Univerzitet u Istonom Sarajevu

Saobraajni fakultet
Doboj

LOGISTIKI CENTRI
Tema: Tehnologija robnih terminala

Seminarki rad

Mentor:
dr Marko Vasiljevi, dipl. ing. saob.

Student:
Mile Pani 45/11

Sadraj
Uvod............................................................................................................................................3
1. Robni terminali i robno-transportni centri..............................................................................4
1.1 Robni terminali.................................................................................................................5
1.2 Vrste robnih terminala.......................................................................................................6
2. Tehnologija robnih terminala..................................................................................................7
2.1 Pokretna mehanizacija za vertikalni pretovar na kontejnerskom terminalu.....................7
2.2 Tehnologija horizontalnog pretovara.........................................................................................9
3. Viljukari...............................................................................................................................10
3.1 eoni viljukar (fork lift)................................................................................................10
3.2 Boni viljukar................................................................................................................11
3.3 Terenski viljukari...........................................................................................................11
4. Dizalice I AVG vozila..........................................................................................................12
4.1 Dizalice...........................................................................................................................12
4.2 Automatski voena vozila (AGV)..................................................................................14
4.3. Klasifikacija AGV vozila...............................................................................................15
5. Zakljuak...............................................................................................................................16
6. Literatura...............................................................................................................................17

Uvod
Robni terminali i robno-transportni centri - logistiki centri predstavljaju jednu od
najbitnijih komponenti logistikih mrea. Realizacija robnih tokova u urbanim, regionalnim,
nacionalnim i internacionalnim prostorima nezamisliva je bez nekog oblika robnog terminala
odnosno logistikog centra. Osnovni cilj formiranja RTC je optimizacija transporta i
distribucije materijalnih dobara, sa svim njihovim prateim djelatnostima i podsistemeima,
primenom savremenih tehnologija transporta na logistikim principima. RTC .
Operacije pretovara se najee obavljaju u kontejnerskim terminalima koji su
opremljeni specijalnom standardizovanom mehanizacijom sa velikom brzinom i efikasnou
rada. Prisutne su dvije tehnologije:
1. tehnologija horizontalnog pretovara
2. tehnologija vertikalnog pretovara.

1. Robni terminali i robno-transportni centri

Robni terminali i robno-transportni centri - logistiki centri predstavljaju jednu od
najbitnijih komponenti logistikih mrea. Realizacija robnih tokova u urbanim, regionalnim,
nacionalnim i internacionalnim prostorima nezamisliva je bez nekog oblika robnog terminala
odnosno logistikog centra. Osnovni cilj formiranja RTC je optimizacija transporta i
distribucije materijalnih dobara, sa svim njihovim prateim djelatnostima i podsistemeima,
primenom savremenih tehnologija transporta na logistikim principima. RTC .
Djelatnost i RTC su:
Obavljanje djelatnosti dolaznog i odlaznog daljinskog i lokalnog transporta robe i
tovarnih jedinica integralnog transporta
Vrenje pretovara robe u unutranjem i meunarodnom saobraaju
Sabirni i distributivni transport robe
Pratee i uslune djelatnosti (informaciono-upravljaki sistemi, pedicije, berze
tereta itd.).
Funkcionisanje i uspjenost rada logistikog centra u velikoj meri zavisi od
parametara koji definiu tri snovne komponente sistema:

Komponenta 1 - osniva, vlasnik logistikog centra

moe biti jedna ili vieinstitucija, kompanija iz javnog i/ili privatnog sektora. Najee
se meu osnivaima pojavljuju: nacionalne, regionalne, lokalne - optinske uprave, privredne
komore, javna transportna preduzea, pediterska, industrijska, trgovaka, usluna preduzea,
udruenja transportnih preduzea,logistiki provajderi, banke, osiguravajua drutva itd.

