You are on page 1of 10

7.

Kıyı Mühendisliği Sempozyumu - 411 -

TÜRKİYE DENİZLERİ DALGA İKLİM MODELİ VE UZUN


DÖNEM DALGA İKLİM ANALİZİ

Yalçın Yüksel, Esin Çevik, Burak Aydoğan, Anıl Arı,


K. Emre Saraçoğlu, Remziye Alpli, Burak Bekar
Yıldız Teknik Üniversitesi, İnşaat Müh. Bölümü,
Hidrolik ve Kıy-Liman Müh. Lab. İstanbul

Özet
Kıyı bölgelerini etkileyen rüzgar ve dalgaların genel özelliklerini belirten rüzgar ve dalga
ikliminin ortaya konması kıyı mühendisliğinin çalışma alanları için oldukça önemlidir.
Yeterince uzun dönemli dalga kayıtlarının mevcut olmadığı durumlarda rüzgar ile dalga
arasındaki etkileşim mekanizması dikkate alınarak, ölçülmüş rüzgar verilerinden dalga iklimi
belirlenebilmektedir. Bu çalışmada, Türkiye denizleri için rüzgar ve derin deniz dalga iklimi
arasındaki ilişki sayısal olarak modellenerek elde edilmiştir ve bu denizlere ait belirgin dalga
yüksekliği ile ortalama dalga periyodu arasındaki ilişki verilmiştir.

Modelling of Wave Climate and Long Term Wave Analyses for Turkish
Coasts
Abstract
The Hydrodynamic impact of sea waves on coastal regions is one of the significant subjects of
coastal engineering in which waves parameters are the main factors to be considered in the
case of planning and construction of coastal and offshore structures. Under circumstances in
which the long-term wave data were not available, the desigation of wave climate is posible by
using the wind data. In this study, The wind and offshore wave climate was determined for
the Seas surrounded Turkey with the utilization of wind the data and the relations between
significant wave heights and mean wave periods.
Anahtar Kelimeler: Dalga Modeli, Dalga Dikliği, Türkiye Denizleri

1. Giriş
Karaların denizlerle buluştuğu bölgeler dalga, akıntı ve fırtına gibi çevresel etkilerin tesirinde
kalırlar. Kıyı bölgeleri, dünyanın hava-deniz-kara kütlelerinin kesiştiği alanlardır. Çevresel
etkilerin kara ile yaptığı bu karmaşık etkileşim kıyı hidrolik sistemini oluşturmaktadır. Kıyı
hidroliğinin temel konusu ise dalgalardır.
- 412 - 7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu

Dalgalar ise rüzgar enerjisinin su yüzeyine geçmesiyle su yüzeyinde meydana gelen salınımlar
olarak kısaca tariflenebilir. Oluşan bu dalgalara rüzgar dalgaları adı verilir. Dalgalar oluşum
nedenlerine göre, rüzgar dalgası, ölü deniz dalgası, surf salınımı, seiche, çalkantı, tsunami,
gel-git ve fırtına kabarması olarak sınıflandırılmaktadırlar. Ancak kıyı yapılarının tasarımı,
planlanması vb. aşamalarda rüzgar dalgalarının mekaniği kıyı ve liman mühendisliğinin
hidroliği açısından çok büyük önem arz etmektedir.
Bir kıyı bölgesini etkileyen rüzgar ve dalgaların genel özelliklerini belirten rüzgar ve dalga
ikliminin ortaya konması hemen hemen tüm kıyı ve deniz etkinlikleri için temel bir unsurdur
(Özhan ve Abdallah, 1999). Ancak rüzgar ve derin deniz dalga ikliminin belirlenmesi oldukça
zahmetli ve maliyetli bir iştir. Bu nedenden dolayı Türkiye gibi üç tarafı denizlerle çevrili
bölgelerde özellikle dalga iklimini belirlemek oldukça maliyetli bir çalışma olacaktır. Ancak
dalga ikliminin de sağlıklı olarak elde edilebilmesi uzun dönemli dalga ölçümüne gereksinim
duymaktadır. Türkiye kıyıları göz önünde bulundurulduğunda bu çok uzun kıyı alanı için
uzun dönemli dalga ölçümlerine sadece belirli bölgeler için mevcuttur. Uzun dönemli dalga
ölçümlerinin mevcut olmadığı kıyı alanlarında ise ölçümü dalga ölçümlerine nazaran daha
kolay olan rüzgar verileri kullanılarak gelişmiş bilgisayar programları yardımıyla dalga
parametrelerine ulaşmak mümkündür. Yapılan bu çalışmada da bu amaçlanmıştır. Yapılan
çalışmanın daha iyi anlaşılabilmesi için çalışmaya ilişkin akış diyagramı Şekil 1’de verilmiştir.

