You are on page 1of 667

------------------------------

TITLE: Midnight Rapist


LENGTH: 672
DATE: Aug 20, 2013
VOTE COUNT: 266
READ COUNT: 120033
COMMENT COUNT: 18
LANGUAGE: Filipino
AUTHOR: LadyPALE
COMPLETED: 1
RATING: 4
MODIFY DATE: 2013-09-19 06:32:33

------------------------------

####################################
Midnight Rapist
####################################

The right of LadyPALE to be identified as the author of this work has been asserted
by her under the Copyright Amendment (Moral Rights) Act 2000.

No part maybe reproduced, copied, scanned, stored in a retrieval system, recorded


or transmitted, in any form or by any means, without the prior written permission
of the author.

This story contains a very restricted scenes and words that are not suitable for
very young readers. A work of pure fiction. Names, characters, places and incidents
are either a product of the author's imagination or are used fictitiously. Any
resemblance to actual people living or dead, events or locales is entirely
coincidental.

####################################
NOTE OF THE AUTHORESS
####################################

NOTE GALING SA
MAGANDA

Haluuuu sayo diyan! ^^ Akoy umeepal para sa isang, well masasabi nating isang FOR
ADULTS ONLY na storya. I hope you like it. Pero kung bata pa kayo at gusto niyo
talagang basahin 'to, okay lang din naman. Wag kayo magpapaniwala sa mga PG at SPG
sa TV. Bakit pa kayo mag a'ask ng permission at gabay nila na magbabasa kayo ng
isang Restricted na story, eh baka masampal lang kayo ng magulang niyo. -3- May mga
bagay talaga na dapat i'sekreto at sarilinin lang. Bwahahaha! ;)))))) Kung may mga
di kayo naintindihan na WORDS or ano paman, itanong niyo na lang sa may Beyond 1000
IQ level na si Google o kaya sakin na lang. Okeeey? ;)))))) Ohsige, enjoy reading!
Vavoosh.

####################################
PROLOGUE
####################################

PROLOGUE

Pagka isang BOSS ng Company, Serious at Strict agad?

...

...
Di ba pwedeng Crazy at Pilya minsan?

Well, siguro sa tingin niyo ganun nga ang mga BOSS pero ibahin niyo ako.

I'm Spring Vanity Dela Garza. I have a super weird name, I know. =__= 25 years old
but at this age, may ari na ako ng isang company. What company you ask? The
Garadzela Corporation. Surname namin yan ni binaligtad lang, trip ng ninuno ko yan.
Namana ko 'to sa lolo ko sa sungay.

Ay? May ganun ba? Hahaha. Basta lolo ng lolo ko. ;)))))

Since Im the only child, sakin namana. Di man lang ako binigyan ng parents ko ng
kapatid na pwedeng ma share'an ko ng responsibilidad at pasakit eh ang haharot
naman nilang dalawa. >3<
Yes, being the Boss is quite hard. I handle a thousands of employees and Im the one
who helped them for their family to live.

I work and work. Im serious when it comes to business. Uhm, well, sort of. ;))))))
But I still try to live a life.

You know, hang out with friends, some colleagues and do crazy stuffs. But no, I
dont do DATES and other things na konek ng pakikipag Date.

I had boyfriends though. But as I expected it wont take that long. I dont enjoy
being with them. Baka nga piliin ko na lang maging madre kesa tanggapin yung mga
proposal nila pero naisip ko baka palabasin lang din ako dun.

Yung pinaka habang naging boyfriend ko is just 3 months at akalain niyo nag propose
na agad? Psht. Nakakabanas ang mga ganyang pangyayari.

Okay, kinuwento ko na talaga ang talambuhay ko pero ito talaga ang sadya ng story
na'to ... ... ...

...

...

I was raped.
By this someone I dont know. But I call him Midnight Rapist.

Yes, he raped me and the fvcking truth is ...

...

...

Im a Virgin!
Di ako nakalaban kasi medyo lasing ako. Sabi nga nila, when you cant fight it,
learn to ...

...

...

enjoy it.
I was raped by this Midnight Rapist ... ...

and ...

...
...

I seem to like what he did to me.

THANK YOU FOR READING! CLICK THE VOTE BUTTON, S'IL VOUS PLAIT. ;)))))

-LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 1: Ravish *
####################################

This story consist of scenes that are not suitable for below legal age. ^^ MAY MGA
WORDS AT EKSENA NA DI KAAYA-AYA KAYA WARNING. XD Hope you like it guys. Godbless
you! ~

Spring on the side. ^^

Spring's POV
Tonight, I lost something, my virginity.

____________________________________________________________

Niyaya nila ako na mag inuman daw kami. Im talking about my friends ...

Juianni Padsol and Blink Fiorush.

Ang sosyal ng name diba? Pero mga baliw yan gaya ko. Di nga halata.
Kalain mo yun, sila nagyaya tapos ako magbabayad? -___- Sila ang dapat harangin na
mababait na kaibigan.

...

...

Anyway, magcecelebrate daw kami kasi napasok ang company ko sa Top 5 Successful
Companies.

Rank 3. Oh diba? ;))))))

"Oh gosh. He was so good in bed! And this, he fucked me infront of my fridge. Diba?
Ang gandang scene. Hahaha."
nakatingin lang ako kay Blink habang kinukwento niya ang mga scenes ng karumaldumal
na pangyayari sa buhay niya.

Oo, aaminin ko, mga manyak sila pero I still love 'em. Isa sila sa mga vitamins ng
buhay ko.

"Oh, tahimik ka diyan?" tanong sakin ni Juianni.

"Nah, I was just thinking."

"About what? Ohmygosh! Gusto mo na ring maging kasapi namin?!" niyugyog ni Juianni
si Blink at nagtilian sila.
Napailing na lang ako. No, im not thinking 'bout that. It's just ... ...

"Oh, ubosin mo yan ah."

Blink handed me my drink.

Uminom lang kami, hanggang may lumapit na boys sa amin. When I noticed it's 10:30
already, nagpaalam na ako sakanila.

...

They want me to stay but I dont want to. Medyo nahihilo na rin kasi ako.

Ang pangit ko pa naman pag nalasing ako.


Bakit ko alam? Secret. ;)))))

...

...

Dumaan muna ako ng CR bago umuwi.

"Ugh! Damn it Nate."

Nakarinig ako ng ungol and I just rolled my eyes. It's not that I hate people doing
the 'sex thing', napansin ko lang kasi andami nang taong adik sa ganiyan.
And see? Pati sa CR, ginagawa.

What the heck?

...

...

When I got home, I fresh myself up and climb to my bed. Exhausted ako at gusto ko
ng pangpa relax. Medyo naiinitan pa din ako kahit kaliligo ko lang at naka on ang
aircon at kahit naka nighties lang ako, and take note, wala akong undergarments.

Habbit ko na 'to pag natutulog. Wala namang problema, I only live with myself alone
in my house. May mga maid lang na nagpupunta pag weekends para maglinis.

I sit up at hinubad ang nighties ko. Di talaga ako comfortable, maybe dala na rin
ng alcohol. Nagkakaganito talaga ako pag umiinom.

"Now, that's better." sabi ko at humiga na.

...

...

...
Im halfway to dreamland ng naalimpungitan ako. Parang may mabigat na nakadagan
sakin.

Parang inipit ako ng langit at lupa. -3-

I open my eyes nang wala akong makita. Black ang paligid.

Hala? OMG! Bulag na ako?! No way. Mamaaaa!

...

...
Hinawakan ko yung mata ko nang may nakapa akong blindfold. I feel relieved. Sa
kalasingan nakalimutan kong nagsuot ako ng eye mask or sleepi--

Teka, di naman ako gumagamit ng eye mask pag natutulog ha?

Aalisin ko na sana yun nang may humawak ng wrist ko at inalayo sa mukha ko.

"Waaah. W-who are you?!"

Di niya ako sinagot. Nagpumiksi ako pero di ako makawala. I felt someone straddled
in
me. I tried to shout but ...

...

...

I cant.

Because my lips are blocked ...


with another ...

lips.

I didn't respond until I heard someone say,

"Hi."
...

...

A man.

With a husky, muscular, sexy and seductive voice. Almost a whisper.

It made me imagine someone with a handsome face and well-built body.


...

...

The next thing I know, hinalikan niya ako. I was stunned. It was sweet and
deliciously unpredictable kiss. I felt his hands caressing every part of me. That's
when I realized,

...

...

I'm naked!
Unti unting bumuka yung bibig ko. Naramdaman kong napangiti siya sa ginawa ko.

Im holding back. I know there's something I want to explore. It's a new feeling for
me. Dala na rin ng alcohol siguro, Im eager to reach something.

...

...

I like it.
I like the way he kissed me.

Gosh. Help me! I cant hold back to this sensation.

...

I respond to his kisses. I dont know why!

I felt him let go of my hands that's why I took it as an advantage.


Tinulak ko siya, with all of my might.

Tatanggalin ko na sana yung blindfold pero naunahan niya ako. Hinablot niya ang
kamay ko at nilagay sa likod ng ulo ko.

"Why are you doing this?! Who are you?! Rapi-- hmmmp!"

He kissed me again. This time, it's hard. This man is an animal.

Nagpumiksi ako pero he didnt give me a chance.

Tumigil siya sa paghalik sakin. I want mo-- este I want to pinch him para kasing
flat ng mat. Tinali niya yung kamay ko.

What th---!
"Why wont you let me take this off?" Im talking about the eye mask. Di niya ba
gustong makita ang mata ko?

Ang ganda ko kaya-- ay no Spring! No time for complimenting yourself. You're in a


hard situation for godsake!

"Wait you wont let me take this off kasi natatakot kang makita ko yung mukha mo?
Gosh. Ambabaw mo ha."

Tulad kanina di niya ako sinagot.

Naramdaman kong kinalasan niya ako and he guide me to sit.


"Im handsome more than you imagined. As handsome as my ............ "

Napasinghap ako nang dinala niya yung kamay ko sa braso niya, that muscles, tapos
sa shoulders niya, hanggang sa chest niya, tapos naramdaman ko ang yum-- abs sa may
abdomen niya. Napanganga ako nang mahawakan ko ang kanyang ...

...

...

...
"godly dick." he said.

It was hard yet smooth, long and huge.

"What was that? A cigarette?" I asked. I tried to mock him but I think it just made
it worst.

Tinulak niya ako sabay nang pagdampi ng likod ko sa kama, ang pagdampi ng isang
matigas na bagay sa pagkababae ko. I gasp nang he spread my legs wider gamit ang
legs niya din.
And in a massive push,

"AHHHH!"

...

...

he entered me.
For godsake Im a virgin and he just simply push 'his' to 'mine'.

Naramdaman kong napatigil siya. Di ko maiwasang maiyak. I was hurt. That was hurt.

"I'll just take it slow."

"WHY WOULD YOU TAKE IT SLOW? WHY WOULDNT YOU JUST STOP INSTEAD?!" sigaw ko.
Naramdaman ko siyang may kinuha. Sumasakit na yung ulo ko. I cant do anything with
this, gusto ko nang umalis pero naalala ko the way how he kissed me. It just felt
so good.

Lumalandi na ako. Banaman 'to!

I heard a song playing. Bago ko pa man maalala yung title ng song, he started move.

Umiiyak na ako, oh my god ...

...

...
Im raped.

I cant fight back. Masakit ang buong katawan ko. Ito ang kinahahantungan ko.

I cant shout, he's kissing me to keep my mouth shut. "S-stop."

Pero imbis na huminto siya, binilisan niya pa. Napaungol ako ng malakas, I cant
help but moan.

I felt his kisses went down, down to my chest and I stiffened.

Narealize ko lang, it feels so good. His hands making its way to my waist and I
feel hot. Hot than what I felt kanina.

He pound himself to mine. That's when I knew, I cant do anything with this.
I'm half unconscious now, all I can hear is him saying, "Ohhhhhh." And then I felt
an explosion inside me.

The last thing I remembered is that ...

...

...

he kissed me as he removed the sleeping mask.


I can see him now but my vision was blurry. I cant see clear.

...

...

I close my eyes and then I fell asleep.

####################################
MIDPIST Chapter 2: Secret *
####################################

SORRY SA TAGAL NG UD. BUSY EH. ANYWAY, ETO NA PO. ;)))))) Juianni and Spring on the
side! ^^

Spring's POV
Today, the covertness in me, invades.

_________________________________________________________

Balisa na palakad-lakad ako sa sarili kong office. Naririnig ko pa yung mga anak ng
kaluluwa kong kinakansyawan ako,

DI NA AKO VIRGIN.

DI NA AKO VIRGIN.

DI NA AKO VIRGIN.

...
...

Walang katapusang DI NA AKO VIRGIN ang umiikot sa ulo ko. I thought panaginip lang
yung nangyari kagabi pero ...

No.

There's a bloodstain in my bed. The proof that I'm no longer a virgin.

At ang walanghiya, nag iwan pa ng bakas ng kahalayan niya sakin ...

He left there his own


...

...

boxers. -____-

Chochal nga kasi Calvin Klein pa ang tatak. I wish di ako hinatak ng antok kagabi
para nakita ko mukha niya.

...

...

"Mabuhay Pilipinaaaaaaaas! Ang magandang si Juianni ay andito na upang magpasabog


ng kagandahan. Bwahaha!"

Napatingin ako kay Juianni nang walang pag alinlangan na pumasok siya sa office ko.

"Oh, girl? Ba't ganyan mukha mo? Ano, nagda drugs ka na?"
Tinitigan ko lang siya. Juianni is my bestfriend since college days pa. Of course
with Blink. Silang dalawa ang naging sandigan ko kasi yung parents ko nasa states
na since nung high school pa ako. Though umuuwi naman sila every year. Or ako ang
pumupunta sakanila. And they never give me a sibling but its fine, nandyan naman si
Blink and Juianni. They're the sisters I never had.

We shared everything we had.

Pero nagtatalo yung isip ko kung sasabihin ko ba sakanila yung nangyari.

Of course I have to. Pero not now. Natatakot ako. I dont know why, ayoko lang na
may maka alam.

I trust Juianni and Blink pero I dont want to let them know what had happened.

Not now.

"Hey Juianni, uhm, wala lang. May insomnia lang ako." K. Lie.

"Hay, sana di ka muna umuwi kagabi. You should've heard the news pero wala ka nga
kagabi kaya di mo narinig, di mo narinig kasi nga wala ka kagabi. Pero dont worry,
dahil ako na magsasabi sayo kasi nga diba wala ka kag--"

Binigyan ko na siya ng wag-kang-paulit-ulit-kundi-sasakalin-kita look.

"Ay, hehe. Pasensya, kasi nga nakita namin kagabi si Wrench Paerson."
Wrench Paerson? Hmm. Bakit parang familiar?

Tiningnan ko si Juianni nang bigla siyang napatawa. "Oh my gosh girl. Wag mong
sabihing nakalimutan mo na si Knave mo?"

Knave? As in, a boy/male servant? Nag glance ako sa upper left side ko na parang
inaalala kung sino si Wrench

* Flashback

Second year College kami nun sa Harrington Space University. Marketing yung kinuha
namin ni Blink. Si Juianni, Financial Management.

"Ay! Namaaan. Nakalimutan kong sagutin yung assignment ko! Tanga ka Spring." Nasapo
ko na lang yung noo ko nang maalala kong di ko nasagutan yon. Naiwan ko pa naman
yung mga notes ko.

Si Blink kasi eh, nagpaparty pa kagabi. -___-

Napatingin ako sa lalakeng umupo sa sa kabilang table na nasa harap ko. Kakabukas
niya lang sa libro niya.

I think I remember him. Classmate ko siya mostly sa mga classes ko and I know
matalino siya. But I really dont remember his name. Sakit ko kasi yan, mahina yung
maganda kung utak umalala ng mga names.
Napapahamak nga ako dahil diyan eh. ><

Hmm. I think gagamitin ko muna yung pagka friendly ko. ^^

"Hi!" lively na pagka greet ko sakaniya sabay upo sa tabi niya.

Tiningnan niya lang ako tapos bumalik na yung atensyon niya sa libro.

Aba? Dinedma ako? AKO? Ako na Cheerleader ng Squad, 5'4 ang height, sexy, role
model ng school at ang importante sa lahat, ako na isang diyosa, dinedma? Oh, come
on!

"Ehem, ah, alam mo kasi, uhm, may itatanong lang ako."

"What?" pero di niya rin ako tiningnan.

Hindi ka pala titingin ha. "Uhm, actually, itatanong ko lang kung. . . . . . .

anong ginagamit mo, briefs or boxerbriefs?"

Natigilan siya at napalingon sakin bigla. "Yan! Titingin ka rin pala. Whoo! \(^o^)/
Im so--" natigilan ako ng mapansin kong nakatingin lahat ng tao sa akin. Dahan
dahan na binaba ko na yung kamay ko. "Ay, hehe. Masaya ako eh." sabi ko sakanila.

"Hoyoyoy, san ka pupunta? Uh-po k-ah! Ugh. Ano ba!" Hinila ko yung katabi ko paupo
pero nagmamatigas siya.

"Ayoko nang maingay."

"Oh, sige na. Di na ako mag iingay. 'To naman. Ang sungit. Alam mo. . ." Tiningnan
ko yung ID niya, Wrench Edge S. Paerson. "Wrench, itatanong ko lang sana yung mga
sagot sa assignment natin sa. . . ."

"Di ako namimigay ng answers. At isa pa, diba matalino ka rin? Dean's lister ka
diba? Wala kang mararating kung matalino ka pero tamad ka naman. Pwede ba, bitawan
mo na yung uniform ko?"

Agad agad na binitawan ko naman siya. Tiningnan ko lang siyang maglakad. Psht. Ang
sungit. Palibhasa, nerd. Ano bang pinagmamalaki niya? Hayy. Eh, ang payapayatot nga
niyan eh.

3 days after . . . .

Kakatapos lang naming mag perform para sa cheering. Nakita kong nakaupo si Wrench
sa bleacher sa gilid. Katabi nung water jug. Umupo ako sa tabi niya at, "Whoo!
Nauuhaw ako, pakuha naman ng tubig oh. Please?" sabi ko at nag ala vamp pa. Tingnan
natin kung effective.

Tiningnan niya lang ako pero sandali lang kumuha siya ng cup at nagsalin ng water.
Bago pa niya maiabot sakin yun, kinuha ko agad sakaniya at nagpa as-if aksidente na
nadulas yung kamay ko dun sa plastic cup kaya nabasa ko siya.
"OMG! I'm sorry!"

Nakita kong nag init yung mukha niya. Kinuha niya yung cup at nagsalin ulit ng
tubig tapos,

"Aaaah! Bakit mo ginawa yun?! Walang hiya ka talagang payatot ka!" sabi ko habang
pinapahid yung mukha ko. Tinaponan ba naman ako ng tubig sa mukha?! Ambastos
talaga!

"Nauuhaw ka diba? Eh di yan. You're welcome ha." sabi niya at umalis na.

5 days after . . . . .

Napadaan kami ni Blink at Juianni sa Library nang makita ko si Wrench.

"Uhm, girls, pupunta pa pala akong library ha. Sunod na lang ako." tumango lang
sila sakin.

Pumasok na akong library at tumabi kay Wrench. "Hi again, Knave."

"Im not a Knave and Im not YOUR Knave. Alis."

Aba't! Ano ako, langaw?! "Hmm. Bago yun, pahawak muna nitong wallet ko." binigay ko
sakaniya yun.

"Ano na namang gaga--"

Di ko na siya pinatapos. Tumayo ako bigla at umatras kaunti at, "Aaaaah! Wrench!
Ba't nasayo yang wallet ko? Magnanakaw ka!" sigaw ko kaya I caught everyone's
attention.

Yeah, that's me! ^^

* Flashback Ends

Ilang days ko ding binulabog ang buhay nun ni Wrench, hanggang sa naging assistant
ko na siya sa mga events sa school. Nag vo-volunteer kasi ako tapos nirerequest ko
na si Wrench ang tutulong sa akin. Dun ko na siya naging official knave. Until
pagka next school year, nalaman ko na lang, nasa states na siya nag school.

"Hoy! Ano? Reminisce ang peg? Nagmumuni ka sa mga memories niyo ni Wrench?"

Binatukan ko siya. "Gaga! Masamang memories ang naganap samin ng payatot na yun."

"Oh, not anymore. He changed a lot, Spring. Ang macho niya na. And gumwapo pa dahil
wala na siyang suot na salamin."

Weh? Ganun ba pag nakapag abroad na? Psht.

"Hmm. Alam mo Spring, may nagbago sayo. Para kang . . . Para kang na'rape."
PARA KANG NA'RAPE.

PARA KANG NA'RAPE.

PARA KANG NA'RAPE.

PARA KANG NA'RAPE.

PARA KANG NA'RAPE.

"ANO? HOW DO YOU SAY SO? MAY PROOF KA BA? NAKITA MO BA AKO? UNFORTUNE TELLER KA BA?
HA? SABIHIN MO!!" sabi ko sakaniya habang nakahawak sa shoulders niya.

"Wow, girl. Kailan ka pa naging girl vesion ni Hulk? Grabe ha? Maka react naman.
Malamang nga na may insomnia ka. Haynako. Joke lang noh. 'To naman!"

I fake a laugh. "Yeah. Exactly." then I sigh.

I'm sorry Juianni. For now, I have to keep it for myself that I am really was
raped.

But sorry, I have to keep this as a . . .


...

...

Secret.

*A/N: Thankyou sa pag read! ^^


####################################
MIDPIST Chapter 3: Conceal *
####################################

Sorry, ngayon lang nakapag update! ^^ 10 votes for this Chap= UPDATE! :)

Spring's POV

Tonight, the Tuxedo Mask meets the Sailor Moon.

__________________________________________________________
Im looking at myself in the mirror right now.

Sa tingin ko, wala namang nagbago sakin. Except lang sa parang mas gumanda ako
lalo. ^^

Yes, Im just being honest. Likas na sakin ang i'compliment ang sarili ko.

Kasi naniniwala ako sa kasabihang. . . .

...

...

Bago mo i'compliment ang ibang tao, i'compliment mo muna sarili mo.

Tama diba? IKR. ^^

Seriously, this gorgeous young lady in front of me, was raped. And now, she can't
even let her friends know that she's been raped. Poor young woman. Di man lang niya
kayang sabihin sa iba. Ayaw niyang pagtawanan siya, kaawaan at pangdirian dahil
na'rape siya. She's afraid. Fear can be absolutely her middle initial.

Pero ngayon, she seems okay. I am okay. I know I am.


Napansin ko yung clock, 6:37 pm na pala. I guess I have to go.

May party kasi ang company dahil nga sa pagkasali namin sa Top 5. My employees
really worked hard and they deserve this, a celebration, a thanksgiving party.

Ni'rent namin yung bar. Di ako nag asikaso nito, yung secretary ko, si Dehy Varona.
I know she can handle things like this.

Pumunta na ako agad sa bar at napansing puno na pala sa loob.

Puro greeting yung naririnig ko sakanila nung naglakad na ako ng tuluyan.

Pumunta ako sa gitna at, "Goodevening everyone! Im glad maraming pumunta. You guys
are so amazing to work with kaya nasa Rank 3 tayo. This party is for us kaya I hope
you enjoy yourselves. Cheers?"

"Cheers!" response nila.

Napangiti ako nang marinig kong nangunguna yung boses ni Blink at Juianni. Of
course, they're here. Always present yan. ^^

Umupo na kaming 3 sa may counter, "Sana man lang nag invite ka ng mga taong kasosyo
mo para may mga gwapo naman dito." si Blink.
"Hoy. Sama mo. Marami kayang gwapo sa mga employees ko." sabi ko naman.

"Nako Spring, gusto kasi ni Blink mga ka'level niya at yun ay mga Manager." si
Juianni.

"Hmm. What about my bookkeeper? Gwapo din yun Blink." - ako

"Akala ko bakla yun? Nakita ko kasi siyang may kasama sa Torroni, nag didinner
sila. I guess syota niya yun. Gwapo pa naman nung kasama niya." - Blink

"What? Masyado mo namang binibigyan ng malice. Baka kapatid lang, ito naman." -
Juianni

"Sa pagkaka alam ko girl, only child lang siya." - ako

"Ah, eh di pinsan?" - Juianni

"Nasa states lahat ng relatives niya." - ako

"Oh, sige. Syota na!" - Juianni

Tinawanan lang namin siya ni Blink. Masasabi kong saming tatlo, si Juianni ang
pinaka magulo, pasaway at siraulo. ^^ But we love her though.

11:24 p.m.
"How can you say na pangit ka pag . . nalalashing? Maganda ka pa rin naman ah." si
Blink.

"Wala, feeling ko lang." ako.

"Hahaha. Fweeler ka pala gurl." si Juianni. Binatukan ko lang siya.

"I think, kailangan ko nang umuwi girl. . . *glump* May pupuntahan pa ako bukas
eh." sabi ko. Tumayo ako at pinuntahan si Dehy. Siya na nga lang bahala dito.

"Bye Spring. Ingat. Drive safely." sabi ni Blink at Juianni.

Sumakay na sila sa mga sasakyan nila at umalis na. Napahawak ako sa temple ko
bigla, nahihilo na ako. Di kasi talaga malakas ang sistema ko sa pag inom. Hanggang
10 or 11 pm lang ang inaabot ko, nalalasing na ako agad.

"Is this yours?"

Napalingon ako sa likod ko nang may nagsalita.

A guy.

Na naka mask. Eh? Tiningnan ko yung hawak-hawak niya, a bracelet.


"Yeah, yeah. Thanks." kinuha ko yun at sinuot. Tumingin ako ulit sakaniya. "Bat
naka mask ka? Ano? Trip trip lang?" I ask him.

He made a light laugh. "No, may masquerade party kasi kami dun sa kabilang bar. Im
about to leave na at nandito yung car ko. See?" tinuro niya yung car nung katabi
sakin.

"Oh. Okay. Bakit di mo pa rin tinatanggal yung mask?"

Ngumiti siya sakin. "No. You might fall for me when you see my face."

Wow! Ang kapal din naman pala ng isang 'to eh. -__-

Hinawakan ko siya sa shoulder niya, "Pare, kung may problema ka, sabihin mo lang
sakin. Dadamayan kita, pramis."

"You're funny. Parang wala kang problemang pinapasan ah."

Problem? Psht. "Akala mo lang yun."

"Huh? May sinasabi ka?"

"Ako? Ah. Wala. Wala ha. Uhm. Una na ako ah, masakit na kasi yung ulo ko. Alam mo
na, marami akong nainom eh. Bye." ngumiti lang siya sakin tapos tumalikod na ako.
Ay, wait. "Uhm, hey. What's your name?"

The corner of his lips twitched. "Tuxedo Mask." sabi niya at naglahad ng kamay
sakin for a shake hands.

"Tuxedo Mask huh? Im. . . Hmm. Im Sailor Moon." inabot ko yung kamay niya.

Nang mahawakan ko yung kamay niya, parang may familiar na naalala ako. His touch.

"Uhm, have we met before?" I asked him.

"No. No, I dont think so."

Yeah. I dont think so, either. "Bakit nga kasi ayaw mo tanggalin yung mask?"
Pasensya na, na iintriga lang talaga ako sakaniya.

Ang swerteng Mask, pinagkakaabalahan ko siyang isipin.

"Nah. I want to conceal myself."

"From me?"
"Uhm. Yes. From everyone."

Tumango lang ako at nag bye na sakaniya. Sumakay na ako sa kotse ko at umalis.

Napadaan ako sa isang park. Huminto ako at pumunta dun.

Walang tao.

Being alone sometimes can really give us joy. For this time you can enjoy the
feeling of being in peace of mind. No noise, no chaos.

Just yourself. On your own.

Minsan kasi kailangan mo ding makipagbonding sa sarili mo. Di yung paraan na


inaaliw yung sarili mo, yung mga times lang na sa isang lugar na tahimik lang. Mas
nakakaisip ka ng matino.

Kung sa computer pa, parang F5, nakaka refresh. ^^

Katulad ni Tuxedo Mask daw-kuno kanina, I need to conceal the fact that I was
raped. Di ko kayang sabihin. Natatakot ako. I dont know to what pero natatakot lang
akong sabihin sakanila.
Ilang minutes lang din, umuwi na ako sa bahay. Pumunta ako agad ng cr para mga
puke.

Nag half-bath na rin ako, katulad dati, naiinitan ako. Bakit ba kasi ang init init
pag nakainom ako? Hay!

Nang matapos ko na yung mga seremonyas ko, humiga na ako agad.

Nang mapansin kong nakabukas yung door sa terrace ko, bumangon ako agad para
isirado yun.

"Hayy. Sino ba kasing nagbuka--" Teka. Ako lang naman mag isa dito ha? At di ko
naman binuksan yan.

Ohmygod. No!

Nilibot ko yung paningin ko sa room.

No sign.

Naramdaman ko na lang na may humawak sa puwet ko. Sabay nun ang paglagay ng eye
mask sa mga mata ko.
"Hi."

I stiffened. That voice. It makes me shivered when he said it. And there's only one
person who can make feel me like that.

He's here, again.

"You're. . . . You're that. . . Midnight Rapist."

####################################
MIDPIST Chapter 4: Surd *
####################################

Dahil sa may beyond 10 votes na yung last chapter, ipopost ko na ang Chapter 4. :)
Sa totoo lang pinagpaiwasan ako sa pag gawa ng UD ko ngayon, nahirapan ako basta
ganitong scenes di ko alam paano. Hahaha. Anyway, thank you ulit sa mga nag
read! :)) I would really appreciate kung mag co-comment kayo especially this
chapter para malaman ko yung mga hinain niyo. XD

Sorry, mag de-demand lang ako. ^^

10 VOTES + 5 COMMENTS for this Chap = UPDATE! :)

Spring's POV
It's confusing when you know it's wrong yet you feel it very right.

__________________________________________________________

Napasalampak ako sa kama bigla ng tinulak niya ako.

At ang nakakasama sa loob ko. . . .

una yung mukha kong nasadsad sa kama bago yung katawan ko! Aba't! Gago talaga to.

Tatayo na sana ako para sapakin siya nang hinawakan niya yung kamay ko at
ipinagdikit sa likod ko.

"H-hoy! Anong--!" inupo niya ako sa kama. Naramdaman kong umupo din siya sa harapan
ko.

Di ko mapigilang umiyak. I banged my clutch hands to his chest. "Walang hiya ka


talaga! Bumalik ka pa dito! Masaya ka na ba? Nakuha mo na sakin yung gusto mo
diba?! Umaabuso ka na eh. . . ." hinawakan niya yung wrist ko. "Gago ka talaga! Ano
pa bang gusto mo ngayon ha?! I're-rape mo na naman ba ako?!" hinawakan ko yung
dress ko at sinubokan kong i'rip yun habang umiiyak, nang masira ko na yung dress
ko, "Oh! Ano pang hinihintay mo?! Eto na oh, free ka nang gawin ulit yun! Nagawa
mo na eh! Ano? Magsalita kang surd ka! Total wala na namang importante ang
virginity ko kasi kinuha mo na! Walang hi--" napatigil ako ng kinuha niya yung
kamay ko at inilagay niya sa mukha niya.

Hinayaan niya lang akong i'scan ko yung mukha niya.

Sharp-razored cheekbones, mataas yung ilong niya, medyo makapal yung kilay niya,
yung buhok niya naman di masyadong mataas. Yung last na hinawakan ko yung lips
niya.

So soft, like before when I felt it in mine. I feel the urge to kiss this lips
again.

Napalunok ako. No, Spring. You know how much it makes you damn crazy. Not this
stupid thing will happen again.

I felt him kissed my wet cheeks. Wiping those tears away.

How can he be so sadist yet so sweet?

"Who are you?" di siya nag response. "Im asking who are you?! Dont be a surd again!
Damn it." di ko na napigilan, sinampal ko siya.

Hinawakan niya yung kamay ko, placing it to his face.


"Again." sabi niya.

I do as I am told. Sinampal ko siya, isa, dalawa, tatlo, apat, lima, anim, at


hanggang sa di ko na alam kung ilang sampal yung binitawan ko. Sa bawat pagsunod-
sunod ng sampal ko, sunodsunod din yun pagtulo ng mga luha ko.

Napatigil lang ako ng maramdaman kong wala na akong lakas na sampalin pa siya.

Naramdaman ko na lang na hinila niya ako palapit sakaniya. Making me straddle on


him.

Ngayon ko lang naramdaman na naka jeans siya.

As I was in his embrace, he kissed me.

Slowly.

I didnt respond. I tried to hold back as long as I can.

His kisses went to my cheekbone then to my earlobe. I close my eyes beneath the eye
mask.

He just making every kisses with full of dear sincerity. I know it wasnt pero
nakikipagtalo yung nararamdan ko.

He kissed me again in my irresistable lips.

But right now, I joined him. I respond. Naramdaman kong mas hinigpitan niya yung
paghawak niya sakin. A gesture tells that he's building the sensation between us.

His kisses plundered my soul. Nilagay ko yung mga braso ko sa leeg niya. Suddenly,
he left my lips hanging. Unti unting bumaba yung mga halik niya papunta sa throat
ko and I cant help but to raise my head. Giving him more access. He cupped my left
breast. I didnt even try to resist.

I arched my back as his kisses went to the valley between my breasts. Pinunit ko na
kanina yung bandang itaas ng dress ko kaya di na siya nahirapan pa.

Sucking, licking, biting my nipples. Making it harden.

Bumalik sa mga labi ko yung labi niya. Adding more pressure, slowly tasting each
other as he slid his tounge unto mine. I parted my lips, dwelling my tounge with
his.

Natigilan ako ng maramdaman ko na may gusto nang kumawala sa kinauupoan ko. I


slowly moved my hips to greet it.

Naramdaman kong nag twitch yung gilid ng labi niya sa ginawa ko.

Untiunting binaba niya yung zipper sa likod ko. I helped him remove my dress.

The kiss paused. "Beautiful." he whispered.

I smile as he kissed me again. Inabot ko yung belt niya at unti unting tinanggal
yun. Pero natigilan ako. What am I doing?

Napatigil din siya bigla. "This is wrong." sabi ko.

"I want you. And you cant deny the fact that you want me too. You want this."

Aba. "Di ka na surd."

Napangiti ako ng di siya nag response. Surd parin talaga. I leaned quickly to kiss
him.

And the sensation went back. Now, both of us are fully naked. I felt his hands in
the bottom of my thighs.
The wetness in me revealed as he slid his middle finger in my clitoris. And slowly
went down. He slid his finger inside me gracefully.

I bit my lower lip as he started to move his fingers on it. Pero napa moan ako ng
mapalitan ang mga kamay niya ng tongue niya.

Licking my wetness of arousal to death. Kissing the outer lips. I willingly spread
my legs more, giving him more access to continue for making me insane. I grasp his
hair, gripping more into it.

Napamulat ako ng tumigil siya. Naramdaman ko na lang ang pag rip ng isang packet.

A condom?

He positioned himself. Resting his forearms to my sides as support.

His lips touched mine which happens the sensation between us grew tighter. He
lowered his head down to my neck, putting tiny kisses on it.

My limbs shatter when suddenly he bit me as he entered me. Slowly. The massive and
exquisite thing pushing inside me made my nerves dancing. I cant help but moan. A
very familiar feeling I just felt some days ago is here again.
I could not restrain when suddenly his thrust went faster and harder.

He lift my right leg and rest it to his shoulder. I can hear my blood pound
everytime he pushed himself inside me.

I can feel I'm getting there. And so is he.

He stopped and raise me up. "Lead the way."

Sabi niya. Could I do it? I swallow hard as I positioned myself to him.

I grasp his very aroused erection and slowly put it inside me. I rest my hands to
his shoulders and rock myself.

His very expert hands holding my behind, helped me to lift myself up and down.

I let an 'aaah' sussuration when I felt I cant no longer pound myself. He pushed me
back to bed and turn me around, facing the mattress.

I pushed back my behind as he slowly entered me. Hmmm. I like it this way.
I can feel him inside me more deeply. We're getting there. To the final
destination. I can hear the harsh sound of my breath and the flesh inside me
everytime he lunge into me as well.

He held the both sides of my stomach. I moan as he groan when the pumping went more
faster and faster and faster and I clutch my hands to the soft clothing of my bed.

And to his last massive thrust, we reached the intensed climax.

My hardly breath calmed. Napapikit na lang ako, it was great yet very tiring
experience.

He rest himself above me, making me feel his weight as we both crashed the mattress
below us.

"Hey. You did well." sabi niya malapit sa mga ears ko. Making me quiver as it put
electricity in my veins.

He slowly drew himself out of me. "Rest yourself. Be ready for more, next time."

Dahil pagod na pagod na ako, pumikit ako. I reach out to him, and he slowly lowered
his body to mine. I bit his neck and smiled, "Quits."
I felt him covered me with my comforter. And noticed that I've fallen asleep.

Nagising ako kinabukasan. Wala na yung eye mask sa mga mata ko. I stretched
elegantly.

Napatingin ako sa bedsidetable ko. A note.

"You can't deny the fact that you like the way what I'm showing you every midnight.
Having sex with you is great and I can give you that anytime."

I suspire deeply. He's right. I cant deny the fact that the sensation he's giving
me, make me yearning for it.

Lust. That's it. Ngayon alam ko na bakit adik mostly ang mga tao sa sex. It just
feels so good.

The desire of sex building in me making me forget everything.

Napatingin ako sa ibaba ng bed. Bakit ba ang hilig niyang iwan ang boxers niya
dito? -_-

Now, I admit. I like sex. But having sex with someone you didnt know for your whole
life is very confusing.
Kailangan kong makita yung mukha niya. From the way na hinawakan ko yung mukha niya
kagabi, he seems handsome.

Pero like what I said, kailangan ko siyang makita. Face to face.

And that would happen soon.

Very soon.

*A/N: Ang harot ng chapter na to. Hahaha. ^^ Thanks for reading! :)))))

- LadyPALE

####################################
MIDPIST Chapter 5: Veracity *
####################################

Sa mga nagsusubaybay sa story na to, mahiya na ang Pacific Ocean sa lalim ng


pagmamahal ko sainyo! :))) Thankyou po talaga! Happy 7K reads, konting push pa mga
friends! ^^ Hope you like this one.

Leave a COMMENT. Click the VOTE button. Enjoy! :P

Spring's POV

The truth will prevail.

- - - - - - - - - - - -

Kanina pa kami nagpapalitan ng tingin dito nila Blink at Juianni.

Napag-isipan ko na kasi na sabihin ko na sakanila. Tanong na kasi sila ng tanong


kung bakit puro trabaho na lang daw yung inaasikaso ko, ang tahimik ko na daw,
minsan na lang daw ako sumama sa kanila. Mga ganong factor.

Kaya this is the moment of truth.

"Spring, di naman siguro masamang magsalita na diba? Kasi parang kanina pa tayo
nagtititigan dito." - Blink

"Oo nga girl. Pinapunta mo lang ba kami dito para makipagtitigan sayo?" - Juianni
Huminga ako ng malalim at . . . . .

"I'm . . . I'm no longer a virgin." sabi ko habang nakapikit, ayokong makita yung
reaction nila.

Promise ko kasi sakanila dati na sasabihin ko kaagad sakanila pagka may nangyari na
sakin. Pero inabot pa ng isang linggo bago ko sinabi sa kanila. And there's a
possibility na baka magtampo sila sakin. Mga isip-bata pa naman to sila minsan.

I waited for their response. But all I can hear is,

Kru kruu. Kru kruu. Then biglang,

"YEEEEEES!" - Juianni

"NOOOOO!" - Blink

Nagmulat ako bigla. "Hoyoyoy bruha, 5,000 ko dali. Panalo ako." sabi ni Juianni kay
Blink at nilahad niya pa ang palad niya sakaniya.

Huh? O _ o
"Teka, teka. Anong meron?" I ask.

Ngumiti ng nakakaloko sakin si Juianni. "Sabi ko na nga ba. Ikaw ha, naglilihim
kana. Sabi ko kasi kay Blink na may na v-vibes akong something sayo eh ayaw niyang
maniwala kaya nagpustahan kami. At tadaaa! May instant 5,000 na ako. Bwahaha."

Napanganga ako. "Wow. Ang bait niyong kaibigan grabe. -_- Pero teka, teka, di kayo
galit, nagtampo o anu man kasi ngayon ko lang sinabi?"

Nagshift si Blink ng upuan at tumabi sakin. "Girl, why would we? At least sinabi mo
rin. Alam naman namin na di ka madaling umamin eh kung makarinig ka nga pag nag t-
topic kami about sex, naririndihan ka. People change talaga Spring and anyway,
welcome to the club ng mga di na v#@*%&!"

Tinakpan ko agad ang bibig ni Blink, "Wag mo ngang ipagsigawan. Ano ka ba naman."

"So . . . How was it? How was it? ^^" Namula ako sa tanong ni Blink.

"Wait! Who's the lucky guy huh? I bet di pipitsugin lang yang pinatulan mo. What is
he like?" - Juianni

Natigilan ako. How should I explain it to them? Oh god. "I . . . I dont know."

Napa frown silang dalawa. "What do you mean you dont know?" - Blink
"I dont even know him."

"So, a one night stand? Nagkakilala ba kayo sa bar?" - Juianni

"No, no. Actually we did it twice."

Tiningnan nila ako with their more-information-please look.

Huminga ako ng malalim. "Di ko siya nakikita while were doing it. Kasi naka eye
mask ako."

Napanganga sila. "I know kung anong iisipin niyo sakin. Nakikipagsex ako sa taong
di ko kilala at di ko nakikita. Ang cheap kong babae, I know. Tatanggpin ko lahat
ng sermon niyo, swear." sabi ko ng mabilis.

Tulalang nagkatinginan silang dalawa. "Juianni, na try mo na bang makipag sex na


naka eye mask?"

"Di pa Blink. Eh, ikaw?"

"Never pa. Prefer ko kasing makita kung gano nasasarapan yung boyfriend ko sa
ginagawa namin."
Niyugyog ako ni Blink. "Gosh girlfriend. Ang hot nun grabe!"

"Eh? Wala kayong sasabihing masama?" tanong ko.

"OMG ano namang masama dun?! Ma try ko nga yan next time. ^^" - Juianni

"Teka, eh bakit ba naka eye mask ka? Ano, trip trip niyo? Atsaka bakit di mo naman
kilala eh naka 2 times nga kayo." - Blink

Napalunok ako bigla. Talo ko pa si Darna sa paglunok. Feeling ko kasi bola yung
nalunok ko. "I . . . . I was. . ."

"You we're what?" - Blink/Juianni

"I was. . . . I was raped."

Naririnig ko na naman ang Kru kruu kru kruu. Tapos,

"WHAAAAAT?!" - Blink/Juianni
Napahawak ako sa tenga ko. Maka sigaw kasi tong dalawa. Walang ka-class class kung
mag react.

"WHEN? HOW? WHERE? WHY?! Gosh Spring, mapapatay ko yang tao na yan!" - Blink

"Spring, why you didnt tell this to us earlier? Sana napa report natin to sa pulis
ng maaga. We should've . . . . Ugh! Im so sorry." - Juianni

Niyakap nila akong dalawa. "Kailangan makulong kung sino man yan!" - Blink

"What? No!"

"What do you mean no? Kailangan niyang pagbayaran yung ginawa niya. Did he hurt
you?" - Blink

Nasapo ko na lang yung kamay ko sa mukha ko. "No. Yes. No. . . . Di ko alam yung
feeling girls. . . Nakakalito na."

"Spring, explain everything. Maiintindihan ka namin. Say what you feel. Were your
bestfriends. Di lang namin ma bare na nagkakaganyan ka." - Juianni

Napaiyak ako. Akala ko di nila maiintindihan. Akala ko baka ano nang masabi nila
sakin. But no, they're my bestfriends and they will stand by me no matter what.
I started to explain. From the very start. Every detail sinabi ko. And what I feel
dun sa nangyari, like how it's new to me and how I like it.

"So you mean every midnight ka niya pinupuntahan?" - Blink

"Yes. I noticed."

"Tapos iniiwan niya pa yung boxers niya sayo? Ano yun, souvenir?" - Juianni

"OMG wait! Did he used any contraceptive methods? Condoms? What if mabuntis ka?" -
Blink

My heart skip a beat. Napatulala ako. A baby. No, di pwede. "Nung last time, oo,
gumamit siya ng condom. Pero nung first, I dont know. Di ko alam. Parang. I cant
remember. Masyadong punong puno ang laman ng utak ko nun. Mixed emotions na din.
Plus the fact pa na nakainom ako nun. You know naman kung pano ako madaling
maepektohan kahit konti lang yung nainom ko."

"Sorry Spring. I think it's our fault." - Blink

"No, wala naman ding may gusto sa nangyari." niyakap ko silang dalawa.

"So, what's your plan? Babalikan ka ba niya ulit?" - Juianni


"Yes. I dont know when pero sabi niya babalik siya."

"Di mo pa ba talaga siya kilala? Do you find his voice familiar? Baka isa siya sa
mga ex mo." - Blink

"No. I dont think so. Iba yung mga kisses niya, the way he touched with his bare
hands, I know na di siya isa sa mga ex ko and never ko pa narinig yung boses niya
dati. Isa pa, di naman siya masyadong nagsasalita. Kung nagsasalita naman siya,
it's just almost a whisper."

"Di mo pa ba balak na ipa report siya sa mga pulis?" - Blink

"No. Not yet, not now. May plan pa ako next time na pupuntahan niya ako."

"It's up to you Spring. Pero kung may ano mang mangyari, just call us. Update it
okay?" - Juianni

"I surely will." Ngumiti ako to reassure them that Im fine.

"Dati, matagal ko nang inaantay na maging kasapi ka na namin, pero not this way." -
Blink

I laugh softly. "Yes, see how ironic it is. Dati ayoko talagang nakakarinig ng may
nag s-sex but now Im afraid I like how it feels. It's just so different."
"We understand you girl. Feeling ko nga dati, lumulutang ako. So good to describe."
- Juianni

"Yeah. But hey," hinila ko ng light ang buhok nilang dalawa. "Walang hiya kayo.
Pinagpustahan niyo pa ako."

Tumawa lang sila at nagkiss sa cheeks ko, means they're sorry. My bestfriends are
crazy at times but its just so great having them around, knowing they'll understand
what you feel and respect what you want and decisions.

"Thank you girls. ^^"

*A/N: Horaaaaaaaaaaay! Dahil natapos mo ang chapter na to! :)) Thanks sa Miss
Movin' On ng Fifth Harmony kasi yun yung naka replay na song habang ginagawa ko to
kaya madali ko lang natapos ang pag type. :)

Anyway, sino may mga Twitter acc diyan? Follow niyo ako tapos usap tayo? ^^ Nasa
gilid yung link. Kung gusto niyo magpa follow back, just tweet me. :)

-LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 6: Adhere *
####################################

Hello! Bago niyo po to tuluyang basahin ang chapter na'to, may i'sh-share lang po
muna ako. ^^

Today is Sept. 16. Ngayon ang LOST ANNIVERSARY ng napaka importanteng Teddy Bear ko
na si SPRING na ipinangalan ko sa bida ng story na'to.

Dati kasi hobby ko nang tanggalin yung Spring sa mga notebook ko, tapos dahil sa
likas na isa akong MAGANDANG TANGA, aksidenteng natusok ako sa dulo ng spring,
dumugo yun tapos iyak ako ng iyak, yung bestfriend ko nakita ako kaya binigay niya
sakin yung pink teddy bear niya na pinangalanan kong Spring dahil dun sa spring na
tumusok sakin. Then nung Sept. 16, 2009, pumunta kaming Sto. Tomas, Davao del
Norte, dala-dala ko si Spring, dun ko nawala si Spring. T ____ T Di ko alam kung
ninakaw ba siya o sadyang tinakasan at nilisan niya ako.

Kaya ayun, Happy LOST Anniversary sa teddy bear kong si Spring. Alam kong iniisip
niyong sobrang weird kong tao. Pasensya na, ganyan kasi kaming magaganda. :))))

HAPPY BIRTHDAY ALEXIS BEDEL A.K.A. ANASTASIA STEELE. ^^

Anyway, exit na ako. Enjoy this chap! Dont forget to Vote & Comment (promise mag
rereply na ako, busy kasi ako lately eh) so that you'll be blessed. ^^
LadyPALEovesyou!

Spring's POV

Tonight, he'll stay if I'll obey.

________________________________________________

Nakacrossarms na tinitingnan ko yung mga lalakeng nag-aayos ng mga CCTV sa bahay


ko.

Napagpasyahan ko na kasing maglagay ng mga cctv para aware ako sa mga nangyayari sa
bahay ko. And this is my other way para makita ko si midnight rapist na yun.

Di ko nga alam kung bakit di ko naisip yan dati pa. -_-

Naunahan pa ako ni Juianni sa idea na yan eh mas matalino ako dun.

Anyway, si Blink ang tumulong sakin na maghanap ng maayos na class ng mga CCTV. She
recommended The Psystem. An equipment or mechanism company which specialize with
advance devices and gadgets.

Isa pa, na cu-cute'an ako sa spelling ng brand name, Psystem. ^^ Wala lang, na cu-
cute'an lang ako kahit sa tingin niyo hindi naman.

"Excuse me Ma'am. Naka set na po yung monitor ng mga cctvs, nasa office niyo po as
you requested."

Napatingin ako sa isa sa mga boys na umayos ng mga cctv. Kung magiging boyband
sila, kumbaga siya ang leader.

"Okay, show me how to work on it." Alam ko kasing likas na tanga ako kaya baka ang
simpleng monitor lang ay masira ko pa. -_-
Pumasok na kami sa mini office ko sa bahay. Tinuro niya sakin yung mga order ng mga
cameras kung saan nakalagay. 4 cameras lang naman yung pinalagay ko, sa may front
door, sa kitchen, sa sala at shempre sa kwarto ko.

"That's just all, Ma'am. Kung may problema man, just call us." sabi niya tapos
umalis na sila.

This way, may possibility na malaman ko na kung sino si midnight rapist.

Actually, it's been a week nang di na nagpapakita, ay este nagpaparamdam yung kumag
na yun.

Okay na rin yun kasi this week has been hell for me. Andaming business meetings,
may mga presentation pa, may summit pa akong inattendan.

Ang Garadzela Co. ay isang manufacturing, shipping and enterprising company. And I
am the President/Chairwoman of the board. 5 lang kaming share/stockholders ng
company. The company revolves all around with glass and crystals. Window glass,
glass decorations, mga chandelier or mga chimes, bottles, cups, wine glass and even
mirrors yung mga ganung type basta glass.

Mahilig kasi talaga ako sa glass, kaya kung makikita ng mga tao ang bahay ko ay
puro glass. Masyadong fragile ang bahay ko, puno din ng mga glass decors. Yeah, I
have an obsession with glass. ^^

It also involves on the shipping industry. We also have our own factory for
cements. Mostly kasi talaga sa company ng corporation is all around housing and
building decors, furnitures & structures. May mga condominium building din kami and
hotels. It's just too many to mention.

Pero sa lahat ng yun, sa mga glass lang talaga ako mas focus. As what I said
earlier, I have obsession with glasses.

11:32 p.m. Im still awake. Bakit? Kasi inaabangan ko si Midnight rapist na yun.
Ngayon na may cctv, hah, mag ingat na lang siya. Siguradong mabibisto ko na siya.
Bwahahaha!

Nang di pa siya dumating, napagpasyahan ko munang maligo. Nung natapos na ako,


humarap ako salamin sa cr at may narealize ako. Pano pag di naman pala pupunta yun
ngayon? Bukas? Sa isang araw? O forever na?

The thought made my heart skip a beat. What if nga kung di na siya bumalik? Eh di,
di ko na makakamit ang justice ko. And maybe we'll never have the chance to do it
again.

Sex.

Why not? Andami namang iba dyan na makakapagbigay ng pleasure sakin.

Parang sinampal ako ng kaluluwa ko.

Alam mong siya lang ang gusto mong magpapleasure sayo Spring. Denial ka pang
malandi ka!

Nanglaki ang mata ko sa sinabi ng kaluluwa ko sakin.


Tinawag ba naman akong malandi?! Aba't!

But I see she's telling the truth. Half of it lang. He's the only one who can make
me feel like that.

Malamang siya lang kasi siya pa lang naman ang nakakagawa sakin nun.

I wonder kung ako lang ba ang pinaparanas niya nang ganung feeling, nang ganung
experience.

Parang may kung anung sumabog sa loob ko.

Natapon ko yung sponge bigla na di ko alam kung ba't nasa kamay ko. Tinapon ko sa
salamin kaya ang resulta, tumalbog at natamaan yung maganda kong mukha.

"Aray naman. Lesheng sponge yan ah!" =//////=

Lumuhod na lang ako para pulutin yung sponge na nasa ilalim ng lavatory.

Napatili ako ng biglang namatay yung ilaw kaya agad-agad na tumayo ako.

At sa kasamaang palad, nabagok yung ulo ko sa lavatory.


"Aba't gagong lavatory ka ah! Anong karapatan mong batukan ako?!"

Napahawak ako sa ulo ko. Ang sakit nun ah. T _ T

Teka, bakit naman namatay yung ilaw? Hay. Lumapit ako sa switch at iniswitch-switch
yun.

On.

Off.

On.

Off.

On.

Hala? Sira na pala 'to? Tsk. Tsk.

Tumalikod ako para lumapit sa mirror ulit, nang naramdaman kong bumukas yung pinto
sa likod ko. Biglang bumilis yung paghinga ko.

Sa pagkakaalam ko, wala namang multo dito.


"Mamaaaa-ohm!" Napatigil ako ng may humawak na kamay sa bibig ko.

At sabay nun ang paglagay ng eye mask sa mata ko.

I smile. He is here. Finally. I suppose sa kwarto siya dumaan kaya malamang nakita
na siya sa camera. Victory! Oyy, sama kayo, clubbing tayo maya, mag cecelebrate
ako! ^^

Kinapa ko yung mukha niya, kasi naman noh baka di naman pala siya 'to. "Hmm. Ikaw
nga. Hello again." sabi ko habang kinapa-kapa parin siya. He's naked again, pero
naka jeans siya. Bakit ko alam? Kasi kinapa ko din yung lower body niya, pero
iniwasan ko yung gitna noh.

Hinila niya ako palabas. Tingnan mo to, wala man lang katiting na pagka gentleman
sa katawan niya.

"So . . . . . Kamusta?" tanong ko sabay upo sa kama ko. Aaliwin ko na lang siya
baka biglang sunggaban na naman ako nito. -_-

Di siya sumagot. "Hay, di na nga kita nakikita, di ka pa nagsasalita. Alam mo ba


gano kahirap ang situation ko?"

"No."

Napa frown ako. "Ang tipid mo namang magsalita. Hay. Nakakabanas kang kausap alam
mo yun? Kung di ka magsasalita, then you better at least let me take this stupid
thing off."

Naramdaman kong umupo siya sa harap ko. "Listen . . . . ."

"To the song here in my heart?" sabi ko agad. Napatili ako ng biglang hinila niya
yung belt ng bathrobe ko, kaya ngayon ko lang namalayan ang suot ko. "Hoy! Wag mo
ngang pakialaman yung suot ko." sabi ko at tinali ulit.

"Pag sasabat ka, hihilain ko yan ulit. I just have to ask you something."

Nagnod ako. "Fire away."

"Do you like when I do this?" he asked then gave me a quick kiss. Napalunok ako.
Rapist na nga siya, magnanakaw pa. Hayy.

"No." Yes. "I hate it when you do that." K. Lie!

"Really?" sabi niya habang iniikot-ikot yung buhok ko.

Napalunok ako. "Well, uhm, slight lang."

"Eh, this?" he kissed me again. But this time, the kiss was passionate. Napapikit
ako beneath the eye mask.
"Yes." Of course. I said in a low tone.

"Good. And this?" tinanong niya ako habang yung mouth niya nasa lips ko pa rin. I
can fully feel his breath sinking in mine. Naramdaman ko yung kamay niya na pumasok
sa bathrobe ko then he gently caress my left breast.

I bit my lip. "Y-yes."

"What about this?" his hands went down, making my bathrobe slid open. I felt his
fingers place itself to my clitoris and gently rubbing it.

"Y-yes, yes." Napamulat ako ng tumigil siya.

"Now, if you want these pleasure all Im giving you, you better behave and not to
demand again of taking that eye mask off. We'll stick on this situation, because
you want it and I also want it."

An attachment. "So, you'll continue to do this? Pag nag obey ako na hindi kita
pwedeng makita? Are you out of your mind?! Alam mo ba gano kahirap, having sex with
someone you cant even see?"

"I dare you not to let me stop this. Isipin mo ng mabuti ang offer ko."
Natigilan ako. Of course I want this demon to stay, I cant deny that.

Decisions are the hardest move to make, especially when it's a choice between what
you WANT and what is RIGHT.

Will I say Yes to his proposal?

*A/N: Congrats! Dahil natapos mong basahin ang chap na to. :) Thank you for
reading! God bless! ^^

-LadyPALE

####################################
MIDPIST Chapter 7: Deterioration *
####################################

Annyeong! ~ May pa I DARE YOU peg ako ngayon. Eto, kung aabot ng 50+ votes and 20+
comments ang chapter na ito within just 3 days, ay i'u-update ko ang Chapter 8 and
Chapter 9 in just ONE DAY. :)))) Pero pag di umabot, eh di Chapter 8 lang. Hehehe.

Sali ka ha? High hopes for your positive response! ^^ Enjoy this Chapter guys!

Spring's POV

The plan failed. What to do?


_________________________________________________

I woke up by the sun interfering my room.

Walang buhay na bumaba ako papuntang kitchen. Parang may nakalimutan akong gawin,
di ko lang maalala kung ano.

Kumuha ako ng milk sa fridge at natigalan ako ng makita yung cctv na nakakabit.

O _ O Fvck.

Dali-daling umakyat ako papunta sa office ko. I feel so aflutter and I cant wait to
see his face.

Ilang minutes ko ring kinulikot yun, 11:53:09. Ito yung nasa CR pa ako at
nakikipagaway sa kaluluwa ko.

Excited na naghintay ako sa susunod na mangyayari nang biglang . . . . . . . .

"OMG what happened?!" Niyugyog ko yung monitor. "Hoy! Bakit naging color gray?!"

Sa galit ko binalibag ko yung monitor at binagsak ng malupit. "WALA KANG KWENTA!"


Ayun, wasak.
Nanggagalaiting tinawagan ko yung Psystem. "Hello?! . . . . . Anong good sa
morning?! Alam mo bang kakabili ko lang ng cctv niyo kahapon tapos ngayon sira na?!
. . . . . . . . NO! I want to talk to your CEO . . . . Wala akong pakialam kung
busy ang sched niya ngayon at kung kararating niya lang kahapon basta maglagay ka
ng appointment. . . . . I'm Spring de la Garza, the President of Garadzela
Corporation . . . . Yes, the one and only. . . . . 10 am sharp ako pupunta diyan.
Pag di ko makakausap ang Boss niyo mamaya, mawawalan ka ng trabaho. Copy that?! . .
. Good, Bye!"

Pinaypayan ko ang sarili ko gamit ang magaganda kong kamay. Whoo. Masyadong na
stress ang beauty ko dun. Relax, Spring. Save your power for later.

Okay, gorgeous. Inhale. Exhale. Then repeat.

Nang maramdaman kong okay na ako, nag ayos na ako at ready-ng ready na pumunta sa
office.

"Dehy, what's my sched for today?" tanong ko agad sa secretary ko pagkaupo't


pagkaupo ko pa lang.

"Uhm,President, may appointment ka kay Mr. Colardio para sa mga gusto niyang
costumize glass bottles sa drinks nila, 9:00 am po then 10:15 may meeting kayo sa
mga board tapos may lunch meeting din kayo kay Mr. and Mrs. Go. Free na po kayo sa
afternoon."

"Can you please tell the board na sa afternoon na lang yung meeting kasi may
pupuntahan pa ako pag 10 am."

"Uhm, may I know kung saan po kayo pupunta? Kasi baka magtanong po yung board
ma'am."

"Of course, sa Psystem yun. May appointment kasi ako sa CEO nila."

"Oh, okay po President." nag bow lang siya at umalis na.

9:38 am ng umalis ako sa office ko. Napatigil lang ako ng may marealize akong
importanteng bagay.

I dont know where the hell is that Psystem building. -_-

Lumapit ako sa table ni Dehy, "Uhm, Dehy, do you know where is that Psystem
building?"

"Yes Ma'am. May 15 minutes po yung layo mula dito. It's somewhere on the Lanche
Avenue, ma'am. Alam po yata yan ng driver niyo ma'am. Para di na rin kayo
mahirapan."
"No, I'll drive it myself. Makikita ko rin yan for sure. Thanks Dehy."

Bumaba na ako at sumakay sa Audi Q7 ko. Masyadong masculine yung R8 kaya ito na
lang.

Ilang sandali lang nakarating na ako sa building ng Psystem. Okay lang, maganda
naman yung structure.

Bumaba ako at nakapamewang na tinitigan ko muna yung building. Wala lang. Trip.

"Hachoooo!" napahawak ako sa ilong ko.

Damn it.

Napatingin ako sa babaeng kakadaan lang na may hawak-hawak na aso.

May allergy ako sa mga fur kaya nas-sneeze ako pag may na e'encounter akong aso.
Hayy!

Namumula at sinisipon na yung ilong ko. Banaman yan. -_-


Pumasok na lang ako agad sa loob at lumapit sa information desk, "What floor ng
boss niyo dito?"

"Uhm, ma'am may appointment po ba kayo sakaniya? May I get your name ma'am?"

"Yes. I'm Spring de la Garza."

"Oh, yes ma'am. You are expected. Yung elevator sa pinakadulo po kayo pumasok, just
press 9377, diretso na po yan sa office ni Mr. Pa--"

"K." Di ko na siya pinatapos at naglakad na ako agad-agad.

Pumasok na ako agad at priness yung code, bakit ba kasi may code pa? Ang oa naman.
Tinitingnan ko yung sarili ko sa gilid ng elevator kasi nakikita yung reflection
ko, gosh, ang pula nga ng nose ko. Nang biglang bumukas ulit yung elevator at may
pumasok na kung sino. Di ko tiningnan kasi busy ako.

Tumingin ako sa door ng elevator ng sumarado yun at nakita ko yung reflection ko at


ng kong . . . . . .

K. Fine, gwapo.

Napatingin ako agad sa taas ng napansin niyang nakatingin ako sakaniya.

Di ko namalayan, nakarating na pala kami sa 36th floor. Yung office ng CEO nila.
Lumabas ako agad at pumunta sa, well, I guess Secretary, "I'm Spring de la Garza."
sabi ko agad.

Nanglaki yung mata niya na parang nakakita siya ng multo. Yumuko siya bigla,
"Goodmorning Sir!"

What?! Mukha ba akong lalake?

Magsasalita na sana ako ng biglang may nagsalita sa likod ko, "Goodmorning din
Jess." lumingon ako.

O _ O

"You're Ms. de la Garza right? Please come after me." sabi niya at pumasok na sa
isang kwarto na ang obviously na tinatawag ay office.

Hah. Ikaw pala ang may ari ng pesteng pipitchuging Psystem nato.

Malamang Spring! Iisang floor lang naman ang pinuntahan niyo at iisang elevator
lang ang sinakyan niyo at obviously sa floor ng boss lang yun papunta.

Sinampal ko na yung kaluluwa ko. Sasabat pa eh.


Agad na sumunod ako sakaniya at pumasok.

Okay lang naman yung ambiance ng office niya, very manly.

"Would you like any drinks Spring?"

Nilingon ko siya. "Wow, kung maka Spring ka naman, close tayo?"

"Yes. I think we are." sabi niya at sumandal sa front ng table niya.

Nanglaki ang mata ko ng makita yung name na nakalagay sa table,

Wrench Edge S. Paerson

Napatingin ako sakaniya bigla and he just gave me a simper.

NO WAY.
*A/N: Congrats again! Natapos mo ang chapter na'to. :))) Leave a COMMENT and VOTE.
S'il vous plait. ^^

- LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 8: Vary *
####################################

Dun dun dun dunnnnnnn! ~ Ito na! Congrats sa mga nagpapapilit sakin na mag update,
nagwagi kayo! HAHAHAHAHA. Bakit ba kasi napaka bait kong nilalang? Mabait at
MAGANDA din. XD Atsaka, wag niyo nga akong tinatawag na MsAuthor. Di ko trip yan.
-___- Gusto ko Lady or LadyAuthor para maiba atsaka may class. Bwahahaha!

Dapat sa Chapter na to, may mag comment at mag like din kundi di ko na gagawin yung
2 CHAPTERS IN JUST ONE DAY. Nag update na ako kasi naawa ako sainyo! :))

---- COMMENT: #ThanksForTheUpdateLadyPALE ----- Pag wala akong mabasa na comment na


ganyan sa chapter nato, di ko iuupdate ang Chapter9. Sige, sige! Hahaha. Pagbigyan
niyo na ako since ang bait ko ngayon. Maging mabait din kayo, puhlease? :))

Message me sa MB ko kung sino pa yung gusto mag pa Dedicate. Thanks!

BTW, Si Wrench nasa Multimedia. ^^ Ang gwapo ni Ryan R. tologo! *Q*

Thankyou sa mga nag support and nag abang! Labew ooooooooool! ~

Spring's POV

Someone's back into my life.

__________________________________________________________

Agad na nilapitan ko si Wrench at walang alinlangan na inexamine ko yung katawan


niya. Tinitigan ko siya sa mata.
Umatras ako kaunti at napahawak sa bibig ko.

"You're Wrench?! Nagplastic surgery ka ba? Ba't parang gumwapo ka? Ganun pala yun
pag nag aabroad, nagbabago?"

He laugh softly. "Sit Spring."

"Hoy, di ako aso ah. Pero shempre, uupo ako, ang sakit na kaya ng paa ko." umupo na
ako, nag crossedlegs. Umupo rin siya, pero di sa swivel chair niya talaga, kundi sa
seat na nasa harap ko. May two seats kasi sa front ng desk niya.

"Di ka parin nagbabago, madaldal ka pa rin."

"Di ka rin nagbabago, hanggang ngayon parang inipit ng two hands ng alarm clock
yang lalamunan mo. Para paring ewan yang boses mo, kaloka ka." sabi ko at inirapan
siya. Laitan mode na naman kami.

Dati kasi di mawawala ang laitan portion namin pag magkasama kami.

Tinitigan ko yung mata niya, yeah, si Wrench nga. Kailangan pa talaga titigan siya
bago mo siya makilala. Tama nga si Juianni, he changed a lot.

"So, what are you up to?" tanong niya at nag crossed legs din.
Bakit ang sexy niya pag gin-- ay shet!

O//////O

Tumayo ako at lumapit sakaniya. "Sampalin mo nga ako?"

"You know that's a tempting offer but still you're a woman. And why do I have to
that? Baka sumigaw ka ulit ng abuse ako gaya ng dati. I know you very well Spring."

"Hayy. Andami mo namang satsat, sige na. Sampalin mo na ako dali. Kundi . . . . ."

"What?"

"Kundi, uhm, aha! Ibibitin kita na patiwarik sa sarili mong building! Sige na,
sampalin mo na ako." sabi ko at pumikit na. Waiting for him to do what he's been
told.

Naramdaman kong tumayo na siya at, "Araaay!" Sinamaan ko siya ng tingin. "Sabi ko
sayo sampalin mo ako, hindi pisilin mo yung ilong ko. Hayy. Alam mo bang sinisipon
ako ngayon dahil dun sa walang kwentang aso na yun?"

"No, I dont know. But it's fine, di naman ako maarte tulad mo at di din ako daling
mahawaan ng sakit tulad mo."

Nakayukom na yung mga kamay ko. "Alam mo, gustong gusto na kitang suntokin pero wag
na dahil baka maospital ka pa."
"Oh, really?"

Inirapan ko lang siya at naglakad lakad na lang ako, nilibot ko yung office niya.
"So, how long have you been here? Kasi balita ko sa states ka na nag continue ng
studies mo."

"Nabalitaan mo or ini'stalk mo lang talaga ako?"

Nilingon ko siya. "Nabalitaan ko! Ikaw masyado kang ambisyoso, shempre noh nawawala
ka na lang agad. Solo flight na lang tuloy ako sa mga events. Nako, ikaw Knave ka,
tinatakasan mo trabaho mo."

Tumawa lang siya. "So, I suppose you miss me?"

"Ewan ko sayo!" Tinalikuran ko siya at pinagpatuloy yung ginagawa ko.

"Kasi ako, namiss kita."

O _ O

Nilingon ko siya. "What?"


Pinitik niya lang yung noo ko. "Of course, ikaw lang ang umaaway sakin, nanenermon,
bumabara at lumalait sakin kaya no doubt na namimiss kita."

"K."

Tumikhinm siya. "Miss de la Garza, you came here para magreklamo diba? May I know
kung anong problema?"

Oo nga pala! Nakalimutan ko. Ito kasing mokong na to eh, ini'echos ako. "Yeah,
yeah. Alam mo bang nagpa order ako ng mga cctvs niyo kahapon lang tapos sira na
ngayon. Anong klaseng mga cctvs yun?! Hayy."

"Hmm. The standards of our cctvs are highly classed and wala pang ni isang
nagreklamo sa customers namin na nasira agad yung pinapaorder nila. I want to see
it myself. When will it free for you? So I can come and check on it."

Mamaya may meeting pa ako. Hmmm. "After work. Di na ako busy niyan and I suppose
you are too. And dapat may replacement na yung mga cctv mamaya dahil importanteng
importante yun para mamayang gabi."

Biglang na puzzle yung mukha niya sa sinabi ko. "Ano namang meron mamayang gabi?"

"Ah. . . Uhm, shempre baka may magnanakaw, kidnaper, o rap--" Natigilan ako.
Ayokong banggitin ang rapist.

"Or rapist?"
"Basta! Shempre mamayang gabi sila pwedeng pumasok sa bahay ko. Alangan namang sa
umaga sila eh di makikita ko sila. Nag iisip ka ba tala-- hachooo!" napahawak ako
sa ilong ko bigla. Leshe. Tiningnan ko siya ng masama. "Anong ngingiti-ngiti mo
diyan?"

"Wala naman. Okay. Sabi mo eh. Here's my calling card. Free namana ako mamaya kaya
mag hihintay na lang ako sa call mo. And maybe car ko na lang ang gagamitin natin,
I can pick you up then we can go to your place since di ko alam kung san ka
nakatira and you know I really suck with directions kaya mabuti nang magkasama
tayo."

Tsk. Kung makadahilan. May GPS naman eh. Well, okay na rin yun. "Sounds good. I'll
just call you. Bye Knave." sabi ko agad at tumalikod na ako.

Pero biglang hinawakan niya yung wrist ko at inikot niya ako para maharap ako
sakaniya.

And then, he kissed me.

O//////O

Sa cheeks lang naman.


"It's nice to see you again." he said near in my ears tapos niyakap niya ako.

*Gulp.*

Sayang di ko siya maamoy. Bakit ba kasi sinipon pa ako bigla? -_-

"Kung maka tsansing ka naman. Diyan ka na nga!" I headed for the door. Patakbong
pumasok ako sa elevator.

Sumandal ako sa pader at napahawak ako sa dibdib ko. "What the hell? Sa pagkaka
alam ko wala akong sakit sa heart. Bakit bumilis agad yung heartbeat ko?"

OMG. Siguro . . . .

...

...
mamamatay na ako?

Sinampal ko yung sarili ko. Yung di naman malakas. Ayoko namang saktan yung sarili
ko noh.

Siguro na stress lang ako. Dala na rin to ng sobrang pag iisip ko kagabi.
Nevermind, ayoko munang isipin yun. Nakakainis!

5:42 p.m. . . . . .

Pababa na ako ng office kasi nasa labas na daw yung mokong na yun.

Comfortable naman akong kasama si Wrench. Sabi ko nga dati, madalas kami magsama
dahil ginagawa ko siyang Knave. And I think until now di naman nagbago ang
treatment namin sa isa't isa.

Sa lahat ng magkaaway sa mundo, kami ang pinaka magka close. Di naman sa nag pla-
plastican kami pag magkasama, honest kami sa isa't isa.

Alam niya at dama niyang hate ko siya at shempre alam at pinapakita niya ding hate
niya ako.
Di naman talaga siya tahimik dati, sadyang ayaw niya lang talaga akong kausap pero
dahil magaling ako, kinakausap niya na ako. Pero puro panlalait lang din naman yung
mga lumalabas sa bibig niya.

It's fine with me kasi ganun din naman yung ginagawa ko sakaniya. Binabalik niya
lang sakin kasi lumalaban na siya.

Masaya kayang may kaaway. Try niyo.

Anyway, pagkalabas ko nakita ko siya agad na nakasandal sa kotse niya. "At ano
namang nag udyok sayong mag tuck in?"

"Ginagaya lang kita." sabi niya kaya napatingin ako sa suot ko.

"Di naman 'to tuck in ha, design yan kaya mukhang naka tuck in! Hay. Wala ka bang
alam sa fashion?"

"At least napa bow kita."

Sinamaan ko siya ng tingin. "Whatever."

"I guess, kumain muna tayo. Baka kasi nagugutom ka na, halata naman sa katawan mo."
"Anong akala mo sakin, poor? Palagi akong bus-- *Grrrrrr!~*" Napahawak ako sa tiyan
ko nang nagwala yun. Tinaasan niya lang ako ng kilay.

"Okay. Fine!" Ayoko nang pataasin ang pride ko kasi alam kong gutom talaga ako. At
shempre, kung manglilibre siya, why not?

Pumasok na kami sa isang restaurant at nag order na.

"Sana dun tayo sa Seafood restaurant." sabi ko.

He gave me a boring look then may narealize ako. "Oh. Right, allergic ka nga pala
sa seafoods." Kasi dati pinakain ko siya ng seafood, ayun absent siya kinabukasan.
-_-

Yeah yeah, I know it's my fault. Wag niyo nang i'mention.

Magsasalita na sana siya nang biglang,

"Edge!" May babaeng kumaway samin, ay este kay Wrench lang pala.

Tumayo siya at niyakap yung babae. Psht. Pinakilala niya ako dun pero di ko
tinandaan yung name kaya di ko alam kasi wala naman akong pakialam.

Umupo din siya pag alis nung girl.


"Akala ko ba allergic ka sa seafoods, eh bakit nakikipag friends ka sa mga hipon?"

He simpered at nag lean sa table ng kaonti.

Nanglaki ang mata ko nang makita ko yung nasa kamay niya.

OMG. That ring,

...

...

That was mine!

*A/N: Leave a comment guys! :)) Thankyou so much! ^^

- LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 9: Hurl *
####################################
Thank you po sainyo na nag COMMENT, nag VOTE, naglagay ng story na to sa READING
LIST nila at sa mga nag FOLLOW sakin. :) Walang humpay na pasasalamat po. ^^

Sana may magdedicate din sakin ng mga stories nila, I will be glad for that!

For this chap, sana mag COMMENT at mag VOTE din kayo. Thank you! ---- So lame,
napakabait ko magsalita. Hahaha. Mag u-update lang ako ng Chapter 10 pag nag 300 na
yung Followers ko! Papahirapan ko muna kayo. *Evil Laugh*

BTW, nasa multimedia yung Ring. ^^ Eto na, sa mga nabitin sa Chapter 8. Enjoy this
one! Godbless!

Spring's POV

An enemy is a friend in disguise.

________________________________________________________

Tinitigan kong mabuti yung kamay niya to make myself sure. Halos maduling na nga
ako eh.

Nang sure na sure nga ako sa nakita ko, agad na hinablot ko yung kamay niya.

"Oh my gosh! Was this mine?" tanong ko agad habang nakatingin lang sa ring na nasa
little finger niya.

"Yes, it was." inemphasize niya pa talaga yung was. -_-


"Eh, bakit nasayo yan? I remember, I throwed it away sa tubig."

"Kinuha ko. Sa swimming pool mo lang naman tinapon yun kaya madali ko lang nakita."

"Eh, bakit mo naman kinuha? So it means, umuwi ka nang basa nung party?"

"Why do you even care?"

"Wag mo ngang sagotin ng tanong ang tanong ko. Of course kasi yan nga yung ring na
tinapon ko diba? Hello?"

"Exactly. Kung may itatapon ka, it means wala na yung halaga sayo. Tinapon mo na
kaya ano pang halaga nito?"

Natigilan ako, then binitawan ko na yung kamay niya. "Yes. You were right. It's
just, di ko man lang napasalamatan yung nagbigay sakin niyan. "

That ring was given by someone I dont know. It cost a bill. That was an Christian
Dior, Oui Design for godsake! Important sakin yan kasi, well. . .

Before in my 1st and 2nd year college days, di ko talaga sinasabi yung birthday ko.
Nung araw ng birthday ko, which my friends dont know, may nakita akong box sa
locker ko. When I opened it, nanglaki ang mata ko pagkakita sa gold ring.

May card na kasama yung box saying,

Happy Birthday Spring.

Yun lang, tinanong ko naman yung parents at mga friends ko kung sila yung nagbigay,
di naman daw.

Napatingin ako kay Wrench nang kinuha niya yung ring sa kamay niya. Medyo tight din
yung ring sakaniya.

Inabot niya yung right hand ko and he gently put the ring on my finger.

On my ring finger to be exact. Where it is was used to be.

"That's meant for you, not mine. Now Im giving it back. Tandaan mo lang na you must
never make permanent decisions on temporary feelings. If your decision is to throw
something na importante sayo, may big possibility na di mo na makita yung bagay na
yun. Kahit na sabihin mong galit ka nun at di mo sinadya, that's not an excuse."

Napanganga ako sakaniya. At unti-unting pumalakpak ako sabay lingo-lingo parang


humahanga. "Wow Wrench, san mo naman nahagilap ang ganyan? May pinaghuhugutan ka
ba?"

He made a light laugh at ininom niya yung wine niya.

"Thank you Wrench. Pero kahit ganun, kaaway parin kita." binelatan ko siya.

"Isip bata ka parin."

Sinamaan ko siya ng tingin, "Di ako isip bata. Wag mo nga akong itulad sayo."

Kinuha niya ulit yung kamay ko, at hinaplos-haplos yung ring. "I took care of that
for years. You must too."

Sasagot na sana ako ng biglang,

"Ohmygosh?! Is this real? Blink, sampalin mo nga ako."

Napatingin ako sa nagsalita, si Juianni kasama si Blink na agad na sinampal siya.


Why are they here?!

"Aray! Ba't mo naman ginawa?!" - Juianni


"Girl, mahal na mahal kita kaya lahat ng sasabihin mo, gagawin ko para sayo." sagot
ni Blink tapos lumapit siya sa table namin. "Juianni, confirm. A ring! Oh my gosh
Spring, you're engaged with Wrench?!"

Halos lumuwa na yung mata ko sa sinabi ni Blink. "Ano?! Hindi to engagement ring,
gaga ka talaga."

Umupo sila sa katabi naming table tapos umusog sila kaunti palapit samin.

"Hi girls. It's nice to see you again." sabi ni Wrench sakanila.

Mabait sakanila si Wrench pero sakin, hindi. Okay lang, alam ko naman kung bakit.
-_-

"Looking good, huh." sabi ni Blink kay Wrench.

"Yeah, nice hair." si Juianni.

Hello? Anong ganap ko dito? Props? Stranger? Bakit si Wrench lang sinasabihan nila
ng maganda? Ang bait talaga nilang mga kaibigan. Grabe.

"Uhm, girls, alam niyo tumatanggap din ako ng compliment." sabi ko sakanilang
dalawa.
Tiningnan ako ni Juianni, taas, baba. Ngumiti ako sakaniya at inipit yung buhok ko
sa likod ng ears ko. "Uhm, okay ka naman ngayon girl. Hmm. Para ka lang haggard."

Sinamangutan ko siya. "Para ka ding manang ngayon. Busy sa work eh noh?" - Blink

Nagpout ako at inirapan sila na tinawanan lang ako. Mga bully. -___-

"Anyway, care to explain?" tanong ni Blink.

Kinuwento ko naman lahat about sa singsing baka ano pang i'conclude ng mga yan.

"Eh, bakit naman magkasama kayo ngayon? Ano, date?" - Juianni

"Pupunta kasi ako sa bahay ni Spring but we decided to eat here first." - Wrench

"Bahay agad?!" - Blink/Juianni

Binatukan ko silang dalawa. "Aasikasuhin niya yung mga cctvs ko kaya ganun kasi
nasira."

"Weh? Baka sinira mo?" - Blink


"Nasira! Hindi ako ang nagsira." sabi ko at pinalayas na sila. Sa awa naman ng
diyos, umalis na sila kasi may pupuntahan pa daw silang shop. Mga echosera talaga.

Nang matapos na kami, dumiritso na kami sa bahay ko.

Pumasok na kami sa office ko,

"I see the reason why. Ito ba yung sinasabi mong nasira?" sabi niya at tinuro yung
monitor na ibinagsak ko sa sahig.

"Hindi kasi. Yung video ng scene kagabi biglang nag black out. Eh sa nainis ako
kaya . . . . . ."

"Kaya nagwala ka at sinira mo yung monitor, is that it?"

"Ano naman kung oo?"

"Masyado kang wild. Alam mo kung pangit ka lang, pagkakamalan na kitang mammal."

"Well, pasensya ka dahil maganda ako."

Tumawa siya bigla. "May sinabi ba akong maganda ka?"


"Wala naman. Alam ko lang na maganda ako kahit di mo sabihin. At isa pa sinabi
mong, Kung pangit ka lang, eh di sinabi mong maganda ako."

"Hindi ka nga pangit, sobrang pangit lang."

Binato ko siya ng libro na nasa malapit sakin, "Masyado kang hambog!" pero sinalo
niya lang yun. "Nilalait mo pa ako. Bakla ka!"

Umupo siya sa couch at comfortable na nirest ang ulo niya. "Im a real man."

Umupo na din ako, opposite with him. "Real man mo mukha mo. Ang tunay na lalake,
yung parang boyfriend ko lang. Pero dahil sa wala naman akong boyfriend, it means
to say, walang tunay na lalake."

"Wala ka pa lang boyfriend, kawawa ka naman."

Tiningnan ko siya ng masama. "Wala kang pakialam. At kesa umupo-upo ka diyan,


asikasuhin mo na yung cctvs ko."

He smirked then kinuha niya yung phone niya at may tinawagan. A staff. To deliver
the new monitor at extra cameras na din.

After nun, tahimik lang kaming dalawa.


Ngayon ko lang naalala na dati, palagi pala talaga kaming magkasama ni Wrench. Pero
ayun nga, puro bangayan lang naman kami.

Ang sama kong tao, nakalimutan ko na siya. Di na din ako nagtataka diyan,
makakalimutin lang talaga ako sa mga tao.

That's why I just have few friends. Kasi sumasakit ang ulo ko pag marami akong mga
inaalala na names.

Wrench didnt change sa ugali niya, just physically. Kahit na sa states siya tumira,
tagalog parin mostly ang ginagamit niya, just like before. I cant deny that he's
gallant, his very masculine well-built body was a stand out, he's not wearing a
glasses anymore which makes him more . . . . Wait! Reality check. Did I just
mention the good things about his features?!

What the heck Spring? -_-

Napa aray ako bigla. "Bakit ba hobby mo na yang hilahin ang buhok ko?!"

"Ginigising lang kita sa pagpapantasya mo. They're here kaya aayusin ko na yang
monitor mo."

Tiningnan ko lang siya ng masama. After 10,000 sand grains or much easy to say, 25
minutes later, natapos na din sila.
"Bakit naman nawala yung video kagabi? Ano yun, naerase lang?!"

"Sinira mo kasi eh kaya nagkaganyan, di yata na save sa tape." sabi niya, in a


boring tone.

Pinaalis na niya yung mga boys. Leaving me with him alone here again.

Umupo ako sa harap ng monitor, at siya nakatayo sa gilid ko lang. "Teka, anong
meaning nito?" tinuro ko yung screen.

Nag lean siya and he lowered his body, "Where?"

"Ito oh, bulag ka b--" napatikom ako ng bibig nang nilingon ko siya, he's also
looking at me kaya magka face to face kami ngayon.

Our faces are just 2 inches apart. I look straight into his eyes, which made my
heart gallop.

The staring went intensed. I dont how why but I felt him lean closer to me.

I closed my eyes when I already felt his breathing.

Naramdaman kong napa atras siya. "I-I have to go." Napamulat ako bigla at namula.
"Just call me kung may ano na namang mangyari and please, wag mong sirain yung
monitor."

Di ako sumagot until I heard the door closed.

Napa bow ako. That's kinda embarrassing but there's only one question circling in
my mind.

...

...

What the hell was just happened?

*A/N: Ayan na. Na post ko na ha. :) Thank you sa pag read. Leave a comment and vote
kayo. I'm hoping for your positive response guys! :))) And Goodnight!

-LadyPALE

####################################
MIDPIST Chapter 10: Amenable *
####################################

Sinong mabait? AKO! ^^ You're welcome in advance na. Ngayon ko na lang i-u'update
ang Chapter 10 kasi di ako maka update next week, FSR. -_______- Pero sana may mag
follow parin sakin. Thankyou in advance!

And again, wag niyo kasi akong tinatawag na MsAuthor. Puhleasssssse? Maawa kayo,
kasi di maganda pakinggan sakin. Okay lang Authoress pr Lady. Atsaka, atsaka, don't
forget to VOTE and COMMENT ha? ^^

May OFFICIAL FACEBOOK FANPAGE na po ang MidPist. Nasa external link! Enjoy this
chap! VOTE and COMMENT #ThankYouForTheUpdateLadyPALE. ^^

Spring's POV

Forget what had planned and start what has been agreed.

___________________________________________________________

It's been 4 days since that night na nagparamdam si MR.

MR for midnight rapist. Ang haba kasi eh. -_-'

Anyway, andito ako ngayon sa isang bar, somewhere na malapit lang sa subdivision na
tinitirhan ko.

No, I'm not with Blink or Juianni or with anybody else. Im all alone here.
Bakit ako nandito?

To think. Nilibot ko na lahat ng lugar sa malapit para maghanap ng pwedeng magdrama


pero I ended up here. Sa isang bar.

Ewan ko ba bakit dito ako huminto, eh ang ingay-ingay dito. Pano naman ako
makakaisip ng matino dito? Hay. Minsan, talagang naniniwala na akong bobo din ako
sa mga bagay-bagay.

I took a sip of my blue margarita. I'm wearing a black tailored jacket with a
graphic tee which makes my cleavage visible, leather short shorts and ankle boots.
Gusto ko yung mga ganitong style kasi feeling ko teenager ako. ^^

Napasimangot ako bigla nang maalala ko na naman siya.

How can he do this? Di ko siya kilala, di ko siya nakikita, di ko alam lahat


tungkol sa kaniya pero palagi na lang siya yung iniisip ko.

He's not the only man in the world, alam ko, pero I just cant forget about him. I
just cant forget his touch, his kisses, his breathe, his moves and . . . his voice.

I swear I never heard his voice before. Far from every guy I met.

I'm such an ignorant. Sabi nila, pag na'try mo na daw ang sex, hahanap-hanapin mo
yun. Yes, I do. Pero I realized one thing, di lang yung pleasure na pinaparamdam
niya sakin ang hinahanap-hanap ko, kundi siya mismo.

Naramdaman kong may umupo sa tabi ko, "Hi. Enjoying yourself?" tanong niya sakin
kaya nilingon ko siya.

I fake a smile. "Yes, I was." then frowned. Inemphasize ko yung was kasi I was
enjoying myself before he came.

He laughed softly. "You're surly."

I sip. "Yeah, I think I am."

Tiningnan ko siya nang bigla siyang tumahimik and I noticed he's looking straight
to my boobs.

Napaisip ako, since that Midnight Rapist came into my life, I've never tried to
kiss another man after. I think I should test myself. Maybe if I kiss someone,
mawawala na yung feeling na si MR na lang parati yung hinahanap-hanap ko.

I lean towards him. I grabbed his shirt and crashed his lips.

Naramdaman ko yung isang kamay niya sa thigh ko at yung isa naman nasa bewang ko.
He quickly respond to my kiss. I kissed him torridly, aggressively.

Pero bumitaw ako agad. I catch my breath.

Bakit ba ganito? Kahit na iba yung kahalikan ko, siya pa rin yung nasa isip ko na
hinahalikan ko.

I hurriedly walk away, I even heard him calling me pero di ko na siya nilingon.

Bakit ba kasi siya lang? Marami namang iba eh. Na I can simply see and touch
anytime I want pero siya pa rin yung gusto ko!

Sa may door ng bar, may lalakeng kakapasok lang. Nilapitan ko siya agad, then
hinalikan. But just like earlier, wala akong na feel na kung ano.

Now I realized, sakaniya ko lang talaga nafe-feel yung init at intense na hinahanap
ko sa isang kiss.

I want the one that MR is giving me. Yung passion and desire. Sakaniya ko lang yun
nararamdaman.

Patakbong lumabas na ako sa bar. At umiiyak na pumasok ako agad sa car ko at umalis
na. I dont know why I'm crying. Puro haplos na lang ako sa pisngi ko habang nag
d'drive. Malapit pa nga akong mabangga kasi blurry na talaga yung mga mata ko dahil
sa tears.
Hayy. Bopols ka Spring! Mamamatay ka na dahil lang sa Mysteryusong lalake na yon.

Sa awa ng Diyos, nakauwi naman akong maayos sa bahay.

Dali-daling umakyat ako at naligo. Nakaupo ako sa bathtub habang bumubuhos yung
mainit na tubig sa ulo ko mula sa shower.

I dont know what to say to myself anymore. Nagugulohan na ako sa sarili ko, umiiyak
ako dahil sa isang taong di ko naman kilala.

I face myself in the mirror and I inhale, "It's okay Spring. It's okay to feel that
way. Kahit baliw ka na, maganda ka pa rin naman. Okay ka lang naman diba? Kaya mo
yan." sabi ko sa sarili ko.

Nasa harap ako ngayon ng electric fan. Bakit?

Kasi pinapatuyo ko yung buhok ko. Nasira kasi yung blower kaya this is the only
other way. Napaka resourceful ko kasi. ^^

Right now, okay namana ako. Thanks to Finn and Jake kasi nakasalampak sa sahig na
nanunuod ako ngayon ng Adventure Time sa laptop ko habang naka off yung lights. Nag
ma-marathon lang ako kasi di naman ako makatulog, 11 pm pa rin naman.
"Turn that off."

Nanigas ako pagkadinig ko ng boses sa likod ko. Nabigla ako pero my delighted eyes
went wide open. Agad na sinirado ko yung laptop.

He's here!

Lilingon na sana ako ng biglang tinakpan niya nang kamay niya yung mata ko. Then he
whispered, "Behave."

I do as I am told. Then he gently put the eyemask in me. He guide me to stand. I


face him and I examine his face and his body again.

I miss this. I know I do.

"Pano ka nakapasok?" I ask him.

"Terrace. I noticed you didnt locked the door and I came in. Nakatalikod ka naman
at halatang busy ka kaya di mo ko napansin."

I smile. "Yeah. You're right."


Naramdaman kong umupo siya, then he pulled me to sit on his lap.

