சாத்வீக வனம் !

நலீமா ஒரு பேரழகி. அவளின்

அழகிற் காக அவளள மணக்க அவள்
வீட்டின் முன் , மணமகன் கள் ஒரு பேரிய
நீ ண்ட வரிளசயில் கால் கடுக்க
நின் றனர். ஆயினும் அவர்களில்
யாளரயும் மணே் ேதில் அவளுக்கு
பகாஞ் சமும் விருே் ேம் இல் ளல.
அவளின் பேற் பறார், "ஏம் மா இவர்கள்
அளனவரும் நல் ல ேண்ோளர்கள் . நல் ல
குடும் ேத்ளத பசர்ந்தவர்கள் . நீ யாளர
மனதில் ளவத்துக்பகாண்டு, இவர்களள
பவண்டாம் ! என் று பசால் கிறாய் ' என் று
பகட்டனர்.
""எனக்கு காரணம் பசால் லத்
பதரியவில் ளல. என் மனதில் இருே் ேவர்
ஒரு ஏளழ விவசாயி. பவளியில் பிரமாதமாக பசால் லிக்பகாள் ளும் ேடியான
விவசாயியும் இல் ளல. பேரிய ேணக்காரனும் இல் ளல. ஆயினும் மிகவும்
பநர்ளமயானவர்; நல் ல உளழே் ோளி. அவருக்பகன் று ஒதுக்கே் ேட்ட அந்த சிறிய
தரிசலான நிலத்ளத இரவு, ேகலாக உழுது ேயிரிட்டு அந் த விளளச்சளல விற் று வரும்
ேணத்ளத ளவத்து தன் பேற் பறாளரயும் , சபகாதரிகளளயும் வயிறு வாடாமல் , ோர்த்துக்
பகாள் கிறார். ேல பநரங் களில் இவர் ேட்டினி கிடக்கும் அவலம் பநரும் . ஆனால் , அளத
ேற் றி அவர் கவளலே் ேட மாட்டார். "என் கிணற் றில் உள் ள ஊற் றுத் தண்ணீர ்
கல் கண்டாக இனிக்கும் . அளத அள் ளி அள் ளி ேருகினால் போதும் ... ேசி ேட்படன் று
ேறந்து விடும் ' என் ோர்.
ஒருநாள் அவர் நிலத்ளத உழும் போது பூமிக்கடியில் ஒரு பேரிய பசே் புக்குடம்
கிளடத்தது. பசே் புக்குடம் வழியவழிய தங் க நாணயங் கள் . இவனும் , இவன் தந் ளதயும்
தவிர அருகில் யாருபம இல் ளல.
"மகபன! இளத அே் ேடிபய நம் ம வீட்டுக்கு எடுத்துக்பகாண்டு போகலாம் . நம்
உளழே் பிற் கு கமக்யா பதவி பகாடுத்த கூலிடா' என் று பசான் னார். ஆனால் , அவபரா, "
இது அரசருக்கு பசரபவண்டியது இதிலிருந் து ஒரு போற் காளசயும் கூட நீ ங் கள்
எடுக்கக்கூடாது!' என் று பசால் லிவிட்டார்.
தம் பி! மூன் று பேண்கள் வரிளசயாக திருமணத்திற் கு காத்திருக்கின் றனர். நம்
நிளலளமளய கண்டு நம் குல பதய் வம் தான் இந்த புளதயளல நமக்கு
பகாடுத்திருக்கிறாள் . பகாஞ் சம் பயாசித்துே் ோர். வீண் பிடிவாதம் பிடிக்காபத!' என் று
அே் ோ எவ் வளவு பகஞ் சியும் இவர் மசியவில் ளல. அரசளனே் ோர்த்து ஒே் ேளடத்த
பின் னபர வீடு திரும் பினார். இந்த பநர்ளம நியாயம் யாருக்கு வரும் . தந்ளதபய நீ ங் கபள
பசால் லுங் கள் . அதனால் தான் நான் இவளரபய திருமணம் பசய் து பகாள் ளே்
போகிபறன் ,'' என் று ஒபரயடியாக அடித்து பேசினாள் .
பவறு வழியில் லாமல் , பேற் பறாரும் ஒே் புக் பகாண்டனர்.
இவளின் இந் த பிடிவாதமான தீர்ே்ளேக் கண்டு விவசாயி பிஸ்வாஸ் திடுக்கிட்டான் .
""பவண்டாம் ! நலீமா வீணாக பிடிவாதம் பிடிக்காபத. உன் அந்தஸ்துக்கு ஈடாக
எத்தளனபயா வாலிேர்கள் உன் ளன மணே் ேதற் கு தயாராக இருக்கும் போது, இந்த
ஏளழ விவசாயிளய நம் பி உன் வாழ் க்ளகளய ஒே் ேளடக்காபத. இது வாழ் க்ளக
பிரச்ளன. என் ளன நீ மணந்தால் உனக்கு மூன் று பவளள சாே் ோடு கூட என் னால்
போடமுடியாது. அவசியமின் றி நீ ஏழ் ளமளய தழுவிக்பகாள் ளாபத... வீண் பிடிவாதத்ளத
விட்டு விடு!'' என் று எவ் வளபவா பகஞ் சிக்பகட்டான் .
ஊஹும் ! அவள் இணங் கவில் ளல.
""ஏன் உங் கள் பதாட்டத்திலுள் ள கல் கண்டு ஊற் று நீ ளர குடித்து என் வயிற் ளற எனக்கு
நிரே் பிக்பகாள் ளத் பதரியாதா? அந்த கல் கண்டு நீ ளர குடித்தால் காலம் காலமாக
ேட்டினி கிடக்கலாபம. அது பவறும் நீ ர் அல் ல... பதய் வீக ஊற் று. அதனால் தான் பதய் வீக
சக்தி நிரம் பிய நீ ளர குடித்தால் நம் ேசி அே் ேடிபய ேறந்து போகும் ,'' என் று நீ ளமாக
பேசிக்பகாண்பட போனாள் .
அளத பகட்ட அவன் வாயளடத்து நின் றான் .
பிறகு அவன் திருமணத்திற் கு சம் மதம் பதரிவித்தான் .
திருமணம் முடிந்து கணவன் வீட்டிற் கு வந்தவள் ேரிந்து, ேரிந்து தன் மாமனார்,
மாமியாளர கவனித்து பசாறு சளமத்து அளனவருக்கும் ேரிமாறிய பின் , தன்
கணவனுக்கும் எடுத்து பசல் ல வயல் காட்டுக்கு போகும் போதும் , ஊபர வியந்தது.
நலீமா அவ் வீட்டில் கால் ளவத்த பவளள என் று தான் பசால் ல பவண்டும் . இவர்கள் வீட்டு
பின் புறம் உள் ள குளத்தில் மிகவும் பமலிந்த ஒன் று இரண்டு வாத்துக்கள் மிதந் து
பகாண்டிருக்கும் . கத்தக்கூட ேலமின் றி மிக பமலிதாக, "கீரிச்' என் று குரல் பகாடுக்கும் .
இந்த பநாஞ் சான் வாத்ளத ளவத்து எே் ேடி கறி சளமே் ேது என் று எண்ணி அே் ேடிபய
விட்டனர். அதளன பதாடபவ மாட்டார்கள் . ஆனால் , நலீமா வந்த பவளள இே் போது
பவள் ளளபவபளர் என் று மிக அழகாக பசழுளமயாக நாளலந் து வாத்துக்கள் மிதந்து
பகாண்பட இருக்கும் . அதில் ஒன் ளற பிடித்து கறி சளமத்தாள் போதும் , வீட்டில் உள் ள
அளனவரும் வயிறு முட்ட சாே் பிடலாம் . நலீமாகவும் அவள் கணவரும் இரவு சாே் பிட்டது
போக நிளறய மீந் துவிடும் .
""என் கண்ணுக்கு கண்ணான மருமக வரும் வளர நாங் கள் எல் லாரும் அளர வயிறு,
கால் வயிறு என் று சாே் பிட்டு வந்பதாம் . இே் ே என் னடான் னா நாங் க ஏழு பேரும் வயிறு
முட்ட சாே் பிட்டது போக மிச்சமிருக்கிறளத ேக்கத்தில் இருக்கும் ஏளழ ோளழகளுக்கு
பகாடுத்துவிடுகிபறாம் . வயல் பல விளளச்சல் நாலு ஐந் து மடங் கு பேருகி போச்சு. இந்த
சின் னவூட்பல பநல் ளல பவச்சு ோதுகாக்க இடமில் பல... வீட்ளட பேரிசாக்கணும் ...'' என் று
பேருளம பகாே் ேளிக்க பசால் லி மகிழ் வாள் மாமியார்.
இளத பகட்கும் அவளின் சிபநகிதிகளின் வயிறு ேற் றி எரியும் .
""இந்த நலீமா போண்ணு என் மகளன கட்டிக்கமாட்படன் னு ஒபர அடியா
அடிச்சிட்டாபள. இந்த பேண்ளண போல இத்தளன சிறே் ோக வீட்ளடயும் வயளலயும்
ோர்த்து, ோர்த்து பவளல பசய் ய யாரால் முடியும் . ஹும் ! என் மகனும்
பகாணாந்திருக்கிறாபன ஒரு விடியா மூஞ் சிளய... ஒரு துரும் ளே எடுத்து
போடறதில் ளல. பவளள தவறாம வயிறு முட்ட பசாத்ளத துண்ணுட்டு நாள் பூரா
கும் ேகர்ண தூக்கம் போடறா. அவ புருஷன் அளத கண்டுக்கறபத இல் ளல. அந்த நலீமா
போண்ளண ோர்த்து நீ யும் கத்துக்க என் று பசான் னால் .... ஊளரக் கூட்டி ஒே் ோரி
ளவக்குறா... எல் லாம் விதி...'' இே் ேடித்தான் அங் கலாய் ே் ேர்.
திருமணம் முடித்து வருடங் கள் நான் கு ஓடிவிட்டன. நலீமாவுடன் திருமணமான
பேண்களுக்பகல் லாம் ளகயில் ஒன் று, இடுே் பில் ஒன் று மழளல பசல் வங் கள் .
தனக்கு குழந் ளத ோக்கியம் இல் ளல என் ற ஏக்கம் நலீமாவிற் கு மட்டும் இல் ளலயா
என் ன? அவளும் பவண்டாத பதய் வங் கள் இல் ளல... போகாத பகாவில் கள் இல் ளல...
பவண்டுபமன் பற வீட்டிற் கு வரும் விருந்தாளிகள் , "என் ன வருஷம் நான் கு ஆச்சு.
இன் னும் நீ பேரன் , பேத்தி எடுக்கபல...' என் று அவள் மாமியாரிடம் பகட்டு இவளள
பநாகடித்து மகிழ் ந்தனர்.
அந்த வம் புக்கார கூட்டத்தில் ஒரு கிழவி மனது முழுவதும் வஞ் சளனயும் , முகத்தில்
போலி வாஞ் ளசயுடன் நலீமா வீடு பதடி வந்தாள் .
""பதா ோரு மருவே் பேண்பண! இங் க வரவங் க ஒருத்தர் மனசும் சரியில் ளல.
பவணும் பன உனக்கு குழந் ளத இல் ளல என் ேளத குத்திக்காட்டி உன் ளன பநாகடிே்
ேதிபலபய குறியாக இருக்காங் க பகடு பகட்ட பென் மங் கள் ... போவட்டும் , இனி
யாளரயும் இவ் வூட்பல நுளழய விடாபத,'' என் றாள் வஞ் சககார கிழவி.
""பதா ோரு கண்ணம் மா... நா பசால் லுவளத கவனமாக பகட்டுக்க... பவபற
யார்கிட்படயும் மூச்சு விட்டுடாபத,'' என் றாள் .
""சரிம் மா!'' என் றாள் .
""உன் நிலத்தின் வடக்குே் புறத்தில் பவகுதூரத்தில் ஒரு காடு உள் ளது. அங் பக அழகிய
"பேக்கூர்' என் ற மலர்கள் நிளறந்த நந்தவனம் ஒன் று உள் ளது. பவள் ளளபவபளபரன் று
கண்களள கட்டிே் போடும் பவண்ளமயில் மிக அழகாக மிக பசழுளமயாக
அடர்த்தியாக முளளத்திருக்கும் , "பேக்கூர்' ஒரு காளான் வளகளய சார்ந்ததாகும் . இந்த
வனத்தின் பேயர், "சாத்வீக் வனம் ' ேல வருடங் களாக "சாத்வீக்' என் ற முனிவர் இங் பக
தவம் இருந்து வந்தார் என் று பகள் விே் ேடிருக்கிபறன் . நீ நாளள காளல அங் கு போய்
மூன் று காளான் களள ேறித்து வந் து அவித்து உே் பில் லாமல் சாே் பிடு. உனக்கு முத்து
முத்தாய் மூன் று ஆண் குழந் ளதகள் பிறக்கும் . உன் வம் சம் "ஓபஹா'பவன் று வளரும் .
இந்த விேரத்ளத யாரிடமும் பசால் லாபத. ஏன் உன் மாமியாருக்குக் கூட பதரிய
பவண்டாம் . சில நாட்களுக்கு பிறகு கூறலாம் ,'' என் று பசால் லி விளடபேற் றாள் .
நன் றியால் நளனந்த இதயத்துடன் நீ ர் மல் கும் கண்களுடன் அவள் கால் களில் விழுந் து
வணங் கினாள் நலீமா.
மறுநாள் அதிகாளல எழுந்து அவசர அவரசமாக வீட்டு பவளலகள் அளனத்ளதயும்
முடித்து விட்டு கணவன் , மாமியாரிடம் கூட பசால் லாமல் , அந்த "சாத்வீக் வனம் ' பநாக்கி
பசன் றாள் .
 காளான் வனத்ளதே் ோர்த்ததும் ,
அே் ேடிபய சிலிர்த்துே் போனாள் .
அே் ேே் ோ பவள் ளளபவபளபரன் று
சின் னதும் , பேரியதுமாக கண்ணுக்கு
எட்டிய தூரம் வளர காளான் வனம் .
பவறு யாராவது
ோர்த்துவிடே் போகிறார்கபளா என் ற
ேயத்தில் சட்படன் று ளகயில் அகே் ேட்ட
மூன் று "பேக்கூர்' காளான் பசடிகளள
ேறித்து தன் ளகே் ளேயில் ளவத்து
திரும் பிய போது, சட்படன் று ஒரு குரல் ,
""நலீமா நில் !'' என் றது.
அவள் முன் மிக கம் பீரமான ஒளிவீசும்
கண்களும் , பவண்ேனி தாடியும் , ெடா
முடியுமாக ஒரு துறவி நின் று
பகாண்டிருந்தார்.
அே் ேடிபய ேயத்தில் உளறந் து போய்
நின் றவளளே் ோர்த்து, ""நலீமா! நீ நல் ல
பேண். நீ எதற் காக இே் ேடி என்
நந்தவனத்தில் நுளழந் து, என் உத்தரவின் றி என் குழந் ளதகளள திருடிச் பசல் கிறாய் ?''
என் று சத்தமாக பகட்டார்.
""துறவிபய தயவு பசய் து பேரிய மனது ேண்ணி என் ளன மன் னித்துவிடுங் கள் . குழந் ளத
ஆளசயால் இளவ உங் களுக்கு பசாந்தமான இடம் என் று பதரியாமல் உள் பள
நுளழந்துவிட்படன் . குழந் ளதகளுக்கு பமலாக இளவகளள நீ ங் கள் மிகவும் அன் புடன்
ேராமரித்து வருவளத அறியாமல் , ேறித்துவிட்படன் !'' என் று கூறி அே் ேடிபய அவர்
காலடியில் விழுந்தாள் .
""சரி. உன் ளேயில் இருந்து அந் த மூன் று காளான் களளயும் எடு!'' என் றார் துறவி.
மூன் ளறயும் எடுத்து நடுங் கும் கரங் களுடன் நீ ட்டினாள் .
""என் ன காரியம் பசய் து விட்டாய் நலீமா... எத்தளன பமன் ளமயான சிசுக்களள
இே் ேடியா ளகயாள் வது'' என் று பகட்டவர், முதலில் மூன் றில் மிகச்சிறிய, "பேக்கூர்'
காளாளன ளகயில் எடுத்து... ஹும் சின் னஞ் சிறியவன் . இவளனயா ேறித்தாய் . சரி
உனக்கு பிறக்கே் போகும் முதல் குழந் ளத "பூர்ரா' இரண்டு கட்ளட விரல் உயரம்
அகலத்திற் கு பிறே் ோன் ,'' என் றார்.
""ஐய் பயா!'' என் று நலீமா அலறினாள் .
""ேதறாபத நலீமா, இவன் உருவத்தில் மட்டுபம குளற. ஆனால் இவன் அதிபுத்திசாலி. வீர
தீர பசயல் களில் இவளன மிஞ் ச யாருபம கிளடயாது. உடல் வளம் இல் ளலபயன் றாலும்
குரல் வளம் மிகுந்தவன் . பேச்சில் கம் பீரம் . இவன் உருவத்திற் க்கும் இவனின் குரல்
வளத்திற் கும் சம் ேந்தபம இருக்காது,'' என் றார்.
""உம் . அடுத்த காளான் பசடிளய எடு,'' என் றார்.
""முதல் காளாளன விட சற் று பேரியது. ஹும் என் னத்ளத பசால் ல நலீமா. யாபரனும்
நம் ளம ோர்த்து விடுவார்கபளா என் ற ேயத்தில் நீ ேறிக்கும் போபத இச்பசடியின்
ஓரத்ளத கிள் ளிவிட்டாய் ... ஓ! இது என் குழந் ளதயின் கண் ோகம் ... இவன் உனக்குே்
பிறக்கே் போகும் இரண்டாவது மகன் . ஒன் ளறக் கண்ணுடன் தான் பிறே் ோன் . நீ ஒரு
கண்ளன கிள் ளி விட்டாய் . ஒரு அடி உயரத்திற் கு ஒற் ளறக் கண்ணுடன் பிறே் ோன் . அதீத
புத்திசாலி. எந்த விதமான ஆேத்தான சூழலாக இருந் தாலும் அத்தளனயும் மீறி
பெயித்துவிடுவான் இவன் . இவளன நீ , "கனிஷ்தா' என் ற பேயரிட்டு அளழக்க
பவண்டும் . உம் . அடுத்த பசடிளய எடு,'' என் றார்.
நடுங் கும் கரங் களுடன் அதளன எடுத்து நீ ட்ட, ""நன் றாக உயரமாக வளர்ந்திருந்த
பசடிளய உன் ேடேடே் பும் ேயமும் பசர்ந்து, உன் ளன ஆட்பகாண்டதின் ேலளன
ோர்த்தாயா? அவசர அவசரமாக கசக்கி உன் ளகே் ளேயினுள் திணித்து விட்டாய் .
ேலன் ? பசடி அே் ேடிபய சுருங் கி விட்டது. உனக்கு பிறக்க போகும் மூன் றாவது மகன் .
மூன் றடி உயரம் இருே் ோன் . முகம் மிக விகாரமாக சுருங் கிே் போய் ோர்க்கபவ
அருவருே் ோக இருே் ோன் . ஆனால் , எதிரிகளள தன் பேச்சால் அசரளவக்கும் அபூர்வ
திறன் அவனிடம் மண்டிக் கிடக்கும் . அவளன நீ "டார்சானியா' என் று பேயர் ளவத்து
அளழக்க பவண்டும் ,'' என் றார்.
""துறவிபய! இே் ேடி சாேம் பகாடுக்கிறீர்கபள... இது நியாயமா? பிள் ளள வரம் பவண்டே்
போக, இந்த மாதிரி குழந் ளதகளளயா எனக்கு அளிே் ோய் . தளய கூர்ந்து எனக்கு நல் ல
குழந் ளதகளள நாங் கள் ோர்த்து ேரவசே் ேட்டு போகும் குழந் ளதகளள பகாடு!'' என் று
கதறி அழுதாள் .
""நலீமா! அழாபத... நான் இே் போது பகாடுத்து விட்ட சாேத்ளத திரும் ே பேறும் சக்தி
எனக்குக் கிளடயாது. நீ பசய் த குற் றத்திற் கான தண்டளனளய அனுேவித்துதான்
ஆகபவண்டும் . ஆயினும் இந்த மூவரின் வளர்ச்சியிலும் அவர்களின் ேதிபனட்டாவது
வயதில் தீடீர் என மிகவும் வியக்கதக்க மாறுதல் ஏற் ேடும் . அவர்கள் எங் கு இருந்தாலும்
அவர்களின் பிறே் பின் இரகசியத்ளத அன் ளற தினம் அவர்களுக்கு நாபன
உணர்த்துபவன் .
மூவரும் இங் பக இந் த வனத்திற் கு திரும் பி விடுவார்கள் . நீ ங் கள் பகாலாகலமாக
அவர்களள வரபவற் று பவள் வித் தீ மூட்டி, எனக்கு ேளடயல் இட்டு, கும் பி அடித்து
குலளவ ோடுங் கள் . குழந் ளதகள் மூவரும் இருேத்திபயாரு முளற யாககுண்டத்ளத உன்
ளககளில் ளவத்துக் பகாண்டு இருேது முளற இடமிருந் து வலமாக சுற் ற பவண்டும் .
அதன் பின் னர் உன் கணவரின் ளககளளக் பகார்த்துக் பகாண்டு, வலமிருந்து இடமாக
இருேது முளற சுற் ற பவண்டும் . சுற் றுக்கள் முடிந்ததும் , நீ ங் கள் அளனவரும் ஒன் று கூடி
கிழக்கு முகமாக நின் று கண்களள மூடி பிரார்த்தளன பசய் யுங் கள் . உங் கள்
பிரார்த்தளனயின் முடிவில் மிக அழபக உருவான மூன் று இளவரசர்கள் நிற் ோர்கள் .
அவர்கள் தான் இந்நாட்டிளன ஆளே் போகும் மன் னர்கள் ,'' என் று கூறி மளறந்து
போனார்.
கனத்த மனதுடன் வீடு திரும் பிய நலீமா, யாரிடமாவது தன் ோரத்ளத பகாட்டினால்
தான் தன் துயரத்திற் கு சற் பறனும் ஆறுதல் கிளடக்கும் என் று தீர்மானித்தாள் .
தன் மாமியாளர அணுகி முழுவிேரத்ளதயும் பசால் லி விசும் பினாள் .
""கண்பண! நீ அதீத புத்திசாலி. நீ இே் ேடியா அந்த சூன் யகார கிழவி வார்த்ளதகளள
நம் பி ஏமாந் து போவாய் ? அந்த வனத்ளத அணுக விதிமுளறகள் உள் ளன.
அதிகாளலயில் எழுந் து, குளித்து, பவள் ளள நிற ஆளட அணிந்து மூன் று வளக கனிகள் ...
மூன் று வளக இனிே் புகளுடன் ... உே் பு, காரம் , புளிே் பு என் று எதுவும் பசர்க்காமல் , ஒரு
முழு வாத்ளத அவித்து சூரியன் உச்சிளய பதாடும் போது, இந்த அளனத்து உணளவயும்
அந்த வனத்தில் ளவத்து நன் றாக பிரார்த்தளன பசய் தால் போதும் ... மிகவும் இளகிய
மனமுளடய அந்த துறவி நம் முன் பதான் றி நமக்கு பவண்டிய வரத்ளத பகாடுே் ோர். நம்
"கச்சார்... மிக்கீரி' இன மக்கள் இே் ேடித்தான் இந்த வழக்கத்ளத ளகயாண்டு வந்தனர்.
ஆனால் , அந்த வஞ் சகம் நிளறந்த கிழவி பவண்டு பமன் பற துறவியின் பகாேத்திற் கு
உன் ளன ஆளாக்கி சிளதக்கச் பசய் த சதி இது.
""மகபள! வருந்தாபத... நீ பசய் யும் அளே் ேற் ற நற் காரியங் களின் ேலனால் தான் உனக்கு
குழந் ளதகள் ோக்கியம் கிட்டி இருக்கிறது. துறவியின் சத்திய வாக்குகள் அளனத்தும்
ேலிக்கும் ... என் பேரன் கள் மூவரும் அரச ேதவி அளடவர். மகாராணி நலீமா பதவிளய
குடிமக்கள் அளனவரும் ளக எடுத்து கும் பிடுவார்கள் . இக்குழந் ளதகள் பிறே் ளேே் ேற் றி
பவளிபய யாருக்கும் பதரியக்கூடாது. எதற் காக வீண் ேழிக்கும் ேரிகாசத்திற் கும் நாம்
ஆளாக பவண்டும் . உனக்கு ஆதரவாக இருந் து உன் ளன ோதுகாக்க நான் இருக்கிபறன் .
ளதரியமாக இரு...'' என் று பசால் லி நலீமாளவ கட்டி அளணத்து முத்தமாரி போழிந்தாள் .
அடுத்த ேத்தாவது மாத்திபலபய அந்த ேடுசுட்டி கட்ளடவிரல் ளேயன் , "பூர்ரா' பிறந்து
விட்டான் . அவளனே் ோர்க்க, ோர்க்க ஊரிலுள் ள அளனவருக்கும் சிரிே் புத்தான் வந்தது.
நிளறயபவ உணவு சாே் பிட்டான் . அே் ேடியும் உயரத்தில் வளரபவ இல் ளல... பிறந் த
ஏபழட்டு மாதங் களிபலபய பேச ஆரம் பித்து விட்டான் .
குரலில் தான் என் ன ஒரு கம் பீரம் . நளட உளடயிலும் ஏக கம் பீரம் . பதய் வீக அருளாசி
பேற் றவனாயிற் பற. அே் ோவின் மாட்டுவண்டியில் ஏறி மாட்டின் காதில் உட்கார்ந்து,
"ளஹ...ளஹ... இே் ேடி போ... அே் ேடி போ!'என் று பசால் லுவான் . அம் மாடுகளும் இவன்
பசான் னேடி பகட்கும் . மாட்டின் காதில் இவன் உட்கார்ந்திருே் ேது யாருக்கும் பதரியாது.
""என் ன அதிசயம் இது. வண்டிக்காரன் இல் லாமபலபய நலீமா வீட்டு வண்டி இத்தளன
அழகாக ஓடுகிறபத,'' என் று ஊர் மக்கள் வியந் துபோனார்கள் .
அஸ்ஸாமியர்களுக்பக உரித்தான, "பிஹு' ேண்டிளகளய ேத்து நாட்கள் மிகவும்
சிறே் ோக பகாண்டாடுவர். மாட்டின் காதினுள் உட்கார்ந்து பகாண்டு வண்டி ஓட்டும்
அந்த சிறுவளனே் ேற் றி பகள் விே் ேட்ட ஒரு சர்க்கஸ் கம் பேனிக்காரன் , எே் ேடியாவது
இந்த கட்ளட விரல் ளேயளன வாங் கிவிட்டால் போதும் ... மூட்ளட மூட்ளடயாக ேணம்
சம் ோதித்து விடலாம் ! என் ற எண்ணத்தில் , பூர்ராவின் தந் ளதளய அணுகினான் .
அவன் பசால் வளத பகட்டதும் , மிக பகாேமாக சீறினார் "பூர்ரா'வின் தந் ளத.
""என் போக்கிஷம் இவன் . உனக்கு என் ன திமிர் இருந்தால் , என் னிடபம வந்து என்
