Bacoor National High School Molino Main

Molino 1 Bacoor Cavite City

Ang Luha ng Buwaya

ni
Amado V. Hernandez

Isang Pagsusuri sa teoryang Reyalismo

Ipinasa ni:

Justine Honey Samson

Ipinasa kay:
Gng. Maria Miden B. Dayag

Petsa:
Oktubre 20,2017
I.Pamagat,May Akda,Genre

Pamagat

Naging basehan ni Amado V. Hernandez ang pagsulat sa Luha ng Buwaya ay

ang pang-aapi ng isang mayamang pamilya sa mga taong dukha sa isang bayan sa

probinsya. Bilang tinaguriang ama ng manggagawa lubos niyang inialay ang kanyang

sarili para sa kapakanan ng mahihirap na kanyang ipinaglaban sa pagsulat ng nobela. At

tinukoy din niya ang pagkakaisa at pagkakasundo ng mga magsasaka upang malutasan

ang problema. Ang dahilan kung bakit Luha ng Buwaya ang titulo ng nobelang ito ay

dahil sa ang "luha ng buwaya" ay nangangahulugang bulaklak ng dila na

nangangahulugang "mapagbalatkayo" o "pagkukunwari."

May Akda

Si Amado Vera Hernandez ay ipinanganak noong ika-13 ng Setyembre 1903 sa bayan

ng Hagonoy sa Bulacan. Isa siyang tanyag na makata, manunulat at pinunot aktibista

para sa mga manggagawa. Nagsimula siyang magsulat para sa mga pahayagan noong

siyay binatilyo pa lamang. Ilan sa mga pahayagan kung saan siyay naging peryodista

ay ang Watawat, Pagkakaisa, at Mabuhay. Ang kanyang mga akda any nakuha ang

pansin ng tao at nasama ang ilang niyang mga kwentot tula sa mga antolohiyang kagaya

ng Parolang Ginto ni Clodualdo del Mundo at Talaang Bughaw ni Alejandro Abadilla.

Noong 1922, naging kasapi si Hernandez ng samahang Aklatang Bayan, kung saay

kabilang din sina Jose Corazon de Jesus at Lope K. Santos. Siyay labinsiyam na taong

gulang pa lamang noon. Ikinasal si Hernandez kay Honarata Atang de la Rama noong

1932. Si Ginang de la Rama ay isa ring Pambasang Alagad ng Sining, sa kategoryang

Teatro, Sayaw at Musika. Nang sinakop ng mga Hapones ang Pilipinas noong taong

1941, sumali si Hernandez sa kilusang guerilla, kung saan siya nagsilbi bilang intelligence

officer. Ditoy nakilala niya ang mga miyembro ng Hukbo ng Bayan Laban sa Hapon o

Hukbalahap. Sinasabi na sa pagtatagpong ito nagkaroon ng simpatya si Hernandez para

sa Komunismo o Communism. Matapos ang digmaan ay tinalaga siya ni Pangulong

Sergio Osmea bilang konsehal ng Maynila. Siya rin ay naging pangulo ng datiy

Philippine Newspaper Guild. Ngunit ang talaga niyang mahalagang gawain ay ang pag-

organisa ng mga unyon para sa mga manggagawa. Si Hernandez ay dinakip noong taong

1950 sa salang siya raw umanoy isang lider ng mga rebelyong namumuo sa Luzon. Sa

kulungan niya isinulat ang kayang mga tanyag na nobelang Ibong Mandaragit at Luha ng

Buwaya. Matapos ng limang taong pagkakakulong ay siyay hinayaang magbayad ng

piyansa, at di kalaunan ay napawalang-sala sa mga kasong kanyang hinaharap. Si

Hernandez ay nagpatuloy magsulat at magturo hanggang sa kanyang kamatayan noong

ika-24 ng Marso, taong 1970.

Genre: Nobela
Ang Luha ng Buwaya ay nobelang katha ng isang Pambansang Alagad ng Sining o

National Artist (sa kategoryang Literatura) ng Pilipinas na si Amado V. Hernandez. Ang

kwento ay umiikot sa pang-aapi ng isang mayamang pamilya sa mga maralitang

mamamayan ng isang bayan sa probinsya, at kung papaano nakaisat nagsama-sama

ang mga nasabing mahihirap upang lumaban at malutas ang kanilang mga problema.

Isinulat ni Hernandez ang Luha ng Buwaya habang siyay nasa bilanguan (sa pagitan ng

taong 1951 hanggang 1956), at itoy unang nalimbang noong 1962 ng Ateneo de Manila

University Press. Ang aklat ay may limamput talong kabanata at 334 na pahina.

