1

π. Γεώργιος Ἰ. Θεοδωρίδης

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ;

ΚΑΛΥΜΝΟΣ 2018

ΠΡΟΛΟΓΟΣ-ΑΦΙΕΡΩΣΗ
Σχολιάζοντας την επικαιρότητα
σκέφτηκα μήπως μπορουν να εκδοθουν σε
βιβλίο όλα μου τα «άρθρα» στο διαδίκτυο.
Όποιος θέλει μπορει να παρακολουθήσει και
«το κανάλι» μου:
https://www.youtube.com/user/KERMENI,
απ΄όπου θα μπορει να δει και την σελίδα μου
στο facebook και τα αρχεια μου στο onedrive.
Εύχομαι καλή μελέτη και να έδωσα
λίγες γνώσεις (μακάρι να συνοδεύονταν και
από αγιοπνευματική εμπειρία) στους
αγαπητούς μου ακροατές και φίλους στο
ίντερνετ και μέσω αυτου του βιβλίου (ή
τεύχους) και σε σας.
+ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ;
Ἂν κάναμε σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους,
ὅλων τῶν ἐποχῶν, τὴν ἐρώτηση «τί
ὑπάρχει;», θὰ παίρναμε τρεῖς ἀπαντήσεις (ἂν
νομίζετε ὅτι εἶναι περισσότερες τὸ
συζητᾶμε…οἱ ἐπιπλέον ἀπαντήσεις θὰ εἶναι
ὑποσύνολα τῶν παρακάτω τριῶν).
Ἀπαντήσεις:
1.Ὑπάρχει μόνο ἡ ὕλη (Ὑλισμός).
2.Ὑπάρχει ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ὕλη καὶ μία
ἀπρόσωπη θεότητα (τὸ Μπράχμαν τοῦ
Ἰνδουισμοῦ) κάτι σὰν «ψυχὴ» τοῦ σύμπαντος,
ποὺ ἀποτελοῦν μία πραγματικότητα («ἓν τὸ
πᾶν»).
3. Ὁ (Ἄκτιστος, Προσωπικός, Τριαδικὸς)
Θεὸς δημιούργησε τοὺς Ἀγγέλους, τὴν ὕλη
καὶ τὸν ἄνθρωπο.
Ἀπό τὶς τρεῖς ἀνωτέρω θέσεις οἱ δύο
πρῶτες ἀπορρίπτονται: Εἶναι δυνατὸν ἡ ὕλη νὰ
ὑπάρχει ἀπὸ μόνη της (1); Εἶναι δυνατόν ἡ ὕλη
(ἡ φύση) νὰ εἶναι Θεός (2);
Ἡ τρίτη πρόταση ἱκανοποιεῖ καὶ τὸ
λογικό τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Θεὸς ἔφτιαξε τὸν
κόσμο ἐκ τοῦ μηδενός, «ἐκ τοῦ μὴ ὄντος». Εἶπε
καὶ ἐγενήθησαν (δημιουργήθηκαν).
Τώρα, πῶς ξέρουμε ὅτι ἡ ἀλήθεια
βρίσκεται μόνο μέσα στὴν Ἐκκλησία μας;
Οἱ θρησκείες δὲν εἶναι πολλές.
Χωρίζονται σὲ δύο κατηγορίες, τὶς
εἰδωλολατρικές (αὐτές, δηλαδή, ποὺ
ταυτίζουν τὸν Θεό μὲ τὸν Κόσμο, μὲ τὴν φύση)
καὶ στὶς Μονοθεϊστικές.
Στὶς εἰδωλολατρικὲς θρησκείες ἀνήκουν
οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἔδωσαν τὴν δεύτερη
ἀπάντηση. Σήμερα τέτοιες θρησκείες εἶναι ὁ
Ἰνδουισμός, Βουδισμός, Σίντο, Ταοϊσμός,
Δωδεκάθεο, Ἀνιμισμός, Πανθεϊσμός, Νέα
Ἐποχή, Μασωνισμός, κλπ.
Οἱ Μονοθεϊστικὲς εἶναι ὁ Χριστιανισμός,
τὸ Ἰσλάμ καὶ ὁ Ἰουδαϊσμός. Ἀπὸ αὐτές ὁ
Ἰουδαϊσμός τελείωσε τὴν ἀποστολή του ἀφοῦ
2
ἦλθε ὁ Μεσσίας (ὁ Χριστὸς) ἀλλὰ δὲν τὸν
δέχτηκαν καὶ ἑτοιμάζουν (οἱ Σιωνιστὲς Ἑβραῖοι)
τὴν ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου, ποὺ θὰ εἶναι ὁ
Μεσσίας τους. Τὸ Ἰσλάμ ἔχει γιὰ ἀρχηγὸ ἕναν
ἄνθρωπο ποὺ παρίστανε τὸν προφήτη. Αὐτός
πῆρε διάφορα στοιχεῖα ἀπὸ τὸν Ἰουδαϊσμὸ καὶ
τὸν Χριστιανισμὸ καὶ ἔκανε μιὰ βολικὴ θρησκεία
γιὰ ἀνθρώπους ἐμπαθεῖς.
Μόνο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ
ἀληθινὴ Θρησκεία (γιὰ τὴν ἀκρίβεια δὲν εἶναι
θρησκεία ἀλλὰ ἡ φανέρωση τοῦ Θεοῦ στὸν
κόσμο), διότι τὴν ἵδρυσε ὁ Θεάνθρωπος
Χριστός. Εἶναι «τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ τὸ
παρατεινόμενον εἰς τοὺς αἰῶνας»· τὸ Ἅγιο
Πνεῦμα καθοδηγεῖ τοὺς Ἁγίους μας και έξω
από την Εκκλησία δεν υπάρχει Αγιότης
(σωτηρία πρίν τον θάνατο). Μετά θάνατον
θα πανε στον Παράδεισο και μη Ορθόδοξοι
αλλά θα τρωνε από τα φύλλα του δέντρου
της ζωης (Αποκ. 22,2). Ως Ορθόδοξοι
Χριστιανοί θέλουμε να παμε στον
Παράδεισο και να αποφύγουμε την Κόλαση
αλλά η Εκκλησία μας δίνει την επιπλέον
δυνατότητα να περάσουμε χωρίς εξετάσεις,
αφου η Αγιότητα είναι η βίωση του
Παραδείσου πρίν τον βιολογικό θάνατο.
Ὁ παπισμός, ὁ προτεσταντισμὸς καὶ οἱ
λοιπὲς αἱρέσεις εἶναι ἀνθρώπινα
κατασκευάσματα ποὺ διαστρέβλωσαν τὸ
Εὐαγγέλιο.
Τί πρέπει νὰ γνωρίζουμε: 1. Ὁ Θεὸς
δημιούργησε τὸν Κόσμο, 2. Μὲ τὸ
προπατορικὸ ἁμάρτημα ἦρθε ὁ θάνατος καὶ τὸ
κακό στὴ ζωή μας, 3. Ὁ Χριστὸς ἔγινε
ἄνθρωπος γιὰ νὰ μᾶς ξαναβάλει στὸν
Παράδεισο (αἰώνια ζωὴ κοντὰ στὸν Θεὸ) καὶ 4.
Ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι Νοσοκομεῖο καὶ Σχολεῖο,
καὶ ζῶντας τὴν Μυστηριακὴ ζωὴ της
προγευόμεθα τὸν Παράδεισο.
Τί πρέπει νὰ κάνουμε: 1. Προσευχή,
2. Θεία Ευχαριστία, 3. Ἐξομολόγηση, 4.
Νηστεία, 5. Ἐλεημοσύνη…
Ὅσον ἀφορᾶ τὰ πολιτικὰ, δὲν
χρειάζεται νὰ ἀσχολούμαστε διότι Η ΤΡΑΠΕΖΑ
«κόβει» τὸ χρῆμα καὶ τὸ μοιράζει ὅπου θέλει. Ἡ
Τράπεζα ἔχει τὴν δυνατότητα αὐτή, διότι ἔχει
στὰ χέρια της ὄλα τὰ ἀγροτοκτηνοτροφικὰ
προϊόντα, τὰ ὁποῖα εἶναι καὶ τὸ ἀντίκρυσμα τοῦ
χρήματος ποὺ κυκλοφορεῖ σὲ κάθε σημεῖο τοῦ
πλανήτη.
Τὴν οἰκονομικὴ κρίση τὴν
ἀντιμετωπίζουμε μὲ νηστεία-προσευχή-
Μυστηριακὴ ζωή.
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ:
στα θεολογικά.
άλλο σωτηρία πριν τον θάνατο (αγιότης) και
άλλο σωτηρία μετά τον θάνατο (Παράδεισος).

όσοι πανε στον Παράδεισο δεν σημαίνει πως
έφτασαν στην τελείωση από αυτήν εδω την
ζωή. αυτό το συμπέρασμα μας βοηθα στο να
μην είμαστε φανατικοί ή στο να μην “τρέμουμε”
για την σωτηρία μας. οι περισσότεροι θα πανε
στον Παράδεισο, μόνο οι αμετανόητοι θα πανε
στην Κόλαση (γύρω στο 10% λέει ο Όσιος
Παϊσιος ο Αγιορείτης). όταν έχουμε απέναντί
μας οικουμενιστές ή αιρετικούς ή 3. The (uncreated, Personal, Triadic) God
αλλόθρησκους δεν πρέπει να τους πολεμαμε
με ανθρώπινα μέσα αλλά να προσευχόμαστε
ώστε ο Θεός να τους φωτίσει και να γίνουν
Ορθόδοξοι. άλλωστε ειναι επικίνδυνο να λες τα
λόγια των Αγίων της Εκκλησίας μας, χωρίς να
εισαι και ο ίδιος άγιος. το παράδειγμά μας
αρκει...
επίσης, στον Παράδεισο θα τρωνε από τα
φύλλα του δέντρου της ζωης και οι μή
Ορθόδοξοι (Αποκ. 22,2). αυτό δεν σημαίνει
πως πρέπει να παρατήσουμε τον αγωνα μας
για αγιότητα. μόνο μέσα στην Ορθόδοξη
Εκκλησία ο άνθρωπος μπορει να γίνει άγιος και
αυτό ειναι το πλεονέκτημά μας αλλά και γι’αυτό
θα δώσουμε λόγο στον Θεό με πιό αυστηρά
κριτήρια. για να γίνουμε άγιοι πρέπει να
προσευχόμαστε, να νηστεύουμε και να
μετέχουμε της Μυστηριακης ζωης της
Εκκλησίας μας.
στα οικονομικά
δεν υπάρχουν δανειστές και δανειζόμενοι. η
Τράπεζα κόβει το χρημα και το μοιράζει στα
κράτη, στα κόμματα και στους ιδιωτες. οι
πολιτικοί ειναι όργανα των Τραπεζιτων (και
καλά κάνουν…). η παγκοσμιοποίηση δεν ειναι
από μόνη της κάτι κακό. καταργουνται οι
εθνικοί πόλεμοι και η επιστήμη βοηθα στο να
ζουν οι άνθρωποι πιό άνετα. το αντίκρυσμα του
χρήματος ειναι τα αγροτοκτηνοτροφικά
προϊόντα. αφου οι Τραπεζίτες έχουν στα χέρια
τους το φαγητό, μπορουν και κόβουν όσο
χρημα θέλουν και το μοιράζουν όπου και όπως
θέλουν. έτσι ερμηνεύονται και όλα τα
κοινωνικοπολιτικοοικονομικοηθικά θέματα. η
Τράπεζα μας βλέπει σαν ένα κοπάδι ζώων και
προνοει για την εκτροφή μας. τα περι
ελευθερίας και πνευματικης ζωης δεν την
απασχολουν. ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί
καλούμαστε να ζήσουμε με νηστεία, προσευχή
και Μυστηριακή ζωή και “έχει ο
Θεός”.www.youtube.com/user/KERMENI
WHERE DOES THE TRUTH LIE?
If we asked all people throughout the
ages the question, “what is there-what exists?”,
we would receive three answers. (If you think
there are more we can discuss this, as more
3
answers would be subcategories of the
following three).
Answers:
1. There is only matter (Materialism).
2. Besides matter, there is a faceless god
figure (the Brahman of Hinduism), something
like the spirit of the universe, which makes up
one reality (“all are one”).
created the Angels, matter and mankind.
Of the above three positions, the first
two are discarded.
1. Is it possible that matters exists on its own?
2. Is it possible that matter (nature) is God?
The third statement satisfies human
logic. God made the World from nothing. He
spoke and all was created.
Now how do we know that the truth lies only in
our Church?
There are not many religions. There are two
categories. Those based on Idolatry (i.e. God
is part of the world and part of nature) and
those religions which are Monotheistic.
Those people who gave the second
response belongs to religions based on
idolatry. Today such religions are Hinduism,
Buddism, Shido, Taoism, the 12Gods,
Animism, Pantheism, New Age, Masonism,
etc.
The Monotheistic religions are
Christianity, Islam, and Judaism.
Of these, Judaism has completed its
mission, as the Messiah (Christ) came, but was
not recognized/accepted. The Zionist Hebrews
are preparing for the coming of the Antichrist,
which will be their Messiah.
Islam has a leader who is a man who
pretends to be a prophet. He took different
elements from Judaism and Christianity and
made a suitable religion for the Arabs.
Only the Orthodox Church is the true
religion. More accurately, it is not a religion but
the revealing of God to the world, as it was
founded by the God – Man Christ. It is “the
Body of Christ carried throughout the ages, and
the Holy Spirit guiding our Saints.
Papism, Protestantism and the rest of
the heresies are human creations, which have
twisted the Gospel.
What should we know: 1. God created
the world. 2. With the original sin, death and
evil came into our lives. 3. Christ became
human to put us back into Paradise (eternal life
close to God). 4. Our Church is a School and
Hospital, and by living her mystirical life we
have a foretaste of Paradise.

What do we need to do: 1. Pray. 2.
Partake in the Holy Service of Thanks Giving
(Communion). 3. Confession. 4. Fasting…
ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ
Ακόμη δεν κατάλαβαν οι περισσότεροι
ότι: ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΤΟ ΚΟΒΕΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ
ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΟΠΟΥ, ΟΠΩΣ
ΚΑΙ ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙ. ΤΟ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΣΤΑ
ΚΡΑΤΗ, ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ, ΤΑ
ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ, ΤΙΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΗΣ.
Στην περίπτωσι της Ελλάδας έπρεπε
να λαδώση το έντερο του Έλληνα, να φύγη από
το χωριό, να μάθη πως ζουν στην πόλη
(εργάτες, υπάλληλοι), να σταματουν να
γεννουν, να μάθουν να χρεώνονται και μετά,
αφου "καταλάβουν" πως δουλεύει το σύστημα,
ΘΑ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΖΗΤΟΥΣΑΝ
ΠΙΣΩ.
Αλλά και πάλι, ο σκοπός τους δεν ειναι
να πάρουν πίσω τα δανεικά, αφου όλα τα
χρήματα δικά τους ειναι, αλλά να μας βάλουν
στο παιχνίδι τους, στην παγκοσμιοποίησι και
αυτό, πάλι, δεν ειναι από μόνο του κάτι κακό...
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΣΩΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΜΑΖΙ
ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ». ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ
ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΙΧΑΝ ΩΣ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ
ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ
ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙ. Σ΄ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ
ΜΕΓΑΛΟ ΤΟ ΕΞΟΔΟ. ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥΣ
ΤΑ ΔΩΣΑΜΕ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
Το καλό της υπόθεσης ειναι ότι η μετάβασί μας
από το χωριό στην πόλι έγινε με ειρηνικό
τρόπο. Σε άλλα κράτη γίνεται με τις βόμβες.
Η ΚΡΥΦΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΜΠΟΥΡΖΟΥΑΖΙΑΣ
Αν συγκρίνουμε τη ζωή μας με την
ζωή που ζουσαν οι παππουδες μας, οι
οποιοι ηταν αγρότες και κτηνοτρόφοι στην
συντριπτική τους πλειοψηφία, θα
διαπιστώσουμε πως, οι μικροαστοί σήμερα
ζουν σαν «βασιλιάδες».
Νά, ένας πίνακας που δείχνει οτι
ζουμε σαν «βασιλιάδες»:
1. χωράφια δεν καλλιεργουμε αλλά
τρωμε ψωμί
2. δέντρα δεν κλαδεύουμε αλλά
τρωμε φρουτα
3. κήπους δεν τσαπίζουμε αλλά
τρωμε ζαρζαβατικά
4. αγελάδες δεν αρμέγουμε αλλά
πίνουμε γάλα
5. κότες δεν ταΐζουμε αλλά τρωμε
αυγά
6. γουρούνια δεν μεγαλώνουμε
αλλά τρωμε κρέας
4
7. πρόβατα δεν βόσκουμε αλλά
φοραμε μάλλινα (και όχι μόνο)
ρουχα
8. άλογα δεν έχουμε αλλά κάνουμε
βόλτες με πολλούς «ίππους»...
Εάν δεν είχαμε τα πάθη να
μας αποπροσανατολίζουν, θα
λέγαμε κάθε μέρα «δόξα τω Θεω»
για όλα αυτά τα αγαθά που
άνθρωποι σε άλλες εποχές
ίδρωναν για να τα αποκτήσουν.
Όποιος ζει ασκητικά
καταφέρνει και επιβιώνει και
δημιουργει οικογένεια και ζει
πνευματικά και του αρέσει η ζωή
της Εκκλησίας.
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ 3%
Στα ανεπτυγμένα κράτη οι αγρότες-
κτηνοτρόφοι είναι το 3% του πληθυσμου. Αυτό
είναι ένα θαυμα της επιστήμης. Ο Θεός μέσω
της επιστήμης μας δίνει την δυνατότητα να
ζουμε χωρίς να παράγουμε την τροφή μας!
Αυτό ηταν αδιανόητο για τους ανθρώπους από
τον Αδάμ και την Εύα μέχρι χθές.
Να θυμηθουμε τι έλεγε για τους
ανθρώπους που οργανώνονται σε κόμματα ο
Ε. Ροΐδης και να το επεκτείνουμε στο 97% των
ανθρώπων, οι οποιοι ζουν χωρίς να παράγουν
(κυριολεκτικά) την τροφή τους: «Κόμμα είναι
ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι
και ν' αρθογραφωσιν εχόντων χειρας και
πόδας υγιεις, αλλά μισούντων πασαν
εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα
οιονδήποτε αρχηγόν, ζητουσι ν' αναβιβάσωσιν
αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν
πρωθυπουργου, ίνα παρέχη αυτοις τα μέσα να
ζωσι χωρίς να σκάπτωσι».
Το 97% των ανθρώπων ζουν χωρίς να
αρμέγουν αγελάδες, χωρίς να βόσκουν
πρόβατα, χωρίς να οργώνουν χωράφια, χωρίς
να είναι αναγκασμένοι να ζουν στην φύση (και
να ζουν κατά φύσιν).
Το 97% των ανθρώπων είναι εργάτες,
υπάλληλοι ή συνταξιουχοι. Πηγαίνουν στο
σουπερ μαρκετ και θεωρουν δεδομένο ότι θα
βρουν και θα αγοράσουν τα
αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, με τα οποια
τρέφεται ο άνθρωπος. Μερικοί μπορει να
νομίζουν ότι τα αυγά είναι της μηχανης, ότι δεν
τα γεννάει κάποια κότα!
Το 97% των ανθρώπων μπορουν και
περνανε τον ελεύθερο χρόνο τους
κουτσομπολεύοντας, τρώγοντας, πίνοντας,
διασκεδάζοντας, ταξιδεύοντας χωρίς να
χρειάζεται να ταΐσουν τα ζωα που τους

θρέφουν, χωρίς να φροντίζουν έστω τον κηπο
που θα τους δώσει τα λαχανικά.
Το 97% των ανθρώπων έχουν την
πολυτέλεια να κατακρίνουν τους πάντες και τα
πάντα, να διαμαρτύρονται εναντίον των
πολιτικων αρχόντων, να ζητανε τα δικαιώματά
τους, να ζητανε χρήματα και φαγητό σε όσο
γίνεται μεγαλύτερες ποσότητες, για να
μπορουν να κάνουν τις αμαρτίες που προτιμα
ο καθένας.
Το 97% των ανθρώπων (εκτός από
λίγους που ζουν στα παγκάκια λόγω, μαλλον,
ψυχολογικων προβλημάτων) είτε δουλεύουν
είτε όχι έχουν φαγητό, ρουχα, στέγη και δεν
χρειάζεται να λένε ούτε καλημέρα στον γείτονά
τους, αφου ο μικροαστικός τρόπος ζωης τους
δίνει αυτήν την δυνατότητα.
Η πολυκατοικία και η μονοκατοικία
δίνουν την δυνατότητα να ζει ο κάθενας όπως
του αρέσει, χωρίς να δίνει δικαίωμα ούτε στον
Θεό ούτε στους ανθρώπους. Και μετά
αναρωτιόμαστε γιατί η Βουλή νομοθετει όπως
νομοθετει (σύμφωνο συμβίωσης, αύριο
τεκνοθεσία στους ανώμαλους κλπ).
Το θαυμα, λοιπόν, του 3% ερμηνεύει
από μόνο του όλα τα
κοινωνικοπολιτικοοικονομικά θέματα που μας
απασχολουν κάθε μέρα και με δεδομένο ότι οι
κλειστές αγροτοκτηνοτροφικές κοινωνίες και,
οικονομίες είναι παρελθόν, καλούμαστε να
προσαρμοστουμε, να ευχαριστουμε τον Θεό
για τα πλούσια υλικά αγαθά που
απολαμβάνουμε, σε σύγκριση με τα
δισεκακτομμύρια ανθρώπων που
προηγήθηκαν ημων, αλλά και να ζουμε
ασκητικά, για να μη μας βλάψει η πρόοδος της
επιστήμης στην ψυχή ή στο σωμα.
ΤΟ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΥΣΟΣ ΟΥΤΕ ΤΟ ΔΟΛΑΡΙΟ
ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΑΤΑΤΕΣ!
Η Επιστήμη εγένησε τις Μηχανές, οι
Μηχανές εγένησαν τον Καπιταλισμό, ο
Καπιταλισμός εγένησε τον Κομμουνισμό και
τον Φασισμό και σήμερα έχουμε
Τραπεζοκομμουνιστικό σύστημα. Αν, όμως,
δεν υπηρχαν τα αγροτικά προϊόντα δεν θα
μπορουσε να σταθη κανένα σύστημα.
Όλοι ειναι υπόδουλοι-υπάλληλοι στην
ΤΡΑΠΕΖΑ! τα αγροτικά προϊόντα ανήκουν
στην Τράπεζα (αφου όλοι οι αγρότες είναι
χρεωμένοι), οπότε ελέγχει τους αγρότες και
όσους τρώνε αγροτικά προϊόντα, δηλαδή
όλους.
Αφου υπάρχουν αγροτικά προϊόντα, η
Τράπεζα μπορει να κόβη όσο χρημα θέλει και
να το μοιράζει όπου, όποτε και όπως θέλει!
5
Στην πραγματικότητα δεν ειναι ο χρυσός ούτε
το δολάριο το αντίκρισμα του χρήματος που
κυκλοφορει αλλά οι πατάτες και τα κρεμμύδια,
αφου για να ζήση ο άνθρωπος (αγρότης,
εργάτης, υπάλληλος, πλούσιος, φτωχός) δεν
χρειάζεται μέταλλο ή χαρτί αλλά
αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΟΙ ΜΑΡΞΙΣΤΕΣ ΚΑΙ
ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ. ΟΙ
ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ
ΤΟΥΣ ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ, ΔΕΝ ΘΑ
ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΟ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ
ΣΥΣΤΗΜΑ !
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ
Η παγκοσμιοποίηση δεν ειναι κάτι κακό
από μόνη της. Το μόνο κακό θα είναι αν μας
ζητήσουν να αρνηθουμε την πίστη μας στον
αληθινό Θεό και αν μας ζητήσουν να μας
σφραγίσουν με το 666. (Μακάρι η
παγκοσμιοποίηση να ειχε ως σκοπό να γίνουν
όλοι οι άνθρωποι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και να
μιλανε ελληνικά!)
Ως Ορθόδοξοι χριστιανοί δεν μας
πειράζει αν όλος ο πλανήτης γίνη ένα κράτος,
αφου υπηρξαν περίοδοι στην ιστορία μας που
ζούσαμε παρέα με άλλα έθνη σε μεγάλες
αυτοκρατορίες.
Δεν μας ενδιαφέρει αν θα υπάρξη ένα
νόμισμα, αφου το Ευαγγέλιο λέει «απόδοτε τα
του Καίσαρος τω Καίσαρι».
Δεν πρέπει να παραπονιόμαστε
υπερβολικά με την μείωση των χρημάτων που
έχουμε στην διάθεσί μας, αφου η Εκκλησία
ούτως ή άλλως μας προτρέπει να ζουμε με
ολιγάρκεια.
Δεν πρέπει να στρεφόμαστε κατά των
μεταναστων, αφου όλοι οι άνθρωποι είναι
δημιουργήματα του Θεου. Άλλωστε η
μετανάστευση οφείλεται στις μηχανές. Οι
μηχανές έδιωξαν τους ανθρώπους από την
ύπαιθρο, αφου σήμερα ένας γεωργός
καλλιεργει με τα μηχανήματα και τα λιπάσματα
τα χωράφια 100 αγροτων του παρελθόντος.
Και οι θέσεις εργασίας στις πόλεις δεν είναι
άπειρες αλλά εξαρτωνται από διάφορους
παράγοντες και από την ύπαρξη, πάλι, των
μηχανων.
Η παγκοσμιοποίηση λέει να μην
κάνουμε πολλά παιδιά, αλλά οι γυναικες το
εφαρμόζουν αυτό από μόνες τους (όταν
φύγουν από το χωράφι και πανε στην πόλη
σταματανε να γεννανε). Δεν χρειάζεται να
ρίχνουμε το βάρος συνέχεια στις σκοτεινές
δυνάμεις. Ο παγκόσμιος πληθυσμός θα
μειωθη με μαθηματική ακρίβεια, όταν όλος ο

πλανήτης εκβιομηχανιστη, και αυτό δεν είναι
μακριά.
Η παγκοσμιοποίηση μας προσφέρει
μολυσμένα τρόφιμα, αλλά φταιμε κι εμεις που
δεν κραταμε τις νηστειες της Εκκλησίας μας. Αν
τις κρατούσαμε, θα κάναμε και οικονομία.
Αντί να ανησυχουμε για το ότι μας
παρακολουθούν, καλύτερα θα ηταν να
προσπαθούσαμε να κάνουμε λιγότερες
αμαρτίες.
Αν είναι τόσο διεστραμμένοι οι
παγκοσμιοποιητές και θέλουν να μας
σκοτώσουν, ας κάνουμε την προσευχή μας να
τους εμποδίση ο Θεός. Αν δεν τους εμποδίση,
αυτό θα σημαίνη πως κοντεύει η Δευτέρα
Παρουσία του Κυρίου, οπότε θα έλθη το
βιολογικό τέλος όλων.
ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΙ
Η παγκοσμιοποίησι λέει πως, επειδή τα
μηχανήματα δεν ξεχωρίζουν φυλές και φύλα
και θρησκειες, πρέπει όλοι οι άνθρωποι να
ζουν αγαπημένοι, για να μην εμποδίζεται η
παραγωγή με τις κοινωνικές ταραχές (που
οφείλονται στην προκειμένη περίπτωσι σε
θρησκευτικές διαφορές).
Οι μουσουλμάνοι πρέπει να
καταλάβουν ότι, η παγκοσμιοποίησι την οποία
ονειρεύονται, δεν επιτρέπεται να γίνη, διότι οι
περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη δεν
θέλουν τέτοιου είδους παγκοσμιοποίησι. Ο
τύπος της παγκοσμιοποίησης που επικράτησε
έχει οικονομικό χαρακτηρα και όχι
θρησκευτικό, όπως θα ήθελαν οι μωαμεθανοί.
Επομένως ή θα συμμορφωθουν οι
φίλοι μας οι μουσουλμάνοι ή θα τιμωρηθουν.
Για να ενταχθουν στο γίγνεσθαι του
παγκοσμιοποιημένου πλανήτη πρέπει να
αποβάλλουν ορισμένα χαρακτηριστικά της
θρησκείας τους και παράλληλα να μη θέλουν
να επιβληθουν πολιτικά στους άλλους λαούς
και έθνη ούτε στα ίδια τους τα κράτη.
Αυτό, βέβαια, μοιάζει με ευνουχισμό
στους μωαμεθανούς που ταυτίζουν την
πολιτική με την θρησκεία τους, γι΄αυτό
έρχονται σε σύγκρουσι με το περιβάλλον τους.
Επειδή, όμως, οι καιροί αλλάξανε και οι
μουσουλμάνοι δεν έχουν την δύναμη που ειχαν
παλαιότερα, θα καταλάβουν σιγά σιγά ότι ή θα
κοινωνικοποιηθουν ή θα σκοτώνουν και θα
σκοτώνονται σε βομβιστικές επιθέσεις μέσα ή
έξω από τα κράτη τους. Η απομόνωσί τους,
όμως, είναι δεδομένη και άρχισε από τον
Σεπτέμβριο του 2001.
Οι άνθρωποι που μένουν δίπλα σε
μουσουλμάνους έχουν καθηκον στην
κοινωνικοποίησι τους, διότι αν δεν το
6
καταφέρουν, κινδυνεύουν και οι ίδιοι από τους
φανατικούς μουσουλμάνους.
Όσο αυξάνεται ο αριθμός των
φιλήσυχων μωαμεθανων και μειώνεται ο
αριθμός των εξτρεμιστων αυτό θα σημαίνει
πως «παμε καλά». Επειδή, όμως, δεν ξέρουμε
πόσο χρόνο θα πάρει η κοινωνικοποίησι των
μουσουλμάνων, καλό είναι να φυλαγόμαστε.
Τέλος, κι εμεις ως Ορθόδοξοι
Χριστιανοί θα θέλαμε μία παγκοσμιοποίησι
βυζαντινου τύπου, αλλά δυστυχως η επιστήμη
και οι τράπεζες αναπτύχθηκαν στην δυτική
Ευρώπη.
ΜΕΙΩΣΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ
ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ
Έχουμε τα εξης δεδομένα: 1). Ο
σύγχρονος άνθρωπος ξοδεύει πολλή ενέργεια
στην καθημερινή του ζωή και θα επιθυμουσε
να αυξήσει ακόμη περισσότερο την
κατανάλωση των υλικων αγαθων. 2). Ο
πλανήτης μας, εάν όλοι οι άνθρωποι ζουσαν
όπως ζουν στο Μπαγκλαντές π.χ., θα
μπορουσε να θρέψει 20 δισεκατομμύρια
ανθρώπους. Εάν, όμως, όλοι οι κάτοικοι του
πλανήτη ζουσαν όπως π.χ. στην Ελβετία, θα
μπορουσε να θρέψει 600 εκατομμύρια,
σύμφωνα με μελέτες του Ο.Η.Ε.
Έχοντας υπ΄όψιν τα δύο ανωτέρω
δεδομένα (στο βαθμό που είναι σωστά),
μπορουμε να καταλάβουμε γιατί επιβάλλονται
τα μέτρα λιτότητας στους λαούς και τα έθνη. Το
σκεπτικό των διαχειριστων της παγκόσμιας
οικονομίας είναι προφανως η μείωση του
παγκόσμιου πληθυσμου, για να μπορουν να
ικανοποιηθουν οι ανάγκες και οι υπερβολικές,
εν πολλοις, απαιτήσεις των ανθρώπων. Μας
λένε, λοιπόν, πως αφου θέλετε να ζειτε όλοι
όπως ζουν στην Ελβετία (δυστυχως ούτε οι
Ορθόδοξοι χριστιανοί εξαιρουνται), θα σας
επιβάλλουμε δυσβάσταχτα μέτρα λιτότητας
ώστε να μην μπορειτε να παντρευτειτε εύκολα
και αν παντρευτειτε να μην μπορειτε να
γεννήσετε πολλά παιδιά.
Άλλωστε είναι παρατηρημένο ότι οι
γάμοι μειώνονται όταν οι άνθρωποι από
αγρότες (των κλειστων αγροτοκτηνοτροφικων
κοινωνιων) γίνονται εργάτες ή υπάλληλοι,
μειώνεται και ο αριθμός των παιδιων της
πυρηνικης λεγομένης οικογενείας, και
αυξάνονται και τα διαζύγια.
Επίσης, με την λαθρομετανάστευση
μειώνονται οι μισθοί και ωθουνται στην
μετανάστευση οι εντόπιοι εργάτες ή οι άνεργοι
που έχουν κάποιο επίπεδο παιδείας και δεν
καταδέχονται να κάνουν χειρονακτικές

εργασίες ή να ασκουν κάποιο επάγγελμα που
δεν ανταποκρίνεται στις σπουδές που κάνανε.
Έτσι επιτυγχάνεται και το ανακάτεμα των
εθνων και των λαων και επέρχεται σταδιακά η
ομογενοποίηση ολόκληρου του πλανήτη.
Τι μπορουμε να κάνουμε;
Να ζουμε ασκητικά, ώστε να μπορουμε
να αντεπεξερχόμεθα στις οικονομικές
δυσκολίες.
Να, λοιπόν, που είναι επίκαιρη, όπως
πάντα, η συνταγή της Εκκλησίας μας: νηστεία,
προσευχή, μυστηριακή ζωή.
ΜΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ – ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Στις κλειστές αγροτοκτηνοτροφικές
κοινωνίες οι άνθρωποι θρήσκευαν, σχεδόν
όλοι. Οι άθεοι ηταν ελάχιστοι, διότι ο άνθρωπος
της φύσεως έχει ανάγκη από τον Θεό· αν, π. χ.,
δεν βρέξη ο Θεός, καταστρέφονται τα πάντα.
Όταν, όμως, οι άνθρωποι πηγαν στην
πόλη, λόγω βιομηχανικης επανάστασης, τα
πράγματα άλλαξαν. Τώρα δεν χρειάζεται να
βρέξη για να φάει κανείς ψωμί. Πηγαίνει στον
φουρνο ή στο σουπερ μάρκετ και αγοράζει (με
τα χρήματα που βγάζει ως εργάτης ή
υπάλληλος).
Έτσι, οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο
κατηγορίες:
Οι δεξιοί λένε «δόξα τω Θεω» έχουμε
ψωμί και τρωμε, χωρίς να μας φυσάει ο αέρας,
χωρίς να έχουμε χωράφια κλπ., ενώ οι
αριστεροί ξεχνανε ότι έρχονται από την
επαρχία, ξεχνανε πως βγαίνει το ψωμί
(όργωμα, σπάρσιμο, θέρισμα, αλώνισμα,
άλεσμα, ζύμωμα κλπ.) και το μόνο που κάνουν
είναι να παραπονιουνται και να ζητανε
περισσότερα χρήματα.
Οι δεξιοί θυμουνται το παρελθόν, την
ιστορία του έθνους, τους ήρωες, ενώ οι
αριστεροί έχουν δικούς τους ήρωες, τους
ήρωες του προλεταριάτου που έδωσαν και την
ζωή τους για να τρωνε οι εργάτες περισσότερο
ψωμί.
Πατρίδα για τον δεξιό είναι τα χωράφια
του, η οικογένεια, η γλωσσα, η θρησκεία κλπ.,
ενώ για τον αριστερό είναι το διαμέρισμά του, η
δουλειά του, οι φίλοι του. (Σήμερα, με δεδομένο
ότι το 4% του πληθυσμου είναι αγρότες, τι
συμπέρασμα βγάζουμε για το μέλλον του
εθνικισμου;).
Μέχρι χθές τα χρήματα τα μοίραζαν οι
κυβερνήσεις, γι΄αυτό και οι αριστεροί έκαναν
απεργίες, διαμαρτυρίες κλπ., ενώ σήμερα τα
χρήματα τα δίνουν οι τράπεζες στα κράτη (ποιο
είναι, λοιπόν, το μέλλον της αριστερας;).
Συμπέρασμα: ακροδεξιοί και αριστεροί
να κάτσουν φρόνιμα, διότι η οικονομία πλέον
7
είναι παγκόσμια και οι διαχειριστές της δεν
φαίνονται. Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί θα το
«παλέψουμε» μέχρι να έρθη η ώρα του
σφραγίσματος, οπότε και θα φανερωθουν οι
ζωντανοί Χριστιανοί.
ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Μπορει να νοσταλγουμε το παρελθόν (όσοι
ειχαν την τύχη να γεννηθουν σε χωριό) και να
το ωραιοποιουμε, αλλά για να δουμε και
ορισμένα από τα καλά της σύγχρονης ζωης:
1. Χωρίς να έχουμε επαφή με την φύση
(δεν οργώνουμε, δεν σπέρνουμε, δεν
αρμέγουμε κλπ.) τρωμε ψωμί, κρέας,
ψάρια, αυγά και πίνουμε γάλα, κρασί
κλπ. (και θεωρουμε αυτονόητο το ότι
πηγαίνουμε στο σουπερ μάρκετ και τα
βρίσκουμε στα ράφια έτοιμα). Η
επιστήμη μας δίνει αυτή την
δυνατότητα, δηλ. λίγοι αγρότες και
κτηνοτρόφοι, το 4% περίπου στα
ανεπτυγμένα κράτη, ταΐζουν το 100%
του πληθυσμου. Ο Θεός μέσω της
επιστήμης εκπληρώνει το αίτημα όλης
της ανθρωπότητας για φαγητό
(δυστυχως υπάρχουν και οι εξαιρέσεις
των αστέγων, φτωχων κλπ. αλλά και
αυτοί έχουν τα συσσίτια, τα επιδόματα
κ.α. παροχές).
2. δεν υπάρχει η παιδική θνησιμότητα του
παρελθόντος, ούτε πεθαίνουν από
σκωληκοειδίτιδα ή ελονοσία σήμερα οι
άνθρωποι (στα ανεπτυγμένα κράτη).
3. έχουμε νερό μέσα στο σπίτι,
ηλεκτρισμό, πλυντήρια, ψυγεία κλπ. και
έτσι η ζωή έγινε πιό άνετη.
4. έχουμε περισσότερες δυνατότητες για
εκπαίδευση και αύξηση των γνώσεών
μας.
5. δεν έχουμε την πείνα του παρελθόντος,
τους πολέμους, τις επιδημίες
6. αυξήθηκε ο ελεύθερος χρόνος, τον
οποιο μπορουμε να αφιερώσουμε για
την πνευματική μας καλλιέργεια
Εάν ζουμε ασκητικά, δεν υστερουμε σε
τίποτα από τους Χριστιανούς άλλων
εποχων. Στο χέρι μας είναι να
χρησιμοποιήσουμε τα καλά του
τεχνολογικου πολιτισμου προς όφελος των
ψυχων (κατι των σωμάτων) μας.
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ
Οι αγρότες-κτηνοτρόφοι έχουν δίκιο
αφου αυτοί μας ταΐζουν, αυτοί παράγουν
πραγματικά και με όλη την σημασία της λέξεως

αλλά...η παγκοσμιοποίησι τους λέει: "δεν σας
έχουμε ανάγκη. μπορουμε να φέρουμε
αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα από
οποιοδήποτε άλλο κράτος".
Έτσι, οι αγρότες έγιναν επιχειρηματίες.
Οι μικροκαλλιεργητές «τελείωσαν» και όσοι
έμειναν δουλεύουν για την Τράπεζα. Φυσικά
μπορουν και οι αγρότες να επιβιώσουν
αλλά..."Θανάση, σφίξε κι άλλο το ζωνάρι"...
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΛΕΞΗ «ΠΑΤΡΙΔΑ»;
Ουσιαστικοποιημένα (ή
Ονοματοποιημένα) Επίθετα λέγονται αυτά που
ενώ παλιότερα χρησιμοποιούνταν μαζί με
κάποιο ουσιαστικό, στη γλώσσα μας, σήμερα,
το ουσιαστικό παραλείπεται και το επίθετο
λειτουργεί σαν ουσιαστικό π.χ. λέγαμε «θα
πάρω το πρωινό ρόφημα» ενώ σήμερα λέμε
«θα πάρω πρωινό», λέγαμε «ο πλούσιος
άνθρωπος», σήμερα λέμε «ο πλούσιος».
http://sainia.gr/2012-09-10-12-05-21/ta-
mathimata-mou/glossa-e/grammatiki/781-
epitheta
Οι αρχαιοι ημων πρόγονοι έλεγαν
«πατρίς γαῖα» (τα χωράφια του πατέρα μου,
του παππου μου, του προπάππου μου κλπ),
και σιγά σιγά «έφυγε» η γη και έμεινε η λέξη
«πατρίδα».
Σήμερα, με δεδομένο ότι λιγότεροι από
το 10% των Ελλήνων ζουν από τα χωράφια
τους, ποια είναι η έννοια της λέξης «πατρίς»;
ΤΟ ΧΡΗΜΑ
Μπορουμε να χωρίσουμε όλους τους
ανθρώπους σε τρεις ομάδες: στους αγρότες,
στους εργάτες και στους υπάλληλους.
Για να ζήσουμε χρειαζόμαστε τα
προϊόντα του αγρότη κατά κύριο λόγο και μετά
του εργάτη και του υπάλληλου.
Η Τράπεζα κόβει το χρημα και το
μοιράζει στους ανθρώπους για να αγοράζουν
τα προϊόντα του αγρότη και τις υπηρεσίες του
εργάτη και του υπαλλήλου.
Η Επιστήμη έδωσε την δυνατότητα
αύξησης των αγροτικων προϊόντων, επομένως
η Τράπεζα μπορει να κόβη περισσότερο
χρημα, να το μοιράζει στους ανθρώπους και να
αυξάνεται έτσι η κίνησι του χρήματος αλλά και
ο παγκόσμιος πληθυσμός.
Για να έχει κάποιος χρήματα στην
τσέπη του, δηλαδή για να του επιτρέπεται να
ζη, πρέπει να υπακούη στις εντολές της
Τράπεζας.
Τι ζητά η Τράπεζα από τον άνθρωπο:
1. Να εργάζεται, 2. Αν είναι άνεργος να αρκειται
στο ταμειο ανεργείας και να ψάχνη συγχρόνως
για δουλειά, 3. Αν δεν μπορει να εργαστη λόγω
8
ηλικίας ή υγείας να αρκειται στα χρήματα της
σύνταξης ή της οικογενείας του ή του
επιδόματός του.
Συμπέρασμα: όλα όσα συμβαίνουν στη
χώρα μας, και σε όλον τον πλανήτη,
ερμηνεύονται με τα ανωτέρω και είναι
φυσιολογικά.
ΠΩΣ, ΓΙΑΤΙ, ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ, ΠΟΥ
ΣΤΗΡΙΧΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΠΗΡΑΝ
ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΝΑ
ΚΟΒΟΥΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ: Η πίστωση,
στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας, δεν είναι
τίποτα άλλο παρά η διατήρηση μιας
ισορροπίας μεταξύ των χώρων πλεονασμού
εμπορευμάτων ή χρήματος και των χώρων
έλλειψής τους. Μέσω της πίστωσης
εμπορεύματα ή χρήματα ρέουν από το χώρο
πλεονασμού προς τον χώρο έλλειψης. Η
πίστωση επομένως είναι στενά συνδεδεμένη
με το εμπόριο και είναι ουσιαστικά παράγωγο
του εμπορίου….Η αρχή των τραπεζών
συνδέεται επομένως στενά με το εμπόριο του
οποίου και υπήρξε βοηθός και υπηρέτης.
Παράλληλα όμως με αυτό ένα ακόμη
χαρακτηριστικό του τραπεζικού συστήματος
αναδεικνύεται από την αρχή του: Ο δανεισμός
ηγεμόνων και κρατών.
(http://eparistera.blogspot.com/2011/04/1.html
#ixzz40AeuUrGt). ΔΗΛΑΔΗ, ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ
ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΙΧΑΝ ΤΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ (Ο,ΤΙ
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΟΙ
ΑΝΘΡΩΠΟΙ), ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΕ ΤΗΝ
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΚΟΒΟΥΝ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ
ΓΙΝΟΥΝ ΚΡΑΤΟΣ ΕΝ ΚΡΑΤΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ
ΤΕΛΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ
ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ
ΧΡΗΜΑΤΟΣ!
Πρέπει να φοβόμαστε τους μωαμεθανούς;
Η απάντηση ειναι "όχι", διότι το χρημα
το κόβουν οι Τράπεζες, διότι οι αγρότες
μωαμεθανοί δεν έχουν καμία δύναμη (εκτός
από την τεκνοποίηση), διότι οι εργάτες-
υπάλληλοι μωαμεθανοί ζουν όπως και οι
υπόλοιποι άνθρωποι με τις γνωστές
οικονομικές στερήσεις, διότι οι ταραξίες
μωαμεθανοί στην πραγματικότητα
αντιμετωπίζονται ως κοινωνικά προβληματικοί
και όχι ως ιδεολόγοι-θρησκευόμενοι, διότι δεν
έχουν στρατιωτική δύναμη και τα όπλα στους
τζιχαντιστές τα δίνουν οι δυτικοί, διότι οι
ηγεσίες των μωαμεθανων ειναι πράκτορες της
Δύσης, διότι οι γυναικες των μωαμεθανων στην
Ευρώπη και γενικότερα στις πόλεις δεν

γεννουν τόσα πολλά παιδιά όσο οι
χωριάτισσες και αργά ή γρήγορα θα έρθει
ισορροπία, διότι από την στιγμή που δεν
ασκουν εξουσία στα ίδια τους τα κράτη, πως θα
ασκήσουν εξουσία στα άλλα κράτη και σε όλον
τον κόσμο (όπως ονειρεύονται οι φανατικοί
τους);
ΓΙΑΤΙ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΙΝΕΙ ΧΡΗΜΑΤΑ
ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ;
Όταν η Τράπεζα δώση σε κάποιον
χρήματα, περιμένει να τα πάρη πίσω. Γιατί
όμως δανείζει τα κόμματα;
Το κάθε κόμμα σήμερα είναι και αύριο
δεν είναι. Ή, σήμερα βγαίνει κυβέρνησι και
αύριο πέφτει στο 4%. Πως η Τράπεζα θα πάρη
πίσω τα χρήματά της;
Δηλαδή, η Τράπεζα παίρνει πίσω τα
χρήματά της ποντάροντας στο αν βγη στην
εξουσία ένα κόμμα; Και αυτά που δεν βγαίνουν
στην κυβέρνησι, πως αποπληρώνουν το χρέος
τους; Και είναι νόμιμο να πη η Τράπεζα «πάρε
αυτά τα χρήματα και όταν βγης κυβέρνησι θα
μου τα επιστρέψης; Δηλαδή, θα τα πάρης από
τον κρατικό κορβανά και θα μου τα δώσης
πίσω;»! Είναι λογικά όλα αυτά;
Είναι λογικό η Τράπεζα να ταΐζει μία
ομάδα ανθρώπων μόνο και μόνο επειδή
εκφράζουν ένα ποσοστό ψηφοφόρων;
Να ποιος είναι ο ορισμός του κόμματος
κατά τον Ε. Ροΐδη: «Κόμμα = Ομάς ανθρώπων,
ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν'
αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας
υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν,
οίτινες ενούμενοι υπό ένα οιονδήποτε
αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια
παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού,
ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να
σκάπτωσι».
Συμπέρασμα: Η Τράπεζα κυβερνα και
όχι οι κυβερνήσεις. Η χρηματοδότησι
κομματικων μηχανισμων όλου του πολιτικου
φάσματος εξασφαλίζει την πρόσβασι στην
εξουσία ανθρώπων έμπιστων στην παγκόσμια
οικονομία.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ
ΚΡΙΣΗΣ
Τα τελευταια 40 χρόνια ανέβηκε
αισθητά το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων. Ο
μισθός π.χ. ενός δασκάλου στην δεκαετία του
΄70 ηταν περίπου 100 ευρω. Τη δεκαετία του
΄90 ηταν 600 ευρω και σήμερα 1000 ευρω.
Ένας δάσκαλος στη δεκαετία του 60 πήγαινε
με το ποδήλατο, στη δεκαετία του ΄70 με
αυτοκίνητο και σήμερα έχει και υπολογιστή,
κινητό, σπίτι κλπ.
9
Στη δεκαετία του ΄80 «έπεσε» πολύ
χρημα στην Ελλάδα. Έπρεπε να «λαδώση το
έντερο του Έλληνα» αφου μπήκαμε στην ΕΟΚ.
Ήδη τα μεγάλα κράτη ειχαν σταματήσει να
τυπώνουν τα νομίσματά τους και άρχισαν τα
δανεικά από τις τράπεζες, οι οποιες είναι
ιδιωτικές, όπως και οι οικοι αξιολόγησης. Αυτό
έκαναν και οι ελληνικές κυβερνήσεις τα
τελευταια 30 χρόνια (δανείζονταν χρήματα,
αφού κάποιοι τους τα έδιναν).
Δυστυχως η ανθρώπινη φύση ρέπει
προς την άνεσι. Όταν έρχεται ένας αέρας και
σου γεμίζει την τσέπη λεφτά, τι θα κάνεις;
Φυσικά, οι σώφρονες και την Αγία Γραφή να
μην διαβάζουν έχουν υπ΄όψιν τους τις
παροιμίες , π.χ. «άπλωνε τα πόδια σου
ανάλογα με το πάπλωμά σου» και δεν κάνουν
ανοίγματα και δεν χρειάζεται να
αυτοκτονήσουν αργότερα…
Ήδη από τη δεκαετία του ΄90 οι
δανειστές μας άρχισαν να μας ζητανε πίσω τα
λεφτά που μας δάνεισαν. Λογικό δεν είναι; Και
όταν παίρνεις δάνειο από την τράπεζα δεν
βάζεις υποθήκη το χωράφι σου, το σπίτι σου
κλπ. ; αυτό έγινε και με το ελληνικό κράτος. Σε
αντάλλαγμα, όμως, μας επιτρέπουν να
βγάλουμε το πετρέλαιο που υπάρχει στην
χώρα μας και είναι γνωστή η ύπαρξί του από
τη δεκαετία του ΄60. Επίσης, οι Έλληνες που
φεύγουν στο εξωτερικό είναι πτυχιουχοι ΑΕΙ
και ΤΕΙ, ενώ στη δεκαετία του ΄60 ηταν αγρότες
και κτηνοτρόφοι (αγράμματοι).
Παλαιότερα (μέχρι τη δεκαετία του ΄80!)
με 30 στρέμματα ζουσε μία πολυμελης
οικογένεια. Σήμερα ένας αγρότης για να ζήση
πρέπει να καλλιεργει 500 στρέμματα χωράφια
και πάλι είναι χρεωμένος στην τράπεζα.
Δεν χρειάζονται πολλοί αγρότες
(σήμερα είναι το 10% των Ελλήνων, ενώ
παλαιότερα ηταν το 80%) λόγω της
εκμηχάνισης της γεωργίας. Οι περισσότεροι
Έλληνες είναι εργάτες και υπάλληλοι (δημόσιοι
και ιδιωτικοί).
Αυτή είναι η ΑΛΛΑΓΗ, ότι δηλ. οι
Έλληνες έγιναν μικροαστοί από αγρότες και
κτηνοτρόφοι που ηταν μέχρι τη δεκαετία του
΄70.
Επειδή δεν γεννανε οι Ελληνίδες
έρχονται ξένοι στον τόπο μας. λογικό δεν είναι;
Και αν κανεις πει « μα, με τέτοια κρίσι;» , η
στατιστική και η ιστορία λένε πως, όταν η
γυναικα φύγει από το χωράφι και πάει στην
πόλη, σταματα να γεννα.
Φυσικά, το πρόβλημα είναι και
πνευματικό! Αλλά, όπως είπαμε και
παραπάνω, όποιος ακούει την Εκκλησία (ή
έστω την κοινή λογική, την συνείδησι, την

πειρα των παλαιοτέρων γενεων κλπ.) γλιτώνει
από τις κακοτοπιές και αντιμετωπίζει πιο
αποτελεσματικά (με νηστεία, προσευχή,
μυστηριακή ζωή) τα προβλήματά του και
ολόκληρη τη ζωή του.
ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ!
Αν θέλαμε να ρίξουμε το φταίξιμο κάπου, και
όχι στην κακή χρήση της ελευθερίας εκ μέρους
μας, τα περισσότερα προβλήματα ή
καταστάσεις που ζουμε σήμερα οφείλονται στις
μηχανές, στον τεχνολογικό πολιτισμό!
Ιδού ένας πρόχειρος επιγραμματικός πίνακας
που εξηγει σχεδόν ό,τι απασχολει τον σημερινό
άνθρωπο:
Οι μηχανές φταίνε για
1. την εγκατάλειψη της υπαίθρου
2. την αύξηση των κατοίκων των πόλεων
3. την ολιγοτεκνία
4. την χαλάρωση των ηθων
5. την έμφαση στον ορθολογισμό και στην
επιστημονική γνώση παράλληλα με την
καλλιέργεια της ιδέας ότι ο Θεός δεν
χρειάζεται
6. την διάδοση του μαρξισμου,
φροϋδισμου, νιτσεϊσμου
7. την απομάκρυνση των ανθρώπων από
την Εκκλησία
8. τα οικογενειακά προβλήματα (απουσία
μητέρας λόγω εργασίας, συμπεριφορά
παιδιων, απουσία πατέρα λόγω
εργασίας ή διαζυγίου κλπ.)
9. την καθυστέρηση δημιουργίας
οικογενείας
10. την αύξηση των διαζυγίων
11. το ταξικό μίσος (οι φτωχοί μισουν ή
ζηλεύουν τους πλούσιους και ζητανε
συνέχεια περισσότερα χρήματα)
12. την θεοποίηση του κράτους, των
κομμάτων και των αρχηγων
13. την έλλειψη αγάπης για το έθνος, τη
γλωσσα, τις παραδόσεις, την ιστορία
14. την αθεΐα (αγνωστικισμό, υλισμό,
συγκρητισμό, σατανισμό, αιρέσεις)
15. τα ψυχικά προβλήματα
16. τις σωματικές αρρώστιες (ΚΚΕ δηλ.
καρδιά, καρκίνος, εγκεφαλικά)
17. την έλλειψη νοήματος ζωης
18. τα αυτοκινητιστικά, και όχι μόνο,
δυστυχήματα
19. το κυνήγι του χρήματος και των ηδονων
20. την ψευδαίσθηση ότι αφου έχουμε
σπίτι, δουλειά και πρόσβαση στο
σούπερ μάρκετ, είμαστε αυτάρκεις και
δεν έχουμε ανάγκη από την φύση και
από τον Θεό
10
21. την μοναξιά, τα ναρκωτικά, τις
αυτοκτονίες
22. την μετανάστευση και τον ρατσισμό
23. τους μικτούς γάμους (με αλλοεθνεις και
αλλόθρησκους)
24. την δημιουργία παγκόσμιας οικονομίας
και μέσω αυτης του παραγκωνισμου
των εθνικων κυβερνήσεων
25. την δημιουργία τεχνητων οικονομικων
κρίσεων με σκοπό το ανακάτωμα
εθνων και λαων, ελέγχου του τρόπου
σκέψης και ζωης των ανθρώπων και
μετατροπης τους σε όντα που, αν δεν
δουλεύουν, δεν έχουν λόγο ύπαρξης
26. την συγχώνευση των εθνων κρατων σε
μεγάλες ενώσεις π.χ. Ευρωπαϊκή και
αργότερα την ένωση όλων των κρατων
27. την κατάργηση της σκέψης, αφου μέσω
της τηλεόρασης κατευθύνονται οι
πολίτες σαν ρομπότ
28. την αντιμετώπιση των ανθρώπων εκ
μέρους των παγκοσμιοποιητων όχι ως
πλάσματα του Θεου αλλά ως
μηχανήματα ή σάρκες.
Τί μπορουμε να κάνουμε; Η
βιολογία λέει πως ο οργανισμός που
δεν προσαρμόζεται αποβάλλεται,
γι΄αυτό πρέπει να προσευχόμαστε, να
νηστεύουμε, να εξομολογούμαστε και
να κοινωνουμε το Σωμα και το Αιμα του
Κυρίου. Έτσι θα πολεμήσουμε, έτσι θα
επιβιώσουμε, έτσι θα οδεύουμε προς
την θέωση!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ!
Τα τελευταια χρόνια μας βομβαρδίζουν
με ένα ψέμα: «σας δανείσαμε χρήματα, σας
δάνεισαν χρήματα, δανειστήκατε χρήματα και
πρέπει να τα επιστρέψετε». Αυτό δεν ισχύει.
Παλαιότερα ίσχυε, π.χ. για να γίνη το ελληνικό
κράτος δανειστήκαμε από τις τράπεζες της
Αγγλίας χρήματα, σήμερα, όμως, δεν ισχύει.
Όσον αφορα την Ελλάδα από το 1975
έχουμε μπει στο κλαμπ των δανειζομένων από
την Παγκόσμια Τράπεζα κρατων. Από την
δεκαετία του ΄70 το χρημα το κόβει η Τράπεζα
και το μοιράζει στα κράτη.
Στην αρχή παράλληλα με το κρατικό
χρημα, την δραχμή, εισέρρεε στη χωρα και
δανεικό χρημα. Σήμερα το ευρώ μπορει να το
κόβουν κρατικά νομισματοκοπεια αλλά η
Τράπεζα είναι που καθορίζει πόσο χρημα θα
κυκλοφορει σε κάθε κράτος. Έχουμε
παγκόσμια οικονομία αλλά δεν έχουμε, προς
το παρόν, παγκόσμια κυβέρνησι.
Αυτό το παράδοξο, η Τράπεζα να κόβη
το χρημα και να το μοιράζει στα κράτη,

(σχεδόν) κανένας αναλυτής, σχολιαστής,
δημοσιογράφος, πολιτικός δεν το αναλύει.
Αφου τα κατάφεραν οι Τραπεζίτες και πηραν
την εξουσία από το κράτος να κόβουν το χρημα
και να το δανείζουν στα κράτη, σημαίνει πως
μπήκαμε σε μονόδρομο, στον μονόδρομο της
Παγκοσμιοποίησης και είναι μάταιο να
προσπαθη κανείς να επιστρέψη π.χ. στην
δραχμή. Η παγκόσμια κοινότητα θα πέση
πάνω του και θα τον συντρίψη.
Το σημερινό παγκόσμιο
χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει βαθιές ρίζες.
Αρχίζει από τον Μεσαίωνα στην Δυτική
Ευρώπη και σήμερα βλέπουμε τους καρπούς.
Έχει και τα θετικά του, να λέμε και «του
στραβου το δίκιο», π.χ. σταματουν οι εθνικοί
πόλεμοι και τα έθνη δεν διοικουνται πλέον από
στρατηγούς, βασιλιάδες και πρωθυπουργούς
αλλά από τους ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ
ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ.
ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΙ
Ορισμός της λέξης «έθνος»: το δια των
αυτων συνηθιων συνδεόμενον πληθος.
(έθος=συνήθεια)
Ο Ηρόδοτος λέει πως «έθνος» είναι ένα
σύνολο ανθρώπων που έχουν το ίδιο αίμα, την
ίδια γλώσσα, την ίδια θρησκεια και τα ίδια ήθη
και έθιμα.
Σήμερα, σε χρόνους και καιρούς
παγκοσμιοποίησης ισχύουν τα ανωτέρω;
Όσον αφορα το αιμα, είμαστε όλοι
απόγονοι του Αδάμ. Επομένως
δικαιολογημένα αποκαλουνται ρατσιστές όσοι
μιλανε για ανωτερότητα του αίματός τους.
Η γλωσσα είναι πάρα πολύ σημαντικός
παράγοντας για τον καθορισμό του έθνους στο
οποιο ανήκει ένας άνθρωπος αλλά ένας
εργάτης ή ένας υπάλληλος όταν μεταναστεύει
μαθαίνει κι άλλη γλωσσα και κατά κάποιον
τρόπο μετέχει περισσοτέρων του ενός έθνους.
Οι θρησκειες τείνουν να ενωθουν και
πολλοί δεν θρησκεύουν ή και μάχονται τους
θρησκευομένους.
Τα ήθη και τα έθιμα και αυτά μοιάζουν
στα ανεπτυγμένα κράτη. Ο εργάτης και ο
υπάλληλος πηγαίνουν στην δουλειά τους,
γυρίζουν στο σπίτι τους, ξοδεύουν με τον ίδιο
τρόπο τον ελεύθερο χρόνο τους. Άρα και εδώ
έχουμε ομογενοποίησι.
Τα έθνη-κράτη ενώνονται κι αυτά, π.χ.
Ενωμένη Ευρώπη, οπότε όλοι οι κάτοικοι της
γης σιγά σιγά θα γίνουν πολίτες ένός κράτους.
Τέλος, στον Παράδεισο δεν θα
υπάρχουν έθνη, οπότε ως Ορθόδοξοι
Χριστιανοί δεν πρέπει να είμαστε φανατικοί με
αυτά τα θέματα. Ο αγωνας μας πρέπει να είναι
11
επικεντρωμένος γύρω από την Εκκλησία μας
και την γλωσσα μας.
Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
Εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο την
απαγόρευση του δανεισμού χρηματικών
ποσών με τόκο, απαγόρευση την οποία η
καθολική εκκλησία είχε επιβάλλει στους
χριστιανούς, αναγορεύοντας τον δανεισμό σε
«αντιχριστιανική πράξη», οι εβραίοι
κυριάρχησαν απόλυτα στον συγκεκριμένο
τομέα. Αναδείχθηκαν σε κυρίαρχους της
νοσηρής τοκογλυφίας, αφ' ενός θησαυρίζοντας
και αφ' ετέρου υποδουλώνοντας στη δουλεία
των τόκων ολόκληρη την Ευρώπη.
http://filosofia-
erevna.blogspot.gr/2013/05/blog-post_31.html
ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ
Όπως οι κομμουνιστές παλαιότερα έτσι
και οι τζιχαντιστές ειναι όργανα της ΤΡΑΠΕΖΑΣ
για να "ισιώσουν" αυτά που θέλουν.
Π.χ. η Παγκοσμιοποίησι έβαζε τους
κομμουνιστές να κάνουν απεργίες για να
κλείνουν ελληνικές εταιρειες (δεκαετίες ΄70,
΄80) και την θέσι τους να πάρουν οι
πολυεθνικές. Και οι κομμουνιστές
«καμάρωναν» για τα κατορθώματά τους, ότι
«χτυπουσαν το ντόπιο κεφάλαιο».
Έτσι και οι φανατικοί ισλαμιστές, ενώ
σκοτώνουν ομόθρησκούς των (και όχι μόνο),
νομίζουν πως κάνουν ιερό έργο! Φυσικά αργά
ή γρήγορα η παγκοσμιοποίησι θα τους βάλη
στην άκρη (όπως π.χ. τον μπιν λαντεν), αφου
τους χρησιμοποιήσει για το ισοπέδωμα της
Μέσης Ανατολης.
Η ισοπέδωσι προς τα κάτω που θέλει η
παγκοσμιοποίησι, η ζωοποίησι του ανθρώπου,
για να επιτευχθη θέλει ανθρώπους που θα ειναι
πειθήνια όργανα μετά από ανάλογη πλύσι
εγκεφάλου.
Ο μπαμπουλας σήμερα δεν ειναι οι
κομμουνιστές αλλά οι τζιχαντιστές και όπως
παλαιότερα, ενω ηταν όργανά τους τους
παρουσίαζαν ως εχθρους, έτσι και τώρα ενω
αυτοί τους χρηματοδοτουν και τους
εκπαιδεύουν, μας τους παρουσιάζουν ως
εχθρους του συστήματος.
Τους κομμουνιστές μπορουμε να τους
αποφύγουμε αν είμαστε φτωχοί και τους
τζιχαντιστές αν κάνουμε σωστά τον σταυρό
μας.
ΤΟ ΣΕΝΤΟΝΙ (ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΩΝ
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ)
Λέει κάπου στο γεροντικό: Ο διάβολος
ὅταν σὲ πείσῃ νὰ κάνῃς τὴν αμαρτία, σὲ

σκεπάζει μὲ τὸ σεντόνι. «Μὴ φοβᾶσαι», σοῦ
λέει, «δὲ᾿ σὲ βλέπει κανείς». Ὅταν ὅμως κάνῃς
τὴν ἁμαρτία καὶ περάσῃ λίγος καιρός, τότε
παίρνει τὴν τρομπέττα, ἀναβαίνει στὰ
καμπαναριὰ καὶ φωνάζει γιὰ νὰ σὲ ξεσκεπάσῃ.
Έτσι γίνεται και με τους πολιτικούς και
την Τράπεζα. Τους δίνει κάποια χρήματα
(νόμιμα, παράνομα, άτυπα, άμεσα, έμμεσα,
μίζες κλπ.) και τους βεβαιώνει ότι κανένας δεν
θα μάθει τίποτα, ότι το κόμμα τους θα βρίσκεται
συνέχεια στην εξουσία ή ότι αυτοί θα
γλιτώσουν ακόμη κι αν χάσει το κόμμα τους ή
ότι θα τους φυγαδεύσουν στο εξωτερικό ή ότι
τα χρήματά τους θα βρίσκονται σε ασφαλές
μέρος στο εξωτερικό ή στο εσωτερικό κλπ.
Όμως σ΄αυτόν τον κόσμο τίποτα δεν
είναι σταθερό, όλα μεταβάλλονται και τα
συμφέροντα των Τραπεζων κι αυτά
μεταβάλλονται και η μόδα αλλάζει και άλλοι τα
καταφέρνουν καλλίτερα και όταν κάποιος
γίνεται επικίνδυνος πρέπει να φύγη από την
μέση κλπ.
Όταν, λοιπόν, κάνουν την δουλειά τους
οι Τράπεζες με τα όργανά τους που είναι οι
πολιτικοί και πρέπει να τους αντικαταστήσουν,
ανοίγουν το συρτάρι και φανερώνουν σε
κάποιο δημοσιογράφο π.χ. ένα ηθικό ή ένα
οικονομικό σκάνδαλο του τάδε υπουργου. Οι
πολίτες αγανακτουν όταν βλέπουν στην
τηλεόρασι τον «ανήθικο, τον κλέφτη, το
λαμόγιο, τον ανίκανο κλπ.» και ενώ μέχρι χθές
τον θεωρουσαν άξιο και καλό, τώρα θέλουν την
τιμωρία του. Και, φυσικά, οι εκλογές δεν είναι
μακρυά. «Θα δη τι έχει να πάθη».
Και καλά να την σκαπουλάρη με μία
ηττα στις εκλογές. Άλλος μπορει να πάει στη
φυλακή για λίγα ή πολλά χρόνια ή και για
πάντα, και άλλος να θανατωθη για όλα τα κακά
που έκανε σε βάρος του λαου και της πατρίδας.
Μετά η Τράπεζα ψάχνει άλλον ικανό
πολιτικό, πατριώτη, ηθικό, αγωνιστή, έντιμο
κλπ. και του αναθέτει τον ρόλο που
προβλέπεται για τα επόμενα πέντε-δέκα
χρόνια (η σύμβασι είναι αορίστου χρόνου).
Φυσικά δεν τιμωρουνται όλοι οι
πολιτικοί για όσα κάνουν ή δεν κάνουν. Αν
συνέβαινε κάτι τέτοιο ποιος θα ασχολουνταν με
την πολιτική; Ο αποδιοπομπαιος τράγος είναι
ένας κάθε φορά ή λίγοι, ποτέ πολλοί μαζί.
Επίσης, υπάρχουν και οι έξυπνοι πολιτικοί, οι
οποιοι θυμουνται πως στην αρχαία Σπάρτη το
να κλέψης δεν ηταν κακό, το να σε πιάσουν
ηταν και έφερνε και τιμωρία. Άλλωστε, όπως
αναλύσαμε και ανωτέρω δεν υπάρχουν
κλέφτες αλλά η Τράπεζα που κόβει το χρημα
και το μοιράζει στα κράτη και στους ιδιωτες,
κόβει και ένα ποσό χρημάτων που χρειάζονται
12
για να δοθουν στους πολιτικούς για να γίνη η
δουλειά τους, αφου οι πολιτικοί βρίσκονται
ανάμεσα στην Τράπεζα και τον λαό και πρέπει
να αμοίβονται. Ου φιμώσεις βουν αλοωντα.
Αλλά κατά κάποιο τρόπο όποιος παίρνει
χρήματα από τους παγκοσμιοποιητές είναι σαν
να πουλα την ψυχή του σ΄αυτούς και εξαρταται
εφ΄όρου ζωης απ΄αυτούς. Κάτι σαν το
σφράγισμα του «Μεσσία» των
παγκοσμιοποιητων.
Δεν πρέπει, λοιπόν, να ζηλεύουμε τους
πολιτικούς που θησαυρίζουν από το
επάγγελμά τους, διότι η μέριμνα που έχουν
μήπως αποκαλυφθουν τα χαλάει όλα. Και ο
ύπνος τους δεν πρέπει να είναι ειρηνικός και ο
ξύπνιος τους είναι μέσα στο άγχος. Μακρυά, να
λείπει τέτοιο χρημα και τέτοια δόξα.
ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ,
ΟΡΘΟΔΟΞΑ
Οι δεξιοί λένε: «πατρίς, θρησκεία,
οικογένεια» και οι αριστεροί λένε: «ψωμί,
παιδεία, ελευθερία».
Οι Ορθόδοξοι λένε: ναι μεν αλλά.
Δηλαδή, καλή είναι η πατρίδα αλλά
υπάρχει και ανώτερη, η επουράνια. Από δω
είμαστε περαστικοί, πρέπει να
προετοιμαζόμαστε για την επουράνια.
Καλή είναι η θρησκεία αλλά είναι
ανθρώπινο κατασκεύασμα. Η Εκκλησία δεν
είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα αλλά Θεϊκό,
είναι η κιβωτός της σωτηρίας μας.
Καλή είναι και η οικογένεια, ο Θεός ειπε
«αυξάνεσθε και πληθύνεσθε» αλλά υπάρχει
και ο μοναχισμός που είναι ανώτερος. Όποιος
μπορει, βέβαια, και θέλει, γιατί είναι δύσκολος
ο δρόμος, αλλά οδηγει πιο γρήγορα στην
αγιότητα.
Καλό είναι το ψωμί αλλά όσο για να
ζουμε. Ούτε επιτρέπεται να ζηλεύουμε τους
άλλους που έχουν περισσότερο ούτε να
κάνουμε σκοπό της ζωης μας την απόκτηση
περισσότερου ψωμιου (μέσω της ιδεολογίας ή
του καπιταλισμου).
Καλή είναι η παιδεία, αλλά του Θεου τα
γράμματα είναι που οφελουν. Τα άθεα
γράμματα καταστρέφουν τον άνθρωπο. Τον
μεταβάλλουν σε μηχάνημα που ψάχνει την
ικανοποίηση των παθων του.
Καλή είναι και η ελευθερία (από τι
άραγε; μήπως από τις υποχρεώσεις π.χ. της
οικογένειας;) αλλά η εσωτερική ελευθερία από
τα πάθη είναι που έχει αξία. Ο απόστολος
Παύλος ακόμα και στην φυλακή ηταν
ελεύθερος, γιατί ηταν συνδεδεμένος με τον
Χριστό.

