿਾ, ਭੇਦ ਪਾਉਣ
ਿਾਲੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ ਕੀਿੀ, ਬਰਿਮ ਪਛਾਿਣ ਦੀ ਹਿਧੀ ਦਿੱਸ੍ੀ ਿੈ ।

ਦੀਿ ਦਯਾਲ ਹਕਰਪਾਲ ਹਕਰਪਾਹਿਹਧ ਸੱਹਤ ਸਦੈਵ ਸਭੈ ਘਟ ਛਾਯੋ ॥

ਦੀਿਾੀਂ ਿੇ ਦਇਆਲ ਿੈ, ਭਗ੍ਿਾੀਂ ਿੇ ਦੀਿ ਦਇਆਲ ਹਕਿੈ ਉਿਿੰ , ਦਇਆ ਦੀਿਾੀਂ ਿੇ
ਕਰਦੈ, ਿੰਕਾਰੀਆੀਂ ਿੇ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਦਾ, ਭੁਲੇਖਾ ਿਾੀਂ ਰਿੱਖੇ ਕੋਈ, ਗ੍ਰਬ ਪਰਿਾਰੀ ਿਾੀਂ ਉਿ
ਆਪ ਿੈ, ਿੰਕਾਰ ਿੇ ਿਾੀਂ ਚੋਟ ਕਰਦੈ, ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਿੰਕਾਰ ਿੈ, ਿੁਕਮ ਦਾ ਹਿਰੋਧ ਿੈ,
ਇਸ੍ੇ ਲਈ ਜਿਮ ਮਰਿ ਿੈ, ਕੀਰਿਿੀਏ ਕਿਾਉਣ ਿਾਲੇ ਿਾਲ ਿੀ ਮਿ ਮਰਜ਼ੀ ਦੀ
ਅਰਦਾਸ੍ ਕਰ ਹਦੰਦੇ ਿੇ, ਅਰਦਾਸ੍ ਿਿੀ ੀਂ ਿੁਕਮ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਮਿੋਕਾਮਿਾਿਾੀਂ ਦੀ ਪਰਿੀ
ਿੁਕਮ ਦਾ ਹਿਰੋਧ ਿੈ, ਸ੍ਿੀਹਕਰਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ ਜੋ ਸ੍ਾਿੰ ਹਮਹਲਆ ਿੈ, ਚਾਿੇ ਹਜਿੜਾ ਸ਼ਬਦ
ਪਹੜਹਆ ਸ੍ੀ ਉਸ੍ ਹਿਿੱਚ ਹਿਰੋਧ ਕਹਰਆ ਿੋਿੇ ਮਿ ਮਰਜੀ ਦਾ, ਉਿ ਹਿਚਾਰਦੇ ਿਿੀ,ੀਂ
ਸ੍ੁਣਿ ਿਾਲੇ ਸ੍ੁਣਦੇ ਿਿੀ,ੀਂ ਬਿੱਸ੍ ਆਪਣੀ ਇਿੱਛਾ ਅਿੱਗ੍ੇ ਰਿੱਖਦੇ ਿੇ, ਇਿੀ ਿੈ ਮਿਭਾੀਂਉਦ
ੀਂ ੇ
ਿੁਕਮ, ਅਿੱਗ੍ੇ ਰਸ੍ਿਾ ਭੀੜਾ ਿੈ ਇਿਹਾੀਂ ਿਾਸ੍ਿੇ, ਕਾਮਰੇਡ ਇਿਹਾੀਂ ਦੀਆੀਂ ਿਰਕਿਾੀਂ ਦੇਖ ਕੇ
ਹਿਰੋਧੀ ਿੋ ਗ੍ਏ ਧਰਮ ਦੇ, ਉਿ ਸ੍ੋਚਦੇ ਿੇ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਹਿਿੱਚ ਅਸ੍ਰ ਕੋਈ ਿਿੀ,ੀਂ ਜੇ ਿੁੰਦਾ
ਿਾੀਂ ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੇ ਿੀ ਿੁੰਦਾ, ਦਿਾਈ ਦਾ ਅਸ੍ਰ ਿਾੀਂ ਿੁੰਦੈ ਜੇ ਖਾਿੇ, ਇਿ ਿਾੀਂ ਪਜਦੇ ਿੇ, ਖਾੀਂਦੇ ਿਾੀਂ
ਿੈ ਿਿੀ,ੀਂ ਿਾਲੇ ਦਿਾਈ ਿਾਲ ਪਰਿਜ਼
ੇ ਿੀ ਰਿੱਖਣਾ ਿੁੰਦ,ੈ ਜੇ ਕਾਮਰੇਡ ਆਪ ਪੜਹਦੇ
ਹਿਚਾਰਦੇ ਿਾੀਂ ਪਿਾ ਿੀ ਚਲਦਾ, ਹਕਸ੍ੇ ਿੰ ਦੇਖ ਕੇ ਦਿਾਈ ਦੀ ਹਿੰਹਦਆ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰ ਸ੍ਕਦੇ,
ਿੋ ਸ੍ਕਦਾ ਉਿ ਿਾੀਂ ਖਾੀਂਦਾ ਿੋਿੇ, ਉਲਟੀ ਕਰ ਹਦੰਦਾ ਿੋਿੇ, ਪਰਿੇਜ਼ ਿਾੀਂ ਰਿੱਖਦਾ ਿੋਿੇ, ਅਿੱਜ
ਦੇ ਹਸ੍ਿੱਖਾੀਂ ਦੀ ਿਾਲਿ ਦੇਖ ਕੇ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਦੀ ਹਿੰਹਦਆ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰ ਸ੍ਕਦੇ, ਇਿਹਾੀਂ ਕੋਲ ਿਾੀਂ
ਸ੍ਮਝ ਿੀ ਕੋਈ ਿਿੀ,ੀਂ ਪਰਚਾਰ ਿਾੀਂ ਉਲਟ ਿੋ ਹਰਿੈ, ਅਰਥ ਿਾੀਂ ਗ੍ਲਿ ਲਈ ਹਫਰਦੇ ਿੇ,
ਸ੍ੰਿਾੀਂ ਿੰ ਮਿਾੀਂਪੁਰਖ ਸ੍ਮਝ ਕੇ ਮਿੱਥੇ ਟੇਕਦੇ ਿੇ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੈ ਮਿਾੀਂਪੁਰਖ ਇਿ ਪਿਾ ਿਿੀ,ੀਂ
ਅਸ੍ਰ ਕੀ ਿੋਣੈ, ਦੀਿ ਦਯਾਲ ਹਕਰਪਾਲ ਹਕਰਪਾਹਿਹਧ ਸ੍ਿੱਹਿ ਸ੍ਦੈਿ ਸ੍ਭੈ ਘਟ ਛਾਯੋ । ਸ੍ਿੱਚ
ਸ੍ਦਾ ਿੀ ਸ੍ਾਹਰਆੀਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਛਾਯੋ ਿੋਂ ਭਾਿ ਛਾਯਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਹਿਰਦਾ ਿੀ ਸ੍ਿੱਚ ਦੀ
ਛਾੀਂਉ ੀਂ ਿੈ, ਸ੍ਿੱਚ ਬੈਠਾ ਿੈ, ਉਿਦੀ ਰੌਸ਼ਿੀ ਿੀ ਉਿਦੀ ਛਾਯਾ ਿੈ, ਹਜਿੇਂ ਸ੍ਰਜ ਦੀ ਧੁਪ ਿੈ,
ਿੱ ਫੜ ਿੋਿੇ, ਿਾੀਂ ਛਾੀਂ, ਿਾ ਮਿ, ਮਿ ਿੈ ਿੀ, ਿਿੀ ੀਂ ਿੀ,
ਉਿੇਂ ਮਿ ਸ੍ਿੱਚ ਦੀ ਛਾਯਾ ਿੈ, ਿਾੀਂ ਧੁਪ
ਸ੍ਾਹਰਆੀਂ ਹਿਿੱਚ ਉਿਦੀ ਛਾਯਾ ਿੈ ।

ਸੇਸ ਸੁ ਰੇਸ ਗਣੇਸ ਮਿੇਸੁਰ ਗਾਹਿ ਹਫਰੈ ਸਰੁਹਤ ਥਾਿ ਿ ਆਯੋ ॥

ਸ਼ੇਸ਼ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ ਹਸ਼ਿਜੀ ਦਾ ਸ੍ਭ ਿੋਂ ਿਿੱਡਾ ਚੇਲਾ, ਿਾਗ੍ ਹਜਿੜਾ ਗ੍ਲ ਹਿਿੱਚ ਿੈ ਿੋਰ ਕੁਝ
ਿਿੀ,ੀਂ ਉਿਦਾ ਚੇਲਾ ਿੈ, ਓਿੀ ਡੰ ਗ੍ ਮਾਰਦੈ ਗ੍ੁ ਰ ਬਣਿ ਲਈ, ਸ੍ੁਰੇਸ਼ ਿੈ ਇੰਦਰ, ਮਿੇਸ੍ੁਰ
ਹਸ਼ਿਜੀ, ਪੰਹਡਿ ਦਾ ਧਰਮ ਹਸ਼ਿਜੀ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦਾ, ਿਾੀਂ ਕਰਕੇ ਮਿੇਸ੍ੁਰ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਗ੍ਣੇਸ਼
ਿੰ ਬਿੁਿ ਿਿੱਡਾ ਹਿਦਿਾਿ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਕਹਿੰਦੇ ਬੇਦ ਉਿਿੇ ਹਲਖੇ ਿੇ, ਹਿਸ਼ਿੰ ਿਾਲੇ ਕਹਿੰਦੇ
ਬਰਿਮਾ ਿੇ ਹ ਲਖੇ ਿੇ , ਿਕਲਾੀਂ ਹਲਖੀਆੀਂ ਿੇ ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ, ਉਿਾਰੇ ਕੀਿੇ ਿੇ, ਬਾਕੀ ਗ੍ਿੱਪਾੀਂ
ਹਜੰਿੀਆੀਂ ਮਰਜ਼ੀ ਮਰਾ ਲਓ ਇਿਹਾੀਂ ਕੋਲੋਂ, ਮੁਸ੍ਲਮਾਿ ਿੀ ਇਿਹਾੀਂ ਦੀ ਿਕਲ ਜੰਿਿ ਿੇ
ਦੋਜਖ ਕਹਿ ਬੈਠੇ, ਕਹਿੰਦੇ ਇਿ ਸ੍ੁਰਗ੍ ਿਰਕ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਲਾਲਚ ਦੇਣਾ ਸ੍ੀ ਹਕ ਜੰਿਿ
ਜਾਣੈ ਿਾੀਂ ਆਿ ਕਰੋ, ਜਿਾਿ ਮੁੰਹਡਆੀਂ ਿੋਂ ਕੰਮ ਲੈ ਣਾ ਸ੍ੀ, ਿੁਣ ਫਸ੍ੇ ਿੋਏ ਿੇ, ਖੈਰ
ਮਹਿਖਾਸ੍ੁਰ ਮਿੇਸ੍ੁਰ ਹਸ਼ਿਜੀ ਦੇ ਚੇਹਲਆੀਂ ਿੰ ਿੀ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ ਪੰਹਡਿ, ਰਾਖਸ਼ਸ਼ ਓਿੀ ਮੰਿੇ
ਿੇ ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ, ਇਿੀ ਦੋ ਧੜੇ ਿੇ, ਦੇਿਿੇ ਹਿਸ਼ਿੰ ਦੇ ਚੇਲੇ, ਰਾਖਸ਼ਸ਼ ਹਸ਼ਿਜੀ ਦੇ, ਿਜ਼ਾਰ
ਬਾਰਾੀਂ ਸ੍ੌ ਸ੍ਾਲ ਪਹਿਲਾੀਂ ਿੀ ਸ੍ੁਲਿ ਿੋਈ ਸ੍ੀ ਇਿਹਾੀਂ ਦੀ, ਜਦੋਂ ਮੁਸ੍ਲਮਾਿ ਆਏ, ਪਹਿਲਾੀਂ
ਦੋ ਧੜੇ ਸ੍ੀ, ਫੇਰ ਮੁਸ੍ਲਮਾਿਾੀਂ ਿੰ ਰਾਖਸ਼ਸ਼ ਕਹਿਣ ਲਿੱ ਗ੍ੇ, ਸ਼ੇਸ਼ ਸ੍ੁਰੇਸ਼ ਗ੍ਣੇਸ਼ ਮਿੇਸ੍ੁਰ
ਗ੍ਾਹਿ ਹਫਰੈ ਸ੍ਰੁਹਿ ਥਾਿ ਿ ਆਯੋ । ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਬੇਦਾੀਂ ਹਿਿੱਚੋਂ ਸ੍ਰੁਿੀਆੀਂ ਕਿੱਢੀਆੀਂ ਿੋਈਆੀਂ ਿੇ,
ਟੀਕੇ ਕਰੇ ਿੋਏ ਿੇ ਬੇਦਾੀਂ ਹਿਿੱਚੋਂ ਬਰਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਦੇ ਸ੍ਲੋ ਕ ਲੈ ਕੇ, ਪਰ ਕੁਝ ਪਿੱਲੇ ਿਿੀ ੀਂ
ਹਪਆ ਇਿਹਾੀਂ ਦੇ, ਥਾਿ ਿਿੀ ੀਂ ਹਪਆ, ਹਜਿੇਂ ਹਿਦਿਾਿ ਲਿੱ ਗ੍ੇ ਰਿੇ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਹਿਆਹਖਆ
ਕਰਿ, ਹਲਖੀ ਗ੍ਏ ਹਕਿਾਬਾੀਂ, ਪਰ ਸ੍ਮਝ ਕੁਝ ਿਿੀ ੀਂ ਆਈ, ਬਰਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਦੀ ਸ੍ਮਝ
ਹਿਦਿਾਿਾੀਂ ਿੰ ਿਿੀ ੀਂ ਆਈ, ਬਥੇਰੇ ਰਿੱਟੇ ਲਾਈ ਹਫਰਦੇ ਿੇ, ਉਿ ਿੀ ਲਾਉਦ
ੀਂ ੇ ਰਿੇ, ਪਰ
ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਮਾਰੀ ਗ੍ਏ ।

ਰੇ ਮਿ ਮੂੜ ਅਗੂ ੜ ਇਸੋ ਪਰਭ ਤੈ ਹਕਿ ਕਾਹਜ ਕਿੋ ਹਬਸਰਾਯੋ ॥੪॥

ਿੇ ਮਰਖ ਮਿ, ਬੇਅੰਿ ਗ੍ੜ, ਗ੍ਹਿਰਾ, ਮੁਸ਼ਹਕਲ ਹਗ੍ਆਿ ਿੈ, ਪਰਭ ਭਾਿ ਹਸ੍ਰਿਾਜ
ਹਗ੍ਆਿ ਿੈ, ਿੈਂ ਹਕਿੜੇ ਧੰਹਦਆੀਂ ਦੀ ਖਾਹਿਰ ਹਬਸ੍ਾਰ ਹਦਿੱਿਾ ? ਮੁਸ਼ਹਕਲ ਹਗ੍ਆਿ ਿਾੀਂ
ਪੜਹਿਾ ਚਾਿੀਦੈ, ਹਿਚਾਰਿਾ ਚਾਿੀਦੈ, ਹਜੰਿਾ ਮੁਸ਼ਹਕਲ ਹਗ੍ਆਿ ਿੋਿੇ, ਓਿਾ ਪੜਹਿ ਿਾਲੇ
ਦੀ ਕਦਰ ਿਿੱਧ ਪੈਂਦੀ ਿੈ, ਿੈਂ ਐਿਾ ਿਿੱਡਾ ਹਗ੍ਆਿ ਛਿੱਹਡਆ ਿੋਇਐ, ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਕਹਿ ਿਾੀਂ
ਸ੍ੰਸ੍ਾਰੀ ਮਿ ਿੰ ਰਿੇ ਿੇ, ਆਪ ਿਾੀਂ ਜਾਣਦੇ ਿੇ, ਆਪ ਿਾੀਂ ਿਹਖਆਿ ਕਰ ਰਿੇ ਿੇ, ਸ੍ਾਿੰ
ਕਹਿ ਰਿੇ ਿੇ, ਸ੍ਾਹਰਆੀਂ ਦਾ ਸ੍ਰਿਾਜ ਹਗ੍ਆਿ ਹਕਿੜੇ ਕੰਮ ਲਈ ਛਿੱਡ ਹਦਿੱਿੈ, ਸ੍ੰਸ੍ਾਰੀ
ਚਾਿੁੰਦੇ ਿਾੀਂ ਲੰ ਬੀ ਉਮਰ ਿੇ, ਪਰ ਖੋਜਣ ਮੌਿ ਦਾ ਸ੍ਮਾਿ ਲਿੱ ਗ੍ੇ ਿੋਏ ਿੇ, ਮੌਿ ਦੇ ਬਿੁਿ
ਿੇੜੇ ਿੇ, ਜਦੋਂ ਇਿ ਬਾਣੀ ਹਲਖੀ ਸ੍ੀ, ਉਦੋਂ ਿੀ ਇਿੀ ਿਾਲਾਿ ਸ੍ੀ, ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿਾੀਂ ਮੌਿ ਦਾ
ਭੈ ਖਿਮ ਕਰਦੀ ਿੈ, ਇਿ ਹਿਸ਼ਾ ਉਿਹਾੀਂ ਿੇ ਹਲਐ ਜੋ ਸ੍ਦਾ ਹਜਉਣਾ ਚਾਿੁੰਦੇ ਸ੍ੀ ।

ਅੱਚੁਤ ਆਹਦ ਅਿੀਲ ਅਿਾਿਦ ਸੱਤ ਸਰੂਪ ਸਦੈਵ ਬਖਾਿੇ ॥

ਜੋ ਮਾਇਆ ਿੋਂ ਪਰਹੇ ਿੈ, ਮਾਇਆ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਪਰ ਭਰਮ ਕਰਕੇ ਫਹਸ੍ਆ ਿੋਇਆ ਿੈ,
ਅਚੁਿੱਿ ਿੈ, ਆਹਦ ਿੈ, ਮਾਇਆ ਿਾੀਂ ਉਸ੍ਿੋਂ ਪੈਦਾ ਿੋਈ ਿੈ, ਮਾਇਆ ਿੰ ਿਾੀਂ ਹਿਗ੍ਲ ਲੈਂ ਦੈ,
ਮਾਇਆ ਿਿੀ ੀਂ ਉਿਿੰ ਹਿਗ੍ਲ ਸ੍ਕਦੀ, ਚੇਿਿ ਿੰ ਮਾਇਆ ਿਿੀ ੀਂ ਹਿਗ੍ਲ ਸ੍ਕਦੀ, ਜੇ
ਕੋਈ ਮੰਿਦੈ ਹਕ ਹਿਗ੍ਲ ਸ੍ਕਦੀ ਿੈ ਿਾੀਂ ਇਿ ਉਿਦਾ ਭਰਮ ਿੈ, ਰਚਿਾ ਹਿਿੱਚ ਸ੍ਭ ਕੁਝ
ਹਲਮਟਡ ਿੈ, ਸ੍ਾਰੀ ਰਚਿਾ ਆਪ ਿੀ ਹਲਮਟਡ ਿੈ, ਰਚਿਾ ਿੋਂ ਪਰੇ, ਬਾਿਰ ਿੀ ਕੁਝ ਿੈ,
ਿਾੀਂ ਿੀ ਿਾੀਂ ਹਕਿੈ ਹਕ, ਸ੍ਖਮ ਮਹਿ ਜਾਿੈ ਅਸ੍ਥਲ । ਮਾਇਆ ਿਾੀਂ ਉਦਕਰਖ ਕਰੀ ਿੈ,
ਉਗ੍ਲੀ ਿੈ, ਫੇਰ ਹਿਗ੍ਲ ਜਾੀਂਦੈ ਇਿੱਕ ਹਦਿ, ਅਿੀਲ, ਹਗ੍ਣਿੀ ਿੋਂ ਪਰੇ, ਅਿਾਿਦ, ਸ੍ੀਮਾ
ਰਹਿਿ, ਬੇਅਿ
ੰ ਿੈ, ਆਿ ਗ੍ੁ ਣ ਿੇ ਿੇਰੇ, ਇਿੱਕ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿੋ ਰਿੀ ਿੈ, ਸ੍ਿੱਿ ਸ੍ਰਪ ਿੈ ਸ੍ਦੈਿ
ਿੇਰਾ, ਹਸ੍ਰਸ਼ਟੀ ਿੈ ਿਾੀਂ ਿਹਖਆਿ ਿੈ, ਜਦੋਂ ਰਚਿਾ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੀ ਿਾੀਂ ਿੰ ਆਪ ਿੀ ਸ੍ੀ, ਫੇਰ
ਹਕਸ੍ਿੇ ਿਹਖਆਿ ਕਰਿਾ ਸ੍ੀ, ਿੰ ਸ੍ਦਾ ਸ੍ਿੱਿ ਸ੍ਰਪ ਿੈਂ, ਿੁਣ ਿੀ ਸ੍ਿੱਿ ਸ੍ਰਪ ਿੈ ਸ੍ਰੀਰ
ਹਿਿੱਚ ਿੀ, ਬਿੱਸ੍ ਹਧਆਿ ਬਾਿਰ ਿੈ, ਜਦੋਂ ਹਧਆਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹਿਿੱਚ ਿੋ ਹਗ੍ਆ ਿਾੀਂ ਇਿੱਕ
ਿੀ ਿੈ, ਹਧਆਿ ਿੀ ਦੋ ਿਰਹਾੀਂ ਿੈ, ਅੰਿਰਮੁਖੀ ਜਾੀਂ ਬਾਿਰਮੁਖੀ, ਅੰਿਰਮੁਖੀ ਿੋਣ ਆਇਐ
ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਹਿਿੱਚ, ਬੀਸ੍ ਹਿਸ੍ਿੇ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਮੰਿ ਕੇ, ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਦੇ ਿੁਕਮ ਹਿਿੱਚ ਚਿੱਲ ਕੇ,
ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਿਾਲ ਏਕਾ ਕਰਿੈ, ਗ੍ੁ ਰਮੁਖੀ ਏਕਾ ਕਰਿੈ, ਡਾਕਆੀਂ ਿਾਲਾ ਏਕਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਸ੍ਿੱਚ
ਿਾਲ ਏਕਾ ਕਰਿੈ, ਧੜੇਦਾਰਾੀਂ ਿਾਲਾ ਏਕਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਲੋ ਭ ਅਰ ਮੋਿ ਹਿਆਗ੍ ਦਈਏ ਿਾੀਂ
ਬਾਕੀ ਆਪੇ ਖਿਮ ਿੋ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਜੇ ਕਪਟ ਿਿੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਗ੍ੁ ਿੱਸ੍ੇ ਿਾਲਾ ਆਦਮੀ ਹਜ਼ਆਦਾ ਸ੍ਿੱਚਾ
ਿੁੰਦੈ, ਸ੍ੁਭਾਅ ਿੁੰਦ,ੈ ਆਪੇ ਠੰਡਾ ਿੋ ਜਾੀਂਦ,ੈ ਲੋ ਭੀ ਦਾ ਹਿਸ੍ਾਿ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਦੀ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ।

ਆਹਦ ਅਜੋਹਿ ਅਜਾਇ ਜਰਾ ਹਬਿੁ ਪਰਮ ਪੁਿੀਤ ਪਰੰਪਰ ਮਾਿੇ ॥

ਆਹਦ ਅਜਿੀ ਿੈ, ਅਜਾਇ, ਜੰਹਮਆ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਿੋਂ ਿੈ, ਜਰਾ ਹਬਿੁ , ਕਾਲ
ਿੋਂ ਪਰੇ ਿੈ, ਕਾਲ ਦਾ ਅਸ੍ਰ ਿਿੀ ੀਂ ਉਸ੍ਿੇ, ਮਾਇਆ ਹਿਿੱਚ ਿਰੇਕ ਚੀਜ਼ ਪੁਰਾਣੀ ਿੋ ਰਿੀ
ਿੈ, ਜੋਹਿ ਿੇ ਮਾਇਆ ਦਾ ਅਸ੍ਰ ਿਿੀ,ੀਂ ਇਸ੍ ਲਈ ਸ੍ਿਜੁਗ੍ ਿਮੇਸ਼ਾ ਰਹਿੰਦੈ, ਬਾਕੀ ਹਿੰਿ
ਜੁਗ੍ ਬਦਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਸ੍ਹਿਜੁਗ੍ ਿੈ, ਿਮੇਸ਼ਾ ਰਹਿੰਦੈ, ਹਿੰਿ ਜੁਗ੍ ਿੀ ਕਾਲ
ਿੇ, ਸ੍ਹਿਜੁਗ੍ ਅਕਾਲ ਿੈ, ਓਥੇ ਕੇਿਲ ਆਿਮਾ ਿੈ, ਜੋਹਿ ਿੈ, ਜੋ ਕਦੇ ਜੰਹਮਆ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ
ਪਰਮ ਪੁਿੀਿ ਉਿ ਿੈ, ਪਰਮ ਜੋਿ ਿੀ ਿੈ, ਪਰੰਪਰ ਿੈ, ਪਿਾ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਕਦੋਂ ਦਾ ਿੈ, ਉਿਿੰ
ਪਰੰਪਰ ਮੰਿੋ, ਿੋਰ ਿਾੀਂ ਿਾੀਂ ਹਿਸ਼ਿੰ ਪਰੰਪਰ ਿੈ, ਿਾੀਂ ਹਸ਼ਿਜੀ ਿੇ ਿਾੀਂ ਬਰਿਮਾ, ਜੋ ਗ੍ਪੌੜੇ
ਮਾਰੇ ਿੇ ਇਿਹਾੀਂ ਦੇ ਚੇਹਲਆੀਂ ਿੇ, ਸ੍ਾਰੇ ਰਿੱਦ ਕਰੇ ਿੇ ।

ਹਸੱਧ ਸਵਯੰਭੂ ਪਰਹਸੱਧ ਸਭੈ ਜਗ ਏਕ ਿੀ ਠੌਰ ਅਿੇਕ ਬਖਾਿੇ ॥

ਸ੍ਵਯੰਭ, ਲਓ ਜੀ ਹਜਿੜਾ ਸ੍ਵੈਭੰਗ੍ ਿੰ ਬਦਲ ਕੇ ਸ੍ੈਭੰ ਬਣਾਇਆ ਿੈ, ਕਿੀ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਉਿ
ਲਫਜ਼ ਐਥੇ ਅਲਿੱ ਗ੍ ਆਇਆ ਿੈ ਉਿ ਿੀ ਸ੍ਿੀ ਰਪ ਹਿਿੱਚ, ਸ੍ੈਭੰ ਕੋਈ ਲਫਜ਼ ਿਿੀ ੀਂ
ਿੁੰਦਾ, ਸ੍ਵਭ
ੈ ੰਗ੍ ਿੈ ਮਲ ਮੰਿਰ ਹਿਿੱਚ, ਆਿਮਾ ਖੁਦ ਭੰਗ੍ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਸ੍ਵਯੰਭ ਿੋਂ ਭਾਿ ਮਾਇਆ
ਸ੍ਾਰੀ ਉਸ੍ ਹਿਿੱਚੋਂ ਹਿਕਲੀ ਿੈ, ਪੈਦਾ ਕਰੀ ਿੈ ਉਸ੍ਿੇ, ਹਸ੍ਿੱਧ ਸ੍ੋਝੀ, ਹਗ੍ਆਿ ਿੰ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ,
ੀਂ ੀ ਿੈ, ਸ੍ਾਰਾ ਜਗ੍ ਜਾਣਦੈ, ਬੇਦ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਿਰ
ਮਾਇਆ ਦੀ ਸ੍ੋਝੀ ਸ੍ਾਰੀ ਉਸ੍ੇ ਿੋਂ ਆਉਦ
ਿਰਹਾੀਂ ਦਾ ਹਗ੍ਆਿ ਹਿਸ੍ਥਾਰ ਪਰਿਕ ਹਲਹਖਆ ਿੈ, ਸ੍ਾਰਾ ਉਿਿੋਂ ਆਇਐ, ਸ੍ਭ ਿੋਂ
ਉਿੱਿਮ ਿੇ ਮੁਸ਼ਹਕਲ ਆਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਿੈ, ਪਰ ਸ੍ਾਰੇ ਹਗ੍ਆਿ ਹਬਬੇਕ ਬੁਧ
ਿੱ ਦੀ ਉਪਜ ਿੈ,
ੀਂ ੀ ਿੈ, ਜੇ ਇਸ੍ ਿਰਹਾੀਂ ਿਾੀਂ ਿੋਿੇ ਿਾੀਂ ਹਗ੍ਆਿ ਿਧੇ ਹਕਿੇਂ ?
ਿਰ ਿਰਹਾੀਂ ਦੀ ਸ੍ੋਝੀ ਅੰਦਰੋਂ ਆਉਦ
ਅਿੇਕਾੀਂ ਿਹਖਆਿ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਕਰ ਚੁਿੱਕੇ ਿੇ, ਪਰ ਇਿ ਸ੍ਾਰਾ ਹਗ੍ਆਿ ਇਿੱਕੋ ਖਜ਼ਾਿੇ ਿੋਂ
ੀਂ ਾ ਿੈ, ਫੁਰਿਾ ਫੁਰਦੈ, ਹਜਸ੍ ਹਗ੍ਆਿ ਿਾਸ੍ਿੇ ਕੋਈ ਹਮਿਿਿ ਕਰੇ, ਉਿੀ ਫੁਰ ਜਾੀਂਦੈ
ਆਉਦ
।

ਰੇ ਮਿ ਰੰਕ ਕਲੰ ਕ ਹਬਿਾ ਿਹਰ ਤੈ ਹਕਿ ਕਾਰਣ ਤੇ ਿ ਪਛਾਿੇ ॥੫॥

ਮਿ ਰੰਕ ਿੈ, ਕੰਗ੍ਾਲ ਿੈ, ਮਾਇਆ ਹਪਿੱਛੇ ਦੌੜਿ ਿਾਲਾ ਕੰਗ੍ਾਲ ਿੀ ਿੁੰਦ,ੈ ਮਿ ਿੰ ਹਕਿੈ
ਹਕ ਿੰ ਕਲੰ ਕ ਰਹਿਿ ਿਹਰ, ਹਿਿਕਲੰ ਕ ਿੈ ਜੋ, ਉਸ੍ਿੰ ਕਲੰ ਕ ਲਿੱ ਗ੍ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ਕਦਾ,
ਸ਼ਬਦ ਗ੍ੁ ਰ ਹਿਿਕਲੰ ਕ ਿੋਂ ਿੀ ਪੈਦਾ ਿੁੰਦੈ, ਹਿਕਲੰ ਕ ਬਜੀ ਡੰ ਕ, ਉਸ੍ ਹਿਿਕਲੰ ਕ ਿੰ ਿੰ
ਹਕਸ੍ ਕਾਰਿ ਕਰਕੇ ਿਿੀ ੀਂ ਪਛਾਣਦਾ, ਕੀ ਿਜਿ ਿੈ, ਬਾਿਰ ਹਕਉ ੀਂ ਲਿੱ ਭਦੈਂ, ਮਰਿੀਆੀਂ ਿਾੀਂ
ਕਲੰ ਹਕਿ ਿੋ ਸ੍ਕਦੀਆੀਂ ਿੇ, ਿਹਰ ਿੇ ਕਲੰ ਕ ਿਾੀਂ ਕੀ ਲਿਾਉਣੈ ਉਿ ਿਾੀਂ ਕਲੰ ਕੀ ਦਾ ਮੰਿ
ਿਿੱਕ ਿਿੀ ੀਂ ਦੇਖਦਾ, ਰਾਮ ਰਾਇ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਦੇਖਣੋ ਮਿਹਾੀਂ ਕਰ ਹਦਿੱਿਾ ਸ੍ੀ, ਗ੍ੁ ਰਬਾਣ ਿਾਕ
ਬਦਲ ਹਦਿੱਿਾ ਸ੍ੀ ਉਿਿੇ, ਉਸ੍ ਿਹਰ ਦਾ ਿਾੀਂ ਹਗ੍ਆਿ ਿੀ ਕਲੰ ਕ ਧੋ ਹਦੰਦ,ੈ ਿੰ ਹਕਉ ੀਂ
ਭੁਲਾਈ ਹਫਰਦੈਂ ।

ਅੱਛਰ ਆਹਦ ਅਿੀਲ ਅਿਾਿਦ ਸੱਤ ਸਦੈਵ ਤੁ ਿੀ ਕਰਤਾਰਾ ॥

ਅਿੱਛਰ ਅਖਰ ਿੋਂ ਬਹਣਆ ਿੈ, ਅਕਸ਼ਰ ਿੀ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਜੋ ਖਰਦਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਜਰਾ ਰੋਗ੍ ਿੋਂ
ਰਹਿਿ ਿੈ, ਸ੍ਮੇਂ ਦਾ ਅਸ੍ਰ ਿਿੀ ੀਂ ਹਜਸ੍ ਉਪਰ, ਿੁਣ ਜੋ ਪੜਹਿ ਿਾਲੇ ਅਿੱਖਰ ਿੇ ਉਿਿਾੀਂ ਿੇ
ਿੀ ਗ੍ਿੱਲ ਲਾਗ੍ ਿੈ, ਇਿਹਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਉਿੀ ਗ੍ੁ ਣ ਿੈ, ਹਜੰਿਾ ਹਗ੍ਆਿ ਅਿੱਖਰਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਪਾ
ਹਦਿੱਿਾ, ਓਿਾ ਿੀ ਰਿੇਗ੍ਾ, ਘਟਦਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਹਿਚਾਰਿ ਿਾਲਾ ਚਾਿੀਦੈ, ਸ੍ਮਝ ਚਾਿੀਦੀ ਿੈ,
ਹਜੰਿਾ ਪਾਇਐ ਓਿਾ ਿੀ ਜਦੋਂ ਮਰਜ਼ੀ ਕਿੱਢ ਲਓ, ਜ਼ੁਬਾਿੀ ਗ੍ਿੱਲ ਪੜਹੀ ਪੜਹਾਈ ਓਿੀ ਿਿੀ ੀਂ
ਯਾਦ ਿਿੀ ੀਂ ਰਹਿੰਦੀ, ਪਰ ਅਿੱਖਰਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਓਿਾ ਿੀ ਰਹਿੰਦੈ, ਹਸ੍ਿੱਖਾੀਂ ਕੋਲ ਚਾਿੇ ਕੁਝ ਪਿੱਲੇ
ਿਿੀ ੀਂ ਅਿੱਜ, ਪਰ ਅਿੱਖਰਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਓਿੇਂ ਓਿੇ ਦਾ ਓਿਾ ਹਪਐ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਹਿਿੱਚ, ਓਿ ਅਲਿੱ ਗ੍
ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ ਹਕ ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਹਿਰਾਕਾਰੀ ਗ੍ਿੱਲ ਸ੍ਰੀਰ ਿਾਲ ਜੋੜ ਕੇ ਹਿਚਾਰਧਾਰਾ ਖਰਾਬ ਕਰ
ਲਈ, ਅਰਥ ਗ੍ਲਿ ਕਰ ਲਏ, ਪਰ ਇਿ ਿਾੀਂ ਗ੍ਲਿੀ ਜਾੀਂ ਗ੍ੁ ਸ੍ਿਾਖੀ ਿੈ, ਅਿੱਖਰਾੀਂ ਦਾ
ਦੋਸ਼ ਿਿੀ,ੀਂ ਮਾਇਆ ਿਾਲੇ ਅਰਥ ਕਰਾੀਂਗ੍ੇ ਿਾੀਂ ਘਟੇਗ੍ਾ ਿੀ, ਅੰਦਰਲੇ ਸ੍ਰੀਰ ਜੋ ਮਾਇਆ
ਿੋਂ ਪਰੇ ਿੈ, ਉਿਦੇ ਿਾਲੇ ਅਰਥ ਕਰੋ ਫੇਰ ਿਿੀ ੀਂ ਘਟਦਾ ਕੁਝ, ਮਰਿੀ ਪਜਕ ਪੰਹਡਿ ਹਕਿੇਂ
ਿੱ ਸ੍ਕਦੈ ? ਬੋੜਾ ਬੰਦਾ ਗ੍ੰਿਾ ਿਿੀ ੀਂ ਚਪ
ਅੰਦਰਲੇ ਸ੍ਰੀਰ ਦੀਆੀਂ ਹਿਰਾਕਾਰੀ ਗ੍ਿੱਲਾੀਂ ਬੁਝ
ਸ੍ਕਦਾ, ਅਿੱਛਰ ਆਹਦ ਅਿੀਲ ਅਿਾਿਦ ਸ੍ਿੱਿ ਸ੍ਦੈਿ ਿੁ ਿੀ ਕਰਿਾਰਾ । ਕਰਿਾਰਾ,
ਕਰਿਾ ਪੁਰਖ ਸ੍ਦਾ ਰਹਿਣ ਿਾਲਾ ਿੈਂ, ਸ੍ਹਿ ਸ੍ਰਪ ਿੈਂ, ਿੰ ਿੀ ਕਰਿਾਰਾ ਿੈਂ ।
 ਜੀਵ ਹਜਤੇ ਜਲ ਮੈ ਥਲ ਮੈ ਸਭ ਕੈ ਸਦ ਪੇਟ ਕੌ ਪੋਖਿਿਾਰਾ ॥
ਹਜੰਿੇ ਿੀ ਜੀਿ ਿੇ, ਚਾਿੇ ਪਾਣੀ ਹਿਿੱਚ ਿੇ , ਚਾਿੇ ਬਾਿਰ ਜਮੀਿ ਿੇ ਿੇ, ਸ੍ਾਹਰਆੀਂ ਦਾ ਪੇਟ ਿੰ
ਭਰਦੈਂ, ਸ੍ਭ ਦੀ ਪੇਟ ਦੀ ਭੁਖ ਹਮਟਾਉਣਾ ਿੇਰਾ ਕੰਮ ਿੈ, ਿੁਣ ਜੇ ਸ੍ਭ ਦਾ ਪੇਟ ਉਿ ਭਰਦੈ
ਿਾੀਂ ਪੇਟ ਹਪਿੱਛੇ ਿਾੀਂ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਛਿੱਡੀ ਹਫਰਦੇ ਿਾੀਂ, ਇਿ ਹਕਿੱਥੋਂ ਦੀ ਹਸ੍ਆਣਪ ਿੈ, ਪੇਟ
ਭਰਿ ਦੀ ਹਜੰਮੇਿਾਰੀ ਿੀ ਸ੍ਿੱਚ ਮਾਰਗ੍ ਿੇ ਿੁ ਰਿ ਿਿੀ ੀਂ ਹਦੰਦੀ, ਸ਼ਰਧਾਿਾਿ ਹਸ੍ਿੱਖ ਸ੍ੋਚਦੇ ਿੇ
ਐਦਾੀਂ, ਭਰੋਸ੍ੇ ਿਾਲੇ ਿਾੀਂ ਜਾਣਦੇ ਿੇ ਹਕ ਪੇਟ ਉਿ ਭਰਦੈ, ਸ਼ਰਧਾਿਾਿ ਿਾੀਂ ਸ੍ਗ੍ੋਂ ਉਿਦੀ
ਅਰਦਾਸ੍ ਕਰਦੇ ਿੇ ਜੋ ਉਿਦੀ ਹਜੰਮੇਿਾਰੀ ਿੈ, ਉਿ ਕਰ ਿੀ ਹਰਿੈ, ਚਲੋ ਜੇ ਕੋਈ ਅਰਦਾਸ੍
ਕਰਾਉਣ ਆ ਿੀ ਹਗ੍ਆ ਿਾੀਂ ਪਾਠੀ ਪਰਚਾਰਕ ਿਾੀਂ ਕਹਿ ਸ੍ਕਦੇ ਿੇ ਹਕ ਭਾਈ ਉਿ ਦਾਿਾ
ਿੈ, ਜੇ ਿਾੀਂ ਹਦੰਦਾ ਿੋਿੇ ਿਾੀਂ ਕਰੋ ਅਰਦਾਸ੍, ਪਰ ਿਿੀ,ੀਂ ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਿੋਂ ਉਲਟ, ਭਰੋਸ੍ਾ ਿੋੜਿ
ਿਾਲੀ ਅਰਦਾਸ੍ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਸ਼ਰਧਾਿਾਿ ਕਦੇ ਿੀ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੁਣਦਾ,
ਆਪਣੇ ਲੋ ਭ ਦੀ ਰਟ ਲਾਿੇਗ੍ਾ ਬਿੱਸ੍, ਜੇ ਸ੍ੁਣੇ ਿਾੀਂ ਮੰਿਣੀ ਪਊ, ਉਿ ਸ੍ੁਣਦਾ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ
ਖਾਲਸ੍ਾ ਕੀ ਅਰਦਾਸ੍ ਕਰਦਾ ਸ੍ੀ, ਹਿਣੁ ਿੁ ਧੁ ਿੋਰੁ ਹਜ ਮੰਗ੍ਣਾ ਹਸ੍ਹਰ ਦੁਖਾ ਕੈ ਦੁਖ । ਇਿ
ਦੁਖ ਮੰਗ੍ਦੇ ਿੇ ਜਾ ਜਾ ਕੇ, ਫੌਜ ਿੇ ਿਮਲਾ ਕੀਿਾ, ਦੰਗ੍ੇ, ਮੁਸ੍ੀਬਿਾੀਂ ਇਿਹਾੀਂ ਦੀ ਗ੍ਲਿੀ
ਕਾਰਿ ਪਈਆੀਂ, ਮੰਗ੍ਦੇ ਿੀ ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਿੋਂ ਉਲਟ ਿੇ, ਮਿੱਿ ਚਾਿੇ ਇੰਦਰਾ ਦੀ ਮਾਰੀ ਗ੍ਈ,
ਹਭੰਡਰਾੀਂ ਿਾਲੇ ਦੀ ਮਾਰੀ ਗ੍ਈ, ਹਗ੍ਆਿੀ ਜ਼ੈਲ ਹਸ੍ੰਘ ਦੀ ਮਾਰੀ ਗ੍ਈ, ਇਿ ਿਾੀਂ ਬਿਾਿਾ
ੀਂ ੈ ਪਰਮੇਸ਼ਰ, ਦੁਖ ਿਾੀਂ ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਮੰਹਗ੍ਆ ਸ੍ੀ, ਰਾਜ ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਮੰਗ੍ਦੇ ਿੋ, ਿੁ ਿਾਿੰ ਦਿੱਹਸ੍ਐ
ਬਣਾਉਦ
ਹਕ ਰਾਜੇ ਕੈਸ੍ੇ ਿੁੰਦੇ ਿੇ, ਐਿੋ ਹਜਿੇ ਬਣਿੈ ? ਇਿ ਿਾਕ ਪਰਾ ਿੋ ਕੇ ਰਿੇਗ੍ਾ, ਹਿਣੁ ਿੁ ਧੁ
ਿੋਰੁ ਹਜ ਮੰਗ੍ਣਾ ਹਸ੍ਹਰ ਦੁਖਾ ਕੈ ਦੁਖ । ਜਦੋਂ ਮਰਜ਼ੀ ਅਜ਼ਮਾ ਹਲਓ, ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਦੀ ਬਾਣੀ ਿੈ,
ਅਚਕ ਬੋਲ ਿੇ, ਿੁ ਿਾਡੀਆੀਂ ਿਰਕਿਾੀਂ ਕਾਰਿ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿੇ ਿੋਰਾੀਂ ਦਾ ਹਿਸ਼ਿਾਸ੍ ਬਿੱਝੇਗ੍ਾ,
ਲੋ ਕ ਮੰਿਣਗ੍ੇ, ਲਾਿਾ ਲੈ ਣਗ੍ੇ, ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਆਪਣਾ ਿੁ ਕਸ੍ਾਿ ਕਰਾਉਣੋਂ ਿਟੋ ਚਾਿੇ ਿਾੀਂ ।

