Professional Documents
Culture Documents
Riskli Binaların
Tespit Edilmesi
www.probina.com.tr
Email: probina@prota.com.tr
Web: www.prota.com.tr
Probina Orion Bina Sistemleri 3-boyutlu Sonlu Elemanlar Analizi-Dizaynı-Çizimi PROTA Yazılım Bilişim ve Mühendislik
A.Ş.’nin tescilli markasıdır ve yazılımın tüm hakları PROTA Yazılım Bilişim ve Mühendislik A.Ş. firmasına aittir. Tüm
eğitim ve kullanım kılavuzları veya herhangi bir program bileşeni hiçbir nedenle kopyalanamaz ve lisans sözleşmesi
kapsamı dışında kullanılamaz.
Giriş
16.05.2012 tarihli ve 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun ve Afet Riski Altındaki
Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanunun Uygulama Yönetmeliği (Sayı No: 28498, Kabul Tarihi: 15.12.2012)
kapsamında tasarım depremi etkisi altında yıkılma veya ağır hasar görme riski bulunan binaların tespitinde
kullanılmak üzere yeni bir yöntem geliştirilmiş ve esasları detaylı olarak belirtilmiştir.
Riskli Bina, “Riskli alan içinde veya dışında olup ekonomik ömrünü tamamlamış olan veya yıkılma veya ağır hasar
görme riski taşıdığı bilimsel ve teknik verilere dayanılarak tespit edilen bina” olarak tanımlanmaktadır. Riskli binaların
tespitinde, ekonomik ömrünü tamamlama ve yıkılma/ağır hasar görme riskinin bulunması kolay tespit edilemeyecek
olan parametrelerdir.
Riskli Alan ise, “Zemin yapısı veya üzerindeki yapılaşma sebebiyle can ve mal kaybına yol açma riski taşıyan, Bakanlık
veya İdare tarafından Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığının görüşü de alınarak belirlenen ve Bakanlığı teklifi
üzerine Bakanlar Kurulu tarafından kararlaştırılan alan” olarak tanımlanmaktadır.
Mevcut bina stokunun hızlı bir tarama ile risk durumunun belirlenmesi gerekmektedir. Dolayısıyla, hem sahadaki
inceleme maliyeti düşük hem de teknik olarak karmaşık olmayan ve hesap yönünden de kolay, hızlı ve gerçekçi bir
yönteme ihtiyaç duyulmuştur. Bunun sonucunda, “Riskli Bina Tespit Yöntemi” T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ve
üniversitelerin işbirliği ile geliştirilmiştir.
Riskli Bina Tespit Yöntemi, sadece riskli binaların tespitinde kullanılabilmektedir. Mevcut binaların detaylı performans
değerlendirilmesi ve güçlendirmesi için DBYBHY Bölüm 7’de tariflenen esasların kullanılması gerekmektedir.
Göçme Tanımı, Yapıda bir veya birden fazla elemanın eksenel yük taşıma kapasitesini çeşitli sebeplerle kaybederek
kırılması sonucu binanın yıkılması;
Can Güvenliği Tanımı, Yapıda can kaybına sebep olmayacak şekilde bir veya birkaç elemanda yatay yük taşıma
kapasitesinde belli oranda (yaklaşık %15-30) düşüş meydana gelmesine karşılık gelen hasar seviyesi olarak
tanımlanabilir.
Bir binanın göçme noktasının tam olarak tayini mümkün değildir. Can güvenliği performans seviyeesi ise hangi güvenlik
payı ile seçim yapıldığına göre değişim gösterebilir. Bu karmaşa sebebiyle, RBTY-2013 yönetmeliği riskli bina
performansını “gerçek” göçme noktasının gerisinde ve DBYBHY-2007’de tanımlanan can güvenliği seviyesinin ilerisinde
bir noktada tanımlamaktadır.
Riskli eleman hasar sınırı olarak tanımlanan deformasyon seviyesi yatay yük taşıma kapasitesinde %20 dayanım
düşüşüne karşılık gelen değerdir. [1]
Riskli Bina Performans Düzeyi, “Can Güvenliği” ve “Göçme Öncesi” arasında, “Göçme Öncesi” performans düzeyine
daha yakın olarak tanımlanmıştır.