Şekil 1 Akış diyagramı

Yapılan uzun dönem dalga istatistiği çalışmalarının sonuçları kullanılarak, Kamphuis (2010)
tarafından tanımlanan belirgin dalga yüksekliği ile ortalama dalga periyodu sonuçları
arasındaki ilişkiye yönelik yöntem kullanılarak Karadeniz, Marmara, Ege ve Akdeniz’e ait
dalga dikliği bağıntıları belirlenmiştir.

2. Türkiye Denizleri Dalga İklim Model Analizi


Sayısal dalga modellerinde yüzey dalgalarının tanımlaması istatistiksel bir tanımlama
gerektiren çok sayıda düzensiz elemana sahiptir. Dalga alanını belirleyen istatistiksel
parametreler belirli bir konumdaki ve belirli bir zamandaki koşulları karakterize etmektedir.
Dalgaların etkili bir şekilde değiştiği bir modelde dalgadaki değişimi belirleyebilmek için ağ
boyutlarının (zaman adımı ve konum) yeterince küçük seçilmesi gerekmektedir.
7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu - 413 -

Dalga alanının tanımlanmasında en çok kullanılan ifade hem frekans hem de yönün dikkate
alındığı dalga-yoğunluk spektrumudur ve E  f ,  ile gösterilmektedir. Burada f frekansı. 
ise yayılma yönünü göstermektedir. Bu gösterim. E  f ,  spektral bileşenleri ile ilgili dalga
fiziği hakkında bilinenlerin nasıl yorumlanacağının zaten bilinmesinden dolayı kullanışlı
olmaktadır. Bütün bileşenler çok iyi anlaşılmış bir teoriye sahip sinüzoidal dalga olarak
düşünülebilmektedir. Spektrum kullanılarak operasyonel bir dalga modelinden beklenen bir
çok parametre (belirgin dalga yüksekliği. frekans spektrumu. pik frekans. yönsel spektrum.
hakim dalga yönü vb.) hakkında fikir sahibi olunabilmektedir.
Bütün modeller bu tanımlamayı kullanmayabilirler. Daha basit modeller. genellikle doğrudan
rüzgardan tanımlanan yönsel karakteristikler ile belirgin dalga yüksekliği ya da frekans
spektrumunun tahminine dayanmaktadırlar.
Bilgisayar modelleri için en genel formülasyon. zaman ve konumda yüzey ağırlık dalgalarının
gelişimini tanımlayan spektrumun enerji-denge denklemi aşağıdaki gibidir.

