Φ Ε Β Ρ Ο ΥΑ Ρ Ι Ο Σ 2 0 1 8 ΠΕΡΙΟΔΟΣ Γ΄ No5

Ε Π Ι Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α Σ & Π Ρ Ο Β Λ Η Μ ΑΤ Ι Σ Μ Ο Υ

Γράφουν οι :
E. Tζιόλας
Π. Σαββίδης
Μ.Τegmark
A.Παπαγιαννόπουλος
Κ.Μαμέλης
Σπ. Δερμιτζάκης

- Μακεδονικό
- Συρία-Μέση Ανατολή-
Τουρκία
- Το σπίτι του Κεμάλ
- Διαφθορά &
Πολιτικές Ελιτ
- Τεχνητή Νοημοσύνη
- 326 καθηγητές Διεθνών
ΑΕΙ απευθύνονται
στον Β.Obama για το
Μακεδονικό.

Πολιτικό Ημερολόγιο : Γεγονότα τον ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ • ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Εκδίδεται στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
 ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ : Πολιτικές Εξελίξεις
ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΕΠΙΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ, ΑΛΛΑ
ΕΠΙΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ
ΕΛΛΑΔΑΣ.
Το μέγα διακύβευμα.
- Τα ογκώδη συλλαλητήρια για τη Μακεδονία
σήκωσαν ένα απαράβατο, απαραβίαστο όριο
προστασίας της ελληνικότητας της Μακεδονίας,
όρισαν την πραγματική κόκκινη γραμμή απέναντι στο
σφετερισμό, την πλαστογραφία και τις διεκδικήσεις
του γειτονικού κράτους. Η περιφρόνηση της
κυβέρνησης απέναντι στο μαχητικό και σαρωτικό
αυτό λαϊκό αίσθημα που αμείωτο και ισχυρό
επιβεβαιώνεται επί 25 χρόνια, αυξάνει το θυμό του
περιφρονημένου Λαού, βαθαίνει την απομόνωση
της από το Λαό και προετοιμάζει σφοδρότερες
αντιδράσεις.
- Ο αντιπερισπασμός με το σκάνδαλο ‘‘ΝOVAR-
TIS’’ ενώ δείχνει ότι δεν μπορεί να αποτελέσει έξοδο
διαφυγής και ανάκαμψης, μπορεί να στήνεται ή/
e-Δίαυλος |
Αγγελος ΓΙΑΛΛΙΝΑΣ : Αχίλλειον, 1895
Γράφει ο Ελευθέριος ΤΖΙΟΛΑΣ
και να χρησιμοποιηθεί ως προκάλυμμα για την
διαμόρφωση λύσης στα παρασκήνια. και την
αιφνιδιαστική εφαρμογή της. Αν μετά τη σφοδρή
επικοινωνιακή πίεση που το σκάνδαλο ασκεί πάνω
στα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα στοχευμένα
στελέχη τους, και ιδιαίτερα στα κόμματα του
λεγόμενου ‘‘ενδιάμεσου χώρου’’ (Κίνημα Αλλαγής),
έρθει στη Βουλή η απόσυρση του σκανδάλου με
αναπομπή στη Δικαιοσύνη (=τις καλένδες) και
ταυτόχρονα έρθει και η Συμφωνία για το ζήτημα των
Σκοπίων, μπορούμε να αντιληφθούμε το περιβάλλον
ανακούφισης και την βέβαιη υπερψήφιση της
Συμφωνίας από μια ενδοτική ‘‘συμμαχία προθύμων’’,
που θα αυτοαναγορευθεί σε υπεύθυνη εθνική
συνεννόηση, ανοίγοντας το δρόμο για εκλογές με
σελ. 2
ενισχυμένες τις μετοχές Τσίπρα.
- Σε κάθε περίπτωση, παρά και τους όποιους
σχεδιασμούς, το ζήτημα των Σκοπίων παραμένει
οξύ και ανοιχτό, ο κυβερνητικός λόγος και οι
σχετικές κυβερνητικές προθέσεις, ακόμα και, τώρα,
παρά τις απαράδεκτες προτάσεις Νίμιτς και την
επάνοδο της αδιαλλαξίας των Σκοπίων στα ουσιώδη
(Σύνταγμα, ‘‘Μακεδονικό Έθνος’’), εξακολουθούν
στην ίδια γραμμή, απέναντι στην οποία βρίσκεται η
συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού.
- Οι υβριστικές συμπεριφορές απέναντι σε
αναστήματα με διεθνή αναγνώριση, ιστορική,
δημοκρατική καταξίωση και τεράστιο έργο,
όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, αλλά και απέναντι
σε εκατοντάδες χιλιάδες κινητοποιημένων,
αγωνιζόμενων πολιτών, καταδεικνύουν ποιοτικά
στοιχεία ρηχότητας και ρεβανσισμού, καθώς και μια
λογική μιας ‘‘κλειστής εξουσιαστικής ομάδας’’, που
συμπτωματικά βρέθηκε σε θέση ισχύος και που με
βεβαιότητα αδυνατούν να σηκώσουν την διεύθυνση
και διαχείριση υποθέσεων με τέτοιο βάρος και
πολυπλοκότητα, εθνικής και ιστορικής σημασίας.
- Βρέθηκαν στη θέση της κυβερνητικής εξουσίας
μέσα από τις πλέον αντιφατικές, αλλοπρόσαλλες
μεταπολιτευτικές συνθήκες, με όχημα τη δημαγωγία
και την εξαπάτηση, και θεωρούν ότι μπορούν
να σφραγίσουν εξελίξεις, με χαρακτήρα εθνικής
ταπείνωσης, που θα επιβαρύνουν τη χώρα για
δεκαετίες, εγκαθιστώντας με την υπογραφή τους
έναν αναθεωρητισμό συνόρων στα βόρεια σύνορα
της χώρας και σε βάρος της . Αυτό ένιωσε ο ελληνικός
Λαός και ορθώθηκε ενωμένος, αποτρέποντας τους,
λέγοντας : ‘‘ΟΧΙ’’ !
- Αυτό που επιδιώκουν να κάνουν, τώρα, είναι
καθοριστικό, θα είναι καταλυτικό για την Ελλάδα.
Διαπραγματεύονται πάνω στη διεκδίκηση μιας
γειτονικής χώρας, των Σκοπίων, να έχει δικαιώματα
σ΄ ένα τμήμα της Ελλάδας, τη Μακεδονία !
Υπογραμμίζω ότι κι ο Τ. Ερντογάν το ίδιο θέλει
και λέει : να έχει δικαιώματα στα Ελληνικά νησιά
του Αιγαίου (αυτό ο Ερντογάν το αποκαλεί :
‘‘αναθεώρηση της Λωζάννης’’ και στην Αθήνα το
μετονομάζουν: ‘‘εκσυγχρονισμό της Λωζάννης’’!).
Η διαφορά είναι ότι στην πρώτη περίπτωση
(διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό) η συμφωνία
θα υπογραφεί τώρα, ενώ η Λωζάννη υπάρχει.
Αυτή η προς υπογραφή συμφωνία, από τη γένεση
e-Δίαυλος |
της, αν υιοθετηθούν και υπογραφούν τα περί
σύνθετης ονομασίας (οποιασδήποτε εκδοχής) θα
έχει περιλάβει με υπογραφή της Αθήνας (!) έναν εν
δυνάμει και, πάντως, αποδεκτό (από την Αθήνα)
μελλοντικό αναθεωρητισμό συνόρων στην περιοχή
σε βάρος της Ελλάδας, και συγκεκριμένα σε βάρος
της ελληνικής Μακεδονίας.
Ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας προσκρούει στη
Λωζάννη, ενώ ο αναθεωρητισμός των Σκοπίων θα
είναι συμφωνημένος κι από την Αθήνα, μέσω της
σύνθετης ονομασίας ! Αυτή θα είναι η ‘‘διαφορά’’ !...
Διαφορά με μηνύματα, όμως, και για το παραπέρα.
Αφού θα έχει αναγνωρισθεί δικαίωμα διεκδίκησης
επί της Μακεδονίας, τα πράγματα θα πάνε και στα
άλλα : στο Αιγαίο και στη Θράκη. Αν αποδεχθείς
δικαιώματα επί της Μακεδονίας, -οποιαδήποτε
δικαιώματα (εθνολογικά, γλωσσικά, ιστορικά,
ονοματολογικά)-, από τα αδύναμα, εσωτερικά
ασταθή Σκόπια, τότε είναι βέβαιο ότι θα οδηγηθείς
και σε αποδοχή του αναθεωρητισμού του τουρκικού
επεκτατισμού.
- Ξανατονίζουμε ότι τον γεωγραφικό προσδιορισμό
οι Σκοπιανοί θα τον μεταχειρίζονται για να προωθούν
την κρατική προπαγάνδα τους και την επίσημη
κρατική στρατηγική περί διηρημένης Μακεδονίας
που θα πρέπει να επανενωθεί με διεύρυνση του
κράτους των Σκοπίων.
Ένας τέτοιος προσδιορισμός (Άνω Μακεδονία,
Βόρεια Μακεδονία), πέρα από το γεγονός ότι και
γεωγραφικά είναι απόλυτα αυθαίρετος (π.χ., τα
Σκόπια, το Στίπ, το Τέτοβο, το Κουμάνοβο κλπ)
ουδέποτε ήταν τμήματα της λεγόμενης ‘‘γεωγραφικής
Μακεδονίας’’, θα επιτρέπει στους Σκοπιανούς
να επιμένουν πως είναι οι μόνοι πραγματικοί
Μακεδόνες, με δικό τους κράτος το μόνο ελεύθερο
μακεδονικό κράτος, ενώ “τα άλλα τμήματα της
Μακεδονίας”, το “ελληνικό” και το “βουλγαρικό”,
έχουν υποστεί κατάληψη η/και εθνοκάθαρση και
ότι η αποστολή του ‘‘ελεύθερου τμήματος’’ (=των
Σκοπίων) είναι η συνένωση όλης της Μακεδονίας σε
ενιαίο έθνος-κράτος.
Ένας εθνικός η χρονικός προσδιορισμός, εξάλλου,
θα παραπέμπει στην πλαστή ιστορία περί των
Σλάβων που δήθεν αναμίχθηκαν με το ‘‘έθνος
των Μακεδόνων’’, τους αρχαίους και μετέπειτα
Μακεδόνες και συγκρότησαν το σύγχρονο κράτος
της Μακεδονίας (π.χ., τη ‘‘Νέα Μακεδονία’’, στο
σελ. 3
προτεινόμενο όνομα). Τα ίδια ισχύουν και για
μικτούς προσδιορισμούς, π.χ. Γκορναμακεντόνια =
Ανω Μακεδονία ή Novamakedonija.
Γιατί το fYROM είναι καλύτερο από τις
συζητούμενες σύνθετες ονομασίες.
............................................
- Οφείλουμε ακόμα να υπογραμμίσουμε το εξής: το
πρόβλημα με την ονομασία των Σοπίων, ιδιαίτερα
στην φάση αυτή δεν είναι της Ελλάδας, είναι των
Σκοπίων, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και, εν μέρει, της Ε.Ε.
Όλων εκείνων που αβασάνιστα και αυθαίρετα
αποδέχτηκαν το ‘‘Macedonia’’ (αντί να μείνουν
στο fYROM του ΟΗΕ). Ας ξεκινήσουν τώρα όλοι,
και κυρίως οι ΗΠΑ (με το διεθνές βάρος τους)
από τη θέση αυτή, - fYROM -, ακυρώνοντας την
αποδεχθείσα ‘‘Macedonia’’.
Η διαπραγμάτευση, έτσι, θα άρχίζε από μηδενική
βάση, χωρίς τετελεσμένα, διαφορετικές ταχύτητες
και δήθεν ‘‘κεκτημένα’’. Δείχνοντας καθαρά ότι
υπάρχει αναθεώρηση από τους μεγάλους και
βασικούς διεθνείς παίκτες της στάσης τους έναντι των
e-Δίαυλος |
Σκοπίων, φέρνοντας τα Σκόπια σε αναγκαστική θέση
πραγματικής αυτογνωσίας. Δίνοντας το μήνυμα ότι
επιστρέφουν σε μια ‘‘προσωρινότητα’’ για το κράτος
αυτό, που θυμίζει ακριβώς ένα παρελθόν με βαριές
υποθήκες και αρνητική κατάσταση (=former Yugo-
slavian Republic of Macedonia). Κατάσταση, που
θα ξεπερασθεί μόνο αν ο ενδιαφερόμενος που φέρει
αυτό το όνομα - απομεινάρι (δηλαδή, τα Σκόπια),
σκεφθεί, ενεργήσει και λειτουργήσει πέρα από τα
αρνητικά εκείνα στερεότυπα, που αποτυπώνονται
στο όνομα του (=fYROM).
- Το fYROM, επαναφερόμενο στις σημερινές
συνθήκες, έχει μέσα του έναν ιδιότυπο εκβιασμό, μια
ξεκάθαρη πίεση, μια πρόκληση για αλλαγή στάσης.
Η διεθνής κοινότητα είναι σαν να λέει στα Σκόπια :
‘‘1ο. Το Macedonia, με το οποίο σας αποδεχθήκαμε
δεν υπάρχει.
2ο. Το νέο σας όνομα δεν μπορεί να είναι αυτό που
αναθεωρούμε -ακυρώνουμε (=Macedonia).
3ο. Η επιστροφή σας στο στερεότυπο του
παρελθόντος σας καθιστά μη σύγχρονο κράτος.
Για να βγείτε από το αδιέξοδο όπου έχετε
Κωνσταντίνος ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ : Ακρόπολη
σελ. 4
αυτοπαγιδευθεί ξεπεράστε, αρνηθείτε αυτό
το απωθητικό ιδεολογικό καλούπι, αυτό το
ψευδοθεωρητικό - ξεπερασμένο κέλυφος’’.
Κάτω από το ισχυρό, πραγματικό γεγονός, που
είναι πλέον ευρύτατη συνείδηση, ότι η Ελλάδα
δεν έχει να κερδίσει τίποτε από μια ονομασία με
οποιαδήποτε χρήση του όρου Μακεδονία (σύνθετη,
παράγωγου κλπ), ας ασκήσουν οι ενδιαφερόμενοι
κάθε πίεση και ας λάβουν κάθε μέτρο προς τα
Σκόπια, ώστε να αποδεχθούν τα Σκόπια ονομασία
που δεν θα στρέφεται, με κανέναν τρόπο (ιστορικό,
διεκδικητικό, εθνολογικό, ονοματολογικό) εναντίον
της Ελλάδας.
- Ο Α.Τσίπρας και άλλοι προβάλλουν ως δήθεν
ισχυρό τους επιχείρημα ότι, δηλαδή, το όνομα
‘‘Μακεδονία’’ ήδη το έχουμε παραχωρήσει αφού
υπάρχει στο fYROM, όπου το ‘‘Μ’’ είναι το Mace-
donia. Αυτά, από τη μια, αποτελούν ελιγμό για
τη δικαιολόγηση της σχεδιασμένης παράδοσης,
και, από την άλλη, μια λαθροχειρία με σκοπό τον
αφοπλισμό όσων σθεναρά αρνούνται την παράδοση
του ονόματος με ό,τι αυτό κουβαλάει και ό,τι
Πάρις ΠΡΕΚΑΣ (1926-1999): Αγία Τριάδα - Κλείσοβα - Μεσσολόγγι, 1994
e-Δίαυλος |
σημαίνει. Είναι γνωστό με ποιόν τρόπο η Ελλάδα,
μέσα σ’ ένα περιβάλλον αντιφάσεων και παλινωδιών
(Κ.Μητσοτάκη - Α.Σαμαρά), το 1991 -1992, υπό την
αδικαιολόγητα υποχωρητική στάση και με ευθύνη
του τότε πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη η χώρα
κατέφυγε στο να υιοθετήσει αυτή τη λύση ονομασίας.
Πρέπει, όμως, εικοσιπέντε (25) χρόνια μετά, να
επισημανθούν τα εξής :
1ο. Η διαρκούσα επί 25 έτη αυτή ονομασία διατηρεί
τη γειτονική χώρα σε προσωρινότητα, με ό,τι αυτό
συνεπάγεται για την ατελέσφορη και αναχρονιστική
επίσημη κρατική-εθνική ιδεολογία της, τις σχέσεις
της και τα αδιέξοδα του μέλλοντος της (με δεδομένη
και την ενδημούσα εσωτερική της αστάθεια).
Προσωρινότητα από την οποία για να εξέλθει
πορευόμενη προς την κανονικότητα, οφείλει στο
πραγματοποιούμενο δρομολόγιο με αποφασιστικό
του σταθμό την Αθήνα, να αναζητήσει λύση-
ονομασία, ή οποία από την ενδιάμεση Συμφωνία
ακόμα είχε καταστεί σαφές ότι αλυτρωτικός και
οποιοσδήποτε διεκδικητικός χαρακτήρας δεν
γινόταν αποδεκτός.
σελ. 5
2ο. Το fYROM, με καθαρότητα παραπέμπει σε
κρατική κατασκευή, σε κρατική οντότητα της
Γιουγκοσλαβικής περιόδου. Υπενθυμίζει και
σηματοδοτεί τόσο μια περίοδο ψυχροπολεμικής
πόλωσης και διαίρεσης, όσο, κυρίως ένα κρατικό
όχημα υπό την ονομασία ‘‘Μακεδονία’’ με
διεκδικητικούς, επεκτατικούς σκοπούς σε βάρος της
Ελλάδας (και μερικώς της Βουλγαρίας).
Μία κρατική κατασκευή σταλινικής έμπνευσης,
που αρχικά υιοθετήθηκε ως ευρύτερο σχέδιο
για την Βαλκανική Ομοσπονδία, όπου η ενιαία
‘‘Μακεδονία’’ (Σέρβικη, Ελληνική, Βουλγάρικη)
θα αποτελούσε μαζί με τη Βουλγαρία του
Δημητρώφ και τη Γιουγκοσλαβία του Τίτο τη
Βαλκανική Ομοσπονδία, για να καταλήξει μετά
την διαφοροποίηση του Τίτο έναντι του Στάλιν σε
επεκτατικό σχέδιο υποστηριζόμενο από τον Τίτο
με όχημα το ομόσπονδο εντός της Γιουγκοσλαβίας
δημιουργηθέν κρατικό μόρφωμα της ‘‘Μακεδονίας’’.
Κρατικό μόρφωμα που εκτός από τις επεκτατικές
βλέψεις, είχε ορισθεί και γεωγραφικά αυθαίρετα με
το βόρειο τμήμα του (γειτονικό προς τη Σερβία)
να έχει ενσωματωθεί από τον Κροάτη Τίτο για
λόγους μείωσης του εκτοπίσματος της Σερβίας στο
ομόσπονδο κράτος της Μακεδονίας.
Το εξαιρετικά σημαντικό και ταυτόχρονα παράξενο
και ανησυχητικό γεγονός είναι ότι παρά την
τραγική διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, με ανοιχτή
(παρ)έμβαση του ΝΑΤΟ, το κρατίδιο των Σκοπίων
διατηρείται όχι απλώς ως κρατική οντότητα, αλλά ως
όχημα με τα ίδιους και μάλιστα αναζωπυρωμένους
διεκδικητικούς στόχους έναντι των γειτόνων της
και ιδιαίτερα έναντι της Ελλάδας, με αποστολή
και τελικό του σκοπό την ίδρυση του ενιαίου
‘‘μακεδονικού’’ έθνους -κράτους.
Οι δυνάμεις που παρενέβησαν για τη διάλυση της
ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, που, βέβαια, προήλθε
κι από τις εσωτερικές της αξεπέραστες έριδες
και αντιπαραθέσεις, επέτρεψαν να διατηρηθεί
ζωντανό και με διάφορους τρόπους υποστήριξαν το
αναγεννημένο εθνικό ‘‘μακεδονικό’’ ιδεολόγημα-
αφήγημα των Σκοπίων και την επίσημη κρατική
‘‘μακεδονική’’ στρατηγική και προπαγάνδα με
διεκδικητικό περιεχόμενο σε βάρος Ελλάδας.
- Στο σημείο αυτό, είναι κρίσιμο να υπογραμμισθεί
ότι τώρα, με το ενδιαφέρον των Σκοπίων και του
ΝΑΤΟ για την εξεύρεση λύσης θα ήταν η σωστή
e-Δίαυλος |
στιγμή να αναδειχθούν από μια Εθνική Ελληνική
Ηγεσία όλα αυτά και να ζητηθεί η πραγματική,
δεσμευτική, αδιαμφισβήτητη στο Σύνταγμα
των Σκοπίων και στη νέα διεθνή Συμφωνία η
εγκατάλειψη του ξεπερασμένου κελύφους τιτοϊκής
κατασκευής, του ψευδοθεωρητικού ιδεολογικού
‘‘μακεδονικού’’ αφηγήματος, της διεκδικητικής,
εν δυνάμει αναθεωρητικής στρατηγικής των
υφιστάμενων συνόρων. Όλα αυτά που θα έπρεπε
να εγκαταλειφθούν συμπυκνώνονται σε μία λέξη :
Μακεδονία.
Λέξη, ονομασία την οποία το υπό αναγνώριση νέο
κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει ακριβώς
για τους λόγους που αναλύθηκαν. Εξ άλλου, η
Ελλάδα με τις θέσεις της αυτές θα ήταν η χώρα
που πραγματικά ήθελε και συγκεκριμένα πρότεινε
να κλείσει και στα Βαλκάνια και στην περιοχή
της ο ψυχροπολεμικός κύκλος και ο κύκλος των
καθεστώτων που το 1991 κατέρρευσαν μαζί με τις
επεκτατικές βλέψεις και τον αναθεωρητισμό που
τα χαρακτήριζαν.
Με το κλείσιμο, μάλιστα, αυτού του κύκλου, οι
ονοματοθεσίες των περιοχών θα μπορούσαν να
επιστρέψουν στην ιστορική κανονικότητα και
ομαλότητα, όπως αυτές είχαν γίνει αποδεκτές με την
πραγματική επίλυση του Μακεδονικού Ζητήματος
με τη λήξη και των Βαλκανικών Πολέμων. Δηλαδή,
η περιοχή του σημερινού κράτους των Σκοπίων
να ονομασθεί, όπως ονομαζόταν : Βαρντάρσκα
(Bardashka) – Δημοκρατία του Βαρδάρη, ή ,
εφόσον, αναζητούν αρχαία ονομασία, Παιονία
– Δημοκρατία της Παιονίας, ή, αν ήθελαν να
προσδιορισθούν γεωγραφικά : Δημοκρατία της
Κεντρικής Βαλκανικής. Η στιγμή λοιπόν τούτη
θα ήταν η σωστή με αυτή και μόνο την έννοια,
κι όχι για την εξυπηρέτηση των επιθυμιών των
Σκοπίων και των στόχων του ΝΑΤΟ, δηλαδή, με την
υπόσκαψη, υποθήκευση των ελληνικών δικαίων και
την αποδοχή του αναθεωρητισμού και στα βόρεια
σύνορα της Ελλάδας.
- Ας σκεφθούμε πόσο ισχυρή στην Διεθνή κοινή
γνώμη, αλλά και εντός των θεσμών της Διεθνούς
Κοινότητας καθίσταται η θέση της Ελλάδας αν
σταθεί με ψυχραιμία, υπευθυνότητα και σταθερότητα
στην παρακάτω Γραμμή, από την Ουάσιγκτον, μέχρι
το Βερολίνο, από το Στρασβούργο, μέχρι το Πεκίνο,
από τη Μόσχα μέχρι το Σίδνεϋ.
σελ. 6
Τα Σκόπια επιθυμούν να φύγουν, να μετακινηθούν
από το fYROM, μολονότι υπάρχει εντός αυτής
της ονομασίας το το ‘‘Macedonia’’. Θέλουν να
αλλάξουν την ονομασία τους για να φύγουν από
τη προσωρινότητα και για να μην αποτελούν το
τελευταίο απομεινάρι ενός Κόσμου ψυχροπολεμικού,
επιθυμώντας, όμως, ταυτόχρονα, να οικειοποιηθούν
δια παντός το ‘‘Μακεδονία’’.
Η θέση της Ελλάδας επί 25 χρόνια, παρά τις πιέσεις,
με σθένος του Λαού της και με σταθερή οικονομική
λειτουργία στην περιοχή και στα Σκόπια, δεν έχει
επιτρέψει να υιοθετηθεί το καθαρό ‘‘Macedonia’’. Γι
αυτό συζητείται και πάλι, τώρα, το θέμα. Δεν αρκούν,
δηλαδή, τα 140 κράτη που αναγνώρισαν το ‘‘Mace-
donia’’. Αν η Ελλάδα, η Ελλάδα που είναι η μήτρα
και η μητέρα δεν υπογράψει, αν η Ελλάδα που έχει
ζωτικό εθνικό συμφέρον δεν αποδεχθεί το δικαίωμα
σφετερισμού της Ιστορίας της και το δικαίωμα
διεκδίκησης μέρους της ακεραιότητας, τότε η
δίκαια άμυνα της , η προάσπιση της ειρήνης και της
ασφάλειας έναντι οποιουδήποτε αναθεωρητισμού
στην περιοχή θα είναι η πάγια, διαρκής θέση της.
Όλοι, έτσι, θα γνωρίζουν ότι το πρόβλημα, -το
πραγματικό πρόβλημα-, είναι η επιχειρούμενη κλοπή,
ο σφετερισμός, ο αλυτρωτισμός, ο αναθεωρητισμός
των Σκοπίων.
- Ας πούμε στη Διεθνή Κοινότητα : όλοι εσείς
που είδατε περιχαρείς το ‘‘Τείχος’’ να πέφτει, που
μιλάτε για ένα Κόσμο έξω από τα ψυχροπολεμικά
κατάλοιπα και σύνδρομα, στα πλαίσια, μάλιστα, του
Δικαίου, πρέπει να κατανοήσετε ότι η Ελλάδα είναι
αποφασισμένη να κλείσει τα προηγούμενα του Τίτο
και του Στάλιν που την απειλούν στη γειτονιά της.
Εσείς γιατί το αρνείσθε ;
Γιατί το τιτοϊκό κατασκεύασμα, σταλινικής
έμπνευσης, με σκοπιμότητα επεκτατική, με στόχους
αναθεωρητικούς, στα πλαίσια ενός κράτους που
τραγικά διαλύθηκε (της Γιουγκοσλαβίας), το
διατηρείτε, το αποδέχεσθε, το αναζωογονείτε ;
Γιατί εξακολουθείτε να αποδέχεσθε, να ενθαρρύνετε
έναν αναθεωρητισμό αποσταθεροποίησης της
περιοχής με επίσημη κρατική γραμμή ίδια με
εκείνη της ψυχροπολεμικής περιόδου σε βάρος της
Ελλάδας;
- Δεν θα κουρασθούμε να το λέμε γιατί αποτελεί
το ουσιώδες : Μετά από 25 χρόνια σθένους του
ελληνικού Λαού και σταθερής οικονομικής δράσης
e-Δίαυλος |
και επιρροής στην περιοχή, παρά την αναγνώριση
των 140 χωρών, τα Σκόπια, αλλά και οι ισχυρότεροι
των Συμμάχων ζητούν λύση από την Ελλάδα.
Είναι για όλους, η Ελλάδα το κλειδί. Είτε γιατί
αναγνωρίζουν, έστω ορισμένοι εξ αυτών, ότι η
Ελλάδα έχει το Δίκιο και την Αλήθεια με το μέρος της,
είτε γιατί αντιλαμβάνονται την Ελλάδα σαν χώρα
- κλειδί στην περιοχή, είτε γιατί βρίσκουν σοβαρές
τις ενστάσεις της ιδιαίτερα εκείνες που έχουν σχέση
με τον αναθεωρητισμό, τον αλυτρωτισμό και την
Ιστορία, μετά από 25 χρόνια, το θέμα επανέρχεται.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να θεωρήσει ότι ο χρόνος
αυτός, ήταν χαμένος χρόνος. Αφενός, γιατί από
πουθενά αυτό δεν προκύπτει, κι αφετέρου, γιατί
δικαιώνεται η θέση ότι το θέμα θα λυθεί όταν αυτός
που ενδιαφέρεται (Σκόπια, Σύμμαχοι) αλλάξουν
θέση, ο καθένας κατά τις ευθύνες του. Ακόμα, αφού
το πρόβλημα αφορά στην Πατρίδα μας (επί της
ουσίας παραχώρηση δικαιώματος διεκδικήσεων
επί εθνικού ελληνικού εδάφους =‘‘Μακεδονία του
Αιγαίου’’, ‘‘Μακεδονικό έθνος’’), η Ελλάδα έχει,
και θα έχει όσο υπάρχουν αυτές οι θέσεις από την
άλλη πλευρά, κάθε δικαίωμα να αρνηθεί οτιδήποτε
μπορεί να καταστήσει αυτή τη διεκδίκηση νόμιμη
και δυνατή.
Δεν θα αντιδράσει για αυτό, ας πω, π. χ., ο Παναμάς,
ούτε η Φινλανδία, αλλά η χώρα που θίγεται, που
δέχεται την διεκδικητική, άδικη βλέψη από τον
γείτονα. Όλα, τώρα, τα εφευρήματα, τα τεχνάσματα
περί ‘‘Βόρειας’’, ‘‘Νέας’’, ‘‘Ανω’’ Μακεδονίας, αφήνουν
αλώβητο, χρηστικό, ζωντανό τον ‘‘Μακεδονισμό’’
και τις διεκδικήσεις των Σκοπίων. Την επόμενη, τα
προθέματα θα εξαφανισθούν. Το Μακεδονία, - και
η κρατική ιδεολογία, και η στρατηγική πάνω σ’ αυτό
-, είναι το κεντρικό, το ζωτικό, το μείζον.
- Σε κάθε περίπτωση, ας αντιληφθούμε, τι
πραγματικά συμβαίνει !
Ας εργασθούμε άοκνα, δημιουργικά και συστη-
ματικά για τη Μακεδονία, την Ελλάδα και το
Μέλλον τους ! Ας συνεχίσουμε, μέχρι τη δικαίωση !
Δημοκρατική Παράταξη, Α. Παπανδρέου
και Μακεδονία
.......................................
- Γνωρίζουμε βαθιά, πως η Δημοκρατική Παράταξη
μεγαλούργησε μόνο τότε, όταν κατόρθωσε να
συνενώσει, σε ενιαίο λόγο και πράξη, τα Πατριωτικά
σελ. 7
μηνύματα και τους σκοπούς με τα μηνύματα
και το στρατηγικό πλαίσιο του Σοσιαλισμού,
της Κοινωνικής δικαιοσύνης και ευημερίας. Το
Πατριωτικό καθήκον με το καθήκον της Κοινωνικής
Αλλαγής. Τα συλλαλητήρια έδειξαν και (ξανα)
δίδαξαν στα ηγετικά κέντρα των Αθηνών μιλούν εξ
ονόματος της Δημοκρατικής Παράταξης και είναι
πρόθυμοι να νοθεύσουν, να καταστρατηγήσουν την
Πατριωτική Γραμμή , συμπράττοντας στο μοιραίο,
πρόθυμοι μιας ‘‘συμμαχίας προθύμων του Τσίπρα’’
ότι άλλος είναι ο Δρόμος, άλλο είναι το Καθήκον
τους.
Ζωντανή συνέχεια, μιας πατριωτικής παράδοσης,
οφείλουν, οφείλουμε να είμαστε και να στεκόμαστε
εφ΄ ω ετάχθημεν. Δεν μπορεί κανείς, -και δεν θα
επιτρέψουμε σε κανέναν-, να παραγνωρίσει, να
παρακάμψει την υποθήκη του Α. Παπανδρέου στο
ζήτημα της Μακεδονίας.
- Δεν μπορούν να κόβουν φέτες τον Α.
Παπανδρέου, οι αποκαλούμενοι ‘‘διάδοχοι’’ και οι
‘‘γνήσιοι ερμηνευτές’’ του, και να χρησιμοποιούν
όποια ‘‘κομμάτια’’ τους βολεύουν, πετώντας τα
πλέον κρίσιμα, τα πλέον ζωτικά, τα πλέον χρήσιμα,
e-Δίαυλος |
επίκαιρα μάλιστα και σήμερα στα ζητήματα που
κι εκείνος αντιμετώπισε και διαχειρίσθηκε (όπως
το συγκεκριμένο, της Μακεδονίας). Αυτός που
με την πολιτική του ανάγκασε Κράτος, - όταν οι
περισσότεροι σκέφτονταν ‘‘ρεαλιστικά’’ (και το
θεωρούσαν ανέφικτο) -, το κράτος των γειτονικών
Σκoπίων να αλλάξει τη σημαία του (!!), κατεβάζοντας
το ‘‘αστέρι της Βεργίνας’’.
Ήταν, και τότε, και πάντα, ξεκάθαρος : ούτε
Μακεδονία, ούτε παράγωγά της. Η Γραμμή αυτή
ποτέ μέχρι σήμερα επίσημα, δημοκρατικά, κι από
κανένα συλλογικό όργανο (πολιτικό, κυβερνητικό,
πολιτειακό, εθνικό) δεν έχει τεθεί σε συζήτηση με
σκοπό την αλλαγή της.
Η παρασκηνιακή αλλαγή, η παραχάραξη με
νόθευση, τα περί σύνθετης είναι δείγματα φόβου
και υποχωρητισμού μπροστά στην αλήθεια κια το
πραγματικό εθνικό καθήκον. Όμως, το Έθνος πρέπει
να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθινό. Και ο κάθε
Έλληνας οφείλει να υπερασπισθεί ό,τι συνθέτει κια
συγκροτεί την Πατρίδα του.
- Όσο ο χώρος που καλύπτονταν παλαιότερα από το
ΠΑΣΟΚ και τώρα αποκαλείται Κεντροαριστερά έχει
Βικέντιος ΛΑΝΤΣΑΣ (1822-1902) : Το Θησείον
σελ. 8
πάψει να αποτελεί συγκροτημένη πολιτική δύναμη
με ταυτότητα και πολιτική Πατριωτική και γνήσια
Προοδευτική, δηλαδή, δύναμη που να συνδυάζει
σε ενιαίο λόγο και πολιτική πράξη, την υπεράσπιση
των εθνικών δικαίων και την προώθηση των δικαίων
της κοινωνίας, δημιουργείται στη ζωή της χώρας
ένα κενό υψίστης σημασίας.
Το κενό αυτό τείνει, πλέον, να λάβει μορφή ‘‘κενού
στήριξης’’ στο ιστορικό δρομολόγιο, στην πτήση
της Ελλάδας μέσα στον ιστορικό χρόνο. Αυτό το
‘‘κενό στήριξης’’ φέρνει κοντά, ως πολύ πιθανό
το ατύχημα, ως ενδεχόμενη την πρόσκρουση, τη
συντριβή του αεροσκάφους.
Ιδιαίτερα όταν στο πηδάλιο, όπως συμβαίνει
σήμερα, βρίσκονται κυβερνήτες ελλειμματικοί,
χωρίς πυξίδα και πραγματική αξιοσύνη. Οι
σημερινοί κυβερνήτες του εθνικού σκάφους έχουν
γαλουχηθεί με λογικές ότι τα εθνικά ζητήματα
είναι αποκυήματα εθνικιστικών - σοβινιστικών,
αναχρονιστικών αντιλήψεων, κι όχι πραγματικά
ζητήματα που βρίσκονται στη ρίζα της σύστασης,
της επιβίωσης και της δημιουργικής πορείας του
εθνικού κοινωνικού σχηματισμού, της εθνικής
κοινωνίας (του Ελληνικού έθνους), των απειλών,
των προκλήσεων και των προοπτικών της.
Αυτή η ριζωμένη αντίληψή τους, σε συνδυασμό
με την ενδοτικότητα απέναντι στα ισχυρά διεθνή
κέντρα και την νομή της εξουσίας οδηγεί σε
μια γραμμή μη αποδεκτών συμβιβασμών και
παραχωρήσεων.
- Το κενό αυτό στην Ελλάδα έχει, ήδη, δείξει τα
όρια ‘‘ζωής και θανάτου’’. Αν ξεπεράσουμε εδώ
την επί 99 χρόνια υποθήκευση στο Υπερταμείο
κάθε εθνικού περιουσιακού στοιχείου, δηλαδή
την εθνική απογύμνωση (!), το κενό για το οποίο
μιλάμε φανερώθηκε ωμά στις συμπεριφορές και τα
ταπεινωτικά αποτελέσματα με την πρόσκληση -
πρόσφατη επίσκεψη του Τ. Ερντογάν. Κυρίως, όμως,
συγκλονίζει, τώρα, με το ζήτημα των Σκοπίων.
Στο ζήτημα των Σκοπίων διαπιστώθηκε ότι το χάσμα
με την ελληνική κοινωνία, όχι μόνο της κυβέρνησης,
αλλά και του μη συντηρητικού χώρου (‘‘Κίνημα
Αλλαγής’’), σύμφωνα με τις θέσεις και αντιδράσεις
των δυνάμεων του, πριν και μετά από τα μοναδικής
μαζικότητας και σημασίας συλλαλητήρια, παίρνει
αβυσσαλέες διαστάσεις.
Το χάσμα αυτό ποιοτικά διευρύνεται, παρά τις όποιες
e-Δίαυλος |
οριακές, τακτικές κινήσεις σύγκλισης με σκοπό
κάποια εκλογική ανάταξη. Προέρχεται, πρωτίστως,
από την απουσία μιας συγκροτημένης Πατριωτικής
- Σοσιαλιστικής στρατηγικής/πολιτικής στα χνάρια
και στις ορίζουσες του Α. Παπανδρέου.
Σχετίζεται, όμως, καθοριστικά: και με την
απαξίωση και άγνοια της ζωογόνου δύναμης της
Ιστορίας και της Ιστορικής αλήθειας, και με την
αδυναμία πραγματικής γεωπολιτικής ανάλυσης και
ορθολογικής εθνικής στοχοθεσίας, και με την στάση
ενδοτικότητας κάτω από την ηγεμονία δυνάμεων
του ιστορικού ‘‘ανανεωτικού’’ χώρου της αριστεράς
και του νεοφιλελεύθερου κοσμοπολιτισμού.
Επιπλέον, σχετίζεται με την ανυπαρξία
αυτοπεποίθησης, εδραιωμένης στην θεωρητική
και ιδεολογική επάρκεια, ενώ, και, η εξάρτηση από
δυνάμεις οικονομικής ισχύος και αλλότρια κέντρα
εξουσίας αποσυνθέτουν τη δυνατότητα αυτόνομης
λειτουργίας. Τα φαινόμενα αυτά ενισχύθηκαν μετά
τον θάνατο του Α. Παπανδρέου, αλλά έλαβαν τις
πιο ανησυχητικές, αποδιαρθρωτικές διαστάσεις
μετά το 2007 και κορυφώθηκαν από το 2010 και
μετά.
- Επειδή, είναι γνωστό ότι η Φύση και η Κοινωνία
δεν διατηρούν για καιρό τα χάσματα- τα κενά, που
έχουν δημιουργηθεί, αυτά θα καλυφθούν, όπως και
πάλι η Ιστορία διδάσκει, από δυνάμεις με ρητορική
απάτης, ολοκληρωτική νοοτροπία και ακραίο
ρεβανσισμό. Η είσοδος αυτών των δυνάμεων δεν
αντιμετωπίζεται, ούτε με λόγους καταγγελτικούς,
ούτε με ύβρεις εναντίον εκείνων που στέκονται
εκεί, που θα έπρεπε να βρίσκονται όλοι, σύσσωμοι,
οι προοδευτικοί πατριώτες.
Είναι χαρακτηριστικό, και πρέπει να τονισθεί,
ότι απέναντι στο περιεχόμενο και την ουσία των
επιχειρημάτων μας για τη Μακεδονία, καθώς και
απέναντι στις στέρεες θέσεις εθνικής ευθύνης που
προτείνουμε, πραγματικός αντίλογος, πραγματική
αντιπρόταση με περιεχόμενο πατριωτικό δεν
υπάρχει. Η αδυναμία τους, η γύμνια αυτή οδηγεί
τους διαχειριστές της σημερινής εξουσίας, καθώς και
εκείνους των άλλων κομματικών μικρο-εξουσιών
να καταφεύγουν σε λασπολογία, ψευδολογίες και
αποπροσανατολισμό από τον ζωτικό, κεντρικό
στόχο.
- Θα επισημάνουμε, όμως και πάλι, ότι η απουσία
των προοδευτικών από τις θέσεις μάχης και
σελ. 9
η έλλειψη της πραγματικής Πατριωτικής και
γνήσια Προοδευτική πολιτικής δημιουργεί και
διευρύνει το χάσμα -το κενό το οποίο έρχονται
και καταλαμβάνουν οι ‘‘ακραίοι’’. Αυτό διδάσκει
ο Μεσοπόλεμος στη Γερμανία, αυτό επιβεβαιώνει
η Ευρώπη, σήμερα. Δυστυχώς, αυτό βοηθούν να
γίνει και στην Ελλάδα όσοι μες στην ενοχική τους
μικρότητα επιχειρούν μάταια να μειώσουν τον
ορθωμένο, ενωμένο και αγωνιζόμενο Λαό και με
τόση ποταπότητα βρίζουν τον Μίκη, αντί να τον
ακούσουν και να συστρατευθούν.
Υπάρχει ύψιστη ανάγκη, λοιπόν, και έχουμε χρέος :
- για την υποστήριξη των δικαίων της Μακεδονίας
και της Ελλάδας να συνεχίσουμε, παντού, κι εδώ , κι
στην Ευρώπη, και στον Κόσμο,
- αλλά, και στην ανασύσταση, την ανόρθωση
της Πατριωτικής, Δημοκρατικής, Σοσιαλιστικής
Παράταξης και των γνήσιων πολιτικών της, να
πρωταγωνιστήσουμε.
Πατριωτισμός για να έχουμε Αύριο.
...........................................................
• Είμαστε πατριώτες. Στεκόμαστε σ΄ ένα κομμάτι
e-Δίαυλος |
Γής. Είναι η βάση καθενός μας για τις Ιδέες της
Αξιοπρέπειας, της Δικαιοσύνης και της Ισότητας,
εδώ και στον Κόσμο. Εργάσθηκαν και μάτωσαν
πολλοί, μέσα στους αιώνες, για να υπάρχει !
Θυσιάσθηκαν αμέτρητοι, μέσα στους αιώνες, για να
είναι αυτή, - έστω αυτή - , που σήμερα πάνω της
ζούμε, δρούμε, κάνουμε σχέδια και ονειρευόμαστε.
Δεν είμαστε εθνικιστές γιατί δεν μισούμε, ούτε
διεκδικούμε μέρος της πατρίδας κανενός, ούτε
εμπνεόμαστε από μιλιταριστικές νοοτροπίες, και
ούτε θεωρούμε τον εαυτό μας μέλος μιας ‘‘ανώτερης
φυλής’’. Είμαστε πατριώτες και σοσιαλιστές, για
την Πατρίδα μας και την Ανθρωπότητα.
• Χωρίς την Πατρίδα μου δεν έχω βάση, δεν έχω
αναφορές, δεν έχω ρίζα, δεν έχω Μέλλον. Αν η
Παρτίδα συρρικνωθεί με οποιονδήποτε τρόπο,
σε οποιοδήποτε τομέα, η βάση μου αδυνατίζει,
κομματιάζεται, ο Αγώνας μου, κι Εδώ και για τον
Κόσμο, πλήττεται, οι Ιδέες μου χάνουν από την αξία
τους, δεν έχω δύναμη κινούσα.
Θέλω Τόπο για να Κινήσω τη Γή !...
Θεσσαλονίκη, 8 Φεβρουαρίου 2018.
Κ. ΜΑΛΑΜΟΣ (1913-2007) : Ιωάννινα
σελ. 10
 ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ : Επιστολή 326 καθηγητών στον Β.Οbama (USA)

