“Historikal ng bayan ng Taal”

Noong 1572, itinayo ni Fray Diego Espinas, kapwa pari at Capitan, ang Taal, na kung saan ay
matatagpuan sa kahabaan ng baybayin sa Balangon.

Noong 1581, sa Taal bilang kabisera nito, itinatag ang lalawigan ng Batangas na orihinal na
sakop sa timog-silangan ng Laguna, mga bahagi ng Camarines, Mindoro at Marinduque.

Mula 1597 hanggang 1732, itinakda si Balayan bilang kabisera ng lalawigan. Noong 1732 ay
muling ginawa ang kabisera ng lalawigan ng Batangas. Gayunman, ang pinaka-marahas na pagsabog
ng Taal Volcano noong Agosto 11, 1749 ay ganap na nagwawasak sa bayan.

Noong 1754, ang bayan ay muling inilipat sa kasalukuyang lugar na tinatanaw ang Balayan Bay
kung saan ang orihinal na lugar ng Caysasay ay matatagpuan. Sa panahong ito ay inilipat ang kabisera
ng probinsiya sa kasalukuyang lokasyon ng Batangas City. Noong 1861, hinati si Taal sa tatlong (3)
bayan: San Genaro (ngayon ay Lemery), San Luis at kasalukuyang araw na Taal.

Ang pangalan ng Taal ay isinalin bilang "katutubong", "tunay", o "totoo" sa mga mamamayan ng
Borneo. Naniniwala ang ilang mga lumang tao na ang pangalan ay nagmula sa mga puno ng palma sa
mga baybayin ng lawa at sa mga bangko ng Pansipit River na kilala bilang Tal-an, habang ang iba ay
naniniwala na ito ay nagmula sa Ta-ad, isang lumang Batangueño term para sa asukal Mga puntos ng
tungkod.

Ang isang mahusay na kalakalan ng kape ay naging palayok ng bayan sa huling kalahati ng ika-
19 na siglo na nagbunga ng isang mayaman na klase ng merchant. Sa gayon, nagkaroon ng isang
boom sa pagtatayo ng mga malalaking bahay na gawa sa adobe stone at iba pang mas kahanga-
hangang facade bilang Basilica ng St. Martin de Tours.

Taal, opisyal na munisipalidad ng Taal, ay isang ika-3 klaseng bayan sa lalawigan ng Batangas,
Pilipinas. Ayon sa sensus ng 2015, mayroon itong populasyon na 56,327 katao.
Noong 1572, itinayo ni Fray Diego Espinas, kapwa pari at Capitan, ang Taal, na kung saan ay
matatagpuan sa kahabaan ng baybayin sa Balangon.

Noong 1581, sa Noong 1572, itinayo ni Fray Diego Espinas, kapwa pari at Capitan, ang Taal,
na kung saan ay matatagpuan sa kahabaan ng baybayin sa Balangon.

Noong 1581, sa Taal bilang kabisera nito, itinatag ang lalawigan ng Batangas na orihinal na
sakop sa timog-silangan ng Laguna, mga bahagi ng Camarines, Mindoro at Marinduque.

Mula 1597 hanggang 1732, itinakda si Balayan bilang kabisera ng lalawigan. Noong 1732 ay
muling ginawa ang kabisera ng lalawigan ng Batangas. Gayunman, ang pinaka-marahas na pagsabog
ng Taal Volcano noong Agosto 11, 1749 ay ganap na nagwawasak Taal, opisyal na munisipalidad ng
Taal, ay isang ika-3 klaseng bayan sa lalawigan ng Batangas, Pilipinas. Ayon sa sensus ng 2015,
mayroon itong populasyon na 56,327 katao.
Noong 1572, itinayo ni Fray Diego Espinas, kapwa pari at Capitan, ang Taal, na kung saan ay
matatagpuan sa kahabaan ng baybayin sa Balangon.
 Noong 1581, sa Noong 1572, itinayo ni Fray Diego Espinas, kapwa pari at Capitan, ang Taal,
na kung saan ay matatagpuan sa kahabaan ng baybayin sa Balangon.

Noong 1581, sa Taal bilang kabisera nito, itinatag ang lalawigan ng Batangas na orihinal na
sakop sa timog-silangan ng Laguna, mga bahagi ng Camarines, Mindoro at Marinduque.