ਬੇਦ ਪੁਰਾਿ ਕੁ ਰਾਿ ਦੁਿੂੰ ਹਮਲ ਭਾਹਤ ਅਿੇਕ ਹਬਚਾਰ ਹਬਚਾਰਾ ॥

ਬੇਦ ਪੁਰਾਿ ਿੇ ਕੁਰਾਿ ਿਾਹਲਆੀਂ ਿੇ ਅਿੇਕ ਹਿਚਾਰ ਕੀਿੇ, ਇਕਿੱਠੇ ਬਹਿ ਕੇ, ਹਜਿੇਂ ਮੀਆੀਂ
ਮੀਰ ਿਰਗ੍ੇ ਿੇਕ ਮੁਸ੍ਲਮਾਿ, ਿੇ ਕ ਹਿੰਦਆੀਂ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਬੈਠਦੇ ਸ੍ਿ, ਿਰੇਕ ਧਰਮ ਹਿਿੱਚ
ਿੇਕ ਬੰਦੇ ਿੁੰਦੇ ਿੇ, ਸ੍ਿੱਚ ਿੰ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਉਦਾਰਿਾਦੀ ਿੁੰਦੇ ਿੇ, ਉਿਹਾੀਂ ਲਈ ਕੋਈ ਧਾਰਹਮਕ
ਭੇਦਭਾਿ ਿਿੀ ੀਂ ਿੁੰਦਾ, ਕਿੱਟੜ ਚਾਿੇ ਹਿੰਦ ਿੈ, ਚਾਿੇ ਮੁਸ੍ਲਮਾਿ ਿੇ ਚਾਿੇ ਹਸ੍ਖ, ਉਿ
ਧਾਰਹਮਕ ਿੁੰਦਾ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਇਿ ਿੇਕ ਬੰਦੇ ਿੁੰਦੇ ਿੀ ਿਿੱਧ ਿੇ ਪਰ ਚੁਿੱਪ ਕਰ ਰਹਿੰਦੇ ਿੇ,
ੀਂ ੇ ਰਹਿੰਦੇ ਿੇ।
ਕਿੱਟੜ ਰਾਜ ਦਾ ਰੌਲਾ ਪਾਉਦ

ਔਰ ਜਿਾਿ ਹਿਦਾਿ ਕਛੂ ਿਹਿ ਏ ਸੁ ਬਿਾਿ ਤੁ ਿੀ ਹਸਰਦਾਰਾ ॥੬॥

ਜਿਾਿ, ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਕੁਝ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਇਿ ਿਾੀਂ ਸ੍ੁਪਿੇ ਦੀ ਹਿਆੀਂਈ ੀਂ ਿੈ, ਹਿਦਾਿੀ ਿੈ ਸ੍ੰਸ੍ਾਰੀ
ੀਂ ੀ ਿੈ
ਉਮੀਦਾੰ ਇਿੱਛਾਿਾੀਂ ਰਿੱਖਣੀਆੀਂ, ਫੋਕਾ ਿੈ ਸ੍ਭ ਐਥੇ, ਿੋਸ਼ ਮੌਿ ਿੇੜੇ ਆਿੇ ਿਾੀਂ ਆਉਦ
ਹਕ ਕੁਝ ਿਾਲ ਿਿੀ ੀਂ ਜਾਣਾ, ਐਿੇਂ ਕਲਪਦਾ ਹਰਿਾ, ਜੋ ਜਾਗ੍ ਚੁਿੱਕੇ ਿੇ, ਉਿਹਾੀਂ ਿੰ ਿਾੀਂ ਪਿੈ
ਹਕ ਿੁਕਮ ਕਰਿਾਰ ਦਾ ਚਲਦੈ, ਸ੍ੁਬਿਾਿ ਹਸ੍ਰਦਾਰਾ ਉਿ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੈ, ਹਗ੍ਆਿੀ ਿੰ
ਪਿੈ, ਜੋ ਿੁਕਮ ਹਿਿੱਚ ਸ੍ਮਾਇਆ ਿੈ, ਸ੍ੁਣ ਸ੍ਕਦੈ, ਉਿ ਿਾੀਂ ਦੇਖਦਾ ਿੈ ਿੁਕਮ ਹਕਿੇਂ
ਿਰਿਦੈ, ਸ੍ਭ ਿੁਕਮ ਿਰਿ ਹਰਿੈ, ਸ੍ਰਦਾਰੀ ਿੁਕਮ ਦੀ ਿੈ, ਿਾਕਮ ਦੀ ਿੈ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੀ
ਿੈ, ਬਾਕੀ ਿਾੀਂ ਭੁਲੇਖਾ ਪਾਲੀ ਬੈਠੇ ਿੇ ਸ੍ਭ ।

ਆਹਦ ਅਗਾਹਧ ਅਛੇਦ ਅਭੇਦ ਅਲੇ ਖ ਅਜੇਅ ਅਿਾਿਦ ਜਾਿਾ ॥

ਆਹਦ ਿੋਂ ਲੈ ਕੇ, ਮੁਿੱਢ ਿੋਂ ਲੈ ਕੇ ਿੀ ਅਗ੍ਾਹਧ ਿੈਂ, ਕੋਈ ਿਿੀ ੀਂ ਦਿੱਸ੍ ਸ੍ਹਕਆ, ਸ਼ੁਰ ਿੋਂ ਿੀ
ਅਛੇਦ ਿੈਂ, ਆਹਦ ਿੋਂ ਿੀ ਅਭੇਦ ਿੈਂ, ਿੇਰਾ ਕੋਈ ਭੇਦ ਿਿੀ,ੀਂ ਲੇ ਖੇ ਿੋਂ ਪਰੇ ਿੈਂ, ਹਜਹਿਆ
ਿਿੀ ੀਂ ਜਾ ਸ੍ਕਦਾ ਇਿ ਿੀ ਸ੍ਾਰੇ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਿੁਣ ਹਕਰਸ਼ਿ ਿੰ ਸ੍ਿਾਰਾੀਂ ਿਾਰ ਖੜਗ੍ ਹਸ੍ੰਘ ਿੇ
ਹਜਿੱਹਿਆ, ਉਿਹਾੀਂ ਦੇ ਗ੍ਰੰਥ ਦਿੱਸ੍ਦੇ ਿੇ, ਉਿ ਅਜੈ ਹਕਿੇਂ ਿੈ, ਭਗ੍ਿਾਿ ਹਕਿੇਂ ਬਣ ਹਗ੍ਆ,
ਉਿੋਂ ਹਸ਼ਕਾਰੀ ਦੇ ਿੀਰ ਿਾਲ ਮਾਹਰਆ ਿੀ ਹਗ੍ਆ, ਭਰਮ ਿੋੜਿ ਲਈ ਇਿ ਸ੍ਿੈਯੇ ਹਲਖੇ
ਿੇ, ਮਿੌਿਾੀਂ ਿੋੜੀਆੀਂ ਿੇ, ਐਿੇਂ ਿਿੀ ੀਂ ਹਲਖੀਆੀਂ ਗ੍ਿੱਲਾੀਂ, ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਜੇ ਅਜੈ ਸ੍ੀ ਿਾੀਂ ਬਾਲੀ
ਿੰ ਿੀਰ ਹਸ੍ਿੱਧਾ ਸ੍ਾਿਮਣੇ ਆ ਕੇ ਮਾਰਦਾ, ਦਜੀ ਗ੍ਿੱਲ ਉਿਦੇ ਆਪਣੇ ਪੁਿੱਿਰਾੀਂ ਿੇ ਮਰਹਛਿ
ਕਰ ਹਦਿੱਿਾ, ਉਿ ਅਜੈ ਹਕਿੇਂ ਿੈ, ਲਿ ਕੁਸ਼ ਿੰ ਿਾੀਂ ਿਿੀ ੀਂ ਪਜਦੇ, ਪਜਾ ਿਾੀਂ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਦੀ
ਿੈ, ਭਗ੍ਿਾਿ ਿਾੀਂ ਉਿਿੰ ਮੰਿੀ ਬੈਠੇ ਿੇ, ਰਾਮ ਹਕਰਸ਼ਿ ਅਜੈ ਿਿੀ ੀਂ ਿਿ, ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਦੇ
ਮੰਦਰ ਿਾੀਂ ਿੇ ਹਕਉਹੀਂ ਕ ਪੰਹਡਿ ਦਾ ਚੇਲਾ ਸ੍ੀ, ਪੰਹਡਿ ਦੇ ਕਿੇ ਸ੍ੰਭਕ ਹਰਸ਼ੀ ਦਾ ਕਿਲ
ਕਹਰਆ ਉਿਿੇ ਹਕਉਹੀਂ ਕ ਉਿ ਸ਼ਦਰ ਿੋ ਕੇ ਭਗ੍ਿੀ ਕਰਦਾ ਸ੍ੀ, ਲਿ ਕੁਸ਼ ਦੇ ਮੰਦਰ ਿਾੀਂ
ਿੀ ਬਾਲਮੀਕ ਿੇ ਪਾਲੇ ਿੇ, ਜਦੋਂ ਹਕ ਉਿਹਾੀਂ ਿੇ ਸ੍ਣੇ ਿਿੰ ਮਾਿ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਸ੍ਾਰੇ ਿਰਾਏ,
ਖੈਰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਆਹਦ ਿੋਂ ਿੀ ਅਜੈ ਿੈ, ਅਿਾਿਦ, ਿਿੱਦ ਿੋਂ ਰਹਿਿ ਬੇਅਿ
ੰ ਿੈ, ਜਾਣਦੇ ਿੇ ਸ੍ਭ
।

ਭੂ ਤ ਭਹਵੱਖ ਭਵਾਿ ਤੁ ਿੀ ਸਭਿੂੰ ਸਭ ਠੌਰਿ ਮੋ ਅਿੁ ਮਾਿਾ ॥

ਭਿ ਿੈ ਬੀਿ ਚੁਿੱਹਕਆ ਸ੍ਮਾੀਂ, ਭਹਿਖ ਆਉਣ ਿਾਲਾ, ਭਿਾਿ ਜੋ ਿੁਣ ਚਿੱਲ ਹਰਿੈ, ਿੁਕਮ
ਿੇਰਾ ਹਪਿੱਛੇ ਚਿੱਲਦਾ ਆਇਐ, ਿੁਣ ਿੀ ਚਿੱਲ ਹਰਿੈ, ਅਿੱਗ੍ੇ ਿੀ ਚਿੱਲੇਗ੍ਾ, ਿੰ ਿੀ ਿੈਂ, ਿੇਰੀ
ਸ੍ਰਦਾਰੀ ਿੈ ਿਮੇਸ਼ਾ, ਇਸ੍ ਗ੍ਿੱਲ ਿੇ ਸ੍ਾਰੀਆੀਂ ਮਿੱਿਾੀਂ, ਸ੍ਾਰੇ ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਦੇ ਧਰਮ ਸ੍ਹਿਮਿ ਿੇ,
ਚਾਿੇ ਉਿਹਾੀਂ ਦੇ ਅਿੁ ਮਾਿ ਿੀ ਿਿ, ਪਰ ਸ੍ਹਿਮਿ ਿੇ, ਇਸ੍ ਗ੍ਿੱਲ ਿੇ ਹਕੰਿ ਪਰੰਿ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ ।

ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਮਣੀ ਧਰ ਿਾਰਦ ਸਾਰਦ ਸੱਹਤ ਸਦੈਵ ਪਛਾਿਾ ॥

ਦੇਿਿੇ ਹਿਸ਼ਿੰ ਦੇ ਚੇਲੇ, ਅਦੇਿ ਿੇ ਰਾਖਸ਼ਸ਼ ਜੋ ਹਿਸ਼ਿੰ ਦੇ ਿਾੀਂ ਹਖਲਾਫ ਿੇ, ਕਦੇ ਕਦੇ
ਹਸ਼ਿਜੀ ਿੰ ਬਾਗ੍ੀ ਿੇ, ਮਣੀ ਧਰ ਿੈ ਹਸ਼ਿਜੀ, ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਦਾ ਹਿਆਗ੍ੀ ਿੈ, ਪਰ ਰਾਖਸ਼ ਰਾਜ
ਿੰ ਿੀ ਪੈ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਿਾਰਦ ਿੈ ਜੋ ਬਰਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਦਿੱਸ੍ਦੈ, ਹਲਖਦੈ, ਸ੍ਾਰਦ, ਿੋਰ ਹਗ੍ਆਿ
ਸ੍ਾਰੇ ਰਿੱਦ ਕਰ ਹਦੰਦੈ ਿਾਰਦ, ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਸ੍ਾਰੇ ਹਗ੍ਆਿ ਰਿੱਦ ਕਰਦੀ ਿੈ, ਸ੍ਹਿ ਸ੍ਦੈਿ ਿੰ
ਸ੍ਾਰੇ ਿੀ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਆਪਸ੍ ਹਿਿੱਚ ਹਿਸ਼ਿੰ ਹਸ਼ਿਜੀ ਲੜਦੇ ਿੋਣ ਚਾਿੇ, ਪਰ ਿੈਿੰ ਸ੍ਹਿ
ਸ੍ਾਰੇ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਿੈਿੰ ਚਾਿੇ ਿਾੀਂ ਮੰਿਣ, ਪਰ ਿੇਰੀ ਿੋਂਦ ਿੋਂ ਇਿਕਾਰੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਉ ੰਝ ਭਾਿੇਂ
ਸ੍ਿੱਚ ਿੋੜ ਮਰੋੜ ਕੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਿ ਆਪਣੀ ਚੌਧਰ ਲਈ, ਸ੍ੰਿ ਕੀ ਕਰਦੇ ਿੇ ਿੁਣ,
ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿਾਲ ਰਿੱਖਣੀ ਿੈ, ਉਪਦੇਸ਼ ਮਿ ਮਿੱਿ ਦਾ, ਕਹਿਣਗ੍ੇ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਿੀ ਗ੍ੁਰਬਾਣੀ
ਿਾਲ ਜੋੜਦੇ ਿਾੀਂ, ਚਲਾਕੀ ਕਰਦੇ ਿੇ।

ਦੀਿ ਦਯਾਲ ਹਕਰਪਾਹਿਹਧ ਕੋ ਕਛੁ ਭੇਦ ਪੁਰਾਿ ਕੁ ਰਾਿ ਿ ਜਾਿਾ ॥੭॥

ਿੰ ਦੀਿ ਦਇਆਲ ਿੈਂ, ਹਕਰਪਾ ਦਾ ਖਜਾਿਾ ਿੈਂ, ਕੁਰਾਿ ਿੇ ਪੁਰਾਿ ਿੇ ਿੇਰਾ ਭੇਦ ਿਿੀ ੀਂ
ਜਾਹਣਆ, ਿੁਣ ਐਥੇ ਬੇਦ ਹਕਉ ੀਂ ਛਿੱਡਿਾ ? ਕੁਰਾਿ ਿੇ ਪੁਰਾਿ ਿਾੀਂ ਹਲਖ ਹਦਿੱਿਾ, ਹਕਉਹੀਂ ਕ
ਕੁਰਾਿ ਦੇ ਹਿਿੱਚ ਅਿੱਧਾ ਭੇਦ ਿੈ, ਪਰਾ ਹਗ੍ਆਿ ਿਿੀ,ੀਂ ਇਿੀ ਪੁਰਾਿਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਗ੍ੀਿਾ ਿੀ
ਪੁਰਾਣਾੀਂ ਹਿਿੱਚੋਂ ਿੀ ਹਲਖੀ ਿੋਈ ਿੈ, ਕੋਈ ਿਿਾੀਂ ਗ੍ਰੰਥ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਿਾਲੇ ਗ੍ੀਿਾ ਹਕਿੜਾ ਇਿੱਕ
ਹਕਸ੍ਮ ਦੀ ਿੈ, ਮੁਸ੍ਲਮਾਿ ਿੰ ਕਾਣਾੀਂ ਹਕਿੈ, ਪਰ ਹਿੰਦ ਪੁਰਾਣਾ ਿੰ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦਾ,
ਉਿਿੋਂ ਿੀ ਥਿੱਲੇ ਹਸ੍ੰਮਰਿ ਸ਼ਾਸ਼ਿਰ ਿੇ ਚਹਲਆ ਹਗ੍ਆ, ਿਾੀਂ ਅੰਿਹਾੀਂ ਹਕਿੈ, ਮਰਿੀ ਜੋ ਬਣਾ
ਲਈ, ਿਾਲੇ ਿਾੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਭੀਸ਼ਮ ਹਪਿਾਮਾ ਕਹਿੰਦਾ ਮੈਂ ਸ੍ਰੀਰ ਿਿੀ ੀਂ ਛਿੱਡਣਾ ਅਜੇ, ਸ੍ਰੀਰ
ਕੀਿਿੇ ਿਿੀ ੀਂ ਛਿੱਡਣਾ ? ਆਿਮਾ ਿੇ, ਜਦੋਂ ਪਿੈ ਹਕ ਸ੍ਰੀਰ ਹਿਿੱਚ ਆਿਮਾ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਸ੍ਰੀਰ
ਿਾੀਂ ਹਮਿੱਟੀ ਿੈ, ਆਿਮਾ ਦਾ ਕਿੱਪੜਾ ਿੈ, ਫੇਰ ਸ੍ਰੀਰ ਦੀ ਮਰਿੀ ਹਕਉ ੀਂ ਬਣਾਈ ? ਿਾੀਂ ਅੰਿਹਾੀਂ
ਹਕਿੈ, ਆਿਮਾ ਿੇ ਸ੍ਰੀਰ ਛਿੱਹਡਐ, ਉਿਦੀ ਮਰਿੀ ਬਣਾਓ, ਉਿ ਿੈ ਅਸ੍ਲੀ, ਸ੍ਰੀਰ ਿਾੀਂ
ਹਮਟੀ ਿੈ, ਹਮਿੱਟੀ ਦੀਆੀਂ ਮਰਿੀਆੀਂ ਿੇ, ਮੁਸ੍ਲਮਾਿਾੀਂ ਿੇ ਘਿੱਟੋ ਘਿੱਟ ਮਰਿੀਆੀਂ ਿਿੀ ੀਂ
ਪਜੀਆੀਂ, ਆਿਮਾ ਿਾੀਂ ਰਿ ਕਰਕੇ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਪਰ ਇਿਦਾ ਹਗ੍ਆਿ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ ਿਾੀਂ ਕਾਣੇ ਿੇ
ਉਿ, ਪੁਰਾਣਾੀਂ ਹਿਿੱਚ, ਗ੍ੀਿਾ ਹਿਿੱਚ ਆਿਮਾ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ, ਪਰ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿੇ ਬੇਦ ਆਿਮਾ
ਦਾ ਦਰਸ਼ਿ ਕਰਾ ਹਦੰਦੇ ਿੇ, ਿਾੀਂ ਕਰਕੇ ਐਥੇ ਪੁਰਾਣ ਕੁਰਾਣ ਹਲਖੇ ਿੇ, ਬੇਦ ਛਿੱਡ ਹਦਿੱਿਾ,
ਬੇਦ ਹਿਿੱਚ ਉਿ ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ, ਹਿੰਦ ਦਾ ਬੇਦ ਛਿੱਡ ਕੇ ਬੇੜਾ ਗ੍ਰਕ ਿੋਇਆ ਿੈ, ਮੰਦਰ
ਮਰਿੀਆੀਂ ਬਣਾ ਕੇ ਚੜਹਾਿਾ ਿਿੱਧ ਹਮਲਦਾ ਸ੍ੀ, ਏਿੀ ਿਾਲ ਹਸ੍ਿੱਖਾੀਂ ਦਾ ਿੈ ਿੁਣ, ਪੰਹਡਿਾੀਂ ਿੇ
ਿੀ ਇਿ ਸ੍ਕੀਮ ਹਸ੍ਿੱਖ ਚੌਧਰੀਆੀਂ ਿੰ ਦਿੱਸ੍ੀ, ਗ੍ਰੰਥ ਸ੍ਾਹਿਬ ਿੰ ਗ੍ੁ ਰ ਬਣਾ ਕੇ ਚੜਹਾਿਾ
ਬਣਾਓ, ਮਾਇਆ ਇੰਝ ਆਊ, ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਦਾਅ ਿੇ ਲਾਅ ਹਦਿੱਿੀ, ਮਾਇਆ ਿਾੜ ਲਈ,
ਿੁਣ ਲੜੀ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ ।
 ਸੱਹਤ ਸਦੈਵ ਸਰੂਪ ਸਤਹਬਰਤ ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਤੁ ਿੀ ਉਪਜਾਯੋ ॥
ਸ੍ਿੱਹਿ ਸ੍ਦੈਿ ਿੀ ਰਹਿੰਦਾ ਿੈ, ਮਾਇਆ ਦਾ ਰਪ ਬਦਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਿੈ, ਸ੍ਿੱਿ ਦਾ ਇਿੱਕੋ ਸ੍ਰਪ
ਰਹਿੰਦੈ, ਸ੍ਿਹਬਰਿ ਿੋਂ ਭਾਿ ਮਾਇਆ ਸ੍ਿੱਹਿ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਹਿਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਿੈ, ਸ੍ਿੱਿ ਦੇ ਦਾਇਰੇ
ਹਿਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਿੈ, ਹਬਰਿ ਭਾਿ ਦਾਇਰਾ ਿੈ, ਸ੍ਰੀਰ ਆਿਮਾ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਦਜੇ ਪਿੱਖੋਂ
ਦੇਖੀਏ ਿਾੀਂ ਆਿਮਾ ਦੀ ਖੁਰਾਕ ਿੇ ਪਹਿਰਾਿਾ ਸ੍ਿੱਚ ਦਾ ਿੈ, ਭਾਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਿਾਲ ਜੁੜੇ
ਰਹਿਣਾ, ਸ੍ਿੱਚ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਹਿਿੱਚ ਰਹਿਣਾ, ਇਿ ਿੀ ਸ੍ਿਹਬਰਿ ਿੈ, ਬਾਿਰਲਾ ਸ੍ਰੀਰ
ਮਾਇਆ ਿੈ, ਇਿਦੀ ਖੁਰਾਕ ਮਾਇਆ ਿੀ ਿੈ, ਬੇਦ ਕਿੇਬ ਿੁ ਿੀ ੀਂ ਉਪਜਾਏ ਿੇ, ਹਕਿਹਾੀਂ
ਰਾਿੀ ੀਂ ? ਸ੍ਿਹਬਰਿ ਿਾਹਲਆੀਂ ਰਾਿੀ,ੀਂ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਿਾਲ ਜੁੜੇ ਰਿੇ, ਆਪਣੇ ਦਾਇਰੇ
ਹਿਿੱਚ ਰਿੇ, ਉਿਹਾੀਂ ਿੇਰੇ ਿੋਂ ਲੈ ਕੇ ਇਿ ਹਗ੍ਆਿ ਹਦਿੱਿੈ ।

ਦੇਵ ਅਦੇਵਿ ਦੇਵ ਮਿੀਧਰ ਭੂ ਤ ਭਵਾਿ ਵਿੀ ਠਿਰਾਯੋ ॥

ਮਿੀਧਰ ਿੁੰਦੈ ਜ਼ਮੀਿਦਾਰ ਜਾੀਂ ਰਾਜਾ, ਚੌਧਰੀ, ਛੋਟਾ ਰਾਜਾ, ਦੇਿ ਿੇ ਅਦੇਿ ਿਾੀਂ ਇਿੱਕ ਦਜੇ
ਿੰ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਹਿੰਦ ਮੁਸ੍ਲਮਾਿਾੀਂ ਿੰ ਅਦੇਿ ਿੇ ਮੁਸ੍ਲਮਾਿ ਹਿੰਦਆੀਂ ਿੰ , ਜੇ ਉਿ ਪਰਜਾ ਿੰ
ਸ੍ੁਖ ਦੇਣ ਿਾਲੇ ਿੋਣ, ਚਾਿੇ ਦੇਿ ਚਾਿੇ ਅਦੇਿ ਿੋਿੇ, ਆਮ ਪਬਹਲਕ ਿਾਲ ਹਿਿਿਾਰ
ਠੀਕ ਿੋਣਾ ਚਾਿੀਦੈ, ਦੇਿ ਿੇ ਅਦੇਿ ਦੋਿੇਂ ਿੀ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੰ ਹਕਸ੍ੇ ਿਾੀਂ ਹਕਸ੍ੇ ਰਪ ਹਿਿੱਚ ਮੰਿਦੇ
ਿੇ, ਪਜਾ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਕਰਦੇ ਹਿਰਾਕਾਰ ਦੀ ਪਜਾ ਿੇ ਚਾਿੇ ਮਰਿੀ ਰਿੱਖੀ ਿੋਿੇ, ਉਿਹਾੀਂ ਦਾ
ਹਖਆਲ ਿੈਸ੍ਾ ਿੈ ਜਾੀਂ ਉਿਹਾੀਂ ਿੰ ਹਗ੍ਆਿ ਿੈਸ੍ਾ ਹਦਿੱਿਾ ਿੈ ਧਾਰਹਮਕ ਗ੍ੁ ਰਆੀਂ ਿੇ, ਸ੍ੰਸ੍ਾਰੀ
ਮਿੱਿ ਿਾਲੇ ਸ੍ਾਿਮਣੇ ਹਦਸ੍ਦੀ ਚੀਜ਼ ਿੰ ਿੀ ਮੰਿ ਸ੍ਕਦੇ ਿਿ, ਹਿਰਾਕਾਰ ਦੀ ਸ੍ੋਝੀ ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ
ਛਿੱਡ ਕੇ ਹਮਲਦੀ ਿੈ ।

ਆਹਦ ਜੁਗਾਹਦ ਅਿੀਲ ਅਿਾਿਦ ਲੋ ਕ ਅਲੋ ਕ ਹਬਲੋ ਕਿ ਪਾਯੋ ॥

ਆਹਦ ਜੁਗ੍ਾਹਦ ਿੋਂ ਲੈ ਕੇ ਿੁਣ ਿਿੱਕ, ਅਿੀਲ ਅਿਾਿਦ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੰ ਹਕਸ੍ੇ ਿੇ ਅਿੱਖਾੀਂ ਿਾਲ
ਿਿੀ ੀਂ ਦੇਹਖਆ, ਹਕਸ੍ੇ ਿੇ ਿਿੀ ੀਂ ਹਕਿਾ ਜਦੋਂ ਦਾ ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਬਹਣਐ ਹਕ ਉਿ ਬਾਿਰੀਆੀਂ ਅਿੱਖਾੀਂ
ਿਾਲ ਹਦਸ੍ਦਾ ਿੈ, ਅਲੋ ਕ ਭਾਿ ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਿੋਂ ਪਰੇ ਿਾੀਂ ਿੈ ਿੀ ਉਿ, ਗ੍ਿੱਲ ਿਾੀਂ ਲੋ ਕ ਦੀ ਿੈ,
ਲੋ ਕ ਭਾਿ ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਹਿਿੱਚ, ਐਥੇ ਮਰਿੀਆੀਂ ਦਾ ਦਰਸ਼ਿ ਮੰਿੀ ਬੈਠੇ ਿੇ, ਜੇ ਦਰਸ਼ਿ ਕਰ
ਹਲਆ ਫੇਰ ਿਾੀਂ ਖੋਜ ਿੀ ਖਿਮ ਿੈ, ਦਰਸ਼ਿ ਿਾੀਂ ਕਰ ਹਲਆ, ਫੇਰ ਕੀ ਖੋਜਣੈ ? ਿਾਲੇ
ੀਂ ੈ, ਇਸ੍ ਹਿਿੱਚ ਆਿਮਾ ਿੈ, ਉਿ ਖੋਜਣੀ ਿੈ, ਮਰਿੀ ਿਾੀਂ
ਅਜੇ ਸ੍ਰੀਰ ਿਾੀਂ ਹਫਰ ਹਜਉਦ
ਮੁਰਦਾ ਿੈ, ਜੜਹ ਿੈ, ਇਿ ਗ੍ਲਿੀ ਕਰੀ ਿੋਈ ਿੈ, ਜੜਹ ਿੰ ਚੇਿਿ ਮੰਿਣ ਿਾਲ ਚੇਿਿ
ਆਿਮਾ ਦੀ ਖੋਜ ਬੰਦ ਿੋ ਜਾੀਂਦੀ ਿੈ ।

ਰੇ ਮਿ ਮੂੜ ਅਗੂ ੜ ਇਸੋ ਪਰਭ ਤੋਹਿ ਕਿੋ ਹਕਹਿ ਆਿ ਸੁ ਿਾਯੋ ॥੮॥

ਮੜ ਮਿ, ਿੈਿੰ ਹਕਸ੍ਿੇ ਦਿੱਹਸ੍ਐ ਹਕ ਮੰਦਰ ਬਣਾ, ਮਰਿੀ ਹਿਿੱਚੋਂ ਦਰਸ਼ਿ ਿੋ ਜਾਣਗ੍ੇ ?
ਿੈਿੰ ਹਕਸ੍ਿੇ ਦਿੱਸ੍ ਹਦਿੱਿਾ ਹਕ ਗ੍ਰੰਥ ਸ੍ਾਹਿਬ ਹਿਿੱਚੋਂ ਦਰਸ਼ਿ ਿੋਿੇਗ੍ਾ ? ਹਕਸ੍ਿੇ ਆਣ ਕੇ
ਸ੍ੁਣਾਈ ਿੈ ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ? ਹਕਸ੍ ਗ੍ਰਥ
ੰ ਹਿਿੱਚ ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ਹਲਖੀ ਿੈ, ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਕਹਿੰਦੇ ਮੈਿੰ
ਦਿੱਸ੍ ਉਸ੍ ਗ੍ਰੰਥ ਦਾ ਿਾਮ, ਜਾੀਂ ਬੰਦਾ ਜੋ ਕਹਿੰਦੈ ਇਿ, ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਅਿੱਜ ਿਿੱਕ ਇਿੀ ਸ੍ੁਹਣਐ
ਹਕ ਅਹਦਰਸ਼ ਿੈ ਉਿ, ਅਗ੍ੜ ਿੈ ਉਿ ਪਰਭ, ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਿਿੀ ੀਂ ਹਦਸ੍ਦੀ ਬਾਿਰੀ ਅਿੱਖ
ਿਾਲ, ਿੰ ਹਕਿੱਥੋਂ ਸ੍ੁਣ ਹਲਆ ਇਿ ਉਪਦੇਸ਼ ? ਜੋ ਇਿ ਕਿਾਣੀਆੀਂ ਦਿੱਸ੍ਦੇ ਿੇ ਹਕ ਧੰਿੇ ਿੰ
ਿਾਮਦੇਿ ਿੰ ਦਰਸ਼ਿ ਦੇ ਹਦਿੱਿੇ ਬਾਿਰ ਪਰਗ੍ਟ ਿੋ ਕੇ, ਿਾਿਕਸ੍ਰੀਏ ਕਹਿੰਦੇ ਗ੍ੁ ਰ ਿਾਿਕ
ਦੇ ਦਰਸ਼ਿ ਿੋ ਗ੍ਏ, ਉਿਹਾੀਂ ਿੰ ਪੁਿੱਛੋ ਜਦੋਂ ਗ੍ੁ ਰ ਿਾਿਕ ਆਪ ਸ੍ਿ ਸ੍ਰੀਰ ਹਿਿੱਚ, ਹਕੰਿੇ
ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੇ ਦਰਸ਼ਿ ਕਹਰਆ, ਸ੍ਾਰਾ ਿਗ੍ਰ ਕਰਦਾ ਸ੍ੀ, ਕੀ ਉਿ ਲੋ ਕ ਮੁਕਿ ਿੋ ਗ੍ਏ ਸ੍ਾਰੇ
? ਗ੍ੁ ਹਰਆਈ ਿਾੀਂ ਕੇਿਲ ਲਹਿਣੇ ਿੰ ਹਮਲੀ, ਸ੍ਕਾ ਪੁਿਰ ਸ੍ਰੀ ਚੰਦ ਿਾੀਂ ਮੁਕਿ ਿਿੀ ੀਂ
ਿੋਇਆ ? ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਦੋਖੀ ਮੰਿਦੀ ਿੈ ਉਿਿੰ , ਐਦਾੀਂ ਦੀਆੀਂ ਕਿਾਣੀਆੀਂ ਗ੍ੁ ਰ ਘਰ ਦੇ
ੀਂ ੇ ਿੇ, ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਦੇ ਹਖਲਾਫ ਿੇ, ਸ੍ਾਰੇ ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਹਿਰੋਧੀ ਿੇ, ਮਰਦਾਿਾ
ਦੋਖੀ ਿੀ ਸ੍ੁਣਾਉਦ
ਸ੍ਾਰੀ ਉਮਰ ਿਾਲ ਹਰਿੈ, ਉਿਿੰ ਿਾੀਂ ਸ੍ੰਿੋਖ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੀ, ਿਾਲੇ ਕਹਿੰਦੇ ਬੰਗ੍ਾਲ ਹਿਿੱਚ
ਭੇਡ ਬਣਾ ਹਦਿੱਿਾ ਸ੍ੀ, ਇਿ ਿੀ ਕਿਾਣੀ ਬਣਾਈ ਿੈ, ਇਿਹਾੀਂ ਿੰ ਚਾਰ ਪੰਜ ਹਮੰਟ ਦਰਸ਼ਿ
ਕਰਕੇ ਿੀ ਬਰਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਿੋ ਹਗ੍ਆ ? ਮਰਦਾਿਾ ਹਗ੍ਆਿ ਚਰਚਾ ਿੀ ਸ੍ੁਣਦਾ ਹਰਿਾ,
 ੀਂ ਾ ਹਰਿਾ, ਉਿਿੰ ਭੇਡ ਬਣਾਈ ਜਾੀਂਦੇ
ਘਰ ਬਾਰ ਛਿੱਡ ਕੇ ਿਾਲ ਹਰਿਾ, ਰਿਾਬ ਿੀ ਿਜਾਉਦ
ਓ, ਸ੍ਭ ਬਕਿਾਸ੍ ਿੈ, ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਦੀ ਹਖਲਾਫਿ ਕਰ ਰਿੇ ਇਿ ਲੋ ਕ ।

ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਮਿੀਧਰ ਿਾਗਿ ਹਸੱਧ ਪਰਹਸੱਧ ਬਡੋ ਤਪੁ ਕੀਿੋ ॥

ਪਹਿਲਾੀਂ ਮਣੀਧਰ ਲਫਜ਼ ਆਇਆ ਸ੍ੀ, ਮਣੀਧਰ ਿਾੀਂ ਹਕਿਾ ਿੈ ਹਕਉਹੀਂ ਕ ਿਉ ੀਂ ਜ਼ਹਿਰ ਿੈ,
ਿੰਕਾਰ ਕਰਕੇ ਜਿਮਦਾ ਮਰਦਾ ਿੈ, ਹਚਿੱਿ ਹਿਿੱਚ ਿਉ ੀਂ ਿੈ, ਮਿੀਧਰ ਧਰਿੀ ਦਾ ਰਾਜਾ ਿੁੰਦ,ੈ
ਮਿ ਿੈ ਧਰਿੀ, ਇਿ ਹਚਿੱਿ ਦੀ ਿੀ ਰੌਸ਼ਿੀ ਿੈ, ਮਿ ਹਚਿੱਿ ਹਿਿੱਚੋਂ ਹਿਕਹਲਐ ਹਜਿੇਂ ਸ੍ਰਜ
ਹਿਿੱਚੋਂ ਧੁਪ, ਇਿੱਕ ਿੈ ਸ੍ਰਜ, ਦਜਾ ਉਿਦੀ ਧੁਪ, ਧੁਪ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਸ੍ਰਜ ਿੈ, ਇਿੇਂ ਮਿ ਹਿਿੱਚ
ਉਿ ਆਪ ਿੈ, ਹਜਿੇਂ ਧੁਪ ਆਕਾਸ਼ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਇਿੇਂ ਮਿ ਿੀ ਆਕਾਸ਼ ਿੈ, ਆਕਾਸ਼ ਹਿਿੱਚ
ਿਾਮ ਬੀਜ ਿੋਣੈ, ਸ਼ਬਦ ਹਿਚਾਰ ਆਕਾਸ਼ ਹਿਿੱਚ ਿੁੰਦ,ੈ ਹਚਿੱਿ ਅਰ ਮਿ ਆਕਾਸ਼ ਹਿਿੱਚ
ਹਮਲਦੇ ਿੇ, ਆਕਾਸ਼ ਸ੍ਰੀਰ ਦੇ ਹਿਿੱਚ ਿੁੰਦਾ ਿੋਇਆ ਿੀ ਅਿੱਡ ਿੈ, ਸ੍ਭ ਕੁਝ ਆਕਾਸ਼ ਦੇ
ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਸ੍ਭ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਪਰ ਆਕਾਸ਼ ਹਫਰ ਿੀ ਿਿੱਖਰਾ ਿੈ, ਇਿੀ ਗ੍ੁ ਣ ਜੋਹਿ ਦਾ ਿੈ,
ਸ੍ਰੀਰ ਦੇ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਿੈ, ਪਰ ਿਿੱਖਰੀ ਿੈ, ਆਕਾਸ਼ ਬਿੁਿ ਸ੍ਖਮ ਿੈ, ਜੋਹਿ ਉਸ੍ ਿੋਂ ਿੀ
ਸ੍ਖਮ ਿੈ, ਆਕਾਸ਼ ਬਾਰੇ ਬਿੁਿੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਹਿਿੱਚ, ਆਕਾਸ਼ ਬਾਰੇ ਦਿੱਸ੍ਣਾ
ਿੀ ਮੁਸ਼ਹਕਲ ਿੈ, ਕਬੀਰ ਿੇ ਪੰਹਡਿ ਿੰ ਸ੍ਿਲ ਜ਼ਰਰ ਕੀਿਾ ਿੈ ਹਕ ਆਕਾਸ਼ ਹਕਿੇਂ ਖੜਹਾ
ਿੈ, ਆਕਾਸ਼ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦਸ੍ਾੀਂ ਹਦਸ਼ਾਿਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਿੈ, ਆਕਾਸ਼ ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਿਾਲ
ਜੁਹੜਐ, ਉਿਦੇ ਸ੍ਿਾਰੇ ਖੜਹਾ ਿੈ, ਬਿੱਸ੍ ਐਿੀ ਕੁ ਜਗ੍ਹਾ ਖਾਲੀ ਿੈ ਹਜਿੱਥੇ ਆਕਾਸ਼ ਿੈ, ਆ
ਕਾਸ਼ ਭਾਿ ਹਜਿੱਥੇ ਮਾਇਆ ਿੈ, ਆਕਾਸ਼ ਿੋਂ ਪਰੇ ਕਾਸ਼ ਿੀ ਕਾਸ਼ ਿੈ, ਠੋਸ੍ ਿੈ, ਸ੍ਿੱਚ ਿੈ, ਹਜਿੇ
ਬਰਫ ਖੁਰ ਕੇ ਕੁਝ ਹਿਿੱਸ੍ਾ ਪਾਣੀ ਬਣ ਜਾਿੇ, ਓਿੇਂ, ਹਜਿੱਥੇ ਆਕਾਸ਼ ਦੀ ਿਿੱਦ ਿੈ, ਉਿਿੰ
ਸ੍ਹਿਜ ਸ੍ੁੰਿ ਕਾ ਘਾਟ ਹਕਿੈ, ਉਿਿੰ ਪਾਰ ਕਰ ਕੇ ਭਿਸ੍ਾਗ੍ਰ ਿੋਂ ਪਾਰ ਜਾੀਂਦਾ ਿੈ, ਬਰਫ
ਿਾਲ ਬਰਫ ਿੋ ਕੇ ਿੀ ਜੁੜਦਾ ਿੈ, ਮਾਇਆ ਅਗ੍ਿ ਿੈ, ਪਰੇ ਹਿਮਾ ਘਰ ਿੈ, ਦੇਿ ਅਦੇਿ
ਮਿੀਧਰ ਿਾਗ੍ਿ ਹਸ੍ਿੱਧ ਪਰਹਸ੍ਿੱਧ ਬਡੋ ਿਪੁ ਕੀਿੋ । ਚਾਿੇ ਦੇਿਿੇ ਚਾਿੇ ਰਾਖਸ਼ਸ਼, ਮਿੀਧਰ
ਿਾੀਂ ਸ੍ਭ ਅੰਦਰ ਿੈ, ਿਾਗ੍ਿ ਮਿ ਿੈ, ਮਿ ਿੀ ਸ੍ਾਹਰਆੀਂ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਮਣੀ ਜ਼ਹਿਰ ਿੁੰਦੀ ਿੈ,
ਉਿੀ ਅਲਿੱ ਗ੍ ਕਰ ਹਦੰਦ,ੈ ਮਿ ਹਿਿੱਚ ਖੋਟ ਿੈ, ਮਿ ਿੀ ਅਲਿੱ ਗ੍ ਿੈ, ਹਸ੍ਿੱਧ, ਫੇਰ ਹਸ੍ਿੱਧਾੀਂ ਹਿਿੱਚੋਂ
ਪਰਹਸ੍ਿੱਧ ਹਸ੍ਿੱਧਾੀਂ ਿੇ ਬਿੁਿ ਹਜੰਿ ਿਿੱਡੇ ਿਿੱਡੇ ਿਪ ਕਰੇ ਿੇ ਉਿ ਉਿਦੇ ਲਈ ਕਰੇ ਿੇ ।

ਬੇਦ ਪੁਰਾਿ ਕੁ ਰਾਿ ਸਭੈ ਗੁ ਿ ਗਾਇ ਥਕੇ ਪੋ ਤੋ ਜਾਇ ਿ ਚੀਿੋ ॥

ਬੇਦ ਿੈਸ੍ੇ ਚੇਿਿ ਦਾ ਿਾਮ ਿੈ, ਹਗ੍ਆਿਿਾਿਾੀਂ ਿੇ ਗ੍ਰੰਥ ਹਲਖੇ, ਗ੍ਰੰਥਾੀਂ ਦਾ ਿਾਮ ਬੇਦ ਪੈ
ਹਗ੍ਆ, ਬੇਦ ਪੁਰਾਿ ਿੇ ਕੁਰਾਿ, ਸ੍ਭ ਿੇ ਗ੍ੁ ਣ ਗ੍ਾਇਿ ਕੀਿੇ ਿੋਏ ਿੇ, ਥਿੱਕ ਗ੍ਏ ਗ੍ੁਣ
ਗ੍ਾਇਿ ਕਰ ਕੇ ਪਰ ਥਿੁ ਿਿੀ ੀਂ ਹਮਹਲਆ, ਆਹਖਰ ਬੇਅਿ
ੰ ਬੇਅਿ
ੰ ਕਹਿ ਗ੍ਏ, ਿਿੀਜਾ
ਇਿੀ ਕਿੱਹਢਆ ਹਕ ਦਿੱਹਸ੍ਆ ਿਿੀ ੀਂ ਜਾ ਸ੍ਕਦਾ, ਪਰ ਗ੍ੁ ਣ ਜ਼ਰਰ ਗ੍ਾਏ ਿਿ, ਕਾਦਰ ਦੀ
ਕੁਦਰਿ ਹਿਿੱਚੋਂ ਦੇਖ ਕੇ ਿੀ ਗ੍ੁ ਣ ਗ੍ਾਏ ਿੇ, ਕਹਿੰਦੇ ਹਕ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਛੋਟੇ ਹਜਿੇ ਦਾਇਰੇ ਹਿਿੱਚ
ਰਹਿੰਦੇ ਿਾੀਂ, ਹਸ੍ਰਸ਼ਟੀ ਦਾ ਬਾਕੀ ਹਿਿੱਸ੍ਾ ਜੋ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਦੇਹਖਆ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਉਿਦੇ ਗ੍ੁ ਣ ਕੌਣ ਦਿੱਸ੍ੇ
? ਜਦੋਂ ਸ੍ਮਝ ਆਈ ਿਾੀਂ ਇਿੀ ਹਕਿੈ ਸ੍ਭਿੇ ਹਕ ਉਿਦੇ ਸ੍ਾਰੇ ਗ੍ੁ ਣ ਿਿੀ ੀਂ ਗ੍ਾ ਸ੍ਕਦੇ,
ਸ੍ਾਿੰ ਿਾੀਂ ਸ੍ਾਰੀ ਹਪਰਥਿੀ ਦਾ ਿੀ ਹਗ੍ਆਿ ਿਿੀ ੀਂ ਅਜੇ, ਜਦੋਂ ਹਗ੍ਆਿ ਿਧਦੈ ਿਾੀਂ ਪਿਾ
ਚਲਦੈ ਹਕ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਿੁਿ ਥੋੜਹਾ ਿੈ, ਬਿੁਿ ਥੋੜਹੇ ਹਗ੍ਆਿ ਿਾਲੇ ਿੰ ਭਰਮ ਿੁਦ
ੰ ੈ ਹਕ ਉਿ
ਸ੍ਭ ਜਾਣਦੈ ।

