Pomorski fakultet Kotor

POMORSKE OFFSHORE TEHNOLOGIJE

- SEMINARSKI RAD -

TEMA:
Plutajuće platforme – ''Spar''

Student: Predmetni nastavnik:

Bojan Bracović 24/15 Prof.dr.Danilo Nikolić
Saradnici:
mr Sead Cvrk
mr Draško Kovač

Kotor, 2018
Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

Pomorski fakultet Kotor

Studijski program: Brodomašinstvo
Osnovne primijenjene studije
Predmet: Pomorske offshore tehnologije
Školska: 2017./2018. god.

Plutajuće platforme – ''Spar''

- Seminarski rad -

Student: Predmetni nastavnik:

Bojan Bracović 24/15 Prof.dr.Danilo Nikolić
Saradnici:
mr Sead Cvrk
mr Draško Kovač

Kotor, 2018

2
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

Sadržaj

str.

1. Uvod . . . . . . . . . . . . . 4

2. Tipovi platformi za izradu bušotina u dubokom moru . . . . . . . . . . 6

3. Spar platforme . . . . . . . . . . . . . 7
3.1. Vrste spar platformi . . . . . . . . . . . . . 8
3.2. Sidrenje i transport trupa platforme . . . . . . . . . . . . . 10
3.3. Postavljanje postolja na trup platforme . . . . . . . . . . . . . 14
3.4. Postupak sastavljanja trupa i postolja korišćenjem barži/brodova . . . . . 14

4. Bušenje i proizvodnja sa spar platformi . . . . . . . . . . . . . 16

5. Oprema na dnu mora . . . . . . . . . . . . . 18

Literatura . . . . . . . . . . . . . 20

3
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

1. Uvod

Platforma (franc. plate-forme) je učvršćeno (nepokretno) ili pokretno (plovno,

plutajuće) postolje s nadgrađem namijenjeno za van-obalno (engl. offshore) bušenje dna
ispod vodenih površina radi istraživanja i/ili proizvodnje nafte ili prirodnog plina. Nadgrađe
platforme prostor je za smještaj postrojenja, procesnih sistema i opreme, za slijetanje
helikoptera, za rad i boravak osoblja. Prema namjeni se razlikuju dva osnovna tipa
platformi: platforma za izradu istražnih ili razradnih bušotina i proizvodna platforma, a osim
toga platforma može biti procesna, servisna, za smještaj osoblja i opreme kao i za
posebne namjene.

Slika 1.1 – Tipovi naftnih platformi

Platforma za bušenje je u suštini autonomna pokretna plovna jedinica s sopstvenim

sistemom propulzije ili bez njega. Prema načinu postavljanja i zadržavanja u radnom
položaju razlikuju se: poduprijeta platforma (samopodižuća i uronjiva), koja je tokom
normalnog rada poduprijeta o dno, a jedino je tokom premještanja s jedne lokacije na
drugu na površini održava potisak, i plutajuća platforma (barža, poluuronjiva platforma i
brod za bušenje), kod koje potporu u svim fazama rada ostvaruje samo njen sopstveni
potisak. Samopodižuća poduprijeta platforma ograničena je na dubine mora do najviše
150m, iako su za većinu platformi operativne mogućnosti uglavnom do dubine od 100 m.
Za veće dubine mora koriste se poluuronjive platforme i brodovi za bušenje. Poluuronjiva
platforma tegli se na lokaciju predviđenu za bušenje i zatim se, u zavisnosti od dubine
mora, sidri ili se njen položaj održava dinamičkim pozicioniranjem. Tokom rada, platforma
pluta, djelimično uronjena do dubine gaza predviđenoj za tegljenje, bušenje ili orkansko
nevrijeme (engl. survival). Danas već postoje konstrukcije koje uspješno rade na

4
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

dubinama mora do 3000 m. Brod za bušenje namijenjen je najprije za bušenje na velikim

