Mga salawikain

Babati-bati, buhay labi, pipintas-pintas

ang tengay pingas

Ang hipong tulog

Tinatangay ng agos

Ang asong ganid na dati, huwag

pukulin ng karne, pagbabawal may
malaki, likas din ang mangyayari

Ang kawayan kung tumubo

Langit na matayog ang itinututo;
Ngunit kung masunod na ang anyo
Sa lupa rin ang yuko

Ibig umakyat sa bundok ay walang

kukong ikamot

Ang lumalakad ng marahan

Matinik man ay mababaw
Ang lumalakad ng matulin
Kung matinik ay malalim
Ang unti-unting patak
Sa bato ay nakabubutas
Kaya matibay ang walis
Palibhasay nabibigkis
Nang nasa laot ng sakuna
Ang pangako ay kandila
Nang dumating sa sa gilid
Ang kandilay di na alintana

Kaya ang sabi ko sa sino mat alin na

may Karunungan: itagot ilihim at kung
makatagpo ng matalim-talim para
kang nahulog sa balong malalim
Ang lumalakad ng bigla, nasusubsob,
nadarapa. Ang tumatakbo pa kaya ang
di magkadapa-dapa
Sa bibig nahuhuli ang isda
May pakpak ang balita, may tainga
ang lupa
Ang maliit ay tambalan, ang malaki ay
kikilan, ang maikli ay dugtungan ang
mahaba ay putulan

Lumalakad ang kalabasa

Naiiwan ang bunga

Lahat ay naitatali ng maginoong salapi

Nang magsalakot
Basa na ang tuktok

Ang lumapit sa batis, nakikinabang ng

lamig

Walang karneng tinangay ng aso

Na di nalawayan

Ang huni nga ng sabukot sa itaas ng

sampalok; ang batang di maharok,
nakalulugod sa Diyos

Walang humipo ng palayok

Ang di naulingan
Ibong ponis ang lagay mo, Ibong
punay ang lagay ko
Kaya di mo asikaso, pagkat hindi mo
kabalahibo
Ang huni ng karpintero sa itaas ng
mabolo
Kulang palad ni Alejo, nilagyan ng
agiw sa ulo
Naglugo ang mga sisiw
Ng nangaggalang inahin
Sayang pa ang pagkalimlim
Kung di rin lang yuyupyupin
Ang kahoy na likot baluktot
Hutukin hanggang malambot
Kung lumaki at tumayog
Mahirap na ang pagbutok

Ang may tangang talaro, kalangkap

ang buong puso, sa urian natatanto
ang dalisay na ginto
Kapag mura ang dayap, pigain may
walang katas
Nang madapo na ang langaw sa
sungay ng kalabaw, sa sarili ang
palagay, mataas pa sa kalabaw
Gaano man ang tibay ng piling abaka
ay wala ring lakas kapag nag-iisa
Kapag malakas ang agos sumasalunga
sa bundok
Pag
pahalang-halang
ang
kamatayan ang hinaharap

ahas,

Ang kahoy na naging baga pariktan

may madali na. Umilag sa baga sa
apoy nasugba

Kung kanduli rin lamang ay huwag

Nang paglayagin,dito rin sa amiy
May kandulit may ayungin

Bayabas mang bubot, grasya rin ng

Diyos

Nakikita ang butas ng karayom, ngunit

hindi ang butas ng palakol

Hindi magbubunga
mabolo

ng

santol

ang

Anumang kamandag ay may lunas

Nauna ang kulog na malakas bagkos

walang ulang nalagpak

Kapag nalagas ang dahon, atas na ng

panahon
Ang dila ng taoy kakaibang itak,
habang ginagamit lalong tumatalas
Kung ang tikling at labuyo, sakdal ng
ilap
magtago,
sa
marunong
magpaamo, nahuhuli rin sa silo
Kapag ang agos ay maingay, ang ilog
ay mababaw;kapag ang tubig ay
matining ang ilog ay malalim
Ang kalimitan sa isda, nahuhuli sa
bunganga
Kung nasaan ang asukal, naroroon ang
langgam
Kapag aali-aligid ang lawin, tangkang
may daragitin
Ang palalong walang tuto api saan
man tumungo