குழந் ளதளய பகட்ோய் !'' என் று ோம் ோய் சீறினார்.
இதற் குள் அந்த வாண்டுே் ேயல் தன் அே் ோவின் காதில் , ""அே் ோ! இந்த ஆளள நாளள
வரச்பசால் லுங் கள் ,'' என் றான் .
உடபன அவரும் , ""நீ ங் கள் நாளள காளல வாருங் கள் ... நான் பயாசளன பசய் து ேதில்
பசால் கிபறன் ,'' என் று சமாதானே் ேடுத்தி அனுே் பினார்.
 அவர்கள் பசன் றதும் குட்டிே் ேயல் தன்
பேற் பறாரிடம் , ""என் ளன அனுே் ே
மாட்படன் ! என் று பசால் லி விடாதீர்கள் .
என் மகளன உங் களுடன் அனுே் ே
பவண்டு மானால் நான் பகட்கும்
பதாளகளய நீ ங் கள் பகாடுத்தாக
பவண்டும் என் று பசால் லுங் கள் .
நிச்சயமாக, அவர்கள் ஒே் புக்
பகாள் வார்கள் . அந்தே் ேணத்ளத
இங் குள் ள ஏளழ எளியவர்களுக்கு
ேங் கிட்டு பகாடுத்து விடலாபம,''
என் றான் .
அவனின் ோட்டிக்கு பேருளம
பிடிேடவில் ளல.
""என் நலீமாவின் மகனாயிற் பற.
அவளனத் தவிர பவறு எந்த குழந் ளதக்கு
இளதே் போன் ற யுக்தி பதான் றும் ?'' என் று
பசால் லி பூரித்தாள் .
""அம் மா! என் ளன ேற் றி கவளலே் ேடாதீர்கள் . திருவிழா முடிந்ததும் , நான் அங் கிருந்து
தே் பி வந்து விடுபவன் ,'' என் றான் பூர்ரா.
மறுநாள் சிறுவளன அளழத்துே் போக வந்தவர்களிடம் , ""நான் பகட்கும் பதாளகளய
பகாடுத்தால் தான் என் மகளன உங் களுடன் அனுே் புபவன் !'' என் று பசான் னார்.
அவர்களும் மறுே் பின் றி அவர் பகட்ட பதாளகளய பகாடுத்தனர்.
ேணம் ளகமாறியதும் , சிறுவன் அவர்களுடன் புறே் ேட்டான் . அவளன யார் எே் ேடி
தூக்கிச் பசல் வது என் ற பிரச்ளன எழுந் த போது, ""என் ளன நீ ங் கள் தூக்கி வர
பவண்டாம் . உங் கள் தளலயிலுள் ள பதாே் பி மீது உட்கார்ந்து வருகிபறன் ,'' என் று
பசால் லி பதாே் பியின் ஓரத்தில் , "ெம் பம'ன் று காளல நீ ட்டிக்பகாண்டு உட்கார்ந்தான் .
ேயணம் துவங் கியது. திருவிழாவிற் கு தான் அளழத்துே் போகிபறாம் என் று போய்
பசால் லிவிட்டு, பவகுபதாளலவில் உள் ள ஊளர பநாக்கி பசன் றனர்.
பவகு பநரமாகியும் அவர்கள் இலக்ளக அளடயவில் ளல. சுட்டிே் ேயலுக்கு பவடிக்ளக
ோர்த்து அலுத்துே் போய் விட உறக்கம் வந்துவிட்டது. அே் ேடிபய அயர்ந்து
தூங் கிவிட்டான் . தூக்க கலக்கத்தில் புரண்டவன் , பதாே் பேன் று கீபழ விழுந்து விட்டான் .
பதாே் பிக்காரர்களும் இதளன கவனிக்கவில் ளல. அந் த நள் ளிரவில் அவன் விழுந்த
இடத்தில் ஒரு முள் பவலி. நல் லபவளள முட்கள் இவளனே் ேதம் ோர்க்கவில் ளல.
ஒபர குளிர். அருகில் இருந்த சருகுகளளபயல் லாம் ஒன் று கூட்டி அதளனபய
போர்ளவயாக்கிக் பகாண்டு அந் த சருகு குவியலுக்குள் உறங் க துவங் கினான் .
அே் போது அவனுக்கு மிக அருகில் பேச்சுக்குரல் . அட, இந்த நடு இரவில் இங் கு எே் ேடி
பேச்சுக்குரல் என் று திளகத்தான் .
பேச்சுக்குரலுக்கு பசாந்தக்காரர்கள் இரண்டு திருடர்கள் . அவர்கள் என் ன பேசுகிறார்கள்
என் ேளத கூர்ந்து கவனிக்க பதாடங் கினான் பூர்ரா.
""அண்பண! அந் த எதிர் ேங் களாவின் பசாந் தக்கார ேண்ளணயார் ேத்து நாள்
குடும் ேத்பதாட டில் லி, கல் கத்தான் னு ஊர் சுத்த போயிருக்கார். ேங் களாவில்
காவல் காரன் மட்டும் தான் . ேங் களாவின் விளக்கு இன் னும் எரிஞ் சுட்டுத்தானிருக்கு.
விளக்ளக அளணச்சுட்டு அந்த காவல் காரன் ேடுத்த உடபன நாம அங் பக போயிடலாம் .
பகட்ளட ஏறி குதிச்சு அந்த காவலாளிளய ஒபர பவட்டா பவட்டிே் போட்டுவிட்டு,
ேண்ளணயார் வீட்டில் ஏராளமான நளக நட்டு எல் லாத்ளதயும் , எடுத்துட்டு நளடளய
கட்டிடலாம் சரியா!'' என் றான் .
""அது சரிடா தம் பி! அந்த பகட் பராம் ேவும் உயரமா இருக்கு ... அம் புட்டு உயரம் ஏறி கீபழ
குதிக்கணுபம... ஏணி பவச்சாத்தான் ஏற முடியும் . இே் ே என் னடா ேண்றது?''
""அண்பண! கவளலளய விடு. இே் ே எடத்ளத ோத்துட்டமில் ல... நாளள சாயங் காலமாக
ஒரு ஏணிளய எடுத்து வந்து இங் பக ஒளிச்சி பவச்சுரலாம் . அே் புறம் என் ன?''
""அட இந்த பயாசளன முன் னபம பதரியாம போயிருச்பச... எல் லாம் விதிடா... விதி...''
மிகவும் பநாந் துக் பகாண்டான் .
இந்த பேச்ளச ஒட்டுக்பகட்டுக் பகாண்டிருந்த பூர்ராவுக்கு சட்படன் று ஒரு பயாசளன
பதான் றியது. ோவம் ... அந்த ேண்ளணயார் காலம் காலமாக கடுளமயாக உளழத்து
சம் ோதித்து ளவத்திருக்கும் அவர் பசாத்ளத இந்த திருடர்கள் அள் ளிக் பகாண்டு போக,
"பிளான் ' ேண்ணுகிறார்கள் . இவர்களள சும் மா விட்டால் எே் ேடி...?
சட்படன் று, ""அண்பண! அண்பண!'' என் று குரல் பகாடுத்தான் பூர்ரா.
திருடர்கள் இருவரும் திடுக்கிட்டனர். எங் கிருந்து வருகிறது இக்குரல் .
"ேகலில் ேக்கம் ோர்த்து பேசு. இரவில் அதுவும் பேசாபத' என் று சும் மாவா
பசான் னார்கள் . நாம் அளத மறந்து இே் ேடியா பேசிபனாம் ... சரி யாராக இருந் தாலும்
சமாளித்துக் பகாள் ளலாம் என் று எண்ணி, ""யாரது? யாரது? எங் களள அண்ணன் என் று
உறவு பசால் லி கூே் பிடுவது... யாராக இருந் தாலும் ளதரியமாக எங் கள் முன் வா...''
என் றனர் திருடர்கள் .
""அண்பண! உங் கள் முன் னால் தான் நின் று பகாண்டு பேசுகிபறன் ... நான் சற் று
குள் ளமானவன் ; அதனால் , நீ ங் கள் நன் றாக முதுளக வளளத்து குனிந்தால் தான் என் ளன
நீ ங் கள் காணமுடியும் ,'' என் றான் பூர்ரா.
இருவரும் இடுே் ளே வளளத்து குனிந்து ோர்த்தனர்.
கட்ளட விரல் உயரத்திற் கு பூர்ரா நின் றிருந்தான் .
""படய் ! குள் ளா... உன் பேயபரன் னடா...''
""என் பேயர் பூர்ரா!''
""எதற் காக இந்த நட்ட நடுநிசியில் இங் கு வந்து ஒளிந்து பகாண்டிருக்கிறாய் ?''
""அபதல் லாம் அவசியமில் லாத பகள் வி. நாளளக்பக உங் களுக்கு ஒரு ஆேத்து வந்தால் ,
உடபன என் ளன போலீஸில் பிடித்துக் பகாடுக்கவா இத்தளன பகள் விகள் ? சரி. இே் ே
நடக்கே் போவளத கவனிக்கலாமா... என் னபவா ஏணிளய எடுத்துட்டு நாளளக்கு
வரலாம் னு பசான் னீங்க... அண்பண, நாளளய நிலவரம் எே் ேடி இருக்குபமா, யார்
கண்டது. வந்தமா காரியத்ளத முடிச்சமா என் று இல் லாமல் இே் ேடியா இழுத்துக்கிட்பட
போறது... அண்பண! ஏணியும் பவணாம் ...ஒண்ணும் பவணாம் ... என் ளன அந்த வாசல்
இரும் பு பகட்டின் பமல் ஏற் றிவிட்டால் போதும் , நான் அே் ேடிபய கீபழ குதித்து உள்
தாழ் ே்ோளள திறந்து விடுகிபறன் . உடபன நீ ங் க இரண்டு பேரும் உள் பள வந்துடலாம் .
உள் பள போயிட்டு ேணம் நளகன் னு அங் பக இங் பக போய் பதட பவண்டாம் . உள் பள
போனதும் , பநரா வலே் புறம் திரும் பினா வரிளசயாக நாலு அளற கதவுகள் இருக்கும் . 3ம்
எண் அளறக்குள் தான் ேணம் நளககளள குவித்து ளவத்திருக்கிறார் அந்த
ேண்ளணயார். அங் பகயும் அந்த ென் னல் கம் பியிபல என் ளன ஏத்தி விட்டுடுங் க. நான்
உள் பள போய் கண்ணாடிக்கு பின் னாடி மாட்டி இருக்கும் பீபரா சாவிளய எடுத்து
பீபராவில் , அந்த மனுஷன் குவித்து ளவத்திருக்கும் நளக ேணம் எல் லாத்ளதயும் எடுத்து
சன் னல் கம் பி வழியா உங் ககிட்ட ஒே் ேளடச்சுடபறன் . நான் பவளிபய வந்ததும் ,
மூணுபல ஒரு ேங் ளக எனக்கு பகாடுத்து விட பவண்டும் சரியா,'' என் றான் பூர்ரா.
""ஆமாடா தம் பி! நீ இத்தினி பநக்கா இந்த ேங் களா விவரத்ளத பசால் லுறிபய... உனக்கு
இந்த விவரம் எே் ேடிடா பதரியும் ,'' என் றனர் திருடர்கள் .
""பதரியுமாவது... ஹும் . என் அண்ணன் தான் இத்தளன காலமும் இங் பக
காவலாளியாக பவளல ோர்த்தாரு. அவரு இங் பக வரும் போதும் என் ளனயும் கூட்டிட்டு
வருவாரு...''
""அது சரி இே் ே உன் அண்ணன் இங் பக பவளல ோர்க்களலயா?''
""அட, போே் ோ! இந்த ஆள் கிட்ட யாருய் யா பவளல ோர்ே்ோன் . மனசாட்சி இல் லாத
ஆளு. என் அண்ணன் மாதிரி ஒரு ஏமாளி ஆள் பகடச்சா நல் ல சக்ளகயா பவளல
வாங் குவாரு... ஆனா சம் ேளம் பகாடுக்கும் போது மட்டும் , அவருக்கு மனசாட்சி
இருக்கான் னு பதடணும் . சுத்த கருமிே் ேய... அண்ணனுக்கு மூணு மாசமா சம் ேள ோக்கி....
நாங் க பராம் ே ஏளழங் க... அண்ணன் சம் ேளம் வந்தாதான் வீட்பல அடுே் பேரியும் . சரி...
சரி... வீண் களத பேசிட்டு நிக்க பவணாம் . வந்த பவளலளய சீக்கிரமா முடிச்சுட்டு
போறே் ேடலாம் வாங் க...'' என் று துரிதே் ேடுத்தினான் பூர்ரா.
""அண்பண! இே் ேபவ பசால் லிட்படன் . இந்த பகாள் ளள அடித்த ேணத்தில் மூணுல ஒரு
ேங் கு எனக்குக் பகாடுத்தரணும் . அே் புறம் வார்த்ளத மாறக்கூடாது!'' என் றான் .
""சரி! '' என் றார்கள் திருடர்கள் .
அே் புறம் பமதுவாக, தன் கூட்டாளியிடம் , ""இே் போளதக்கு சரின் னு பசால் லலாம் .
காரியம் முடிஞ் சதும் இவன் கன் னத்தில் ஓங் கி இரண்டு அளற பகாடுத்துட்டு
போயிடலாம் ,'' என் றான் .
இவன் தன் கூட்டாளியிடம் பசான் ன ஒவ் பவாரு வார்த்ளதயும் பூர்ராவின் காதில் விழபவ
பசய் தன என் ேளத அவர்கள் அறியவில் ளல.
பூர்ராளவ பகட்டின் பமல் தூக்கி விட இவன் உள் பள குதித்து தாழ் ே்ோளள திறக்க,
மூவரும் உள் பள பசன் றனர்.
உள் பள ஒபர அளமதி.
""உஸ். பமதுவாக பசருே் ளே அவிழ் த்து விட்டு நடங் கண்பண,'' என் று மிக
அக்களறயுடன் அவர்களள உஷார் ேடுத்தினான் பூர்ரா.
 நூடிசல் வராண்டாளவ பநருங் கியதும்
பவண்டுபமன் பற குரளல உயர்த்தி,
""அண்பண! மறந்து விடாதீங் க... மூணுபல
ஒரு ேங் ளக எனக்கு பகாடுத்துறணும் .
அே் புறம் ஏமாத்திட மாட்டீங் கபள,'' என் று
பகட்டான் .
அவர்களும் ,""சரி!'' என் றனர்.
""அட... நான் இவ் வளவு உரக்க பேசியும்
வீட்டினுள் எவ் வித சலனமும் இல் ளலபய...
யாருபம என் சே் தம் பகட்டு எழுந் து வந்து
விளக்குகளள போடவில் ளலபய,'' என் ற
ேயம் பூர்ராளவ உள் ளூற பிடித்துக்
பகாண்டது.
வீட்டிலுள் ளவர் களளபயா அல் லது காவலாளிளயபயா எழுே் ே ஒபர வழி, உரக்க
பேசுவதுதான் என் று தீர்மானித்து, ""என் ன அண்பண! மிகவும் அசால் ட்டாக பேசறீங் க...
நீ ங் க என் ளகயிபல அடிச்சு சத்தியம் ேண்ணுங் க என் ளன ஏமாத்த மாட்படன் னு,'' என் று
உரக்க கத்த... ேளீபரன் று ேங் களா விளக்குகள் அளனத்தும் எரிய, ""திருடன் திருடன் ,''
என் று கத்திக்பகாண்பட இரண்டு மூன் று ஆண்கள் பவளிபய வந்து... அே் ேடிபய அந்த
இரண்டு திருடர்களளயும் பகாத்தாகே் பிடித்து அடித்து பநாறுக்கினர்.
""ஐபயா... ஐபயா... எங் களுக்கு ஒண்ணும் பதரியாது... அந்த பூர்ரா ளேயன் தான்
கூட்டிவந்தான் ,'' என் றனர் திருடர்கள் .
பூர்ராவிற் கு நிெமாகபவ ேயம் பிடித்துக் பகாண்டது.
இவர்களிடம் பிடிேட்டால் , ஒரு அடிளயக் கூட நம் மால் தாங் க முடியாது. சட்படன் று,
அங் கிருந்து விலகி பின் புறமாக ஓட ஆரம் பித்தான் . எவ் வளவு பநரம் இவ் வாறு
ஓடினாபனா அவனுக்பக பதரியாது, எங் பக போகிபறாம் என் ற இலக்பக இல் லாமல்
விடிய விடிய ஓடினான் .
ஹும் ! இனி ஒரு அடிகூட எடுத்து ளவக்க முடியாது என் று கால் கள் பகஞ் ச, எங் பகனும்
சிறிது இளளே் ோறனும் என் ற எண்ணத்தில் அங் பக அந்த இருட்டில் கண்ணில் ேட்ட ஒரு
ளவக்பகாளல இழுத்து தன் ளன முழுவதுமாக மூடிக்பகாண்டு உறங் கி விட்டான் .
தூக்கம் என் றால் அே் ேடிபயாரு தூக்கம் !
ோவம் ... பூர்ரா ேடுத்து உறங் கிய ளவக்பகால் போரின் உரிளமயாளர் ஒரு ோதிரியார்.
அவரின் வீடு முன் புறத்தில் உள் ளது. விடியும் பநரத்தில் மாடுகளள ோல் கறக்க வந்த
ோல் காரன் ளவக்பகால் போரிலிருந்து ஒரு கட்டு ளவக்பகாளல எடுத்து சுருட்டினான் .
அவன் சுருட்டிய ளவக்பகாலுக்கு உள் பளதான் பூர்ரா உறங் கிக் பகாண்டிருந்தான் .
அே் ேடிபய மாட்டின் முன் ளவக்பகாளல போட... அந்த சீளமே் ேசுமாட்டின் வாயினுள்
பூர்ரா அளடக்கலம் ! நன் றாக உறக்கம் களலத்த பூர்ராவிற் கு தான் எங் கு இருக்கிபறாம்
என் று புரியபவ, பவகு பநரம் பிடித்தது.
ஐய் யய் பயா! இே் போது இந்த மாட்டின் வாயிலிருந்து எே் ேடி தே் புவது... இது
ளவக்பகாளல அளறத்து திங் கும் லட்சணத்ளதே் ோர்த்தால் , தானும் அளறே் ேட்டு
விடுபவாம் போல் இருக்கிறபத... என் று ேயந் து போய் மிக லாவகமாக அதன் ேற் களுக்கு
இளடபய அகே் ேட்டுக் பகாண்டு விடாமல் இே் ேடியும் , அே் ேடியும் அளசந்து அளசந் து
தாவி, பமல் அண்ணத்திலிருந்து கீழ் அண்ணத்திற் கு தாவி குதித்து, ேடுத்து நிமிர்ந்து
என் று ேற் ேல சர்க்கஸ் வித்ளதகளள பசய் து பகாண்டிருந்தான் .
பசால் லே் போனால் ஒரு ோங் கரா டான் ஸ்... ேரத நாட்டியம் , கரகாட்டம் , ஒயிலாட்டம் ...
பதருக்கூத்து என் று ேற் ேல நாட்டியங் களள அரங் பகற் றிக் பகாண்டிருந்தான் .
ஐபயா! களடசியாக என் அே் ோளவயும் , அம் மாளவயும் , ோட்டிளயயும் ோர்க்காமல்
இே் ேடிபய இந்த மாட்டின் வாயில் நான் கூழாகி விடுபவபனா... என் ற ேயம் அவளன
பிடித்துக் பகாண்டது.
மாடு அங் கும் , இங் கும் நடந்து, ஒருவழியாக சாணிளய பவளிபய தள் ளியது. அந்த
குவியலில் இருந் து பவளிபய வந்த பூர்ரா... அருகில் கிடந்த தண்ணீர ் பதக்கத்தில் ,
தன் ளன கழுவிக் பகாண்டான் .பிறகு ஒருவழியாக தன் வீட்ளட அளடந்தான் .
அன் றிரவு, பூர்ரா தன் பேற் பறார், ோட்டியிடம் தன் பநற் ளறய சாகசங் களள ேற் றி கூறி
அவர்களள மகிழ் ச்சி பவள் ளத்தில் திக்குமுக்காட ளவத்தான் . அந் த ேண்ளணயார்
வீட்டில் நடக்க இருந் த திருட்ளட தடுத்து நிறுத்தியளதே் ேற் றி பசான் னளத பகட்டு
மூவருக்கும் சிரிே் பு தாங் கவில் ளல.
மறுநாள் அவன் புறே் ேடும் பநரம் , அபத ேண்ளணயார் வீட்டினுள் நலீமா நுளழந்தாள் .
தன் ளன அறிமுகம் பசய் து பகாண்டவள் , பநற் று இரவு தங் கள் வீட்டில் நடக்க இருந்த
திருட்ளட தடுத்து நிறுத்திய சிறுவளனே் ேற் றி பசான் னாள் .
""நலீமாஜி! அந் த சிறுவனின் புத்திசாலித்தனத்தால் எங் களுக்கு எவ் வளவு பகாடி லாேம்
பதரியுமா... அவன் பேயர் பூர்ராவாம் . ேடு குள் ளமாம் . அவளன எங் கு பதடுவது, எே் ேடி
கண்டு பிடிே் ேது என் பற பதரியவில் ளல. பமலும் , நாங் கள் குடும் ேபதாடு
இந்தியாவிலுள் ள புண்ணிய இடங் களுக்கு பசல் ல முடிவு பசய் துவிட்படாம் . இன் று
மாளல புறே் ேடுகிபறாம் . எது எே் ேடிபயா அந் த சிறுவளன கண்டுபிடித்து... இந்த
பதாளகளய எங் களின் அன் ேளிே் ோக அவனிடம் பகாடுக்க பவண்டிய போறுே் ளே
உங் களிடம் ஒே் ேளடக்கிபறன் . தயவு பசய் து, மாட்படன் என் று பசால் லி விடாதீர்கள் ,''
என் று ஒரு பதாளகளய நலீமாவிடம் பகாடுத்தனர்.
பூர்ரா மறுநாள் காளல புறே் ேட்டு விட்டான் . ""என் ளனே் ேற் றி கவளல பவண்டாம் ; நான்
திரும் பி வரும் போது என் ளன ராெ மரியாளதயுடன் வரபவற் க பவண்டும் ,''என் று
கிண்டலடித்து விட்டு மூவரிடமும் பிரியா விளட பேற் று கிளம் பினான் . இலக்கு எது
என் று பதரியாமல் தன் மனம் போனேடி போய் க் பகாண்டிருந்தான் .
ேடியங் வனி ஆறு மிக அழகாக சலசலத்து ஓடிக்பகாண்டிருந்தது. ஓ! அதன் அழகில்
தன் ளன முற் றிலும் இழந்தான் . "ஓ! பிற் காலத்தில் நான் அரசரானால் இந்த
ஆற் றங் களரக்கு தினமும் வருபவன் . மணிக்கணக்கில் இங் கு உட்கார்ந்து இதன் அழளக
ரசிே் பேன் . சிறிது பநரம் இந்த களரயில் உட்கார்ந்த பின் , ராெகம் பீரத்பதாடு இதன்
களரயில் இே் ேடியும் , அே் ேடியும் நடே் பேன் ...' என் று பசால் லிக் பகாண்பட,
தளலநிமிர்த்தி ளககளள ஆட்டிக் பகாண்பட பீடு நளடபோட ஆரம் பித்தான் .
அங் பக களர ஓரத்தில் நீ ந்திக் பகாண்டிருந் த ஒரு வாள மீன் , "யார் இந்த அதிசயே் பிறவி...
இவளனே் போல் ஒரு குள் ளளன நான் ோர்த்தபத இல் ளலபய...' என் ற அதிசயத்துடன் ,
இவனுக்கு இளணயாக குறுக்கும் பநடுக்குமாக ஓடியாடிக்பகாண்டிருந்தது.
"நான் வருங் கால மன் னன் ; என் நளட உளடயில் ஒரு கம் பீரம் பவண்டும் ;
இே் போதிருந்பத அந் த ராெநளடளய ேழகிக்பகாள் ள பவண்டும் ' என் று பசால் லிக்
பகாண்பட நம் கதாநாயகன் ராெநளட போட, இந்தே் பேச்ளசக்பகட்ட அந்த மீனுக்கு
சிரிே் புத் தாங் கவில் ளல.
""ஓ! இவர் ஒரு மன் னராபம? எந்த நாட்டுக்கு... எந்த உலகத்திற் கு,'' என் று நமுட்டு சிரிே் பு
சிரித்துக்பகாண்டது.
திடீபரன மளழபிடித்துக் பகாள் ள பூர்ரா சற் று தடுமாற... ""வாரும் மன் னபர! இந் த
மளழயில் நடந்தால் உம் உடம் பு என் னத்திற் கு ஆகும் . வந்து அமருங் கள் கதகதே் ோக
இருக்கும் ,'' என் று பசால் லிக் பகாண்பட பூர்ராளவ அணுகி, அே் ேடிபய ஒபர விழுங் காக
விழுங் கி விட்டது.
இளத சற் றும் எதிர்ோர்க்காத பூர்ரா ஒரு சின் னக்குட்டிக்கரணம் அடித்து நிமிர்ந்து தன்
புது அரண்மளனளய ஒரு பநாட்டம் விட்டான் . ேரவாயில் ளல. காளல தாராளமாக நீ ட்டி
மடக்கி உட்காரலாம் . மளழயில் நளனந் து ெலபதாஷத்ளத விளலக்கு வாங் கிக் பகாள் ள
பவண்டாம் ! என் று தனக்குத்தாபன சமாதானமானான் பூர்ரா.
ஒரு மாமன் னளர தனக்கு இளரயாக்கிக் பகாண்ட மதே் பில் ேடு குஷியாக பமலும்
பவகமாக நீ ச்சல் ேயிற் சி ேண்ணிக்பகாண்டிருந்தது அந் த மீன் . அே் போது அந்த
களரயில் உட்கார்ந்து மீன் பிடிக்க தூண்டில் போட்டுக்பகாண்டிருந் தவனின் தூண்டிலில்
இந்த வாளளமீன் பிடிேட்டு விட, அவன் மகிழ் சசி
் க்கு எல் ளல ஏது?
ஓ! எவ் வளவு பேரிய மீன் . இளத அரண்மளனக்கு பகாண்டு பசன் றால் நிச்சயமாக நூறு
போற் காசுகளுக்கு பமல் கிளடக்கும் என் ற மகிழ் சசி
் யில் அரண்மளனளய அளடந்தான் .
அன் றிரவு அந் த அரசருக்கு இரவு உணவிற் கு மீன் வறுவல் என் ற குறிே் பு வந்திருந்தது.
சளமயல் காரன் மீளன அவன் பகட்ட விளலளய பகாடுத்து வாங் கி, அதளன கழுவி
சுத்தம் பசய் து பவட்டுளகயில் , அதனுள் ளிருந்து குதித்தான் பூர்ரா.
"ஐய் யய் பயா! என் ன இது ஒரு கட்ளடவிரல் உயரபம உள் ள ளகயும் , காலும் , மூக்குமா?
இது என் ன பிராணி?' என் ற ஆர்வத்தில் அவன் , "அே் ேடியும் இே் ேடியும் ' பூர்ராளவ
உருட்டினான் .