dubinama mora. Zadržavanje na istoj lokaciji ostvaruje se dinamičkim pozicioniranjem, uz
korišćenje sopstvenog sistema propulzije. Osnovna prednost mu je velika mobilnost, ali
nije toliko stabilan za veće nevrijeme. Brod za bušenje The Dhirubhai Deepwater KG1
kompanije Transocean izradio je bušotinu za Indiaˈs Oil and Natural Gas limited u moru
dubine 3174 m (10411 ft). Proizvodna platforma služi za crpljenje nafte ili gasa iz bušotine
i u načelu je cijeli radni vijek vezana za mjesto proizvodnje. Može biti samo proizvodna ili
platforma s koje se obavljaju razradna bušenja i proizvodnja. Postoje četiri karakteristična
tipa proizvodnih platformi: nepomična (fiksna) čelična, nepomična gravitacijska, plutajuća
sa zategnutim kracima i platforma fleksibilno pričvršćena za morsko dno. Nepomična
čelična platforma prevladavajući je tip proizvodne platforme. Čeličnim cijevnim
rešetkastim postoljem čvrsto je vezana za morsko dno pomoću pilota. Uz proizvodna
postrojenja opremljena je i uređajima za bušenje na veće dubine. Fiksna gravitacijska
platforma armiranobetonska je konstrukcija s dugim nogama i s donjim dijelom postolja u
obliku ćelija, kesona ili rezervoara koji služe kao skladišteni prostor. Kada se dotegli na
proizvodnu lokaciju, noge i rezervoari pune se balastom, tako da sopstvenom težinom
uranja u morsko dno. Plutajuća platforma pričvršćena je za morsko dno sidrenim lancima,
cijevima ili užadima. Primjenjuje se za veće dubine mora i može se premiještati.
Fleksibilno pričvršćena platforma učvršćena je za morsko dno zglobno ili pomoću
temeljnih ploča i ekstenzija.

Slika 1.2 – Projekcijski prikaz jedne platforme

S jedne platforme može se izraditi i do 60 bušotina, što zavisi od veličine polja, dubini
i broju ležišta kao i načinu opremanja. Nafta i gas otpremaju se podmorskim cjevovodima
na obalu ili se nafta na samom mjestu skladišti u rezervoare platforme ili u brodove.

5
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

Istraživanje jadranskog akvatorija na naftu i gas započelo je 1970. godine. Danas

su u vlasništvu hrvatskih firmi dvije platforme za bušenje. Samopodižuća Labin (izgrađena
1985. godine u Brodogradilištu »Viktor Lenac« u Rijeci) i poluuronjiva platforma Zagreb I,
izgrađena 1977. godine u Dunkerqueu. Na istražnom prostoru Sjeverni Jadran,
korištenjem samopodižućih platformi, izbušeno je više od 130 istražnih i proizvodnih
(razradnih) bušotina, izrađenih s 19 postolja proizvodnih platformi na gasnim poljima
Ivana, Marica, Ika, Ida, Katarina, Irina, Ana, Vesna, Izabela, Annamaria i Ika-JZ. Samo
platforme Ivana A i Annamaria A imaju stalno osoblje.

2. Tipovi platformi za izradu bušotina u dubokom moru

Pod terminom „duboko more“ podrazumijevaju se dubine koje se ne mogu dohvatiti
korištenjem samopodižućih platformi (engl. jack-up platform). Najveća dubina mora koja
je dohvatljiva samopodižućim platformama najnovije generacije danas iznosi 170m. Od
te, pa i nešto plićih dubina mora, moraju se koristiti platforme različitih konstrukcija koje
omogućuju bušenje i/ili proizvodnju do danas ekstremnih dohvatljivih dubina koje već
premašuju 3000m. Na slici 3 prikazani su tipovi platformi za izradu bušotina u dubokim
morima.

Slika 2.1 - Vrste platformi za izradu bušotina u dubokim morima

6
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

Odabir tipa platformi koji će se primijeniti za izradu bušotina i proizvodnju

ugljovodonika u određenom okruženju temelji se na razumijevanju brojnih pokazatelja,
poput:

- geografskog položaja ležišta ugljovodonika;

- dubini mora i konfiguraciji morskog dna;
- udaljenosti od obale;
- veličini ležišta i količini raspoloživih rezervi;
- cijenama nafte i gasa;
- troškovima proizvodnje i transporta, itd.

3. Spar platforme
Spar je plutajuća platforma za bušenje u dubokom moru. U prošlosti se često koristila za
prikupljanje okeanografskih podataka, kao i za skladištenje nafte. Dubine mora u kojima se danas
predviđa korišćenje spar platformi je oko 3000m (10 000ft). Gotovo 90% platforme nalazi se ispod
površine mora. Razvile su se kao alternativa konvencionalnim platformama. Zbog velike dubine
gaza umanjen je uticaj talasa, vjetra i morskih struja. Najrasprostranjenije su u Meksičkom zalivu,
Norveškoj i Maleziji. Platforma se sastoji od vertikalnog cilindričnog trupa velikog prečnika koji
podupire ponton. Pri dnu trupa nalazi se komora za punjenje koja služi za podešavanje visine
težišta kako bi se osigurala potrebna stabilnost platforme. Komora se puni materijalom veće
gustine od gustine vode. Dodatno, trup je okružen s heliodalnim rebrima koje smanjuju vrtložni
uticaj morskih struja. Na donji dio trupa učvršćuje se sistem sidrenih linija lanac-čelično uže-lanac
ili lanac-uže od poliestera-lanac i sidri se za morsko dno korištenjem pilota. Na slici 2 prikazana
je Perdido spar platforma.