ΠΕΡΙ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
Πριν την Βιομηχανική επανάστασι οι
άνθρωποι ακολουθουσαν τον αρχηγό τους
(αυτοκράτορα, βασιλιά, τσάρο, χαγανο κλπ.)
εναντίον των εχθρων του κράτους, εξωτερικων
και εσωτερικων.
Τα τελευταια 200 χρόνια γίνονται
εκλογές και τα κόμματα απευθύνονται στον λαό
όπως οι μανάβηδες: «Ψηφιστε εμας, έχουμε
καλλίτερα καρπούζια», και οι εχθροί είναι οι
συνάνθρωποί μας οι οποιοι σκέφτονται λίγο
διαφορετικά από μας.
Η βασική διαφορά είναι η διάκρισι
ανάμεσα στην δεξιά και την αριστερά και σε
τελική ανάλυσι «ποια είναι η θέσι του Θεου ή
της θρησκείας στην κοινωνία που θέλουμε».
Αν προσέξουμε τα ερωτηματολόγια
που κάνουν κάποιες ιστοσελίδες για να μας
βοηθήσουν να διαλέξουμε το κόμμα που μας
ταιριάζει, θα διαπιστώσουμε πως μόνο τα
ερωτήματα σχετικά με τις εκτρώσεις και τους
ομοφυλόφιλους δίνουν την δυνατότητα να
ξεχωρίσουν οι δεξιοί από τους αριστερούς.
Το ότι έπαψε ο φανατισμός στις
εκλογές είναι κάτι καλό. Σημαίνει πως τα
μεγάλα προβλήματα λύθηκαν. Από δω και
πέρα «όλοι είναι ίδιοι», οι πολιτικοί είναι
ηθοποιοί που παίζουν τον ρόλο τους και
προσπαθουν να «πιάσουν την κουτάλα» και
μοιράζοντας το χρημα των Τραπεζων κάτι να
καρπωθουν και αυτοί (εκτός από την δόξα).
Να και ο διαχρονικός ορισμός του
κόμματος κατά τον Ε. Ροΐδη: «Κόμμα είναι
ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι
και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και
πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν
εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα
οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν
αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν
πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να
ζώσι χωρίς να σκάπτωσι».
ΤΖΑΜΠΑ ΠΗΓΑΝ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΤΩΝ
ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ, ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΕΦΕΡΑΝ
ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΙ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ
ΛΕΕΙ Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ : «Ο Μπελογιάννης είχε
πει στην δίκη του, αντιμέτωπος με την ποινή
του θανάτου, ότι οι αριστεροί που πιστεύουν
ότι το τέλος της ζωής είναι τέλος οριστικό και
ότι δεν υπάρχει τίποτα πέραν αυτού, έχουν μια
ξεχωριστή ηθική γιατί θυσιάζουν τη ζωή τους
χωρίς να προσδοκούν τίποτα άλλο πέρα από
το να προσφέρουν τον εαυτό τους ως ύστατη
θυσία προς όφελος της κοινωνίας και ιδιαίτερα
των αδυνάτων».
http://aktines.blogspot.gr/2015/09/blog-
post_66.html#more
13
ΔΗΛΑΔΗ, Ο ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ
ΝΑ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΓΙΑ
ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΝΝΟΟΥΜΕ
ΠΑΛΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ, ΔΙΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ
ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΩΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ,
ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ,
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
ΜΑΛΛΟΝ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΕΙΧΕ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ Ο ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ
ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ «ΗΡΩΕΣ». Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ
ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΟΧΙ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ. ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ
ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ
ΤΟΥΣ ΑΥΞΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΑΠΟ
ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙ (ΑΦΟΥ ΜΕ ΤΗΝ
ΕΦΕΥΡΕΣΙ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΔΕΝ
ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΤΖΑΜΠΑ ΠΗΓΕ Ο
ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΝΟΜΙΖΑΝ
ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΥΠΕΡ
ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ.
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Κάθε κράτος έχει και το παρακράτος
του, ειπε κάποιος στην δεκαετία του ΄80. Έτσι,
με λίγες σφαιρες, «ο φόβος φυλάει τα έρμα» και
οι μάζες καθοδηγουνται πιο αποτελεσματικά.
Ανέκαθεν υπηρχε σύγκρουση ανάμεσα σε
δεξιούς και αριστερούς. Σήμερα, με την
οικονομική κρίση, «σήκωσε κεφάλι» η «δεξιά»
αλλά οι παγκοσμιοποιητές ξέρουν πως η
δράση φέρνει αντίδραση. Ένας
δολοφονημένος από τα αριστερά, δύο από τα
δεξιά. Και αμέσως μαλακώνουν οι δεξιοί, διότι
«δεν τους σηκώνει το κλιμα». Ο εθνικισμός
πρέπει να περάση στο χρονοντούλαπο της
ιστορίας. Οι λαοί και τα έθνη πρέπει να
ανακατευθουν. Αυτό θέλει η
παγκοσμιοποίηση.
Μία αριστερή δολοφονική οργάνωση
σκότωνε επί τριάντα περίπου χρόνια. Φυσικά
και ξέρανε ποιοι ηταν αλλά τους έβγαλαν στη
φόρα όταν ηρθε ο κατάλληλος καιρός. Σήμερα
στη θέσι της φύτρωσαν άλλες, με μόνη
διαφορά στο όνομα. Οι ακροδεξιοί
«κελάηδησαν» για λίγο χρονικό διάστημα αλλά
σύντομα τους έβαλαν μέσα, διότι δεν
επιτρέπεται να ασκει κανείς σήμερα βία στο
όνομα του έθνους παρά μόνο στο όνομα του
λαου.
Ο εθνικισμός τελείωσε διότι οι
άνθρωποι από αγρότες και κτηνοτρόφοι έγιναν
εργάτες και υπάλληλοι. Βία επιτρέπεται να

ασκουν μόνο οι αριστεροί. Αυτοί είναι τα καλά
παιδιά της παγκοσμιοποίησης. Όλοι οι άλλοι
σιγά σιγά θα σιωπήσουν.
Στο γεροντικό λέει κάπου πως ο
Διάβολος, όταν κάποιος κάνει κάτι κακό στην
αρχή τον σκεπάζει με ένα σεντόνι αλλά
αργότερα ο ίδιος τραβάει το σεντόνι και
φανερώνεται ο παραβάτης. Κάτι ανάλογο
συμβαίνει και εδώ. Αυτοί που διαχειρίζονται
την παγκόσμια οικονομία δίνουν σε κάποιους
όπλα, σφαιρες και ό,τι άλλο χρειάζονται και
τους λένε «σκοτώστε για το καλό του λαου». Αν
αργότερα αλλάξουν οι συνθηκες, ή για λόγους
τακτικης, τους παραδίδουν στην αστυνομία.
Για τους ακροδεξιούς ταιριάζει το χωρίο
από την Σοφία Σειράχ, 20,4: «αυτός που να
επιβάλει προσπαθει τη δικαιοσύνη με τη βία,
μοιάζει μ΄ευνουχο που ποθει μία κόρη να
ξεπαρθενέψει». Επίσης πρέπει να έχουν
υπ΄όψιν τους ότι ως μισθοσυντήρητοι
εξαρτωνται από το κράτος. Αλλά το κράτος
εξαρταται από τις τράπεζες, οπότε το κράτος
θα είναι υπέρ των ακροαριστερων, αφου, όπως
είπαμε και ανωτέρω, το έθνος πάει στην άκρη
και ο λαός «κυριαρχει».
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ;
Οι συνδικαλιστές (ή αλλιως
κομμουνιστές) είναι όργανα της Τράπεζας.
Μετά την Βιομηχανική επανάστασι τα χρήματα
έπρεπε να συγκεντρωθουν στα αμπάρια των
Τραπεζων, για να δουλεύει καλύτερα το
σύστημα χωρίς τα εμπόδια των βασιλιάδων,
των αστων, των τσιφλικάδων και της
Εκκλησίας. Έπρεπε όλοι να δουλεύουν για την
Τράπεζα.
Έτσι η Τράπεζα έδωσε όπλα και
χρήματα σε αρχηγούς εργατων και η αποστολή
τους ηταν να επιβάλουν την ισότητα. Γιατί να
υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί;
Σήμερα, αφου έκλεισε ο «κόκκινος
κύκλος», η Τράπεζα δεν έχει και πολλή ανάγκη
τους συνδικαλιστές, διότι το σύστημα δουλεύει
από μόνο του. Έχουμε παγκόσμια οικονομία
και σιγά σιγά θα γίνη και η παγκόσμια
κυβέρνησι. Το σύστημα είναι
τραπεζοκομμουνιστικό.
Πάντως υπολείμματα συνδικαλισμου
συνεχίζουν να υπάρχουν αλλά ως
διακοσμητικό στοιχειο του πολιτεύματος.
ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΝ
Η πρώτη πολεμική χρήση της
πυρίτιδας στην Ευρώπη αναφέρεται ότι έγινε
από τους Άγγλους το 1346 στη Μάχη του
Κρεσύ, αν και τα πρώτα πυροβόλα φαίνεται να
ήταν ήδη γνωστά το 1326, σύμφωνα με την
14
αρχαιότερη απεικόνισή τους. Γρήγορα όμως η
εφεύρεση του πυροβόλου άλλαξε τη μέχρι τότε
μορφή του πολέμου με συνέπεια η χρήση της
πυρίτιδας ν΄ αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό
σταθμό στην εξέλιξη των όπλων.
http://el.wikipedia.org/
Διαβάζοντας την ανωτέρω πληροφορία
μπορουμε να σκεφτουμε ως εξης σχετικά με
την εξέλιξη της ιστορίας των Ορθοδόξων
Ελλήνων (ή Ρωμηων):
Από την στιγμή που η επιστήμη
αναπτύχθηκε στην Δυτική Ευρώπη ηταν
φυσικό και επόμενο το Βυζάντιο (η Ανατολική
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Ρωμανία) κάποια
στιγμή να υποταχθη στα ανεπτυγμένα
τεχνολογικά Δυτικά κράτη. Ήδη αυτό έγινε το
1204 με την άλωσι της Κωνσταντινούπολης
από τους Σταυροφόρους. Το ενδιάμεσο στάδιο
μέχρι την άλωσι από τους Τούρκους, το 1453,
χαρακτηρίζεται από μία αναζήτησι του αν θα
πρέπει να στραφουμε για βοήθεια στην Δύσι ή
καλλίτερα να μπη το τουρκικό φακιόλι στην
Πόλι. Επικράτησε η τουρκική σκλαβιά, η οποία
όμως βοήθησε στο να κρατήσουμε την
Ορθόδοξη Πίστη μας.
Αν μας βοηθουσαν οι παπικοί να
αποκρούσουμε τους Τούρκους αυτό θα
σήμαινε υποταγή στον Πάπα και εξουνιτισμό
μας. Αλλά και σήμερα αυτό δεν γίνεται μέσω
της Ευρωπαϊκης Ένωσης;
Αν πάλι δεν κάναμε την επανάστασι το
1821 αλλά βοηθούσαμε το Οθωμανικό Κράτος
στους πολέμους του εναντίον των αιρετικων
δυτικων χριστιανων, ποιος μας λέει ότι οι
ανεπτυγμένοι τεχνολογικά δυτικοευρωπαιοι
δεν θα νικούσαν το κοινό κράτος μας με τους
μουσουλμάνους; Άλλωστε το αποτέλεσμα της
ιστορίας λέει πως όντως η Οθωμανική
αυτοκρατορία «σαλαμοποιήθηκε», επειδή έτσι
βόλευε τα βιομηχανικά κράτη της Δύσης. Αλλά
και η συγκατοίκησί μας με τους
μουσουλμάνους Τούρκους για πόσο διάστημα
(πέρα των 400 χρόνων σκλαβιας) δεν θα ηταν
επικίνδυνη για την διατήρησι της Ορθόδοξης
Πίστης μας και της γλώσσας μας; Αν
θυμηθουμε τους Νεότουρκους θα
καταλάβουμε τον κίνδυνο εκτουρκισμου των
Ελλήνων αφου η γλωσσα του κράτους θα ηταν
τα τουρκικά και οι μικτοί γάμοι σιγά σιγά θα
έπαιζαν καταλυτικό ρόλο και στα θρησκευτικά
ζητήματα, όπως τείνει να γίνη και σήμερα.
Συμπέρασμα: είτε με τον Πάπα είτε με
τους Τούρκους το πεπρωμένο μας ηταν να
χάσουμε την πολιτειακή μας ελευθερία. Το
Βυζάντιο τελείωσε και τώρα καλούμαστε ως
Ορθόδοξοι Χριστιανοί να ζουμε παρέα με
αλλόδοξους και αλλόθρησκους ανθρώπους. Η

αντίστασί μας έγκειται στο να κραταμε την
Ορθόξοξη Πίστη μας ως κόρην οφθαλμου. Η
«μόδα» του έθνους-κράτους τελείωσε, οι
κλειστές αγροτοκτηνοτροφικές κοινωνίες
έδωσαν την θέσι τους στις μικροαστικές. Κάθε
εποχή έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της.
ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ;
Ανέκαθεν οι άνθρωποι ζητουσαν από
τον Θεό φαγητό, όσο γίνεται περισσότερο. Ο
Θεός επέτρεψε και οι επιστήμονες, πριν από
διακόσια χρόνια, εφηύραν τις μηχανές.
Οι μηχανές έφεραν την ανεργία, την
αύξηση των διαζυγίων, την μείωση των
γεννήσεων. Οι μηχανές καθορίζουν πόσοι
άνθρωποι θα ζήσουν σε έναν τόπο, αφου
αυτές καθορίζουν τις θέσεις εργασίας. Οι
άνεργοι ή θα αλλάξουν τόπο διαμονης για να
βρουν εργασία ή θα φυτοζωουν με το ταμειο
ανεργίας.
Μετά έρχονται οι Τραπεζίτες. Οι
τράπεζες πλέον και όχι τα κράτη εκδίδουν τα
νομίσματα. Αυτοί που διαχειρίζονται την
παγκόσμια οικονομία ξέρουν ποιος θα νικήσει
σε εκεινον τον πόλεμο ή ποιος θα νικήσει σε
εκεινες τις εκλογές, αφου αυτοί διοχετεύουν τα
χρήματα, όπου θέλουν, με βάση τα σχέδιά
τους.
Τρίτοι και καταϊδρωμένοι έρχονται οι
πολιτικοί. Αυτοί καλουνται να περάσουν τα
διάφορα μέτρα στους λαούς και τα έθνη. Αυτό
που ξεχναμε είναι ότι οι πολιτικοί είναι συνέχεια
ο ένας του άλλου και ότι όλοι τους λίγο πολύ
είναι μαριονέτες στα χέρια των διαχειριστων
της παγκόσμιας οικονομίας.
Εμεις, ως χριστιανοί ορθόδοξοι, έχουμε
καθηκον να ψηφίζουμε ανθρώπους που είναι
κοντά στην Εκκλησία, επειδή στην Εκκλησία
βλέπουμε τα πρόσωπα των ανθρώπων και όχι
αριθμούς ή δείκτες του χρηματιστηρίου ή
γρανάζια μιας μηχανης που παράγει υλικά
αγαθά. Έτσι θα εξανθρωπήσουμε το σύστημα
και θα αντισταθουμε στην λαίλαπα της
παγκοσμιοποίησης.
ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΠΟΥΛΗΘΗΚΕ!
Η Ελλάδα πουλήθηκε! Είμαστε
μουσαφήρηδες στον τόπο μας. Τα έξοδα του
ελληνικου κράτους ειναι 50 δισεκατομμύρια τον
χρόνο και τα έσοδα λίγο πιό κάτω. Επομένως,
όταν μας λένε να υποθηκεύσουμε κρατική
περιουσία αξίας π.χ. 50 δις, ειναι σαν να μας
λένε: σας αγοράσαμε, η Ελλάδα ειναι ένα
οικόπεδο το οποιο εκμεταλλευόμαστε εμεις και
σε σας θα δίνουμε τα χρήματα που χρειάζεστε
για να ζήσετε. Αύριο θα μας πουνε πάλι το ίδιο.
15
Ξανά υποθήκη κρατικης περιουσίας για να
υπάρχη ρευστό στην χώρα μας!
Εδώ βρίσκεται και η απόδειξι ότι το
χρημα το κόβει η παγκόσμια Τράπεζα και το
μοιράζει στα κράτη!
Πάντως η παγκοσμιοποίησι έχει και τα
καλά της. Τώρα που θα είμαστε
μουσαφήρηδες, δεν θα σκεφτόμαστε για
εξωτερικούς εχθρούς. Αφου το οικόπεδο έχει
πουληθει, για την ασφάλειά του θα
ενδιαφέρονται οι ιδιοκτητες, δηλαδή η
ευρωπαιοι, δηλαδή η παγκοσμιοποίησι.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ;
Οι περισσότεροι άνθρωποι
χαρακτηρίζουν τους πολιτικούς «καλούς» ή
«κακούς» ανάλογα με την οπτική του ο
καθένας. Οι δεξιοί χαρακτηρίζουν προδότες
τους αριστερούς και οι αριστεροί θεωρουν
πως οι δεξιοί πολιτικοί είναι όργανα των
ξένων. Μπορουμε να επεκταθουμε στους
χαρακτηρισμούς αλλά θα δουμε όλους τους
πολιτικούς άρχοντες της πατρίδας μας με
την οπτική του φαγητου, οπότε όλοι θα
βγουν καλοί!
Σήμερα κυβερνα η «αριστερά» αλλά
δεν έχουμε ούτε κολχόζ ούτε έλλειψη
ελευθερίας, όπως διαβάζαμε παλαιότερα για
τα κομμουνιστικά κράτη. Τα σουπερμάρκετ
είναι ανοιχτά, το κατακεφαλήν εισόδημα των
Ελλήνων είναι σε καλή θέση ανάμεσα στα 200
κράτη του πλανήτη και οι προοπτικές είναι
ευοίωνες.
Χθες κυβερνουσε η «κεντροδεξιά», η
οποία κατάφερε να μας βγάλει από την
δύσκολη κατάσταση των δανείων, από το
στρίμωγμα του Δ.Ν.Τ. και η χώρα μας δεν
βγηκε από την Ευρώπη και η ζωή συνεχίζεται.
Προχθές κυβερνουσε η
«κεντροαριστερά» (1981-2010, με κάποια
διαλείμματα) στα χρόνια της οποίας
«λάδωσε» το έντερο του Έλληνα, έμαθε ο
Έλληνας να κάνει δάνεια, να χειρίζεται τα
χρήματα, να αγοράζει καταναλωτικά αγαθά,
να ζει και να σκέφτεται όπως ο μέσος
Ευρωπαιος.
Πιο πριν ηταν η επταετία του
Καραμανλη, στην οποία αυξήθηκαν οι
ελευθερίες, ανέβηκε το κατακεφαλήν
εισόδημα, αυξήθηκαν οι εισαγωγές κλπ.
Την περίοδο της χούντας ναι μεν δεν
είχαμε πολλές ελευθερίες αλλά ψωμί υπηρχε,
δουλειές υπηρχαν, η δραχμή ειχε αξία, οι
άνθρωποι έχτιζαν σπίτια, οι πόλεις
γιγάντωσαν, σε όλη την Ελλάδα σχεδόν πηγε
νερό, φως και δρόμος.

Πριν την δικτατορία (1950-1967) ναι
μεν οι Έλληνες ηταν πιο φτωχοί σε σύγκριση
με το σήμερα αλλά τα χωριά ηταν ζωντανά, οι
περισσότεροι Έλληνες ηταν αγρότες και
κτηνοτρόφοι και έτρωγαν αγνά προϊόντα της
ελληνικης φύσης.
Την δεκαετία του 1940 τα πράγματα
ηταν δύσκολα λόγω κατοχης και
συμμοριτοπολέμου αλλά και τότε οι χωρικοί
ζουσαν με τα προϊόντα από τα ζωα τους και
από τα χωράφια τους.
Στην περίοδο 1922-1940 οι Έλληνες
ηταν φτωχοί αλλά η ζωή κυλουσε όμορφα στις
κλειστές αγροτοκτηνοτροφικές κοινωνίες και οι
άνθρωποι των πόλεων δούλευαν στα
εργοστάσια και τις υπηρεσίες.
Στην περίοδο 1912-1922 είχαμε
πολέμους και καταστροφές αλλά όλη σχεδόν
η περίοδος της ανθρωπότητας έχει πολέμους
και δυστυχίες. Οι Έλληνες τότε ηταν
σκληραγωγημένοι, οπότε άντεξαν τους
πολέμους και τις κακουχίες. Η ζωή στην
επαρχία τους έκανε δυνατούς και ανθεκτικούς,
ενώ οι σημερινοί είναι λαπάδες…
Την περίοδο από το 1830 μέχρι το
1912 η ζωή στην Ελλάδα ηταν απλή, κοντά
στην φύση, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι ηταν
η πλειοψηφία και στις πόλεις οι άνθρωποι
διάβαζαν την εφημερίδα τους, έτρωγαν το
φαγητό τους, ηταν φτωχοί αλλά τίμιοι,
αγαπουσαν την πατρίδα τους και ήθελαν να
την μεγαλώσουν.
Σήμερα βλέποντας τον φανατισμό του
παρελθόντος (δεξιά -αριστερά, βασιλικοί-
βενιζελικοί) μας έρχεται να γελάσουμε, διότι
στην μετά το 2010 Ελλάδα μάθαμε επιτέλους
ότι δεν κυβερνανε οι πολιτικοί αλλά οι
Τράπεζες!
Το χρημα άλλοτε πήγαινε στην δεξιά
άλλοτε στην αριστερά για να ικανοποιουνται
όλοι οι Έλληνες και οι θρησκευόμενοι και οι μη
θρησκευόμενοι (αυτή άλλωστε είναι η βασική
διαφορά ανάμεσα σε δεξιούς και αριστερούς).
Στο μέλλον φαγητό θα συνεχίσει να
υπάρχει, γι΄αυτό ας φροντίζουμε να
καλλιεργουμε και τον εσωτερικό μας κόσμο,
για να μην μεταμορφωθουμε σε κατώτερα των
προδιαγραφων μας όντα.
ΕΣΥ ΤΙ ΨΗΦΙΖΕΙΣ;
Εάν ρωτήσουμε έναν Χριστιανό «γιατί
ψηφίζεις κεντροδεξιά;», θα μας πει «ποιους να
ψηφίσω; τους άθεους, τους υλιστές; τους
φανερούς εχθρούς της Εκκλησίας;».
Εάν ρωτήσουμε έναν άλλο Χριστιανό
«γιατί ψηφίζεις κεντροαριστερά;», θα μας
απαντήσει «ποιους να ψηφίσω; τους
16
μασόνους; τους υποκριτές; τους
πλουτοκράτες;».
Το βέβαιο είναι ότι δεν υπάρχει κανένα
χριστιανικό κόμμα. Αυτό που μπορουμε να
κάνουμε είναι να ψηφίζουμε πρόσωπα που
είναι κοντά στην Εκκλησία, όπου κι αν τους
εντοπίζουμε.
Υπάρχει ακόμα μία μερίδα χριστιανων
που δεν ψηφίζει κανέναν. Ούτως ή άλλως το
παιχνίδι είναι στημένο. Εάν με τις εκλογές
άλλαζε κάτι θα τις καταργουσαν (που λένε και
οι αναρχικοί). Αυτοί που διαχειρίζονται την
παγκόσμια οικονομία πετυχαίνουν να
κατευθύνουν τα πράγματα όπου θέλουν. Όταν
π.χ. καβαλαμε ένα γαϊδούρι και θέλουμε να το
κάνουμε να πάει προς τα αριστερά το χτυπαμε
από τα δεξιά και όταν θέλουμε να το
οδηγήσουμε προς τα δεξιά το χτυπαμε από τα
αριστερά.
Άντε και με την νίκη. Και να μην ξεχναμε
το «μη πεποίθατε επ΄άρχοντας, επί υιούς
ανθρώπων οις ουκ έστι σωτηρία».
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΚΛΟΓΕΣ
Έχουμε και λέμε:
1. Η Τράπεζα κόβει το χρημα και το
μοιράζει στους ιδιωτες, στα κράτη και στα
κόμματα (να δουμε πως θα πάρη πίσω τα
εκατομμύρια που χρωστανε τα πρώην μεγάλα
κόμματα. Απλως δεν χρειάζεται να τα πάρη
πίσω διότι όλα τα χρήματα που κυκλοφορουν
είναι της Τράπεζας και τα κόμματα
πληρώνονται για την δουλειά που κάνουν,
επομένως δεν ηταν δανεικά τα χρήματα που
πηραν).
2. Όποιο κόμμα και αν βγη στην
εξουσία θα εκτελέση το σχέδιο της Τράπεζας
για τους επόμενους μηνες ή χρόνια. Οι
άνθρωποι βαριουνται να βλέπουν τον ίδιο
πρωθυπουργό για πολύ καιρό. Είναι όπως η
μόδα που αλλάζει κάθε τόσο.
3. Οι διαφορές ανάμεσα στα κόμματα
είναι ελάχιστες. Για τους τύπους ορισμένα
κόμματα παρουσιάζονται πιο κοντά στα
εθνικοθρησκευτικά θέματα αλλά στην πράξι
παίζουν το παιχνίδι της παγκοσμιοποίησης.
4. ΕΜΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΝΑ
ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ;
5. ΑΠΑΝΤΗΣΙ: από συνήθεια ή από
συμφέρον.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ;
Η λέξη παρέλαση προέρχεται από το
ρήμα παρελαύνω (Παρελαύνω = ελαύνω,
δηλαδή τρέχω μπροστά από κάποιον). Η
παρέλαση γίνεται για να τιμήσουμε τους ήρωες
της πατρίδας μας και για να τονωθη η εθνική

μας συνείδηση, ώστε, αν χρειαστη, να
πολεμήσουμε κι εμεις, όπως και οι πρόγονοί
μας, εναντίον των εχθρων μας.
Σήμερα, όμως, με τα δεδομένα της
παγκοσμιοποίησης, δεν έχουμε εξωτερικούς
εχθρούς. Ειναι αδιανόητο να περιμένει κανείς
επίθεση από Αλβανία ή Σκόπια ή Βουλγαρία. Η
παγκοσμιοποίηση θέλει ειρήνη για να
κυκλοφορει το χρημα αβίαστα και για να
γίνονται επενδύσεις. Ο πόλεμος ειναι για κράτη
όπως το Αφγανιστάν, η Συρία κλπ.
Ούτε από την Τουρκία υπάρχει
κίνδυνος, διότι οδεύει προς ένταξη στην
Ευρώπη, διότι η παγκοσμιοποίηση δεν ειναι
μόνο για μας αλλά και για τους γείτονές μας,
διότι δεν συμφέρει στις Τράπεζες ένας
ελληνοτουρκικός πόλεμος, διότι
παγκοσμιοποίηση δεν θέλει περιφερειακούς
«τσαμπουκάδες».
Από τα ανωτέρω βγάζουμε το
συμπέρασμα ότι οι παρελάσεις ειναι πλέον
περιττές. Στις ημέρες μας παρελάσεις κάνουν
τα καρναβάλια, οι ομοφυλόφιλοι και όποιος
άλλος ειναι υπερήφανος γι΄αυτό που ειναι.
Εμεις, ως ορθόδοξοι χριστιανοί
καυχώμεθα για την πίστη μας, δεν
υπερηφανευόμαστε για τίποτα (η υπερηφάνεια
ειναι από τις μεγαλύτερες αμαρτίες). Ως
Έλληνες καυχώμεθα για την ελληνική μας
γλωσσα, στην οποία γράφτηκαν τα Ευαγγέλια,
εδογμάτισαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι και
έγραψαν οι περισσότεροι Άγιοι της Εκκλησίας
μας.
Γι΄αυτά τα σπουδαία πράγματα (πίστη
και γλωσα) δεν χρειάζονται παρελάσεις για
επίδειξη αλλά καλλιέργεια του εσωτερικου μας
κόσμου, ώστε να χαιρόμαστε αληθινά και
πνευματικά που είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί
και Έλληνες.
ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ (-Ε) ΓΙΑ ΤΟΥΣ
ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ;
Απ΄ό,τι φαίνεται ένας αριθμός
μεταναστων προσφύγων θα μείνη και στην
Ελλάδα. Ήδη το 10% των κατοίκων της χώρας
μας δεν είναι Έλληνες.
Ποια στάσι πρέπει να πάρουμε;
Εάν ακούσουμε κάποιους
Μητροπολίτες, θα φτάσουμε στο συμπέρασμα
ότι «δεν έχουν θέσι στην ορθόδοξη Ελλάδα οι
Μουσουλμάνοι», επομένως θα πάρουμε
αρνητική θέσι.
Όμως θα επικρατήση η άποψι που λέει
«τι να κάνουμε, πρεπει να βοηθήσουμε,
αγάπη, ο Χριστός λέει αγαπατε αλλήλους».
Εάν μας ρωτουσαν, εάν γινόταν π.χ.
δημοψήφισμα, μαλλον θα υπερίσχυε η πρώτη
17
θέσι. Όμως η παγκοσμιοποίησι τα έχει έτσι
σχεδιασμένα ώστε είτε γίνει δημοψήφισμα είτε
όχι, γίνεται αυτό που θέλει.
Εάν οι Έλληνες ηταν στην πλειοψηφία
τους αγρότες-κτηνοτρόφοι, τότε θα θεωρουσαν
πως γίνεται πόλεμος, πως τους παίρνουν τα
χωράφια. Όμως, οι εργάτες και οι υπάλληλοι
δεν μπορουν να πουν το ίδιο.
Όπως το κράτος ή η Παγκόσμια
Τράπεζα ταΐζει τους εντόπιους εργάτες και
υπάλληλους, έτσι, αν θέλει, ταΐζει και όποιον
άλλον θέλει είτε είναι εντόπιος είτε ειναι ξένος,
είτε έχει δουλειά είτε είναι άνεργος.
Το χρημα το κόβει η Τράπεζα και το
μοιράζει όπου, όπως και όποτε θέλει. Οι
κυβερνήσεις είναι όργανα των Τραπεζων. Η
η Παγκοσμιοποίησι θέλει την ομογενοποίησι των
κατοίκων της γης, οπότε είναι φυσικό να
μείνουν και στην χώρα μας πρόσφυγες-
μετανάστες (μουσουλμάνοι κυρίως στο
θρήσκευμα).
Αυτό που μπορουμε και πρέπει να
κάνουμε είναι να κραταμε την Πίστη μας και αν
μπορουμε, και στον βαθμό που μπορει ο
καθένας, να την μεταδίδουμε και στο
περιβάλλον μας, το οποιο μέρα με τη μέρα
αλλάζει…
ΠΩΣ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΓΛΙΤΩΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ
ΠΑΓΙΔΕΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Η ασκητική της Ορθοδόξου Εκκλησίας
ηταν ειναι και θα ειναι ο καλύτερος τρόπος για
να επιβιώνει κανείς σ΄αυτόν τον κόσμο.
Παλαιότερα, στις κλειστές
αγροτοκτηνοτροφικές κοινωνίες, τα πράγματα
ηταν απλά. Έπινες γάλα επειδή ειχες αγελάδα
ή πρόβατα ή κατσίκια. Έτρωγες ψωμί επειδή
έσπερνες, θέριζες, αλώνιζες κλπ. σιτάρι,
κριθάρι, καλαμπόκι. Έτρωγες κρέας επειδή
ειχες κότες, γουρούνια, κουνέλια κλπ.. Στις
περιόδους νηστείας της Εκκλησίας μας οι
αγρότες παράλληλα με την νηστεία έκαναν και
οικονομία στις τροφές, που πολλές φορές ηταν
λίγες. Η νηστεία, όταν δεν ειναι αναγκαστική,
συνοδευόμενη απο την προσευχή και την
Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας οδηγει τον
άνθρωπο στην σωστή στάση ζωης απέναντι
στον Θεό, τον κόσμο, τους άλλους ανθρώπους
και τον εαυτό μας.
Τα τελευταια 200 χρόνια, από τότε δηλ.
που βγηκαν οι μηχανές, τα πράγματα άλλαξαν.
Σήμερα ένας αγρότης με τα μηχανήματά του
καλλιεργει τα χωράφια που καλλιεργουσαν
παλαιότερα εκατό αγρότες. Αυτό έχει ως
αποτέλεσμα να φεύγουν οι άνθρωποι από το
χωριό και να πηγαίνουν στην πόλη. Στην πόλη
οι άνθρωποι εργάζονται, όσοι βρίσκουν

δουλειά, σε εργοστάσια και υπηρεσίες
(δημόσιες και ιδιωτικές). Με τα χρήματα που
κερδίζουν πηγαίνουν στο σούπερ μάρκετ και
αγοράζουν το γάλα, το κρέας, το ψωμί κλπ.,
χωρίς να έχουν άμεση επαφή με την φύση,
χωρίς να ειναι αγρότες ή κτηνοτρόφοι.
Αλλά και πάλι η νηστεία, η προσευχή
και η Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας μας
προφυλάει από τις κακοτοπιές του
καπιταλισμου. Παράδειγμα 1ο:Στα τέλη της
τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα
βγηκε η «μόδα» του χρηματιστηρίου. Ένας
σωστός χριστιανός δεν ηταν δυνατόν να
παρασυρθει και να παίξει στον τζόγο που
λέγεται χρηματιστήριο, αφου η Εκκλησία μας
απαγορεύει τα λαχεια και ό,τι μοιάζει ή έχει
σχέση με αυτά. Έτσι, όταν έσκασε η φουσκα
του χρηματιστηρίου και ένα εκατομμύριο
Έλληνες έχασαν τις αποταμιεύσεις τους, οι
Χριστιανοί έλεγαν από μέσα τους «δόξα τω
Θεω, δεν πέσαμε σ΄αυτήν την παγίδα». Την
ίδια ώρα, δυστυχως, πολλοί συνάνθρωποί μας
έχασαν όχι μόνο τις οικονομίες τους αλλά και
άλλα περιουσιακά στοιχεια, υπηρξαν και
αυτοκτονίες.
Παράδειγμα 2ο: Τα τελευταια δεκαπέντε
χρόνια παράγινε το κακό με τα δάνεια. Οι
τράπεζες μοίραζαν χρήματα λες και ηταν απλό
χαρτί. Όμως, η τράπεζα ζητα και τόκο και
κάποια μέρα, αν δεν επιστραφουν τα χρήματα
θα γίνουν κατασχέσεις κλπ.. Η παροιμία λέει
«ανάλογα με το πάπλωμά μας να απλώνουμε
και τα πόδια μας». Αν ο μισθός μου ειναι χίλια
ευρώ, δεν ειναι λογικό να κάνω δάνειο και να
πληρώνω κάθε μηνα πεντακόσια ευρώ για να
το ξεχρεώσω. Απλά μαθηματικά. Βέβαια, αυτό
που δεν ηταν εύκολο να προβλεφτει ηταν το
Δ.Ν.Τ.. «Ναι μεν ο μισθός μου ειναι 1000 ευρώ,
αλλά που να ξέρω ότι το κράτος θα μου κάνει
αύριο περικοπές;». Τα τελευταια πενήντα
χρόνια οι μισθοί, αργά αλλά σταθερά,
αυξάνονται.
Εδω ερχόμαστε στον ρόλο των
Εβραίων. Ειναι γνωστό ότι την παγκόσμια
οικονομία την διαχειρίζονται οι Εβραίοι. Δεν
ξέρουμε τα κόλπα που κάνουν στις διάφορες
οικονομικές συγκυρίες, γι΄αυτό θα πρέπει να
είμαστε επιφυλακτικοί με τις τράπεζες, αφου
πίσω απ΄αυτές κρύβονται οι Εβραίοι. Δεν
πρέπει να περιμένουμε πολλά πράγματα και
από τους πολιτικούς μας, επειδή ειναι όργανά
τους.
Με αυτά τα δύο παραδείγματα φάνηκε
πως όταν κάποιος ακούει τον Θεό και όχι τους
ανθρώπους αυτου του κόσμου, βγαίνει
κερδισμένος. Η καλύτερη συνταγή για την
επιβίωσή μας ειναι η ασκητική της Εκκλησίας
18
μας, και φυσικά παράλληλα ανεβαίνουμε και
πνευματικά, αφου στόχος δεν ειναι μόνο να
επιβιώσουμε αλλά και να αγιαστουμε.
ΦΟΒΕΡΟ! ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ
ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ!
ΠΡΙΝ ΒΓΟΥΝ ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ, ΟΙ
ΑΓΡΟΤΕΣ ΗΤΑΝ Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ
ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΘΕ
ΚΡΑΤΟΥΣ. ΖΟΥΣΑΝ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ
ΕΔΙΝΕ Η ΓΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΠΑΔΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ
Ο,ΤΙ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕ ΤΟ ΠΟΥΛΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ
ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΟΥΝ, ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΦΕΙΔΩ, ΤΑ
ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ, ΤΟΥ ΤΕΧΝΙΤΗ,
ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΟΥ. Η ΖΩΗ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΗ
ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΗΤΑΝ
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΕΥΑ ΜΕΧΡΙ ΧΘΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΤΩΝ
ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΗΤΑΝ ΑΓΡΟΤΕΣ. ΣΗΜΕΡΑ
ΜΟΝΟ ΤΟ 4% ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΕΙΝΑΙ
ΑΓΡΟΤΕΣ-ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ!ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ
ΑΓΡΟΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ ΤΗΣ
ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΓΙΝΑΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ. ΟΛΟΙ
ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ, Ο
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΙ
ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ
ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΟΛΟ ΚΑΙ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΑΦΟΥ ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ
ΑΓΡΟΤΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ
ΠΕΦΤΟΥΝ!
ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΥΡΣΑ ΔΕΝ
ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ
ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ 2 ΑΓΡΟΤΕΣ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ
ΓΑΛΛΙΑ! ΑΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΟΥΜΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ
ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ; ΣΤΙΣ 5
ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ;!;!
ΦΟΒΕΡΟ! ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ
ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ
ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ
ΤΟΥΣ ΛΕΝΕ «ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ,
ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ
ΦΕΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΜΕΡΟΣ
ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ»! ΟΠΟΤΕ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ
ΕΙΝΑΙ ΔΕΜΕΝΟΙ ΧΕΡΟΠΟΔΑΡΑ: ΟΙ ΤΙΜΕΣ
ΠΕΦΤΟΥΝ, ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΡΕΧΟΥΝ, Η
ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΥΞΑΝΗ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ, Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ
ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ
ΕΙΣΑΓΩΜΕΝΑ!
ΔΗΛΑΔΗ, ΑΠΟ ΤΟ 4% ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ
ΑΓΡΟΤΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΠΟΣΟ
ΠΡΕΠΕΙ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ; ΚΑΙ ΑΝ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΩΘΗ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ
ΑΓΡΟΤΩΝ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ
ΜΗΝ «ΠΡΕΠΕΙ» ΝΑ ΜΕΙΩΘΗ ΚΑΙ Ο
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ;

https://www.youtube.com/watch?v=tG3oPm0
Qbvc
http://gr.euronews.com/2015/10/02/farmers-
suicides-the-rising-human-cost-of-the-eu-s-
agriculture-crisis/
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΟ
ΕΙΣΠΗΔΗΤΙΚΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ.
Πόση δύναμη έχει το μίσος απέναντι στον
εχθρό! αυτοκονει ο άλλος μόνο και μόνο για να
σκοτώση εχθρούς του! επίσης, πόση επίδρασι
μπορει να έχη η εκπαίδευσι, όταν καταφέρνη
να πείση κάποιους να αυτοκτονήσουν για χάρι
των ιδεων-ιδεωδων της θρησκευτικης ή
πολιτικης παράταξής των! έχουμε και δικά μας
παραδείγματα...π.χ. Σαμψών, Κούγκι, Αρκάδι
κλπ.
Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΟΙ
ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ
Για όσο διάστημα τα κράτη έκοβαν το
χρημα τους και το μοίραζαν στους υπηκόους
τους για την εξυπηρέτησι όσων δεν ειχαν
άμεση πρόσβασι στα πρόβατα, τα γελάδια, τα
στάρια και τα κριθάρια, οι ομοφυλόφιλοι ηταν
από ανεκτοί έως βδελυροί. Στην αρχαία
Ελλάδα π.χ. οι κίναιδοι δεν ειχαν πολιτικά
δικαιώματα και η Παλαιά Διαθήκη λέει να τους
σκοτώνουν τους κίναιδους.
Πως γίνεται και φτάσαμε σήμερα οι
κίναιδοι να παντρεύονται με άδεια του κράτους
και να υιοθετουν και παιδια;!
Η απάντησι βρίσκεται στο ότι οι
πλούσιοι μπορουν και κάνουν περισσότερες
αμαρτίες. Αυτό που έκανε παλιά ένας
Νέρωνας, τώρα το κάνουν πολλοί κίναιδοι.
Σήμερα υπάρχει πολύ περισσότερο χρημα
απ΄ό,τι παλιά και ο ατομοκεντρικός τρόπος
ζωης δίνει την δυνατότητα όχι μόνο να κάνει
καθένας ό,τι θέλει αλλά να μπορει να επιβάλλη
και τις απόψεις του στην κοινωνία και το
κράτος. Έχουμε πόλεμο ανάμεσα σε
ανώμαλους και φυσιολογικούς ανθρώπους. Ή
θα ανεβαίνουμε πνευματικά ή θα
κατεβαίνουμε, δεν υπάρχει σημειωτόν στην
πνευματική ζωή.
Η Τράπεζα κόβει το χρημα και το
μοιράζει στα κράτη, στα κόμματα, στους
ιδιωτες. Επομένως, αφου δεν μας βλέπει
ως πρόσωπα «κατ΄εικόνα Θεου» αλλά ως
ζωα, φυσικό και επόμενο είναι να παίρνει
το μέρος των ομοφυλόφιλων στα πλαίσια
της ελευθερίας, της ισότητας κλπ. Γιατί να
πάρη το μέρος των χριστιανων πολιτικων και
της Εκκλησίας που φέρνουν αντίρρηση σ΄αυτά
19
τα πράγματα; Άλλωστε οι ανώμαλοι μοιάζουνε
με τα μουλάρια: μόνο δουλειά, όχι
αναπαραγωγή. Επομένως συμφέρει για το
σύστημα η παρουσία τους και επειδή
σχεδιάζεται και η μείωση του παγκόσμιου
πληθυσμου.
Αφου η Τράπεζα ανεβάζει και κατεβάζει
όποιο κόμμα θέλει στην εξουσία, σημαίνει πως
δεν έχουν λόγο οι πολιτικοί και μάλιστα αυτοί
που επικαλουνται και τον Θεό. Ο Θεός δεν
χωράει στον τρόπο σκέψης και ζωης των
ανθρώπων που θέλουν να κάνουν αμαρτίες,
και οι αμαρτίες δεν έχουν σταματημό. Τα
ναρκωτικά με το πέρασμα του χρόνου θέλουν
αύξησι της δόσης και οι σαρκικές αμαρτίες το
ίδιο.
Συμπέρασμα: μην περιμένουμε από
τους πολιτικούς (οι οποιοι είναι όργανα των
Τραπεζων) να ενδιαφερθουν για το σταμάτημα
της ηθικης κατρακύλας. «Ο σώζων εαυτόν
σωθήτω», αλλά επειδή κανείς δεν μπορει να
σωθη από μόνος, του ας πηγαίνουμε στην
Εκκλησία να μας βοηθάει ο Θεός και οι αδελφοί
μας.
ΚΑΛΗ ΝΤΟΠΑΜΙΝΗ
Οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι μας λένε
ότι στον εγκέφαλό μας υπάρχει μία ουσία, η
ντοπαμίνη, η οποία όταν τα πράγματα στη ζωή
μας πανε καλά βρίσκεται στην σωστή
ποσότητα. Το ερώτημα είναι πότε τα πράγματα
πανε καλά στη ζωή ενός ανθρώπου; Η
Εκκλησία μας μας λέει πως όταν ο άνθρωπος
εφαρμόζει τις εντολές του Θεου, ο Θεός του
δίνει ό,τι έχει ανάγκη για να περνα και σ΄αυτήν
τη ζωή καλά και να κληρονομει και την αιώνια.
Αν περιοριστουμε σ΄αυτήν εδώ την ζωή
θα δουμε πως όποιος εφαρμόζει δύο εντολές
που βρίσκονται στο πρωτο βιβλίο της Αγίας
Γραφης, στην Γένεσι, τα καταφέρνει να περνα
καλά σ΄αυτήν τη ζωή. Η μία εντολή είναι: «ἐν
ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον
σου» (Γεν. 3,19) και η άλλη είναι: «αὐξάνεσθε
καὶ πληθύνεσθε» (Γεν. 1,28).
Όταν ο άνθρωπος εργάζεται, η
ντοπαμίνη «δουλεύει» καλά. Με τα χρήματα
που παίρνει τρέφει τον εαυτό του και την
οικογένειά του. Επομένως μέλημα των νέων
είναι να βρουν μία δουλειά που να τους αρέσει
και όταν την βρουν να βελτιώνονται συνέχεια
πάνω σ΄αυτήν. Έτσι θα έχουν καλή λειτουργία
της ντοπαμίνης τους.
Η άλλη εντολή λέει πως ο άνθρωπος
πρέπει να κάνει οικογένεια. Μέσα στον γάμο
ικανοποιειται και το γενετήσιο ένστικτο και η
ντοπαμίνη δουλεύει ακόμα καλύτερα.
Επομένως οι νέοι πρέπει να ετοιμάζουν τον

εαυτό τους για τα δεσμά του γάμου και οι
έγγαμοι να προσέχουν τον γάμο τους, οπότε η
ντοπαμίνη τους θα δουλεύει καλά.
Εάν ένας άνθρωπος δεν τα πάει καλά
με ένα από τα δύο (εργασία, ικανοποίησι
γενετησίου ενστίκτου), ίσως έχει πρόβλημα
ψυχολογικό. Εάν δεν τα πάει καλά και με τα
δύο τότε η κατάστασίς του ειναι μαλλον για
ψυχίατρο ή για έναν καλό πνευματικό –
εξομολόγο.
Υπάρχουν, όμως, άνθρωποι οι οποιοι
για τον α ή β λόγο δεν μπορουν να εργαστουν
ή να παντρευτουν (ή και τα δύο) χωρίς να είναι
άρρωστοι ψυχικά. Αυτοί μπορουν να
αντισταθμίσουν την μειωμένη ντοπαμίνη τους
με την πνευματική χαρά που δίνει η
Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας και η
προσευχή.
Και φυσικά ή Μυστηριακή ζωή της
Εκκλησίας μας και η προσευχή δεν είναι μόνο
για αυτούς που δεν μπορουν να μετέχουν της
καλης ντοπαμίνης αλλά και για εκείνους που
μετέχουν. Άλλωστε ο σκοπός της ζωης μας
είναι η αγιότης και όχι το πώς θα περναμε
καλά.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΖΗΤΑΤΕ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ!
Ακουμε συχνά από πολιτικούς
απευθυνόμενοι σε Εκκλησιαστικά πρόσωπα
να λένε «εσεις οι Χριστιανοί δεν πρέπει να
ασχολεισθε με την πολιτική». Επίσης, οι
επιχειρηματίες συνήθως στην δουλειά τους δεν
θέλουν οι εργάτες και οι υπάλληλοι να
συζητουν για θρησκευτικά ζητήματα.
Μα, πως γίνεται να μην μιλαμε, λένε
ορισμένοι Χριστιανοί, όταν βγαίνουν συνέχεια
καινούριοι νόμοι, οι οποιοι είναι αντίθετοι με
αυτά που μας ζητα ο Θεός; Και πως γίνεται να
μη μιλαμε για την μοναδική Αλήθεια της
Εκκλησίας μας που είναι ο Χριστός;
Ο Απόστολος Πέτρος μας λέει πως
πρέπει να πειθαρχουμε πρωτα στον Θεό και
μετά στους ανθρώπους. Αν δηλαδή ένας νόμος
μας απομακρύνει από τον Νόμο του Θεου, δεν
πρέπει να τον εφαρμόσουμε. Πως θα
κρατήσουμε κλειστό το στόμα μας; μπορουμε
να γίνουμε διχασμένες προσωπικότητες
επειδή το θέλει η Παγκοσμιοποίησι;
Στην Επιστολή του Ιακώβου λέει «δείξω
σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου» (Ιακ.
2,18). Αύτο σημαίνει ότι μεγαλύτερη αξία έχει η
έμπρακτη απόδειξι της πίστεώς μας και όχι το
«κήρυγμα» ή η επιχειρηματολογία για να
αποδείξουμε με την λογική τα αναπόδεικτα.
Πρωτα πρέπει να καλλιεργουμε τον εαυτό μας
και μετά να ανοίγουμε το στόμα μας.
20
Διαφορετικά μπορει να ακούσουμε από τον
Θεό «με ποιο δικαίωμα βάζεις στο στόμα σου
τα λόγιά μου;».
Έχοντας υπ΄όψιν ότι το χρημα το
κόβουν οι Τράπεζες και το μοιράζουν στα
κράτη, στα κόμματα και στους ιδιωτες, δεν
πρέπει να περιμένουμε και πολλά πράγματα
από το Κράτος, από την κυβέρνησι και από τα
κόμματα. Μία παροιμία λέει πως «ο σκύλος
εκει που τρώει, εκει κουνάει και την ουρά του».
Αφου, λοιπόν, το χρημα δεν είναι σε Ορθόδοξα
Χριστιανικά χέρια, γιατί παραπονιόμαστε για
τους αντιεκκλησιαστικούς νόμους που κάθε
λίγο και λιγάκι ψηφίζουν οι βο(υ)λευτές; Κάθε
δέντρο δίνει τον καρπό του. Τί καρπό
μπορουμε να περιμένουμε από τις
κυβερνήσεις, όταν η αθεΐα και ο υλισμός είναι
τα θεμέλια του πολιτικοοικονομικου
συστήματος των τελευταίων 200 ετων;
Επίσης, το ότι οι άρχοντες
απομακρύνθηκαν από τον Θεό και από την
Εκκλησία είναι σημάδι ότι οδεύουμε προς το
τέλος αυτου του Κόσμου. Η εποχή μας είναι
σχεδόν ίδια με την εποχή που ζουσαν οι
πρωτοι Χριστιανοί στην Ρωμαϊκή
αυτοκρατορία. Ακόμα και σήμερα πολλοί
Χριστιανοί (άλλων κυρίως δογμάτων)
φονεύονται από αλλόθρησκους ή από άθεους
ή από ψυχοπαθεις-δαιμονισμένους. Ο κύκλος
κοντεύει να κλείση. Η Εκκλησία ξεκίνησε από
τις Κατακόμβες και σιγά σιγά οδεύουμε πάλι
εκει, αλλά στο τέλος θα λάμψη στον ουρανό το
τρόπαιο της δόξης, ο Σταυρός του Κυρίου και
Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου.
Βέβαια, δεν θα καθίσουμε με
σταυρωμένα τα χέρια όταν μας ζητήσουν να
πάρουμε θέσι για ένα θέμα που άπτεται της
πίστεώς μας ή που έχει σχέσι με την ηθική. Με
την όποια ενημερωσί μας θα ομολογήσουμε
την Ορθοδοξία μας και θα υπενθυμίσουμε τί
είναι σωστό εξ ορθοδόξου απόψεως για κάθε
συγκεκριμένο θέμα περί την ηθική, χωρίς να
έχουμε την ψευδαίσθησι ότι μπορουμε να
αλλάξουμε τους άλλους. Ο Θεός θα μας
ρωτήση για το αν προσπαθήσαμε να σώσουμε
τον εαυτό μας και όχι τους άλλους.
Ακόμα και για θρησκευτικά ζητήματα
δεν πρέπει εύκολα να ανοίγουμε συζητήσεις.
Μεγαλύτερη αξία έχει η σιωπή, η προσευχή, η
εσωτερική ειρήνη, η θεώρησι των πραγματων
από το τέλος (δηλαδή να βλέπουμε τα
πράγματα υπό το πρισμα της αιωνιότητος).
Έτσι θα βοηθήσουμε πραγματικά και τους
άλλους και όχι παίρνοντας το μέρος μιας
πολιτικης παράταξης ή μιας θεολογικης
άποψης που μπορει να δεχτη διάφορες
ερμηνειες. Αν είναι να μαλώσουμε για την

ερμηνεία, καλλιτερα να μην πάρουμε θέσι, να
κάνουμε πως δεν ξέρουμε ή ότι δεν έχουμε
διαμορφωμένη άποψι.
Επίσης, στις ημέρες μας έχουμε
τεχνοκρατία και αυτό μας απαλλάσει από τους
πολιτικούς, τους συνδικαλιστές, τα κόμματα,
τους εθνικούς πολέμους κλπ. Η των πολιτικων και των οικονομολόγων.
παγκοσμιοποίησι έχει και τα καλά της.
Μακρυά, λοιπόν, από πολιτικές και
θρησκευτικές συζητήσεις όσο γίνεται, για να
μην χάνουμε την ειρήνη της ψυχης μας, για να
μην πέφτουμε σε αργολογία και κατάκρισι, για
να μην σκορπαμε ό,τι μαζεύουμε με κόπο,
προσοχή και προσευχή.
http://mkka.blogspot.gr/2015/10/blog-
post_26.html
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ 1000 ΛΕΞΕΙΣ
Με αφορμή την παροιμία που λέει «μία
εικόνα χίλιες λέξεις», θα σχολιάσουμε (με 1000
λέξεις) την ανωτέρω φώτο, στην οποία
βλέπουμε τον Πάπα να φιλάη το χέρι ενός
(Αρχι-)Εβραίου!
Από την αρχή της Ιστορίας η πολιτική
εξουσία ειχε στο πλάι της και την θρησκευτική.
Αρχικά, μάλιστα, ταυτιζόταν ο πολιτικός-
στρατιωτικός αρχηγός με τον Αρχιερέα του
έθνους. Αργότερα χωρίστηκαν οι εξουσίες,
όμως ο θρησκευτικός αρχηγός ήταν σεβαστός
από τον Βασιλιά-Αυτοκράτορα-Πρόεδρο,
εισακουόταν και ήλεγχε πολλές φορές τον
Βασιλιά του κράτους και υπηρχε συναλληλία,
αφου ο λαός του Θεου ηταν συγχρόνως και οι
πολίτες του κράτους.
Σήμερα βλέπουμε πως αυτοί που
έχουν τα χρήματα, αυτοί δηλαδή που
κυβερνανε από το παρασκήνιο ή από το
προσκήνιο, έχουν βάλει στην άκρη τους
θρησκευτικούς αρχηγούς, τους έχουν υποτάξει
πλήρως και αυτό φαίνεται στην ανωτέρω
εικόνα πολύ καθαρά! Ήδη και στην χώρα μας
ακούγεται ο χωρισμός Εκκλησίας – Πολιτείας,
διότι έτσι διατάζουν οι Τραπεζίτες και διότι δεν
υπάρχει αντίδρασι εκ μέρους μας. Παλαιότερα
οι Κανόνες της Εκκλησίας ηταν και Νόμοι του
Κράτους, ενώ σήμερα οι άνομοι νόμοι των
κοσμικων ανθρώπων έχουν την απαίτησι να
υπηρετουνται και από τους Πιστούς!
Συνέχεια ακουμε για συνέδρια υπέρ της
ειρήνης που γίνονται με την συμμετοχή και των
21
θρησκευτικων αρχηγων. Οι περισσότεροι
Χριστιανοί ίσως δεν έχουν υπ΄όψιν τους ότι η
ειρήνη που δίνει ο Χριστός είναι η εσωτερική
χαρά που δίνει ο Χριστός σε όσους ασκουνται
εν Αγίω Πνεύματι μέσα στην Εκκλησία και όχι
η εξωτερική ειρήνη των κοσμικων ανθρώπων,
Η παγκοσμιοποίησι θα φέρη στο τέλος
τον Μεσσία των Εβραίων, δηλαδή τον
Αντίχριστο, ο οποιος θα είναι και πολιτικός και
θρησκευτικός αρχηγός. Μία πρόγευσι αυτου
που θα συμβη στο τέλος είναι και αυτό
βλέπουμε όταν αποθεώνουν τους πολιτικούς
αρχηγούς οι ψηφοφόροι.
Αντί για το «Πάτερ ημων…τον άρτον
ημων τον επιούσιον δος ημιν σήμερον», ήδη
ακούστηκε το «πατερούλη Στάλιν, δωσε μας να
φαμε», το οποιο θα μοιάζει με το τελικό «Big
Brother, εσύ εισαι ο θεός, εσύ μας ταΐζεις,
κανένας δεν είναι ανώτερός σου».
Οι δυτικοί χριστιανοί έχουν υποταχθει
στον πρώην λαό του Θεου και νυν λαό του
Σατανα (οι Σιωνιστές είναι ο λαός του Σατανα
όχι όλοι Εβραιοι). Έχουν μπερδέψει την
μέλλουσα να συμβη Β΄Παρουσία του Κυρίου με
τον ερχομό-παρουσία του Μεσσία των
Εβραίων, την οποία μεθοδικά ετοιμάζουν οι
παγκοσμιοποιητές. Έχουν μπερδέψει την
Βασιλεία των Ουρανων με επίγειες βασιλείες,
με δόξες, με απολαύσεις και ηδονές.
Το χρημα κυριαρχει, «το βδέλυγμα της
ερημώσεως» όπου να ΄ναι θα σταθη «εν τόπω
αγίω», «οι πατημασιές του Αντιχρίστου (όπως
έλεγε ο μακαριστός Φλωρίνης Αυγουστινος
Καντιώτης) ακούγονται».
Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί καλούμεθα
να ομολογουμε, χωρίς φανατισμό, την Πίστι
μας, η οποία είναι και η μόνη αληθινή. Δεν
έχουμε καμία όρεξι να ασχολούμαστε με τους
αιρετικούς, τον Πάπα, τον Αντίχριστο κλπ.
αλλά, όπως ο γιατρός δεν μιλάει μόνο για υγεία
αλλά και για αρρώστιες, έτσι και εμεις, ως
Ορθόδοξοι Χριστιανοί ομιλουμε για την
μοναδική Αλήθεια, της οποίας είμασε μέτοχοι,
αλλά οφείλουμε να μιλαμε και εναντίον των
αιρέσεων και του 666, αφ΄ενός μεν για να
γίνεται μία αντιπαράθεσι της Αλήθειας με το
ψευδος και από την άλλη για να είμαστε σε
εγρήγορσι, ώστε να μη μας πιάσουν στον
ύπνο.
Εάν στις ημέρες μας έρθη το
σφράγισμα οφείλουμε να το αρνηθουμε, διότι
εμεις είμαστε σφραγισμένοι με το Χρισμα, με το
Άγιο Πνευμα, με τον Σταυρό του Κυρίου. Δεν
είναι δυνατόν να είναι μαζί αυτά τα δύο μαζί.
«Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ
τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς

ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ
δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ»(Ματθ.
6,24), Διότι, «τίς μετοχή δικαιοσύνη καί ἀνομία;
τίς δέ κοινωνία φωτί πρός σκότος; τίς δέ
συμφώνησις Χριστῶ πρός Βελίαρ;
(ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄,
Κεφάλαιο 6, 14-15)
Άλλωστε αυτοί που θα σφραγιστουν με
το 666, με το όνομα του Αντιχρίστου, δεν θα
περάσουν καλλίτερα από όσους δεν
σφραγιστουν, διότι μετά από λίγο χρονικό
διάστημα θα «φτύσουν αιμα» από τις
«παρενέργειες» του σφραγίσματος λόγω των
σωματικων και ψυχικων προβλημάτων που θα
τους παρουσιαστουν, αφου ο Διάβολος είναι
ανθρωποκτόνος και θέλει το κακό των
ανθρώπων.
Όσοι δεν σφραγιστουν είτε θα
επιβιώσουν με την βοήθεια του Θεου είτε θα
λογαριαστουν ως Μάρτυρες της Πίστεως,
ισάξιοι με τους Αγίους των πρώτων αιώνων, οι
οποίοι μαρτύρησαν στους διωγμούς των
ειδωλολατρων Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
Αμέσως μετά την ολιγόχρονη
παγκόσμια κυριαρχία του Μεσσία των
Εβραίων, θα γίνη η Β΄Παρουσία του Κυρίου και
Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου
(Υπάρχει και η άποψι ότι ο Χριστός θα
εξαφανίση με ένα φύσημα τον Αντίχριστο, θα
λάμψη η Ορθοδοξία σε όλον τον πλανήτη, μετά
θα ξαναπομακρυνθουν οι άνθρωποι από τον
Χριστό και την Εκκλησία και στο τέλος θα γίνη
η Β΄Παρουσία).
Η Εσχατολογία είναι ένα μέρος της
Δογματικης της Εκκλησίας μας, βρίσκεται στο
τέλος των βιβλίων Δογματικης και δεν είναι και
πολύ εκτενής, αλλά έχει πάρα πολύ μεγάλη
σημασία, αφου όλη μας η ζωή είναι στραμμένη
στο αύριο, αφου «αύριο» θα έλθη ο Χριστός,
«αύριο» θα έλθη και ο θάνατός μας. Έτσι, είτε
προηγηθει η Β΄Παρουσία του Χριστου μας είτε
ο προσωπικός μας βιολογικός θάνατος, θα
έρθουμε πρόσωπο προς πρόσωπο με τον
Δημουργό μας, με τον Υιό και Λόγο του Θεου,
και θα λογοδοτησουμε για ό,τι είπαμε, πράξαμε
ή σκεφτήκαμε σ΄αυτήν την ζωή.
Η άλλη ζωή δεν ξεκινα μετά θάνατον
αλλά ξεκινα από αυτήν εδώ την ζωή. Μερικοί
ρωτουν αν υπάρχει μετά θάνατον ζωή ενώ
καλλίτερα θα ηταν αν ρωτουσαν αν υπάρχει
πριν τον θάνατο ζωή, διότι αν είμαστε
συνδεδεμένοι από αυτήν εδώ την ζωή με τον
Αρχηγό της ζωης, τότε δεν έχουμε να
φοβηθουμε τον θάνατο, τον Διάβολο, τους
δαίμονες και ό,τι μπορει να φοβήση έναν
άνθρωπο. Αν είμαστε συνδεδεμένοι από τώρα
με τον Χριστό ζουμε και πριν και μετά τον
22
βιολογικό μας θάνατο χάρι στην αγάπη του
Θεου.
Ο μεγάλος Ρωσος συγγραφέας
Θεόδωρος (Φιοντόρ) Ντοστογιέφσκι από τον
19ο αιωνα έβλεπε πως οι άνθρωποι προτιμουν
το φαγητό από την πνευματική ελευθερία, από
την ελευθερία από τα πάθη. Έτσι και σήμερα
βλέπουμε στην ανωτέρω φωτογραφία τον
θρησκευτικό αρχηγό που λέγεται Πάπας της
Ρώμης να υποκλίνεται και να φιλη δουλικά το
χέρι ενός Μεγαλοεβραίου και είναι σα να λέη
«Χριστέ σε αρνούμαστε, εμεις προτιμουμε τα
λεφτά, τις ηδονές, αυτήν την ζωή».
Εμεις, όμως, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί
λέμε: «τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ
Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ
λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; 36
καθὼς γέγραπται ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα
ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα
σφαγῆς. 37 ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν
ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. 38
πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε
ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε
ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα 39 οὔτε ὕψωμα οὔτε
βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς
χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν
Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν» (ΠΡΟΣ
ΡΩΜΑΙΟΥΣ, (ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 8)).
ΟΙ ΑΝΩΜΑΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ
ΚΟΣΜΟΥ
Ο μακαριστός Γέροντας Σωφρόνιος του
Έσσεξ λέει κάπου πως, αν όλοι οι άνθρωποι
γινόντουσαν Μοναχοί, τότε θα «αναγκάζαμε»
τον Θεό να κάνει την Β΄Παρουσία και να λάβει
τέλος αυτός ο Κόσμος.
Σήμερα το σύστημα με το να δίνει
προνόμια στους ανώμαλους δείχνει πως
ετοιμάζει την μείωση του παγκόσμιου
πληθυσμου - οι ανώμαλοι δεν γεννανε, μόνο
δουλεύουνε -. Αργότερα, όταν σταθεροποιηθει
ο παγκόσμιος πληθυσμός, θα φτιάχνουν κατά
παραγγελία όσους ανθρώπους χρειάζονται.
Για πόσο καιρό ο Θεός θα ανέχεται την
εκφυλισμένη ανθρωπότητα;
Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ: Η Αμερικανική
Ψυχιατρική Εταιρία, για πρώτη φορά, δεν
συμπεριλαμβάνει στον κατάλογο με τις ψυχικές
ασθένειες την ομοφυλοφιλία.
ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ
ΨΥΧΙΚΗ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ
ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΙΝΕΤΑΙ
ΣΥΓΧΥΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥΣ

ΚΑΙ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ. ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ
ΦΟΡΕΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΨΥΧΟΠΑΘΗΣ ΝΑ
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΣ Ή Ο προσαρμόζεται επιβιώνει. Άλλωστε έχουμε και
ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟΣ ΝΑ ΟΔΗΓΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ
ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΑ. Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΟΤΑΝ
ΠΟΛΥΚΑΙΡΙΣΕΙ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΘΟΣ, ΤΟ
ΠΑΘΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΦΕΡΝΕΙ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΨΥΧΙΚΑ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ
ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΞΕΚΙΝΑ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ
ΨΥΧΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ-
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ.
ΑΦΟΥ ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ Η
ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΕΔΩΣΕ "ΑΦΕΣΗ" ΣΤΗΝ
ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΝΤΙ
ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ
ΨΥΧΙΑΤΡΟΥΣ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ Η ΝΟΣΟΣ
ΕΓΙΝΕ ΑΝΙΑΤΗ...
Ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ, ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, Η
ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ Η ΗΘΙΚΗ
Ο Πλάτωνας έλεγε πως οι πολιτικοί
πρέπει να είναι και παιδαγωγοί του λαου. Αυτό
που λένε συνέχεια όλοι οι λογικοί άνθρωποι,
ότι δηλαδή όσοι έχουν αξιώματα στην Πολιτεία
πρέπει να δίνουν το καλό παράδειγμα στους
πολίτες.
Υπάρχουν οι Νόμοι του Θεου και οι
νόμοι των ανθρώπων. Το καλλίτερο είναι όλοι
να εφαρμόζουν τους Νόμους του Θεου, οπότε
δεν θα χρειάζεται να ψάχνουμε τι πρέπει και τι
δεν πρέπει συνέχεια με βάση τους
ανθρώπινους νόμους, οι οποίοι μεταβάλλονται
συνέχεια.
Εάν κυβερνουσαν οι πολιτικοί, τότε θα
ειχε βάση η διαμαρτυρία των ηθικων
ανθρώπων (για να μην λέμε των Χριστιανων,
διότι η ηθική πιάνει όλους τους ανθρώπους της
γης, θρησκευόμενους και μη) ενάντια σε
νομοσχέδια που είναι αντίθετα με τον Νόμο του
Θεου, π.χ. σύμφωνο συμβίωσης,
ομοφυλοφιλία κλπ.
Όμως, σήμερα, κυβερνα η Τράπεζα, η
οποία μας βλέπει ως ζωα και δεν την
ενδιαφέρει η ηθική παρά μόνο το χρημα και η
κίνησή του. Έτσι, τα πράγματα είναι δύσκολα.
Οι πολιτικοί είναι υπάλληλοι της Τράπεζας και
είναι αδύνατον να κάνουν κάτι που να πηγαίνει
κόντρα στις επιθυμίες της!
Η Τράπεζα βάζει στο ίδιο επίπεδο έναν
πολύτεκνο με έναν κίναιδο. Κόβει τα επιδόματα
των εγγάμων και τα δίνει στα ομόφυλα
ζευγάρια ή δίνει και στις δύο ομάδες τα ίδια.
Αυτό είναι παράλογο και ανήθικο αλλά για την
23
Τράπεζα δεν υπάρχει ηθική. Για την Τράπεζα
υπάρχει μόνο η επιβίωση. Όποιος
την προβλεπόμενη μείωση του πληθυσμου.
Με αυτά τα δεδομένα ο πόλεμος
ανάμεσα στους φυσιολογικούς ανθρώπους και
στους άρρωστους θα κρατήσει για πολύ καιρό.
Νικητής δεν θα υπάρξει, αφου όλοι μας
μοιραζόμαστε τον ίδιο πλανήτη και όλοι μας
κάνουμε αμαρτίες. Όσοι κάνουν λιγότερες
αμαρτίες θα μπορουν να ελέγχουν τους
παραβάτες του Νόμου του Θεου αλλά τα
αποτελέσματα, όπως δείχνει και η Ιστορία, θα
είναι πενιχρά. Για παράδειγμα ο π.
Αυγουστινος Καντιώτης (ο Φλωρίνης) και άλλοι
άνθρωποι της Εκκλησίας επί δεκαετίες έκαναν
αγωνες ώστε να κρατηθει η κοινωνία στα
σωστά πλαίσια. Ποιο ηταν το αποτέλεσμα;…
Γι΄αυτό να καθαρίζουμε τον εαυτό μας
από τα πάθη ώστε τουλάχιστον να πολεμαμε
τους δαίμονες που κρύβονται μέσα στους
ανώμαλους (αν δεν μπορουμε να τους
βοηθήσουμε να σταματήσουν την αμαρτία
τους) και ο Θεός θα μας βοηθα μέχρι να
φύγουμε από αυτόν τον μάταιο Κόσμο. Δεν
φτιάξαμε εμεις τον Κόσμο και καλούμαστε να
σώσουμε τον εαυτό μας, όχι όλους τους
συνανθρώπους μας. Άλλωστε η τιμωρία των
ανώμαλων είναι το ότι δεν ζουν φυσιολογικά,
ότι στερουνται τα «νόμιμα αγαθά» που μας
επιτρέπει ο καλός Θεός.
ΤΟ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ
ΕΦΙΑΛΤΗΣ!!!
Μπορεί οι άντρες να αποφεύγουν το
προφυλακτικό, όπως ο διάολος το λιβάνι,
ωστόσο σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που
έγινε στο πλαίσιο μιας νέας μελέτης που
δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Sex
Research , από τις 25 σεξουαλικά ενεργές
γυναίκες ηλικίας 18-24 ετών, μόνο 2 δήλωσαν
ότι είναι σημαντικό για εκείνες να
χρησιμοποιούν συστηματικά προφυλακτικό
στο σεξ.
Ναι καλά διαβάσετε ανάμεσα πάντως
στους λόγους που ανέφεραν
συμπεριλαμβάνονται και οι παρακάτω!
Πολλές από αυτές πιστεύουν πως το
σεξ είναι πολύ πιο απολαυστικό χωρίς
προφυλακτικό μιας και οι δύο σύντροφοι
έρχονται σε άμεση επαφή χωρίς κάτι να τους…
χωρίζει!
Άλλες πάλι δήλωσαν πως τους
δημιουργεί διάφορους ερεθισμούς στον κόλπο
ακόμα και ουρολοίμωξη.
Μερικές δε, προέβαλαν την δικαιολογία
πως όταν η σχέση δεν είναι εφήμερη, το