Στέφανος ΛΑΝΤΣΑΣ (1861-1933): Πανοραμική άποψη της Αθήνας.

Στις 22 Ιουνίου 2009, 326 καθηγητές Πανεπιστημίων απ΄όλο τον Κόσμο απέστηλαν επιστολή προς τον τότε
Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας και την Πλαστογράφηση των Σκοπίων.
Ένα πολύ σημαντικό κείμενο υψηλής αξίας και μεγάλου βάρους !
Την Επιστολή εκείνη, κρίνοντας -την εξαιρετικά σημαντική, είχαμε, τότε, γνωστοποιήσει σε προσωπικά emails
εκατοντάδων φίλων μας στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.
Την επαναφέρουμε, γνωστοποιώντας -την σε όλους.
......................................................................................................
326 ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
ΥΠΕΡΑΜΥΝΟΝΤΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΜΕ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΟΜΠΑΜΑ
Προς τον Αξιότιμο
Barack Obama
Πρόεδρο των Η.Π.Α.,
Λευκό Οίκο, 1600 Λεωφόρος Πενσυλβανίας
Ουάσινγκτον, DC 20500
Αγαπητέ Πρόεδρε Obama,
Οι υπογράφοντες πανεπιστημιακοί Καθηγητές σε τομείς της Ελληνικής και Ρωμαϊκής αρχαιότητας, ζητούμε
με σεβασμό την παρέμβασή σας, για να ξεκαθαρίσουν διάφορα ιστορικά ερείπια, που έχουν εναπομείνει στη
e-Δίαυλος | σελ. 11
νοτιοανατολική Ευρώπη, από προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις.
Την 4η Νοεμβρίου 2004, δύο ημέρες μετά την επανεκλογή του Προέδρου George W. Bush, η Κυβέρνηση του
ανεγνώρισε μονομερώς τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η ενέργεια αυτή, όχι μόνο ακύρωσε γεωγραφικά και
ιστορικά γεγονότα, αλλά παράλληλα προκάλεσε μια επικίνδυνη επιδημία ιστορικού ρεβιζιονισμού, της οποίας
το πλέον εμφανές σύμπτωμα είναι η κατάχρηση από την Κυβέρνηση των Σκοπίων του πλέον διασήμου από
όλους τους Μακεδόνες, του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Πιστεύουμε ότι αυτή η ανοησία έχει πάει πολύ μακριά και οι Η.Π.Α. δεν έχουν δουλειά να υποστηρίζουν την
ανατροπή της ιστορίας.
(η στοιχειοθέτηση αυτών των γεγονότων, τα οποία εδώ σημειώνονται με έντονη γραφή, ευρίσκεται στην
ιστοσελίδα http://macedonia-evidence.org/documentation.html).
Η υπό συζήτηση χώρα, με την σύγχρονη πρωτεύουσα της, τα Σκόπια, στην αρχαιότητα ονομαζόταν Παιονία.
Τα βουνά Βαρνούς και Όρβηλος, τα οποία είναι σήμερα τα βόρεια όρια της Ελλάδος, αποτελούν ένα φυσικό
σύνορο, το οποίο διαχώριζε και διαχωρίζει την Μακεδονία από το βόρειο γείτονά της. Η μόνη πραγματική
σύνδεση είναι κατά μήκος του ποταμού Αξιού/ Βαρδάρη, αν και ακόμη αυτή η κοιλάδα, δεν αποτελεί γραμμή
επικοινωνίας, διότι διακόπτεται από φαράγγια.
Παρά το ότι είναι αληθινό πως οι Παίονες κατακτήθηκαν περί το 358 π.Χ. από τον Φίλιππο τον II, πατέρα του
Αλεξάνδρου, οι Παίονες δεν ήσαν Μακεδόνες, και δεν ζούσαν στην Μακεδονία. Παρομοίως, π.Χ. οι Αιγύπτιοι,
οι οποίοι κατακτήθηκαν από τον Αλέξανδρο, διοικήθηκαν από τους Μακεδόνες, στους οποίους περιλαμβάνεται
και η περίφημη Κλεοπάτρα, αλλά ποτέ δεν ήσαν οι Αιγύπτιοι Μακεδόνες, και ποτέ η Αίγυπτος δεν ονομαζόταν
Μακεδονία.
Η Μακεδονία και οι Έλληνες Μακεδόνες είναι τουλάχιστον εδώ και 2.500 έτη, εκεί που ευρίσκεται και η σημερινή
Ελληνική επαρχία της Μακεδονίας. Η ίδια ακριβώς σχέση ισχύει για την Αττική και τους Αθηναίους Έλληνες, το
Άργος και τους Αργείους Έλληνες, την Κόρινθο και τους Κορινθίους Έλληνες κτλ.
Δεν καταλαβαίνουμε πως οι σημερινοί κάτοικοι της Παιονίας, που ομιλούν σλαβικά, γλώσσα που εισήχθη στα
Βαλκάνια περίπου μια χιλιετία μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου, μπορούν να τον παρουσιάζουν ως εθνικό
τους ήρωα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν καθ’ ολοκληρία και αναμφισβήτητα Έλληνας. Ο προ – προπάππος του
Αλέξανδρος I, είχε πάρει μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στους οποίους η συμμετοχή περιοριζόταν αποκλειστικά
και μόνο σε Έλληνες.
Ακόμη και πριν από τον Αλέξανδρο I, οι Μακεδόνες έλκυαν την καταγωγή των από το Άργος, και πολλοί
Μακεδόνες Βασιλιάδες χρησιμοποίησαν σε νομίσματα τους την κεφαλή του Ηρακλή, που αποτελούσε την
πεμπτουσία του Έλληνα Ήρωα.
Ο Ευριπίδης, που πέθανε και ενταφιάσθηκε στη Μακεδονία, έγραψε στην ελληνική γλώσσα το έργο του
«Αρχέλαος», προς τιμή του θείου του Αλεξάνδρου. Ευρισκόμενος ο Ευριπίδης στη Μακεδονία, έγραψε και
το έργο του «Βάκχες», επίσης στην ελληνική γλώσσα. Προφανώς, το Μακεδονικό ακροατήριο καταλάβαινε
διαβάζοντας τη γλώσσα στην οποία είχε γράψει ο Ευριπίδης, και καταλάβαινε επίσης αυτή τη γλώσσα όταν την
άκουγε.
Ο πατέρας του Αλεξάνδρου Φίλιππος, κέρδισε νίκες σε ιππικά αγωνίσματα στην Ολυμπία κα τους Δελφούς, σε
δύο από τα πλέον ελληνικά ιερά από όλα τα ιερά της αρχαίας Ελλάδας, στους αγώνες των οποίων μόνον Έλληνες
είχαν δικαίωμα συμμετοχής. Με άλλα λόγια, ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και οι πρόγονοί του ήσαν
Έλληνες 100%. Ελληνική ήταν η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Δημοσθένης και η Αθηναϊκή αντιπροσωπεία, η
οποία επεσκέφθη τον Φίλιππο το 346 π.Χ..
Ο Αριστοτέλης, ένας ακόμη Έλληνας από τη Βόρεια Ελλάδα, εφοίτησε για 20 περίπου χρόνια στην Ακαδημία του
Πλάτωνα. Ο Αριστοτέλης επιστρέφοντας στη Μακεδονία, έγινε δάσκαλος του Αλεξάνδρου III. Στα μαθήματά
τους χρησιμοποιούσαν την Ελληνική Γλώσσα, όπως μπορούμε και σήμερα ακόμη να διαπιστώσουμε κοντά στη
Νάουσα, πόλη της Μακεδονίας.
Ο Αλέξανδρος είχε μαζί του σε όλες τις εκστρατείες του, την Ιλιάδα του Ομήρου, που είχε εκδώσει ο Αριστοτέλης.
Επίσης ο Αλέξανδρος διέδωσε την Ελληνική Γλώσσα και τον Ελληνικό Πολιτισμό σε όλη του την Αυτοκρατορία,

e-Δίαυλος |
σελ. 12
 Στέφανος ΛΑΝΤΣΑΣ : Στην κοιλάδα των Μουσών

εγκαθιδρύοντας πόλεις και κέντρα σπουδών. Έτσι συναφείς επιγραφές που αφορούν σε τέτοια, τυπικά Ελληνικά
Ιδρύματα και Γυμνάσια, ανακαλύπτονται σήμερα ακόμη και μέχρι το μακρινό Αφγανιστάν. Όλες αυτές οι
επιγραφές είναι γραμμένες στην Ελληνική Γλώσσα.
Μετά τα προαναφερόμενα προκύπτουν ερωτήσεις όπως: Γιατί η Ελληνική ήταν κοινή γλώσσα σε όλη την
Αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου, εάν αυτός ήταν «Μακεδόνας» και όχι Έλληνας;
Γιατί η Καινή Διαθήκη, για παράδειγμα, εγράφη στην Ελληνική Γλώσσα;
Οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες.
Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας και όχι Σλάβος. Οι Σλάβοι και η γλώσσα τους, που εμφανίσθηκαν 1.000
χρόνια αργότερα, δεν είχαν τίποτε το κοινό με τον Αλέξανδρο ή την πατρίδα του. Αυτή η διαπίστωση μας
επιστρέφει στη γεωγραφική περιοχή, που κατά την αρχαιότητα ήταν γνωστή ως Παιονία.
Γιατί οι σημερινοί κάτοικοι αυτής της περιοχής ονομάζουν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και τη χώρα τους
Μακεδονία;
Γιατί υποκλέπτουν μια πλήρως Ελληνική προσωπικότητα και την αναγορεύουν σε εθνικό τους Ήρωα;
Οι αρχαίοι Παίονες, είναι πιθανόν να ήσαν ή να μην ήσαν Έλληνες, αλλά εξελληνίσθηκαν και δεν ήσαν ποτέ
Σλάβοι. Επίσης δεν ήσαν Μακεδόνες. Η αρχαία Παιονία, ήταν μέρος της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας, όπως
επίσης ήσαν η Ιωνία, η Συρία, η Παλαιστίνη, η Αίγυπτος, η Μεσοποταμία, η Βαβυλωνία, η Βακτριανή και πολλές
άλλες περιοχές. Μπορεί οι προαναφερόμενοι τόποι να έγιναν προσωρινά «Μακεδονικοί», αλλά κανένας από
αυτούς δεν αποτέλεσε τη «Μακεδονία». Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η κλοπή του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου,
από μια χώρα που ποτέ δεν υπήρξε Μακεδονία.
Οι παραδόσεις της αρχαίας Παιονίας, μπορούν να γίνουν αποδεκτές από τους σημερινούς της κατοίκους με
σημαντική κατανόηση. Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η επέκταση της γεωγραφικής ονομασίας «Μακεδονία», στη
Νότια Γιουγκοσλαβία. Ακόμη και στα τέλη του 19ου αιώνα, αυτή η κατάχρηση δείχνει αρρωστημένες εδαφικές
διεκδικήσεις.
e-Δίαυλος | σελ. 13
Τα ίδια κίνητρα διαφαίνονται και σε σχολικούς χάρτες στη Σλαβική Γλώσσα, που δείχνουν την ψευδο-μεγάλη
Μακεδονία να εκτείνεται από τα Σκόπια μέχρι και τον Όλυμπο. Οι ίδιοι χάρτες και διεκδικήσεις εμφανίζονται σε
ημερολόγια, τραπεζικά χαρτονομίσματα, αυτοκόλλητα κλπ., τα οποία κυκλοφορούν από το 1991, που η περιοχή
αποσχίσθηκε και ανεξαρτητοποιήθηκε από την Γιουγκοσλαβία.
Γιατί μια χώρα περίκλειστη από στεριές απετόλμησε αυτή την ιστορική ανοησία;
Γιατί αναιδέστατα εμπαίζει και προκαλεί τον γείτονά της;
Όπως και να χαρακτηρισθεί η προαναφερόμενη συμπεριφορά, δεν αποτελεί προφανώς ιστορική αλήθεια και δεν
συμβάλλει στην σταθερότητα των Βαλκανίων. Είναι λυπηρό οι Η.Π.Α. να υποκινούν και υποβοηθούν αυτή τη
συμπεριφορά.
Απευθυνόμαστε σε σας κ. Πρόεδρε, προκειμένου, όπως σεις κρίνετε ενδεδειγμένο, να βοηθήσετε την κυβέρνηση
των Σκοπίων να αντιληφθεί ότι δε μπορεί να δημιουργήσει μια εθνική ταυτότητα σε βάρος της ιστορικής
αλήθειας.
Η κοινή διεθνής μας κοινωνία, δεν μπορεί να επιβιώσει, όταν αγνοείται η ιστορία, ιδίως δε όταν η Ιστορία
κατασκευάζεται.

Ειλικρινώς,

(ακολουθούν τα ονόματα και οι τίτλοι 326 Καθηγητών Πανεπιστημίων διαφόρων χωρών).

NAME TITLE INSTITUTION

Anagnostis P. Agelarakis, Professor of Anthropology, Adelphi University (USA)
Ioannis M. Akamatis, Professor of Classical Archaeology, University of Thessaloniki (Greece)
June W. Allison, Professor Emerita, Department of Greek and Latin, The Ohio State University (USA)
Georgios Anagnostopoulos, Professor of Philosophy, University of California-San Diego (USA)
Mariana Anagnostopoulos, Assistant Professor of Philosophy, California State University, Fresno (USA)
Ronnie Ancona, Professor of Classics, Hunter College and The Graduate Center, CUNY (USA)
John P. Anton, Distinguished Professor of Greek Philosophy and Culture University of South Florida (USA)
Dr. Norman George Ashton, Senior Honorary Research Fellow, The University of Western Australia (Australia)
Lucia Athanassaki, Associate Professor of Classical Philology, University of Crete (Greece)
Effie F. Athanassopoulos, Associate Professor Anthropology and Classics, University of Nebraska-Lincoln (USA)
Harry C. Avery, Professor of Classics, University of Pittsburgh (USA)
Dr. Dirk Backendorf. Akademie der Wissenschaften und der Literatur Mainz (Germany)
Elizabeth C. Banks, Associate Professor of Classics (ret.), University of Kansas (USA)
Leonidas Bargeliotes, Emeritus Professor of Philosophy, University of Athens, President of the Olympic Center
for Philosophy and Culture (Greece)
Alice Bencivenni, Ricercatore di Storia Greca, Università di Bologna (Italy)
David L. Berkey, Assistant Professor of History, California State University, Fresno (USA)
Luigi Beschi, professore emerito di Archeologia Classica, Università di Firenze (Italy)
Josine H. Blok, professor of Ancient History and Classical Civilization, Utrecht University (The Netherlands)
Alan Boegehold, Emeritus Professor of Classics, Brown University (USA)
Efrosyni Boutsikas, Lecturer of Classical Archaeology, University of Kent (UK)
Ewen Bowie, Emeritus Fellow, Corpus Christi College, Oxford (UK)
Keith Bradley, Eli J. and Helen Shaheen Professor of Classics, Concurrent Professor of History, University of
Notre Dame (USA)
Kostas Buraselis, Professor of Ancient History, University of Athens (Greece)
Stanley M. Burstein, Professor Emeritus, California State University, Los Angeles (USA)
Francis Cairns, Professor of Classical Languages, The Florida State University (USA)
e-Δίαυλος | σελ. 14
John McK. Camp II, Agora Excavations and Professor of Archaeology, ASCSA, Athens (Greece)
David A. Campbell, Emeritus Professor of Classics. University of Victoria, B.C. (Canada)
Paul Cartledge, A.G. Leventis Professor of Greek Culture, University of Cambridge (UK)
Paavo Castren, Professor of Classical Philology Emeritus, University of Helsinki (Finland)
William Cavanagh, Professor of Aegean Prehistory, University of Nottingham (UK)
Angelos Chaniotis, Professor, Senior Research Fellow, All Souls College, Oxford (UK)
Paul Christesen, Professor of Ancient Greek History, Dartmouth College (USA)
James J. Clauss, Professor of Classics, University of Washington (USA)
Ada Cohen, Associate Professor of Art History, Dartmouth College (USA)
Randall M. Colaizzi, Lecturer in Classical Studies, University of Massachusetts-Boston (USA)
Kathleen M. Coleman, Professor of Latin, Harvard University (USA)
Rev. Dr. Demetrios J Constantelos, Charles Cooper Townsend Professor of Ancient and Byzantine history, Emer-
itus; Distinguished Research Scholar in Residence at the Richard Stockton College of New Jersey (USA)
Michael B. Cosmopoulos, Ph.D., Professor and Endowed Chair in Greek Archaeology, University of Missouri-St.
Louis (USA)
Carole L. Crumley, PhD., Professor of European Archaeology, University of North Carolina, Chapel Hill (USA)
Kevin F. Daly, Assistant Professor of Classics, Bucknell University (USA)
Joseph W. Day, Professor of Classics, Wabash College (USA)
François de Callataÿ, Professor of Monetary and financial history of the Greek world, Ecole Pratique des Hautes
Etudes (Paris/Sorbonne) and Professor of Financial history of the Greco-Roman world, Université libre de Brux-
elles (France and Brussels)
Wolfgang Decker, Professor emeritus of sport history, Deutsche Sporthochschule, Köln (Germany)
Luc Deitz, Außerplanmäßger Professor of Mediaeval and Renaissance Latin, University of Trier (Germany), and
Curator of manuscripts and rare books, National Library of Luxembourg (Luxembourg)
Charalambos Dendrinos, Lecturer in Byzantine Literature and Greek Palaeography, Acting Director, The Hellen-
ic Institute, Royal Holloway, University of London (UK)
Michael Dewar, Professor of Classics, University of Toronto (Canada)
John D. Dillery, Associate Professor of Classics, University of Virginia (USA
John Dillon, Emeritus Professor of Greek, Trinity College Dublin (Ireland)
Sheila Dillon, Associate Professor, Depts. of Art, Art History & Visual Studies and Classical Studies, Duke Uni-
versity (USA)
Michael D. Dixon, Associate Professor of History, University of Southern Indiana (USA)
Douglas Domingo-Foraste, Professor of Classics, California State University, Long Beach (USA)
Myrto Dragona-Monachou, Professor emerita of Philosophy, University of Athens (Greece)
Stella Drougou, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Pierre Ducrey, professeur honoraire, Université de Lausanne (Switzerland)
John Duffy, Professor, Department of the Classics, Harvard University (USA)
Roger Dunkle, Professor of Classics Emeritus, Brooklyn College, City University of New York (USA)
Michael M. Eisman, Associate Professor Ancient History and Classical Archaeology, Department of History,
Temple University (USA)
Mostafa El-Abbadi, Professor Emeritus, University of Alexandria (Egypt)
R. Malcolm Errington, Professor für Alte Geschichte (Emeritus) Philipps-Universität, Marburg (Germany)
Christos C. Evangeliou, Professor of Ancient Hellenic Philosophy, Towson University, Maryland, Honorary Pres-
ident of International Association for Greek Philosophy (USA)
Panagiotis Faklaris, Assistant Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Denis Feeney, Giger Professor of Latin, Princeton University (USA)
Michael Ferejohn, Associate Professor of Ancient Philosophy, Duke University (USA)

e-Δίαυλος |
σελ. 15
Kleopatra Ferla, Ph.D. in Ancient History, Head of Research and Management of Cultural Information, Founda-
tion of the Hellenic World, Athens (Greece)
Elizabeth A. Fisher, Professor of Classics and Art History, Randolph-Macon College (USA)
Nick Fisher, Professor of Ancient History, Cardiff University (UK)
R. Leon Fitts, Asbury J Clarke Professor of Classical Studies, Emeritus, FSA, Scot., Dickinson Colllege (USA)
John M. Fossey FRSC, FSA, Emeritus Professor of Art History (and Archaeology), McGill Univertsity, Montreal,
and Curator of Archaeology, Montreal Museum of Fine Arts (Canada)
Dr. Athanasios Fotiou, Adjunct Professor, College of the Humanities, Greek and Roman Studies, Carleton Uni-
versity, Ottawa (Canada)
Robin Lane Fox, University Reader in Ancient History, New College, Oxford (UK)
Dr. Lee Fratantuono, William Francis Whitlock Professor of Latin, Ohio Wesleyan University (USA)
Stavros Frangoulidis, Associate Professor of Latin. Aristotelian University of Thessaloniki (Greece)
William K. Freiert, Professor of Classics and Hanson-Peterson Chair of Liberal Studies, Gustavus Adolphus Col-
lege (USA)
Rainer Friedrich, Professor of Classics Emeritus, Dalhousie University, Halifax, N.S. (Canada)
Heide Froning, Professor of Classical Archaeology, University of Marburg (Germany)
Peter Funke, Professor of Ancient History, University of Münster (Germany)
Traianos Gagos, Professor of Greek and Papyrology, University of Michigan (USA)
Karl Galinsky, Cailloux Centennial Professor of Classics, University of Texas, Austin (USA)
Robert Garland, Roy D. and Margaret B. Wooster Professor of the Classics, Colgate University, Hamilton NY
(USA)
Hans-Joachim Gehrke, Prof. Dr., President of the German Archaeological Institute Berlin (Germany)
Dr. Ioannis Georganas, Researcher, Department of History and Archaeology, Foundation of the Hellenic World
(Greece)
Douglas E. Gerber, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Western Ontario (Canada)
Dr. Andre Gerolymatos, Chair and Professor of Hellenic Studies, Simon Fraser University (Canada)
Stephen L. Glass, John A. McCarthy Professor of Classics & Classical Archaeology, Pitzer College: The Claremont
Colleges (USA)
Hans R. Goette, Professor of Classical Archaeology, University of Giessen (Germany); German Archaeological
Institute, Berlin (Germany)
Sander M. Goldberg, Professor of Classics, UCLA (USA)
Mark Golden, Professor, Department of Classics, University of Winnipeg (Canada)
Ellen Greene, Joseph Paxton Presidential Professor of Classics, University of Oklahoma (USA)
Robert Gregg, Teresa Moore Professor of Religious Studies, Emeritus, Director, The Abbasi Program in Islamic
Studies, Stanford University (USA)
Frederick T. Griffiths, Professor of Classics, Amherst College (USA)
Dr. Peter Grossmann, Member emeritus, German Archaeological Institute, Cairo (Egypt)
Erich S. Gruen, Gladys Rehard Wood Professor of History and Classics, Emeritus, University of California,
Berkeley (USA)
Martha Habash, Associate Professor of Classics, Creighton University (USA)
Christian Habicht, Professor of Ancient History, Emeritus, Institute for Advanced Study, Princeton (USA)
Donald C. Haggis, Nicholas A. Cassas Term Professor of Greek Studies, University of North Carolina at Chapel
Hill (USA)
Judith P. Hallett, Professor of Classics, University of Maryland, College Park, MD (USA)
Kim Hartswick, Academic Director, CUNY Baccalaureate for Unique and Interdisciplinary Studies, New York
City (USA)
Prof. Paul B. Harvey, Jr. Head, Department of Classics and Ancient Mediterranean Studies, The Pennsylvania