Komponenta 2 - operateri u logistikom centru

moe biti odreen od strane jedne ili vie kompanija u razliitim varijantama glavnih i
pomonih operatera iz reda osnivaa,vlasnika centra ili specijalizovanih davaoca logistike
usluge, pediterskih preduzea, transportnih kompanija itd. Ovdje je potrebno naglasiti da
operateri i vlasnici mogu biti iste, ali i razliite kompanije. Kao operateri u logistikom centru
mogu se pojaviti u razliitim kombinacijama i razliiti stepeni sistema logistikog
outsourcinga, od 1PL do 5PL (industrijske, trgovake i druge kompanije kojima logistika nije
osnovna djelatnost, kao vlasnici i operateri u logistikom centru -1PL; transportna,
pediterska preduzea u varijanti davaoca dijela transportne, pretovarne, skladine usluge 2PL; specijalizovani logistiki provajderi kao davaoci kompletne logistike usluge u
varijantama 3PL, 4PL i 5PL). Operateri mogu biti vlasnici ili zakupci objekata i opreme
ulogistikom centru.

Komponenta 3 - korisnik logistike usluge

moe biti bilo koja kompanija koja je vlasnik ili organizator robno-transportnog toka
koji prolazi kroz logistiki centar (svi privredni sistemi koji generiu robne tokove,
industrijske, trgovake kompanije, kao i kompanije iz oblasti transporta i logistike koje ne
moraju biti ni vlasnici ni operateri u logistikom centru).
Varijacije svake od tri komponente sistema logistikog centra: osnivaa,
vlasnika,operatera i korisnika, u realnosti generiu veliki broj moguih kombinacija od toga
da je jedna kompanija i osniva, i vlasnik, i korisnik centra, do toga da logistiki centar ima
4

desetinu osnivaa, vlasnika, da u njemu radi veliki broj operatera i da ima na stotine
korisnika.

Struktura RTC-a se sastoji iz tehnolokih podsistema i njihove tehnike baze. Glavni

nosioci funkcije RTC-a:
Preduzea drumskog saobraaja sa osnovnim i preteimservisnim slubama
pediterske organizacije
eljeznica (sa robnim stanicama, industrijskim kolosijecima i prateim
djelatnostima)
Terminali integralnog transporta (kontejnerski, hucke-pack i dr.)
Preduzea za skladitenje robe sa razliitom strukturom i namjenom skladita
Carinske zone
Uvozna i izvozna preduzea sa pomonim slubama
Ostale pratee djelatnosti.. [5]

1.1 Robni terminali

Robni terminali su terminali namjenjeni za odreenu vrstu robe: prehrambrene
proizvode, robu iroke potronje, lako kvarljivu robu, rasute terete, tene terete, ive ivotinje
itd.
Ovi terminali mogu se nai na bilo kom mestu u logistikom lancu, od izvora sirovina
do mjesta potronje gotovog proizvoda. S obzirom na to da su odreeni samo za jednu vrstu,
odnosno kategoriju robe, sve aktivnosti logistike u terminalu podreene su osnovnim
karakteristikama i zahtjevima te robe i robnih tokova. Ovi terminali se mogu nai u
industrijskom kompleksu, na mjestu gde se vri promjena vida transporta, u terminalima
pojedinih vidova transporta, u robno-transportnom centru , lukom Gateway terminal se moe
tretirati kao poseban oblik hub and spoke sistema.
Posmatrano kroz mreu terminala, gateway terminali uglavnom predstavljaju obodne
hubove preko kojih robni tokovi ulaze, odnosno naputaju posmatranu mreu ili odreeni
prostor . Tako gateway terminal moe predstavljati vezu izmeu razliitih vidova transporta
(na primjer, terminali u lukama su gateway terminali koji omoguavaju da se roba pristigla
pomorskim transportom prebaci u zalee luke drumskim, eljeznikim ili rijenim
transportom, ili obratno). Gateway terminal moe biti i veza izmeu razliitih operatera,
odnosno predstavlja glavnu taku preko koje se roba razmjenjuje izmeu razliitih nosioca
realizacije lanca u usluzi od vrata do vrata.
Terminali se mogu podijeliti na temelju tri kriterija:
A. Integralni i granski terminali
B. Tehnoloko-specijalizirani terminali
C. Luki (pomorski) i kopneni terminali (robno- transportni centri).
Prema prvom kriteriju podjele, terminali mogu biti mjesta sueljavanja dvaju ili
vie prometnih grana (integralni terminali) ili terminali u okviru jedne prometne grane
(granski terminali).
Drugi kriterij podjele je podjela terminala u dvije osnovne skupine:
a) terminali za unitizirane (okrupljene) terete
5

b) terminali za kombinovane transporte.