προφυλακτικό δεν χρειάζεται μιας και ο
καθένας γνωρίζει καλά τον άνθρωπο που έχει
δίπλα του.
Τέλος, μερικές είπαν πως είναι
αναγκαίο μόνο τις γόνιμες μέρες του κύκλου,
αφού τις υπόλοιπες το να προκύψει μία
εγκυμοσύνη είναι κάτι σπάνιο.
http://www.star.gr/Pages/Ygeia.aspx?a
rt=320163&artTitle=tesseris_logoi_pou_oi_gy
naikes_apofevgoun_to_profylaktiko
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ. Μία
αντίφαση: από τη μια κάθε μέρα βομβαρδίζουν
τους ανθρώπους (από το νηπιαγωγειο) την
αναγκαιότητα των προφυλακτικων και από την
άλλη παραδέχονται ότι ειναι εφιάλτης για
ανδρες και γυναικες!
Και ενω θα έπρεπε να ειναι όλοι υπερ
του γαμου και των μονογαμικων σχέσεων, όλοι
σχεδόν κάνουν ό,τι μπορουν για να εκφυλιστει
το σύμπαν!
Να, λοιπον, που ειναι κόλαση και όχι
παραδεισος ο ελεύθερος έρωτας, ο οποιος
έκανε την εμφάνισή του μόλις τα τελευταια 40-
50 χρόνια στην Ελλάδα.
ΦΑΓΗΤΟ-ΣΕΞ-ΘΕΟΣ
Το φαγητό οδηγει στο σεξ και το σεξ
απομακρύνει από τον Θεό:
Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέει
για τον Αδάμ: ἐὰν δὲν εἶχε νικηθῆ ἀπὸ τὴν
κοιλία, δὲν θὰ ἐρχόταν σὲ σαρκικὴ σχέσι μὲ
τὴν σύζυγό του (ΚΛΙΜΑΞ, ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ
ΠΕΜΠΤΟΣ, Περὶ ἁγνείας).
Ή Θεός ή σεξ! Γι΄αυτό και οι έφηβοι
απομακρύνονται από την Εκκλησία,
γι΄αυτό υπάρχει η παροιμία που λέει «πίσω
από κάθε έγκλημα κρύβεται η γυναικα»,
γι΄αυτό ο Απόστολος Παυλος λέει πως
όποιος νυμφευτει θα έχει «θλιψη στην
σάρκα», γι΄αυτό ο Άγιος Κοσμας ο Αιτωλος
λέει πως μοναδικός σκοπός του σεξ πρέπει
να είναι η τεκνογονία, γι΄αυτό η
συντριπτική πλειοψηφία των Αγίων δεν
είναι έγγαμοι, γι΄αυτό ο Άγιος Ιωάννης της
Κλίμακος λέει: 40. «Πᾶν ἁμάρτημα, ὃ ἐὰν
ποιήση ἄνθρωπος, ἐκτὸς τοῦ σώματος ἐστίν, ὁ
δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει» (Α´
Κορ. ς´ 18). Αὐτὸ ὁπωσδήποτε λέγεται, διότι
μολύνουμε τὸ ἴδιο τὸ σῶμα μας, μὲ τὴν ρεῦσι,
πράγμα ποὺ εἶναι ἀδύνατον νὰ συμβῆ μὲ ἄλλη
ἁμαρτία. Ἐγὼ ἐρευνῶ γιὰ ποιὸν λόγο
συνηθίσαμε νὰ λέγωμε, προκειμένου γιὰ
ὁποιαδήποτε ἁμαρτία, μόνο ὅτι σφάλλουν οἱ
ἄνθρωποι, ἐνῷ ὅταν ἀκούσωμε πὼς κάποιος
ἐπόρνευσε, λέγομε μὲ ὀδύνη: ὁ τάδε
ἔπεσε….44. Κάποιος γνωστικός μου έθεσε ένα
δυσχερέστατο πρόβλημα. «Ποια αμαρτία, μου
24
είπε, είναι βαρύτερη απ΄ όλες, εξαιρέσει του
φόνου και της αρνήσεως»; Και όταν εγώ του
απήντησα «το να πέση κανείς σε αίρεση»,
εκείνος με ξαναρώτησε: «Και πώς η
Ορθόδοξος Εκκλησία δέχεται τους αιρετικούς,
και μετά τον ειλικρινή αναθεματισμό της
αιρέσεώς των, τους αξιώνει της Θείας
Μεταλήψεως, ενώ όποιον επόρνευσε τον
δέχεται μέν μετά την εξομολόγησί του και την
διόρθωσί του, αλλά τον στερεί επί χρόνους των
Αχράντων Μυστηρίων, σύμφωνα με τις
διατάξεις των Αποστολικών Κανόνων»; Και
ενώ εγώ έμεινα κατάπληκτος με την ερώτησι,
το άλυτο πρόβλημα παρέμεινε άλυτο. (ΠΕΡΙ
ΑΓΝΕΙΑΣ)
ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ
ΤΟΥ ΣΟΔΟΜΙΣΤΕΣ
Η υπόθεσι με τους ομοφυλόφιλους ειναι
δύσκολη, διότι οι άθρωποι αυτοί ειναι
δαιμονισμένοι. Η πορνεία ειναι κοντά στην φύσι
και μπορει να δικαιολογηθη μέχρι ενός σημείου
και μάλιστα με τον γάμο "αποκαθίσταται" το
ζευγάρι.
Για να γίνη κανείς ομοφυλόφιλος
πρέπει να δουμε το DNA του, το περιβάλλον
στο οποιο μεγάλωσε και τότε θα είμαστε πιο
συγκρατημένοι...τα δαιμόνια είναι πολλά και
δυνατά και παιδιόθεν…
Αν με την προσευχή μας και το
παράδειγμά μας δεν μπορουμε να
βοηθήσουμε αυτά τα άτομα, ματαιοπονουμε αν
νομίζουμε ότι μπορουμε να κάνουμε κάτι με την
βία ή με "κηρύγματα".
Mην ξεχναμε ότι μετά την βιομηχανική
επανάστασι οι άνθρωποι μπορουν να ζουν
μόνοι τους και ανεξάρτητοι σε ένα διαμέρισμα
και με τα χρήματά τους να κάνουν ό,τι θέλουν.
Η παγκοσμιοποίησι δεν ενδιαφέρεται
για την κανονική οικογένεια. Φορολογει τους
πολυτέκνους και τα χρήματα τα δίνει για τις
παρελάσεις των σοδομιστων.
Άρα τα πράγματα ειναι δύσκολα.
Να καθαρίζουμε τον εαυτό μας από τα
πάθη και έχει ο Θεός.
Το κράτος έπαψε να ενδιαφέρεται για
τα «χρηστά ήθη», το κράτος μας βλέπει όπως
βλέπει ένας κτηνοτρόφος τα ζωα του. Αν
μερικά συμπεριφέρονται έτσι ή αλλιως δεν
ενδιαφέρει την παγκοσμιοποίησι. Το βάρος και
η ευθύνη είναι επάνω στον καθένα μας.
Έρρωσθε!
ΤΟ ΣΕΞ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ
Ο Θεός μας έδωσε τα γεννητικά όργανα
για να γεννιουνται παιδιά. Κάθε λάθος χρήση
τους δημιουργει προβλήματα (μεγάλα ή μικρά),

ακόμα και μέσα στον γάμο. (σήμερα οι
άνθρωποι θέλουν μόνο ηδονή και όχι ευθύνες,
και όταν δεν ικανοποιουνται οι επιθυμίες του
ατόμου ψάχνει αλλου να ικανοποιηθει, με
αποτέλεσμα να αυξάνονται τα προβλήματα).
Ο Ιερός Χρυσόστομος λέει, «έγινε ο
γιός σου 17 ετων; Πάντρεψέ τον για να μην
πάει στις πόρνες». Αυτό ηταν κάτι το
φυσιολογικό, το να παντρεύονται νωρίς οι
άνθρωποι, στις κλειστές αγροτοκτηνοτροφικές
κοινωνίες. Η νύφη δεν ειχε πολλές απαιτήσεις.
Ένα πιάτο παραπάνω στο τραπέζι και η
δουλειά ηταν έτοιμη στο σπίτι ή στο χωράφι ή
στα ζωα. (σήμερα για να παντρευτει κανείς
πρέπει να σπουδάσει, να βρει δουλειά, να
ζήσει την ζωούλα του και μετά βλέπουμε. Πώς
να τηρήσουν οι άνθρωποι το «ου πορνεύσεις»;
Αυτό το πετυχαίνουν μόνο όσοι ζουν ως
μοναχοί εν τω κόσμω με την βοήθεια του
πνευματικου τους. Δυστυχως, η επιστήμη
έβγαλε τις μηχανές και οι άνθρωποι έφυγαν
από τα χωράφια και πηγαν στις πόλεις, στα
διαμερίσματα, στα εργοστάσια και τις
υπηρεσίες και αυτό τους απομάκρυνε από την
χαρά της ζωης κοντά στην φύση. Αφου
βρίσκουν και βόσκουν γιατί να παντρευτουν;
Αφου μπορουν να έχουν την ηδονή χώρια από
την τεκνογονία και τα βάρη του γάμου γιατί να
παντρεύονται νωρίς; Σε όλα, όμως, υπάρχει
και το τίμημα. Η βιολογία θέτει όρια στην
τεκνοποίηση, και οι αρρώστιες, ψυχικές και
σωματικές, που συνοδεύουν την μοιχεία και
την πορνεία είναι πολλές).
Ο Ιερός Χρυσόστομος λέει πως η
ηδονή είναι σαν το δόλωμα. Ποιος θα
παντρευόταν αν δεν υπηρχε η ηδονή της
ενώσεως ανδρός και γυναικός; Έτσι, ο γάμος
ηταν υπόθεση όχι μόνο του ατόμου αλλά και
της κοινωνίας. Με τον γάμο ικανοποιειται ο
νέος και η νέα από βιολογικης πλευρας αλλά
και από κοινωνικης. Και η κοινωνία «νιώθει
ασφαλής» διότι τα παιδιά που θα γεννηθουν θα
είναι ασφαλισμένα μέσα στην οικογένεια (όχι
την πυρηνική αλλά την ευρύτερη) και τα
χωράφια θα συνεχίσουν να καλλιεργουνται και
η ζωή θα συνεχιστει. (σήμερα μόνο το 4% των
ανθρώπων ασχολουνται με την γεωργία. Είναι
ευκολώτερο να γίνη κανείς αστροναύτης, που
λέει ο λόγος, παρά να επιστρέψη στη γη,
επειδη με τα μηχανήματα και τα λιπάσματα
ένας αγρότης καλλιεργει τα χωράφια που
καλλιεργουσαν παλαιότερα 100 αγρότες.
Επομένως οι 99 περισσεύουν).
Ο γονέας και ο γαμπρός θεωρουσε
δεδομένο ότι η νύφη θα είναι παρθένα,
διαφορετικά θα υπηρχε πρόβλημα στο «τίνος
παιδιά θα κοιτάξουμε». Φυσικά και η Εκκλησία
25
υπενθύμιζε το θέλημα του Θεου σχετικά με
αυτό το ζήτημα.
Προφυλάξεις δεν έπαιρνε το ζευγάρι και
όσα παιδιά έρχονταν ηταν καλοδεχούμενα.
Άλλωστε και τα παιδιά από νωρίς ειχαν
απασχόληση στα χωράφια και στα ζωα και
«έτρωγαν το ψωμί τους με τον ιδρωτα του
προσώπου τους». (σήμερα οι γυναικες
εργάζονται, υπάρχει οικονομική κρίση, δεν
χωράνε πολλά παιδιά στο διαμέρισμα και έτσι
το ζευγάρι παίρνει προφυλάξεις. Αυτό έχει ως
αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πειρασμοί. Αφου
παίρνουν προφυλάξεις γιατί να μην πανε και
παραπέρα; Αφου είναι όλοι στρεσαρισμένοι
γιατί να μην χαλαρώσουν και κάπου αλλου;
Μετά είναι και οι συγκρίσεις με άλλους,
παλαιότερους έρωτες και πάει λέγοντας).
Τα διαζύγια ηταν σπάνια όχι μόνο
επειδή το απαγόρευε η Εκκλησία αλλά και για
πρακτικούς λόγους. Που θα πάει η γυναικα αν
φύγει από τον άντρα της; Έτσι έκανε υπομονή
και η αγάπη νικουσε τα όποια προβλήματα.
(σήμερα η γυναικα έχει το πορτοφόλι της,
οπότε ο χωρισμός είναι κάτι πολύ εύκολο. Οι
άνθρωποι θέλουν να ζουν μια αιώνια εφηβεία,
χωρίς πολλές υποχρεώσεις και με όσα
δικαιώματα γίνεται περισσότερα).
Οι άνθρωποι ηταν πιο ευτυχισμένοι
γιατί ζουσαν κατά φύσιν. Βέβαια, δεν ηταν όλα
τέλεια, αφου δεν ηταν απαλλαγμένοι και τότε οι
άνθρωποι από το προπατορικό αμάρτημα.
Ηταν, όμως, ταπεινοί και συγχωρουσαν πιο
εύκολα ο ένας τον άλλο και ηταν πιο δεμένοι,
όχι μόνο λόγω Εκκλησίας αλλά και λόγω των
συνθηκων που απαιτουσαν την
αλληλοβοήθεια. (σήμερα υπάρχει ατομοκρατία
και σ΄αυτό βοηθα ο κοινωνικοοικονομικός
περίγυρος. Όμως, ο άνθρωπος είναι κοινωνικό
όν και καλλίτερα περνανε αυτοί που έχουν
παρέα - οικογένεια,παιδια- και όχι οι μοναχικοί
τύποι).
Ποια είναι η θεραπεία αυτων των
προβλημάτων, με δεδομένο ότι είναι ουτοπία η
επιστροφή στις κλειστές αγροτοκτηνοτροφικές
κοινωνίες; Η θεραπεία βρίσκεται στη ζωή της
Εκκλησίας. Στην Εκκλησία διατηρειται το
ανθρώπινο πρόσωπο, υπάρχει η προοπτική
του μέλλοντος αιωνος, υπάρχει η προσευχή
και η μυστηριακή ζωή που μας ενώνει με τον
Θεό και τον συνάνθρωπο, υπάρχει η ευθύνη
του καθενός μας απέναντι στον Θεό, τον
συνάνθρωπο, τον εαυτό μας και την φύση -που
προέρχεται από την ελευθερία του προσώπου-
, υπάρχει η πνευματική χαρά και όχι η
ευχαρίστηση από τις ηδονές -τις οποίες
διαδέχονται οδύνες-, υπάρχει η
νοηματοδότηση της ύπαρξής μας που φέρνει

αρμονία μέσα μας και έξω μας, υπάρχει η
αλήθεια για ό,τι μας αφορα και αυτό μας δίνει
δύναμη να αντιμετωπίζουμε και τον γάμο και τα
προβλήματά του αποτελεσματικά, με την
βοήθεια πάντοτε του Χριστου και των Αγίων.
Αμην.
ΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ, ΕΑΝ Η
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΙ ΗΤΑΝ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΑ
ΧΕΡΙΑ
Εάν οι παγκοσμιοποιητές ηταν
Ορθόδοξοι Χριστιανοί, τότε:
- Δεν θα υπηρχε ανεργία, διότι οι
περισσότερες γυναικες θα
ασχολουνταν με τα οικιακά και οι
ωρες και θέσεις εργασίας θα
μοιράζονταν σε όλους δίκαια.
- Το χρημα που θα κυκλοφορουσε θα
ηταν ελάχιστο, αφου τα αγροτικά
προϊόντα είναι φθηνά και οι
πολυτέλειες (αλκοόλ, τσιγάρα,
ναρκωτικά, θεάματα κλπ.) θα ηταν
περιορισμένα. Οι εργάτες και οι
υπάλληλοι θα ζουσαν ειρηνικά,
αφου θα ειχαν εργασία και
οικογένεια εξασφαλισμένα, το
περιβάλλον δεν θα ηταν μολυσμένο
και οι περισσότεροι άνθρωποι θα
ζουσαν σε αυτάρκη χωριά.
- Οι γάμοι δύσκολα θα διαλύονταν,
διότι οι πολύτεκνες γυναικες δεν
χωρίζουν τους άνδρες τους (με
τόσα παιδιά δεν έχουν όρεξι για
παραπανίσιους έρωτες). Δεν θα
υπηρχαν γηροκομεια και
ορφανοτροφεια, διότι δεν θα ηταν
απαραίτητα, αφου η οικογένεια θα
λειτουργουσε σωστά. Ουτε
αφροδισιακά νοσήματα θα
υπηρχαν, αφου ο καθένας θα ειχε
την γυναικα του.
- Πόλεμοι δεν θα γίνονταν, διότι όλοι
θα ηταν μέλη της Εκκλησίας και το
κράτος θα ηταν ένα σε όλο τον
πλανήτη.
- Αντί για σωφρονισμό στις φυλακές
θα γινόταν κατήχησι σε συνδυασμό
με την ζωή π.χ. σε Μοναστήρι.
- Η ζωή της Εκκλησίας θα έπαιρνε
την θέσι όλων όσων έχουν σχέσι με
τον πολιτισμό, τις κοινωνικές
εκδηλώσεις, τις εκδρομές κλπ.
Άλλωστε ο πολιτισμός που
συνοδεύει την Εκκλησία είναι
ανώτερος από κάθε άποψι.
- Η εκπαίδευσι θα ειχε σχέσι με την
διδασκαλία της Εκκλησίας και θα
26
ηταν συνδεδεμένη και με τις
ανάγκες της κοινωνίας.
- Όλοι θα έκαναν υπακοή στους
Πνευματικούς των, οι οποιοι θα
τους έδειχναν τον δρόμο της
άσκησης και της αγιότητος.
- Πρόβλημα υπερπληθυσμου δεν θα
υπηρχε, διότι όλοι θα ζουσαν
ασκητικά, οπότε ο πλανήτης θα
μπορουσε να θρέψη κι άλλα
δισεκατομμύρια. Επίσης, ο
Μοναχισμός θα ηταν σε άνθησι και
οι Μοναχοί θα ηταν τα πρότυπα των
λαϊκων.
- Ο θάνατος θα αντιμετωπιζόταν
χριστιανικά και όλοι θα ζουσαν με
την αναμονή της Δευτέρας
Παρουσίας του Χριστου.
Η ΥΠΑΡΞΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
(ΧΡΟΝΟΣ-ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΚΑΙ
ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΘΕ ΕΘΝΟΥΣ!)
Πραξ. 17,26 ἐποίησέ τε ἐξ ἑνὸς αἵματος
πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικεῖν ἐπὶ πᾶν τὸ
πρόσωπον τῆς γῆς, ὁρίσας προστεταγμένους
καιροὺς καὶ τὰς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας
αὐτῶν.
ΚΑΙ ΕΠΟΙΗΣΕΝ ΑΠΟ ΕΝ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ
ΑΥΤΟ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΟΝ ΖΕΥΓΟΣ ΟΛΑ ΤΑ
ΕΘΝΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΔΙΑ ΝΑ
ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΕΙΣ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΝ
ΤΗΣ ΓΗΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΩΡΙΣΕ ΔΙΑ ΚΑΘΕΝΑ
ΑΠΟ ΤΑ ΕΘΝΗ ΑΥΤΑ ΧΡΟΝΟΥΣ ΕΚ
ΠΡΟΤΕΡΟΥ ΠΡΟΣΔΙΩΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΥΠΟ
ΤΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΙΝ
ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΝ ΑΥΤΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΑ
ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ. (ΜΕΤ.
ΤΡΕΜΠΕΛΑ)
Αυτός έκαμε από ένα αίμα όλα τα έθνη των
ανθρώπων, να κατοικούν στο πρόσωπον της
γης και ώρισε δια τον καθένα από αυτά
προσδιωρισμένους καιρούς εμφανίσεως και
ζωής, όπως επίσης και τα σύνορα της
κατοικίας των. (Μεταφρασι Κολιτσάρα)
ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΛΑ
ΤΑ ΕΘΝΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ
ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΠΑΝΩ Σ΄ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ, ΚΑΙ
ΟΡΙΣΕ ΠΟΣΟΝ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ
ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΟΙΑ ΣΥΝΟΡΑ ΘΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ.
(Μεταφρασι Καθηγητων, Βιβλικη Εταιρεία)
26
From one person God created every human
nation to live on the whole earth, having
determined their appointed times and the
boundaries of their lands.
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

Μέχρι το 1800 οι άνθρωποι σε όλα τα
κράτη στην συντριπτική τους πλειοψηφία ηταν
αγρότες και κτηνοτρόφοι. Από το 1800 και μετά
στα βιομηχανικά κράτη οι εργάτες και οι
υπάλληλοι αυξήθηκαν. Σ΄αυτό τον πρωτο ρόλο
τον έπαιξαν οι μηχανές. Σήμερα στα
ανεπτυγμένα κράτη μόνο το 4% του
πληθυσμου είναι αγρότες.
Με την παγκοσμιοποιημένη πλέον
οικονομία, την γεωμετρική αύξησι της
αγροτοκτηνοτροφικης παραγωγης, την
συγκέντρωσι των ανθρώπων στις πόλεις
δίνεται η ευκαιρία σε όλους να μιλανε για
ειρήνη.
Τα κράτη δεν έχουν πλέον λόγους να
πολεμάνε μεταξύ τους εκτός από μερικά
καθυστερημένα.
Το χρημα το μοιράζει η Τράπεζα στα
κράτη με την προϋπόθεσι ότι αυτά θα
συμμορφώνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις
(κατάργησι συνόρων, κατάργησι των
μονοεθνικων κρατων, αλλαγή στο διάβασμα
της ιστορίας, παραμερισμός της κυρίαρχης
θρησκείας, έμφασι στα ατομικά δικαιώματα
κλπ.).
Αφου υπάρχει πολύ φαγητό και
αφου δεν χρειάζεται μεγάλος αριθμός
αγροτων μπορουν οι περισσότεροι των
κατοίκων της γης να περνανε την ώρα τους
συζητώντας περί ανέμων και υδάτων, για τις
προσωπικές τους σχέσεις, για τα κοινά σημεια
ανάμεσα στις θρησκείες, τις ιδεολογίες, τις
παραδόσεις, για το μέλλον της ανθρωπότητας,
για το πώς θα περναμε καλά, για το πώς θα
περναμε καλλίτερα.
Έτσι, λοιπόν, πριν ρίξουμε τον λίθο του
αναθέματος στους οικουμενιστές, ας έχουμε
υπ΄όψιν μας τα ανωτέρω για να μπορουμε να
δικαιολογήσουμε την στάσι τους.
Φυσικά το σωστό είναι να «είμεθα
επόμενοι τοις αγίοις πατράσιν» και στην
σημερινή εποχή, ώστε ει δυνατόν να
μεταστρέψουμε όλους τους ανθρώπους στην
(Ορθόδοξη) Εκκλησία, όπως έκαναν και στην
Ρωμαϊκή αυτοκρατορία οι πρωτοι Χριστιανοί.
ΠΕΡΙ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ
Το να συζηταμε για το αν ισχύει η
θεωρία της εξέλιξης ή όχι δεν έχει και μεγάλη
αξία, αφου κάποτε θα φτάσουμε στην Χημεια,
μέσω της οποίας (σύμφωνα με τους
συνεχιστές του Δαρβίνου) ενώθηκαν ανόργανα
συστατικά του σύμπαντος και δημιουργήθηκε ο
πρωτος μονοκύτταρος οργανισμός, από τον
οποιο προηλθαν (σύμφωνα πάντα με τους
εξελικτικούς) όλοι οι οργανισμοί που υπάρχουν
στη γη.
27
Αλλά και η Χημεια δεν αρκει από μόνη
της αφου το θέμα είναι πως βρέθηκαν τα
ανόργανα συστατικά, τα οποια ενώθηκαν κλπ.
Επομένως το «πρόβλημα» των
εξελικτικων και των χημικων είναι η οντολογία,
δηλαδή, ο λόγος για το «τί υπάρχει».
Η συνέχεια εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=nYemlZ-
W7n4
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΦΤΩΧΕΙΑ
(ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 30,8 φτώχεια και πλουτο μη μου
δώσεις· να με τρέφεις με αυτάρκη τροφή· 9
Μήπως χορτάσω, και σε αρνηθώ, και πω:
Ποιος ειναι ο Κύριος; Don’t give me either
poverty or wealth; give me just the food I
need. Or I’ll be full and deny you, and say,
“Who is the LORD?”)
Όσον καιρό επικρατουσε το σύνθημα
«πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», δηλαδή από
κτίσεως κόσμου μέχρι την δεκαετία του ΄70
(περίπου), υπηρχε φτώχεια αλλά αυτή η
ευλογημένη φτώχεια έβγαζε και Αγίους, έβγαζε
ήρωες, έβγαζε πολύτεκνους οικογενειάρχες,
έβγαζε τίμιους, φιλότιμους και ηθικούς
ανθρώπους.
Από τότε που βγηκε το σύνθημα
«ψωμί, παιδεία, ελευθερία» ισοπεδώθηκαν τα
πάντα. Οι άνθρωποι μεταμορφώθηκαν σε
καταναλωτικά όντα. Οι αξίες ψεύτισαν. Οι
οικογένειες διαλύθηκαν. Ο άνθρωπος
αντιμετωπίζεται όχι ως «κατ΄εικόνα Θεου»
πρόσωπο αλλά ως ατομική μονάδα. Ο σκοπός
της ζωης δεν είναι η αγιότης αλλά η
καλοπέρασι.
Πόση δύναμη έχει το πολύ φαγητό!
Γι΄αυτό καλούμεθα να νηστεύουμε
ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα έχουμε. Οι
ερωτευμένοι και οι άρρωστοι δεν θέλουν το
πολύ φαγητό. Έτσι και οι μοναχοί και όσοι
αγαπουν τον Θεό, είτε από αγάπη είτε επειδή
θυμουνται συνέχεια την άρρωστη ανθρώπινη
φύσι τους, δεν έχουν όρεξι για πολύ φαγητό
αλλά τρωνε όσο για να ζουνε.
Η προσευχή γίνεται και φαγητό, και τα
πολλά υλικά αγαθά γίνονται εμπόδιο για την
πνευματική χαρά και ολοκλήρωσι.
Ας ζουμε, λοιπόν, ασκητικά για να
μπορέσουμε να διατηρήσουμε την
ανθρωπότητά μας και την πνευματικότητά μας.
ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥ
ΦΑΓΗΤΟ!
Πολλές ερμηνείες δίδονται για το «τι
φταίει;». Εδώ θα κάνουμε μία αναφορά στο
φαγητό, στο πολύ φαγητό και στο πως επιδρα
στη ζωή των ανθρώπων.

Το πολύ φαγητό απομακρύνει τους
ανθρώπους από την Εκκλησία: «Αφου μπορω
να φάω μπριζόλες κάθε μέρα, γιατί να
νηστεύσω; Γιατί να πάω να κοινωνήσω;».
Το πολύ φαγητό επιδρα στα ποσοστά
των ακραίων κομμάτων (δεξιά και αριστερά):
«Αφου υπάρχει φαγητό γιατί να συμμετέχω σε
αγωνες για την αύξησι του φαγητου;». «Αφου
υπάρχει φαγητό γιατί να κάνω στρατιωτική
ζωή;».
Το πολύ φαγητό κάνει τους ανθρώπους
ανεκτικούς: «Αφου υπάρχει φαγητό για όλους,
γιατί να μην θέλουμε τους ξένους, τους
διαφορετικούς, τους ιδιόρρυθμους κλπ. ;».
Το πολύ φαγητό απομακρύνει από τις
κάλπες: «Αφου υπάρχει φαγητό και όλοι οι
πολιτικοί πάνω κάτω εφαρμόζουν την ίδια
πολιτική (ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ), γιατί να
συμμετέχω στις εκλογικές αναμετρήσεις;».
Το πολύ φαγητό δίνει την δυνατότητα
να παντρεύονται οι άνθρωποι μόνοι τους:
«Αφου έχουμε χρήματα, ελεύθερο χρόνο και
είμαστε νέοι, γιατί να μην παντρευτουμε μόνοι
μας, να μην έχουμε προγαμιαιες σχέσεις;».
Το πολύ φαγητό φέρνει την ειρήνη:
«Αφου υπάρχει φαγητό, γιατί να μαλώνουμε
για εθνικά και θρησκευτικά θέματα;».
Το πολύ φαγητό φέρνει την αποξένωσι
αλλά και την επιλογή της παρέας: «Αφου
υπάρχει φαγητό, γιατί σώνει και καλά να τα
πηγαίνω καλά με όλους;».
Ο καθένας μπορει να συνεχίση τον
κατάλογο…
Αυτό που μπορουμε και πρέπει να
κάνουμε είναι να πάρουμε τα καλά της
υποθέσεως αλλά παράλληλα να ζουμε και
ασκητικά ώστε να μετέχουμε των υψηλων και
των ωραίων αυτης της ζωης για να μην
καταντήσουμε απάνθρωποι και υπάνθρωποι.
ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΚΛΗΡΙΚΩΝ
Στις κλειστές αγροτοκτηνοτροφικές
κοινωνίες οι Ιερεις δεν έπαιρναν μισθό από το
κράτος. Ηταν και οι ίδιοι αγρότες ή κτηνοτρόφοι
όπως και οι συγχωριανοί τους και για κάποιες
ιεροπραξίες πληρωνόντουσαν σε ειδος (αυγά,
σιτάρι κλπ.)
Αργότερα, όταν εμφανίστηκαν τα
χρήματα και στα χωριά, έπαιρναν και κανένα
νόμισμα ή χαρτονόμισμα από τα λίγα που
κυκλοφορουσαν. Στις πόλεις τα χρήματα ηταν
περισσότερα και κυκλοφορουσαν από καιρό.
Στις ημέρες μας οι αριστερης
αποκλίσεως, κυρίως, ψηφοφόροι
διαμαρτύρονται για την μισθοδοσία των
Κληρικων από το Κράτος. (Προφανως
θεωρουν πως οι Κληρικοί δεν έχουν ανάγκη
28
από χρήματα αφου δεν έχουν στομάχι αλλά
είναι άσαρκοι, ως Άγγελοι).
Σιγά σιγά δεν αποκλείεται την
μισθοδοσία των Ιερέων να αναλάβει (και) η
Εκκλησία, αφου, εννοειται, της δώσει το κράτος
το δικαίωμα να δραστηριοποιηθη στον τομέα
της οικονομίας. (Βέβαια, μετά δεν αποκλείεται
να αυξήσουν την φορολογία στις οικονομικές
δραστηριότητες της Εκκλησίας, οπότε θα
έχουμε και πάλι «πόλεμο»).
Τέλος, όταν καταργηθη το χρημα και οι
συναλλαγές γίνονται με τις κάρτες ή τα
τσιπάκια, οι Κληρικοί (αν η Εκκλησία δεν
μπορει να τους δίνει χρήματα) ή θα πρέπει να
έχουν και ένα επάγγελμα για να ζουν ή θα
πρέπει να παίρνουν από τους πιστούς
χρήματα (αν επιτρέπεται), μέσω e-banking.
ΘΕΟΣ – ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ -
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΙ
Αν προσέξουμε την ιστορία, τον τρόπο
ζωης των ανθρώπων, τα πολιτεύματα ανά τους
αιωνες και την εμφάνισι των μηχανων τα
τελευταια 200 χρόνια, μπορουμε να κάνουμε
ορισμένες σκέψεις γύρω από το θέμα «Θεός –
πολιτεύματα - παγκοσμιοποίησι».
Μέχρι την Βιομηχανική Επανάστασι
όλα τα κράτη, όλες οι αυτοκρατορίες, όλες οι
ανθρώπινες κοινωνίες και κοινότητες ειχαν την
Θρησκεία στη μέση της καθημερινης τους
ζωης. Υπηρχαν και άθεοι ανά τους αιωνες αλλά
ηταν λίγοι. Αμέσως μετά την Βιομηχανική
Επανάστασι (και λίγο πριν) οι άθεοι
«σηκώνουν κεφάλι». Άθεοι υπηρχαν και στους
Εβραίους, στον λαό του Θεου στα προ Χριστου
έτη, οι Σαδουκαιοι. Οι Σαδδουκαιοι δεν
πίστευαν στην αθανασία της ψυχης ούτε στην
ανάστασι των νεκρων.
Έχουμε και λέμε: υπάρχουν άνθρωποι
που θρησκεύουν και άνθρωποι, όπως οι
Σαδδουκαιοι, οι οποιοι είναι αδιάφοροι στα της
Θρησκείας. Μετά την Βιομηχανική
Επανάστασι δόθηκε η δυνατότητα στους
άθεους να φανερωθουν και να
πολλαπλασιαστουν και τα ποσοστά τους
σήμερα είναι πολύ κοντά με αυτά των
θρησκευομένων. Όσοι είναι οι θρησκευόμενοι
τόσοι περίπου είναι και οι μη θρησκευόμενοι.
Όσοι επικαλουνται τον Θεό, τόσοι περίπου
είναι και εκεινοι που τον βάζουν στην άκρη.
Όσοι είναι οι φανατικοί της Θρησκείας, τόσοι
είναι και οι φανατικοί του Υλισμου. Όσοι είναι οι
ακροδεξιοί, τόσοι περίπου είναι και οι
ακροαριστεροί. Όσοι είναι οι κεντροδεξιοί,
τόσοι είναι και οι κεντροαριστεροί.
Όλα τα ανωτέρω η Παγκοσμιοποίησι τα
έλαβε υπ΄όψιν της και κατασκεύασε δύο

πολιτεύματα που να πολεμουν το ένα το άλλο
και να υπάρχη και μία ισορροπία. Έφτιαξε,
λοιπόν, τον Φασισμό ή Ναζισμό και τον
Κομμουνισμό. Ο Χίτλερ δεν γκρέμιζε Ναούς, ο
Στάλιν γκρέμιζε. Οι Φασίστες θέλανε
παγκοσμιοποίησι στο όνομα του Έθνους, οι
Κομμουνιστές θέλανε παγκοσμιοποίησι στο
όνομα του λαου. Το κάθε έθνος έχει και την
θρησκεία του (έστω και παγανιστική), ο λαός
δεν χρειάζεται θρησκεία.
Μπορουμε, λοιπόν, να πουμε πως η
διαφορά ανάμεσα στα πολιτεύματα έχει να
κάνη με την θέσι που δίνει το καθένα στον
Θεό!
Ακόμα και σήμερα, αν προσέξουμε τις
προεκλογικές συζητήσεις στην Αμερική π.χ.,
θα δουμε πως οι δεξιοί (ή ρεπουμπλικάνοι ή
εθνικιστές ή συντηρητικοί) ομιλουν εναντίον
των εκτρώσεων, κατά των ξένων, υπέρ της
παραδοσιακης οικογένειας κλπ., ενώ οι
αντίπαλοί τους οι αριστεροί (ή δημοκρατικοί ή
κομμουνιστές ή προοδευτικοί) παίρνουν
ακριβως τις αντίθετες θέσεις.
Βέβαια, στις μέρες μας δύσκολα
διακρίνει κανείς τους δεξιούς από τους
αριστερούς. Έχουν γίνει όλοι «άχρωμοι,
άοσμοι, άγευστοι» και αυτό διότι το πολύ
φαγητό έχει την ιδιότητα να τα ισοπεδώνει
όλα.
Η Παγκοσμιοποίηση θέλει ειρήνη,
ησυχία, ελεύθερη κίνησι του κεφαλαίου,
ομογενοποίησι του πληθυσμου της γης,
παγκόσμια οικονομία και παγκόσμια
διακυβέρνησι. Έτσι, ενώ στην αρχή έπαιρνε το
μέρος των δεξιων, σιγά σιγά έδωσε τα ίδια
δικαιώματα στους αριστερούς και σήμερα
φτάσαμε στο σημειο το σύστημα να είναι
ΤΡΑΠΕΖΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ! Ενώ στην αρχή
υπερίσχυε η δεξιά σήμερα δαιμονοποιήθηκε!
Ο Θεός ειχε θέσι στις προβιομηχανικές
κοινωνίες, ειχε θέσι στις βιομηχανικές
κοινωνίες αλλά περιορισμένη, και τα πράγματα
οδεύουν στην ένωσι των θρησκειων με
απώτερο σκοπό την προσκύνησι από όλους
του Αντιχρίστου.
Η Παγκοσμιοποίησι δεν κυνηγα φανερά
την Εκκλησία ούτε τις άλλες θρησκειες, όμως
στην πραγματικότητα ζητα τα πάντα από τους
ανθρώπους. Θέλει να πάρη και την θέσι της
Θρησκείας, θέλει όλον τον άνθρωπο και το
σωμα του και την ψυχή του, θέλει οι άνθρωποι
να γίνουν ρομπότ που θα δουλεύουν και η
δουλειά θα είναι και ο σκοπός της ζωης και θα
απομυζα του καθενός την ικμάδα.
Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί καλούμεθα
στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, όπως
διαμορφώθηκε, να συνεχίσουμε να είμαστε
29
ενωμένοι με τον Χριστό και να Τον μαρτυρουμε
παντου και πάντοτε ώστε, ει δυνατόν, να
μεταμορφώσουμε τον Κόσμο σε Εκκλησία.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΚΑΙ
ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΜΕΣΩ
ΕΝΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ
Αγαπητέ, «κόκκινε ουρανέ», πρέπει και να
ερμηνεύουμε την στάση και τα λεγόμενα του
Πάπα και των δικων μας οικουμενιστων: 1. τα
λεφτά ειναι στα χέρια των Εβραίων και όχι
Χριστιανων. 2. η Αγιότης έπαψε να ειναι ο
σκοπός της ζωης μας (για τους αιρετικούς δεν
τίθεται καν θέμα αφου οι λέξεις έχουν
διαφορετικό περιεχόμενο), οπότε στον
Παράδεισο θα πάνε όχι μόνον οι Ορθόδοξοι
αλλά και όσοι έχουν αγάπη. Αφου, λοιπόν,
ξεκαθαρίστηκε η μετά θάνατον πορεία
θρησκευομένων και μή, αυτό που μένει ειναι να
περάσουμε εδω καλά. Επομένως...μπορουμε
να καταλάβουμε το πως σκέφτονται οι
συνάνθρωποί μας, να τους δικαιολογήσουμε
αλλά και να τους υπενθυμίσουμε ότι ο Θεός
κρατάει τον Κόσμο επειδή υπάρχουν Άγιοι. αν
λείψουν θα έλθη και η Β΄Παρουσία.
3. έτσι εξηγειται και το γιατί ξεχάστηκε το
"πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη..."
και αντικαταστάθηκε με το "αγαπατε" χωρίς
"προφυλάξεις" αφου λεφτά πράγματι
υπάρχουν και δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε
στο χωράφι ή να βόσκουμε γίδια για να ζουμε.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ
Το 1821 ξεκίνησε η ελληνική
επανάσταση και το 1830 έγινε το νεοελληνικό
κράτος. Στην Ευρώπη ειχε ήδη ξεκινήσει η
βιομηχανική επανάσταση και η Οθωμανική
αυτοκρατορία έπρεπε να κατακερματιστη, για
να μην έχει δύναμη και για να κάνουν τη
δουλειά τους άνετα τα κράτη που έκαναν την
βιομηχανική επανάσταση.
Το 1912 συνεχίζεται ο διαμελισμός της
Οθωμανικης αυτοκρατορίας και με τους
Βαλκανικούς πολέμους η Ελλάδα παίρνει το
μερίδιό της στην Ήπειρο και την Μακεδονία.
Το 1917 η Ελλάδα μπαίνει στον
α΄παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό των Άγγλων.
Το 1919 οι Ευρωπαιοι στέλνουν τους
Έλληνες στην Μικρά Ασία για να
«ελευθερώσουν» τους Έλληνες που ζουσαν σε
κεινα τα μέρη της Οθωμανικης αυτοκρατορίας
ή για να πάρουν όσα εδάφη δικαιουταν από την
μοιρασιά της κατακερματισμένης ήδη
αυτοκρατορίας.
Μήπως τους έστειλαν για να δώσουν
την αφορμή στους Τούρκους να φτιάξουν κι

αυτοί το έθνος-κράτος τους; Ενώ επικράτησε
το μοντέλο του έθνους-κράτους στα Βαλκάνια
(Ελλάδα, Αλβανία, Σερβία, Βουλγαρία,
Ρουμανία), οι Τουρκοι ζουσαν παρέα με
Έλληνες, Αρμένιους, Κούρδους κλπ. Δεν ειχαν
το δικαίωμα να έχουν κι αυτοί το έθνος-κράτος
τους; Έτσι, το 1922 οι Έλληνες διώκονται από
την Μικρά Ασία, ανατολική Θράκη και τον
Πόντο.
Το 1940 η Ελλάδα μπαίνει στον
β΄παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό των Άγγλων
και αμέσως μετά, αφου έβαλαν στην άκρη τους
κομμουνιστές, η Ελλάδα δόθηκε στους
Αμερικανούς.
Το 1967 οι Αμερικανοί επιβάλουν
δικτατορία στην Ελλάδα. Τον Ιούλιο του 1974
οι Αμερικανοί λένε στους χουντικούς να
ανατρέψουν τον Μακάριο. Αυτό δίνει την
ευκαιρία στους Τούρκους να εισβάλλουν στην
Κύπρο. Αυτό έπρεπε να το περιμένουν οι
χουντικοί, ότι δηλαδή η ανατροπή του
Μακαρίου θα έφερνε τους Τούρκους στο νησί,
επομένως θα έπρεπε να ηταν έτοιμοι για
ελληνοτουρκικό πόλεμο. Όμως αντί να
ξεκινήσουν πόλεμο, κάλεσαν τους πολιτικούς
και οι πολιτικοί ειπαν «η Κύπρος κειται
μακράν».
Το 1981 η Ελλάδα μπηκε στην
Ενωμένη Ευρώπη και η Κύπρος το 2004
(επομένως κατά κάποιον τρόπο η ένωση
έγινε).
Το 2010 η Ελλάδα μπηκε στο μνημόνιο.
Δηλαδή, τέλος το έθνος-κράτος. Από το 1821
μέχρι σήμερα οι Έλληνες πολεμουσαν για την
δημιουργία, αύξηση και διατήρηση του εθνικου
τους κράτους. Σήμερα μας λένε πως αυτό το
μοντέλο έπαψε να είναι λειτουργικό. Η
οικονομία είναι παγκόσμια και ως εκ τούτου τα
εθνικά κράτη πρέπει να παραδώσουν την
εξουσία τους στις Τράπεζες. Και ενώ
πολεμήσαμε για να ζουμε μόνοι μας στο έθνος-
κράτος μας, τώρα μας λένε πως πρέπει να
ζουμε και πάλι παρέα με αλλόθρησκους και
αλλόδοξους και αλλόφυλους, βέβαια κάτω από
διαφορετικές συνθηκες.
ΞΑΝΑΓΡΑΨΙΜΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Η ιστορία των τελευταίων 200 ετων
πρέπει να ξαναγραφτη. Μετά την βιομηχανική
επανάστασι δεν επιτρέπεται να λεμε «ο τάδε
πολιτικός ή ο τάδε στρατηγός έκανε αυτό ή
εκεινο ή το άλλο» αλλά να λέμε «η Τράπεζα
έδωσε χρήματα για να γίνη αυτό ή εκεινο ή το
άλλο χρησιμοποιωντας ως όργανα τους
πολιτικούς και τους στρατιωτικούς».
Παραδείγματα:
30
Η Ελλάδα έγινε κράτος για να πάρει
πίσω τα δανεικά της η Τράπεζα της Αγγλίας.
Η Οθωμανική αυτοκρατορία
διαμελίσθηκε επειδή έτσι βόλευε την Τράπεζα.
Μικρά έθνη κράτη ελέγχονται ευκολώτερα από
μία μεγάλη αυτοκρατορία.
Την αραβική άνοιξη στις μέρες μας η
Τράπεζα την δημιούργησε, για να υποτάξη
ακόμα περισσότερο τους άραβες και τα
πετρέλαιά τους.
Η Τράπεζα έδωσε χρήματα στον Λένιν
και έκανε την κομμουνιστική επανάστασι στην
Ρωσία, για να την υποτάξη.
Η Τράπεζα δίνει χρήματα στους
επιστήμονες για να εφεύρουν τις διάφορες
μηχανές.
Η Τράπεζα δίνει χρήματα στους
φιλοσόφους να γράφουν βιβλία και να
κατευθύνουν τις μάζες.
Η Τράπεζα έδωσε χρήματα στον
Βενιζέλο και έκανε ξεχωριστό κράτος στην
Θεσσαλονίκη.
Η Τράπεζα σταμάτησε να βοηθει τον
Βασιλιά κι έτσι ο λαός στράφηκε προς εκει από
όπου ερχόταν το χρημα.
Η Τράπεζα έδωσε χρήματα στο
Ελληνικό Κράτος και νίκησε τους κομμουνιστές
στον συμμοριτοπόλεμο.
Η Τράπεζα δίνει χρήματα στους
Τσιχαντιστές, για να νομίζουν ότι κάνουν την
δική τους επανάστασι αλλά αυτό που γίνεται
στην πραγματικότητα είναι ο κατακερματισμός
των μουσουλμάνων για να μην μπορουν να
ενωθουν και γίνουν επικίνδυνοι.
Η Τράπεζα αύριο μπορει να δώση
χρήματα στους Κούρδους και να πάρουν τα
κεφάλια των Τούρκων.
Η Τράπεζα έδωσε χρήματα στην
«δεξιά» και κυβερνουσε μέχρι το 1974. Μετά οι
Ρεπουμπλικάνοι έδωσαν την θέσι τους στους
Δημοκρατικούς.
Η Τράπεζα έδωσε χρήματα στον
Ανδρέα Παπανδρέου και ανέβηκε στην εξουσία
το 1981.
Η Τράπεζα «έδωσε ένα χαρτί» στον
Γ.Α.Π. και αυτός τον Οκτώβριο του 1988
έβγαλε στη φόρα ένα οικονομικό σκάνδαλο και
παραλίγο να βάλη φυλακή τον πατέρα του.
Όταν κάποιος αρχίση να γίνεται επικίνδυνος, η
Τράπεζα τον βάζει στην θέσι του. (ΣΑΝ
ΣΗΜΕΡΑ… 29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1988… Ξεσπά το
Σκάνδαλο Κοσκωτά, όταν ο τότε υπουργός
Παιδείας, Γιώργος Παπανδρέου,
καταγγέλλει τον πρόεδρο του Ολυμπιακού για
παράνομες συναλλαγές με την τράπεζα Merrill
Lynch. http://www.greekalert.com/2014/10/29-
1988.html)

Η Τράπεζα δίνει χρήματα σε μη
κυβερνητικές οργανώσεις για να προοδεύει ο
εκφυλισμός της κοινωνίας. Η φάρμα δουλεύει
και με ζωα, δεν χρειάζονται πολλοί άνθρωποι,
μολύνουν το περιβάλλον.
Η Τράπεζα κόβει το χρημα και το
μοιράζει στα κράτη και στους ιδιωτες με μορφή
δανείων και έτσι όλα ανήκουν στην Τράπεζα
και όλοι δουλεύουν για την Τράπεζα.
Η Τράπεζα δανείζει τους αγρότες για να
αγοράσουν μηχανήματα και λιπάσματα και έτσι
όλα τα αγροτικά προϊόντα ανήκουν στην
Τράπεζα. Επομένως το φαγητό όλων
(αγροτων, εργατων, υπαλλήλων) είναι της
Τράπεζας. Άρα το χρημα που κυκλοφορει
μπορουμε να πουμε ότι αντιστοιχει στο φαγητό
που υπάρχει στον πλανήτη ή αλλιως, όσο
υπάρχει φαγητό εξασφαλισμένο η Τράπεζα
μπορει να χορηγη δάνεια.
Η Τράπεζα κόβει τα επιδόματα των
πολυτέκνων και δίνει χρήματα για παρελάσεις
ομοφυλοφίλων.
Στην Τράπεζα ανήκουν τα τηλεοπτικά
κανάλια, επομένως η κοινή γνώμη
διαμορφώνεται όπως θέλει η Τράπεζα.
Η Τράπεζα δίνει χρήματα στα κόμματα,
επομένως η Τράπεζα καθορίζει ποιο κόμμα θα
βγη στην εξουσία.
Η Τράπεζα χώρισε όλους τους λαούς
και τα έθνη σε «δεξιούς» και «αριστερούς» και
όση αξία έχει η ψηφος ενός τίμιου πολίτη την
ίδια αξία έχει και η ψηφος ενός ληστη. Έτσι,
στις εκλογές νικα η πλειοψηφία, η οποία
συνήθως άγεται και φέρεται από τα κατώτερα
ένστικτα.
Η Τράπεζα αύριο θα πη «ελατε να
σφραγιστητε, για να κάνουμε πιο ασφαλεις τις
οικονομικές συναλλαγές».
ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ ΤΟΥ ΟΥΡΒΑΝΟΥ
Η αλλαγή που ηρθε και δεν το πήραμε χαμπάρι
ή μείναμε πίσω ηταν η πρόοδος της επιστήμης
και η κίνησι του χρήματος. η πυρίτιδα
ανακαλύφθηκε στην δύση και το κανόνι του
Ουρβανου ενώ προοριζόταν για μέσα στην
Πόλη βρέθηκε απ΄έξω, λόγω οικονομικων
προβλημάτων (από δω φαίνεται και το ότι οι
παπικοί προτιμουν τους μουσουλμάνους παρά
τους Ορθοδόξους). φταιμε, βέβαια, και εμεις
αλλά «φταίει» και η πρόοδος της επιστήμης και
του χρήματος. κάτι σαν το φταίει ο Αδάμ αλλά
φταίει και ο διάβολος για το προπατορικό
αμάρτημα. και όπως το προπατορικό
αμάρτημα είναι κάτι δεδομένο πλέον αλλά το
αντιμετωπίζουμε με την ενεργή είσοδο μας
στην Εκκλησία, έτσι και την οικονομική κρίση
πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με τον
31
ασκητικό τρόπο ζωης που μας προτείνει η
Εκκλησία μας.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΩΝ
ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ
Στην αρχή οι άνθρωποι ηταν όλοι
αγρότες και κτηνοτρόφοι. Ο πιο δυνατός
γινόταν βασιλιάς. Μαζί με τον στρατό του
κυβερνουσε τον λαό του και πολεμουσε τους
εχθρούς. Ο βασιλιάς ηταν συγχρόνως και
ιερέας.
Μετά στην παρέα του βασιλιά μπηκαν,
εκτός από τους στρατιωτικούς, οι ιερεις και οι
μεγαλογεωργοί-μεγαλοκτηνοτρόφοι για να τον
συμβουλεύουν.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν οι
τεχνίτες, οι έμποροι, οι βιοτέχνες, οι
εγγράμματοι και ζήτησαν και αυτοί μία θέσι
κοντά στον βασιλιά.
Ακολούθως εμφανίστηκαν οι
τραπεζίτες, οι επιστήμονες και οι εργάτες. Οι
τραπεζίτες σε συνεργασία με τους εργάτες (και
με την δύναμι που τους έδωσαν οι
επιστήμονες με την βιομηχανική
επανάστασι) κατέβασαν τον βασιλιά από τον
θρόνο του και το πολίτευμα έγινε φασιστικό,
κομμουνιστικό και κοινοβουλευτικό.
Σήμερα, όλα τα κράτη οδεύουν προς
παγκόσμια ένωσι, παγκόσμια οικονομία,
παγκόσμια κυβέρνησι.
Ο ΠΑΠΑΣ ΠΑΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΔΑ
Ο Πάπας πάει και αυτός με την μόδα. μέχρι
χθές ηταν με τους μαφιόζους της Ιταλίας, με
το κεφάλαιο, με την δεξιά. σήμερα γύρισε
σελίδα και λέει ό,τι του του πουν οι
τραπεζίτες. το σύστημα ειναι
τραπεζοκομμουνιστικό και ο Πάπας της
Ρώμης χορεύει όπως βαράει το νταούλι της
παγκόσμιας τάξης.
ΧΘΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΡΙΟ
Με αφορμή τον θάνατο ενός φίλου του,
ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είπε:
<<Ο Μπέσο έφυγε από αυτό τον παράξενο
κόσμο λίγο πριν από εμένα , αλλά αυτό δεν
σημαίνει τίποτα. Άνθρωποι σαν και εμάς,
γνωρίζουμε ότι ο διαχωρισμός ανάμεσα στο
παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, είναι απλά
μια πεισματάρικη ψευδαίσθηση. >>
ΣΩΣΤΟΣ Ο ΑΪΝΣΤΑΪΝ! ΚΑΙ Η
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΟΛΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ
ΣΤΟ "ΤΩΡΑ". ΣΤΙΣ ΕΟΡΤΕΣ ΨΕΛΝΟΥΜΕ:
ΣΗΜΕΡΟΝ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΕΚ
ΠΑΡΘΕΝΟΥ...ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ
ΞΥΛΟΥ...

ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΗ ΣΤΟ
ΜΕΛΛΟΝ (ΤΗΝ Β΄ΠΑΡΟΥΣΙΑ): Πίετε ἐξ αὐτοῦ
πάντες· τοῦτό ἐστι τὸ αἷμά μου…Μεμνημένοι
τοίνυν τῆς σωτηρίου ταύτης ἐντολῆς, καὶ
πάντων τῶν ὑπὲρ ἡμῶν γεγενημένων, τοῦ
σταυροῦ, τοῦ τάφου, τῆς τριημέρου
ἀναστάσεως, τῆς εἰς οὐρανοὺς ἀναβάσεως,
τῆς ἐκ δεξιῶν καθέδρας, τῆς δευτέρας καὶ
ἐνδόξου πάλιν παρουσίας, Τὰ σὰ ἐκ τῶν
σῶν σοὶ προσφέρομεν κατὰ πάντα καὶ διὰ
πάντα. ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ: Πιεῖτε ἀπ᾿ αὐτὸ ὅλοι·
αὐτὸ εἶναι τὸ αἷμα μου…Μὲ τὴν ἀνάμνηση
λοιπὸν αὐτῆς τῆς σωτήριας ἐντολῆς καὶ ὅλων
ὅσα ἔγιναν γιὰ μᾶς, ποὺ εἶναι ὁ σταυρός, ὁ
τάφος, ἡ τριήμερη ἀνάσταση, ἡ ἀνάληψη στοὺς
οὐρανούς, ἡ καθέδρα στὰ δεξιὰ τοῦ Πατέρα, ἡ
δεύτερη καὶ ἔνδοξη πάλι παρουσία, Τὰ δικά
σου ἀπ᾿ τὰ δικά σου προσφέρομε σ᾿ ἐσένα σὲ
κάθε καιρὸ καὶ γιὰ ὅλες τὶς εὐεργεσίες.
ΕΠΙΣΗΣ, ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΜΕ ΤΟΥΣ
ΖΩΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ,
ΟΠΟΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΚΑΙ
ΘΡΙΑΜΒΕΥΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ,
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
ΑΡΚΕΙ, ΒΕΒΑΙΑ, ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ
ΠΩΣ ΞΟΔΕΥΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΑΣ.
ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ
ΟΛΑ ΑΥΤΑ (ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, ΧΑΛΑΡΩΣΙ
ΗΘΩΝ ΚΛΠ.) ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΟΤΙ Η
ΑΓΙΟΤΗΣ ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ
ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ, ΟΠΟΤΕ ΛΕΝΕ
ΠΟΝΗΡΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ: "ΑΦΟΥ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΟΝΟ ΜΕ
ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙ, ΕΜΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΝΑ
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ;".
ΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ,
ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΝΕΥ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ
ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΕΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ
ΤΟΝ ΠΡΟΓΕΥΟΜΕΘΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ
ΖΩΗ, ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΓΙΝΗ Η ΕΝΩΣΙΣ ΤΩΝ
ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ;
Αν παρατηρήση κανείς τα
ενδιαφέροντα των σημερινων Ορθοδόξων
Χριστιανων, θα δη πως κινουνται γύρω από τα
εργασιακά-οικογενειακά και θέματα υγείας.
Αλλά και όλοι οι άνθρωποι στον
πλανήτη γι΄αυτά τα θέματα ενδιαφέρονται.
Βρίσκεται σε καλλίτερη θέσι ένας Χριστιανός
32
από έναν αλλόθρησκο όταν επιδιώκει να βρη
δουλειά ή γυναικα; Αντιμετωπίζει ή χειρίζεται
αυτά τα θέματα καλλίτερα από έναν άθεο; (εδώ
μπορουμε να απαντήσουμε «ναι» αλλά όχι
πάντα).
Έχουμε καμιά αυτοκρατορία που να
θέλη να επιβάλη άμεσα ή έμμεσα τον
Χριστιανισμό παράλληλα με την εξάπλωσι του
κράτους; Τα χρήματα της παγκοσμιοποίησης
σε τι χέρια βρίσκονται; Η ένωσι όλων των
κρατων σε ποια βάσι προωθειται;
Έτσι, λοιπόν, το να μιλα κάποιος
σήμερα για θέματα όπως: αίρεσι,
οικουμενισμός, παπισμός, μασονία, σιωνισμός
κλπ. τον κάνουν σχεδόν γραφικό. Η
συντριπτική πλειοψηφία των ακροατων ή δεν
θα καταλαβαίνη ή θα αδιαφορη ή θα
δυσανασχετη.
Τί θα συζηταμε για να βοηθαμε τους
ακροατές μας; Αυτά που αναφέραμε ανωτέρω:
πῶς θα αντιμετωπίσουμε προβλήματα γύρω
από την εργασία, την εύρεσι συζύγου, την
επίλυσι οικογενειακων προβλημάτων,
ψυχολογικά προβλήματα κλπ.
Εάν με την προσευχή μας και τον λόγο
μας μπορέσουμε να κάνουμε κάτι, έχει ο Θεός.
Τα υπόλοιπα είναι για να περναμε την ώρα
μας. Αν είμαστε εντάξει σ΄αυτά τα θέματα, ο
Θεός θα μας βάλη και σε μία θέσι στον
Παράδεισο. Αν δεν είμαστε εντάξει σε αυτά τα
βασικά, όσες γνώσεις και αν έχουμε γύρω από
την πολεμική εναντίον των αιρέσεων, δεν θα
ωφεληθουμε ούτε θα ωφελήσουμε.
Αυτό, πάλι, τι σημαίνει ότι θα
παραδώσουμε «γην και ύδωρ» σε ό,τι αφορα
την Πίστι μας; Όχι, βέβαια, αλλά στις 10 λέξεις
που θα βγαίνουν από το στόμα μας, να μην
είναι οι 9 γύρω από τον Πάπα και τους
οικουμενιστές…
Τέλος, υποχρέωσί μας είναι να
καθαρίζουμε τον εαυτό μας από τα πάθη, να
μετέχουμε επάξια μέσα στην αναξιότητά μας
των Θείων Μυστηρίων, να κάνουμε την
Ιεραποστολή μας (εξωτερική και εσωτερική) με
κάθε τρόπο και ο Θεός θα μας βοηθήση
σ΄αυτήν την ζωή να περάσουμε καλά, να παμε
και στον Παράδεισο και να βοηθήσουμε και
όποιους συνανθρώπους μας μπορέσουμε
(Ορθοδόξους, αλλοδόξους, αλλοθρήσκους) με
τον Ορθόξοξο λόγο μας και το παράδειγμά
μας.
ΓΙΑ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
1. δεν έχουμε ορθόδοξη αυτοκρατορία.
2. οι ενωτικοί, μετά το διάλειμμα της
τουρκοκρατίας, επανέρχονται δριμύτεροι.

3. η πυρίτιδα, το τυπογραφειο, οι τράπεζες, η
βιομηχανική επανάσταση έγιναν στην
Ευρώπη. επομένως όλος ο κόσμος
ακολουθει, θέλοντας και μη, τα βιομηχανικά
κράτη. την οθωμανική αυτοκρατορία την
κατακερμάτισαν και στην Ρωσία επέβαλαν τον
κομμουνισμό. σήμερα οι πολιτικοί αρχηγοί
όλου του πλανήτη ειναι υποταγμένοι στους
διαχειριστές της παγκόσμιας οικονομίας.
απ΄ό,τι φαίνεται δεν προλαβαίνουμε να
μεταμορφώσουμε όλον τον κόσμο σε
Εκκλησία. θα μας προλάβει η β΄παρουσία του
Κυρίου.
4. σ΄αυτό το πλαίσιο δεν μπορει να κάνει και
πολλά πράγματα το Οικουμενικό μας
Πατριαρχειο. ειναι υποχρεωμένο να
συνδιαλέγεται με όλους και για όλα.
5. ο καθένας μας καλειται να κρατα την
ορθοδοξία και την ορθοπραξία και έχει ο
Θεός...
ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΩΝ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
ΙΩΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ
Ὅλοι ὅσοι ἐγκατέλειψαν πρόθυμα τὰ
βιοτικά, τὸ ἔπραξαν ἀναμφιβόλως ἢ γιὰ τὴν
μέλλουσα βασιλεία ἢ γιὰ τὰ πολλὰ τοὺς
ἁμαρτήματα ἢ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν
κανεὶς ἀπὸ τοὺς τρεῖς αὐτοὺς σκοποὺς δὲν
τοὺς παρακίνησε, τότε ἡ ἀναχώρησίς τους εἶναι
παράλογος. Παρ᾿ ὅλα αὐτὰ ὁ καλός μας
Ἀγωνοθέτης περιμένει νὰ ἰδῆ ποιὸ θὰ εἶναι τὸ
τέρμα τοῦ δρόμου.(Κλιμαξ, λόγος α΄,12)
Στο ανωτέρω χωρίο ο Άγιος Ιωάννης
της Κλίμακος μας λέει πως για να γίνη κάποιος
μοναχός πρέπει ή να φοβαται την Κόλασι ή να
θέλη τον Παράδεισο ή για την αγάπη του Θεου.
Επίσης, εδώ μπορουμε να δουμε τα τρία
επίπεδα: δουλος, μισθωτός, φίλος του Θεου,
στα οποια κατατάσσονται οι Χριστιανοί. Τους
μαθητές Του ο Χριστός τους αποκαλει φίλους:
“Δεν σας ονομάζω πια δούλους, γιατί ο δούλος
δεν ξέρει τί κάνει ο Κύριός του. Εσάς όμως σας
ονόμασα φίλους, γιατί σας έκανα γνωστά όλα
όσα άκουσα από τον Πατέρα μου”
(Ιωαν.15,15).
Ορισμένοι «σνομπάρουν» τα δύο
πρωτα επίπεδα πνευματικότητας και
πηγαίνουν κατ΄ευθείαν στο τρίτο, στους φίλους
του Θεου. Αλλά το τρίτο επίπεδο είναι των
Αγίων. Με ποιο δικαίωμα σύγχρονοι θεολόγοι
και θεολογουντες υποβιβάζουν την
θρησκευτικότητα των διπλανων τους; Μήπως
οι ίδιοι ανέβηκαν τόσο ψηλά; Αλλά ακόμα και
αν κάποιος ανεβη τα σκαλοπάτια της
πνευματικης ζωης, δεν μιλα υποτιμητικά για
33
τους κατωτέρους του πνευματικά αλλά τους
βοηθα να ανεβουν και αυτοί.
Ανεξάρτητα σε ποιο επίπεδο
βρισκόμαστε, πρέπει να έχουμε υπ΄ όψιν μας
ότι ο σκοπός της ζωης μας είναι να γίνουμε
φίλοι του Θεου και για να το πετύχουμε
χρειάζεται άσκησι, όπως την ορίζει η Εκκλησία
μας.
ΡΗΤΑ-ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ-ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ-ΣΟΦΕΣ
ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ
1. Ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου. Παρ. 1,7
2. Τον Θεό πρέπει να τον αγαπαμε, διότι
είμαστε «καταδικασμένοι» να είμαστε
μαζί εις τον αιωνα.
3. Τους ανθρώπους πρέπει να τους
αγαπαμε αλλιως θα μας φανε.
4. Ο σκοπός της ζωης είναι να περναμε
εδω καλά και να πηγαίνουμε και στον
Παράδεισο.
5. Άλλο σωτηρία πριν τον βιολογικό
θάνατο (αγιότης) και άλλο σωτηρία
μετά θάνατον (Παράδεισος).
6. Ο γάμος και η εργασία δείχνουν τί
πέτυχε ένας άνθρωπος σ΄αυτόν τον
κόσμο.
7. Το χρημα το κόβουν οι Τράπεζες και το
μοιράζουν στα κράτη, στα κόμματα και
στους ιδιωτες.
8. Το αντίκρισμα του χρήματος που
κυκλοφορει ειναι οι πατάτες και όχι ο
χρυσός.
9. Μόνο μέσα στην Εκκλησία ο άνθρωπος
μπορει να γίνει άγιος.
10. Στον Παράδεισο οι μη Ορθόδοξοι θα
τρωνε από τα φύλλα του δένδρου της
ζωης (Απ. 22,2).
11. Ωραια περνανε σ΄αυτήν την ζωή όσοι
ζουν σύμφωνα με τις εντολές του Θεου
και της φύσεως.
12. Η ηδονή φέρνει οδύνη. μόνο το Άγιο
Πνευμα φέρνει την αληθινή χαρά.
13. Η επιστήμη αναπτύχθηκε στην Δυτική
Ευρώπη, γι'αυτό επικράτησαν σε όλο
τον πλανήτη.
14. Ένα θαυμα της επιστήμης ειναι η
μείωση του αγροτικου πληθυσμου.
μόνο το 3% στα ανεπτυγμένα κράτη
ειναι αγρότες!!!!
15. Οι κομμουνιστές μιλανε συνέχεια για
τους εργάτες αλλά η βάση του
πολιτισμου ειναι οι αγρότες. χωρίες
αυτούς δεν υπάρχει ζωή.

16. Η Πόλη έπεσε στα χέρια των Τούρκων,
διότι το κανόνι του Ουρβανου το πηραν
οι πολιορκητές.
17. Ο γάμος ηταν το "δόλωμα", για να
ικανοποιήσει το γενετήσιο ένστικτό του
ένας άντρας. σήμερα, δυστυχως, δεν
ισχύει.
18. Δεν πρέπει να φοβόμαστε τον θάνατο
αλλά την αμαρτία.
19. Να μελεταμε τον θάνατο, χωρίς να
πέφτουμε σε μελαγχολία. αυτό γίνεται
όταν ζουμε πνευματικά.
20. Νηστεία - Προσευχή - Μυστηριακή ζωή.
αυτά πρέπει να κάνουμε για να "είμεθα
επόμενοι τοις αγίοις πατρασιν".
21. Η επανάσταση του 1821 ηταν ένα
αναγκαιο καλό ή κακό. ηταν η μόδα της
εποχης, κάθε έθνος να φτιάχνει το δικό
του κράτος.
22. Ο Χριστός λέει "απόδοτε τα καίσαρος
καίσαρι και τα του Θεου τω Θεω", δεν
λέει "πάρτε το κεφάλι του καίσαρα".
23. Ελεύθερος ειναι όποιος καθαρίζει τον
εαυτό του από τα πάθη, όχι όποιος έχει
εξωτερική ελευθερία.
24. Κρυφό Σχολειό ηταν το άτυπο Σχολειο
των Μοναστηριων, για να μαθαίνουν
γράμματα δύο - τρία παιδιά σε κάθε
χωριό.
25. Οι τουρκοι απαγόρευαν τα άθεα
γράμματα, όχι το Ψαλτήρι. Σχολεια
υπηρχαν σε όλη την αυτοκρατορία,
όπου χρειάζονταν.
26. Τα τελευταια 200 χρόνια η Τράπεζα
κυβερνα από το παρασκήνιο. εμεις
επίσημα το μάθαμε από το 2010 και
εξης.
27. Ένα καλό της παγκοσμιοποίησης ειναι
ότι καταργουνται οι εθνικοί πόλεμοι,
αφου όλοι εξαρτωνται από την
Τράπεζα.
28. Η Τράπεζα έφτιαξε την αριστερά για
τους άθεους εργάτες και την δεξιά για
τους θρησκευόμενους.
29. Η Εκκλησία δεν ειναι θρησκεια, ειναι η
φανέρωση του Θεου στους
ανθρώπους. Η θρησκεια ειναι
ανθρώπινο κατασκεύασμα.
30. Οι αγρότες των κλειστων
αγροτοκτηνοτροφικων κοινωνιων και οι
μικροαστοί (εργάτες-υπάλληλοι) έχουν
διαφορά "είδους"…
34
31. Πατρίδα ειναι τα χωράφια, γι'αυτό
πολεμουσαν παλιά. σήμερα γιατί να
πολεμήσουν οι μικροαστοί;
32. Οι αγρότες ηταν φύσει δεξιοί και οι
εργάτες-υπάλληλοι ειναι φύσει
αριστεροί.
33. Το σέξ το επέτρεψε ο Θεός για να
γεννιουνται παιδιά. διαφορετικά
δημιουργει προβλήματα μεγάλα ή
μικρά.
34. Το προφυλακτικό ειναι εφιάλτης για
άνδρες και γυναικες. η καλύτερη λύση
ειναι η εγκράτεια.
35. Ή Θεός ή σεξ. Αυτά τα δύο δεν πανε
μαζί...
36. Η προσευχή ειναι "συνουσία" με τον
Θεό, λέει ο Άγιος Ιωάννης της
Κλίμακος, δηλαδή μας ενώνει με τον
Θεό.
37. Από την στιγμή που η επιστήμη
αναπτύχθηκε στην Δύση, ηταν
"γραφτό" να υποταχθουμε είτε στους
τούρκους είτε στους δυτικούς.
38. Ο μικροαστός δεν έχει το δικαίωμα να
πει "δεν μου αρέσει ο ενοικιαστής του
διπλανου διαμερίσματος". αυτό το ξέρει
η παγκοσμιοποίηση.
39. Είμαστε υποχρεωμένοι να
διορθώνουμε τους άλλους. το θέμα
ειναι με πιό τρόπο (π.χ. με την
κατάκριση ή με την προσευχή;).
40. Οι δυτικοευρωπαιοι υπέταξαν την
Οθωμανική αυτοκρατορία με την
σαλαμοποίηση και την Ρωσική με τον
κομμουνισμό.
41. Σχέσεις, εργασιακά και υγεία, αυτά ειναι
τα θέματα που οδηγουν τους
ανθρώπους στην εξομολόγηση αλλά
και στην αστρολογία-μέντιουμ!
42. Επειδή η αγιότης έπαψε να ειναι ο
σκοπός της ζωης των Ορθοδόξων,
γι'αυτό και η ένωση των εκκλησιων ειναι
μονόδρομος.
43. Παλιά ίσχυε το "πες μου τί γλωσσα
μιλας (και ποιά ειναι η θρησκεία σου)",
να σου πω σε ποιό έθνος ανήκεις.
σήμερα ειναι τα συμφέροντα...
ΠΟΣΟΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ;
Ο Όσιος Παΐσιος λέει κάπου πως
περίπου το 10% θα πανε στην Κόλασι (στους
δώδεκα μαθητές μόνο ο αμετανόητος Ιούδας
πηγε στην Κόλαση).

