Professional Documents
Culture Documents
Εὐαγγέλιο
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ στὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν,
ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνὴρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων
ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο, καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾽ ἐν
τοῖς μνήμασιν. Ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἀνακράξας, προσέπεσεν αὐτῷ,
καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· Τὶ ἐμοί καὶ σοί, Ἰησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ
Ὑψίστου; δέομαί σου, μὴ μὲ βασανίσῃς. Παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ
ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου· πολλοῖς γὰρ χρόνοις
συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος
καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμά, ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὶς ἐρήμους.
Ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς, λέγων· Τὶ σοί ἐστιν ὄνομα; Ὁ δὲ εἶπε·
Λεγεὼν· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν. Καὶ παρεκάλει αὐτόν,
ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς στὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. Ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη
χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτόν, ἵνα
ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς.
Ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, εἰσῆλθον εἰς τοὺς
χοίρους· καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημοῦ στὴν λίμνην, καὶ
ἀπεπνίγη. Ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον, ἔφυγον· καὶ
ἀπελθόντες ἀπήγγειλαν στὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. Ἐξῆλθον δὲ
ἰδεῖν τὸ γεγονός· καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ εὗρον καθήμενον τὸν
ἄνθρωπον, ἀφ' οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ
σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ· καὶ ἐφοβήθησαν.
Ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς καὶ οἱ ἰδόντες, πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. Καὶ
ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν,
ἀπελθεῖν ἀπ᾽ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δέ, ἐμβὰς εἰς
τὸ πλοῖον, ὑπέστρεψεν. Ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ, ἀφ' οὗ ἐξεληλύθει τὰ
δαιμόνια εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς, λέγων·
Ὑπόστρεφε στὸν οἶκόν σου, καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. Καὶ
ἀπῆλθε, καθ᾽ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.
καὶ μὲ κάθε τρόπο μᾶς εὐεργετεῖ. Ἄραγε ὁ Θεὸς θέλει τὴν εὐχαριστία
τῶν εὐεργετημένων καὶ ὀργίζεται κατὰ τῶν ἀχάριστων; Ἀκούστε,
παρακαλῶ, μὲ προσοχή.
Ἀληθῶς· ὁ Θεὸς φανέρωσε σὲ μᾶς μέσῳ τοῦ Προφήτη Του ὅτι
οὐδεμία ἔχει ἀνάγκη τῶν ἀγαθῶν μας· «ὅτι τῶν ἀγαθῶν μου οὐ χρείαν
ἔχεις» (Ψαλμ. ιε´,2), οὔτε μέσῳ τῶν ἔργων οὔτε μὲ τὰ λόγια ἔχει ἀνάγκη
τὶς εὐχαριστίες μας. Καὶ ποιά ἀνάγκη ἔχει τῆς εὐτέλειας καὶ
μηδαμινότητας τῶν ἔργων μας ὁ Δημιουργὸς τῆς κτίσεως, ὁ ὁποῖος ἔχει
στὴν ἐξουσία τοῦ παντοδύναμου νεύματός του ὅλα τὰ ὁρατὰ καὶ
ἀόρατα κτίσματα; Ἢ ποιά ἀνάγκη τῆς δοξολογίας τοῦ ἀνθρώπου ἔχει ὁ
Θεός, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀφ᾽ ἑαυτοῦ του τὴ δόξα καὶ ἀκατάπαυστα ὑμνεῖται
ἀπὸ τὰ Χερουβὶμ καὶ δοξολογεῖται ἀπὸ τὰ Σεραφὶμ καὶ ἀπὸ ὅλες τὶς
ἐπουράνιες δυνάμεις; (Ψαλμ. ρμη´,2).
Ὁ οὐρανός, ἡ γῆ, ὁ ἥλιος, ἡ σελήνη, τὰ ἄστρα, τὸ φῶς, ὅλα τὰ
κτίσματα Τὸν δοξολογοῦν· «οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν
δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα» (Ψαλμ.ιη´,1). Ἀπαθὴς εἶναι ὁ
Θεὸς καὶ κάθε προσπάθειας ἀνώτατος, διόλου δὲν πάσχει, ὅταν ἐμεῖς
ἀνταποδίδουμε σ’ αὐτὸν κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν· ἐπειδὴ ὅμως ἡ
εὐγνωμοσύνη εἶναι ἀπόδειξη τῆς καλῆς μας διαθέσεως, ἡ δὲ ἀχαριστία
ἔνδειξη τῆς πονηρῆς μας γνώμης, γι᾽ αὐτὸ ζητάει τὴν εὐχαριστία καὶ μὲ
ἔργα καὶ μὲ λόγια, καὶ ἀγανακτεῖ ὑπερβολικὰ ὅταν ἀνταποδίδουμε σ’
αὐτὸν κακὰ ἀντὶ τῶν εὐεργεσιῶν Του.