Were on my couch. I put my right arm to his neck and I rest myself in his embrace.
This spot is good, I feel relaxed.

"Have you decided already?" he asked while iniikot ikot niya yung buhok ko.

I gulp. "Yes." I shift my position. Naka straddle na ako ngayon sakaniya. "Pero may
conditions ako."

"And that is?" he asked while tracing my spine up and down.

"I'll agree na di ko tatanggalin yung eye mask and I wont mess up just to see you,
pero at least, you must talk. I want you to share stuffs with me. I want . . I want
to hear you talk."

He exhale, "Fine. But no personal information will be discussed and no prying."

"What? I dont even know your name, how old you are, where you stay. At least you
can give me that."

"There's nothing to know but I can assure you that Im older than you, not old
enough and I stay not far from you. Satisfied?"

"I want to know your name." hinawakan ko yung kamay niya. "Please? Kasi napapagod
na ako sa kasasalita ng Midnight Rapist, masyadong mahaba." napahawak ako sa bibig
ko bigla. Did I just said that RAPIST to him?

Akala ko magagalit siya pero bigla lang siyang tumawa. "You're calling me Midnight
Rapist?"

"Eh, kasi . . . . ." I lost a word to say.

He kissed me. "Did you regret that I raped you?" he asked against my lips.

I bit my lip and shook my head.

"Good, because I didn't regret it too."

I smile and we shared a passionate kiss.

"Hmm. I guess, you'll give me a name na lang. Your choice, anything you want."

Napataas yung kilay ko at napaisip ako bigla. I want something unique. What should
fit for him?

He's the guy who can make me feel strange yet very good. He can bring me to another
world, he can lift my spirit to the highest sphe--.
Right. Alam ko na! "I'll call you Sphere." sabi ko at naka full wide smile pa.

"Sphere? Hmm. Sounds fine. But why do you choose that?"

"Kasi you can lift my spirit to the highest sphere." sabi ko tapos pininch niya
yung ilong ko.

"Do you want me to lift your spirit now again?" he asked seductively.

I giggle.

"I like that sound and I'll surely do that but first, I have to tell you
something."

"Uhm, yeah, about what?"

"That cctv up there, I want that stupid thing out of this room."

"Oh, yeah, sure. But, uhm, can I just call someone? He's a friend and siya nag-
aasikaso ng cctv k--"

"No! No, no. Not now. You can do that tomorrow. I bet he's sleeping right now."

Nag nod ako. "Okay." Then I smile.


He held me tightly then he stand kaya napatili ako. Kumapit akong mabuti sakaniya
baka kasi mahulog ako. Then I felt him put me to bed.

"I want you to take my shirt off." he said and I do as I am told.

He lean down and started kissing me. Spreading his hands all around my body.

I kissed him back with so much fervor.

As we kissed, he said "I dont like what you did earlier. Im the only one who can
kiss you. No other man can touch your mouth again." hinawakan niya yung lips ko.
"This is mine. Wanna know why? Cause You're mine. Only mine."

I stiffened and my eyes went wide open beneath the eyemask.

How. . . How did he know that?

*A/N: Ohhh. May name na si MIdnight Rapist ah. #Sphere. Hahaha. :)) I'll follow the
first 10 person na mag comment at mag vote sa chap nato. :) Gorabels! ~
- LadyPALE

####################################
MIDPIST Chapter 11: Vivacity *
####################################

Hello! ~ Sorry sa tagal ng update. Pinapadusa ko lang kayo. :D Anyway, sorry kung
may mga typo, grammar error man sa mga previous chaps. Wala na kasi akong time na
ma edit. Paki intindi na lang. ^^

Atsaka pala, once or twice na lang ako mag u-update every week. Sana maintindihan
niyo. Wag niyo din masyado akong pilitin mag update agad kasi medyo busy pa ako.
Thanks!

Enjoy this chap and Godbless! :))

Spring's POV

GV all the way!

______________________________________________________

I woke up and sit up languorly.

Then I remember what happened earlier. ^////^ No, we didn't had sex. We're just
making out.
Yung feeling lang na kayakap mo lang siya, satisfied ka na? Yun yun eh.

Tatayo na sana ako ng may napansin akong box sa may paanan ng bed ko.

Kinuha ko yun at binasa yung note na nakaipit.

I smile. It's from him. Anong nakalagay?

Secret. ^^

Di, nakalagay lang na sinira niya daw yung cctv. -_- Okay lang naman yun. Napangiti
ako sa nakalagay sa ibaba ng note,

Sphere.

Kina-career niya na yung binigay kong name sakaniya. Ansaya lang.

Anyway, napatingin ako sa box, I felt dither all over me.

Binuksan ko yung box agad-agad. And I laugh hard to what I saw inside,
a tartan boxershorts.

I heave it and I noticed, ang liit. Halatang di siya kasya kay Midni-- ay este kay
Sphere pala.

Parang . . .

Parang kasya sakin.

Dahil naka nighties lang naman ako, sinukat ko yun. And yes, I'm right. Kasya nga
sakin.

I guess this is for me. Di naman ako nagsusuot ng boxershorts. But I know someone
who does.

Si LadyPALE.

Kilala niyo yun? Maganda yun, syota ni LuHan ng Kor-Chi boygroup na EXO. She used
to wear stuffs like that.
【LadyPALE: Yes naman! Nyahaha. Naisingit lang ang sarili. Mabuhay ang MAGAGANDANG
babaeng nagsusuot ng boxershorts. ^^ Bwahahaha!】

Nagready na ako para umalis ng bahay. Pero imbis na sa office ko ako dumiritso,
pumunta ako ng Psystem.

Yes. Pupuntahan ko si Wrench, para alisin yung cctvs, di naman ako marunong nun
then later na lang ako makikipagkita kay Blink and Juianni. But I texted them
already kanina lang about me and Sphere.

Pumasok na ako sa building ng Psystem then diretsong nagtungo ako sa elevator.

Hinarang ako ng guard na nakabantay sa elevator na patungo lang sa office ni


Wrench.

"Wait lang po Ma'am." sabi niya at humawak siya sa ears niya na may anong echos na
nakalagay at may kinausap siya. "Excuse me Sir, #@*&%¿/+"

Di ko na siya narinig kasi nag whisper na lang siya. Nakapamewang na tiningnan ko


lang siyang matapos.

Nag step aside siya, "You may proceed ma'am. Yung code po--"
Tinapik ko sya sa braso. "Kuya, alam ko na po yun. Sige, bye!" pumasok na ako sa
elevator. Pasalamat ang mga tao ngayon dahil good vibes ako.

When I got there, diretsong pumasok ako sa office ni Wrench. Nginitian ko lang yung
secretary niya.

Nang mabuksan ko na yung door, nakita ko siyang tarantang inaayos yung kwelyo niya
atsaka yung echoss din niya sa ears niya tulad nung guard.

Napa frown ako. Ano bang meron diyan? Hayy.

"Hi Wrench! So good to see you." sabi ko at agad-agad na umupo sa sofa na naka set
sa office niya.

Lumapit siya sakin. "Bakit ka andito?! Would you please inform me bago ka pumasok
sa building ko?"

Tumayo ako at hinarap siya. "Eh ba't nagagalit ka?! Ano namang meron dun?" I
suspire and crossed my arms infront of me. "Alam mo, nasa mood ako ngayon. Kaya
please, please wag mong sirain ang araw ko."

Naging calm yung aura niya bigla kasi kanina parang itutuhog na niya ako. "You're
in a good mood, huh. I wonder why is that." sabi niya at umupo sa sofa.

Umupo din ako sa tabi niya. "It's just . . . something good happened to me last
night pero anyway, I came here kasi gusto ko nang kunin niyo yung cctvs sa bahay
ko."

Napataas yung kilay niya, "Bakit naman?"

"Hmm. It's quite a personal one."

"Fine. I'll just send some staffs para--"

"Hindi ikaw ang mag aasikaso?"

"Ms. De la Garza, busy akong tao at marami pa akong gagawin." he said it as a fully
tycoon authorative voice.

"Psht. Strict mo naman. Pasalamat ka di kita aawayin ngayon."

Napatingin ako sa ears niya and curiousity strikes me kaya I asked him, "Uhm,
Wrench, what's that?" tinuro ko yung nasa kwelyo niya.

"It's nothing. Exclusive lang to para sa Psystem kaya wala kang makikitang ganito
kahit saan."

"OH? Ano namang purpose niyan?"


Tumayo na siya, "Spring, busy pa ako kaya can you please leave now?"

"Pinapaalis mo na ako? Anong klase kang tao?" nag a'as if umiiyak pa ako at
nagpapaawa.

"Hayy. Nagda-drama ka na naman." naglakad siya patungo sa pinto. He even opened it


for me.

Sumunod na lang ako sakaniya pero bago ako tuloyang lumabas, hinarap ko muna siya.

"I'm looking forward to see you again, Knave."

Hinila niya yung buhok ko, light lang naman. "Becareful." kinup niya yung mukha ko
then he lean towards me then I felt his lips touched my forehead. "You're off to
go."

Tulalang lumabas na ako. Ito na naman yung dibdib ko, sumisikip. Firmly ripping my
heart into pieces.

Ano bang meron sa building na'to? Bakit pag umaalis ako sa office ni Wrench,
nawawalan ako ng ulirat.

Nang makapasok na ako sa elevator, napayakap ako sa sarili ko.


Baka may mga nilalang na di ko nakikita na sinasakal yung dibdib ko?!

Sinampal ko na naman yung kaluluwa ko. Kung anu-ano na lang pinagsasabi niya sakin.

Maybe because of . . . . . .

Napahawak ako sa noo ko. The spot where Wrench kissed me.

Napalingo-lingo ako sabay pitik-pitik sa cheeks ko. Ikaw Spring, kung anu-ano na
lang yang naiisip mo.

I inhale and exhale. Now, Im fine. Umalis na ako sa Psystem then went straight to
my office.

After my day at the office, umuwi na ako.

Ilang minutes lang, dumating na yung staff ng Psystem para tanggalin yung cctvs. Im
not interested to it na. Isa pa, sinira na ni Sphere yun, I dont know how he did it
pero it's true. Kasi triny namin na tingnan yun and black lang lahat yung nasa
screen.

Inexplain ko naman sa mga staff na sadyang sinira yun.


After nun, nagluto na ako for my dinner. I ate alone.

Okay lang, I'm used to it. I'm alone na since college ako. Nung high school kasi,
may maid pa ako sa bahay.

Napatingin ako sa mga taong kakapasok lang. Ritzy women walking towards me.

"Bon soir beaux!" bati sakin ni Juianni.

Tinawanan ko siya. "At kailan ka pa natutong mag french?"

"Kanina lang. May new associate investor akong ka'meeting kanina and français siya
kaya may natutunan ako sakaniya konti."

"And you became a Francophile na?"

"Uhm, slight. He invited me to go visit there with him. Ansaya diba? I went there
once, pero boring yun dati kasi kayo lang kasama ko. Walang boys."

Tinaponan ko siya ng fries and she just made a peace sign. Nagkatinginan kami ni
Blink. Alam na.
"You flirted with him?" Blink and I asked her.

"No, it's not me who flirted him. He's the one who does but yeah, we kissed." sagot
niya at naka fully smile pa.

Tinawanan lang namin siya ni Blink then we went to my entertainment room after. Nag
movie marathon kami. The Purge yung pinanuod namin ngayon.

And ang dalawa kong girlfriends ay kanina pa magkayakap at takot na takot kahit di
naman nakakatakot yung movie. Well, for me lang.

Nang matapos yun, nag soundtrip na lang kami kasi it's chikahan time! Puro KPOP
songs yung nasa list.

We do appreciate Kpop music. Lalo na kasi ang gwa-gwapo ng mga boys! ^^

"And when since you had an interest with wearing boxers?" - Juianni

Nginitian ko lang siya then I started to tell them what had happened.

"Woah? That's a robust thing you know. Then then?" - Blink

"Ayon nga, I said yes."


"Hmm. I can see that it makes you happy and he's the reason why. You look vivacious
huh." - Juianni

Nginitian ko siya. "I know. I never felt like this before. It's just . . .
undescribable."

"So, what's your plan?" - Blink

"The plan A is failed. But I realized there's 26 alphabet kaya marami pang plan.
Pero u'unti-untiin ko lang. One step at a time. I know someday I'll find out who he
is. Now isn't the right time lang talaga."

"Right, kasi kung kukulitin mong malaman kung sino siya, mawawala din siya sayo." -
Juianni

"Yeah. Di din naman forever na stranger siya sayo, may hangganan yung situation
niyo." - Blink

I hugged them both. "I love you girls. Thank you ha kasi naiintindihan niyo ako."

"We surely do!" sabi nila in unison.

"Pero ito ha, pag sinaktan ka niya or anything, dump him na at tawagan mo ko dahil
ipapakulong natin siya, karakaraka!" - Juianni

Tumawa lang kami then the song REPLAY of SHINee played tapos sabay naming kinanta
yun. ^^ Memorize namin yan.
【LadyPALE: Nasa gilid yung song, if you want to hear it, just click. :))) 】

Pag may problema or happiness ka mang nararanasan sa buhay mo, you should share it
to your trusted friends.

It's a way na para madamayan ka nila at bigyan ka nila ng advices dahil sa


tutulongan ka na nila, mararamdaman mo ring may mga taong nandyan para sayo, kahit
ano pang pagdaanan mo. ^^

####################################
MIDPIST Chapter 12: Cozy *
####################################

Gusto ko na matapos tong story nato. Anebeyeeeeen! ~ Hahahaha. Kaya expect 2 or 3


updates every week. Kung makaya lang. ^^ Enjoy reading! :))) Please leave a comment
guys!

Spring's POV

I feel snug whenever he's around.

______________________________________________________

Kakauwi ko lang sa bahay pero umalis din ako ulit.

Bakit?
Kasi ubos na pala yung sanitary napkin ko. -_-'

Yes. Red day ko ngayon kahit di niyo naman tinanong.

Pumunta na ako ng mall para lang dun. Mall talaga diba? Di man lang sa convenience
na lang bumili.

Kasi bibili na lang din ako ng mga damit or much easy to say,

mag sh'shopping ako.

Ng mag isa. Okay lang, sanay naman akong mag isa.

Alam kong nakakabanas nang pakinggan yan sakin. Na sanay na akong mag isa.

Ayan, inulit ko na naman. -_- Hayy.

Anyway, andito na ako sa grocery. Ang cute cute ng statement shirt na sinuot ko
ngayon, nakalagay na . . .
Girls fake

SMILES.

Boys fake

FEELINGS.

^^ Ang cute! Anyway, kumuha na ako ng ilang packs nang biglang. . . .

"Excuse me miss, pakikuha naman ng sanitary napkin na yan for me."

Sabi sakin ng isang babae. Tiningnan ko siya, head to foot and reverse.

And I noticed, damit niya branded, sapatos branded. Pero mukha, anyare? Wanted?

Hinarap ko siya. "The stand is only 14 inches apart from you."

"And so?"

Tinaasan ko shya ng kilay. "Alam mo, nagbebenta ako ng common sense. Gusto mong
bumili? Oh no, I guess di ko na lang ibebenta, kusang ibibigay ko na lang sayo."

"Hoy, ikaw! Kala mo naman kung sino kang--"


"Maganda? Oh yes, alam ko na yan." I fake a laugh then I frowned. "Pinanganak akong
maganda, ikaw pinanganak ka lang!"

"How dare you to say that?! Obvious na mas maganda ako sayo, bitch!"

"Oh, maganda na ba yang mukha mong pwede nang ikompara sa clown?"

"Nilalait mo ako kasi Insecure ka lang!"

Tinawanan ko siya, elegantly. "Pag nanglalait, insecure agad? Masama bang mag
describe?"

Tumingin ako sa paligid at lahat na ng tao ay nakatingin samin. Hmm. That's fine.
Yung iba tulala pang nakatingin sakin. I suppose they recognized me. Sino bang
hindi?

Oh, meron pala, this stupid foe right here infront of me.

I took a step towards her at napaatras naman siya, "Pumunta ako dito para bumili
nito." tinaas ko yung sanitary napkin. "At alam mo kung bakit? Shempre hindi kasi
bobo ka. Obviously, may menstruation ako. At pag may menstruation ako, madali akong
magalit, at pag madali akong magalit, nakakapatay ako ng mga taong katulad mo."

Nanglaki ang mata niya sa sinabi ko pero nginitian ko lang siya ng pagkatamis-
tamis. Pagkatapos pumunta na ako sa counter at binili lahat ng kinuha ko.
Then, umakyat na ako at pumasok sa mga iba't ibang store.

I bought a lots of tees and long cardigans. Ang nice! ^^

Natapos din yung pagshopping namin kasama ang sarili ko shempre. I immediately went
home.

Kahit 9 pm pa lang humiga na ako sa bed ko. Ang sakit kasi ng puson ko eh. -_-

Bakit ba pag may dalaw, kailangang sumasakit yung tiyan? Di ba pwedeng dalaw lang,
walang dalang sakit? -_-

...

...

I woke up when I felt tiny kisses spreading all over my neck.

Napamulat ako bigla pero wala akong makita. Kinapa ko yung mata ko,
eye mask.

"Sphere? Statue? ay este, is that you?" kinapa-kapa ko siya.

"Yes. Yes, it's me."

I smile. Kakagaling niya lang dito nung monday tapos ngayon thursday pa lang pero
andito na ulit siya.

Mostly kasi umaabot ng 4 or more days bago siya bumalik.

I sit up. Agad na napahawak ako sa puson ko. Ang sakit pa rin.

"What's wrong?" he asked me.

"May dalaw ako ngayon. Ansakit ng puson ko." I pout. But I smile when he kissed my
pouted lips.

"How do you do?"

"Okay lang naman. Nag su-suffer lang ako sa tiyan ko."


Natahimik ako ng he guide me to lay down, tapos naramdaman kong may nilagay siyang
unan sa may puson ko. Then . . . . .

hiniga niya yung ulo niya sa unan na nakapatong sakin.

"Maybe this can help. At least." sabi niya at kinuha niya yung kamay ko then he
kissed my knuckles.

Shet lamaaaaaaaang! I bit my lip kasi kinikilig ako. ^^

"When did it start?"

"Huh?"

"Your menstruation."

Oh. "Nung tuesday ng gabi lang. Why?"

"Well, I guess I have to wait."

I laugh lightly. I know kung ano ang ibig niyang sabihin. "Ikaw, kamusta ka?"
"I'm fine."

Hmm. I think he wouldn't mind if I ask him some questions. Yung not too personal.
"Uhm. So, anong pinagkaka abalahan mo? Do you work?"

Next seconds went silent. I waited for him to speak,

"I know what you're trying to do Spring. I won't spoil you pero yes, I have work."

Natigilan ako. Did he just said my name? Oh yes. He did! "Do you know me? Stalker
ba kita?"

"Yes and no."

"Pero nung sa bar. . . You saw me diba? So you're there? Last time tinanong kita,
di ka sumagot."

"Yes. . . I was there."

"Nakita na ba kita dati?"


He quickly said, "No."

I nod. Halatang naiirita na siya sa mga tanong ko. I guess I wont push too hard na
lang. Pero there's only one question I want to ask him.

"Why. . . Why did you do that? That night when you first came here. . . When you
raped me."

I waited for his reaction. Until narinig ko siyang nagbuntong hininga. "Simply
because I want you."

"Bakit humantong pa sa ganun, na you have to rape me?"

Tumayo siya bigla sa pagkakahiga. "I was drunk that night. . . And you. . I saw you
then I followed you, I didn't really meant to do that. I went up here because I
just wanted to see you. But when I saw you being naked in this bed, Im beyond
tempted to . . . . touch you. And the fact that you're very irresistible, I just
cant stop myself. I . . . I want you so bad."

I sit up at napanganga ako. I didnt thought na sasabihin niya sakin lahat yun.
"Bakit pa kailangang di kita makikita? I . . . I want . . to see you and I want you
too. Damn it!"

I felt his fingers caressing my wet cheeks. "Im sorry but this isn't really the
right time."
Nag nod na lang ako. Fine, not now.

I supine my head. Nirest ko na lang yung ulo ko sa may headboard. Di ko makita yung
sa ilalim ng eye mask. May mga eye mask kasi na pag binaba mo yung tingin mo,
makikita mo yung ilalim. But this one is different. Super fit siya at wala ka
talagang makikita though comfortable naman siya at di masakit suotin.

I felt him sit beside me. Nagulat ako nang nirest niya yung ulo niya sa shoulders
ko tapos yung kamay niya, nakapalibot sakin.

Para siyang batang nagpapalambing. Having him around is a joy for me. In a weird
way, I feel safe and secure. His arms are the best warmth for me.

"Sphere?"

"Hmmm?"

"Did you used condom that night?"

"No. I didnt."

Tumango ako. When Blink told me na baka mabuntis ako, I went to the doctor after.
Okay naman daw ako. Im safe. I think kasi that night was the last day of my
menstruation, kaya yun.
"Dont worry, I'll be using condom next time. I know you're afraid to--"

"No need. I'm taking up pills now." I gave him my sweetest smile.

"That's better." Naramdaman kong humiga siya sa tabi ko. And I joined him. I rest
my head to his biceps. "I can see that you like Pink."

Napatawa ako. "Sino bang hindi? Fresh lang kasi tingnan."

"Mas fresh ang blue."

"Do you like blue?"

Naramdaman ko yung kamay niya sa buhok ko. Iniikot-ikot niya. Hobby niya na yan.
"No, I prefer red."

Nag 'ah' lang ako. "You know what, women who love pink are dangerous."

I trace my forefingers in his chest. "Haha. Bakit mo naman nasabi?"

"People find them very feminine pero they dont know na strong yung personality
nila."
Tumango ako. "Yeah. I agree." Napatahimik ako bigla ng may naalala ako. I sit up.
Leaning my arms backward.

"What?"

Nilingon ko siya. "What's your status?"

"Huh? Why?"

"Kasi baka may girlfriend ka, or maybe engaged na nga. Oh my gosh! Or maybe married
ka na?!"

I frown. Tinawanan niya kasi ako. "Tawa ka diyan? Sapakin kaya kita?"

Umupo siya at hinawakan yung dalawang pisngi ko. "I'm not committed. Ay, oo,
committed pala. . . . .

...

...
Sayo."

Nanigas ako sa sinabi niya. "What do you mean?"

He kissed me, "You're mine, and I am all yours. May attachment tayo pero not a
girlfriend-boyfriend thing. Just enjoying each other's company."

"Do . . . Do you . . . do this to others? Having sex with anyone aside from me?"

Nabigla ako ng hinila niya ako sakaniya. I closed my eyes beneath the eye mask when
I felt his breathe in my ears.

"As what I said earlier, I'm yours." Kinuha niya yung kamay ko at nilagay niya sa
kaniyang . . O////O Shet. "No one can make this thing hard, unless your hands is on
it. Again, Im just yours. . . . . .

...

Only yours."

*A/N: Yan lang muna sa ngayon. Gusto ko nang matulog dahil pagod ako, ewan ko kung
bakit. Oh my beeeeed! *O*

- LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 13: Infringe *
####################################

Nakakalungkot pala yung andaming reads pero ang konti lang ng COMMENTS and VOTES.
T___T Okay na lang. Pero anyway, listen to the song na nasa gilid, theme song yan
ng bida. HAHAHA. Wala akong trip, naisipan lang magka themesong. :P

Enjoy this chap! ^^ Dahil nag UD na ako ngayon, next week na lang din ang next
UD. :) Intindihin na lang. Huehue. :)

Spring's POV

In a trip, you must have a companion.

______________________________________________________

Today is Juianni's birthday. At i'ce-celebrate niya yun sa resthouse niya. Of


course, invited ako.

Pero dahil sa kapabayaan ko, di ako nakagising ng maaga, ayun iniwan nila ako. -_-

Ang aga kasi nilang umalis ni Blink eh, 6 a.m. Di lang naman kaming 3 ang pupunta
dun, kasama nila ang mga syota nilang dalawa. Yes, may boyfriend na si Juianni. Si
Blink, may boyfriend na yan dati pa.

Sabi ni Juianni sunod na lang daw ako. Okay lang naman na pumunta ako dun mag isa.
Ang problema lang, di ko naman alam yung place. T _ T

Binili lang kasi ni Juianni yung rest house last week.

Hmm. Sino bang pwede kong isama? Wala naman kasi akong masyadong friends eh.

I smile nang may naisip na ako kung sino. Pero di ko naman san yun nakatira. -_-'

I pick up my phone and called Dehy. "Hello Dehy! . . . Yes, good morning also.
Gusto kong alamin mo kung san nakatira si Wrench Paerson. . . Oh yes please, i'text
mo na lang sakin. . . Right now, yes. Bye."

Hinanda ko na yung mga gamit ko. May pool kasi dun kaya maliligo ako hangga't gusto
ko. Kasi for sure, busy sila sa mga boys nila.

Nang mareceive ko na yung sinend na address ni Dehy sakin, umalis na ako at pumunta
dun.

It's an apartment building. Ayon sa sabi ni Dehy, dito daw mostly nag st-stay si
Wrench, may bahay naman siya pero twice or thrice niya lang daw yun tinutulogan.

Diritsong sumakay na ako ng elevator patungo sa floor ni Wrench. Isu-surprise ko na


lang siya. ^^
Alam ko din kung saan. Thanks to Dehy, magaling siya sa mga information at kung mga
ano pa kaya ginawa ko siyang secretary. She's brilliant.

Napahinto ako sa harap ng pinto ng apartment niya. Ip-press ko na sana yung door
bell nang biglang bumukas yung pinto.

Niluwa ng pinto ang isang matandang babaeng naka maid uniform.

Makikipag pustahan ako sainyo, na maid siya!

Nasampal ko yung sarili ko. Malamang Spring! Naka maid uniform nga eh. Hayy.

"Nako, iha. Naunsa ka naman?! Ngano gisagpa man nimo imong nawng? Ginoo ko nimo
oy." nilapitan agad ako ni manang at tulalang nakatingin lang ako sakaniya.

Sino taga ibang planeta diyan? Paki translate naman ng sinabi niya oh. -_-

"Po?" Yun lang nasabi ko.

"Ay, nako pasensya ka na iha. Nakakapagsalita ako ng bisaya pag nagugulat ako.
Tingnan mo yang pisngi mo, namumula na. Nako."
I smile at her. "Okay lang po 'to manang. Uhm, diba ito ang apartment ni Wrench?"

"Ah. Si Sir Edge po ba? Oo. Ito nga."

Hinawakan ko si manang sa shoulders niya. "Nasa loob po ba siya ngayon?"

"Oo pero natutulog pa po si-- Teka lang iha!"

Agad agad na pumasok na ako at di ko na pinansin si manang.

Tiningnan ko yung buong lugar. This looks like a penthouse. Maganda naman yung
interior. The walls are dark grey yung color tapos puro black and white lang yung
color ng furnitures.

Narinig ko pa si manang na hinahabol ako pero tumakbo na ako papunta sa taas.

Nilibot ko yung paningin ko. Which room kaya dito?

One door caught my attention. Malaki yung door then color auburn. Hmm.

Binuksan ko yun and I saw him lying in his bed.

Napanganga ako sa chandelier na nasa ceiling lang ng bed ni Wrench. Ang ganda!
Inakyat ko yung bed. Not minding that Wrench is there. I raise my head up at
tinitigan yung chandelier. Ang cute talaga! ^^

Naramdaman kong kumilos si Wrench. Nang magkatinginan kami, nanlaki ang mata niya.
Halatang nagulat siya pagkakita sakin. Dapat lang, ang ganda ko kaya. Kaya lahat ng
tumitingin sakin, nagugulat eh. I smile sweetly at him.

Pero biglang hinila niya yung kumot kaya napasigaw ako at natumba sa . . . .

sa kaniya.

Nagkatitigan lang kami ng magkaharap na yung mukha namin. I lay down above him.
Napa 'aw' ako ng tinulak niya ako bigla. Leshe, ang bastos talaga nito. -_-

Bigla siyang tumayo, at nag s-sign siya ng kung anu-ano na di ko naman


naintindihan.

"Nako Sir, pasensya na po. Di ko na po napigilan eh, ambot ani niya Sir ngano
nisulod og kalit." napatingin ako kay manang na nasa may pintuan.

Tumango si Wrench sakaniya at umalis na si manang bigla. Ganun lang kadali.

Humarap ulit sakin si Wrench. Tinuro niya ako at yung pinto.


"Ano?! Pwede ba? Magsalita ka. The last time I checked di naman kita pinutolan ng
dila."

Winagayway niya yung kamay niya, I guess he's saying No. Then parang nagstop yung
kamay niya at finorward, oh I guess he's trying to say Wait.

Ang galing ko talaga, nakuha ko yung mga signs niya! ^^

He headed for the door then lumabas siya. Ano namang trip nun? Hayy.

Ilang sandali lang, bumalik siya at may dalang malaking notebook at pentelpen.

Tiningnan ko lang siyang nagsulat. Hinarap niya yung notebook sakin at binasa ko
yung nakasulat,

WALA AKONG TOOTHBRUSH

Sinamangutan ko siya, "Bobo ka ba? Ang yaman yaman mo nga, eh di bumili ka ng


toothbrush!"

He shook his head tapos nagsulat ulit. Binasa ko yun,


HINDI PA AKO NAG TO-TOOTHBRUSH.

Kung ganun, di siya nagsasalita kasi di pa siya nag to-toothbrush? "Ahhhh. So? Ano
namang problema dun? Duh. Di naman ako maarte noh, ikaw naman."

Nagsulat siya ulit,

UMALIS KA NA.

I crossed my arms. "Ayoko. Di ako aalis dito hangga't di ka pumapayag sa sasabihin


ko."

Tiningnan niya ako ng what-is-it boring look.

"Alam mo, may pupuntahan ako and I want you to come with me." I gave him my sweet
ang please-say-yes smile.

He narrowed his eyes on me and he shook his head, means No.

Ayaw mo pala ah. Humiga ako sa kama niya. My forearms are rested beneath my head.
My legs are stretched, I crossed them at the ankles and I close my eyes. Feeling
comfy and relaxed. "Then di ako lalabas, dito lang ako. Nice din tong bed mo ah."
And so good to smell.
I look up at him. He run his fingers to his hair through frustration. Then nagsulat
ulit siya at binigay niya yung notebook sakin,

FINE! JUST LEAVE THE ROOM AND LET ME PREPARE MYSELF.

Nginitian ko si Wrench. "Dito lang ako. Baka pag lumabas ako dito, di ka na din
lalabas at i'lo-lock mo yung pinto."

Tinitigan niya lang ako ng masama pero nginitan ko lang siya. He let a sigh.
Nilagay niya sa bed yung pentelpen at naglakad na siya.

I smile. Walang magagawa si Wrench sa mga gusto ko.

Tiningnan ko lang maglakad si Wrench at ngayon ko lang narealize kung ano yung suot
niya.

Just boxers.

Feeling ko namula ako ng tiningnan ko yung butt niya. Shet Spring! Wag kang
manyakis.

Eh bakit ba kasi ang ganda ng puwet ng bwiset na yan!


Na stuck yung mata ko sa likod ni Wrench, may tattoo pala siya.

Di ko na natingnan ng maayos yung tattoo kasi pumasok na siya sa isang room na


obviously ay CR.

Narinig kong bumukas yung door ng CR at niluwa ang . . . .

isang Adonis.

Sinampal ko yung sarili ko. Si Wrench yan, gaga ka!

Napahinto siya at tiningnan ako na parang nasisiraan na daw ako ng ulo.

Nginitian ko lang siya. "Ah. . . Okay lang ako dito." Nag piece sign lang ako
sakaniya. Ngayon ko lang na realize na ang ganda pala ng built ni Wrench. Panahon
nga naman, dati kasi ang payat payat niya.

Pumasok na naman siya sa isang door na for sure ay walk-in closet niya.

Nilibot ko na lang yung paningin ko sa room niya. Walang halos gamit tapos puro
black lang yung dingding. Yung curtains ang lalaki, kulay dark forest green na
parang dark olive. . . basta. Tapos yung dingding sa headboard niya kulay deep
bronze, tapos yung chairs and bed niya kulay bisque tapos may malaking tv screen sa
harap ng bed.

【LadyPALE: Nasa gilid yung photo ng room ni Wrench. ^^】

Napatingin ako kay Wrench nang lumabas na siya.

He's wearing jeans, naka vans at grey longsleeve shirt na naka roll up lang siya.

Simple lang naman yung suot niya, parang makikipagdate lang pero I can say na it
suits for him.

Tiningnan ko rin yung suot ko. Hipster faded denim shorts, hello kitty na vans
tapos sando na wide yung sa end tapos hung lang, kita yung tiyan ko.

Feeling teenager talaga ako. ^^

"I suppose naka toothbrush ka na kaya magsalita ka na. Ha? Ang hirap basahin ng
sulat mo, ang pangit kaya ng handwriting mo."

"Parang sayo hindi." sabi niya lang. Lumapit siya sa bedsidetable at kinuha niya
yung wallet at phone niya. Pero napatingin ako bigla sa ears niya.

Ayan na naman yung parang wireless bluetooth earpiece echoss niya.


Ano ba kasing meron diyan at palaging suotsuot niya? Ayaw niya yatang tanggalin
yan.

Hmmm. I think I must find it out.

*A/N: Please VOTE and COMMENT! :) Thankyou so much.

-LadyPALE

####################################
MIDPIST Chapter 14: Caveat *
####################################

Dahil free naman ako ngayon mag u-update ako! :) Sana di kayo magsawa sa pagread
and please please comment more. I know mashadong nag reklamo na bitin pero sadya ko
po talaga yan. Wala kasing excitement kung di ako magpapabitin. Uhm ya know.
Hahaha!

P.S. LadyPALE po ang pseudonym ko di LadyPale. Strict ako about diyan. Pasensha!
Lol.

Leave a coment and please vote! Thank you. Mwuaah! :*

Spring's POV
We had a wrong turn to our final destination.

_______________________________________________________________

Kahit yung ulo ko ay nakaharap sa road, eh yung mata ko naman eh nasa gilid at
sekretong sinuslyapan si Wrench.

Ooooops. Don't get me wrong, naghahanap lang ako ng tsempo para matanong siya
tungkol sa ear churvaness niya. Kasi kanina pa siya di nagsasalita, focus lang siya
sa pag d-drive.

Na guilty nga ako eh kasi bigla bigla ko na lang siyang pinasama sakin at ginawa ko
pang driver.

Nung tinanong ko siya kanina kung galit siya, di naman daw. Okay, eh di hindi.

Nilalakbay na namin yung road papunta sa resthouse ni Juianni. Sasakyan ko na yung


ginamit namin, pero siya yung pina drive ko. ^^

"Kitang kita ko yang mata mo Spring. What is it this time?" He asked me kaya
napatingin ako agad sa window.

"Huh? Wala ha. Ambisyoso ka naman masyado. Tsss."

"Okay. If you say so."

I bit my lip. Iritang irita na yung dila ko, gusto niya na daw gumalaw. Hinarap ko
si Wrench na nasa driver seat obviously.

"Hmmm. Wrench? Pa try naman yang ear churvaness mo oh." I gave him my pleading
innocent smile.

"No."

I frown. "Ikaw, ang selfish mo rin noh. Hayy."

Di na siya nagsalita pagkatapos. Nangangati na talaga yung mga kamay ko, gusto ko
na lang kunin bigla yun sa ears niya.

I smile. Hmmm. I think that's a good idea.


I cross my legs tapos tinatap-tap ko yung fingers ko na nakalagay lang sa knees ko.
And in a one swift move. . . . . .

I grabbed and emit the ear churvaness in his ear. Napatili ako bigla ng kinuha yun
agad ni Wrench sakin, napapikit ako bigla ng,

*Screeeeeeeeeecchhhh*

Napamulat ako at hinawakan yung katawan ko. Making sure na okay ako. Nang ma'sure
kong Im still in one piece, I sigh in relieve.

Gosh. Malapit na kaming mamatay ni Wrench.

O ___ O
Wrench!

Nilingon ko si Wrench, nakayuko yung ulo niya sa manubela. Niyugyog ko siya.


"Wrench! OMG. Bumangon ka, oy!"

Napatahimik ako ng kumilos na siya. Nilagay niya muna yung ear churvaness niya sa
tenga niya. Then tumingin siya sakin.

I stiffened. Kasi kung maka tingin siya sakin, parang isa ako sa mga sangkot kay
Janet Napoles sa PB, parang ako ang dahilan ng economic crisis sa buong mundo,
parang kasalanan ko ang giyera sa Zamboanga o ano man.

Unti-unting ngumiti ako sakaniya. Alinlangin na smile. "O-okay ka lang?"

"OO. OKAY LANG AKO. SALAMAT SAYO. Napakalikot kasi niyang kamay mo eh."

"Pasensya na! Eh kasi naman eh. . . . Fine, kasalanan ko na. Im sorry." Sa labas ng
window na lang ako tumingin.
"Listen, I dont want you to do that again. Look----"

"Listen, Look and Stop. Okay fine, gets ko na. Di ko na gagalawin yang pesteng kung
ano mang nasa tenga mo." sabi ko agad sakaniya. Di naman ako galit, nag-guilty lang
kasi ako.

"Promise?"

"Promise. Uhm. Di ka galit sakin?" I ask him.

Huminga siya ng malalim. "No, Im not. Di naman ako napano."

"Eh bakit nasa manobela yung ulo mo kanina?"

"Ang lakas kasi ng tili mo. Masyado kang OA."

"Hello?! Maaaksidente na kaya tayo, panong di ako magiging OA?"


"Not that I will let that happen. Especially when you're around." seryusong sabi
niya lang tapos nagstart na naman siyang mag drive.

Di na ako umimik at nagbehave na ako. Ikaw kasi Spring eh! Napaka pakialamera mo.
-___-

"Galaw-galaw ka din pag may time."

Napatingin ako kay Wrench bigla. Oo nga noh, kanina pa ako di gumagalaw. Kaya pala
yung mga ugat ko, sumisigaw na nag st-stiff na daw sila. Sobrang behave naman yata
yung ganito.

"Okay." Nilagay ko yung paa ko sa dashboard. Crossing my ankles.

Biglang nag lean ako at in-on yung radio. Hmm. I like the song.

Body Language by Jesse McCartney. ^^


Sinasabay-sabayan ko pa yung song, in-off ko yung aircon, kinuha ko yung Ray Ban ko
at binaba ko yung window. Gustong gusto ko talaga tong lumilipad-lipad yung buhok
ko.

Napatingin ako agad sa phone ko ng mag ring yun. Nang makita kong si Dad pala yung
tumawag dali-daling hininaan ko yung volume ng radio at agad na sinagot yung call.

"Hey Dad! . . . . Yes? . . . Opo. . . . Uhuh. . . . Hahaha. Ano ba naman yan,


nagpapasundo pa kayo. . . . Sige po. . . Yep, noted! What time? . . . . Okay. Not
that early naman. Sasama ba si Mommy? . . . Oh. Okay. . . . Hayy. Opo, I love you
too. Bye! . . . Ingat kayo."

Binaba ko na yung phone. Uuwi daw kasi si Daddy sa tuesday and I don't know why.

"Hayy. Hanggang ngayon para ka paring bata kung mag I love you." Binigyan ko ng
masamang tingin si Wrench, dati kasi naririnig din niya akong kausap si Daddy sa
phone.

"Wala kang pakialam. Inggit ka lang kasi walang nag I-I love you sayo."

"Hah. Lahat ng mga girls nag I-I love you sakin kahit di ko naman sila kilala.
Nakakarindi na."

I sneer. "Lumalabas na naman yang kayabangan mo. Hayy. Pero alam mo, tama ka.
Minsan nga mas masaya pa pakinggan ang 'Ililibre Kita' kesa sa 'I love you'."

"Di ka parin nagbabago, puro pagkain pa rin yang nasa utak mo."

I smile at him. "Di nga ako nagbabago, tulad pa rin ng dati. Pero ikaw, you changed
a lot."

Napasigaw agad ako ng biglang mag break si Wrench. "Hoy! Ano bang problema mo?
Nagiging atrocious ka na ha."

Tumingin siya sakin at tinuro yung sign board. "Di magkatulad yung direction sa
sign board at dito sa GPS mo. Which way?"

Tiningnan ko yung GPS. Oo nga, iba nga dun sa direction ng sign board. Tumingin-
tingin ako sa paligid, "Let's ask that old woman." Sabi ko sabay turo sa isang
babaeng nagtitinda ng prutas sa gilid lang ng road.

Bumaba kami ni Wrench at lumapit dun sa babae. "Uhm, excuse me po, manang." sabi ko
agad.

Tumingin sakin yung babae. Halatang matanda na siya. "Bakit iha? Bibili ba kayo ng
paninda ko?"
"Ahm. Kasi po, gusto lang po namin magtanong kung san ang way sa dalawang ito ang
papuntang Brescia?" tanong naman ni Wrench sakaniya.

"Nako iho, bago lang kasi ako dito kaya di ko alam, di ko pa napupuntahan ang lugar
na yan. Dito na lang ako sa tindahan ko natutulog, nabagyohan kasi kami nung
nakaraang bagyo."

Nalungkot ako bigla. Tiningnan ko yung maliit na tindahan, may kwarto nga sa likod,
mukhang dun siya natutulog. "Ah, kayo lang po ba mag isa dito? Sana iniwasan niyo
na lang yung bagyo." Napa aray ako ng hinila ni Wrench yung buhok ko.

"Hahaha. Nakaka-aliw kayong mag nobyo, naalala ko tuloy yung asawa kong namayapa
na."

Nalaglag ang panga ko. Nagkatiniginan kami ni Wrench, ayon sa mga mukha namin, di
namin nagustuhan yung word na mag nobyo, "Yuck!" sabay naming sabi. Rinding rindi
kami sa sinabi ni manang.

"Nako manang, di po kami magsyota. Magkaaway nga po kami eh." sabi ko agad.

"Uhm, manang, okay lang po ba kayo dito?" Wrench asked her.

"Oo iho, kasama ko yung apo ko na naglalako ng gulay ngayon."


Kumuha si Wrench ng pera sa wallet niya at binigay kay manang. "Sayo na po to para
may pangbili po kayo ng pagkain."

Pero umayaw si manang. Kumuha na din ako ng pera, 5,000 yung binigay ni Wrench kaya
5,000 na lang din yung kinuha ko. "Ay nako manang, magtatampo kami pag di niyo
tinanggap to. Anyway, ako nga po pala si Spring, siya naman po si Wrench."

Sa huli, napilit naman namin si Manang. Nakakaawa kasi siya.

"Hmm. So, which way?" Naplingon ako kay Wrench.

"Dito tayo." Tinuro ko yung left road kung saan nakaturo yung sign board na
papuntang Brescia.

"Bakit diyan? Dito kaya tayo? Mas may palagay akong dito yung way."

Binatukan ko siya. "Tatanungin mo ako tapos di mo naman ako susundin! Knave,


inuotusan kitang dito tayo dumaan."

Inirapan niya ako. Ang bakla talaga nito minsan. "Fine, sundin natin yang magulo
mong instinct." Niliko na ni Wrench yung sasakyan sa left.

Napatingin lang ako sa gilid ng road na may dirty white na sign board. Di ko
maclear yung buong word kasi nasira na yung signboard. Ito lang yung nakalagay,

CAUTION

This road you

is very dan

Please be

Thank y

Portent. Caveat.

Yan lang. Sira kasi yung kalahating board. Di ko tuloy mabasa yung buong words.

Teka, ano nga yung meaning ng Caveat at Portent? Nanglaki yung mata ko.

O ____ O

Caveat means Warning. You are warned or warn them. Parang ganun na din yung
Portent.

Pag may salitang warning ibig sabihin may kung anong meron dito. Oh my God.
*Q* Adventure! Excitingggggggggg!

*A/N: Let's be adventurous this time. Medyo thrill and creepy. Abangan sa next UD.
^^
####################################
MIDPIST Chapter 15: Audacious *
####################################

Bakit ganun? Mas marami pa yung nababasa ko na UPDATE NA PO kesa sa THANK YOU PO
SA UPDATE. It saddened me and it had an affect with such expressive grief of me.

Ganito kasi yan, everytime na nag rerequest kayo ng UD, na prepressure ako at pag
na pre-pressure ako, na ii'stress ako at pag na ii'stress ako, nangangayayat ako at
pag nangangayayat ako, papangit ako at pag pumangit ako, di na magkakagusto sakin
si Lu Han at pag di na magkakagusto sakin si LuHan, mapapatay ko kayo--- ay este,
ma d'depress ako at pag na depress ako, di ako makakagawa ng maayos na UD at pag di
ako makakagawa ng maayos na UD, kawawa kayo.

See? Kayo ang ma aapektohan. Mabait po ako kaya nga ginagrant ko yung request niyo
pag nagka freetime ako but I can go from the kindest girl to a wicked girl in about
2.5 seconds. There are some comments that I find very disrespectful and
unappropriate.

The whole point of this is that I want your understanding. I'm thankful to you guys
cause you love my craft and I love you guys too. :') Thank you for the little
infinity support and God bless you. Here's the UD, hope you like it! ^^

Spring's POV
Best experience in life? Being in a place with strange surroundings.

_________________________________________________________

Tumili ako kaya nilingon ako ni Wrench bigla.

"What?!" sabi niya at hininto niya yung sasakyan bigla.

"Wala naman." I smile at him. Napa sigh at nagpatuloy na siya ng pag drive.

"Uhm. Kasi. . . . Pwedeng hinaan mo lang yung pag drive?" Request ko.

"Ano? Hindi naman mabilis to ah. . . Hayy. Spring, wag ka nang magulo para
makarating na agad tayo sa rest house ni Juianni."

"Eh kasi may nakita akong sign board kanina na may CAUTION. Tapos nakalagay pa sa
baba na Portent at Caveat. Kaya for sure may something dito kaya may adventure
dito! ^^"
The car went to halt and my body forced to forward kaya nilingon ko si Wrench.
"Talaga bang ganyan ka magbreak?!"

Nilingon niya ako agad. "Ba't di mo sinabi?! At ano namang sinasabi mong adventure
diyan?"

"Ang KJ mo talaga. Alam mo bang sobrang busy ko na sa trabaho, minsan na nga lang
ako nakakapag adventure eh."

"At tapos ano? Gusto mo bang maulit yung nangyari nung 2nd year college tayo na
sumali ka sa isang Camp Org at sa kamalas-malasay sinama mo pa ako. At dahil sa
sobrang pagkahilig mo sa adventure eh malapit ka nang mahulog sa bangin. Do you
really want to put your life into danger?!"

Napaisip ako bigla. Oo, nangyari nga yun dati. "Ikaw kasi nun eh! Ginulat mo ko
kaya naslide ako."

"Hayy. Ewan ko sayo. Kung ganyan ka ka-audacious, kawawa ang mapapangasawa mo."

I smile at him. "Surely my future-husband will love it too. Kasi kung mahal niya
ako, mahal niya din dapat yung mga gusto ko."

Napatahimik siya bigla. Tumingin na lang ako sa labas ng window and. . . .


"OMG!" Bumaba ako bigla ng sasakyan at amaze na amaze na tiningnan yung bahay na
hinintuan namin. Ngayon ko lang napansin na sa harap ng isang lumang bahay pala
kami napatigil.

Lumingon ako sa buong lugar, ito lang yata yung bahay na nakatayo dito.

Lumapit ako sa gate na color black na medyo fade na at may mga vines na nakapulopot
dito. "Hey Spring. What are you doing? Halika na."

I raised my left hand. A sign for him to stop. Agad na nilingon ko si Wrench.
"Let's go get in!" Excited na sabi ko.

"What?! . . . Ugh." Napapikit siya then he run his hands to his hair through
frustration.

Sinamangutan ko siya. "Kung ayaw mo, ako na lang." Bahala siya.

Tinulak ko yung gate at luckily, walang lock kaya madaling buksan. Napa smile ako
ng marinig ko yung sound mg hinge. Yung parang pang horror talaga.

Oh. This is so exciting! ^^

Nilingon ko si Wrench. But my line of vision was blocked by a well-built masculine


chest in a fine line grey clothing. Unti-unting tinaas ko yung paningin ko.
Wrench's impassive look appeared.

I smile at him. "Good choice." Nag sigh lang siya, saying he has really no other
choice.

Tuloyang pumasok na ako-- I mean, kami.

"Sino kayo?"

Napatingin kami bigla sa isang batang lalake na nakatayo sa gilid. He's wearing a
red shirt with a JANUS printed on it. I felt Wrench step forward, placing me behind
him. Parang yung mga action star na prinoprotektahan yung ladinglady nila.

"Who are you?" He asked him.

"I asked first." sabi niya kaya napanganga ako. Ayy. English.

Hinawakan ko si Wrench sa arms niya nang parang nag tighten yung jaw niya. "Wrench,
bata lang siya. Ano ka ba." Nag ease naman si Wrench kaya nilapitan ko yung bata at
lumuhod sa harap niya para magka height kami.

"Hi. Uhm, anong pangalan mo? Dito ka ba nakatira?" tinanong ko siya pero di niya
ako sinagot, nakatingin lang siya sakin. He's innocent eyes are glazng. I think 4
years old lang siya. I look up at Wrench pero nakatingin lang siya sa bata.
"Uhm, I'm Spring. Call me ate Spring. Ikaw? Anong name mo?" tanong ko sa bata.

Tinuro niya yung shirt niya, JANUS. "You're J---"

"JANUS!"

Napatingin ako agad sa likod ko ng may sumigaw. A girl. Lumapit siya agad samin at
nilayo niya si Janus sakin. "Sino kayo?!" She asked in an anger tone.

Tinayo ako agad ni Wrench. "I'm Wrench and this is Spring. Kung itatanong mo kung
bakit kami andito, we were just passing by. I think we had a wrong turn going to
our destination."

"Ate, sa tingin ko di naman sila masama." sabi ni Janus.

"No. No, baby, no. Were not bad." I smile at them both. Sa tingin ko nag ease naman
silang dalawa. Nilapitan ko sila. "You're?" Tinanong ko yung girl.

"Feb. Febrera. Bakit. . . Bakit po kayo dito?"

Kinuwento ko sakanila yung nangyari samin at kinuwento niya naman samin kung bakit
sila andito. Nag worried ako lalo ng sabi ni Feb na 3 days na daw sila dito. Sila
lang dalawa dito. Iniwan daw sila dito nung stepmother nila. Iniwan naman daw sila
ng mga pagkain at gamit at kaya sila takot nung makita nila kami kasi may pumunta
daw dito nung isang gabi na mga lalake, nagtago lang daw sila kaya di sila nakita.

"Ano?! How. . . San kayo natutulog?"

"Dun." turo ni Janus sa isang maliit na house. Yung pang storage lang.

"Eh bakit di diyan sa bahay?" tanong ni Wrench sakaniya. Nagkatinginan lang si Feb
at Janus.

"Natatakot kami diyan. Nung isang gabi nga, nung pumunta yung mga lalake dito,
pumasok sila sa loob ng mansion tapos ilang minutes lang lumabas sila na puro
nakahawak sa balakang nila." paliwanag ni Feb.

"What do you mean?" I asked.

"I think. . . . I think may strange na nasa loob ng bahay na yan ate, nakapasok na
kami diyan once pero lumabas din kami agad kasi sobrang dilim."

Pagkarinig ko ng salitang strange, biglang may bumuo na heart shape sa mga mata ko.
Tumayo ako para lumapit sa mansion pero biglang may humawak sa braso ko. "Stay here
and behave." Si Wrench. -__- Lumapit siya sa mga bata. "Kids, this place is not
safe. Mas mabuti pa na sumama na lang kayo samin then hahanapin natin yung
stepmother niyo. Para---"

"No!" sabi agad ni Feb. "Mas mabuti nang dito na lang kami."
"What? Masyadong dilikado dito. Please sumama na kayo samin." I beg.

Tiningnan lang ako ni Feb at Janus. "I dont trust people so easily ate. Kung gusto
niyo talaga kaming mapasama kayo, may condition ako." Feb said to us.

Nagkatinginan kami ni Wrench. We want the best for the kids, talagang delikado dito
kaya dapat talaga mapasama namin sila. Wrench and I look at them and we both asked,
"What condition?"

Nilibot ko yung paningin ko sa harap ng bahay. Masyado nang luma. Kahit umaga pa
ngayon, di mo makikita yung nasa loob kasi talagang sirado. Nagkatinginan kami ni
Wrench at nag nod kami.

Sabi ni Feb yung bola ni Janus, pumasok sa isang window ng 2nd floor kasi tumalbog
daw yun nung naglalaro siya kahapon. So dapat makuha namin yun para sumama si Feb
at Janus samin.

I smile habang hinawakan ko yung door knob. This is it! ^^ Ang exciting ng moment
na to.
Napa aray ako ng pinitik ni Wrench yung noo ko. "Nakakatakot ka na diyan sa itsura
mo. Kung makangiti ka naman."

Inirapan ko na lang siya at pumasok na ako sa loob. Naramdaman ko namang nakasunod


lang siya sakin. Nilibot ko yung paningin ko sa loob, tama, madilim nga dito.
Kinuha ko yung phone ko at tinapat sa iba't ibang bahagi ng bahay. I can see na
kumpleto pa yung mga gamit pero andaming sapot sa mga dingdin. Sira-sira na din
yung mga ibang gamit, halatang nilooban nga tong bahay.

Napatingin kami ni Wrench pareho sa stair at nilapitan namin.

Dahil excited ang buong systema ko sa katawan, agad-agad na nag step ako sa riser
ng stair at biglang . . .

"Aaaaaah!"

Biglang napapikit ako at hinintay kong tumama yung likod at ulo ko sa sahig pero
nang hindi ko naramdaman yun, minulat ko yung mata ko.

Gosh! Nasa langit na ba ako at sinundo na ako ng Guardian Angel ko. Tinitigan ko
lang siya nang biglang nagsalubong yung kilay niya.

Si Wrench!
Lumayo ako agad sakaniya. At agad na napatingin ako sa riser ng stairs. Bakit . . .
bakit parang,

kusang gumalaw yung first stair?

*A/N: To be continued.......... ^^ NEWS FLASH: Makakaranas po kayo ng To Be


Continued chapters from Chap 13-18 kaya expect na bitin. Next update ko po is
Friday. Diyan lang po talaga ako free. Thank you for reading!

- LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 16: Uncanny *
####################################

Hello! ~ Uhm. Dedicated to kay MsButterfly kasi basta mga adventures, siya yung
naiisip ko! Nyahaha. Guys, di naman ako nanaenermon sa previous chaptere, medyo na
BV lang. Hahaha. Thank you sa mga nag support! Mwuaaaaaaaah! ~

Sa mga gusto pala magpa dedicate, just message me. Wag sa comment sa baba kasi
makakalimutan ko na naman yan. Thanks! I hope you like this one. Godbless! :)

Spring's POV

Queer, Peculiar, Outlandish, name it all, it's very beyond from what is normal.
________________________________________________________

Tinitigan ko lang yung stair. I'm hundred percent sure that it moved by itself.

"Are you okay?" Wrench asked me.

Tumango ako. "The stair . . . . it moved." sabi ko. Di naman ako takot, it just
puzzled the hell out of me.

"Ano?" Nilapitan ni Wrench yung stair. Hinarap niya yung phone niya dun para may
light. Medyo dim kasi talaga sa loob. He step on it and I was shocked nung gumalaw
nga.

Yung left part ng stair, yun yung inapakan ni Wrench and it moved down, tapos yung
right part naman, yung inapakan ko kanina, it moved up.

He step out at nagkatinginan kami. "Parang. . . ."

"Seesaw." We both said.


"How can we go up there kung ganyan yung stair?" sabi ko.

Nilibot ng tingin ni Wrench yung buong lugar then he faced me, "This place is so
strange. I guess, sinadya yung pagkalagay ng stair. Let's scan, baka may clue."

Tumango ako at nag smile. Ang gandang experience nito! ^^ Maghahanap kami ng clue.

Napatingin ako sa rag na inapakan ko ngayon. Bakit may rag sa harap ng stair? Oh, I
think I know, para pag may umakyat dito, mas-slide yung tap sa rag pag nahulog
siya. Hmmm.

Ganyan ba talaga ka-sadista ang may ari ng bahay nato? Hayy. I step out of the rag.
Ngayon ko lang napansin yung nakalagay sa rag,

LOOK UP.

Diba mostly sa mga ganito, WELCOME yung nakalagay? Bakit Look Up? -___-

Maglalakad na sana ako sa left side ko nang may marealize ako. I suddenly look up.
Tinitigan ko yung ceiling, kahit medyo mataas halatang may nakalagay dun.
Tinapat ko yung phone ko dun. O _____ O

"Wrench!" Tinawag ko si Wrench habang nakatingin parin ako sa taas. I feel him
stand beside me. Tinuro ko yung ceiling at ng makita niya yun, binasa niya,

"Two people in one, hand in hand." pagkatapos nagkatinginan kami ni Wrench.

Nanglaki yung mata ko ng makuha ko na. Ohhhh. "I get it na. Kailangan ng two person
ang sabay na umakyat diyan, in every step dapat sabay tapos hand in hand. You'll be
at the left side and I'll be at the right side ng stair para---"

"balance. Yes, that's the right thing to do para makaakyat dito. Kailangan lang ng
balance para di tayo malaglag." sabi niya.

Tumango ako, "Right, let's go." Hinawakan ko siya sa kamay pero agad na nilayo niya
yung kamay niya sakin. Sinamangutan ko siya, "Ano ba talagang problema mo sakin
ngayon ha?" sabi ko at nakapamewang. "That day nung first nating magkita ulit, okay
ka naman sakin. Alam mo, mas okay pa sakin na nagaaway at naglalaitan tayo kesa
ganyan ka na parang may kung anong mali sakin at iniiwasan mo ko."

Hinawakan niya ako sa braso ko. "Spring, listen, di kita iniiwasan o kung ano."

"Eh ba't ang arte mo at di ka man lang nagpapahawak?"


Hinawakan niya yung kamay ko at nilagay sa may wrist niya. "Diyan, diyan mo lang
ako hawakan. Okay?"

Tumango na lang ako. "Nako, pag ako nahulog diyan ulit, gagawin kitang seesaw."

Pinitik niya yung noo ko. "Pag nahulog ka diyan, eh di mahuhulog din ako. Alam mo,
ang bobo mo rin minsan."

"At least minsan lang, sayo palagi." Hinila niya yung buhok ko kaya napa-aray ako
ng malupit. "Alam mo bang real men knows how to care for a girl? So, tell me, bakla
ka ba?"

"Alam mo rin bang real women knows how to fight back?"

"Oo, alam ko yan at alam kong gawin yan." I gave him my naughty smile. I grab his
hair and I pulled it hard, real hard. Tumatawa lang ako nang nagsisigaw na siya na
masakit daw.

He leaned down at me kaya nagkalapit yung mukha namin. Nanigas ako bigla at di ko
alam kung bakit. I can almost feel his breath. Nag lean pa siya konti sakin kaya
tulad ng dati, napapikit ako.

Nang biglang lumayo siya sakin kaya napamulat ako bigla. "Ehem, so, uhm, come,
let's get the ball para makaalis na tayo dito."

Tinanguan ko lang siya. Bakit ba siya ganyan? Dati nung sa office ko, kumawala din
siya bigla nung malapit na kaming magkiss.

At gustong-gusto mo namang magkiss kayo? Ha?!


Sinampal ko yung sarili ko. No! Definitely not!

"Hoy! Bakit mo sinampal yung sarili mo---"

*PAK!*

Napahawak ako sa bibig ko bigla. Patay. Nasampal ko sa Wrench!

"Aray ano ba! Kanina sinampal mo yung sarili mo tapos ngayon ako naman?" sabi niya
na nakahawak pa sa pisngi niya.

"Nako. Sorry! Ikaw kasi eh." Sa totoo lang, di ko talaga alam kung bakit ko siya
sinampal. -___-

"Ano na namang ginawa ko? Hayy. Ikaw, talagang may sayad ka na. Come, let's go.
Adik mo talaga."

"At least maganda." sabi ko at hinila na naman niya yung buhok ko.

"Ambisyosa." sabi niya. Napangiti na lang ako. This is what I want to happen, na
nag aaway at naglalaitan kami. Feeling ko kasi di ako comfortable pag di ganito
yung atmosphere--
Sphere. Na remember ko na naman yung rapist na yun. As long as I can, di ko siya
iniisip.

Bakit? Kasi . . .

Uhhh. Fine, kasi namimiss ko siya. -3- Ganun. Kaya. . . .

"Hoy!" Napatingin ako agad kay Wrench. "Kung saan saan na naman yang utak mo
lumilipad. Umakyat na tayo."

Tumango na lang ako at humawak na ako sa wrist niya. Yung right hand ko naman,
nakahawak sa rail ng hagdanan.

We took the first step on the first stair.

"Wag kang malikot Spring."

"Pagsabihan mo kaya yang sarili mo!"

Di na siya sumagot. Medyo nahihirapan pa naming i-ease yung sarili namin sa pag
balance pero ilang seconds lang, naging okay naman. Then sabay kaming nag step sa
next stair, ganun din yung ginawa namin. Then we took the 3rd and 4th step, tapos
nung sa 5th stair na, di na gumalaw yung wood na stair.

Nagkatinginan kami ni Wrench. I think di na seesaw style yung 5th stair.

Nang makarating na kami sa secoond floor, napatingin na lang ako sa stair sa ibaba.
Yung first to fourth stair lang pala yung ginawang seesaw.

Pumasok na kami sa isang room kung saan dun pumasok yung bola ni Janus. Nakita
naman namin yun agad, nasa sahig sa may gilid ng room. Kinuha yun ni Wrench.
Lalabas na sana ako ng mahagilap ng mata ko yung painting sa dingding.

{LadyPALE: Nasa gilid yung itsura ng painting.}

Isang magandang babae yung nasa painting. Hahawakan ko na sana pero pinigilan ako
ni Wrench. "Umalis na tayo." Tumango na lang ako at umalis na kami sa room.

Dahan-dahang bumaba kami ng stairs. Nang makababa na kami, diretsong naglakad na


kami palabas.

Nakita namin si Janus na nakayakap kay Feb. Nginitian ko si Janus at binigay ni


Wrench yung bola sakaniya.

"So. . . . Ano, sasama na kayo samin?" I asked Feb.

Tumango siya at ngumiti sakin. "Thank you po ate."


Kinuha na namin yung mga gamit nila dun sa maliit na bahay na di naman masyado
malayo sa mansion.

Sumakay na kami sa sasakyan ko, nang paalis na kami, I took a last glimpse at the
house. This is a good experience. Sino bang nagsabi na lahat ng mga ganitong
klaseng lugar eh takot lang yung binibigay sayo? Minsan kasi may natututunan ka at
gumagana yung function ng utak mo sa mga ganitong experience.

"This place is cool." Napatingin ako kay Wrench, nakatingin din siya sa bahay.

"Yeah. I agree. Balik tayo dito ah?" excited na tanong ko.

Pinisil niya lang yung ilong ko kaya napasimangot ako. Pero ngumiti lang siya
sakin. "Sure. Pero next time, gabi naman."

Lumawak yung ngiti ko. Hmmm. That's a good idea. ^^

*A/N: Yung mga nag aadd sakin sa FB. Sorry kung nung isang araw ko lang kayo
cinonfirm kasi di tlaga ako mahilig mag accept. So........... :) Thanks for
reading! Next update: Monday.

- LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 17: Pusillanimous *
####################################

Ngayon na lang ako mag u-update kasi GV ako. :) Happy Monthsary samin ng
#ReDeBiLySh Sisters ko! ~
Anyway wala ng adventure sila Spring. Tama na yun. Hahaha. Adventure na mas
nangingibabaw ang horror. :D BTW, photo of Feb on the side. On search pa ako sa
character ni Janus. Haha, wala pa akong nahanap. *pout*

Uhm hope you like this one. Enjoy reading! ~

Spring's POV

Having a baby? I'm not ready for that. Not yet.

__________________________________________________________

"Gaga ka, di mo man lang kami sinabihan na na baliktad pala yung sign board. . . .
Opo, pero okay lang naman, may nangyari kasing maganda. . . . Ano?! Yuck. Hindi
noh. . . Yap, may kasama kaming kids. . . . Anong anak ka diyan, gusto mong
bombahan ko yang resthouse mo?! . . . . Yap, sure. . . Haha. IKR. . . . Sige,
bye."

Binaba ko na yung phone, anyway si Juianni pala yun. In-update ko lang siya na
papunta na kami sa resthouse niya together with Feb and Janus.

Inexplain ko naman kay Janus at Feb na pupunta muna kami sa isang resthouse tapos
pag nakauwi na kami sa city, pupuntahan namin yung Auntie nila, ayaw kasi nilang sa
stepmother nila sila uuwi. Baka san na naman daw sila iwan.
"Sabi ko na dito talaga dapat tayo dadaan, yang baluktot mong instinct kasi,
napakawalang kwenta."

Tiningnan ko ng masama si Wrench. "Excuse me, sabi kasi ng instinct ko, may mga
kawawang bata daw na dapat kong iligtas kaya pinili niya yung daan na yun." Depensa
ko.

Di na siya sumagot kaya nilingon ko na lang si Feb at Janus. "Okay lang kayo?" I
asked them.

Ngumiti sakin si Feb. "Okay lang po pero parang gusto nang matulog ni Janus eh."

Tiningnan ko si Janus, medyo pumipikit-pikit na nga yung mga mata niya na


nakatingin sa labas ng sasakyan. "Janus? Lika dito." Kinuha ko siya at pinalipat sa
puwesto ko kaya naka upo na siya ngayon sa lap ko. "Sige, tulog ka na." sabi ko
sakaniya at sumandal naman siya sa sakin at pumikit na.

Ang cute cute niya tingnan. Tama ako, 4 years old na nga si Janus tapos si Feb 7
years old pa. Walang kwenta yung stepmother nila, iniwan lang sila dun na sila lang
dalawa eh ang bata bata pa nila. Buti na lang talaga napadpad kami dun.

Napatingin ako kay Wrench na nakatingin lang kay Janus. Nagkangitian lang kaming
dalawa pagkatapos.

11:39 a.m. . . . .

After almost 45 minutes na byahe, nakarating na kami sa resthouse ni Juianni.


Natutulog pa si Janus kaya di ko na siya ginising at kinarga ko na lang siya
palabas ng sasakyan.
"Wrench, nakatulog din si Feb sa likod." sabi ko.

"Kakargahin ko na lang rin siya." sabi niya at pumasok na sa backseat.

"Awwwe. What a very cute family."

Napatingin ako kay Blink na kakalabas lang ng door, kasunod ang boyfriend niya.
"Gusto mo balatan kita ng buhay?" sabi ko at bineso-beso siya.

"Try mo at ipapa salvage kita." sabi niya agad.

"Hi Spring." si Marvin Cortes, boyfriend ni Blink.

"Hey Marv!" Bati ko sakaniya at nag beso-beso din kami.

"Hey Wrench! Nice to see you." Bati ni Blink kay Wrench at nagbeso-beso sila.
Humarap siya kay Marv, "Babe, si Wrench nga pala, schoolmate namin siya dati sa
Harrington."

Nag bro hug greeting naman silang dalawa.

"Sila ba yung nakita niyo? Awwwe. Ang cute nila." sabi ni Blink, tinutukoy niya
yung kids.

"Wag ka ngang maingay diyan. Baka magising." saway ko sakaniya. Napalingon naman
ako agad ng may lumabas, si Mike. Yung new boyfriend ni Juianni.

Nagbatian kami at pinakilala ko naman si Wrench sakaniya. Pero magkakilala na pala


sila kasi nagkita na sila sa isang business event dati.

Pumasok na kami pagkatapos, naghahanda lang daw si Juianni sa foods. Kasi nga lunch
na din.

"Juianni! Happy Birthday girl." bati ko sakaniya at kiniss ko siya ng malupit sa


left cheek niya.

"Happy birthday Juianni." greet sakaniya ni Wrench.

"Thankyou sainyong dalawa! ^^ And I'm sorry about sa way papunta dito, naligaw pa
kayo. Ikaw Spring ang nagdemand na sa kabilang way kayodadaan noh?" Tumango ako
sakaniya. "I know it. Wala ka kasing --- Aray!" Hinila ko yung buhok niya.

"Ano ka ba, worth it nga yun eh. We got this kids." sabi ko.

Ngumiti si Juianni. "Yeah, ang cute nilang dalawa. Mabuti pa ihiga niyo na lang
sila sa guest room da taas, yung 2nd door sa right. Gisingin na lang natin sila pag
naluto na lahat yung pagkain."

"Yeah, I guess nga." Nag excuse na kami ni Wrench at pumunta sa taas.


Tiningnan lang namin ni Wrench si Feb at Janus na magkatabing nakahiga sa kama. "I
bet pagod na pagod sila." sabi ko.

"Yes, especially si Feb kasi binabantayan niya si Janus." sabi ni Wrench sabay upo
sa couch na nasa gilid lang ng kama.

Tumabi ako sakaniya. "Yeah, so, later, iuuwi natin sila sa auntie nila, alam mo ba
yung place?"

"Yes. Nakapunta na ako dun once." sabi niya at tumango lang ako.

Napatingin kami sa kama ng biglang bumangon si Janus. Umupo siya at nilibot yung
paningin niya sa buong kwarto, nang tumingin siya samin, nginitian ko siya. "Hey,
gising ka na. Come." sabi ko at nag stretch ng arms. Bumaba siya ng kama at lumapit
sakin.

"I'm hungry." sabi niya.

Kinuha siya ni Wrench at pinaupo sa right leg niya. "Yes, malapit na maluto yung
food, maya-maya kakain na tayo." sabi niya.

Napa smile ako. Akalain mo yun, ganito pala kasweet kumausap si Wrench sa bata.
"Are you a couple? Kasi . . . You too are fit for each other." sabi ni Janus kaya
nalaglag ang panga ko. What the hell?

"Uhm, no baby, si Kuya Wrench mo at ako, friends lang kami niyan." sabi ko.

Ginulo ni Wrench yung buhok ni Janus. "Ano ka ba Janus, di ako pumapatol sa mga
distraught na tao."

Binatukan ko si Wrench. "Sinong baliw ha?!" Di sumagot si Wrench at inirapan lang


ako. Tsss.

Napatingin naman kami kay Feb ng bumangon siya. Nilapitan ko siya then tinalian ko
yung buhok niya. "Gutom ka narin Feb?" Tumango siya.

"Gusto niyo rin bang mag swimming?" tanong ko sakaniya. Nag light up naman yung
face ni Feb.

"Opo. Gusto ko po mag swimming!" sabi niya agad. Lumingon siya kay Janus. "Janus,
magswi-swimming daw tayo mamaya sabi ni Ate Spring!"

"Yeheyyy! Swimming!" sigaw ni Janus. Napangiti na lang ako.

Nilingon ko si Wrench, "Baba na tayo?" Tumango lang din siya sakin then bumaba na
kami. Karga ni Wrench si Janus at hawak ko naman sa kamay si Feb.
Pinakilala namin sila sa mga kaibigan ko. "Kids, birthday ngayon ni ate Juianni.
Batiin niyo siya." sabi ko sakanila Feb at Janus.

"Happy birthday ate Juianni!" sabi nila.

"Awwwwe. Thank you cuties!" response naman ni Juianni.

Nang okay na yung lunch, kumain na kami.

Nang matapos na kaming kumain, pumunta yung mga boys sa lounge area then kaming
tatlo ni Juianni at Blink naman nakaupo lang sa breakfast counter.

"Girl ha, bagay pala sayo ang maging mom. Kung di lang namin kayo kilala,
pagkakamalan ko kayong Family ng mga bata and Wrench."

Nasamid ako sa kinakain kong ice cream sa sinabi ni Blink. "Malayo pa yan Blink.
Wala pa yan sa plans ko."

"Hmmm. Kailan kaya yan? Blink, pustahan tayo na this year lang, mabubuntis na--
ohmm" Nilagyan ko na lang ng spoon ng ice cream ang bibig ni Juianni para di na
niya matuloy yung sinasabi niya.
"Stop girls. Not gonna happen, alright?" sabi ko at nagkibit balikat lang sila.

Nilingon ko na lang si Feb at Janus na enjoy na nilalaro yung iPad ko.

Ayoko pa talagang magkaroon ng baby. Yeah, I can say na natatakot ako. Yes, Im
coward enough na magka-anak.

What if I wont be a good mother? Maraming what if ang gumugulo sakin. Isa pa Im
still young and kailangan ko pang mag focus sa work ko.

Pero ako, mabubuntis in this year lang? Tsss.

Impossible.

*A/N: Thank you for reading! ^^ Leave a comment and Godbless! Next update: Wed. ♥
####################################
MIDPIST Chapter 18: Repudiate *
####################################

It's a very deep satisfying when people appreciate the things you do. All I the
efforts and hardships I did for this was payed by the simpiternal support from the
fans and readers. To those who held their interest for the MidPist, thank you. I
thank you all for being such a great companion for my jouirney. ^^ Sana di kayo
magsawa. Godbless! ~

Enjoy this chap! :))))))))


Spring's POV

My soul received a massive slap when he rejected me.

__________________________________________________________

Karga-karga ko si Janus ngayon sa pool kasi baka malunod siya. 5 ft kasi yung pool
ni Juianni kaya bantay na bantay ko si Feb at Janus dito.

Si Feb, sa gilid lang siya ng pool nakaupo. Alternate ko silang kinakarga at


pinapalangoy sa pool. I cant bring them both on the pool at the same time kasi
natatakot akong malunod yung isa sakanila.

Yung isa kasi diyan di ako tinulongan dito. -___-

Nilingon ko kung saan nakaupo ang isang napaka walang kwentang lalake sa panahon
ngayon. Naka shades lang siya at tumitingin sa paligid.

Binigyan ko siya ng masamang tingin, nang biglang tumingin siya sakin. Nainis ako
lalo ng nag twitch yung corner ng lip niya.

"Hoy! Wag mo nga akong binibigyan ng pang demonyong ngiti kundi masasapak kita!"
sigaw ko sakaniya. Pero ulit, the corner of his lips twitched.

Nilagay ko si Janus sa tabi ni Feb. "Kids, diyan lang kayo, walang bababa sa pool
okay? Atsaka yung sinabi kong pag suminyas yung kamay ko sa likod ko, magmakaawa
look kayo at ipaglapit niyo yung kamay niyo na parang nagp-pray. Understand?"

"Okay po." Sabi nilang dalawa.

Umalis na ako sa pool para puntahan si Wrench, pero bago yun, kumuha muna ako ng
water gamit yung dalawang kamay kong pinagdikit. Tapos dali-daling tumakbo ako
at. . . .

"What the!!!-- Spring, baliw ka na talaga!" sabi niya agad. Binasa ko kasi yung
damit niya.

^____^

I gave him my sweet smile. "I know and I'm proud of it. Bakit ba kasi ayaw mong
maligo? Pwede bang samahan mo na kami sa pool?"

"Ayoko nga kasing mabasa. Dito lang ako, titingnan ko na lang sila, of course,
dahil tanga ka kaya possibleng may mangyari sakanilang masama."

Nilalait ako sa walanghiya pero ginamit ko yun as a weapon. "Kaya nga dapat samahan
mo kami sa pool diba kasi napaka TANGA ko? Hayy. Alam mo ikaw, bobo ka rin eh.
Atsaka kasi gusto ni Janus na sumakay sa shoulders ko eh since wala akong tiwala sa
sarili ko, baka matumba ko siya." Nagsinyas ako ng kamay sa likod ko. "Look at
them, nakakaawa sila." I pointed the kids na as planned ay nag please-po gesture.

Tumingin ako kay Wrench at nagbuntong hininga siya. "Fine!" sabi niya.

I smile at him. "Bibigay ka rin pala." sabi ko lang at lumapit na sa mga kids.
Bumaba ako ng pool at hinintay lang si Wrench.

Nakita kong tinanggal niya yung ear churvaness niya. Nasabi ko ba sainyong all day
ay nasa ears niya yun? -____- Hanggang ngayon na cu-curious pa rin ako sa ear
churvaness niya pero di ko na lang papakialaman baka may masama na namang mangyari.

Kinarga ko ulit si Janus, natatawang nag sp-splash battle kami pero yung light
lang.

Napatingin ako sa taong bumaba sa pool at ngayon ay papalapit samin. Si Wrench.


Nagstuck yung tingin ko sa katawan niya.

*Q* Tukso, layuan mo ko! OMG ba't ang ganda ng katawan niya ngayon eh dati para
lang siyang stick sa gilid.

Tulala pa rin ako hanggang makalapit siya samin. "Uhm, b-bakit. . . Ah. H-hoy!
Magdamit ka nga! Nakakahiya ka." sabi ko agad.

He gave me a boring look na nagsasabing 'San ka nakakita ng taong nakashirt na


naliligo sa swimming pool?'
"Ewan ko sayo!" sabi ko pero di niya ako sinagot.

Biglang hinawakan niya si Janus na ngayon ay nakayakap sakin, a gesture na kukunin


niya si Janus sakin. Pero napatili ako bigla ng unti-unting natanggal yung pang
itaas ko na naka lace lang yung strap sa leeg ko. Hinawakan kasi ni Janus yung
strap then nung akmang kukunin na siya ni Wrench, nahila niya yung strap ko!

Hinigpitan ko yung paghawak ko kay Janus kasi kung aalis siya sa harap ko,
paniguradong baba yung upper suit ko at masasaksihan ng walang hiya ito ang
napakaganda kong boobs! "Wrench! I'lace mo pabalik yung strap!" sigaw ko ng mahina
sakaniya.

Nakita ko namang parang nagpanic siya at di alam yung gagawin niya sa strap ko.
"Hoy! Ano ba, i'lace mo!" Walang sali-salitang kinuha niya naman yung strap tapos
akmang i'l-lace na yun sa leeg ko. Nang mabitawan niya yun bigla, hinabol niya
naman yung pagkahulog nung strap at yun ang dahilan para. . . .

mahawakan niya yung precious boob ko.

Namula ako ng maramdaman ko yung kamay niya. Dali-daling ini'lace niya yun sa neck
ko. Tapos kinuha niya agad sakin si Janus at umalis na silang dalawa.

What the heck? Nagpapaka sulk siya ngayon.

Napatulala na lang ako. "Ate, anong ginagawa ni Ate Blink at Kuya Marvin?" tinuro
ni Feb silang dalawa na nasa di kalayuan samin.
O ____ O For godsake, they're making out!

Tinakpan ko yung mata ni Feb tapos kinuha ko yung tsinelas ko na nasa likod ni Feb,
binato ko yun sakanila kaya napatingin sila sakin.

Pinagdilatan ko sila ng mata, a warn na nagsasabing 'Mga bastos! May mga bata
dito!'

Nagpeace sign na lang si Blink sakin. Mga ito talaga di makapaghintay, dito pa
talaga sa labas nakikipaglampungan sa isa't isa.

Hinanap ko si Juianni at Mike sa paligid, baka yun din yung ginagawa nila pero
nakita kong nagsusubuan lang naman sila ng ice cream. I sigh in relieve.

Nang sumapit na ang 4 p.m. Binihisan ko na si Janus at Feb kasi uuwi na kami. Di
kasi kami pwedeng magstay dito ng gabi kasi may trabaho pa kami bukas. Buti na lang
din na may mga damit sila Janus at Feb na naiwan sakanila, para makabihis sila.

Napatingin ako kay Wrench nang lumabas na siya ng CR. Nakabihis na siya at . .
Haynako. Ayan na naman yang ear churvaness niya.

Lord, pigilan niyo po yung kaluluwa ko baka ano na naman po yung gawin niya sa ear
churvaness ni Wrench. Amen.
Bumaba na din kami, sabay na aalis kami nila Mike and Blink pero di parehong
sasakyan.

Pinasok na ni Wrench yung mga gamit namin sa likod ng sasakyan tapos nagpaalam na
kami kay Juianni na mags-stay naman dito kasama si Mike. Ngumiti lang si Juianni ng
binigyan ko siya ng suspetsang tingin. Sa tingin ko, di matutulog yang dalawang yan
at ibibigay ni Mike sakaniya ang gift niya kay Juianni na obvious ay ang katawan
niya.

Sumakay na kami at umalis. Pupunta muna kami sa address na binigay ni Feb kung saan
nakatira yung auntie niya. Sabi niya, mapapagkatiwalaan daw yun and for sure ay di
sila iiwan kahit saan.

After an hour and a half, nakarating na kami dun sa house ng Auntie Jourdan nila.
Nang nag door bell kami, lumabas ang isang di naman medyo matandang babae na sa
tingin ko ay ang Auntie nila.

"Auntieeeee!" Sabay na sigaw ni Feb at Janus tapos tumakbo sila para yakapin yung
auntie nila.

"Janus! Feb! Diyosko, salamat naman. Hinahanap ko kayo simula nang malaman kong
wala na kayo sa bahay niyo." sabi niya sa dalawang bata, tumingin siya samin at
ngumiti.

Ngumiti din ako pabalik sakaniya. Inaya niya kaming pumasok sa bahay niya.

"Uhm, kayo lang po ba ang nakatira dito?" tanong ko.


"Oo, iha. Nakakaraos ako kahit mag isa ako dahil sa tindahan ko. . . Salamat ulit
sa pagdala niyo dito ng mga pamangkin ko." sabi niya.

"Nako, walang ano man po yun, at least ngayon alam na namin na safe silang dalawa."
sabi ko naman.

Napag-alaman kong 49 years old na si Auntie Jourdan. Kapatid siya nung 38 years old
na mother nila ni Janus at Feb na pumanaw na ilang years na rin.

Nagpaalam na kami pagkatapos. Iniwan ko na lang yung calling card ko sakanila para
tawagan nila ako at makamusta ko sila and other emergency stuffs.

I gave them my one last kiss for this day, kanina kasi inuulanan ko sila ng mga
kisses.

"Wrench, sa penthouse building mo na lang tayo sunod na pumunta, then ako na lang
mag d-drive pauwi sa bahay ko."

"No, I'll drive you home, gabi na rin. Papupuntahin ko na lang yung driver ko sa
bahay mo para sunduin ako dun. Okay?"

Tumango na lang ako. I'm exhausted na rin kasi. This is a tiring day.

Nang makarating kami sa bahay ko. "Uhm, pasok ka muna?"


Tumango lang siya then pumasok na kami. Kinapa ko yung switch ng lights ng may
makapa akong nakakadiring nilalang. . . .

"Aaaaaaaah! Ipisssssssssss!" Sigaw ko bigla at napatalon ako kay Wrench na luckily


sinalo naman ako.

Napapikit ako ng ilang seconds, naramdaman ko na parang may mainit na hangin sa may
cleavage ko.

O ___ O Fvck! Yung mukha ni Wrench nasa may boobs ko.

I lowered my body para makaharap ko siya, pero di ako bumaba, karga niya parin ako.

"I'm sorry! Kasi may---" Napatigil ako ng mag meet yung gaze naming dalawa. Ilang
seconds lang din kaming nagkatinginan.

I look down at his lips. Na te-tempt akong . . . .

"Kiss me."

Sabi ko bigla. Di ko alam san ko nakuha yun, bigla-bigla na lang lumabas sa bibig
ko. But I remained cool and sophisticated, just like the way how I said 'Kiss me.'
Ilang seconds lang, nag lean forward siya at konting push pa, magki-kiss na kami.
Nang makita kong nag close yung eyes niya, napapikit ako bigla.

Pero . . . . .

"I can't. I'm sorry." sabi niya bigla at binaba niya ako. As soon as my feet felt
the ground, may narinig kaming car sa labas. "My driver is here. I-- Goodnight."
agad na kiniss niya ako sa cheek at lumabas na siya.

As he slam the door shut, I said, "Wow. First time yun ah. . . .

someone. . . . someone refused to kiss me."

*A/N: Thank you for reading! ~ Dont forget to vote and leave a comment! Next ud:
Sat. ^^ Di ako pwede sa friday dahil busy ako, manunuod ng I am Number Four.
Hahaha.

-LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 19: Envious *
####################################

Mag a-advance na lang ako. Di ko napigilan eh! ~ Hahaha. Atsaka, free namana ako.
^^ Who's up for 2 Chapters in One Day? :) Your votes and Comments as a response.
Will be expecting for 200votes and 100comments for this chap, then the 2CforOD will
be granted for the next update. Okay okay okay? Hihi. BTW, nahanapan ko na ng photo
si Janus. See on the Multimedia. :)

Hope you like this one! ~ Godbless yowwwwwwwwwwww! ^^

Spring's POV

A feeling I've never felt even once.

__________________________________________________________

Nandito kami ngayon ni Juianni sa Linen Coffee Shop. Si Blink kasi may meeting pa
kaya wala siya ngayon kasama namin.

"So, nasan yung french guy mo? Wait, ano nga ba yung surname niya?" I asked her.

"Crepel. Mike Herous Crepel." Her lips formed a proud smile. "Nasa Batanes siya
ngayon, may mga kababayan friends kasi siyang nagbakasyon ngayon dun."

"Eh ba't di ka sumama?" I asked as I sip my latin coffee.

"Not this time, andami ko pang trabaho noh."

"Yet you're here having solo time with me."

She smiled at me. "Believe me, that's the best part of my day."

"Hahaha. Eh ano naman yung nangyari kagabi? I bet you guys didn't sleep."

"Ayy! It's so romantic kasi sa rooftop---"

"Sa rooftop kayo nag . . 'that'?!"

Binatukan niya ako bigla. "Gaga! What I mean is sa rooftop kami nag stay nung 9
p.m. tapos sinurprise niya ako ng isang fireworks display. Ang saya lang diba?
Kyaaa!~ Mainggit ka girl, mainggit ka! Haha!"

Inirapan ko siya. "Tsss. Mag s-sparkle na lang ako mag-isa, mas masaya pa."
Biglang nag ring yung phone ko, number lang yung nakalagay pero sinagot ko na rin.

"Hello? Who must this be? . . . . . OMG You're Len Knost?! . . . Woooow. *Q*. . . .
. . . . . Bye! -____-"

Cinancel ko na yung call. "Oh, sino yun?" tanong ni Juianni.

"Aba malay ko. Di ko kilala kaya binaba ko."

"Tsss. Kung maka 'OMG You're Len Knost?!' ka, parang close na close kayo."

Nginitian ko lang siya. "It's a nice way to end up a call."

"At nice pa yun sayo? Hahaha. Baliw ka na talaga."

Sasagot na sana ako ng may mahagilap ang napakaganda kong mga mata sa entrance ng
shop. A very familiar guy with a vacuous girl steps inside on the same place as I
were.

"Ooooooh. What a very not good coinsidence." sabi ni Juianni pero I remained
silent. Hanggang sa tumayo si Juianni at tinawag si,

Wrench.

"Yani, ano ba? Bakit mo tinawag?" tanong ko agad pero di na nakasagot si Juianni
kasi nakalapit na si Wrench sa table namin kasama yung girl.

That girl was the one na lumapit samin kay Wrench dun sa restaurant na pinuntahan
namin dati.

"Hey Juianni." kiniss ni Wrench si Juianni sa cheeks. Tapos nag lean over siya
sakin at kiniss din ako. "Spring." yan lang sabi niya.

I gave him my fake smile.

"Uhm, this is Kim, a friend." Pakilala niya samin sa kasama niya.

"Hey, I think I remember you." sabi ni Kim sakin

Nginitian ko siya, "Oh, I'm afraid I don't do the same."


Juianni let them sit on our table. Di na ako nag reklamo, okay lang naman. Very
okay. -___-

Hinarap ko si Wrench, "The kids called, di ka daw sumasagot sa calls nila.


Sasabihin ko na lang sakanila na. . . ." Tiningnan ko silang dalawa ni Kim, a very
cold look tapos tinuloy ko yung sasabihin ko, ". . .busy ka."

"Ah, kasi may meeting kanina kaya naka silent yung phone ko, I'll call them as soon
as I reach home." sabi niya naman.

Di na lang ako sumagot at kinuha yung phone ko na nag ring na naman. Si Feb pala,
yung phone lang naman ng auntie nila yung ginagamit.

Sinagot ko yun, not minding the people around me. "Hello Feb? . . . Oh, Janus,
baby. . . Yes, I miss you too." Napa frown ako ng hinanap niya si Wrench.
Napatingin naman ako kay Wrench na nakatingin lang sakin. "Okay, andito naman siya.
Wait."

I handed my phone to him. "Si Janus, kausapin ka daw." Kinuha niya naman yun sakin.
"Sa labas ka na lang please?" Sabi ko.

"Sige." He pushed back the seat out of the table then he stood up. "Excuse me
girls."

Nang maka alis na si Wrench, tiningnan ko si Kim. "So, what do you do?"

"Oh, I'm just here for a visit. Sa Florida talaga ako nakatira."
"Ah. Okay." Kinuha ko yung cup ko.

Walang nagsalita samin pagkatapos. Si Juianni naman, kinakagat niya yung lip niya,
halatang natatawa na siya sa sobrang awkward naming tatlo. Di na rin nagsalita si
Kim, kasi obvious na feel niyang wala ako sa mood.

Nang makabalik na si Wrench, nag excuse si Kim para pumunta ng ladies room.

"Ay, tama, I'll join you. I want to know you more." sabi ni Juianni at umalis na
sila ni Kim. Leaving me here alone with Wrench.

I broke the silence. "Alam mo, parang gusto ko ng Fried shrimp. I'prito kaya natin
yana kasama mo? Hahaha." I joke pero di niya ako sinabayang tumawa.

"As soon as Kim is finish, aalis na kami dito."

"Why? Di ba kayo nag e-enjoy kasama kami? Oh, I think I know. Nagd-date nga pala
kayo, tapos instead na kayo lang---"

"We're not dating."

I sneer. "Denial. Pero, nice ang mga trip mo ha, yung mga inaakalang mermaid, pero
mga hipon lang pala."

"Stop being a bitch right now, Spring."

I stiffened. I cock my head to him, "Did you just call me a bitch Mr. Wrench Edge
Paerson?"

"Yes, cause you're acting like one. Why are you so cold to her? As if na may nagawa
siyang kasalanan sayo."

Oo, may kasalanan siya. Lapit siya ng lapit sayo. I swipe that thought aside. Di na
lang ako sumagot.

"Pati din the way na kausapin mo ako, parang may kasalanan ako sayo. Is it about
last night? The ki---"

"Dont you dare!" sigaw ko sakaniya. "No, not that. I'm just. . . . upset na di mo
nasagot yung call ng kids. I thought na iniitsapwera mo na sila."

"You know that's not gonna happen. At pwede ba, kung sakin ka galit, wag mo namang
idamay si Kim."

I studied his face and he looks damn serious. "Fine! My fault and I'm sorry,
okay?!"
Why do he need to tell all these things to me? Saying I'm a bitch and my words are
so forcefull. Do he really give a damn care for that woman?

The thought made my heart squirm and then lid. Feeling like it's been carried by an
avalanche.

The next few seconds went silent until nakarating na si Kim and Juianni galing sa
ladies' room.Wrench stood up. "Come on, Kim. We better go."

"Uhm, okay? Juianni, it's nice to meet you. To you Spring, as well." sabi ni Kim
samin at tumango lang ako.

