Mirazh

Dukuria e mirazhit ndodh kur ajri i mbinxehur nga toka ndeshet me një shtresë ajri të freskët.
Sipërfaqja ndarëse vepron si pasqyrë dhe pasqyron. Ky interpretim shkencor i mirazhit u u dha
për herë të parë nga një shkencëtar, i quajtur Ilgi Uhesh.
Një mirazhi inferior është ai në të cilin mirazhi ndodhet nën objektin e vërtetë. Objekti i
vërtetë në një mirazh inferior është qielli (blu) ose çdo objekt i largët (pra kaltërosh) në
të njëjtin drejtim. Mirazhi bën që vëzhguesi të shohë një copëz të ndritshme dhe
kaltërosh në tokë.
Rrezet e dritës që vijnë nga një objekt i veçantë i largët të gjithë udhëtojnë nëpër
pothuajse të njëjtat shtresa ajri dhe të gjitha janë të përkulura rreth të njëjtën
sasi. Prandaj, rrezet që vijnë nga maja e objektit do të arrijnë më të ulëta se ato nga
fundi. Imazhi zakonisht është kokë poshtë, duke rritur iluzionin se imazhi i qiellit që
shihet në distancë është me të vërtetë një pellg uji ose vaji që vepron si pasqyrë.
Imazhet inferiore nuk janë të qëndrueshme. Ajri i nxehtë rritet, dhe ajri i freskët (duke
qenë më i dendur ) zbret, kështu që shtresat do të përzihen, duke shkaktuar
trazira. Imazhi do të shtrembërohet në përputhje me rrethanat. Mund të jetë vibruese; ai
mund të zgjatet vertikalisht (i ngritur) ose të zgjatet horizontalisht (shtrëngimi). Nëse ka
disa shtresa të temperaturës, disa mirazhe mund të përzihen, ndoshta duke shkaktuar
imazhe të dyfishta. Në çdo rast, mirazhet zakonisht nuk janë më të mëdha se rreth
gjysmë shkallë të larta (të njëjtën madhësi të dukshme si dielli dhe hëna) dhe nga
objektet vetëm disa kilometra larg.
Një mirazh superior ndodh kur një imazh i një objekti shfaqet mbi
objektin aktual, ky fenomen shfaqet në Arktik për shkak të gjendjes së
motit – përmbysja e temperaturës, ku ajri i ftohtë qëndron afër tokës
me ajër të ngrohtë mbi të. Ajri i ftohtë është më i dendur se ajri i
ngrohtë, kështu që pasqyrohet dritë drejt syve të njerëzve që
qëndrojnë në tokë, duke ndryshuar pamjen se si duket objekti i largët .