Bermuda Şeytan Üçgeni

BÝRÝNCÝ BÖLÜM
HAVANIN VE DENÝZÝN ESRARI

BATI ATLANTÝKTE, Amerika Birleþik Devletle- rinin kýyýlarýna yakýn, genellikle üçgen biçim
tanýmlanan bir yöre vardýr. Kuzeyde Bermuda'dan, Florida'nýn güney kýyýlarýna, oradan doðu
ama'lara, Porto Rico'dan öte, 40° boylama yakýn bir noktaya, daha sonra yine kuzeye, Be
rmuda'ya birer doðru çizerseniz, bu üçgeni kaba görünümüyle elde etmiþ olursunuz. Ýþte bu a
yýtlarýna göre insaný en tedirgin eden, anlaþýlmaz kaybolma olaylarýnýn rekorunu elinde tu
1945'den bu yana bu bölgede 100'ü aþkýn uçak ve gemi iz býrakmadan yok olmuþ, son 26 yýl
00'den fazla insan kaybedilmiþtir. Buna karþýlýk, denizlerde ne bir ceset, ne de kaybolan
uçak ve gemilerden en küçük bir enkaz parçasý ele geçmiþtir. Günümüzde hava ve deniz yoll
nla çok daha tecrübeli olmasýna, daha sýk seferler yapmasýna, aramalarýn daha kusursuz uy
anýp kayýtlarýn daha dikkatle tutulma-
BERMUDA .ÞEYTAN. ÜÇGENÝ
sýna raðmen, kaybolma olaylarý gittikçe sýklaþan bir tempoda, hâlâ sürüp gitmektedir.
Uçaklarýn çoðu, ya üsleriyle ya da inmek üzere olduklarý alanlarla normal radyo baðlantýla
anýna kadar sürdümüþlerdir. Bir kýsmýnýn ise garip radyo mesajlarý verdikleri biliniyor. B
aletlerinin çalýþmaz olduðunu, pusla göstergelerinin fýrýl fýrýl döndüðünü, güzel bir gün
apsarý kesildiðini ve puslandýðýný, aþaðýdaki okyanusun az önceki normal halinde olmayýp "
leyenler olmuþ, fakat kimse bu "garipliðin ne olduðunu açýkça tanýmlamaya fýrsat bulamam
5 Aralýk 1945 günü Fort Lauderdale Deniz-Ha-va üssünden havalanan beþ askerî uçakla,
rý kurtarmak üzere gönderilen Martin Mariner uçaðý, kayýplar listesinin en dikkati
laylarýndan biridir. Bütün aramalara raðmen uçaklardan ne bir canlý, ne bir cankurtaran sal
ne deniz üzerinde bir yað sýzýntýsý, ne de bir enkaz bulunabilmiþtir. Nice yolcu uçaðý bu
talimatý alýrken yok olmuþ, Denizcilik Soruþturma Kurulu raporlarýnda belirtildiði gibi,
ki gökteki bir delikten öte tarafa geçip kaybolmuþtur. Ýrili ufaklý gemiler ve t
kneler, tayfalarýyla birlikte baþka bir boyuta götürül-müþcesine, enkaz býrakmad
ortadan silinmiþ, Marine Sulphur Queen gibi 140 metre uzunluðunda þilepler, U.S.S.
Cyclops gibi 19.000 tonluk, 309 kiþi taþýyan koca gemiler sýrra kadem basmýþtýr. Bu arada
defa da üçgen içinde tayfasýz, kendi baþýna sürüklenip duran gemilere rastlanmýþtýr.
zaman zaman bir kanarya, ya da bir
köpek gibi, olup bitenleri anlatamayacak bir tek canlý görülebilmektedir. Yine de, bir s
eferinde gemideki konuþan papaðanýn tayfalarla birlikte kaybolduðunu eklemek oldukça ilg
r.
Bermuda Üçgeni içinde açýklanamayan kaybolma olaylarý bugüne kadar sürüp
dir. Ne zaman bir gemi ya da uçak yerine varmakta gecikse, veya "aramalara
son verilmiþtir" biçiminde rapor edilse, herkesin en doðal tepkisi, durumu he
men eskiden beri olagelen olaylara baðlamaktýr. Kamuoyu giderek bu yörede bir te
rslik olduðuna daha çok inanmaktadýr. Son zamanlarda üçgen içinde inanýlmaz s
erle karþýlaþtýklarý halde kurtulabilen uçak ve gemilerden edinilen bilgiler, garip bir
deniz folkloru oluþmasýna neden yaratýyor. Ama yine de bu yörede uçak ve gemileri
baþýna belâ olan gizli tehlike hâlâ hiç bir
açýklýða kavuþamýyor.
Süregelen kaybolma olaylarýný açýklamak için en çeþitli ve hayal gücü en geniþ fikirle
kte, ciddî ciddî tartýþýlmaktadýr. Bu düþünceler arasýnda depremlerin doðurduðu, apa
-git dalgalarý, deniz canavarlarýnýn saldýrýlarý, baþka bir boyuta geçiþe yol açan bir
kavþaðý, uçaklarýn çarpýþmasýna, gemilerin denizde kaybolmasýna yol açan el
ve gravitasyonel hortumlar, deniz altýndan veya gökten gelen uçan dairelerdeki kims
elerin, bugünkü dünya canlýlarýndan örnekler alýp bunlarý belki geçmiþ çaðlard
lýklarýna, belki uzaydaki bir yýldýza, belki de gelecek çaðlara götürme istekleri, bi
bilir.
BERMUDA .ÞEYTAN" ÜÇGENÝ
Ýleri sürülen öneriler arasýnda en ilginç olanlarýndan biri, "uyuyan peygamber" adýyla tan
talarý iyileþtirip mucizeler gösteren ve sonunda 1944 yýlýnda ölen Edgar Cayce tarafýndan s
nulan fikirdir. Henüz laser ýþýný diye bir þeyin varlýðý bile düþünülemediði sýralarda Ca
yaþayanlarýn, özellikle Bimini adasý dolaylarýnda, kristalleri enerji kaynaðý olarak kull
yöntemini uyguladýklarýný söylemiþ, Atlantis'in Ba-hama'larda, Andross adasýnýn açýðýnda ba
da kalan böyle kristal parçalarýnýn o yöredeki kaybolma olaylarýný etkileyebileceðini anlat
Ne olursa olsun, esrarýn açýklamasý veya çözümü yine denizle ilgili gibi gözükmektedir. Es
dünya insanlarý için bugün en büyük esrar durumunda olduðu da açýktýr. Her ne kadar kendim
eþiðinde görsek, dikkatimizi uzayýn derinliklerine çevirip, dünyanýn artýk bizler için hiç
adýðýný düþünsek de, yer kürenin beþte üçünü oluþturan okyanus dipleri hakkýndaki bilgileri
i hakkýnda bildiklerimizden çok daha az olduðu bir gerçektir. Gerçi deniz dibinin derinlik
erini belirten girintili çýkýntýlý halkalarý haritalarýmýza epey zamandan beri iþlemiþ bul
e mekanik ses denemeleriyle, daha sonra sonar sistemle, denizaltý ve batisfer ke-þifl
eriyle, su altý fotoðraf makineleri ve film makineleri kullanarak yüzeydeki ve derinler
deki akýntýlarý taramýþ, kýta sahanlýklarýnda petrol bulmaya çalýþmýþ, yakýnda bu aramala
ye hazýrlanmýþ bulunuyoruz ama, yine de bu
BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ
konuda gerekli her bilgiyi edinmiþ olduðumuz elbette söylenemez.
Soðuk savaþýn geliþmesiyle birlikte, denizaltý filolarýna verilen önem de artmýþtýr. Fransý
kdeniz'de, Amerikan donanmasýnýn Atlantik'te karþýlaþtýðý güçlüklere raðmen, bulgular kam
z dipleri hakkýndaki bilgimiz kuþkusuz çok geniþleyecektir. Fakat bütün bunlarla birlikte,
yanuslarýn en derin çukurlarýnda bizleri oldukça þaþýrtacak sürprizlerle karþýlaþmamýz ol
nduðu düzlük ve bunun içindeki vadiler, hiç beklemediðimiz bir faunayý barýndýrýyor olabil
nth adýyla bilinen ve tarih öncesi çaðlarda yaþadýðý, sonradan soyunun tükendiði kabul edil
8 yýlýnda Hint Okyanusunda canlý olarak bulunduðunu biliyoruz. Dört ayaðý olan bu mavi ba
altmýþ milyon yýl önce yaþamaktaydý. Canlýsý görülmeden önce ele geçen en yeni fosil, M. Ö.
ihini taþýmaktaydý.
Bundan baþka, güvenilir gözlemcilerin "deniz yýlaný" konusunda verdikleri ayrýntýlý bilgile
yabana atmamak gerekir. Bu insanlarýn Pliocene mo-nosaurus'a, ya da ichthyosaurus'
a benzer bir yaratýðý sað ve canlý olarak gördüklerini söylemekten hiç bir çýkarlarý olma
uz. Ayrýca böyle bir iddiayla ortaya çýkmak pek çoðuna bir hayli þey kaybettirebilir bile.
an zaman bu canlýyý gören tanýklarýn sayýsýnýn yüzü aþtýðý da görülüyor, özellikle hayvan
olaylarýndaki plajlara, limanlara yaklaþtýðý zaman. Lock Ness Canavarý diye bilinen,

her nedense sevimli görünsün diye Nessie adýyla çaðrýlan dev çýyan balýðýnýn ise, sýk sýk f
azýk ki resimlerde pek net görüntüler elde edilememektedir.
Danimarkalý oseanograf Anton Broun bir keresinde trolle sürüklenip gelen bir buçuk metre
uzunluðunda bir larva görmüþtür. Bu canlýnýn ergin duruma geçtiði zaman boyunun yirmi dört
lacaðýný ileri sürmektedir.
Bu dev canlýnýn ergin bir örneði bulunamamýþ-sa da, bunun dillere destan deniz yýlanýnýn bo
abileceði, hatta belki de bunca tanýðýn gözüyle gördüðünü ileri sürdüðü deniz yýlanýnýn ta
. Canlýnýn boyu, ara sýra ele geçen iskelet parçalarýndan, bir de balinalarýn sýrtlarýndak
inden hesaplana-bilmektedir. Deniz altýnda geçen büyük mücadele sonucu, balinanýn ýsýrýlýp
rinden pigmentler yok olmakta, saldýranýn iriliði bu izden belli olmaktadýr.
Gerçi okyanuslarýn derinlikleriyle ilgili bilgilerimizin günden güne arttýðý bir gerçektir
emlerimizin çoðu, rastlantý sonucu ele geçen örneklerin deðerlendirilmesine baðlý kalmakta
uzaydan gelen bir uçan daire, dünya canlýlarýndan örnek almak istemiþ, kürenin rasgele bi
rine að atmýþ, içine gelenleri toplamýþ gibi.
Ýyi tanýdýðýmýz deniz canlýlarý bile, göçlerinde ve üremelerinde anlayamadýðýmýz sýrlar sak
upa'nýn ve Amerika'nýn yýlanba-lýklarý çiftleþmek için Sargasso denizinde buluþmak-
BERMUDA "ÞEYTAN. ÜÇGENÝ
ta, dönüþte ana-babalarýnýn yurduna varabilenler ancak en genç yavrular olabilmektedir. Gö
ilya'dan baþlayan tonbaliklari önce Nova Scotia'ya, sonra Avrupa'ya doðru ilerlemekte,
içlerinden ancak bazýlarý Akdeniz'e girmektedir. Dikenli Ýstakozlar deniz dibinde yürüyüþ
i zaman, önce kýta sahanlýðýnýn bitimine varýr, sonra kýta yamacýndan aþaðý, bilinmeyen d
alarlar.
Sýrlar bu kadarla da kalmamaktadýr. Okyanus tabanlarýndaki çukurluklar her nedense aþaðý yu
yný derinliði tutturmakta, yedi mil dolaylarýnda kalmaktadýr. Buralarda, böylesine korkunç
r basýnç altýnda, yaþamlarýný sürdürmekte olan canlýlara þaþmamak elde deðildir. Sonra bir
oca nehirler gibi akýp duran okyanus akýntýlarý vardýr. Kimisi, derinliði deðiþen yüzey ak
ise su yüzeyinden yüzlerce kadem derinlerde ve yüzey akýntýlarýna ters yönde akar dururla
yanustaki Cromwell akýntýsý aslýnda bir su altý akýntýsýyken, birkaç yýl önce nedense su y
ermiþ, sonra yeniden eski düzeyine batmýþtýr. Genellikle bütün akýntýlar dönerler. Kuzey
aat doðrultusunda, güney yarýküredekiler ise ters doðrultuda döner. Ama Benguela Akýntýsý n
ilere uymaz da, dosdoðru akar durur?
Rüzgârlarla dalgalar da birer bilmecedir. En apansýz patlayan ve en þiddetli olan fýrtýnala
, genellikle iki yere özgüdür: Batý Atlantik'teki Karaip Denizi ile, Güney Çin Denizi. Fak
baþka yerlerde de, sakin görünen denizlerde birdenbire çok güçlü
BERMUDA -ÞEYTAN- ÜÇGENÝ

dev dalgalarýn patladýðý görülür. Bunlarýn deniz dibindeki yer kaymalarýndan ve depremlerd
leri sürülmektedir.
Okyanuslarýn mineral zenginlikleri bugün için hesap edilemeyecek kadar büyüktür. Petrolün y
bu minerallerin de iþletilmesi ve çýkarýlmasý, geleceðin malî görünümünü büyük ölçüde etki
z örtüsü, geçmiþ uygarlýklarýn kalýntýlarýný da örtmektedir. Bunlarýn çoðu, Akdeniz ve Atla
ularýnda görülebilmektedir. Ama daha derin yörelerde baþka kalýntýlarýn da bulunabileceði
eru sahilinin bir mil kadar dýþýnda, batýk binalara ait olduðu sanýlan oymalý sütunlarýn fo
kilmiþ, böylelikle burada, uygar insanlarýn yaþadýðý bir kara parçasýnýn batýp sulara gömü
okyanuslarýnýn birçok yerinde uygarlýklarýn su altýna battýðý söylentileri hâlâ sürüp gelm
Atlantik ortasýnda, Ba-hama'larda battýðý söylenen Atlantis'ten baþka, doðu Akdeniz için d
r söylentiler dolaþmaktadýr. Paskalya adasýnýn esrarýndan, Güney Pasifik'te kaybolduðu sö
uygarlýklardan, kutuplar yer deðiþtirmeden önce Antarktika yöresinde yaþayan ve bugün kalý
uz tabakasýnýn altýna gömülmüþ olduðu anlatýlan bir uygarlýktan bile söz edilmektedir.
Okyanus tabanýnýn bazý bölümleri hâlâ hareket halindedir. 1973 mayýsýnda, Japonya yakýnýn
, eski derinliðine oranla altý bin kadem yükselmiþtir. Orta Atlantik yöresinde görülen yýl
in depremin bir çoðu, efsanevî At-
lantis kýtasýnýn yerinde sayýlmaktadýr. Bir de sahte dip sorunu vardýr. Ses denemelerinde b
olay sýk sýk kendini göstermekte, tabanýn eski kayýtlara oranla çok daha yukarda yer aldýð
rmektedir. Oysa bir süre sonra, yine ilk derinlik sayýsýnýn elde edildiði görülür. Bazýla
hte dip, orada o sýrada bulunan bol sayýda balýðýn veya baþka fauna'nýn bir düzlem kadar s
sonar denemelerde sesin dibe varmadan geri dönmesine neden olmasý yüzünden bizi yanýltmakt
dýr. Bunun kadar garip diðer bir olay da, Golf Stream akýntýsý içinde parýl parýl parlayan
z su" yörelerinin varlýðýdýr. Bu parlaklýða, fosforlu bazý balýklarýn ýþýklý sýrtlarýnýn se
ivite nedeniyle böyle bir görüntüyle karþýlaþýldýðý sanýlmaktadýr. Ne olursa olsun, beþ yü
b'un bile dikkatini çeken, hatta notlarýna kaydetme gereðini hissedecek kadar önemli buld
uðu, belirgin bir durumdur. Ayrýca, uzaya gitmekte olan astronotlarýn son gördüðü dünya ýþ
bunlardan baþka, kayan kýtalar kuramýnýn varlýðý da bir gerçektir. Kýtalarýn zaman zaman
uzaklaþtýðý, ya da bir araya toplanarak süper-kýta'lan oluþturduðu kuramýný gittikçe daha
tmektedir. Dünyanýn dönüþünün, yapýsýnýn ve niteliklerinin bu olaya büyük ölçüde etken ol
tulamamaktadýr.
Bugün için düþünmesi ilginç olan, fakat er geç nasýlsa çözümlenebilecek bu tür esrarlarla,
esrarý arasýnda çok fark vardýr. Bir kere Bermuda Üçgeni, yolcular için bir dereceye

kadar tehlike niteliði taþýmaktadýr. Gerçi her gün üçgenin içinden sayýsýz uçak normal rota
lmekte, irili ufaklý gemiler sularýnda seyretmekte, sayýsýz turist, baþlarýna bir belâ gel
in her yýl bölgeyi ziyaret etmektedir. Ayrýca, uçaklar ve gemiler yalnýzca burada deðil, d
bir çok baþka denizlerinde de kaybolmaktadýrlar. Bunlarýn nedenleri çok çeþitlidir. Yalný
z kazalarýyla "Yok olma" arasýndaki farký da gözden kaçýrmamak gerekir. Deniz kazalarýnda
yýplarýndan sonra ya bir enkaz, ya da yüzen bir kalýntý ele geçirilir. Oysa "yok olma" dey
, bunlardan hiç bir þey ele geçmediðinin belirtisidir. Hem zaten dünyanýn hiç bir yöresinde
mayan yok olmalar bu kadar çok sayýda, bu kadar iyi incelenmiþ ve saptanmýþ durumda, sadec
burada apansýz ortaya çýkan olaðanüstü olaylara dikkati çekmektedir. Bütün bu durumlar, r
teliðini "olanaksýz"lý-ðýn sýnýrlarýna doðru itmektedir.
Birçok yetkili denizcilik ve havacýlýk kuruluþu, uçak, gemi ve yatlarýn, ansýzýn patlayan f
a, sayýsýz denizcilik hatalarý ve kazalarla dolu böyle bir denizde kaybolmasýný normal kar
tadýr. Bu kuruluþlarýn pek çoðu, Bermuda Üçgeni'nin varlýðýný bile reddetmekte, bu deyimin
lduðunu, meraklý ve hayal gücü geniþ okurlarýn ilgisini çekmek için uydurulduðunu ileri sür
r. Seferlerini Bermuda Üçgeninin içinden geçirmek zorunda olan havayollarýnýn bu görüþü be
. Fakat yine de, nice tecrübeli pilot, üçgenin yokluðundan pek de emin olamamaktadýr. Aslýn
a üçgenin yokluðunu savunanlar bir bakýma
haklýdýr. Çünkü açýklanamayan yok olma olaylarýnýn yataðý olan bu alan, belki üçgen biçimin
ir elipse de benzeyebilir. Belki de merkezi Bermuda dolaylarýnda olan, Florida'ya
uzanýp Puerto Rico'yu da içine alan, doðuya doðru Sargasso denizini sarýp yine Bermuda'da
apanan bir daire parçasýdýr. Dev bir dairenin parçasý.
Bu oluþu enine boyuna incelemiþ kiþiler genellikle alanýn yeri konusunda fiki
r birliði içindedir. "Dünyanýn Görünmeyen Sakinleri" adlý eserinde ve birçok makale
u konuya eðilen Ivan Sanderson, alanýn bir elips biçiminde olduðu sonucuna varmakta ve
böyle alanlarýn dünya yüzünde düzenli aralýklarla sýralanmýþ olup sayýlarýnýn on ikiye v
a'nýn ünlü "Þeytan De-nizi"nin de bulunduðunu söylemektedir. John Spencer ise, tehlike
bölgenin, kýta sahanlýðý boyunca uzandýðý görüþündedir. Ona göre alan, Virginia ký
makta, güneye doðru uzanýp Florida sahillerini yalamakta, Meksika körfezinde
n geçip, Karaip Adalarýný ve Bermuda'yý sarmaktadýr. Beri yandan, "Görünmez Ufuklar"
abýnýn yazarý Vincent Gaddis, Argosy dergisinde yayýnlanan bir yazýsýyla alana "Berm
i" adýný kazandýrýrken, sýnýrlarýný þöyle çizmiþtir: "Flori-da'dan Bermuda'ya, B
erto Rico'ya, oradan da yine Florida'ya çizilen doðrular arasýnda kalan alan." J
ohn Godwin ise, "Þaþýrtýcý Dünya" adlý eserinde, "Büyü Denizi" adýný verdiði bu alaný bamba
lýyor. "Bermuda ile Virginia kýyýlarý arasýnda yer alan kaba bir dörtgen." Bermuda Üçge
sla inanmayan Amerikan Sa-

nil Koruma Örgütü bile, bilgi isteyenlere üçgenin yerini çok nazik bir biçimde tanýmlamakta
tanýmý Yedi Numaralý Sahil Koruma Bölge Müdürlüðünün 5720 sayýlý sirküler yazýsýndan alma
baþlar:
"Bermuda Üçgeni, ya da Þeytan Üçgeni diye anýlan hayal ürünü yer, Atlantik'te, Amerika Birl
etlerinin Güneydoðu kýyýlarýnda, açýklanamayan gemi, tekne ve uçak kayýplarýnýn çok yüksek
ldýðý bir alandýr. Bu üçgenin köþelerinin Bermuda, Florida'-daki Miami, ve Puerto Rico'dak
uan olduðu kabul edilmektedir."
Meteorologlar Þeytan Üçgeninin sýnýrlarýný, Bermuda'dan baþlayýp kuzeye, New York'a kadar u
güneyde ise Virgin Adalarýna varan, batýya doðru yelpaze gibi açýlýp 75° batý boylamýna de
tanýmlamaktadýr.
Bu kitapta anlatýlan önemli gemi ve uçak kaybý olaylarýnýn incelenmesi sonucu, okurlar Ber
a Üçgeninin biçimi konusunda kendi kararlarýný kendileri verebilecek duruma gelecektir. Ýç
i üçgen mi, dev bir elips mi, kare mi, yoksa kýta ve ada sahanlýklarý boyunca uzanan bir a
an mý olduðunun kararý okurlarýmýza býrakýlmaktadýr.
Bu bölgede eski zamanlardan beri birçok geminin yok olduðu, denizcilik örgütleri tarafýnda
zun zamandan beri bilinmektedir. Günümüze kadar ulaþan "Kayýp Gemiler Denizi," "Gemi Mezar
lýðý" deyimlerinin Sargasso denizine böylesine ýsrarla mal edilmesi bu yüzdendir. Yok olan
emilerin kayýt-
iarý, 1860'dan bu yana böyle olaylarýn çok daha sýk-laþtýðýný göstermektedir. Bunun nedeni
larýn son zamanlarda daha büyük bir dikkatle tutulmasýndandýr. Yok olma olaylarý, Amerikan
savaþýndan sonra baþlar. Yani olay konfederasyon yaðmacýlarýnýn saldýrýlarýyla yorumlanamaz
en þaþýrtýcý olay, Ýkinci Dünya Savaþýndan birkaç ay sonra yer almýþ ve ilk defa olarak, ge
avada uçan uçaklarýn da yok olabileceði kanýsýný doðurmuþtur. Bermuda Üçgenine adýný kazand
ur.
ÝKÝNCÝ BÖLÜM
YOK OLAN UÇAKLAR ÜÇGENÝ
ÇGENE adýnýn verilmesi, 5 Aralýk 1945 günü, JJJ Amerikan Deniz-Hava kuvvetlerine baðlý altý
nelleriyle birlikte kaybolmasýndan sonradýr. Ýlk beþ uçak hemen hemen ayný zamanda kaybolm
. Olaðan bir alýþtýrma uçuþunda. Rotalarý Florida'daki Fort Lauderdale Deniz-Hava üssünde
oðuya, kýrk mil kuzeye ve oradan da yine üslerine olmak üzere, bir üçgen biçimindeydi. O
kadar "Þeytan Üçgeni", "Ölüm Üçgeni", "Büyü Denizi", "Atlantik Mezarlýðý" gibi birçok isiml
, "Bermuda" adýnýn takýlmasý, bu uçaklarýn rotasýnýn Bermuda'ya varan doðrunun üzerinde ol
a daha eski kaybolma olaylarýnýn da, kuzey köþesi Bermuda olan bu alanda yer almasýndandý.
kat o güne kadarki yok olma olaylarýnýn hiç biri, tüm manevra filosunun birden, arkadan ge
len dev kurtarma uçaðý ve onun içindeki on üç kiþilik personelle birlikte kaybolmasý kad
i çekmemiþti.
5 Aralýk 1945 günü Fort Lauderdale'den havalanan kurban filonun görevi "Uçuþ 19"u gerçekl
i. Uçaklarda beþ subay pilot, dokuz da adý bilinen personel vardý. Bunlar bir uçaða iki ki
arak daðýtýlmýþtý. Fakat o gün içlerinden onuncu görevli eksikti. Çünkü o görevli, içine d
e, uçuþtan affedilmek istemiþ, yerine de baþka kimse verilmemiþti. Uçaklar Navy Gruman TBM
3 Avenger tipinde torpido bombardýman uçaklarýydý. Bin mile yetecek yakýt taþýyorlardý. H
, güneþ parlaktý. Gökyüzünde tek tük bulutlar dolaþýyordu. Rüzgâr kuzeydoðudan, hafif esm
ah uçuþuna çýkmýþ olan pilotlar, havanýn uçuþa çok elveriþli olduðunu rapor etmiþ bulunuyo
ki saat olarak hesaplanmýþtý. Uçaklar öðleden sonra, saat ikide havalanmaya baþladýlar. Son
14.10'da tekerleklerini yerden kesti. 2500 saatlik uçuþ tecrübesine sahip bulunan Alba
y Charles Taylor, filonun komutanýydý. Önce Bimini'nin kuzeyindeki Chicken Shoals mevki
ine yöneldiler. Orada hedef üzerinden uçuþ denemeleri yapýlacaktý. Pilotlar da, personel d
ecrübeli havacýlardý. Uçuþ 19'da beklenmedik bir olayla karþýlaþýlmasý için hiç bir neden
Ama yine de bir þey oldu. Hem de çok kötü bir þey. Saat 15.15 de, hedef üzerindeki uçuþlar
landýktan ve uçaklar doðuya doðru yöneldikten sonra, Fort Lauderdale kulesinde uçaklardan
anlarýný bildiren, iniþ izni isteyen mesajý bekleyen telsizci, uçuþ komutanýndan hiç bekle
e bir mesaj aldý:
BERMUDA "ÞEYTAN- ÜÇGENÝ

Uçuþ komutaný (Albay Charles Taylor): Kuleyi arýyorum. Âcil durum. Rotamýzdan çýkmýþ gibiyi
emiyoruz... Tekrarlýyorum... Karayý göremiyoruz.
Kule: Pozisyonunuz nedir? Uçuþ komutaný: Pozisyonumuzdan emin deðiliz. Nerede o
lduðumuzdan emin olamýyoruz... Kaybolduk galiba...
Kule: Batýya doðru uçun. Uçuþ komutaný: Batýnýn hangi yanda olduðunu bilemiyoruz. Her þ
haf... Garip... Yönlerden bile emin deðiliz... okyanus da her zamanki gibi deðil...
Saat 15.30'öa, Fort. Lawtev&ale'deki kule gö-. revlisi, Powers'a seslenen bir
mesaj kaydetti. Po-> wers, öðrenci pilotlardan biriydi. Arayan, Powers'-d
an pusulasýnýn ne gösterdiðini soruyordu. Powers'-in verdiði karþýlýk ise þöyleydi: "Nerede
bilmiyorum. Son dönüþten sonra kaybolduk galiba." En yüksek rütbeli kule görev
i bu arada Uçuþ 19'un telsizcisini bulmuþtu. Ondan þu mesajý aldý: "Pusulalarýmýn iki
de çalýþmýyor. Fort Lau-derdale'i bulmaya çalýþýyorum... Keys üzerinde bir yerde ol
liyorum ama, ne kadar kaymtþ olduðumuzu bilemiyorum..." O zaman kule yet
kilisi ona, güneþi soluna alýp kuzeye doðru uçmasýný öðütledi. Böylelikle Fort Lauderdale
varacaktý nasýlsa. Buna karþýlýk þu sözleri duydu: "Þu anda küçük bir adanýn üzerinde
aþka kara yok..." Demek ki uçak Keys üzerinde deðildi. Orada olsa, Keys'in bir uzantýsý bi-
çiminde olan karayý görebileceklerdi. Þu halde tüm filo, yönünü kaybetmiþ demekti.
Filodan mesaj almak gittikçe güçleþiyordu. Bunun nedeni statikdi. Görünüþe göre, filo da k
ajlarýný duyamýyordu. Ama bu arada kule, uçaklarýn birbirleriyle yaptýklarý konuþmalarý ala
u. Bu konuþmalarýn bazýlarý yakýt azalmasýyla ilgiliydi. Ellerinde yetmiþ beþ mile yetecek
aldýðýný söylüyorlardý. Ayrýca saatta yetmiþ beþ mil hýzla esen rüzgârdan da söz edildi. Bü
etik pusulalarýn bozulduðu, âdeta çýldýrdýðý söylendi. Her uçaðýnki baþka bir yönü gösteriy
auderdale'in güçlü vericisi bir türlü uçaklara ulaþamýyordu. Uçaklar arasý konuþmalar ise
iþitilmekteydi.
Bu arada üste bulunan personel, Uçuþ 19'un karþýlaþtýðý terslik yüzünden çok heyecanlanmýþt
nüz yalnýzca birkaç ay olduðu için, bir düþman saldýrýsýndan bile söz edildi. Kurtarma uça
eçirildi. Çift motorlu Martin Mariner deniz uçaðý, Banana River Deniz-Hava Üssünden, on ü
soneli ile havalandý.
Saat dörtte kule birden Albay Taylor'un komutayý hiç sebepsiz baþka bir pilota býraktýðýný
aþý Stiver'e. Statik yüzünden ve fazla heyecandan gölgelenen bir mesaj, yine de anlaþýlab
mde kuleye ulaþabildi: "Yerimizden emin deðiliz... Üssün 225 mil Kuzeydoðusunda olduðumuzu
nýyoruz. Her halde Florida'yý geçmiþ, Meksika körfezine girmiþ olmalýyýz..." Bunda
ra
uçuþ komutanýnýn 180 derece dönüþ emri verdiði anlaþýldý. Florida'ya dönmeyi amaçlýyor olma
maz, sesleri gittikçe azalmaya baþladý. Demek yanlýþ dönmüþler, üsten uzaða, açýk denize
azý raporlara göre Uçuþ 19'dan son alýnan kelimeler þunlardý: "Biz galiba..." Mesajý dinley
in bazýlarý bunu izleyen sesler arasýndan aþaðýdaki kelimeleri de duyabildiklerini ileri
r: "...beyaz suya giriyoruz... Tümüyle kaybolduk..."
Bu arada kule, kurtarma uçaðýnýn havalanýþýn-dan birkaç dakika sonra, Martin Mariner'de gör
ay Come'den genel mevkilerine ait bir mesaj aldý ve 6000 metrenin yukarýsýnda kuvvetli
rüzgârlar bulunduðunu öðrendi. Bu da kurtarma uçaðýndan gelen son mesaj oldu. Bundan kýs
nra, bütün arama birliklerine acele bir mesaj verilmiþ, beþ yerine, þu anda altý uçaðýn ka
olduðu açýklanmýþtý. On üç kiþilik personeliyle, kurtarma uçaðý da yok olmuþtu.
Ne Uçuþ 19'un uçaklarýndan, ne de onlarý kurtarmak üzere yola çýkarýlan Martin Mariner'den
mesaj alýnamadý. Fakat Miami'deki Opa-Locka Deniz-Hava üssü, akþam saat 17.00'de "FT... F
T..." þeklinde çok hafif mesajlar aldýðýný belirtti. Bu harfler, Uçuþ 19'un telsiz þifre ha
di. Komutanýn uçaðý FT-28 di. Ama bu telsizin kayýp filodan verilmesi ihtimali gerçekten ç
yýf görünmektedir. Çünkü veriliþ saati, uçaklarýn yakýtý bittikten iki saat sonraya rastl
Kaybolma gününde baþlatýlmasý planlanan ilk arama, havanýn kararmýþ olmasý nedeniyle ert
di. O gece yalnýzca Sahil Koruma Örgütü, kurtulmuþ olabilecek kiþileri aramakla yetindi. E
si gün, þafaðýn ilk ýþýklarýyla birlikte, eþi görülmemiþ bir arama baþlatýldý. Tarihte benz
bu aramaya 240 uçak, ayrýca Solomons uçak gemisinden 60 uçak, dört destroyer, birkaç deniz
on sekiz Sahil Koruma gemisi, arama ve kurtarma gemileri, yüzlerce özel uçak, yat ve t
ekneye ek olarak, Banana River Deniz-Hava Üssünün PBM'leriy-le, Ýngiliz Hava Kuvvetlerini
n Baharha'larda bulunan birlikleri de katýldýðý halde, hiç bir þey bulunamadý.
O aramada günde ortalama 167 uçuþ yapýldý, þafaktan guruba kadar deniz düzeyinin 100 metre
n uçuldu, 380.000 mil karelik deniz ve kara, bu arada Atlantik, Karaip denizi, Meks
ika Körfezi ve Florida'dan parçalar tarandý ve bütün çabalar toplam 4.100 saat sürdü. Bun
olarak ne bir kurtarma salý, ne bir kalýntý, ne de bir yað sýzýntýsý bulundu. Florida ve
plajlarý haftalarca her sabah kontrol edildi, kayýp uçaklara ait bir parçanýn oralara vurm
a olasýlýðý üzerinde duruldu. Bütün çabalar baþarýsýzlýkla sonuçlandý.
Üzerinde durulmadýk hiç bir ipucu býrakýlmadý. Kaybolma günü bölgeden geçmekte olan bir kar
ýþýk gördüðüne dair haberi, önceleri Martin Mariner'in havada patlamasýna yorumlanmýþtý.
bunun doðru olmadýðý açýklandý. Daha sonra, bir þilep, saat 7.30 sýralarýnda bir patlama
eðer bu patlama, kayýp Avenger'larla ilgiliyse, uçaklar benzinleri bittikten saatlar
sonra, hâlâ havada uçuyorlar demekti. Ayrýca, bütün uçaklarýn bu biçim-

de iz býrakmadan yok olabilmeleri için, hepsinin bir araya gelip, birbirine çarparak p
atlamasý gerekirdi. Üstelik telsizleri çalýþmazken. Bu arada ne Uçuþ 19'dan, ne de kurtarm
binden SOS çaðrýsý gelmemiþ olmasý ilginçtir. Denize mecburî iniþ yapma durumu düþünüldüðü
gerçekleþtirebilecek yetenekte uçaklar olduðunu, iniþten sonra doksan saniye su yüzünde ka
ceðini, personellerinin ise altmýþ saniyede uçaðý terk etmek üzere eðitilmiþ olduðunu hatýr
. Kurtarma sallarý uçaklarýn dýþýnda bulunmaktadýr. Yani her tür zorunlu iniþte, sallar ke
yüzecek ve er geç bulunacaktýr. Aramanýn baþlarýnda bazý görevliler denizde yer yer kabar
erini bildirmiþlerdir. Fakat dalgalar birbirinden o kadar uzaktýr ki, uçaklar gerekirse
aralardaki düzlüklere inebilecek durumdadýr. Son mesajda duyulan "beyaz su" sözü, bu bölged
ara-sýra karþýlaþýlan yoðun beyaz sisle ilgili olabilir. Görüþün azalmasýný ve okyanusun h
olmamasýný da bu varsayým açýklayabilir. Ama ne olursa olsun, bundan pusulalarýn ve jiros
larýn etkilenmesi olanaksýzdýr. Florida ile Bahama arasýnda telsizlerin iþlemediði bir ölü
da bulunmaktadýr. Fakat uçaklarýn sorunlarý, telsiz mesajlarý kesilmeden çok önce baþlamý
Donanma Soruþturma Kurulu, bütün verileri inceledikten, bu arada kule telsiz görevlisinin
Savaþ Divanýna verilmesini de tartýþtýktan sonra (bu görevlinin bütün aletlerini uçaklarý
sýndan önce kontrol ettiði saptanýnca suçsuzluðu anlaþýlmýþtýr) olayýn nasýl meydan
unda,
BERMUDA -ÞEYTAN" ÜÇGENÝ
incelemeye baþlarken olduðu kadar karanlýkta bulunduklarýný kabul etmektedir. Haz
anan raporun bir yerinde þöyle deniyor: "Verilen telsiz mesajýnda uçaklarýn kaybolduðu
ve puslalarýnýn çalýþmadýðý belirtilmektedir." Ýstihbarat Subayý Yüzbaþý" W. C
, yaptýðý basýn toplantýsýnda daha açýk sözlü olmayý seçmiþ: "... Soruþturma Kuru
itenler hakkýnda geçerli bir tahmin yapabilecek durumda bile deðildir." Kur
ulun baþka bir üyesi, bundan da süslü bir söz söylemiþ: "Sanki Mars'a uçmuþlar gibi
n yok oluverdiler." iþte bu söz, o günden bu yana Bermuda Üçgeninin ayrýlmaz bir parç
haline gelen uzay yolculuklarý ve uçan daireler görüþünü ilk doðuran söz olmuþtur.
ve oseanograflar nasýl olup da bu kadar çok sayýda uçak ve geminin iz býrakmadan yok
olabildiði, nasýl bunca pilot ve yo!-cunun kayýplara karýþtýðý konusunda çeþitli düþü
sürmektedir. Olay sýrasýnda Fort Lau-derdale Deniz-Hava Üssünde eðitmen subay
olan Albay R. H. Wirsching bu "yokoluþ"u yýllarca her yönüyle düþünmüþ, sonunda
olayý anlatýrken "görünmez olmak" deyiminin kullanýlmasý gerektiðini, çünkü as
n personelinin gerçekten öldüklerinin hiç bir zaman kanýtlanmadýðýný ileri sürmüþtür
fadelerini dinlemek üzere tertiplediði oturumlardan birine katýlan annelerden
biri, "Sanki oðlum uzayýn bir yerinde hâlâ saðmýþ gibi bir havaya kapýldým" demiþtir.) Mi
unan ve Üçgeni yýllardan beri gözleyen bilimci Dr. Manþon Valentine'ýn aþaðýdaki sözle
ami News gazetesinde yayýnlanmýþtýr: "Hâlâ bu-
radalar onlar. Ama baþka bir boyuttalar. Belki bir uçan dairenin manyetik gücüyle yaratýla
n bir baþka boyutta." Sahil Koruma Örgütünün görevlilerinden, Soruþturma Kurulunda da üyeli
an bir genç, düþüncelerini çok daha açýk ve basit biçimde dile getirmeyi seçmiþ: "Oralarda
r döndüðünden hiç haberimiz yok." Son olarak, Kurul üyelerinden bir subayýn daha ciddî bi
ni kaydedelim: "...Bu eþi görülmemiþ kayýp, tümüyle bir esrar perdesi altýndadýr. Deniz h
adar incelenmiþ olaylarýn en garibidir."
Facialarda, özellikle denizde yer aldýklarý zaman, genellikle bir 'inanýlmaz rastlantý' ni
eliði bulunur. (Stockholm þilebi, Andrea Doria yolcu gemisiyle çarpýþtýðý zaman, Doria'ný
an yalnýzca Ýspanyolca konuþabilen bir genç kýz, çarpýþma sýrasýnda kamarasýnýn bir parça
olm gemisine, o gemide tek Ýspanyolca bilen denizcinin yaný baþýna uçmuþtur.) Uçuþ 19 ola
stlantýlar kuralýna istisna yaratmamaktadýr.
Burada sýraladýðýmýz bilgilerin çoðu, o sýra Fort Lauderdale'de eðitmen subay olarak görevl
R. H. Wisching'in notlarýndan alýnmýþtýr. Bu notlar arasýnda uçuþ gününün sabahý yer alan
r olay da dikkati çekmektedir. Bu olay, Uçuþ 19'dan önce yapýlan sabah uçuþu ile ilgilidir
ecan yaratma bakýmýndan öðleden sonraki uçuþla karþýlaþtýrýlamayacak durumda olan bu sabah
kle pek dikkat edilmemektedir. Hatta kaybolma olayýyla ilgili raporlarýn bi
le
BERMUDA -ÞEYTAN. ÜÇGENÝ
pek azý sabah uçuþuna deðinmektedir. Oysa bu uçuþta da puslalar arýza yapmýþ, uçaklar üsler
ri yerde, elli mil kadar kuzeyde bir noktaya dönmüþlerdir.
Felâket öncesi uyarýsýnýn, Uçuþ 19 grubundan iki kiþiyi açýkça etkilediðini görüyoruz. Bu k
ninin kendisidir. Uçuþtan önce yapýlan brifing toplantýs:na geç gelmiþ ve görevden affýný
dileðine hiç bir neden göstermeyen eðitmen, yalnýzca bu uçuþta görev almak istemediðini i
rine bir baþkasý bulunamadýðý için dileði kabul edilememiþtir.
Ýkinci uyarý, Albay Wirsching'in kendisinin de tanýk olduðu bir olayla su yüzüne çýkmýþtýr.
o günden bu yana, enine boyuna konuþulmuþ, tartýþýlmýþ bir olaydýr. Uçuþ 19'da görevli ol
nar, zamanýnda görev yerine gelmemiþtir. Sonradan basýnda, onbaþýnýn þöyle söylediði yayýn
Nedenini bilmiyorum ama, o uçuþa katýlmamaya karar verdim." Albay Wirsching'in notlarýnd
an bu onbaþýnýn Guadalca-nal'da çarpýþmýþ tecrübeli bir denizci olduðunu, terhisine dört a
ydan aylarca önce, uçuþ hizmetlerinden affýný istediðini öðreniyoruz. 5 Aralýk günü de ayný
ng onbaþýya, uçmamak için görevli çavuþtan izin almasýný söylemiþti. Onbaþý gerekli izni
ir kiþi eksik kadroyla havalandý. Uçaklarýn tehlikede olduðu anlaþýldýðý zaman, Albay Wirs
mak üzere yatakhaneleri dolaþtýðýnda, ilk karþýlaþtýðý insan Onbaþý Kosnar oldu. Onbaþý
istememi söyle-

mistiniz," dedi. "istedim, o da verdi. Þimdi kaybolan da, benim katýlacaðým uçuþtu."
Garip olan nokta, uçaða binerken kadronun eksiksiz olduðuna iliþkin rapordur. Sanki son
anda baþka birisi sýraya girmiþ ve uçuþa katýlmýþ gibi. Bu yüzden üste, saatta bir sayýml
yapýlmýþ, kaybolan bir kiþinin kim olduðu bulunmak istenmiþtir. Oysa üssün tüm kadrosu ye
Bu yüzden "Eksiksiz Kadro" raporu da bu oiaya eklenecek yeni bir bilmece olarak ka
lmaya mahkûmdur.
Bir de, olaydan tam yirmi dokuz yýl sonra ortaya çýkan garip açýklamaya deðinelim. 1945'de
u yana Uçuþ 19 olayýný inceleyen muhabir-yazar-konferansçý Art Ford, 1974 yýlýnda bir telev
programýnda, eskiden duyduðunu ileri sürdüðü þöyle bir bilgiyi açýklamýþtýr. Kaybolma sýr
lsize þu sözleri söylemiþ: "Peþimden gelmeyin... bunlar uzaydan gelmiþe benziyor." Ford bu
ilgiyi kendisine yýllar önce, olay sýrasýnda, radyoya meraklý bir amatörün verdiðini, bu y
isinin o sýrada bunu pek de önemsemediðini, amatörlerin hareket halindeki bir uçaktan gele
mesajý okumakta güçlük çekeceðini düþünerek, ayrýca heyecanýn ve her tür dedikodunun da f
inde durmadýðýný söylemiþtir.
Fakat daha sonraki incelemeleri sýrasýnda, evlâtlarý o gün kaybolan ana-babalarýn baskýsýy
nan son bir resmî raporda, kule ile uçaklar arasýnda gidip gelen mesajlarý okurken dikkat
ini çeken bir noktaya rastlamýþtýr, önceden gizli olan bu
resmî raporu ancak kýsmen inceleme izni alabilen Ford, burada amatör kýsa dalga radyo me
raklýsýnýn kendisine verdiði cümlenin bir parçasýný bulmuþtur. "Peþimden gelmeyin", önemli
bir nokta, bu sözün daha önceki raporlara hiç alýnmayýþýdýr. Buradaki bu "öteki dünyalar
diðer bazý kaybolma olaylarýnda da sezilmektedir.
Bermuda Üçgeni içinde bu olaydan önce ve sonra, bir sürü gemi, yat ve diðer taþýtlarýn yok
rþýlaþýlmýþsa da, Avenger'larla Martin Ma-riner'in kaybý, uçaklarýn da üçgene kurban olabil
ilk belirtisidir. Bu olaydaki kadar çok sayýda ve tecrübeli deniz-hava birliklerinin, b
u çapta katýldýðý bir aramaya daha önce hiç rastlanmamýþtýr. Bundan sonra uçak kaybolma ol
inde yoðun arama iþlemlerine giriþilmiþ, kurbanlarý kurtarmaktan çok, baþlarýna gelenin ne
anlamaya dönük aramalar yapýlmýþtýr.
Uçuþ 19 olayýndan sonra, ticarî, özel ve askerî uçaklarýn yok olmasý da, artýk normalleþen
bi, can sýkýcý bir düzenlilikle yer almaya baþladý. Bu yeni olaylarýn yýllar önce yer alan
an tek farký, bugün hava kurtarma ekiplerinin üslerle radyo baðlantýlarý, ileri teknolojik
etler ve geliþtirilmiþ arama yöntemleri sayesinde, her yok olma olayýnýn daha etkin biçimd
ncelenmesi, araþtýrýlmasýdýr.
1947 yýlýnýn 3 Temmuz günü, altý kiþilik personeliyle Bermuda'dan Morrison Askerî Havaalan
Beach) uçmakta olan U.S. Army C-54 uça-

ðý, Bermuda ile Palm Beach arasýnda bir yerde yok oldu. Uçaðýn son bilinen pozisyonu, Bermu
a'dan yüz mil kadar uzakta bulunmasýydý.
Hemen yoðun bir deniz-hava aramasýna geçildi. Kara ve Deniz Kuvvetleriyle Sahil
Koruma örgütü görevlileri yüz mil karelik denizi taradýlar, fakat orada (kayýp uçakla
aptanamayan birkaç koltuk yastýðý ile bir oksijen tüpü dýþýnda) hiç bir þey bulamadýla
ne de bir yað izi. Kayýp olaylarý sýralandýkça endiþe verici bir gerçek daha orta
ok olma olaylarý çoðunlukla turizm ve otelcilik sezonunun doruðunda, Kasým ile Þubat ay
asýnda yer alýyor, bir çoðu da özellikle Noelden birkaç hafta önce, ya da birkaç hafta
oluyordu. Eskiden bir Lancaster bombardýman uçaðýyken sonradan yolcu uçaðýna
ulunan, dört motorlu Tudor IV Ýngiliz uçaðý Star Tiger, 29 Ocak 1948'de Asor'dan
ermuda'ya doðru uçarken kayboldu. Ýçinde altý personel ve yirmi beþ yolcu vardý. Y
ular arasýnda Ýngiltere'nin Ýkinci Dünya Savaþý hava mareþallerinden Sir Arthur Cunni
a bulunmaktaydý. Programa göre Star Tiger gece saat 22.30'da Ber-muda'daki Kindley
Field havaalanýna inecekti. Ýniþten kýsa bir süre önce pilotun kontrol kulesine verdiði
da, "Hava çok uygun, tam dakikasýnda inebileceðimizi sanýyorum," dediði duyuldu. Uç
o andaki pozisyonu Bermuda'nýn 380 mil kuzeydoðusuna düþüyordu.
Bir daha mesaj gelmedi ama, Star Tiger da gelmedi. Ne bir SOS, ne de uçaðýn bozulan koþu
llar altýnda seyrettiðine dair bir belirti alýndý. Gece
yarýsý Star Tiger'ýn geciktiði kaydedildi. Ertesi gün olan 30 Ocak günü, yoðun bir kurtarma
rama iþlemine giriþildi. Otuz uçak ve on gemi, bölgeyi günlerce taradý, fakat sonuç alamadý
nýzca 31 Ocak günü, Bermuda'nýn kuzeybatýsýnda birkaç kutuyla birkaç boþ yað varili bulund
unlar Star Tiger'a aitse, demek uçak baþýna gelen o bilinmez belâya uðramadan önce, rotasý
yüzlerce mil uzaklaþmýþ bulunuyordu. Oysa pilot kule ile kurduðu son baðlantýda ne rotasýn
de uçaðýn çalýþmasýnda hiç bir bozukluktan söz etmemiþti.
Aramalara devam edilirken Atlantik kýyýsýndaki birçok amatör radyo meraklýsý, noktalarla ve
en karmaþýk bir mesaj kaydettiklerini ileri sürdüler. Sanki Mors alfabesini bilmeyen biri
mesajlarý düþüne taþýna gönderiyormuþ gibi. Noktalar "Tiger" harflerini veriyordu. Bu sýr
undland'daki Sahil Koruma örgütünden, daha da garip bir haber geldi. Noktalamalar sona
erdikten sonra birisi sesli mesaj vermiþ, aþaðýdaki harfleri tekrarlamýþtý:
G-A-H-N-P.
Bunlar, kayýp Star Tiger'ýn þifre harfleriydi.
Bu mesajlarýn taklit olduðu kanýsýna varýldý, özellikle bazý kimselerin facialarý nasýl mer
ikleri, böyle þeylerden nasýl zevklendikleri bilindiði için, birinin böyle bir muzipliðe k
erçekten de olmayacak þey deðildi. Fakat bu olayýn Uçuþ 19'dan Miami'ye, hemen hemen uçaðý
bittikten iki saat sonra gelen mesajý hatýrlattýðý, sanki kaybolan uçak, uzayýn ya d
amanýn

içinde gittikçe uzaklaþýyormuþ gibi bir duygu yarattýðý da inkâr edilemez.
Ýngiltere Sivil Havacýlýk Bakaný, Star Tiger sorununu incelemek üzere, derhal Lord Macmill
n baþkanlýðýnda bir Soruþturma Kurulu topladý. Kurulun raporu, uçaðýn kaybolmasýndan sekiz
yýnlandý. Rapora göre Star Tiger'ýn radyo veya mekanik aygýt bozukluklarýndan, benzin bitm
den, ineceði alaný bulamamasýndan, meteorolojik olaylardan, ya da yükselti hatalarýndan ötü
nize düþmüþ olamayacaðý ileri sürüldü. Tudor IV uçaklarýnýn dizayný ve yapýsý göz önüne al
alar ve eksiklikler bulunmasý, standartlardan ayrýlmasý da söz konusu de-ðil"di. Kurulun b
konuda vardýðý yargý, Üçgen içinde yok olan bütün uçaklar için de geçerli bir yargýydý:
"Bu kadar þaþýrtýcý bir sorunun bugüne kadar soruþturma konusu olmadýðýný söylemek abartma
r Tiger'ýn baþýna gelen felâket için hiç bir geçerli delil ve neden görülemediðinden, kurul
k bazý düþünceler sýralamakla yetinecektir. Fakat bunlarýn hiç biri bir olasýlýk bile sayý
a makinenin iþbirliði yaptýðý her çalýþma alanýnda, farklý karakterde iki öðe vardýr. Bunla
i bilemediðimiz faktörlere baðlý olan insan dengesi, ikincisi ise, bambaþka kurallara bað
mekanik öðedir. Bunlarýn herhangi birinde ya da ikisinde birden arýzalanma olabilir. Ya
da bir dýþ etken, hem insaný hem de makineyi etkisi altýna alabilir. Bu olayda ne olduðu
hiç bir zaman bilinemeyecektir."
Star Tiger'ýn yok oluþunun birinci yýldönümünden on iki gün önce, olaðanüstü ve kuþku vere
a, kayýp uçaðýn ikizi olan ve ayný þirketin malý olan Star Ariel, yedi personeli ve on üç
a, Bermuda'dan Jamaica'ya uçarken, 17 Ocak 1949 günü kayboldu. Aslýnda Londra'dan gelmekt
e olan uçak Santiago'ya (Þili) gidiyordu. Ber-muda'ya inmesi, önündeki on saatlik uçuþa yet
ek kadar yakýt almak amacýylaydý. Uçak Bermuda'dan sabah saat 7.45'de havalandý. Deniz sak
n, hava güzeldi. Kalkýþtan elli dakika sonra kaptan pilot Bermuda'yý arayarak þu mesajý ve
di:
"Bermuda'dan Kingston - Jamaica'ya uçmakta olan Ariel'in kaptaný McPhee konuþuyor. Uçuþ yük
kliðine çýktýk. Hava güzel. Kingston'a varýþ programa göre olacak... Kingston'u aramak üze
frekansýný deðiþtiriyorum."
Star Ariei'den bir daha mesaj gelmedi.
Aramalar baþladýðý sýrada, bölgede manevra yapmakta olan bir Amerikan Donanma Birliði vard
gemisi, uçaklarýný Sahil Koruma kuvvetlerine yardýma gönderdiler. Ýngiliz uçaklarý da Ber
n ve Jamaica'dan geldi.
Yüzey aramasýna kruvazörler, destroyerler ve Amerikan savaþ gemisi Missouri ile, o sýra o
yörede bulunan ticarî gemiler de katýldý. Bütün gemilere gönderilen radyogram aþaðýdaki
i:
1242gmt 17 ocakta jamaica'ya gitmek üzere bermuda'dan havalanan British south Ameri
can havayollarýnýn STAR ARÝEL/GAGRE UÇAÐI SON ME-

SAJINI VERDÝÐÝ ZAMAN BERMUDA'NIN ON BEÞ MÝL GÜNEYÝNDE 216 DERECE ROTASI ÜZERÝNDEYDÝ. MESAJ
7 OCAK TARÝHLÝYDÝ.
BÜTÜN GEMÝLERÝN UÇAK DÖÞEMELERÝNE VEYA MAVÝ YASTIKLARA, YA DA BUNA BENZER KALINTILARA RAS
TAKDÝRDE BU ÝSTASYONA BÝLGÝ VERMESÝ RÝCA OLUNUR. UÇAÐA AÝT TÜM EÞYALARIN ÜZERÝNDE BSAA MARK
R.
Yetmiþ iki uçak yan yana, zaman zaman kanat kanata uçtu, okyanusun 150.000 mil karelik
alanýný taradý. Uçaða ait bir tek kalýntý bile bulamadýlar. 18 Ocak günü, deniz üzerinde
mesajlar hem bir Ýngiliz, hem de bir Amerikan uçaðýndan geldi. Fakat o yöreye gönderilen a
a ve kurtarma birlikleri hiç bir þey bulamadýlar. 22 Ocak günü, Hava Kuvvetleri aramaya so
verdi.
Bu iki Ýngiliz uçaðýnýn yok olmasý arasýnda bir yýl bile geçmiþ deðildi. Uçaklarýn ayný þir
de yok olmasý, akla sabotaj olasýlýðýný getiriyordu. Bugün olsa, herkes en önce uçaklarýn
ti kuþkusuz. Ýngiliz Soruþturma Kurulu bütün olasýlýklarý, bu arada pilot ve personel eðit
et durumunu, hava koþullarýný incelediyse de hiç bir ipucu elde edemedi. Raporlarýnda, "..
. enkaz bulunamamasý nedeniyle kanýt da bulunamadýðý için Star Ariel'in
kazaya uðrama nedeni bilinememektedir," deniyordu.
O sýrada ileri sürülen bir düþünce üzerine, uçaðýn yangýn söndürücülerinden sýzan metil bro
geçmesi ve bir patlamaya yol açabileceði akla geldi. Bu durum gerçekten, bir tek uçaðýn ka
neden olabilirdi ama, ayný bölgede yok olan birçok uçak için ayný olaðanüstü durumu düþün
Star Ariel'in bu kadar yoðun biçimde aranmasýnýn nedenlerinden biri de, bu olaydan çok az
, 28 Aralýk 1948 günü San Juan'dan Miami'ye uçmakta olan bir DC-3'ün, sabahýn erken saatler
nde, taþýdýðý otuz altý kiþiyle birlikte yok olmuþ olmasýydý. Bu uçaðýn aramasýna henüz b
. O aramada da kýrk askerî uçak, sayýsýz gemi, 300.000 millik okyanusu ve kýyýlarý taramýþ
slýnda DC-3'ün yok oluþu, öteki iki uçaktan daha bile þaþýrtýcýydý. Bu uçak da güzel bir
avalanmýþ, saat 22.30'da tekerleklerini yerden kesmiþti. Uçuþ sýrasýnda bir ara kaptan pil
bert Linquist telsize þöyle demiþti: "Belki inanmazsýnýz ama, biz hep bir aðýzdan Noel þark
ruz burada." (Bu söz yok olma olaylarýnýn yoðunlaþma mevsimini akla getiriyor.)
DC-3'ten gelen bir mesaj, sabah saat 4.13'de Miami kulesi tarafýndan kaydedildi: "
Alana yaklaþýyoruz... Þu anda elli mil güneydeyiz... Miami'nin ýþýklarý görünmeye baþladý.
Ýniþ talimatýný bekliyoruz." Bir daha uçaktan ses gelmedi. Kara ve deniz aramalarý hiç bi
az bula-

madý. Kimse kurtulamadýðý gibi, personelin ve yolcularýn baþýna gelen de hiç bir zaman öðr
aptan, uçaðýn yerini elli il güneyde olarak tarif ettiðine göre, havada bir patlamanýn, bi
a bir SOS veya MAYDAY çaðrýsýnýn fark e-dilmemesi ayrýca ilginç. Uçaðýn yok olduðu yer Keys
uðu için, derinliði ancak yirmi metre olan, duru sular üzerinde demektir. Bu durumda uçaðýn
lunamamasýna, tanýnmamasýna olanak var mý? Bunun gibi, alana inmek üzereyken yok olan baþka
uçak olaylarý da vardýr. Biraz sonra göreceðimiz gibi, bir gemi, yanaþacaðý limanýn görüþ
sonra yok olmuþtur.
Kaybolan büyük uçaklara hep ayný þey olmaktadýr. Önce normal bir uçuþ, sonra... hiç bir þe
, ne yað, ne yüzen kalýntýlar, ne de köpekbalýklarýnýn kuþku verecek biçimde toplandýðý bi
Daha küçük uçaklar da bu arada yok olmaya açýklarýnda yok olan küçük uçaklarýn sayýsý dokuz
949'un Aralýk ayý içinde, Florida du. Kayboluþ biçimleri böylesine kuþku uyandýracak durum
sa bile, sýrf sayýnýn yüksek olmasý bile, alanda bir tehlike bulunduðunu açýkça ortaya koy
r.
Uçaklarýn kaybolmasý 1950'ler boyunca da sürdü. Mart 1950'de U.S. Globemaster adlý uçak, Ý
a giderken, üçgenin kuzey ucunda kayboldu. 2 Ocak 1952'de otuz üç yolcu ve tayfa taþýyan b
giliz uçaðý, Jamaica'ya giderken, yine üçgenin kuzey ucunda kayýplara karýþtý.
30 Ekim 1954'de bir Amerikan deniz kuvvetleri
uçaðý, kýrk iki kiþi tutan yolcu ve personeliyle birlikte, Maryland'dan Asor'lara uçarken
oldu. 200'ü aþkýn uçakla birçok gemi, yüzlerce mil karelik okyanus parçasýný taradýysa da
ulamadý. Bazý baþka kaybolma olaylarýndaki gibi, bunda da uçak ortadan yok olduktan az son
a, belli belirsiz bir SOS çaðrýsý alýndý.
5 Nisan 1956'da, sivil kargo uçaðý haline getirilmiþ bir B-25, üç kiþilik personeliyle, Ba
-lardaki Andros adasýnýn doðusunda, bir mil derinliðindeki bir su altý vadisinin üzerin
kayboldu.
Amerikan Deniz Kuvvetlerine ait bir Martin Marlin P5M, dokuz kiþilik personeliyle,
kontrol uçuþu sýrasýnda, 9 Kasým 1956 günü yok oldu.
8 Ocak 1962 günü Virginia'daki Langley Hava Kuvvetleri Üssünden Asor'lara gitmek üzere ha
anan Amerikan Hava Kuvvetlerinin KB-50 tanker uçaðý, týpký 1954'deki Super Constellation u
bi kayboldu. Bunda da, anlaþýlmaz bir güçlükten söz eden hafif bir radyo mesajý alýndý. Týp
lardaki gibi, yine ne bir enkaz, ne de olayý anlatacak bir belirti bulundu. Bu ola
ylarýn her birinde personelin elinde yeterince kurtarma gereci bulunduðu bilindiðinden,
uçaðýn baþýna gelen her ne ise, çok çabuk geldiði varsayýlabilir.
Uçuþ 19 pilotlarýndaki þaþkýnlýðý hatýrlatan bir olay da, Bahama'lardaki Nassau adasýna uça
adasý yakýnlarýndan geçen bir özel uçaðýn SOS çaðrýsýnda tekrarlandý. Hava çok açýk olmasý
uçmakta olduðunu söylüyordu. Ne kendi pozisyonunu biliyor, ne
de altýndaki adalarý görüyordu. Oysa çevredeki insanlar, bölgede görüþün çok iyi olduðunu
r.
28 Aðustos 1963'te iki uçaðýn kaybolmasý da, önce bir yok olma sanýldý. Fakat enkaz bul
a, sorun daha da derinleþti. Bunlar dört motorlu KC-135 jet Stratotanker'lerdi
. (Üçgende ilk jet olayý). Florida'daki Homestead Hava Üssünden Bermuda'-ya doðr
uçarken, üç yüz mü güneybatýda kayboldular. Yoðun bir arama sonucu, kayý
olduðu sanýlan bir enkaz, Bermuda'nýn 260 mil güneybatýsýnda bulundu. Yetkililer bu
durumda iki uçaðýn çarpýþmýþ olabileceðine karar verdiler. Fakat birkaç gün sonra,
ta ikinci uçaktan da enkaz bulundu. Eðer hava kuvvetlerinin ifade ettiðine göre
, birbirine yakýn uçmadýklarý halde, aralarýnda yine de bir çarpýþma olabilmiþse, enkazlar
en ayýran etkenin okyanus akýntýlarýndan daha hýzlý hareket eden bir etken olmasý
ekirdi. Yok eðer her iki uçak ayrý ayrý, fakat ayný anda düþmüþse (Avenger'ler gibi
zaman da neden aletlerinin böyle birlikte bozulduðu düþünülmeye deðerdi.
Ertesi ay, 22 Eylül'de, Delaware'den Asor'lara uçmakta olan C-132 kargo uçaðý yok oldu. Pi
lotun son mesajý, Jersey kýyýlarýndan seksen mil kadar güneyde bulunduðunu belirtiyordu.
lül'e kadar sürdürülen büyük çapta arama sonucu hiç bir enkaz bulunamadý.
5 Haziran 1965'de, on personel taþýyan C-119 uçaðý, Homestead Hava Üssünden Büyük Türk ada
yok oldu. Son alýnan mesaja göre
uçak, ineceði alandan 100 mil uzakta olduðunu belirtiyordu. Ýniþ bir saat sonraydý. Baþka
alýnamadý. Beþ gün beþ gece süren aramalar sonucu hiç bir þey bulunamadý. Avenger'larýn
larýn olaylarýnda görüldüðü gibi bu sefer de son anlarda, gittikçe hafifleyen, iþitilmez o
mesajlarý alýndý. Sanki bir engel, sesin gelmesine olanak vermiyormuþ, ya da uçak gittik
ayýn ve zamanýn ötesine uzaklaþýyormuþ gibi. Ayný anda C-119'un rotasýnda, fakat ters yönd
lan bir uçaðýn hava koþullarýný iyi, görüþ uzaklýðýný çok açýk olarak tanýmladýðýný bilmek
1945'le 1965 arasýnda bu alanda on beþ kargo uçaðý ve bir sürü de yolcu uçaðýyla askerî uça
laylar hiç de son bulacaða benzemiyordu.
7 Haziran 1964 günü Nassau'dan Büyük Türk Adasýna hafif bir uçakla uçmakta olan ehliyetli p
arolyn Cascio'nun da yok olmadan önce verdiði mesajlar ilginçtir. Büyük Türk adasýnýn bulu
ken yere varýnca, Bayan Cascio telsizde yönünü bulamadýðýný, iki yabancý adanýn üzerinde dö
duðunu söyledi. "Boþ bu adalar... Bir kurtuluþ yolu yok mu?" dediði duyuldu. Garip olan bi
nokta, ayný sýralarda Büyük Türk adasýnda bulunanlarýn da gökte hafif bir uçaðýn yarým sa
nra gözden kaybolmasýný görmüþ olmalarýydý. Yerdekiler uçaðý bu kadar iyi görürken, pilotu
görememesi nasýl açýklanabilirdi?