"Goodbye girls." sabi naman ni Wrench at umalis na silang dalawa.

I felt Juianni sit beside me. "Hey, what's with that face?"

I look at her and sighed. Tapos kinuwento ko sakaniya yung conversation namin ni
Wrench.

"He told you that?! As in face to face? Gosh girl, he must be so mad. Knowing
Wrench, never ka pa niya pinagsalitaan ng ganyan, even before na mas masahol ka pa
sa hayop makipag usap sakaniya."

I narrowed my eyes to her, "Gaga, hayop talaga ha?" I sighed deeply. "Juianni, I
dont know what's up with him at masyado siyang concern dun. Tsss."
"Kasi nga diba, friend niya yun tapos nilalait mo pa. Ano ba kasing naisip mo at
sinabihan mo siya ng masama?"

"I . . . I dont know." I honestly dont know why. "I just don't like her. . . . .
being around with him."

Napatingin ako kay Juianni nang napatili siya, "Gosh girlfriend. I think I know
what's the problem here."

I quirk my eyebrow. "What?"

"You're. . . . you're jealous!"

My eyes went wide open. What the heck?! Yes, I can say that I'm expressive, I'm
moody and I can go from happiest girl ever to emotional wreck in about 2.5 seconds.

But me, being Jealous? Like hell? I cant even remember that I have felt that
feeling before.

I look at Juianni and I smile. "Dear, I'm sure I am not."


*A/N: Congrats! You have succeeded reading this chapter. ^^ Thanks for
reading! :))) Next update: Monday.

-LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 20: Supersede *
####################################

Boungiorno! ~ SORRY po kasi di na matutuloy yung 2CIOD bukas. Kasi may sakit po ako
ngayon, tapos di ako makapag isip ng maayos. Ewan ko ba. Kaya SORRY talaga sa mga
nag expect. PInaasa ko kayo, ansama kong tao! T____T Kaya dahil diyan, ngayon na
lang ako mag u-update. ^^ Pero one chapter lang. Sana okay lang sainyo. I'm really
sick and I need rest. Expect the next update on Tuesday or Wed. Depende kung kelan
na ako magiging okay. Okay lang bah? Pasensya na po talaga.

Anyway, sino sainyong namiss si SPHERE? ^^ Must read this.

I hope magustohan niyo to. :) Leave a COMMENT and VOTE. I need to see more Comments
para maging okay ako. ^^ God bless yoooooou! ~

Spring's POV

Why bother thinking about the Refuser boy when there's this Lavish guy?

______________________________________________________________
Kakatapos ko lang magbake ngayon ng pie. Di ko nga alam kung bakit ko naisipan na
mag bake eh 10 p.m. na ngayon. -__-

Kinain ko na lang yun mag isa habang pinapakinggan yung song ni Ed Sheeran na Lego
House.

【LadyPALE: My favorite song! *Q* Anyway, nasa gilid yung song. Click lang kung
gusto niyong pakinggan.】

Nilibot ko yung paningin ko sa kitchen, ngayon ko lang narealize na ang laki pala
talaga ng bahay ko pero ako lang mag isang nakatira dito.

Dito ko na lang kaya patirahin yung mga unfortunate ones sa mga kalsada?

No, that's not a good idea Spring. -___-

My house is very modern. Pina costumize ko lahat ng gamit dito sa loob, especially
the furnitures. And my bed, sa lahat ng gamit ko dito, my bed is the most precious
one.

"I think I love you better now." Sabi ni Ed Sheeran sa song.

I love you. Tss. Those 3 words, the most words na sinasabi ng mga tao ngayon ay ang
mga words na di ko pa nasabi sa kahit isa sa mga ex ko.
See, I'd been in a commitment with a more than 10 guys in my past and ni isa sa
kanila di ko pa nasabihan ng I love you.

Bakit? Di ko din alam. Di naman ako play girl, talagang wala lang talaga sakanilang
lahat ang nagparamdam sakin ng tunay na Love.

Sinagot ko sila dahil I want to try. I tried na magkaron ng fairytale na lovestory,


just like my parents. They shared a very fairytale-like romance.

I know myself more than anyone, when I know na this relationship won't last and no
chance na mag work, tinitigil ko na.

Hayy. Ansagwa pakinggan ng mga ganitong bagay-bagay. -_-

Tomorrow, uuwi si Daddy. Kaya I have to wake up early kasi susunduin ko siya. Ewan
ko ba dun, ang lakilaki na, nagpapasundo pa. -__- Pero okay lang naman sakin, I
love my dad so much though.

Nang matapos na ako sa pagkain ng late night desert ko, pumunta na ako sa kwarto ko
agad.

I guess dahil mashadong complicated yung araw ko kaya nagutom ako bigla.

That Wrench kasi eh. Bahala nga siya sa buhay niya. Kung kelan medyo bumabait na
ako sakaniya, diyan pa siya nagiging cruel sakin.

Stop thinking about that Knave, Spring. Magkaron pa ng virus yang utak mo.
As soon as I closed my door, may nakita akong nakalagay na paper sa likod ng door
kaya nakita ko agad nung sinirado ko yung pinto.

CLOSE YOUR EYES.

Yan ang nakalagay sa paper na nakadikit sa likod ng door.

I smile and close my eyes. Alam ko na sino naglagay nito dito.

Naramdaman ko na lang yung eye mask sa mukha ko.

"Sphere?"

Hinawakan niya yung bewang ko then I felt tiny kisses spreading all over my
shoulders. "Yes?" he said so close to my ear kaya parang lumalambot yung katawan
ko.

Bakit ba kasi ang sexy niyang magsalita? T _ T

Lord, ako naman kaya ang mag rape sakaniya? Para quits din kami?

Tumalikod ako para maharap ko siya. "You're he--" Di ko na natapos yung sasabihin
ko kasi hinalikan niya ako agad.
I put my arms on his shoulders then my hands on his hair, gently caressing it.

He paused, "Miss me?" Tumango ako then he kissed me again.

"Aw!" Pinalo ko siya ng mahina sa braso niya. Kinagat ba naman bigla yung upper lip
ko?

He laugh softly. "I just miss you more."

Ngumiti ako then ako naman ang kumagat ng lip niya. Yung lower lip nga lang. I bit
it lightly and pulled it gamit yung ngipin ko na ikinatawa niya lang.

...

"How do you do?" tanong niya.

"Okay lang. Kahapon nga, pumunta kami sa rest house ng bestfriend ko. Kaya medyo
napagod din."

Nakaupo na kami ngayon sa couch ko. Yung legs ko nakalagay sa lap niya. Naramdaman
kong nag sigh siya. "Did you tell them?"

"About what?"
"About me. About us."

Napatahimik ako. US. 2 letters lang yan, 1 word, 1 syllable pero feeling ko napaka
importanteng word nun.

"Uhm, y-yes, I told them. Pero don't worry, di naman sila mangingialam. They
respect naman kung ano ang gusto ko. And . . . . And that is to be in this
situation . . . with you."

Naramdaman kong kinuha niya yung kamay ko. Then he kissed my knuckles. "Please
always be."

"Always be? Always be what?"

"Always be with . . . with me."

Shet lamang! Bakit ba siya ganito ngayon? Whooo. Sino marunong mag CPR diyan?
Bigyan niyo kong hangin, dali!

See Spring, why bother thinking about Wrench? Kahit na i'reject ka pa niya forever,
okay lang. Sphere is here, and he can give me a ton of kisses. Bakit pa dun sa
walang kwenta eh kung meron namang dito na kahit di mo nakikita, napapasaya ka?
"You know I can do that. If you just let me . . ." The sadness appeared and I
exhale. "Nevermind. Let's just enjoy this, habang magkasama pa tayo. Kahit di naman
always." Ngumiti ako.

"Yes, we'll do that." He put his hands on my back then he pulled me para i'kiss.
Nang biglang nag vibrate yung phone ko.

Kinuha ko yun sa pocket ko then I handed it to Sphere. "Pakibasa Sphere." sabi ko.

"Sure." then he kissed me.

I bit my lip. Nagsabi lang ng sure, may kiss pang kasama. ^^

Sana, ganito palagi. Or maybe, bawat word na sinasabi niya, may kiss. Ay gusto ko
yun! Hahaha.

"It's from . . . Feb. . Yeah, she says she can't sleep and she needs to talk to you
daw." sabi ni Sphere sakin.

"Oh, okay lang ba sayo?"

"Sure, sure. Wait, i'ppress ko na lang yung call . . . Here."

Kinuha ko yung phone sakaniya, "Hello Feb?"

[Ate. . . ]

"You can't sleep? Asan si Auntie?"


[Nasa kwarto niya, kinuha ko lang yung phone niya para matawagan kita. Namimiss ko
na po si Mama.]

"Oh. Feb, I'm so sorry. I hope I'm there."

[*sniif* Dati, pag di ako makatulog, kinakantahan ako ni Mama.]

"Ah. Do you want me to sing for you?"

[Talaga po?]

"Oo naman. Wait, ano bang pwede. Hmm." Naalala ko yung Lego House na song ni Ed
Sheeran. Then I started to sing it na,

"I'm gonna pick up the pieces,

and build a lego house

when things go wrong we can knock it down

My three words have two meanings,

there's one thing on my mind

It's all for you

And it's dark in a cold December, but I've got ya to keep me warm

and if you're broke I'll mend ya and keep you sheltered from the storm that's
raging on

I'm out of touch, I'm out of love

I'll pick you up when you're getting down


and out of all these things I've done I think I love you better now.

I'm out of sight, I'm out of mind

I'll do it all for you in time

And out of all these things I've done I think I love you better now"

"Feb?" Di na siya nagsalita. Napangiti na lang ako. Nakatulog na ata siya. In-off
ko na lang yung phone.

"Hmm. You sing well." sabi ni Sphere.

Nginitian ko siya. "Of course."

Naramdaman kong kinuha niya yung kamay ko then may nilapag siya sa palad ko.
Hinawakan ko yun at inexamine.

"A candy? Ano namang gagawin ko dito? Ay. Malamang, ilalagay ko sa bibig ko at
kakainin."

"Di lang ikaw, Tayo."

Na puzzled ako. Tayo? Eh isa lang naman to.

Kinuha niya yung candy sakin. "Let's play. This candy, kailangan mong agawin sakin
to. Using only your . . .

tounge."
Napanganga ako. "What? Kukunin ko yan sa palad mo, gamit ang dila ko?"

He stole a kiss. "Kukunin mo yang candy sa bibig ko, gamit ang dila mo." he said
against my lips.

Mas napanganga ako. Fvck! Anong klaseng laro yan? Pero napaisip ako. Parang ang hot
nun! ^///^

Naramdaman kong ni'rip niya yung candy tapos binigay niya sakin yun. "Put it inside
my mouth."

Kinapa ko yung mukha niya, "Wait, anong tawag sa game na'to?"

"Uhm, Tounge Battle. Kasi kailangan mong kunin yung candy sa bibig ko and you won't
go easy to get it kasi ilalaban ko yung candy. So, our tounge will be dwelling."

Oh my Gaaaad! Di ko palalampasin yan! I straddle on him tapos nginitian ko siya,


"Dapat may reward kung sino manalo."

"Shempre meron. If you succeed, you can do whatever you want to me, right here,
right now."

Parang bolang tumatalbog-talbog yung puso ko sa sinabi niya.

"Oh, sureness!"

He laugh softly as I insert the candy on his mouth. "Hoy, yung kamay ko!" Kinagat
ba naman?!
I pout nang tumawa siya ulit. Pasalamat siya ang sexy niyang tumawa, ansarap
pakinggan, kung hindi, kanina ko pa siya nasapak.

"Now, go." as soon as he said it, I crashed my lips to his and my tounge went
inside it.

My tounge meet his. Pero nag d'dwell na sila. I can feel him smiling as our tounge
fought for the candy.

Nararamdaman ko yung kamay niya na hinahaplos-haplos yung thigh ko. Kaya medyo na
o'out of focus ako sa candy, dinidistruct niya ako. Daya!

Tumutulo na yung laway ko sa kakanganga kaya tumigil ako. I grab his shirt at
ginawang pamunas yun sa bibig ko. ^^

"Ah. Ganun ha." sabi niya at hinawakan din niya yung suot ko then pinahid niya din
yung sakaniya na ikinatawa ko.

Lumapit ako sa kaniya then kinontinue yung ginagawa ko kanina. Di rin talaga
nagpapatalo yung tongue niya sakin kaya I grab his hair, pulling it hard then I
moved my hip to distruct him.

Nang ma feel kong nadadala na siya, I push my tounge more inside then luckily yung
candy nasa malapit ng lip niya na lang kaya I lowered my body, naka bend ako
backward kaya nahulog na lang yung candy sa bibig ko.

"Yes!" Sigaw ko.

Kinurot niya yung cheeks ko, "You're a teaser." Kaya hinawakan ko yung wrist niya,
nag smile lang ako. A winner smile. May nahawakan akong bracelet sa right wrist
niya.
Biglang nilayo ni Sphere sakin yung kamay niya then he kissed me hard. I respond to
his kisses and he put his hands at the back of my neck.

At gaya kanina, humawak ako sa both wrist niya then natigilan ako ng wala na akong
nakapang bracelet.

Bakit niya tinanggal?

*A/N: Pampabitin lang muna. Hahaha. Who's up for SPG again? Abangan sa next chapter
^^ And advance say ko lang na i'p-private ko po yung next chapter. Basta lang.
So......

-LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 21: Zealous *
####################################

Back to SPG moments tayo ngayon. ^^ Oy happy na sila. Lol. Sorry kung PRIVATE and
sorry kung super duper detailed, para lang kasi humaba yung chap. Hahahaha!

Those who will click the Vote button will be blessed for the day, but those who put
comments at the bottom will blessed for today and forever. ^^ Enjoy this one!
COMMENT. :)

Spring's POV

It was quite a show. A very tiring and satisfying one.


_________________________________________________________

Tumigil ako kaya napatigil din siya. "What?"

"San yung bracelet mo? Ba't mo tinanggal?"

Hinaplos-haplos niya yung buhok ko tapos hinawakan niya yung cheek ko. "It's
nothing. Come, may gagawin ka pa sakin."

Namula ako sa sinabi niya. I stood up tapos tumayo na din siya. I felt his both
hands at my back. Nilagay ko naman yung kamay ko sa likod ng leeg niya. I stretched
my arms and I arched backward.

Naramdaman ko siyang nag lean sakin at inaamoy-amoy niya yung leeg ko.

Spring, relax. Di naman siguro siya Vampire kaya di ka niya kakagatin kaya. . . . .
Ay NO! I want him to bite me there. T _ T

Inantay ko na kagatin niya ako. Pero imbis na kagatin niya yung leeg ko, dinilaan
niya lang, ng malupit, sobrang lupit.

Okay. Parang mas hot yun! ^^

I felt his hands making it's way to my breast. When it reached there, napapikit
ako.

His very adept strong hands gently caressing it in a firm stroke.


I bit my lip and I inhale. Oh my, this is too much! Bakit ayaw niya pa akong
halikan?!

Hinawakan ko yung both cheeks niya, sabay nun ang pag tayo niya ng maayos. Naka
bend kasi siya kanina towards me.

Huminga ako ng malalim, then I kissed him. Eagerly , aggressievely and with so much
passion. His hands are now on my hair, and mine to his hair also.

I pulled it hard when the kiss went intensed. Sobrang lapit ng katawan ko sakaniya.
Putting no space between us, kahit na hangin di makakadaan.

I open my mouth and his tounge went slid in. Dwelling with mine.

The sensation we're building went tighter. Hanggang sinira niya na yung damit ko.
Without breaking the kiss, he simply unclasp my bra and it fall straightly to the
floor.

Tumigil siya then naramdaman kong umupo siya somewhere. When I reach for him, yung
ulo niya lang saktong ka'level sa dibdib ko.

I think sa arm ng couch siya umupo. Napagasp ako when he nip my nipple, gently. And
it giving rise to excitement.

Then like a process, he lick and bit it. I raise my head up and moan. This is the
sweetest torment for me.

Suddenly he stop, tapos he held for my waistband kaya napatikom yung bibig ko. Oh
my. I'm going to be naked infront of him again!
Unti-unting inunzip niya yung zipper ng denim shorts ko and in a sexy movement, he
pulled it down. I held on his arms and I step out on it.

"Now, undress me." sabi niya. I do as I am told.

I reached for his shirt tapos inalis ko yun sakaniya. I put my hands on his chest
tapos napakagat labi ako.

Shet lamang. Kailangan ba ganito katigas ang dibdib niya? T _ T

Napatigil ako sa pagpapantasya ko ng hinawakan niya yung kamay ko, guiding it down
patungo sa jeans niya.

Lumuhod ako at inalis ko yung button tapos binaba ko na yung jeans niya.

Tumayo na ako pagkatapos, "You're not done yet." Sabi ni Sphere kaya nginitian ko
lang siya then lumuhod ako ulit. Pero aksidenteng tumama yung tip ng ilong ko sa. .
. . sa 'ano' niya. It was hard. Very hard.

"Remove it now." sabi niya kaya binaba ko na agad yung boxerbrief niya.

Kinuha niya yung kamay ko then he place it to 'his'. I bit my lip as I touch the
tip of his length.

Kinakabahan ako pero mas nangingibabaw yung excitement.

This is different now, I'm not drunk or anything para ma push ko ang sarili ko sa
ganito.

Pero ofcourse, I know what to do. I'm not dense. Isa pa Juianni and Blink always
talk about this blowjob stuff.

Huminga ako ng malalim then I lean towards him, first I licked the tip of his
length then I put it inside my mouth.

This is my first time to do this thing and I'm not sure kung ma s'satisfied siya.
But still, I have to try.

I suck it inside and out as he put his hands on my head to guide me. I feel
relieved when I heard him groan. Hmm. I think he like it.

"Stop. I don't want to come in your mouth. Not now." he pulled me up then kissed
me.

He stepped forward kaya napaatras din ako, until naramdaman ko na lang yung wall
behind me. Napatigil kami to catch my breath. "Face the wall." sabi niya kaya
tumalikod ako.

Oh my god. Di niya naman siguro ako papaluin gaya ng mga children pag dinidisiplina
nila ng parents nila?

His hands are now on my back. Naramdaman ko na lang na lumuhod siya, then he pulled
out my panty.

I gulp. Napahawak ako sa wall when he started kissing my behind. I lowered my body
forward and bend myself para mapush back ko yung behind ko sakaniya, I spread my
legs a little more nang maramdaman ko na yung hininga niya.
I bit my lip as he started to lick my femininity. My breath went ragged and a new
pleasure building inside me.

Pagkatapos tumayo na siya kaya I stood up and rest myself sa wall. I catch my
breath as he fixed my hair and place it to my right shoulder.

He spread tiny sweet kisses on my left shoulder, and I cock my head to him, over my
shoulder. He met me with a kiss.

I felt his hands on my breast, then it went down and down until he reached my
clitoris. He rub his forefinger thumb on it kaya feeling ko nabaliw ako sandali,
especially when he put his finger inside me.

I cant respond to his kisses any longer when I felt I'm going to explode any
second.

My limbs tightened at lahat ng nasa loob ko, nag s'squirm na.

I let a soft scream when I climaxed. My body shook and feeling ko mag m'melt na
ako.

He turned me around to face him. "Feeling good?"

"Y-yes. That feels good." I managed to say.

"Good. Now," he pulled me up and I put my arms to his neck, "Ready?"

"Will always be . . . . for you." sabi ko then he kissed me.


"And I will always too, always give this to you." he said then he entered me.

I bit my lip as I moan lightly. Dinikit niya pa ako sa wall then he started to
move.

Kumapit ako sakaniya ng maayos and tried to keep myself steady. I cant no longer
control my moan when his thrust went harder and faster. Unti unting bumabaon na
yung nails ko sa likod niya. I moan as he groan to this sensation we're building.

Nang bigla siyang tumigil sa paglunge sa sakin. Naglakad siya somewhere, still
carrying me with him. Naramdaman ko na lang na umupo siya, habang ako, obviously na
naka straddle na sakaniya.

Napapikit ako, in this position, mas bumabaon siya inside me, "Now, it's your
turn." he squeezed both of my breast. "Kiss me like you miss me, and fuck me like
you hate me."

Napamulat ako and a smile formed my mouth. "Right now, I'll be the wildest animal
na ma e'encounter mo."

"Let's see how this wildest animal can lift my spirit to the highest sphere." he
said against my lips.

I put my hands on his shoulders for a support. Then I started to pound myself.
Suddenly, I can hear him moan, nonstop. And because of that, mas na excite pa ako
sa ginagawa ko sakaniya.

His hands are now on my back and he pulled me close to him. He suck my right
breast, gently biting it. I pound myself more, continuously lift myself up and
down.

"Ahhh." Nararamdaman ko na minimeet niya na yung bawat pag pound ko.

I kissed him urgently kasi feeling ko sisigaw na ako. I can feel we're getting
there.

"Cum. . . Cum for me Spring." sabi niya kaya mas binilasan ko pa.

"I'm cumming." we both said kaya napa smile ako. And in just a moment, we felt the
explosion inside us. We both climaxed.

I rest myself in his chest again. Na fefeel ko yung heavy breathing niya. That was
so hot and I'm beyond satisfied with what we did.

"Sphere?"

"Hmmm?" Nararamdaman ko na naman na iniikot-ikot niya yung buhok ko.

"Say it again."

"Say what?"
I faced him. "My name. Say my name, again. Will you?"

He cupped my face. "Spring."

"Ulit pa."

"Spring."

Nag pout ako. "Ramihan mo naman."

Nag laugh siya ng super duper light lang then he kissed me. "Spring." Pininch niya
yung ilong ko. "Gusto mo bang i'record ko yan?"

"Hahaha. Silly. It's just . . . . so good to hear pag ikaw yung nagsabi."

Hindi siya nagsalita, he just kissed my forehead, cheek, the tip of my nose, my
throat, and lastly my lips. It was a deep kiss sa lips ko kaya napa giggle ako.
"I . . . . Thank you Sphere. Thank you."

I rest myself again to his embrace then I closed my eyes beneath the eye mask.

The last thing I remembered was he whispered, "You're welcome. . . . . . my %@#&."


*A/N: OMO. Woooh! ~ Sana na satisfy kayo. Ahahaha. ^^ Next update: Friday. :)

-LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 22: Squire *
####################################

I'm glad na nagustohan niyo yung SPG sa chapter 21. Hahaha. Atsaka, sorry po sa
late UD. Banned kasi ako kahapon. So.... :) Please COMMENT and VOTE. Hope you like
this one! ~

Spring's POV

After such a long time, I now have a date.

____________________________________________________________

Nagising na lang ako dahil kanina pa nag r-ring yung phone ko.

Walang buhay na bumangon ako at hinanap yung phone ko. Nako pag nakita ko yun,
itatapon ko talaga yun. Istorbo, gusto ko pang matulog eh.

3 a.m. na kaya kami natapos ni . . . . ^///^ Nevermind.

Teka. Bakit ba ang ginaw dito sa kwarto? Hayy. Napatingin ako agad sa katawan ko.

Ayun lang, wala pala akong suot. -__-


Pinagpatuloy ko na lang yung paghahanap sa phone ko. Until nakita ko na yun sa may
couch. Tiningnan ko yung caller,

Damn. Si Daddy!

Dalidaling sinagot ko yun. "Dad! I'm so sorry, teka, teka, papunta na ako diyan!
Wa--"

[Hahaha. No need sweetheart, may sumundo na sakin. I knew this will happen kaya
expected nato.]

"But--"

[I'm here at your office. Dito ka na lang dumiritso. Okay?]

"Ah. Okay, sige po. Pupunta na ako diyan. Bye, Dad."

I let a sigh. Kala ko naghihintay pa siya sa airport eh.

After ng kalahating oras na pagready, umalis na ako papunta sa office.

I saw my dad sitting on my chair at pinapakialaman yung computer ko. He didn't even
look at me when I entered the room. Sinilip ko na lang kung ano yung ginagawa niya,
at. . . . . .

-_-

Naglalaro siya ng My Sims 3: World Adventures.

May My Sims 3 kasi ako sa Mac ko. And my dad used to play those stuffs. Pero mas
gusto niya yung My Sims Party sa Wii.

I crossed my arms. "Ehem."

Agad na napatingin naman siya sakin. Nag second look pa nga. "Oy, honey! It's nice
to see you again." sabi niya at tumayo para i'hug ako.

"Dad, I'm so sorry di kita nasundo. So, how's the flight?"

"It was fine. Ano ka ba anak, sanay na akong magtravel kaya okay lang ako."

Nag nod na lang ako at umupo na kami sa couch na naka set sa office ko. "So, bakit
di mo kasama si mommy?"

Nilagay ni daddy yung left arm niya sa back ng chair, he rest his right ankle to
his left leg. "Hay. You know your mother Spring. Masyadong addict sa mga damit.
Gucci fashion week autumn fall 2014 ngayon kaya di niya kayang palampasin yun.
Babawi naman daw siya, she said she'll call you as soon na free na siya."
"Ayun lang." My mom really loves famous dresses, yung mga branded kumbaga. Kung si
Daddy addict sa parties, si Mommy naman sa mga fashion shows. "Wait, why did you
came here all of a sudden?"

"May big annual event mamaya and of course I have to be there. And you must be
too."

I crossed my legs and arms at the same time. "Fine. Pero di ba ang boring nun? For
sure, dun ka lang mag s'stick sa mga old friends mo."

"Oh, worry no more Spring. Hinanapan na kita ng date."

Napanganga ako. "A date? Dad?! I don't need that."

"Of course you do. The last time I heard na nakipagdate ka was you we're just 22
and now you're going to be 26. Ang boring ng buhay mo diba?"

"Alright, alright. So, who's gonna be that lucky guy?"

"Makikita mo din siya mamaya. See, I have to go. Sa hotel na ako mag s'stay dahil
magpapa massage pa ako sa spa and all. Balikan kita dito pag lunch. Mag b'bonding
tayo." Tumayo na siya at lumapit sakin para i'kiss ako.

"Alright then. Laters, dad."

As soon as nakaalis na si daddy, tinawagan ko agad si Juianni and Blink about this
event. Unluckily, Juianni won't be there for some reasons. Buti naman invited si
Blink, together with her boyfriend, Marvin na isang businessman din.

11:51 a.m. . . . .

Nasa restaurant kami ngayon ni daddy sa isang mall.

Ansaya pag ganitong mga moments na andito ako sa mall kasama si daddy. Bakit?

Kasi makakapagshopping ako, gamit ang pera ni daddy. ^^

Masyadong nagagasta na yung pera ko these past few days kaya ipapahinga ko muna.
Bwahaha!

"Spring."

"Yes dad?"

"Something changed in you."


Napa gulp ako. I look at him, "What. . . what change?"

"Hmm. Parang . . . Parang . . You know, yung mukha mo naging. . ."

"Dad, kung di mo sasabihin yan, sisipain kita ng matindi para makauwi ka ng


Berkeley." I said pero deep inside me kinakabahan ako. Pano pag napansin niya?
Masyadong magaling mag observe si daddy, especially everything that concerns with
me.

"You look blooming." sabi niya kaya nakahinga ako ng maluwag. "Is there someone na
dinidate mo na?"

I smiled at him. "No. At wala akong balak kaya that date na sinasabi mo sakin
kanina, cancel it."

Sinamaan ko siya ng tingin ng bigla siyang mag pout. "But baby, I just want you to
meet him."

"Oh sige, i'me-meet ko siya pero di ko siya i'ddate. Okay?"

"No Spring. May date ka and that's final."

Binigyan ko siya ng super sad face at nag shut up na lang ako.


After our lunch, we went upstairs para bumili ng mga new ties ni dad para mamaya sa
event.

Nang napadaan kami sa Men's Underwear, may nahapit yung mata kong sobrang familiar
na nilalang.

"Director Davin? Mr. Davin Villacor?"

Napatingin samin si Davin nang tinawag siya ni Daddy. "Sir." Lumapit siya at
nakipag shakehands kay daddy at kiniss niya naman ako sa cheek.

"Who's with you? Ba't di kita napansing lumabas sa building?" tanong ko sakaniya.

"Uhm. Ako lang. Kanina din kasama ko yung bestfriend back then. Bibili din kasi ako
ng gift for my little brother. Remember Duke? Birthday niya ngayon."

"Oh my. Really? Pakisabi naman Happy Birthday."

"Sure, I will."

"Alam mo Spring, kanina habang hinihintay kita sa office mo, nakipagkwentohan muna
ako kay Davin and he never fails me to be entertained in his company. Binigyan niya
pa nga ako ng mga pick up lines for your mother eh." Tumawa si daddy na sinabayan
naman ni Davin.
Davin Jest Villacor is one of the board of directors of Garadzela Corporation, in
fact he's the Executive Director. Naging schoolmate ko din siya dati nung lumipat
siya sa Harrington nung 3rd year college kami. But most especially, he was used to
be part of my life. He was my ex-boyfriend.

Masasabi kong si Davin talaga ang pinaka mabuting naging bf ko. But like my past
relationships, ours didn't went well. We both decided na itigil na. Though friends
naman parin kami, di naman kami nagkakailangan. Lalo na pag nasa work kami. He's a
good guy, I must say.

Napatingin ako sa bitbit niya, mga boxershorts.

Napansin niyang nakatingin ako sa hawak niya, and he smiled at me. "Pangpadagdag
lang sa collections." sabi niya kaya napatawa ako.

We bid our goodbyes then. Tapos bumili na si Daddy ng mga ties niya. Di naman
mapili si daddy, kahit na di branded basta okay yung style and fabric.

"Okay. So, your turn?" sabi ni daddy kaya napa smile ako ng super duper wide. ^^

We headed for some shops. Bibili na lang ako ng dress para mamaya.

Habang nagsusukat ako, nasa labas lang si daddy nakaupo at siya ang mag j'judge
kung okay yung napili kong dress.
Narinig ko bigla si daddy na nagsasalita. Siguro may kausap lang sa phone? Hmm.
Maybe.

Lumabas na ako sa fitting room. "Da----mn. What are you doing here?!" tatawagin ko
sana si daddy nang hindi siya ang nakaharap ko.

"Yan na ba ang bagong Hello ngayon? Damn?"

"Hoyoyoy Wrench, tinatanong kita ng maayos ha kaya sagotin mo ko ng maayos."


tinuturo ko siya.

"Bakit naman kita sasagotin? Nililigawan mo ba ako?"

Nanggagalaiting tiningnan ko siya ng masama nang biglang inakbayan ako ni daddy.

"Oh daughter. Can you please calm down? Wag mo namang kausapin ng ganyan ang
favorite boy ko."

Sinamaan ko siya ng tingin. "Kilala mo siya? Kailan pa?"

"Matagal na, nung nasa states pa siya. Come on, be nice to him." humarap siya kay
Wrench. "Dude, I'm sorry kung napaka rude ng anak ko."
Dude? O _ O

"Dude?! Tinatawag mo siyang dude?" nginitian nila ako ng nakakaloko.

"Oo, dude. Para pang bagets. Oh diba?"

Nasapo ko na lang yung noo ko sa sinabi ni daddy.

"Okay lang Mr. De la Garza, sanay namana ako kay Spring."

"Oh yeah, nakalimutan ko. Close nga pala kayo nung college days niyo."

"Anong close?! Di nga kami friends niyan!" sabat ko.

"Oohhh, baby, wag ka ngang ganyan. Since andito namana siya, i'a'acknowledge ko na
lang na siya nga pala yung nagsundo sakin kanina sa airport at siya din ang date mo
mamaya."

"Yuck? Bakit ang close niyo na? And dad pwede ba? Di nga yan ideal date eh.
Atsaka . . . . . . HUH?!" Napatingin ako kay daddy.

"You heard me very well Spring."


"No. Si Wrench ang . . . "

"Yes Spring, I'm gonna be your date later."

Lalong nanglaki ang mata ko ng mas unti-unting nag sink in na sa utak ko yung
sinasabi nila.

Oh, ground, please just swallow me down. T _ T

*A/N: Hanggang dito muna. Abangan sa next chapter ang date daw nila. Nyahahaha.
Next update: Tuesday! ~

-LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 23: Zodiac *
####################################

Sorry po kasi di ako naka UD kagabi, nagkasakit na naman ako. Uhm, guys Add me sa
Facebook kung gusto niyo updated kaayo about sa MidPist. Im more active dun kesa
dito eh. So... I hope you like this one! :)) Don't forget to VOTE and leave a
COMMENT ^^

Spring's POV

We had a date in a sea side and it's midnight.


____________________________________________________________

Isang magandang babaeng magkasalubong ang kilay ang nakikita ko ngayon sa salamin.

Lesheng buhay. Ayoko ngang makita yung pagmumukha niya, yun pa kayang makakasama ko
siya? -_-

Di din pwedeng di ako pumunta dun. Malilintikan pa ako ng daddy ko. Kahit malaki na
ako, si daddy pa rin ang batas.

Naalala ko pa yung palaging mga tanong ni daddy sakin after nang malaman niyang di
ko siya sinunod.

*Flashback

3rd year high school ako.

Nasa office ako ni daddy kasi nalaman niyang may ginawa akong di kaaya-aya nung nag
recollection kami. Sakto din kasi na umuwi sila ni mommy dito ngayon.

"It was strictly stated na bawal maligo sa pool sa place na yun, yet inenjoy-enjoy
mo pa daw ang pag sw'swimming mo. Diba I told you na kahit once lang, wag mong
gawin yung mga bagay na bawal?"
"Daddy, i told you already! Nahulog nga kasi ako sa pool, eh since nabasa na rin
ako, di na lang ako umahon tapos nag swimming na lang ako."

Nasapo ni daddy yung noo niya at tiningnan niya ako with so much austere look.
Ngumiti na lang ako kasi alam ko na sasabihin niya. "Who do you belong to?"

"I belong to you." sabi ko agadagad.

"Who owns you?"

"You own me."

"And who do you just listen?"

"Only you."

Tumayo siya. "Now, you're not going to do that again. Okay?"

"Yes, Daddy."

"Good. Now don't dare mess up. Behave. You can't go anywhere this weekend cause
you're banned."

*Flashback Ends
Everytime na may kasalanan ako, yun palagi yung tinatanong niya. Shempre wala akong
magawa kundi mag obey.

And later, may big possibility na sabihin niya naman sakin yan pag lumayo ako kay
Wrench sa party.

Bilin kasi niya di daw ako pwedeng humiwalay kay Wrench. Escort ko lang naman siya,
naging date pa. Hayy. -_-

Narinig ko nang may nag doorbell kaya bumaba na ako. He's here.

Wrench.

I opened the door and saw him standing before me.

He leaned forward to greet me a kiss pero pinigilan ko siya. "Di tayo bati." sabi
ko at naglakad na patungo sa car niya. Anong akala niya? Nakalimutan ko nang
sinabihan niya ako na I'm a bitch?

Tss. Hahatin ko siya gamit ang samurai eh, tapos i's-sew ko siya ng napakahigpit.
Tingnan niya lang talaga.

I'oopen ko na sana yung door pero inunahan niya na akong buksan yun. "Ako na."

Walang sali-salitang pumasok ako. Pumasok na din siya then we went off.
"How long can we get there?" tanong ko sakaniya. Nagtext kasi si daddy na andun na
daw siya. Ang advance talaga nun. -_-

"About an hour and so." sabi niya.

Dahil sa ilang minutes ng pagka super awkward namin sa sasakyan, in'on ko na lang
yung radio.

Pero nagsisi ako sa ginawa ko.

Yung song kasi eh, The Kiss I Never Had. -_-

Sinasadya ng tadhana ba'to?

Papatayin ko na sana yung radio nang biglang, "Teka, wag mong patayin. Ang ganda ng
song eh."
"Anong maganda diyan? Eh ang title pa lang, sobrang panget na!"

"Bakit ba ang bitter bitter mo? Nakakarelate ka ba sa title ng song na yan?"

【LadyPALE: Nasa gilid yung song kung gusto niyong pakinggan. ^^】

Sinamaan ko siya ng tingin at tumahimik na lang ako. Di ko na din pinansin yung


song.

Out of nowhere, nagsalita siya. "I'm sorry." Di ko siya tiningnan kaya nagpatuloy
siya. "Look, I know I'd been harsh to you for that conversation we had yesterday
but believe me I didn't really meant to say you're--"

"A bitch? Yeah. Hindi mo nga ba sinadya yun? Oh. I doubt about that."

Biglang hininto niya yung sasakyan. "Hindi ko lang kasi napigilan na mag burst
out."

"Kasi nga may feelings ka sakaniya, na dineny mo naman, kaya ka concern sakaniya
diba?! Aminin mo na kasi!"

"Kim is a friend kaya ako concern sakaniya at isa pa, why do I have feelings for my
friend's wife?"

Napaisip ako sa sinabi niya. Friend's wife?

O _ O

Agad na nilingon ko siya. "W-what?"

"Kim is the wife of my friend Priam Torres. Kim asked me to meet her kahapon para
planohin yung birthday bash ni Prime this weekend."

Priam Torres? Omg. I think I know him. Hinawakan ko siya sa magkabilang braso niya.
"Ano? Ba't di mo naman sinabi yan agad?!"

"What? I did. Nung nasa restaurant tayo, pinakilala ko siya sayo diba? Ganyan ka ba
talaga makakalimutin?"

Napasapo ako sa noo ko. What the hell Spring?! Next time makinig ka na pag may
pinakilala sayo.

"A-ah. Talaga? Uhm. Sorry." Yun lang nasabi ko.

"Yes. But still, ako ang dapat magsorry kasi--"


"Ooppsopsops. Ang tunay na sorry, walang kasunod na kasi."

"Okay. I'm sorry again. Ganito na lang, dahil tinawag kitang bitch, tawagin mo din
ako ng kahit ano para quits tayo. Kasi ikaw, di ka na s'satisfied pag di ka
nakakaganti."

I smile. "Sure." Nag isip pa ako pagkatapos, "Wrench, you're a schmuck, a jerk, a
coxcomb, you're such a windbag, you're seriously evil and most especially you're
intricate!"

Nagsalubong yung kilay niya. "Teka, isa lang yung tinawag ko sayo tapos sakin ang
rami?!"

Nginitian ko siya. "Andami kasing bagay sayo, di ako makapili ng isa. Bwahahaha!"

Ngumiti din siya. "So, okay na tayo?"

"Oo, okay na tayo pero magkaaway parin tayo, knave ka."

"Shempre naman. You know, I really like on a fight with you. Pero di ko gusto yung
pag aaway natin kahapon."

"Right. Di ko din gusto yun." sabi ko at tumingin sa labas ng window. "Wrench? Diba
malapit dito yung night market sa gilid ng sea wall?"
"Oo, bakit?"

I look up at him and smiled. "Let's ditch the event."

...

"Ohmy. Ang ganda pala dito. Mahangin pa." I said habang naka spread yung arms ko.

Kudzu District ang tawag sa lugar na'to. May mga market sa gilid ng sea wall, mga
11 meters lang ang layo sa dagat. Ang liwanag din kasi andaming ilaw sa paligid.
Tapos makikita mo pa yung lights sa oppose na lugar mula dito. Pag may yacht na
dumaan, makikita din yun.

Anyway, tinawagan ko na si Daddy na di na kami makakapunta sa event. Shempre di


siya pumayag, pero nung sinabi kong kasama ko si Wrench, aba, pinagtabuyan pa ako.
Sabi niya pa nga, enjoy yourselves.

Ewan ko ba, parang ang laki ng tiwala niya kay Wrench at pumayag agad. Well,
siguro? Dahil magkakilala na daw sila dati pa.

"Here, take this. Malamig dito." kinabit ni Wrench sakin yun blazer niya.
"Thanks."

Naglakad na ako at nagtingin-tingin sa mga benta. Nang biglang, "Aray!"

Napahawak ako sa braso ni Wrench. "Oh, are you alright?"

Tiningnan ko yung paa ko. Naka high heels pala ako.

"Ate, ate! Tsinelas, bumili na kayo ng tsinelas, oh?"

Napatingin ako sa isang babaeng teenager na sumisigaw. I look up at Wrench, and


smiled.

Bumili ako ng slipper kasi baka mapahamak pa ako sa shoes ko. "Di ba masakit yung
paa mo?"

"Di naman. Alam mo, madalas akong matapilok at sanay na ako. So, pro na ako dito."

Ngumiti siya. "Come, let's eat. Who's up for barbecue?"

...
"Hmm. Oh my gosh. I miss this." sabi ko habang kinakagat yung isaw sa stick.

"Tss. Patay gutom ka talaga."

"Ano ka ba, mula nung umalis ka na, wala nang nanlilibre sakin ng isaw. Eh di, di
na din ako nakakakain nun."

After ng foodtrip namin, umupo kami sa cement sa gilid ng dagat habang umiinom ng
shake. 11:03 p.m. na, ang tagal kasi naming nagstay sa mga foodstands.

"Ang ganda ng view dito." sabi ni Wrench.

"Oo nga, parang ako lang. Haha-- aray!" tiningnan ko siya ng masama. Hinila niya
naman kasi yung buhok ko. -_-

"Babes, ano yung zodiac sign mo?"

Napalingon kami ni Wrench sa babaeng nasa unahan namin, katabi yung syota niya
obviously. Sa cement kasi kami nakaupo, sila sa may cement din pero lower yung
sakanila.

"Ah. . . Uh, ikaw una babes." sabi nung guy na napakalot pa sa ulo niya.
"Zodiac sign ko? CANCER."

"Ah. Ako? GOITER."

I bit my lip kasi gusto ko nang tumawa. "Sssh." Nag hush si Wrench sakin and
obviously natatawa na siya. Nag nod ako.

"Ha?! Wala namang zodiac na goiter ha."

"Ah. . . Uh. . Hehe. Joke lang, ULCER pala yung totoo."

Pft! "Haha-mmmpph." nilagay ni Wrench agad yung kamay niya sa bibig ko para
mapigilan yung pagtawa ko.

Nang maka recover na ako. "Whoo. Tindi nun. Haha. Hmmm. Ikaw Wrench, ano zodiac
sign mo?"

"Ako? Libra."

Libra? O _ o "Teka, Sept. 24 tayo ngayon ah. Omg. It means, malapit na yung
birthday mo?"
"Oo, sobrang malapit na." Tumingin siya sa watch niya. "Actually, 15 seconds na
lang birthday ko na."

What? Tumingin din ako sa watch ko.

O _ O

11:59 p.m.

*A/N: Wag mag'alala mga kababayan, sa next chapter na ang kasunod. Kaya mag hintay
sa next UD. Bwahaha! ~ Thanks for reading! ^^ Follow niyo din pala ako sa twitter.
Thanks! Next update: Friday :)

- LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 24: Hue *
####################################

Sorry, late na ud. Hahaha. I really think this is a MUST READ. Btw guys, please
try to read my new work, nasa external link. Pakibasa ahh? :) Please pooooo! Thank
you! ^^

So....... Enjoy reading! ^^ Don't forget to COMMENT and VOTE guys! ~

Spring's POV
The master will treat her knave.

__________________________________________________________

Hinawakan ko yung shirt niya bigla "Bakit di mo agad sinabi na birthday mo


ngayon?!"

"Ugh? Ganyan ka ba talagang mag greet ng Happy Birthday?"

Unti-unting bumitaw ako sakaniya at napa sigh ako. "Hay. Oh sige, happy birthday."

"Salamat." sabi niya at ginulo yung buhok ko.

Tinabig ko yung kamay niya. "Eh bakit ba kasi ngayon mo lang sinabi?" naiinis na
tanong ko.

"What's the matter with that? At least, sinabi ko 15 seconds ahead."

"Eh dapat kasi sinabi mo agad para mabigyan kita ng . . . ano . . . gift."
He quirked a brow. "And why do you have to do that?"

I leaned backward using my arms. "Alam mo kasi, mabait na ako ngayon kaya
mapagbigay na ako at isa pa, sa dami ng pera ko, di ko na alam kung san ko
ipanggagasta yun."

Tinawanan niya lang ako. "Mayaman din naman ako ah, alam mo kesa i'gasta mo yan
kahit saan-saan, why would you just give it to a good cause? Mas makakatulong ka
pa."

Binigyan ko siya ng masamang tingin. Alam ko namang mayaman si Wrench and to be


honest, mas mayaman pa siya kesa sakin. Di lang kasi dito sa Pilipinas yung
business niya.

Magsasalita na sana ako nang biglang nag ring yung phone ko.

Si Daddy.

"Hello dad? . . . . Hindi pa po . . . Pero I'm with Wrench . . . Uhm. Yeah. Sure,
wait." I handed my phone to Wrench. "Kausapin ka daw."

Kinuha niya naman yun. "Hello Mr. De la Garza . . . . Yes. . . Haha. Opo. . . .
Thankyou Sir. . . I will, bye." binalik niya naman sakin yun pero in'off na ni
daddy ang call kaya pinasok ko na lang ulit sa clutch ko.

Napatingin kami sa langit ng biglang may nagpaputok ng fireworks. Napanganga ako.


"Wow, ang ganda!" sabi ko still looking at the sky.

"Tama ka, ang ganda nga." sabi niya kaya nilingon ko siya. That's when I noticed na
nakatingin pala siya sakin. He smiled at me then tumingin siya sa sky.

When the fireworks display ended, tumingin ako sa paligid. At naningkit yung mata
ko ng makita kong naghahalikan mostly yung mga couples. Eew?

Nasampal ko yung sarili ko. Eh kung maka kiss ako kay Sphere eh parang wala ng
bukas tapos nag e'eew eew ako? Tss.

"Ikaw ba, hobby mo na yang sampalin yang sarili mo? Dati, di kanaman ganyan ah?"

"Wala kang pakialam!" tiningnan niya ako ng masama. "Okay okay, dahil birthday mo
ngayon, magiging mabait ako sayo. At dahil mabait ako, i't-treat kita."

"Oh really? I't-treat mo ko? Wow. First time yun ah."

"Kaya nga! Hayy. Lika na." I grabbed his arm at kinaladkad ko siya patungo sa mga
tinda sa night market.
"Dito mo'ko ililibre?"

"Aba, nagrereklamo ka pa? Shempre ito lang naman yung malapit dito. At isa pa,
maraming magaganda dito. Dali." Hinagit ko siya dun sa isang stand na puro
accessories yung tinda for boys and girls.

"Gosh! Ang cute nito, bilhin ko nga. Ale, magkano 'to?" tanong ko sa tindera.

"Nako Iha, 40 pesos na lang yan para sayo."

40 pesos?! "Talaga po? Wow!"

"Ehem. Akala ko ba ililibre mo ako? Eh ba't inuuna mo yang sarili mo?"

"Teka, oo nga noh." Binalik ko na lang yung bracelet sa pinaglagyan nito. "Sige,
ikaw una mamili ng kahit anong gusto mo, pagkatapos nun ako naman. ^^"

Inirapan niya lang ako tapos tumingin tingin na siya sa ibang mga paninda. Ganun na
din yung ginawa ko.
Nang may makita akong bracelet na sobrang familiar yung design sakin.

Kinuha ko yun para ipakita kay Wrench. Nilingon ko siya, "Wrench! Do you remember
this?" sabi ko pero napansin ko yung hawak niya. Isang bracelet,

na pang girl. "OMG Yan ang gusto mong bilhin?! Bakla ka ba talaga Wrench?"

Hinila niya yung buhok ko. "Sinong bakla?" kinuha niya yung kanang kamay ko at
isinuot yung bracelet dun. "Ito yung mas bagay sayo."

Tinaas ko yung forearms ko. Yeah, he's right. Bagay nga sakin.

"Thanks. Anyway, naalala mo ba to?" pinakita ko sakaniya yung bracelet na nakita


ko. "Diba ganito yung design ng bracelet na napalunan natin sa Festival dati nung
college pa tayo? Naalala ko pa nga dahil wala tayong maisip na pwedeng ilagay na
name na i'carve. Then we both decided na name ng mga colors yung ilagay dito. Tapos
sabi mo name ng color na nags'start lang sa CER yung i'choose natin. Tapos pinili
mo yung--" sabi ko pero he cut me short.

"Yung pinili kong color, Cerulean tapos sayo Cerise. Yeah yeah, I remember that.
Bumubuti na yang remembering skills mo ah. Congrats."

Kinuha niya sakin yung bracelet. "Tama ka. Ganitong ganito nga yun."
"Oo nga. Nasayo pa ba yun? Kasi yung sakin, tinago ko pa yata. Ang cute kaya nun."

"Uhm. Yeah, I guess nasakin pa naman yun. Nasa bahay lang yata."

"Good. Dahil sasakalin talaga kita pag winala mo yun."

Tinarayan niya lang ulit ako, pagkatapos may napili na siyang gusto niyang bilhin.

"Bakit kulay blue? Diba favorite color mo, gray and black?"

"Wag ka na masyadong matanong diyan. Bilhin mo na lang yan para sakin."

I narrowed my eyes on him. Pagkatapos binili ko na lang yung bracelet na gusto


niya, na ngayon ay suot-suot na niya. "Thanks for this." sabi niya.

"Ano ka ba. Sa dami na ng nilibre mo sakin dati, kulang pa yan. Pero nah ah ah, wag
ka ng mag expect ng may susunod pa kasi di na kita ililibre."
"Di naman ako katulad mo na assuming."

Binigyan ko na lang siya ng masamang tingin. We sat on a bench sa malapit. Andami


pa ding tao dito kahit midnight na.

"Uhm, anong sabi ni daddy sayo kanina sa phone?"

"Na bantayan daw kita and make sure na i'hahatid kita pauwi ng safe."

Ano ba yan, para pa akong bata tuloy. "Eh bakit ka nag thank you sakaniya?"

"Binati niya lang ako ng happy birthday."

What? "Alam niyang birthday mo?! Close ba talaga kayo ng daddy ko? Ha?"
"Hmm. Yeah, I think so."

Tiningnan ko siya sa mata. "Bakit ka nga pala andun sa mall kanina? I mean kahapon
na pala."

"Bakit ba ang dami mong tanong? Bawal na ba akong pumunta ng mall?"

"Hay. Sagotin mo na nga lang yung tanong ko."

"Nakipagkita lang ako sa dati kong kaibigan. Nag lunch lang kami."

"Ahh. Gi--"

"Lalake." sabi niya agad. Ito talaga, di pa nga ako tapos magsalita, may sagot na.
Pero infairness ha, alam na niya yung itatanong ko. Bigyan ng jacket yan!

"Oy teka. Bakit ka nga pala may maid hanggang ngayon? Gosh Wrench. Di ka parin ba
independent?"

"Every weekend, nandun yung maid ko. Dun din siya natutulog, for weekends only."
"Aaah. May maid din ako na pumupunta pag weekends pero di ko sila pinapatulog dun,
ayoko ngang may kasama sa bahay ko."

"Tinatanong ko ba?"

Binatukan ko siya agad. "Nag sh'share lang ako!"

Napahawak siya sa batok niya. "Aray! Oo na, oo na. Tss."

"Alam mo, napaka sirado nung bahay mo, ang lalaki pa nung curtain sa kwarto mo.
Wala nang light na nakakapasok, tapos puro black pa yung dingding. Bampira ka ba?"

Binigyan niya na naman ako ng boring look. "Panchromatic ako."

Natigilan ako. "Uh . . Ugh. Talaga? Kaya pala puro dark yung gusto mo."

"Yes, pero ngayon medyo okay namana ako sa mga rainbow colors, medyo lang. Yung mga
neon na lang, masyadong masakit sa mata ko."

"Ah. Pero okay ka naman sa white diba?"


"Yes."

Nag ah lang ako tapos napayakap ako sa sarili. Giniginaw na kasi ako.

"You know, 1 p.m. na pala." Tumayo si Wrench. "Come, we need to go, ihahatid na
kita."

I nod and rose. Naglakad na kami patungo kung saan naka park yung sasakyan niya.

Napansin ko yung mga tao na nakatingin samin ni Wrench. I look at myself. Kaya
pala, naka pang party outfit kami, yet naglalakad kami dito sa mataong lugar.

Nagkatinginan kaming dalawa, at nag shrug lang siya kaya di na din namin pinansin.
Pumasok na kami sa car niya and we went off.

Nakatingin lang ako sa labas ng sasakyan habang nag b'byahe.

"Wait, Wrench. Do you remember that building?" tinuro ko yung tinutukoy ko.

"San? . . Ah. Yeah. Ano namang meron diyan?"

"Hello? Ang saya kaya nung napadaan lang tayo diyan. . . Ay, I mean, nung time na
hinahabol kita tapos napadaan tayo diyan, then may nakakita sating isang Director,
naging instant commercial model ako sa isang shampoo tapos ikaw, naging voice
talent nila kasi diba nagagandahan sila sa boses mo, tapos kaya mo pang bago-
bagohin yung voice mo. Diba?" Tiningnan ko si Wrench nang di siya sumagot. Naging
serious yung mukha niya tapos focus lang siya sa pag d-driver. "Hoy! Nakikinig ka
ba?"

Napatingin siya bigla sakin. "Ah? You're saying?"

"Hay. Ewan ko sayo, ang haba-haba ng sinabi ko eh."

Di na siya sumagot at nag shut up na lang ako hanggang sa makarating kami sa bahay
ko.

"Thank you nga pala kasi sinamahan mo ko atsaka happy birthday ulit." sabi ko at
niyakap siya. Alam kong nagulat siya, pero di pa rin ako bumitaw.

Until naramdaman kong hinug niya din ako. "Thank you din."

I don't know why pero napapikit ako. Then biglang bumitaw ako.

O _ O

"Uhm. Sige, una na ako. . . Uh, bye." bumaba na ako sa sasakyan then pumasok na ako
agad sa bahay. I leaned my back to the door nang masarado ko yun.
My breathing went ragged kaya napahawak ako sa dibdib ko.

Sphere.

Ganito ba talaga kalakas ang power mo sakin? Kahit iba yung kayakap kong tao, ikaw
pa rin yung nararamdaman kong kayakap ko?

And even kay Wrench. Kahit siya yung kayakap ko, ikaw pa rin Sphere . . . .

yung nararmdaman ko.

*A/N: Yun lang. Happy Birthday Wrench! ~ Kahit belated na sa real world namin.
Hahaha. Next update: Tuesday ^^

-LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 25: Surmise *
####################################

Sorry, nakalimutan ko talagang mag update kahapon. Nakatulog ako agad eh. :( Di ko
na lang sasabihin kung kelan ako mag u-ud, kasi makakalimutin ako. Mag u-update
lang ako kung kelan ko gusto. Sabihin na naman ng iba paasa ako. I don't even
remember what I ate last night, yung UD pa kaya? Hmm. Anyway, thankful ako kasi
maraming nag Co-COMMENT. Pero pag mas marami nabasa kong COMMENT ngayon, baka
sipagin akong mag UD. I really need your comments guys. T__________T

Anyway, expect na the next chapters would be loooooooooong. Mga lampas 4pages
siguro, pinagbigyan ko na kayo kasi andaming nag request na habaan. Pero di parin
excemption yung teasing chapters. Soooo..... ^^
Happy Birthday pala to WU YI FAN aka KRIS of EXO! ~ Saranghae oppa! :* Hope you
like this one. ^^

Spring's POV

We are suspected as a family.

______________________________________________________________

Tinitingnan ko lang si Feb at Janus na nagsusulat ngayon dito sa office ko.

Yes. They're here, kasi yung auntie nila may in'attendan na burial. Medyo malayo
din yun kaya she have to stay there, and since Feb is schooling, nag insist na lang
ako na mag stay sila sakin.

Isa pa, I miss them. Matagal na din kasi since nung birthday ni Juianni.

Feb just got here from school and while Feb was at school, Janus spent his day with
me in my office. Since di pa naman siya nag s-school. Dapat nga nursery na siya
ngayon pero sabi ni Auntie, wala pa daw siyang pera pang pa aral kay Janus.

I asked her na ako na ang gagastos para kay Janus, and she reluctantly agreed. Sabi
ni auntie ang dami ko na dawng ginawa para sakanila pero I told her I want to help
because this two kids are very important to me.
Napatingin ako kay Janus nang may nilapag siyang paper sa table ko. His mouth
formed into a smile.

Tiningnan ko yung nakasulat sa paper,

Janus Leander Abel

"Hmm. You did great Janus, medyo tama na yung form ng letters."

"Talaga po? Yehey!" Nag j'jump siya. He looks very happy. Parang ganun din yung
reaction ko dati nang sinabi sakin ni mommy na okay na daw akong magsulat ng name
ko.

I kissed his temple. "Ito, isulat mo pa yung name mo. Punuin mo yan ha?" I handed
him the paper.

"Yes ma'am!" patakbong bumalik siya kung saan siya nakaupo kanina. Sa table set sa
harap ng desk ko lang naman. I look at Feb, na ngayon ay gumagawa ng assignment
niya.

Actually, nagseselos lang si Janus kanina kasi nakita niyang nagsusulat yung ate
niya. Kaya nagsusulat na din siya, I taught him how to write his own name and
amazingly, ang dali niya lang matuto konti.
Suddenly my intercom rang, I pressed it, "Yes?"

"President, Mr. Paerson is on the Line 1. He insisted to talk to you ma'am."

"Okay, thank you." I pressed the line 1, "Hey Knave."

"Why you didn't tell me?"

My eyebrow rose. "About what?"

"That the kids are with you."

"Oh. Okaaaay? Ano namang meron dun?"

Narinig ko siyang huminga ng malalim, "I want to see them and i't-treat ko sila."

"I can do that to them."


"Janus asked me to."

I look at Janus, "Janus, what did you tell to Kuya Wrench?"

He smiled widely and he simply said, "Arcade."

Nag nod na lang ako sakaniya, "Okay, Wrench. Pwede mo silang ipasyal at i'treat
pero of course, dapat kasama ak--"

"K."

Napanganga na lang ako. Aba't?! Kini-K'K niya na ako ngayon tapos binabaan pa ako?

"Ate Spring?"

Napalingon ako kay Feb. "Yes baby?"

"Pwede . . . Pwede po bang patulong sa assignment ko?"

"Sure. Yun lang pala, come." Tumayo ako at sabay kaming umupo sa sofa. Kinuha ko
yung book ni Feb at binasa yung questions.

COMBINING SENTENCES

Circle the best answer.

(1) Your flight to Chicago will take six hours. (2) You may want to bring reading
material or work to pass the time. (3) You will arrive in the early afternoon. (4)
Your friend will meet you at the airport.

1. Sentences 1 and 2: Your flight to Chicago will take six hours. You may want to
bring reading material or work to pass the time.

The most effective combination of sentences 1 and 2 would include which of the
following groups of words?

a. hours, but you

b. hours; however, you

c. hours; therefore, you

d. hours; meanwhile, you

e. hours, or you

Gosh. Pang 2nd grader ba to na lesson? O __ O

"Uhm. Feb, the answer here is C. Kasi it joins the sentences with a semicolon, a
conjunctive adverb, and a comma."

"Eh ate, diba conjunctive adverb din naman yung however and meanwhile?"
"Yes it is. Pero di kasi yan ang suit na conjunctive adverb para dun sa two
sentences to make it 1."

"Oh. Thanks po." Nag nod siya then cin-rcle niya yung letter C.

"Uhm, anyway kids. Pupunta si kuya Wrench niyo dito para i'treat daw kayo. Mag
a'arcade tayo." Napatingin sila sakin agad. I can see excitement all over their
faces. "In any minute, aalis na tayo. Feb, sa bahay mo na lang yan taposin. I'll
help you out naman."

While waiting for Wrench. Tinapos ko na lang din yung pagbabasa sa mga book reports
at yung bill of exchange para sa international trade at pati na din itong
collective bargaining na kailangan kong i'review galing sa HR Head.

Hayy. Mas gusto ko pang magbasa ng mga libro ni John Green kesa basahin 'to lahat
eh. -_-

Napatingin ako agad kay Dehy nang pumasok siya. "President, andito na po si Mr.
Paerson." Wrench came in at umalis na si Dehy.

"Kuya Wrench!" Feb and Janus plunged towards him and he accepted them with arms
wide open.

I grab my prada bag pati na yung school bag ni Feb na agad binigay ko kay Wrench.
"Hey Mr. Wrench Paerson." Nginitian ko siya tapos hinawakan ko yung kamay ni Feb at
Janus. "Come on kids." Lumabas na kami. "Dehy, just get the papers in my table. Na
clear ko na yung mga reviews."
"Yes President. Take care po ma'am." she nod and gave a smile to me and the kids.

Naglakad na kami patungo sa elevator pero bago kami pumasok, nilingon ko si Wrench.
Nakasunod lang siya samin, bitbit niya yung bag ni Feb gamit yung kaliwang kamay
niya. Natatawa ako sa itsura niya ngayon. I gave him a teasing smile, pero inirapan
niya lang ako.

Hay. Bakla talaga 'to. When we got outside my building, may 3 cars na sumalubong
samin. Yung sa unaahan at likuran na sasakyan, mga Mercedes SUV tapos yung gitna,
na nasa harap namin isang Lexus SUV. May lalakeng naka black suit na nagbukas ng
door para samin, "Good afternoon ma'am." nag nod siya.

"Trev, tell them and the chauffeur na sa Mall tayo." sabi ni Wrench na nasa likod
lang namin.

Pumasok na lang kami agad, I hop in first tapos si Feb then si Janus then si
Wrench. When we are already settled "Chauffeur talaga? Di pwedeng driver na lang?
Pasosyal ka pa."

Napatingin sakin si Wrench. "Can you blame me? I'm french, and I used to live in
the europe during my childhood remember? Di naman siguro maling gamitin ko yung
native tongue ko for that term?"

Napaisip ako. French pala siya? How come na di ko naremember yan? Oh yeah, as if
naman na maremember ko yan. -_-

"K. Fine." sabi ko lang. Napatingin ako kay Feb at Janus na puro tingin sa loob ng
sasakyan. Namamanghaan yata sila.
Feb look up at me, "Ate? Palagi po ba kayong nag aaway ni kuya Wrench?"

"Ha? Uh, di naman. Ganito talaga kami mag usap. Ha-ha-ha. Uh."

Kinuha ko yung phone ko at tinext si Wrench.

To: Knave

Why do we have to transport with a convoy?

Sent.

Tiningnan ko siya, suddenly his phone buzzed. He picked it up at tumingin agad siya
sakin. His gaze locked with mine, tapos nagstart na siyang mag type.

My iphone rang.

Knave

Why do you have to ask me through phone? Are you done with verbal conversation this
time?

I quickly replied,
Just answer my question.

After some seconds,

Janus asked me to. Gusto niya daw maka experience ng ganito. Look at him.

Napatingin naman ako agad kay Janus na ngayon ay nakatayo sa kinauupuan niya, his
hands is on the back of the seat, at nakatingin siya sa kasunod na sasakyan na nasa
likod namin.

Napatingin ulit ako sa phone ko, a text from Wrench.

Nakita niya daw kasi sa Tv. Stop minding, it's the least I can do for them.
Understand?

Tumingin agad ako kay Wrench na ngayon ay nakataas ang kilay na nakatingin din
sakin. Nag nod na lang ako sakaniya.

The next thing I know, nasa mall na kami.

"We have to change our clothes first."

Taas kilay na tiningnan ko siya. "Bakit?"


Tinuro niya yung suot ko, tapos hinihila niya yung necktie niya. That's when I
noticed he's wearing a Dior business suit, tsaka nakita ko yung watch niya, isang
Hugo Boss, wow lang ha. Masyadong imported ang taong 'to. Ako naman Chanel office
dress. "And I bet Feb's not comfortable playing on the arcade na naka uniform."

Inarapan ko na lang siya. "Uhm, kids. First, mag sh-shopping muna tayo. Then you
guys can play na."

Feb looked at me, "Shopping? Bibilhan niyo po kami ng damit? Hindi po ba, sobrang
dami niyo na pong ginawa para samin?"

I smiled at her. "Remember what I told you before? Na pag may binigay ako sainyo,
don't hesitate to accept it. I want the best for both of you, kasi important kayo
sakin. Okay?"

Nag light up yung face niya then niyakap niya ako, "Thankyou ate Spring."

"You're welcome honey." I kissed her then we went to a kids wear store.

Napalingon ako sa likod namin, Wrench's guards are here? Nilapitan ko siya. "Bakit
pati dito sa loob kasama pa yung mga bata mo?"

"After makabili tayo ng mga clothes, aalis din sila. Their purpose here ay ang
hawakan yung pinambili natin then they'll go back to the parking area and put it
all there in the car. Di mo naman siguro gustong bitbitin yun lahat diba?"
Tss. Reason. "Hay. Whatever."

When we got clothes for the kids, pumunta na kami sa Bench. Para samin naman ni
Wrench.

"Ate Spring, pwede bang kami ni Janus ang pumili ng damit para sainyo ni Kuya
Wrench? Please?"

"Pwease?" Janus also pleaded.

Nagkatinginan kami ni Wrench, "Yeah sure. Why not?" he said.

After a while, may napili na sila. They picked a simple red shirt na may kung anu-
anong echos na design, a dark blue jeans and a pair of grey shoes for Wrench. Tapos
sakin naman, a sleeveless blouse and a brown shorts and a pair of flip-flops.

Napangiti ako. They made a good choice. Pag pumupunta kasi ako ng mall, ganito lang
talaga yung suot ko.

Sometimes kasi, I dont want to be more sophisticated. Masyadong na e'expose ang


beauty ko. At isa pa, comfortable ako sa mga ganito. I feel very young. Teenager
again. ^^

I look at Wrench, standing in his god-like posture, a very fine image of an adonis
and looking good in his finest . . . Oh god, isang maling aksyon na naman ang
nagawa ko. Sana di ko na lang pala siya tiningnan.

Bakit ba kahit simpleng damit lang yung suot niya eh bagay na bagay sakaniya?

I scratched that thought aside.

After we paid all the clothes we bought, we headed to the arcade.

I let them play around. Nandito lang ako sa gilid, making sure I can keep an eye on
them.

"Ayaw mo bang sumali samin?"

"No, thanks Knave."

"Fine." Tapos naglaro na sila at pumunta sa iba't ibang rides.

After almost an hour, natapos din sila kaya ibig sabihin almost an hour din akong
nakatayo dito. T_T

"Hey, okay ka lang dito?" Wrench asked me.


"Yeah? Yeah, okay lang." Well, definitely not! I looked at Janus and Feb, "So,
kids, did you guys had fun?"

"Opo!" they both respond.

We headed for the parking area, pero napatigil kami ng may lumapit samin,

"Ms. Spring? Spring de La Garza of Garadzela Corporation?"

I looked at him, "Jake. . . Jake Banks." we shook our hands.

"Hello. Who's with--" Napatingin siya kay Wrench at kay Janus and Feb. Shocked
appeared on his face. "Mr. Paerson?" Then he looked at me, "Ms. Spring, you already
have your own family?"

Nanglaki ang mata ko nang may ma realize ako. Jake Banks is a columnist sa isang
kilalang newspaper agency and he saw me in the mall together with Wrench and with
two kids.

O __ O

Damn. I think may bagong i'h'headline sila ngayon. Walang iba kundi . . . . .
Si Wrench at ako.

*A/N: Hmmmmmmmmmm. Thank you for reading! ^^ Next time na ang continuation, hahaba
pa eh. Don't forget to read yung another work ko na LUHAN and I Scenarios! :))
Thanks!

-LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 26: Sojourn *
####################################

Please people, keep safe. :) Mag u-update ako ngayon kasi bored ako. Hahaha. Sorry
po sa nag expect about sa Headline issue pero skip muna natin yan. Hmp. For some
reasons. Anyway please COMMENT poo! ~ I really need it. Please do, thanks po
talaga! :)))

Spring's POV

Worst thing about him is that he can make me think about alien nonsense things.

_________________________________________________________________

We're here in a Restaurant nearby. Medyo okay na ako kasi na explain ko naman ng
maayos kay Jake about me , Wrench and the kids.

Ayoko nang ma headline noh. Dati kasi nung 4th year college ako, nagka boyfriend
ako ng isang celebrity na sikat kaya gumulo yung buhay ko. And not that I will let
that happen again. -_-

Medyo natakot din ako ngayon kasi baka pati dito sa restaurant may makakita samin.
Kaya Wrench decided na sa isang private room kami kumain.

"Okay kids. Kain na. Enjoy your dinner." Wrench said to them.

"Thank you po!" sabay na sabi nila and they started eating na.

"Oh? Di ka pa kakain? Ano, gusto mo subuan pa kita?"

I narrowed my eyes on him. "Ikaw, gusto mo subuan kita gamit ang ladle?!"

"As if naman na meron dito." Sabi niya ng mahina pero narinig ko. Inirapan niya
naman ako then nagsimula na siyang kumain. Ganun na din yung ginawa ko.

In the middle of our dinner, napatingin ako kay Wrench na tahimik na sumusubo ng
pagkain niya.
*Gulp.*

I bit my lip. Why he does it in a very graceful way? Ang swerteng kutsara naman
niy-- Ay Spring! Stop that!

Napahawak ako sa bibig ko, shocked. Totoo ba to? Parang pinagnanasaan ko si Wrench?

Gosh. "Noooooo!"

Napatingin ako kay Wrench na malapit nang mabuga yung iniinom niyang tubig. The
kids also stared at me, puzzled.

"What's wrong with you?!"

Damn. Did I just said it out loud?

"Uh, nako. Wala, wala! I'm fine, I'm sorry I interrupted you guys. Uhm, go ahead."

Di na sila nagtanong pa at kumain na lang. I respire, Spring, impel that thought


away. Stop thinking such useless things!

We finished our food, then we headed home.


"Kuya Wrench, stay. Pwease?"

I look down at Janus. "Baby, kuya Wrench can't stay."

"Maglalaro lang po kami ng games. Pwease ate Spring?"

I sighed and faced Wrench. "Busy ka ba?"

"No, I can spend time with him naman."

"Okay." I said then we went inside. I let Wrench and Janus play my Xbox.

Andito naman ako sa kwarto ko, kasama si Feb. Gumagawa siya ng assignment niya,
then tinutulongan ko siya. Ako naman, nir'rape ang google. I searched Wrench's life
with his business and personal life. Pero konti lang yung nakita ko. Alam ko na
kasi lahat yung nakalagay, except na Lolo niya na lang pala ang family niya tapos
nasa Versailles, France pa.

I clicked the images. Okay, mostly yung mga photos kuha sa mga events and party.
And mostly kasama niya sa mga photos, mga girls. Mga americans yata to.

Di ko alam babaero na pala siya ngayon. Tss.


Dahil sa wala naman akong magawa, sinearch ko din ang sarili ko. Pagkalagay ko ng
Spring de La Garza, nag pop na lahat ng magaganda kong photos. ^^

May mga photos parin dun na kasama ko yung mga ex ko.

My phone rang. It's Juianni. I went to my terrace outside para di ko madisturbo si


Feb. "Oh? Bruha, napatawag ka?"

[Wala lang. Kakamustahin ko lang araw mo with the kids. So, how's it goin?]

"Wrench is here. Nagpromise kasi si Wrench na i't.treat niya sila Janus kaya ayun
tapos nag request si Janus na magstay muna siya dito kaya nilalaro nila ngayon yung
Xbox ko."

[Wow. May improvement ka na ha. Sinasabi mo na ng diri-diretso yung news. Mag


reporter ka na lang kaya? Wag ka nang maging businesswoman. Nakakaumay yan. Haha.]

"Gaga ka talaga. Ewan ko sayo. Bye bye na nga. Papatulogin ko na yung mga kids."

[Fine, fine. Remember lang, ingatan mo yang mata mo. Baka san ka pa tumitingin,
especially andyan si Wre--]

"Tse! Di ah. Sige na sige na. Goodnight girlfriend!" Binaba ko na yung phone at
binalikan ko na si Feb. "Hey, sweetie. Done?"

"Opo ate Spring. Thank you po sa help niyo."

"No problem Feb. Uhm, come. I'll brush your hair." Lumapit siya sakin then I
started to brush her hair. Nung bata pa ako, my mom always brush my hair pag wala
siyang magawa. "Uhm, Feb. Can you tell me about your parents? Kung okay lang."

"Okay po. Uh, nakatira po kami sa states dati. Namatay si mommy nung pinanganak si
Janus sa states. Then sabi ni daddy, dito na daw kami tumira. Tapos nag asawa siya
ulit. Kasing edad ko lang si Janus nung namatay si daddy kaya sa stepmother na
namin kami lumaki."

Feb is really genius when it comes to memories. Kahit bata pa siya, naaalala niya
halos lahat ng nangyari. Nainggit tuloy ako. Ako kasi, madali lang ako makalimot.
"Uhm, pinagmamalupitan ba kayo ng stepmom niyo?"

"Sinisigawan niya kami palagi, yun lang naman po. Pero nung iniwan niya kami, ayoko
nang bumalik sakaniya."

Natigilan ako. For this so young, she's been into so much. Kaya she have to be
brave para na din sa kapatid niya. "That's rough."

Humarap siya sakin. "Okay namana po kami. Salamat po sainyo." she said. "Atsaka
pati kay kuya Wrench, kasi sumasaya si Janus pag andyan siya. Siguro kasi wala na
si daddy nung lumaki siya kaya kay kuya Wrench siya palaging sumasama."

Yeah. She has a point there. "Don't worry, andito lang kami ni kuya Wrench para
sainyo." I kissed her cheek. "Hey, baby. No, no, don't cry. It's okay." Niyakap ko
siya.

"Thank *sniff* you po."


I was about to response nang biglang pumasok si Janus at patakbong lumapit samin.
Pero bigla siyang natigilan pagkakita niya kay Feb. "Ate, bakit ka cry?"

"Wala 'to Janus. Ano, inaantok ka na?" sabi ni Feb.

Lumingon-lingon siya tapos tumingin sakin. "Tita Spring."

"Yes b-- Tita?"

He smiled. "Sabi ni Tito Wrench, Tita na daw tawag ko sayo."

I smiled and caress his cheek. "Okay baby, ano nga pala yung sasabihin mo?"

His very innocent eyes look straightly to mine. "Can Tito Wrench sleep here?"

Natigilan ako. "Huh?" Then nag sink in na sakin yung mga sinabi niya. Naisip ko
yung mga sinabi ni Feb kanina. Wrench can be someone like a dad. Someone Janus
needed. A father. "Uh, let's ask him kung papayag siya kasi--"

"I can stay. If you'll let me."

Napatingin ako sa nagsalita. Wrench is leaning on the door.


"Di ka ba busy sa business mo?"

"No. Saturday naman bukas kaya free ako."

"Okay." The moment I said it, I heard Janus rejoice.

...

We're here in my entertainment room. Naglalaro kami. And guess what?

Ako ang taya. -_-

"Okay, ate-- ay este tita Spring, ganito lang yan. Kailangan mong hulaan kung ano
ang object na pinahawak namin sayo. Wag kang sisilip ah?"

"Uh? Sige, game." I closed my eyes tapos may pinahawak sila sakin. I examine it.

"Tita Spring, wag silip ah."


"Oo Janus. Don't worry. Teka lang ano ba to? Hmmm." After some seconds di ko pa rin
nahulaan yun kaya sumuko na ako. And when I saw it, "Battery?" Battery ng phone
lang pala yun.

Napatingin kami kay Wrench na kakapasok lang. "Kids, si Tita Spring niyo kasi, di
siya nakakahula ng mga bagay na di niya nakikita. Lalo na yung minsan niya lang
mahawakan. Ganyan siya ka . . . . . ka'manhid."

Nagsalubong yung kilay ko sa sinabi niya. Kinuha ko agad yung pillow at tinapon ko
sakaniya na nasalo niya naman.

"It's getting late, kailangan na nilang matulog."

Nalungkot yung mga mukha nila. "Kids, tama si Wrench. Come, mag half-bath muna
kayo."

Di naman sila nagreklamo at lumabas na kaming apat. We decided na ako ang


magpapaligo kay Feb then si Wrench kay Janus.

Hinarap ko si Wrench. "May two guest rooms dito, one is for the kids and one is for
you. Wait, your clothes, gosh, may clothes ka ba?"

"Wag ka ngang oa. Nagpakuha na ako, they will bring it here."


"Teka, wag mong sabihing mag s'stay din yung mga guards mo sa labas?"

"Uuwi din sila pagkatapos nilang dalhin yung damit ko. But I'll make sure the
safety of the place."

"Kailangan pa ba? Safe ang bahay ko, walang pumapasok na kahit dito noh."

"Really? You know we can't tell."

Natigilan ako. Sphere.

Nag buzz yung phone ni Wrench kaya napatingin ako sakaniya. "Nasa labas na sila.
I'll just go get it."

"Wanna go! Wanna go!" Si Janus.

"Sure kiddo. Go, climb aboard." nag swat position siya at pinasakay niya si Janus
sa likod niya then umalis na sila.

Pumunta na kami ni Feb sa room ko para maligo. Sa room kasi nila Feb ang gagamitin
nila Wrench kaya dito kami. We can't share the same bathroom.
Nag bubble bath kami ni Feb. Enjoy na enjoy siya sa pag b-blow ng mga bubbles.
Pagkatapos, pumunta na kami sa room nila.

Naririnig ko si Janus sa cr na jolly na nagk'kuwento kay Wrench. But I can't hear


Wrench responsing.

"Tita Spring, thank you po ah." sabi ni Feb na nakahiga na.

"You're welcome sweetie." I kissed her forehead. Then pumikit na siya. Suddenly,
she fell asleep.

Napatingin ako kanila Wrench nang makalabas sila sa cr.

Uh, I hate this! Another wrong move. Sabi ni Juianni, mag ingat ako sa mga
tinitingnan ko. Lalo na sa mga naggagandahang abs. Oh tama. Yun nga. Iwasan ko nga
yan.

"Tita Spring!" lumapit sakin si Janus na nakasuot na ng PJs niya.

Inaamoy ko siya. "Wow, fresh na fresh ka na ha. Hmmm. Gusto mo ng milk?"

Nag nod siya kaya bumaba ako sa kitchen para ipagtimpla siya.

When I headed back to their room, I saw Wrench telling stories for Janus in a low
tone. Making sure na di magigising si Feb na nasa tabi lang ni Janus.
I wonder Wrench would be a good father. At baka isa siya sa mga lalakeng makaka
accomplish ng Must-give-me-5-kids Dream ko. Nung bata pa ako, gusto ko kasi paglaki
ko, magkaka anak ako ng 5 kids and that I will find a man who can bravely give me
tha--

O __ O

Wait, did I just thought about Wrench could be one of them?!

No. Tell me I didn't, right?

*A/N: To be continued na naman po ito. Hanggang dito lang muna tayo ngayon kasi
makikipag bonding muna ako sa sarili ko. Mag m'movie marathon ako nang mag isa.
Bwahaha! Btw, who's up for Spring and Wrench solo moments? Abangan sa next chapter!
^^ Thank you for reading. Next update:

-LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 27: Twinge *
####################################

Dahil super GV ako at nakaabot na ng 500K ang MIDPIST, mag u-update ako. :) Super
thank you sa mga nagsusupport. Expect the Every-Other-Day-Update na magaganap.
Please continue to VOTE and leave COMMENTS below.

One more thing, CONTACT me kung sino gusto maging OP ni Spring sa FB. I't-take over
ko na. Message me privately or comment lang sa baba, thank you! ^^ Atsaka sa mga
gusto mag pa dedicate, tell me na kasi nauubosan na ako. Hahaha.

Hope you like this one! :)))


Spring's POV

After you taste the sweet, you'll ended up feeling sick.

_____________________________________________________________

I let a deep breathe. Spring, di siya isa sa mga yun. Atsaka, di ka pa ready sa mga
ganyan diba? Remember what mom told you, If something happens, just let it be. What
will be, will be.

Lumapit na lang ako sakanila. "Hey baby, here's your milk."

"Thank you Tita!"

"Uhm, labas na ako ha. Goodnight Janus." I kissed his cheek tapos nilingon ko si
Wrench, "Di ka pa matutulog?"

"Patutulogin ko muna si Janus."

Nag okay na lang ako pagkatapos lumabas na ako. Hmmm. Di pa ako inaantok eh.

Nagstay na lang ako sa sala at nanuod ng TV. Palipatlipat lang ako ng channel then
napadpad ako sa isang drama show. I don't like drama pero it'try kong manuod.
"Oh, akala ko matutulog ka na?"

Napalingon ako kay Wrench. "Di pa naman ako inaa--" Teka, wala namana ang kids
dito. Di ko na kailangang maging mabait sakaniya. "Eh, ano namang pakialam mo?"

He smirked. "Nice. You're back." Umupo siya sa couch. Siya, nasa pinaka end ng
couch sa left side, ako naman sa right.

I gave him a proud smile. "Naman. Dahil di mo na birthday ngayon at dahil wala na
sila Feb at Janus dito, I can say whateve-- Eeew! Wrench, get your filthy feet off
me!"

He rested comfortably. "Ayoko nga."

I narrowed my eyes on him then I look down on his feet. Infairness, ang neat ng paa
niya. "Ang ganda ng paa mo ha, sana pala naging paa ka na lang."

"Talaga lang ha. Itong sayo."

"Yuck! Wrench, gago ka talaga!" tinulak ko na yung paa niya. Pina amoy ba naman
sakin?! Nakakadiri kaya.
He made a very manly laugh. "Sino bang hindi? Diba sabi mo lahat ng lalake, gago?"

"Ano? Sinabi ko ba yun? Gumagawa ka lang diyan eh."

"Tss. Napakahina talaga niyang utak mo. Nung nag break kayo ng ex mong taga
engineering department dati, sinabi mo yan."

I did? Wait, parang kailangan ko na naman yata ng flashback.

*Flashback*

"Oh, san punta nun?"

Napalingon ako, si Wrench. Tinutukoy niya yata yung ex ko na si Logan Lerman.


Ka'kabreak ko lang sakaniya.

"Uh, umalis?"

"Bakit ka naman niya iniwan dito? Kawawa ka talagang nilalang."

"Uh, kasi break na kami?" Pinalo niya ako ng libro sa ulo kaya napa aray ako. "Gago
ka talaga!" I pulled his hair. "Palibhasa, kayong lahat lalake, mga gago."

"Ayan. Umaapaw na naman yang bad blood mo. Bakit mo naman binreak? Niluko ka?
Sabagay, you're a dupe-- ow! Sadista ka talaga!" sigaw niya, pinalo ko kasi siya
nung bag ko.

"Tse! Ewan ko sayo. Study first muna ako, okay? Diyan ka na nga, payatot ka."

Kinabukasan . . . . .

"Oh, sino yun?"

Turo ni Wrench kay Jo Youngmin, "New boyfriend ko. Ang gwapo diba? Korean yan,
payatot nga pero mas gwapo siya ng isang milliong paligo sayo."

"Tss. Kinompara pa ako. Akala ko ba, study first ka muna? Ano, tapos ka nang mag
aral? Graduate ka na?"

Kumulo yung dugo ko kaya brutal na hinila ko yung ID niya. "Aray! Spring, yung
leeg-- *cough* ko!"

*Flashback Ends*
Nang mahawakan ko yung remote, binato ko agad kay Wrench yun. "Wala ka talagang
kwenta!"

"Kung makapagsalita ka. Parang ikaw, meron. Tss." sabi niya at nilagay sa table
yung remote.

"Alam mo, ikaw, para kang hindi isang CEO kung umasta."

"Sabihin mo din kaya yan sa sarili mo, para kang bata."

"Mas bata ka!"

"27 na ako, wag mo kong binabata'bata."

27 na siya? 25 pa lang ako, mag two-26 na pala. "Really? So, dapat ahead ka sakin
ng year. Bakit naging magka batch tayo?"

He rested his head at the back of the couch. "My dad died when I was 8, kaya
nagstop ako ng one year."

Natigilan ako. He's young din pala ng mawala yung dad niya. "I-I'm sorry. But, what
about your mom?"
He closed his eyes. "I never had a mom."

What? "So, totoo yung sa internet na lolo mo na lang yung pamilya mo?"

Napatingin siya bigla sakin. "You searched about me?" then he laughed.

Damn it. Spring, you're busted. "Ah. . . Uh, oo. Ano namang masama dun? Tss. Para
yun lang. Duh?"

"Tama, wala naman. Sinearch nga din kita eh."

I quirk a brow. "You did? Bakit naman?"

"Para may baon akong panlait sayo. May nakita nga ako--" I cut him short.

"Oyoyoy! Don't you dare breathe a word of it, kundi sa labas kita patutulogin,
sige!"

He made a teasing laugh. "Fine, fine."

"Teka, wala na ba yung mga security team mo sa labas?"

"Pinauwi ko na."
I nod. "Good. Do they always go after you?"

He fold his left leg, resting his ankle under his right knee. "No. They'll just be
there when I need them."

Tumango-tango lang ako. "Where do they stay?"

"The three of them, sa bahay ko."

Oh, pero nung pumunta ako sa penthouse niya, wala naman akong nakita na mga
security. "Uhm, dun sa penthouse apartment mo, wala?"

"None. Enough na si Hermine dun." Hermine? Nakita niya yatang na puzzled ako kaya
nag continue siya. "Si Hermine yung maid ko. Okay na na andun siya kahit walang
security dun."

"What? Bakit naman?"

"Di mo lang alam, professional yun sa martial arts and she knows how to hold a gun.
Sharp shooter yun."

Napanganga ako. How come? Eh ang tanda tanda niya na. "Eh bakit nung andun ako, di
niya naman ako inano? Dapat ginamitan niya ako ng heeyah! ~ whoo! ~ moves niya
diba? Since, pumasok lang ako agad agad sa kwarto mo."

"Ah. . . I don't know. . Uh, maybe dahil babae ka lang?"


Eh? Kahit na. Di natin ma t'tell. Kahit babae o lalake man yan, di niya pwedeng
hayaang makapasok lang. Napatingin naman ako agad sa wrist niya.

I smiled. It's the bracelet I bought para sakaniya nung birthday niya. "Wag mong
iwawala yan ah."

"Huh?"

"Your bracelet, wag mong iwala yan kundi ipamimigay kita sa mga bakla diyan sa
city."

He snorted. "Namimigay ka ng di sayo?"

I tilt my position sa couch, resting my elbow at the back of the seat and my
knuckles at my temple. "Since you're my Knave, pagmamay-ari kita."

"Fine, my Lady."

Natigilan ako sa sinabi niya. My Lady. Matagal-tagal na rin since nung tinawag niya
akong ganyan.

"Ewan ko sayo." Humarap na lang ako sa tv at nanuod ng tahimik. Di na rin siya


umimik at nanunuod na lang din.
After some minutes, nagsalita siya. "Ano ba yan. Ang pangit, ang dalidali lang mag
move on eh."

Nilingon ko siya. "Alam mo kasi, ang love, madaling mahulog, pero mahirap
bumangon."

"Ano namang connect niyan?"

Binato ko siya ng pillow. "Bobo ka talaga kahit kailan. Madaling mahulog, mahirap
bumangon. In other words, madaling ma inlove, mahirap mag move on. Ganun yon.
Pagdating kasi sa love, nagiging tanga ka kaya madali ka lang mahulog."

Sinamangutan ko siya nang tinawanan niya lang ako. Aba't! Ang haba'haba ng sinabi
ko tapos tinawanan lang ako? "Gusto mo sapakin kita?!"

"Hahaha. Teka, kailan ka pa naging love guru?"

"Pag nagsabi ng ganun, love guru agad?"

"Tsss. Teka, wag mo sabihing, na in-love ka na?"

Ako naman ang tumawa ng malakas. "Baliw ka ba? Matagal pa yan."


"Talaga lang ha? Tingnan lang natin."

"Wag mo nang abangan dahil baka mauna ka pa sakin. Tss."

"You know, we can't tell things."

Inarapan ko na lang siya at nanuod na lang ulit ako ng tv. Medyo na awkwardan na
akong manuod.

Eh kasi may bedscene. T__T

It made me think about Sphere. Kamusta na kaya yun? Nagiwan siya ng gift sakin nung
nakaraang gabi. May letter din, saying na busy siya these next few days kaya medyo
matagal pa siya makakabalik.

I missed him. I do.

"Wrench." sabi ko habang nakatingin lang sa tv.

"Hmm?"

"Have you ever thought na mag settle down na?"


"Uh, right now, di pa. Kasi yung taong gusto kong kasama na mag settle down, di
niya pa gusto. Di pa siya ready. Siguro gusto niya muna yung single life."

May gusto na siya? Sino? Bakit di ko alam? Bakit di niya sinabi? "Wh-who is she?"

Lumapit siya sakin. Hanggang sa nagka face to face kami. "Gusto mo talagang
malaman?"

*Gulp.* I nod twice. "Yes."

The gaze of his lambent eyes made me frozen. "Secret." sabi niya then umayos na
siya ng upo. "Eh ikaw? Ay wait, bakit mo nga pala natanong?"

"Ah. . . Ha? Uh, wala naman. Uhm. Kasi the way you take care about Janus, pasado ka
na sa pagiging daddy."

"Janus is a nice boy. Very expressive and he talks a lot. Pareho kaming wala ng
dad, kaso ako nakasama ko pa yung daddy ko ng ilang years. We spent time together.
Eh si Janus, never niya talaga nakasama ng matagal ang dad niya. I know what it
feels. And I know he needs me."

Very good point he made there. "Uhm, sige, pupunta lang ako sa room ng kids. I'll
just kiss them good night. Uh, sige. Good night." tumayo ako at naglakad na. Pero
napahinto ako nang,
"Eh, ako ba? Ayaw mong i'kiss good night?"

Naalala ko yung I asked him to kiss me pero he refused. I look at him over my
shoulder and snorted. "Bakit pa? Three. Three times, we almost kissed pero umaayaw
ka." I fake a laugh. "Sig--"

"Eh pano kung pumayag ako nayon?"

"Di ka na pwedeng pumayag, kasi I won't ask for a kiss, again."

Naramdaman kong naglakad siya palapit sakin. He turned me to face him. Then . . . .

"Know why I always hesitate to kiss you?"

I didn't look at his eyes then I manage to ask, "W-why?"

"Cause you're Spring de La Garza. And I know from the bottom of my heart, I
shouldn't kiss someone named Spring de La Garza."

Then he started to walk upstairs. I bit my lip. Bakit siya ganun? Una, nilalait
niya ako pagkatapos nagiging sweet siya pagkatapos naman inaaway niya na ako.

Pero this time, it's different. Bakit ganun? Bakit parang . . . .


masakit? Like a sudden sharp stab of pain.

I hurriedly went upstairs and picked my phone. Di na ako pumunta sa room nila Feb
and Janus. "Mom?"

[Hey honey! I missed you so much . . Wait, what's with the voice? What's up?]

My mom. Alam niya talaga na may problema ako kahit boses ko lang yung naririnig
niya. I sit on the floor beside my bed and rest my back to it. "Mom, diba dati pag
may nagsabi sakin ng sobrang nakakasakit, di naman ako nasasaktan? Especially kung
lalake yung nagsabi sakin."

[Of course. Alam mo ba, dati pag may nanglalait at inaaway ka, pinagsasampal mo.
Kung girls naman, sinasaktan mo sila gamit yung mga words mo. I know it's not a
good, pero ikaw yan eh. And I love you for how naughty, wicked and bad girl you
are. Right honey?]