Ο απόστολος Παυλος λέει πως οι μη
Ορθόδοξοι θα κριθουν με βάσι την συνείδησι.
Επειδή όλοι οι άνθρωποι μετέχουν της
ίδιας ανθρώπινης φύσης φυσικό και επόμενο
είναι να έχουν πληροφορηθει όλοι (σε μεγάλο
ή μικρότερο βαθμό), ανεξάρτητα από την
θρησκεία ή την θρησκευτικότητά τους, ότι για
να έχουν καλή μετα θάνατον πορεία, θα πρέπει
να είναι καλοί άνθρωποι.
Έτσι, όλοι προσπαθουν (συνειδητά ή
ασυνείδητα) να κάνουν καλές πράξεις μέσω
των οποίων θα γλιτώσουν την Κόλασι (είτε
πιστεύουν στην ύπαρξί της είτε όχι).
Το σημειο, λοιπόν, που συναντιουνται
όλοι οι άνθρωποι όλων των εποχων,
θρησκευόμενοι και μη θρησκευόμενοι είναι οι
καλές πράξεις, οι οποιες θα τους βοηθήσουν
να αποφύγουν την Κόλασι και να
κληρονομήσουν τον Παράδεισο (είτε το ξέρουν
είτε όχι).
Εμεις, ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί
«ζώντες μέσα στην Εκκλησία, πρέπει να
θεραπευόμαστε με όλα τα μέσα που έχει, τα
μυστήρια και την άσκηση, με την μέθοδο
που διαθέτει, ώστε και από τώρα, αλλά
κυρίως τότε στην Δευτέρα Παρουσία του
Χριστού, η Χάρη του Θεού να ενεργεί
φωτιστικά και σωτήρια και όχι κολαστικά».
Ως Ορθόδοξοι καλούμεθα στην
Αγιότητα, στην πρόγευσι του Παραδείσου και
όχι μόνο στην μεταθάνατον σωτηρία. Αυτήν
την δυνατότητα, την «προ θάνατον σωτηρία» ο
άνθρωπος την έχει μόνο μέσα στην Ορθόδοξη
Εκκλησία!
ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ: ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΣΣΙΑ ΤΟΥΣ, ΔΗΛΑΔΗ
ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ. ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ,
ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΔΟΥΝ, ΘΑ ΠΟΥΝ «ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ
Ο 12ος ΙΜΑΜΗΣ, Ο ΜΑΧΝΤΙ», ΟΙ ΙΝΔΟΥΙΣΤΕΣ
ΘΑ ΠΟΥΝ «ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΙ
ΤΟΥ ΚΡΙΣΝΑ», ΟΙ ΒΟΥΔΙΣΤΕΣ ΘΑ ΠΟΥΝΕ
«ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΒΟΥΔΑΣ», ΟΙ
ΠΑΠΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ ΘΑ
ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΚΑΙ
ΚΑΠΟΙΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΘΑ
ΠΟΥΝΕ «ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ
ΒΑΤΑΤΖΗΣ, Ο ΕΛΕΗΜΩΝ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΟΥ
ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ»!
ΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ
ΖΩΗ
- Γειά σου Υλιστή, θέλω να μάθω «τι
θα γίνω μετά θάνατον»;
- Τίποτα, θα γίνης ένα με τις πέτρες.
35
- Και το «εγώ» μου, τι θα γίνη;
- Γεια σου Ινδουιστή, εσύ, τι λές;
- Τίποτα, θα γίνης ένα με το έμψυχο
Σύμπαν.
- Και το «εγώ» μου, τι θα γίνη;
- Γειά σου Μουσουλμάνε, εσύ, τι λες;
- Αν γίνης μουσουλμάνος, μετά θάνατον
θα τρως ρύζι και θα έχης ωραιες
παρθένες να σε υπηρετουν.
- Καλά, ρε συ, αυτά που κάνουμε εδω
(στον βαθμό που τα κάνουμε για να
επιβιώσουμε ή για να
πολλαπλασιαστουμε) θα τα κάνουμε
και μετά θάνατον, αιώνια; Εισαι με τα
καλά σου;
- Γεια σου Εβραιε, εσύ, τι λές;
- Τίποτα, μόνο οι Εβραιοι θα πανε στον
Παράδεισο. Οι υπόλοιποι είναι ζωα.
- Γεια σου Χριστιανέ, θέλω να μάθω τι
θα γίνω μετά θάνατον.
- Όποιος αγαπα τον Χριστό θα ζη
συνέχεια παρέα με τον Χριστό και αυτό
ξεκινα από δω και δεν τελειώνει ποτέ!
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΩΝ ΕΔΩ ΒΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ
ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ
Ο Μουσουλμάνος που έχει
πετροδολάρια και ζει μέσα στις ηδονές ή ο
φτωχός Μουσουλμάνος που τα επιθυμει αλλά
δεν τα έχει, ονειρεύονται πως και στην άλλη
ζωή θα τρωνε ρύζι και θα έχουν και 72 κοπέλες
ο καθένας.
Ο Ινδουιστής-Βουδιστής-Σιντοϊστής
που παίρνουν ναρκωτικά και θέλουν την
ηρεμία τους, νομίζουν πως μεταθάνατον θα
«σβήσουν» μέσα στην απρόσωπη θεότητα.
Ο Παπικός που έχει πολλές ενοχές και
είναι νομικιστής, περιμένει το καθαρτήριον πυρ
να τον απαλλάξη επιτέλους από τις ενοχές και
να μπη στον Παράδεισο.
Ο Προτεστάντης, ο οποιος απέβαλε τις
ενοχές του ρωμαιοκαθολικισμου, λέει πως
μόνο με την πίστη (όπως την εννοει ο καθένας
διαβάζοντας την Αγία Γραφή) θα πάη στον
Παράδεισο.
Ο Γιαχωβας, που του αρέσουν τα
φρουτα (βερύκοκα, κεράσια, μηλα κλπ.) και η
ηθική, περιμένει τα 1000 χρόνια της επίγειας
βασιλείας του Χριστου για να απολαύση, χωρίς
να βλέπη κακούς ανθρώπους πάνω στην γη.
Ο Εβραιος, ο οποιος δουλεύει για τον
Μαμωνα σ΄αυτήν την ζωή, δεν
πολυενδιαφέρεται για την άλλη ζωή, διότι δεν
έχει χρόνο για χάσιμο. Πρέπει να δουλεύη
ώστε να έρθη ο «Μεσσίας» όσο γίνεται
γρηγορότερα και για τα μεταθάνατον είναι

εξασφαλισμένος αφου ανήκει στον λαό του
Θεου.
Ο Ορθόδοξος Χριστιανός λέει «άραγε
μεταθάνατον έχουμε να ζήσουμε κάτι ανώτερο
από αυτό που ήδη ζουμε από αυτήν την ζωή;»
εννοωντας τις Αγιοπνευματικές εμπειρίες, την
πρόγευσι του Παραδείσου, την συνομιλία με
τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους και
την πνευματική χαρά και ειρήνη που ζουν μέσα
από την ορθόδοξη άσκηση και την Μυστηριακή
ζωή.
ΜΙΑ ΟΨΙ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ
ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΚΟΠΕΛΑ:
http://www.typos.com.cy/cat/1/article/17674
«Του έλεγα ''σταμάτα, σταμάτα'', αλλά ίσως δεν
φώναζα αρκετά. Έπρεπε να τον είχα χτυπήσει,
έπρεπε να είχα ουρλιάξει...»....ΔΗΛΑΔΗ,
ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ Ή ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ Η ΚΟΠΕΛΑ
ΙΣΩΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΟΝ ΒΙΑΣΜΟ. ΣΤΟ
ΤΕΛΟΣ ΛΕΕΙ: Αποδεικνύεται ότι αυτό που είναι
πραγματικά μια απίστευτα κοινή αντίδραση,
είναι να θέλεις το αγόρι που σε βίασε να σου
φερθεί καλά μετά, σαν να θέλεις να τα
διορθώσεις εκ των υστέρων», είπε στην
ιστοσελίδα Broadly. ΙΣΩΣ ΔΙΑΒΑΣΕ ΣΤΗΝ
ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟ: Αν κάποιος βρει μια
νέα παρθένα, μη αρραβωνιασμένη, και την
πιάσει και κοιμηθεί μαζί της, και βρεθούν· τότε,
ο άνθρωπος που κοιμήθηκε μαζί της θα δώσει
στον πατέρα της νέας 50 σίκλους ασήμι, κι
αυτή θα είναι γυναίκα του, επειδή την
ταπείνωσε, δεν μπορεί να την αποβάλει όλες
τις ημέρες τής ζωής του.(Δευτ/μιον, 22: 23-29).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΟΤΑΝ ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ΕΝΑΣ
ΑΝΤΡΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ,
ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΑΜΟΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ
ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΝ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΕΠΙΣΗΣ, ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΟΙ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ
ΖΩΝΤΟΧΗΡΕΣ, ΑΦΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΕΣ
ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ
ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΕΛΗΣΟΥΝ ΝΑ
ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΝ "Ο ΕΝΑΣ ΜΥΡΙΖΕΙ ΚΑΙ Ο
ΑΛΛΟΣ ΞΥΝΙΖΕΙ"...ΚΑΙ ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΠΟΛΛΟΙ
ΝΕΟΙ ΠΑΡΑΞΕΝΕΥΟΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ
ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ
ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΝ…
ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ (ΠΟΥ
ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΣΟΣΤΩΝ
ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΩΝ- ΑΘΕΩΝ)
Πριν την Βιομηχανική επανάστασι οι
άθεοι ηταν ελάχιστοι. Δεν μπορουσε να
36
«ευδοκιμήση» αυτό το ειδος διότι οι άνθρωποι
ειχαν ανάγκη από τον Θεό. Αν ο Θεός δεν
έβρεχε, θα καταστρεφόταν όλη η κοινότητα. Αν
δεν συμμετειχαν όλοι στην λατρεία και στις
προσευχές για να πανε τα πράγματα καλά και
για να αποφευχθη το κακό, τότε κάποιοι θα
στοχοποιουνταν και αυτοί ηταν οι μη
συμμετέχοντες, δηλαδή οι άθεοι.
Η επιστήμη, όμως, έδωσε την
δυνατότητα στους άθεους να επιβιώνουν,
αφου πλέον δεν χρειάζεται να είναι όλοι
αγρότες και κτηνοτρόφοι. Οι πόλεις
χρειάζονταν εργάτες και υπάλληλους και αυτοί
για να ζήσουν δεν χρειάζεται να «πατανε
χωμα» και να συμμετέχουν στην κοινή λατρεία
του Θεου. Η θρησκευτικότητα έγινε ιδιωτική
υπόθεσι.
Οι ανέσεις που φέρνουν οι εφευρέσεις
των επιστημόνων, δίνουν την δυνατότητα
στους άθεους να αυξάνονται και να
πληθύνονται και με δεδομένο ότι η ανθρώπινη
φύσι ρέπει προς την «εύκολη ζωή» και ότι η
αρρώστια μεταδίδεται ευκολότερα από την
υγεία, φτάσαμε στα σημερινά ποσοστά αθέων-
αγνωστικιστων-υλιστων (όλοι αυτοί είναι μία
συνομοταξία).
Ο σύγχρονος άνθρωπος αντί να λέει
«Κύριε, ελέησον», να κάνει προσευχή και να
συνδυάζει προσευχή και εργασία, ασχολειται
συνέχεια με την επιστήμη και την δουλειά και
μετά το ρίχνει στις ηδονές για να χαλαρώσει.
Αντί να ζητα την βοήθεια του Θεου για μία του
αρρώστια, πηγαίνει κατ΄ευθείαν στο
Νοσοκομειο. Αντί να πηγαίνει στην
Εξομολόγηση, πηγαίνει στην ψυχανάλυση.
Αντί να αγωνίζεται (νηστεία, προσευχή,
Μυστηριακή ζωή) όταν έρχονται δύσκολες
καταστάσεις, παίρνει τα χάπια του για να του
ανεβει η σεροτονίνη. Αντί να σκέφτεται ότι
υπάρχει Κόλαση και Παράδεισος, κάνει Γιόγκα
και θέλει την Νιρβάνα για να ενωθει με άνεση
με την απρόσωπη θεότητα, της οποίας νομίζει
ότι είναι μέρος.
Εμεις ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί
καλούμεθα να παμε κόντρα στο ρευμα, να
κραταμε την Πίστι μας και να προσέχουμε πως
ξοδεύουμε τον χρόνο της ζωης μας. Η
πραγματικότητα δεν άλλαξε, επειδή ανέβηκαν
τα ποσοστά των άθεων-αδιάφορων-
αγνωστικιστων-ινδουιστων. Η πραγματικότητα
είναι ίδια από κτίσεως Κόσμου και έτσι θα
συνεχίσει μέχρι συντελείας του αιωνος. Οι
άνθρωποι είναι κτιστά όντα, υπάρχει θάνατος,
υπάρχει Κόλαση και Παράδεισος και
καλούμαστε να διαμορφώνουμε τις
διαπροσωπικές μας σχέσεις με βάση το
Ευαγγέλιο και την ζωή της Εκκλησίας.

«Αὕτη ἐστὶν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τὸν
κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν» [ αυτή είναι η νίκη, η
οποία ενίκησε τον κόσμον της αμαρτίας, η
πίστις ημών, (η οποία καταλύει την αμαρτίαν
και οδηγεί στον δρόμον της αρετής και της
ζωής)] Α Ιω. 5,4 ..
ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΜΕ
ΚΑΛΑ Ή ΤΟ ΟΤΙ ΖΟΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ
ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΑΣ ΣΧΕΣΕΙΣ;
Ο Χριστός, όπως αναφέρουν τα
Ευαγγέλια, έβγαλε πολλά δαιμόνια από
πολλούς ανθρώπους.
Ο Όσιος Πορφύριος λέει πως η
κατάθλιψη, η μελαγχολία, τα ψυχολογικά
προβλήματα οφείλονται σε δαίμονες.
Άρα ο Χριστός θεράπευε (και
θεραπεύει) ανθρώπους με ψυχολογικά
προβλήματα. (Δεν θα κάνουμε τώρα την
διάκριση ανάμεσα σε δαιμονισμένο, ψυχοπαθή
ή νευρωτικό).
Οι στατιστικές λένε πως το 30% των
ανθρώπων έχουν ψυχολογικά προβλήματα
(από τα «μικρά», όπως είναι το άγχος, η
κατάθλιψη μέχρι τα μεγάλα, όπως είναι η
ψύχωση) και τα χάπια πωλουνται «με το
τσουβάλι».
Από τα ανωτέρω μπορουμε άνετα να
βγάλουμε το συμπέρασμα ότι: δεν περναμε
καλά ή ζοριζόμαστε στις διαπροσωπικές μας
σχέσεις, διότι δεν καλλιεργουμε τον εαυτό μας,
δεν καθαριζόμαστε από τα πάθη, δεν
εξομολογούμαστε, δεν κοινωναμε. Όταν και οι
συνάνθρωποί μας βρίσκονται σε ανάλογη
κατάσταση, τότε αρχίζει ο πόλεμος.
Όταν πηγαίνουμε π.χ. σε ένα
Μοναστήρι, όπου οι άνθρωποι αγωνίζονται,
προσεύχονται κλπ., νιώθουμε ωραια διότι μας
φέρονται καλά, ευγενικά, με αγάπη, δείχνουν
ενδιαφέρον κλπ.. Όταν, όμως, έχουμε να
κάνουμε με τους καθημερινούς ανθρώπους,
τους πλησίον μας, τότε, επειδή αυτοί δεν
φροντίζουν τον εαυτό τους, όπως οι Μοναχοί
και οι Μοναχές, είναι γεματοι από δαιμόνια
(από πάθη, από χρόνιες αμαρτίες) και μας
φέρονται από αδιάφορα έως εχθρικά.
Αυτό που μπορουμε και πρέπει να
κάνουμε είναι να καθαρίζουμε τα δικά μας
μάτια. Όταν τα μάτια μας είναι καθαρά, τότε και
ο Κόσμος είναι καθαρός και όμορφος και
ωραιος. Όταν, όμως, δεν καθαρίζουμε τον
εαυτό μας από τα πάθη, τότε ο Κόσμος
φαίνεται σαν Κόλαση.
Τέλος, αφου μπουμε στην διαδικασία
της κάθαρσης και φτάσουμε και σε κάποιο
επίπεδο, τότε θα βρουν βοήθεια και οι πλησίον
37
μας. Μέχρι τότε: Νηστεία, Προσευχή,
Μυστηριακή ζωή.
Η ΗΘΙΚΗ ΤΩΝ ΔΕΞΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ
ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ
Κάθε μέρα ακουμε τους
συνανθρώπους μας να λένε «αυτό είναι
σωστό, αυτό είναι λάθος, αυτό πρέπει να γίνει
έτσι, αυτό αλλιως» κλπ. και ορισμένοι σε
θέματα ηθικης γίνονται «βασιλικότεροι του
Βασιλέως».
Όμως η ηθική δεν επιβάλλεται.
Για τους ακροδεξιούς, οι οποιοι είναι
ηθικοί σε γενικές γραμμές, ταιριάζει το χωρίο
από την Σοφία Σειράχ, 20,4: «αυτός που να
επιβάλει προσπαθει τη δικαιοσύνη με τη βία,
μοιάζει μ΄ευνουχο που ποθει μία κόρη να
ξεπαρθενέψει».
Ηθικοί, όμως, είναι και οι Κομμουνιστές,
όπως πολύ ωραία τους βλέπουμε να
καταψηφίζουν επαίσχυντα νομοσχέδια. Αλλά
και η ηθική των αριστερων δεν έχει αξία αφου
δεν είναι συνδεδεμένη με τον Χριστό. Η
αυτόνομη ηθική μοιάζει με συνουσία χωρίς
τεκνογονία (για να επανέλθουμε στον
Σειραχίτη…).
Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν
χρειάζεται να φτύνουμε τους ανώμαλους, διότι
το Ευαγγέλιο το απαγορεύει, αλλά να
προσευχόμαστε να θεραπευτουν. Αυτούς,
όμως, που διαχειρίζονται την παγκόσμια
οικονομία και μας θεωρουν ζωα (και
χειρότερους από ζωα, αφου τα ζωα
συνευρίσκονται μόνο για τεκνογονία) βάζοντας
στο ίδιο επίπεδο τους φυσιολογικούς
ανθρώπους με τους μη φυσιολογικούς, αξίζει
να τους σιχαινόμαστε (αν και δεν τους
βλέπουμε, διότι δουλεύουν από το
παρασκήνιο. Εμεις βλέπουμε μόνο τους
πολιτικούς, οι οποιοι αλλάζουν κάθε λίγο και
λιγάκι).
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ;
Το να υποτιμαμε τους άλλους επειδή δεν
ανήκουν στη ράτσα μας δεν είναι καλό. Ο
ρατσισμός δεν είναι καλό πράγμα σε καμία από
τις εκφάνσεις του εκτός από δυο!
1. Το να υποτιμαμε κάποιον ή κάποιους
επειδή δεν είναι τόσο ηθικοί όσο εμεις
δεν σωστό. Αλλά μόνο οι Άγιοι
μπορουν να το καταφέρουν αυτό σε
τέλειο βαθμό. Οι υπόλοιποι ως
άνθρωποι είναι λογικό να αντιδρουν
μέσα τους. Έχουμε, λοιπόν, ένα ειδος
ρατσισμου εκ μέρους των ηθικων
ανθρώπων εναντίον των ανήθικων.
Αυτό τους βοηθα να μην λερωθουν

ερχόμενοι σε επαφή με τους
ακάθαρτους ηθικά.
2. Το να υποτιμουμε τους αιρετικούς ή
τους αλλόθρησκους ή τους άθεους δεν
είναι σωστό. Όλοι είναι άνθρωποι του
Θεου, δηλ. όλους ο Θεός τους έφτιαξε.
Όμως μόνο οι Άγιοι μπορουν να
ξεχωρίζουν σε τέλειο βαθμό την αίρεσι
και την πλάνη και την κακοδοξία από
τον άνθρωπο που τα κουβαλάει αυτά.
Οι περισσότεροι Ορθόδοξοι Χριστιανοί
φυσικό είναι να απεχθάνονται λίγο
πολύ όσους δεν έχουν την ίδια Πίστη με
αυτούς.
Ποιες είναι όμως οι συνέπειες αυτου του
ιδιότυπου ρατσισμου;
Η απάντησι είναι: η κοινωνική απομόνωσι,
ο στιγματισμός, ο εναντίον τους ρατσισμός
κλπ.
Γι΄αυτό όσοι θέλουν να είναι καλοί
Χριστιανοί θα πρέπει να κάνουν παρέα με
ομοπίστους τους και όταν από ανάγκη
βρίσκονται σε επαφή με χλιαρούς ή
αλλόδοξους ή άθεους ή αλλόθρησκους να
κάνουν υπομονή και προσευχή να τους
κρατάει ο Θεός όσο γίνεται πιο καθαρούς
και με λιγώτερα «τραύματα».
ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΕΞΙΟΥΣ ΚΑΙ
ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ
Μετά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο η
αριστερά επεκτείνεται και κυριαρχει σε όλο τον
πλανήτη. Παλιά ο άνθρωποι εύκολα
παραδέχονταν κάτι που ερχόταν «από πάνω».
Δηλαδή, ηταν έτοιμοι να υπακούσουν σε μία
εντολή του Θεου ή του Κράτους ή του αρχηγου
της Κοινότητας (μικρης ή ευρύτερης).
Σήμερα, όμως, οι άνθρωποι θέλουν
πρωτα να συζητήσουν, να αναλύσουν και μετά
να αποφασίσουν για ένα θέμα που απασχολει
μία μικρή ή μεγάλη ομάδα ανθρώπων. Αυτό
σημαίνει πως οι «άνωθεν εντολές» περνανε
«από κόσκινο». Οι άνθρωποι προτιμουν να
ξεκινανε από κάτω, να
επαναδιαπραγματεύονται οτιδήποτε και τίποτα
δεν θεωρειται αυτονόητο.
Αλλά και οι λίγοι άνθρωποι που
έμειναν, οι οποιοι επικαλουνται τις άνωθεν
κατερχόμενες εντολές, χρειάζεται να
επαληθεύουν τα λεγόμενά τους με την ζωή
τους και να μην αρκουνται στην αναφορά στον
Θεό ή στους Αγίους της Εκκλησίας μας ή στην
ανθρωπιά ή στο γενικό καλό ή στο φυσιολογικό
ή στο «έτσι μάθαμε από τους πατέρες μας». Οι
αριστεροί θα τους πολεμήσουν
υπενθυμίζοντάς τους τις ελλείψεις τους, οπότε
38
το «δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν
εκράτης» απομονώνει όσους θέλουν να
υπενθυμίσουν στο περιβάλλον τους τους
Νόμους του Θεου ή του Καλου ή όπως αλλιως
το ονομάζουν.
Το αποτέλεσμα είναι να πέφτει το
επίπεδο των πάντων σε επίπεδο δαπέδου.
Όταν δεν εισαι Άγιος πώς να μιλήσεις στο
όνομα των Αγίων; Σιωπας και επικαλεισαι το
«κατ΄οικονομίαν» και το «έχει ο Θεός».
Αλλά το ένα φέρνει το άλλο, ο
κατήφορος δεν έχει τέλος. Σήμερα φτάσαμε
στο σύμφωνο συμβίωσης ανώμαλων! Μας
υπόσχονται ότι δεν θα περάσουν και στην
υιοθεσία παιδιων από τους ανώμαλους αλλά
είναι σα να μας το βεβαιώνουν ότι θα γίνει μετά
από λίγο. Και μετά η κτηνοβασία, η αιμομιξία
κλπ.
Ο αριστερός, λοιπόν, τρόπος επικρατει
(χάριν της επιστήμης και της τεχνολογίας). Η
κοιλιά ανεβαίνει πάνω και από το κεφάλι, οι
άνθρωποι μεταμορφώνονται σε ζωα και
δαίμονες.
Συμπέρασμα – προτροπή: μέσα στην
Εκκλησία μπορουμε να πολεμήσουμε τα πάθη
μας και τους εμπαθεις συνανθρώπους μας και
τους δαίμονες και οτιδήποτε εχθρικό προς την
ανθρώπινη φύση μας, γι΄αυτό σήμερα έχουμε
όσο ποτέ άλλοτε την ανάγκη του ζωντανου
συνδέσμου μας με τον Χριστό μέσω των
Μυστηρίων.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΚΑΚΟ;
- Είναι καλό να καταπατης τον Λόγο
του Θεου και να παντρεύεσαι
«μόνος σου»;
- Όχι, αλλά προκειμένου να φύγη η
ζωή μου χωρίς να κάνω τίποτα και
με κίνδυνο να πέσω σε μελαγχολία,
προτιμω τις προγαμιαιες σχέσεις.
- Είναι καλό να δουλεύης ανάμεσα σε
ξένους ανθρώπους, αλλόθρησκους
και αλλόδοξους;
- Η ανάγκη σε κάνει να παραβλέπης
το καλό και το κακό και να αναζητης
το ατομικό σου συμφέρον και ό,τι σε
βοηθα στην επιβίωσι.
Μετά τα ανωτέρω τι θα πουμε; Ότι δεν
υπάρχει καλό και κακό αλλά μόνο ο αγωνας για
επιβίωσι;
Στις ημέρες μας ο αγωνας για επιβίωσι,
ο πόλεμος του συστήματος εναντίον των
ανθρώπων μέσω της ανεργίας και των
δυσκολιων στο να δημιουργηθουν οικογένειες,
να αυξηθουν και να συντηρηθουν, αναγκάζει
πολλούς ανθρώπους να βάζουν στην άκρη τα
υψηλά και τα ωραια, τις εντολές του Θεου και

ό,τι τον βοηθα στο να παραμείνη ένας
άνθρωπος άνθρωπος.
Έτσι, λοιπόν, ό,τι βοηθα στην επιβίωσι
είναι καλό και ό,τι δεν βοηθα είναι κακό. Το
πολιτικοοικονομικό σύστημα ελέγχει και τις
ζωές των ανθρώπων και οι άνθρωποι
μεταβάλλονται σε όντα που το μόνο που
επιζητουν είναι η επιβίωσι.
Η φύσι και ο Θεός λένε «παντρευτειτε
νέοι». Το σύστημα, όμως, λέει «μετά την
ανεύρεσι εργασίας», δηλαδή μετά τα 30! Πως
θα πης σε έναν νέο να μην έχη σχέσεις
προγαμιαιες; Και τι γάμο θα κάνει αργότερα
μετά από τόσες προγαμιαιες σχέσεις; Και ο
άλλος ο νέος που αγαπα τον Χριστό, πῶς θα
κρατηθη μέχρι τον γάμο του; από τι μαρτύριο
θα περάση;
Είναι καλό το να παντρεύεται κάποιος νέος
αλλά λόγω επιβίωσης, επειδή δεν μπορει να
αντέξη στην πίεσι κάνει «μόνος του τον γάμο
του».
Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέει:
«Μὴν προσπαθῆς μὲ εὔλογα ἐπιχειρήματα
καὶ ἀντιρρήσεις νὰ ἀποκρούσης τὸν
δαίμονα τῆς πορνείας, διότι ἐκεῖνος ἔχει μὲ
τὸ μέρος του τὶς εὐλογοφανεῖς προφάσεις,
ἀφοῦ μᾶς πολεμεῖ μὲ σύμμαχο τὴν φύσι μας
(περί αγνείας, 20). Το περιβάλλον είναι εχθρικό
στο να έλθη κάποιος νέος εις γάμου κοινωνίαν.
Μόνο με την προσευχή και την βοήθεια από
τον Θεό οι νέοι καταφέρνουν και σήμερα να
ξεπερνουν τα εμπόδια και να παντρεύονται
χριστιανικά.
Ο Θεός λέει «όποιος δεν θέλει να
εργάζεται, δεν πρέπει και να τρώει» και «με τον
ιδρωτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί
σου». Το σύστημα λέει «οι θέσεις εργασίας
είναι λίγες, πρέπει να μεταναστεύσης» ή
«πρέπει να σπουδάζεις μέχρι τα 30 αν θέλης
να βρης μία δουλειά της προκοπης. Έτσι, ο
αγωνας για επιβίωσι θα διώξη μακρυά από το
οικειο περιβάλλον του τον νέο και θα
ταλαιπωρηθη αναζητωντας εργασία σε μέρη
μακρινά, αλλόθρησκα και αλλόδοξα.
Συμπέρασμα: Σήμερα όποιος θέλει να
είναι Χριστιανός πρέπει να αγωνίζεται πολύ
περισσότερο σε σύγκρισι με το παρελθόν.
Παλιά η κοινωνία βοηθουσε στην ανεύρεσι
εργασίας (αγρότες, κτηνοτρόφοι, έλλειψι
ανεργίας στις πόλεις) και στην δημιουργία
οικογένειας, έστω και για λόγους φτώχιας (οι
νέοι παντρεύονταν γύρω στα 20). Σήμερα
σχεδόν απαγορεύει και τα δύο (εργασία,
οικογένεια). ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΠΑΡ΄ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ
ΔΥΝΑΤΑ ΠΑΡΑ ΤΩ ΘΕΩ ΕΣΤΙΝ!
39
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΗΘΙΚΗ;
Όποιος κάνει αμαρτίες ή παραβαίνει
τον Νόμο της συνειδήσεως δεν περνα καλά
σ΄αυτόν τον κόσμο και όταν έρχεται η ώρα του
θανάτου του κινδυνεύει να πάει και στον
Διάβολο.
Επομένως η ηθική έχει σχέση και με
αυτήν την ζωή και με την άλλη, η οποία ειναι
συνέχεια αυτης.
Μπορει η επιστήμη να έδωσε την
δυνατότητα σε περισσότερους ανθρώπους να
κάνουν περισσότερες αμαρτίες αλλά ούτε η
φύση του ανθρώπου άλλαξε ούτε οι βασικοί
νόμοι της ζωης και του θανάτου.
Από εδω προγευόμαστε τον
Παράδεισο, απο εδω προγευόμαστε και την
Κόλαση. Επομένως μας συμφέρει (για να
χρησιμοποιήσουμε οικονομικό όρο) να έχουμε
καλή σχέση με τον Θεό.
ΕΚΚΛΗΣΙΑ, 1821 ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
1. Δυστυχως οι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν
την πίστη και την εκκλησιαστικότητα των
επαναστατων του 1821.
2. Επειδή στις ημέρες μας έχει πολύ πέραση η
στατιστική, μας λένε οι αδιάφοροι έως εχθρικοί
προς την Εκκλησία Έλληνες " θέλουμε να
χωρίσουμε" , είμαστε τόσο τοις εκατο (%) των
κατοίκων της Ελλάδας, οπότε πρέπει να γίνη
αυτό που θέλουμε.
3. Οι άνθρωποι της Εκκλησίας μοιάζουν σαν να
παρακαλανε και να λενε: " μα, χωρίς την
Εκκλησία δεν θα υπηρχε ούτε Ελληνισμός ούτε
Κράτος νεοελληνικό. γιατί θέλετε να μας
περιθωριοποιήσετε;"
4. Όμως, αφου αλλάξανε οι καιροί, δεν πρέπει
οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Ελλάδος να ειναι
"κολλημένοι" στο παρελθόν και να ζητανε από
τους διεθνιστές (αριστερούς και δεξιούς) να
τους σέβονται και να τους δέχονται στην παρέα
τους. Αν αυτοί δεν μας θέλουν, εμεις γιατί να
τους θέλουμε;
5. Ο Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος έλεγε στους
Έλληνες της προεπαναστατικης περιόδου να
μην κάνουν επανάσταση. Γνωστή ειναι και η
θέση ότι η Οθωμανική αυτοκρατορία
μπορουσε να αλωθη έσωθεν. Καί σήμερα η
παγκοσμιοποίηση λέει πως η εποχή του
έθνους κράτους τελείωσε. Και όλα τα κράτη
γίνονται μέρα με τη μέρα πολυεθνικά. Άρα η
μόδα του έθνους κράτους τελείωσε και τωρα,
όπως και στην Οθωμανική αυτοκρατορία,
καλούμαστε να ζήσουμε παρέα με διάφορους
λαούς και έθνη.
6. Συμπέρασμα, ηρθε η ώρα της "ελευθέρας
και ζώσης Εκκλησίας"! και το μοντέλο που θα

επικρατήση σε λίγο, αν βγη το «διαζύγιο», θα
ειναι του γέροντος Εφραίμ του Βατοπαιδινου...
ΕΝΑΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
- Μόδεστος (ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ):
Μα δεν φοβάσαι λοιπόν τη δύναμη
της εξουσίας μου;
- Μέγας Βασίλειος: Τι να φοβηθώ;
Δημεύσεις περιουσίας;(ΕΝΦΙΑ;
ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ;) Δεν έχω
τίποτα που να μου ανήκει
(ΕΧΟΥΜΕ
ΤΡΑΠΕΖΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ
ΣΥΣΤΗΜΑ, ΟΛΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ
ΤΡΑΠΕΖΑ). Εξορία;
(ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ;) "Του Κυρίου η
γη και το πλήρωμα αυτής".
Βασανιστήρια; (ΑΝΕΡΓΙΑ;
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ;) Το ασθενικό μου
κορμί θα υποκύψει αμέσως.
Θάνατο; Αυτόν ποθώ κι εγώ, για να
ενωθώ το συντομότερο με τον Θεό
μου!
http://www.tideon.org/
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ-ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Πως ερμηνεύεται η μετανάστευση και η
λαθρομετανάστευση (ή όπως αλλιως την λένε)
στις ημέρες μας;
Γύρω στο 1800 ξεκινα η Βιομηχανική
επανάσταση, δηλαδή οι άνθρωποι στην
Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία από αγρότες
γίνονται εργάτες και υπάλληλοι στην
πλειοψηφία τους.
Σήμερα, μετά από 200 χρόνια, έχουν
σχηματιστει πολλά εθνικά κράτη στη θέση
παλαιων αυτοκρατοριων (π.χ. Οθωμανικης
αυτοκρατορίας, Αυστροουγγαρίας, Ρωσίας).
Ο διαμελισμός των αυτοκρατοριων
έγινε διότι έτσι βόλευε τις Τράπεζες. Μικρότερα
κράτη ελέγχονται ευκολώτερα, αφου μπουν σε
ζωνες επιρροης των μεγάλων βιομηχανικων
κρατων, και η γλωσσα (μαζί με θρησκεία, ήθη,
έθιμα κλπ.) λειτουργει ενοποιητικά ανάμεσα
στους εργάτες και τους αγρότες των
δημιουργημένων εθνικων κρατων. Γι΄αυτό οι
επαναστάσεις του 19ου ειχαν εθνικό
χαρακτηρα.
Μετά τους δύο παγκόσμιους πολέμους
η οικονομία των κρατων ενώνεται και σήμερα
κυριαρχει το ευρω στα περισσότερα κράτη της
Ευρώπης. Σε λίγο θα έχουμε και πολιτική
ένωση.
Για να γίνη, όμως, η Ευρώπη ένα
κράτος, για να ενωθη και πολιτικά, πρέπει οι
κάτοικοί της να ξεχάσουν τον εθνικισμό που
λειτουργουσε όπως περίπου και η ντοπαμίνη
40
τα τελευταια 200 χρόνια. Το έθνος κάθε εθνικου
κράτους αισθανόταν ως ξεχωριστό και ως
ανώτερο από τα άλλα έθνη!
Έρχονται οι Τράπεζες τώρα και λένε: το
παραμύθι με την εθνική σας ανωτερότητα
τελείωσε. Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Όλοι οι
εργάτες και οι υπάλληλοι σε όλα τα κράτη
έχουν τις ίδιες ανάγκες και τον ίδιο τρόπο ζωης.
Εμεις (οι Τράπεζες) έχοντας την επιστήμη στα
χέρια μας και τα αγροτικά προϊόντα μπορουμε
να σας ταΐζουμε και να σας παρέχουμε ό,τι
χρειάζεστε για να ζητε σ΄αυτόν τον μάταιο
κόσμο ειρηνικά και όμορφα. Λοιπόν,
παρατηστε τους εθνικισμούς, δεχτητε τους
ξένους, παντρευτητε αναμεταξύ σας και από
δω και πέρα θα λέμε οι λαοί της Ευρώπης και
όχι τα έθνη.
Έτσι ερμηνεύεται η μετανάστευση και η
λαθρομετανάστευση που θα βοηθήση στην
μετατροπή της Ευρώπης σε ενιαιο κράτος.
Συγχρόνως οι μετανάστες σιγά σιγά θα
μεταφέρουν τον τρόπο ζωης και τον
τεχνολογικό πολιτισμό της Ευρώπης και στα
κράτη από τα οποια προέρχονται και έτσι θα
προχωρήση και η ομογενοποίηση όλης της
ανθρωπότητας.
Από την στιγμή που το φαγητό το κρατανε οι
Τράπεζες, εμεις δεν μπορουμε να πουμε
«γιατί το μοιράζετε έτσι κι όχι αλλιως».
Επομένως οι αντιδράσεις των δεξιων σιγά
σιγά θα λιγοστεύουν. Η παγκοσμιοποίηση
είναι τραπεζοκομμουνιστική και όχι
τραπεζοεθνική όπως ηταν μέχρι χθές.
ΤΟ ΓΑΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-
ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Ενώ κάθε χώρα μπορει να παράγη,
π.χ., το γάλα που της χρειάζεται, βλέπουμε
πως γίνονται εισαγωγές-εξαγωγές του
κτηνοτροφικου αυτου προϊόντος.
Γιατί γίνεται αυτό;
Αυτό γίνεται για να μην πάρουν αέρα τα
μυαλά των κτηνοτρόφων της χώρας και
αρχίσουν και ζητουν δικαιώματα, κάνουν
απεργίες κλπ.. Αν ξέρουν πως γάλα μπορει να
έρθη και από άλλα κράτη, τότε δεν θα μπορουν
να παραπονιουνται για την τιμή του γάλακτος,
για το ότι δεν τους πληρώνουν οι εταιρειες στην
ώρα τους, για το ότι το κράτος δεν τους
συμπαραστέκεται όσο θα έπρεπε, για το ότι οι
ζωοτροφές είναι ακριβές.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους
πρόσφυγες-μετανάστες-λαθρομετανάστες.
Εάν ο εργάτης γνωρίζει ότι την θέσι του μπορει
ανά πασα ώρα και στιγμή να την πάρη κάποιος
ξένος, δεν κάνη απεργίες, δεν ζητα δικαιώματα
αλλά αρκειται σε ό,τι του δίνουν.

Εάν ίσχυε το μοντέλο της δεξιας, τότε η
Ελλάδα για παράδειγμα, θα ειχε αυτάρκεια σε
όλα τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, οι
γυναικες θα γεννουσαν πολλά παιδιά αφου οι
θέσεις εργασίας θα ηταν πολλές και μόνο για
τους Έλληνες, οι εργάτες δεν θα φοβόντουσαν
μήπως χάσουν την δουλειά τους, ο στρατός θα
φυλουσε τα σύνορα για να μην περνα κανένας
κλπ.
Όμως, σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο,
τα σύνορα πέφτουν, ο πλανήτης γίνεται ένα
χωριό, τα προϊόντα και οι άνθρωποι
μετακινουνται από τόπο σε τόπο και ό,τι γίνεται
με το γάλα…γίνεται και με τους ανθρώπους.
Τα σύνορα πέφτουν, η δεξιά
«τελείωσε», όχι διότι κάποιοι «κακοί» το
σχεδίασαν (αν και δεν αποκλείεται και αυτό)
αλλά διότι οι μηχανές άλλαξαν τα δεδομένα
στην καθημερινότητά μας.
Οι μηχανές, το κεφάλαιο, το εμπόριο
θέλουν ειρήνη, ελεύθερη διακίνησι αγαθων και
εργατων, για να δουλεύουν πιο
αποτελεσματικά, για να επεκτείνονται όσο
γίνεται περισσότερο. Έτσι και οι πολιτικοί και η
πολιτική υποτάσσονται πλέον στους
οικονομολόγους, στους τεχνοκράτες, στην
παγκόσμια οικονομία, με αποτέλεσμα να
βλέπουμε σήμερα αυτά που χθες θα μας ηταν
ακατανόητα.
Αντί να δίνουμε κίνητρα στους
κτηνοτρόφους μας να αυξάνουν την παραγωγή
γάλακτος, κάνουμε εισαγωγή και αντί να
γεννανε οι γυναικες μας περισσότερα παιδιά
κάνουμε «εισαγωγή» ανθρώπων.
Από το «κατά φύσιν» περάσαμε στο
«παρά φύσιν». Αυτό που μας έμεινε είναι το
«υπέρ φύσιν». Στον φυσικό τρόπο ζωης δεν
μπορουμε να επιστρέψουμε, οι θέσεις
εργασίας στην φύσι είναι λίγες αλλά μπορουμε
να πολεμήσουμε τον αφύσικο τρόπο ζωης της
νέας τάξης πραγμάτων με την ασκητική ζωή,
με την ζωή που μας προτείνει η Εκκλησία μας.
Έτσι, θα πίνουμε και ξένο γάλα αλλά με
μέτρο, διότι δεν ξέρουμε τι τις ταΐζουν τις
αγελάδες τους οι Ευρωπαιοι… και θα ζουμε βίο
παράλληλο με τους ξένους, οι οποιοι συνέχεια
θα αυξάνονται και θα πληθύνονται,
προσπαθωντας να κρατουμε τις παραδόσεις
μας και την Πίστι μας μεταδίδοντάς την και στο
περιβάλλον μας.
ΕΝΦΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΖΥΓΙΑ
Από την δεκαετία του ΄70 αλλά κυρίως
μετά το 1981 τα διαζύγια στην χώρα μας
αυξήθηκαν.
41
Η παγκοσμιοποίηση γνωρίζει τι θα
ακολουθήση, σε κάθε εξελικτικό στάδιο, μια
ορισμένη κοινωνία-κράτος-έθνος αφου μπει
στον χορό του εκσυγχρονισμου.
Οπότε, όταν έβλεπε ότι ανεβαίνει το
βιωτικό επίπεδο των Ελλήνων και των
Ελληνίδων ήξερε ότι θα ακολουθήσουν τα
διαζύγια και θα αραιώσουν οι γάμοι και τα
παιδιά.
Έτσι, από την μία έδινε δάνεια για
απόκτηση στέγης και από την άλλη
ετοιμαζόταν για την επόμενη κατάστασι.
Δηλαδή, μετά από 30 χρόνια έρχεται και βάζει
φόρο στα σπίτια, αναγκάζει τους Έλληνες να
πωλουν τα παραπανίσια οικόπεδα-σπίτια-
διαμερίσματα και κάνει να συνειδητοποιήσουν
όλοι ότι όλοι εξαρτωνται από την Τράπεζα.
Εδώ που τα λέμε δεν έχουν και άδικο.
Μία οικογένεια και μάλιστα πολυμελής
χρειάζεται δικό της σπίτι, μεγάλο σπίτι. Ένα
άτομο πόσα τετραγωνικά μέτρα σπίτι
χρειάζεται για να ζήση;
Μαθαίνουμε πως στην Γερμανία, π.χ.,
οι Γερμανοί δεν έχουν δικό τους σπίτι αλλά
ζουν, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, στο
ενοίκιο. Άρα μπορουμε να βγάλουμε το
συμπέρασμα ότι τους πλησιάσαμε πολύ στον
εκσυγχρονισμό!
Ας μην ανησυχουμε, λοιπόν, για την
οικονομική κρίσι, διότι η παγκοσμιοποίησι
προχωρα με επιστημονικά βήματα. Γνωρίζει
πριν από μας και για μας ό,τι θα συμβει στο
άμεσο μέλλον στην χώρα μας αλλά και σε κάθε
σημειο του πλανήτη.
Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, εδώ και 2000
χρόνια, γνωρίζουμε ότι ο Θεός θέλει από μας
να ζουμε ασκητικά, οπότε είμαστε ή πρέπει να
είμαστε έτοιμοι για τις όποιες αλλαγές έρχονται
στον τόπο μας.
Τα υλικά αγαθά όχι μόνο δεν θα μας
λείψουν αλλλά θα αυξηθουν με το πέρασμα του
χρόνου. Με τα πνευματικά τί κάνουμε;
+ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΖΗΤΑΤΕ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ!
Ακουμε συχνά από πολιτικούς
απευθυνόμενοι σε Εκκλησιαστικά πρόσωπα
να λένε «εσεις οι Χριστιανοί δεν πρέπει να
ασχολεισθε με την πολιτική». Επίσης, οι
επιχειρηματίες συνήθως στην δουλειά τους δεν
θέλουν οι εργάτες και οι υπάλληλοι να
συζητουν για θρησκευτικά ζητήματα.
Μα, πως γίνεται να μην μιλαμε, λένε
ορισμένοι Χριστιανοί, όταν βγαίνουν συνέχεια
καινούριοι νόμοι, οι οποιοι είναι αντίθετοι με
αυτά που μας ζητα ο Θεός; Και πως γίνεται να

μη μιλαμε για την μοναδική Αλήθεια της
Εκκλησίας μας που είναι ο Χριστός;
Ο Απόστολος Πέτρος μας λέει πως
πρέπει να πειθαρχουμε πρωτα στον Θεό και
μετά στους ανθρώπους. Αν δηλαδή ένας νόμος
μας απομακρύνει από τον Νόμο του Θεου, δεν
πρέπει να τον εφαρμόσουμε. Πως θα
κρατήσουμε κλειστό το στόμα μας; μπορουμε
να γίνουμε διχασμένες προσωπικότητες
επειδή το θέλει η Παγκοσμιοποίησι;
Στην Επιστολή του Ιακώβου λέει «δείξω
σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου» (Ιακ.
2,18). Αύτο σημαίνει ότι μεγαλύτερη αξία έχει η
έμπρακτη απόδειξι της πίστεώς μας και όχι το
«κήρυγμα» ή η επιχειρηματολογία για να
αποδείξουμε με την λογική τα αναπόδεικτα.
Πρωτα πρέπει να καλλιεργουμε τον εαυτό μας
και μετά να ανοίγουμε το στόμα μας.
Διαφορετικά μπορει να ακούσουμε από τον
Θεό «με ποιο δικαίωμα βάζεις στο στόμα σου
τα λόγιά μου;».
Έχοντας υπ΄όψιν ότι το χρημα το
κόβουν οι Τράπεζες και το μοιράζουν στα
κράτη, στα κόμματα και στους ιδιωτες, δεν
πρέπει να περιμένουμε και πολλά πράγματα
από το Κράτος, από την κυβέρνησι και από τα
κόμματα. Μία παροιμία λέει πως «ο σκύλος
εκει που τρώει, εκει κουνάει και την ουρά του».
Αφου, λοιπόν, το χρημα δεν είναι σε Ορθόδοξα
Χριστιανικά χέρια, γιατί παραπονιόμαστε για
τους αντιεκκλησιαστικούς νόμους που κάθε
λίγο και λιγάκι ψηφίζουν οι βο(υ)λευτές; Κάθε
δέντρο δίνει τον καρπό του. Τί καρπό
μπορουμε να περιμένουμε από τις
κυβερνήσεις, όταν η αθεΐα και ο υλισμός είναι
τα θεμέλια του πολιτικοοικονομικου
συστήματος των τελευταίων 200 ετων;
Επίσης, το ότι οι άρχοντες
απομακρύνθηκαν από τον Θεό και από την
Εκκλησία είναι σημάδι ότι οδεύουμε προς το
τέλος αυτου του Κόσμου. Η εποχή μας είναι
σχεδόν ίδια με την εποχή που ζουσαν οι
πρωτοι Χριστιανοί στην Ρωμαϊκή
αυτοκρατορία. Ακόμα και σήμερα πολλοί
Χριστιανοί (άλλων κυρίως δογμάτων)
φονεύονται από αλλόθρησκους ή από άθεους
ή από ψυχοπαθεις-δαιμονισμένους. Ο κύκλος
κοντεύει να κλείση. Η Εκκλησία ξεκίνησε από
τις Κατακόμβες και σιγά σιγά οδεύουμε πάλι
εκει, αλλά στο τέλος θα λάμψη στον ουρανό το
τρόπαιο της δόξης, ο Σταυρός του Κυρίου και
Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου.
Βέβαια, δεν θα καθίσουμε με
σταυρωμένα τα χέρια όταν μας ζητήσουν να
πάρουμε θέσι για ένα θέμα που άπτεται της
πίστεώς μας ή που έχει σχέσι με την ηθική. Με
την όποια ενημερωσί μας θα ομολογήσουμε
42
την Ορθοδοξία μας και θα υπενθυμίσουμε τί
είναι σωστό εξ ορθοδόξου απόψεως για κάθε
συγκεκριμένο θέμα περί την ηθική, χωρίς να
έχουμε την ψευδαίσθησι ότι μπορουμε να
αλλάξουμε τους άλλους. Ο Θεός θα μας
ρωτήση για το αν προσπαθήσαμε να σώσουμε
τον εαυτό μας και όχι τους άλλους.
Ακόμα και για θρησκευτικά ζητήματα
δεν πρέπει εύκολα να ανοίγουμε συζητήσεις.
Μεγαλύτερη αξία έχει η σιωπή, η προσευχή, η
εσωτερική ειρήνη, η θεώρησι των πραγματων
από το τέλος (δηλαδή να βλέπουμε τα
πράγματα υπό το πρισμα της αιωνιότητος).
Έτσι θα βοηθήσουμε πραγματικά και τους
άλλους και όχι παίρνοντας το μέρος μιας
πολιτικης παράταξης ή μιας θεολογικης
άποψης που μπορει να δεχτη διάφορες
ερμηνειες. Αν είναι να μαλώσουμε για την
ερμηνεία, καλλιτερα να μην πάρουμε θέσι, να
κάνουμε πως δεν ξέρουμε ή ότι δεν έχουμε
διαμορφωμένη άποψι.
Επίσης, στις ημέρες μας έχουμε
τεχνοκρατία και αυτό μας απαλλάσει από τους
πολιτικούς, τους συνδικαλιστές, τα κόμματα,
τους εθνικούς πολέμους κλπ. Η
παγκοσμιοποίησι έχει και τα καλά της.
Μακρυά, λοιπόν, από πολιτικές και
θρησκευτικές συζητήσεις όσο γίνεται, για να
μην χάνουμε την ειρήνη της ψυχης μας, για να
μην πέφτουμε σε αργολογία και κατάκρισι, για
να μην σκορπαμε ό,τι μαζεύουμε με κόπο,
προσοχή και προσευχή.
ΠΕΡΙ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ
Το να συζηταμε για το αν ισχύει η
θεωρία της εξέλιξης ή όχι δεν έχει και μεγάλη
αξία, αφου κάποτε θα φτάσουμε στην Χημεια,
μέσω της οποίας (σύμφωνα με τους
συνεχιστές του Δαρβίνου) ενώθηκαν ανόργανα
συστατικά του σύμπαντος και δημιουργήθηκε ο
πρωτος μονοκύτταρος οργανισμός, από τον
οποιο προηλθαν (σύμφωνα πάντα με τους
εξελικτικούς) όλοι οι οργανισμοί που υπάρχουν
στη γη.
Αλλά και η Χημεια δεν αρκει από μόνη
της αφου το θέμα είναι πως βρέθηκαν τα
ανόργανα συστατικά, τα οποια ενώθηκαν κλπ.
Επομένως το «πρόβλημα» των
εξελικτικων και των χημικων είναι η οντολογία,
δηλαδή, ο λόγος για το «τί υπάρχει».Η
συνέχεια εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=nYemlZ-
W7n4
ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟΝ
ΚΟΣΜΟ;

Το κακό δεν υπάρχει από μόνο του, δεν
το έφτιαξε ο Θεός. Το κακό δεν είναι
«πραγμα» αλλά είναι κάτι που συμβαίνει,
όπως για παράδειγμα το τρέξιμο. Το κακό είναι
η απουσία του καλου, είναι η απουσία της
παρουσίας του Θεου.
Ο Θεός μας έπλασε ελεύθερους και
σέβεται την ελευθερία μας. Η σχέσι μας με τον
Θεό δεν μπορει να είναι αναγκαστική. Αν ο
Θεός ήθελε να φτιάξη ακόμα ένα ειδος ζώου,
θα το έκανε. Ήθελε όμως τους ανθρώπους
ελεύθερους για να τους δώση και την αιώνια
ζωή, τον Παράδεισο, την αιώνια ζωή μαζί με
τον Χριστό.
Ελευθερία χωρίς εκλογή δεν νοειται.
Βέβαια το τίμημα είναι φοβερό. Όταν ο
άνθρωπος διαλέγει να ζη μακρυά από τον
Θεό, έρχεται ο πνευματικός και ο σωματικός
θάνατος και η Κόλασις! Όποιος κρύβεται από
τον ήλιο κρυώνει, δεν φταίει, όμως, γι΄αυτό ο
ήλιος. Η ελευθερία φέρνει και την ευθύνη.
Βέβαια, έχουμε και ένα ελαφρυντικό, το
ότι δηλαδή προηγήθηκε η πτωσι του Διαβόλου,
οπότε ηταν πιο εύκολο να παρασυρθη και ο
άνθρωπος.
Η «ανύπαρκτη ύπαρξι» του κακου μας
βοηθα να κάνουμε σύγκρισι, όταν πέσουμε,
ανάμεσα στην πρώτη μας κατάστασι - όταν τα
πηγαίναμε καλά με τον Θεό - και στην δεύτερη
- όταν διαπιστώνουμε τον πόνο που ακολουθει
την αμαρτία - και να μετανοουμε.
ΚΙ ΑΛΛΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει
καμία κρίσι. Αυτά που επαγγελόταν και
ζητουσε η Νέα Δημοκρατία από το 1974 μέχρι
το 2010 τα έκανε πράξι ο Γ.Α.Π. καλωντας τους
ξένους να βάλουν τάξι στα οικονομικά της
Ελλάδος.
Έπρεπε να περάσουν 36 χρόνια για να
μπορέση ο Έλληνας να λειτουργήση ως
εργάτης και υπάλληλος, όπως τον θέλουν τα
προηγμένα βιομηχανικά κράτη, τα οποια
άλλωστε έφτιαξαν και την κρατική υπόστασι
της χώρας μας το 1830.
Το μέλλον δεν φαίνεται να είναι ούτε
αισιόδοξο ούτε απαισιόδοξο. Εμεις
καλούμαστε να ζουμε ασκητικά και όλα θα
πανε καλά!
ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
1. δεν μας αφήνουν να παράγουμε. 2. δεν
υπάρχουν δανειστές και δανειζόμενοι.
η Τράπεζα κόβει το χρημα και το
μοιράζει στα κράτη, στα κόμματα,
στους ιδιωτες. 3.ταξίδευα πριν λίγο
43
καιρό με καράβι και ένας γερμανός μου
λέει ” στην Ελλάδα να ασχοληθητε με
την ρίγανη κλπ.”, δηλαδή αυτοί μας
λένε με τι θα ασχοληθουμε, πόσοι θα
ασχοληθουν, πόσο θα ειναι το
εισόδημα, πόσοι θα μπορέσουν να
ζήσουν στην Ελλάδα μαζεύοντας
ρίγανη…4. οι περισσότεροι αναλυτές
ξεχνουν αυτό το απλό πραμα, ότι
δηλαδή Η ΤΡΑΠΕΖΑ θέλει τόσους
ανθρώπους να ζουν στην Ελλάδα και
να κάνουν αυτές τις δουλειές που θέλει
(Η ΤΡΑΠΕΖΑ).
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Μετά την Θεία Λειτουργία (ή στο
φέισμπουκ) ανοίγουμε διόφορα θέματα προς
συζήτησι. Για να ρίξουμε μια ματιά προς τα
πίσω, να δουμε τί συζητουσαν οι πρόγονοί
μας.
Τα πρωτα 300 χρόνια οι Έλληνες
Ορθόδοξοι Χριστιανοί στις συζητήσεις τους
μιλουσαν για την ζωή της Εκκλησίας, για την
Β΄Παρουσία του Κυρίου, για τα καθημερινά
τους προβλήματα και ίσως αναρωτιόντουσαν
για το αν πότε θα είναι ελεύθεροι να λατρεύουν
τον αληθινό Θεό μέσα στην αυτοκρατορία που
ζουσαν ή για το αν κάποιος από τους διωκτες
Ρωμαίους αυτοκράτορες θα ηταν και ο τελικός
Αντίχριστος.
Στο Βυζάντιο η Εκκλησία ηταν η
επίσημη θρησκεία του κράτους, οι αιρετικοί
έπρεπε να καταπολεμουνται και οι εχθροί του
κράτους ηταν εχθροί και της Εκκλησίας. Οι
συζητήσεις συνέχιζαν να είναι γύρω από τα
πνευματικά θέματα, τα θέματα της
καθημερινότητας και τα πολεμικά γεγονότα.
Στην Τουρκοκρατία οι Έλληνες
Ορθόδοξοι συζητουσαν για τις δουλειές τους, η
ζωή της Εκκλησίας ηταν στο κέντρο της
καθημερινότητάς τους και μάθαιναν νέα
σχετικά με την Ευρώπη, την Ρωσία και τον
διαμελισμό της Οθωμανικης αυτοκρατορίας.
Στα χρόνια του ανεξάρτητου Ελληνικου
κράτους οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί
συζητουσαν για την Μεγάλη Ιδέα, για τα
καθημερινά τους προβλήματα, για πνευματικά
θέματα, για τα πολιτικά κόμματα, για τους
πολέμους.
Από το 2010 και μετά οι περισσότεροι
Έλληνες συζητουν για τα χρήματα και για τα
καθημερινά τους προβλήματα. Οι Ορθόδοξοι
Χριστιανοί, όσοι έμειναν, συνεχίζουν να
συζητουν για θέματα που απασχολουσαν τους
Χριστιανούς τα τελευταια 2000 έτη! Και αυτό

είναι φυσικό, διότι «ουδέν καινόν υπό τον
ήλιον» Εκκλησιαστής (1:9) .
ΣΥΓΚΡΟΥΣΙ ΥΛΙΣΤΩΝ-ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΩΝ
Οι άνθρωποι συγκρούονται για την
δόξα, τα πλούτη ή τις ηδονές. Στον χωρο των
ιδεων υπάρχει μία σύγκρουσι ανάμεσα σε
υλιστές και θρησκευόμενους. Εξωτερικά η μία
παράταξι λέει «υπάρχει μόνο η ύλη», η άλλη
παράταξη λέει «υπάρχει και Θεός, όχι μόνο η
ύλη» και έτσι έρχονται σε σύγκρουσι.
Εάν η διαφορά ηταν μόνο στις λέξεις,
δεν θα υπηρχε πρόβλημα. Εσύ λες αυτό, εγώ
το άλλο, δεν χρειάζεται να μαλώνουμε για
λέξεις. Όταν όμως έρχεται η ώρα να δείξη ο
ένας στον άλλο με επιχειρήματα ότι η θεωρία
του είναι η σωστή, ενώ αυτά που λέει ο άλλος
είναι λάθος, έχουμε έναν πόλεμο για την δόξα.
Αν με τα επιχειρήματά μου καταφέρω να
αποδείξω ότι έχω δίκιο και ότι ο αντίπαλός μου
έχει άδικο, αμέσως «ανεβαίνω» στα μάτια των
άλλων, «δοξάζομαι». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα
να ωφεληθω και υλικά (αν θεωρηθη ότι η δόξα
δεν είναι υλικης φύσεως) αφου την δόξα την
ακολουθει και ένα πιάτο φαγητό και το φαγητό
το ακολουθουν και ηδονές, νόμιμες ή
παράνομες.
Μόνο οι Άγιοι και οι πολύ πνευματικά
ανεβασμένοι άνθρωποι δεν μάχονται για τις
ιδέες τους πολεμωντας τους αντιπάλους τους
και βλέποντάς τους ως εχθρούς. Αυτό, γιατί δεν
ενδιαφέρονται για το τρίπτυχο δόξα-πλούτη-
ηδονές. Γι΄αυτούς δόξα είναι να τα πανε καλά
με τον Θεό και τους Αγίους, πλουτος αληθινός
είναι όχι (μόνο) το ψωμί αλλά ο «άρτος της
ζωης», και ηδονή είναι να βλέπουν «τοῦ
Σοῦ προσώπου τὸ κάλλος τὸ ἄρρητον».
Στις ημέρες μας το φαγητό προορίζεται
κυρίως για τους υλιστές. Οι θρησκευόμενοι
πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους, αν
θέλουν να μετέχουν της τραπέζης (και της
τράπεζας, bank). Όταν κάνουν επίθεσι οι
υλιστές στους θρησκευόμενους, επικαλουνται
συνήθως τις ηθικές παρεκτροπές ορισμένων
θρησκευομένων, οπότε φαινομενικά έχουν
σύμμαχό τους και τον Θεό! Γίνονται κατά
κάποιο τρόπο όργανο του Θεου για να έρθη η
κάθαρσι!
Έτσι, όταν ο θρησκευόμενος δεν έχει
ταπείνωσι, δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήση
και βία εναντίον του υλιστη, γιατί κινδυνεύει η
«υπόληψί» του και κατ΄επέκτασιν το φαγητό
που του αναλογει!
Η λύσι στο πρόβλημα του πολέμου
ανάμεσα σε υλιστές και θρησκευόμενους είναι
να γίνουμε ταπεινοί, να ακολουθουμε τους
44
Αγίους της Εκκλησίας μας και ο Θεός θα
πολεμήση για μας.
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙ ΤΟΥ ΄21 ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ
ΤΟΝ ΔΙΟΡΙΣΜΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Έχοντας υπ΄όψιν τα όσα έγιναν στην
πατρίδα μας από το 2010 και δω, μπορουμε να
κοιτάξουμε στο παρελθόν και να ρωτήσουμε:
«γιατί έγινε η επανάσταση του 1821;».
Ως γνωστόν η Βιομηχανική επανάστασι
ξεκίνησε γύρω στο 1800. Τα βιομηχανικά
κράτη δεν επιθυμουσαν την βιομηχανοποίησι
όλων των κρατων αλλά πρωτα ήθελαν την
υποταγή τους, τον διαμελισμό τους, την
προτεκτορατοποίησί τους και μετά την
ενοποίησι όλων σε μεγάλες ενώσεις (π.χ.
Ευρωπαϊκή Ένωσι).
Σε πρώτη φάση δημιουργήθηκαν τα
εθνικά κράτη, όπως η Ελλάδα το 1830 μετά
από 9 χρόνια αγωνα, στον οποιο σκοτώθηκαν
800.000 Έλληνες-Ρωμιοί. Πολέμησαν με
σκοπό την αναβίωσι της Βυζαντινης
αυτοκρατορίας αλλά «ο ξενοδόχος», δηλ. η
Τράπεζα, ειχε άλλα σχέδια.
Από το 1830 μέχρι σήμερα η Ελλάδα
δεν κατάφερε να γίνη βιομηχανικό κράτος, διότι
δεν το επέτρεπαν οι Μεγάλες δυνάμεις, τα
μεγάλα δηλ. βιομηχανικά κράτη (Αγγλία,
Αμερική, Γερμανία) και μέχρι το 1975 περίπου
οι Έλληνες ηταν στην πλειοψηφία τους
αγρότες. Από το 1975 και μετά οι εργάτες και
οι υπάλληλοι έγιναν η πλειοψηφία και το
ποσοστό των αγροτων έπεσε σήμερα στο 10%
του πληθυσμου. Ο τουρισμός είναι η βαριά
βιομηχανία της χώρας μας και με την ανεργία
που μας επέβαλαν είναι σαν να μας λένε «δεν
σας χρειαζόμαστε, μπορειτε να
μεταναστεύσετε».
Σε τι εξυπηρετουσε, λοιπόν, η ίδρυση
του Νεοελληνικου Κρατιδίου; Η απάντησι είναι:
1. έπρεπε να διαμελισθη η Οθωμανική
αυτοκρατορία για να χάση την δύναμί της, 2. το
νεοελληνικό κράτος θα χρησίμευε ως
στρατιωτική βάσι για τους Ευρωπαίους και οι
Έλληνες στρατιωτες θα βοηθουσαν στους
μελλοντικούς πολέμους, 3. σιγά σιγά θα
γινόταν ο εξευρωπαϊσμός των Ελλήνων και του
κράτους των, 4. τα αγροτικά προϊόντα της
Ελλάδας είναι απαραίτητα για εισαγωγή, 5.
υπηρχαν πολλοί Φιλέλληνες στην Ευρώπη και
η Αρχαία Ελλάδα άξιζε να επανεμφανιστη στο
προσκήνιο της Ιστορίας έστω και με την μορφή
των Νεοελλήνων, 6. η Τράπεζα έπρεπε να
πάρη πίσω τα δανεικά που έδωσε στους
επαναστάτες, 7. το απαιτουσε η ιστορική
εξέλιξι κλπ.

Έτσι, μετά την σύντομη παρένθεσι του
Ι. Καποδίστρια, έφεραν τους Ευρωπαίους
Βασιλεις και τον Κοινοβουλευτισμό, το κράτος
οργανώθηκε έχοντας ως πρότυπο τα
Ευρωπαϊκά κράτη και τα κόμματα έπαιρναν
γραμμή από τους ξένους.
Για να λειτουργήση, όμως, ένα κράτος
χρειάζεται υπαλλήλους! Να, λοιπόν, ένας
επιπλέον λόγος για τον οποιο πολέμησαν,
συνειδητά ή ασυνείδητα, οι αγωνιστές της
εθνεγερσίας το 1821. Τα τελευταια 200
περίπου χρόνια το ονειρο κάθε Έλληνα είναι να
δει το παιδί του στο Δημόσιο.
Η ίδρυσι, λοιπόν, του Νεοελληνικου
κράτους συνδέεται με την Βιομηχανική
επανάσταση και την «μόδα» του έθνους-
κράτους. Από τα αποτελέσματα και από την
σημερινή κατάστασι μπορουμε να πουμε ότι
και ο διορισμός στο Δημόσιο δεν ηταν και
άσχημος. «το τερπνόν μετά του ωφελίμου».
Μετά το 2010 τα πράγματα αλλάζουν, η
Τράπεζα αλλάζει την μόδα. Ο ιδιωτικός τομέας,
η ιδιωτική πρωτοβουλία, οι πολυεθνικές
πολεμουν το δημοσιοϋπαλληλίκι. Και η
Εκκλησία σε λίγο θα κληθη να μπει στον χορό
αυτό. Αυτό θα είναι και καλό. Ίσως η ελευθερία
από τα εθνικιστικά δεσμά οδηγήση σε άνοδο
της Ορθόδοξης αγιοπνευματικότητας.
Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕ
ΛΙΓΕΣ ΛΕΞΕΙΣ
Ο Βενιζέλος ηταν όργανο των Άγγλων.
Οι Άγγλοι του ειπαν πως πρέπει να
αδειάση η Μικρά Ασία από Έλληνες, διότι κάθε
κράτος, εκεινα τα χρόνια, ήθελε όσο γίνεται
μεγαλύτερη ομοιογένεια.
Αφου και η Μακεδονία έγινε ελληνική
κατά το ήμισυ και μάλιστα με αρκετούς
βουλγαρόφωνους, οι εκ Μικρας Ασίας Έλληνες
θα τόνωναν τον ελληνισμό της βόρειας
Ελλάδας.
Αυτή ειναι με λίγα λόγια η ιστορία της
Μικρασιατικης καταστροφης.
ΑΝ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ
ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ
Εάν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της
οθωμανικης αυτοκρατορίας «συμμαχουσαν»
με τους Μουσουλμάνους κυριάρχους και δεν
αποκτουσαν με την παρέμβασι των
Ευρωπαίων την ανεξαρτησία τους, θα
γλιτώναμε από:
1. Τα 800.000 θύματα Ελλήνων της
επανάστασης του ΄21 και το 1,5
εκατομμύριο της Μικρασιατικης
Καταστροφης.
45
2. Τις ανταλλαγές πληθυσμων
ανάμεσα σε Ελλάδα και Βουλγαρία
και Ελλάδα και Τουρκία.
3. Τον αδελφοκτόνο Β΄Βαλκανικό
πόλεμο, αφου Ορθόδοξοι Έλληνες
σκοτωνόντουσαν με Ορθόδοξους
Βουλγάρους.
4. Τον α΄και β΄παγκόσμιο πόλεμο και
τον συμμοριτοπόλεμο
5. Το Μακεδονικό, το
Βορειοηπειρωτικό και το Κυπριακό.
6. Την προτεσταντικοποίησι της
Ορθόδοξης θεολογίας μέσω των
Βαυαρων και την περιθωριοποίησι
της Εκκλησίας.
7. Τις διαμάχες γύρω από την γλωσσα
και τις διάφορες πολιτικοκοινωνικές
ιδεολογίες.
Απεναντίας θα ζούσαμε σε μία μεγάλη
αυτοκρατορία Ορθόδοξοι Χριστιανοί με τους
Μουσουλμάνους Οθωμανούς (όχι Τούρκους)
και θα κυριαρχούσαμε ως Έλληνες μέσω του
Οικουμενικου μας Πατριαρχείου όχι μόνο επι
των αδελφων μας Ορθοδόξων Βαλκανίων
αλλά μετέχοντας ισότιμα και στην διαχείρισι της
Οθωμανικης αυτοκρατορίας. Ας μην ξεχναμε
ότι στα χρόνια της Οθωμανοκρατίας οι Ρωμιοί
ειχαν το εμπόριο και τα γράμματα στα χέρια
τους, Ναοί και Σχολεια υπηρχαν σε όλα τα
μήκη και πλάτη της απέραντης αυτοκρατορίας,
οι ηγεμόνες της Μολδοβλαχίας ηταν
Φαναριωτες, οι πρεσβευτές της Πύλης και οι
διερμηνεις ηταν Έλληνες κλπ.
Και όταν ερχόταν η Βιομηχανική
επανάστασι με τα επακόλουθά της, θα
συνεχίζαμε να ζουμε ειρηνικά με τους
υπόλοιπους λαούς της αυτοκρατορίας και θα
μπαίναμε και στην ΕΟΚ…
Σε όσους δεν αρέσει ή δεν άρεσε η
συγκατοίκηση με τους Μουσουλμάνους
Οθωμανούς, έρχεται η παγκοσμιοποίηση που
θα μας αναγκάσει να συγκατοικήσουμε με
όλους τους ανθρώπους του πλανήτη.
Βέβαια, «τα «αν» και τα «θα» τα
εσπειραν αλλά δεν εφύτρωσαν», ειπε ο
Κολοκοτρώνης. Ίσως η εξέλιξη των εθνων και
τω κοινωνιων να είναι η καλύτερη δυνατή.
Άλλωστε αυτοί που διαχειρίζονται την
παγκόσμια οικονομία βαδίζουν με βάσι την
επιστήμη και το χρημα που διαθέτουν.
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ Ή ΧΘΕΣ;
Οι περισσότεροι Έλληνες σήμερα
διαμαρτύρονται για την οικονομία, τους
πολιτικούς και είναι απαισιόδοξοι για το
μέλλον.