Palm Beach - Florida'dan dört kiþiyle Bimini'-ye uçmakta olan Chase YC-122 uçaðý, 11 Ocak 1
67 günü Bimini'nin biraz kuzeybatýsýnda kayboldu.
Çok yakýn zamanlardaki bir kayýp olayý da, 1 Haziran 1973 günü Fort Lauderdale'den Freeport
a uçmakta olan Cessna 180 uçaðýnýn pilotu Reno Ri-goni ve yardýmcý pilot Bob Corner ile bir
te yok olmasýdýr. Belirli rotanýn yakýnlarýnda yapýlan aramada hiç bir enkaz bulunamamýþ,
bir yardým çaðrýsý da alýnmamýþtýr.
Bu kitap baskýya girerken, Asor'larýn dokuz yüz mil güneybatýsýnda ilginç bir kaybolma olay
yer almýþ bulunmaktadýr. 17 Þubat 1974 günü Thomas Gatch adlý transatlantik baloncusunun k
lmasý. 223.000 mil karelik deniz, Amerikan Donan-masýnca aranmýþ, fakat hiç bir iz bulunam
amýþtýr. Alanýn geniþliði ve rüzgârlarýn düzensizliði gerçi balonun dalgalara gömülüp kaybo
e de, olayýn üçgen içinde yer almasý ilginç olmaktadýr.
Her olayda çeþitli akla yakýn nedenler ileri sürülmektedir. Fakat resmî raporlarda olsun,
ap ve makalelerde olsun, bazý tanýdýk cümlelerin sýk sýk yer aldýðý da gözden kaçmamaktadýr
e belirgin Hava türbülansý rapor edilmektedir. Ayrýca atmosferik aberasyonlar, manyetik a
nomali, elektromanyetik güçlükler belki bazý kayýp olaylarýný açýklayabilir ama, bu kadar
ve geminin kaybýný açýklamak-için çok yetersiz kalmaktadýr.
Donanma ve Sahil Koruma örgütleri, bu alan içinde bir noktada pusulalarýn saptýðý, t
izlerin
ölüleþtiði bir yerin varlýðýný kabul etmektedir. Resmî tutum, Yüzbaþý S. W. Humphrey'in þu
adýr:
"Bu alanda bir atmosferik aberasyon bulunduðu, ya da þimdi deðilse bile, eskiden bulund
uðu, kabul edilecek þey deðildir. Uçak filolarý ve kontrol uçuþlarý her gün bu bölgede ola
tadýr.
Yine de, Bermuda Üçgeninin özellikle güney yörelerinde, Bahama'larla Florida ve Keys arasýn
yer alan olaylar, Ivan Sanderson'un sözlerinde ilginç bir görünüm almaktadýr:
"Bu alandaki kaybolma olaylarý baþka hiç bir bölgedekiyle karþýlaþtýrýlamayacak kadar
."
Gerçekten, Dale Titler'ýn "Esrarýn Kanatlarý" adlý eserinde belirttiði gibi, bugüne kadar
anda oldukça büyük bir uçak filosunun kayýplara karýþtýðý ve iz býrakmadýðý açýktýr.
"Bütün bu uçaklarýn pilotlarý tecrübeli, personelleri eðitilmiþtir. Hepsinde telsiz ve kur
ereçleri vardýr. Hepsi de güzel havada kaybolmuþtur."
Burada çok ilginç bir baþka nokta dikkati çekmektedir.
"Uçaklarýn hemen hepsinin yok olmasý gündüze rastlamaktadýr."
"Batmalar, Kazalar ve Facialar" kitabýnýn yazarý Robert Burgess ise, "Bu esrarengiz kaz
alarda þanstan çok daha büyük bir gücün rol oynadýðýný varsaymak için her neden vardýr,"
Burgess'e göre, adýna ister atmosferik aberas-
yon, ister baþka þey diyelim, bu nesne uçak ve gemilere hiç uyarýsýz saldýrmakta, ve korkma
yetecek kadar da sýk saldýrmaktadýr.
Daha önce de söylediðimiz gibi, üçgenin sýnýrlarý hakkýndaki tartýþma hâlâ sürüp gitmekted
e tartýþma konusudur. Bugüne kadar söz konusu alanýn, kuzey köþesi Ber-muda'da ol
ir üçgen olduðu da, Batý Atlantik'-de bir elips olduðu da, kýta sahanlýðý boyunca uzanan
t olduðu da çok söylenmiþtir. Biçimi ne olursa olsun, bu alanda büyük bir
ybolma folkloru yaratýlmýþ bulunmaktadýr. Kayýplar ister uçak, ister gemi, ist
r yat, ister yelkenli, ister denizaltý, isterse bu taþýtlarýn içindeki canlýlar olsun
u gerçek deðiþmemektedir. Bugün Bermuda Üçgenine esrarengiz güçler atfetmek o kad
aþmýþtýr ki, her kayýp ve kaza olayý, öteki açýklanmamýþ esrarlarý da ortaya getirmekt
mektedir.
Radyo ve televizyonun bu konuya sýk sýk deðinmesi dinleyicilerden haklý sorular gelmesine
neden olmaktadýr. Özellikle o bölgeye yolculuk yapmayý planlayanlardan. Bu korku dolu so
uiara genellikle verilen cevap, alanda her gün çok sayýda normal seferler yapýldýðý, bu yü
r tehlike olmadýðý yolundadýr. Seyahat þirketleri, yolcularýn "Bermuda Üçgeninin içinden m
uz?" sorusuyla pek sýk karþýlaþmaktadýrlar. Bu soruya olumsuz cevap vermek çok kolaydýr, ç
e üçgenin sýnýrlarý kesin deðildir. Bir keresinde uçaðýn gelmesi geciktiði için s
bir
grup yolcuya, mazeret göstermek amacýyla þöyle dendiði biliniyor: "özür dileriz. Bermuda Üç
dýþýndan dolaþmak zorunda kaldýk da..."
Bu konuda insanýn yüreðini rahatlatan bir gerçek, bugünkü uçaklarýn, geçmiþte kaybolanlara
daha fazla güvenlik tertibatýna sahip olmasýdýr. Bu gereçler, kaybolma olaylarýnýn bazýla
ullanýlmýyordu. Bunlar arasýnda tran~ sistörler, decca hi-fix'ler, loran'lar (Star Ariel
'de vardý), ve bugün küçük uçaklarýn bile kullandýðý "omni" sayýlabilir. Omni, bilindiði gi
kontrol edilen ve uçaðýn en yoðun bulutlar arasýndan bile istediði alana uçmasýný saðlayan
ir.
Fakat bütün bu modern geliþmelere raðmen. Üçgenin içinde garip olaylar hâlâ yer almaktadýr.
rkaç uçak kara üzerinde, Miami havaalanýnýn yakýnýnda, kendi kendine esrarengiz bir biçimd
ndý. Bunlar arasýnda Eastern Air-lines'a ait 401 uçuþ numaralý Lockheed L -1011 uçaðý da bu
ktaydý. Bu olayda, 100 kiþilik yolcu ve personel grubunun hayatý kaybedildi. (29 Aralýk 1
972). Bu uçaðýn baþýna gelenier diðer bS/:ý kaybolma olaylarýna da ýþýk tutabilecek nitelik
Manþon Valentine þöyle demektedir:
"Verilere göre uçuþun son yedi sekiz saniyesi boyunca uçak öyle büyük bir hýzla alçal-mýþt
lar, ne de Miami kulesi, durumu incelemeye olanak bulamamýþtýr. Bütün altimetreler çalýþýr
olduðu için, normal zamanda pilot böyle bir durumu düzeltebi-
lirdi. Oysa alçalýþ o kadar büyük bir hýzla oldu ki, Miami kulesi bunu radarýn ancak bir tu
a, yani kýrk saniyelik bir süre içinde, farkede-bildi. Radarýn ikinci turunda uçak 900 kad
emden 300 kademe inmiþ gözüküyordu. Oysa esas uçuþ yüksekliði olan 2000 kademden ayrýlmýþ
yeni farkedümiþti. O ana kadar artýk yere çarpmýþ olmalýydý.
Bu yükseklik kaybý oto-pilot bozukluðundan, hýz kesilmesinden, pilot acemiliðinden veya bu
a benzer nedenlerden olamaz. Bunda bir atmosferik neden, büyük ihtimalle manyetik bir
etken olmasý gereklidir.
Uçaklarýn ve gemilerin esrarengiz biçimde yok olmasý, ya da kendi kendine parçalanmasý gibi
olaylarda, gittikçe daha çok sayýda insan, bu kurbanlarýn normal nedenler sonucu ölüp ölm
kuþku duymaya baþlamýþtýr. Acaba pilot yorgunluðu veya hatasý, kontrol eksiklikleri, hava
arý, yapý veya motor arýzalarý, vb. gibi nedenler sonucu mu, yoksa gökyüzünden uçaklarý, d
emileri çekip alýveren o esrarlý gücün etkisiyle mi aramýzdan ayrýlmaktadýrlar? John Godwi
a" adlý kitabýnda böyle bir ihtimalin kamuoyu tarafýndan kabul edilmesi durumuna deðinirk
Amerikan ve Ýngiliz yetkililerinin Üçgeni resmî olarak "tehlike bölgesi" diye tanýmlamadý
dikkati çekmekte, gerek deniz, gerekse havacýlýk uzmanlarýnýn çoðunlukla bu yörede kendile
knik güçlüklerle deðil, çevresel etkilerle karþý karþýya olarak düþündüklerini belirtmekted
yýlda yaþayan bi; 'ilm-i simya'cýya, rad-
yum gücü ne kadar yabancýysa, belki üçgen içinde yer alan olaylarýn nedeni de bugünün insa
r yabancý bir þeydir," demektedir. Bu arada, "Kaybolan gemilerle uçaklar arasýnda bir bað
ulunduðundan emin olamayýz. Fakat hepsinin bu kadar dar bir coðrafik alana sýkýþmasý ilgi ç
edir," diye eklemektedir.
1940'larýn uçak olaylarýndan çok önce, Bermuda Üçgeninin bulunduðu, Hatteras burnunu,
ina'larýn sahillerini ve Florida boðazýný içine alan denize "Gemi mezarlýðý" deni
eydi. Buradaki batma olaylarý genellikle ansýzýn patlayan fýrtýnalardan, ya da de
izin kabarmasýndandý. Bu arada, Sargasso Denizine de "Gemi Mezarlýðý", "Kayýp Ge
iler Denizi" gibi adlar takýlmýþtý ama, bunun nedeni az öncekinin tersiydi. Bura
da kaybolan gemiler fýrtýnalar nedeniyle deðil, sakin deniz üzerinde yok olu
orlardý. Alan içinde büyük gemilerin SOS çaðrýsý vermeksizin ve geride enkaz ve ceset bý
, esrarlý bir biçimde yok olmasý, çok eski yýllardan beri dikkati çekiyordu. Fak
t 1945 uçak olaylarýna kadar, irili ufaklý gemilerin kaybýnda bir devamlýlýk faktörü
Uçuþ 19 sýrasýnda Manchester Guardian gazetesinin bir manþeti bu tepkinin ilginç bir
ir: "SARGASSO MEZARLIÐI ARTIK YALNIZ GEMÝLERÝ DEÐÝL, UÇAKLARI DA ALIYOR.
Kayýp uçaklar, tüm dünyanýn dikkatini Bermuda Üçgeni üzerine topladý. Fakat bundan önce de
nca, hatta belki daha önce, kayýtlarýn tutulmasýna baþlanmadan önceden beri, irili
fak-
!ý gemiler tayfalarýyla birlikte kayýplara karýþmakta, ya da tayfalar gemiden yok olmaktay
dý. Bu olaylarýn bazýlarý uçak kayýplarýný hatýrlatmakta, bir kýsmý ise deðiþik ve þaþý
dir.
BERMUDA ÜÇGENÝ BÖLGESÝNDE BÜYÜK UÇAK KAYIPLARI
(Rakamlar resimde daire içine alýnmýþtýr)
1
5 Aralýk 1945: Beþ tane TBM Navy Avenger bombalama uçaðý, Fort Lauderdale - Florida'dan ha
valandýktan sonra, on dört kiþilik toplam personeliyle, iki saatlik normal uçuþ yapmýþ ve ü
25 mil kuzeydoðusunda kaybolmuþtur.
2. 5 Aralýk 1945: PBM Martin X bombalama uça
ðý, TBM grubuna yardým amacýyla, on üç ki
þilik personeliyle yola çýkarýlmýþ, son telsiz me
sajýndan yirmi dakika sonra iliþki kaybolmuþ,
uçak yok olmuþtur.
1947: Superfort (ABD. Askerî C - 54) Bermu-
da'nýn 100 mil uzaðýnda kaybolmuþtur.
29 Ocak 1948: Star Tiger, dört motorlu Tu-
dor IV, Bermuda'nýn 380 mil kuzeydoðusunday-
ken radyo iliþkisi kesilmiþ, uçak otuz bir kiþi
lik yolcu ve personeliyle kaybolmuþtur.
28 Aralýk 1948: DC-3 özel charter uçaðý, San
Juan'dan Miami'ye giderken, otuz iki yolcu ve
personeliyle yok olmuþtur.
17 Ocak 1949: Star Ariel (Star Tiger'ýn ikizi),
Londra'dan Santiago (Þili)'ye uçarken, Bermu
da ile Jamaica arasýnda, Bermuda'nýn 380 mil
güney-güneybatýsýnda, telsiz iliþkisi kesilmiþ
ve kaybolmuþtur.
Bermuda Üçgeni içindeki belli baþlý kaybolma olaylarý. Uçak kayýplarýnýn sýra numarasý dair
ayýplarýnýn numaralarý ise üçgen içine alýnmýþtýr.
Mart 1950: Amerikan Globemaster uçaðý, Ýrlan
da'ya giderken üçgenin kuzey ucunda yok ol
muþtur.
2 Þubat 1952: York Transport (Ýngiliz), üçgenin
kuzey ucunda, Jamaica'ya giderken, taþýdýðý
otuz üç kiþiyle birlikte kaybolmuþtur.
30 Ekim 1954: Super Constellation (Deniz uça
ðý), taþýdýðý kýrk iki kiþiyle üçgenin kuzey ucun
da yok olmuþtur.
9 Kasým 1956: Navy Martin, P5M deniz uçaðý,
Bermuda yakýnýnda, taþýdýðý on kiþiyle kaybol
muþtur.
8 Ocak 1962: Hava Kuvvetlerinin KB-50 tanke
ri, Langley Field, Virginia'dan Asor'lara uçar
ken yok olmuþtur.
28 Aðustos 1963: Ýki yeni KC-135 Stratotanker
jet uçaðý, Atlantik üzerinde benzin alma dene
mesi için uçarken, Bermuda'nýn 300 mil gü
neybatýsýnda yok olmuþtur.
13. 5 Haziran 1965: C-119 Flying Boxcar, on kiþi-
siyle, güneydoðu Bahamalar'da yok olmuþtur.
5 Nisan 1956: Sivil kargo uçaðý haline getiri
len B-25, taþýdýðý üç kiþiyle, Okyanus Dili de
nizaltý vadisinin güneyDatýsýnda yok olmuþtur.
11 Ocak 1967: Kargo uçaðý haline getirilen
Chase YC-122, taþýdýðý dört kiþiyle Golf Stre-
am'de, Palm Beach'le Grand Bahama arasýn
da kaybolmuþtur.
22 Eylül 1963: C-132 Cargomaster, Asor'lara
uçarken yok olmuþtur.
ÜÇGEN ÝÇÝNDE KAYBOLAN VEYA BOÞ OLARAK BULUNAN GEMÝLER
(Resimde sýra numaralarý üçgen içine alýnmýþtýr.)
1840: Rosalie adlý Fransýz gemisi, yelkenleri
fora, kargosu yerinde olduðu halde, hiç tayfa-
sýz bulunmuþtur.
Ocak 1880: Atalanta adlý Ýngiliz gemisi Bermu-
da'dan Ýngiltere'ye doðru hareket ettikten son-
ra, taþýdýðý 290 kiþiyle birlikte, fazla uzaklaþmadan kaybolmuþtur.
Ekim 1902: Freya adlý Alman gemisi, Manza-
nillo, Küba'dan hareket ettikten az sonra, ha
sarlý durumda, demiri sallanýr vaziyette, boþ
bulunmuþtur. Kaptanýn kamarasýndaki takvim
4 Ekim'i, yani yola çýkýldýðýnýn ertesi gününü
göstermektedir.
4 Mart 1918: 165 metre uzunluðunda, 19.000
tonluk Amerikan levazým gemisi USS. Cyclops,
Barbados'tan Norfolk'a doðru yola çýkmýþ, ta
þýdýðý 309 kiþiyle kaybolmuþtur. Havanýn deniz
trafiðine uygun olduðu bilinmektedir. Gemiden
ne bir radyo mesajý alýnmýþ, ne de bir enkaz
bulunmuþtur.
1925: SS. Cotopaxi, Charleston'dan Havana'ya
giderken yok olmuþtur.
Nisan 1932: New York kayýtlý John and Mary,
Bermuda'nýn elli mil güneyinde, yelkenleri sarýlmýþ, güvertesinin boyanmasý yeni bitirilmi
da, boþ olarak bulunmuþtur.
Þubat 1940: Gloria Colite adlý yat, St. Vicent'-
den yola'çýktýktan sonra, Mobile - Alabama'nýn
200 mil güneyinde, saðlam durumda, boþ ola
rak bulunmuþtur.
22 Ekim 1944: Rubicon adlý Küba þilebi, Flo
rida açýklarýnda, Golf Stream içinde, Sahil Ko
ruma Örgütü tarafýndan boþ olarak bulunmuþ
tur. Ýçinde canlý olarak yalnýz bir köpek vardýr.

9. Haziran 1950: SS Sandra adlý 115 metre boyundaki þilep, Savannah - Georgia'dan Pue
rto Ca-bello, (Venezüella'ya) doðru yola çýktýktan sonra, St. Augustine - Flonda'dan geçmi
ton haþarat ilâcýyla birlikte, iz býrakmadan yok olmuþtur.
Eylül 1955: Connemara IV adlý yat, Bermuda'nýn
400 mil güneybatýsýnda boþ olarak bulunmuþ
tur.
2 Þubat 1963: Marine Sulphur Queen adlý 140
metre boyundaki þilep, hiç bir mesaj vermeden,
iz ve kalýntý býrakmadan kaybolmuþtur. Nor
folk- Virginia'ya gitmekte olan gemi, Beau
mont - Texas'tan kalkmýþtýr. Son mesajýný ver
diði zaman Dry Tortugas'a yakýn bir noktada
bulunmaktaydý.
1 Haziran 1963: Sno' Boy adlý yirmi bir met
relik balýkçý teknesi, taþýdýðý kýrk kiþiyle bir
likte Kingston-Jamaica'dan yola çýktýktan son
ra, Northeast Cay'in seksen mil güneyinde yok
olmuþtur. ,
1924: Raifuku Maru adlý Japon þilebi, Baha-
ma'larla Küba arasýnda yardým istemiþ, sonra
kaybolmuþtur.
1931: Stavenger adlý þilep, kýrk üç tayfasýyla
birlikte, Bahama'lardaki Kedi adasý dolaylarýn
dan bir mesaj verdikten sonra yok olmuþtur.
Mart 1938: Anglo-Austrian þilebi, otuz dokuz
tayfasýyla, Asor dolaylarýnda "her þey yolunda"
þeklinde bir mesaj gönderdikten sonra kaybol
muþtur.
Aralýk 1967: Revonoc adlý, her denize daya
nýklý, on beþ metrelik yarýþ yatý, karayý görüþ
uzaklýðý içindeyken kaybolmuþtur.
24 Aralýk 1967: Witchcraft adlý özel motor, Mi-
ami'ye bir mil uzaklýkta, sahibi ve bir yolcu
suyla birlikte yok olmuþtur.
Nisan 1970: Milton Latrides adlý þilep, New
Orleans'dan Capetown'a giderken kaybolmuþ
tur.
Mart 1973: Anita adlý 20.000 tonluk þilep, otuz
iki tayfasýyla Newport News'dan Almanya'ya
giderken yok olmuþtur.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
KAYIP GEMÝLER DENÝZÝ
ÜÇGEN içindeki gemi kayýplarý genellikle Batý Atlantik'in Sargasso Denizi adýný alan yöres
ur. Hemen hiç bir kýpýrtý göstermeyen bu durgun deniz parçasý, adýný Sargassum adlý deniz
almaktadýr. Eðer üçgenin esrarýný daha da dikkati çeker duruma getirmek için yeni bir fakt
iyaç varsa, bunu da Sargasso Denizi saðlamaktadýr. Çünkü bu deniz, beþ yüz yýl önce ispanyo
ekiz denizcileri tarafýndan keþfedildiðinden bu vana, baþlý baþýna bir esrar sayýlmaktadý
Milâttan önce buraya gelmiþ olmasý ihtimali olan Fenikeli ve Kartacalý gemicilerin tepki
ini de eklersek, esrarýn binlerce yýMan beri var kabul edildiðini belirtmek yerinde ol
ur.
Sargasso Denizi Kuzey Atlantiðin batý kesiminde, üzerinde tembel tembel yüzen Sargassum y
o-sunlarýyla belirlenen, sýnýrlarý bu yosunlarla çizilen bir okyanus parçasýdýr. Colomb ilk
uluðunda bu
BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGEN!
kadar yosunu bir arada görünce kendini karaya yakýn sanmýþ, cesaret bulmuþ, fakat gemisinin
tayfalarý onun bu hevesine pek katýlmamýþtý.
Bu yosun denizinin sýnýrlarýný, kuzeyden gelerek ikiye ayrýlan, doðudan ve batýdan güneye
rada dönüþ yapýp Kuzey Ekvator Akýntýsýyla birleþerek yeniden kuzeye yönelen Golf Stream a
ir. Arada hareketsiz kalan su, ortalama 37° kuzey enleminden 27° güney enlemine, 75° bati
boylamýndan 40° batý boylamýna kadar uzanmaktadýr. Sargasso Denizinin derin sularýnýn dib
Hatteras ve Nares okyanus çukurlarýyla, Bermuda Kýta tabaný ve birçok esrarengiz sualtý dað
bu-iunmaktadýr. Bunlar sanki bir zamaýiýar birer aday-mýþcasýna su yüzüne doðru yükselir, s
varmadan, býçakla kesilmiþ gibi, tepeleri dümdüz, son bulurlar. Sargasso Denizinin doðusun
a, Kuzey Atlantik sualtý dað silsilesi bulunmaktadýr. Kuzeyden güneye doðru bir dizi oluþ
bu sýra daðl?ýin en yüksekleri yüzeyi aþmakta ve Asor adalarýný oluþturmaktadýr. Sözün ký
sinde akýntýlar bulunan Büyük Antiller'in 200 mil kadar kuzeyinden baþlayýp Florida ve Batý
ilini yalayarak Hatteras burnundan Atlantiðin açýðýna dönen, Iberya ve Afrika doðrultusund
rlerken Kuzey Atlantik dað silsilesine varýnca yeniden Amerika'lara doðru kývrýlan sýnýrla
rili, durgun bir denizdir.
Sargasso Denizi yalnýzca her zaman var olan yosunlarýyla deðil, dillere destan durgunl
uðuyla da tanýnýr. "Kayýp Gemiler Denizi", "Kayýp Gemiler

Mezarlýðý", "Korku Denizi" adlarýnýn ortaya çýkmasýnda rol oynayan niteliðinin, esas bu du
lduðu sanýlmaktadýr. Deniz efsaneleri Atlantik yüzeyinde böyle bir gemi mezarlýðýnýn bulu
yosunlarýn her çaða ait gemileri tutarak hareketsiz býraktýðýný, gemilerin orada yavaþ yav
iskelet haline geldiðini dile getirmektedir. Bu ölüm yöresinde boþ buharlý gemilere, yatl
, balýkçý teknelerine, korsan gemilerine rastlandýðý söylenirken, hikâyeyi daha da ilginç
a olacak, Ýspanyol hazine kalyonlarý da kadroya eklenmektedir. Ayrýca hevesli efsanecil
er, çoktan çürümüþ olmasý gereken örnekleri de sýralayarak katkýda bulunurlar. Bu arada Vi
jderha gemileri, küreklerin baþýndaki is-keletleriyle birlikte hikâyeye katýlýrken, Arap ye
kenlileri, Roma savaþ gemileri, gümüþ çýpalý Fenike gemileri, hatta batýk kýta Atlantis'e
aplamalý gemiler bile sayýlmakta, hepsinin yüzyýllardan beri bu hareketsiz deniz üzerinde
ece durduklarý anlatýlmaktadýr.
Sargasso Denizi'ne ait ilk efsanelerin, binlerce yýl önce buralara gelmiþ, hatta Brezi
lya'da bulunan taþ yazýtlara, ABD'de bulunan paralara bakýlýrsa, Amerika'lara çýkmýþ olan F
li ve Kartacalý denizciler tarafýndan ortaya atýldýðý sanýlmaktadýr. Gerçekten de, Kartac
Asor'larda bulunmuþ, sonra Venezüella'da ve ABD'nin güneydoðu sahillerinde ele geçmiþ, ay
Meksika'ya Semi-tik konuklarýn geldiðini belirten taþ oymasý resimler de ortaya çýkarýlmýþ
alý Amiral Himil-co'nun M.ö. 500 yýlýnda yazdýðý rapordan alýnan þu
sözler, garip olmakla birlikte, tanýdýk sözler gibi
geliyor:
... Gemiyi yürütecek hiç bir rüzgâr yok. Deniz o kadar ölü... Dalgalarýn arasýnda birçok y
u yosunlar gemiyi çalý gibi tutuyor... Deniz çok derin deðil. Tabam az bir su örtüyor... De
iz canavarlarý çevrede yüzüp duruyor, aðýr aðýr, sürüklenerek ilerleyen gemilere hemen
rek yüzüyorlar..."
Burada Amiral Himilco'nun belirgin abartmalarýný mazur görmek gerekmektedir. Aradan geçen
bunca yüzyýl bir yana, Fenikeli ve Kartacalý denizciler zaten baþka ülkelerin denizcileri
i Herkül'ün sütunlarýndan öteye (Cebelitarýk) geçirmemek yolunda çok azimliydiler. Bunun n
erhalde Avrupa ve Afrika'nýn Atlantik sahillerinde ve belki daha ilerlerde yaþayan uyg
arlýklarla yapabilecek kârlý ticareti kimseyle paylaþmamak . olmalýdýr. Rotalarýný yabanc
, hatta Atlantik'e çýktýklarýndan söz eden kaptanlarýna ölüm cezasý uygulayan Kartacalýla
yakýnýnda gördükleri her yabancý gemiyi batýrýrlar, buna güçleri yetmezse, görülmemek için
i gemilerini yok ederlerdi.
Birçok eskiçað yazarý, Batýk kýta Atlantis'in "Atlantik'te býraktýðý su altý dað v
-ðinirken, gemilerin küreklerine sarýlan, yürümelerini engelleyen yosunlara da d
nmiþtir. Düþler ve - hayallerle zenginleþtirilmiþ olan "Kayýp Gemiler Denizi" efsanesinin
, birçok efsane gibi bazý gerçek dayanaklarý olabilir, ömrü boyunca yelkenli ge-

milerle yolculuklar yapan Avustralyalý denizci Allan Villiers, "Vahþî Okyanus, 1957" ad
lý kitabýnda anlattýðýna göre Sargasso denizinde, yosunlarýn arasýnda gerçekten boþ bir g
rs bu konuda þöyle söylemektedir. "Eðer bir gemi am-barlarýndaki stoklarý tüketecek kadar u
bir süre hareketsiz kalýrsa, gerçekten yosun ve midyelerle kaplanýr ve hareket edemez ha
e gelir. Tropik kurtlar teknenin tahtalarýný oyar ve gemi, içi iskelet dolu, çürümüþ bir e
linde, suyun yüzeyinde kaldýktan sonra, sýcak derinliklere batar, gider."
Sargasso Denizinde modern çaðlarda görülen boþ gemilerden bir kýsmý gerçi yosunlar tarafýnd
lmamýþtýr ama, rüzgarsýzlýk yüzünden hareketsiz kalmýþ, terkedilmiþtir. Buradan geçen enlem
verilmesi bile bu hareketsizlik ve durgunluk yüzündendir, ispanyol kalyonlarý burada rüz
gârsýzlýktan durup, içme suyunu tüketmeye yüz tuttuklarýnda, suyu ziyan etmemek için savaþ
denize atmak zorunda kalýyorlardý.
Modern motorlu gemiler için rüzgârsýzlýktan yolda kalmak gibi bir tehlike söz konusu olamaz
Bu yüzden, bölgede kaybolan gemiler daha da ilginç bir esrar perdesi yaratmaktadýr. Tab
iî aslýnda bütün gemi kayýplarý esrarengizdir. Yola çýkarken gemisini kaybetmek niyetinde
tanlarýn sayýsý oldukça az olmalý. Geminin baþýna gelen anlaþýlýnca, ya da hiç deðilse tah
u esrar ortadan kalkar. Oysa Sargasso Denizi'nde kaybolan gemilerin pek çoðu için bu da
mümkün olamamýþtýr.
Bu denizde ve çevresindeki Golf Stream içinde ilk yer alan kaybolma olaylarý, ya hava
koþullarýyla, ya da korsanlarla yorumlanmýþtý. Ýspanyollarýn kayýplara ait tuttuklarý kayý
dar eksiksizdi. Bunun nedeni her halde o yýllarda buradan geçen Ýspanyol hazine gemileri
nin taþýdýklarý yükün çok deðerli olmasýndandý. Meksika'dan, Panama'dan ve bugün Columbia
yerden gelen bu gemiler Havana'da buluþur, Keys ve Florida boðazý yoluyla ilerlerken pe
k çoðu fýrtýnaya tutulur, taþýdýklarý hazineleri gelecek kuþaklarýn dalgýçlarýna birer yad
dibine býraký-verirlerdi. Bir kýsmýný da korsanlar batýrýrlar, geriye pek bir iz býrakmaz
Korsanlýk kazançlý bir meslek olmaktan çýktýktan yýllarca sonra bile gemiler bu y
aybolmaya devam etti durdu. Hava iyiyken bile kayboluyorlardý. Üstelik, daha sonraki
yýllarda dikkati çekeceði gibi, geriye bir enkaz da býrakmýyorlardý. Kayýplarýn
rikan gemileri, bir kýsmý da yabancý bayraklý gemilerdir. Kayýtlý olaylarýn ilk
1800 Aðustos'unda U.S.S. Insurgent'in, taþýdýðý 340 kiþiyle birlikte bilinmeyen nedenlerl
ok olmasýdýr. Olaylar 1968 Mayýsýnda Scorpion denizaltýsý-nýn 99 kiþilik personeliyle
lmasýna kadar sürer. Ne var ki Scorpion aslýnda kaybolmuþ sayýlamaz, çünkü sonun
arýn 460 mil güneydoðusunda, denizin iki mil derinliðinde bulunmuþtur. Bölgede
kaybolan diðer gemiler þunlardýr: - 20 Aðustos 1800'de doksan kiþiyle Guade-loupe'den Ne
w Castle'a giderken kaybolan U.S.S. Pickering.

? 9 Ekim 1814'de 140 kiþiyle Karaip'ierde kaybolan U.S.S. Wasp.
28 Ekim 1824'de on dört kiþiyle Küba'dan Thompson Adasýna giderken kaybolan U.S. S. Wild
cat.
Ocak 1880'de Bermuda'dan Ýngiltere'ye gitmekte olan ve 290 genç denizciyi, eðitim yaptýrm
ak amacýyla taþýyan H.M.S. Atalanta. Bu geminin kaybý Ýngiliz donanmasýnýn uzun süre sürdür
faaliyetlerine yo! açmýþtýr. Manþ filosundan altý gemiye birbirinden bir kaç mil aralýkla
a'nýn kaybolduðu bölgeyi tarama emri verilmiþtir. Bu tür kapsamlý arama iþlemleri ile-riki
olma olaylarýnda, özellikle uçaklar söz konusu olduðu zaman da uygulanacaktýr. Atalanta'yý
a çabalarý Mayýs ayý baþlarýna kadar sürmüþ, bir sonuç alýnamamýþtýr.
4 Mart 1918'de Barbados'dan Norfolk-Vir-ginia'ya giderken 309 kiþiyle kaybolan U.S
. S. Cyclops. Donanmanýn üçgen içinde uðradýðý kayýplar arasýnda en iyi bilinen ve en çok
ur. Böyle oluþunun nedeni, Birinci Dünya Savaþý yýllarýnda keþfedilmiþ ve kullanýlmakta ol
karaya ve gemiden gemiye haberleþme olanaklarýnýn bulunmasý olduðu kadar, bu olaydaki ga
rastlantýlardýr diyebiliriz. Bir kere bu kaybolma olayý savaþýn bütün þiddetiyle devam e
rastladýðý ve Cyc-
BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGEN!
lops da bir kömür takviye gemisi olduðu için (sonradan uçak gemisi haline getirilen U
.S.S. Langley'le ikizdir), önceleri bir mayýna çarptýðý, ya da bir Alman denizaltýsý-n
emisinin saldýrýsýna uðradýðý düþünüldü. Ayrýca geminin kaptaný karakter yönünden
n" adlý eserde canlandýrýlan kaptaný andýrdýðýndan, gemide bir ayaklanma olmuþ olabile
de kuþkulanýldý. Bu arada Alman doðumlu kaptanýn gemiyi düþmanlara teslim etmiþ
ileceði de söz konusu edildi. Gerçekten de, aslen Alman olan kaptan, a-dýný Wichmann
'ken deðiþtirmiþ, Worley yapmýþtý. Bu görüþlerin hepsi de doðru olabileceðe benziyordu.
emi Barbados'tan ayrýldýktan sonra, rotasýný izleyip kuzeye yöneleceðine, birden g
doðru dönüþ yapmýþ ve kýsa zamanda görünmez olmuþtu. Sonralarý Alman kayýtlarýnda
o sýra orada her hangi bir Alman denizaltýsý veya mayýný bulunmadýðýný gösterdi. Yalnýz
antý eseri olarak yine Cyclops olan bir Ýngiliz gemisinin kuzey Atlantik'te U
- Boat'lar tarafýndan batýrýldýðý öðrenildi. U.S.S. Cyclops yok olduðu zaman mangane
i taþýmaktaydý. Bu nedenle savaþ bittikten sonra Güney Amerika'daki Alman ajanlarý, gem
rgosu içine saatli bomba yerleþtirmiþ olduklarýný ileri sürerek alkýþ toplamaya kalkýþ
r istendiði gibi geliþ-

tiði zamanlarda, entelijans örgütlerinin bu tür davranýþlarý çok olaðandýr.) Sebep ne olurs
Cyclops olayý esrarlý bir senaryonun tüm niteliklerini üzerinde toplamaktadýr. Bir Amerika
donanma gemisinde Alman asýllý bir kaptan... üstelik de akýl hastasý olmasý ihtimali bul
bir kaptan (köprünün üzerinde uzun iç çamaþýrý ve baþýnda þapka ile dolaþtýðý çok görülmüþ
ki Brezilya baþkonsolosu, ayrýca cinayet suçuyla tutuklanmýþ üç Amerikan denizcisi...
Cyclops'un nasýl kaybolduðuna iliþkin bir teori de Amiral M. S. Tisdall tarafýndan ileri
sürülmüþ, sonradan 1973 yýlýnda film yapýlan Poseydon Macerasý senaryosuna konu teþkil etm
all bu konudaki görüþünü "Cyclops tersine mi döndü?" adlý bir makalede yayýnlamýþtýr. Filmd
emisi baþ aþaðý dönmektedir. Bunun nedeni, yüklemenin yanlýþ yapýlmasý yüzünden, iri bir d
masýdýr. Gemi ters döner, fakat batmaz. Bilindiði kadarýyla Cyclops fýrtýnaya falan tutulmu
di. Fakat bir deprem dalgasýyla karþýlaþmýþ da olabilir, bu yüzden ters dönmüþ, batarken de
yan tayfalarla eþyalarý da yarattýðý girdapla dibe çekmiþ olabilirdi.
Fakat bu konuda kesinlikle bilinen bir tek ;ey varsa, o da Cyciops'un yok olduðudu
r. Bermuda Üçgeni içinde yok olan bütün diðer irili ufaklý gemiler gibi. Konuyla ilgili d
raporunda þöyle denilmektedir:
4 Mart 1918 günü Barbados'tan hareket
ettiðinden beri geminin izi bulunamamýþtýr. Bu
BERMUDA ."ÞEYTAN" ÜÇGENÝ
olay, donanma tarihinin en þaþýrtýcý ve esrarengiz olaylarýndan biridir. Geminin yerini bu
ilmek için gösterilen çabalarýn hiç biri sonuç vermemiþtir... Bu konuda pek çok düþünce il
hiç biri geminin nasýl yok olduðunu açýklamaya yeterli deðildir...
Nasýl kaybolduðu bilinemese de, Cyclops olayýnýn ileriki olaylar üzerinde büyük etkisi gör
ere Amerika'da stratejik maddelerin stokuna gitme yöntemi bu olaydan sonra yerleþti.
Kongre'-de bu konuda yapýlan tartýþmalarda, Cyclops'un battýðý zaman taþýdýðý yükün manga
ddenin silâhlarda kullanýlan çeliðin yapýmýnda kullanýlmasý nedeniyle, bu olay bir stok tut
erekliliðine örnek olarak gösterildi. Amerika'nýn uluslararasý çatýþmalar sýrasýnda deniz y
ecek stratejik maddelere bel baðlamasýnýn güvenli olmadýðý ileri sürüldü.
Daha vakýn tarihlerde Bermuda Üçgeni içindP yer alan kaybolma olaylarý arasýnda, Sao Paulo
dlý Brezilya gemisinin 1951'de yok oluþu ilgi toplamaktadýr. Sao Paulo yalnýzca bakýmýyla
i sekiz tayfasýyla, hurda olarak kullanýlmak üzere iki kýlavuz gemisi tarafýndan çekilerek
la çýkarýldý. Fakat 3 Ekim'i 4 Ekim'e baðlayan gece, birden ortadan kayboldu. Deniz fazla
algalý olduðu için, Sao Paulo'yu çeken gemilerden biri 3 Ekim gecesi halatýný býrakmýþtý.
hý sular sakinleþtiðinde, ikinci geminin halatýnýn kopuk olduðu ve Sao Pauio'nun kayýplara
emen gemi ve uçaklarla baþlatýlan arama sonucu, alýþýlmadýk

raporlar geldi. Gece boyunca ve sabahýn erken sa-atlarýnda açýklanamayan bazý ýþýklar görül
malarýnda uçaklar deniz yüzeyinde bazý siyah lekeler gördüklerini, fakat bu lekelerin heme
ok olduðunu bildirdiler. Ne Sao Paulo'nun, ne de sekiz tayfasýnýn izi bulunabildi.
Bermuda Üçgenindeki kaybolma olaylarýný yorumlayan kiþilerin pek çoðu, her olayý çözümü im
bir esrar gibi anlatýp, öylece býrakmayý seçerler. Beri yandan birçok araþtýrmacý da uçak
n yok olmasýna akla yakýn, kabul edilebilecek nedenler bulmaya çalýþýrlar. Bu arada en çok
i sürülen yorumlar, ya dünyada, ya da dünya dýþýnda yaþayan zekî bireylerin bu iþte parmaðý
yi bir neden bulunamadýðý için olacak, bu görüþleri gittikçe daha çok sayýda gözlemci kab
aþlamýþtýr.
Ivan Sanderson ve Dr. Manþon Valentine'in ileri sürdüðü bir görüþe göre, olaylarýn sorumlu
rin dibinde yaþayan zekî bireylerdir. Bundan daha çok taraftarý olan baþka bir görüþ ise, A
Hava Kuvvetlerinde on yýllýk bir pilot olan John Spencer tarafýndan ortaya atýlmýþtýr. Bun
e, dünya dýþýnda, uzayýn baþka bir yerinde yaþayan bir uygarlýktan gelenler, belirli aralý
dan insan ve ekipman almakta, bunlarý inceleyip eriþtiðimiz uygarlýk düzeyini saptamaya ç
dýrlar. Bunu yaparken güttükleri amaç, ne kadar ilerlediðimizi öðrenmek deðil, tehlikeli ol
kadar ilerlemediðimizden emin olmaktýr. Bu görüþlerin hepsine bu kitabýn ileriki
ayfalarýnda
geniþ yer verilecektir. Burada kýsaca deðinmek istediðimiz nokta, söz konusu uzay laboratu
arýnýn gerekli örnekleri önceleri gemilerden seçerken artýk uçaklara dönmüþ olmasýdýr. Ger
ylarýnýn temposu, gerekse önce gemilerle yeti-nilirken þimdi askerî uçaklara dönülmüþ olmas
man özel yatlardan gezinti uçaklarýna kadar her türlü taþýttan örnekler yok olurken, bazen
kargolar taþýyan taþýtlarýn kaybolmasý, bu açýdan bakýldýðýnda insaný oldukça tedirgin eden
edir.
Ticaret gemileri arasýnda, kayýtlý kaybolma olaylarýnýn ilklerinden biri, Rosalie adlý Fran
gemisidir. 1840 yýlýnda Havana yolundayken Üçgene kurban olmuþ, fakat büsbütün de yok olm
olan yalnýzca tayfalarý ve yolcularýdýr. Gemide bir tek kanaryadan baþka hiç bir canlý kalm
Eðer bu bir korsanlýk olayýysa, tayfa ve yolcularýn yok olmasýna sebep olan kimselerin, yaþ
yan insanlara duyduklarý ilgi, gemiye ve kargoya duyduklarý ilgiden daha çok demektir. Y
ok, eðer sebep apansýz bastýran bir hastalýksa, o zaman da gemide bunun bir belirtisi görü
k gerekir. (Böyle ansýzýn çýkan hastalýklarýn bir gemiyi nasýl baþý boþ býrakabileceðinin ö
ticareti yapýlan günlerde Sargasso Denizinde geçen bir olayý anlatmakta yarar var. Oradan
geçmekte olan bir gemi, uzakta bir esir gemisi görmüþ ve yardým çaðrýsý almýþtýr. Anlaþýl
ler ve tayfalar, mikrobik bir hastalýktan körleþ-miþ durumdadýr. Yardým çaðrýlarý hiç bir i
rtarma gemisi diye ortaya çýkmasýný bekle-

dikleri gemi onlarý kendi kaderleriyle baþbaþa býrakarak olanca hýzýyla oradan uzak
26 Þubat 1855'de, James B. Chester gemisi, tayfasýz, yelkenleri açýk, amaçsýz biçimde Sarga
Denizinde dolaþýr bulundu. Chester'i bulan, Marathon adlý gemiydi. Kaptan'ýn kamarasý ince
endiðinde, masa ve sandalyelerin devrilmiþ olduðu, kiþisel eþyalarýn saða sola atýlmýþ du
görüldü. Geminin kargosuna dokunulmamýþtý. Cankurtaran kayýklarý da yerli yerindeydi. Bir s
da çarpýþma izi görünmüyordu. Tayfalar ortada yoktu. Ya bir baþka gemi tarafýndan alýnýp
mayacak þey) kendilerini denize atmýþ olmalýydýlar. Marathon gemisindekilerin ifadesine ba
sa, kaptan kamarasýndaki kâðýtlarla pusula da kayýptý.
1881 yýlýnda, Ellen Austin adlý Amerikan gemisinin baþýna inanýlmaz bir olay geldi. Asor'l
batýsýnda ilerlerken, ilerde içi boþ bir gemi gördüler. Yanaþtýklarýnda geminin saðlam old
i-ler. Rüzgârýn o sýra kesilmesinden yararlanan kaptan, bu gemiye kendi tayfalarýndan bir
mýný çýkardý. Fakat binen tayfalarýn gemiyi çalýþtýrmasýna fýrsat kalmadan bir bora patlad
irinden ayrýlmak zorunda kaldý. Ayný gemiye ancak iki gün sonra rastlayabildiler. Yanaþtýk
da, bindirdikleri tayfalarýn yerinde yeller estiðini gördüler. Ne olduklarý, nereye gittik
eri anlaþýlamadý. Ellen Austin'in kaptaný inatçý adamdý. Adamlarýný ikna etmeye çok uðraþtý
ma sonunda ikinci bir gönüllü ekip buldu ve bu esrarlý, tehlikeli gemiye bindirdi. Tam o
ada yeni bir
bora patladý, iliþki yine kesildi. Bundan sonra ne gemiyi, ne de içine bindirilen tayf
alarý bir daha gören olmadý. Burada insanýn aklýna bir tuzak ihtimali geliyor. Boralarýn
dýðý anýn bile planlandýðý bir tuzak... tabiî eðer bu düþünüþ büsbütün saçma deðilse...
Boþ gemilere Üçgen içinde çok rastlanmýþtýr. Sözgeliþi, 1902 Ekim ayýnda Küba'daki Manzanil
gitmekte olan Freya adlý Alman gemisi de, boþ olarak bulunmuþ, kaptan kamarasýndaki takv
min 4 Ekim gününe kadar yýltýlmýþ olduðu görülmüþtür.
O tarihlerde Meksika'da büyük bir depremin yer aldýðý bilinmektedir. Sismik þok nedeniyle d
büyük bir dalganýn tayfalarý süpürüp attýðý, ya da gemiyi devirdiði, sonra deniz durulduðu
n yeniden doðrulduðu düþünülebilir.
Sargasso Denizinde, ya da Atlantiðin buraya yakýn yörelerinde bulunan boþ gemilerin öyküler
anlatýlýrken, Mary Celeste olayýnýn atlanmasýna olanak yoktur. Bu gemi belki boþ kalan ge
erin en ünlüsüdür. Olay Sargasso Denizinde yer almamýþtýr. Gerçi Mary Celeste bu yöreden g
sonunda Asor'larýn kuzeyinde, Dei Gratia adlý Ýngiliz teknesi tarafýndan 1872 Kasýmýnda b
nmuþtur, ingiliz gemisi, Mary Celeste'in çok garip bir rota üzerinde ilerlediðini görerek
ret vermiþ, karþýlýk alamayýnca yanaþmýþ ve sonunda boþ gemiyi ganimet olarak almýþtýr. Ma
ar yelkenlerin açýk olduðunu, geminin yükünü oluþturan alkol fýçýlarýnýn ambarda sapasaðla
Gemide yeterince yiyecek ve su da vardýr.