I put my palm on my face. Oh mother. "Mom. Hindi . . . Hindi naman niya ako nilait.
. . I-I dont know."

[Oh? What did he said?] Hindi ako nakasagot. Then she continued, [Just simple words
that affects you and hurts you big time?]

"Yes mom. I guess it is."


My pulse throb and my heart skip a beat when she says,

[Anak, kaya siguro naaapektohan ka sa mga sinasabi niya kasi you cared about what
he said to you and it made you confused. Alien feelings ba ang nararamdaman mo?
Kaya ka nasasaktan kasi importante siya sayo. Kaya ka nasasaktan kasi mahal mo
siya.]

*A/N: Okay. Napaka lame ng mga susunod na chappies kasi puro heartbreaks na eh wala
naman akong alam jan, so understanding niyo ang hinihingi ko sa ngayon. So.........
Hahaha. Thank you for reading! ~

-LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 28: Detriment *
####################################

Uhm, di ko po na lang sasabihin kung kelan ako mag u-update. Hahaha. Please comment
more, thank you po! ~ About dun sa OP ni Spring, pipili pa ako. Thanks sa mga nag
apply :D Hope you like this one! Godbless friends! ^^

Spring's POV

There's a dirge that kept on playing inside my head.

_______________________________________________________________

Para akong suman dito ngayon sa kama ko. Ang ginaw kasi eh. Feeling ko may bagyo
dito sa kwarto ko. -__-
Well, obviously may lagnat ako kaya nandito lang ako sa bahay. I guess dahil 'to sa
sobrang tutok ko sa trabaho. These past few days kasi puro trabaho lang yung
inaasikaso ko.

It's my way to make myself occupied. Di ko kasi gusto yung nangyayari sakin ngayon.
Ewan ko ba, para na akong na baliw. Yung maximum stage na yata yung sakin.

"Howdy girlfriend?! Kamusta na ang pakiramdam mo?"

Napatingin ako agad kay Juianni na kakapasok lang sa kwarto ko, kasunod niya si
Blink na may dalang food para sakin.

"Wag ka ngang maingay diyan. Hayy. Una, naging french ka tapos ngayon, mexican na
naman? Ano sunod niyan, Japanese na?"

"Uhm. Pwede rin? Malay natin. Haha." Umupo silang dalawa sa gilid ng bed ko.

"Oh, siomai mo. How are you feeling?" Blink handed me a plastic ware with full of
Siomai.

Maluha-luhang tinanggap ko yun. Pagka kasi nagkasakit ako, naghahanap ako ng


siomai. Kumbaga, ito yung medicine ko. "Awwwe. Siomai myloves! Thank you girls.
Nilalamig pa rin ako."

"Eh?" Hinawakan ni Juianni yung leeg at noo ko. "Gosh, you're so hot."
I look at her. "Oh, trust me I know!" I said hysterically.

Hinila ni Blink yung buhok ko. "Gaga. She meant na ang init ng katawan mo, hindi
Hot girl ka."

Nag pout ako. "Eh parehas lang yun eh!"

"Parehas ka diyan! Anyway, ikaw, wag mo ngang pinapagod yang sarili mo. Wag puro
trabaho."

Sinamangutan ko si Juianni. "You know why I'm doing this."

Naging serious yung mukha nilang dalawa. Nakuwento ko na yung nangyari sakanila
nung isang araw, and as always, go to the rescue naman sila sakin. They gave me
advices. Pero di naman ako nakinig.

I don't know what to feel anymore. My mom, sabi niya mahal ko daw yung taong
nagsabi sakin ng ganun. Naapektohan at nasasaktan daw ako, kaya yun.

Di ko sure yung statement na yan ni mommy. I love Wrench? Tss. That's impossible.

Palaging tinatanong ni mommy kung ano daw yung nangyayari sakin dito pero wala
akong sinabi.

First time kong di mag share kay mommy, 3x a week niya ako tinatawagan pero kahit
kailan di ko nasabi sakaniya yung mga recent happenings sa buhay ko. Simula nung. .
. . . . Simula nung dumating siya, si Sphere.
Di ko nasabi sakaniya. Ayoko.

"Spring, umamin ka nga. Gusto mo ba si Wrench?" - Blink

"What? No!"

"Do you find him attractive?" - Juianni

"Of course, no. Like eew?"

They narrowed their eyes on me. "Yung totoo?" sabi nilang dalawa.

"Hayy. Okay, okay. Slight lang. Oh, masaya na? Di naman mapagkakailang . . . ano,
yang . . uh, gwapo siya. Oo. Maganda naman yung built ng katawan niya. Na
aapreciate ko naman yung ginagawa niya, especially for the kids."

Nagkatinginan silang dalawa. "Pag may kasamang explanation, senyales na yan Blink."
- Juianni

"Tama ka Yanni. May chance." - Blink

Sumingit ako. "Oyoyoy, ano yang pinagsasabi niyong dalawa?"


Tumingin sila sakin. "Ano sa tingin mong meron kay Wrench na wala sa mga ex mo dati
na sina Xian Lim, Cody Simpson, Enrique Gil, Chris Pine, Logan Lerman, Jo Youngmin,
James Marsden, Kim Jaejoong, Paul Walker, Austin Mahone, Gregg Sulkin, Chris
Hernandez at Park Taejun?"

Napanganga ako sa tanong ni Juianni. "Wow. Remember mo pa lahat ng mga ex ko?"

"Anong lahat? Eh wala pa nga yun nangangalahati eh! Nakalimutan ko na yung iba sa
rami ng naging syota mo dati nung college."

【LadyPALE: Hahaha. Walang magre,reak sa mga names ng ex ni Spring. XD】

"Oh, anong sagot mo?" - Blink

"Ah. . Ha? Uhm, wala. Wala namang meron sakaniya. Hay kayo talaga! Kahit na ano na
lang yang pinagsasabi niyo."

"Alam mo, isa kang tyro." - Blink

"Huh? Bakit?" tanong ko.

"Kasi beginner ka pa kung pano matutong magmahal?" - Juianni


"What? Girls, I told you. Di ko mahal si Wrench. Di naman totoo yung sinabi ni
Mommy eh."

"Dinedeny mo kasi nagugulohan ka pa. Alien pa sayo yang feeling na yan kasi never
ka pa namang nainlove. Ngayon lang." - Blink

Napabuntong hininga na lang ako, "Oh, sige. Pano ba malalaman kung in love nga ako?
Sige nga."

"Nako, ikaw, kahit matalino may mga bagay din na di alam. Eto, naranasan mo na ba
yung hinawakan o niyakap ka lang niya eh parang bumibilis yung heart beat mo?" -
Juianni

Naalala ko bigla nung nagkita kami sa office niya. Nung niyakap niya ako bago ako
tuluyang lumabas, aminado akong bumilis yung tibok ng heart ko. Yun ba yun? *Gulp.*
"Oh, t-tapos?"

"Yung tipong pag magkasama kayo or malapit lang kayo sa isa't isa, lumilipad yung
isip mo sa mga bagay-bagay, WITH concern sa tao na yun." - Blink

Napaisip ako bigla, nung sumagi sa isip ko yung magg'grant ng childhood dream ko na
bibigyan ako ng 5kids, isa si Wrench sa naging option ko. *Gulp.* "Ano pa?"

"Ay eto, malupit! Yung kapag nakita mo lang siya na may kasamang ibang babae,
parang gusto mo na lang bumiyak yung lupang pinagtatayuan nung girl at iisipin mong
sana ihulog siya sa impyerno. Parang ayaw mong may ibang kasama yung lalake, gusto
mo, ikaw lang. In short, nagseselos ka pag nakita mong may kasama siyang iba." -
Juianni
Binigyan ko siya ng masamang tingin. Alam ko, yung tinutukoy niya eh yung nasa
coffee shop kami. "Tsss. Oh, ano pa?"

Kinuha ni Juianni yung phone niya tapos may hinanap siya dun. Pagkatapos ay
tumingin siya sakin. "Yung mapatutulala ka talaga pag nakita mo siyang naka
ganito," hinarap niya sakin yung phone niya.

O _ O

HolyGoly. Si Wrench na walang top shirt at kita yung abs. Ang . . . ang gandang
nilalang niya dito.

Oh. God. What am I thinking?! Nilayo ko kaagad yung phone ni Juianni. "Ano ba yan!
Ang bastos!"

Tiningnan nila akong dalawa na parang sinasabi nilang wala akong kwentang tao.

Nagsalita si Blink, "Oh, ito na last. Yung kapag may sinabi siya sayong di mo
nagustohan, yung parang pinagsasaksak yung dibdib mo? Nasasaktan ka at naapektohan
ka sa sinabi niya. Yun, yun ang mga symptoms na in love ka nga sa isang tao."

Inirapan ko lang sila. "Wala namang silbi yang mga symptoms na yan eh. Tss."

"Pero Spring! Obviously, nagkakaganyan ka ngayon kasi pinilit mong magpakabusy para
di mo na isipin si Wrench at yung mga sinabi niya sayo na di ka niya pwedeng
halikan. At bakit ba na aapektohan ka sa thought na di ka niya pwedeng halikan,
simply because gustong gusto mong malaman kung bakit nga hindi pwede. At yun ang
dahilan kung bakit ka nasasaktan. Atsaka at the first place, ikaw ang may gusto na
halikan ka niya dahil gusto mo siya, ay mali, sa situation mo, mahal mo na pala."

Napanganga ako kay Blink. "Wow. Huminga ka ba nun?"

Hinagod hagod din ni Juianni yung likod niya. "Hinayhinay lang Blink, marerealize
din ni Spring yan." Tumingin siya sakin. "Ikaw talaga, napaka manhid mo."

Manhid? Sabi din ni Wrench yan dati. Manhid daw ako.

Nilagay ko na yung siomai sa bedside table ko. "Di ko na alam kung ano yung
nangyayari. Ang alam ko lang, masakit. Nasasaktan ako. Yes, I want him to kiss me
and I don't fvcking know why!"

Tahimik lang silang dalawa pagkatapos. Hanggang sa nag excuse silang dalawa na
lumabas muna.

I nod silently at pinanuod ko lang silang naglakad palabas. Bakit kaya? What are
they up to?

Juianni's POV

Lumabas kami ng kwarto ni Spring. Yung di niya kami maririnig.


"Yanni, we knew her from the tip of her toes to the top of her scalp and yes, she
might have fallen for Wrench." sabi ni Blink ng di masyado malakas.

"Alam ko. Pero di natin siya masisisi, kahit kailan di pa siya nainlove kaya
nagugulohan pa siya."

We can't bare to see her like this. Especially being hurt dahil lang sa sinabi ng
isang tao. Isang taong possible niyang mahal. Si Wrench. Bakit niya ba kasing ayaw
halikan si Spring? Ano, siya pa yung choosy?

Ano ba naman, sa lahat ng lalake, mahawakan nga lang sila, parang namamatay na sila
sa epekto sakanila kay Spring, yun pa kayang alukin ka ng kiss, at si Spring pa
mismo nagsabi, tatanggihan pa?

"Nakita mo ba yung mga mata niya kanina nung tiningnan niya yung photo ni Wrench?"

"Yes at kumikinang yung mga mata niya na parang gold yung nakikita niya. Yani, we
have to do something about this."

Nilingon ko siya. "Of course. Alam mo ba yung sinasabi nilang, walang ibang
makakagamot ng pagkabigo mo kundi yung taong nagpabigo sayo mismo?"

"Gosh. So you're saying--" I cut her short.

"Yes Blink, we'll call him to go here. Kailangan nilang mag usap. Atsaka dapat lang
siya mag alaga kay Spring since siya naman ang may kasalanan kung bakit siya
nagkasakit. So, yeah, we have to call him. We have to call . . .
Wrench."

*A/N: Who's excited for Wrench's very own POV? ^^ Abangan sa next chapter. Thank
you for reading! XD

-LadyPALE xa
####################################
MIDPIST Chapter 29: Aid *
####################################

Mga kababayan, andito na tayo sa mga scenes kung saan magaganap na ang mga puro
iyakan, confusions and such. Since mga kalokohan lang ang alam ko, wish me luck na
lang sa mga serious happenings na magaganap. I need your comments guys para ma
motivate ako, kaya out it below and send me a luck. T_T Thank you! ~

Btw, Patawarin niyo pong nawa ang aking kapintasan sa paggawa ng POV ni Wrench.
Sapagkat hindi alam ng aking napakagandang utak ang mga kaisipan at kilos ng isang
lalake. Kaya ipagpaumanhin niyo po.

Char lang. HAHAHA. Seriously, hope you like this one! Enjoy. ^^ COMMENT & VOTE ♥

Wrench's POV

She looks perfect but her heart was a wreck.

_____________________________________________________________
I took a sip of my wine and looked overview of the city from here in my office.

"Sir, may naghahanap po sainyo. From Garadzela Corporation."

Pagkarinig ko ng Garadzela, I glance at Jess over my shoulder. "Papasukin mo."

"Yes Sir." Lumabas siya pagkatapos,

"Owww. Bestfriend!"

That voice. I turned around my heel and saw someone who's very close to my life.

Nakangiting lumapit ako sakaniya, "Bestfriend."

【LadyPALE: Hep hep hep! Pampabitin muna. Babalik lang mamaya ang POV ni Wrench.
^^】
Spring's POV

Kinakain ko pa yung siomai nang bumalik sila Juianni at Blink dito sa kwarto ko.

"Spring, aalis muna kami ni Juianni ah."

Huh? Aalis na sila? "Akala ko ba kayo mag aalaga sakin?" Nag pout ako.

"Girl, don't worry. May mag aalaga naman sayo eh, atsaka babalik naman kami. Okay?"

They kissed me then they're off. Medyo naguluhan ako sa sinabi ni Juianni, pero di
ko na lang iisipin. Sumasakit pa yung utak ko.
Wrench's POV

My phone rang the same time when my bestfriend went off from my office.

I pick it up and saw Juianni's name on it. "Hello Yan--"

[Hoy ikaw Mr. Wrench Paerson! May kasalanan ka kay Spring, kaya dapat pagbayaran mo
yun kundi ipapatumba ko yang building mo, sige!]

Nilayo ko yung phone, grabe, makasigaw naman. "Teka, teka. Bakit? Anong nangyari?
Wala naman akong kasalanan kay Spring ah."

[Meron! Sinabihan mo kasi siya na di mo siya pwedeng halikan kaya ayun,


nagpakalulong na siya sa--]

I gasp. "What?! Dahil dun nag d'drugs na siya?!"

[Nag d'drugs? Ah . . . Oo, tama! Tama ka, nag d'drugs na siya dahil sa ginawa mo!
Kaya kung ako sayo, puntahan mo na siya ngayon sa bahay niya bago pa. . . OMG! Baka
magpakamatay si Spring! Nako, kasalanan mo talaga to Wrench!]
Napatayo ako bigla. "What?! Sige, sige. Pupuntahan ko na siya, bye!"

I hurriedly headed for the door nang saktong pumasok yung secretary ko. "Sir, ito
na po yung medicine para sa sorethr-- Nako po, I'm sorry sir! Sorry po talaga!"

Natabig niya yung tubig sa polo ko, at yung medicine nahulog sa sahig. May
sorethroat kasi ako dahil sa Ice Tea. Bawal kasi sakin yan. "Damn. . . Uh, no, okay
lang to. Iligpit mo na yan, cancel mo lahat ng meetings ko ngayong hapon, may
pupuntahan ako." Di ko na lang pinansin yung polo ko, I headed to my car and went
off.

On my way, naalala kong di ko pala suot yung WEOM kaya napahinto ako at hinawakan
yung tenga ko. "Sh*t! Ang oral modifier!" I was thinking to go back but I noticed
the place where I am, nasa subdivision na ako ng bahay ni Spring.

What am I gonna do? Uh, maybe she can't notice my voice kasi may sorethroat naman
ako. I breathe hard. Fine, nandito na rin naman ako. I hate myself for what I did
for Spring. Kaya pala nung ininvite ko siyang maglunch kasama si Feb at Janus, di
siya sumama. Kaya kaming tatlo na lang ang nag lunch. I feel the lamentableness
spreading all over my head.

Nagmadaling pumunta ako sa bahay ni Spring. I went up to her room and saw her
sleeping silently.

I stop at the door. She looks so damn perfect, but I can see her heart was a wreck.
Ang putla niya pa.

And it's my fault.

Lumapit ako sakaniya at umupo ng dahan-dahan sa gilid ng kama niya. I can see she
was breathing hard. I was about to touch her face nang bigla siyang nag moan,

I close my eyes. That very familiar moan she does, it made my body firm and--

"Kn-knave."

I look down at her. She's calling me.

"P*tangina ka talaga. . . . Wala kang . . . uhm. . kwenta. Uhhh."

Napa frown ako. Ayon lang. Minura lang ako.

"Pinapahirapan mo 'ko. . . . Nakakainis ka. . . arte-arte mo pa. And . . And worst,


sinasaktan mo 'ko."
Yes. Yes, Spring. Masyado na kitang nasasaktan kahit yung dahilan lang na di kita
pwedeng halikan, pano pa kaya pag malaman mong . . . . .

I sighed and swipe that thought away. Pinaparemind ko lang sa sarili ko na sobrang
duwag kong tao.

Napatingin ako sa mga siomai na nasa bedside table. Hayy. Napakaburara talaga ng
babaeng 'to. Kinuha ko yun lahat at niligpit. Pagbaba ko sa kitchen niya, nakita
kong nakatambak lang lahat yung dishes. Hinugasan ko na lang lahat pagkatapos
nagluto ako ng soup.

I pick up my phone nang mag buzz yun. A voicemail from Juianni.

[Oy ikaw, gwapong nilalang sabi ni Spring. Take care of her kundi magiging
effeminate ka! Show her how a good knave you are. Anyway, mag usap kayo, magsorry
ka. Yun lang. Ay atsaka, uhm, halikan mo siya. Bye!]

My left eyebrow curled up. Effeminate? Tss.

Nang maluto na yung soup, bumalik ako sa kwarto niya. I put the tray down to her
bedside table. Parang may kulang. . . Uhm, yeah. Medicine!

Bumalik ako sa baba at humanap ng pwedeng makacure sakaniya. Ang putla niya parin
kasi. Fortunately, I found some.
When I went back to her room, gising na siya. Nagtatakang tiningnan niya yung soup,
tapos biglang tumingin siya sakin. As expected, nagulat siya.

"How . . How . . Anong karapatan mong pumasok dito?!" akmang tatayo siya pero
malapit siyang matumba kaya lumapit ako agad sakaniya, to assist her.

"Humiga ka nga ulit. Tumawag sakin si Juianni, nag d'drugs ka daw dahil sakin.
Bakit ka ba nag d'drugs?! Alam mo bang--" Hinila niya yung buhok ko. "Aray!"

"Anong nag d'drugs?! For your information, mga Paracetamol lang ang tinitake kong
drugs! Pinagloloko mo ba ako?!"

Napatahimik ako at hinawakan siya. Ang init niya. "Sabi ni Juianni, kasalanan ko
kung bakit ka nagkakaganyan. Nasasaktan ka dahil sakin."

Nilayo niya sakin yung braso niya. "Oo, kasalanan mo nga pero di ako nag d'drugs
noh!"

I sighed. "Just sit and eat what I prepared for you."

"Ayoko nga, umalis ka na ng--"


"Spring, can you just obey?!"

"Eh, bakit mo 'ko sinisigawan?! Gusto mo bang sakalin kita? Ha?!"

Nako naman! Napaka talaga nito. "You can't do that. Uh, sige na, just eat this
soup."

Finally, umupo na siya sa kama niya. "Baliw, kailan pa nakakain ang soup? Bobo."

Di na lang ako umimik at binigay sakaniya yung bowl. Sumubo siya and I can see, the
soup is fine with her. I know Spring very well, kahit kailan di siya nagrereklamo
sa food. Eh, palaging gutom yan eh.

"Okay na ako, pwede ka nang umalis." sabi niya sakin.

"No. I'm not going to do that."

"At bakit-- Teka, anong nangyari sa boses mo? May sorethroat ka ba?"

Nag ehem ako. "Uh, as you noticed."


Tumango-tango lang siya at nilagay yung bowl sa tray. I handed her the medicine,
pati na yung water. Inaccept niya naman, but in a very graceful way, her fingers
smoothly touched mine, natigilan siya at napatingin sakin. Tapos biglang binitawan
niya yung glass,

Tumayo ako bigla. "What th--?!" nabuhos yung tubig sa jeans ko, hindi kasi ako naka
office suit.

"OMG! Sorry! Nako. . . Wag mo kong hahagisan ng tubig sa mukha ko, kundi babalitan
kita ng buhay!"

Ano?! "At bakit ko naman gagawin yan?"

"Uh? Kasi ginawa mo yan sakin dati?"

Naalala ko bigla yung nangyari sa court nung college pa kami. "Spring, things never
happen the same way twice."

"Alam mo bang mangyayari kung anong gusto mong mangyari kung gugustohin mo lang
talaga?"

"At di ko naman gugustohing tapunan ka ng tubig noh." sabi ko, habang pinapagpagan
yung jeans ko. "Nako naman. Basa na nga yung polo ko, pati ba naman yung jeans ko?"

"What?" Hinawakan ni Spring yung polo ko. "Gosh, Wrench. You're totally damp. You
know, you should really go home."
"No. I can't leave you alone here."

"Hey, seriously I'm fine. Wrench--"

I cut her short. "Spring, kailangan pa nating mag usap. About . . . what happened.
About that kiss issue."

Spring's POV

I look at him when he mentioned the Kiss issue. Do we have to talk about it? What
for? Pero deep down inside me, I really want to know why he don't want to kiss me.
"Fine. Pero your clothes. . ." Napahinto ako ng may maisip akong idea. Tumayo ako
para pumasok sa walk-in closet ko.

"Teka, teka. Wag ka ngang pasaway. San ka ba pupunta?"

"Relax ka nga, may kukunin lang ako."

"Ako na lang ang kukuha, ano ba yun?"


Parang gusto ko na siyang patayin sa pagpupumilit niya. "Ako na nga lang. Kung nag
w'worry ka about my sickness, wag na, di naman masakit yung ulo ko." di ko na siya
pinakinggan pa.

Kumuha ako ng maluwang na shirt ko at sweatpants. Ay wait, patay, what if pati yung
briefs niya basa? Lumabas ako para tanungin siya and confirmed nga. Pano yan?
Suddenly, naalala ko yung boxershorts ni Sphere. Kinuha ko yun.

"Oh." I handed them to him.

"Anong gagawin ko dito?"

"Try mo kayang kainin?! Shempre, isusuot mo yan. Ganito, I will let you stay here
pero dapat suotin mo yan." Nagreklamo pa siya pero at the end, wala din siyang
nagawa.

Napatawa ako nang lumabas siya ng CR, suot na niya yung damit. Pero seryuso yung
mukha niya, "Now, can we talk?"

*Gulp.* Tumango ako at umupo siya sa bed. I move to give him space.

"Tell me why you're affected about the kiss? Juianni told me."

"I-I was just so confused why you don't want to kiss me." There, I finally said it.

"I told you. You're Spring and we're friends. I spent my whole sophomore life being
with you. You're just like . . my sister."
My sister.

My sister.

My sister.

My sister.

My sister.

Napahawak ako sa dibdib ko kasi parang may sumaksak sakin. Okay, why he's doing
this to me? Lahat na lang ng sinasabi niya, nasasaktan ako.

Napatingin ako sakaniya nang hinawakan niya yung dalawang pisngi ko. I can see
terror and worry and guilt in his eyes. "Hey, hey, Spring, why. . . . Stop crying."

Crying? Hinawakan ko yung pisngi ko. Basa. I'm crying. His thumb making it's way to
wipe my tears away.

I close my eyes and thought about my dream earlier. Wrench is there, with me. His
arms wrapped in mine, making me feel I'm in a safe place. That's when I finally
knew why I've been so affected with him. Everytime he rejects me.

"Wrench . . . . I think . . I think I'm starting to like you and I'm afraid I can't
stop myself . . . . to feel this way."

*A/N:Alam kong marami nang na happy sa pag realize ni Spring na gusto niya si
Wrench. Hahaha. Marami pa kasing iyakan chapters ang mararanasan ni Spring. So....
But still, I hope you do appreciate it. Thank you for reading! ^^

-LadyPALE x

####################################
MIDPIST Chapter 30: Lapse *
####################################

I'm really thankful na nagsusbaybay talaga kayo sa MIDPIST. And sa lahat ng nag
COMMENT, VOTE at nag FOLLOW sakin, I thank you guys so much! :* Sana continue parin
yung suport niyo and I'll try not to fail you with this story mas papagandahin ko
pa and mas i't-TEASE ko pa kayo. Hahaha.

Warning. Masasabi kong medyo mahaba nga ito, so, uhm, you're welcome! Nyahahaha.
And since this is a MUST READ, di ko na i-p'PRIVATE kasi para mabasa naman ng iba.
Sooooo... Enjoy this one guys. ^^ COMMENT and VOTE are really highly REQUIRED.
Hahahaha.

Spring's POV

I made a mistake. I just called the wrong name.

_____________________________________________________________

I just got home from church. Matagal-tagal na din nung last nag simba ako. Mga
last, last week lang. ^^

Oy, matagal na kaya yan. Para sakin lang naman. Nakakainis nga kanina eh, yung
katabi ko, couple na teenagers. Yung nasa harapan ko naman, couple na oldies. Di
naman sa naiinggit ako, uhm, parang naiilang lang. Ewan ko ba kung bakit.

Nagiging bitter na naman ako. Parang gusto ko na lang maghiwalay lahat ng couples
sa mundo, pati na yung mga ibang planeta, especially sa EXO Planet. Pero shempre,
di naman pwede yan. Lahat ng tao nabubuhay dahil sa mga taong mahal nila. And I
just can't ruin other people's happiness just because I can't find my very own.

Hayy. Ayoko talaga yung mga ganitong thoughts. I'm just making myself a schlock and
that's definitely not good.

"Ma'am, pinagluto na po kita ng dinner niyo."

Napatingin ako kay Farrah. Siya yung maid na andito pag weekend. "Thank you." sabi
ko.

"Ma'am, yung mga damit niyo, na plantsahan at naayos ko na po."

Napatingin naman ako kay Jessah. Magkapatid silang dalawa ni Farrah. "Sige, thank
you ha. Here's the money." Binigyan ko sila ng teg iisang Php 5,000. Sweldo nila.
Since 6:00 p.m. na, umalis na sila sa bahay ko. Pag 6 na kasi, dapat tapos na sila
lahat ng trabaho nila at dapat nakaalis na sila.

I went to the dining room to eat. Umupo na ako, pero napatingin ako sa mga empty
chairs. Ngayon ko lang narealize, nakakasawa yung ikaw lang mag isa. Yung wala kang
kausap habang kumakain.

I let a deep breathe and swipe that thought away. Kumain na lang ako at humigop ng
hot sou--

Soup.
Ganito yung hinanda ni Wrench sakin nung nagkasakit ako. Binatawan ko na yung
spoon. Parang ayoko na ng soup ngayon, pinaparemind lang niyan sakin si Wrench eh.

At kapag naiisip ko si Wrench, nasasaktan lang ako.

*Flashback*

"Wrench . . . . I think . . I think I'm starting to like you and I'm afraid I can't
stop myself . . . . to feel this way."

Sabi ko at agad na yumuko nang di ko siya narinig mag response. Suddenly, he lift
my head lightly to face him. I didn't meet his gaze, ayoko.

"Spring, look at me." sabi niya kaya ginawa ko naman. And I didn't saw any emotions
on his face. "Listen, gaya ng ibang bagay, kalimutan mo na lang yang nararamdaman
mo. . . para sakin. Just forget about it, or better just forget about me."

Lumingo-lingo ako. "It's so hard to forget someone who gave you so much to
remember."

"Spring, you can't love me!"


"I don't love you!" No, not yet. "I just like you and I hate the fact that you're
hurting me . . . for . . . the hell I don't know!"

Di siya umimik kaya nagpatuloy ako. "Don't worry, I'll forget about this. And
hopefully, about you. . . . I'll try."

"That's . . . that's the best thing to do."

Pagkasabi niya niyan, humiga na ako at nagbalot ng kumot. I heard him walk to
somewhere.

I just close my eyes and let myself to be calm.

...

I woke up at exactly 4 pm, and he's gone. Nakita ko na lang na naka fold na yung
damit na pinasuot ko sakaniya kanina.

I pick them up, and noticed there's a wet part of the shirt. Madali lang makita
since grey yung shirt. What's this? Umiyak ba siya?

I snorted. As if naman na iiyak yun, maybe nabasa lang sa tubig. Yeah, I think yun
lang.

*Flashback Ends*
Pagkatapos mag flashback sa isip ko yung nangyari, narealize ko lang, marami akong
gustong lalake, and hindi ko sila mahal. Gusto lang. Pero Wrench made a mark on
that realization, gusto ko lang din naman siya ah, di ko naman siya mahal. Siguro
nakakaganito ako dahil si Wrench lang yung lalakeng gusto ko na binalewala ako.
Then, siya lang din yung nakasakit sakin.

Sana nga gaya ng mga ibang bagay, kalimutan ko na lang na gusto ko siya, na
sinaktan niya ako. Pero naging trademark na yan sa utak ko eh. And I wish we could
choose which memories to remember. Di yung mga memories na nakasama ko siya dati
and recently. -_-

Napakahirap niyang basahin. Ganyan naman yang mga lalake eh. All men are selfish
and not to be trusted, and certainly not worth wasting your emotions on.

Ano ba yan. Sumasakit lang tuloy yung ulo ko. Tinapos ko na lang yung pagkain ko,
idadaan ko na nga lang 'to sa food, sasaya pa ako.

After then, I went to my office para ayusin yung work ko and to make some calls. At
exactly 11:00 p.m., natapos na ako. I clean myself up tapos humiga na.

After some minutes, di pa rin ako makatulog. I sit up. "Ano ba yan! -_-"

*Tok tok tok*

Napatingin ako agad sa french door ng terrace ko.


Sphere!

Tumayo ako at binuksan yun, when I took a step outside, he grabbed me and cover my
eyes. I gasp. Pero nag eased naman ako nang nilagay niya yung eyemask sa mata ko.

Then I heard him whispered, "Let's go get in. Malamig dito."

When we got inside, bigla niya akong inikot sakaniya tapos. . .

I gasp. Niyakap niya ako, ng mahigpit. Sobrang higpit. Very sincere and very--

"J'y suis, j'y reste."

My brow arched. Ano daw? Zheswye zherest? Parang yun yung narinig ko eh. "Huh?"

"Uh, nothing. Come." Inaya niya akong umupo sa couch. I sit beside him and put my
legs to his lap. I felt his hands tracing it. "So, how are you?"

How am I? Tss. "Okay lang. . . Uh, yeah. I'm fine." Lie. I've been in hell for
these past few days-- OMG. I'm so busy thinking about Wrench, nakalimutan ko na si
Sphere.

"Gosh. Sphere! I'm so sorry!"

"Why are you sorry?" he asked and touched my cheek.

"Uh, no, just sorry. Basta. . . Uh, how are you? San ka ba nanggaling? Bakit ka nga
pala busy?"

"Uhm, may mga inasikaso lang ako abroad. Just . . work."

Business trip? Tumango-tango ako. "Are you a boss or something?"

"Well, yeah. . . Sort of."

Magsasalita na sana ako nang hinalikan niya ako bigla. Napagasp ako but as always,
I close my eyes then. Nagrespond ako. At this state, alam kong ito lang ang
kailangan ko, ang makakawala ng mga bad thoughts sa isip ko. I need this, I need
him.

I touched his face. "Sphere. . . I've been so damn these days. . Make me, make me
forget everything. Tonight. Just tonight."

I didn't heard him respond. Until he hook his forearm on my knees and his other arm
on my back.
As soon as I felt the fine clothing of my bed on my back, hinahalikan na niya yung
leeg ko. All I can hear is the pound of my heartbeat.

He straight up as I held the hem of his shirt and heave it, I threw it away. Then
suddenly, he started to undress me. His kisses went down my collarbone and down to
my breast, he took each peak. Nipping, licking, sucking it until it harden. His
hands caressing me on my waist side, burning the hell out of me.

"What do you want me to do this time?" he asked in a very husky tone. His midnight
tone.

I felt his hands on my two round breast, firmly circling it in an eternal stroke
way. Then I managed to say, "Anything. . . I don't care, Sphere. As long as you're
inside me . . . That's the finest."

He bend down at me and gave me a deep delicious kiss. "That's all I wanted to do
from the very second you step out on that terrace. . . . To be inside you. . .
Deeply and deeply damn inside you." he said against my mouth. The smell of his
inside is a very male fragrance. I wonder kung ano kaya toothpaste niya? ^^

I ditch that thought aside when he suddenly stood up. He brought me with him and
put my hands on his buckle. I know exactly what to do. After I flew it up, his very
diligent length sprung free.

The moment I touched his manhood, I licked it. The taste of him enticingly made me
rapt.

I bit my lip as I lay back down and close my eyes beneath the eye mask as our very
aroused intimate parts are ready to affix. "Ready?" he asked near my left ear.
"Hell ye--!" He insert his length to my core. I moan and moan when his thrust went
rigidly binding.

"Oh damn Spring."

My nails on his back are now digging. All I could do right now is to moan and
groan. It's very different right now, the way he lead it. May pinaghuhugutan yata
siya? Hmm. ^^

"You fill me just right." sabi ko.

The next thing happens so fast. Hanggang sa naramdaman ko na lang na nag shook yung
katawan ko, my orgasm appeared. And I felt the hot liquid spread inside me.

I catch my breathe. "Oh God. This is the hottest sex you did to me."

He kissed me before he said, "And I just couldn't disagree with that."

...
Kumakain kami ngayon ni Sphere ng mahiwagang . . . .

Muncher! ^^

Sabi kasi nung magandang babaeng matagal ko na ring kaibigan na si Deni Pale,
masarap daw 'to. Triny ko naman at di kalaunan, na adik ako. Yung babaeng talaga
yun, ang hilig mag recommend ng mga kung anu-ano. Sabi ko nga i'recommend din niya
sakin si Lu Han, pero ang walang hiya, sinampal ako?! Sabi niya sa kaniya lang daw
si Lu Han. Aba, ewan ko na lang kung ano pa gagawin niya sa ibang may gusto dun sa
Lu Han na yun. Tss. Ganiyan talaga yang mga adik kaya na iintindihan ko siya.

Anyway, kasi nga may muncher ako sa table dito sa kwarto ko, dapat kakainin ko yun
kahapon kaso nakalimutan ko. Ayun, nakita ni Sphere kaya kinuha niya na.

"Sphere, anong oras na ba?" tanong ko habang nagmumuya.

"Uhm. I think 5. 5:00 am na."

Sumimangot ako at pinalo ko siya sa dibdib niya. "Nakakinis ka!" Char char ko lang
naman yan, para lang makahawak ako sa yummy chest niya. Hahaha. Para-paraan lang
yan eh.

Tumawa lang siya, "Maaga pa naman. It's just 1:34 am."

Tumango lang ako at kinuha yung muncher sakaniya, pero accidentally natapon ko yung
konti. "Ooops, bawal magsayang ng food. Kainin mo yung nahulog Spring."
"Eew? Dirty na yan noh."

"Dirty ba yung katawan ko? Haha. Come on, there are some peas in my chest, di pa
nahuhulog yung iba. Go get it." he said in a very seductive way.

Since nasa may stomach niya lang naman ako nakaupo, I bend down at him tapos I
started to scan kung saan yung peas. "Careful." sabi niya. Luckily, nakain ko yung
iba. He cupped my cheeks and kissed me hard. "Good."

Ngumiti ako at umatras konti. And woah, "Oh, I guess may nagising na."

"Obviously, you just hit it. . . Ready for round two?" I smile by how the
mascularity of his tone.

But before I could respond, he moved already. He guide me to position myself. I'm
now holding on the headboard, so naka face ako sa wall, above my bed.

I felt his hands on my back, sliding up and down. He kissed my nape. "Let your hips
pushed back. . . I'm gonna take you from . . . behind."

I bit my lip and do as I am told. Until his length is now positioned perfectly to
my core. And slowly entering me, rifting my femininity by his very exquisite
length.

My grip on the headboard went firmly close as he plunge unto me. Making my limbs
tremble. He kissed my left shoulder so I tilt my head on the other side.
Until it went up to my earlobe, so I straight up my head. Then his kisses slowly
went up, and I cock my head over my shoulder to meet him and he kissed me on my
forehead.

Natigilan ako at napapikit. There's only one man who kissed me on that very sure
spot. I moan as I think of him, "Oh . . Wrench."

My eyes went wide open. Naramdaman ko ding natigilan si Sphere sa pag l'lunge.

"Who's . . . Wrench?" he asked in a very serious tone.

Gosh. Did I just mention the wrong name? O.o

...

I was just here, sitting silently. Yung naririnig ko lang, si Sphere na nagbibihis
na ngayon.

Umupo siya sa kama, "I have to go." he gave me a kiss and I nod. "I don't want you
to think of other man while I'm robustly fucking you." he whispered.

I stiffened. "I'm sorry. I didn't mean to--" he cut me short by a kiss.


Gosh. I'd just ruined the other-might hottest sex we could share. Damn myself!

Halfway of his exit. "Sleep now." he said.

I lay down. Nang marinig ko yung frenchdoor ng terrace kong magsara, tinanggal ko
yung eye mask. My room was fully dim. Napatingin ako sa french door, yung curtain
kasi di mashadong na close. I saw a man outside putting his shirt on.

And not just that, I saw a tattoo that clearly na nasa may left bottom ng back
niya. Di ko makita yung sa taas na part ng katawan niya, just the back of his
stomach.

Sphere has a tattoo.

But not just a simple tattoo, a very familiar one.

I close my eyes. Trying to remember where my memory put that scene when I saw that
tattoo before.

Napamulat ako. No. I can't remember. Damn it!

I look again outside, but he wasn't there anymore.


Napasandig yung likod ko sa headboard. Goddamn it, Sphere, who really the hell are
you?

*A/N: Okay...... So, alam kong maraming na happy sa sobrang haba ng chapter na'to.
XD Bonus na lang yan para sa Xmas. Pero grabe, nosebleed ako. -_- Naubosan lang
naman ako ng English dahil sa bedscene. Hahaha. Anyway, thank you for reading! ~

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 31: Heedless *
####################################

PANAWAGAN: Sino pwede maging OP ni Wrench sa FB? PM me and I will tell kung ano
kailangan para mag apply. Choss. :D At pati kay Janus na rin. Thank you! ^^

Hope magustohan niyo to. Naisingit ko lang ang Chapter nato. Hahaha. Please COMMENT
and VOTE. Thank you! ~

Spring's POV

So much boys for today.

_________________________________________________________

Andito ako ngayon sa Gym since weekend naman. Isa pa, matagal tagal na din akong
hindi nag g'gym.

"Doing good?"

Nilingon ko yung nagsalita. "Im very much good Kerlt. Thanks." Nginitan ko siya.
Si Kerlt ang Gym Instructor ko dati at siya ang may ari ng Gym na'to. Thanks to him
dahil na mimaintain ko parin yung sexy kong katawan. ^^

"Great. Balikan lang kita ah?"

I nod and smiled at him. He has this habit na kahit may tinitrain siyang iba,
nilalapitan niya ako at chinicheck kung okay lang ako sa ginagawa ko. Ganyan kasi
talaga siya, not just to me, but to all people na nag-g'gym dito.

Nagpatuloy na lang ako sa pag th'threadmill. After some minutes and so, pinatay ko
na.

"Whoo. Sa lahat ng babaeng pinapawisan, yung pawis sa katawan ko lang yata ang
pinaka nag g'glitter." Sabi ko sa sarili at ngumiti.

"Nako, tama kayo diyan!"

I gasp, shock by these three boys na nasa gilid ko lang pala. Tiningnan ko sila
isa't isa. Hmm. Di mapagkakailang gwapo nga silang tatlo but I think college boys
pa sila.

"Towel?" Yung isa, nag offer sakin ng towel.


"Water?" Sabi naman nung nasa gitna.

"Or kiss?" sabi naman nung huli.

Kiss? Natawa ako bigla nang binatukan siya nung dalawa. "Anong kiss ka diyan
Light?! Upakan ka kaya namin?" sabi nung nag offer sakin ng towel dun sa nag offer
ng kiss.

"Eh sa wala na akong maisip na i-offer sakaniya eh!" sagot naman niya.

"Ano ba kayo, may magandang babae tayong kaharap! Napaka ewan niyo talaga." sabi
nung nasa gitna na nag offer sakin ng Water, sa kanilang dalawa, tapos tumingin
siya sakin. "Uh, I'm Clench Gravity Gomez Miss. And you're?" tanong niya.

Pero bago pa ako makapagsalita, "I'm Light Clarence Pierce. Nice to meet you miss
beautiful!" sabi nung nag offer ng kiss.

"Ay ay, I'm Pledger Keizel Weir nga pala. Nice to meet you!" sabi naman nung nag
offer ng towel.

Nginitian ko sila at tinuro isa isa. "Pledger, Clench and Light. Nice names.
Anyway, thank you." Kinuha ko yung inoffer nila tapos humarap ako kay Light. "Yung
kiss ko?" tanong ko.

Agad namang humalik si Light sa pisngi ko. Nginitian ko silang tatlo. "Bye boys." I
said as I make my way sa locker room.
Naririnig ko pa silang inaaway si Light. Napatawa na lang ako sa isip ko. Di naman
sa corrupting minor ako, well, slight lang. ^^ Ang cu-cute kasi nila.

Nag shower na lang ako at nagbihis na. I go on search for Kerlt, and found him
instructing someone.

"Hey Kerlt." napalingon siya sakin bigla.

"Oh, Spring. Alis ka na?"

"Yes. May gagawin pa ako eh. You know, business."

Nginitian ko siya. "Yeah yeah, I understand that. So, I'll call you, we can still
have a coffee sometime right?"

"Of course, ano ka ba." I made a laugh. "Sige ah. Ingat." I kissed him on the cheek
and then I went off.

When I got home, I made some calls with the executives, check my e-mails and
everything. After some few hours, natapos na din ako. I look up at the clock and
noticed it's noon already.

Nagbihis na ako para mag grocery. Every saturday ako nag g'grocery since alam kong
napakaraming tao pag sunday. And maybe dun na lang din ako mag l'lunch.
I hop into my car and went off. Andaming nagsasabi na ang yaman-yaman ko daw pero
di ako nagpapadrive sa iba. Ayoko lang kasi ng may driver ako, unless lang kung
it's a long drive or about business or nagmamadali talaga ako or stress ako at di
ko trip mag drive. Hindi naman lahat ng mayayaman, kailangang ipag drive. Sabi din
ni Blink, I need security daw since isa ako sa pinakamayamang tao dito sa bansa.
Pero even once, wala talagang nagtangkang nakawan, i'kidnap or ipa'ambush ako.
Bakit kaya ganun? It's not that gusto ko na maganun ako, pero it's just weird na
walang mga bad people na pumapansin o nag i'interest sa yaman ko. Tsss. Naiisip ko
tuloy may mga secret agent angels ako sa paligid ko. Wow. Ang cool nun. ^^

When I reached my destination, pumunta muna ako sa KFC para mag lunch. Nang biglang
may nakabangga ako.

I look at him. "Cloud?"

Napatingin din siya sakin, "Ate Spring." tapos ngumiti siya kaya napangiti din ako.

He leaned forward at nag beso-beso kami. By the way, si Cloud Clemens siya. Ninang
sa kasal ng parents niya kasi si mommy kaya magkakilala kami. "Tangkad na ah!" sabi
ko at ginulo yung buhok niya.

He made a soft laugh. "Kayo lang po ba mag isa?"

I smile before I answer. Napakatahimik na lalake kasi yang si Cloud. Kung makikita
mo siya, para siyang cold na tao, yung tipo ding di man lang nagpapakita ng kahit
anong expression sa mukha. Impassive lang palagi. Buti nga sa akin, normal lang
yung ugali niya, nagsasalita at nginingitian niya ako. "Uh, oo. Wala pa kasi akong
lunch. Ikaw?"
Napatingin kaming dalawa sa paligid, occupied na lahat ng seats. "Ah, ate Spring
kung gusto mo, sa table ka na lang namin umupo. Okay lang ba?"

"Sure. Yung mga friends mo yung kasama mo?"

Napahawak siya sa ulo niya, "Opo eh."

"Hahaha. Come on, I think it's time para makilala ko sila. Alam ko naman kasing di
kayo naghihiwalay eh."

Nahihiyang ngumiti siya pagkatapos pumunta na kami sa table nila. I saw 3 guys,
nakita ko na sila dati sa birthday celebration ni Cloud pero di ko pa sila kilala.
Napatingin silang 3 sakin at nanglaki yung mata nila.

Tumayo yung isa, very familiar yung mukha niya. I think kamukha niya si Luhan, yung
husband ni Deni Pale, remember? Magkamukha talaga sila. "Spring . . . You're Miss
Spring po diba?" tanong niya at shock na shock na tinuro ako.

I smiled at him. "Yes."

May tumayo ding isa, napa look up ako konti sakaniya kasi ang tangkad niya, sobra.
"Wow, Flame. Ganyan ka ba talaga ka chickboy at lahat ng magaganda eh kilala mo?"

Napataas yung kilay ko sabay ngiti. Sabi niya kasi MAGANDA. Gwapo na nga siya,
honest pa. ^^

"Tahimik na nga kayo. Yes, siya si Ms. Spring de La Garza kaya wag kayong magulo."
saway ni Cloud sa kanila.

"Okay lang ba kung maki share ako ng table?"

Tumayo bigla yung isa pang kaibigan nila. "Talaga po? Sure." sabi niya at inoffer
niya sakin yung seat niya.

Natatawang umupo na lang ako. Ang w'weird ng mga kaibigan ni Cloud ah.

Umupo na din silang apat pagkatapos. Sinabi ko naman sakanila kung ka'anu-ano ko si
Cloud at na satisfy naman sila at naniwala. Akala kasi nila may relasyon kaming
dalawa. Like hell? Kailanman di pa ako naging corrupting minor. At wala din akong
balak.

Napag-alaman kong si Flame Zhang yung unang tumayo kanina, tapos yung matangkad si
Chace Yee, tapos yung huling tumayo naman si Kon Shenzter. I insisted na Ate na ang
itawag nila sakin since senior highschool pa naman sila. In fairness sa mga
kaibigan ni Cloud ah, ang g'gwapo nilang lahat. Pero napansin kong apat lang sila,
alam ko kasi 5 silang magkakaibigan.

"Diba Cloud, 5 kayo? Nasan yung isa niyong kaibigan?"

"Ahy, ate, si Daemian ba? Nako, busy yun sa girlfriend niya." si Chace yung
sumagot.
Daemian? Bakit parang familiar yung name? "Teka, anong surname ni Daemian?"

Nagkatinginan silang apat tapos sabay sabing, "Si Daemian Pale."

Na shock ako. "Diba celebrity yan?"

"Opo ate Spring. Pag magkasama kami, nag d'disguise lang siya." sabi ni Cloud.

Ah. Wow, ang cool naman nun. ^^

"Teka, ate Spring, Ano yung gusto niyong lunch? Libre po ni Cloud ang lunch namin
ngayon." sabi nung si Flame. Ngayon, memo ko pa yung name nila pero panigurado sa
makalawa, limot ko na yan. -_-

"Wow, di ka na kuripot ngayon ah." sabi ko.

"Pupunta akong france sa tuesday ate, model na ako ngayon."

Model? "Wow. Kaya pala mangl'libre ka. Haha." sinabi ko na lang yung gusto ko. As
always, di ako tumatanggi sa libre. ^^

When Cloud got our orders. Kumain na kami pagkatapos nagkwentohan ulit kami.
Natatawa ako kay Chace, kanina pa kasi siya salita ng salita. Sa lahat ng lalake,
siya lang yung nakilala kong napakadaldal.
"Oh, ito, sino yung babaeng masasabi kong di naman kagandahan, pero pinipilahan?"
tanong ni Chace samin.

Tinaponan ng tissue ni Kon si Chace, "At sino na naman yan? Ha?"

"Ano pa, eh di, CASHIER. Hahaha." Tumawa siya ng malakas kaya napatawa din ako.
Havey kaya yun! ^^

Napatigil lang kaming dalawa kasi pinagtitingnan na kami ng mga tao. Okay,
nakakahiya yun. -_-

Nang mapansin kong malapit nang mag 2 pm, napagpasyahan kong umalis na kasi mag
g'grocery pa ako. Masyadong napasarap yung usapan namin eh.

"Thanks boys, I'm looking forward to see you guys soon."

"Sana nga po, para naman may kasama kaming maganda." sabi ni Flame sakin.

"Eh si Clothe ba, di maganda para sayo? Eh parati naman kayong magkasama ah." si
Kon.

Nag snort siya. "May maganda bang tomboy? Tss."


"Sussss!" sabi nilang tatlo sakaniya.

Napangiti na lang ako. May mga puppy love na siguro tong mga 'to. ^^

I lean towards Cloud at hinug siya, "Give my regards to your parents ah."

"Sure. Makakarating po."

I look at the boys. "Bye cutieees!"

"Bye ate maganda!" response naman nila.

...

Nasa grocery na ako, at nagdadalawang isip kung ano ang pipiliin kong food. Hmm.

"Pansin ko, parang sobra sa 5 minutes ka na sa katititig niyang canned goods ah."
Napataas ang kilay ko. "Eh ano namang pakialam m-- O__O"

Natigilan ako nang nilingon ko siya.

"Miss me?" He asked, showing his beautiful pure white teeth and very unique smile.

"Oh my gosh! . . . . It can't be . . You're here?!"

Napatawa siya sa reaction ko. "Di mo man lang ako bibigyan ng hug? Ha?"

Nang maka recover na ako sa pagka shock ko, tumalon ako sakaniya at hinug siya ng
malupit.

"Guide . . . . I missed you!"

"Hahaha. I miss you too." sabi niya at hinaplos-haplos yung likod ko.

...

Nasa isang coffee shop kami ngayon ni Guide, at nagkwekwentohan.


"So . . . . Looking good huh." sabi niya at nag sip ng coffee.

Magre'response na sana ako nang biglang napatingin ako sa labas ng coffee shop.

My heart skipped a beat. Ang taong ayokong makita ay nakatingin sakin ngayon.

Wrench.

Hindi ko alam kung bakit pero biglang hinawakan ko yung cheek ni Guide, tapos . . .
. .

I kissed him.

I didn't close my eyes, nakatingin lang ako kay Wrench sa labas ng glass. I can see
no expression on Wrench's face.

Until biglang naglakad na lang siya paalis. Parang wala lang siyang nakita.
Dahan-dahang lumayo naman agad ako kay Guide.

Ganun ba talaga siya? Wala man lang siyang reaksyon sa ginawa ko. Kissing someone
else.

I guess I should really accept the fact he really doesn't care. . . . . .

about me.

*A/N: Waaaaha! ~ Naisingit ko pa ang boys sa W16ATIWWD. :) Next chapter ko na lang


po sasabihin kung sino si Guide, at kung sino siya sa buhay ni Spring. Hehe. Thanks
for reading! ~

- LadyPALE
####################################
MIDPIST Chapter 32: Bewilder *
####################################

Hello po! ^^ May mga Facebook Account na po si Spring, Wrench, Feb, Janus and
Blink. Just type their names on the search engine and ADD them. Thank you po ng
marami. I-add niyo na lang din ako para updated kayo sakin. Okk? :))

Thank you po sa mga naghintay ng UD nato. Please VOTE and COMMENT. :) Mwaaa!
Godbless po sainyong lahat!

Spring's POV

It's time to give answer to every questions.


_______________________________________________________________

"So, that's it. Hmm."

Binigyan ko ng masamang tingin si Guide. "Natatawa ka eh! Ansama mong pinsan. Hmp."
Nag pout ako.

Si Guide Kwan ang nag-iisang pinsan ko sa mother side. Mommy ko at mommy niya eh
magkapatid. We used to spend a lot when we we're kids. We're playmates. Pero since
nasa Singapore yung daddy niya, dun na din sila tumira.

"Natatawa lang kasi ako sa ginawa mo. You kissed me just to show that guy out there
na maraming pwedeng humalik sayo at di lang siya? Haha. For the love of God, Van,
stop rising your pride." natatawang sabi niya at nag sip siya ng coffee niya.

Nako. Kung di ko lang siya kamag-anak, nasapak ko na siya kanina pa. "Di ko
pinapataas ang pride ko, like duh?"

"Listen Van."

Tiningnan ko naman siya. Van yung tawag niya sakin since nung bata pa kami. Galing
sa Vanity, yung middle name ko.

"Base sa sinabi mo kanina, he refused to kiss you before tapos inamin mo sakaniya
na gusto mo siya pero sinabihan ka niyang kalimutan mo na lang yun. Tapos ngayon
hinalikan mo ko para lang mapakita mo sakaniyang. . ."

I cut him short. "Para mapakita ko sakaniyang okay na ako. Move on sa mga
happenings. Yun yon." sabi ko at tinaasan ko siya ng kilay.
There's a silence for a couple of seconds. Tapos, "You we're hurt."

"I was Guide, I was." sabi ko pero di ko siya tiningnan.

"Tama nga ako. Galit ka ba sakaniya?"

"Yes, for making me feel like this."

Huminga siya ng malalim. "Sometimes you have to forget how you feel and remember
what you deserve."

Ngumiti ako. "Tama ka. Kaya nga. . . Ewan, oo, aaminin ko, siya lang yung nag
reject sakin ng ganito, at nagpasakit sakin. Look how irony works, siya yung taong
parati kong kasama dati and recently, tapos ngayon sasaktan niya lang ako."

"Nasasaktan lang yung ego mo, di yung puso mo o ikaw mismo."

Natigilan ako sa sinabi ni Guide. Sana nga. Sana nga ego lang yung nasaktan sakin.

Napatingin ako sakaniya nang magsalita siya ulit, "Di niya intensyong saktan ka,
masama bang magpakatotoo siya sa nararamdaman niya?"

"So, what am I gonna do?" tanong ko ng medyo low yung tone ng boses ko.

"Wait, gusto mo lang ba siya, o mahal mo na?"


Binigyan ko ng madilim na tingin si Guide. "Alam mo namang wala akong taong Mahal."

"Nagtatanong lang eh! Kasi nga diba, you choose to get hurt when you choose to be
inlove. Akala ko mahal mo na kaya nasasaktan ka, yun pala ego mo lang yung
natamaan. Tss."

Tahimik na tiningnan ko lang si Guide. Ganito talaga kami mag usap, magulo, minsan
straight to the point pero laging paikot-ikot lang.

"Ganito na lang gawin mo, since di mo naman pala siya mahal, just accept and forget
what you feel."

"I don't want to lose him. He's a friend."

"Then act normal. Pakita mo sakaniyang okay ka na, in a very honest way ha."

Huminga ako ng malalim. "Baka kasi dahil sa isang pangyayari eh hindi na kami
pwedeng maging tulad ng dati. Baka di na okay sakaniya na mag--"

"Boys aren't like that Van."

"Woosh. Fine. May kinakampihan ka lang eh. Teka, ano nga bang ginagawa mo dito?
Bigla-bigla ka na lang sumusulpot eh. Tumawag ka lang man sana eh noh?"

He gave me a wide and joyful smile. "Because of this."

Nilapag niya yung envelope sa table. Kinuha ko yun at binasa. My eyes widened, base
on the invitation card, "Ay, no way! You're getting married?! Oh my gosh,
congratulations Guide!" I smoothly raised on my feet and hugged my cousin tightly.

"Thanks Van. Finally, Camaela and I are going to start our life in a knot
together."
I smiled, Guide and Camaela are very perfect for each other. I've known her since
after college, she's sweet and very beautiful. Pero shempre mas maganda ako. ^^

"That's a very good news. Wait, why she isn't here?"

"May inasikaso lang siya kaya di siya nakasama sakin. I went here just to say this
news to you personally. I'm expecting you and your parents to be there."

Alam na pala nila? So it means uuwi sila dito. I smiled. I'm going to see them both
again, "So, bakit niyo naisipang dito sa Pilipinas magpakasal?"

"Van, she wants a beach wedding and since Philippines is a paradise, we chose the
best."

I nod. Oo nga naman. Di na ako sumagot at iniinom ko na lang yung coffee ko.

"I think I should meet that Wrench guy. Kalain mo yun, ang isang Spring na sobrang
manhid ng damdamin, nasaktan niya? Woah. Di tumalab anaesthesia mo pagdating
sakaniya ah." Tumawa siya ng nakakaloko kaya binatukan ko siya.

Magsasalita na sana ako nang biglang mag ring yung phone ko. Si Blink.

"Hello girlfriend!" sinagot ko agad. Guide won't mind me for this.

[Hey, nasa bahay ka ba? Can I come over?]

"Nasa isang coffee shop ako eh, dito ka na lang pumunta. Andito kasi si Guide."

[Wow. Really? What's the place I should head to?]

Sinabi ko naman kung san kami tapos binaba niya na. Of course she knows Guide. Si
Guide lang naman kasi ang nag iisa kong pinsan eh.
Tumingin ako kay Guide. "Okay lang naman sayo na pumunta si Blink dito diba?"

"Sure why not? Eh si Juianni ba?"

"May business trip yun at nagpapakasawang sumakay sa mga elepante dun sa Bali."
sabi ko pagkatapos nag sip ng kape.

"Hmm Bali. I love that place. It's just . . . ." He was lost in words.

"I know exactly." I added. Of course he knows Juianni and Blink, but not Wrench.
Unfortunately, di sila nag meet kahit kailan.

After some minutes, Blink arrived and we exchanged kisses. And as Blink got her
coffee, Guide started sharing horrible things about me way back in time to her.
Tahimik na nakinig lang ako kay Guide kasi di ako sure kung nare'remember ko pa ba
yung mga nangyari nung bata pa ako. I do remember things from my past pero kunti
lang, wala rin naman masyadong nangyari nung kabataan ko.

Naremember ko lang dati, 10 times or more akong humaharap sa salamin a day. Habit
ko na kasing pagmasdan yung napakaganda kong mukha. ^^

"And did you know na dati, napakadesperada ni Spring. I remember when we were 7
years old, we celebrated all souls day in our grandma's house and all the kids
there we're saying na there's a haunted house nearby and she entreat me to go
there--"

"Wait, you agreed to go there inside the haunted house?!" shock na tanong ni Blink
kay Guide.

Tahimik na nakikinig lang ako sa kanilang dalawa. Pinag uusapan nila ako, as if na
wala ako dito. -_- Si Guide kasi eh ang hilig mag open up basta about sa past.

Nagpatuloy si Guide sa pagkwento. "Exactly! Alam mo naman si Van, mashadong


mapilit. So, when we got there, we saw a black lady, nakakatakot yes, nasa hagdan
siya nun, mahaba yung buhok niya, but this, yung mukha niya sobrang weird kasi
panay yung pag--"
"Oopsoopsoops." Pinatigil ko na si Guide. Nakakabanas siyang mag kwento eh. "Pwede
ako na magtapos?" Medyo narerember ko na kasi.

Nag shrug lang silang dalawa na nagsasabing. 'Kaw bahala'. I lean forward and rest
my elbow to the table, linking my fingers in my hand.

*Flashback*

"Guide! But I have to go there! I've never seen a ghost for even once! Come on,
don't be such a KJ this time." bulyaw ko kay Guide. Ayaw kasi akong samahan sa
loob.

"Ano ka ba, hinahanap na tayo nila mommy. They would probably--"

"Fine! Umuwi ka na, ako na lang pupunta sa loob."

"What?! You're crazy!"

"Yes I am!" sigaw ko at naglakad na papunta sa sinasabi nilang haunted house.

"Stop!" I heard Guide shouted kaya nilingon ko siya.

"Oh ano?!"

"Hayy. Fine! I'll go with you."

Napangiti ako. I know Guide so much, di niya ako iniiwan at pinapabayaan. We went
inside the house quickly.
Halatang natatakot si Guide. Tss. Nagiging bakla pa. When we got there, sa
threshold pa lang napa hinto na kami. Alam kong nakatitig din si Guide sa
tinitingnan ko.

Isang babaeng nakaitim ang nakatayo sa may hagdanan. I can't see her face clearly
kasi yung ulo niya panay ang lingu-lingo. Non-stop. Parang machine yung ulo niya.

Tapos sumigaw si Guide bigla, "Sino ka?!" kaya napatingin ako sakaniya agad.

"Hoy! Why do you have to shout?"

"Van, let's get out of here!"

Di ko na siya sinagot at nilingon ko ulit yung babae pero wala na siya sa


kinatatayuan niya. I ran towards the stairs. "Look what you've done Guide, tinakot
mo yung ghost!"

"What? Ako pa talaga ang nagtakot sa kanya?!"

Nagpalitan kami nga masasamang tingin. We spent more minutes there pero wala nang
nangyari kaya lumabas na kami at umuwi.

*Flashback Ends*

Binigyan ko ng boring look si Blink. Kung makatawa kasi eh wagas.

"Seriously Spring? Hahaha. Ang sabihin mo, sayo natakot yung multo. Napaka
desperada mo daw kasi." comment ni Blink.

"Atsaka feeling daw nung babae na fan ka at desperadang humihingi ng autograph.


Haha!" Guide added.

"Tse! Di kaya. Nagtago lang siya kasi nahihiya siya, ang ganda ko daw kasi."

"Ewan ko sayo, baliw ka. . . . Oops, may tumatawag, excuse me guys." Tumayo si
Blink to take the call.

Guide and I just focus on our coffee. Afterwards, Blink came back and excused
herself to go. Boyfriend alert. -_- We both gave Blink a goodbye kiss as she went
off.

"So let's go back to that guy. What was his name again?"

I rolled my eyes at him. "Wrench."

"Yeah, Spring. You can't make somebody to like you back, you can only stalk them
and hope for the best." sabi niya at lumingo-lingo.

"He. . . He has someone else. But literally they're not together."

"Now, I see the reason why." He took a sip and continued. "Challenge na para sayo
to Van. Your ego can't take rejection, you'll be sorely hurt over and over again
because you will be rejected at the same point kung ipapatuloy mo pa."

Nanatiling tahimik ako. This alien feeling, yung ego ko lang. Damn. I think I
really have to move on with it, the only to way to forget it is not to think of it.
Ganun lang naman kasimple diba? And as what Guide said, act normal. If I can't make
him like me, okay na yung nandyan siya para sakin as a friend.

I took a deep breathe, "Thank you Guide." I hugged him.

"It's okay Van. I'm glad I'm here to help you." he gave me his proud smile. "And
thanks for the kiss. Hahaha."

"Hahaha. Baliw." Di lang kanina yung first time na kiniss ko siya. Dati nung high
school kami, pag may naghahabol sakin or sakaniya, nag p'pretend kaming magsyota.
And we have to kiss to prove it to them. Atsaka nung kids kami, nagk'kiss din kami
niyan.

"Van, you have to talk to him."

Nag nod lang ako kay Guide. Talk to him? Am I ready for that? Yeah, I think I am.
Oh, no. I'm not quite sure about that.

*A/N: Malapit naaaaaa! Konting tiis na lang mga kababayan, ang Big Revelation ay
magaganap ilang chapters na lang. Nyahahaha. Thank you for reading! ^^
- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 33: Inebriate *
####################################

RIP Paul Walker. :(

Dahil first day ng BUWAN ko ngayon, mag u-update ako. :) Please sana mag comment
din kayo sa prev chap kahit naka UD na ako. Thank you po! ~ Enjoy this Chap! VOTE
and COMMENT po ^^

Spring's POV

If he don't want it before, he wouldn't still want it now.

_____________________________________________________________

Kanina pa ako na d'distract sa parents ko na kanina pa nag P'PDA dito sa harapan


ko, sa sarili kong office. Ewan ko ba, sa dami-daming lugar na pwede nilang
puntahan, dito pa.

"Oh sweetie, don't stare at us like that. Kulang na lang parang hilingin mong
maglaho na lang kami bigla dito. Hahaha."

Napa frown ako lalo. Ewan ko ba dito sa mommy ko. Parang iniinis niya ako. Sinabi
kasi kahapon ni Guide yung pinag usapan namin nung sabado lang. Though di niya
pinangalanan, tinatawag lang nila na SOMEONE. "Mom, malapit na yung flight niyo
pabalik sa SoCal, why won't you guys make sulit your time being here diba? Kesa
naman sa andito lang kayo sa office ko."

Nung thursday lang yung wedding ni Guide which is kahapon, and now uuwi na yung
parents ko pabalik sa america. "No thanks pal, magpapakasawa na lang kami ditong
tingnan kang nagtatrabaho." sabi ni Daddy.

Di na lang ako nagsalita at nagtrabaho na lang ako. Until sumapit na ang 4 pm.
Aalis na yung parents ko para pumunta sa airport.
"Honey, mauna ka na sa baba, pwede? I'll just give some words to Spring before
leaving." sabi ni mommy kay daddy.

"Sure." Lumapit sakin si daddy. "Bye pal. Be good huh? I love you baby." He kissed
me at the top of my head. "And say hello to Wrench for me."

Di ako nakasagot agad, hanggang sa lumabas na si daddy, tiningnan ko agad si mommy.


"Who's Wrench?"

What? Di ba sinabi ni Daddy sakaniya si Wrench? "Uh, you don't know him? Di siya na
mention ni daddy sayo?"

"No, wala namang nabanggit ang daddy mo sakin about kung sino si Wrench."

Now, that sounds weird. Everything kasi tungkol sakin sinasabi ni daddy kay mommy.
And everything kung sinu-sino yung mga kaibigan ko na kilala ni daddy, sinasabi
niya kay mommy. Basta everything that concerns about me, inu'updated ni daddy kay
mommy. "Ah. Nothing, just a friend. So, what do you want to say?" I smiled by the
switching of topic.

"Oh, it's just." Lumapit sakin si mommy at nag pout. "Di ka pa ba talaga
magpapakasal? Di mo pa ako bibigyan ng apo?"

Napaatras ako konti, "Mom! Ano ba naman? Wala pa nga akong boyfriend, kasal agad?"

"Sigurado ka ba talagang wala kang boyfriend ngayon?" Binigyan ako ni mommy ng


suspetsyang tingin.

"Mommy talaga. Well, sa ngayon wala pero sa future, siguradong meron kaya ang
mabuti pa, maghintay na lang po kayo, ah?"

Nagpout siya ulit at nag crossed arm. "Fine." Ewan ko ba sa mommy ko, parang bata
minsan. Pero pag nagalit naman, sobrang terror. Malalaman ko lang pag sobrang galit
na siya pag tinawag niya na ako sa full name ko.

"Sige na nga, oh, alis na kami ah. Stay safe sweetie, please wag kang magpakapagod,
I'll call you as soon as we landed. Alright?"

I nod, "Yes mom. I love you."


"I love you too darling." She planted kisses all over my face. Which made me
giggle.

She started to walk herself out of my office. I smile, di nga mapagkakailang mommy
ko siya. She's just 49 years old, pero ang ganda pa rin ng katawan ng mommy ko.
Parang ako lang. ^^

Tinapos ko na lang yung trabaho ko. When I noticed na it's 6 pm already, tinigil ko
na yung ginagawa ko. I stood up at kumuha ng wine. I poured it to my glass kaya
napansin ko yung Oui ring. Never ko tong tinanggal since nung binalik sakin to ni
Wrench.

Wrench.

I close my eyes as I thought of him. Ilang days na din akong walang contact
sakaniya. Kamusta na kaya yun? Ayokong itext siya, sabi ko kasi kakalimutan ko na
yung feelings ko sakaniya but I think I still didn't.

I miss him.

Siguro kaya di siya nagpaparamdam sakin kasi binibigyan niya ako ng space.

It's very weird kasi lahat ng mga taong gusto ko, di ako tumitigil hangga't di siya
nagiging akin. But to Wrench, I can't seem to make a move. I don't have the
strength anymore. Di tulad dati, nakukuha ko agad yung gusto ko.

* Flashback *

The first time I saw Gregg Sulkin, I knew already that I want him to be mine.

Our eyes locked with each other kaya nilapitan ko siya. "Hey."

"Hey." sabi niya at humawak sa waist ko.

"You look a lot like my next boyfriend." I bit my lip.

He smirked, "Scratch that next and change it to now, what do you think?"
"Yeah, sure." I smiled and lean towards him, he meet me with a kiss and from then
on, naging kami na.

* Flashback Ends *

Napapailing na lang ako pag naalala ko yung nakaraan. I was such a wildcat that
time.

Ba't ganun? Di niya ba pwedeng iwan yung someone niya para sakin?

Nasampal ko yung sarili ko. What I was thinking?! "Argh!" pinukpok ko thrice yung
ulo ko sa desk ko.

Maybe he really don't like me that much, ni hindi niya nga gustong magpahawak sakin
eh. Naalala ko na naman yung nangyari nung magkasama kami, most of the time, siya
lang yung kasama ko. His voice, his laugh, his smile, the way he pull my hair, I
can't forget all of those. Kung sinasabi ni Blink at Juianni na mahal ko na siya,
I'm afraid they're right.

Siguro nga. . . . Siguro mahal ko na siya. Damn it.

I don't know why pero biglang pumasok ako sa mini-bedroom ko na nandito lang sa
office ko. I grab my prada black shoes, a leather pants and a white lacy-top from
my closet. Kinuha ko din yung channel clutch ko. I put some make-up and I fixed my
hair in a bun. I can do it properly on my own.

I left my office quickly at around quarter to 7. There's only one place I want to
go this time. Kailangan kong pumunta sa isang maingay at madilim na lugar. In a
bar.

When I got there, walang emosyong pumasok at umupo ako.

"What would you like to drink ma'am?"

Di ko siya tiningnan pero nagsalita ako, "Pa-order ng pag-ibig, yung pang


matagalan."

Narinig ko siyang tumawa ng mahina. "May problema ka po ba ma'am? Ah. . . Malamang


kasi andito ka, gusto niyo bang magpakalasing? Nako ma'am. Di po solusyon yan."
Tiningnan ko siya, "Sa tingin mo, bakit alak ang sagot sa mga taong nasasaktan?"

"Ah, bakit po?"

"Simple lang, dahil sanay tayong Alcohol ang gamot pag tayo ay nasusugatan." Sabi
ko at ngumiti ng malungkot.

"May point po kayo ma'am. Pero mas naniniwala po kasi akong walang ibang
nakakagamot ng pagkabigo niyo, kundi yung tao lang na nagpasakit sayo."

Huminga ako ng malalim. "Di ko siya kailangan ngayon. Iniisip ko lang siya,
nasasaktan na ako."

"Hindi mo siya kailangan ngayon pero kailangan mo siya habambuhay." Napatahimik


ako, tiningnan yung bartender. Nginitian niya ako, "Bibigyan ko po kayo ng drinks,
pero yung tama lang. Okay lang po ba?"

Tumango na lang ako sakaniya. When he came back, nilapag niya sa harapan ko yung
drinks. "Thank you." Sabi ko pagkatapos nagsimula na akong uminom. I don't know
ilang bilang ng glass yung sinunggaban ko, I just want to be drunk. Spree the hell
out of me.

Wrench's POV

"Fuck it! It's 10 p.m. already pero nasa bar parin siya. What the hell she was
thinking?!" I grab my phone and wallet. "Trev, we have to go to that bar."

"Yes sir."

Bumaba na kami ng driver ko. I have to go there quickly, baka may mangyari pa
sakaniya. Thank God suot-suot niya parin yung Díor ring, may tracker yun. But
anyway kahit di naman niya suot yun, mahahanap ko pa rin siya through phone. It's
my job to protect her, to know wherever she is.

"We're here, Sir."

I climbed out of the car and went inside. I saw her sitting in the counter,
drinking nonstop.

I grab the glass from her. "Hey! Get mey back my dwrink!"
"You're drunk!" bulyaw ko sakaniya.

Napatigil siya at tiningnan ako, from head to toe, then she smiled drunkly, "And
you're hot."

Ugh, napahawak ako sa buhok ko. "Come on, we need to go, I'll take you home."

"Tekaaaa. Wag ka ngang KJ. Upow ka na lang, shige, diyan ka lang, taposh tingnan mo
na lang akong ma lashing. Ha?" She caressed my cheek. I sighed, and do as what she
told me.

After a minute, pinigilan ko na siya. "Okay you're done. Stop that, you must go
home now."

Hinarap niya lang ako, tapos ngumiti na naman siya tapos biglang nagseryuso yung
mukha niya. "I like you."

"I like you too cause you're a friend."

"Ugggh, scratch that 'friend' word." sabi niya at hinawakan yung dibdib ko. "Di
naman shila magugulat kung maging tayo diba? . . . Oh shit, why would they care?
Wala KA ngang pakialam na gusto kita, sila pa kaya? Wala ka namang pakialam diba?
Sabihin mo. Wala diba?!" Her hands fisted on my chest, banging lightly. "I just
want someone to want me for once, I'm sick of feeling so alone. Why won't you?!"

I cupped her face as her tears starts to fall down, I wipe them gently. "Stop
crying."

"That's all you want me to do, stop. Stop drinking, stop crying, and stop. . . my
feelings for you. Yan lang ang alam mong gawin sakin. I want you to think about me,
to care about me."

Niyakap ko siya bigla. "Trust me, there isn't a time when I didn't! But Spring, you
can't be my world. Marami akong kailangan pang gawin, I have responsbilities, but
I'm sorry, I don't want you to be one of them."

She look up at me, those weary eyes. "Hindi ko naman hinihingi na ako ang maging
mundo mo, gusto ko lang maging parte ng mundo mo. Yung tipong di ka mabubuo kung
wala ako." Napatahimik ako kaya nag continue siya, "I know all about your world
Wrench, even . . . even if I'm not part of it." She rest her face in my neck,
nararamdaman ko pa yung luha niya. Damn this. I close my eyes, naririnig ko pa yung
bawat pag sob niya.
It kills me to see her like this. But I have to do this, to reject her. It's the
best for both of us.

Nang di ko na siya marinig na humikbi, tiningnan ko yung mukha niya, and noticed
she fell asleep, in my arms.

"Sir, kanina pa po siya andito. Di po naman masyadong malakas yung kinuha kong
drink sakaniya."

Napatingin ako sa bartender at tinanguan siya. "Salamat, madali lang kasi siyang
malasing."

"Oo nga po eh."

Kumuha ako ng pera sa wallet ko, "Here, nandyan na rin yung tip mo."

"Nako, salamat po. Ingat po kayo. . . . Ah, sir."

"Yes?"

"Ikaw lang po ang makakagamot sakaniya, kaya wag niyo po siyang iwan."

Tumango ako. "Sige."

Tinawagan ko si Trev at tinulongan niya akong makalabas kami sa bar.

In the car, I held her in my arms. She sleeps so quietly. "I'm sorry." I kissed her
temple and hug her tightly.

Nang makarating kami sa bahay niya, inihiga ko siya agad sa kama. I removed her
clothes, leaving just her undergarments.

I sit at the edge of her bed. I can look at her sleeping all night if I could.
After a while, nag moan siya.

I was surprised nang tinanggal niya yung bra niya. But she's still asleep. Tapos
hinagis niya bigla, unfortunately sa mukha ko tumama. Nag sigh na lang ako at
nilagay yun sa sahig. Nabigla na lang ako nang may lumapag na naman sa sahig, a
panty.
I look at her and now she's all naked. Before I could do anything horrible, tumayo
na ako para umalis. But I bend down first at her and kissed her deeply.

I turned on my heel and went out of her room. And probably out of her life.

*A/N: Okay, sweat falling here, sweat falling there. Nyahahaha. Sana nagustohan
niyo. Thank you for reading!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 34: Terminus *
####################################

Sa mga di pa nakaka LIKE ng Midnight Rapist FanPage sa FB, like niyo na. :) Thank
you! Sana dumami pa mga comments every chap. Thank you guys! ^^ Sa mga gusto mag pa
dedicate, sa MB ko lang kayo magsabi. Please ah? Salamat po ng marami! ~

Enjoy this Chap. COMMENT and VOTE please! ^^

Spring's POV

My midnight pleasure will now come to an end.

____________________________________________________________

Nagising ako bigla nang may narinig akong may kumalabog. "Ow." Napahawak ako sa ulo
ko. Ang sakit kasi eh. Feeling ko napalitan ng malaking bato yung utak ko.

Nang medyo okay na ako, napatingin ako sa paligid. I'm in my room. Teka, how did I
get here? The last thing I remember, nasa bar ako. And my clothes! Damn.

Tumayo ako at kinuha yung robe ko. Mamaya ko na lang iisipin yung nangyari kagabi
kasi lumalala yung sakit ng ulo ko. I went downstairs.
*Goooooong!*

Napahawak ako sa magkabilang tenga ko. "Ano ba yun?!" Agad na tumakbo ako papunta
sa labas, sa may pool area.

Napahinto ako bigla ng makita ko kung sinong nasa labas."At ano namang ginagawa
niyo ditong dalawa? Ha?" sabi ko habang naglakad papunta sakanila Blink at Juianni.

Pareho silang nakasuot ng pang karate outfit. "Hi Spring! Maganda bang gising mo?"

Napafrown ako. "Panong magiging maganda? Eh dinisturbo niyo yung tulog ko!"
Nagpeace sign lang silang dalawa. "Ano bang meron at nakaganyan kayo? At ito, ano
'to? Ba't may gong dito?"

"Ah. Wala, naisipan lang namin. Ang cool diba?" - Blink

"At dito pa talaga sa bahay ko? Wow, galing niyo. Kayo na." sabi ko sarcastically.

Ngumiti lang silang dalawa, pagkatapos pumasok na kami sa bahay ko. "Oh, diyan muna
kayo. I'll just take a bath first."

"Sure thing. Wag lang sanang umabot ng kalahating oras yan ah." - Juianni

"Tse, di kaya ako ganyan."

Tumawa lang silang dalawa. Tapos umakyat na ako sa kwarto ko para maligo. As the
water falling down in my head, inisip ko kung anong nangyari kagabi. Pero naalala
ko lang eh yung usapan namin nung bartender. Hayy ewan.

Pagkababa ko, nakita ko si Jessah at Farrah, yung mga katulong ko. "Goodmorning
ma'am." Bati nila sakin.

"Ma'am gusto niyo bang ipagtimpla ko kayo ng kape?" - Jessah

"Ah yes. Please."

Umupo na ako sa breakfast counter. Di napansin ni Blink at Juianni na nakababa na


ako kasi panay yung pagp'picture nila. "Ehem."

Agad naman na napalingon sila sakin. "Ay, andyan ka na pala. Hehe" - Juianni

Umupo na din sila tapos nagkwentohan lang kami.


I rest my head in Blink's shoulder. "Kagabi, I went in a bar."

"Ano? Di mo man lang kami inimbita?" - Blink

"Oo nga, ikaw ha, nagiging selfish ka na." - Juianni

I gave them a sorry smile. "Di ko nga din alam kung bakit bigla na lang akong
pumunta dun." Jessah placed my coffe in the counter. "Thank you." Nag nod lang siya
tapos umalis na.

"Ano ba kasing problema mo?" they both asked me tapos inexplain ko naman yung mga
naisip ko kahapon.

"Oh my God, Spring. Finally!" - Blink

"Wait, eh diba di niya tinanggap yung sinabihan mo siya ng I Like You? Pano pa kaya
kung I Love You?!" - Juianni

I put my hands on my face. "Kaya nga eh. Nakakainis! Di ko na talaga alam."

"I don't get him. May pinagsamahan naman kayo ah? Why he wouldn't like you? You're
very close to perfect." - Juianni

"I don't know Yan. I really don't."

"What did you do on that bar? Gosh, don't tell me nagpakalasing ka?!" - Blink

I silently nod and I heard them sigh in despair. "Di ko nga maalala kung pano ako
nakauwi."

"What? You should've call us." - Blink

I bit my lip. "I just want to be alone at that time."

"Hay nako Spring, isa lang ang solusyon para maalala mo yan, ito." sinampal ako ni
Juianni, di naman malakas.

Nagpout ako at umiling. "Di eh. Ulit pa." Si Blink naman yung sumampal sakin.
Pumikit ako at pilit na inalala kung anong nangyari kagabi. Nagmulat ako, wala pa
rin eh. Umiling ulit ako.
"Hay nako. Palagyan kaya natin ng 64378942 GB memory yang utak mo?"

Inirapan ko si Blink. Tumayo ako, humarap ako sa fridge tapos pinukpok ko yung ulo
ko dun.

"Hoyoyoy!" agad na pinigilan nila. "Gosh girl, ano--" tinaas ko yung right hand ko,
instructing her to stop talking tapos pumikit ulit ako.

"Hey! Get mey back my dwrink!"

"You're drunk!"

"And you're hot."

Napahawak agad ako sa ulo. Tapos pumikit ako ulit.

"I like you."

"I like you too cause you're a friend."

O _ O Damn it! "Wrench!"

"Huh? Asan?" sabay na lumingon-lingon si Blink at Juianni sa paligid kaya binatukan


ko sila.

"Gaga! Wala siya dito. Kagabi, kagabi nandun siya." Sinabi ko sakanila yung naalala
ko.

"What? Baka siya yung naghatid sayo? You should call him." - Juianni

"What?! No way! Nakakahiya kaya." Napa frown ako nang tinawanan nila akong dalawa.
"Seriously girl? At kailan ka pa natutong mahiya?" - Juianni

"Hay pag-ibig nga naman, nakakapagbago ng tao." - Blink

Tiningnan ko na lang sila ng masama. Palibhasa yung mga lovelife nila, steady lang.
Psht.

"Nako Spring, when you're ready, kausapin mo si Wrench. You guys need to talk."
Tinanguan ko lang si Blink. "Anyway, malapit na nga pala birthday mo. Next, next,
next saturday na. Soooo, where's the venue? ^^"

O _ O GOSH. Nakalimutan ko yata about diyan. Dati kasi 1 month ahead pa,
nagpa'plano na ako kung asan ako mag ce-celebrate. Ugh, how could I even think of
that? Andami ko pang problema sa buhay ko ngayon, no wonder I forgot about my day.
"Sa susunod ko na lang yan iisipin."

Tinaasan nila ako ng kilay tapos nag shrug lang sila. We spent the whole morning
together. Nang after lunch, nasa home office ko lang ako. Nagtatrabaho.

Right now, ayoko munang isipin si Wrench. And being busy with my work is the
easiest way. What's new? I sleep thinking about my business and woke up still
thinking about my business.

The day goes so fast and I'm all prepared to sleep nang biglang nag off lahat ng
lights. Sobrang dilim ng kwarto ko, I can't see anything. Di naman na ako nabigla.
I close my eyes, "Okay Sphere, put it to me now." sabi ko na natatawa.

Suddenly, na feel kong nag move yung mattress. Obvious na may pumatong sa kama. I
felt him put the eyemask in my head. "Hey." He said and gave me a quick kiss.

"Hi. Long time no see-- ay, feel pala."

Napatawa siya ng mahina. But I can feel the sadness on it.

"Hey, what's wrong? May problema ba?"

"No, angel. I just miss you."

I smile by the endearment. Every words he said, there's always the powerful magnet
na nagpapa pull sakin patungo sakaniya.
We started to talk about what our day has been. But I didn't mentioned Wrench to
him. Nadala na ako nung nakaraan. -_-

He held me in his arms as we talk, and I pressed my face in his neck. Wait, bakit
parang familiar yung ganitong gesture ko? Did I do this to him before?

He caressed my cheek. "Hey, something wrong?"

"Nah, it's just. . ." Inamoy ko yung neck niya. "You smell divine." I said and
clasp my fingers in his wrist. May nahawakan akong watch. "Do you like watches?" If
he do, pareho sila ng dad ko. Adik yun eh.

"Yes, I do. And this is a Patek Philippe. It's their latest."

What? Patek Philippe?! "Woah. You must be that rich to afford one." I said in
amusement.

"Indeed." I can feel the arrogance when he said it. Sa bagay, kung meron kang
ganyan, mapapa proud ka sa sarili mo. "You know, sobrang tahimik dito. Would you
mind if I play something on my phone?"

"Oh. No, I won't mind. Please do. I want something sorrounds the room din kasi." I
smile and he kissed me.

The music starts playing. The singer has a very smooth voice, his tone is very
relaxing. "Anong song yan?"

"It's a song by Jireh Lim, Share Your World."

My feet's flipping, joining the song's rhythm. "Uhm, Sphere?"

"Yes?" Ayan na naman yung palaging ginagawa niya, iniikot-ikot niya yung buhok ko.
Kung si Sphere pinaglalaruan yung buhok ko, si Wrench naman hinihila-- Wait, bakit
ba palaging pumapasok yung pangalan niya?! Sinampal ko yung sarili ko. Enough
Spring!

"Hey! Why did you do that to yourself?" Hinawakan niya yung pisngi ko.

Nako, baka isipin niyang baliw ako. "Uh. . . Kasi may ano. . . . Yang lamok. Oo,
tama, may lamok kasi."

"Ah. Fine. Ano nga pala yung sasabihin mo?"


I bit my lip. "Uhm, I just want to ask kung may tattoo ka sa likod. Meron ba?"

Di siya sumagot agad. I knew it! -_- Baka isipin niya na namang nag p'pry ak--

"Yes, I do. How did you know it? Nakita mo na ba ako?"

"No, it's just a glimpse. Tsaka likod mo lang yung nakita ko. Swear, I didn't saw
your face." Nag promise sign ako.

Hinawakan niya yung buhok ko, then he kissed me sa may forehead. "It's alright.
Now, do you want to work out?" I giggle by his tone, hinahaplos niya din kasi yung
thigh ko. Okay, malandi na kung malandi basta nakaka adik 'tong ganitong feeling.
^^

He sit up and removed his shirt. I held on his biceps as he bend down towards me.
Crashing his weigh against mine, I chuckled when he started kissing me.

Nag respond ako. I run my hands to his very rich thick hair. As always, Sphere's
kisses can make me shiver without warning.

I wonder kung ganito humalik si Wrench. I wonder how his mouth works. I wonder
everything about how would it feel to be touched by him-- Wait, this is wrong. I
know I love Wrench tapos ito ako ngayon nakikipaghalikan sa ibang lalake.

I pushed Sphere back and catch my breathe. "Why? What's wrong?" sabi niya.

"This, you and me. All of these. These is all so wrong!"

Tumahimik siya. After some seconds, he cupped my face. "Gusto mo na bang tapusin
to?" Napatahimik ako. "Tell me."

"I . . . Yes. I don't want to use you anymore. Na g'guilty lang ako. Sphere. . . I
love someone else but he don't do the same. . . Every time you touch me, it made me
think of him. I'm sorry."

"Ssshh. Don't be. We used each other. We both want this and diba I told you before,
kung ayaw mo na, sabihin mo lang."

"Pero. . . ."

"Our situation, this isn't permanent. We knew it from the very start diba? It has
limitation. Someday, it will end, and that someday is today."
Niyakap ko siya. "Thank you Sphere. Kung ipagpapatuloy pa natin to, mas masasaktan
lang ako. Kasi alam kong mali yung ginagawa ko, gumagamit ako ng ibang tao dahil
lang di ako kayang mahalin ng isang tao."

"Yung taong mahal mo, napaka duwag niya."

"I know. But why do you say so?"

"Nothing. Wild guess." He kissed me. "So, this is a goodbye then."

My heart skip a beat. He came easily into my life, and he came out the same. He
gave me a tight embrace and whispered, "Sorry."

Magsasalita na sana ako nang bumitaw na siya. I heard a thud then the french door
closed. Inalis ko yung eye mask, and ran outside the terrace. Nilibot ko yung
paningin ko sa labas, but there's no sign of someone.

I sighed and went back inside. I sit in my bed and rest my back at the headboard, I
pull up my legs and hug them.

We're done. We're done with each other. Dumating na yung time na kailangan nang
itigil namin to. Dumating siya ng di ko nakita yung mukha niya, umalis din siya ng
di ko pa rin kita yung mukha niya.

Oh, God. Sphere made my nights really enjoyable. Wala na nga si Wrench, wala pa si
Sphere. But no, they're not the same person. And I can't spend my time with two
different people, even in a divergent time.

I collect myself and breathe out. No, no regrets. I made a right decision. I know I
did. Spring, don't cry because it's over, smile because it happened.

*A/N: Goodbye Sphere! *wiping tears* BTW, thank you for reading! :))))

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 35: Evince *
####################################

Happy 700K reads sa MIDPIST! ~ Emsohappy. Kaya may UD na. Hahaha. Don't forget to
VOTE and COMMENT! :) Thank you din pala sa mga nag advance greet ng Happy Birthday
sakin. Hihi. Mwa mwa mwa! LadyPALEovesyou all guys! :*

PS. Please watch the Miracle In December now on Youtube, out na po kasi. ^^ Gomawo!
#EXOisLOVE

Spring's POV

My midnight man will be revealed, hopefully.

___________________________________________________________

Nagising na lang ako bigla dahil may kanina pa nag do-door bell sa labas. I sit up
at tumingin sa clock ko, it's saying na 6:54 a.m. na ngayon.

Today is thursday, 2 days before my birthday. Oo, november na ngayon. The days went
so fast since that night when Sphere left. I can't say I became miserable when he
did, it's just there isn't a day that goes by where I didn't think of him. Since
that night he went away, he never ever came back.

Isa pa tong si Wrench. There's an event where we are both invited. Ang nakakainis
lang, I went there alone tapos siya may ka'date. Pinansin niya naman ako, ang sabi
niya lang "Good evening Spring." pagkatapos umalis na siya. Yun lang. Ansaklap
diba?

May confrontation din naman na nangyari samin. It just happened last week. Nagkita
kami sa isang restaurant, may ka'lunch meeting kasi ako nun.

* Flashback *

I was about to hop in my car, nang may nagsalita, "Spring, let's talk."

That voice. I know exactly who owns that: the man I love.
I turned on my heel and smiled at him. Feeling sophiscated ako para di niya
mahalatang napaka mess up na ng utak ko simula nung ni'reject niya ako. "Yes? Oh,
hey."

"I want for us to talk--"

I cut him short. "Busy ako. I have a lot of meetings this afternoon."

"And so am I but I can't go through all that without talking to you first."

Nagsalubong yung kilay ko. "Wow Wrench, andami nang araw na dumaan tapos ngayon mo
lang naisipan na mag usap tayo ulit? Ano, ngayon lang gumana yang utak mo para
marealize na kailangan natin mag usap? Wrench, I waited for you to show up and yet
you didn't. Nung nagkita naman tayo, I waited for you to ask me for a talk and
still you didn't." sabi ko at dinuro-duro yung chest niya. I didn't meet his gaze
cause I feel like I was about to cry.

"I'm sorry I didn't made a move with that expectation. . . Look, ugh." Biglang
hinawakan niya yung wrist ko tapos binuksan niya yung door sa backseat ng car ko.
He ordered me to go get inside and yes I did. He closed the door and sit next to
me.

"What now?" nag crossed arm ako.

"I can't take it kung habambuhay tayong ganito."

"You chose it Wrench. You chose this way."

"It's just . . . Binigla mo 'ko. One day, you hate me then the next day you're
being good and the next day gusto mo na ako. I don't know how to handle that."