Ἀκούστε λοιπὸν πόσο φανερὰ ζητάει ὁ Θεὸς μετὰ τὶς εὐεργεσίες
Του τὴν ἀνταμοιβὴ διὰ μέσου τῶν ἔργων μας. Ἀπαριθμεῖ πρῶτον στοὺς
Ἰσραηλῖτες τὶς μεγάλες εὐεργεσίες, ὅσες ἔκανε σ’ αὐτούς· τὰ θαυμάσια
στὴν Αἴγυπτο, τὴν ἐλευθερία ἀπὸ τῆς σκλαβιὰ τοῦ Φαραῶ, τὴν διάβαση
διαμέσου τῆς Ἐρυθρᾶς θάλασσας, τὴν νομοθεσία στὸ ὄρος Σινᾶ, τὴν
συγχώρηση τοῦ ἁμαρτήματος τῆς μοσχολατρείας, τὴν δωρεὰ τῆς γῆς τῆς
ἐπαγγελίας καὶ τὰ ἄλλα, ἔπειτα λέει πρὸς αὐτούς· Καὶ τώρα, δηλαδὴ
μετὰ τὶς εὐεργεσίες αὐτές, τώρα, ὦ Ἰσραηλῖτες, τί ζητάω ἀπὸ ἐσᾶς;
ποιά ἀνταπόδοση θέλω; «Καὶ νῦν, Ἰσραὴλ, τὶ Κύριος ὁ Θεός σου
αἰτεῖται παρὰ σοῦ, ἀλλ᾽ ἢ νὰ φοβεῖσθαι Κύριον τὸν Θεόν σου καὶ
πορεύεσθαι ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ καὶ ἀγαπᾶν αὐτὸν καὶ
λατρεύειν Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου»; (Δευτερον. ι´,12).
Ὅτι ζητάει καὶ τὴν διὰ λόγου εὐχαριστία καὶ δοξολογία, φανερὸ
εἶναι ἀπὸ τὴν ἱστορία τῶν δέκα λεπρῶν. Αὐτοὶ ἀναχωρῶντας ἀπὸ τοὺς
ἱερεῖς κατὰ προσταγὴ τοῦ Χριστοῦ, καθ᾽ ὁδὸν καθαρίστηκαν ἄπαντες·
ἀπὸ αὐτοὺς ἕνας, Σαμαρείτης τὸ γένος, βλέποντας ὅτι καθαρίστηκε,
ἐπιστρέφει καὶ μὲ φωνὴ μεγάλη δόξαζε τὸν Θεὸ καὶ πέφτωντας στὴ γῆ
6 από 12
δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς»; (Ματθ. ε´,16). Ναί,
λέτε, ἐπειδὴ ἐμεῖς μόνο στὸν ἀληθινὸ Θεὸ πιστεύουμε κι αὐτὸν
προσκυνοῦμε· τοῦτο δέ, εἶναι ἔργο καλὸ καὶ φωτεινό. Περὶ τούτου
ἀποκρίνεται σὲ ἐσᾶς ὁ ἀδελφόθεος Ἰάκωβος λέγοντας· «Σὺ πιστεύεις
ὅτι ὁ Θεὸς εἷς ἐστι· καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ
φρίσσουσι» (Καθολ. Ἰακώβ. β´,19). Καλὴ ἡ πίστη, ἀλλὰ τέτοια πίστη
ἄκαρπη ἔχουν καὶ τὰ δαιμόνια· ἐὰν πιστεύεις στὸν ἀληθινό Θεό,
«δεῖξον μοι», λέει, «τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου» (Αὐτόθ. 18).