""ஏய் ... நிறுத்துடா! உன்

ேரிபசாதளனளய... உடபன என் ளன, உன்
அரசரிடம் எடுத்து போய் பகாடுத்து விடு...
இல் ளலபயனில் , உன் கதி அபதா
கதிதான் ,'' என் று பேருங் குரல் எடுத்துக்
கத்த, ேதறிே் போன அந்த
சளமயல் காரன் , உடபன ஒரு சிறிய
பீங் கான் தட்ளட எடுத்து, அதன் பமல்
பூர்ராளவ ளவத்துக்பகாண்டு அரசரிடம்
ஓடினான் மிகவும் ேதற் றத்துடன் .
""மன் னா! மீளன பவட்டியபோது அதன்
வயிற் றிலிருந் து பவளிே் ேட்ட ெந்து,''
என் றான் சளமயல் காரன் .
""படய் ! என் ளனே் ோர்த்தா ெந் து என் று தரக்குளறவாக பேசுகிறாய் ொக்கிரளத.
மன் னா! என் பேயர் பூர்ரா... என் ளனே் ேற் றிய முழுவிேரத்ளதயும் உங் களிடம்
தனிளமயில் பசால் ல பவண்டும் !'' என் றான் .
அரசர் அங் கிருந் த அளனவளரயும் பவளிபய போகச் பசான் னார்.
""உம் . இே் போது பசால் . நீ பசால் வதில் ஏபதனும் நம் ேத்தகாத விேரம் இருந்தால் , உனக்கு
தூக்கு தண்டளன அளித்து விடுபவன் !'' என் று சற் று காட்டமாகக் கூறினார்.
முதலில் தன் பிறே் ளே ேற் றி கூறிய பூர்ரா, ""மன் னா! நான் என் னுளடய 18 வயதில் தான் ,
என் முழு உருவம் அளடபவன் . அதற் கு, இன் னும் ஒரு வாரம் இருக்கிறது. பிரம் மபுத்ரா
நதிக்களரளய ஒட்டிய ஒரு சிறு கிராமத்தில் தான் என் பேற் பறார் வசிக்கின் றனர்.
நீ ங் கள் மட்டும் என் னுடன் வாருங் கள் . சாத்வீக் முனிவரின் அருள் வாக்கும் அதுதான் .
அவரின் அருளால் , நான் முழு உருவம் பேரும் அதிசயத்ளத நீ ங் கள் பநரில் காணலாம் ,''
என் றான் .
"சாத்வீக் முனிவரா! இந்த பேயளர நான் எே் போபதா என் அம் மா பசால் லி
பகட்டிருக்கிபறன் . சரி எதற் கும் இவனுடன் பசன் று உண்ளமளய அறிந் து வரலாம் ' என் று
புறே் ேட்டார் மன் னர்.
""மன் னா! நம் இருவளரத் தவிர இந்த விேரம் பவறு யாருக்கும் பதரியக்கூடாது,'' என் றார்
பூர்ரா.
""கவளலே் ேடாபத பூர்ரா என் னுடன் நான் யாளரயும் அளழத்து வரமாட்படன் . நீ என்
மடியில் அமர்ந்து பகாள் . என் குதிளரளய நாபன ஓட்டி வருகிபறன் ,'' என் றார்.
இருவரும் புறே் ேட்டனர். அங் பக நலீமாவும் , தன் அருளம மகன் பூர்ரா வருளகக்காக
காத்திருந்தாள் .
நலீமாவின் இரண்டாவது மகன் கனிஷ்த்தா ஊளர விட்டு கிளம் பிே் போய் பவகு
நாட்களாகி விட்டன. அவன் ேல ஊர்களள கடந்து, களடசியாக ஒரு மதிய போழுதில் ,
"ஷிே் ரா' நதிக்களரளய அளடந்தான் . கண்ளணயும் , மனளதயும் அே் ேடிபய அள் ளி
அளணத்துக்பகாள் ளும் இந்த ஷிே் ராவின் அதீத அழளக, என் ன என் ேது. நதியின்
இருமருங் கிலும் வாசம் மிக்க மலர்களின் நறுமணத்ளத சுமந்து ேரே் பி வரும் சுக
அனுேவத்ளத, எே் ேடி விவரிே் ேது? ஆள் அரவமற் ற அந்த நறுமணச் சூழல் தேஸிற் கு
ஏற் றவிடம் என் ேதில் சற் றும் ஐயமில் ளல.
மிக ஒயிலாக தவழ் ந்து வரும் ஷிே் ராவின் களரயில் அமர்ந்தான் கனிஷ்த்தா. சின் ன
சின் ன குயில் கள் கண்சிமிட்டும் கூக்குரல் கள் ... அந்த கூக்குரல் களுக்கு இளணயாக,
ஷிே் ராவின் பமலிதான ஒயில் நடனம் . இந்த காட்சியில் தன் ளன ஒபரயடியாக மறந்து
போய் உட்கார்ந்து விட்டான் கனிஷ்த்தா.
அே் போது அவனது இனிளமயான தனிளமளய களலத்துச் பகாண்டிருந்தது ஒரு
தவளள.
""வராட்... வராட்...'' என் று வாய் ஓயாமல் கத்தி கத்தி கனிஷ்த்தாவின் ரசளனக்கு
இளடயூறு பசய் தது. இவனுக்கு ஒபர எரிச்சல் .
""ஏபல! உன் மனசிபல நீ ஒரு பேரிய உஸ்தாத் அலி என் ற நிளனே் போ... ச்பச நீ யும் , <உன்
குரல் வளமும் சற் று பநரம் சும் மா இபரன் ,'' என் றான் எரிச்சலுடன் .
பநரம் நகர்ந்து பகாண்பட இருக்க... சற் று பவளிச்சம் இருக்கும் போது நாம் கிளம் ே
பவண்டியதுதான் . ஒற் ளற கண்ளண பவச்சுக்கிட்டு இருட்டிபல போறளத விட
முட்டாள் தனம் பவபறதுவுமில் ளல... பசால் லிக்பகாண்பட இடத்ளத விட்டு எழுந்தவன் ,
""தவளள அண்பண! நான் போறே் ேடபறன் . ஒருநாள் சாவகாசமா விடியல் ளலபய வந்து
உன் ோட்டுக்கச்பசரிளய பகக்க வாபரன் அண்ணா...! நான் போறே் ேடபறன் ,'' என் று
பசால் லி விட்டு நகர்ந்த போது, ஐய் பயா... அங் பக என் ன அது? உடலும் , உள் ளமும் நடுங் க
சற் பற தடுமாறியவன் ... மிக நீ ளமான ஒரு நாகே் ோம் பு தன் சிவே் பு வாளயத்
திறந்துபகாண்டு, அந் த தவளளளய பநருக்கிக் பகாண்டிருந்தது.
உடபன கனிஷ்த்தா தன் ளகயிலிருந்த கத்தியால் , தன் ஒற் ளறக் கண்ணால் அந்த
அளரகுளற பவளிச்சத்தில் உத்பதசமாக அந் த ோம் பின் தளலயில் ஒபர போடாகே்
போட, அது இரண்டு கூறுகளாகி பநளித்து பநளித்து உயிளர விட யத்தனித்துக்
பகாண்டிருந்தது.
கனிஷ்த்தாவிற் கு பேருளம பிடிேடவில் ளல. ஒரு ோம் பின் வாயிலிருந்து தவளளளய
மீட்ேது அத்தளன எளிதல் லபவ... ""ஏய் ! அண்பண! நீ என் ளன மாதிரி ஒற் ளறக் கண்
இல் பல... என் சின் னத்தளலயிபல பகாழி முட்ளட கணக்கா... இரண்டு கண்கள் . அட
இரண்டு கண்கள் இருந்து என் ன உேபயாகம் . நான் மாத்திரம் அந்த ோம் ளே
ோர்க்காமலிருந்தால் உன் கதி? இே் போ அந் த ோம் பின் வயிற் றுக்குள் பள போய் சங் கீத
கச்பசரி ேண்ணிக்கிட்டு இருே் பே... உனக்கு போயி இரண்டு பேரிய பகாழிமுட்ளட
பகாடுத்துபத அந் த பதய் வத்ளதத் தான் குளற பசால் லணும் ,'' என் றான் .
""தம் பி! என் உயிளர நீ காே் ோற் றியதற் கு உனக்கு எே் ேடி நன் றி பசால் வபதன் பற
பதரியபலே் ோ... வராட் வராட் ,'' என் று கான மளழ போழிய... அதன் வாயிலிருந்து ேளீர ்
என் ற ஒரு ேச்ளச நிற கல் கீபழ விழந்தது.
அதளன எடுத்து, ""தம் பி! நீ எனக்கு பசய் த உதவிக்கு ேதிலாக, இந் த கல் ளல ேத்திரமாக
ளவத்துக் பகாள் . உனக்கு எே் போது என் ன விதமான உதவி பவண்டுமானாலும் , உடபன
இந்த கல் ளல எடுத்து மூன் று முளற தளரயில் பதய் த்து, ""தவளள அண்ணா! உடபன வா!
என் று என் ளன கூே் பிடு... கல் ொக்கிரளத,'' என் று பசால் லிவிட்டு மளறந் து விட்டது.
""தவளள அண்ணா. நீ எங் பக போனாய் ?'' என் று குரல் பகாடுத்துக் பகாண்டிருக்கும்
போபத, அவன் ளகயால் பவட்டே் ேட்ட அந்த ோம் பின் உடலில் இருந்து பவளிே் ேட்டான்
ஒரு பதவ குமாரன் .
""நீ ங் கள் யார்?'' என் று ேதறினான் கனிஷ்த்தா.
"ேயே் ேடாபத தம் பி உனக்கு நான் மிகவும் கடளமே் ேட்டிருக்கிபறன் . ஒரு கீழ் த்தரமான
மந்திரவாதியின் சாேத்தால் தான் , நான் ோம் ோக மாறிபனன் . ஒரு ஒற் ளற கண்
குள் ளனால் உனக்கு விபமாசனம் கிளடக்கும் ' என் று பசான் னான் .
""நான் ோம் ோகி ேதிபனழு வருடங் கள் முடிய இன் னும் சில காலம் இருக்கிறது,'' என் று
பசால் லி தன் வலது கண்ளண ளககளால் பேயர்த்து எடுத்து, கனிஷ்த்தாவின் வலது
கண் இருக்க பவண்டிய இடத்தில் ளவத்தான் . இே் போது கனிஷ்த்தாவிற் கு இரண்டு
கண்கள் கிளடத்து விட்டன.
""தம் பி! இந்தா உனக்கு என் அன் புளிே் பு என் று பசால் லி, பகாடி சூரிய பிரகாசங் களுடன்
கூடிய ஒரு ரத்தினத்ளத எடுத்து காண்பிக்க, அந்த ஒளியில் கண்கபள கூசிற் று. உனக்கு
நன் றாக இரண்டு கண்களும் பதரிகிறதல் லவா?'' என் று பகட்டார்.
உணர்ச்சி பமலீட்டால் கனிஷ்த்தா பதம் பி பதம் பி அழ ஆரம் பித்தான் .
""சபகாதரா! இதற் பக அழுதால் எே் ேடி. நீ எதிர்காலத்தில் அரியளண ஏறவிருக்கிறாய் . நீ
அரியளண ஏறும் தினத்தில் என் னிடம் உள் ள ஒே் ேற் ற நாக ரத்தினம் ேதிக்கே் ேட்ட
கிரீடத்ளத என் ளகயால் உனக்கு அணிவிக்கே் போகிபறன் . அந் த நன் னாள் பநருங் கிக்
பகாண்பட இருந்தது. பசால் லி விட்டு மளறந் து விட்டார்.
நளட ேயணத்ளத பமற் பகாண்ட கனிஷ்த்தா போழுது புலரும் பநரத்தில் ஒரு பேரிய
நகருக்குள் நுளழந்தான் . வழியில் ஒரு பேரிய பதாட்டம் . அத்பதாட்டத்தில் மா...ேலா...
பகாய் யா... வாளழ என் று வளக வளகயான ருசிமிக்க கனிகள் ேழுத்து
பதாங் கிக்பகாண்டிருந்தன. இதன் வாசம் மூக்ளகத் துளளக்க அத்பதாட்டத்தில்
நுளழந்தான் . அங் கும் இங் கும் ஓடி ஓடி தான் விருே் ேே் ேட்ட ேழங் கள் அளனத்ளதயும்
ேறித்து வந் து, அங் கிருந்த சிபமண்ட் பமளடயில் அமர்ந்து பகாண்டு, ஒவ் பவாரு ேழமாக
ருசித்து ருசித்து சாே் பிட்டு மகிழ் ந்தான் . அவன் முன் னால் மளல போல் ேழத்பதால்
குவியல் .
""படய் ! யாருடா அது?'' உத்தரவின் றி அரண்மளன பதாட்டத்தில் புகுந்து இத்தளன
ேழங் களளயும் தின் று தீர்த்தது?'' என் று கத்திக்பகாண்பட ஓடிவந்த அந்த பதாட்டத்து
காவலாளி, ""ஏண்டா! திருட்டு ேயபல உனக்கு என் ன ளதரியம் இருந்தால் மன் னரின்
பதாே் பிற் குள் புகுந் து ேழங் களள ேறித்துத் தின் ோய் ,'' என் றான் கடுங் பகாேத்துடன் .
""ஏம் ே் ோ! காவலாளிபய! ேசிக்கு இரண்டு ேழம் ேறித்துத் தின் றால் தே் ோ... இதற் கு
யாருளடய சம் மதம் பவண்டும் ?'' என் றான் .
""என் ன திமிர் உனக்கு... இது மன் னரின் பதாட்டம் . இதிலிருந்து ஒரு சின் ன இளலளயக்
கூட அவர் சம் மதம் இன் றி ேறிக்கக்கூடாது. ேறித்தால் சிரத்பசதம் தான் ,'' என் றான் .

""அட, இபதன் னடா அதிசயமாக இருக்கு.