e-Δίαυλος | σελ. 16
State University (USA)
Eleni Hasaki, Associate Professor of Classical Archaeology, University of Arizona (USA)
Rosalia Hatzilambrou, Ph.D., Researcher, Academy of Athens (Greece)
Miltiades B. Hatzopoulos, Director, Research Centre for Greek and Roman Antiquity, National Research Foun-
dation, Athens (Greece)
Stephan Heilen, Associate Professor of Classics, University of Illinois at Urbana- Champaign (USA)
Wolf-Dieter Heilmeyer, Prof. Dr., Freie Universität Berlin und Antikensammlung der Staatlichen Museen zu
Berlin (Germany)
Pontus Hellstrom, Professor of Classical archaeology and ancient history, Uppsala University (Sweden)
Steven W. Hirsch, Associate Professor of Classics and History, Tufts University (USA)
Karl-J. Holkeskamp, Professor of Ancient History, University of Cologne (Germany)
Frank L. Holt, Professor of Ancient History, University of Houston (USA)
Dan Hooley, Professor of Classics, University of Missouri (USA)
Meredith C. Hoppin, Gagliardi Professor of Classical Languages, Williams College, Williamstown, MA (USA)
Caroline M. Houser, Professor of Art History Emerita, Smith College (USA) and Affiliated Professor, University
of Washington (USA)
Professor Carl Huffman, Department of Classics, DePauw University (USA)
John Humphrey, Professor of Greek and Roman Studies, University of Calgary (Canada)
Frosen Jaakko, Professor of Greek philology, University of Helsinki (Finland)
Dr Thomas Johansen, Reader in Ancient Philosophy, University of Oxford (UK)
Vincent Jolivet, Archaeologist CNRS, Paris [French School Rome] (Italy)
Georgia Kafka, Visiting Professor of Modern Greek Language, Literature and History, University of New Bruns-
wick (Canada)
Mika Kajava, Professor of Greek Language and Literature; Head of the Department of Classical Studies, Univer-
sity of Helsinki (Finland)
Anthony Kaldellis, Professor of Greek and Latin, The Ohio State University (USA)
Eleni Kalokairinou, Assistant Professor of Philosophy, Secretary of the Olympic Center of Philosophy and Cul-
ture (Cyprus)
Lilian Karali, Professor of Prehistoric and Environmental Archaeology, University of Athens (Greece)
Andromache Karanika, Assistant Professor of Classics, University of California, Irvine (USA)
Robert A. Kaster, Professor of Classics and Kennedy Foundation Professor of Latin, Princeton University (USA)
Dr. Athena Kavoulaki, Lecturer, Department of Philology, University of Crete, Rethymnon (Greece)
Vassiliki Kekela, Adjunct Professor of Greek Studies, Classics Department, Hunter College, City University of
New York (USA)
John F. Kenfield, Associate Professor, Department of Art History, Rutgers University (USA)
Dietmar Kienast, Professor Emeritus of Ancient History, University of Düsseldorf (Germany)
Karl Kilinski II, University Distinguished Teaching Professor, Southern Methodist University (USA)
Dr. Florian Knauss, associate director, Staatliche Antikensammlungen und Glyptothek München (Germany)
Denis Knoepfler, Professor of Greek Epigraphy and History, Collège de France (Paris, France)
Ortwin Knorr, Associate Professor of Classics, Willamette University (USA)
Robert B. Koehl, Professor of Archaeology, Department of Classical and Oriental Studies Hunter College, City
University of New York (USA)
Thomas Koentges, Visiting lecturer, Ancient History, University of Leipzig (Germany)
Georgia Kokkorou-Alevras, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)
Ann Olga Koloski-Ostrow, Associate Professor and Chair, Department of Classical Studies, Brandeis University
(USA)
Eric J. Kondratieff, Assistant Professor of Classics and Ancient History, Department of Greek & Roman Classics,

e-Δίαυλος | σελ. 17
Temple University (USA)
Dr Eleni Kornarou, Visiting Lecturer of Ancient Greek Literature, Dept. of Classic and Philosophy, University of
Cyprus (Cyprus)
Haritini Kotsidu, Apl. Prof. Dr. für Klassische Archäologie, Goethe-Universität, Frankfurt/M. (Germany)
Lambrini Koutoussaki, Dr., Lecturer of Classical Archaeology, University of Zürich (Switzerland)
David Kovacs, Hugh H. Obear Professor of Classics, University of Virginia (USA)
Prof. Dr. Ulla Kreilinger, Institut für Klassische Archäologie, Universität Erlangen (Germany)
Dr. Christos Kremmydas, Lecturer in Ancient Greek History, Royal Holloway, University of London (UK)
Peter Krentz, W. R. Grey Professor of Classics and History, Davidson College (USA)
Friedrich Krinzinger, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of Vienna (Austria)
Michael Kumpf, Professor of Classics, Valparaiso University (USA)
Donald G. Kyle, Professor of History, University of Texas at Arlington (USA)
Prof. Dr. Dr. h.c. Helmut Kyrieleis, former president of the German Archaeological Institute, Berlin (Germany)
Margaret L. Laird, Assistant Professor, Roman art and archaeology, University of Washington (USA)
Gerald V. Lalonde, Benedict Professor of Classics, Grinnell College (USA)
Steven Lattimore, Professor Emeritus of Classics, University of California, Los Angeles (USA)
Francis M. Lazarus, President, University of Dallas (USA)
Mary R. Lefkowitz, Andrew W. Mellon Professor in the Humanities, Emerita Wellesley College (USA)
Irene S. Lemos FSA, Professor in Classical Archaeology,, S.Ioannou Centre for Classical and Byzantine Studies,
Oxford University (UK)
Ioannes G. Leontiades, Assistant Professor of Byzantine History, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Iphigeneia Leventi, Assistant Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly (Greece)
Daniel B. Levine, Professor of Classical Studies, University of Arkansas (USA)
Christina Leypold, Dr. phil., Archaeological Institute, University of Zürich (Switzerland)
Vayos Liapis, Associate Professor of Greek, Centre d’Etudes Classiques & Departement de Philosophie, Univer-
sité de Montreal (Canada)
Hugh Lloyd-Jones, Professor of Greek Emeritus, University of Oxford (UK)
Yannis Lolos, Assistant Professor, History, Archaeology, and Anthropology, University of Thessaly (Greece)
Stanley Lombardo, Professor of Classics, University of Kansas (USA)
Anthony Long, Professor of Classics and Irving G. Stone Professor of Literature, University of California, Berke-
ley (USA)
Julia Lougovaya, Assistant Professor, Department of Classics, Columbia University (USA)
Dr. John Ma, Lecturer in Ancient History, Oxford University and Tutorial Fellow in Ancient History, Corpus
Christi College, Oxford (UK)
A.D. Macro, Hobart Professor of Classical Languages emeritus, Trinity College (USA)
John Magee, Professor, Department of Classics, Director, Centre for Medieval Studies, University of Toronto
(Canada)
Dr. Christofilis Maggidis, Associate Professor of Archaeology, Dickinson College (USA)
Chryssa Maltezou, Professor emeritus, University of Athens, Director of the Hellenic Institute of Byzantine and
Postbyzantine Studies in Venice (Italy)
Jeannette Marchand, Assistant Professor of Classics, Wright State University, Dayton, Ohio (USA)
Evangeline Markou, Adjunct Lecturer in Greek History, Open University of Cyprus (Cyprus)
Anna Marmodoro, Faculty of Philosophy, University of Oxford (UK)
Richard P. Martin, Antony and Isabelle Raubitschek Professor in Classics, Stanford University (USA)
Maria Mavroudi, Professor of Byzantine History, University of California, Berkeley (USA)
Jody Maxmin, Associate Professor, Dept. of Art & Art History, Stanford University (USA)
Alexander Mazarakis-Ainian, Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly (Greece)

e-Δίαυλος | σελ. 18
James R. McCredie, Sherman Fairchild Professor emeritus; Director, Excavations in Samothrace Institute of Fine
Arts, New York University (USA)
Brian McGing M.A., Ph.D., F.T.C.D., M.R.I.A., Regius Professor of Greek, Trinity College Dublin (Ireland)
James C. McKeown, Professor of Classics, University of Wisconsin-Madison (USA)
Richard McKirahan, Edwin Clarence Norton of Classics and Professor of Philosophy, Pitzer College: The Clare-
mont Colleges (USA)
Robert A. Mechikoff, Professor and Life Member of the International Society of Olympic Historians, San Diego
State University (USA)
Andreas Mehl, Professor of Ancient History, Universität Halle-Wittenberg (Germany)
John Richard Melville-Jones, Winthrop Professor, Classics and Ancient History, University of Western Australia
(Australia)
Marion Meyer, Professor of Classical Archaeology, University of Vienna (Austria)
Dr. Aristotle Michopoulos, Professor & Chair, Greek Studies Dept., Hellenic College (Brookline, MA, USA)
Harald Mielsch, Professor of Classical Archaeology, University of Bonn (Germany)
Stephen G. Miller, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of California, Berkeley (USA)
Lynette G. Mitchell, Senior Lecturer in Classics & Ancient History, Exeter University (UK)
Phillip Mitsis, A.S. Onassis Professor of Classics and Philosophy, New York University (USA)
Peter Franz Mittag, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln (Germany)
David Gordon Mitten, James Loeb Professor of Classical Art and Archaeology, Harvard University (USA)
Mette Moltesen, MA, Curator of Ancient Art, Ny Carlsberg Glyptotek, Copenhagen (Denmark)
Margaret S. Mook, Associate Professor of Classical Studies, Iowa State University (USA)
Anatole Mori, Associate Professor of Classical Studies, University of Missouri- Columbia (USA)
William S. Morison, Associate Professor of Ancient History, Grand Valley State University (USA)
Jennifer Sheridan Moss, Associate Professor, Wayne State University (USA)
Aliki Moustaka, Professor of Classical Archaeology, Aristotelian University of Thessaloniki (Greece)
Mark Munn, Professor of Ancient Greek History and Greek Archaeology, the Pennsylvania State University
(USA)
Ioannis Mylonopoulos, Assistant Professor of Greek Art History and Archaeology, Columbia University, New
York (USA)
Alexander Nehamas, Edmund N. Carpenter II Class of 1943 Professor in the Humanities, Professor of Philoso-
phy and Comparative Literature, Princeton University (USA)
Richard Neudecker, PD of Classical Archaeology, Deutsches Archäologisches Institut Rom (Italy)
James M.L. Newhard, Associate Professor of Classics, College of Charleston (USA)
Carole E. Newlands, Professor of Classics, University of Wisconsin, Madison (USA)
Andrew G. Nichols, Visiting Lecturer of Classics, University of Florida (USA)
Jessica L. Nitschke, Assistant Professor of Classics, Georgetown University (USA)
John Maxwell O’Brien, Professor of History, Queens College, City University of New York (USA)
James J. O’Hara, Paddison Professor of Latin, The University of North Carolina, Chapel Hill (USA)
Martin Ostwald, Professor of Classics (ret.), Swarthmore College and Professor of Classical Studies (ret.), Uni-
versity of Pennsylvania (USA)
Olga Palagia, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)
Beata M. Kitsikis Panagopoulos, Professor of Art History, Retired, San Jose State University, Caifornia (USA)
Christos Panayides, Associate Professor of Philosophy, University of Nicosia, (Cyprus)
Vassiliki Panoussi, Associate Professor of Classical Studies, The College of William and Mary (USA)
Maria C. Pantelia, Professor of Classics, University of California, Irvine (USA)
Pantos A.Pantos, Adjunct Faculty, Department of History, Archaeology and Social Anthropology, University of
Thessaly (Greece)

e-Δίαυλος | σελ. 19
Eleni Papaefthymiou, Curator of the Numismatic Collection of the Foundation of the Hellenic World (Greece)
Maria Papaioannou, Assistant Professor in Classical Archaeology, University of New Brunswick (Canada)
Anthony J. Papalas, Professor of Ancient History, East Carolina University (USA)
Nassos Papalexandrou, Associate Professor, The University of Texas at Austin (USA)
Polyvia Parara, Visiting Assistant Professor of Greek Language and Civilization, Department of Classics, George-
town University (USA)
Richard W. Parker, Associate Professor of Classics, Brock University (Canada)
Robert Parker, Wykeham Professor of Ancient History, New College, Oxford (UK)
Robert J. Penella, Professor and Chairman, Classics, Fordham University (USA)
Anastasia-Erasmia Peponi, Associate Professor of Classics, Stanford University (USA)
Jacques Perreault, Professor of Greek archaeology, Universite de Montreal, Quebec (Canada)
Patrick Pfeil, magister artium Universität Leipzig, Alte Geschichte (Germany)
Edward A. Phillips, Professor of Classics at Grinnell College (USA)
Yanis Pikoulas, Associate Professor of Ancient Greek History, University of Thessaly (Greece)
Lefteris Platon, Assistant Professor of Archaeology, University of Athens (Greece)
John Pollini, Professor of Classical Art & Archaeology, University of Southern California (USA)
David Potter, Arthur F. Thurnau Professor of Greek and Latin. The University of Michigan (USA)
Daniel Potts, Edwin Cuthbert Hall Professor of Middle Eastern Archaeology, University of Sydney (Australia)
Robert L. Pounder, Professor Emeritus of Classics, Vassar College (USA)
Nikolaos Poulopoulos, Assistant Professor in History and Chair in Modern Greek Studies, McGill University
(Canada)
Selene Psoma, Senior Lecturer of Ancient History, University of Athens (Greece)
William H. Race, George L. Paddison Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
John T. Ramsey, Professor of Classics, University of Illinois at Chicago (USA)
Christian R. Raschle, Assistant Professor of Roman History, Centre d’Etudes Classiques & Departement d’His-
toire, Université de Montreal (Canada)
Karl Reber, Professor of Classical Archaeology, University of Lausanne (Switzerland)
Gary Reger, Professor of History Trinity College, Connecticut (USA)
Rush Rehm, Professor of Classics and Drama, Stanford University (USA)
Heather L. Reid, Professor of Philosophy, Morningside College (USA)
Christoph Reusser, Professor of Classical Archaeology, University of Zürich (Switzerland)
Werner Riess, Associate Professor of Classics, The University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
Dr Tracey E Rihll, Senior lecturer, Department of Classics, Ancient History and Egyptology, Swansea University
( Wales, UK)
Robert H. Rivkin, Ancient Studies Department, University of Maryland Baltimore County (USA)
Walter M. Roberts III, Assistant Professor of Classics, University of Vermont (USA)
Barbara Saylor Rodgers, Professor of Classics, The University of Vermont (USA)
Robert H. Rodgers. Lyman-Roberts Professor of Classical Languages and Literature, University of Vermont (USA)
Guy MacLean Rogers, Kemper Professor of Classics and History, Wellesley College (USA)
Roberto Romano, professore di ruolo (II level) di Civiltà bizantina e Storia bizantina, Università “Federico II” di
Napoli (Italy)
Nathan Rosenstein, Professor of Ancient History, The Ohio State University (USA)
John C. Rouman, Professor Emeritus of Classics, University of New Hampshire, (USA)
Dr. James Roy, Reader in Greek History (retired), University of Nottingham (UK)
Steven H. Rutledge, Associate Professor of Classics, Department of Classics, University of Maryland, College
Park (USA)
Daniel J. Sahas, Professor Emeritus, University of Waterloo (Canada)

e-Δίαυλος | σελ. 20
Christina A. Salowey, Associate Professor of Classics, Hollins University (USA)
Pierre Sanchez, Professor of Ancient History, University of Geneva (Switzerland)
Theodore Scaltsas, Professor of Ancient Greek Philosophy, University of Edinburgh (UK)
Thomas F. Scanlon, Professor of Classics, University of California, Riverside (USA)
Thomas Schäfer, Professor, Institut für Klassische Archäologie, Universität Tübingen (Germany)
Bernhard Schmaltz, Prof. Dr. Archäologisches Institut der CAU, Kiel (Germany)
Prof. Dr. Andras Schmidt-Colinet, Professor of Classical Archaeology, University of Vienna (Austria)
Robert C. Schmiel, Prof. Emeritus of Greek & Roman Studies, University of Calgary (Canada)
Rolf M. Schneider, Professor of Classical Archaeology, Ludwig-Maximilians-Universität München (Germany)
Joseph B. Scholten, PhD, Associate Director, Office of International Programs/Affiliate Assoc. Prof. of Classics,
University of Maryland, College Park (USA)
Peter Scholz, Professor of Ancient History and Culture, University of Stuttgart (Germany)
Christof Schuler, director, Commission for Ancient History and Epigraphy of the German Archaeological Insti-
tute, Munich (Germany)
Paul D. Scotton, Assoociate Professor Classical Archaeology and Classics, California State University Long Beach
(USA)
Danuta Shanzer, Professor of Classics and Medieval Studies, The University of Illinois at Urbana-Champaign and
Fellow of the Medieval Academy of America (USA)
James P. Sickinger, Associate Professor of Classics, Florida State University (USA)
Athanasios Sideris, Ph.D., Head of the History and Archaeology Department, Foundation of the Hellenic World,
Athens (Greece)
G. M. Sifakis, Professor Emeritus of Classics, Aristotle University of Thessaloniki & New York University (Greece
& USA)
Christos Simelidis, British Academy Postdoctoral Fellow, Lincoln College, University of Oxford (UK)
Henk W. Singor, Associate Professor of Ancient History Leiden University (Netherlands)
Prof. Dr. Ulrich Sinn, Professor of Classical Archaeology, University of Wurzburg (Germany)
Marilyn B. Skinner Professor of Classics, University of Arizona (USA)
Niall W. Slater, Samuel Candler Dobbs Professor of Latin and Greek, Emory University (USA)
Peter M. Smith, Associate Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
Dr. Philip J. Smith, Research Associate in Classical Studies, McGill University (Canada)
Susan Kirkpatrick Smith Assistant Professor of Anthropology Kennesaw State University (USA)
Antony Snodgrass, Professor Emeritus of Classical Archaeology, University of Cambridge (UK)
Gina M. Soter, Lecturer IV, Classical Studies, The University of Michigan (USA)
Slawomir Sprawski, Assistant Professor of Ancient History, Jagiellonian University, Krakow (Poland)
Stylianos V. Spyridakis, Professor of Ancient History. University of California, Davis (USA)
Theodosia Stefanidou-Tiveriou, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Rachel Sternberg, Associate Professor of Classics, Case Western Reserve University (USA)
Dr. Tom Stevenson, Lecturer in Classics and Ancient History, University of Queensland (Australia)
Andrew Stewart, Nicholas C. Petris Professor of Greek Studies, University of California, Berkeley (USA)
Oliver Stoll, Univ.-Prof. Dr., Alte Geschichte/ Ancient History, Universität Passau (Germany)
Richard Stoneman, Honorary Fellow, University of Exeter (UK)
Ronald Stroud, Klio Distinguished Professor of Classical Languages and Literature Emeritus, University of Cal-
ifornia, Berkeley (USA)
Sarah Culpepper Stroup, Associate Professor of Classics, University of Washington (USA)
Dr Panico J. Stylianou, Lecturer in Ancient History, Lady Margaret Hall, University of Oxford (UK)
Thomas A. Suits, Emeritus Professor of Classical Languages, University of Connecticut (USA)
Nancy Sultan, Professor and Director, Greek & Roman Studies, Illinois Wesleyan University (USA)

e-Δίαυλος | σελ. 21
Peter Michael Swan, Professor of History Emeritus, University of Saskatchewan (Canada)
David W. Tandy, Professor of Classics, University of Tennessee (USA)
James Tatum, Aaron Lawrence Professor of Classics, Dartmouth College (USA)
Martha C. Taylor, Associate Professor of Classics, Loyola College in Maryland (USA)
Petros Themelis, Professor Emeritus of Classical Archaeology, Athens (Greece)
Eberhard Thomas, Priv.-Doz. Dr., Archäologisches Institut der Universität zu Köln (Germany)
Michalis Tiverios, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Michael K. Toumazou, Professor of Classics, Davidson College (USA)
Stephen V. Tracy, Professor of Greek and Latin Emeritus, Ohio State University (USA)
Prof. Dr. Erich Trapp, Austrian Academy of Sciences/Vienna resp. University of Bonn (Germany)
Christopher Trinacty, Keiter Fellow in Classics, Amherst College (USA)
Stephen M. Trzaskoma, Associate Professor of Classics, University of New Hampshire (USA)
Vasiliki Tsamakda, Professor of Christian Archaeology and Byzantine History of Art, University of Mainz (Ger-
many)
Christopher Tuplin, Professor of Ancient History, University of Liverpool (UK)
Yannis Tzifopoulos, Associate Professor of Ancient Greek and Epigraphy, Aristotle University of Thessaloniki
(Greece)
Gretchen Umholtz, Lecturer, Classics and Art History, University of Massachusetts, Boston (USA)
Panos Valavanis, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)
Eric R. Varner, Associate Professor, Departments of Classics and Art History, Emory University, Atlanta (USA)
Athanassios Vergados, Visiting Assistant Professor of Classics, Franklin & Marshall College (USA)
Frederik J. Vervaet, PhD, Lecturer in Ancient History. School of Historical Studies The University of Melbourne
(Australia)
Christina Vester, Assistant Professor of Classics, University of Waterloo (Canada)
Dr. Zsolt Visy, Leiter Universität Pécs Lehrstuhl für Alte Geschichte und Archäologie, Archäologisches Seminar
(Hungary)
Emmanuel Voutiras, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Speros Vryonis, Jr., Alexander S. Onassis Professor (Emeritus) of Hellenic Civilization and Culture, New York
University (USA)
Michael B. Walbank, Professor Emeritus of Greek, Latin & Ancient History, The University of Calgary (Canada)
Dr. Irma Wehgartner, Curator of the Martin von Wagner Museum der Universität Wurzburg (Germany)
Bonna D. Wescoat, Associate Professor, Art History and Ancient Mediterranean Studies, Emory University (USA)
E. Hector Williams, Professor of Classical Archaeology, University of British Columbia (Canada)
Peter James Wilson FAHA, William Ritchie Professor of Classics, The University of Sydney (Australia)
Roger J. A. Wilson, Professor of the Archaeology of the Roman Empire, and Director, Centre for the Study of
Ancient Sicily, University of British Columbia, Vancouver (Canada)
Engelbert Winter, Professor for Ancient History, University of Münster (Germany)
Timothy F. Winters, Ph.D. Alumni Assn. Distinguished Professor of Classics Austin Peay State University (USA)
Ioannis Xydopoulos, Assistant Professor in Ancient History, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
David C. Young, Professor of Classics Emeritus, University of Florida (USA)
Maria Ypsilanti, Assistant Professor of Ancient Greek Literature, University of Cyprus (Cyprus)
Katerina Zacharia, Associate Professor and Chair, Department of Classics & Archaeology, Loyola Marymount
University (USA)
Michael Zahrnt, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln (Germany)
Paul Zanker, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Munich (Germany)
Froma I. Zeitlin, Ewing Professor of Greek Language & Literature, Professor of Comparative Literature, Prince-
ton University (USA)

e-Δίαυλος |
σελ. 22
cc: J. Biden, Vice President, USA
H. Clinton, Secretary of State USA
P. Gordon, Asst. Secretary-designate, European and Eurasian Affairs
H.L Berman, Chair, House Committee on Foreign Affairs
I. Ros-Lehtinen, Ranking Member, House Committee on Foreign Affairs
J. Kerry, Chair, Senate Committee on Foreign Relations
R.G. Lugar, Ranking Member, Senate Committee on Foreign Relations
R. Menendez, United States Senator from New Jersey. -

Σπύρος ΠΑΠΑΛΟΥΚΑΣ (1892-1957) : Σπίτια με φιγούρα

e-Δίαυλος |
σελ. 23
 ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ : Μέση Ανατολή - Συρία - Τουρκία

Δημήτριος ΜΑΝΙΩΤΗΣ (1923-1985) : Πυρκαγιά

Τι- και γιατί- συμβαίνει στη Μέση Ανατολή;

Εκατό χρόνια μετά τη λήξη του Α! Παγκοσμίου Γράφει ο Παντελής ΣΑΒΒΙΔΗΣ*

Πολέμου, που διαμόρφωσε τα τεχνητά σύνορα της
Μέσης Ανατολής, το Κουτί της Πανδώρας άνοιξε και
αντίπαλος της χώρας που δημιούργησε ο Ατατούρκ,
πάλι και μια νέα ρύθμιση αναζητείται στην περιοχή.
διεκδικώντας τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό τους και
Οι παίκτες άλλαξαν και μια νέα δυναμική ισορροπία
την πατρίδα που νοιώθουν ότι δικαιούνται.
είναι το ζητούμενο σήμερα.
Το Ισραήλ, τότε δεν υπήρχε, σήμερα είναι από τις
Οι τότε πρωταγωνιστές (Αγγλία και Γαλλία) λείπουν
ισχυρότερες δυνάμεις στην περιοχή.
από το προσκήνιο, τουλάχιστον ως βασικοί παίκτες.
Το Ιράν, δεν έπαιζε κανέναν σημαντικό ρόλο τότε,
Η Ρωσία που, τότε, διαδραμάτιζε δευτερεύοντα ρόλο,
διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο σήμερα.
σήμερα κυριαρχεί. Οι ΗΠΑ, τότε έμπαιναν στη διεθνή
Αν εξαιρέσει κανείς τις μεγάλες δυνάμεις, (ΗΠΑ,
αρένα, έκαναν έναν κύκλο και σήμερα αναζητούν έναν
Ρωσία), οι περιφερειακοί παίκτες που διεκδικούν
νέο ρόλο.
μερίδιο στη Μέση Ανατολή είναι η Τουρκία, το Ιράν,
Η Τουρκία, τότε ως Οθωμανική Αυτοκρατορία
η Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ.
υποχωρούσε, σήμερα διεκδικεί μερίδιο της νέας
Το Ισραήλ είναι σφήνα σε έναν ευρύ μουσουλμανικό
ανακατάταξης.
χώρο που συγκροτείται από την Σαουδική Αραβία,
Οι Κούρδοι, τότε και λίγο αργότερα, ξεγελάσθηκαν από
το Ιράν και την Τουρκία.
τις υποσχέσεις του Κεμάλ και σήμερα είναι ο βασικός
Και οι τρείς χώρες είναι μουσουλμανικές, δεν είναι,

e-Δίαυλος | σελ. 24
όμως, όλες αραβικές. Το παιχνίδι της περιφερειακής
πρωτοκαθεδρίας είναι σκληρό και πολύπλοκο.
Η Σαουδική Αραβία είναι θανατική αντίπαλος του Ιράν
και για γεωπολιτικούς αλλά και για θρησκευτικούς
λόγους.
Οι σαουδάραβες υποστηρίζουν πως κατέχουν
την απόλυτη αλήθεια του Ισλάμ, η τάση του
ουαχαμπιτισμού που υποστηρίζουν είναι από τις πιο
σκληρές.
Οι Ιρανοί είναι το απόλυτο κακό για τους σαουδάραβες
σουνίτες. Είναι σιίτες.
Οι Τούρκοι είναι, μεν, σουνίτες, δεν γίνονται, όμως,
εύκολα αποδεκτοί από τους άραβες σουνίτες
ισλαμιστές, και λόγω του Οθωμανικού παρελθόντος
τους και λόγω του ότι δεν είναι άραβες.
Οι Σαουδάραβες, έχουν χρήματα. Δεν έχουν όμως
τη στρατιωτική δυνατότητα να αντιμετωπίσουν το
Ιράν. Επεδίωξαν συνεργασία με την Τουρκία αλλά
τη διέκοψε με τον τρόπο του ο Ντόναλντ Τράμπ,
όταν πριν μερικούς μήνες επισκέφθηκε το Ριάντ. Δεν
είναι, όμως, καθόλου σίγουρο αν οι Σαουδάραβες
θα δέχονταν να διαδραματίσουν δεύτερο ρόλο στη
συνεργασία τους με την Τουρκία.
Ο πόλεμος στη Συρία και το Ιράκ, φέρνει σε τακτική
συμμαχία Ιράν και Τουρκία, δεν είναι, όμως, καθόλου
σίγουρο πως η συνεργασία αυτή που γίνεται, κυρίως,
λόγω του κουρδικού, θα συνεχιστεί. Η αντιπαράθεση
μεταξύ των δύο αυτών περιφερειακών κέντρων είναι
ορατή.
ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΧΗΣ
Ποιο είναι, όμως, το ιστορικό υπόβαθρο της διαμάχης;
Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία των Αράβων η οποία
διαδόθηκε σε μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή
και την αποδέχθηκαν και οι Τούρκοι και οι Ιρανοί.
Λειτούργησε, όμως, ως θρησκεία, αυτόνομα και δεν
επηρέασε τους λαούς που την ασπάστηκαν υπέρ των
Αράβων, επειδή από αυτούς προήλθε ο Προφήτης.
Αμέσως, μετά το θάνατο του Προφήτη, ξέσπασε ένας
εσωτερικός εμφύλιος για το ποιος θα είναι ο διάδοχός
του.
Ο πόλεμος αυτός συνεχίζεται ως τις μέρες μας και
επηρεάζει, περισσότερο και από την εθνικότητα,
τις ισορροπίες και τις επιλογές των μεσανατολικών
δυνάμεων.
Υπάρχουν δύο καθοριστικά γεγονότα, τα οποία
επηρέασαν όχι μόνο τις εξελίξεις τότε, αλλά, θα
μπορούσε να πει κανείς ότι τις επηρεάζουν και σήμερα.
e-Δίαυλος |
Το Δεκέμβριο του 627 ο Ηράκλειος νικά τους Πέρσες
στη Νινευή. Δεν τους νίκησε, απλώς, αλλά τους
συνέτριψε. Και εδώ ήταν το λάθος του μεγάλου
αυτοκράτορα. Λίγα χρόνια αργότερα, οι Πέρσες,
εξαντλημένοι, κατελήφθησαν από τους Άραβες
και ένας λαός ζωροαστρικός μεταβλήθηκε σε
μουσουλμανικό.
Το δεύτερο μεγάλο ιστορικό γεγονός είναι η
βυζαντινή ήττα το 636 στον Γιαρμούκ, ή Ιερμουχθά
ποταμό. Μετά τη ήττα τους αυτή οι Βυζαντινοί δεν
επέστρεψαν ποτέ στην περιοχή, η οποία κατελήφθη
από άραβες μουσουλμάνους. Η ελληνική παρουσία
από τα αρχαία και ελληνιστικά χρόνια αρχίζει να
υποχωρεί.
Μεταξύ των δύο αυτών ημερομηνιών πεθαίνει
ο Προφήτης Μωάμεθ (632). Και αρχίζει ο
μουσουλμανικός εμφύλιος.
Διάδοχος επελέγη ένας στενός συνεργάτης του
Προφήτη, ο Αμπού Μπάκρ, ο οποίος δεν έγινε
αποδεκτός από όλους τους φύλαρχους. Το αρχικό
συμβόλαιο έσπασε και οι διαιρέσεις άρχισαν. Ωστόσο,
οι Ομεϋάδες, μεγάλη και ισχυρή Αραβική οικογένεια,
η οποία διαδέχθηκε τον Αμπού Μπάκρ, πεθερό του
Μωάμεθ, ίδρυσαν το πρώτο Χαλιφάτο με έδρα τη
Δαμασκό, την οποία πήραν από τους Βυζαντινούς.
Το Χαλιφάτο των Ομεϋαδών διαρκεί από το 661 ως
το 750. Είναι οι σουνίτες.
Εκείνοι που υποστήριξαν ότι διάδοχος έπρεπε να
γίνει ο γαμπρός του Μωάμεθ, Αλί ονομάστηκαν
σιίτες..
Γνήσια Αραβική, η Αυτοκρατορία, άφησε στο
κοινωνικό περιθώριο όσους μουσουλμάνους δεν
κατάγονταν αμιγώς από κάποια αραβική φυλή για να
τους οδηγήσει σε συσπείρωση γύρω από την αραβική
θρησκευτική αίρεση του Σιισμού. Την αίρεση αυτή
ασπάστηκαν οι Ιρανοί.
Η κατάκτηση του Ιράκ και στη συνέχεια του Ιράν
από τους Άραβες, οδήγησε σε εκμουσουλμανισμό
των Περσών αλλά και σε έντονη περσική πολιτισμική
επιρροή επι των Αράβων.
Το νέο Χαλιφάτο, το Χαλιφάτο των Αμπασιδών (750-
1258) με έδρα τη Βαγδάτη, είχε έντονη την περσική
επιρροή αλλά και κυριαρχία των Σιιτών.
«Η αντικατάσταση των Ομεϋαδών από τους
Αμπασίδες στην ηγεσία της Ισλαμικής κοινότητας
ήταν μια επανάσταση στην ιστορία του Ισλάμ, μια
τόσο σημαντική καμπή όσο η Γαλλική και η Ρωσική
επανάσταση στη δύση», θα γράψει ο Bernd Lewis
σελ. 25