Yalnýz içindeki on kiþi yok olmuþtur. Bunlar arasýnda kaptanýn kendisi, karýsý ve henüz be
kýzý da vardýr. Paralarý, pipolarý, kiþisel eþyalarý, hatta gemi kütüðü bile yerli yerinded
-tant kaybolmuþtur. Ana kamara, sanki birilerinin içeriye girmesini önlemek istercesin
e kapatýlmýþ, kapýnýn arkasýna dayanak yapýlmýþtýr.
Bu olay defalarca anlatýlmýþ, anlatýlýrken de epey süslenip püslenmiþtir. Kaç kere duruþma
asýna raðmen, esrarý hâlâ aydýnlanmýþ deðildir. Tayfalarýn kaybý zaman zaman korsan saldý
orumlanmýþ, tayfalarýn kaptaný öldürdükten sonra kaçmýþ olabilecekleri söylenmiþtir. Ya da
olün patlamasýndan korktuklarý, birden gemide tehlikeli bir yük olduðunu öðrenmeleri, veya
alýk çýkmasý, ya da bazý kimselerin onlarý kaçýrmýþ olmasý ihtimalleri sýralanmýþtýr. Bu
da kalan Lloyd Sigorta Þirketi ise, alkolün birden alev almýþ olabileceði, tayfalarýn korku
kendilerini denize atmalarýndan sonra alevin sönmüþ olabileceði üzerinde durmaktadýr. Ger
alkol çok kolay alev alabilmekte, mavi bir alevle bir süre yandýktan sonra kendi kendin
e sonebilmektedir. Alev kýsa süre içinde sönse bile, cankurtaran kayýklarýna binmiþ olan t
ar bir daha gemiye çýkmak olanaðýný bulamamýþ olabilirler. Baþka bir görüþ de, geminin amb
eklerde çavdar mahmuzu bulunabileceði yolundadýr. Çavdar mahmuzunun karýþtýðý ekmekleri y
arýn daha önce de etkilendiði, bilinçsizliðe ve çýlgýnlýða kapýldýktan sonra, fecî þekilde
r. Böy-
le bir nedenle gemideki herkesin birden çýldýrmasý, panik içinde gemiyi terketmesi, gerçekt
n hem bu olayý, hem de boþ bulunan baþka gemilerin durumunu açýklayabilecek bir görüþtür.
"Zamanýn ve Uzayýn Garip Esrarlarý" adlý kitabýnda Harold Wilkins, bambaþka bir görüþü ol
biçimde savunmaktadýr. Buna gö-ý re, gemi personelinin daha önceden tanýdýðý kimseler geli
yý yok etmiþ, sonra da boþ kalan gemiyle karþýlaþmýþ gibi, onu ganimet olarak ele geçirme
miþ olabilirler.
Wilkins bu görüþü savunurken, Dei Gratia kap-tanýyla tayfalarýnýn ifadelerindeki tutarsýzlý
nde durmakta ve daha önce New York limanýnda beklerken Dei Gratia'nýn tam bir hafta bo
yunca Mary Celeste'le omuz omuza demir atmýþ bulunduðunu ve bahtsýz geminin hemen peþi sýr
ola çýktýðýný önemle belirtmektedir.
Mülkiyet iþlemi tamamlandýktan sonra Mary Celeste yeniden denizlere açýldý. Fakat bu sefer
eminin, içine binenlere uðursuzluklar ve ölümler getiren perili bir gemi olduðu söylentiler
yayýlmaya baþladý. Neden sonra Kaptan Gilman Parker bir gece gemideki herkesi bilerek
sarhoþ ettikten ve kendisi de zilzurna denecek duruma geldikten sonra, Mary Celeste
'i Haiti yakýnlarýnda bir kayalýða doðru sürüp parçaladý ve bu uðursuzluk hikâyesinin sonun
Baþka boþ gemilerin hikâyelerinde, tayfalarýn baþýna gelenleri bu kadar bile tahmin etme ol
aðý yoktur. Bunlar arasýnda, 1921 Þubatýnda, Ku-

zey Carolina sahillerinde karaya oturan Carol Dee-ring olayý vardýr. Gemi karaya otu
rduðunda boþtur. Personeli ya gemiyi terketmiþ, ya da alýnýp götürülmüþtür. Hangisi olursa
tam yemek yemeye hazýrlandýklarý sýrada olduðu bellidir. Sonra, 1932 Nisanýnda, Bermuda'n
li mil güneyinde boþ olarak bulunan John and Mary de vardýr. 3 Þubat 1940'da boþ bulunan G
oria Colite, 22 E-kim 1944'de, Key Largo (Florida) açýklarýnda içinde aç bir köpekle bulun
Küba gemisi Rubicon da sayýlabilir. Rubicon'un kütüðüne yazýlan son cümle 26 Eylül tarihin
e gemi henüz Havana limanýndayken yazýlmýþ bulunmaktadýr. Cankurtaran kayýklarýnýn yerind
asý, tayfalarýn gemiden acele ayrýldýðýný göstermektedir. Ivan Sanderson, böyle durumlarda
gemiyi terk ederken, gemi maskotunu, ya da kendi özel hayvanlarýný kesinlikle yanlarýna
alacaklarý görüþündedir. Bu yoldan hareket ederek, tayfalarýn gemiden zorla uzaklaþtýrýlmý
argýsýna varmaktadýr. Onlarý alýp götürenler belki konuþabilen örnekler isteyen bireylerd
nderson, "... boþ gemilerde býrakýlmýþ kedi, köpek ve kanaryalara rastlanabilirken, her ne
kmetse papaðanlar da insanlarla birlikte yok olmaktadýr," diyor. "Belki de, ister anl
amlý, ister anlamsýz olsun, her tür konuþma, dünya canlýsýný diðer yaratýklardan ayýrmaya
için."
Daha küçük teknelerden de tayfa ve yolcularýn yok olduðu çok görülmüþtür. Bunlar da sonra b
geçmektedirler. Bunlara örnek olarak Bermuda'nýn 400 mil güneybatýsýnda 1955 E
lü-
lünde bulunan Connemara IV'ü, 30 Haziran 1969 günü Bermuda'nýn kuzeyinde boþ bulunan yirmi
etrelik Maple Bank'i, 6 Haziran 1969'da Asor'la-rýn batýsýnda bulunan Vagabond adlý özel y
atý sayabiliriz. Bazý tekneler çok kýsa yolculuklar sýrasýnda yok olmuþlardýr. Al Synder'
na bir örnektir. Synder tanýnmýþ bir jokey'dir. Birkaç dostunu 5 Mart 1948 günü kendi tekn
e Miami'den balýða çýkarmýþtýr. Yat sonra bulunmuþ, fakat içindekilerin izine rastlanmamýþ
Küba devriminden sonra açýk denizlerde bulunan pek çok boþ motor ve sandal için, hep kaçan
ara ve onlarý kovalayan kuvvetlere ait yorumlar yapýlmaktadýr. Fakat bu arada çok dikkati
çeken bir kaybolma olayýnýn, Küba durumuyla hiç ilgisi olmadýðý çok açýktýr.
Witchcraft'in yok olmasý olayý, küçük teknelerin yalnýz limaný görecek kadar yakýnda olmak
, þamandralardan biriyle yanyanayken bile nasýl yok olabileceðinin çok þaþýrtýcý bir örneð
n tekne" adýyla tanýnan Witchcraft'in sahibi Dan Burrack, 1967 yýlýnýn Noel gecesinde, Mia
mi'nin ýþýklarýný denizden seyretmek hevesiyle, tanýdýðý bir papazý, Peder Pat Hogan'ý tekn
etmiþti. Durgun deniz üzerinde kýyýdan bir mil kadar açýldýlar, sonra 7 numaralý þamandra'n
urup kentin ýþýklarýný izlediler. Burada bulunduklarý sýrada Burack kýyýya bir tek beklenm
gönderdi ve bulunduðu mevkii tamý tamýna bildirdi. Çaðrýyý alan bir Sahil Koruma motorunun
aya varmasý, ancak yirmi da-

kika sürdü. Ama motor oraya vardýðý zaman Witc-craft'ýn izine rastlayamadý. Neden sonra, ar
ya son verildiði zaman, Sahil Koruma Örgütü sözcüsü þu çeliþkili sözleri söyledi: "Her hald
Ama bu bir deniz kaybý deðildir."
Tayfalarýyla birlikte yok olan kargo gemileri, balýkçý gemileri ve yatlarýn listesi çok uzu
dur. Gemilerin çoðu iyi bir havada kaybolmuþ, geride yüzen bir enkaz parçasý, yað izi, ca
an kayýðý, cankurtaran simidi veya yeleði (bir tek yelek hariç) ya da ceset býrakmamýþlard
lan uçaklar gibi, bu gemiler de SOS mesajý göndermemiþ, durumlarýnda bir olaðanüstülük bul
lirtmemiþlerdir.
Yok olan bu gemiler arasýnda Cotopaxi de yer almaktadýr. Cotopaxi, 1925 yýlýnda Charlest
on'dan kalkmýþ, Havana'ya gitmekte olan bir þileptir. 1926 da Port Newark'dan yola çýkan S
uduffco þilebi, 1931 de taþýdýðý kýrk kiþiyle birlikte Kedi Adasý'nýn güneyinde kaybolan S
938 Mart'ýnda otuz dokuz kiþisiyle birlikte, "Her þey yolunda" diye mesaj verdikten son
ra Asor'larý geçip batýya yönelerek kayýplara karýþan Anglo - Australian þilebi de bu list
enebilir.
Bu arada, Bahama'larla Küba arasýnda, 1924 kýþýnda kaybolan Raifuku Marýý adlý Japon þilebi
n anda gelen bir mesaj çok ilginçtir. Telsizden gelen sözler gerçekten yardým çaðrýlarýnda
e rastlanmamýþ sözlerdir: "Tehlike þimdi bir hançere benziyor... Çabuk gelin... Kurtulamay
.." Fakat bu arada tehlikenin ne olduðu
belirtilmemiþtir. Eðer bu tehlike apansýz patlayan bir fýrtýna, ya da birden yükselen bir h
rtum olsa, telsizcinin bunu açýklýkla belirtmesi, böylelikle sonradan gelebilecek kurtarm
a ekiplerinin iþini kolaylaþtýrmaya çalýþmasý normaldi. Bunun yerine hayal gücü zengin be
yönelmesi akla sýðacak þey deðildir.
Savaþ yýllarýnda Atlantik'te kaybolan gemiler için birçok akla yakýn sebep bulunabilir. Bun
ar arasýnda düþman denizaltýlarý, mayýnlar, bombalar ve sabotaj da sayýlabilir. Ne var ki,
aþ bittikten yýllarca sonra da koskoca gemiler Bermuda Üçgeni içinde kaybolmaya devam etm
. Savannah'-dan kalkýp Puerto Cabello'ya gitmekte olan Sandra þilebi, 1950 Haziranýnda
, haþarat ilâcýndan oluþan yüküyle birlikte St. Augustine-Florida'dan geçmiþ, deniz ulaþýmý
güzel bir havada ilerlemiþ, sonra henüz karayý görebilecek bir uzaklýk içindeyken yok olm
1963 yýlýnda ise, biraz daha güneyde, Kingston, Jamaica ve kuzeydoðu Cay arasýnda, kýrk ki
n Sno' Boy adlý balýkçý teknesi, yine iz býrakmadan yok olmuþtur.
Bölgede, iz býrakmadan yok olduðu rapor edilen yatlar, ortalama ayda bir tane gibi ürkütüc
rakama ulaþmaktadýr. Bu arada Newport - Bermu-' da yarýþýný birkaç kere kazanmýþ ve ödülle
beþ metre boyundaki Revonoc yarýþ yatýnýn, 1967 Noel günü Key West ile Fort Lauderdai.e a
kaybolmasý, üzerinde çok konuþulmuþ bir olaydýr. Bu olayýn bu kadar ilgi çekmesinin bazý n
i vardýr. Bir kere bu yat, her havaya da-

yanýklý biçimde yapýlmýþtýr. Ayrýca geminin sahibi ve kaptaný olan Kaptan Conover (teknenin
kaptanýn adýnýn tersten okunuþudur), çok üs-tün bir denizcidir. Amerikan Deniz Kulübü yetk
ondan söz ederken, "Bu kadar kýsa bir yolculukta bir tehlikeye atýlmayacak kadar iyi de
nizcidir," demektedirler. Esasen kaybolma sýrasýnda tekne karaya o kadar yakýn seyretme
ktedir ki, bir kazaya uðrasa bile, kopan bir parçanýn kýyýya vurmamasýna olanak yoktur. Re
oc olayýna mutlaka bir açýklama getirebilmek amacýyla olacak, New-York Herald Tribune ga
zetesinin denizcilik sütunu yazarý, oradan geçmekte olan bir þilebin yata çarpmýþ ve parça
leceði üzerinde durmuþtur. Böyle bir durumda hem tekne, hem de içindekiler, iz býrakmadan d
nizin derinliklerine gömülmüþ olabilirler.
Conover'in Revonoc'la birlikte yok olmasý olayýndan 50 yýl kadar önce, baþka bir tecrübeli
izci de böyle bir olaya kurban gitmiþti. Joshua Slocum, 12 metre boyundaki teknesiyl
e tek baþýna dünyayý dolaþan ilk denizciydi. 1909 yýlýnda, ikinci bir yolculuða çýkmýþtý. T
pray'di. Miami'den ayrýldýktan sonra, Üçgen alaný içine girdiði bildirildi. The Spray'den
aha hiç bir haber alýnamadý.
Üçgen içinde küçük ve orta boy teknelerin kaybolmasý olaylarýnýn çoðu, kuþkusuz hava koþul
özellikle kýþ aylarýnda. Çünkü bu mevsimde bu bölgenin sularý çok deðiþkenlik gösterir. B
tbunun soðuk hava akýmlarýnýn, sýcak tropik bölge havasýyla kar-
þýlaþtýðý zamanlardýr. Belki Windfall (1962'de Bermuda açýklarýnda kaybolan on yedi metrel
un da, Evangeline (Miami'den Bahamalara giderken 1962'de kaybolan tekne)'in de baþýna
gelen olaylarýn nedeni, bu tür nedenlerdir. Enchantress'in Charleston'dan St. Thoma
s'a giderken 1946'da yok olmasý, Dancing Feather'ýn Nassau ile Kuzey Carolina arasýnda
1964'de kaybolmasý da bu yüzden olabilir. Bu olaylarýn hepsi kýþ aylarý içinde yer almýþ,
arýn, beklenmedik fýrtýnalarýn zamanýna rastlamýþtýr. Böyle bir fýrtýna, küçük bir tekney
ye bile vakit bulamadan alt edebilir. Fakat yine de, bu nedenler durgun sular üzeri
nde seyreden gemilerin, hele büyük askerî gemilerin iz býrakmadan yok olmasýný açýklamama
memektedir.
2 Þubat 1963 günü, Marine Sulphur Queen adlý 140 metre boyundaki þilebin de otuz dokuz kiþi
ik personeliyle birlikte kaybolmasý, özellikle geminin büyüklüðü açýsýndan ilginçtir. Beaum
tan yola çýkmýþ olan þilep, Norfolk-Virginia'ya gitmek-teydi. Yükü, 15.000 long ton kükürt
i. Çelik tanklar içinde taþýnýyordu. Gemiden alýnan son haber, Dry Tortugas açýklarýnda, y
ka Körfezi içindeyken gönderilmiþti. Bu yöre, üçgenin alaný içinde, ya da dýþýnda sayýlab
un nedeni, üçgenin sýnýrlarýnýn esnekliðidir.
Ýþin garip yaný, geminin kaybolduðunu ilk fark-edenin, esas sahibi olan kuruluþ deðil, bir
anker þirketi olmasýdýr. Farkedilmesi de, pek garip olaylarýn üst üste gelmesindendir. Mar
Sulphur Queen'deki tayfalardan biri esham borsasýnda, bug-
day iþleri yapmaktadýr. Bu tür iþler genellikle ilgilinin komisyoncu firmayla yakýn
iliþki sürdürmesini gerektiren iþlerdir. Bu tayfa, gemi limandan ayrýlmadan önce
rkete bir satýn alma emri göndermiþtir. Þirket istediði hisse senetlerini satýn
lmýþ, kendisine de bir doðrulama telgrafý göndermiþtir. Buna cevap gelmeyince,
ket gemi sahipleriyle iliþki kurmuþ, gemiyle baðlantý saðlayamadýklarýný haber
iþtir, iþte Marine Sulphur Queen gemisinde durumun parlak olmadýðýný ortaya koyan
lk belirti bu olmuþtur. Daha sonra, 6 Þubat'ta Sahil Koruma örgütü sonuçsuz aramal
ra giriþmiþ, uçaklar ve gemiler Virginia kýyýlarýndan baþlayarak, tüm Meksika Körfezin
15 Þubat günü aramalara son verilmiþse de, beþ gün sonra donanma, Key West'in güne
, on beþ mil açýkta, Marine Sulphur Queen'e ait bir tek can yeleði bulduðunu bildirm
iþtir. Bunun üzerine yeniden arama iþlemlerine giriþilmiþ, bu çabalarýn sonunda, iki
ir can yeleði daha ele geçirilmiþtir, incelemelerde birçok olasýlýk üzerinde dur
uþtur: Kükürt patlamasý, geminin ters dönmesi, mayýna çarpmasý, Kübalýlar
utanlar tarafýndan ele geçirilmesi gibi. Ýnceleme Kurulu, raporunda, "Marine Su
lphur Queen hiç bir yardým çaðrýsý gondermeksizin denizde kaybolmuþtur," demekte,
at bu konuda herhangi bir teori ileri sürmemektedir.
Bermuda Üçgenine ait hikâyeler, U.S.S. Scorpion adlý atom denizaltýsýnýn kaybýnda bir kere
evlenmiþ, yaygýnlaþmýþ bulunuyor. Doksan dokuz kiþilik bir kadrosu bulunan denizaltý, 28 M
68 günü, Norfolk-Virginia'daki üssüne dönme-
mistir. Üsse son olaðan mesajýný, 21 Mayýs günü, Asor'larýn 250 mil batýsýndan yollamýþtýr.
nizaltýnýn kaybolduðuna hükmedilmiþ, fakat bundan birkaç ay sonra, bir okyanus bilimsel ar
gemisi, Asor'larýn 460 mil güneyinde, 10 bin kadem derinlikte bir enkaz bulduðunu bil
dirmiþtir. Sualtý kameralarý bu enkazýn Scorpion'a ait olduðunu oldukça kesin biçimde kaný
için, denizaltýnýn yok olduðu söylenemez. Yalnýzca Sargasso Denizi'nin bir ucunda neden bö
irdenbire kazaya uðradýðý merak edilebilir. Eðer Bermuda Üçgeni bilmecesini çözmeye uðraþa
dediði gibi, bu kaybolma olaylarýnýn gerisinde yatan neden, insan zihni içinde yer alan b
ir nedense, o zaman Batý Atlantik'te kaybolan birçok atom denizaltýsý olayýnda, âlet bozul
dan çok daha deðiþik sebepler de düþünülebilir.
Eðer gemilerin kaybolduðu alan, Meksika Körfezine kadar uzatýlýrsa, o zaman John Spencer'i
ileri sürdüðü gibi, 1966'da körfezde kaybolup, sonradan tehlikeden kurtulabilmesi nedeniy
e üzerinde çok konuþulan bir gemi olayýný da kapsayacak demektir. Söz konusu gemi, 23 metr
k Southern Cilies adlý kýlavuz gemisidir. Teksas'ýn Freeport limanýndan 29 Ekim günü, 210
emlik bir tekneyi çekerek ayrýlmýþtýr. Radyo ile günlük raporunu vermeyince, derhal uçakla
maya geçilmiþ, Southern Cities'in çekmekte olduðu tekne hemen bulunmuþ, sapasaðlam, içind
vî madde olan yükü de ellenmemiþ olarak tespit edilmiþtir. Çekme halatý da, zincirine kada
mdýr. Ama ucunda ne çekme gemisinden, ne de tayfalarýndan eser

yoktur. Bu konuda Sahil Koruma Örgütünün Deniz Soruþturma Kurulu raporunda yazýlý olanlar,
olan uçak ve gemilerin herhangi biri için, veya hepsi için geçerli sayýlabilir: "... gemid
n herhangi bir yardým çaðrýsýnýn verilmemiþ olmasý, kaybýna sebep olan olayýn böyle bir m
olanak býrakmayacak kadar çabuk yer aldýðý yargýsýna varmamýzý doðal kýlmaktadýr."
Daha sonra yer alan kaybolma olaylarý arasýnda, 1968 Kasým'ýnda Norfolk'dan Manchester'e
gitmekte olan Ithaca Island, 1970 Nisanýnda New Or-leans'dan Capetown'a bitkisel yaðl
ar ve sudkos-tik taþýyan Milton latrides ve 1973 Martýnda Newport News'dan kömür yükleyip
anya'ya doðru yola çýkan 20.000 tonluk büyük kargo gemisi Anita sayýlabilir. Yapýlan aramal
sonucu Anita'nýn açýk-lanamayacak biçimde yok olduðu yargýsýna varýlýnca, Lloyd Sigorta Þi
nin sahiplerine üç milyon dolar ödemiþ bulunmaktadýr.
Anita'nýn ikizi olan Norse Variant da, ondan iki saat önce limandan ayrýlmýþ, Cape May'in
150 mil güneydoðusunda, batmak üzere olduðu bildirilmiþtir. Önce tayfalardan kurtulan olma
akat sonradan, bir tahta parçasýna tutunmuþ olan tek bir kiþi bulunabilmiþtir. Bulunan tay
fa, geminin bir iki dakika içinde battýðýný, korkunç bir rüzgârýn birdenbire çýktýðýný, gü
denize süpürdüðünü anlatmýþtýr. Deniz birden kabarýp geminin her yanýna dolmuþ, bütün bu iþ
masý beþ dakikayý geçmemiþtir.
Kaybolan ticaret gemilerinin çeþitli yükleri göz önüne alýndýðý zaman, olaylarýn karg
iliþkili olmadýðý ortaya çýkmaktadýr. Yani ne korsanlýk, ne patlama tehlikesi, ne isyan, n
na benzer nedenler, kayýp olaylarýnýn hepsinde birden geçerli olamamaktadýr. Her biri baþlý
, deðiþik birer olaydýr. Tek ortak yönleri, ayný bölge içinde yer almalarýdýr.
A.B.D. Üçüncü Donanma "Bölgesinden bir istihbarat subayý, Bermuda Üçgeninde uçak ve gemile
masýndan söz ederken, resmî olmayan kiþisel görüþünü þöyle ifade etmiþtir: "Bu tam bir esr
u konuya dudak büken, küçümseyen kalmadý. Bu Bermuda Üçgeninde bir gariplik olduðunu zate
iyorduk. Ama ne olduðunu kimse anlayamadý. Ne fiziksel, ne de mantýklý bir neden bulabili
oruz. Sanki gemilerin üzerine birdenbire elektronik bir kamuflâj örtüsü örtülmüþ gibi oluyo
Birkaç ayrýntý dýþýnda gemi ve uçak kaybolmalarý hep Sargasso Denizi'nin içinde, çok yakýn
eleyen sularda olmuþtur, ivan Sanderson herhangi bir olay üzerine yapýlan aramalarý küçük
içinde sýnýrlandýrmak konusunda uyarýlarda bulunurken, Sargasso Denizi'nin yerine ve kay
aylarýnýn çoðunun da bu alan içinde yer aldýðýna dikkati çekmektedir.
Çok eski zamanlarda, henüz durum resmî olarak keþfedilmeden önce, türlü efsanelerin yayýl
anlarýn bu bölgeden ürkmesi, yüzyýllarca buraya "Korku Denizi" diye ad takýlmýþ olmasý ve
da hâlâ böyle açýklanamayan kaybolma olaylarýnýn ayný yörede yer almasý, gerçekten marnlam
garip bir rastlantý ol-

malý. Kolomb'dan Apollo 12 astronotlarýna kadar, çok deðiþik tür kâþiflerin bu ortak sorund
leþmeleri gerçekten aklýn kolay kolay alabileceði bir olay deðil.
Santa Maria gemisinin güvertesinde duran Kolomb, Bahama'lardaki ýþýklý, beyaz sularý görüp
k not eden insan olmaktadýr. Bu ýþýklý sular Sargasso Denizi'nin batý sýnýrýndadýr. Kolomb
kim 1492 de, ilk yolculuðu sýrasýnda farket-miþtir. Güneþ battýktan iki saat sonra. Apollo
onotlarý ise, dünyadan uzayýn derinliklerine doðru uzaklaþýrken, suda ýþýk çizgileri gördük
dünyadan son gördükleri ýþýklar olduðunu bildirmiþlerdir. Bu görünüm genellikle balýklarý
da baþka organik nedenlere yorulmaktadýr.
Kolomb'un ilk yolculuðu, ona Üçgen içinde bugün bile çözümlenmemiþ baþka esrarlardan da sö
rmiþtir. 15 Eylül 1492'de, Sargasso Denizi'nin batý kesiminde seyrederken, kendisi ve t
ayfalarý gökyüzünden koca bir ateþ parçasýnýn kopup fýrladýðýný, sonra suyun içerisinde göz
suyun içine düþtüðünü gördüler. Bundan birkaç gün sonra tayfalar geminin pusulasýnýn doðru
kere daha paniðe kapýldýlar. Yani Yeni Dünya'nýn keþfedildiði günlerde geçerli olan elektro
k arýzalar, üçgen içinde bugün bile hâlâ söz konusu olmaktadýr.
Sargasso Denizi'nin birçok esrarýndan biri de, yýlanbalýklarýnýn döllenmesi durumudur. Aris
(M. Ö. 384-322) Avrupa'daki yýlanbalýklarýnýn (kuþkusuz Aristo'nun bildiði tek yýlanbal
rupa'da-
kilerdi) döllenme yerleri ile ilgili þaþýrtýcý durumu ilk fark eden bilimcidir. Yýlanbalýkl
makta olduklarý havuz, göl ve derelerden çýkýp geniþ nehirlere, oradan da denizlere doðru
dirler. Döllenmeleri hakkýnda o sýra tek bilinen budur. A-risto'dan ancak 2500 yýl sonra
, Danimarkalý bilimci Dr. Johannes Schmidt, yýlanbalýklarýnýn çýktýklarý bu yolculuk sonucu
re' gittiklerini keþfedebil-miþtir.
Ergin Avrupa yýlanbalýklarý çeþitli su yollarýndan geçerek, sonunda Atlantiðe çýkmakta, bü
uþturup dört ay kadar bir arada yüzdükten ve karýnlarýný doyurmak sevdasýnda olan kuþlarý
rýný da peþlerinden sürükledikten sonra, Sargasso denizinin bir noktasýnda durarak, suyun
rinlerinde yumurta býrakmaktadýrlar. Burada erginler ölmekte, yeni doðanlar dönüþ yolculu
akta, Golf Stream'in yardýmýyla Avrupa'ya gelebilmektedirler. Tüm yolculuk ortalama iki
yýl kadar sürmektedir.
Amerika'daki yýlanbalýklarý da ayný programý izlemektedir. Buradakiler doðuya doðru yüzüyor
sso Denizi'nin derinliklerinde Avrupa balýklarýyla buluþuyorlar. Yavrular yine Amerika'
ya, ana-babalarýnýn çýktýðý yerlere dönüyorlar. Yýlanbalýklarýnýn bu davranýþý ve kalýtýml
irçok ilginç teorinin ileri sürülmesine yol açmaktadýr. Bu arada, yýlanbalýklarýnýn eski ça
ik'te var olan bir kýtanýn içindeki bir nehirde döllenmek alýþkanlýðýný kazandýklarý, bugü
nra bile, yýlanbalýklarýnýn hâlâ Sargasso yakýnlarýna rastlayan o yeri aradýðý da söyleni
so Denizi'ndeki yosunlarýn, ba-
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
tan bu kýtanýn bitkilerinden bazýlarýnýn, tuzlu suya adapte olmuþ biçimi olduðu da ileri sü
nbire, büyük bir hýzla, tüm yeþillikleri ve ormanlarýyla birlikte batan bu kýtanýn, kendin
leri!...
Fakat Sargasso Denizi'nin ve çevresinin esrarlarý arasýnda en çok ilgi uyandýran, gemi ve
klarýn kaybolmasýna iliþkin olanýdýr. Bunun belki bölgenin diðer özellikleri ile de iliþki
ir. Her gün bunca taþýtýn geçtiði bir yörede olmasý da ayrýca gariptir. Belki de buradaki h
olma olayýnýn kendine göre normal bir nedeni vardýr. Belki "atmosferik aberasyonlar", "Gök
de delikler", "bilinmeyen bir türbülanstan dolayý parçalanma", "gök tuzaklarý" gibi deyimle
, uçak ve gemilerin bilinmeyen güçler tarafýndan kaçýrýldýðý yolundaki kuþkular, hep anla
ruma getirebilme çabalarýmýzdan doðan saçmalýklardýr.
Fakat bu esrarýn bir de baþka yönü vardýr. Bu, oldukça yakýn zamanlarda ortaya çýkan, yepye
yöndür. Geçmiþte Bermuda Üçgeni içinde kaybolan uçak ve gemilerden genellikle hiç bir kurt
amaz, binlerce kurban arasýndan bir tek ceset bile ele geçmezdi. Oysa son yýllarda Ber
muda Üçgeninin Efsanesi yayýlmaya baþlayýnca, birçok havacý ve denizci, olaðanüstü durumla
meme prensibinden ayrýlmýþ ve Bermuda Üçgeni içinde kendi baþlarýndan geçen garip olaylarý
baþlamýþlardýr. Bu anlatýlanlar incelendiði takdirde, üçgendeki kaybolma olaylarýnýn nede
le, hiç deðilse nasýl yer aldýðýný anlama olanaðýna kavuþulabilir.
KURTULANLARDAN BAZILARI
DENÝZ efsanelerinin bir çeþit antolojisi olan
"Görünmez Ufuklar" adlý kitabýnda, Vincent
Gaddis, bir bölümü Bermuda Üçgenine ayýrmýþtýr. "Ölüm Üçgeni" adýný taþýyan bu bölümde, 196
adýktan sonra, havacýlýktan yeni ayrýlmýþ bulunan Dick Stern adlý bir gençten konuyla ilgi
mektup aldýðýný söylemektedir. Stern, 1944 yýlý sonlarýnda Ýtalya'ya uçmakta olan bir filod
latýr. Filo, yedi bombalama uçaðýndan kuruludur. Bermu-da'ya üç yüz mil kala, Stern, uçaðý
edik ve kuvvetli bir türbülans farkeder. Bu olurken hava açýk, yýldýzlar görünmektedir. Am
öylesine þiddetlidir ki, uçaðýn baþ aþaðý dönmesine de yol açmýþ, personeli tavana fýrlat
ar büyük bir hýzla yüksefti kaybeder ki, neredeyse denize düþecektir. Stern der-
hal rotayý çevirip Amerika'ya döner. Döndüðünde, yola çýkan yedi uçaktan bir tanesinin daha
iðini öðrenir. Geri kalan beþ uçaktan hiç bir radyo mesajý alýnamamaktadýr. Daha sonra da,
an bir kiþiye, ne de enkaza rastlanýr. Bu olay, Uçuþ 19 olayýndan bir yýl önce, yine Aralýk
olmuþtur. Fakat o günler savaþ günleri olduðu için, kimse bu kayboluþta bir olaðanüstülük
ya basýnda yer verilmemiþtir.
Savaþtan birkaç yýl sonra, Stern karýsýyla birlikte, bir Bristol Britannia uçaðýnda Bermud
assau'ya uçarken, güpegündüz ayný tür bir olayla bir kere daha karþýlaþmýþtýr. Garip bir ra
ayan Stern o anda eski olayý anlatmaktadýr. Birden uçak, ansýzýn aþaðýya doðru düþüþ yapar
yemek tepsileri tavana vurur, uçak þiddetle titremeye baþlar. On beþ dakika boyunca titr
eþimler ve yükselip alçalmalar devam eder.
Bu olay belki CAT (Açýk hava türbülansý) denilen olayýn bir örneðidir. Eðer yeterince yoðu
lursa, bazý uçaklarýn parçalanarak denizin üzerine saçýlmasýna sebep olabilir. Ne olursa ol
ick Stern ayný beklenmedik tehlikeyle, Üçgenin ayný yöresinde iki kere karþýlaþmýþ ve sað
atabilmiþ bir kiþidir.
Wild Goose adlý balýkçý gemisinin kaptaný Joe Talley ise, daha deðiþik bir olayla yüz yüze
kat kurtulmuþtur. Olay uçaklarla deðil, Tal-ley'in kendi teknesiyle ilgilidir. O sýrada
Wild Goose, baþka bir geminin arkasýna baðlanmýþ, çekilmektedir. 'Okyanus dili' denilen
Andros adasýnýn do-
ðusuna düþen sualtý çukurunun üzerinden geçmektedirler. Burasý birçok kaybolma olaylarýnýn
ir.
Kaptan Talley'in yirmi bir metre boyundaki köpekbalýðý avlama gemisini, otuz üç metre boyu
i Caicos Trader çekmektedir. Hava iyidir. Güneybatýdan yumuþak bir rüzgâr -esmektedir. Gem
peþpeþe 'Okyanus Dili'nin güney ucuna yaklaþýrlar. Burada büyük sualtý çukuru, kýrk mil ç
enzer bir delik oluþturmaktadýr. Kayalar ve doðuda kalan Exuma sýradaðlarý, Okyanus Dili'n
bu yöresini güneydoðu rüzgârlarýnýn yaratacaðý hýrçýn dalgalardan korumaktadýr. Gece oldu
alt kattaki kamarasýnda uyumaktadýr. Birden, üzerine boþalan bol suyun etkisiyle uyanýr.
en can yeleðini kapýp lomboza yönelir. Zorlanarak dýþarýya çýktýðý zaman, kendini suyun alt
line bir ip geçer, ona tutunarak su yüzüne çýkar. Bunun için yirmi metre kadar yükselmesi
iþtir. Demek kamarasýndan kurtulduðu sýra, on beþ metre kadar derindedir.
Su yüzüne vardýðý zaman, Caicos Trader'ýn tek baþýna yoluna devam edip uzaklaþtýðýný görür.
týna çeken güç, arkadaki çekme halatý yüzünden Caicos Trader'ý da tehlikeye soktuðundan,
larý hemen halatý keserek oradan uzaklaþmýþ, sonra geri dönüp, Talley'in bir mucize sonucu
tulmuþ olup olmadýðýný araþtýrmak istemiþlerdir. Ön gemide bulunanlar, Wild Go-ose'un bird
anki girdaba kapýlmýþcasýna, suyun altýna gittiðini görmüþlerdir.
Yarým saat kadar sonra, Kaptan Talley güçlük-

le su yüzünde durmaya çalýþýrken, megafonla adýnýn çaðýrýldýðýný duyar. Cevap verir ve kur
tanlarýn çoðu pusula ve radyo arýzalarýyla karþýlaþmaya alýþkýn olduklarý için, bu olayda d
olup olmadýðý soruþturulur. Fakat görevli tayfa rotayý saptayýp dümenin baþýndan ayrýlmýþ
bir aberasyonun söz konusu olup olmadýðý anlaþýlamaz.
Birçok baþka gemiler de, çekmekte olduklarý tekneleri kaybetmiþlerdir. Bu arada, arkadaki
geminin tayfalarý ve kaptaný da kayýplara karýþmýþtýr. Hepsi Kaptan Talley gibi sað kalýp
anlatma olanaðýný bulmuþ deðildir. Bazý durumlarda ikinci geminin bulunduðu yeri, yoðun b
n kapladýðý görülür ve birinci gemide de pusula ve elektrik ekipmanýn doðru çalýþmadýðý fa
bir soru geliyor. Acaba neden böyle raporlar hep çekme gemilerinden gelir de, tek b
aþýna seyreden gemilerden gelmez? Bunun nedeni belki de tek baþýna seyreden gemilerin yok
olmasý, yakýnlarýnda tanýk bulunmamasýdýr. Oysa çekme gemileri çok yakýndadýr. Bir halatýn
olup bittiðini görebilecek durumdadýrlar.
1966 yýlýnda Kaptan Don Henry'nin baþýndan geçen olay, bir çekme gemisinin bilerek veya bil
yerek, çekilen gemiyi kapmak üzere o bilinmeyen güçlere karþý verdiði mücadeleyi dile ge
Kaptan Henry, Miami'de kurulmuþ bulunan bir deniz kurtarma þirketinin sahibidir. Yýlla
rdan beri tecrübe kazanmýþ bir denizci olduktan baþka, dal-
gýçtýr da. Elli beþ yaþlarýnda, iri yapýlý, güçlü kuvvetli bir adamdýr. Çok saðlam ve adal
llidir. Fakat bu kadar aðýr bir vücuttan beklenmeyecek kadar atiktir. Sözlerine ifade ka
zandýrmak amacýyla bir yumruðunu öteki avcuna indirdiði zaman, insan içinden, iyi ki bu y
yiyen ben deðilim, diye düþünür. Denizi gözlemeye alýþkýn gözleri dürüst ve zekidir. Konuþ
n ve ayrýntýlarý inceden inceye hatýrlama yeteneði, olayý onun kendi kelimeleriyle buraya a
anýn daha ilginç olacaðý sanýsýný vermektedir.
... Puerto Rico'dan Fort Lauderdale'e dönüyorduk. Üç gündenberi petrolyum nitrat taþýyan
bir tekneyi çekmekteydik. Benim gemimin adý Good News'du. Boyu elli metre, gücü iki bin
beygir gücüydü. Çektiðimiz tekne ise iki bin beþ yüz ton aðýrlýðýndaydý. Aramýzdaki halatý
dý. Okyanus Dili üzerine gelmiþtik. Suyun derinliði altý yüz kulaç dolaylarýndaydý.
Vakit öðleden sonra, hava sakin, gökyüzü maviydi. Kýsa bir süre için kaptan köprüsünün arka
a geçtiðim sýrada, dýþar-da herkesin baðnþmaya baþladýðýný duydum. Hemen köprüye fýrlayýp,
endim. Ýlk baktýðým þey pusula oldu. Gösterge saat doðrultusunda, fýrýl fýrýl dönüyordu. Bö
için hiç bir neden yoktu. Ancak Kingston'da, St. Lawrence nehrinin bir yerinde olurdu
bu. Dipteki bir demir rezervi veya meteor taþý, pusulalarý çýldýrtýrdý orada. Ama

bizimki neden böyle yapýyordu? Bir þeyler oluyordu ama, ne? Sular delirmiþ gibi, gemiye h
er yandan saldýrmaktaydý. Ne ufku görebiliyorduk, ne suyu, ne gökyüzünü. Hepsi birbirine g
Nerede olduðumuzu bile bilmiyorduk.
Karþýlaþtýðýmýz bu olay her ne ise, jeneratörlerimizi de soyup soðana çevirmiþti. Bütün el
Jeneratörler hâlâ çalýþýyordu ama, enerji vermiyordu. Teknisyen hemen yedek jeneratörü ça
ma bir kývýlcým bile elde edemedi.
Ben çekmekte olduðumuz tekneyi merak ediyordum. Halat gergin ve aðýrdý. Ama ucunda tekne g
ordu. Tam onun bulunduðu yer, bir bulut parçasýyla kaplý gibiydi. Çevresindeki sular, deni
in öbür taraflarýndakine oranla daha bir çýlgýndý.
Tam yol ileri atýldým. Nereye gittiðimizi gö-remiyordum ama, oradan hemen paçamý kurtarmak
rektiðini anlýyordum. Sanki bir güç bizi geri çekiyor, ama pek de beceremiyor gibiydi.
O gücün etkisinden kurtulmamýz, bir sis alanýndan çýkmak gibi oldu. Arkaya baktýðýmýzda, ç
pgergin geriye uzanmakta olduðunu gördük. Kýzýlderililerin iple yaptýðý o sihir oyunlarý
ucunda hiç bir þey görünmüyordu. Orasý bir sis kümesi altýndaydý. Hemen ana güverteye sýçra
ve çekmeye baþladým. Lanet olasý tekne sonunda sisin içinden çýktý. Ama çevrede baþka hiç
s yoktu. On bir mil ilerisi bi-
le apaçýk görünüyordu. Teknenin olduðu yerde sular çok karýþýktý. Fakat dalgalar büyük deð
iz korkak deyin ama, bunun neden böyle olduðunu anlamak için oraya geri dönmeye hiç niye
tim yok.
Hiç iki insan iki kolunuza asýlýp sizi iki yana çekti mi? O anda o durumdaydýk. Sanki bir
imse, ya da bir güç bizi oraya çekiyor, baþka bir güç de baþta tarafa çekiyordu.
SORU: Ufukta yeþil bir görüntü var mýydý? Hayýr. Ufuk süt gibiydi. Zaten renk görmeye ça
adan uzaklaþýnca aküleri yeni baþtan þarj etmemiz gerekti. El fenerlerinden de elli tane
pil çýkarýp attým. SORU: Aklýnýza Bermuda Üçgeni geldi mi? Evet. Zaten baþka hiç bi
olmuþtum. Kendi kendime, "Ulu Tanrým, ben de bir istatistik oluyorum,-" deyip duruy
ordum.
SORU: Buna benzer baþka olaylarla karþýlaþtýnýz mý?
Hayýr. Baþkalarýna olmuþ diye duydum. Bir keresinde çektikleri tekne, üzerindeki
nsanlarla birlikte yok olmuþ. Aradaki çekme kablosu da kesilmiþ. Ama benim baþýma
gelen tek olay buydu. Yeter de artar bile! Eski bir donanma pilotu o
lan Jim Richardon, bugün Opa-Locka ile Bimini arasýnda seferler yapan, bu a
rada Bahama adalarýndaki öbür havaalanlarýna da gidip gelen Chal Air Ferry þirketinin baþ
Bimini'nin geliþmesi konusunda çok hevesli olan, ayrýca bölgedeki en büyük özel
ava þirketinin sorumlusu bulunan Riohardson, Bermuda Üçgeninin tehlikeleri konu
su açýldýðý zaman kayýtsýz
EERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ
bir hava takýnmaktadýr. Pilotlara özgü dobra sözleriyle þöyle demektedir:
"Bu konularda konuþulmaz. Herkes sizi çýldýrmýþ sanýr yoksa."
Fakat yine de, Bahama'lara yaptýðý sayýsýz uçuþlar sýrasýnda o da elektronik ve manyetik ab
arla karþýlaþmýþtýr. Bir gün sabah erken sa-atlarda Florida'dan Türk Adalarýna doðru uçarke
rden soldan saða doðru dönmeye baþlamýþtýr. Richardson, yanýnda bulunan oðluna, "Ne oldu p
diye sorunca, çocuk en makûl cevabý veriyormuþ gibi, "Andros üstündeyiz, baba," demiþtir.
kten de bu sýk sýk olmaktadýr. Mo-selle Kayasýnýn önündeki derin sulara ne zaman girseler,
durumla karþýlaþmaktadýrlar. Ayrýca tam bu noktada geceleri esrarengiz ýþýklarýn parladýðý
ini balýkçýlarý buralarýn perili olduðuna inanýrlar. Kayalarda parlayan ýþýklarý Jim Rich
ilotlar da zaman zaman kendi gözleriyle görmüþlerdir.
Daha belirgin bir elektronik olayý da Chuck Wakeley tarafýndan anlatýlmaktadýr. Bir gün Wa
ke-ley Nassau'dan Fort Lauderdale'e doðru uçarken, elektronik bir güç ya da varlýk, uçaðýn
imini bir süre için pilotun elinden almýþtýr. Chuck Wakeley otuz yaþlarýndadýr. On yýldan
e helikopter pilotluðu yapmaktadýr. Epey uçuþ tecrübesi vardýr. Genellikle tek baþýna uçmu
, Güney Amerika'da çalýþmýþtýr. Balta girmemiþ ormanlar üzerinde yaptýðý bu solo uçuþlar s
ak için bile insanýn iyi bir ayrýntý belleðine ve tehlike anlarýnda soðukkanlýlýðýný korum
p olmasý gerekmektedir.
Wakeley eðitilmiþ bir gözlemcidir. Amerika Birleþik Devletleri hükümeti tarafýndan yüksek
evlerinde çalýþtýrýlma belgesi vardýr. Ýnsan onunla konuþurken içtenliðine ve olayý týpký o
çabasýna hayran kalýr. Anlatýmý etkindir. Baþýna gelen olayla karþýlaþmadan önce Bermuda
iç haberi olmamasý da ilginçtir.
1964 Kasýmýnda Miami'deki Sunline Havacýlýk Þirketinde pilottum. Charter'le bir grubu Nass
u'ya býrakýp geri dönmek görevini almýþtým. Yolcularý Nassau havaalanýna indirdiðim zaman
yeni kararmýþtý. Hava çok açýk, yýldýzlar pýrýl pýrýldý. Nassau'nun deðiþken OMNÎ alaný içi
lmaya çalýþtým. Saat 21.30'da Andross Adasýnýn kuzey ucundan geçtim. Adanýn ýþýklarý görü
Ýki bin beþ yüz metreye yakýn bir yükseklikte uçuyordum. Her þey normaldi. Fakat And-ross'
li mil kadar açýðýnda bir gariplik fark-ettim. Uçaðýn kainatlarýnda garip bir parlaklýk var
nu aþaðýdaki projektörlerin yansýmasýndan sandým. Çünkü kanatlar aslýnda beyaz boyalý old
yeþil bir renkte parlýyordu.
Beþ dakika boyunca bu parlaklýk arttý durdu. Sonunda öyle göz kamaþtýrýcý bir duruma geldi
göstergeleri okumakta güçlük çekmeye baþladým. Manyetik pusulam durmadan dönüyordu. Aðýr
a-
bit durmuyordu. Havalanýrken "yarý dolu" durumda bulunan benzin göstergem þimdi "dolu" gös
eriyordu. Elektrikli oto-püot mekanizmam birden uçaðý saða doðru döndürdü. Hemen mekanizma
le yönetmeye koyuldum. Elektrikli aletlerimin hiç birine güvenecek durumda deðildim. Heps
i çýldýrmýþ gibi, garip davranýþlarda bulunuyorlardý. Kýsa zamanda bütün uçak pýrýl pýrýl k
düþen bir ýþýðýn yansýmasýna benzemiyor, sanki uçaðýn kendi içinden geliyordu. Camdan kan
lnýz mavimsi yeþil bir renkte parlamakla kalmadýklarýný, ayný zamanda da tüylü bir kadifey
meye baþladýklarýný gördüm.
Bu sýrada artýk jiroskopuma, ufuk ve yükselti göstergelerime de inanamaz olmuþtum. Gece o
için, yapay ufuk göstergesine göre uçmak zorundaydým. Asýl ufkun nerede olduðunu göremezd
ip ýþýðýn parlaklýðýndan, yýldýzlar da görünmez oldu. Yapabileceðim tek bir þey vardý. Büt
alinde uçurmak. Iþýk inþam kör eden bir parlaklýða ulaþtý, beþ dakika kadar öylece sürdü,
ye baþladý.
Parlaklýk sona erdiði zaman bütün aletler normal çalýþmaya baþladý. Bütün devreleri kontro
rinde arýza yoktu. Sigortalarýn hiç biri atmamýþtý. Benzin göstergesi de "yan dolu"ya düþtü
tlerimin kendiliðinden normale geldiðini anladým. Ýniþ yapmadan
önce tüm sistemleri, iniþ takýmlarýný, kanatlarý falan kontrol ettim. Hepsi normaldi. Bu ar
uçaðýn statik etkileri yok edecek biçimde yapýlmýþ olduðunu da belirtmekte yarar var.
SORU: Bu olayýn Bermuda Üçgeniyle iliþkili olduðunu düþündünüz mü?
CEVAP: Bermuda Üçgenini bu olaydan önce hiç duymamýþtým. Gördüðümü St. Elmo ateþi sanmýþtým
le etkiler yapmaz.
SORU: Bermuda Üçgenini ilk ne zaman duydunuz?
CEVAP: Baþýma gelenleri öteki pilot arkadaþlara anlatmaya baþladýðým zaman. Böyle þeyler o
gelmiþ. Ama sözünü ekmekten hoþlanmýyorlar. Ýnsan Puerto Rico gibi bir yere gitmeye kalkar
den geçmemeye imkân yok. Meðer ki kuzeye doðru uçup Bermuda'nm üzerinden dolaþasýnýz. Bugü
daha çok sözü edilmeye baþladý. Ne zaman mantýksýz bir uçak kaybý olsa, hemen bu konu açýl
'Bilinmeyenleri Ýnceleme Derneði'nin üç ayda bir çýkardýðý Pursuit adlý dergide de, Üçgenin
ici güçlerin uçaktan görünümüyle ilgili bir yazý yayýnlanmýþtýr. Yazýyý veren Robert Du-ran
New York'a uçmakta olan Boeing 707 uçaðýndan, 11 Nisan 1963 günü izlenmiþ bir olayý anlat
Yeri, 19° 54 kuzey enlemi, 66° 47 batý boylamýdýr. Yani Üçgenin içinde. Puerto Rico ç
okyanusun en derin çu-
kurlarýndan birinin üzerinde bir yerdir. Derinlik burada beþ buçuk mili bulmaktadýr.
Olaðanüstü görünüm ilk olarak yardýmcý pilotun dikkatini çekmiþtir. (Yardýmcý pilot, adýný
ir.) Saat 13.30'da, yani uçak havalandýktan yirmi dakika kadar sonra, 10.000 metre yüks
eklikte uçarlarken, yardýmcý pilot sancak tarafýndan denizin bir yerinde, sanki su altý at
m patlamasý gibi, sularýn kabarýp bir yýðýn halini aldýðýný fark etmiþtir. Denizin o yöre
nabahar varmýþ gibi görünmektedir. Yardýmcý pilot derhal pilotun ve makinistin dikkatini o
a çeker. Hepsi durumu otuz dakika boyunca izlerler, sonra kemerlerini açýp sancak penc
erelerine koþar, oradan daha iyi görmeye çalýþýrlar. Görebildikleri kadarýyla, sudaki kab
pý yarým mille bir mil arasýnda bir dairedir. Yüksekliði ise, belki çapýnýn yarýsý kadardý
laþýp incelemeyi istemez. Buna da anlayýþ göstermek gerekir. Programa uyarak uçuþa devam
karar verir. Uçak oradan ayrýlýrken, kaynayan kabarýklýðýn yatýþmaya baþladýðý görülür. Yar
kuruluþlarla, bu arada Sahil Koruma Örgütü ve FBI ile iliþki kurar, sismik araþtýrma uzman
dan birine danýþýr, fakat hiç birinden o yörede deprem, deprem dalgasý, ya da büyük su fýþ
r olayýn raporunu alamaz.
Bu garip görüntünün, bir gün önce kaybolmuþ olan atom denizaltýsý Thresher'daki savaþ baþlý
olduðu ileri sürülmektedir. Oysa Thres-her'in kaybolduðu yer buraya binlerce mil uzaklýkta
. Bu kuramýn doðru olabilmesi için ya Thres-
her'in batmasýyla ilgili verilerin kamuoyundan gizleniyor olmasý, ya da bu felâkette ro
lü olan güçlü bir düþman denizaltýsýnýn misilleme olmak üzere bu yörede batýrýlmýþ olmasý g
rî olasýlýklar düþünülmediði takdirde, bu olay da Bermuda Üçgeni içindeki esrarengiz güçle
kurtulamamaktachr.
Son zamanlarda bir kurtulma olayý da, olayý yaþayanlar tarafýndan Norman Bean'e anlatýlmýþt
ean elektronik mühendisi ve kâþiftir. Keþifleri arasýnda sualtý kýsa devre televizyonu ve
lýðý kovma ilâcý sayýlabilir. Halen Miami'de oturmakta olan Bean, uçan dairelerle ilgili ko
ranslar veren ve Üçgeni çok yakýndan inceleyen bir kiþidir. Anlatýlan olay 1972 Eylülünde,
ne körfezinde yer almýþ, Nightmare (Kâbus) adlý dizel motorlu bir teknenin baþýna gelmiþtir
u taþýyan Nightmare, çýktýðý balýk seferinden gece vakti körfeze dönüyordu. Featherbed Ban
rinde, pusulanýn, ýþýklarýný gördükleri köye göre, doksan derece kadar sapma gösterdiðini f
eknenin ýþýklarý hafifledi, sonra büsbütün söndü. Sanki akülerdeki gücü bir þey emip tüke
ine, pusulaya hiç aldýrmaksýzýn, dosdoðru batýdaki ýþýklara doðru döndüler ve motorlarý so
mi geriye doðru kaymakta devam etti. Gözlerinin önündeki ýþýklar durmadan güneye doðru kaçý
e tam iki saat boyunca kýyýya doðru ilerlemeye çabaladý. Fakat bulunduðu yerden kýpýrdýyor
cak geriye doðru kayýyor olabilirdi.
Bu süre içinde, yýldýz dolu olan gökyüzünün

bir noktasýnda, yýldýzlarý kapayan iri, karanlýk bir gölge gördüler. Bu gölge, tekneyle Mat
est arasýna, bulunduklarý yerden bir iki mil batýya düþüyordu. Gölgeyi izlerken, kýpýrdaya
anlýk alan içine girdiðini, birkaç saniye orada hareketsiz durduktan sonra yok olduðunu gör
er. Az sonra kara gölge de yok oldu. O yok olur olmaz, pusula doðru çalýþmaya baþladý, jen
yeni baþtan aküleri þarj etti, tekne de öne doðru ilerleyebildi.
Buna benzer bir olay da, Nightmare olayýndan birkaç yýl önce verdiði bir konferansdan sonr
a Be-an'e dinleyicilerden biri tarafýndan anlatýlmýþtý. Anlatan, emekli bir deniz yüzbaþýs
sin arasýnda baþýndan geçenlerden söz etmek istememiþ, sonradan Bean'i bulup ona gizlice a
tmýþtý. Birçoklarý gibi o da "açýklanamayan olaylar" veya inanýlmayacak þeyler yüzünden ke
dan korkuyordu.
Olay 1957 yýlýnda, Noel'den bir hafta önce geçmiþti. On bir metre boyundaki dizel motorlu
eknesiyle Bahama'lardaki Freeport'a gitmekte olan yüzbaþý, birkaç saat boyunca bir türlü i
leyeme-miþ, ýþýklar ve radyo çalýþmaz olmuþ, pusula fýrýl fýrýl dönmeye baþlamýþtý. Dizel m
r türlü yol alamýyordu. Nightmare olayýnda olduðu gibi, burada da tayfalar, güzel havaya,
n denize, yýldýzlý gökyüzüne raðmen, havada bir yerde çevresi muntazam çizgilerle çevrili
hiç yýldýz görünmediðini farkettiler. Bir ara tek sýra halinde akan üç ýþýðýn bu kara al
diðini ve 'bir süre sonra yok olduðunu izlediler. Az sonra gökteki kara leke de birden k
ayboldu, tekne yeniden ilerlemeye baþladý. Iþýklar yandý, aküler doldu, radyodan ses geldi,
her þey normal haline döndü. Kaptan ve dört tayfasý sonradan ayný gece Golf Stream üzerinde
eye doðru inmekte olan bir þilebin, dümeninde doksan derecelik bir hata sonucu batýdaki ça
murlarda karaya oturduðunu öðrendiler.
Great Exuma'daki George Town'dan Bahama'-lara doðru uçmakta olan çift motorlu Beechcra
ft uçaðýnýn 15 kasým 1972 günü baþýna gelenler de, üçgende egemen olan güçlerin ne kadar ka
baþka bir örneðidir. Yalnýz bu olayda, tabiî eðer bu güçlere bir mantýk ve bir pfan atfe-di
se, uçaðý yok etmeye çalýþmaktan çok, yardým etmeye çalýþtýklarý söylenebilir. Olay, Dr. S
ir Fort Lauderdale psikologu tarafýndan Dr. Manþon Valentine'e anlatýlmýþtýr. Manþon Valen
anlatýlanlarý aþaðýdaki þekilde hatýrlýyor:
Uçak ortalýk kararýrken George Town'dan havalanmýþtýr. Beþ pilotu dahil, dokuz kiþi taþýma
iyi, deniz durgun, görüþ çok açýktýr. Güneydoðudan hafif bir rüzgâr esmektedir.
Havalandýktan on dakika kadar sonra, uçak Exuma'mn kuzeybatýsýnda bulunan Okyanus Dili üze
ine geldiði zaman, tüm elektrikli cihazlar, bu arada pusula, radyo, ýþýklar, hatta hidrol
kontrollar birden durur ve tüm aküler boþalýr.

Pilotun ilk tepkisi, altmýþ mil kadar kuzeye düþen New Providence'e inmek kararý olur. Çün
au'nun ýþýklarý görününceye kadar, batan güneþten batýda býraktýðý ýþýklara göre yön saptam
unu yapamayacaðýný anlar. Radyosu çalýþmadýðý için oradaki alana geliþini haber veremeyece
endini belli etmesi de olanaksýzdýr. Bu yüzden, Andross üzerindeki en yakýn havaalanýna in
kararlaþtýrýlýr. Az sonra adanýn güney ucundaki iniþ pistini görürler. îniþ için pilot p
de herhangi bir engel olmadýðýndan emin olmaya çalýþýr. Pistin durumunu, rüzgârý hesaplayar
ak inmeye hazýrlanýr. Hidrolik sistem çalýþmadýðý için tekerlekleri indirmeye olanak yokt
niþ ýþýklarý da çalýþmamaktadýr. Dr. Jablonsky sonradan "Uçak sanki bir hava yastýðý üzeri
i," diye anlatmýþtýr. Yere ilkönce pervanelerin uçlarý dokunmuþ, çevreye bir sürü kývýlcým
anmamýþ, yere konmuþtur. Gövdeye hiç bir hasar olmamýþ, aþaðýya doðru uzanan kýsýmlar bile
Ertesi gün Andros'a hemen iki yeni pervane gönderilmiþ ve uçaða takýlmýþtýr. Uçaðýn aküler
rulmuþ, fakat hidrolik sistem bundan çok önce, kendi kendine normal çalýþmasýna dönmüþtür
n baþka hiç bir olayla karþýlaþmadan Fort Lauder-dale'e kadar gelmiþtir.
Bu kitap baskýya girdiði sýralarda Cunard Liner þirketinin ünlü Queen Elizabeth 2 adlý gem
e Bermuda Üçgeninin kuzey yörelerinde bir felâketten kurtulmuþ bulunuyor. 3 nisan 1974 gün
anlarýndan üçünde birden meydana gelen arýza nedeniyle (yað sýzmasýna yorumlanýyor), hem el
nerjisinde, hem hava tertibatýnda, hem de diðer buna benzer mekanizmalarda kesinti ol
muþ ve bu koca modern transatlantik týpký eski çaðlardaki gemiler gibi Sargasso denizinde
hareketsiz kalmýþtýr. Yolcular, gemi sahibi þirket tarafýndan bedava sunulan ýsýnmýþ içkil
elecek kurtarma ekiplerini beklemiþ, durmuþlardýr.
Gemiden alýnan ilk telsiz mesajlarýndan birinde ünlü bir futbolcu olan yolculardan biri, þ
e söylemiþtir: "Kaptanýn dediðine göre biz burada, Bermuda Üçgeninin tam ortasýnda kalakalm
t bundan sonra gelen mesajlarda kötü kader simgesi alanýn adýný anmamak için çaba gösteri
aþýlýyor.
Bu olayla ilgili olarak her þeyi eklemekte yarar var. Queen Elizabeth 2'yi izlemekt
e olan bir Sahil Koruma örgütü görevlisinin bildirdiðine göre, radar üzerinde Queen Elizab
bir ara görünmez olmuþtur. Saatta 35 deniz mili yapan dev gemi, üçgen alaný içine girerk
rdan silinmiþ, fakat geminin kendisi çýplak gözle görünmeye devam etmiþtir. Bir süre sonra
e kaybolmuþtur. Ayrýca geminin transatlantikle radyo baðlantýsý da, týpký radar görüntüsü
irdiði anda etkilenmiþtir. Her ne kadar Queen Elizabeth
BEÞÝNCÝ BÖLÜM
2 olayýnda üçgenin bir etkisi bulunduðu ileri sürül-memiþse de, radyo baðlantýsýný etkileye
n, üçgene özgü radyo ve elektrik anormallikleri olduðu düþünülebilir.
Bölge içinde kaybolan gemi ve uçaklarýn sayýsýna þöyle bir baktýðýmýz ve kurtulanlarýn anl
içinde ne gibi güçlerin çaba gösterdiðini çýkarmaya çalýþtýðýmýz zaman, bu oluþlarýn akla
rkaç nedeni olup olmadýðýný düþünmek de bir görev haline gelmektedir. Fakat olaylarý derin
celedikçe, kullandýðýmýz bilimsel dilde "akla yakýn bir neden" denilebilecek olasýlýklarýn
up bulunmadýðýndan kuþkuya düþülebiliyor.
AKLA YAKIN BÝR AÇIKLAMA VAR MI?
ÜÇGENÝN önemini azaltmak, hatta varlýðýný reddetmek amacýyla zaman zaman böyle kaybolma ol
her tarafýnda yer aldýðý, önemli deniz ve havayollarýnýn bu kadar yoðunlaþtýðý herhangi b
terince büyük tutulursa, insaný tedirgin edecek sayýda yok olma olaylarýyla karþýlaþýlabile
i sürülmüþtür. Ayrýca okyanusun çok geniþ, uçak ve gemilerin ise çok küçük olduðu, okyanus
altý akýntýlarýyla hareket halinde bulunduðu belirtilmiþtir. Bahamalarla Florida arasýnda,
f Stream'in saatta dört deniz mili hýzla kuzeye doðru aktýðý bu yerde, uçaklarla küçük tek
amanda çok uzaklara sürüklenebileceði, bu yüzden pekâlâ kayýp diye nitelendirilebileceði s
. Ne var ki, akýntýnýn hýzý Sahil Koruma örgütünün çok iyi bildiði ve hesapladýðý bir veri
ama iþlemlerinde akýntý ve rüzgâr de-

viasyonlarý her zaman dikkate alýnmaktadýr. Büyük gemiler için çabuk baþlatýlan aramalarda
çevre beþ mil, uçaklar için on mil, küçük tekneler içinse on beþ mil çapýndadýr. Arama sür
akýntý, rüzgâr ve sürüklenme durumlarý hesaplanarak tarama alaný gittikçe geniþletilmekted
Bazý gemilerin önce batmýþ olduklarý halde, sonradan baþka bir yerde yeniden su yüzüne çýk
nir. A. Ernest Miles gemisi buna bir örnektir. Tuz yüklü olan bu gemi, Carolina sahili
açýklarýnda batmýþtýr. Tuz eridikten sonra, hayalet gemi yeniden su yüzüne çýkmýþ, ve bulu
ama adlý geminin sonu da Üçgenle ilgili olarak sýk sýk söz konusu edilir. Bu gemi 1935 nis
batmýþ, yolcularý SS. Rex tarafýndan kurtarýlmýþtýr. Fakat bir süre sonra, Aztec adlý gem
a'yý Bermuda açýklarýnda içi boþ yüzerken görmüþtür. Geminin daha önce battýðýný ve yolcul
lmeyen Aztec tayfasý, önce La Dahama'yý esrarengiz hayalet gemilerden biri sanmýþ, neden s
nra, o sýra Ýtalya'da-ki limanýna varmýþ olan Rex'den haber gelince durum anlaþýlmýþtýr. G
n sonradan su yüzüne çýktýðý hâlâ anlaþýlamamýþtýr.
Deniz tabanýnda bulunan uçak ve gemi enkazlarý sýk sýk kumla örtülebilir, fýrtýnalar yüzün
sonradan yine fýrtýnalar nedeniyle üstlerindeki örtü açýlarak denizaltýlar ya da dalgýçla
bulunabilirler. Tecrübeli bir kurtarma dalgýcý olan Mel Fisher bir süre Atlantik ve Kara
ip denizinin üçgen içinde kalan alanýnda araþtýrma-
lar yapmak üzere çalýþmýþtý. Aslýnda aradýðý Ýspanyol altýnlarýydý. Nitekim bunlardan
tmeyi baþardý. Fakat bu arada deniz dibinde, zamanýnda çok aranmýþ, sonra bulun
ca unutulmuþ baþka deðerler de buldu. Normal pusuladan bin kere daha güçlü olan ve d
niz dibindeki metal kitleleri bulmaya yarayan magneto-metre cihazý, Fisher'i
defalarca* aradýðý Ýspanyol altýnlarýndan uzaklara, baþka yörelere doðru çekti. (
agnetometrenin, Üçgen içindeki birçok kayýplar sýrasýnda henüz bilinmediðini b
yarar var). Dalgýçlar magnetometre göstergesine göre okyanus tabanýna daldýkl
zaman, çok kere batýk ispanyol kalyonlarý yerine, kayýp savaþ uçaklarý, özel uçaklar, çeþ
, hatta bir keresinde, kýyýdan birkaç mil uzakta bir de demiryolu lokomotifi bulm
uþlardýr. Fisher bu lokomotifi geleceðin deniz arkeologlarýna býrakmýþ, fazla
ilenmemiþtir.
Mel Fisher'e göre, Florida-Bahama yöresindeki yok olmalarýn pek çoðunun nedeni, Hava Kuvve
tlerinin bombalama uçuþlarýndan arta kalan patlamamýþ bombalara, savaþlardan kalan torpid
ve yüzen mayýnlara dayanmaktadýr. Bir keresinde batýk bir Ýspanyol gemisi yakýnýnda daldý
e eski bir Ýspanyol topu sandýðý cismi su yüzüne sürüklemeye baþlamýþ, fakat bir ara elind
bir ucu olduðunu fark edince, bunun bir bomba, hem de patlamamýþ bir bomba olduðunu anl
amýþtýr.
Fisher'in asýl aradýðý, La Margarita ve Santa Maria de Atocha adlý iki Ýspanyol ha
ine gemisidir.