Αν συγκρίνουμε το τώρα της πολιτικης
και των πολιτικων με την κατάστασι που
επικρατουσε στην χώρα μας πριν 30-40
χρόνια, θα δουμε μία διαφορά. Σήμερα δεν
υπάρχει η προσωπολατρεία του παρελθόντος
και αυτό είναι κάτι καλό.
Πριν 30 χρόνια οι μισοί Χριστιανοί
θεωρουσαν τον Παπανδρέου κάτι σαν
αντίχριστο, ενώ κάποιοι άλλοι έβαζαν την
φωτογραφία του στο Εικονοστάσι του σπιτιου
τους!
Σήμερα καταλάβαμε ότι Η ΤΡΑΠΕΖΑ
ΚΥΒΕΡΝΑ και ότι όλοι οι πολιτικοί, από το
1830 μέχρι σήμερα, παίζουν τον ρόλο που
τους αναθέτουν οι παγκοσμιοποιητές.
Μπορει να ακούγεται σκληρό το: «οι
Τράπεζες και οι επιστήμη κυβερνουν τον
κόσμο, οπότε, αφου βαδίζουν με
επιστημονικά βήματα, πρέπει να τους
έχουμε εμπιστοσύνη και να εφαρμόζουμε
την λιτότητα που μας προτείνουν», αλλά
από την άλλη αυτό δεν συμβαδίζει με την
κοινή λογική και με την διαχρονική θέσι της
Εκκλησίας μας;
Η κοινή λογική λέει «άπλωνε τα πόδια
σου ανάλογα με το πάπλωμά σου». Πως εσύ
ζητας και ζητας και ζητας συνέχεια
περισσότερα υλικά αγαθά; Επειδή έτσι σε
έμαθαν οι συνδικαλιστές τόσα χρόνια; Αλλά και
αυτοί «έβαλαν την ουρά κάτω από τα σκέλια»
και κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε το 2010, όταν
άρχιζαν τα μνημόνια, διότι και αυτοί ελέγχονται
και παίζουν τον ρόλο που τους αναθέτουν.
Διαμαρτύρεσαι για την ανεργία. Αν
όμως σου προτείνουν οι ακροδεξιοί ή οι
ακροαριστεροί «να ζήσουμε με λιτότητα και να
ασχοληθουμε εμεις οι Έλληνες με τον
πρωτογενη τομέα, να μην κάνουμε εισαγωγές,
να μην δεχόμαστε ξένους και
λαθρομετανάστες», θα πης «αυτά είναι
δύσκολα, δεν γίνονται».
Δυσκολεύεσαι με την μείωσι των
μισθων; Αν κάνουμε μία σύγκρισι των
σημερινων μισθων με τους μισθούς της
δεκαετίας του ΄80, τι συμπέρασμα θα
βγάλουμε; Άρα, χρειάζεται «κουμάντο» και όλα
θα πανε καλά. Σήμερα έχουμε ό,τι είχαμε τότε
συν τα κινητά, τους υπολογιστές, το ιντερνετ
κλπ.
Δεν σου αρέσει που πολλοί νέοι
φεύγουν στο εξωτερικό; Αλλά αυτή η υπόθεσι
είναι παλιά. Από την δεκαετία του ΄60 φεύγουν
οι Έλληνες στην Γερμανία και από τον 19ο
αιωνα στην Αμερική.
Μπορουμε, λοιπόν, να συμπεράνουμε
ότι μας τρομοκρατουν! Στην πραγματικότητα
τα πράγματα σήμερα είναι καλλίτερα. Το μόνο
46
πρόβλημα είναι ότι το πολύ φαγητό λειτουργει
ως μπουλντόζα, τα ισοπεδώνει όλα: παιδεία,
έθνος, θρησκεία, οικογένεια. Αλλά καθηκον
μας είναι ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί να
αμυνθουμε με τον τρόπο που μας προτείνει η
Εκκλησία μας: Νηστεία, Προσευχή,
Μυστηριακή ζωή!
ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΝ
Η πρώτη πολεμική χρήση της
πυρίτιδας στην Ευρώπη αναφέρεται ότι έγινε
από τους Άγγλους το 1346 στη Μάχη του
Κρεσύ, αν και τα πρώτα πυροβόλα φαίνεται να
ήταν ήδη γνωστά το 1326, σύμφωνα με την
αρχαιότερη απεικόνισή τους. Γρήγορα όμως η
εφεύρεση του πυροβόλου άλλαξε τη μέχρι τότε
μορφή του πολέμου με συνέπεια η χρήση της
πυρίτιδας ν΄ αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό
σταθμό στην εξέλιξη των όπλων.
http://el.wikipedia.org/
Διαβάζοντας την ανωτέρω πληροφορία
μπορουμε να σκεφτουμε ως εξης σχετικά με
την εξέλιξη της ιστορίας των Ορθοδόξων
Ελλήνων (ή Ρωμηων):
Από την στιγμή που η επιστήμη
αναπτύχθηκε στην Δυτική Ευρώπη ηταν
φυσικό και επόμενο το Βυζάντιο (η Ανατολική
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Ρωμανία) κάποια
στιγμή να υποταχθη στα ανεπτυγμένα
τεχνολογικά Δυτικά κράτη. Ήδη αυτό έγινε το
1204 με την άλωσι της Κωνσταντινούπολης
από τους Σταυροφόρους. Το ενδιάμεσο στάδιο
μέχρι την άλωσι από τους Τούρκους, το 1453,
χαρακτηρίζεται από μία αναζήτησι του αν θα
πρέπει να στραφουμε για βοήθεια στην Δύσι ή
καλλίτερα να μπη το τουρκικό φακιόλι στην
Πόλι. Επικράτησε η τουρκική σκλαβιά, η οποία
όμως βοήθησε στο να κρατήσουμε την
Ορθόδοξη Πίστη μας.
Αν μας βοηθουσαν οι παπικοί να
αποκρούσουμε τους Τούρκους αυτό θα
σήμαινε υποταγή στον Πάπα και εξουνιτισμό
μας. Αλλά και σήμερα αυτό δεν γίνεται μέσω
της Ευρωπαϊκης Ένωσης;
Αν πάλι δεν κάναμε την επανάστασι το
1821 αλλά βοηθούσαμε το Οθωμανικό Κράτος
στους πολέμους του εναντίον των αιρετικων
δυτικων χριστιανων, ποιος μας λέει ότι οι
ανεπτυγμένοι τεχνολογικά δυτικοευρωπαιοι
δεν θα νικούσαν το κοινό κράτος μας με τους
μουσουλμάνους; Άλλωστε το αποτέλεσμα της
ιστορίας λέει πως όντως η Οθωμανική
αυτοκρατορία «σαλαμοποιήθηκε», επειδή έτσι
βόλευε τα βιομηχανικά κράτη της Δύσης. Αλλά
και η συγκατοίκησί μας με τους
μουσουλμάνους Τούρκους για πόσο διάστημα
(πέρα των 400 χρόνων σκλαβιας) δεν θα ηταν

επικίνδυνη για την διατήρησι της Ορθόδοξης
Πίστης μας και της γλώσσας μας; Αν
θυμηθουμε τους Νεότουρκους θα
καταλάβουμε τον κίνδυνο εκτουρκισμου των
Ελλήνων αφου η γλωσσα του κράτους θα ηταν
τα τουρκικά και οι μικτοί γάμοι σιγά σιγά θα
έπαιζαν καταλυτικό ρόλο και στα θρησκευτικά
ζητήματα, όπως τείνει να γίνη και σήμερα.
Συμπέρασμα: είτε με τον Πάπα είτε με
τους Τούρκους το πεπρωμένο μας ηταν να
χάσουμε την πολιτειακή μας ελευθερία. Το
Βυζάντιο τελείωσε και τώρα καλούμαστε ως
Ορθόδοξοι Χριστιανοί να ζουμε παρέα με
αλλόδοξους και αλλόθρησκους ανθρώπους. Η
αντίστασί μας έγκειται στο να κραταμε την
Ορθόξοξη Πίστη μας ως κόρην οφθαλμου. Η
«μόδα» του έθνους-κράτους τελείωσε, οι
κλειστές αγροτοκτηνοτροφικές κοινωνίες
έδωσαν την θέσι τους στις μικροαστικές. Κάθε
εποχή έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της.
ΕΡΩΤαπαντήσεις
«Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ
τὴν γῆν» (Γεν. 1,1).
ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΕΦΤΙΑΞΕ;
Κανένας, ο Θεός είναι Άκτιστος.
«Ἐγὼ εἰμὶ ὁ Ὤν» μας λέει ο Θεός και σημαίνει:
ο υπάρχων, ο ζων. Όταν ο Θεός είπε στο
Μωυσή το όνομα του, «Ἐγὼ εἰμὶ ὁ Ὤν» (Ἔξοδ.
3, 14), φανέρωσε στους ανθρώπους ότι δεν
είναι μια δύναμη αόριστη, που κατευθύνει τον
κόσμο από μακριά, αλλά ότι είναι πρόσωπο,
είναι Πατέρας γεμάτος αγάπη και στοργή για τα
παιδιά του.
ΟΙ ΥΛΙΣΤΕΣ-ΑΘΕΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, ΟΤΙ ΔΕΝ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ.
«Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἔστι
Θεός» ( Ψαλμός ΝΒ΄), «Πἄς γαρ οἶκος
κατασκευάζεται ὑπό τινος· ὁ δὲ τα πάντα
κατασκευάσας, Θεός» (Εβρ. 3,4).
ΟΙ ΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΛΕΝΕ
ΠΩΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ.
Ουκ ελάτρευσαν, τη κτίσει οι θεόφρονες παρά
τον Κτίσαντα (Χαιρετισμοί). Οι Ινδουιστές,
Βουδιστές κλπ. είναι Ειδωλολάτρες, «τὰ
εἴδωλα τῶν ἐθνῶν ἀργύριον καὶ χρυσίον, ἔργα
χειρῶν ἀνθρώπων» (Ψαλ. 134,15).
ΚΑΙ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ; ΤΟΣΟΙ ΚΑΙ
ΤΟΣΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ
Εμεις ακουμε και ακολουθουμε αυτούς στους
οποίους φανερώθηκε ο Θεός και όχι σε
εκείνους που μιλανε από μόνοι τους: «Ο ἦν ἀπ᾿
ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς
ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες
ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς·
47
– 2 καὶ ἡ ζωὴ ἐφανερώθη, καὶ ἑωράκαμεν καὶ
μαρτυροῦμεν καὶ ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ζωὴν
τὴν αἰώνιον, ἥτις ἦν πρὸς τὸν πατέρα καὶ
ἐφανερώθη ἡμῖν· – 3 ὃ ἑωράκαμεν καὶ
ἀκηκόαμεν, ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καὶ ὑμεῖς
κοινωνίαν ἔχητε μεθ' ἡμῶν· καὶ ἡ κοινωνία δὲ ἡ
ἡμετέρα μετὰ τοῦ πατρὸς καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ
αὐτοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. 4 Καὶ ταῦτα γράφομεν
ὑμῖν, ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ
πεπληρωμένη»(Α΄Ιωαν. 1,1-4).
ΕΝΤΑΞΕΙ, Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ,
ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΚΤΙΣΤΟΣ.
ΤΟ ΚΑΚΟ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΩΣ ΒΡΕΘΗΚΑΝ
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;
Ο Θεός έπλασε ελεύθερους τους Αγγέλους και
τον άνθρωπο. Ο Διάβολος απομακρύνθηκε
από τον Θεό λόγω υπερηφάνειας και θέλησε
να πάρη μαζί του και τον άνθρωπο: «Ο όφις
ήτο το ευφυέστερον και επινοητικώτερον από
όλα τα ζώα, τα οποία είχε δημιουργήσει Κυριος
ο Θεός επί της γης. Ο όφις (ο διάβολος υπό
μορφήν όφεως) ηρώτησε την Ευαν και της
είπε· “διατί ο Θεός απηγόρευσε να φάγετε από
τους καρπούς όλων των δένδρων, που
υπάρχουν στον παράδεισον;» (Γεν. 3,1)”…και
ακολουθει η πτωσις του Αδάμ και της Εύας και
η απομάκρυνσίς των από τον Παράδεισο.
Επομένως το κακό υπάρχει λόγω της
κακης χρήσης εκ μέρους μας της ελευθερίας
που μας έδωσε ο Θεός.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ; ΧΑΣΑΜΕ
ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ, ΤΙ
ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ;
Υπάρχει η Εκκλησία. Η Εκκλησία είναι:
«το Σωμα του Χριστου το παρατεινόμενον εις
τους αιωνας», ο πρόναος του Παραδείσου. Για
να γίνουμε μέλη της πρέπει να βαπτισθουμε:
«ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται»
(Μρκ. 16,16). Εάν τα παμε καλά στον πρόναο,
θα περάσουμε άνευ εξετάσεων και στον
Παράδεισο, όταν πεθάνουμε.
ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
Ο Χριστός μας λέει: «ο τρώγων μου την
σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν
αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη
ήμερα» (Ιωαν. 6,54), γι΄αυτό πρέπει να
πηγαίνουμε στην Εκκλησία, να αγιαζόμαστε,
να παίρνουμε δύναμι, να ενωνόμαστε με τον
Θεό και τους αδελφούς μας.
ΚΑΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ, ΜΕ
ΤΑ ΠΑΘΗ, ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ;
ΠΩΣ ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ;
«Τοῦτο τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ
ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ» (Ματθ. 17,21), μας
λέει ο ίδιος ο Χριστός. Επομένως χρειάζεται
αγωνας κατά των παθων, κατά της αμαρτίας.

Νηστεία, προσευχή, Μυστηριακή ζωή είναι το
τρίπτυχο με το οποιο παλεύουμε και βγαίνουμε
νικητές. Ο Θεός όταν βλέπει να προσπαθουμε,
μας βοηθάει να ξεπερναμε τις δυσκολίες, να
καταφέρνουμε τους στόχους μας σ΄αυτήν την
ζωή αλλά προπάντων δεν πρέπει να ξεχναμε
το «ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί
τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καί ταῦτα πάντα
προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. 6,33).
ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ;
1. Διότι είμαστε πολιτισμένοι άνθρωποι
και όχι ζωα.
2. Για να είμαστε εντάξει απέναντι στον
Θεό
3. Διότι υπάρχει και ο Διάβολος και η
Κόλασι (και στην γη και μετά θάνατον).
4. Για να έχουμε αρμονικές σχέσεις με τον
εαυτό μας και τους πλησίον μας.
5. Για να αποφεύγουμε αρρώστιες
(ψυχικές και σωματικές) που
σχετίζονται με διάφορες αμαρτίες.
6. Για να έχουμε ήσυχη την συνείδησί μας
ότι ζήσαμε σωστά, ότι βοηθήσαμε τους
γύρω μας, ότι προσπαθήσαμε να
ανεβαίνουμε προς τα πάνω.
7. Για να είμαστε «επόμενοι τοις αγίοις
πατράσιν», ώστε να νιώθουμε έστω και
λίγο τι είναι η αγιότης και να
προγευόμεθα τον Παράδεισο από
τώρα.
8. Για να περάσουμε χωρίς εξετάσεις στον
Παράδεισο, όταν πεθάνουμε, και για να
είναι ήσυχη η έξοδός μας από αυτήν
εδώ την ζωή.
9. Για να έχει νόημα η ζωή μας και για να
ξέρουμε την αλήθεια γύρω από τον
Θεό, τον Κόσμο, τον άνθρωπο, την
ζωή, τον θάνατο.
10. Για να αντιμετωπίζουμε σωστά στην
καθημερινή μας ζωή όσα συμβαίνουν
σε μας και γύρω μας.
11. Για να μεταδίδουμε χαρά και ελπίδα στο
περιβάλλον μας.
12. Για να είμαστε πραγματικά χαρούμενοι
(και όχι χαζοχαρούμενοι).
13. Για να είμαστε για πάντα ενωμένοι με
τον Χριστό μέσω της προσευχης, της
μυστηριακης ζωης και της άσκησης.
14. Για να νικήσουμε όχι μόνο τα πάθη μας
αλλά και τον θάνατο, με την δύναμι του
αληθινου Θεου.
ΣΕ ΤΙ ΜΑΣ ΧΡΗΣΙΜΕΥΕΙ Η
ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
48
Οι άνθρωποι, και κυρίως στις
ημέρες μας, ρωτανε συνέχεια «με συμφέρει
αυτό; Γιατί να το κάνω; Τι θα κερδίσω; Ποιο το
όφελος;».
Έτσι αναπόφευκτα ρωταμε ή
μας ρωτουν: «τι μου δίνει η Εκκλησία; Γιατί να
πηγαίνω στην Εκκλησία; Τι έχει να μου
προσφέρει η Εκκλησία; Τι έχω να κερδίσω από
την Εκκλησία;».
Η Εκκλησία μας δίνει
απαντήσεις για τα ζητήματα ζωης και θανάτου.
Αφου λύσουμε τα προβλήματα αυτά
ακαδημαϊκά, που είναι πολύ βασικό για την
ζωή μας, θα πρέπει να ζουμε και ανάλογα ώστε
να είμαστε συνεπεις με αυτά που διδαχθήκαμε
και για να τα παμε καλά με την προσωπική μας
ζωή και να είμαστε έτοιμοι και για τον θάνατό
μας. Δηλαδή, πρέπει να δραστηριοποιούμαστε
ώστε οι διαπροσωπικές μας σχέσεις να είναι
καλές ώστε να παίρνουμε το εισιτήριο για τα
Μυστήρια της Εκκλησίας μας.
Όταν ένας άνθρωπος
καλλιεργει τον εαυτό του, μεταμορφώνει τα
πάθη του σε αρετές, τότε αυτό έχει αντίκρισμα
και στις καθημερινές του σχέσεις με τους
συνανθρώπους του. Δηλαδή, η ζωή της
Εκκλησίας μας βοηθα στις σχέσεις μας, στην
εργασία μας και κατά συνέπεια μας βοηθα και
στο να κάνουμε και οικογένεια και να την
διατηρήσουμε.
Αφου, λοιπόν, η ζωή μας
μέσα στην Εκκλησία μας βοηθα στον τομέα
εργασία και στον τομέα διαπροσωπικές –
οικογενειακές σχέσεις (σύν τα
«μεταφυσικά»), δεν αξίζει τον κόπο, δεν
μας συμφέρει να είμαστε ενεργοί
Ορθόδοξοι Χριστιανοί;
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Παραμύθια. καμία συνάντησι δεν έγινε. το μόνο
σημαντικό ειναι ότι η Εκκλησία πηρε τις
ελληνικές λέξεις, τις άδειασε και τις γέμισε με
νέο περιεχόμενο. αυτή ηταν η προσφορά της
αρχαίας Ελλάδας, των αρχαίων Ελλήνων, των
αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, του
αρχαιοελληνικου πολιτισμου. καμία σύζευξι
δεν έγινε.
Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΩΝ
ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΩΝ
«Δόξα εν υψίστοις Θεω», πρέπει
πρωτα να λέμε, για να έρθει και το «επι γης
ειρήνη». Ειρήνη όχι μόνο με απουσία πολέμων
ανάμεσα στα έθνη και τα κράτη αλλά ειρήνη
μέσα μας, ειρήνη με τον Θεό και ως

αποτέλεσμα αυτης της ειρήνης και ειρήνη με
τον συνάνθρωπό μας.
Για να αποκτήσουμε ειρήνη με τον Θεό
πρέπει να εφαρμόζουμε τις εντολές Του και να
ζουμε ασκητικά (νηστεία, προσευχή,
Μυστηριακή ζωή). Όταν σηκώνουμε αυτόν τον
σταυρό, την άσκηση δηλαδή που απαιτει ο
Θεός από μας για να μας δώσει τα αγαθά του
και τις άκτιστες ενέργειές Του (αγάπη, χαρά,
ειρήνη, ελπίδα κλπ.), τότε δεν χρειάζεται να
καταφεύγουμε σε ψεύτικες καταστάσεις
ειρήνης (αλκοόλ, τηλεόραση, ναρκωτικά,
ψυχοφάρμακα και όλων των ειδων τις ηδονές
που φέρνουν και τις ανάλογες ωδίνες).
Δυστυχως, ο σημερινός άνθρωπος (με
την βοήθεια της επιστήμης) καταφεύγει στις
εύκολες λύσεις και αντί να νηστέψει, το ρίχνει
στο φαΐ, αντί να προσευχηθει, ταξιδεύει
γενικως (όπως αναφέραμε και ανωτέρω), αντί
να ζητήσει συγγνώμη από τον Θεό στην
Εξομολόγηση και να αναλάβει τις ευθύνες του,
καταφεύγει στους ψυχολόγους-ψυχιάτρους, οι
οποιοι τον καθησυχάζουν κυριολεκτικά (με
ανόητες συμβουλές του τύπου «φταίει η
παιδική σου ηλικία, ζήσε την ζωή σου, φάε –
πιές – κοιμήσου- διασκέδασε» ή με φάρμακα),
χωρίς όμως να του επιτρέπουν και να ξυπνήσει
για να αντιμετωπίσει την ζωή κατάματα.
Καλούμεθα να ενωθουμε με τον Θεό,
ώστε την ειρήνη που θα μας δώσει να την
κρατήσουμε μέσα μας (αυτή είναι η Βασιλεία
του Θεου μέσα μας) και να ωφεληθουν και οι
γύρω μας από το φως που θα εκπέμπουμε.
“Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν”
(Ἰωάν. 15, 5).
Υπάρχει μία παγίδα στην οποία
πέφτουν οι ηθικοί άνθρωποι, οι άνθρωποι που
θέλουν μόνο με τις δυνάμεις τους να
εφαρμόσουν τις εντολές του Θεου.
Όμως αυτό είναι αδύνατον. Το
περιβάλλον του κάθε ανθρώπου δεν είναι
ιδανικό και η κληρονομικότητα του κάθε
ανθρώπου το ίδιο. Έτσι σιγά σιγά
συνειδητοποιει ότι «δεν κάνει τίποτα». Τότε
μπορει να τα βάλει και με τον Θεό: «γιατί, Θεέ
μου, δεν τα καταφέρνω; Γιατί δεν τιμωρεις
άμεσα τους παραβάτες του Νόμου σου, ώστε
να επιβεβαιωθω ότι πάω καλά;».
Αυτή η κατάσταση μας φέρνει σε ρίξη
με τους άλλους γύρω μας. Οι άλλοι είναι
πολλοί, βλέπουν τα ελαττώματά μας και μας
βάζουν στη θέση μας: «γιατί, εσύ εφαρμόζεις
αυτό, εκεινο, το άλλο;». Οπότε το θέμα δεν
είναι να κολλήσουμε σε μία εξωτερική
εφαρμογή κάποιων νόμων, έστω και από τον
49
Θεό δοσμένων, αλλά να είμαστε ενωμένοι με
τον Νομοδότη, τον Χριστό με το «Κύριε, Ιησου
Χριστέ Υιέ του Θεου, ελέησόν με τον
αμαρτωλόν».
Δεν πρέπει να κοιτάζουμε ούτε δεξιά
ούτε αριστερά αλλά τον Χριστό. Έτσι θα
παίρνουμε δύναμη, θα γινόμαστε πράοι, θα
εκπέμπουμε ή καλλίτερα θα αντανακλουμε την
χάρη που θα μας δίνει ο Θεός.
Ο κόσμος δεν αλλάζει (μόνο) με
κηρύγματα ή με πολέμους (όπως νομίζουν οι
μουσουλμάνοι για παράδειγμα) ή με ηθικές
πράξεις (όπως νομίζουν οι ηθικοί άνθρωποι).
Ο κόσμος αλλάζει όταν αλλάζουν τα μάτια
(μας) που τον κοιτάζουν, όταν καθαριζόμαστε
από τα πάθη μας και ενωνόμαστε με τον
Χριστό.
Έτσι δεν θα επικεντρώνουμε στα
στραβά και ανάποδα αυτου του κόσμου και
των συνανθρώπων μας αλλά στα καλά. Θα
καλλιεργουμε το καλό μέσα μας και αυτό θα
αυξάνεται και θα πληθύνεται.
Γι΄αυτό στην εισπνοή μας να λέμε
«Κύριε, Ιησου Χριστέ Υιέ του Θεου» και στην
εκπνοή «ελέησόν με τον αμαρτωλόν».
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ «ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΑ»;
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΕΙ «ΜΗ
ΝΗΣΤΕΥΕΤΕ» ΑΛΛΑ ΛΕΕΙ ΣΤΟΥΣ
ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ: «ΤΑ ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΑ ΦΑΓΗΤΑ
ΜΕ ΑΠΛΥΤΑ ΧΕΡΙΑ ΔΕΝ ΜΟΛΥΝΟΥΝ
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΣ (ΟΠΩΣ ΝΟΜΙΖΑΝ ΟΙ
ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ) ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ».
«οὐ τὸ εἰσερχόμενον εἰς τὸ στόμα κοινοῖ τὸν
ἄνθρωπον, ἀλλὰ τὸ ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ
στόματος τοῦτο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.(Ματθ.
15,11)…. τὸ δὲ ἀνίπτοις χερσὶ φαγεῖν οὐ κοινοῖ
τὸν ἄνθρωπον (Ματθ,15,20).
1.Κοινοι, αντί του μολύνει, μιαίνει. Λέγει ο
Χριστός, ότι η ακαθαρσία των ανίπτων χειρων,
ήτις εισέρχεται εις το στόμα ομου μετά των
φαγητων, δεν δύναται να μολύνη τον
άνθρωπον, αλλά μολύνουσιν αυτόν αι κακαί
πράξεις, οι πονηροί διαλογισμοί κλπ.
2.Δεν μολύνει θρησκευτικως τον άνθρωπο
εκεινο που εισέρχεται στο στόμα ως τροφή,
αλλά τα αμαρτωλά λόγια που βγαίνουν από το
στόμα, εκεινα είναι που βεβηλώνουνε τον
άνθρωπο…και δεν μπορει να καθαριστη με
εξωτερικά πλυσίματα.
Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΑΣ
Η ώρα του θανάτου μας μας είναι
άγνωστη. Ευτυχως, διότι σε διαφορετική
περίπτωσι θα αμελούσαμε για την σωτηρία μας
ή θα γινόταν εφιαλτικά τα τέλη της ζωης μας ή
θα σκότωνε ο ένας τον άλλο από ζήλια, «γιατί
 50

εσύ να είναι γραφτό να ζήσης εκατό χρόνια κι

εγώ σαράντα».
Σκοπός της ζωης μας είναι η αγιότης ή
τουλάχιστον να μπουμε στον παράδεισο ή να
αποφύγουμε την κόλασι. Επομένως, ο
θάνατος ή οι αρρώστιες μερικές φορές
έρχονται, όταν αμελουμε την αγιότητα ή δεν ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
ενδιαφερόμαστε να μπουμε στον παράδεισο ή
κινδυνεύουμε να παμε στην κόλασι. ΚΗΡΥΓΜΑΤΩΝ
Εάν σκοπός της ζωης μας ηταν οι
ηδονές και η καλοπέρασι, ο Θεός θα ηταν
άδικος αφου άλλος γεννιέται πλούσιος άλλος
ΙΟΥΛ. 7, 12, 20, 26, 27, 28,
φτωχός, άλλος έξυπνος άλλος με οριακή
νοημοσύνη, άλλος ανάπηρος κι άλλος υγιής
29. ΑΥΓ. 6, 15, 23, 29.
κλπ. Το γεγονός, όμως, ότι ο θάνατος μας ΣΕΠ. 8, 14, 23. ΟΚ. 2, 6, 20
μεταφέρει στην αιώνια ζωή κοντά στον Θεό ή
στην κόλασι, διορθώνει όλα τα στραβά και (+16-8), 28. ΝΟΕΜ. 8, 9,
ανάποδα αυτου του κόσμου και της ζωης του
καθενός χωριστά. 21, 30. ΔΕΚ. 5, 6, 9, 24
Ανεξάρτητα από το DNA που
κουβαλάει ο καθένας και τις επιδράσεις του
περιβάλλοντος στο οποιο αναπτύχθηκε, όλοι
μας μπορουμε να πετύχουμε την αγιότητα ή
την είσοδό μας στον Παράδεισο. Επειδή,
όμως, υπάρχει και κόλασι, θα πρέπει να
προσέχουμε και μάλιστα εκεινοι που έχουν
καλή κληρονομικότητα και περιβάλλον, διότι αν
ξεχαστουν μπορει να χάσουν την αιώνια ζωή,
οπότε όχι μόνο θα τους βγουν ξινά όλα όσα
απόλαυσαν σ΄αυτή την ζωή αλλά θα πανε να
κάνουν και παρέα με τον Διάβολο και τους
δαίμονες μετά θάνατον, μη γένοιτο!
Έτσι, λοιπόν, δεν έχει σημασία πόσα χρόνια θα
ζήσουμε αλλά να ετοιμαζόμαστε εν μετανοία να
μας βρη ο θάνατος, ώστε να κληρονομήσουμε
την Βασιλεία των Ουρανων, την οποια
προγεύονται απ΄αυτήν την ζωή όσοι φτάσουν
σε ψηλά επίπεδα πνευματικότητας.

https://www.youtube.com
/user/KERMENI

ἐπιλογή π. Γεώργιος Ἰ.
Θεοδωρίδης
ΚΑΛΥΜΝΟΣ 2018

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΚΥΡΙΑΚΗ. (7
Ιουλίου)
Η περίοδος της βασιλείας του
Διοκλητιανού (3ος μ.Χ. αιώνας),
ανέδειξε πολλούς Μάρτυρες,
που λάμπουν σαν πολύφωτα
αστέρια στο νοητό στερέωμα της
Εκκλησίας του Χριστού. Ένα από
αυτά είναι και η αγία Κυριακή.
Μεγαλωμένη σε περιβάλλον
ευλάβειας και αγάπης στον
αληθινό Θεό ποτιζόταν με τα
νάματα της ευαγγελικής ζωής
και αναδείχθηκε, σύμφωνα με
τον ιερό υμνογράφο, βρύση με
πάρα πολύ νερό που επότισε την
Εκκλησία και την έκαμε να
καρποφορήση. “Ως βρύση
πολύκρουνος παρθενομάρτυς
Χριστού, κατήρδευσας πάνσοφε
την Εκκλησίαν αυτού και
ήθλησας άριστα...”. Γεννήθηκε
την πρώτη ημέρα της
εβδομάδος, που είναι
αφιερωμένη στον Κύριο, γι’ αυτό
και έλαβε το όνομα Κυριακή.
Είναι καρπός προσευχής. Είναι
δώρο του Θεού στον Δωρόθεο
και την Ευσεβία, τους ευσεβείς
γονείς της που ήσαν άτεκνοι και
προσεύχονταν στο Θεό μέρα και
νύκτα, με πολλή πίστη και αγάπη
να τους χαρίση ένα παιδί.
“Εκέκραξαν οι δίκαιοι και ο
Κύριος εισήκουσεν αυτών και εκ
πασών των θλίψεων αυτών
ερύσατο αυτούς”, θα μας πη ο
ιερός Ψαλμωδός. Σύμφωνα με
την υπόσχεσή τους την
ανέθρεψαν “εν παιδεία και
νουθεσία Κυρίου”, κατά τον
Απόστολο Παύλο, και την
51
πρόσφεραν σαν αντίδωρο στον
Θεό. Αυτή η αφιέρωση και
προσφορά, ασφαλώς, δεν έγινε
παρά την θέλησή της. Οι γονείς
της της είχαν εμπνεύσει την
αγάπη προς τον Θεό και την
βοήθησαν να βιώση εκείνο τον
τρόπο ζωής που είναι κρυμμένος
από τα μάτια των πολλών. Πέρα
από τα φαινόμενα που πολλές
φορές απατούν και
απογοητεύουν υπάρχουν και τα
μη φαινόμενα, η εσωτερική ζωή
της ψυχής, που έχει άλλο σκοπό
και άλλη προοπτική. Που
στοχεύει ψηλά, “σέ άλλο
γαλαξία”, όπως λέει και ο
ποιητής και προξενεί άλλες
χαρές και συγκινήσεις. Άλλωστε
το Μαρτύριο, στο οποίο
προχώρησε με προθυμία, δεν
είναι αποτέλεσμα ισχυρής
θέλησης και δυνατού
χαρακτήρα, αλλά καρπός αυτής
της ζωής της “κεκρυμμένης σύν
τω Χριστώ εν τω Θεώ”. Είναι
καρπός των χαρισμάτων του
αγίου Πνεύματος που κατοικεί
στην καθαρή καρδιά των Αγίων.
Η σαρκική ζωή έχει ως ύψιστο
σκοπό την βίωση της ηδονής,
που όμως είναι συνυφασμένη με
την πίκρα και την οδύνη. Ο
σύγχρονος άνθρωπος
κουρασμένος και
απογοητευμένος από τον τρόπο
της ζωής του, αλλά και τις
σκληρές κοινωνικές συνθήκες,
δεν βρίσκει πάντα την σωστή
διέξοδο προς τον αληθινό τρόπο
και σκοπό της ζωής και
στρέφεται στην ηδονή. Αυτή

όμως προκαλεί περισσότερο
πόνο και οδύνη με αποτέλεσμα
να δημιουργείται ένας φαύλος
κύκλος. Η μοναδική διέξοδος
από αυτόν τον σύγχρονο
λαβύρινθο είναι η ανακάλυψη
και βίωση της άλλης ζωής, της
καινής βιοτής, που βιώνεται με
κόπο και πόνο, αλλά όμως
προξενεί εσωτερική πληρότητα
και την αληθινή χαρά που είναι
καρπός του Πνεύματος. “Ο
καρπός του πνεύματος εστίν
αγάπη, χαρά, ειρήνη,
μακροθυμία, χρηστότης,
αγαθωσύνη, πίστις, πραότης
εγκράτεια” (Γαλ.5, 22-23). Η
πνευματική ζωή είναι δύσκολη,
γι’ αυτό άλλωστε και όμορφη.
Δίνει ζωή στην ψυχή και
υποτάσσει την σάρκα, δηλαδή το
σαρκικό φρόνημα, στο πνεύμα.
Στην θεολογική γλώσσα λέμε ότι
διασώζει το «κατ’ εικόνα». “Εν
σοί μήτερ ακριβώς διεσώθη το
κατ’ εικόνα, λαβούσα γαρ τον
σταυρόν ηκολούθησας τω
Χριστώ και πράττουσα
εδίδασκες, υπεροραν μεν
σαρκός παρέρχεται γαρ,
επιμελείσθαι δε ψυχής,
πράγματος αθανάτου, διό και
μετά αγγέλων συναγάλλεται
οσία ... τω πνεύμα σου”
(Απολυτίκιο Οσίων). Αντίθετα η
αισθησιακή ζωή ζωώνει την
σάρκα και νεκρώνει την ψυχή με
αποτέλεσμα να μην υπάρχη
δυνατότητα να τεθούν
υψηλότεροι στόχοι για βίωση
ανώτερης ζωής, που καταξιώνει
τον άνθρωπο ως ψυχοσωματική
52
ύπαρξη. Η Μαρτυρία και το
Μαρτύριο της αγίας Κυριακής
ήταν επισφράγισμα αυτής της
αληθινής βιοτής και επίτευξη του
σκοπού της ζωής που είναι η
θέωση, η ζωντανή κοινωνία με
τον Τριαδικό Θεό. Ο λαός του
Θεού αγαπά πολύ τους Αγίους,
τους αληθινούς φίλους του Θεού
και τους τιμά με κάθε τρόπο και
διάφορες εκδηλώσεις και κυρίως
με τα πανηγύρια την ημέρα της
μνήμης τους. ΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣ
ΤΗΣ ΟΣΙΟΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ, ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ,
ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ.
Πρωτ. π. Γεωργίου
Παπαβαρνάβα.http://img.pathfinder.gr/clubs/files/4666
5/20.html
+Τῇ ΙΒ´ τοῦ αὐτοῦ μηνός,
Μνήμη τοῦ Ὀσίου Παϊσίου τοῦ
Ἁγιορείτου.
Οὗτος ὁ πανθαύμαστος καὶ
πολύφημος τῆς Ἐκκλησίας
Ὅσιος Παΐσιος (Ἐζνεπίδης)
ἐγεννήθη ἐν Φαράσοις τῆς
Καππαδοκίας τῇ 25ῃ Ἰουλίου
1924 ὑπὸ χριστιανῶν γονέων
λαβὼν κατὰ τὸ βάπτισμα αὐτοῦ
τὸ ὄνομα Ἀρσένιος ὑπὸ τοῦ
Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ
Καππαδόκου. Ἐλθὼν μετὰ τῶν
γονέων αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι,
κατῴκησεν ἐν Κονίτσῃ τῆς
Ἠπείρου διακριθεὶς ἀπὸ παιδὸς
διὰ τὴν εὐλάβειαν καὶ πίστιν
αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεόν. Ἀνδρωθεὶς
δὲ μετέβη εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ
ἐγένετο Μοναχὸς λαβὼν ἐν μὲν
τῇ ῥασοευχῇ τὸ ὄνομα Ἀβέρκιος,
εἶτα δὲ κατὰ τὴν εὐχὴν τοῦ
μικροῦ σχήματος τὸ ὄνομα

Παΐσιος. Διὰ περισσοτέραν
ἄσκησιν μετέβη καὶ εἰς τὸ Σινᾶ.
Καταλήξας ἐν τῷ κελλίῳ
Παναγούδα ἐν ταῖς Καρυαῖς τοῦ
Ἄθωνος, πολλὰ σημεῖα ἐν ζωῇ
ἐποίει τοῖς προσερχομένοις
αὐτῷ. Ἔτι δὲ διὰ τῆς διδασκαλίας
αὐτοῦ μετέφερε πολλοὺς εἰς τὴν
ὀρθὴν ὁδόν. Ἐγένετο καὶ
πνευματικὸς καθοδηγητὴς τῆς
Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ
Θεολόγου ἐν Σουρωτῇ. Ἐν τέλει
τοῦ βίου αὐτοῦ ἀσθενήσας
βαρέως ἐτελεύτησεν
ἐνταφιασθεὶς ἐν τῇ
προμνημονευθείσῃ Μονῇ τῇ 12ῃ
Ἰουλίου 1994. Πολλὰ σημεῖα
ἐποίησε καὶ μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ
κοίμησιν.
Με τον πόνο μας επισκέπτεται
ο Χριστός
Άνθρωπος που δεν περνάει
δοκιμασίες, που δεν θέλει να
πονάη, να ταλαιπωρήται, που
δεν θέλει να τον στεναχωρούν ή
να του κάνουν μια παρατήρηση,
αλλά θέλει να καλοπερνάη, είναι
εκτός πραγματικότητος.
«Διήλθομεν δια πυρός και
ύδατος, και εξήγαγες ημάς εις
αναψυχήν», λέει ο Ψαλμωδός.
Βλέπεις, και η Παναγία μας
πόνεσε και οι Άγιοί μας πόνεσαν,
γι’ αυτό και εμείς πρέπει να
πονέσουμε, μια που τον ίδιο
δρόμο ακολουθούμε. Με την
διαφορά ότι εμείς, όταν έχουμε
λίγη ταλαιπωρία σ’ αυτήν την
ζωή, ξοφλούμε λογαριασμούς
και σωζόμαστε. Αλλά και ο
Χριστός με πόνο ήρθε στην γη.
Κατέβηκε από τον Ουρανό,
53
σαρκώθηκε, ταλαιπωρήθηκε,
σταυρώθηκε. Και τώρα ο
Χριστιανός την επίσκεψη του
Χριστού έτσι την καταλαβαίνει,
με τον πόνο.
Όταν επισκέπτεται ο πόνος
τον άνθρωπο, τότε του κάνει
επίσκεψη ο Χριστός. Ενώ, όταν
δεν περνάη ο άνθρωπος καμμιά
δοκιμασία, είναι σαν μία
εγκατάλειψη του Θεού. Ούτε
ξοφλάει, ούτε αποταμιεύει.
Μιλάω βέβαια για έναν ο οποίος
δεν θέλει την κακοπάθεια για
την αγάπη του Χριστού. Σου
λέει: «Έχω την υγεία μου, έχω
την όρεξή μου, τρώω, περνάω
μια χαρά, ήσυχα...», και δεν λέει
ένα «δόξα Σοι ο Θεός».
Τουλάχιστον, αν αναγνωρίζη
όλες αυτές τις ευλογίες του
Θεού, κάπως τακτοποιείται η
υπόθεση. «Δεν μου άξιζαν αυτά,
να πη, αλλά, επειδή είμαι
αδύνατος, γι’ αυτό ο Θεός με
οικονομάει».
«Ον αγαπά Κύριος παιδεύει»
- Γέροντα, γιατί ο κόσμος
υποφέρει σήμερα τόσο πολύ;
- Από την αγάπη του Θεού! Εσύ
σαν μοναχή σηκώνεσαι το πρωί,
κάνεις τον κανόνα σου, κάνεις
κομποσχοίνια, μετάνοιες κ.λπ.
Για τους κοσμικούς οι δυσκολίες
που περνούν είναι ο κανόνας
τους, οπότε εξαγνίζονται μ’
αυτές. Τους κάνουν μεγαλύτερο
καλό από την κοσμική
καλοπέραση, η οποία δεν τους
βοηθάει ούτε να πλησιάσουν
στον Θεό, ούτε να
αποταμιεύσουν μισθό ουράνιο.

Γι’ αυτό πρέπει να τις δέχωνται
ως δώρα από τον Θεό.
Ο Καλός Θεός με τις
δοκιμασίες παιδαγωγεί σαν
καλός Πατέρας τα παιδιά Του,
από αγάπη, από θεία καλωσύνη,
και όχι από κακότητα ούτε από
κοσμική, νομική, δικαιοσύνη,
γιατί θέλει να επιστρέψουν
κοντά Του. Επειδή δηλαδή θέλει
να σώση τα πλάσματά Του και να
κληρονομήσουν την ουράνια
Βασιλεία Του, επιτρέπει τις
δοκιμασίες, για να παλέψη ο
άνθρωπος, να αγωνισθή και να
δώση εξετάσεις στην υπομονή
στους πόνους, ώστε να μην
μπορή να Του πη ο διάβολος:
«Πως τον ανταμείβεις αυτόν ή
πως τον σώζεις, αφού δεν
κοπίασε;». Τον Θεό δεν Τον
ενδιαφέρει αυτή η ζωή, αλλά η
άλλη. Πρώτα μας φροντίζει για
την άλλη ζωή και ύστερα γι’
αυτήν.
…Αν καταλάβη κανείς τα
μυστικά της πνευματικής ζωής
και τον μυστικό τρόπο με τον
οποίο εργάζεται ο Θεός, παύει να
στεναχωριέται για ό,τι του
συμβαίνει, γιατί δέχεται με χαρά
τα πικρά φάρμακα που του δίνει
ο Θεός για την υγεία της ψυχής
του. Όλα τα θεωρεί
αποτελέσματα της προσευχής
του, αφού ζητάει συνέχεια από
τον Θεό να του λευκάνη την
ψυχή. Όταν όμως οι άνθρωποι
αντιμετωπίζουν τις δοκιμασίες
κοσμικά, βασανίζονται. Αφού ο
Θεός όλους μας παρακολουθεί,
πρέπει να παραδίνεται κανείς εν
54
λευκώ σ’ Αυτόν. Αλλιώς είναι
βάσανο· ζητάει να του έρθουν
όλα, όπως εκείνος θέλει, αλλά
δεν του έρχονται όλα όπως τα
θέλει, και ανάπαυση δε βρίσκει.
Είτε χορτάτος είναι κανείς
είτε νηστικός, είτε τον επαινούν,
είτε τον αδικούν, πρέπει να
χαίρεται και να τα αντιμετωπίζη
όλα ταπεινά και με υπομονή.
Τότε ο Θεός συνέχεια θα του
δίνη ευλογίες, ώσπου να φθάση
η ψυχή του σε σημείο να μη
χωράη, να μην αντέχη την
καλωσύνη του Θεού. Και, όσο θα
προχωράη πνευματικά, τόσο θα
βλέπη την αγάπη του Θεού σε
μεγαλύτερο βαθμό και θα
λειώνη από την αγάπη Του.
http://www.psyche.gr/churchpaisios1.htm
+20-7, ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ, Ο
ΖΗΛΩΤΗΣ ΚΑΙ ΠΥΡΙΠΝΟΥΣ
Έζησε τον 9ο αι. π.Χ. και
προφήτευσε εικοσιπέντε χρόνια.
Καταγόταν από την φυλή του
Ααρών και από την πόλη Θέσβη,
η οποία είχε δοθή από τον Θεό
στους Ιερείς. Ήταν ζηλωτής, και
με την προσευχή του έκανε
πολλά θαύματα. Όταν ο Χριστός
μετεμορφώθη στο Όρος Θαβώρ,
ήταν εκεί παρών μαζί με τον
Μωϋσή. “Και ιδού δύο άνδρες
συνελάλουν αυτώ, οίτινες ήσαν
Μωϋσής και Ηλίας, οἵ οφθέντες
εν δόξη έλεγον την έξοδον
αυτού, ήν έμελλε πληρούν εν
Ιερουσαλήμ” (Λουκ. θ’, 30-31).
Ο Προφήτης Ηλίας ήταν ζηλωτής
και πυρίπνους. Είχε ζήλο Θεού
“κατ’ επίγνωσιν”, διότι υπάρχει
και ζήλος χωρίς επίγνωση, ο

οποίος δημιουργεί μεγάλα
προβλήματα στο Σώμα της
Εκκλησίας και γενικότερα της
κοινωνίας. Ο αληθινός ζήλος
είναι αυτός που συνδέεται με την
πνευματική ζωή και τον
εσωτερικό αγώνα που κάνει ο
άνθρωπος για να καθαρθή από
τα πάθη, να συναντήση τον Θεό
και να αποκτήση κοινωνία μαζί
Του. Αυτή η διδασκαλία φαίνεται
καθαρά στα Πατερικά κείμενα
και στην Ορθόδοξη υμνογραφία.
Στο πρώτο κάθισμα της Λιτής
του Εσπερινού της Εορτής του
Προφήτη Ηλία ψάλλουμε:
“Ηλίας ο ζηλωτής και των παθών
αυτοκράτωρ ... ούτος γαρ εν
σώματι άγγελος και άσαρκος
άνθρωπος δέδεικται τοις
κατορθώμασιν ...”. Ο αληθινός
ζηλωτής είναι εκείνος που
μπορεί να κυβερνά τα πάθη του
και όχι αυτός που άγεται και
φέρεται από αυτά. Αυτός που με
τα πνευματικά του κατορθώματα
έχει γίνει εφάμιλλος των αγίων
αγγέλων και, ενώ ζη στην γή,
πολιτεύεται στον ουρανό. Είναι
άγγελος με σώμα και άνθρωπος
χωρίς σάρκα, δηλαδή χωρίς το
σαρκικό φρόνημα. Τί σημαίνει
σαρκικό φρόνημα μας το εξηγεί
ο Απόστολος Παύλος στην Α’
προς Κορινθίους επιστολή του:
“Έτι γαρ σαρκικοί εστε· όπου
γαρ εν υμίν ζήλος (=ζήλεια) και
έρις, ουχί σαρκικοί εστε και κατά
άνθρωπον περιπατείτε;” (Α’ Κορ.
γ’, 3). Ζήλεια, διχόνοιες, θυμοί
και καυγάδες δεν μπορούν να
έχουν σχέση με τον Θεό, διότι ο
55
Θεός είναι Αγάπη, είναι Θεός της
ειρήνης. Ο Προφήτης Ηλίας,
ζώντας στην εποχή και το
πνεύμα της Παλαιάς Διαθήκης,
εφόνευσε, όπως είναι γνωστό,
τους “ιερείς της αισχύνης”, ο
Θεός όμως του έδωσε να
καταλάβη ότι έκανε λάθος με το
παράδειγμα του δυνατού αέρα,
του σεισμού, της φωτιάς και της
λεπτής αύρας, λέγοντάς του ότι
ο Θεός δεν ευρίσκεται στον
άνεμο ή στον σεισμό και την
φωτιά, αλλά “εν τη φωνή της
λεπτής αύρας”, ότι δηλαδή δεν
αγαπά την βία, αλλά την ηρεμία,
την ειρήνη και την πραότητα (Γ’,
Βασιλ. 11-12).
Ο φανατισμός δεν μπορεί να έχη
σχέση με τους Ορθοδόξους
Χριστιανούς, ούτε με τον
πραγματικό ζήλο για τον Θεό. Ο
φανατισμός επικρατεί στις
θρησκείες και τις οργανώσεις
ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα,
που δημιουργούν κλίμα
φανατισμού και πόλωσης, για να
δημιουργούν και να διατηρούν
οπαδούς. Η Ορθοδοξία δεν είναι
θρησκεία, με την έννοια των
ανθρωποκεντρικών θρησκειών,
αλλά Εκκλησία. Είναι
αποκάλυψη του Θεού και όχι
ανακάλυψη του ανθρώπου. Δεν
έχει οπαδούς, αλλά μέλη, τα
οποία είναι όλοι “οι
βεβαπτισμένοι και βεβαιόπιστοι”,
όσοι έχουν βαπτισθεί στο Όνομα
της Αγίας Τριάδος και ζουν ή
αγωνίζονται να ζουν σύμφωνα
με το θέλημα του Θεού.
 56

Η ομαδική αποστασία από τον αισθάνονται πραγματικά και

Θεό, που παρατηρείται και στις αληθινά την παρουσία του Θεού
ημέρες μας, αλλά και η παρουσία “εν τη φωνή της λεπτής αύρας”.
Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα
πολλών αιρέσεων μας κάνει http://www.parembasis.gr/1997/97_07_06.htm
μερικές φορές να απελπιζόμαστε
και να τα βλέπουμε όλα μαύρα, +26-7, Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε Πρωτοπρ. Βασίλειος Καλλιακμάνης, Μια γυναίκα
στην εξαγωγή λανθασμένων αθλήτρια του Χριστού
συμπερασμάτων. Ένα από αυτά Μια γυναίκα αθλήτρια του
είναι ότι δεν υπάρχουν σήμερα Χριστού
άγιοι, αυτό όμως δεν είναι Γράφει ο π. Βασίλειος Ι.
αληθινό. Σε κάθε εποχή Καλλιακμάνης
υπάρχουν άνθρωποι του Θεού, Στο αγιολόγιο της Εκκλησίας
επομένως και στις ημέρες μας. εκτός από άνδρες
Πάντα υπάρχουν οι αληθινοί περιλαμβάνονται και γυναίκες,
προσκυνητές, αυτοί που ζουν με που διακρίθηκαν για τον
την προσευχή, την ανιδιοτελή ιεραποστολικό ζήλο, τη
αγάπη, την προσφορά και την φιλανθρωπική δράση, το
θυσία. Όταν ο Προφήτης Ηλίας γενναίο φρόνημα και την
ολιγοψύχησε βλέποντας πολύ ασκητική ζωή.Μπορεί ορισμένοι
κόσμο να τρέχη πίσω από τον να θεωρούν ότι οι γυναίκες
ψεύτικο θεό Βάαλ και νόμισε ότι υποτιμήθηκαν από τον
έμεινε μόνος αυτός πάνω στην χριστιανισμό, αλλά ήταν πρώτος
γη λάτρης και Προφήτης του ο Χριστός που υπερασπίστηκε τη
αληθινού Θεού, ο Θεός του μοιχαλίδα, συγχώρησε την
αποκάλυψε ότι υπάρχουν επτά πόρνη και κάλεσε κοντά του όχι
χιλιάδες άνδρες που δεν μόνο μαθητές αλλά και
προσκύνησαν τον Βάαλ, αλλά μαθήτριες.
παρέμειναν πιστοί στον Θεό των β) Στη συνέχεια ο Απόστολος
Πατέρων τους. Επομένως, Παύλος εξομοίωνε
χρειάζεται πάντοτε ψυχραιμία εκκλησιολογικά τους ανθρώπους
και απόλυτη εμπιστοσύνη στον λέγοντας ότι εν Χριστώ δεν
Θεό. υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε
Αληθινοί ζηλωτές είναι αυτοί που Ιουδαίο και Έλληνα, δούλο και
συνδυάζουν, όπως ο Προφήτης ελεύθερο, άνδρα και γυναίκα
Ηλίας, τον ζήλο και την αγάπη (βλ. Γαλ. 3,27 κ.ε.). Η θετική
προς τον Θεό με την προσευχή θεώρηση της γυναίκας, που
και την ησυχαστική ζωή. Αυτοί απαντά στα πρώτα χριστιανικά
που αποφεύγουν τις ακρότητες, κείμενα αλλά και στη θεολογία
αφού βιώνουν την ταπείνωση των Πατέρων της Εκκλησίας,
του Χριστού, την πραότητα και γίνεται ευκρινέστερη εάν
την εσωτερική ειρήνη. Αυτοί που ληφθούν υπόψη οι κοινωνικές
 57

αντιλήψεις της προχριστιανικής διεμοίρασεν όλα τα υπάρχοντά

εποχής. της, αυτή δε ενδυθείσα το σχήμα
γ) Λ.χ. ο Θαλής ο Μιλήσιος των Kαλογραίων, ευγήκεν εις
θεωρούσε τον εαυτό του τον κόσμον, κηρύττουσα το
τυχερό: «Πρώτον διότι έγινε όνομα Xριστού του αληθινού
άνθρωπος κι όχι θηρίο, άνδρας Θεού».
κι όχι γυναίκα, Έλληνας κι όχι στ) Δεν διασώθηκαν ασφαλείς
βάρβαρος». Επίσης κάθε πληροφορίες ούτε για τις χώρες
Ιουδαίος ευχαριστούσε τον Θεό που επισκέφθηκε και δίδαξε η
διότι δεν τον έκανε εθνικό, παρθενομάρτυς Παρασκευή,
δούλο ή γυναίκα. Οι αντιλήψεις ούτε για τον τόπο που
αυτές, παρά την προσπάθεια μαρτύρησε. Σίγουρο είναι ότι
ανατροπής τους εκ μέρους του δεν υπάρχει περιοχή της
χριστιανισμού, διατηρήθηκαν Ελλάδος όπου να μην έχει
για αιώνες στην παγκόσμια κτισθεί μικρή ή μεγάλη εκκλησία
ιστορία. προς τιμήν της. Εξάλλου και
δ) Τα παραπάνω γράφονται με πολλές περιοχές διεκδικούν τον
αφορμή την εορτή της αγίας τόπο του μαρτυρίου της. Έτσι,
μεγαλομάρτυρος Παρασκευής, στο Καναλλάκι της Πρέβεζας,
που εορτάζεται στις 26 Ιουλίου. στο μοναστήρι της Αγίας
Σύμφωνα με τον Συναξαριστή: Παρασκευής Πούντας, δείχνεται
«Aύτη η Aγία καταγομένη από ο τάφος της. Άλλοι λένε ότι
ένα χωρίον της παλαιάς Pώμης, μαρτύρησε έξω από τα
θυγάτηρ ούσα, γονέων Γιαννιτσά, ενώ άλλοι
Xριστιανών, οι οποίοι τας ισχυρίζονται ότι μαρτύρησε στα
εντολάς του Kυρίου επιμελώς Τέμπη ή έξω από τη
φυλάττοντες, ήτον άτεκνοι, διά Θεσσαλονίκη, στο ομώνυμο
τούτο και αδιαλείπτως χωριό, όπου σώζεται αγίασμα και
παρεκάλουν τον Kύριον, ίνα υπάρχει η θέση «λαιμός».
δώση αυτοίς τέκνον. O δε Θεός, ζ) Ίσως είναι ήσσονος σημασίας
ο ποιών το θέλημα των η εύρεση της ακριβούς
φοβουμένων αυτόν, τους τοποθεσίας του μαρτυρίου της
εχάρισε παιδίον θηλυκόν, το Αγίας Παρασκευής. Είναι όμως
οποίον ωνόμασαν εις το Άγιον υψίστης σημασίας το γεγονός ότι
Bάπτισμα Παρασκευήν». εκείνη, παρότι νεαρή γυναίκα,
ε) «Aφ’ ου δε έμαθεν η Aγία τα έδειξε ανδρείο φρόνημα,
ιερά γράμματα, πάντοτε ομολόγησε τη χριστιανική πίστη
ανεγίνωσκε τας θείας Γραφάς, και αρνήθηκε τη λατρεία των
και σχολάζουσα εν τη Eκκλησία πάσης φύσεως ειδώλων, τα
του Θεού, εκαταγίνετο εις την οποία προσκυνούνται με
αγίαν προσευχήν. Όταν δε διάφορους τρόπους και σήμερα.
απέθανον οι γονείς της, Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι
 58

η Αγία Παρασκευή με τη ζωή και ευθαρσώς ομολόγησε την ίασή

το ηρωικό της μαρτύριο του από τον Παντολέοντα, έτσι
παραπέμπει στον εσταυρωμένο λεγόταν τότε ο άγιος, και
Κύριο, στην άκρα ταπείνωση, θανατώθηκε. Στη συνέχεια
στη Μεγάλη Παρασκευή, την καλείται ο άγιος, ο οποίος
οποία ακολουθεί η ζωηφόρος ομολογεί την πίστη του στο
Ανάσταση. Χριστό, και υποβάλλεται σε
http://thriskeftika.blogspot.gr/2012/07/blog-
post_8545.html φρικτά και ανήκουστα μαρτύρια.
Όλα αυτά τα υπομένει ο άγιος με
+27-7, Ο ΑΓΙΟΣ θαυμαστή καρτερία και εξοργίζει
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ τους βασανιστές του. Κατά τη
Αθληφόρος οπλίτης, διάρκεια του μαρτυρίου του,
ζηλωτής του καλού κατά ακούγεται φωνή εξ ουρανού να
Χριστόν αγώνος ο εορταζόμενος αποκαλεί αυτόν Παντελεήμονα,
στις 27 Ιουλίου Άγιος αντί του Παντολέων.
Παντελεήμων, ο ιατρός ψυχών Με θαυματουργό τρόπο
και σωμάτων και μιμητής του καθώς επιχειρείται η θανάτωσή
Χριστού. του με ξίφος, το ξίφος λιώνει
Αποκλήθηκε επάξια σαν κερί και πολλοί από τους
Παντελεήμων, διότι εφάρμοσε βασανιστές του πιστεύουν στο
τη φιλανθρωπία και γεμάτος Χριστό. Μετά από λίγο διάστημα
αρετή και ευσέβεια αναδείχθηκε ο άγιος αποτέμνεται την
στη συνείδηση του πληρώματος κεφαλήν και η παράδοση
της Εκκλησίας στεφανηφόρος αναφέρει, ότι αντί αίματος
και αήττητος στρατιώτης του έτρεξε γάλα και η ελιά, στην
Θεού. οποία κατά τη διάρκεια των
Ο άγιος Παντελεήμων βασανιστηρίων του ήταν
γεννήθηκε στη Νικομήδεια της δεμένος, καρποφόρησε εκτός
Μικράς Ασίας από πατέρα εποχής. ‘Έτσι τιμά ο Θεός τους
ειδωλολάτρη, τον Ευστόργιο, ο πιστούς του μέχρι και θανάτου.
οποίος αργότερα ασπάσθηκε το Ο άγιος Παντελεήμων
Χριστιανισμό, και μητέρα ανάλωσε τη ζωή του για χάρη
χριστιανή, την Ευβούλη, η οποία των συνανθρώπων του. Δέχθηκε
καταγόταν από ευσεβή τη χάρη των ιαμάτων από τον
οικογένεια. Διδάχθηκε την δωρεοδότη Χριστό και τη
ιατρική από τον Ευφρόσυνο, μετέδωσε προς όλους
κατηχήθηκε δε στο Χριστιανισμό αφιλοκερδώς. Ολόκληρη η ζωή
από το πρεσβύτερο Ερμόλαο. του υπήρξε χριστομίμητη.
Θεράπευσε ως ιατρός Έτσι σήμερα καλούμαστε
θαυματουργικώς κάποιο τυφλό, να μιμηθούθε τον άγιο, ο οποίος,
ο οποίος όταν οδηγήθηκε όχι μόνο συνεχίζει να παρέχει
ενώπιον του βασιλιά Μαξιμιανού ιάσεις, αλλά και πρεσβεύει

αδιαλείπτως στον Κύριο για τη
σωτηρία μας.
O άγιος Παντελεήμων
αγωνίστηκε τον αγώνα τον
καλό, μαρτύρησε για το Χριστό
του και όπως τονίζει ο αποβούμε, συν Θεώ, σκεύη
υμνογράφος της Εκκλησίας μας,
‘εν υψίστοις μετ’ αγγέλων
χορεύει, αντάξια των πόνων του
ειληφως τα άνω βασίλεια”.
Αυτά απολαμβάνει καθένας
από εμάς, ο οποίος ζει και
ενεργεί κατά την του Κυρίου
φωνή. Τη φωνή εκείνη, η οποία
καλεί όλους ανεξαιρέτως τους
ανθρώπους στην απόκτηση της
Θείας Χάριτος, η οποία
αναπότρεπτα οδηγεί στην κατά
Θεόν σωτηρία. Ο άγιος
Παντελεήμων, θεραπευτής των
νοσούντων και διώκτης των
παθών, αναδείχθηκε, αφού
αγωνίσθηκε τον υπέρ της
ευσεβείας καλό αγώνα, σε
φωστήρα της οικουμένης και
αστέρα της Εκκλησίας. Με
πρεσβυτική και θεόφρονα
σύνεση και ευπρέπεια ψυχής
ενδύθηκε το Χριστό, κοσμήθηκε
απ΄ Αυτόν με θείες αγλαΐες
δέχθηκε ως γη καλή και εύκαρπη
το λόγο του Θεού και
καρποφόρησε ο ίδιος καρπό
εκατονταπλάσιο.
‘Ετσι απέβη μακάριος και
καλός και απολαμβάνει την
αποκείμενη στους ουρανούς για
όλους μας ελπίδα. Αυτή την
ελπίδα επιποθούμε όλοι μας.
Όλοι εμείς, που σφραγιστήκαμε
με τη σφραγίδα του Χριστού και
προσδοκούμε τη βασιλεία Του.
59
Όλοι εμείς που αγαλλόμενοι
στην εορτή του αγίου, τον
παρακαλούμε: Χάρισε σε μας
την τόσο απαραίτητη υγεία
ψυχής και σώματος, για να
εκλογής Του.
http://www.athos.gr/index.php
?option=com_saintbook&Itemid
=250&task=view&sid=1815
+ 28-7, Ἡ Ὁσία Εἰρήνη ἡ
Χρυσοβαλάντου. Ἔζησε στὰ
χρόνια της βασίλισσας
Θεοδώρας, ποὺ ἀναστήλωσε τὶς
ἅγιες εἰκόνες. Ἡ Εἰρήνη
καταγόταν ἀπὸ τὴν Καππαδοκία
καὶ διακρινόταν ὄχι μόνο γιὰ τὴν
εὐσέβειά της, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν
σωματικὴ ὡραιότητά της καὶ γιὰ
τὴν εὐγενῆ ἀνατροφή της. Εἶχε
ζητηθεῖ λοιπὸν σὲ γάμο, ἀπὸ
διακεκριμένο ἄνδρα τοῦ
παλατιοῦ καὶ ξεκίνησε γιὰ τὸ
Βυζάντιο. Στὴ διαδρομὴ ὅμως,
πέρασε ἀπὸ τὴν Μονὴ τοῦ
Χρυσοβαλάντου καὶ τόσο
ἑλκύστηκε ἀπὸ τὴν
συναναστροφὴ τῶν καλογριῶν,
ὥστε πῆρε τὴν μεγάλη ἀπόφαση
νὰ παραμείνει μαζί τους. Ἔτσι
ἀπέῤῥιψε τὶς κοσμικὲς δόξες,
γύρισε στὴν πατρίδα της,
πούλησε τὰ ὑπάρχοντά της,
βοηθώντας πολλοὺς φτωχοὺς
καὶ τὰ ὑπόλοιπα χρήματα τὰ
ἐναπόθεσε στὴ Μονή. Ἔγινε
μοναχὴ καὶ ἡ ζωή της μέσα στὸ
μοναστήρι ὑπῆρξε πολὺ ἀσκητικὴ
καὶ ἁγία. Ὅταν πέθανε ἡ
ἡγουμένη, ἡ Εἰρήνη, παρὰ τὴν
ἄρνησή της, ὁρίστηκε διάδοχός
 60

της. Ἀπὸ τὴν νέα της θέση, παράλογος. Παρ᾿ ὅλα αὐτὰ ὁ
ἐπετέλεσε τὰ καθήκοντά της καλός μας Ἀγωνοθέτης περιμένει
ἄριστα. Ὁ Θεὸς μάλιστα, τὴν νὰ ἰδῆ ποιὸ θὰ εἶναι τὸ τέρμα τοῦ
προίκισε μὲ τὸ προφητικὸ καὶ δρόμου.
θαυματουργικὸ χάρισμα. Ἔτσι 14. Ὅσοι θέλομε νὰ φύγωμε ἀπὸ
διὰ τῆς προσευχῆς της, ἀπάλλαξε τὴν Αἴγυπτο καὶ νὰ
πολλοὺς ἀπὸ τὰ δαιμόνια. ἐλευθερωθοῦμε ἀπὸ τὴν
Προαισθάνθηκε τὸν θάνατό της τυραννία τοῦ Φαραώ, ἔχομε
καὶ ἀπεβίωσε εἰρηνικά, γεμάτη ὁπωσδήποτε καὶ ἐμεῖς ἀνάγκη
χαρὰ γιὰ τὸ εὐχάριστο οὐράνιο ἑνὸς Μωϋσέως, ὁ ὁποῖος θὰ εἶναι
ταξίδι μεσίτης μας πρὸς τὸν Θεὸν καὶ
της.http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologio ὁδηγός μας μετὰ τὸν Θεόν. Αὐτὸς
n/07/28.htm
θὰ ἵσταται μεταξὺ τῆς πράξεως
ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ, (ΛΟΓΟΣ
καὶ τῆς θεωρίας καὶ θὰ ὑψώνη
Α΄, ΕΠΙΛΟΓΗ)
πρὸς χάριν μας τὰ χέρια του πρὸς
10. Μοναχὸς εἶναι τάξις καὶ
τὸν Θεόν. Ἔτσι καθοδηγούμενοι
κατάστασις τῶν ἀσωμάτων
ἀπὸ αὐτὸν θὰ ἐπιτύχωμε νὰ
ἀγγέλων ποὺ κατορθώνεται μέσα
διαβοῦμε τὴν θάλασσα τῶν
σὲ ὑλικὸ καὶ ρυπαρὸ σῶμα.
ἁμαρτημάτων καὶ θὰ
Μοναχὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ εἶναι
κατατροπώσωμε τὸν Ἀμαλὴκ τῶν
ἀφοσιωμένος μόνο στὶς ἐντολὲς
παθῶν.
καὶ στοὺς λόγους τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς
Ἐκεῖνοι δὲ ποὺ ἐστηρίχθηκαν στὶς
ἐφαρμόζει σὲ κάθε χρόνο καὶ
ἰδικὲς τοὺς δυνάμεις καὶ ἐνόμισαν
τόπο καὶ πράγμα. Μοναχὸς εἶναι
πὼς δὲν ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ
μία συνεχὴς βία τῆς ἀνθρώπινης
κανέναν ὁδηγό, ὁπωσδήποτε
φύσεως καὶ μία ἀδιάκοπη
ἀπατήθηκαν.
φυλακὴ τῶν αἰσθήσεων.
20. Καλὸ τρίδομο καὶ τρίστυλο
Μοναχὸς εἶναι ἐξαγνισμένο σῶμα
θεμέλιο εἶναι ἡ ἀκακία, ἡ νηστεία
καὶ καθαρὸ στόμα καὶ
καὶ ἡ σωφροσύνη. Ὅλοι οἱ ἐν
φωτισμένος νοῦς. Μοναχὸς εἶναι
Χριστῷ νήπιοι ἀπ᾿ αὐτὰ ἂς
καταλυπημένη ψυχή, ποὺ εἶναι
ἀρχίζουν, παίρνοντας
ἀπησχολημένη μὲ τὴν συνεχῆ
παράδειγμα τὰ νήπια.
μνήμη τοῦ θανάτου, καὶ ὅταν
Διότι αὐτὰ δὲν ἔχουν καμμία
εἶναι ξύπνια καὶ ὅταν κοιμᾶται.
κακία καὶ πονηρία, οὔτε ἐπιθυμία
12. Ὅλοι ὅσοι ἐγκατέλειψαν
καὶ κοιλία ἀχόρταγη, οὔτε σάρκα
πρόθυμα τὰ βιοτικά, τὸ ἔπραξαν
ποὺ φλογίζεται καὶ
ἀναμφιβόλως ἢ γιὰ τὴν
ἀποθηριώνεται, ὅσο ὅμως
μέλλουσα βασιλεία ἢ γιὰ τὰ
προχωροῦν στὴν αὔξησι τῆς
πολλὰ τοὺς ἁμαρτήματα ἢ γιὰ τὴν
τροφῆς τους παρουσιάζεται,
ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν κανεὶς ἀπὸ
ὅπως φαίνεται, καὶ ἡ πύρωσις τῆς
τοὺς τρεῖς αὐτοὺς σκοποὺς δὲν
σαρκός.
τοὺς παρακίνησε, τότε ἡ
ἀναχώρησίς τους εἶναι
 61

23. Ὅταν ἡ ψυχὴ προδώση τὸν 29-7, Ὁ Ἅγιος Καλλίνικος.

