திருவேரக சுோமிமலை நேரத்ன மாலை

ப ொன்னரங் கு ஆகவுறை மொர் ன் சககொதரொ புரந்தரொ துரந்தரொ உறம

பூமி புகழ் வொமி அபிரொமி சிவகொமியருள் புதல் வ! குரு ர சுவொமி! நின்

சந்நதியறைந்தவர்க்கு எந்நிதியமும் உதவும் தயொநிதி! கிரு ொநிதி தி!

சைொை்சர சு ொகர, கைொை்சமது பசய் ய இது சமயம் நல் லசமயம் ஐயொ!

உன்னுருவம் உலகுயிர்கள் யொவும் என்ைொல் , எந்தன் உள் பமலிறவ நீ அறிறயகயொ?

ஓம் நகமொ சரவக ொை் வ குமர! முருகொ என் உறுதி நிறைகவை் றி றவத்தொள்

மன்னும் உரு பசொன்ன பமொழி கன்னபலழில் மின்னரசி வள் ளி ம வொள சர ம்

வ ் மயில் வொகனொ! ப ொன்கனரக ் தியில் வளர் சொமிநொத குருகவ.

நின் க்கல் அன்பில் லொ ் ொவியர் டுந்துயரம் நின்னடியர் தொமுறுவதும் ,

நின் றன என்றும் மைவொத பு ் ியர் ப ருஞ் பசல் வம் நிர்மூைர் தொன் ப றுவதும் ,

அன்புைன் நல் லைம் பசய் தருமசொலிகள் அல் லலொல் மனகநொவதும் ,

அைந்தறன மைந்திடும் அசத்திய ் க யர்கள் அகமகிழ் ந்கத வொழ் வதும் ,

உன் மகிறமகயொ அல் லது கலியுக ் ப ருறமகயொ? உறனயன்றி அணு அறசயுகமொ?

உலகினிை் க ்க ் ை பமய் யொன பதய் வகம! உயர் ரங் குன்றில் உறைவொய் !

வன் றகச் சூர்கவர் கறளந்ததுக ொல் என் றகறய மொை் றிடும் வடிகவலவொ!!

வ ் மயில் வொகனொ! ப ொன்கனரக ் தியில் வளர் சொமிநொத குருகவ.

ஓரு தரம் சரவ வொ என்று பசொல் வர் உளதினில் நிறனத்த எல் லொம்

உைகன றககூடுபமன கவதங் கள் பமொழியுகத; உ ் றம அறிவொன ப ொருகள!

ரிவொககவ அநந்தந் தரம் சரவ வொபவன்று நொன் பசொல் லியும் ,

ொங் குமிகு கொங் ககயொ! அடியகனன் எ ் ியது லியொதிரு ் து ஏகனொ?

குரு ரொ! முருறகயொ! கந் தொ! கைம் ொ! பசொல் குமரொ! குகொ! ஷ ் முகொ!

ககொலொகலொ! பவை் றிகவலொ! எனக்கருள் பகொடுத்தொள் றவ முத்றதயகன!

மருமலர்க் குழலழக கதவகுஞ் சரி, வள் ளி ம வொளகன! என் துற வகன!

வ ் மயில் வொகனொ! ப ொன்கனரக ் தியில் வளர் சொமிநொத குருகவ.

கந்தொ! குழந்றத! வடிகவலொ! குகொ! ஷ ் முகொ! ரமகுரு கதசிகொ!

கனம் ப ை உனக்கக பெயம் தரவும் ; நீ உன் கருத்திை் ய ் கைல் என்று

எந்தொய கவறளயிலும் , அசரீரி பமொழியொலும் எ ் ில் சகுனங் களொலும்

இயம் புமுன் உத்தரவு ப ொய் க்குகமொ? உறன நம் பி என்மனம் மயங் கலொகமொ?

சிந்தொ குலந்தவிர்த்து இந் தொ எனக்கருற பசய் து என் அபீஷ்ைம் யொவும்

சித்திக்ககவ அருள் பசய் ; க்தர்க்கு இரங் கும் என் பதய் வகம உறன நம் பிகனன்.

மந்தொகினிக்கு இனிய றமந்தொ! முகுந்தை் கு மருகொ! சிைந்த முருகொ!

வ ் மயில் வொகனொ! ப ொன்கனரக ் தியில் வளர் சொமிநொத குருகவ.

பநஞ் சினிை் கவறலயும் , சஞ் சல கிகலசமும் நீ என்ன அறியொதகதொ?

நீ ரினில் தன்றமக ொல் , உயிரினுக்கு உயிரொகி நிறைகின்ை ரிபூர ொ!

தஞ் சம் புகுந்தவன், பகொத்தடிறம என்று எறனத்தை் கொக்ககவணும் , அல் லொல்

தள் ளிவிைல் நீ திகயொ? சமயமிது அல் லகவொ? சர ம் புகுந்த பின் னர்,

அஞ் சபலனஆதரவு பசய் வது க ொல் பசய் து ஒன்னலொரிைம் விடுக்கலொகமொ?

