Professional Documents
Culture Documents
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΙΑΜΑΚΗ
ΑΡΑΙΩΜΑ
Βόσκει στὴν ἀνθρώπινη μικρόνοια καὶ ἡ θεωρία ὅτι ἡ γῆ μπορεῖ ν̉ ἀντέξῃ ἕναν
ὡρισμένο μόνο πληθυσμὸ ἀνθρώπων, ἐπειδὴ τάχα σύμφωνα μὲ ὑπολογισμοὺς διασήμων
βλακῶν τοῦ ΙΘ΄ αἰῶνος ἡ μὲν παραγωγὴ τῶν ἀγαθῶν τῆς γῆς αὐξάνεται μὲ ἀριθμητικὴ
πρόοδο (4 8 12 16 20 κλπ.), ὁ δὲ πληθυσμὸς τῆς ἀνθρωπότητος μὲ γεωμετρικὴ πρόοδο
(4 16 64 258 1024 κλπ.). ἂν ἀλήθευε αὐτό, ἡ ἀνθρωπότης ἤδη ἀπὸ τὰ προϊστορικὰ
χρόνια δὲν θὰ εἶχε στὴ γῆ ἔδαφος οὔτε νὰ πατήσῃ μὲ πυκνότητα ἐπιβατῶν ἑλληνικοῦ
ἀστικοῦ λεωφορείου. καὶ πέρ̉ ἀπ̉ αὐτὸ ἡ βλακεία τους ὑπονοεῖ ὅτι ἡ μὲν παραγωγὴ τῶν
τροφίμων ἔχει ὅριο καὶ τέλος, ὁ δὲ πληθυσμὸς τῶν ἀνθρώπων τέλος δὲν ἔχει κανένα, ὅτι
θὰ ἔρθῃ ἡμέρα ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ πεθάνουν ὁμαδικά, ἐπειδὴ δὲν θὰ ὑπάρχῃ στὴ γῆ
τροφή, κι ὅτι ἡ γῆ δὲν ἐπαρκεῖ νὰ θρέψῃ τὴν ἀνθρωπότητα ἐπ̉ ἀόριστον, ἂν ὁ ἴδιος ὁ
ἄνθρωπος δὲν ἐφαρμόσῃ ἔλεγχο τῶν γεννήσεών του. ὅλες οἱ φιλοσοφικὲς αὐτὲς
παρλαπίπες καὶ βλακεῖες ἐπινοήθηκαν, γιὰ νὰ δικαιολογήσῃ ὁ ἄνθρωπος τὴ φίλαυτη
ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας του.
Καὶ κατὰ τὴν ἀρχαιότητα λεγόταν ἡ βλακεία αὐτὴ σὲ μιὰ ἄλλη παραλλαγή, γιὰ νὰ
δικαιολογηθοῦν, ὄχι τότε ἡ ἀποφυγὴ τεκνογονίας, ἀλλ̉ οἱ πόλεμοι. σ̉ ἕνα ἀδέσποτο
ἀρχαῖο σχόλιο στὴν Ἰλιάδα τοῦ Ὁμήρου (Α5) διασῴζεται ἕνα ἑφτάστιχο ἀπόσπασμα ἀπὸ
τὸ κύκλιο παραομηρικὸ ἔπος Κύπρια Ἔπη κάποιου θρυλουμένου ποιητοῦ Στασίνου, ποὺ
μαζὶ μὲ τὴν εἰσαγωγὴ κι ἑρμηνεία τοῦ σχολιαστοῦ λέει ὅτι κάποτε τὸ ἀνθρώπινο γένος
πληθύνθηκε τόσο πολὺ ποὺ ἡ γῆ δὲν μποροῦσε νὰ βαστάξῃ τὸ βάρος του. γι̉ αὐτὸ ἡ
(προσωποποιημένη) Γῆ παρακάλεσε τὸ Δία νὰ τὴν ξαλαφρώσῃ ἀπὸ τὸ ἀβάσταχτο αὐτὸ
βάρος. κι ὁ Ζεὺς προκάλεσε δυὸ μεγάλους πολέμους, τὸ Θηβαϊκὸ καὶ τὸν Τρωϊκό, γιὰ νὰ
σκοτωθοῦν μεγάλα πλήθη ἀνθρώπων καὶ νὰ ξαλαφρώσῃ ἔτσι ἡ Γῆ. ἡ βλακεία αὐτὴ
ἐλέχθη τὸ βραδύτερο τὸν F’ π.Χ. αἰῶνα (τότε γράφτηκαν τὰ Κύπρια Ἔπη = Ἔπη τῆς
Κύπριδος, τῆς Ἀφροδίτης), ὅταν οἱ Ἕλληνες ὅλοι ἦταν 200.000, οἱ Εὐρωπαῖοι ὅλοι
4.000.000, καὶ ἡ ἀνθρωπότης ὅλη ὄχι παραπάνω ἀπὸ 20.000.000! παραθέτω τὸ ἀρχαῖο
σχόλιο μὲ τὸ ἀπόσπασμα τῶν Κυπρίων Ἐπῶν (ἀπόσπ. 1, ἀπὸ τὰ Σχόλια εἰς Ἰλιάδα, Α5
Διὸς βουλὴ) μαζὶ μὲ τὴ μετάφρασί μου.