ਭੂ ੰਮ ਅਕਾਸ ਪਤਾਰ ਹਦਸਾ ਹਬਹਦਸਾ ਹਜਹਿ ਸੋ ਸਭ ਕੇ ਹਚਤ ਚੀਿੋ ॥

ਸ੍ਾਡੀ ਧਰਿੀ ਹਜਿੱਥੇ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਰਹਿ ਰਿੇ ਿਾੀਂ, ਉਪਰ ਆਕਾਸ਼ ਹਿਿੱਚ, ਧਰਿੀ ਿੋਂ ਥਿੱਲੇ, ਆਸ੍ੇ
ਪਾਸ੍ੇ ਪਿਾ ਿਿੀ ੀਂ ਹਕੰਿੀਆੀਂ ਕੁ ਿੋਰ ਧਰਿੀਆੀਂ ਿੇ, ਸ੍ਾਰੀਆੀਂ ਧਰਿੀਆੀਂ ਦੇ ਸ੍ਾਰੇ ਜੀਿਾੀਂ ਦੇ
ਸ੍ਰੀਰ ਅੰਦਰ ਹਚਿੱਿ ਿੈ, ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਿੈ, ਸ੍ਭ ਅੰਦਰ ਿੈ, ਿਾੀਂ ਿੀ ਿਾੀਂ ਪਹਿਲਾੀਂ ਪੁਰਾਣੇ
ਬਜ਼ੁਰਗ੍ ਹਕਿਾ ਕਰਦੇ ਸ੍ਿ ਹਕ ਹਕਸ੍ੇ ਦੀ ਆਿਮਾ ਖੁਸ਼ ਕਰ ਲਈ ਿਾੀਂ ਸ੍ਮਝੋ ਪਰਮੇਸ਼ਰ
ਖੁਸ਼, ਜੇ ਦੁਖੀ ਕਰੀ ਿਾੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੁਖੀ, ਪੜਹੇ ਹਲਖੇ ਿਾੀਂ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੀ, ਮੋਟੇ ਿੌਰ ਐਦਾੀਂ ਮੰਿਦੇ
ਸ੍ੀ, ਿਾੀਂ ਿੀ ਬਿੁਿ ਕੁਕਰਮਾੀਂ ਿੋਂ ਬਚੇ ਿੋਏ ਸ੍ੀ, ਿੁਣ ਿਾੀਂਗ੍ ਉਪਦਰਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੀ ।
 ਪੂਰ ਰਿੀ ਮਹਿ ਮੋ ਮਹਿਮਾ ਮਿ ਤੈ ਕਿ ਆਿ ਮੁਝੈ ਕਹਿ ਦੀਿੋ ॥੯॥
ਪਹਿਲੇ ਸ੍ਿੈਯੇ ਹਿਿੱਚ ਦਿੱਹਸ੍ਆ ਹਕ ਅਹਦਰਸ਼ ਿੈ ਉਿ, ਫੇਰ ਪਿਾ ਹਕਿੇਂ ਚਿੱਹਲਆ ਉਿਦੇ ਬਾਰੇ,
ਸ੍ਭ ਅੰਦਰ ਉਿ ਿੈ, ਉਿਦੀ ਮਹਿਮਾ ਪਰ ਰਿੀ ਿੈ, ਸ੍ਭ ਿੰ ਹਗ੍ਆਿ ਅੰਦਰੋਂ ਹਮਲਦੈ,
ਅੰਦਰ ਉਿ ਪਰ ਹਰਿੈ ਸ੍ਭ ਦਾ ਹਗ੍ਆਿ, ਚਾਿੇ ਜਾਿਿਰ ਿੈ, ਚਾਿੇ ਦਰਖਿ ਿੈ, ਜੇ ਿਿੱਡੇ
ਦਰਖਿ ਕੋਲ ਿੋਰ ਦਰਖਿ ਬੀਜ ਦਈਏ, ਟਾਿਣਾ ਿਲ ਪਾ ਕੇ ਲੰ ਘ ਜਾੀਂਦੈ ਜੇ ਿਿੱਡੇ
ਦਰਖਿ ਦਾ ਟਾਿਣਾ ਰਸ੍ਿੇ ਹਿਿੱਚ ਆਿੇ, ਉਿਿੰ ਹਗ੍ਆਿ ਿੈ ਹਕ ਰੁਕਾਿਟ ਿੈ ਅਿੱਗ੍ੇ, ਐਦਾੀਂ
ਦੀਆੀਂ ਹਮਸ੍ਾਲਾੀਂ ਕੁਦਰਿ ਹਿਿੱਚ ਦੇਖ ਦੇਖ ਕੇ ਅਹਿਸ੍ਾਸ੍ ਿੋਇਆ ਹਕ ਉਿ ਿੈ ਸ੍ਭ ਅੰਦਰ,
ਇਿ ਉਿਦੀ ਮਹਿਮਾ ਿੈ, ਇਿਿੇ ਮੈਿੰ ਦਿੱਹਸ੍ਆ ਉਿਦੇ ਬਾਰੇ, ਧਰਮ ਿੰ ਿਾੀਂ ਮੰਿਣ ਿਾਲੇ
ਐਸ੍ੇ ਟੇਢੇ ਮੇਢੇ ਸ੍ਿਾਲ ਕਰਦੇ ਸ੍ੀ ਹਕ ਖੋਜੀ ਮਜ਼ਬਰ ਿੋ ਜਾੀਂਦੇ ਸ੍ਿ ਿੋਰ ਖੋਜਣ ਲਈ,
ਐਦਾੀਂ ਹਗ੍ਆਿ ਿਧਦਾ ਹਗ੍ਆ, ਕੋਈ ਐਸ੍ਾ ਸ੍ਿਾਲ ਕਹਰਆ ਹਕਸ੍ੇ ਿੇ, ਉਿਦਾ ਜਿਾਬ ਿੈ
ਇਿ ਿਾਕ, ਐਦਾੀਂ ਦਾ ਜਿਾਬ ਆਹਦ ਬਾਣੀ ਹਿਿੱਚ ਹਕਿੇ ਿਿੀ ੀਂ ਆਇਆ ।

ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਿ ਭੇਦ ਲਿਯੋ ਹਤਹਿ ਹਸੱਧ ਸਮਾਹਧ ਸਭੈ ਕਹਰ ਿਾਰੇ ॥
ਹਪਛਲੇ ਪਦੇ ਹਿਿੱਚ ਇਸ੍ੇ ਦਾ ਜਿਾਬ ਿੈ, ਿਾਲੇ ਿਾੀਂ ਦਿੱਸ੍ ਰਿੇ ਿੇ ਹਕ ਬੇਦ ਕਿੇਬ ਿੇ ਭੇਦ
ਿਿੀ ੀਂ ਪਾਇਆ, ਿਾਲੇ ਉਸ੍ ਬਾਰੇ ਦਿੱਸ੍ ਿੀ ਰਿੇ ਿੇ, ਕੁਦਰਿ ਹਿਿੱਚੋਂ ਦੇਖ ਦੇਖ ਬੁਿੱਝਦੇ ਰਿੇ
ਿੇ, ਦਿੱਸ੍ਦੇ ਰਿੇ ਿੇ, ਹਸ੍ਿੱਧ ਸ੍ਮਾਧੀਆੀਂ ਲਾ ਕੇ ਿਾਰ ਗ੍ਏ, ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਭੇਦ ਿਿੀ ੀਂ ਲੈ ਣਾ, ਬਿੱਸ੍
ਮਿ ਿੰ ਿਸ੍ਿੱਲੀ ਕਰਾਉਣੀ ਿੈ ਸ੍ਬਿਾੀਂ ਿਾਲ, ਭੇਦ ਲੈ ਣਾ ਿੋਰ ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ, ਹਜਿੇਂ ਕਦੋਂ ਿੋਂ ਿੈ,
ਹਕਿੇਂ ਬਹਣਆ, ਕਾਿਿੋਂ ਬਹਣਆ ? ਇਿ ਿੈ ਭੇਦ ਲੈ ਣਾ, ਉਲਝ ਜਾੀਂਦੈ ਫੇਰ, ਹਸ੍ਰਫ
ਜਾਣਿਾ ਿੈ ਹਕ ਉਿ ਿੈ, ਉਿਦਾ ਿਜਦ ਿੈ, ਿੇ ਖੋਜਣਾ ਿੈ ਬਿੱਸ੍, ਉਸ੍ ਹਿਿੱਚ ਸ੍ਮਾ ਕੇ ਉਿੀ
ਿੋ ਜਾਣੈ, ਭੇਦ ਿਿੀ ੀਂ ਦਿੱਸ੍ ਸ੍ਕਦਾ ਕੋਈ, ਆਿਮਾ ਦਾ ਕੋਈ ਇਹਿਿਾਸ੍ ਿਿੀ,ੀਂ ਐਿਾ ਕੁ ਿੈ
ਹਕ ਇਿ ਜਿਮ ਮਰਿ ਹਿਿੱਚ ਹਕਉ ੀਂ ਆਈ ਿੇ ਜੇ ਆਈ ਿਾੀਂ ਛੁਿੱਟਣ ਦੀ ਹਿਧੀ ਿੀ ਿੈ,
ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਹਿਿੱਚ ਆਿਮ ਕਥਾ ਿੀ ਿੈ ਭਗ੍ਿਾੀਂ ਦੀ ਹਕ ਹਕਿੇਂ ਜਿਮ ਮਰਿ ਸ਼ੁਰ ਿੋਇਆ ਿੇ
ਹਕਿੇਂ ਿਾਹਪਸ੍ ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਗ੍ਏ ।
 ਹਸੰਹਮਰਤ ਸਾਸਤਰ ਬੇਦ ਸਭੈ ਬਿੁ ਭਾਾਂਹਤ ਪੁਰਾਿ ਹਬਚਾਰ ਬੀਚਾਰੇ ॥
ਹਸ੍ਮਰਿ ਸ਼ਾਸ੍ਿਰ ਬੇਦ ਿੋਂ ਬਣਾਏ ਿੇ, ਚਾਿੇ ਭਾਹਿ ਭਾੀਂਹਿ ਿਾਲ ਹਿਚਾਰ ਕਰੀ ਿੈ ਉਥੇ,
ਪਰ ਗ੍ਿੱਲ ਆਿਮਾ ਦੀ ਿੀ ਿੈ, ਖੋਟ ਆਿਮਾ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਸ੍ਰੀਰ ਿਾੀਂ ਚਲਾਇਆ
ਚਲਦੈ, ਚਾਿੇ ਪਾਪ ਪੁਿ
ੰ ਦੀ ਹਿਚਾਰ ਿੈ ਉਥੇ, ਪਰ ਜਿਮ ਿਾ ਆਿਮਾ ਿੇ ਿੀ ਹਲਐ,
ਗ੍ਿੱਲ ਿਾੀਂ ਆਿਮਾ ਦੀ ਿੀ ਿੈ ਸ੍ਾਰੇ, ਗ੍ੁਣ ਔਗ੍ੁ ਣ ਆਿਮਾ ਦੇ ਿੀ ਿੇ, ਪੁਿ
ੰ ਪਾਪ ਆਿਮਾ
ਦੀ ਪਰਥਾਇ ਿੇ, ਸ੍ਰੀਰ ਿੇ ਹਲਆ ਕੇ ਗ੍ਿੱਲ ਖੜਹੀ ਕਰਿੀ ਿਾੀਂ ਮਜ਼ਬਰੀ ਿੈ ਸ੍ਾਡੀ, ਸ੍ਰੀਰ
ਹਦਸ੍ਦੈ, ਆਿਮਾ ਹਦਸ੍ਦੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਹਕਰਸ਼ਿ ਦਾ ਸ੍ਰੀਰ ਹਦਸ੍ਦਾ ਸ੍ੀ, ਮਰਿੀ ਬਣਾ ਲਈ,
ਏਿੀ ਿੈ ਜੀ ਹਕਰਸ਼ਿ, ਕੋਈ ਕੈਸ੍ੀ ਮਰਿੀ ਬਣਾ ਹਦੰਦ,ੈ ਕੋਈ ਕੈਸ੍ੀ ਫੋਟੋ ।

ਆਹਦ ਅਿਾਹਦ ਅਗਾਹਧ ਕਥਾ ਧਰੂਅ ਸੇ ਪਰਹਿਲਾਹਦ ਅਜਾਮਲ ਤਾਰੇ ॥

ਹਸ੍ਰਸ਼ਟੀ ਦਾ ਆਹਦ ਆਿਮਾ ਿੈ, ਆਿਮਾ ਕਰਕੇ ਿੀ ਰਚਿਾ ਕਰੀ ਗ੍ਈ, ਪਹਿਲਾੀਂ ਿਾੀਂ ਿਰ
ਉਪਾਇਆ ਿੈ, ਮਾਇਆ ਬਾਅਦ ਹਿਿੱਚ ਰਚੀ, ਆਿਮਾ ਆਪ ਅਿਾਹਦ ਿੈ, ਚੁਰਾਸ੍ੀ ਲਿੱ ਖ
ਦਾ ਆਹਦ ਿੀ ਆਿਮਾ ਿੈ, ਇਿਦੀ ਕਥਾ ਅਗ੍ਾਧ ਿੈ, ਬੁਧ
ਿੱ ਿੋਂ ਪਰੇ ਿੈ, ਇਿਦਾ ਆਪਣਾ
ਆਹਦ ਕੋਈ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਆਿਮਾ ਦਾ ਆਹਦ ਪਰਾਿਮਾ ਿਾੀਂ ਿੈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਸ਼ੁਧ ਿੋ ਗ੍ਈ ਿਾੀਂ
ਪਰਾਿਮਾ ਿੀ ਬਣ ਜਾੀਂਦੀ ਿੈ ਦੁਬਾਰਾ, ਫੇਰ ਇਿੱਿ ਪਰਾਿਮਾ ਿੀ ਿੈ, ਧਰਅ, ਪਰਹਿਲਾਦ ਿੇ
ਅਜਾਮਲ ਿਰੇ ਿੇ, ਇਿ ਮੰਿਦੇ ਿੇ ਸ੍ਾਰੇ, ਪਰ ਿਾਰੇ ਹਕਸ੍ਿੇ ? ਹਜਸ੍ਿੇ ਿਾਰੇ ਿੇ ਉਿਦੀ
ਗ੍ਿੱਲ ਚਲਦੀ ਿੈ ਬਿੱਸ੍, ਸ੍ਬਿ ਿੈ ਇਿ ਹਕ ਿਾਰਿ ਿਾਲਾ ਿੈ ਿਾਲ ।

ਿਾਮੁ ਉਚਾਰ ਤਰੀ ਗਹਿਕਾ ਸੋਈ ਿਾਮ ਅਧਾਰ ਬੀਚਾਰ ਿਮਾਰੇ ॥੧੦॥
ਉਚਾਰ ਹਲਹਖਐ ਐਥੇ, ਉਚਾਰ ਕੇਿਲ ਬੁਧ
ਿੱ ਸ੍ਕਦੀ ਿੈ, ਆਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਬੁਧ
ਿੱ ਉਚਾਰਦੀ
ਿੈ, ਗ੍ਹਿਕਾ ਬੁਧ ੀਂ ੀ ਗ੍ਿਕਾ ਿਰੀ, ਪੜਹਾਉਣਾ ਬੁਧ
ਿੱ ੀ ਦਾ ਿਾਮ ਿੈ, ਸ੍ਅਟਾ ਪੜਹਾਉਦ ਿੱ ੀ ਿੇ ਿੈ
ਮਿ ਿੰ , ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਟਣ ਪੜਹਾਈ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਇਿ ਕਰਿ ਿਾਲੇ ਮਿ ਿੰ ਸ੍ਮਝਾ ਿਿੀ ੀਂ
ਸ੍ਕਦੇ, ਲੋ ੜ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਜਾਿ ਿਰੀ ਿਰੀ ਕਰੀ ਜਾਿ, ਬਿੱਸ੍, ਟੀਚਰ ਪੜਾਉਦ
ੀਂ ੈ, ਉਚਾਰਿ
 ੀਂ ੀ ਗ੍ਹਿਕਾ ਿਰੀ ਿੈ, ਇਿੋ
ਕਰਦੈ, ਿਾਮੁ ਆਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਿੈ, ਉਪਦੇਸ਼ ਿੈ, ਇਿੀ ਪੜਹਾਉਦ
ਿਾਮ, ਆਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਿੀ ਹਿਚਾਹਰਐ, ਸ੍ਾਡਾ ਆਧਾਰ ਿੀ ਗ੍ਹਿਕਾ ਿਾਲਾ ਿਾਮ
ਿੀ ਿੈ, ਉਿੀ ਿਾਰਿ ਿਾਲਾ ਿੈ, ਸ੍ਾਡੇ ਹਿਚਾਰ ਿੀ ਉਸ੍ੇ ਿਾਲ ਸ੍ਹਿਮਿ ਿਿ, ਉਿੀ ਹਿਧੀ
ਿੈ ਸ੍ਾਡੀ ਿੀ, ਿਾਹਿਗ੍ੁ ਰ ਜਾੀਂ ਰਾਮ ਰਟਿ ਿਾਲਾ ਿਾਮ ਸ੍ਾਡਾ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਹਜਿੇਂ ਕਿਾਣੀ
ਬਣਾਈ ਿੋਈ ਿੈ ।

ਆਹਦ ਅਿਾਹਦ ਅਗਾਹਧ ਸਦਾ ਪਰਭ ਹਸੱਧ ਸਵਰੂਪ ਸਭੋ ਪਹਿਚਾਿਯੋ ॥

ਆਹਦ ਅਿਾਹਦ ਦੋ ਲਫਜ਼ ਚਲਦੇ ਆ ਰਿੇ ਿੇ, ਸ੍ਭ ਦਾ ਆਹਦ ਿੈ, ਆਪ ਅਿਾਹਦ ਿੈ,
ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ਪਰਾਿਮਾ ਦੀ ਿੈ, ਪਰਭ ਲਫਜ਼ ਿਰਹਿਐ, ਇਿ ਪਰਾਿਮਾ ਿੇ ਆਿਮਾ, ਹਚਿੱਿ ਿੇ
ਮਿ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿੀ ਚਲ ਰਿੀ ਿੈ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਿਹਰ ਦੀ ਕਥਾ ਿੈ ਸ੍ਾਰੀ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ
ਕੰਟਰੋਲ ਹਿਿੱਚ ਿਾੀਂ ਹਸ੍ਰਸ਼ਟੀ ਿੈ, ਉਿ ਸ੍ਾਰਾ ਹਸ੍ਸ੍ਟਮ ਿੈ ਜੋ ਇਸ੍ ਦੇ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ੁਧ, ਪਰਿ
ਬਰਿਮ ਿੋਣ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਿੈ, ਅਗ੍ਾਹਧ ਕੀ ਿੈ ? ਜਦੋਂ ਇਿ ਜਿਮ ਲੈ ਲੈਂ ਦਾ ਿੈ ਿਾੀਂ
ਿੱ ਿੰ ਇਿਦਾ ਆਪਣਾ ਿੀ ਹਗ੍ਆਿ ਿਿੀ ੀਂ ਿੁੰਦਾ, ਅਗ੍ਾਹਧ ਿਾੀਂ ਿੈ, ਬੋਧ ਿੋ ਪਰੇ
ਇਿਦੀ ਬੁਧ
ਿੱ ੀ, ਪਰ ਇਿ ਹਦਸ੍ਦਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਅਗ੍ਾਹਧ
ਿੋ ਜਾੀਂਦੈ, ਅਿੱਖਾੀਂ ਿਾਲ ਹਦਸ੍ਦਾ ਿਾੀਂ ਸ੍ਮਝਦੀ ਿੈ ਬੁਧ
ਿੁੰਦੈ ਬੁਧ
ਿੱ ੀ ਦੀ ਪਕੜ ਿੋਂ ਪਰੇ, ਸ੍ਰੀਰ ਧਾਰਿ ਕਰਿ ਿੋਂ ਬਾਦ ਆਿਮਾ ਬੁਧ
ਿੱ ੀ ਿੋਂ ਪਰੇ ਿੋ
ਜਾੀਂਦੈ, ਆਪਣੇ ਿਾਸ੍ਿੇ ਆਪ ਅਗ੍ਾਹਧ ਿੋ ਜਾੀਂਦੈ, ਜਿ ਿਾਿਕ ਹਬਿੁ ਆਪਾ ਚੀਿੈ ਹਮਟੈ ਿ
ਭਰਮ ਕੀ ਕਾਈ । ਆਪਾ ਿੀ ਚੀਿਣੈ, ਆਿਮ ਖੋਜ ਕਰਿੀ ਿੈ, ਿਾੀਂ ਕੋਈ ਰਿੱਬ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ,
ਿਾੀਂ ਕੋਈ ਿੋਰ, ਆਪਣਾ ਖੁਦਾ ਇਿ ਆਪ ਿੈ, ਇਿ ਘੁ ੰਡੀ ਿੈ, ਬਾਕੀ ਮਿੱਿਾੀਂ ਘਾਲਾ ਮਾਲਾ
ਕਰ ਹਦਿੱਿਾ, ਹਕਰਸ਼ਿ ਿੇ “ਮੈਂ ਮੈਂ” ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਿੇ ਗ੍ਿੱਲ ਲੈ ਆੀਂਦੀ, ਆਿਮਾ ਿਾੀਂ ਸ੍ਭ
ਅੰਦਰ ਿੈ, ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਕੇਿਲ ਇਿੱਕ ਐਸ੍ੀ ਮਿੱਿ ਿੈ ਜੋ ਘੁ ੰਡੀ ਖੋਲਹਦੀ ਿੈ, ਇਿਦੇ ਅਰਥ
ਗ੍ਲਿ ਕਰੀ ਹਫਰਦੇ ਿੇ, ਿਾ ਿ ਆਿਹਿ ਿਹਸ੍ ਬੇਦ ਪੜਾਿਣੇ । ਇਿ ਕਹਿੰਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ਰ
ਿਸ੍ ਕਰਿ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ, ਪੜਾਿਣੇ ਹਲਹਖਐ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੰ ਬੇਦ ਪੜਾਉਣੇ ਿੇ ? ਬੁਧ
ਿੱ ੀ
ੀਂ ੀ ਿੈ ਮਿ ਿੰ , ਗ੍ਣਕਾ ਪੜਹਾਉਦ
ਪੜਹਾਉਦ ੀਂ ੀ ਮਿ ਿੰ ਜੋ ਪਹਿਲਾੀਂ ਗ੍ਿੱਲ ਆਈ ਸ੍ੀ, ਅਕਲ
ਿੈ ਗ੍ਣਕਾ, ਮਿ ਹਕਉ ੀਂ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿ ਹਰਿਾ, ਬੁਧ
ਿੱ ੀ ਿਸ੍ਿੱਲੀ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਾ ਰਿੀ ਮਿ ਦੀ, ਜਦੋਂ
ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਆਪ ਸ੍ਮਝੀ ਬੁਿੱਝੀ ਿਿੀ ੀਂ ਬੁਧ
ਿੱ ੀ ਿੇ, ਮਿ ਹਕਿੇਂ ਮੰਿੇ ? ਜਦੋਂ ਗ੍ਿੱਲ ਸ੍ਮਝ ਪੈ
ਗ੍ਈ ਿਾੀਂ ਮਿ ਮੰਿਦੈ, ਆਹਦ ਅਿਾਹਦ ਅਗ੍ਾਹਧ ਸ੍ਦਾ ਪਰਭ ਹਸ੍ਿੱਧ ਸ੍ਵਰਪ ਸ੍ਭੋ ਪਹਿਚਾਿਯੋ
। ਆਹਦ ਆਪ ਿੀ ਅਿਾਹਦ ਿੈ, ਬੁਧ
ਿੱ ੀ ਿੋਂ ਪਰੇ ਿੈ, ਜੇ ਕੋਈ ਹਬਆਿ ਕਰਦੈ ਿਾੀਂ ਉਿ
ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਦਾ ਬੁਲਾਇਆ ਬੋਲਦੈ, ਸ੍ਾਹਰਆੀਂ ਿੇ ਹਸ੍ਿੱਧ ਸ੍ਰਪ ਹਕਿੈ ਇਿਿੰ , ਉਿ ਕੀ ਿੁੰਦੈ ?
ਹਜੰਿਾ ਹਗ੍ਆਿ ਿੈ ਇਿਿੰ , ਉਸ੍ਿੋਂ ਅਿੱਗ੍ੇ ਿੋਰ ਹਗ੍ਆਿ ਹਜਿੱਥੋਂ ਹਮਲੇ ਉਿ ਹਸ੍ਧ ਸ੍ਰਪ
ਿੁੰਦੈ, ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਹਦੰਦੀ ਿੈ ਹਗ੍ਆਿ, ਉਿ ਹਦੰਦੀ ਿੈ ਧੁਰੋਂ ਲੈ ਕੇ, ਸ੍ੋਝੀ ਦਾ ਮਾਲਕ
ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਿੈ ।

ਗੰਧਰਬ ਜੱਛ ਮਿੀਧਰ ਿਾਗਿ ਭੂ ੰਮ ਅਕਾਸ ਚਿੂੰ ਚਕ ਜਾਿਯੋ ॥

ੀਂ ੈ, ਹਜਸ੍ਿੇ ਮਿ ਕਾਬ ਕਰ ਹਲਆ, ਹਸ੍ਿੱਧ ਸ੍ਰਪ
ਜੋ ਅ ਾਿਮਾ ਦੇ ਲੈ ਿਲ ਿੇ ਹਜਉਦ
ਪਹਿਚਾਣ ਹਲਆ, ਉਪਰਲੇ ਸ੍ਾਹਰਆੀਂ ਿੇ ਇਸ੍ ਗ੍ਿੱਲ ਿਾਲ ਸ੍ਹਿਮਿੀ ਪਰਗ੍ਟ ਕਰੀ ਿੈ,
ਇਸ੍ੇ ਿੰ ਹਸ੍ਿੱਧ ਪੁਰਸ਼ ਹਕਿੈ, ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਿਾਲ ਰਹਲਆ ਮਿ ਿੀ ਆਿਮਾ ਦੇ ਲੈ ਿਲ
ਿੇ ਜੀ ਸ੍ਕਦੈ, ਓਿੀ ਹਸ੍ਿੱਧ ਪੁਰਸ਼ ਿੈ, ਹਜਸ੍ਦੀ ਅਕਲ ਬੜੀ ਿੈ, ਉਿਦੀ ਇਿੱਜ਼ਿ ਿੈ, ਚਾਿੇ
ਜਾਿਿਰਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਦੇਖ ਲਓ, ਗ੍ੰਧਰਬ ਜਿੱਛ, ਚਾਿੇ ਸ੍ੰਗ੍ੀਿ ਹਿਹਦਆ ਦੇ ਮਾਿਰ ਿੇ, ਮਿੀਧਰ,
ਚਾਿੇ ਛੋਟੇ ਮੋਟੇ ਰਾਜੇ, ਗ੍ਰੀਬ ਅਮੀਰ, ਜ਼ਮੀਿ ਚਾਿੇ ਆਕਾਸ਼ ਦੇ ਖੋਜੀ, ਚਾਰੇ ਕੁੰਟਾੀਂ ਿੇ
ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ਸ੍ਿੀਕਾਰੀ ਿੋਈ ਿੈ ।

ਲੋ ਕ ਅਲੋ ਕ ਹਦਸਾ ਹਬਹਦਸਾ ਅਰੁ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਦੁਿੂੰ ਪਰਭ ਮਾਿਯੋ ॥

ਚਾਿੇ ਲੋ ਕ, ਚਾਿੇ ਪਰਲੋਕ, ਹਦਸ਼ਾ ਜਾੀਂ ਉਲਟ ਹਦਸ਼ਾ, ਹਜਿੇ ਇਿੱਕ ਰਿੱਬ ਿੰ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਉਿ
ਹਦਸ਼ਾ ਿਾਲੇ ਿੋ ਗ੍ਏ, ਦਜੇ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਣ ਿਾਲੇ , ਉਿ ਹਬਹਦਸ਼ਾ ਿਾਲੇ , ਦੇਿਿੇ ਚਾਿੇ
ਰਾਖਸ਼ਸ੍, ਹਜਿੜੇ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਣ ਿਾਲੇ ਿੇ ਉਿ ਿੀ ਕੇਿਲ ਮਰਿੀ ਿਾਲੇ ਿੰ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦੇ,
ਹਿਰਾਕਾਰ ਿੰ ਉਿ ਿੀ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਬਰਿਮਾ ਹਿਸ਼ਿੰ ਹਸ਼ਿਜੀ ਿੰ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦੇ, ਹਿਅਕਿੀ ਿੰ
ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦੇ, ਮਰਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦੇ, ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਿੈ, ਇਿ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਪਰਭ ਅੰਿਰ
ਆਿਮਾ ਿੰ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਸ੍ਗ੍ੋਂ ਦੇਿਿੇ ਖੁਦ ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਦੀ ਆਿਾਜ਼ ਘਿੱਟ ਮੰਿਦੇ ਿੇ,
ਇਿਹਾੀਂ ਦੇ ਗ੍ਰੰਥ ਪੜਹ ਲਓ, ਐਦਾੀਂ ਦੀਆੀਂ ਗ੍ਿੱਲਾੀਂ ਬਿੁਿ ਿੇ, ਝਠ ਬੋਲਦੇ ਿੇ, ਜ਼ੁਬਾਿੋਂ ਮੁਿੱਕਰ
ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਖੋਟੀਆੀਂ ਗ੍ਿੱਲਾੀਂ ਦਾ ਮੁਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ ਪੈਂਦਾ, ਬੇਦ ਖਰੇ ਿੇ, ਉਿ ਛਿੱਡ ਹਦਿੱਿੇ, ਕੜ ਫੇਰ
ੀਂ ੇ ਿੇ ।
ਅਿੱਗ੍ੇ ਹਲਆਉਦ

ਹਚੱਤ ਅਗਯਾਿ ਸੁ ਜਾਿ ਸੁ ਯੰਭਵ ਕੌਿ ਕੀ ਕਾਿ ਹਿਧਾਿ ਭੁ ਲਾਿਯੋ ॥੧੧॥

ਹਚਿੱਿ ਿੰ ਹਜਿੜੀ ਗ੍ਿੱਲ ਭੁਲੀ ਿੈ, ਅਹਗ੍ਆਿਿਾ ਿੈ, ਉਿ ਹਗ੍ਆਿ ਫੇਰ ਹਮਲਣਾ ਸ੍ੰਭਿ
ਿੈ, ਲੈ ਸ੍ਕਦੈ, ਪਰ ਐਸ੍ੀ ਹਕਿੜੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ, ਹਕਿੜੀ ਚੀਜ਼ ਸ੍ੁ ਣਿ ਿੰ ਹਮਲ ਗ੍ਈ ਿੁ ਿਾਿੰ
ਹਕ ਉਿ ਹਗ੍ਆਿ ਲੈ ਣਾ ਛਿੱਡ ਹਦਿੱਿਾ, ਹਜਸ੍ ਕਰਕੇ ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਹਿਚਲੇ ਆਿਮ
ਹਗ੍ਆਿ ਿੰ ਭੁਲਾਇਆ ਿੋਇਐ, ਅਸ੍ਲ ਹਗ੍ਆਿ ਦਾ ਖਜ਼ਾਿਾ ਹਕਸ੍ ਮਜ਼ਬਰੀ ਿਸ੍
ਭੁਲਾਇਆ ਿੈ ? ਆਪਣੀ ਅਹਗ੍ਆਿਿਾ ਿੀ ਹਕਉ ੀਂ ਭੁਿੱਲ ਗ੍ਏ, ਬੇਦ ਹਿਿੱਚ ਉਿ ਹਗ੍ਆਿ
ਸ੍ੀ, ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਹਿਿੱਚ ਿੈ ਆਿਮ ਹਗ੍ਆਿ, ਹਕਉ ੀਂ ਹਿਸ੍ਾਹਰਐ ? ਿੁਣ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਦਸ੍ਮ
ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਦੇ ਸ੍ੌਂਪੇ ਹਗ੍ਆਿ ਦੇ ਿਾਹਰਸ੍ ਿਾੀਂ, ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਕੀ ਕਰ ਰਿੇ ਿਾੀਂ, ਦਸ੍ਮ ਗ੍ਰੰਥ ਝੰਜੋੜਦੈ
ਸ੍ਾਿੰ , ਿਾੀਂ ਿੀ ਹਿਰੋਧ ਿੈ ਇਿਦਾ ।

ਕਿੂੰ ਲੈ ਠੋਕ ਬਧੇ ਉਰ ਠਾਕੁ ਰ ਕਾਿੂੰ ਮਿੇਸ ਕੌ ਏਸ ਬਖਾਿਯੋ ॥

ਠਾਕੁਰ ਇਿੱਕ ਪਿੱਥਰ ਿੁੰਦੈ ਹਿਸ਼ਿੰ ਦੀ ਪਰਥਾਇ, ਉਿਿੰ ਸ੍ੋਿੇ ਚਾੀਂਦੀ ਦੇ ਿਾਿੀਜ਼ ਹਿਿੱਚ ਠੋਕ ਕੇ
ਗ੍ਲੇ ਬੰਿਹ ਲੈਂ ਦੇ ਿੇ, ਠਾਕੁਰ ਿਾੀਂ ਅੰਦਰ ਿੈ ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ, ਉਿ ਭੁਲਾ ਹਦਿੱਿਾ, ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ
ਆਪਣੇ ਘਰ ਹਦਆੀਂ ਿੰ ਕਹਿ ਰਿੇ ਿੇ, ਜਦੋਂ ਲਿ ਕੁਸ਼ ਦੇ ਖਾਿਦਾਿ ਹਿਿੱਚੋਂ ਮੰਿਦੇ ਆਪਣੇ
ਸ੍ਰੀਰਕ ਜਿਮ ਿੰ , ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਹਦਆੀਂ ਿੰ ਿੀ ਕਹਿ ਰਿੇ ਿੇ, ਆਪਹਣਆੀਂ ਿੰ
ਕਿੀਦੈ, ਆਪਣਾ ਸ੍ਮਝ ਕੇ ਹਕਿੈ, ਪਰ ਉਿ ਬੁਰਾ ਮੰਿ ਗ੍ਏ, ਜਦੋਂ ਚੰਗ੍ੀ ਹਸ੍ਿੱਹਖਆ ਬੁਰੀ
ਲਿੱ ਗ੍ਣ ਲਿੱ ਗ੍ ਪਈ ਿਾੀਂ ਸ੍ਮਝ ਲਓ ਬੁਰਾ ਸ੍ਮਾ ਚਿੱਲ ਹਪਆ, ੧੯੬੬ ਿੋਂ ਦਸ੍ਮ ਗ੍ਰੰਥ ਦਾ
ਪਰਕਾਸ਼ ਚਿੱਹਕਐ ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ, ਉਦੋਂ ਿੋਂ ਹਦਿ ਹਸ੍ਿੱਖਾੀਂ ਦੇ ਿੀ ਮਾੜੇ ਿੇ, ਇਿੱਜ਼ਿ ਘਟੀ ਿੈ, ਲੋ ਕ
ਕਹਿੰਦੇ ਹਚਿੱਟੀਆੀਂ ਟੋਪੀਆੀਂ ਿੇ ਭਰੋਸ੍ਾ ਕਰ ਹਲਓ, ਪਰ ਅਕਾਲੀਆੀਂ ਿੇ ਿਾੀਂ ਕਹਰਓ, ਇਿ
ਆਰ ਐਸ੍ ਐਸ੍ ਿਾਲ ਰਲੇ ਹਫਰਦੇ ਿੇ ਕੁਰਸ੍ੀ ਲਈ, ਉਿਹਾੀਂ ਿਾਲ ਹਕੰਿੀਆੀਂ ਪਾਰਟੀਆੀਂ
ਅਸ੍ਲੀ ਿੌਰ ਿੇ ਹਖਲਾਫ਼ ਿੇ, ਕਿੰ ਲੈ ਠੋਕ ਬਧੇ ਉਰ ਠਾਕੁਰ ਕਾਿੰ ਮਿੇਸ਼ ਕੌ ਏਸ੍
ਬਖਾਿਯੋ । ਕਈਆੀਂ ਿੇ ਹਸ਼ਿ ਜੀ ਿੰ ਮੰਿ ਹਲਆ, ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਿੈ ਿਹਰ, ਉਿ ਭੁਿੱਲ
ਗ੍ਏ, ਹਿਸ਼ਿੰ ਿੇ ਹਸ਼ਿ ਇਸ਼ਟ ਬਣਾ ਲਏ, ਹਸ਼ਿਜੀ ਿੋਂ ਡਰ ਕੇ, ਹਿਸ਼ਿੰ ਰਾਜਾ ਸ੍ੀ, ਇਸ੍
ਲਈ, ਿਰੇਕ ਰਾਜਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਿੰ ਹਿਸ਼ਿੰ ਅਿਿਾਰ ਮੰਿਦੈ ।

ਕਾਿੂੰ ਕਿਯੋ ਿਹਰ ਮੰਦਰ ਮੈ ਿਹਰ ਕਾਿੂੰ ਮਸੀਤ ਕੈ ਬੀਚ ਪਰਮਾਿਯੋ ॥

ਕੋਈ ਿਾੀਂ ਕਹਿੰਦੈ ਿਹਰ ਮੰਦਰ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਕੋਈ ਮਸ੍ੀਿ ਹਿਿੱਚ, ਿੁਣ ਜੇ ਮੰਹਦਰ ਹਿਿੱਚ ਿੈ ਿਾੀਂ
ਮਸ੍ੀਿ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਿੈ, ਫੇਰ ਲੜਦੇ ਿੇ, ਦਰਅਸ੍ਲ ਸ੍ਭ ਦੇ ਅੰਦਰ ਿੈ, ਬਾਿਰ ਹਕਿੇ ਿੀ
ਿਿੀ,ੀਂ ਚੇਿਿ ਕੇਿਲ ਜੀਿਿ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਜੜਹ ਜਾੀਂ ਮੁਰਹਦਆੀਂ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ੀਂ ।

ਕਾਿੂੰ ਿੇ ਰਾਮ ਕਿਯੋ ਹਕਰਸਿਾ ਕਿੁ ਕਾਿੂੰ ਮਿੈ ਅਵਤਾਰਿ ਮਾਿਯੋ ॥

ਹਕਸ੍ੇ ਿੇ ਉਿਿੰ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਮੰਿ ਹਲਆ, ਹਕਸ੍ੇ ਿੇ ਹਕਰਸ਼ਿ, ਦੋ ਧੜੇ ਬਣਾ ਲਏ, ਗ੍ੁ ਿੱਜਰ
ਯਾਦਿ ਹਕਰਸ਼ਿ ਿੰ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਿੰ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦੇ, ਯਾਦਿਾੀਂ ਿੇ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਦਾ
ਰਥ ਰੋਕ ਹਲਆ ਸ੍ੀ, ਲਾਲ ਪਰਸ੍ਾਦ ਰੋਹਕਐ, ਠਾਕੁਰ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਿਾਲ ਖੜਹੇ ਿੇ, ਇਿੱਕ
ਧੜਹਾ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਿੰ ਅਿਿਾਰ ਮੰਿਦੈ, ਦਜਾ ਹਕਰਸ਼ਿ ਿੰ , ਹਜਿੇਂ ਸ੍ੰਿ ਧੜਹੇ ਬਣਾਈ ਬੈਠੇ ਿੇ,
ਰਾਧਾ ਸ੍ੁਆਮੀ ਆਪਣਾ, ਿਾਮਧਾਰੀ ਆਪਣਾ, ਇਿ ਧਰਮ ਿਿੀ,ੀਂ ਧੜਹੇ ਿੇ ।

ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਹਬਸਾਰ ਸਭੈ ਕਰਤਾਰ ਿੀ ਕਉ ਕਰਤਾ ਜੀਅ ਜਾਿਯੋ ॥੧੨॥

ਇਿ ਸ੍ਭ ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਿੇ, ਫੋਕਟ ਕਹਿ ਹਦਿੱਿਾ, ਹਜਿੜੇ ਰਾਮ ਮੰਹਦਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ
ਹਸ੍ਿੱਖਾੀਂ ਦੀ ਮਦਦ ਮੰਗ੍ਦੇ ਿੇ, ਗ੍ੁ ਰ ਗ੍ੋਹਬੰਦ ਹਸ੍ੰਘ ਿਾੀਂ ਉਿਹਾੀਂ ਦੇ ਪਹਰਿਾਰ ਹਿਿੱਚੋਂ ਿੇ, ਉਿ
ਕਹਿ ਰਿੇ ਿੇ ਫੋਕਟ ਿੈ ਰਾਮ ਚੰਦਰ, ਹਕਰਸ਼ਿ, ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ਇਿ ਹਕਉ ੀਂ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦੇ, ਉਿ
ਕਹਿ ਰਿੇ ਰਾਮ ਚੰਦਰ, ਹਕਰਸ਼ਿ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਣਾ, ਕਰਿਾਰ ਿੈ ਕਰਿਾ, ਿੋਰ ਕੋਈ
ਿਿੀ,ੀਂ ਿਾਲੇ ਗ੍ੁ ਰ ਗ੍ੋਹਬੰਦ ਹਸ੍ੰਘ ਦੇ ਬਜ਼ੁਰਗ੍ ਿੇ ਰਾਮ ਚੰਦਰ, ਜੇ ਹਕਰਸ਼ਿ ਿੰ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਣਾ
ਿਾੀਂ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਿੰ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਣਾ, ਦੋਿੇਂ ਆਮ ਆਦਮੀ ਿੇ, ਰਾਜੇ ਿੋਏ ਿੇ, ਪਰ ਆਮ
ਆਦਮੀ ਿੇ, ਕੇਿਲ ਕਰਿਾਰ ਕਰਿਾ ਿੈ, ਆਪਣਾ ਸ੍ਮਝ ਕੇ ਸ੍ਭ ਿੰ ਸ੍ਲਾਿ ਹਦਿੱਿੀ ਿੈ ਹਕ
ਹਕਿੇ ਪੁਿੱਠੇ ਰਾਿ ਿਾੀਂ ਪੈ ਜਾਈਏ ।

ਜੌ ਕਿੌ ਰਾਮ ਅਜੋਹਿ ਅਜੈ ਅਹਤ ਕਾਿੇ ਕੌ ਕੌਸਲ ਕੁ ੱਖ ਜਯੋ ਜੂ ॥

ਜੇ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਅਜੋਿੀ ਿੈ, ਫੇਰ ਕੁਸ਼ਿੱਹਲਆ ਦੀ ਕੁਖੋਂ ਕੌਣ ਜੰਹਮਆ ਸ੍ੀ ? ਫੇਰ ਕਿਾਣੀ
ਬਣਾ ਲਈ ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਹਕ ਅਿਿਾਰ ਿਾੀਂ ਜਿਮ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਲੈਂ ਦੇ, ਇਿੀ ਗ੍ਿੱਲ ਗ੍ੁ ਰ ਿਾਿਕ
ਿਾਲ ਿੀ ਜੋੜੀ ਿੈ ਹਕ ਉਿਹਾੀਂ ਦਾ ਜਿਮ ਿਿੀ ੀਂ ਿੋਇਆ ਸ੍ੀ, ਜੇ ਰਾਮ ਿਿੀ ੀਂ ਜਿਹਮਆ ਿਾੀਂ
ਰਮਾਇਣ ਗ੍ਿੱਪ ਿੈ, ਿਿੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਕੀ ਸ੍ਬਿ ਿੈ ? ਫੇਰ ਬੇਦ ਹਿਿੱਚ ਸ੍ਬਿ ਿੈ ਰਾਮ ਦਾ, ਬੇਦ
ਰਮਾਇਣ ਿੋਂ ਪਹਿਲਾੀਂ ਦਾ ਿੈ, ਸ੍ਭੈ ਘਟ ਰਾਮ ਬੋਲਣ ਿਾਲਾ ਰਾਮ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਿੋਂ ਹਕਿੇ
ਪਹਿਲਾੀਂ ਦਿੱਸ੍ ਹਦਿੱਿਾ ਸ੍ੀ, ਸ੍ਾਹਰਆੀਂ ਦੀ ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਰਾਮ ਿੈ, ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਦੇ ਅੰਦਰ
ਿੀ ਉਿ ਰਾਮ ਸ੍ੀ, ਪਰ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਇਿੱਕ ਮਿੁ ਖ ਸ੍ੀ, ਉਿਦਾ ਿਾਮ ਸ੍ੀ ਰਾਮ, ਉਿ ਿਾੀਂ
ਿੁਣ ਿੀ ਬਥੇਹਰਆੀਂ ਦਾ ਿਾਮ ਰਾਮ ਿੈ, ਉਿਦੇ ਪੁਿਰਾੀਂ ਿੇ ਿਰਾ ਹਦਿੱਿਾ ਸ੍ੀ ਉਿਿੰ ਿਾਲੇ ,
ਅਜੈ ਹਕਿੇਂ ਿੋ ਹਗ੍ਆ ਰਾਮ ਚੰਦਰ?