Slika 3.1 - Perdido spar platforma

7
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

3.1. Vrste spar platformi

Slika 3.1.1 - Vrste spar platformi

Na slici 3 prikazani su sljedeći, danas poznati, tipovi spar platformi:

1) klasična spar platforma - ima trup iz jednog komada

2) truss spar platforma - središnji dio podvodnog trupa je rešetkaste konstrukcije
3) cell spar platforma - trup sastavljen od više cilindričnih vertikalnih cijevi

Jedna od glavnih karakteristika spar platformi je povećana stabilnost s obzirom na

pomorske uticaje tokom izrade ili proizvodnje iz bušotina. Zbog malih pomaka tokom
plutanja omogućena su različita izvođenja opreme bušotina odnosno mogu se koristiti
sistemi s podvodnim ili površinskim erupcijskim uređajem sa ili bez postrojenja za bušenje
i sa ili bez postrojenja za proizvodnju. Danas se unaprijeđuju spar platforme kako bi se
poboljšale karakteristike s obzirom na područja u kojima se buši jer potražnja za naftom i
gasom raste, buši se u sve dubljim vodama i zahtjevnijim uslovima bušenja. Postoje
modifikovane konstrukcije, koje obuhvataju ugradnju rezervoara za sirovu naftu unutar
trupa platforme, kako bi se olakšalo korišćenje površinskog erupcijskog uređaja i rajzer
sustava osjetljivog na pomake. Značajnije promjene u konstrukciji odnose se na primjenu
platformi za duboko bušenje u arktičkom području gdje karakteristike platforme moraju
omogućiti nesmetano funkcionisanje u teškim vremenskim uslovima, razbijati led kao
ledolomac uz mogućnost otpajanja u slučaju opasnosti od ledenih santi.

Funkcionalni zahtjevi, infrastruktura, konstrukcijski i instalacijski kapaciteti platforme

bitno se razlikuju u zavisnosti od regije u kojoj se izvodi bušenje. Prema tome se i izrađuju
i rekonstruišu spar platforme. Za različita područja i uslove rada koriste se spar platforme
različitih konstrukcija koje mogu biti klasične, truss i cell spar platforme (Slika 5).
8
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

Specifična područja za bušenje i proizvodnju nafte i gasa u kojima dolazi u obzir primjena
spar platformi su: duboko more Meksičkog zaliva, Jugoistočna Azija, Zapadna Afrika,
Sjeverno more, Brazil i arktička područja Istočne Kanade i Barentsovo more.

Spar platforme su puno otpornije i stabilnije u odnosu na klasične platforme.

Zahvaljujući dugačkom trupu stabilnost same strukture proizlazi iz različite visine težišta
i visine djelovanja potiska. Težište se može podesiti balastovanjem rezervoara unutar
trupa platforme. Minimalno ljuljanje spar platforme omogućava korišćenje čvrstih rajzera
(koji su osjetljivi na pomake) s nategom na površini (engl. TTR-top tensioned riser) i čelični
privješeni rajzerski sistem (engl. SCRs-steel catenary riser system) na dubinama mora od
300 do 3000m. Postoji više varijacija tipova spar platformi u zavisnosti od područja i
dubine na kojoj se koriste. Trenutno je u funkciji 17 spar platformi, od toga 3 klasične, 13
truss i 1 cell spar. Prva klasična spar platforma izrađena 1996. godine je spar platforma
Neptun. Trup klasične spar platforme sastoji se od tri glavna dijela (slika 6):

- Cilindrični glavni tank (engl. hard tank) čini gornju sekciju trupa koji omogućava potreban
potisak za podržavanje težine trupa, nadgrađa, rajzera i sistema sidrenja te uključuje
odjeljke za balast kao i prazne, šuplje odjeljke.

- Potopljena središnja šuplja sekcija, koja se nalazi ispod gornje cilindrične sekcije glavnog
rezervoara, osigurava odvajanje strukture gornje potisne i donje balastne sekcije.