ἑαυτό της καὶ χάση τὴν μακαρία Καταγόταν ἀπὸ τὴν Κιλικία. Μὲ
καὶ πολυπόθητη θέρμη ποὺ εἶχε ἰδιαίτερη εὐφράδεια λόγου, ἀλλὰ καὶ
στὴν ἀρχή, ἂς ἐρευνήση μὲ πολὺ ζῆλο, δίδασκε τὸ Εὐαγγέλιο.
ἐπιμελῶς νὰ ἐξακριβώση ἀπὸ Ὅταν ἔφθασε στὴν Αἴγυπτο,
ποιὰ αἰτία τὴν ἐστερήθηκε, καὶ φανατικοὶ εἰδωλολάτρες
ἐναντίον αὐτῆς τῆς αἰτίας ἂς ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον του, τὸν
συνέλαβαν καὶ τὸν ὁδήγησαν στὸν
ἀναλάβη ὅλο τὸν πόλεμο καὶ τὸν
ἡγεμόνα Σακέρδωνα. Αὐτός,
ζῆλο της. Διότι δὲν ὑπάρχει ἄλλη
ὑποκρινόμενος, ἔδειξε ὅτι λυπᾶται,
θύρα ἀπὸ τὴν ὁποία νὰ καὶ γιὰ νὰ κάμψει τὸ φρόνημα τοῦ
ἐπιστρέψη ἡ θέρμη, παρὰ μόνο Καλλινίκου, ἀνέφερε δῆθεν
αὐτὴ ἀπὸ τὴν ὁποία ἔφυγε. περιστατικὰ πρώην γενναίων
38. Μερικοὶ κοσμικοὶ ποὺ ζοῦσαν χριστιανῶν, ποὺ ὅταν ἀντίκρισαν τὰ
ἀμελῶς μὲ ἐρώτησαν: «Πῶς σκληρὰ βάσανα, ἀρνήθηκαν τὴν
μποροῦμε ἐμεῖς ποὺ ζοῦμε μὲ πίστη τους. Ὁ Καλλίνικος,
συζύγους καὶ εἴμαστε ἀντιλαμβανόμενος τὴν ὑποκρισία
περικυκλωμένοι μὲ τόσες τοῦ ἡγεμόνα, μειδίασε καὶ τοῦ εἶπε:
κοινωνικὲς ὑποχρεώσεις ν᾿ «Μὴν ἀναβάλλεις, ἔπαρχε, νὰ λάβεις
ἀκολουθήσωμε τὴν μοναχικὴ πεῖρα τῆς δύναμης μὲ τὴν ὁποία ὁ
ζωή»; Καὶ τοὺς ἀπήντησα: «Ὅσα Χριστὸς ὁπλίζει τοὺς γνήσιους
καλὰ μπορεῖτε, νὰ τὰ κάνετε, πιστούς Του. Γρήγορα ἑτοίμασε ὅλα
κανένα νὰ μὴ περιγελάσετε, σου τὰ κολαστήρια ὄργανα, φωτιά,
κανένα νὰ μὴ κλέψετε, σὲ ξίφη, τροχούς, μαχαίρια, μαστίγια καὶ
κανένα νὰ μὴν εἰπῆτε ψέματα, ὅ,τι ἄλλο σκληρὸ μαρτύριο ἔχεις.
Ὅλα αὐτὰ καὶ ἄλλα περισσότερα καὶ
κανένα νὰ μὴ περιφρονήσετε,
σκληρότερα βασανιστήρια ποθῶ γιὰ
κανένα νὰ μὴ μισήσετε. Νὰ μὴ
τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ». Πράγματι,
παραλείπετε τὸν ἐκκλησιασμό, ὁ ἔπαρχος τὸν μαστίγωσε σκληρά.
νὰ δείχνετε συμπόνια στοὺς Ἔσκισε τὶς σάρκες του μὲ σιδερένια
πτωχούς, κανένα νὰ μὴ νύχια καὶ ὅπως ἦταν μισοπεθαμένος,
σκανδαλίσετε. Σὲ ξένο πράγμα τὸν ἔδεσε πίσω ἀπὸ ἕνα ἄγριο
καὶ σὲ ξένη γυναίκα νὰ μὴν ἄλογο, ποὺ τὸν ἔσυρε γιὰ πολλὰ
πλησιάσετε. Ἀρκεσθῆτε στὴν χιλιόμετρα. Τόση ἦταν ἡ λύσσα τοῦ
ἰδική σας γυναίκα (πρβλ. Λουκ. ἐπάρχου, ποὺ πρὶν ὁ Καλλίνικος
γ´14). Ἐὰν ζῆτε ἔτσι, «οὐ μακρὰν ἀφήσει τὴν τελευταία του πνοή, τὸν
ἔστε τῆς βασιλείας τῶν ἔριξε μέσα στὴ φωτιά. Ἔτσι ἔνδοξα
οὐρανῶν» (Μαρκ. ιβ´ 34). πῆρε τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.
Βαθμὶς πρώτη! Σὺ ποὺ ἀνέβηκες Πώς υπέμεναν οι Μάρτυρες
σ᾿ αὐτήν, «μὴ στραφῆς εἰς τὰ τα βασανιστήρια και πώς
ὀπίσω». αντιμετώπιζαν το θάνατο
http://clubs.pathfinder.gr/KHRYGMATA/1520799?file=6 Η ανθρώπινη λογική αδυνατεί να
&folder=139282
αποδεχθεί γεγονότα, που έρχονται
σε αντίθεση με τον ορθό λόγο. Έτσι
είναι φυσικό, ο σημερινός

άνθρωπος, που επιδιώκει την άνεση
και τον εύκολο τρόπο ζωής και
αποφεύγει τον κόπο, τον πόνο και τη
θυσία, να δυσκολεύεται να πιστέψει
όλα αυτά τα μαρτύρια, που είδαμε ότι
αντιμετώπιζαν οι άγιοι της Εκκλησίας
μας.
Και προβάλλουν δύο βασικα
ερωτήματα:1. Οι απλοί εκείνοι
άνθρωποι, πού εύρισκαν τις σοφές
απαντήσεις, που απηύθυναν στους
δικαστές τους; 2. Πώς μπορούσαν
να αντέξουν οι άνθρωποι εκείνοι τα
φρικτά βασανιστήρια και μάλιστα με
τόση ειρήνη ψυχής, ακόμα και
με χαρά, τα οποία εμείς και μόνον
όταν τα διαβάζουμε υποφέρουμε;
Την απάντηση στο πρώτο
ερώτημα τη βρίσκουμε στα λόγια του
Κυρίου μας: «Όταν σας σύρουν στα
δικαστήρια, μην αγωνιάτε για το τί θα
πείτε ή πώς θα το πείτε. Ο Θεός θα
σας φωτίσει εκείνη την ώρα τί να
πείτε, γιατί δεν θα είστε σείς που θα
μιλάτε, αλλά το Άγιο Πνεύμα που θα
μιλάει από μέσα σας» (Ματθ. 10,19).
Αυτό συνέβαινε και με τους
ολιγογράμματους αλλά φωτισμένους
από το Άγιο Πνεύμα Αποστόλους και
όλους τους Ομολογητές και
Μάρτυρες της πίστεως, όταν τους
καλούσαν σε απολογία στα
δικαστήρια.
…Ανθρωπίνως είναι αδύνατον
να εξηγηθεί, πώς ευρισκαν τη
δύναμη αθώα πρόσωπα, άνθρωποι
ακόμα και ασθενικοί ή υπερήλικες ή
νεαρά παιδιά όχι μόνον να αντέχουν
τα βασανιστήρια αλλά και να
αντιμετωπίζουν τον θάνατο με τον
τρόπο με τον οποίον τον
αντιμετώπιζαν. Το φαινόμενο
παραμένει «υπεράνω πάσης
εξηγήσεως». Μόνον με τη δύναμη
της πίστεως μπορεί να εξηγηθεί.
62
Οι Μάρτυρες μπροστά στους
βασανιστές τους συμπεριφέρονται
με τόση ψυχραιμία και ηρεμία, ώστε
να σχηματίζει κανείς την εντύπωση
ότι δεν γνωρίζουν πως αυτοί είναι οι
μέλλοντες να υποστούν το μαρτύριο.
…Ποια άλλη δύναμη, εκτός
από την πανίσχυρη δύναμη της
πίστεως, ήταν δυνατόν να
καταστήσει τους μάρτυρες ικανούς,
να υφίστανται με τέτοιον τρόπο τα
βασανιστήρια; Φαίνονταν ότι κατά τις
σκληρές εκείνες ώρες των βασάνων
τους δεν αισθάνονταν καν αίσθημα
πόνου. Έδιναν την εντύπωση ότι
είχαν αποδημήσει από το σώμα και
ότι πλέον ήσαν
άγγελοι. Πράγματι, όσα υπέφερε το
σώμα των Μαρτύρων ΄σαν ξένα γι'
αυτούς, διότι η ψυχή τους βρισκόταν
πλέον στον ουρανό.
…Με το ακαταμάχητο εφόδιο
των Αχράντων Μυστηρίων οι
Μάρτυρες αναδεικνύονταν νικητές.
Ο Αγωνοθέτης Κύριος, που έφεραν
μέσα τους, τους παρείχε πολλά
δείγματα της αγάπης Του. Τους
ενίσχυε με ουράνια φωνή. Με
Αγγέλους Του θεράπευε τα
τραύματά τους. Έσβηνε τη φωτιά
στην οποία τους είχαν ρίξει. Και με
ποικίλους άλλους τρόπους τους
βεβαίωνε ότι είναι κοντά τους.
Σε πολλές περιπτώσεις ο
Κύριος ενίσχυε τους Μάρτυρες, με
όράματα, όπως τον Πρωτομάρτυρα
Στέφανον. Αυτά τα θεία οράματα
αποτελούσαν τον αντικατοπτρισμόν
του Αγίου Πνεύματος, την ζώσαν
μετά του Θεού επικοινωνία, την
οποίαν αισθάνονταν τόσο βεβαία,
ώστε να δίνει σ' αυτούς τη θαυμαστή
εκείνη σταθερότητα και τη δύναμη να
αντιμετωπίζουν θαρραλέα και τις
 63

σατανικές ακόμη εφευρέσεις των κάθε κοινωνικής τάξης, ακόμα και

διωκτών τους. από τα περιβάλλοντα των ρωμαίων
…Κάτι ακόμα (που αυτοκρατόρων, γίνονταν χριστιανοί.
διαφοροποιεί τους Μάρτυρες της Έτσι, οι όποιοι καλόπιστοι
πίστεως από τους οπαδούς σημερινοί «λογικοι» προβληματισμοί
οποιασδήποτε ιδεολογίας, που για το μεγαλειώδες «περικείμενον
θυσιάστηκαν για τις ιδέες τους) που ημιν νέφος Μαρτύρων» της
συγκλόνιζε τους διώκτες των Εκκλησίας μάς, καταλήγουν σίγουρα
χριστιανών ήταν οι προσευχές τους στη νικητήρια διαπίστωση: «Τίς
γι' αυτούς, να τους συγχωρήσει ο Θεός μέγας ώς ο Θεός ημών!».
Θεός για τα εγκλήματά http://pateress.blogspot.gr/2011/07/blog-post_31.html

τους. Ακολουθούσαν και στο σημείο

αυτό τον Πρωτομάρτυρα Στέφανον,
που πρόλαβε ενώ τον +6-8, Η Μεταμόρφωση του
λιθοβολούσαν, να ολοκληρώσει την Χριστοῦ
προσευχή του κράζοντας με φωνή Η Μεταμόρφωση του Χριστού
μεγάλη: «Κύριε μη στήσης αυτοις την επάνω στο όρος Θαβώρ έγινε
αμαρτία ταύτην, και τόυτο ειπών λίγο προ του Πάθους Του, και
εκοιμήθη». συγκεκριμένα σαράντα ημέρες
Όλα αυτά είχαν σαν πριν πάθει και σταυρωθεί.
αποτέλεσμα και πολλοί από τους Ἄλλωστε, ο σκοπός της
ειδωλολάτρες, που Μεταμορφώσεως ήταν να
παρακολουθούσαν σε δημόσιους στηριχθούν οι Μαθητές στην
χώρους τα μαρτύρια των πίστη ότι αυτός είναι ο Υιός του
χριστιανών, αλλά ακόμη και οι δήμιοι Θεού και να μη κλονισθούν για
να αναφωνούν: «Μέγας ο Θεός των όσα θα έβλεπαν τις ημέρες
χριστιανών». Πίστευαν στον Χριστό εκείνες.
και ζητουσαν να κατηχηθούν και
Επομένως, κανονικά η
βαπτισθούν. Υπήρχαν και κάποιοι
Μεταμόρφωση του Χριστού
εκείνη την ώρα που ομολογούσαν
την πίστη τους στον Χριστό, ως τον έπρεπε να εορτάζεται τον μήνα
μόνον αληθινόν Θεόν, Μάρτιο, ανάλογα με το πότε
συλλαμβάνονταν και συνόδευαν στο εορτάζεται κάθε χρόνο το
μαρτύριο τους άλλους. Έτσι Πάσχα. Επειδή, όμως, ο χρόνος
λάβαιναν το Άγιο Βάπτισμα του αυτός συμπίπτει με την περίοδο
αίματος, το οποίο η Εκκλησία της Τεσσαρακοστής και δεν θα
αναγνώριζε όπως και το κανονικό, μπορούσε να εορτασθεί
στο Βαπτιστήριο και μάλιστα του πανηγυρικά, γι' αυτό η εορτή
προσέδιδε ακόμη μεγαλύτερη αξία. μεταφέρθηκε την 6ην
Κατόπιν αυτών η Εκκλησία, Αυγούστου. Η ημερομηνία αυτή
αντί να σμικρύνεται με τη θανάτωση δεν είναι τυχαία, αφού
εκατομμυρίων μελών της, προηγείται σαράντα ημέρες από
παρουσίαζε καταπληκτική την εορτή της Υψώσεως του
εξάπλωση σε όλες τις χώρες του Τιμίου Σταυρού (14
γνωστού τότε κόσμου. Άνθρωποι

Σεπτεμβίου), η οποία είναι σαν
την Μ. Παρασκευή.
Η λέξη μεταμόρφωση δηλώνει
την αλλαγή της μορφής. Δηλαδή
σε μια συγκεκριμένη στιγμή ο
Χριστός αποκάλυψε αυτό που
κρυπτόταν, φανέρωσε την δόξα
της θεότητος, με την οποία ήταν
ενωμένη η ανθρώπινη φύση από
την στιγμή της συλλήψεως στην
κοιλία της Θεοτόκου. Ο Χριστός
με την μεγάλη Του φιλανθρωπία
κάλυπτε αυτό που είχε πάντοτε,
ώστε να μη «καούν» οι Μαθητές,
λόγω της ακαταλληλότητός
τους, επειδή δεν είχαν ακόμη
προετοιμασθεί.
Ο Χριστός εκείνη την ώρα
μεταμορφώθηκε, «ουχ ο ουκ ην
προσλαβόμενος, ουδέ εις όπερ
ουκ ην μεταβαλόμενος, αλλ'
όπερ ην τοις οικείους μαθηταίς
εκφαινόμενος» (αγ. Ιωάννης
Δαμασκηνός). Αυτό σημαίνει ότι
ο Χριστός δεν προσέλαβε κάτι
που δεν είχε, ούτε μεταβλήθηκε
σε κάτι που δεν ήταν, αλλά
φανέρωσε στους Μαθητές Του
αυτό που ήταν. Ουσιαστικά όταν
κάνουμε λόγο για Μεταμόρφωση
εννοούμε ότι έδειξε την δόξα της
θεότητός Του, που την κρατούσε
αφανή στο φαινόμενο σώμα,
επειδή οι άνθρωποι δεν
μπορούσαν να την αντικρύσουν.
Ο άγιος Ιωάννης ο ανάβαση στο όρος της θεοπτίας.
Χρυσόστομος θα πει ότι ο
Χριστός δεν έδειξε ολόκληρη την
θεότητα, αλλά μια μικρή
ενέργειά της. Και αυτό το έκανε
αφ' ενός μεν για να
πληροφορήσει για το ποια είναι
64
η θεϊκή δόξα της Βασιλείας, αφ'
ετέρου δε από φιλανθρωπία,
ώστε να μη χάσουν και την ζωή
τους ακόμη, βλέποντας
ολόκληρη την δόξα της
θεότητος. Γι' αυτό, το μυστήριο
της Μεταμορφώσεως είναι και
αποκάλυψη της Βασιλείας, αλλά
και έκφραση της αγάπης και της
φιλανθρωπίας του Θεού.
…Η μεταμόρφωση ΚΑΙ των
Μαθητών έγινε σε όλη τους την
ψυχοσωματική ύπαρξη. Οι
Μαθητές δεν είδαν το θεῖο φως
μόνο με τον νου τους, που είναι
ο οφθαλμός της ψυχής, αλλά και
με αυτές τις σωματικές
αισθήσεις, οι οποίες όμως
προηγουμένως δυναμώθηκαν
από την άκτιστη ενέργεια του
Θεού και μεταμορφώθηκαν για
να τον δουν. Οι σωματικοί
οφθαλμοί είναι τυφλοί ως προς
το φως του Θεού, επειδή οι
οφθαλμοί του ανθρώπου είναι
κτιστοί και δεν μπορούν να δουν
το άκτιστο Φως. Γι' αυτό και
αλλοιώθηκαν από την ενέργεια
του Θεού και αξιώθηκαν να δουν
την δόξα του Θεού (άγ.
Γρηγόριος Παλαμάς).
Οι Πατέρες, μιλώντας για την
Μεταμόρφωση του Χριστού και
την μέθεξη της θείας δόξης,
κάνουν λόγο για προσωπική
Συνεχής είναι η κραυγή της
Εκκλησίας: "λάμψον και ημίν
τοις αμαρτωλοίς το φως σου το
αΐδιον". Και σε μια σχετική ευχή
κατά την πρώτη ώρα
αισθανόμαστε την ανάγκη να

παρακαλέσουμε τον Χριστό:
"Χριστέ, το φως το αληθινόν, το
φωτίζον και αγιάζον πάντα
άνθρωπον ερχόμενον εις τον
κόσμον σημειωθήτω εφ’ ημάς το
φως του προσώπου σου, ίνα εν
αυτώ οψόμεθα φως το
απρόσιτον". Χρειάζεται διαρκής
άνοδος και εξέλιξη. Στην
Εκκλησία ομιλούμε για εξέλιξη
του ανθρώπου όχι από τον
πίθηκο στον άνθρωπο, αλλά από
τον άνθρωπο στον Θεό. Και αυτή
η εκκλησιαστική θεωρία της
εξελίξεως δίνει νόημα ζωής και
ικανοποιεί όλα τα εσωτερικά
προβλήματα και τις υπαρξιακές
ανησυχίες του ανθρώπου.
Η Μεταμόρφωση του Χριστού
μας δείχνει τί ακριβώς είναι η
ορθόδοξη θεολογία. Από την
διδασκαλία της Εκκλησίας
γνωρίζουμε ότι η θεολογία δεν
είναι στοχασμός και εγκεφαλικές
γνώσεις, αλλά μέθεξη της
θεοποιού ενεργείας, θεωρία του
ακτίστου Φωτός καί, βεβαίως,
θέωση του ανθρώπου. Όταν
κάνουμε λόγο για θεολογία
εννοούμε εμπειρία και θεοπτία.
Συμπερασματικά πρέπει να
πούμε ότι η Μεταμόρφωση του
Χριστού αποτελεί κεντρικό
γεγονός στην ζωή του Χριστού,
αλλά και βασικό σημείο στην ζωή
του ανθρώπου. Γι’ αυτό δεν
μπορεί να αναλυθή με καλές,
ηθικές σκέψεις και
συναισθηματικές εξάρσεις, αλλά
μέσα στα πλαίσια της ορθοδόξου
θεολογίας. Άλλωστε, ζούμε μέσα
στην Εκκλησία και δεν
65
επιδιώκουμε απλώς να γίνουμε
καλοί άνθρωποι, αλλά κατά
Χάριν θεοί. Σε αυτό το ύψος μας
καλεί η εκκλησιαστική ζωή και η
ορθόδοξη θεολογία.
Από το βιβλίο «Οι Δεσποτικές Εορτές», Μητροπολίτου
Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιεροθέου
http://www.piles.gr/modules.php?t=172&file=viewtopic
&name=Forums
+15-8, Η Θεοτόκος αρχή και
τέλος της σωτηρίας των
ανθρώπων
Ο βίος της Παναγίας
Η Κυρία Θεοτόκος ήταν 59 ετών,
όταν έμελλε να αποθάνει. Η
Παναγία όταν πήγε στο Ιερόν
ήταν τριών χρόνων. Στο Ιερό
έμεινε δώδεκα έτη και έως να
γεννήσει τον Χριστό, πέρασε
άλλο ένα έτος. Έζησε και με τον
Χριστό άλλα 32 έτη και μετά τη
Σταύρωση και την Ανάσταση
έζησε άλλα ένδεκα χρόνια.
Συνολικά δηλαδή έζησε 59 έτη.
Τρεις ημέρες λοιπόν πριν από
την Κοίμησή Της, φανερώθηκε
σ’ αυτή ο Αρχάγγελος Γαβριήλ
με κλαδί φοινικιάς στο χέρι και
της λέγει. Να γνωρίζεις Κυρία
Θεοτόκε, ότι μετά τρεις ημέρες
πρόκειται να μετατεθείς από τη
γη στους ουρανούς. Γι’ αυτό
ευτρέπισε τον εαυτό σου,
ετοίμασε τα επιτάφιά σου και
ανέμενε την κοίμησή Σου, γιατί
έρχεται ο Υιός Σου να παραλάβει
την Αγία Σου ψυχή. Αμέσως
μετά το άκουσμα αυτό, η
Παναγία σηκώθηκε και ανέβηκε
στο όρος των Ελαιών, εκεί όπου
αναλήφθηκε ο Υιός Της για να
προσευχηθεί.

Όλα τα δέντρα του βουνού
εκείνου τότε κατά θαυμαστό
τρόπο έπεσαν και προσκύνησαν
αυτήν, τη στιγμή που σήκωσε τα
χέρια Της και προσευχόμενη
είπε: «Υιέ μου μονογενές και
αγαπημένε, όπου καταδέχθηκες
να έλθεις επί της γης, να
σαρκωθείς από τα αίματά μου,
εσύ παράλαβέ με και στην
βασιλεία Σου, «σώνει με ο
χωρισμός σου, σώνει με η
στέρησίς σου Υιέ μου ωσάν
ώρισες, ούτω και ποίησον όπου
ειμί εγώ, εκεί και ο διάκονος ο
εμός, αυτό λέγω και εγώ, εκεί
όπου είσαι εσύ Υιέ μου
ηγαπημένε, εκεί με αξίωσαι να
έλθω, ότι η καρδία μου είναι
θλιμμένη δια την αγάπην σου».
Αυτά τα λόγια είπε η Παναγία και
κατέβηκε από το όρος και πήγε
στο σπίτι Της στο χωριό
Γεθσημανή. Η Παναγία είχε δυο
φουστάνια, το ένα το φόρεσε για
την κοίμησή της και το άλλο το
χάρισε σε μία πτωχή γειτόνισσα.
Οι Απόστολοι κηδεύουν τη
Θεοτόκο
Ο Απόστολος Πέτρος και ο
Ιωάννης ο Θεολόγος ήταν σε
κοντινά μέρη και δεν
απομακρύνονταν από την
περιοχή, όσο ζούσε η Κυρία
Θεοτόκος. Ο Απόστολος Πέτρος
είχε πολλή πίστη στην Θεοτόκο,
ενώ ο Ιωάννης ήταν
υιοθετημένος γιος της. Δεν
πήγαιναν λοιπόν πολύ μακριά,
για να υπηρετούν την Παναγία.
Την τρίτη ημέρα, μετά το
μήνυμα του Αρχαγγέλου
66
Γαβριήλ, εκεί που δίδασκαν,
τους άρπαξε κάποιο σύννεφο και
τους μετέφερε στη Γεσθημανή
στο σπίτι της Παναγίας. Κατά
παρόμοιο τρόπο μεταφέρθηκαν
και οι άλλοι Απόστολοι. Στη
Γεθσημανή μεταφέρθηκαν ο
Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης και
ο διδάσκαλός του Άγιος
Ιερόθεος.
Μόλις τους είδε η Παναγία
χάρηκε και τους είπε: «Παιδιά
μου καθίστε να σας
αποχαιρετίσω, γιατί σήμερα
μεταβαίνω στον αγαπημένο μου
Υιό. Γιατί ο Άγγελος Γαβριήλ,
όπου μου ανήγγειλε τη σύλληψη
του Υιού μου, ήλθε πάλι και μου
έδωσε αυτό το κλαδί της
φοινικιάς και μου είπε πως μετά
τρεις ημέρες θα μεταβώ στα
ουράνια, γι΄ αυτό ευχαριστώ τον
Υιό μου και Θεό, επειδή σας
μάζεψε όλους, προκειμένου να
σας δω».
Οι Απόστολοι άρχισαν να
κλαίνε. Τότε δακρυσμένος ο
Ιωάννης λέγει. «Κυρία Θεοτόκε
και μητέρα μου, όταν ο
αγαπημένος Υιός σου ήταν μαζί
μας τον είχαμε για παρηγοριά.
Όταν ανελήφθη στους ουρανούς
άφησε ως παρηγοριά εσένα.
Τώρα που μας αφήνεις και εσύ
ποιόν θα έχουμε παρηγοριά;
Ποιός θα μας διδάσκει και θα μας
καθοδηγεί;
Τότε η Παναγία κλαίγοντας
λέγει: Μη κλαίτε παιδιά μου και
με κάνετε και εμένα να
λυπούμαι. Μην λυπάσθε για το
θάνατό μου. Γιατί μπορεί να

μετατεθώ από τη γη, φίλοι του
Υιού μου, αλλά δεν πρόκειται να
χωρισθώ τόσο από εσάς, όσο και
από όλους αυτούς που με
επικαλούνται. «αμή εγώ θέλω να
είμαι πρέσβυς και μεσίτρια στον
αγαπημένο μου Υιό για όλο το
χριστιανικό γένος. Μη κλαίτε
αλλά κοιτάξτε να με
ενταφιάσετε.
Το λόγο πήρε κατόπιν ο
Απόστολος Παύλος αλλά και ο
Απόστολος Πέτρος αλλά και όλοι
οι υπόλοιποι απόστολοι.
Η Παναγία διδάσκει τους
Αποστόλους
Βλέποντας την αγάπη και τη
θλίψη τους η Παναγία τους
απευθύνει μία τελευταία διδαχή.
«Βλέπετε παιδιά μου τον κόσμο
τούτο; εἶναι σαν πραγματεία. Ο
δε Θεός είναι ως βασιλέας και
εσείς οι δούλοι του αγαπημένου
μου Υιού είστε σαν
πραματευτάδες...Έτσι είστε και
εσείς όλοι οι Απόστολοι του Υιού
μου σας έστειλε ο αγαπημένος
μου Υιός να πάτε στον κόσμο
σαν πραματευτάδες και να
κερδίσετε τις ψυχές των
πλανεμένων ανθρώπων. Και αν
κάποιος από εσάς φίλοι μου και
παιδιά μου, φανεί φίλος του
διδασκάλου του Υιού μου, αυτόν
θέλει να τιμήσει και αυτός στην
βασιλεία του. Και εάν δεν θέλετε
να αρέσετε στον διδάσκαλό σας,
μοναχοί σας θα δεινοπαθήσετε.
Γι’ αυτό παιδιά μου αγαπημένα
τρέξτε να κηρύξετε, να
φωτίσετε, να καθοδηγήσετε τον
πεπλανημένο κόσμο, για να τον
67
κερδίσετε και να τον πάτε στη
βασιλεία του Υιού μου. Μη
φοβάσθε από τους βασιλείς,
όπου μπορούν μόνο το σώμα
σας να βλάψουν ενώ στη ψυχή
σας δεν δύνανται να κάμνουν
τίποτε αλλά να φοβάσθε το Θεό,
όπου δύναται και το σώμα και τη
ψυχή σας να ζημιώσει, όπως
ακριβώς σας το έλεγε ο Υιός μου.
Να έχετε αγάπη και ειρήνη
μεταξύ σας, να χαίρεσθε και να
ευφραίνεσθε γιατί είναι πολύς ο
μισθός σας στην βασιλεία των
ουρανών. Μπορεί, λοιπόν, εγώ
να μεταβαίνω στη βασιλεία του
Υιού μου αλλά πάντοτε θα είμαι
μαζί σας και θα σας στηρίζω και
θα σας παρηγορώ στις θλίψεις
σας.
Αυτά είπε και άλλα πολλά η
Παναγία προς τους Αποστόλους
και ευθύς έκλεισε τους αγίους
της οφθαλμούς και φώναξε
δυνατά: «Υιέ μου εις χείρας σου
παρατίθημι το πνεύμα μου». Και
κοιμήθηκε Καί την μεν αγία της
ψυχή δέχθηκε ο Υιός της στα
χέρια του. Το δε άγιο και
θεοδόχο σώμα της το πήραν
στους ώμους τους οι μαθητές για
να το ενταφιάσουν. Από τη μία
μεριά το κρατούσε ο Ιωάννης ο
Θεολόγος, από την άλλη ο
Πέτρος, από τη τρίτη μεριά ο
Ιάκωβος ο αδελφός του Ιωάννη
και από την άλλη ο Παύλος. Οι
υπόλοιποι Απόστολοι
ακολουθούσαν ψάλλοντες και
υμνούντες.
Τότε κάποιοι φθονεροί Ιουδαίοι
ακούγοντας τους αγγελικούς
 68

ύμνους των Αποστόλων Αυτή τη γιορτή πανηγυρίζομε

επιχείρησαν να πάνε να εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
γκρεμίσουν το κρεβάτι της Και πρέπει να τη γιορτάζουμε με
Παναγίας με το άγιο σώμα της. δοξολογίες και ευχαριστίες και
Όσοι κινήθηκαν εναντίον του με καθαρά την καρδιά μας, και
σκηνώματος και των Αποστόλων όχι να τη γιορτάζουμε με
τυφλώθηκαν! Στον πιο τολμηρό πολυφαγίες, χορούς και
εξ αυτών, που πήγε να πιάσει το μεθύσια, πράγματα που αρέσουν
κρεβάτι, παρενέβη Άγγελος στους δαίμονες.
Κυρίου και αοράτως έκοψε τα Παναγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ
χέρια του. Κατόπιν αυτών οι ημών των αμαρτωλών.
(Θεοπούλα Παναγιώτου)Αποσπάσματα από το βιβλίο "Ο
Ιουδαίοι βλέποντας το θαύμα θησαυρός του Δαμασκηνού"
μετανόησαν και ικέτευαν τους http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=
article&sid=399
Αποστόλους να τους
γιατρέψουν. Οι Απόστολοι +23-8, ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ
διαπίστωσαν ότι μετανόησαν και Ὅταν ἡ ψυχή κατέχεται ἀπό
πήραν το κλαδί της φοινικιάς και τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε, ὤ,
άγγιξαν το πρόσωπο των πῶς εἶναι ὅλα εὐχάριστα,
τυφλωμένων και τα αποκομμένα ἀγαπημένα καί χαρούμενα. Αὐτή
χέρια του άλλου και με τη ἡ ἀγάπη ὅμως συνεπάγεται
βοήθεια της Παναγιάς όλοι θλίψη· κι ὅσο βαθύτερη εἶναι ἡ
γιατρεύτηκαν. ἀγάπη, τόσο μεγαλύτερη εἶναι κι
Η μετάσταση της Θεοτόκου ἡ θλίψη.
Τρεις ημέρες και νύκτες Ἡ Θεοτόκος δέν ἁμάρτησε
παρέμειναν οι Απόστολοι δίπλα ποτέ, οὔτε κἄν μέ τό λογισμό, καί
στον τάφο της Παναγίας. Έλειπε δέν ἔχασε ποτέ τή Χάρη, ἀλλά κι
μόνο ο Απόστολος Θωμάς, όπως Αὐτή εἶχε μεγάλες θλίψεις. Ὅταν
και στην Ανάσταση του Κυρίου. στεκόταν δίπλα στό Σταυρό, τότε
Την τρίτη ημέρα σύννεφο τον ἦταν ἡ θλίψη Της ἀπέραντη σάν
αρπάζει και αυτόν και τον πήγε τόν ὠκεανό κι οἱ πόνοι τῆς ψυχῆς
στον τάφο της Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτεροι
Παναγίας...Παρακαλούσε δε ἀπό τόν πόνο τοῦ Ἀδάμ μετά τήν
τους μαθητές να ανοίξουν τον ἔξωση ἀπό τόν Παράδεισο, γιατί
τάφο, για να ασπασθεί και να κι ἡ ἀγάπη Της ἦταν ἀσύγκριτα
αποχαιρετίσει την Παναγία. μεγαλύτερη ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ
Όταν οι Απόστολοι άνοιξαν τον Ἀδάμ στόν Παράδεισο. Κι ἄν
τάφο, διαπίστωσαν πως το σώμα ἐπέζησε, ἐπέζησε μόνο μέ τή Θεία
απουσίαζε, μετετέθη στους δύναμη, μέ τήν ἐνίσχυση τοῦ
ουρανούς. Μετά λίγες ημέρες η Κυρίου, γιατί ἦταν θέλημά Του νά
Παναγία φανερώθηκε ολόσωμη δῆ τήν Ἀνάσταση κι ὕστερα, μετά
στους Αποστόλους σε μία τήν Ἀνάληψή Του, νά παραμείνη
σύναξη που είχαν. παρηγοριά καί χαρά τῶν

Ἀποστόλων καί τοῦ νέου
χριστιανικοῦ λαοῦ.
Ἐμεῖς δέν φτάνουμε στήν
πληρότητα τῆς ἀγάπης τῆς
Θεοτόκου, καί γι᾽ αὐτό δέν
μποροῦμε νά ἐννοήσωμε πλήρως
τό βάθος τῆς θλίψεώς Της. Ἡ
ἀγάπη Της ἦταν τέλεια.
Ἀγαποῦσε ἄπειρα τόν Θεό καί Υἱό
Της, ἀλλ᾽ ἀγαποῦσε καί τό λαό μέ
μεγάλη ἀγάπη. Καί τί αἰσθανόταν
τάχα, ὅταν ἐκεῖνοι, πού τόσο
πολύ ἀγαποῦσε ἡ Ἴδια καί πού
τόσο πολύ ποθοῦσε τή σωτηρία
τους, σταύρωναν τόν ἀγαπημένο
Υἱό Της;
Αὐτό δέν μποροῦμε νά τό
συλλάβωμε, γιατί ἡ ἀγάπη μας
γιά τό Θεό καί τούς ἀνθρώπους
εἶναι λίγη. Κι ὅμως ἡ ἀγάπη τῆς
Παναγίας ὑπῆρξε ἀπέραντη καί
ἀκατάληπτη, ἔτσι ἀπέραντος
ἦταν κι ὁ πόνος Της πού
παραμένει ἀκατάληπτος γιά μᾶς.
Ἄσπιλε Παρθένε Θεοτόκε,
πές σ᾽ ἐμᾶς τά παιδιά Σου, πῶς
ἀγαποῦσες τόν Υἱό Σου καί Θεό,
ὅταν ζοῦσες στή γῆ; Πῶς
χαιρόταν τό πνεῦμα Σου γιά τό
Θεό καί Σωτῆρα Σου; Πῶς
ἀντίκρυζες τήν ὀμορφιά τοῦ
προσώπου Του; Πῶς
σκεφτόσουν ὅτι Αὐτός εἶναι
Ἐκεῖνος, πού Τόν διακονοῦν μέ
φόβο καί ἀγάπη ὅλες οἱ Δυνάμεις
τῶν οὐρανῶν;
Πές μας, τί ἔνοιωθε ἡ ψυχή
Σου, ὅταν κρατοῦσες στά χέρια
Σου τό Θαυμαστό Νήπιο; Πῶς τό
ἀνέτρεφες; Πῶς πονοῦσε ἡ ψυχή
Σου, ὅταν μαζί μέ τόν Ἰωσήφ Τόν
ἀναζητοῦσες τρεῖς μέρες στήν
69
Ἱερουσαλήμ; Ποιάν ἀγωνία
ἔζησες, ὅταν ὁ Κύριος
παραδόθηκε στήν σταύρωση καί
πέθανε στό Σταυρό;
Πές μας, ποιά χαρά
αἰσθάνθηκες γιά τήν Ἀνάσταση ἤ
πῶς σπαρταροῦσε ἡ ψυχή Σου
ἀπό τόν πόθο τοῦ Κυρίου μετά
τήν Ἀνάληψη;
Οἱ ψυχές μας λαχταροῦν νά
γνωρίσουν τή ζωή Σου μέ τόν
Κύριο στή γῆ· ἀλλά Σύ δέν
εὐδόκησες νά τά παραδώσης ὅλ᾽
αὐτά στή Γραφή, ἀλλά σκέπασες
τό μυστήριό Σου μέ σιγή.
Πολλά θαύματα καί ἐλέη
εἶδα ἀπό τόν Κύριο καί τή
Θεοτόκο, ἀλλά μοῦ εἶναι τελείως
ἀδύνατο ν᾽ ἀνταποδώσω κάπως
αὐτή τήν ἀγάπη.
Τί ν᾽ ἀναταποδώσω ἐγώ
στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, πού δέν
μέ περιφρόνησε ἐνῶ ἤμουν
βυθισμένος στήν ἁμαρτία, ἀλλά
μ᾽ ἐπισκέφθηκε σπλαγχνικά καί
μέ συνέτισε; Δέν Τήν εἶδα, ἀλλά
τό Ἅγιο Πνεῦμα μοῦ ἔδωσε νά
Τήν ἀναγνωρίσω ἀπό τά γεμάτα
χάρη λόγια Tης καί τό πνεῦμα
μου χαίρεται κι ἡ ψυχή μου
παρασύρεται τόσο ἀπό τήν ἀγάπη
πρός Αὐτήν, ὥστε καί μόνη ἡ
ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός Tης
γλυκαίνη τήν καρδιά μου.
Ὅταν ἤμουν νεαρός
ὑποτακτικός, προσευχόμουν μιά
φορά μπροστά στήν εἰκόνα τῆς
Θεομήτορος καί μπῆκε τότε στήν
καρδιά μου ἡ προσευχή τοῦ
Ἰησοῦ κι ἄρχισε ἀπό μόνη της νά
προφέρεται ἐκεῖ.
 70

Μιά ἄλλη φορά ἄκουγα καί Θεό Tης οὔτε τίς θλίψεις τῆς
στήν ἐκκλησία τήν ἀνάγνωση ψυχῆς Tης, κατά τήν ὥρα τῆς
τῶν προφητειῶν τοῦ Ἡσαΐα, καί σταυρώσεως, γιατί οὔτε καί τότε
στίς λέξεις «Λούσασθε καί θά μπορούσαμε νά τά
καθαροί γίνεσθε» (Ἡσ. α ́ 16) συλλάβωμε. Ἡ ἀγάπη Tης γιά τό
σκέφτηκα: «Μήπως ἡ Παναγία Θεό ἦταν ἰσχυρότερη καί
ἁμάρτησε ποτέ, ἔστω καί μέ τό φλογερότερη ἀπό τήν ἀγάπη τῶν
λογισμό;». Καί, ὤ τοῦ θαύματος! Χερουβείμ καί τῶν Σεραφείμ κι
Μέσα στήν καρδιά μου μιά φωνή ὅλες οἱ Δυνάμεις τῶν Ἀγγέλων
ἑνωμένη μέ τήν προσευχή καί Ἀρχαγγέλων ἐκπλήσσονται μ᾽
πρόφερε ρητῶς: «Ἡ Θεοτόκος Αὐτήν.
ποτέ δέν ἁμάρτησε, οὔτε κἄν μέ Παρ᾽ ὅλο πού ἡ ζωή τῆς
τήν σκέψη». Ἔτσι τό Ἅγιο Θεοτόκου σκεπαζόταν, θά
Πνεῦμα μαρτυροῦσε στήν καρδιά λέγαμε, ἀπό τήν ἅγια σιγή, ὁ
μου γιά τήν ἁγνότητά Της. Κύριος, ὅμως, φανέρωσε στήν
Ἐν τούτοις κατά τόν ἐπίγειο Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας πώς ἡ
βίο Tης δέν εἶχε ἀκόμα τήν Παναγία μας ἀγκαλιάζει μέ τήν
πληρότητα τῆς γνώσεως καί ἀγάπη Tης ὅλο τόν κόσμο καί
ὑπέπεσε σ᾽ ὁρισμένα ἀναμάρτητα βλέπει μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ὅλους
λάθη ἀτέλειας. Αὐτό φαίνεται ἀπό τούς λαούς τῆς γῆς καί, ὅπως καί
τό Εὐαγγέλιο· ὅταν ἐπέστρεφε ὁ Υἱός Tης, ἔτσι κι Ἐκείνη
ἀπό τήν Ἱερουσαλήμ, δέν ἤξερε σπλαγχνίζεται καί ἐλεεῖ τούς
πού εἶναι ὁ Υἱός Της καί Τόν πάντες.
ἀναζητοῦσε τρεῖς μέρες μέ τόν Ὤ, καί νά γνωρίζαμε πόσο
Ἰωσήφ (Λουκ. β ́ 44-46). ἀγαπᾶ ἡ Παναγία ὅλους, ὅσους
Ἡ ψυχή μου γεμίζει ἀπό τηροῦν τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ,
φόβο καί τρόμο, ὅταν καί πόσο λυπᾶται καί
ἀναλογίζωμαι τή δόξα τῆς στενοχωριέται γιά κείνους πού
Θεομήτορος. δέν μετανοοῦν! Αὐτό τό
Εἶναι ἐνδεής ὁ νοῦς μου καί δοκίμασα μέ τήν πείρα μου.
φτωχή κι ἀδύναμη ἡ καρδιά μου, Δέν ψεύδωμαι, λέω τήν
ἀλλά ἡ ψυχή μου χαίρεται καί ἀλήθεια ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πώς
παρασύρομαι στό νά γράψω γνωρίζω πνευματικά τήν
ἔστω καί λίγα λόγια γι᾽ Αὐτήν. Ἄχραντη Παρθένο. Δέν Τήν εἶδα,
Ἡ ψυχή μου φοβᾶται νά τό ἀλλά τό Ἅγιο Πνεῦμα μοῦ ἔδωσε
ἀποτολμήση, ἀλλά ἡ ἀγάπη μέ νά γνωρίσω Αὐτήν καί τήν ἀγάπη
πιέζει νά μήν κρύψω τίς Tης γιά μᾶς. Χωρίς τήν
εὐεργεσίες τῆς εὐσπλαγχνίας εὐσπλαγχνία Tης ἡ ψυχή θά εἶχε
Tης. χαθῆ ἀπό πολύν καιρό.
Ἡ Θεοτόκος δέν παρέδωσε Ἐκείνη ὅμως εὐδόκησε νά
στή Γραφή οὔτε τίς σκέψεις Tης μ᾽ ἐπισκεφθῆ καί νά μέ
οὔτε τήν ἀγάπη Tης γιά τόν Υἱό νουθετήση, γιά νά μήν
 71

ἁμαρτάνω. Μοῦ εἶπε: «Δέν μ᾽ Στο Ευαγγέλιο είδαμε το

ἀρέσει νά βλέπω τά ἔργα σου». μεγάλο έγκλημα της
Τά λόγια Της ἦταν εὐχάριστα, αποκεφαλίσεως του Ιωάννου του
ἤρεμα, μέ πραότητα καί προδρόμου «της των οσίων και
συγκίνησαν τήν ψυχή. Πέρασαν δικαίων κορυφαίας ακρότητος».
πάνω ἀπό σαράντα χρόνια, μά ἡ Το δε φοβερό είναι ότι ο Ηρώδης,
ψυχή μου δέν μπορεῖ νά ο διαπράξας αυτό το έγκλημα,
λησμονήση ἐκείνη τή γλυκειά «εφοβείτο τον Ιωάννην, ειδώς
φωνή καί δέν ξέρω πῶς νά αυτόν άνδρα δίκαιον και άγιον».
εὐχαριστήσω τήν ἀγαθή καί Θα μας δοθεί σήμερα η ευκαιρία
σπλαγχνική Μητέρα τοῦ Θεοῦ. να δούμε με μεγάλη συντομία
Ἀληθινά, Αὐτή εἶναι ἡ μερικές πτυχές της ζωής του
βοήθειά μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ Προφήτου, ο οποίος κατά τον
καί μόνο τ᾽ ὄνομά Της χαροποιεῖ λόγο του αγίου Γρηγορίου του
τήν ψυχή. Ἀλλά κι ὅλος ὁ Παλαμά, ανεδείχθη «έμψυχον
οὐρανός κι ὅλη ἡ γῆ χαίρονται μέ της Χάριτος όργανον»,
τήν ἀγάπη Tης. «περιφανές καταγώγιον των
Ἀξιοθαύμαστο κι χαρισμάτων του Πνεύματος»,
ἀκατανόητο πράγμα. Ζῆ στούς «πάσης αρετής και ευσεβείας
οὐρανούς καί βλέπει ἀδιάκοπα στήλη». Όντως υπήρξε
τήν δόξα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά δέν «χαριτωμένος» άνθρωπος και
λησμονεῖ κι ἐμᾶς τούς φτωχούς μέσα από το πρίσμα αυτό πρέπει
κι ἀγκαλιάζει μέ τήν εὐσπλαγχνία να εξεταστη όλη του η ζωή.
Της ὅλη τή γῆ κι ὅλους τούς Χάρη και έλεγχος
λαούς. Είναι γνωστά τα
Κι Αὐτή τήν Ἄχραντη περιστατικά που οδήγησαν τον
Μητέρα Του ὁ Κύριος τήν ἔδωσε Προφήτην στο μαρτυρικό τέλος.
σ᾽ ἐμᾶς. Αὐτή εἶναι ἡ χαρά καί ἡ Ο Πρόδρομος ήλεγξε δριμύτατα
ἐλπίδα μας. Αὐτή εἶναι ἡ την παρανομία του Ηρώδη
πνευματική μας Μητέρα καί λέγοντας «ουκ έξεστί σοι έχειν
βρίσκεται κοντά μας κατά τή την γυναίκα του αδελφού σου»
φύση σάν ἄνθρωπος καί κάθε και αυτό δημιούργησε το μίσος
χριστιανική ψυχή ἑλκύεται ἀπό της Ηρωδιάδος με αποτέλεσμα
τήν ἀγάπη πρός Αὐτήν. τον θάνατο του Προφήτου.
Ἁγίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου Από το
ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ
βιβλίο-Η
Αυτήν την ενέργεια του
http://ahdoni.blogspot.com/2010/08/blog- Βαπτιστού χρησιμοποιούν πολλοί
post_02.html
+29-8, «Το έμψυχον της για να δικαιολογήσουν τις δικές
Χάριτος όργανον» τους ελεγκτικές ενέργειες. Όσοι
«Ο γαρ Ηρώδης εφοβείτο τον σήμερα έχουν σκοπό της ζωής
Ιωάννην, ειδώς αυτόν άνδρα τους να ελέγχουν διαρκώς τα
δίκαιον και άγιον». κακώς κείμενα στην κοινωνία και
την Εκκλησία, καθώς επίσης και

υψηλά ισταμένους ανθρώπους,
φέρνουν σαν παράδειγμα την
περίπτωση του Ιωάννου
αγνοώντας ίσως ότι αυτή η
περίπτωση είναι εναντίον της
νοοτροπίας τους. Και να γιατί.
Ο Τίμιος Πρόδρομος ήταν
γεμάτος από Άγιον Πνεύμα.
Έλαβε το Άγιον Πνεύμα, ενώ
ήταν ακόμη εξ μηνών έμβρυον
στην κοιλία της μητέρας του
Ελισάβετ. Ο αρχάγγελος Γαβριήλ
είπε στον πατέρα του Ζαχαρία:
«και Πνεύμα Αγίου πλησθήσεται
έτι εκ κοιλίας μητρός αυτού»
(Λουκά α’ 15). Και πράγματι.
Όταν η Παναγία μετά τον
Ευαγγελισμό της, επισκέφθηκε
την Ελισάβετ που περνούσε τον
έκτο μήνα της κυήσεώς της,
«εσκίρτησε το βρέφος εν τη
κοιλία αυτής (ο Τίμιος
Πρόδρομος) και επλήσθη
Πνεύματος Αγίου η Ελισάβετ και
ανεφώνησε…» (Λουκά α’ 41).
Καθώς βλέπουμε ο Τίμιος
Πρόδρομος από την μήτρα της
μητέρας του εδέχθη «την
τελειότητα του μέλλοντος
αιώνος» και αναγνωρίζει εν Αγίω
Πνεύματι τον Χριστό. Μάλιστα
κατά ομιλία του αγίου Γρηγορίου
του Παλαμά, ο Τίμιος Πρόδρομος
«φθάνει και υπερβαίνει την
αμφοτέρων των Προφητών»
(Ησαΐου και Ηλιού) τελειότητα
έτι εν εμβρύοις ων». Αναγνωρίζει
τον Χριστό και επειδή ως
έμβρυον δεν έχει φωνήν
«ανυμνεί ταύτην (την θεϊκήν
παρουσίαν) εκείθεν δια της
μητρικής γλώσσης θεολογών».
72
Όχι μόνον έγινε Προφήτης από
έμβρυο, αλλά μετέδωσε το
προφητικό χάρισμα και στην
μητέρα του, την οποία κατέστησε
Προφήτιδα. Έτσι πριν έλθει
ακόμη στον κόσμο ανεδείχθη
«υπερκόσμιος».
Εκτός αυτού όλη η ζωή του
Προδρόμου υπήρξε θαυμαστή.
«Υπέρ άπαντας θαύμα θαυμάτων
εστίν». Επιγραμματικά να
ενθυμηθούμε ότι από μικρή
ηλικία ζούσε στην έρημο, ότι
αξιώθηκε της μεγάλης τιμής να
βαπτίσει τον Κύριο, ότι
επαινέθηκε από τον Χριστό και
ότι έδωσε τους μαθητάς του στον
Κύριο. Έτσι προετοίμασε το
έδαφος, ετοίμασε τον δρόμο για
το ευαγγελικό κήρυγμα.
Ύστερα από αυτά
δημιουργούνται πολλά
ερωτήματα.
Μπορεί ο Τίμιος Πρόδρομος
να αποτελέσει υπόδειγμα για
εκείνους που δεν έχουν λάβει
αισθητά το Πανάγιον Πνεύμα,
που δεν είναι «χαριτωμένοι»,
αλλά τις περισσότερες φορές
ελέγχουν από δική τους
εσωτερική ανασφάλεια και
ψυχική ασθένεια; Μπορεί δηλ. ο
καθένας, όντας άγευστος της
πνευματικής ζωής και μη έχοντας
πνευματική εμπειρία να
ασχολήται με τον έλεγχο
προσώπων και πραγμάτων; Αυτό
το έργο το κάνει η Εκκλησία δια
των αγίων της, όταν χρειασθεί,
και τότε ο έλεγχος ωφελεί και
θεραπεύει, ειρηνεύει.
Χάρη και ηλικία

Συνήθως ενθυμούμενοι την
μεγάλη αυτή προφητική μορφή ο
νους μας πηγαίνει σε ένα
γέροντα Προφήτη και αγνοούμε
ότι ο Πρόδρομος μαρτύρησε
γύρω στα 30 του χρόνια. Επίσης,
όπως είδαμε προηγουμένως,
έλαβε το Άγιο Πνεύμα από την
κοιλιά της μητέρας του, πριν
έλθει στον κόσμο. Αυτό μας δίνει
την αφορμή να υπογραμμίσουμε
δύο σημεία.
Πρώτον. Χωρίς να
παραγνωρίζουμε την αξία της
γενικής και πνευματικής πείρας
για την χριστιανική ζωή,
εντούτοις ξέρουμε καλά ότι η
πνευματική ζωή είναι έλευση του
Παρακλήτου στην καρδιά του
ανθρώπου. Και το Πανάγιο
Πνεύμα «όπου θέλει πνει». Έτσι
είναι δυνατόν ένα μικρό παιδί να
έχει μεγάλη Χάρη και να
θεολογεί από την ενέργεια του
Παναγίου Πνεύματος, ενώ ένας
μεγάλης ηλικίας Χριστιανός να
αγνοεί όλη αυτή την πορεία της
θείας Χάριτος. Επομένως δεν
είναι απαραίτητη η σύνδεση της
Χάριτος με την ηλικία. Υπάρχουν
άνθρωποι που από την αρχή της
πνευματικής τους ζωής
αξιώθηκαν μεγάλων χαρισμάτων
του Παναγίου πνεύματος, που
άλλοι δεν αξιώθηκαν ποτέ ή
αξιώθηκαν στο τέλος της ζωής
τους. Έτσι εξηγείται ότι μέσα
στην λατρεία και κατά την
διάρκεια των μυστηρίων είναι
δυνατόν τα παιδιά να
καταλάβουν πολλά πράγματα
73
που αδυνατούν να κατανοήσουν
οι μεγαλύτεροι στην ηλικία.
Δεύτερον. Οι γονείς,
ιδιαιτέρως οι μητέρες, έχουν
καθήκον να προσεύχωνται για τα
παιδιά τους, ιδίως για τα έμβρυα
που φέρουν μέσα τους. Είναι
παρατηρημένο ότι για να μάθει
κανείς να προσεύχεται πρέπει να
υπάρχουν μερικές απαραίτητες
προϋποθέσεις. Μεταξύ αυτών
είναι το να ζει σε μια ατμόσφαιρα
προσευχής και να έχει αίμα
προσευχομένων γονέων. Γι’ αυτό
οι μητέρες πρέπει να
προσεύχονται για τα παιδιά τους
τόσο κατά την διάρκεια της
εγκυμοσύνης, όσο και καθ’ όλη
την ανάπτυξή τους. Τότε ο Θεός
θα στέλνει την Χάρη Του και θα
ενεργεί ευεργετικά στην ζωή
τους.
Χάρη και θάνατος
Η αποκεφάλιση του Τιμίου
Προδρόμου, δηλ. η βίαιη έξοδός
του από την ζωή αυτή ήταν η πιο
φυσική κατάσταση. Πως
εξηγείται αυτό; Κατά τον άγιο
Γρηγόριο τον Παλαμά ο
Πρόδρομος «δεν έπρεπε να
υποστεί τον φυσικό θάνατο, διότι
αυτός είναι η καταδίκη της
παραβάσεως του Αδάμ, της
οποίας δεν ήταν οφειλέτης ο
υπηρέτης της εντολής, ο
υπήκοος στον Θεό από την
μήτρα της μητρός του. Οι άγιοι
πρέπει να θυσιάζουν την ζωή
τους υπέρ της αρετής και της
ευσεβείας κατά την εντολή του
Κυρίου. Γι’ αυτό για τους αγίους
της εκκλησίας κατάλληλος
 74

μάλλον είναι ο υπέρ του καλού φυσικά. Ο έλεγχος γίνεται

βίαιος θάνατος. Έτσι και ο Κύριος θεραπεία και ευλογία. Η μικρή
εγεύθη του θανάτου. Ο ηλικία γίνεται άμβωνας ουράνιας
Πρόδρομος έπρεπε να είναι διδασκαλίας. Το μαρτύριο και ο
πρόδρομος και του θανάτου του θάνατος γίνονται ύμνος και δόξα.
Χριστού…». Ας έχουμε τις ευχές του
Αυτό συμβαίνει με τους Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού
αγίους. Ξέρουμε από την Ιωάννου.
«Όσοι Πιστοί», Εκδόσεις Ι.Μ. Γενεθλίου της Θεοτόκου
Βιβλικοπατερική διδασκαλία ότι ο (Λιβαδειά)
φυσικός θάνατος είναι http://clubs.pathfinder.gr/Arxontariki/581085?file=35&f
older=74432
αποτέλεσμα του πνευματικού
θανάτου, της απομακρύνσεως
από τον Θεό, λόγω της αμαρτίας.
Το κέντρον του θανάτου είναι η
αμαρτία. Με το άγιο Βάπτισμα με
το οποίο επιτυγχάνουμε την
κοινωνία με τον Χριστό
καταργείται το κράτος της
αμαρτίας, οπότε φυσικώ τω
τρόπω πρέπει να καταργείται και
ΤΟ
ο θάνατος. Αν μετά το άγιο
ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Βάπτισμα υφίσταται ακόμη ο ΧΡΗΣΤΟΥ Γ. ΓΚΟΤΣH
θάνατος αυτό συμβαίνει γιατί Ὀλίγας ἡμέρας μετά τήν
παραμένει το φθαρτό της ἔναρξιν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ
φύσεως, όχι πλέον σαν καταδίκη ἔτους, τήν 8ην Σεπτεμβρίου, ἡ
της αμαρτωλής φύσεως, αλλά Ἐκκλησία μας πανηγυρίζει «τό
σαν μέσο καταδίκης και Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας
καταργήσεως της αμαρτίας, Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί
όπως ακριβώς μετά την ἀειπαρθένου Μαρίας».
αναμάρτητη γέννηση του Διά τό γεγονός αὐτό τά
Χριστού παρέμεινε το φθαρτό Εὐαγγέλια σιγοῦν. Ἡ ἴδια
του σώματος χάριν των ἄλλωστε σιγή ἁπλώνεται γύρω
σωτηριωδών παθών. Έτσι ο πιο ἀπό τό μεγαλύτερον μέρος τῆς
φυσικός τρόπος εξόδου του ζωῆς τῆς Θεοτόκου. Ἐλάχιστοι
ανθρώπου του Θεού είναι η βίαιη εἶναι καί οἱ λόγοι της, πού
έξοδος, γι’ αυτό και οι πιο διεσώθησαν. Ἀρκεῖ νά
εκλεκτοί άνθρωποι, φεύγουν δια σημειωθῇ, ὅτι ἡ προτροπή
μαρτυρικού θανάτου. πρός τούς ὑπηρέτας κατά τό
Επομένως αδελφοί, όταν ο θαῦμα ἐν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας
άνθρωπος λαμβάνει την θεία «ὅ,τι ἄν λέγῃ (ὁ Χριστός) ὑμῖν,
Χάρη τότε όλα αλλάζουν. Τα πιο ποιήσατε» (Ἰω. 2, 5) εἶναι οἱ
παράξενα γίνονται τα πιο τελευταῖοι της λόγοι, πού
 75

ἀναφέρουν τά Εὐαγγέλια. Ἀπό του, καθώς καί τάς προσευχάς

τότε (τό θαῦμα ἔγινε κατά τάς καί τάς νηστείας του διά τήν
ἀρχάς τοῦ πρώτου ἔτους τῆς ἀπόκτησιν τέκνου.
δημοσίας δράσεως τοῦ Ἐκτός ἀπό τό
Κυρίου) καί εἰς τό ἑξῆς ἡ Πρωτευαγγέλιον, ἕνα ἄλλο
Θεοτόκος παρακολούθησε μέ ἀπόκρυφον Εὐαγγέλιον, τό
σιωπήν τήν δρᾶσιν τοῦ Υἱοῦ λεγόμενον τοῦ Ψευδο-
της καί σιωπηλή ἔπνιξε τόν Ματθαίου, πού συμφωνεῖ
πόνον της κάτω ἀπό τόν βασικῶς μέ τό
Σταυρόν Του. Πρωτευαγγέλιον, ὁμιλεῖ διά
Τά κενά τῶν Εὐαγγελίων τήν Γέννησιν τῆς Θεοτόκου.
περί τοῦ βίου τῆς Ὑπεραγίας Διά νά κατανοήσωμεν τά
Θεοτόκου συμπληρώνουν αἱ εἰκονιζόμενα εἰς τήν
ἀπόκρυφοι διηγήσεις. Αὐταί, παράστασιν τῆς Γεννήσεως τῆς
γραμμέναι ἀπό εὐσεβεῖς Θεοτόκου, πρέπει νά
συγγραφεῖς καί πλουτισμέναι παραθέσωμεν μερικά
ἀπό τήν φαντασίαν των, ἀποσπάσματα ἀπό τήν
δίδουν πληροφορίας διά τήν διήγησιν τοῦ Ἰακώβου:
Γέννησίν της, τήν παιδικήν της «Καί ἰδού ἄγγελος Κυρίου
ἡλικίαν, τήν Κοίμησίν της. Ἡ ἐπέστη λέγων αὐτῇ· Ἄννα
Ἐκκλησία ἐπῆρεν ἀπό τά Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος τῆς
κείμενα αὐτά τάς παραδόσεις, δεήσεώς σου, καί συλλήψει
πού ἐθεώρησεν ἀληθινάς καί καί γεννήσεις, καί
τάς διεφύλαξεν εἰς τάς ἑορτάς, λαληθήσεται τό σπέρμα σου ἐν
τούς ὕμνους, τάς εἰκόνας, πού ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ… Καί ἰδού
ἔγιναν μέ τό ὑλικόν των. ἦλθον ἄγγελοι δύο λέγοντες
Μία ἀπό τάς ἀποκρύφους αὐτῇ· Ἰδού Ἰωακείμ ὁ ἀνήρ σου
διηγήσεις εἶναι τό ἔρχεται μετά τῶν ποιμνίων
«Πρωτευαγγέλιον τοῦ αὐτοῦ. Ἄγγελος γάρ Κυρίου
Ἰακώβου». κατέβη πρός αὐτόν λέγων·
Τό Πρωτευαγγέλιον τοῦ Ἰωακείμ Ἰωακείμ, ἐπήκουσε
Ἱακώβου διηγεῖται μεταξύ Κύριος ὁ Θεός τῆς δεήσεώς
ἄλλων καί τά τῆς Γεννήσεως σου· κατάβηθι ἐντεῦθεν· ἰδού
τῆς Θεομήτορος. Ἀπό αὐτό γάρ ἡ γυνή σου Ἄννα ἐν
μανθάνομεν τά ὀνόματα τῶν γαστρί λήψεται… Καί ἰδού
γονέων της, πού εἶναι Ἰωακείμ Ἰωακείμ ἧκε μετά τῶν
καί Ἄννα, τήν ἀτεκνίαν των, ποιμνίων αὐτοῦ, καί ἔστη Ἄννα
τήν καταγωγήν τοῦ Ἰωακείμ πρός τήν πύλην καί εἶδε τόν
ἀπό τό βασιλικόν γένος τοῦ Ἰωακείμ ἐρχόμενον, καί
Δαβίδ κ. ἄ. Ἐδῶ βλέπομεν τήν δραμοῦσα ἐκρεμάσθη εἰς τόν
θλῖψιν καί τά δάκρυα τοῦ τράχηλον αὐτοῦ…
ἀνδρογύνου διά τήν ἀτεκνίαν Ἐπληρώθησαν δέ οἱ μῆνες
 76

αὐτῆς· ἐν δέ τῷ ἐνάτῳ μηνί τεχθεῖσα μητρός, ἔτεκεν ἐν

ἐγέννησεν Ἄννα. Καί εἶπεν τῇ σαρκί τῶν ἁπάντων Θεόν,
μαίᾳ· Τί ἐγέννησα; Ἡ δέ εἶπεν· ὑπέρ φύσιν ἐξ ἀσπόρου
Θῆλυ· Καί εἶπεν Ἄννα· γαστρός…».
Ἐμεγαλύνθη ἡ ψυχή μου ἐν τῇ Ὅπως βλέπομεν εἰς ὅλα
ἡμέρα ταύτῃ· καί ἀνέκλινεν σχεδόν τά τροπάρια τῆς ἱερᾶς
αὐτήν. Πληρωθεισῶν δέ τῶν Ἀκολουθίας τοῦ Γενεθλίου τῆς
ἡμερῶν ἀπεσμήξατο Ἄννα, καί ὑπεραγίας Θεοτόκου, οἱ ἱεροί
ἔδωκεν μασθόν τῇ παιδί, καί ὑμνογράφοι τονίζουν,
ἐπωνόμασε τό ὄνομα αὐτῆς παραλλήλως πρός τήν
Μαριάμ». Γέννησιν τῆς Παναγίας, καί
Ὅπως βλέπομεν εἰς τήν τόν ρόλον της ὡς Μητρός τοῦ
ἀνωτέρω διήγησιν, ἡ Γέννησις Θεοῦ. Ἀκόμη εἰς τήν λύσιν τῆς
τῆς Παναγίας ἀναγγέλλεται στειρώσεως τῆς Ἄννης
ὑπό τοῦ ἀγγέλου ὕστερα ἀπό διαβλέπουν κατά τήν
μακράν περίοδον ἀτεκνίας τῶν διδασκαλίαν τῶν Πατέρων τῆς
γονέων της. Ἄγγελος Ἐκκλησίας τήν λύσιν τῆς
ἀναγγέλλει τήν γέννησιν καί στειρώσεως τῆς ἀνθρωπίνης
ἄλλων βιβλικῶν προσώπων: φύσεως, ἡ ὁποία θά ἀπολαύσῃ
τοῦ Σαμψών, τοῦ Σαμουήλ, τούς καρπούς τῆς θείας
τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Χάριτος. Ἡ Χάρις αὐτή
Ἡ Γέννησις ὅμως τῆς Παναγίας «καρπογονεῖν λαμπρῶς
διαφέρει, διότι εἶναι «τοῦ Ἀδάμ ἀπάρχεται» μέ τήν Γέννησιν
ἡ ἀνάπλασις καί τῆς Εὔας ἡ τῆς Θεοτόκου.
ἀνάκλησις· τῆς ἀφθαρσίας ἡ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ
πηγή καί τῆς φθορᾶς «Ἡ Γέννησις τῆς Θεοτόκου»
ἀπαλλαγή, δι᾽ ἧς ἡμεῖς Ὁ βυζαντινός ἁγιογράφος
ἐθεώθηεν καί τοῦ θανάτου τῆς εἰκόνος τῆς Γεννήσεως τῆς
ἐλυτρώθημεν…» (Δοξαστικόν Θεοτόκου ἀκολουθεῖ εἰς τήν
τῆς Λιτῆς τοῦ πλ. δ’ ἤχου). ἔνταξιν τῶν σχετικῶν σκηνῶν
Τήν σύγκρισιν μεταξύ τῆς τό ἀπόκρυφον
μητρός τῆς Παναγίας καί Πρωτευαγγέλιον τοῦ Ἰακώβου
ἄλλων ἀτέκνων γυναικῶν τῆς διά νά ὑπογραμμίσῃ τήν
Ἁγίας Γραφῆς κάνει ὡραιότατα θαυματουργικήν Γέννησιν τῆς
τό γ’ Στιχηρόν τοῦ Ἑσπερινοῦ Θεοτόκου. Ταυτοχρόνως ὅμως
τῆς ἑορτῆς τοῦ πλ. β’ ἤχου: μένει πιστός εἰς τήν
«Εἰ καί θείῳ βουλήματι διδασκαλίαν τῆς Ἐκκλησίας
περιφανεῖς στεῖραι γυναῖκες του, ὅπως τήν βλέπομεν εἰς τά
ἐβλάστησαν, ἀλλά πάντων ἡ τροπάρια τῆς ἑορτῆς. Διά
Μαρία τῶν γεννηθέντων τοῦτο ἐνῷ εἰκονίζει τήν
θεοπρεπῶς ὑπερέλαμψεν· ὅτι Θεοτόκον ἐντός λίκνου, ὡς
καί ἀγόνου παραδόξως βρέφος ἐσπαργανωμένον, δέν