ேழம் தின் னால் சிளறச்பசதமா! எங் பக,
என் ளன அந்த அரசனிடம் அளழத்துே்
போ... சூடாக இரண்டு வார்த்ளத
பகட்கிபறன் ,'' என் றான் கனிஷ்த்தா.
""இபதா ோர், ோர்த்தால் சின் னே்
ளேயனாக இருக்கிறாய் . வீணாக வாதம்
பசய் து, அரசனின் பகாேத்திற் கு
ஆளாகாபத. அரசனிடம் மன் னிே் பு பகட்டு
விடு; அநியாயமாக உயிளர இழக்காபத,''
என் றான் .
""எனக்கு உயிளரே் ேற் றி கவளல
இல் ளல. உன் அரசனிடம்
அளழத்துே் போ,'' என் றான் .
அரசளவக்கு இழுத்துச் பசல் லே் ேட்டான் .
""யாரிவன் ? எதற் காக இங் கு இழுத்துவந்தீர்கள் ,'' என் றார் மன் னர்.
""மன் னா! நம் அரண்மளன பதாட்டத்தில் புகுந்து திருட்டுத்தனமாக, எல் லாவித
ேழங் களளயும் ேறித்து தின் று பகாண்டிருந்தான் . அதனால் தான் உங் களிடம் அளழத்து
வந்பதன் ,'' என் றான் காவலாளி.
மன் னர் அவனிடம் , ""ஏண்டா! இந்த திருட்டு புத்தி. யார் உத்தரவின் பேயரில் நீ உள் பள
நுளழந்து ேழங் களள தின் றாய் ?'' என் றார்.
""ேழம் தின் ன யாரின் சம் மதம் பவண்டும் ? எனக்கு ேசித்தது. அதனால்
ேறித்துத்தின் பறன் . இது ஒரு குத்தமா?'' என் று ேதிலடி பகாடுத்தான் கனிஷ்த்தா.
""ஓ! திருட்டுே் ேயலுக்கு இத்தினி வாயா?''
""மன் னா! திருட்டுே் ளேயன் , அது இதுன் னு கண்டேடி பேசாதீங் க. நீ ங் க பநெமாலுபம
ஒரு அரசன் என் றால் , உன் குடிமக்களள ேசி வாட்டாமல் இருக்க பவண்டும் . அதுதான்
அரசனுக்கு அழகு. அந் த அரச கம் பீரம் , அழகு, எதுவுபம உங் ககிட்பட இல் ளல. நான் என்
ேசிளய போக்க இரண்டு ேழத்ளத சாே் பிட்டதற் கு இத்தளன பேச்சு பேசறீங் கபள... நல் ல
அரசனாக இருந்தால் , ஏம் ே் ோ ேசி தீர்ந்துச்சா... இந்தா, இன் னும் இரண்டு ேழம் சாே் பிடு
என் று பசால் லணும் . ேசி தீர்ந்தால் வயிறு வாழ் த்தும் . அளத முதல் பல பதரிஞ் சுக்க...''
என் றான் .
இவன் இே் ேடி துடுக்காக பேசியளத ோர்த்து, அரசளவயில் கூடியிருந்த அளனவருக்கும்
ஒபர நடுக்கம் . இவன் பமலிருக்கும் பகாேத்ளத, நம் பமலும் காட்டுவாபன இந்த அரசன்
என் று உள் ளூற கலங் கினர். இவனின் இந்த பநர்ளமயான பேச்ளச உள் ளூற மிகவும்
ரசித்த மூத்த மந்திரி திரிபுவனர். ""மன் னா! ஏளழ சிறுவன் . எங் கிருந்பதா
வந்திருக்கிறான் . ேசியால் ேழங் களள சாே் பிட்டு இருக்கிறான் . உம் முளடய
அரண்மளன பதாட்டம் என் ேதும் அவனுக்கு பதரியாபத. இந் த சின் ன விஷயத்திற் குே்
போய் அவனுடன் இே் ேடி மல் லுக்கு நிற் ேதா? பேருந்தன் ளமயாக விட்டு விடுங் கள் ,''
என் றார்.
""அே் ேடி பசால் லுங் கய் யா... நீ ங் க பசால் லும் புத்திமதிளய இந்த ஆள் பகட்ோனான் னு
எனக்குத் பதான் றவில் ளல...'' ோம் ோய் சீறினான் கனிஷ்த்தா.
தன் மந்திரிளய ோர்த்து.... ""ோர்த்தீர்களா... நீ ங் கள் இவனுக்கு சாதகமாக பேசுகிறளத
பகட்டு, எே் ேடி தரக்குளறவாக பேசுகிறான் ... இந்த நாளய சும் மா விடக்கூடாது என் ற
அரசன் , தன் பசவகர்களளே் ோர்த்து இந்த திமிர் பிடித்த நாய் , என் காலில் விழுந் து
மன் னிே் பு பகட்க பவண்டும் ,'' என் றார்.
""நான் எதற் காக உன் காலில் விழுந் து மன் னிே் பு பகட்க பவண்டும் . பகட்க மாட்படன் ... நீ
என் ன பசய் வாய் ?'' என் றான் .
""ஓ! என் ன பசய் பவனா... இபதா ோர். என் அரண்மளன ோதாள சிளறயில் தள் ளி,
பூட்டிவிடச் பசால் பவன் . காற் பறா... பவளிச்சபமா சற் றும் புகாத அந்த இருட்டளறயில் நீ
ேட்டினி கிடந்து சாவாய் ,'' என் றான் அரசன் .
""சரி! நீ சாேம் பகாடுே் ேது இருக்கட்டும் . நான் தின் ற அந் த ேழங் களள உனக்கு
திருே் பிக்பகாடுத்தால் என் ளன விட்டு விடுவாயா?''
மூடுடா வாளய. நான் பகட்ேளத நாளள காளல ஆறு மணிக்குள் பகாடுத்தால் உன் ளன
விடுவிே் பேன் .
""பசால் ... என் னிடமிருந்து நீ என் ன பகட்கே் போகிறாய் ?'' சிறிதும் ேயமின் றி பகட்டான்
கனிஷ்த்தா.
""எனக்கு பதளவ நூறு யாளனகள் ... நூறு ஒட்டகங் கள் ... நூறு குதிளரகள் ... உயர் ரக
ெரிளக பவளலே் ோடுகள் பசய் யே் ேட்ட நூறு ேல் லக்குகள் ... இந்த அரண்மளனளய விட
ேன் மடங் கு பேரிய அரண்மளன. முற் றிலும் மிக உயர்ரக ேளிங் கு கற் கள்
இளழக்கே் ேட்டு, மிக உயர்ரக ரத்தின கம் ேள விரிே் புகள் . திளரச்சீளலகள் ... பவள் ளி
கட்டில் கள் , கூே் பிட்ட குரலுக்கு ஓபடாடிவர நூறு பசவகர்கள் .
அரசன் அடுக்கிக் பகாண்பட போனான் .
""என் ன மன் னா இது. இே் ேடிபயல் லாம் கூற உங் களுக்கு பவட்கமாக இல் ளல.
பேராளசக்கும் ஒரு எல் ளல உண்டு; நிதானத்ளத இழக்காபத... சிறுவளன விட்டுவிடு...''
என் றார் மந்திரி.
மிக உஷ்ணமாக அவளர முளறத்து விட்டு, ""ம் ... இந் த குள் ள நாளய இழுத்துச்
பசல் லுங் கள் . படய் ! நன் றாக நிளனவில் ளவத்துக்பகாள் . நாளள காளல ஆறு
மணிக்குள் நான் பகட்ட அளனத்து போருட்களும் அரண்மளனயின் முன் இருக்க
பவண்டும் இல் ளலபயனில் ...'' என மிக பகாடூரமாக உறுமினான் .
""ோதாள அளறக்குள் இழுத்துச் பசல் லும் வழியில் அந்த சிே் ோய் ஒருவன் , ""தம் பி!
உன் ளனே் ோர்த்தால் மிகவும் ேரிதாேமாக இருக்குே் ோ. இந் த ராட்சஸனிடம் வாளய
பகாடுக்கலாமா... உன் ளன இங் கிருந்து எே் ேடி விடுவிே் ேது என் பற புரியவில் ளல,''
என் றான் .
""அண்ணாச்சி கவளலே் ேடாதீங் க... என் ளன அந்த சாத்வீக் சாமி காே் ோத்திருவாரு!''
என் றான் .
""சரி சரி பநரத்ளதக் கடத்தாதீங் க... ம் ... இழுத்துவா அந்த திருட்டு ேயளல!'' என் று
அரசனின் விசுவாசி கூறி, அச்சிறுவளன அளறகளில் தள் ள... வவ் வால் களும் , விஷ
ெந்துக்களும் நிரம் பிய இருண்ட ோதாள அளறக்குள் விழுந்தான் கனிஷ்த்தா.
ோதாள அளற சாவியுடன் திரும் பிய அடியாளிடம் , ""அந்த திருட்டு நாய் என் ன
பசால் லிற் று?'' என் று பகட்டார் மன் னர்.
""நாளள காளல ோருங் கடா பவடிக்ளகளய! என் சாத்வீக் சாமி என் ளன காே் ோற் றி
விடுவார்,'' என் று மிக இறுமாே் புடன் பசால் லிக் பகாண்படதான் ோதாள அளறக்குள்
நுளழந்தான் அவன் , என் று ேதிலளித்தார் அடியார்.
இடிபயன் று சிரித்தான் மன் னன் .
""ஓ! இந்த திருடளன மற் றுபமாரு பேரிய திருடன் வந்து காே் ோற் றிவிடுவானா?
அளதயும் ோர்த்து விடலாம் ,'' என் றான் மன் னன் .
""சாத்வீக் சாமியா?'' உள் ளூர அதிர்ந்தார் திரிபுவன் .
இருட்டு ோதாள அளறக்குள் நுளழந் த கனிஷ்த்தா, ""சாத்வீக் சாமி என் ளனக்
காே் ோற் று!'' என் று பவண்டிக்பகாண்டான் . சட்படன் று, அந் த தவளள பகாடுத்த
ேச்ளசக்கல் நிளனவில் வர சட்ளட ளேளய துழாவினான் .
நல் லபவளள ேச்ளசக்கல் ேத்திரமாகபவ இருந்தது. தவளள பசான் னேடி அந்தக் கல் ளல
எடுத்து மூன் று முளற தளரயில் தட்ட... என் ன ஆச்சர்யம் ... திடீர் என அவ் வளறயில் ,
கண்களள கூசச்பசய் யும் அளவு ஒபர பவளிச்சம் .
அவ் பவளிச்சத்ளதயும் மீறி பகாடி சூர்ய பிரகாசத்துடன் அழபக உருவான பதவளத
அவன் முன் பதான் றியது. திளகத்து நின் ற கனிஷ்த்தாளவ, பமலிதான புன் னளகயுடன்
தட்டிக் பகாடுத்து, ""கனிஷ்த்தா! ேயே் ேடாபத உனக்கு என் ன பவண்டும் என் று சற் றும்
தயங் காமல் பகள் . என் உயிளர காே் ோற் றியவன் நீ . அதற் கு ஈடாக, நீ எளதக்
பகட்டாலும் பகாடுக்க பவண்டிய கடளம எனக்கு இருக்கிறது,'' என் றது பதவளத.
ேசியால் , தான் , அரண்மளன பதாட்டம் என் று பதரியாமல் நுளழந் து, ேழங் களள
ேறித்துத் தின் றதிலிருந்து ஒன் று விடாமல் அளனத்ளதயும் கூறினான் .
""சரி சபகாதரா! உன் விடுதளலே் ேற் றி நீ கவளலே் ேடாபத. நாளள
விடியற் போழுதுற் குள் அவன் பகட்ட அளனத்து போருட்களும் அரண்மளன வாயிலில்
நிற் கும் . இந்தா இதில் , சீே் பு, பகாண்ளட ஊசி, கண்ணாடி என மூன் று போருட்கள்
இருக்கின் றன. மிக ொக்கிரளதயாக ளவத்துக்பகாள் . உன் உயிருக்கு ஆேத்து பநருங் கி
வரும் பநரத்தில் இந்த பகாண்ளட ஊசிளய அவர்களள பநாக்கி வீசு,'' என் று பசால் லி,
ஒரு பகாண்ளட ஊசிளய பகாடுத்தாள் .
""அடுத்து உன் ளன பநருங் கும் ஆேத்ளத தடுத்து நிறுத்தும் சக்தி, இந்த சீே் பிற் கு
மட்டுபம உண்டு. அவர்கள் உன் ளன பநருங் கும் பவளளயில் , இந்த சீே் ளே அவர்கள்
பமல் வீசிவிடு. நீ தே் பித்துவிடுவாய் . மூன் றாம் முளறயாக உன் உயிளர காே் ோற் றே்
போவது இந்த கண்ணாடிதான் ,'' என் று பசால் லி ஒரு கண்ணாடிளய அவனிடம்
பகாடுத்தாள் .
""எவ் வித ேயமுமின் றி நன் றாக உறங் கு சபகாதரா...'' என் று பசால் லி ஒரு புத்தம் புது
போர்ளவயால் அவளன போர்த்தி விட்டு, உன் ளன எந் த வித விஷ ெந்துக்களும்
அண்டாது. ேயமின் றி நன் றாக உறங் கு!'' என் று பசால் லி விட்டு பதவளத மளறந் து
விட்டாள் .
மறுநாள் அதிகாளல அரசளவ கூடிவிட்டது. கனிஷ்த்தாளவ தூக்கில் இடே் ேடும்
காட்சிளய காண்ேதற் கு, ஊர் மக்கள் அளனவரும் கூடிவிட்டனர்.
அரியளணயில் வந் து அமர்ந்த அரசன் , ""ம் ... இழுத்து வாருங் கள் ! அந்த திருடளன,''
என் று உத்தரவிட்டார்.