- Rezervoar za otežavanje u kojem se nalaze fiksni balasti.

9
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

Slika 3.1.2 - Klasična spar platforma (Sablok, Barras 2009)

3.2. Sidrenje i transport trupa platforme

U prvoj fazi postavljaju se sidreni piloti zajedno sa sidrenom linijom na dno mora.
Na slici 7 prikazan je sidreni sistem spar platforme.

Sidreni sistem se sastoji od:

- pilota
- lanaca na dnu
- čeličnog užeta
- lanaca na platformi

10
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

Slika 3.2.1 - Sidreni sistem (Kocaman, Verdin 1997)

Piloti se postavljaju prije dolaska trupa spar platforme na poziciju. Prilikom postavljanja
moraju se zadovoljiti određeni kriterijumi (Kocaman, Verdin 1997):

- dopušteno odstupanje pilota od prethodno određene pozicije prilikom postavljanja

iznosi oko 9m;
- odstupanje pilota od vertikale do 5°;
- na dnu mora vrh pilota smije izvirivati oko 1,5m;

Piloti se nabijaju o morsko dno uz pomoć čekića za nabijanje kojim se upravlja sa površine
(slika 8).

Slika 3.2.2 - Postupak postavljanja sidrenog pilota korištenjem čekića za nabijanje (Kocaman,
Verdin 1997)

11
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

U drugoj fazi trup platforme se mora transportovati na željeno mjesto, povezati sa

sidrenom linijom i postaviti u uspravan položaj. Transport trupa može se obaviti tegljenjem
na barži ili korišćenjem brodova tegljača (slika 9). Ukoliko se koriste tegljači, trup se može
transportovati s potopljenim ili suvim prostorom za smještaj ušća bušotina (engl. wellbay).
U slučaju suvog prostora, tokom tegljenja moraju se određeni balastni tankovi napuniti
vodom, kako bi se trup mogao transportovati s potrebnom dinamičkom stabilnošću. Kako
ne bi došlo do poplavljivanja središnjeg dijela bušotinskog prostora tokom transporta se
na dno i vrh trupa postavljaju sigurnosne ploče. Za transport trupa koriste se tegljači. Kada
je trup na željenoj poziciji poplavljuje se rezervoar za balast, voda ulazi u središnju sekciju
trupa koji se polako uspravljuje. Postupak uspravljanja traje oko 15 min (slika 10).

Slika 3.2.3 - Transport trupa spar platforme tegljačima (Kocaman, Verdin 1997)

12
Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

Slika 3.2.4 - Uspravljanje trupa spar platforme (Kocaman, Verdin 1997)

13
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

3.3. Postavljanje postolja na trup platforme

Postoje dva načina instaliranja postolja na trup platforme, uz pomoć barže dizalice
za teški teret i tegljenjem na brodu ili barži i navođenjem na trup (slika 11). Najam barže
dizalice je jako skup, nisu uvijek raspoložive i zbog toga se rjeđe koriste. Ukoliko se
nadgrađe postavlja dizalicom za težak teret, njom se obično manipuliše sa segmentima
koji se postupno sastavljaju na licu mjesta (slika 11).

Slika 3.3.1 - Postavljanje nadgrađa spar platforme barža dizalicom za težak teret

3.4. Postupak sastavljanja nadgrađa i trupa korištenjem barži/brodova

Postolje platforme postavlja se u brodogradilištu na dvije barže ili broda. Nakon što
se postolje postavi na barže, učvršćuje se i barže se debalastiraju na dubinu gaza koja je
pogodna za transport. Kada barže zajedno s postoljem dođu blizu trupa platforme tegljači
se spajaju sa sidrenom linijom sa svake strane kako bi se moglo bolje izvesti
pozicioniranje postolja iznad trupa. Dvije su kritične situacije kod takvog načina spajanja:

1) trenutak spajanja trupa s postoljem;

2) odvajanje barži od postolja.

Trup je prethodno balastovan na određenu visinu. U trenutku kada se postolje nalazi

iznad trupa i želi se obaviti njihovo spajanje, trup se debalastuje a barže se po potrebi
balastuju. Ugradni moduli (slika 12) u obliku konusa i ugradne vodilice olakšavaju
pozicioniranje i spajanje. Nakon završenog spajanja barže se izvlače.

