Professional Documents
Culture Documents
Ang Tunay na
Sampung Utos ni
Apolinario Mabini
Ipinasa ni:
Evangeline R. Baldevieso
Ipinasa kay:
A. Uri Ng Panitikan
Ang akdang Ang Tunay na Sampung Utos ni Apolinario Mabini ay isang sanaysay n a
Apolinario Mabini patungkol sa lipunang kanyang ginagalawan sa panahon niyang iyon. Ito din
lahat ng bagay sa kanyang kapaligiran. Malaki ang pagkakaiba nito at ang pagiging makata dahil
hindi ito ginagamitan ng porma, sukat at tugma na nakakalinang sa interes ng mambabasa ngunit
kahit wala ang mga elementong nasabi ay nakakaakit pa din ito ng interes at hinuhulma ang
nagkaroon ng kaakit-akit na obre maestra upang mahikayat ang mga manonood at mga
B. Bansang Pinagmulan
Ang akdang Ang Tunay na Sampung Utos ni Apolinario Mabini ay nagmula sa bansang
Pilipinas na ating pinagmulan at batay ito sa mga salitang ginamit upang maging makabuluhan
C. Pagkilala Sa May-Akda
Si Apolinario Mabini ay ipinanganak noong Hulyo 23, 1864 at namatay noong Mayo 13,
1903 sa kadahilanang dinapuan siya ng Cholera. Siya ay anak nina Inocencio Mabini at Dionisio
sa mga akda niya ang malaking paghahangad sa kalayaan ng mga mamamayan sa bansang
lamang kilala sa tawag na “Ang Dakilang Lumpo” dahil sa hindi niya paglakad ngunit hindi ito
naging hadlang sa pagkakamit niya ng kalayaan hindi lang para sakanyang sarili ngunit pati na
rin sa kanyang kababayan na magkakaroon ng malaking ambag sa kanilang lipunan kung sila ay
makikipagtulungan at bukas ang isipan upang maunawaan ang mga nais ipabatid ni Apolinario
Mabini. Siya ang Utak dahil malaki ang gampanin nito sa mga makapangyarihan na tao katulad
nina Andres Bonifacio, Paciano Rizal at Emilio Aguinaldo. Si Apolinario Mabini ay naging
lumpo simula pa lang pagkabata nang tamaan siya ng paralisis na siyang naging sanhi ng hindi
Aguinaldo dahil ginawa siya nitong opisyal na tagapayo patungkol sa kilos na kaniyang gagawin
panglabas at pangulo ng konseho at sa panahong ding iyon ay isinulat niya ang “Tunay na
Dekalogo” o tinatawawag na Ang Tunay na Sampung Utos. Masasabing siya ay isang maganda
D. Layunin Ng Akda
Ang akdang Ang Sampung Utos ni Apolinario Mabini ay may layunin na magpalaganap
sa pag-unlad ng Pilipinas. Ang akdang ding ito ay nagpapayahag ng parehong hangarin ng ating
kapwa na nais din ng Poong Maykapal. Ito din ay mag layuning ipabatid sa mga mambabasa at
tagapakinig na huwag hangarin na hariin ang buong bansa dahil hindi buong bansa sa mga
mamamayan ngunit ang sariling kamag-anakan lang nito ang makikinabang hindi ang mga
mamamayan na nasasakupan nito sa iisang bansa. Huli, para saakin ay nagpapahayag ito ng
maging mulat ang isipan at maging praktikal sa bawat desisyon na may katungkulan sa pag-
hahangad ng kapangyarihan sa sariling bansa dahil alam naman natin na ito’y magkakaroon ng
malaking impluwesya ang pakikipagkapwa sa pag-unlad ng bansa. Ang pinapaksa ng akdang ito
ay hindi lamang pang sariling kapakanan ngunit marapat ding magkaroon din ng pananagutan at
lipunang ginagalawan. Ipinapabatid din ng akdang ito na may parehong hangarin ang Diyos at si
Apolinario Mabini at nakasaad na ang sariling konsensya ng isang tao ay siyang umuusig at
nagiging instrumento sa pakikipag usap ng Diyos na marapat ay laging idamay ang kapuwa sa
bawat desisyon na iyong gagawin dahil ito ay makakaapekto sa buong pagkatao at lipunang
inyong ginagalawan.