மிகவும் ேரேரே் ோக ோதாள அளறளய

பநாக்கி விளரந்த சிே் ோய் கள் ,
கனிஷ்த்தாளவ அளழத்து வந்து அரசன்
முன் நிறுத்தினர்.
அவன் சிறிதும் ேயமின் றி நின் றான் .
"முகத்தில் சிறிதும் மரணேயமின் றி
என் னபவாரு அட்டகாசமான திமிர் இந்த
திருட்டுேயலுக்கு' என் று உள் ளூற
பவகுண்டான் மன் னன் .
மன் னன் அவனிடம் , ""களடசியாக
பசால் லுகிபறன் ... என் கால் களில் விழுந் து
மன் னிே் பு பகட்டால் , உன் ளன விடுதளல
பசய் கிபறன் ... என் ன பசால் கிறாய் ,''
என் று பகட்டான் .
""பகவலம் உன் காளலத் பதாட்டு நான் ஏன் கும் பிட பவண்டும் ? எனக்கு பதளவ மிகவும்
கவுரவமான விடுதளல,'' என் றான் .
""உனக்கு விடுதளல பவண்டும் என் றால் , நான் பகட்ட போருட்கள் அளனத்ளதயும்
முதலில் என் னிடம் ஒே் ேளடத்து விடு...'' என் றான் மன் னன் .
""நீ பநத்து இரவு பகட்ட போருட்கள் அத்தளனயும் பகாண்டு வந் து உன் அரண்மளனளய
சுத்தி நிே் ோட்டி இருக்கிபறன் . போய் ோரு எனக்கு பநரமாகிறது... நான் கிளம் ேணும் ,''
என் றான் கனிஷ்த்தா.
""என் ன... நான் பகட்ட அத்தளன போருட்களளயும் பகாண்டு வந்து விட்டாயா!''
அதிர்ந்தான் மன் னன் .
இது எே் ேடி சாத்தியம் என் று பயாசித்துக் பகாண்பட, தன் ஆசனத்திலிருந்து கீபழ
இறங் கி வந்தவன் , பநபர வாயிளல பநாக்கிச் பசல் ல... ஓ! அங் பக, இவன் பகட்ட
யாளனகள் , குதிளரகள் , ஒட்டகங் கள் , ேல் லக்குகள் தவிர அதளன ஒட்டி ஒரு மிகே் பேரிய
அரண்மளன. வியே் பில் இது எே் ேடி... இது எே் ேடி... என் று மனம் பநாந்தான் . மிகே் பேரிய
அரண்மளனக்குள் நுளழந் தவனுக்கு மூர்ச்ளசே் போட்டு விழும் நிளல. அளற அளறயாக
ஓடி ஓடிே் ோர்த்தான் .
சட்படன் று, அவன் மனத்திற் குள் ஒரு மின் னல் . "ஓ! இத்தளன மந்திரசக்திகளள தன் னுள்
ஒளித்து ளவத்துக்பகாண்டிருக்கும் இந் த சிறுவன் ஒரு கயவன் ; ஒரு பகாடூர மந்திரவாதி.
இவளன இே் ேடிபய உயிபராடு விட்டுவிட்டால் நாளளக்பக என் ளன அழித்துவிட்டு, என்
சிம் மாசனத்தில் அமர மட்டான் என் று என் ன நிச்சயம் . ஆளகயால் , இவளன
சமத்காரமாக என் னுடன் இருந்திக்பகாண்டு, நான் சாதிக்க நிளனத்தளவகளள
எல் லாம் சாதித்துக்பகாண்டு, பின் னர் இவனுக்கு சமாதி கட்டி விட பவண்டும் ...' என் று
உள் ளூற தீர்மானித்தான் .
""என் ன அரண்மளன நல் லா இருக்கா? உங் களுக்கு பிடிச்சிருக்கா... மற் றேடி நீ பகட்ட
எல் லாத்ளதயும் சரியாக பகாடுத்துவிட்படன் ... இனி நான் புறே் ேடலாமா?'' என் றான்
கனிஷ்த்தா.
உள் ளூற ேதட்டமளடந்த அரசன் , ""என் ன அதற் குள் புறே் ேட்டால் எே் ேடி?'' என் றான் .
போறுளம இழந் த மந்திரி திரிபுவன் குறுக்கிட்டார். ""மன் னா! நீ பசய் வது தவறு. நீ
வார்த்ளத மீறுவது அழகில் ளல. நீ பசான் ன அளனத்ளதயும் மிக சிறே் ோக பசய் து
முடித்துவிட்டான் இச்சிறுவன் . நீ தகுந்த மரியாளதயுடன் இவளன உடபன அனுே் பி ளவ.
இல் ளலபயன் றால் உன் மக்கபள உனக்கு எதிரியாக போர் பகாடி தூக்கும் அோயம்
நிச்சயமாக ஏற் ேடும் ,'' என் றார்.
தன் பகாேத்ளத கட்டுே் ேடுத்திக் பகாண்ட அரசன் , ""சரி! நீ போகலாம் என் றான் .
கனிஷ்த்தா திரிபுவளன வணங் கிவிட்டு, ""ஐயா பேரியவபர இந்த பகடு பகட்ட
அரசனிடம் நீ ங் கள் மந் திரியாக இருே் ேது மிகே் பேரிய பகவலம் இல் ளலயா... இன் று சில
மணி பநரங் கள் தான் இந்த கயவன் இந்த சிம் மாசனத்தில் அமருவான் . அதன் பின் னர்
இந்நாட்டிற் கு நல் ல ஆட்சி பகாண்டு வரே் போவது நீ ங் கள் தான் ...'' என் று பசால் லி
விருட்படன் று அங் கிருந்து புறே் ேட்டு விட்டான் .
மன் னனின் ரத்தம் பகாதித்தது. என் ன ஒரு திமிர் இவளன உயிபராடு விட்டுவிடுவதா
என் ன?
உடபன தனக்கு நம் ேகமான ேத்து வீரர்களள அனுே் பி, அந்த சிறுவளன துரத்திே் போய்
பகான் று விடுமாறு கட்டளளயிட அவர்களும் புறே் ேட்டனர்.
தன் னிச்ளசயாக பசன் று பகாண்டிருந்த சிறுவனின் காதுகளில் குதிளரகளின் காலடி
ஓளச பகட்க, சட்படன் று திரும் பிே் ோர்த்தான் . தனக்கு பவகு அருகில் குதிளரகளின்
பமல் வரும் வீரர்களின் ளககளில் கூரிய ஈட்டிகள் இவளனே் ோர்த்து எறிய தயாராகும்
பநரத்தில் ... சட்படன் று தன் ளகயில் ேத்திரே் ேடுத்தியிருந்த பகாண்ளட ஊசிளய
அவர்கள் ேக்கம் வீசி எறிந்தான் .
கிடுகிடு பவன் று மிகே் பேரிய சே் தத்துடன் பூமி இரண்டாக பிளந் து,
அே் ேள் ளத்திலிருந்து ஆகாயக் கூளர வளர முளளத்தது, ஒரு பிரமாண்டமான மளல.
அந்த மளல உச்சியில் சிறுவன் கனிஷ்த்தா.
""அண்ணாச்சீங் களா! பமபல ோருங் க. இே் ே உங் க ளகயிலிருக்கும் ஈட்டிளய என் பமல்
வீசுங் கள் ,'' என் று அளறகூவல் விட, அச்சிறுவனின் கிண்டளல போறுக்க முடியாத
சிே் ோய் கள் ஒரு தம் பிடித்து ஈட்டிளய வீச, ோவம் அந்த ஈட்டியால் மளலயின் கால்
உயரத்திற் கு கூட ேயணிக்க முடியவில் ளல. எறிந்த பவகத்தில் எறிந்தவனின் தளலளய
ேதம் ோர்க்க... வந்தவர்களில் ோதிக்கு பமல் உயிரிழந்தனர். எஞ் சியவர்கள்
தே் பித்பதாம் , பிளழத்பதாம் என் று அரண்மளனக்குத் திரும் பி மன் னிே் பு பகட்டனர்.
""ஏண்டா! இே் ேடி பதால் விளய தழுவிக்பகாண்டு வர பவட்கமாக இல் ளல... இந்த
பகாளழகளள இழுத்துச் பசன் று சிரச்பசதம் பசய் யுங் கள் ,'' என் று உத்தரவிட்டான்
மன் னன் .
அடுத்து பமலும் , சில வீரர்களள அனுே் பி, ""அந்த திருட்டு நாளய உயிருடபனா அல் லது
பிணமாகபவா பகாண்டு வாருங் கள் !'' என் று காட்டுக் கத்தலாக கத்த... நடுநடுங் கிே்
போன வீரர்கள் ளகயில் கிளடத்த ஆயுதங் களள அள் ளிக்பகாண்டு புறே் ேட்டனர். உயிர்
பிளழத்து வந்த வீரர்கள் பசான் ன அந்த மளலளய எங் கும் காணபவ இல் ளல.
மன் னனின் ளகக்கூலியான ஒருவன் , ""ஏண்டா! அந்த ேயலுக்கு இத்தினி போய் . பேரிய
மளல மீது நின் று பகாண்டு அந்த திருட்டுே் ேய இவனுங் களள சவாலுக்கு
கூே் பிட்டானாபம நம் மிடபம இே் ேடி போய் பசான் னாங் கபள; நல் லாபவணும் ... அந்த
ேயலுக்கு,'' இே் ேடித்தான் பேசிக்பகாண்பட அந்த சிறுவளனத் பதடிச்பசன் று
பகாண்டிருந்தனர்.
""ஏய் ! ஏய் ! பதா ோருங் கடா... நல் லா கண்ளண பதாறந் து, பதா போய் க்கிட்டு
இருக்குறாபன... இபதா ேத்தடி பதாளலவுபல... குதிளரகளள கலே் புங் கடா. அந்த ேயளல
அே் ேடிபய அலாக்கா அள் ளிக்கிட்டு போயி மன் னர் கிட்பட ஒே் ேளடச்சுடலாம் ,'' என் று
பசால் லி... அந்த சிறுவளன பநருங் க... சட்படன் று திரும் பிய கனிஷ்த்தா, ""வாங் க
அண்ணாச்சி வாங் க...'' என் று உேசரித்துக் பகாண்பட, தன் ளகயிலிருந்த அந்த பதவளத
பகாடுத்த சீே் ளே அவர்களள பநாக்கி விட்படறிய, ஓ! திடீபரன கண்ணுக்பகட்டிய தூரம்
வளர ஒபர காடு. ஒபர ளமயிருட்டு. யாளனகளின் பிளிறல் கள் ... புலி, சிங் கங் களின்
கர்ெளனகள் ... பகாடிய விஷே் ோம் புகளின் உக்கிரமான உஸ்... உஸ்... என் ற சீறல் கள் .
""ஐபயா! ோரி அண்பண! நீ எங் கடா இருக்குபற... சல் லித்தம் பி! நீ எங் கடா... கண்பண
பதரியளலபய... என் று ஒருவபராடு ஒருவர் அந்த ளமயிருட்டில் பமாதிக்பகாண்டு,
அங் கும் இங் கும் ஓட... ஐபயா! என் ளன காே் ோத்து... காே் ோத்து... யாளன மிதிச்சுருச்சு...
ஐபயா! என் ளன புலி விழுங் குது காே் ோத்துங் கடா... ஐபயா! என் ளனய ோம் பு
தீண்டிருச்சுடா காே் ோத்துங் கடா,'' என் று எங் கும் ஒபர மரண ஓலம் .
உயிபராடு மிஞ் சிய இருவரும் , "போதுமடா சாமி, இனிபம இந்த பென் மத்துக்கும் இந்த
அரண்மளன பசவகம் பவண்டாம் ...' என் று கதறிக் பகாண்பட அரண்மளனக்குள்
நுளழந்தனர்.
""படய் ! ஏண்டா இந் த அலறல் ? மற் றவர்கள் எல் லாம் எங் கடா?'' என் று பகாேமாக
கத்தினான் மன் னன் .
தன் முன் உடல் முழுவதும் ரத்தமும் , சளதயுமாக வந்து நிற் கும் அந்த இரண்டு
பசவகர்களளயும் ோர்த்து விஷத்ளத உமிழ் ந்தான் . திக்கி திணறி அவர்கள் பசால் வளத
பகட்ட அரசன் , ""ச்சீ... துே் புக்பகட்டே் ேயல் களா இே் ேடி பசால் ல உங் களுக்கு பவட்கமாக
இல் ளல. உங் களளே் போல துபராகிகள் உயிபராடு இருந்தால் அது என் நாட்டுக்பக
அவமானம் .
""ஏய் ! யாரங் பக! இந் த நாய் களள இழுத்துச் பசன் று கழுவில் ஏற் றுங் கள் !'' என் றான்
மன் னன் .
""மன் னா! வீணாக நீ ர் ஏன் அவர்களள பகாபிக்கிறாய் . ஒரு மன் னனாய் லட்சணமாக நீ
ஏன் போய் அந்த சிறுவளன பிடித்து வரக்கூடாது?'' என் றார் மந்திரி திரிபுவன் .
""போதும் நிறுத்துங் கள் மந்திரியாபர! உங் கள் புத்திமதி எனக்குத் பதளவ இல் ளல...
இபதா நாபன போய் அந்த திருட்டு நாளய இழுத்து வருகிபறன் ,'' என் று மன் னன் கூற,
மிக அழகிய அற் புதமான நன் கு அலங் கரிக்கே் ேட்ட அபரபியா குதிளர அவன் முன்
பகாண்டு வரே் ேட்டது.
 ஒபர தாவில் அதன் பமல் ஏறி அமர்ந்தவன் ,
""படய் ! டர்ேர்! ம் ... மின் னல் பவகத்தில்
பமற் கு ேக்கமாக ஓடி அந்த
திருட்டுே் ேயளல வளளத்து பகாள் ளுடா,''
என் றான் .
கண் இளமக்கும் பநரத்தில் ஒபர
ோய் ச்சலாக ஓடி, அந்த சிறுவளன
பநருங் கியது.
""எெமானபர! இவன் தாபன நீ ங் கள்
குறிே் பிட்ட அந் த சிறுவன் ?'' என் ேளதே்
போல் பதாண்ளடளய களனத்துக்
பகாண்டது.
""சோஷ்டா டர்ேர்! இந்த நாய் தான் ... இபத நாய் தான் ... இபதா ஒபர எட்டில் அந் த
கழுளதயின் கழுத்ளதே் பிடித்து பநரிக்கிபறன் ... நீ உன் ேங் கிற் கு அவன் உடளல
காலால் மிதித்து, மிதித்து சிளதத்து விடுடா,'' என் று பசால் லிக் பகாண்பட சிறுவளன
பநருங் கினான் .
""மாமன் னபர! வருக! வருக! என் று போலியாக குனிந் து வணங் கி விட்டு, சட்படன் று தன்
ளகயிலிருந்த கண்ணாடிளய அவளன பநாக்கி வீச... மிக பேரிளரச்சலுடன் ஒரு
மிகே் பேரிய ஆழமான ஏரி பூமிளய பிளந்து பகாண்டு பவளி வந்து, சிறுவளனயும்
அவளனயும் இரண்டாக பிரித்தது.
இே் போது ளகபகட்டும் தூரத்திலிருந்த அந் த சிறுவன் அக்களரயில் , மன் னன்
இக்களரயில் .
""ஏண்டா நாயி! உன் பசே் பிடு வித்ளதளய என் னிடமா காட்டுகிறாய் ... படய் டர்ேர்!
அவன் தளலளய பநாக்கி தாவு!'' என் று பசால் லி டர்ேனின் லகாளன பிடித்து பவகமாக
இழுக்க, டர்ேர் அே் ேடிபய ஏரியில் தளல குே் புற கவிழ் ந்தது.
மன் னன் தூக்கி எறியே் ேட்டான் . ோவம் நீ ச்சல் பதரியாத அவன் ளகளயயும் , காளலயும்
ஆட்டிக்பகாண்டு மரண ேயத்தில் , ""என் ளன காே் ோற் றுங் கள் .... என் ளன
காே் ோற் றுங் கள் !'' என் று கதற, ஊஹும் , இத்தளன ரகளளளயயும் பவடிக்ளக
ோர்த்துக்பகாண்டிருந் த கூட்டத்திலிருந்த ஒருவர் கூட வரவில் ளல.
உடபன சிறுவன் ேக்கம் திரும் பி, ""கண்ணா! என் ளன மன் னித்துவிடு. உனக்கு கூளட
கூளடயாய் ேழங் கள் தருகிபறன் . தயவு ேண்ணுடா என் று பகஞ் சி... பகஞ் சி...'' ஆழமான
அந்த ஏரியின் அடியில் அளமதியாகி போனான் !
என் ன ஆச்சர்யம் ... அவனின் அந்த விசுவாசமிக்க டர்ேரும் , இனி என் பென் மத்திற் கும்
நான் உன் கூட்டுதான் . கமான் என் பமல் ஏறிக்பகாள் என் ேளதே் போல் சிறுவன் அருபக
பசன் று அவளன உரசிக் பகாண்டு, அவன் முகத்பதாடு முகம் ளவத்து பகாஞ் சியது.
அவனும் ஏறிக்பகாள் ள கூடி இருந்த கூட்டத்திற் கு ஒபர மகிழ் சசி
் . ""பதாளலந்தான்
பகாடுங் பகாலன் ... பதாளலந்தான் பகாடுங் பகாலன் ... இனி நீ தான் இந்நாட்டு மன் னன் ,''
என் று ஆரவாரம் பசய் தனர்.
இவனுளடய வருளகக்காக காத்திருந்தவளரே் போல் அரண்மளன வாயிலில் நின் று
பகாண்டிருந்தார் மந் திரி திரிபுவன் .
பநராக அவரிடம் பசன் று வணங் கிவிட்டு, ""நான் புறே் ேடபவண்டும் . மிகவும் அவரசம் ,''
என் றான் .
""எங் பக புறே் ேடுகிறீர்கள் ? இந்த ெனங் கள் உங் களள அத்தளன எளிதில் இங் கிருந்து
புறே் ேட அனுமதி அளிே் ோர்களா அல் லது விலகி வழி விடுவார்களா?''
இல் ளல பேரியவபர! நான் மிகவும் அவசரமாக ஊர் திரும் ே பவண்டிய கட்டாயத்தில்
இருக்கிபறன் . நீ ங் கள் ெனங் களள சமாதானே் ேடுத்திக் பகாள் ளுங் கள் . தளய கூர்ந்து
எனக்கு புறே் ேட அனுமதி அளியுங் கள் ,'' என் றான் .
""அே் ேடி என் ன அவசரம் ? எங் பக போகிறீர்கள் . நான் பதரிந் து பகாள் ளலாமா?'' என் றான்
திரிபுவன் .
சற் பற தயங் கியவன் , ""நான் உங் களிடம் தனியாகே் பேச பவண்டும் ,'' என் றான் .
""ஓ! தாராளமாக... உள் பள வாருங் கள் ,'' என் று தனி அளறக்கு அளழத்துச் பசன் றார்.
தனிளமயில் அவரிடம் தன் பிறே் பின் ரகசியத்ளத பசான் னான் .
""நான் சாத்வீக் வன துறவியின் ஆசியால் பிறந்தவன் என் றும் , அவரின் ஆசியின் ேடி
நான் என் ேதிபனட்டாவது வயதில் என் முழு உருவம் அளடபவன் . அரியாசனம் ஏறும்
தகுதியுடன் அரச கம் பீரமான உருவம் நான் பேறுபவனாம் . இளத நம் புவதும் ,
நம் ோததும் , உங் கள் இஷ்டம் . நான் முழு மனிதராக உருமாற இன் னும் நாற் ேத்தி எட்டு
மணி பநரம் தான் ோக்கி இருக்கிறது. எே் ேடியும் இரவிற் குள் நான் என் குடும் ேத்தாருடன்
சாத்வீக் வனத்தில் இருக்க பவண்டும் ... ஆளகயால் புறே் ேடுகிபறன் ,'' என் றான் .
மிக அதிர்ச்சியுடன் அவன் பசால் வளத பகட்டுக்பகாண்டிருந்த மந் திரி திரிபுவனம் ,
""மகபன! நீ பசால் வது அளனத்ளதயும் முழுளமயாக நான் நம் புகிபறன் . ஏபனனில்
நானும் இந் த சாத்வீக் வனத்தின் சந்ததிகளின் ஒருவன் தான் . என் அம் மா
குடும் ேத்தினரின் குலபதய் வம் சாத்வீக் முனிவர்தான் . என் தந் ளதக்கு "சாத்வீக்' என் ற
பதய் வத்திடம் சற் றும் நம் பிக்ளகபய கிளடயாது. திருமணத்திற் கு முன் வாரம்
தவறாமல் குடும் ேத்துடன் சாத்வீக் வனம் பசன் று போங் கலிட்டு, பிரார்த்தளன
பசய் வார்களாம் . ஆனால் , என் தந் ளத மிகவும் கண்டிே் புடன் அம் மா அங் பக போவளத
தளட விதிக்க, அே் ேடிபய அம் மாவின் பிறந்த பதாடர்பும் நின் று போய் விட்டது. ஆயினும் ,
என் அம் மாவின் உள் மனதில் குடி இருந்தது அந்த சாத்வீக் முனிவர்தான் . எது
எே் ேடிபயா, அவர் இறே் ேதற் கு சில பநரங் களுக்கு முன் , என் கரங் களளே் ேற் றிக்
பகாண்டு, ""சாத்வீக் வனத்தில் குடி இருக்கும் அந்த முனிவரின் அவதாரம் தான் . ஏபனா
உன் அே் ோவிற் கு அளதே் ேற் றி பேச்சு எடுத்தாபல, என் ளன தன் நாவால்
சுட்டுத்தள் ளுவார்.
""மகபன! நீ பேரியவனாகியதும் எே் ேடிபயனும் ஒருமுளற சாத்வீக் வனம் பசன் று,
அவளர மனதார வணங் கி விட்டு வா... என் சார்பில் அவரிடம் மன் னிே் புக் பகள் . நீ ஒபர
ஒரு முளறபயனும் அந்த வனத்ளத மிதித்து, அக்பகாவிளல சுற் றி வந்தால் போதும் .
உனக்கு சகல சவுோக்கியம் கிளடக்கும் ... ஏன் அரச ேதவிபய கூட உன் ளனத் பதடி
வரும் ,'' என் று பசால் லித்தான் கண்களள மூடினார்.
முே் ேத்திநான் கு வருடங் களுக்கு முன் அம் மா கூறிய வாக்கு நிளறபவறும் தருணம்
பநருங் கி விட்டது.
""கனிஷ்த்தா! கவளலே் ேடாபத... நாபன உன் ளன அளழத்துே் போகிபறன் . நீ
அவ் விடத்ளத பசன் று அளடவது இயலாத காரியம் . மளலகள் , குன் றுகள் , அடர்ந்த
காட்டுே் ோளத என் று அளனத்ளதயும் கடந் து அங் கு அவ் வளவு எளிதில் போய் விட
முடியாது. இே் போது நீ நிற் கும் இந்த இக்கட்டான காலகட்டத்திலிருந்து மீள, பவறு
ஏபதனும் மாற் று வழி இருக்கிறதா என் று ோர்ே்போம் ,'' என் று பசால் லி அவளனயும்
அந்த அரண்மளன புத்தக அளறக்குள் அளழத்துச் பசன் றார். அங் பக ஏராளமான
ஓளலச்சுவடிகள் மிக ோதுகாே் ோக அடுக்கி ளவக்கே் ேட்டு இருந்தன.
சிறிது பதடலுக்குே் பிறகு, "சாத்வீக் வனம் ' என் று எழுதே் ேட்டிருந்த ஒரு துணி
மூட்ளடளய கண்டவர்... அதளன பமதுவாக எடுத்து, அதன் பமல் சுற் றே் ேட்டிருந்த
துணிளய பிரிக்க உள் பள மிகே் ோதுகாே் ோக ளவக்கே் ேட்டிருந்த மிகே் ேழளமயான
ஓளலச்சுவடி கட்டுகள் . மிகே் பூரிே் புடன் அதளன எடுத்து திரிபுவன் ஒவ் பவாரு கட்டாக
பிரித்து ேடிக்கலானார். சிறிது பநரத்திபலபய அவர் பதடிய அந்த ஓளலச்சுவடி அவருக்கு
கிளடத்து விட, இருவரும் அங் பகபய அமர்ந்தனர்.
ஓளலச்சுவடியின் வாசகே் ேடி, ""திரிபுவபர! கனிஷ்த்தா தன் ேதிபனட்டாவது வயளத
அளடய இரண்டு நாட்களுக்கு முன் உன் னிடம் வந்து பசருவான் . நீ சற் றும்
தாமதிக்காமல் இங் பக குறிே் பிட்ட ேரிகாரங் களள பசய் , என் று எழுதே் ேட்டிருந்தது.
ஓ! முற் காலத்து தவசிகளுக்குத்தான் என் ன ஒரு த்ரிகால ஞானம் . ேல ஆண்டுகளுக்கு
பின் வரே் போகும் சம் ேவங் களளதான் எே் ேடி துல் லியமாக கணித்து விடுகிறார்கள்
என் ேது மிகவும் வியே் பிற் குரிய விஷயமல் லவா?
""நீ கனிஷ்த்தாவுடன் ஒரு புண்ணிய நதிக்களரயில் அமர்ந்து ேன் னிபரண்டு முளற
சிபரஷ்டர்களுடன் ஒரு யாகம் பசய் ய பவண்டும் . இளடவிடாமல் இந்த யாகத்ளத நூற் றி
எட்டு முளற பசய் துக் பகாண்பட இருக்க பவண்டும் . ஒவ் பவாரு முளறயும் இந்த யாகம்
முடியும் தருவாயில் , கனிஷ்த்தா அந்நதியில் முங் கி எழ பவண்டும் . களடசியாக, 108
முளற முங் கி எழுந்ததும் அங் பக கனிஷ்த்தாவிற் கு ேதிலாக மிக அழகிய ஒரு ஆண்
அழகன் ராெகம் பீரத்துடன் இருே் ோன் . இது உருமாறிய கனிஷ்த்தா. அந்த முனி
சிபரஷ்டர்களுடன் பசர்ந்து இந் த ஆண் அழகனும் உடபன சிறிய அகல் விளக்கில் பநய்
திரியிட்டு அவ் வாற் றில் மிதக்க விட பவண்டும் .
திரிபுவபர! உடபன நீ இந்த சுவடியில் குறிே் பிட்டுள் ள சுபலாகத்ளதச் பசால் லி, இவனின்
இந்த புதிய அவதாரம் ஒரு சிறிய மாறுதலுக்குத்தான் . இதற் காக என் ளன மன் னித்து
விட்டு, இவனுக்கு ேளழய உருவத்ளதபய திருே் பி பகாடுத்து விடுங் கள் . நான் இவனுடன்
இன் னும் இரண்டு நாட்களில் அங் பக சாத்வீக் வனத்தில் என் தாயின் களடசி ஆசியின்
நிளறவு பேறும் நிளலயில் அங் பக வந் து பசருகிபறன் . அங் பக, இவனின் பேற் பறார்
உங் களின் விருே் ேடிபய பசய் யும் பூளெகளில் கலந்து பகாண்ட பின் னர், உங் களின்
முழு ஆசியுடன் இந்த மூன் று சபகாதரர்களுக்கும் புதுே் போலிவுளடய உருவத்ளத
உங் கள் ஆசியுடன் அளியுங் கள் என் று பவண்டிக்பகாள் ... உன் பவண்டுதல் கள்
நிளறபவறும் ,'' என் று எழுதே் ேட்டிருந்தது.
 இளதே் ேடித்த திரிபுவனின் பநஞ் சம்
நன் றியால் நளனந்தது. உடபன ஷிே் ரா
நதிக்களரயில் ஓளலயில் குறிே் பிட்ட
பூளெகளுக்கு ஏற் ோடுகளள பசய் து
விட்டு, தனக்கு பநருக்கமான நான் கு
வீரர்களள அளழத்து, "மானங் வினி' என் ற
அந்த உயர்ரக குதிளர பூட்டிய
(மானங் வினி என் றால் ... நம் மனம்
விரும் பிய பவகத்தில் புயலாக ோய் ந்து
ஓடும் உயர்ரக அபரபிய குதிளர) சாரட்
வண்டியில் சாத்வீக் வனம் பசன் று,
நலீமாவிடம் தானும் , கனிஷ்த்தாவும் வரும் விவரத்ளத கூறும் ேடி உத்தரவிட்டார்.
இங் கு நடந்த எல் லா விவரங் களளயும் ஒன் றுவிடாமல் எழுதி... தாங் கள் இருவரும்
தாமதமாக வருவதற் கு உண்டான காரணத்ளத விளக்கி, அதளன அரச முத்திளர
தாங் கிய ஒரு ெரிளகயில் இட்டு, நலீமாவிடம் பசர்க்கும் ேடி சாரட் தளலவனிடம் கூறி
அனுே் பினார்.
கடிதத்ளத பேற் றுக்பகாண்ட நலீமா குடும் ேத்தினரின் மகிழ் சசி
் க்கு எல் ளல ஏது? புர்ரா
வந்து விட்டான் . கனிஷ்த்தா வந்து பகாண்டிருக்கிறான் . டார்சானியா? அளனவரும்
மிகே் ேரேரே் ோக ஆவலுடன் டார்சானியா வரவிற் காக காத்திருக்கின் றனர்.
டார்சானியா, மூன் றடி உயரபம உள் ள கிழடுதட்டிே் போய் மிக அருவருே் ோன
பதாற் றத்தின் பசாந் தக்காரன் . நலீமா, பிஸ்வாஸின் மூன் றாவது மகன் . அவர்களள
விட்டுே் போய் சில வருடங் கள் ஓடிவிட்டன. அவன் திரும் பி வரும் நன் னாளள மிகவும்
ஆவலுடன் எதிர்ோர்த்துக் பகாண்டிருந்தனர். இே் போது அவர்களிடம் வந்து
பசர்ந்துவிட்ட பூர்ராவும் , கனிஷ்த்தாவும் கூட தங் களின் உடன் பிறே் ோன டார்சானியா
வருளகக்காக, காத்து பகாண்டிருந்தனர்.
டார்சானியா ேல ஊர்களள கடந் து, ஆங் காங் பக சந்திக்கும் மனிதர்களின்
நடவடிக்ளககளள உன் னிே் ோக கவனித்து, எங் பகல் லாம் நியாயமும் , பநர்ளமயும்
சிதறிக்கிடக்கிறபதா, அங் பகல் லாம் தாபன முன் னின் று இருதரே் பினருக்கும்
இளடபயயான பமடு ேள் ளங் களள நிரே் பி சமாதானத்ளத நிளலநாட்டினான் .
மக்கள் முதலில் இவளனே் ோர்த்ததும் , இவளன தங் களிளடபய அண்டபவ விடவில் ளல.
மூன் று அடி உயரம் , கருத்த சுருக்கம் விழுந்த முகம் . ஏன் உடல் முழுவதுபம எந்த
நிமிடமும் முகத் திலிருந்து பதறித்து விழுந் துவிடுபமா என் று ேய முறுத்தும் சிவந்த
கண்கள் மற் றும் தடித்த உதடுகள் . இத்தளன லட்சணங் களுக்கும் நடுவில் , அவன் குரல்
வளம் மிகவும் அதிசயத்தக்க கணீர ் என் று, ஒரு வளர்ந்த ஆண்மகனின் குரலுக்கு
இளணயாக, சற் றும் பிசிறு இல் லாமல் அட்சர சுத்தமான ஆணித் தரமான பேச்சு. அவன்
பேச்சில் அளனவருபம மயங் கி விடுவர். ோவம் இவன் ஒரு ஒே் ேற் ற ஞானி. ஏன் இே் ேடி
பகாரமாக ேளடத்தான் அந்த இளறவன் என் று இவளன ேளடத்தவளன கரித்துக்
பகாட்டுவர். எது எே் ேடிபயா, எங் கு பசன் றாலும் தன் வாய் ொலத்தால் அளனவளரயும்
தன் ேக்கம் இழுத்து விடுவான் ... அே் ேடிபயாரு ஈர்ே்புத்தன் ளமபய அவனிடம் இருந்தது.
அன் று காளலதான் , திமூர் என் ற ஊருக்கு வந்திருந்தான் . எே் போது ஊருக்குே்
போபவாம் . அம் மா, அே் ோ, ோட்டி எல் லாளரயும் ோர்க்கணும் . அம் மாவுடன் சாத்வீக்
வனத்திற் குே் போய் சாமிக்கு ேளடயல் ளவத்து, ேெளன ோடனும் என் ற ஏக்கம் அவனுள்
தளலதூக்கியது. சபகாதரர்கள் இருவரும் ஊர் திரும் பி இருே் ோர்கபளா என் னபவா... ஓ!
மூவரும் பசர்ந்து ஓடி ஆடி விளளயாடி, எத்தளன நாட்களாகிவிட்டன. சரி இத்தளன
நாட்கள் போறுத்தாயிற் று. இன் னும் பகாஞ் ச நாட்கள் ... இே் ேடி தன் நிளனவுகளில்
மூழ் கி இருந்தான் .
""˜டய் ... படய் எழுந்திரிச்சு நில் லுடா... அரசர் வருகிறார்,'' என் று மிக அவசரமாக ஒரு குரல்
இவன் சிந்தளனகளள களலத்தது.
""படய் மூளள இருக்காடா உனக்கு? வருகிறவர் அரசர், அவர் வரும் போது எழுந்திரிச்சு
நிக்கணும் ,'' என் றான் .
""நான் பவளியூர்காரன் . அதனாபல நான் ஒண்ணும் அவனுக்காக எழுந்திருச்சு
நிக்கணும் னு ஒரு சட்டமும் கிளடயாது...'' என் று பசால் லிக் பகாண்டிருக்கும் போது,
""மன் னர் வருகிறார் எல் லாரும் எழுந் து நின் று மரியாளத பசய் யணும் ,'' என் று
குதிளரகளின் மீது இருக்கும் வீரர்கள் குரல் பகாடுத்துக்பகாண்பட வந்தனர்.
சிே் ோய் கள் , கூட்டத்திலிருந்த அளனவரும் அவசர அவசரமாக தங் கள் தளலயில்
கட்டியிருந்த துண்ளட அவிழ் த்து இடுே் பில் கட்டிக்பகாண்டு, கரம் குவித்து குனிந்த
தளலநிமிராமல் நின் று பகாண்டிருந்தனர்.
ஆனால் , டார்சானியா தன் போக்கில் கால் பமல் கால் போட்டுக்பகாண்டு ேடு
அசால் டாக அரசர் போகும் ோளதயில் உள் ள சிபமன் ட் பமளடயில் அமர்ந்திருந்தான் .
இளதக்கண்ட அங் பக கூடியிருந்த மற் ற மக்கள் , உள் ளூற ேளதேளதத்தனர். ""இவன்
முகரகட்ளடக்கு இந்த ெம் ேம் ஒரு பகடா,'' என் று ஒரு சிலர் பவறுே் ளே உமிழ் ந்தனர்.
""இந்த அவலட்சணத்துக்கு ஏபதா பகடு காலம் . அதான் இே் ேடி துள் ளுது...'' என் றனர்.
ஆனால் , அவன் இந்த பேச்ளசபயல் லாம் பசவிசாய் க்கவில் ளல. முன் னும் , பின் னும்
ஆயுதம் ஏந்திய சிே் ோய் கள் சூழ அலங் கரிக்கே் ேட்ட யாளனகள் ... குதிளரகள்
பதாடர்ந்து பவள் ளிே் ேல் லக்கில் அரசர் ேவனி!
டார்சானியா பவண்டுபமன் பற, தன் குரளல உயர்த்தி அட, ""உங் க ராசா பநசமாலுபம
பேரிய ரவுசு புடுச்ச ஆளா இருே் ோன் போல,'' என் றான் .
அவன் அருகில் நின் றவர்கள் ேதறிே் போனார்கள் .
இந்த காட்படரி ேய ேக்கத்திபல நின் னா, நம் ம உயிருக்கு ஆேத்து என் று உள் ளூற
அஞ் சினார்கள் . சட்படன் று அவ் விடத்ளத விட்டு நகர்ந்தனர்.
அதற் குள் அரசனின் ேல் லக்கு அந் த இடத்ளதத் தாண்டிவிட, கால் பமல் கால் போட்டுக்
பகாண்டு, ேடு ேயங் கர பகார உருவத்துடன் உட்கார்ந்திருக்கும் இந் த ளசத்தான் யார்
என் ற பகள் வி அரசனின் மனளதக் குளடய, ேல் லக்ளக பின் பனாக்கி எடுக்கச்
பசான் னான் அரசன் .
ெனங் களும் மிகவும் ேதட்டத்துடன் பின் பனாக்கி நகர்ந்தனர். ேல் லக்கிலிருந் து
தளலளய பவளிபய நீ ட்டிய அரசன் , ""படய் ! யாருடா நீ ?'' என் றான் .
""அட, இபதன் னே் ோ பேரிய ரவுசு பகள் வி... என் ளனே் ோர்த்தா பதரியபல... நானும்
உன் ளனே் போல ஒரு மனுஷன் தான் . பவணும் னா நானும் உன் ேக்கத்திபல வந் து உன்
ேல் லக்கிபல ஒக்காபறன் . நீ பகக்குற பகள் விக்பகல் லாம் அசராம ொலியா ேதில்
பசால் லிக் பகாண்பட வர்பறன் ,'' என் றான் .
இவன் பேச்ளசக் பகட்ட கூட்டம் அே் ேடிபய ேயத்தால் உளறந் து போயிற் று.
""ஏண்டா போறுக்கி... பிச்ளசக்கார ேயபல... உனக்கு ேல் லக்குபல இடம் பவணுமா?''
ேல் ளல கடித்த மன் னன் , தன் பசவகர்களள ோர்த்து, ""இந்த நாளய நம் அரண்மளனக்கு
இழுத்து வாருங் கள் . குதிளர, யாளன ேல் லக்கு என் று எதிலும் இவளன ஏற் றாதீர்கள் .
உங் கள் குதிளரகளின் ஓட்டத்திற் கு இளணயாக இவன் ஓடிபய வரபவண்டும் . ஓடும்
போது சிறிது சுணக்கம் காட்டினால் , சும் மா விடாதீர்கள் . குதிளரயின் சாட்ளட இவன்
உடம் ளே ேதம் ோர்க்கட்டும் . கடுளமயான உத்தரவு பிறே் பித்து விட்டு, புறே் ேட்டார்
அரசன் .
அதற் குள் அவ் வூர் தளலவன் ரத்பதார், ""மன் னா! நீ ங் கள் எங் கள் ஊருக்குள் வந்து
எங் களள கவுரவித்ததற் காக இபதா எங் களின் சிறிய காணிக்ளக. மன் னர் இளவகளள
ஏற் றுக்பகாள் ள பவண்டும் என் று பசால் லி முகம் பூமிளயத் பதாடும் அளவு வளளந் து
குனிந்து, ஒரு பேரிய ஒட்டகத்ளதயும் , ஒரு பசம் மறி ஆட்ளடயும் பகாடுத்தனர்.
ேதில் மரியாளதயாக ஒரு சின் ன புன் முறுவல் கூட பூக்கவில் ளல மன் னன் .
""அரண்மளனக்கு அனுே் பி ளவ,'' என் று பசால் லி பலசாக தளல அளசத்து விட்டு
புறே் ேட்டுவிட்டான் .
அே் போதுதான் ஊர் தளலவனுக்கு சட்படன் று உளறத்தது. இந் த ஒட்டகத்ளதயும் ,
பசம் மறி ஆட்ளடயும் ஒரு ளமலுக்கு அே் ோலுள் ள அரண்மளனக்கு எே் ேடி அனுே் புவது.
யாருடன் அனுே் புவது என் று முணுமுணுக்ளகயில் , ""தளலவபர! இதற் கு ஏன் நீ ங் கள்
கவளலே் ேட பவண்டும் . இபதா இந்த ேயளலத்தான் அரண்மளனக்கு வரச்பசால் லி
இருக்கிறாபர... இவனுடபன அனுே் பி ளவக்கலாம் !'' என் றான் .
ஓ! அதுவும் நல் ல பயாசளன தான் .
""டார்சானியா! இந் தா இந்த இரண்ளடயும் நம் ம ஊர் சார்பில் அரசரிடம் ஒே் ேளடத்து
விடு,'' என் றான் .
""சரி அண்பண! கவளலளய விடுங் கள் . போருளள ேத்திரமாக பகாண்டு போய் பசர்த்து
விடுகிபறன் ,'' என் று பசால் லி விட்டு புறே் ேட்டான் .