Φασὶ τὴν Γῆν βαρουμένην ὑπ̉ ἀνθρώπων πολυπληθίας, μηδεμιᾶς ἀνθρώπων οὔσης
εὐσεβείας, αἰτῆσαι τὸν Δία κουφισθῆναι τοῦ ἄχθους˙ τὸν δὲ Δία πρῶτον μὲν εὐθὺς
ποιῆσαι Θηβαϊκὸν πόλεμον, δι̉ οὗ πολλοὺς πάνυ ἀπώλεσεν˙ ὕστερον δὲ πάλιν συμβούλῳ
τῷ Μώμῳ χρησάμενος, ἣν ‹Διὸς βουλὴν› Ὅμηρός φησιν, ἐπειδὴ οἷός τε ἦν κεραυνοῖς ἢ
κατακλυσμοῖς πάντας διαφθείρειν, ὅπερ Μώμου κωλύσαντος, ὑποθεμένου δὲ αὐτῷ τὴν
Θέτιδος θνητογαμίαν καὶ θυγατρὸς καλῆς γένναν, ἐξ ὧν ἀμφοτέρων πόλεμος Ἕλλησί τε
καὶ βαρβάροις ἐγένετο, ἀφ̉ οὗ χρόνου συνέβη κουφισθῆναι τὴν Γῆν, πολλῶν
ἀναιρεθέντων. ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Στασίνῳ τῷ τὰ Κύπρια πεποιηκότι, εἰπόντι οὕτως˙
μεταφράζω˙
Λένε ὅτι κάποτε ἡ Γῆ δὲν μποροῦσε νὰ βαστάξῃ τὸ βάρος τοῦ μεγάλου πληθυσμοῦ
τῶν ἀνθρώπων, ἐνῷ συνάμα στοὺς ἀνθρώπους δὲν ὑπῆρχε πιὰ καμμιὰ εὐσέβεια. καὶ
τότε ἡ Γῆ παρακάλεσε τὸ Δία νὰ τὴν ἐλαφρώσῃ ἀπὸ τὸ βάρος της. γι̉ αὐτὸ κι ὁ Ζεὺς
πρῶτον μὲν ἔκανε ἀμέσως τὸ Θηβαϊκὸ πόλεμο, μὲ τὸν ὁποῖο σκότωσε πάρα πολλούς,
ἔπειτα δὲ συμβουλεύτηκε τὸν Μῶμο, ποὺ ὁ Ὅμηρος τὸν λέει ‹Διὸς βουλήν›˙ ἐπειδὴ
μποροῦσε μόνος ὁ Ζεὺς νὰ σκοτώνῃ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους μὲ κεραυνοὺς καὶ
κατακλυσμούς, κι ὁ Μῶμος τοῦ εἶπε νὰ μὴν τὸ κάνῃ αὐτό, ἀλλὰ τοῦ ὑπέδειξε τὸ σχέδιο
μὲ τὸ νὰ δώσῃ τὴν Θέτιν γιὰ γάμο σὲ θνητὸ κι ὁ ἴδιος (ὁ Ζεὺς) νὰ γεννήσῃ θυγατέρα
ὄμορφη (τὴν Ἐλένη). ἀπ̉ αὐτὰ τὰ δυὸ ἔγινε πόλεμος μεταξὺ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, καὶ
τότε συνέβη νὰ ἐλαφρώσῃ γιὰ τὰ καλὰ ἡ Γῆ, ἐπειδὴ τότε σκοτώθηκαν πάρα πολλοί. τὴν
ἱστορία αὐτὴ τὴ λέει ὁ ποιητὴς Στασῖνος ποὺ ἔγραψε τὰ Κύπρια Ἔπη, καὶ εἶπε τὰ ἑξῆς.
