In Philippine culture, hiya is generally defined and translated to mean “shyness” or
“shame.” Hiya is also related to “pride” and is connected to self-esteem or self- image. It occurs in many instances, such as not being able to pay a bill, provide for one’s family, or being generally unreliable. The feeling is akin to embarrassment, and is avoided at all costs.
Ang hiya o mahiyain ay isang kahinaan ng pakiramdam ng isang tao at madaming
nangyayari kapag nahihiya ang isang tao. Isang halimbawa ko lang ngayon na darating na pasko ay ang pangyayaring nakakahiya sa isang ninong na hindi magbigay ng aginaldo sa inaanak. At Kapag nangyari ito at nagkita ang ninong at ang inaanak pagkatapos ng Pasko ay mahihiya ang ninong dahil sa kaniyang pagkukulang. Lalo na kapag sinabihan siya ng inaanak sa harap ng ibang tao. Pero hindi rin maganda ang ginawa ng inaanak, dahil ipinahiya niya ang kaniyang ninong at kung may paggalang siya sa kaniyang ninong ay ibubulong na lamang niya ang pagkukulang nito. At minsan may mga pagkakataon na nasayang dahil sa hiya, at karamihan sa mga tao ngayon ay minsan nagdidilim ang mga paningin at nang-aaway kapag napahiya sa inuman. At minsan nakikita ito sa mga bata na nahihiyang sumali sa mga paligsahan, o umiiyak agad kapag natukso, at minsan hindi nagsasalita kapag may ibang tao.