ஐயகன உனது திருவிறளயொைகலொ? உன் அறைக்கலம் அறைக்கலம் கொ ் .

மஞ் சுஒதிமத் கதவகுஞ் சரிமகனொகரொ! வள் ளி நொயக பதய் வகம!

வ ் மயில் வொகனொ! ப ொன்கனரக ் தியில் வளர் சொமிநொத குருகவ.

ஆறுதறலயர் அருள் பசய் ஆறுதறலயொய் ! எனக்கு ஆறுதறல யொர்? உறன அலொல் !

ஐயகன! ஈரொறு றகயகன! பமய் யகன! அறனத்திலும் நீ ஒருவகன

கதறுப ொருள் என கவத கவதொந்த மதனிலும் , தீர்க்கமொ வொக்கியம் எலொம்

திவ் ய கதகெொமயொ நந்த ரிபூர த் கதவசிவ குருகவ! உறன

வீறுள் ள கதபவன்று கூறுவதலொல் , எங் கும் கவறு பமொரு பதய் வம் உளகதொ?

வி ் வர்கள் சிறைமீள, ஆயிரங் க ் ணுளொன் கமலுலகு தன்றன யொள,

மொறிை்ை சூரறனக் கூறிை்ைகவலொல் மனத்துயர் ஒழித்தருள் பசய் வொய் !

வ ் மயில் வொகனொ! ப ொன்கனரக ் தியில் வளர் சொமிநொத குருகவ.

உ ் டு என்னிைத்திை் லகுை் ைம் ; ஆகிலும் உறனயறைந்கதன்! ஆதலொல் ,

உவந்கத ப ொறுத்திடுதல் உன் கைறமயல் லகவொ; உ ் றமயொய் ஒரு வி ் ் ம் ;

் டு உதிரம் அதுசிதை வில் லொல் அடித்திை்ை ொர்த்தறனக் ககொபியொமல்

ொசு தம் அருள் பசய் த சிவகுமரொ! நிை் யந்தவர் பசய் ொங் கு க ொலும் ,

தி ் டு மு ் டு உறர பசய் த நக்கீரறனக் கொத்த பசய் றகக ொல் , உன் கிருற யொல்

சிறியன் மீகத பூர கரு ொ கைொை்சமது பசயகவணும் , இது சமயகம!

வ ் டுகுடி பகொ ் ைகுழல் பக ் றைவிழி, க ் டுபமொழி, வள் ளி ம வொள சர ம் !

வ ் மயில் வொகனொ! ப ொன்கனரக ் தியில் வளர் சொமிநொத குருகவ.

பகொஞ் ச பநஞ் சம் யமின்றி, அை மதறனக் குறலத்திைல் , சிவத்துகரொகம் ,

குருநிந்றதகயொடு சககொதரத் துகரொகம் , அன்னம் பகொடுத்தவர்க்குத் துகரொகம் ,

வஞ் சகம் , ப ொய் , சூது, அசத்தியம் , ஈரறஷ, மொச்சரியம் , மிக்க நன்றி

மைத்தல் , புைங் கூைல் , இன்னம் இ ் டி பவகு மொ ொவஞ் பசய் த பகொடிய

ஞ் சமொ ொவிகள் எ ் கமொ முடியும் ? இ ் ொர்மீதில் உறன நம் பிவொழ்

க்தர்கள் நிறன ் பு ஒன்று முை் ைொது இருக்குகமொ? ரம குருநொத சுவொமி!

வஞ் சகச் சூரபரனும் மொசிறன அகை் றிகய வொனுலகு வொழ றவத்கதொய்

வ ் மயில் வொகனொ! ப ொன்கனரக ் தியில் வளர் சொமிநொத குருகவ.

றமந்தர் கமல் கமொடியது, தந்றத தொய் பசய் வது என்ன மொயகமொ? இது ஞொயகமொ?

ொலசு ் பிரம ியன் என்ை க ர் நிெபமன வகுத்தது உன் கவடிக்றககயொ?

எந்தனுைல் , உயிர், ப ொருள் , யொவுகம நீ பயன இரு ்க ொர்க்கும் இரங் கொவிடில் ,

என்றனயும் நறகத்து ஐயொ! உன்றனயும் நறக ் தை் கு இைம் அல் லகவொ! கருற யொய் ச்

சுந்தர மிகுந்திலகு ஷ ் முகமும் , ஈரொறு கதொளும் , கைம் பும் , எங் கள்

பதொறக பதய் வொறன, குை மங் றககயொடு, கதொறககமல் பதொ ் ைகனன் க ் டுமகிழ,

வந்து எழுந்தருளி, எறன ஆ ் டு பகொள் வொய் ! உன் மலர் தம் சர ம் ஐயொ!

வ ் மயில் வொகனொ! ப ொன்கனரக ் தியில் வளர் சொமிநொத குருகவ.