Bunlarýn birincisinde dört yüz milyon dolar, ikincisinde ise altý yüz milyon dolar deðerin
altýn ve kýymetli taþlar bulunmaktadýr. Fakat bu çaba uðruna daldýðý sayýsýz zamanlarda ka
nkaz parçalarýný inceleyerek edindiði bilgilere göre, bunlarýn birçoðu da fýrtýnalar yüzün
batmýþ, kýyýdan uzak kumlar altýna gömülmüþ kalmýþtýr. Kendi aradýðý türden hazine gemiler
etometrenin gösterdiði yerde bir kazý yapmak gerektiðini bilmektedir. Florida dolaylarýnda
Golf Stream'in geçtiði yerlerde kum örtüsünün tabana saplanmýþ enkazlarý çok çabuk örtebi
i teknelerin bile üstünü kýsa zamanda kapayabildiðin! kabul etmektedir.
Buna göre, 'aranýp da bulunamayan uçak ve gemilerin durumundan, genellikle hýzla deðiþen su
altý akýntýlarý ve taban yükseklikleri sorumlu olabilir,' demektir. Fakat iþ bu kadarla da
lmamaktadýr. Bu bölgede bazý kayýplarýn delillerini saklamaya yarayabilecek daha baþka su
edenleri de vardýr.
Bunlar "mavi delikler" diye adlandýrýlan kireç taþý maðaralarýdýr. Bahamalar yöresinde su a
reç taþý tepeler, doruklar, diðer kütleler, geniþ sahanlýklar ve derin uçurumlar bulunmakta
nlerce yýl önce mavi delikler, su düzeyinin üzerinde kalan kireç taþý maðaralarýydý. Faka
a buzlarýn erimeye baþlamasýyla birlikte (günümüzden on iki ya da on beþ bin yýl önce), bur
altýnda kalmýþ, balýklarýn çok sevdiði ve son zamanlarda skuba dalgýçlarýnýn serü-
venlerine renk katan "mavi delikler" haline gelmiþtir. Bu maðara ve dehlizler, kýta sah
anlýðýnýn sonuna kadar varýr, bir kýsmý, kireçtaþý kütleleri halinde 500 metre derinliðe
zýlarý ise baþka su altý dehlizleriyle baðlanýp, Bahama adalarýnýn büyükçe olanlarýndaki g
. Kýyýdan millerce uzakta olduklarý halde, bu göllerin sularý da gel-git hareketiyle yükse
alçalmaktadýr. Okyanusun balýklarý, bu denizaltý yollarý sayesinde, birdenbire çok içerler
göllerde belirebilirler. Bir keresinde kýyýdan yirmi mil ilerde bulunan bir gölde, yedi
metre boyunda bir köpekbalýðý görülmüþ, sakin göllerinde huzur içinde yüzmeye alýþkýn olan
Okyanustaki mavi çukurlarýn su yüzüne göre derinliði çok deðiþik olabilmektedir. Buralara g
gýçlar, içerde yollarýn ayrýldýðýný, odacýkla-rýn meydana geldiðini ve genel görünümün kara
e çok benzediðini söylemektedirler. Dehlizler birçok yollara ayrýlmakta, birçok yönlere d
ektedir. Bu durum balýklarý bile þaþýrtmakta, çoðu kere sýrt üstü yüzmelerine sebep olmakta
bazýlarý o kadar düzgün biçimlidir ki, dalgýçlar zaman zaman duvarlarda keser izi aramak
anýn insan eliyle yapýlýp yapýlmadýðýný anlamaya çalýþmaktadýrlar. Kireçtaþý tepelerinin
rda, buralarýn insan eliyle oyulmuþ olmasý da o kadar olmayacak bir þey gibi görünmemektedi
. Dalgýçlar ayrýca, geçitlerin içinde çok tehlikeli sayýlabilecek güçlü akýntýlarýn bulund
ler. Bunun nedeni, gel-git hareketine da-

yanmaktadýr. Bu yüzden çok bol su, mavi deliklerden içeriye dolmakta ve su yüzünde de gird
benzer bir olay doðurmaktadýr. Oysa su yüzünde, çevrede yakýn kara parçalarý yoktur. Böyle
rdap, küçük bir tekneyi tayfalarýyla birlikte suyun altýna, mavi deliklerden birinin içine
bilecek güçtedir. Oseanograf Jim Thorne, bir dalýþýnda mavi deliklerden birinin içinde, or
ama otuz metreye yakýn derinlikte bir balýkçý teknesi bulunca, bu görüþ daha bir destek ka
ya baþlamýþtýr. Baþka deliklerde de çeþitli küçük teknelerin bulunduðu bir gerçektir. Faka
da büyük tekne enkazlarýnýn böyle bir nedenle batýp mavi deliklerin içine gömülmesi ne ka
sayýlýrsa sayýlsýn, bu olasýlýðýn gemiler için, hele uçaklar için geçerli sayýlmasý elbett
Dünyanýn bütün okyanuslarýnda, özellikle Bahama dolaylarýnda yer yer girdaplar görülebilme
kat büyük sismik ve atmosferik olaylar dýþýnda, bu girdaplarýn hiç biri Norveç dýþýndaki ü
bý kadar büyük deðildir. Edgar Allan Poe, "Maelström'un Dibine Ýniþ" adlý þiirinde bu girda
larak almaktadýr. Gemileri yok edebilecek güçteki bu girdaptan söz ederken yazar þöyle deme
tedir:
.... O gün çevreme nasýl bir korku, ürküntü ve hayranlýkla baktýðýmý asla unutmayacaðým. Ge
bazlarýn elinde oyuncakmýþ gibi, suyun yüzünden içine doðru inmekte olan bir yolun ortasýn
uruyordu. Bu yolun duvarlarý o kadar düzgündü ki, insana sanki fü-
diþinden yapýlmýþ gibi bir duygu veriyordu. Tek farký, fýrýl fýrýl dönüyor olmasýydý... Ýni
n, içgüdüsel bir hareketle gözlerimi yummuþtum. Bir ara açýp çevreme baktýðýmda, gemimizin
ndeki tek nesne olmadýðýný gördüm. Yukarýmýzda ve aþaðýmýzda baþka gemi parçalan, iri in
i ve ev eþyasý, kýrýk kutu, fýçý türünden bir sürü de küçük parçalar bulunduðunu fark etti
culuðumuza katýlan bu nesneleri izlemeye koyuldum...
Bir ara kendi kendime, "ilk dalan ve yok olan, þu kütük olacak her halde," diye söylenmek
te olduðumun farkýna vardým... Fakat az sonra, bir Hollanda gemisi enkazýnýn kütüðü geçtið
sulara dalýp görünmez olduðunu gördüm ve üzüldüm...
Bu tür yazýlar, Üçgen olaylarýnýn yorumuna ve "gemileri yutan girdaplar" kuramýnýn güç kaza
n olmaktadýr. Bölgedeki küçük, hatta belki büyük gemiler için bir felâket sebebi de, depr
ve hortumlar olabilir. Bu hortumlar bazý mevsimlerde ortaya çýkýp, bol miktarda suyu göðün
kliklerine çekebilmektedir. Böyle bir hortum küçük bir tekneyi, ya da alçaktan uçan bir uça
layabilir. Týpký karalarda benzer fýrtýnalarýn evleri, çitleri, taþýtlarý ve insanlarý kapý
ildiði gibi. Ayrýca su hortumlarý gündüz gözüyle görülebilmekte ve insana kaçýnma olanaðý
a, geceleri, özellikle görüþ

uzaklýðý iyi olmayan gecelerde, uçaklar için daha da büyük bir tehlike olmaktadýr. Buna rað
an gemiler için en büyük olasýlýk taþýyan neden, deprem dalgalarýdýr. Bu iri dalgalarýn doð
lere dayanabilir: Su altý depremleri, toprak kaymalarý, atmosferik basýnçlar, rüzgârlar, f
r veya birden patlayan volkanlar gibi. Bu olaylarýn, dalgayla karþýlaþýldýðý yere yakýn bi
r almýþ olmasý da gerekmez. Durgun bir denizde bu tür dev dalgalar sýk sýk görülebilir. Da
zlerde ise, uzman gözlemcilere göre bu dalgalarýn yüksekliði otuz beþ metreye kadar varabi
ktedir. (U.S.S. Ramapo, 6 þubat 1963).
Sismik nedenlerle doðan dalgalarýn ise, gökdelenler gibi, altmýþ metreyi aþkýn yükseklikle
ldiði söylenmektedir. "Tsunamis" adýný alan bu dalgalar hiç uyarýsýz ortaya çýkabilir, demi
gemiyi batýrabilir ya da yüzen bir gemiyi ters çevirebilirler.
Gemiler böyle dalgalarýn etkisi sonucu yalnýz devrilmekle kalmamaktadýr. Bazen basýncýn þid
ne ve dalganýn hangi yönden geldiðine göre, ya da peþ peþe gelen dalgalarýn aralýk uzaklýðý
ikiye de bölünebilir. Küçük tekneler belki dalganýn tepesine yükselip kolaylýkla iki dalga
ki alana inebilirler de. Böyle bir olay, bir destroyerin baþýna gelmiþtir. Boyu iki dalga
arasý uzaklýðýnýn bir buçuk katý olan destroyer, ikiye bölünmüþtür. Oysa boyu biraz daha
a umudunun da var sayýlacaðý bir gerçektir.
Baþka tür tehlikeli dalgalar da vardýr. Seþ dal-
galan adýný alan bir tür dalga, toprak kaymasý nedeniyle, dünya yüzeyinde bir miktar topra
e çekilmesi sonucu doðar. "Seþ" dalgalarýnýn görünüþü tsunamis'ler kadar korku verici deði
leri daha az olmakla birlikte, bunlar da çok güçlü dalgalardýr, üstelik arkalarýnda büyük b
gücü býrakarak geçerler. Bunlarý uzaktan tanýmak daha güç olduðu için, gemiler için yaratt
a büyüktür. Böyle bir dalga bir gemiyi rahatlýkla parçalayabilir, parçalarýný birbirinden
a sürükleyebilir, bir kýsmýný da kendi yoluna katýp yok edebilir.
Gemiler denizlerde yutulup kaybolabildiðine göre, acaba ayný þey gökyüzünde uçaklara da ola
mi? Bazý güvenilir gözlemciler, uçaklarýn bulut kümesi içine doðru uçtuðunu, fakat sonrada
söylemektedirler. Sanki bir þey onlarý moleküllerine ayýrmýþ, ya da uçarken havanýn içinde
iþ gibi.
Havada da, deprem dalgalarýna benzetilebile-cek olaylar görülebilmektedir. Özellikle uçak
bunlarýn içine büyük bir hýzla daldýðý zaman, tehlike büyük sayýlabilir. Ayrýca, çeþitli y
larýn yönü deðiþebildiði için, yükselen veya alçalan bir uçak, havaalanýndaki rüzgâr tulum
daha deðiþik yönde bir rüzgârla karþýlaþabilir. Eðer bu rüzgâr yeterince kuvvetliyse, uçað
olmayabilir. Rüzgâr deðiþmesi diye tanýmlanan bu olay, uçak kayýplarýnda en büyük neden o
ir. Bunun daha da güçlenmiþ durumuna CAT (Clear

Air Turbulance - Açýk Hava Türbülansý) adý verilmektedir. Bu durum, durgun bir denizde apa
ortaya çýkan "Seþ" dalgalarýna benzetilebilir. Türbü-îans yukarýya doðru, aþaðýya doðru, y
da olabilir. Ya CAT'ýn, ya da uçaðýn hýzý fazla yüksek olduðu zaman, sanki taþ bir duvara ç
bir etki yaratabilir.
Genel olarak CAT'ý önceden bilmek olanaðý yoktur. Yalnýzca "jet stream" hava akýntýlarýnýn
abildiði bilinir. Bu hava akýntýsý, Golf Stream'in okyanustaki hareketine benzer, yalnýz ço
daha hýzlý bir akýmdýr. Golf Stream'in saatta dört deniz milini bile bulmayan hýzýna karþý
arýn hýzý saatta iki yüz deniz mili olabilir. Bermuda Üçgeni içinde yok olan bazý hafif uç
gelenler, CAT'la açýklanabilecek gibi gözükmektedir. Uçaklar (G faktörü) diye tanýmlanan b
da birden oluþan vakum gücüyle çekilerek denizin içine gömülebilir. Esasen CAT'ýn kendisi
arengiz bir olaya benzemektedir. Birdenbire ortaya çýkmakta, gözle görülmemekte ve öncede
hiç kestirilememektedir. Fakat bütün bunlara raðmen, apansýz oluþan basýnç deðiþiminin Üçge
mýþ bütün kaybolma olaylarýnýn sorumlusu olmasý ve bu arada da hepsinin radyolarýný bozmuþ
z kuþkulu sayýlmak gerekir.
Bundan sonra bölgede kaybolacak uçaklarýn bulunmasý her halde daha kolay olacaktýr, ileri
teknolojik izleme koþullarý ve bellek sistemleri taþýyan uçaklar, onlarý eðer hâlâ varlars
e bulabileceklerdir. Bugünün uçaklarý ayrýca bilgisayar-
lý bellek sistemleri de taþýmaktadýrlar. Bu sistemler AIDS adýyla tanýmlanmaktadýr. (Airbor
Integrated Data Systems). Bulunduklarý zaman, uçakta olup bitenleri açýklýða kavuþturabilec
niteliktedir. Uçaklarýn pilot kabininde aðýzdan çýkan her sözü, alandan veya üsten izleme
ir. Fakat Uçuþ 19 un pilotlarý arasýndaki konuþmalarýn da üsten pekâlâ izlendiðini, buna r
tmaktan uzak kaldýðýný da hatýrlamamak elde deðildir. Mercury uzay uçuþunda geliþtirilen b
de, uçaðýn veya geminin pozisyonunu ya da herhangi bir deviasyon sapmasýný kaydetmektedir
Kayýp uçaklarý bulmak için kullanýlan yepyeni bir cihaz da vardýr. "Crash" iþareti diye
n bu cihaz, küçük bir radyo vericisidir. Ýki üç gün boyunca haber verebilir. Uçaðýn kuyru
en bu cihaz, elektronik sistemin iþlemez hâle gelmesiyle harekete geçer. Fakat eðer Üçgende
i kayýplar radyo mesajlarýnýn kesilmesinde de rol oynuyorsa, bu yeni gereçlerin de etkisi
z kalacaðýný düþünmek pek de yanlýþ olmayacaktýr.
Üçgen olaylarýnda elektromanyetik gereç arýzasý gibi durumlarla pek sýk karþýlaþýlmaktadýr
alarý" kitabýnýn yazarý olan elektrik mühendisi Hugh Auchincloss þöyle demektedir: "Bu ola
eryüzünün manyetik alanýna baðlamamýz için yeterince geçerli neden vardýr. Eski çaðlarda
kunç denilebilecek manyetik alan deðiþmeleri yer almýþtýr. Belki bugün de yeni bir manyeti
n deðiþimi çaðýna yaklaþmaktayýz, bu olaylar da bunun uyarýlarýndan baþka bir þey deðil.
ini, denizin

dibine batýp yok olmasýný açýklayabilir. Ama gemilerin su yüzünden kaybolmasý için hiç de
eden sayýlamaz..."
Wilbert B. Smith, 1950 yýlýnda Kanada hükümeti hesabýna manyetik ve yerçekimi projesinin b
lýðýný yapmýþ bir elektronik uzmanýdýr. O da bu etkilerin Üçgen içindeki kayýplarla iliþkil
mektedir. Smith bazý yerlerde "Çekimi zayýflamýþ alanlar" bulduðunu, bunlarýn oldukça küç
nu, çaplarýnýn 350 metreyi geçmediðini, fakat yüksekliklerinin çok olabildiðini söylemekted
alardaki hava öylesine türbülans-lýdýr ki, bir uçaðý parçalamaya yeterlidir. Dolayýsýyle uç
r alana gireceklerini önceden bilemeyecekleri için, görünmeyen manyetik ve gravi-tasyonel
bozukluklarýn içine dalar ve acý sonlara varýrlar. Smith böyle alanlarýn devamlý deðil, de
duðuna deðinerek þöyle demektedir:
... Baðlantýlarýn gevþediði bu alanlarýn yer mi deðiþtirdiði, yoksa karakter mi deðiþtirip
linemiyor... Birkaç tanesini aradan üç dört ay geçtikten sonra aradýðýmýzda, yerinde bulamý
Sahil Koruma örgütü, Arama ve Kurtarma Þubesinin bir sözcüsü de, manyetik ve gravitasyonel
kluklar gösteren alanlarýn önemine dikkati çekmektedir:
... Açýkça söylemek gerekirse, Bermuda Üçgeni denilen yerde ne olduðunu bilmiyoruz. Neden
ayamadýðýmýz bu yok olma olaylarý karþýsýnda tek yapabileceðimiz þey, fikir yürütmek.
... Donanma, bu bilmecenin sýrrýný çözebilmek amacýyla, "Manyetik Alanlar Projesi" adýný
araþtýrma uygulamakta, elektromanyetik, gravitasyon ve atmosfer bozukluklarýný incelemey
çalýþmaktadýr. Bazý uzmanlara göre 1945 yýlýnda kaybolan uçaklar, böyle bozukluklar yüzü
ir. Her ne kadar bölgede bulunan gemilerden biri, o sýra gökte büyük bir ateþ gördüðünü rap
, uçaklarýn bu þekilde çarpýþarak kazaya uðramasý beþ uçaðýn hepsi için düþünülebilecek þe
uda hâlâ hiç bir fikrimiz yok denilebilir.
Yedinci Sahil Koruma Bölgesi, Bermuda Üçgenine en yakýn olan bölgedir. Daha önce de deðin
uz bir sürküler yazýlarýnda, Bermuda Üçgeninin hayal ürünü bir yöre olduðu görüþünü ileri
arýný rastlantýya yorarak içimize su serpmektedirler. Sirküler aþaðýdaki gibidir:
... Bermuda Üçgeni, ya da Þeytan Üçgeni diye anýlan hayal ürünü yer, Atlantik'de, Amerika
vletlerinin güneydoðu kýyýlarýnda, açýklanamayan gemi, tekne ve uçak kayýplarýnýn çok yük
aldýðý bir alandýr. Bu üçgenin köþelerinin Bermuda, Florida'-daki Miami ve Puerto Rico'dak
uan olduðu kabul edilmektedir.
Geçmiþte Fort Lauderdale'den havalanan bütün bir TBM Avenger filosunun yok olmasý, Marine
Sulphur Queen gemisinin Florida boðazýnda geriye enkaz ve iz býrakmadan batmasý gi-
BERMUDA ..ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

bi olaylar üzerine Sahil Koruma Örgütü tarafýndan giriþilen yoðun, fakat sonuçsuz arama ve
ma iþlemleri sonucu, bu bölgede esrarengiz olaylar ve doða üstü güçler bulunduðu inancý y
mýþ ve yaygýnlaþmýþtýr.
Tarihin bütün çaðlarýnda bu alanda kaybolmuþ taþýtlarýn baþýna geleni açýklayabilmek amac
eri sürülmektedir. Bunlardan en pratik olanlarý, çevre koþullarýný göz-önüne alanlar ve in
a olasýlýk tanýyanlardýr.
Yok olma olaylarýnýn çoðu, bölgenin kendine özgü çevre özellikleriyle yorumlanabilir. Bir
n Üçgeni", dünya yüzünde manyetik pusulanýn gerçek kuzeyi gösterdiði iki noktadan biridir
ibi pusulalar aslýnda manyetik kuzeyi göstermektedir. Gerçek kuzeyle manyetik kuzey ara
sýndaki açý, sapma açýsý diye bilinmektedir. Dünyanýn çevresinde dolaþýrken bu açý 20 dere
ektedir. Eðer bu sapma hesap edilmezse, denizci kendini rotasýndan çok uzaklaþmýþ ve olmad
runlarla karþýlaþmýþ bulabilir.
Japon ve Filipin denizcileri tarafýndan "Þeytan Denizi" diye adlandýrýlan, Japonya'nýn do
a düþen deniz parçasý da ayný manyetik karakteristikleri taþýmaktadýr. Týpký Bermuda Üçgeni
a esrarengiz kaybolma olaylarýnýn bir yataðý olarak bilinir.
Bermuda Üçgeninin kendine özgü çevre koþullarýndan biri de Golf Stream akýntýsýdýr. Bu aký
bülanslýdýr. Bir felâketin
tüm izlerini çok kýsa zamanda silip yok edebilir. Karaip - Atlantik ikliminin deðiþkenliði
e rol oynayabilecek bir faktördür. Apansýz çýkan kasýrgalar veya yükselen tayfunlar, gere
ciler, gerekse havacýlar için kötü sonlar getirebilir. Ayrýca, bu bölgede deniz tabaný da ç
ktir. Ada kýyýlarýndaki dümdjiz sýð kumsallardan, en derin okyanus çukurlarýna kadar, birç
rafik özellikleri barýndýrmaktadýrlar. Bazý su altý tepelerinin üzerinden geçen kuvvetli ak
deniyle, bölgenin topografik görünümü de sabit deðildir. Bu yüzden yeni deniz tehlikelerin
uk oluþmasý da mümkündür.
Ýnsan hatasý faktörünün de azýmsanmayacak bir faktör olduðu tartýþma götürmez. Florida'nýn
Bahamalar arasýnda pek çok tekne gidip gelmektedir. Çoðu kere bu yolculuklara çýkanlar, k
ere binmekte, bölgenin tehlikelerini bilmeyen, üstelik de tecrübesiz denizcilerin yönetim
inde yolculuða çýkmaktadýrlar. Kýsacasý, Sahil Koruma Örgütü denizlerdeki bu kayýplarýn doð
yorumlanmasýný kabul etmemektedir. Tecrübelerimize göre doðanýn güç bileþimi ve insan tep
eðiþkenliði yüzünden, her yýl en hayalî 'science -fiction' romanlarýnda bile düþünülemeyec
asý bir alýþkanlýk haline gelmiþ bulunmaktadýr...
Bu sirkülerin sonunda, sanki yazý biterken hatýra gelmiþ gibi bir bibliyografya listesi e
klenmesi uygun görülmüþtür. Bu listede okurlara bazý yazarlarýn bu konudaki yorumlarýný ok
lmek-
tedir. Sayýlan yazarlar arasýnda ivan Sanderson, Leslie Licher, Vincent Gaddis ve Jo
hn Wallace Spencer bulunmaktadýr. "Bermuda Üçgeni"nin sirkülerdeki açýklanýþ biçimiyle yet
olanlar, bu yazarlara dönebileceklerdir. Sahil Koruma Örgütü sirkülerinin son paragrafýnd
a þöyle denmektedir:
... Bermuda Üçgeninin sýnýrlarým belirleyen hiç bir haritanýn varlýðý bilinmemektedir., (bu
da þu sözler eklenmektedir) ...ABD. Sahil Bölgeleri Akromanyetik Þemalarýndan H.O. Serisi
17507 dosyasýnda bulunan haritalardan Sayý 9 ile Sayý 15 arasýnda olanlar, Bermuda Üçgen
termektedir.
Bölgede yolcu taþýyan birçok özel hava þirketi, Sahil Koruma örgütü ile ayný görüþü paylaþ
ler. Fort Lauderdale'de bulunan Red Aircraft Þirketinin yönetim kurulu baþkaný olan Mrs.
Athley Gamber, bu tutumu benimseyenlerin tipik bir örneðidir. Athley Gamber, esmer güz
eli, canlý, baþarýlý bir iþ kadýnýdýr. Fort Lauderdale ile Ba-hama'lar arasýndaki bir uçuþ
r pilotun dul eþidir. Birçok kayýp uçaðýn aranmasýna katýlmýþ olduðu için, Üçgen içinde i
k özel uçaðýn durumunu ve baþlarýna neyin gelmiþ olabileceðini, tüm koþullarý göz önüne ala
umdadýr.
Bayan Gamber'ýn söylediðine göre, bölgede esrarengiz bir durum yoktur. Birçok pilotun MAYD
ya da SOS göndermemesinin nedenini, pilotlarýn o sýrada baþlarýnýn dertte olduðunun farkýnd
adýðýna yorumlamaktadýr. "Koþullar iyice kötüleþtiði
zaman da zaten radardan yararlanýlamaz," demektedir.
Gamber'e göre uçaklar esasen belirli bir yüke göre yapýlmýþtýr. Bundan fazlasý yüklendiði
aklarý doðaldýr. "Ýnsan yapýsýnýn bu unsurlarla baþa çýkabilecek yetenekte olmadýðýna gitti
um," diyen Gamber, Bermuda Üçgeni içindeki kaybolma olaylarýnýn yüzde ellisinin pilotaj h
an olduðunu ileri sürmekte, bunun da yarýsýnýn, sýrf benzinleri bittiði için bu duruma dü
emektedir.
Fakat buna raðmen, normal seferlerini yapmakta olan askerî uçaklar ve yolcu uçaklarý gibi,
tecrübeli pilotlar ve uçuþ personeli tarafýndan kontrolü yapýlmýþ uçaklarýn benzinlerinin
gibi, grup halinde uçarken yok olan uçaklarýn da hepsinin ayný anda hava türbülansla-rýyla
rþýlaþacaklarý, ayný zamanda ayný basýnçla yüz yüze gelecekleri de kabul edilebilecek þey d
dünyanýn baþka yörelerindeki kazalarda olduðu gibi burada neden hiç bir enkaz bulunamadýð
da cevaplamak güçtür. Esasen uçaklar için bu kadar kolaylýkla geçerli sayý-labilen bu nede
emiler için hiç de geçerli deðildir. Bu yüzden, günün birinde bu tür nedenlerle bölgedeki
olaylarýný açýklaya-bildiðimizi ileri sürsek bile, gemi kayýplarý her zamanki esrarengizli
yacak demektir. Dýþardan bakan bir gözlemci bu iki tür kayýp arasýnda bir iliþki kurmaktad
eðilse sayý ve yoðunluk yönünden bir iliþkinin bulunduðu açýktýr. Ýleri sürülen her açýkla
yu berabe-

rinde getirmektedir. Týpký Yunan mitolojisinde gördüðümüz Hydra adlý çok baþlý ejder gibi.
kesildiði zaman hemen yeni bir baþ veren, düþmanlarýný bu yüzden umutsuzluða düþüren ejder
Bermuda Üçgeni efsanesi, her yeni olayla, çevredeki kýyýlarda yaþayanlarýn ilgisini de çek
. Gerçekte sýk sýk kaybolan küçük tekneler ve uçaklar, Üçgenin kuvvetleri diye tanýmlanan n
pek çok nedenle kazaya uðruyor da olabilirler. Fakat kamuoyunun zihninde olaylar he
p birbirine ve bu doðaüstü kuvvetlere baðlanmaktadýr.
Robie Yonge, Miami'nin oldukça tanýnmýþ bir radyo müzik programcýsý ve yorumcusudur. Yon-ge
programlarýna biraz kulak kabarttýðýmýz takdirde, konunun Floridalýlarý ne kadar yakýndan
dirdiðini anlayabiliriz sanýyorum. Yonge bir programýnda Bermuda Üçgenine ilgi duyduðunu sö
r söylemez, hemen kendisine binlerce telefon yaðmýþ, daha programýn sonu gelmeden, sayýsýz
an, ya baþlarýndan geçen serüvenleri anlatmak, ya da bilgi istemek amacýyla kendisini aramý
Yonge bugünlerde otomatik kontrol apareyi bulunan ve içinde özel mikrofonlar taþýyan mank
nlerin bulunduðu bir tekneyi Florida ile Bahamalar arasýnda, yani Üçgenin merkezine yakýn
rde su üstüne salývermek gibi bir proje düþünmektedir. Niyeti, elektronik kontrollar kana
teknenin baþýna gelebilecekleri izlemektir.
Bu esrarý kiþisel giriþimlerle çözme hevesi yal-
nýz Güney Florida'ya özgü olmakla kalmýyor, kuzeye doðru da yaygýn bir görünüm alýyor. 197
yland'ýn Silver Spring kentinde "ISIS-Esoterik Sanatlar)* ve Bilimler Araþtýrma ve Ýncele
me Merkezi" adlý bir dernek kurulmuþtur. Bu dernek kiralanacak bir gemiyle, "Bilimin
Sýnýrlarý" adýný verdiði bir inceleme gezisi tertiplemektedir. Gezi Bermuda Üçgeninin en
yok olma olaylarýnýn yer aldýðý yörelerde yapýlacaktýr. ISIS baþkaný Jean Byrd'e göre, ge
, tehlikenin özelliði nedeniyle sigorta edileceklerdir. Ayrýca, yolculuk boyunca ve özel
likle tehlikeli yörelerden geçilirken katýlanlara devamlý psikoloji testleri uygulanacaktý
. Böylelikle, pusulalarýn bozulduðu, manyetik sapmalar gösterdiði alanlarda, insan beynini
etkilenip etkilenmediði saptanmaya çalýþýlacaktýr. Kuvvetli manyetik akýmlar sýrasýnda ins
inin etkilenip, kaptan ve pilotlarýn kullandýklarý taþýtýn kontrolünü kaybettiði ve kaybol
rýna bunun sebebiyet vermiþ olabileceði tezi, yeni bir tez deðildir. Tayfalar böyle duruml
arda ya gemilerini kayalara çarptýrmýþ, ya da büyük bir psikolojik baský altýnda gemiyi te
de olabilirler. Bu arada Üçgenin bilinmeyen güçleriyle karþýlaþýp da kurtulmuþ olduklarýn
n, normal tepkiler dýþýnda psikolojik etkilerle karþýlaþtýklarýný hatýrlamadýklarýný beli
Hatýrlayabildikleri duygularý, yalnýzca þaþkýnlýk, korku, telâþ ve tedbir gibi olaðan duy
Bu konuda akla yakýn ve kabul edilebilir bir
(*) Gizli bilimler.

açýklama arayanlar, aslýnda "mantýklý" sayýlabilecek açýklamalardan zaman zaman oldukça uza
lunmaktadýrlar. Kimisi, doða kurallarýna istisna sayýlabilecek görüþler önerirken, kimisi
utlararasý bir geçiþten söz etmektedir. Týpký gökteki bir delikten öte tarafa uçup kaybolm
Bir kýsým incelemeciler, yok olma olaylarýnýn uzaydan gelen güçler tarafýndan planlandýðýný
zamanýmýzdan çok önceki bilimlerden arta kalmýþ, insan yapýsý gereçlerin etkisiyle yer aldý
lar.
ALTINCI BÖLÜM
ZAMAN-UZAY KAVÞAKLARI VE BAÞKA DÜNYALAR
BERMUDA Üçgenini inceleyenler, dünya okya- nuslarýnda buna benzer bir alanýn daha bulundu
u, bunun yerinin Güney batý Japon sularýna rastladýðýný, merkezinin lwo Jima ile Marcus Ad
asýnda bulunduðunu çoktan beri bilmektedirler. Burasý da týpký Bermuda Üçgeni gibi, gemil
ar için tehlikeli bir yer olarak ün yapmýþ bulunmaktadýr. Burada yok olan gemiler ister ap
ansýz beliren deprem dalgalarý yüzünden, ister baþka nedenlerle kazaya uðramýþ olsunlar, Þe
nizi denilen bu yörenin Bermuda Üçgeninden bile daha belirgin bir tehlike sayýldýðý bilin
r. Bunun nedeni belki de Japon yetkili kuruluþlarýnýn burayý resmen "tehlike böigesi" olar
k kabul etmiþ olmasýndandýr. Bu karar, 1955 yýlýnda, Japon deniz kuvvetlerinin uyguladýðý
sonuçsuz bir arama iþlemi sonunda alýnmýþtýr. Þeytan Denizi, balýkçýlarý çok uzun

beri korkutmakta, onlarý buralarda þeytanlar, ejderhalar bulunduðuna, bunlarýn geçen gemil
ri kaptýðýna inandýrmaktadýr. Bölgede yýllardan beri tekne ve uçaklar kaybolup durmaktadýr
sýl dikkati çeken, Japonya'nýn barýþ içinde yaþadýðý bir dö nemde, 1950-1954 yýllarý arasý
minin bu sularda iz býrakmadan kaybolmuþ olmasýdýr. Kayýp gemilerin tayfalarý toplam olara
ir kaç yüz kiþidir. Aramalar sonucu, týpký Bermuda Üçgeninde olduðu gibi, burada da ne bir
parçasý bulunabilmiþ, ne de bir yað izine rastlanmýþtýr.
Bermuda Üçgeniyle Þeytan denizinin çok garip bir ortak yönü vardýr. Bermuda Üçgeninin batý
batý boylamý geçmektedir. Bu boylam, manyetik kuzeyle gerçek kuzeyin ayný doðrultuda birl
sapma açýsýnýn sýfýra indiði boylamdýr. Bu 80° boylamý, kuzey kutbunu geçtiði zaman yön
boylamý olmaktadýr. Bu þekilde kuzey kutbundan güneye doðru inerken Japonya'nýn doðusunda
denizinin tam ortasýndan geçmektedir. Þeytan Üçgeninin ortasýna rastlayan bu yerde de ma
k kuzeyle gerçek kuzey ayný doðrultudadýr. Týpký Bermuda Üçgeninin batýsýnda olduðu g
Bermuda Üçgeninin bu Japonya'daki benzerinde, kaybolma olaylarý sonucu, hükümet giriþimiy
r inceleme yapýlmasýna karar verilmiþ, 1955 yýlýnda inceleme uygulanmýþtýr. Kaiyo Maru No.
isiyle Þeytan denizine açýlan bilimcilerin inceleme gezisi, çok garip bir biçimde sonuçlan
-
mi de, incelemeye katýlan bilimciler de yok olup kayýplara karýþmýþlardý.
Dünyada böyle yok olma olaylarýnýn yer aldýðý bir ya da birden fazla alan bulunmasý, bazý o
ere çanak tutmuþ gibi görünmektedir. An-tigravite(*) alanlarý bulunduðu, bazý noktalarda ye
i kurallarýnýn bizim bildiðimiz biçimde iþlemediði ileri sürülmektedir. Ralph Baker, "Hava
meyen Sýrlarý" adlý kitabýnda, "anti gravitas-yonel partiküllerin (zerreciklerin) var olduð
na dair kanýtlar" bulunduðu yolundaki yeni görüþleri söz konusu etmekte, bu anti gravitasy
l zerreciklerin dünyamýzda bilinen ve var olan zerrecikler gibi olmadýklarý için bize yaba
cý olduklarýný, birleþtikleri zaman akýl durduracak biçimde patlama özelliðine sahip olduðu
unlarýn dünyanýn belirli yörelerinde yoðunlaþmýþ olabileceðini ileri sürmektedir. Yazar b
in uzaydan gelmiþ olabileceklerini, bazen yer kabuðu üzerinde, fakat çoðunlukla su örtüsü
rikebileceklerini söylemektedir.
Bu görüþ, söz konusu alanlar içinde elektronik ve manyetik bozukluklar görülmesini açýklay
de, gemilerin ve uçaklarýn, limanlarýna gözle görebilecek kadar yaklaþtýklarý sýrada nasý
ildiklerini açýklamaya yeterli deðildir. Bu konuyu düþünürken insan dünyanýn diðer denizle
laylarý, kuzey kutbunda daha güçlü bir çekiþ gücünün sanki deniz dibinden doðru gelerek ge
lediði yolundaki raporlarý hatýrlamadan edemiyor.
(*) Karþýt çekim.

Bermuda Üçgeni ve buna benzer diðer alanlarla ilgili ayrýntýlý bir incelemeyi, ivan Sander
'un "Dünyanýn On iki Þeytan Mezarlýðý" adlý makalesinde görüyoruz. Dünyadaki bütün uçak ve
eyen Sanderson'la yardýmcýlarýna göre, bu kayýplarýn çoðu, bilinen altý alan içinde olmakta
rýn hepsi biçim yönünden birbirine benzemekte ve hepsi garip bir þekilde Ekvator'un 30° -
zey enlemleriyle, 30° - 40° güney enlemleri üzerinde bulunmaktadýr. Bermuda Üçgeni ile Þeyt
nizi de bu enlemlere rastlamaktadýr.
Bu kuramý daha da ileriye götüren Ivan Sanderson, aslýnda normal dýþý koþullar gösteren on
in bulunduðunu ileri sürmektedir. Bu bölgeler birbirinden yetmiþ iki boylam derecesi uzak
lýkta ve 36° kuzey ile 36° güney enlemleri üzerinde sýralanmýþ bulunup, sayýlarý kuzey ve
dan baþka her yarý kürede beþer tanedir. Sanderson bu alanlar arasýnda Bermuda Üçgeninin di
rinden daha çok ün kazanmasýnýn nedenini, bu bölgede çok yoðun trafik olmasýyla açýklamakt
kleri gösterdiði ileri sürülen diðer alanlarda bu kadar trafik olmadýðý için olaylar gerç
ikkat çekmemiþtir ama, manyetik ve pusula anormallikleri buralarda da ayný biçimde geçerl
dir.
Bu aktif bölgelerin çoðu, kýta veya kara topluluklarýnýn doðusunda kalmakta, kuzeye doðru
k su akýntýlarýnýn, güneye doðru inen soðuk su akýntýlarýyla karþýlaþtýklarý noktalara düþm
yaný sýra, bu bölgeler hep
su yüzü akýntýlarýnýn bir yöne, su altý akýntýlarýnýn ise baþka bir yöne dönüþ yaptýðý nokt
týlarý, çeþitli ýsý derecelerinden etkilenerek girdaplar meydana getirmekte, radyo haberle
ni, çekim kuvvetini, hatta gravi-teyi etkilemekte ve belki de uçaklarla gemileri zama
n ve uzay içinde baþka bi.r noktaya yönelterek yok etmekte olabilir. Sanderson, bu görüþünü
kleyen bazý küçük örnekler de göstermektedir. Zaman zaman uçaklar inecekleri alanlara norma
niþ zamanlarýndan çok önce varmaktadýr. Bu kadar farklý biçimde erken varýþlarýnýn nedeni,
larýndan doðru saatta 500 mil hýzla esen bir rüzgârýn önüne katýlmýþ olmalarýyla açýklanabi
belki kayda geçmemiþ rüzgârlarýn ürünü olabilir ama, her nedense Bermuda Üçgeni içinde, ve
alanlarý içinde, öteki yörelere oranla çok daha sýk yer aldýklarý dikkati çekmektedir San
da oralardaki bilinmeyen güçlerle karþýlaþmýþ, fakat bunlarýn yanýndan geçip kurtulmuþ, y
cýlarýn canýna mal olan "gökteki delik"ten sýyrýlmayý bilmiþ gibi bir durum göstermektedir.
Zaman farký sorununu gözler önüne seren garip bir olay, bundan beþ yýl kadar önce Miami Ha
da kaydedilmiþti. Olay, National Havayollarýnýn 727 uçuþ numaralý yolcu uçaðýný ilgilendir
uzey doðudan alana inmek üzere yaklaþýrken, Hava Kontrol Merkezinin radarlarýnda izlenmekt
eydi. Birden uçak, radar ekranýndan sili-niverdi, on dakika sonra yeniden göründü. Sonra o
laysýz iniþ yaptý. Uçaðýn pilot ve personeli, yer-
deki görevlilerin gösterdiði telâþ ve þaþkýnlýðý hiç anlayamýyordu. Çünkü onlara göre uçuþl
le görevlilerinden biri onlara durumu anlatabilme çabasýyla, "Tam on dakika boyunca san
ki yok olmuþtunuz," dedi. Bu söz üzerine uçak görevlileri, kollarýndaki saatlarý ve uçaktak
zaman göstergelerini kontroldan geçirdiler. Hepsi on dakika geriydi. Bu durum özellik
le garipti, çünkü yirmi dakika önce pilot normal zaman kontrolünü yapmýþ ve tüm saat ve gö
doðru olduðunu saptamýþ bulunuyordu.
Gezegenimizin elektromanyetik bir alan olduðuna dikkati çeken Ivan Sanderson baþka bir
olasýlýðý da ileri sürmektedir. Acaba Bermuda Üçgeni ve buna benzer alanlar 'deðiþik türde
i' yayan dev birer makine fonksiyonu mu görmektedirler? Acaba bu yöreler, nesnelerin,
bildiðimiz uzay-zaman devamlýlýðýnýn dýþýna veya içine düþebileceði kavþak girdaplarý mý
k olmanýn yaný sýra, son yýllarda olsun, yüzyýllar boyunca olsun, inanýlmayacak bazý görün
lduðu da ileri sürülmekte ve sürekli olarak yetkililerce reddedilmektedir. Bunun nedeni,
iddia edilen bu görüntülerin mantýk açýsýndan 'olanaksýz' sayýlmasýdýr.
Bermuda Üçgenindeki olaylarý incelemeye kalkýþanlarýn hiç biri, uçan daireler denilen 'Tan
Cisimler UFO'dan uzak kalamaz. Uçan daireler, barýþ döneminin ilk zamanlarýndan, 1947'-ler
den beri Amerika Birleþik Devletleri içinde yazý-
lan, sunulan binlerce raporun konusu olmuþtur. Dünyanýn baþka yerlerinde de uçan daire görü
binlerce defa bildirilmiþ bulunmaktadýr. Yalnýz 1966 yýlý içinde dünyada bu tür raporlarý
ni bulmaktadýr. Milyonlarca insan, gerek ABD'de, gerekse baþka ülkelerde uçan daire gördüð
sürüyor. Birçok. kere, görülen uçan daireler yetenekli gözlemciler tarafýndan, bilimsel bi
anýmlanmýþ bulunuyor. Hava Kuvvetlerinin uçan daire konusunda danýþmaný olarak görev yapmý
r. J. Ailen Hyneck bu konuda þöyle söylemektedir: "Uçan daire gördüklerini söyleyen ve rapo
denlerin zekâ düzeylerinin en azýndan vasatý tuttuðunu biliyoruz. Birçok olaylarda bu orta
vasatýn üzerindedir. Bazý olaylarda ise, vasatýn, bizi utandýracak kadar çok üzerinde
Bunlarýn pek çok resmi çekilmiþtir. Çekilen resimlerin netliði oldukça deðiþkendir. Bazen
erin uçaklarla bir arada uçtuðu, onlara sataþtýðý, yok ettiði bu resimlerde olsun, raporla
n belirtilmiþ, bazen de Washington gibi, Roma gibi belli baþlý dünya kentlerinin üzerinde
kalabalýk filolar halinde uçtuklarý bildirilmiþtir. ABD Hava Kuvvetleri, Donanma ve Hükümet
bildirilerinde bu görüntüler genellikle aya, ay halesine, kuyruklu yýldýzlara, mirajlara,
alonlara, parlak yýldýzlara, meteorlara, gezegenlere (özellikle Venüs), deneme uçaklarýna,
ama projektörlerine, kuzey fecri ýþýklarýna, havaî fiþeklere, otokinesis'e (sürekli bakýla
min kýpýrdar görünmesi), miraj sonrasý görüntüsüne (sürekli bakýlan bir cismin aðýr aðýr g
a yönlere bakýldýðýnda oradaymýþ

gibi görüntü vermeye devam etmesi) ve toplum de-lüzyonuna(*) yorumlanmaktadýr. Fakat UFO r
aporlarý hâlâ gelmeye devam etmekte, ilgili derneklerle yayýnlar, konuyu canlý tutmaya kat
a bulunmaktadýrlar. Uçan daireler aslýnda ne olurlarsa olsunlar, savaþ yýllarýnda sanýldý
rafýn gizli silâhlan olmadýklarý artýk anlaþýlmýþ sayýlmaktadýr. (Ýkinci Dünya Savaþý sýr
lan uçaklar, üzerlerinde duran ýþýklý cisimleri karþý tarafýn silâhý sanmaktaydýlar.) Oysa
rçekten gizli bir silâh olsa, Ruslar icat gururu yüzünden bunu gizlemeye olanak bulamazla
r, yok eðer icat eden Amerikalýlarsa, bu durumun kendi ülkelerinin basýnýna yansýmasýný as
mezlerdi. Amerikan Hava Kuvvetleri uçan dairelerin açýklanamadýðýný, demek ki aslýnda var o
ia ededursun, yine Hava Kuvvetlerinin 80-17 sayýlý yönetmeliði, pilotlara bir uçan daire
eri zaman nasýl davranmalarý gerektiðini ayrýntýlý biçimde öðütlemekten geri kalmamaktadý
80-17 sayýlý yönetmelikte, tüm resmî bildirilerde küçümsenen uçan dairelerin varlýðýna ve
eler yer almaktadýr.
Yönetmelikte sýralanan amaçlar þöyledir: "... UFO'nun ABD için bir tehdit olup olmadýðýný s
uçan daire araþtýrmalarýyla ilgili teknik ve bilimsel verilerden elde edilen bilgileri
uygulamak."
Yönetmelik þu sözlerle içimize su serpmekte-
Gloster Deniz Yýlaný. Bu yýlanýn çe-þitli tarihlerde görüldüðü saptanmýþtýr.
(*) Yanlýþ inançlara sapma.
Elektromanyetik arýzalarýn rastlandýðý 12 Dünya Yöresi.
Beþ pilot ve dokuz mürettebatla 5 Aralýk 1945 günü kaybolan ( TBM -Avenger ) uçaklarý.
Avenger uçaklarýný aramak için gönderilen Martin Deniz Uçaðý da o bölgede iz býrakmadan
,
4 Mart 1918'de hiç iz býrakmadan 309 kiþiyle yok olan CYCLOPS gemisi (Üstte), ikinci Düny
a Savaþý'nda kaybolan,ayný isimi taþýyan, ingiliz bandralý CYCLOPS gemisi (Altta).. .Alman
Deniz Arþivlerinde bu gemilerin batýrýldýðýna dair hiç bir kayýt bulunamamýþtýr.
SULPHUR QUEEN gemisi de 2 Þubat 1963'de bir tek can yeleðinden baþka iz býrakmadan yok o
lmu|tu.
Bölgedeki hava {artlarýnýn çok iyi olduðu günlerde ortadan kaybolan C 119 nakliye uçaðý (so
-135 tipi iki uçan tanker(aþaðýda) 1963 Aðustos'unda kayboldular. Önce çarpýþtýklarý sanýld
kazlarý birbirlerinden 160 mil uzakta bulundu.
Bermuda Þeytan Üçgeni'nin dünyamýzýn çevresinde durmadan dolaþan haberleþme uydularýnca yak
de çekilen bir fotoðraf.
Bahama açýklarýnda dalgýçlar... Burada deniz birden bire ; derinleþir ve sarp deniz dibi ka
alýklarý maðaralarý çok boldur.
MAVÝ DELÝK denilen denizdibi maðaralarý
Kuzey Bimini açýklarýnda çekilen fotoðrafta bu bölgede sýk sýk rastlanan hortumlardan biri
Denizaltý aramalarýnda ve özellikle Bahama Adalarý açýklarýndaki aramalarda kullanýlan 7 mü
tlý ALUMINAUT aracý ve araþtýrmasýndan bir görüntü.
Mossele Denizaltý Kayalýklarý.. Burada bir çok UFO'ya rastlandýðý söylenir..
Dr.Valantin
tarafýndan
görülen
UFO'larm
(uzay araçlarý)
skeçleri.
Coba'daki MAYA harabelerinde Tufan'dan kurtuluþu gösteren bir taþ kabartma. Efsanelere
göre, Maya'larýn atalarý "Doðu Denizi" nde bir yerden büyük tufandan kurtularak Güney Ameri
ya gelmiþlerdir.
Dr.Valantin tarafýndan 6 Aralýk 1952' de saptanan UFO.
Mýsýr'daki büyük piramitler. Yapýlan incelemeler bu anýtlarýn büyük bir nirengi iþareti
saati ve astronomi-matematik laboratuarý olarak kullanýldýðýný gösteriyor.
Hindistan'daki Siyah Mabet eski devirlerin þahane mimarisini yansýtýr. Hindistan'dak
i eski kültürlerin teknik alanda aþamalarý,bugünün bilimsel görüþüyle baðdaþmaktadýr.
Peru'da bir kalenin duvarlarý. Bu kale inþaatý bir arkeoloji muammasýdýr.
1482 yýlýna ait Bennicasa haritasýnýn Kristof Kolomp tarafýndan kullanýldýðý sanýlýyor.
Eski bir Mýsýr mezarýnda bulunan planör modeli. Eski Mýsýrlýlarýn kuþa benzeterek planör ya
larý belirtiliyor.
dir: "Görüldüðü bildirilen uçan dairelerin çoðu geleneksel ya da alýþtýðýmýz cisimler olup
tehlike deðildir." Bundan sonra þu cümleleri okumaktayýz: "Baþka ülkelerin, biçimleri ve i
i çok deðiþik uçan taþýtlar icat etmiþ olmasý mümkündür." Ayrýca aþaðýdaki iki cümlenin de
Görüldüðü bildirilen uçan dairelerin çoðunlukla uçak olduðu anlaþýlmýþtýr." "Raporlarýn çoð
k geliþi nedeniyle, uçaklarýn bu baþlýk altýnda rapor edilmemesi gerekmektedir." Oysa alýþý
rip biçimli bir uçan daire gören kimse, özellikle bunu havada gördüðü için, uçak olup olma
ktýr? Yönetmelikte ayrýca þunlar da belirtilmektedir: "Her Hava Kuvvetleri Üssünün Komutan
uçan daire inceleme yeteneðine sahip gruplar bulunduracaktýr. Bir uçan daire görüldüðü rap
zaman, görüntünün nelerden doðmuþ olabileceðine dair derhal araþtýrma yapýlacaktýr."
80-17 sayýlý yönetmeliðin büyük kýsmý uçan daire raporlarýnda ve araþtýrmalarýnda izlenecek
alimat vermekte, fotoðraflarýn çekilme yöntemlerini tarif etmektedir. Bu arada, üs komutan
böyle durumlarda bölge basýnýna neler söy-emesi gerektiði de açýklanmaktadýr: "Hava üssünü
aire görülüp görülmediði konusundaki sorulara karþýlýk, üs komutaný, görüntü kesinleþtikte
yuna açýk-amalarda bulunabilir. Eðer görüntünün nedeni, üssün bulunduðu düzeyden açýkça an
incelenmekte olduðunu, so-
nuçlarýn SAF-01 tarafýndan açýklanacaðýný belirtebilir. Ayrýca, Hava Kuvvetlerinin sonuçla
analizini yapacaðýný da ekleyebilir. Sorularýn SAF-01 'e yöneltilmesini isteyebilir." Pek
askerî olan bu sözleri sivil diline çevirdiðimiz zaman, þöyle bir anlam çýktýðýný görüyoru
, ya da buna benzer açýklamasý kolay bir þey deðilse, halka beklemelerini söyleyin. Onlar b
klerken aðzýnýzdan olmayacak bir söz kaçýrmayýn." Yukardaki yönetmeliðin bir numaralý eki,
adar süren, içi çizelgeler, sorular, þemalar ve zorlama cevaplarla dolu bir "sorular lis
tesi"dir. Bunun yardýmýyla, görülen uçan dairelerin tam ve ciddî biçimde veriler arasýna iþ
mesi öngörülmektedir. Sözgeliþi 13 numaralý soru, bir kimseye gördüðü uçan dairenin hareke
cevaplardan birini iþaretlemesini söylemektedir. Cevaplar üç türlüdür: Evet-Hayýr-Bilmiyor
orulardan bazýlarý ise þöyle: "Gördüðünüz cisim doðru bir çizgi üzerinde mi hareket ediyo
etsiz kaldýðý oldu mu? Birden sürat kazanýp hýzla ilerlemeye baþladýðý oldu mu? Parçalara b
k deðiþtirdi mi? Duman çýkardý mý? Parladý veya parýldadý mý? Parlaklýðý deðiþti mi? Biçi
sonra yeniden göründü mü? Olduðu yerde döndü mü? Gürültü çýkardý mý? Yükselip alçaldý mý?
dar uçan daire görenlerin, ya da gördüklerini sananlarýn anlattýklarýný bir özet halinde o
mesi. Tek kapsamadýðý, uçan dairelerin içindeki küçük yeþil adamlar veya diðer canlýlar.
Uçan daireler konusuyla en yakýndan ilgili kuruluþ olan Hava Kuvvetleri, Colorado Ünivers
itesi üe iliþki kurup onlardan bu konuda son bir rapor hazýrlamalarýný istemiþ, bu rapor da
1968 yýlýnda yayýnlanmýþtýr. Dr. Edward A. Condon baþkanlýðýnda çalýþan grup "Tanýmlanmamý
limsel Ýnceleme" adýný taþýyan raporlarýnda, önce rapor edilen birçok olaya sýra ile deðin
, bildirilen bu olaylarýn çoðunun þu ya da bu biçimde açýklanabilecek olaylar olduðunu, yal
ir oranýnýn açýklanamayacak türden olduðunu belirtmektedir. Ayrýca uçan daireleri araþtýrm
arcanan para karþýlýðýnda,
yeterince bilimsel veri ele geçirilemediði, bu aramalara devam etmenin ziyankârlýk sayýl
caðý da öne sürülmektedir. O sýrada olsun, o günden bugüne kadar geçen süre içinde olsun,
r bazen tek baþýna, bazen filolar halinde, dünya göklerinde ve uzayda görülmeye devam ed
durmaktadýr.
Bir yandan resmî aðýzlarýn uçan daire varlýðýný reddetmesi ve bunun sonucu olarak planlý a
kler tavýr takýnmasý yanýnda, bir yan-dan da radyo, televizyon ve gazetelerin durmadan y
eni uçan daireler görüldüðü konusunda haberler
yayýnlamasý, bugün de sürüp gitmektedir. 1973 ekiminde raporlar fazla yoðunlaþmaya baþlamýþ
ana, Ohio, Mississippi, Minnesota, Georgia ve Florida gibi yerlerden
raporlar yaðmýþ, tanýklar arasýnda Minnesota Valisi gibi, birçok görevli polis gi
son derece aklý baþýnda kimseler de ortaya çýkmýþtýr. Bu sýralarda CBS radyosu da dinle