στο βιβλίο του «οι Άραβες στην ιστορία».
Οι Ευρωπαίοι ερμήνευσαν τη σύγκρουση Ομεϋαδών
και Αμπασιδών, καθώς και το θρησκευτικό σχίσμα στα
πρώτα χρόνια του Ισλάμ, ως σύγκρουση εθνοτήτων
μεταξύ Περσών και Αράβων. Θεώρησαν τη νίκη των
Αμπασιδών ως νίκη των Περσών επι των Αράβων
που δημιούργησε υπο το μανδύα του εκπερσισμένου
Ισλάμ μια νέα Ιρανική αυτοκρατορία στη θέση του
κατακρημνισμένου Αραβικού Βασιλείου.
Με την ανάληψη του χαλιφάτου απο τους Αβασίδες, ο
μουσουλμανικός κόσμος έπαψε να είναι μια μοναδική
γεωπολιτική μονάδα.
Εκτός από τα ανταγωνιστικά χαλιφάτα, προέκυψαν
πολλά ανεξάρτητα εμιράτα, ιμαμάτα και σουλτανάτα.,
Κάποια στιγμή υπήρχαν τρία μεγάλα ανταγωνιστικά
χαλιφάτα - των Αββασιδών, των Ομεϋαδών και των
Φετιμιδών.
Τα περισσότερα από αυτά ήταν σουνιτικές κατακτήσεις
ανταγωνιζόμενες μεταξύ τους. Αλλά με την πάροδο
του χρόνου, οι σιίτες (που διασπάστηκαν επίσης σε
πολλές υποσέκτες, όπως οι δωδεκαϊστές, (Twelvers),
e-Δίαυλος |
Φίλιππος Τσιάρας, New York (1952- ) : Ακουαρέλα
Ισμαηλίτες, Ζαγίντις και Αλεβίτες) ήταν σε θέση να
κερδίσουν την εξουσία.
Το πιο αξιοσημείωτο χαλιφάτο ήταν των Φατιμιδών
(909-1171),το οποίο, στο απόγειο της δύναμής
του κυβέρνησε το μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας
Αφρικής, του Λεβάντε και της δυτικής ακτής της
Αραβίας. Στην Υεμένη, το Ιμαμάτο των Ζαίντι
ιδρύθηκε στα τέλη του 9ου αιώνα και διατηρήθηκε
ως τις αρχές του 1960.
Στην Περσία και τη Μεσοποταμία, το εμιράτο των
Μπουγίντ ήταν ένα δωδεκαιστικό σιιτικό πολίτευμα
που διήρκεσε από το 932 έως το 1055. Δεν υπήρχε
τον 16ο αιώνα όταν η τρέχουσα θρησκευτική μάχη
άρχισε να παίρνει μορφή.
Ήταν το πρώτο μισό του 1500 που η Αυτοκρατορία
των Σαφαφιδών αναδείχθηκε ως μια δωδεκαιστική
σιιτική πολιτεία στην Περσία και το οθωμανικό
σουλτανάτο είχε εδραιωθεί στον αραβικό κόσμο.
Αυτές οι δύο δυνάμεις πολέμησαν μεταξύ τους, αλλά
οι Οθωμανοί διατήρησαν το πάνω χέρι, επειδή ήταν
σταθερά εδραιωμένοι στο σύγχρονο Ιράκ και τη Συρία.
σελ. 26
Με την έναρξη της νεωτερικότητας, αυτά τα
αυτοκρατορικά κράτη έπεσαν θύματα της ευρωπαϊκής
αποικιοκρατίας. Ενώ οι Ευρωπαίοι σχεδίασαν τα
σύνορα πολλών εκ των συγχρόνων εθνών- κρατών,
αυτά τα μουσουλμανικά εδάφη είχαν τις δικές
τους, σταθερές διαιρέσεις που απέρρεαν απο ενδο-
μουσουλμανικές διαμάχες που διήρκεσαν σχεδόν 13
αιώνες.
Η Τουρκία και το Ιράν, πολέμησαν αδυσώπητα για την
πρωτοκαθεδρία στη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια
του 16ου, 17ου και 18ου αιώνα.
Νωρίτερα, η κύρια αντιπαράθεση στην περιοχή, ήταν
μεταξύ του Βυζαντίου και της αυτοκρατορίας των
Σασσανιδών (Ιράν), η οποία διήρκεσε αιώνες για τον
έλεγχο της Μέσης Ανατολής.
Όλα έληξαν, δυστυχώς για τις δύο αυτές μεγάλες
δυνάμεις, με την αραβική κατάκτηση.
Η αυτοκρατορία των Σασσανιδών ήταν ένας
πρόδρομος του σημερινού Ιρανικού κράτους, όπως
ακριβώς και οι μετέπειτα Σαφαφίδες.
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ
Στον 21ο αιώνα ο ανταγωνισμός μεταξύ της Τουρκίας
και του Ιράν έλαβε νέα μορφή και διεξάγεται με νέες
μεθόδους.
Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα είναι, φυσικά, ο
συριακός πόλεμος. Και οι δύο δυνάμεις θέλουν να
δουν ένα δορυφορικό καθεστώς επικεφαλής αυτής
της χώρας του Λεβάντε. Ως αποτέλεσμα, υποστήριξαν
και υποστηρίζουν αντίθετες πλευρές του εμφυλίου
πολέμου στη Συρία.
Το Ιράν έχει βοηθήσει το καθεστώς Άσαντ με υλική
βοήθεια, διπλωματική υποστήριξη και τη συμμετοχή
στον πόλεμο με τη δορυφορική του οργάνωση
Χεζμπολάχ και ομάδες Σιιτών μισθοφόρων, καθώς και
από την ελίτ των δικών του στρατιωτικών δυνάμεων.
Ενώ, η Τουρκία έχει υποστηρίξει τις ανταρτικές
δυνάμεις που προσπαθούν να ανατρέψουν τον
πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ Άσαντ.
Το συνονθύλευμα που ονομάστηκε «Ελεύθερος
Συριακός Στρατός» και το χρησιμοποιεί και τώρα,
κατά την εισβολή της στο Αφρίν.
Ένας άλλος χώρος ανταγωνισμού τους, είναι το Ιράκ.
Σε αυτή τη χώρα με σιιτική πλειοψηφία, η κυβέρνηση
βρίσκεται υπο την πολύ ισχυρή επιρροή του Ιράν. Το
βόρειο τμήμα της χώρας, ωστόσο, είναι μια περιοχή
όπου υπάρχουν, εκτός των Κούρδων, τουρκμένοι,
e-Δίαυλος |
συγγενικό φύλο των Τούρκων.
Η προσπάθεια επηρεασμού της οργάνωσης Χαμάς,
η οποία ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας, είναι ένα
άλλο παράδειγμα των τουρκικών και ιρανικών
περιφερειακών πολιτικών.
Και οι δύο δυνάμεις προσπαθούν να κρατήσουν τη
Χαμάς ως μικρό στρατηγικό εταίρο.
Οι προσπάθειες της Τουρκίας βασίζονται στην
υπαγωγή της Χαμάς στο διεθνές δίκτυο της
Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η οποία έχει στενούς
δεσμούς με το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ της Τουρκίας.
Η Τεχεράνη επικαλείται και χρησιμοποιεί τα κοινά
τους συμφέροντα στη βάση του γεγονότος ότι το
Ισραήλ είναι ο κοινός εχθρός τόσο του Ιράν όσο και
της Χαμάς.
Τον τελευταίο καιρό, μια άλλη ενδιαφέρουσα
οπτική γωνία έχει προστεθεί στην ιρανο-τουρκική
στρατηγική δυναμική - η γεωπολιτική της περιοχής
του Περσικού Κόλπου. Έχει γίνει τόπος ανταγωνισμού
μεταξύ του Ιράν και των τοπικών αραβικών εθνών για
μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία και η Γαλλία είναι
επίσης παρούσες στον Κόλπο, με στόχο να αποφευχθεί
οποιαδήποτε αλλαγή του τοπικού στάτους κβο υπέρ
του Ιράν.
Τώρα η Τουρκία επιδιώκει να γίνει ένας άλλος παίκτης
του Κόλπου, με μια μεγάλη τουρκική στρατιωτική
βάση που ιδρύθηκε στο Κατάρ. Στη βάση αυτή
βρίσκονται 3.000 χερσαίες τουρκικές δυνάμεις, καθώς
και αεροπορικές και ναυτικές μονάδες, εκπαιδευτές
και ειδικές δυνάμεις.
Μένει να δούμε κατά πόσο η σημαντική τουρκική
στρατιωτική παρουσία σε μια περιοχή ζωτικής
σημασίας για τα ιρανικά συμφέροντα θα επηρεάσει
τις σχέσεις μεταξύ των δύο αυτών δυνάμεων.
Με τους μεγάλους πληθυσμούς τους, τις οικονομίες
και τους στρατούς τους, το Ιράν και η Τουρκία δεν
έχουν ισότιμους περιφερειακούς αντιπάλους εκτός
από την μεταξύ τους αντιπαράθεση.
Η Αίγυπτος έχει μεγάλο πληθυσμό, αλλά τα
διαρθρωτικά, οικονομικά και κοινωνικά της
προβλήματα είναι πάρα πολύ βαθιά.
Η Σαουδική Αραβία έχει μεγάλους οικονομικούς
πόρους, αλλά δεν θα μπορέσει να συναγωνιστεί το
Ιράν ή την Τουρκία στρατιωτικά.
Το Ισραήλ, ενώ είναι πολύ ισχυρό στο στρατιωτικό
επίπεδο και είναι και πυρηνική δύναμη, δεν μπορεί
να ασκήσει πέρα από τα σύνορά του, το είδος της
σελ. 27

Γεώργιος ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ : Ζωγράφιζε μέσα στη φωτιά των μαχών
επιρροής του Ιράν και της Τουρκίας.
Είναι αλήθεια ότι ούτε το Ιράν ούτε η Τουρκία είναι
εξαιρετικά σταθερές, πολιτικά, χώρες. Και οι δύο θα
μπορούσαν να βιώσουν πολύ σοβαρές εσωτερικές
αναταραχές στο μέλλον.
Ένα μεγάλο μέρος των περιφερειακών διεθνών
εξελίξεων στη Μέση Ανατολή θα καθοριστεί
πιθανότατα από τον ανταγωνισμό τους.
Ποιος ωφελείται από τις αλλαγές στη Μέση Ανατολή;
Η ρήξη 5+1/2 χωρών της Μέσης Ανατολής με το
Κατάρ ήταν μια αναμενόμενη το τελευταίο διάστημα
κίνηση που εισάγει τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή
στην τελική φάση τους.
Με δύο λόγια, πέντε χώρες (Σαουδική Αραβία,
Μπαχρέιν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αίγυπτος,
Υεμένη και η μισή, η Ανατολική, Λιβύη) διέκοψαν
τις διπλωματικές σχέσεις τους με το Κατάρ. Του
καταλογίζουν βαρύτατες ευθύνες για την υποστήριξη
τρομοκρατικών οργανώσεων στη Μέση Ανατολή.
Η αλήθεια είναι ότι το Κατάρ υποστήριξε αυτές
τις ομάδες που αρχίζουν από τους «Αδελφούς
Μουσουλμάνους» και καταλήγουν στο «Ισλαμικό
Κράτος» αλλά δεν το έκανε μόνο του. Βρισκόταν σε
στενή συνεργασία με τη Σαουδική Αραβία αλλά και
e-Δίαυλος |
την Τουρκία.
Τα στοιχεία που υπάρχουν είναι αδιάσειστα και
η επόμενη κίνηση που θα δούμε να κλιμακώνει η
διεθνής κοινότητα θα αφορά την Τουρκία.
Το σύνθημα δόθηκε κατά την επίσκεψη του
αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τράμπ στη
Σαουδική Αραβία. Το Βασίλειο προειδοποιήθηκε να
συνεργαστεί οικονομικά και πολιτικά με τη Δύση
και, κυρίως, τις Ηνωμένες Πολιτείες, διαφορετικά,
θα υφίστατο τις συνέπειες των επιλογών του τα
τελευταία, αρκετά, χρόνια.
Η αλλαγή γραμμής ήταν ραγδαία. Το Ριάντ, θα
συνήπτε συμφωνία αγοράς όπλων από τις ΗΠΑ, θα
δημιουργούσε ένα Κέντρο για την προβολή της ήπιας
αντίληψης του Ισλάμ, (ποιος; η Σαουδική Αραβία,
της οποίας η ισλαμική εκδοχή είναι η πιο ακραία) και
θα αναλάμβανε το ρόλο της ηγεμονεύουσας δύναμης
στην περιοχή.
Η δημιουργία του Ισλαμικού Κέντρου στη Σαουδική
Αραβία, που θα προωθήσει την ήπια εκδοχή του Ισλάμ,
θα εξιλεώσει, υποτίθεται, κατά τους σχεδιαστές της
πολιτικής αυτής, τη Σαουδική Αραβία στα μάτια της
διεθνούς κοινότητας.
Την ευθύνη, όμως, της υποστήριξης της τρομοκρατίας,
κάποιος θα έπρεπε να τη χρεωθεί. Τη χρεώνονται οι
δύο άλλες χώρες που πρωτοστάτησαν σ αυτό. Το
Κατάρ και η Τουρκία. Για το Ιράν, δεν γίνεται λόγος.
Θεωρείται εξ ορισμού δεδομένο. Περισσότερο το
Κατάρ και θα δούμε πότε και πως η Τουρκία. Η απειλή
επικρέμαται στο κεφάλι του Ερντογάν. Οι συνέπειες
από τη χρέωση αυτή μπορεί να είναι καταλυτικές.
Τον Ερντογάν, η Δύση τον χρειάζεται. Έχει μαζί του
ανοικτές υποθέσεις.
___________________
* Ο Παντελής Σαββίδης τελείωσε το Μαθηματικό Τμήμα
του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Είναι δημοσιογράφος από το 1974.
Τα κυριότερα μέσα ενημέρωσης στα οποία εργάστηκε ήταν
η ΕΡΤ3, στην οποία διετέλεσε Διευθυντής Ενημέρωσης, η
εφημερίδα «Μακεδονία» στην οποία διετέλεσε επι διετία
Διευθυντής, η εφημερίδα «Θεσσαλονίκη», η «Καθημερινή»
και ο «Αντένα».
Κάλυψε τους πολέμους στα Βαλκάνια από το 1989 ως το
2001. Παρουσίαζε την εκπομπή «Ανιχνεύσεις» στην ΕΡΤ3
και σήμερα είναι ο παρουσιαστής της εκπομπής «Τομές
στην Επικαιρότητα» της Δημοτικής Τηλεόρασης TV-100.
Γράφει στα ιστολόγια pontos-news.gr και anixneuseis.gr.-
σελ. 28
 Διαφθορά & Πολιτικές Ελίτ
Ο ΔΑΠΑΝΗΡΟΣ ΒΙΟΣ ΤΗΣ «ΜΟΙΡΑΙΑΣ
ΠΟΛΕΩΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ»
Αυτό το (ατελέσφορο) κυνήγι μαγισσών που
βιώνουμε τον τελευταίο καιρό, με πρωταγωνιστές
τους «ιδανικούς αυτόχειρες» (κυριολεκτικά και
μεταφορικά) της πολιτικής μας τάξης, φαίνεται να
εξελίσσεται σε Μακαρθισμό βαλκανικής έκδοσης.
Από τότε που ο Μάνης κατέγραψε στην ιστορία τον
μανιχαισμό ως απόλυτο όπλο συντριβής του καλού,
ως νίκη του φωτός επί του σκότους, πέρασαν
αιώνες πολιτικής ζωής και τo «πολιτικό χρήμα»
υπό τη γενική έννοια της διαπλοκής (ευγενής και
κόσμια μεταγλώττιση της πολιτικής διαφθοράς)
εξακολουθεί να διατηρεί την ισχύ του και να
επηρεάζει καταλυτικά (όταν δεν επικαθορίζει)
τα κέντρα πολιτικής εξουσίας, μέσα στην αέναη,
e-Δίαυλος |
Γ. ΡΑΓΓΑΣ : Υδρα, 1976
Γράφει ο Κώστας ΜΑΜΕΛΗΣ
συνεχή, σκληρή και άνευ αρχών σύγκρουση
πολιτικής και οικονομίας.
Το «άρχον πολιτικο-οικονομικό σύμπλεγμα» της
χώρας (μαζί με τα εγχώρια και εξωχώρια δεκανίκια
του) πανικόβλητο από τα διαφαινόμενα αδιέξοδα
μιας πολύπλευρης, διεθνούς, ελάχιστα προβλέψιμης
και δύσκολα διαχειρίσιμης κρίσης, κοινωνικά
περίκλειστο , ιδεολογικά αφυδατωμένο και ιστορικά
ανιστόρητο, επιδίδεται σε μεταμφιέσεις.
Αναζητεί κοθόρνους και ιμάτια, υποδυόμενο
άλλοτε τον «καλό άνθρωπο του Σετσουάν», άλλοτε
πρωταγωνιστεί στο «Να πεθάνει το κτήνος», ενώ
σελ. 29
αρέσκεται στο πιραντελικό «έτσι είναι αν έτσι
νομίζετε», καταλήγοντας όμως κομπάρσος του
«θανασάκη του πολιτευόμενου».
Μέσα στο φαύλο κύκλο των τεκταινομένων, όπως
έγραφα παλιότερα, «Αχός βαρύς ακούγεται».
Το πολιτικό χρήμα (το παλιότερο εργαλείο
εκπόρνευσης της πολιτικής) επανέρχεται δριμύ
και βίαιο, συνοδευόμενο από τη μαμά του! Την
οικονομία!
«Εργαλιοποιείται», θεσμοποιείται, ιδεολογικοποιεί,
συγκροτεί κύκλους «προθύμων».
Η πολιτική κλυδωνίζεται συθέμελα. Μασημένη
τροφή για τα media που κορυβαντιούν (δήθεν
τυπτόμενα, αν και συνδεδεμένα μαζί του με ομφάλιο
λώρο), ενώ η ψελλίζουσα πολιτική έχει εμφανή τα
στίγματα του αδιεξόδου της. Δεν αγνοεί μεν τη
θεωρία των παιγνίων. Ξέρει, όμως, καλά ότι «έπαιξε
κι έχασε» στη χωρίς ρεβάνς παρτίδα, αν κι έφτασε
στην παράταση. Με το σύστημα του «ξαφνικού
θανάτου».
Η διαχρονική σχέση διαφθοράς-πολιτικής elite, υπό
την μορφή του μακρόχρονου εθισμού σε παντοειδείς
συναλλαγές και υπό τη μέθοδο των «εναρμονισμένων
πρακτικών» (που διατηρεί με τις ροές του αλώβητο
και ενίοτε ακμαίο από τη μεταπολίτευση μέχρι
σήμερα, υπό το άγρυπνο βλέμμα της δέσμιας
Δικαιοσύνης) έφτασε στα όριά της.
Το «ολιγοπώλιο» της πολιτικής τάξης χαρακτηρίζεται
πλέον από τους πολίτες, πεπερασμένο στην
υποκρισία του, βυθισμένο στην ανυποληψία του,
αποκρουστικό στην όψη του, δύσοσμο στις εκπνοές
του.
e-Δίαυλος |
Η στιγμή της αλήθειας δεν αργεί. Με βηματισμό ταχύ,
τραχύ, σα «τα βήματα των Ευμενίδων»* που πολλοί
«πλην Λακεδαιμονίων», «εμάντευσαν, ησθάνθησαν,
εγνώρισαν» και τώρα -εις μάτην- ξορκίζουν.
Οι ιδιότυποι αυτοί εξορκιστές υπό τον μανδύα
του διανοούμενου-καρικατούρας, σκέφτονται και
ομιλούν για διαδικασίες, νέες συλλογικότητες,
νέους θεσμούς διαφάνειας, όργανα επί οργάνων,
ανεξάρτητους μηχανισμούς ελέγχου και άλλα ηχηρά
γενικόλογα.
Κανείς τους, όμως, δεν θίγει τον πυρήνα τούτης της
«μάχης» ανάμεσα στην οικονομία και την πολιτική,
που έχει γέρας την εξουσία!
Ουδείς φθέγγεται για την αναγκαιότητα να συντριβεί
αυτή η «αιμομικτική» αλληλοτροφοδοτούμενη
σχέση, στη «μήτρα» της, σ΄ αυτή την «μοιραία πόλιν
Αντιόχεια με τον δαπανηρό της βίο»**.
Δηλ. με τις κατεστημένες και συστημικές (έτσι
κι αλλιώς υπο-αντιπροσωπευτικές) πρωτογενείς
μεθόδους λήψης των μειζόνων αποφάσεων στην
εφαρμοσμένη πολιτική και-συνακόλουθα- τα
εκλογικά συστήματα επιλογής της κρίσιμης μάζας
του πολιτικού προσωπικού που θα τις «εκτελέσει»,
πάντοτε σε βάρος των πολλών, του πολιτικού
προσωπικού που -δυστυχώς για τη χώρα-εξακολουθεί
να βρίσκεται στο τέλμα του αδιέξοδου κυβερνητισμού
του.
*Κ.Π.Καβάφης,1897-Τα αποκηρυγμένα
** του ίδιου,1930-Ας φρόντιζαν
Κώστας Γ. Μαμέλης
kmamelis@yahoo.gr
Νικός
ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΣ-
ΓΚΙΚΑΣ (1906-1994):
Σπίτια των Αθηνών,
1927-28.
σελ. 30
 ΙΣΤΟΡΙΑ
Το Ροζ σπίτι του Κεμάλ ...
Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε κάθε τόσο μάρτυρες
εορτών και τελετών από Τούρκους επισκέπτες
στο λεγόμενο «Ροζ σπίτι του Κεμάλ» πίσω από το
Τουρκικό Προξενείο στη διασταύρωση των οδών
Αγίου Δημητρίου και Αποστόλου Παύλου στη
Θεσσαλονίκη.
Το γεγονός είναι ασφαλώς ευχάριστο καθώς
προστίθεται στα τουριστικά ενδιαφέροντα της
πόλης αλλά προκύπτει ένα πρόβλημα ειδικά για
την πόλη αυτή των 23 αιώνων ιστορίας καθώς
τα ενδιαφέροντα από ιστορικής άποψης μνημεία
και τόποι θα πρέπει πρώτα να τεκμηριώνονται σε
απόλυτο βαθμό για να ενταχθούν στη συνέχεια στην
Ιστορία της πόλης και να συνυπάρξουν με τα άλλα
μνημεία και ιστορικά γεγονότα που την συγκροτούν.
Διαφορετικά είναι επόμενο και φυσικό να
e-Δίαυλος |
Στέφανος ΛΑΝΤΣΑΣ : Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης
Γράφει ο Απόστολος ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ*
προκύπτουν αμφιβολίες αλλά και σκέψεις μήπως
και πίσω από το γεγονός κρύβονται ανιστόρητες
μεθοδεύσεις και στόχοι.
Και ιδιαίτερα αυτό ισχύει στην περίπτωση του γνωστού
«Ροζ σπιτιού του Κεμάλ» καθώς είναι γνωστό πως
δεν υπάρχουν στοιχεία και ατράνταχτα ντοκουμέντα
που να τεκμηριώνουν ότι στο κτίσμα αυτό γεννήθηκε
ο Μουσταφά Κεμάλ ο οποίος αργότερα ονομάστηκε
«Ατατούρκ» (Πατέρας των Τούρκων).
Άλλωστε όλοι οι ερευνητές που ασχολήθηκαν με το
μεγάλο Τούρκο ηγέτη διαπιστώνουν πως επικρατεί
πλήρης ασάφεια και σκότος για τον τόπο και χρόνο
γέννησής του αλλά και για την καταγωγή του με τον
ίδιο να αποφεύγει φανερά να ομιλεί γι΄αυτά και να
δίνει απαντήσεις στα πολλά ερωτηματικά.
σελ. 31
 Οικογενειακή φωτογραφία του Μουσταφά Κεμάλ με την μητέρα του Ζουμπειντέ και την αδελφή του Μακμπουλέ (αριστερά)
Ενδεικτικό αποτελεί το γεγονός ότι ανέφερε ως
«ημερομηνία γέννησής του» την … 19η Μαϊου 1919
όταν ως αξιωματικός του Οθωμανικού στρατού
αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα του Πόντου για να
οργανώσει το κίνημα κατά του σουλτάνου και για να
καταστείλει το ποντιακό απελευθερωτικό κίνημα...
Βορειο-ανατολικά της Θεσσαλονίκης και σε
απόσταση 6 χλμ περίπου από το Λαγκαδά υπάρχει το
χωριό «Χρυσαυγή» το οποίο ως το 1928 ονομαζόταν
«Σαρή Γιάρ» (Χρυσός Βράχος).
΄Εξω από τα όρια του μικρού αυτού χωριού
υπάρχουν ακόμα ίχνη του τουρκικού οικισμού που
κατοικούνταν ως την Ανταλλαγή των πληθυσμών
το 1923 αποκλειστικά από Τούρκους. το χωριό
αυτό, σύμφωνα με βάσιμες μαρτυρίες, γεννήθηκε
μεταξύ του Δεκεμβρίου 1880 και του Μαρτίου του
1881 ο δημιουργός του σύγχρονου Τουρκικού
κράτους Κεμάλ και ίχνη από το σπίτι του υπήρχαν
ως πρόσφατα.
Στο ίδιο χωριό ζούσαν και οι συγγενείς του ενώ ο ίδιος
έμεινε στο χωριό ως την ηλικία περίπου των 8 ετών
βοσκώντας πρόβατα και αγελάδες και βοηθώντας
σε δουλειές του σπιτιού μαζί με την αδελφή του
Μακμπουλέ όπως μαρτυρούν παλιοί κάτοικοι της
e-Δίαυλος |
(αρχ. Α. Παπαγιαννόπουλου)
Χρυσαυγής που έζησαν για ένα διάστημα μαζί με
τους Τούρκους.
Μάλιστα αναφέρουν πως λίγα χρόνια πριν την
Ανταλλαγή πληθυσμών ζούσε στο χωριό και η γριά
μαμή Φατμέ Χανούμ που τον ξεγέννησε.
Η μητέρα του Ζουμπεϊντέ λέγεται πως προερχόταν
από τα βουνά των Ιωαννίνων στα σημερινά Αλβανικά
σύνορα και πως καταγόταν από γονείς Εβραίους που
εξισλαμίσθηκαν (Ντονμέδες) το 1834.
Ελάχιστες και συγκεχυμένες πληροφορίες υπάρχουν
για τη νεανική ζωή του Κεμάλ καθώς και για τον
πραγματικό του πατέρα ενώ όταν σε ηλικία 8 περίπου
ετών ήλθαν μαζί με τη μητέρα του στη Θεσσαλονίκη,
η μητέρα του παντρεύτηκε τον θετό του πατέρα Αλή
Ριζά τελωνειακό στο επάγγελμα και εγκαταστάθηκαν
στη μουσουλμανική συνοικία Ισλαχανέ (ή αλλιώς
Κουλέ Καφέ) κοντά στη Ροτόντα στην Ανατολική
Θεσσαλονίκη.
Αργότερα φαίνεται πως μετακόμισαν στο γνωστό Ροζ
σπίτι της σημερινής οδού Αποστόλου Παύλου όπου
ο Κεμάλ έμεινε για μικρό χρονικό διάστημα καθώς
έφυγε και κατατάχθηκε στην Σχολή Υπαξιωματικών
στο Μοναστήρι και από εκεί στην Σχολή Ευελπίδων
της Κωνσταντινούπολης για να μην δει έκτοτε ξανά
σελ. 32
Το σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ. (αρχ. Α. Παπαγιαννόπουλου)
τη Θεσσαλονίκη …
Τα παραπάνω βεβαιώνονται από πολλές προφορικές
μαρτυρίες ενώ γραφτά ντοκουμέντα δεν υπάρχουν
με τον ίδιο τον Μουσταφά Κεμάλ να αποφεύγει
συστηματικά να ομιλεί για τα νεανικά του χρόνια, για
τον θετό πατέρα του και γενικά για το γενεαλογικό
του δέντρο.
Τρείς όμως μαρτυρίες είναι σημαντικές. Πρώτη
μαρτυρία είναι ότι στο σπίτι της οικογένειας του
Κεμάλ στη Χρυσαυγή εγκαταστάθηκε με την
Ανταλλαγή πληθυσμών ο Μικρασιάτης πρόσφυγας
Ανδρέας Στάθης αργότερα πρόεδρος της Κοινότητας
Χρυσαυγής τον οποίο μάλιστα οι συγχωριανοί του
τον έλεγαν ένεκα αυτού του γεγονότος «Κεμάλ» …
Δεύτερη μαρτυρία αποτελεί το γεγονός ότι στις
αρχές Μαϊου 1981, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη
γέννηση του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο Τούρκος
Πρόξενος της Θεσσαλονίκης συνοδευόμενος από
τον Γραμματέα του Προξενείου και από τηλεοπτικό
συνεργείο, επισκέπτεται το χωριό Χρυσαυγή στο
Λαγκαδά (παλιό Σαρή Γιάρ) για να τιμήσει –όπως
δήλωσε- τον τόπο γέννησης του μεγάλου Τούρκου
ηγέτη.
Σχετική δημοσίευση υπάρχει στην εφημερίδα
e-Δίαυλος |
Ο Μουσταφά Κεμάλ στην Σχολή Υπαξιωματικών στο
Μοναστήρι. (αρχ. Α. Παπαγιαννόπουλου)
της Θεσσαλονίκης «Ελληνικός Βορράς» της
10ης Μαϊου 1981. Τρίτη μαρτυρία αποτελεί το
γεγονός ότι την ίδια περίοδο δύο βουλευτές του
Ελληνικού Κοινοβουλίου, ο Νικήτας Βενιζέλος και
ο Κωνσταντίνος Μπαντουβάς, με ερώτησή τους
στο Υπουργείο Εξωτερικών αμφισβητούν επίσημα
τη θεωρία ότι το Ροζ σπίτι δίπλα στο Τουρκικό
Προξενείο Θεσσαλονίκης αποτελεί γενέθλιο τόπο
του Κεμάλ επικαλούμενοι μάλιστα και μαρτυρία
της ίδιας της αδελφής του Κεμάλ Μακμπουλέ που
κάνει λόγο ότι το σπίτι του ήταν σε άλλη περιοχή της
συνοικίας Ισλαχανέ της Θεσσαλονίκης…
Στη δεκαετία του 1930 και μετά την υπογραφή
του Ελληνοτουρκικού Συμφώνου Φιλίας και
συγκεκριμένα το 1934, η τότε κυβέρνηση χωρίς να
ερευνήσει το θέμα ανάρτησε έξω από το Ροζ σπίτι
στη Θεσσαλονίκη μια μαρμάρινη επιγραφή στα
ελληνικά, τουρκικά και γαλλικά όπου αναφέρεται ότι
… «ΕΔΩ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ
κλπ» παρόλο που τίποτα βέβαιο δεν υπάρχει. Και
δεν φτάνει αυτό. Το 1937 η κυβέρνηση Μεταξά
δίνει εντολή στο Δήμο Θεσσαλονίκης να αγοράσει
αναγκαστικά το σπίτι αυτό από την οικογένεια
σελ. 33
Σεραφειμίδου που το κατοικούσε τότε για να το
προσφέρει στη συνέχεια ο δήμαρχος Κ. Μερκουρίου
στην κυβέρνηση Ισμέτ Ινονού σε ένδειξη Φιλίας
και Συνεργασίας αφού μάλιστα προηγούμενα το
αποκατέστησε εκ βάθρων.
Πρόκειται για το κτίσμα το οποίο συνδέθηκε με μια
από τις μεγαλύτερες προβοκάτσιες στην παγκόσμια
ιστορία για να ακολουθήσει το φοβερό πογκρόμ των
Τούρκων σε βάρος των Ελλήνων της Πόλης και της
Σμύρνης στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955…
Οι Τούρκοι άδραξαν την ευκαιρία, επίπλωσαν
το σπίτι με έπιπλα από τα ανάκτορα του Ντολμά
Μπαχτσέ και Τοπ Καπί της Κωνσταντινούπολης
τα οποία ουδέποτε άγγιξε ο Κεμάλ και το ενέταξαν
στην γνωστή προπαγάνδα τους ότι ο ιδρυτής και
αναμορφωτής της σύγχρονης Τουρκίας Μουσταφά
Κεμάλ Ατατούρκ δεν καταγόταν από ένα ασήμαντο
χωριουδάκι, το Σαρή Γιάρ (σημερινή Χρυσαυγή
Λαγκαδά), αλλά από την κοσμοπολίτικη και
εξευρωπαϊσμένη Θεσσαλονίκη με τραμ, ηλεκτρικό
ρεύμα, θέατρα, κινηματογράφους, σιντριβάνια και
Ιωάννης ΑΛΤΑΜΟΥΡΑΣ (1852-1878): Αρμενίζοντας κατά μήκος.
e-Δίαυλος |
κήπους αναψυχής όπως αρμόζει σε έναν ηγέτη της
Τουρκίας διάδοχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας …
Και η απάτη αυτή για ευνόητους λόγους συνεχίζεται
και στις μέρες μας με μεγάλη προσέλευση Τούρκων
και Μουσουλμάνων της Θράκης που θεωρούν το
Ροζ σπίτι ως πραγματικά γενέθλιο τόπο του Κεμάλ
Ατατούρκ...
___________________
* Απόστολος Παπαγιαννόπουλος, Αρχιτέκτονας –
Συγγραφέας.
Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Πολυτεχνική Σχολή του
ΑΠΘ και υπήρξε επί 35 χρόνια διευθυντής στις Τεχνικές
Υπηρεσίες του Δήμου Θεσσαλονίκης αρμόδιος για
αρχιτεκτονικά, πολεοδομικά και περιβαλλοντικά θέματα.
Ασχολήθηκε με την ιστορία της Θεσσαλονίκης και της
Μακεδονίας, με την ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας, με
τη μελέτη και ανάδειξη των μνημείων της Θεσσαλονίκης
και της περιοχής της καθώς και με την αξιοποίηση της
αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.
Έγραψε (10) βιβλία με ιστορικό περιεχόμενο και πολλά
άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά.
Η προσωπική ιστοσελίδα του είναι : http://apapagianopou-
los.blogspot.com
σελ. 34
 ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ : Τεχνητή Νοημοσύνη
Η έκρηξη της ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ
Καθηγητής στο MIT και ιδρυτής του Ινστιτούτου Fu-
ture of Life, ο Σουηδο-Αμερικανός κοσμολόγος Max
Tegmark έχει γίνει κάπως σαν κόμβος που συνδέει
τους πιο έξυπνους ανθρώπους του κόσμου.
Με την τακτική επικοινωνία για τεχνικά θέματα με
προσωπικότητες όπως ο Larry Page, ο Ray Kurzweil
e-Δίαυλος |
Αλέξης ΑΚΡΙΘΑΚΗΣ (1939-1994): Άτιτλο
Μία συνέντευξη με τον Max TEGMARK
και ο Elon Musk σε κλειστές συνεδριάσεις υψηλού
ενδιαφέροντος και με την επιρροή του να παραμένει
βαθιά και σημαντική, γνωρίζει πολύ καλά ότι με όλα
αυτά αναλαμβάνει μεγαλύτερη ευθύνη.
Ο Tegmark και η ομάδα του περνούν το χρόνο
τους συζητώντας τους υπαρξιακούς κινδύνους μιας
νοημοσύνης πολύ πιο έξυπνης από οποιονδήποτε στη
γη.
Παραμένει ανυπόμονος ότι μια AGI (Τεχνητή Γενική
Νοημοσύνη) θα επιτρέψει στην ανθρωπότητα να
ανθίσει όπως ποτέ μέχρι τώρα. Όμως αυτό δεν μπορεί
να γίνει χωρίς να έχουν θεσπιστεί κανόνες ασφάλειας
σελ. 35