புறே் ேடும் போபத, ""ஐயா! கடந்த நாலு

நாளா என் ளன நீ ங் க எல் லாரும் பராம் ே
நல் லா கவனிச்சிட்டீங் க... அதற் கு மிகவும்
ன் றி. எதிர்காலத்தில் ஒரு நாள் வட்டியும்
முதலுமா இந் த நன் றிக்கடளன
தீர்த்துவிடுகிபறன் ... ஆமா... உங் கள்
அரசன் , நான் ேல் லக்கில் ஏறக்கூடாது;
ஒட்டகம் , குதிளரயின் பமல் ஏறி அவர்
அரண்மளனக்கு வரக்கூடாது
என் றுதாபன உத்தரவிட்டான் . இே் போ
என் ோடு ொலி. இந்த ஆட்டு பமபல ஏறி
சவாரி ேண்ணி, அவர் அரண்மளனக்கு
போயிடுபவன் ,'' என் று பசால் லிவிட்டு, ஒரு
ெம் ே் அடித்து, ஆட்டின் மீது ஏறி அமர,
கூட்டத்தின -ரிளடபய மகிழ் சசி
்
ஆரவாரம் . ஒட்டகம் பின் பதாடர
புறே் ேட்டான் .
அரசளவக்குள் நுளழந் த பின் னரும் கூட, அவன் ஆட்ளட விட்டு இறங் கவில் ளல.
இதளனக் கண்ட மன் னரின் பகாேத்ளத பகட்கவா பவண்டும் .
""படய் ! பிச்ளசக்கார ேயபல! உனக்கு எத்தளன துணிச்சல் இருந்தால் , இே் ேடி என் முன்
ஆட்டின் பமல் உட்கார்ந்து என் சளேக்கு வருவாய் ?'' என் றான் .
""ஐயா! இதிபலன் ன தே் பு? நீ ங் கதான் நான் குதிளர பமல் ஏறக்கூடாது, யாளன
ேல் லக்கில் ஏறக்கூடாது என் று தளட போட்டீர்கள் . அதனால் , உங் கள் உத்தரவிற் கு
கட்டுே் ேட்டு, அளவகள் பமல் ஏறாமல் இந் த ஆட்டின் மீது ஏறி வந்பதன் . நீ ங் கள் ஆட்டின்
மீது நான் சவாரி பசய் ய கூடாது என் று பசால் லவில் ளலபய?'' என் றான் .
கூட்டத்தினர் சிரிே் ளே அடக்கிக் பகாண்டனர்!
""ஏண்டா... உன் கிராமத்தில் உன் ளன விட பேரியவர்கள் யாரும் இல் ளலயா இந்த
ேரிசுே் போருட்களள பகாண்டு வருவதற் கு,'' என் றான் உக்கிரமாக...
""ஐயா! பேரியவர்கள் னு ோர்த்தா, எங் க கிராமத்திபலபய மிகே் பேரியவங் க இந்த
ஒட்டகம் தான் . உங் களுக்கு என் ன பேசபவண்டுபமா, அதளன இந்த ஒட்டகத்திடம்
பேசிக்பகாள் ளலாபம,'' என் றான் .
""வாளய அடக்குடா... உன் கிராமத்தில் மூத்தவர்கள் பவறு யாருபம இல் ளலயா?''
என் றார் அரசன் .
""உங் களுக்கு என் ன பவண்டுமானாலும் இதனிடம் பேசலாம் ,'' என் றான் .
கூட்டம் பவலபவலத்தது.
இந்த ளேயனுக்கு ஏபதா போதாத காலம் .... இல் ளலபயனில் , இே் ேடியா இந்த
ராட்சசளன எதிர்த்து பேசுவான் .
""இந்த பகார நாளய இழுத்துச் பசல் லுங் கள் ... அரண்மளன லாயத்து குதிளரகளள
குளிே் ோட்டி... இடத்ளத சுத்தம் பசய் ய பவண்டும் . மாடுகளள குளிே் ோட்டி
பதாட்டில் களள சுத்தே் ேடுத்தட்டும் . ஒரு நாளளக்கு ஒருபவளள மட்டும் இந்த ேயலுக்கு
பசாறு பகாடுத்தால் போதும் ,'' என் று கூற, காவலர்கள் அவளன அங் கிருந்து இழுத்துச்
பசன் றனர். ளககளள தட்டி, "ேபல, ேபல' என் று சிரித்துக் பகாண்பட அங் கிருந் து
பவளிபயறினான் .
அரசனின் பசல் ல மகள் சுலக்ஷனா, தன் அே் ோவின் அருகில் அமர்ந்து அங் கு
நடே் ேளவகளள பவடிக்ளக ோர்த்துக்பகாண்டிருந்தாள் .
""அே் ோ! இத்தளன தூரம் உங் களள எதிர்த்து பேசிய இந்த பகார உருவத்திற் கு
பகாடுத்திருக்கும் தண்டளன போதபவ போதாது. உங் களின் மூத்த மந்திரி கூட, உங் கள்
முன் நின் று பநருக்கு பநராக இே் ேடி விஷமத்தனமாக பேசமாட்டார். ஆனால் , இந்த
பிச்ளசக்கார ேயலுக்குத்தான் என் ன திமிரு. இவன் கண்களள பதாண்டி, நாக்ளக
அறுத்து எறியச் பசால் லுங் கள் ,'' என் றாள் .
""போறு மகபள போறு. இந்த அடிளமே் ேயளல அத்தளன எளிதாக நான் மன் னித்து
விடுபவனா என் ன... இவளன கதற கதற அடித்து, உன் காலில் விழ ளவக்கிபறன் ,''
என் றார்.
அன் று மன் னன் தன் ஆட்சிக்குட்ேட்ட ஊர்களள சுற் றி ோர்ளவயிட புறே் ேட்டான் .
தன் ளனே் ேற் றி தன் ஆட்சிளயே் ேற் றி, மக்கள் மிகே் பிரமாதமாக பேசுவார்கள் என் று
எண்ணினான் .
ஆனால் , இவளனே் ேற் றி யாருபம பேசவில் ளல. இே் ேடி ஒரு உதவாக்களர
பகாடுங் பகாலன் இருக்கிறான் என் ேளதே் ேற் றி, சிறிதும் சிந்திக்காமல் அவரவர்
பவளலயில் மும் முரமாக இருந் தனர்.
""ச்பச... நன் றி பகட்ட பென் மங் கள் ... என் ளனே் ேற் றி ஒருவன் கூட ஒரு நல் ல வார்த்ளத
பசால் லவில் ளலபய... இருக்கட்டும் பசால் ல ளவக்கிபறன் ,'' என் று உள் ளூற
கருவிக்பகாண்பட ேயணித்தான் .
அங் பக ஒரு ஆற் றங் களரயில் , ஒருவர் தன் அருகில் நிளறய கூழாங் கற் களள குவியலாக
ளவத்துக்பகாண்டு, எளதபயா எழுதுவதும் , அே் புறம் மற் பறாரு கல் ளல எடுத்து,
இதனுடன் இளணத்து அதன் பமலும் ஏபதா எழுதிவிட்டு அே் புறம் அவ் விரண்டு
கற் களளயும் ஒன் றாக இளணத்து, அந் த ஆற் றில் வீசி எறிவளதயும் ோர்த்தான் அரசன் .
அவர் அருகில் போய் ோர்த்தான் . அங் பக ேச்ளச நிற உளடயில் நீ ண்ட ெடாமுடியில் ...
ளகயில் ஒரு ேச்ளச நிற குச்சிளய ளவத்துக்பகாண்டு, எளதபயா அக்குச்சியால்
எழுதிக்பகாண்டிருந் தார்.
அரசன் , அவர் அருகில் பசன் றளத அவர் கவனிக்கவில் ளல. அந்த துறவி, ளகயில் ஒரு
கறுே் பு கூழாங் கல் ளல எடுத்து, அளத ளவத்து மற் பறாரு பவள் ளள கூழாங் கல் லின் மீது
எளதபயா எழுதிவிட்டு, உடபன அக்கற் களள ஓடும் நதியில் எறிந் து விட்டார். சற் றும்
சளளக்காமல் இே் ேடிபய பசய் து பகாண்டிருே் ேளதக் கண்ட மன் னர், ""துறவியாபர!
அந்த கல் லின் மீது என் ன எழுதுகிறீர்கள் ... அே் புறம் அளத ஏன் நதியில் போடுகிறீர்கள் ?''
என் றான் .
அதற் கு அந்த துறவி, ""நான் மக்களின் எதிர்காலத்ளத மிகத்துல் லியமாக கணிே் பேன் .
இந்த பவள் ளள கூழாங் கல் மீது, என் ளக தன் னிச்ளசயாக எழுதும் எழுத்துக்கள்
இத்தண்ணீரில் போட்டவுடன் , நூற் றுக்கு நூறு ேலித்து விடும் . எழுதிய கூழாங் கல் ளல
உடபன ஆற் று நீ ரில் வீசி விட பவண்டும் என் றார்.
""ஓ! அே் ேடியா... சரி, உங் கள் கூற் ளற நம் புகிபறன் . நான் பகட்கே் போகும் பகள் விக்கு
உங் களால் சரியான ேதிளல கணித்துத் தரமுடியுமா?'' என் றான் .
""பசால் லுங் கள் . உங் களுக்கு என் ன பவண்டும் ?'' என் றார் துறவி.
""என் மகளுக்கு திருமணம் பசய் ய பவண்டும் . ஆயினும் , மிகவும் பிடிவாத குணமுள் ள
என் பேண், உலகிபலபய மிகவும் அழகான, நல் ல புத்திகூர்ளமயுள் ள ஒருவளனத்தான்
திருமணம் பசய் து பகாள் வாளாம் . நானும் , என் பேண்ணின் ஆளசளய நிளறபவற் றி
ளவக்க பவண்டும் என் ற எண்ணத்தில் நாடு முழுவதிலிருந்து இளவரசர்கள் , ெமீன்
வாரிசுகள் என் று அளனவளரயும் பேண் ோர்க்க அளழத்பதன் . ஆனால் , வந்தவர்களில்
ஒருவளரயுபம இவளுக்கு பிடிக்க வில் ளலயாம் . மிகத் தரக்குளறவாக அவர்களள
கிண்டலடித்து விரட்டிவிட்டாள் .
சுயம் வரத்திற் கு வருேவர்களளயும் , இதற் கு முன் பு வந்து அவமானே் ேட்டவர்கள் தடுத்து
நிறுத்திவிடுகின் றனர். இே் ேடிபய போனால் , என் மகளுக்கு திருமணம் நடக்க சாத்திய
கூறுகள் இல் லபவ இல் ளல. எனக்கு இருே் ேது ஒபர ஒரு மகள் . என் வம் சம் தளழக்க
பவண்டாமா?'' என் று மிகவும் வருத்தத்துடன் கூறினான் .
மன் னளன ோர்த்து ஒரு பமலிதான புன் னளகளய உதிர்த்து விட்டு, குவித்து
ளவத்திருந்த கல் குவியலிலிருந்து ஒரு பவள் ளள கூழாங் கல் ளல எடுத்து, அதில் ஏபதா
எழுதி தண்ணீரில் மிதக்கவிட்டார்.
மிகவும் ேடேடே் புடன் காத்திருந்தான் மன் னன் .
அந்த கல் ளல எடுத்து ேடித்த துறவி... மன் னளன ோர்த்து, ""நீ நிளனக்கிறேடி உனக்கு
ஒரு இளவரசபனா.... ெமீன் வாரிபசா... மருமகனாக வரும் வாய் ே் பே இல் ளல. உன் மகள்
மணக்கே் போவது ஒரு அடிளமளய,'' என் றார்.
""என் னது... என் ன பசால் கிறாய் நீ ... என் மகள் ஒரு அடிளமளயயா மணக்கே் போகிறாள் .
நடக்காது; அே் ேடி ஒரு திருமணம் நடக்கபவ நடக்காது. ஹும் ... நீ யும் உன் பொசியமும் ,''
என் று பசால் லி, துறவி குவித்து ளவத்திருந் த கூழாங் கற் களள அே் ேடிபய காலால்
உளதத்து ஆற் றுக்குள் தள் ளினான் . மிக ஆபவசமாக அவளர அடிக்க ளகளய
ஓங் கினான் . ஆனால் , அங் பக அந்த துறவி இல் லபவ இல் ளல. மாயமாக மளறந் து
விட்டார்.
பகாேமாக அரண்மளனக்குள் புகுந் தவன் , உடபன தன் மந்திரிகளள அளழத்து
ஆபலாசளன நடத்தினான் .

