Professional Documents
Culture Documents
Tirukkural Sanskrit Translation - SN Sriramadesikan (NK Ashraff's Site) PDF
Tirukkural Sanskrit Translation - SN Sriramadesikan (NK Ashraff's Site) PDF
http://www.geocities.com/nvkashraf/kur-trans/San-Int.htm
In spite of being an extinct language, scholarship interest in Sanskrit – being a language of revelation –
has seen more than 5 translations of Tirukkural. Some of these, however, are not complete translations.
Interestingly, while most maiden attempts of translating the Kural into any language has been in prose,
this doesn’t seem to be the case with Sanskrit. The attempt has been invariably to come out with one in
Sanskrit slokas. Historically Sanskrit literature has been in verse and it is in verse that its literature has
gained renown. It should also be remembered that the first ever translation of the Kural into a foreign
language was in Latin, another language no longer in speech.
The translation of S.N. Sriramadesikan who published Tirukkural translation in 1961 and 1978 has been
presented here. . There is a website solely devoted to this great Sanskrit scholar who was born in
Kanchipuram in 1921. He is recipient of great honours from governmental and non-governmental
organizations. He has not only translated Thirukkural into Sanskrit but many other Tamil classics like
Ettuthogai (Eight Anthologies), Pathupāttu (Ten Idylls), Silappadikāram, Thiuppāvai, Kambarāmāyanam,
Nāladiyār etc. (see: http://sriramadesikan.com/). Thanks to Dr. Thirumurugan, the veterinarian working
at Chennai, with whose help I could obtain a CD containing the entire translation. And my wife, K.T.
Shahnaz, as usual took all the pains to type the verses in Unicode.
भाग–
भाग–१: धमका ड:
ा ड:
१. उपोद्घात:
घात:
घात
अिधकार १. ईरवदनम्
१ अकारादेव िनयाि
त समता
यरािण च ।
चराचरपोऽय मीरादेव जायते ॥
२ ईशय "ान#पय िवना पादिनषेवणम् ।
स
&वधीतािन शा(िण न तैरित योजनम ॥
३ भ,ानां मानसा.भोजवािसने जगदीिशतु: ।
भजतां पादयुगलं जाय
ते िन&यस.पद ॥
४ दयालो: सविम3य शरणागत् सिण: ।
नमतां पादयुगलं न याद् दु:खं कदाचन ॥
५ माहा&.यममेयय "ा&वा तं भजतां नृणाम् ।
अ"ानमूलकं कम ि9िवधं चािप न:यित ॥
६ पेि
<यािण संम:ृ य ता
यथ>?यो िनवतयन् ।
ईरो,े न माग@ण गAछन् िन&यसुखी भवेत् ॥
७ ईशं िनDपमं िन&यं यो वै शरणमािEत: ।
स एवदु:खरिहतो िन&यं सुखिमहाश्नुते ॥
८ धमिस
धो: दयामृत:@ नावं चरण#िपणीम् ।
अलHIवा दु:खजलधे: पारं ग
तुं न शJयते ॥
९ गुणाLकयुतेशय पदे येन न वि
दते ।
दृLया िवरिहतं चुMरव तय िशरो वृथा ॥
१० नावं भगवत: पाद#िपणO ाप्नुवि
त ये ।
ते तरि
त भवा.भोिधिमतरै ततुम
मम् ॥
अिधकार २ . वृिमिहमा
अिधकार ३. यितवैभवम्
अिधकार ४. धम!वैिशयम्
अ&कार् ६. पत्नी
अिधकार् 7. पु*भा+यम्
अिधकार् ९. -ीित:
अिधकार ९. अितिथस/कार:
अिधकार २२ . लोकोपकाCरता
अिधकार २७. तप
३२१ ािणनामवधेनव
ै सवपु यफलं भवेत्।
हनना&ािणवगाणां सव पापफलं भवेत्॥
३२२ लHधं िवभRय भुJ&वा तु य&ािणपMररणम्।
शा(कारो, धमPषु शतिमदमीयते॥
३२३ आ|ो िनDपमो धम: ािणनामवधो मत:।
िवमृLे स&यकथनं ि9तीयं थानमहित॥
३२४ अकृ &वा ािणनां ह&यां लयमागP वतनम्।
मोाSदलोकजनक: स
माग इित म
यते॥
३२५ अवधाiयं वरं धमP य: सदा पMररित।
संसारभी&या स£यास भािजनोऽ_यु[मो िह स:॥
३२६ अवधाiये वरे धमP िव|मानय शाश्वतम्।
जीिवतेऽcये कृ ता
तोऽिप न िवशेत् ाणभक:॥
३२७ आ&मानो मरणं वािप जायतां ािणमूलकम्।
न काया ािणनां ह&या वा&मरणिमAछता॥
३२८ जीवनां ह&यया Eेdं भायं कामं भवेद ् भॄशम्।
वधमूलगातं भायं स
त: पश्यि
त गाWहतम्॥
३२९ वधदोषं िवजान
त: स
तो ह&याकारन् जनान्।
कु लीनानिप चडालसमान् पश्यि
त कमणा॥
३३० Dणान् दMर<ान् शा("ा: पश्य
तो नीवजीवनान्।
"इमे ज
मा
तरे जु: ाणा" िन&येव जानते॥
४४१ वयोवृ`ध
ै म
िविh: बुि`मिhमहा&मािभ: ।
कु या
मै3O महीपालो िवमृ:य बUधा बU ॥
४४२ ाYं दु:खं िनराकृ &य भािवदु:खिनवारणे ।
जग#के ण िवदुषा }ेहं कु या¯ सेवया ॥
४४३ महा&मन: समािE&य ववशे तान् करोित य: ।
महAभायं तदेवाय Sकम
यैभायकोMटिभ: ॥
४४४ आ&मनोऽिप वMरdानां महतां पिथ वतनम् ।
महद् बलं भवेद ् रा"ां चतुर]गबलै: Sकमु ॥
४४५ िवमृ:य सिचवो cाyो ने3तुbयो नृपेण तु ।
यतोऽमा&यो राRयभारं वहन् रा": सहायकृ त् ॥
७०१ मुखने3गतैभव
:ै अनु,ं चा
तरा:यम् ।
यो वेि[ सिचवो लोकभूषणं स भवेद ् ुवम् ॥
७०२ पMरचगतं भाविमि]गतै: संशयं िवना ।
"ातुं समथx दैवेन तुbय एव िवभाXताम् ॥
७०३ मुखने3प
दनाSदबाyिचने: पराशयम् ।
यो वेि[ तमै िव[ाSद द&वा तं ववशे कु D ॥
७०४ परभावपMर"ाता चेि]गतैभाषणादृते ।
आकारै र
यतुbयोऽिप "ानेनायं िविशjयते ॥
७०५ मुखने3गतं िचनं दृष½् वा
यय मनोगितम् ।
अजानतां वृथा ने3े दशनैकजोजने ॥
७०६ वणभेदं वितिनdं फMटको दशये|था ।
मनोगतं भावभेदं मुखं त9त् दशयेत् ॥
७०७ 'जडं मुखं "ानशू
य'िमित वादो न युRयते ।
पुDषय सुखं दु:खं "ा&वा वेन काशनात् ॥
७०८ इि]गताhवाव"ातुरcे &वाग&य ितdत: ।
यो वेि[ दयं तिमन् दु:खय कथनं वृथा ॥
७०९ ने3दृj¾ाऽऽशय"ाता म
3ी यSद वशे भवेत् ।
सदसhावम
यय तेन जानाित भूपित: ॥
७१० 'परभावपMर"ाने वयं िनिशतबु`य:' ।
इित व,ुं स श,: यात् दृj¾ा यो वेद ् चाशयम् ॥
अिधकार: ७३ सभाक6पिवहीनता
\अिधकार: ७५.दुग!:
अिधकार: ७६.अथ!ज!नोपाय:
८२१ हाद}ह
े िवहीनय बाy}ेहं िवत
वत: ।
मै3ी भा भवेत् वणमय:खडगतं यथा ॥
८२२ िच[े सौहादहीनय िम3व{टतो बिह: ।
सौहादम]गनािच[समं पMरणतं भवेत् ॥
८२३ अधीतेjविप शा(ेषु हादमै¶या वतनम् ।
नैव साIयं भवे[ष
े ां ये भवि
त िवरोिधन: ॥
८२४ बिहहायमुखो भू&वा िच[े <ोहं िचकpषत: ।
वकय तु सौहद दूरे कु D भयाि
वत: ॥
८२५ कृ &वा
यभावं मनिस }ेहमाचरतो बिह: ।
Eु&वा वाता च कायPषु वृि[न वरा मता ॥
८२६ िवरोिधनो िम3समं िहतं वाJयं lुव
तु वा ।
अथािप त9चोभ]या तवं "ायेत शीत: ॥
८२७ ा_यािप नªतां चाप: वभावाद् दु:खदो यथा ।
िवनया»ं श3ुवाJयं तथानथकरं भवेत् ॥
८२८ श3ोरoिलम:येऽिप छ{: यात् कMठनायुध: ।
तथा श3ोरEुपात: vू रायुधसमो भवेत् ॥