Ἐμεῖς, λέτε, φυλάμε, ὅσο μποροῦσε, τοὺς Θείους νόμους. Ἀλλὰ
ποιά εἶναι τὰ ἔργα μας, ποὺ τὸ ἀποδεικνύουν αὐτό; Ποιά ἔργα
βλέπουμε σήμερα στὸν κόσμο; Δόλους, συκοφαντίες, ψευδομαρτυρίες,
προδοσίες, ἀδικίες· αὐτὸς ἁρπάζει τὸ ξένο πρᾶγμα, ἐκεῖνος ἀνεβαίνει
στὸ ξένο κρεβάτι, ὁ ἄλλος μισεῖ καὶ κατατρέχει τὸν ἀδελφό του, τὰ
παιδιὰ περιφρονοῦν τοὺς γονεῖς, οἱ γονεῖς παροργίζουν τὰ παιδιά, οἱ
ἱερωμένοι δὲν ποιμαίνουν τὸν λαό, ὁ λαὸς δὲν εὐλαβεῖται τοὺς
ἱερωμένους. Σὲ τοῦτον τὸν καιρό, ὅσο ποτὲ ἄλλοτε ἁρμόζουν τὰ λόγια
τοῦ Προφήτου Δαβίδ· «πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν· οὐκ ἔστι
ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός» (Ψαλμ. ιγ´,3) αὐτά εἶναι τὰ
φωτεινὰ ἔργα; Μὲ τέτοια ἔργα δοξάζουμε τὸν Θεό;
Βλέπετε πῶς ὄχι μόνο αὐτὰ κάνουμε, ἀλλὰ καὶ πονηρὰ
ἀνταποδίδουμε στὸν Θεὸ ἀντὶ τῶν εὐεργεσιῶν Του. Τοῦτον εὐεργέτησε
ὁ Θεὸς μὲ τὸν πλούτο, αὐτὸς δέ, ὅπως ὁ πλούσιος τοῦ Εὐαγγελίου,
δαπανᾷ τὸν πλοῦτο στὶς ἀσωτείες καὶ ἀπολαύσεις τῆς σάρκας· ἐκεῖνον
ὑπερύψωσε ὁ Θεὸς διὰ τῆς ἀξίας καὶ ἐξουσίας, αὐτὸς ὑπερηφανεύεται,
ὅπως ὁ Ναβουχοδονόσορ, καταφρονεῖ καὶ καταδυναστεύει τοὺς ἄλλους
καὶ θέλει νὰ προσκυνεῖται ὡς θεός· στὸν ἄλλον ἀποτύπωσε κάλλος καὶ
ὡραιότητα, αὐτὸς δὲν συμορφώνεται, ὅπως ὁ πάγκαλος Ἰωσήφ, ἀλλὰ
καθιστᾶ τὸν ἑαυτό του εἴδωλο τῆς ἀσέλγειας, καὶ μέσῳ τῆς ὡραιότητός
του καταγκρεμίζει πολλοὺς στὶς φυλακὲς τοῦ ᾅδη· τοῦτον τὸν στόλισε
μὲ τὸ χάρισμα τῆς σοφίας, αὐτὸς δὲν μορφώνει τοὺς ἄλλους, καθὼς ὁ
σοφὸς Σολομῶν, ἀλλὰ γίνεται ἀνόητος καὶ πολεμάει τὴν πίστη καὶ τὴν
Ἐκκλησία· σ’ ἐκεῖνον ἔδωσε τελειότητα τέχνης, αὐτὸς δὲν τεχνουργεῖ
ἀγνὰ καὶ μ’ ἐπιμέλεια τὰ ἔργα του, ὅπως ὁ Βεσελεήλ, ἀλλὰ γίνεται
πανοῦργος καὶ ἐκμεταλλεύεται τὰ ἐργόχειρά του.
Ἐξέτασε πῶς μεταχειρίζεται ὁ καθὲνας τὸ χάρισμα καὶ τὴν
εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ καὶ τότε βλέπεις ὅτι πολὺ σπάνιοι εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ
ὁποῖοι γιὰ τὸ χάρισμα ποὺ τοὺς δόθηκε δοξολογοῦν τὸν Θεό· τότε
βλέπεις ὅτι οἱ περισσότεροι μεταχειρίζονται αὐτὸ τὸ χάρισμα καὶ τὴν
εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ ὡς μέσο καὶ ὄργανο διὰ τοῦ ὁποίου καταφρονοῦν
10 από 12