14
Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

Slika 3.4.1 - Spajanje nadgrađa s trupom spar platforme

Slika 3.4.2 - Postupak sastavljanja nadgrađa i trupa korištenjem barži (Maher et al. 2001)

15
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

4. Bušenje i proizvodnja sa spar platforme

Način bušenja sa spar platforme temelji se na konstrukcijskim karakteristikama
same platforme. Spar platforma sastoji se od dugačkog, šupljeg, cilindričnog trupa na koji
se postavlja postolje zajedno s postrojenjem za bušenje i proizvodnju, opremom,
stambeni prostor, dizalice, heliodrom, sidreni sistem i slično. Prostor ispod tornja za
bušenje predstavlja središnji otvor za bušenje (engl. moon pool) dimenzija 18×24m. To je
otvoreni prostor u trupu nadgrađa koji je otvoren prema moru i služi za smještaj rajzera
za bušenje i proizvodnju. Rajzeri za bušenje i proizvodnju nalaze se unutar tog prostora
koji se proteže kroz trup do dna kobilice spara, do oko 200m ispod površine mora, zbog
čega su dobro zaštićeni od morskih struja i talasa. Na slici 14 slijedi prikaz sistema spara
za bušenje i proizvodnju.

Slika 4.1 – Sistem spara za bušenje i proizvodnju (Brooks, Carroll 1994)

Podište bušotinskih glava (engl. wellbay) u prostoru unutar trupa prikazano je na slici
13 kao prostor za manipulaciju tokom bušenja (engl. moon pool, wet porch) ispod tornja
za bušenje, dimenzija 18×24m. Takav dizajn uključuje 32 otvora za bušenje, međusobno
udaljena po tri metra, rasprostranjena u četiri reda s po osam otvora, u dva reda sa svake

16
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

strane, s prečnikom otvora od 6,1m (20ft). Otvori za bušenje mogu smjestiti proizvodne
rajzere, rajzere za utiskivanje kao i odlazne podvodne sabirne rajzere (engl. export risers).
Sabirni rajzeri mogu izlaziti iz spara iz prostora za manipulaciju tokom bušenja kroz interno
crijevno kućište (prikazano na slici 13) ili izvan trupa spara. Bušenje se izvodi u središtu
pravougaonog prostora za bušenje, dimenzije 6,1×24,4m (20×80 ft). U tom su prostoru
smještena kolica za rukovanje preventerskim sklopom i donjim sklopom rajzera (engl.
lower marine riser package, LMRP). Kolica klize po šinama s obje strane centralne
pozicije za bušenje i protežu se do prostora za manipulisanje preventerskim sklopom na
jednom kraju prostora za bušenje (slika 13). Prostor za manipulisanje preventerskim
sklopom predstavlja zaštićeno radno područje u koji se mogu smjestiti sastavljeni
preventerski sklop i donji sklop rajzera. Kod spuštanja ili vađenja bušaćeg rajzera, dvoje
kolica se mogu dovesti s obje strane rajzera za bušenje kako bi poslužila kao radna
platforma.

17
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

Slika 4.2 - Podište bušotinskih glava (Brooks, Carroll 1994)

5. Oprema na dnu mora

Na slici 14 je prikazan raspored bušotinskih glava unutar kruga na dnu mora. Kada
se platforma nalazi na svojoj nominalnoj poziciji preklapa se raspored na dnu s
odgovarajućim rasporedom otvora na podištu unutar trupa (engl. wellbay). Prikazana su
takođe horizontalna odstupanja proizvodnih ili utisnih rajzera nakon izlaska iz trupa zbog
prolaska od platforme do morskog dna. U središtu glava za bušenje na morskom dnu
nalazi se uporište za rajzer za bušenje (engl. drilling riser stump) koji služi kao mjesto za

18
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

odsjedanje i učvršćenje rajzera u slučaju nekorištenja ili prekida rada zbog olujnog
vremena.

Slika 5.1 - Raspored bušotinskih glava na dnu mora (Brooks, Carroll 1994)

19
 Pomorski fakultet Kotor Pomorske offshore tehnologije

Literatura

[1] Brooks, I. H., Carroll, J. P., 1994. Drilling and Production From a Floating Spar
[2] Buberg, T., 2014. Design and Analysis of Steel Catenary Riser Systems for Deep
Waters:
Subsea technology
[3] Kocaman, A., Verdin, E., 1997. Neptune Project: Spar Hull, Mooring and Topsides
Installation
[4] Maher, J. V., et al., 2001. Floatover Deck Installation for Spars
[5] www.wikipedia.com

20