U specijalizirane terete za unitizirane terete mogu se svrstati: kontejnerski terminali,
RO-RO terminali, LASH-terminali, huckepack-terminali, kontejnerski/ huckepack-terminali i
druge kombinacije. [1]

U specijalizovane terminale za kombinovane transporte mogu se svrstati: terminali za

suhe terete (ugljen, rudu, itarice i dr.), terminali za tekue terete (naftu, kemikalije i dr.),
terminali za plinove, terminali za lako kvarljivu robu (juno voe, riba, meso i dr.) itd.
Trei kriterij podrazumijeva razvrstavanje terminala prema njihovom poloaju, tj.
prema tome da li se nalaze na moru ili na kopnu.
Prema toj podjeli, svi terminali mogu se razvrstati u samo dvije osnovne skupine:
- luki terminali i kopneni terminali.[1]

1.2 Vrste robnih terminala

Hub terminal, naziv za glavni terminal, mjesto najvee koncentarcije tokova i najire ponude
logistikih usluga. Naziv asocira na glavinu od toka (eng. hub) koja povezuje, poput paoka
na
toku, sve osno-radijalno rasporeene manje terminale, centre (eng. spoke). Preko
ovog
terminala odvija se transport izmeu manjih terminala iz okruenja. [1]
Gateway terminal se moe tretirati kao poseban oblik hub and spoke" sistema. Ovi
terminali
predstavljaju vezu izmeu razliitih sistema, odnosno kapiju odreenog sistema
(eng.
gateway). Posmatrano kroz mreu terminala, gateway terminali uglavnom predstavljaju
obodne
hubove preko kojih robni tokovi ulaze, odnosno naputaju posmatranu mreu ili odreeni
proctor. Tako gateway terminal moe predstavljati vezu izmeu razliitih vidova
transporta (na primer, terminali u lukama su gateway terminali koji omoguavaju da se roba
pristigla pomorskim transportom prebaci u zalee luke drumskim, eljeznikim ili rijenim
transportom, ili obrnuto). Gateway terminal moe biti i veza izmeu razliitih operatora,
odnosno predstavlja glavnu taku preko koje se roba razmjenjuje izmeu razliitih nosioca
realizacije lanca u usluzi od vrata do vrata" (eng. door to door service). Veza izmeu
razliitih mrea takoe se moe ostvariti preko gateway terminala.[2]
Kamionski terminal predstavlja mjesto zaustavljanja i zadravanja drumskih
transportnih
sredstava i vozaa sa svim servisnim i prateim objektima. Najee se u sklopu ovih
terminala
nalazi sistem za snadbjevanje gorivom, sistem za njegu i odravanje transportnih sredstava,
restoran, motel, prodavnice itd. Kamionski terminali obino su locirani uz glavne magistralne
6

drumske saobraajnice, u blizini urbanih sredina.

Intermodalni terminal predstavlja terminal u kome se vri pretovar intermodalnih
transportnih jedinica sa jednog na drugi vid transporta. Zavisno od broja prisutnih vidova
transporta ovi terminali mogu biti: unimodalni, bimodalni, trimodalni.
U
sluaju i prisustva vie vidova transporta, ovim terminalima se dopisuje i
unimodalni,
bimodalni
trimodalni.
atribut
multimodalni. Kontejnerski terminal lociran u rijenoj luci sa mogunou
pretovara
kontejnera sa bare na eljezniki vagon ili drumsko vozilo je klasian primjer kontejnerskog
trimodalnog terminala. [1]

2. Tehnologija robnih terminala

Operacije pretovara se najee obavljaju u kontejnerskim terminalima koji su
opremljeni specijalnom standardizovanom mehanizacijom sa velikom brzinom i efikasnou
rada. Prisutne su dvije tehnologije:
1. tehnologija horizontalnog pretovara
2. tehnologija vertikalnog pretovara.
Kod horizontalnog pretovara tovarna jedinica ne gubi kontakt sa podlogom. Vertikalni
pretovar karakterie visok nivo tehniko-tehnolokog jedinstva i usklaenosti tokova
kontejnera i pretovarnih postrojenja i opreme. Opremu ine razliita sredstva za manipulisanje
i pretovar (dizalice, manipulatori, viljukari) koja se mogu koristiti i za pretovar drugih
tovarnih jedinica integralnog transporta. Tehnologija vertikalnog pretovara zahtjeva velika
ulaganja u pretovarna postrojenja, pa je za racionalno iskorienje opreme potrebno
obezbjediti veliki obim pretovara.