οι οποίοι πρέπει να πάρουν μορφή σαν ένα εγχειρίδιο
χρήσης.
Ο Μ.Tegmark πιστεύει ότι το θέμα της Τεχνητής
Νοημοσύνης πρέπει να αφορά όλους μας. Έτσι σε
μια εποχή που μαστίζεται από περιβαλλοντικές
κρίσεις και πολιτικές «διαμαρτυρίες», ο Μαξ θέλει
να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στη σπουδαιότερη
συζήτηση της εποχής μας, την οποία κανείς δεν κάνει.
Ας τον διαβάσουμε τι υποστηρίζει σε μία πρόσφατη
συνέντευξη που έδωσε :
ΕΡΩΤ : Λέτε ότι αυτή είναι η πιο σημαντική
συζήτηση της εποχής μας. Μπορείτε να μας δώσετε
ένα περίγραμμα περί αυτού;
Μax Τegmark : Υπήρξαν πολλές συζητήσεις για
την καταστροφή των θέσεων εργασίας και την
ενεργοποίηση νέων όπλων, αλλά πιστεύω ότι
αγνοούμε τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Το πραγματικό
ερώτημα είναι τι θα συμβεί όταν οι μηχανές μας
ξεπεράσουν σε όλες τις δοκιμές.
Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι πραγματικά δεν βλέπουν
ότι αυτό επέρχεται. Πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι
ότι παραδοσιακά θεωρήσαμε ότι η νοημοσύνη είναι
κάτι μυστηριώδες που μπορεί να υπάρχει μόνο στους
e-Δίαυλος |
Κ. ΜΑΛΑΜΟΣ (1913-2007) : Άτιτλο
βιολογικούς οργανισμούς - ειδικά στους ανθρώπους.
Αλλά από την πλευρά μου ως φυσικός, νομίζω ότι
η νοημοσύνη είναι απλά ένα είδος επεξεργασίας
πληροφοριών που εκτελείται από στοιχειώδη
σωματίδια που κινούνται σύμφωνα με τους νόμους της
φυσικής και δεν υπάρχει κανένας νόμος της φυσικής
που να λέει ότι δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε μια
μηχανή πιο έξυπνη από εμάς με κάθε τρόπο.
Άρα λοιπόν, μόλις τώρα είδαμε την άκρη του ευφυούς
παγόβουνου.
Υπάρχουν εκπληκτικές δυνατότητες για να
ξεκλειδώσετε την πλήρη νοημοσύνη που είναι
λανθάνουσα στη φύση και να την χρησιμοποιήσετε
για να βοηθήσετε την ανθρωπότητα να ανθίσει ή να
τη βάλει να αναπτυχθεί με νέες μεθόδους.
ΕΡΩΤ : Είμαι μπερδεμένος γιατί, από τη μία
πλευρά, μιλάς για όλους τους τρόπους με τους
οποίους η Τεχνητή Γενική Νοημοσύνη μπορεί να
βοηθήσει την ανθρωπότητα να ανθίσει, και από την
άλλη, διαβάζω κάθε μέρα νέα δηλώσεις όπως αυτή
του ο Elon Musk που λέει ότι υπάρχει ένας νέος
επικείμενος κίνδυνος!
Μax Τegmark : Έχετε δίκιο. Έχουμε μία σχέση
σελ. 36

αγάπης / μίσους με αυτό. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι
καινούργιο. Είχαμε μια σχέση αγάπης / μίσους με όλη
την τεχνολογία. Μας άρεσε πολύ η φωτιά γιατί ήταν
σε θέση να μας ζεσταίνει τη νύχτα και να κρατά τα
αρπακτικά μακριά. Την μισούμε επίσης όταν καίει τα
σπίτια μας. Όσο ισχυρότερη ήταν η τεχνολογία μας,
τόσο ισχυρότερη ήταν η αγάπη και το μίσος. Αυτό
για το οποίο μιλάμε εδώ, είναι η εμφάνιση της πιο
ισχυρής τεχνολογίας που έγινε ποτέ. Και δεν είναι
περίεργο που είμαστε ενθουσιασμένοι και νευρικοί.
Όλα αυτά για τα οποία αγαπάμε τον πολιτισμό μας
είναι προϊόν της νοημοσύνης.
Επομένως, αν μπορέσουμε να ενισχύσουμε τη δική
μας νοημοσύνη με την Τεχνητή Νοημοσυνη (Artifi-
cial Iintelligence-AI) , δίνει στην ανθρωπότητα την
ευκαιρία να ακμάσει όπως ποτέ στο παρελθόν και να
λύσει όλα αυτά τα ενοχλητικά ερωτήματα που μας
κάνουν αναβλητικούς.
Αλλά μας δίνει επίσης την ευκαιρία να ανελιχτούμε
όπως ποτέ στο παρελθόν. Είμαι αισιόδοξος, ότι
μπορούμε να δημιουργήσουμε μια εκπληκτική
τεχνολογία αν κερδίσουμε τον αγώνα μεταξύ της
αυξανόμενης δύναμης και του τρόπου με τον οποίο
e-Δίαυλος |
Εκτωρ ΔΟΥΚΑΣ (1885-1969): Φρούτα και Ρόδια
την διαχειριζόμαστε.
Επισημαίνω ότι στο παρελθόν έχουμε παραμείνει
πρωτοπόροι χρησιμοποιώντας την στρατηγική της
μάθησης μέσω των λαθών μας.
Εμείς εφευρίσκαμε τη φωτιά, τον τροχό αλλά και τον
πυροσβεστήρα!
Εμείς επινοήσαμε το αυτοκίνητο και έπειτα βρήκαμε
την ζώνη ασφαλείας.
Αλλά προσέξτε με πιο ισχυρά όπλα όπως τα πυρηνικά
όπλα και το super-intelligence, δεν υπάρχει κανένα
περιθώριο να γίνει κάποιο λάθος!
Είναι μια τρομερή στρατηγική! Θέλουμε να
σχεδιάσουμε με καινοτομία για πρώτη φορά και να
κάνουμε τα πράγματα σωστά από την πρώτη στιγμή.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Elon Musk
και εγώ και τόσοι πολλοί άλλοι στην κοινότητα,
είπαμε: “Κοίτα, είναι τώρα η ώρα να αρχίσουμε να
σχεδιάζουμε πραγματικά το μέλλον μας”.
Δεν με ενδιέφερε να υποστηρίξω αν πρέπει να
ανησυχούμε, αλλά : ποία συγκεκριμένα βήματα
μπορούμε σήμερα να κάνουμε για να δημιουργήσουμε
ένα καλό αύριο;
σελ. 37
Υπάρχουν ερευνητικά προβλήματα που θα χρειαστεί
να απαντήσουμε εγκαίρως και όχι μόνο να
περιμένουμε μέχρι τη νύχτα όπου ένα «μάτσο τύποι»
πιωμένοι με RedBull θα στραφούν στην Super Intel-
ligence.
ΕΡΩΤ : Μια ομάδα που φτιάξατε πρόσφατα με
συγκλόνισε. Είναι μία ομάδα πολύ ευφυών ατόμων,
όπως οι Demis Hassabis της Google και ο Ray
Kurzweil. Έμεινα έκπληκτος στο επίπεδο της
εμμονής γύρω από το θέμα, καθώς και πόσο λίγη
αντιπροσώπευση της διαφορετικότητας φαίνεται
να υπάρχει στη συζήτηση ή στη σύνθεση επι αυτού.
Μax Τegmark : Αυτή είναι μια τεχνολογία που θα
μας επηρεάσει όλους, οπότε χρειαζόμαστε όλους να
συμμετάσχουν στη συζήτηση. Το πρόβλημα είναι ότι
πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να συμμετάσχουν,
επειδή δεν τους έχουν δοθεί ούτε οι βασικότερες
γνώσεις για το τι συμβαίνει και ποιες είναι οι επιλογές.
Είναι τόσο εύκολο να χαθείτε στα gigabytes και τα
teraflops. Έτσι προσπάθησα με πολύ δουλειά και
κόπο να γράψω το νέο βιβλίο μου «Life 3.0». Ως
φυσικός, μου δίνεται τη δυνατότητα να αποκτήσω
μια διαφορετική φωνή όταν μιλάω για μνήμη και
υπολογισμό, για μάθηση και για τις θεμελιώδεις
αρχές, αντί να θεωρούμαι ένας κολλημένος με την
τεχνολογία.
Προσπάθησα επίσης πολύ σκληρά να μην αποφεύγω
τις κοινωνικές επιπτώσεις αυτού του γεγονότος γιατί,
τελικά, όπως και με κάθε τι, πρόκειται για το πώς θα
το χρησιμοποιήσουμε. Αυτό που με ενοχλεί επίσης
είναι ότι βρίσκω ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης
επικεντρώνονται αποκλειστικά στα αρνητικά, ειδικά
αν κοιτάξετε το τι κάνει το Χόλιγουντ για όλα αυτά.
ΕΡΩΤ : Θα ήθελα να πω ότι για να μπορέσουμε να
κάνουμε την Τεχνητή Γενική Νοημοσύνη (AGI)
πραγματικότητα, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι
όλα πρέπει να κινούνται προς μία κατεύθυνση,
συμπεριλαμβανομένων των δυνατοτήτων μας στον
τομέα της τεχνολογίας και της επιστήμης;
Μax Τegmark : Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι
θα φτάσουμε τελικά στο ανθρώπινο επίπεδο της
Τεχνητής Νοημοσύνης. Σέβομαι τους ανθρώπους
που πιστεύουν ότι δεν πρόκειται αυτή να γίνει
ούτε στα επόμενα 100 χρόνια, αλλά υπάρχουν και
πολλοί κορυφαίοι ερευνητές από τις κορυφαίες
κατασκευαστικές εταιρείες, οι οποίοι πιστεύουν ότι
e-Δίαυλος |
θα συμβεί εντός των επομένων δεκαετιών. Άρα είναι
σαφώς μια πιθανότητα.
Όπως είπα, νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι έχουν
κολλήσει στην άποψη ότι πρέπει να είμαστε
«φτιαγμένοι» για να έχουμε νοημοσύνη και ότι αν
δεν είστε από σάρκα και αίμα, είναι αδύνατο να είστε
πιο έξυπνοι, επειδή υπάρχει κάτι μαγικό για τα άτομα
με άνθρακα που έχουν ψυχή ή κάτι τέτοιο. Η άποψη
μου είναι ότι είμαστε υπερβολικοί. Παλιά συνηθίζαμε
να λέμε, “Ο ήλιος περιστρέφεται γύρω από τη γη και
είμαστε τόσο διαφορετικοί από οτιδήποτε άλλο” και
“Είμαστε κατασκευασμένοι από άνθρακα. Μόνο αν
είσαι από αυτό μπορείς να είσαι έξυπνος”.
Θεωρώ ότι δεν υπάρχει επιστημονική βάση σ’
αυτό. Πρέπει να είμαστε πιο ταπεινοί και να
συνειδητοποιήσουμε ότι η ζωή είναι ένα όμορφο
πράγμα που μπορεί να συμβεί με ή χωρίς άνθρακα και
ότι βρισκόμαστε σε μια πραγματική τροχιά προς την
οικοδόμηση ίσως άλλων μορφών ζωής, αλλά αυτό
δεν πρέπει να το πάρουμε με ελαφρότητα.
ΕΡΩΤ : Έτσι μιλάτε για την οικοδόμηση της ζωής
version.1.0, v.2.0 και v.3.0, και αυτό μου θυμίζει την
κλίμακα Kardashev. Ας μιλήσουμε λοιπόν για το
σχεδιασμό! Πώς σας φαίνεται μια σχεδιασμένη ζωή
v.3.0;
Μax Τegmark : Όταν μιλάω για το σχεδιασμό της
ζωής μιλάω για κάτι που παίρνει τον έλεγχο του
δικού του πεπρωμένου και αποφασίζει πώς θέλει
να είναι. Τα βακτήρια δεν σχεδίαζαν το υλικό ή το
λογισμικό τους, και οι δύο εξελίχθηκαν μέσω της
φυσικής επιλογής!
Ένα βακτήριο έχει υλικό που αποτελείται από ένα
«μάτσο» ατόμων διατεταγμένων με ένα συγκεκριμένο
τρόπο, καθορίζεται από το DNA και έχει λογισμικό
που υλοποιεί ορισμένους αλγορίθμους, οι οποίοι
καθορίζονται επίσης από το DNA.
Έτσι, εάν έχετε ένα βακτήριο που τείνει να κολυμπήσει
προς περισσότερη ζάχαρη αντί για λιγότερη ζάχαρη,
αυτό απλά, είναι ένα απλό μικρό πρόγραμμα που
είναι δικτυωμένο μέσα στα βακτηρίδια.
Τα βακτήρια δεν μπορούν να αποφασίσουν αν θέλουν
να γίνουν ανθεκτικά στα αντιβιοτικά - δεν μαθαίνουν
τίποτα. Μόνο κατά τη διάρκεια πολλών γενεών το
λογισμικό εξελίσσεται και γίνεται διαφορετικό.
Στη Ζωή επιπέδου ‘‘Life 2.0’’ - που είμαστε εμείς -
έχουμε μια αξιοσημείωτη ευκαιρία να σχεδιάσουμε
σελ. 38
το λογισμικό της επιλογής μας, οπότε αν κάποιος
επιλέξει ότι θέλει να γίνει δικηγόρος, μπορεί να
εγκαταστήσει μια ενότητα λογισμικού στον εγκέφαλό
του πηγαίνοντας στο νομικό σχολείο και ξαφνικά θα
έχει όλες τις πρόσθετες γνώσεις και ικανότητες που
δεν είχε πριν. Ή μπορεί να επιλέξει να μάθει μια ξένη
γλώσσα.
Στην πραγματικότητα, το DNA σας αποθηκεύει
περίπου ένα gigabyte πληροφοριών, αλλά ο
εγκέφαλός σας αποθηκεύει περίπου 100 terabytes
των πληροφοριών, πολύ περισσότερο, 100.000
φορές περισσότερα και οι πληροφορίες αυτές
εγκαθίστανται σε μεγάλο βαθμό στον εγκέφαλό σας
κατά τη διάρκεια της ζωής.
Το αποκαλούμε μάθηση, αλλά εγώ την λέω
εγκατάσταση λογισμικού, κατ’ αναλογία, και μας δίνει
Νικός ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΣ-ΓΚΙΚΑΣ : Σπίτια σε ξηρό
τοπίο, 1978.
e-Δίαυλος |
απίστευτη ελευθερία να αναλάβουμε τον έλεγχο της
ζωής μας. Μας επιτρέπει να ρωτήσουμε: “Τι θέλουμε
να μάθουμε και ποιοι θέλουμε να γίνουμε;”. Είναι
αυτή η ελευθερία που μας έκανε κυβερνήτες αυτού
του πλανήτη. Είναι επίσης γνωστή ως μια πολιτισμική
εξέλιξη, όπου μπορούμε να μάθουμε πράγματα από
άλλους ανθρώπους.
Τι γίνεται με το υλικό μας; Μπορούμε να το
αναβαθμίσουμε λίγο. Έτσι γινόμαστε η ζωή 2.1.
Μπορούμε να βάλουμε τεχνητά γόνατα, βηματοδότες
και κοχλιακά εμφυτεύματα, αλλά δεν μπορούμε να
κάνουμε πολλά για να ζήσουμε σε 1 εκατομμύριο
χρόνια και δεν μπορούμε να έχουμε εκατομμύρια
φορές καλύτερη μνήμη.
Αλλά αυτό δεν είναι ο θεμελιώδης νόμος της φυσικής?
Είναι ακριβώς το είδος της ζωής μας, το οποίο
δυστυχώς έχει υλικό που είναι δύσκολο να
αναβαθμιστεί.
Όταν πεθαίνουμε, σχεδόν όλες οι πληροφορίες που
συγκεντρώνουμε καταστρέφονται και πάλι. Δεν
μπορούμε απλώς να δημιουργήσουμε εφεδρεία από
τον εαυτό μας.
ΕΡΩΤ : Εξαρτάται τι κληρονομιά αφήνετε πίσω;
Μax Τegmark : Ωραία, μερικοί από τους Μότσαρτ
μένουν πίσω, αλλά οι περισσότερες πληροφορίες στο
μυαλό σας καταστρέφονται.
Η ζωή 3.0 είναι η απόλυτη ζωή, η οποία γίνεται
εντελώς ελεύθερη και παίρνει τον έλεγχο του δικού
της πεπρωμένου.
Τότε η δυνατότητα για το τι μπορεί να κάνει η
ζωή απομένει στον Νου – που όχι μόνο μπορεί να
ζήσει για όσο χρονικό διάστημα θέλει, αλλά αν
θέλει να ανθίσει σε ολόκληρο τον κόσμο μας τότε
κυριολεκτικά ο ουρανός δεν είναι πλέον το όριο.
ΕΡΩΤ : Μιλάτε για την ύλη και την ιδέα ότι κάτι
υπερβολικό μπορεί να ζωντανέψει έτσι όπως ο
Φρανκενστάιν καταλήγει να έχει νοημοσύνη. Όπως
λέτε, “δεν υπάρχει κανένας νόμος της φυσικής που
να μας εμποδίζει να κατασκευάζουμε νοήμονα
ομαδοποιημένα σωματίδια που θα είναι πιο έξυπνα
από εμάς”.
Μax Τegmark : Μίλησα γι’ αυτό γιατί νομίζω ότι
αυτός είναι ο λόγος που τόσοι πολλοί άνθρωποι
δεν βλέπουν την εξελιγμένη Νοημοσύνη (AI) να
έρχεται. Πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρξει κάτι
μαγικό που συμβαίνει όταν πηγαίνουμε από τη
σελ. 39
συνηθισμένη ύλη σε κάτι έξυπνο. Στο Φρανκενστάιν
υπάρχει μια φωτεινή έκλαμψη και κάτι μαγικό
συμβαίνει. Οι άνθρωποι σκεφτόμενοι ποία είναι
η διαφορά ανάμεσα σε ένα νεκρό σφάλμα και ένα
ζωντανό σφάλμα καταλήγουν στο ότι το ζωντανό
σφάλμα περιείχε κάποιου είδους νεραιδόσκονη. Οι
σύγχρονοι βιολόγοι πιστεύουν ότι το σφάλμα είναι
ένας μηχανισμός και έτσι το νεκρό σφάλμα είναι
ένας σπασμένος μηχανισμός.
Τα σωματίδια είναι διατεταγμένα διαφορετικά,
οπότε αν κοιτάξετε ένα «πακέτο» ύλης και ρωτήσετε
ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον εγκέφαλό σας
και σε ένα καρπούζι, είναι ότι ο εγκέφαλός σας
είναι ευφυής και ότι το καρπούζι δεν είναι επειδή
είναι κατασκευασμένο από διαφορετικά στοιχειώδη
σωματίδια; Όχι, είναι και τα δύο κατασκευασμένα
από τα ίδια στοιχειώδη σωματίδια, τρία από τα
οποία: κάτω quark, πάνω quark και ηλεκτρόνια.
Η μόνη διαφορά είναι ο τρόπος με τον οποίο είναι
διευθετημένα.
Όταν η IBM Deep Blue έβγαλε από τον θρόνο
του τον Gary Kasparov στο σκάκι, οι άνθρωποι
είχαν προγραμματίσει πως παίζεται το παιχνίδι και
ο μόνος λόγος που ο υπολογιστής κέρδισε ήταν
γιατί αποφάσιζε ταχύτερα. Αλλά όταν ο Magnus
Carlsson έπαιξε, όταν ήταν 5 χρονών, για πρώτη
φορά στη ζωή του δεν ήταν πολύ καλός, αλλά μετά
από επανειλημμένα input data, έγινε παγκόσμιος
πρωταθλητής. Ο Deep Blue δεν του δόθηκε η
δυνατότητα να κάνει κάτι τέτοιο.
Τα σημερινά συστήματα Νοημοσύνης (AI) αρχίζουν
να μαθαίνουν όπως κάνουν οι άνθρωποι, και αυτός
είναι ο βασικός λόγος που τελικά θα ξεπεράσουν
τους ανθρώπους και θα γίνουν πιο έξυπνοι από τους
προγραμματιστές τους.
ΕΡΩΤ : Φαίνεται σαν να είναι λίγο παράξενη η
χρονική στιγμή που μιλάμε για αυτό, σα να είναι
σχεδόν υπερφυσικά συμπτωματικό. Σαν να είναι
λίγο φτιαχτό, μπας και είναι σαν προσομοιωμένο
σύμπαν;
Μax Τegmark : Όπως γνωρίζετε, έχω ένα
επιχείρημα γιατί μάλλον δεν βρισκόμαστε σε ένα
προσομοιωμένο σύμπαν. Αλλά όπως είπα πριν, αν
νομίζετε ότι είστε, τότε απολαύστε τη ζωή σας στο
έπακρο! Πριν οι προσομοιωτές σας, σας βαρεθούν
και σας απενεργοποιήσουν! Αλλά αυτό που
σίγουρα γνωρίζουμε είναι βέβαιο ότι, δεδομένων
e-Δίαυλος |
των νόμων που διέπουν το σύμπαν μας, είτε είμαστε
προσομοιωμένοι είτε όχι, η ζωή δεν βρίσκεται κοντά
στην πλήρη αναπτυξή της, δεν έπιασε την κορυφή.
Έχουμε αυτή την ανθρώπινη ιδέα, ότι είμαστε η
κορυφή της εξέλιξης και ότι είμαστε τόσο έξυπνοι
«όσο παίρνει», και αυτή είναι μια γελοία ιδέα για μια
τέτοια κοσμική προοπτική που έχει το σύμπαν. Γιατί
πρέπει να εξαφανιστούμε ολοκληρώνοντας έτσι
αυτή την μικρή εξέλιξη σε αυτόν τον μικρό πλανήτη,
13,8 δισεκατομμύρια χρόνια μετά το μεγάλο bing
bang; Νομίζω ότι είναι μια πολύ αλαζονική ιδέα.
Φαίνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος του σύμπαντος
μας δεν έχει ακόμη ξυπνήσει. Αλλά αν μπορέσουμε
να βοηθήσουμε το σύμπαν μας να ζωντανέψει
περισσότερο και βοηθήσουμε τη ζωή να ανθίσει εδώ
και αλλού για δισεκατομμύρια χρόνια τότε νομίζω
ότι θα ήταν όμορφο.
ΕΡΩΤ : Λοιπόν ναι, υπάρχει πάντα το ζήτημα της
υπεροχής;
Μax Τegmark : Λοιπόν, νομίζω ότι είμαστε στην
ασφαλή πλευρά και πρέπει να προσπαθήσουμε να
διαχειριστούμε τον πλανήτη μας πιο υπεύθυνα. Τον
άνθρωπο τον περιβάλλει η απειλή των μελλοντικών
ηλεκτρονικών συστημάτων, θέτοντας ερωτήσεις
όπως: “Οι δουλειές μας πρόκειται να εξαφανιστούν;”.
Αλλά αντιμετωπίζουμε ακόμα πιο επείγουσες
ερωτήσεις, όπως θα ξεκινήσουμε μια κούρσα
εξοπλισμών με ρομπότ δολοφόνων; Υπάρχει μια
συνεδρίαση των Ηνωμένων Εθνών που γίνεται
τον Νοέμβριο όπου θα συζητήσουμε αυτό το
συγκεκριμένο ζήτημα και θα καταστεί σαφές εάν
θα έχουμε ή δεν θα έχουμε μια διεθνή συνθήκη για
αυτό.
Αυτή δεν είναι επιστημονική φαντασία, συμβαίνει
τώρα και αν πάμε με στόχο να μη το λύσουμε
αυτό, τότε ξεχάστε τις τρομοκρατικές επιθέσεις
με αυτοκίνητα, Kalashnikovs, και τα φορτηγά,
γιατί έρχεται οι τρομοκράτες του αύριο που θα
χρησιμοποιούν όπλα που μπορούν να σκοτώσουν
εκατομμύρια ανθρώπους με τη χρήση νοήμονων
drones με AΙ, φτιαγμένα τέλεια για δολοφονίες
ανθρώπων ή δολοφονία μιας συγκεκριμένης
εθνότητας.
Θα καταλήξουμε σε μια φρικτή κατάσταση, όπου
τα εθνικά κράτη θα δώσουν βασικά μεγάλη
επιρροή σε τρομοκρατικές ομάδες και σε άλλους
μη κρατικούς φορείς, οπότε υπάρχει μεγάλη ώθηση
σελ. 40
από την κοινότητα της Τεχνητής Νοημοσύνης για
να σταματήσει κάτι τέτοιο. Αυτή η ανοικτή επιστολή
ήρθε από τους ανθρώπους που δημιούργησαν
την Τεχνητή Νοημοσύνη, λέγοντας ότι θέλουμε
η Τεχνητή Νοημοσύνη μας να χρησιμοποιηθεί
για να δημιουργήσει ένα καλύτερο μέλλον και όχι
για να δημιουργήσει μια νέα κούρσα εξοπλισμών.
Αποτύχαμε με την επιδημία των πυρηνικών βομβών.
Έχουμε 15.000 από αυτές, τώρα μάλιστα με τους
Kim Jong-Un και Donald Trump σε ένα πυρηνικό
ανταγωνισμό.
Αλλά με την τεχνολογία AI δεν θέλουμε να
καταλήξουμε έτσι. Ας προσπαθήσουμε να είμαστε
πιο ενεργητικοί. Οι επιστήμονες που κατασκευάζουν
την τεχνολογία AI είναι πολύ ιδεαλιστές. Θέλουν
να θεραπεύσουν τον καρκίνο, να εξαλείψουν τη
φτώχεια και να δημιουργήσουν ένα καλύτερο
μέλλον, αλλά υπάρχουν και άλλοι που θέλουν να
το χρησιμοποιήσουν για δικούς τους σκοπούς, κάτι
που θα ήταν λιγότερο ευγενείς. Δεν μπορούμε να
αφήσουμε αυτή τη συζήτηση στους στρατηγούς του
κόσμου!
ΕΡΩΤ : Είναι μια τόσο περίεργη αντίφαση, αυτοί οι
τεχνητοί τιτάνες που έχουν απεριόριστα χρηματικά
ποσά για να δημιουργήσουν τεχνολογίες για
άνανδρους σκοπούς, και από την άλλη να λένε
στους όλους να μην το κάνουν ενώ αυτοί το έχουν
ήδη φτιάξει. Δεν έχει νόημα.
Μax Τegmark : Δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο
σχετικά με αυτό. Ποιοι ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που
προειδοποίησαν για την πυρηνική βόμβα; Είμαστε
εμείς οι φυσικοί, επειδή ήμασταν οι πρώτοι που
καταλάβαμε τους κινδύνους.
ΕΡΩΤ : Αλλά αν είχα ένα 5χρονο παιδί δεν θα του
έδινα ένα παιχνίδι που δεν θα μπορούσε να χειριστεί
αν δεν ήταν έτοιμο γι’ αυτό. Έτσι δεν είναι?
Μax Τegmark: Είναι ένα έγκυρο σημείο. Δεν
θα δώσετε σε ένα 5χρονο παιδί ένα κιβώτιο
χειροβομβίδων για να παίξετε, αλλά αυτό ακριβώς
θα κάνουμε εάν δώσουμε στην ανθρωπότητα την
τεχνολογία που δεν είναι αρκετά σοφές στο πως θα
το χειριστεί. Αισθάνομαι έτσι τον Kim Jong-Un και
τον Donald Trump να παίζουν με τους πυρηνικούς
κώδικες. Δεν εμπιστεύομαι κανένα από αυτούς με
αυτό το είδος προηγμένης τεχνολογίας.
e-Δίαυλος |
ΕΡΩΤ : Σε έναν κόσμο όπου η Τεχνητή Νοημοσύνη
έχει εξέχουσα θέση, τι συμβαίνει με τη γενική
υποδομή, τα έθνη, το γενικό τοπίο, τον τρόπο που
ζούμε;
Μax Τegmark: Οι περισσότεροι άνθρωποι
θεωρούν δεδομένο ότι αν τελικά οικοδομήσουμε
ανθρώπινο επίπεδο τεχνητής νοημοσύνης, αυτό
δεν θα αντικαταστήσει τον εαυτό του, αλλά είναι
μία αλαζονεία μας και πάλι. Τι συμβαίνει στην
ανθρωπότητα; Τα πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά
για τους Νεάντερταλ όταν εμείς τους αφανίσαμε. Η
διαφορά είναι ότι αφόσον είμαστε εμείς αυτοί που
δημιουργούμε την Τεχνητή Νοημοσύνη, φυσικά
και έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε τα πράγματα
καλύτερα για τον εαυτό μας και δεν υπάρχει κανένας
λόγος για τον οποίο δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε
με άλλη νοημοσύνη. Ένα παιδί ενός έτους μπορεί να
ζήσει με τους γονείς του και όλοι μαζί να κάνουν τη ζωή
τους καλύτερη. Αυτό είναι ένα θετικό όραμα για την
Τεχνητή Νοημοσύνη. Μπορούμε να δημιουργήσουμε
έξυπνες μηχανές Τεχνητής Νοημοσύνης που έχουν
στόχους ευθυγραμμισμένους με τους δικούς μας.
ΕΡΩΤ: Ας μιλήσουμε για το μέλλον γιατί ξέρω ότι
αυτό είναι κάτι που η ομάδα σας θέλει να κάνουμε,
είμαστε προφητικά πλάσματα. Μιλήστε για το
μέλλον και την έκρηξη πληροφοριών από 100
χρόνια από τώρα, ή ακόμα και 1000 χρόνια από
τώρα.
Μax Τegmark : Περιγράφω ένα ευρύ φάσμα
σεναρίων στο βιβλίο μου για το πώς τα πράγματα
μπορεί να καταλήξουν. Αλλά η ερώτηση «τι θα
συμβεί» είναι λάθος! Είναι σαν να ξεκινήσετε έναν
πύραυλο και να ρωτήσετε “Αναρωτιέμαι πού θα πάει
αυτός ο πύραυλος;”. Αυτό εξαρτάται από το πώς
το προγραμματίσατε. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να
ρωτήσετε πού θέλουμε να πάμε;
Έτσι σήμερα, αφού έχουμε μια ανησυχία για τους
αγαπημένους μας που πεθαίνουν από καρκίνο, δεν
θα ήταν ωραίο να τον θεραπεύσουμε?
Δεν είμαστε αρκετά έξυπνοι για να το καταλάβουμε
ακόμα, αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την
Τεχνητή Νοημοσύνη για να βοηθήσουμε να φτιαχτεί
η θεραπεία.
Σας ρωτώ : γιατί αντιμετωπίζουμε προβλήματα
με την αλλαγή του κλίματος; Γιατί δεν έχουμε
καταλάβει πώς να κάνουμε πιο αποτελεσματικά τα
σελ. 41
ηλιακά πάνελ; Γιατί δεν έχουμε καταλάβει πώς να κάνουμε την ενέργεια πιο βιώσιμη σε πολύ φθηνή τιμή;
Και η απάντηση είναι : Γιατί δεν είμαστε αρκετά έξυπνοι!
Η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να μας βοηθήσει με όλα αυτά. Θα υποστήριζα ότι για κάθε ερώτημα που μας
ενδιαφέρει - από τη φτώχεια έως την κοινωνική δικαιοσύνη σε ασθένειες και λιμούς - μπορούμε να βοηθηθούμε
πολύ από την Τεχνητή Νοημοσύνη.
Η κύρια απόφασή μου να γράψω όλα αυτές τις σκέψεις στο βιβλίο μου είναι γιατί είναι πολύ δύσκολο να
καταλήξουμε σε ένα σενάριο όπου δεν θα υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες.
Νομίζω ότι όλοι πρέπει να έρθουμε σε συνεννόηση ώστε να συμβάλλουμε στο να το κατανοήσουμε!