""மன் னா ஏன் இே் ேடி அனாவசியமாக

கவளலே் ேடுகிறீர்கள் . எவபனா ஒரு
போழுது போகாத ளேத்தியம்
பசான் னளத உண்ளம என் று நம் பி, ஏன்
இே் ேடி ஆபவசே் ேடுகிறீர்கள் ... உங் கள்
மகள் எவ் வளவு பேரிய பேரிய
வரன் களளபயல் லாபமா பவண்டாம்
என் று உதறியவள் போயும் , போயும் ஒரு
அடிளமளயயா திருமணம் பசய் து
பகாள் வாள் ?'' என் று ஆளாளுக்கு
அறிவுளர கூறி மன் னளர சமாதானம் பசய் தனர்.
அதற் குள் மாட்டுக்பகாட்டில் , குதிளர லாயங் களள சுத்தம் பசய் து பகாண்டிருந்த அந்த
அடிளம டார்சானி யாளவ அணுகிய சில விஷமக்காரர்கள் , ""படய் ! நீ பேரிய ஆளுடா...
ராெகுமாரிளய, நீ கல் யாணம் பசய் து பகாள் ளே் போகிறாயாபம,'' என் று கிண்டலாக
சிரித்தனர்.
""போங் கடா போக்கத்தவங் களா, நானாவது அந்த மண்ளடக்கர்வம் பிடித்த பிசாளச
கல் யாணம் பசய் து பகாள் வதாவது... ஒருநாளும் நடக்காது!'' என் று உரத்த குரலில்
பசால் ல, இந்த சம் ோஷளணளய பகட்டுக்பகாண்டிருந்தவர்கள் , ""அட, இந்த
அவலட்சணத்துக்கு எத்தளன திமிர் இருந்தா, நம் ம இளவரசிளய கல் யாணம்
ேண்ணிக்க மாட்டானாபம... மன் னர் காதில் விழுந்தால் இந் த அவமானத்ளத எே் ேடி
போறுே் ோர். நிச்சயமாக இந் த அடிளம ேயலுக்கு சிரச்பசதம் தான் ,'' என் று பசால் லி
ேரிதவித்தனர்.
இவன் திமிளர அடக்க ஒபர வழி சிரச்பசதம் தான் என் று மந்திரிகள் கூற, உடபன அளத
நிளறபவற் றிட உத்தரவிட்டான் மன் னன் !
அரண்மளனக்கு அருகில் ஒரு சிறிய குடிளசயில் ஒரு ஞானி வசித்து வந்தார். அவளரே்
போன் ற ஒரு அற் புத அதிபுத்திசாலிளய காண்ேது அரிது. அன் றாட நாட்டு நடே் புகள் ,
அரசளவ விவரங் கள் அளனத்தும் அவருளடய சிஷ்யர்களால் அவருக்கு
அறிவிக்கே் ேடும் . அன் று, அரசன் அந்த அடிளமளய சிரச்பசதம் பசய் ய உத்தரவிட்டளத
பகள் விே் ேட்டு மிகவும் பவதளன அளடந்தார்.
உடபன, அரசளன சந் தித்து அவனின் இந்த அர்த்தமற் ற பகாடூர உத்தரளவ திரும் ே
பேறுமாறு வலியுறுத்த வந்தார்.
வயதான காரணத்தினால் நடக்க முடியவில் ளல. அதனால் , தன் சிஷ்யர்களளக்
கூே் பிட்டு, ""எனக்கு உடபன மன் னளன ோர்க்க பவண்டும் . தனி ஒரு ஆளாக என் ளன
உங் களால் தூக்கிச் பசல் ல முடியாது. அதனால் , நான் பசால் வளத பகளுங் கள் . ஒரு
தடித்த கம் ேளத்தில் என் ளன ேடுக்க ளவத்து, அதன் நான் குபுறத்ளதயும் பசர்த்து, ஒரு
தூளிபோல் கட்டி, அதில் என் ளன தூக்கி அரசர் முன் எடுத்துச் பசல் லுங் கள் ,'' என் றார்.
சிஷ்யர்களும் அவளர தூக்கி பகாண்டு, மன் னரிடம் பசன் றனர்.
அவளர ோர்த்த அரசருக்கு ஒபர அதிர்ச்சி.
""வணக்கத்திற் குரிய பேரியவபர! பசால் லுங் கள் ... உங் களுக்கு நான் எந்ந விதத்தில்
உதவ பவண்டுமானாலும் உதவத் தயார்,'' என் றார்.
""மன் னா! எனக்கு உன் உதவி பதளவயில் ளல. நான் பசால் வளத நீ காது பகாடுத்து
பகட்டாபல போதும் . நீ இந்த அடிளமளய சிரச்பசதம் பசய் ய உத்தரவு இட்டுள் ளாயாம் .
அநியாயமாக ஒரு உயிளர அழிக்காபத... அந்த ோவம் உன் ளன சும் மா விடாது. அவன்
உன் பவளலக்காரன் என் ேதால் , அவளன அழித்துவிடும் <<உரிளம உனக்கு இல் லபவ
இல் ளல என் ேளத, நிளனவில் ளவத்துக்பகாள் . அவனுக்கு நீ தண்டளன பகாடுக்க
விரும் பினால் , இபதா நான் பசால் வளதே் போல் பசய் . உனக்கு மிகவும் பிடித்தமான,
மிகவும் அபூர்வமான போருளள அவன் எங் கிருந்தாவது பதடி கண்டுபிடித்துக்பகாண்டு
வர பவண்டும் என் று உத்தரவிடு. நீ பசால் லே் போகும் போருள் அத்தளன எளிதில்
கிளடக்கக் கூடியதல் ல... அவன் அதளனத் பதடி, ேல காடுகள் , மளலகள் , நாடுகள் கடந் து
போய் ஓய் ந்து விடுவான் . இதுதான் நீ அவனுக்குக் பகாடுக்கும் தண்டளன,'' என் றார்.
உடபன டார்சானியா வரவளழக்கே் ேட்டான் .
""ஏய் ! இந் த பேரியவருக்காக உன் சிரச்பசத தண்டளனளய நிறுத்தி ளவத்துள் பளன் .
இந்த தண்டளனயிலிருந்து தே் பித்து, சுதந்திரமாக இந் த இடத்திலிருந்து பவளிபயற
பவண்டுமானால் , நான் பசால் கிறேடி நீ பசய் ய பவண்டும் ,'' என் றார் மன் னர்.
ஒே் புக்பகாண்டான் டார்சானியா.
""இபதா ோர்! இந்த ஒே் ேற் ற இரண்டு முத்துக்களும் அச்சாணி முத்துக்கள் . ஒரு பேரிய
பநல் லிக்காய் அளவில் , வானவில் லின் நிறங் களள பிரதிேலித்துக் பகாண்டிருக்கும்
இந்த முத்துக்களுக்கு, விளல நிர்ணயிே் ேது மிகவும் கடினம் . இந்த ஒளிவீசிக்
பகாண்டிருக்கும் இரண்டு முத்துக்களளயும் , இரவு பநரத்தில் நடு அளறயில்
ளவத்துவிட்டால் விளக்பக பவண்டாம் . இதிலிருந்து வரும் ஒளிக்கற் ளறகள் , அந்த அளற
முழுவளதயுபம பவளிச்சத்தில் மூழ் கடிக்கும் ... இளதே் போன் ற இரண்டு முத்துக்களள
பதடி கண்டுபிடித்துக் பகாண்டு வா... உடபன நீ பகட்கும் சுதந்திரம் உனக்குக்
கிளடக்கும் ... இல் ளலபயனில் , உன் தளல பூமியில் உருளும் ,'' என் றான் .
அந்த அபூர்வ முத்துக்களளத் பதடி புறே் ேட்டான் டார்சானியா.
ேல நாட்கள் , ேல வாரங் கள் , ஏன் ேல மாதங் கள் அந்த அபூர்வ முத்துக்களளத் பதடி காடு,
மளல, நாடு, நகரம் என் று அன் ன ஆகாரமின் றி அளலந்தான் . விவரம் பதரியாத
சிலரிடம் , ""இந் த முத்துக்கள் எங் கு கிளடக்கும் ,'' என் று யதார்த்தமாக பகட்டான் .
""ஏம் ே் ோ! உனக்கு ளேத்தியமா... பூபலாகத்திபலபய இளதே் போன் ற முத்துக்கள்
கிளடயபவ கிளடயாது. அே் ேடிபய கிளடத்திருந்தாலும் , அதளன கழுத்திலும்
அணியக்கூடாது. சில நியம நிஷ்ளடகளும் பூளெயில் ளவக்க மட்டுபம அதிகாரம்
உண்டு. அது உனக்பகல் லாம் கிளடக்காது... பேசாமல் திரும் பிே் போடா
ளேத்தியக்காரா,'' என் றனர்.
உடலும் , உள் ளமும் பசார்ந்துபோய் அடுத்த ஊளர அளடந்தான் . ேசி ஒபரயடியாக
வயிற் ளறக் கிள் ள... அங் பக அருகில் ஓடிக்பகாண்டிருந்த ஆற் று நீ ளர வயிறு முட்ட
அள் ளி அள் ளி ேருகினான் .
அே் ோ! நீ ளர ேருகிய பின் னர் உடலில் தான் என் னபவாரு பதம் பு. என் ன உற் சாகம் ?
ஆயினும் அந் த முத்துக்கள் அவளன பராம் ேபவ ேயமுறுத்தின... எத்தளன பநரம் அே் ேடி
தன் னுள் மூழ் கியிருந்தாபனா பதரியாது.
""யாரே் ோ நீ . ஏன் தனிளமயில் இங் கு வந்து காத்திருக்கிறாய் ,'' என் ற குரல் அவளன
நிெங் களுக்கு திருே் பியது. ேச்ளச நிற உளடயில் நீ ண்ட ேச்ளச நிற தாடி,
முழங் கால் களளத் பதாட்டுக்பகாண்டிருக்க.... ளகயில் ஒரு நீ ண்ட ேச்ளச நிற
குச்சியுடன் நிற் கும் அவளரக் கண்டதும் , சட்படன் று கரம் குவித்து எழுந்து நின் றான் .
""நீ யாரே் ோ இங் பக இந்த அச்சுறுத்தும் தனிளமயில் உட்கார்ந்து பகாண்டு, என் ன
பயாசளன ேண்ணிக் பகாண்டிருக்கிறாய் ,'' என் றார்.
டக்பகன் று, எழுந் து அவர் காலில் விழுந்தவன் விவரங் கள் அளனத்ளதயும் கூறினான் .
""அவன் பசான் ன அந் த முத்துக்களள பகாண்டு வராவிட்டால் , உடபன என் ளன
சிரச்பசதம் பசய் வானாம் . நான் அவன் அடிளம. அவன் என் ளன என் ன
பவண்டுமானாலும் பசய் வான் . ஆனாலும் , அவளனத்தட்டிக்பகட்கும் உரிளம இல் ளல...
ஏபனனில் , எல் லாருக்கும் அவனிடம் அவ் வளவு ேயம் . பமலும் , யாபரா ஒரு பொதிடர்
அவன் மகள் ஒரு அடிளமளயத்தான் மணே் ோன் என் று பசால் லிவிட்டாராம் .
அன் றிலிருந்து நான் தான் அந்த அடிளம என் று நிளனத்து என் ளன சிரச்பசதம் ேண்ண
உத்தரவிட்டான் . ஆயினும் ஒரு ஞானி குறுக்கிட்டு, "அவளன சிரச்பசதம் உடபன
பசய் யாபத, பவறு ஏபதனும் தண்டளன பகாடு' என் றார். பநல் லிக்காய் அளவு
முத்துக்களள பகாண்டு வா. அே் போதுதான் உனக்கு விடுதளல பகாடுே் பேன் .
இல் ளலபயன் றால் சிரச்பசதம் தான் என் று பசால் லிவிட்டான் அய் யா... எங் பக போய்
பதடுபவன் , எனக்கு ஒன் றுபம புரியவில் ளல,'' என் றான் .
ஒரு பமல் லிய புன் சிரிே் புடன் , ""உன் ளன இே் ேடி ஏவி விட்டு தவிக்க விடுேவன் யார்
என் று எனக்குத்பதரியும் . கவளலே் ேடாபத... நீ சிறிது பநரம் இங் பகபய உட்கார்ந்திரு.
எங் பகயும் போய் விடாபத,''என் று பசால் லி, அவளன தட்டிக்பகாடுத்து விட்டு, ஆற் றினுள்
இறங் கினார். ஆற் றினுள் இறங் கியவர் அவனின் கண் எதிரிபலபய அே் ேடிபய மளறந்து
போய் விட்டார்.
சிறிது பநரத்திற் கு பின் . ளகயில் ஒரு உயர் ரக ேச்ளச நிற பவல் பவட் ளேயுடன் பமபல
வந்தார். சிறுவளன உட்காரச்பசால் லி அவரும் அருகில் அமர்ந்தார். தன் ளேயிலிருந்து
பநல் லிக்காய் அளவுள் ள நிளறய முத்துக்களள கீபழ பகாட்டினார். சிறுவனின் கண்கள்
அே் ேடிபய நிளலகுத்தின. அே் ேே் ோ... நீ லமும் , ேச்ளசயும் , சிவே் புமாக அந்த
இடத்ளதபய பிரகாசமாக்கியது...
 ""குழந்தாய் ! இளவகள் அளனத்ளதயும்
எடுத்துச்பசல் ... அவன் உன் னிடம்
பகட்டது இரண்பட இரண்டு
முத்துக்கள் தான் . அதனால் , இரண்டு
முத்துக்களுக்கு பமல் அவனுக்கு
பகாடுக்காபத... இளவ அளனத்தும்
பதய் வீக முத்துக்கள் ; மீதமுள் ளளத அந்த
ஞானியிடம் பசர்த்து விடு. அவருக்குத்
பதரியும் அளவகள் யாருக்கு
பகாடுக்கே் ேடபவண்டுபமன் று.... சரி, நீ
புறே் ேடு... நான் பசான் ன அளனத்ளதயும்
உன் நிளனவில் ளவத்துக்பகாள் ,'' என் றார்.
அவளர நீ ர் மல் கும் கண்களுடன் வணங் கிவிட்டு புறே் ேட்டான் டார்சானியா.
அரசளவயில் நுளழந் தவளனக் கண்டு அளனவரும் அதிசயித்தனர்.
""ஏண்டா! அபயாக்ய ேதபர! நான் பசான் ன அந்த இரண்டு முத்துக் களள பகாண்டு
வந்திருக்கிறாயா?'' என் றான் .
ேதில் ஏதும் பேசாமல் தன் ளேயில் இருந்த இரண்டு முத்துக்களள எடுத்து, அங் கிருந்த
பமளெ பமல் ளவத்தான் . சளேயில் அளனவருக்கும் அதளன கண்டு மூச்பச நின் று
விடும் போலாகிவிட்டது.
ஆனால் , அந்த பேராளச பிடித்த அரசபனா, ""படய் ! திருட்டு அடிளமே் ேயபல! இந்த
இரண்டு முத்துக்களும் என் கொனாவிலிருந் து காணாமல் போனளவ. இளவகளள நீ
மிகவும் சாமர்த்தியமாக திருடிவிட்டு, ஏபதா நீ பகாண்டு வந்தது போல் நடிக்காபத... நீ
இளவகளள என் னிடமிருந்து திருடியளவ என் று எனக்குத் பதரியும் . உன் ளன ளகயும்
களவுமாகே் பிடிக்கத்தான் இந் த தந்திரம் பசய் பதன் ... நீ என் மகளள திருமணம் பசய் து
பகாள் ள பவண்டும் என் ற பேராளசயில் இந் த துணிகரமான திருட்ளட
பசய் திருக்கிறாய் . ஹும் ! பகவலம் நீ ஒரு அடிளம. அதுவும் ஒரு திருடன் . உனக்கா என்
மகளள பகாடுே் பேன் ... உன் ஆளசக்கும் ஒரு எல் ளல பவண்டுமடா. உன்
முகலட்சணத்திற் கு ஏபதனும் ேன் றிக்குட்டி இருந்தால் திருமணம் பசய் து பகாள் ளடா,''
என் று கடுளமயாக திட்டினான் .
டார்சானியா ேதில் ஏதும் பசால் லாமல் , தன் ளேளய பமளெ பமல்
ளவத்துக்பகாட்டினான் . ஓ! அதிலிருந்து பகாட்டிய முத்துக்கள் , பகாடி சூரிய
பிரகாசத்துடன் கூடிய முத்துக்கள் .
""உம் ... இே் போ பசால் லு இந் த முத்துக் களும் , உன் கொனாவிலிருந் து திருடியது தானா...
நன் றாகே் ோர்!'' என் றான் டார்சானியா.
""என் ன ஒரு திமிர். என் ளனயாடா எதிர்த்து பேசுகிறாய் ,'' என் று பசால் லிக்பகாண்பட,
பமளெ மீது பகாட்டிய அத்தளன முத்துக் களளயும் வாரி எடுக்க முயன் றபோது, அந் த
பதய் வீக முத்துக்குவியல் , தங் களள அள் ள முயன் ற அவனது இரண்டு கரங் களளயும்
மணிக்கட்டுவளர சிளதத்து விட்டு, அே் ேடிபய மாளலயாகி டார்சானியாவின் கழுத்தில்
போய் விழுந்தது.
இரண்டு ளககளிலும் மணிக்கட்டு வளர இழந்தவன் வலியால் துடித்துக்பகாண்பட,
""இவன் ஒரு பகாடூர மந்திரவாதி. ோருங் கள் என் இரண்டு ளககளளயும் இே் ேடி
துண்டித்து விட்டான் . இவளன உடபன சிரச்பசதம் பசய் ய பவண்டும் !'' என் று
பசான் னான் .
கூட்டத்தில் அமர்ந்திருந்த அந்த துறவி, ""மன் னா! இந்த சிறுவளன சிரச்பசதம் பசய் யும்
அதிகாரம் உனக்கு இல் லபவ இல் ளல. உன் ளககள் துண்டிக்கே் ேட்டதற் கு காரணம் , நீ
பசய் தது ேடுேயங் கர பதய் வகுற் றம் . பதய் வம் உனக்கு பகாடுத்த தண்டளனக்கு,
இச்சிறு வளன எே் ேடி காரணம் காட்டுவாய் . வாக்குத் தவறாமல் இவளன விட்டுவிடு,''
என் றார்.
""உம் ! அபதல் லாம் முடியாது... இன் னும் ஒருமுளற இந்த அடிளமக்கு ஒரு பசாதளன
ளவே் பேன் . அதில் அவன் பெயித்துவிட்டால் தாராளமாக அனுே் பிவிடுபவன் !'' என் றான் .
""உம் ... உன் பசாதளனதான் என் ன?'' என் றார் துறவி.
""இவன் உலகின் பகாடிக்கு பசல் ல பவண்டும் . அங் பக சூரியன் , சந் திரன் எே் ேடி எழுந் து
உலா வருகின் றனர் என் ேளதே் ேற் றி மிக விரிவாக இச்சளேயில் பசால் ல பவண்டும் .
அதன் பின் னபர இவனுக்கு விடுதளல,'' என் றான் .
""இது அக்கிரமம் . மன் னன் என் ற பேயரில் வார்த்ளத மாறுவது முற் றிலும் அழகல் ல...''
கூட்டத்தினர் அளனவரும் ஒருமித்த கருத்ளத பதரிவித்தனர்.
அதற் குள் டார்சானியா, துறவி காலில் விழுந் து வணங் கிவிட்டு புறே் ேட்டுவிட்டான் .
""இவன் பெயபதவியுடன் திரும் பி வந்து, இந்த ஆட்சி பீடத்தில் அமர பவண்டும் ,'' என் று
ெனங் கள் ஒபர குரலில் முணுமுணுத்தனர்.
அரசளவ மருத்துவர்கள் பவட்டே் ேட்ட ளககளள ஒட்ட ளவக்க விதவிதமான ோணியில்
சிகிச்ளசளய பமற் பகாண்டனர்.
இே் போது நிெமாகபவ ேயம் பிடித்துக் பகாண்டது. அய் பயா! இத்தளன
திறளமசாலியான மருத்துவர்கள் எனக்கு சிகிச்ளச அளித்தும் , ஒருபவளள
ேயனில் லாமல் நான் முடமாகிவிடுபவபனா... அே் புறம் நான் ராெ் யேரிோலனம்
பசய் வது எே் ேடி? எே் ேடிபயனும் சீக்கிரமாக என் மகளுக்கு ஒரு நல் ல மாே் பிள் ளளளய
பதடிே் பிடித்து திருமணத்ளத முடித்து விட பவண்டும் . ரணமாகிே் போன மனம்
முழுவதும் ஒபர ஏக்கம் .
ேயணத்ளத துவங் கிய டார்சானியா ேல நாட்கள் , ேல மாதங் கள் காடு, மளல, பமடு,
ேள் ளங் கள் என் று மனிதர்கள் ோதம் ேதிக்காத இடங் களளபயல் லாம் கடந்து
ேயணித்துக் பகாண்டிருந்தான் . கால் கள் பசார்ந்து போய் பகஞ் சியபோது, நளடளய
நிறுத்தி ஆசுவாசே் ேடுத்திக்பகாள் வான் . கண்கள் பகஞ் சும் போது நன் றாக
உறங் குவான் . ஆனால் , வயிறு மட்டும் ேசிக்குது, ேசிக்குது ஏதாவது பகாபடன் ! என் று
பகஞ் சினால் அவன் உணவுக்கு எங் பக போவான் ? ஆறு, குளங் கள் என கண்ட இடத்தில்
வயிறு முட்ட முட்ட தண்ணீர ் அள் ளி குடிே் ோன் .
யாரிடம் போய் ளக நீ ட்டுவான் . அே் ேடிபய கண்ணில் ேட்ட ஒன் று, இரண்டு பேரிடம் ளக
நீ ட்டினாலும் உடபன அந்த தர்மபிரபுக்கள் இவனுக்கு அள் ளியா பகாடுே் ேர்? ஏசுவர்;
ஏளனே் ேடுத்துவர். அதனால் , மனிதர்கள் யாரிடமும் ளகநீ ட்டக்கூடாது என் ேதில் மிகவும்
உறுதியாக இருந்தான் .
உலகின் பகாடிளயத்பதாட்டு விடுபவாம் என் ற ஒபர எண்ணத்தில் ேயணித்துக்
பகாண்டிருந்தவன் முன் னால் , மிகே் பேரிய பிரமாண்ட மளல.
ஓ! இதளன எே் ேடி ஏறுவது... நிச்சயமாக உலகின் மறு பகாடி, இதன் மறுபுறத்தில் தான்
இருக்க பவண்டும் ... இதளன எே் ேடி கடே் பேன் என் று தவித்துபோய் நிற் ளகயில் ,
ஆகாயத்ளதத் பதாட்டுக்பகாண்டு நிற் கும் அந்த மளல உச்சியில் திடீபரன பவள் ளள
உளடயில் ஒரு பதவளத பதான் றியது.
""ஏய் சிறுவபன! நீ யார்? எதற் காக இங் கு வந்தாய் ? யாளரத்பதடி என் ன பவண்டி இங் கு
வந்தாய் ?'' என் று பேரும் குரலில் பகட்டது.
""நான் அேயநாட்டு மன் னனின் அடிளம. அவன் என் ளன சிரச்பசதம் பசய் ய
இருக்கிறான் . ஆயினும் , நான் சூரியனும் , சந்திரனும் எங் கிருந்து புறே் ேட்டு வானவீதியில்
உலா வருகின் றனர் என் ேளத ேற் றிய முழுவிவரத்ளதயும் கவிளத மூலம் பதரிவித்தால் ,
என் தண்டளனளய ரத்து பசய் து, என் ளன விடுவித்து விடுவானாம் . பதவளதபய! நீ பய
பசால் . இந்த மன் னன் குறிே் பிடும் இடம் எங் பக இருக்கிறது என் பற பதரியவில் ளல.
பமலும் , நான் ேடிே் பு அறிவு இல் லாதவன் . என் னால் எே் ேடி கவிளதகள் எழுத முடியும் ? ''
குரல் கம் மி பகட்டான் .
""கவளலே் ேடாபத... நீ உன் கண்களள மூடிக்பகாள் ,'' என் றது பதவளத.
மூடிக்பகாண்டான் .
""சரி இே் போது திற,'' என் றது.
திறந்தான் .
என் ன ஆச்சரியம் ! இே் போது அவன் நின் று பகாண்டிருே் ேது அந்த ஆகாயத்ளத பதாடும்
அளவு உயர்ந்து நிற் கும் மளல உச்சியில் , அந்த பதவளதயின் அருகில் .
""சிறுவபன! என் னுடன் வா... யாராலுபம நிளனத்துே் ோர்க்க முடியாத அளவில் ேல
அதிசயங் களள காண்பிக்கிபறன் ,'' என் று பசால் லி, அவன் கரங் களளே் ேற் றி இழுத்து
பசன் றது.
வழி பநடுக கண்களள ேறிக்கும் பவள் ளள பவபளபரன் ற பூக்குவியல் கள் ; அளவகளள
அரவளணத்து நிழல் தரும் உயரமான மரங் கள் ; அந்த அழகிய மிக இனிளமயான
சூழலில் தன் ளன அே் ேடிபய ேறிபகாடுத்த சிறுவன் , ""ஓ! என் ன அழகு... என் ன
அழகு!''என் று மனம் வழிய வழிய பசால் லிக்பகாண்பட ஏரிக்களரளய பநாக்கிச்
பசன் றான் .
""சிறுவபன! இந் த ஏரியில் தான் சந்திரனும் , சூரியனும் தினமும் குளிே் ோர்கள் . இந்த ஏரி
நீ ர் மிக அபூர்வ அதிசய சக்தி வாய் ந்தது. சந்திரன் இந் த ஏரியில் குளித்த பின் நீ யும்
குளித்தால் , மிக மிக அழகிய ஆண்மகனாக மாறிவிடுவாய் . அே் புறம் இந்த இளவரசி
உன் ளனத்தான் திருமணம் பசய் து பகாள் வாள் ,'' என் றது.