2.1 Pokretna mehanizacija za vertikalni pretovar na kontejnerskom terminalu

Za rukovanje kontejnerima u lukim i kopnenim terminalima upotrebljava se
posebna pokretna mehanizacija. U tehnolokom procesu rada kontejnerskih terminala
primjenjuju se pretovarna sredstva koja se mogu svrstati u sljedee skupine:
1. portalni prijenosnici s eonim rukovanjem (s frontalnim slaganjem i razlaganjem)
2. portalni prijenosnici s bonim rukovanjem
3. boni viljukar
4. eoni viljukar
5. autodizalice
6. prikolice, traktori i tegljai za vuu prikolica ili poluprikolica i ostala pretovarna
sredstva.
Pokretna mehanizacija upotrebljava se za izvravanje sljedeih tehnolokih operacija:
-prihvat kontejnera, transport kontejnera do broda, vagona ili kamiona, slaganje kontejnera na
skladitu terminala, utovar i istovar kontejnera iz vagona i cestovnih prikolica, prijenos
kontejnera na terminalu, prevoz kontejnera do servisnih radionica i dr.

1. Portalni prijenosnik velikog raspona (transtainer)

Portalni prijenosnici velikog raspona koji se esto nazivaju i mosnim dizalicama mogu
se kretati na tokovima (RTG dizalice) ili po inama (RMG dizalice).
Portalni prijenosnici velikog raspona slika konstrukcijski su izvedeni u obliku
portala po ijem se gornjem dijelu kree vozno vitlo sa hvataem za kontejnere.
Portal Transtainera moe premostiti 5 do 15 redova kontejnera sloenih u 3 do 4 reda
u visinu. Radni ciklus pri prekrcaju jednog kontejnera iznosi 1,7 do 6 minuta, to
omoguuje prekrcajni uinak od 980 tona/h sa 10 do 35 radnih ciklusa u satu. Nosivost
portalnih prijenosnika velikog raspona najee je 305 kN, 350 kN ili 400 kN Prednost
posebno dolazi do izraaja pri slaganju kontejnera po tzv. "blok-sistemu". Prednost im je i u
izvanrednom koritenju skladine povrine za slaganje kontejnera.. Nedostaci su u potrebi za
kretanjem iskljuivo po ravnim povrinama, veoj mogunosti oteenja kontejnera i eim
potrebama odravanja hidraulikog sistema. [1]
2. Portalni prijenosnik malog raspona (straddle carrier)
Prijenosnici ovog tipa specijalizirani su prijenosnici za kontejnere za rad na
ssvremenim kontejnerskim terminalima.
Postoje uglavnom tri razliita tipa:
a) portalni nosa (portal frame straddle carrier) - kod kojeg voza kontrolie vonju i
ukrcaj,
te moe rukovati s bilo kojom duinom kontejnera i prii kontejneru s bilo koje strane;
b) portalni nosa otvoren na vrhu (opentop portal frame straddle carrier) - koji ima
otvor na
vrhu, a omoguuje dizanje i uvrivanje kontejnera. Duina kontejnera ograniena je
otvorom postroja prijenosnika;
c) portalni teleskopski nosa - koji ima teleskopski postroj, a omoguuje dizanje i
uvrivanje kontejnera, bez obzira na duinu i prilaz.
Osnovno im je tehniko obiljeje velika radna brzina, to uzrokuje kratko trajanje
radnog
ciklusa i velike radne uinke.
Najee prenose samo jedan kontejner, a uglavnom se upotrebljavaju za rad na
kraim udaljenostima npr. transport kontejnera od broda do slagalita i obratno. Kreu se na
tokovima koji se mogu zakretati pod uglom od 360[]. Nedostatak portalnih prijenosnika
malog raspona je slabo koritenje prostora i due vrijeme provedeno u odravanju.
Boni prijenosnik (side loader)
Ova vrsta pretovarnih sredstava moe ukrcavati, iskrcavati i prenositi kontejnere sa
strane - bono, te ih po potrebi slagati u tri visine. Prednost bonih prijenosnika malog
raspona je jednostavno rukovanje i velika manevarska sposobnost.
Boni viljukar
Kontejnerima rukuje pomou hvataa koji se nalazi paralelno s uzdunom osom
sredstva. Boni viljukar omoguuje veu iskoristivost skladinog prostora, te moe
8