Το άρθρο επιμελήθηκε ο Αλέξανδρος ΤΖΙΟΛΑΣ από δημοσιευμένη συνέντευξη την 31.8.2017 του καθ. (MIT) Μ. Tegmark.

Αγγέλα ΤΣΑΜΑΣΙΡΟΥ : Μονεμβασιά.

e-Δίαυλος | σελ. 42
 ΙΣΤΟΡΙΑ

Αλέξανδρος ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ (1913-1968): Το έπος του ’40

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Γεγονότα τον Μήνα ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ
Επιμέλεια : Σπύρος ΔΕΡΜΙΤΖΑΚΗΣ*

1 Φεβρουαρίου
1806. Οι Τούρκοι πολιορκούν στη Μονή της Παναγίας των Αιμιλιανών τους Κολοκοτρωναίους (Γιάννη,
Γεώργα και Γιώργο). Τους συλλαμβάνουν μετά τη μάχη και τους κατακρεουργούν.
1869. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Φουάτ πασάς, γνωστοποιεί στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ότι
η επανάσταση στην Κρήτη κατεστάλη.
1897. Μετά την αποστολή ναυτικής δύναμης στην Κρήτη, αναχωρούν από την Αθήνα και τμήματα στρατού
ξηράς.
1962. Δηλώνοντας ότι «οι Έλληνες δεν προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες» ο υπουργός Εξωτερικών της
Τουρκίας Σελίμ Σαρπέρ απορρίπτει τις καταγγελίες των Τουρκοκυπρίων περί επικείμενης σφαγής τους από
τους Ελληνοκύπριους.
1963. Η Βουλή απορρίπτει πρόταση της Ένωσης Κέντρου περί παραπομπής σε ειδικό δικαστήριο της
«χαριστικής», όπως την αποκαλεί, σύμβασης του Δημοσίου με τον όμιλο Πάππας για τη δημιουργία δεύτερου

e-Δίαυλος | σελ. 43
ελληνικού διυλιστηρίου στη Θεσσαλονίκη.
1966. Εκτεταμένες συγκρούσεις φοιτητών και αστυνομίας σημειώνονται στην Αθήνα όταν, ύστερα από
συγκέντρωση της ΕΦΕΕ στα προπύλαια του Πανεπιστημίου, 1.500 άτομα κατευθύνονται προς το υπουργείο
Παιδείας διαδηλώνοντας υπέρ των «ακαδημαϊκών ελευθεριών».
1988. ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΤΟ ΝΤΑΒΟΣ. Υπογράφεται μεταξύ των πρωθυπουργών Ελλάδας και Τουρκίας,
Ανδρέα Παπανδρέου και Τουργκούτ Οζάλ. Συμφωνούν στο δόγμα «μη πόλεμος».
1996. ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ. Ώρα 4.49΄. Ένα ελληνικό ελικόπτερο, που προσπαθεί να εξακριβώσει την
παρουσία ή όχι Τούρκων στρατιωτών στη βραχονησίδα Ακρογιαλιά, συντρίβεται κάτω από αδιευκρίνιστες
συνθήκες. Από τις 6 το πρωί, η ελληνική σημαία δεν κυματίζει στη βραχονησίδα, ενώ με εντολή του
πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη, αποσύρονται οι ελληνικές δυνάμεις.
2002. Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας καταδικάζει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την
αήθη επίθεση κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου. Οι εκπρόσωποι των κομμάτων
εκφράζουν την αποστροφή τους για τους απαράδεκτους υπαινιγμούς, που έφεραν την οικογένεια του Προέδρου
να έχει νοικιάσει χώρο σε ιδιοκτήτη παράνομων ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης
δηλώνει ότι «η επιδίωξή τους να αποσταθεροποιήσουν τους θεσμούς δεν θα πετύχει».

2 Φεβρουαρίου
871. Βυζαντινός στόλος υπό τον Νικήτα Ωορύφα απελευθερώνει το Μπάρι από τους Άραβες.
933. Ο Θεοφύλακτος, νεότερος γιος του Ρωμανού Α΄, αναδεικνύεται σε ηλικία μόλις 19 ετών πατριάρχης
Κωνσταντινούπολης.
1325. ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΝΔΡΟΝΙΚΩΝ. Ο Ανδρόνικος Γ΄ αναγορεύεται συναυτοκράτορας του
παππού του, Ανδρόνικου Β΄.
1828. Ιδρύεται η «Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα». • Καθιερώνεται ο «Φοίνικας» ως εθνικό νόμισμα. Η
τράπεζα θα εκδώσει 6.472 μετοχές ονομαστικής αξίας 83 και ½ ταλίρων η καθεμιά. Το εθνικό νομισματοκοπείο
του Καποδίστρια κατά την περίοδο λειτουργίας του (1828-1832) έκοψε τα ακόλουθα νομίσματα: αργυρό
φοίνικα, χάλκινο 20λεπτο, 10λεπτο, 5λεπτο και μονόλεπτο. Αυτά τα νομίσματα αποσύρθηκαν μετά την έλευση
του Όθωνα. Ο αργυρός φοίνικας περιέχει άργυρο 900 /1000 και έχει βάρος 4,165 γραμμάρια.
1837. Ο Βαυαρός J. von Rudhart διαδέχεται τον επίσης Βαυαρό κόμη Άρμανσμπεργκ στην προεδρία του
υπουργικού συμβουλίου. Θα παραμείνει στην εξουσία μέχρι το Δεκέμβριο.
1857. Πεθαίνει στην Κέρκυρα ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός.
1862. Το Ναύπλιο εξεγείρεται εναντίον του Όθωνα. Η εξέγερση χαιρετίζεται με κανονιοβολισμούς από τη
φρουρά του Ναυπλίου.
1897. Ο συνταγματάρχης Τιμολέων Βάσσος αποβιβάζεται στην περιοχή των Χανίων επικεφαλής ελ-ληνικού
εκστρατευτικού σώματος που έχει ως αποστολή να προστατέψει τους χριστιανούς του νησι-ού.
1950. Οι Ι. Σοφιανόπουλος, Αλέξ. Σβώλος και Νεόκ. Γρηγοριάδης ιδρύουν την «Δημοκρατικήν Παράταξιν».
1960. Αρνητική απάντηση στις αιτήσεις πολιτών προς το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, με τις οποίες ζητούν
την κατάργηση της συνδρομής. «Ουδείς κάτοχος ραδιοφώνου απαλλάσσεται της κατά νόμον υποχρεώσεώς
του ταύτης πλην των τυφλών και των χανσενικών», ανακοινώνεται επιγραμματικά.
1961. Σύμφωνα με ισχυρισμούς του πρώην πρέσβη της Ελλάδας στις ΗΠΑ, Γ. Μελά, ο υπουργός Εξωτερικών
Ευάγγ. Αβέρωφ πρότεινε το 1956 τη διχοτόμηση της Κύπρου. Οργισμένη διάψευση του ίδιου του Αβέρωφ.
1965. Αρχίζουν στο Βελιγράδι διήμερες συνομιλίες του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου με τον Γιουγκοσλάβο
ηγέτη στρατάρχη Γιόσιπ Μπροζ Τίτο, ενώ ο Γιουγκοσλάβος υφυπουργός Εξωτερικών θέτει ευθέως ζήτημα
μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα.
1966. Τερματίζεται επίσημη επίσκεψη του Μακαρίου στην Αθήνα, στην οποία συμφωνείται μεταξύ άλλων
η από κοινού υπεράσπιση του «ενιαίου αμυντικού χώρου» Ελλάδας-Κύπρου αλλά και η μη εγκατάσταση
ρωσικών πυραύλων στην Κύπρο χωρίς προηγούμενη συγκατάθεση της Αθήνας.

e-Δίαυλος | σελ. 44
 Έκτωρ ΔΟΥΚΑΣ (1885-1969) : Οι γυναίκες της Πίνδου

1980. Ο πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής με επιστολή του στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή προτείνει τη
μόνιμη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα.
1991. Στην Κύπρο, έντονες αντιδράσεις κυβέρνησης και κομμάτων προκαλεί η έκθε-ση Μπους για το
Κυπριακό, από την οποία παραλείπεται τελείως η τουρκική αδιαλλαξία.
2003. Ο εισαγγελέας ασκεί ποινική δίωξη για ένταξη και συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση
«Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας» στους Αγγελέτο Κανά, κοινοτάρχη Κιμώλου, Κώστα Αγαπίου και Ειρήνη
Αγγελάκη, οι οποίοι συνελήφθησαν τα ξημερώματα.
2006. Μέγα σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών εις βάρος του ίδιου του πρωθυπουργού της Ελλάδας,
στελεχών της κυβέρνησης και άλλων παραγόντων της δημόσιας ζωής αποκαλύπτεται σε κοινή συνέντευξη
τύπου των υπουργών Επικρατείας Θ. Ρουσόπουλου, Δικαιοσύνης Αναστ. Παπαληγούρα και Δημόσιας Τάξης
Γ. Βουλγαράκη.

3 Φεβρουαρίου
1823. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. 5000 ένοπλοι Κρητικοί αναγκάζουν τους Τούρκους να κλειστούν στα
φρούρια Καστελλίου και Γαμβούσας. Τελικά θα αποδεκατιστούν από πανώλη.
1843. Πεθαίνει ο Θεόδ. Κολοκοτρώνης (γενν. 3 Απριλίου 1770).
1862. Η Τρίπολη επαναστατεί κατά του Όθωνα.
1897. Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία αποβιβάζουν στα Χανιά στρατεύματα και επιβάλλουν κατοχή στις μεγάλες
πόλεις της Κρήτης, αντιδρώντας στις στρατιωτικές ενέργειες της Ελλάδας στο νησί.

e-Δίαυλος | σελ. 45
1908. Ιδρύεται ο «Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος».
1955. Ο Σπ. Μαρκεζίνης ιδρύει το «Κόμμα των Προοδευτικών». Μαζί του αποχωρούν και 22 βουλευτές του
Συναγερμού του στρατάρχη Παπάγου.
1966. Η τουρκική κυβέρνηση ανακοινώνει την πρόθεσή της να συνεχίσει την απέλαση και άλλων ομογενών
της Κωνσταντινούπολης από τους 12.000 που έχουν απομείνει..
1970. Η ΕΟΚ διακόπτει τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ελλάδας μέχρι ν΄ αποκατασταθεί η
Δημοκρατία στη χώρα.
1989. ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΚΟΣΚΩΤΑ. Το σκάνδαλο παίρνει νέα τροπή, όταν ο προσωπικός φίλος του πρωθυπουργού
Ανδρ. Παπανδρέου, Γ. Λούβαρης, παραπέμπεται για κακούργημα, ως παραλήπτης μεγάλου ποσού από τα
υπεξαιρεθέντα της Τράπεζας Κρήτης.

4 Φεβρουαρίου
1885. Η πρώτη αμαξοστοιχία με δέκα βαγόνια φτάνει στο σταθμό της Κηφισιάς. Έ-χει ξεκινήσει από την
Αθήνα.
1943. Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Εκτελείται από τα ναζιστικά στρατεύματα Κατοχής ο αξιωματικός της
Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας Κώστας Πιερρίκος, ο οποίος ήταν επικεφαλής της ομάδας της αντιστασιακής
οργάνωσης ΠΕΑΝ, που είχε ανατινάξει τα γραφεία της φιλοναζιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ.
1949. ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Ο ραδιοφωνικός σταθμός της «Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης»
αναγγέλλει τα εξής: «Η Πέμπτη Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, παίρνοντας υπόψη της ότι πολλούς μήνες οι
σύντροφοι Χρύσα Χατζηβασιλείου και Μάρκος Βαφειάδης ήταν βαριά άρρωστοι και δεν μπορούσαν να
ανταποκριθούν στα καθήκοντα που τους είχε αναθέσει η ΚΕ του ΚΚΕ, αποφάσισε ομόφωνα να τους απαλλάξει
από κάθε κομματική δουλειά. Λεύτερη Ελλάδα, Γράμμος, 31 Γενάρη 1949».
1965. Σε πανελλήνια απεργία διαρκείας κατέρχονται οι γιατροί του ΙΚΑ Η κυβέρνηση διατάζει την πολιτική
επιστράτευσή τους.
1994. Με απόφαση του υπουργού Δημόσιας Τάξης Στέλιου Παπαθεμελή απαγορεύεται η παράταση του
ωραρίου λειτουργίας των νυχτερινών καταστημάτων πέραν της 2ας πρωινής. Το μέτρο αρχίζει να ισχύει από
τις 16 Μαρτίου.
2000. Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ανακοινώνει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
2016. Πανελλαδική απεργία λόγω του ασφαλιστικού.

5 Φεβρουαρίου
1822. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Σημαντική επιτυχία των Κρητικών εναντίον των Τούρκων έξω από το
φρούριο του Ρεθύμνου.
1829. Ο Ν. Σπηλιάδης διορίζεται γραμματέας της Επικρατείας στη θέση του Σπ. Τρικούπη.
1862. Η Κυπαρισσία επαναστατεί κατά του Όθωνα.
1930. Οι γυναίκες αποκτούν δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές.
1965. Η Βουλή ψηφίζει την παραπομπή των Κων. Καραμανλή, Παν. Παπαληγούρα και Νικ. Μάρτη σε ειδικό
δικαστήριο για την υπόθεση της ηλεκτροδότησης της ΠΕΣΙΝΕ με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους. Πιστεύεται
ωστόσο ότι από κυβερνητικής πλευράς την πρόταση καταψήφισαν οι Κων. Μητσοτάκης, Στέφ. Στεφανόπουλος,
Π. Γαρουφαλιάς και Στ. Κωστοπουλος.
1966. Ένα άτομο χάνει τη ζωή του, 50 τραυματίζονται και περισσότερα από 5000 μένουν άστεγα από
ισχυρότατο σεισμό που πλήττει την Ευρυτανία ισοπεδώνοντας δεκαπέντε χωριά. Η περιοχή κηρύσσεται «εις
κατάστασιν τοπικής συμφοράς μεγάλης εκτάσεως». • «Κατάργησιν του καθεστώτος της φεουδαρχίας που
επικρατεί εις την Ένωσιν Κέντρου» αξιώνει ο Ανδρ. Παπανδρέου «ώστε να μην υπάρξει ούτε ένας βουλευτής
που θα προδώση την εντολήν του λαού». Κύριος στόχος του είναι οι παλαιοί φιλελεύθεροι και οι προερχόμενοι
από το Αγροτικό Κόμμα και την ΕΠΕΚ του Σάβ. Παπαπολίτη.
e-Δίαυλος | σελ. 46
1976. Το κόμμα «Ένωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ.Ν.Δ.)» μετονομάζεται σε «‘Ένωση Δημοκρατικού
Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.)».
1977. Αρχίζουν οι εργασίες ανέγερσης των εγκαταστάσεων της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας
(ΕΑΒ) στην περιοχή της Τανάγρας. Με το εργοστάσιο αυτό η ελληνική Πολεμική Αεροπορία έχει πλέον τη
δυνατότητα να κάνει εργασίες συντήρησης στα αεροσκάφη της.
1991. Αεροσκάφος C-130 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας συντρίβεται στο Όρος Όθρυς κατά τη
διάρκεια της προσέγγισης στο αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου. Νεκροί και οι 63 επιβαίνοντες, εκ των οποίων
19 αξιωματικοί και υπαξιωματικοί και 44 στρατεύσιμοι.

6 Φεβρουαρίου
1825. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Ο Αλέξ. Μαυροκορδάτος εκλέγεται γενικός γραμματέας του
εκτελεστικού. • Ο Κολοκοτρώνης, οι Κανέλλος και Νικόλαος Δεληγιάννης, οι Παναγιώτης και Ιωάννης
Νοταράς, ο Θ. Γρίβας κ.ά. προφυλακίζονται από τους κυβερνητικούς στη Μονή του Προφήτη Ηλία στην Ύδρα.
1835. Με βασιλικό διάταγμα ο Ναός του Αγίου Γεωργίου στο Θησείο (ο Ναός του Ηφαίστου του 5ου αιώνα
π.Χ., περισσότερο γνωστός στους Αθηναίους ως Θησείο) μετατρέπεται σε μουσείο.
1879. Απόπειρα δολοφονίας εναντίον του μητροπολίτη Αδριανουπόλεως Διονύσιου από Βούλγαρους.
1922. Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της νέας εφημερίδας «Ελεύθερον Βήμα». Η εφημερίδα εκφράζει απόψεις
καθαρά βενιζελικές, αφού οι περισσότεροι από τους συνιδρυτές της είναι προσωπικοί φίλοι του Ελευθερίου
Βενιζέλου (Καραπάνος, Ρούσσος, Λαμπράκης).

Διονύσης ΤΣΟΚΟΣ (1820-1962) : Η φυγή των Παργινών, 1855

e-Δίαυλος | σελ. 47
1943. Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Ο οικονομικός πληρεξούσιος του Ράιχ στην Ελλάδα Νέστλερ σε
έγγραφό του προς την Τράπεζα της Ελλάδος αναφέρει μεταξύ των άλλων: «Από τα κατά τον μήνα Φεβρουάριο
1943 εμβασθέντα 6.000.000.000 δραχμές, αναλογούν 3.000.000.000 δραχμές εις τον Γενικόν Λογαριασμόν
(δηλαδή έξοδα κατοχής) και 3.000.000.000 εις τον Ειδικόν Λογαριασμόν (δηλαδή πιστώσεις)». Αυτή η
επισήμανση καταδεικνύει ότι οι αρχές Κατοχής «δανείζονταν» χρήματα από την Ελλάδα.
1955. Ολοκληρώνεται η πρώτη φάση των έργων ανάπλασης του αρχαιολογικού χώρου γύρω από την
Ακρόπολη. Τα έργα εκτελούνται με την καθοδήγηση του αρχιτέκτονα Δημ. Πικιώνη, με τη συνεργασία του
γαμπρού του επίσης αρχιτέκτονα Α. Παπαγεωργίου.
1960. Διακήρυξη 10 βουλευτών της «Νέας Πολιτικής Κίνησης» κατατίθεται στο προεδρείο της Βουλής. Οι
συνυπογράφοντες είναι: Γ. Αθανασιάδης Νόβας, Γ. Μαύρος, Κων. Μητσοτάκης, Στυλ. Αλλαμανής, Φωκ.
Ζαΐμης, Παν. Παπαληγούρας, Ι. Ζίγδης, Εμμ. Λουλακάκης, Ι. Τούμπας και Δημ. Κωστής, πρώην στελέχη της
Ε.Ρ.Ε. και των Φιλελευθέρων. • Τερματίζεται ο διετής «ψυχρός πόλεμος» μεταξύ της Μαρίας Κάλλας και της
Σκάλας του Μιλάνου.
1967. Το Συμβούλιο του Στέμματος, στο οποίο συμμετέχουν οι πολιτικοί αρχηγοί της Ελλάδας αλλά και ο
Μακάριος, αποφασίζει να συνεχιστεί ο ελληνοτουρκικός διάλογος, παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του Κύπριου
ηγέτη, αλλά και να προταθεί η παραχώρηση μεγάλης βάσης στο ΝΑΤΟ, με αντάλλαγμα την ένωση της Κύπρου
με την Ελλάδα.
1968. Με διάταγμα της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών απαγορεύονται «τα άσεμνα και αηδή θεάματα»,
«αι θίγουσαι τα δημόσια ήθη εκφράσεις και παραστάσεις», οι βαμμένοι με φούμο «αράπηδες» και η χρήση
προσωπίδων στους δημόσιους χώρους κατά τη διάρκεια των Αποκριών, λόγω του φόβου αυθόρμητων,
σατιρικών αντιδικτατορικών εκδηλώσεων υπό το κάλυμμα των εορταστικών εθίμων.
1969. Αρχίζει η κατεδάφιση του θρυλικού «Γιουσουρούμ» στην πλατεία Αβησσυνίας της Αθήνας.
2014. Ο Βυρ. Πολύδωρας ιδρύει την κίνηση «Ένωση για την Πατρίδα και τον Λαό».

7 Φεβρουαρίου
457. Ο Λέων Α΄ ανακηρύσσεται αυτοκράτορας του Βυζαντίου. Θα παραμείνει στο θρόνο μέχρι 18 Ιαν. 474.
1822. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Λήγει η επανάσταση στη Χαλκιδική. Παραχωρείται αμνηστία στους
Αγιορείτες.
1828. Αρχίζει η δημιουργία ελληνικού τακτικού στρατού με τη συγκρότηση χιλιαρχιών.
1850. Ρωσική διαμαρτυρία για τον ναυτικό αποκλεισμό Αθήνα και Πειραιά από τον αγγλικό στόλο.
1897. ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Μάχη στα Λιβάδια Χανίων. Τμήματα των στρατευμάτων του Τιμ. Βάσσου
μαζί με Κρητικούς νικούν τους Τούρκους.
1899. ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. Πλειοψηφεί το Νεωτεριστικόν Κόμμα υπό τον Γ. Θεοτόκη. Η συγκρότηση
μεικτών συνδυασμών, σύνηθες φαινόμενο μετά τον πόλεμο του 1897, προκαλούσε διάφορα σχόλια. Διαβάζουμε
στο «Άστυ» της 08.01.1899: «Ο Ιανουάριος του 1899 είναι μην κατ’ εξοχήν γαμήλιος. Ανά πάσαν την Ελλάδα,
από Οιτύλου μέχρι Καλαμπάκας και από Κυκλάδων μέχρι Κερκύρας, τελούνται γάμοι έκθεσμοι, γάμοι ανόσιοι
(…). Αυτή η διασταύρωσις πολιτικών γενεών και φυλών, αυτό το croisement des races, ποιούς καρπούς
δύναται να παραγάγη; (…) Η Βουλή της εβδόμης Φεβρουαρίου θα έχει σύμμεικτα όλα τα χρώματα (…)».
1937. Συλλαμβάνεται ο Παν. Κανελλόπουλος έπειτα από υπόμνημα διαμαρτυρίας στον βασιλιά Γεώργιο Β’
για την εγκαθίδρυση της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου.
1946. Το Ε.Α.Μ. αποφασίζει να μη μετάσχει στις πρώτες βουλευτικές εκλογές που προκήρυξε η κυβέρνηση
Σοφούλη, ακολουθώντας τη σκληρή γραμμή Ζαχαριάδη, και στρέφεται στην ένοπλη εξέγερση.
1964. Πεθαίνει σε ηλικία 70 ετών, ενώ ταξίδευε ατμοπλοϊκώς από τα Χανιά στην Αθήνα, ο πρώην
πρωθυπουργός Σοφ. Βενιζέλος.
1966. Παραπέμπονται σε δίκη για την υπόθεση της δολοφονίας του βουλευτή της ΕΔΑ Γρ. Λαμπράκη ως
ηθικός αυτουργός μοίραρχος της Χωροφυλακής και ως φυσικοί αυτουργοί οι Γκοτζαμάνης και Εμμανουηλίδης,

e-Δίαυλος | σελ. 48
 Παναγιώτα ΦΩΤΕΑ : Κάστρο στα Λουκάδικα

ενώ για παράβαση καθήκοντος ανώτεροι αξιωματικοί της Χωροφυλακής. • Με πολιτική επιστράτευση των
καθηγητών μέσης εκπαίδευσης λήγει η απεργία διαρκείας που κήρυξαν στις 5 Φεβρουαρίου αντιδρώντας στο
ενιαίο μισθολόγιο.
1973. Εντυπωσιακή εμφάνιση της ΕΟΚΑ Β΄ στην Κύπρο. 19 αστυνομικοί σταθμοί στην Κύπρο δέχονται
επίθεση ομάδων πιστών στο στρατηγό Γρίβα.
1981. Ο θάνατος της τέως βασιλομήτορος Φρειδερίκης δημιουργεί προβλήματα στην κυβέρνηση Γεωργίου
Ράλλη, η οποία τελικά δίνει άδεια για να ταφεί η εκλιπούσα στη Δεκέλεια.
2008. Ο μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμος εκλέγεται νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης
Ελλάδος.

8 Φεβρουαρίου
421. Ο Κωνστάντιος Γ΄ γίνεται συναυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
1347. Β΄ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Ο Ιωάννης Καντακουζηνός επανέρχεται στην Κωνσταντινούπολη, πάντα
ως συμβασιλέας του Ιωάννη Ε΄. Ο Ιωάννης Ε΄ αποσύρεται στην Τένεδο μέχρι το 1354, οπότε επιστρέ-φει στην
Κωνσταντινούπολη και εκδιώκει τον Καντακουζηνό.
1828. Με διάταγμα του Καποδίστρια καθορίζονται οι ισοτιμίες των ξένων νομισμάτων με το γρόσι, το
οποίο αποτελεί ακόμη το κύριο νόμισμα συναλλαγών στην Ελλάδα. Σύμφωνα με το διάταγμα, με το οποίο
η κυβέρνηση προσπαθεί να πατάξει την αισχροκέρδεια, μια λίρα στερλίνα ισοδυναμεί με 73 γρόσια και ένα
γαλλικό πεντόφραγκο με 13,30 γρόσια.
1833. Καθιερώνεται ως νομισματική μονάδα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους η «Δραχμή». Κόβονται
χρυσά και αργυρά νομίσματα σε σχέδιο του Conrad Voigt και χάλκινα σε σχέδιο του Karl Lange. Η αργυρή
δραχμή, βάρους 4,477 γραμμαρίων (4,029 γραμμάρια ασήμι), φέρει στη μια της όψη την κεφαλή του Όθωνα και

e-Δίαυλος | σελ. 49
στην άλλη το εθνόσημο. Στο νομισματοκοπείο του Μονάχου κόβονται, ανάμεσα στο 1832 και το 1834, 351.000
χρυσά εικοσάδραχμα, 3.660.000 αργυρά πεντάδραχμα, μονόδραχμα και νομίσματα των 50 και 25 λεπτών και
248.000 χάλκινα νομίσματα των πέντε, των δύο και του ενός λεπτού. Ανάλογος αριθμός νομισμάτων κόβεται
στο Παρίσι τη διετία 1834-1835.
1863. (μέχρι 11/2). ΦΕΒΡΟΥΡΙΑΝΑ. Σοβαρά επεισόδια και στάση στην Αθήνα. Τα «Φεβρουριανά» έγι-
ναν με αφορμή την παραίτηση υπουργών της προσωρινής κυβέρνησης, κατά τη διάρκεια των εργασιών της
Εθνικής Συνέλευσης που είχε συγκροτηθεί μετά την έξωση του Όθωνα. Τα έκτροπα έλαβαν χώρα υπό τον
στρατηγό Δ. Γρίβα, κατά του Δ. Βούλγαρη. Ο τελευταίος ήταν μέλος της επιτροπής της μεσοβασιλείας η οποία
είχε αποστολή να διοικεί την Ελλάδα μετά την έξωση του Όθωνα και μέχρι την άφιξη νέου βασιλιά. Στην
στάση αυτή σκοτώθηκαν τρεις στρατιώτες (κατά άλλες πηγές μόνον ένας κι αυτός κατά λάθος), αλλά πάντως
δεν έγινε ο εμφύλιος που πολλοί τότε φοβούνταν.
1912. Το πρώτο ελληνικό αεροπλάνο εκτελεί την πρώτη του πτήση με πιλότο τον Ε. Αργυρόπουλο.
Το αεροσκάφος τύπου Nieuport IV.G φέρει το όνομα «ΑΛΚΥΩΝ». Στη δεύτερη πτήση, που εκτελεί ο
Αργυρόπουλος την ίδια μέρα, έχει συνεπιβάτη τον πρωθυπουργό Ελ. Βενιζέλο.
1921. ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ. Η Διασυμμαχική Συνδιάσκεψη στο Λονδίνο προτείνει ένα πλαίσιο
συμβιβασμού της Ελλάδας με την κεμαλική Τουρκία. Η Ελλάδα απορρίπτει το προτεινόμενο σχέδιο.
1927. Νέα κυβέρνηση του Αλέξ. Ζαΐμη, με τη στήριξη των Φιλελευθέρων. Θα παραμείνει μέχρι 3 Ιουλίου.
1961. «Στρατό πραιτωριανών» αποκαλεί τις ένοπλες δυνάμεις από το βήμα της Βουλής ο βουλευτής της Ε.Δ.Α.
Σερ. Καρασάββας, ο οποίος διαμαρτύρεται για την απάνθρωπη μεταχείριση των αριστερών στρατευμένων
1962. Άρθρο στην εφημερίδα «Αλλαγή» του Ηρακλείου περί απόσχισης της Κρήτης λόγω της εκλογικής
«βίας και νοθείας» προκαλεί την παρέμβαση της εισαγγελικής αρχής.
1964. Συνωμοσία με στόχο την αποτροπή της επανόδου του στην ελληνική πολιτική ζωή χαρακτηρίζει
από το Παρίσι την παραπομπή του σε ειδικό δικαστήριο ο Κων. Καραμανλής, ενώ ο Παν. Κανελλόπουλος
καταγγέλλει «την έναρξη πολιτικών διωγμών» στην Ελλάδα.