Mula 1597 hanggang 1732, itinakda si Balayan bilang kabisera ng lalawigan. Noong 1732 ay
muling ginawa ang kabisera ng lalawigan ng Batangas.
1754, ang bayan ay muling inilipat sa kasalukuyang lugar na tinatanaw ang Balayan Bay kung
saan ang orihinal na lugar ng Caysasay ay matatagpuan. Sa panahong ito ay inilipat ang kabisera ng
probinsiya sa kasalukuyang lokasyon ng Batangas City. Noong 1861, hinati si Taal sa tatlong (3) bayan:
San Genaro (ngayon ay Lemery), San Luis at kasalukuyang araw na Taal.

sa bayan.

Noong 1754, ang bayan ay muling inilipat sa kasalukuyang lugar na tinatanaw ang Balayan Bay
kung saan ang orihinal na lugar ng Caysasay ay matatagpuan. Sa panahong ito ay inilipat ang kabisera
ng probinsiya sa kasalukuyang lokasyon ng Batangas City. Noong 1861, hinati si Taal sa tatlong (3)
bayan: San Genaro (ngayon ay Lemery), San Luis at kasalukuyang araw na Taal.

Ang pangalan ng Taal ay isinalin bilang "katutubong", "tunay", o "totoo" sa mga mamamayan ng
Borneo. Naniniwala ang ilang mga lumang tao na ang pangalan ay nagmula sa mga puno ng palma sa
mga baybayin ng lawa at sa mga bangko ng Pansipit River na kilala bilang Tal-an, habang ang iba ay
naniniwala na ito ay nagmula sa Ta-ad, isang lumang Batangueño term para sa asukal Mga puntos ng
tungkod.

Ang isang mahusay na kalakalan ng kape ay naging palayok ng bayan sa huling kalahati ng ika-
19 na siglo na nagbunga ng isang mayaman na klase ng merchant. Sa gayon, nagkaroon ng isang
boom sa pagtatayo ng mga malalaking bahay na gawa sa adobe stone at iba pang mas kahanga-
hangang facade bilang Basilica ng St. Martin de Tours.

Taal, opisyal Taal bilang kabisera nito, itinatag ang lalawigan ng Batangas na orihinal na sakop
sa timog-silangan ng Laguna, mga bahagi ng Camarines, Mindoro at Marinduque.

Mula 1597 hanggang 1732, itinakda si Balayan bilang kabisera ng lalawigan. Noong 1732 ay
muling ginawa ang kabisera ng lalawigan ng Batangas. Gayunman, ang pinaka-marahas na pagsabog
ng Taal Volcano noong Agosto 11, 1749 ay ganap na nagwawasak sa bayan.

Noong 1754, ang bayan ay muling inilipat sa kasalukuyang lugar na tinatanaw ang Balayan Bay
kung saan ang orihinal na lugar ng Caysasay ay matatagpuan. Sa panahong ito ay inilipat ang kabisera
ng probinsiya sa kasalukuyang lokasyon ng Batangas City. Noong 1861, hinati si Taal sa tatlong (3)
bayan: San Genaro (ngayon ay Lemery), San Luis at kasalukuyang araw na Taal.

Ang pangalan ng Taal ay isinalin bilang "katutubong", "tunay", o "totoo" sa mga mamamayan ng
Borneo. Naniniwala ang ilang mga lumang tao na ang pangalan ay nagmula sa mga puno ng palma sa
mga baybayin ng lawa at sa mga bangko ng Pansipit River na kilala bilang Tal-an, habang ang iba ay
naniniwala na ito ay nagmula sa Ta-ad, isang lumang Batangueño term para sa asukal Mga puntos ng
tungkod.
 Ang isang mahusay na kalakalan ng kape ay naging palayok ng bayan sa huling kalahati ng ika-
19 na siglo na nagbunga ng isang mayaman na klase ng merchant. Sa gayon, nagkaroon ng isang
boom sa pagtatayo ng mga malalaking bahay na

Ang sikat ng Taal ay para sa kanyang mga lumang ancestral house. Ang poblacion nito (sentral
na distrito ng negosyo) ay itinalaga bilang National Historical Landmark. Ang munisipyo ay kilala bilang
Balisong at Barong Tagalog Capital ng Pilipinas. Ang bayan ay tahanan ng daan-daang mga istruktura
ng pamana mula sa panahon ng kolonyal na Espanyol. Itinutulak ng mga iskolar ang pagsasama nito
sa UNESCO World Heritage List.

