ANG MAPAGBIGAY NA PUNO

1. Bakit palaging pumupunta ang bata sa puno araw-araw? Anong katangian ang ipinahiwatig nang sabihin ng puno
na ang tubig ang araw at hangin ay laging nandyan?
Nalulungkot rin ako pero alam ko na sisikat din ang araw kinabukasan. Swerte ba ang tawag dun?andyan lang
nman palagi ang araw.at masaya akong panoorin ito kasama ka.
Hindi ganun kadali yun,wala kang responsibilidad.Kailangan kong magtrabaho.Marami pa akong plano.Kailangan
kong maging masaya.
2. Masyado na akong Malaki para umakyat sa puno.
3. Ayoko na nyan, gusto kong magkaroon na maraming pera.Anong katangian ang taglay ng bata?
4. Sa totoong buhay kailangan ng pera para maging masaya.
5. Pitasin mo ang prutas ko at ibenta mo sa palengke para magkapera ka. Pasensya na meron lang akong prutas na
pwede mong ibenta.
Yun ba ang magpapasaya sayo?
Wala na akong panahon para diyan,masyado na akong malaki para umakyat ng puno.
4.Ano ang ginawa ng puno nang magtapat sa kanya ang bata na hindi pa rin siya masaya at magiging masaya
lamang siya kung meron na siyang bahay para sa kanyang pamilya. Ipinaputol ng puno ang kanyang mga sanga
upang makagawa ng bahay ang bata. Anong katangian ang ipinakita ng puno?

5. Makalipas ang maraming taon, marami nang nagbago,marami ng mga gusali at bahay pero patuloy pa rin siyang
naghihintay sa kaibigan. Matanda na ito, malungkot at tuluyang umiyak.Walang sanga at mansanas na maibiigay sa
kaibigan. Iniwan na siya ng asawa at mga anak. Lagi mo na lng hinahanap ang kaligayahan. Bakit hindi mo na lng
hayaan na hanapin ka lng kaligayahan mo.

“Walang kaligayahan sa lugar na ito.”

Troso para makapaglayag siya.Pinutol niya ang puno para gawing Bangka at umalis ang kanyang kaibigan na
naglalayag palayo.
Ang dating malaking puno ay isa na lang munting kahoy sa lupa.Wala na ang kanyang kaibigan.

Binisita na lalaki ang puno, ang bata ay matanda na kuba na at may tungkod. Nasira na ang mga puno sa gubat.
Nagkita sila kung saan sila unang nagkita.

Nilamon nan g siyudad ang gubat. Sana Makita ko ulit ang aking kaibigan.

“Dumating ka,kay tagal kong hinintay ang pagbalik mo.”

Mukhang nahihirapan kang huminga.

Pasensya ka na kaibigan wala na akong maibigay sayo.

Wala na akong mansanas,wala na akong sanga, wala na akong troso.
Pasensya ka na dahil wala na akong maibigay sayo.

Hay, wala na akong lakas para umakyat diyan kaibigang puno.

Sadyang madamot ang mga tao,puno na ng polusyon ang paligid.

Hindi ba nila naiisip na mahalaga ang kalikasan.

Magandang upuan ang kahoy na katulad ko. Halika kaibigan umupo ka at magpahinga ditto.

Pinagmasdan niya ang paglubog na araw habang nakaupo sa puno.

Maswerte ka kaibigang puno. Maganda ang tanawin dito.

Naging masaya na ang puno.

Walang hanggan ang kaugnayan ng tao sa kapaligiran.

Kailangan ng puno ang tao, kailangan ng tao ang puno upang mabuhay.Pahalagahan natin at pangalagaan an
gating kalikasan..