cilerine uçan dairelerin görülüþü ile ilgili oldukça ayrýntýlý bir program sunmuþ, fakat bu
da vermiþtir. Baþka bir rapor da, kamuoyuna Detroit polisinin bunlardan inecek canlýlar
için hazýrlýk yaptýðýný, onlarý nerelerde gözaltýnda tutacaðýný, diþilerle erkekleri birb
nasýl yerleþtireceðini hep hazýrladýðýný bildirmiþtir. (Dünyadaki biolojik ayýrýmýn, canl
e olan yüz binlerce gezegende de geçerli olacaðýný varsaymak da gerçekten ilginçtir.)
Uçan daire raporlarýnýn durmadan yaðmaya devam etmesi ve resmî aðýzlarýn da bunlarý küçüm
si üzerine, kamuoyunun büyük bir kýsmý E. J. Ruppelt'in uçan dairelerle ilgili kitabýnda b
tiði duygulara katýlmaktadýr:
Kanýt diye bekledikleri nedir? Ýnanmalarý için uçan dairelerden birinin Pantagon'un kapýsý
niþ yapmasýný mý bekliyorlar? Yoksa yer radar istasyonlarýndan birinin bir uçan daire bulma
onun peþine bir jet göndermesi, giden jetin de onu görmesi, fakat uçan dairenin birden,
büyük bir hýzla kaçýp yok olmasý yeter kanýt mý sayýlacaktýr? Bir jet pilotu bir uçan dai
sonradan savaþ divanýna verilmekle tehdit edildiði zaman bile ifadesini deðiþtirmezse, b
ar birer kanýt mýdýr, yoksa deðil mýdýr?..
Güney Florida - Bahama yöresinden gelen uçan daire raporlarý, dünyanýn diðer yörelerinden g
rle kýyaslanamayacak kadar çok sayýdadýr. Uçan daireler gökyüzünde olduðu gibi, duru s
l-
týnda da görülmüþler, onlarý gökten denize, ya da denizden göðe uçarken gören güvenilir tan
n yeri, bunlarla Bermuda Üçgenindeki kayýplar arasýnda bir iliþki kurulmasýna yol açmýþ, d
uçak ve gemilerin uçan daireler tarafýndan kaçýrýldýðý kanýsýnýn yaygýnlaþmasýna zemin
Bu görüþün en renkli sözcülerinden biri, Kayýplar Yöresi adlý kitabýn yazarý John Spencer'
ndisi de pilot olduðu ve hava kuvvetlerinde on yýllýk tecrübesi bulunduðu için, uçaklarý i
n bir kimsedir. Ayrýca uçan dairelerle ilgilenmekte olup, NICAP (Havacýlýk Sorunlarý Ulusa
Araþtýrma Komitesi) üyesidir. Bu dernek, uçan dâireler konusunda ciddî araþtýrmalar yapan
rnek olup, üyeleri arasýnda ABD hükümetinin, Donanmasýnýn ve Füze personelinin en ileri g
i de yer almaktadýr. John Spencer'ýn 'Kayýplar Yöresi' adýný vermekten hoþlandýðý Bermuda
gisi, Scorpion adlý atom denizaltýsýnýn kayboluþuna rastlar. Fakat Scorpion'un durumu uzun
süre esrarlýlýðýný korumaz. Denizaltý, bir süre sonra Asor'-larýn 400 mil açýðýnda bulunur.
bölgedeki olaylarý incelemeye devam eder, haritalar üzerinde bütün kayýplarýn yerlerini iþ
, ve sonunda hepsinin de Cape May, New Jersey'den Flo-rida'ya, oradan da Meksika
Körfezinin içine doðru uzanan kýta sahanlýðý üzerinde yer aldýðýný tespit eder. Antillere d
rmuda ve Bahama'-larý da içine alan geniþçe bir kýta sahanlýðý üzerinde.
Kaybolma olaylarýný yýllardan beri incelemekte

olan Spencer'e göre, uçak ve gemilerin tayfa ve personelleriyle birlikte seyretmekte
olduklarý denizlerden veya göklerden yok olmalarýnýn tek kabul edilebilir nedeni, oradan
fiziksel olarak alýnýp götürülmeleri olabilir.
190 metre boyunda gemilerin, durgun denizde, kýyýdan 50 mil açýkta yok olmasý, kargo ve yo
cu uçaklarýnýn inecekleri sýra kaybolmalarý, dünyasal koþullara göre olmayacak þeylerken, y
luyorsa, bunlarýn gezegenimizden alýnýp götürüldüðüne inanmak zorundayýz demektir.
Yalnýzca çaðýmýzda deðil, tarih boyunca da kaydedilmiþ uçan daire raporlarý, Spencer'ý UFO'
iki türü olduðuna inandýrmýþtýr. Bunlardan biri, sözü çok edilen "uçan daire" dediðimiz bi
incisi de, içinde bu dairelerden belki bir düzinesini, belki daha fazlasýný, hatta belki
de bu arada dünyadan alýnýp götürülen taþýt örneklerini taþýyabilecek güç ve büyüklükte ol
Bu dev uzay gemileri, ara sýra görüldüðü bildirilen büyük, uzun, silindir biçiminde (genel
o biçiminde diye tanýmlanýr) cisimler olabilir. Bunlar da pek çok görülmüþtür. Fakat uçan d
len tür kadar da sýk rapor edilmemiþlerdir.
Spencer'e göre, Üçgen içindeki saldýrýlarýn bu kadar çok oluþu, buradan insan örnekleri alm
k kolay olmasýndandýr. Çünkü dýþardan gelen bu saldýrganlar, kara parçalarý üzerinde çalýþ
e gelmek istememektedirler. Oysa bu yörede gerek deniz ve gerekse
gök, durmadan gidip gelen yolcularla doludur ve bölge bu yabancýlarýn girip çýkmasýna da ço
ndur. Belki uçan dairelerin hareketi, geliþmiþ bir teknolojiye göre kullanýlan bir radyo f
rekansýyla saðlanmaktadýr. Bu düþünüþ, olaylarýn çoðunda görülen elektronik güç tükenimini
Uzaylýlarýn neden bu kadar çok örnek almak isteyebilecekleri konusunda Spencer'in görüþü ço
ir. Ayný görüþü baþka pek çok araþtýrýcýlar da paylaþmaktadýr. Üstelik her biri bu görüþe,
gözükmektedirler. ileri sürdükleri görüþe göre, galaksimizde insaný þaþýrtacak kadar çok s
nduðundan (1021 kadar yýldýz olduðu ve hepsinin de kendi güneþ sistemi bulunduðu bilinmekte
), ortalamalar kanununa göre buralarda bazý geliþmiþ uygarlýklar olabileceði açýktýr. Baþka
erin halký, enerji kaynaklarýnýn yanlýþ kullanýlmasýndan dolayý, gezegenlerini yanar güneþ
tirmiþ, uygarlýklarýndan hiç bir iz kalmamasýna sebep olmuþ olabilirler. Bu nedenle, baþka
ardan gelen ziyaretçiler uygarlýðýmýzýn geliþme hýzýný kontrol etmek, ya da atom gücümüzü
gezegenler için bir tehlike sayýlacak hale gelmeden önce, bugünkü uygarlýðýmýzdan canlý b
orumak istiyor olabilirler. Bundan baþka niyetleri de olabilir.
Belki bu yabancý zeki yaratýklar bizi istediðimiz gibi geliþmemiz için serbest býrakacakla
Fakat bir yandan gözlemeyi, örnekler almayý ihmal et-
memekte, gezegenimiz öteki bazý gezegenler gibi kendi kendini yok etmeden önce, bazý tar
ih verileri bulundurmak istemektedirler. Belki baþka gezegenlerde bunu yapmak için
geç kalmýþ olabilirler.
Uçaklar ortaya çýkmadan önceki çaðlarda görülen uçan dairelere ait raporlar, bize dünyamýz
beri bir gözlem altýnda olduðu inancýný vermektedir. Ne var ki, tarih boyunca insanoðlu d
nacak güçler ve iþaretler aramak için baþýný her zaman gökyüzüne çevirmiþ ve aradýklarýný
ulmuþ olduðu için, gerçek uçan dairelerle, gökte görülen ve uyarý, teþvik, kehanet diye ni
n diðer ateþli cisimleri birbirinden ayýrmak kolay olmamaktadýr. Vatikan'daki Mýsýr Müzesi
Sekizinci Sülâleden Tutmosis III adlý Mýsýr Firavununun tarihinde gördüðümüz kayýtlar, uça
en eski kayýtlar olabilir. Daha sonraki yüzyýllarda ayný konuda anlatýlanlara oranla, bu
kayýtlar söz konusu ettikleri görüntüyü çok hayranlýk uyandýracak bir tarafsýzlýkla anlatm
22 yýlýnda, kýþýn üçüncü ayýnda, günün altýncý saatýnda, gökten bir ateþ halkasýnýn gelme
luðunda, eni bir rod geniþliðindeydi... görenler kendilerini yüzükoyun yere atýp bekledile
sonradan Firavun'a gördüklerini haber vermeye gittiler. Firavun ne yapýlmak gerektiðini dü
... gökteki bu cisimlerin sayýsý arttý... her biri güneþten daha parlaktý ve bütün göðü kap
Firavunun ordusu durmuþ bakýyordu. Kendisi de ordusu da çaresizdi. Ancak akþam yemeðinden
nra bu ateþ halkalar gökyüzünde yükselmeye baþladýlar ve güneye doðru kayýp yok oldular. Fi
en ateþler yakýlýp tütsüler savrulmasýný istedi. Böylelikle yeniden huzur saðlanacaktý. A
enin tarih kayýtlarýna geçmesini, böylece her zaman hatýrlanmasýný da emretti...
Tanrý sayýlan, belki kendini de tanrý sayan Fi-ravun'un böyle bir durumda soðukkanlýlýðýný
kýþýr biçimde koruduðuna kuþku yok. Ancak, yabancý ve kendisinden güçlü tanrýlarýn bu göst
e yapacaðýný bilemediði de bir gerçek.
Eski Babil'lilerden kalma, onlarýn da büyük ih-timaile kendilerinden önceki Sümer uygarlýðý
almýþ olduðu Gýlgamýþ destanýnda, kahraman Eton'-un tanrýlar tarafýndan alýnýp göklere yüks
tadýr. O kadar yükseðe çýkarlar ki, deniz bir su çukuru gibi, karalar bir yýðýn lapa gibi g
r. Bugün yerden yörünge uzaklýðýna kadar yükselse de, Kýzýl denizi, Basra körfezini ve çe
ralarý ancak öyle görebilirdi.
Ezekiyel'in gördüðü ateþli cisim de sýk sýk bir uçan daire olarak yorumlanmaktadýr. Kuzeyde
len ateþli cisim yere konur, içinden dört canlý çýkar, Ezekiyel'i taþýtlarýna alýrlar. Bu o
I yüzyýlda yer alýr. Tevrat'ta Ezekiyel bölümü hemen yalnýzca bu olayý anlatýr denilebilir
r-

da 'Gökler Açýldý' adlý çok ilginç Almanca bir kitaba da konu teþkil eden bu olay, bugün N
vli olan füze mühendisi Josef Blumrich tarafýndan kaleme alýnmýþtýr.
Dr. Blumrich kitabýný yazmaya baþladýðý zaman, Ezekiyel'in gördüðü þeyin bir uzay gemisi o
enlere çatmak niyetindeydi. Fakat konuyu araþtýrdýkça ve Ezekiyel'in sözlerini deðerlendir
fikrini deðiþtirmek zorunda kaldý. Sözgeliþi "tekerlek içinde tekerlekler dönüyordu," taný
er gücüne uygulandýðý zaman çok açýk bir anlam taþýyordu. Ezekiyel'in yere iniþ ve kalkýþý
sý, hýza göre renk deðiþimini tarifi, iniþ takýmlarýný, hatta içinden çýkan canlýnýn asbe
anlatýþý, Dr. Blumrich'-in düþüncelerini tümüyle deðiþtirmesine neden oldu. Yazdýðý kitap
iç benzemeyen bambaþka bir doðrultuda bitirildi. Kitabýnda Ezekiyel'in gerçekten uzay gemi
i görmüþ olduðunu ileri sürmekle kalmadý, ayný zamanda onun Tanrý diye tarif ettiði þeyin
nin kaptaný olduðunu da ortaya attý.
Ezekiyel'in anlattýklarý, eski ve orta çaðlarda Rönesans çaðýnda ve modern çaðýn ilk baþlar
pek çok uçan daire raporundan yalnýzca bir tanesidir. Çaðlar boyu insanlarýn gördüklerini
rif ettiklerini incelemek çok renkli ve eðlenceli bir çalýþma olmaktadýr. Fakat çeþitli ra
arasýndaki farklýlaþmadan bile pek çok þey aydýnlýða çýkmaktadýr. Bir kere herkesin olaylar
gelen kelimeler içinde tarif ettiði bir
gerçektir. Sözgeliþi Ezekiyel, füzeyi tarif için "aslan", "öküz", "kartal", gibi benzetme
eleri kullanmaktadýr ve taþýtýn iniþ takýmlarýný dana ayak< larýna benzetmektedir. Çünkü p
nomi içinde yaþayan bu adam, bu hayvanlarý yakýndan tanýmaktadýr.
Büyük Ýskender ve ordusu ise, savaþçýlar grubudur. M. Ö. 329 yýlýnda Hindistan'da Jaxartes
doðru ilerlerken karþýlarýna çýkan uçan daireler topluluðunu, "büyük ve parlak gümüþ kalka
ar. Aristo (M.ö. 384-322) ise, Yunan atletlerine aþinadýr. Gökte gördüðü cisimleri, cennet
diskler olarak tarif eder. Daha kavgacý olan Romalýlarsa, týpký Ýskender ordularý gibi, a
kalkanlar, gemi filolarý gibi deyimler kullanýrlar. Pliny, M.Ö. 100 yýlýnda yazdýðý Doða
lý eserinin ikinci cildinde þöyle demektedir: "Lucius Valerius ve Gaius Valerius'un kon
süllüðü sýrasýnda, alev alev yanan ve kývýlcýmlar çýkaran bir kalkan gökyüzünde, güneþin d
uçarak geçti." Hawaii'liler ise, binlerce yýldan beri ara sýra gördükleri cisimleri Akua-
e, yani uçan ruh, olarak adlandýrmýþlardýr. Ortaçað Avrupasýnýn baðnazlýðý içinde, geceler
er nedense hep haça benzemektedir. (Acaba imparator Constantine'in gördüðü, tarih deðiþti
a bunlardan biri olabilir mi?) Zaman zaman bu cisimler, Ezekiyel kitabýnda olduðu gibi
yanan ve dönen tekerlekler olarak da anlatýlýr.
Keþifler devrinde uzay yolcularý, gözlemcilerin gözüne gemi gibi görünmeye baþladý. Daha

balonlar icat edildiði zaman, Fransa'da böyle uçan bir cisim "parlayan ateþli bir balon"
diye tanýmlandý. On dokuzuncu yüzyýlda, iplik dokuyan Vermont-lular gördükleri cismi "bir
va mekiði" diye tanýmladýlar.
Her çaðýn gözlemcileri bu cisimleri heyecan anýnda dudaklarýna ilk gelen kelimelerle tanýml
dursunlar, bizim çaðýmýz her nedense bunlara "uçan daire", ya da "Puro biçimli cisim" deme
i uygun görmüþtür. 1947 yýlýnda önce Iowa, sonra Was-hington'daki Mount Rainier üzerinde yo
e görülen bu cisimlerin önce "disk", sonra "tava" diye adlandýrýldýðý ve "uçan daire" adýný
azandýðý da ilginçtir.
Konuyu uzun zamandan beri incelemekte olan Frank Edwards'a göre, 1908 yýlýnda Sibirya'
da, Ye-nisey nehri kýyýsýnda, Baykal gölü yakýnýnda yer alan büyük patlama (tek kurbanlarý
eri olmuþtu), dünyaya çarpan bir meteorun etkisiyle olmuþ bir sarsýntý diye kabul edilmiþ o
sýna raðmen, aslýnda bir atom uzay gemisinin patlamasýndan olmuþtur. Edwards bu konuda Ru
izikçisi Alexander Katzenev'in satýrlarýna atýf yapmakta ve yapýlan incelemeler sonucu sap
tanan hasarýn, benzer koþullar altýnda patlayan insan yapýsý bir atom bombasýnda görülebil
in aynýsý olduðuna dikkati çekmektedir. Ayný radyo-aktivite, metallerde ayný tepkiler gör
r. Hiç bir meteorik kalýntý yoktur. Gerçi bunlar yer kabuðunun çok derinlerine gömülmüþ de
r. Fakat Edwards yine de, "1908 yýlýnda Yenisey nehri üzerinde yer alan faci-
ada, uzaydan gelen bir konuðumuzu kaybettik," demektedir.
Uçan dairelerin çok bilimsel ve disiplinli çalýþmalar sonucu meydana getirilmiþ birimler o
konusunda dikkati çeken yazýlar yazmýþ bir bilimci olan M.K. Jessup, aslýnda bir astronom
ve sele-nograftý (Ay bilimci.) Uçan Dairelerin Ýncelenmesi adlý kitabýnda Bermuda Üçgeni i
ki önemli gemi kayýplarýnýn, bu arada Freya, Mary Celeste ve Ellen Austin dahil olmak üzer
birçoklarýnýn, UFO"-lar yüzünden kaybolduðunu ileri sürmektedir. Bu konuda üçgenin de dýþý
eabird adlý büyük gemideki tüm tayfalarýn -kendi limanlarýna dönmek üzereyken bir balýkçý
salladýktan sonra- Newport, Rhode Island açýklarýnday-ken, sofralar hazýr, tam yemek yemey
baþlayacaklarý sýrada nasýl yok olduklarýný da anlatmýþtýr. Anlaþýldýðýna göre Seabird bu
larak devam etmiþ ve bir kumsalda, 'sanki dev eller onu kaldýrýp kýyýya koymuþcasýna' karay
turmuþtur. Daha sonra, kuma çok iyi saplanmýþ durumda olduðu halde, gece çýkan bir fýrtýn
yok olmuþtur. Bu gemi olaylarýný incelerken Jessup, böylesi kayýplarýn ancak yukarýya doð
olmak yoluyla açýklanabileceðini, baþka türlü açýklanmasýna olanak olmadýðýný belirtmekted
an, büyük ve kararlý bir güce sahip, hýzlý hareket eden bir etki..." deyimini kullanan Je
"... zalim bir seçicilik... bir kaçýnma ve gizlilik belirtisi..." deyimini kullandýktan
sonra, "Bunlarýn hepsi zekâ ile iliþkili niteliklerdir," demektedir.
Jessup, uzay komþularýmýzýn, dünyadaki havacýlýk çaðýyla pek ilgilendikleri kanýsýndaydý.
rda UFO'larýn daha sýk görülmesinin nedeni de buydu. Bunlara özellikle Florida açýklarýnd
Kennedy dolaylarýnda rastlanmasý da bundandý. 10 ocak 1964'te Polaris füzesinin atýlacaðý
, tam füzenin geçiþ yolu üzerinde bir uçan daire bulunduðu radarlarca kaydedilmiþ, tam on d
akika boyunca radarlar tarafýndan izlenmiþ, neden sonra füzeye dönebilmiþti. O sýrada orad
ulunanlar arasýnda uzun uzadýya söz konusu olan bu olay basýna yansýmadý. Bunun nedeni, e
ngiz olaylarýn kamuoyunda iyi etki yapmamasý olabilir. Jessup "Uçan daireler havacýlýk çað
gileniyor" demektedir. 1959'da Jessup'un ölümünden bu yana uzay çaðýnda olduðumuza göre il
da artmýþ gözükmektedir. Bazý uzay atýþlarýndan önce UFO'larýn görüldüðü gerçektir. Gemini
olmuþtur. Gemini 4'de McDivitt ve Borman adlý astronotlar kendi füzelerine paralel bir
uçan daire görmüþ, bir süre bundan kaçýnmak gerektiðini düþünmüþlerdi. Bir diðeri de Gemi
ollo 12 ay uçuþunda, dünyaya 132.000 mil uzaklýkta, füzenin önünde ve arkasýnda olmak üzer
daire ona refakat etmiþtir. Gordon, uzay merkezine bunlarýn çok parlak olduðunu, sanki ke
ndilerine ýþýk göstermek istediðini bildirmiþti. Daha sonra Houston'-la konuþurken, "Bunla
kabul edeceðiz galiba," dedi. Bu olaydan bu yana ne Houston uzay merkezinden ne de
NASA'dan hiç bir doðrulama alýnamamýþ olmasýna raðmen, ayný ýþýklar Avrupa
gözlemevlerinden de görülmüþtür. Ayný uçuþta, bu olaydan bir süre sonra astronotlar bir baþ
ir. "Venüs kadar büyük" diye tanýmladýklarý bu ýþýk, on dakika kadar bir süre, füze ile dü
sonra görünmez olmuþtu.
UFO veya uçan daire deyiminin, tanýmlanama-yan her türlü uzay cismini kapsadýðý, bu arada p
nmýþ roketlerin kýsýmlarýyla diðer enkazý da içine aldýðý bir gerçektir. Fakat yine de bunl
i, zaman zaman görünüp sonra görünmez olabilmeleri, bunlarda yörünge doðrultusunun dýþýnda
ket yeteneði olduðunu açýklamaktadýr.
Astronotlarýn uzay uçuþlarý sýrasýnda böyle U-FO'lar gördüklerine dair bilgi vermeleri üzer
Franklin Roach'un Condon Raporu'nda þu sözleri okumaktayýz: "Astronotlarýn gözlemlerinde b
ulunma koþullarý, iki kiþinin küçük bir arabanýn ön kanepesinde yan yana otururken, yan ve
amlar olmaksýzýn, ön cam da yarý opak ve çok bulanýkken görebildiðiyle kýyaslanabilir." Ya
rin anlamý geliþtirildiðinde, astronotlarýn camdan gördükleri hiç bir þeyi ciddîye almak
anlamý çýkmaktadýr.
UFO'larý ve Bermuda Üçgeni içindeki olaylarý inceleyen birçok bilimci gibi, Jessup da öneml
apor ve geliþmelerin bir sansür tarafýndan gizlendiðine inanmýþtý, ölmeden önce yazdýðý so
a anlatýlan uçan daire olaylarýyla ilgiliydi. Bu arada kontrollü manyetik alanlarýn nasýl
ezliðe sebep olabileceði konusuna da eðiliyor,

bu görüþünü Einstein'ýn birleþik alan teorisini geliþtirerek varýyordu. Jessup, UFO'larýn
a, Üçgen içindeki kaybolma olaylarýný da hep bu kurama dayandýrýyordu. 29 nisan 1959'da, Mi
'de öldü. Eski dostu olan Dr. Manþon Valentine onu son görenlerden biriydi. Anlattýðýna gö
up bu sýralar çok sinirli, hemen hemen bir depresyon içindeydi. Dr. Valentine kendisini
20 nisan akþamý yemeðe davet etmiþ, o da geleceðine söz vermiþ, fakat nedense gelmemiþti.
gün sonra Dade Country parkýnda park etmiþ duran otomobili içinde, karbon mono oksit zehi
lenmesinden öldü. Egzoz borusundan çýkan gaz, bir ek boruyla arabanýn içine verilmiþ bulunu
du. Jessup'un diðer dünyalardan gelenlerin bu dünyanýn iþlerine karýþtýðý konusundaki ina
deniyle olacak, birçok kimseler bu ölümü kendisinin planlamýþ olabileceðine inanmadýlar. B
in gerçeklere çok yakýn sonuçlar çýkarmasý nedeniyle, bu ölümün baþka kuvvetler tarafýndan
r.
Dr. Manþon Valentine, hem zoolog, hem arkeolog, hem de oseanograftýr. Bermuda Üçgeninde o
lagelen olaylarý otuz yýl kadar bir süreden beri, üçgenin içinden, Miami, Bahamalar ve di
lardan incelemektedir. Ýþin içinde bulunan bir araþtýrmacý olarak, orada geçmiþte ve bugü
kta olduðunu en iyi bilenlerden biridir. Sahip olduðu bilgiler, özellikle Jessup'la ya
ptýðý son konuþmadan hatýrladýklarý, öylesine ilginçtir ki, bunlarý Dr. Valentine'ýn kend
okurlara yansýtmak gerekir kanýsýndayým:
SORU: Ne zamandan beri Bermuda Üçgeni bilmecesini inceliyorsunuz?
Dr. Valentine - Yirmi sekiz yýlý geçti. 1945'de PBM'lerin kaybolmasýnda baþlamýþtým. Kayýpl
a veri topladým, kurtulanlarla konuþmalar yaptým, yok olma olaylarý sýrasýnda bölgede görü
a ilgili raporlardan notlar biriktirdim.
SORU: Zamanýmýzda bölgede görülen uçan daire sayýsýnda bir artma oldu mu?
Bu bölgede görülenler her bölgedekinden faz-îadýr. Son zamanlarda uçak olmadýðýný iyice bil
aþýtlarý ve denizaltý olmadýðýndan emin olduðumuz su altý taþýtlarý çok görülmektedir.
Sualtý taþýtlarýndan biri Kaptan Dan Delmonico tarafýndan bildirilmiþtir. Olay 1973 Nisanýn
yer alýr. Delmonico ömrü denizlerde geçmiþ, tecrübeli bir deniz kurdudur. Soðukkanlýlýðýyla
k mantýklý deðerlendirmesiyle ün yapmýþtýr. Golf Stream'in çok sakin ve saydam sularý altýn
namayan bir cismi iki kere görmüþtür. Hemen hemen ayný yerde, Great Isaac feneriyle Miami
asýndaki alanda. Burada Golf Stream sularý çok derindir. Ýki seferinde de görüntü öðleden s
at dört dolaylarýnda farkedilmiþtir. Sularýn sakin, görüþün iyi olduðu bir sýrada
Gri - beyaz, üzeri dümdüz, uçlarý yuvarlak, tombul bir puroya benzeyen bir cisim, su altýn
teknesinin önünden geçmiþtir. Delmonico cismin uzunluðunu 50-65 metre arasýnda tahmin et
dir. Hýzý ise en azýndan saatta altmýþ-yetmiþ mildir.

Delmonico, su altý cismini birden farkettiði sýrada, cisim kendi teknesiyle çarpýþacak doðr
uda karþýdan yaklaþmakta, sanki su yüzüne çýkmaya hazýrlanýr gibi görünmekteydi.' Fakat t
-ce cisim birden dalýþ yaptý, teknenin altýndan geçti. Suda hiçbir titreþim veya su yüzünd
eket olmadý. Cismin üzeri dümdüzdü. Ne denizaltý-lardaki gibi güverteler, borular, ne de l
lar vardý.
Havadaki UFO'lara gelince, bunlar üçgen içinde pilotlar ve uçak personeli tarafýndan o kad
r sýk görülmeye baþlamýþlardý ki, artýk alýþýlmýþ görüntüler haline gelmiþlerdir, özellikl
sýl ilginç olaný, karada, çiftçiler tarafýndan görülen uçan dairelerdir. Okefonokee Ba-. t
erine oturmuþ gibi görünen bir tanesine ben bile kendi gözlerimle tanýk oldum. Orta Florid
a'da da bir tane gördüm. Havada duruyor, tam altýna rastlayan gölün sularýna mavi bir ýþýn
iyordu. Su alýyor olmalýydýlar. Ya da belki incelemek amacýyla yöresel fauna'dan örnekler
luyorlardý. Güney Florida'da 1973 Nisanýnda elektrikler kesildiði zaman, gökte mavi-yeþil
bunlarýn peþinde uzanan mavi ýþýklý izler çok görülmüþtü. Bunlarýn yeri genellikle Turkey P
rde, yani atom reaktörünün olduðu yerdeydi. Birkaç yýl önce, doðu bölgesinde genel elektrik
isi olduðu zaman da, bir düzine UFO'-nun uçmakta olduðu görülmüþtü.
SORU: Sizce UFO'lar neyle hareket ediyor?
Birçok görüþ var, hepsi de mümkün. Yalnýz
dünya atmosferinde geçerli olabilecek bir yöntem, disk biçiminde bir hava taþýtýnýn, katod
bir perimetresi olmasýdýr. Böylelikle cisim, hangi yöne gitmek istiyorsa o taraftaki kat
od ýþýný jeneratörlerini çalýþtýrabilir. Jeneratörler taþýtýn önündeki havayý ionize eder
lar, taþýt da o yöne doðru ilerler. Uçan dairelerin arkasýnda kalan ionize hava kütleleri d
belki pilotlarýn CAT (Açýk hava türbülansý) dediði olayý ya-ratýyordur.
Baþka bir yöntem de olabilir. Bu ikincisi jet sistemine benzeyebilir, fakat çok daha hýz
lýdýr. Teorik olarak ýþýk hýzýna yaklaþmaktadýr. Enerji reaktörleri atomik fisyon(1) yeri
on(2) saðlayabilirler. Tek gerekli olan, füzyon maddeleriyle sudur. Göllerden su alýrken
görüldüðü bildirilen UFO'larýn bu hareketi de böylece açýklanabilir.
Bir baþka görüþ daha vardýr. Bu da özel elektromanyetik alanlar nedeniyle boyut-zaman deði
inde özetlenebilir.
SORU: Dr. Jessup, UFO'larla Bermuda Üçgeni arasýnda bir iliþki olduðuna inanýyor muydu?
Onun teorisine göre manyetik alanlarýn gücü, cisimleri baþkalaþýma uðratabilir, bir boyutta
e taþýyabilirdi. Uçan dairelerin baþka bir boyut-
Yavaþlatýlmýþ nötronlarýn atom çekirdeðini bom-
bardýmanýyle çekirdeðin aþaðý yukarý iki eþit parçaya
bölünmesi.
Ergime (katý bir cismin ýsý etkisiyle sývý hâle geç
mesi.

tan bizim boyutumuza geldiðine, istedikleri örnekleri topladýktan sonra yine o boyuta g
eçtiklerine inanýrdý. Bölgede olan kazalarýn bir çoðunun, onlarýn geride býraktýðý katot ý
u vakumun içine giren uçaklarýn parçalandýðýný ileri sürerdi. Mantel'e de her halde böyle
: 7 Ocak 1948'de, Kaptan Pilot Thomas Mantel ve Fort Knox'daki Godman Alanýnýn baþka bi
rkaç pilotu, P - 51 Mustang'larýna binerek bir uçan daireyi izlemek üzere havalanmýþlardý.
düþtükleri UFO çok büyüktü. Güpegündüz, üsse doðru yaklaþýrken görülmüþtü. Mantel, Onun a
rý, Man-tel'in uçaðýnýn birden parçalandýðýný gördüler. Olay üzerine yayýnlanan Hava Kuvvet
ptanýn, Venüs yýldýzýný izlerken gözünün karardýðýný, bu yüzden birden dalýþ yapýnca da u
k yakýndan uçmaktaydý. Onun býraktýðý ionizasyon alanýna girmiþti. Uçaðý o kadar küçük pa
tan daha büyük parça bulunamadý. Ele geçen bütün parçalar, sanki kurt yemiþ gibi, delik del
Constellation uçaðýnýn baþýna gelen de bunun ayný olabilir. Pilot Bob Brush, bu uçaðýn patl
aki Great Inagua'dan izlemiþti. Olay 1971 Ekiminde yer almýþtýr. Bob, bir DC-6 uçaðýyla uç
radarýnda Constellation'u görür. Constellation çok alçaktan uçmaktadýr. Baþýnýn dertte old
idir. Birden patlar. Saçtýðý ýþýk gökyüzünü bir uçtan bir uca tamamen aydýnlatýr. Iþýk o k
ve hatta acýtýr.
Son derece olaðanüstü bir durumdur bu. Oraya yakýn bir yerden geçmekte olan bir tekne, uça
n firlayan bir parça bulur. Sonradan bu parçayý inceleyen Bob, bunun da ManteFin uçaðýnýn
gibi, delik deþik olduðunu görür.
Uçan dairelerin ne olduðu tartýþýladursun, bunlarýn geçici manyetik bir girdap yarattýðý,
arýn içine girince parçalandýðý, ya da gözden kaybolduðu bir ionizasyon alaný meydana getir
Jessup ölmeden önce, bunlarýn bilimsel nedenini keþfetmeye yaklaþtýðýna inanýyordu. Bulgul
in'ýn "birleþik alan teorisi"ne göre açýklanabileceði görüþündeydi.
SORU: Birleþik Alan Teorisini basit bir biçimde açýklayabilir misiniz?
Teorinin temeli, zihinlerimizde ayrý ayrý þekillenen zaman-boyut, ya da madde-enerji ka
vramlarýnýn aslýnda birbirinden ayrý birimler deðil, ayný elektromanyetik uyarýlar karþýsý
lecek nitelikte olduklarý görüþüne dayanýr. Aslýnda birleþik alan teorisi, UFO'larýn nasýl
bire görünüp kaybolduðunu da açýklayabilecek bir teoridir.
Uygulamada, elektrik ve manyetik alanlar söz konusu olur. Bir bobinde yaratýlan elek
trik alan, kendisine dik bir manyetik alan yaratýr. Bu alanlarýn her biri, evrenin bi
r düzlemini temsil etmektedir. Oysa evrenin üç düzlemi vardýr. Demek bir üçüncü alan daha
Bu da belki gravitas-

yon alanýdýr. Elektromanyetik jeneratörleri çalýþtýrýp bir manyetik titreþim yaratýlýrsa, b
ns kanununa göre bu üçüncü alaný da ortaya çýkarmak mümkün olabilir. Jessup bana Amerikan
aþ sýrasýnda uyguladýðý bir deneyde bilmeyerek bu durumla karþý karþýya geldiðini anlatmý
ine uygulanan ve Philadelphia Deneyi diye adlandýrýlan bir deneye.
SORU: Philadelphia Deneyi neydi?
Jessup'un anlattýðýna göre, Philadelphia deneyi gizli bir deneydi. 1943 yýlýnda, Philadelp
denizlerinde, donanma tarafýndan yapýlmýþtý. Amacý, içinde insanlar bulunan bir gemiye ço
anyetik alanýn nasýl etki yapabileceðini görmekti. Bunu manyetik jeneratörlerle saðladýlar.
yirmeli ve seyirmesiz jeneratörler bir arada çalýþtýrýldý ve rýhtýmda duran gemi ve çevresi
orkunç güçte bir manyetik alan yaratýldý. Alýnan sonuçlar önemli olduðu kadar þaþýrtýcýydý
konusu olan tayfalar üzerinde sonradan hiç de hoþ olmayan etkileri görüldü. Deneyin uygulan
asýna baþlandýðýnda, önce sisli yeþil bir ýþýk çevreyi sardý. Týpký üçgen içindeki olayla
leri ýþýklý yeþil sis gibi. Kýsa zamanda bütün gemi bu yeþil sise büründü ve yavaþ yavaþ
rýhtýmdan bakanlarýn gözüne görünmez olmaya baþladý. Geminin yalnýz su üzerindeki izi görü
nradan destroyerin Norfolk-Virginia'da görünüp yeniden kaybolduðu rapor edildi. Bu nokta
aman sapmasý fenomenini ilgilendirebilir.
Tayfalardan birinin ifadesine göre denizdeki deney baþarýlý olmuþtu. Görünmez alan, sferoid
indeydi. Her ýþýn boyunca yüz metreye yakýn bir uzaklýðý kaplýyordu. Su yüzünde geminin yar
ordu ama, geminin kendisi görünmüyordu. Güç alaný daha da yoðunlaþtýkça bazý tayfalar da
dý. Elle bulunup, bir süre el temasý sonucu yeniden görülür duruma getirildiler. Birkaç ta
normal boyutlarýndan o kadar uzaklaþtý ki, ancak özel bir elektronik araç yardýmýyla bulun
ve normal boyutlarýna getirilebildiler. Ýçlerinden biri böyle görünmez ve dokunulmaz dur
eldiðinde, arkadaþlarý "tutkala yapýþtý" deyimini kullanýyorlardý. Aslýnda bu durumdan te
e dönme sorununun sanýldýðýndan çok daha ciddî bir sorun olduðu ortaya çýktý. Söylentiler
u hastaneye yatýrmak gerekmiþ, birkaç tanesi ölmüþtü. Birkaçýnýn da akýl bozukluklarýna uð
llikle psiþik yeteneklerinin güçlendiði ve tayfalarýn çoðunun, deneyde kazandýklarý görünm
koruduklarý da anlatýlmakta. Birçoðu ara sýra kaybolup sonra yeniden görünmeye baþladýlar.
e otururken, sokakta yürürken, lokantalarda, barlarda içki içerken, çevredekilerin ve gars
nlarýn þaþkýn bakýþlarý altýnda kayboluyor, sonra yeniden gözüküyorlardý. Geminin kýyýya
ki kere alev aldýðý görüldü ve bu yüzden büyük bir hasar doðdu.
SORU: Jessup bu olaylara tanýk oldu mu?
Þahsen ne kadarýna tanýk olduðunu bilmiyo-

rum. Fakat çok dikkatli araþtýrmalar yaptýðýný biliyorum. Hatýrlamanýz gereken bir nokta v
p serüvenci bir yazar deðildi. Tanýnmýþ, deðerli, ünlü bir bilimci ve astronomdu. Güney ya
büyük refraksiyon(*) teleskopunun sorumlusuy-du. Birçok eklips projeleri yönetti. Çift yýl
lan o keþfetti. Bilimci olarak parlak bir sicili vardý. Bu Philadelphia deneyine karýþma
sý tümüyle rastlantý eseridir. O deneydeki tayfalardan biri olduðunu ileri süren Carlos Ai
de (ya da Carl Allen) adlý bir adam, günün birinde Jessup'a bir mektup yazmýþ. Bu mektup,
Jessup'un "UFO'larýn Ýncelenmesi" adlý kitabý yayýnlandýktan sonra gelmiþ. Her halde yazý
ssup'un ileri sürdüðü kuramýn deneyde uygulanana benzemesi olmalý. Ailende bu yüzden Jessu
yazýþmaya baþlamýþ, Jessup da, kitabýyla ilgili ilginç bir mektup alan her yazar gibi, otu
vap vermiþ. Bu yazýþma baþladýktan bir süre sonra, Donanma Araþtýrma Bürosu, Jessup'u Wash
davet etmiþ. Bu arada, Philadelphia deneyine sansür uygulandýðýný, Philadelphia'da çýkan b
tede yayýnlanan küçük bir haber dýþýnda, konunun basýna hiç yansýtýlmadýðýný hatýrlamakta
Bürosuna gittiðinde, Jessup'a kendi kitabýndan bir kopya gösterildi. Sayfa kenarlarýna he
notlar alýnmýþtý. Bu kitap, her nasýlsa, büroda esrarengiz bir biçimde peyda olmuþ, kimin
diði anlaþýlamamýþtý. Sayfa kenarlarýna konuyla ilgili olarak alýnmýþ notlar üç ayrý el ya
el yazýlarýný
(*) Iþýðýn bir baþka ortamdan geçerken kýrýlmasý.
tanýyýp tanýmadýðýný sordular. Her notu alan, altýna adýnýn baþ harflerini de yazmýþtý. Jes
ni Allende'nin yazýsýna benzetti. Ýmzasý da benziyordu. Bunu belirtip, Allende'den daha ön
e almýþ olduðu mektuplarý büro yetkililerine verdi. Büro, notlar alýnan kitabý Texas'da b
da çoðalttý, yirmi beþ kopya yaptýrdý. El yazýsý notlar kýrmýzý renkte basýlmýþtý. Jessup
kopyalarýn Büro'nun en yüksek yetkililerine daðýtýlacaðý söylendi. Donanma, yapýlan denem
an kabullenmiyordu. Ama kitaba ilgi gösterdikleri belliydi. Jessup bana, donanmanýn m
ektuplardaki adresten Allende'yi bulmaya çalýþtýðýný söyledi. Fakat Ailende bulunamamýþtý.
lan öteki iki kiþinin de kim olduðu hiç bir zaman anlaþýlamamýþtý.
SORU: Jessup kendini neden öldürdü?
Eðer kendini öldürmüþse, bunun nedeni her halde depresyon olmalý. Donanma kendisine Philad
hia Deneyi üzerinde çalýþmasýný, ya da buna benzer projeleri yönetmesini teklif etmiþ, faka
abul etmemiþti. Bu tür deneylerin tehlikeli sonuçlarý onu çok korkutuyordu. Bilimciler ve
kademik çevreler tarafýndan kitabýna yöneltilen eleþtiriler de onu çok sarsmýþtý.
SORU: "Eðer kendini öldürmüþse" diyorsunuz. Baþkalarý tarafýndan öldürüldüðünü düþünmemiz i
Böyle söylentiler duyuldu. Bazý kimseler öldürüldüðüne inanýyorlardý. Hiç deðilse kurta
dediler. Otomobilin içinde bulunduðu zaman henüz ölmemiþti. Belki de bilerek ölüme býrakýld
eri çok ileriydi. Belki bu düþüncelerin yayýlmasýný istemeyen nüfuzlu kimseler vardýr. Bu
sup'un kendine sakladýðý kenarý yazýlý kitabýn yok olduðu, bir baþka UFO yazarýna postaladý
nýn da postada yok olduðu biliniyor.
SORU: Siz Jessup'un teorilerine katýlýyor musunuz?
Genellikle evet. Manyetik güçler bugün hâlâ bir esrar perdesi altýnda sayýlýr. Eðer Einstei
eþik alanlar teorisini geliþtirir, gravitasyon ve elektromanyetik alanlarý, boyut - za
man teorisiyle birleþtirirsek, manyetik alanlarýn yeterince güçlendiði zaman, cisimlere bo
ut deðiþtirtebileceðini, dolayýsýyla onlarý görünmez hâle getireceðini düþünebiliriz. Bel
arýnýn çözümü de elektromanyetik aberasyonlarda, ya da kontrollar-dadýr. Bunlar zaman zaman
liren etkenler olabilir. Ya rastlantýlarla, ya da planlanarak aktive edilebilir. Ger
ekli enerji yüklemesini, UFO'larýn bölgede bulunuþunun yarattýðý da düþünülebilir.
SORU: Olaylarýn özellikle Üçgen alaný içinde böylesine yoðun olmasýný neye yorumluyorsunu
Bence uçan daireleri yöneten zekî bireylerin amacý yalnýzca örnekler almak, bilimsel geliþm
zi izlemek, Cape Kennedy'de görüldüðü gibi, ileri teknolojilerimizle ilgilenmek deðildir. E
ki uygarlýklardan kalan harabelere de durmadan gidip geliyorlar. Eski zamanlarda kut
sal bilinen yerleri, belki eski enerji merkezlerini, enerji tesislerini ziyare
t edi-
yorlar. Bunlarýn çoðu þimdi denizlerin altýnda kalmýþ. Son yýllarda Bimini yakýnlarýnda ol
a'larýn öteki yörelerinde olsun, deniz dibinde büyük yapýlar bulduk. Bunlar, zamanýmýzdan
e yýl önce buralarda yüksek bir uygarlýk düzeyine ulaþmýþ insanlarýn yaþadýðýný gösteriyor.
yer almasý, UFO'larýn yalnýz göklerde görülmeyip, okyanusa girerken veya okyanustan çýkýp
en görülmeleri de çok merak uyandýran bir konudur.
SORU: UFO'larýn tehlike olasýlýðýna karþý ne yapabiliriz?
Aslýnda þu anda yapabileceðimiz hiç bir sey yok. Yolculuk edenlerin pek çoðu için fazla bir
hlike bulunduðunu sanmýyorum. Belki de bugüne kadar kaybolanlarýn da çoðu hayatta olabilir
aþka bir yerde, baþka bir boyutta... fakat hayatta. Bence en önemli sorun,durumu kabul
etmek ve onlarla bir tür iliþki kurmaya çalýþmak. Bir çoðumuz da bunu yapmaya çalýþýyor
Nelere güçleri yettiðini düþünürsek, bugüne ka-darki hareketlerinin genellikle iyiniyet gös
kabullenip kendimizi þanslý saymamýz gerekir. Tabiî bu uzay konuklarýnýn hepsinin uzayýn ay
inden geldiðini kabul edemeyeceðimizi de gözden uzak tutmamakta yarar vardýr. Hepsinin dün
mýzý ve dünyamýz canlýlarýný olduðu gibi korumak niyetini paylaþacaðý düþünülemez.
Eðer iki büyük elektrik kesilme olayýnýn sorumlularý, isteyerek veya istemeyerek, u
gemi-
leri olmuþsa, bu karanlýk dönemlerinde insan ölümüne yol açan bir tek kazanýn bile elektri
isi nedenine yorumlanamamasý ilginçtir.
Gerek 1965'deki Kuzeydoðu Elektrik Kesilmesi olayý, gerekse 1973'de Miami'deki elekt
rik kesilmesi, peþlerinden bol sayýda UFO raporu getirmiþtir. Kuzeydoðu kesintisinde, Syr
cuse'de, çapý otuz metreden büyük olan kýrmýzý, parlak bir küre görülmüþtür. Gördüðünü ile
Havacýlýk Ajansý'nýn yetkili temsilcisi de bulunmaktadýr. Ayný zamanda New York, Newark, P
iladelphia gibi büyük kentlerde olsun, Massachusetts, Rhode Island ve New York eyalet
lerinin çeþitli kesimlerinde olsun, baþka uçan daireler de görülmüþtür. Bunun garip bir yan
de vardýr. UFO'larýn bulunduðu bildirilen bölgelerdeki otomobil motorlarýnda arýzalar gör
ar elektrik kaybýna ve radyo bozulmasýna yorumlanmýþtýr. Týpký Bermuda Üçgeni içinde nice
kaptanýn bildirdiði gibi.
Birçok kimselerin, çevrede uçan daire bulunmasý yüzünden dünyanýn manyetik alanýnda deðiþ
elektrik tesislerinde ve akýmýnda etkiler görüleceðine inanmasý yüzünden, kentlerin kara
esi üzerine hemen gözlerini açýp göklerde uzaydan gelen konuklar aramaya koyulduklarý da
erçek olabilir. Bu dönemde herkesin bu konuda pek uyanýk bulunduðu her halde doðrudur.
1965 akým kesilmesinin, devrenin hangi kýsmýn-
daki kopmadan olduðu açýklanmýþtýr. (Sir Adam Beck No. 2-yeri Niagara nehri üzerinde). Faka
opma nedeni açýklanmadýðý gibi, yapýlan araþtýrmalar sonucu ifade edilen sözler bugün bile
orumaktadýr: "Kuzeydoðu elektrik enerjisinde kesiklik yüzünden karanlýkta kalýnmasý olayý
arýn en esrarengiz olaylarýndan biridir."
Bermuda Üçgeni gözlemcilerinden pek çoðu, bu kadar çok sayýda gemi ve uçaðýn kaybolmasý içi
neden olmadýðýna göre, bu olaylarýn dünya dýþý nedenlerle yer aldýðýna inanmak yolunu seçm
ve uçaklarýn UFO'-iar tarafýndan alýnýp götürüldüðüne inanmaktadýrlar. Ayrýca, görünümler
eðiþen parlaklýkta renkler olarak belirlenmektedir. Çok dikkat çeken bazý uçak kaybý olayla
görüntülerin izlendiði zamanlara rastlamaktadýr. Uçuþ 19 sýrasýnda da, Star Ariel'in yok o
da böyle olmuþtur. Fakat uçak ve gemi kayýplarýnýn uçan dairelerle ilgili olduðu konusunda
hemen herkes bir fikir birliðine varmýþ görünmekle birlikte, UFO'larýn nereden geldiði ko
da hiç bir fikir birliði yoktur.
Uzayda hayat barýndýrabilme potansiyeli olan milyarlarca gezegen bulunduðuna göre, bu ko
nuklarýn oralardan gelmesi akla çok yakýn gibi gözükmektedir. Bu görüþü çürüten tek neden
ak süresinin bir ömür boyu, hattâ belki birkaç ömür boyu sürmesi gerektiði gerçeðidir. (En
kendi güneþimize ya-
BERMUDA ..ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

pýlacak bir yolculuðun, ýþýk süresi olarak yalnýzca sekiz dakika süreceði bilinmekle birlik
nci en yakýn yýldýz olan Alpha Centauri dünyamýzdan 4,3 ýþýk yýlý uzaklýktadýr. Fakat bizim
anýmladýðýmýz kavram belki baþka güneþlerin gezegenlerinde çok deðiþik olabilir. Ayrýca hý
son yýllarda yepyeni teoriler ortaya çýkmýþtýr. Iþýðýn hýzý, uzayýn eðrisi, zamanýn kütl
belki günün birinde baþka galaksilere yolculuk süreleri konusundaki anlayýþýmýzý deðiþti
Bazý kuramcýlara göre konuklarýn geldiði yer, dünya üzerinde, belki de dünya denizlerinin a
bir yer de olabilir, ivan Sanderson, "Görünmez Konuklar" adlý kitabýnda dünyanýn hemen hem
dörtte üçünün sular altýnda bulunduðunu (60.000.000 mil kare karaya karþýlýk, 170.000.000
niz), havayla soluyanlarýn hava okyanusunun her katýnda deðil, dünya yüzeyine yakýn yerind
aþamasýna karþýlýk, suyla soluyanlarýn sularýn dibinde kalmak gibi bir zorunluluðu olmadýðý
'in her katýnda yaþayabildiðini, dolayýsiyle içinde yaþayýp geliþebilecekleri alanýn çok
r hacmi olduðunu ileri sürmektedir. Buna göre:
... gezegenimizde bir su altý uygarlýðý (veya uygarlýklarý) bulunmasý, bunlarýn çok uzun bi
dan beri var olduðu ve burada geliþtiði, ya da buna ek olarak, baþka yerlerden gelen zekî
ireylerin hidrosferin dibini, ya da onun altýndaki litosfer'in yüzeyini tercih edip o
rada yaþadýklarýný, orada faaliyet gösterdiklerini düþünmek mümkündür.
Yazara göre, eðer su altýnda böyle bir uygarlýk oluþmuþsa, karalardakinden daha geliþmiþ o
. Çünkü kara uygarlýklarý, denizlerden karalara geçmiþ ve biçimini kara koþullarýna uydurm
miþ hayat bireylerinin, ancak milyarlarca yýl sonra varabildiði bir uygarlýktýr. Oysa den
e kalan canlýlar, orijinal çevrelerinde olduklarý için geliþme süresi yönünden büyük avant
rler. Çaðlar boyunca yalnýzca geliþmeye devam etmiþ, karalar üzerinde olup bitenlere önem
miþ ve dikkat ayýrmamýþ olabilirler.
Deniz diplerinde böyle geliþmiþ bireyler ve teknolojik faaliyetlerin var olmasý, tarih bo
yunca doðmuþ ve bugün de doðmakta olan birçok deniz efsanesinin kaynaðý olabilir. Günümüz
rla karþýlaþýldýðýnda, bunlar eskisine oranla çok daha büyük bir dikkat ve hassasiyetle kay
mektedir. Böyle bir durum, Bermuda Üçgeni içinde denize dalan veya denizden çýkan UFO'-lar
ayabildiði gibi, onlarýn Florida dolaylarýnda ve buraya yakýn sularda neden durmadan tekn
olojik geliþme izlediði konusu da bir açýklamaya kavuþmuþ olur. Bunlarýn varlýðýný kanýtla
ince, bu bizim onlarý bulmamýzdan çok, onlarýn bizi bulmasý ve geliþmemizde kendi dünyala
tehlike sezmesi durumuna baðlýdýr denilebilir.
Bir de UFO'larýn baþka bir boyuttan gelerek, uçak, gemi ve insanlarýmýzý alýp götürdüðü düþ
oyutlar kuramý, negatif madde kuramýna baðlýdýr. Artýk bir negatif dünyanýn; baþka dün
lýðý, yirmi-otuz yýl önce
ilk ortaya atýldýðý zamanki kadar garip gelmemeye baþlamýþ bulunmaktadýr.
Ünlü kâþif ve havacý Amiral Richard Byrd, gerek kuzey ve gerekse güney kutuplarýnda, yoðun
ik alanlar üzerinde uçmuþtur. 1929 yýlýnda, Güney Kutbu üzerinde uçarken, Byrd telsizinde ç
p þeyler söylemiþ bulunmaktadýr. Sisli bir ýþýðýn içinden geçtikten sonra, yeþil bir kara
ni, burada buz tutmamýþ göller bulunduðunu, aralarda bizonlara benzer hayvanlarýn ve baþka
nlýlarýn, hatta ilkel insanlara benzer canlýlarýn dolaþtýðýný söylemiþti. Telsiz derhal su
iral Byrd'in sözleri geçici sinirsel yorgunluk ve hayal görme olarak yorumlandý. Hem uçuþ,
m de rapor örtbas edildi. Fakat Byrd'in bu yayýný yapmýþ olmasý da, bilimciler çevresindek
i katkýlarda bulunmadý. Garip olan nokta, 1920 lerde sinemaya meraklý olan seyircileri
n, Byrd'in uçuþunu bir haber filminde izlediklerini, söz ettiði alaný da filmde gördüklerin
atýrlamalarýdýr. Fakat olayý okuduktan sonra, amiralin önceki uçuþlarýna ait filmleri belle
nde bu olayla baðlayýp, bunca yýl sonra böyle hatýrlamalarý da mümkündür. Olay artýk efsane
terkedilmiþtir. Bu tür þeylere inananlar dýþýnda, hiç kimse bunu söz konusu etmemektedir.
Ne olursa olsun, Philadelphia Deneyinde yaratýlana benzer manyetik güç alanlarýyla, kutup
lardaki koþullar arasýnda bazý benzerlikler olduðu bir gerçektir. Tabiî bütün bunlar, Amir
'in kutup uçuþu sýrasýnda zihinsel yeteneklerinin kontroluna tümüyle sahip olduðu düþünüldü
usu olabilir.
Bermuda Üçgenini inceleyen ciddî ve yetenekli bilimcilerin ileri sürdüðü bol sayýda alýþýlm
bir insan, elinde olmadan Haldane'ýn sözünü hatýrlýyor. "Evren, sandýðýmýzdan garip olmakl
anabileceðimizden de garip olduðu bir gerçek." Þimdiye kadar deðindiðimiz açýklamalar ara
nlarýn uzay varlýklarý tarafýndan seçilerek örnek diye alýnmasý, gökte uçaklarýn içine gir
gerisin geriye dýþarý çýkamayacaðý bir delik bulunmasý, ya da zaman perdesinde manyetik b
unmasý gibi görüþlerden baþka, uçaklarýn içine girince yok olduðu, ya da boyut deðiþtirdiði
daplar da yer almaktadýr.
Þimdi deðineceðimiz görüþ de, bunlardan daha garip deðildir. Bazýlarýna göre, Üçgen içinde
alma büyük enerji kompleksleri, eski makineler ve enerji kaynaklarý bulunmakta, bunlar
okyanus tabanýnda yatmakta, bugün bile uçan bir uçak bilmeden manyetik bir girdap yaratýn
a, iþler duruma geçmektedir. Manyetik ve elektronik arýzalar bu yüzden görünmektedir. Yani
ta olan uçaklar bir noktada kendilerini yok olmaya götüren gücün tetiðini çekmektedirler.
lki sýralanan görüþler arasýnda inanmasý en güç olanýdýr (tabiî kabul edilmiþ normlarýmýza
kendine özgü doðal ve doðaüstü nitelikleri ve jeolojik geçmiþi, sayýlan görüþ-ierin çoðu
edir.
Bu yeni görüþü inceleyebilmek için biraz geriye gitmek, okyanusun ve insan uygarlýðýnýn ge
mak gerekmektedir.
YEDÝNCÝ BÖLÜM
OKYANUSUN GEÇMÝÞÝNE DAYANAN BÝR GÖRÜÞ
ÜNYANIN bugün kara olan birçok yerinin eskiden sularla kaplý olduðu, bugün deniz altýnda
erlerin de çoðunun eski zamanlarda kara olduðu genellikle kanýtlanmýþ sayýlmaktadýr. Bu du
ki çaðlarda yaþayan doða bilimcileri tarafýndan da bilinmekteydi. Çöllerde fosiller bulduk
an onlar da bunu düþünmüþlerdi. Bugünkü doða bilimcileri ise, Minnesota gibi iç bölgelerde
keletleri, hatta Himalayalar üzerinde bile balýk iskeletleri bulabilmektedirler. Ber
i yandan Sahra Çölünün de bir zamanlar deniz olduðuna dair yeterince kanýt bulunmuþtur. De
rle karalarýn böyle yer deðiþtirmiþ olmasý konusunda pek anlaþmazlýk yoktur. Fakat bunun n
oluþtuðu, Bermuda Üçgenindeki su düzeyinin oldukça yeni jeolojik zamanlarda yükselmiþ olma
ktiði için, önemlidir.
Buzul çaðýnda okyanus sularýnýn büyük bir kýs-
mýnýn donmuþ olduðunu ve kuzey yarý kürede bir kaç mil derinliðinde glasiyeler oluþturduðun
z. Günümüzden 12.000 yýl kadar önce buzullar küm deðiþimi nedeniyle erimeye baþladýðýnda (i
neden baþladýðý hâlâ bilinememektedir), dünya denizleri yükselmiþ, kýyýlarý ve adalarý ör
dalarý su altý platolarý haline getirmiþtir. Üçüncü buzul çaðýnýn sonunda, buzullar erime
okyanus düzeyinin bugünküne oranla iki yüz metre daha aþaðýda olduðu tahmin edilmektedir.
bir zamanlar kara olan topraklar bugün denizlerin iki yüz metreden daha derinlerine
de gömülmüþ olabilirler. Buna da arada bazý organik hareketlerin etken olmasý düþünülebi
a aradan geçen zaman içinde, ya da su basmasý sýrasýnda, kutsal kitaplarýn deyimini kulla
gerekirse Tufan sýrasýnda olmuþtur.
Dünyanýn hemen bütün ýrklarý ve kabileleri, dana önceki bir yaþamýn ateþle, tufanla, depre
ayla, ya da yer kabuðunun sarsýlmasý ve deðiþmesiyle yok olduðuna dair efsanelere sahiptir
u efsanelerin çoðunda genellikle bir tek kiþi, kendi ailesi ve seçtiði hayvanlarla birlikt
kurtulur ve yeni bir yaþam kurma özgürlüðünü kazanýr. Týpký Nuh'un, türbülanslar bittikten
kten sonra yaptýðý gibi. Ama Nuh bu kurtulan kahramanlardan yalnýzca biridir. Daha doðrus
izim inandýðýmýz Judeo-Christian(*) grubu dinlerinin kahramanýdýr. Benzer felâketlerden k
söylenen bir-
(*) Yahudi - Hýristiyan.