Ang bayan ng Taal ay itinatag sa pamamagitan ng Augustinian friars noong 1572. [5] Noong
1575, lumipat ang lungsod mamaya sa gilid ng Domingo lake, na ngayon ang Taal Lake noong 1575.
Noong 1754, lumulubog ang Taal Volcano sa bayan ng Taal na tumayo ngayon sa San Nicolas.
Nanganganib ng bagong panganib, ang mga taong bayan, kasama ang Augustinian Francisco
Benchucillo, ay humingi ng kanlungan sa santuwaryo ng Caysasay.

Noong 1955, ang mga hilagang barrio ng San Nicolas, Gipit, Bangin, Pansipit, Calangay,
Sinturisan, Talang, Abilo, Balete, Bancora, Saimsim, Maabud, Mulawin, Tambo, Calumala, Alasas,
Calawit at Pulangbato ay nahiwalay mula sa Taal at nabuo sa ang munisipalidad ng San Nicolas.

Ayon sa Philippine Statistics Authority, ang munisipalidad ay may lupain na 29.76 kilometro
kuwadrado (11.49 sq mi) na bumubuo sa 0.95% ng 3,119.75-square-kilometre- (1,204.54 sq mi) na
kabuuang lugar ng Batangas.

Ang isang dominanteng katangian ng lalawigan ng Batangas ay Taal Lake. [May kaugnayan? -
talakayan] Sinasaklaw nito ang isang lugar na 270 square kilometers (100 sq mi) at pinatuyo ng Pansipit
River pababa sa Balayan Bay. Ang Pansipit ay isa sa mga pangunahing haywey na nagpapahintulot
sa paglilipat ng dalawang species ng isda: maliputo (Cranx ignobilis) at muslo (Cranx marginalis) na
natatangi sa lawa Taal. Ang mga adult na isda ay lumipat sa dagat mula sa Taal Lake sa pamamagitan
ng Pansipit River at Palanas River sa Lemery. Ang tawilis (Harengula tawilis) ay isang freshwater
sardine na din endemic sa Taal lake.

Ang EL PASUBAT Festival, na ipinagdiriwang taun-taon sa buwan ng Abril, ay ang

pagkakalibutan ng mga trademark ng Taal. "EL PASUBAT" ay kumakatawan sa Empanada,
Longganisa, Panutsa, Suman, Balisong, Barong Tagalog, Tapa, Tamales, Tawilis, Tulingan - ang mga
delicacies at crafts na kilala sa Taal.
Ang Pista ng St. Martin ng Tours ay gaganapin Nobyembre 11 bawat taon. Ang mga pagdiriwang
ay nasa anyo ng panalangin, mga himno, declamation, mga handog na bulaklak at mga prosesyon ng
malaking relihiyon. Karamihan sa mga bahay ay nagdiriwang na may pagkain at inumin para sa mga
bisita pagkatapos.
Ang Pista ng Our Lady of Caysasay, ang kilalang kamangha-manghang imahen ng Immaculate
Conception, ay ipagdiriwang tuwing Disyembre 8. Ang isang pinagsamang pista ng bayan na
ipinagdiriwang noong Disyembre 9 na pinarangalan ang ating Ina ng Caysasay at Saint Martin ng
Tours.
Ang Lua ay isang tradisyonal na pag-declamation sa katutubong wika na binabanggit ng isang
dalaga upang parangalan ang Birheng Maria o isang batang lalaki sa papuri ng isang lalaki na santo
tulad ng Saint Martin ng Tours. Sa prosesyon, ang mga batang babae at kababaihan sa kanilang mga
kaakit-akit na gowns ay bumubuo sa hila (pull), na tinatawag na dahil dapat nilang kunin ang kurdon
ng mga ilaw na nagmula sa karosa ng Virgin (procession carriage) na may mga bulaklak