""பதவளதபய! நீ பய இே் ேடி என் ளன

கிண்டலடித்தால் எே் ேடி? அந் த பிசாளச
திருமணம் பசய் து பகாள் ளும்
எண்ணத்துடனா நான் இவ் வளவு
கஷ்டே் ேட்டு இங் பக வந்பதன் !'' என் றான் .
""சரி... அே் ேடியானால் சூரியன் இந்த
ஏரியில் ஒருமுளற நீ ச்சல் அடித்து
பசன் றபின் , நீ ஏரியில் இறங் கி நன் றாக
முங் கினாபல போதும் . உன் னுள் அதீத
ேலமும் , அதீத புத்துணர்ச்சியும் ேரவும் .
நூறு யாளன ேலம் உனக்கு கிட்டும் ,''
என் று பசால் லிவிட்டு, அந்த பதவளத மளறந்துவிட்டது.
இவனுக்பகா தாகம் நாளவ வாட்டியது. ஆயினும் , அந்த ஏரியில் உள் ள நீ ளர குடிக்க
மனம் வரவில் ளல. "சூரியபனா, சந்திரபனா வந்து இந்த ஏரியில் குளிக்கட்டும் .
அே் புறம் தான் நான் இந்த ஏரியில் கால் ளவே் பேன் ' என் று, தனக்குள்
பசால் லிக்பகாண்டவன் அந்த ஏரியின் பதய் வீக அழளக, அவ் விடத்ளத மூடியுள் ள அந் த
கம் பீர மவுனத்ளத ரசித்துக் பகாண்பட இருந் தான் . மிக பமலிதாக இருள் சூழ
ஆரம் பித்தது. சாம் ேல் நிற வானம் முற் றிலும் கறுே் பு போர்ளவக்குள் மூழ் கிவிட...
திடீபரன அங் பக இயற் ளக யின் சீற் றம் . மளலகள் கிடு...கிடு...பவன் று நடுங் க... ஏபதா
ஒரு மிகே் பேரிய போருள் பேரிய சத்தத்துடன் நடு ஏரியில் விழுந்தது. அது விழுந் த
அதிர்ச்சியில் , ஏரியின் தண்ணீர ் நாலா புறமும் மிக உயரமாக விசிறி அடிக்க... அபத
பநரம் ஏரியின் நடு விலிருந்து மிகே் பேரிய ஒளிக்கதிர்களள வீசிக்பகாண்பட வட்டநிலா
எழும் பி... மிகமிக ஒயிலாக வானவீதியில் தன் உலாளவ துவங் க... அவ் விடபம அந்த
வட்டநிலவின் குளிர்ச்சியில் தகதகத்தது. அந்த அழளக வர்ணிக்கத் பதரியாமல்
அே் ேடிபய மளலத்துே் போய் அமர்ந்திருந்தான் டார்சானியா.
பநரம் நகர... நகர... பிரகாசமான சந்திரன் சிறிது சிறிதாக தன் ஒளிளய இழந் து, மிக மிக
பமதுவாக மளறந் துவிட... திடீபரன மளலகள் குலுங் க ஏபதா ஒரு மிகே் பேரிய போருள்
ஏரிக்குள் விழுந்தது. கண் இளமக்கும் பநரத்தில் அந் த ஏரியில் இருந்து பவளிே் ேட்ட
ேளேளக்கும் சூரியன் ... தத்தி... தத்தி... வான் கூளரயில் ஏறி பூமிக்கு பவளிச்சத்ளதயும் ,
இதமான உஷ்ணத்ளதயும் பகாடுத்துக் பகாண்பட ேயணித்துக் பகாண்டிருந்தது.
சந்திரனும் , சூரியனும் எே் ேடி எங் கிருந் து புறே் ேடு கின் றனர் என் ேளத கண்கூடாக
கண்டுவிட்ட டார்சானியா, மனம் நிளறந்த மகிழ் சசி
் பயாடு அந்த ஏரித்தண்ணீளர
அள் ளி அள் ளி குடித்துவிட்டு, ஏரியில் முங் கி முங் கி நீ ராடினான் . இந்த பதய் வீகங் கள் ,
நீ ராடிய ஓளடயில் குளிக்கும் ோக்கியம் டார்சானியாவுக்கு கிளடத்ததன் ேயனாக,
அவன் ஒரு அரசனுக்பக உரிய கம் பீரத்துடன் உருமாறினான் . தன் உடல் வலிளம
மிகுந்துள் ளளத அவனால் உணர முடிந்தது.
அங் பக இருந் த மரத்தின் ஒரு கிளளளய பிடித்து இழுக்க, ஓ! உடபன அந்த மரபம
அே் ேடிபய பவபராடு சாய் ந்து விழுந் து விட்டது. விழும் பவகத்தில் அடிமரம் இரண்டாக
பிளக்க... அதனுள் மிக ேளேளே் ோன ஒரு பகடயம் . அதன் ேளேளே் பில் பதரிந்த
முகத்ளதக் கண்டு பிரமித்துே் போய் நிற் ளகயில் , ""இது நீ தான் ... இது நீ தான் ,'' என் றது
ஒரு குரல் .
அங் பக ோர்த்தபோது கூரிய வாளுடன் , பேரிய தளலகவசத்துடன் ேளேளக்கும் அழகிய
உளடயுடன் ஒரு மாவீரன் . அரசர் மட்டுபம ஏறக்கூடிய தகுதி பேற் ற அழகிய குதிளர
ஒன் று அவன் அருகில் ...!!!
ேளேளக்கும் புதிய உளடகள் அணிந் து பகாண்டு, தளலகவசத்ளதயும் அணிந்து, கூரிய
வாளள ளகயில் எடுத்துக்பகாண்டு புறே் ேட்டான் . அந்த பதவளதயின் இருே் பிடத்ளத
அளடந்தான் . இருவரும் மகிழ் பவாடு சந்தித்தனர்.
""பதவளதபய! நீ பசய் திருக்கும் இந் த உதவிளய என் உயிர் உள் ளவளர மறக்க
மாட்படன் !'' என் றான் டார்சானியா.
""டார்சானியா! நீ அதீத புத்திசாலி. நீ இந்த மளல ஏற மட்டுபம நான் உதவிபனன் .
மற் றபதல் லாம் நீ பய பசய் ததுதான் ,'' என் றது பதவளத.
""டார்சானியா! உனக்கு ஒபர ஒரு பவண்டுபகாள் ... உன் னுளடய பதகேலத்ளத ளவத்து
ஏளழ, எளியவர்களுக்கு நன் ளம பசய் ய பவண்டும் . அன் ளே பகாடுத்து அன் ளே பேறு!''
என் றது.
""அே் ேடிபய பசய் பவன் !'' என் று பசால் லி பதவளதயின் கால் களில் விழுந்து வணங் கி
விளடபேற் றான் டார்சானியா.
ஊர் திரும் பும் வழிபயல் லாம் அவன் ேலவித வீர தீர பசயல் களள பசய் து பகாண்பட
வருகின் ற விவரத்ளத பகட்ட மன் னர், ேரேரே் ோக மாற் றுளட அணிந்து தளலயில்
கிரீடம் மின் ன தன் அந்தரங் க உதவியாளர்களுடன் அந்த வீரளன எதிர்பகாண்டு
அளழத்து வர புறே் ேட்டான் .
"அே் ேே் ோ... இதுவளர இவளனே் போன் ற ஒரு பதய் வீக மன் மத பசாரூேளன நான்
கண்டபத இல் ளல. இவன் தான் என் மாே் பிள் ளள' என மனதிற் குள் பசால் லிக் பகாண்பட
அந்த வீரளன அணுகியவன் , ""வீரபன வரபவண்டும் ... வரபவண்டும் ... உங் களள என் இரு
கரங் களாலும் அளணத்து ஆரத்தழுவ என் உள் ளம் துடிக்கிறது. ஆனால் , அதற் கு
பதய் வத்தின் இளசவு இல் ளல போலும் . பசன் ற வாரம் என் நாட்ளட ளகே் ேற் ற வந்த
அந்த பகாடூர நயவஞ் சக அரசனுடன் நான் போர் புரிந்து பகாண்டிருக்ளகயில் , மிக
நயவஞ் சகமாக என் ளககள் இரண்ளடயும் துண்டித்து விட்டான் . ஆயினும் , என் திறளம
மிக்க அரசளவ ளவத்தியர்களால் நான் மீண்டும் பூரண குணமளடந்து விடுபவன் ...
அே் புறம் என் ன? மிகே் பேருமிதத்துடன் என் மருமகன் என் ற உரிளமயில் உங் களள
ஆரத்தழுவி என் பநஞ் பசாடு அளணத்துக் பகாள் பவன் !'' என் று கூறி, தன்
அரண்மளனக்கு அளழத்துச் பசன் றான் .
இதற் குள் அரசகுமாரிக்கு பசய் தி எட்டிவிட, திளரச்சீளல பின் னிலிருந்து அவளன
கவனித்தவள் , "ஓ! இவர் எனக்காகபவ பிறந்தவர். என் ன கம் பீரம் ... என் ன வீரம் பசாட்டும்
முகம் ...' என் று பசால் லி பசால் லி மாய் ந் து போனாள் .
மன் னன் அந்த வீரளன தன் அருகில் இருக்கும் இருக்ளகயில் அமர்த்திக் பகாண்டான் .
அதற் குள் அரசகுமாரிபய ஒரு பேரிய பவள் ளித்தட்டில் பேரிய பேரிய பகாே் ளேகளில்
குளிர்ோனமும் , ருசியான தின் ேண்டங் களளயும் தாபன சுமந் து வந் து, அந் த வீரன் முன்
ளவத்து கரம் குவித்து, தன் ளனத் தாபன அறிமுகம் பசய் து பகாண்டு, அவன்
கால் களளத் பதாட்டு வணங் கினாள் .
அங் பக கூடியிருந்தவர் களுக்கு ஒபர அதிர்ச்சி. இந்த அகம் ோவக்காரிக்கு இத்தளன
ேரிவும் , ேண்பும் எங் கிருந்து வந்தது என் று எல் லாரும் ஆச்சரியே் ேட்டனர்.
ஓ! என் பூர்வ பென் மத்து புண்ணியம் . நான் என் மனதில் உருவகே் ேடுத்தி மகிழ் ந்த என்
ஒே் ேற் ற கணவர் எனக்குக் கிளடத்து விட்டார் என் று புளகிதம் அளடந்த இளவரசி,
தன் ளன மறந்து ளவத்த கண் வாங் காமல் அவளனபய பவறித்துக் பகாண்டிருக்க...
இவளன என் மருமகனாக்கிக் பகாண்டால் , அே் புறம் இவன் வீரத்தால் அண்ளட
நாடுகளள பயல் லாம் ளகே் ேற் றி என் சாம் ராெ் ஜி யத்ளத விரிவுேடுத்திக்பகாள் ளலாம் .
என் பசல் வம் , என் புகழ் வானளாவ உயர்ந்து நிற் குமல் லவா? கற் ேளன கடலாய் விரிந் து
பகாண்பட போனது. அவர், வருங் கால மருமகனிடம் , ""நீ ங் கள் எங் கிருந்து வருகிறீர்.
இந்த ேயணத்தின் பநாக்கம் என் ன? தங் களின் பேற் பறார் எங் கிருக் கின் றனர்.
அவர்களள சந்திக்க நான் மிகவும் ஆவலாக இருக்கிபறன் ,'' என் றான் மன் னன் .
""என் னே் ோ இது. அவர் மிகவும் களளே் ோக இருக்கிறார். அவரிடம் போய் பகள் வி பமல்
பகள் வி பகட்டு குளடவது என் ன நியாயம் ?'' என் று, பகாேமாக அே் ோவிடம் கத்திவிட்டு,
அருகிலிருந்த மயில் பீலி விசிறியால் பமதுவாக அவனுக்கு விசிறத்துவங் கினாள் ,
அடக்கத்தின் பமாத்த உருவமான அரசகுமாரி.
""அபடயே் ோ! உன் புருஷனிடம் நான் மனம் விட்டு பேசலாம் என் றால் , அதற் குள் உனக்கு
இத்தளன பகாேமா? உன் கழுத்தில் தாலி ஏறிவிட்டால் அே் புறம் என் பசல் ல
மாே் பிள் ளளயிடம் ஒரு சின் ன வார்த்ளத பேச பவண்டுபமன் றாலும் உன் சம் மதம்
பவண்டும் போலிருக்கிறபத...'' ஏபதா பேரிய ஹாஸியத்ளத பசால் லிவிட்டளதே் போல்
பேரிதாக சிரித்தான் அந்த குள் ளநரி.
""நீ ங் கள் பசால் லுங் கள் மாே் பிள் ளள... நீ ங் கள் எந்த நாடு நகரங் களளபயல் லாம் கடந் து
வந்தீர்கள் ?''
""நான் சந்திரனும் , சூரியனும் உதிக்கும் இடத்திற் குச் பசன் பறன் . சூரியனும் , சந்திரனும்
அந்த அழகிய மளலளய அடுத்த ஏரியில் குளிக்கும் அழளகக் கண்படன் .
அந்த நிமிடத்ளத என் னபவன் ேது... குளித்து எழுந்தவுடன் உடம் பேல் லாம் ஒரு
புத்துணர்ச்சி. உடல் வலிளமயுடன் , மனவலிளமயும் கூடிவிட, சூரிய, சந்திர இருவரின்
பதெஸ்ஸும் என் னுள் ஒட்டிக்பகாண்டு விட்டது,'' என் றான் .

சந்திரன் குளித்து தன் ேவனிளய துவங் கி

ஆகாயவீதியில் நளடே் ேயணம் பசய் து
முடிக்கும் தறுவாயில் , சூரியன் அந்த
ஏரியில் முங் கி குளித்து தன் இளம் காளல
கதிர்களுடன் தன் ேவனிளய காண்ேது,
பேறுதற் கு அரிய ோக்கியம் . சூரியன்
குளித்த ஏரியில் நானும் குளித்பதன் . ஓ!
அந்த நிமிடத்ளத என் னபவன் ேது.
குளித்து எழுந்தவுடன் , உடம் பேல் லாம்
ஒரு புத்துணர்ச்சி. உடல் வலிளமயுடன் ,
மனவலிளமயும் கூடிவிட, சூரிய, சந்திர
இருவரின் பதெஸ்ஸும் என் னுள்
ஒட்டிக்பகாண்டு விட்டது.
மன் னன் மனதில் மின் னல் !
அன் று நான் அனுே் பிய அடிளமயல் லவா இவன் ! இே் போது உருமாறி, உடல் மாறி
காண்ேவர் மயங் கும் ஆண் அழகனாக மாறி இருே் ேதற் கு காரணம் நான் அல் லவா?
இே் போது இவன் யார் என் று புரிந் தும் , அதளன பவளிகாட்டிக் பகாள் ளவில் ளல.
""சரி... எனக்கு இட்ட ேணிகளள நான் பசவ் வபன முடித்துவிட்படன் . இனி நான் ஒரு
சுதந்திர மனிதன் ஆகிட்படனல் லவா? அன் று நீ பசய் த சத்தியத்தின் ேடி நான்
சுதந்திரமாக பவளிபயறுகிபறன் ,'' என் று புறே் ேட ஆயத்தமானான் டார்சானியா.
""இல் ளல... இல் ளல.... நான் அே் ேடி பசால் லபவ இல் ளல. நீ உடபன என் மகளள
திருமணம் பசய் து பகாண்டால் தான் , உனக்கு விடுதளல பகாடுே் பேன் ,'' என் றான் .
""ஓ! அே் ேடியா? அன் று என் ளன உன் அடிளமயாக்கி, அே் ோவும் , மகளும் என் ளன
எத்தளன பகாரமாக பகவலே் ேடுத்தினீர ்கள் ? இன் று நான் கடவுளின் ஆசியால் உருமாறி
கம் பீரமாக திரும் பியதும் , அகம் ோவத்தின் பமாத்த உருவான உன் அருளம மகளள, என்
தளலயில் கட்டே் ோர்க்கிறாயா... அது ஒரு நாளும் நடக்காது. உன் எண்ணம் எனக்கு
நன் றாகே் புரிகிறது... உன் அடிளம அல் ல நான் ...'' என் று ேதிலடி பகாடுத்து
கிளம் பினான் .
""படய் ! இந் த அற் ேே் ேயளல கட்டி ளவத்து அடித்து பநாறுக்குங் கள் ,'' என் று
உத்தரவிட்டார் மன் னர்.
தன் ளன பநருங் கி வந்த காவலர்களள அே் ேடிபய தூக்கி சுழற் றி, கீபழ அடித்து,
தளரயில் பமாதினான் டார்சானியா. இந் த காட்சிளயக் கண்ட மன் னர் அே் ேடிபய
ேயத்தால் நடுநடுங் கி தே் பித்பதன் , பிளழத்பதன் என் று பவளிபய ஓட ஆரம் பித்தான் .
இந்த ரகளளகள் அளனத்ளதயும் கவனித்துக் பகாண்டிருந்த கூட்டம் , ""அந் த
பகாடுங் பகாலளன விடாதீர்கள் ,'' என் று ஆபவச குரல் எழுே் பி, அவளன பின்
பதாடர்ந்தது.
அரசகுருவாகிய சர்பேஸ்வரளர அணுகிய டார்சானியா தன் பிறே் பின் ரகசியம்
அளனத்ளதயும் கூறினான் .
பமன் ளமயாக முறுவலித்தவர்...
அவளன ஆரத் தழுவி... ""எனக்கு அளனத்தும் பதரியும் . உன் பேற் பறாரும் ,
சபகாதரர்களும் உன் வருளகக்காக மிக ஆவபலாடு, "சாத்வீக் வனத்தில் ' காத்துக்
பகாண்டிருக்கின் றனர். நான் உடபன புறே் ேட பவண்டும் . நம் முடன் என் ஒபர மகளும் ,
உன் வருங் கால மளனவியுமான சாத்வினி வருகிறாள் . எனக்கு மிக நம் ேகமான
மந்திரிகளிடம் இந்த ராெ் ஜியத்தின் போறுே் ளே ஒே் ேளடத்துவிட்டு, உடபன
கிளம் ேலாம் ... அவர்களுக்கு பதரியும் அந்த அரசனுக்கும் ... அவனின் இதயமற் ற
மகளுக்கும் எந் த விதமான தண்டளன பகாடுே் ேபதன் று...'' பசால் லிவிட்டு, தன் மகள்
மற் றும் முக்கிய அதிகாரிகளுடன் புறே் ேட்டார்.
""நாங் கள் திரும் பி வர ேத்து நாட்களாகலாம் . திரும் பும் போது நம் வருங் கால அரசளர
வரபவற் க விமரிளசயாக ஏற் ோடுகள் பசய் து ளவக்க பவண்டும் . அடுத்து
பகாலாகலமான முடிசூட்டுவிழாவும் , திருமணமும் தான் . உங் கள் யாவருக்கும் சம் மதம்
தாபன?'' என் றார்.
""சம் மதமா என் ன வார்த்ளத பசால் கிறீர்கள் . இளதே் போன் ற அற் புதவார்த்ளதகளள
பகட்க நாங் கள் என் ன ோக்கியம் பசய் திருக்க பவண்டும் . இபதா இந்த உன் னதமான
பநரத்திபலபய எங் கள் பகாலாகலத்ளத துவங் கி விடுகிபறாம் ,'' என் றது கூட்டம் .
டார்சானியா தன் தாய் நலீமாளவ ோர்க்க பசன் றான் .
வனத்தில் , நலீமாவும் மற் ற இரண்டு பிள் ளளகளும் , டார்சானியாவின் வருளகக்காக
காத்திருந்தனர்.
அே் போது அசரீரியாக ஒரு குரல் ... இவ் வுலகின் மறுபகாடியில் எந்த மனித ஜீவனாலும்
பசன் று அளடய முடியாத மிகவும் சக்தி வாய் ந்த புனித நீ ர் ஓளட அது. சந்திரன்
வானத்தில் தன் ேவனிளய துவங் கு முன் , இந் நீபராளடயில் தான் குளித்து எழுவார். அபத
போல் சூரியனும் , சந்திரன் மயங் கியவுடன் , தன் ேவனிளய துவங் கு முன்
இந்நீபராளடயில் தான் குளித்து விட்டு தன் ேயணத்ளத துவங் குவார். இரண்டு
பதய் வீகங் களும் நீ ராடிய ஓளடயில் குளிக்கும் ோக்கியம் டார்சானியாவிற் கு
கிளடத்ததின் ேயனாக, அவன் ஒரு அரசனுக்பக உரிய கம் பீரத்துடன் உருமாறி விட்டான் .
சூரியனின் ஒளியும் , சந்திரனின் தன் ளமயும் இே் போது அவனிடம் ஒன் றிவிட்டதால் ,
அவன் ஒரு பதவ புருஷன் . அவன் சாத்வீக் வனத்தில் வந்துதான் உருமாறபவண்டும்
என் ற அவசியம் இல் ளல. சந்திரன் தன் உளமார்ந்த ஆசியுடன் டார்சானியாவுக்கு ஒரு
உளடவாளள ேரிசளிக்க... சூரியன் தன் ேவனிவரும் பதரிலிருந்து ஒரு ஒே் ேற் ற உயர்ரக
குதிளர ஒன் ளற தன் ஆசியுடன் அவனுக்கு அளித்திருந்தான் . இபதா தன்
பேற் பறாளரயும் , சபகாதரர்களளயும் மற் றும் தன் உற் றார், உறவினர்கள்
அளனவளரயும் சந்திக்கும் போருட்டு அவன் சாத்வீக் வனம் பநாக்கி தன் ேயணத்ளத
துவங் கி விட்டான் .
நலீமா! ஒே் ேற் ற புண்ணியவதிபய! சீக்கிரம் நீ உடபன பவள் வித் தீ வளர்த்து உன் மற் ற
இரு குழந் ளதகளளயும் உருமாறச் பசய் . டார்சானியா சாத்வீக் வனத்ளத பதாடுமுன்
இந்த அதிசயம் நடந் து விட பவண்டும் .
உம் சீக்கிரம் ... அசரீரியின் சத்தம் பகட்டு வனத்திலிருந்பதார் அளனவரும் பசயலில்
இறங் க... பூரண போலிவுடன் இளவரசர் களாக மாறிய இரண்டு பிள் ளளகளும் ,
பேற் பறாளர வணங் கி எழும் அந் த உன் னத பநரத்தில் , "அம் மா' என் று குரல் எழுே் பிக்
பகாண்பட உள் பள நுளழந் தான் டார்சானியா.
நலீமா நீ ர்மல் கும் கண்களுடன் தன் மகளன ஓடிவந்து முத்தமளழ போழிந்து
ஆரத்தழுவினாள் . பிரிந்தவர் கூடினால் மகிழ் ச்சிக்கு ேஞ் சமா என் ன? ஆண்
அழகர்களாக மூன் று சபகாதரர்களும் உருமாறிய விந் ளதளய எே் ேடி விவரிே் ேது.
மூன் று நாட்டு மன் னர்களும் ஒருவருக்பகாருவர் அறிமுகே் ேடுத்திக் பகாள் ள சாத்வீக்
வனபம திருவிழாக்பகாலம் பூண்டது.
நாள் தவறாமல் மூன் று பவளளயும் போங் கலிட்டு மிக தடபுடலாக பூளெகள் நடந்தன.
அந்த பிரம் மபுத்திரா களரபய, ஒரு பிரம் மபலாகமாக மாறிவிட்டது எனலாம் . கச்சார்
மிக்சார் மளலொதி மக்கள் கூட்டம் தவிர, ேல ஊர்களிலிருந் தும் திருமணத்ளதக் காண
மக்கள் கூட்டம் கூடியது. நாள் தவறாமல் இரவு பநரங் களில் அளனவரும் ஒன் று கூடி
ஆயிரக்கணக்கான அகல் தீேகங் கள் ஏற் றி, மணமக்களின் இனிய வாழ் விற் காக...
அவர்களின் வம் சம் பசழிக்க என் று, விதவிதமாக ோட்டுே் ோடி தீேகங் களள
பிரம் மபுத்திராவில் மிதக்கவிட, ஓ! வானத்து நட்சத்திரக்கூட்டம் அட என் னடா இது...
பிரம் மபுத்திரா நதியில் நம் ளம மிஞ் சிய அளவில் நட்சத்திரங் கள் கண் சிமிட்டுகின் றன
என் று வியந்தன!
முற் றும் .