παραλείπει νά ἐπιγράψῃ
ὑπεράνω τῆς κεφαλῆς της τά
συνήθη συμπιλήματα ΜΡ- ΘΥ
(Μήτηρ Θεοῦ).
Εἰς ὅλα σχεδόν τά τροπάρια
τόσον τῆς ἑορτῆς τῆς
Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου,
ὅσον καί τῆς Συλλήψεως τῆς
Ἁγίας Ἄννης (9 Δεκεμβρίου),
τονίζεται ὅτι ἡ γεννηθεῖσα ἤ
συλληφθεῖσα παιδίσκη εἶναι
Μητέρα τοῦ Θεοῦ.
Εἰς τήν εἰκόνα, δεσπόζει ἡ
μορφή τῆς Ἁγίας Ἄννης, πού
εἰκονίζεται μισοκαθισμένη εἰς
τό κρεββάτι. Μέ τήν ἀριστεράν
της χεῖρα, πού μόλις
προβάλλει ἀπό τό ὁλοκόκκινον
μαφόριόν της, στηρίζει τήν
κεκλιμένην κεφαλήν της. Αἱ
εὐσεβεῖς σκέψεις, εἰς τάς
ὁποίας ἔχει βυθισθῆ λόγῳ τοῦ
παραδόξου θαύματος,
διαβάζονται εἰς τήν λυπηράν
ἔκφρασιν τοῦ προσώπου της.
Εἰς τό μέσον τῆς εἰκόνος
εἰκονίζονται αἱ δοῦλαι, αἱ
«παιδίσκαι», πού σπεύδουν νά
δώσουν φαγητόν εἰς τήν λεχώ
καί νά τήν περιποιηθοῦν. Ἡ
μεσαία ἴσως νά εἶναι ἡ Ἰουδίθ,
τήν ὁποίαν κατ᾽ ὄνομα
ἀναφέρει τό Πρωτευαγγέλιον
τοῦ Ἰακώβου. Μία ἀπό τάς
δούλας μέ ριπίδιον κάμνει
ἀέρα εἰς τήν Ἄννα.
Ἡ σκηνή εἰς τό ἄνω
ἀριστερόν μέρος τῆς εἰκόνος
ἔχει ἐμπνευσθῆ ἀπό τήν
συνάντησιν τοῦ Ἰωακείμ καί
τῆς Ἄννης μετά τήν
ἀναγγελίαν ὑπό τοῦ ἀγγέλου
77
περί ἀποκτήσεως τέκνου. Οἱ
δύο εὐτυχισμένοι γονεῖς
ἐναγκαλίζονται καί ἀσπάζονται
εἰς τήν πύλην τοῦ σπιτιοῦ των
(ἤ κατά τόν Ψευδο-Ματθαῖον
εἰς τήν Χρυσῆν πύλην τῆς
πόλεως). Ἡ Ἁγία Ἄννα λέγει
εἰς τόν ἄνδρα της κατά τό
Πρωτευαγγέλιον: «Νῦν οἶδα
ὅτι Κύριος ὁ Θεός εὐλόγησέ με
σφόδρα…».
Εἰς τό δεξιόν μέρος τῆς
εἰκόνος εἰκονίζεται ὁ Ἰωακείμ
εἰς στάσιν προσευχῆς. Εἰς
αὐτήν τήν ἱεράν στιγμήν τόν
εὑρῆκεν ὁ ἄγγελος, πού τοῦ
μετέφερε τήν χαρμόσυνον
εἴδησιν. Ὁ Ἰωακείμ εὑρίσκεται
ἀπέναντι ἀπό τήν Θεοτόκον,
ἔχει ἐστραμμένον τό βλέμμα
του πρός αὐτήν καί συνομιλεῖ
μαζί της.
Πλησίον τῆς νεογεννήτου
Παναγίας κάθηται γνέθουσα
μία παιδίσκη.
Εἰς τήν ὅλην εἰκόνα
κυριαρχεῖ ὁ τόνος τῆς χαρᾶς.
Τά χρώματα τῶν ἐνδυμάτων
καί τῶν ἀρχιτεκτονημάτων
εἶναι ζωηρά, τά πρόσωπα
φωτεινά, ὅπως ἄλλωστε
ταιριάζει εἰς τήν γέννησιν
τέκνου ὕστερα ἀπό πολλά
χρόνια ἀναμονῆς.
Κλείομεν τήν ἀνάλυσιν τῆς
εἰκόνος τῆς Γεννήσεως τῆς
Θεοτόκου μέ ἀπόσπασμα ἀπό
τόν λόγον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου
Δαμασκηνοῦ εἰς τό Γενέσιον
τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου:
«Ὦ ζεῦγος λογικῶν
τρυγόνων Ἰωακείμ καί Ἄννα τό
 78

σωφρονέστατον. Ὑμεῖς τόν Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο

τῆς φύσεως νόμον, τήν οποίος χαρακτηρίζεται ως το
σωφροσύνην, τηρήσαντες τῶν «καύχημά» Της και η «δόξα»
ὑπέρ φύσιν κατηξιώθητε· Της. Πηγές της εκκλησιαστικής
τετόκατε (=ἔχετε γεννήσει) μας ιστορίας αναφέρουν ότι η
γάρ τῷ κόσμῳ Θεοῦ μητέρα εορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης
ἀπείρανδρον. Ὑμεῖς εὐσεβῶς είχε καθιερωθεί από τα αρχαία
καί ὁσίως ἐν ἀνθρωπίνῃ φύσει χρόνια, ίσως μάλιστα να είχε
πολιτευσάμενοι, ὑπέρ καθιερωθεί και από αυτόν τον
ἀγγέλους καί τῶν ἀγγέλων Μέγα Κωνσταντίνο, κατά
δεσπόζουσαν νῦν θυγατέρα προτροπή προφανώς της
τετόκατε. Ὦ θυγάτριον μητέρας του αγίας Ελένης,
ὡραιότατον καί γλυκύτατον· αμέσως μετά την εύρεση του
ὦ κρίνον ἀναμέσον τῶν Τιμίου Ξύλου στα Ιεροσόλυμα,
ἀκανθῶν ἐκφυέν ἐξ γύρω στο 330 μ.Χ.
εὐγενεστάτης καί Η τιμή προς τον Τίμιο
βασιλικωτάτης ρίζης Σταυρό ανάγεται στους
δαβιτικῆς… Ὦ ρόδον ἐξ αποστολικούς χρόνους. Οι
ἀκανθῶν τῶν Ἰουδαίων φυέν επιστολές του αποστόλου
καί εὐωδίας θείας πληρῶσαν Παύλου είναι γεμάτες από χωρία
τά σύμπαντα. Ὦ θύγατερ Ἀδάμ με τα οποία ο μέγας απόστολος
καί μήτηρ Θεοῦ. Μακαρία ἡ εξαίρει τον ρόλο του Σταυρού
ὀσφύς καί ἡ γαστήρ ἐξ ὧν στην διαδικασία της σωτηρίας
ἀνεβλάστησας· μακάριαι αἱ του κόσμου. Πρώτος ο Παύλος
ἀγκάλαι αἵ σε ἐβάστασαν καί ομίλησε για την καύχηση του
χείλη τά τῶν ἁγνῶν Σταυρού του Χριστού. Οι
φιλημάτων σου ἀπολαύσαντα, αποστολικοί Πατέρες ομιλούν
μόνα τά γονικά, ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν και αυτοί με σεβασμό και τιμή
ἀειπαρθενεύουσα». προς το ιερό σύμβολο, μέσω του
http://www.imkby.gr/theomitorika/gkotsi_2.htm
οποίου έγινε η καταλλαγή με το
Θεό και επιτεύχθηκε η σωτηρία
+14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, Η με την απολυτρωτική θυσία του
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ Χριστού.
ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ Οι κατακόμβες είναι
ΣΤΑΥΡΟΥ γεμάτες από χαραγμένους
«ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΣΟΥ σταυρούς. Οι διωκόμενοι
ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ ΔΕΣΠΟΤΑ» χριστιανοί από τους φανατικούς
Η Παγκόσμια Ύψωση του ειδωλολάτρες θεωρούσαν τους
Τιμίου Σταυρού αποτελεί έναν εαυτούς τους τύπους του αδίκως
σπουδαίο εορτολογικό σταθμό παθόντος Κυρίου Ιησού
του εκκλησιαστικού έτους. Στις Χριστού. Πίστευαν ότι εξαιτίας
14 Σεπτεμβρίου σύμπασα η της πίστεώς τους στο Χριστό
Ορθοδοξία τιμά τον Σταυρό του

έφεραν και αυτοί το δικό τους
σταυρό, γι΄ αυτό το ιερό αυτό
σύμβολο ήταν τόσο αγαπητό σε
αυτούς. Αυτό τους εμψύχωνε
και τους έδινε τη δύναμη του
μαρτυρίου.
Η δύναμη του Τιμίου
Σταυρού φάνηκε στο θαυμαστό
όραμα του Μεγάλου
Κωνσταντίνου, στα 312, ενώ
βάδιζε εναντίον του Μαξεντίου
κοντά στη Ρώμη. Ο Παράλληλα
Κωνσταντίνος εξέφραζε την νέα
εποχή, σε αντίθεση με τους
συναυτοκράτορές του, οι οποίοι
εξέφραζαν και προσπαθούσαν
να συντηρήσουν τον παλιό
κόσμο, που κατέρρεε ραγδαία. Ο
μεγάλος αυτοκράτορας είδε
στον ουρανό, ημέρα μεσημέρι,
το σημείο του σταυρού,
σχηματισμένο με αστέρια, και
την επιγραφή «ΕΝ ΤΟΥΤΩ
ΝΙΚΑ», επίσης σχηματισμένη με
αστέρια. Ήταν η 28η Οκτωβρίου
312. Από εκείνη την ώρα έδωσε
διαταγή το σημείο αυτό να γίνει
το σύμβολο του στρατού του.
Χαράχτηκε παντού, στις ασπίδες
των στρατιωτών, στα κράνη, στα
λάβαρα, και αλλού.
Ο εχθρός κατατροπώθηκε
και ο Κωνσταντίνος έγινε
μονοκράτωρ του απέραντου
κράτους. Δεν είχε καμιά
αμφιβολία ότι η δύναμη του
Σταυρού του είχε χαρίσει αυτή
την περήφανη νίκη, γι΄ αυτό
προσέγγισε τη νέα ανερχόμενη
θρησκευτική πίστη των
χριστιανών. Κατάλαβε ο μεγάλος
και διορατικός εκείνος άνδρας
79
ότι το μέλλον της ανθρωπότητας
ανήκε στον Χριστιανισμό, όπως
και έγινε. Έτσι έδωσε αμέσως
διαταγή να σταματήσουν οι
διωγμοί εναντίον των
χριστιανών, καθώς και όλων
όσων διώκονταν για τις
θρησκευτικές του πεποιθήσεις.
Με το γνωστό «Διάταγμα των
Μεδιολάνων» κατοχυρώθηκε η
ανεξιθρησκία στο κράτος.
υιοθέτησε τις
ευαγγελικές αρχές για να γίνουν
η βάση του δικαίου και της
νομοθεσίας του (κατάργηση
δουλείας, κοινωνική πρόνοια,
αργία Κυριακής, κλπ). Για να
είναι δίκαιος με όλους τους
υπηκόους παρέμεινε προστάτης
και της εθνικής θρησκείας
(Μέγας Αρχιερεύς).
Το 326 αναχώρησε για τους
Αγίους Τόπους η ευσεβής
χριστιανή μητέρα του αγία
Ελένη. Με την γενναία
επιχορήγηση του Κωνσταντίνου
άρχισε το κτίσιμο λαμπρών ναών
επί των ιερών προσκυνημάτων.
Επίκεντρο ήταν ο Πανάγιος
Τάφος του Κυρίου. Στο σημείο
εκείνο ο αυτοκράτορας Αδριανός
είχε κτίσει το 135, κατά τη
δεύτερη καταστροφή της
Ιερουσαλήμ, ναό της Αφροδίτης.
Πρώτη ενέργεια της αγίας
Ελένης ήταν η ανεύρεση του
Τιμίου Σταυρού, ο οποίος είχε
ριχτεί από τους ρωμαίους σε
παρακείμενη χωματερή.
Σύμφωνα με την παράδοση
οδηγήθηκε εκεί από ένα
αρωματικό φυτό που φύτρωνε
 80

στο μέρος εκείνο, το γνωστό μας το Τίμιο Ξύλο μαγικό και γι΄
βασιλικό. Ύστερα από επίπονες αυτό το φύλασσαν και το
ανασκαφές τελικά βρέθηκαν προσκυνούσαν, χωρίς να
τρεις σταυροί, του Κυρίου και γνωρίζουν την πραγματική του
των δύο ληστών. Οι φύση και ιδιότητα! Ο
εκκλησιαστικοί ιστορικοί αυτοκράτορας Ηράκλειος μετά
Φιλοστόργιος και Νικηφόρος την νίκη του εναντίον των
αναφέρουν ότι ο Σταυρός του Περσών παρέλαβε τον Τίμιο
Κυρίου εντοπίσθηκε ύστερα από Σταυρό και τον μετέφερε στην
θαύμα, τοποθετήθηκε πάνω σε Ιερουσαλήμ. Ο Πατριάρχης
νεκρή γυναίκα και αυτή Ζαχαρίας τον ύψωσε εκ νέου
αναστήθηκε! στο ναό της Αναστάσεως. Ήταν
Η πιστή βασιλομήτωρ, με 14 Σεπτεμβρίου του 626.
δάκρυα στα μάτια παρέδωσε τον Ο εκκλησιαστικός
Τίμιο Σταυρό στον Πατριάρχη συγγραφέας Παυλίνος αναφέρει
Μακάριο, ο οποίος στις 14 στην ενδέκατη επιστολή του ότι
Σεπτεμβρίου του έτους 335 τον η τοπική εκκλησία των
ύψωσε στον φρικτό Γολγοθά και Ιεροσολύμων θεώρησε ότι ο
τον τοποθέτησε στον πανίερο Σταυρός του Χριστού ανήκει σε
και περικαλλή ναό της όλη την χριστιανοσύνη και γι΄
Αναστάσεως, τον οποίο είχε αυτό αποφάσισε να τεμαχίσει το
ανεγείρει η αγία πάνω από τον Τίμιο Ξύλο και να το διανείμει σε
Πανάγιο Τάφο και ο οποίος όλη την Εκκλησία. Έτσι
σώζεται ως σήμερα. Το διασώθηκαν μέχρι σήμερα
σημαντικό αυτό γεγονός πολλά τεμάχια, τα οποία
σημάδεψε την ζωή της φυλάσσονται ως τα
Εκκλησίας και γι΄ αυτό άρχισε πολυτιμότερα κειμήλια, κυρίως
να εορτάζεται ως λαμπρή στις ιερές μονές του Αγίου
ανάμνηση. Έτσι καθιερώθηκε η Όρους. Μια εσχατολογική
μεγάλη εορτή της Παγκόσμιας προφητεία λέγει πως ένα από τα
Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. συγκλονιστικά γεγονότα του
Όμως την αγία αυτή ημέρα τέλους του κόσμου θα είναι και
εορτάζουμε και την δεύτερη η επανένωση του Τιμίου
ύψωση. Στα 613 οι Πέρσες Σταυρού!
κυρίεψαν την Παλαιστίνη, Οι ορθόδοξοι πιστοί
λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα τιμούμε με ιδιαίτερο τρόπο την
ιερά προσκυνήματα και πήραν αγία ημέρα της Υψώσεως του
ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό και Σταυρού του Κυρίου μας. Οι
τον μετέφεραν στη χώρα τους. Η ιερές ακολουθίες έχουν
παράδοση αναφέρει ότι άπειρα πανηγυρικό χαρακτήρα, ενώ
θαύματα γίνονταν εκεί. Οι έχει θεσπισθεί αυστηρή νηστεία.
πυρολάτρες Πέρσες θεώρησαν Κατακλύζουμε του ιερούς ναούς
 81

προκειμένου να προσκυνήσουμε Προδρόμου στή γαστέρα τῆς

τον Τίμιο Σταυρό και να μητέρας του ᾽Ελισάβετ.
αντλήσουμε δύναμη και χάρη Πρόκειται γιά ἑορτή πού ἔχει
ουράνια από αυτόν. Παίρνουμε ἁγιογραφική προέλευση, ἀφοῦ ὁ
μαζί μας κλώνους βασιλικού ως εὐαγγελιστής Λουκᾶς
ευλογία και τον εναποθέτουμε καταγράφει τό περιστατικό τῆς
στα εικονίσματα ως ελιξίριο κατά ἀναγγελίας, ἀπό τόν ἀρχάγγελο
του κακού. Γνωρίζουμε πολύ τοῦ Κυρίου στόν πατέρα τοῦ
καλά ότι η τιμή και η ᾽Ιωάννη ἱερέα Ζαχαρία, τῆς
προσκύνηση του Σταυρού είναι γεννήσεως τοῦ υἱοῦ του ἀπό τή
προσκύνηση του Ίδιου του στείρα γυναίκα του ᾽Ελισάβετ. Κι
Εσταυρωμένου Λυτρωτή μας ἡ ᾽Εκκλησία μας εἶδε ἀκριβῶς τόν
Χριστού και όχι ειδωλολατρική παραλληλισμό: ὅπως ἡ στείρωση
πράξη, όπως κακόβουλα μας τῆς ᾽Ελισάβετ δέν τήν ἐμπόδισε
κατηγορούν οι ποικιλώνυμοι νά γεννήσει τόν ᾽Ιωάννη, γιατί ὁ
αιρετικοί. Θεός θέλησε κάτι τέτοιο, ἔτσι κι
Ο Σταυρός του Κυρίου μας ἡ στείρωση τῆς ᾽Εκκλησίας –
είναι το καύχημά μας, το αὐτό τονίζει ὁ ἀπόστολος στούς
νικηφόρο λάβαρο κατά του Γαλάτες στό ἀνάγνωσμα - ὅσο
μεγαλύτερου εχθρού μας, του βρισκόταν σέ ῾ἀνενεργή᾽
διαβόλου, το αήττητο όπλο κατά κατάσταση μέχρι τήν ἔλευση τοῦ
του πολυπρόσωπου κακού. Με ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, δέν τήν
ένα στόμα και με μια καρδιά ἐμπόδισε νά γεννήσει τούς υἱούς
ψάλλουμε τον υπέροχο παιάνα τοῦ Θεοῦ, γιατί ἀκριβῶς ὁ Θεός
το τροπάριο της μεγάλης καί πάλι εὐδόκησε τοῦτο. Μέ τά
εορτής: «Σώσον Κύριε τον λαόν λόγια μάλιστα τοῦ προφήτη
Σου και ευλόγησον την ῾Ησαΐα: ῾εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ
κληρονομίαν Σου…». τίκτουσα...᾽ Νά εὐφραίνεσαι εσύ
http://www.apostoliki-
diakonia.gr/GR_MAIN/catehism/theologia_zoi/themata. ἡ ᾽Εκκλησία, ἡ ὁποία πρίν ἔλθει ὁ
asp?contents=selides_katixisis/contents_Ypsosis.asp&
main=kat005&file=page1.htm
Χριστός καί πρίν δοθεῖ τό ῞Αγιον
Πνεῦμα ἤσουν στείρα καί δέν
+ 23-9, (Η Σύλληψις του γεννοῦσες παιδιά.
Τιμίου Ιωάννου Προδρόμου 1. ῾Ο ἀπόστολος Παῦλος
και Βαπτιστού) μᾶς ὑπενθυμίζει καταρχάς στό
“Εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ συγκεκριμένο κείμενο τή στενή
τίκτουσα” σχέση μεταξύ τῆς Παλαιᾶς καί
Ο ἀπόστολος σήμερα ἀπό τῆς Καινῆς Διαθήκης, μέ τήν
τήν πρός Γαλάτας ἐπιστολή τοῦ ἔννοια ὅτι πολλά πρόσωπα καί
ἀποστόλου Παύλου εἶναι σέ γεγονότα τῆς Πρώτης συνιστοῦν
σχέση μέ τήν ἑορτή πού ἑορτάζει προτυπώσεις καί προεικονίσεις
ἡ ᾽Εκκλησία μας, τή σύλληψη τῆς Δευτέρας. Θέλουμε νά ποῦμε
τοῦ ἁγίου ᾽Ιωάννου τοῦ ὅτι ἡ Παλαιά Διαθήκη στήν

κεντρική της ἄρθρωση καί
προοπτική ἀποτελεῖ μία
προφητεία γιά τήν Καινή: εἴτε
ἄμεσα μέ τίς προφητεῖες τῶν
Προφητῶν εἴτε ἔμμεσα μέ
πρόσωπα καί γεγονότα (σάν ἕνα
εἶδος προφητείας χωρίς λόγια -
ὅ,τι χαρακτηρίζεται προεικόνιση
καί προτύπωση) ἡ Παλαιά
Διαθήκη προαναγγέλλει τόν
ἐρχομό τοῦ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ,
δηλαδή τῆς Καινῆς Διαθήκης,
γεγονός πού τόνιζε καί ὁ ἴδιος ὁ
Κύριος: ῾ὅ,τι ἔγραψαν ὁ Μωϋσῆς
καί οἱ προφῆτες γιά ᾽Εμένα τό
ἔγραψαν᾽. ᾽Από τήν ἄποψη αὐτή
ἡ Παλαιά Διαθήκη εἶναι
προσανατολισμένη στήν Καινή
καί χωρίς τόν Χριστό δέν μπορεῖ
νά κατανοηθεῖ. Γι᾽ αὐτό καί
ἀφενός ἡ ᾽Εκκλησία πάντοτε
μιλώντας γιά τήν ῾Αγία Γραφή
ἀναφερόταν ἐξίσου καί ἰσότιμα
τόσο στήν Παλαιά ὅσο καί στήν
Καινή Διαθήκη, ἀφετέρου
χαρακτήριζε ὡς ἐκτός τῆς
ἀλήθειας ἐκείνους πού ἐπέλεγαν
τή μία εἰς βάρος τῆς ἄλλης.
2. ῎Ετσι, στό προκείμενο
ἀνάγνωσμα, τά τέκνα τοῦ
᾽Αβραάμ, ὁ ᾽Ισμαήλ ἀπό τή
δούλη του ῎Αγαρ καί ὁ ᾽Ισαάκ
ἀπό τήν κανονική γυναίκα του
Σάρρα, ἀποτελοῦσαν τέτοιες
προτυπώσεις καί προεικονίσεις
γιά τήν Παλαιά καί τήν Καινή
Διαθήκη ἀντίστοιχα. ῾Ο ᾽Ισμαήλ
προφήτευε τούς ᾽Ιουδαίους τῆς
Παλαιᾶς Διαθήκης, ἐκείνους
δηλαδή πού σχετίζονταν μέ τήν
ἐπίγεια ᾽Ιερουσαλήμ καί
θεωροῦνταν ὡς τέκνα πού
82
προῆλθαν μέ φυσικό τρόπο,
συνεπῶς δούλευαν στήν
ἀνθρώπινη φθορά· ὁ ᾽Ισαάκ
προφήτευε τά μέλη τῆς
᾽Εκκλησίας, τούς Χριστιανούς,
ἐκείνους δηλαδή πού
σχετίζονταν μέ τήν ὑπόσχεση
τοῦ Θεοῦ ὅτι θά εἶναι τά γνήσια
παιδιά του καί οἱ κληρονόμοι τῆς
Βασιλείας Του, συνεπῶς
μετεῖχαν στήν ὑπέρβαση κάθε
φθορᾶς καί ἁμαρτίας. ῾Οὐ μή
γάρ κληρονομήσει ὁ υἱός τῆς
παιδίσκης μετά τοῦ υἱοῦ τῆς
ἐλευθέρας᾽. Μέ ἄλλα λόγια ἡ
σωτηρία δέν θά εἶναι γεγονός
φυσικό καί αὐτοῦ τοῦ κόσμου,
ἀλλά γεγονός ὑπέρ φύσιν ὡς
καρπός ἐπεμβάσεως τοῦ ἴδιου
τοῦ Θεοῦ, συνεπῶς ὅλοι
καλοῦνταν νά γίνουν τέκνα τῆς
ἐλευθέρας, τῆς Σάρρας, δηλαδή
τῆς ᾽Εκκλησίας.
3. Ἡ ὑπέρβαση τῆς στείρωσης
τῆς ᾽Ελισσάβετ μέ τήν ἐπέμβαση
τοῦ Θεοῦ πού καθιστᾶ
καρποφόρο στά σπλάχνα της τό
σπέρμα τοῦ Ζαχαρία - ὅ,τι
ἀποτελεῖ τό περιεχόμενο τῆς
σημερινῆς ἑορτῆς – κατανοεῖται
ἀπό τήν παραπάνω προοπτική
πού ἀποκαλύπτει ὁ ἀπόστολος
Παῦλος. Καί ἡ ᾽Ελισσάβετ, ὅπως
καί ἡ Σάρρα - ᾽Εκκλησία, δέχεται
τήν ἐνέργεια τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ
καί γεννᾶ ἐκείνον πού θά
χαρακτηριστεῖ ὡς ὁ Πρόδρομος
τοῦ ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ καί θά
ὑπηρετήσει στό σωτηριῶδες καί
ἀπολυτρωτικό ἔργο Του. Κι αὐτό
σημαίνει ὅτι ἡ στείρωσή της
πέραν ἀσφαλῶς φυσικῶν αἰτίων
 83

εἶχε πνευματικό χαρακτήρα: συλλήψεως τοῦ ᾽Ιωάννη: τήν

συνιστοῦσε τήν ἐκ Θεοῦ ἀπαρχή τῆς διακονίας τῆς
ἀπαραίτητη προετοιμασία πού σωτηρίας τοῦ κόσμου ἐν
ἀπαιτεῖτο γιά τόν ἐρχομό ἑνός προσώπω ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, ἡ
μεγάλου Προφήτη· Σάν τήν ἑορτή ἔχει πνευματικές καί
ἀσφυκτική συμπίεση πού ἠθικές προεκτάσεις καί γιά ἐμᾶς:
ὑπάρχει σ᾽ ἕνα ἐλατήριο, ἀφενός γιά μία ἀκόμη φορά μᾶς
προκειμένου ὅταν ἀφεθεῖ νά ὑπενθυμίζει τόν σκοπό τῆς
διοχετεύσει μεγάλη ἐνέργεια. παρουσίας τοῦ ᾽Ιωάννη στόν
Κατά συνέπεια, ἡ ὑπέρβαση τῆς κόσμο - τή μετάνοια ὡς δρόμο
στείρωσης τῆς ᾽Ελισσάβετ δέν ἀποδοχῆς τοῦ Χριστοῦ καί
γίνεται γιά νά κάνει ὁ Θεός σχέσης μαζί Του, πού σημαίνει
ἁπλῶς τό χατίρι σέ μία καλή καί ὅτι δέν ὑπάρχει περίπτωση
πιστή δούλη Του – χωρίς νά κάποιος νά σωθεῖ, δηλαδή νά
ἀποκλείεται κι αὐτό: ῾εἰσηκούσθη βρεῖ τόν Θεό, χωρίς προσωπική
ἡ δέησίς σου᾽ λέει ὁ ἀρχάγγελος ἀλλαγή μέ ἀγώνα κατά τῆς
στόν Ζαχαρία – ἀλλά γιά νά ἁμαρτίας, ἀφετέρου ἡ
ὑπηρετηθεῖ τό σχέδιο τῆς στειρότητα πού ζεῖ πολλές φορές
σωτηρίας τοῦ σύμπαντος ὁ χριστιανός στήν πνευματική
κόσμου. Ἡ σύλληψη τοῦ ᾽Ιωάννη του ζωή, ἕνα εἶδος πνευματικῆς
ἀπό τήν ᾽Ελισσάβετ μέ θαυμαστό ξηρασίας, δέν ἔχει πάντα
τρόπο παραπέμπει πιά στήν ἐκ ἀρνητικό χαρακτήρα. ῎Αν δέν
Παρθένου σύλληψη τοῦ Υἱοῦ τοῦ συνιστᾶ καρπό χαλάρωσης καί
Θεοῦ. Κάτω ἀπό τήν προοπτική ἀμέλειας, ἀποτελεῖ τήν
τῆς γέννησης τοῦ Ἡλίου προϋπόθεση γιά πλούσια γέννα,
κατανοεῖται καί ἡ γέννηση τοῦ τό σημάδι πού δείχνει τήν
λύχνου τοῦ ῾Ηλίου. Τό ἐπικείμενη ἐπομβρία τοῦ
ἀπολυτίκιο τῆς ἡμέρας δέν μᾶς Πνεύματος τοῦ Θεοῦ. Ἡ
ἀφήνει περιθώρια σύλληψη τοῦ ἁγίου ᾽Ιωάννη
παρανόησης: ῾᾽Ιδού γάρ συνιστᾶ ἔτσι μία ἑορτή ἐλπίδας
συνέλαβες (᾽Ελισάβετ) ῾Ηλίου καί πίστεως στόν Θεό, ὁ Ὁποῖος
λύχνον σαφῶς, φωτίζειν τόν δέν βραδύνει τόν ἐρχομό Του σ᾽
μέλλοντα πᾶσαν τήν ἐκεῖνον πού ἐπιμένει ἐν
οἰκουμένην, ἀβλεψίαν ταπεινώσει, σάν τόν ἅγιο
νοσοῦσαν᾽( Νά λοιπόν, Ζαχαρία καί τήν ἁγία ᾽Ελισάβετ.
συνέλαβες ᾽Ελισάβετ τό λυχνάρι Πρωτοπρ. Γεώργιος Δορμπαράκης

τοῦ ῞Ηλιου, τό ὁποῖο πρόκειται νά

+2-10, ΑΓΙΟΙ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
φωτίζει μέ καθαρότητα ὅλη τήν
ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗ
οἰκουμένη πού ἔπασχε ἀπό
Στις 2 Οκτωβρίου η
τύφλωση).
Εκκλησία μας εορτάζει την
4. Κι ἐκτός ἀπό τό
μνήμη του Ιερομάρτυρος
θεολογικό βάθος τῆς ἑορτῆς τῆς
Κυπριανού και της
 84

Παρθενομάρτυρος Ιουστίνης. Ο κάνη δική του, εσκέφτηκε έναν

Κυπριανός ήταν μάγος, δηλαδή τρόπο σατανικό για να μπορέση
διώκτης του Χριστού και να την αποκτήση. Παρακάλεσε
υπηρέτης των δαιμόνων. τον Κυπριανό να της αλλάξη τα
“Δαιμόνων ήν θεραπευτής και μυαλά με τις μαγείες του και να
διώκτης Χριστού πικρότατος” την φέρη κοντά του. Ο
(άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος). Κυπριανός που είχε κάνει κι’
Έκανε όμως το έργο αυτό όχι άλλα τέτοια, το θεώρησε εύκολο
συνειδητά, αλλά από άγνοια, πράγμα, αφού πίστευε ότι η
επειδή νόμιζε ότι δεν υπάρχει δύναμη των δαιμόνων είναι
ανώτερος και ισχυρότερος από ακατανίκητη. Όμως παρά τις
τον διάβολο. Όταν αργότερα προσπάθειές του, αυτή την φορά
κατάλαβε (εξ αιτίας κάποιου απέτυχε. Η Ιουστίνη με την
περιστατικού, που θα καθαρότητα της ζωής της και
διηγηθούμε παρακάτω) ότι ο την δύναμη της προσευχής της
Χριστός είναι πιο δυνατός και έδιωχνε τους δαίμονες, οι οποίοι
νικά και καταισχύνει τον δεν μπόρεσαν να την βλάψουν
διάβολο, έκαψε τα μαγικά του στο ελάχιστο. Γύρισαν νικημένοι
βιβλία, βαπτίστηκε και στην και ντροπιασμένοι και δήλωσαν
συνέχεια χειροτονήθηκε, στον Κυπριανό ότι δεν μπορούν
αλληλοδιαδοχικά, Διάκονος, τίποτε να κάνουν, αφού η
Ιερεύς και Επίσκοπος. Μάλιστα κοπέλα αυτή προστατεύεται από
αξιώθηκε να χύση και το αίμα δύναμη ανώτερη από την δική
του για τον Χριστό και γι’ αυτό τους. Το γεγονός αυτό
ονομάζεται Ιερομάρτυς. Από συγκλόνισε τον Κυπριανό και
υπηρέτης του σκότους και του έγινε η αιτία να εγκαταλείψη τα
ψεύδους έγινε κήρυκας του είδωλα και την μαγεία, να
Φωτός και “μέγας της αληθείας γνωρίση και να βιώση την ζωή
αγωνιστής”. της Εκκλησίας και έτσι να
Η Ιουστίνη ήταν “μία απαλλαγή από την
παρθένος από άρχοντας και καταδυνάστευση του διαβόλου
επισήμους, γνησία νύμφη του και να αισθανθή την πραγματική
Χριστού, άγαλμα έμψυχον, ελευθερία, “τήν ελευθερία των
αφιέρωμα ασύλητον, ιερόν τέκνων του Θεού”.
απαραβίαστον, κήπος Όποιος υπηρετεί τον
κλεισμένος και σφραγισμένος, Χριστό και τηρώντας τις εντολές
πηγή που εφυλάσσετο μόνο για Του προσπαθεί να νικήση και να
τον Χριστό” (άγιος Γρηγόριος ο μεταμορφώση τα πάθη του,
Θεολόγος). Αυτήν, που ήταν σε αυτός ελευθερώνεται από την
όλα απόρθητη και σεμνή, τυραννία των παθών και του
ερωτεύθηκε ένας ειδωλολάτρης διαβόλου και αποκτά την
και επειδή ήταν αδύνατο να την εσωτερική ελευθερία, που είναι
 85

και η αληθινή ελευθερία. Σήμερα είμαστε μάρτυρες

Άλλωστε το έργο της Εκκλησίας πολλών εκδηλώσεων
είναι να καταργήση τα έργα του σατανισμού και σατανολατρείας.
διαβόλου. Ο Χριστός, το Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
δεύτερον πρόσωπο της Αγίας αναφέρει πολλά είδη μαγείας,
Τριάδος, έγινε και τέλειος που μπορούν να χωριστούν σε
άνθρωπος, για να λυτρώση τον τρία βασικά: 1) στον λεγόμενο
άνθρωπο από την σατανισμό, με τον οποίον οι
καταδυναστεία του διαβόλου και άνθρωποι έρχονται σε
του θανάτου. επικοινωνία με τους δαίμονες, 2)
Η ενασχόληση με την στην οιωνοσκοπία, κατά την
μαγεία υποδουλώνει τον οποίαν εξετάζουν τα ζώα, τα
άνθρωπο στον διάβολο. Βέβαια, πουλιά, τον ήλιο το φεγγάρι
όσοι ασχολούνται με την μαγεία κ.λ.π., για να διακρίνουν το
υποστηρίζουν ότι υπάρχει λευκή μέλλον των ανθρώπων και 3)
και μαύρη μαγεία, καλά και κακά στην αστρολογία με την οποία
πνεύματα. Όμως αυτό δεν ασχολούνται δυστυχώς πάρα
ισχύει, αφού σύμφωνα με την πολλοί άνθρωποι, αφού
διδασκαλία της Εκκλησίας δεν προβάλλεται και από τα μέσα
υπάρχουν καλοί και κακοί μαζικής ενημέρωσης και
δαίμονες, αλλά οι δαίμονες είναι αναφέρεται παραπλανητικά ως
όλοι κακοί. Στην αρχή ήσαν επιστήμη, ενώ στην
άγγελοι, αφού ο Θεός δεν πραγματικότητα είναι μαντική
δημιούργησε το κακό. Λόγω της τέχνη. Επιστήμη είναι η
υπερηφάνειάς τους, “εξέπεσαν αστρονομία που είναι κάτι το
της ουρανίου φρονήσεως”, εντελώς διαφορετικό.
απέβαλαν την αϋλία, απόκτησαν Πολλοί επισκέπτονται τους
υλική παχύτητα και έγιναν νεκρά αστρολόγους και άλλους
πνεύματα, που νεκρώνουν διαφόρους μάγους από
όσους τους πλησιάζουν. περιέργεια, άλλοι για να λύσουν,
Σύμφωνα με την Πατερική όπως νομίζουν, κάποια
διδασκαλία υπάρχουν πονηρά προβλήματά τους και άλλοι πάλι
και πονηρότερα πνεύματα. Είναι για να μάθουν το μέλλον. Πρέπει
οι λεπτότεροι δαίμονες που όμως να γνωρίζουμε ότι ο
πολεμούν την ψυχή του διάβολος δεν λύνει, αλλά
ανθρώπου δια των λογισμών, αντίθετα δημιουργεί πολλά
των επιθυμιών κ.λ.π. και οι προβλήματα και προξενεί
υλικότεροι που πολεμούν πολλούς και ποικίλους
ιδιαιτέρως το σώμα με τα πειρασμούς, και ότι κανείς δεν
σαρκικά πάθη, ώστε με τον γνωρίζει το μέλλον παρά μόνο ο
τρόπο αυτό να αιχμαλωτισθή η Θεός. Η Εκκλησία είναι εκείνη
ψυχή. που δίνει απάντηση σε όλα τα

μεγάλα θέματα που απασχολούν
τον άνθρωπο, και λύνει όλα του
τα προβλήματα και κυρίως τα
λεγόμενα υπαρξιακά, όπως είναι
ο σκοπός της ζωής, το μυστήριο
του θανάτου, η ύπαρξη
κολάσεως και παραδείσου κ.λ.π.
Και ο βασικός λόγος που πολλοί
συνάνθρωποί μας πέφτουν
θύματα των σατανιστών, των
πνευματιστών, των μάγων, είναι
η άγνοια της ζωής της Εκκλησίας
και του πλούτου της Ορθοδόξου
Παραδόσεως, καθώς και η
έλλειψη εμπιστοσύνης στην
αγάπη και την πρόνοια του
Τριαδικού Θεού. Έχουμε ως
Ορθόδοξοι Χριστιανοί μια
ζωντανή και πλούσια παράδοση
και εμείς δυστυχώς την
αγνοούμε ή αλαζονικά την
περιφρονούμε και
περιφερόμαστε σαν νηστικοί
επαίτες ζητώντας να τραφούμε
από τα ύποπτα παρασκευάσματα
της υποκουλτούρας και τα
ξυλοκέρατα της αμαρτίας.
Στις ημέρες μας
παρατηρείται και τούτο. Υπάρχει
μια μαγική αντίληψη για όλα τα
θέματα. Ο άνθρωπος θέλει να
λύνη όλα του τα προβλήματα με
μαγικό τρόπο, χωρίς να θέλη να
καταβάλλη καμμιά προσπάθεια
και κανένα κόπο. Ακόμη και τα
Μυστήρια της Εκκλησίας τα
αντιλαμβάνεται σαν μαγικές
τελετές, που λύνουν όλα όσα
τον απασχολούν χωρίς την δική
του συμβολή και τον προσωπικό
του αγώνα. Ο διάβολος
εκδιώκεται με την προσευχή
86
“ονόματι Ιησού μάστιζε
πολεμίους”, την βίωση των
Μυστηρίων της Εκκλησίας και
την εν χάριτι άσκηση. Δηλαδή με
τον προσωπικό αγώνα για
μεταμόρφωση των παθών και
απόκτηση προσωπικής
κοινωνίας με τον προσωπικό Θεό
της Εκκλησίας.
Η εμπιστοσύνη στην αγάπη
και την πρόνοια του Θεού και η
βίωση της ζωηφόρου
παραδόσεως της Εκκλησίας
χαρίζει την δυνατότητα της
απαλλαγής από την τυραννία
των παθών, την καταδυναστεία
του διαβόλου και τον φόβο του
θανάτου.Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα
http://img.pathfinder.gr//clubs/files/46665/22.html
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΘΩΜΑΣ. (6
Οκτωβρίου & Β' Κυριακή του
Πεντηκοσταρίου).
Ο Απόστολος Θωμάς ανήκε
σε οικογένεια αλιέων και ήταν
κατηριθμημένος στον χορό των
δώδεκα Αποστόλων. Είναι
γνωστός κυρίως από το γεγονός
ότι ζήτησε να δη και να
ψηλαφήση τους τύπους των
ήλων στα χέρια και την πλευράν
του Χριστού.
Όπως είναι γνωστόν, ο
Απόστολος Θωμάς απουσίαζε
όταν ο Χριστός, μετά την
Ανάστασή Του, επισκέφθηκε
τους Μαθητές Του στο υπερώον
όπου ήσαν συνηγμένοι. Όταν
πληροφορήθηκε τα σχετικά με
την επίσκεψη του Χριστού,
εζήτησε να Τον δη και να
ψηλαφίση τις πληγές του
Σταυρού στα χέρια και την

πλευρά Του. Όταν, τελικά,
πραγματοποιήθηκε η συνάντηση
αυτή μετά από οκτώ ημέρες, ο
Θωμάς Τον ομολόγησε Κύριο και
Θεό Του.
Την Κυριακή της
Αναστάσεως, στον Εσπερινό της
Αγάπης, αναγινώσκεται στους
Ιερούς Ναούς, και μάλιστα σε
διάφορες γλώσσες, το
Ευαγγελικό ανάγνωσμα, που
αναφέρεται στην επίσκεψη του
Χριστού στους Μαθητές Του,
απόντος του Αποστόλου Θωμά.
Ο Απόστολος Θωμάς, μετά
την Πεντηκοστή, κήρυξε το
Ευαγγέλιο στους Πάρθους, τους
Πέρσες, τους Μήδους και τους
Ινδούς. Είχε μαρτυρικό τέλος.
Κατ’ αρχάς ρίφθηκε στην
φυλακή. Ύστερα παραδόθηκε σε
πέντε στρατιώτες, οι οποίοι τον
ανέβασαν πάνω σε ένα όρος και
τον εθανάτωσαν, αφού
κατετρύπησαν το σώμα του με
λόγχες. Ο ιερός υμνογράφος,
περιγράφοντας το μαρτυρικό
τέλος του Αποστόλου Θωμά, και
απευθυνομενος στον Χριστό,
λέγει χαρακτηριστικά: “Ο
Θωμάς, ο οποίος ζητούσε να
βάλη το χέρι του στην πλευρά
Σου, για σένα νύττεται την
πλευράν του”.
Τα περιστατικά της ζωής
του, κυρίως όσα έχουν σχέση με
την πίστη του και με τον τρόπο
με τον οποίον αυτή εκφράζεται,
μας δίνουν την αφορμή να
τονίσουμε τα ακόλουθα:
Πρώτον. Έχει επικρατήσει
η άποψη ότι ο Απόστολος Θωμάς
87
ήταν άπιστος, επειδή ζήτησε να
δη με τα μάτια του και να
ψηλαφήση με τα χέρια του τον
Αναστάντα Χριστό. Βέβαια, είπε
τον γνωστόν εκείνο λόγο “εάν
μη ίδω... ου μη πιστεύσω”, αλλ’
όμως δεν ήταν άπιστος με την
έννοια που δίνουμε εμείς στην
απιστία και δεν αμφέβαλε για
την Ανάσταση του Χριστού.
Πληροφορήθηκε από τους
άλλους Αποστόλους την
Ανάσταση του Κυρίου, καθώς
και την επίσκεψή Του “των
θυρών κεκλεισμένων”, ήθελε
όμως να αποκτήση προσωπική
εμπειρία του θαυμαστού αυτού
γεγονότος. Ήθελε να έχη
προσωπική συνάντηση με τον
Αναστάντα Χριστό, να απολαύση
την ευλογία της παρουσίας Του
και να φθάση από την πίστη την
εξ ακοής στην πίστη εκ θεωρίας.
Η πίστη εξ ακοής είναι η
πίστη που συνδέεται με τις
πληροφορίες που μας δίνουν οι
άλλοι. Οι Μαθητές διαβεβαίωναν
τον Απόστολο Θωμά ότι είδαν
τον Χριστό, όμως εκείνος δεν
αρκέστηκε στην πίστη αυτή αλλά
ήθελε να προχωρήση στην πίστη
εκ θεωρίας, ήθελε να δη
προσωπικά τον Χριστό. Οπότε ο
Χριστός τον άφησε μια
ολόκληρη εβδομάδα να είναι
κατηχούμενος και στην συνέχεια
εμφανίσθηκε για να του δώση
την πίστη εκ θεωρίας. Τότε ο
Θωμάς είπε: «ο Κύριός μου και ο
Θεός μου».
Το γεγονός ότι ο
Απόστολος Θωμάς αρχικά

απουσίαζε κατά την εμφάνιση
του Χριστού στους Μαθητές Του,
φαίνεται ότι ήταν οικονομία
Θεού, για να γίνη πιστευτό το
θαύμα της Αναστάσεως και να
διαλυθή κάθε είδους αμφιβολία.
Ο ιερός υμνογράφος θα
αναφωνήση: “Ω καλή απιστία
του Θωμά βεβαίαν πίστιν
εγέννησεν”. Βέβαια, ο Χριστός
είπε το “μακάριοι οι μη ιδόντες
και πιστεύσαντες”, αλλά αυτό
αναφέρεται στην πίστη εξ ακοής,
που είναι εισαγωγική πίστη και
φυσικά απαραίτητη για να
προχωρήση κανείς στην πίστη εκ
θεωρίας που είναι εμπειρική
πίστη, ήτοι προσωπική κοινωνία
του ανθρώπου με τον
προσωπικό Θεό της Εκκλησίας.
Δεύτερον. Ο Χριστός όταν
επισκέφθηκε και πάλι τους
Μαθητές Του μετά από οκτώ
ημέρες, κάλεσε τον Απόστολο
Θωμά να ψηλαφήση τα σημάδια
των πληγών στο Σώμα Του. Τότε
ο Απόστολος Θωμάς Τον
ανεγνώρισε και Τον ομολόγησε
Κύριο και Θεό του. Τον
ανεγνώρισε από τις πληγές του
Σταυρού, οι οποίες αποτελούν
σημάδι της αγάπης Του, αλλά και
της δυνάμεώς Του. Την
ομολογία του Θωμά οι άγιοι
Πατέρες την ονομάζουν
σωτήριο. Και πραγματικά οδηγεί
στην σωτηρία όλους εκείνους
που την απευθύνουν στον
Χριστό εκζητώντας ταπεινά το
έλεός Του.
Ένας Χριστός χωρίς τους
τύπους των ήλων στο σώμα Του
88
δεν είναι αληθινός Χριστός. Ο
Αντίχριστος θα ομοιάζη με τον
Χριστό εξωτερικά, αλλά δεν θα
έχη τα σημάδια του Σταυρού.
Κατά μία Πατερική ερμηνεία, τα
αρχικά του αριθμού χ ξ στ'
(666), που αναφέρεται στον
αντίχριστο, σημαίνουν “χριστός
ξένος σταυρού”.
Ο Χριστός αναγνωρίζεται
από τα σημάδια των πληγών του
Σταυρού. Αλλά και οι γνήσιοι
Μαθητές του Χριστού
αναγνωρίζονται και αυτοί από τα
σημάδια του Σταυρού του
Χριστού, που ο καθένας τους
ηθελημένα σηκώνει. Άλλωστε,
δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτή
την ζωή που να μη βαστάζη τον
δικό του σταυρό. Και στην
περίπτωση που αρνείται τον
ελαφρύ Σταυρό του Χριστού,
τότε σηκώνει τον βαρύ σταυρό
της αμαρτίας.
Η πραγματική πίστη είναι
άμεσα συνδεδεμένη με την
αγάπη και τον πόνο. Όποιος έχει
βρη μέσα του τον Χριστό, δια της
υπακοής στην Εκκλησία, αυτός
Τον ομολογεί καθημερινά με την
ζωή του και κυριολεκτικά λιώνει
από την αγάπη προς τον Θεό και
τον πλησίον.
http://www.parembasis.gr/2003/03_10_06.htm
Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα
+16-8 & 20-10 Άγιος
Γεράσιμος: O Νέος Ασκητής
της Κεφαλονιάς
Ο μοναχισμός είναι ένας
από τους δύο δρόμους που
μπορεί να επιλέξει ο Χριστιανός
 89

στην ζωή του, ήτοι τον έγγαμο ή μεταβεί σε άλλα σημαντικότερα

τον άγαμο βίο. πνευματικά κέντρα.
Και οι δύο αυτοί δρόμοι Πρώτος σταθμός του η
είναι για την Εκκλησία μας Κωνσταντινούπολη, όπου
ισότιμοι και ευλογημένοι, και ζήτησε την ευλογία του
οδηγούν εξίσου στη θέωση. Οικουμενικού Πατριάρχη και
Ο μοναχισμός είναι μια αναχώρησε για το Άγιον Όρος.
δυναμική παρουσία στη ζωή της Εγινε μοναχός, πιθανόν
Εκκλησίας μας, τον οποίο στη Μονή Ιβήρων, και έλαβε το
αγίασαν αμέτρητα πλήθη οσίων, όνομα Γεράσιμος. Ασκήτεψε δε
εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια. στο κελί του Αγίου Βασιλείου
Ένας από τους στην Καψάλα.
πολυάριθμους αγίους μοναχούς Ύστερα από ορισμένα
είναι και ο άγιος Γεράσιμος, ο χρόνια, το 1538 αποφάσισε να
Νέος Ασκητής, ο οποίος πάει ως προσκυνητής στους
αναδείχτηκε ως μια από τις Αγίους Τόπους. Προσκύνησε τον
σπουδαιότερες μοναστικές Πανάγιο Τάφο και το άλλα Ιερά
μορφές των νεωτέρων χρόνων, Προσκυνήματα.
εφάμιλλος των μεγάλων Κατόπιν πήγε στο Σινά,
μοναχών της αρχαίας στην Αντιόχεια, στην
Εκκλησίας. Αλεξάνδρεια και την έρημο της
Γεννήθηκε το 1506 στα Θηβαΐδας, όπου είχε
Τρίκαλα της Κορινθίας. καθαγιασθεί από μυριάδες
Καταγόταν από την επιφανή αγίους ασκητές στα
βυζαντινή οικογένεια των πρωτοχριστιανικά χρόνια.
Νοταράδων. Κατόπιν ξαναγύρισε στον
Οι γονείς του Δημήτριος και Πανάγιο Τάφο, όπου ο
Καλή του έδωσαν άριστη Πατριάρχης Γερμανός τον
ανατροφή και ευσέβεια. Το κράτησε κοντά του και τον
βαπτιστικό του όνομα ήταν αξίωσε με το διακόνημα του
Γεώργιος. καντηλανάφτη του Αγίου
Όταν έγινε 20 χρονών Τάφου. Εκεί χειροτονήθηκε
πήγε στη Ζάκυνθο, η οποία ήταν διάκονος και μετά πρεσβύτερος.
ένα σημαντικό κέντρο των Στα 1548 άφησε τα
γραμμάτων, παρ’ όλο ότι Ιεροσόλυμα και ταξίδεψε στην
βρισκόταν υπό ενετική κατοχή. Κρήτη, όπου έμεινε δύο χρόνια
Εκεί απέκτησε σεβαστή και κατόπιν πήγε ξανά στη
μόρφωση, αλλά μη μπορώντας Ζάκυνθο. Ασκήτεψε σε σπηλιά
να αντέξει τις αφόρητες πιέσεις στον Άγιο Νικόλαο Γερακαρίου
των αιρετικών παπικών κατά και ίσως λειτουργούσε στο ναό
των ορθοδόξων, αποφάσισε να του Αγίου Λαζάρου.
εγκαταλείψει το νησί και να

Η παράδοση λέει πως ο
άγιος Γεράσιμος βάπτισε τον
κατοπινό άγιο Διονύσιο. Όμως η
αφόρητη κατάσταση που
δημιουργούσαν οι δυνάστες
ενετοί και οι αιρετικοί παπικοί
στο νησί, τον ανάγκασαν να
περάσει στην αντίπερα νήσο,
την Κεφαλονιά, όπου τα
πράγματα ήταν λιγότερο
ασφυκτικά.
Εγκαταστάθηκε αρχικά σε
μια σπηλιά κοντά στο Αργοστόλι,
όπου ασκήτεψε κοντά έξι
χρόνια. Στα 1561 ο ιερέας
Γεώργιος Βάλσαμος από το
χωριό Βαλσαμάτα, του
παραχώρησε ένα ερημοκκλήσι
στην περιοχή των Ομαλών,
στους πρόποδες του Αίνου,
αφιερωμένο στην Κοίμηση της
Θεοτόκου, μαζί με τα γύρω
κτήματα.
Ο άγιος Γεράσιμος
αποδέχτηκε τη δωρεά και ίδρυσε
γυναικεία Μονή, με το όνομα
«Νέα Ιερουσαλήμ», με την άδεια
του μητροπολίτου Παχωμίου.
Εκεί έζησε ως πραγματικός
ασκητής, και διακονούσε ως
λειτουργός και πνευματικός της
Μονής.
Με τον προσωπικό του
αγώνα και τη χάρη του Αγίου
Πνεύματος, έφτασε σε ύψη
αγιότητας, ώστε η φήμη του
έγινε γνωστή, όχι μόνο στην
Κεφαλονιά, αλλά σε πολλά μέρη
της Ελλάδος, όπου έτρεχαν οι
πιστοί να πάρουν την ευλογία
του και να τον συμβουλευτούν.
90
Η φήμη του έφτασε και ως
το Οικουμενικό Πατριαρχείο,
όπου ο Πατριάρχης έθεσε τη
Μονή του υπό την προστασία
του και απέκλεισε ως ένα σημείο
τις ανεπίτρεπτες επιθέσεις των
αιρετικών παπικών του νησιού
κατά της Μονής.
Ο άγιος κοιμήθηκε, όχι
τυχαία, στις 15 Αυγούστου του
1579, την ημέρα που η
Ορθοδοξία εόρταζε την Κοίμηση
της Θεοτόκου, την Οποία
ευλαβούνταν και τιμούσε σε όλη
του τη ζωή. Την εξόδιο
ακολουθία τέλεσε, ενώπιον
χιλιάδων πιστών, ο
μητροπολίτης Φιλόθεος
Λοβέρδος.
Δύο χρόνια αργότερα, στις
20 Οκτωβρίου του 1581 έγινε
ανακομιδή του λειψάνου του, το
οποίο βρέθηκε εντελώς άφθορο,
να ευωδιάζει!
Οι παπικοί Ενετοί
θορυβήθηκαν από το γεγονός
και έδωσαν διαταγή να ταφεί
ξανά, ώστε να συμπληρωθούν 3
χρόνια. Αλλά και με τη νέα
εκταφή βρέθηκε άφθορο και
ευωδιάζον! Γι’ αυτό
αποφασίστηκε να μην ταφεί
ξανά, αλλά να τεθεί σε λάρνακα
μέσα το καθολικό της Μονής.
Ο πιστός λαός είχε την
βεβαιότητα ότι ο Γεράσιμος είναι
άγιος, προτού καταταγεί επίσημα
από την Εκκλησία στο αγιολόγιό
Της.
Γι’ αυτό συνέρρεαν πλήθη
στη Μονή για να αγιαστούν από
 91

το τίμιο λείψανό του και να † 28-10, Η Αγία Σκέπη της

ζητήσουν τη βοήθειά του. Θεοτόκου
Η αγιοκατάταξή του έγινε «Νεφέλη γαρ Κυρίου ην επί της
το 1622 και ορίστηκε να Σκηνής ημέρας,
εορτάζεται η κοίμησή του στις 16 και πυρ ην επ' αυτοίς νυκτός
Αυγούστου και η ανακομιδή του εναντίον παντός Ισραήλ».
λειψάνου του στις 20 (Έξοδος κεφ. μ' 36)
Οκτωβρίου. Δέσποινα Θεοτόκε, το
Το ανεξήγητο θαύμα της κειμήλιον των αρετών, η σκέπη
αφθαρσίας του ιερού λειψάνου και η καταφυγή πάντων των
του αγίου Γερασίμου, όπως και Χριστιανών, πρόσδεξαι τας
πλήθους άλλων άφθορων δεήσεις των δούλων σου και
λειψάνων αγίων της Εκκλησίας λύτρωσαι ημάς εκ των ορατών
μας, είναι για μας τους πιστούς και αοράτων εχθρών.
το τεκμήριο της αναστάσεως των Θεοτόκε Παρθένε, η των
νεκρών στα έσχατα και φυσικά ουρανών Πλατυτέρα, εσύ είσαι η
της δικής μας ανάστασης. κλίμαξ ην ο Ιακώβ εθεάσατο. Δια
Τα ιερά λείψανα δεν είναι, των ιδικών σου πρεσβειών
όπως στις διάφορες αρχαίες και ανερχόμενοι οι Άγγελοι
σύγχρονες θρησκείες του αναφέρουν εις τον Άγιον Θεόν
κόσμου, «μιάσματα», αλλά τας προσευχάς των Χριστιανών.
«λίθων πολυτελών κατερχόμενοι δε μεταφέρουν εις
πολυτιμότερα», όπως μας λέει αυτούς την χάριν και τας δωρεάς
ένα πρωτοχριστιανικό κείμενο. Αυτού.
Εφόσον οι άγιοί μας, όπως Νεφέλη οδηγούσε και
και όλοι οι Χριστιανοί, είμαστε εσκέπαζε τους Ισραηλίτας όταν
μέλη του Σώματος του Χριστού, εβάδιζον εις την έρημον και
και τα ιερά τους λείψανα, νεφέλη εκάλυπτεν την Σκηνήν
συνεχίζουν, και μετά την του Μαρτυρίου. Όλα αυτά όμως
κοίμησή τους, να είναι μέλη ήσαν τύπος και σκιά της χάριτος
Χριστού, φορείς των ακτίστων του Θεού.
ενεργειών του Θεού. Όταν όμως ο ήλιος της
Γι’ αυτό έχουν τη δύναμη δικαιοσύνης, ο Ιησούς Χριστός
να αγιάζουν και να εσκήνωσεν εν σοι, δια της
θαυματουργούν, αντλώντας τη ενσάρκου οικονομίας αυτού,
δύναμή τους από το Χριστό. τότε εσύ Θεοτόκε έγινες η
Αυτά ως μια σύντομη απάντηση φωτεινή Σκηνή του Αγίου
στους πολεμίους, των ιερών Πνεύματος, φωτίζουσα,
λειψάνων, αιρετικούς! σκέπουσα, περιθάλπουσα και
Του Λάμπρου Κ. Σκόντζου , Θεολόγου -
Καθηγητή | Romfea.gr οδηγούσα τον νέον Ισραήλ εις
τον Παράδεισον, εις την
Βασιλείαν των ουρανών.
 92

Πώς να μη σε πρεσβείαι σου θα ελκύσουν επ'

ευχαριστήσωμεν Πάναγνε διότι αυτήν την χάριν του Αγίου
με την αστραπόμορφον Σκέπην Πνεύματος.
σου πλημμυρίζεις τας ψυχάς των Άνευ των ιδικών σου
ευσεβών Χριστιανών με θεία πρεσβειών και της ιδικής σου
νοήματα; Εσύ Παναγία μας, ως προστασίας και Σκέπης ουδείς
φιλόστοργος Μήτηρ στολίζεις τις λυτρούται εκ των ακαθάρτων
ψυχές μας δια των πολλών σου λογισμών και ουδείς αναβαίνει
χαρίτων και τας καθιστάς άνευ των θερμών δεήσεών σου
ευαρέστους ενώπιον του Αγίου προς τον Θεόν και Πατέρα ημών.
Θεού. Ω θαυμαστή πρεσβεία
Η αισχύνη της ψυχικής πάντων των Ορθοδόξων
γυμνότητος δια των πολλών σου Χριστιανών! Των προφητών
χαρίτων καλύπτεται. Δια του εκπλήρωμα, Αποστόλων δόξα,
ιερού σου Μαφορίου σκεπάζεις Μαρτύρων εγκαλλώπισμα, της
τις ψυχές μας αι οποίαι Παρθενίας το καύχημα και
στερούνται ενδύματος γάμου και παντός του κόσμου
δεν ημπορούν να εισέλθουν εις πανθαύμαστος Σκέπη!
την Βασιλείαν των Ουρανών. Ως όρνις σκέπασον υπό τας
Πολυύμνητε Κόρη, το αγίας πτέρυγάς σου και
ταμείον των θείων δωρεών μη περιφρούρησον τα πιστά τέκνα
παρίδης τας δεήσεις των πτωχών σου, Θεοτόκε Παρθένε.
δούλων σου. Κάθε ψυχή Καθ' ημέραν πράττομεν τα
στερουμένη έργων αγαθών προς πονηρά και παροργίζομεν τον
Σε ανατρέχει. επιποθούσα δε της δίκαιον Θεόν. Ένεκα των
θείας Χάριτος προς Σε πολλών αμαρτιών μας,
καταφεύγει. Εσύ είσαι η σκέπη υποπίπτομεν εις πολλούς
και η ευπρέπεια πάντων των εις πειρασμούς και θλίψεις. «Πολλαί
Σε προστρεχόντων. αι θλίψεις του αμαρτωλού»
Η ευσπλαχνία σου (Ψαλ. λα' 10).
Θεοτόκε, ωσάν θάλασσα Πρόφθασον Δέσποινα και
ανεξάντλητος επικαλύπτει δώρησαι μετάνοιαν εις την
πάντας τους αμαρτωλούς και πατρίδα μας και περίσκεπε αυτήν
επιχέει προς τους δεομένους εκ των επαπειλούντων αυτήν
ιάματα των ψυχών και των εχθρών. «Εκύκλωσάν με κύνες
σωμάτων. πολλοί, συναγωγή
Κάθε ψυχή, εφ' όσον πονηρευομένων περιέσχον με»
επικαλείται την βοήθειάν σου (Ψαλ. κα' 17).
Δέσποινα, όσον άμορφη κι αν Δεν θα υπήρχωμεν επί της
έχη κατασθή ένεκα της αμαρτίας γης Θεοτόκε, εάν δεν
δεν θα παραμείνη εις την προέφθανον αι πρεσβείαι σου να
ακοσμίαν αυτής, αλλά αι εξευμενίσουν τον Άγιον Θεόν,
 93

προς τον οποίον καθ' ημέραν ψυχή μας. Και την ψυχή την
αμαρτάνομεν. φροντίζουν ο Θεός και οι
Παναγία μας, η παραμυθία άγγελοί Του. Όταν
πάντων των ευσεβών βαπτιστήκαμε ο καθένας από
Χριστιανών, λύτρωσαί μας εκ μας πήρε ως φύλακα της ζωής
της επικειμένης ημίν δικαίας του του έναν άγγελο. Γι’ αυτό, όταν
Θεού παιδεύσεως. ο Σατανάς προσπαθήσει να μας
Σκέπε πάντοτε εκ πάσης μπλέξει στα δίχτυα της αμαρτίας,
απειλής ημάς Δέσποινα, ότι μετά ο φύλαξ άγγελός μας μας οδηγεί
Θεόν τας ελπίδας σοί στο σωστό δρόμο, μας δείχνει
αναθέμεθα. τον δρόμο της ευσεβείας. Μας
Ταις της διώχνει από τον δρόμο της
Πανυπερευλογημένης ασεβείας, της πλάνης, της
Δεσποίνης ημών Θεοτόκου αμαρτίας. Ο φύλαξ άγγελός μας
πρεσβείαις, της ακαταμαχήτου μας προστατεύει. Όπως,
ημών προστασίας, σώσον την βεβαίως, μας προστατεύουν και
κληρονομίαν σου Κύριε, ίνα οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και
απροσκόπτως και ελευθέρως Γαβριήλ, των οποίων την
δοξάζομεν το πάντιμον και Σύναξη εορτάζει σήμερα η αγία
μεγαλοπρεπές όνομά Σου, εις το μας Εκκλησία.
οποίον πρέπει πάσα δόξα, τιμή Οι άγιοι αυτοί αρχάγγελοι
και προσκύνησις εις τους μας καθοδηγούν στην ορθή
αιώνας. Αμήν. πίστη του Χριστού. Όπως δηλ. ο
ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΑΡΚΕΛΛΟΥ ΚΑΡΑΚΑΛΛΗΝΟΥhttp:
//frgewrgios.blogspot.gr/2015/10/blog-post_65.html αρχάγγελος Μιχαήλ, την ώρα
που ο Εωσφόρος έπεφτε εξαιτίας
+Στην εορτή των αγ. της υπερηφάνιας του, είπε
Αρχαγγέλων Μιχαήλ και «στώμεν καλώς, στώμεν μετά
Γαβριήλ, 8-11 φόβου» - για να μην πέσει στην
«Λέγω γαρ υμίν ότι χαρά υπερηφάνια κανένα άλλο από τα
γίνεται εν τω ουρανώ επί ενί υπόλοιπα 9 τάγματα των
αμαρτωλώ μετανοούντι», ο Αγγέλων - έτσι και μεις να
Χριστός μας λέει: ότι χαρά προσέχουμε να μην πέφτουμε με
γίνεται, πανηγύρι γίνεται στον την θέλησή μας στην αμαρτία.
ουρανό από τους αγγέλους του «Είδον τον σατανάν ως
Θεού όταν δούν να μετανοεί αστραπήν εκ του ουρανού
ένας χριστιανός και να αφήνει τη πεσόντα» (Λουκ.10,18) λέει ο
ζωή της αμαρτίας. Κύριος. Γι’ αυτό άς προσέχουμε
Γιατί ο άνθρωπος, όπως να μην είμαστε υπερήφανοι
λέει η Εκκλησία μας, δεν είναι άνθρωποι, αλλά ταπεινοί.
μόνο αυτό που φαίνεται, το Ποιο είναι όμως το έργο
σώμα δηλαδή, αλλά είναι κι αυτό των αγγέλων; Οι άγγελοι είναι οι
που δεν φαίνεται. Κι αυτό είναι η υπηρέτες του σχεδίου της Θείας
 94

Οικονομίας. Όπως λέει η Γραφή, Οι άγγελοι είναι φύλακες

οι άγγελοι είναι «λειτουργικά των χριστιανών.
πνεύματα εις διακονίαν Ο Κύριος δια πρεσβειών
αποστελλόμενα δια τους των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και
μέλλοντας κληρονομείν Γαβριήλ και πασών των
σωτηρίαν». «Παρεμβαλεί επουρανίων Δυνάμεων
άγγελος Κυρίου κύκλω των Ασωμάτων, να χαρίζει σε όλους
φοβουμένων αυτών» (Ψαλμ. μας πίστη, μετάνοια, να μας έχει
34,7) λέει ο Ψαλμωδός Δαυίδ. στολισμένους με αρετές για να
Στην Παλαιά Διαθήκη οι κερδίσουμε όλοι από κοινού τη
Άγγελοι φώτιζαν τους Προφήτες βασιλεία των Ουρανών. Αμήν!
http://www.aegeantimes.gr/pigizois/orthod_latria/agiol
να πουν αυτά που είπαν, τις ogio/arx_mixail_gavriil.htm
προφητείες τους, δηλαδή. Δεν
έχουμε όμως μόνο στα χρόνια +9-11, Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ,
της Παλαιάς Διαθήκης αγγελικές Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΣΤΟΡΓΗΣ ΚΑΙ
εμφανίσεις ανάμεσα στους ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ
ανθρώπους. Τέτοιες έχουμε και Δεν θα παύση η Αγία του
στα χρόνια της Καινής Διαθήκης. Χριστού Εκκλησία, να
Πριν γεννηθεί ο Κύριος ο αναδεικνύη αγίους έως της
αρχάγγελος Γαβριήλ συντελείας του αιώνος. Χαίρει η
εμφανίστηκε στον ύπνο του Εκκλησία διά τους νεοφανείς
Ιωσήφ λέγοντάς του να πάρει αγίους, εξαιρέτως δε διά το
υπό τη προστασία του την νέκταρ το γλυκύτατον της
Παναγία. Ο ίδιος αρχάγγελος εναρέτου ζωής, το πολύτιμον
εμφανίστηκε στον Ιωσήφ σκεύος των δωρεών του
λέγοντάς του να φύγει στην Παναγίου Πνεύματος, τον
Αίγυπτο για να γλυτώσει από το Θεοφόρο Ιεράρχη, τον Άγιο
μαχαίρι του Ηρώδη τον Χριστό. Νεκτάριο επίσκοπο
Νωρίτερα ο αρχάγγελος Γαβριήλ Πενταπόλεως.
εμφανίστηκε στην Παναγία, στο Ο Άγιος του Θεού,
σπίτι της στη Ναζαρέτ και τις γεννήθηκε την 1 Οκτωβρίου του
ανήγγειλε ότι θα γίνει μητέρα 1846 στη Σηλυβρία της
του Ιδίου του Θεού. Επίσης, ο Ανατολικής Θράκης κι έλαβε το
ίδιος αρχάγγελος εμφανίστηκε όνομα Αναστάσιος. Οι γονείς του
την ώρα του Θυμιάματος στον ήταν ο Δημοσθένης Κεφαλᾶς και
πατέρα του αγίου Ιωάννου του η Μαρία. Η μητέρα του ήταν
Προδρόμου, στον Ζαχαρία, και πολύ ευσεβής και όταν ο Άγιος
του είπε ότι η γυναίκα του ήταν πέντε ετών του δίδαξε τον
Ελισάβετ θα τεκνοποιήσει. Αυτά ν' ψαλμό του Δαβίδ. Όταν ο
είναι ορισμένα από τα Αναστάσιος έφθανε στο στίχο "
παραδείγματα εμφανίσεων διδάξω ανόμους τας οδούς σου"
αγγέλων στην Αγία Γραφή. τον επαναλάμβανε πολλές
 95

φορές, σαν να ήξερε πόσο Στην Χίο φοιτά στο Γυμνάσιο,

καθοριστικός θα ήταν ο ρόλος αλλά ο σεισμός του 1881 τον
του αργότερα. αναγκάζει να έρθει στην Αθήνα,
Για λόγους οικονομικούς όπου στο Βαρβάκειο δίνει τις
αφού τελείωσε το Δημοτικό και απολυτήριες εξετάσεις, ως κατ'
το Σχολαρχείο στην πατρίδα οίκον διδαχθείς και παίρνει το
του, έφυγε σε ηλικία απολυτήριο.
δεκατεσσάρων χρονών για την Το 1881 ταξιδεύει στην
Κωνσταντινούπολη, και Αλεξάνδεια, όπου συναντά τον
προσελήφθη ως υπάλληλος σε πατριάρχη Σωφρόνιο, ο οποίος
συγγενικό κατάστημα με μόνη τον παροτρύνει να σπουδάσει
αμοιβή στέγη και τροφή. Παρά στο πανεπιστήμιο, κάτι που
τις δύσκολες συνθήκες βρίσκει γίνεται εφικτό με την οικονομική
καταφύγιο στη μελέτη (τη υποστήριξη των αδελφών
μόνιμη στη ζωή του συντροφιά)· Χωρέμη. Το 1882 πήρε την
όσα από τα ρητά τα θεωρούσε υποτροφία του κληροδοτήματος
ωφέλιμα για τους αγοραστές Α.Γ. Παπαδάκη. Πήρε το πτυχίο
του, τα σημείωνε στα του τον Οκτώβριο του 1885 με
περιτυλίγματα του καπνού. βαθμό "καλώς".
Αργότερα εργάστηκε ως Στις 23 Μαρτίου του 1886
παιδονόμος στο Αγιοταφικό χειροτονείται πρεσβύτερος από
Μετόχι της Πόλης, όπου τον Αλεξανδρείας Σωφρόνιο.
διευθυντής ήταν ο θείος του. Στις 6 Αυγούστου του ιδίου
Αγαπούσε και συμμετείχε έτους χειροθετείται Μέγας
σχεδόν κάθε ημέρα στις Αρχιμανδρίτης και Πνευματικός
εκκλησιαστικές ακολουθίες. Ο και τοποθετείται στην
πόθος γιά την Μοναχική Πολιτεία Πατριαρχική Αντιπροσωπεία
ήταν διακαής. Καΐρου. Εργάζεται συνεχώς με
Το 1868 σε ηλικία είκοσι ζήλο και αυταπάρνηση. Η
ετών φεύγει από την Πόλη και Εκκλησία της Αλεξανδρείας τον
μεταβαίνει στη Χίο και υπηρετεί αμείβει με το ύπατο αξίωμα. Στις
ως γραμματοδιδάσκαλος στο 15 Ιανουαρίου του 1889
Λιθί, έως το 1873, όπου χειροτονείται μητροπολίτης
προσέρχεται στην Νέα Μονή και Πενταπόλεως, στον Άγιο
μετά από τριετή δοκιμασία Νικόλαο Καΐρου (ο οποίος
λαμβάνει, στις 7 Νοεμβρίου ανακαινίστηκε ριζικώς υπό του
1876, το αγγελικό σχήμα με το Αγίου), από τον Πατριάρχη
όνομα Λάζαρος. Στις 15 Σωφρόνιο, τον πρώην Κερκύρας
Ιανουαρίου του 1877 Αντώνιο και τον Σιναίου
χειροτονείται διάκονος από τον Πορφύριο. Ως μητροπολίτης
μητροπολίτη Χίου, Γρηγόριο και συνέχισε να ασκεί τα ίδια
μετονομάζεται σε Νεκτάριο. καθήκοντα, χωρίς μάλιστα να