"You don't have to do anything, I just want you to accept it, but you didn't. You
just want me to forget, forget you."

"I'm sorry."

"You must be!" Medyo na shock din ako sa pag burst out ko. I calm myself as he went
silent, "Kung ikaw mismo ang gagawa ng paraan para iwasan kita, don't worry, kaya
kong ibalik ang panahon na hindi kita kilala."

"I don't--"

"You're still my Knave Wrench. . . Now go. Get out in this damn car."
Alam kong napahawak siya sa buhok niya. Then he said, "I miss you."

Napatingin agad ako sa labas ng window sa gilid ko. Then I heard the door closed.
Nakahinga na ako ng maluwag nang di ko na siya makita sa kinauupuan niya kanina.
Then I can feel the tears falling from my eyes.

And again, I am hurt.

* Flashback Ends *

Pagkatapos mag flashback lahat ng nangyari, tumayo na ako agad sa kama ko. I went
downstairs and headed for the door. When I opened it, I saw Mrs. Lee's beautiful
face smiling at me. "Good morning Spring."

I smiled back. "Good morning din Mrs. Lee. Uhm, would you like to come in?"

"Oh no, no. Okay lang, di naman ako magtatagal. I just want to invite you mamayang
gabi, kasi birthday ng anak kong si Kip, kung di ka naman busy, maybe you can come
over."

Mrs. Lee lives nearby. Actually katabi lang ng bahay ko, but since malaki yung mga
lot sa subdivision namin, medyo malayo-layo yung pagitan ng mga bahay.

"Oh yes. I will Mrs. Lee, di naman ako busy mamayang gabi. What time po ba?"

"It will starts at 5 pm but you can go there kahit late na. I would really
appreciate it if I'll see you there."

I smiled lively. "Sure. Thanks po sa invitation."

Napatingin siya sa suot ko. "Looks like you just got out of bed, oh dear, I'm so
sorry I disturbed you."

"Ay nako, okay lang po. Buti nga nagising ako, baka ma late ako sa office."

"Oh sige, una na ako ah? Thank you Spring." Nag bow siya sakin.

"Oh, sige po. Pakisabi na lang po kay Kip na happy birthday."


"I will." she waved goodbye, and sinarado ko na yung pinto.

I'm lucky to have great neighbors in my place. They're so nice and very thoughtful.
Lalo na si Mrs. Lee, she loves to cook kaya pinapadalhan niya ako ng foods minsan.
And swear, it taste like heaven.

After my date with the shower, I prepared my own food. Di kasi talaga ako
nakakaalis ng bahay nang di nag b-breakfast.

My morning in the office was hectic. May quorum kami with the board, discussing
about some international trading.

"President, would you like me to go grab your lunch? It's 12 noon already at di pa
po kayo kumakain."

Napatingin ako sa clock and noticed the time. "No Dehy, may bibilhin akong gift sa
labas dun na lang din ako kakain."

"As you wish, ma'am." She excused herself para umalis sa office.

All my life, di ako nag de-depend sa ibang tao. I like doing things, alone. I want
to live in the house alone, drive my own car just myself and anything. I used to be
alone and I like the feeling of it. I don't know why though.

I heard a knock and Davin's head sneak in, "Hey, can I have a sec, please?" He gave
me his good-boy smile.

"Get your ass to come in Davin." There's a silly laugh in my words. "Kailangan mo?"

"I just want to give you this folders." nilapag niya yung 3 folders.

"Thank you Director."

"You're welcome President."

Yun lang at umalis na siya. Kahit kailan di ko talaga ma fe-feel ang awkwardness
pag kasama si Davin. Sana ganun din kay Wrench.

Someday.

Sabi nga nila, lahat nawawala, lalo na yung feelings na binabaliwala. I'll just
have to wait for this pain to heal and accept what I deserve. Ganun naman dapat
diba? Tanggapin na lang lahat, ang katotohanan, ang realidad.

I breathe hard and prepared myself to leave.

6 pm nang makarating ako sa bahay ng mga Lee, mostly talaga kids yung andito.

"Spring! You came dear."

Napalingon ako kay Mrs. Lee, "Hello po." we exchange kisses.

"Wait, nasan na ba yun si Kip. . . . Oh there. Hey, son, come over here!" tinawag
ni Mrs. Lee yung anak niya, and Kip went to us running. "Here's tita Spring."

"Hi Kip! Happy birthday." I kissed his cheek.

"Thank you tita Spring!" he smiled widely.

"Are you being a good boy so far? Hmmm." kinarga ko siya.

"Opo! Itwanong mo pa kay Mommy."

Napatawa lang ako sa pagka proud niya. "Kung ganon, I guess you deserve this gift."
binigay ko sa kaniya yung gift ko.

"Wow! Thank yow po Twita Spwing!" he kissed me tapos hinug niya yung gift.

4 years old pa lang si Kip. So close kay Janus. Naalala ko nga dati nung gabi na
ipapanganak ni Mrs. Lee si Kip, wala yung daddy niya, I was about to get home nun
nang makita ko si Mrs. Lee sa daan, asking for help. Ayun I drove hanggang sa
hospital, safely. I'm glad na maayos yung pag labor. Almost 5 years na kasi ako sa
subdivision nato.

We went inside the house, andami kasing tao sa labas. I sit at the living room with
Kip, kwento siya ng kwento sakin ng kahit ano.

Binigyan ako ni Mrs. Lee ng pistachios ice cream, alam niya kasi na favorite ko
'to. "I'll just check them sa labas Spring ah?"

"Oh sure po."

"Kip, baby, samahan mo muna si tita Spring dito ah?"


"Opo mommy."

Tawa ako ng tawa sa kwento ni Kip. May chance siyang maging comedian ah,
infairness. Namiss ko tuloy si Janus and Feb.

I put the ice cream sa table at napansin ko yung magazine na Men's Health. Cover si
Davin.

Si Davin kasi sikat, sa arts, photography at modeling. Andaming talent ng tao na


yun eh. I can say he's really gifted. I pick it up.

"Twita, kita ko siya dati sa bahay mo."

Napatingin ako kay Kip bigla. "Who?"

"Siya." tinuro niya yung magazine. Si Davin? How?

"Are you sure? Uh. . . Teka, kailan yun?"

"Hmm. Dati, nung uwi kami dito galing baguio."

"Anong ginagawa niya sa bahay ko? Gabi na ba? What was he wearing?"

"Nakatayo siya sa labas ng bahay mo twita tapos tapos nilapitan ko siya, may hawak
siya, ano, uhm, maskara sa mata."

My heart skipped a beat. Shocked by his news. "A-ano sabi niya sayo?"

"Wala. Ngiti lang siya sakin tapos alis na siya agad."

Magtatanong pa sana ako nang biglang dumating si Mrs. Lee, "Are you guys okay?"

"Uhm, pumunta po ba kayo sa baguio?"

"Ah, yes last month. 1 am na nga kami nakauwi nun eh, the worst thing happened was
umalis si Kip nun, luckily nakita lang namin siya sa harap ng house mo."

1 am? My breathing went ragged. Shit. This can't be.


Umuwi ako sa bahay ng nakatingin sa kawalan. Still thinking about what Kip saw.

Napahinto ako sa may stairs nang biglang may tumawag sakin. It was my mom. Napaupo
na lang ako sa hagdan habang kinakamusta ako ni mommy. I told her I was fine, even
though I'm not.

When she hung up, tumayo ako para pumunta na ng kwarto. Gusto ko na lang itulog
lahat ng nangyari.

But my line of sight went to the painting posted in the wall that connects with the
stairs. Unti-unti kong nilapitan yung painting. It was a girl na may mask. Yung
color lang puro pink and purple.

It was made by him, by Davin. I was sitting beside him when he made this. He made
this for me nung kami pa. I close my eyes, trying to focus to remember about that
time. I sense na may importanteng bagay akong dapat maalala.

* Flashback *

It was a saturday night, katatapos lang ng dinner date namin ni Davin nang dinala
niya ako sa isang art studio.

"Wow, dito ka ba nagaaral mag paint dati?" sabi ko ng makapasok kami.

"Yep, I just want you to see where I spent the half of my life. Uhm, do you want to
paint?"

"Are you kidding? I would love to! . . Oh, wait. Pwede ba?"

"Of course, come."

Umupo ako tapos pinapili niya ako ng color. I chose pink.

"I can see you love pink."

I smiled at him. "Pink is my life."


His lips quirked. "Women who love pink are dangerous."

* Flashback Ends *

Napamulat ako bigla. Shit. That statement. That is what Sphere exactly told me
before nang malaman niya yung favorite color ko.

Shit. Just shit! I fisted my hands and close my eyes. I know there's more, all I
need to do is remember them.

* Flashback *

"Am I dangerous for you?"

"In a very way I like, baby." he smiled and kissed me.

Nagsimula na siyang mag paint, ako naman nakatitig pa sa kawalan. Wala kasi akong
maisip na i'paint. And suddenly may pumasok na idea sa isip ko, I will paint a cute
little piglet. ^^

We went silent dahil sobrang focus namin sa ginagawa namin.

Nang malapit na akong matapos, naramdaman kong tinitingnan ni Davin yung pinipaint
ko. "Ayyy! ~ Bakit mo tinitingnan?! Nakakainis ka." nag pout ako.

"Hahaha. Why? Ang cute nga eh."

"Nakakahiya eh!" tinapunan ko siya ng paint sa shirt niya.

"Oh, I told you, women like you are dangerous." natatawang sabi niya tapos hinubad
niya yung shirt niya sa harapan ko.

Ako naman nakanganga, isang strip off show ba naman ang ginawa?

He kissed my cheek, "Close your mouth baby." sabi niya at naglakad, pumasok siya sa
isang door, nang makalabas siya naka shirt na siya.
Nang makalapit siya sakin, tinaasan ko siya ng kilay, "Turn around."

He did the same, "Why?" but still he do what he's told.

Tinaas ko yung likod ng shirt niya, and kinonfirm ko yung nakita ko kanina ng
naglakad siya. "Why you didn't told me about your tattoo?"

"Uh? Cause you never ask?" Pinalo ko yung likod niya, di naman malakas. "Ow,
sadista ka talaga ah. Hahaha."

I frown and again he just kiss me.

* Flashback Ends *

Napahawak ako sa bibig ko. Oh, God. I think I just found out who was my midnight
rapist.

It's Davin Villacor.

*A/N: I'm hoping for more votes and comments! ~ Please po pagbigyan niyo na ako,
christmas gift na lang. :D Hello sa mga silent readers! Paramdam din kayo pag may
time. ^^ And anyway, I really appreciate yung mga readers na nag k'keep in touch
sakin sa FB. Continue lang guys, no one will ever ignored. Thank you for reading!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 36: Dubious *
####################################

Sorry medyo late ang update, kakatapos ko lang manuod ng The Croods for
234543543654 times, inlab na inlab ako sa boses ni Ryan Reynolds eh. :3 Wala. Share
lang ako. So, eto na ang update, VOTE and COMMENT pleaseee? ~ Thank you so much sa
simpeternal support guys. Please don't hate Davin. Hahaha. Your comments sa prev
chap made me so happy so thank you po talaga! :*
Spring's POV

The mystery will be put to an end.

_________________________________________________________

Tahimik na nakatingin sakin si Juianni pagkatapos ko ikwento sakaniya lahat ng


nangyari.

Andito ako ngayon sa bahay niya. Si Blink naman yung wala kasi busy.

"How can we sure about that? Kakausapin mo ba siya?"

"Yes, this is the right time for me to know the truth. After here, pupunta ako sa
bahay niya."

She rub the top of my hand. "Do you want me to go with you?"

"No, it's okay. Busy ka din noh."

Nagpout siya at nag rolleyes sakin. "Gusto ko makakita ng matinding scene eh."

"Oh shut up, di ko pa nga alam kung anong sasabihin ko."

"Nako, dapat mag practice ka na."

Hinila ko yung buhok niya. "Gaga, ano yun, scripted?"

"Hehe. Pwede namang ganun diba? Ay, wait. What if kung siya nga?"

"I really don't know, they don't have the same type of voice, Davin's kisses before
are too different from Sphere, their body, it's different din. Mas macho naman si
Sphere kesa kay Davin."

"Then what the hell he was doing in your place at 1 pm, holding an eye mask in his
hands?"

"That's what I have to know Juianni. It's time for the truth."

After talking to Juianni, I went immediately to Davin's house. I know where it


exactly, I've been here before.

I don't know kung anong mangyayari kung ma confirm kong siya nga si Sphere. Ngayon
pa lang parang gusto ko na siyang suntokin. How could he do that? Di ba siya na
g'guilty pag araw-araw kaming nagkikita sa office? Keeping this as a secret from
me?

And I hate myself for being so dumb! I didn't sense that it was maybe him. Though I
don't know if it's true yet, parang malakas yung kutob ko na siya. The signs, it
was the proof.

I do like Sphere and the things he did to make me happy, but now that I found out
maybe he's Davin, I don't know what to feel anymore. I feel betrayed, cheated,
fooled. And a schlock for myself, a total chump.

I parked infront of his modern meditteranian house, pressed the doorbell thrice and
after that a maid opened the gate for me. "Ma'am Spring?"

"Nyk." I knew her since that day when Davin and I got committed. Pumasok ako sa
loob, "San si Davin?"

"Nasa Merak Garva pa po siya, every friday po yung training niya sa Gym, ma'am. Ah,
bakit po?"

Wala siya? Hmm. Naglakad ako papunta sa loob ng bahay. Nagtatakang nakatingin sakin
yung mga maid ni Davin, si Nyk naman hinahabol ako but I didn't payed my attention
to them.

I have to go get inside that damn room, baka may makita akong evidence. When I step
inside his room, I can smell Davin's body fragrance. It never change.

"Ma'am, bawal po kayong pumasok dito."

Napalingon ako kay Nyk, kasama yung mga ibang katulong.

"Miss de La Garza, di po pinapayagan ni Sir Villacor na may pumasok sa kwarto niya.


Please lumabas na po kayo." sabi nung isa sa mga security ni Davin.

"No, I won't! Umalis na kayo, may hahanapin lang ako." I locked the door
immediately and rushed to see some information.

Ang bagay na kailangan kong mahanap, isang Eye mask.

But I think hindi lang isa ang meron siya dito, he have lots.

I started to go on search in his closet. It took me minutes to crash every drawer


and yet I found nothing. The next place I haunt was his comfort room, and still I
found nothing. Napasabunot na lang ako sa buhok ko. "Argh, where the hell was
that?"

Sa bedroom niya naman ako naghanap. Lahat ng drawer na nakita ko, binuksan ko na
pero wala akong makita. Napaupo na lang ako sa kama niya.

"Bakit wala?!" Sa pagkainis ko, I kicked my heel backward under the bed. At napa
aray ako nang parang matigas yung nasa baba ng kama.

I kneel and bend over to remove the thick sheet and the comforter. My brows waved
to the sight. May drawer din sa ilalim ng kama niya.

May sumabog na pag asa sa loob ng katawan ko. Maybe andito, sana. It took me
seconds to pull it, ang hirap kasi. And finally I opened it and was shocked to what
I saw.

"Oh, God. No." Napaupo ako sa sahig. Hawak-hawak ko yung eye mask na nakita ko.
This is the one na ginagamit ni Sphere sakin pag pumupunta siya sa bahay. I know it
is, kasi iniiwan niya yung eye mask sakin pag umaalis na siya.

I searched for more pero ito lang yung andito.

This is bullshit! Kung si Davin lang naman pala si Sphere, sana sinabi niya na lang
dati. He knows that I want him that time. This is my hatest part about people. Why
do they have to lie? Why do he have to lie? Sabi niya di ko pa siya nakita dati.

But there's still doubt inside me. How did he do that? His voice? His body?

Napasampal ako sa sarili ko. Maybe it's because of me, kasi napaka dense ko, kasi
ang tanga tanga ko.

I have to talk to Davin. I want to know the whole truth.


Tatayo na sana ako ng biglang bumukas yung pintuan. Davin's shocked and worried
eyes looking at me, he probably went here from the gym, his clothes says it.
"Spring, Jesus! What. . . What's wrong?" he walked towards me and suddenly stop.
His gaze locked with the thing on my hand.

"You're busted." I said coldly as the tears started to ruin my view of sight, my
eyes was now clouded with this emotional result.

"What are you talking about? Spring--" bago pa siya makalapit sakin, pinigilan ko
siya.

"Stop right there! Don't . . . Don't go near me. . Not again."

His face went serious. "You have to tell me." he said fiercely as walk towards me
and help me get up.

I didn't had time to resist or argue when my tears are falling nonstop. Pinaupo
niya ako sa kama. "Nyk, pakikuha ng tubig. Bumalik na kayo sa mga trabaho niyo."
sabi niya sa mga katulong niya. Umupo siya sa tabi ko, framing my face with his
hands. "Stop crying."

I sniffed inelegantly. "I . . . I want to know something from you. Davin, please
tell me the truth."

Before he could reply, pumasok si Nyk sa kwarto. "Ito na po Sir."

Davin guide me to took a drink, then Nyk made her way out holding the glass with
her.

"What? What do you want to know?"

I started to calm myself, this is it. Pero natatakot ako, I don't know what to do
pag nalaman ko yung totoo. The anxiety travels rushly through my veins, my heart
pumped rapidly and so as every pulse in my being. I let a deep breathe, "A-anong
ginagawa mo sa harap ng bahay ko last month?"

As expected, na shock siya. "H-how did you know that?"

"Someone told me, and don't you dare deny it!" tinaas ko yung hawak ko na eye mask.
"And this, bakit nasayo 'to? Ha? Davin tell me!"

Napatulala siya sakin. Tapos nag bow siya, it took a minute before he looked back
at me, "I . . Uh, napadaan lang ako sa bahay mo, I was thinking to check you out
pero baka natutulog ka na, so. . . . and then I saw that sa daan tapos kinuha ko
then umalis na. That's wha--"
* Pak! *

I slapped him before he could finish his explanation, his unconvincing explanation.
"I've known you for years now Davin, and I know merely if you're saying untrue
things to me."

Napahinga siya ng malalim. His jaw tightened. Nagkatitigan muna kami bago siya
magsalita, "Alright."

Davin's POV

Spring is one of the most important persons in my life. Mula college hanggang
ngayon, kasama ko siya.

Di ko nga alam kung bakit gustong-gusto niyang malaman kung bakit ako nandun at
bakit big deal na big deal sakaniya yung about sa eye mask, but I think it's her
right to know. I feel sorry for my bestfriend, nag promise ako sakaniya na di ko
sasabihin kung ano ang alam ko, but I have to.

"Spring, listen. Uh. Wrench and--"

"Wait. . . H-how did you know Wrench?" Shock na tanong niya.

"Ako muna pwede?"

She narrowed her eyes on me at tumahimik na lang. Tingnan mo'to, mukha na tuloy
shang zombie.

"Wrench and I . . . we we're bestfriends."

Napanganga siya sa sinabi ko kaya sinarado ko yung bibig niya. Binigyan ko siya ng
time para mag sink in sa utak niya yung sinabi ko, "H-how? . . Teka, bakit . .
bakit di ko alam? Atsaka pano kayo naging close?"

Ngitian ko siya. "Nung High school magka classmates kami, we became close and
lately naging bestfriends. Nung nag graduate ako, sa states ako pinag-aral ng
parents ko kaya we parted ways. Nung bumalik naman ako dito, siya na naman yung
umalis. Nagkasalisi kami." I shook my head slowly.

"Bakit di mo nakwento sakin yan?"

"Di ko naman alam nun na magkakilala kayo eh. Anyway, about that night nung pumunta
ako sa bahay mo--"

Lumuhod siya bigla sa kama at humawak sa shoulders ko. "Oh please tell me about
that!"

"Oo, teka lang nga muna. Umupo ka nga ng maayos. Para kang baliw na aso-- Aray!"
hinila ba naman yung buhok ko?!

"Kwento na kasi!"

"Oo na, ito na nga. . . Uh, mga midnight, pumunta si Wrench sa bahay mo. He wanted
to talk to you pero baka daw madisturbo ka niya kaya umalis na lang siya.
Unfortunately, nahulog niya yung wallet niya. He asked me to look for it since alam
niyang nasa isang event ako malapit sa bahay mo. So yun nga, I went there tapos
kinuha ko yung wallet na nasa may daan, nahulog niya yata pagsakay niya ng
sasakyan. And that eyemask, I just saw it sa di kalayuan ng wallet. Kinuha ko na
lang. Then a kid saw me, parang kilala ka niya kaya umexit na ako, baka isumbong
niya ako sayo and I supposed he actually did, am I right?"

Tumango siya. "That's Kip, son of my neighbor. . . Uh, nasabi ba ni Wrench sayo
kung bakit siya pumunta sa bahay ko?"

"He just want to talk to you, about the . . uhm, you know, you guys' issue."

Nanglaki yung mata niya bigla tapos napaatras siya sa pagkaupo, "You . . you know
about that? About what happened to us?"

The corner of my lips twitched, "Of course. Bestfriend here, remember?"

Spring's POV

Agad na kinuha ko yung pillow na nasa kama ni Davin at tinakip ko sa mukha ko.
"Aaaah! Nakakainis naman eh."

"Hahaha. Hey, what's that? Bakit mo tinatakpan yung face mo sakin?"

"Nakakahiya!" Damn. Ayoko kasi nang may ibang nakakaalam ko. Lalo na kay Davin,
aasarin lang ako nito eh.

"Nahihiya ka kasi nalaman kong may gusto ka kay Wrench?"

Binaba ko na yung pillow. "No, yung fact lang na nalaman mong may gusto akong
lalake na ni'reject ako."

He gave me a sorry smile. "Yes, na shock nga ako nung sinabi niya sakin na hanggang
friends lang ang tingin niya sayo, it's a first time for me to know na may mga
taong di nahulog sa spell mo, but still you can't please everybody. Atsaka mas
nakakahiya yung sumusugod ka na lang basta dito at nakita ko na lang na umiiyak ka
ng todo diyan sa sahig."

I laugh a little. "My mistake, masyado lang akong desperate nung nalaman kong may
ganito ka." Tinutukoy ko yung eyemask.

"Oh right, ano nga bang meron diyan sa eyemask na yan?"

Napatigil ako bigla. No, I can't tell him about Sphere-- Oh shit. I forgot
something to ask. "Diba sabi mo dati, Women who love Pink are dangerous? I remember
that nung nasa art studio tayo, and bakit nga pala girl na naka mask yung pinaint
mo nun?"

"Oh yeah, that statement? I got that from Wrench before, he used to be there, at
the studio when we we're young. Marunong din siya mag paint."

Na shock ako. Si Wrench? Kay Wrench niya nakuha yun? And he can paint? How the hell
I didn't know about that?

"And the girl in the painting, it remind me of Wrench dati. Palagi niya kasing
pinipaint yung mga babae na naka mask. So yun."

My heart's pounding nonstop. I'm too shocked about all these news, as if like a
lightning hit me. Their relationship, ngayon ko lang alam na mag bestfriends sila.
How come di nasabi ni Wrench na kilala niya si Davin? Eh kung alam niyang
nagtatrabaho siya sa company ko. Of course alam niya, they're bestfriends nga diba?
"Davin, diba may tattoo ka?" I asked shakingly. Trying to absorb all of these.
"Ah, yeah. Why?"

"Can I see it?"

Kumunot yung noo niya. "Uh, yeah sure." Tumalikod siya at pinakita sakin yung
tattoo niya.

Biglang bumilis yung paghinga ko habang minamasdan yung tattoo niya sa likod. This
is it. I know ito yung tattoo ni Sphere. Napatahimik ako. Why? Nalilito na ako.

I close my eyes at minulat yun nang may marealize ako.

Pareho ng tattoo si Sphere and Davin, I'm sure of that. But the weird thing is,
they ain't at the same spot. Davin's tattoo placed on the right part.

"Hey, may problema ba? Jesus, Spring. You look so pale!"

Tulala lang ako. "Davin . . . Tell me, san mo nakuha yang tattoo? That kind of
tattoo. . . Please tell me, I need to know."

He looks puzzled but he answered anyway, "Wrench designed this. Nagpatattoo kami
nung nagkita kami sa France dati. We have the same tattoo, but his was in the
opposite side . . .

Nasa left side yung tattoo ni Wrench."

*A/N: Thank you for reading! ~ VOTE and COMMENT po ah? Don't forget. Super abangan
niyo po ang next chap, which is ang Confrontation ni Midnight Rapist and Spring.
Hahaha.

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 37: Cognizance *
####################################

Warning: Magiging bakla si Wrench sa chap nato. Hahaha! ~ Joke lang. Uhm, so ito
na. Please don't forget to COMMENT and VOTE :))))
Malapit na talaga! ~ Ang alin? SECRET! Hahahaha. Guys, follo niyo ako sa Twitter:
@IadyPALE, thank you po! ^^

Spring's POV

Let's face without the eye mask on.

____________________________________________________________

Di ko alam kung anong oras na pero ang alam ko lang di ako natulog. It's still dark
inside and I supposed madaling araw pa ngayon.

I nip my right point fingernail, while my left arm wrapped my legs in my chest.
Yung luha ko di talaga tumitigil. Kahit anong pahid ko, may tumutulo pa rin.

The whole night, isa lang ang nasa utak ko. Si Wrench. That fiend! How could he do
that? All night pinagana ko yung utak ko, trying my best to remember some facts na
makakapag lead sakin sa katotohanan. And yes, I have conclusions already.

But still, I have to talk to him. Di ko alam kung kaya ko, pero dapat ko tong
gawin. I have to collect myself and face that damn man. That. . . . That man who
made my life miserable.

Kaya pala napakafamiliar nung tattoo na nakita ko kay Sphere, kasi nakita ko na yun
kay Wrench. Nung time na nandun ako sa penthouse niya. His voice, may possibility
na binabago niya yun pag nagiging si Sphere siya. I don't know kung may kinalaman
ba yung earpiece kasi ayaw niyang pinapahiram sakin, hindi siya nagsasalita pag di
niya yun suot. And his touch, it gave me shivers everytime he do dahil nga
pinaparemind ng mga touch niya sakin si Sphere. That night na sinabi ni Davin na
pumunta si Wrench sa bahay, I guess yun yung gabing tinapos ko na kung anong meron
samin. Yung about sa eyemask, baka may dala siyang extra na nahulog niya kasama
yung wallet. And lastly, ang nagpasakit sakin, yung fact na ayaw niya akong halikan
dahil maybe I can feel Sphere's kisses from him. Ayaw niya akong hawakan o yakapin
ng matagal dahil baka malaman kong siya si Sphere.
Yan ang mga conclusion ko sa lahat ng nangyari. I don't know kung may kulang pa
pero I'm quite sure about those statements. Sphere is Wrench.

Mixed emotions ang nararamdan ko ngayon. Di ko na alam kung pano ko siya


kakausapin, pero gusto ko talagang malaman yung totoo. Kung bakit niya ni lihim to,
bakit niya ako niloko. Maraming bakit ang lumilipad sa isip ko ngayon.

Akala ko si Davin na, akala ko nahanap ko na. Yes I did, but not what I expected.
Nung naisip ko na baka si Davin, di gaano masakit eh. Pero nung naisip kong si
Wrench, parang binagsakan ako ng lahat ng mabibigat na bagay sa mundo. Ang hirap.
Ngayon, di niya lang ako ni'reject. Niloko niya pa ako. Ang sakit diba? Yung taong
tinuring mo nang kaibigan, lolokohin ka lang?

If he want me, then why the hell he's pushing me away? Sinuko ko na nga si Sphere
para sakaniya, di pa rin niya ba naintindihan yun? Maybe. . . . maybe it was just
sex. I guess yun lang talaga ang habol niya.

Pero bakit ganun? Pag kasama ko siya as Sphere, I feel loved? I feel accepted,
free, alive and I feel like I'm not alone.

All about these thoughts must be answered. Pinahid ko yung mga luha sa pisngi ko, I
lifted my chin lightly. "Stop being so weak, Spring. Your turn to blow now." sabi
ko sa sarili ko.

I look at the clock, 5 am na. Tatayo na sana ako sa pagkakaupo ko sa couch nang
biglang mag ring yung phone ko. I stood up, baka kasi naupoan ko yun.

Nakita ko yung umiilaw ko na phone na naipit sa couch, nasiksik dun sa ilalim


between ng back ng couch at yung sit flat foam. Pinasok ko yung kamay ko dun, I was
shocked nang may ibang mahawakan ako aside sa phone ko.

I pulled my hand back, "Was that a spider?" napailing ako. No, I guess not. Pinasok
ko ulit yung kamay ko at kinuha yung bagay na nasa ilalim.

O _ O Fuck!

My hands are shaking habang hawak-hawak yung bagay na nakita ko. I gulp, "C-
cerulean." God. Ito yung napanalunan namin dati.
I close my eyes, may naremember ako. Nung andito si Sphere, nung matapos naming
maglaro ng Tounge Battle, yung bracelet na nahawakan ko sakanya, ito yun. Kaya pala
sobrang familiar yun nang mahawakan ko at kaya pala tinanggal niya yun dahil baka
ma recognize ko.

My heart throb rapidly. I have a new evidence. Napahawak ako ng mahigpit sa


bracelet, "Damn you Wrench."

Naalala ko yung phone ko. I pick it up at sinagot yung call, "Hello?"

[Oh, sweetie, happy birthday! Did I disturbed you, my sleeping beauty?]

Oh, God. Birthday ko pala ngayon! My mind is too clouded para pa maalala kung ano
ang date ngayon.

"Uh, no mom. . . It's okay. Thank you."

[You're probably sad about me not being there. I'm sorry Spring--]

I cut her short. Baka umiyak na naman to. "Mommy it's okay. Next month pupunta
naman ako diyan eh. So... Don't worry I'm fine here, really. Uhm."

[You are not. I know there's something Spring. I'm your mom, I can sense it. But I
won't push you. Maghihintay lang ako kung kelan mo gustong sabihin, I'll be right
here. Okay?]

I sniffed. I'm so glad na napaka understanding ng mom ko, iniintindi at nirerespeto


niya yung gusto ko. That's what every mother do to their child, right? "Yeah,
thanks mom. I'm looking forward to see you soon. Give my regards to Dad, asan nga
pala siya?"

[Oh, he was just working. He'll give you a call later on the day. And wait, may
pinadala kaming gift sayo ng papa mo, I hope magustohan mo yun.]

I can sense excitement in her voice and I am too. Gifts are too precious for me
especially pag galing sakanila. "I'll call you pag na receive ko na. Mom, I need to
hung up. I love you and dad. I miss you guys so much."
[Ahhh baby, we do the same. I love you Spring, happy birthday ulit beautiful.]
There's a smile in her voice kaya napa smile din ako tapos binaba ko na.

...

Jessah and Farrah are already here kahit na 7 am pa lang. I texted them to be
early.

"Listen you two, may ine'expect akong gift na dadating dito, pakilagay na lang dun
sa kwarto ko okay? I'll be out so kayo nang bahala dito."

"Yes ma'am. Happy birthday po ulit." sabi nilang dalawa.

"Thank you." I smiled at them and made my way out. Where am I heading you ask?
Walang iba kundi sa penthouse ni Wrench.

This girl is on fire na ang peg ko ngayon. This is it, I will finally face him.

When I got there, lumapit ako sa front desk at, "Tawagan mo ang apartment ni Wrench
Edge Paerson, sabihin mo aakyat ako within 5 minutes pag di pa siya nakalabas,
sisarin ko ang pinto niya ng malupit o di kaya sisirain ko ang buong building
na'to. Am I understood?" sabi ko ng dahan-dahan at madiin para maintindihan niya.

Dali-daling pinipindot niya yung telephone. "Y-yes ma'am. Ito na po."

I gave her a wicked smile. "Good." I started to walk towards the elevator.
Suddenly, nakarating na ako sa pinakataas kung san yung penthouse ni Wrench. Bawat
paglakad ko papalapit sa penthouse, lumalakas yung tibok ng puso ko. Aminado akong
kinakabahan ako, well, konti lang naman.

Napatigil ako nang may dalawang lalake sa harapan ko. Hinead to foot ko sila and I
guess I know this two. "Miss de La Garza, inutosan kami ni Mr. Paerson para
i'accompany ka sa loob."

Di na ako umimik at naglakad na lang ako, sumabay naman sila sakin. When we got
inside, tumigil ako sa foyer. "Ako na mag isa aakyat."

"As you wish ma'am. He's expecting you at the office."


Tumango lang ako at umakyat na. Di ko alam kung pano ko natunton yung office niya,
basta pumasok lang ako sa isang kwarto tapos pagbukas ko nakita ko si Wrench na
kausap yung matandang babae, I think I remember her name, Hermine.

Napatingin silang dalawa sakin. "Sige, excuse me sir." sabi niya kay Wrench. Nang
lumapit siya sakin, nginitian niya ako tapos lumabas na siya.

Tumayo siya at lumapit sakin. "Spri--"

Di ko na hinayaang tapusin niya ang pag banggit sa name ko. Walang emosyong
tiningnan ko siyang hawak-hawak yung kaliwang pisngi niya.

No, di ko siya sinampal kundi sinuntok ko siya ng malupit. Yung kamao ko nasa side
ko na, "Say my name again and I'm going to hit the other side. Trust me, I'll do
all my might. Alam mo kung bakit?" Lumapit ako sakaniya, dahilan para mapaatras
siya. ". . . dahil deserve mo yun!"

Tinitigan niya din ako gaya ng pagtitig ko sakanya, "What did I do this time huh?
Can you please tell me what's wrong?"

I made a snort, "Funny when a person asks 'what's wrong' and they're the problem."
Napamewang ako. "Stop that feign innocence Wrench, or should I say. . . . .
Sphere?" As I expected, nagulat siya. His eyes filled with ultimate shock.
Nagpatuloy ako, "Why so surprised? Sa tingin mo ba habambuhay kitang di mabibisto?"
I ask calmly, I'm glad that my confidence is cooperating well.

"I . . . I don't know what you're talking about Spring."

"Don't you dare mention my precious name Wrench! Narurumihan lang yung pangalan ko
pag ikaw ang nagbabanggit. And what is this we're talking about? Huh? We're talking
about this!" Tinapon ko sa dibdib niya yung bracelet na may nakalagay na Cerulean.

Sa pagkabigla niya, di niya nasalo yun. We heard the sound of it when it reached
the ground. Tahimik na lumuhod siya at kinuha yung bracelet. Tinitigan niya lang
yun.

"Wrench. . . For once, please be honest. Answer me, y-you're Sphere right?"

Niyuko niya yung ulo niya bigla at nakayukom sa kamay niya yung bracelet. Suddenly
he nod twice. Napahawak ako sa bibig ko and my tears starting to fall in my cheeks.
"Spring . . . Y-yes . . I'm so s-sorry. Please--"

I jerked backward when reached out for me. "Don't!" My knees failed me and I
slumped on the floor. Akala ko di ako mag b'breakdown. Pero ang sakit, when he
confirmed it. My insides are squirming and I feel so weak.
Di ko namalayan na lumuhod siya sa harapan ko at niyakap ako bigla. Sunod-sunod na
yung pag iyak ko, "I'm so sorry Spring. Please. . . I'm so sorry."

Pinapalo-palo ko na yung dibdib niya na basang basa na dahil sa luha ko, "Bakit mo
nilihim? Bakit mo ko pinaasa? Bakit moko niloko? Bakit?! Pano mo nagawa sakin to
Wrench sabihin mo!"

"You don't understand and I cannot explain."

Sumigaw ako ng iyak at pinagpapalo-palo ko parin siya. But he caught both of my


wrists, "Do I need to cry infront of you to see how much you hurt me?! And now
you're telling me that you can't explain all of these?! Damn you Wrench!"
Napatahimik ako nang biglang parang nahihilo ako. I look up at Wrench when he
cupped my face with his hands.

He's looking at me worriedly. "Hey, Spring! No, hey! Namumutla ka. Are you
alright?"

Di ko kayang magsalita kaya I shook my head, that's when I realized my view of


sight is starting to dim. My breathing went fast. I blinked 3 times, and the only
last image I remember that appeared was Wrench's face.

Wrench's POV

She knew. She knew already. Cursed myself! Kung bakit ba kasi pinahantong ko pa sa
ganito.

"Sir, kailangan niya lang magpahinga. Magiging okay din siya." napatingin ako kay
Hermine. "Mas maganda siya sa personal kesa sa mga pictures lang sir, oh, kagwapa
jud."

Napangiti ako. "No, she's not just beautiful but she's perfect." I look down at
Spring na ngayon ay nakahiga sa kama ko after niyang mahimatay.

This is my fault. I can't help but blame myself. Alam ko namang darating yung araw
na malalaman niya. Na maghaharap kami, kahit wala nang eyemask. Pero aminado akong
di ako handa. Hindi pa. But I can't run away this time, andito na kami and I hate
myself for being too coward.

I can't turn back time, nasaktan ko na siya. At sa araw pa talaga ng birthday niya,
I know na birthday niya ngayon, noon pa lang. Kahit naging si Sphere o Wrench ako,
nasaktan ko siya. Kaya when she wake up, I'll tell her everything. Sasagotin ko
lahat ng tanong niya, she deserves to know.

I need to tell her.

*A/N: Okaaaay. So it's confirmed. ^^ Let's hear Wrench's side on the next chapter
guys. Thank you for reading!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 38: Explicate *
####################################

Hellooooooooooo! ~ Sorry sa late update. Tinamad ako eh. :D Well, ito na, WARNING:
Bipolar si Spring ngayon. Hahaha. COMMENT and VOTE po, thank you. :*

Spring's POV

It's so hard to trust someone's words.

___________________________________________________________

I woke up weakly. My eyes are still half-closed nang mapatingin ako sa isang
chandelier sa taas. Nagtaka ako, di naman kasi ganun yung chandelier ko eh.
Napatingin ako sa paligid,

O _ O Fuck!

I sit up quickly using my elbow to get up. Di ako nagkakamali, this place, this is
Wrench's room.

My anger aroused when I remember why I'm here.

"You're awake. Hey, are you okay now?"

Napatingin ako sa nagsalita. A piquant bit of madness flowing through my veins,


parang gusto ko na lang siyang titigan ng masama hanggang sa masunog siya at maging
abo. Wrench, that mendacious man.

Di ako nagsalita. I let myself calmed first, baka ano pang magawa ko sa gwapo
niyang mukha, which I will regret of, for sure.

"You're probably hungry. Here." May nilapag siya sa bed na tray.

"Di pa ako gutom." Cold na sabi ko, tapos napatingin ako dun sa tray na puno ng
pagkain. I gulp. Parang inaakit nila ako, parang gusto nilang kainin ko daw sila.

"Listen, you have to eat Spring. Pagkatapos mag-uusap tayo."

"Siguradohin mo lang na totoo yung sasab--" napatigil ako sa pagsasalita nang may
mapansin ako kay Wrench, I look up at him. "Y-your voice." Ngayon ko lang napansin,
he's now using his Sphere voice.

"Yes, this is my real voice." Umupo siya sa edge ng kama tapos binigay niya sakin
yung pagkain.

Tinitigan ko lang siya ng masama, tapos kumain na ako. Pasalamat siya gutom ako,
"Anong oras na ba?" pagalit na tanong ko at uminom muna ng tubig.

"Eleven in the morning."

What?! Napa hawak ako sa throat ko, I choke. "Hey, okay ka lang?" Sinenyasan ko
siyang wag akong hawakan.

"I'm fine. . . *Gulp* The water just flown in the wrong pipe."

Tumango lang siya at hinayaan ako. Eleven na pala? "What happened to me? Bakit ako
nandito sa kwarto mo?" pagalit na tanong ko na naman.

"You fainted."
Oh, yun pala yung nangyari, nahimatay ako. Kaya pala parang umiikot yung paligid ko
kanina nung nag usap kami. Kung di dahil sa kanya, di mangyayari 'to. I hate him. I
really do. But I can't deny the fact that I love him as well. My heart squirmed,
and the tight band around my self-control snapped, unleashing my fiery temper as I
think that my fantasy man was now I know for reality. The man who fooled me and
made me feel used and cheated.

Naalala ko yung sinasabi ni mommy dati, na ang mga bagay-bagay kailangang pag
usapan. Nang matapos ako, "Will you promise me whatever you say to me now it will
filled with your honesty? I know it's so hard to trust you again, but I want you to
promise me Wrench." I look straightly in his eyes.

He let a deep breathe and nod, "I will, promise."

"I live in hope that you will keep that promise." I sniffed. "Uhm, can I use your
bathroom first?"

"Sige."

I climb out from bed, he was about to assist me pero nag hold back siya. Siguro
he's trying to keep that off-limits from me.

I rushed to the bathroom, nang masarado ko na yung pinto, napahawak agad ako sa
sink to keep me standing still kasi parang lumalambot na naman yung tuhod ko.

I face myself in the mirror, bakit ganun, kahit parang gustong-gusto ko na siyang
suntokin, sapakin at bugbogin, di ko magawa? Galit ako sakaniya, sobra, pero di ko
siya kayang sigawan at saktan. I blinked when a tear fell down on my cheeks.

There's a knock on the door that made me back to my senses, "Spring? Are you okay?
You need anything?"

My front teeth bit my lips painfully. How can he be so sound concerned when I know
he couldn't give a damn!

My pulse starting to throb rapidly and pain ripped through me. "Aaaaargh!" Clinear
out ko yung sink, pinagtatapon ko lahat ng mga hygiene bottles ni Wrench habang
yung luha ko sunod-sunod nang pumapatak. Nang di ko na kaya, napasalampak na ako sa
sahig.

"Spring!" Pumasok siya at niyakap na naman niya ako, si Wrench, si Sphere. "I'm
sorry. Please stop."

"Ayan ka na naman eh! Sorry ka nang sorry, nakakabingi na Wrench!" I stared at him,
I managed to stand at naghanap ng handy mirror.
"What are you doing? Hey," he sound frustrated and I know his voice's shaking.

Fortunately, I found one. Binigay ko sakaniya, "Take this and throw it on the
floor." Na puzzled siya kung anong gusto kong mangyari. "Now!" Napalunok siya at
ginawa yung sinabi ko. I made a shock jerk ng marinig ko yung pagbasag. I managed
to fake a smile, "It's broken into pieces right? Now say sorry to the mirror."

His jaw tightened and he stared at me impassively, "So . . . . S-sorry."

Lumapit ako sakaniya, I lift my head to meet his gaze. "Did your sorry fixed it?
Hindi diba?! What's the use ng pag s'sorry mo sakin kung alam mong basag na basag
na yung puso ko?! Ang masakit, di lang yung puso ko kundi buong pagkatao ko. Damn
you Wrench!" I feel so powerful when I burst out, him being speechless infront of
me.

Magsasalita pa sana ako ng biglang, "I didn't mean to keep my identity from you, I
was just afraid--"

"Afraid? Wrench I was afraid too! Nung ni'rape mo ko, natakot ako but I took a risk
and accept you, kahit na di kita kilala, kahit bigla-bigla ka na lang pumapasok sa
buhay ko, I accepted you! And you knew I want you so damn much, and you want me, we
want each other pero nung sinabi ko sayong gusto kita, you didn't even give a
damn!"

"Oo, gusto kita, gustong gusto kita, I want you, your smile, your body, your love,
I want it all and every day and night, I want to watch your perfection glow in the
dark whenever we make love, kaya di ko mapigilan ang sarili ko sayo, as Sphere, I
can do that, I can make you happy just by giving you pleasure you needed, we needed
but as Wrench, di pwede. I. . . I can't. I'm not brave enough."

"But you must be! You should fight for me if you want me, for us."

He run his hands through his hair, "You don't understand!"

"Then make me! Make me understand. You have to fight Wrench, fight to whatever
you're afraid of."

Shakingly, I banged my fist to his chest. Pero napatigil ako ng may pumasok sa isip
ko, maybe it was just plain sex, he want me by sex, maybe if sasabihin niya sakin
na siya si Sphere, I will demand for a commitment, a thing that he don't do. My
chest burn as I thought despairingly. He want me, and I love him. There's a big
difference.
I took a ragged breath, tapos hinawakan ko yung hem ng shirt ko, I raised it above
me and throw it away somewhere. "Spring, what. . . . anong ginagawa mo?" Bago niya
pa ako mapigilan, tinanggal ko na lahat ng damit ko, leaving nothing. Napatulala
siya sa ginawa ko.

I took a step forward to him, "This. . . This is all what you want from the start,
right?" I fake a light sad laugh. "How stupid I am, you just want my body, of
course kaya mo'ko ni'rape dahil sa katawan ko, just sex--"

"Stop!" He reached out for me and wrap me fully in his arms. "It's not that."
Pinakawalan niya ako, his hands are now framing my wet face. "Every time I kiss and
touch you, can't you feel love from those? Every time I'm inside you I feel like
I'm the happiest man, making love to the one I've been dreaming of. Spring, I love
you!"

Love? My eyes widened. Trying to absorb that word in my head.

Nagpatuloy siya, "Even to those times that you didn't know me yet. I love you from
the very first time I set my eyes on you! That time when your father asked me to be
your--" he cut himself, realizing there's a must-not-mentioned-detail he just
spilled.

My curiousness starts to knock on my mind. My dad? He just said that, alam ko.
Anong kinalaman ng dad ko dito? Sa amin? "My father . . . what about him? Anong
inutos niya sayo? Anong kinalaman niya sa problema natin?" He cocked his head to
the side, avoiding my desperate eyes. Hinawakan ko yung shirt niya, I clench my
hands on it. "Damn it Wrench, tell me! You promised to tell me everything."

He sighed heavily and then he faced me. "Alright. Kailangan mo na ngang malaman."
he wiped my tears away and he kissed my forehead. "But first, let's get you
dressed."

I pick up my clothes but he stole it from me, "Let me. You're still shaking." I
didn't argue with that, I let him dressed me up.

We went back to his bedroom, we both sat on the flat chair placed at the end of the
bed.

We both stared at each other. I can't even still believe na humantong kami sa
ganito. "Your dad." he started, "kilala ko na siya nung high school pa ako, ang
gaan ng loob namin sa isa't isa, lalo na nung nalaman niyang isa akong Paerson, he
knew my grandfather and our business. Nagkita kami ulit nung nag first year college
ako, nalaman niyang we're attending the same school. That's the time na he asked me
to keep an eye on you, keeping you safe even without you knowing me, kasi alam
niyang magagalit ka."
I bit my lip and stared at him, "You mean. . . Di pa tayo magkakilala nun? Wait,
nung naging knave kita, pumayag ka lang ba para maging close tayo, so you can know
all I'm doing sa school?"

"Y-yes. I took it as a chance."

Suddenly, there's an arrow of pain hit me. "Lahat ng pinagsamahan natin nung
college, it was just fake? You just be friends with me para spyan ako?!"

"No, no. It's not what you think. I took it as a chance to get into you, to be with
you."

"Pero bakit mo'ko inaaway? Binubully mo'ko. I thought you love me." sabi ko ng
mahina.

"Because it's how the way you treat me. And I like it when you fight with me, when
you do that--"

I cut him by a slap. "How about that? How does it feels?" I quirk a brow.

"It makes me wanna kiss you."

Umatras ako bigla. "Don't you dare!"

"Okay? I was just being honest, I promised that, right?" he smirked.

"Did you just smirked at me? Hoy, sinasabi ko sayo, galit pa rin ako sa ginawa mo!"

He raised his hands as a surrender, "I'm not expecting that you will forgive me
that quickly." There's a sadness in his voice. "I know my mistake, I hurt you."

I maintain my impassive look, "You said you're afraid. . . you're afraid of what?
That I won't accept you pag nalaman kong ikaw si Sphere?"

"Hindi. . . Hindi yan, trust me kung pwede lang talaga, I will reveal myself. But
your dad made me promise of one thing."

"My dad again? God, what was that?"

"That I must not fall inlove with you. . . . but I failed him cause I did. So I
kept my feelings for you, and after all these years passed, I still do."

He do. He do love me. Napayuko ako, gosh, I can't help but cry. "Gago ka na, ang
hina mo pa. You should've fight for it. Natatakot ka ba sakanya? Kung ano gagawin
niya once pag nalaman niya?"

He shook his head. "Hindi. I'm not intimidated with your dad. . . . I'm just afraid
to be away from you."

My heart is beating so fast, as if I ran a thousand miles, "Away from me?"

"Yes, may consequence kasi. Once na malaman niya na gusto kita, ititigil ko na yung
pagbabantay sayo. And I don't want to, kasi yun lang yung way para mapalapit ako
sayo."

"But still you should've told me, what your true feelings says."

He stared at me for a while, "Pag sinabi ko ba sayo dati, tatanggapin mo? Hindi
diba? Hindi pasok sa standards mo ang mga tulad ko. Kaya kung maaari, sinolo ko na
lang yung nararamdaman ko."

I realized that he has a point there. "Right." I stood up. "I have to go."

He caught me, "Please tell me we're going to be fine. Spring. . . I know this is
all my fault, but please don't go away from me."

I inhale, "You told me before to forget my feelings for you, I'm starting it now."

"No, nasabi ko lang naman yun kasi hanggang ngayon di ko pa mabitawan yung promise
ko sa dad mo."

I look up at him, "Ngayon? . . . What--" My teeth gritted, "Sinusundan mo parin


ako? You tracked me wherever I go?!"

"Spring. . . I'm sorry, it was my job! To protect--"


"To protect me from what?!"

"From anyone."

We can't keep our voices low this time. Nagsisigawan na kami. "Well, I guess you're
not doing your job very well. You should've protect me from a rapist, you should've
protect me away from you!"

With that, I left him speechless. I need to be out of here, I need to be away from
that man.

*A/N: Tigil muna tayo dito kasi hahaba pa. Haha. More infos pa ang malalaman niyo
next chapters. So abangan guys! ~ Thank you for reading!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 39: Fret *
####################################

Nalaman lang kung sino ang Midnight Rapist, di na nag co-comment. -___- Nakakasad
yun guys. Sobra. Pero anyway, gora parin kahit na di outspoken ang mga readers.

Hahha. Nagpaparinig lang. Btw, Please comment and vote po. :) Thank you! ^^

Spring's POV

He just cared about me, and I love him for that.

__________________________________________________________

Nilagpasan ko yung mga security team ni Wrench, nang aktong susundan nila ako para
ihatid sa labas, I stop them. "Wag niyo kong susundan! Aalis akong mag-isa." I
walked fast through the elevator habang pinapahid ko yung mga luha ko na di parin
tumitigil sa pagtulo. I hurriedly went out of the building and drive myself home.

Nang makarating ako sa bahay, "Ma'am nasa kwarto niyo na po yung pinadalang
regalo." I managed to thank Farrah and went upstairs immediately. I have to call my
dad, he have to explain to me why he want me to be protected, alam ko namang kaya
kong mag isa. I can protect myself and I'm old enough para ipa'tracked pa niya. I
hate it, I hate it when they're invading my privacy. To know where do I go, what I
do to my life. Ginulo ko yung buhok ko through frustration, I went inside my room
at ang unang nakita ko eh yung mga nakalagay sa kama ko.

There's some gift boxes and a boquet with a card stick on it. Kinuha ko yun,

Happy Birthday Spring.

Wrench

It was handwritten. A bold and very masculine handwriting. I know he wrote it


himself.

Siguro kanina pa niya to pinadala. How do he know my birthaday? "Oh." nasapo ko


yung noo ko. My bad, he's my eye for my dad. Probably, lahat alam niya yung tungkol
sakin.

Tiningnan ko yung box, it was from my parents. Kinuha ko yung phone ko at tinawagan
si mommy.

[Spring! Honey, how are you? Nareceive mo na?]

"Mom. . . Hey, I have the gift with me na, salamat po."

[Anak, may sakit ka ba? You sound so weak.]

"Uhm, it's just. . . sinisipon lang ako. Where's dad? I badly need to talk to him."

[Pinapabayaan mo na naman ba ang sarili mo? Spring--]

"I need to talk to my dad, mom. Hand the phone to him. Please." I can't keep my
desperate tone when I said it.

Reluctantly, she said, [Sure, sure. Wait.]


I waited and suddenly, [Pal! Happy birthday, I'm sorry, medyo busy lang ako sa
office--]

"Don't Pal me! Dad, I can't believe you did that. All these times, you kept me
tracked!"

[You knew. . . . How? . . . Is it Wrench? Is he the one who told you?]

"It doesn't matter Mr. Knick de La Garza! I'm 25 already."

[I was just worried about your safety. You live alone, and you're a well-known
person, I just want to keep your safety Spring.]

"No one harmed me!"

[Wala kasi nga nandyan si Wrench sayo. You know, if only you moved here in the
states with us, di ko gagawin to. Di ako magaalala sayo.]

Oh, God. "Dad, alam mo namang ayoko diyan. I want to be with you, but SoCal really
doesn't fit for me."

[That's the point. I respected your will, even if it will risk our family. You
being away for us. But I love you Spring and I can't bare thinking na mapano ka
that's why I asked Wrench's help.]

Napaupo ako sa sahig. Trying to realize my dad's words. He was just concerned,
that's why he did that. Kaya pala napaka peaceful ng buhay ko, because Wrench is
there to keep me secure from anything.

[Spring, I'm sorry. Alam ko naman kasing di ka papayag na may mga security team ka
kaya I planned it secretly na may magbantay sayo ng di mo namalayan. At isa pa, I'm
your dad, keeping you safe is my great responsibility. I care about you Pal, and it
made me fuckin' crazy without knowing everything that happens to you there.]

A wry smile formed in my lips, I guess I'm starting to understand why. "I'm s-sorry
too, Dad. I just feel so devalued when people invade my privacy. . . . Pero kung si
Wrench yung inatasan mong magbantay sakin dito, why did he left to go to states?"

[His grandfather ordered him to. But it was just two years, he still did his job.
And he didn't failed me. After niyang mag graduate, umuwi na siya sa Pilipinas. But
I asked him na di magpakita sayo.]

"Why? . . . What's wrong with that?"

[Because he might break his promise.]

Promise? My chest explode. That promise Wrench told me earlier. "But he did. From
the start, Dad, he did already."

[I know, pal. I knew it, that's why I let him go. Away from you.]

What? Now, I really don't get these things. "He told me about the consequence,
bakit di mo siya pinatigil sa inutos mo sakanya? Dad, kung alam mo dati pa, why you
didn't fired him to be--"

[Dahil siya lang ang makakagawa nun, para sayo. He's beyond suitable for the job.]

My puzzled brows started to eased. "Di ba alam ni mommy to? She didn't know Wrench,
sabi niya sakin di mo daw nakwento sakaniya."

[Di niya alam. She just keep on checking you out through phone, para siguradohing
okay ka lang. Di niya kilala si Wrench.] I remained silent, then he went on. [Did
you and Wrench. . . nagkasagutan ba kayo?]

"Yes. He--" I stop when I realized the other thing we've discussed about, Wrench
being Sphere. No, my dad must not know that. "It was just tha tracking issue,
dad. . . . Uhm, I'll try to call him later, I'll tell him that we've talked alre--"

[You love him, don't you?]

There's no words came out from my mouth this time.

[Just answer me, pal.]

I took a deep sigh, "I don't."


[You're ly--]

Before he could finish, I continued. ". . . before. I don't love him before, but I
do now. And he told me he do the same. Dad, I'm sorry--"

[Well, okay then. It's your choice guys and--]

I cut him short. "Wait, I don't get you. Akala ko ba ayaw mong magkagusto siya
sakin? That consequence. How. . . . Bakit okay na lang ngayon?"

[Spring, that was before. As much as I can, di ko muna hinayaan si Wrench. Siya din
ang kawawa, I guess you know what I'm talking about?]

I frown. "That I might just hurt him?"

[Exactly. I know your standards, pal. And Wrench, the sad truth, he don't meet
yours. So, yun. I just let years passed, and I think now it's the right time. You
love each other, and I won't block your ways. Go on.]

My frown turned to scowl. If kung okay lang pala sakaniya si Wrench, he must've
told him before na kailangan niya lang maghintay. If he did, maybe di niya nagawang
i'rape ako. Di na siya kailangang magtago sakin, di na niya sana ako niloko.

"I . . Uhm. . . . Wrench and I, we'll talk this over."

[Please do, I can't call him since it's 9pm in here already. Uhm. . . Pal?]

I sniffed. "Hmm?"

[I'm sorry. It's your birthday. . . and I know I made it bad.]

"Dad, I love you. And whatever you do to me, I can't stay mad at you. I appreciated
what you did for the years, you keep this as a secret from me. Di lang naman ako
ang nasaktan dito eh, ikaw din. I know it's hard for you to keep these all."

I heard him sigh in relief, [Oh, thank God. He gave me a daughter like you. . . And
I love you too, pal. I just can't help but feel sorry for all of these.]

I smile, and wiped my wet cheeks. "Thank you, dad. . . You cared so much and I'm
thankful. Uhm, can you do me a favor?"
[Yes, honey?]

"Please don't tell Mom about this. I'll just fix things first and I'll tell her, I
know I have to."

[I know that too, pal. But yes, I'll do that.]

"Wait, narinig ka ba niya diyan?"

[No, no. I made sure na malayo ako sakaniya. But . . . now, she's looking at me
like a tiger. Maybe she's wondering what we'd talked about and ang haba ng paguusap
natin.]

"Right! I have to hang up, masyadong mahal ang int'l call ngayon, my bill, gosh. I
love you Dad, tell Mom I do the same to her. Bye!"

Tumawa lang siya, [Okay baby, ingat ah. We love you too. Bye pal.]

Napapikit na lang ako. I think di ko kayang i'absorb lahat ng nangyayari at yung


mga nalaman ko.

I got a message from a few friends, wishing me a happy birthday. Juianni and Blink
was asking me kung may celebration ba, and I replied,

No, I'm devastated. Talk to you guys tomorrow. Luv u.

Nilagay ko lahat ng mga gifts sa sahig, sa may gilid. I climbed up on my bed


crawling, I have to sleep. For just a moment, I want to forget what just happened.

I close my eyes, and all I can hear was Wrench's words, Sorry, I love you, I'm just
afraid to be away from you.

My dad would probably think na magiging okay na kami ni Wrench since okay na kay
dad yung sitwasyon. But no, di nagtatapos dun eh. I don't know how to handle this.

At last, I surrender myself to sleep.

I woke up knowing that it's 6 pm already. I slept for 5 hours. Bumaba ako at uminom
ng tubig, wala na yung mga katulong ko. Tulalang umupo ako sa counter.
Forgiving is a part of healing. Someone told me that before, nakalimutan ko lang
sino. I just now realized that naipit lang si Wrench sa sitwasyon, sa gusto ng
daddy ko. He reject me as Wrench to keep his promise and he hide his identity as
Sphere also because he keep his promise.

I felt a nonstop pound in my chest. I think he sacrificed a lot. He can't stop


himself wanting me as much as I want him, and the only way to keep that is to
conceal his identity to me. Pag nalaman kong siya si Wrench, baka naisip niyang
magagalit ako sakaniya. He raped me but I didn't regret it, because I like what he
did.

I wanted him, we want each other.

I slapped myself. I love him and he love me. We can now freely be together, wala na
yung kinatatakotan niya. My dad agreed about our love.

My grip to the glass went firm, and my eyes are now filled with tears, falling
slowly to my cheeks. Mali ako, he fought, all these times he fought. For me, for
us.

I stood up at hinanap yung car keys ko, when I found it, umalis ako agad. Habang
nag d-drive ako, tinatawagan ko si Wrench, pero di ko siya ma'contact.

Suddenly, napatingin ako sa kabilang lane.

O _ O That car! That was Wrench's.

I pulled out the car and parked on the side. Bumaba ako, and a chance filled my
heart, kasi tumgil din yung sasakyan. A guy climbed out, and his handsome and full
of pain face look straightly at me. We stare at each other, then realizing that
we're wasting time. Unti-unting naglakad ako papunta sa kaniya, and he do the same.
Suddenly he started to ran towards me. Tatakbo na sana ako nang biglang may
matinding liwanag na papalapit sakaniya. A big car, and then I heard a horn na
sobrang nakakabingi.

O _ O Shit no. "Wrench!!!"


*A/N: Alam kong bitin pa ang mga infos, but meron pa next chapters kaya abangan
ulit. ^^ Thank you for reading!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 40: Snuggle *
####################################

####################################
MIDPIST Chapter 41: Fervent *
####################################

Few more hours to go! ^^ Merry christmas guys! And this chap is my gift for all of
you. Godbless po sating lahat. Hahaha.

I must say that this chap is full of SPG moments, but since christmas ngayon, di ko
to i'pr-private. Hahaha. Gift niyo na lang sakin po ah COMMENT and VOTE. That will
do, thank you guys! ♥

Spring's POV

Making love without mysteriousness.

________________________________________________________

Wrench hauled me into him and brushed his lips against mine. Napayakap ako sakaniya
ng mahigpit nang biglang tumayo siya, he held me tight and put me down to the
couch. Before I could blink, he crashed his body towards mine, pressing me down to
the fine foam of the couch.

I respond to every kisses he's giving me. His elbows we're placed on the either
side of my head as his support and I ran my hands up to his very wealthy and thick
hair, pulling them diligently. His hard length feels so right against my pelvis.
Suddenly, his lips went down, tracing them with kisses. Napapikit ako nang tinaas
niya yung sando ko, the feel of his hands supericumbent in my breast. I grasped at
his hard biceps, "Wrench." I whispered roughly.
"Don't worry angel, we'll do this slowly." he squeezed both of my round breast.
"I'll give you everything you want Spring. . . Everything."

Tiningnan ko siya, nakikita ko ulit yung nagaapoy niyang mata. "I want you."

"I know." he kissed me then umatras siya. "Let's remove this."

Tiningnan ko siyang gumalaw. It's my first time to see him doing this to me. His
hands ran up towards the garter of my boxers. His pointfingers hooked and gently
pull my boxers down.

Humiliation flew quickly through my veins. Ngayon na wala na akong eye mask, parang
nahihiya akong tinitingnan siyang nakatingin sa katawan ko. I covered the part
between my legs.

The corner of his lips twitched. "Don't. I want you to see your perfection. Every
part of you. Alright?"

Sabagay, ano namang ikakahiya ko sakaniya, ang sexy ko kaya. I manage to smile,
"Okay."

I shivered when I felt the tip of his nose on the lace cloth of my panty. He looked
to me over his lashes and I felt him smile.

Tinanggal niya na yung underwear ko, "I can see you're ready for me." and before I
could breathe a word, he slamped his face to my femininity. I lift my face up and
close my eyes. I can't help but moan everytime he run his tounge to my flesh.

Napatingin ako sakaniya ng huminto siya. "W-why?"


"Look at me. . . You need to see me pleasuring you."

"Yes. . . yes. Please. . . Don't stop."

And he went back on what he's doing. Hanggang sa naramdaman ko na lang na parang
sasabog na ako.

I put my hands on his hair. All my limbs are trembling, "No Spring, don't come. Not
yet."

"Please."

"Not this time. We need to slow down. Come when I told you so."

I didn't respond but I do as I am told. I tried to hold back, and I kept on


moaning. Until I heard him, "Now come. Come for me angel." My body shook and my
heart kept on throbbing. "Feeling good?" Before I could respond, hinalikan niya
ako. "Wait here." sabi niya at tumayo.

I place my palm in my face, closing my eyes. "Gosh."

Suddenly, I felt him again kneeling above me, he started to remove my top. He
stared at me for seconds, tapos tiningnan niya ako sa mata, as he began to strip
out of his clothes. His boxer joined his shirt on the floor. Napanganga ako, and my
eyes widened with apparent shock by the sight of his length of arousal. His massive
erection was surprisingly huge. Just like what I had touched with my hands before,
pero iba pala talaga pag nakikita ko na.

I went back to my senses when he spread my legs a little wider, then positioned
himself above me. I moaned softly when I felt he started kissing me, down to my jaw
and to my neck. While his left hand cupped my breast, I couldn't restrain a gasp as
he took my nipples between his fingers and tugged them gently which made it
hardened into tight, aching peaks. "Please." I beg, the pleasure was so intensed
and I can't wait any longer.

His hand is now sliding down on my wet intimate area. I made a jerk shock when he
inserted his finger a little way into my womanhood. Heat unfurled inside me and I
sank myself down the couch, my limbs are heavy. "Open your eyes Spring. There's no
more eye mask on you, and I want you to look at me while I'm doing this to you."
I nod, napa groan ako, and again I climaxed.

"Are you still taking your pills?"

"Oh shit, no. God, I forgot my shots." Panic strike me but he kissed and smiled at
me.

"Okay lang yun. I don't want you to take that again anymore. Hmm?" sabi niya at
inaalis yung mga buhok na nasa mukha ko.

I smiled, "Okay."

He stood up, may kinuha siya sa gilid and he ripped it. A condom. I bit my lip when
I watched him putting it on his incredibly huge erection.

My excitement racing when he positioned himself over me. The feel of his hard body
into the softness of mine was very familiar and very fine. I look up into his fiery
eyes. I smiled, I'm glad I can see him now. How hungry he was to me as I am to him.

He lowered his head to my neck and he drove into me with a powerful thrust. "You're
so tight, angel. As always." he groaned and started to plunge back and forth inside
me.

I close my eyes and wrapped my legs to him, "I want you deep . . deep inside me
Wrench."

My mouth formed into an O when he did. He pushed himself deeper inside me. "Don't
close your eyes. . . Watch me fucking you hard." he said with a savage groan.

Right, but I can't help myself to close my eyes when he sinked deeper into my hot
and tight embrace of my vaginal muscles to his hard length.

I meet all his thrusts as the feeling of him pumping inside me went even more
intense. Wrench threw his head back to hold on to his self-control then he took me
with him, screaming the pleasure as we both came over the edge. Together we
climaxed.

He lay on top of me. Pareho kaming kapos sa hininga. Nilagay ko yung arms ko sa
neck niya at niyakap ko siya. Gumawa ako ng gigil sound kaya napatawa siya softly.
Nang biglang,
"Araaaay!" napahiyaw ako at hinila ko yung buhok niya para makita ko yung mukha
niya. I frowned when I saw him smiling widely. "Bakit mo'ko kinagat?! Gago ka
talaga." pininch ko yung cheek niya ng malupit.

He just chuckled, then he brushed his hands on my hair lightly, "I love you,
Spring."

My angry brows eased, and I smiled. "I love you too. Thank you."

"For the fucking? Or the bite?"

Ngumiti lang ako, like what he did kanina, I ran my tounge to his lips upward and I
whispered, "For everything."

He quickly grab my mouth to his, and we shared an amazingly hot kiss but I ended
it, tapos pinalo ko siya sa puwet niya. "Now get the fucking hell out of me,
Wrench."

He narrowed his eyes on me pero nginitian ko lang siya. He moved up but before he
drew his length out inside me, he made a last deep thrust kaya napamura ako.

"Watch your language, angel." he kissed me but I just rolled my eyes on him.

"Oh, shit, sorry." I bit my lip ng tiningnan niya ako ng masama. Pero nginitian ko
lang siya, "What if I'll tell you that I fucking love you and I fucking like it
when you make love to me and that I find your body fucking sexy and that I want you
to fuck me again, hmm?" I shot him a mordant smile, tapos lumapit siya sakin.

"Get your ass on the way to the bedroom, then. I'm going to take you down on your
knees and I'll give you what you want, I'll fuck you hard."

I stood up and I ran my poinfinger to his sharp-haired jaw. I made a teasing smile,
"Trust me, I wouldn't mind."

...

Nagising ako nang may naramdaman akong mabigat na braso sa may tiyan ko, tiningnan
ko kung kanino yun.
I bit my lip kasi feeling ko iiyak ako any second. The sight of him sleeping beside
me, his body so close to mine, made my heart squeezed with love.

I touched his lashes, it was so soft and curled. I examined his face, he was
beautiful, too beautiful. I can't even still believe that he was here, with me,
sleeping with me, sharing the same bed with me.

He stayed, di siya umalis this time. And I hope for the rest of our lives, di siya
umalis.

Napatingin ako sa clock, it was already 9am. I blushed as I remember our unending
'workout'. ^^ Naalala ko natapos kami 2 am na. Eh 8pm yata kami nagumpisa.

Naramdaman kong gumalaw si Wrench kaya napalingon ako sakaniya, he smiled at me.
"Good morning beautiful."

I smiled back, "Good morning handsome." niyakap ko siya bigla, di ko na napigilang


umiyak.

"Hey, what's wrong? Ssshh." Hinahagod-hagod niya yung likod ko.

"I'm just grateful that you stayed. Thank you Wrench."

He cupped my face and kissed me. "I won't leave you Spring, not again. I will stay
as long as you need me."

"Oh, Wrench I need you forever. I want you beside me always."

"And I'm glad you do because I need you too Spring, always."
"Will you promise me that you won't hide anything from me? That you won't leave me?
That you will stay to my life?"

He gave me an assuring smile, "Promise." He sealed his promise with a kiss.

Nag pout ako. "Dapat lang, kundi babalitan talaga kita ng buhay."

Tumawa lang siya tapos he rolled me above him. "I love you, angel."

"And I love you too, . . . Wait, anong itatawag ko sayo?"

Napaisip din siya kaya natahimik kaming dalawa. "Wala akong maisip." sabi niya.

"Ako din. Hmm. Maybe next time na lang natin pag isipan yan."

He smiled. "Okay. Anyway, may gagawin ka ba mamaya?"

Napaisip ako. "Uhm, may tatapusin lang ako sa work ko, but I think naman free na
ako before 3 pm. Why?"

He kissed me first before he replied, "I'ce-celebrate natin ang birthday mo."

My eyes widened, "Really?" I can't hide my excitement to my voice. "San naman


tayo?"

"Ikaw, san mo ba gusto?"


Natahimik ako at nag isip. "I don't know exactly, but first, we need to go to Feb
and Janus, we'll bring them."

"Hmm. I think I like that. Whatever you want, angel. So, I think we need to go to
the shower na to freshin' up? Whatya think?" I can see the heat flaring in his
eyes, pati din yung voice niya napaka seductive.

Hinawi ko yung kamay niya na parang may pupuntahan na kung saan sa katawan ko.
"Papakitaan mo na naman ba ako ng pagka superman mo ah?"

Kinindatan niya lang ako tapos tumayo siya, taking me with him then we rushed into
the bathroom. Napatawa na lang ako. I guess that's a Yes. ^^

*A/N: Guyyyys! I need your help. Ano magandang endearment ni Spring kay Wrench? O.o
Please kung may suggestion kayo, just comment it below. Thank you friends! Anyway,
kamusta ang sobrang nakaka nosebleed na BS? Nyahaha. Thank you for reading!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 42: Conspicuous *
####################################

Dahil di naman ako busy mag u-update ako. :D Anyway I hope you enjoy this chap. Sa
gusto magpa dedicate sa Message Board ko po niyo ilagay kasi makakalimutan ko pag
sa sa fb niyo nirequest. Lol. VOTE and COMMENT. ♥

MAMA 2014 will e here in the Philippines. And unfortunately di ako papayagan
pumunta niyan. -_____- Angsakit sa feeling. Ge yun lang. :(

Spring's POV

Will celebrate my belated birthday with them.

__________________________________________________________
"Kyaaaaaaaah! OMG."

Napatakip ako sa dalawang tenga ko. Makasigaw kasi tong dalawa, parang sirena.
Blink and Juianni are here in my house. After umalis ni Wrench, tinawagan ko sila
para pumunta agad dito. And they did. Katatapos ko nga lang pala sabihin sakanila
yung nangyari. At first sobrang dilim ng mga mukha nila, but eventually narealize
din nila at okay na sakanila yung nangyari, basta ba daw happy ako kung anong meron
sa buhay ko ngayon. Sabi nga ni Blink, masasaktan ka muna bago mo makamit ang
kaligayahan.

"San ba kayo mamaya? Di ba kami pwedeng sumama?"

Sinamaan ko ng tingin si Blink. "Bawat taon ng birthday ko, kayo yung kasama ko
parati. Sawa na ako sa pag mu-mukha niyong dalawa ah." sabi ko.

"Kj. Sige, ito oh. Try na natin."

May binigay sakin si Juianni na isang maliit na box. "A pregnancy test? Para san
to?" tanong ko sakanya.

"Ah, kasi 3 days na akong delayed kaya . . . uhm, you know, baka buntis ako."

What?

"Ako din 2 days delayed na ako. Kaya we both decided na mag PT." - Blink

"Huh? Eh ba't kasali pa ako?"


Siniko ako ni Blink. "Ano ka ba, damay damay na yan."

"Oo nga, come on girlfriends." - Juianni. Tumayo silang dalawa at kinaladkad nila
ako papuntang bathroom. -_- Wala na akong nagawa kundi samahan na lang sila sa
bulok nilang trip.

After some minutes . . . . .

Nilagay ko yung sakin sa table. "Oh sakin negative."

Ganun din yung ginawa nila, kaming tatlo, negative yung result.

Umupo si Blink. "Hayy, akala ko positive. Di na nga ako mag e'expect ng sobra."

Tinitigan ko siya. "You mean, you want to have a baby na?"

"Uhmm. Oo, kasi narealize ko ang tanda ko na. Atsaka okay namana yung life ko."

"Alam na ba ni Marvin yan? Why you two just got married muna bago yung baby?"

"He knew and sabi niya pananagutan niya ako if ever, sapakin ko siya pa hindi noh,
and about being married we've talked about it already. Sabihan lang kita pag nag
propose na siya ah? ^^"

Kunot noong tinanguan ko si Blink tapos nilingon ko si Juianni na nakatulala. "Hoy,


ikaw, ba't tulala ka diyan?"
Hinila ako ni Blink tapos bumulong siya na, "Nagpropose na kasi sakaniya si Mike."

O _ O Nilingon ko agad si Juianni. "You're engaged?!"

Boring na boring na tiningnan niya ako. "Di ah. Di naman ako um'oo."

Napababa yung mga shoulders ko na kanina eh nakataas. "What? Why? Diba okay naman
kayo? I can see that you're happy with him."

"I am Spring. We're okay and I love him. It's just. . . I'm not ready for that
stage of life."

Di ako sumagot, but I understand her. I know marriage is not easy. Atsaka bago pa
lang din naman kasi sila ni Mike.

"Baliktad kami ng sitwasyon." sabi ni Blink na kumakain ng favorite niyang gummy


bears.

"What did he said? When you reject the proposal."

"Sabi niya naiintindihan niya ako and he can wait." sabi niya habang nakatingin sa
labas tapos tumingin siya sakin, "I hope he will."

Inakbayan ko si Juianni. "You did well, things like that aren't easy. Pinag iisipan
talaga, and I'm glad you did. You just have to take time." Tinapik ko siya ng
mahina sa braso, twice. "Wag lang mashado matagal ah? Baka umatras na yung tao eh."

Hinila niya yung buhok ko at tumawa ng mahina. "Gaga."

Napasmile na lang ako.


"Eh ikaw, may balak ka na ba?"

Napalingon ako kay Blink. "Huh?"

"Duh? Baby, marriage, gusto mo na ba?"

Napa gulp ako tapos lumingo. "Uhm, no, I . . . Di pa din ako ready sa mga ganyan.
Hello? Bago pa kami ni Wrench noh."

Napatahimik ako bigla. Imagining that Wrench and I building our own family. Napa
smile ako, that would be great but it's too early to think about that. I'm really
grateful that we're okay now. I guess yan lang muna ang kayang ibigay sakin ni God
ngayon, next time na yung iba.

I went back to my senses nang biglang nag buzz yung phone ko. A text from Wrench.
Susunduin niya daw ako after 30 minutes.

"Sorry girls, I think it's time for you to go now." I gave them a sorry smile.

"Sige na nga, kay Wrench ka muna ngayon, basta bawi ka samin next time ah?" - Blink

"Shopping tayo, tapos dapat walang boys." - Juianni

Tumawa ako. "Oo nga. Kayo talaga, let's set a date on that."

Bago sila tuloyang lumabas ng bahay ko, nagyakapan muna kaming tatlo, tapos
napatingin kami sa isa't isa at sabay kaming tumalon-talon sa saya habang
magkakayakap.
"Congrats sating tatlo at meron na tayong stable na lovelife." - Blink

"At pati kay Spring na finally marunong ng magmahal, diba?" Juianni bumped me.

"Yeah right. Without you guys this wouldn't be possible. Thanks girlfriends!"
niyakap ko sila ng mahigpit tapos umalis na sila sa bahay ko. I wave them goodbye
smiling.

...

Tinitingnan ko ngayon si Wrench na nag d'drive dito sa tabi ko. And while he's
driving, hawak niya yung isang kamay ko. ^^

We're heading to Janus and Feb's house. Pinagpaalam ko na kanina sila kay Auntie
para sumama samin, and she quickly said yes kaya I'm thankful. I miss them so much,
I know Wrench feel the same way too.

"I can see you really admire the view that much, buong biyahe mo ba ako tititigan,
huh?" he shot me a teasing look and a wry smile.

"Mmm. Yeah, I just like seeing you driving. You look cool and relaxed and hot." And
it's turning me on.

He rubbed the top of my hand, "And you look gorgeous today, you can even make me
hard just by sitting next to you." sabi niya kaya napatingin ako sa lap niya. Napa
gulp ako, I guess he's telling the truth. He touched my chin and he lift my head
lightly, "And I love you with every atom of my being."

Napasmile ako bigla. Kinikilig ako sa sinabi niya, mag I-I love you lang may echos
pang dinagdag. Sa sobrang sumasabog na yung happiness ko, hinawakan ko yung kamay
niya tapos kinagat ko yung index finger niya at napatawa ako lalo nang umaray siya
sa sakit.

His gaze darkened. "What was that for?"

"Haha. Masyado mo kasi akong pinapakilig. Ayan."

Sasagot na sana siya nang biglang my tumawag sakaniya. He plugged the bluetooth
earpiece in his ear in a very graceful way. My cheeks flushed when he look at me
tapos nag wink siya.

"Paerson. . . . I would possibly be busy right now, I'm with my girlfriend . . . .


Do what you guys can do with that. I don't want my day to be ruined. . . Good, just
give me an update afterwards."

My heart explode when he mentioned 'my girlfriend'.

Biglang hininto niya yung car sa gilid, then he reached out for me. "Hey, why?
Jesus, you're crying again." he sounds so worried pero ngumiti lang ako tapos
hinila ko yung buhok niya. "Oh, para san din yun?"

"Kaw kasi eh. *sniffed* Nakakainis ka na sa mga sweet words mo, tapos sabi mo pa
you're with your 'girlfriend', *sniffed* tapos ang gwapo mo pa."

His lips quirked, "Nakakaiyak ba yung kagwapohan ko?"

Pinalo ko siya sa braso, "At ang yabang mo pa."

He just laughed at me tapos niyakap niya ako. "Bumabawi lang ako. You know why,
right?"

"But either way, you make cry."


"It's different Spring. The reason for those tears are different now." he framed my
face with his gentle hands and kissed me deeply. "I can't even believe this is
happening, but I know I have to. Angel, I love you."

My heart softened and a wide smile appeared on my face. "Neither am I and I love
you more Wrench, always."

"You okay now?"

I nod. Tapos nag drive na siya ulit. Nakangiting tinitext ko si Feb na we're on our
way, excited na daw kasi sila ni Janus na lumabas kami. Di kalaunan nakarating na
din kami sakanila, they both meet me a cute little embrace tapos binati nila ako ng
belated happy birthday, nagpaalam na kami sa auntie nila tapos umalis na kami.

Now, we're heading to an expensive mall. Bakit? Kasi since malapit na yung
christmas, bibili na ako ng mga decorations para sa bahay. Dati, nag o'order lang
ako nung mga christmas tree na organized na but this time, I want to make it on my
own, Wrench even offered himself to help me out. I just want this day to be
sorrounded by them, sawa na ako sa mga party. At isa pa, pagod na yung kaluluwa ko
na pumunta kung saan-saan.

When we got there in the parking lot, biglang nag beep yung phone ko. Si Juianni,

Girl, nasa famousgossip kayo ni Wrench. A photo taken na nagkiss kayong dalawa sa
car. Check it out.

My eyes widened, tapos agad-agad na inopen ko yung site, there's the photo of me
and Wrench kissing inside the car, I supposed ito yung kanina.

MILLIONAIRE COUPLE
Wrench Paerson, the CEO of Psystem Company and Spring de La Garza, the President of
Garadzela Corporation spotted kissing passionately inside the car. Many had
confirmed that they are spotted even before in public--
Di ko na tinapos yung pagbasa sa news, nilingon ko agad si Wrench. "Wrench, may
problem ta--" Napatigil ako ng mapansin kong nakatingin din siya phone niya.

Nilingon niya ako. "You're talking about the photo?" Tumango ako. "Angel, wala
namang problem dun. Tama naman yung nakalagay dun. And I think it's better now that
they knew already, that you're mine and only mine. I can't imagine somebody else
fantasizing about you other than me."

Napaisip din ako sa sinabi niya. Ayoko ding may ibang babaeng pinagnanasaan si
Wrench, he's mine and I want people to know that so they can now back off. I smiled
at him, "Fine. But since we're both a business tycoon and obviously famous, the
media would probably haunt us elsewhere."

"That would be easy, sasabihin natin yung totoo, that's all they need: a
confirmation from us. Then they will stop bothering us after that for sure."

Pininch ko yung cheek niya ng malupit. "Great."

"Araaay! Masakit po miss." pareho kaming napatawa sa sinabi niya.

Kiniss ko na lang yung cheek niya. "Okay na?"

Nagpout siya. "Masakit din yung lips ko." sad na sabi niya.

Tumawa lang ako ulit, I was about to kiss him sa lips nang biglang may narealize
ako.
O _ O

Agad na nilingon ko si Feb at Janus na ngayon ay puzzled na puzzled na nakatingin


samin ni Wrench.

"Tita, are you about to kiss Tito Wrench on the lips?" innosenteng tanong ni Feb.

"Tito, bakit po Angel ang tawag niyo kay Tita Spwing?" tanong din ni Janus.

I bit my lip at unti-unting nilingon ko si Wrench. He just smiled at me tapos


tumingin siya sakanila. "Uhm, kasi kids Tita Spring and I, we're officially
together."

"Ibig sabihin mag boyfriend-girlfriend na po kayo?" - Feb

"Uhm, yeah. Ganun na nga sweetie." sabi ko.

"Yehey! *clap clap* Happy happy!" sabi ni Janus na nag c'clap clap.

Napatawa na lang kami ni Wrench. I guess okay lang naman sakanila na kami na.
Pagkatapos nun, bumaba na kami sa car at pumasok na kami. Karga-karga ni Wrench si
Janus sa right arm niya tapos hawak ko naman yung left hand ni Wrench, tapos hawak
ko naman sa left hand ko si Feb na paswing'swing pa. I can see that the people here
are looking at us. Tiningnan ko si Wrench na suot yung Armani sunglass niya, and I
realized paanong di kami titingnan eh ang ganda ko at ang gwapo ng boyfriend ko,
plus Feb and Janus are so adorable. We're all too beautiful to attract attention.
^^ Or maybe it's about the news samin ni Wrench? Hmm. Whatever it is, I don't care.

"Jowibeeee!" napatingin kami kay Janus na tinuturo yung fastfood chain na Jollibee.
Tiningnan ko din si Wrench. "Gutom na din ako."

Nginitian niya lang ako tapos naglakad na kami papunta dun. When we got our order,
sinunggaban ko na agad yung fries. Tiningnan lang ako ni Wrench na parang na'amuse
siya sakin. Then suddenly may pumasok na idea sa isip ko.

Dinip ko yung fries sa ketchup tapos dahan-dahang sinubo ko. I do it slowly and
seductively. Alam kong nakatingin sakin si Wrench ngayon, his gaze was intense then
nakita kong binasa niya yung lower lip niya. I smiled discreetly, tinigil ko na
yung ginagawa ko kasi parang gusto niya din akong kainin. His keen eyesight says it
all.

Nang matapos kami, bumili na kami ng mga christmas ornaments. I let Feb na pumili
ng color and design. I let Wrench na bayaran yung mga binili ko, kasi nagpupumilit
eh.

Napatigil ako ng tumigil si Feb, nakatingin lang siya sa isang shop na puro Hello
Kitty yung products. "You like that stuff?"

"Po?"

Nginitian ko lang siya tapos pumasok kami sa loob ng shop. "Pili ka kung ano gusto
mo, I'll buy you everything."

"Really Tita?"

I kissed her forehead, "Everything you like honey."

Nag light-up yung mukha niya then she started to get things na. Medyo na kontian
lang ako sa mga pinili niya kaya kumuha pa ako ng iba for her. Binili ko din yung
super laki na hello kitty stufftoy. She gave me a hundred thanks and kisses. And I
can see that she's very happy kaya happy na din ako. Sabi nga niya wala siyang gift
sakin kasi wala pa naman siyang pera kaya kiss and hug na lang daw yung ibibigay
niya sakin.
Anyway, tinawagan na ni Wrench yung security team niya kasi baka biglang may media
na bulabogin kami atsaka para may magbitbit ng gamit na pinambili namin. Masyadong
tamad si Wrench para bitbitin lahat yun. -_-

"Feb, anong favorite hero ni Janus?" tanong ko.

"Uhm, Spiderman po yata Tita."

Sinabi ko kaagad kay Wrench kaya naghanap kami ng shop, and luckily meron, I also
bought him stuffs as much as kay Feb. Sobrang happy niya nung binilhan ko siya ng
costume and mga shirts.

Nilibot pa namin yung buong mall then nung 6:30 pm na, umalis na kami. We headed to
an exclusive restaurant para mag dinner.

We ate happily, puro kami kwento tapos tawa lang kami ng tawa. Nagulat na lang ako
ng biglang may pinalabas na cake.

"OMG. Was that for me?"

Wrench kissed me, "Of course, my love. Like it?"

"Oh Wrench, I do. Thanks!"

Kinain namin yung cake, pero di namin naubos. Ang laki kasi. Happy na happy si
Janus and Feb kasi favorite pala nila yung chocolate cake.

Di namin namalayan 7 pm na pala kaya kailangan na naming umuwi. Nang mauwi namin
sila Feb and Janus, umalis na din kami ni Wrench. We promised them na magkikita
kami ulit kasi na sa'sad talaga sila nung umalis na kami.
"Spring?"

Napalingon ako kay Wrench na nagd'drive. "Yes?"

"Can I ask you a favor?"

"Yeah, sure. I'm with you, what's it?"

"Uhm, can you sleep in my flat tonight? I just want you to show something."

"You mean, sa penthouse?"

"Yeah. There."

"Hmmm. Sige, I'm fine with that."

Hinawakan niya yung kamay ko, he lift it para i'kiss. "Thanks angel."

"I should be the one to thank you Wrench, for today, for everything you do to make
me happy."

"What makes you happy makes me happy too. Always remember that." he squeezed my
hand gently.
"You should take care of yourself then. Kasi you're the one who makes me happy."

"Oh, and my hot body. I see." He gave me wry look.

"Haha. That too. . . Wait, ano pala yung ipapakita mo sakin?"

"Secret."

Nagpout ako at tumahimik na lang. Mas tumaas yung level ng pagka curious ko tuloy.
Pero malapit naman na kami sa penthouse niya kaya makikita ko rin yan.

And finally, nakarating na kami sa building niya. Magka holdinghands na pumasok


kami, nginitian ko yung babae na nasa information desk. Nag bow lang siya samin.
When we got to his flat, excited na dinala niya ako sa kwarto niya kaya napagulp
ako. "Ah, Wrench kasi diba buong magdamag tayong nag . . . uhm, you know, tapos
napakita mo namana sakin na si superman ka kaya okay na yun-- Aray!" Napahawak ako
sa noo ko, pinitik niya kasi.

"Di naman yun yung ipapakita ko eh. Come." sabi niya tapos nagpahila na lang ako,
pumasok kami sa walk-in closet niya tapos hinarap niya ako sa closet na puro
business and evening suits niya. "Uh? Wrench, alam ko namang sobrang yaman mo,
bakit pinapakita mo pa sakin yung mga Armani, Hugo Boss, Calvin Klein, Díor at ano
pa mang mga expensive mong damit?" Nagtatakang tanong ko.

"That's not what I'm trying to show you."

"Then why the hell am I standing in your closet?"

Napapakit ako nang kinagat niya yung ear ko, nibbing it keenly. He pressed his hard
body to mine kaya napa moan ako. Then he whispered, "Just see what's behind my
closet, angel."
Napatingin ako sakaniya nang inalis niya yung mga naka hanger na suits, my eyes
widened, there was a door behind it. He ask me to open it and I do as I am told. I
pushed the door eagerly, na e'excite kasi ako.

When I see what's inside, napahawak ako sa bibig ko.

* Q * Oh my God.

*A/N: Thank you for reading kahit medyo haba. Hahaha. Thank you din sa mga
suggestions niyo. Iisipin ko pa anong pipiliin ko. ^^

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 43: Astound *
####################################

HAHHAHAHA. Thank you sa mga lahat ng nag greet sakin. Kahit midnight pa lang
talaga, puno na ako ng messages. LOL. Dahil gagala ako buong araw, umaga pa lang
mag u-update na ako :) Don't forget to COMMENT and VOTE. Gift niyo na lang sakin
yan! ~

Happy birthday to meeeeee! ~ HAHAHAH. ♥

Spring's POV

Let's know each other more.

________________________________________________________
Nakangangang pumasok ako sa loob. Kahit san ako tumingin, mukha ko yung nakikita
ko.

What behind Wrench's closet was a room na puro paintings at mga framed photo ko.
Feeling ko tuloy isa tong exhibit na ako yung subject.

"Surprise. Nagustohan mo ba?"

Teary eyed na nilingon ko si Wrench, tapos I jumped out to him at niyakap ko siya
ng mahigpit. Sinalo niya naman ako at inikot-ikot.

He put me down then he kissed me quickly. He smiled and said, "Oops, my lips just
dropped."

Napangiti ako, I wrapped my arms in his hot sturdy body. "Thank you Wrench. I do
like it, a lot. It's wonderful, really, how. . . how long took you to make up all
this?" Lumapit ako sa isang painting at hinawakan yun. "You made this?"

"I started to make this out nung lumipat na ako sa states, I missed you so much on
that time kaya naisipan kong i'paint ka. I spent my nights doing this, and I'm glad
you like it."

"Of course I do. Wrench, this is too much and--"

Biglang na sad at na worried yung mukha niya, "Too much?"

I place my palm on his cheek, "Yes, it's too much and I love it, and I love you
Wrench." I rose on my toes and kissed him sweetly.
"And I you, angel."

...

"Gosh, pati dito sa place mo may closet ako?" shock na tanong ko habang ino'open
yung mga drawer na puro damit ko. Complete yun, from underwears to nightgowns,
office suits, party dresses at iba pa.

"Not just that, check mo sa bathroom." sabi niya na nakacrossedarms pa.

I immediately went to the bathroom and my eyes widened, may mga toiletry, hygiene
stuffs and everything.

"Prinepare ko lang yan kanina. I made sure to have all you need here." sabi niya
leaning on the door.

Nilingon ko siya, "Boy scout ka pala talaga huh." Natatawang sabi ko.

"Parang ganun na nga." pumunta na siya sa bedroom at sinundan ko lang siya.