çok baþka kahramanlar da vardýr. Yunan Mitolojisindeki Deucalion da dünyayý kendi nesliyle
doldurmuþtur. Hindistan'ýn tufan destaný Mahabhara-ta'da da, kurtulan Baisbasbata'dýr. Ba
billilerin tufandan kurtulan kahramaný Ut-napiþtim ise, Nuh'a çok fazla benzemektedir. Ýr
an'ýn Yima'sý, eski Meksika'nýn Coxcox'u, daha modern bir Meksika efsanesinde Tezpi'nin
serüveni de onlara benzer. Tez-pi'nin elinde de dev bir gemi vardýr. Ýçini tahýlla ve hayv
anlarla doldurarak kurtulur. Colombia'nýn Chibcha destanýnda Bochica, týpký Yunanlý Deucal
on gibi, yer kabuðunda bir delik açarak sularý oraya toplar. Güney Amerika'nýn 'Nuh'u olan
Ta-mandere, büyük bir aðaç gövdesinin üzerine binerek bir daðýn tepesine kadar yüzer, ora
kurtulur. Dünyanýn her yerinde bu tür destanlar vardýr. Her birinde, kurtarýlan hayvanlar
yörede yaþayan hayvanlardýr. Nuh'un gemiye aldýðý hayvanlar da hepsinde görülür. Amerika
da bunlara, oraya özgü olan lamalar, parslar, tapirler, bufalolar ve buna benzer
hayvanlar eklenmiþtir.
Böylesine ortak bir destanda, tufan süresi bile birbirini tutmakta, kýrk ile altmýþ gün ara
da oynamaktadýr. Böyle olunca, dünya çapýnda bir felâketin gerçekten yer aldýðý, ýrklarýn
n ve silinmeyen bir iz býraktýðý, denizle, iklim deðiþikliðiyle, sularýn düzeyiyle ilgili
.
Bunun belirtileri yalnýzca insanlarýn belleðinde deðil, su altýndaki toprak kabuðunun zaman
zaman yükselmesi, alçalmasý, kývrýlmasý gibi hareketlerde, sularýn binlerce kadem derinli
kumsal plajlar
görülmesinde, buna karþýlýk birçok yerde kumsal plajlarýn yüzlerce metre yukarl
daðlarýn üzerinde de bulunmasýnda kendini gösterir. Sözgeliþi Grönland'da, Ku
alifornia'da, Peru'da topraklarýn birden yükselmesi yüzünden böyle görünüm-lerle
ir. Ant daðlarý jeolojik yön-den oldukça gençtir. Bunlar yükselirken, belki Tia-huanaco g
bi büyük kentleri de birlikte yükseltmiþ buna karþýlýk Güney Amerika'daki kýyý ken
bir kýsmý okyanustaki Nasca çukuruna gömülmüþ olabilir. Ayný felâket, buzullarý erit
ik adalarýnýn yaylalarýný ve kýta sahanlýklarýnýn büyük kýsmýný sularýn kaplamasýna s
zamanda tüm dünyada birden pek hýzlý bir iklim deðiþiminin oluþtuðu da söylenebilir.
ya'da donmuþ mamutlar hâlâ bulunabiliyor. O kadar büyük bir hýzla donmuþlardý
, etleri hâlâ yenebilecek burumdadýr. Bu durumu önce köpekler kanýtlamýþ, sonra Rus
mcileri de bir deneyle açýkça ortaya sermiþlerdir. Aslýnda Sibirya'ya özgü canlýlar olma-
yan bu mamutlar, gergedanlar ve diðer hayvanlar,
donmakta olan sularýn arasýnda kalmýþ, ya da ça-
çamurlara saplanmýþ, çamurlar sonradan donmuþtur, Donma o kadar büyük bir hýzla olmuþ
hayvanlarýn midesindeki sindirilmemiþ besinler bile yerli yerindedir. (Bu besinle
r de bugün artýk Sibirya'da yetiþmeyen bitkilerdir.) Kuzey Sibirya, Alaska ve Kanada,
bundan 10.000 ya da 11.000 yýl önce ölmüþ büyük hayvanlarýn kemikleriyle öylesine dolu
kurtulmak için týrmandýklarý bazý ada ve tepeler yalnýzca bu kemiklerin yýðýlmasýn
gibidir. Bölgeye özgü

olmayan hayvanlarýn kurtulmak amacýyla koþtuðu ve topyekûn öldüðü benzer yerlere Kuzey Avru
rta Asya'da ve Çin'de de rastlanmaktadýr. Tüm kuzey yarýküre, ayný zamanda hýzlý ve nedeni
eyen bir iklim deðiþikliðinden geçmiþ gibi görünmektedir. Fakat güney yarý kürede de hayva
öldüðünün benzer belirtileri vardýr. Columbia Ant'larýnda koskoca fil mezarlýklarý vardýr
iz altýnda da rastlanýr. Sözgeliþi Georgia açýklarýndaki büyük su altý fil mezarlýðý gibi.
iri, 12.000 yýl önce böyle kalabalýk halde ölülerinin bulunduðu bu yörelerin doðal canlýlar
Eskiden kara olup da bugün sular altýnda kalan bölgelere örnek olarak Akdeniz'in bazý kesi
eri, Afrika ile Cebelitarýk baðlantýsý, Sicilya-Ýtalya baðlantýsý, Kuzey Denizinin büyük bi
'nýn, Fransa'nýn, ispanya yarýmadasýnýn, Afrika'nýn kýta sahanlýklarý, Asor'larýn, Kanarya
deira adalarýnýn çevresindeki su altý platolarý, Asor-Cebelitarýk su altý sýra daðlarý, Kuz
k su altý sýra daðlarý ve özellikle Bahama yöresinde daha önce kara olan binlerce mil kare
lanlar sayýlabilir.
Son on-on iki bin yýldan önce, buralarýn okyanus düzeyinin üstünde kaldýðýný ortaya koyaca
vardýr. Ruslarýn Asor yöresinin kuzeyinde yaptýðý bir inceleme sýrasýnda, iki bin iki yüz
dar derinden çýkardýklarý bazý kaya parçalarý, günümüzden 17.000 yýl önce, atmosfer basýn
dýr. On dokuzuncu yüzyýlda, transatlantik kablosundaki bir kopuðu onarmak
amacýyla Asor dolaylarýnda çýlýþýlýrken yapýlan tarama iþlemi sýrasýnda da, taþilit parçal
düzeyinin üzerindeki yerlerde, atmosferik basýnçlar altýnda oluþan lav kayalarýdýr. Bunlar
.000 olarak hesaplanmýþtýr. (Bu örneklerin çok sözü edilmesine raðmen, asýl ilgi çekeni oky
osunun durup dururken neden koptuðu sorunudur.) Ýncelemeler sonunda bu kopmanýn, okyanu
s tabanýnda ortaya çýkan 1500 metreye yakýn bir yükselme nedeniyle meydana geldiði anlaþ
1973 - 74 yýllarýnda Halifax Üniversitesi tarafýndan Asor dolaylarýnda uygulanan bir jeote
mal enerji projesi sýrasýnda, su yüzünden 800 metreye kadar olan derinlikte bulunan kitle
erin, su dýþýnda oluþtuðu kesinleþmiþ, böylelikle Asor Adalarýnýn çevresindeki alanýn bir z
la kaplý olmadýðý anlaþýlmýþtýr.
Diðer bir çok araþtýrmalar da, en çok suya gömülme olaylarýnýn zamanýný 12.000 yýl önce ola
Bu tarih Üçüncü Buzul Çaðý'-nýn sonuna rastlar. 1956 yýlýnda Stockholm Ulusal Müzesinden D
se ile P. Kolbe, Dr. Kol-be'un daha önce Atlantik sýradaðlarý yakýnlarýnda bir yerden, 4.00
metre derinlikten çýkardýðý iskeletlerin, zamanýnda tatlý suyu olan bir göle gömüldüðünü
sonradan okyanusun altýna battýðýný ileri sürmüþlerdir. Tatlý su dia-tomlarýnýn yaþý 10.0
sýnda saptanmýþtýr.
12.000 rakamý, Timaeus diyalogunda Eflatun'-
un, Atlantis kýtasýnýn batmasýna iliþkin gösterdiði tarihle de garip bir biçimde birbirini
tadýr. Eflatun bu diyalogda "Dokuz bin yýl önce okyanusun ilerilerinde bir kýta vardý," de
ektedir. Yani günümüzden 11.400 yýl önce.
Bir bakýma destanlarda belirtilen tarihler hiç bir zaman ciddîye alýnamaz. Özellikle kulak
tan kulaða gelen söylentilere dayanýyorsa. Bilindiði gibi Eflâtun bu hikâyeyi Solon'dan di
miþ, Solon da, Mýsýr'daki Sais'e yaptýðý bir yolculuk sýrasýnda duymuþtur. Ne var ki, bu t
altýna gömülen karalarla ilgili bu kadar çok araþtýrma ve hesaplamada hep ortaya çýkmasý
görünmektedir.
Batý Atlantiðin bazý yörelerinin eskiden kara olduðuna dair kanýtlar bu kadarla da kalmamak
adýr. Bir kere plaj kumu okyanusun dibinde oluþamaz. Ancak dalgalarýn sahile vura vura k
umlarý ufa-lamasýyla oluþabilir. Oysa Asor yöresinde derinlerdeki su altý platolarýnýn çev
böyle plajlara çok rastlanmaktadýr. Nehirler, ancak karada akarken kendilerine vadiler
oyarlar. Oysa Hudson nehrinin vadisi, denize kavuþtuktan sonra da, yüzlerce mil boyu
nca devam etmektedir. Avrupa, Afrika ve Güney Amerika'da da birçok nehrin derin vadi
leri okyanusun altýnda devam edip uzamaktadýr.
Kuzey Denizi'nin diplerinden Mastodon ve insan kemikleri, yanlarýnda tarih öncesi çaðlara
ait gereçlerle birlikte çýkarýlmýþtýr. Bundan, burada belli bir uygarlýk düzeyine ulaþýld
larýna özgü bir uygarlýða varýldýðý anlaþýlmaktadýr. Fakat buzullarýn erimesiyle k
garlýklarýn boðulmasý olayýnýn en dikkate deðer tanýklarý, su altý binalarý, duvarlarý, yo
Bunlar Avrupa'nýn ve Güney Amerika'nýn doðu kýyýlarýnýn açýðýnda, ve Kuzey Amerika'nýn da
açýklarýnda, gittikçe artan sayýda karþýlaþýlan bulgulardýr. Yucatan kýyýlarýndan su altýn
n taþ yollar bile bulunmuþtur. Buralardan, bilinmeyen, belki daha uzaklarda bulunup, b
attýðý için bugün izini bulamadýðýmýz baþka kentlere doðru yollar ayrýlmaktadýr. Venezüel
n denize döküldüðü yerde, okyanusun içine doðru gidip görünmez olan bir su duvarýnýn örneð
ngýçta doðal bir oluþum sanýlýyordu. Fakat daha sonra düz çizgileri ve birleþimi, bu ina
Ele geçen kanýtlar, Karaip denizindeki kýta sahanlýklarýnýn da bir zamanlar kara olduðunu,
dalarýn ve Antil kayalarýnýn, o zamanki kara parçasý üzerindeki daðlar ve doruklar olduðun
a koymuþ sayýlabilir. 1969'da Duke Üniversitesinin bir araþtýrma gezisinde Karaip'lerde de
iz dibi incelenmiþ ve tarama iþlemleri yapýlmýþtýr. Bu arada özellikle Aves kayasý üzerinde
Venezüella ile Virgin Adalarý arasýndaki okyanus çukurunun batýsýna rastlayan kayalar üze
u çalýþmalar sýrasýnda elli kere su yüzüne granitik (asit yüklü) kayalar çýkarýlmýþtýr. Gen
yalnýz karalar üzerinde bulunur. Seçkin bir oseanograf olan Dr. Bruce Heezen bu konuya
deðinerek, "Jeologlar genellikle hafif granitik, ya da asitli kayalarýn yalnýzca kýtala
r üzerinde bulunduðuna, su altýndaki kýsýmlarda daha aðýr, koyu

renkli, bazalt kayalarý bulunduðuna inanýrlar," demektedir. "Demek bu yörede hafif granit
kayalarýn bulunmasý, eskiden Karaip'lerin doðusunda bir kýta bulunduðu ve sonradan battýðý
ndaki eski teoriyi destekler görünmektedir."
Fakat su altý bulgularýnýn en ilginçleri, Bahama su altý platosu üzerinde, yani Bermuda Üçg
laylarýnýn en yoðun biçimde yer aldýðý alanda ortaya çýkmaktadýr. Bir çoðu da, birkaç kula
arda bulunmuþtur. Batýk kireçtaþý formasyonlarýnýn 12.000 yýl önce su düzeyinin üzerinde
inançlar yaygýndýr. Bu geniþ alanda körfezler, kýta içine su yollarý bulunmaktadýr. Bunla
niz derinliklerini gösteren haritalarda görülebilmektedir. Alan su altýna gömülmeden önce
a veya büyük adalar topluluðu oluþturmaktaydý ve eðer bugün bulduðumuz kalýntýlara bakarsa
eri bir kültür düzeyine eriþmiþ bir halký da barýndýrmaktaydý.
1968'den bugüne kadar, bölgede, özellikle Bi-mini yakýnlarýnda pek çok bulgular ele geçmiþt
unlar arasýnda masif taþ yapýsý, iri taþlý yollar, platformlar, liman tesisleri ve yýkýlmýþ
görülmüþtür. Bunlar Inka öncesi Peru kalýntýlarýna, Stonehenge sütunlarýna, Minos çaðýnda
çok benzemektedir. Taþlarýn yaþý pek kesinlikle bilinememekte, fakat taþlarý saran fosil k
de karbon tarihleri yine 12.000 rakamýný göstermektedir.
Bulunan kalýntýlarýn en ünlülerinden biri, 1968 yýlýnda Dr. J. Manþon Valentine'le ara
gi-
BERMUDA "ÞEVTANI" ÜÇGENÝ
riþen Jacques Mayol, Harold Climo ve Robert Ang-rove adlý dalgýçlarýn bulduðu "Bimini kaldý
ya da "Bimini Duvarý"dýr Burasý ilkönce, çok durgun bir havada tekneyle su
rinde seyrederken, sular çok berrak olduðu için görülmüþtür. Dr. Valentine burayý þu
tarif etmiþtir: "Dikdörtgen ve çokgen taþlarla yapýlmýþ, geniþ bir düzlem. Taþlarýn ge
e kalýnlýðý deðiþik. Uzun süreden beri su altýnda kalmaktan, büyük olanlarýn köþeleri iyi
ubbeli bir görünüþ vermiþ. Yan yana dizili dev ekmek somunlarý, ya da yastýklar
ir kýsmý tam dikdörtgen, bir kýsmý da kareye çok yakýn. (Ýnsan doðada dümdüz çizgileri
bulunmadýðýný düþünmeden edemiyor). En büyüklerin boyu üç metre ile beþ metre arasýn
nda, birbirine paralel çizgiler oluþturacak biçimde sýralanmýþ. Orta kýsma küçük ta
k gibi döþenmiþ. Yanlardaki iri taþlý yollardan uzun olaný, iki þerit halinde
aralarýnda düþey dikilmiþ taþlar var. Bu büyük yolun güneydoðu ucu, Batý Avrupa'-daki
eri hatýrlatan çok güzel kývrýmlý bir taþla bitiyor. Ýri taþlardan oluþan bütün
n hemen ayný geniþlikte ve hepsi de kývrýmlý.taþlarla bitiyorlar...
"Havadan bakýldýðý zaman, koyu renk sularýn altýna saklanmýþ bu jeoloji ve arkeoloji harika
a taþlarý, ancak belli belirsiz görülebiliyor."
Bimini'deki ilk su altý keþifleri jeologlarýn ve arkeologlarýn katý saldýrýlarýna ve eleþti
e uðramýþtý. Eleþtirenlerin büyük çoðunluðu, bölgeyi hiç bir zaman ziyaret etmemiþ kiþiler
aman-
larda, bulunan bu dev yapýnýn kývrýla kývrýla uzadýðý ve okyanusun diðer yörel
undaki düþünceler yaygýnlaþmaktadýr. Bu düzlem sanki bir zamanlar Bimini'yi çevrel
e oradan baþka yörelere uzanýr gibidir. Yapýlýþýndaki amacý ancak tahmin edebili
Burayý keþfedenin kiþisel duygularý þu yöndedir: "... Bu taþlarýn bir duvar,
ya da eski bir limanýn artýklarý olduðu yolundaki görüþlerin her biri doðru olabi
bugün için, bu taþlarýn altýnda neyin yattýðý bilinememektedir. Fakat bu yöreden
ha derin sularda yapýlan araþtýrmalardan, daha þimdiden bir tanesi, buralarda
çok katlý yapýlarýn bulunduðunu kanýtlamýþ bulunuyor. Benim kendi inancýma gö
binalar kompleksi, eskiçað insanýnýn, doðanýn kendisine verdiði ve deðerler yaratmaya
dýðý malzemeyi kullanmayý bildiðinin ve kendine bir tür tören merkezi gibi bir yer yapma
belirtisidir. Bu konuya deðinmiþken Glas-tonbury Circle gibi, Peru'daki Nasc
a Çölü gibi yerlerdeki, boyu miller tutan hayvan þekillerinin, büyüklükleri ned
yalnýzca havadan tanýmlanabilen desenlerin, bugünkü modern teknolojimizle
hiç bir ilgisi olamayacaðýný, çünkü bunlarýn yapýlýþ amaçlarýnýn hiç bilinemediðini bel
1968'den bu yana bölgede yapýlan uçuþlarda, gerek Bahama kýta sahanlýðýnda, ge
Küba, Haiti ve Santo Domingo dolaylarýnda, daha baþka insan yapýsý formasyonla
ra da rastlanmýþtýr. Bunlardan bazýlarý piramit veya büyük kubbeler biçimind
mini yakýnlarýna rastlayan böyle bir kubbenin boyutlarý elliye altmýþ metr
dir. Bu yapý
belki tepesi zamanla yuvarlanmýþ bir piramit de olabilir. Daha baþka yerlerde, baþka ve
daha büyük piramitlerin ya da tapýnaklarýn platformlarý da bulunmuþtur. Küba sularýnda, he
p araþtýrýlmayý bekleyen koskoca bir kalýntýlar kompleksinin varlýðý da rapor edilmiþtir.
usuz Kü-ba'lýlar oraya inmiþ ve kimseye haber vermeden alaný kendileri araþtýrmýþ olabilir
astro kendisi de hevesli bir skuba dalgýcýdýr.)
Bob Brush ve Trig Adams adýnda iki pilot, 1968 yýlýnda Andros adasý yakýnlarýnda uçarken, A
os sahanlýðý üzerinde düzenli parçalara ayrýlmýþ gibi gözüken dikdörtgen bir düzlemin resmi
sonra dalgýçlar buranýn taþ bir duvar olduðunu öðrenmemizi saðladýlar. Fakat buralarda kim
aþadýðý, duvarý kimlerin yaptýðý bilinmediði gibi, daha sonra gelen Ýspanyol fatihlerin de
le yapýlar diktiði, özellikle bu iþi suyun altýnda yaptýðý yolunda hiç bir þey bilinmemekt
Cay Lobos'da, bir su altý tepesinin yaný sýra ilerleyen yol, ya da kaldýrýmýn resmi de çeki
bulunmaktadýr. Hem tepe, hem de bu yapý su üzerindeyken, böyle bir yolun tepenin çevresind
inþa edilmiþ olacaðý düþünülebilir. Belki kuzey Puerto Rico'da Fransýz Deniz Yüzbaþýsý Geo
eðmen Gerard de Froberville tarafýndan bulunan, su altýndaki merdiven basamaklarý da, bi
r kayanýn üzerinden 12.000 yýl önceki su düzeyine inebilmek için yapýlmýþ basamaklard
Yucatan (Meksika) sahilinde, suyun içinde, de-

nizin açýklarýna doðru daðýlan bir sürü yollarýn bulunduðu, havadan görülebilmektedir. Bu
erinliklerinde bulunmasý gerekli, bilinmeyen yerlere varabilmek amacýyla yapýlmýþa benzeme
ktedir. Yollarýn kara üzerinde uzanan devamlarý, bugün üzerini kaplayan ormanlar yüzünden
le beraber, denizdeki uzantýlarý, ara sýra fýrtýnalar kumlarý süpürdükçe, açýkça fark edil
1967 yýlýnda, Florida, Georgia ve South Carolina sahillerinde dolaþan ve derin sulara d
alan Aluminaut denizaltýsý, bir zamanlar su üstünde olduðu kesin olan çok büyük bir kaldýr
eydan buldu. Yolun tabaný manganez oksit'ten yapýlmýþ gibiydi. Aluminaut'a özel tekerlekl
takýldýðý zaman, yer yer 1000 metre derine inen bu düzgün satýh üzerinde, modern bir yolda
eyen bir otomobil rahatlýðýyla yürüdü. Düzgün sathýn geniþliðinin çok fazla olmasý, insan
biraz gölgelemektedir. Dr. Bruce Heezen'in Bahama yöresindeki dalýþlarý sýrasýnda bulduðu
i görünen" okyanus tabaný için de ayný durum söz konusudur.
Bermuda bulgularý arasýnda insan yapýsý olduðu kesin olanlarýn bir kýsmý kolayca görülebil
a olmasýna raðmen, bazýlarý yalnýz denizin altýnda olmakla kalmayýp, deniz tabanýnýn da alt
duðu için görülememektedir. Taþ yapýlar ve temeller, depremler veya seller sonucu olarak yý
rýn biriktirdiði topraðýn altýna gömüldüðü zaman, üzerlerinde yetiþen ot ve bitkilerin kar
de deðiþiklik yaparlar. Bu durum, geçmiþte de, gerek karada, gerekse deniz altýnda b
zý buluþlara yol açmýþtýr. Ýngiltere'deki Roma yerleþme yerleri ve yollarý da, b
topraklarýnda bulunan eski Babil ve Asur kanal sistemleriyle kent surlarý da, hep üzer
lerindeki bitki örtüsünün gösterdiði karakteristikler sayesinde bulunmuþ ve restore
ilmiþtir. Altýnda duvarlar, temeller gömülü olan topraklarda, doðru çizgiler hali
enk ayýrýmlarý görülebilmektedir. Ýtalya'da eski bir Etrüsk liman kenti olan Spina, o
ce tümüyle kaybolmuþtu ki, yerden bakýlýnca fark edilmeyen toprak karakteristikleri
tan görülüp de gerekli kazýlara baþlanýncaya kadar, buranýn bir efsane kenti olduðuna
baþlanmýþtý.
Eski eserlerin havadan izlenerek bulunmasý yöntemine Bahamalarda büyük yer verilmiþ ve kýt
ahanlýðý çok sýð olduðu için de, bu yöntem oldukça baþarýlý olmuþtur. Bahama su altý yükse
büyük kare, dikdörtgen, haç, paralel çizgiler biçiminde yapýlarýn varlýðý görülmektedir. B
timali çok kuvvetlidir. Bazen dik açý meydana getirerek dönmekte, daireler, üçgenler, altý
r ve baþka geometrik þekiller oluþturmaktadýrlar. Hepsi de üzerlerinde bulunan (ya da bulu
nmayan) yosunlarla belirlenmektedir. Dalgýçlarýn yaptýðý incelemelere göre, taþ yapýlar de
kumunun bir iki metre altýndan baþlamaktadýr.
Bütün bu çalýþmalarý görünce, insan acaba bunlar neden daha önce fark edilmedi, diye bir s
k istiyor. Bunun en açýk cevabý, Bahama yük-

seltisinde batýk bir uygarlýðý aramanýn, hiç kimsenin aklýna gelmemesi olmalýdýr. Hele Akd
nde bunca tarih kalýntýsý, keþfedilmeyi beklerken! Bahama bölgesindeki dalma ve arama iþle
i genellikle Ýspanyol hazine kalyonlarýný arama amacýna yönelikti. Bunlarý bulmanýn, unutul
e tanýmlamasý güç esk> bir uygarlýðýn izlerini bulmaktan çok daha kârlý sonuçlar getireceð
bulunan bunca veriye raðmen, araþtýrýcýlar bulgularýný kamuoyunun dikkatine sunmak için ne
balýyorlarsa, bilimsel çevreler de bu kanýtlarý çürütmek için o kadar uðraþýyorlar diyebil
nekli araþtýrýcýlarýn da, diðer arkeolog ve oseanograflarýn düþmanca eleþtirilerinden kor
n uzak durduðu görülüyor. Ýlgi azlýðýnýn bir nedeni de, burada ortaya çýkacak bulgularýn, g
rý ve fýrtýnalar sonucu hemen tekrar örtülüp kaybolacaðý korkusudur. Fakat bir þans eseri
8 yýlýnda, Bahama yükseltisinin tabanýnda büyük bir yükselme kaydedilmiþ ve daha önceki f
görülemeyen bir sürü yeni formasyonlarýn izi de ortaya çýkmýþtýr. Kuzey Cat ile Güney Cat a
biçiminde, otuz metre uzunluðundaki taþ yapý, Bimini'deki ve Güney Caicos'daki baþka yapýl
bunlara örnektir. Daha önce bulunmuþ olan yapýlarýn bir kýsmý da, yükseliyor, ya da üzerin
ilerden arýnýyor gibi görünmekte, insan yapýsý eserlerin teþhisine daha çok imkân vermekt
niz altýnda kaybolmuþ uygarlýklar konusunda kuþkucu deðilse bile, hiç deðilse tarafsýz ye
oseanograf ve dalgýç olan James Thorne, son zamanlarda
Bimini duvarýný tutan sütunlarý muayene etmiþtir. Buranýn doða yapýsý olduðu konusunda, dið
seanograflar hemen hemen kararlý gibidirler. Baþka bir grup dalgýç da, batýk bir Ýspanyol g
isinin çýpasýný bulduklarýnda, bu çýpanýn belki binlerce yýl önce batmýþ olabilecek mozaik
de yatmakta olduðunu fark etmiþlerdir.
Atlantik'te olsun, baþka yerlerde olsun, ne zaman batýk bir uygarlýðýn izleri olarak yorum
anabilecek bulgularla karþýlaþýlsa, basýn derhal dergi yazýlarýyla olsun, kitaplarla olsun
ayý kayýp At-lantis'e baðlama çabalarýna giriþir. Ýnsanoðlunun hayal gücünü ta eski çaðdan
Atlantis, Eflatun'un Timaeus ve Critias diyaloglarýnda ayrýntýlý biçimde tarif edilmiþtir.
lantis, bu yazýlara göre, insanoðlunun altýn çaðýný yaþadýðý ülkedir. Büyük ve güçlü bir
tik okyanusundadýr. "... þiddetli depremler ve seller... bir gün ve bir gecelik çýlgýn yaðm
!ar sonucu... denizin altýna batmýþ... o bölgelerin denizi bu yüzden geçilmez ve girilmez b
r deniz olmuþtur..."
Eflatun, yazýlarýnda Atlantis'i okyanusun baþka bir yöresinde tarif etmiþtir ama, son bulg
lar sonucu kamuoyunun kayýp kýtayý Bahama su altý kalýntýlarýna yerleþtirmesi bir bakýma do
çaðýn en tanýnmýþ Atlantis yorumcusu olarak bildiðimiz Eflatun'a göre, kayýp kýta Herkül
a (Cebelitarýk'ýn), Atlantik Okyanusunda bulunmaktaydý. Fakat Eflatun'un satýrlarýný daha
bir dikkatle okuduðumuz zaman, At-

lanta Ýmparatorluðunu tek bir ada deðil, büyük bir adalar topluluðu olarak tanýmladýðýný gö
lar üzerine kurulu imparatorluk, okyanusun her iki yakasýndaki kavimlerin yöneticisi o
larak tanýmlanýyor. Eflatun þöyle diyor:
... O günlerde (ortalama 11.500 yýl önce) gemiler Atlantik'ten geçebiliyordu. Herkül'ün sü
dediðimiz boðazýn önünde bir ada vardý. Bu adanýn büyüklüðü Libya'nýn ve Asya'nýn toplamý
arýn birinden ötekine geçerek, asýl okyanusun kýyýsýný teþkil eden karsý kýtaya ulaþabiliy
sütunlarýnýn bu yanýnda kalan deniz (Akdeniz) yalnýzca bir körfezdir. Giriþi de dar bir b
a öbür deniz, gerçek bir okyanustur. Ona kýyý teþkil eden kara parçasý, gerçek anlamda bir
alýdýr.
Burada Eflatun'un Libya sözüyle Afrika'yý kastettiði açýktýr. Afrika ve Asya kýtalarýný ad
rtan yazar, Atlantiðin öte yanýndaki baþka bir kýtadan, bir zamanlar Atlanta imparatorluðu
yönetiminde olan yeni bir kýtadan söz etmektedir.
Bimini'deki ve Bahama'larýn öteki yörelerindeki su altý yapýlarý, sýk sýk buralarda deniz
larý yapan kavimlerin; Fenikelilerin, Kartacalýla-rýn, Minoslularýn, Mayalarýn ve Mýsýrlýla
rleri olarak yorumlanmýþtý. Þimdi bu kalýntýlarýn yaþý ortaya çýkýnca da, Atlantislilere
ikle belli olan bir þey varsa, o da kayýtlý tarihimiz içinde hiç bir ýrkýn bunlarý kurmadý
zin altýnda yapmasýna özellikle imkân olmadýðýdýr.
Eflatun'un 'gerçek okyanus'un karþý kýyýsýnda bir kýta bulunduðundan söz etmesi, eskiçað ýr
rika'nýn varlýðýndan haberdar olduklarýný ve Kolomb'u esinlendiren etkenlerden birinin de
lasýlýðýn içinde bulunduðunu ortaya koymaktadýr. Belirtildiðine göre Kolomb'un yolculuðu s
Atlantis'i ve daha ilerideki karalarý gösteren bir harita vardý. Okyanusun batý kýsýmlarýn
da Atlamalýlarýn bulunduðu, Eflatun'un kendi sözlerinden de, anlaþýlmaktadýr. Bu batý kesi
Bahama adalarýný, çevrelerindeki sahanlýklar suya gömülmeden önceki haliyle kapsamakta,
Dili'ni ve Florida Boðazýný birer körfez görünümüne getirmektedir. Esasen o dönemde Flori
sýnýn denize daha fazla sokulmuþ olacaðý da bir gerçektir. Florida - Keys'den on dört mil
resindeki deniz tabanýndan 170 metre daha derin, 350 metreye varan çukurlar bulunmakt
adýr. Amerikan Sahil ve Jeodetik Araþtýrma raporlarýna göre bunlarýn önceden tatlý su gölü
radan deniz yükselip topraklar su altýna gömüldüðü zaman üstlerinin tuzlu suyla kaplandýðý
adýr.
Batý Atlantik yöresi derinlik þemalarýna baktýðýmýz zaman, sularýn bugünkü düzeyinden 200-
aþaðýda bulunduðu zamanlarda, bugünkü küçük adalarýn yerinde çok büyük adalarýn bulunmasý
yükselmesi olayýnýn ise 11.000 ile 12.000 yýl önce yer almýþ olmasý, dolayýsýyle Eflatun
, onun da Sa-is'e yaptýðý gezide Mýsýrlý papazlarýn kayýtlarýndan öðrendiði tarihlerle
utmasý gerçekten il-

ginçtir. Bu Mýsýr kayýtlarýnýn, en eski Yunan kayýtlarýndan bile binlerce yýl önce tutuldu
ir.
Yýllar boyunca Atlantis, okyanusun her yöresine yerleþtirilmiþ, hatta zaman zaman insanla
r bu destan konusu eski uygarlýðý dünyanýn baþka yörelerinde de kabul etmiþlerdir. Atlanti
ri olarak Atlantik okyanusunun altý, Ege Denizi, Hazar Denizi, Kuzey Denizi, Batý Afr
ika, Ýspanya, Tunus, Almanya, Ýsveç, Sahra Çölü, Arabistan, Meksika, Yucatan Venezuela, Aso
'lar, Kanarya ve Madeira adalarý, Brezilya, Ýrlanda, Seylan ve Hint okyanusunun tabaný
bile sayýlabilir. Yorumlar genellikle araþtýrýcýlarýn hangi ulustan olduðuna göre deðiþmek
Bütün bu yerler arasýnda Bermuda Üçgeninin batý kesiminin özel bir genel ilgi kazanmasý, 19
en sonra olmuþtur. Bölgedeki bulgular, çok olaðanüstü etkenlerin yardýmýyla, bu sýrada ort
r "uyuyan peygamber" adýyla tanýnan Edgar Cayce'in hayattayken ileri sürdüðü kehanetlerle
ilgilidir. 1945'de Virginia'da ölen Cayce'in trans haline geçerek, kendisine sorulan
sorulara cevap vermesi, yýllar boyunca binlerce kiþiyi etkilemiþtir. Cayce ömrü boyunca s
z bini aþkýn kiþiye bu yolla öðüt ye önerilerde bulunmuþ bir kimsedir. Baþlangýçta yalnýzca
a ilgili öðütler verirken, sonradan baþka konulara da geçmiþtir. Þaþkýnlýk doðuran iyileþti
i ve telepatik gücü, burada açýklanmasý gereken konular deðildir. Fakat tarihin en dikkate
r arkeolojik kehanetlerini, özellikle Atlantic ve Bimini
ile ilgili olanlarý nasýl ileri sürdüðüne deðinmek gerekir.
1923 ve 1944 yýllarý arasýnda Cayce, Atlantis'-le ve binlerce yýl önce orada yaþamýþ olduðu
dýðý insanlarla ilgili olarak yüzlerce seans yapmýþtýr. Trans haline geçmediði zamanlarda
lantis konusuyla ilgilenmezdi. Belki de bu konunun farkýnda bile deðildi. Atlantis'in
bu kadar çok seansta ortaya çýkmasýna kendisi de þaþardý. Fakat 1940 yýlýnýn Haziran ayýnd
bu ülkenin Bimini dolaylarýnda bulunduðuna dair söylemiþ olduðu sözlere ek olarak, birdenb
larý eklediði görüldü:
"Poseidia bölgesi, Atlantis'in yeniden yükselecek ilk parçalarý arasýnda olacaktýr. 1968-1
yýllarýnda... pek de uzak deðil."
Bu garip arkeolojik kehanet, ileri sürülen programa pek uygun olarak, 1968 yýlýnda Bahama
yükseltisinin fark edilmesiyle, kalýntýlarýn gel-git olaylarýnýn etkisiyle gözle görüleb
ma geçmesiyle gerçekleþmiþ oldu. Deniz tabaný bölgenin bazý kesimlerinde iyice yükselmiþ b
u. Ne var ki, insan bu bulgularýn kehanete uygun olarak kendiliðinden mi ortaya çýktýðýný,
Cayce'i okuyanlar o sýra buralarý özellikle arayýp taradýklarý için mi fark edildiðini me
eye baþlýyor. Gerçekten de ilk su altý formasyonlarýný gören pilotlar, Cayce'in kehanetler
kumuþ, ilgiyle izlemiþ kiþilerdi.
1968 yýlýnda ve bunu izleyen yýllarda bu kalýntýlarýn bulunmasýyla yirmi sekiz yýl
eri sü-

rülmüþ bir kehanet gerçekleþince, insanlar çok doðal olarak Cayce'in baþka kehanetleriyle
lenmeye baþladý. Eðer Cayce'in kehanetleri ve zamanýmýza eski çaðlardan miras kalan çok s
gerçekten olmuþ olaylardan hatýrda kalanlara dayanýyorsa, bu takdirde zamanýmýzdan çok önc
ulunan ve bilimsel yönden çok ileri düzeylere varmýþ olduðu varsayýlan bir uygarlýktan kal
rin, gömüldükleri yerlerde hâlâ aktif hâle geçebileceði, yani Bermuda Üçgeni içindeki ele
ik ve gravitasyonel aberasyonlarýn bize çok eskiden yaþamýþ, izi bile kalmamýþ bir uygarlý
lan kötü bir miras olduðu düþünülebilir.
SEKÝZÝNCÝ BÖLÜM
TARÝH ÖNCESÝNÝN SÜRPRÝZLERÝ
BERMUDA ÜÇGENÝNÝN esrarýný araþtýranlardan bir kýsmý; yabancý zeki bireylerin, dünyamýzdak
yle ilgilendiklerini, gerek bu gezegende, gerekse baþka gezegenlerde daha önce görülmüþ ol
leceði gibi, bu gücün geliþmiþ uygarlýðý tehdit edecek düzeye gelip gelmediðini anlamak i
ileri sürmektedirler. Gezegenimizde mantýk yeteneðine sahip bulunan, zekâ potansiyeli bugü
küyle karþýlaþtýrýlabilecek düzeyde olan insanlarýn ortaya çýkmasý, günümüzden 40.000, 50
daha eski tarihlere gitmektedir. Demek bir uygarlýða, bilimsel ilerleme yoluyla kendi
kendini mahvedebilecek düzeye varabilmesi için ortalama 10.000 yýl tanýrsak, bizim uygarlý
n önce de dünyada bir, ya da daha çok uygarlýðýn gelmiþ geçmiþ olmasý için yetecek zaman p
teknik yönden ilerlemiþ her uygarlýk er geç, rastlantý ese-

ri ya da bir planlama sonucu olarak, atom gücünü keþfedecek (bizim için 10.000 yýl sürdü) v
ince de, ya bu büyük gücü kontrol altýnda tutabilmek, ya da uygarlýðýn mahvolmasýný göze a
ikilemle karþý karþýya gelecekti. Eðer böyle bir dünya uygarlýðý gerçekten vardý da, kend
atarak yok olduysa, bunun anýlarý elbet destanlarda bulunacak, ya da bilinmeyen bir çaða
yorumlanan anakronistik kalýntýlarla, anlaþýlmayan dev harabelerle kendini belli ed
ecektir.
Edgar Cayce uyguladýðý seanslarda Atlantis'e deðinirken sýk sýk nükleer güç kaynaklarýna, l
aser'lere benzeyen konulara atýf yapmýþtýr. Anlattýðý enerji kaynaklarý bizim bugün kullan
nzemektedir. Nasýl kullanýldýklarýný ve kötü kullanýlmalarýnýn ne büyük bir tehlike olduðu
ndýðý sözler, günümüzde gazete baþyazýlarýnda sýk sýk rastladýðýmýz standart sözlerin heme
e bütün bunlarý otuz beþ yýl önce nereden bilebilmiþtir?
Bu enerji kaynaklarýný Cayce oldukça ayrýntýlý bir biçimde tanýmlamaktadýr. Büyük jeneratör
lar havada ve su altýnda yürüyen taþýtlarýn ilerlemesini saðlarlar. Iþýk, ýsý ve haberleþm
ullanýlýrlar. Bir tür radyo, televizyon ve uzun mesafeden fotoðraf çeken aletin çalýþmasý
yrýca canlý dokularýn tamir edilmesini, gençleþtirilmesini saðlayan bir güçleri de vardýr.
beyin dokusunda da kullanýlabilir. Bu olanaktan yararlanarak, insanlar tüm sosyal sýnýf
arýn kontrolünü güdüm altýnda tutabilirler.
Fakat geliþtirdikleri doðal güçlerin yanlýþ kullanýlmasý sonucu, bir de iç ve dýþ mücadele
cu, Atlanta'lýlar sonunda kontrol edilemeyecek kadar büyük olan bu güçleri serbest býrakara
kendi kendilerini yok ederler.
Cayce'in bu sözleri, birçok eskiçað kavimlerinin destanlarýnda anlatýlanlara benzemektedir
ir de bu kavramlarý Cayce'in kendi aðzýndan dinleyelim:
"... Ýnsanoðlu yok edici güçlen bulup ortaya çýkardý... Bu güçler doðal gaz kaynaklarýyla,
best bulunan güçlerle birleþince, yavaþ yavaþ soðumakta olan dünyanýn derinliklerinden doð
bir patlama yer aldý ve bugün Sargasso Denizi dediðimiz yere yakýn olan bölge, okyanusun
a ilk batan bölge oldu..."
Tarihöncesi çaðlarýndan söz ederken, Cayce'in laser ve maser'lerin kullanýlmasýna çok beli
biçimde deðindiði açýktýr. Oysa bunlarýn varlýðý ilk olarak 1942'de keþfedilmiþtir. Yani
zamandan birkaç yýl sonra ortaya çýkmýþtýr. Cayce dev kristal enerji kaynaðýný þöyle taný
"... içindeki tþýk sonsuzlukla fanilik arasýnda haberleþmeyi saðlýyordu. Yani dýþardaki güç
eþmeyi saðlayabilme yeteneðindeydi. Daha sonra bundan enerji yayan bir kaynak yaptýlar. B
u merkezden, yolculuk yapan taþýtlarýn yolunu ve baþka geçiþ ve deðiþimleri yönetmeye baþl

... Enerji kaynaðý yine bir kristale benziyordu, ama ilk zaman kullandýklarýndan çok baþk
sini karýþtýrmamak gerekir. Aralarýnda bir çok kuþak geçmiþti. O zamanlarda da insanlar uç
avada, gemilerle su yüzünde veya denizaltýlarla suyun altýnda yolculuk yapýyorlardý. Faka
u yolculuklar enerji merkezinden yönetiliyor, "Tuaoi" taþýyla ve onun ýþýnýyla düzenleniy
"
Baþka bir seansýnda Cayce, Poseidia adýný verdiði yöreden, yani o sýra su yüzünde bulunan
r bölgesinden söz ederken þöyle diyordu:
"... doðanýn motive edici güçlerinin böyle ýþýnlarý, þekilleri, faaliyetleri bir merkezde t
istaller içinde biriktirilmesiyle, gemileri yalnýz deniz üstünde deðil, havada da yönetmey
aþladýlar. Ayrýca insan vücudunun ve sesinin bir yerden bir yere ulaþtýrýlmasýný, bunlarý
ini saðladýlar. Kýsa zamanda bu çalýþmalar çok pratik hale geldi. Bugün televizyon dediðim
mada gerekli titreþimleri yarattýlar. (Burada bugün denen tarih, 1935 yýlýdýr!)
1932 yýlýnda Cayce aðýr maddelerin taþýnabil-mesiyle ilgili olarak þunlarý söylemiþtir:
"... Son zamanlarda yeniden keþfedilen gazlarýn, elektrik ve aeriatik formasyonlarýn ku
llanýlmasýyla, atom gücünü parçalamýþ, bu yolla yarattýklarý korkunç kuvvetten; taþýma, yo
ldýrma, ya da doðanýn kendi güçlerini deðiþtirme yolunda yararlanmýþlardýr.'"
Tarihöncesi çaðlarýnýn ilkel diye tanýmladýðýmýz insanlarýnýn çok büyük taþlarý garip yerl
ra gelen ýrklarýn bu taþlar üzerine kendi yapýlarýný kurmalarý, her zaman için bir arkeolo
esi olagelmiþtir. Bunun nedeni, bilinmeyen geçmiþ ýrklarýn býraktýðý bu taþlarýn, daha so
taþýyabileceðinden çok daha büyük ve aðýr olmasý ve bu garip yerlere nasýl geldiklerinin b
asýdýr. Bunlara örnek olarak Peru'da, Ollantaytambo ve 01-lantayparubo'daki 200 tonluk
porfir bloklarýnýn, daðlar ve yarlar aþmak suretiyle çok uzaklara taþýnýp, 500 metre yüks
baþka doruklarýn tepesine konmuþ olmasý gösterilebilir. Sacsahuaman'ýn dev bloklarý öyles
birbirine geçiriliþi öylesine karýþýktýr ki, Inka'lar bunlarý yapanýn tanrýlar olduðuna in
Bolivya'nýn Tiahuanaco kenti kalýntýlarýnda gördüðümüz 100 tonluk temel taþlarýnýn üzerine
i dev yapýlar dikilmiþti. Oysa Tiahuanaco'nun deniz yüzeyinden yüksekliði ikibuçuk mildi.
baþka örnekler de vardýr. Ýngiltere'de Stonehenge gözlemevindeki büyük taþlar, Bimini su
rýndaki masif bloklar, Brö-tanya'da tarihöncesinden kalma temelin ayakta duran taþlan ve
bunlar arasýnda 340 ton çeken ve yüksekliði yirmi iki metreyi bulan bir taþýn da bulunmasý
iye'de, Baalbek'deki Jüpiter tapýnaðýnýn büyük temel taþlarý (tapýnak yapýlmadan çok önce
da hazýrdý. Aralarýnda 200 ton geleni vardýr.) da sayýlabilir. Bu yapýlarýn hepsi, açýklam
dýr. Özellikle bunlarý yapmýþ olan ýrklarýn mühendislik bilgileri hakkýnda bu-
gün varmýþ bulunduðumuz deðer yargýlarý ele alýnýrsa! Bu yüzden, bunlarý üstün uygarlýk dü
ri sürülmektedir. Kalýntýlarýn pek çoðunun birbirine benzer yapý özellikleri taþýmasý da b
ir.
Cayce, Bimini'den söz ederken, bu bölgenin Atlantis'e özgü enerji gücü merkezlerini barýndý
irkaç yerden biri olduðunu söylemiþtir. "...Atlantis ve Poseidia'nýn batmýþ olduðu yerde, y
iriktirdiði örtünün altýndan çýkarýlabilecek tapýnaklarýn yakýnýnda, bugün Bimini diye tan
i yörede."
Bu enerji kaynaklarýna (yoksa nükleer tesis mi demek gerekir?) iliþkin ayrýntýlarý, Cayce 1
35'de anlatmýþtýr. Cayce'in oðlu Edgar Evans Cayce (mühendis ve yazar) sonradan babasýnýn
anslarýnda alýnan notlarý kitap halinde yayýnlamýþ (1968-Warner Library, Kitabýn adý: Edga
on Atlantis), bu kitapta Cayce'in tarihöncesine iliþkin anlattýðý bazý bilgilerin, günüm
lmemiþ olduðuna, ya da o söyledikten sonra keþfedilmiþ olduðuna dikkati çekmiþtir. Kitapt
mci olarak eðitilmemiþ kültürlü bir insaný, bu uygarlýk belirtilerini bundan daha açýkça ta
dý," denmektedir. Cayce'in 1933 yýlýndaki bir seansta söylediði sözler, ilk kristal komplek
inin bulunduðu merkez binayý þöyle tanýmlamaktadýr:
"... Binanýn tabaný bugün "iletken olmayan" dediðimiz, asbest benzeri bir taþla kaplýydý. A
arýna, günümüzde Ýngiltere'de yapýlanlar gi-
bi, iletken olmayan baþka maddeler de döþenmiþti. Bu maddelerin adlarýný bu iþlerle uðraþ
çok iyi bilmektedir.
...Bu tabanýn üzerine oturtulan bina, oval biçimdeydi. Kubbesinde bir kapak, geriye doðru
kaydýrýlarak açýlýyor, buradan yýldýzlarýn hareketini izlemek, ateþ halinde olan cisimler
jiyi toplamak, dünya atmosferi içinde bulunan ve bulunmayan elemanlarý elde etmek mümkün
oluyordu.
...Bugün prizma ya da cam diye adlandýrdýðýmýz maddeler yoluyla yapýlan toplama iþlemi öyl
ki, sonunda biriken enerji endüksiyon yöntemleriyle, týpký bugün yapýlabileceði gibi, ta
sinde ve yönetilmesinde kullanýlabiliyordu. Bugün bizim "remote kontrol" dediðimiz yöntem
ibi radyo titreþimleri yoluyla, bu taþlarýn yaydýðý güç, taþýtlarýn kendi yapýsýnda buluna
iyordu.
...Bina öyle bir biçimde yapýlmýþtý ki, kubbedeki kapak açýldýðý zaman, enerjinin taþýtlar
hiç bir engel kalmýyor, ya da çok az bir engel kalýyordu. Bu ya görüntü radyosu yoluyla, ya
su altý, veya baþka ortamlar altý elemanlar aracýlýðýyla yapýlýyordu.
...Bu taþýn hazýrlanmasý, onu yaratanlarýn elindeydi. Bu taþtan çýkan, göze görünmeyen ýþýn
Bu ýþýnlar, taþýtlarý hareket ettirebilir, uçaklarýn o zamanýn gazlarýnýn yardýmýyla haval
i taþýtlarýnýn, dünya yüzüne yakýn seyreden, su üs-
tünde ya da su altýnda giden taþýtlarýn yürümesi de bu yolla saðlanýrdý.
... Bütün bunlar, enerji merkezi diye tanýmlayabileceðimiz binanýn ortasýnda bulunan taþl
inde biriktirdiði ýþýnlar yoluyla yapý-hrdý."
Cayce bu konularda konuþurken, sýk sýk bu süper uygarlýðýn geliþtirdiði korkunç güçlerin y
nmektedir. "...Güneþin kendinden çýkan enerjinin, atomu parçalayan ýþýnlara ulaþmasý, bu
hvýna yol açtý."
Eðer gerçekten böyle olaylar yer almýþsa, kalabalýk kentlerle birlikte sularýn altýna gömü
enerji merkezinin kalýntýlarýnýn bugün de okyanus tabanýnda veya tabanýnýn altýnda yattýðý
ileri sürülürken belirtilen bölgelerin, Bermuda Üçgeni içinde elektromanyetik aberasyonla
ikle yer aldýðý, Okyanus Dili gibi, Bimini gibi yöreler olmasý da ayrýca ilginçtir.
Bu tür enerji merkezlerinin binlerce yýl sonra hâlâ çalýþýr durumda olmasý akla sýðacak þey
hiç deðilse Kolomb'dan astronotlara kadar çeþitli kiþilerin deðindiði "beyaz su"larýn bu o
n etkilenmesi akla gelebilir. Beyaz suyun belirdiði yerlerde ýþýk özellikle güçlü görünmekt
bir mil, ya da daha ilerilere doðru daðýldýkça çizgiler belirsizleþmekte, basýnç altýnda ku
gazlarýn görünümüne benzer bir durum meydana gelmektedir.
Pusula sapmalarýnýn ve elektrik arýzalarýnýn nedeni, su altýnda yatan büyük metal kitleler
r-
lýðý olabilir. Týpký dünyanýn baþka yerlerinde, demir cevheri yataklarýna yaklaþýldýðý zama
ibi. Deniz tabanýnýn üzerinde veya az altýnda bulunabilecek böyle kitleler, su yüzeyindeki
arý etkileyebilir. 1970 yýlýnda yayýnlanan bir NASA raporu, Puerto Rico çukuru üzerinde de
yüzeyinin içeriye doðru çöküntü yaptýðýný belirtiyordu. Bu durum bilimcilerce, "deniz tab
erin olaðanüstü sýralanýþ biçimi"ne yorumlanmýþtý. Bu yüzden, çekim gücünde sapmalar olduðu
rmuda Üçgeniyle ilgili olarak da, batýk enerji kaynaklarýnýn eski güçlerinden bir kýsmýný
leceði, bunlann zaman zaman harekete geçirildiðinde yalnýzca manyetik ve elektronik sapma
lar yaratmakla kalmayýp, manyetik fýrtýnalar doðuran elektrik dürtüler de meydana getirebi
eði söylenmektedir.
Bermuda Üçgeni olaylarýný açýklamak amacýyla ileri sürülen teoriler arasýnda en garip sayýl
teori, Cayce'in daha önceden söylemiþ olduðu ve kendinin de inandýðý bir teoridir. Fakat b
el konularda meraklarý olan kimselerin, Cayce'in sözlerini ne derece ciddîye alabilecek
leri de, ayrý bir sorundur. Belki bu sözleri, yalnýzca zengin bir hayal gücünün ürünü olara
anlýkla izlemek yeterlidir. Gerçi Cayce'in otuz beþ yýl önce tarif ettiði enerji kaynaklar
günün gerçek dünyasýnda henüz keþfedilmediði gibi, hayal bile edilmeyen þeylerdi. Bir kýs
iþtirilmemiþ durumdadýr. Ama yine de, Cayce'in bir fizikçi olmadýðýný hatýrlamakta yarar v
k tarihçi de deðildir. Yalnýzca þatafatlý bir sicili olan, med-

yum bir tedavi uzmanýdýr. Bununla birlikte, saðlýk konularýný ilgilendirmeyen bazý sözleri,
ný tedirgin edecek kadar doðru çýkmýþtýr. Bunlar arasýnda atom bombasý, Amerikan Cumhurba
, ABD içinde ýrk çatýþmalarý ve Califor-nia'daki çamur kaymalarý bile sayýlabilmektedir.
Cayce'in söylediði sözler, hipnotize ettiði sü-jelerin eski zamanlarda dünyaya geldiklerind
yaþadýklarý yaþamdan çýkardýklarý vizyonlara ve anýlara dayanmaktadýr. Bu yöntem, bir ço
deniyle olsun, bilimsel nedenlerle olsun, yeniden doðuþa inanmayýþlarý gerçeði karþýsýnda,
kaybetmektedir. Geçmiþ uygarlýklarýn bu kadar bilimsel tarifi ve tehlikeli geliþmeleri k
sunda böylesine ayrýntýlý bilgileri ortaya serebilmenin, bu kuþkulu yöntemden baþka bir yö
ayanýp dayanmadýðý da düþünülmektedir.
Eski Hindistan'ýn felsefî ve dinî kayýtlarýnda madde ve evren konusunda insana garip gelec
ek kadar çaðdaþ kavramlara rastlamaktayýz. Bunlar arasýnda "kozmik bilinçlenme", yani geçmi
lan tüm olaylarýn anýlarýnýn her zaman var oluþu kavramýndan da söz edilmiþtir. Bugün tele
belleðin gizli devamlýlýðý gibi, psiþik güçler gibi konular artýk bilimciler tarafýndan k
rek dünyada, gerekse uzayda incelenmekte ve bu prensiplerden haberleþme alanýnda yarar
lanma olanaklarý araþtýrýlmaktadýr. En güçlü uzay araþtýrýcýlarý olan ABD ve Sovyetler Bir
tion" diye anýlan hayallerin gerçek bilim
haline gelebileceðini gösteren deneyler yapmaktadýr. Bu alanda insaný þaþýrtacak yeni bulu
aya çýkmasý beklenebilir. Bugüne kadar ancak bazý özel yetenekli kiþiler, karþýlarýndakini
andaki düþüncelerini, ya da geçmiþe ait anýlarýný okuyabiliyorlardý. Burada geçmiþ zaman d
dan kromozomlar yoluyla aldýðýmýz bellektekilerdir. Ana-babalarýmýzdan ve onlarýn ana-bab
fizik yapý çizgilerimizi, eðilimlerimizi aldýðýmýz gibi, fakat belki daha az miktarda, e
larýmýzdan da bazý nitelikleri kromozomlar yoluyla alýrýz. Bize geçen bu mirasýn içinde be
omozomlarý da vardýr. Yalnýzca yüzde on kadarý kullanýlan insan beyninde, kalýtýmsal bir be
n yeterince yer vardýr.
Bu görüþ insanlarýn parça parça anýlarýný, hiç gitmedikleri bir yeri daha önce görmüþ gibi
bir rüyanýn içinde çok uzun süre yaþamýþ gibi hissetmelerini, hipnotizma altýnda bulunmay
insanlar tarafýndan tanýnmalarýný, geçmiþ bir yaþamdan parçalar hatýrlamalarýný (sonradan
tarih kitaplarýnda gerçekten hatýrlandýðý gibi yer aldýðýný öðrenmelerini), çocuklarýn hiç
baba dilini birden su gibi konuþmaya baþlayýp, sonra da birden unutmalarýný açýklayabilece
görüþtür. Bu olaylar genellikle insanýn yeniden dünyaya gelmesi biçiminde yorumlanmakta ve
inanç Budizm, Hindu dini ve en uzun süre yaþamýþ din olan Mýsýr dini tarafýndan da paylaþý
Fakat kalýtýmsal bellek tezi de buna bir alternatif olanaðý vermektedir. Bir bakýma her ik
isinin de ay-

ný kapýya çýktýðý bir gerçekti. Eski bir dönemde yaþamýþ herhangi bir insanýn ruhu bize ge
ne ayný dönemde yaþamýþ kendi atalarýmýzdan birinin belleði bize geçmekte ve bir çok nitel
sýra birikmiþ anýlara da sahip olmamýzý saðlamaktadýr. Týpký bilgisayarlarýn kuþaklar boyu
ikleri bilgilerin hepsini toplayacak biçimde programlanan yeni bilgisayarlar yapýlma
sý gibi.
Edgar Cayce, uyuttuðu insanlarýn ister yeniden dünyaya gelmiþ ruhlarýyla, ister kalýtým yol
a aldýklarý bellekleriyle konuþmuþ olsun, sonuç yine de aynýdýr. Cayce'in sözleri Atlanti
yeni bir ilgi uyanmasýna ve bu konuda araþtýrmalar yapýlmasýna yeni bir hýz getirmiþtir. Bu
lar arttýkça bu hýz da artmýþ ve Cayce'in sözleri de bu bulgularla desteklenmiþtir.
Mýsýr ve Mezopotamya'daki ilk uygarlýk kýpýrtýlarýndan önce dünyada ileri uygarlýklarýn ya
lar, son zamana kadar yalnýzca medyumlar, vizyonerler, sihirle uðraþanlar ve bir de bu
dalalardý. Arkeologlardan ve tarihöncesi araþtýrmacýlarýndan gelen ters tepki bir dereceye
dar doða! da sayýlýr. Çünkü M.ö. 3000'den önce büyük bir uygarlýðýn yaþamýþ olmasý, Mýsýr v
ve Roma uygarlýklanyla geliþen düzenli geliþme tablolarýný altüst etmektedir. Bu çizelge
geliþen uygarlýk tarihimiz incelenirken, ara sýra az bilinen eski kültürlere, sözgeliþi K
Güney Amerika, Hindistan, Orta Asya ve diðer bazýlarýna birer selâm sarkýtýlýr ve bu
geliþmenin sonunda bugünün süper-uygarlýk düzeyine vardýðýmýz kabul edilir. Yani geçilen y
kt-uygarlýk" yoludur.
Bütün eski kültürlerin destanlarý arasýnda, tufandan önce bile, küstahlaþan, tanrýya, ya d
fa tutan insanoðluna ders vermek amacýyla yaþamýn birden son bulduðuna dair efsaneler yer
lmaktadýr. Bu destanlar hep birbirine benzerler. Fakat bu benzeyiþin özel bir önemi olmay
abilir ve hikâye eski pazar yerlerinde, ya da kervan yollarýnda anlatýla anlatýla, binler
ce yýl sonra her ýrkýn dininde iz býrakmýþ olabilir. Tüm dünyayý saran bir tufan, insanlar
sek bir kule yapma çabasý, tanrýnýn buna kýzarak onlarý birbirinin dilinden anlamaz hale
mesi ve buna benzer hikâyeler, daha Ýspanyollar gelmeden önce de Amerika kabileleri ta
rafýndan biliniyordu. Eski ve büyük harabelerin gölgeleri altýnda yaþayan geri insanlarýn
eleri arasýnda, eskiden yaþamýþ tanrý benzeri bir ýrkýn bu iri taþlarý taþýyýp bu kentleri
tadýr. (Gerçekten de bu yapýlarýn ileri bir taþýma ve yapý tekniði bilgisi var-sayýlmadýkç
nak yoktur.) Bu arada, eski bir ticaret dili olduðu samlan bir dilin gölgesi de, birçok
dillerde sezilmektedir. Bu dil belki eski Yunan diliyle Aramaik dillerinin bir k
arýþýmýydý. Bu temel dilden geldiði sanýlan kelimeler, Ortadoðu'dan o kadar uzak yerlerde
sanlarýn dillerinde kendini göstermektedir ki, sanki denizlerin ve okyanuslarýn dalgala
rýyla taþýnýp buralara kadar gelmiþ izlenimini uyandýrmaktadýr. Hawai ve diðer Polinezya di
nde, Yucatan yöresindeki Ma-

ya dilinde, Azteklerin dili olan Nahuatl dilinde, arkaik Yunanca benzeri bazý kelim
eler görülmektedir. Kanarya adalarýnda esrarengiz bir beyaz ýrk tarafýndan konuþulan Guanc
dilinde de ayný izlere rastlanmaktadýr. (On beþinci yüzyýlda Ýspanyol kâþifleri tarafýndan
ve kýsa zamanda yok edilen Guanches'ler, çok üstün bir kültür düzeyine ulaþmýþ eski ve büy
sular altýna gömüldüðünü belleklerinde yaþatan bir ýrktý).
Eski Amerika dillerinde Aramaik ve Fenike dillerinden kelimeler görüldüðü gibi, Pasifiðin
an gelen Sinitik ve Polinezya dillerinden kelimelere de rastlanmaktadýr. Bütün bunlar, ço
k eski çaðlarda yer almýþ uzun yolculuklarý ve kültür temaslarýný ortaya koymaktadýr. Kuze
erika'nýn sýk ormanlarý içinde, daha doðrusu sonradan ormanlarla kapanan alanlarý içinde, F
e, Aramaik, Minos, Yunan dillerinde ve tanýnmayan baþka dillerde yazýtlar bulunmaktadýr.
Fakat dinsel destanlarla lisan bilmecelerinin uyandýrdýðý merak, Cayce'in sözlerini gerçek
larak kabul etmek için yeterli deðildir. Özellikle eski çaðlarda çok geliþmiþ bilimsel düz
aþýldýðý, modern çaðdaki gibi haberleþme, seyahat ve kozmik çapta bir felâket potansiyelin
da söylediklerini...
Fakat son yýllarda alýþýlmadýk buluþlarýn yer aldýðý, ya da eski bulgularýn yeniden ve baþ
irildiði alanlar da genellikle bu alanlar olmaktadýr. Bu bulgular, tarihin bize orta
-doðuda doðduðunu anlattýðý ilk kültürlerden çok ön-
ce, ileri bilimsel düzeylere ulaþýldýðýnýn, geliþmiþ icatlarda bulunulduðunun iþaretini ver
erek Mýsýr ve gerekse Sümer efsanelerinde, kendilerinden önce var olaný ve kendilerine il
ve hýz veren daha büyük bir kültürün varlýðýndan söz edildiði bir gerçektir. Mýsýr, Boliv
ka, Meksika ve Hindistan gibi bazý kültürlerde uygarlýðýn statik kaldýðý veya geriye dönüþ
koruyamadýðý da açýktýr.
Dünyanýn çok eski kültürlerinde "havadan aðýr uçan makineler"in bilindiði iddiasý, normal o
yla karþýlanan bir iddiadýr. Fakat son zamanlarda bulunan resim ve þekiller ve incelenen
yazýlý belgeler, bizim tarihin baþlangýcý diye kabul ettiðimiz dönemden çok önce, uçaklarý
hatta uçakla yolculuðun da bilinen bir þey olduðunu anlatmaktadýr. Bu raporlar ve modeller
Mitoloji'de-ki süslü püslü benzetmelerle ayný türden deðildir. Icarus'un kendine bir çift
at yapmasý, bunlarý birbirine balmumuyla tutturarak uçmasý, ya da Apollo'nun güneþ arabasý
efsanelere benzememektedir. Tersine, o zamanlarda aerodinamik bilgisinin var old
uðunu, havalanma, havada seyretme, fren yapma ve iniþ yapma konularýnda pek çok þey bilind
ni açýk açýk ortaya koyacak türdendir.
Sözgeliþi Colombia Cumhuriyetinin Antika Altýn Koleksiyonu içinde, uzun süre kuþ, bir tür g
ya da uçan balýk olduðu sanýlan altýn bir parça vardýr. Bu parça bir mezardan çýkarýlmýþtý
eþyalarýn yaþý 1.800 olarak tahmin edilmektedir.

