Professional Documents
Culture Documents
Diin- bilang ponemang suprasegmental, ito ay lakas, bigat o bahagyang pagtaas ng tinig sa pagbigkas ng
isang pantig sa salitang binibigkas.
Halimbawa: sa salitang /kamay/, ang diin ay nasa huling pantig na /may/.
Ito rin ay isang ponema sapagkat sa mga salitang may iisang tunog, ang pagbabago ng diin ay
nakapagbabago sa kahulugan nito.
Halimbawa:
Hinto o Antala – saglit na pagtigil ng ating pagsasalita upang higit na maging malinaw ang mensaheng
ibig nating ipahayag sa ating kausap.
Halimbawa:
1. Padre, Martin, ang tatay ko. (Ipinakikilala mo ang iyong ama sa isang pari at sa kaibigan mo.)
2. Hindi, si Cora ang may sala. (ipinaalam na si Cora ang may kasalanan.
Haba – paghaba o pag-ikli ng bigkas ng nagsasalita sa patinig ng isang pantig sa salita. Ginagamit ang
ganitong notasyon /./ at /:/ na siyang nagsasaad ng kahulugan ng salita
Halimbawa:
a. /asoh/ - usok
b. /pitoh/ - bilang na 7
/pi:toh/ - silbato
Bahagi ng pananalita
Sa balarila, ang bahagi ng pananalita/panalita (sa Ingles: part of speech), o kauriang panleksiko, ay
isang lingguwistikong kaurian ng mga salita (o mas tumpak sabihing bahaging panleksiko) na
pangkalahatang binibigyang kahulugan sa pamamagitan ng sintaktiko at morpolohikong asal ng bahaging
panleksikong tinutukoy.
Halimbawa:
dali-dali (hurriedly)
dalos-dalos (hurried)
durog-durog (crushed into tiny pieces; pulverized)
gabi-gabi (every night)
Di-ganap na pag-uulit May mga salita na binubuo sa pamamagitan ng di-ganap o parsyal na pag-uulit na
kung saan bahagi lamang ng salitang-ugat ang inuulit. Kapag ang unang patinig (vowel) o unang pantig
lamang ang inuulit, hindi gumagamit ng gitling sa salitang inuulit.
Halimbawa:
2 Pag-uulit ng unang dalawang pantig Kapag ang salita ay may higit sa dalawang pantig, ang unang
dalawang pantig lamang ang inuulit.
Halimbawa:
bali-balita (rumor)
Pag-uulit ng unang dalawang pantig ngunit KP lang ang uulitin sa pangalawang pantig Kapag ang
pangalawang pantig ng salita ay may anyong KPK (katinig-patinig-katinig), ang KP lamang ang inuulit.
paglalapi
Sa lingguwistika, ang panlapi ay isang morpema na ikinakabit sa isang salitang-ugat upang makabuo ng
isang bagong salita o anyo ng salita. Sa balarilang Tagalog, bumababatay ang sistema ng pandiwa sa
paggamit ng mga panlapi.[1] Nalalaman din sa pamamagitan ng panlapi sa Tagalog ang ginagampanang
tuon ng isang pangungusap.[1] Gumagamit ng iba't ibang mga panlapi sa pandiwa sa iba't ibang
ginagampanan nito. [2]
Maaring ilagay panlapi sa una (unlapi), gitna (gitlapi) o huli (hulapi) ng isang salita
Pag-uunlapi
Paglalagay ng panlapi sa unahan ng salitang-ugat.
.
Paggigitlapi
Paglalagay ng panlapi sa gitna ng salitang-ugat.
Paghuhulapi
Paglalagay ng panlapi sa hulihan o katapusan ng salitang-ugat
Pag-uunlapi at Paghuhulapi
Ang panlapi ay ikinakabit sa unahan at hulihan ng salitang-ugat.
Pag-uunlapi at Paggigitlapi
Ang panlapi ay ikinakabit sa unahan at sa gitna ng salitang-ugat.
Paggigitlapi at Paghuhunlapi
Ikinakabit ang panlapi sa gitna at sa hulihan ng salitang-ugat.
Anak-pawis Tengang-kawali
Bahag-hari Ingat-yaman
Balat-sibuyas Matapobre
Buntong-hininga Patay-gutom
Kapit-tuko Hampaslupa
Dahong-palay Akyat-bahay
Takip-silim Boses-ipis
Bukang-liwayway Boses-palaka
Madaling-araw Ningas-kugon
Hatinggabi Nakaw-tingin
Tanghaling-tapat Agaw-buhay
Silid-tulugan Agaw-pansin
Bahay-aliwan Agaw-eksena
Bahay-bata Sirang-plaka
Anak-araw Lakad-pagong
Pamatay-insekto Silid-aklatan
Matanglawin Dalagang-bukid
Biglang-yaman Hampas-lupa
Likas-yaman Isip-bata
Tubig-alat Urong-sulong
Tubig-tabang Isip-lamok