"Wait, are you planning me to stay here more often?"

"As long as you want to. May mga media na nagaabang ngayon sa labas ng bahay mo,
but I put securities there already para magbantay."

Nakahinga ako ng maluwag. Akala ko papasukin nila yung bahay ko, I know media this
time, they're very eager to dig informations. I guess isa sa reason yun kung bakit
gusto ni Wrench na dito ako magstay.
I felt him kissing my neck, kaya lumayo ako sakaniya. "Maliligo muna ako." I said
smiling.

He smiled back, "Was that an invitation?"

"I'll do it alone." I said quickly, but this time lumawak yung ngiti ko nang napa
frown siya. I turned on my heel para pumunta sa bathroom. But I stop when he said,

"Fine. If you don't want me now, don't miss me later."

It's my turn to frown now, nilingon ko siya at padabog na nilapitan. His teasing
smile meet me, hinawakan ko yung damit niya at hinila ko siya papunta sa bathroom.
He just laughed softly at nagpadala na lang din siya sakin.

...

Nanunuod ako ng Adventure Time sa tv ngayon, pero actually yung peripheral vision
ko nakay Wrench na ngayon eh nagtatrabaho sa laptop niya. I bit my lip, he's just
sitting comfortably in the couch, with that gadget on his lap, stretching his legs,
laying his ankles on the ottoman, ganyan lang naman yung itsura niya ngayon pero
para sakin ang hot hot niya.

Napasubo tuloy ako ng fries na sunod-sunod. Hayy, sana ako na lang yung laptop.

"What now Spring? Enjoying the view?"


I startled. Pano niya ako nakikita eh tutok na tutok naman siya sa ginagawa niya?
"Tss. Yabang, di ah." I lied, I enjoyed the view, a lot.

"Halos tumulo na nga yang laway mo." He shot me a teasing look.

I narrowed my eyes on him, tumayo ako at lumapit sakaniya. "Save that."

He justlook up at me but he did what he's told. Sinarado ko yung laptop at nilagay
ko sa gilid. Umupo ako sa tabi niya na pina indian seat, "Maglalaro muna tayo."

"Game, ano? Malupit pa sa tounge battle?"

Lumingo-lingo ako kaya napataas yung kilay niya. "It's just a Questioning game."

"Slambook eh?"

Nakangiting tumango-tango ako. "It's for knowing each other more. Tell me things
about you and I'll tell you mine. Let's start with favourites, okay?"

Tumawa siya ng medyo malakas kaya sinabunotan ko siya, "Ow!"

"Tumatawa ka kasi, para kang sira!"

"Psht. Mahal mo naman."

"Well, oo. . . Ay, ano ka ba dinidistract mo ko!"

"To us, ikaw ang mas nakaka distract. You're the most beautiful siren I've ever
met." sabi niya habang iniikot-ikot niya yung end ng buhok ko. I smiled, I miss
this gesture.
"Wait, naremember ko yung sinabi mo dati, nung tinanong kita kung gusto mo na bang
mag settle down sabi mo--"

He cut me short by a kiss, then he smiled at me, "Angel, I was referring to you. It
was you I'm talking about." He touched my cheek, "I know di mo pa gusto, but I'll
wait."

My heart jumped, "You'll wait for me?" I asked in a low tone, mixed with shock and
stunned.

"When you're ready, when we're ready."

I bit my lip tapos hinug ko siya ng mahigpit. "Uhh, Wrench, I love you so much." I
pressed my lips to his neck.

Hinahagod-hagod niya yung likod ko. "I love you too Spring. I will never get tired
of saying that."

Bumitaw ako, at nag nod. "I know, neither am I." I laughed softly, "Ano ba yan,
masyado na akong iyakin nito."

"Don't worry, my hands will be forever here to wipe them off." he said and rub his
thumb on my wet cheek.

"Right." Nang maging okay na ako, I manage to collect myself and smiled at him.
"Oh, ito na yung first, let's start with colors. Ano like mo?"

"I like dark colors. Dark blue the most."

Kumunot yung noo ko, "Akala ko ba red gusto mo? Sabi mo yun nung si Sphere ka pa."
Pinat niya yung ulo ko, "I see you're good in remembering things na. Yeah,
nagpalusot lang ako nun, baka kasi mahulaan mo na blue yung gusto ko."

Tumango-tango lang ako. "Ohh. I like Pink and Carmine. And I'm telling you, I'm
dangerous kaya magbehave ka sa mga pinagagawa mo kundi babalatan kita ng buhay
tapos pagsasakalin kita hanggang malagutan ka ng hininga. Naintindihan mo?!"

Nakita kong napalunok siya sa sinabi ko, at tumango siya ng sunod-sunod. "Opo."

"Good. Sige, next is, uhm, movie! Yeah, ano sayo?"

Nag isip siya sandali, "Mmm. Siguro G.I. Joe and many to mention."

Napatawa ako saglit. "Okay. Haha."

"Eh ikaw?"

"Marami din. Pero bet ko talaga yung movies na galing sa mga books. Pero now,
binabalik-balik ko yung The Croods."

"Psht. Seriously?"

"Oo, mahilig ako sa animated eh."

"Hey, since when ka naman naging bookworm?"

The corner of my lips twitched, "Hindi ako bookworm, I'm a bookmaniac."

Nagtatakang tiningnan niya ako, "What's the difference?"


"Ang difference nun maganda ako. Atsaka dati pa akong bookmaniac noh, pero sa bahay
lang ako nagbabasa. Ayoko sa school kasi nadidistorbo ako."

"I see. So move on tayo, uhm, favorite cartoon character." sabi niya.

"Finn and Jake, of course. Tinatanong pa ba yan?"

Napatingin siya dun sa tv tapos sakin, "Yeah, right."

"You?"

"I don't watch tv shows that much, but before nanunuod ako ng Martin Mystery."

Tumango-tango lang ako kasi di ko naman kilala yun. -_- "Okay, now sa Singer tayo."

"Ed Sheeran."

I narrowed my eyes on him. "Bakit ka nang'aagaw ng favorite singer?! Si Ed din


sakin eh."

"Ano? It just happened that we both have the same taste. Alam mo di kita
maintindihan minsan nagiging iyakin ka tapos inaaway mo'ko. Hayy, girls."

Inakbayan ko siya tapos sinakal ko gamit yung arm ko. "Ano ah?"

Biglang kiniliti niya yung armpit ko kaya napabitaw ako. Tawa lang siya ng tawa
habang ako naka frown, but suddenly napa smile ako. I love hearing him laugh, his
manly laugh.
"Wait, ubos na ba yung fries mo?" he asked.

"Not really, why?"

His lips quirked, his naughty gaze tells me he's going to do something with the
fries. "Let's do some experiment." Tumayo siya at kinuha yung fries.

"No way." natatawang sabi ko.

Lumapit siya sakin at hinila yung kamay ko gently, "Yes way." he pulled me to him
and kissed me.

Hmm. Me and him and fries? Why not? ^^

...

I'm sitting next to Wrench at the back of the car. I lay my head on his shoulder
and I slung my arm in his, linking our fingers together. He run his thumb on it
kaya napangiti ako.

We're heading now to my building, I have to work since it's my monday. Di talaga
ako sanay na may nagd'drive na iba for me, but now I think I have to kasi someone
told me to do so.

I look up at Wrench beneath my lashes then I started to remember our morning


together. Sabay kaming naligo, kumain at nagbihis. He's the one who picked my
outfit for me. I helped him with his costly suit, I buttoned his shirt while he's
zipping his trousers, I knotted his red velvet tie while he's inserting his arms on
his dark blue Dior blazer, then I brushed his wealthy hair while he's locking his
expensive watch in his wrist.

Kung ang girls adik sa jewelries, ang boys adik sa watches.

Napatingin ako kay Wrench ng tinapik niya ng mahina yung cheek ko. "Hey, we're
here." He stared at me for seconds and I felt I'm melting. "You're so beautiful,
angel." he put my hair at the back of my ear.

"And you're sinfully handsome Wrench."

"Am I?"

"You are. And you're mine."

"Yes, you own me. And I love you."

I kissed him before I respond back, "I love you too."

Lalabas na sana ako ng kotse nang may mga media na naman akong nakita. Hinawakan ni
Wrench yung kamay ko, "Come on."

"Pero yung--"

"My security team will keep us safe, and I want to show them what they wanted."
Tinaasan ko lang siya ng kilay, di ko alam pinagsasabi niya pero di na lang ako
nagtanong. He climb out first, then he offered me a hand for assistance. Then
sunod-sunod na yung pag flash ng camera. We started to walk inside the building,
"Ano ba yan, talo pa natin yung mga bigatin na celebrity." sabi ko habang
naglalakad. Nabigla na lang ako ng tumigil siya then he pulled me to him and meet
me a kiss. Nanglaki yung mata ko, why here? I was about to back off nang may
marealize ako. I guess this is what he's trying to say na ipapakita niya sakanila.
I close my eyes and I cling my arms on his neck, I kissed him back passionately. I
can still hear the flash clicking around us but I don't mind. I just want them to
know that this man I'm kissing with is mine. Narealize ko, it's not that hard pala
to say you love someone. When you know your feelings are true, you can say them
freely to the one you're expressing with. Since my birthday, since that day that
we're together, di ko na mabilang kung ilang I love yous na yung nasabi ko
sakaniya, but not a chance that I will get tired of telling him that.

All that happened to us was so quick and now I'm still surprised and can't believe
this is all happening, pero gaya ng sabi ko dati, I have to. I have to believe.

I don't know how long our kiss lasted, but when it ended, he reached for my both
hands and held them to his closely.

He brushed his thumbs on the top of my hands. "We don't need to hide. I don't need
to hide anymore. I love you and I want the world to know that what I feel for you
is real. I love you angel." he hug me tight and kiss the top of my head.

I wrap my arms in his warm and hot body, and I pressed my wet face, flooded with
tears in his hard chest. Then I said, "I love you too, very much." I took a step
back and look up at him.

Pinupunasan niya yung cheeks ko. "You're crying again." he said smiling.

Natatawang sinuntok ko yung dibdib niya. "Ikaw kasi eh."

Nang ma sure niyang okay na ako, he put his arms on my waist, then humarap siya sa
media kaya napaharap din ako sakanila. "You guys saw that right? Now please stop
bothering me and my girlfriend." he said in his thorough fierceness.

Then we started to walk inside, pero huminto siya sa harap ng elevator. "Dito lang
ako. I hope you have a great day ahead of you."
I smiled at him, "By what you did there outside, I know I will."

He blinked at me and smiled. Now, tell me, am I lucky with this man or what? ^^

*A/N: Sa mga gusto pa humabol ng greet, comment na lang kayo0 dito. Thank you for
reading! ~ Godbless! ^^

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 44: Menace *
####################################

Thank you sa lahat nanag greet. :)))) I love you all. At dahil sa gusto ko na
matapos ang storya nato, may update na. HAHAHAAH. COMMENT and VOTE. Thanks po
sainyong lahat! ^^

Happy new year guys! ^^ Sana okayy ang 2014. Hahahah. -___-

Spring's POV

Trust every girl's beautiful instinct.

_____________________________________________________

Boring na tinitingnan ko lahat ng mga documents na andito sa desk ko. I need to


sign them all.
Suddenly, binitawan ko na yung sign pen. I placed my elbow at the edge of the table
and rest my cheek on my knuckle. Napatingin ako sa clock, 11 am na. Sabi ni Wrench
tatawag siya bago yung lunch meeting nila. Kinuha ko yung phone sa drawer, no sign
of him.

Napatingin ako sa flower na naka display sa may gilid ng office ko. Those are from
Wrench, pinadala niya kahapon. Naremember ko pa nga yung nakalagay sa boquet na
card.

I love you in the morning, in the middle of the day, in the hours we are together,
and the hours we are away.

I love you, angel.

Wrench x

Napasmile ako bigla as I thought of him, but it suddenly faded. It's thursday
today, sad to say nung monday kami last nagkita. He went abroad for something about
his business, sabi niya kaninang madaling araw yung uwi niya. He called me in the
morning, saying he will be out for a lunch meeting but he'll make sure to call me
before it. Tapos ngayon wala pa. Alam kong sobrang nag p'pout na ako ngayon.

Hindi naman ako nage'expect na this relationship would be easy for us since we're
both running a business. Not just a business but we're ruling a big time business.
Aside from each other, may ibang responsibilities kami. And I know we're busy kaya
minsan lang kami magkikita, like now. But still he have to do something.

Kinuha ko na lang ulit yung phone ko at nag s'selfie. I set my face to different
angles, smile, emote, pout, kagat-labi. Nang makunan ko na ng ilang shots, napagod
din ako kaya tinigil ko na. -_-

Tiningnan ko yung mga photos ko, okay naman sila. Napa smile ako, ang ganda ko
talaga kahit anong angle.

Unti-unting lumawak yung ngiti ko nang may maisip akong idea. I immediately go to
my contacts and search for Shawn Ramirez. When I found it, I pressed Call.

Three times nag ring tapos sinagot na niya. "Hey, Shawn. . . . Yes, I really need
you later at 2 pm. . . . . Hahaha. Yes, yes. . . Uhuh, it's just for personal
purposes. So, you're free? . . . Yeah, I'll meet you there na lang. . . . Oh,
thanks Shawn. See you. . . . Haha. Absolutely, bye."

Binaba ko na. I live in hope na magugustohan ni Wrench yung plan ko. ^^

Biglang nag ring yung phone ko kaya kinuha ko agad-agad. Excited na tiningnan ko
yung tumawag, pero napa frown ako. Akalo ko si Wrench na eh. Sinagot ko naman yung
tumawag, he's the guy I love the most before Wrench. "Daddy."

[Oh, you sound sad.]

"Hell I am! I'm missing the two most important guys in my life. You're away and
Wrench didn't give me a ring yet. Luluwa na yung mata ko kakatitig sa phone." sabi
ko.

[Haha. Pal, stop that. Busy yung tao eh.]

"Teka, kumakain ka ba? Ba't parang ngumunguya ka?"

[Yeah, McDo fries. Mainggit ka.]

My cheeks flushed. Naalala ko yung sex with fries namin ni Wrench. It makes me want
him more. T.T

[Hey, pal. Still there?]


I startled. "Ah, yeah, yeah. Uhm, Dad, where's Mom?"

[Nanunuod ng Tv Show, ano ka ba, tayo muna mag usap, kayo nag usap nung nakaraan
eh.]

Napatawa ako. Oo nga, I told Mom about me and Wrench. Nalaman niya din kasi yung
news sa site. Ayun, tuwang-tuwa siya. Finally daw may boyfriend na ako and she want
to meet him soon. She knew na din yung about sa ginawa ni Daddy, nag usap sila, of
course nagulat siya then nagtampo, bakit daw di sinabi ni Daddy sakaniya. But
eventually, okay namana kami ngayon. My problem now is how to tell her about Wrench
raping me before, nagugulohan nga ako. Should I tell her or not? Kasi baka gumulo.
Napa sigh na lang ako.

[Oh, napano ka? By the way, Wrench went to me. We talked.]

"Really? What did you guys talked about?"

[Secret. Boy talk darling.]

I made a growl sound of disappointment. "Ang KJ niyo naman eh. Was that about me?"

[Mmm. Partly yes, I just gave him tips on how to handle her stubborn girlfriend.]

"Tse. Ewan ko sayo, sige na, I have to hung up. Gutom na ako, kaya bye daddy."

[Alright. Just don't worry about Wrench, okay? I love you pal.]

"I'm trying dad, I love you too. Bye." with that, I hung up.

Napatingin ako sa clock ulit, 11:49 na. Ugh, kainis naman tong si Wrench eh.
Tinawag ko na lang si Dehy.
"Ah, ano po yun Miss President?"

Magkasalubong na yung kilay ko sa sobrang pagka badtrip. "Where's my lunch


already?!"

"Uh, ma'am kasi. . . . Uhm." napatigil at napaatras si Dehy nang may ibang taong
pumasok sa office ko.

Biglang nawala yung kunot ng noo ko nang makita ko siya. "Hungry?" he asked,
napansin kong may hawak siyang packlunch.

Napa smile ako at tumayo, "Wrench." patakbong lumapit ako sakaniya. I put both of
my hands on his face then I kissed him deeply. "Gosh, I miss you."

He smiled back. "I miss you too, Spring. I'm sorry I didn't able to call you." sabi
niya tapos umupo na kami sa sofa set. He put our lunch on the table and started to
put them out. "I'm wondering if you like japanese food, pansin ko kasi tumataba ka
na."

Napa gasp ako. "What?" hinawakan ko yung bewang at arms ko.

I heard his sexy manly laugh kaya nilingon ko siya. "Kidding. You look perfect."

Hinila ko yung buhok niya. "Bolero ka."

Nginitian niya lang ako tapos nag umpisa na kaming kumain. "Kala ko ba may lunch
meeting kayo." sabi ko.

"Canceled. I'm glad they did."


"Wait, tell me, Psystem lang ba yung business mo? Is there more anything?"

"I own a Gym, it has three branches here, dalawa sa america. May resort din ako sa
France. Tapos Psystem na, yun lang."

Napaisip ako, di ko alam yung mga yun. Sana pala niresearch ko siya ng maigi sa
internet. "Okay. By the way, dad called me earlier."

"He told you already?"

"Yup. You should've told me na magkikita kayo."

"You're dad told me not to."

Binaba ko na yung chopsticks ko. "Di mo naman kailangan sundin lahat ng inuutos
niya ah."

He did the same. "I have to."

"But why? He's not your boss or something."

"Spring, I owe him a lot. Plus, he's my girlfriend's father. And it's my choice na
gawin yung gusto niya." tapos sumubo siya ulit.

I crossed my arm infront of me. "What if he told you to break up with me? Na lumayo
ka sakin? Gagawin mo parin ba?"
Napatigil siya. "He wouldn't do that."

"Wrench, what if he would?!"

"He has no reasons to do so."

"Pano pag. . . . Pag nalaman niyang you raped me?" mahinang tanong ko.

"He wouldn't know." sabi niya tapos tumingin siya sakin. "Unless if you'll tell
him."

Napayuko ako, then umiling-iling, "No, I won't tell him. I won't do something na
ikapapahamak mo, ko, satin."

He exhale deeply, "Look, I know what I did to you was wrong. And--"

I cut him by a kiss. "Sssh. You did alright." Niyakap ko siya. "You came back to my
life unexpectedly and I love it and I didn't regret it. I accepted you because I
want you." I cupped his face, "Wrench. Stop being so guilty."

"I'm sorry." he caressed my cheek.

Nginitian ko siya. A smile that will surely tell him that everything's alright. "Oh
wait, I just want to tell you something. It's quite important, uhm, really."

"Yeah, yeah sure. About what?"


"I want you to stop tracking me around. I don't want you to know wherever I go.
Please, Wrench, ito lang yung favor ko."

He reached out for my hand, then he kissed my knuckle. "Your dad and I talked about
that already, and yes, I won't track you anymore. Unless, kung emergency."

I smiled and nod. "Thank you Wrench."

"I just can't help but worry about you."

"Okay, ganito na lang, magpapahatid na ako sa sarili kong driver then yung mga maid
ko sa bahay ko na sila ipapa stay. Is that alright with you?"

He smiled in triumph. "Thank you Spring. I love you, I just want to keep you safe."

"I know, and I love you too." I gave him a tight embrace. Tinapos na lang namin
yung food namin.

"I need to go now Spring, my secretary texted me, may meeting pa pala ako."

"Ah, yeah. Sure. Uhm, wait, I just want to ask kung san ka mamayang mga 3:30 or
4:00?"

"I guess nasa office lang ako mamaya. Why?"

"Oh, can I come over? I mean kasi may ibibigay ako sayo." I bit my lip.

He shot me a curious stare, "Really? Yeah, I'll expect you there later, okay?" he
leaned forward to kiss me and I respond with so much fervor.
Kapos yung hininga namin when the kiss ended. His eyes searched mine with deeply
probing intensity then he pressed me into his diligent body, "Oh, Spring I so want
you now." he murmured with a groan.

I smiled when I felt the thick column pressing in my stomach, his hardness makes me
want him too. I disengaged my body to his warm embrace, "Clearly I know." I said
and look at his 'thing'. "But some people are waiting for your presence handsome."

He nod. "Can't wait you to come later." He said and smiled wryly, then after 5
minutes he went out of my place. I hope he'll like what I'll give him later. ^^

...

"Alright, lift your head a little. . . . That, that, good. *Click click click*
Okay, done. Congrats Spring, you did great."

Excited na nilapitan ko si Shawn. "Can I see the shots now?"

"Sure. Here, pick for the best."

Tumingin ako sa computer kung san nakalagay yung mga nakunan na photos ko kanina. I
searched for the one na gusto kong piliin. I planned to give Wrench a framed photo
of me. Gusto ko ilagay niya sa table niya so he can just look at me while he's
working.

By the help of Shawn, I can do this easily. Isa siyang famous photographer, mostly
mga celebrities and ibang mayayaman ang kumukuha ng service niya and I'm one of
them. "I like this one! Shawn, can I take this with a frame already? Yung tama lang
para i'display sa office table."

"Sure thing Spring, ikaw pa. Wait, I'll make it prepared. Excuse me."

"Yeah sure."

I waited for some minutes, when I got it, dumiritso na ako sa office ni Wrench.
Excited na lumabas ako sa elevator, I walk in a hurry. Nang makapasok ako sa office
ni Wrench, nakita ko siyang may kausap na babae.

They noticed my presence, then Wrench walked towards me and meet me a kiss. "Hey."
sabi niya sakin tapos tumingin siya dun sa babae. "That's all, you can leave now."

"Yes sir." nag bow siya kay Wrench tapos sakin.

Tiningnan ko lang siyang lumabas, then I asked Wrench. "Who's that?"

"Oh, that's Kira Ferrer, my new secretary."

"Where's the old one?" tanong ko habang umupo ako sa upuan sa harap ng desk ni
Wrench.

"Nag resign na siya. . . Wine?"

"Please. . . I prefer that old one. Kailan lang siya naging secretary mo? I mean
that Kara."

"Kira." he corrected me, tapos he handed me a glass of wine.


"Whatever it is." I took a sip then nilagay ko sa table ni Wrench.

"Nung monday lang. . . Wait, what was that you're holding?" he asked tapos umupo
siya sa chair niya, expressing tease in his face. "Was that for me?"

Tinago ko agad sa likod ko yung frame, tapos tumayo ako sa harap ng table niya.
Dahan-dahang inabot ko yun sakaniya. He look up at me puzzled.

While he's unwrapping it, I bit my lip and cock my head to my side. I don't want to
see his expression kasi nahihiya ako. For seconds, tahimik lang siya tapos,

"Hey, look at me."

Umiling ako. "Ayoko. . . Ay, ano ba yan." lumingon ako sakaniya pero di ko siya
tiningnan sa mata.

He stood up and lumapit siya sakin kaya napapikit ako. Then I felt him hugged me
tightly. "Oh Spring, thank you. This means so much to me."

"Really? You like it?"

"A lot. Of course I do. Oh God, I love you Spring." he kissed me and I respond, I
taste the fine citrus in his tounge. "I want you Spring. . . I want you now." then
his kisses went down to the base of my throat.

"Wait, wait. . . We can be surely seen here."

His lips twitched, tapos lumapit siya dun sa table niya. Nakita kong may priness
siyang button.
Shock na tiningnan ko yung buong office niya, sa may glass, may bumaba na dark
glass. "What's that?"

"We can't be seen now." he murmured behind me.

I turned to face him, and I gave him my seductive smile. "Game."

His face was hard, his gaze narrowed and I see determination. I shut my lids from
the moment he started to crash my lips to him. His hands placing at my lower back,
then it went lower to the curve of my hip, squeezing them gently. God, I want this
man so much.

We started to walk to the couch at the side of his office. Tumigil siya sa
paghahalik sakin at inupo niya ako. He stared at me for seconds. I see his cock
hard and thick, he was aroused as I was. Yearning for his touch, his body, his
warmth.

He kneel down on the floor, "I'm glad you wore this easy-to-fuck dress."

I licked my dry lips. I'm glad I did too. My breast heavy, and my clit throbbed for
attention when his hands slowly went up to the hem of my dress. He started to push
my skirt higher, up to my waist. I push up my hip when he tried to pull down my
panty, it layed exactly at my ankle.

"You're ready for me." his voice deep and husky.

"I am. Always." I said panting, I spread my legs wider and I ran my hands to his
silky thick hair.

He lowered his head to my womanhood instantly, he's craving for me. And I do the
same, I want him at the moment when I laid my eyes on him on the threshold of my
office.
He's now probing my femininity, the tip of his tounge makes me shivered everytime
it touched my clitoris. I closed my eyes as I grip on his hair. He's driving me
insane on what he was doing.

His hands are placed right back of my knee. My limbs stretching, my pulse kept on
pounding. I'm now on the edge, by the time his tounge flicked on my sensitive spot,
I shook. I went on my severe climax.

"I'm sorry angel. I want you so bad that it hurts." he started to unbuckling his
belt, he unzipped his trousers and I watched his body lower to mine. I'm glad his
couch was big for us to share.

He put the condom inside him instantly. His gaze went back to mine, then he took my
mouth again. He murmured, "I'll fuck you this time like there's no tomorrow."

I smiled at him vamply. "I don't mind counting."

...

Sitting on his chair, I fixed my hair into a bun. Ginulo kasi to kanina ng mokong
na'to. -_-

Napatingin ako sa secretary ni Wrench sa labas. "I don't like her."

"Who?"

"Your secretary."
"Why? She seems nice, she handled most of the things I need in the states while I
went to your dad."

My gaze narrowed at him. "She's with you? There?"

"Ah, yeah? I have to. I need her there."

Napa crossed arm ako. "Fire her."

"What? She's doing her job-- Wait, nagseselos ka ba sakaniya? God, Spring--"

Nilapitan ko si Wrench. "Excuse me? Di ako nagseselos sa mga babaeng nakapaligid


sayo, dahil bukod sa alam kong ako ang mahal mo, malaki ang tiwala ko sa mukha ko.
Understood?"

His smile tilt into a teasing quirk. Nilingon ko na lang yung secretary niya. I
don't know why but I see her as a threat for me, for us. And I believe I should
trust my gorgeous instinct. I'll keep an eye on her, I know I have to.

*A/N: Thank you for reading! :)))))))))

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 45: Leisure *
####################################

####################################
MIDPIST Chapter 46: Ferocity *
####################################

Malapit na talagang mag million. :) Thanks guys. Konting push pa. Hahahaha. ^^
Please COMMENT and VOTE. Thank you ulit.
BTW, thank you pala sa mga dung nag comfort sakin about my issue recently. The best
kayo guys. I love you all ~

Spring's POV

I can't believe he did it again.

____________________________________________________________

I'm now eating my breakfast with Wrench. Napagpasyahan namin na every weekend, sa
isang bahay kami mags'stay. Palipat-lipat lang, like last weekend sakaniya ako nag
stay and now dito siya sa bahay ko, then next weekend sakaniya na naman. Pero this
next weekend pupunta kami sa France and I am so excited. ^^ It would be our first
outing abroad.

"Wait, I'll just take this call." Nag excuse siya at tumayo na.

I bit my lip. Palagi na lang ganito, whenever may ginagawa kaming sabay, may nag
e'excuse para sa work, either siya or ako. Di namin maiiwasan na kahit weekend
sumisingit pa rin yung trabaho. Kagabi nga yung bonding namin, mag work ng sabay.
Magkatabi lang kami habang kaharap yung laptop namin. I think I have to live with
that na lang.

Napatingin ako kay Wrench nang umupo siya sa tabi ko. "Work?"
"Kira called, may konting problema lang."

A sudden anger striked me. "You didn't fired her?!"

He put down his fork and let a suspire. "Spring, I just can't fire someone without
moral reason. Lalong-lalo na kung dahil lang sa pinagseselosan siya ng girlfriend
ko."

"I'm not jealous with that woman. I just see her as a threat for me, for you. The
way she look at you, I see . . . I see." di ko masabi yung word, parang ang hirap
ibanggit.

"You see what?" his desperate voice made me speechless. "Tell me."

I avoid his gaze, "She looks at you like . . . like the way I do, there's an
admiring esteem Wrench, and I hate it."

Di ko siya narinig na magsalita, tapos naramdaman ko na lang na hinawakan niya yung


chin ko. "Look at me."

Tiningnan ko naman siya. "She's a big issue for me Wrench."

"I can't blame you with that." he brushed his thumb on my cheek. "Okay, I'll move
her to one of the departments, but not now. I'm really up to something busy, may
kailangan akong taposin at uunahin ko yun. I want to finish my work before the
weekend comes, ayoko na nadidisturbo yung pagpunta natin sa Versailles dahil sa
trabaho ko."

Biglang nawala yung pagkainis ko nang mabinggit niya yung pagpunta namin sa France.
Uubosin niya yung time niya ngayon sa work para free na talaga kami sa weekend. I
smiled, "Okay. I, uhm, I'll do the same."

We went back to what we are doing, pagkatapos umalis na kami para magtrabaho.

...

I'm here sa isang company, may proposal kasi ako dito kaya may meeting kami.

"Champagne?"

Napalingon ako kay Shin Kuribayashi. "Thanks." nakita kong may hawak siyang
telescope. "What was that for?"

Nginitian niya ako tapos ginamit niya yung telescope at tiningnan niya yung
building kaharap nung building kung san kami. "My ex is working there, nakikita ko
siya over here gamit nito."

"So, ini'stalk mo siya?"


He exhale, "I still love her, but sad to say she didn't na. Di ko naman siya
masisisi, I was an asshole nung kami pa." I feel regret in his voice.

"Minsan, yung mga babae, kailangan din nilang masaktan. Well, kung talagang feel
niya na durog na durog na yung puso niya, all you have to do is hug her tight, so
tight. Yun yung paraan para yung mga broken pieces ng pagkatao niya, it will stick
back together. Ikaw ang dumurog sakaniya, kaya ikaw ang aayos sakaniya."

Napayuko siya and he made a sad smile. "I did, I tried, but it didn't work. No
matter how I tried." tumingin siya sakin bigla, "Congrats nga pala."

"Huh? Para san?"

"Nabalitaan ko yung tungkol sainyo ni Wrench Paerson. Kayo na diba?"

"Ohh." I smiled as I thought of him. "Yeah, uhm, that's true."

Tumango siya. "I see. Nakakasalubong ko siya minsan, his building is just over
there, right?"

Napaisip ako bigla, oo nga noh, di ko namalayan na malapit pala dito yung Psystem.
"Here." binigay niya sakin yung telescope. "You can see him from here."

Excited na tinanggap ko yun, "Oo nga noh. Thanks." Yung Psystem kasi katabi lang ng
building na nasa harapan namin. And I'm glad mataas yung floor na kinatatayuan ko
ngayon. Dinikit ko yun sa mata ko, then finocus ko sa labas.

Napasmile ako ng makita ko si Wrench, he was sitting in his chair at may kausap
siya na . . . . yung secretary niya.

Tinanggal ko yung telescope at nag roll eyes ako, binalik ko naman ulit agad at
tiningnan ko ulit sila.

O _ O

I was beyond surprised and shocked sa nakita ko.

Hawak-hawak ni Wrench yung top ni Kira, and . . . and they're kissing!

Fuck it! Kinuha ko yung phone ko at tinawagan si Wrench agad.

"Hey, angel. Yes? Uh, what. . . why did you call?"

My gaze narrowed at tingnan ko ulit sila gamit yung telescope at andun pa sa office
niya si Kira. Nakatayo na si Wrench at hawak hawak niya yung phone sa tenga niya.

"Wala, kinakamusta ko lang ang boyfriend ko para masiguradong wala siyang


nilalanding iba." sardonic na sabi ko.

"What . . . Huh? Spring, ano na naman to?"

"Ano to? Wala lang, so, anong ginagawa mo ngayon? May kasama ka ba?"

Nakita ko siyang tumingin kay Kira. "Uh, no, ako lang mag isa sa office. Katatapos
lang ng meeting ko kanina."

My breathing went ragged, parang may tumatakip sa nose ko para di makahinga. Binaba
ko na yung telescope. No, not again. He lied again, and now he's cheating on me.
Tama nga ako, tama yung hinala ko sa babae na yun. I guess ito na nga yung sinasabi
nilang Direct Question, False Answer.

"Wrench, I forgave you once and yet you fucked up twice!" di ko napigilan na mag
burst out, napatahimik siya bigla sa kabilang linya kaya nagpatuloy ako, "I saw
you! I saw you with that bitch just now, and you're telling me you're alone?! Fuck
it Wrench, akala ko ba di ka na magtatago sakin? You promised not to lie to me and
yet you did!"

Napatingin agad siya sa labas ng glass window niya, lumingo lingo pa siya and
lastly his gaze went right straight to me. "Is that you? . . . Spring, no, I can
explain, wait."
"Not again Wrench . . . You kissed her, I saw that." mahinang sabi ko.

Narinig ko siyang napamura. "I . . Ugh, it was an accident! . . I'll go right


there. Wait for me." sabi niya tapos binaba niya na yung call.

"Spring, hey, is everything alright?" worried na tanong ni Shin sakin.

"Shin, I. . . I need to go." sabi ko tapos patakbong umalis ako.

Paglabas ko sa building, nakita ko si Wrench na nakatayo on the other side of the


street. "Spring! Wait!" He waved and shouted loudly, he started to run to cross the
street kaya tumakbo ako agad papunta sa kotse ko.

"Let's go!" sabi ko sa driver ko at pumasok na sa sasakyan.

"Spring!" Pinapalo-palo ni Wrench yung window ng car ko. "Open this fucking door!"
di ko siya pinansin hanggang sa nagstart nang umandar yung sasakyan paalis pero
hinahabol pa rin ni Wrench kasi I can still hear his voice.

Ilang seconds lang di ko na siya narinig kaya napapikit ako at nakahinga ng


maluwag. I'm glad na malayo na ako sakaniya, I just don't want his presence right
now.

Biglang sinampal ko yung sarili ko, bakit ba kasi ako na lang yung parating
umiiyak? Dati di naman ako ganito ah. I'm brave, I know I am. But I can't deny the
fact that there's always this someone who can make me weak so easily. Him.

Di ko namalayan nasa building ko na kami, I climbed out of the car at umakyat na


ako papunta sa office ko, di ko na pinansin yung mga tao habang naglalakad ako.

When I got back to my office, umupo ako agad, I leaned on my desk at dun ko na
pinagpatuloy yung pag iyak ko.

Akala ko ba okay na kami, akala ko ba ako lang. All those words he said,
kasinungalingan lang ba yun? Ang mas masakit kasi, sa lahat ng taong pwede niyang
landiin eh yung secretary niya pa! Bumaba yung pagtingin ko kay Wrench, cheater na
nga siya, mahilig pa siya sa mga cheap.

I don't need his explanation, what you see is what you get. And I really get what
he just did!

Napatingin ako sa door nang bumukas yun, he's there, "Spring." he's breathing hard,
messy hair and his forehead is obviously sweating. As if like he ran a marathon.
His weary look made me guilt.

No, scratch that, I'm not guilty. He deserved that look.

Lumapit ako sakaniya at sinampal ko siya. "Spring, you don't get it. Please--"

"I get it. You lied and you cheated on me."


"Look, I told you na di ko siya kasama sa office para di ka na mag worry pa, as
long as I can di ko siya binanggit pa sayo kasi--"

"Yun pa rin namin yun eh, nagsinungaling ka! Fuck you Wrench, don't make the same
mistake twice. Andami pang ibang kasalanan, i'try mo naman yung iba!" sabi ko
habang hawak hawak yung damit niya.

"Fine, I'm sorry! But swear I didn't kissed her, she kissed me!"

Natigilan ako pero umiling-iling ako bigla, "You're lying again."

Napagasp ako nang biglang sinunggaban niya yung lips ko. I didn't respond at
tinulak-tulak ko siya but it's too impossible. He's big and strong.

Suddenly I felt his hand squeezing my right breast. He's kissing me ferociously and
his hand on the top of my breast is to powerful that my nipple hardened. Napahawak
ako sa mga braso niya kasi lumalambot na yung tuhod ko. I hate this, I hate him,
masyadong malakas yung epekto niya sakin. Kahit na galit na galit ako sakaniya, di
ko maiwasang lumambot. Pagdating sakaniya nanghihina talaga ako.

Naramdaman ko yung matigas na bagay sa puson ko, and I moaned kaya pinasok niya
yung dila niya sa bibig ko.

I can't fight it, he's way too strong. Kaya sumurrender na ako, I respond to his
kisses. Galit ako yet na p'pleasure ako sa ginagawa niya, I started to bit his
tounge inside me but he didn't mind it. I open my lids and noticed that he's
looking at me like I'm a prey. His gaze made me frozen yet it burned me to hell.
Suddenly, he stopped kissing me and he murmured, "You need to be fucked. Where's
the way to your room here?"

Biglang napatingin ako sa likod ni Wrench kung san yung pinto ng mini-bedroom ko.
Napansin niya yun kaya napalingon siya sa likuran niya.

Shet ka Spring! Ambobo mo talaga!

"Ay! . . . . Wrench ibaba mo'ko!" nagpupumiglas ako nang kinarga niya ako papunta
sa room ko pero di niya ako pinansin. Napatigil din ako dahil sobrang useless lang
nung ginagawa ko.

He throwed me on my bed then he came over me. Hinahalikan niya na naman ako tapos
inuumpisahan niya nang tanggalin yung damit ko. My fisted hands are banging on his
hard biceps. "Wre--. . . *kiss* No!"

I entreated just to desist him pero di siya nakikinig. He seems like a wild animal
now. Tinanggal niya yung shirt niya tapos pinagpatuloy niya na yung paghalik niya
sakin while his hands on my breast, robustly nipping them. I'm all naked now, I'm
crying and I can't stop it. When he freed my mouth and his kisses went down, walang
ka emo'emosyong nagsalita ako, "Go. Just do what you just did from the start. . .
Force me, rape me."

Matapos kong sabihin yun, natigilan siya bigla. Napapikit ako, I know I shouldn't
said that dahil alam kong masasaktan siya.

Suddenly, naramdaman kong gumalaw siya. I watched him stood up, naglakad siya at
humarap dun sa wall mirror ko. "What the fuck should I do to make you forget about
that?! Argh!"
Napapitlag ako ng marinig kong may mabasag nung sumigaw siya. Tulalang tiningnan ko
lang siyang dahan dahang lumuhod sa sahig.

"W-wrench. . . . No, no, no, no." Tumayo ako agad at nilapitan siya. My eyes
widened, "Wrench! Oh my God, your hands. . ." hinawakan ko yung kamay niya na
dumudugo. "Bakit mo ba kasi sinuntok yung salamin?! Jesus, Wrench." lumuhod ako at
niyakap siya. His face pressing on my chest, at hinalikan ko yung ulo niya.
"Wrench, stop . . . Please, I'm so sorry!" I said crying.

"I . . . I don't know what to do anymore, Spring." I felt his hands on my back kaya
niyakap ko siya lalo at napapikit ako. "How do many times I have to show you, to
fuck you just to know you that you're the only one I want? Na ikaw lang." he lift
his head up and he look at me.

Tulalang hinawakan ko yung cheeks niya, gently wiping his . . . his tears. He's
crying.

"Spring, I love you, I can't remember a time when I didn't. Kailanman, di kita
pinagtaksilan. And I'm sorry I didn't listened to you. She. . . Kira kissed me. And
I'm sorry I lied, nagsinungaling ako kasi ayokong malaman mo pa, ayokong mag away
pa tayo. Angel, please believe me. If you're planning to leave me again, please
don't."

My heart pumped calmly now, but I narrowed my gaze to him. Kaya niyang
magsinungaling para di ako ma worried o magreklamo na naman ako sa babaeng yun,
para di kami mag away at para di na ako masaktan. Pero di niya ba naisip na mas
nasasaktan ako pag nagsisinungaling siya?! He promised not to do it again pero
ginawa niya parin. I know it's that woman's fault pero sobrang big deal talaga
sakin pag nagsisinungaling siya, pag naglilihim siya sakin. Naputanayan ko na na
sobrang tanga ko dati, at tama na yon. Ayoko na maging tanga pa. Tumayo ako bigla,
tiningnan niya lang ako. "Sasaktan mo'ko tapos sasabihin mong di kita iwan? Eh kung
barilin kita ulo tas sabihin ko sayong wag kang mamatay?! Ha? Ano? Kaya mo ba?!"
Dahan dahang tumayo siya, he's still crying and it's breaking every inch of my
heart. He tried to reach out for me but I took a step back. He exhaled, "I promise
not to lie with you again. Spring, please."

Sumabog ng tuloyan yung puso ko nang makita ko yung patak ng luha ni Wrench. I love
this man so much, very damn much. At kahit ano pang gawin niya sakin, di mawawala
yun.

I remember what my mom told me, "Don't believe to a man's promise whe he is
smiling, believe in his words when you see him crying." pinahid ko yung mga luha
ko.

Huminga ako ng malalim pagkatapos kumuha ako ng handkerchief sa closet tapos tinali
ko sa kamay niya tapos, "What does that bitch did exactly? 3 minutes."

Wrench's POV

Tinitingnan ko lang si Spring na tinatalian ng panyo yung nagdudugo kong kamay. It


didn't hurt me when I punched my knuckle on the mirror, yung masakit eh yung
nakikita ko siyang galit at nasasaktan dahil na naman sa ginawa ko.

"What does that bitch did exactly? 3 minutes."

There's a sudden bit of hope jerked in my soul when she said that.
I nod immediately at nagumpisa na akong magsalita.

* Flashback *

"Sir, here's your coffee."

Pumasok si Kira sa office dala yung coffee na inutos ko sakaniya.

I watched her put it down on my desk. She bend over seductively habang nakatingin
ng diretso sakin. Those brown eyes behind that eyeglass says that Spring earlier
was right. I'm not that blind to notice when a woman have interest in me, I've been
through that a lot of time.

Napatingin ako sa damit niya, alam kong sinadya niyang ipakita sakin ang gusto
niyang makita ko kaya itinaas ko yung top niya, "I'm telling you to stop kung ayaw
mong mawalan ng trabaho, and stop trying cause I'm not interested."

Biglang hinawakan niya yung wrist ko, "Well, I'll make you then." she pulled and
kissed me, I was caught off-guard pero tinulak ko siya agad.

"Ano ba?!" magsasalita pa sana ako ng biglang magring yung phone ko. I pick it up
and,

Shit. Si Spring.
* Flashback Ends *

I held her hands and kissed them. "Angel, please, that's all what happened.
Really."

Biglang tinanggal niya yung kamay niya sa pagkakahawak ko, "Di kasi nakikinig."
Inis na sabi niya.

"I know and I'm sorry." di siya nagsalita at tiningnan ko lang siyang magbihis.
Napayuko na lang ako. I can't blame her to be mad.

Suddenly, nagulat na lang akong sinuot niya sakin yung suit ko, I look at her
impassive face. Kahit anong emotion di ko makita sakaniya. I guess totoo talaga
yung sinasabi nilang ang mga babae mahilig magtago ng nararamdaman, lalo na pag
nasasaktan.

Habang tinatali niya yung necktie ko, nagsalita siya, "Siguro naman may camera dun
sa office mo."

Napaisip ako. "Yeah! Tama, I can show you what happened. Na totoo yung sinabi ko."

Tumingin siya sa mga mata ko, her gaze narrowed, "Nakunan din ba dun that day when
we're having sex sa office mo?"
"No, pina off ko yun bago ka pa nakapunta dun."

"Good." sabi niya habang hawak-hawak yung tie ko. "Now, pumunta tayo sa Psystem, I
have to face that bitch." napa ow ako ng biglang hinigpitan niya yung necktie ko.

Now, I really have to admit that my girl isn't just wild, she's wild and scary.

*A/N: Natawa ako sa last statement ni Wrench. Hahaha. Palakpakan ang mga lalakeng
takot sa mga girlfriend nila. XD Thankyou for reading!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 47: Affront *
####################################

Happy 1M reads! ~ HAHAHAHA. Thank you guys sa mga patuloy na nagsusupport. We made
it! ^^ It's OUR achievement so Congratulations sating lahat. Pati din dun sa mga
Silent readers, thank you din po sainyong lahat. Mwaaaa! Spread the happy virus!
HAHAHA. I love you all my PALE KNIGHTS! ♥

BTW, sino po gusto maging OP. Please contact me, here or either sa FB. Please
please please po. We badly needed 3, so sa mga interested. Go ra :) Enjoy this
Chap. COMMENT and VOTE thank you! ^^

Spring's POV
I'll surely get my bf's ass away from a Psycho next time.

__________________________________________________________

Bago kami pumunta ng Psystem, dumaan muna kami sa isang hospital para ipagamot yung
sugat ni Wrench.

"Okay ka na?" tanong ko sakaniya at niyakap niya lang ako.

"I love you, Spring." nag whisper siya sakin tapos hinalikan niya yung temple ko.

I smiled at him, pagkatapos hinaplos-haplos ko yung cheek niya at hinalikan ko.


"Come on."

Pumasok na kami sa kotse para pumunta sa office ni Wrench. Okay na kami ngayon pero
medyo badtrip pa rin talaga ako. Sometimes, you only forgive a person because you
can't imagine not having them in your life. I can't live without Wrench, at ayoko
pataasin yung pride ko dahil dun.

Napatingin ako kay Wrench na ngayon ay parang puppy na nakasiksik sakin, siniko ko
siya. "Hoy, problema mo?"

"Ngiti ka na."
"Wrench, don't worry, matapos kong sampalin yung secretary mo, magiging okay na
ako."

Napabuntong hininga siya, "Spring, listen, I can just simply fire her gaya ng gusto
mo."

Nakatingin lang ako sa labas ng sasakyan, and my gaze narrowed. "I want to talk to
her. At ano bang pakialam mo sa gusto ko? Ha? Masyado ka bang concern dun sa
secretry mo?"

Narinig ko siyang bumubulong. "Bakit mo ba ako inaaway ngayon? I thought we're okay
now?"

Hinarap ko siya. "When I fight with you, I'm really fighting for us. If I didn't
care, I wouldn't bother." sa sobrang pagkainis ko, umusog ako palayo sakaniya baka
mapano ko pa siya.

Oo, pinapatawad ko na siya, pero pag kinulit niya pa ako ulit, susuntokin ko na
talaga siya.

Ilang seconds lang, tahimik na siya kaya tiningnan ko siya agad. My heart thumped
at the sight. Sa tingin ko, saming dalawa siya pa yung mukhang angel. His eyes are
now closed, yung ulo niya naka lay back. Na guilty tuloy ako, kanina ko pa kasi
siya sinusungitan. I bit my lip. Ehh, nakakainis naman eh. Umusog ako ulit palapit
sakaniya, I kissed his soft lips. "Hey."

Napamulat naman siya tapos nginitian niya ako.


"I'm sorry about earlier, I just love you so much that--"

He cut me short. "Ssshh. Angel, it's okay."

Lumingo-lingo ako habang umiiyak na, hinawakan ko yung kamay niya na my sugat.
"Your hands, it's my fault."

He cupped my face tapos nginitian niya ako, "You know, sa relasyon natin parang
kamay at mata. Ako yung kamay tapos ikaw yung mata."

"Talaga? Bakit?"

"Kapag kasi nasaktan si Kamay, umiiyak si Mata at kapag umiiyak si Mata,


pinupunasan ni Kamay." sabi niya tapos pinupunasan niya yung tears ko.

Pinalo ko siya ng mahina. "Alam mo ba, sabi nila instead of wiping your tears away,
wipe the person who made you cry. But that's way too impossible, I need you Wrench,
so much."

Niyakap niya ako. "I know and I need you too. You know what, sabi nila sakin dati
parang wala daw akong kinakatakotan. They see me as an adamant and majestic
aristrocrat. Now, I know they're wrong."

Pinulupot ko yung arms ko sa bewang niya. "Why? You have this bulky hard body and
you look so fine and hot and you have this strong and heavy built and you're
extremely gorgeous."
"Uh? Too much compliment. But yeah, the only thing that makes me afraid of is you.
Sometimes you look so scary and na iintimidate ako sayo."

Napatawa ako sa sinabi niya. "Seriously?"

"Yeah, pero mas kinakatakot ko pag nawala ka sakin. That would be so hard for me to
accept."

Pininch ko yung ilong niya. "That's not gonna happen Wrench."

He kissed me so hard that it left me panting when we ended. "Right."

When we got to his building, dumiritso kami sa taas. I ordered Wrench to go to the
Surveillance Room tapos susunod lang ako sakaniya, he did naman kaya pinuntahan ko
na yung sadya ko talaga.

I went to Kira's desk, nang makita niya ako, tumayo siya.

I smiled at her. "So, how does it taste?"

Inayos niya yung eyeglass niya. "Po?"


"How does my Boyfriend's lips tasted? Masarap noh?" sabi ko at umupo sa desk niya.

Kanina ang innosente niyang tingnan pero ngayon, di na. Tiningnan niya ako ng
masama, kaya ganun din yung ginawa ko. "Well, para sabihin ko sayo, masarap--"

* Pak! *

Di ko na siya pinatapos at sinampal ko siya ng malakas. "Sa bawat fairy tale may
witch, sa bawat love story may bitch! So tell me, san ka sa dalawa? Ano bang gusto
mong palabasin? Na mas ahas ka pa kay Galema?!"

Sa lakas ng pagkakasampal ko sakaniya, nalaglag yung salamin niya sa sahig. I was


about to talk nang biglang inunahan niya ako.

"It's your fault! Alam mo, simula nung binangga mo ko nung nagkasunog sa school at
nung tinapon mo yung bag ko sa sahig dahilan para mabasag yung figurine na bigay
sakin ng Mama ko, narealize ko you should pay for that. You wicked woman!"

Aba't! "Hoy! Anong karapatan mong sigawan ako?! Atsaka di ko alam yang mga
pinagsasabi mo. At sino namang baliw na magdadala ng figurine sa bag niya? Bobo ka
ba?! And who the hell are you?"

Binigyan niya ako ng sour smile tapos inilugay niya yung buhok niya. "Di mo ba ako
naaalala?" Tiningnan ko siya ng mabuti and I gasped, yeah I think I do now.
* Flashback *

Boring na naghihintay kami sa next teacher namin. Napatingin ako sa seatmate kong
nagsusulat. "Mayaman ako, wag mo kong tinitingnan."

"Hoy ikaw pangit ka, mas mayaman kami sayo! Wag mo kong pinaglolo'loko ha."
Inirapan ko siya. Sa lahat ng classmates ko siya lang yung di ko kasundo. Ay, at
meron pa pala. Yung geek na babae na nakaupo sa may likuran.

Napatahimik kaming lahat sa classroom nang biglang tumunog yung Fire Alarm.

Biglang pumasok yung teacher namin, "Class! May sunog sa left side ng building. Go
quickly downstairs and please just walk in one line. Go go go!"

Tiningnan ko ng masama yung teacher namin, mamatay na kami tapos kailangan pang
pinapapalinya ng single file? Ano yun?

Nakikita ko na na medyo nagpa'panic na yung mga classmates ko. Pagtayo ko,


nagsisiksikan na kami. "Ow!" may tumulak sakin, yung geek kong classmate.
Lumapit ako sakaniya at sinadyang binangga ko. "Move bitch! I'm about to die!"

* Flashback Ends *

Matapos mag flashback sakin yung nangyari, tiningnan ko siya siya ng masama. Siya
yata yun. "Eh ikaw nga unang nanulak nun eh! You stupid."

Binigyan na naman niya ako ng masamang tingin, tapos ngumiti siya. "I don't care
about you anymore. Tapos na yung gusto kong mangyari. I can see na umiyak ka ng
todo dahil sa ginawa ko and I bet nag away kayo ng malupit."

Mas nagdilim yung paningin ko kaya sinampal ko na naman siya, pero di ko inasahan
na sasampalin niya rin ako.

"Di ko naman binalak na saktan ka habang buhay, mabait pa rin naman ako kaya
hanggang dun lang ang ginawa ko."

"You're crazy! Get the hell out of here!" sigaw ko at tinuro ko yung pinto. Damn
this woman.

"Don't worry, yan naman talaga ang balak ko. At least, nagawa ko na yung plano.
Nasaktan at nasampal na kita." she gathered all her things tapos umalis na siya.

Napahawak na lang ako sa temple ko. Sakit siya sa ulo, sobra. Iisipin ko na lang na
may sakit siya sa utak at ka malas-malasay kami ang tinirahan ng adik niyang pag
iisip.

Siguro nga ganun ang mga matatalino, nagiging baliw na sa mga bagay-bagay.

Ugh, ayoko na siyang isipin. Nakakastress at baka pumangit pa ako dahil sakaniya.
Wala na naman rin siya kaya okay na ako. Nakakainis lang at natikman niya yung lips
ni Wrench na pag aari ko lang.

God, Spring. Relax now, inhale, exhale, then repeat.

Nang feeling ko okay na ako, pumunta na ako sa Surveillance room na sobrang laki at
sobrang high-tech yung mga gamit.

Nakita ko si Wrench at nilapitan ko siya. "Hey, okay ka lang?"

Tumango ako. "I think you need a new secretary. Make sure na matino, di gaya nung
psycho na yun."

Kinuwento ko sakaniya yung nangyari samin ni Kira. Niyakap niya lang ako pagkatapos
okay na kami.
Tiningnan ko yung video and I see that Wrench is telling the truth. Then pumunta na
kami sa office niya.

He's sitting in his swivel chair, at nakaupo naman ako lap niya. I kissed his
temple and I whispered, "I'm sorry."

Nginitian niya lang ako. "It's alright angel."

Napa frown ako ng biglang tumunog yung tiyan ko.

He laughed softly, "Gutom ka na?"

I nod. "Nakakagutom kaya yung nangyari."

"I know. So, come on, san mo gusto?"

I move in disapproval, "Ayy. Pagod na ako eh. Really tired ~ Pa order na lang
tayo." reklamo ko tapos hiniga ko yung ulo ko sa shoulder niya.

He made a growl. "Wag kang malikot, may natataman eh."


Natatawang tiningnan ko siya. "Did I wake it up?"

"Malapit na."

Tumawa lang kaming dalawa. "What meal do you want your highness?"

"Anything will do, just don't forget the fries."

His brow rose, "Adik ka ba sa french fries?" tanong niya habang hawak-hawak niya
yung phone niya.

"Uhuh, atsaka gusto ko din ng french." I said smiling.

He smiled back and kissed me. Then may tinawagan na siya para sa food namin.

Napatingin naman ako sa clock, "4 pm na pala."

Binaba niya na yung phone. "Yeah, may naiwan ka pang trabaho?"

"Bukas na yon." Natigilan ako nang may naisip ako. "Uhm, Wrench, I want to go to a
bar later. Just to chill out."
Magsasalita na sana siya nang biglang nag buzz yung phone niya. Inunahan ko na siya
sa pagkuha nun tapos tiningnan ko kung sino yung nagtext.

"Oh, si Davin naman pala to."

"Ano sabi?" tanong niya habang iniikot-ikot yung end ng buhok ko.

Binasa ko naman. Hmm. Well, pareho yata kami ng gusto nitong tao na'to. "Well,
gusto niya ding uminom with you tonight."

"Oh? But I'll go with you. Tell him bukas na lang."

"Wait. What about isama natin siya? Isa pa, di ko pa kayo nakita na magkasama."

Nag-isip siya sandali. "Hmm. Sounds fine, okay."

Tinext ko na si Davin and go daw siya. Magkikita na lang kami dun sa bar. "Hey, I
want to ask you. Nagkikita ba kayo palagi ni Davin?"

"Yeah, more often. Napagkakamalan nga kaming may relasyon minsan." he laughed
lightly.
"Baliw. Eh, is it okay with you na naging ex ko siya? You don't feel awkward?"

Binasa niya yung lips niya bago siya nagsalita. "Alam dati ni Davin na may gusto
ako, but he didn't know it was you." He caressed my cheek. "He's your past and I
don't care."

Napangiti ako. "Yeah, right."

"At isa pa, di mo naman siya minahal diba?"

Nag nod ako. "Kahit isa sakanila, wala. I only knew love when I found you again."

Nginitian niya ako. "Of course. But hey, he never touched you?"

I bit my lip. "I remember before, he once touched my boob."

He went silent then his gaze locked with mine. Kaya napagulp ako. Dapat ba hindi ko
sinabi yun?

Napagasp na lang ako nang maramdan ko yung kamay niya sa hinaharap ko. "He did like
this?" He squeezed my breast, which made my nipple hardened and it felt heavy and
good.
"But you're doing it better." napahawak ako sa damit niya and I arched my back.
Napapikit ako ng hinahalikan niya na yung leeg ko.

Napangiti ako nang may maisip akong idea. I covered his mouth with mine, then
between our kisses I whispered, "Push that button."

Tiningnan niya muna ako sa mata, those fiery gaze makes me excite. Inabot niya yung
button sa may desk, and the dark glass slowly went down.

Tumayo ako tapos lumuhod sa harapan niya and I started to unzip his trousers.
Tiningnan niya lang ako sa ginagawa ko, I know he like what I'm doing.

His manhood sprung free infront of me. My heart thumped at the sight, as always it
was surprisingly huge and hard. He's hard for me.

I look up at him as I held on his enormous length. Napapikit siya sa ginawa ko,
kaya mas hinigpitan ko yung pagkakahawak ko sakaniya. I started to move my hand up
and down, once, twice, thrice. I hissed, my limbs trembling, my urge to taste him
can't wait any longer.

I put it inside my mouth eagerly, sucking the hell out of him. "Right, angel.
That." his voice low and husky.

Napapikit ako. I'm giving him blowjob in his own chair, in his own office, in his
own building and in his own empire.
They don't have any idea on what I'm doing to their gorgeous majestic boss.

My soul smiled by the thought. Ang tinuturing nilang Diyos dito ay napasakamay ko
na.

His grip on my hair went firm. He's close and I'm beyond willing give him what he
needed, to make him come.

"Faster Spring. Malapit na." his savage groan made me motivated.

Binilisan ko pa and suddenly, he made a jerk and he came. He sank on his chair,
unrelaxed and exhausted but I saw triumph in his face. "You're really good at
this." sabi niya.

"Are you satisfied with my performance?"

"Very. You receive A+ from me." sabi niya at tumawa lang ako. "And I see you're
really that hungry."

Natatawang tumayo ako, I bend over him tapos hinalikan ko siya. "Aside from fries,
I also like your aroused cock on my mouth. I'm always hungry for you babe."
...

Nakaupo kaming dalawa sa bar ngayon ni Wrench. Habang hinihintay namin si Davin,
tinitingnan lang namin yung mga sumasayaw sa dancefloor.

"So, what does it feel like?"

Naplingon ako kay Wrench, my brow quirked. "Feel what?" I asked and took a drink of
my margarita.

"What does it feel like to be the most beautiful woman in the room?"

The corner of my lips twitched. "I feel great, especially that I'm with the most
gorgeous man on earth." I smiled seductively at him.

He smirked, "Really?"

"Uhuh, you look like you just stepped out on a magazine."


Nilagay niya yung glass niya sa counter. "You know, you make me wanna kiss you."

I spread my forearms, "You are gradually free." he smiled and leaned over to kiss
me. Napatawa ako after, "You know we act like teenagers and just flirting and just
having great time together."

"And?"

"And I find it cute, regardless of how serious we are as entrepreneurs and


tycoons."

He rest his elbow on the counter, "Indeed. And you're cute."

"Nako, ikaw, kung di lang kita kilala tapos sinabihan mo ko ng ganyan, I will
surely pour you my drink." tumawa lang kaming dalawa.

"Hey, lovers!"

Napalingon kaming dalawa sa nagsalita, si Davin.


...

Tinitingnan ko lang si Wrench at Davin ngayon na nag-uusap dito sa harapan ko nang


sila lang. -_-

Feeling ko tuloy isa akong pangit na statwa na di kapansin-pansin dito.

But I like seeing them both together, isa pa si Davin lang ata yung alam kong close
friend ni Wrench. Last week, nag usap kaming dalawa ni Davin and he's happy for us.
In my mind I smiled, I'm glad everything's okay now.

We spent 2 hours on that bar, at matapos ang kwentohan namin, we bade goodbyes then
umalis na kami.

I'm sitting now next to Wrench, we we're heading home. Pero para akong timang
ngayon dito na tulala lang. Iniisip ko kasi yung tungkol this weekend, yung
pagpunta namin sa France. Paano pala pag di ako magustohan ng grandfather niya?

I pressed both of my palms on my face. I don't know bakit ko na f'feel to ngayon.


I'm really confident on people and on what I'm doing but now I feel anxious. I wish
may magawa ako para makalimutan ko--
An idea came up to me kaya nilingon ko si Wrench. "You missed doing something
today."

Nag isip siya sandali. "I believe I didn't. Kung may na remember ka, what should it
be then?"

Walang alinlangan na umupo ako sa lap niya. I rest my legs folded both of his
sides, "Well, actually kasalanan ko naman kung bakit di mo nagawa yun."

He looked at me with those prurient eyes, eating and wearing me away. "And?" he
smiled, showing his fine and all-white teeth.

I remained my vamp posture kahit na gusto-gusto ko na siyang paulanan ng halik,


then I tilted my head and leaned towards him, I whispered, "You ought to have
fucked me."

*A/N: Thank you for reading! ~ But sorry PALE KNIGHTS, walang BS muna dahil mashado
nang mahahawaan yang mga utak niyo. HAHAHA. God bless us all!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 48: Fainthearted *
####################################

This chapter is partly composed of French words. If the translated language isn't
stated on the body of the chapter, just see the translation at the bottom; before
the *A/N. Thank you. ^^
Spring's POV

We're off to his birthplace.

_____________________________________________________________

Nakangiting nakikinig ako ngayon ng music, nakakarelax kasi yung song ng MLTR na
Complicated Heart, parang gusto ko na ngang matulog. Napatingin ako kay Wrench
bigla, who's sitting right beside me, nagbabasa lang siya ng magazine.

By the way we're still in the airplane, ilang hours na lang mag l'land na kami sa
Paris. Actually, gusto ni Wrench na yung private plane niya yung gamitin namin kaso
di ako pumayag. Gusto ko kasi typical na byahe, yung tulad ng ibang tao na
nagtatravel, ordinary lang. Di siguro sanay si Wrench na may mga kasabay kaming iba
sa plane kaya wala siya sa mood. Pero wala rin naman siyang magagawa. Shempre si
Girlfriend ang batas. ^^

Biglang napatingin ako sa babaeng nakaupo sa tabi ko, at napansin kong nakatingin
siya kay Wrench. Parang nagsisi tuloy akong di kami nag private plane.

"Hello? Excuse me, but my boyfriend isn't a painting for you to look at him like
that."

Namutla siya bigla at tumango siya pagkatapos lumingon siya sa kabilang side. Nag
roll eyes na lang ako. Bakit ba kasi ang hot ng mokong nato at halos mga babae
natutulala sakaniya? At lahat sila gusto kong paglulungkatin ang mata.

"Hey, problem? You're really quiet right now."

Tiningnan ko ng masama si Wrench. "Nobody plans a murder out loud." medyo galit na
sabi ko at tiningnan ko siya. "Mapapatay ko talaga pag may tumitig pa sayo na babae
next time."

His lips formed into a wry smile. "La belle dame sans merci."

Napa pout ako. "Di ko intindi yan."

Tumawa lang siya ng mahina tapos pininch niya yung tip ng nose ko. "Para kang bata.
You know, since sa france tayo, dapat marunong ka ring mag french."

"Hah, may alam kaya ako diyan." proud na sabi ko.

"Okay, give me one."

Patay. Di pala ako marunong nun. "Uhm, ang french ng good day is buon giorno?"
Natatawang kumamot siya sa temple niya. "Angel, that's Italian not French."

"Ay, ganon? Ehh. Sige na, di ako marunong niyan. Nako naman." sabi ko at napayuko.

"Look, that's okay. Di mo naman kailangan na matuto mag french."

"Pero di kita naiintindihan pag nagsasalita ka nun."

"Eh di i'tra-translate ko para sayo." sabi niya at hinalikan yung kamay ko.

"Okay, then. But your grandfather, baka kausapin niya--"

"Not a problem, mas nagtatagalog at nag e'english siya kaya magkakaintindihan kayo.
And all our staffs sa bahay ay halos filipino."

"Well, I'm glad. Teka, what would be our plan pagdating natin sa paris?"

"Uhm, on our first day, i't-tour natin ang Paris, we'll stay in a house there then
pagkakinabukasan pupunta na tayo ng Versailles."

"Oh. Okay." Napa smile ako, I'm so excited and I swear papasukin ko lahat ng store
sa shopping district dun. ^^
...

"Ugh, Spring matagal ka pa ba diyan? Bilisan mo naman."

"Teka lang, hinahanap ko pa yung susi eh." sabi ko habang hinahalughog yung bag ko.
And finally, ilang seconds lang nakita ko na yung keys ng house na titirhan namin.

Nilingon ko si Wrench tapos hinalikan ko siya ng bonggang-bongga. He responded and


we both fell into the magic of the kisses kaya medyo natagalan. When it ended,
nginitian ko siya. "Thank you for waiting."

When we got inside, I found out that the house was made of thick old cemented
walls, yung mga doors made by mahogany woods, the floor was all carpeted, tsaka
yung interior pang mediterranean. Cool and classy I think.

Nagkatinginan kami ni Wrench at sabay kaming tumango ng tatlong beses. It means


okay samin yung place. Nilibot namin yung buong bahay and it was all fine.

Sinindihan ni Wrench yung fireplace sa living room, winter na din kasi dito kaya
medyo malamig na. Magkatabing umupo kami, "Di ka pa naman pagod diba?" tanong ko
sakaniya.

"Excited ka na?"
Nakangiting tumango ako. "Sobra. Dati nakapunta namana ako dito, but now, it was
different kasi ikaw yung kasama ko. You know, in the city of love with someone you
love, that stuff."

Inakbayan niya ako. "Of course, that's a real stuff and dati ko pa talaga gustong
dalhin ka dito sa birthplace ko with me. And as far as I can see, you love it
here."

"Are you kidding? Of course I do. Ang ganda kaya dito." sabi ko.

Biglang humiga siya tapos inunan niya yung lap ko. Nakangiting bina'brush-brush ko
naman yung kamay ko sa buhok niya. "Beaux yeux." sabi niya sakin.

"It means beautiful eyes. You have the most beautiful eyes, angel."

My cheeks turned into the color of the carpet, it went red. Tinapik ko yung
forehead niya, "Ay nako, ikaw talaga. Pinakikilig mo na naman ako."

Tumawa lang kaming dalawa tapos di na kami nagsalita. Yung pag flick lang ng apoy
sa fireplace yung naririnig namin.

Suddenly, nagsalita ako. "May favorite phrase ka ba na french? I like hearing you
speak in your native tongue. Kasi you said it in a really sexy and hot way."
tiningnan ko siya tapos nag wink ako.
He laughed a little tapos hinila niya yung buhok ko. "Fine, uhm, le cæur a ses
raisons que la raison ne connaitpoint."

I smiled, ang hot talaga niya. "Sige pa."

He narrowed his eyes on me pero nag isip naman siya. "Uhm, wala na akong maisip eh.
Anyway, tara, let's go outside. Maraming good coffee shops dito."

I said yes, then umalis na kami. Gutom na din ako eh.

Habang namamasyal kami, bitbit ko yung DSLR sa leeg ko. Take ng take lang ako ng
picture, ang ganda kasi talaga dito.

Pumasok kami sa iba't ibang store. I bought a lot tapos si Wrench nagbitbit lahat,
natatawa nga ako pag tinitingnan ko siya, ang cute niya lang kasi.

Right now, andito kami sa park, at the front of the eiffel tower actually. Nakaupo
lang kaming dalawa ni Wrench sa grass at kumakain ng Ice cream. Kakagaling lang
kasi namin sa Tortoni.

Tiningnan ko si Wrench sa tabi ko, suot niya na naman yung Armani sunglass niya.
Favorite niya ata yan.

Hinawakan ko yung cheek niya. "Hey."


"Hmm? What is it angel?"

I smiled sadly. "I just want to say sorry about nung monday."

"You apologized already diba? And how many times do I have to tell you that it's
okay now, it was my fault."

"No, it was my fault. I was just carried away, I was rapt. Ayoko lang kasi talagang
may ibang. . ." I'm out of words and napabuntong hininga ako. "I hate the thought
of anyone else having you and I'm very, very proprietary about what's mine, you
know that."

He lift my head up then he kissed me. "I do the same, angel. Naiintindihan kita.
Girls are like that, making sure everything's secure. Like what I always do to you,
right?"

"Sorry din kasi napaka bipolar ko." I laughed lightly. "Iiwasan kita, tapos
sinisigawan tapos umiiyak ako kasi naaawa na ako sayo tapos sinisigawan na naman
kita kasi galit ako sayo, tapos maaawa ulit ako sayo tapos susungitan na naman kita
tapos bati na tayo. Para akong baliw diba? Napaka ewan ng ugali ko."

He smiled at me and pulled me into an embrace. "And I love it. I love all the
traits you have and I appreciate it that you're being like that because of me."

My heart felt a big thumped and I felt like I'm melting. "And I'm thankful, dahil
sayo naranasan ko lahat. Yeah, I admit I was jealous, like who the hell wouldn't
be? Naparamdam mo sakin yung mga feelings na di ko pa naramdaman dati. You showed
me everything I want and need in life, Wrench."
Napatingin ako sa mata niya, he's looking straightly at me and I see love. "You
know, if I will be born a hundred times. I will still choose to fall inlove with
the person I love now. And that is you. Spring, I will be always here for you.
Always remember that."

Hinawakan ko yung mga kamay niya then I squeezed them, "Ang cheesy na natin."

"Haha. Right." We spent more minutes there then umuwi na kami para magpahinga.

I woke up at early evening, tulog pa si Wrench sa tabi ko kaya di ko na siya


dinisturbo.

Sa sobrang pagkabored ko, kinuha ko na lang yung phone ko at nag facebook. Nang
biglang may mag pop, si mommy, minessage ako. Online pala siya.

Hey sweetie, kamusta ang honeymoon? Lol

Napasmile ako. Honeymoon? Parang ganyan nga ginagawa namin dito, pero literally
not.

Mom, we're doing fine and this is not a honeymoon ok? Anyway, I need your help.
Oh oh. Mommy to the rescue. :) What?

Uhm, what nice endearment para kay Wrench?

Ilang seconds pa di nakareply si mommy then suddenly,

BOSS.

Boss? Bakit Boss?

Wala lang. Eh sa parehas kayong Boss eh kaya yun naisip ko. LOL

Napatango ako slowly, ah, yun pala yun.

"Boss?"

Napalingon ako kay Wrench tapos tinago ko agad yung phone ko. "Hoy, tinitingnan mo
ba yung . . . ano. . ."

Nakangiting umupo din siya sa floor gaya ko, "Yeah. Well, not really. So, Boss ang
tawag mo sakin?"
Sinamaan ko siya ng tingin, tapos nireplyan ko muna si mommy ng Thank you at nagbye
na din ako.

"I like it."

Napalingon ako kay Wrench. "Huh? Really?" Tumango lang siya sakin. Well, I guess
cool naman siya yet cute. Tsaka para naman di masyadong cheesy and very suit for
us.

Umupo ako sa lap niya tapos nilagay ko yung arms ko sa shoulder niya. "Okay. . .
Boss." Napatawa kaming dalawa. Nilagay ko yung mukha ko sa neck niya tapos inaamoy
ko siya. "Hmm. Bango mo."

I heard him chuckled. "Dapat lang, katabi kita eh."

Di na ako sumagot at niyakap ko lang siya. I love this moment, when he's so close
to me, holding me so tight. "Boss?"

"Hmm?"

"Sing for me. Alam mo naman yung Complicated Heart ng Michael Learns to Rock diba?"
sabi ko habang tinitrace-trace ko yung finger ko sa likod niya, yung parang
nagd'drawing lang ako. Naramdaman ko lang siyang tumango then nagstart na siyang
kumanta.
"Don't know what to say now
Don't know where to start
I don't know how to handle
A complicated heart
You tell me you are leaving
But I just have to say
Before you throw it all away

Even if you want to go alone


I will be waiting when you're coming home
If you need someone to ease the pain
You can lean on me my love will still remain."

Nang matapos niya na yung chorus, pumalakpak ako. "Ang galing mo. Mag artista ka na
lang, yung singer."

"Pag magiging sikat na ako, maraming maghahabol sakin. Gusto mo ba yun?"

Napa frown ako, tapos ginulo ko yung buhok niya. "At magpapahabol ka naman? Pero
anyway, wag na nga lang yun. CEO na lang, okay na."

Tumawa lang siya. "By the way, magbihis ka na."

"Huh? San tayo?"


"Nagpareserve ako ng dinner sa isang sikat na restaurant dito."

Biglang nag light up yung mukha ko then tumakbo na ako agad papunta sa bathroom,
ni'lock ko yung door baka kasi sumunod si Wrench, di pa kami matuloy sa dinner date
namin niyan for sure. ^^

...

Nang makapasok na kami sa restaurant, sobrang na amaze ako sa loob, the ambiance
was so good and it's very comforting. Nag order na si Wrench ng food namin, in his
language of course.

Napatingin ako kay Wrench nang biglang hinawakan niya yung kamay ko. "You look
beautiful tonight." tapos hinalikan niya yung knuckle ko.

"Awwe. Thank you Boss."

Dumating na yung food namin after some minutes. "Bon appétit monsieur et
mademoiselle."

"Merci." sabi ni Wrench dun sa Garçon tapos nginitian ko na lang siya. Napangiti
din ako pagtingin ko sa food, ang grand talaga ng mga french cuisine, parang ayaw
ko tuloy kainin kasi sayang yung presentation ng plate. "Let's eat?"
Tinanguan ko si Wrench then we started eating. Napatingin ako sa mga paintings sa
restaurant, they're so good to look at. This place is so good. "Wrench?"

"Yes . . . . Boss?"

Napatawa ako bago ako magsalita. "Uhm, bakit ka nga pala sa pilipinas nagstay dati?
Bakit umalis ka dito sa france?"

He chewed before he answered, "My family, they're really from Philippines, lumipat
lang sila dito for business. Since dito ako pinanganak, gusto ko vumisit dun, I
liked it a lot kaya dun na ako nag-aral."

"Aah." sabi ko lang tapos kumain na ulit ako.

"Hey, remember nung tinanong mo'ko about kay Hermine bakit di ka niya ginamitan ng
mga martial arts moves niya?"

Napatigil ako sa tanong ni Wrench at nag-isip ako. After some seconds, "Ah, yeah,
yung sa bahay? Yes, I think I do, bakit nga pala yun?"

"Cause she knows you, siya lang kasi yung nakaka labas-pasok dun sa private gallery
ko. She knows you from the start."

Napatango-tango ako. So that's the reason why. Nginitian niya lang ako tapos kumain
na siya ulit.
Suddenly, may pumasok na isang babae at lalake sa restaurant. Iniatras nung lalake
yung upuan, "Mère." sabi nung lalake sa babae. Umupo naman yung babae, gracefully,
"Merci mon fils."

Sa tingin ko mag ina sila. Ang cute naman nung thought na sweet yung isang boy sa
mommy niya.

Napatingin agad ako kay Wrench. She never mentioned to me about her mom, not a
chance. Ang sabi niya lang sakin dati he never had one.

"Hey, what's wrong? You don't enjoy the food? O'order na lang ako ng iba."

"Ay nako, hindi. It was good, it taste fine." sabi ko habang tumango-tango ako.

"Oh. Wait, you're thinking something?"

I bit my lip at tumango ako.

"And?"

"I . . . I was just wondering about your mom."


Napatigil siya at tiningnan ako sa mata. His glacial image made me stiffened. "My
mother? . . . I never knew her so it's better not to talk about--"

"Did she left you?" I cut him short. Di ko siya patatakasin ngayon, I have to know
what happened. "Tell me, I need to know."

"She's not important to me, to us. Come on, finish your food."

My face was fierced and determined. "Wrench Edge Paerson she's your mother!" sabi
ko ng medyo pagalit. "Did you ever find her?" tanong ko na naman.

Binaba niya yung fork at may sinabi siyang french word na di ko maintindihan.
"Look, I don't want this night to be ruined."

Natigilan ako. "Neither am I."

"Then stop fighting over me and stop asking questions about her."

I drew a deep breathe. I can't believe this man would be so cruel, kung iniwan siya
ng mommy niya, eh di sabihin niya. I know it's hard for him pero sawang sawa na
akong tinatago niya yung mga dapat kong malaman.

Nilagay ko yung lap napkin sa table na medyo pabagsak tapos tiningnan ko siya.
"Gusto kong malaman lahat ng mga tinatago mo Wrench, everything. Even your damn
deep feelings, but you're making it hard for me." Kinuha ko yung purse at coat ko
tapos tumayo na. "And remember this, I'd rather fight with you than love anyone
else, kaya wag kang magreklamo kung inaaway kita dahil alam ko kung ano ang
ipinaglalaban ko." sabi ko at naglakad na, but he caught me by my wrist.

Tumayo siya, "Wait, where are you going?" His face shocked and worried.

I pulled back my forearm, "Uuwi akong mag-isa."

Lumabas na ako ng restaurant, I turned left. Alam ko naman kung san yung apartment
house, malapit lang dito kaya di ako maliligaw.

"Spring, hey, wait!" I heard him behind me pero di ko siya pinansin. Hanggang sa
naramdaman ko na siya sa tabi ko, "Look, Spring I'm so sorry." di ko parin siya
pinansin kaya tumahimik na lang siya at sumabay sakin.

And finally, we got to our destination. Bago ko pa man mabuksan yung door,
naramdaman ko siyang yumakap sakin. He's hugging me from behind.

"I'm sorry." sabi niya at hinalikan yung ulo ko.

Tinanggal ko yung kamay niya na nakapalipot sakin. "It's cold here. Pumasok na
tayo." binuksan ko yung door tapos pumasok na ako, but suddenly napatigil ako ng
marinig ko siyang magsalita.

"I . . . I was just days old nang iniwan ako sa gate ng mansion ng mga Paerson.
They adopted me nang di nila mahanap yung nag iwan sakin, kasi si Dad wala naman
siyang anak. They raised me, binihisan at pinag-aral nila ako. When I was a kid, I
asked them where is she, where's my . . . my mother, sabi nila iniwan ako. I tried
to find her, pero tumigil din ako kasi narealize ko it's no use. Iniwan nga niya
ako, bakit ko pa siya hahanapin?. . . . 12 years old nung inamin ng grandfather ko
na nakita niya kung sino yung nag iwan sakin, kung sino yung mother ko. Pero di ko
na inalam, my interest faded, that's why di na niya sinabi. I moved on, and I have
to be whole as a person without her."

Nang di na siya nagsalita, nilingon ko na siya at nilapitan. I brushed my fingers


in his cheek. "So, may chance pa na mahanap natin siya?"

Tumango siya. "I still care about her, I'm just done showing it." yumuko siya, I
know he's about to cry kaya niyakap ko siya agad. Napapikit ako nang maramdaman ko
na yung mga luha niya, it's the second time na umiyak siya. "Ang sakit eh. . . Kasi
alam kong kailangan ko siya, pero wala siya. Di siya nagpakita, iniwan niya lang
ako. . . Dati nung bata pa ako, iniiyakan ko siya, araw-araw, araw-araw yun. Pero
tumigil na ako, di naman siya babalik kung iiyak lang ako."

Niyakap ko siya ng mahigpit, narealize ko, hindi ako ang weakness ni Wrench, kundi
yung mama niya. "Maybe she has reasons. If. . . If makikita natin siya malalaman
natin yung mga questions na gusto mong malaman."

Lumingo-lingo siya. "Ayoko na. I need no one but you Spring." his hands went up to
the both sides of my head. "Iwan na ako ng lahat, wag lang ikaw. . . Spring,
promise me you're not going to do what my mother did. Will you?"

Tumango-tango ako agad, "No Wrench, not gonna happen. I promise." sabi ko habang
pinapahid ko yung mga luha niya.

I can see his pain, I know dahil we're connected, not just by heart but by soul. I
know nasasaktan siya, but alam ko na kailangan naming malaman kung sino ang mother
niya. He have to know, to meet her. Dahil kung hindi, habambuhay siyang masasaktan.
Ang mga tao, kayang mag move on sa mga girlfriend at boyfriend nila, pero not with
parents. Mahirap yun.
Tomorrow, aalamin ko sa grandfather niya about Wrench's mom. And I swear, pag
nalaman ko na, I'll find her.

I'll find her for him.

[Translation]

la belle dame sans merci - the lady w/out mercy

beaux yeux - beautiful eyes

la cæur a ses raisons he connaitpoint - the heart has its reasons that reason knows
nothing of

bon appétit - enjoy your meal

merci - thank you

garçon - waiter

mère - mother

merci ma fils - thank you my son

*A/N: Thank you for reading! Sana may natutunan kayo for this chap. :) God bless!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 49: Concussion *
####################################

I need more comments. :( Srsly, ipagkakait niyo pa ba yon sakin? Please po show me
your support. Tsaka, malapit na matapos ang MIDPIST so.... Anyway, thank you parin
kasi sinusubaybayan niyo. :')))))

Thank you po from the bottom of my esophagus. :*******

Spring's POV

I guess this visit just brought us confusion.

___________________________________________________________

I stared at Wrench who's still sleeping beside me then I run my fingers to his
messy hair. Napangiti ako, I love waking up in the morning na mukha niya yung unang
nakikita ko.

Last night, nag usap kami then we're both fine after that. Niyakap niya nga lang
ako hanggang sa makatulog na siya.

"Hey."

Wrench's benignant smile flashed at me. Gising na pala siya. I smiled back at him,
"Hey." sabi ko din sakaniya.

"Kanina ka pa gising?"

Umiling ako, "Just by now. Tinititigan lang kita, gwapo mo kasi."

He gave me his nefarious smile. "Syempre naman." sabi niya at hinalikan ako ng
mabilis. "Ang good ng morning ko."

Nagpout ako. "Magnanakaw." sabi ko na ikinatawa niya lang. I'm glad he's okay now,
kagabi kasi talagang sad siya.

Biglang hinawakan niya yung chemise ko, "This suits you. Every inch of you looks
perfect with this."

"Sinasabi mo ba yan kasi gusto mo ding i'compliment kita?" natatawang sabi ko.

He sneer, "Di kaya."

Nginitian ko lang siya tapos niyakap ko siya bigla, "I'm sorry about last night."

Naramdaman ko yung kamay niya na tinatap-tap yung likod ko. "Tama ka naman eh, I
shouldn't hide what I feel. Especially from you, kasi alam ko kahit ano man yun,
maiintindihan mo."

"Yeah, of course. Anything that concerns you Wrench. . . I will."

...

Kanina ko pa kinukunan ng pictures yung mga castle habang nagbabyahe kami papuntang
Versailles. Ang ganda atsaka ang laki nung mga castle though medyo malayo yung mga
palace, kitang-kita parin dito sa road.

Nang mapagod na ako, tinigil ko na. Satisfied na ako dun sa 142 shots na nakunan ko
dito sa Versailles.

"You like the place?"

Nilingon ko si Wrench na nasa tabi ko lang at tumango ako, "A lot, Boss. Though
medyo malamig na talaga." I replied, December 1 na kasi ngayon at medyo malamig na
dito.

"Yeah, I know. Kaya dito ka lang sa tabi ko, I'll give you warm."

I burst out laughing, "Ang oa nito. Wait, tell me, magugustohan ba ng Lolo mo yung
gift ko sakaniya?"
"Of course, he likes sweater shirts. Kahit nga summer, nagaganun siya."

"Ahh. So, tell me what is he like? Anong type siyang lolo?"

"Uhm, well, he's clever, really. He's lots of interest. Even he's on his 70s now,
marami siyang ginagawa. Actually, instead of Lolo or Grandpa, tinatawag ko siyang
Papa or Father. Yun na yung tawag ko sakaniya since namatay ang Dad."

Tiningnan ko si Wrench, he sounds so sad when he mentioned his dad. He probably


miss him. "Oh, uhm, if you don't mind, may I ask you kung bakit siya namatay?"

"Yeah, he had a heart disease. He suffered severe heart attacks for years. Namatay
siya nung 8 years old ako." biglang hinawakan niya yung kamay ko, linking them with
his. "He was a great dad, kahit na ilang years lang kaming nagkasama, parang buong
buhay ko kilala ko na siya."

Nirest ko yung cheek ko sa arm niya. "I'm sorry to hear that. . . Siya lang ba yung
anak ng Grandpa mo?"

Naramdaman kong lumingo-lingo siya. "May older brother si Dad, pero namatay siya
ilang mga months bago ako dumating sa buhay nila. So, I never met him. I never knew
him either, through pictures ko lang siya nakikita."

"Really? Gosh, that's devastating. Pano natanggap ng Papa mo yun? His two sons
died. Wait, anong age ng dad mo nung namatay siya and your tito?"
"Si dad 32. Si Uncle Dwight 28, sobrang na depress si Papa nun namatay si daddy,
pero inisip niya kasi na andito pa ako. So he moved on, pati narin ako."

Tumango-tango lang ako, tapos nagpatuloy siya.

"Sabi nga dati ni Daddy, nawala nga si Uncle Dwight pero dumating naman ako. So
ayon, ako daw yung replacement ng sadness ni Papa, blessing daw ako. As I grew old,
sabi nila nakikita nila si Uncle Dwight sakin. I'm glad that I made them happy
kahit wala na si uncle Dwight."

Sasagot na sana ako nang biglang pumasok yung car sa isang malaking black gate.

Tiningnan ko yung labas. The place is so big and I noticed that it was a square.
Yung mga bricks yung bumubuo ng square.

The car went to halt. Tapos napanganga ako ng makita ko yung mansion. I opened the
door, at nilibot ko yung paningin ko sa mansion. I can't help but be amazed with
the sight.

"Let's go inside, boss?"

Nginitian ko si Wrench then we started to walk inside. When he opened the door, mas
napanganga ako.

The floor was all marble, the sumptuous furniture was very organized. Sa
pagkakaalam ko, yung interior decoration and furnishing na ganito ay Louis Quinze
style. Pang royal talaga yung ganito. Oh, malamang kasi nasa Versailles ako ngayon
kaya sosyal yung mga gamit.

Napalingon kaming dalawa nang may lumabas sa isang door, may kausap siyang lalake
pero di ko naintindihan kasi french.

Tulalang tiningnan ko lang siya. I think I knew him.

"Boss, siya ba?"

"Yes boss, it's him."

Napanganga ako. 77 years old ba yan? Para lang siyang nasa 50s. I must say he's a
gorgeous old man.

Napa stand straight ako ng lumingon siya samin ni Wrench.

"Wrench-fils!" sabi nung lolo niya tapos nagyakapan sila.

"Père." sabi ni Wrench sakaniya.

Nagusap sila saglit gamit yung mother tounge nila, then suddenly lumingon si Wrench
sakin at nilapitan niya ako. "Papa, I would like you to meet Spring. Spring, he's
my grandfather, Daniel Edward Paerson."

Biglang kinuha niya yung kamay ko then he kissed my knuckle. "Well, hello. Such a
beautiful lady, kamusta ka na iha? I hope naging okay yung pagpunta niyo dito." He
smiled at me that shows his wealthy and complete white teeth.

When he did that, I suddenly feel comfortable. "Hello po, I'm fine, the trip was
good and so is the place."

"Oh, that's good to hear. You two must be hungry? Let's talk over lunch, but first
magpahinga muna kayo. Your room is already set. Aasikasuhin ko lang yung mga new
delivered wines. Okay? Alam kong pagod kayo. See you later couple!" he said lively,
his gay smile makes me like him.

Nang maka-alis na yung Lolo ni Wrench, hinarap ko siya. "Boss. He is so handsome!"


sabi ko ng medyo nanggigigil.

"Nasa lahi yan eh." sabi niya at nag shrug.

"Wow ah?" We both laughed then naglakad na kami papunta sa room namin. On our way,
tinanong ko si Wrench. "Busy ba siya palagi?"

"Si Papa? Actually no. Ngayon kasi pag may mga wines na pinapa deliver, inaasikaso
niya ng maigi yun. Atsaka, pagka kasi umuuwi ako dito, nagpapahinga muna ako, then
after some minutes mag-uusap na kami. Kaya nasanay na siya na later pa ang mahaba-
habang usapan."
Tumango lang ako, "Ah. Ganun pala." tapos tumigil ako nang may makita akong medyo
malaking picture. "Boss, sino siya?"

"That's Uncle Dwight, sabi ni daddy sakin dati 25 pa siya diyan."

Tinitigan ko lang yung picture tapos may narealize ako, "Alam mo, parang gusto ko
nang maniwala na lumipat yung katauhan ng uncle mo sayo. See, may pagkahawig kayo."

His brow quirked. "Really? You think?"

"Uhuh. Ayon sa pagkaka observe ko."

"Ohh. I think you're right. Well, nice ang galing mo." Nag wink siya sakin.

"Of course." I gave him a proud smile tapos finlip ko yung buhok ko.

Naglakad na kami ulit tapos tumigil kami sa harap ng isang malaking doubledoor.
Nang makapasok kami, napangiti ako. Hmm. I like it here.

Pumasok na kami sa room and I noticed nandito na yung gamit namin. Inihatid na yata
to kanina ng mga gwapong alalay nila Wrench. Andami kasing tao dito, kanina nga sa
labas andaming security na nagbabantay. Kahit medyo malamig, andun pa rin sila.
"Akina yang coat mo." sabi ni Wrench sakin at binigay ko naman sakaniya.

Umupo ako sa end ng bed at nilibot ko yung paningin ko sa buong room. Yung interior
medyo may pagka modern and manly. Oh, wait, I think . . . "Is this your own room?"
tanong ko kay Wrench.

Tumabi siya sakin at niyakap ako. "Yup."

"Oh, ba't ka nakayakap sakin?"

"Ang lamig kasi." sabi niya at niyakap pa ako ng mahigpit.

"Ay, ganun? Malamig ba? Haika dito, higa ka." sabi ko at nag light-up naman yung
mukha niya. "Sige, Paplantsahin kita!"

Napatawa ako nang biglang nagpout siya, kaya hinalikan ko na lang siya. "Gutom lang
yan." sabi ko tapos pinalo ko ng mahina yung stomach niya, pero shinield lang nung
mga yummy abs niya yung palo ko.

*Knock knock*

Napatingin kami ni Wrench sa door nang may kumatok, then may narinig kaming
nagsalita. "Excuse me Monsieur Wrench, the lunch is to be served at the usual hour
so Monseigneur Daniel expects you to be at the salle à manger before then."
"We'll be there shortly." sabi ni Wrench dun sa nagsalita.

Di na nagsalita yung nasa labas kaya tinanong ko si Wrench, "Sino yun?"

"Personal assistant ni Papa."

"Is he a french really? May accent kasi siya."

"Antonio is a Filipino, sanayan lang yan. 30years na kasi siyang andito."

"Oh." Nakakainggit naman siya. Sana ganun din ako. -3-

Nang mag 11:55 am na, bumaba na kami ni Wrench sa dining room or kung sakanila pa,
salle à manger.