ਕਾਲ ਿੂੰ ਕਾਲ ਕਿੈ ਹਜਹਿ ਕੌ ਹਕਹਿ ਕਾਰਣ ਕਾਲ ਤੇ ਦੀਿ ਭਯੋ ਜੂ ॥
ਹਜਸ੍ ਰਾਮ ਿੰ ਕਾਲ ਦਾ ਿੀ ਕਾਲ ਕਹਿਿੇ ਿੋ, ਉਿਿੇ ਿਾੀਂ ਕਾਲ ਅਿੱਗ੍ੇ ਗ੍ੋਡੇ ਟੇਕ ਹਦਿੱਿੇ,
ਮਰ ਹਗ੍ਆ, ਜੇ ਿੈ ਿਾੀਂ ਹਦਖਾਓ ਹਕਿੱਥੇ ਿੈ, ਕਾਲ ਦੇ ਅਿੱਗ੍ੇ ਰਾਮ ਦੀਿ ਿਿੀ ੀਂ ਿੋਇਆ ਜੇ, ਿਾੀਂ
ਿੋਰ ਕੀ ਕਾਰਿ ਸ੍ੀ ਉਿਦੀ ਮੌਿ ਦਾ ? ਕਾਲ ਿੇ ਿਾੀਂ ਸ੍ਭ ਔਲੀਆ ਅਿਿਾਰ ਖਪਾ ਹਦਿੱਿ,ੇ
ਕਾਲ ਿੇ ਕਦੇ ਹਕਸ੍ੇ ਿੰ ਿਿੀ ੀਂ ਬਖਹਸ਼ਆ, ਕੇਿਲ ਬਰਿਮ ਹਗ੍ਆਿੀ ਕਾਲ ਿੋਂ ਪਰੇ ਿੈ,
ਸ੍ਰੀਰ ਉਿਦਾ ਿੀ ਮਰਦੈ ।

ਸੱਤ ਸਰੂਪ ਹਬਬੈਰ ਕਿਾਇ ਸੁ ਕਯੋਂ ਪਥ ਕੌ ਰਥ ਿਾਾਂਕ ਧਯੋ ਜੂ ॥

ਜੇ ਹਕਰਸ਼ਿ ਸ੍ਿ ਸ੍ਰਪ ਹਿਰਿੈਰ ਸ੍ੀ, ਿਾੀਂ ਅਰਜੁਿ ਦਾ ਰਥਿਾਿ ਸ੍ਾਰਥੀ ਹਕਉ ੀਂ ਬਹਣਆ ?
ਜੰਗ੍ ਹਿਿੱਚ ਇਿੱਕ ਧੜੇ ਦਾ ਸ੍ਾਥ ਦੇ ਹਰਿੈ, ਕੀ ਲੋ ੜ ਸ੍ੀ ? ਸ੍ਾਰੀ ਧੋਖਾਧੜਹੀ ਉਿਿੇ ਕਰਾਈ,
ਿੈਰ ਸ੍ੀ ਦਜੇ ਧੜੇ ਿਾਲ, ਿੈਰ ਹਿਰੋਧ ਿੋਂ ਰਹਿਿ ਕੇਿਲ ਗ੍ੁਰਮੁਖ ਿੁੰਦੈ, ਉਿ ਹਕਰਸ਼ਿ ਿਾੀਂ
ਗ੍ੁ ਰਮੁਖ ਿੇ ਿਾੀਂ ਸ੍ੰਿ ਸ੍ੀ ।

ਤਾਿੀ ਕੋ ਮਾਹਿ ਪਰਭੂ ਕਹਰ ਕੈ ਹਜਿ ਕੋ ਕੋਊ ਭੇਦੁ ਿ ਲੇ ਿ ਲਯੋ ਜੂ ॥੧੩॥

ਪਰਭ ਉਿਿੰ ਮੰਿੋ ਹਜਸ੍ਦਾ ਭੇਦ ਿਾੀਂ ਹਕਸ੍ੇ ਿੇ ਹਲਆ ਿੈ, ਿਾੀਂ ਲੈ ਸ੍ਕਦੈ, ਹਕਰ ਸ਼ਿ, ਰਾਮ
ਚੰਦਰ ਦਾ ਸ੍ਾਰਾ ਭੇਦ ਪਿੈ, ਫੇਰ ਉਿ ਪਰਭ ਹਕਿੇਂ ਕਹਿਿੇ ਿੋ ? ਪਰਭ ਕੇਿਲ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੈ,
ਉਿੀ ਅਜੈ, ਅਜੋਿੀ ਿੇ ਹਿਰਿੈਰ ਿੈ, ਆਦਮੀ ਿੰ ਪਰਭ ਿਿੀ ੀਂ ਕਹਿ ਸ੍ਕਦੇ, ਜਾਿਿਿਾਰ
ਪਰਭ ਪਰਬੀਿ । ਪਰਭ ਸ੍ਭ ਜਾਣਦੈ, ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਿੰ ਿਾੀਂ ਿਾੀਂ ਇਿ ਪਿਾ ਸ੍ੀ ਸ੍ੀਿਾ ਹਕਿੱਥੇ ਿੈ ?
ਿਾੀਂ ਿੀ ਰਾਿਣ ਹਕਿੇਂ ਮਾਰਿੈ, ਹਿਭੀਸ਼ਣ ਿੇ ਦਿੱਹਸ੍ਆ, ਇਿਹਾੀਂ ਦੇ ਗ੍ਰੰਥ ਿੀ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ ।

ਕਯੋਂ ਕਿੁ ਹਕਰਸਿ ਹਕਰਪਾਹਿਧ ਿੈ ਹਕਿ ਕਾਜ ਤੇ ਬੱਧਕ ਬਾਣ ਲਗਾਯੋ ॥

ਜੇ ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਿੋ ਹਕ ਹਕਰਸ਼ਿ ਹਕਰਪਾਹਿਧ ਿੈ ਿਾੀਂ ਬਿੱਧਕ ਿੇ ਿੀਰ ਹਕਉ ੀਂ ਮਾਹਰਆ ਉਿਦੇ ?
ਕੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਸ੍ੀ ਉਿਦੀ ? ਇਿ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ ਹਕ ਹਕਰਸ਼ਿ ਿੇ ਪਹਿਲਾੀਂ ਿੀ ਅਿਿਾਰ
ਧਾਹਰਆ ਸ੍ੀ ਿੇ ਲੁ ਕ ਕੇ ਬਾਲੀ ਮਾਹਰਆ ਸ੍ੀ, ਬਿੱਧਕ ਉਿੀ ਬਾਲੀ ਸ੍ੀ, ਉਿਿੇ ਬਦਲਾ
ਹਲਆ, ਿਾਲੇ ਹਕਰਪਾਹਿਧ ਕਿੀ ਜਾੀਂਦੇ ਓ, ਿਾਲੇ ਉਿ ਲੇ ਖੇ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਕਰਮਾੀਂ ਦਾ ਹਿਸ੍ਾਬ
ੀਂ ਾ ਹਫਰਦੈ ।
ਚੁਕਾਉਦ
 ਅਉਰ ਕੁ ਲੀਿ ਉਧਾਰਤ ਜੋ ਹਕਿ ਤੇ ਅਪਿੋ ਕੁ ਲ ਿਾਸੁ ਕਰਾਯੋ ॥
ਜੇ ਦਹਜਆੀਂ ਦੀਆੀਂ ਕੁਲਾੀਂ ਿਾਰਿ ਿਾਲਾ ਸ੍ੀ ਹਕਰਸ਼ਿ ਿਾੀਂ ਆਪਣੀ ਕੁਲ ਿਾਰ ਲੈਂ ਦਾ,
ਉਿਦਾ ਿਾੀਂ ਿਾਸ਼ ਕਰਾ ਹਲਆ, ਆਪੇ ਹਲਹਖਐ ਿੁ ਸ੍ੀ,ੀਂ ਿੁ ਿਾਡੇ ਗ੍ਰੰਥ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਦੁਰਬਾਸ੍ੇ
ਹਰਸ਼ੀ ਿੇ ਸ੍ਰਾਪ ਹਦਿੱਿਾ ਉਿਦੀ ਸ੍ੰਿਾਿ ਿੰ , ਆਪਸ੍ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਲੜ ਕੇ ਮਰ ਗ੍ਏ, ਉਿ ਿੀ
ਹਕਰਸ਼ਿ ਦੇ ਿੁੰਦੇ ਿੁੰਦੇ, ਦੁਰਬਾਸ਼ਾ ਹਰਸ਼ੀ ਸ੍ੀ, ਉਿਿੰ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰ ਬੈਠੇ ਹਕਰਸ਼ਿ ਦੇ ਪੁਿਰ,
ਇਿੱਕ ਿੰ ਕੁੜੀ ਬਣਾ ਕੇ ਲੈ ਗ੍ਏ, ਹਢਿੱਡ ਿੇ ਪਿੀਲਾ ਬੰਿਹ ਹਲਆ, ਕਹਿੰਦੇ ਦਸ੍ ਹਕ ਮੁੰਡਾ
ਿੋਊ ਹਕ ਕੁੜੀ, ਕਹਿੰਦਾ ਉਿ ਜੰਮ ਜੋ ਿੁ ਿਾਡੀ ਕੁਲ ਦਾ ਿਾਸ਼ ਕਰ, ਹਫਰ ਕਹਿੰਦੇ ਘਸ੍ਾ
ਘਸ੍ਾ ਕੇ ਬਰਾ ਬਣਾ ਕੇ ਜਮਿਾ ਹਿਿੱਚ ਿਿਾ ਹਦਿੱਿਾ ਪਿੀਲਾ, ਉਿਿੋਂ ਦਿੱਭ ਉਗ੍ ਪਈ,
ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਲੜ ਪਏ ਿੇ ਦਿੱਭ ਿੰ ਿਹਥਆਰ ਬਣਾ ਕੇ ਇਿੱਕ ਦਜੇ ਿੰ ਮਾਰ ਹਦਿੱਿਾ, ਇਿ
ਕਿਾਣੀ ਬਣਾਈ ਿੈ, ਆਪਣੀ ਕੁਲ ਿਾੀਂ ਬਚਾ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ਹਕਆ ਹਕਰਸ਼ਿ, ਿੁ ਿਾਡੀ ਕੁਲ ਹਕਿੇਂ
ਿਾਰ ? ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ਸ੍ੁਣ ਕੇ ਿਾੀਂ ਭਾੀਂਬੜ ਮਿੱਚ ਹਗ੍ਆ, ਚਾਿੀਦਾ ਿਾੀਂ ਸ੍ੀ ਹਕਰਸ਼ਿ ਦੀ ਪਜਾ
ਛਿੱਡ ਕੇ ਹਿਰਾਕਾਰ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਦੇ, ਆ ਕੇ ਪੁਛਦੇ ਹਕ ਸ੍ਿੱਚ ਕੀ ਿੈ ? ਹਗ੍ਆਿ ਚਰਚਾ
ਕਰਦੇ, ਪਰ ਹਿਰੋਧੀ ਬਣ ਗ੍ਏ ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਦੇ, ਦਸ੍ਮ ਗ੍ਰੰਥ ਦੇ ਹਿਰੋਧੀ ਉਿਹਾੀਂ ਕੁਲਾੀਂ ਹਿਿੱਚੋਂ
ਿੇ ।

ਆਹਦ ਅਜੋਹਿ ਕਿਾਇ ਕਿੋ ਹਕਮ ਦੇਵਹਕ ਕੇ ਜਠਰੰਤਰ ਆਯੋ ॥

ਪਹਿਲਾੀਂ ਜੋ ਆਹਦ ਅਜੋਹਿ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਕਰੀ ਿੈ ਿਾਰ ਿਾਰ, ਉਿਦੇ ਿਾਲ ਿੁ ਲਿਾ ਕਰ ਰਿੇ
ਿੇ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਿੇ ਹਕਰਸ਼ਿ ਦੇ ਗ੍ੁ ਣਾੀਂ ਿੰ ਦਸ੍ਮ ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ, ਹਮਸ਼ਿਰੀ ਿਾਹਲਆੀਂ ਿੰ ਪੁਿੱਛੋ
ਹਕ ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਕਿੀ ਜਾੀਂਦੇ ਿੋ ਪੰਹਡਿ ਿੇ ਹਲਹਖਐ ਦਸ੍ਮ ਗ੍ਰੰਥ, ਆਿ ਹਕਿੇਂ ਹਲਖ ਸ੍ਕਦੈ ਪੰਹਡਿ
? ਮਸ੍ਾੀਂ ਮਸ੍ਾੀਂ ਦੋ ਅਿਿਾਰ ਪੈਦਾ ਕਰੇ ਉਿਹਾੀਂ ਿੇ, ਹਮਸ਼ਿਰੀਆੀਂ ਿੇ ਿੀ ਹਿੰਦ ਹਸ੍ਿੱਖ ਦਾ
ਝਗ੍ੜਾ ਪੈਦਾ ਕੀਿੈ, ਸ੍ੰਿਾਲੀ ਿਿੱਕ ਕਦੇ ਹਿੰਦ ਹਸ੍ਿੱਖ ਦਾ ਸ੍ਿਾਲ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੀ, ਸ੍ੰਿਾਲੀ
ਹਿਿੱਚ ਹਮਸ਼ਿਰੀ ਉਿੱਜੜ ਕੇ ਆਏ, ਸ਼ਹਿਰਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਿਸ੍ੇ, ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਕਰਿਾ ਸ੍ੀ ਿਪਾਰ,
ਖਾਲਸ੍ਾ ਸ੍ਕਲ ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਬਣਾਏ ਪਹਿਲਾੀਂ, ਕੀ ਲੋ ੜ ਸ੍ੀ ? ਿਫਰਿ ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਫੈਲਾਈ,
ਆਹਦ ਅਜੋਿੀ ਹਕਿੇਂ ਕਿਾ ਸ੍ਕਦੈ ਜਦੋਂ ਹਕਰਸ਼ਿ ਦੇਿਕੀ ਦੀ ਕੁਿੱਖੋਂ ਪੈਦਾ ਿੋਇਆ, ਜਠਰੰਿਰ
ਪੇਟ ਿੰ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਆਿ ਮਾਲਾ ਿਾਲੇ ਸ੍ੰਿ ਗ੍ੁ ਰ ਿਾਿਕ ਬਾਰੇ ਿੀ ਇਿੋ ਹਜਿੀਆੀਂ
ਕਿਾਣੀਆੀਂ ਬਣਾ ਕੇ ਹਿਸ਼ਿੰ ਦਾ ਅਿਿਾਰ ਹਸ੍ਿੱਧ ਕਰਿ ਦੀ ਕੋਹਸ਼ਸ਼ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਸ੍ਭ ਝਠ
ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਿੇ , ਿਾਮਧਾਰੀ ਕਰਿ ਐਿਦਾ ਪਰਚਾਰ, ਸ੍ਿੱਚ ਬੋਲਣਾ ਸ੍ੌਖਾ ਿਿੀ ੀਂ ।

ਤਾਤ ਿ ਮਾਤ ਕਿੈ ਹਜਿ ਕੋ ਹਤਿ ਕਯੋਂ ਬਸੁ ਦੇਵਹਿ ਬਾਪੁ ਕਿਾਯੋ ॥੧੪॥
ਹਜਸ੍ਦਾ ਿਸ੍ੁਦੇਿ ਹਪਿਾ ਿੈ, ਦੇਿਕੀ ਮਾੀਂ ਿੈ, ਫੇਰ ਉਿ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਹਕਿੇਂ ਿੈ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦਾ ਿਾੀਂ
ਮਾੀਂ ਬਾਪ ਿੁੰਦਾ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਹਜਸ੍ਿੇ ਜਿਮ ਲੈ ਹਲਆ, ਉਿ ਪਰਮੇਸ਼ਰ, ਪਰਭ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਅਸ੍ੀ ੀਂ
ਗ੍ੁ ਰ ਿਾਿਕ ਿੇ ਗ੍ੁ ਰ ਗ੍ੋਹਬੰਦ ਹਸ੍ੰਘ ਿੰ ਪਰਭ ਹਸ੍ਿੱਧ ਕਰਿ ਬੈਠ ਗ੍ਏ, ਇਿ ਕੌਣ ਕਰ ਹਰਿੈ,
ਿਿੇਂ ਪੰਹਡਿ, ਕਾਲੀਆੀਂ ਪਿੱਗ੍ਾੀਂ ਿਾਲੇ ਹਮਸ਼ਿਰੀ ਿੇ ਹਚਟਕਪੜੀਏ ਸ੍ੰਿ, ਇਿ ਪੰਹਡਿ ਿੇ ਜਾੀਂ
ਏਜੰਟ ਉਿਦੇ, ਕਹਿੰਦੇ ਹਸ੍ਿੱਖਾੀਂ ਿੰ ਕਾਣੇ ਕਰ ਹਦਓ, ਸ੍ਾਡੇ ਅਿਿਾਰ ਬਚ ਰਹਿਣਗ੍ੇ ।

ਕਾਿੇ ਕੋ ਏਸ ਮਿੇਸਹਿ ਭਾਖਤ ਕਾਹਿ ਹਦਜੇਸ ਕੋ ਏਸ ਬਖਾਿਯੋ ॥

ਪਹਿਲਾੀਂ ਦੋ ਬੜੇ ਅਿਿਾਰ ਲੈ ਲਏ, ਇਿ ਪੰਹਡਿਾੀਂ ਦੇ ਿੇ, ਿੁਣ ਦਜਾ ਧੜਾ ਲੈ ਹਲਆ,
ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਹਸ਼ਿਜੀ ਿੰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਹਕਉ ੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਿੋ, ਕੀ ਆਧਾਰ ਿੈ ? ਹਦਜੇਸ਼ ਬਰਿਮਾ ਿੰ ਕਹਿੰਦੇ
ਿੇ, ਕਈ ਬਰਿਮਾ ਿੰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਉਿ ਿੀ ਹਿਰਾਧਾਰ ਮਿੌਿ ਿੈ ।

ਿੈ ਿ ਰਘਵੇਸ ਜਦਵੇਸ ਰਮਾਪਹਤ ਤੈ ਹਜਿ ਕੌ ਹਬਸਵਿਾਥ ਪਛਾਿਯੋ ॥

ਹਬਸ੍ਵਿਾਥ ਿਾੀਂ ਇਿੱਕ ਿੈ, ਅਕੁਲ ਿੈ, ਿੁ ਿਾਡਾ ਰਾਮ ਰਘੁ ਬੰਸ੍ੀ ਕੁਲ ਦਾ ਿੈ, ਜਾਦਿ ਕੁਲ ਦਾ
ਹਕਰਸ਼ਿ ਿੈ, ਰਮਾਪਿੀ ਿੈ ਹਸ਼ਿਜੀ, ਿਾਲੇ ਇਿ ਅਲਿੱ ਗ੍ ਅਲਿੱ ਗ੍ ਕੁਲਾੀਂ ਦੇ ਿੇ, ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਇਿਹਾੀਂ
ਿੰ ਹਬਸ੍ਵਿਾਥ ਹਕਿੇਂ ਕਹਿੰਦੇ ਿੋ, ਇਿ ਿਾੀਂ ਰੌਲਾ ਪੈ ਹਗ੍ਆ ? ਮੁਸ੍ਲਮਾਿ ਕਮ ਸ੍ੇ ਕਮ
ਇਿੱਕ ਿਾੀਂ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਇਸ੍ਾਈ ਇਿੱਕ ਿਾੀਂ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਫੇਰ ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਹਿਸ਼ਿੰ ਦੇ ਿੀ ਦੋ ਅਲਿੱ ਗ੍
ਅਿਿਾਰ ਬਣਾ ਲਏ, ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਹਪਿੱਛੇ ਪੰਹਡਿ ਿਿੱਧ ਿੇ, ਹਕਰਸ਼ਿ ਪੰਹਡਿ ਦੇ ਹਖਲਾਫ ਿੈ,
 ੰ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦਾ, ਗ੍ੀਿਾ ਹਸ੍ਮਰਿ ਸ੍ਾਸ਼ਿਰਾੀਂ ਦੇ ਹਖਲਾਫ ਿੈ, ਜੇ ਆਿਮਾ
ਉਿ ਪਾਪ ਪੁਿ
ੰ ਪਾਪ ਹਕਿੇਂ ਿੋਇਆ, ਮਹਰਆ ਿਾੀਂ ਿਿੀ ੀਂ ਜੀਿ, ਇਿੀ ਦਲੀਲ ਅਰਜੁਿ
ਅਮਰ ਿੈ ਿਾੀਂ ਪੁਿ
ਿੰ ਹਦਿੱਿੀ ਸ੍ੀ ਹਕ ਕੋਈ ਿਿੀ ੀਂ ਮਰਦਾ, ਿੰ ਿਹਥਆਰ ਚਲਾ, ਘਾਲਾ ਮਾਲ਼ਾ ਕਰੀ ਹਫਰਦੇ ਿੋ,
ਹਬਸ੍ਵਿਾਥ ਿਾ ਇਿੱਕ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੈ ।

ਏਕ ਕੋ ਛਾਹਡ ਅਿੇਕ ਭਜੈ ਸੁ ਕਦੇਵ ਪਰਾਸਰ ਬਯਾਸ ਝੁ ਠਾਿਯੋ ॥

ਇਿੱਕ ਛਿੱਡ ਹਦਿੱਿਾ ਿੁ ਸ੍ੀ,ੀਂ ਅਿੇਕਾੀਂ ਿਾਲ ਜੁੜ ਗ੍ਏ, ਪਰ ਇਿ ਹਿਚਾਰ ਹਲਓ ਹਕ ਸ੍ੁਖਦੇਿ
ਪਰਾਸ਼ਰ ਹਬਆਸ੍ ਿੀ ਿੁ ਿਾਡੇ ਹਰਸ਼ੀ ਮੁਿੀ ਿੇ, ਉਿ ਝਠੇ ਪੈ ਜਾਣਗ੍ੇ, ਉਿ ਇਿੱਕ ਦਾ ਿੀ
ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਉਿ ਬਰਿਮ ਹਗ੍ਆਿੀ ਿੇ, ਉਿ ਬੇਦ ਿੇ, ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿੇ ਖੜਹੇ ਿੇ, ਬਰਿਮ
ਹਗ੍ਆਿ ਸ੍ੀ ਉਿਹਾੀਂ ਕੋਲ, ਿੁਣ ਹਸ੍ਿੱਖਾੀਂ ਿੇ ਿੀ ਕੇਸ੍ ਿੀ ਰਿੱਖੇ ਿੇ , ਿੈਿ ਿਾੀਂ ਹਿੰਦ ਸ੍ਾਰੇ, ਉਿੀ
ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਧਰਮ ਬਦਲਣ ਿਾਲ ਇਿਸ੍ਾਿ ਦੀ ਹਿਚਾਰਧਾਰਾ ਬਦਲਣੀ ਿੀ ਬਿੁਿ
ਜਰਰੀ ਿੈ, ਹਿੰਦਆੀਂ ਿੋਂ ਧਿੱਕੇ ਿਾਲ ਮੁਸ੍ਲਮਾਿ ਬਣਾ ਿਾੀਂ ਲਏ, ਪਰ ਉਿ ਹਕਿੜਾ ਸ੍ਿੱਚੇ
ਮੁਸ੍ਲਮਾਿ ਬਣੇ ਿੇ, ਭੇਖ ਬਦਲਣ ਿਾਲ ਕੁਝ ਿਿੀ ੀਂ ਿੋਣਾ, ਮਿ ਬਦਲਣਾ ਪੈਣਾ,
ਹਿਚਾਰਧਾਰਾ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਿੀ ਿਿੱਧ ਜ਼ਰਰੀ ਿੈ ।

ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਸਜੇ ਸਭ ਿੀ ਿਮ ਏਕ ਿੀ ਕੌ ਹਬਧ ਿੈਕ ਪਰਮਾਿਯੋ ॥੧੫॥

ਸ੍ਾਰੇ ਿੀ ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਿੇ ਇਸ੍ ਲਈ, ਭੇਖ ਲਿੱ ਖ ਬਦਲ ਲਓ, ਮਿ ਹਿਿੱਚ ਪਹਰਿਰਿਿ
ਿੋਣਾ ਚਾਿੀਦੈ, ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਗ੍ਿੱਲ ਇਿੱਕ ਦੀ ਿੀ ਕਰੀ ਿੈ, ਗ੍ਿੱਲ ਕਹਿਣ ਦੇ ਿਰੀਕੇ ਅਿੇਕ ਿੇ
ਚਾਿੇ, ਪਰਮਾਣ ਅਿੇ ਕ ਹਦਿੱਿੇ ਿੇ, ਪਰ ਇਿੱਕ ਿੀ ਹਬਆਹਿਐ, ਇਿੱਕ ਿੇ ਿੀ ਗ੍ਿੱਲ ਮੁਕਾਈ ਿੈ
।

ਕੋਊ ਹਦਜੇਸ ਕੋ ਮਾਿਤ ਿੈ ਅਰੁ ਕੋਊ ਮਿੇਸ ਕੋ ਏਸ ਬਤੈ ਿੈ ॥

ਹਦਜ ਪੰਹਡਿ ਿੰ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਪੰਹਡਿ ਹਗ੍ਆਿਿਾਿ ਿੋਣਾ ਚਾਿੀਦੈ, ਪੰਹਡਿਾੀਂ ਹਿਿੱਚੋਂ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ
ਪੰਹਡਿ ਹਦਜੇਸ਼, ਬਰਿਮਾ ਿੈ, ਬਰਾਿਮਣ ਬਰਿਮ ਹਗ੍ਆਿੀ ਿੰ ਮੰਿਦੀ ਿੈ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ, ਬੇਦ
ਪੜਹਿੇ ਿੇ ਪੜਹਾਉਣੇ ਬਰਾਿਮਣ ਦਾ ਕੰਮ ਿੁੰਦਾ ਸ੍ੀ, ਫੇਰ ਰਾਹਜਆੀਂ ਿਾਲ ਰਲ ਕੇ ਬਰਿਮ
ਹਗ੍ਆਿ ਛਿੱਡ ਹਦਿੱਿਾ, ਹਸ੍ੰਮਰਿ ਸ੍ਾਸ਼ਿਰ ਹਲਖ ਲਏ, ਲੋ ਭੀ ਿੋ ਗ੍ਏ, ਸ੍ਾਰੇ ਿਿੀ ੀਂ ਿੋਏ ਪਰ ਜੋ
ਿੋ ਗ੍ਏ, ਉਿਹਾੀਂ ਿੰ ਹਦਜ਼ੇਸ਼ ਕਹਿਣ ਲਿੱ ਗ੍ ਪਏ, ਿਿੱਡਾ ਪੰਹਡਿ, ਬਰਾਿਮਣ ਕਹਿਣ ਿੋਂ ਿਟ
ਗ੍ਏ ਲੋ ਕ, ਪੰਡੇ ਸ੍ਾਰੇ ਹਦਜੇਸ਼ ਸ੍ਿ, ਇਿਹਾੀਂ ਦੇ ਹਪੰਡ ਿੰਡੇ ਿੋਏ ਸ੍ਿ, ਉਿ ਇਿਹਾੀਂ ਦੀ ਪਰਜਾ
ਸ੍ੀ, ਚੜਹਾਿਾ ਿੰਡਦੇ ਸ੍ਿ ਇਲਾਹਕਆੀਂ ਮੁਿਾਹਬਕ, ਿੁਣ ਿੀ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਕੋਈ ਹਦਜੇਸ਼ ਿੰ
ਮੰਿਦੈ, ਕੋਈ ਮਿੇਸ਼ ਿੰ , ਹਿਰੋਧੀ ਿੇ ਇਿੱਕ ਦਜੇ ਦੇ, ਕੋਈ ਹਸ਼ਿਾਲਾ ਹਪੰਡ ਹਿਿੱਚ ਿਿੀ ੀਂ ਿੁੰਦਾ
ੰ ੇ ਸ੍ੀ, ਪੰਹਡਿ ਹਸ਼ਿਾਲੇ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੀ ਿੜਦਾ, ਮਿੇਸ਼ ਿਾਹਲਆੀਂ ਿੇ ਹਸ਼ਿ
ਸ੍ੀ, ਸ੍ਭ ਬਾਿਰ ਿੁਦ
ਪੁਰਾਣ ਹਲਖ ਹਲਆ, ਉਿਹਾੀਂ ਿੇ ਹਿਸ਼ਿੰ ਪੁਰਾਣ, ਹਸ਼ਿਜੀ ਿਾਲੇ ਬੌਲਦ ਦੇ ਹਸ੍ਰ ਿੇ ਧਰਿੀ
ਰਿੱਖੀ ਹਫਰਦੇ ਿੇ, ਹਿਸ਼ਿੰ ਿਾਲੇ ਸ਼ੇਸ਼ਿਾਗ੍ ਦੇ, ਐਦਾੀਂ ਿਿੱਖ ਿਿੱਖ ਕਿਾਣੀਆੀਂ ਿਾਲ, ਹਦਜੇਸ਼
ਹਿਸ਼ਿੰ ਿਾਲ ਖੜਹੇ ਿੇ, ਦਜੇ ਮਿੇਸ਼ ਿੰ ਰਾਜਾ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਹਿਸ਼ਿੰ ਿੰ ਿਿੀ,ੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਜੀਿਦੇ
ਹਸ੍ਰ ਿੇ ਿਾਜ ਿੈ, ਮਾਇਆ ਿੈ, ਉਥੇ ਕਲਜੁਗ੍ ਿੁੰਦੈ ।

ਕੋਊ ਕਿੈ ਹਬਸਿੋ ਹਬਸਿਾਇਕ ਜਾਹਿ ਭਜੇ ਅਘ ਓਘ ਕਟੈ ਿੈ ॥

ਹਿਸ਼ਿੰ ਿਾਲੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਿਸ਼ਿੰ ਿੀ ਸ੍ਭ ਦੇ ਅੰਦਰ ਿੈ, ਹਿਸ਼ਿਾਇਕ ਿੈ, ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਿੰ
ਹਿਸ਼ਿੰ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਹਕਰਸ਼ਿ ਿੰ ਿੀ ਇਿ ਹਿਸ਼ਿੰ ਦਾ ਅਿਿਾਰ ਮੰਿਦੇ ਿੇ,
ਸ੍ਾਹਰਆੀਂ ਅੰਦਰ ਿੈ ਹਿਸ਼ਿੰ ਹਜਸ੍ਦੇ ਿਾਲ ਜੁੜ ਕੇ ਸ੍ਾਰੇ ਅਘ ਓਘ ਕਟ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਅਘ
ਓਘ ਿੁੰਦੈ ਿੁਕਮ ਦਾ ਹਿਰੋਧ, ਇਿੀ ਪਾਪ ਿੈ, ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ਿਾੀਂ ਠੀਕ ਿੈ ਹਕ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ
ਜੁੜ ਕੇ ਅਘ ਓਘ ਕਟ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਜੇ ਹਿਸ਼ਿੰ ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਿੰ ਮੰਿਦੇ ਿਾੀਂ ਿਾੀਂ, ਪਰ ਜੇ
ਬਾਿਰਲੇ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਜਾੀਂ ਹਕਰਸ਼ਿ ਜਾੀਂ ਹਿਸ਼ਿੰ ਿੰ ਮੰਿਦੇ ਿਾੀਂ, ਮਰਿੀਆੀਂ ਮੰਿਦੇ ਿਾੀਂ, ਫੇਰ
ਗ੍ਲਿ ਿੈ, ਿੁਕਮ ਦੇ ਹਿਰੋਧ ਿੋਂ ਪਾਪ ਪੈਦਾ ਿੁੰਦੇ ਿੇ, ਿਧਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਿਿ, ਜੇ ਿਾੀਂ ਦਸ੍ਦੇ ਹਕ
ਅੰਦਰ ਿੈ ਸ੍ਭ ਦੇ ਹਿਸ਼ਿੰ , ਉਿਦੇ ਿਾਲ ਜੁੜ,ੋ ਪਾਪ ਕਟ ਜਾਣਗ੍ੇ, ਫੇਰ ਿਾੀਂ ਠੀਕ ਸ੍ੀ, ਪਰ
ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਬਾਿਰ ਮੰਹਦਰ ਬਣਾ ਲਏ, ਜੇ ਕੋਈ ਜਾਊ ਿਾੀਂ ਕੁਝ ਦਾਿ ਭੇਟਾ ਹਲਜਾਊ, ਐਦਾੀਂ
ਮਾਇਆ ਆਿੇਗ੍ੀ, ਪਰਚਾਰ ਕਰ ਹਦਿੱਿਾ ਹਕ ਰਾਜੇ ਅਰ ਗ੍ੁ ਰ ਕੋਲ ਖਾਲੀ ਿਿੱਥ ਿਿੀ ੀਂ
ਜਾਈਦਾ, ਘੁ ਮਾ ਕੇ ਕਹਿ ਹਦਿੱਿੀ ਗ੍ਿੱਲ, ਧੰਦਾ ਬਣਾ ਹਲਆ ।

ਬਾਰ ਿਜਾਰ ਹਬਚਾਰ ਅਰੇ ਜੜ ਅੰਤ ਸਮੈ ਸਭ ਿੀ ਤਹਜ ਜੈ ਿੈ ॥

ਭਾਿੇਂ ਿਜ਼ਾਰ ਿਾਰ ਹਿਚਾਰ ਕਰ ਲੈ , ਿਾਰ ਿਾਰ ਹਿਚਾਰਲੈ , ਹਜਿਹਾੀਂ ਜੜਹ ਮਰਿੀਆੀਂ ਿਾਲ
ਜੁਹੜਐੀਂ, ਅੰਿ ਸ੍ਮੇਂ ਿਾਲ ਿਿੀ ੀਂ ਜਾਣੀਆੀਂ, ਇਿਹਾੀਂ ਦੀ ਕੋਈ ਮਦਦ ਿਿੀ ੀਂ ਹਮਲਣੀ, ਐਥੇ
ਦੀਆੀਂ ਐਥੇ ਿੀ ਰਹਿ ਜਾਣੀਆੀਂ ਿੇ, ਚਾਿੇ ਬਰਿਮਾ ਿਾਲ, ਚਾਿੇ ਹਿਸ਼ਿੰ ਿਾਲ, ਚਾਿੇ
ਹਸ਼ਿਜੀ ਿਾਲ, ਚਾਿੇ ਗ੍ੁ ਰਦਿਾਰੇ ਿਾਲ ਜੁਹੜਆ ਰਹਿ, ਅੰਿ ਸ੍ਮੇਂ ਹਕਸ੍ੇ ਿੇ ਿਾਲ ਿਿੀ ੀਂ
ਰਹਿਣਾ, ਸ੍ਭ ਿਹਜ ਜਾਣਗ੍ੇ, ਰਾਧਾ ਸ੍ੁਆਮੀ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ ਬਾਿ ਫੜਾੀਂਗ੍ੇ, ਪੁਿੱਛੋ ਹਕ ਫੜੀ ਿੀ
ਿੈ ਹਕਸ੍ੇ ਦੀ ਬਾੀਂਿ, ਪੈਰ ਪੈਰ ਿੇ ਝਠ ਬੋਲਦੇ ਿੇ, ਝਠ ਬੋਲਕੇ ਧਿ ਕਮਾ ਹਲਆ ਿਾੀਂ ਕੀ
ਖਿੱਟ ਹਲਆ, ਪਰ ਹਜਿੜਾ ਜੀਿਿ ਖਰਾਬ ਕਰ ਹਦਿੱਿਾ ਿੋਰਾੀਂ ਦਾ, ਿਾੀਂ ਉਿਦਾ ਕੀ ਿੋਊ, ਉਿ
ਿਾੀਂ ਬਿੁਿ ਿਿੱਡਾ ਅਪਰਾਧ ਕਰ ਹਲਆ, ਹਬਲਕੁਲ ਡਰ ਿਿੀ ੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦਾ, ਪਰ ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੰ
ੀਂ ੇ ਿੇ ।
ਡਰਾਉਦ

ਤਾਿੀ ਕੋ ਧਯਾਿ ਪਰਮਾਹਿ ਿੀਏ ਜੋਊ ਥੇ ਅਬ ਿੈ ਅਰੁ ਆਗੈ ਊ ਿਵੈ ਿੈ ॥੧੬॥

ਜੇ ਕੋਈ ਚਾਿੁੰਦੈ ਹਕ ਅੰਿ ਸ੍ਮੇਂ ਸ੍ਿਾਇਿਾ ਿੋਿੇ, ਬਾੀਂਿ ਫੜੇ, ਿਾੀਂ ਉਿਦਾ ਹਧਆਿ ਧਰੋ ਜੋ
ਪਰਮਾਹਣਿ ਿੌਰ ਿੇ ਿੁਣ ਿੈ ਿੀਏ ਭਾਿ ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚ, ਪਹਿਲਾੀਂ ਿੀ ਸ੍ੀ ਿਾਲ ਿੇ ਅਿੱਗ੍ੇ ਿੀ
ਰਿੇਗ੍ਾ ਿਾਲ, ਫੇਰ ਿਾੀਂ ਬਚਾ ਿੋ ਸ੍ਕਦੈ, ਿੁਣ ਬਰਿਮਾ, ਹਿਸ਼ਿੰ , ਹਸ਼ਿਜੀ ਿਾੀਂ ਿੈ ਿਿੀ ੀਂ ਿੁਣ,
ਜੇ ਿਿ ਿਾੀਂ ਸ੍ਾਹਬਿ ਕਰੋ, ਜੋ ਉਿਹਾੀਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਸ੍ੀ ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ, ਉਿੀ ਿੁ ਿਾਡੇ
ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਿੈ, ਉਿਹਾੀਂ ਿੇ ਕੀ ਲੈ ਣੈ, ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਿਾਲੇ ਿਾਲ ਜੁੜ,ੋ ਉਿਹਾੀਂ ਦੀ
ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਹਿਿੱਚ ਕੀ ਿਧੀਆ ਸ੍ੀ ਿੇ ਿੇਰੀ ਹਿਿੱਚ ਕੀ ਘਟੀਐ ? ਜੇ ਕਮੀ ਿੈ ਿਾੀਂ
ਸ੍ੁਧਾਰ ਲੈ , ਿੁਕਮ ਦਾ ਹਿਰੋਧ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇ, ਮਾੜੀ ਸ੍ੋਚ ਕਰਕੇ ਿੈਿੰ ਆਪਣਾ ਘਟੀਆ
ਲਗ੍ਦੈ, ਅੰਦਰਲਾ ਿਿੀ ੀਂ ਘਟੀਆ, ਸ੍ਭ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇਿੱਕੋ ਹਜਿੈ ਉਿ, ਿੇਰੇ ਮਿ ਹਿਿੱਚ ਿੀ
ੀਂ ੈ, ਔਗ੍ੁ ਣ ਛਿੱਡ ਕੇ ਗ੍ੁ ਣ ਪੈਦਾ ਕਰ,
ਲੋ ਭ ਮੋਿ ਿੈ, ਗ੍ੁ ਿੱਸ੍ਾ ਿਾੀਂ ਹਸ਼ਿਜੀ ਿੰ ਬਥੇਰਾ ਆੀਂਉਦ
ਬਾਕੀ ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਿਾੀਂ ਸ੍ਭ ਦੀ ਸ੍ਮਾਿ ਿੈ ।

ਕੋਟਕ ਇੰਦਰ ਕਰੇ ਹਜਿ ਕੋ ਕਈ ਕੋਹਟ ਉਹਪੰਦਰ ਬਾਿਇ ਖਪਾਯੋ ॥

ਕਰੋੜਾੀਂ ਿੀ ਇੰਦਰ ਹਜਸ੍ਿੇ ਪੈਦਾ ਕੀਿੇ ਿੇ, ਿੁਣ ਇਿਹਾੀਂ ਦਾ ਿਾੀਂ ਇੰਦਰ ਇਿੱਕ ਿੈ, ਦਰਅਸ੍ਲ
ਹਜੰਿੇ ਿੀ ਜੀਿ ਿੇ, ਸ੍ਭ ਦਾ ਮਿ ਇੰਦਰ ਿੈ, ਹਗ੍ਆਿ ਇੰਦਰੀਆੀਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਮਿ ਿੈ, ਉਿੀ
ਇੰਦਰ ਿੈ, ਰਾਜਾ ਇੰਦਰ ਿੀ ਿੁੰਦ,ੈ ਕਈ ਕਰੋੜ ਰਾਜੇ ਪੈਦਾ ਕਰੇ ਿੇ, ਕਈ ਕੋਟ ਉਿਹਾੀਂ ਦੇ
ਅਧੀਿ ਛੋਟੇ ਰਾਜੇ, ਉਹਪੰਦਰ ਬਣਾ ਕੇ ਖਪਾ ਹਦਿੱਿੇ ਉਿਿੇ, ਮਾਰ ਿੀ ਹਦਿੱਿੇ ਬਣਾ ਕੇ ।