II. Buod

Tauhan:

Bandong Cruz Siya ay isang gurong hinirang upang maging panibagong principal o

punong- gurong isang paaralan sa Sampilong. Siya ay anak ng isang

magsasaka at maagang naulila

Don Severo at Doa Leona Grande Sila ang mayamang mag-asawa na mapang-abuso

sakanilang mga trabahador at sa mga nangungupahan sa kanilang mga lupain. Mayroon

silangdalawang anak na nagngangalang Jun at Ninet.

 Dislaw Ang katiwala ng mga Grande na mayabang, may masamang ugali at

kinamumuhian ngmga magsasaka. Siya ang karibal ni Bandong sa magandang dalagang si

Pina.

Jun - anak ni Donya Leona na nagtapos ng medisina

Ninet - anak ni Donya Leona na nagtapos ng parmasya

Pina Ang dalagang iniibig pareho nina Bandong at Dislaw. Siya ay anak ni

Mang Pablo at Aling Sabel. May kapatid siyang lalaki na nagngangalang

Dinong. Tinaka siyang gahasain ni Dislaw pagkat di niya ito makuha sa

santong dasalan.

Andres Isang lalaking naninirahan sa iskwater area na may lihim na

pagkatao. Pinagbintangan siyang magnanakaw ng ulo ng litson na iniabot

lamang sa kanya. Siya ang asawa ni Sedes at mayroon silang apat na anak.

Lingid sa kaalaman ng iba na siya pala ang tagapagmana ng malaking lupain

ni Kabesang Resong, isang mayaman ngunit mabuting kabesa noon.

Tasyo Siya ang hinirang na pinuno ng unyon. Madalas siyang makipag-away

sa mga Grande at kay Dislaw dahil nais niyang protektahan at ipaglaban ang

kanilang karapatan at mabigyan ng hustisya ang mga pang-aabuso sa

kanilang mga mahihirap.

Tagpuan

Ang Sampilong ay isang probinsyang puno ng malawak na lupain na pag aari

ngng mga Grande. Ang pangunahing hanapbuhay dito ay ang pagsasaka. May mangilan-

ngilan ding lupaing pag aari ang iba tulad nina Mang Pablo, Ba Inte, Nana Oris , at

Maestro Bandong ngunit di gaaanong kalakihan. Sa loob ng isang taon ay isang beses

lang nakapag aani kaya't kung araw ng anihan, ang lahat ay naroroon ngunit kapansin-

pansin ang hirap na dinaranas ng mga magsasaka sa lupain ni Donya Leona.

Buod

Umiikot ang kwento ng Luha ng Buwaya sa tunggalian ng mayayamang may-ari

ng lupa at ng kanilang mga inaaping magsasaka sa bayan ng Sampilong ilang taon

matapos ang pananakop ng mga Hapones. Nagsimula ang kwento sa pag-uwi ni Maestro

Bandong Cruz sa Sampilong upang humalili sa dating punong-guro na nagbakaston

muna dahil sa karamdaman. Nagkataon naman na magkakaroon ng malaking handaan

sina Don Severo at Doa Leona Grande, ang mga pinakamayaman sa Sampilong,

bilang pagsalubong sa kanilang dalawang anak na sina Jun at Ninet. Ang magkapatid ay

umuwi sa Sampilong mula sa kanilang pagtatapos sa Maynila. Ang pamilya Grande ay

lubhang mapang-api sa kanilang mga magsasaka , at hindi lamang ngayong malapit na

ang piging ngunit kahit noon pa man. Sila'y lagging walang-awang sumisingil ng mga

nagkakapatong-patong na utang ng mga mahihirap na magsasaka. Isang halimbawa ng

kanilang kalupitan ay, ilang araw matapos ang handaan, namatay ang asawa ng isang
magsasaka dahil hindi pinagbigyan ng mag-asawa ang hiling ng lalaki na huwag munang

kunin ang kanilang pera upang mayroon siyang maipambili ng gamot para sa kanyang

maysakit na asawa.

Dumating ang mga pangyayari sa puntong napuno na ang mga mahihirap na magsasaka

at naisip nilang magtayo ng isang unyon para mapangalagaan ang kanilang mga

karapatan. Sila ay tinulungan ng butihing punong-guro na si Bandong. Sa tulong nito ay

namulat ang isipan ng mga tao sa Sampilong at gumanda ang kalagayan ng mga

mamamayan. Ngunit patuloy na umiral ang kasakiman ng mga Grande at tinangka nilang

kamkamin ang lupaing kung tawagin ay 'Tambakan' o 'Bagong Nayon' at hinabla ang

mga mahihirap upang mapigilan ang kanilang mga plano. Di nagtagal at nakarating ang

mga balitang ito sa mga Grande sa pamamagitan ng kanilang katiwala na si Dislaw, ang