Ιωάννης ΠΟΥΛΑΚΑΣ (1863-1942) : Η Ναυμαχία της Ιτέας (1890-1900).

e-Δίαυλος | σελ. 50
1965. «Αντιδικτατορικόν μέτωπον» Ένωσης Κέντρου - Ε.Δ.Α. και νέα «πορείαν προς τον λαόν» των βουλευτών
της επαρχίας εξαγγέλλει ο Γ. Παπανδρέου κατά τη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος.
1973. Ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος εκλέγεται, χωρίς αντίπαλο, για τρίτη συνεχή φορά πρόεδρος της Κυπριακής
Δημοκρατίας.
1980. Πεθαίνει χτυπημένος από καρκίνο ο τραγουδιστής και λυράρης Νίκος Ξυλούρης (γεννήθηκε το 1938).
1981. Τραγικό ατύχημα μετά τον ποδοσφαιρικό αγώνα Ολυμπιακού - ΑΕΚ στο στάδιο Καραϊσκάκη. Φίλαθλοι
ποδοπατούνται στην έξοδο της θύρας 7. Συνολικά 19 άτομα χάνουν τη ζωή τους. • Φορτώνεται στον Πρίνο
της Θάσου το πρώτο φορτίο ελληνικού αργού πετρελαίου.

9 Φεβρουαρίου
1824. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Υπογράφεται στο Λονδίνο συμφωνητικό ανάμεσα σε Άγγλους
κεφαλαιούχους (Λαφνάου και Ο’ Μπρίεν) και τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης Ορλάνδο και
Λουριώτη για τη σύναψη δανείου ύψους 800.000 λιρών.
1874. Κυβέρνηση Δημ. Βούλγαρη. Θα παραμείνει μέχρι 26 Απριλίου 1875.
1897. ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Οι Κρήτες επαναστάτες υψώνουν την ελληνική σημαία στον Προφήτη
Ηλία του Ακρωτηρίου. Οβίδες από τα πλοία των Μεγάλων Δυνάμεων που ναυλοχούν στην περιοχή
καταστρέφουν τον ιστό της σημαίας. Ο Δημήτρης Καλορίζικος την ανυψώνει πάλι αντικαθιστώντας με το
σώμα του τον κοντό της.
1934. ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ. Υπογράφεται στην Αθήνα από Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία,
Ρουμανία, και Τουρκία. Το Σύμφωνο προβλέπει το σεβασμό των συνόρων στη Βαλκανική, την αποφυγή
ο-ποιασδήποτε πολιτικής και στρατιωτικής ενέργειας σε βάρος άλλης χώρας του Συμφώνου. Η αίτηση
προσχώρησης στο Σύμφωνο των άλλων βαλκανικών χωρών θα εξεταζόταν ευμενώς.
1969. Σε εξάμηνη διαθεσιμότητα τίθεται ο υφηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ.- Αλ.
Μαγκάκης διότι, κατά τις αρχές, «επέδειξεν διαγωγήν ασυμβίβαστον προς την ιδιότηταν του πανεπιστημιακού
διδασκάλου», η οποία αποδεικνύει «ότι δεν εμφορείται από το αρμόδιον και με το κρατούν κοινωνικό καθεστώς
συμβιβαζόμενον πνεύμα».
1994. Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν επίσημα τα Σκόπια ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας
(FYROM).

10 Φεβρουαρίου
754. Αρχίζει τις συνεδριάσεις της η εικονομαχικών προθέσεων Σύνοδος της Ιέρειας (ανάκτορο στην ασιατική
ακτή του Βοσπόρου). Σε αυτή συμμετέχουν 338 επίσκοποι, αλλά δεν εκπροσωπούνται τα πατριαρχεία
Αλεξάνδρειας, Ιεροσολύμων, Αντιόχειας, καθώς και η εκκλησία της Ρώμης.
1822. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Νέα νίκη των Ελλήνων στον Φουρφουρά της Κρήτης.
1841. Ο Αλέξ. Μαυροκορδάτος αναλαμβάνει την προεδρία του υπουργικού συμβουλίου.
1913. ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ. Ο ολυμπιονίκης της Στοκχόλμης (1912) Κώστας Τσικλητήρας πεθαίνει
από μηνιγγίτιδα στο πολεμικό μέτωπο. Ο θαυμάσιος αθλητής είχε αρνηθεί να εκμεταλλευτεί τις αθλητικές του
επιτυχίες για να αποφύγει τη στράτευση.
1938. Συλλαμβάνεται και εξορίζεται στην Πάρο, παρ’ όλο που είναι ασθενής, ο Ανδρ. Μιχαλακόπουλος.
1947. ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ. Υπογράφεται ανάμεσα στην Ιταλία και τις νικήτριες δυνάμεις του Β΄
Παγκοσμίου Πολέμου. Το αρθρο 14 της Συνθήκης αναφέρει: «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει
κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον,
Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας».
1989. Πεθαίνει ο Κων. Ανδρουλιδάκης, που είχε τραυματιστεί από την «17Ν».
2016. Κρατικοποιείται το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
e-Δίαυλος | σελ. 51
 Κωνσταντίνος ΒΟΛΟΝΑΚΗΣ (1837-1907): Το Λιμάνι του Πειραιά (1886-87)

11 Φεβρουαρίου
55. Ο Τιβέριος Κλαύδιος Καίσαρας Βρετανικός, διάδοχος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, πεθαίνει κάτω από
μυστηριώδεις συνθήκες στη Ρώμη. Το γεγονός αυτό ανοίγει το δρόμο στο Νέρωνα για να γίνει αυτοκράτορας.
244. Ο αυτοκράτορας Γορδιανός Γ΄ δολοφονείται στη Μεσοποταμία από στρατιώτες του.
641. Πεθαίνει ο αυτοκράτορας Ηράκλειος. Ο νέος αυτοκράτορας, Ηράκλειος Κωνσταντίνος Γ΄, θα παραμείνει
στο θρόνο μέχρι την 24 Μαΐου. Θα τον διαδεχτεί ο αδερφός του Ηρακλέωνας, ο οποίος θα παραμείνει στο
θρόνο μέχρι το Σεπτέμβριο.
1827. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Υπό την προεδρεία του Γ. Σισίνη αρχίζει τις συνεδριάσεις της στην
Ερμιόνη η Γ΄ Εθνοσυνέλευση.
1949. ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Αποτυγχάνει επίθεση των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού για την
κατάληψη της Φλώρινας.
1959. Μονογράφεται στη Ζυρίχη από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Κων. Καραμανλή και τον Τούρκο
ο-μόλογό του Αντνάν Μεντερές η συμφωνία για την Κύπρο.
1961. Ιδρύεται το «Δημοκρατικόν Κέντρον - Αγροτική Φιλελευθέρα Ένωσις» υπό την ηγεσία του Γ.
Παπανδρέου. Η «Νέα Πολιτική Κίνηση» διαλύεται και τα στελέχη της προσχωρούν στο νέο κόμμα με εξαίρεση
τους Ι. Ζίγδη, Παν. Παπαληγούρα και Γ. Ράλλη, οι οποίοι καθίστανται ανεξάρτητοι. Το νέο κόμμα διαθέτει έτσι
18 βουλευτές μεταξύ των οποίων οι Κων. Μητσοτάκης, Γ. Αθανασιάδης-Νόβας, Γ. Μαύρος, Γ. Μπακατσέλος
και Δ. Μπαλτατζής. Δεν συμμετέχουν η «Δημοκρατική Ένωση» του Ηλ. Τσιριμώκου, η «Ε.Δ.Α.» και το «Κόμμα
Προοδευτικών» του Σπ. Μαρκεζίνη. • Αρχίζει να λειτουργεί το Παιδοψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής στο
Νταού Πεντέλης. • Ανακαλύπτεται στο σπήλαιο των Πετραλώνων της Χαλκιδικής κρανίο προϊστορικού
ανθρώπου, γνωστού ως «αρχανθρώπου».
1965. Ριζική διάσταση απόψεων με την Αθήνα διαπιστώνει η κυπριακή κυβέρνηση, ενώ ο Κύπριος υπουργός
Εξωτερικών Σπ. Κυπριανού δηλώνει ότι «εάν δεν υπάρξη απόλυτος ενότης και σύμπνοια του ελληνικού
μετώπου κι εάν δεν παύση το Κυπριακόν να αποτελεί θέμα κομματικής ή προσωπικής εκμετάλλευσης, αι
προοπτικαί δεν θα είναι καλαί».

e-Δίαυλος | σελ. 52
1969. Με επιστολή του ο Μάρκος Βαφειάδης, ο «καπετάν Μάρκος», θέτει εαυτόν στη διάθεση του Αν-δρέα
Παπανδρέου και επικροτεί τη συνεννόηση του τελευταίου με τον Αντ. Μπριλλάκη.
2016. Ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού συντρίβεται στη νήσο Κίναρο, δυτικά της Λέρου.

12 Φεβρουαρίου
1825. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Τουρκοαιγυπτιακά στρατεύματα υπό τον Ιμπραήμ αποβιβάζονται στη
Μεθώνη
1844. Ο Κων. Κανάρης γίνεται πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου. Θα παραμείνει μέχρι την 29 Μαρτίου
1844.
1859. Από τον τηλεγραφικό σταθμό Αθηνών διαβιβάζεται το πρώτο διεθνές τηλεγράφημα στον τηλεγραφικό
σταθμό Κωνσταντινουπόλεως.
1873. Πεθαίνει ο Σπυρίδων Τρικούπης, πολιτικός και ιστορικός της Επανάστασης και πατέρας του πολιτικού
Χαρίλαου Τρικούπη (γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1788).
1878. Κρήτες επαναστάτες επιτίθενται στο τουρκικό φρούριο Ιτζεδίν των Χανίων.
1922. Ο Αλέξ. Παπαναστασίου μαζί με 6 ομοϊδεάτες του υπογράφουν και δημοσιεύουν το «Δημοκρατικό
Μανιφέστο». Το «Δημοκρατικό Μανιφέστο» είναι ένα κείμενο στο οποίο καταγγέλλεται η καταστροφική
πολιτική των τότε φιλοβασιλικών κυβερνήσεων στο Μικρασιατικό Ζήτημα. «Η Ελλάς είναι δημιούργημα του
πνεύματος, των μόχθων και των αγώνων των τέκνων της. Δεν είναι βασιλικόν τιμάριον και δεν μπορεί ποτέ
να γίνει ανεκτόν να θυσιασθεί και το ελάχιστον τμήμα της, χάριν προσωπικών βασιλικών συμφερόντων»
τονίζεται στο Μανιφέστο.
1941. Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η ιταλική αεροπορία βομβαρδίζει Πειραιά και Θεσσαλονίκη.
1944. Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Βυθίζεται στα ανοικτά του Σουνίου το ατμόπλοιο «Όρια», με θύματα
πάνω από 4.000 Ιταλούς αιχμαλώτους πολέμου.
1945. ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΙΖΑΣ. 19:20΄. Υπογράφεται στη Βάρκιζα από εκπροσώπους της κυβέρνησης
και του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Προβλέπει τον αφοπλισμό των ανταρτικών και παραστρατιωτικών. Καθορίζονται η
ανασυγκρότηση του εθνικού στρατού με γενική στρατολογία, η άρση του στρατιωτικού νόμου, η διεξαγωγή
δημοψηφίσματος για το πολιτειακό, η διενέργεια εκλογών και η εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από
συνεργάτες των αρχών κατοχής ή της δικτατορίας Μεταξά.
1946. Ο Ναπ. Ζέρβας ιδρύει το «Εθνικόν Κόμμα Ελλάδος».
1960. Αρχίζουν στη Βόννη οι διαπραγματεύσεις για τις γερμανικές αποζημιώσεις των Ελλήνων θυμάτων του
ναζισμού.
1966. Αποφασίζεται η απαλλοτρίωση του συνόλου της αγιορείτικης μοναστηριακής περιουσίας στη
Χαλκιδική, συνολικής έκτασης 147,5 χιλιάδων στρεμμάτων, που θα μοιραστεί στους ακτήμονες, τις κοινότητες
και τον Ε.Ο.Τ.
1977. Συνομολογείται στη Βιέννη η συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς επί του Κυπριακού. Δύο χρόνια αργότερα
θα την διαδεχθεί η συμφωνία Κυπριανού-Ντενκτάς.
1991. Ελλάδα και Αλβανία συμφωνούν ότι, είναι προς αμοιβαίο συμφέρον οι Έλληνες της μειονότητας να
παραμείνουν στην πατρώα γη και ότι, μπορούν να επιστρέψουν χωρίς επιπτώσεις, όσοι έφυγαν στην Ελλάδα.
2005. Έκρηξη βόμβας έξω από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Την ευθύνη αναλαμβάνει
ο «Επαναστατικός Αγώνας».
2012. Εκτεταμένα επεισόδια, αντίδραση στη ψήφιση του Μνημονίου ΙΙ, γύρω από Σύνταγμα αφήνουν πίσω
τους δεκάδες καμένα κτίρια, μεταξύ των οποίων τράπεζες και οι κινηματογράφοι «Αττικόν» και «Άστυ».

13 Φεβρουαρίου
1863. Η συνέλευση, στην οποία πλειοψηφούν οι προοδευτικοί που αποκαλούνται «Ορεινοί», εκλέγει
e-Δίαυλος | σελ. 53
 Κώστας ΠΡΕΚΑΣ (1926-1999): Νικητής & Ηττημένος.

κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ζαφείριο-Ζηνόβιο Βάλβη. Θα παραμείνει μέχρι 26 Μαρτίου. Συγχρόνως

αποφασίζει ότι μέχρι την έλευση του νέου βασιλιά την εκτελεστική εξουσία θα ασκεί ο πρόεδρος της
κυβέρνησης.
1888. Γεννιέται στο Καλέντζι Αχαΐας ο Γ. Παπανδρέου, το τρίτο παιδί του εφημέριου του χωριού παπα-
Ανδρέα Σταυρόπουλου.
1910. ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ. Οι Τούρκοι σκοτώνουν σε ενέδρα τον οπλαρχηγό Γκόνο Γιώτα («το
στοιχειό του βάλτου»), που δρούσε στην περιοχή Γιαννιτσών.
1914. Οι Μεγάλες Δυνάμεις με διακοίνωσή τους αναγνωρίζουν την κυριότητα της Ελλάδας στα νησιά
του Αιγαίου, που είχε απελευθερώσει ο ελληνικός στόλος, εκτός Ίμβρου, Τενέδου και Καστελόριζου ενώ
αποκλείουν την κυριότητα την ελληνική κυριότητα στη Βόρεια Ήπειρο.
1937. Δημοσιεύεται στα «Νέα Γράμματα» επιστολή του Γ. Σεφέρη περί της δημοτικής γλώσσας.
1957. Ώρα 12.00’. Τα πάντα νεκρώνουν στην Ελλάδα. Με αυτό τον τρόπο ο ελληνικός λαός αποφασίζει να
διαμαρτυρηθεί για τη στάση της Βρετανίας αλλά και άλλων χωρών στο Κυπριακό Ζήτημα. Το σύνθημα δίνουν
οι καμπάνες των εκκλησιών και οι σειρήνες συναγερμού.
1961. Επίσημη επίσκεψη, στο Λονδίνο, του πρωθυπουργού Κων. Καραμανλή, τον οποίο συνοδεύει ο
υπουργός Εξωτερικών Ευάγγ. Αβέρωφ. Γίνονται δεκτοί με αποδοκιμασίες από ομάδα κομμουνιστών υπό την

e-Δίαυλος | σελ. 54
Μπέτυ Αμπατιέλου.
1964. Βόλτα με το αυτοκίνητο πραγματοποιεί στο Φάληρο και την Καστέλλα ο βασιλιάς Παύλος, ο οποί-ος
επισήμως αναρρώνει από την κρίση οσφυαλγίας από την οποία υπέφερε.
1976. Σοβαρά επεισόδια στα Σπάτα της Αττικής ανάμεσα σε κατοίκους της περιοχής που διαδηλώνουν κατά
της εγκατάστασης του νέου αεροδρομίου των Αθηνών και την αστυνομία. Σημειώνονται μικροτραυματισμοί
και αρκετοί διαδηλωτές συλλαμβάνονται.

14 Φεβρουαρίου
1945. Η Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ επικυρώνει της Συμφωνία της Βάρκιζας.
1962. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος εκλέγεται ο μητροπολίτης Καβάλας Χρυσόστομος.
1974. Ανακοινώνεται επίσημα ο εντοπισμός στην υποθαλάσσια περιοχή πλησίον της Θάσου κοιτάσματα
υδρογονανθράκων. Η ημερήσια παραγωγή υπολογίζεται σε 10 χιλιάδες βαρέλια πετρελαίου.
1983. Στην Κύπρο, Πρόεδρος για νέα πενταετή θητεία ανακηρύσσεται ο Σπ. Κυπριανού.
1987. Πεθαίνει σε ηλικία 79 ετών ο μεγάλος δάσκαλος του θεάτρου και σπουδαίος σκηνοθέτης Κάρολος
Κουν.
1992. Εκατοντάδες χιλιάδες άτομα διαδηλώνουν στη Θεσσαλονίκη για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
1993. Ο Γλαύκος Κληρίδης εκλέγεται πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έπειτα από πολλές αποτυχη-
μένες προσπάθειες. • 120 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, υπογράφουν στο Παρίσι τη σύμβαση για
την κατάργηση των χημικών όπλων.
1995. Μια ξύλινη πινακίδα με άγνωστη επιγραφή, που βρέθηκε στην Καστοριά, θεωρείται το παλιότερο
οργανωμένο κείμενο, που βρέθηκε στην Ευρώπη και χρονολογείται πριν από 7.254 χρόνια.
2000. Ο διαγραφείς από τη Νέα Δημοκρατία βουλευτής Βασ. Κοντογιαννόπουλος προσχωρεί στο ΠΑΣΟΚ.

15 Φεβρουαρίου
438. Δημοσιεύεται ο Θεοδοσιανός Κώδικας.
706. Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Β´ εκτελεί δημοσίως τους προκατόχους του, Λεόντιο και Τιβέριο Γ’, στον
Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης.
1878. Επαναστατικές ομάδες με τη συμμετοχή φοιτητών του Πανεπιστημίου της Αθήνας υπό τον καθηγητή
Ν. Νικολαΐδη αποκρούουν σφοδρές επιθέσεις των Τούρκων στη Μακρυνίτσα Πηλίου. • Αποβιβάζονται στο
Λιτόχωρο Πιερίας 550 μαχητές με τον λοχαγό Δουμπιώτη για να προετοιμάσουν επανάσταση στην περιοχή.
1963. Εννέα (9) τραυματίες από συγκρούσεις φοιτητών και αστυνομίας στην Αθήνα κατά τη διάρκεια
απαγορευ-μένης συγκέντρωσης για το 15%.
1964. Οι ΗΠΑ θέτουν σε κατάσταση ετοιμότητας τις μονάδες του 6ου Στόλου και συγχρόνως διαμηνύουν
σε Ελλάδα και Τουρκία ότι δεν θα ανεχτούν καμιά επέμβασή τους στην Κύπρο.
1998. Ο Γλαύκος Κληρίδης επανεκλέγεται στο αξίωμα του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
1999. Ο αρχηγός των Κούρδων ανταρτών που μάχονται εναντίον του τουρκικού καθεστώτος, Αμπντουλάχ
Οτσαλάν, παραδίδεται κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες στο Ναϊρόμπι
της Κένυας. Θύελλα αντιδράσεων στην Ελλάδα.

16 Φεβρουαρίου
1816. Αποβιβάζεται στην Κέρκυρα ο σερ Τόμας Μέτλαντ, πρώτος ύπατος αρμοστής των Ιόνιων Νησιών.
1821. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Η Φιλική Εταιρεία αποφασίζει στο Κισνόβιο (Chisinau) Μολδαβίας
την έναρξη της Επανάστασης.
1833. Κυκλοφορεί στο Ναύπλιο το πρώτο φύλλο της «Εφημερίδος της Κυβερνήσεως». Η εφημερίδα

e-Δίαυλος | σελ. 55
 Γεώργιος ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ (1876-1940): Μέχρις Εσχάτων, 1921

συντάσσεται στην ελληνική και τη γερμανική γλώσσα. Φέρει δύο ημερομηνίες, 16/2 (Ιουλιανό ημερολόγιο)
και 28/2 (γρηγοριανό ημερολόγιο) και δημοσιεύει το διάγγελμα, που είχε απευθύνει ο Όθων κατά την άφιξή
του.
1923. Παύει να ισχύει το Ιουλιανό Ημερολόγιο και τίθεται σε ισχύ το Γρηγοριανό. Η 16η Φεβρουαρίου 1923
του Ιουλιανού (παλαιού) ημερολογίου γίνεται 1η Μαρτίου 1923 του Γρηγοριανού (νέου) ημερολογίου.
1942. Ιδρύεται ο «Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ)». Την οργάνωσή του στην ύπαιθρο
αναλαμβάνει ο Άρης Βελουχιώτης.
1947. Ο Σπ. Μαρκεζίνης ιδρύει το «Νέον Κόμμα».
1960. Υπογράφονται τα πρωτόκολλα της ελληνογιουγκοσλαβικής συμφωνίας για την ελεύθερη μετακίνηση
των μεθοριακών πληθυσμών των δύο χωρών.
1962. Η προβολή του «Ποτέ την Κυριακή» απαγορεύεται στην πολιτεία του Σασκάτσουαν του Καναδά με το
σκεπτικό ότι «εκθειάζει τις γυναίκες ελευθερίων ηθών». • Μέτρα κατά των κομμουνιστών απειλεί να λάβει ο
Μακάριος εάν δεν σταματήσουν τη δράση τους, ενώ ομάδα Ελληνοκυπρίων βουλευτών δηλώνει ότι θα θέσει
εκ νέου ζήτημα ένωσης της χώρας με την Ελλάδα, με αναθεώρηση του Συντάγματος.
1963. Αναθεώρηση του συντάγματος με στόχο την ομαλοποίηση της πολιτικής ζωής, την ενίσχυση των
εξουσιών της κυβέρνησης και τον περιορισμό του πεδίου δράσης «όσων επιβουλεύονται τη δημοκρατία»
εξαγγέλλει ο Κων. Καραμανλής. Η Ένωσις Κέντρου απορρίπτει την πρόταση ως ελιγμό αντιπερισπασμού για
την αντιμετώπιση του ανένδοτου αγώνα. • Με αύξηση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης ανακοινώνεται πως
θα απαντήσει η Αθήνα σε περίπτωση μονομερούς αύξησης της αντίστοιχης τουρκικής χωρίς προηγούμενη
συνεννόηση με την Ελλάδα. • Ολόκληρο το χωριό Νεράιδα Τρικάλων κατακρημνίζεται σε χαράδρα
παρασέρνοντας τα κοπάδια των ζώων. Οι κάτοικοι διασώζονται την τελευταία στιγμή.
1964. ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. Θριαμβευτική νίκη της Ενώσεως Κέντρου υπό τον Γ. Παπανδρέου.
1966. Μεγάλη συγκέντρωση πραγματοποιεί στην πλατεία Κλαυθμώνος η Ένωσις Κέντρου, με κύριο ομιλητή
τον Γ. Παπανδρέου και συνθήματα τα «Δημοκρατία» και «1-1-4».

e-Δίαυλος | σελ. 56
1967. Ποινική δίωξη ασκείται κατά του βουλευτή της Ε.Δ.Α. Μίκη Θεοδωράκη, επειδή σε συναυλία του στην
Αθήνα μίλησε, μεταξύ άλλων, για «ανευθυνοϋπεύθυνο Μεγαλειότατο» και «τρίκυκλο της βασιλίσσης», σχόλιο
το οποίο θεωρείται από τις αρχές συκοφαντική δυσφήμηση της Φρειδερίκης.
1968. Εκτελείται στην Εξοχή Θεσσαλονίκης ο Αριστ. Παγκρατίδης, θεωρούμενος ως ο δράκος του Σέιχ Σου.
«Μανούλα μου, είμαι αθώος» ήταν τα τελευταία του λόγια.
1969. Τερματίζοντας το 16μηνο εμπάργκο παραδόσεων πολεμικού υλικού που είχαν επιβάλει στην Ελλάδα
οι ΗΠΑ παραδίδουν στην πολεμική αεροπορία πέντε μαχητικά F-104 Σταρφάιτερ.
1994. Η Ελλάδα επιβάλλει οικονομικό αποκλεισμό στα Σκόπια (εμπάργκο). Σε σύντομο χρονικό διάστημα
η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραπέμπει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο γι’ αυτή της την ενέργεια (6
Απριλίου του 1994).

17 Φεβρουαρίου
1831. Ο Ι. Καποδίστριας ανακοινώνει την πρόθεση της κυβέρνησής του να προχωρήσει στην έκδοση
3.000.000 φοινίκων σε χαρτονομίσματα.
1892. Ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ αποπέμπει τον πρωθυπουργό Δηλιγιάννη μολονότι η κυβέρνησή του έχει την
εμπιστοσύνη της Βουλής. Η ενέργεια αυτή αποτελεί άρνηση της Αρχής της Δεδηλωμένης.
1914. Ο ελληνικός στρατός εγκαταλείπει τη Βόρεια Ήπειρο έπειτα από απαίτηση των Μεγάλων Δυνάμεων.
*Σχηματίζεται η Προσωρινή Κυβέρνηση της Βόρειας Ηπείρου υπό τον Χρηστάκη Ζωγράφο, η οποία
διακηρύσσει την αυτονομία της περιοχής.
1968. Σύγκληση της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ στο Βουκουρέστι. Στη διάρκεια των εργασιών της
ολομέλειας οι αντιθέσεις που αναφύονται ανάμεσα στην «ορθόδοξη» και την «ανανεωτική» πτέρυγα του
κόμματος προδικάζουν τη διάσπασή του.
1969. Μπαίνει σε ισχύ ο νέος καταστατικός χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η Ιερά Σύνοδος θα μπορεί
να εκδίδει διατάξεις που θα ισχύουν για ολόκληρη την Εκκλησία χωρίς να απαιτείται έγκριση του κράτους και
θα διαχειρίζεται αυτοβούλως την εκκλησιαστική περιουσία.
1986. Οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της Κοινότητας υπογράφουν την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη. Με
αυτή οι 12 δεσμεύονται να δημιουργήσουν το αργότερο μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του 1992 μια πραγματικά
ενοποιημένη αγορά στην οποία θα διακινούνται ελεύθερα τα πρόσωπα, τα κεφάλαια, τα αγαθά και οι υπηρεσίες.
2012. Ληστεία στην Αρχαία Ολυμπία. 65 χάλκινα και πήλινα ειδώλια, καθώς και αγγεία και λυχνάρια να
κάνουν φτερά.

18 Φεβρουαρίου
1828. Εκστρατεία του Μιαούλη εναντίον των πειρατών των Σποράδων, σε εφαρμογή απόφασης του Κα-
ποδίστρια για πάταξη της πειρατείας
1856. ΔΙΑΤΑΓΜΑ «ΧΑΤΙ ΧΟΥΜΑΓΙΟΥΝ». Δημοσιεύεται στην Κωνσταντινούπολη. Το διάταγμα δεν
αρκούνταν στην επιβεβαίωση των μεταρρυθμιστικών αρχών εκείνου του 1839, αλλά προσδιόριζε με σαφή
τρόπο τα νέα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν και χρησιμοποιούσε αρκετά ριζοσπαστική γλώσσα, μιλώντας
μεταξύ άλλων για την κοινότητα των “πεπολιτισμένων εθνών”, για την “πρόοδο” και τα “φώτα του πολιτισμού”,
ενώ δεν έκανε καμία μνεία στο ένδοξο παρελθόν της Αυτοκρατορίας. Tο Χάτι Χουμαγιούν έδινε μεγάλη
έμφαση στην ισότητα όλων των υπηκόων της Αυτοκρατορίας σε ζητήματα φορολογίας, στη συμμετοχή τους
άνευ διακρίσεων στο υπαλληλικό σώμα, σε όλα τα διοικητικά και δικαστικά όργανα, στην εισαγωγή στις
στρατιωτικές σχολές και στην εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας, η οποία δε θα αποτελούσε πια προνόμιο
και αποκλειστικό βάρος των μουσουλμάνων. Η νομιμότητα των μιλέτ (millet), των πολιτικοθρησκευτικών
οργανώσεων των μη μουσουλμάνων, επιβεβαιωνόταν, γινόταν όμως λόγος για την αναγκαιότητα μεταρρύθμισης
της λειτουργίας τους, με τέτοιο τρόπο ώστε να συμπεριληφθούν περισσότεροι λαϊκοί στις διαδικασίες λήψης

e-Δίαυλος | σελ. 57
 Θεόδωρος ΒΡΥΖΑΚΗΣ (1814-1878): Το Στρατόπεδο του Καραισκάκη.

αποφάσεων. Ως προς τη φορολογία, το διάταγμα επαγγελλόταν εκ νέου την κατάργηση του ιλτιζάμ (iltizam)
και την αντικατάστασή του από ένα σύστημα άμεσης είσπραξης των φόρων. Τέλος, οριζόταν η κωδικοποίηση
του ποινικού και του εμπορικού δικαίου, η ίδρυση τραπεζών, η δυνατότητα αλλοδαπών να κατέχουν ακίνητη
περιουσία εντός της Αυτοκρατορίας, η παροχή διευκολύνσεων στην εισαγωγή ευρωπαϊκού κεφαλαίου και η
ίδρυση μικτών δικαστηρίων για την εκδίκαση ποινικών και εμπορικών υποθέσεων ανάμεσα σε μουσουλμάνους
και μη μουσουλμάνους.
1892. Σχηματίζεται υπηρεσιακή κυβέρνηση υπό τον Κων. Κωνσταντόπουλο. Θα παραμείνει μέχρι 9 Ιουνίου.
1909. Οι συντεχνίες των Αθηνών με υπόμνημά τους προς το βασιλιά Γεώργιο Α΄ κατακρίνουν τη συναλλαγή
και την επιβολή φόρων και ζητούν να αλλάξει το σύστημα της διοίκησης.
1952. Ελλάδα και Τουρκία γίνονται μέλη του NATO.
1966. Σοβαρή κρίση ξεσπά στις σχέσεις κράτους-Εκκλησίας, μετά την καταδίκη σε δίμηνη φυλάκιση με
πενταετή αναστολή για αντιποίηση αρχής, του παρανόμως μετατεθέντος από την Αργολίδα μητροπολίτη
Πειραιώς Χρυσοστόμου.
1992. Συγκαλείται υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κων. Καραμανλή, το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρ-
χηγών για το Μακεδονικό. Ο Αντ. Σαμαράς, υπουργός Εξωτερικών, εισηγείται να μη γίνει αποδεκτή από την
Ελλάδα καμία ονομασία που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία ή τα παράγωγά της. Το Συμβούλιο επικυρώνει
την εισήγηση Σαμαρά.