८२९ भू&वा बिह: ि}धसमो दूषयेद ् दयेन् य: ।
तमेव मागमािE&य तय मै3O िवनाशय ॥
८३० श3ुिभ: सह मै¶यां च स,ायां मुखे परम् ।
स:य मै3O हादा तां मै3O िछि
ध िनर
तरम् ॥
अिधकार: ८८.िवरोधत]वपCर2ानम्
९११ हादम
े िवना िव[हेतो: ी^त करोित या ।
दायातया र.यवाJयं द|ाद् Xसनम
तत:
९१२ धनलाभानुसरे ण lूवतीनां ियं वच: ।
स्नेहं िनगुणदसीनां िवमृ:य िवसृजे{र: ॥
९१३ पय(ीणामथहत
े ो: कृ ि3मािल]गनं तु यत् ।
तमोवृतथले नूत्नेतािल]गनवhवेत् ॥
९१४ अथमा3ैकलयणां दासीनां कपटं सुखम् ।
नाS<य
ते धममागिवमशनपरा बुधा: ॥
९१५ वभाव"ानसिहता: शा("ानेन चाि
वता: ।
सववा.या]गनाभोगं कृ ि3मं न िह वृवते ॥
९१६ पय(ीणां छलं ेम यAछ
तीनां जनान् ित ।
भुजौ #पमदा
धानां न पृशेयुगुणैिषण: ॥
९१७ कृ &वाऽ
यं Sद कायेन यAछ
तीनां वस]गमम् ।
वार(ीणां भुजौ िच[दा»हीना: पृश
&यहो ॥
९१८ कु लटािभविकािभ: सहािल]गनकम तु ।
नृणा िववेकशू
यानां भूतं ाणहरं भवेत् ॥
९१९ चाMर¶यमा3शू
यानां दासीनां मधुरो भुज: ।
मूढाधमजना_यिनरयेन समो भवेत् ॥
९२० ि9मनका वारनारी |ूतो म|ं मददम् ।
ि3िभरे तय
ै ुतं म&य िवमुत
े ् पस.भवा ॥
१०५१ दातुदश
नवेलायां तिमन यु,ं िह याचनम् ।
दातुनPित वचतय दोषाय या{ चाWथनाम् ॥
१०५२ याचको वािछतं वतु लभेत् दातMर ।
याचनािप तदा तय मोददा न तु दु:खदा ॥
१०५३ वनातीतिच[ानां धम"ानां समत: ।
अWथनां याचनं चािप नूनं Eेj¹ाय भूयते ॥
१०५४ व
ेऽिप कपटं वाJयं यो,ु मिवजानत: ।
दातुरcे याचनािप दानेन सादृशं भवेत् ॥
१०५५ ने&यनुJ&वा िथतं वतु दातुिमLय कयिचत् ।
अ|ािप स&वाaातृणामcे ितdि
त याचका: ॥
१०५६ िवहाय कपटं तवव,ु दातुWह दशनात् ।
याचकानां सुदाMरदु:खं न:ये&वतोऽिखलम् ॥
१०५७ ीितपूव गौरवेण याचके ?य: यAछत: ।
दातृन् दृj½वा याचकतु मनय
त: मोदते ॥
१०५८ याचकानामभावे तु नराणां भुिव जीवनम् ।
सू3ाकृ LचलaाDिब.बवत् कृ ि3मं भवेत् ॥
१०५९ दातृणामि
तकं ग&वा दाMर<ा याचका भुिव ।
न याच
ते यSद तदा मिहमा यात् कथं भो: ॥
१०६० अWथिभWविजतvोधैभाXं ेमाWथिभ: सदा ।
दाMर वगतं वय भवेद ् "ानदायकम् ॥
ं
भाग–
भाग–३: काम-
काम-का ड:
का ड:
गा
धविववाहायाय
११११ सुमष
े ु मृद ु &व िह िशराष! िवजया मव ।
व[ोऽिप मादवयुता मि&या, गवमु&सृज ॥
१११२ िनकदृ:टकु सुमसा.यमयातु ने3यो: ।
वतीित qक िधया िच[! दृL्वा पुjपािण मुyिस ॥
१११३ देहतु िचकु रतया: चुषी शूल#िपणी ।
मु,ा द
ताfाDग
ध: करौ वंशानुकाMरणौ ॥
१११४ अयातु चुषा सा.यं न लHधिमित ल या ।
नतं कु वलयं भू^म द:येद,् दृ^L लभेत चेत् ॥
१११५ मृदक
ु ाये नालयुक्तं सा िशरीपमधारयत् ।
नालाभाराhमIयमभूदशुभनादनम् ॥
१११६ नारीमुखिनशानाथमेद"ानिववWजता: ।
Sदिव तारा: वदेशाद् ा
ता: Sक
तु म
&यहो ॥
१११७ आदौ नLकलf
<: पुन: ा
ोित य: कला: ।
कल]कतद्गतो नारीवदने Sक
तु वतते ॥
१११८ यSद &वं मुखववया: शोभां च
<! वहेतदा ।
म&ीितपा3ं &वं मूया: सवदा िवजयी भव ॥
१११९ अया: कु सुमने3ाया मुखसा.यं यदीAछिस ।
हे च
<! सवद:ृ य&वं तदा मा ितd सवदा ॥
११२० िशरीषकु समं हंसपौ चे&युभयं भुिव ।
(ीपादमादवे दृLे नूनं या&यटकोपमम् ॥
अिधकार १२०.िवयोगaसनािधयम्
1321 िनदुL
ने ियेणािप िवल.भो भवे|ित ।
तदमासु िवशेषण ेमािधJयदायकम् ॥