Bu yöntemin, DBYBHY Tablo7.7’de “Diğer Binalar” kapsamına giren yapıların Risk Tespitinde kullanılabilir. Ancak, bu
yöntemin kullanılabilmesi için Bina Yüksekliği 25 m’yi aşmamalı, zemin döşemesi üstü sekiz katı geçmemelidir. Daha
Bu yönteme göre riskli bulunmayan binaların DBYBHY 7.7.3’te belirtilen can güvenliği performans düzeyinin sağlandığı
sonucu çıkarılamaz.
Riskli Bina Tespit Yöntemi’ne göre ise, mevcut yapının taşıyıcı sistem özellikleri sadece kritik kat rölevesi çıkarılacak
belirlenebilir. Dolayısıyla, kritik kat tanımı önem kazanmaktadır. Yönetmelik, rijitliği diğer katlara oranla çok küçük olan
(örneğin betonarme çevre perdeleri bulunmayan) ve yanal ötelemesi zemin tarafından tutulmamış olan en alt bina katı
kritik olarak kabul edilmektedir. Kritik kat tanımı, pratikte karşımıza çıkacak bir çok binada mühendisin kararını da
içereceğinden, Probina Orion’da, hangi katın kritik kabul edileceği kullanıcı tarafından belirlenebilir. Probina Orion,
varsayılan kritik katı, bodrum katın bir üstü olarak kabul eder.
Zemin döşemesi üstü sekiz kattan daha yüksek binalarda düşey taşıyıcıların boyutlarının ve donatılarının katlar
arasında ciddi farklılıklar göstermeye başlayacağından bina performansının belirlenmesi için sadece kritik katta röleve
çıkarılması yeterli olmayacaktır. Bu nedenle, zemin döşemesi üstü 8 katı geçen ve 25 m’nin üzerindeki binalarda Riskli
Bina Tespit Yöntemi uygulanamaz.
Kritik kat için röleve alınırken, binanın genelinde bulunan konsollar, kısa kolon, süreksiz kolon gibi olumsuz durumlar
da dikkate alınmalıdır. Ayrıca dolgu duvarların miktarları ve yerleşimleri de önemlidir.
RBTY 2013, kritik kat rölevesinin yetersiz kalacağı durumlar için davranışa önemli ölçüde tesir edecek olan diğer bina
özelliklerinin dikkate alınmasını gerekli kılmaktadır.
RBTY-2013’e göre yapının tüm bilgisayar modeli, kat yükseklikleri de dikkate alınacak şekilde kritik kat çoğaltılarak
oluşturulabilir. Yöntemin amacı hızlı tarama yapmak olduğu için bu önerilmiştir. Ancak, binada deprem performansını
olumsuz etkileyecek kısa kolon, ağır konsollar, çıkmalar, süreksiz kolon/perde gibi detaylar varsa not edilmeli ve
mutlaka modele yansıtılmalıdır. Bu durumda her katın ayrı ayrı modellenmesi gerekecektir. (RBTY-2013, Madde3.4.3)
Düşey taşıyıcı elemanların perde olarak kabul edilebilmeleri için gerekli oran
Karot testleri sonucunda elde edilen ortalama karakteristik basınç dayanımının %85’i mevcut beton dayanımı olarak
kullanılmalıdır.
Fck (Beton Karakteristik Basınç Dayanımı), Elastisite Modülü, Malzeme Katsayısı değerlerini ilgili alana girebilirsiniz.
Tüm elemanlar aynı karakteristik basınç dayanımına sahipse “Tüm Eleman Tiplerine Uygula” seçeneğini seçerek bütün
elemanlara aynı beton sınıfını tanımlayabilirsiniz. Beton sınıfını tanımladıktan sonra “Tamam” butonuna basarak
çıkabilirsiniz.
Elastisite modülü için TS500 formülü, düşük dayanımlı betonlar için deneylere göre oldukça yüksek E değerleri
vermektedir. Bunun sebebi kuvvet tabanlı bir tasarım yönetmeliği oluşudur. Deformasyon tahmini yaparken etkin
rijitliğin mümkün olduğunca doğru kullanılması önemli olduğundan ACI 318-11 ve DBYBHY-2007 Ek 7B ile uyumlu
olarak aşağıdaki formül kullanılır. [1]
Tespit edilmelidir. Donatı çeliği dayanımı belirlenen donatı türüne göre tespit edilmelidir. (S220, S420). Korozyon ve
Donatı Gerçekleşme Katsayısının tanıtılması için lütfen ilerleyen bölümlere başvurunuz.