ਦਾਿਵ ਦੇਵ ਫਹਿੰ ਦਰ ਧਰਾਧਰ ਪੱਛ ਪਸੂ ਿਹਿ ਜਾਹਤ ਗਿਾਯੋ ॥

ਮਿੁ ਖੀ ਮਿ ਦਾਿਿ ਿੈ, ਿੁਕਮ ਦਾ ਹਿਰੋਧ ਜੋ ਕਰਦੈ, ਉਿ ਿਾੀਂ ਪੰਹਡਿ ਦੇ ਕਿੇ ਿੋਏ
ਦਾਿਿ ਿੇ ਹਜਿੜੇ ਕਿਾਣੀਆੀਂ ਹਿਿੱਚ ਿੇ , ਉਿ ਪੰਹਡਿ ਿਾਲੇ ਰਿੱਬ ਿੰ ਮੰਿਦੇ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੀ,
ਉਿਹਾੀਂ ਿੰ ਦਾਿਿ ਕਹਿ ਹਦਿੱਿਾ, ਅਸ੍ਲ ਹਿਿੱਚ ਜੋ ਿੁਕਮ ਹਿਰੋਧੀ ਿੈ, ਿੰਕਾਰੀ ਿੈ, ਕਹਿੰਦਾ ਮੈਂ
ਕਰਦਾੀਂ ਜੋ ਕਰਦਾੀਂ, ਉਿ ਦਾਿਿ ਿੈ, ਹਜਿੜਾ ਅਿੱਧ ਹਿਚਾਲੇ ਿੈ, ਜੋ ਰਿੱਬ ਿੰ ਅਿੱਧਾ ਪਚਿੱਧਾ
ਹਜਿਾ ਮੰਿਦੈ ਿੇ ਚੰਗ੍ਾ ਇਿਸ੍ਾਿ ਿੈ, ਜੇ ਕੁਝ ਿੁ ਕਸ੍ਾਿ ਿੋ ਹਗ੍ਆ ਿਾੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਚਲੋ ਿੋ
ਹਗ੍ਆ, ਕੁਦਰਿ ਿੈ, ਉਿ ਮਾਣਸ੍ ਿੈ, ਦੇਿਿਾ ਪਰਾ ਭਾਣੇ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਉਿ ਮੰਿਦੈ ਹਕ ਮੈਂ ਿਾੀਂ
ਚਲਾਇਆ ਚਲਦਾੀਂ, ਇਮਾਿਦਾਰੀ ਿਾਲ ਕਰ ਹਦਿੱਿਾ ਜੋ ਕਰ ਸ੍ਕਦਾ ਸ੍ੀ, ਅਿੱਗ੍ੇ ਜੋ ਰਿੱਬ ਿੰ
ਮਿਜ਼ਰ, ਉਿ ਦੇਿ ਿੈ, ਬਾਕੀ ਹਜਿੇਂ ਇਸ੍ਲਾਮ ਿਾਲੇ ਬਾਕੀਆੀਂ ਿੰ ਕਾਹਫਰ ਕਿੀ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ,
ਪੰਹਡਿ ਮੁਸ੍ਲਮਾਿਾੀਂ ਿੰ ਰਾਖਸ਼, ਇਿ ਆਪਣੀਆੀਂ ਬਣਾਈਆੀਂ ਮਿੌਿਾੀਂ ਿੇ, ਇਿੀ ਲੜਾਈ
ਪੈਦਾ ਕਰਦੀਆੀਂ ਿੇ, ਸ਼ੁਧ ਮਿ ਦੇਿ ਿੈ, ਪੁੰਿੀ ਿੈ, ਅਸ਼ੁਧ ਮਿ ਦਾਿਿ ਿੈ, ਪਾਪੀ ਿੈ, ਸ੍ਾਰੇ
ਿੀ ਦਾਿਿ ਿੇ ਦੇਿ ਿੇ, ਅਿੱਧਾ ਦੇਿ ਅਿੱਧਾ ਦਾਿਿ ਿੈ ਿਰ ਕੋਈ, ਫਹਿੰਦਰ ਧਰਾਧਰ, ਬਿੁਿ
ਿੰਕਾਰੀ ਫਹਿੰਦਰ ਿੇ, ਜਾਣ ਬੁਝ
ਿੱ ਕੇ ਡੰ ਗ੍ ਮਾਰ ਹਦੰਦੇ ਿੇ, ਧਰਾਧਰ, ਰਾਿ ਰੋਕ ਲੈਂ ਦੇ ਿੇ
ਲੁਿੱ ਟਣ ਲਈ, ਇਿ ਹਕਸ੍ੇ ਦੇ ਸ੍ਕੇ ਿਿੀ,ੀਂ ਆਪਣੇ ਿੀ ਮਾਰ ਹਦੰਦੇ ਿੇ ਲੋ ਭ ਲਈ, ਪਿੱਛ ਪਸ੍
ਿਹਿ ਜਾਹਿ ਗ੍ਿਾਯੋ । ਪੰਛੀਆੀਂ ਜਾਿਿਰਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਇਿ ਹਬਰਿੀ ਿੈ, ਕਈ ਸ਼ਾੀਂਿ ਸ੍ੁਭਾਅ
 ੰ ਾਰ, ਇਿਹਾੀਂ ਦੀ ਹਗ੍ਣਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ।
ਿੇ ਕਈ ਖਖ

ਆਜ ਲਗੇ ਤਪੁ ਸਾਧਤ ਿੈ ਹਸਵ ਊ ਬਰਿਮਾ ਕਛੁ ਪਾਰ ਿ ਪਾਯੋ ॥

ੀਂ ੇ ਿੇ, ਅਿੱਜ ਿਿੱਕ
ਹਸ਼ਿਜੀ ਦੀ ਚੇਲੇ ਖੁਦ ਿੰ ਹਸ਼ਿਜੀ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਬਰਿਮਾ ਦੇ ਬਰਿਮਾ ਕਿਾਉਦ
ਿਪ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਬਰਿਮਾ ਿਾਲੇ ਮਾਲਾ ਫੇਰੀ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਮਾਲਾ ਪੰਹਡਿਾੀਂ ਿੋਂ ਆਈ ਿੈ, ਮਾਲਾ
ਿੈ ਿਪ ਇਿਹਾੀਂ ਦਾ, ਇਿਹਾੀਂ ਹਿਿੱਚੋਂ ਹਕਸ੍ੇ ਿੇ ਪਾਰ ਿਿੀ ੀਂ ਪਾਇਆ, ਜੇ ਪਾਰ ਪਾ ਲੈਂ ਦੇ ਿਾੀਂ ਿਪ
ਛਿੱਡ ਿਾੀਂ ਹਦੰਦ,ੇ ਦਹਰਆ ਪਾਰ ਕਰ ਹਲਆ ਿਾੀਂ ਹਕਸ਼ਿੀ ਓਥੇ ਿੀ ਛਿੱਡ ਹਦੰਦੇ ਿੇ ਲੋ ਕ, ਪਰ
ਇਿ ਮਾਲਾ ਅਜੇ ਿਿੱਕ ਚਿੱਕੀ ਹਫਰਦੇ ਿੇ, ਪਾਰ ਿਿੀ ੀਂ ਪਾਇਆ, ਗ੍ੁ ਰਮੁਖਾੀਂ ਇਕ ਿਾਰ
ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਪੜਹ ਲਈ, ਹਿਚਾਰ ਲਈ, ਫੇਰ ਅਿੱਗ੍ੇ ਕੁਝ ਿੋਰ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਜਪੁ ਿੋਂ ਸ਼ੁ ਰ ਕਰਿੈ,
ਸ੍ਮਝਣਾ ਹਿਚਾਰਿਾ ਜਪੁ ਿੈ, ਹਗ੍ਆਿ ਲੈ ਕੇ ਉਿਦੇ ਮੁਿਾਹਬਕ ਚਲਣੈ, ਭਾਣੇ ਹਿਿੱਚ
ਚਲਦੇ ਿੇ, ਮਿ ਹਿਿੱਚ ਹਧਆਿ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਕੰਮ ਕੋਈ ਕਰਿ ਪਰ ਹਧਆਿ ਮਕਸ੍ਦ ਹਿਿੱਚ
ਰਹਿੰਦੈ, ਹਿਚਾਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਿੇ ਹਗ੍ਆਿ, ਬੁਿੱਝਣ ਿਾਲੀ ਗ੍ਿੱਲ ਬੁਿੱਝਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ
ਿੀ ਬੁਿੱਝਣ ਿਾਲੀ, ਹਧਆਿ ਿਾਲ ਮਿ ਹਟਹਕਆ ਰਹਿੰਦੈ, ਫੇਰ ਸ਼ਬਦ ਗ੍ੁ ਰ ਸ੍ੁਣ ਜਾੀਂਦ,ੈ
ਜਦੋਂ ਪਿੁੰਚ ਗ੍ਏ ਿੋਰ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿੀ ਹਲਖ ਹਦੰਦੇ ਿੇ, ਦੁਬਾਰਾ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿਿੀ ੀਂ ਪੜਹਦ,ੇ
ਹਪਛਲੀ ਸ੍ਟੇਜ ਛਿੱਡਦੇ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਗ੍ਿੱਲ ਬੁਿੱਝਦੇ ਬੁਿੱਝਦੇ ਅਿੱਗ੍ੇ ਚਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਪਰ ਇਿਹਾੀਂ
ਿੇ ਮਾਲਾ ਿੇ ਸ੍ਮਾਧੀ ਅਿੱਜ ਿਿੱਕ ਿਿੀ ੀਂ ਛਿੱ ਡੀ, ਗ੍ੁ ਰਮੁਖਾੀਂ ਿੇ ਪਾਰ ਪਾਇਐ, ਦਿੱਸ੍ ਹਦਿੱਿਾ ਹਕ
ਮਾਇਆ ਿੋਂ ਪਾਰ ਕੀ ਿੈ, ਮਾਇਆ ਿੋਂ ਪਾਰ ਿੀ ਜਾਣੈ, ਭਗ੍ਿ ਪਹਿਲਾੀਂ ਹਲਖੀ ਬਾਣੀ ਦਾ
ਿੋਰ ਖੁਲਾਸ੍ਾ ਕਰ ਹਦੰਦੇ ਿੇ, ਇਿੇਂ ਕੀਿੈ ਗ੍ੁ ਰ ਿਾਿਕ ਿੇ, ਗ੍ੁ ਰ ਅੰਗ੍ਦ ਿੇ, ਸ੍ਾਰੀ ਗ੍ਿੱਲ
ਖੋਲਹ ਕੇ ਸ੍ਮਝਾਈ ਹਕ ਪਹਿਲਾੀਂ ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਹਿਿੱਚ ਸ੍ਾਬਿ ਸ੍ੀ ਆਿਮਾ, ਪਰਿ ਬਰਿਮ ਸ੍ੀ,
ਫੇਰ ਆਪ ਇਿੱਛਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਲਈ, ਸ੍ਵੈ ਭੰਗ੍ ਿੋ ਗ੍ਈ, ਦੋ ਹਿਿੱਸ੍ੇ ਿੋ ਗ੍ਏ ਮਿ ਅਰ ਹਚਿੱਿ,
ਬਰਿਮਾ ਅਰ ਬਰਿਮ, ਫੇਰ ਚੁਰਾਸ੍ੀ ਹਿਿੱਚ ਆਉਣਾ ਹਪਆ, ਿੁਣ ਜਪੁ ਿੈ ਗ੍ੁਰਬਾਣੀ
ਸ੍ਮਝਣਾ, ਹਿਚਾਰਿਾ, ਿਪ ਿੈ ਉਿਦੇ ਅਿੁ ਸ੍ਾਰ ਚਲਣਾ, ਮਿ ਹਚਿ ਇਿੱਕ ਕਰਿਾ, ਆਪਾ
ਬੁਿੱਝਣਾ, ਜਦੋਂ ਮਿ ਹਚਿੱਿ ਇਿੱਕ ਿੋ ਹਗ੍ਆ ਿਾੀਂ ਸ਼ਬਦ ਗ੍ੁ ਰ ਦੀ ਆਰਾਧਿਾ ਕਰਕੇ ਸ਼ਬਦ
ਗ੍ੁ ਰ ਹਿਿੱਚ ਸ੍ਮਾ ਜਾਣਾ, ਸ੍ਦਾ ਿਾਸ੍ਿੇ ਸ੍ਿੱਚਖੰਡ ਿਸ੍ ਜਾਣਾ ਹਜਿੱਥੋਂ ਸ੍ਵੈ ਭੰਗ੍ ਿੋ ਕੇ ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ
ਹਿਿੱਚ ਇਿੱਕ ਿੋਣ ਆਇਆ ਸ੍ੀ ।

ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਿ ਭੇਦ ਲਖਯੋ ਹਜਿ ਸੋਊ ਗੁ ਰੂ ਗੁ ਰ ਮੋਹਿ ਬਤਾਯੋ ॥੧੭॥

ਬੇਦ ਕਿੇਬਾੀਂ ਿੇ ਹਜਸ੍ਦਾ ਭੇਦ ਿਿੀ ੀਂ ਲਹਖਆ, ਿਿੀ ੀਂ ਪਾਇਆ, ਬੇਅਿ
ੰ ਬੇਅਿ
ੰ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ,
ਉਿ ਗ੍ੁ ਰ ਿੈ, ਦਸ੍ਮ ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਉਿਿੰ ਗ੍ੁ ਰ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਅਸ੍ੀ ਉਿਹਾੀਂ ਿੰ ਿੀ ਗ੍ੁ ਰ ਕਿੀ
ਜਾੀਂਦੇ ਿਾੀਂ, ਐਥੇ ਗ੍ੁ ਰ ਿੇ ਗ੍ੁ ਰ ਦੋਿੇਂ ਲਫਜ਼ ਅਲਿੱ ਗ੍ ਹਲਖੇ ਿੇ, ਗ੍ੁ ਰ ਿੇ ਦਿੱਹਸ੍ਐ ਗ੍ੁਰ ਬਾਰੇ,
ਬਚਪਿ ਹਿਿੱਚ ਗ੍ੁ ਰ ਿੇਗ੍ ਬਿਾਦਰ ਿੇ ਦਿੱਸ੍ ਹਦਿੱਿਾ ਸ੍ੀ ਹਕ ਗ੍ੁਰ ਉਿ ਿੈ, ਮੈਂ ਿਿੀ,ੀਂ ਇਿੀ
ਗ੍ਿੱਲ ਿਾਿਕ ਿੇ ਕਿੀ, ਸ਼ਬਦ ਗ੍ੁ ਰ ਿੈ ਗ੍ੁ ਰ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਗ੍ੁ ਰ ਿੈ, ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ਦਸ੍ਮ ਗ੍ਰੰਥ ਦੇ
ਅੰਿ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਹਲਖੀ ਿੈ, ਆਹਦ ਅੰਹਿ ਏਕੈ ਅਿਿਾਰਾ ॥ ਸ੍ੋਈ ਗ੍ੁ ਰ ਸ੍ਮਹਝਯਿੁ ਿਮਾਰਾ ।
ਸ੍ਾਫ ਹਲਖੀ ਿੈ ਹਕ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਗ੍ੁ ਰ ਿੈ, ਮੈਂ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿਿੀ,ੀਂ ਗ੍ੁ ਰਦੇਿ ਿੇ ਮੈਿੰ ਸ਼ਬਦ ਗ੍ੁ ਰ
ਬਾਰੇ ਦਿੱਹਸ੍ਆ ਿੈ, ਹਬਿਾੀਂ ਕੰਿਾੀਂ ਦੇ ਸ੍ੁਣਿ ਿਾਲਾ ਸ਼ਬਦ ਗ੍ੁ ਰ ਿੈ, ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿਿੀ ੀਂ ਸ਼ਬਦ
ਗ੍ੁ ਰ, ਸ਼ਬਦ ਗ੍ੁ ਰ ਮਾਇਆ ਹਿਿੱਚ ਿਿੀ ੀਂ ਿੁੰਦਾ, ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿਾੀਂ ਹਰਕਾਰਡ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਬੋਲੋ ਿਾੀਂ
ਿਿਾ ਿੈ, ਮਾਹਧਅਮ ਿੋਂ ਹਬਿਾੀਂ ਆਿਾਜ਼ ਿਿੀ ੀਂ ਿੋ ਸ੍ਕਦੀ, ਇਿ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ ਸ਼ਬਦ ਗ੍ੁ ਰ, ਇਿ
ਿਾੀਂ ਮਾਇਆ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਸ਼ਬਦ ਗ੍ੁ ਰ ਿੰ ਿਾੀਂ ਮਿੱਖਣ ਹਕਿੈ, ਿਿੱਿ ਿੁੰਦ,ੈ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿਾੀਂ ਦੁਿੱਧ ਿੈ,
ਜਾਗ੍ ਲਗ੍ਦੈ, ਸ੍ਮਝ ਪਈ ਿਾੀਂ ਜਾਗ੍ ਲਗ੍ਦੈ, ਮਿ ਜਾਗ੍ਦੈ, ਫੇਰ ਹਰੜਕ ਕੇ ਿਿੱਿ
ਹਗ੍ਆਿ ਹਿਕਲਦੈ, ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿੰ ਗ੍ੁ ਰ ਉਜਿੱਡ ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੇ ਕਹਿਣਾ ਸ਼ੁਰ ਕਹਰਆ, ਚੜਹਾਿਾ
ੀਂ ਾ ਿੀ ਿਾੀਂ ਸ੍ੀ ਜੇ ਗ੍ੁ ਰ ਕਹਿੰਦੇ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿੰ , ਮਾਇਆ ਿੰ ਪੈ ਗ੍ਏ, ਹਬਖ ਖਾਣ
ਆਉਣ
ਲਿੱ ਗ੍ ਪਏ, ਖਾਣਾ ਿਾੀਂ ਹਰੜਕ ਕੇ ਮਿੱਖਣ ਸ੍ੀ, ਮੁਰਦੇ ਿੁ ਰੇ ਹਫਰਦੇ ਿੇ, ਜਾਹਗ੍ਆ ਕੋਈ ਿੀ
ਿਿੀ ੀਂ ।

ਧਯਾਿ ਲਗਾਇ ਠਹਗਓ ਸਭ ਲੋ ਗਿ ਸੀਸ ਜਟਾ ਿਖ ਿਾਥ ਬਢਾਏ ॥

ਹਧਆਿ ਲਾ ਕੇ ਬਹਿ ਜਾਓ, ਮਾਇਆ ਦੇ ਢੇਰ ਲਿੱ ਗ੍ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਬਥੇਰੇ ਸ੍ੰਿ ਬੈਠਦੇ ਿੇ ਿੁਣ
 ੀਂ ੇ ਿੋ, ਹਸ੍ਰ ਿੇ ਜਟਾਿਾੀਂ ਿਧਾ ਲਈਆੀਂ,
ਿੀ, ਐਦਾੀਂ ਠਿੱਗ੍ੀਆੀਂ ਮਾਰਿ ਲਈ ਹਧਆਿ ਲਾਉਦ
ਿਿੱਥਾੀਂ ਿੇ ਿਿੁੰ ਿਧਾ ਲਏ, ਬਾਿਾੀਂ ਿਾਿਾੀਂ ਿਿੱਲ ਖੜਹੀਆੀਂ ਕਰੀ ਰਿੱਖਦੇ ਿੇ, ਗ੍ੈਰ ਕੁਦਰਿੀ ਕੰਮ
ਕਰਦੇ ਿੋ, ਹਬਿਾੀਂ ਬਾਿਾੀਂ ਿੇ ਜਿੀਆੀਂ ਹਮਲਣਗ੍ੀਆੀਂ, ਬਥੇਰੀਆੀਂ ਜਿਾੀਂ ਿੇ ।

ਲਾਇ ਹਬਭੂ ਤ ਹਫਰਯੋ ਮੁਖ ਊਪਹਰ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਸਭੈ ਡਿਕਾਏ ॥

ਹਬਭਿ ਲਾ ਕੇ ਹਫਰੀ ਜਾੀਂਦੇ ਿੋ ਦਰ ਬਦਰ, ਗ੍ਧੇ ਦੀ ਪਰੀਿ ਭਸ੍ਮ ਿਾਲ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਗ੍ਧੇ ਿੰ
ਹਜੰਿਾ ਮਰਜ਼ੀ ਿਿਾਉ, ਉਿਿੇ ਪੁਿੱਠਾ ਹਲਟ ਕੇ ਧੜ ਮਲਣੀ ਿੀ ਮਲਣੀ ਿੈ, ਖੋਿਾ ਪਾਣੀ
ਹਿਿੱਚ ਿਿੀ ੀਂ ਿੜਦਾ, ਉਿੀ ਿੈ ਿੁ ਿਾਡੀ ਅਗ੍ਲੀ ਜਿ, ਦਰਗ੍ਾਿ ਦੀ ਕਿੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ, ਸ੍ਾਡੀ
ਿਿੀ,ੀਂ ਪਿੱਕਾ ਗ੍ਧੇ ਦੀ ਜਿ ਜਾਿੇਗ੍ਾ, ਲਾ ਲਿੇ ਜ਼ੋਰ, ਮੰਿ ਿੇ ਸ੍ੁਆਿ ਮਲ ਕੇ ਹਫਰਦੇ ਿੇ,
ਦੇਿ ਿੇ ਅਦੇਿ ਦੋਿਾੀਂ ਿੰ ਭਰਮ ਹਿਿੱਚ ਪਾ ਹਦਿੱਿਾ ਇਿਹਾ ਹਕ ਬੜੇ ਹਿਆਗ੍ੀ ਿੇ, ਿਪਸ੍ਿੀ ਿੇ
।

ਲੋ ਭ ਕੇ ਲਾਗੈ ਹਫਰਯੋ ਘਰ ਿੀ ਘਰ ਜੋਗ ਕੇ ਿਯਾਸ ਸਭੈ ਹਬਸਰਾਏ ॥

ਜੋਗ੍ ਦੇ ਜਿਿ ਜਾੀਂ ਮੰਿਿ ਿਾੀਂ ਸ੍ਾਰੇ ਭੁਿੱਲ ਗ੍ਏ, ਪਰ ਲੋ ਭ ਖਾਹਿਰ ਦਰ ਦਰ ਮੰਗ੍ਦੇ ਹਫਰਦੇ
ਿੇ, ਜੇ ਜੋਗ੍ ਕਰਿਾ ਸ੍ੀ ਿਾੀਂ ਘਰ ਘਰ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋ ੜ ਕੀ ਿੈ ? ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਹਿਆਗ੍ਣ ਲਈ
ਜੋਗ੍ੀ ਬਣੇ ਸ੍ੀ, ਜੁੜ ਗ੍ਏ ਘਰ ਘਰ ਿਾਲ, ਉਿ ਿੀ ਲੋ ਭ ਕਾਰਿ, ਜੋਗ੍ ਦਾ ਮੰਿਿ ਿੀ
ਖਿਮ, ਮਿ ਿੰ ਸ੍ਮਝਾਉਣ ਦੇ ਿੋਰ ਬਥੇਰੇ ਿਰੀਕੇ ਿੇ, ਕੋਈ ਜ਼ਰਰੀ ਿੈ ਹਕ ਮੰਿ ਿੇ ਰਾਖ
ਮਲ ਕੇ ਮੰਗ੍ਿੇ ਬਣਿੈ, ਕਈ ਲੋ ਕ ਹਬਿਾੀਂ ਹਕਸ੍ੇ ਧਰਮ ਦੇ ਿੀ ਸ੍ੰਿੋਖੀ ਿੁੰਦੇ ਿੇ, ਸ੍ੁਣ ਕੇ ਿੀ
ਮਿ ਸ੍ਮਝਾ ਸ੍ਕਦੇ ਿੋ ।

ਲਾਜ ਗਈ ਕਛੁ ਕਾਜੁ ਸਰਯੋ ਿਹਿ ਪਰੇਮ ਹਬਿਾ ਪਰਭ ਪਾਿ ਿ ਆਏ ॥੧੮॥
ਇਿੱਜ਼ਿ ਗ੍ਈ, ਐਥੇ ਭਾਿੇਂ ਇਿੱਜ਼ਿ ਿੁੰਦੀ ਿੋਿੇ, ਪਰ ਦਰਗ੍ਾਿ ਹਿਿੱਚ ਇਿੱਜ਼ਿ ਗ੍ਈ, ਲਾਜ
ਗ੍ਈ, ਜਦੋਂ ਜੋਗ੍ ਧਾਰਿ ਕਹਰਆ ਸ੍ੀ, ਧੜਾ ਖੁਸ਼ ਿੋਇਆ ਿੋਣਾ ਹਕ ਸ੍ਾਡੇ ਹਿਿੱਚ ਿਿਾੀਂ
ਆਦਮੀ ਆਇਐ, ਹਿਆਣਾ ਜੰਮੇ ਿੇ ਖੁਸ਼ੀ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਪਰ ਜੇ ਿਿੱਡਾ ਿੋ ਕੇ ਪੁਿੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰੇ
ਿਾੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ ਕੀ ਗ੍ਿੱਡਾ ਖੜਹਾ ਸ੍ੀ ਿੇਰੇ ਹਬਿਾੀਂ, ਜੰਹਮਆ ਿੀ ਹਕਉ,ੀਂ ਓਿੀ ਗ੍ਿੱਲ ਇਿਹਾੀਂ ਦੀ
ਿੈ, ਧੜਾ ਬਦਿਾਮ ਕਰ ਹਦਿੱਿਾ, ਕਾਜੁ ਫੇਰ ਿੀ ਕੋਈ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੰਿਹਰਆ, ਜਾੀਂ ਿਾੀਂ ਦਰ ਦਰ
ਜਾੀਂਦਾ ਪਰ ਕੁਝ ਪਰਾਪਿੀ ਕਰਦਾ, ਪਰ ਪਰਾਪਿੀ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਿੋਈ, ਘਰ ਬਾਰ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ
ੇ ਹਬਿਾ ਪਰਭ ਦਾ ਿਿੱਥ ਿਿੀ ੀਂ ਫੜ ਿੁੰਦਾ,
ਿਸ੍ਾਇਆ, ਦਰਗ੍ਾਿ ਿਿੱਲੋਂ ਿੀ ਖੋਟਾ ਹਰਿਾ, ਪਰਮ
ੇ ਹਬਿਾੀਂ ਿਿੀ ੀਂ ਪਿੱਲਾ ਫੜਾਉਦ
ਪਾਿ ਿਿੱਥ ਿੰ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਪਰਮ ੀਂ ਾ ਪਰਭ, ਆਪਣੇ ਮਲ ਿਾਲ
ਿਿੀ ੀਂ ਜੁੜ ਸ੍ਕਦਾ ਕੋਈ, ਸ੍ਾਚੁ ਕਿੌਂ ਸ੍ੁਿ ਲੇ ਿੁ ਸ੍ਭੈ ਹਜਿ ਪਰੇਮੁ ਕੀਓ ਹਿਿ ਿੀ ਪਰਭੁ
ਪਾਇਓ । ਓਿੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ, ਲਫਜ਼ ਿੀ ਿੋਰ ਿੇ ।

ਕਾਿੇ ਕਉ ਹਡੰ ਭ ਕਰੈ ਮਿ ਮੂਰਖ ਹਡੰ ਭ ਕਰੈ ਅਪਿੀ ਪਹਤ ਖਵੈ ਿੈ ॥

ਹਡੰ ਭ ਿੁੰਦੈ ਪਾਖੰਡ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਅਿੱਖਾੀਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ, ਿਿੱਕ ਪਕੜ ਕੇ ਪਹਿਲਾੀਂ ਕਰਦੇ ਿੁੰਦ,ੇ
ਿੁਣ ਕੇਿਲ ਅਿੱਖਾੀਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਸ੍ੰਿਾੀਂ ਦੇ ਕੰਮ ਿੇ ਿੁਣ ਇਿ, ਇਿਹਾੀਂ ਦਾ ਭੇਖ ਿੀ
ਹਡੰ ਭ ਿੀ ਿੈ, ਪਾਖੰਡ ਕਰਕੇ ਿੇਰੀ ਆਪਣੀ ਪਿ ਿੀ ਜਾਣੀ ਿੈ, ਹਜਿੜੇ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ ਅਸ੍ੀ ੀਂ
ਐਿੇ ਪਰਾਣੀ ਜੋੜ ਹਦਿੱਿੇ, ਅੰਹਮਰਿ ਛਕਾ ਹਦਿੱਿਾ ਇਿ ਿੀ ਹਡੰ ਭ ਿੀ ਿੈ, ਦਰਗ੍ਾਿ ਹਿਿੱਚ ਇਜ਼ਿ
ਿਿੀ ੀਂ ਕੋਈ, ਿੁਣ ਿਾੀਂ ਜਿਾਕ ਿੀ ਿਿਾ ਲਾਉਦ
ੀਂ ੇ ਿੇ, ਐਥੇ ਿੀ ਕੋਈ ਇਜ਼ਿ ਿਿੀ,ੀਂ ਜੇ ਕਾਰਾੀਂ
ਦੀ ਥਾੀਂ ਆਮ ਹਫਰਿ ਇਿ ਸ੍ੰਿ ਿਾੀਂ ਿਿੱਟੇ ਪੈਣ ਿੰ ਹਿਆਰ ਿੇ ਇਿਹਾੀਂ ਦੇ ।

ਕਾਿੇ ਕਉ ਲੋ ਗ ਠਗੇ ਠਗ ਲੋ ਗਹਿ ਲੋ ਗ ਗਯੋ ਪਰਲੋ ਗ ਗਵੈ ਿੈ ॥

ਹਕਉ ੀਂ ਠਿੱਗ੍ੀਆੀਂ ਮਾਰ ਰਿੇ ਿੋ ਇਿ ਕਹਿ ਕੇ ਹਕ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਸ੍ੰਿ ਿਾੀਂ, ਇਿ ਿਾੀਂ ਦਸ੍ਮ ਗ੍ਰੰਥ ਿੰ
ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਇਿ ਿਾੀਂ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਲੈ ਣ ਥੋੜਹੀ ਬਿੁਿੀ, ਪਰ ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਿੀ ਲੋ ਈ ਲਾਿ ਹਦਿੱਿੀ,
ਪਹਿਲਾੀਂ ਸ੍ਾਧ ਲੋ ਈ ਲੈ ਕੇ ਰਿੱਖਦੇ ਸ੍ਿ, ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਲਾਿ ਹਦਿੱਿੀ, ਜੀਿਿੇ ਲਾਿ ਹਦਿੱਿੀ ਲੋ ਈ,
ਕੀ ਕਰੇ ਕੋਈ, ਲੋ ਕ ਿਾੀਂ ਹਗ੍ਆ ਇਿਹਾੀਂ ਦਾ, ਪਰਲੋ ਕ ਿੀ ਗ੍ਿਾ ਹਲਆ, ਐਥੇ ਿੀ ਇਿਹਾੀਂ ਦੀ
ਇਿੱਜ਼ਿ ਕੇਿਲ ਮਿਾੀਂ ਲੋ ਭੀ ਉਜਿੱਡ ਲੋ ਕਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਹਜਿੜੇ ਅਕਲੋਂ ਹਬਲਕੁਲ ਅੰਿੇਹ ਿੇ,
ਓਥੋਂ ਮਾਇਆ ਲੁ ਟਦੇ ਿੇ ਇਿ, ਆਮ ਪਬਹਲਕ ਕੋਈ ਇਿੱਜ਼ਿ ਿਿੀ,ੀਂ ਮੰਿਰੀ ਿਗ੍ੈਰਾ ਿੋਟਾੀਂ
ਕਰਕੇ ਸ੍ਿਮਾਿ ਕਰ ਹਦੰਦੇ ਿੇ, ਿਾਲੇ ਚੋਰ ਚੋਰ ਦੀ ਿਹਡਆਈ ਕਰਦੈ, ਲੀਡਰ ਉਿਿੰ
ਮਿਾੀਂਪੁਰਖ ਕਹਿ ਹਦੰਦ,ੈ ਸ੍ੰਿ ਉਿਿੰ ਦੇਸ਼ ਸ੍ੇਿਕ, ਐਦਾੀਂ ਰਲੇ ਹਮਲੇ ਿੋਏ ਿੇ, ਹਸ੍ਆਣੇ
ਲੋ ਕ ਸ੍ਭ ਜਾਣਦੇ ਿੇ ।

ਦੀਿ ਦਯਾਲ ਕੀ ਠੌਰ ਜਿਾ ਹਤਹਿ ਠੌਰ ਹਬਖੈ ਤੁ ਹਿ ਠੌਰ ਿ ਐ ਿੈ ॥

ਸ੍ੰਿ ਦੀ ਮੰਹਜ਼ਲ ਿਾੀਂ ਉਿ ਿੋਣੀ ਚਾਿੀਦੀ ਿੈ ਹਜਿੱਥੇ ਦੀਿ ਦਇਆਲ ਿਸ੍ਦੈ, ਉਿਦਾ ਘਰ
ਿੈ, ਪਰ ਉਥੇ ਿੁ ਿਾਿੰ ਿੜਿ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਦੇਣਾ, ਕੋਈ ਜਗ੍ਹਾ ਿਿੀ ੀਂ ਠਿੱਗ੍ਾੀਂ ਿੰ ਓਥੇ, ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਿੋਂ
ਿਿੱਖਰੇ ਿਾੀਂ ਿੋਈਦੈ ਜੇ ਹਿਰੰਕਾਰ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਜਾਣਾ ਿੋਿੇ, ਪਰ ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਉਿ ਰਾਿ ਛਿੱਡ ਹਦਿੱਿਾ,
ਭੇਖ ਹਦਖਾਇ ਜਗ੍ਿ ਕੋ ਲੋ ਗ੍ਿ ਕੋ ਬਹਸ੍ ਕੀਿ ॥ ਅੰਿ ਕਾਲ ਕਾਿੀ ਕਹਟਓ ਬਾਸ੍ੁ ਿਰਕ
ਮੋ ਲੀਿ । ਅੰਿ ਕਾਲ ਬਿੁਿ ਬੁਰੀ ਿੋਣੀ ਿੈ ਿੁ ਿਾਡੇ ਿਾਲ, ਬਿੁਿ ਿੀਿੀ ੀਂ ਥਾੀਂ ਜਿਮ
ਹਮਲਣੈ ਿੁ ਿਾਿੰ , ਿਰਕ ਿਰਗ੍ੇ ਜੀਿਿ ਭੁਗ੍ਿੋਂਗ੍ੇ, ਇਿ ਹਿਚਾਰ ਲਿੋ ।

ਚੇਤ ਰੇ ਚੇਤ ਅਚੇਤ ਮਿਾਾਂ ਜੜ ਭੇਖ ਕੇ ਕੀਿੇ ਅਲੇ ਖ ਿ ਪੈ ਿੈ ॥੧੯॥

ਮਿਾੀਂ ਜੜਹ ਬੁਧ
ਿੱ ੀ ਿੈ ਸ੍ੰਿਾੀਂ ਦੀ ਹਜੰਿੇ ਮਾਲਾ ਫੇਰਦੇ ਿੇ, ਪਰਾਪਿੀ ਦਿੱਸ੍ਣ ਕੀ ਿੈ ਇਿਹਾੀਂ ਿੰ
ਿੱ ੀ ਿਾਹਲਓ, ਭੇਖ ਕਰਕੇ ਿੀ ਅਲੇ ਖ ਿਿੀ ੀਂ ਬਣ
ਮਾਲਾ ਫੇਰ ਕੇ, ਅਚੇਿ ਮਿਾੀਂ ਜੜਹ ਬੁਧ
ਸ੍ਕਦੇ, ਅਲੇ ਖ ਉਿ ਿੁੰਦੈ ਜੋ ਚਲਾਇਆ ਚਲਦੈ, ਬੁਲਾਇਆ ਬੋਲਦੈ, ਉਿ ਅਿਸ੍ਥਾ
ਭਗ੍ਿ ਦੀ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਜੇ ਿੰ ਸ੍ੋਚਦੈ ਖਾਲੀ ਭੇਖ ਕਰਿ ਿਾਲ ਿੈਿੰ ਇਿ ਅਿਸ੍ਥਾ ਹਮਲ
ਸ੍ਕਦੀ ਿੈ ਿਾੀਂ ਿੰ ਮਿਾੀਂ ਮਰਖ ਿੈਂ, ਿੰ ਕੇਿਲ ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੰ ਠਿੱਗ੍ ਸ੍ਕਦੈਂ ਐਦਾੀਂ, ਪਰ ਦਰਗ੍ਾਿ
ਹਿਿੱਚ ਧਰਿ
ੋ ੀ ਿੀ ਮੰਹਿਆ ਜਾਿੇਂਗ੍ਾ, ਦੁਿਕਾਰਾੀਂ, ਹਫਟਕਾਰਾੀਂ ਹਮਲਣਗ੍ੀਆੀਂ ।

ਕਾਿੇ ਕਉ ਪੂਜਤ ਪਾਿਿ ਕਉ ਕਛੁ ਪਾਿਿ ਮੈ ਪਰਮੇਸੁਰ ਿਾਿੀ ॥

ਉਿ ਪਾਿਿ, ਪਿੱਥਰ ਪਜਦੇ ਸ੍ੀ, ਿੁਣ ਐਧਰ ਪੋਥੀ ਸ੍ਾਹਿਬ ਿੰ ਪਜਣ ਲਿੱ ਗ੍ ਪਏ, ਫਰਕ
ਕੁਝ ਿਿੀ,ੀਂ ਪਾਿਿ ਿੀ ਜੜਹ ਿੈ, ਪੋਥੀ ਸ੍ਾਹਿਬ ਿੀ ਜੜਹ ਿੈ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿਿੀ ੀਂ ਿੁੰਦਾ ਜੜਹ ਹਿਿੱਚ,
ਚੜਹਾਿੇ ਲਈ ਪਜਾ ਕਰਾਉਣ ਲਿੱ ਗ੍ ਪਏ, ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿੋਂ ਹਸ੍ਖਣਾ, ਉਿਿੰ ਮੰਿਣਾ ਿੇ
ਹਿਚਾਰਿਾ, ਉਸ੍ ਹਿਿੱਚ ਪਰਾਪਿੀ ਿੈ, ਇਿਹਾੀਂ ਿੋਂ ਹਬਿਾੀਂ ਖਾਲੀ ਮਿੱਥੇ ਟੇਕਣੇ ਪਾਿਿ ਪਜਣ
ਬਰਾਬਰ ਿੈ ।

ਤਾਿੀ ਕੋ ਪੂਜ ਪਰਭੂ ਕਹਰ ਕੈ ਹਜਿ ਪੂਜਤ ਿੀ ਅਘ ਓਘ ਹਮਟਾਿੀ ॥

ਪਰਭ ਮੰਿ ਕੇ ਉਿਦੀ ਪਜਾ ਕਰ ਹਜਸ੍ ਿੰ ਪਜਣ ਿਾਲ ਿੇਰੇ ਅਘ ਓਘ ਮਟ ਜਾਣ, ਿੁਕਮ
ਦਾ ਹਿਰੋਧ ਕਰਿਾ ਿੀ ਅਘ ਓਘ ਿੈ, ਿੇਰਾ ਿੁਕਮ ਦਾ ਹਿਰੋਧ ਛੁਟ ਜਾਿੇ, ਭਾਣੇ ਹਿਿੱਚ ਆ
ਜਾਿੇਂ, ਉਿ ਿੈ ਸ਼ਬਦ ਗ੍ੁ ਰ, ਜੋ ਮਿ ਹਚਿੱਿ ਇਕ ਿੋਏ ਿੇ ਹਮਲਦੈ, ਹਬਿਾੀਂ ਕੰਿਾੀਂ ਦੇ ਸ੍ੁਣਦੈ ।

ਆਹਧ ਹਬਆਹਧ ਕੇ ਬੰਧਿ ਜੇਤਕ ਿਾਮ ਕੇ ਲੇ ਤ ਸਭੈ ਛੁ ਹਟ ਜਾਿੀ ॥

ਇਿ ਬਿੁਿ ਜ਼ਰਰੀ ਪੰਕਿੀ ਿੈ ਿਾਮ ਬਾਰੇ, ਿਾੀਂ ਿਾੀਂ ਆਹਦ ਗ੍ਰੰਥ ਹਿਿੱਚ ਿੇ ਿਾੀਂ ਿੀ ਦਸ੍ਮ
ਹਿਿੱਚ ਇਿਦੇ ਬਰਾਬਰ ਦੀ ਪੰਕਿੀ ਿੈ, ਸ਼ਰਿ ਿੈ ਇਿ, ਿਾਮ ਉਿ ਿੈ ਹਜਸ੍ ਿਾਲ ਆਹਧ
ਹਬਆਹਧ ਦੇ ਬੰਧਿ ਸ੍ਾਰੇ ਿੀ, ਹਜੰਿੇ ਿੀ ਿੇ ਟੋਟਲ, ਸ੍ਾਰੇ ਿੀ ਛੁਟ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਿਾਹਿਗ੍ੁਰ
ਿਾਹਿਗ੍ੁ ਰ ਕਰਿ ਿਾਲੇ ਹਦਖਾਉਣ ਹਕ ਕੀਿਦੇ ਸ੍ਾਰੇ ਬੰਧਿ ਛੁ ਟ ਗ੍ਏ, ਜੇ ਿਾੀਂ ਛੁਟ ਗ੍ਏ,
ਿਾੀਂ ਉਿ ਿਾਮ ਿੈ, ਜੇ ਿਿੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਉਿ ਿਾਮ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਇਿ ਸ਼ਰਿ ਪਰੀ ਿੋਣੀ ਚਾਿੀਦੀ ਿੈ,
ਚਾਿੇ ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਕਿੋ ਿਾਮ ਲੈ ਹਲਆ, ਚਾਿੇ ਕੋ ਪਰਾਪਿ ਕਰ ਹਲਆ, ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਕਿੋ, ਪਰ
ਬੰਧਿ ਸ੍ਾਰੇ ਛੁਿੱਟਣੇ ਚਾਿੀਦੇ ਿੇ, ਇਿ ਕਸ੍ੌਟੀ ਿੈ, ਿਾਮ ਪਰਖੋ ਆਪਣਾ ਹਜਸ੍ ਿੰ ਿਾਮ
ਮੰਿਦੇ ਿੋ, ਪਹਿਲਾੀਂ ਭੇਖੀਆੀਂ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਕਰੀ ਜੋ ਿਾਮ ਹਦੰਦੇ ਿੇ, ਿਾਲ ਸ੍ਾਿੰ ਿੀ ਦਿੱਹਸ੍ਆ
ਹਕ ਜੇ ਿਾਮ ਦੇਣ ਿੁ ਿਾਿੰ , ਿਾੀਂ ਐਸ੍ ਕਸ੍ੌਟੀ ਿੇ ਪਰਖ ਹਲਓ, ਖਰਾ ਿੈ, ਸ਼ਰਿ ਪਰੀ ਕਰਦੈ
ਿਾੀਂ ਲੈ ਹਲਓ, ਿਿੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਹਛਿੱਿਰ ਲਾਿ ਹਲਓ, ਕੁਟਾਪਾ ਕਰੋ ਦੇਣ ਿਾਲੇ ਦਾ, ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ
ਿਾਲਾ ਿਾਮ ਿੋੜ ਹਦੰਦੈ ਸ੍ਭ ਬੰਧਿ, ਪਰ ਉਿ ਿਾਮ ਿੋਰ ਿੈ ।
 ਤਾਿੀ ਕੋ ਧਯਾਿੁ ਪਰਮਾਿ ਸਦਾ ਇਿ ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਕਰੇ ਫਲੁ ਿਾਿੀ ॥੨੦॥
ਉਸ੍ ਿਾਮ ਦਾ ਹਧਆਿ ਪਰਮਾਣ ਿੈ, ਸ੍ਬਿ ਿੈ, ਸ੍ਦਾ ਿੈ ਉਿ, ਪਰ ਹਜਿੜਾ ਿਾਮ ਇਿ
ਹ ਦੰਦੇ ਿੇ, ਿਾਹਿਗ੍ੁਰ ਜਾੀਂ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਟਣ, ਇਿ ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਿੈ, ਕੋਈ ਫਲ ਿਿੀ ੀਂ
ਇਿਦਾ, ਜਾੀਂ ਫਲ ਲਿੱ ਹਗ੍ਆ ਹਦਖਾਓ, ਜੇ ਕਾਰ ਸ੍ੇਿਾ ਸ੍ੇਿਾ ਿੈ, ਉਿਿੰ ਫਲ ਲਿੱ ਹਗ੍ਆ
ਹਦਖਾਉ, ਹਗ੍ਆਿ ਫਲ ਦੇ ਿਾੀਂ ਹਖਲਾਫ ਿੇ ਕਾਰ ਸ੍ੇਿਾ ਿਾਲੇ , ਹਗ੍ਆਿ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਦੇ ਿੀ
ਹਖਲਾਫ, ਰਾੜੇ ਿਾਲੇ ਦੀ ਇਿੱਕ ਹਕਿਾਬ ਹਲਖੀ ਿੈ, ਸ੍ਾਰੀ ਯੋਗ੍ ਦਰਸ਼ਿ ਦੀ ਿਕਲ ਮਾਰੀ
ਿੋਈ ਿੈ, ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਿਾਲ ਦਰ ਦਾ ਿੀ ਿਾਸ੍ਿਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਦੇ ਹਖਲਾਫ ਿੈ, ਚਾਿੇ
ਹਸ਼ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਪਰਚਾਰਕ ਿੇ, ਚਾਿੇ ਿੋਰ ਜਥੇਬੰਦੀਆੀਂ, ਸ੍ਭ ਮਾਇਆ ਲੋ ੜਦੇ ਿੇ,
ਮਾਇਆ ਹਿਸ਼ਟਾ ਿੈ, ਬਥੇਰੀ ਪਾਈ ਿੈ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੇ, ਹਜੰਿੀ ਮਰਜ਼ੀ ਖਾਣ, ਿਾਲ ਿਾ ਹਲਜਾ
ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ਕਦਾ ਕੋਈ ।

ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਭਯੋ ਫਲ ਿੀਿ ਜੁ ਪੂਜ ਹਸਲਾ ਜੁਹਗ ਕੋਟ ਗਵਾਈ ॥

ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਹਕਿੋ ਹਜਿੇ ਿੇ, ਕਰੋੜਾੀਂ ਸ੍ਾਲ ਦੇ ਪਿੱਥਰ ਪਜਦੇ ਿੇ, ਹਮਹਲਆ ਕਿੱਖ ਿਿੀ,ੀਂ
ਫਲ ਿੀਿ ਧਰਮ ਿੇ, ਆਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਿੀ ਫਲ ਿੈ, ਜੋ ਧਰਮ ਆਿਮ ਦਰਸ਼ਿ ਿਿੀ ੀਂ
ਕਰਾ ਸ੍ਕਦਾ, ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਿੈ, ਿੋਰ ਕੁਝ ਿਿੀ,ੀਂ ਕਰੋੜਾੀਂ ਸ੍ਾਲ ਦੇ ਹਸ੍ਲਾ, ਪਿੱਥਰ ਪਜਦੇ
ਿੇ, ਮਾਲਾ ਫੇਰਦੇ ਿੇ ਸ੍ੰਿ, ਇਿ ਦਸ੍ਮ ਬਾਣੀ ਜੋ ਿੀ ਿੋ ਹਰਿੈ ਧਰਮ ਦੇ ਿਾਮ ਿੇ
ਗ੍ੁ ਰਦਿਾਹਰਆੀਂ ਹਿਿੱਚ, ਦੁਧ ਿਾਲ ਫਰਸ਼ ਧੋਣੇ, ਕਾਰ ਸ੍ੇਿਾ ਆਹਦ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਿ ਹਦੰਦੀ,
ਸ੍ਾਫ ਪੰਜਾਬੀ ਹਿਿੱਚ ਹਲਹਖਐ, ਦਿੱਸ੍ ਢਾਈ ਸ੍ੌ ਸ੍ਾਲ ਹਿਿੱਚ ਹਕਿੜਾ ਭਗ੍ਿ ਪੈਦਾ ਕਹਰਐ, ਜੋ
ਸ੍ੀ ਿੀ ਕੁਝ ਉਿ ਿੀ ਗ੍ਿਾ ਹਦਿੱਿ,ੈ ਪਹਿਲਾੀਂ ਚਾਿੇ ਸ੍ਮਝ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੀ ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਭੈਅ ਸ੍ੀ
ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦਾ, ਿੁਣ ਿਾੀਂ ਹਛਿੱਕੇ ਟੰਗ੍ ਹਦਿੈ ਸ੍ਭ ।

ਹਸੱਧ ਕਿਾ ਹਸਲ ਕੇ ਪਰਸੇ ਬਲ ਹਬਰੱਧ ਘਟੀ ਿਵਹਿੱ ਧ ਿ ਪਾਈ ॥

ਮੁਸ੍ਲਮਾਿ ਿੀ ਲੈ ਲਏ ਹਿਿੱਚ, ਮਿੱਕੇ ਕਾਲਾ ਪਿੱਥਰ ਸ੍ੀ, ਹਬਲਹਡੰ ਗ੍ ਬਣਾ ਕੇ ਫੇਰ ਲਗ੍ਾ
ਹਦਿੱਿਾ, ਮਰਿੀਆੀਂ ਸ੍ਭ ਿੋੜ ਹਦਿੱਿੀਆੀਂ ਸ੍ਿ, ਪਰ ਉਿ ਕਾਲਾ ਪਿੱਥਰ ਰਿੱਖ ਹਲਆ, ਉਿਿੰ
ੀਂ ੇ ਿੇ , ਪਰਸ੍ ਕੇ ਆਉਦ
ਚੁੰਮ ਕੇ ਆਉਦ ੀਂ ੇ ਿੇ, ਐਧਰ ਹਿੰਦ ਪਜਦੇ ਿੇ, ਉਿ ਪਰਸ੍ਦੇ ਿੇ,
ਪਜਣਾ ਹਿੰਦਆੀਂ ਲਈ ਿੈ, ਪਰਸ੍ਣਾ, ਬੋਸ੍ਾ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਇਿ ਮੁਸ੍ਲਮਾਿਾੀਂ ਲਈ ਆਇਐ,
ਦਿੱਸ੍ੋ ਕੀ ਸ੍ੋਝੀ ਹਮਲਦੀ ਿੈ ਉਿਦੇ ਿਾਲ ? ਹਬਰਧੀ ਿਿੀ ੀਂ ਿੋਈ, ਹਬਰਧ ਿਾੀਂ ਹਸ੍ਆਣਾ ਿੁੰਦ,ੈ
ਪਰ ਹਗ੍ਆਿ ਘਹਟਐ ਿੁ ਿਾਡਾ, ਿਿ ਹਿਧੀ, ਿਿਾੀਂ ਖਜ਼ਾਿਾੀਂ ਹਗ੍ਆਿ ਦਾ ਿਿੀ ੀਂ ਹਮਹਲਆ,
ਪੁਰਾਣਾ ਿੀ ਗ੍ਿਾ ਹਲਆ, ਇਸ੍ਲਾਮ ਿਾੀਂ ਭਰੋਸ੍ੇ ਿੇ ਖੜਹਾ ਿੈ, ਪਰ ਪਿੱਥਰ ਿੇ ਸ਼ਰਧਾ ਕਰ
ਕੇ ਉਿ ਿੀ ਪਿੱਥਰ ਪਜ ਿੋ ਗ੍ਏ ।

ਆਜੁ ਿੀ ਆਜੁ ਸਮੋ ਜੁ ਹਬਤਯੋ ਿਹਿ ਕਾਜ ਸਰਯੋ ਕਛੁ ਲਾਜ ਿ ਆਈ ॥

ਅਿੱਜ ਕਿੱਲਹ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਸ੍ਮਾ ਬੀਿ ਹਗ੍ਆ, ਆਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਹਿਚਾਰ ਲਈ ਿਰ ਕੋਈ
ਦੇਰ ਕਰਦੈ, ਅਿੱਜ ਿਿੀ ੀਂ ਕਿੱਲਹ ਕਰ ਲਿਾੀਂਗ੍ੇ, ਿਕਿ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਹਲਆ, ਹਕਸ੍ੇ ਦਾ
ਆਿਮ ਖੋਜ ਦਾ ਕਾਰਜ ਸ੍ੰਪੰਿ ਿਿੀ ੀਂ ਿੋਇਆ, ਜਦੋਂ ਸ਼ੁਰ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਕਹਰਆ ਿਾੀਂ ਪਰਾ
ਹਕਿੱਥੋਂ ਿੋਣੈ, ਪਰ ਲਾਜ, ਸ਼ਰਮ ਿਿੀ ੀਂ ਆਈ ਹਕ ਕਰਿਾ ਕੀ ਸ੍ੀ, ਕਰਦੇ ਕੀ ਿਾੀਂ, ਖਿੱਹਟਆ
ਕੁਝ ਿਿੀ,ੀਂ ਉਮਰ ਬਿੀਿ ਿੋ ਗ੍ਈ, ਕੀ ਇਿ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ ।

ਸਰੀ ਭਗਵੰਤ ਭਜਯੋ ਿ ਅਰੇ ਜੜ ਐਸੇ ਿੀ ਐਸ ਸੁ ਬੈਸ ਗਵਾਈ ॥੨੧॥

ਜੇ ਹਕਿੇ ਦਰ ਜਾਣਾ ਿੁੰਦਾ, ਿਾੀਂ ਿੀ ਸ੍ੀ, ਿੇ ਜੜਹ ਬੁਧ
ਿੱ ੀ ਿਾਹਲਓ, ਸ੍ਰੀ ਭਗ੍ਿੰਿ ਿਾੀਂ ਅੰਦਰ
ਬੈਠਾ ਿੈ, ਸ੍ਭ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਅਜੇ ਮਿੱਕੇ ਿਾੀਂ ਜਾੀਂਦ,ੈਂ ਿੇਮਕੁੰਟ ਜਾੀਂਦੈਂ, ਅਮਰਿਾਥ ਪਿਾੜੀਆੀਂ ਿੇ
ਹਫਰਦੈਂ, ਪਰ ਉਿ ਸ੍ਰੀ ਭਗ੍ਿੰਿ ਿਾੀਂ ਅੰਦਰ ਿੀ ਿੈ, ਅੰਦਰ ਿੀ ਝਾਿੀ ਮਾਰਿੀ ਸ੍ੀ, ਅੰਦਰ
ਹਗ੍ਰੇਿਾਿ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਦੇਖਣਾ ਸ੍ੀ, ਉਿਦੇ ਿਾਲ ਜੁਹੜਆ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਓਿਦੇ ਿਾੀਂ ਮਾਇਆ ਦੀ
ਲੋ ੜ, ਿਾੀਂ ਮੌਸ੍ਮ ਦੇਖਣ ਦੀ ਲੋ ੜ, ਿਾੀਂ ਛੁਿੱਟੀ ਲੈ ਣੀ ਪੈਂਦੀ ਿੈ, ਬਿੱਸ੍ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਅੰਦਰ,
ਜੋ ਸ੍ਭ ਿੋਂ ਿਜ਼ਦੀਕ ਿੈ, ਉਥੇ ਜੁੜਿਾ ਸ੍ੀ, ਿਿੀ ੀਂ ਜੁਹੜਆ, ਐਦਾੀਂ ਿੀ ਸ੍ਾਰੀ ਉਮਰ ਬੀਿ
ਗ੍ਈ, ਜੀਿਿ ਬੇਕਾਰ ਹਗ੍ਆ ਿੇਰਾ, ਅਜੇ ਿੀ ਜਾ ਹਰਿੈ, ਿੋਸ਼ ਕਰੋ ।

ਜੌ ਜੁਗ ਤੈ ਕਹਰ ਿੈ ਤਪਸਾ ਕਛੁ ਤੋਹਿ ਪਰਸੰਿੁ ਿ ਪਾਿਿ ਕੈ ਿੈ ॥

ਸ੍ਾਰੀ ਉਮਰ ਿਪਿੱਹਸ੍ਆ ਕਰ ਮਿਰੇ ਪਿੱਥਰ ਰਿੱਖ ਕੇ, ਿਾੀਂ ਿਾੀਂ ਪਿੱਥਰ ਿੇ ਕਦੇ ਪਰਸ੍ੰਿ ਿੋਣੈ,
ਿਾੀਂ ਇਿਿੇ ਕੁਝ ਬੋਲਣੈ, ਹਜੰਿਾ ਮਰਜ਼ੀ ਜ਼ੋਰ ਲਾ ਲੈ , ਬਥੇਰੇ ਲੋ ਕ ਲਿੱ ਗ੍ੇ ਰਿੇ ਿੇ ਪਹਿਲਾੀਂ,
ਕੁਝ ਿਿੀ ੀਂ ਹਮਹਲਆ, ਿੋ ਸ੍ਕਦੈ ਉਿਿਾੀਂ ਦੀ ਸ਼ਰਧਾ ਘਿੱਟ ਿੋਿੇ, ਿੰ ਪਰਖ ਲੈ , ਆਪ ਕਰ
ਲੈ , ਦੇਖ ਲੈ ਅਜ਼ਮਾ ਕੇ ।

ਿਾਥ ਉਠਾਇ ਭਲੀ ਹਬਧ ਸੋ ਜੜ ਤੋਹਿ ਕਛੂ ਬਰਦਾਿੁ ਿ ਦੈ ਿੈ ॥

ਿਿੱਥ ਉਪਰ ਿਿੱਲ ਕਰ ਕੇ ਖੜਹਦੇ ਿੇ ਭਲੀ ਹਬਧ ਜਾਣ ਕੇ, ਿੰ ਿੀ ਖੜਹ ਜਾ, ਪਿੱਥਰ ਜੜਹ ਦਾ
ਜੜਹ ਰਿੇਗ੍ਾ, ਪਿੱਥਰ ਿੈਿੰ ਕੋਈ ਬਰਦਾਿ ਿਿੀ ੀਂ ਦੇ ਸ੍ਕਦਾ, ਇਿ ਿੀ ਅਜ਼ਮਾ ਲੈ , ਕਬੀਰ
ੀਂ ਾ ਸ੍ੀ, ਸ੍ੁਰੰਡਰ ਕਰਿ ਦੇ
ਿੇ ਹਕਿਾ ਸ੍ੀ ਹਕ ਉਪਰ ਿਿੱਲ ਬਾਿਾੀਂ ਕਰ ਕੇ ਮੈਂ ਿਹਰ ਿੰ ਬੁਲਾਉਦ
ਿਜੋਂ ਗ੍ਿੱਲ ਕਿੀ ਸ੍ੀ, ਿੈਸ੍ੇ ਿੀ ਸ੍ੁਰੰਡਰ ਕਰ ਕੇ ਬਾਦ ਹਿਿੱਚ ਥਿੱਲੇ ਕਰ ਲੈਂ ਦੇ ਿੇ ਹਸ੍ਪਾਿੀ,
ਜਦੋਂ ਭਰੋਸ੍ਾ ਿੋ ਜਾੀਂਦੈ ਿਾੀਂ ਦਜੇ ਹਸ੍ਪਾਿੀ ਕਹਿ ਹਦੰਦੇ ਿੇ ਹਕ ਥਿੱਲੇ ਕਰ ਲੈ ਿੁਣ, ਪਰ ਕਬੀਰ
ਿੇ ਿਾੀਂ ਕਦੋਂ ਦੀਆੀਂ ਥਿੱਲੇ ਕਰ ਲਈਆੀਂ ਸ੍ਿ, ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਅਜੇ ਿੀ ਉਪਰ ਕਰ ਕਰ ਖੜਹਦੇ ਿੋ,
ਜਾੀਂ ਿਾੀਂ ਿੁ ਿਾਡੇ ਿੇ ਭਰੋਸ੍ਾ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ ਰਿੱਬ ਿੰ , ਜਾੀਂ ਹਫਰ ਰਿੱਬ ਿਿੀ ੀਂ ਇਿ ਪਿੱਥਰ ਿੀ ਿੈ, ਪਿੱਥਰ
ਿਾੀਂ ਜੜਹ ਿੈ, ਉਿਿੰ ਕੀ ਪਿਾ ਿੰ ਕੀ ਕਰ ਹਰਿੈਂ, ਖੜਹਾ ਿੈਂ ਜਾੀਂ ਬੈਠਾ ਿੈ, ਿੁਕਮ ਿਾਲ ਬਾਿਾੀਂ
ਥਿੱਲੇ ਿੁੰਦੀਆੀਂ ਿੇ, ਉਿ ਿੀ ਜਦੋਂ ਹਿਸ਼ਿਾਸ਼ ਕਰ ਲੈ ਣ ਹਕ ਿੁਣ ਖਿਰਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਿੁਣ ਜਾੀਂ ਿਾੀਂ
ਿੁ ਿਾਡੇ ਿੇ ਭਰੋਸ੍ਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਜਾੀਂ ਫੇਰ ਪਿੱਥਰ ਿੋਂ ਿੁਕਮ ਦੀ ਫਾਲਿ ਉਮੀਦ ਲਗ੍ਾਈ ਬੈਠੇ ਿੋ ।

ਕਉਿ ਭਰੋਸੋ ਭਯਾ ਇਿ ਕੋ ਕਿੂ ਭੀਰ ਪਰੀ ਿਹਿ ਆਹਿ ਬਚੈ ਿੈ ॥

ਕੀ ਭਰੋਸ੍ਾ ਕਰਦੇ ਿੋਂ ਪਿੱਥਰਾੀਂ ਿੇ, ਜਦੋਂ ਸ੍ੋਮਿਾਥ ਦੇ ਮੰਦਰ ਿੇ ਿਮਲਾ ਕਹਰਆ ਿਾੀਂ ਓਥੇ
ਦੁਰਗ੍ਾ ਸ੍ਿੋਿਰ ਪੜਹਦੇ ਸ੍ੀ, ਬਚਾ ਹਲਆ ਸ੍ੀ ਉਦੋਂ ਿੁ ਿਾਿੰ ? ਜਦੋਂ ਭੀੜ ਪੈਣੀ ਿੈ ਿਾੀਂ
ਪਿੱਥਰਾੀਂ ਿੇ ਿਿੀ ੀਂ ਬਚਾਉਣਾ, ਿੁ ਿਾਿੰ ਆਪ ਿੀ ਕੁਝ ਕਰਿਾ ਪੈਣੈ ਉਦੋਂ, ਚੰਡੀ ਚਹਰਿਰ
ਪਹੜਹਆ ਿੋਇਆ ਸ੍ੀ, ਕਹਿੰਦੇ ਓਿ ਰਿੱਹਖਆ ਕਰ, ਪਿਾ ਿੈ ਿਿੀ ੀਂ ਚੰਡੀ ਿੈ ਕੌਣ, ਮਰਿੀ
ਚੰਡੀ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਚੰਡੀ ਆਊ ਮਦਦ ਕਰਿ, ਐਦਾੀਂ ਕਹਿ ਕੇ ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੰ ਅਪੰਗ੍ ਕਰ ਹਦਿੱਿਾ,
ਚੜਹਾਿਾ ਿਾੀਂ ਪੰਹਡਿ ਆਪ ਚਿੱਕਦੇ ਿੇ, ਉਿ ਿਿੀ ੀਂ ਮਰਿੀ ਿੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਕ ਹਜੰਿੇ ਰਿੱਖਣੇ ਿੇ
ਰਿੱਖ ਲੈ , ਬਾਕੀ ਸ੍ਾਿੰ ਦੇਿ ਹਜਿੜੇ ਦੇਣੇ ਿੇ ।

ਜਾਿੁ ਰੇ ਜਾਿੁ ਅਜਾਿ ਿਠੀ ਇਿ ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਸੁ ਭਰਮ ਗਵੈ ਿੈ ॥੨੨॥

ਇਿ ਿਠ ਜੋਗ੍ ਿੈ, ਉਪਰ ਬਾਿਾੀਂ ਕਰਿੀਆੀਂ, ਇਿੱਕ ਲਿੱ ਿ ਿੇ ਖੜਹੇ ਿੋਣਾ, ਿਠ ਮਰਖਾੀਂ ਦਾ
ਕੰਮ ਿੈ, ਜੜਹ ਬੁਧ
ਿੱ ੀ ਕਰਦੀ ਿੈ ਿਠ, ਹਗ੍ਆਿੀ ਖੋਜ ਕਰਦੈ, ਉਿਦਾ ਿਠ ਖੋਜ ਹਿਿੱਚ ਿੁੰਦ,ੈ
ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਧੰਿੇ ਭਗ੍ਿ ਿਾਲ ਿੀ ਿਠ ਜੋੜ ਹਦਿੱਿਾ ਹਕ ਖੀਰ ਖਾਿ ਮੇਰੀ, ਆਪਣਾ ਿਠ ਜੋਗ੍
ਹਸ੍ਿੱਧ ਕਹਰਆ ਝਠ ਬੋਲ ਕੇ, ਪਰਹਿਲਾਦ, ਧਰਿ ਦੀਆੀਂ ਕਿਾਣੀਆੀਂ ਬਣਾਈਆੀਂ, ਿੇ
ਅਹਗ੍ਆਿੀ, ਇਿ ਜਾਣ ਲੈ , ਿਠ ਕਰਿਾ ਫੋਕਾ ਧਰਮ ਿੈ, ਭਰਮ ਹਿਿੱਚ ਜਿਮ ਜਾਿੇਗ੍ਾ
ਿੇਰਾ, ਿੈਿੰ ਭਰਮ ਿੈ ਹਕ ਕੁਝ ਹਮਲ ਐਦਾੀਂ, ਇਿ ਭਰਮ ਮਿੋਂ ਕਿੱਢ ਦੇ ।

ਜਾਲ ਬਧੇ ਸਭ ਿੀ ਹਮਤਰ ਕੇ ਕੋਊ ਰਾਮ ਰਸੂ ਲ ਿ ਬਾਚਿ ਪਾਏ ॥

ਸ੍ਾਰੇ ਿੀ ਮੌਿ ਦੇ, ਜਮ ਦੇ ਜਾਲ ਹਿਿੱਚ ਬਿੱਧੇ ਿੋਏ ਿੇ, ਜਦੋਂ ਿਿੱਕ ਭਰਮ ਦੇ ਆੀਂਡੇ ਹਿਿੱਚ ਬੰਦ
ਿੈ, ਭਰਮ ਿੈ, ਿਦ ਿਿੱਕ ਕੋਈ ਰਾਮ ਕੋਈ ਰਸ੍ਲ ਇਿਿੰ ਬਚਾ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ਕਦਾ, ਆਪਣਾ
ਜਾਲ ਆਪ ਕਿੱਟਣਾ ਪੈਣਾ ਿੈ, ਆਪਣਾ ਭਰਮ ਗ੍ੁਰਬਾਣੀ ਹਗ੍ਆਿ ਿਾਲ ਆਪ ਖਿਮ
ਕਰਿਾ ਪੈਣਾ ਿੈ, ਆਪਣ ਿਥੀ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਿੀ ਕਾਜੁ ਸ੍ਿਾਰੀਐ । ਜੇ ਹਕਸ੍ੇ ਰਾਮ ਦੇ ਜਾੀਂ
ਰਸ੍ਲ ਦੇ ਆਸ੍ਰੇ ਰਹਿ ਗ੍ਏ, ਜਿਮ ਮਰਿ ਚਲਦਾ ਰਿੇਗ੍ਾ ।

ਦਾਿਵ ਦੇਵ ਫਹਿੰ ਦ ਧਰਾਧਰ ਭੂ ਤ ਭਹਵੱਖ ਉਪਾਇ ਹਮਟਾਏ ॥

ਦਾਿਿ ਪੈਦਾ ਿੋਏ ਿਿੱਡੇ ਿਿੱਡੇ ਹਜਿੇਂ ਹਲਹਖਐ ਪੁਰਾਣੇ ਗ੍ਰੰਥਾੀਂ ਹਿਿੱਚ, ਦੇਿਿੇ ਪੈਦਾ ਿੋਏ, ਫਹਿੰਦ
ਧਰਾਧਰ, ਿੰਕਾਰੀ ਰਾਜੇ ਿੀ ਿੋਏ, ਪਹਿਲਾੀਂ ਜੰਮਦੇ ਿੀ ਰਿੇ ਿੇ, ਮਰਦੇ ਿੀ ਰਿੇ ਿੇ, ਜਿਮਦੇ
ਮਰਦੇ ਰਹਿਣਗ੍ੇ ਿੀ ਭਹਿਖ ਹਿਿੱਚ ।

ਅੰਤ ਮਰੈ ਪਛੁ ਤਾਇ ਹਪਰਥੀ ਪਰ ਜੇ ਜਗ ਮੈ ਅਵਤਾਰ ਕਿਾਏ ॥

ਆਿ ਿੋਰ ਖਿਰਿਾਕ ਗ੍ਿੱਲ ਿੈ, ਹਜੰਿੇ ਿੀ ਅਿਿਾਰ ਕਿਾਏ ਖੁਦ ਿੰ , ਪਛਿਾਿਾ ਕਰ ਕੇ
ਮਰੇ ਿੇ, ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਗ੍ੁ ਰਆੀਂ ਿੰ ਅਿਿਾਰ ਸ੍ਾਹਬਿ ਕਰਿ ਲਿੱ ਗ੍ੇ ਿੋਏ ਿਾੀਂ, ਹਜਿੜਾ ਿੀ
ਅਿਿਾਰ, ਮਿਾੀਂਪੁਰਖ ਕਿਾਊਗ੍ਾ, ਪਛਿਾ ਕੇ ਮਰੇਗ੍ਾ, ਅਿਿਾਰ ਸ਼ਰੀਕ ਏ ਖੁਦਾ ਿੁੰਦ,ੈ
ਬਾਬੇ ਿਾਿਕ ਿੰ ਅਿਿਾਰ ਕਹਿਣ ਿਾਲੇ ਪੜਹ ਲੈ ਣ, ਪਰਮਸ਼
ੇ ਰ ਿੰਕਾਰ ਿੇ ਪਰਿਾਰ ਕਰਦੈ,
ਅਿਿਾਰ ਕਿਾਉਣਾ ਿੰਕਾਰ ਦਾ ਪਰਿੀਕ ਿੈ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦਾਸ੍ ਿੰ ਿਹਡਆਈ ਹਦੰਦ,ੈ ਗ੍ੋਹਬੰਦ
ਦਾਸ੍ ਕਿਾਇਐ ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਿੇ, ਿਾਿਕ ਦਾਸ੍ ਕਿਾਇਐ, ਰਹਿਦਾਸ੍ ਦਾਸ੍ ਕਿਾਇਐ,
ਕਬੀਰ ਦਾਸ੍ ਕਿਾਇਐ ਭਗ੍ਿਾੀਂ ਿੇ, ਪਿ ਬਚਦੀ ਿੀ ਦਾਸ੍ ਦੀ ਿੈ, ਅਿਿਾਰ ਦੀ ਪਿ ਖੋਈ
ਿੈ, ਪਾਰਸ੍ਿਾਥ ਅਿਿਾਰ ਬਣਿ ਿੰ ਹਫਰਦਾ ਸ੍ੀ, ਿੇਲੇ ਹਸ੍ਰ ਉਪਦੇਸ਼ ਸ੍ਿੀ ਹਮਲ ਹਗ੍ਆ,
ਬਚ ਹਗ੍ਆ, ਸ੍ਭ ਿੋਂ ਛੋਟਾ ਿੋਣਾ ਿੀ ਦਰਅਸ੍ਲ ਿਿੱਡਾ ਿੋਣਾ ਿੈ, ਦੁਿੀਆ ਦੀ ਿਹਡਆਈ
ਿਾੀਂ ਸ੍ਭ ਕੁਝ ਿਸ਼ਟ ਕਰ ਹਦੰਦੀ ਿੈ ।

ਰੇ ਮਿ ਲੈ ਲ ਇਕੇਲ ਿੀ ਕਾਲ ਕੇ ਲਾਗਤ ਕਾਿੇ ਿ ਪਾਇਿ ਧਾਏ ॥੨੩॥

ਲੈ ਲ ਇਕੇਲ, ਇਕਿੱਲੇ ਿੰ ਿੀ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣੈ, ਗ੍ੰਿਮੈਿ ਿਿੀ ੀਂ ਿਾਲ ਜਾੀਂਦੇ, ਕੋਟ ਿ ਓਟ ਿ
ਕੋਸ੍ ਿ ਛੋਟਾ ਕਰਿ ਹਬਕਾਰ ਦੋਊ ਕਰ ਝਾਰਉ । ਿਾ ਹਕਲਾ, ਿਾ ਫੌਜਾੀਂ ਦੀ ਓਟ, ਿਾ
ਖਜਾਿਾ, ਿਾ ਹਕਸ੍ੇ ਦੀ ਹਰਆਇਿ, ਕੁਝ ਿੀ ਿਾਲ ਜਾਣਾ, ਇਕਿੱਲੇ ਿੰ ਹਲਜਾਣੈਂ ਅਿੱਗ੍ੇ, ਿੋਸ਼
ਕਰ, ਕਾਲ ਿੇ ਜਦ ਪੈਣੈਂ ਪੈਰ ਹਕਸ੍ੇ ਦੇ ਿਿੀ ੀਂ ਜੰਮਣੇ, ਕੁਝ ਿਿੀ ੀਂ ਪਿਾ ਚਲਣਾ ਹਕਥੇ ਲੈ
ਹਗ੍ਆ, ਹਿਚਾਰ ਕਰ ਇਿ ।
 ਕਾਲ ਿੀ ਪਾਇ ਭਇਓ ਬਰਿਮਾ ਗਹਿ ਦੰਡ ਕਮੰਡਲ ਭੂ ਮ ਭਰਮਾਿਯੋ ॥
ਦੰਡ ਕਮੰਡਲ ਿਾਰਦ ਕੋਲ ਿੈ, ਅਸ੍ਲੀ ਬਰਿਮਾ ਿਾਰਦ ਿੈ, ਿਕਲੀ ਬਰਿਮਾ ਪੰਹਡਿ ਿੈ,
ਿਾਰਦੀ ਭਗ੍ਿੀ ਿੈ, ਿਾੀਂ ਰਿੱਦ ਿੋਣ ਿਾਲੀ, ਕਾਸ਼ੀ ਿੇ ਅਿੱਸ੍ੀ ਹਕਲੋ ਮੀਟਰ ਪਰਬ ਿਿੱਲ ਇਿੱਕ
ਥਾੀਂ ਿੈ, ਿਾਰਦ ਿੇ ਉਥੇ ਭਗ੍ਿੀ ਕਰੀ, ਬਰਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਦਾ ਕੁਝ ਸ੍ਾਹਿਿ ਉਥੇ ਸ੍ੀ ਹਜਥੇ
ਕਬੀਰ ਿੇ ਜਾ ਕੇ ਹਗ੍ਆਿ ਪਹੜਹਆ, ਓਥੋਂ ਸ੍ਾਧ ਹਫਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸ੍ਿ, ਉਿਹਾੀਂ ਿੇ ਕਬੀਰ ਿੰ
ਦਿੱਹਸ੍ਆ ਸ੍ੀ ਹਕ ਿੰ ਈਮਾਿਦਾਰ ਿੈਂ, ਸ਼ਾਇਰ ਿੀ ਿੈਂ, ਪਹੜਹਆ ਹਲਹਖਆ ਿੈਂ, ਿੇਰੀ ਸ੍ੰਿੁਸ਼ਟੀ
ਪੰਹਡਿਾੀਂ ਜਾੀਂ ਮਾਲਾ ਫੇਰਿ ਿਾਹਲਆੀਂ ਿੇ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਾਉਣੀ, ਜੋ ਿੰ ਭਾਲਦੈਂ ਸ੍ਾਡੇ ਗ੍ਰੰਥਾੀਂ ਹਿਿੱਚ
ਹਪਐ, ਪਹਿਲਾੀਂ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਹਿਆ ਕਬੀਰ, ਜਦੋਂ ਮਾਲਾ ਿਾਹਲਆੀਂ ਿੇ ਜਿਾਬ ਦੇ ਹਦਿੱਿਾ ਮੁਕਿੀ
ਿੰ , ਫੇਰ ਹਗ੍ਐ ਉਥੇ, ਰਾਮਾਿੰਦ ਿੇ ਿੀ ਹਕਿਾ ਹਕ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖ ਆ, ਰਾਇ ਿਾਲ ਹਗ੍ਆ
ਉਥੇ, ਜਦੋਂ ਸ੍ਮਝ ਆ ਗ੍ਈ ਫੇਰ ਰਾਮਾਿੰਦ ਿੇ ਿੀ ਕਬੀਰ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਮੰਿ ਲਈ, ਕਾਲ ਿੀ
ਪਾਇ ਭਇਓ ਬਰਿਮਾ ਗ੍ਹਿ ਦੰਡ ਕਮੰਡਲ ਭਮ ਭਰਮਾਿਯੋ । ਬਰਿਮਾ ਿੀ ਕਾਲ ਿਸ੍ ਿੈ,
ਿੁਕਮ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਉਿ ਡੰ ਡਾ ਿੇ ਕਮੰਡਲ ਰਿੱਖਦੈ ਕੋਲ ਬਿੱਸ੍, ਕੋਈ ਘਰ ਬਾਰ ਿਿੀ ੀਂ
ੀਂ ਾ, ਭਮੀ ਿੇ ਭਰਮਣ ਕਰਦੈ, ਗ੍ੁਰ ਿਾਿਕ ਕੋਲ ਿੀ ਕਮੰਡਲ ਹਦਖਾਇਐ, ਪਾਣੀ
ਬਣਾਉਦ
ਦੀ ਲੋ ੜ ਿਾੀਂ ਪੈਂਦੀ ਿੀ ਿੈ, ਸ੍ਾਰੇ ਭਗ੍ਿ ਬਰਿਮਾ ਿੀ ਿੇ ।

ਕਾਲ ਿੀ ਪਾਇ ਸਦਾ ਹਸਵਜੂ ਸਭ ਦੇਸ ਹਬਦੇਸ ਭਇਆ ਿਮ ਜਾਿਯੋ ॥

ਹਸ਼ਿਜੀ ਿੀ ਜੋ ਦੇਸ਼ ਹਿਦੇਸ਼ ਹਗ੍ਆ, ਉਿ ਿੀ ਕਾਲ ਿਸ੍ ਸ੍ੀ, ਮਿਲਬ ਕਾਲ ਿਿੱਡਾ ਿੈ,
ਉਪਰ ਿੈ, ਕਾਲ ਹਕਿੈ ਿੁਣ, ਅਕਾਲ ਿਿੀ,ੀਂ ਹਕਉ ੀਂ ? ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਅਕਾਲ ਿੈ, ਮਰਦੀ
ਿਿੀ,ੀਂ ਉਿ ਿਾੀਂ ਸ੍ਭ ਅੰਦਰ ਿੈ, ਹਸ਼ਿਜੀ ਅੰਦਰ ਿੀ ਸ੍ੀ, ਅਮਰ ਿੈ, ਪਰ ਸ੍ੌਂਦੀ ਜਾਗ੍ਦੀ ਿੈ,
ਹਜਸ੍ਿੰ ਜੰਮਣ ਮਰਿ ਕਹਿਿੇ ਿਾੀਂ ਦਰਅਸ੍ਲ ਉਿ ਸ੍ੌਂਦੀ ਜਾਗ੍ਦੀ ਿੈ ਿੁਕਮ ਹਿਿੱਚ, ਿੁਕਮ
ਹਿਿੱਚ ਪਰਿ ਬਰਿਮ ਿੀ ਿੇ ਪਰ ਉਿ ਸ੍ੌਂਦੇ ਿਿੀ,ੀਂ ਜਾਗ੍ਦੇ ਿੇ, ਜਦੋਂ ਸ੍ੌਂਦੇ ਿੇ ਿਾੀਂ ਸ੍ਾਰੇ ਇਕਿੱਠੇ
ਿੀ ਸ੍ੌਂਦੇ ਿੇ, ਰਚਿਾ ਿਿੀ ੀਂ ਿੁੰਦੀ ਉਦੋਂ, ਅਜੇ ਜਾਗ੍ਦੇ ਿੇ ਿਾੀਂ ਹਸ੍ਰਸ੍ਟੀ ਚਲ ਰਿੀ ਿੈ, ਖੈਰ
ਪਹਿਲਾੀਂ ਬਰਿਮਾ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਕਿੀ, ਆਪਹਣਆੀਂ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਕਰੀ ਹਕ ਬਰਿਮ ਹਗ੍ਆਿੀ ਿੀ
ਕਾਲ ਿਸ੍ ਿੇ, ਫੇਰ ਹਸ਼ਿਜੀ, ਹਜਸ੍ਦੇ ਚੇਲੇ ਉਿਿੰ ਕਾਲ ਮੰਿਦੇ ਿੇ, ਉਿਹਾੀਂ ਿੰ ਸ੍ਮਝਾਇਆ
ਹਕ ਕਾਲ ਿਸ੍ ਿੈ ਹਸ਼ਿਜੀ ਿੁ ਿਾਡਾ, ਕਾਲ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਸ੍ਰੀਰ ਸ੍ਾਰੇ ਿੀ ਕਾਲ ਿਸ੍ ਿੇ, ਅਸ੍ੀ ੀਂ
ਜਾਹਣਐ ਹਕ ਹਸ਼ਿਜੀ ਇਿੱਕ ਿਿੀ,ੀਂ ਦੇਸ਼ ਹਿਦੇਸ਼ ਹਿਿੱਚ ਜੰਮਦੇ ਮਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਿੇ, ਦਿੱਿਾ ਿਰੈ ਿੋਂ
ਚਿੱਲੇ ਿੇ ਹਸ਼ਿਜੀ, ਪਹਿਲਾ ਰੁਦਰ ਅਿਿਾਰ ਉਿ ਸ੍ੀ, ਜੋਗ੍ੀ ਹਸ੍ਧ ਸ੍ਭ ਚੇਲੇ ਸ੍ਾਰੇ ਖੁਦ ਿੰ
ਹਸ਼ਿਜੀ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ ।

ਕਾਲ ਿੀ ਪਾਇ ਭਯੋ ਹਮਟ ਗਯੋ ਜਗ ਯਾਾਂਿੀ ਤੇ ਤਾਹਿ ਸਭੋ ਪਹਿਚਾਿਯੋ ॥

ਜਗ੍ ਿੇ ਹਜੰਿੇ ਿੀ ਜੰਮੇ ਿੇ, ਚਾਿੇ ਉਿ ਅਿਿਾਰ ਸ੍ੀ, ਰਾਜੇ ਸ੍ੀ, ਹਰਸ਼ੀ ਮੁਿੀ ਹਸ੍ਿੱਧ ਸ੍ੀ, ਜੋ
ਿੀ ਸ੍ੀ ਸ੍ਾਰੇ ਦੇ ਸ੍ਾਰੇ ਹਮਟ ਗ੍ਏ, ਮਰ ਗ੍ਏ ਸ੍ਰੀਰ ਕਰਕੇ, ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਸ੍ਰੀਰ ਿੰ ਮੰਿਦੈ,
ਸ੍ਰੀਰ ਦੇ ਦਰਸ਼ਿ ਕਰਦੈ, ਹਫਰ ਸ੍ਰੀਰ ਿਾੀਂ ਮਰ ਹਗ੍ਆ, ਅਿੱਖਾੀਂ ਿਾਲ ਦਰਸ਼ਿ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ,
ਆਿਮਾ ਿਾੀਂ ਅਹਦਰਸ਼ ਿੈ, ਅਮਰ ਿੈ, ਇਿ ਿਿੀ ੀਂ ਮਰਦੀ, ਸ੍ੰਸ੍ਾਰੀ ਰਪ ਿੈ ਸ੍ਰੀਰ, ਜਗ੍,
ਇਿ ਹਮਟ ਜਾੀਂਦ,ੈ ਮਰ ਜਾੀਂਦੈ, ਸ੍ਾਰੇ ਿੀ ਮਰਦੇ ਿੇ, ਸ੍ਾਰੇ ਮੰਿਦੇ ਿੇ ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ, ਇਿੱਥੋਂ ਪਿਾ
ੀਂ ,ੈ ਗ੍ਿੱਪ
ਚਲਦੈ, ਸ੍ਮਝ ਲੈ ਣੀ ਚਾਿੀਦੀ ਿੈ, ਜੇ ਕੋਈ ਕਹਿੰਦੈ ਹਕ ਹਸ਼ਿਜੀ ਪਰਬਿਾੀਂ ਿੇ ਹਜਉਦ
ਮਾਰਦੈ, ਸ੍ਾਡੇ ਿੀ ਕਹਿੰਦੇ ਗ੍ੁ ਰ ਗ੍ੋਹਬੰਦ ਹਸ੍ੰਘ ਘੋੜੇ ਿੇ ਦੇਖੇ ਿੇ, ਸ੍ਭ ਝਠੀਆੀਂ ਕਿਾਣੀਆੀਂ
ਿੇ ।

ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਕੇ ਭੇਦ ਸਭੈ ਤਹਜ ਕੇਵਲ ਕਾਲ ਹਕਰਪਾਹਿਧ ਮਾਿਯੋ ॥੨੪॥
ਬੇਦ ਕਿੇਬ ਦਾ ਭੇਦ ਦਿੱਸ੍ਣ ਲਈ ਅਿੱਗ੍ੇ ਬੜੇ ਗ੍ਰੰਥ ਹਲਖੇ ਿੇ, ਬਿੁਿ ਕੁਝ ਕੜ ਕਬਾੜ
ਹਲਹਖਆ ਹਪਐ, ਝਠ ਬਿੁਿ ਚਲਦੈ ਧਰਮ ਹਿਿੱਚ, ਜਰਿੈਲ ਹਸ੍ੰਘ ਬਾਬਿ ਚਾਰ ਹਕਿਾਬਾੀਂ
ਿੇ ਹਕ ਸ੍ੁਰੰਗ੍ ਹਿਿੱਚੋਂ ਹਿਕਲ ਹਗ੍ਆ, ਕੋਈ ਕਹਿੰਦੈ ਅਕਾਲ ਿਖਿ ਿਾਲੀ ਭੀੜੀ ਗ੍ਲੀ
ਹਿਿੱਚੋਂ ਹਿਕਲ ਹਗ੍ਆ, ਕੋਈ ਕੁਝ, ਕੋਈ ਕੁਝ, ਸ੍ਭ ਝਠ ਿੈ, ਦੋ ਢਾਈ ਸ੍ੌ ਸ੍ਾਲ ਪਹਿਲਾੀਂ
ਬੋਹਲਆ ਿੁੰਦਾ ਿਾੀਂ ਚਿੱਲ ਜਾਣਾ ਸ੍ੀ, ਅਿੱਜ ਕਿੱਲਹ ਿਿੀ ੀਂ ਮੰਿਦਾ ਕੋਈ, ਮੰਿ ਿੀ ਗ੍ਏ ਆਹਖਰ
ਹਕ ਮਰ ਹਗ੍ਆ, ਭੇਦ ਝਠੇ ਿੇ ਸ੍ਭ, ਸ੍ਾਰੇ ਿਜ ਕੇ ਕੇਿਲ ਕਾਲ ਜੋ ਿੁਕਮ ਿੈ, ਉਿ ਮੰਿੋ,
ਿੁਕਮ ਹਿਿੱਚ ਚਲੋ ਹਕਉਹੀਂ ਕ ਿੁਕਮ ਹਕਰਪਾਲ ਿੈ, ਸ੍ਾਡਾ ਭਲਾ ਸ੍ਾਡੇ ਿਾਲੋਂ ਿਿੱਧ ਜਾਣਦੈ,
ਸ੍ਾਡੀ ਰਿੱਹਖਆ ਉਸ੍ੇ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਜੇ ਮਾਰ ਿੀ ਪੈ ਰਿੀ ਿੈ ਿਾੀਂ ਘਾੜਿ ਘੜ ਹਰਿੈ, ਜੇ ਗ੍ਰਬ ਿੇ
ਪਰਿਾਰ ਿੀ ਕਰਦੈ ਿਾੀਂ ਿੰਕਾਰ ਚੰਗ੍ਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਿੁ ਕਸ੍ਾਿ ਦਾਇਕ ਿੈ ।