Ang akdang ito ay walang gumaganap na tauhan dahil ito ay patungkol sa mamamayan
Nasyonalismong Pilipino sa mga akdang kaniyang ginawa dahil ito ang magiging sanhi ng
C. Tagpuan/Panahon
Ang akdang ito ay naganap noong Panahon ng mga Kastila na nais ipabatid ni Apolinario
Mabini na ang mabisang susi dito ay ang pagkakaroon ng bayanihan dahil ayon na din
sakanyang sinabi na kung ano ang siyang kagustuhan at kapighatian ng isa ay pareho lamang ng
nararamdaman ng iyong kapwa, ang ibig sabihin ay magkaroon ng aksyon ngunit kailangan na
bawat isa sa lipunang ginagalawan. Ang isinasaad dito sa akdang ito ay laging isaalang-alang
ang mga utos ng Diyos o mga paraan na makakabuti sa ating pagkatao at sa buong mamamayan.
Magtiwala at mahaling ang iisang Diyos na siyang nagbibigay lakas sa bawat kilos na ginagawa
natin sa pang araw-araw at siyang nagpapatawad sa mga kasalanang nagagawa natin na siya
lamang ang umuunawa at nagpapatawad ng walang hinihinging kapalit. Alam naman natin na
ang Diyos lamang ang dapat maghari at sambahin sa buong sanlibutan at hindi ang taong naging
pagmamahal sa Inang-Bayan na siyang tumulong sa bawat isa na hulmahin ang buong pagkatao,
at pagmamalasakit sa kapuwa ay siyang dapat isaalang-alang dahil alam naman natin na may
kasiguraduhan ang pag-unlad ng bansa kung laging mananatili sa isip at puso ang pakikipag
kapwa. Alam naman natin na hindi tayo mabubuhay sa sarili lang natin, kailangan natin ng taong
gagabay at pupuna sa maling ginagawa natin na siyang magdudulot ng kaunlaran sa ating sarili.
Ang isang indibidwal ay konektado sa bawat isa, mailalarawan ko ang indibidwal at ang taong
epekto ng gagawin niyang aksyon dahil ito ay makakaapekto sa bawat isa sakanilang lipunang
ginagalawan. Mahalin natin ang ating kapuwa gaya ng pagmamahal natin sa ating sarili na
siyang maghahatid ng malaking pagbabago sa Inang Bayan at sa ating kapuwa. Ang akdang ito
akda na siyang nagkakaroon ng mabuting hangarin hindi lang sa Inang-Bayan at kapuwa kung
hindi ay pati na din sa Poong Maykapal. Masasabi kong may kaisahan ang bawat tunay na
kautusan ni Apolinario Mabini dahil nakukuha agad ang nais iparating ng may akda na siyang
akdang ito ay sariling kapwa Pilipino din ang mag aangat at susuporta sa bawat isa at laging
Para saakin, ang kulturang masasalamin sa akdang ito ay ang pakikipag bayanihan ng
sa ibang tao na hanggang ngayon ay nakikitaan sa mga ugali at gawi ng mga Pilipino na siyang
nagpapakilala bilang isang Pilipino. Naipapakita din sa akdang ito ang pagiging maka Diyos
dahil sa bawat pagpapahayag ng may akda nito ay laging binabanggit ang Poong Maykapal na
siyang makapangyarihan sa lahat at walang sinuman ang makapapantay sakaniya. Ang kulturang
Ang kaisipang taglay ng Akdang Ang Tunay na Sampung Utos ni Apolinario Mabini ay
pagmalasakitan ang bawat tao at ang bansang Pilipinas. Nakasaad din dito na magkaroon ng
kagalingan sa lahat na hindi lamang ang sarili ang makikinabang pati na din ang mga taong
nakapaligid sakanya. Ang kaisipan din nito ay patungkol sa paglaya sa mapang abusong
mananakop sa ating bayan, unahin ang kalayaan ng panglahat bago ang sarili dahil kapag
ginawa natin ito ay pati din ang ating sarili ay lalaya. Ang pagiging Pilipino ay dapat isaisip at
itatak sa ating puso dahil sa paraang ito mapapaunlad at maipagmamalaki natin kung anong lahi
Ang Estilo Ng Pagkasulat ng Akda na ito ay base sa kanyang pag oobserba sa lipunang
kanyang ginagalawan, nakikitaan niya na may mga taong sarili lamang ang iniisip at hinahayaan
ang iba pang mga kasapi na magdusa at maghirap na siyang nagiging hadlang sa pagtatamo ng
