Professional Documents
Culture Documents
Akkoorden zijn samenklanken van drie of meer verschillende tonen. In dit artikel gaan we het hebben over
akkoordsymbolen, d.i. de becijfering der akkoorden, en in in mindere mate over akkoord 'voicings', de ligging
der akkoorden, o.a. enge of wijde ligging, omkeringen, polychords, kwartenvoicings…
Kennis van akkoorden is belangrijk voor het ontwikkelen van het gehoor. Het horen van akkoorden is het
herkennen van de 'kleur' van een akkoord, en tevens het herkennen van de functie van een akkoord. Voor dit
herkennen is het nuttig eerst de onderlinge relaties tussen akkoorden te kennen. Dit wordt echter hier niet
behandeld, maar komt aan bod in het hoofdstuk over functionele harmonie.
Akkoorden worden genoteerd met letters en cijfers, bijvoorbeeld C7. Doorgaans worden Engelse termen
gebruikt, bijv. sus4 (suspended) i.p.v. voorhouding.
Voor alle akkoorden op C vertrekken we van de C majeurtoonladder. Akkoorden worden gevormd door een
opeenstapeling van tertsen. We spreken over drieklanken als het een akkoord van drie noten betreft.
Aangezien er nog steeds geen uniformiteit is in de schrijfwijze van de verschillende akkoorden worden hierna
de meest gebruikte symbolen gegeven.
Hieronder worden al deze drieklanken in grondligging en omkeringen gegeven. Op dezelfde wijze kan men nu
de akkoorden vormen op iedere andere grondnoot.
Daarnaast zijn er natuurlijk nog vierklanken. Hieronder zie je opnieuw een schema van de veel voorkomende
vierklanken en op één van de volgende pagina's vind je notenvoorbeelden.
Als je niet vertrouwd bent met vierklanken is dit overzicht waarschijnlijk vrij overweldigend. Maar je kan al
deze akkoorden terugbrengen naar vijf basissoorten (vetgedrukt). Elke soort heeft dan een of meer kruidige
alternatieven.