19 Φεβρουαρίου
1822. ΕΛΛΗΝΚΙΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Ο πρόκριτος της Νάουσας Ζαφειράκης κηρύσσει την Επανάσταση
e-Δίαυλος | σελ. 58
στην Πόλη, μετά τη λειτουργία της Κυριακής της Ορθοδοξίας.
1878. Ξεσπά επανάσταση στο Λιτόχωρο Πιερίας.
1913. ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ. Αρχίζει η ελληνική γενική επίθεση για την κατάληψη των Ιωαννίνων. Ο
ελληνικός στρατός καταλαμβάνει το Μπιζάνι και τα άλλα υψώματα γύρω από τα Ιωάννινα.
1936. ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΟΦΟΥΛΗ-ΣΚΛΑΒΑΙΝΑ. Υπογράφεται από τον αρχηγό των Φιλελευθέρων Θεμ.
Σοφούλη και τον ηγέτη της κοινοβουλευτικής ομάδας του Παλλαϊκού Μετώπου Στ. Σκλάβαινα. Με το
μυστικό σύμφωνο το Παλλαϊκό Μέτωπο δεσμεύεται να υποστηρίξει τον Σοφούλη κατά την εκλογή προέδρου
της Βουλής, ενώ οι Φιλελεύθεροι με τη σειρά τους να καταργήσουν το «Ιδιώνυμο», την υπηρεσία κρατικής
ασφαλείας, και να αμνηστεύσουν ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ. Όταν λίγο αργότερα το σύμφωνο δημοσιοποιείται,
μάλλον από το ίδιο το ΚΚΕ, αφού η ηγεσία του θεωρεί ότι υπαναχώρησε ο Σοφούλης, προκαλείται θύελλα
αντιδράσεων από όλα τα αστικά κόμματα. Ο Σκλάβαινας σε δηλώσεις του αφήνει να εννοηθεί ότι κάτι ανάλογο
συζητούσε και με το Λαϊκό Κόμμα.
1947. ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Ανακοινώνεται η ίδρυση στρατοπέδου «Εθνικού Φρονηματισμού» στη
Μακρόνησο.
1956. ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. Πλειοψηφεί η Δημοκρατική Ένωσις υπό τον Γ. Παπανδρέου. Το αποκληθέν
από τον Γ. Παπανδρέου «τριφασικό» εκλογικό σύστημα, δίνει την αυτοδυναμία στη νεοσύστατη «Ε.Ρ.Ε.» του
Κων. Καραμανλή παρότι υστερεί σε ψήφους από τη «Δημοκρατική Ένωση» που συσπείρωνε δεξιά, κεντρώα
και αριστερά κόμματα. Στις εκλογές αυτές ψήφισαν πρώτη φορά, σε βουλευτικές εκλογές, οι γυναίκες.
1959. Υπογράφεται στο Λονδίνο από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στο Λονδίνο (Βρετανία, Ελλάδα, Τουρκία
και οι δύο κοινότητες της Κύπρου) η συμφωνία για την Κύπρο, με την οποία ιδρύεται ανεξάρτητη Κυπριακή
Δημοκρατία που έχει Ελληνοκύπριο πρόεδρο και Τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο.
1964. Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Θα παραμείνει μέχρι 14 Ιουλίου 1965.
1969. Η ελληνική ιθαγένεια αφαιρείται από 24 Έλληνες που έχουν διαφύγει στο εξωτερικό, μεταξύ των
οποίων είναι οι Αντ. Αμπατιέλος και Θεόδ. Πάγκαλος, με την κατηγορία ότι «δρουν αντεθνικώς».
1978. Προσπάθεια Αιγυπτίων κομάντος, χωρίς να έχουν την άδεια της Κυπριακής κυβέρνησης, να
απελευθερώσουν τους επιβάτες αεροσκάφους των αιγυπτιακών αερογραμμών που κρατούν ομήρους
αεροπειρατές στο αεροδρόμιο Λάρνακας, καταλήγει σε σύγκρουση με τις κυπριακές αρχές ασφαλείας. Ο
τελικός απολογισμός είναι 17 νεκροί, κυρίως κομάντος.
2014. Νέα επεισόδια μεταξύ αστυνομικών και κατοίκων που αντιδρούν στην εξόρυξη χρυσού ξεσπούν στις
Σκουριές, στη Χαλκιδική. Τρία άτομα συλλαμβάνονται με την κατηγορία ότι απέκλεισαν το δρόμο που οδηγεί
στο εργοστάσιο της «Ελληνικός Χρυσός» στις Σκουριές. Αργότερα αφήνονται ελεύθερα και τρεις ημέρες μετά
διοργανώνονται νέες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.

20 Φεβρουαρίου
1777. Αρχίζει η τείχιση της Αθήνας.
1822. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Ναυμαχία της Πάτρας. Ελληνικά πλοία από τα Ψαρά, την Ύδρα και τις
Σπέτσες νικούν τον οθωμανικό στόλο.
1827. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Η Εθνοσυνέλευση εκλέγει Κυβερνήτη της Ελλάδας, για επτά χρόνια,
τον Ι. Καποδίστρια. Ταυτόχρονα, για να τηρηθούν οι ισορροπίες, διορίζει αρχηγό του στρατού τον Άγγλο
στρατηγό Ρ. Τσωρτς και του ναυτικού τον Τ. Κόχραν. Οι διορισμοί αυτοί προκαλούν δυσαρέσκια στους
καπεταναίους.
1891. Ιδρύεται ο «Πανελλήνιος Γ.Σ.».
1905. ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. Πλειοψηφεί το Εθνικόν Κόμμα του Θεόδ. Δηλιγιάννη. Το φαινόμενο
των μεικτών συνδυασμών συνεχίστηκε και στις εκλογές της 17.11.1902 και της 20.02.1905. Στο φύλλο της
εφημερίδας «Αθήναι» της 07.01.1905 διαβάζουμε: «Συνδυάζονται οι κατά τόπους εκλογικοί παράγοντες,
εμπορευόμενοι τα ποίμνια των ψηφοφόρων ώστε η αυτή ψήφος να αναδείξει έναν Δηλιγιαννικόν, έναν
e-Δίαυλος | σελ. 59
Θεοτοκικόν και έναν Ζαϊμικόν εις το αυτό εκλογικό διαμέρισμα. Και υπό τας ευλογίας του γηραιού εκ Γόρτινος
πολιτευτού».
1913. ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΟΙ. Ελληνικά τμήματα του 1ου Συντάγματος Ευζώνων (ταγματάρχης
Βελισσαρίου) καταλαμβάνουν αιφνιδιαστικά τις νότιες παρυφές της πόλης των Ιωαννίνων αναγκάζοντας τον
Εσσάτ πασά, ο οποίος νόμιζε ότι το μέτωπο είχε καταρρεύσει, να ζητήσει εσπευσμένα συνθηκολόγηση.
1964. Για σχηματισμό κυβέρνησης με «δεξιά απόκλιση» κατηγορούν τον Γ. Παπανδρέου οι Ηλίας Τσιριμώκος
και Σάββας Παπαπολίτης, που αποκλείσθηκαν από το κυβερνητικό σχήμα.
1968. Σε σωρούς ερειπίων μετατρέπονται όλα σχεδόν τα σπίτια του Αγίου Ευστρατίου, ο οποίος ισοπεδώνεται
από καταστρεπτικό σεισμό. Οι νεκροί φτάνουν τους 20 και οι τραυματίες τους 18, ενώ άστεγες μένουν και οι
220 οικογένειες του νησιού. Η εικόνα της ολοκληρωτικής καταστροφής συμπληρώνεται από τα 5.000 νεκρά
αιγοπρόβατα και τα 400 βοοειδή, που επίσης θάβονται στα ερείπια.
1991. Η Αλέκα Παπαρήγα εκλέγεται Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ.
2015. Συμφωνία Ελλάδας - Θεσμών για τετράμηνη παράταση της δανειακής σύμβασης.

21 Φεβρουαρίου
362. Ο εξόριστος Πατριάρχης Αλεξανδρείας Αθανάσιος επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια.
1821. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Ο Αλέξ. Υψηλάντης διαβαίνει τον Προύθο, παραπόταμο του Δούναβη
και φυσικό σύνορο ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη Ρωσία. • Έλληνες επαναστάτες υπό
Βασίλειο Καραβιά νικούν τουρκικές δυνάμεις στο Γαλάτσι Μολδαβίας.
1913. ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ. Ο ελληνικός στρατός εισέρχεται στα Ιωάννινα έπειτα από πολιορκία ενός
και πλέον μήνα. Τα τουρκικά στρατεύματα παραδίδονται άνευ όρων.
1915. Απρόοπτη παραίτηση της κυβέρνησης Ελ. Βενιζέλου μετά τη σύγκρουση του πρωθυπουργού με το
βασιλιά Κωνσταντίνο για το θέμα της εξόδου ή όχι της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό των δυνάμεων της
Αντάντ.
1924. Η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζει τα Σοβιέτ της Ρωσίας, με την πεποίθηση να διευκολυνθεί η
υπογραφή ελληνορωσικής σύμβασης εμπορικών ανταλλαγών.
1946. Ιδρύεται ο πολιτικός συνασπισμός «Εθνική Πολιτική Ένωσις (Ε.Π.Ε.)» υπό τον Γ. Παπανδρέου.
1963. Το κόμμα της Ε.Ρ.Ε. καταθέτει στη Βουλή πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος, με σκοπό την
ομαλοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου και την ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας. Περιλαμβάνει
επίσης την αριστίδην επιλογή του 10% των βουλευτών βάσει της δύναμης κάθε κόμματος σε ολόκληρη την
επικράτεια από ειδικούς πίνακες που θα καταρτίζουν οι πολιτικοί αρχηγοί.
1964. Σε τετράωρη εγχείρηση στο στομάχι υποβάλλεται ο βασιλιάς Παύλος στα ανάκτορα του Τατοΐου
παρουσία Βρετανού ραδιολόγου. Ο διάδοχος Κωνσταντίνος ορίζεται αντιβασιλιάς. • Νομοσχέδιο για την
άρση των έκτακτων μέτρων ασφαλείας της περιόδου 1945-1949 εξαγγέλλει ο Γ. Παπανδρέου διευκρινίζοντας
παράλληλα ότι δεν θα περιλαμβάνει τη νομιμοποίηση του Κ.Κ.Ε. και την «επάνοδο των συμμοριτών εκ του
παραπετάσματος».
1973. (και 22/2). ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΝΟΜΙΚΗΣ. Η Νομική Σχολή Αθηνών καταλαμβάνεται από φοιτητές που
αντιδρούν στο δικτατορικό καθεστώς.
1986. Αρχίζει στη Βουλή η συζήτηση για τον «Φάκελο της Κύπρου».
1988. Ο Γ. Βασιλείου εκλέγεται πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

22 Φεβρουαρίου
1821. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Ο Αλέξ. Υψηλάντης με τους αδελφούς του Νικόλαο και Γεώργιο και
τους ενόπλους που τον ακολουθούν, φτάνει στο Ιάσιο της Μολδαβίας.
1959. Καταργούνται τα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης Κύπρου. Είχαν δημιουργηθεί από τους Άγγλους τον

e-Δίαυλος | σελ. 60
Ιούλιο του 1955.
1960. Αποφασίζεται η ενοποίηση των σιδηροδρομικών οργανισμών ΣΕΚ (Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους)
και ΣΠΑΠ (Σιδηρόδρομοι Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου), καθώς και η κατάργηση των διακλαδώσεων
του δικτύου Πελοποννήσου και των σιδηροδρόμων Λαυρίου και Αγρινίου.
2009. Ο ληστής τραπεζών Βασίλης Παλαιοκώστας και o Αλβανός Αλκέτ Ριτζάι καταφέρνουν να αποδράσουν
με ένα ελικόπτερο που προσγειώθηκε στην οροφή της φυλακής.

23 Φεβρουαρίου
303. Τα πρώτα διατάγματα διωγμών των χριστιανών από τον Διοκλητιανό. Διατάσσει την καταστροφή της
χριστιανικής εκκλησίας στη Νικομήδεια.
532. Αρχίζουν οι εργασίες ανέγερσης του Ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Οι αρχιτέκτονες-
μηχανικοί που σχεδιάζουν τον ναό είναι ο Ισίδωρος από τη Μίλητο και ο Ανθέμιος από τις Τράλλεις της
Μικράς Ασίας.
1913. ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ. Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει το Λεσκοβίκι της Βόρειας Ηπείρου.
1942. Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η ελληνική κυβέρνηση αποστέλλει σε διακόσια σημαίνοντα πρόσωπα
των εκκλησιών, του Τύπου και της πολιτικής των συμμαχικών χωρών υπόμνημα, στο οποίο περιγράφει το λιμό
που μαστίζει τον ελληνικό λαό και κάνει έκκληση για αποφασιστική βοήθεια.
1943. Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Ιδρύεται η «Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ)», από τη
νεολαία του ΕΑΜ.
1965. Ο Γ. Παπανδρέου αποκαλύπτει στη Βουλή το σχέδιο εκτροπής από την ομαλότητα «Περικλής».
Ταυτόχρονα σχεδόν γίνεται γνωστή η υπόθεση «ΑΣΠΙΔΑ».
1966. Πραγματοποιείται η πρώτη δοκιμαστική τηλεοπτική εκπομπή του Ε.Ι.Ρ. με δίωρο πρόγραμμα που
περιλαμβάνει διεθνείς ειδήσεις, καλλιτεχνικά θέματα και ντοκιμαντέρ και παρακολουθείται από χιλιάδες
Αθηναίων, οι οποίοι συνωθούνται μπροστά στις προθήκες των καταστημάτων ηλεκτρικών ειδών που εκθέτουν
δέκτες τηλεοράσεως.
2011. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ κηρύσσουν απεργία. Πλήθος κόσμου συρρέει στις προγραμματισμένες διαδηλώσεις
στο κέντρο της Αθήνας για να διαμαρτυρηθεί για την οικονομική πολική της κυβέρνησης. Σοβαρά επεισόδια
διαδραματίζονται μεταξύ διαδηλωτών και ανδρών των ΜΑΤ.

24 Φεβρουαρίου
303. Ο Γαλέριος εκδίδει διάταγμα με το οποίο ξεκινά το διωγμό εναντίον των Χριστιανών στις υπό τον δι-κό
του έλεγχο επαρχίες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
1821. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Ο Αλέξ. Υψηλάντης κυκλοφορεί την επαναστατική προκήρυξη
«Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος», με την οποία ζητά από τους Έλληνες της Μολδαβίας και της Βλαχίας
να επαναστατήσουν. Η ενέργειά του αυτή σηματοδοτεί και την επίσημη έναρξη της Επανάστασης στις
Παραδουνάβιες Ηγεμονίες.
1831. Οι Υδραίοι απορρίπτουν τις κυβερνητικές προτάσεις για τις αποζημιώσεις τους.
1913. ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ. Ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει την Κόνιτσα και την Πάργα.•Ελληνικά
στρατεύματα καταλαμβάνουν το Καλπάκι.
1935. Διαδηλώσεις υπέρ του Γεωργίου Β’ στη Θεσσαλονίκη.
1943. Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Δυναμική αντίδραση του λαού της Αθήνας κατά του μέτρου της
πολιτικής επιστράτευσης του πληθυσμού που ετοιμάζουν οι αρχές Κατοχής.
1964. Δημοσιεύματα του ελληνοκυπριακού Τύπου αποκαλύπτουν μυστικό σχέδιο των Τούρκων, σύμφωνα
με το οποίο στο μελλοντικό τουρκοκυπριακό τομέα θα περιληφθούν η Αμμόχωστος, η Κυρήνεια και η μισή
Λευκωσία.

e-Δίαυλος | σελ. 61
1975. «ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΠΙΤΖΑΜΑΣ». Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγ. Αβέρωφ ανακοινώνει την κα-
ταστολή συνωμοτικής κίνησης στο στράτευμα.
1981. Σφοδρός σεισμός εντάσεως 6,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ συγκλονίζει την Κόρινθο και το
Λεκανοπέδιο (επίκεντρο τα νησιά Αλκυονίδες στον Κορινθιακό). Δέκα νεκροί, οι περισσότεροι από την
κατάρρευση ξενοδοχείου στην Περαχώρα Κορινθίας, και δεκάδες τραυματίες είναι ο τραγικός απολογισμός.
1994. Η Βουλή των Ελλήνων με ομόφωνο ψήφισμα αναγνωρίζει, μετά από 70 χρόνια, την Γενοκτονία των
Ποντίων, ορίζοντας την 19η Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό
Πόντο».
2012. Ο Παν. Καμμένος ιδρύει το κόμμα «Ανεξάρτητοι Έλληνες».

25 Φεβρουαρίου
1822. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Καταργείται η δουλεία στην Ελλάδα.
1833. Με βασιλικό διάταγμα συγκροτείται τακτικός ελληνικός στρατός.
1883. Πεθαίνει ο Αλέξ. Κουμουνδούρος. Είχε διατελέσει 10 φορές πρωθυπουργός.
1913. ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ. Το απόσπασμα Αχέροντα απελευθερώνει Νεοχώρι και Φιλιάτες.
1915. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος μετά τη διαφωνία του με τον Βενιζέλο αναθέτει το σχηματισμό κυβέρνησης
στον Δημήτριο Γούναρη, επιλέγοντάς τον με αυτό τον τρόπο ως αρχηγό της αντιβενιζελικής παράταξης.
• Κυβέρνηση Δημ. Γούναρη. Θα παραμείνει μέχρι 9 Αυγούστου.
1959. Η βρετανική κυβέρνηση ανακαλεί τα διατάγματα εκτόπισης του αρχιεπισκόπου Μακαρίου, ο οποίος
είναι πλέον ελεύθερος να επιστρέψει στην Κύπρο. Με άλλο διάταγμα δίνεται αμνηστία στο στρατηγό Γρίβα
και στους συναγωνιστές του.
1965. Αίτηση οριστικής παύσης του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κων. Κόλλια καταθέτει στον πρόεδρο
του Ανωτάτου Δικαστηρίου ο υπουργός Δικαιοσύνης Νικ. Μπακόπουλος.
1980. Μεγάλη οικολογική καταστροφή στο λιμάνι της Πύλου από την έκρηξη που σημειώνεται σε ένα
δεξαμενόπλοιο, το οποίο τελικά βυθίζεται.
1994. Ο Μεν. Καραγιάννης ιδρύει «Ενωτικόν Πανελλαδικόν Αγροτικόν Κόμμα Ελλάδος».

26 Φεβρουαρίου
364. Ο Βαλεντινιανός ανακηρύσσεται αυτοκράτορας του ρωμαϊκού κράτους.
1822. ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ. 2.000 Οθωμανοί λεηλατούν και πυρπολούν τη Χαλανδρίτσα Αχαΐας.
1826. ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ. Ο Χουσεΐν μπέης, γαμπρός του Ιμπαρήμ, καταλαμβάνει το νησάκι Βασι-
λάδι στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου. • Οι Τούρκοι αποτυγχάνουν να κυριεύσουν την Κλείσοβα.
1828. Ο Τσάρος και η ρωσική κυβέρνηση διακηρύσσουν ότι είναι αποφασισμένοι να εισβάλουν στα ρου-
μανικά πριγκιπάτα και να επιβάλουν με τα όπλα στην Τουρκία την αποδοχή της Σύμβασης του Λονδίνου
(6/7/1827) για την ίδρυση Ελληνικού Κράτους.
1872. ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. Πλειοψηφεί το Κόμμα του Δημ. Βούλγαρη.
1877. Κυβέρνηση Επαμ. Δεληγιώργη. Θα παραμείνει μέχρι 18 Μαΐου.
1964. Να μην προτείνει τον Ηλία Τσιριμώκο ως πρόεδρο της Βουλής αποφασίζει ο Γ. Παπανδρέου. • Εντύπωση
προκαλεί στην Αθήνα η δημιουργία «Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού» αλλά και η ανάθεσή του
στον συνεργάτη του Στέφ. Στεφανόπουλου και Έλληνα πρέσβη στο Μαρόκο, Τζων Σωσσίδη.
1965. Την ανάγκη άμεσης αποπομπής του Γ. Παπανδρέου εκθέτει στον βασιλιά Κωνσταντίνο ο αρχηγός
της Ε.Ρ.Ε., Παν. Κανελλόπουλος, επικαλούμενος μεταξύ άλλων την αποκάλυψη από τον Γ. Παπανδρέου ότι
σύμφωνα με την απόρρητη έκθεση Λουκάκη, το Σχέδιο «Περικλής» ενεργοποιήθηκε στις εκλογές του 1961,
γεγονός που η Ε.Ρ.Ε. απορρίπτει.
1986. Πεθαίνει στην Αθήνα σε ηλικία 74 ετών η Αμαλία Φλέμιγκ. Η εκλιπούσα υπήρξε σύζυγος και
e-Δίαυλος | σελ. 62
 Διονύσης ΤΣΟΚΟΣ : Βαφτίσια σε Ζακυνθινή εκκλησία.

επιστημονική συνεργάτιδα του μεγάλου Βρετανού επιστήμονα Αλεξάντερ Φλέμιγκ που ανακάλυψε την
πενικιλίνη. Η Φλέμιγκ είχε εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.
1987. Ο ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος εκλέγεται μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Η εκλογή αυτή θέτει τέλος
στον αποκλεισμό από αυτό το πνευματικό ίδρυμα των διανοητών με προοδευτικές ιδέες.
2014. Ιδρύεται το κόμμα «Το Ποτάμι» από τον Σταύρου Θεοδωράκη.

27 Φεβρουαρίου
380. ΕΔΙΚΤΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α΄ και οι συναυτοκράτορες Γρατιανός
και Βαλεντινιανός Β΄ δηλώνουν την επιθυμία τους να ασπαστούν όλοι οι Ρωμαίοι πολίτες τον τριαδικό
Χριστιανισμό. «Αυτοκράτορες Γρατιανός, Ουαλεντινιανός και Θεοδόσιος, Αύγουστοι. Έδικτο προς τον λαό
της Κωνσταντινούπολης Είναι επιθυμία μας ότι όλα τα διάφορα έθνη, τα οποία υπόκεινται στην επιείκεια και
μετριοπάθεια μας, θα πρέπει να συνεχίσουν να πρεσβεύουν ότι η θρησκεία που παραδόθηκε στους Ρωμαίους
από τον θείο Απόστολο Πέτρο, όπως έχει διατηρηθεί από την θεία παράδοση, και η οποία τώρα ομολογείται
από τον Ποντίφικα Δάμασο και τον Πέτρο, Επίσκοπο της Αλεξάνδρειας, ενός ανθρώπου αποστολικής
αγιότητας. Σύμφωνα με την αποστολική διδασκαλία και τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, ας πιστεύουμε στην
μία θεότητα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, ίσου μεγαλείου και σε ιερή τριάδα. Θα επιτρέψουμε
στους τηρητές αυτού του νόμου να φέρουν τον τίτλο του Καθολικού Χριστιανού. Αλλά και για τους άλλους,
δεδομένου ότι, κατά τη γνώμη μας είναι ανόητοι τρελοί, διατάσσουμε ότι πρέπει να στιγματίζονται με το
ατιμωτικό όνομα των αιρετικών, και δεν θα τολμούν να δίνουν στις παρασυναγωγές τους το όνομα των
εκκλησιών. Θα υποφέρουν καταρχήν την τιμωρία της θείας καταδίκης και κατόπιν την τιμωρία της εξουσίας
μας, την οποία θα επιβάλουμε σύμφωνα με τη θέληση του Ουρανού. Εκδόθηκε στη Θεσσαλονίκη την 3η μέρα

e-Δίαυλος | σελ. 63
από τις Καλένδες του Μαρτίου, κατά την 5η θητεία του Γρατιανού Αύγουστου και την 1η του Θεοδοσίου
Αυγούστου»
425. Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β´ εκδίδει διάταγμα για την ίδρυση του «Πανδιδακτηρίου» στην
Κωνσταντινούπολη, κατόπιν προτροπής της συζύγου του, Ευδοκίας.
1869. Εγκαινιάζεται η σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει τον Πειραιά με την Αθήνα. Η αφετηρία της
βρίσκεται στο Θησείο. Το πρώτο δρομολόγιο πραγματοποιείται από ένα συρμό που αποτελείται από μία
ατμομηχανή και έξι βαγόνια. Καλύπτει τη διαδρομή σε 19 λεπτά. Ανάμεσα στους επιβάτες είναι η βασίλισσα
Όλγα και ο πρωθυπουργός Ζαΐμης.
1941. Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Οι Άγγλοι καταλαμβάνουν το Καστελόριζο
1943. Πεθαίνει στην Αθήνα ο ποιητής Κωστής Παλαμάς.
1959. Η ελληνική Βουλή απορρίπτει την πρόταση μομφής που κατέθεσε η αντιπολίτευση για τις Συμφωνίες
Ζυρίχης-Λονδίνου για το Κυπριακό. Ο Σοφ. Βενιζέλος κραυγάζει: «Ζήτω η Ένωσις!».
1962. «Εθνικό κίνδυνο» αποκαλεί τη συνεργασία Ένωσης Κέντρου-Ε.Δ.Α. για την παραπομπή Κων. Δόβα ο
υπουργός Εσωτερικών Γ. Ράλλης
1965. Η Ε.Ρ.Ε. καταγγέλλει στη Βουλή ότι υπάρχει «κομμουνιστική διείσδυση» στη Στρατιωτική Σχολή
Ευελπίδων και ότι μαθητές της σχολής, μέλη της Νεολαίας Λαμπράκη, έχουν συλληφθεί και κρατούνται σε
απομόνωση. Ο υπουργός Άμυνας Π. Γαρουφαλιάς το διαψεύδει.
1968. Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Στοκχόλμη, ο Ανδρ. Παπανδρέου ανακοινώνει την ίδρυση
του Π.Α.Κ., που έχουν ιδρύσει εν τω μεταξύ πολιτικοί του φίλοι. Με άλλη του συνέντευξη στο αμερικανικό
περιοδικό Newsweek, δεν αποκλείει και τον ένοπλο αγώνα εναντίον της χούντας.

28 Φεβρουαρίου
1770. ΡΩΣΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Ο Θεόδ. Ορλόφ, επικεφαλής ρωσικού στολίσκου, καταπλέει
στην περιοχή της Μάνης με σκοπό να προκαλέσει εξέγερση των Μανιατών. Λίγο αργότερα οι επαναστάτες
καταλαμβάνουν το Μυστρά.
1823. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Τα μέλη του Νομοτελεστικού εγκαθίστανται στα Αγιαννίτικα Καλύβια
Κυνουρίας.
1826. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Προσπάθεια του Ιμπραήμ να καταλάβει το Μεσολόγγι με έφοδο
αποτυγχάνει. • Οι πολιορκητές καταλαμβάνουν τη νησίδα Ντολμά.
1862. Η Σύρα επαναστατεί κατά του Όθωνα.
1913. Ο ελληνικός στρατός κυριεύει την Πρεμετή ενώ οι Τούρκοι εγκαταλείπουν το Δελβινάκι.
1943. Δίνεται η πρώτη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο θέατρο «Ολύμπια» υπό τη διεύθυνση
του Μανώλη Καλομοίρη.
1949. ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Ανακαλύπτεται η κρύπτη και το τυπογραφείο, στο οποίο τυπώνεται η
αντιστασιακή εφημερίδα «Μωριάς»
1984. Ο Νικ. Καργόπουλος ιδρύει το «Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (Α.Σ.Κ.Ε.)».
1999. Η ελληνική ομάδα του ανσάμπλ κερδίζει το πρώτο χρυσό μετάλλιο στην ιστορία της στο διεθνές
τουρνουά Ρυθμικής Γυμναστικής της Μαδέρα. Την ομάδα αποτελούν οι: Ειρήνη Αϊνδηλή, Εύα Χριστοδούλου,
Χαρά Καρυάμη, Άννα Πολλάτου, Μαρία Γεωργάτου και Κλεονίκη Γεωργακοπούλου.

29 Φεβρουαρίου
1924. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Η ημερομηνία εμφανίζεται πρώτη φορά στα ελληνικά ημερολόγια.
1944. ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ. Υπογράφεται από τις αντιστασιακές οργανώσεις ΕΛΑΣ,
ΕΚΚΑ, ΕΔΕΣ. Με τη συμφωνία αυτή οι οργανώσεις αναλαμβάνουν την υποχρέωση να μην πολεμούν μεταξύ
τους, να περιορίζονται στις περιοχές που κατέχει η καθεμιά και να πολεμούν τον εχθρό από κοινού και χωριστά.

e-Δίαυλος | σελ. 64
ΑΓΝΩΣΤΟΥ : Μιχαήλ Σπυρομήλιος (1800-1880) Γεώργιος ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ : Πλαστήρας, 1921

1956. Η Λίνα Τσαλδάρη (γεννήθηκε το 1887) αναλαμβάνει το υπουργείο Πρόνοιας και γίνεται έτσι η πρώτη
Ελληνίδα υπουργός. Η Λίνα Τσαλδάρη είναι χήρα του πρώην πρωθυπουργού Παν. Τσαλδάρη.
1964. Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου δηλώνει ότι η Ελλάδα θα υπερασπίσει την Κύπρο, εάν η Τουρκία
αποφασίσει να εμπλακεί σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μεγαλόνησο.

Ακόμα μέσα στον Φεβρουάριο

393. Με διάταγμα του Θεοδόσιου Α’ καταργούνται οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
1826. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Σφίγγει ο κλοιός γύρω από το πολιορκημένο Μεσολόγγι.
1861. Ο Γερμανός αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλερ φτάνει στην Αθήνα για να επιβλέψει την ανέγερση της
Ακαδημίας Αθηνών, ως εκπρόσωπος του αρχιτεκτονικού γραφείου του Θ. Χάνσεν.
1941. Β΄ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Μεταφέρονται με κάθε μυστικότητα στο υποκατάστημα της Τράπεζας
της Ελλάδος στο Ηράκλειο Κρήτης τα αποθέματα σε χρυσό της τράπεζας, που ανέρχονται σε 610.796,491
ουγγιές.
1975. Ανακηρύσσεται το «Τουρκικό Ομόσπονδο Κράτος της Βόρειας Κύπρου» στις περιοχές που βρίσκονται
υπό τουρκική κατοχή.
1990. Ιδρύεται το κόμμα «Νέο Αριστερό Ρεύμα (Ν.Α.Ρ.)». Στην ηγεσία του ο Γ. Γράψας.
2014. Ο Ευάγγ. Τσιομπανίδης ιδρύει το «Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας (Α.Κ.Κ.ΕΛ.)».
________________________________
Ο Σπύρος Γ. Δερμιτζάκης, γεννήθηκε στον Άγ. Νικόλαο Λασιθίου Κρήτης το 1948. Τα μαθητικά του χρόνια έζησε στη Χαλκίδα.
Στη Θεσσαλονίκη ζει από το 1966. Σπούδασε Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Α.Π.Θ.
Επαγγελματικά δραστηριοποιήθηκε σε διάφορες θέσεις σε πολυεθνική εταιρία πετρελαιοειδών. Υπήρξε για 30 χρόνια ενεργό μέλος της
Χ.Α.Ν.Θ. και για 6 χρόνια μέλος του Δ.Σ. της. Ενεργό μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1980. Δικά του:
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ & ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (‘‘ΡΩΜΗ’’, 2014).
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, πρόσωπα & αριθμοί (2 τόμοι) (‘‘ΡΩΜΗ’’, 2016).
ΣΗΜΑΙΕΣ ΚΡΑΤΩΝ & ΕΘΝΟΣΗΜΑ (‘‘ΡΩΜΗ’’, 2016).
Η ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΦΗΓΗΣΙΣ (‘‘ΡΩΜΗ’’, 2017).
100 ΧΡΟΝΙΑ ΣΙΝΕΜΑ: Ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου 1906-1967 (4 τόμοι) (‘‘ΡΩΜΗ’’, 2017).

e-Δίαυλος | σελ. 65
 Ηλεκτρονικό Περιοδικό ‘‘e-Δίαυλος’’
Επικοινωνία :
mail : diavlosmag@gmail.com
FB : https://www.facebook.com/groups/251193938274850/
Web : https://e-diavlos.blogspot.gr/
Προηγούμενα Τεύχη : https://www.scribd.com/user/377262808/

Φίλιππος ΤΣΙΑΡΑΣ, New York : Watercolors

e-Δίαυλος | σελ. 65 - ΤΕΛΟΣ