tagapakinig. Ang akdang ito ay masasabi kong maimpluwensyang akda hindi lamang para sa
sarili kung hindi din pati sa kapwa na isang paraan ng pagkilo upang baguhin ang maling
pananaw na hindi maghahatid ng mabuti at hindi kapaki pakinabang na gawain. Ang mga
tagapakinig na siyang humahasa sa kaisipan at damdamin ng mga ito. Ito ay isang mabisang
kapwa. Sa aking palagay, ito ang magiging susi upang mapausbong ang pagkakaisa ng bawat
kung hindi totoong magkapatid dahil ang dugong dumadanak sa isang tao ay siya ring
Ang akdang ito ay pumapasok sa Teoryang Romantisismo dahil alam naman natin na
ang binigyang diin ni Apolinario Mabini ay ang una, pagmamahal sa iisang Diyos dahil alam
naman natin na ang Diyos lamang ang marapat purihin at sambahin ng buong sambayanan dahil
sa hatid niyang kabutihang loob sa bawat isa. Pangalawa, pagmamahal sa Inang-Bayan o bayang
hindi lang sa kung anong meron ang akda pati na din sa kung anong taglay na kaugalian,
Pilipinas. Ang pangungusap ng Diyos sa bawat isa ay malaking gampanin upang mapakita ang
mga pagmamahal na ito para na din sa ating kabutihan at ikakauunlad ng bansa at bawat isa. Ito
din ay pumapasok sa Teoryang Humanismo dahil ito ay binibigyang pansin ang kahalagahan ng
presensya ng tao na siyang may malaking gampanin upang mapabatid ang kaniyang kaisipan at
pananaw batay sa kinalalagyan niya bansa. Ito din ay naka pokus sa saloobin at pananaw ng may
akda na siyang may malaking epekto upang sumigla ang sistema ng bansang Pilipinas.
V. BUOD
pangyayari sa ating buhay ay matuto tayo lumapit sakanya dahil siya ang nagbibigay sigla o
lakas satin upang harapin ang bawat bukas na dumadaan sa buhay natin. Ipinagkaloob niya din
Pangalawa, ang pagmamahal sa ating Inang-Bayan na isang natatanging paraiso sa mundong ito
na pinaglalagakan ng Diyos ng kanyang mga masining na likha katulad ng tao. Nakasaad din na
matutong unahin ang kalayaan ng bansa bago ang sarili dahil kung ang bansa’y malaya ang
isang tao din ay malaya. Ipinapahayag din dito na huwag kilalanin ang mga lider na hindi
inihalal ng sabayanan at kilalanin lamang ang mga lider na inihalal ng samabayanan dahil sila
ang may kapangyarihan at ihanap ng sapilitang republika ang bansang Pilipinas. Alam naman
natin na may mga namamahala sa ating lipunan na ang hangad lamang ay kapangyarihan at
kaban ng bayan na siyang nagdudulot ng masamang epekto sa bansa. Panghuli, ang kapwa ay
marapat na mahalin katulad ng pag-ibig natin sa ating sarili dahil ang Diyos ay nagbigay satin ng
katungkulan sa bawat isa na makipagtulungan at ituring ang bawait isa na kapatid, katotoo o
VI.IMPLIKASYON
usaping Kalagayang Panlipunan na marapat ay itatak ang Sampung Utos na ito upang makamtan
ang tinatamong kaunlaran sa bansang Pilipinas. Ang bawat isa ay may pananagutan sa lahat sa
Pilipino may mga kautusan tayong sinusunod hindi lang sa Diyos pati na din sa lipunang ating
ginagalawan. Ito din ay pumapasok sa Kalagayang Pangkabuhayan, ang estado natin sa buhay
lamang sa pagtatakda ng Poong Maykapal. Ang akdang ito ay tugma patungkol sa paglalarawan
sa mga Pilipino dahil ang mga utos na ipinahayag ni Apolinario Mabini ay para sa mga Pilipino
baying Sinilangan. Ang panghuli ay ang Kalagayang Pansarili, alam naman natin na ang
pagpapakatotoo sa sarili ay isang mabuting ehemplo sa bawat isa dahil sa paraang ito nasusunod
din ang utos ng Diyos at ito din ay nagpapakita din ng pagpapahalaga at pagmamahal sa Diyos
na pananagutan sa isa’t isa dahil hindi magiging buo ang isang tao kung walang gabay o tulong
ng bawat isa upang maging isang ganap na responsableng mamamayan sa kaniyang lipunan.