manipulisati teretom po duini u smjeru kretanja, jer ima ureaj koji se moe bono izvui,
dok se eoni viljukar za utovar i istovar tereta mora okrenuti u radnom prostoru kako bi se
postavio okomito u odnosu na teret.

Autodizalice
Za raznovrsne namjene u lukama se primjenjuju i razliite vrste i tipovi autodizalica
nosivosti 25 do 1000 kN. Pri pretovaru kontejnera upotrebljavaju se autodizalice nosivosti
300 do 500 kN, koje rade sa posebnim hvataem kontejnera (sprederom), a po potrebi mogu
raditi i sa kukom, te prekrcavati raznovrsne teke jedinine terete. Prednosti upotrebe
autodizalice ogledaju se prije svega u njenoj izuzetnoj mobilnosti i viestrukoj namjeni..

2.2 Tehnologija horizontalnog pretovara

Kod horizontalnog pretovara tovarna jedinica ne gubi kontakt sa podlogom. Ovom
tehnologijom se pretovaraju tovarne jedinice koje imaju tokove a potrebna je pretovarna
rampa, kao i vuno vozilo. Pogodnost ove tehnologije je u jednostavnom manipulisanju
tovarnim jedinicama, nisu potrebna skupa pretovarna sredstva i mehanizacija. Nedostatak ove
tehnologije je nepostojanje jedinstvenog standardizovanog sistema pretovarnih sistema i
opreme, kao i to su vozila eleznikog ili drumskog saobraaja skuplja i tea zbog toga to su
ureaji za horizontalni pretovar ugraeni u njih. Rampe se dijele na:

Slika 1. Pretovarne rampe

Izvor: http://www.scribd.com/doc/23105405/ITTRdr-10

3. Viljukari
Viljukari su neophodni za rukovanje paletama. Viljukara ima mnogo razliitih
tipova, koje moemo podjeliti prema:

vrsti zahvata

nosivosti

nainu pogona.
Prema vrsti zahvata postoje viljukari sa eonim i sa bonim zahvatom. eoni je
daleko vie u upotrebi, pa gotovo svi viljukari imaju viljuke sprijeda jer su praktiniji u
radu zbog manervisanja i bolje preglednosti vozaa kojem se glavna zbivanja deavaju pred
oima. Boni viljukari su rijetki i uzimaju se za specijalne potrebe sve operacije se vru
bono jer su viljuke sa strane. Prikladni su za rad s veim teretom 5-30 t i dugakim teretom
i imaju platformu na koju mogu staviti teret za vrijeme vonje. [2]
Nosivost viljukara je najee 10-30 KN jer je to u skladu sa potrebama paletizacije.
Za rad na otvorenom prostorima koriste se viljukari vee nosivosti 50-80 KN na drvnim
terminalima a za kontejnere 300 KN. Obzirom na rad viljukara vlastita teina viljukara ne bi
trebala biti vea od 1500-2000 kg zbog prevoza liftovima i optereenja podova. Uz nosivost
viljukara vana je dopunska karakteristika visina dizanja tereta to jest granica dohvata.
Visina dizanja tereta postie se mehaniki ili hidrauliki pomou okomitih vodilica.
Najjednostavnij i najei su viljukari sa simpleks izvlaenjem dizanja sa jednom
vodilicom. Njihov dohvat je 2 m, no ima ih i do 2,5 m.
S obzirom na vrstu pogona postoje viljukari s pogonom na plin, elektromotorni,
viljukari s otto motorom i viljukarii s diesel motorom. Sve se vie preferiraju viljukari s
elektromotorom, i to iz ekolokih razloga. S obzirom na konstrukciju postoje simpleks (jedan
stepen), dupleks (dva stepena) i tripleks (tri stepena). Simpleksom se teret die na njegove
visine. Kod dupleksa se pri dizanju paletne jedinice njegovi gabariti ne mijenjaju, a tripleks
viljukari diu manje terete na visini od 6 m.

3.1 eoni viljukar (fork lift)

eoni viljukar je najrasprostranjeniji konstruktivni oblik viljukara. Njegovi osnovni

delovi su:
ram sa osovinama i pogonskom grupom,
ureaj za dizanje i
sistem za upravljanje
Pogon je elektrobaterijski i sa SUS-motorom. Izrauje se sa tri i etiri toka. Tokovi su
od tvrde, super elastine gume ili pneumatski. Upravljanje se, zbog velikog optereenja na
prednjim tokovima, iskljuivo izvodi preko zadnjih tokova pomou polunog mehanizma ili
hidrostatiki.
_

10

eoni viljukari imaju veoma znaajnu ulogu u unutranjem transportu luka i

terminala. Za rad na kontejnerskim terminalima upotrebljavaju se viljukari nosivosti 300 do
500 kN koji mogu slagati i do 5 kontejnera u visinu. Veina kontejnera za tu svrhu ima
ugraene otvore u dnu u koje ulaze viljuke viljukara.

Slika 2. Viljukar
Izvor: http://www.hyster.rs/Novi-viljuskari/Elektro-viljuskari/_cat_A1_3-1_5XNT_38.htm

3.2 Boni viljukar

Kontejnerima rukuje pomou hvataa koji se nalazi paralelno s uzdunom osom
sredstva. Boni viljukar omoguuje veu iskoristivost skladinog prostora, te moe
manipulisati teretom po duini u smjeru kretanja, jer ima ureaj koji se moe bono izvui,
dok se eoni viljukar za utovar i istovar tereta mora okrenuti u radnom prostoru kako bi se
postavio okomito u odnosu na teret.

Slika 3. Boni viljukar

Izvor: http://batarpvc.com/main/index.

3.3 Terenski viljukari

Rad na graevinski neobraenoj, neravnoj i valovitoj podlozi (terenski uslovi) zahteva
drugaiju koncepciju gradnje viljukara u odnosu na industrijsku varijantu. Rad u
terenskim uslovima postavlja otrije zahteve u pogledu stabilnosti, vrstoe konstrukcije i
dinamikih karakteristika viljukara, a to znai i vee investicione i eksploatacione
trokove.
11

Podloge na kojoj rade terenski viljukari klasifikuju se u tri grupe i to:

neravna i vrsta
mekana do raskvaena i
raskvaena, glibava, nestabilna i veoma neravna.[3]

Slika 4. Terenski viljukar

Izvor: http://www.manitou-na.com/m_series.htm _

4. Dizalice I AVG vozila

4.1 Dizalice
Na utovarno-istovarnim mjestima najee se za manipulaciju utovara-istovarapretovara koriste nepokretne i pokretne dizalice. Nepokretne dizalice se izbacuju iz upotrebe
jer su vezano za jedno mjesto i zbog toga je njihovo koritenje ogranieno.
Pokretne dizalice su nezamjenjivi mehanizmi u lukama i pristanitama, a najee se
postavljaju na eljeznkim prugama. Pogon im je elektrini, motorom s unutranjim
sagorijevanje ili hidrauliki. Dijele se na portalne i poluportalne, a mogu se okretati do 360
stepeni. Portalne dizalice montirane su na dva kraka koji lee i kreu se po tranicama.
Izmeu krakova postoji toliki razmak da mogu prolaziti eljezniki vagoni i drumska vozila.
Poluportalne dizalice posluuju jedan odreeni prostor, a ispod njih ne mogu prolaziti
vagoni niti drumska vozila. Upotrebavljuju se u lukama i pristanitima, obino za prenos robe
iz broda u skladite. Kapacitet dizalica zavisi od njihovoj nosivosti, pokretljivosti, udaljenosti
vodoravnog i okomitog premjetanja, izvjebanosti rukovaoca te prikladnosti pribora za
hvatanje tereta.
U raznim lukama postoje razne vrste specijalnih dizalica, npr. plovee i hidrauline
dizalice za podizanje tekih tereta i za pretovar specijalnih tereta npr. ruda, ugljen, ito.
Dizalice se mogu montirati i na prevoznim sredstvima. Na teim kamionima mogu biti
12

montirane posebne dizalice za dizanje odnosno sputatanje tekog tereta koje ne moe dignuti
ljudska ruka. [2]

Slika 5. Auto-dizalica
Izvor: http://www.stav.hr/oprema/za_transport/autodizalice.htm

Slika 6. Luka dizalica

Izvor: http://www.vecernji.hr/regije/u-setnju-molo-longo-vec-ove-subote-clanak-152951

13

Slika 7. Mosni kran

Izvor: http://vimeo.com/42027020

4.2 Automatski voena vozila (AGV)

AGV su industrijska vozila bez vozaa, obino pogonjena pomou baterija i
elektrinih motora. Teine tereta koje AGVs mogu prevoziti se kreu u veoma velikom
opsegu,od malih(lakih) tereta teine nekoliko kilograma do tereta teine preko 100t.
Moe se rei da uvoenje automatski voenih vozila predstavlja jedan od kvalitativnih
pomaka u automatizaciji transportnih operacija u proizvodnji, na montanim linijama,
skladitima, robno-transportnim centrima, bolnicama i terminalima. Shodno ovakom spektru
mjesta primjene i ulozi, danas obuhvataju iroku familiju razliitih tehno-ekploatacionih
rjeenja. Automatski voena vozila se koriste prvenstveno za realizovanje procesa unutranjeg
transporta, pa je zahtjev za malim prostorom za kretanje od velikog uticaja. Zato se tei
postizanju to manjeg radijusa okretanja, pa se posebna panja mora posvetiti izvoenju
sistema za okretanje. Posljednjih godina sve je vea primena ovih sredstava i na otvorenom.

Slika 8. AGV
Izvor: http://www.automobilizam.net/automatski-vodjena-vozila-agvs--automated-guided-vehicle-system/

14

4.3. Klasifikacija AGV vozila

Razliiti tipovi transportnih, kao i ostalih zadataka koje ovaj sistem realizuje uslovili
su da se razvije relativno veliki broj vrsta vozila, prilagoenih pojavnom obliku tereta ili
usaglaenih sa uslovima rada i drugim karakteristikama/obiljejima zahtjeva koji se
izvravaju. Klasifikacija AGV vozila se obino obavlja prema funkcionalnim
karakteristikama, odnosno obliku zadataka koje AGV vozila realizuju.
Sa ovog aspekta automatski voena vozila se mogu klasifikovati u sljedece grupe:
- traktori,
- paletna kolica,
- transportna vozila,
- specijalna vozila.[4]

15

5. Zakljuak
Koncept razvoja terminala podrazumjeva definisanje strukture terminala, dimenzionisanje
povrina, odnosno kapaciteta robnih terminala potrebnih za razvoj svakog podsistema
terminala, za svaku vrstu usluge i tehnologije.
Tehnologija rada prilagoena je prema osobinama,karakteristikama,vrstama i namjeni robe s
kompletnom uslugom koja ukljuuje:
istovar
utovar
vaganje
prepakiranje
carinjenje

16

6. Literatura
[1] http://www.scribd.com/doc/89707158/Tehnologija-Luka-i-Terminala-Skripta
[2] http://www.scribd.com/doc/79028633/PREKRCAJNA
[3]http://www.vtsnis.edu.rs/Predmeti/mehanizacija_pretovara/predavanje_mehanizacija_pret
ovara_ 5_viljuskari.pdf
[4] http://www.vtsnis.edu.rs/Predmeti/mehanizacija_pretovara/4.%20AVV.pdf
[5] http://www.scribd.com/doc/83975102/Diplomski-Rad-Sonja

17