ਕਾਲ ਗਯੋ ਇਿ ਕਾਮਿ ਹਸਉ ਜੜ ਕਾਲ ਹਕਰਪਾਲ ਿੀਐ ਿ ਹਚਤਾਰਯੋ ॥

ਸ੍ਾਰਾ ਿੀ ਸ੍ਮਾੀਂ ਹਜੰਦਗ੍ੀ ਦਾ ਕਾਮਿਾਿਾੀਂ, ਇਿੱਛਾਿਾੀਂ ਿੇ ਖਾ ਹਲਆ, ਇਿ ਿਿੀ ੀਂ ਮੁਿੱਕੀਆੀਂ,
ਜੀਿਿ ਮੁਕ ਚਿੱਹਲਆ, ਕਾਲ ਲਫਜ਼ ਦੋ ਿਾਰ ਿਰਹਿਐ, ਇਿੱਕ ਥਾੀਂ ਸ੍ਮੇਂ ਿਾਸ੍ਿੇ ਿੈ,
ਹਕਉਹੀਂ ਕ ਜੋ ਕਾਲ ਹਗ੍ਐ ਉਿ ਸ੍ਮਾੀਂ ਿੀ ਿੋ ਸ੍ਕਦੈ, ਿੁਕਮ ਿਾੀਂ ਜਾੀਂਦਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਇਸ੍ ਲਈ
ਦਜੀ ਥਾੀਂ ਕਾਲ ਿੁਕਮ ਿਾਸ੍ਿੇ ਿੈ, ਿਾਲ ਕੋਈ ਿਾੀਂ ਕੋਈ ਲਫਜ਼ ਜ਼ਰਰ ਿਰਹਿਐ
ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਿੇ ਸ੍ਿੀ ਅਰਥ ਕਰਿ ਹਿਿੱਚ ਮਦਦ ਲਈ, ਸ੍ਮਾੀਂ ਹਗ੍ਆ ਿੈ, ਜਾੀਂਦਾ ਿੈ, ਿੁਕਮ
ਹਕਰਪਾਲ ਿੈ, ਕਾਲ ਿਾਲ ਹਕਰਪਾਲ ਆ ਹਗ੍ਆ, ਬੇਕਾਰ ਇਿੱਛਾਿਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਹਜ਼ੰਦਗ੍ੀ ਗ੍ੁ ਜ਼ਾਰ
ਹਦਿੱਿੀ, ਪਰ ਹਕਰਪਾਲ ਕਾਲ ਿੁਕਮ ਿੈ, ਜੋ ਸ੍ਦਾ ਿੀ ਦਇਆ ਕਰਦਾ ਿੈ ਿੈਂ ਕਦੇ ਿੀ ਹਿਰਦੇ
ਿਿੀ ੀਂ ਹਚਿਾਹਰਆ, ਿਕਿ ਰੋਜ਼ ਦੇਖਦਾ ਹਰਿੈ, ਘੜੀ ਿੈ ਕੋਲ, ਪਰ ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚ ਅੰਿਰ
ਆਿਮਾ ਦੀ ਆਿਾਜ਼ ਿਿੱਲ ਹਧਆਿ ਿਿੀ,ੀਂ ਮਰਿਾ ਮਿੋਂ ਹਿਸ੍ਾਹਰਆ ਿੋਇਆ ।

ਲਾਜ ਕੋ ਛਾਹਡ ਹਿਰਲਾਜ ਅਰੇ ਤਜ ਕਾਜ ਅਕਾਜ ਕੋ ਕਾਜ ਸਵਾਰਯੋ ॥

ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਹਿਆਗ੍ ਕਰ ਹਦਿੱਿਾ ਿੈ, ਕੋਈ ਲਿੱ ਹਜਆ ਿਿੀ,ੀਂ ਹਿਰਲਿੱ ਜ ਿੋ ਕੇ ਸ੍ਿੀ ਕਾਰਜ
ਹਿਸ੍ਾਰ ਹਦਿੱਿ,ੈ ਅਕਾਜ ਕਾਜ ਸ੍ਿਾਰਿ ਲਿੱ ਹਗ੍ਆ ਹਪਐ, ਜੋ ਹਕਸ੍ੇ ਕੰਮ ਿਿੀ ੀਂ ਆਉਣੇ ਉਿ
ਧੰਦੇ ਜ਼ਰਰੀ ਸ੍ਮਝਦੈ, ਪਰ ਹਜਿੜਾ ਮੁਖ ਕੰਮ ਕਰਿ ਲਈ ਦੁਿੀਆ ਿੇ ਜਿਮ ਹਲਆ ਿੈ,
ਉਿ ਚੇਿੇ ਿਿੀ,ੀਂ ਸ਼ਰਮ ਲਾਿੀ ਿੋਈ ਿੈ, ਿੋਰ ਿੁਣ ਐਸ੍ ਿੋਂ ਿਿੱਧ ਕੀ ਕਹਿ ਹਦੰਦੇ ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ,
ਿਾਲੇ ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ਆਪਣੀ ਸ੍ੰਗ੍ਿ ਿੰ , ਆਪਹਣਆੀਂ ਿੰ ਕਿੀ ਿੈ, ਜੇ ਮਿਮਿੱਿਾੀਂ ਮੰਿਣ
ਿਾਹਲਆੀਂ ਿੰ ਕੁਝ ਹਕਿੈ ਿਾੀਂ ਉਿਹਾੀਂ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਿਾਸ੍ਿੇ, ਆਪਣੀ ਸ੍ੰਗ੍ਿ ਿੰ ਹਕਿੈ ਿਾੀਂ ਿੀ
ਭਲੇ ਿਾਸ੍ਿੇ, ਪਰਮਾਰਥ ਿਾਸ੍ਿੇ, ਿੁਕਮ ਸ੍ਭ ਿੰ ਸ੍ਮਾਿ ਿੈ, ਸ੍ਭ ਲਈ ਇਿੱਕ ਿੈ,
ਇਕਸ੍ਾਰ ਿੈ ।

ਬਾਜ ਬਿੇ ਗਜਰਾਜ ਬਡੋ ਖਰ ਕੋ ਚਹੜਬੋ ਹਚਤ ਬੀਚ ਹਬਚਾਰਯੋ ॥

ਹਿਦਿਾਿ ਦੀ ਘੋੜੇ ਿਰਗ੍ੀ ਿੇਜ ਬੁਧ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਬਾਜ ਿਰਗ੍ੀ ਫੁਰਿੀਲੀ, ਿੇਰੀ ਬਾਜ
ਿਰਗ੍ੀ ਅਕਲ ਸ੍ੀ ਪਰ ਿੈਿੰ ਿਾਥੀ ਹਜੰਿਾ ਿੰਕਾਰ ਿੈ ਓਿਦਾ, ਮਾਣ ਿੋ ਹਗ੍ਆ ਿਿੱਡਾ,
ਦਰਅਸ੍ਲ ਿੰ ਖੋਿੇ ਿੇ ਸ੍ਿਾਰ ਿੈ, ਅਕਲ ਿੇਜ਼ ਕੀ ਕਰੇਗ੍ੀ ਜੇ ਹਗ੍ਆਿ ਿੀ ਖੋਟਾ ਿੈ ਕੋਲ,
ਿਾਥੀ ਿੇ ਚੜਹਿ ਿਾਲੋਂ ਖੋਿੇ ਦੀ ਸ੍ਿਾਰੀ ਿਧੀਆ ਿੈ ਜੇ ਿੰਕਾਰ ਿਿੀ,ੀਂ ਜੇ ਿੰਕਾਰੀ ਿੈ ਿਾੀਂ
ਚਾਿੇ ਿਾਥੀ ਿੇ ਬੈਠਾ ਿੈ, ਖੋਿੇ ਿਾਲੋਂ ਿੀ ਘਟੀਆ ਿੈ, ਇਿ ਹਿਚਾਰ ਲੈ ।

ਸਰੀ ਭਗਵੰਤ ਭਜਯੋ ਿ ਅਰੇ ਜੜ ਲਾਜ ਿੀ ਲਾਜ ਸੁ ਕਾਜੁ ਹਬਗਾਰਯੋ ॥੨੫॥

ਐ ਮਰਖ, ਿੰ ਸ੍ਰੀ ਭਗ੍ਿਾਿ ਿਾਲ ਿਿੀ ੀਂ ਜੁਹੜਆ, ਲੋ ਕ ਲਾਜ ਕਾਰਿ ਸ੍ਾਰਾ ਕੰਮ ਹਬਗ੍ਾੜ
ਹਲਆ, ਲੋ ਕ ਲਾਜ ਿੀ ਲੋ ਕਾ ਰੀਿ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਜੋ ਲੋ ਕ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਿੰ ਿੀ ਉਿੀ ਕਰਦਾ
ਹਰਿਾ, ਸ੍ੰਸ੍ਾਰ ਿਾਲੋਂ ਮੰਿ ਫੇਰ ਕੇ ਸ੍ਰੀ ਭਗ੍ਿਾਿ ਿਾਲ ਿਿੀ ੀਂ ਜੁਹੜਆ, ਲੋ ਕ ਲਾਜ ਿੇ ਲੋ ਕ
ਰੀਿ ਿੁਕਮ ਰਜ਼ਾ ਮੰਿਣ ਹਿਿੱਚ ਰੁਕਾਿਟ ਿੈ ।

ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਪੜੇ ਬਿੁਤੇ ਹਦਿ ਭੇਦ ਕਛੂ ਹਤਿ ਕੋ ਿਹਿ ਪਾਯੋ ॥
ਬੇਦ ਕਿੇਬ ਬਿੁਿ ਪੜਹਦਾ ਹਰਿਾ, ਸ੍ਾਡੇ ਹਿਿਿੇਮ ਬਿੁਿ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਪਰ ਹਕਿਾ ਕੀ ਿੈ,
ਹਸ੍ਿੱਹਖਆ ਕੀ ਹਦਿੱਿੀ ਿੈ ? ਕੁਝ ਿਿੀ ੀਂ ਪਿਾ, ਭੇਦ ਕੁਝ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ਮਹਝਆ ਬੁਿੱਹਝਆ, ਕੀ ਕਹਿ
ਰਿੀ ਿੈ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ, ਇਿਦਾ ਪਰਚਾਰ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਕਹਰ ਿਰਾਮਖੋਰਾੀਂ ਿੇ, ਕਹਿੰਦੇ ਿਾਹਿਗ੍ੁ ਰ
ਿਾਹਿਗ੍ੁ ਰ ਕਰ ਲਓ, ਪਿਾ ਿੈ ਹਕ ਜੇ ਉਿੱਲ ਬਣਾ ਕੇ ਰਿੱਖਾੀਂਗ੍ੇ ਿਾੀਂ ਿੀ ਫਾਇਦਾ ਿੈ, ਹਜਥੇ
ਮਰਜ਼ੀ ਹਬਠਾ ਹਦਓ, ਹਜਿੱਥੇ ਮਰਜ਼ੀ ਲਾ ਹਦਓ, ਹਜਿੱਥੇ ਮਰਜ਼ੀ ਲੜਾ ਹਦਓ, ਜਦ ਮਰਜ਼ੀ
ਮਰਿਾ ਦਈਏ, ਚੌਧਰ ਸ੍ਾਡੀ, ਜੇ ਹਗ੍ਆਿਿਾਿ ਬਣਾ ਹਦੰਦੇ ਿਾੀਂ ਆਪਣੀ ਕੁਰਸ੍ੀ ਜਾੀਂਦੀ ਸ੍ੀ
।
 ਪੂਜਤ ਠੌਰ ਅਿੇਕ ਹਫਰਯੋ ਪਰ ਏਕ ਕਬੈ ਹਿਯ ਮੈ ਿ ਬਸਾਯੋ ॥
ਪਜਾ ਕਰਿ ਪਿਾ ਿਿੀ ਹਕਿੱਥੇ ਹਕਿੱਥੇ ਜਾੀਂਦੈ, ਕਦੇ ਿੇਮਕੁੰਟ, ਕਦੇ ਿਜ਼ਰ ਸ੍ਾਹਿਬ, ਕਦੇ
ਅਿੰਦਪੁਰ, ਕਦੇ ਮਿੀਕਰਣ, ਅਿੇਕਾੀਂ ਥਾਿਾੀਂ ਿੇ ਜਾੀਂਦੈ, ਪਰ ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚ ਇਿੱਕ ਿਿੀ ੀਂ
ਿਸ੍ਾਇਆ, ਇਿੱਕ ਪਿਾ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਕੀ ਿੈ, ਇਿੱਕ ਦਾ ਹਗ੍ਆਿ ਿਿੀ,ੀਂ ਕੀ ਹਕਿੋਂ ਿੀ ਇਿੱਕ ਦਾ
ਹਗ੍ਆਿ ਹਮਹਲਆ ? ਉਿਹਾੀਂ ਕੋਲ ਆਪ ਿੀ ਿਿੀ, ਿੁ ਿਾਿੰ ਕੀ ਦੇਣੈ ? ਿਾੀਂ ਉਿਹਾੀਂ ਕੋਲ ਿੈ
ੀਂ ੈ,
ਿਾਮ ਿੇ ਿਾੀਂ ਿੈਿੰ ਭੁਖ ਿੈ, ਹਜਸ੍ਿੰ ਹਜਸ੍ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਲੋ ੜ ਿੈ, ਉਿ ਿਸ੍ੀਲਾ ਬਣਾਉਦ
ਭਟਕਦਾ ਿਿੀ,ੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਹਿਧੀ ਬਣਾ ਹਦੰਦ,ੈ ਿਾਮ ਿਾੀਂ ਹਿਰਦੇ ਹਿਿੱਚ ਿੈ ਿੀ, ਬਸ੍ ਪਰਦਾ
ਿੀ ਚਿੱਕਣੈ ।

ਪਾਿਿ ਕੋ ਅਸਥਾਲਯ ਕੋ ਹਸਰ ਿਯਾਇ ਹਫਰਯੋ ਕਛੁ ਿਾਥ ਿ ਆਯੋ ॥

ੀਂ ਾ ਹਫਹਰਆ, ਉਿ ਪਿੱਥਰਾੀਂ ਿੰ ਮਿੱਥੇ ਟੇਕਦੇ ਸ੍ੀ, ਸ੍ਾਡੇ ਿੀ ਪਿੱਥਰ
ਹਕਿੱਥੇ ਹਕਿੱਥੇ ਹਸ੍ਰ ਹਿਿਾਉਦ
ਿੀ ਿੈ ਗ੍ੁ ਰਦੁਆਹਰਆੀਂ ਹਿਿੱਚ, ਿਿੱਧ ਿੋਂ ਿਿੱਧ ਬੇਰੀਆੀਂ, ਦਰਖਿਾੀਂ ਿੰ ਮਿੱਥਾ ਟੇਕ ਹਦੰਦੇ ਿੇ,
ੀਂ ੇ ਿੇ , ਸ੍ਰੀਰ ਛਿੱਡਦੇ ਿੇ ਜਾੀਂ ਉਿਹਾੀਂ
ਅਸ੍ਥਾਲਯ ਉਿ ਥਾੀਂ ਿੁੰਦੀ ਿੈ ਹਜਿੱਥੇ ਸ੍ੰਿ ਸ੍ਮਾਧੀ ਲਾਉਦ
ਦੀਆੀਂ ਅਸ੍ਥੀਆੀਂ ਦਿੱਬ ਹਦੰਦੇ ਿੇ, ਸ੍ਮਾਧ ਬਣਾਈ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਇਿ ਕਬਰ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ
ਿੈ, ਹਿੰਦ ਮਿੱਿ ਹਿਿੱਚ ਸ੍ੰਿਾੀਂ ਜਾੀਂ ਜੋਗ੍ੀਆੀਂ ਦੀ ਸ੍ਮਾਧ ਿੁੰਦੀ ਿੈ, ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਮਿੱਥੇ ਰਗ੍ੜ ਕੇ ਕੁਝ
ਿਿੱਥ ਿਿੀ ੀਂ ਆਉਣਾ ।

ਰੇ ਮਿ ਮੂੜ ਅਗੂ ੜ ਪਰਭੂ ਤਹਜ ਆਪਿ ਿੂੜ ਕਿਾ ਉਰਝਾਯੋ ॥੨੬॥

ਿੇ ਮਰਖ ਮਿ, ਐਡੇ ਿਿੱਿ ਹਗ੍ਆਿ ਿੰ ਛਿੱ ਡ ਕੇ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੰ ਭੁਲਾ ਕੇ, ਆਪਣੀ ਿੜ ਮਿੱਿ
ੀਂ ੇ ਕੁਝ ਿਿੀ ੀਂ ਦੇ ਸ੍ਕੇ, ਉਿਹਾੀਂ ਦੀਆੀਂ ਸ੍ਮਾਧਾੀਂ
ਿਾਲ ਹਕਥੇ ਉਲ਼ਹਝਆ ਹਫਰਦੈਂ, ਹਜਿੜੇ ਹਜਉਦ
ਿੋਂ ਕੀ ਹਮਲਣੈ, ਅਸ੍ਲ ਹਿਿੱਚ ਜੋ ਖੁਦ ਿਿੀ ੀਂ ਕੁਝ ਕਰਿਾ ਚਾਿੁੰਦਾ, ਉਿ ਿੋਰਾੀਂ ਿੋਂ ਉਮੀਦ
ਕਰਦੈ, ਜੋ ਰੋਟੀ ਖਾਿੇਗ੍ਾ, ਉਿਦਾ ਿੀ ਪੇਟ ਭਰੇਗ੍ਾ, ਹਕਸ੍ੇ ਦਾ ਮੰਿ ਦੇਖ ਕੇ, ਮਿੱਥਾ ਟੇਕ ਕੇ
ਹਕਸ੍ੇ ਿੋਰ ਦੀ ਭੁਖ ਿਿੀ ੀਂ ਹਮਟ ਸ੍ਕਦੀ, ਖੁਦ ਿੰ ਿੀ ਖਾਣਾ ਪੈਂਦੈ ।
 ਜੋ ਜੁਹਗਆਿ ਕੇ ਜਾਇ ਉਹਠ ਆਸਰਮ ਗੋਰਖ ਕੋ ਹਤਿ ਜਾਪ ਜਪਾਵੈ ॥
ਜੇ ਕੋਈ ਜੋਗ੍ੀਆੀਂ ਦੇ ਆਸ਼ਰਮ ਿੇ ਚਹਲਆ ਜਾਿੇ, ਿੁਣ ਿੀ ਿੇ ਜੋਗ੍ੀ ਆਸ਼ਰਮ, ਉਿ ਕੀ
ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ ? ਗ੍ੋਰਖ ਗ੍ੋਰਖ ਕਰ, ਜਾਪ ਕਰ, ਉਿਦਾ ਜਾਪ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਾਉਦ
ੀਂ ੇ ਹਜਿਹਾੀਂ ਗ੍ੋਰਖ
ਪੈਦਾ ਕਹਰਆ, ਿਾਲਾੀਂਹਕ ਗ੍ੋਰਖ ਿੋਂ ਪਹਿਲਾੀਂ ਦਿੱਿਾ ਿਰੈ ਿੇ ਪਾਰਸ੍ਿਾਥ ਿੇ, ਇਹਿਿਾਸ੍ ਿੈ,
ਫੇਰ ਹਸ਼ਿਜੀ ਿੀ ਿੈ, ਹਜਿੇਂ ਭਗ੍ਿਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਧਰਅ ਪਰਹਿਲਾਦ ਿਿ ਪਹਿਲਾੀਂ ਸ੍ਭ ਿੋਂ, ਿੁਣ
ਪਹਿਲਾੀਂ ਕਬੀਰ ਿੈ, ਫੇਰ ਦਸ੍ ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਿੇ, ਭਿੱਟ ਿੀ ਿੇ, ਇਿੇਂ ਗ੍ੋਰਖ ਦਿੱਿਾ ਿਰੈ ਿਾਲੇ ਮਿੱਿ
ਹਿਿੱਚ ਿੋਇਆ, ਿਾਿਕਸ੍ਰੀਏ ਿੀ ਿਾਿਕਸ੍ਰ ਿਾਲ ਜੋੜਦੇ ਿੇ , ਉਿਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਦੇ
ਹਜਿਹਾੀਂ ਦੇ ਆਪ ਚੇਲੇ ਸ੍ਿ ।

ਜਾਇ ਸੰਿਯਾਸਿ ਕੇ ਹਤਿ ਕੋ ਕਿ ਦੱਤ ਿੀ ਸੱਤ ਿੈ ਮੰਤਰ ਹਦਰੜਾਵੈ ॥

ਿੁਣ ਜੇ ਕੋਈ ਸ੍ੰਹਿਆਸ੍ੀਆੀਂ ਦੇ ਚਹਲਆ ਜਾਿੇ, ਉਿ ਕਹਿੰਦੇ ਹਕ ਦਿੱਿ ਿੀ ਸ੍ਿੱਿ ਸ੍ਰਪ ਿੈ,
ੀਂ ੇ ਿੇ, ਹਜਿੇਂ ਿੁਣ ਗ੍ੁਰ
ਉਿ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੀ ਆਇਆ ਸ੍ੀ, ਉਿ ਦਿੱਿ ਦਾ ਮੰਿਰ ਹਦਰੜ ਕਰਾਉਦ
ਿਾਿਕ ਿੰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਕਿੀ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਕਹਿੰਦੇ ਜਗ੍ ਹਿਿੱਚ ਪਰਿਹਰਓ, ਪਹਿਲਾੀਂ ਕੌਣ ਸ੍ੀ
ਹਫਰ, ਿਾਿਕ ਿੋਂ ਬਾਦ ਿੁਣ ਕੌਣ ਿੈ ? ਸ਼ਾਹਿਰ ਲੋ ਕ ਿੇ ਇਿ, ਬੇਸ਼ਰਮ ਿੀ ਿੇ, ਬੇਸ਼ਰਮ
ਿੀ ਝਠ ਬੋਲਦੇ ਿੇ ।

ਜੋ ਕੋਊ ਜਾਇ ਤੁ ਰਕ
ੱ ਿ ਮੈ ਮਹਿ ਦੀਿ ਕੇ ਦੀਿ ਹਤਸੇ ਗਹਿ ਲਯਾਵੈ ॥
ਪਹਿਲਾੀਂ ਪੰਹਡਿ ਬਰਾਿਮਣ, ਫੇਰ ਗ੍ੋਰਖ ਮਿੱਿ ਿਾਲੇ , ਫੇਰ ਸ੍ੰਹਿਆਸ੍ੀ ਮਿੱਿ ਿਾਲੇ ਲੈ ਲਏ,
ਿੁਣ ਮੁਸ੍ਲਮਾਿਾੀਂ ਦੀ ਿਾਰੀ ਿੈ, ਗ੍ਿੱਲ ਹਿਚਾਰਿ ਿਾਲੀ ਿੈ ਹਕ ਚਾਰ ਪੰਥ ਿਾੀਂ ਪਹਿਲਾੀਂ ਿੀ
ਐਥੇ ਹਗ੍ਣੇ ਿੇ, ਇਿ ਿੀਜਾ ਪੰਥ ਖਾਲਸ੍ਾ ਪੰਥ ਹਕਿੱਥੋਂ ਬਣਾਈ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ ? ਦਸ੍ਮ
ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਦੀ ਬਾਣੀ ਿੈ ਿਾਲੇ , ਭਾਈ ਗ੍ੁ ਰਦਾਸ੍ ਦੇ ਿਾਮ ਿੇ ਿਕਲੀ ਿਾਰਾੀਂ ਕਹਿ ਰਿੀਆੀਂ
ਿੇ ਿੀਜਾ ਪੰਥ, ਉਿ ਿਿੀ ੀਂ ਬਚਦੀਆੀਂ, ਿਾੀਂ ਰੌਲਾ ਪਾਉਦ
ੀਂ ੇ ਿੇ , ਹਕਉਹੀਂ ਕ ਇਿੱਕ ਬਚੇਗ੍ਾ, ਜਾੀਂ
ਿਾਰਾੀਂ, ਜਾੀਂ ਇਿ, ਿਾਰਾੀਂ ਿਾਲੇ ਿੀ ਦਸ੍ਮ ਿੰ ਬਰਦਾਸ਼ਿ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਦੇ, ਝਠ ਿੰ ਸ੍ਿੱਚ
ਬਰਦਾਸ਼ਿ ਿਿੀ,ੀਂ ਦਰਅਸ੍ਲ ਇਿ ਹਸ੍ਿੱਧੇ ਗ੍ੁ ਰ ਘਰ ਿਾਲ ਜੁੜੇ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਪਹਿਲਾੀਂ ਸ੍ਾਧਾੀਂ
ਿਾਲ, ਫੇਰ ਮਸ੍ੰਦਾੀਂ ਿਾਲ, ਫੇਰ ਬਾਦ ਹਿਿੱਚ ਹਸ੍ਖ ਬਣੇ ਇਿ, ਉਿ ਿੀ ਉਦੋਂ ਜਦੋਂ ਰਣਜੀਿ
ਹਸ੍ੰਘ ਦਾ ਰਾਜ ਸ੍ੀ, ਜੋ ਕੋਊ ਜਾਇ ਿੁ ਰਿੱਕਿ ਮੈ ਮਹਿ ਦੀਿ ਕੇ ਦੀਿ ਹਿਸ੍ੇ ਗ੍ਹਿ ਲਯਾਿੈ ।
ਜੇ ਕੋਈ ਮੁਸ੍ਲਮਾਿਾੀਂ ਕੋਲ ਜਾਿੇ ਿਾੀਂ ਉਿ ਮੁਿੰਮਦ ਸ੍ਾਹਿਬ ਚਲਾਇਆ ਧਰਮ ਕਹਿ ਕੇ
ਮੁਸ੍ਲਮਾਿ ਬਣਾ ਲੈਂ ਦੇ ਿੇ, ਈਸ੍ਾਈ ਉਦ ੀਂ ੋਂ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ਿ ਭਾਰਿ ਹਿਿੱਚ, ਉਿਹਾੀਂ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ
ਕਰੀ ।

ਆਪਹਿ ਬੀਚ ਗਿੈ ਕਰਤਾ ਕਰਤਾਰ ਕੋ ਭੇਦੁ ਿ ਕੋਊ ਬਤਾਵੈ ॥੨੭॥

ਇਿ ਸ੍ਭ ਆਪਣੇ ਆਪ ਿੰ ਕਰਿਾ ਕਹਿ ਰਿੇ ਿੇ, ਕਰਿਾਰ ਦਾ ਭੇਦ ਕੋਈ ਿਿੀ ੀਂ ਦਸ੍ਦਾ,
ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਬਾਰੇ, ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਹਗ੍ਆਿ ਿਿੀ,ੀਂ ਿਾੀਂ ਗ੍ੁ ਪਿ ਕਰਿਾ ਬਾਰੇ, ਿਾੀਂ
ਪਰਗ੍ਟ ਕਰਿਾ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਭੇਦ ਿਿੀ ੀਂ ਪਿਾ, ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ਆਹਦ ਹਿਿੱਚ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਆਈ, ਐਥੇ
ਿੀ ਆਈ ਿੈ, ਕੁਰਾਿ ਹਿਿੱਚ ਬਰਿਮ ਕੀ ਿੈ ਇਿ ਹਿਸ਼ਾ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਿੈ, ਇਿੱਕ ਦਾ ਹਗ੍ਆਿ
ਬੇਦ ਿੇ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿੋਂ ਹਬਿਾੀਂ ਿੋਰ ਹਕਿੇ ਿਿੀ ੀਂ ।

ਜੋ ਜੁਗੀਆਿ ਕੇ ਜਾਇ ਕਿੈ ਸਭ ਜੋਗਿ ਕੋ ਗਰਹਿ ਮਾਲ ਉਠੈ ਦੈ ॥

ਜੇ ਕੋਈ ਜੋਗ੍ੀਆੀਂ ਕੋਲ ਜਾੀਂਦੈ ਿਾੀਂ ਕੀ ਕਹਿੰਦ,ੇ ਸ੍ਾਰਾ ਘਰ ਬਾਰ ਿੇਚ ਿਿੱਟ ਕੇ ਜੋਗ੍ੀਆੀਂ ਿੰ
ਿੰਡ ਕੇ , ਿਾੀਂ ਿੀ ਿਾੀਂ ਕਾਸ਼ੀ ਿਿੱਡੇ ਿਿੱਡੇ ਆਸ਼ਰਮ ਮੰਹਦਰ ਿੇ, ਹਸ਼ਿਪੁਰੀ ਕਾਸ਼ੀ ਿੀ ਿੈ ।

ਜੋ ਪਰੋ ਭਾਹਜ ਸਿਯਾਸਿ ਦੈ ਕਿੈ ਦੱਤ ਕੇ ਿਾਮ ਪੈ ਧਾਮ ਲੁ ਟੈ ਦੈ ॥

ਜੋ ਸ੍ੰਹਿਆਸ੍ੀਆੀਂ ਕੋਲ ਹਗ੍ਆ, ਸ੍ੰਹਿਆਸ੍ੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਕ ਦਿੱਿ ਦੇ ਿਾਮ ਿੇ ਲੁ ਟਾ ਦੇ, ਦਿੱਿ
ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਿੈ, ਸ੍ਭ ਿੰਡਦੇ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦਾ ਿਾੀਂ ਹਜ਼ਕਰ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਹਕਿੇ ।
 ਜੌ ਕਹਰ ਕੋਊ ਮਸੰਦਿ ਸੌ ਕਿੈ ਸਰਬ ਦਰਬ ਲੈ ਮੋਹਿ ਅਬੈ ਦੈ ॥
ਿੁਣ ਪਹਿਲਾੀਂ ਜੋਗ੍ੀ ਹਸ਼ਿਜੀ ਦੇ ਿਾਮ ਿੇ ਲੁ ਟਾਉਣ ਿੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸ੍ੀ, ਕਾਸ਼ੀ ਹਿਿੱਚ ਧਰਮ ਦੇ
ਿਾੀਂ ਿੇ ਖਿ ਹਿਿੱਚ ਛਾਲ ਮਰਾ ਹਦੰਦੇ ਕਈਆੀਂ ਿੰ ਮੋਕਸ਼ ਦੇ ਬਿਾਿੇ, ਹਿਿੱਚ ਆਰੀਆੀਂ
ਲਿੱ ਗ੍ੀਆੀਂ ਸ੍ੀ, ਉਿ ਘੁ ਮਾ ਹਦੰਦ,ੇ ਉਿੋਂ ਢਕ ਹਦੰਦੇ ਸ੍ਿ, ਥਿੱਲੇ ਜਾਿਿਰ ਬੋਟੀਆੀਂ ਖਾ ਜਾੀਂਦ,ੇ
ਦਜੇ ਦਿੱਿ ਦੇ ਿਾਮ ਿੇ ਲੁ ਟਾ ਹਦੰਦੇ ਸ੍ੀ, ਦਸ੍ਮ ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਿੇਲੇ ਮਸ੍ੰਦ ਸ੍ੀ, ਰਾਮ ਰਈਏ ਿੇ
ਧੀਰ ਮਿੱਲੀਏ, ਇਿੀ ਫਕੇ ਸ੍ਿ, ਜਾਲੇ ਸ੍ਿ, ਇਿ ਆਪ ਗ੍ੁ ਰ ਬਣ ਕੇ ਚੜਹਾਿਾ ਲੈਂ ਦੇ ਸ੍ੀ,
ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਦੀ ਕੋਈ ਗ੍ਿੱਲ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੀ ਕਰਦੇ, ਇਿ ਕੀ ਕਰਦੇ ਸ੍ੀ ? ਹਕਸ੍ੇ ਦਾ ਿਾਮ ਿਿੀ ੀਂ
ਲੈਂ ਦੇ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦਾ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਇਿ ਕਹਿੰਦੇ ਸ੍ਿ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਗ੍ੁ ਰ ਿਾੀਂ ਸ੍ਾਿੰ ਹਦਓ, ਇਿ ਗ੍ੁ ਰ
ਘਰ ਿੋਂ ਪੈਦਾ ਿੋਏ ਸ੍ਿ, ਹਿਰੋਧੀ ਿੋ ਕੇ ਗ੍ੁ ਰ ਕਿਾਉਣ ਲਿੱ ਗ੍ ਪਏ, ਿੋਰ ਹਕਸ੍ੇ ਮਿੱਿ ਿਾਲ
ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੀ ਜੁੜੇ ਿੋਏ ਹਜਿੇਂ ਬਾਕੀ ਸ੍ੰਹਿਆਸ੍ੀ ਜੋਗ੍ੀ ਸ੍ਿ ।

ਲੇ ਉ ਿੀ ਲੇ ਉ ਕਿੈ ਸਭ ਕੋ ਿਰ ਕੋਊ ਿ ਬਰਿਮ ਬਤਾਇ ਿਮੈ ਦੈ ॥੨੮॥

ਆਿ ਗ੍ਿੱਲ ਿੁਣ ਦੇ ਸ੍ੰਿਾੀਂ, ਪਰਚਾਰਕਾੀਂ ਿੇ ਗ੍ੁ ਰਦਿਾਹਰਆੀਂ ਿੇ ਲਾਗ੍ ਿੈ, ਸ੍ਾਰੇ ਲੇ ਉ ਲੇ ਉ
ਕਰਦੇ ਿੇ, ਆਿ ਦਾਿ ਪਾਿਰ ਜੀ, ਔਿ ਹਮਸ਼ਿ ਜੀ, ਧਿ ਹਲਆਓ, ਜ਼ਮੀਿ ਗ੍ੁ ਰ ਦੇ ਲੇ ਖੇ
ਲਾ ਹਦਓ, ਜੋ ਹਜਸ੍ ਿਰੀਕੇ ਹਮਲ ਹਗ੍ਆ, ਲੁਿੱ ਟ ਲੈਂ ਦੇ ਿੇ, ਪਰ ਹਦੰਦੇ ਕੀ ਿੇ ? ਕੋਈ ਿੀ
ਬਰਿਮ ਬਾਰੇ ਿਿੀ ੀਂ ਦਸ੍ਦਾ, ਭਰਮ ਪਾ ਪਾ ਲੁਿੱ ਟੀ ਿੀ ਲੁਿੱ ਟੀ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਲੈ ਿਾੀਂ ਰਿੇ ਿੋ, ਪਰ
ਦੇਊ ਕੌਣ ? ਜੇ ਬਰਿਮ ਬਾਰੇ ਦਿੱਸ੍ਦੇ ਿਾੀਂ ਲੈ ਣਾ ਜ਼ਾਇਜ਼ ਸ੍ੀ, ਪਰ ਹਜਸ੍ ਿੰ ਬਰਿਮ ਬਾਰੇ
ਪਿੈ, ਉਿ ਿਿੀ ੀਂ ਲੈਂ ਦਾ ਹਕਸ੍ੇ ਿੋਂ, ਜਦ ਿਿੱਕ ਪਿਾ ਿਿੀ ੀਂ ਉਦੋਂ ਿਿੱਕ ਿੀ ਲੈਂ ਦਾ ਿੈ ।

ਜੋ ਕਹਰ ਸੇਵ ਮਸੰਦਿ ਕੀ ਕਿੈ ਆਹਿ ਪਰਸਾਹਦ ਸਭੈ ਮੋਹਿ ਦੀਜੈ ॥

ਜੋ ਮਸ੍ੰਦਾੀਂ ਦੀ ਸ੍ੇਿਾ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਹਮਸ਼ਿਰੀ ਸ੍ਾਰੇ ਮਸ੍ੰਦ ਿੇ, ਸ੍ਪੋਕਸ੍ਮੈਿ ਜੋਹਗ੍ੰਦਰ ਹਸ੍ੰਘ
ਸ੍ਭ ਿੋਂ ਬੜਾ ਮਸ੍ੰਦ ਿੈ, ਹਿਿੱ ਿ ਮਾਇਆ ਮੰਗ੍ਦੈ, ਹਮਸ਼ਿਰੀ ਸ੍ੇਧਾੀਂ ਿਾਲੇ , ਹਸ੍ਿੱਖ ਫੁਲਿਾੜੀ,
ਹਕਸ੍ੇ ਦੀ ਕੋਈ ਸ੍ੰਸ੍ਥਾ ਿੈ, ਹਕਸ੍ੇ ਦੀ ਕੋਈ, ਸ੍ਭ ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੋਂ ਧਿ ਮੰਗ੍ਦੇ ਿੇ, ਸ੍ਾਰੇ ਮਸ੍ੰਦਾੀਂ
ਦੀ ਔਲਾਦ ਿੇ, ਅਕਾਲੀਆੀਂ ਿੰ ਿੋਟਾੀਂ ਦੀ ਲੋ ੜ ਿੈ, ਉਿ ਚੁਪ ਿੇ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਇਿਹਾੀਂ ਿੇ ਅਿੱਿ
ਚਿੱਕ ਲਈ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਦਿੱਸ੍ ਹਦਿੱਿਾ ਸ੍ਿੱਚ, ਸ੍ਾਿੰ ਮਸ੍ੰਦਾੀਂ ਦੀ ਲੋ ੜ ਿਿੀ,ੀਂ ਿਾੀਂ ਇਿਹਾੀਂ ਦੇ ਚੇਹਲਆੀਂ
ਦੀ, ਹਸ੍ਖੀ ਹਕਿੇ ਿਿੀ ੀਂ ਚਿੱਲੀ ਇਿਹਾੀਂ ਹਬਿਾੀਂ, ਸ੍ਾਡਾ ਮਿਲਬ ਹਿਚਾਰਧਾਰਾ ਿਾਲ ਿੈ, ਗ੍ੁਰ
ਿਾਲੀ ਸ੍ੰਗ੍ਿ ਇਕਿੱਲਾ ਲੰ ਗ੍ਰ ਸ੍ਕਣ ਿਿੀ ੀਂ ਆਉਦ
ੀਂ ੀ, ਉਿ ਿਾੀਂ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਿੀ ਖਾ ਲਊ,
ਮੁਖ ਮੁਦਾ ਸ੍ਿੀ ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਹਗ੍ਆਿ ਦਾ ਿੈ, ਪਰਚਾਰ ਸ੍ਿੱਚਾ ਿੋਣਾ ਚਾਿੀਦੈ, ਜੋ ਕਹਰ ਸ੍ੇਿ
ਮਸ੍ੰਦਿ ਕੀ ਕਿੈ ਆਹਿ ਪਰਸ੍ਾਹਦ ਸ੍ਭੈ ਮੋਹਿ ਦੀਜੈ । ਜੋ ਮਸ੍ੰਦਾੀਂ ਦੀ ਸ੍ੇਿਾ ਕਰਿ ਿਾਲੇ
ਿਿ, ਉਿ ਿੀ ਸ੍ਾਰਾ ਕੁਝ ਆਪ ਮੰਗ੍ਦੇ ਿਿ, ਕਹਿੰਦੇ ਸ੍ਾਿੰ ਹਦਓ, ਕੀ ਇਿ ਗ੍ਿੱਲ ਸ੍ਿੱਚ
ਿਿੀ ੀਂ ਅਿੱਜ ਦੇ ਹਮਸ਼ਿਰੀਆੀਂ ਿੇ ਸ੍ੰਿਾੀਂ ਲਈ, ਥਾੀਂ ਥਾੀਂ ਦਾਿ ਪਾਿਰ ਕਾਿਦੇ ਲਈ ਧਰੇ ਿੇ ?
ਮਸ੍ੰਦਾੀਂ ਦੇ ਚੇਲੇ ਿੀ ਮਸ੍ੰਦਾੀਂ ਿਰਗ੍ੇ ਲੋ ਭੀ ਿੇ, ਿੁਣ ਿੀ ਗ੍ੁ ਰਦਿਾਹਰਆੀਂ ਿਾਲ
ਹਜ਼ਆਦਾਿਾਰ ਲੋ ਭੀ ਜੁੜੇ ਿੋਏ ਿੇ, ਜਦੋਂ ਿਿੱਕ ਗ੍ੁ ਰ ਘਰ ਦਾ ਪਰਬਧ
ੰ ਗ੍ੁ ਰਾੀਂ ਜਾੀਂ ਹਿਿੰਗ੍
ਖਾਲਸ੍ੇ ਪਾਸ੍ ਹਰਿੈ ਿਦ ਿਕ ਿਿੀ ੀਂ ਇਿ ਿੇੜੇ ਆਏ, ਐਿੀ ਭੀੜ ਿਿੀ ੀਂ ਸ੍ੀ ਉਦੋਂ, ਿੁਣ ਕੀ
ਿੈ ? ਐਥੇ ਦਸ੍ ਗ੍ੁਣਾ ਹਮਲੇ ਗ੍ਾ, ਅਗ੍ਲੇ ਜਿਮ ਸ੍ਿੱਿਰ ਗ੍ੁਣਾ, ਇਿ ਪਰਚਾਰ ਿੈ ਲੁ ਟਣ
ਲਈ ।

ਜੋ ਕਛੁ ਮਾਲ ਤਵਾਲਯ ਸੋ ਅਬ ਿੀ ਉਹਠ ਭੇਟ ਿਮਾਰੀ ਿੀ ਕੀਜੈ ॥

ਹਸ੍ਰੋਪਾਉ ਜਾੀਂ ਿੋਰ ਮਾਲ ਸ੍ਣੇ ਮਾਿ ਸ੍ਿਮਾਿ ਦੀ ਭੇਟਾ ਸ੍ਾਿੰ ਿੀ ਹਮਲੇ , ਿੁਣ ਿੀ
ਜਥੇਦਾਰ ਿਾਲ ਫੋਟੋਆੀਂ ਹਖਚਾ ਕੇ ਘਰੋ ਘਰੀ ੀਂ ਟੰਗ੍ਦੇ ਿੇ, ਹਦਖਾਉਦ
ੀਂ ੇ ਿੇ, ਿੋਰਾੀਂ ਿੰ ਪਰਭਾਿਿ
ਕਰਿ ਲਈ, ਜੇ ਹਸ੍ਰੋਪਾ ਿਾ ਹਮਲੇ ਿਾੀਂ ਔਖੇ ਬੜੇ ਿੁੰਦੇ ਿੇ ।