πληρώνεται, λόγω της δεινής
οικονομικής κατάστασης του
Πατριαρχείου. Έλαβε ενεργό
μέρος για τις εκδηλώσεις της
50ετηρίδος της αρχιερατείας του
ευεργέτη και προστάτη του
Πατριάρχη, που έμελλε να γίνει
διώκτης του. Με μεγάλη
ταπείνωση δέχτηκε το αξίωμα
της αρχιερωσύνης…
Οι αρετές του Αγίου
διαδόθηκαν παντού και όλοι
μιλούσαν με θαυμασμό για το
θησαυρό που τους χάρισε ο
Θεός. Όμως ο δημιουργός της
κακίας, ο διάβολος, δεν άργησε
να κάνει την εμφάνισή του.
Πράγματι κάποιοι στο
περιβάλλον του ενενηντάχρονου
Πατριάρχη διέβαλαν τον Άγιο ότι
δήθεν ξεσηκώνει το λαό και
επιδιώκει να αναλάβει τον Θρόνο
της Αλεξανδρείας…Οι πιστοί
εθλίβησαν που στερήθησαν τον
" συμπαθέστατον των Αρχιερέων
και τον αγαθώτατον και
δραστηριώτατον των κληρικών".
…Μετά από αγώνες
καταφέρνει να πάρει μία θέση
ιεροκήρυκος στην Εύβοια… Τον
Μάρτιο του 1894 αναλαμβάνει
την διεύθυνση της Ριζαρείου
Εκκλησιαστικής Σχολής. ..Η
προσευχή του ήταν το
σημαντικότερο λίπασμα για την
άνθηση της σχολής. Παράλληλα
ασκούσε και λειτουργικό,
κηρυκτικό, εξομολογητικό και
φιλανθρωπικό έργο. Σχετίζεται
με τον παπα-Νικόλαο Πλανά και
παίρνει μέρος στις αγρυπνίες στο
εκκλησάκι του Αγίου Ελισαίου,
96
όπου έψαλαν οι Παπαδιαμάντης
και Μωραϊτίδης. Τον Ιούλιο του
1898 επισκέπτεται για πρώτη
φορά το Άγιον Όρος. Διέμεινε
για ένα μήνα και επισκέφτηκε τα
κυριότερα μοναστήρια και
σκήτες. Συνδέθηκε ιδιαίτερα με
τον Γέροντα Δανιήλ με τον οποίο
διατήρησε μία πολύχρονη φιλία.
Επίσης συνεδέθη με τον π.
Ιερώνυμο Σιμωνοπετρίτη, ο
οποίος αργότερα διαδέχθηκε τον
Άγιο Σάββα της Καλύμνου στην
πνευματική καθοδήγηση της
μονής στην Αίγινα… Το 1904
έγινε πραγματικότητα η επιθυμία
του για ίδρυση γυναικείας
μοναστικής αδελφότητος,
αρχικά αποτελουμένης από
τέσσερις αδελφές. Ο Άγιος δεν
έπαυε να τις κατευθύνει
πνευματικά, να τις στηρίζει
ηθικά και οικονομικά. Στις 7
Φεβρουαρίου του 1908 υπέβαλε
την παραίτησή του από την
διεύθυνση της Ριζαρείου λόγω
ασθενείας.
Αφοσιώνεται στην
καθοδήγηση των μοναχών, στην
ανοικοδόμηση της Μονής, στη
συγγραφή και στην πνευματική
και οικονομική στήριξη των
αδυνάτων κατοίκων του. Οι
δοκιμασίες όμως δεν
σταμάτησαν. Για ποικίλους
λόγους η επίσημη αναγνώριση
της Μονής δεν ήλθε, παρά μόνο
όταν ο Άγιος είχε κοιμηθεί.
Επιπλέον, κατηγορήθηκε για
ανηθικότητα από τη μητέρα μίας
κοπέλας που κατέφυγε στη
Μονή να μονάσει. Όλες αυτές τις

δοκιμασίες τις βίωνε με απόλυτη
εμπιστοσύνη στον Θεό και είναι
χαρακτηριστικό πως μία από τις
προσφιλείς ασχολίες του ήταν η
φιλοτέχνηση σταυρών στους
οποίους έγραφε " Σταυρός μερίς
του βίου μου".
Η υγεία του Αγίου ήταν
πάντα εύθραυστη…Την Κυριακή
8 Νοεμβρίου του 1920, προς το
μεσονύκτιο παρέδωσε πλήρης
ουρανίου γαλήνης την μακαρία
ψυχή του εις χείρας Θεού
ζώντος, τον οποίο αγάπησε εκ
νεότητος και δι' όλου του βίου
εδόξασεν, σε ηλικία 74 ετών. Το
τίμιο λείψανο του Αγίου
ευωδίαζε και ευώδες μύρον
έκβλυζε από το πρόσωπό του.
Αυθημερόν μεταφέρθηκε στην
Αίγινα κι εψάλη η εξόδιος
ακολουθία και ετάφη εν συρροή
κλήρου και λαού….
Όντως ο Άγιος Νεκτάριος
είναι ο Άγιος του αιώνος μας, ο
γλυκύς, ο πράος, ο ανεξίκακος,
ο ταπεινός και διά τούτο έλαβε
και λαμβάνει τόση χάρη από τον
Κύριο της Δόξης.
Ο συμπαθής Άγιος να
παρέχει ενί εκάστω, εν παντί και
πάντοτε την πατρική και
σωστική αντίληψί του και
βοήθεια. Αμήν.http://www.i-m-
patron.gr/agiosnektarios/
ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ,
(21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ)
Ο Άγιος Γρηγόριος ο
Παλαμάς μη μπορώντας να
κατατάξει τη Θεοτόκο είτε στην
άκτιστη είτε στην κτιστή
δημιουργία την αποκαλεί
97
“σύνορο μεθόριον ακτίστου και
κτιστού” «Χαῖρε κλίμαξ πού
στηρίζεσαι στή γῆ καί φτάνεις
στόν οὐρανό, μέσω τῆς ὁποίας
ἔγινε ἡ κάθοδος πρός ἡμᾶς καί ἡ
ἄνοδος πρός τούς οὐρανούς τοῦ
Κυρίου, κατά τόν μεγάλο
πατριάρχη Ἰακώβ» (βλ. Γεν. κη´
12). Σε μια ομιλία του για την
Είσοδο στα Άγια των Αγίων της
Πανυπεράγνης Δέσποινάς μας
Θεοτόκου την χαρακτηρίζει σαν
καρποφόρο δέντρο το οποίο
ετοιμάζεται να δώσει καλόν
καρπό:
Ἐάν τό δένδρο ἀναγνωρίζεται
ἀπό τόν καρπό, καί τό καλό
δένδρο παράγει ἐπίσης καλόν
καρπό (Ματθ. 7, 16. Λουκ. 6,
44), ἡ μητέρα τῆς
αὐτοαγαθότητος, ἡ γεννήτρια
τῆς ἀΐδιας καλλονῆς, πῶς δέν θά
ὑπερεῖχε ἀσυγκρίτως κατά τήν
καλοκαγαθία ἀπό κάθε ἀγαθό
ἐγκόσμιο καί ὑπερκόσμιο; Διότι
ἡ δύναμις πού ἐκαλλιέργησε τά
πάντα, ἡ συναΐδια καί
ἀπαράλλακτη εἰκών τῆς
ἀγαθότητος, ὁ προαιώνιος καί
ὑπερούσιος καί ὑπεράγαθος
Λόγος, ἀπό ἀνέκφραστη
φιλανθρωπία κι᾽ εὐσπλαγχνία
γιά χάρι μας ἠθέλησε νά
περιβληθῆ τήν ἰδική μας εἰκόνα,
γιά νά ἀνακαλέση τήν φύσι πού
εἶχε συρθῆ κάτω στούς μυχούς
τοῦ ἅδη καί νά τήν ἀνακαινίση,
διότι εἶχε παλαιωθῆ, καί νά τήν
ἀναβιβάση πρός τό ὑπερουράνιο
ὕψος τῆς βασιλείας καί θεότητός
του. Γιά νά ἑνωθῆ λοιπόν μέ
αὐτήν καθ᾽ ὑπόσταση, ἐπειδή
 98

ἐχρειαζόταν σαρκικό πρόσλημα Νυμφίον της και τον Πατέρα

καί σάρκα νέα, συγχρόνως καί Εκείνου” την λέγει “άνθρωπον”.
ἰδική μας, ὥστε νά μᾶς Η Παναγία μας, όντως
ἀνανεώση ἀπό ἐμᾶς τούς ἴδιους, άνθρωπος, ἦταν ἀπαλλαγμένη
ἐπί πλέον δέ ἐχρειαζόταν καί ἀπὸ κάθε κακία μας περιγράφει
κυοφορία καί γέννα σάν τή δική ο Νικόλαος Καβάσιλας: τὸ ὅτι
μας, τροφή μετά τή γέννα καί εἶχε εἰσέλθει στὸ ἁγιώτατο
κατάλληλη ἀγωγή, γινόμενος τμῆμα τοῦ Ναοῦ, τὰ Ἅγια των
πρός χάριν μας καθ᾽ ὅλα σάν Ἁγίων ποὺ ἦσαν ἄβατα καὶ γιὰ
ἐμᾶς, εὑρίσκει γιά ὅλα πρέπουσα τὸν Ἴδιο τὸν Ἀρχιερέα, ἂν
ὑπηρέτρια καί χορηγό προηγουμένως δὲν εἶχε
ἀμόλυντης φύσεως ἀπό τόν καθαρισθῆ ἀπὸ κάθε ἁμαρτία, μὲ
ἑαυτό της αὐτήν τήν τὸν τρόπο βέβαια ποὺ ἦταν
ἀειπάρθενη, ἡ ὁποία ὑμνεῖται δυνατὸν νὰ καθαρίζωνται τότε οἱ
ἀπό μᾶς καί τῆς ὁποίας ἁμαρτίες. Γιατί μὲ τὸ ὅτι δὲν εἶχε
σήμερα ἑορτάζομε τήν ἀνάγκη γιὰ ἐξιλαστήριες θυσίες
παράδοξη εἴσοδο στά ἅγια καὶ ἄλλους καθαρισμοὺς
τῶν ἁγίων. Διότι αὐτήν ἀπέδειξε ὅτι δὲν εἶχε τίποτε γιά
προορίζει πρίν ἀπό τούς αἰῶνες νά καθαρίση. Καί δὲν εἰσῆλθε
ὁ Θεός γιά τή σωτηρία καί ἁπλῶς στὰ Ἅγια των Ἁγίων μὲ
ἀποκατάσταση τοῦ γένους, καί αὐτὸν τὸν τὸσο παράδοξο
τήν ἐκλέγει ἀνάμεσα ἀπό ὅλους, τρόπο, ἀλλὰ καὶ κατοίκησε ἐκεῖ
ὄχι ἁπλῶς τούς πολλούς, ἀλλά ἀπὸ βρέφος μέχρι τὴν νεανική
τούς ἀπό τούς αἰῶνες της ἡλικία. Δὲν ὑπῆρξε ἔτσι
ἐκλεγμένους καί θαυμαστούς ἀνάγκη γιὰ καθαρτήριες θυσίες
καί περιβοήτους γιά τήν οὔτε κατὰ τὴ γέννηση οὔτε κατὰ
εὐσέβεια καί σύνεσι, καθώς καί τὴν ἀνάπτυξή της. Καὶ τὸ
γιά τά κοινωφελῆ καί θεοφιλῆ ἐκπληκτικὸ εἶναι ὅτι καὶ στοὺς
συγχρόνως ἤθη καί λόγια καί ἀνθρώπους ποὺ ζοῦσαν ἐκεῖνα
ἔργα τά χρόνια δὲν φαινόταν νὰ
Ο Άγιος Ιωάννης ο ἀντιβαίνη σὲ κανέναν ἀπὸ τοὺς
Δαμασκηνός, από τους ἱεροὺς θεσμοὺς αὐτό τό πρᾶγμα,
βασικούς Πατέρες της τό νὰ φρίττη δηλαδὴ καὶ νὰ
θεομητορικής θεολογίας την τρέμη ὁ Ἀρχιερεὺς νὰ διασχίση
χαρακτηρίζει “ όντως αγνή μετά τὴν εἴσοδο, κι αὐτὸ μιὰ φορά τό
τον Θεό και πάνω από όλους”. χρὸνο καὶ χωρὶς νὰ ἔχη
Ο δε Άγιος Συμεών ο παραλείψει τὶς ἐξιλαστήριες
νέος θεολόγος την αποκαλεί θυσίες, ἡ δὲ Παρθένος νὰ
“υπέραγνον και υπεράμωμον σε χρησιμοποιῆ τά Ἅγια τῶν Ἁγίων
σχέση με μας και τους τότε σὰν κατοικία Της καὶ νὰ τρώγη
ανθρώπους∙ ως πρός τον καὶ νὰ κοιμᾶται καὶ νὰ περνᾶ ἐκεῖ
ὁλόκληρη τὴ ζωή Της.

Συμμετεῖχε, λοιπὸν, ἡ Παρθένος
στὰ ἀνθρώπινα, ἀλλὰ κατὰ ἕναν
τρόπο ἀνώτερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους
ἀνθρώπους, ἀφοῦ τά ἀναγκαῖα
γιὰ τὴν τροφή Της δὲν εἶχε
ἀνάγκη νὰ τῆς τὰ προσφέρουν
ἄνθρωποι, ἀλλὰ Ἄγγελος
ἑτοίμαζε τὸ τραπέζι Της.
Ἀποδεικνύεται λοιπόν τό πὸσο
ἦταν ἀνώτερη ἀπὸ κάθε ψόγο
καὶ καθαρώτερη ἀπὸ τὸ νὰ
χρειάζεται τὶς καθαρτήριες
τελετές τοῦ νόμου, πρᾶγμα ποὺ
ἦταν φανερὸ στὰ μάτια ὄχι μόνο
Ἐκείνου ποὺ βλέπει τά κρυφά,
ἀλλὰ καὶ τῶν ἀνθρώπων. Τόσο ἡ
ἀρετὴ Της ἦταν μεγάλη καὶ
λαμπρή, ὥστε νὰ εἶναι ἀδύνατον
νὰ μείνη κρυμμένη. Καὶ
μολονότι ἡ ἡλικία Της καὶ τὸ
γένος Της καὶ ἡ ζωή Της δὲν
μποροῦσαν νὰ διακηρύξουν τὴν
ἀρετή Της, καὶ μάλιστα σὲ
ἀνθρώπους ποὺ ἦσαν ἀκόμη
τυφλοὶ καὶ βουτηγμένοι στὸ
βαθὺ σκοτάδι - ἀφοῦ ὁ Ἥλιος
της δικαιοσύνης δὲν εἶχε ἀκόμη
φανῆ- τίποτε δὲν ἐμπόδιζε τό
φῶς ἐκεῖνο τῆς Παρθένου νὰ
λάμψη καὶ τὸ κάλλος τῆς ψυχῆς
Της νὰ κάμη, ξεπερνώντας ὅλα
τα ἐμπόδια, αἰσθητὴ στοὺς
τυφλοὺς τὴν ἀκτίνα ποὺ εἶχε
φθάσει στὴ γῆ. Τὸ ὅτι πάλι
κατοίκησε στὸν ἂβατο ἐκεῖνο
χῶρο δὲν εἶναι κάτι ποὺ τιμᾶ τὴν
Παρθένο, ἀλλὰ μᾶλλον ἐκεῖνο τό
χῶρο. Ὅπως ἀκριβῶς καὶ τὸ
παλαιὸ Πάσχα τιμᾶται ἀπὸ τὴν
προσθήκη τῆς σφαγῆς ἐκείνης
ποὺ συμβόλιζε, καὶ τὸ βάπτισμα
τοῦ Ἰωάννου ἀπὸ τὸ πνευματικὸ
99
βάπτισμα καὶ τὰ ὑπόλοιπα
σύμβολα ἀπὸ τὶς ἀληθινὲς
πραγματικότητες. Γιατί, ἂν ἄλλα
σύμβολα συμβόλιζαν καὶ
ὁδηγοῦσαν σὲ ἄλλες
πραγματικότητες, τὰ Ἅγια τῶν
Ἁγίων ὁδηγοῦσαν ἀσφαλῶς
στὴν παναγία Παρθένο. Τὸ
γεγονὸς πράγματι ὅτι ἡ εἴσοδος
στὰ Ἅγια των Ἁγίων ἐπιτρεπόταν
μόνο στὸν Ἀρχιερέα κι αὐτὸ μιὰ
φορά τό χρὸνο κι ἐνῶ εἶχε
προηγουμένως καθαρισθῆ ἀπὸ
τὶς ἁμαρτίες, ὑποδηλοῦσε τὴν
μυστηριώδη κυοφορία τῆς
Παρθένου, ποὺ ἔφερε μέσα Της
τὸ μόνον ἀναμάρτητο, Ἐκεῖνον
ποὺ μὲ μιὰ μόνη ἱερουργία καὶ
μιὰ φορὰ μέσα στοὺς αἰῶνες
ἐξάλειψε ὅλη τὴν ἁμαρτία. Καὶ τὸ
ὅτι πάλι τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων ἦσαν
ἄβατα σὲ ὅλους τούς
ἀνθρώπους, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πιὸ
ἱερὸ ἀπὸ ὅλους, ἦταν σημεῖο ποὺ
φανέρωνε πὼς ἡ μακαρία
Παρθένος οὐδέποτε ἔφερε στὴν
ψυχὴ Της κάτι ποὺ νὰ μὴν ἦταν
ἐξ ὁλοκλήρου ἅγιο. Ἦταν δὲ
τόσο πολὺ σεβαστὸς ὁ ναός,
ἀκριβῶς ἐπειδὴ ἐπρόκειτο νὰ
δεχθῆ μέσα του Ἐκείνη, ἀφοῦ
τίποτε ἄλλο ἀπὸ αὐτὰ ποὺ
ὑπῆρχαν μέσα του δὲν ἦταν
δυνατὸν νὰ τοῦ δώση αὐτὴ τὴ
μεγαλειώδη σεμνότητα.
Η είσοδος της Θεοτόκου στο
Ναό είναι το προοίμιο της
εύνοιας του Θεού στους
ανθρώπους, η προαγγελία του
Χριστού και η πραγματοποίηση
του σχεδίου της θείας

οικονομίας για την σωτηρία του
κόσμου.
«Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ», Ιερομ. ΜΑΞΙΜΟΥ,
http://www.neotita.gr/eisodia05.htm
+Συναξάριον 30-11.
Οὗτος ἦτον ἀπὸ τὴν πόλιν
Βηθσαϊδᾶν, υἱὸς μὲν Ἰωνᾶ,
ἀδελφὸς δὲ Πέτρου τοῦ
Ἀποστόλου. Οὗτος ἔγινε
πρότερον μαθητὴς Ἰωάννου τοῦ
μεγάλου Προδρόμου καὶ
Βαπτιστοῦ. Ἔπειτα ὅταν ἤκουσε
τὸν Διδάσκαλόν του νὰ λέγῃ,
δακτυλοδεικτῶν τὸν Ἰησοῦν
Χριστὸν «Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ
αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ
Κόσμου», τότε, λέγω, ἀφήσας
τὸν Πρόδρομον, ἠκολούθησεν
εἰς τὸν Χριστόν. Ἀλλα καὶ πρὸς
τὸν ἀδελφόν του, καὶ κορυφαῖον
Πέτρον οὗτος εἶπεν: «Εὑρήκαμεν
τὸν Μεσσίαν». Καὶ μὲ τὸν λόγον
αὐτὸν ἐτράβηξε τὸν Πέτρον εἰς
τὸν τοῦ Χριστοῦ πνευματικὸν
ἔρωτα. Καὶ ἄλλα πολλὰ
εὑρίσκονται εἰς τὴν θεόπνευστον
Γραφήν, εἰρημένα περὶ τοῦ
Ἀποστόλου τούτου. Εἰς ἄλλον
μὲν οὗν Ἀπόστολον, ἄλλο μέρος
τῆς Οἰκουμένης ἐκληρώθη εἰς
τοῦτον δὲ τὸν Πρωτόκλητον,
ἐκληρώθη μετὰ τὴν ἀνάληψιν
τοῦ Κυρίου ἡ Βιθυνία καὶ ἡ
Μαύρη Θάλασσα καὶ τὰ μέρη τῆς
Προποντίδος, ἤτοι τὰ μέρη τὰ
ἀπὸ τῆς θαλάσσης τοῦ Μαρμαρᾶ
ἀρχόμενα καὶ ἐκτεινόμενα ἕως
εἰς τὴν Μαύρην Θάλασσαν,
ὁμοίως καὶ ἡ Χαλκηδόνα καὶ τὸ
Βυζάντιον, ἤτοι ἡ νῦν
Κωνσταντινούπολις, καὶ ἡ Θράκη
καὶ ἡ Μακεδονία καὶ τὰ μέρη ὁποὺ
100
ἐκτείνονται ἕως τὸν Δούναβιν
ποταμόν, ὡσαύτως καὶ ἡ
Θετταλία καὶ Ἑλλὰς καὶ τὰ μέρη
ὁποὺ φθάνουν ἕως εἰς τὴν
Ἀχαΐαν, ἤτοι ἕως εἰς τὸ μέρος
ἐκεῖνο τοῦ Μορέως, τὸ ὁποῖον
περιέχεται ἀναμεταξὺ τῶν
Βασιλικῶν καὶ τῆς Γαστούνης,
ὁμοίως καὶ ἡ Ἀμισός, ἡ
καλουμένη Σαμψοῦς καὶ Ἐμὴδ
καὶ ἡ Τραπεζοῦντα καὶ ἢ
Ἡράκλεια καὶ ἡ Ἄμαστρις, ἥτις
Σήσαμος ὠνομάζετο πρότερον.
Αὐτὰς δὲ τὰς πόλεις καὶ
ἐπαρχίας δὲν τὰς ἐπέρασεν ὁ
Ἀπόστολος ἔτσι ὀγλήγορα καθὼς
ὁ λόγος τὰς περνᾶ. Ὄχι! Ἀλλὰ εἰς
κάθε πόλιν ἐδοκίμαζεν ὁ
μακάριος πολλὰ ἐναντία καὶ
ἀπήντα πολλὰς δυσκολίας
πραγμάτων. Εἰς ὅλας ὅμως
εὕρισκε καὶ τὴν βοήθειαν καὶ
δύναμιν τοῦ Θεοῦ, καὶ μὲ αὐτὴν
ἐνίκα πάντα καὶ ἐγίνετο κάθε
βλάβης ἀνώτερος. Ἀπὸ τὰς
ἀνωτέρω δὲ πόλεις μίαν μόνον
θέλω ἐνθυμηθῶ ἐδῶ, καὶ τὰς
λοιπὰς θέλω ἀφήσω. Ὅταν ὁ
θεῖος οὗτος Ἀπόστολος ἐπῆγεν
εἰς τὴν πόλιν τῆς Σινώπης καὶ
ἐκήρυξε τὸν λόγον τοῦ
Εὐαγγελίου, τότε εἰς πολλὰς
θλίψεις καὶ βάσανα ὑποβάλλεται
ἀπὸ τοὺς ἐκεῖ κατοικοῦντας. Διότι
οἱ θηριώδεις ἐκεῖνοι ἄνθρωποι
ἔρριπτον αὐτὸν κατὰ γῆς. Καὶ
πιάνοντές τον ἀπὸ τὰς χεῖρας καὶ
πόδας, τὸν ἐτράβιζον, καὶ μὲ τὰ
ὀδόντιὰ των τὸν ἐσπάραττον. Καὶ
μὲ ξύλα τὸν ἔδερναν καὶ μὲ
πέτρας τὸν ἐκτύπων, καὶ ἔξω τῆς
πόλεως τὸν ἔρριπτον, ὅταν καὶ μὲ

τὰ ὀδόντιά των τοῦ ἔκοψαν ἕνα
δάκτυλον. Ἀλλ' ὅμως ὕστερον
ἀπὸ ὅλα αὐτά, πάλιν ὑγιὴς καὶ
ὁλόκληρος ἔγινε παρὰ τοῦ
Χριστοῦ καὶ Διδασκάλου ὁ θεῖος
Ἀπόστολος. Ἀπὸ τὴν Σινώπην δὲ
ἀναχωρήσας, ἐπέρασε πολλὰς
πόλεις, τὴν Νεοκαισάρειαν, τὰ
Σαμόσατα, ἤτοι τὸ κοινῶς
λεγόμενον Σεμψάτ, τοὺς
Ἀγανους, τοὺς Ἀβασγοὺς τοὺς ἐν
τῷ Κρίμι εὐρισκομένους, τοὺς ἐν
τῇ Κολχίδι Ζηκχούς, νῦν
καλουμένους Τζερκέζους, τοὺς
Βοσπορικούς, ἤτοι τοὺς περὶ τὸν
Κιμμέριον Βόσπορον οἰκοῦντας,
καὶ τοὺς Χερσωνίτας. Ἔπειτα
ἐγύρισε πάλιν εἰς τὸ Βυζάντιον,
καὶ ἐκεῖ ἐχειροτόνησε τὸν Στάχυν
ἐπίσκοπον. Διαπεράσας δὲ τὰς
λοιπὰς χώρας, ἐπῆγε εἰς τὴν
περιφανῆ Πελοπόννησον, ἤτοι
εἰς τὸν Μορέαν. Καὶ
ξενοδοχηθεὶς ἐν ταῖς Παλαιαῖς
Πάτραις κοντὰ εἰς ἕνα ἄνθρωπον
Σώσιον ὀνομαζόμενον, ὅστις
ἦτον πολλὰ ἀσθενής, ἰάτρευσεν
αὐτόν. Καὶ παρευθὺς ὅλη ἡ πόλις
τῶν Πατρῶν ἐπίστευσεν εἰς τὸν
Χριστόν. Ὅταν καὶ ἡ γυναῖκα τοῦ
ἀνθυπάτου τῆς πόλεως
Αἰγεάτου, Μαξιμίλλα ὀνόματι,
ἰατρευθεῖσα ὑπὸ τοῦ Ἀποστόλου
ἀπὸ τὴν ἀσθένειαν ὁποὺ εἶχεν,
ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστὸν μαζὶ
μὲ τὸν σοφὸν Στρατοκλήν, καὶ μὲ
τὸν ἀδελφόν τοῦ ἀνθυπάτου. Καὶ
ἄλλοι δὲ πολλοὶ πάσχοντες ἀπὸ
διαφόρους ἀσθενείας, ἔγιναν
ὑγιεῖς διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν
χειρῶν τοῦ Ἀποστόλου.
101
Ὅθεν ταῦτα μαθὼν ὁ
ἀνθύπατος Αἰγεάτης, ἄναψεν
ἀπὸ τὸν θυμόν. Καὶ πιάσας τὸν
τοῦ Κυρίου Ἀπόστολον,
ἐκάρφωσεν αὐτὸν ἀνάποδα εἰς
τὸν σταυρόν. Διὰ τοῦτο καὶ ὁ
ἄδικος ἔλαβε δικαίως παρὰ Θεοῦ
τὴν ἐκδίκησιν. Διότι πεσὼν εἰς
τὴν γῆν ἀπὸ ἕνα ὑψηλὸν
κρημνόν, ἐσύντριψε τὸν ἑαυτὸν
του καὶ κακῶς ὁ κακὸς ἐξέψυξε.
Τὸ δὲ λείψανον τοῦ Ἀποστόλου
ὕστερον ἀπὸ πολλοὺς χρόνους
μετετέθη εἰς τὴν
Κωνσταντινούπολιν μὲ
προσταγὴν τοῦ βασιλέως
Κωνσταντίου, τοῦ υἱοῦ τοῦ
μεγάλου Κωνσταντίνου,
ὑπηρετήσαντος εἰς τὴν μετάθεσιν
αὐτοῦ, Ἀρτεμίου τοῦ μεγάλου
Δουκὸς καὶ Μάρτυρος τοῦ
ἑορταζομένου κατὰ τὴν εἰκοστὴν
Ὀκτωβρίου. Καὶ κατετέθη μαζὶ μὲ
τὰ λείψανα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ
Λουκᾶ καὶ Τιμοθέου τῶν
Ἀποστόλων, εἰς τὸν περίφημον
ναὸν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἡ
κατάθεσις δὲ αὕτη τοῦ Λειψάνου
του ἑορτάζεται κατὰ τὴν εἰκοστὴν
Ἰουνίου.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ΄. Ὡς τῶν
Ἀποστόλων Πρωτόκλητος, καὶ
τοῦ Κορυφαίου αὐτάδελφος, τὸν
Δεσπότην τῶν ὅλων Ἀνδρέα
ἱκέτευε, εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ
δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς
ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ.Ἀπὸ «Θρησκευτικὴ καὶ Ἠθικὴ Ἐγκυκλοπαιδεία»,
τόμ. 2ος,
Ἀθῆναι1963.http://www.myriobiblos.gr/afieromata/agio
s_andreas/nikodimos_synaxari.html

+5-12, ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ
ΤΟΥ ΑΓ.ΣΑΒΒΑ ΤΟΥ
ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ (Αγ.Λουκά
Επισκ. Κριμαίας).
Ο άγιος πού γιορτάζουμε
σήμερα, είναι φωστήρας
μεγάλος, ένας από τους
μεγαλύτερους αγωνιστές της
ευσέβειας. ..
Ήταν μεγάλος ασκητής καί
υπήρξε ιδρυτής της Λαύρας. Η
Λαύρα του, η οποία βρισκόταν
κοντά στα Ιεροσόλυμα, υπήρχε
για πολλούς αιώνες μεγάλο
κέντρο του μοναχισμού καί
πρότυπο της μοναχικής ζωής.
Ήταν πάρα πολύ αυστηρό
μοναστήρι, μάλλον το πιο
αυστηρό άπ' όλα στην εποχή
του. Δεν ήταν σαν τα
συνηθισμένα μοναστήρια τα
όποια έχουν στο κέντρο τους
καθολικό και γύρω γύρω
μοναστηριακά κτίρια.
Το μοναστήρι του αγίου
Σάββα βρισκόταν μέσα σε
βράχο. Σέ μία σπηλιά μεγάλη
βρισκόταν το καθολικό της
μονής καί γύρω σε σπήλαια πιο
μικρά τα κελλιά των μοναχών.
Τον τόπο οπού θα έπρεπε να
χτιστεί η εκκλησία τον έδειξε
στον όσιο ο ίδιος ο Θεός με μία
πύρινη στήλη. ..Δεν μπορούσε
οποιοσδήποτε άνθρωπος να μπει
στη Λαύρα του Οσίου. Για να
βρεθεί μέσα, έπρεπε ν' ανεβεί τα
σχοινιά, πού τα πετούσαν οι
μοναχοί από πάνω. Εκεῖ μέσα
στα σπήλαια ζοῦσε ό άγιος
Σάββας με τους μοναχούς του. Η
ζωή τους ήταν πάρα πολύ
102
δύσκολη, πιο δύσκολη από τη
ζωή των μοναχών σε άλλα
μοναστήρια. Υπήρχε πάρα πολύ
έντονο το στοιχείο της
προσευχής. Την προσευχή του
Ιησού, πού συνήθως στα
μοναστήρια οι μοναχοί την
κάνουν 500 φορές την ημέρα,
στην Λαύρα του αγίου την
έκαναν 1500 φορές καί με
πολλές μετάνοιες.
Πολλά θα μπορούσε να πει
κανείς για τη ζωή του μεγάλου
αυτοῦ αγίου του Θεού. Θα
διηγηθώ μόνο ένα περιστατικό
πού μαρτυρεί για τη γενναιότητα
του πνεύματός του. Ό άγιος
Σάββας ζούσε στα τέλη του
πέμπτου καί το πρώτο μισό του
έκτου αιώνα. Το 451 στη
Χαλκηδόνα συνήλθε η τετάρτη
Οικουμενική σύνοδος, η οποία
καταδίκασε την αίρεση του
μονοφυσιτισμοῦ. Αρχηγός της
αιρέσεως αυτής ήταν ό
αρχιμανδρίτης Ευτύχιος, ο
οποιος δίδασκε ότι, μετά την
ένωση στον Χριστό υπάρχει
μόνο μία φύση, η θεία. Γι'αυτό,
κατά τον Ευτυχή, ο Κύριος
Ιησούς Χριστός είναι μόνο Θεός
καί όχι Θεάνθρωπος.
Παρ' ό,τι η Σύνοδος
καταδίκασε την αίρεση, υπήρχαν
πολλοί πού δεν δέχθηκαν τίς
αποφάσεις της Συνόδου καί
θεωρούσαν τη διδασκαλία του
Ευτυχή ορθόδοξη. Ό πατριάρχης
Ιεροσολύμων έστειλε επιστολή
στον αυτοκράτορα οπού τον
παρακαλούσε να βάλει τέλος
στην εξάπλωση της αιρέσεως

του μονοφυσιτισμου. Στό
γράμμα του ό πατριάρχης
έγραψε ότι στην αποστολή πού
θα φέρει το γράμμα θα είναι καί
ο Μέγας Σάββας. Αφού διάβασε
την επιστολή ό αυτοκράτορας,
ζήτησε να δει τον άγιο Σάββα. Εν
τω μεταξύ οι αυλικοί δεν τον
άφησαν να παρουσιαστεί
μπροστά στον αυτοκράτορα,
επειδή όλο το ράσο του ήταν
μπαλωμένο. Φώναξαν αμέσως
τον άγιο Σάββα. Ο Ο αυτοκράτορας έδωσε
αυτοκράτορας Αναστάσιος όταν
τον είδε έμεινε κατάπληκτος.
Μπροστά του στεκόταν ένας
άνθρωπος μεγαλοπρεπής καί
ταυτόχρονα ταπεινός, με
πρόσωπο πού έλαμπε από τη
θεία χάρη. Ο αυτοκράτορας
σηκώθηκε από το θρόνο του καί
έβαλε στον άγιο βαθιά μετάνοια.
Του υποσχέθηκε ότι θα κάνει
όλα όσα ζητάει ό πατριάρχης καί
ότι θα σταματήσει την αίρεση.
Παρ' όλ' αυτά ο αγωνιστές
αυτοκράτορας πολύ γρήγορα
ξέχασε τίς υποσχέσεις του. Στόν
πατριαρχικό θρόνο της
Αντιοχείας τοποθέτησε τον
αιρετικό Σεβήρο, έδιωξε από τη
θέση του τον πατριάρχη
Ιεροσολύμων Κοσμά, τον όποιο
έστειλε εξορία, καί αντί αυτού
έβαλε τον Ιωάννη. Ο Ιωάννης
όμως αρνήθηκε να έχει κοινωνία
με τον Σεβήρο καί δεν τον
άφησε να μπει στον ναό του
Παναγίου Τάφου. Ο ασχολιόταν
αυτοκράτορας, όταν το έμαθε,
ξέσπασε με οργή. Τί κάνει τότε ο
μεγάλος αυτός, ο όσιος Σάββας;
103
Μια μέρα μετά το τέλος της θείας
Λειτουργίας ο πατριάρχης
Ιωάννης μαζί με τον άγιο Σάββα
και με έναν άλλο μεγάλο άγιο,
τον Θεόδωρο, ανεβαίνουν στον
άμβωνα καί από εκεί
απαγγέλλουν το ανάθεμα
εναντίον του Σεβήρου και του
αυτοκράτορα Αναστασίου.
Βλέπετε την μεγαλοψυχία, την
ανδρεία καί την δύναμη της
πίστης;
διαταγή να συλληφθούν αμέσως
οι τρεις γενναίοι ομολογητές και
να κλειστούν στη φυλακή. Είχε
σκοπό να τους στείλει αργότερα
στην εξορία. Ο Κύριος όμως δεν
άφησε τον Αναστάσιο να
πραγματοποιήσει το σχέδιο του.
Πολύ σύντομα πέθανε. Ο νέος
αυτοκράτορας, πού ανέβηκε στο
θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως
έβαλε τέλος στην αίρεση του
μονοφυσιτισμου καί οι τρεις
της αλήθειας
αποφυλακίστηκαν.
Την υπόλοιπη ζωή του ο
όσιος Σάββας την πέρασε με
αυστηρή νηστεία καί προσευχή.
Η νηστεία πού τηρούσε ο άγιος
σε μας σήμερα μάλλον φαίνεται
απίθανη' πέντε ημέρες την
εβδομάδα δεν έτρωγε τίποτα και
μόνο τα Σάββατα και τις
Κυριακές, όταν πήγαινε στο
μοναστήρι, εκεί έτρωγε λίγο.
Στή σπηλιά πού ζούσε,
μόνο με την
προσευχή καί τη χειρωνακτική
εργασία πλέκοντας καλάθια.
 104

Βλέπετε πώς τηρούσε ο μόρφωσαν πρώτα την απαλή

άγιος την εντολή του Χριστοῦ, ψυχή του παιδιού τους με τη
να μην παραδιδόμαστε στην θρησκεία του Χριστού μας και
κραιπάλη, στη μέθη καί στις ύστερα τον έστειλαν στο σχολείο
βιοτικές μέριμνες; Βλέπετε την για να μάθει γράμματα. Από
ετοιμότητα καί την προθυμία του μικρός ο Άγιος Νικόλαος έδειχνε
να υποφέρει για την αλήθεια; την αφοσίωσή του και την αγάπη
Βλέπετε τη λαμπρότητα της του στο Θεό, περνώντας την
ψυχής του; Να θυμόμαστε τον ημέρα του με προσευχές και
άγιο αυτό αγωνιστή της νήστευε την Τετάρτη και την
ευσέβειας καί να μην Παρασκευή. Ακόμα και όταν
παραδιδόμαστε στην κραιπάλη, ήταν βρέφος σύμφωνα με μια
στη μέθη και στίς βιοτικές παράδοση δεν ήθελε να θηλάσει
μέριμνες. Να μην ξεχνάμε ότι, Τετάρτη και Παρασκευή, παρα
μεταξύ των έργων πού κάνουμε μόνο μετά τη δύση του ηλίου.
την πρωτεύουσα θέση πρέπει να Όταν μεγάλωσε μισούσε τις
κατέχουν η προσευχή, η νηστεία απρεπείς και τις κακές
καί η νήψη. Να προηγείται συνομιλίες και συναναστροφές
όλων η φροντίδα για τη των νέων. ...Εκείνο τον καιρό
σωτηρία της ψυχής, και οι Αρχιεπίσκοπος της Λυκίας ήταν ο
βιοτικές μέριμνες να είναι στη θείος του. Αφού εκτίμησε τις
δεύτερη θέση. Αμήν. αρετές και τη μεγάλη του πίστη
http://proskynitis.blogspot.com/2010/12/b
log-post_5536.html τον κάλεσε στην υπηρεσία του
Κυρίου και τον χειροτόνησε
+6-12, Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ιερέα της Επισκοπής. ..Ο ΄Αγιος
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Νικόλαος ήταν άνθρωπος των
Ό Άγιος Νικόλαος έργων και όχι των λόγων.
γεννήθηκε στα Πάταρα της Οι μέρες του Αγίου
Λυκίας της Μικράς Ασίας γύρω περνούσαν με νηστεία,
στα 230 με 250 μ.Χ. Πότε προσευχή και πολλές
ακριβώς γεννήθηκε δεν είναι ελεημοσύνες. Άγρυπνα γονάτιζε
γνωστό. Πάντως κατά το έτος και παρακαλούσε τον Χριστό να
300 μ.Χ., την εποχή των ασεβών του δίνει δύναμη, υπομονή και
αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και θάρρος για να μη λυγίσει στους
Μαξιμιανού, ήταν Αρχιερέας των πειρασμούς του σατανά...
Μυραίων. Έζησε δε και μέχρι τα Κάποτε θέλησε να πάει στα
χρόνια του Μεγάλου Ιεροσόλυμα, να δεί τους Αγίους
Κωνσταντίνου. Οι γονείς του Τόπους εκεί που μαρτύρησε ο
ήταν ευσεβείς χριστιανοί και η Θεάνθρωπος. Έτσι μπήκε σ΄ένα
οικονομική τους κατάσταση ήταν πλοίο μαζί με άλλους
πολύ καλή. Γι΄αυτό οι χριστιανούς για να πάει στην
φωτισμένοι γονείς του, Παλαιστίνη. Αφού προσκύνησε

τον Άγιο Τάφο του Κυρίου, τον
Γολγοθά, τον Τίμιο Σταυρό και
είδε όλα τα μέρη που δίδαξε και
μαρτύρησε ο Χριστός θέλησε να
μείνει εκεί να ησυχάσει. Άγγελος
Κυρίου τον διέταξε τη νύχτα να
επιστρέψει στην πατρίδα του.
Την άλλη μέρα ο Άγιος
πιστός στην προσταγή του
Αγγέλου κατέβηκε στο λιμάνι και
ρωτούσε αν κανένα πλοίο θα
ξεκινούσε για τα Πάταρα.
Κανένα όμως πλοίο δεν
ξεκινούσε. Τότε μερικοί ναύτες
του είπαν. "Όπου βρούμε ναύλο,
εκεί θα πάμε". Αμέσως ο Άγιος
τους είπε. "Να σας δώσω το
ναύλο και να με πάρετε στα
Πάταρα της Λυκίας". Ο πόλη Μύρα είναι στην Μικρά
πλοίαρχος και οι ναύτες
βλέποντας ότι ο άνεμος ήταν
ούριος ύψωσαν τα πανιά και
αναχώρησαν. Θέλοντας να
περάσουν πρώτα από την
πατρίδα τους έστρεψαν το πλοίο
προς την κατεύθυνσή της, αλλά
ο Θεός για να μην λυπήσει τον
Άγιο, σήκωσε μεγάλη τρικυμία,
ώστε έσπασε το πηδάλιο-τιμόνι
του πλοίου και οι ναύτες
απελπισθέντες ανέμεναν το
θάνατο. Ο Άγιος όμως δια της
προσευχής του καταπράϋνε τη
θάλασσα. Ο πλοίαρχος μαζί με
τους ναύτες του είδαν ότι
έφθασαν στα Πάταρα και αφού
έπεσαν στα πόδια του Αγίου του
ζητούσαν συγχώρεση. Ο Άγιος
τους φανέρωσε τη σκέψη τους
και τους συμβούλευσε να μην
επαναλάβουν τέτοιο πράγμα στη
105
ζωή τους, τους ευχήθηκε και
τους κετευώδωσε.
Επιτέλους ύστερα από μιά
μεγάλη θαλασσοταραχή ο Άγιος
επέστρεψε από τα Ιεροσόλυμα
στα Πάταρα. Ο κόσμος του
επεφύλαξε μεγάλη υποδοχή,
γιατί τον αγαπούσε πάρα πολύ.
Νέοι και γέροντες, άνδρες και
γυναίκες, ακόμα και οι Μοναχοί
του Μοναστηριού στο οποίο τον
είχε αφήσει ο θείος του
επίτροπο, όλοι εξήλθαν να τον
καλωσορίσουν και να τον
υποδεκτούν. Κοντά στα Παταρα,
σε απόσταση τεσσάρων
χιλιομέτρων, ήταν μια μικρή
πόλη που την έλεγαν Μύρα. Η
Ασία, αργότερα έγινε
πρωτεύουσα της Λυκίας. Εκεί
πέθανε ο Μητροπολίτης της
πόλης και ήθελαν να βρούν
κάποιο άξιο για να τον
αντικαταστήσει.
Τότε μαζεύτηκαν οι
Επίσκοποι και οι κληρικοί της
επαρχίας των Μύρων για να
εκλέξουν Αρχιερέα. Εκεί που
συνεδρίαζαν, σηκώθηκε ένας
από τους επισκόπους και είπε
στους άλλους, να παρακαλέσουν
τον Θεό να τους φωτίσει, για να
κάνουν καλή επιλογή. Τη νύκτα,
όλοι οι επίσκοποι είδαν τον ύπνο
τους έναν άγγελο, που τους είπε
να πάνε το πρωί στην Εκκλησία
και όποιος μπεί πρώτος μέσα,
αυτόν να κάμουν επίσκοπο.
Πράγματι έτσι έγινε. Ο πρώτος
που μπήκε στο Ναό ήταν ο

Νικόλαος. Έτσι χειροτονήθηκε ο
Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων.
Η φιλανθρωπική του δράση
μεγάλωσε πολύ όταν έγινε
Αρχιερέας. Ίδρυσε
φτωχοκομείο, ξενώνα,
νοσοκομείο και άλλα ιδρύματα...
Στην Α΄ αυτή Οικουμενική
Σύνοδο, πήραν μέρος 318
Πατέρες και ο ίδιος ο Αυτοκράτορα και η ποινή ήταν ο
Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος.
Μεταξύ αυτών ήταν και ο Άγιος
Σπυρίδωνας, ο Μέγας Αθανάσιος
και άλλοι. Όταν σε κάποια
στιγμή ο Αρειος έφερε σε
αδιέξοδο τους Αγίους Πατέρες, ο
Άγιος Σπυρίδωνας έκανε το
θαύμα με το κεραμίδι. Δηλαδή
έβαλε ένα κομμάτι κεραμίδι στη
χούφτα του, το έσφιγξε και αυτό
χωρίστηκε στα τρία: σε χώμα,
νερό και φωτιά. Με αυτό τον
θαύμα απέδειξε τον Τριαδικό
Θεό (Πατέρας - Υιός - Άγιο
Πνεύμα). Ο Άρειος όμως λόγω
του εγωισμού του δεν πείστηκε
και με την ρητορική του
ικανότητα, γιατί ήταν πολύ
μορφωμένος και μιλούσε με
θάρρος και παρρησία, είπε ότι το
θαύμα αυτό είναι δαιμονικό.
Τότε, ο Άγιος Νικόλαος
αγανακτισμένος, δεν
κρατήθηκε, σηκώθηκε από τη
θέση του και έδωσε ένα δυνατό
χαστούκι στον Άρειο.
«Βασιλιά», είπε ο Άρειος,
«είναι σωστό μπροστά σου, ένας
από τους Πατέρες να με
κτυπήσει; Άν είναι αμαθής, ας μη
μιλάει, όπως κάνουν και οι
106
άλλοι, αν πάλι ξέρει, ας πει τη
γνώμη του».
-Σωστά μιλάς, Άρειε, του
λέει ο Βασιλιάς. Ο Νικόλαος θα
φυλακιστεί μέχρι να τελειώσει η
Σύνοδος.
Φυλακίστηκε γιατί δεν
επιτρεπόταν κανείς να κτυπήσει
κάποιο, μπροστά στα μάτια του
θάνατος. Ο Αυτοκράτορας
αμέσως έδωσε εντολή να
πιάσουν τον επίσκοπο Πατάρων
Νικόλαο. Τον έδεσαν και τον
έβαλαν φυλακή, γιατί τον
σεβόταν και δεν ήθελε τον
θάνατό του.
Την νύκτα παρουσιάστηκε
μέσα σε άσπρο σύννεφο ο
Χριστός και η Παναγία και τον
ρώτησαν γιατί τον έβαλαν
φυλακή.
-Για τη δική σας αγάπη και
πίστη μου, απάντησε ο
Νικόλαος.
Τότε ο Χριστός τον
ελευθέρωσε από τα δεσμά και
του έδωσε ένα Ευαγγέλιο και η
Παναγία μας το ωμοφόριο του
Αρχιερέα. Από τότε καθιερώθηκε
όλοι οι Αρχιερείς να φορούν
ωμοφόριο. Την άλλη μέρα όταν
του πήγαν φαγητό και νερό στη
φυλακή, τον είδαν να διαβάζει
το Ευαγγέλιο και τους είπε την
οπτασία που είδε και τι του
συνέβηκε. Όλοι δόξασαν τον
Θεό.
Η Σύνοδος, καταδίκασε τον
Άρειο ως αιρετικό κι οι Πατέρες
γύρισαν στις επαρχίες τους. Έτσι

ο Άγιος Νικόλαος επέστρεψε στα
Μύρα.
Σε ηλικία 100 χρόνων
περίπου, αρρώστησε και σε λίγο
κοιμήθηκε περί το έτος 333 μ.Χ.
για να πάει να βρει τον Κύριο
που τόσο πολύ αγάπησε. Προτού
πεθάνει, την ώρα που
προσευχόταν, σήκωσε τα μάτια
του στον ουρανό και είδε
αγγέλους που έρχονταν, για να
παραλάβουν την αγιασμένη
ψυχή του.
Η Εκκλησία μας τιμά τη
μνήμη του Αγίου στις 6
Δεκεμβρίου και τον κατέταξε
μεταξύ των μεγαλυτέρων και
επισημοτέρων Αγίων. Η Πέμπτη
μέρα της εβδομάδας είναι
αφιερωμένη σ΄αυτόν. Επίσης
χαρακτηρίζει τον Άγιο και ως
ισαπόστολο, για το μεγάλο του
έργο. Θεωρείται και σαν ένας
από τους μεγάλους προστάτες
του Ελληνικού Έθνους, γιατί ο
μεγάλος αυτός ιεράρχης, με τα
άπειρα θαύματά του,
αναδείχθηκε ο προστάτης άγιος
των θαλασσινών και των
ναυτιλλομένων.
http://anavaseis.blogspot.gr/2010/12/blog-
post_06.html
+Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ.
«Οὐχ ὥσπερ Εὔα σὺ τίκτεις ἐν
λύπαις
χαρὰν γὰρ ἔνδον Ἄννα κοιλίας
φέρεις» (Ἀπὸ τὸ Συναξάρι)
Ἡ Ἁγία Θεοπρομήτωρ Ἄννα
ἀνήκει εἰς τὰ ἱερὰ πρόσωπα τὰ
ὁποῖα ἐκλήθησαν νὰ
ὑπηρετήσουν τὴν θεία βουλὴ τῆς
σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων μέ τὴ
107
σάρκωση τοῦ Θεοῦ Λόγου.
Θυγατέρα τοῦ Ματθᾶν, ἀπὸ τὴ
φυλὴ Λευὶ, καὶ τῆς Μαρίας. Εἶχε
δύο ἀδελφές, τὴν Μαρία, μητέρα
τῆς Σαλώμης καὶ τὴν Σοβή,
μητέρα τῆς Ἔλισσαβετ, ἡ ὁποία
γέννησε τὸν Πρόδρομο. Ἡ Ἄννα
ἦλθε εἰς γάμον μὲ τὸν Ἰωακείμ, ὁ
ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ τὴ φυλὴ
τοῦ Ἰούδα. Εὐσεβεῖς καὶ οἱ δύο,
με φόβον Θεοῦ. Προσέχουν στὴ
ζωή τους καὶ ρυθμίζουν τὶς
πράξεις τους σύμφωνα μὲ τὸν
θεῖο νόμο. Ζοῦν μὲ ταπείνωση
στὴν ἀφάνεια. Ἡ ἀρετὴ ὅμως ὅσο
κι ἂν σκεπασθῆ ἀπὸ τὴ
μετριοφροσύνη, γίνεται φανερή,
ὅπως φανερὸ γίνεται καὶ τὸ
ἀόρατο ἄρωμα τοῦ λουλουδιοῦ.
Ἡ παράδοση μᾶς
πληροφορεῖ γιὰ τὴν κατοικία
τους, ὅτι ἦταν ἐκεῖ κοντὰ στὴν
κολυμβήθρα τῆς Βηθεσδᾶ στὰ
Ἱεροσόλυμα. Ἔτσι ἡ Ἄννα εἶχε
κοντά της, γιὰ νὰ ἱκανοποιεῖ τὴν
δίψα τῆς ψυχῆς της μὲ τὴν
λατρεία τοῦ Θεοῦ, τὸ Ναὸ τῶν
Ἱεροσολύμων, τὸν ὁποῖον, ἄλλοι,
γιὰ νὰ τὸν ἀπολαύσουν, ἔπρεπε
νὰ ἔλθουν μὲ κοπιαστικὸ ταξείδι
ἀπὸ μακρυά.
Ἀλλὰ τὸ ζεῦγος Ἰωακεὶμ καὶ
Ἄννα δὲν εἶχαν παιδιὰ καὶ τὰ
δῶρα τῶν ἄτεκνων δὲν ἐγίνοντο
δεκτὰ στὸ Ναό.
Μὴ φέροντας τὴ ντροπὴ
αὐτὴ τῆς ἀτεκνίας ἡ Ἁγία Ἄννα,
ἐπολιόρκησε μαζὺ μὲ τὸν Ἰωακεὶμ
τὸν θρόνο τῆς θείας δωρεᾶς.
Πολιορκία διὰ προσευχῆς
ἐπίμονος, θερμὴ ἐπὶ χρόνια, μιὰ
ὁλόκληρη ζωὴ προσευχή δικαίων
 108

ἀνθρώπων. Ὁ οὐρανὸς ὅμως θαυμαστὸ τρόπο σὲ

σιωπᾷ. Ποιὸς γνωρίζει γιατί; «Τίς προκεχωρημένη ἡλικία γονεῖς.
γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου;» Ποιὸς «Ἔδει γὰρ τὴν τοῦ Θεοῦ
εἶναι εἰς θέσιν νὰ γνωρίζει τὰ ἄφραστον καὶ συγκαταβατικὴν
ἀνεξερεύνητα κρίματα τοῦ Θεοῦ; σάρκωσιν προειδοποιηθῆναι τοῖς
Ἡ Ἄννα κάνει τάμα «Τὸ θαύμασιν». Ἔπρεπε, γράφει ὁ
γεννησόμενον δοτόν σοι ἱερὸς Δαμασκηνός, ἡ
προσάξωμεν». Ἂν μὲ ἀξιώσεις νὰ συγκατάβασις τοῦ Θεοῦ, νὰ γίνῃ
γίνω μητέρα, τὸ παιδὶ ποὺ θὰ μοῦ ἄνθρωπος, νὰ ξεκινήσῃ μὲ τὸ
δώσης θὰ τὸ προσφέρωμε ἐγὼ θαῦμα. Ἡ στείρα καὶ γερόντισσα
καὶ ὁ Ἰωακεὶμ ἀφιέρωμα σὲ σένα Ἄννα γίνεται μητέρα. Καὶ ποίου
Θεέ μου. τέκνου μητέρα! Ἔδωσαν ὁ
Ὁ οὐρανὸς ἐξακολουθεῖ νὰ Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα, ὡς ὁ πλέον
μὴ δίδει ἀπάντηση. Ἡ Θεία βουλὴ καλλίκαρπος βλαστὸς τοῦ
ἔχει τὸ σχέδιό της. Οἱ δίκαιοι ἀνθρωπίνου δένδρου, τὸν
δοκιμάζονται, ὅμως δὲν ὡραιότερο καρπό, τοῦ ὁποίου ἡ
ἀπελπίζονται, οὔτε γογγύζουν. χάρις καὶ ἡ εὐωδία ἔφερε τὸν
Κι ὅταν φθάνουν στὴν ἡλικία τοῦ οὐρανὸ στὴν γῆ.
γήρατος καὶ μαραίνεται ἡ ἐλπίδα, «Ὢ μακάριον ζεῦγος
καὶ τότε παραμένουν δοῦλοι τοῦ Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα ὄντως
Θεοῦ μὲ ὑποταγὴ στὸ θέλημά πανάχραντον, ἀναφωνεῖ ὁ ἱερὸς
του. Ἡ πανσοφία τοῦ Θεοῦ, πάλιν Δαμασκηνός, ἐκ τοῦ
δοκιμάζοντας τὴν ὑπομονὴ τῶν καρποῦ τῆς κοιλίας, ὑμῶν
δικαίων, ἑτοιμάζει ἔργο ἐπεγνώσθητε... καὶ εὐαρέστως
θαυμαστό. Προετοιμάζει τὸν καὶ ἀξίως τῆς ἐξ ὑμῶν τεχθείσης
πατέρα καὶ τὴν μητέρα τῆς ἐπολιτεύσασθε». Καὶ συνεχίζει:
μητέρας τοῦ Θεοῦ. Ἀφήνει τὸν «Ἐνώπιόν σας, ὦ μακαρία
Ἰωακεὶμ καὶ τὴν Ἄννα νὰ συζυγία εἶναι ὑπόχρεως ὅλη ἡ
δοκιμασθοῦν «ὡς χρυσὸς ἐν δημιουργία, διότι διὰ μέσου σας
χωνευτηρίῳ», γιὰ νὰ προσέφερεν εἰς τὸν Δημιουργὸν
ἀναδειχθοῦν «εὔχρηστα σκεύη δῶρον ἀνεκτίμητον, μητέρα
ἐλέους», μὲ τὰ ὁποῖα σκεύη ὡς σεμνήν, ἀξίαν ἐκείνου ποὺ τὴν
ὄργανα θὰ ἀπεργασθῆ ὁ Θεὸς τὴν ἔκτισε. Ἔχετε τὰ πρωτεῖα
σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου ἀνάμεσα στοὺς φίλους τοῦ Θεοῦ,
γένους. Ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ὡς πρόγονοι τοῦ βασιλέως τῶν
προσωπολήπτης. Τὸ ζεῦγος βασιλέων, ὡς μυστικὸν
Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα ἐξελέγη ὡς θησαυροφυλάκιον τῆς μακαρίας
καλὴ ρίζα ποὺ θὰ δώση τὸ Τριάδος».
θαυμαστὸ βλαστὸ τῆς παρθενίας, Ὅταν ἦλθε ὁ
ὄχι δι᾿ ἄλλον λόγον ἀλλὰ χάρις προσδιορισμὲνος καιρός, ὁ
στὴν ὑπεροχὴ τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα φέρουν «τὸ
εὐσεβείας τους, καὶ γίνονται μὲ δεκτὸν δῶρον τους» στὸ Ναὸ τοῦ
 109

Κυρίου. Τηροῦν τὴν ἐντολὴ ἁγιορείτες τὴν Ἁγία Ἄννα. Στὸ

«ἀποδώσεις τῷ Κυρίῳ τὰς εὐχάς Κυριακὸ τῆς Σκήτης φυλάσσεται
σου», καὶ ἐκπληρώνουν τὸ τάμα ἀνεκτίμητος θησαυρὸς τὸ
προσφέροντας τὴν τριετῆ ἀριστερὸ πόδι τῆς
θυγατέρα τους ἀφιέρωμα εἰς τὸν θεοπρομήτορος, εἰς δὲ τὴν Ἱερὰ
Θεόν. Μονὴ Κουτλουμουσίου
Ἡ παράδοσις πληροφορεῖ φυλάσσεται ὁλόκληρη ἡ κνήμη
ὅτι ἡ θεοπρομήτωρ Ἄννα τοῦ δεξιοῦ ποδιοῦ.
ἀπέθανε εἰς ἡλικίαν 69 ἐτῶν καὶ Ὁ πιστὸς τοῦ Κυρίου λαὸς
ὁ Ἰωακεὶμ 80. Ἡ Θεοτόκος ἦταν πιστεύει ὅτι μεγάλη εἶναι ἡ
11 ἐτῶν ὅταν ἔμεινε ὀρφανὴ καὶ δύναμις τῶν προσευχῶν τῆς
ἀπὸ τοὺς δυὸ γονεῖς της και μητέρας τῆς μητέρας τοῦ Ἰησοῦ
βρισκόταν ἀκόμη στὸ Ναὸ τῶν Χριστοῦ, Ἁγίας Ἄννης, καὶ διὰ
Ἱεροσολύμων. τοῦτο καταφεύγει στὴν μεσιτεία
Στὸν ἑορταστικὸ κύκλο τῆς της. Ἀμήν.
Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας ἡ http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/agia
_anna.htmπ. Κωνσταντῖνος Παλαιολογόπουλος
Ἁγία Ἄννα ἔχει μία ἰδιαίτερα http://clubs.pathfinder.gr/KHRYGMATA/15207
99?file=4&folder=139287
τιμητικὴ θέση. Τρεῖς φορὲς τὸν +Ἡ Ἁγία Εὐγενία ἡ
χρόνο ἑορτάζεται ἡ μνήμη της: Ὁσιοπαρθενομάρτυς καὶ
α) Στὶς 9 Σεπτεμβρίου, μαζὺ μὲ Παραμονὴ Χριστουγέννων
τὸν θεοπροπάτορα Ἰωακείμ, τὴν (Νηστεία ἐκ πάντων)
ἑπομένη τῶν γενεθλίων τῆς Ἔζησε στὸ δεύτερο μισὸ
Θεοτόκου, γιὰ νὰ τιμηθοῦν οἱ τοῦ 3ου αἰῶνα μ.Χ. Καταγόταν
γεννήτορες τῆς Ὑπεραγίας ἀπὸ τὴν Ῥώμη καὶ οἱ γονεῖς της
Μητρὸς τοῦ Κυρίου, β) Στὶς 9 ὀνομαζόταν Φίλιππος καὶ
Δεκεμβρίου ἑορτάζεται «ἡ παρ᾿ Κλαυδία. Ἐπίσης, εἶχε καὶ δυὸ
ἐλπίδα σύλληψις», τῆς Ἁγίας ἄλλα ἀδέλφια, τὸν Ἀβίτα καὶ τὸν
Ἄννης, καὶ γ) Στὶς 25 Ἰουλίου Σέργιο. Ὁ πατέρας της
ἑορτάζεται ἡ ὁσία κοίμησίς της. διορίστηκε ἔπαρχος στὴν
Ἄξιον σημειώσεως εἶναι ὅτι Ἀλεξάνδρεια καὶ πῆγε ἐκεῖ μὲ ὅλη
εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸ περιβόλι, του τὴν οἰκογένεια. Ἐκεῖ ἡ
ὅπως λέγεται, τῆς Παναγίας ἔχει Εὐγενία σπούδασε κατὰ τὸν
καὶ ἡ Ἁγία Ἄννα μία ξεχωριστὴ καλύτερο δυνατὸ τρόπο καὶ
θέση τιμῆς. Στὸ ὄνομά της ἔμαθε ἄριστα τὴν ἑλληνικὴ καὶ
τιμᾶται ἡ μεγαλύτερη καὶ ρωμαϊκὴ φιλολογία. Ὅταν
ἀρχαιότερη ἐκεῖ Σκήτη. Ἀριθμεῖ τελείωσε τὶς σπουδές της,
50 περίπου ἀσκητικὲς καλύβες, ψάχνοντας γιὰ περισσότερη
τὸ δὲ Κυριακό, ποὺ εἶναι γνώση πῆρε στὰ χέρια της ἀπὸ
μεγαλοπρεπέστατος Ναὸς, μία χριστιανὴ κόρη τὶς ἐπιστολὲς
πυκνὰ ἁγιογραφημένος, εἶναι τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ὅταν
ἀφιερωμένος στὴν Γιαγιά, ὅπως τὶς διάβασε, ἐντυπωσιάσθηκε
χαϊδευτικὰ ἀποκαλοῦν οἱ πολύ. Ἐκεῖ μέσα δὲν ὑπῆρχαν
 110

θεωρίες καὶ φιλοσοφικὲς λέγεται ευδοκία, καλοσύνη,

δοξασίες. Οἱ γραμμές τους ευσπλαχνία (ευ- δοκείν)…
ἐνέπνεαν ζωὴ καὶ ἐλπίδα. Ἐκείνη Ερώτηση: Τι σημαίνει ο
τὴν περίοδο, οἱ γονεῖς της ύμνος που έψαλλαν οι Άγγελοι
ἤθελαν νὰ τὴν δώσουν σύζυγο σὲ την ώρα της γεννήσεως «Δόξα
κάποιο Ῥωμαῖο ἀξιωματοῦχο, τὸν εν Υψίστοις Θεώ και επί γης
Ἀκυλίνα. Τότε ἡ Εὐγενία, ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία»;
ἀρνούμενη νὰ δεχθεῖ αὐτὴ τὴν Ποιάν ειρήνη εννοούν οι Άγγελοι
πρόταση τῶν γονέων της, εδώ και τι σημαίνει η λέξη
κάποια νύχτα ντύθηκε ἀνδρικὰ «ευδοκία»;
καὶ ἔφυγε σὲ ἄλλη πόλη. Ἐκεῖ Απάντηση: Η ειρήνη την οποίαν
κατηχήθηκε, βαπτίσθηκε ανύμνησαν οι άγγελοι κατά την
χριστιανὴ καὶ ἔλαβε συγχρόνως γέννηση του Χριστού είναι η
τὸ μοναχικὸ σχῆμα. Μετὰ ἀπὸ ένωση θείας και ανθρωπίνης
χρόνια, ἐπέστρεψε στὸ σπίτι της φύσεως στο Πρόσωπο του
καὶ ἡ ἀναγνώριση ἀπὸ τοὺς Λόγου. Ο Χριστός προσέλαβε
γονεῖς της ἔγινε μέσα σὲ δάκρυα την ανθρώπινη φύση στο
καὶ ἀνέκφραστη χαρά. Δὲν Πρόσωπό Του και την θέωσε,
πέρασε πολὺς καιρὸς καὶ ὅλοι στὸ οπότε ειρήνευσε ολόκληρη η
σπίτι τῆς Εὐγενίας δέχθηκαν τὸν ανθρώπινη φύση από την
χριστιανισμό. Ἀπὸ μῖσος τότε οἱ ταλαιπωρία της πτώσης και
εἰδωλολάτρες τραυμάτισαν έτσι δόθηκε σε κάθε
θανάσιμα τὸν πατέρα της. Καὶ άνθρωπο η δυνατότητα να
ὅταν ἡ Εὐγενία ἐπέστρεψε στὴ μετάσχη σε αυτήν την
Ῥώμη, ἐπειδὴ δὲ θυσίαζε στὰ ειρήνη, ζώντας μέσα στην
εἴδωλα, τὴν ἀποκεφάλισαν, Εκκλησία, με τα μυστήρια και
τερματίζοντας ἔτσι ἔνδοξα «τὸν την ασκητική ζωή. Η Εκκλησία
καλὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως» μαζὶ είναι ο «χώρος» μέσα στον
μὲ τὴν ἐπίγεια ζωή της. οποίον ο άνθρωπος βιώνει την
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/12/2
4.htm
αγάπη και την ειρήνη του Θεού.
+«Δόξα εν υψίστοις Η λέξη ευδοκία, κατά τον
Θεώ και επί γης ειρήνη, εν άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη
ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. Β σημαίνει ότι η πρόσληψη της
14). Δηλαδή, δόξα στον Θεό, ανθρωπίνης φύσεως από τον
που βρίσκεται στα ύψιστα του Χριστό ήταν το αρχικό-
ουρανού της ύπαρξης και σε όλη προηγούμενο θέλημα του
την γη , την ταραγμένη από τα Θεού για την θέωση του
πάθη της αμαρτίας, να ανθρώπου (το κατ' ευδοκίαν
επικρατήσει η ειρήνη του Θεού θέλημα). Η θέωση του
και στους ανθρώπους να ανθρώπου δεν μπορούσε να
βασιλεύει πάντοτε η καλή γίνη, αν δεν υπήρχε η
διάθεση της αγάπης, που υποστατική ένωση θείας και
 111

ανθρώπινης φύσεως, ακτίστου Ολόκληρη η φράση είναι: «Δόξα

και κτιστής φύσεως. Όμως, ο εν υψίστοις Θεώ και επί γης
νόμος δια του Μωϋσέως, οι ειρήνη, εν ανθρώποις
λόγοι των Προφητών κλπ. ήταν ευδοκία»...
ατελή (κατά παραχώρησιν Δηλαδή, προϋπόθεση για την
θέλημα) λόγω της πτώσεως, πολυπόθητη «επί γης ειρήνη»
αλλά τελειώθηκαν δια της αλλά και την «εν ανθρώποις
ενανθρωπήσεως του Χριστού. ευδοκία», είναι η Δόξα στον Θεό
Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ του που είναι στα ύψιστα!
κατ' ευδοκίαν και κατά Χωρίς Θεό δεν υπάρχει ειρήνη.
παραχώρησιν θελήματος. Η
ενανθρώπηση του Χριστού ήταν
στο αρχικό σχέδιο του Θεού, στο
κατ' ευδοκίαν. Εκείνο που
εισήχθη, μετά την πτώση του
Αδάμ, είναι ο Σταυρός και ο
θάνατος...
Συνηθίζεται αυτές τις ημέρες
να ακούγεται το «επί γης
ειρήνη».
Στα κανάλια, στις βιτρίνες και
στις διακοσμητικές φάτνες των
Δήμων σαν ντεκόρ. Και μόνιμη
ευχή στα χείλη «επωνύμων» και
ανωνύμων.
Γιατί όλοι επιθυμούν την ειρήνη.
Ή λένε ότι την επιθυμούν.
Όμως δεν έχω καταλάβει γιατί το
εδάφιο αυτό, μια ζωή, το
λένε…μισό!
Γιατί, το «επί γης ειρήνη» είναι
εδάφιο από την Αγία Γραφή.
Είναι η φράση που είπε στους
βοσκούς, εκείνο το βράδυ της
γέννησης του Ιησού Χριστού, το
πλήθος των αγγέλων, της
στρατιάς της ουρανίου που
υμνούσαν τον Θεόν και είναι
γραμμένο στο ευαγγέλιο του
Λουκά 2:14.
Όμως δεν είπαν ΜΟΝΟ «επί γης
ειρήνη»…
 112

https://www.youtube.com/
user/KERMENI