"Oh, andito na pala kayo. Come, sit with me." lively na sabi ng lolo ni Wrench.

Wrench pulled a chair for me, and I smiled at him as a thank you. "Thank you po . .
uh, Sir."
Tumawa siya ng mahina. "Iha, you can call me Papa, like what Wrench used to call
me."

I look at Wrench tapos I smiled at him, "Thank you, Papa." sabi ko.

"Ohh, sounds so good. Alam mo kasi iha, wala pang babaeng nagtawag sakin ng Papa.
Puro lalake sila eh kaya it sounds good to hear you calling me that. Haha."

Napangiti lang kaming dalawa ni Wrench sa sinabi ng lolo niya. Then sunod-sunod na
yung pagdating ng food. Nako, susunggaban ko lahat ng 'to talaga. Di uso sakin yang
diet eh.

"So, let's eat. Spring, iha, aide-toi, s'il vous plait."

Tiningnan ko si Wrench na parang tinatanong ko kung ano ibig sabihin nun.

"Kumuha ka daw." bulong sakin ni Wrench. Tapos tumingin siya kay Papa, "Di
nakakaintindi ng french si Spring."

"Oh. Ganon ba? I'm so sorry iha. By the way. . . ." kinuha niya yung glass at
itinaas. "À votre santé. Ang ibig sabihin nun iha, to your health or much easy to
say, Toast."

"Ohh. Okay then, cheers!" sabi ko at nakangiting ininom yung wine.


Kwento ng kwento si Papa sakin tungkol kay Wrench, kaya tawa ako ng tawa.
Iniimagine ko nga si Wrench kung ano siya nung bata, he must be the most handsome
kid in this town. Napag alaman ko din na never palang nag asawa yung daddy ni
Wrench kaya never siya nagkaroon ng mother.

When we finished our lunch, pinatikim ni Papa sakin yung mga new delivered wines.
May iba pa ngang galing Italy at Germany. They all taste good. Ganito din palaging
ginagawa ni Daddy kaya medyo alam ko din yung mga lasa, pinapatikim din kasi niya
sakin.

"Son, why won't you play a piece for us ni Spring?" sabi ni Papa at tinuro niya
yung piano sa may lobby ng part ng mansion.

Napatigil ako, he can play? Tumango naman si Wrench, he kissed me first bago siya
umupo.

My heart thumped at the sight. Looking at my gorgeous man playing a very beautiful
melody.

"I'm finally glad to meet you, Spring." napatingin ako kay papa and he's looking
straightly at me smiling. "Dati, na cu'curious talaga ako, sino ba talaga tong
palaging pinipaint ni Wrench? Masyadong pinagpupuyatan niya talaga."

"You mean, kilala niyo po ako dati pa?"

"Of course, I do. Dati nga sabi niya, 'Papa, I promise, this girl will be mine
soon. And when the right time comes, I'll marry her.' And I'm glad he got you, and
as what I observed, he deserved the wait."

I was stunned. Did he really said that? He's going to marry me? He said and
promised.

"He's a lucky man. And I'm happy for you both. Please do take care of him."
pagpatuloy niya tapos tumingin siya kay Wrench. "He's my only family."

Niyakap ko si Papa. "Opo, I'll make sure of that. And I'm lucky that he got me,
kasi I know he's the only man that I needed."

Nginitian niya lang ako at tumango siya. "Sige iha, I'll give you two solo time
together. Libotin niyo yung buong mansion. I'll just see you later in the
entertainment room, alam mo kasi bonding namin ni Wrench ang manuod ng movie. But
this time, it would be great kasi kasama ka na."

"Sige po. I would love to do that." sabi ko and I smiled sweetly. Lumapit siya kay
Wrench para magpaalam. Then nang makaalis na si papa, umupo ako sa tabi niya at
siniko ko siya. "Ikaw, di mo man lang sinabi sakin na marunong ka pala niyan."

His wry smile meet me. "Feel surprised?"

"Sorta. Atsaka nakaka proud din, ang talented ng boyfriend ko." sabi ko at
inakbayan ko siya. Tumawa lang siya tapos tumahimik bigla, I guess he's thinking
something serious. "Oy, ano iniisip mo?"

Tumingin siya sakin ng diretsyo na walang ka emo'emosyon. "You really wanna know?"
tanong niya at tumango naman ako. "Well, I'm thinking 'bout fucking you above this
big thing."

Napatingin ako sakaniya ng masama dahil sa sinabi niya. "Eh kung wasakin ko kaya
tong piano gamit yang pagmumukha mo?!"

He chuckled and kissed me in my forehead. "Kidding. I was just thinking kung san
kita ipapasyal."

"Oh, oh. I want you to take me in the library, will you?"

"Cool, come on."

Naglakad na kami papuntang library nila, sabay tour na din niya sakin. Tinuro niya
sakin kung anong meron sa mga room. Napahinto ako bigla nang may makita akong
portrait ng isang gwapong batang lalake. "Omg boss. Is this you?" tanong ko.

"Oh Dieu, no." sabi niya at napahawak siya sa noo niya na parang nahihiya.

"Oy, bakit? Ang gwapo mo kaya dito." May naisip ako kaya kinuha ko yung phone ko at
pinicture'an ko yung portrait ng young Wrench tapos ginawa kong wallpaper. Cute! ^^

"Ah, come on, enough enough." sabi niya tapos hinila niya na ako palayo dun sa
picture. Natawa na lang ako sakaniya.
Ilang lakad lang, nakarating na kami sa library nila. When we got inside, na amazed
ako sa dami ng libro nila.

"Mahilig din si Papa sa books kaya punong-puno yung library." sabi niya habang ako
tinitingnan ko na yung bawat shelves. May mga history din pala dito tungkol sa mga
french revolution. May mga autobiography din. Kinuha ko yung book na Good Masters!
Sweet Ladies! Voices from a Medieval Village, sabi ni Blink maganda daw to. Mas
bookmaniac kesa sakin yun eh.

I stiffened nang may kamay na pumulupot sa bewang ko. "Oh. Wrench, ano ka ba." sabi
ko tapos umikot ako para maharap siya.

"Hmm? What?" his voice husky and sexy.

"Not here."

"San gusto mo, sa labas?"

Ginaya ko din yung tingin niya sakin. "Fine, so what do you want exactly?" my lips
formed into a vamp smile.

"You." sabi niya tapos hinalikan niya na ako bigla. Natatawang nag respond ako, I
moved my mouth with his. Napamoan ako nang mas hinila niya ako papalapit sakaniya
at niyakap niya ako ng mahigpit, I wrap my arms to his neck. His kisses is always
eagerly hot.
Sa di inaasahang pagkakataon, biglang nag ring yung phone ni Wrench kaya nag stop
na kami. He answered the phone and it was Papa. Pinapapunta na kami sa
entertainment room. Natatawang lumabas na lang kami.

"Wait, di ba kilala ni daddy yung papa mo?" tanong ko kay Wrench

Lumingo-lingo siya, "Kilala lang ng dad mo si Papa, but they never seen each other
yet."

Oh. It would be great kung magkikita sila soon. I'm looking forward to that.

...

Nanunuod na kami ngayon ng movie sa entertainment room.

Enjoy na enjoy kami ni Papa sa panunuod, ewan ko lang kay Wrench kasi parang bored
siya.

"Excuse me, I'll just go to the CR." sabi ni Wrench at umalis na.
Pinakita ko kay Papa yung pic na kinunan ko kanina, at tawa lang siya ng tawa kasi
dati daw nung moment na yun, ayaw daw talaga magpakuha ng photo ni Wrench. "He's
really stubborn way back then." sabay kaming tumawa.

Accidentally, na swipe ko yung screen. "Oh, sorry po." tapos binalik ko yung photo
ni Wrench.

"Iha. . . Sino yon?"

Tiningnan ko siya, his face is serious. "Po?"

"Yung . . Yung babae sa picture kanina, kaanu-ano mo siya iha?"

"Ah." sinwipe ko pabalik yung screen tapos pinakita ko yung photo. "Siya po ba? . .
She's my mother."

"You mean, your real mother?"

"Opo. Kaso nasa states sila ngayon, sila dalawa ni daddy." Napansin kong natigilan
si Papa kaya tinanong ko siya. "Ah, may problema po ba?"

Naghintay akong magsalita siya. Until, "Oo, iha. Sa tingin ko may problema tayo
dito."
Wrench's POV

When I got back to the entertainment room, napasugod agad ako kay Spring nang
makita ko siya. "Hey, boss. What's wrong? Dieu, Spring." niyakap ko siya bigla at
tiningnan ko si Papa. "Anong nangyari? Bakit siya umiiyak?"

"I'm sorry son, but I guess kailangan mo na talagang malaman." binigay sakin ni
Papa yung phone ni Spring.

"Why? This is Spring's mom. Anong kailangan kong malaman?"

"Siya . . Siya ang taong hinahanap mo nung bata ka pa Wrench."

Natigilan ako. Alam ko kung ano yung sinasabi niya, but no, that's totally not
true. "That's ridiculous! Pa naman, ano na naman ba'to?"

"Look at me. Am I talking ridiculous this time? Ha? Since when. . . . I'm sorry,
binigla ko kayo."

Yes, binigla niya kami. And especially si Spring, niyakap ko na lang siya ng
mahigpit. "Pa, I know you're lying. Please tell me, that's not true."
Tiningnan niya lang ako for some seconds. "Kailan ko yan ginawa sayo?" Napalunok
ako bigla, he never lied to me. Not even once. Tiningnan ko lang siyang pumunta sa
pintoan, "Antonio, I need you here."

"Boss." napatingin ako kay Spring na umiiyak parin.

I kissed the top of her head. "Ssshh, boss. It's alright. I know it will be."

Napatingin kami kay Antonio nang pumasok na siya. "Yes monseigneur?"

Lumapit si Papa sakin at kinuha yung phone ni Spring, at binigay niya kay Antonio.
"Tell me, naaalala mo ba siya?"

Tiningnan ko si Antonio, he was shocked nang makita niya yung nasa phone, tapos
tiningnan niya ako sandali tapos tumingin siya kay Papa. "Kilala ko po siya
monseigneur, siya yung babaeng nag iwan kay monsieur Wrench sa gate 27 years ago.
Probably, siya ang . . .

ang mama ni monsieur Wrench na nag iwan sakaniya."

[Translation]
monseigneur - sir or my lord/master

monsieur - mister

salle à manger - dining room

aide-toi - help yourself

s'il vous plait - if you please

à votre santé - to your health or toast

*A/N: Palayo ng palayo ang story, pahaba ng pahaba naman ang bawat chapter. Haha.
Thank you for reading!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 50: Fragment *
####################################

Guys, mag popromote ako ah? Basahin niyo yung Ive Met The Mayabang Prince at
Princess Kingdom ni DangerousPrincess. :) Thank you. And I just want to say na
parang di na ako Selfish Author ngayon (Kung friends tayo sa FB, alam niyo ano ibig
sabihin ko) kasi parang magagaling na yung mga readers at nakikijoin na yung mga
utak niyo sa utak ko. LOL.

Guys, since malapit na matapos ang story nato sana di kayo bumitaw ah? Please
continue your support. Mahal ko kayo lahaaaaaaat! ~ And sa OPERATOR ng mga
characters sa FB, I still need some for the new characters so continue parin ang
pananawagan ko. Salamaaaaaat guys! :****

COMMENT and VOTE are highly appreciated. ^^

Spring's POV
I have to work on this, alone.

__________________________________________________________

Habang naliligo pa si Wrench sa bathroom, lumabas ako para pumunta sa office ng


lolo ni Wrench.

What he told us earlier made sense to me. Sa pagkakaalala ko, 27 years na ang
nakakaraan nang unang magkita sila mommy at daddy, and they met here, in France.
Yun yung sabi ni mommy sakin dati.

I need to talk to my mom, I believe na nandito siya 27 years ago. Phone won't work
this time, kailangan ko siyang kausapin face to face. At kakailanganin ko ang
tulong ni Papa, dahil for sure pipigilan lang ako ni Wrench. I want to go there
alone.

Nang makarating na ako sa office ni Papa, kumatok ako. "Come in." pumasok na ako.
"Spring? Iha, pasok ka. May problema ba? Kamusta si Wrench? Okay ka na ba?"

Nginitian ko siya, he sounds so worried. Kanina kasi nabigla ako kaya napaiyak ako
agad. When Papa said we can't be together kasi may possibility na ang mama ko ang
mama din ni Wrench, dun na ako naging emotional. "Okay na po ako, but si Wrench,
he's still silent about it. Ayaw niya po yatang pag usapan."

Tumayo siya at lumapit sakin. "Oh dear, I'm so sorry. But I swear, siya yung
babaeng nakita ko 27 years ago dito, but I have doubt of she being the mother of
Wrench, kasi kailangan natin ng confirmation."
Huminga ako ng malalim. "Naniniwala po ako sainyo. And yes, naisip ko po yan."
Umupo kami sa chair tapos nagpatuloy ako. "That's why I went here kasi kailangan ko
po ng help niyo. I . . I need to talk to my mom, kailangan ko pong pumunta sa
states. Kung si mommy yung mommy ni Wrench then. . . . . okay, but kung hindi siya
then maybe may alam siya tungkol sa mama ni Wrench. Kaya kailangan ko siyang
puntahan, pero di pwedeng malaman ni Wrench 'to kasi baka di niya ako payagan.
Papa, I need your help."

Tiningnan niya muna ako bago siya nagsalita, "Let's discuss about your plan then."

...

"What about your flight? . . Oh, may friend ako na pwedeng tulongan ka about sa
plane."

"Nako, hindi na po. May friend din akong may-ari ng airline sa Paris. I just need a
car papunta dun." Bago kasi ako pumunta dito, tinawagan ko si Juianni. I asked for
Mike's help. May pag-aari siyang airline dito sa france, yun kasi yung business
nila kaya okay na yung tungkol sa flight ko. "2 am po yung flight ko."

"Okay, so it's settled then. Are you really sure about this iha?"

I nod. "Opo, I have to. I made a promise to myself kasi na hahanapin ko yung mother
ni Wrench, and this is the right time."
"Well, good luck Spring." niyakap ako ni Papa at hinalikan ako sa pisngi.

Pagkatapos nun umalis na ako para bumalik sa room namin, baka tapos na si Wrench.
Suddenly, nakasulubong ko siya. Napahinto ako ng naka bathrobe pa siya and he looks
anxious.

"Spring! Christ, where have you been?"

"Uhm, well, galing lang ako sa kitchen to fetch some water." Natatawang tiningnan
ko siya. "Why? Natatakot ka bang mawala ako dito sa mansion niyo?"

Di siya sumagot at niyakap niya lang ako.

"Akala ko iniwan mo na ako."

Natigilan ako. Parang sinaksak ako sa sinabi niya. Niyakap ko na lang siya ng
mahigpit, "No, that's not gonna happen."

Niyakap na naman niya ako ng mahigpit. "I hope so. . . . I hope so Spring."

I broke the embrace. "Tara, let's go back." tahimik na bumalik na kami sa room
namin, tapos dumiritso ako agad sa bathroom. At dun ko binuhos yung kanina pa
gustong lumabas na mga tears ko. Nilakasan ko yung shower para di niya ako marinig
sa labas.
I have to do this. Not with him, I want to do it alone. Alam kong masasaktan ko
siya, pero kailangan ko talaga tong gawin. It's not just for him only, it's for us.
I hope he'll understand.

...

Katatapos lang namin ngayong mag dinner, walang imikan kanina habang kumakain kami.
Nagkatinginan lang kami ni Papa at sa mata lang kami nag uusap.

Magkayakap na nakaupo lang kami ni Wrench ngayon dito sa couch. "Please don't mind
him." sabi niya sakin.

"Huh?"

"Si Papa, that's not true. Please don't believe him."

Nginitian ko lang siya, "Of course." tapos nirest ko yung left side ng face ko sa
chest niya. Ang tigas ng taong to, ayaw niyang magpa epekto dun sa sinabi ng lolo
niya. But I understand him, may ayaw niya lang kasing mawala sakaniya,
at Ako yun.

Nagiging blind siya sa mga bagay-bagay at sa mga nangyayari kasi ang focus niya
lang eh yung hindi kami magkahiwalay.

Napaupo ako ng diritso bigla, may gagawin pala ako. "Ay boss, pikit ka."

"Huh? Bakit?"

"Basta! Sige na." sabi ko at pumikit naman siya. "Wag kang sumilip ah." Tumayo na
ako at naglakad papunta sa closet.

Kinuha ko yung eye mask na inipit ko sa bag. Kumuha kasi ako ng isa dun sa
penthouse niya.

I know Wrench, he's very sensitive and alert sa mga bagay na nakapaligid sakaniya.
Especially to me, kaya kailangan ko siyang pagodin tonight para di niya
mababantayang aalis ako sa tabi niya mamaya.

Bumalik na ako sa bedroom, and noticed na nakapikit pa naman siya. I straddled on


his lap then nilagay ko yung eye mask sakaniya.

"Hey." sabi niya tapos hinahawak-hawakan niya yung eye mask.


I smiled and put my lips next to his. "Tonight, I'll make love to you but right
now, ikaw ang naka eye mask."

Napatawa lang siya. "Seriously?"

"Uhuh. But may rule tayo ngayon."

"And that is?"

Lumapit ako sa ear niya at nag whisper ako ng, "Ang rule lang is kailangang wala
kang gawin. I'll be the one to take the lead, and then you must behave. Dahil pag
mag b'behave ka, shempre may reward ka."

"Hmm. I think I like that. Ano naman ang reward?"

I put my hand on his chest, then, "After the first round, you can have me as long
as you want. I don't mind how many round you will take me, I just want you
tonight." I whispered to him.

Di ko na siya hinayaang makasagot, I pulled him up tapos pinahiga ko siya sa kama.


"Gentle or Hard?" tanong niya.

Napasmile ako. "We'll do it from gentle to hard, baby." I said while crawling above
him.
I put my lips next to his then I started to kiss him wildly. He respond eagerly,
doing what I expect him to do. Tinatanggal ko na yung damit niya, then yung akin.
His hands kept on brushing every inch of my body.

I bit my lip and bend down to his wide chest, then run the tip of my nose down to
his stomach, and down to his manhood. Excitement flown to my system when it went
hard.

In this situation we've been through, di ko maitatanggi na ito ang gusto kong gawin
sakaniya. I don't know what will happen pag punta ko kay mommy, kaya I want to give
him this memory. I just want to be with him. . . in this way.

...

Nakatayo ako ngayon sa gilid ng kama. 11 pm pa lang pero tulog na si Wrench, he was
tired. And so is me, pero di ako dapat matulog ngayon.

I have to go.

I bend down to kiss him, and then I whispered "I love you but I have to go." with
that, bumaba na ako. I didn't prepared clothes to bring, wala na akong chance kasi
parati kaming magkasama ni Wrench kanina. Bibili na lang ako dun sa Paris, may mga
stores kasi dun na 24-hours open. Iniwan ko yung phone at Oui ring ko sa room, baka
kasi ma track niya ako at sumunod siya. Pero sasabihin ko kay Lolo na wag niyang
hayaang makasunod si Wrench.
When I got downstairs, sinalubong ako ni Papa. "Papa, thank you po talaga."

"I'm glad to help you dear, just be safe. And whatever may happen, I'm here, for
you both."

"Salamat po, but I want something to tell you Papa. Please pakisabi kay Wrench na
wag siyang mag-alala kasi tatawagan ko siya, pakisabi na hintayin niya lang yung
tawag ko."

"I will ija. He'll understand that. Oh, and thank you for your gift, I appreciate
it."

Tumango ako at niyakap ko si Papa, sabay nag thank you ulit. Lumabas na ako at
pumasok na sa naka ready na car. As the car drove off, tiningnan ko yung bintana ng
room ni Wrench sa taas. I hope he's sleeping silently and peacefully, kahit na alam
kong masasaktan siya pagka kinabukasan na malaman niyang wala na ako.

Wrench's POV

Napamulat ako bigla nang di ko mahawakan yung katawan ni Spring sa tabi ko. I
turned on the light, tumingin-tingin ako sa paligid ko pero di ko siya makita. I
stood up and rushed to search her in every part of my room. "Spring!" I opened the
bathroom door, hoping that she's in there, but there's no sign of her.
Napahawak ako sa buhok ko, kahit malamig dito, pinagpapawisan yung buo kong
katawan. Parang sasabog na yung dibdib ko. Where the hell is she? No, di niya ako
dapat iwan. Not now. Napasuntok ako bigla sa pinto at sumigaw ako. She said she
wouldn't.

Huminga ako ng malalim, then I look at the clock and noticed that it's 4 am
already. Kinuha ko yung robe ko at bumaba, I went to every room, halos nilibot ko
na yung buong mansion. Pinatawag ko lahat ng staff at tinanong ko kung nakita ba
nila si Spring pero di nila ako sinagot. "Dieu! Cherchez mon femme!" inutosan ko
sila pero di sila kumibo. "Ano ba?!"

"Wrench! That's enough."

Napalingon ako sa likod ko, "Papa." nilapitan ko siya. "Have you seen Spri--"

"Son, she left."

My heart broke into pieces. "And you let her? . . . Papa, you should've woke me
up!"

"Kahit na sinabi ko sayo, di mo parin siya mapipigilan Wrench. She's determined to


leave . . . to leave you."

I put my palms on my face, then roughly swipe them down. "Damn it! Tell me kung san
siya pumunta, I'll follow her."
"Wrench, let her go. Buong buhay niya, nandyan ka, but now she want to do it alone,
without you. Please, wait until she came back. Sabi niya tatawagan ka niya, she
just want you to wait for her." nilapitan ako ni Papa. "Wrench, please, calm down."

How can I be able to calm down when my woman just left. . . she left without me.
"Kung di mo lang sinabi yun, this might not happened." tiningnan ko si Papa. "Pa,
bakit? We're okay, and that stupid perdition you told us yesterday just fucked
things up!"

"It was never wrong to tell what is real. Kaya nga siya umalis para malaman yung
totoo."

I knew it, she went to her mom. I told her not believe what father said, pero
ngayon nagpapa apekto siya. "Kung yan talaga yung gusto niya, dapat sinabi niya
sakin. At kung nalaman niyo yung gagawin niya, you should've told me!"

"Enough! Di mo ba ako narinig kanina? She want to go ALONE!" Napatahimik ako ng


sumigaw si Papa. It's the first time I heard him shout. Huminga siya ng malalim at
tiningnan ako. "Go back to your room, and wait for her to call you. Wrench, ibigay
mo na sakaniya 'to. She want to do this by herself." hinawakan ni Papa yung both
sides ng head ko, pagkatapos ay hinalikan niya ako sa ulo. "I know I have to feel
sorry for you because you're hurt by the fact the she left you, but I will never
say sorry about what I said yesterday."

Di ako nag response. Naramdaman ko na lang na umalis na si Papa, pati yung mga
security team at maids. I just stood there, breathing hard, trying to sink in my
mind what my woman did to me. I don't know what she's thinking, but I know she
knows what she's doing. Last night, she looks so fine. Ganun talaga ang mga babae,
ang hilig magtago ng nararamdaman.

Sabi niya, wala nang magtatago saming dalawa. But now, she did. Ngayon, narealize
ko na kung gaano kasakit na may tinatago yung taong importante mo sayo.

I laughed crazily, then my face turned into an impassive agony. I guess ito na yung
karma ko.

Tulalang kumuha ako ng wine at glass sa kitchen pagkatapos ay umakyat na ako at


bumalik sa kwarto ko. Hinanap ko muna yung phone ko at sinubukan kong i'track ang
phone ni Spring, pero nandito lang naka indicate yung place. I called her phone
para mahanap ko kung san niya nilagay. I found her phone beneath her pillow in our
bed, kinuha ko yun. Napahigpit yung hawak ko sa phone nang makita ko yung mukha ko
sa wallpaper niya.

Napaupo na lang ako sa kama. I know she loves me, at alam ko ring lumalaban siya,
para samin. Di naman siya lalaban samin kung hindi niya ako mahal.

I poured some wine in my glass and took a drink of it. I guess I should fight too,
I'll wait for her to come back to me, to my arms and to my life.

Spring's POV

As soon na naka land ako sa San Fransisco, pumunta ako ng hotel para magpahinga. I
am so tired. Mentally, physically and emotionally.

Nagising na ako ng madaling araw at sobrang nagugutom na ako kaya nagpadala na lang
ako ng food sa suite ko. After freshing myself up, kinuha ko yung new phone ko at
tinawagan si mommy.
[Hello? Who must this be?]

She sound like she's just woke up at medyo galit pa yung boses niya kaya napasmile
ako. Dinisturbo ko kasi. Huminga muna ako ng malalim tapos, "Hey, mom." mahinang
sabi ko.

[Spring? . . . Anak, is this you? Why . . . Nagpalit ka ng number?]

"Well, this is just temporary. Uhm, I just want to inform you na nasa san fransisco
ako ngayon."

[What? Why you didn't told me ahead? Sana napasundo kita.]

"No, mom. It's okay. Emergency kasi yung pagpunta ko. I came here because of you, I
need to talk to you personally mom."

[Me? Oh. Okay, yes yes honey. Nandito kami sa Berkeley nag s'stay ngayon. Papasundo
na lang kita as soon as possible okay?]

"Yes, please mom. Thank you."

[Okay. I'll see you then sweetie.]


"Sure, mom." nag hang up na ako, pagkatapos tinawagan ko si Papa. Sabi niya di daw
lumalabas ng kwarto si Wrench sa room niya, pinapadalhan na lang siya ng food.
Luckily naman daw, kumakain siya pero sobrang konti lang. That's why I decided to
call him. I miss his voice, everything about him, all of him. 3:20 am pa ngayon
dito kaya malamang 12:20 pa sa Paris.

It took 3 rings before he answered me. [Spring? Is this you? Please tell me it's
you. Spring . . . Spring, bumalik ka na.]

Ine'expect niya talaga na ako yung tumatawag. Naghintay siguro talaga siya. But he
sound so miserable this time. "Boss." maluha-luhang sabi ko.

"Spring." I heard him drew a hard breathe. "God, Spring, I miss you so much. Why
did you do this? Why did you left me?"

"Wrench, I have to."

"Bakit ba kailangang ikaw lang? You should've let us work this together. Alam natin
na kasama sa relasyon ang away at bati. Pero hindi dito kasama ang bumigay ka ng
ganun kadali."

Napahawak ako sa noo. "Wrench, please. Just understand what I want to do."

"But you'll come back, right? Please angel, promise me you're coming back. . .
I . . I can't live without you beside me."
"I'm planning to. You know I've always wanted to be with you but. . ." Napatigil
ako, di ko na kayang pigilan yung luha ko. They fell instantly, I swipe them off
pero di sila tumitigil sa paglabas then I managed to say, "I . . I don't know
Wrench. We can't tell what will happen sooner."

Di ko siya narinig na nagsalita, pero alam kong nasa kabilang linya pa siya. I stay
silent also, and then suddenly,

"Don't know what to say now

Don't know where to start


I don't know how to handle
A complicated heart
You tell me you are leaving
But I just have to say
Before you throw it all away

Even if you want to go alone


I will be waiting when you're coming home
And if you need someone to ease the pain
You can lean on me, my love will still remain

Don't know what you're thinking


To me it seems quite tough
To hold a conversation
When words are not enough
So this is your decision
And there's nothing I can do
I can only say to you

Even if you want to go alone


I will be waiting when you're coming home
And if you need someone to ease the pain
You can lean on me, my love will still remain

If this is your decision


And theres nothing I can do
I can only say to you

Even if you want to go alone


I will be waiting when you're coming home
And if you need someone to ease the pain
You can lean on me, my love will still remain

Even if you want to go alone


I will still love you when tomorrow comes
And if you need someone to ease the pain

You can lean on me, my love will still remain."

Lalong napaiyak ako ng kinanta niya yung Complicated Heart. Tahimik na


pinapakinggan ko lang siya, parang dinudurog yung puso ko ng paulit-ulit.

Nang matapos na siya, "Me too, I don't know what will happen either. I don't know
what my future holds, but I hope you're in it."

Tumango ako at pinunasan yung cheek ko. "I hope that too. . . Boss, please take
care of yourself. I want you safe and healthy when I came back. Okay?"

"I will. . . Spring?"

"Hmm?"

"I love you. . . I love you so much boss."

Napa smile ako. "I love you too Wrench. I always do. Uhm, I'll call you back, after
naming mag usap ni mommy."
"Yeah. Spring?"

"Mmm?"

"I'll wait. I'll be right here waiting."

Di na ako nakapagsalita kasi binaba niya na. Umiiyak na humiga ako. I know he's
going to be fine. We will both be.

...

I woke up, and I saw a very familiar image.

"Good morning ma'am Spring." sabi niya at nag bow sakin.

I sit up, "You're Bella right?"


"Yes ma'am."

Tama, I remember her. She's my mom's personal assistant. Pinakuha ko na lahat yung
gamit ko at bumaba na kami then umalis.

Mid-day na ng makarating kami sa Berkeley. How I miss this place. I can say our
house was big and full guarded like the Paerson's.

I was about to enter in our house nang may nakasalubong ako, kakalabas niya lang sa
door. "Who are you?" kunot noong tanong ko sakaniya.

"Uhm, ma'am Spring. He's the son of the Knost's. Which is one of your parent's
business associate and very close fellow, they live nearby." explain ni Bella
sakin.

Knost? Yes, I think I know them.

Nginitian ako nung lalake at nagcrossedarms siya, "Come to think of it,


makakalimutin ka naman talaga kaya I won't be surprised. By the way, I'm Len . . .
Len Knost. Don't you remember me?"

Len Knost? . . Oh, damn. I stared at him for seconds. Siya yata yung anak ng
kaibigan ni mommy na filipina na nakapangasawa ng american, magkakilala na kami
since 3rd grade. Pero palagi ko siyang sinusungitan kasi napaka cold at pilosopo
niyang tao.
"I called you once nung nasa pilipinas ako, cause your mom asked me to at para
ibigay yung pinapadala niya for you, but you just dropped the phone off. . . I see
you didn't changed." sabi niya at lumapit sakin.

"Wala akong pakialam. Tabi ka nga, dadaan ako."

"Why you always have to be like that? Suplada."

Ngitian ko siya. "Mabait naman talaga ako. Di nga lang sayo." nginitian niya din
ako, pero yung nakakaloko at medyo cold. "Ano ba kasing ginagawa mo dito? Can you
please get out of my sight?"

"My mom's talking to your's. And yeah, I was about to get out. There's just someone
who blocked the driveway."

I narrowed my eyes on him, pagkatapos ay naglakad na ako at nilampasan siya.

I found my mom in the living room talking to someone. She saw me on the threshold,
"Spring, honey!" I went to her at niyakap niya ako. "Do you remember your Tita
Lina?"

"Yeah, I do." Kiniss ko si tita Lina sa cheek. "Hi tita, I just saw Len outside.
How are you?"

"Oh, Spring. I'm doing really fine. You're beautiful as always ija."

My cheek flushed. "Thank you tita."


"Oh, sige. I'll go ahead. Nice to see you again Spring." niyakap niya ako tapos si
mommy.

Nang makaalis na si Tita, umupo kami ni mommy. "Honey, what's wrong? Bakit ka
napapunta dito agad?"

Magsasalita na sana ako ng napa sneeze ako bigla. Napatingin ako sa paligid, "Mom,
I smell funny around here."

Biglang nanlaki yung mata niya. "Funny? I don't smell anything funny. . Ugh, well,
let's move on. What do you want to tell me? You said through the phone that you
need to talk to me."

Yeah. Kailangan ko nang diritsohin si mommy. I inhale then drew a breathe, my heart
pumped rapidly. I don't know what to react kung ano man ang sasabihin niya ngayon,
but I summon all the Gods and hope that she would say the other way around.

I bit my lip pagkatapos hinawakan ko yung kamay niya. "Mommy, please tell me the
truth . . . May anak ka pa ba aside . . . Aside sakin?"

I felt her hands frozen. Tiningnan niya ako ng medyo matagal, tapos napalunok siya.

"Mom, please?"

Pumikit siya at tumango. "I guess it's time for you to know the truth, honey."
My spine stiffened. What truth? Parang ayoko malaman, but I know I have to.
Tiningnan ko si mommy na tumayo, naglakad siya papunta sa isang bookshelf then
parang may kinuha siya sa isang book.

When she came back to her place, tahimik na binigay niya sakin yung kinuha niya. It
was a photo.

Shakingly, I took it.

O _ O

My heart jerked. Napapikit na lang ko agad at nilukot ko yung picture.

No, God, this can't be.

[Translation]

Dieu - God

cherchez mon femme - look for my woman


*A/N: Kakapagod ang chapter na'to ah, infairness. Haha. Thank you for reading! ~
Mwaaaaa mwaa!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 51: Alleviate *
####################################

####################################
MIDPIST Chapter 52: Bygone *
####################################

Please pakasubaybayan ang mga remaining Chaps ng MIDPIST. Huehue. :'( Who will
miss this story?

Don't worry guys, may mag next pa naman so.... ^^ PLease VOTE and COMMENT. Thank
you! :)

Spring's POV

We need to dig informations about her life.

____________________________________________________________

Comfortable na nagshift ako ng position sa pagkakahiga ko. Ang ganda kasi ng unan
na yakap-yakap ko ngayon, matigas yet malambot atsaka ang bango parang ka amoy niya
si . . . Inaamoy amoy ko pa ulit yung unan kasi napaka familiar. Para siyang scent
ni . . . .
O___O ni Wrench!

Napamulat ako bigla. Kahit na medyo dim, nakikita ko yung gwapo niyang mukha na
nakasmile at nakatingin sakin. "Akala ko ba allergic ka sa aso? Eh kung maka amoy
ka naman sa katawan ko."

Half asleep, I narrowed my eyes on him. "Bagong gising ako, wag mo kong
pinaglololoko kundi masasapak kita." mabilis na sabi ko.

But he just smiled at me. "Nandito na ako."

I blinked and smiled back. "I know and I'm glad. You should've called me. Wait,
sino nagpapasok sayo?" takang sabi ko.

"Your parents. Sabi nila di na daw kita abalahin." sabi niya while sliding the back
of his hand in my hair.

Tumango-tango ako. I asked him what time is it and it's still three in the morning.
"Let's sleep muna?" sabi ko sakaniya then he started to remove his socks, pati yung
wallet at phone niya. Then he lay down beside me, I rest my head on his arm as my
hot and hard-but-comfortable pillow. I smiled at him before I close my eyelids. I
like it knowing that I close my eyes and his face was the last image I saw and
opening my eyes the next morning still his face is the first image I see. ^^

...
Ten thirty-four in the morning, nasa living room kami ni mommy, nag-uusap. While si
daddy and Wrench, nasa labas. I don't know what they're doing exactly, probably nag
uusap din. Kanina, nag-usap kami nila mommy at Wrench tungkol sa mother niya. I
told him everything, I even showed him her photo. Wrench was silent nung
pinapakinggan niya ako. After that, mom told him how was his mother as a person. Na
di siya iniwan talaga ng mommy niya, well, iniwan siya but may big reason, hindi
intentionally. After nung conversation namin, tinawagan ni Wrench si Papa. He told
him kung anong pinag usapan namin. But kailangan parin niyang kausapin si Papa in
person kaya napagpasyahan namin na later this day uuwi na kami sa Philippines, uuwi
din si Papa dun.

"Sweetheart."

Napalingon ako agad kay mommy. Her voice pulled myself back to reality. "Po?"

"Diba sabi mo may sasabihin ka sakin? What is it then?"

Oh. Natigilan ako. Balak ko kasi sabihin kay mommy kung anong ginawa ni Wrench
sakin. Hindi alam ni Wrench na sasabihin ko kay mommy yung nangyari, I knew my mom
will understand.

"Honey? What's wrong?" hinawakan ni mommy yung chin ko at inexamine yung mukha ko.

Huminga ako ng malalim. "Mom, I was. . . . I was raped." sabi ko at napapikit.


I felt her frozen. When I open my eyes, tiningnan ko siya. She's staring at me,
after some seconds. "I know." plain na sabi niya, but there's something in her
voice. It's her serious and mother-knows-everything tone.

Natulala ako. "What. . . What do you mean that you know?" mahinang tanong ko.

"Wrench told me already and that it was him."

I swallowed. Fuck!

"He did?" bumibigat yung pakiramdam ko. Why he didn't tell me about this? Na
sasabihin niya sa mommy ko? I supposed to be the one who should tell her, because
she's my mother. Mine. "What happened? . . . Anong sinabi mo sakaniya?" medyo
kinakabahan na ako.

"I let him explain and he did. Pinakinggan ko yung side niya and if you're asking
what I feel? Yes, I hate the fact that my daughter was raped."

"I know mom but I like it. No, no, I love it and it feels so good. I don't know . .
. Yes, nasaktan ako nung first but mom, when he came every midnight, it's the most
happiest thing that ever happened to me."
"Nasabi niya din sakin yan. Continue anak, I want to hear what you feel." she
smiled at me. An I-will-understand-you smile and that made me less nervous.

Tumango ako. I started to tell her kung ano yung naramdaman ko simula nung gabi na
pumasok sa buhay ko si Sphere hanggang dun sa nalaman ko na si Sphere ay si Wrench.
I told her how guilty I was na nilihim ko sakaniya kung anong nangyari. I told her
how happy I was being with Wrench, how happy we we're together, how inlove we
we're.

I saw her sighed. A relieve sigh. "You're all grown up, and I'm glad you knew what
makes you happy now. I'm happy for you too Spring, truly I am." ngumiti siya sakin
ulit tapos niyakap niya ako. "It's okay." pinapat niya yung likod ko.

"Wait, what do you mean it's okay? Okay lang sayo yung ginawa niya sakin?"

"Of course not, pero wala na tayong magagawa. Nangyari na eh, atsaka di naman yun
actual rape, ginusto mo naman diba?"

Nakangiting tumango ako. "Yeah, I like what he did, I like how it feels."

Tinawanan niya lang ako, then she look at me with intense mother-love. "You know
what, you're dad did the same way."

Napakunot yung noo ko. "Huh?"


"Hmm. Sabihin na nating trinick niya ako para isuko ko sakaniya yung sarili ko. But
he did it with gentleness, alam niya yata yung weakness ko kaya ayon. Plus the fact
pa na ang yummy ng daddy mo, di na ako nakapagresist."

"Tss. Ang sabihin mo, malandi ka lang talaga mom." tukso ko sakaniya.

"Uhm, well?" Tumawa siya ng medyo malakas kaya napatawa din ako.

Napatahimik ako bigla nang may marealize ako. "Mom, alam na ba ni daddy?"

Umiling siya. "Sakin lang sinabi ni Wrench, di ko pa din sinabi sa daddy mo."

"Maybe, sinasabi na ni Wrench ngayon kay daddy sa labas." there's a panic in my


voice.

"No honey, I told Wrench na ako ang magsasabi sa daddy mo. Spring, you should
prepare na para sa pag-alis niyo mamaya, okay?"

I nod silently. But I'm worried kung anong magiging reaksyon ni daddy, I know
magagalit siya pero ang mas inaalala ko kung anong gagawin niya kay Wrench. The
thought made my heart thumped rapidly.

Hinawakan ako sa shoulder ni mommy. "Don't worry too much." she smiled. "Umakyat ka
na, I'll go check on them."
I do as what I am told. Umakyat ako sa kwarto at niready ko yung mga gamit ko. Dito
ko na lang hihintayin si Wrench, we need to talk. I don't know kung bakit niya yun
ginawa, sana sinabihan niya man lang ako.

Napaupo na lang ako sa kama pagkatapos kong mag impake. I waited for Wrench pero
wala pa siya kaya nag shower muna ako. When I'm finished, nasa kwarto na siya. He's
sitting in the couch. Nginitian niya ako, isang di ko maintindihan na smile.

"Wrench, bakit mo ginawa yun? Bakit di mo muna ako sinabihan?" sabi ko agad
sakaniya nang malapitan ko siya.

Pero gaya kanina, nginitian niya lang ulit ako. Tapos tumayo siya at niyakap ako.
"I'm sorry pero wala namang problema kaya okay lang."

"Okay lang? But Boss, you ought to have told me. Anong ginagawa niyo sa baba?
Nagusap ba kayo ni daddy? Alam na niya?"

Umiling siya. "Sabi ng mom mo, wag muna ngayon."

Nakahinga ako ng maluwag. Pero kung hindi ngayon, kailan niya malalaman? Wait,
reality check, kailangan niya ba talaga malaman? Ugh, he's my father, that's the
point. "Bakit di mo sinabi kay daddy?"

"Your mom, ayaw niya muna. Please Spring, wag mo muna problemahin to. It'll be
okay, I'm sure." sabi niya, his arms are still encircling around me. Tumango na
lang ako at niyakap siya. I hope it will be okay, I hope so.
...

"Take care baby, kami na lang ang pupunta sa Pilipinas for Christmas okay? I'll
call you."

"Yes mom." I said to her and smiled.

She stared at me for seconds, "I love you Spring. You know that right?"

Tumango ako. "Mas alam ko po yan kesa sa 1 + 1 is equal to 2 and I love you too
mom."

"Good." hinalikan akn ni mommy. "You look very exhausted and stressed."

I made a snort. "I agree."

Napatingin kaming dalawa ni mommy kay Wrench at daddy na naglalakad na magkausap na


papalapit samin. We started to bid our goodbyes. Sa palagay ko okay naman silang
tatlo, parang walang nangyari. Pero yung mga mata nila, para silang nag uusap na
sila-sila lang. I don't know, siguro nga stress lang ako kaya anu-ano na lang yung
naiisip ko.

I kissed mom and dad tapos umalis na kami ni Wrench. We have our driver and mga
securities ni Wrench papunta sa Airport. We used the private plane, which is
Wrench's property.

"Wine?"

Tumango ako. Then he poured some in my glass, I took it from him and drink it.
"Boss." sabi ko.

"Hmm?" he said after niyang inumin yung wine, then he licked his upper lip.

No no no no Spring. Wag kang magpa-apekto sa charm ng gwapong lalake nato. Bakit ba


kasi ang sexy ng tao nato? Maybe it's just my longing for him, antagal niya din
kasing nawala. And I miss him so much, but I think mapipigilan ko pa naman yung
kalandian ko ngayon.

I exhaled from my nose. "Remember yung bahay kung san natin nakita si Feb and
Janus?"

"Yeah, what about it?"

"Kailangan nating bumalik dun as soon na makauwi tayo."


His brow quirked. "Why? Spring, may trabaho pa tayo pag uwi natin, maybe pupunta na
lang tayo pag next weekend."

"No, it must be as soon as possible. Kasi that house it might be your mother's
home."

Napatahimik siya, then tiningnan niya lang ako. "You're kidding me."

Tiningnan ko siya ng masama tapos inexplain ko na kung ano yung mga hula-hula ko na
99.9999 percent probably right. "That's why we have to go there, para ma sure na
din. Ayaw mo bang malaman yung more informations about your mom?"

Pinakuha niya muna yung mga glass namin sa mga stewardess. "Of course I do. Okay,
pupunta tayo--"

I cut him short. "But first, magpapa spa muna tayo. We can have a leave, like duh?
Were the boss!"

Napasigh na lang siya at napasmile na lang ako, it means to say Girlfriend wins! ^^
"Fine, whatever you want." Pinakuha niya yung laptop niya, "I'ch.check ko na lang
kung kamusta na yung trabaho ko."

Nagsmile ako sakaniya tapos hinalikan ko siya ng malupit as my thanks. Nagpakuha na


lang din ako ng laptop ni Wrench tapos nag ch'check ako ng mga emails ko.
Fortunately, wala namang problema sa business ko. After some hours, pumunta kami sa
cabin at natulog. At pag sinabi kong natulog, natulog lang talaga. We just lay down
cuddling hanggang sa makatulog.

Madaling-araw nang makarating kami sa Manila. I stayed on his penthouse. The


morning after, nagpa appoint ako sa Spa na pagmamay-ari ni Blink, other business
niya aside dun sa clothing line business niya then tinawagan ko si Dehy na pagka
bukas pa ako papasok.

Maaga kaming pumunta sa Spa, kasi after dito pupunta kami dun sa bahay kung saan
nakita namin sila Feb and Janus.

Relax na nakadapa lang ako dito sa massaging bed. Eh? Or kung ano mang tawag dito,
whatever. I really need this kind of soothing, masyado akong stress these past few
days.

Napatingin ako kay Wrench na nasa kabilang bed, nasa isang room lang kasi kami. He
stared back at me. Napataas yung kilay ko ng kinindatan niya ako. Nagpout siya
tapos parang may pinopoint. Na puzzled ako sandali then narealized ko yung tinuturo
niya is yung boob ko na obviously nakikita yung side. Tiningnan ko siya ng masama,
then I salute my middle finger to him, and mouthed 'Fuck you'

Nagsmirk lang siya sakin but I see delight in his face and his eyes, they're
intensely looking at me with hunger.

Oh oh, I smell evil.


"Stop." sabi ni Wrench sa lalakeng nag m'massage sakaniya. I made sure na lalake
yung hahawak sakaniya kasi ayoko nang may ibang babaeng hahawak pa sa pinakamamahal
kong nilalang. "You two, lumabas muna kayo. Make sure na walang papasok, may
gagawin lang kami."

Damn. Napatingin ako sa nagma-massage samin, kilala nila ako, I've been here before
many times, ngumiti lang sila tapos nag bow. Then nagstart na silang umalis.
Tiningnan ko lang yung door na sumara.

"So."

Napatingin ako kay Wrench na nakatayo na pala, may towel lang na naka cover sa most
precious private part na I-only-owned niya. Tiningnan ko siyang mag bend sakin, I
felt his fingers slid down from my nape to my lower back then he whispered "Fuck
you too." pagkatapos niyang sabihin yon, I felt him caress my buttocks.

Napapikit ako sandali. A certain lovely pleasure flew all around my system when he
did that. God, I want him now!

A moment later, his lips came down on me. I smiled and kiss him back. Dahan-dahang
tumayo ako, not breaking the kiss. I don't care if I'm all naked, all I care about
is I want him to see that I'm naked. And it's obvious. His hands gently went down,
down, down, and there. I spread my legs a little wider then he inserted his one
finger inside me. Heat furled all over me, napahawak ako sakaniya as I arch my
back. I felt him left my mouth then he licked my clavicle. "The other way."
mahinang sabi niya.

Nag nod ako. The other way, what he's trying to say that we can't really have sex,
just playing. Like he can't put his dick inside my femininity, but he can put it
inside my mouth.
Tumayo ako at pinahiga ko siya, I removed his towel and I started to crawl above
him. I smile seductively, "I miss you, I miss your body and I miss this." pagkasabi
ko ng 'this' sabay hawak ko sa pet niya.

Hinalikan niya ako ng mabilis tapos nginitian niya ako. That malandi smile kind of,
then he whispered, "Play with it, baby."

...

"You have reached your destination." sabi ng babaeng may sexy voice sa GPS ko. Car
ko yung gamit namin ni Wrench papuntang Macetown pero si Wrench parin yung
nagdrive.

Bumaba na ako ng car, nilibot ko yung paningin ko sa place. Dumami lang yung mga
leaves sa paligid pero wala naman masyadong nagbago.

"Boss oh." binigay sakin ni Wrench yung flashlight, nag ready kaya kami.

I smiled and thank him. Then naglakad na kami papasok sa gate, when we reached the
front door, nagkatinginan muna kami ni Wrench then sabay kaming tumango.
I opened the door, sabay naming in-on yung flashlights namin tapos ini-scan namin
yung loob.

"Bakit kaya may pumapasok dito? May treasure ba dito?" sabi ko.

"I don't know. Maybe? Bakit naman sila pupunta dito kung walang dahilan? Wala bang
naka state dun sa diary?"

"Nothing. About lang yun sa France yung nakalagay dun." may isang bookshelf sa
living room kaya tiningnan ko isa'isa yung mga nakalagay. May snowball pa nga dito
na puro dust. Tiningnan ko yung mga book gamit yung flashlight, nang may mabasa
akong 'Guidelines'. Di ko alam kung bakit pero kinuha ko yun, inalis ko muna yung
alikabok then binasa ko. "House Guidelines." sa pagkakapansin ko handwritten yung
paglagay. When I open it, notebook pala. Maybe mga rules and guidelines lang to sa
bahay nato. I flipped the page more then may nakita akong drawing ng stairs kaya
natigilan ako. This stair. Napatingin agad ako sa stair ng bahay, hinarap ko dun
yung light para medyo makita ko. Magkapareho sila nung nasa notebook.

Napatakip ako konti sa mata ko nang medyo lumiwanag, si Wrench lang pala, inalis
niya yung curtain. Ngayon medyo makikita na yung loob.

"What's that?"

Binigay ko kay Wrench yung notebook at napatingin din siya sa stairs. Binasa niya
yung nakalagay sa baba. I saw his eyes widened. "Come." sabi niya sakin tapos
naglakad siya papunta sa stairs. Sinundan ko na lang siya.

Lumapit siya dun sa dingding malapit sa stairs. May kinakapa siya. "Boss, anong
ginagawa mo?"
Nilingon niya ako. "May switch or button para di na maging seesaw yung stairs."

Oh? Nilapitan ko siya tapos tumulong na lang din ako. Until sa narinig ko siyang
magsabi ng "Finally!"

May isang part sa wall na parang di pantay, may parang line din yun. Binuksan ni
Wrench yun, luckily he made it easily. Tama si Wrench kanina, may button. Tiningnan
niya ako tapos priness niya yon. Suddenly, may narinig kaming noise. Parang
movement ng bagay, then sabay kaming nakatingin sa stairs kasi parang dun
nanggaling yung ingay.

Lumapit kami sa stairs then nagstep si Wrench sa first stair. Napatingin kami sa
isa't isa, "It didn't moved." he said to me.

"Weh?" triny ko ring apakan yung stair at tama si Wrench, di na gumalaw. Umakyat
kami papunta sa second floor ng dahan-dahan. Pinoint ko yung flashlight sa mga
walls pagkatapos, "Aaaaaahh!" I scream in shock.

I felt Wrench went up to me in a hurry. "Boss, what's wrong?" alalang sabi niya.

Di ko siya sinagot. Tiningnan ko lang nakita ko kanina. "Boss, salamin yan.


Natatakot ka ba sa sarili mo?"

Natigilan ako sandali tapos nilapitan ko yung wall, oo salamin nga. "Oh. Hahaha.
Ako pala yan."
"Tsk. Halika na nga." Hinawakan niya ako sa kamay tapos pumasok kami sa isang room.
Sa pagkakahula ko, master's bedroom to.

Napa look up ako sa wall sa gilid. It's a family picture. "This! Boss, siya yung
mommy mo!" sabi ko with enthusiasm tapos tinuro ko yung picture. May 5 tao sa
picture, 2 babae at tatlong lalake.

Inalis ni Wrench yung dust sa may left-side bottom and may nakasulat dun na,

Addison Family

- 1983 -

Napatingin ako kay Wrench and he just stared up at the big photo. As if memorizing
the faces of the family, his family. I feel sorry for him, he didn't able to meet
and know them all. Niyakap ko na lang siya, I slung myself under his left arm then
niyakap ko siya na patagilid.

He hugged me back. "It's okay. At least I know them now."

Tumango lang ako then pumasok na kami dun sa kwarto na napasukan namin dati. As
soon as we enter the room, tiningnan ko agad yung painting. "Hey boss. Look at
this."
Nilapitan ko si Wrench, may mga notebooks sa desk. "Journals and diaries?" sabi ko.

"Yes."

"Scan it." sabi ko sakaniya tapos lumapit ulit ako sa painting. Ngayon ko lang
narealize na may nakasulat na maliit din sa baba.

爪 厶

MA? Oh, I think I know what it means:

Myth Addison.

*A/N: Thank you for reading! Sorry medyo di okay yung ending. Nabato ako sa
ginagawa ko. Hahaha. Next update huhusayan ko po. Thank u sa pag intindi ^^

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 53: Abnegate *
####################################
Sorry, ngayon lang naka UD. Tinamad eh. Lol. I hope you enjoy this one. COMMENTS
and VOTES are highly appreciated. :) Thank you Lads and Ladettes. ♥

Spring's POV

He left. He really did.

_________________________________________________________

It's six in the evening pero andito parin ako sa office, nagtatrabaho. I was
talking to Wrench earlier, may late-night meeting daw siya. Buti na lang kanina pa
natapos yung mga meetings ko.

Actually, papatapos na rin ako sa trabaho ko. May chineck lang ako about sa isang
fund-raising na kinabibilangan ko. When I'm all done, I prepared myself to leave. I
decided na ako na ang magdrive pauwi, I used my other car.

I was now on the road, making my way to get home pero medyo traffic pa kaya hintay-
hintay muna. I didn't told Wrench that I'm driving myself home, mag aalburoto na
naman yun for sure.

Dumaan ako sa shortcut para madali. This place was just lots, walang mga bahay-
bahay, just green grass though cemented naman yung daan.

"Oh? Anyare?" nasabi ko na lang nang biglang magstop yung sasakyan ko. Inistart ko
ulit pero di na umandar. Damn. Nasir--

*Knock knock*

My body stiffened and my hands grasping the wheel went firm. What was that knock?

*Knock knock*

I swallowed hard. There's that knock again. Napatingin ako sa window sa gilid ko,
but no one's there. Tiningnan ko yung paligid, it's dark atsaka walang mga bahay.
Huminga ako ng malalim then binuksan ko yung door.

O _ O

Gusto kong sumigaw dahil sa nakita ko pero parang di ako makagalaw, but I'm sure
that I'm already screaming on the inside. What I saw was a kid, she's a girl with
long hair na may bangs tapos yung damit niya medyo malaki para sakaniya. She smiled
at me, which made me realized na di siya tiyanak o multo. She's just a girl. "Who
are you?" sabi ko sakaniya.

"Macy. Ikaw po? Bakit ka andito? Madilim dito." she said to me.

Bumaba ako para makausap ko siya ng maayos then I closed the door behind me.
"Nasira kasi yung sasakyan ko." sabi ko sakaniya tapos lumuhod ako, "Ako dapat
magtanong nyan sayo. You should be in your house now. Bakit ka andito sa labas?"
May tinaas shang supot, bigas yata. "Napanalunan ko po to, ibibigay ko kay Nanay
para may makain kami." She pointed somewhere. "Dun bahay namin oh. Sama ka?"

Tiningnan ko yung tinuro niya, may parang liwanag nga dun sa may di malayo. Nag
isip ako sandali. I want to make sure that she reached the house safely. I patted
her head lightly. "I'm ate Spring. Come, samahan na kita pauwi."

Though it's a little dark, I can still see her smiled at me. We started to walk
towards their house, dito lang muna yung sasakyan ko.

"Ilang taon ka na ba? Atsaka sino nasa bahay niyo?" I asked her. There might be
someone who can help me with my car.

"6 years old na po ako. Hmm. Si nanay ko lang nasa bahay, tsaka si Suzy, si Jersey
tapos si Debby at si baby Wesley."

Napalingon ako sakaniya agad. "Mga kapatid mo sila?" gulat na sabi ko. "Tapos ikaw
ang panganay nila?"

"Opo! Kambal ko si Suzy tapos kambal din si Jersey at Debby. Tapos si baby Wesley,
ang cute cute niya ate! Dapat makita mo siya." I heard her made a giggle sound.
Andami naman nila. I really wonder how fun it is to have a bunch of siblings. I've
never had one. That's why gusto ko ng maraming anak, di ko alam bakit pero gusto ko
talaga ng 5 anak. Bubuo kami ng basketball team ni . . . uh, ni Wrench.

Napahinto ako sa paglalakad ng maisip ko yun. "Ate? Bakit po?"


Napatingin ako agad kay Macy, "Uh, ano, wala. May naisip lang ako." Tumango lang
siya tapos naglakad ulit kami hanggang sa marating namin yung bahay nila.

"Athe! Athe!" may mga lumabas na mga bata, sila yata yung mga kapatid ni Macy. Ang
liliit pa nila lahat.

Napatingin agad ako sa batang lalake na hinihila yung hem ng pencil skirt ko, "Sino
ka?"

Magrerespond na sana ako nang biglang, "Macy anak, andito ka na--" napatigil siya
nang makita niya ako. "Uh, magandang gabi po. Sino po sila?"

"Nanay! Siya si ate Spring. Nasira sasakyan niya sa labas eh. Dinala ko siya dito
kasi madilim dun." explain ni Macy sakaniya.

Nginitian ko yung babae na obviously ay mama nila. She's probably on her 30's, she
wore a yellow duster with her hair in a bun and she's carrying a one-year-old kid
in her right arms. "Hello. Magandang gabi po." sabi ko. "Ako po si Spring de La
Garza."

Nanglaki yung mata niya nang marinig yung pangalan ko. "Pasok po kayo. Uh, pasensya
na po kayo, maliit lang yung bahay namin." sabi niya agad. I followed her inside
and so are the kids. Nilibot ko yung paningin ko sa bahay nila. It was just made of
woods, tho okay naman siya. "Maupo ka muna. Bakit nga pala kayo napadpad dito?"

Kinuwento ko sakaniya yung nangyari. And she was sorry na di niya ako matutulongan
sa sasakyan ko, napag alaman kong hiwalay na sila nung asawa niya atsaka iniwan
sila nito. Tumatanggap daw siya ng labada, yun yung trabaho niya. I offered her
money pero di niya tinanggap. Maybe I can find job for her, I realized I love doing
that. Hiring. Especially her with 5 children, she need it so bad. I found out that
her name was Vanessa, Van for short. Like mine, Van kasi tawag ni Guide sakin.

Nag excuse siya sakin at pumunta siya sa kusina nila para maghanda ng dinner, which
is nasa may gilid lang ng bahay nila.

"Athe! Athe!" lumapit yung mga bata sakin. Nakahawak sila sa legs ko, yung isa
umupo sa tabi ko. I smiled at them, tapos tinatanong na nila ako nga mga weird na
tanong like, bakit daw dark yung nails ko may sakit ba daw ako, bakit daw ganito
yung suot ko nagtatrabaho ba daw ako sa mall, bakit daw ngayon lang nila ako nakita
at kahit ano pang bakit yung tinatanong nila sakin. Si Macy atsaka yung kambal
niya, tinutulongan yung nanay nila kaya inaliw ko na lang yung mga bata sa
pakikipag usap sa kanila. And for the love of God, they're very curious about
whatever I say na di nila alam. I guess ganito talaga yung mga bata. I started to
tell them a story about The Little Sarah, their eyes are all set on me, nakikinig
sila sa mga sinasabi ko, which is very cute.

Napaisip tuloy ako. Kailan kaya ako magkaka anak? Kailan kaya mauumpisahan yung
basketball team ko? Wait, am I ready for that?

"Athe! Bakit ka tahimik bigla?" I smiled at Debby, who has long hair that almost
reached her hip.

Huminga ako ng malalim tapos ngumiti ulit ako sakaniya. "Gusto ko nang magka baby."

Nag light up yung mukha nila nang mabanggit ko yung baby. "May baby po kami!"
tinuro ni Jersey yung duyan na blanket kung saan natutulog yung bunso nila.

"Baby gaya ni Wesley namin?" tanong ni Suzy.


Nginitian ko siya. "Yes."

Lumapit si Macy samin. "Ate Spring, kain po tayo. Gutom ka na po siguro kasi alas
siyete na."

Natigilan ako. "Seven na?" tiningnan ko yung watch ko at napatayo ako bigla. "I
have to go." sabi ko.

Lumapit din si Vanessa sakin. "Di ka muna kakain? Atsaka sira pa yung sasakyan mo."

"Tatawagin ko na lang yung boyfriend ko para kunin ako dito. I really need to go.
Salamat po talaga sa oras niyo." I'm already at the door. "Bye kids. Thank you
talaga."

Nginitian lang nila ako at kumaway sila sakin at nag bye. I love 'em.

I walked fast towards my car. I'oopen ko na sana yung door nang makita kong may
sasakyan papalapit. Huminto yun tapos nakita kong may mga bumaba. As they came up
to me closer, I figured they're all girls.

"Oh my God. You're Spring de La Garza!" sabi nung girl at nakahawak siya sa bibig
niya.
"Ah, yeah?" sabi ko tapos napangiti ako ng lumapit siya sakin at excited na
excited.

"Hi po! I'm Flaire Nagasu, and I just want to say that you're really pretty. I've
seen your face many times sa mga magazine and newspapers." she said to me in a
rush.

Natatawang nag shake hands kami. "Thank you." sabi ko.

"Miss Spring, bakit po kayo nag iisa dito?" tanong sakin nung isang girl. "Ako po
pala si Plaine Weir."

"Oh, hi. Eh kasi yung sasakyan ko biglang di umandar."

Napastep back ako nang may humawak agad sakin. "Hi po Miss de La Garaza. Nasiraan
po kayo ng sasakyan? Kaya yan ni Clothe! Marunong siya po sa ganyan. I'm Bright
Pierce po by the way." I shake hands with her.

"Sino sainyo si Clothe?"

"Hey hey that's me!" may babaeng tumakbo papalapit samin, may dala dala pa siyang
Butterfinger sa kamay niya. "Hi po, I'm Clothe Gomez. I can fix your car." nag
smile siya sakin. Sa pagkakapansin ko medyo boyish siya.

Napatingin naman kami sa isang babaeng kaibigan pa ata nila na parang kakagising
lang. "At san ka naman natuto ng ganiyan?" sabi niya dun sa boyish na babae na si
Clothe. Tapos tumingin siya sakin. Her eyes went wide open, then she squeezed her
eyes. She pointed at me, "Spring de La Garza? President of Garadzela Corporation?
The girlfriend of Wrench Paerson, the CEO of Psystem Company?"

Napanganga ako saglit tapos tumango ako ng dalawang beses. "Yes, I am."

"Omg! I'm Justice Maine po. Nice to meet you. Oh my."

Natatawang shinake hands ko siya. "Magbabarkada kayong lahat?"

"Opo." sabay sabi nilang lahat.

Tumango lang ako, then sinabayan ko si Clothe na pumunta sa may hood ng sasakyan.
She opened it up then inistart niya nang galawin yung mga wire at mga engine o ano
man yan. How would I know? Wala akong alam sa mga ganyan.

"Uhm, so, high school students pa kayo, am I right?" tanong ko.

She took a glance at me and smiled. "Opo." her eyes went back to what she was
doing. "Sa Weir Academy po kami nag aaral lahat." she added.

I nod. I know that school. Tiningnan ko yung nasa gilid ko, andito pala si Flaire
atsaka si Bright. Ngumiti silang dalawa sakin, mukha silang napaka happy. Si
Bright, mukhang nature na sakaniya yung palaging happy. Pero si Flaire, parang
sobrang happy niya kasi nakita niya ako. Tiningnan ko yung dalawa pa nilang
kaibigan na nasa likuran namin, yung si Plaine may kausap sa phone tapos si Justice
yata yung parang minamassacre yung phone niya sa kakapindot. In my mind, I smiled.
Parang ang dali ko na alalahanin yung mga names ah. Atsaka ang we'weird ng mga name
nila ah. Dumadami nang mga lahi naming may mga weird na name. ^^

"So, san mo naman natutunan yung pag ayos ng sasakyan?" I ask Clothe.

Sasagot na sana siya nang inunahan siya ni Bright. "Sa boyfriend niya po!"
masiglang sabi niya.

Tumango ako. "Sinong boyfriend?"

At gaya kanina, inunahan na naman ni Bright si Clothe sa pagsagot. "Si Flame Xavier
Zhang po!"

Siniko ni Clothe si Bright agad. "Ako tinatanong, di ikaw!"

Natatawa na lang ako sakanila. Atsaka narealize ko hindi pala tomboy si Clothe kasi
may boyfriend siya. But wait, Flame? Why is that name so familiar to me? Hmm.

Napatingin kami kay Plaine nang lumapit siya samin. "Sorry guys, tumawag kasi si
Chace. By the way, nasa house ni Chace lahat nung boys."

Natigilan ako. Flame and Chace? I think I remember those guys.

"Waaaaah! ~" Napatingin kami lahat kay Justice. Tumakbo siya papalapit samin.
"Girls, look at this!" sabi niya nang malapitan kami, pinakita niya samin yung
phone niya. "Kon posted a stolen photo of me na kinunan niya kanina. At God!
Sobrang panget ko dito. Nakakahiya. Nako talaga! Pasalamat talaga yang Kon na yan
at walang pasok bukas dahil di ko pa siya mapapatay. Argh!" naiinis na sabi niya.

Wait, I'm sure sila yun. Nagsalita akn, "Flame, Chace, and Kon? Diba sila yung
friends ni Cloud Clemens atsaka yung young star na si Daemian Pale?"

Lahat sila napatingin sakin at, "Kilala mo po sila?" sabay na tanong nila sakin.

"Yeah. I met them before. Kasi I know Cloud din, his parents and my parents are
friends, so... Teka girlfriend nila kayo?"

Nagbu-blush na tumango silang apat, except kasi si Justice. "Miss Spring-"

"Call me Ate, ayokong masyadong pormal kasi nakaka awkward." sabi ko at tumawa.
Yeah I do, lalo na pag mga teenagers yung nagsasabi.

"Ay okay. Ate Spring, FYI lang, sila lang di ako kasali. Yuck kung magiging
boyfriend ko si Kon. Tsk."

"Weh?" sabi nilang apat kay Justice.

Nagkwentohan pa kami saglit dun kahit naayos na yung sasakyan ko. Thanks to Clothe,
she's good with it. Before ako umalis, we took photos muna. I don't mind, okay lang
naman. Since now, kilala ko na sila. And they're all so sweet and adorable.
Namimiss ko tuloy yung teenage life ko.
Nag goodbye na sila lahat sakin at ako sakanila pagkatapos. As soon na nakasakay
ako sa car ko, nag ring yung phone ko. It's Wrench! I pressed the call quickly.

"Hey, boss. Uhm, hi." sabi ko.

[Boss, san ka na? Kararating ko lang dito sa house mo and you're not yet here. Nasa
office ka pa ba?]

"Ah, no. Actually, pauwi na ako. I'm driving home now."

[You drive it yourself?] medyo confused at suspect na sabi niya. [Where's your
driver?]

I bit my lip. Patay na. "Boss, sorry namimiss ko kasi magdrive at umuwi mag isa.
But don't worry, I'm totally okay, everything's fine, I'm safe and sound. Now, if
you want nothing will something bad happen to me, I have to hang up so I can reach
home quickly. Okay?"

I heard him sighed on the other line. [Fine, just be careful. Okay? I'll wait for
you here.]

"Yeah boss. I love you."

[I love you too boss, so much. Now, come back to me. I need your silk skin over
mine, alright?] he said then binaba niya na. Natatawang nagdrive na ako pauwi.

When I got home, I found Wrench in my home office. Though di siya dun sa desk ko,
nasa couch lang siya. Papers were around him, his computer in his lap, he's
seriously typing about something.

He looked up at me, "What took you so long?" sabi niya tapos inayos niya yung
papers sa tabi niya at nilagay sa table.

I sit beside him, "I met some people." sabi ko, not the answer he wanted.

"What people?" he asked, his brows almost crossed.

"Good people Boss." sabi ko pero tiningnan niya ako ng maigi. "Kids and some
teenage girls." I assured him. Nakita ko namang kumalma yung mukha niya. Bago pa
man niya ako tanongin at imbestigahan ng kung anu-ano. Hinalikan ko siya agad, he
quickly responded.

He cupped both sides of my head. He cursed. "I miss you Spring. Damn much."

I bit his lower lip and pull it gently. "Dinner first." then I smirked.

"You are my dinner."


"Dinner. Real food, okay?"

Wala na siyang magawa kaya tumango na lang siya. "Fine." Hinalikan ko siya ulit
tapos pinatapos ko na siya sa ginagawa niya, ako naman pumunta sa kwarto para
magbihis. When I'm finished, pinuntahan ko si Wrench at bumaba na kami sa kitchen.
Nagpaluto na si Wrench kina Farrah at Jessah, my maids. Regular na kasi sila dito
as my maid, but ngayon kasama na yung mama nila.

I sit across Wrench in the dining table. "How was your day had been?"

He answered after he chewed the steak. "I had talk to my lawyer about the house,
then as soon na mapatunayan na I am an Addison, the property will be mine. And
maybe ipapa renovate ko yun, I'll experiment everything about the house. I want to
know what is hidden there."

Parang tumalbog yung puso ko nang sinabi niyang 'I want to know what is hidden
there.' nararamdaman kong kumislap yung mga mata ko. "Pwede akong sumama?" sabi ko
agad.

He put down his utensils, then he stared at me. "No, you can't."

"Why? Hey, let me remind you, I'm the boss here." sabi ko sakaniya with authority.

He took a drink in his wine and I swear, I saw the corner of his lips quirked
behind the glass. "Really?" his brow rose. "Then what is my role here?" sabi niya
habang iniikot-ikot niya yung wine sa glass.
I'm the Boss, he's the Boss. We're both the Boss.

I pout and crossed my arms in my chest then slumped my body in the chair. "Tss. I
can go there on my own, anyway."

"You can, but I won't let you." sabi niya, his face hard and determined, and so am
I. "Look, stop being so stubborn right now. If there's something I'd found out,
I'll tell you with full detail."

Nagtitigan muna kami ng ilang segundo bago ako sumagot. "Selfish. Sige na nga."

We finished our dinner and went up to my office. I was checking my emails while
he's still focused in his work. He's now on the phone, talking to somebody.

"Make sure that the data was saved on that server. . . . Yes, call me again if
anything might went wrong. . . . Yes, yes. Before the year ended . . . . . Oh, yeah
about the new system, keep your heads on it. I'll check it anytime soon. . . .
Good." then he hung up. Kahit isa wala akong naintindihan. He closed his laptop,
tapos napahawak siya sa batok niya. He must be very tired.

Lumapit agad ako sakaniya. "Need some help?" I asked and smiled.

"Just my back."
Minamassage-massage ko yung shoulder niya tapos yung likod niya. "Oh, that Spring."
he moaned. "Damn good hands."

Pagkatapos ko siyang masahiin, pinasuklay ko sakaniya yung buhok ko. ^^

"Wala ka bang balak putolin to?"

I shook my head as a response. "I like it long."

"Come to think of it. You like everything that is long." he said and I feel his
naughtiness when he said it.

I smirked without him knowing and then I look at him over my shoulder. "Long and
hard." sabi ko.

I felt his left arm in hook infront of my body, then he pulled me back to him. "I
know baby, I know." his hand went inside my shirt and up, up to my breast.

I close my eyes and bit my lip as the pad of his fingers started to pinch my
nipple. My breathing hard, my body straightened, he has this power of touch that
can alert every nerves of my being.

"Glad you didn't wore anything underneath." he mumbled behind me.


I lift my face up as he pinch my nipple harder. It's a sweet torture for me. I felt
his other hand joined the play, now his two hands are squeezing my lovely boobs.

Napadilat ako ng tinigil ni Wrench yung ginagawa niya. Unti-unting binaba niya yung
kamay niya, until it reached there. He insert his hand in my sweatpants then he
gently rub my clitoris in his point finger. Napa moan ako, I lay my back in
Wrench's chest. I raise my head a little when he started kissing me. Napatigil lang
ako sa pag respond nang may pinasok na siya. I closed my eyes and breathed
irregularly in my mouth every moan. I clench my fist when I felt I'm going to
explode anytime soon. It didn't took long, after a few seconds, I came. He gave me
time to catch my breath.

He started to remove his shirt, then he did mine. Humiga siya sa couch, then I
shifted my pace at umupo ako sa itaas niya. I can obviously feel his hardness
beaneath me.

I move my hips forward and backward. Napasmile ako nang makita kong nasasarapan
siya. Di na siya nakapagpigil kaya umupo siya at ako naman yung nakahiga. In just a
blink, tinanggal niya na yung sweatpants ko and even my panty, at once.

Tumayo siya at tinanggal yung khaki shorts niya. I can see little Wrench beneath
the boxers, he was so ready for this moment.

Tatanggalin na niya sana yung boxers niya pero tumigil siya. "Oh. Wait here." he
motioned to walk outside.

Pero nagsalita ako. "Wait, where are you going?"

"Boss, kukunin ko lang yung condom nasa bedroom mo."


I sit up quickly. "Wrench, we really don't need that anymore."

"What? Seriously, we need protection."

My fist banged on the couch. "The hell with the fucking protection!" I shouted
tapos tinitigan ko siya ng maigi sa mata when I realized something. "Ano bang
problema mo? Wait, are you afraid na mabuntis mo ako?"

Napahawak siya sa buhok niya. "Spring, no, you don't understand."

"What is there to understand? Wrench, diyan naman tayo pupunta diba? We'll going to
build our own family." napatigil siya sa sinabi ko. I took a deep breathe and
continued, "Unless . . . kung di ka interesado." sabi ko ng medyo mahina.

I heard him cuss in a whisper. "It's not that. . It's just . . . it's too soon.
Maybe we--"

I cut him off. "Are you telling me you're not ready?" napatayo ako, I don't care of
my nude presence infront of him. "Wrench. I. Am. Ready. Kanina, nung may nakasama
akong mga bata, I realized that I'm ready to have one. It's my total dream Wrench.
To have my own family. I am 26 and I now have a desire for a family. Sabi mo dati
na kung ready na ako, okay na. So now, why are you backing out?"

Tahimik na tiningnan niya lang ako. Tapos nagsalita siya, "We will do that, but not
now. The things happened between us was so fast and now we need to take it slow."
Reasons. Just damn reasons. "You're just not ready. I know. For the responsibility.
But just so you know, you have to. Wrench, look, if you're going out on that damn
door para lang diyan sa protection thing na yan, then umalis ka na rin sa buhay
ko." napapikit ako. Everything I said, it's breaking my heart.

"Fine." sabi niya, at narinig ko yung door na bumukas.

He really want to this?! Shock flew all around my system. "I'm not kidding here
Wrench!"

Di ko siya tiningnan, pero di siya nagsalita. Until sa narinig ko yung pagsara ng


pinto. I look up and found out that he was gone.

Tears started to ruin my line of sight. "God, he did it." napayakap na lang ako sa
sarili ko. He can't do it, to me, to us.

And now he seriously walked out. He gave up.

He left me.

*A/N: Thank you for reading! Lalalala. Gusto ko lang po sabihin na MAHAL KO SI DO
KYUNGSOO. Hahaha. Salamat! ~
- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 54: Agape *
####################################

Sorry sa tagal ng UD. Hahaha. Mejo may inaasikaso lang si Girlfriend ni Kyungsoo.
Hekhek. ~ Enjoy this Chap. ♥ COMMENT and VOTE :))

Spring's POV

For once, I want to slap him on the face to rewake his consciousness.

_____________________________________________________________

Juianni and Blink stared at me for a couple of minutes now. Habang ako naman,
inuubos na yung pack ng tissue sa kakaiyak ko.

Last friday night, nung nagaway kami ni Wrench sa office ng bahay ko, pagkatapos
niyang lumabas, di na siya bumalik. I waited for him there, iniisip ko di niya ako
matitiis at babalik siya dun, magso'sorry siya tapos magiging okay na kami. Pero di
yun ang nangyari. Naghintay ako sakaniya but he didn't went back. I cried the whole
time habang yakap-yakap yung sarili ko. Di ko alam kung sisisihin ko ba yung sarili
ko sa nangyari o tama yung ginawa ko. I wanted to go out on that door and talk to
him pero yung pride ko kasi nakikipag kompetensya.

I waited for him until I fell asleep sa couch. Para na akong sisiw dun. I wanted to
scream out loud pero pinigilan ko. Nang magising ako, wala na yung mga gamit niya
sa office ko at wala pa rin siya kaya lumabas na ako ng office ko at hinanap si
Wrench. Si Ruthe, yung mother ni Jessah at Farrah na mga katulong ko, sabi niya
umalis na daw si Wrench kasi may emergency.
Di ko na napigilang umiyak nun. Bakit di niya ako ginising? Why he didn't told me
that himself? Umalis siya nang di niya man lang sinabi, kahit emergency dapat
sinabi niya, diba? I don't know if he's mad or umiiwas lang siya. I don't know
what's up with him.

"Eh tinawagan mo ba?" Blink asked me.

Tumango ako. "Oo. *Sniff* Pero di ko siya ma contact eh. Tumawag din ako sa
executive assistant niya at pati na din dun sa penthouse niya, all they said was
nasa america siya at may inaasikaso."

Nakita kong lumingo-lingo si Juianni. "Tinakasan ka na niy-- Arayyy! Blink, masakit


ah." tinadyakan kasi ni Blink si Yanni.

"Bobo ka kasi. Imbis na bigyan natin ng positive vibes si Spring, nega yung mga
pinagsasabi mo."

Dinilaan lang ni Juianni si Blink.

Napaisip ako sa sinabi ni Yanni. What if nga lumayo muna siya, tapos iisipin niya
minamadali ko siya. Tapos marerealize niyang di pala siya ready tapos iiwan niya na
ako. "Waaaah! ~ Bakit?!" I cried out habang nakasubsob yung mukha ko sa table. I
felt their hands rubbing my back gently.

"Spring, just wait for him to come back." - Juianni


"Di ka naman matitiis nun eh. Malay mo, mamaya andito na siya." - Blink

Nararamdaman ko nang nanginginig ako, yung paghinga ko parang kinakapos na.


"Kahapon pa siya umalis, tapos sunday na ngayon. Dapat tumawag na siya.
Nakakainis!"

Magsasalita pa sana ako nang biglang bumukas yung pinto, and I was surprised when
Janus and Feb appeared. With Marvin behind them.

The kids ran toward us. They kissed and greeted Juianni and Blink first. "Good
morning Tatits!" they sang in unison. They used to call Juianni and Blink as
Tatits, I don't know why pero explain ng kids dati Tita daw yun.

"I saw those kids outside and decided to went up here together." sabi ni Marvin
tapos hinalikan niya kami sa pisngi isa't isa. He put his arm around Blink's waist
and kissed her on the lips. "Ready?"

I felt Janus and Feb infront of me now. Janus's tiny fingers ran up to my wet
cheeks. "Tita, bakit ka iyak?"

I sniffed and smiled as I can manage at them then shook my head. Alam kong
katingkati na silang magtanong kung anong nangyari sakin, but instead, niyakap lang
nila ako ng mahigpit.

I look up at Blink who patted my shoulder lightly. "Una na kami ah? Okay ka lang ba
dito?"
Tumango ako. We kissed goodbye, pati din si Marvin. They also did the gesture to
Juianni and to the kids. Marvin made a light-knuckle-punch to Janus then they went
off.

"You surprised me, why you didn't made a notice na pupunta kayo dito? Sana
napasundo ko kayo. Who brought you up here?" tanong ko kay Feb. Si Janus kasi
kinakarga ni Juianni at sinisway-sway, which Janus was enjoying as I can see.

"Yung kapitbahay po namin, kasi may sasakyan siya tapos binaba niya kami dito. Si
Auntie kasi po masama daw yung pakiramdam niya kaya di niya kami nasamahan dito."
she replied.

"Really? Maybe dadalhin natin siya sa hospital para matingngan siya."

"Ayaw niya po eh. Atsaka may nagbabantay sakaniya dun. We made sure she has company
to check on her habang wala kami." She said and I patted her head, saying she did
great. She looked around the house then asked me, "San po si Tito Wrench?"

Natigilan ako. How would I explain this to her? I looked up at Juianni and she saw
that I was stuck so she made a move. "Ah, kids, you guys want foods right? Tara sa
kitchen, maliligo pa kasi si Tita Spring eh. Right, girl?" She eyed me and I said
yes. She grabbed their hands and they went to the kitchen.

I made my way to my room and started to refresh myself as possible as I can. When
I'm done with the shower, I hit the closet to find a suitable sunday outfit for me.
I choose a dress with dark blue color, almost to a purple. I made it simple yet
glam. I did a light make up to make my face a little bit alive. Nakikita ko na yung
mga wrinkles ko, pati yung eyebags ko parang sasabog na.

I think the kids and I should go to downtown. I have to spend time with them, it's
been a long time na rin. I know I'll enjoy myself, para narin di ko muna isipin na
wala siya. And yeah even without Wrench, I know they would understand that.
Bumaba na ako sa kitchen, Blink, Janus, Feb and my maids are chatting. Umupo ako
kasama nila and Ruthe gave me my food. I thanked her.

"So kids, san niyo gusto mamasyal? Bet niyo ba magshopping?" I asked them then
sabay-sabay silang nag nod.

"Yanni, sama ka?"

"Nope. May gagawin pa ako eh. Next time na lang." sabi niya sakin tapos tumingin
siya kay Feb at Janus. "Ingatan niyo si Tita Spring ah."

"Opo!" sabay na sabi nila.

With that, we finished our food then una nang umalis si Juianni. We talked
privately first, she told me that it will be okay and she'll always be there for
me. I know she meant it.

"Tita, are you okay?"

Napatingin ako kay Janus at lumuhod sa harapan niya. "Tita Spring is okay, honey.
Lalo na na andito kayo ni ate Feb mo."
"Eh si Tito Wrench ko?"

I bit my lip to his question and stroked my fingers to his fixed hair. "Baby, busy
kasi si Tito Wrench. Siguro makikita mo na siya anytime soon." And I hope me too.

...

Andito kami ngayon nila Feb and Janus sa downtown. In the shopping district
specifically. Since sunday ngayon, maraming tao ngayon dito. The weather was fair
so it's okay na maglakad-lakad kami. We're now heading to a children store at
habang naglalakad kami, karga-karga ko si Janus sa right arm ko at hawak ko naman
sa kaliwang kamay si Feb na yakap-yakap yung teddy bear na bagong bili ko para
sakaniya.

Suddenly, nag ring yung phone ko. Huminto kami sa paglalakad tapos binaba ko muna
si Janus para kunin yung phone ko sa Tiffany & Co. shoulder bag ko.

Napataas yung kilay ko nang makita ko kung sino yung tumatawag. Si mommy. I
immediately tapped Call.

"Mom? Oh, napatawag po kayo?"

[Hey honey! Just so you know, nasa Manila kami ngayon ng daddy mo. Isn't it
amazing?] I heard her giggled in her last statement.
"Uh, yeah, yeah. Bakit kayo andito? Why you didn't tell me--" napatigil ako sa
pagsasalita nang maramdaman kong hinihila ni Feb yung hem ng dress ko. I can see
horror in her face.

"Tita! Si Janus nawawala!"

My eyes drew wide open. "What?!" Lumingon-lingon ako sa paligid, pero wala akong
makitang kasing liit ni Janus.

[Spring, anak? What's happening?!] I heard mom's concerned voice, nakalimutan ko


nag uusap pala kami.

"Mom, I'm sorry. I'll talk to you later." yan lang ang nasabi ko at binaba ko na
yung phone. Adrenaline flew into my being and I'm starting to feel uneasy now.

Napatingin ako kay Feb nang nag umpisang umiiyak na siya. "Tita *sniff* sorry po,
kinakausap ko po *sniff* kasi si Bloo kaya di ko po namalayan si Janus."

"Oh, baby, no." I wiped away her tears and cupped my hands on the either side of
her head. "We're going to find him, okay? Come on, don't cry." I kissed Feb in the
forehead tapos tumayo na ako at nagsimula na kaming maglakad para hanapin si Janus.
We shouted his name and searched for his tiny image all over the crowd. Medyo
nahihirapan kami dahil sobrang dami ng tao. Nagtanong-tanong kami kung merong
nakakita ng batang lalake. Dinescribe ko yung appearance ni Janus sakanila pero
wala daw silang nakita.

I pick up my phone and started to dial Wrench's number pero napatigil ako. Wrench
isn't here. His presence is not here kaya alam kong di niya kami matutulongan
ngayon.

I took a deep breathe. I have to do this on my own. Even without his help.

"Spring?"

Napalingon ako sa tumawag sakin. "Davin."

Naglakad siya papalapit samin at tiningnan niya kami dalawa ni Feb. "What's wrong?
You look worried."

"Si Janus. . . . Nawawala siya." I said helplessly.

"What? Kailan lang siya nawala?"

"Bago lang. Davin, please help us. He's too young, baka ano pang mangyari
sakaniya."

Niyakap ako ni Davin sabay pat ng mahina sa likod ko. "Come on."

Thank you was all I can manage to say to him. We continued to search for Janus. Feb
was also shouting his brother's name.
Ilang minutes na din kaming paikot-ikot pero di parin namin mahanap si Janus.

"I think we should now call the Police." Davin suggested.

I feel so hopeless now kaya tumango na lang ako. Davin started to call for
assistance.

"Janus!"

Feb shouted, as if she had found him. Nakita kong may tinuro siya, and yes it's
him!

"Ate!"

We walked quickly towards him. Pero natigilan ako nang may kasama pala siya.

My jaw tightened. I really knew her face. It's Kira!

Naglakad ako ng mabilis at inagaw ko yung kamay ni Janus na hawak-hawak ni Kira.


Kinarga ko agad si Janus at niyakap. Halatang iyak siya ng iyak dahil sobrang pula
na ng mukha niya. "Tita!" he cried and pressed his face on my neck.
"Sssh, baby, it's alright." niyuyogyog ko si Janus para tumahan na siya tapos
tiningnan ko ng masama si Kira.

"Anong ginawa mo sakaniya?!" pagalit na tanong ko.

But she just fold her arms infront of her and rolled her eyes on me. "Wow ah, ganun
ba talaga ako kasama sa pagkakaintindi mo? Instead na pasalamatan mo'ko dahil
nakita ko siyang umiiyak sa gilid at sumisigaw ng 'Tita Spring!' eh ito ka ngayon
at sinisigawan mo'ko. Tss. Stupid."

Kinalma ko na lang yung sarili ko at huminga ng maayos. "Sorry and thank you." sabi
ko kay Kira.

"Spring? . . . Oh, you already found him."

Napalingon ako kay Davin at tumango. Nakita kong tiningnan niya si Kira with
disgust.

"Ikaw?!" sabay sigaw ni Davin at Kira sa isa't isa.

"Magkakilala kayo?" tanong ko sakanilang dalawa.

"She's the rude woman in the Coffee Shop yesterday."


"Hoy! Excuse me naman sayo gong-gong ka. Ikaw kaya yung rude! Pinapasa mo pa
sakin."

I drew a breath dahil parang may sarili silang world war. "Davin, I think we have
to go now. Thank you talaga sa tulong mo."

"No prob Spring. Just keep an eye on them." He kissed me in the cheek.

"I will. Thank you." Hinarap ko naman ngayon si Kira. There's still her name in the
hate list in my precious memory, but what she did to help Janus earlier was good.
"Thank you also for helping Janus."

She nod as a response.

Naglakad na kami ulit. But now di ko na sila iwawala sa paningin ko. I held them
closer to me. We entered some stores and bought some stuffs.

Kumakain kami ngayon sa Jollibee nang marealize kong kailangan ko palang tawagan
ulit si mommy. I took a sip in my chocolate float then picked my phone and dialed
her number. She answered on the second ring.

"Hey, mom."
[Hey baby. Oh, wait wait.] nilayo ni mommy yung phone sakaniya, pero naririnig ko
parin yung sinasabi niyang "Make sure that my dress will be done before 5 pm.
Okay?" Dress? For what? [Hello Spring? Sorry honey, inaasikaso ko kasi yung dress
ko.]

"Wait, don't tell me nagpagawa ka ng dress? Anong meron? Atsaka bakit kayo andito?
Is Dad with you?"

[Oh yes, yan nga dapat yung sasabihin ko sayo kanina. May dinner event na kailangan
naming puntahan ng Daddy mo and we'll be expecting you to be there also. Please
ija?]

Napa sigh na lang ako. Wala naman sigurong mawawala kung pupunta ako. Isa pa, I
miss them. "Fine mom. Pero okay lang ba kung ako na lang mag isa pupunta dun? San
ba yan?"

[Oh yeah, sure honey. Itetext ko na lang yung location. Okay? I love you.]

"Okay mom. I love you too." I hung up pagkatapos tiningnan ko sila Janus and Feb na
tapos nang kumain. "Busog na kayo?"

"Opo tita. Thank you po!" Feb replied.

I smiled and turned to Janus. "Baby, wag ka na lumayo kay Tita at Ate next time ah.
We're so worried kanina, akala namin napano ka na."
"Opo. Sorry po tita." he said and hugged me. Nilipat ko naman siya para umupo sa
lap ko tapos sinusuboan niya ako ng fries. This made me think of Wrench. Actually,
di naman talaga siya nawala sa isip ko.

Hinatid ko na sila Janus at Feb sakanila. There I saw their Auntie, she really
looks sick. I suggested na ipa doctor siya pero sabi niya wag na lang daw atsaka
may gamot naman daw siya. Kaya di ko na lang siya pinilit. We bade goodbyes then
umuwi na ako.

5 pm nang makauwi ako sa bahay. I checked my phone, hoping for a ring or just a
simple SMS from him, pero wala pa rin. Nakalimutan ko pala kaninang itanong kay
Davin na baka alam niya kung san si Wrench since bestfriends nila. I sighed. Baka
wala ding alam yun. Binasa ko na lang yung ibang messages. There's a text from my
mom about the info sa event. I tried to call Juianni and Blink para i'invite din na
sumama sakin, pero di ko sila ma contact kaya binaba ko na lang yung phone. I
decided na magbabad na lang muna ako sa bathtub para magpa relax. Sa pagod ko sa
kakalakad kanina, di ko mapigilang mapapikit. So I decided to take a nap here in
the tub.

Nagising na lang ako nang parang tubig na yung hinihinga ko. I sit up quickly at
huminga ng maayos.

"Lesheng tub, papatayin pa yata ako."

I grab my towel and went out in the tub. Pagkatingin ko sa clock 6 pm na, kaya
pumunta agad ako sa closet ko para magbihis. I chose an ivory dress with gold thin
vertical stripes that is floor-length. Matched with my silver glass 4-inched
sandals. Tinext kasi sakin ni mommy na formal attire daw, so I should wear a fab
dress. I let my hair down, inipit ko pa yung hair sa tenga ko sa may right side.

Tinitingnan ko yung sarili ko sa salamin. Di mapagkakailang exhausted ako. Yung


eyebags ko ang laki na. Bahala na nga.
I stood up at kinuha yung purse ko. I went down and called my driver. Di ko kasi
feel mag drive.

When I got there, bumaba agad ako at dumiritso sa venue. There are guys in the
grand entrance door wearing formal suit too. They open the door for me.

Napatigil lang ako nang ma scan ko yung mga tao na nasa loob.

Lahat sila kilala ko.

They all looked at me happily. I saw Blink and Juianni waved at me, they're with
their boyfriends. Most of the boards from my company we're here. Even my secretary
and my executive assistant. Davin was also here. My cousin Guide and his family and
wife we're here. My mom's closed friend Mrs. Knost we're here together with his
husband and son Len. At the center table, there I saw my mom and dad staring back
at me with smiles in their faces. Even Feb was here, sitting next to my mom.

My heart pound rapidly. What's this? Bakit sila lahat andito?

"Tita!"

A male kid's voice shouted. And I know that voice, si Janus. Andito siya at karga-
karga siya ni . . . .
ni Wrench.