ਮੇਰੋ ਈ ਧਯਾਿ ਧਰੋ ਹਿਸ ਬਾਸੁ ਰ ਭੂ ਲ ਕੈ ਅਉਰ ਕੋ ਿਾਮ ਿ ਲੀਜੈ ॥

ਸ੍ੰਿ ਸ੍ਾਰੇ ਆਪਣੀਆੀਂ ਫੋਟੋਆੀਂ ਹਕਉ ੀਂ ਿੰਡਦੇ ਿੇ, ਇਿ ਿੀ ਮਸ੍ੰਦ ਿੇ, ਮਸ੍ੰਦ ਆਪਣਾ
ਹਧਆਿ ਹਧਆਿ ਧਰਿ ਿੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸ੍ੀ, ਹਕਸ੍ੇ ਿੋਰ ਦਾ ਹਧਆਿ ਸ਼ਰੇਆਮ ਮਿਹਾੀਂ ਕਰਦੇ
ਸ੍ਿ, ਅਜੋਕੇ ਸ੍ੰਿਾੀਂ ਦਾ ਿੀ ਫੋਟੋਆੀਂ ਿੇਚਣ ਦਾ ਇਿੀ ਮਿਲਬ ਿੈ, ਪਹਿਲਾੀਂ ਿੀ ਇਿੀ ਕੁਝ
ਿੋ ਹਰਿਾ ਸ੍ੀ, ਿੁਣ ਿੀ ਓਿੀ ਕੁਝ ਿੋ ਹਰਿੈ, ਪਿੱਲੇ ਹਕਸ੍ੇ ਦੇ ਕਿੱਖ ਿਿੀ,ੀਂ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿਾਕ ਦੇ
ਅਰਥ ਪੁਛ
ਿੱ ਲਓ, ਕਹਿਣਗ੍ੇ ਿਾਹਿਗ੍ੁ ਰ ਿਾਹਿਗ੍ੁ ਰ ਕਰੋ, ਬਰਿਮ ਬਾਰੇ, ਇਿੱਕ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਿੀ
ਿਿੀ ੀਂ ਪਿਾ ।

ਦੀਿੇ ਕੋ ਿਾਮੁ ਸੁ ਿੈ ਭਹਜ ਰਾਤਹਿ ਲੀਿੇ ਹਬਿਾ ਿਹਿ ਿੈਕ ਪਰਸੀਜੈ ॥੨੯॥
ਪਾਹਿਸ਼ਾਿ ਕਹਿੰਦੇ ਇਿ ਐਸ੍ੀਆੀਂ ਹਜਿਸ੍ਾੀਂ ਿੇ ਹਕ ਜੇ ਕੋਈ ਦਾਿ ਦੇਣ ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਿੀ ਕਰ
ਦਿੇ ਿਾੀਂ ਅਿੱਧੀ ਰਾਿ ਿੰ ਿੀ ਲੈ ਣ ਚਲੇ ਜਾਣਗ੍ੇ ਹਕ ਸ੍ਿੇਰ ਿਿੱਕ ਸ੍ਲਾਿ ਿਾੀਂ ਬਦਲ ਦਿੇ,
ਰਾਿ ਿੰ ਪਿੁੰਚੇ ਲਿੋ ਗ੍ਿੱਡੀ ਲੈ ਕੇ, ਜੇ ਕੋਈ ਿਾੀਂ ਦਿੇ ਹਫਰ ਿਰਾਜ਼ ਿੀ ਿੋ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਭਾਈ
ਅਗ੍ਲੇ ਿੇ ਦੇਣਾ ਆਪਣੇ ਕਰਕੇ ਿੈ, ਜੇ ਿਾੀਂ ਦਿੇ ਿਾੀਂ ਉਿਦੀ ਮਰਜ਼ੀ, ਿਰਾਜ਼ ਿੋਣ ਦਾ ਕੀ
ਕੰਮ, ਐਿੇ ਿਰਾਮਖੋਰ ਿੇ ਸ੍ੰਿ ਹਕ ਹਕਸ੍ੇ ਿਾ ਹਕਸ੍ੇ ਿਰੀਕੇ ਚਾਿੇ ਔਰਿਾੀਂ ਿੰ ਕੁਝ ਕਹਿ ਕੇ,
ਹਕ ਚੰਗ੍ੇ ਕੰਮ ਹਿਿੱਚ ਦੇਰੀ ਪਾਪ ਿੈ, ਉਿਹਾੀਂ ਿੰ ਸ਼ਰਧਾ ਿੇ ਡਰ ਿਿੱਧ ਿੁੰਦੈ, ਲੈ ਕੇ ਿਟਦੇ ਿੇ,
ਪਹਿਲਾੀਂ ਮਸ੍ੰਦ ਿੀ ਐਦਾੀਂ ਕਰਦੇ ਸ੍ੀ ।

ਆਾਂਖਿ ਭੀਤਹਰ ਤੇਲ ਕੌ ਡਾਰ ਸੁ ਲੋ ਗਿ ਿੀਰੁ ਬਿਾਇ ਹਦਖਾਵੈ ॥

ਿਾਰੇ ਮੀਰੇ ਦਾ ਿੇਲ ਜਾੀਂ ਿੋਰ ਕਈ ਚੀਜ਼ਾੀਂ ਅਿੱਖ ਹਿਿੱਚ ਪੈ ਜਾਣ ਿਾੀਂ ਪਾਣੀ ਿਗ੍ਦੈ ਅਿੱਖਾੀਂ
ਹਿਿੱਚੋਂ, ਐਦਾੀਂ ਪਾਖੰਡੀ ਿੇਲ ਪਾ ਕੇ ਰੋਣ ਦੀ ਐਕਹਟੰਗ੍ ਕਰਦੇ ਿੇ ਿੇ ਆਪਣਾ ਿੈਰਾਗ੍ ਹਦਖਾ
ਕੇ ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੰ ਭਾਿਕ ਕਰਕੇ ਲੁਿੱ ਟਦੇ ਿੇ, ਧਲਕੋਟੀਆ ਅਿਿਾਰ ਹਸ੍ੰਘ ਿੀ ਬਿੁਿ ਕਰਦਾ
ਿੁੰਦਾ ਸ੍ੀ, ਸ਼ਾਹਿਬਜ਼ਾਹਦਆੀਂ ਦੀ ਸ਼ਿੀਦੀ ਦੀ ਕਥਾ ਛੇੜ ਲੈ ਣੀ, ਆਪ ਿਕਲੀ ਰੋਣਾ, ਲੋ ਕਾੀਂ
ਿੇ ਭਾਿੁਕ ਿੋ ਜਾਣਾ, ਢਿੱਡਰੀਆੀਂ ਿਾਲਾ ਿੀ ਐਿੋ ਹਜਿੇ ਇਿੱਕ ਦੋ ਬੰਦੇ ਸ੍ਟੇਜ ਿੇ ਹਬਠਾ ਲੈਂ ਦੈ
ਕਈ ਿਾਰ, ਇੰਝ ਕਰਦੇ ਿੇ, ਪਹਿਲੇ ਸ੍ਹਮਆੀਂ ਿੇਲੇ ਧਰਿ ਪਰਹਿਲਾਦ ਦੀ ਕਥਾ ਛੇੜ ਕੇ
ਐਦਾੀਂ ਦੇ ਪਾਖੰਡ ਕਰਦੇ ਸ੍ੀ, ਐਕਟਰ ਸ੍ੰਿਾੀਂ ਕੋਲ ਲਗ੍ਦੈ ਆਿੀ ਕੁਝ ਹਸ੍ਿੱਖਣ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ ।

ਜੋ ਧਿਵਾਿੁ ਲਖੈ ਹਿਜ ਸੇਵਕ ਤਾਿੀ ਪਰੋਹਸ ਪਰਸਾਹਦ ਹਜਮਾਵੈ ॥

ਜੇ ਪਿਾ ਲਿੱ ਗ੍ ਜਾਿੇ ਹਕ ਫਲਾਿਾ ਸ੍ੇਿਕ ਧਿਿਾਿ ਿੈ, ਸ਼ਰਧਾਲ ਿੀ ਿੈ ਿੇ ਅਮੀਰ ਿੀ,
ਬਸ੍ ਹਫਰ ਐਸ੍ਾ ਹਸ੍ਰ ਪਲੋ ਸ੍ਦੇ ਿੇ ਹਕ ਗ੍ਿੱਲ ਛਿੱਡਦੋ, ਇਿ ਜਿਾ ਹਦੰਦੇ ਿੇ ਹਕ ਿੇਰੇ ਿੇ ਮੇਰਾ
ਿੀ ਿਿੱਥ ਿੈ ਿੁਣ, ਿੇਰੇ ਘਰ ਬਰਕਿਾੀਂ ਸ੍ਾਡੀਆੀਂ ਹਦਿੱਿੀਆੀਂ ਿੇ, ਸ੍ਾਡੇ ਿਾਲ ਜੁਹੜਆ ਰਿੀ,ੀਂ
ੀਂ ੇ ਹਰਿੋ ਡੇ ਰੇ, ਗ੍ਿੱਠ ਲੈਂ ਦੇ ਿੇ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਬਾਿਰ ਕਿੱਢ ਹਦੰਦੇ ਿੇ ।
ਰਸ੍ਦਾੀਂ ਪੁਚਾਉਦ

ਜੋ ਧਿ ਿੀਿ ਲਖੈ ਹਤਿ ਦੇਤ ਿ ਮਾਗਿ ਜਾਤ ਮੁਖੋ ਿ ਹਦਖਾਵੈ ॥

ਜੇ ਕੋਈ ਧਿ ਿੀਿ, ਗ੍ਰੀਬ ਸ੍ੇਿਕ ਿੋਿੇ ਿਾੀਂ ਉਿਿੰ ਮੰਗ੍ੇ ਿੇ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਹਦੰਦ,ੇ ਹਮਲਦੇ ਿੀ
ਿਿੀ,ੀਂ ਜੇ ਸ੍ੰਗ੍ਿ ਸ੍ਾਿਮਣੇ ਇਿੱਕ ਦੋ ਿੰ ਦੇ ਿੀ ਦੇਣ, ਜਾੀਂ ਿਾੀਂ ਉਿਹਾੀਂ ਦਾ ਿੀ ਏਜੰਟ ਿੁੰਦ,ੈ ਜਾੀਂ
ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੇ ਪਰਭਾਿ ਪਾਉਣ ਿੰ ਇਿੱਕ ਦੋ ਿੰ ਦੇ ਹਦੰਦੇ ਿੇ, ਹਜਿੇਂ ਕਈ ਿਾਰ ਲੋ ੜ ਪੈ ਗ੍ਈ,
ਗ੍ਰੀਬ ਦੇ ਸ੍ਿੱਟ ਫੇਟ ਲਿੱ ਗ੍ ਗ੍ਈ, ਦਸ੍ ਿੀਿ ਿਜ਼ਾਰ ਉਧਾਰ ਿੀ ਮੰਗ੍ ਹਲਆ, ਿਿੀ ੀਂ ਹਦੰਦ,ੇ
ਬਾਿਰਲੇ ਬੰਦੇ ਹਮਲਣ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਹਦੰਦ,ੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਰਿੱਖੇ ਿੁੰਦੇ ਿੇ, ਜਦੋਂ ਉਿ ਠੀਕ ਿੋ
ਹਗ੍ਆ, ਫੇਰ ਕਹਿਣਗ੍ੇ ਬਿੁਿ ਿਿੱਡੀ ਆਫਿ ਆਈ ਸ੍ੀ, ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਟਾਲ ਹਦਿੱਿੀ, ਿਿੱਡਾ
ਿੁ ਕਸ੍ਾਿ ਿੋਣੋ ਬਚਾ ਹਲਆ ।

ਲੂ ਟਤ ਿੈ ਪਸੁ ਲੋ ਗਿ ਕੋ ਕਬਿੂੰ ਿ ਪਰਮੇਸੁਰ ਕੇ ਗੁ ਿ ਗਾਵੈ ॥੩੦॥

ਪਸ਼ ਿੇ ਇਿ ਠਿੱਗ੍, ਜੋ ਧਰਮ ਦੇ ਿਾਮ ਿੇ ਲੁਿੱ ਟਣ, ਪਸ਼ ਹਕਿੈ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿੇ, ਿੁਣ ਹਜਿੜੇ
ਪਸ਼ਆੀਂ ਿਿੱਥੋਂ ਿੀ ਲੁਿੱ ਟ ਿੁੰਦੇ ਿੇ ਉਿ ਕੌਣ ਿੇ ? ਉਿ ਿੇ ਮਰਖ ਅੰਧ ਘੋਰ, ਸ਼ਰਧਾਲ ਅੰਿਹਾੀਂ
ਿੀ ਿੁੰਦ,ੈ ਿਰਾਮ ਖੋਰ ਲੁ ਟ ਰਿੇ ਿੇ ਮਰਖ ਅੰਧ ਘੋਰਾੀਂ ਿੰ , ਦੋ ਸ਼ਰੇਣੀਆੀਂ ਿੇ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ
ਗ੍ੁ ਣ ਕਦੇ ਿਿੀ ੀਂ ਗ੍ਾਉਦ
ੀਂ ੇ, ਜਾੀਂ ਿਾੀਂ ਆਪਣੇ ਿੋਂ ਪਹਿਲੇ ਸ੍ੰਿ ਦੀਆੀਂ ਗ੍ਿੱਲਾੀਂ ਿਾਲ ਝਠ ਜੋੜ
ੀਂ ੇ ਿੇ, ਚਮਿਕਾਰ ਦਿੱਸ੍ਦੇ ਿੇ, ਜਾੀਂ ਿਰੀਕੇ ਿਾਲ ਿਿੀਆੀਂ ਕਿਾਣੀਆ ਸ੍ੁਣਾਉਦ
ਕੇ ਸ੍ੁਣਾਉਦ ੀਂ ੇ
ਿੇ ਹਕ ਅਸ੍ੀ ੀਂ ਹਕਿੇਂ ਹਕਰਪਾ ਕਰਦੇ ਿਾੀਂ ।

ਆਾਂਖਿ ਮੀਚ ਰਿੈ ਬਕ ਕੀ ਹਜਮ ਲੋ ਗਿ ਏਕ ਪਰਪੰਚ ਹਦਖਾਯੋ ॥

ਅਿੱਖਾੀਂ ਮੀਚ ਕੇ ਬਗ੍ਲੇ ਿਾੀਂਗ੍ ਬਹਿ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਲੋ ਕਾੀਂ ਿੰ ਪਰਪਚ ੀਂ ੇ ਿੇ ਹਕ ਬੜੀ
ੰ ਹਦਖਾਉਦ
ਭਗ੍ਿੀ ਕਰਦੈ, ਪੰਹਡਿ ਿੀ ਪਹਿਲਾੀਂ ਐਦਾੀਂ ਕਰਦੇ ਸ੍ਿ, ਿੁਣ ਿੀ ਸ੍ਟੇਜ ਿੇ ਇਿੱਕ ਅਿੱਧਾ
ੀਂ ੇ ਿੇ ਐਦਾੀਂ ਦਾ ਿਾੀਂ ਜੋ ਲੋ ਕ ਦੇਖਣ ਹਕ ਸ੍ਾਡੀ ਹਮਿਰ ਿਾਲ ਇਿ
ਚੇਲਾ ਜ਼ਰਰ ਹਬਠਾਉਦ
ਜੁਹੜਆ ਿੋਇਐ ।

ਹਿਆਤ ਹਫਰਯੋ ਹਸਰੁ ਬੱਧਕ ਜਯੋਂ ਅਸ ਧਯਾਿ ਹਬਲੋ ਕ ਹਬੜਾਲ ਲਜਾਯੋ ॥

ਹਸ਼ਕਾਰੀ ਿਾੀਂਗ੍ ਹਸ੍ਰ ਿੀਿਾੀਂ ਕਰਕੇ, ਿਾਕ ਲਾ ਕੇ ਬੈਠਦੇ ਿੇ ਹਜਿੇਂ ਹਬਿੱਲਾ ਬੈਠਦਾ ਿੈ
ਹਸ਼ਕਾਰ ਫੜਿ ਲਈ, ਪਰੇ ਹਧਆਿ ਿਾਲ ਦੇਖਦੇ ਿੇ, ਗ੍ਿੱਲਾੀਂ ਿੋਟ ਕਰਦੇ ਿੇ ਸ਼ਰਧਾਲ
ੀਂ ਾ ਿੋਣੈ ਹਕਉਹੀਂ ਕ ਉਿਦਾ ਹਧਆਿ
ਪਹਰਿਾਰਾੀਂ ਦੀਆੀਂ, ਅਜੇ ਇਿਹਾੀਂ ਿੋਂ ਹਬਿੱਲਾ ਸ਼ਰਮਾਉਦ
ਇਿਹਾੀਂ ਹਜੰਿਾ ਿੀਬਰ ਿਿੀ ੀਂ ਹਸ਼ਕਾਰ ਿੇਲੇ, ਇਿਹਾੀਂ ਿਾੀਂਗ੍ ਚਾਰੇ ਪਾਸ੍ੇ ਹਚਿੱਿ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰ ਸ੍ਕਦਾ
।

ਲਾਹਗ ਹਫਰਯੋ ਧਿ ਆਸ ਹਜਤੈ ਹਤਤ ਲੋ ਗ ਗਯੋ ਪਰਲੋ ਗ ਗਵਾਯੋ ॥

ਧਿ ਦੀ ਹਗ੍ਣਿੀ ਹਮਣਿੀ ਕਰਦੇ ਿੇ ਸ੍ਾਰਾ ਸ੍ਮਾੀਂ, ਧਿ ਦੀ ਿੀ ਆਸ੍ ਿੈ, ਲੋ ਕ ਿੀ ਜਾੀਂਦੈ
ਇਿਹਾੀਂ ਦਾ, ਪਰਲੋਕ ਿੀ, ਿੁਣ ਿੀ ਕੋਈ ਹਸ੍ਆਣਾ ਇਜ਼ਿ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਦਾ ਇਿਹਾੀਂ ਦੀ,
ਅਹਗ੍ਆਿੀ ਸ਼ਰਧਾਿਾਿ ਿੀ ਹਸ਼ਕਾਰ ਬਣਦੇ ਿੇ, ਡਰਾਈ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ ਇਿ ਕਹਿ ਕੇ ਹਕ ਸ੍ੰਿ
ਦੀ ਹਿੰਹਦਆ ਿਿੀ ੀਂ ਕਰਿੀ, ਸ੍ਭ ਸ੍ੰਿਾੀਂ ਦੇ ਿਸ੍ ਿੈ, ਇਿਹਾੀਂ ਿੰ ਪੁਿੱਛੋ ਹਕ ਸ੍ੰਿ ਦਾ
ਸ੍ਰਟੀਹਫਕੇਟ ਹਕਿੱਥੋਂ ਹਲਐ ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ? ਪਹਿਲਾੀਂ ਸ੍ੰਿ ਸ੍ਾਬਿ ਕਰੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਿੰ , ਹਿੰਹਦਆ
ਦੀ ਗ੍ਿੱਲ ਬਾਦ ਹਿਿੱਚ ਿੈ, ਪਹਿਲਾੀਂ ਸ੍ੰਿ ਸ੍ਾਹਬਿ ਕਰੋ ਖੁਦ ਿੰ , ਸ੍ਾਰੇ ਭਗ੍ਿ ਹਕਰਿ ਕਰਦੇ
ਸ੍ੀ, ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਕਰਦੇ ਿੋ ਠਿੱਗ੍ੀਆੀਂ, ਿੁ ਸ੍ੀ ੀਂ ਸ੍ੰਿ ਹਕਿੜੇ ਪਾਹਸ੍ਓ ੀਂ ਬਣ ਗ੍ਏ, ਜਮ ਕੇ ਦਿ ਹਕਿੈ
ੀਂ ੈ ਿੈ, ਇਿ ਸ੍ਭ
ਿੁ ਿਾਿੰ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਿੇ, ਜੋ ਅਸ੍ਲੀ ਸ੍ੰਿ ਿੈ, ਉਿ ਿਹਰ ਕਾ ਸ੍ੰਿ ਕਿਾਉਦ
ਇਕਿੱਲਾ ਸ੍ੰਿ ਹਲਖਦੇ ਿੇ, ਸ੍ਭ ਬਿਾਰਸ੍ ਠਿੱਗ੍ ਿੇ, ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਪੜਹੀ ਹਿਚਾਰੀ ਿਿੀ ੀਂ ਲੋ ਕਾੀਂ
ਿੇ, ਿਿੀ ੀਂ ਿਾੀਂ ਇਿਹਾੀਂ ਹਕਿੱਥੇ ਐਸ਼ ਕਰਿੀ ਸ੍ੀ, ਗ੍ੁ ਰਮੁਖ ਕਦੇ ਸ੍ੰਿ ਿਿੀ ੀਂ ਕਿਾਉਦ
ੀਂ ੇ, ਜੇ ਕੋਈ
ਉਿਿਾੀਂ ਿੰ ਸ੍ੰਿ ਕਿੇ ਿਾੀਂ ਉਿਦਾ ਮਿਲਬ ਬਿਾਰਸ੍ ਕਾ ਠਿੱਗ੍ ਿੈ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਹਿਿੱਚ, ਇਸ੍
ੀਂ ੇ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਸ੍ੰਿ ਿਾੀਂ ਗ੍ੁ ਰ ਿਾਿਕ ਿੋਂ ਪਹਿਲਾੀਂ ਿੀ ਸ੍ੀ, ਹਸ੍ਿੱਧ ਸ੍ਾਰੇ
ਲਈ ਉਿ ਸ੍ੰਿ ਕਿਾਉਦ
ਸ੍ੰਿ ਿੇ, ਗ੍ੁ ਰ ਘਰ ਿੇ ਸ੍ੰਿ ਬਣਾਏ ਿੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਹਸ੍ਿੱਖ ਬਣਾਏ ਿੇ, ਜੋ ਸ੍ੰਿ ਿੇ ਇਿਦਾ
ਮਿਲਬ ਗ੍ੁ ਰ ਘਰ ਿਾਲ ਸ੍ੰਬੰਧ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਇਿਹਾੀਂ ਦਾ, ਹਸ੍ਿੱਧਾੀਂ ਦੇ ਚੇਲੇ ਿੇ, ਸ੍ਿੱਚ ਿੋਂ ਸ੍ਾਰੇ
ਖਾਲੀ ਿੇ, ਬਰਿਮ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਿਿੀ ੀਂ ਦਸ੍ ਹਰਿਾ, ਧਿ ਮੰਗ੍ੀ ਜਾ ਰਿੇ ਿੇ, ਸ੍ੰਗ੍ਿ ਿੇ ਿੁ ਿਾਡਾ
ਕਰਜ਼ਾ ਿਿੀ ੀਂ ਦੇਣਾ ?

ਸਰੀ ਭਗਵੰਤ ਭਜਯੋ ਿ ਅਰੇ ਜੜ ਧਾਮ ਕੇ ਕਾਮ ਕਿਾ ਉਰਝਾਯੋ ॥੩੧॥

ਭਗ੍ਿੰਿ ਸ੍ਾਡਾ ਮਲ ਿੀ ਿੈ, ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਿੀ ਭਗ੍ਿੰਿ ਿੈ, ਉਸ੍ ਿਾਲ ਜੁੜਿਾ ਸ੍ੀ,
ਉਿ ਕੰਮ ਕਹਰਆ ਿਿੀ,ੀਂ ਿੋਰ ਸ੍ੰਸ੍ਾਰੀ ਕੰਮਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਉਲ਼ਝ ਹਗ੍ਆ, ਇਿ ਿਾੀਂ ਚਾਰ ਹਦਿ
ਰਹਿਣ ਦੀ ਥਾੀਂ ਿੈ, ਚਾਰ ਹਦਿ ਦਾ ਧਾਮ ਿੈ, ਇਥੇ ਿੀ ਉਲ਼ਝ ਹਗ੍ਆ, ਅੰਦਰ ਜੁੜ,
ਪਰਪੰਚੀਆੀਂ ਿੰ ਹਿਆਗ੍ ।

ਫੋਕਟ ਕਰਮ ਹਦਰੜਾਤ ਕਿਾ ਇਿ ਲੋ ਗਿ ਕੋ ਕੋਈ ਕਾਮ ਿ ਐ ਿੈ ॥

ਫੋਕਟ ਦੇ ਕੰਮਾੀਂ ਹਿਿੱਚ ਹਦਰੜਹ ਕਰਦੇ ਿੇ ਸ੍ੰਿ, ਚਿੱਕ ਮਾਲਾ ਫੇਰੀ ਜਾਿ, ਇਿ ਫੋਕਟ ਕੰਮ ਿੈ,
ਹਕਸ੍ੇ ਅਰਥ ਿਿੀ,ੀਂ ਹਕਸ੍ੇ ਕੰਮ ਿਿੀ ੀਂ ਆਉਣੀ ਮਾਲਾ ਫੇਰੀ, ਅਖੰਡ ਪਾਠ ਕਰਾਏ, ਲੰ ਗ੍ਰ
ਲਾਏ, ਇਿਹਾੀਂ ਲੋ ਕਾੀਂ ਦਾ ਦਿੱਹਸ੍ਆ ਕੋਈ ਕੰਮ ਿੇਰੇ ਹਕਸ੍ੇ ਅਰਥ ਿਿੀ,ੀਂ ਹਗ੍ਆਿ ਹਿਚਾਰੇ ਿੋਂ
ਹਬਿਾੀਂ ਿੇਰਾ ਕੁਝ ਿਿੀ ੀਂ ਿੋਣਾ, ਕੇਿਲ ਆਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਸ੍ਿਾਈ ਿੁੰਦੈ ।

ਭਾਜਤ ਕਾ ਧਿ ਿੇਤ ਅਰੇ ਜਮ ਹਕੰਕਰ ਤੇ ਿਿ ਭਾਜਿ ਪੈ ਿੈ ॥

ਧਿ ਿੇਿ ਹਜੰਿਾ ਮਰਜ਼ੀ ਭਿੱਹਜਆ ਹਫਰ, ਓਿਰ ਟਾਈਮ ਲਾ ਲੈ , ਜਮ ਿੇ ਿਾੀਂ ਮਾੜੀ ਹਜਿੀ
ਰੋੜੀ ਮਾਰਿੀ ਿੈ, ਫੇਰ ਿਿੀ ੀਂ ਬਚਣਾ, ਿੁਕਮ ਿੋਂ ਭਿੱਜ ਕੇ ਹਕਿੱਥੇ ਜਾਿੇਂਗ੍ਾ, ਿਿੀ ੀਂ ਬਚ
ਸ੍ਕਦਾ, ਜਦੋਂ ਿੁਕਮ ਿੋਇਆ ਿਾੀਂ ਐਥੇ ਦਾ ਐਥੇ ਿੀ ਛਿੱਡ ਕੇ ਚਹਲਆ ਜਾਿੇਗ੍ਾ ਇਿੱਥ,ੋਂ
ਿਾਲ ਕੁਝ ਿੀ ਿਿੀ ੀਂ ਜਾਣਾ ।
 ਪੁੱਤਰ ਕਹਲੱ ਤਰ ਿ ਹਮੱਤਰ ਸਭੈ ਊਿਾ ਹਸੱਖ ਸਖਾ ਕੋਊ ਸਾਥ ਿ ਦੈ ਿੈ ॥
ਿੱ ਰ, ਹਮਿੱਿਰ, ਪਿਿੀ ਿਾੀਂ ਕੋਈ ਚੇਲਾ, ਹਕਸ੍ੇ ਿੇ ਸ੍ਾਥ ਿਿੀ ੀਂ ਦੇਣਾ, ਿੰ ਇਕਿੱਲਾ ਿੀ
ਪੁਿ
ਜਾਿੇਂਗ੍ਾ, ਸ੍ਭ ਪਰਾਏ ਿੇ ।

ਚੇਤ ਰੇ ਚੇਤ ਅਚੇਤ ਮਿਾਾਂ ਪਸੁ ਅੰਤ ਕੀ ਬਾਰ ਅਕੇਲੋ ਈ ਜੈ ਿੈ ॥੩੨॥

ਅਜੇ ਿੀ ਚੇਿ ਲੈ , ਯਾਦ ਰਿੱਖ, ਮਿਾੀਂ ਪਸ਼ ਕਹਿ ਹਦਿੱਿਾ, ਜੇ ਠਿੱਗ੍ ਪਸ਼ ਿੇ ਿਾੀਂ ਸ਼ਰਧਾਲ ਮਿਾੀਂ
ਪਸ਼ ਿੇ, ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਚੇਿ ਲੈ , ਿੋਰ ਬਥੇਹਰਆੀਂ ਿੰ ਚੇਿ ਹਰਿੈਂ, ਪੁਿਰ ਧੀਆੀਂ ਮਾੀਂ ਬਾਪ
ਹਮਿਰ, ਹਕਸ੍ੇ ਿੇ ਿਾਲ ਿਿੀ ੀਂ ਜਾਣਾ, ਇਕਿੱਲਾ ਿੀ ਿੁ ਰ ਜਾਿੇਂਗ੍ਾ, ਸ੍ਰੀਰ ਿੀ ਿਾਲ ਿਿੀ ੀਂ
ਜਾਣਾ, ਚੇਹਲਆੀਂ ਦੀ ਫੌਜ ਿੇ ਿੀ ਿਾਲ ਿਿੀ ੀਂ ਜਾਣ ਅੰਿ ਿੇਲੇ, ਇਿ ਿਾੀਂ ਕਹਿਣਗ੍ੇ ਛੇਿੀ
ਜਾਿੇ, ਮੈਂ ਸ੍ਾੀਂਭੰ ਕੁਰਸ੍ੀ, ਗ੍ਿੱਦੀ, ਡੇ ਰੇਦਾਰੀ ।

ਤੋ ਤਿ ਤਯਾਗਤ ਿੀ ਸੁ ਿ ਰੇ ਜੜ ਪਰੇਤ ਬਖਾਿ ਹਤਰਆ ਭਹਜ ਜੈ ਿੈ ॥

ਜਦੋਂ ਸ੍ਰੀਰ ਛਿੱਹਡਆ ਿੈਂ, ਿੇਰੀ ਪਿਿੀ ਿੀ ਜੋ ਿੇਿ ਕਰਦੀ ਸ੍ੀ ਉਿਿੇ ਪਰਿ
ੇ ਕਹਿ ਕੇ ਪਰਾੀਂ
ੇ ਕਹਿਣਗ੍ੇ ਲੋ ਕ, ਜੋ ਚੀਜ਼ ਹਦਸ੍ਦੀ ਿਿੀ,ੀਂ ਅੰਿਰ ਆਿਮਾ ਿਿੀ ੀਂ ਹਦਸ੍ਦੀ,
ਿੋ ਜਾਣੈ, ਪਰਿ
ੀਂ ੀ ਿੈ, ਿੁਣ
ਉਿਦੇ ਕਾਰਿ ਸ੍ਰੀਰ ਦੀ ਕਦਰ ਿੈ, ਉਿਦੇ ਹਬਿਾੀਂ ਸ੍ਰੀਰ ਿੋਂ ਅਲ਼ਕਿ ਆਉਦ
ਸ੍ਰੀਰ ਹਦਸ੍ਦੈ, ਇਿੀ ਮੰਿਦੇ ਿੇ ਸ੍ਾਰੇ, ਹਜਸ੍ਿੇ ਇਿਿੰ ਛਿੱਡ ਕੇ ਜਾਣਾ ਿੈ ਉਿਦਾ ਚੇਿਾ
ਿਿੀ,ੀਂ ਉਿਦਾ ਅਿੱਗ੍ੇ ਬੰਦੋਬਸ੍ਿ ਿੀ ਚਾਿੀਦੈ, ਜਦੋਂ ਸ੍ਰੀਰ ਲਈ ਹਫਰਦਾ ਸ੍ੀ, ਿਾੀਂ ਸ੍ਰੀਰ
ਲਈ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਦਾ ਬੰਦੋਬਸ੍ਿ ਕਰਕੇ ਿੁ ਰਦਾ ਸ੍ੀ, ਜਦੋਂ ਸ੍ਰੀਰ ਛਿੱਡ ਕੇ ਜਾਣੈ, ਉਿ
ਯਾਿਰਾ ਲਈ ਿੀ ਹਿਆਰੀ ਕਰ ਕੁਝ, ਿੁਹਣ ਿਿੈ ਿਹਰ ਿਾਮੁ ਿ ਬੀਹਜਓ ਅਗ੍ੈ ਭੁਖਾ
ਹਕਆ ਖਾਏ । ਇਿ ਿਾਕ ਇਿੀ ਗ੍ਿੱਲ ਕਹਿ ਹਰਿੈ, ਬਰਿਮ ਦਾ ਭੋਜਿ ਹਗ੍ਆਿ ਿੈ, ਉਿ
ਇਕਿੱਿਰ ਕਰ, ਉਿ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਹਿਚਾਰ ਿਾਲ ਹਮਲਦੈ, ਮਾਲਾ ਫੇਰ ਕੇ ਿਿੀ ੀਂ ।
 ਪੁੱਤਰ ਕਲੱ ਤਰ ਸੁ ਹਮਤਰ ਸਖਾ ਇਿ ਬੇਗ ਹਿਕਾਰਿੁ ਆਇਸੁ ਦੈ ਿੈ ॥
ਸ੍ਾਰੇ ਹਰਸ਼ਿੇਦਾਰ ਹਫਰ ਕਹਿੰਦੇ ਿੇ ਛੇਿੀ ਕਰੋ, ਸ੍ੰਸ੍ਕਾਰ ਕਰੋ ਹਕਿੇ ਮੌਸ੍ਮ ਿਾੀਂ ਖਰਾਬ ਿੋ
ਜਾਿੇ, ਬੇਗ੍ਾਿਾ ਸ੍ਮਝ ਕੇ ਫਕ ਹਦੰਦੇ ਿੇ, ਕਾਿਲੀ ਪੈ ਜਾੀਂਦੀ ਿੈ ਹਫਰ, ਕਾਢਿੁ ਕਾਢਿੁ ਿੋ
ਜਾੀਂਦੀ ਿੈ ।

ਭਉਿ ਭੰਡਾਰ ਧਰਾ ਗੜ ਜੇਤਕ ਛਾਡਤ ਪਰਾਿ ਹਬਗਾਿ ਕਿੈ ਿੈ ॥

ਭਿਿ, ਭੰਡਾਰ, ਜ਼ਮੀਿ ਜਾਇਦਾਦ, ਹਕਲੇ ਆਹਦ ਹਜੰਿੇ ਿੀ ਿੇ, ਜਦੋਂ ਪਰਾਣ ਹਿਆਗ੍ ਹਦਿੱਿੇ
ਿਾੀਂ ਹਬਗ੍ਾਿੇ ਿੋ ਜਾੀਂਦੇ ਿੇ, ਇੰਿਕਾਲ ਿੋ ਜਾੀਂਦ,ੈ ਹਕਸ੍ੇ ਿੋਰ ਦੇ ਿਿੱਜਣ ਲਿੱ ਗ੍ ਪੈਂਦੇ ਿੇ, ਰਾਜ,
ਕੁਰਸ੍ੀ, ਅਿੁਦਾ, ਸ੍ਭ ਭਿਪਰਿ, ਸ੍ਾਬਕਾ ਮੰਿਰੀ, ਸ੍ਾਬਕਾ ਰਾਜਾ ਿੋ ਜਾੀਂਦੈ ।

ਚੇਤ ਰੇ ਚੇਤ ਅਚੇਤ ਮਿਾਾਂ ਪਸੁ ਅੰਤ ਕੀ ਬਾਰ ਅਕੇਲੋ ਈ ਜੈ ਿੈ ॥੩੩॥

ਅਜੇ ਿੀ ਚੇਿ ਲੈ , ਿਕਿ ਿੈ, ਅਚੇਿ ਿੀ ਿਾੀਂ ਸ੍ਰੀਰ ਛਿੱਡ ਜਾਿੀ,ੀਂ ਚੇਿਿ ਿੋ ਜਾਿ, ਅੰਿਰ
ਆਿਮਾ ਿਾਲ ਜੁੜ, ਉਿ ਿੈ ਿੇਰਾ ਅਸ੍ਲ ਆਪਣਾ ਆਪ, ਉਸ੍ਿੇ ਇਕਿੱਹਲਆੀਂ ਿੀ ਜਾਣਾ
ਿੈ ਅਿੱਗ੍ੇ, ਇਿੱਕ ਆਿਮ ਹਗ੍ਆਿ ਲੈ ਣ ਲਈ ਮਿੁ ਖੀ ਜਿਮ ਿੁੰਦ,ੈ ਿੁਣ ਹਗ੍ਆਿ ਇਕਿੱਠਾ
ਕਰਿ ਲਈ ਹਗ੍ਆਿ ਇੰਦਰੇ ਿੇ ਸ੍ਰੀਰ ਕੋਲ, ਿਕਿ ਹਿਚਾਰ, ਪਾਖੰਡੀ ਸ੍ੰਿਾੀਂ, ਗ੍ੁ ਰਆੀਂ,
ਪਰਚਾਰਕਾੀਂ, ਹਮਸ਼ਿਰੀਆੀਂ ਦਾ ਹਿਆਗ੍ ਕਰ ਿੇ ਗ੍ੁ ਰਬਾਣੀ ਹਿਚਾਰ, ਇਿ ਸ੍ਾਰੇ ਠਿੱਗ੍ ਿੇ,
ਪਸ਼ ਿੇ, ਿੰ ਮਿਾੀਂ ਪਸ਼ ਿਾੀਂ ਬਣ ਇਿਹਾੀਂ ਹਪਿੱਛੇ ਲਿੱ ਗ੍ ਕੇ, ਅਜੇ ਿੀ ਕੁਝ ਿਿੀ ੀਂ ਹਿਗ੍ਹੜਆ
ਿੇਰਾ, ਿੋਸ਼ ਕਰ ਿੋਸ਼ !

★ ----------- ★
 ਵਾਹਿਗੁ
ਵਾਹਿਗੁਰਰੂ ੂ ਜੀ
ਜੀ ਕਾ
ਕਾ ਖਾਲਸਾ
ਖਾਲਸਾ ॥॥
ਵਾਹਿਗੁ
ਵਾਹਿਗੁਰ
ਰੂ ੂ ਜੀ
ਜੀ ਕੀ
ਕੀ ਫਤਹਿ
ਫਤਹਿ ॥॥

ਸਚੁ ਖੋਜ ਅਕੈਡਮੀ ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਦੀ ਰੌਸ਼ਿੀ ਹਿਿੱਚ ਆਿਮ ਖੋਜ ਅਿੇ ਇਸ੍ ਖੋਜ ਮਾਰਗ੍
ਸਚੁ
ਉਿੱਿੇ ਖੋ
ਚਿੱਜ
ਲ ਅਕੈ ਡਮੀ ਗੁਰਮਤਿ
ਕੇ ਪਰਮਗ੍ਹਿ ਿੰ ਹਕਿੇਂ ਦੀ ਪਰ
ਰੌਾਸ਼ਪਿ
ਨੀ ਕੀਿਾ
ਤ ਿੱ ਚ ਆਿਮ
ਜਾਿੇ, ਦੇਖੋਉਦੇ
ਜ ਅਿੇ ਸ਼ ਿੰ ਇਸ ਖੋਜ ਮਾਰਗ
ਸ੍ਮਰਹਪਿ ਿੈ । ਉੱਿੇ
ਚਿੱਧਰਮ ਹਸੰਘ ਹਿਿੰਨੂੰ ਗਤਕ ਹਸੰੇਂ ਪਰ
ਲ ਕੇ ਪਰਮਗਤਿ ਘਾਪਿ
, ਸ੍ਚੁਕੀਿਾਖੋਜਜਾਅਕੈ ਡਮੀ
ੇ, ਦੇ ਉਦੇਦੇਸ਼ ਬਾਿੀ ਿਿ ਅਿੇ
ਨੂੰ ਸਮਰਤਪਿ ਹੈ ।ਅਕੈਡਮੀ
ਗ੍ੁ ਰਮਹਿ ਦੀ ਸ੍ਿਾਇਿਾ ਿਾਲ ਹਿਸ਼ਿ ਹਿਿੱਚ ਏਕਿਾ, ਸ਼ਾੀਂਿੀ, ਹਿਆੀਂ, ਮਿੁਿੱ ਖੀ ਅਹਧਕਾਰ
ਧਰਮ ਸਸਿੰ ਘ ਸਿਹਿੰ ਗ ਸਸਿੰ ਘ, ਸਚੁ ਖੋਜ ਅਕੈਡਮੀ ਦੇ ਬਾਨੀ ਹਨ ਅਿੇ ਅਕੈਡਮੀ ਗੁਰਮਤਿ
ਅਿੇ ਿਾਿਾਿਰਣ ਦੀ ਸ੍ੰਭਾਲ ਦੇ ਿਾਲ-ਿਾਲ ਮਿੁਿੱ ਖਿਾ ਿੰ ਦਰਪੇਸ਼ ਚੁਣੌਿੀਆੀਂ ਿੰ ਿਿੱਲ
ਦੀ
ਕਰਿ ਸਹਾਇਿਾ
ਿਾਸ੍ਿੇ, ਨਾਲ
ਹਿਸ਼ਿਤ ਭਰ ਸ਼ ਦੇ ਤ ਲੋਿੱ ਚਕਾੀਂ ਏਕਿਾ,
ਿੰ ਧਰਮਸ਼਼ਾਂਦੀਿੀ,ਹਜ਼ੰਤਨਆਂ
ਮੇਿਾਰੀ , ਮਨੁ ਿੱ ਖੀਜਾਗ੍ਰ
ਬਾਰੇ ਅਤਿਕਾਰ
ਕ ਕਰਿਅਿੇ
ਲਈ ਾਿਾ ਸ੍ਮਰਹਪਿ
ਰਣ ਦੀ ਸੂੰਿੈਭਾਲ
। ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮਨੁਿੱਖਿਾ ਨੂੰ ਦਰਪੇਸ਼ ਚੁਣੌਿੀਆਂ ਨੂੰ ਹਿੱ ਲ ਕਰਨ
ਾਸਿੇ, ਤ ਸ਼ ਭਰ ਦੇ ਲੋ ਕ਼ਾਂ ਨੂੰ ਿਰਮ ਦੀ ਤ ੂੰ ਮੇ ਾਰੀ ਬਾਰੇ ਜਾਗਰਕ ਕਰਨ ਲਈ
ਸਮਰਤਪਿ ਹੈ ।

★ ----- ਸਚੁ ਖੋਜ ਅਕੈਡਮੀ 𝐋𝐢𝐧𝐤𝐬 ----- ★

ਸਚੁ ਖੋਜ ਅਕੈਡਮੀ 𝐋𝐢𝐧𝐤𝐬
Main Website
Main Website
YouTube
"ਆਹਦ ਬਾਣੀ" Telegram
YouTube ਆਡੀਉ ਲਾਇਬਰੇਰੀ
"ਦਸ੍ਮ"ਆਹਦ
ਬਾਣੀ"ਬਾਣੀ"
Telegramਆਡੀਉ ਲਾਇਬਰੇ
ਆਡੀਉ ਰੀ ਰੀ
ਲਾਇਬਰੇ
"ਦਸ੍ਮ ਬਾਣੀ"
Mp3 ਆਡੀਉ ਲਾਇਬਰੇਰੀ
Website
Mp3 Website
Literature
ਗ੍ੁ ਰLiterature
ਮੁਹਖ ਸ੍ਬਦਕੋਸ਼
ਗ੍ੁ ਰਮੁTwitter
ਹਖ ਸ੍ਬਦਕੋਸ਼
Twitter
Facebook
Facebook
Instagram
Instagram
Android App
Android App