Probina Orion’da mevcut donatı çeliği dayanımlarını tanımlamak için “Program Menüsü > Bina Analizi > Malzeme
Düzenle” düğmesine basılmalıdır. Burada eleman tipleri için ayrı ayrı donatı çelik sınıfları tanımlanabileceği gibi, tüm
elemanlara ortak bir donatı çeliği sınıfı da tanımlanarak atanabilir. “Çelik Sınıfı” diyalog penceresinde “Ekle”
düğmesine basarak mevcut çelik sınıflarından birini çoğaltabilir ve parametrelerini değiştirebilirsiniz. “Tüm Eleman
Tipleri”ne uygula diyerek tüm elemanlara aynı donatı çeliği sınıfını atayabilirsiniz.
Güçlendirme projelerinde, malzemeleri “Varsayılan Malzeme” olarak tanımlanmış elemanlar “Mevcut Eleman” olarak
ele alınırlar. Elemanların kendilerine varsayılandan farklı bir malzeme atanmışsa, bu elemanlar “Güçlendirme Elemanı”
olarak ele alınırlar.
1. Göstermelik bir bina analizi yapın. Bu analizin sonuçları performans değerlendirilmesinde kullanılmayacaktır.
Bu analizi tek amacı, tasarım menülerini ve program tasarım belleğini etkinleştirmektir.
2. Kolonlara donatı tanımlamak için “Program Menüsü > Kolon/Perde Donatı Hesapları” bölümüne girin.
Karşınıza yapıdaki tüm mevcut kolon ve perdelerin listesi gelecektir.
3. Bu aşamada hiçbir şekilde “Donatı Hesabı (Komple)” seçeneğiyle donatı seçtirmeye çalışmayın.
4. Listeden bir kolona çift tıklayarak donatı editörünü açın. Burada da “Donatı Hesabı” düğmesine basarak
hesap yaptırmaya çalışmayın. Buradaki amaç tasarım yapmak değil, elemanların içine donatı işlemektir.
5. Mevcut kolondaki donatıları bildiğiniz için sadece donatı adetlerini ve çaplarını girin.
6. “Etriye Hesabı” sekmesine geçerek mevcut etriye çapını ve aralığını tanımlayın. “Düzeltildi” işaretinin seçili
olduğuna emin olun.
7. “Tamam” düğmesine basarak editörden çıkın. Listede donatısını girdiğiniz kolonun tasarım durumu
işaretlerinin YEŞİL ya da KIRMIZI olması önemli değildir. Kolonların performans düzeyini sağlayıp
sağlamayacağına daha sonra bakılacaktır.
8. Aynı donatıya ve geometriye sahip kolonlara ve perdelere “Donatı Kopyala / Yapıştır” komutlarını kullanarak
donatıyı hızlıca girebilirsiniz.
9. Tekrar etmek gerekirse, kesinlikle Probina Orion’a donatı hesabı yaptırmaya çalışmayın. Sadece mevcut
donatıları elemanlara tanımladıktan sonra Tamam düğmesine basarak çıkın.
Alternatif olarak, yapılan tetkikler sonucunda mevcut kiriş donatılarının benzer kirişlerde benzer şekilde var olduğu
görülmüşse, Probina Orion’daki “Kiriş Gruplama” özelliğini kullanarak donatı girme işlemini daha da
hızlandırabilirsiniz.
Kolon ve perdelerde olduğu gibi kirişlerde de tasarım durumu işaretlerinin YEŞİL ya da KIRMIZI olmasının bir önemi
bulunmamaktadır. Önemli olan aksın boyuna donatılarının ve etriyelerinin tanımlanmış olmasıdır.
Kolon, perde ve kiriş elemanlarının içindeki donatı miktarlarını, tarama yapılan elemanlardaki miktarlardan yola
çıkılarak tüm bina için genelleştirilebilir ya da binanın yapıldığı yıl geçerli olan yönetmeliklerdeki minimum donatı
oranları kullanılabilir.
Probina Orion, otomatik olarak, proje tecrübeleri sonucunda oluşan bazı değerler önermektedir. Bunlar, kullanıcı
tarafından değiştirilebilir. Varsayılan donatı oranlarını “Program Menüsü > Mevcut Bina Değerlendirme” diyalog
penceresindeki alanları kullanarak tanımlayabilirsiniz.
“Güçlendirme Elemanı” olarak kendi üzerine malzeme tanımlanmış elemanlar donatılarını buradan okumazlar.
Güçlendirme elemanlarına donatı editörleri yardımıyla donatı tanımlanmalıdır.
Riskli bina tespit yöntemini kullanmak için “Riskli Bina Değerlendirme (Kentsel Dönüşüm)” seçeneği işaretlenmelidir.