E
   c g E   St  Sin  Snl  Sds (1)
t
burada; E  E  f , , x, t  yayılma yönüne (  ) ve frekansa (f) bağlı olarak iki boyutlu yönsel dalga
spektrumu (yüzey değişim spektrumu), c g  c g  f ,   derin deniz dalga grup hızıdır, St :net
kaynak fonksiyonudur ve şu üç terimi içermektedir: Sin : rüzgardan alınan enerji, Snl : dalga-
dalga etkileşimi ile lineer olmayan enerji transferi, Sds : enerji kaybı.
Rüzgar verisi olarak Londra kaynaklı ECMWF (European Center for Medium-Range Weather
Forecasts) Era Analiz verileri temin edilmiş ve Türkiye Denizleri için rüzgar gülleri
çizdirilmiştir. Modelleme aşamasında ise 3. nesil dalga modeli olan Mike 21 SW bilgisayar
programında bu rüzgar verileri girdi olarak kullanılmıştır. Karadeniz kıyılarında Gelendhzik,
Hopa, Sinop, Filyos ve Karaburun, Marmara Denizi kıyılarında ise sadece Ambarlı, Ege Denizi
kıyılarında Bozcada, Akdeniz kıyılarında ise Dalaman ve Alanya ölçüm istasyonundan elde
edilen dalga parametreleri kullanılarak model kalibrasyonları gerçekleştirilmiştir.
Kalibrasyon aşamasının ardından, 12 yıllık dönem için (1996-2008 yılları) model çalışmaları
tamamlanmıştır. Model sonuçları kullanılarak, dalga gülleri, belirgin dalga yüksekliği-
ortalama dalga periyodu grafikleri, derin deniz belirgin dalga yüksekliği eklenik aşılma
olasılığı dağılımları ve denklemleri ile derin deniz en büyük belirgin dalga yüksekliği
istatistikleri elde edilmiştir. Bu sonuçlar Türkiye Kıyıları için Rüzgar ve Derin Deniz Dalga
Atlasıyla (Özhan ve Abdallah, 1999) karşılaştırılmıştır. Yukarıda bahsedilen tüm sonuçlar
Dalga Atlası’nda tanımlanan istasyonlarda elde edilmiştir.
Dalga modellemesinde kullanılan MIKE 21 SW yazılımında girdi olarak model parametreleri
dışında tüm Karadeniz’in batimetresi ve atmosferik basınç ile rüzgar alanı girilmiştir.
Batimetri için Deniz Kuvvetleri Komutanlığı SHOD dairesi komutanlığının ürettiği haritalar
sayısallaştırılarak kullanılmıştır. Rüzgar ve atmosferik basınç alanına ait veriler için Londra
kaynaklı ECMWF (European Center For Medium-Range Weather Forecasts) kullanılmıştır.
ECMWF, çok sayıda ölçüm istasyonundan elde edilen verileri kullanarak farklı atmosfer
modellerinin kalibrasyonu ve analizleri yardımıyla atmosferik basınç ve rüzgar alanlarını
belirlemektedir. Bu çalışma için 0.1º x0.1º çözünürlükte, 1976-2002 arasında 40 yıllık zaman
süresine ait rüzgar ve atmosferik basınç alan verileri ile 1989-2008 arasında 19 yıllık zaman
süresine ait sırasıyla ERA Analiz ile ERA Forecast rüzgar ve atmosferik basınç alan verileri
analiz edilmiştir. Ancak bu çalışmada ECMWF’in gelişmiş ve yeni modeli olan ayrıca ölçümlere
dayanan ERA Analiz verileri kullanılmıştır.
ERA Analiz modelinden elde edilen 6 saat aralıklı rüzgar verileri analiz edilerek, Özhan ve
Abdallah (1999) tarafından Dalga Atlasında tanımlanan tüm istasyonlar için ayrı ayrı rüzgar
gülleri elde edilmiştir.
Koşturulan olan modele ait sayısal ağın belirlenmesi amacıyla farklı ağ yapıları denenmiş ve
- 414 - 7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu

kalibrasyon aşamasında kullanılmıştır. Sayısal modelin kalibrasyonu aşamasında farklı


sayısal şemalar dikkate alınmıştır. Bu şemalarda ölçüm yapılan her bölge için tüm
istasyonların verileri göz önüne alınmış ve ayrıca sayısal modelin girdi parametrelerinden olan
taban sürtünmesini, kırılma ve köpüklenmeyi tanımlayan 5 parametre dikkate alınmıştır. Bu
parametreler farklı ağ yapıları ile birlikte göz önüne alınmıştır. Ancak yapılan çalışmalar
modelin köpüklenme parametresine hassas olduğunu göstermiştir.

