Professional Documents
Culture Documents
Ekonomiks ay isang sangay ng Agham Panlipunan na nag-aaral kung paano tutugunan ang tila
walang katapusang pangangailangan at kagustuhan ng tao gamit ang limitadong
pinagkukunang-yaman
Ang trade-off ay ang pagpili o pagsasakripisyo ng isang bagay kapalit ng ibang bagay. Mahalaga
ang trade-off, sapagkat sa pamamagitan nito ay maaaring masuri ang mga pagpipilian
sa pagbuo
Ang opportunity cost ay tumutukoy sa halaga ng bagay o nang best alternative na handang
ipagpalit sa bawat paggawa ng desisyon
incentives sa kung magbibigay ng karagdagang allowance ang mga magulang kapalit ng mas
mataas na marka na pagsisikapang makamit ng mag-aaral.
“Rational people think at the margin.” Ang ibig sabihin nito ay sinusuri ng isang indibidwal
ang karagdagang halaga, maging ito man ay gastos o pakinabang na makukuha mula sa
gagawing desisyon
N. Gregory Mankiw (1997) ang kakapusan bilang isang pamayanan na may limitadong
pinagkukunang-yaman na hindi kayang matugunan ang lahat ng produkto at serbisyo
na gusto at kailangan ng tao.
Production Possibilities Frontier (PPF). Ito ang paraan upang mapamahalaan ang limitadong
kalagayan ng pinagkukunang-yaman. Kung magiging episyente ang plano ng
produksiyon at ilalagay ito sa graph, maaaring makalikha ng isang kurba
“Theory of Human Motivation” ni Abraham Harold Maslow (1908-1970), ipinanukala niya ang
teorya ng ‘Herarkiya ng Pangangailangan.’
John Watson Howe, “There isn’t enough to go around.” Ito ang kasabihang sumasalamin sa
suliranin ng kakapusan. Ito rin ay naglalahad ng katotohanang limitado ang mga
pinagkukunang-yaman kung kaya’t kailangang gumawa ng tamang desisyon kung paano
gagamitin nang mahusay ang mga ito
Adam Smith sa kaniyang aklat na “An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of
Nations,” ang pangunahing layunin ng produksiyon ay ang pagkonsumo ng mga tao.
Ang mga salik na ginamit sa pagbuo ng produkto ay tinatawag na input. Sa atin halimbawa,
ang output ay ang mesa at silya. Ang mga input ay ang mga bagay na kinailangan upang
mabuo ang produkto. Ang mga input na kahoy, makinarya, kagamitan, at manggagawa
na ginamit sa pagbubuo ng produktong mesa o silya ay mga salik ng produksiyon.
May dalawang uri ang lakaspaggawa: ang mga manggagawang may kakayahang mental o silang
mga tinatawag na may white-collar job. Mas ginagamit ng manggagawang may
kakayahang mental ang kanilang isip kaysa sa lakas ng katawan sa paggawa. Halimbawa
ng mga ito ay ang mga doktor, abogado, inhinyero, at iba pa. Ang katawagang white collar
ay unang ipinakilala ni Upton Sinclair, isang Amerikanong manunulat noong 1919.
Ang isa pang uri ng lakas-paggawa ay ang mga manggagawang may kakayahang pisikal o silang
mga tinaguriang may blue collar job. Mas ginagamit naman nila ang lakas ng katawan
kaysa sa isip sa paggawa. Halimbawa nito ang mga karpintero, drayber, magsasaka, at
iba pa
Ang kapital ay tumutukoy sa kalakal na nakalilikha ng iba pang produkto. Mas magiging mabilis
ang paggawa kung may mga makinarya o kasangkapang gagamitin ang mga
manggagawa.
Ang pagsulong ng ekonomiya ng isang bansa ay hindi lamang nakadepende sa lupa at lakas-
paggawa. Ayon sa artikulo ni Edward F. Denison na may pamagat na “The Contribution
of Capital to Economic Growth” (1962), ang kapital ay isa sa mga salik sa pagtamo ng
pagsulong ng isang bansa.
Ang entrepreneur ang tagapag-ugnay ng naunang mga salik ng produksiyon upang makabuo
ng produkto at serbisyo. Siya rin ang nag-oorganisa, nagkokontrol at nakikipagsapalaran
sa mga desisyon sa mga bagay na makaaapekto sa produksiyon. Taglay ng isang
entrepreneur ang pag-iisip na maging malikhain, puno ng inobasyon at handa sa
pagbabago. Ayon kay Joseph Schumpeter, isang ekonomista ng ika-20 siglo,
napakahalaga ng inobasyon para sa isang entrepreneur. Ipinaliwanag niya na ang
inobasyon o patuloy na pagbabago ng entrepreneur sa kaniyang produkto at serbisyo ay
susi sa pagtamo ng pagsulong ng isang bansa.
Ang tubo o profit ay tumutukoy sa kita ng isang entrepreneur. Ito ay kita ng entrepreneur
matapos magtagumpay sa pakikipagsapalaran sa negosyo. Sinasabing hindi nakatitiyak
ang entrepreneur sa kaniyang tubo dahil hindi pa niya alam ang kahihinatnan ng
kaniyang pagnenegosyo.
Ceteris Paribus
Substitution effect
Income effect
Price Elasticity of Demand - Ito ang paraan na ginagamit upang masukat ang pagtugon at
kung gaano kalaki ang magiging pagtugon ng quantity demanded ng tao sa isang
produkto sa tuwing may pagbabago sa presyo nito. Nalalaman ang tugon ng mamimili sa
tuwing may pagbabago sa presyo ng mga produkto at serbisyo gamit ang formula na nasa
ibaba.