“Kritik Kat” açılır listesinden binadaki kritik katın hangisi olduğu belirtilmelidir. Probina Orion tarafından, varsayılan
değer olarak bodrum katın bir üzerindeki kat seçilir.
Yükleme Yönü
Değerlendirme işlemi tüm deprem doğrultuları için yapılmalıdır. Bu da pozitif ve negatif yönler de dikkate alındığında 4
adet değerlendirme anlamına gelmektedir. Dolayısıyla, “Tüm Yönler” seçeneği işaretlenmelidir. Ancak, istenirse tek bir
yön için de işlem yapılabilir.
Analiz, “Eşdeğer Statik” ya da “Mod Birleştirme” yöntemlerinden biri kullanılarak yapılabilir. Seçilen yöntem
modellenen binaya uygulanamıyorsa, Probina Orion uyarı verecektir.
Bilgi Düzeyi
Yapının bilgi düzeyi, Asgari (0.9) ve Kapsamlı (1.0) olmak üzere iki kategoriden birine girebilir. Binanın projesi yoksa,
bilgi düzeyi asgari olarak kabul edilir ve eleman kapasiteleri 0.9 katsayısı ile çarpılarak cezalandırılır. Binanın projesi var
ve röleveden elde edilen geometri ve donatı bilgileri de proje ile uyuşuyorsa, bilgi düzeyi Kapsamlı olarak kabul edilir
ve eleman kapasiteleri azaltılmaz.
İvme Spektrumu
Riskli binaların değerlendirilmesi DBYBHY-2007’de tanımlanan tasarım depremine (50 yılda %10) göre yapılmaktadır.
Bu nedenle bu alan kullanıcı etkileşimine kapatılmıştır. Değerlendirme işlemi için analize başlandığında, otomatik
olarak R=1, I=1 ve e=0 parametreleri kullanılır.
Sargılama Durumu
Riskli Bina Tespit Yöntemine göre, bir kolonun sargılanmış olarak kabul edilebilmesi için 135 derece kancalı etriyeleri
bulunması gerekmektedir. Aksi takdirde bu kolon kesme-eğilme ya da kesme güç tüketmesi (B ya da C) risk
gruplarından birine girecektir. Bu nedenle, kolonlarda 135 derece kanca kullanılmışsa, bu arayüzden bunu
işaretlemeniz gerekmektedir. Sargılanmış kolonların deplasman (δ/h) ve kapasite aşılma (m) limitleri daha yüksektir.
Donatılar
Yukarıdaki bölümlerde anlatıldığı gibi, elemanlara tek tek donatı işlenmemişse, buradaki tahmini donatı alanları
kullanılarak da tanım yapılabilir.
Probina Orion’da “Donatı Gerçekleşme Katsayısı”nı modele yansıtabilmek için, “Bina Bilgi Düzeyi” veri alanları
kullanılabilir. Asgari (Sınırlı) bilgi düzeyinde proje mevcut olmadığı için bu katsayı bir anlam taşımamaktadır. Orta Bilgi
Düzeyi ve Kapsamlı Bilgi Düzeyi için, veri alanına yazılacak değer, Bilgi Düzeyi Katsayısı x Donatı Gerçekleşme Katsayısı
olarak hesaplanabilir. Örneğin, kapsamlı bilgi düzeyinde donatı gerçekleşme katsayısı 0.96 olarak hesaplanıyorsa, 1.0 x
0.96 değeri “Katsayı” alanına girilebilir. Elemanlara tanımlanan donatıların ayrıca azaltılmasına gerek yoktur.
Korozyon Oranı
Binada yapılan incelemeler sonucunda, taşıyıcı sistem elemanlarında korozyona rastlanıyorsa, eleman kapasiteleri
“Korozyon Oranı” ile çarpılarak azaltılmalıdır. İnceleme yapılan elemanlardaki donatılardan yola çıkılarak hesaplanan
korozyon oranı, bina geneli için kullanılabilir. Probina Orion’da, kolon/perde elemanları ve kirişler için korozyon
oranları ayrı ayrı belirtilebilmektedir. Elemanlara tanımlanan donatıların ayrıca azaltılmasına gerek yoktur.
Bu değerler haricinde bir korozyon yüzdesi bulunuyorsa, programa tanıtılabilir. Örneğin, %17 korozyon oranı
hesaplanıyorsa, ilgili kutucuğa 17 yazılabilir.