Pagkahawi ng ulap, lilitaw ang liwanag

Marunong kumita ng sa ibang uling
bago baga sa mukha niyay naglawit
ang agiw
Ang mag-alila ng uwak mata ang
binubulag
Aanhin pa ang damo kung patay na
ang kabayo
Hamak mang basahan may panahong
kailangan
May taingga ang lupa, may pakpak
ang balita
Kahoy na babad sa tubig, sa apoy
huwag ilapit pag nadarang sa init
sapilitang magdirikit
Pag may tag-araw ay may may tagulan
Kasama sa gayak di kasama sa lakad

Ang sandaling may kabuluhan, daig

ang santong walang kasaysayan
Anumang haba ng prusisyon,
simbahan din ang tuloy

Ang kalabaw suutan man ng abito ay

kalabaw rit hindi magbabago

sa
Iba ang kalansing bakal sa kalansi ng
pinggan

Walang mailap na pugo sa matiyagang

manilo
Ang puloy ay lalong tumatamis kung
nakakatikim ng mapait
Ang
kahoy
hangang
muray
maitutuwid mong parang kandila
Pag wala na ang pusa, piyesta ng mga
daga
Sa puso ng saging ay hintayin ang
piling upang malaman mo ang
bungang kakainin

Di lahat ng kumikinang ay ginto

sapagkat may sarili ring kinang ang
tanso
Walang sumisira sa bakal kundi ang
kalawang
Kung ang kabayo ay patay na, ang
kumpay ay aanhin pa
Huwag mong hatulan ang isang aklat
sa pamamagitan ng kanyang pabalat
Sa ininut-inot na pagsira ng anay,
naigigiba rin ang malaking bahay

Ang salapi ay mabuting alipin at

utusan ngunit kapag naging hari ay
malupit at makamkam

Kahit anong kanin kung sa apoy iluto

pag di pinalamig ay makapapaso

Maliit man daw

anghang na sarili

may

Di man makita ang ningas, aso ang

magpapahayag

matamis

Kung sino ang malapit sa balon siyang

laging nakaiinom

Kung
talagang
hanggang dulo

ang

sili

tubo,

Walang
matibay
na
mabuting maglambitin

ay

baging

sa

Malaki man at kalog daig ng munting

batibot

Lamig man daw ang tutong masarap

din sa taong gutom

Tumatanda ang kalabaw tumutulis ang

sungay

Kung ano ang kulay ng langit, siya ring

kulay ng tubig
Hindi kakamot sa ulo ang babaing
walang kuto
Nakikita ang banaag ng araw bago
sumikat
Ang tulin ng bangkay di sa kahoy
galing, kundisa piloto at hihip ng
hangin
Walang bulok na di umalingasaw

Ang bihasa sa hubad pag namaro ay

aliswag
Kapag luma, baguhin man, luma na rin
ang pangalan
Akoy lulusong na kahimat maba ay
matutuyo rin pag umahong bigla
Magdalita ka nga niyo, huwag kang
magpapakatayog
Kahit na ang usay mabilis tumakbo
kung sa tiyaga namay sa pagong na

Malakas ang bulong sa hiyaw

Ang kawal na handa sa laban,
sandatay laging dalat hindi iniiwan
Ang bahay man ay bato at ang laman
man ay kuwago, mabuti na ang
kubong ang nakatiray tao
Sa masaklaw na pagdakot marami ang
nahuhulog
Di lahat ng kumikinang ay ginto
Habang may gubat ay may kahoy,
habang may parang, may kugon
Ang mahaba ay putulin, ang kapos ay
dugtungan
Pag hangin ang itinanim, bagyo ang
aanihin

Walang malaking nakapupuwing

walang maliit na nakahihirin

at

Sa paghahangad ng kagitna isang

salop ang nawala
Magsuhay hanggang maaga upang di
mangapa-ngapa pag dumating na ang
sigwa
Nagpapaligoy suka tinutunaw lang ang
bintana
Kung ano ang haba, siyang sukat;
kung ano ang laki siyang bigat