karibal ni Bandong sa panliligaw sa magandang dalagang si Pina, at sila'y gumawa ng

paraan upang matanggal si Bandong sa pagkapunong-guro sa paaralan. Nalaman ni

Bandong kung sino ang mga may galit sa kanya at tahasa na siyang nakiisa sa mga plano

at hinanaing ng mga maralitang tao ng Sampilong. Sinubukan nilang dalhin ang problema

sa korte at ayusin ito sa harap ng hukuman ngunit nagkaproblema sila dahil sadyang

maimpluensya ang mga Grande. Di naglaon ay napabalitang ang lupaing iyon ay hindi

pala sa mga Grande, at sa halip ay pagmamay-ari ito ng isa nilang kasamahan na si

Andres. Sa huli ay napawalang-sala rin ang mga inosenteng mahihirap at nabigyan ng

hustisya.
III. Paksa

Ang tema ng nobela ay tumatalakay sa kasakiman ng mga Grande na tulad ng

mga buwaya at ang pagkakaisa ng mga magsasaka upang masugpo ito. Ang pamagat

ng nobelang Luha ng Buwaya, na crocodile tear sa Ingles ay isang idyoma. Itoy

nangangahulugang isang hindi totoo o hindi matapat na pagpapakita ng damdamin. Sa

ating pakakahulugan, ang buwaya ang sumisimbolo sa mga buktot na tao, at itoy nasa

katauhan ng mga Grande. Makikita ang pagiging sakim ng mga ito sa lupa, na naging

rason upang ang mga api ay lalong maghirap. Maiuugnay ang pamagat sa kuwento sa

ilang pangyayari. Nang mamatay si Sepa ay nagpadala ng abuloy si Donya Leona upang

ipakita na silay nakikiramay sa sinapit ng asawa ni Hulyan. Kung bakit natuluyan si Sepa

ay sapagkat wala silang maipambili ng gamot, dahilan sa hindi pagpayag ni Donya Leona

upang kalahati lang muna ang kaltasin sa mga naani. Isa pang pangyayari ay kung saan

tuwing Linggoy parating dumadalo ng misa ang mi ari, pagkat naniniwala siyang ang

pagiging mabuting Kristiyano ay ganap na pumapahid sa ibang mga kapintasan o

kasiraan, at para din naming sukat ng magsimba, minsan sanlinggo upang ang isay

maging mabuting Kristiyano.

Sa katauhan ni Bandong, siya ang naging tagapayo ng unyon ng mga magsasaka

at ang utak sa likod ng pagtatayo ng kooperatiba ng mga iskuwater. Hayag sa kuwento

ang pagkakaisa ng mga tauhan tungo sa pagbabagong inaasam, at dahil ditoy nagawa

nilang kalabanin at mapagtagumpayan ang mga malalaking tao.

IV. Bisa

Pangkaisipan

Dahil sa kahirapan karamihan sa mga tao ang hindi nabibigyan ng hustisya

lalo na sa mahihirap dahil wala kang sapat na kapangyarihan upang ipagtanggol ang

iyong sarili at karapatan bilang tao katulad din ng nangyari sa kwento niyurakan ng mga

Grande ang pagkatao ng mga magsasaka ngunit sa dahil sa pagkakaisa ng mga

magsasaka nalutas nila ang problema at nahanap nila ang hustisya.

Pandamdamin

Nakakapanggalaiti at nakakalungkot. Ipinakita sa nobela ang kasakiman at

kalupitan ng mga Grande sa mga magsasaka. Maihahalintulad ito sa lipunan mga taong

mapagbalatkayo tulad ng mga Grande laganap na ito sa ngayon ginagamit at tinatapakan

ang mga tao na mababa para sa sariling intensyon.

V.Mensahe

Ang mensahe ng kwentong ito ay maihahalintulad sa isyu ng lipunan na

hanggang ngayon ay ating nararanasan ang pagyurak sa mga taong nasa mababang

antas ng mga taong may kapangyarihan sa lipunan. Madaming tao ang nabibihag at

nabubulag sa yaman, ang yaman na dapat ay ibinabahagi at hindi sinasarili huwag

maging sakim huwag maging buwaya sapagkat itoy hindi nagdudulot ng maganda.
VI.Teoryang ginamit

Ang teoryang ginamit sa nobelang ito ay teoryang Realismo sapagkat

ipinakita ng may akda ang tunay na nangyayari sa lipunan. Inilarawan ng may akda ang

kanyang mga naranasan sa katotohanan o reyalidad ng buhay.

VII.Sanggunian

Amado V. Hernandez

Ang Luha ng Buwaya(1962)

https://en.wikipedia.org/wiki/Luha_ng_Buwaya