Bu eser sonradan Ivan Sanderson tarafýndan büyüteçler altýnda incelenmiþ ve Sanderson bunun
canlý bir organizmanýn modeli olmadýðýný, mekanik bir yapýnýn modeli olduðunu ileri sürmüþt
lý, motor bölümü, pilot kabini, rüzgâr siperi gibi tüm kýsýmlarý, modern bir uçakta olabile
li yerinde bulunan bir uçak modeli. Sonradan model, birçok pilot ve mühendise gösterilmiþ,
bu arada iki savaþta vurucu pilot olarak çalýþmýþ bulunan ve bugün de aerodinamik profesörü
görev yapan J. A. Ullrich'e de incelettirilmiþtir. Ullrich modeli incelediði zaman, ke
ndisine elindeki cismin geçmiþi ve nereden çýkarýldýðý söylenmemiþ, daha önce kuþ, böcek, y
nlatýlmamýþtýr. Ullrich incelemesini bitirdiði zaman modelin ilk bakýþta F-102 savaþ uçaðý
nzediðini, fakat kanatlarýnýn doðrultusu ve gövdenin biçimi dikkate alýnýnca bunun jet old
laþýlacaðýný söylemiþtir. Bazý kýsýmlarýn pozisyonu, Ýsveçlilerin yeni yaptýðý Sabre uçaðýn
ri, Cayce'in "hem havada, hem denizde, hem de deniz altýnda seyredebilen taþýtlar," sözünü
ha da ilginç duruma getirmektedir. Ayrýca Bermuda Üçgeni içinde denize dalan ve denizden ç
UFO'larýn görüldüðü yolundaki raporlara da bir inanýlýrlýk getirmektedir. Ullrich þöyle sö
"Bu yapý ancak bazý tip uçuþlar için uygundur. Özellikle burun kýsmý yukarda tutularak ya
n. Kanadýn biçimi atmosferin on sekiz yirmi bin metre yukarýsýna kadar çýkabilmesini saðla
mi, ses hýzýný aþtýðý za-
man karþýlaþacaðý titreþimleri önlemek içindir. Kanat biçimi zaten ses hýzýný aþabilecek bi
taya koymaktadýr. Fazla hýzla uçulduðu zaman, altta bir hava yastýðý oluþmaktadýr. Bu uçak
n, kanat kopmak-sýzýn seyretmek de mümkündür. Böyle ortamlar içinde hýzlý hareket edebilec
ancak bu biçimde yapýlabilir."
Fakat bu uçak (tabiî eðer uçaksa), arkeolojinin tek garip bulgusu deðildir. Baþka örnekler
ardýr. Bazý Columbia öncesi mezarlarda, çift kanatlý uçak modelleri de bulunmuþtur. Ýspany
leri buralara geldiðinde ellerine geçen her altýn parçasýný erittikleri zaman, acaba buna
zeyen, ya da benzemeyen, belki çaðýmýzda makine olduðu bile anlaþýlamayacak, ne deðerli m
kayýplara karýþtýðýný düþünmek insana gerçekten üzüntü veriyor, ispanyollar erittikleri al
tirir, böylece aralarýnda paylaþýlmasýný ve taþýnmasýný kolaylaþtýrýrlardý.
Eski Amerika kültürlerinde yapýlan incelemeler sýrasýnda uçak ya da roket diye tanýmlanan p
k resimler bulunmaktadýr. Uygar kavimlerin yazýlý veya resimli kayýtlarýnýn çoðu Ýspanyoll
an yok edildiði için, bu bilgiler baþka türlü korunmuþtur. Bazen bir kaya üzerine oyularak
edilmiþ, bazen bir vazonun üzerine, boyanarak kaydedilmiþ, bazen de kumaþlara dokunmuþ old
uklarýný görüyoruz. Meksika'nýn Palenque piramidinde, ta derinlerde bir lahit kapaðý üstü
muþ Maya deseni özellikle ilginçtir. Titiz bir uðraþý sonu yara-
EERMUDA .ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

týlmýþ oymanýn, ne resmi olduðu bilinememektedir. Maya uzmanlarýndan birine göre, resmin aþ
ejderhadýr. Bunun üzerine bir insan gövdesi oturtulmuþ, yukarý kýsmý da aðaç dallarý biçimi
maktadýr. Rus bilim yazarý Alexander Ka-zantsev ise, çok daha devrimci bir açýklamada bulu
muþtur. Ona göre, geriye doðru yatmýþ gibi görünen gövde, bir uzay aracýnýn stilize resmin
þey deðildir. Gerek yapýsý, gerekse dizayný bugünkü roketlere benzemektedir. Ýçindeki ins
) durumu bile, bugün roketleri atarken astronotlarý içeriye hangi pozda yerleþtiriyor -sa
k, onu göstermektedir. Roketin antenlerinden, uçuþ yön sistemine, turbo kompresörüne, pilot
paneline, yakýt depolarýna, basýnç bölümüne, türbine, egzosa kadar, hepsi tanýnabilecek du
alnýzca estetik nedenlerle biraz deðiþime uðramýþlardýr, insana bu uçak ve roket resimler
ize geçmiþ büyük bir uygarlýðý hatýrlatmak için býrakýlmýþ gibi geliyor.
1973 Aðustosunda, Skylab 2 astronotlarý uzay yörüngesine girdikleri zaman kendilerine hiç
alýþmadýklarý bir görev verilmiþti. Nasca kalýntýlarýnýn resmini çekeceklerdi. Peru'nun Na
ki esrarengiz insan yapýsý çizgilerin, uzaydan da görülüp görülmediði böylece anlaþýlmýþ o
gerek geometrik þekiller meydana getiren, ancak havadan tanýnan çok büyük hayvan þekillerin
bürünen bu dev çizgiler arasýnda, uçaklarýn inebilmesi için yapýlmýþa çok benzeyen birkaç
ydi. Bunlar geçmiþ zamanýn bilinmeyen bir yýlýnda vadinin kayalýk tabaný üzerine
iþlenmiþti. Bunlara iliþkin hiç bir yerel efsane yoktu. Bunun en belirgin nedeni, fazla bü
olduklarý için yerde farkedilmemeleri, ancak Ant yöresinde su aramak amacýyla yapýlan bi
sýrasýnda keþfedilmiþ olmalarýydý.
Bu çizgiler ve dev resimler Nasca Vadisinin büyük kýsmýný kaplamaktadýr. Vadinin boyu altmý
eni ise on mil kadardýr. Çizgiler zaman zaman küçük tepelerin içine girip kaybolmakta, sonr
tepenin öbür yanýndan doðrultularý bozulmaksýzýn yeniden belirmektedir. Ýniþ pisti olduð
de enleri çok geniþlemekte, bazen de çok büyük, sanat deðeri taþýyan balýk, kuþ, dev örümc
n þekilleri meydana getirmektedir. Bunlarý orijini hakkýndaki teoriler çok çeþitlidir. Fa
esin olan bir tek þey varsa, o da bunlarýn çok geliþmiþ teknolojilere sahip kimseler tara
n yapýldýðý ve sýrf gökten izlenmesi amacýyla yapýldýðýdýr. Çünkü baþka türlü görülebilmel
Peru sahilinde Pisco Limanýnda bulunan yüksek duvarýn üzerine, çok büyük bir üçlü zýpkýn r
im Nasca Çizgileri gibi yerden görünmez olduðu için, iþgale gelen Ýspanyollar bunu daha a
yken kolayca görmüþ, çatalýn üç ucunu Tanrý - isa - Kutsal Ruh üçlüsünün temsilcisi diye de
yolla Tanrýnýn kendilerine cesaret verdiðine, bu yeni dünyalarý fethedip dinsizleri hak y
luna çevirmelerini istediðine yorumlamýþlardý. Aslýnda çatalýn yapýlma amacýnýn ne ol
ama, havadan bakýldý-

ðýnda, denizden daha iyi görülebildiði bir gerçektir. Böyle bir inceleme sonucu, üçlü zýpk
dosdoðru Nasca vadisinin bulunduðu yeri iþaret ettiði dikkati çekmektedir. Belki de modell
rini buldukça bu kadar þaþýrdýðýmýz uçaklara, pisti kolay bulmalarý için bir iþaret olarak
Amerika'nýn baþka yerlerinde de yalnýz havadan görülebilen geometrik çizgiler ve dev desen
vardýr. Bunlar arasýnda, Trapaca çölündeki (Þili) hümanoid þekiller, Califomia'daki Navajo
Wisconsin'deki Fil ve Yýlan höyükleri sayýlabilir. Ayrýca, dünyanýn birçok yerinde, hatta
jik tarihe sahip olmayan yerlerinde buna benzer bulgulara rastlanmaktadýr.
Arkeolojinin en büyük hazinelerini barýndýran eski Mýsýr, ilkçaðlarda havadan aðýr uçan mak
lýðýna iliþkin belirtileri daha yeni yeni ortaya çýkarmaktadýr. Bunlarýn Colombia'nýn altýn
ine benzemeyen yönü, tahtadan yapýlmýþ olmalarýdýr. Binlerce yýldan beri çürümekten korunm
ikliminde, mezarlara gömülmüþ olmalarýndandýr. Eski mezarlardan çýkarýlmýþ ve müzeye getir
nör tipi uçak modelleri, uzun süre kuþ modeli sanýlmaktaydý. Bugün Mýsýr Antikalar Müzesi'
tahta bir model, 1969 yýlýnda Dr. Halil Messiha tarafýndan teþhis edilmiþ, kuþ olmayýp, b
llanýlan 'monoplane' uçak modellerinden olduðu açýklanmýþtýr. Kuyruk birleþim çizgisi düþey
rmaktadýr. Gövdenin bir kýsmý "aerofoil" görünümündedir. Ka-
nat açýlarýna deðinen G. Messiha (Dr. Messiha'nýn pilot olan kardeþi), þöyle demiþtir:
Negatif kanat açýsý, pozitif olanýn niteliklerini taþýmaktadýr. Kanadýn yüzü uçaðýn uçuþ e
u saðlayacak elipsin bir parçasýdýr. Gövdenin aerofoil biçimi, sürüklenme ihtimalini azaltý
rensibi keþfetmek için aeronotik biliminin yýllar süren denemeler yapmasý gerekmiþtir.
Bu model uçak, yapýlýþýndan binlerce yýl sonra, bugün bile elle fýrlatýldýðý zaman, týpký
uçmakta, eski çaðlarda yaþamýþ yapýcýlarýnýn aerodinamik bilgisine tanýklýk etmektedir.
modellerinin kanat biçiminin yeni Caravel uçaklarýnýn kanatlarýna benzediðini fark ettikt
yana, birçok uçak ve planör modeli daha teþhis edilmiþtir. 1972 yýlýnda Kahire Antika Es
esinde böyle modellerin on dört tanesini teþhir eden bir sergi açýlmýþ ve eski Mýsýrlýlarý
nýtlanmaya çalýþýlmýþtýr. Bu modellerin gerçekten eski Mýsýrlýlar tarafýndan mý icat edil
ir kültürden onlara miras mý kaldýðý bilinememektedir. Fakat çoðu Mýsýr mezarlarý daha büy
larýn küçük kopyalarý olduðuna göre, bugün çöl kumlarýnýn altýnda gerçek bir planör veya uç
or olmasý da mümkündür.
Uçaklarý ilgilendiren eskiçað kayýtlarý arasýnda belki en komple bilgi vereni Mahabharata
nt destan þiiridir. Bugünkü halinde yazýlýþýnýn M. ö. 1500 sýrasýnda olduðu düþünülmekle bi

eski çaðlardan bu yana kopya edile edile geldiði anlaþýlmaktadýr. Destanda Hint tanrýlarýný
ada yaþayan eski insanlarýn yaþamlarý ve yer alan olaylarýn bazýlarý anlatýlmaktadýr. Fakat
da kitapta öylesine derin ve ayrýntýlý bilimsel anlatýmlar vardýr ki, on dokuzuncu yüzyýl
da batý dillerine ilk tercümesi yapýldýðýnda, uçak ve roket uçuþuna ait bölümleri, çeviric
am ifade etmemiþtir. Çünkü binlerce yýl önce anlatýlan bu mekanizmalar, modern çaðda ancak
onra ortaya çýkacaktýr.
Mahabharata'nýn birçok mýsralarý, vimana adý verilen uçan makinelere ayrýlmýþtýr. Bu satýrl
'larýn yapýlmasýna iliþkin, çevirmenleri çok çaresiz býrakan prensipler sýralanmaktadýr. Bi
Hint yazýsýnda, Samarangana Sutradhara'-da ise, çeþitli uçak tiplerinin üstünlükleri ve de
ajlarý uzun boylu tartýþýlmakta, her birinin yükselme kapasitesi, uçuþ hýzý, iniþ yeteneði
landýðý enerji kaynaðý bile incelenmektedir. Bu enerji kaynaðý genellikle cývadýr. Ayrýca u
anýlan tahtanýn tipi ve uçak yapýmýna uygun, hafif, ýsý emen metaller bile konu edilmekted
unlardan baþka, bu kitapta düþman uçaklarýnýn resminin nasýl çekileceði, yaklaþma yönteml
anacaðý, karþý uçaðýn pilotunu bayýltmanýn yollarý ve hatta düþman vimana'larýnýn nasýl yo
ektedir.
Ramayana adlý bir baþka Hint klasiðinde, binlerce yýl önce yapýlan bir uçak yolculuðunun g
r tanýmýna rastlanmaktadýr. Seylan'ýn ve Hint kýyýlarýnýn uçaktan görünümü öyle ayrýn
bugün uçaktan gördüðümüz manzaraya o kadar çok benzemektedir ki, burada kýyýnýn kývrýmýný,
kent ve ormanlarýn görünüþünü okuyan kimse, eski çaðlarda bazý uçak yolcularýnýn bu görünt
asla hayallerinde canlandýrarak yazmadýklarýna kesinlikle inanmaktadýr. Ramayana'nýn mod
çaðda hazýrlanan bir özeti sayýlabilecek Mahavira Charita'da, tanrýsal kahraman Rama, Lank
'da karýsý Sita'yý kurtardýktan sonra geri dönerken kendisine özel bir vimana armaðan edil
u vimana þu sözlerle anlatýlmaktadýr: "Hareketi serbest, hýzý büyüktür. Tümüyle kontrol al
nanýn tüm isteklerine uyar. geniþ pencereleri ve çok rahat koltuklan vardýr..." Bu sözler,
erçekten bugünkü Hindistan Hava Yol-larý'nýn verebileceði modern bir ilâna benziyor. Ayný
nde bir de karþýlýklý konuþmaya rastlýyoruz. Bu konuþmanýn uzay yolculuklarý baþlamadan n
pýldýðýný düþünmek, insaný þaþkýnlýktan þaþkýnlýða sürüklemeye yetiyor:
Rama: Bu kusursuz arabanýn hareketinde bir deðiþiklik oldu.
Vishishara: ... Çünkü þu anda arabanýn dünyaya yakýnlýðý azalýyor... Uzaklaþýyor. Sit
da gündüz bile bu yýldýz kümesi görülebiliyor?
Rama: Kraliçe! Bunlar gerçekten yýldýz. Fakat gündüzleri onlarý göremememiz, güneþin ýþýkl
mdi bu araba yükselince, bu etkiden kurtulduk. Yýldýzlarý onun için görebiliyoruz.

Bunlar ister çok eski ve ileri bir uygarlýðýn gerçek anýlarý, ister bugünün "science-fictio
larýna benzer hayali geniþ kimselerin düþünceleri olsun, uzak geçmiþin bazý yazýlarý þaþýl
edir. Tek uymayan nokta, uçaklarda kullanýlan enerji kaynaðýdýr ki, bu da orijinal metinde
n çeviriler yapýlýrken ortaya çýkmýþ bir yanlýþlýk bile olabilir:
... Ýçine cýva motorunu, bunun altýna da demirden ýsýtýcýyý koymak gerekir. Cývanýn içinde
e geçirdiði zaman, içine binmiþ olan insan gökyüzünde uzun yolculuklar yapabilir... Dört c
imana yapýlýrken, birlikte monte edilir. Bunlar kontrollü bir ýsýyla ýsýtýlýnca... vimana
gücüne denk bir güç alýr... Eklemleri iyi lehimlenmiþ olan bu demir motorun içi cýva ile d
ulup, ateþ üst tarafýna verilince, motorun güç kazanmasý bir aslanýn homurtularýna benzer.
irden, gökyüzünde bir inci gibi görünmeye baþlar...
Fakat uçak resimleri, roket ve uzay uçuþu hikâyeleri, geçmiþte yaþamýþ ileri bir uygarlýðý
belirtisidir. Yine de kullanýlmýþ olduðu açýkça görülen bazý teknikler, ne olduðu bulundu
onra anlaþýlan bazý model ve resimler, uzak geçmiþte hiç beklemediðimiz teknolojik bir gel
varlýðýný bir dereceye kadar kanýtlar sayýlabilir.
Buna en iyi örneklerden biri Antikytera "yýldýz kompüteri"dir. Bundan yetmiþ yýl kadar
e Ege
denizinin dibinde yatan batýk bir tekneden çýkarýlmýþ olan küçük bronz bir cismin içinde p
ar ve diþliler bulunduðu görülmüþtür. Bunlarýn hepsi deniz suyunun etkisiyle birbirine kay
dýr. Ayrýntýlý incelemeler ve asit banyolarý hemen hemen altmýþ yýl kadar sürdürülmüþ, son
rek de Solla Price ve George Stamires'in de bulunduðu bir arkeologlar grubu, bulun
an cismin bir yýldýz tespit edicisi ve gezegen yörüngesi kompüteri olduðunu, geceleri pozis
on saptamak için kullanýlabildiðini ortaya çýkarmýþ, böylelikle eski çaðlarda beklemediðim
ve astronomi bilgilerinin varlýðýný açýklýða kavuþturmuþlardýr. Dr. Price þöyle demektedir:
yerde buna benzer bir alet bulunmamýþtýr... Böyle bir þey bulmak, Firavun Tut'un mezarýnd
ir jet uçaðý bulmaya benziyor..." Aslýna bakýlýrsa, son bulgularýn ýþýðýnda bunun bile o k
bir yaný kalmadýðý anlaþýlýyor. Ýleri bir teknolojinin daha nice somut örneði, bugün müzele
eser", "çocuk oyuncaðý", ya da "tanýmlanamýyor" etiketlerinin altýnda yatýyor olabilir. Alm
arkeologu Wilhelm König, Baðdat yakýnýnda bulunan 2000 yýllýk bir sitede uyguladýðý kazýlar
a Savaþýndan önce baþlamýþtý. Bu kazýda König, bir takým garip silindirler buldu. Ýçleri as
anmýþtý. Kap içinde bulunan bu silindirlerin, demir fiþleri de vardý. Yani bunlar pil'-di.
ek eksiði, içinde bulunmasý gereken elektrolit'-di. Bu da, hangi maddeyse, aradan geçen
süre içinde buharlaþmýþ olmalýydý. Sonradan bu pillere elektrolit olarak bakýr sülfat
a, pillerin

kusursuz biçimde çalýþtýðý görüldü. Bu buluþundan sonra König, müzelerde bulunan ve üzerind
nmemektedir" diye yazan birçok pili daha teþhis edebilmiþtir. Ýlk piller bulunduktan bu y
ana Irak'da olsun, Orta Doðu'nun diðer yörelerinde olsun, daha pek çok benzeri de ele geçi
ilmiþtir. Bunlar her halde metallerin kaplanmasýnda kullanýlmaktaydý. Fakat insan, çok esk
zamanlarda yaþamýþ bir kültürden miras kalan, daha sonra unutulup, ancak on sekizinci yü
yeniden keþfedilen elektrik bilgisinin bundan baþka amaçlarla da kullanýlýp kullanýlmadýðý
iyor. Yunanlýlar ve Romalýlar aydýnlatma amacýyla meþale kullanýrlardý. O uygarlýklardan k
ki yapýlarýn tavanlarýnda hâlâ is lekeleri görülmektedir. Fakat eski Mýsýr uygarlýðýndan k
tünellerinde-ki güzel oyma ve resimler incelenirken, meþalelerden, ya da yað kandillerind
en oluþmasý gereken is lekeleri görülememektedir. Avrupa'da bulunan, günümüzden 12.000 ile
00 yýl önce hayranlýk uyandýran desenlerle doldurulmuþ Magdelen ve Aurig-nace maðaralarýn
durum aynýdýr.
Mýsýr'da, Dendera'da bulunan Hathor tapýna-ðýndaki eþsiz duvar oymasý da arkeolojik bir bil
olarak tanýmlanmaktadýr. Bu desende insanlar, ellerinde dev aydýnlatma ampulleri taþýrken
gösterilmektedir. Ampullerin içindeki teller, ince yýlanlara benzemektedir. Her biri, üs
izole edilmiþ tellerle, bir kutuya baðlanmýþtýr. Bu görüntü, bir tür jeneratörden güç alan
larýný hatýrlatmaktadýr. Teller konusunda Oxford profesörü Dr. John Harris'in þöyle söyle
iyor:
"...Bu teller bugünkü endüstrinin yarattýklarýna çok fazla benzemektedir. Görülebildiði ka
er çok aðýrdýr. Ýçlerinde bir tek yüksek voltajlý kablo deðil de, birçok (deðiþik amaçlý)
görünmektedir..."
Mýsýr'ýn gerek papirüslerine, gerekse diðer oymalarýna, binlerce yýl boyunca iklimin kurul
niyle bozulmamýþ eserlerine, yeni ve tarafsýz bir gözle baktýðýmýz zaman, modern araçlarýn
r belirtiler görebilmekteyiz. Mýsýr kaynaklarýnda, birinci sülâleden önce, tanrýlarýn salt
atýlmaktadýr. Bu dönem, mucize sayýlabilecek güçlerin, üstün uygarlýklarýn çaðýdýr ve birç
e kayýtlarýnda kendini belli etmektedir.
Yunan ve Roma uygarlýklarýndan çok önce yaþamýþ bu eski kültürlerin, astronomi, ileri mate
an hesabý, yer küre ölçüleri, güneþ sistemi ile ilgili bilgilere sahip olmasý bize garip ge
dir. Bu bilgilerin bazýlarý modern çaðda daha yeni yeni keþfedilmektedir. Eski insanlarýn
larý bi-lebilmesi için, ya teleskoplara, ya da baþka hassas gereçlere sahip olmalarý gere
kmektedir.
Ortaçaðda bulunmuþ bazý haritalar incelenirken de, olaðanüstü denilebilecek durumlarla karþ
. "Eski Deniz Kurtlarýnýn Haritalarý" adlý eserin yazarý olan Profesör Charles Hopgood, yýl
boyunca bu haritalarýn yansýttýðý bilgileri incelemiþ bulunmaktadýr. Haritalarýn yapýldýðý
lgili bu kadar bilginin elde bulunamayacaðý genellikle kabul edilmektedir. Bir kýsmý,
eski-

den Ýskenderiye kütüphanesinde saklanan çok eski orijinallerden kopya edilmiþ, daha doðrusu
kopya edile edile, fark edildikleri çaða kadar yaþamýþtýr. O çaðda henüz keþfedilmemiþ bölg
izi þaþýrtan bilgiler vermektedirler. Kuzey ve Güney Amerikalarýn, Antarktika'nýn varlýðý,
an binlerce yýl önce bu haritalar üzerine iþlenmiþ bulunmaktadýr.
Pirî Reis haritasý, daha büyük bir dünya haritasýnýn bir kýsmýdýr. 1929 yýlýnda, ülkesini
ltanýnýn býraktýðý kâðýtlar arasýnda, Ýstanbul'daki sarayýn harem dairesinde ele geçmiþtir
tika kara parçasýnýn, üzeri buzla kaplanmamýþ halini göstermektedir. Antarktika'da yapýla
kýtanýn en az altý bin yýldan beri buz altýnda bulunduðunu ortaya koymaktadýr. Bu duruma g
bulunan haritanýn aslý, kayýtlý tarihimizden çok önce yapýlmýþ demektir. Yani Atlantis'in
dýðý tahmin edilen dönemde.
1502 tarihli Kral Jaime Dünya Haritasý da, eski haritalarýn bir kopyasýdýr. Burada Sahra ç
ketli bir toprak olarak gösterilmekte, içinde büyük göller, nehirler ve kentler bulunmakta
. 1737 tarihli Buache Dünya Haritasý da Antarktika'yý göstermektedir. Týpký eski bir Yunan
ritasýnda olduðu gibi. Oysa Antarktika'nýn varlýðý, 1820 yýlýnda resmen keþfedilinceye ka
bir tahmin olarak kalmýþtýr. Bu iki haritada Antarktika iki büyük ada olarak gösterilmekt
ikisini birbirinden bir iç deniz ayýrmaktadýr. Üzerinden buz örtüsü kalkarsa, kýta gerçekte
ecektir. Fakat bunun böy-
le olduðu 1958 Jeofizik Yýlý'nda yapýlan incelemelere kadar bilinmiyordu. Ele geçen bazý e
haritalar Avrupa'da, Ýngiltere, Ýrlanda dolaylarýnda hâlâ buzullarýn bulunduðunu belirtme
r. Bir tanesinde ise Bering boðazý su olarak deðil, bir zamanlar olduðu gibi bir kara bað
týsý olarak gösterilmektedir.
Bu haritalarýn çizgileri, on sekizinci yüzyýla kadar geliþtirilmemiþ olan koordinatlarýn,
m bilgisinin de bu çaðlarda var olduðunu ortaya koymaktadýr. Yer trigonometrisi, çok hass
jeodetik aletler olmadan bu haritalarýn bu biçimde yapýlmasýna olanak yoktur. Oysa harita
lar günümüzden 8.000-10.000 yýl önce yapýlmýþ olarak hesaplanmaktadýr.
Bildiðimiz kadarýyla bu eski ýrklarýn elinde teleskop bulunmamasýna raðmen, kayýtlarda çok
ronomik bilgilere sahip olduklarý belli olmaktadýr. Bilinen bu gerçekler arasýnda, Mars'ýn
iki ayý, bunlarýn gezegene uzaklýklarý, Satürn'ün yedi uydusu, Jüpiter'in aylarý, Venüs'ün
(Buna Babil kayýtlarýnda Horn denmektedir) sayýlabilir. Daha uzak yýldýzlar bile keþfedilm
: Akrep takým yýldýzýna bu adýn verilmesi, bir kuyruðu olduðu içindir. Burcun içinde bir d
u yýldýz bulunmaktadýr. Fakat bu ancak çok güçlü bir teleskopla görülebilir. Oysa Atlanti
n Maya'lar, belki kendilerinden önceki bir uygarlýktan aldýklarý bilgilerle, bu burca yin
e "Akrep burcu" demekteydiler. (Eski kavimlerin arasýnda yalnýz Maya'lar güneþ yýlýný ger
ama en yakýn þe-

kilde hesaplamýþlardýr. Onlara göre süre 365.2420 gündür. Gerçek rakam ise 365.242
.)
Bu bilgiler, çok eski çaðlardan bu yana azalmýþ, gerilemiþ gibi görünmektedir. Bu gerileme
, astronomik bilgiler destan haline gelmiþtir. Buna örnek olarak tanrý (gezegen) Uranüs'ün
uklarýný (aylarýný) yediði (eklipsine aldýðý, gölgelediði), sonra da yeniden kusup dýþarý
erilebilir. Bu efsanelerin çaðýnda artýk bu astronomik olaylar izlenemiyordu. Çünkü izlem
erli gereçler ortadan yok olmuþtu. Fakat yine de astronomik bilgiler yarý dinsel efsane
lerin içinde yaþayýp gitti.
Eski ileri uygarlýklarýn en büyük tanýðý belki de Mýsýr'daki büyük piramittir. Binlerce yýl
ps piramidinin bir mezar olduðuna inanýlmýþtýr. Bu arada, eski Mýsýrlýlarýn neslinden gele
olan Kýptîlerin inancýna göre, bu piramit "Tanrýlarýn Çaðý"na ait bilgilerin bir birleþimi
n'dan önceki krallardan Surid tarafýndan yapýlmýþtýr. Bu bilgiler ileride, onlarý okuyabil
kadar geliþmiþ insanlar tarafýndan anlaþýlacaktýr.
Büyük piramidin gizli bilgiler barýndýrmasý, ilk olarak Napolyon ordularýnýn Mýsýr'ý iþgali
sýz mühendislerinin çalýþmalarýyla ciddîye alýnmýþtýr. Bu mühendisler piramidi bir triangül
arak kullanmaya kalktýklarýnda, dört kenarýnýn dört ana yöne dönük olduðunu ve boylam daire
tam piramidin doruðundan geçtiðini fark etmiþlerdir. Doruktan geçen diagonal çizgiler kuzey
doðru uzatýldýðýnda Nil Deltasý'ný iki eþit
parçaya bölmektedir. Taban köþegenlerinin kesiþtiði noktadan kuzeye uzatýlacak bir doðru,
utbunun yalnýzca dört mil uzaðýndan geçmektedir (ki piramidin yapýmýndan bu yana geçen uzu
de kutup noktasýnýn yer deðiþtirmiþ olmasý da mümkündür).
Bugünün uzunluk ölçüsü olan metrik sistemin birimi metredir. Yani kutuptan ekvatora kadarki
meridyen uzunluðunun on milyonda biridir. Bu ölçü Fransýzlar tarafýndan, Mýsýr iþgalinden
rtaya çýkarýlmýþtýr. Piramidin ölçüsü olarak kullanýlan kübit (elli inç) ise, eski Mýsýrlý
riminden binlerce yýl önce bulunmuþ bir birimdir. Bir kübit'in uzunluðu bir metreye çok ya
lmakla birlikte, metreden daha dakik bir birimdir. Çünkü bu ölçü herhangi bir meridyen çevr
ne deðil, kutup ekseninin uzunluðuna göre hesaplanmýþtýr. Bilindiði gibi meridyen uzunlukl
a çevresine göre deðiþebilmektedir.
Büyük Piramid'in Mýsýr kübit'ine göre alýnmýþ bazý ölçüleri, yerküre hakkýnda, dünyanýn gün
, sonradan unutulup modern çaðda yeniden keþfedilmiþ bir hayli bilginin var olduðunu göste
ktedir. Bu bilgiler ancak matematik olarak ifade edilebilmektedir. Piramidin çevresi
, bir yýl içindeki gün sayýsýný (365.24) göstermektedir. Bu çevrenin iki katý, Ekvatorda b
derecesinin bir dakikasýna eþittir. Eðik kenar üzerinden, tabandan doruða kadar olan uzunl
uk, bir paralel derecesinin altý yüzde biridir. Yükseklik
109 la çarpýldýðýnda, dünyanýn güneþe uzaklýðýna yaklaþýk bir rakam çýkmaktadýr. Çevreyi yü
pi) sayýsý olan 3.1416'yý bulmaktayýz. (Bu rakam, eski Yunanlýlarýn bulduðu pi sayýsýndan,
428'den çok daha gerçektir.) Piramidin aðýrlýðý 10l5le çarpýldýðýnda, dünyanýn yaklaþýk a
ni, doðrultusunu günden güne deðiþtirmekte ve böylelikle her 2.200 yýlda güneþin arkasýna
rcun gelmesine olanak vermektedir. Ýlk durumuna ancak 25,827 yýl sonra varmaktadýr. Bu s
ayý da, 25,826.6 olarak piramidde ortaya çýkmaktadýr. Bu sayýyý veren, taban köþegenlerin
. Büyük piramidin içindeki Firavun odasýnýn boyutlarý, iki temel Pisagor üçgeninin eþidir
3.4.5. Oysa piramit, Pisagor'dan binlerce yýl önce yapýlmýþtýr. Bu verilen ölçülerin, piram
astlantýlarýndan yalnýzca birkaç tanesi olduðunu da belirtmekte yarar vardýr.
Bu bilgileri ifade edebilmek için böylesine büyük bir yapýya giriþilmiþ olmasýnýn nedenini
olay deðildir. Bundaki amaç ancak dünya bazý felâketler nedeniyle altüst olduktan sonra, k
lan ve bu bilgilere sahip olan bazý kimselerin elinde teknolojik gereçlerin var olma
sý ve gelecek kuþaklara dil ayýrýmlarýna raðmen herkesçe anlaþýlabilecek ve imha edilemeye
r býrakmak niyetiyle bu iþe giriþtikleri þeklinde yorumlanabilir Gerçekten uzaydan gelen kâ
lerin dünyaya inmesi, ya da dünyalý uzay adamlarýnýn baþka uygar gezegenlere ayak basmasý
düþünülürse, ýrklarýn anlaþabilmesi için ilk ortak dil matematik ve
matematiksel denklemlerdir. Çünkü bir kere, böylesi bir yolculuðun bilimsel ve teknolojik
temeli, matematiðe dayanmaktadýr. Piramidin bize ulaþtýrdýðý mesaj, gelecekte biz bu konul
umlamakta ustalaþtýkça, daha baþka bilgiler elde etmemizi de saðlayacak gibi görünmektedi
Büyük piramidi inceleyenlere ve Kýptî inançlarýna göre, bu piramitte, sonradan daðýlýp kay
ilgiler bir araya toplanmýþtýr. Zaman geçip insanlar eskiden bilinenleri bilmez duruma g
eldiðinde, bilgilerin bir kýsmý destanlara geçmiþ bulunmaktadýr. Tanýdýðýmýzý sandýðýmýz
bir uygarlýðýn bulunduðuna dair ortaya çýkan bu belirtilerin bize gösterdiði bir husus da,
i uygarlýklarýn bazý noktalarda bizim uygarlýðýmýza benzer doðrultuda geliþmiþ olmasýna kar
hiç bilmediðimiz baþka alanlara yönelmiþ ve o alanlarda bilgi sahibi bulunmalarýnýn da mü
r. Dünyanýn çeþitli yörelerinde bulunan çok büyük taþ yapýtlar "atýf yapýlamamýþtýr" þekl
"kimin inþa ettiðini bilen yok," demektir. Yapýtlar genellikle birbirine benzemekte ve
gezegenlere, güneþe, aya, bunlarýn yörüngelerine, burçlara ve diðer sabit yýldýzlara atýf
aþka güçlerin, bu arada manyetik alanlarýn ve dünya akýmlarýnýn da izlerini taþýmaktadýr.
tarih öncesi yapýtlar arasýnda Meksika'nýn Teotihuacan kentindeki piramitler Yucatan ve
diðer kentlerdeki yapýlar, Peru Ant'larýndaki Inka öncesi kalýntýlar, Nasca Vadisi çizgiler
Tiahuanaco'daki pek çok harabe (4500 metre yükseklikte), Ýngiltere Adalarýn-

daki dev taþ yapýlar, özellikle Stonehenge ve Ave-bury ve Brötanya'daki dik duran taþlar s
ayýlabilir. Bu taþlarýn diziliþi kýyýdan sonra da devam etmekte, denizin ilerisine doðru g
tedir. Ayrýca Akdeniz adalarýndan bazýlarýndaki tarih öncesi harabeleri, Ortadoðu'da, Gün
ya'daki kalýntýlar, Carolines, Marquesas ve diðer Pasifik adalarýndaki cyclopean harabele
, Karaiplerin altýndaki monolitik yapýlar, Niebla (Ispanya)daki tarihöncesi taþ yapýtlarý v
Mýsýr dahil, Kuzey Afrika'da, yapýcýsý bilinmeyen tüm eserlerle, ABD içindeki höyükler v
kaik piramitler de bu arada deðinilmesi gereken eserlerdir.
Yüzyýlýmýzýn baþlarýna kadar, Çin'de yapýlacak tüm evler için önceden kâhinlere danýþýlýr,
izlerinden, topraðýn üstünden ve altýndan geçen iyi ve kötü akým yollarýnýn etkilerinden
lýþýlýrdý. (Pusulayý da Çinlilerden öðrendiðimizi hatýrlamakta yarar vardýr). Çin mimarîsi
görünümü konusunda yorumcu olan Dr. Ernst Börschmann'a göre, tapýnaklarýn, pagoda'larýn,
ziliþi, bir merkezden çýkýp yayýlan ýþýnlar üzerine kurulmuþ gibidir ve bir manyetik alana
dir. Dünyanýn gizli çizgilerini izleme yöntemi belki geçmiþteki ileri bir bilimden yadigâr
ir uygulama olabilir. Fakat bugün batýl ve feodalistik bulunmasý nedeniyle artýk bundan v
zgeçilmiþtir. Oysa yine batýla dayalý olan acupuncture (iðnelerle tedavi), Çin'de bugün i
a olan yönetim tarafýndan saygýdeðer bir düzeye yükseltilmiþtir. Belki acupuncture da
kadar sihir kisvesi altýn-
da görünmesine raðmen, eski bilimsel bir yöntemin gölgesi olabilir.
Eðer manyetik ve ters manyetik kavramlarý, çok eski çaðlarda anlaþýlmýþ ve aslýnda yine man
güç olan yerçekimi de diðer doðal güçler gibi kanalize edilebilmiþse, bugün nasýl yapýldýð
cesi yapýtlarýnýn da oluþumuna bir ýþýk tutulabilir. Bu koca taþlar gerçekten daðlarýn tep
i görünmekte, uçurumlarýn ta tepesindeki koca monolitik taþlar, sanki oraya uçmuþa benz
ir.
Bugün bilimciler Mýsýr piramitlerinin sýrlarýný ortaya çýkarmaya çalýþtýkça, bu sýrlarý hâl
romanyetik tekniklerin kalýntýsýnýn buna imkân tanýmadýðýný duymak insana ilginç gelmekte
mitlerin içindeki mühürlü odalar. Bir süre önce Giza'daki Kefren piramitinin iç yapýsýna
acýyla bir proje uygulanýyordu. Bu projede taþlarý etkileyen kozmik ýþýnlarý kaydedilmekte
oje, Kahire Üniversitesi profesörlerinden Dr. Amr Gohed'in baþkanlýðýnda yürütülüyordu. Kul
er arasýnda yeni model IBM 1130 bilgisayarý da vardý. Testler çok uzmanca uygulanýyordu a
ayný yerlerde uygulanan ayný testler, her gün baþka sonuçlar veriyordu. Dr. Gohed bu konu
da þunlarý söylemekteydi: "... Bilinen tüm bilim ve elektronik kurallarýna meydan okuyan b
r durum... Buna bilimsel olarak imkân yok." Londra Times gazetesi ise bir yazýsýnda þöyle
demekteydi: "... Büyük bir bulgunun umutlarý bugün bir yýðýn anlamsýz sembol haline gelmiþ
or..." Sonunda projenin baþarýsýzlýða uðradýðýný kabul eden

Dr. Gohed, "...Piramidin içinde bilim kanunlarýna meydan okuyan bir etken var
," demiþti.
Burada aslýnda söz konusu olan, bilim kurallarýna meydan okumak deðil de, bugün bile anla
adýðýmýz baþka bilimsel kurallarýn, veya onlarýn deðiþik uygulamasýnýn geçerli olmasý, diye
li güçlerini oluþturan baskýlar, çekimser, hatta yalnýz dünyanýn deðil, gezegenlerin, güneþ
arýn güçleri de kullanýlmýþ olabilir.
John Mitchell, "Atlantis'in görünümü" adlý kitabýnda tarih öncesi kültürlere deðinerek þöy
Dünya, tarih öncesi mühendislik çalýþmalarýnýn yapýtlarýyla dolu. Hepsinde kutup manyetik
iyor... Biz bugün, büyüklüðünden ötürü bunca zaman varlýðýný fark edemediðimiz eski eserl
rda, yaylalarda, çöllerde, ormanlarda ve denizler altýnda bulunan büyük taþ harabeler sanki
birbirine baðlý, birbiriyle iliþkili gibi... O zamanýn düþünürlerine göre, dünya da bir ca
un da gövdesi, tüm canlý yaratýklar gibi, bir sinir sistemiyle kaplýydý ve sinirler bir ma
tik alana baðlýydý. Dünyanýn sinir merkezleri, Çin tedavisinde acupuncture iðnelerinin bat
ar gibiydi. Buralarý korumak, kutsallaþtýrmak için üstlerine kutsal tapýnaklar yapýlýr, ko
r düzen içindeki mikrokozm'lar gibi düzenle yerleþtirilirdi..."
Uzak geçmiþte bir ya da daha fazla uygarlýðýn yaþamýþ olduðu, bunlarýn ya doðal, ya da kend
felâketler sonucu, günümüzden çok ön-
ce, tarih kayýtlarýmýzýn baþladýðý M.ö. 4000'den de önce kaybolduðu yolundaki belirtiler, g
ilgi kýrýntýlarý olarak zamanýmýza ulaþmýþ, kulaktan kulaða söylene söylene, defalarca kop
limize gelebilmiþtir. Böyle bir çaðdan kalmýþ olabilecek yapýlar ve anýtlar gerçi çok etkil
ama, bunlarýn yapýlýþ tarihini anlamak ya çok güç, ya da imkânsýz olmaktadýr. Buna ek olara
insanýn ilk ortaya çýkýþýndan geliþimine kadar aklýmýzdan tanýdýðýmýz zaman süresi esas al
gelip geçmesi için arada pek de yeterli zaman kalmadýðý söylenmektedir. Fakat Dr. Louis Le
y ile Mary Leakey'in Tanzania'-da, Richard Leakey'in de Kenya'da ortaya çýkardýðý bulgular
, bize ilkel insanýn varlýðýnýn 2.000.000 yýl geriye gidebileceðini göstermektedir. Fransa'
Vallonet maðarasýndan çýkarýlan ilkel aletlerin yaþý ise 1.000.000 yýldýr. Günümüzden 30.0
yaþadýðý tahmin edilen Cro-Magnon insan tipine ait ele geçen kafatasý kemikleri, beyin büy
lanmasýna olanak vermiþ, bu tür insanýn bize denk, hatta zaman zaman daha üstün yetenekte o
acaðý belli olmuþtur.
Fransa ve Ýspanya'da genellikle toprak düzeyinin çok altýna inen maðaralarýn duvarlarýnda
ulunan hayranlýk uyandýrýcý hayvan resimleri, dünyaya özgü sanat yeteneðinin belirtisi sayý
Bugün pek fazla tanýmadýðýmýz baþka sanat deðerleri, ilerde uygar insanýn yeniden bir teme
ndirmesinin yapýlmasýna gerek yaratabilir. Fransa'da, Lussac - les - Chateaux'da yas
sý kaya yüzlerine kazýnmýþ olan ve yaþlarý üzerlerine biri-
BERMUDA .ÞEYTAN- ÜÇGENÝ

ken toprak tabakalarýndan anlaþýlan resimler, bizim maðara devri insanlarýnýn çaðý olarak
için çok þaþýrtýcý, hemen hemen inanýlmaz denecek resimlerdir. Uygarlýðýn ilk kýpýrtýlar
mýþ bu resimlerde, modern görünüþlü insanlar, elbise, çizme, kemer, ceket, þapka giymiþ ol
, erkeklerin biçim verilmiþ sakal ve býyýklarý bulunmaktadýr.
Güney Afrika'da bazý derin maðaralarýn duvarlarýnda ortalama ayný çaðlarda yapýlmýþ resim
z gezginler, tanýmlanamayan kýlýklar içinde, bir tarihöncesi safari'si, ya da keþif gezisi
aparken gösterilmektedir.
Tarih öncesi evrim þemalarýmýzda, her tip insaný, daha geliþmiþ bir tür insanýn izlediði g
r yeni insan türü, bir öncekinden daha uyumlu, güçlü ve geliþmiþ gözükür. Bu genellikle d
enzeri Neandertal insanýn, yerini Cro - Magnon insana býrakmasý örneðinde olduðu gibi. Fak
dünyanýn uzun tarihi içinde bu iki tür insanýn, hatta bunlarla birlikte baþka türlerin de,
nde yaþamýþ olmasý da bir olanaktýr. Týpký bugün dünyada atom bilimcileriyle Avustralyalý
erin bulunmasý gibi.
Eðer bizim bildiðimiz uygarlýklardan önce, ileri bir uygarlýk yaþamýþsa, bu dönemden bazý k
rtilerin kurtulup zamanýmýza ulaþacaðýný (tabiî eðer arkeolojik araþtýrmada hiç bir bulgu k
bul edilebilirse) ve bize günümüzden birkaç bin deðil, birçok bin yýl önce böyle bir uygarl
kanýtlayacaðýný beklemek, hiç de
hayal sayýlmaz. Ne var ki, bizim bugünkü uygarlýðýmýz birden yok olsa, nasýl birçok binala
ler ve eserler çürür, paslanýr, daðýlýr, birkaç bin yýl sonra tanýnmaz hale gelirse, o uyga
re de ayný þeyler olmuþ olabilir. Belki bazý eserlerin kalmasý olasýlýðý da vardýr. Devamlý
uðunun altýna gömülmüþse, kuzey ve güney kutup buzlarýnýn altýnda korunmuþsa, ya da deniz t
anmýþsa, bu mümkün olabilir.
Karbon 14, potasyum argon, uranyum toryum, termolüminesans, dentrokronoloji ve diðer
tarih ölçme süreçlerinin ortaya çýkýþý, uygarlýðýn baþlangýcýna ait eski inançlarýmýzý o
Lesotho'daki bir demir madeninin, bundan 43.000 yýl önce bilinmeyen madenciler tarafýnd
an iþletildiði anlaþýlmýþtýr. Ýran'da bulunan taþ aletlere verilen yaþ 100.000'dir. Kuzey M
a-ki büyük çapta bakýr madeni iþletmelerinin, kýzýlde-rililerden binlerce yýl daha eski çað
eri olduðu anlaþýlmýþtýr. Utah'ýn Watis yöresinde bir kömür ocaðýna kazýlan tünel, bilinme
llerin arasýna açýlmýþtýr. Bu eski tünellerde bulunan kömürler çok hava almýþ olduðu için,
ldir. Kýzýlderili destanlarý arasýnda bu madenlerden söz edenlere rastlanmamýþtýr. Ayrýca
madencilikte tünel tekniðini de kullanmazlardý.
Ýnsanoðlu yerkürenin derinliklerine inip inceledikçe, kömür, taþ ve diðer tabakalar arasýn
rle yapýlmýþ bazý insan yapýsý eserler bulmaktadýr. Bu eserlerin yapýlýþ zamaný o kadar esk
^