Şekil 2 Karadeniz dalga ölçüm istasyonları

Şekil 3 Marmara dalga ölçüm istasyonları

Şekil 4 Ege ve Akdeniz dalga ölçüm istasyonları


7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu - 415 -

Modelin kalibrasyonu için Karadeniz’de 5 istasyon (Şekil 2), Marmara denizi’nde 1 istasyon
(Şekil 3), Ege ve Akdeniz’de 3 İstasyon’da (Şekil 4) yapılan dalga ölçümleri dikkate alınmıştır.
Türkiye denizlerinin dalga alanlarının modellenmesi için Karadeniz, Marmara denizi ve Ege-
Akdeniz bölgeleri ayrı ayrı dikkate alınrak sayısal model alanları oluşturulmuştur (Şekil 5, 6
ve 7).

Şekil 5 Karadeniz sayısal hesap ağı

Şekil 6 Marmara Denizi sayısal hesap ağı

Şekil 7 Ege ve Akdeniz sayısal hesap ağı


- 416 - 7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu

Sayısal ağın kalibrasyonunda model parametrelerinin kalibrasyonunun yanısıra model ağının


model stabilitesi ve doğruluğuna olan etkisi araştırılmış ve yeterli doğruluğa ulaşılan sayısal
ağlar modelin koşturulmasında kullanılmıştır. Modelin stabilitesi üzerinde hassas olan
kalibrasyon parametrelerinin aldığı değerler Tablo 1”’de özetlenmiştir.

Tablo 1 Kalibrasyon Parametreleri


Kalibrasyon Parametreleri Bölgeler
Karadeniz Marmara Ege Akdeniz
Taban Sürtünmesi (Nikuradse) 0.04 0.04 0.04
Kırılma α 1.0 1.0 1.0
Parametreleri
γ 0.8 0.8 0.8
Köpüklenme Cds 0.5 3.0 1.5
Parametreleri
δ 0.5 0.5 0.5

Modelin koşturulmasından sonra Türkiye denizlerinde farklı koordinatlardaki dalga


parametreleri belirlenmiştir. Bunlar maksimum, belirgin dalga yükseklikleri, belirgin, pik,
ortalama dalga periyotları gibidir. Dikkate alınan koordinatlar karşılaştırma kolaylığı
açısından “Dalga Atlası”nın (Özhan ve Abdallah, 1999) tanımlamış olduğu koordinatlrla aynı
seçilmiştir. Bu konumlar Karadeniz, Marmara denizi ve Ege Akdeniz için sırasıyla Şekil 8, 9 ve
10’da gösterilmiştir.