Yük Katsayıları
Kat kütlesi hesabında ve depremli kombinasyonlarda hareketli yüklerin katsayısı RBTY-2013 tarafından 0.30 olarak
belirtilmektedir. Deprem anında hareketli yükün tamamının binada var olmayacağı kabul edilmektedir. Bu katsayı
istenirse, Probina Orion’da, kullanıcı tarafından değiştirilebilir.
Burulma düzensizliği 1.4’ten büyük olan yapılarda Bina yüksekliği 25 m’yi veya kat sayısı 8’i aşan yapılarda
“Mod Birleştirme Yöntemi” kullanılmalıdır.
Mod Birleştirme Analizi yapılıyorsa, Eşdeğer Statik Deprem Yükü ile karşılaştırma yapılmaz.
Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi ya da Mod Birleştirme Analizi ile G+nQ+E kombinasyonları altında kesitlerdeki
zorlamalar bulunur. Deprem yükleri hesaplanırken, aşılma olasılığı 50 yılda %10 olan tasarım depremi
kullanılır.
Analizler esnasında çatlamış kesitler kullanılır. Etkin Eğilme Rijitliği Katsayıları Kiriş ve Perdelerde 0.30,
kolonlarda 0.50 olarak alınır.
Eşdeğer Deprem Yükü ile analiz yapılıyorsa taban kesme kuvveti bodrum hariç bir ve iki kattan yüksek
yapılarda 0.85 ile çarpılarak azaltılabilir.
Kritik katta dolgu duvar miktarı ve göreli deplasman oranı belli şartları sağlıyorsa, taban kesme kuvveti %25
azaltılabilir.
Tüm katlarda göreli öteleme oranları hesaplanır. Maksimum göreli öteleme kritik kat dışındaki bir katta
oluşabilir.
Her katta “Alfa-S” (Perdelerin Taşıdığı Kesme Kuvveti Oranı) kontrolü yapılır. Kritik katta kat öteleme oranı
0.0075’ten küçük ve αs > 0.50 ise, perdeler için sadece kat öteleme sınırları kontrol edilir.
Kritik kattaki “Alfa-S” kontrolü ve deplasman oranına göre perde değerlendirme şeklinin tespiti
TS500 formülleri kullanılarak kolon ve perdelerin kesme kapasiteleri (Vr) hesaplanır. Kesme kapasitesi
formülünde kullanılan eksenel yük (Nk) G + nQ + E/6 kombinasyonundan hesaplanır.
Ve/Vr oranına ve kolondaki sargılama koşullarına bakılır. Buna göre kolon A, B ya da C risk gruplarından birine
girer. A grubu kolonlar eğilme güç tükenmesi yaşayacağı kabul edilen kolonlardır. B grubu kolonların eğilme-
kesme, C grubu kolonların ise sadece kesme güç tükenmesi yaşayacağı kabul edilir. B ve C grubu kolonların
limitleri A grubu kolonlara göre daha küçüktür.
Perdelerde ise Ve/Vr oranı ve Hw/Lw oranlarına bakılarak A ya da B grubu sınıflandırma yapılır. Hw/Lw oranları
ikiden küçük olan perdelerin boyut oranlarından dolayı kesme güç tükenmesine maruz kalacağı kabul edilir.
Her bir katta en büyük “Etkin Göreli Deplasman Oranı, δ/h” elde edilir. Bu değer o kattaki her eleman için
depremin deplasman istemi olarak kayıt edilir.
Kolonlarda eksenel yük seviyesi (Nk/AcFcm) ve enine donatı oranı (Ash/sbk) parametrelerine göre mSINIR ve
(δ/h)SINIR değerleri elde edilir. Elemanları her ucunda bu sınır değerlerin aşılıp aşılmadığına bakılır.
İnceleme yapılan katlarda her bir kolon/perdedeki eksenel gerilmeler toplanarak “Ortalama Eksenel Gerilme”
hesaplanır.
Ortalama Eksenel Gerilme, 0.65fcm değerinin üzerindeyse, o kattaki hiçbir kolon ya da perdenin riskli
durumda olmasına izin verilmez. Tek bir kolon/perde bile riskli olarak sınıflandırıldıysa, bina riskli kabul edilir.
Ortalama Eksenel Gerilme, 0.1fcm değerinden daha küçük ise, Riskli olarak sınıflandırılandırılan kolonların
taşıdığı kesme kuvveti oranları toplamı %35’i geçmemelidir.
2. Riskli Binaların Tespit Edilmesi Hakkında Esaslar, T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı
3. Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Esaslar, T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı