[10-12-2018]―Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια : Πράξεις 12-14 Κεφάλαια.

—Τι μαθαίνουμε από αυτό που συνέβη στον Ηρώδη;

Πράξεις 12:21-23.. 21 Μια καθορισμένη ημέρα, ο Ηρώδης φόρεσε βασιλική στολή, κάθισε στη
δικαστική έδρα και άρχισε να τους βγάζει λόγο. 22 Τότε ο λαός που ήταν συναγμένος άρχισε να
φωνάζει: «Φωνή θεού και όχι ανθρώπου!» 23 Αμέσως ο άγγελος του Ιεχωβά τον θανάτωσε, επειδή δεν
έδωσε τη δόξα στον Θεό, και τον έφαγαν τα σκουλήκια και πέθανε.
12:21-23· 14:14-18. Ο Ηρώδης δέχτηκε πρόθυμα δόξα που έπρεπε να δοθεί μόνο στον Θεό. Πόσο
διέφερε από τον Παύλο και τον Βαρνάβα οι οποίοι αρνήθηκαν αμέσως και κατηγορηματικά να λάβουν
ανάρμοστο έπαινο και τιμή! Εμείς δεν πρέπει να επιθυμούμε δόξα για οποιαδήποτε επιτεύγματά μας
στην υπηρεσία του Ιεχωβά. w08 15/5 σ. 32 παρ. 7 Κύρια Σημεία από το Βιβλίο των Πράξεων
—Γιατί ο Σαύλος “λεγόταν και Παύλος”;
(Πράξεις 13:9) 9 Τότε ο Σαύλος, που λέγεται και Παύλος, γέμισε άγιο πνεύμα, κάρφωσε το βλέμμα
πάνω του
Ο Σαύλος, που λέγεται και Παύλος: Από αυτό το σημείο και έπειτα, ο Σαύλος αναφέρεται ως
Παύλος. Ο απόστολος γεννήθηκε Εβραίος με ρωμαϊκή υπηκοότητα. (Πρ 22:27, 28· Φλπ 3:5) Γι’ αυτό,
πιθανότατα από την παιδική του ηλικία είχε τόσο το εβραϊκό όνομα Σαύλος (Σαούλ) όσο και το
ρωμαϊκό όνομα Παύλος. Δεν ήταν ασυνήθιστο για τους Ιουδαίους εκείνης της εποχής, ιδιαίτερα για
όσους ζούσαν εκτός του Ισραήλ, να έχουν δύο ονόματα. (Πρ 12:12· 13:1) Παρόμοια, κάποιοι συγγενείς
του Παύλου είχαν και ρωμαϊκό και ελληνικό όνομα. (Ρω 16:7, 21) Ως «απόστολος των εθνών», ο
Παύλος είχε λάβει την αποστολή να διακηρύξει τα καλά νέα σε μη Ιουδαίους. (Ρω 11:13) Προφανώς
αποφάσισε να χρησιμοποιεί το ρωμαϊκό του όνομα επειδή ίσως πίστευε ότι θα ήταν πιο αποδεκτό. (Πρ
9:15· Γα 2:7, 8) Μερικοί ισχυρίζονται ότι υιοθέτησε το ρωμαϊκό όνομα προς τιμήν του Σέργιου Παύλου,
κάτι που φαίνεται απίθανο, εφόσον ο Παύλος διατήρησε αυτό το όνομα ακόμα και όταν έφυγε από την
Κύπρο. Άλλοι ισχυρίζονται ότι ο Παύλος απέφευγε να χρησιμοποιεί το εβραϊκό του όνομα επειδή η
προφορά του στα ελληνικά έμοιαζε με μια ελληνική λέξη η οποία χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει
κάποιο άτομο (ή ακόμη και ζώο) που περπατούσε με προκλητικό τρόπο.
Παύλος: Στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, το όνομα Παῦλος, από το λατινικό Paulus, που σημαίνει
«Μικρός», χρησιμοποιείται 157 φορές όταν αναφέρεται στον απόστολο Παύλο και μία φορά όταν
αναφέρεται στον ανθύπατο της Κύπρου, τον Σέργιο Παύλο.—Πρ 13:7. («ο Σαύλος, που λέγεται και
Παύλος» και «Παύλος» σημειώσεις μελέτης για Πρ 13:9, nwtsty)
Τι σας δίδαξε για τον Ιεχωβά η ανάγνωση της Αγίας Γραφής για αυτή την εβδομάδα;
Πρ. 12:5 Μπορούμε να αναφερόμαστε ονομαστικά στους αδελφούς που αντιμετωπίζουν
δυσκολίες καθώς μιλάτε στον Ιεχωβά στις προσευχές μας! οι προσευχές τους για τον αγαπημένο
τους αδελφό ήταν εντατικές και εγκάρδιες παρακλήσεις. Άρα λοιπόν, ο θάνατος του Ιακώβου δεν τους
είχε βυθίσει στην απόγνωση ούτε τους είχε κάνει να νομίζουν ότι η προσευχή είναι αναποτελεσματική.