cak kabaca hesaplanabilmektedir. Fisher Vadisi (Nevada) da, bir kömür damarýnda, 15.00
0.000 yýl önceden kaldýðý hesaplanan bir ayakkabý izi bulunmuþtur. Gobi çölünde kumtaþý bi
bir ayakkabý veya sandaletin çizgili tabanýnýn izi bulunmuþtur. Bu izin de birkaç milyon yý
sine ait olduðu belirtilmektedir. Utah'ýn Delta yöresinde bulunan fosilleþmiþ bir sandalet
izinin de içine trilobit'ler gömülmüþ olduðu anlaþýlmýþtýr. Bu duruma göre trilobit'ler ya
iþ, ya da izle ayný anda, ayakkabýdan buraya geçmiþtir. Trilobit'ler, Paleozoik çaða özgü d
yvanlarýdýr. En azýndan iki milyon yýldan beri nesillerinin tükendiðine inanýlmaktadýr. 19
Italya'daki bir maden ocaðýndan çýkarýlan fosilleþmiþ insan iskeletinin bulunduðu tabaka,
arca yýl öncesine ait bir tabakaydý.
California'da bulunan bir kuvarz parçasýnýn içinde, demir bir çivi görülmüþtür. Nevada'da,
bulunan bir feldspatýn içinde de, beþ santim boyunda maden bir vida vardýr. Vida okside o
lmuþ, fakat izi feldspat'ýn içine oyulmuþtur. Taþýn yaþý milyonlarca yýlý bulmaktadýr.
Peru'nun fethi sýrasýnda, Ýspanyollarýn yönetiminde Perulu iþçilerin çalýþtýrýldýðý bir ma
gömülmüþ bir çivi bulunduðu kayýtlara geçmiþtir. Bu olay büyük þaþkýnlýða ve tedirginliðe
en eskiliðinden ötürü olduðu kadar, Amerika'da Ýspanyollar gelmeden önce demirin hiç bilin
bu þaþkýnlýðýn sebebi daha da iyi anlaþýlabilir.
Bu ve buna benzer olaylarýn tarihsel yöntemlerle açýklanmasý o kadar güçtür ki, birçok kim
arý hiç yokmuþ gibi aldýrmazlýkla karþýlarken, bazýlarý da tümünü baþka dünyalardan gelen
ktadýrlar. Fakat bu eserlerin ve ayak izlerinin kendi dünyamýzda, çok eskiden yaþamýþ ýrkla
afýndan býrakýlmýþ olmasý da mümkündür. Esasen bunlarýn çoðunun madenlerde bulunmasý, çað
cak yerin altýnda ve koruyucu maddelerin arasýnda kaldýklarý için bozulmadan bize kadar ul
bildiðine tanýklýk etmektedir. Bütün bunlara raðmen yine de yaþlarý hesaplanamamaktadýr. Ge
süre içinde bu tür belirtilerin ne kadarýnýn yok olduðu düþünüldüðü zaman, bize bu eski uyg
nýz birkaç parça eserle birkaç destan kaldýðý da bir dereceye kadar anlaþýlabilir.
Nesli tükenmiþ, fakat tanýnabilir hayvanlara ait efsaneler ve resimler, geçmiþte yaþamýþ bi
aþka bir belirtisi olabilir. Tiahuanaco'da bulunan bir çanaðýn üzerine resmedilmiþ toksodo
çok benzeyen hayvan gibi. Toksodon, hipopotama benzer bir hayvan olup, türü uygar insa
nýn ortaya çýkmasýndan çok önce tükenmiþ sayýlmaktadýr. Ayrýca, hayvan zaten Tiahuanaco gi
metre yükseklikteki çorak bölgede yaþayabilecek bir tür deðildir. Üstelik Tiahuanaco'nun
e burada büyük bir kültürün geliþmesine elveriþli deðildir. Oysa bölgenin bugün karla kapl
kýsýmlarýnda, teraslanmýþ mýsýr tarlalarý, derin bir gölde de okyanus faunasý bulunmuþtur.
uanaco kenti kurulduðu zaman tüm bölge çok daha alçakta, belki deniz kýyýsýndaydý.
Peru'da Kenko yakýnýndaki Marcahuasi yaylasýnda çok büyük kaya oymalarý vardýr. Bazý yerle
aya tepelerine, oyularak biçim verilmiþtir. Bu Inka öncesi oymalarý sayýsýz çaðlarýn hava
etkilenmiþ olmasýna raðmen, aslan, at, deve ve fil resimleri hâlâ tanýnabilmektedir. Bu ha
vanlarýn hiç biri uygar insanýn yaþadýðý çaðda Güney Amerika kýtasýnda yaþamamýþtýr. Yine P
ki bir sahil kenti kalýntýlarý arasýnda bulunan çanaklarýn üzerindeki lama resimlerinde ha
arýn beþ ayak parmaðý olduðu dikkati çekmektedir. Binlerce yýl önce, lamalarýn ayaklarýnýn
da bilinmektedir.
Kuzey ve Güney Amerika'nýn birçok kaya formasyonlarý üzerinde dinozor'a benzeyen hayvan oy
larý bulunmaktadýr. Fakat çýyanlar, gila canavarlarý ve iguana'lar da aslýnda eski atalarý
dinozorlara çok benzedikleri için, bu oymalarýn gerçekten dinozor mu, yoksa bildiðimiz ç
lduðu anlaþýlamamaktadýr. Oregon eyaletinde kýzýlderililer-den, ya da onlardan önceki kavim
den kalma dev çýyan resmi için de ayný kararsýzlýk söz konusudur. Fakat bu resim "stegozor"
fazla benzemektedir.
Meksika'da, Acambro köyü yakýnlarýnda 1945 yýlýnda yapýlan bir kazýda, yýllardan beri arkeo
asýný birbirine katan kil heykeller ele geçmiþtir. Bu heykeller, gergedan, deve, at, dev
maymun ve dinozor heykelleridir. (Heykelleri bulan Waldemar Julsrud, bölge halkýna
yalnýzca bulunan heykeller için para vereceðini duyurunca, burada yaþayan ký-
zýlderililer hemen heykellerin taklitlerini yapmaya koyulmuþ, bu yüzden bilimsel çevrele
rde bu buluþa daha da çok saldýrýlmasýna sebep olmuþlardýr.) Oysa karbon 14 deneyleri, hey
rin yaþýný 3.000-6.500 olarak göstermektedir. Bir tanesi 'braþizor' denilen dinozor'a o ka
dar çok benzemektedir ki, arada geçen koca çaðlar olmasa, insanýn heykeli yapan sanatçýnýn
ný görmüþ olduðuna inanasý gelir.
Ýlk insanlarýn dinozor modelleri yapmalarý, dinozorlarý mutlaka görmüþ olmalarý anlamýna g
ir elbette. (Fakat belki kemiklerini görmüþ olabilirler). Babil duvarlarýnda, öteki gerçek
ayvanlarýn arasýna resmedilmiþ olan St. George canavarý, Çin canavarý ve sirüþ canavarý h
lerdi. Yine de bazý ayrýntýlar insanýn bizim sandýðýmýzdan çok daha erken ortaya çýktýðýn
miþ olduðuna inandýðýmýz bazý hayvanlarý görmüþ olabileceðini belirtir yoldadýr.
Bu hayvanlarýn bazýlarýnýn üçüncü jeolojik zamana ait olduðu düþünülmektedir. Fakat bazý r
olojik zamana ait sürüngenler de görünmektedir. Yani insanýn ortaya çýkýþýndan çok öncesine
mda pek ilginç bir açýklama daha akla gelebilir. Eðer bizim çaðýmýzdan önce de dünyada geli
p, uygar insanlar yaþamýþsa, bunlar da týpký bizler gibi merak duyarak eski canlýlarý, bu
dinozorlarý keþfetmiþ olabilirler. O uygarlýðýn dünyadan silinmesiyle, bu bilgiler efsanel
geçmiþ ve bir de resimlerle ya-
þamýþ olabilir. Bunu söylerken daha günümüzden yüz yýl önce, tutucu kimselerin, bulunan dev
Tanrý'nýn dünyayý yaratýrken yaratmýþ olduðuna inandýklarýný da hatýrlamakta yarar vardý
"ilk biz deðiliz" adlý kitabýnda tarihsel anakt-ronizm'lerden söz eden Andrew Thomas, Mo
skova Paleontoloji müzesinde bulunan yaban öküzü ka-fatasýný örnek olarak göstermektedir. K
sý birkaç bin yaþýndadýr. Alýn kýsmýnda yuvarlak bir cismin oluþturduðu bir delik görülme
sinde çatlaklar bulunmamasý, delen cismin sýcak ve hýzlý olduðunu belirtmekte, deliðin biç
akla kurþunu getirmektedir. Kafatasýna ateþ edilmesi, hayvan öldükten sonra deðildir. Çünk
celemelerde, yaranýn bir dereceye kadar iyileþmiþ olduðu görülmüþtür. Londra'da da buna be
ek vardýr. Doða Tarihi Müzesinde, Zam-bia'da bulunmuþ, 40.000 yýl öncesine ait bir insan ka
atasý bulunmaktadýr. Bunun da sol tarafýnda benzer bir delik vardýr. Tarih öncesinden kalm
a bu ateþ etme kanýtlarý insaný oldukça düþündürmektedir.
Bu bulgularýn hepsi yoruma baðlý ve tek tük olmakla birlikte, dünya yüzünde uygar insanýn s
eski dönemlerde de var olmasý ihtimalini ortaya çýkarmaktadýr. Dünyaya uygarlýðýn uzaydak
den getirildiðini düþünmesek de, kendi gezegenimizin tarihi bile bizden önce bir, ya da da
ha çok uygarlýðýn, kendilerini mahvetme düzeyine kadar geliþmiþ olmasýna yetecek zaman pa
dýr.
Bizler kendi uygarlýðýmýza baþlangýç olarak M. Ö. 4.000 tarihini kabul etmekteyiz. Bu çaðda
arým faaliyetlerinden bugünkü atom çaðýna gelmemiz, 6.000 yýl sürmüþtür. Ýnsanoðlunun yaþý
aþaðý yukarý bizimkine benzer bir düzeye gelmesine yetecek kadar zaman geçmiþ olduðunu g
Bazý eski kayýtlarýn incelenmesi bize daha önce de insanlarýn bugünkü gibi kendini yok etm
eteneðini elde ettiðini göstermektedir, incil'de ve Tevrat'ta dünya yüzünde büyük patlamal
edilir (Sodom ve Gomora), Yunan mitolojisinde ve Kuzey ve Güney Amerika'nýn kýzýlderili
destanlarýnda olduðu gibi, Hint kayýtlarýnda da atom savaþýnýn etkilerine çok benzeyen et
ayrýntýlarýyla anlatýlýr.
Kopya edile edile bize ulaþmýþ eski Hint kitaplarýnda, bugünkü teknolojik uygarlýðýmýzý ha
bulunmaktadýr. Bunlar batýdaki eski eserler gibi yakýlmamýþ, yok edilmemiþtir. Bu satýrlar,
nki binlerce yýl önce deðil de þimdi yazýlmýþcasýna, zamanýn ve uzayýn izafiyetinden, kozm
rçekimi kanunundan, radyasyondan, enerjinin kinetik niteliðinden ve atom teorisinden
söz etmektedir. Hindistan'ýn Vaisesika ekolü düþünürleri, atomlarýn devamlý hareket halin
anýrlardý. Zaman ölçüsünü saniyenin inanýlmayacak kadar küçük parçalarýna bölmüþlerdi. Bu
atomun kendi ünitesi kadar yol almasý" süresi olarak tanýmlanýrdý.
Mahabharata, uzayýn yaratýlmasýný, dini, dualarý, âdetleri, tarihi ve eski Hint tanrýlarýy
aman-

larýný anlatan 200.000 mýsralýk bir destan þiirdir. Ýçinde modern çaða çok uyan referanslar
adýr. Bu satýrlarýn aslýnda 3.500 yýl önce yazýldýðý kabul edilmekle birlikte, bundan binl
er almýþ olaylardan söz edilmektedir. Mahab-harata'nýn mýsralarý arasýnda, yazarýn gözleriy
ettiði bir atom savaþýnýn tarifine benzer anlatýmlar da bulunmaktadýr.
Batýlý düþünür ve din bilginleri 1880'lerde Ma-habharata'yý iH< okuma fýrsatýný elde ettikl
(ilk çeviri 1884 yýlýnda tamamlanmýþtý), eski vimanalardan söz eden bölümleri þiirsel bir h
etmiþlerdi. Oysa bu satýrlar uçaklarýn nasýl yapýldýðýna, nasýl çalýþtýðýna, nasýl savaþtý
n baþka, düþman ordularýný kendinden geçirebilen bir silâhtan da söz ediliyordu, (mohanas
tma oku). Bir de "iki katlý gök arabalarý" anlatýlmaktaydý. Bunlarýn "bir sürü penceresin
evler çýkýyor ve arabalar gökte kuyruklu yýldýz gibi görünecek kadar yükseliyor, güneþin,
yörelerde dolaþýyorlardý."
Mahabharata'nýn batý dillerine çevirisi yapýldýðý zaman, henüz uçaklarýn bile ortaya çýkmam
r. Nerede kaldý, zehirli gaz, sinir gazý, insan taþýyan roketler ve atom bombalarý! O zam
batýlýlarýna bu sözler çok zengin bir hayal gücünden baþka hiç bir anlam ifade etmiyordu. O
aman tanýnan baþka silâhlardan söz eden bölümler pek güzel anlaþýlmaktaydý. Bazý modern si
ateþ gücü, çeþitli cephaneler, bom-
balar ve füzeler, demir fiþekler, kurþunla ateþ etme, patlayýcý maddeler, fýrtýna gibi gür
ndir biçiminde toplar gibi þeylerden söz edildiði zaman, bunlar çok eski bir Hindistaný bi
ilgilendirse, kimsenin pek þaþtýðý yoktu. Çünkü okurlarýn çoðu, bunlarýn metin içine çevi
rafýndan sýzdýrýldýðýna, "Biz Hintliler bunlarý sizden çok önce biliyorduk" iddiasýnýn ürü
dýlar.
Mahabharata'da anlatýlan bir kýsým silâhlar, Birinci Dünya Savaþý'ndan sonra daha iyi anla
adý. Hintli savaþ yorumcusu Ramchandra Dikshitar (Eski Hindistan'da Savaþ), artýk savaþýn M
habharata'da anlatýlan düzeye ulaþtýðýný, vîma-na'larýn uçaklar, monahastra'nýn da zehirli
leri sürmekteydi. Gerçi geçen yüzyýlýn bazý Ingilizleriyle, birinci dünya savaþýnýn subayla
a'nýn silâhlarýndan bazýlarýný anlamaya baþlamýþlardý ama, kitapta anlatýlan silâhlarýn bi
k þeylerdi ki, çevirmenleri çok çaresizlik içinde býrakýyorlardý. Baþ çevirmen P. Chandra
taba eklediði önsözde, "Bu kitapta, Ýngiliz okuruna gülünç gelecek pek çok þey vardýr," dem
1880'de gülünç veya esrarengiz gelen þeyler, bugünün insanlarýna hiç de anlaþýlmaz gelmemek
i bir savaþtan söz eden aþaðýdaki satýrlar bizlere gerçekten çok tanýdýk gelmektedir. Atom
e yýl önce yazýlmýþ olmasýna raðmen:
Bir tek cisme tüm evrenin gücü dolmuþ. Bir
sütun duman ve alev... bin tane güneþin par-

lakhðýna denk... muhteþem bir biçimde yerden yükseldi... Bu bilinmeyen bir silâhtý. Demirde
ir yýldýrýmdý. Tüm Vriþni ve Andhaka ýrklarýný küle çeviren bir ölüm habercisiydi... Ceset
tanýnamýyordu bile. Saçlarý, týrnaklan düþüyordu. Çanak çömlek, hiç bir neden yokken kýrý
kesiliyordu. Birkaç saat sonra tüm yiyecekler hastalýðý almýþtý... Askerler bu ateþten kur
kendilerini nehirlere attýlar, her yanlarýný ve silâhlarýný iyice yýkadýlar...
Bu korkunç silâh... kalabalýk insan gruplarýný, atlarý, filleri, arabalarý, silâhlarý önün
i kuru yapraklar gibi u-çurdu... Uçan kuþlara benziyor, pek güzel görünüyorlardý...
Böyle bir patlamanýn gözle görülen sonucuna, bizim alýþtýðýmýz gibi "mantar" denilmemekte,
iþ, ya da hayal etmiþ olan yazar bu dumaný, "birbiri üstüne durmadan açýlan bulutlar... sa
ir þemsiyeler yýðýný" diye tanýmlamýþtýr. Bu bizim görüþümüzden biraz farklý olmakla birli
etme sayýlmaz.
Silâhýn, ya da bombanýn yaklaþýk ölçüleri bile verilmiþtir:
...Bir ölüm þaftý. Boyu üç kübit ve altý kadem. Bin gözlü Ýndra'nýn yýldýrýmýnýn gü
çarpýþan iki roket ise, þöyle anlatýlmaktadýr:
...Ýki silâh gökyüzünde birbiriyle buluþtu. O
zaman bütün dünya, daðlan, denizleri ve aðaçlarýyla birlikte, titremeye baþladý. Tüm canlý
nerjisiyle ýsýndýlar ve çok fazla etkilendiler. Gökler alev alev yandý ve bir ufuktan bir
a dumanla doldu...
Mahabharata'da anlatýlan büyük savaþ birçok kimseler tarafýndan, kuzeyden inen Ari'lerin, y
rýmadanýn güney kesimlerini iþgali biçiminde yorumlanmaktadýr. Oysa böyle bir hikâye, zam
anlaþýlabilir deyimlerle, Ýlyada'da olduðu gibi an-latýlabilir, bir "science-fiction"a
yonelinmeyebilirdi.
Ayrýca, Mohenjo - Daro, Pakistan'daki Harappa gibi çok eski kent kalýntýlarýnda bulunan ce
setlerin çok radyoaktif olduðunu belirtmek de konuyla ilgili gibi görülmektedir. Bu kent'
lerin tarihleri hakkýnda, birdenbire yok edildiklerinin dýþýnda pek fazla þey bilinmemekte
ir.
Eski atom savaþlarýnýn böyle anlatýlmýþ olmasý, yazarýn bu tür olaylarý görmüþ olduðuna, ya
hayal gücünün dýþýnda gerçekten yer almýþ olduðuna kanýt teþkil edemez. Çaðýmýzda da bir g
an þeritlerinden Buck Rodgers son zamana kadar atom bombalarýný anlatýp durmaktaydý. Gerçe
tom bombasýnýn denemesi New Mexico'da yapýldýktan sonra FBI örgütü resimli romanýn yazarýy
endisini romanýnda bu konularla ilgilenmekten caydýrdý. Sonradan gerçek olan "science-fic
tion" örneklerinden biri de Jules Verne'in "Aya Yolculuk" adlý kitabýdýr. Kitapta, hayal
y yolculuðunun baþlama noktasý bile Florida olarak gösterilmektedir.

Yani bu satýrlar gerçek ay yolculuðunu, yüzyýlý aþkýn bir süre önceden anlatmaktadýr. Bir
a, Verne'in 100 yýl önce Kaptan Nemo'nun denizaltýsý için verdiði ölçülerin, bugünkü ABD at
arýnýn ölçüleriyle hemen hemen ayný olmasýdýr. Swift'in kitabýyla Mars'ýn iki ayý arasýnd
lliver'in Yolculuklarýný yazarken Swift 1726 yýlýnda Mars'ýn iki ayýný tarif etmiþ ve geze
resinde dönmeleriyle ilgili olarak gerçeðe çok yakýn rakamlar vermiþtir. Oysa onun.böyle r
le (ama büyük bir isabetle) deðindiði iki ay, 1877 yýlýna kadar keþfedilmemiþtir. Fakat ne
a olsun, Verne de, Swift de, Buck Rodgers'in yazarý da, bilim çaðýnda yaþayan insanlardý.
arýn gününde böyle buluþlarýn gerçekleþmesi yalnýzca bir zaman sorunuydu. Fakat Hint kayý
ltý bin yýl önce, belki daha da önce yazýlmýþtý.
Uygar insanýn dünyada bizim sandýðýmýzdan daha uzun bir süreden beri var olduðuna inanan ba
syalýlar, sivrilen ve sonra yok olan destanlardan baþka iz býrakmayan uygarlýklarýn gelip
eçmiþ olduðuna inanmayý pek de o kadar imkânsýz bulmuyorlar. Bu yüzden de, atomlardan, ato
dan, atom silâhlarýndan, ileri teknolojiden söz eden bu Hint kayýtlarýnýn, tarih öncesi uyg
ardan arta kalan anýlar olduðunu kabul ediyorlar.
Hint destanlarýnýn anlattýklarýný incelerken, dünyanýn bazý yerlerinde yer kabuðunun binle
inden kalma atom yaralarý gösterdiðini de hatýrlamak gerekmektedir. Sibirya'da, Irak'd
a ve Mo-
golistan'da böyle yerler vardýr. Moðolistan'daki izler, bugün Çin atom testlerinin býraktýð
e çok benzemekte, yalnýz bugünkü toprak düzeyinin çok derinlerinde bulunmaktadýr.
1947 yýlýnda güney Irak'da yapýlan bir keþif kazýsýnda, arkeolojik maden þaftý denilebilec
r kazma iþlemine giriþilmiþtir. Bugünkü toprak düzeyinden baþlanarak aþaðýya doðru inilmiþ
kültür düzeyi, Kaide uygarlýðýnýn izleri ve daha aþaðýda da Sümerlerin düzeyine varýlmýþtý
nin arasýnda sel dönemleri izlenmektedir. Daha aþaðýda ilk köylerin kalýntýlarý bulunmuþ,
, M.Ö. 6.000-7.000 yýllarýna rastlayan ilkel çiftçilik belirtileri görülmüþ, bunun altýnda
uðraþan bir kültür dönemi izlenmiþ ve sonunda Magdalen maðara kültürüyle ayný çaða, 16.00
düzeye varýlmýþtýr. Bu tabakalarýn hepsinin altýnda, bir zerre-lenmiþ cam çölüyle karþýla
baka, atom çaðýmýzý baþlatan ilk denemelerden sonra New Mexico çölünün görünümünden baþka h
memektedir.
DOKUZUNCU BÖLÜM
KONUKLAR:
KORUYUCU MU, YAÐMACI MI, YOKSA KAYITSIZ GÖZLEMCÝ MÝ?
EÐER BAZI yerlerden, özellikle Bermuda Üçgeninden uçaklar, gemiler ve insanlar alýnýp kaçý
nu ister UFO'lar, ister baþka etkenler yapsýn, herhangi bir incelemenin ana konusu ol
aylarýn nedenlerini bulmak olmalýdýr. Bazý araþtýrmacýlar, dünyanýn pek ilkel sayýlabilece
oranla bilimsel açýdan birçok ýþýk yýlý daha ileri olan zeki birimlerin yüzyýllardan beri b
mizi izlemekte olduðuna, zamaný geldiðinde iþe karýþýp, bizim kendi gezegenimizi kendi elim
yok etmemizi engelleyeceðine inanmaktadýrlar. Bu görüþ, yakýn veya uzak uzaydan gelen bu v
rlýklarýn iyiliksever bir niteliðe sahip olduklarýný varsaymaktadýr ki, kâþiflerin ve önc
bu niteliklere'sahip olmadýklarý da açýktýr.
Beri yandan, Bermuda Üçgeninin yakýnýnda ve baþka elektromanyetik ve gravitasyonel
akýmlarýn
düðüm noktalarýnda, baþka bir zaman veya uzay boyutuna bir pencere bulunduðuna, dünya dýþý
lerindeki çok ileri gereçlerin yardýmýyla istedikleri zaman buradan içeriye girebildikleri
e, fakat insanlar buralardan geçtikleri zaman, geriye dönmelerinin imkânsýz olduðuna, ya e
iþtikleri bilim düzeyinde, ya da dönüþlerinin yabancý güçler tarafýndan engellendiðine ina
ulunmaktadýr. Kaybolma olaylarýnýn birçoðu, özellikle gemilerin tüm tayfalarýnýn ve insan
asý olaylarý, bir çeþit yaðmayý akla getirmektedir. Bunun amacý uzay hayvanat bahçeleri iç
plamak, gezegenlerdeki uygarlýk düzeyini sergilemek olabileceði gibi, deneyler yapmak a
macýný da taþýyabilir.
Dr. Manþon Valentine, gelenler arasýnda birbirine benzemeyen, hatta zaman zaman düþmanca
duygular taþýyan uzay konuklarýnýn bulunabileceðini söylemektedir. Belki uzaydan, belki ok
uslarýn derinliklerinden, hatta belki de baþka bir boyuttan gelen bu canlýlar, bize akra
ba da olabilirler. Binlerce yýl öncesinden baðlandýðýmýz kuzenlerimiz de olabilirler. Bugün
rince uygar bir düzeye ulaþmsþ olduklarý için bizi ve dünyamýzý korumak isteyebilirler, ya
di çevreleri için endiþe duyuyor olabilirler.
Bu son görüþ bizi, dünyanýn ve dünya nüfusunun gezegenleri kapsayan bir felâketi meydana g
gittikçe daha yaklaþtýðý noktasýna getirmektedir. Geçmiþ binlerce yýl içinde böyle olayla
er almýþ olabilir. Fakat dünya ne ka-

dar büyük tehlikelerden geçmiþ olursa olsun, yakýndaki gezegenler ve ay gibi yaþanmaz hale
lmemiþtir. Eski kavimler arasýnda, bu noktaya yakýn felâketlerin anýlarý hâlâ yaþamaktadý
de yok olma noktasýna çok yaklaþmýþ, bir avuç insan halinde kalmýþlardýr. Bunlarýn inancýn
felâketleri bir tane deðil, birkaç tanedir. Orta Amerika'nýn kýzýlderilileri bugüne kadar
üç kere son bulduðunu hatýrlamakta, bir dördüncüsünden de emin bulunmaktadýrlar. Bu sefer
e olacaðýna inanmakta ve zamanýnýn da yaklaþtýðýný söylemektedirler. Amerika'nýn kýzýl-deri
asýnda belleði en ayrýntýlý anýlarla dolu olan ve uzayý da en iyi tanýyan Hopi'ler de düny
e felâketlere uðradýðýný söylemekte, bunun bir kere volkanik patlamalar ve ateþ yüzünden,
depremler ve dünyanýn ekseninden çýkmasý yüzünden, üçüncü sefer de, üçüncü dünyanýn kavg
patlamalar ve kýta batmalarý yüzünden olduðunu anlatmaktadýrlar. Bu üçüncü felâkete, Hopi
slarýn hava savaþlarýnda birbirinin kentlerini yok etmeye çalýþmalarý sebep olmuþtur. Aslý
kseninden çýkmasý sözü bile, küçük bir kýzýlderili kabilesi için fazla sayýlabilecek bir bi
mektedir. Bunu ileri sürebilmek için yalnýzca dünyanýn biçimini bilmekle kalmayýp, dönüþün
malarý gereklidir. Bilim dünyasýnda dünyanýn gerçekten böyle bir olayla karþýlaþtýðý, son
nden düzelttiði yolundaki kuramý Hugh Auchincloss Brown ileri sürmektedir. Bilimciye
e eksen sapmasýnýn nede-
ni, kutuplarýn birinde fazla buz birikmesi nedeniyle aðýrlýk dengesinin bozulmasýdýr.
Eski kýzýlderili efsaneleri dünyanýn dokuz krizden geçtiðini hikâye ederler. Diðer eski ça
kalan bilgilere göre, bu sayý deðiþebilmekle birlikte, dünyanýn ara sýra böyle tehlikeler
ancý deðiþmemektedir.
Eflatun, Critias dialogunda, Mýsýrlý bir papazýn Solon'a þunlarý anlattýðýný söyler:
...Ýnsanoðlunun yok olmasý, birçok nedenlerle, bugüne kadar çok olmuþ ve yine de olacaktý
Sonra Mýsýrlýlarýn, sakladýklarý kayýtlar sayesinde bunlarý nasýl bilebildiklerini Solon'a
papaz, þu sözleri eklemiþtir:
...bundan sonra, zamaný gelince göklerden inen akarsu, insanoðlunun üzerine veba gibi çöke
. o zaman, týpký çocuklar gibi, her þeye yeni baþtan baþlamak gerekir... (Sonra Yunan kay
etersizliðini küçümseyerek) Siz dünyanýn yalnýzca bir felâketini hatýrlayabiliyorsunuz. B
u...
Eskiçaðda inanýlan, bugün de Asya'da hâlâ izleri görülen "devrî uygarlýk" kuramý, bizim kül
uran evrim ve ilerleme teorisine ters düþmektedir. Bilgilerimiz arttýkça, eskiçað insanla
ndýklarýnýn, gerçeðe sandýðýmýzdan daha yakýn olduðunu anlamamýz da mümkündür.
Dünya felâketleri ve tüm uygarlýklarýn ortadan

silinmesi çeþitli nedenlere yorumlanabilir. Bu nedenlerin bir kýsmý bugün bizleri de tehdi
eden þeylerdir. Ne kadar görmezden gelsek, ne kadar düþünmemek istesek de, bu bir gerçekti
. Bunlarýn arasýnda bir kere dünya nüfusunun fazla artmasý yer almaktadýr. Eski kaynaklarda
buna benzer bir duruma ancak Mahabharata'da deðinilmektedir. Hint yarýmadasýnýn güney bölüm
zaman da, bugünkü gibi, çok fazla kalabalýk olduðu anlaþýlmaktadýr. Kaynaklarda sözü edil
le bir durumu, tatsýz biçimde bile olsa, çözümlemenin bir yoludur elbette. Yalnýz gezegeni
deki hayatýn gereðinden fazlasýný yok etme ve gelecekte dünyayý yaþanmaz bir hale getirme
kesini peþinden sürüklemektedir. Ayrýca, atomik reaksiyonlar çok güçlü olursa, sismik felâ
eriyen kutup buzlarýnýn sebep olduðu sel baskýnlarý da söz konusu olabilir.
Atomla ilgili olmayan, fakat teknolojik geliþmelerle çok yakýndan ilgili olan baþka felâke
nedenleri de, gözümüzün önünde geliþiyor olabilir. Bunlarýn sonuçlarý ancak zamanla anla
adýr. Bugün için, atom denemelerimizin, nükleer artýklarýn, çevre kirlenmesinin, ekoloji d
ndeki bozukluðun yaný sýra, çok sürprizli sonuçlar getirebilecek bir sürü deneyi de, biler
bilmeyerek, yürütmekte olduðumuz bir gerçektir.
Buna bir örnek, Woods Hole Oseanografi Enstitüsünün eski müdürü Dr. Columbus Islin'in bir
yle ortaya çýkmaktadýr. Atmosferde karbon dioksit artýþý konusunda, Dr. Ýslin þöyle demekte
...Son 100 yýl içinde endüstrüeþen dünya uygarlýðý fosil yakýtlarý gittikçe daha çok kulla
sonucu olarak 1,700 milyar ton karbon dioksit atmosfere yükselmiþtir. Bu miktar, bugün
kü karbon dioksit oranýnýn yüzde 10'ini oluþturmaktadýr. Eklenen yeni karbon dioksidin üçt
adarý denizler tarafýndan emildiði için, bugün atmosferde %20 karbon dioksit artýþý hesapl
rmal görülmektedir... Böyle bir artýþýn etkilerini önceden bilmek kolay deðildir. Fakat bu
mosferin aþaðý tabakalarýnda birkaç derecelik bir ýsýnmaya sebep olabileceði akla yakýn ge
. Bu durumda, elimizde olmadan, çok büyük bir deneye giriþmiþ olduðumuz söylenebilir.
Ýnsan faaliyetleri yüzünden kutup buzlarýnýn erimesi, bu yüzden kýyý bölgelerini sularýn ba
destanlarýnda anlatýlanlara ve Atlantik, Ka-raipler, Akdeniz ve diðer yerlerde yer al
dýðý tahmin edilen olaylara çok benzemektedir. Dev süper tankerlerin birinden petrol boþal
ya da kutuptan geçen boru hattýnýn etkisi yüzünden bile, kutup buzlarýnda bir erime baþla
ir ve bu olay umulmadýk sonuçlara yol açabilir.
Hayvan türlerinden bu kadar çoðunun soyunun tükenmesi de, þimdiden ön görmediðimiz bir fel
deni olabilir. Daha önceki felâkette, bu iþler moda olmadan çok önceden, akýllý bir ekolog
uðunu teslim etmemiz gereken Nuh'un, gemisine yararlý hayvanlardan birkaç çift aldýðý, fak
rarý olsun olmasýn, öteki hayvanlardan da hiç de-

ðilse birer çift aldýðý dikkati çekmektedir. Belki barbarlýktan uygarlýða týrmanýþ ve bunun
bilincine eriþme, tüm evrende zeki bireyler için doðal bir süreçtir. Belki dünya dýþýnda,
derson, Valentine ve diðerlerinin öne sürdüðü gibi bu dünyada bize görünmeden yaþayan baþka
emler, zamanýnda kendilerini de tehdit etmiþ olan bu tehlikeyi yenmeyi bilmiþ, þimdi de
Bermuda Üçgenindeki gibi pencerelerden bizim ne yapacaðýmýzý izlemeye koyulmuþlardýr. Bunu
en amaçlarý, ya tarafsýz gözlem, ya bugünkü uygarlýk silinmeden bazý örnekler almak, ya da
lmaktan kurtarmak olabilir. Belki bu güçler uygarlýðýmýzý yönetip ona yön vermeyi de düþünm
ký güçlü ülkelerin daha az geliþmiþ ülkelere yaptýðý gibi. Fakat bu gözlemcilere böyle ama
rýn da bizim gibi düþündüðünü varsaymak demektir. Oysa vahþî hayvanlar, koleksiyoncularýn
alayýp bir yere kapatarak sergilemek istediðini, neden kesip yemediðini bir türlü anlayama
zlar. Belki UFO'lar gezegenimizi gerçekten yalnýzca "gözlüyor"lardýr. Eðer bu doðruysa, bun
uzun bir süreden beri yapmakta olduklarý da çeþitli olaylarla kendini göstermiþtir.
Eðer yabancý bireylerin dünyayý ziyaret ettiði veya gözlediði hipotezinde bir gerçek payý v
bunlarýn her ne amaçla olursa olsun, bilgi ve örnek topladýðý, bunu özellikle Bermuda Üçge
yaptýðý doðruysa, o zaman bu alanýn neden uçan dairelerin yoðun olduðu alan olarak seçildi
ilginç olmaktadýr. Yakýn geçmiþ-
te, gökte "semaî" uçan cisimlerin görüldüðü yerler dikkatle incelenirse, UFO'larýn evrimim
emlerinde kültürel ve teknik geliþme merkezlerini ziyaret ettikleri, sanki geliþen uygarlý
ir tehlike yaratacak duruma gelip gelmediðini kontrol ettikleri görülür. Geçmiþte kaydedil
günümüze kadar gelen UFO raporlarýndaki tempoyu gözden geçirmek, dünyaya verilen önemde bir
ik olduðunu göz önüne serer gibidir. Ayrýntýlý olarak not edilen ilk uçan daire ziyareti, M
Firavun Üçüncü Turmosis zamanýnda olanla, Sümer'li Eta-na'nýn gökte yaptýðý gezintidir. Ýnc
l'in yazdýðý bölümde, uzay yolculuðunu ve dünya dýþý yaratýklarla iliþkiyi daha ayrýntýlý b
. Ezekiyel bize on dokuz yýllýk bir süre içinde, uzay aracý olabilecek bir cismin dört ker
eldiðini bildirmektedir. Bir keresinde, iki tanesini bir arada gördüðünü söylemektedir. Tý
gibi, o da bu araca binmiþ, uzayda yolculuk yapmýþ olduðunu anlatýr. Eliyah'ýn da ateþli
rabayla göklere çýktýðý ve bir daha dönmediði, din destanlarýna geçmiþtir. Hindistan'da R
uluðu, Amerikalarda gökten tanrýlarýn gelip Tiahuana-co'yu kurduðu anlatýlýr. Bundan sonra
Yunanlýlardan, Romalýlardan, Rönesans Avrupasýndan, ve bugün de dünyanýn her yanýndan ve
Bermuda Üçgeni dolaylarýndan, bu yabancýlarýn teknolojik uygarlýðýmýzla ilgilendiðini be
porlar gelmiþtir. Özellikle ilgilerini çeken konularýn, hava yolculuklarý, uzaya çýkýþ ve
aþ yöntemlerimiz olduðu düþünülebilir, ikinci Dünya Savaþýnda olsun, Kore savaþýnda olsu

larýn yakýn çevrelerinde açýklanamayan ýþýklar ve cisimler gördüðü bilinmektedir. Hatta bu
r almýþ, savaþ pilotlarý için alýþýlmýþ olaylar haline gelmiþtir. Þimdi ise, UFO'larýn en y
uzay merkezlerinin yakýnlarý olmaktadýr. Bunun nedeni, ya bu geliþmenin teknik bir potan
siyel yaratmasý, ya da güneþ sistemi ve evrenin bir bölümü için tehlike teþkil etmesi ol
Ivan Sanderson'un teorileri ise, okyanuslarýmýzýn durumunun, buralarda yaþayan geliþmiþ ha
biçimleri için tehlikeli olmaya baþladýðý yolundadýr.
Bu kitabýn Altýncý Bölümünde sýralanan olaylardan baþka, Amerikan Donanma birliklerinin ta
pek çok su altý UFO olayý da vardýr. Bunlar, tüm benzer olaylarda olduðu gibi, sansür ned
kamuoyuna açýklanmamaktadýr. Bilinen yalnýzca olayýn ilk yer alýþý sýrasýnda verilen ilk b
rudur. Bunlardan en dikkati çeken biri, hýzý 150 deniz milinden fazla olan bir deniz c
isminin önce bir destroyer, sonra da bir denizaltý tarafýndan, 1963 manevralarýnda Puert
o Rico'nun güneydoðusunda görülmesi olayýdýr. Bu yer, Bermuda Üçgeninin güney ucuna rastla
anevranýn amacý bir izleme alýþtýrmasý olduðu için, görülen cismin de ma-nevra'ya dahil bi
anýlmýþtýr. Donanmaya ait on üç araç, hýzla ilerleyen bu cismi görmüþ, gemi kütüklerinde
gün süreyle izlenmiþ, bu arada zaman zaman dokuz bin metre derine inmiþ ve inanýlmaz hýzýn
rinlikte bile korumuþtur. Birçok görgü tanýðý cismin tek pervaneyle yürüyen bir araca ben
ifade etmiþse de, aslýnda ne olduðu hiç bir zaman anlaþýlamamýþtýr.
UFO'larýn denizden yükselmesi, denize dalmasý ve deniz altýnda hareket etmesi ile ilgili
raporlar çok uzun süreden beri söz konusu olmakla birlikte, 1963 manevralarýna kadar hiç
i bu kadar kesinlikle saptanmamýþ, böylesine izlenmemiþti.
Denizlerin altýnda eskiden kalma bir insan türünün, ya da baþka uygar bir hayat türünün va
arýn yaþama alaný bizler gibi belirli bir düzeyle sýnýrlý olmayýp çok geniþ olduðu için, g
nde bizim yaþayýþýmýza ilgi göstermemiþ olmalarý da doðaldýr. Fakat teknik potansiyelimiz
onlarýn yaþadýðý çevre için bir tehlike olmaya baþlayýnca, bugüne kadar uyguladýklarý "b
ikasý deðiþmiþ olabilir ve Bermuda Üçgeni olaylarý, daha kesin bir adým atýlmadan önce uyg
veya araþtýrma niteliðini taþýyabilir.
Ýspanya açýklarýnda ve Amerika kýta sahanlýðýnda, sularýn berrak olduðu günlerde sünger ve
afýndan görülmüþ olan transpa-ran su altý kubbelerini söz konusu eden Ivan Sanderson, bunl
gizli savunma silâhlarý deðilse, su altý yaratýklarýnýn okyanus kirlenmesini nötralize etm
acýyla kurduklarý yapýtlar olabileceðini ileri sürmektedir. Bu düþünüþ biraz daha ileriye
yapý yönünden büyük bir dinamo olduðu dikkate alýnýrsa, okyanuslara elektromanyetik þebekel
k gerekli dürtüleri saðlamakla gezegenimizin dönüþünü de etkilemek ve deðiþtirmek mümkün

Bu olasýlýk, Atlantis'in enerji kaynaklarýyla ilgili yeni kuramlarý, Sargasso denizinin a
ltýnda yatan ve hâlâ bir dereceye kadar çalýþýr olduðu ileri sürülen kristal laser komplek
nlardan doðan elektromanyetik baskýlarý ve bu yüzden hava ve deniz taþýtlarýnýn arýza yapý
düþündürmektedir.
Dünya dýþý yaratýklarýn bizi neden ziyaret ettiðini, bunu hangi amaçlarla yaptýðýný düþünm
davranýþtýr. Bu düþünüþ yoluyla gidersek, konuklarýn bizi kendimizden korumak amacýyla ge
düþünebileceðimiz gibi, amaçlarýnýn korumaktan çok bir koleksiyon olduðu yargýsýna da var
da Üçgeni içinde kaybolan uçak, tekne ve gemilerin sayýsý göz önüne alýndýðýnda, bu ikinc
akýn gibi görünmektedir.
Berkeley Üniversitesinde Mühendislik dalýnda profesör olan Dr. John Harder, 1973 ekimind
e hiç de gururlanamayacaðýmýz þöyle bir görüþü ileri sürmüþtür. "Belki de dünyamýz bir uza
enin tüm diðer bölümleriyle iliþkileri kesilmiþ bir bahçe. Yalnýzca ara sýra bakýcýlarýmýz
pluyor ve bizlere bir göz atýyor."
Bir baþka kurama göre de, bu konuklar insanlýðýn kaderine karþý kayýtsýzdýr. Kendi amaçlar
er. Bu amaçlarýn ne olduðunu bizim bü-me olanaðýmýz yoktur. Bu arada sebep olduklarý zararl
, istemeyerek yarattýklarý ionizasyon alanýna girenlerin baþýna gelen felâketler olmaktad
Gazete ve dergi sayfalarýnda "Kayýp Atlantis
hâlâ saðlam! Uçaklarý ve gemileri kaçýrýyor!" biçiminde manþetler atýlmasýnýn esas dayanað
arçalamasý ve atomize etmesi mümkündür. Fakat dev laser komplekslerinin binlerce yýl su al
kaldýktan sonra hâlâ çalýþýr halde olabileceðine inanmak biraz gülünçtür. Çünkü bildiðimi
n yaratýlmasý ve yönetilmesi gerekmektedir.
Ne var ki, laserler dünyamýzda oldukça yeni bir buluþtur. Konunun geliþmesi ve bilgilerimi
zin artmasýyla, bu inançlarýmýzýn da deðiþmesi mümkündür. Sözgeliþi, ültra-viole laser ýþý
Bu ýþýnýn 'X ýþýný' laserlerden çok daha fazla enerjiye sahip olacaðý açýktýr. Laserlerin
en, ya da Atlantis'de uygulandýðý ileri sürüldüðü biçimde dünyadaki bir enerjiden yararla
munda da, enerjileri artacaktýr. Hem geçmiþte yaþamýþ herhangi bir uygarlýðýn da týpký biz
el doðrultuda geliþmiþ olmasý gerekli deðildir. Bugün dünyanýn teknolojik geliþme olanaklar
koþullarýn onlarýn zamanýnda da aynen geçerli olduðu da düþünülemez.
Bermuda Üçgeni içinde yer almýþ yüzlerce kaybolma olayýný düþünürken, bunlarýn ortak yanýn
ir iz býrakmadan yok olmasý veya içlerindeki insanlarýn iz býrakmadan yok olmasý olduðu gö
ir. Böyle olaylar tek tek ele alýndýðý zaman olaðanüstü koþullar, rastlantýlar, hava olayla
atalarý gibi nedenlerle açýklanabilirler. Fakat Bermuda Üçgeni olaylarýnýn pek

çoðu açýk ve güzel havada, limana veya alana yakýn yerde olduðu için, bugünkü kavramlarýmý
güç olmaktadýr.
Bermuda Üçgeninin tarihi, eski ve yeni efsanelerle renklenmekte, bunlara akla sýðmayan sa
pmalar ve kabul edilirse bilinen fizik kurallarýný altüst edebilecek yeni görüþler katýlm
Bermuda Üçgeninin hikâyesi, kayýp ve batýk kýtalarý kapsamakta, unutulmuþ uygarlýklara, y
i uzaydan dünyamýza gelen ve amaçlan belli olma-yan bireylere deðinmektedir.
Bugün için açýklanmasýna imkân olmayan durumlar hakkýnda kuramlar ileri sürmektense, belki
a Üçgeninin yalnýzca mistiklerin, medyumlarýn, batýla inananlarýn ve serüven sevenlerin ha
inde geliþmiþ olduðunu ileri sürmek çok daha kolay olmaktadýr. Birçok yorumcu, Bermuda Üç
rastlantýlar topluluðu olduðunu, yer alan olaylarýn her birinin tek baþýna açýklanabilecek
da bulunduðunu savunmaktadýr. Bu yorumcular, "Bermuda Üçgenine inananlar, deniz yýlanlarý
inanmaktadýrlar" demektedirler. Fakat bundan, bu efsanelerin biri yalansa, öteki de
mutlaka yalandýr, gibi bir anlam çýkarýlamaz. Tersine, günün birinde bir deniz yýlaný, bil
e kesin bir biçimde teþhis edilirse, bu da öteki deniz efsanelerinin hepsinin doðru ol
duðu anlamýna gelemez.
Genellikle insanlar, eninde sonunda anlayabilecekleri bir biçimde açýklanamayan esrarla
rdan hoþlanmazlar. Fiziksel dünyada karþýlaþmaya alýþtýðýmýz güçlükleri, hepimiz, bilme
ter-
cih ederiz. Esrarengiz bir olay eðer açýklanamýyor-sa, bu olaya hiç aldýrmamak daha güvenli
iç deðilse daha masum bir yol olarak görülmektedir. Fakat bugün artýk bilimsel masumluðun
doðacak güven duygusuyla birlikte, kapanmýþtýr. Bu çaðýn kapandýðý tarih, 16 temmuz 1945 g
sinin New Mexico'nun Alamogordo yöresinde, teori olmaktan çýkýp kanýt durumuna girdiði tar
ir.
Bugün yaþadýðýmýz dünyada bilimle para-bilim iç içe durumdadýr. Bir zamanlar sihir sayýlan,
rüyalarýný oluþturan olaylarýn, bugün bilim kapsamýna girdiðini, bilimsel normlarla açýkl
geldiðini görüyoruz. Biologlar yeni ha--yatlar yaratýyor, kriojenik biologlarsa, yakýnda i
nsanlarý dondurup ebediyen canlý tutmayý baþaracak gibi görünüyor. Düþüncelerin resimlere,
eçtiði kanýtlanmýþ durumda. Psikokinesis, yani cisimleri irade gücüyle hareket ettirmek,
hayal deðil, ciddî bir deneme konusu. Uzayla telepati baðlarý kurma konusunda, iki güçlü
t denemeler yapýyor. Ýlmi simya'cýlarýn maddeyi deðiþtirme rüyasý da rüya olmaktan çýktý.
olarak düþünülmüyor. Büyük kurþun külçelerini altýn haline getirme konusunda bizleri durdu
, bu iþlemin çok pahalýya malolmasý. (!)
Bugün kozmik çapta, bilimsel gerçekler öylesine geniþ boþluklar yaratmýþ durumda ki, bu bü
a, ayaðýný saðlam basmak isteyenlerin baþý dönüyor. Kendilerini bu yeni evrene yabancý h
r. Anti-madde'nin varlýðý gi-
Milliyet
bi, uzayýn ve zamanýn eðrisi gibi, yeni yerçekimi kavramlarý gibi, manyetik gibi, kendi si
stemimiz içinde karanlýk gezegenlerin, novalarýn, tüm gezegenlerden aðýr zerrelerin varlýð
karanlýk deliklerin söz konusu olmasý gibi konularda, bizim hýzla koþup kendilerine sahip
çýkmamýzý bekleyen pek çok bilgiler bulunmaktadýr, öyle ki, bugün artýk hiç bir "esrareng
antýklý görünmüyor diye, bizi þaþýrtmamalý.
Bermuda þÜçgeni dünyamýzýn çok iyi tanýdýðýmýz bir yöresinde bulunan bir alandýr. Bugün iç
kýsa zamanda anlamaya baþlayacaðýmýz güçlerle ilgili bulunmasý olasýlýðý vardýr. Ýnsanoð
týk olgunluða yaklaþmaktadýr. Bilgi peþinde koþmaktan ve ileri sürülen türlü yeni teoriler
a, ne de bundan öte dünyalarda kaçýnabilir.
BÝTTÝ
YAYINLARI
KÝTAP LÝSTESÝ :
ROMAN DÝZÝSÝ
MAYISTA YEDÝ GÜN (W. Bailey - F. Knebel) 20.-
DÜÐÜM (K. Hamsun) 20.-
EVLÝ BÝR KADININ GÜNLÜÐÜNDEN (P. Celâl) 20 -
PARÇALANMIÞ ÜÇGEN (F. Habeck) 20.-
KÜÇÜK ADAM - BÜYÜK ADAM (H. Fallada) 25.-
NINA B. OLAYI (J. M. Simmel) 25.-
TAVSAN KAÇ (J. UpdikeJ 20.-
TEDÝRGÝN HAYAT (E. M. Remarque) 25.-
TEKERLEKLER (2. Baský) (Arthur Hailey) 25.-
ALTIN HAZÝNELERÝ (B. Traven) 20.-
EGE'DEN (Halikarnas Balýkçýsý) 20.-
BEN ANNEMÝ SEVÝYORUM (W. Saroyan) 20.-
HASTANE (2. Baský) (Arthur Haiiey) 20.-
ÝZMÝR ATEÞLER ÝÇÝNDE (Ann Bridge) 20.-
NANE ÞEKERLERÝ (R. Sabatier) 25.-
HURREM SULTAN (Viorica Stircea) 20.-
NOBEL (1) (Irving Wallace) 25.-
NOBEL (M) (Irving Wallace) 20.-
SAAT DOKUZ BUÇUKTA BÝLARDO (Heinrich Böll) 20.-
RIHTIMLAR ÜZERÝNDE (Budd Schulberg) 25 -
mafia bülbülü (Peter Maas) 25.-
MÝKROP (Henry Sutton) 22.50
DAMDAKÝ KEMANCI (SCholem Aleichem) 20.-
ASK BAÞKADIR (Guy de Maupassant) 20 -
ÞÖHRETÝN SONU (Budd Schulbero) 20 -
SÝNE ROMAN (Roger Grenler) 20.-
HEDEF BAÞKAN (Mark Hebden) 22.50
BÝR KADIN (Utta Danella) 22.50
ÝLKBAHAR YANGINLARI (J. Michener) 35.-
YEDÝ YILLIK ÇÝLE (N. Gerard) 30.-
ÖZGÜRLÜK (Henry Sutton) 30.-
YABAN FINDIKLARI (Robert Sabatier) 25.-
TARÝH DÝEÝSÝ
ÇANAKKALE OLAYI (3. Baský) (D. Walder) 20.-
TEK PARTÝDEN ÇOK PARTÝYE (M. Toker) 15,
EGE'DE KURTULUÞ SAVAÞI BAÞLARKEN
(2. Baský) (N. Taçalan) 20
DÜNYAMIZI DEÐÝÞTÝREN 100 BÜYÜK OLAY 50
TUNA NEHRÝ AKMAM DÝYOR (2. Baský) (R. Furneux) 20.
KRUÞÇEV'ÝN ANILARI (1) 25.
KRUÞÇEV'ÝN ANILARI (II) 25.
SAYILARLA VAZÝYET, BOLU ÛÜZCE ÝSYANI
(T. Çavdar - R. Özkök) 15.-
GÂVURLARIN ESÝRÝ (T. Osmanaða) 20.
LOZAN (A. N. Karacan) 35
TÜRK ANADOLU'DA MENGÜCEKOÐULLARI (N. Sakaoðlu) 25.-
ÇAÐLAR BOYUNCA 100 BÜYÜK ÝNSAN 50.-
DÜNYAMIZIN FATÝHLERÝ (J. G. Leithauser) 25*_
100 BÜYÜK GÜN (2. cilt) 60.
ÇANAKKALE GEÇÝLMEZ (A. Moorehead) 25.-
BAÐDAT DEMÝRYOLU SAVAÞI (E. M. Earle) 25
KONSTANTÝNÝYE DÜÞTÜ (S. Runciman) 20.-
TÜRKÝYE'NÝN PAYLAÞILMASI (L. Evans) 25.
SAKARYA'DAN ÝZMÝR'E (B. N. Þimþir) 25.
MUSTAFA KEMAL VE MAHATMA GANDÝ
(Dr. R. K. Sinha) 28.
KEÞÝFLER VE ÝCATLAR TARÝHÝ (Pierre Rousseau) 25.
KUVVA-I MÝLLÝYE ANKARASI (G. M. Ellison) 22.50
UYGARLIK TARÝHÝ (ivar Lissner) 25.-
SÝYASÎ YÖNLERÝYLE KURTULUÞ SAVAÞI (Naþit Hakký Uluð) 25 -
GÝZLÝ TARÝH (Prokopius) 20.-
TARÝHÝMÝZDE GARÝPLÝKLER (Mehmet Þeyda) 20.-
TURGUT REÝS (Ernie Bradford) 20.-
TARÝHÝMÝZDE ÝLKLER (Oðuz Arýkanlý) 20.-
2. DÜNYA SAVAÞINDA ÝNÖNÜ'NÜN DIÞ POLÝTÝKASI
(E. Weisband) 25.-
BÜYÜK SAVAÞ (Fikret Arýt) 25.-
N. KEMAL'ÝN LONDRA YILLARI (Yusuf Mardin) 22.50
GÖKTÜRK ÝMPARATORLUÐU (A. Kemal Meram) 22.50
HAREMÝN ÝÇYÜZÜ (Leyla Saz) 25 -
ÇANAKKALE VE FRANSIZLAR (George H. Cassar) 25.-
DÜNYA KLASÝKLERÝ DÝZÝSÝ
FREUD (S. Zwig'in önsüzü) (A. Avni Öneþ) 25._
GOETHE (Seçmeler) (Salâh Birsel) 25,
HAYYAM (Rubailer) (Rüþtü Þardað) 20.
nietzsche (Seçmeler) (Ý. Zeki Eyüpoðlu) 20.-
DÜNYA ÞÝÝR ANTOLOJÝSÝ (Ýlhan Berk)
MÝZAH DÝZÝSÝ
TATÝL GÜNLERÝ (Jean - Claude Carriere) 12.50
BAY GANU BALKANSKÝ (A. Kostantinov) 15.-
KATÝLÝNÝ SEVECEKSÝN (E. Kishon) 15.-
DÂHÝ BABAM (Percy Maxim) 15.-
ODAMDA YOLCULUK (Andre Dahi) 15.-
ÖZÜR DÝLERÝM BÝNBAÞIM (Pierre Daninos) 15.-
GARÝP BÝR TANRI MÝSAFÝRÝ (H. Zetterström) 10.-
ALLAHL1K BEEFY (Eric Malpass) 15.-
DEÐÝRMENCÝNÝN KARISI (P. de Alarcon) 15.-
BEN ONLARDAN DEÐÝLÝM (Çudomir) 15.-
GÜNEÞ DOÐMAYINCA (Andre Dahi) 15.-
BULUNMAZ UÞAK (P. G. Wodetiause) 15.-
ARSLAN BABAMIZ (Hans Nioklisdý) 15.-
her gece josephine (J. Susarýn) 15.-
KÝMÝNE ÞAMPANYA DOKUNUR (Alphonse Allals) 15.-
SAKSAÐANCA (Pierre Daninos) 15.-
ÞAHANE GEZÝ (Manfred Sohmidt) 15.-
TATLI CADI (Al Hine) 15.-
DADI BABAYI ARIYOR (Evan Hunter) 15.-
GURUR VE SAMUR (0. Henry) 15.-
TÜRK KLASÝKLERÝ DÝZtSÝ KARACAOÐLAN (Bütün þiirleri) MUSAHÝPZADE CELÂL MANÝLERÝMÝZ PÝR
þürleý MUSULLU SÜLEYMAN TÜRK TASAVVUF ÞÝÝRÝ ANTOLOJÝ DÝVAN ÞÝÝRÝ ANTOLOJÝ
JÝSÝ BEKTAÞÝ GÜLLERÝ TANZÝMATTAN GÜNÜMÜZE KADAR DEDEM KORKUT 100 ÜNLÜ TÜRK ESERÝ
OÐLU, DADALOÐLU, KULOÐLU SANAT KÝTAPLARI DÝZÝSÝ ELVAH-I NAKÞÝYE KOLEKSÝYONU ELVAHI
OLEKSÝYONU MÜZÝK KILAVUZU FÝKRET MUALLA PREZÝOSÝ (C. Öztelli) (0. Hançerlioðlu) (
Göksu) (C. Öztelli) (A. Mithat) SÝ (A.
Gölpýnarlý) (H. E. Cengiz) (Rauf Mutluay) (Cahit öztelli) TÜRK ÞÝÝRÝ (Rauf M
(Adnan Binyazar) Ýr arada) (Tahir Alangu) (Cahit Öztelli) (H. Ethem)
(Lüks ciltli) (f. Yener) (0. Koloðlu) (0. Öndeþ) 25.- 30.- 15.- 25.- 15.-
20.- 38.- 20.- 25.- 35.- 22.50 75.- 25.- 15.- 25.- 25.- 25.- 25.-
GÜNÜN KÝTAPLARI
SÝR UÇAK KAÇIRILDI (H. G. Konsalýk) 20.-
LATERNA (Pierre Billon) 15.-
TANRILARIN ARABALARI (25. Baský) (E. V. Daniken) 15.-
CANAVAR (Alice Herdan - Zuc
kmayer) 15.-
HONG KONGLU KIZ (Herbert Reinecker) 15.-
TEYZEMÝN HÝKÂYESÝ (2. Baský) (Patrice White) 15.-
FLORANSA'DA BAHAR (Joachim Fernau) 15.-
ARABA VE SÜRÜCÜLERÝ (Patrice White) 25.-
ELEKTRONÝK YARGILAMA (Walter Kempley) 15.-
YILDIZLARA DÖNÜÞ (Erich Von Daniken) 15.-
SAÐANAK (Sergei Krutilin) 15.-
DALGALAR (Virgine Woolf) 15.-
KORKU BAKANLIÐI (Graham Greene) 15.-
ÖLÜMDEN SONRA HAYAT (N. 0. Jacopson) 20.-
ÝYÝ GECELER HAYAT BAÐLARI (Paul Gulmard) 12.50
FÝRAR (Jim Thompson) 20.-
MAÐARANIN SIRRI (Mary Steward) 20.-
GRUP 17 RAPORU (Robert O'Srien) 15.-
SAVAÞ ÇIÐLIÐI (Edwin Corley) 20.-
TOHUM VE EVREN (Erich Von Daniken) 15.-
DOÐUM GÜNÜM KUTLU OLSUN (Colin Hinggins) 15.-
DONA AGATA'NIN KAÇIRILIÞI (G. Pausegang) 20 -
KARA KUÞ (Alister Maclean) 20.-
AÞK VE SERÜVEN DÝZÝSÝ 25.-
DEBORAH (Colette Davenat)
DAÐ ÇÝÇEÐÝ (Daphne du Maurier) 22.50
GÖREVÝMÝZ TEHLÝKE (Para Yaðmuru) (Talmaga Powell) 20.-
KAR ATEÞÝ (Phyllis A. Withney) 20.-
PRENSÝN MÝRASI (Constance Heaven) 22.50
AMANSIZ TAKÝP (B. Garfield) 25.-
SÝYAH LÂLE (A. Dumas) 25.-
EVÝN ROMANLARI DÝZÝSÝ
ANJELÝK DÖNÜYOR (Sergeanne Golon) 25.-
YABAN GÜLÜ (KATRÝNA) (S. Salminen) 20.-
MADALYON (C. C. Bergius) 25.-
TANRIÇA TAÞI (Anne Maybury) 20.-
ÝKÝ YAVRU Marjore K. Rawlings) 25.-
AÞK DÖNEMECÝ (Netta Musket) 20.-
SEN SEVMEDÝKÇE (Anya Seton) 25.-

Bermuda Şeytan Üçgeni

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Bermuda Şeytan Üçgeni

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

BÝRÝNCÝ BÖLÜM

HAVANIN VE DENÝZÝN ESRARI

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA -ÞEYTAN- ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN- ÜÇGENÝ

BERMUDA .ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA .ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN. ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN. ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA .ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN. ÜÇGENÝ

BERMUDA -ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN. ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN. ÜÇGENÝ

BERMUDA -ÞEYTAN. ÜÇGENÝ

BERMUDA ..ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

(*) Karþýt çekim.

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

Mossele Denizaltý Kayalýklarý.. Burada bir çok UFO'ya rastlandýðý söylenir..

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA -ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA -ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN- ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN. ÜÇGENÝ

BERMUDA ..ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA .ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA -ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA "ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA -ÞEYTAN" ÜÇGENÝ

BERMUDA .ÞEYTAN. ÜÇGENÝ