My jaw dropped, he's here. Nararamdaman ko na bumabasa na yung mata ko. He smiled
at me pagkatapos binaba niya si Janus. He started to walk towards me slowly and I
did the same.

Nagtitigan kami hanggang sa magkaharap na kami. He reached for my hands and he held
it in his. Firmly. "I'm glad you came." he said in a low tone.

Di ako nagsalita dahil pinipigilan ko yung luha ko na sa kasamaang palad di ko


mapigilan.

"I'm sorry." he continued. "There are lots to apologize of. First was what I did
that night. I have to do that, but I swear I never wanted to get out on that door.
Why? Because it's about the Second, that I didn't kept my promise. Na di na ako
maglilihim sayo, but I did and I'm sorry." lumingon siya kay daddy at nakita ko
namang nag nod lang si daddy.

"What? Wrench. . ." I said but he cut me off.

"I know. Your dad knew already about 'that'."

May meaning yung 'that' na sabi ni Wrench kaya napaisip ako saglit. What was that
he knew-- Oh. Fuck! I think it's about what he did to me. "What?!" I said not
loudly pero madiin.

"Yes. That's why may proposition siya. Pinapatawad niya ako pero kailangan daw
siguradohin kong papakasalan muna kita bago yung baby." he smiled but still a sorry
smile. "Di ko pwedeng sabihin sayo yun kaya umalis na lang ako. I have to keep my
mouth shut about that. And third, sorry dahil umalis ako ng di nagpapaalam. At di
kita tinawagan the whole day and even this day, I know how worried you are. I was
just so busy preparing for all of these."

Napatingin ako sa mga tao na andito. They're all staring at me and Wrench, just
listening silently. Did he just manage na papuntahin lahat ng mga tao sa buhay ko
dito ngayon para masaksihan yung pagso-sorry niya? I mean that's ridiculous but my
parents, atsaka yung ibang andito ngayon ay sa ibang bansa pa nakatira. How did he
managed na papuntahin sila dito lahat? Maybe he's planning to do something big.

Damn. Oh, no.

Nanglaki yung mata ko nang biglang lumuhod si Wrench sa harapan ko. Napahawak ako
sa bibig ko sa pagkagulat.

"Spring Vanity de La Garza, you have no idea how much I'm waiting for this to
happen." He looked straight into my eyes at kinuha niya ulit yung kamay ko. "And
you have no idea how happy I was nung sinabi mong ready ka na. Kung inaakala mong
di pa ako ready nun, no, you're wrong. I'm always ready Spring. Always. Being with
you is the best thing to do. And now. . ."

Mas lumakas yung pagtibok ng puso ko, mas malakas pa kesa kanina nang may kinuha
siya sa bulsa niya. Nabato yung diwa ko nang makita ko yung box at binuksan niya
agad yun, there, an oval ring. Big and beautiful. Napaiyak ako agad nang makita
siyang nakaluhod sa harapan ko at may hawak-hawak na box ng ring. Suddenly,
nagsalita siya.
"Boss, don't get me wrong. I'm not going to ask you to marry me, but I'm going to
marry you whatever your decision may be. And it's not that you will be forced, but
because it is our fate to be together. You are meant to be mine and I am to you.
Spring, I want you to marry me."

Tinitigan ko siya ng maigi sa mata. He's gaze was determined and serious but I can
feel his hard breathe. The same as mine. I can hear the silence all over us.
Huminga ako ng malalim at tinitigan yung ring na nire'reach out ni Wrench para
sakin. I want to feel that ring in my finger of course.

Aktong hahawakan ni Wrench yung left hand ko nang biglang . . . .

*PAK!*

I heard the extreme gasp of the crowd when I slapped him. Pero kay Wrench lang ako
nakatingin. His head cocked on the side dahil na rin sa lakas ng sampal ko. Pero di
parin niya nabitawan yung ring na naka reach out sakin.

"Gago ka. . . . Oh!" sabi ko lang tapos inoffer ko yung kamay ko sakaniya. His face
lightened tapos tumayo na siya. He inserted the ring in my finger, at niyakap niya
ako agad. I close my eyes as I'm locked in his embrace, finally, I'm engaged.

Naririnig ko na yung palakpakan ng mga tao. I broke the embrace at nginitian ko


yung mga andito, lahat sila masaya para samin. I bit my lip when I met Wrench's
gaze and touched his handsome face then, "I love you Boss. Kahit galit na galit ako
sa ginawa mo, mahal pa rin kita walang hiya ka." sabi ko at pininch yung ilong
niya.
Tumawa lang siya, "I love you too Boss. At thank you sa sampal." We both laughed
then my parents came to us and the people started to congratulate us.

I look at my dad, his smile made me eased. I know kailangan naming magusap pero
mamaya na muna yun. Blink and Juianni hugged me and of course Feb and Janus also
did.

"Hey. Stop crying." Wrench wiped my tears then hinalikan niya ako agad in front of
them, of everyone. Then he said between our kiss, "Hello soon-to-be Mrs. Paerson."

...

Nakaupo lang kami ni Wrench dito sa gilid habang nagpaparty ang lahat. Oh, andito
din pala si Feb na nakaupo sa lap ni Wrench at si Janus naman sa lap ko.
Nagsusuboan kaming apat ng cupcakes.

"May naisip ka na bang date sa wedding natin?" I asked him.

"Yes. Soon boss."

"Kelan ba yang soon na yan?" I asked irritably. Excited lang ako, sabi niya kanina
naka decide na daw siya, without my consultatiton ah!

Napanganga ako bigla nang sinabi niyang . . . .


"Oh, it's the day after tomorrow baby."

*A/N: Congratulations Spring and Wrench! XD Team Knightingales of Lads and


Ladettes, pwede favor? Paki spread ng #SPRENCHEngaged sa Fb ah? Thank you guys! Mwa
mwa! :) Thank you for reading!

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 55: Prate *
####################################

Sorry sa paghihintay ng chap nato. ^^ Advance happy valentines po! :))))) Enjoy
reading! ♥

Spring's POV

I like my new surname. It suits me right.

___________________________________________________________
I woke up realizing that Wrench wasn't lying next to me anymore. I rolled out of
bed para hanapin siya, naapakan ko yung shirt ni Wrench kaya pinulot ko at sinuot
since nakahubad ako lahat. Alam na ^///^

Kasi naman, honeymoon namin ngayon. Oh yeah, you heard that right H-O-N-E-Y-M-O-O-
N. So it means to say, kasal na kami ni Wrench! I am now Mrs. Paerson. It sounds
good, right? Halata bang sobrang saya ko? Hahaha. Anyway, pupunta muna sana ako sa
closet to grab an underwear for me pero napatigil ako nang may naamoy akong smoke.

I followed the smell and found out that it came from the balcony. I step outside
and saw Wrench leaning on the cemented balcony, I smiled when I saw his hot tattoo
on his back. Naglakad ako quietly papalapit sakaniya, then I hug him from behind. I
even kissed his nape, unti-unting lumingon siya sakin hanggang sa humarap na siya.
That's when I noticed that he's smoking.

I pout. "Akala ko may nasusunog."

He chuckled. "Naghahanap yung katawan ko ng ganito kaya... You know. I hope the
smell from my mouth doesn't feel that bad." Lumingo-lingo ako, saying no. I had
seen him smoking before and it's okay, as long as di naman niya ina'araw-araw. Just
when times that he's stress or he's thinking. The cigarette was held on his right
hand, ngayon tinititigan niya ako with admiration. I can tell it, the way he looks
at me, I know there is love. Love for me. He tucked my hair behind my ear,
"Goodmorning Mrs. Spring Paerson." he said to me.

I bit my lip and place my hand on his cheek. "Say that again."

He smiled before he said, "Mrs. Paerson." Napagiggle ako then we shared a kiss.
"Like that huh?" sabi niya at tumango lang ako.
Nilagay niya yung cigarette sa ash tray sa may gilid. Then I felt his hands sliding
down to my hip, he cupped then squeezed it. The corner of his lips twitched nang
maramdaman niyang wala akong suot na kahit ano sa loob ko.

He sat on the floor then parted his legs apart, giving me the space to fit in. I
sat between his legs sideward, and leaned to his chest. He locked me in his embrace
and I pressed my face in his neck. I like it. I like this. We sat there in silence
for a couple of seconds, finifeel yung moment.

Nagsalita agad ako nang may maalala akong itanong. "Hey, Boss. I didn't had the
chance to ask you about nung nalaman na ni Daddy yung tungkol sa nangyari dati
satin. Would you please tell me?" Nung tinanong ko kasi si Daddy, sabi niya si
Wrench na daw magsabi. Eh since after nung nagpropose sakin si Wrench, we're both
busy na. You know, for the wedding, though it was all set, finafinalize na lang
namin. Lalo na yung sa invitations at sa guests eh since urgent yun, kailangan
mahabol lahat. Pero yung venue, and everything about sa wedding and the reception,
he prepared all of that. Luckily, lahat ng mga napili niya swak sa gusto ko. Sabi
niya kasi nung monday, the reason why kinailangan niyang umalis agad nun is to
immediately buy an engagement ring for me, then he went to the states to talk to my
parents personally. He invited all the people that I know at lahat pinapunta sila
dito in a very short time. Tapos about pa dun sa wedding. He did all of that.

"Fine. But let's do it this way, pag may itatanong ka sakin or may gusto kang
malaman, you must kiss me first. Then pag sasagot naman ako, hahalikan muna kita.
Ano, deal or no deal?"

Wrench's POV

I smiled widely while she shot me a hard gaze. "Come on Boss, we both receive the
same benefit, right?"
"Hmm. Sige pero mag joke ka muna." napataas yung kilay ko sa sinabi niya. ". . .
at! Dapat matawa ako ah. Sige, gorabels!"

It's my turn to frown now. Di naman ako likas na joker, pero sige ita'try ko. "Uhm.
Alam mo bang ipis ang pinakapoging nilalang sa mundo?"

"Weh? Bakit naman?" she asked.

"Kasi lakad pa lang ng ipis sigawan na yung mga nakakakita, what more pa kaya kung
dumapo na sayo? Todo kilig ka na, patalon'talon ka pa. Diba?"

Di muna siya sumagot, parang iniisip niya pa yung sinabi ko. Minsan talaga ang slow
ng babaeng 'to, pero di bale na, mahal ko naman.

Suddenly, parang na gets niya na. Unti-unti siyang nag smile hanggang sa tumawa na
siya ng malakas. Ewan ko ba, di naman sobrang nakakatawa yung sinabi ko pero siya
parang ayaw ng tumigil. "Ang slow mo." sabi ko at pininch yung ilong niya.

"Wow. Sorry ha?" she said sarcastically. "Ay! Tama, dali, ikwento mo na." she
kissed me.

"Oo na, oo na. Teka lang, ganito kasi yun. . . ."


* Flashback *

I was waiting for Mr. de La Garza outside, nag co-coffee at nag-uusap kasi kami
kanina. Just about business, and yeah, of course about Spring. Tapos sabi niya may
kukunin lang daw siya sa loob.

When he came back, "To my office." seryoso at authorative na sabi ni Mr. de La


Garza. Then he started to walk back inside. I got on my feet and followed him. I
don't know what's up pero sa expression ng mukha niya, parang may pag-uusapan
kaming importante. And I know it's only for us dahil gusto niya sa office niya
namin pag-usapan. I respected Mr. de La Garza, since nung unang araw kaming
nagkita. I think he's a good man and cool, atsaka syempre dahil siya ang ama ng
pinakamamahal ko.

We walked in silence, hanggang sa makarating kami sa office niya. I didn't know


where Spring is, probably natutulog pa or kasama yung mommy niya.

"I know you love my daughter, and you know na boto ako sayo." sabi niya sakin na
patalikod.

"Yes, sir."

"Pero . . ." he faced me and asked, "Bakit mo pa rin nagawa yun?" he started to
walk towards me and I felt a little anxious about what he was talking. "I trusted
you young man. And then. . . You raped her?! Gago!" Natulala ako sa sinabi niya,
now I realized na napaupo ako sa sahig sa lakas ng pagsuntok niya sakin. I remained
silent habang hawak-hawak yung pisngi ko, I don't know what to say, I don't know
how to explain myself.
"Honey, ho-- Oh my God! Anong nangyayari dito?!" I look up and saw Mrs. de La Garza
entered the room. She was about to come to me nang pinigilan siya ng asawa niya.

"He deserve that!" he exclaimed. "Akala mo ba di ko malalaman?! I overheard you


talking with Spring about that matter. You know, this is bullshit!"

Natahimik kaming tatlo for some seconds. Natauhan naman ako agad at alam kong
kailangan ko nang magsalita para samin ni Spring, I was about to stood up when
suddenly Spring's mom grabbed her husband's collar. I stared at them staring with
each other, "Did you heard what your daughter said? Yes, she was raped, and I know
that's not good but she said it was! No it is not an actual rape because she wanted
it too, she like what had happened. Especially, nung nalaman niyang si Wrench yun.
Honey, please understand na nangyari na yun. Our daughter is happy with Wrench, and
now don't tell me sisirain mo lang? Just accept it, I know it's hard but you have
to. For her, for them." Mrs. de La Garza look down at me and give me her sorry
smile. Unti-unting tumayo na ako.

"Sir, I know my mistake and I'm sorry, pinagbayaran ko na lahat yun. Sir, I love
your daughter. Ever since. I know I disappointed you and I broke your trust, but
Spring is special to me-"

"I know. . . . I know you're a good man, but you took advantage of her. And that's
what I'm enraged of, I trusted you and yet you. . ." napatigil siya sa pagsasalita
at napahawak na lang sa bewang niya. He turned his back then turn to face me again.
"Listen, I have a proposition." he said it as if I have no choice but to say yes.

Again? "But Sir. . ." I promised Spring na di na ako maglilihim sakaniya, but how
can I say no to this situation? I have to win his trust back.

"I know you're worried about Spring. But this is a must thing to do." He stared at
me and I met his, trying to read his thoughts. But I can't measured it this time.
I took a deep breathe and look at his wife who's still silent upon hearing the
conversation. I nod, "What is it then?"

I waited for him to voice it out and then he said,

"You must promise me that Marriage will be transpired before the pregnancy."

* Flashback Ends *

I saw Spring's left brow arched but she kissed me. "Ganun? You should've told me
that before."

Iniikot-ikot ko yung bunch-strands ng buhok niya habang kinukwento ko yung


nangyari. "No, I can't. I just have to wait hanggang sa ready ka na. Kaya nga
umalis ako agad nung sinabi mong ready ka na to build a family with me. And wala
akong choice kundi iwan ka muna. I was hoping you'll understand it." I held her
closer to me, tiningnan niya ako agad.

"I was crying the whole time Boss. Akala ko sumuko ka na, I thought you're afraid
na mabuntis ako at na sex lang talaga ang gusto mo."
"Oh, you know that's not gonna happen. I want you, I want all of your being. Alam
mo naman yan diba?" I kissed her temple then she nod twice.

She kissed me and asked, "Yeah. So, anong sinabi mo sa parents ko nung pumunta ka
sakanila?"

"Hiningi ko na yung kamay mo, I told them you're ready. Then I started to tell them
my plans, they help me out actually."

She put her arms around my waist, "And it was successful."

"Yes, it was. Kaya nga lang nasampal ako."

We both laughed, then talked more about stuffs.

"You know what Boss, I really wanted us to have children. Don't you think maaga
pa?" she said to me.

I pouted, telling her to kiss me first which she gradually did. I gave her also a
kiss before I spoke "It's fine. Don't worry, I'll make your dreams real soon.
Bibigyan kita ng 5 kids, we're going to build a basketball team." she looked up to
me quickly then I smiled and rose my brows together.

"Yeah! You must. Anyway, anong gusto mo maging first baby natin? Ako, I prefer a
girl." she said it with admiration then she kissed me. I smiled at the thought of
us having our first baby.

"Girls are too expensive." sabi ko at hinalikan siya agad, and as expected,
sinamaan niya ako ng tingin.

"Di kaya!" she protested. Napa aray ako nang hinila niya ng malupit yung buhok ko.
Tinawanan ko lang siya kaya parang nainis pa yata lalo.

I suddenly pulled her toward me and we shared a very passionate morning kiss but
then ended when she said, "We now really need to get our ass up and head to the
bathroom. What'ya think?"

"As queen's orders." I smirked. We got up and walked inside, when suddenly my phone
rang. I suggested to Spring to get in first. When she did, I searched for my phone
and picked it up as soon as I'd found it.

Tiningnan ko agad kung sino yung tumatawag.

It was Feb.

Spring's POV
Pumasok ako agad sa bathroom at pinuno ng tubig yung tub. When it was half-full, I
put myself in it and pressed my body underwater.

It's seven in the morning pero kailangan na naming umalis para magtrabaho. Yes,
it's our honeymoon pero napag-usapan na kasi namin ni Wrench na pag Christmas
vacation na lang yung actual honeymoon, since ang tagal naming nawala sa trabaho
namin nitong mga nakaraan. Dahil na rin kasi sa sunod-sunod na mga nangyayari.

I close my eyes as I thought about that night when Wrench proposed. It was
unexpected. But unexpected happenings make great marks. I remembered how happy the
people we're that night.

I talked to some people that time. Especially Blink and Juianni, honestly daw nung
nagkita pa kami sa bahay ko, di nila alam about this na magpopropose si Wrench
sakin. It just happened daw na naka alis na sila sa bahay nung tumawag si Wrench
sakanila. I also talked to Davin, he said he was very happy for us. He admitted na
di niya din alam ang plano ni Wrench, he just called him urgently. He also said na
wala siyang naintindihan sa mga pinagsasabi ni Wrench nung nakaluhod pa siya, pero
okay lang daw yun. Len was there so I talked to him and thanked him for coming with
his family. Nag sorry na din ako dahil sobrang sungit ko sakaniya. Natatawa nga ako
kasi napaka clingy sakaniya ni Janus and Feb. Gusto yata siya ng mga bata, despite
sa cold image niya at silent type pa. Pero nakikita ko namang di siya na a'annoyed
sa mga bata. In fact, I saw him laughing with them.

And of course I talked to my parents. Especially si mommy na iyak ng iyak. She told
me a lot of things, she gave me tips about how to be a good wife which actually I
forgot some things about what she said. But there's one thing na naalala ko na
sinabi niya sakin.

She told me that, "Be the girl you want your daughter to be, and a girl you want
your son to date with."
It was true. And I'll do everything to be that Girl. I had a conversation with dad
which made me cry, hindi dahil sa sobrang touchy niya, kundi dahil sobrang
nakakatawa yung pinagsasabi niya. He's good at that, especially when escaping
touchy moments. Yes, we had talked about Wrench, he said he was a good man and
he'll be a great husband to me.

I know he will be. Wrench is everything I could ask for. God knows how much I love
my man.

Last night, we talked about the summary of our lovestory. Bringing back those silly
times, how stupid we we're with each other, and those moments na si Sphere pa siya,
yung time na nabuko ko na siya, nung nagkabati kami. Lahat ng nangyari diniscuss
namin. And the best part of that was we we're talking about it while making out.
^///^ Isn't it amazing? Buti nga pumapasok pa sa utak ko yung mga pinagsasabi niya,
kahit na sobrang nababaliw na ako sa mga haplos niya sa katawan ko that time.

But after that, naging seryoso na yung usapan namin. We we're there cuddling and
talking about her mom, this January may plan kaming bumalik ng France to visit his
mom's grave. Si mommy kasi dati ang nagpalibing sa katawan, and fortunately nasa
isang cemetery lang ang grave ni Myth and Dwight, Wrench's parents.

Napagusapan din namin yung tungkol sa bahay. By next year, okay na daw ang pag
process ng ownership sa bahay. I remember that time we went there, I discovered na
yung nasa painting is great grandmother pala ni Myth that's why she painted it.
She's expert in painting, and so is Wrench, sakaniya niya siguro namana.

I smiled as I remember what happened yesterday in my wedding.


Yes, di kami nagkita ni Wrench nung monday pero nag usap kami through phone. Halos
di nga ako makatulog nun pero pinipilit ko lang para di ako ma'stress at blooming
ako pagka kinabukasan.

Andaming dumalo sa kasal ko, mga business associates namin, celebrities,


politicians at lahat ng kilala ko. They're all famous and bigtime kaya madami
kaming regalong natanggap. ^___^

We had a lot of principal witnesses. But my memory is failed about remembering but
i'm ssure as hell that these following were part of it.

Deni Pale who's my dearest friend na sobrang clingy sa husband niyang si Do


Kyungsoo.

Farrah Mara who came with her husband Sehun.

Apple Mae Bacason

Clarisse Ann Ramos

Czherine Ann Posadas

Kin Marcelene Serrano

Graciel Caburnay

Rose Hallasgo
Sweet-jhean Sabater

Deanna Felisida

Tonee Cruz

Irish Villanueva

Kristine Palma

Chelsea Guimerey

Jonah Mae Mendiola

Christine G. Park

Cliares Batal Palado

Shin Sweetie

Yhielle Yuri

Thel Anonuevo

Leahbhe Collado
Our Best Man was Mike and Juianni as our Maid of Honor. We also had a Little Bride
and Little Groom which is sina Feb at yung anak ng kakilala ni Wrench, his name was
Virgo Chess Ramirez. He was so cute and I think bagay sila ni Feb, pero the way
they look at each other that time parang inis na inis sila sa isa't isa. And of
course, Janus carried our symbol of love. Sabi nga ni Wrench nakuha daw lahat ng
attention ng mga tao nang naglakad na si Janus sa aisle. Syempre naman noh, sobrang
gwapo ni Janus tapos kung maka porma parang celebrity. Oh, yung mga Bride's Maids
ko pala ay sila Clothe, Plaine, Bright, Justice and Flaire who we're looking good
and very pretty at that time. Tapos yung Groom's Men ni Wrench was Flame, Chace,
Daemian, Kon and Cloud. Halos nga dumogin si Daemian ng mga guests since celebrity
siya, buti na lang andun si Bright na Ultimate Protector and Security niya daw
kuno.

And when it's my turn to walk, lahat ng tao nakatingin at nakangiti sakin. Lights
flashed as I walk, pero yung mata ko naka focus lang kay Wrench. I can feel that he
was nervous at that time, he pursed his lips as I walked towards him. At nung
nagkaharap na kami, nakikita ko na talaga na naiiyak na siya. I wiped it off when a
tear dropped, tapos tinukso ko siya ng Be A Man, na ikinatawa niya lang.

My favorite part was the exchange of vows, pinapakinggan ko siyang magsalita. I


think that moment, siya lang yung naririnig ko, ng utak at puso ko.

And of course, the kiss ^///^ It was the most sentimental and sweetest kiss we had.

Napamulat ako bigla nang bumukas yung pinto, and Wrench's worried face appeared.
"Oh, anyare sayo?"

"Boss, we must go to the hospital immediately. . . .


Feb's Auntie just died."

*A/N: Thank you for reading! :)) Yan lang ang kilala ko ang real name kaya sila
lang nalagay ko. Thank you again. :)) Abangan ang last 2 chaps + epilogue ng
MIDPIST. ♥

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 56: Nascent *
####################################

Ehem. I just want to say po na lahat po ng comments sa lahat ng Chapters ng story


nato ay binabasa ko po lahat, pero sorry po dun sa mga di ko mashado nakaka reply
kasi po di ko alam yung irereply ko. Basta I just want to say na Thank you po sa
lahat na nag co-comment. It's really an important matter for me. And dun sa mga di
nag co-comment, thank you na rin. Atsaka thank you sa mga nag vo-vote. :))) Yun
lang po. Thank you! ^^

Enjoy this chap guys! ~

Spring's POV

A Family that I ever wanted.

______________________________________________________________
Nararamdaman kong parang may nakadagan sakin kaya napamulat ako ng dahan-dahan. And
the first image appeared in my sight was Janus smiling widely at me.

"Mommy!" he exclaimed kaya napatawa ako konti.

Niyakap ko siya at hinila palapit sa face ko. I kissed him on the lips, "Good
morning baby."

"Mommy!" napalingon kami ni Janus kay Feb na kakapasok lang sa kwarto at patakbong
lumapit samin.

"Kids, mommy is still slee-" Sumunod naman si Wrench sakaniya na halatang tumakbo
din, he stopped nang makita niya ako. I smiled dahil naka apron kasi siya, hmmm.
Siya yata nagluto nang breakfast namin. Lumapit siya samin and he met me with a
kiss. "Good morning Boss."

"Good morning din Boss. Nice outfit huh." I smiled playfully at him. He just
shrugged his shoulders.

I turn to the kids and asked them to go downstairs then wait for me there in the
kitchen. They went out immediately with their dad.

I smiled hanggang sa mawala na sila sa paningin ko. The clock says it's six-
seventeen a.m. Today is January 25, Sunday, maaga kami gumigising every sunday
dahil it's a family day.
Yes, we have now our own family together with Feb and Janus.

Last year, well, actually last month, their Auntie died dahil may breast cancer
pala siya na di niya sinasabi. Kaya napagpasyahan namin ni Wrench na amponin sila,
inasikaso namin yun and it was gradually signed. Yung stepmother nila, binigay niya
naman samin yung mga bata since di niya nga kayang alagaan sila. I remember that
moment nung sinasabi ko sakanila na aamponin namin sila, iyak sila ng iyak kasi ang
swerte daw nila. Now, they're officially a Paerson. Napadali yung pag process dahil
na rin sa influence ni Wrench.

We had a very nice Christmas together, nagpunta kami sa isang province to spend the
vacation there.

Right now, di na ako nagtatrabaho. Yes, I am no longer the CEO of Garadzela. I am


now a plain housewife. Wrench told me it was the best thing to do, and yes, he was
right. We have now kids and I have to keep an eye on them since bata pa sila. Pero
napag usapan din namin na when the time comes, pag malaki na sila, I can go back to
my profession.

I went back to my senses when my phone rang. It was my mom and I answered it,
kinamusta niya lang kami. Bumaba na ako agad nang sinabi niyang gusto niyang
makausap yung kids. I handed the phone to them.

"Mamay!" they said in unison. They call my mom 'Mamay' and my dad 'Papay'. I don't
know where they get that idea, but it was pretty cool I think.

When they're done with the phone, kumain na kami. The food was delicious, my
husband is good at it. Like, ano pa bang hindi? Naiisip ko nga minsan, isa siyang
Super Husband. ^^ Afterwards, nanuod kami ng tv. Cartoon yung show since gusto ng
kids yun, isa pa sila ang hari pagdating sa tv. Especially si Janus. After 20
minutes, pinatawag ko na yung yaya nila to help them freshin' up. With that,
pumunta naman kami ni Wrench sa room namin para mag prepare narin. When we got
there, he suddenly grabbed me from behind. And noticed he was now hard, napatawa
ako agad. "Seriously Boss?" I said unbelievably. "Baka nakalimutan mong may pupu-"

"I don't care." he cut me off. "Sandali lang naman 'to." he whispered. I didn't
able to respond nang kinarga niya na agad ako at hiniga sa kama. Napalingo na lang
ako. This man is very eager to do something hot every morning. Ito yung tinatawag
naming Morning session.

He started to remove his clothes then I did mine, when he came down to me, the
first thing he did was to lick my lips vertically. Yun pa lang, nag iinit na ako.
We started to kiss passionately, I don't know how long dahil sobrang nalulunod na
ako sa mga halik niya. We do this thing very often, but always feels like it's the
first time.

I felt the tip of his manhood entering me, I close my eyes as the pleasure grew
between us.

*Knock knock*

Napamulat ako bigla. Wrench also stopped.

"Mom? Are you done? We're ready!"

Feb was outside. I was about to tell Wrench to get up, but unexpectedly, he thrust
further. Napa moan ako ng malakas dahil sa ginawa niya.
"Uh? Mom? Are you okay?" Feb asked.

Sinamaan ko ng tingin si Wrench at pinapatigil pero nagsmirk lang siya at


nagpatuloy pa rin. Which made me moan even more.

"Ahh. Feb. . . ugh. . . We'll . . we'll meet you downstai- Ugh! Fuck!" napasigaw
ako ng mas dinidiin ni Wrench yung pag plunge niya sakin. Tiningnan ko siya na
parang anytime mapapatay ko na siya, but he was just smiling the whole time.

"Uh? Mom, what's fuck?" Feb asked innocently. Pero di na ako nakasagot dahil
pinipigilan ko na yung sarili kong mag moan. "Hihintayin ko na lang po kayo sa
baba. Okay?" she said and walked away from the door.

I let out hard moans, and pulled Wrench's hair. "Fuck you Wrench!" I whispered to
him with my teeth gritting.

"I know baby. . . I know." he replied hardly, but I can heard his teasing tone.

I kept moaning and him repeating the words that he's coming. Dahil sa pagkainis ko
sakaniya, nakaisip ako ng move to get even.

I pushed him aside with all of my might, then ako na yung nakaposition sa itaas. I
rocked myself above him, I heard him swore how good I am riding him wild.

Ilang sandali lang, naramdaman ko nang nalabasan na siya. But I didn't stop, I
continued to pull myself up and push myself down.
"Baby, hey. . . Ugh, it's okay. . . Fuck Spring. . . Stop stop." he pleaded.

"No!" I shot back. I saw him close his eyes kaya after 6 seconds, tumigil na ako.

"Oh. Shit." he said, he looked up at me na parang di siya makapaniwalang ginawa ko


yun. Napatawa na lang kaming dalawa. He pulled me for a kiss, "Baby, you're an
animal."

Napatawa ulit ako. I'm glad he know. "I know baby. . . I know." Tumawa ako ulit, I
won. Tumayo na ako, at hinila siya para tumayo na rin.

He stood up reluctantly, "I love you Boss." he said to me at pininch niya yung
ilong ko.

"Ulitin mo pa yun, ipapaputol ko na talaga yan." tinuro ko yung pet niya na


tinakpan niya naman agad.

"Kawalan mo yun." sabi niya at nag frown.

Hindi na lang ako nagsalita at natatawang tinulak ko na lang siya papunta sa


bathroom.
...

The four of us walked hand-in- hand papunta sa isang park, then napahinto kami nang
may makita kaming isang bulag na lalake sa may gilid ng daan.

He has a board beside him written: "I'm blind, please feel pity."

Lumapit ako dun at in'erase yung nakalagay sa board. Buti na lang may chalk sa
gilid.

I wrote this: "Today is a beautiful day, too bad I can't see it."

Wrench look at me and smiled. Nagbigay siya ng money tapos naglakad na kami.

We sat there on the grass while I took photos of Janus and Feb playing around. They
met new friends and I let them socialize.

Wrench kissed my cheek kaya napatingin ako sakaniya. "Two down, three to go."

Napatawa ako, I know what he's saying. "Baliw."

"For you."
Tinitigan ko lang siya, and he did it also. Minsan may trip kaming ganito, a
Staring Contest. Napapikit ako bigla nang hinalikan niya ako ng mabilis. "I won."
sabi niya with a grin.

Hinila ko yung buhok niya. "Madaya ka talaga!"

Tumawa lang siya kaya napatawa na rin ako. Humiga siya bigla at inunan yung hita
ko, "You're so beautiful in any angle Boss." kinuha niya yung kamay ko at tinitigan
yung wedding ring namin. "I love you Spring. For everything that we've been
through, nothing changed and it will never be."

I bit my lip. Naiiyak na naman ako. Tumango lang ako, wala akong sinabi. I just did
what I always wanted to do, I bend down and kissed him.

Yes, for all the things that happened to us, I'm glad we made it. I'm glad that I'm
with the man that I love, the man who is my everything.

...

I woke up early the next morning, I felt a little dizzy pero bumangon pa rin ako
para ipaghanda si Wrench at si Feb. I went upstairs para i'check kung ready na
siya, I was about to arrange his tie nang lumayo ako agad sakaniya. "What's wrong
boss? Are you okay?"
"Ugh, ang baho mo. Ano ba, maligo ka nga ulit boss." ang strong kasi ng baho ni
Wrench. Napahawak agad ako sa bibig ko at dumiritso ng bathroom. I headed to the
sink and puked.

Natigilan ako bigla nang may marealize ako. Lately, andami kong kinakain tapos
tulog ako ngt tulog. Oh God. I might be. . . .

Pinababa ko agad si Wrench para maka breakfast na siya. When he went out, kinuha ko
agad yung boxes ng PT sa closet ko. I have 8 boxes, kumuha ako ng 3 para ma sure.
Pagkatapos pumunta agad ako sa CR. Habang tinatry ko, I'm praying it's positive.

"Aaaaaah!" Napasigaw agad ako when I saw the two lines. It's positive!

May narinig akong kumalabog, "Spring, where are you?! What happened?!"

Lumabas agad ako and saw Wrench, Feb, Janus, the maids and even the securities
we're there. Lumapit agad ako kay Wrench at excited na pinakita sakanya yung
Pregnancy Test. Tulala lang siya, kaya nagsalita agad ako. "Boss! Finally! I'm
pregna-"

Natahimik ako nang biglang matumba si Wrench sa sahig.

Nagkatinginan kaming tatlo ni Feb at Janus. Janus kneel down, at ginising si


Wrench. "Dada?" Napataas yung kanang kilay ko nang di siya kumilos.
Eh. Nahimatay?

...

[8 months later]

I was reading a book habang nag si-sip ng favorite drink ko na Dutch Mill, nang
biglang pumasok si Wrench sa kwarto namin.

"Ready?" sabi niya at hinalikan ako ng madiin.

Tumango lang ako at inalalayan niya akong tumayo. Ang bigat kasi ng tiyan ko,
feeling ko may isang dosenang tao sa loob. Well, that's kinda exagerated, but yeah,
it's true. Hindi naman ako tumaba ng sobra, siguro pag naka anak na ako, babalik na
yung sexiness ko.
We we're now heading to Feb's school. May event kasi at may performance si Feb dun,
she's doing ballet now and I must say that she's very good at it. We have to be
there to watch and support her, kahit kabuwanan ko na ngayon, kailangan kong
pumunta. Wrench even cancelled all his meetings and appointments today para sure na
makapunta kami.

We we're now sitting at the back of the car. And of course, there we're a convoy
with us. Nasanay na din ako sa convoy dahil palaging ini-insist ni Wrench kasi daw
baka mapano kami pag walang accompany lalo na daw pag wala siya sa tabi namin. He's
such a fretful person when it comes to our concern.

Napatingin ako kay Janus nang dinikit niya yung tenga niya sa tiyan ko.
Nagkatinginan kami ni Wrench at ngumiti sa isa't isa. "Mommy, I can't hear anything
inside." he pouted.

"Honey, the baby might be sleeping pa. Maybe later may ma fe-feel ka nang
gumagalaw."

He smiled at me approvingly. Janus is now schooling, he's in pre-school. Pero


hanggang noon lang sila kaya kasama namin siya ngayon. Nang makarating kami sa
school ni Feb, the show was about to start. We sat on the front row sa Auditorium
nila. Feeling VIP kami ngayon dito since isa kami sa mga sponsors ng school. I saw
Feb's head sneak out in the curtain, when she saw us, kumaway siya at ganun din
kami sakaniya.

Nang magperform na si Feb, Wrench did the video recording at ako naman todo
encourage kay Feb ng mga anu-ano. When it ended, we applauded and stood. Ako yata
yung may pinakamalakas na palakpak, then suddenly sumakit yung tiyan ko.

I started to panic, hinawakan ko yung braso ni Wrench. "Boss!" I said with a savage
groan.
"Yes boss! I know, ang galing ni Feb diba? Don't worry, ang-"

Diniinan ko yung paghawak kay Wrench. "Boss ang sakit ng tiyan ko!" naramdaman kong
natigilan siya. Nang sobrang sumakit na talaga, sumigaw na ako ng malakas. "Wrench
Edge Paerson, manganganak na ako!"

Natahimik yung buong paligid. The next thing I know, kinarga na ako ni Wrench.
"Trev, ask the others to get the kids! Get the car ready!" panic na sabi ni Wrench
sa head ng security team niya. Di ko na alam sunod na nangyari dahil inaanda ko pa
rin yung sakit.

Nang nasa Delivery Room na kami, the Doctor said a lot of words to calm me down. I
held Wrench's hand who's standing beside me. His hands we're shaking.

"Boss, it's okay, I'm here." he said pero may kaba sa boses niya.

"Okay, Mrs. Paerson, just do whatever you are told. Stay relax, okay? Now, push."

I did. I made a savage groan. "Again." she said and I did.

"Baby, kaya mo yan. . . . Uh. . . . hindi naman yan masyadong masakit basta-"

"Anong . . . hindi masakit?! Eh kung ikaw kaya manganak. . . ugh. . . dito ha?!" I
shouted.
"Sorry Boss, sorry, sorry, I was just-"

"No, I'm sorry din baby . . Ang . . . aaah!" Napasigaw ako bigla.

"Okay, malapit na. Konting-konti na lang. . . Push."

Hinawakan ko ng maigi yung kamay ni Wrench, nakikita ko yung bawat paglunok niya.
He's also sweating real hard. Pumikit ako at umiri.

Nakahinga lang ako ng maluwag nang may marinig akong umiyak. A cry of a baby, my
baby.

I don't know kung anong gender since di kami nagpa ultrasound dati.

"It's a boy." Wrench said to me. He put our baby by my side, "What name would be
fit for him?"

Tinitigan ko muna yung baby namin. He was gorgeous. Kahit medyo may mga dugo pa
yung katawan niya. I was about to tell Wrench kung ano ang gusto kong name sa baby
nang biglang sumakit yung tiyan ko. Napa aray ako bigla. "Spring? Spring, what's
wrong?" nag papanic na naman siya. Pero namanage niyang ibigay yung baby namin sa
nurse.

"Parents, may isa pa." seryosong sabi samin nung doctor.


May isa pa?! Kambal? Nanggagalaiting tiningnan ko si Wrench, "Kasalanan mo'to
Paerson! Pag ito mas masakit, ipapalapa kita sa aso ni mommy! Sinasabi ko sayo!"
madiing sabi ko sakaniya.

"Sorry, boss. Di ko naman alam na . . . ano. . . Ang sarap mo kasi, malay ko bang
dalawa yung mabubuo natin." Napasigaw ako bigla kaya sumigaw din siya. At mas
malakas pa kesa sakin kaya napangiti ako kahit papano.

The doctor told me to relax and I did. Umiri ako ng malakas at inisip na makakaya
ko 'to.

"Another boy! Congratulations Mrs. Paerson, you delivered a two healthy sons."

I smiled and thanked her.

Wrench looked at me with gladness. He kissed me and whispered, "I love you Spring.
This is the best gift you had gave me. Thank you."

I place my palm to his cheek, "I love you too Boss, I love you so much." he nodded.
"Thank you baby."

Tinitigan ko muna ng maigi yung mga babies ko bago ako mag decide ng name. Nang may
naisip na ako, sinulat ko na dun sa clipboard na binigay nung nurse. Sabi ni Wrench
ako na daw bahala. I wrote down their names at pinabasa kay Wrench. He smiled,
"Greek Mythology characters are cool. Yeah, I like it Boss."
"Sana lang di nila tayo kasuklaman dahil pinasa natin sa kanila ang pagka weird ng
names natin." sabi ko and we both laugh.

He look at our babies and whispered to them. "Welcome to earth . . .

Sphere Blade Narcissus and Spray Blaze Endymion."

*A/N: Whooo. ~ Ang sakit ng kamay ko kaka'type. Lol. Guyth, di pa dito nagtatapos,
may another chap pa. ^^ Thank you for reading! Sana pakatutukan niyo yung next
chaphanngang sa ending :))

- LadyPALE x
####################################
MIDPIST Chapter 57: Concrescence *
####################################

Sorry for waiting, here's the update. Enjoy reading guys :)) Ipopost ko later sa
FB ang photos ni Sphere and Spray. ^^

Spring's POV
With the people I love.

_________________________________________________________

I look at my perfection in the mirror. Kahit 8 years na ang nakalipas, nothing


changed in my appearance. Looking young pa rin, and as what Wrench would always
say, ang hot ko daw pa rin. Di daw halatang mother na ako ng four kids. Well,
that's obviously bola pero I still think that's true.

"Boss?" Wrench sneak his head in the door. Nilingon ko siya then nginitian. He
opened the door at pumasok siya ng tuloyan. He's wearing polo shirt with the
sleeves rolled up, dark khaki shorts and a pair of shoes. He look fresh and
handsome as always. "Hi there beautiful." he put his hands around my waist then
mine in his neck.

I kissed him before I respond, "Hey." yun lang yung nasabi ko dahil inunahan niya
ako ng halik. It was strong and passionate.

"Let's do our morning session." he whispered between our kisses.

I cut the kiss off tapos nginitian ko siya. Kinuha ko yung dalawang kamay niya at
nilagay sa dibdib ko isa-isa. He stared at me with a blazing gaze, pero di siya
nagsalita. I guided his hands to roam it around my breasts slowly, teasing him.
"Yes, I want you right here, right now. Pero parang may dapat akong gawin ngayon
eh, wait, let me think about it. . ." I acted that I was thinking tapos biglang
tinigil ko na yung paggalaw ng kamay ko paikot-ikot at hinawakan ko ng mahigpit
yung kamay niya sabay madiin at bitter kong sinabing, "Oh yeah, kailangan ko pa
palang i'check ang apat mong anak kung nakaready na ba sila since magbe'beach pala
tayo ngayon, kaya magiging busy ako at wala akong time na ipasok yan." tinuro ko
yung pet niya, "sa dito ko." tinuro ko naman yung baba ko. "Okay?"

His eyes went dull because his expectation was defeated. "Tss. Fine." sabi niya
lang. Sabay na kaming lumabas sa closet room, "I'll just check the cars." sabi niya
at hinalikan ako. "I love you Boss." inaamoy-amoy niya yung neck ko which caused me
to giggle. I told him I love him more then lumabas na siya bitbit yung bags namin.

Ilang sandali lang lumabas na din ako para pumunta sa kwarto ng panganay ko. I
knock on her door twice, "Rare? Are you done?"

"Mom, five minutes!" she shouted from inside.

I crossed my arms infront of me. I know balak niya pang matulog, favorite hobby
niya yan eh. "Febrera Shire Paerson! Sinasa-" Napatigil lang ako nang bumukas agad
yung pinto.

Rare smiled at me widely. Dala-dala niya na yung bags niya. "I'm ready!" parang
excited na sabi niya. If I know natakot lang yan nang banggitin ko yung full name
niya, it's a warning. She kissed me in a quick manner. "Good morning mom!"

She grew prettier in her own way. Blonde hair, fair skin tone, normal height and
weight for a 16 years old. She's lively and very smart and talented, pero I think
she's a secretive person sometimes. We talked a lot and spend time very often, lalo
na pag nag g'girl bonding kami. She tells me everything pero I know there's more
she kept with herself, and I don't want to interfere with that. "Good morning
sweetie. Do you have anything you needed na?"

"Opo! Uhm, my swimsuit, my sunglass, my hat and oh, of course the lotion. I have
them all ready."
"Good." I fixed her hair by combing it using my fingers. "Oh, look at you honey.
You're so pretty, hindi mapagkakailang anak kita." I said adoring her.

"Awwe mom, I know exactly!" she said approvingly then we both laugh.

"Alright, ang mabuti pa i'check mo muna si Race kung ready na siya then pupuntahan
ko muna yung kambal. Okay?"

"Sure po, see you sa baba!"

I nod at her. Pero bago ako umalis, sinilip ko muna yung kwarto ni Rare. I looked
around and felt glad about how tidy it was. Minsan kasi magulo ang kwarto niya,
lalo na sa closet niya na halos maging ukay-ukay na yung pwesto ng mga damit.
Tiningnan ko yung mga photos ni Rare sa walls niya, aside sa pagiging ballerina at
Student Council President, nag m-model din siya for dresses and jewelries.
Masyadong indemand si Rare sa mga famous photographers dahil andaming kumukuha
sakaniya, but when it comes to that, ako yung nag d'decide. Her room was pretty in
pink. Andun pa rin yung pagka obsessed niya kay Hello Kitty.

By the way, kung nalilito kayo kung bakit Rare ang tawag ko kay Feb kasi yan na
yung nakasanayan kong tawag sakaniya. Lahat kami Rare ang tawag sakaniya, it all
started ng dahil kay Sphere. Kasi yung pag pronounce niya sa real name ni Feb is
Feb-rare-a. Kaya ayun, Rare na yung tinatawag niya, yun na din yung tinatawag
namin. And Rare also like it for some reasons kasi cool daw and unusual. And oh, si
Janus, iba na din tawag namin sakaniya. His name now is Race. Ang nagpasimuno naman
niyan ay si Spray, kasi daw sobrang hilig ni Janus sa mga sports cars and racing
games, kaya ayun. Ewan ko ba sakanila kung ganyan sila mag-isip. Eh kung di naman
namin gagamitin yung name na binigay nila kay Janus and Feb, magagalit sila. Kaya
nasanay na kaming tawagin sila as Rare and Race.
Matapos kong ma check yung room, lumabas na ako para pumunta sa kwarto ni Sphere.
It took me 29 seconds to reached his door, I can't tell you how big our house was.
It has 7 rooms: 4 for the kids then 1 samin ni Wrench then 2 guest rooms , then may
2 rooms pa for the maids and 3 rooms for the security team and drivers. We also
have Library, dahil na din sa pagka adik ko sa mga books. We have entertainment
room, which where our bonding moments happened, we have our own Gym at syempre yung
office ni Wrench. May music room din kami for Wrench and Sphere since marunong
silang gumamit ng instruments. Wrench taught Sphere piano since he was five. Si
Spray kasi painting yung gusto niya kaya we also have art studio for him. Our house
was a modern one, ivory walls painted, marble ang floor ng first floor tapos
mahogany wood floors sa second floor. Di masyadong magamit yung bahay namin since
kids pa yung mga kambal ko and God knows na sobrang kulit nila kaya mahirap na.

Di na ako kumatok kasi bukas yung pinto, I walked inside. "Sphere, all ready?" sabi
ko. Napahawak ko na lang yung sentido ko nang di pa nakalagay sa bags niya yung
damit. Kahit bata pa sila, dinidisiplina ko na sila to do things on their own.
Kagabi ako na nagpili ng mga damit niyang dadalhin tapos siya na yung lalagay sa
bag pero ngayon di pa niya inaasikaso. "Sphere! Why your things are still unpacked?
Don't make me hate you!" sigaw ko na di masyadong malakas.

May mga naririnig akong nag-uusap sa bathroom kaya lumapit ako.

"Do you think our Mom would really hate me whenever she said that line?" I heard
Sphere's voice. But I can sense it that he's talking while brushing his teeth.

"Ne'er. Whenever she's telling us that, it didn't sound like she would. It's like
for a warning. When she would, after a sec or something, she would tell us how much
she loves us. I sometimes think our mom's cracked."

Parang lumabas yung ugat sa ulo ko sa last statement ni Spray.

"But I love her though." he added.


"No dude, I love her more than you do." Sphere told his brother.

"No, I love her more than anyone! Especially you." Spray insisted.

"Tsk. Ako unang lumabas satin kaya mas una kong love si mommy kesa sayo!" Madiin na
sabi ni Sphere.

"For your information Mr. Sphere Blade Narcissus, dapat nga magpasalamat ka sakin
kasi tinulak kita una palabas."

"Oy, really? Thanks bro, kaya love na love din kita eh."

"Ano ka ba! Wag mo nga akong i'hug!"

Pinapakinggan ko lang sila dito sa labas. Dito siguro natulog si Spray kasi minsan
natutulog silang sabay. May door kasi para makapasok si Spray mula sa kwarto niya.
Yes, their rooms are connected. May times kasi talagang hinahanap nila yung isa't
isa.

Natatawang pumasok na lang ako para pigilan sila. "Boys."

Nadatnan ko silang nag k-karate position, yung parang ready na sa isang fight.
Natigilan lang sila nang makita ako, their eyes drew wide open. Yung expression ng
mukha nila, yung parang nabuko sila sa isang kasalanan.
"Uh, mom? How long have you been there?" Spray asked.

Nilapitan ko silang dalawa. "You know mommy's always here." I said with assurance.

Napatahimik silang dalawa hanggang sa nakita kong nag twitched yung corner ng lips
ni Spray. It really looks the same like his dad. "Yeah. I know mom." Niyakap niya
ako bigla, si Sphere nagmugmog muna tapos niyakap din niya kami.

Sphere and Spray are my twins, pero sa totoo lang hindi sila magkamukha. Sphere has
blonde hair and Spray's was brown. Their personalities aren't the same too, si
Sphere ay likas na talkative at pasaway pero pag nakita mo siya, para siyang isang
silent type at cold guy person. Si Spray naman, di masyadong nagsasalita pero di
naman siya silent type, mapili lang siya sa mga taong kinakausap niya. But when you
see him, he's always smiling, yung parang pag nakita mo yung smile niya magiging
comfortable ka sakaniya.

Ako na lang yung nagayos ng gamit ni Sphere, luckily yung mga gamit ni Spray, naka
ready na.

The three of us we're sitting on the bed when their father showed up. Telling us to
go downstairs and grab our breakfast.

Pero bago ako makalabas, hinarangan niya ako at hinalakan. "Problema mo?"
natatawang tanong ko.

"I miss you." he whispered that eventually made me shiver.


"Kakakita lang natin not less than 30 minutes, at isa pa nasa iisang bahay lang
tayo. Hello?"

"A minute without you caused so much for me to miss you. Alam mo yan diba?"

"I know!" sigaw ko at tumalon sa likod niya.

"Hey!" reklamo niya.

"Kargahin mo'ko hanggang sa baba boss, kundi . . ." lumapit ako sa tenga niya at
nagwhisper ng "hindi mo'ko magiging midnight snack mamaya."

Di ko siya narinig na mag response, he just walked fast hanggang makarating kami sa
kitchen. Natawa at hinihingal lang kami pagbaba namin, and I saw our kids stared at
us na parang sinasabi nilang ang weird ng parents nila at parang may sariling
mundo. Pero di ko na pinansin yun at nagsimula na kaming kumain.

I made peanut butter sandwiches for them, when I handed one to Spray, he gave me a
dull gaze. "Mom, why do you let your dearest son to eat shit?"

"This isn't shit honey. This is peanut butter." sabi ko rin sakaniya. Playing with
his game, I know kasi nagloloko lang siya. Spray is good at playing jokes verbally,
while Sphere is into more physical.

Magsasalita pa sana si Spray nang biglang nilagyan ng sandwich ni Wrench yung bibig
niya. "We love you so much that we even stopped you from eating your own shit when
you're baby. Alright?"

"Fine. Jesus. I love you too."

After that, we ate in silence. I forgot to tell, my kids has also a filthy mouth.
It's not that I allow them, but I'd rather them to say it infront of me than to
others. Actually, kasalanan ni Wrench yan eh.

Rare leaned over, "Mana talaga sayo." she whispered then laugh a little.

"FYI sweetie, kay Wrench nila nakuha yan. At pag ininsist mo pang sakin, ipapatawag
ko si Virgo para sumama siya sa outing natin. Okay?"

She rolled her eyes. "God, sa lahat pa naman. . . Fine, fine."

Nginitian ko lang siya at kumain ulit, nang mapansin namin ni Rare na nakatingin
ang boys samin. We shrugged our shoulders, "Girl talk." we both said.

Race look at me, parang may sinesend siyang message. Napaisip ako sandali. Oh, I
think I know. Nag nod ako sakaniya agad. Kagabi kasi may hiningi siyang favor
sakin. He wanted me to bring the Mercedes SL-Class. Gusto niya daw kasi yung
i'drive. Race knew how to drive since he was 11. I asked Wrench about it last
night, and he agreed pero dun lang daw sa may beach, so he can keep an eye of him.
We knew how good Race with cars, but he's also good at swimming. Right now, he's
part of the swimming team sa school nila. Lahat ng mga anak ko may mga hilig and as
much as possible, support kami sa gusto at ginagawa nila. Their academic standards
are still on top inspite of may mga iba silang ginagawa. And God knows how proud
Wrench and I of them.
...

I lay down calmly under the sun, I'm only wearing a two-piece swim suit kaya feel
na feel ko yung init. I close my eyes beneath the sunglass, finefeel yung moment.
Napamulat lang ako bigla nang may biglang humalik sa tip ng nose ko and found out
that it was only Race. "Hey mom."

I sit up. "Hey, how was it? Did you enjoy our new car?" I asked at inayos-ayos ko
yung buhok niya.

"The engine was good mom. I had fun."

We talked some more, then lumapit samin si Spray kasi magpapaturo daw siya magswim
sa kuya niya. When they left, bumili ako ng drinks. I sat in the stool habang
tinatanaw yung mga anak ko, I saw Rare chatting with some girls she only met few
minutes ago.

Napatingin ako sa plate ng nachos nang may nag offer sakin, I look up who he was.
And he's the most beautiful man I've seen in this place. I took the plate and
thanked him.

Umupo siya sa stool na katabi ko. "So, what's your name? I'm . . . well. . . I'm
Romeo." he offered me his hand and I place my palm to his.
"I'm . . uh, Juliet." I said, we shook our hands and both smiled.

"Alone?"

"Nah, I have with me my two-piece suit, thanks to them they got me covered." I
replied. I saw his lips quirked and I bit mine.

He stared me down, "Yeah. It suits you, I was actually wondering if I can rip them
off and let me fuck you out."

I smiled and crossed my legs, "So, who's with you?"

"Hmm. I'm with my family, my children we're out playing and my wife who's here
eventually I'm talking to right now."

Napatawa ako sa sinabi niya, bumaba ako sa stool at nilapitan siya. Me between his
hard and strong legs, I locked my arms in his neck and his in my waist.

"I love you Wrench." I said and kissed him. I can feel his hands went up and down
in my back.

"I love you too Spring. Always." he murmured and kiss me again.
Yes, Wrench. Always.

...

I'm sitting here sa tabi ni Wrench na nakahiga ngayon at natutulog muna. The
sunheat wasn't that bad. I was checking the photos na kinunan ko kanina, when
suddenly may naka catch ng attention ko. May mga kids na nagsisigawan, and one of
the kids's voice was Sphere. Napalingon agad ako, there, I saw Sphere yelling to
someone, to a girl. Biglang sinabunotan nung batang babae si Sphere, napataas yung
dalawang kilay ko. Ang ayaw sa lahat ni Sphere eh yung ginugulo yung buhok niya.

Napasmile ako bigla kahit nagaaway na sila, para kasing naririnig ko yung song na
Young Love sakanilang dalawa.

Biglang tumakbo si Sphere papalapit sakin at hawak-hawak niya yung kamay nung girl.
"Mom, look what she have done with my hair. It was filth with stupid sand!"

I eyed him and order him to shut up. I asked the girl what happened.

"Eh kasi po, sinira niya yung sand castle na ginagawa ko po." explain nung bata.

Tiningnan ko si Sphere. "Son, I told you not to try annihilate someone's work."
dati kasi yung mga artworks ni Spray pinaglalruan niya kaya pumangit. "Say sorry."
"But mom-"

"Say. It." I said again.

"God. Fine!" he turned to the girl and said, "Sorry."

Di na naka response yung girl dahil hinawakan ko siya at tinanong, "What's your
name pala?"

"Scent po."

"Wow! Bagay kayo ng name ni Sphere!" I said vimly.

"Yuck. Mom, mas bagay sila ni Spray!"

Sinamaan ko siya ng tingin that caused him to shut up again. "Uhm, Hi Scent. I'm
Tita Spring and this is my son Sphere. Sorry nga pala sa ginawa niya ah." I said
and touched her hair which is also blonde.

She smiled. "Okay lang po yun, sige po, kailangan ko nang umalis. Babye po."
"Sige. Ingat ka ah." I said and then she went off running. I turn to Sphere, "I
told you to be nice right?"

"I'm trying as hell mom." he pouted.

Sasagot pa sana ako nang may maramdaman akong kamay sa right breast ko. Inalis ko
agad yun at sinamaan ng tingin si Wrench, telling him that he can't do that infront
of the kid, tinuro ko si Sphere.

"Oh, hey son." sabi niya kay Sphere.

Humiga si Sphere at sumiksik sa dad niya. "Da, mom's too harsh. She doesn't love me
anymore."

Wrench asked me what's wrong but I just rolled my eyes. "Don't worry son, I'll
punish mom as soon as we get home."

Sphere look up at me and smirked. "Just tell her not to shout out loud the words
Fuck, Damn and Ahh Ahh-"

Tinakpan ko agad yung bibig niya at kiniliti ko siya agad. This is his weakness.
"You pervert!"

"Hahaha. Mom, mom. Haha. Stop! Haha. Mom!"


Tumigil na kami pagkatapos. Wrench suggested na magswim kami lahat, and we did.

About 5pm nang umuwi na kami, since 2 hours pa ang byahe.

"Mom! I need to pee!" Race said.

"Me too!" Spray exclaimed.

"My God. I asked you kung naiihi kayo kanina, sabi niyo hindi." Rare said from the
back. Since Rare is the eldest, I assigned her to be the commander. She have to
check her little brothers, and she's doing her job greatly.

Since medyo kakahoyan yung dinaanan namin kaya pinahinto ka sa pagd-drive si


Wrench. "Sige, dito na lang. Go boys, be careful."

We waited for them to finish. When they got back. "Mom mom mom!" Spray went up to
us shouting.

"Oh, anyare?"
"May tiyanak." sabi ni Race. Kaya tiningnan ko si Wrench. Then he asked his
securities to check kung anong pinagsasabi ni Race.

Nang makabalik sila. "Sir, may baby po kaming nakita."

A baby? Napatigil ako sandali. Kagabi, nanaginip ako ng number 5. Tapos nung isang
araw, may nakita akong baby na ngumiti sakin.

Oh my God. This baby must be our fifth one. Ang bubuo ng basketball team namin ni
Wrench.

Nagkatinginan kami ni Wrench, he smiled at me kaya I know he's thinking what I'm
thinking.

I look down to the baby na binigay sakin ni Trev and found out that it was a girl.
She's beautiful and lovely.

Yes, I knew it. She's going to be our fifth child.

*A/N: Waaaaah! ~ Epilogue na ang next. Huhubells. Thank you for reading! I
appreciate talaga sa mga nag abang. Thank you po :))
- LadyPALE x
####################################
EPILOGUE
####################################

Guyth! ~ Napost na yung PROLOGUE ng Strange Bedfellow, sana basahin niyo. Vote and
Comment na rin para masaya :)) Nasa external link po kung gusto niyo makita ^___^
Anyway, ito na ang Epilogue. Pero parang ewan lang to na Epilogue kasi continue
lang naman to sa 57. LOL. Let's end this story with a smile on our faces guys.
Enjoy reading! ♥

Spring's POV

Wrench made a serious glare at me carrying the baby Race and Spray saw earlier.
"Boss, seriously? Lahat sila pinangalanan mo after the first two, three and five
letters of your name, alam mo, I'm starting to get jealous." He said then close the
trunk after he unloaded our things.

I smiled at him, showing my gorgeous pure white teeth. "Eh nakaisip na ako eh. Sige
na. Okay naman yung naisip ko diba?" I rose my two brows. Pinangalanan ko na kasi
yung baby and Wrench is complaining about it. Anyway, napa report na namin sa
police station yung nakita naming baby. Wala naman daw naghahanap na magulang na
pumunta dun. Plus, may nakaipit na letter dun sa damit ng baby. It was written
there na kung sino man daw ang makakita sa baby, kupkopin na lang daw. What the
fuck? Sino bang matino na magulang ang gagawa niyan?!

Okay, fine, fine. Nagiging wild na naman ako about that issue. Kanina kasi talak
ako ng talak tungkol diyan, then Wrench calmed me down. Saying it's okay and
everybody has reasons, like his mom. Kaya narealize ko din na he was right. Wrench
made a talk to the chief na kami na bahala sa baby, we are going to adopt her like
what we did to Rare and Race. I don't know kung pano napapayag ni Wrench yung mga
police, kasi mostly pinapadala agad yung babies na nakita sa DSWD. I guess Wrench
is really good at talking.

Anyway, I named the baby Sprinkle Eureka Psyche. Isn't it a great one? ^___^ I know
lahat ng binibigay ko na name sa kanila is weird, pero bigla na lang kasing
pumapasok yung mga words na yan sa utak ko tapos ginagawa ko nang name nila. Tho
mahaba yung Sprinkle, gusto ko kasi kasing tunog ng Spring. And that's me! So
naisip ko that her nickname would be Spree. Cause it sounds cute and it suits her.

Yung third names nila Sphere and Spray ay galing sa Greek mythology, and so is
Spree's Psyche.

Naramdaman kong niyakap ako ni Wrench from behind, his chin rested in my shoulder
then kini-caress niya yung maliliit na kamay ni Spree. I smiled and kiss his
temple. "She's pretty."

"Yeah. She is." I turned to face him.

"Like you." he said and kissed me. "Mauna na kayo sa loob, susunod na ako."

Nagnod ako and we exchanged I love yous. Nang makapasok na ako sa bahay, my four
children were sitting patiently in the living room. Waiting for me.

"Mom, you sure na aamponin niyo si Spree?" she asked lively. When I said yes, she
exclaimed "OMG! I am going to have a sister! A sister!"
Napatawa na lang ako. Nauumayan na siguro siyang kasama yung boys. But I know she
loves her brothers so much. I remember those times pa nga na pag sa school, inuuna
niya yung mga kapatid niya kesa sa mga friends niya. She's a great sister to the
boys and I know to Spree also.

Nilagay ko sa sofa si baby Spree, then agad na napalibutan siya ng boys.

"Wow, she's really tiny." Spray stated.

"And fragile. Oh, and look at her, she's like blushing all over her little body."
Sphere added.

"Yeah, I remember that time when you guys just little like her. Ampupula niyo din.
Nakakatakot nga kayong hawakan kasi baka mapano kayo." Race told them.

Sphere and Spray looked up to their brother. "Really?" sabay na sabi nila.

"Eh, kuya, sino mas gwapo samin nung baby pa kami? Malamang ako shempre diba?" sabi
ni Sphere habang inaayos-ayos yung buhok niya.

"Anong ikaw? Mas gwapo ako sayo!" Spray complained then he looked at me. "Right
mom?"

Naramdaman kong lumingo-lingo si Rare na ngayon ay yakap-yakap ko, her face is


pressed in my boobs. Weird right? Ganyan kasi hum'ug sakin si Rare. Nakasanayan ko
narin.
"Uhm, well, dahil kambal kayo, pareho kayong gwapo." sabi ko na lang.

Sphere winced. "Eh, di naman kami magkamukha mommy. Psht."

"Honey, hiniling ko talaga kay Papa God na di kayo dapat magkamukha. At isa pa,
walang kamukha ang mga gwapo. Okay?"

Nagtinginan lang si Spray and Sphere, then they shrugged their shoulders. Tapos
bumalik yung attention nila sa baby.

I turn a look on Race who's now busy with his phone. Probably nagtetext na naman
sila nung crush niya sa school. And speaking of crush, "Rare, how's Virgo?"

"Virgo's probably doing fucking fine in his fucking life." she mumbled bitterly
kaya napa smile na lang ako. She's acting like she hates him, pero ayon sa
naririnig ko sa school nila at pati na rin sa boys na they hang out during breaks.
I don't know what's the real score about them.

"Okay, sabi mo eh. Anyway Rare, pakibantayan muna si baby Spree, hahanapin ko lang
yung daddy niyo."

Tumango siya. "Okay."

I started to walk out. Sabi niya kasi siya daw magluluto ng dinner. Pumunta ako sa
kitchen, hoping he'd already there. Pero nakita ko lang yung maids namin na
nagluluto na. "San si Wrench? Bakit kayo yung nagluluto?"

"Ah ma'am, sabi ni Sir Wrench kami na lang daw magluluto." Sagot nila.

Itatanong ko sana sila kung bakit at kung san nagpunta si Wrench, nang biglang nag
ring yung phone ko. Nang makita ko yung caller, sinagot ko agad. "Boss, where are
you? Akala ko ba ika-"

He cut me short. "Upstairs. Third door, left. See you here. ASAP." then he hung up.

Napataas yung kilay ko. Third door sa left? That's our room. Ano na naman kayang
trip non? -_-

Umakyat na lang ako agad at pumunta sa room namin. When I opened the door, madilim
yung room kaya kinapa ko yung tab na nakalagay sa wall na katabi lang ng door
namin. Di kasi switch yung pag on ng lights sa bahay namin, medyo high tech kami
eh. Nasa tab na, i'ta-tap lang yung lights na gusto mong i'on. Pero nung nahawakan
ko na yung tab, di naman gumagana. "Wrench?" I know he's just around.

Bigla na lang sumara yung door tapos naramdaman ko na lang na may nakayakap sa
bewang ko. "Yes?" Si Wrench. He's too close to me that I can feel his breath.

Napasmile ako at humawak ako sa arms niya. "Ano na namang pakulo to?" I can't see
him or anything here.

He snapped his fingers then biglang nagkailaw na.


I gaped at the sight around us. May mga pictures namin ni Wrench nakahung sa mga
lubid. The lights are just turned on warmly.

"Like it?" sabi niya, I just nod as response kasi I'm speechless. He took a step
back and he held both of my hands firmly, "These pictures are composed of our eight
years together. Right?"

I sniffed, "R-right." My throat's dry and my eyes' teary. I bit my lip to restrain
my emotion, but sad to say, a tear dropped tapos sunod-sunod na.

Nginitian niya ako tapos niyakap. Pinalo ko ng mahina yung chest niya. He chuckled
and kissed the top of my head. "I love you Spring. I love you so much."

Napaiyak ako lalo. Everyday, every day, he would always tell me that and everyday,
he meant it. I can't imagine how lucky I am to be with this man, to be loved by
him. "I love you more Wrench. More and more each day."

He wiped my tears gracefully, "Yes, we are going to love each other endlessly." he
assured it with a smile. "Come." he pulled me and we stood there at the center. May
ginalaw lang siya sa phone niya tapos dinikit niya sa speaker na nasa gilid. Then a
song is playing.

I Could Not Ask For More.

This song is very special to us, kasi ito yung entrance song ko nung kasal namin. I
smiled when he went up to me and ask me to dance. I answered a favorable response.
His hands in my lower back, and mine to his shoulders. We we're looking at each
other, our eyes do the talking. Then biglang bumaba yung paningin niya, and I can
feel that it rested in my breasts. "Eyes up here, maniac." sabi ko.

Nagsmile lang siya as if he was caught cheating in an exam. Then he slide the back
of his hand in my hair. "Gawa tayo baby?"

Tiningnan ko siya ng masama. "Pwede din, pero una, tatadyakan muna kita." he gave
me a grin, then I added, "Loko ka ba? Andyan na si Spree. At isa pa, complete na
yung basketball team natin."

"Uh? Diba dapat may substitute?"

Napatawa ako bigla. "Ewan ko sayo."

Nararamdaman ko yung mga umaalab niya na namang mata. His hands were roaming around
my back, until it went down to my hips. The corner of my lips twitched and so is
his. Then suddenly,

"Araaaay! ~ Boss, bakit mo'ko inapakan?! Ang sakit! Oh, oh." he said hoarsely
habang hawak-hawak yung paa niya.

"Diba sabi mo masarap yung masakit?" I asked innocently.

He shot me a hard gaze kaya napatawa ako ng malakas. Umupo siya bigla sa kama at
nagpout. "Pagkatapos kong gawin lahat to para sayo, gaganitohin mo lang ako? Alam
mo bang pwede kitang kasuhan dahil diyan?"
I hissed, tapos nilapitan ko siya. I sit on his lap, with my legs on the either
side of his, then I knocked him down. Me on top of him.

He made a light laugh then grin. We kissed with hunger, pero bago pa man may
mangyari na kababalaghan. . . .

"Mooooooom! ~ The baby's crying nonstop!"

Napatigil kaming dalawa nang marinig yung malakas na boses ni Sphere. And I swear
he has the loudest mouth ever. Kahit sobrang laki ng bahay namin, maririnig ko
talaga si Sphere kahit sobrang layo niya.

I stand up and fixed myself, then I do the thing to Wrench. Inayos ko yung collar
ng polo niya, "Di mapagkakailang sayo nagmana si Sphere." sabi ni Wrench sakin.

Tiningnan ko siya ng masama, tapos inikot ko siya at tinalunan bigla. "Ow! Bakit ba
ang hilig-hilig mong sakyan yang likod ko?"

"Wala kang pakialam. Now, Spartan, go! Tumakbo ka na sa baba, we are going to save
a child crying!" sabi ko nang medyo malakas, naramdaman kong umiling siya.

"Ahright, my Queen. Hold on tight."


"Okay, then. Go Spartan!"

Then he started to dash off. Tawa lang ako ng tawa lalo na nung malapit siyang ma
slide.

Habang tumatakbo siya nang di naman mabilis, humawak parin ako sakaniya ng
mahigpit. Yes Wrench, I will hold on tight. As long as ikaw yung hinahawakan ko, di
kita bibitawan.

Wrench is the best man for me and I am the best woman for him. Ang hindi umagree,
uupakan ko talaga, sige! -_-

De joke lang, the point is that we deserve each other. We deserve the pain, the
trials, the happiness and the love we've been through.

And that experiences are the things who made us, who build us up together. Kasi
nang dahil dun tumatag kami, nang dahil dun andito pa rin kami.

We believe that our fate was to be together, that we were meant to be together.
Though I must say na di madali yung love story namin, it was still the best thing
and I won't regret everything that had had happened because it was all worth it.

The happiest couples never have the same character, they have the best
understanding of their differences. And that's what we are.

Kahit na medyo di maayos yung muling pagtatagpo namin dahil siya pala si Midnight
Rapist aka Sphere ko, God planned that it was a weird way of a purpose. "Think
about what makes you happy rather than what's suitable." Yan yung bulong ni Lord
sakin nun, kung ginawa ko yung tama kuno na pinakulong ko siya or whatever dahil
nirape niya ako, then this wouldn't happen. Walang kami. Kaya I chose what makes me
happy, or rather than what pleasures me. ^///^

This is not going to be the end of our love story, but it's a start of something
new and the beginning.

People who knew our story says it's a Happily Ever After. But let me tell you, it's
really not about living happily ever after, but it's about living happily whatever
happens after.

I am Spring Vanity de La Garza-Paerson and I oath to love Wrench Edge Paerson to


the fullest and forever. I'll protect him from any pests that may come in our way
and promise to give him everything I can.

Oh, oh wait! P.S. Kung may mang rape man sainyo, at sa tingin niyo naman eh HOT at
may TALENT sa 'ganun', then took the opportunity! You know what to do guys. ^___~

『THE END』

*A/N: So, yeah. *sniff* Tapos na talaga yung MIDPIST. Sinong makakamiss sakanila?
Anyway, sa ACKNOWLEDGEMENT na lang ako mag leletanya para sa isang mahabang
Authoress Note, next time. :) Thank you for reading guys!

- LadyPALE x
####################################
ACKNOWLEDGEMENT
####################################

ACK ♥

There are lots to mention for the little-infinity success of this story: First,
thanks to Wattpad.com for making this site that gives teenage online writer wanna-
be the chance to create their brilliant idea to be exposed locally and globally.

Second, to my beautiful soul and subconscious, the inner-Deni Pale, I am too lazy
to create every chapters but you're there to encourage me and sometimes whisper
unappropriate negative WHAT-IFS if I won't update ASAP. And also to myself for
being the WRITER, EDITOR (not really, since it's not edited fully yet. Soon,
maybe), COVER DESIGNER, and everything that build up this story is because of me so
I thank myself to that.

Third, to John Green, who's my favorite Author in the universe. Although, this
(Midnight Rapist) isn't much a Teen Fiction not like his, I still thank him for
being an inspiration to me for being a writer.

Fourth and most especially to my dearest friends: Farrah Mara (Dear), Diocyl
Requillo, Jessah Mae Dungog, Aubrey Araniego, Liahona Espinosa (Oinky), Joylyn
Espartero, Joanna Peligro (Bestfriend), Janica Agustin (Bal), Trisha Gonzales,
Jasmine Catalan, Angelica Sumatra. Also to my beloved sisters: Sheenah Retulla,
Reyah Ayade, Bianca Sagot and Lynncie Arriba.

To my MIDPIST Characters's Facebook Account Operators: Czherine Ann Posadas, Kin


Marcelene Serrano, Clarisse Ann Ramos, Rose Hallasgo, Mary Graceil Caburnay, Sweet-
Jhean Sabater, Deanna Felisida, Nicole Aguila and Ericka Abanador. Who made a great
job for being active and in-character.
To my Loyal Readers: Apple Mae Bacason, Kristel Añonuevo, Chelsea Marie Guimerey,
Tonee Cruz, Mariz Lumauig who are also my solid textmates. Also to Rayne Lawlet Lau
, Mhicaela Morato, Marinelle Cruz, Bebeth Evalle, Nicole Abella, Crizza Leigh
Ocampo, Lechel de Villa, Merci Rinna Tobias, Anna rose gatmaitan, Cazandra M.
Cabanlit, Kristine Mae Palma, Jonah Mae Mendiola, Claire An Palado, Hanna Trisha
Punsalan, Holy Palec, and Camz Nakahara.

And to everyone who held their interests in this story, I thank you. To those
readers who's always waiting for my updates, I thank you for your patience.
Especially to those who click the VOTE/star shape button every chapters, and to
those who leave their lovely COMMENTS at the bottom. I really thank you guys. It
was one of my vitamins to create this wonderful story.

There is NO SOFTCOPIES. I won't make one. Please don't copy the story, I'm a great
tracer and I will know who those might be. Again, I am very thankful for the people
who has been always there with me throughout the way in my journey. I'm just
grateful that you believe in me, in my talent, in my imaginative brain. Lol. Sorry,
by the way, for the typographical errors and such. I'll edit it as soon as I can,
then it will be posted in a Compilation. Polished and fixed.

For those who are hoping for more stories from me, yes there will be lots and
expect for more i-wish-you-like-it stories. Again, thank you, thank you, and thank
you. *Bow*

Yours Truly,

Deni Pale aka LadyPALE

Author, Midnight Rapist


####################################
SPECIAL CHAPTER
####################################

Ladettes ~ Sorry kung matagal kong napost to. Here it is sa mga di pa nakakabasa
^__^

WARNING: Ito po ay di masyadong moment ni Spring and Wrench, kundi ng Kids. Para
maiba naman tayo. Hahaha ~

______________________________________________________________
Spring's POV

"Mom mom mom!"

Napakunot noo ako bigla as I turn my heel to face Rare who has a wide smile on her
face. She went up to me running at excited na yumakap sakin. "Mommy! Pwede ko bang
nakawin si Spree sandali?"

"Sweetheart, when you are going to steal, di ka na pwedeng magpaalam." Nilingon ko


si Wrench na tumatawa ng medyo malakas at tiningnan ko ng masama na ikinatikom
naman ng bibig niya. His grin went wide. Kaya happyng happy yan ngayon kasi nakuha
na niya sakin yung reward niya kagabi na. . . . na. . . . O////O Basta yun na yun.

"Magtrabaho ka na nga lang diyan! Kaw kung anu-ano na lang yung pinagsasabi mo sa
anak mo." sabi ko habang naniningkit yung mata sakaniya.

I saw the fine corner of his lips quirked then he mouthed 'PMS Queen' pagkatapos
bumalik na yung attention niya sa laptop sa harapan niya at nagtrabaho lang ulit.

Di ko na lang siya pinansin at tiningnan ko si Rare. I saw the naughty spark in her
eyes, "Ano namang gagawin niyo ngayon at dinadamay-damay niyo na naman yung kapatid
niyo?"

Umupo siya sa counter at kinain yung cookies na kaka'bake ko lang. "Teen ideas mom.
*munch, swallow* At isa pa, pasukan na next week. So..."

Napa rolled eyes na lang ako. "Fine. Pero mamay-"

Napatigil ako nang marinig kong umiiyak ng malakas si Spree. Nagalala agad ako.
"Wrench?" But when I saw him with Spree crying in his arms at pinapatahan niya, I
smiled. The sight is giving me warm. My man with our baby in his embrace, mukha nga
lang siyang tanga pag kinakausap niya si Spree pero I didn't care. Wrench Paerson's
appearance is very far from being a CEO and from being a Dad. His gentle tone when
talking to Spree? Di mo aakalaing siya si Wrench, in his empire he used to be very
adamant and has hauteur aplomb, that all his employees are intimidated to him in
some way. His look is just abstruse.

"Don't worry, I've got her." Wrench declared tapos niyuyugyog niya si Spree na
tumatahan na. "She's hungry."

Napabuntong hininga na lang ako at hinarap ulit si Rare. "I'll feed her first,
idadala ko na lang siya sa taas later. What are the boys doing?"

"Playing."

"Great, give this to them." binigay ko sakaniya yung plate ng cookies. "Go now."

"Alright." tumayo na siya agad. She rose on her tiptoes then give me a peck kiss on
my lips when I pouted then she went off at umakyat na. Ako naman lumapit kay Wrench
at kinuha si Spree sakaniya. Kinuha ko yung milk bottle at umupo ako tapos pinafeed
na si Spree, karga-karga ko siya sa mga braso ko. My eyes settled on Wrench's. I
laughed when I saw the jealousy on his face. "What is so wrong with you?"
natatawang tanong ko at napailing na lang.

"Palagi na lang siyang malapit sa dibdib mo." medyo hard na sabi niya habang
nagtatype.

Tingnan mo'to, pati bata, pinagseselosan? Tss. "You made me come three times just
by your touch last night. Di ka pa ba satisfied?"

He stopped typing then folded his arms infront of his chest. "You know I can't get
enough of you. I want you more and more everyday."

Napasmile ako. Since nasa kabilang upuan siya ng table, so magkaharap kami ngayon.
I lift my right feet and rested it on his lap. Unti-unti kong ginalaw yung paa ko
sa thick pole niya, which as I expected, it respond quickly. His hard buddy.
Tiningnan ko siya with intensity. "And so am I to you, you know that."

"Of course." Sabi niya at hinihimas-himas yung paa ko.


"And that's why I love loving you." I said with much pleased.

"You know how much I love you too, right? Without you, I couldn't function." he
said firmly. And I know he's right, because I feel the same way too. I don't know
what to do if I lose him, I don't think I could function either. Without him, it's
nothing.

He quickly stood up and set the chair close to me para makaupo siya. I lift my head
a little to kiss his jaw. "Love was just a word until the day I met you." he said
to me. Napapikit lang ako when he kissed my temple deeply. "I saw that you are
perfect and I loved you. Then I saw that you were not perfect and I loved you even
more." He leaned and kissed me outright after what he said. The most kisses I ever
wanted everyday, sweetly, gently giving me those tiny bites. I was about to open my
mouth for his tounge to get in when suddenly may narinig kaming kumalabog mula sa
taas. Nagkatinginan kaming dalawa ni Wrench with our brows crossed. And I know
pareho din kami ng iniisip.

WHAT THE FUCK ARE THE KIDS' UP TO?!

Rare's POV

Sphere looked at me with a lively gaze. "Do I look okay? How about my hair? Come
on, sis, tell me! I have to be perfect you know."

Naparolled eyes na lang ako, kung di ko lang mahal tong kapatid ko, kanina ko pa to
nasapak. "Oo na, gwapo ka na. Okay na yan."

Tiningnan ko si Spray at Race na naglalaro parin ng Xbox. Sinabihan ko kasi sila na


kailangan kong may i'interviewhin at dapat i'video, di ko natapos yung pag explain
kasi sobrang ready na si Sphere. Gusto daw niyang ipa expose yung perfect niyang
mukha. Kaya ayan siya ngayon, minamadali ako. -__-

Tinutok ko na sakin yung videocam at pinindot yung start button. I smiled widely
and waved infront of it, "Hi guys! It's me Febrera Shire Paerson aka Rare and I'm
doing an interview about how was our parents' love story to my brothers. Eh kasi
naman sa sobrang pagka bored ko habang binabantayan ko yung mga ugok kong kapatid,
na shempre mahal na mahal ko, ay naisipan ko 'to. At ngayon ay sisimulan natin sa
kapatid kong si Sphere. So, Sphere. . ." hinarap ko kay Sphere yung cam, napataas
na lang yung kilay ko nang hawak-hawak niya pa yung handy mirror ko at inaayos-ayos
niya parin yung buhok niya. "Sphere." I called once more.

Binaba niya agad yung mirror at tinapon sa gilid niya habang nakatingin lang sa
camera. "Oh, hi. Hi, I'm Sphere Blade Narcissus de La Garza Paerson and yes I know
I'm handsome, psshh, alam ko na yan sperm pa lang ako kaya wag niyo na akong
titigan ng matagal at baka sumabog yung mata niyo sa- Oh. Yeah, oo nga, interview.
Sige sige." napatigil lang siya nang pinangdilatan ko siya ng mata.

"Oh, sige. This interview is about our parents, so what can you say about their
love story? You know, about the things they've been through."

Magsasalita na sana si Sphere nang may marealize yata siya sa sinabi ko. Kumunot
yung noo niya bigla. "What?! Love story ni mommy at daddy? Teka. Para san ba'to?"

"Uh? Trip lang?" I answered.

Naging matalim yung way na tiningnan niya ako. "Damn. I thought this is for a
school project where your classmates or even the whole batch would see my gorgeous
exterior!" he lift his arms then slumped it down. "I hate you ate."

Inalis ko yung vidcam sa harap ko para magka face to face kami ni Sphere. Ginaya ko
din yung way ng tingin niya sakin. "Eh tangenge ka pala eh! Summer pa nga ngayon,
school project agad? Next week pa pasukan noh, hello? Gwapo ka nga, tuyo naman yang
utak mo."

He grinned. "At least gwapo."

Tingnan mo 'to. -_- Di ko na nga yan i'spoil. Sinet ko na yung vidcam at finocus
sakaniya, he was about to answer the interview nang biglang, "Wait. Promise me you
won't heckle. No heckling." I just rolled my eyes and promised. "No sis, the Sphere
term of promise. Wag mong sabihing nakalimutan mo yon?!"

Nag-isip ako sandali kung ano yung Sphere term of Promise, ilang sandali lang
naalala ko na. Malakas ang memory ko di tulad ni mommy. "Taxophene." I said and he
smiled. Taxophene is Sphere's term of Promise, kahit wala namang koneksyon ang word
na Taxophene sa Promise. May pakulo kasi siya sa buhay niya na Sphere term of word.
Para siyang password of another term kumbaga. Hmm. Sample, yung word na Please,
kung may hihilingin ka sakaniya at mag p-please ka, kailangan mong sabihin ay
Sycamore. Ang tawag niya nga sa mga Girls is Coquette, sa boys Coquet. Explain pa
niya lahat daw ng mga tao, Flirt. Basta marami pa yan siyang Sphere Term of Words.
Malalaman niyo lang yun lahat pag nabasa niyo na yung sarili niyang story someday.

Anyway, kaya pala namin nalaman yung whole love story ni mommy at daddy dahil kay
Tita Deni Pale na pinagmamalaking asawa niya si Do Kyungsoo. Di ko kilala yun pero
nung narinig ko yung boses nung gwapong lalake na yon, hayy, feeling ko nasa heaven
na ako. Tinanong ko nga kung san na yung si Lu Han since sabi ni mommy Spring ay
asawa niya daw yun dati. Sabi naman ni Tita Deni hiniwalayan niya na daw kasi
Bigamist daw yon. Sayang, gwapo pa naman daw yun.

Oh eto na nga, mabalik tayo kay Sphere. "Hoyoyoy, wag kang english ng english ah,
ma nosebleed pa mga readers sayo."

He's puzzled. "Sinong mga readers?"

"Hello? Yung mga PALE KNIGHTINGALES. Mga nagkalat na Lads and Ladettes na mga
alagad ni LadyPALE. Para sakanila kaya 'to." Alam kong di niya nahintindihan yung
mga pinagsasabi ko kaya di na lang niya ako tinanong, wala din naman yang pakialam.

?LadyPALE: Waaaa ~ Nasali pa ang sarili. Hahaha. Pagbigyan niyo na lang ako. Sinama
ko na kayo ah para parte-parteee! XD?

"All I can say is that they're disgusting." He started, tingnan mo'to, sabi ko wag
mag english eh. Di na lang ako nagreklamo since I Taxophened that I won't heckle.
"Nah, not that I really disgust them, I just hate the fact that everytime dumadaan
ako sa kwarto nila, mas maingay pa sila sa iyak ni Spree. I know alam niyo na yung
tinutukoy ko. Hmmm. Actually, I asked dad about that one time and he said that he
just can't get enough of her and that it's the other way how he shows mom that he
loves her, every part of her so much. So, yun. I consider they really love each
other, di kasi sila mapaghiwalay. My mom, she stalks dad a lot. Lalo na pag out of
town siya for business. But I must say she's a really good wife and a good mother
to us, and I love her, I love them both. Oh, I also know where my name came from. I
was name after my mom's rapist which was my dad. -_- Di naman ako mukhang rapist
diba? Ang gwapo ko ka- Hey! Di pa ako tapos!"

"Done." Pinause ko na agad yung vidcam at nilayo sa mukha niya, tapos naglakad na
papunta kay Spray at Race. Di ko na pinatapos si Sphere, maiiba lang yung subject
eh. Mapupunta lang sa kung gano siya kagwapo. -_-
I stand infront of them, naglalaro lang sila ng kung anong game.

"Sis, di ka sexy umalis ka jan matatalo ako niyan eh." Race muttered, still looking
on the screen.

Spray didn't say anything pero alam kong yun din yung gusto niyang sabihin nang
tiningnan niya ako. "Stop playing, Spray. Get up, it's your turn!" I said lively.

"Sis, di ka sexy, di ko makita yung nilalaro ko. Excuse!"

Biglang nandilim yung paningin sa sinabi ni Race. The next thing I know
pinagtatabig ko na yung Xbox nila, yung mga tapes nagkalat na sa sahig, yung
flatscreen di ko alam pano pero binuhat ko yun at tinapon sa sahig. "Are you guys
saying I'm fat?!"

Magkatabing nakatayo silang tatlo, napalunok sila at sabay-sabay na umiling.

*Door Open*

The four of us looked at the door when it opened and our parents appeared, my dad
held Spree in his arms. Mom went in and ask, "What's wrong?"

Tumakbo agad ako kay mommy at niyakap siya, my face pressed to her breast. "Di daw
ako sexy." I mumbled.

Narinig kong napa chuckled si Daddy. "Boys, never call a girl fat, ugly or
anything. Kahit na sabihin niyong totoo yun, that's not how we should treat them.
Am I understood?"

Nakita ko silang nagsalute kay daddy then sabay-sabay silang nagsorry sakin. I said
it's okay. Lumipat na lang kami sa kwarto ni Spray kasi baka masaktan pa daw kami
sa mga binasag ko. Iniwan na lang din kami ng parents namin pagkatapos. Dinala na
nila si Spree baka mapano pa daw pag kasama kami -___-

Umupo na kami ni Spray so couch at finocus ko sakaniya yung camera. "Same question
pa rin tayo, so Spray what do you think about mom and dad's love story?"

Nagkamot muna si Spray sa batok niya bago siya sumagot. That's his signature style
pag nag iisip, napapahawak siya sa batok niya. "Well, I barely forgot some of the
things Tita Deni said. But I guess the story they had was very weird. I never
imagined my dad being a rapist, kasi sakanilang dalawa, mas mukhang rapist pa si
mommy. Sabi ni Tita Deni madami dawng nangyari sa story nila, which made them
stronger and lahat ng conflicts napagdaanan daw nila so I really admire them. Yeah,
I do. And kung wala sila, wala din kami ni Kuya Sphere dito. Minsan nga lang may
sarili silang mundo, you know, uh, adult stuffs. So, yun. I love them. I love them
both so much. I love our family." Spray smiled, his powerful smile that can light
up the whole subdivision.

"Thanks bro. Good job." I said to him. Nagthumbs up lang siya sakin at umalis na.
Pinatawag ko na agad si Race at lumapit naman siya sakin agad, nilagay niya yung
mga paa niya sa lap kaya I scream in disgust. "Ano ka ba?! Uupakan talaga kita
diyan sige!"

He laughs. "Sis, chill ka nga. Sungit mo, kahit mataba ka man, I still love you."

Nagpout ako. "I'm not fat. . . and I love you too." Finocus ko na sakaniya yung
vidcam agad, "So bro, how was mom and dad's love story to you?"

"Umm, they're very in love with each other, that's so obvious. Makita ko lang
silang dalawa magkasama, lumilipad na yung mga heart shapes na may wings sa
paligid. Mom's just very into dad, they're inseperable. Hmm. I don't know what else
to say, I'm just grateful that they came into our lives. Mahal ko silang dalawa,
ever since that day they saw us, I know they'll be a great part of my life and yes
they already are. About naman dun sa love story nila, it was interesting. Kung
gagawing movie yung story nila, I'm sure maraming manunuod. I remember some, yung
mga times na sobrang lonely ni mommy nun, I know it was because of dad. I adore mom
for being such a great woman, you know, despite nung nangyari sakanila. I'm just
glad na they ended up together, at nasali pa tayo." Ngumiti siya at nag wink sa
camera. That made me smile, ang pogi lang ng kapatid ko.

Finocus ko naman sakin yung camera tapos nagsmile. "Hello! Since tapos na silang
magsalita, it's my turn na. Dahil sa nasabi na nila lahat, ang sasabihin ko na lang
ay isang message. Well, first off, I just really want to thank them both for saving
us from hell. Kung di sila dumating dun, I don't know kung ano nang nangyari samin.
Second off, that moment when they officialy adopt me and Race, it was the best
thing happened kasi I'm really wishing na maging parents sila. Third off, this life
I have now, I owe this to them. Lahat ng mga dreams ko, unti-unti ko nang nakakamit
because of them. And especially, my dream to have a complete family, tinupad nila
yun. Kaya Mom, Dad, I love you so much! I thank you for being such a good parents,
kahit na minsan nagiging isip bata pa kayo kesa samin, thank you. It's a joy having
you around. Mom, my gorgeous mom, thank you sa pag e'encourage, thank you kasi
lahat ng mga gusto ko binibigay mo sakin. Thank you for being such a great mother,
teacher and best friend. I love you mom, we dearly do. Sa lahat ng sacrifices mo
for us, di mapapalitan yun. And Dad, my ever hunky dad, I thank you also for being
such a great man of my life. I know you've been such a busy person, pero mas
pinapriority mo kami kasi alam mong your very first and priority job is to be a Dad
and I'm grateful to you for giving us this affluent life. You're giving us more
than what we condign. I love you Dad, I admire you so much. You're the first man I
love, diba? That's not gonna fade. We love you both so much. Thank you for this
family. Thank you for everything!" magsasalita pa sana ako nang naramdaman ko yung
mga boys sa likod ko.

"Hey, mom, dad! I love you!" Spray voiced out.

"Stay perfect and in love!" Race stated.

"Thank you dahil nahawaan niyo kami ng kakisigan niyo, especially me!" Sphere
declared.

Napangiti na lang ako at nagngitian kaming lahat. Sabay-sabay kaming tumingin sa


camera, and we shouted. "I love you mom and dad! Bye!" we all waved at the camera.
At isa-isa kaming nag high-five. Ano, okay ba? ^___^

*A/N: Thank you for reading Ladettes! ♥

- LadyPALE x

You might also like