Şekil 8 Karadeniz dalga iklimi hesaplama konumları


7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu - 417 -

Şekil 9 Marmara denizi dalga iklimi hesaplama konumları

Şekil 10 Ege ve Akdeniz dalga iklimi hesaplama konumları

Model sonuçlarının Dalga Atlası ile karşılaştırılması rüzgar ve dalga iklimi dikkate alınarak
yapılmıştır. Sonuçlar genelde Karadeniz için yeterince uyumlu görülmesine karşın Marmar ve
Ege Akdeniz için farklılıklar gözlemlenmiştir. Çünkü Dalga Atlası, Türkiye denizleri’nin dalga alanlarının
modellenmesinde yeteri ağ hassasiyetine sahip olmayan ECMWF verilerini kullanmıştır. Ancak bu çalışmada,
0.1°×0.1° ağ aralıkları ile ECMWF’in ERA modeline ait rüzgar ve basınç alanı kullanılmıştır. Ayrıca, Ege ve
Akdeniz’de sayısal model sonuçları ile Dalga Atlası (Özhan ve Abdallah) arasında çıkan farkın, Dalga Atlası için
yapılan modellemede Ege adalarının ve kıyı çizgisi geometresinin yeteri hassasiyette tanımlanamaması, benzeri
uyumsuzlukların Akdeniz’de de olması, bu uyumsuzlukların yine Atlas’ın model ağının daha kaba
oluşturulmasından kaynaklanmaktadır.
Modelden elde edilen dalga parametreleri için uzun dönem dalga istatistiği çalışmaları yapılmıştır. Belirgin dalga
yüksekliği ve ortalama dalga periyodu arasındaki ilişki Türkiye denizleri için elde edilmiştir. İlişkinin elde
edilmesinde Kamphuis (2010) tarafından tanımlanan yöntem kullanılmıştır. İlişkiler Karadeniz (58 istasyon verisi),
Marmara denizi (68 istasyon verisi), Ege denizi (43 istasyon verisi) ve Akdeniz (40 istasyon verisi) için ayrı ayrı
sırasıyla Şekil 11, 12, 13 ve 14’de gösterilmiştir. İlişkilerden elde edilen bağıntılar Tablo 2’de özetlenmiştir. Dalga
periyodu ve dalga yüksekliği arasındaki ilişkiden Kardeniz ve Akdenizde soluğanların etkisi açıkça
gözlemlenmiştir.
- 418 - 7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu

Şekil 11 Karadeniz dalga dikliği

Şekil 12 Marmara denizi dalga dikliği


7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu - 419 -

Şekil 13 Ege denizi dalga dikliği

Şekil 14 Akdeniz dalga dikliği


- 420 - 7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu

Tablo 2 Türkiye Denizleri Dalga Diklikleri

Bölge İlişki R2

Karadeniz Tm=4.513Hs0.3235 0.9553

Marmara Tm=3.521Hs0.3327 0.9621

Ege Tm=3.623Hs0.35 0.9426

Akdeniz Tm=4.473Hs0.3371 0.8991

3. Sonuçlar
Türkiye denizleri dalga iklimi için kurulan sayısal modelin kalibrasyonu için Karadeniz’de 5
istasyon’da, Marmara denizi’nde 1 istasyon’da, Ege ve Akdeniz’de 3 İstasyon’da yapılan dalga
ölçümleri dikkate alınmıştır.
Bu ölçümler, kurulan 3. nesil dalga modelinin (Mike 21 SW), kalibrasyon ile doğrulama
aşamasında kullanılmıştır. Kalibrasyon çalışmaları sonucunda, sayısal model sonuçları
üzerinde en etkin parametrenin köpüklenme parametresi olduğu belirlenmiştir.
Bu çalışmada yeteri doğruluk ta sonuçlar veren bir sayısal ağ ve yeteri sıklıkta veri ağı
kullanıldığından Dalga Atlası (Özhan ve Abdallah, 1999) ile karşılaştırıldığında daha doğru
sonuçlar verdiği belirlenmiştir.
Türkiye denizlerini karakterize eden dalga diklikleri Kradeniz ve Akdeniz için Tm=4.5Hs0.33
Marmara ve Ege denizleri için ise Tm=3.5Hs0.33 olduğu belirlenmiştir.

Kaynaklar
Alpli, R., 2011, “Ege Denizi-Akdeniz dalga Atlası ve Küresel iklim Değişiminin Dalga İklimine
Etkisi”, YTÜ, FBE YL Tezi.
Bekar, B., 2012, “Türkiye Denizleri Dalga Diklik Analizi”, YTÜ, FBE YL Tezi.
Kamphuis, J. W. (2010). Introduction to Coastal Engineering and Management, 2nd Edition,
World Scientific Publishing Co. Pte. Ltd.,ISBN-13 978-981-283-484-3, Singapore.
Özhan, E. Ve Abdallah, S., 1999, “Türkiye kıyıları için Rüzgar ve Derin Deniz Dalga Atlası”,
ODTÜ.
Saraçoğlu, K.E., 2011, “Karadeniz ile Marmara Denizi Dalga Modellemesi ve Analizi”, YTÜ,
FBE YL Tezi.

You might also like