Αντίθετα, ήξεραν ότι οι προσευχές των πιστών λάτρεων σημαίνουν πάρα πολλά για τον Ιεχωβά. Αν
αυτές οι προσευχές είναι σε αρμονία με το θέλημά του, τότε εκείνος τις εισακούει.—Εβρ. 13:18, 19 Τι
μπορούμε να διδαχτούμε εμείς από την αντίδραση των συγχριστιανών του Πέτρου; Ότι, αν θέλουμε να
είμαστε σε εγρήγορση, χρειάζεται να προσευχόμαστε όχι μόνο για τον εαυτό μας αλλά και για τους
αδελφούς και τις αδελφές μας. w12 15/1 σ. 9
Πρ.12:21-23 Να περπατάμε με το φόβο για τον Ιεχωβά Ο Ηρώδης ντύθηκε με βασιλική περιβολή,
κάθησε στο δικαστικό θρόνο και άρχισε να δημηγορεί. Απαντώντας, το ακροατήριο φώναξε: «Θεού
φωνή και ουχί ανθρώπου»! Αμέσως, ο άγγελος του Ιεχωβά τον πάταξε «διότι δεν έδωκε την δόξαν εις
τον Θεόν». Ο Ηρώδης «γενόμενος σκωληκόβρωτος εξεψύχησεν». Είθε αυτό το προειδοποιητικό
παράδειγμα να μας υποκινήσει να εξακολουθήσουμε να περπατάμε με το φόβο για τον Ιεχωβά,
αποφεύγοντας εντελώς την υπερηφάνεια και δίνοντας σ’ εκείνον τη δόξα για ό,τι κάνουμε ως
λαός του. w90 1/6 σ. 20 παρ. 23
Πράξεις 14:3 Να υπερασπιζόμαστε την πίστη μας θαρραλέα..Αυτός, κατά τον Παύλο και τον
Βαρνάβα, ήταν “καιρός να μιλήσουν”, ώστε να μην αποκαρδιωθούν οι καινούριοι μαθητές από το
δημόσιο ονειδισμό. «Γι’ αυτό, εκείνοι [ο Παύλος και ο Βαρνάβας] έμειναν αρκετό καιρό μιλώντας
τολμηρά με την εξουσία του Ιεχωβά», ο οποίος έδειξε την επιδοκιμασία του δίνοντάς τους τη δύναμη
να εκτελέσουν θαυματουργικά σημεία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να είναι μερικοί «υπέρ των Ιουδαίων,
ενώ άλλοι υπέρ των αποστόλων». —Πράξεις 14:3, 4. w98 1/12 σ. 16 παρ.
Πράξεις 14:11 Να αποδίδουμε την τιμή και την δόξα στον Ιεχωβά για όσα επιτελούμε στην
διακονία..οι ιεραπόστολοι δεν δέχτηκαν να τους προσφερθεί τιμή σαν να ήταν θεοί ούτε
χρησιμοποίησαν τέτοια εξουσία για να εδραιώσουν τη Χριστιανοσύνη σ’ εκείνη την περιοχή. Τι
θαυμάσιο παράδειγμα, ιδιαίτερα αν εμείς έχουμε την τάση να επιζητούμε κολακείες για τα όσα μας
επιτρέπει ο Ιεχωβά να επιτελούμε στην υπηρεσία του! w90 15/6 σ. 12 παρ. 10
Πράξεις 14:17 Αποδείξεις της Άφθονης Αγαθότητας του Ιεχωβά Η Γραφή λέει: «Δεν άφησε τον
εαυτό του χωρίς μαρτυρία κάνοντας το καλό, δίνοντάς σας βροχές από τον ουρανό και καρποφόρες
εποχές, γεμίζοντας τις καρδιές σας στο πλήρες με τροφή και ευθυμία». (Πράξεις 14:17) Ο Ιεχωβά
διοχετεύει αυτή την αγαθότητα όχι μόνο σε εκείνους που τον αγαπούν αλλά στον καθένα. Ο Ιησούς
είπε: «Αυτός κάνει τον ήλιο του να ανατέλλει σε πονηρούς και αγαθούς και φέρνει βροχή σε δικαίους
και αδίκους». —Ματθαίος 5:45. cl κεφ. 27 σ. 272-273 παρ. 8
Ποια άλλα πνευματικά πετράδια ανακαλύψατε στην ανάγνωση της Αγίας Γραφής για
αυτή την εβδομάδα;
Πράξεις 13:48 Να Διακηρύττουμε Πρόθυμα τα Καλά Νέα Οι Γραφές μιλούν για ορισμένα άτομα τα
οποία, ενώ δεν ήταν ακόμη πιστοί, «είχαν τη σωστή διάθεση για αιώνια ζωή». Τελικά έγιναν πιστοί.