κι ὅταν τὴν εἶδε ὁ Ζεύς, τὴ λυπήθηκε, καὶ στὸ βαθυστόχαστο νοῦ του
Βέβαια τὸ ἔγκλημα τῆς ἀποφυγῆς τῆς τεκνογονίας, ποὺ λέγεται μὲ τὸν ἁπαλὸ ὅρο
΄΄ἔλεγχος γεννήσεων΄΄ (ἡ βρόμικη σημερινὴ κοινωνία χρησιμοποιεῖ ὡς ἄλλοθι τοὺς ἠπίους
ἁπαλοὺς εὐφημιστικοὺς καὶ ξύλινους χαρακτηρισμοὺς γενικῶς, γιὰ νὰ κρύψῃ τὴν ἀσχήμια
της καὶ τὴν ἀκαθαρσία της, ὅπως ΄΄ὁμοφυλόφιλοι΄΄ ἢ ΄΄χαρούμενα παιδιὰ΄΄ (γκέϊ) γιὰ
τοὺς κιναίδους, ΄΄φεμινίστριες΄΄ γιὰ τὶς λεσβίες, ΄΄κορίτσια΄΄ γιὰ τὶς πόρνες, κλπ.), τὸ
ἔγκλημα αὐτὸ τὸ εἰδεχθὲς καὶ σιχαμερό, ποὺ διαπράσσεται πάντοτε ἀπὸ μιὰ ἀδιόρθωτα
διεστραμμένη κι ἀκάθαρτη κοινωνία, ἡ ὁποία πρὸ πολλοῦ ἔπαυσε νὰ εἶναι χριστιανική,
παραχωρεῖται ἀπὸ τὸ θεὸ ἀκριβῶς γιὰ τὴν ἐξόντωσι τῆς τέτοιας κοινωνίας. γιὰ νὰ μὴ
λερώνουν τὰ χέρια τους οἱ θεοσεβεῖς ἐξοντώνοντας τοὺς ἀσεβεῖς, ὁ θεὸς ἀφήνει τοὺς
ἀσεβεῖς νὰ ἐξοντώνουν τὴ φύτρα τους οἱ ἴδιοι. ἔτσι τὰ μὲν ἀθῷα θύματα τὰ παίρνει ἀπὸ
τὴν ἀρχὴ ὁ θεὸς κοντά του στὴ χαρὰ τῶν οὐρανῶν, οἱ δὲ φονιᾶδες των λερώνουν πιὸ
πολὺ τὰ ἤδη λερωμένα χέρια τους. ἄλλο τέτοιο ΄΄ἀραίωμα΄΄ μὲ ἐξόντωσι τῶν ἴδιων τῶν
ἐνόχων γίνεται μὲ τὴ στειρότητα τοῦ κιναιδαριοῦ ποὺ βρίσκεται σὲ ἔξαρσι, ἄλλο μὲ τὰ
λεγόμενα ἀφροδίσια νοσήματα καὶ ἰδίως μὲ τὸ νεοφανὲς ἔητς. (στὴν πραγματικότητα δὲν
ὑπάρχει κανένα ἀφροδίσιο νόσημα, διότι, ἂν ὑπῆρχε, πρῶτον θὰ πέθαιναν κυρίως οἱ
παντρεμένοι, ποὺ συνουσιάζονται περισσότερο ἀπ̉ ὅλους, καὶ δεύτερον δὲν θὰ πέθαιναν
ἀπ̉ αὐτὰ τὰ νοσήματα ἀθῷοι ἄνθρωποι, ἀκόμη καὶ παρθένοι. ἁπλῶς οἱ σεξουαλικὲς
πράξεις καὶ πολὺ περισσότερο ἐκεῖνες μὲ πολλοὺς ἐραστὰς εὐνοοῦν τὴ μετάδοσι τῶν
λεγομένων ἀφροδισίων νοσημάτων περισσότερο ἀπὸ ἄλλες μολυσματικὲς ἐπαφές. μ̉ αὐτὴ
τὴν ἔννοια μποροῦν νὰ χαρακτηριστοῦν ὡς ἀφροδίσια νοσήματα καὶ ἡ γρίππη, ἡ χολέρα,
ὁ τῦφος, καὶ ἡ φυματίωσι). ἄλλο ΄΄ἀραίωμα΄΄ μὲ ἐξόντωσι τῶν ἴδιων τῶν φονιάδων
γίνεται μὲ τὶς αὐτοκτονίες, θέλω νὰ πῶ μὲ τὰ εὐεργετικὰ ναρκωτικά. καὶ νομίζω ὅτι τὸ
πιὸ καλὸ καὶ δίκαιο ἀραιωτικὸ εἶναι τὰ ναρκωτικά. νομίζω ἐπίσης ὅτι καὶ τὸ ἀραίωμα τῆς
ἀνθρωπότητος χρειάζεται, ὄχι βέβαια ΄΄γιὰ νὰ ξαλαφρώσῃ ἡ γῆ΄΄, ἀλλὰ γιὰ νὰ ξεβρομίσῃ
κάπως. πολὺ σπουδαῖα αὐτὰ τὰ φυτά, ἀπὸ τὰ ὁποῖα βγαίνουν τὰ ναρκωτικά.
Μελέτες 8 (2010)