ɛd = %ΔQd
%ΔP
Kung saan:
ɛd = price elasticity of demand
%ΔQd = bahagdan ng pagbabago sa Qd
%ΔP= bahagdan sa pagbabago sa presyo
Elastic
%ΔQd > %ΔP
|ε| > 1
Ang demand ay masasabing price elastic kapag mas malaki ang naging bahagdan ng pagtugon
ng quantity demanded kaysa sa bahagdan ng pagbabago ng presyo. Sa maliit na
bahagdan ng pagbabago sa presyo, ang mga mamimili ay nagiging sensitibo sa pagbili.
Inelastic
|ε| < 1
price inelastic kapag mas maliit ang naging bahagdan ng pagbabago ng quantity demanded
kaysa sa bahagdan pagbabago ng presyo. Ipinahihiwatig nito na kahit malaki ang
bahagdan ng pagbabago sa presyo, ang mga mamimili ay hindi sensitibo sa pagbili.
Halimbawa, ang price elasticity of demand ay 0.5.
Perfectly elastic
|ε| = ∞
Nangangahulugan ito na anumang pagbabago sa presyo ay magdudulot ng infinite na pagbabago
sa quantity demanded. Ipinapakita rito na sa iisang presyo, ang demanded ay hindi
matanto o mabilang.
Supply produkto o serbisyo na handa at kayang ipagbili ng mga prodyuser sa iba’t ibang presyo
sa isang takdang panahon.
Batas ng Supply na mayroong direkta o positibong ugnayan ang presyo sa quantity supplied ng
isang produkto. Kapag tumataas ang presyo, tumataas din ang dami ng produkto o
serbisyo na handa at kayang ipagbili. Kapag bumababa ang presyo, bumababa rin ang
dami ng produkto o serbisyo na handa at kayang ipagbili (ceteris paribus).
supply schedule ay isang talaan na nagpapakita ng dami ng kaya at gustong ipagbili ng mga
prodyuser sa iba’t ibang presyo
Supply Curve
Kung saan:
Qs= dami ng supply
P = presyo
c = intercept (ang bilang ng Qs kung ang presyo ay 0)
d = slope = ΔQs
ΔP
Ang pagsukat kung gaano ang pagtugon ng prodyuser sa bahagdan ng pagbabago ng presyo ay
may kinalaman sa konsepto ng Price Elasticity of Supply
Ang price elasticity of supply ay ang paraan na ginagamit upang masukat ang magiging
pagtugon ng quantity supplied ng mga prodyuser sa tuwing may pagbabago sa presyo
nito.
ɛ s = %ΔQs
%ΔP
Ang bahagdan ng pagbabago sa quantity supplied (QS) o %ΔQs ang tumatayong dependent
variable, at ang bahagdan sa pagbabago sa presyo o %ΔP naman ang independent
variable. Ang price elasticity of supply (εs) ay palaging positibo dahil ang Qd ay may
direktang (direct) relasyon sa presyo. Hindi na gagamit pa ng absolute value sa price
elasticity of supply sapagkat ang sagot dito ay palagi nang positibo
Elastic
%ΔQs > %ΔP
εs > 1
Inelastic
<1
Unitary
=1
Ayon kay Nicholas Gregory Mankiw (2012) sa kaniyang aklat na Essentials of Economics,
kapag nagaganap ang ekwilibriyo ay nagtatamo ng kasiyahan ang parehong konsyumer
at prodyuser. Ang konsyumer ay nabibili ang kanilang nais at ang mga prodyuser naman
ay nakapagbebenta ng kanilang mga produkto.
Ang ekwilibriyo ay isang kalagayan sa pamilihan na ang dami ng handa at kayang bilhing
produkto o serbisyo ng mga konsyumer at ang handa at kayang ipagbiling produkto at
serbisyo ng mga prodyuser ay pareho ayon sa presyong kanilang pinagkasunduan.
Ekwilibriyong presyo ang tawag sa pinagkasunduang presyo ng konsyumer at
prodyuser at ekwilibriyong dami naman ang tawag sa napagkasunduang bilang ng mga
produkto o serbisyo.
Ang pamilihan ay mahalagang bahagi ng buhay ng prodyuser at konsyumer. Ito ang nagsisilbing
lugar kung saan nakakamit ng isang konsyumer ang sagot sa marami niyang
pangangailangan at kagustuhan sa pamamagitan ng mga produkto at serbisyong handa
at kaya niyang ikonsumo
6th Principle of Economics ni Gregory Mankiw, “Markets are usually a good way to organize
economic activity”. Ito ay ipinaliwanag ni Adam Smith sa kaniyang aklat na An Inquiry
into the Nature and Causes of the Wealth of Nations (1776) na ang ugnayan ng
konsyumer at prodyuser ay naisasaayos ng pamilihan. Mayroong tinawag na “invisible
hand” si Adam Smith na siyang gumagabay sa ugnayan ng dalawang aktor na ito ng
pamilihan.
Price Ceiling – Ito ay kilala rin sa katawagan bilang maximum price policy o ang pinakamataas
na presyo na maaaring ipagbili ng isang prodyuser ang kaniyang produkto.
Price Floor – Ito ay kilala rin bilang price support at minimum price policy na tumutukoy sa
pinakamababang presyo na itinakda ng batas sa mga produkto at serbisyo. Itinatakda
ito ng mas mataas sa equiblibrium price. Katulad ng price ceiling, isinasagawa ito ng
pamahalaan upang matulungan ang mga prodyuser.