(Πράξεις 13:48) Εμείς δεν μπορούμε ποτέ να γνωρίσουμε ποιος έχει αυτή τη σωστή διάθεση αν δεν
δώσουμε πρώτα μαρτυρία —ίσως πολλές φορές. Με αυτό υπόψη, συμπεριφερόμαστε σε όσους δεν
έχουν δεχτεί ακόμη το άγγελμα της σωτηρίας με «πραότητα» και «βαθύ σεβασμό», ελπίζοντας ότι
μερικοί από αυτούς μπορεί να ανταποκριθούν στο άγγελμα της ζωής.—2 Τιμόθεο 2:25· 1 Πέτρου 3:15.
w00 1/7 σ. 11-12 παρ. 15
Πράξεις 14:22 Δεν πρέπει να αφήσουμε την εναντίωση να μας απομακρύνει από τον αληθινό
Θεό! Ο Τιμόθεος είχε δει τον Παύλο να ζει σύμφωνα με εκείνα τα λόγια, αντιμετωπίζοντας τον διωγμό
με θάρρος προκειμένου να μεταδίδει τα καλά νέα στους άλλους. Ήξερε λοιπόν ότι, αν ακολουθούσε το
παράδειγμα του Παύλου, οι κάτοικοι των Λύστρων θα του εναντιώνονταν. Ίσως μάλιστα να του
εναντιωνόταν και ο ίδιος του ο πατέρας. Αλλά ο Τιμόθεος δεν επρόκειτο να επιτρέψει σε τέτοιου είδους
πιέσεις να επηρεάσουν την απόφασή του για το πώς θα υπηρετούσε τον Θεό. Σήμερα, υπάρχουν
πολλοί νεαροί σαν τον Τιμόθεο. Εκδηλώνοντας σοφία, αναζητούν φίλους με ισχυρή πίστη, οι οποίοι
τους ενθαρρύνουν και τους ενισχύουν. Και δεν επιτρέπουν στην εναντίωση να τους απομακρύνει από
την υπηρεσία προς τον αληθινό Θεό! w15 1/11 σ. 13
Πράξεις 14:27 Χαιρόμαστε με πρόοδο των καλών νέων..Ο ΠΑΥΛΟΣ και ο Βαρνάβας μόλις έχουν
επιστρέψει περιχαρείς στην Αντιόχεια της Συρίας μετά την πρώτη τους ιεραποστολική περιοδεία. Είναι
ενθουσιασμένοι για το ότι ο Ιεχωβά έχει «ανοίξει στα έθνη την πόρτα για την πίστη». (Πράξ. 14:26, 27)
Μάλιστα, η ίδια η Αντιόχεια βουίζει από τα καλά νέα, και «μεγάλος αριθμός» Εθνικών προστίθενται
στην τοπική εκκλησία. —Πράξ. 11:20-26. bt κεφ. 13 σ. 101 παρ. 1
Πράξεις 14:28 28 Και έμειναν αρκετό καιρό με τους μαθητές. για να τους ενθαρρύνουν. (Πράξ. 14:28)
Σήμερα, οι στοργικοί πρεσβύτεροι χρησιμοποιούν παρόμοια μεγάλο μέρος του χρόνου τους για να
ενισχύουν τους άλλους. Εκτός από τη διακονία τους στον αγρό, οι πρεσβύτεροι εργάζονται σκληρά για
να ποιμαίνουν το ποίμνιο, να αναζητούν χαμένα πρόβατα, να βοηθούν τους αρρώστους και να
φροντίζουν για πολλές άλλες ευθύνες μέσα στην εκκλησία. w08 15/10 σ. 28 παρ. 15