Ο ΜΑΓΟΣ ΤΟΥ ΟΖ

ΛΟΥΜΑΝ ΦΡΑΝΚ ΜΠΑΟΥΜ

Α΄ ΜΕΡΟΣ

ΣΚΟΤΑΔΙ
TRACK 1 – ΕΙΣΑΓΩΓΗ (fadeout αφού η Άννυ κάνει 3 στροφές στο
κέντρο της σκηνής και ακουμπήσει το καλαθάκι στο πάτωμα)
ΦΩΣ : κίτρινο (ο ήλιος καίει)

ΑΝΝΥ: Καλωσορίσατε στο Κάνσας. Εδώ στη μέση των μεγάλων

λιβαδιών, στο κέντρο της Αμερικής, ζούνε φτωχοί αγρότες
που αγαπάνε τη γη τους και μοχθούν γι αυτήν.
Εδώ ο ήλιος καίει πάντα και κιτρινίζει το χορτάρι, μέχρι
να το κάνει γκρι. Δεν υπάρχουν δέντρα και λουλούδια….
Υπάρχει όμως ένα κορίτσι σαν λουλούδι. Ανθίζει και
μοσχοβολά.
Τη λένε Ντόροθυκαι δεν έχει γονείς.
Ζει με την Έμιλυ και το Χάρη, μακρινούς συγγενείς της
μητέρας της, αλλά και με όλους εμάς που την αγαπάμε και
την προσέχουμε.
Όλη μέρα τρέχει πέρα δώθε χαρούμενη, κι όταν γελάει,
νομίζεις πως η Άνοιξη βιάστηκε να έρθει φέτος. Να την
έρχεται… με το σκυλάκι της τον Τότο, μέσα στο καλαθάκι
του.
ΝΤΟΡΟΘΥ: (μόνη, φωναχτά) Πάω στο βορρά ταξίδι κι αντικρίζω τη
Νεμπράσκα. Στρίβω στην ανατολή, συναντάω το Μιζούρι.
Αν θα τρέξω στο νοτιά,Οκλαχόμα είναι μπροστά.
(στέκεται) Δυτικά από εμάς είναι το Κολοράντο, Άννυ;
ΑΝΝΥ: (χαρούμενα) Ναι, Ντόροθυ. Ποτέ δεν έφυγε από κει!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Και η χώρα των Παραμυθιών που είναι;
ΑΝΝΥ: Μα, στο έχω πει τόσες φορές!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Θέλω να το ακούσω πάλι. Τα λες τόσο ωραία! (η Άννυ
γελάει). Έλα… σε παρακαλώ!!!
ΑΝΝΥ: Η χώρα των Παραμυθιών είναι στη φαντασία.. στο νου
και στην καρδιά μας. Κι αν ψάξεις καλά, είμαι σίγουρη
πως θα την βρεις πολύ σύντομα!
ΝΤΟΡΟΘΥ: (γελάει και μιλάει στο σκυλάκι της). Άκουσες Τότο; Στο
νου και στην καρδιά μας. Πόσο μ’ αρέσει αυτό!
ΑΝΝΥ: Αφού το ξέρεις, γιατί μου ζητάς να στο λέω κάθε μέρα;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Όταν το λες εσύ, πιστεύω πως υπάρχει. Αλήθεια, υπάρχει;
ΑΝΝΥ: Αυτό πρέπει να το ανακαλύψεις μόνη σου μικρή μου!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Πώς;

1
ΑΝΝΥ: Ο τρόπος είναι βαθιά χαραγμένος μέσα σου. Εσύ πρέπει
μόνο να τον ανακαλύψεις!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Πάω να ρωτήσω την Σούζαν. Αυτή θα ξέρει σίγουρα.
Πάμε Τότο! (φεύγει τρέχοντας και γελώντας)
ΑΝΝΥ: (στο κοινό) Αχ! Το γέλιο και η φωνή της… σαν το
γάργαρο νερό. Το δροσερό πολύτιμο νερό, που εδώ στο
Κάνσας, αξίζει πιο πολύ κι από χρυσάφι.
ΧΑΡΥ: Τι έγινε Άννυ; Πάλι σε βασανίζει η Ντόροθυ;
ΑΝΝΥ: Ω! Την αγαπώ τόσο πολύ που δεν με βασανίζει ποτέ.
ΧΑΡΥ: Όλοι την αγαπάμε. Αλλά νομίζω ότι την έχουμε
κακομάθει λίγο. Τόσες φορές της έχουμε πει να μην
πηγαίνει στη στέρνα της Μις Μπέσυ κι αυτή εκεί… λες
και προκαλεί την τύχη της.
ΑΝΝΥ: Όλα τα βλέπει σαν παιχνίδι. Αυτό φταίει.
ΧΑΡΥ: Δεν είναι όμως. Τέλος πάντων. Ώρα για φαγητό. Πάω να
βρω μια ήσυχη γωνιά ν’ απολαύσω το κολατσιό που μου
ετοίμασε η Έμιλυ. Εσύ;
ΑΝΝΥ: Να! Έρχονται ο Μπεν, ο Ντικ κι ο Λάρρυ.
ΧΑΡΥ: Τρεις σπουργίτες, έτοιμοι πάντα για χορό και τραγούδι.

TRACK 2 - ΑΓΡΟΤΕΣ (fadeout όταν οι αγρότες καθίσουν στο

πάτωμα)

ΜΠΕΝ: Τι καλούδια έχουμε για σήμερα, Άννυ;

ΑΝΝΥ: (βγάζει φαγητό από το καλάθι της) Ότι και χθες, Μπεν.
Κριθαρόψωμο, τυρί και χοιρομέρι.
ΝΤΙΚ: (εύθυμα) Αν ψηλώσει το σιτάρι και περάσει το μπόι μας,
θα τρώμε κάθε μέρα μελόπιτες! (γέλια)
ΛΑΡΡΥ: Ευχαριστώ Άννυ. Πεινάω σα λύκος σήμερα!
ΑΝΝΥ: Και χθες το ίδιο πεινούσες Λάρρυ!(γελάνε όλοι)
(Ακούγεται η φωνή Έμιλυ)
ΕΜΙΛΥ: Ντόροθυ!!!... που έχεις κρυφτεί πάλι;
ΜΠΕΝ: Η Έμιλυ ψάχνει να βρει τη Ντόροθυ. Πού λέτε να
γυροφέρνει;
ΝΤΙΚ: Πού αλλού; Στη στέρνα της Μπέσυ.
ΛΑΡΡΥ: Που αλλού; (γελάνε όλοι)
(Μπαίνει βιαστική η Έμιλυ και ξοπίσω η Σούζαν)
ΕΜΙΛΥ: Είδατε τη Ντόροθυ; Την ψάχνω εδώ και ώρα.
ΣΟΥΖΑΝ: Ελπίζω να μην είναι πάλι στη στέρνα της Μπέσυ.
ΑΝΝΥ: Μου είπε πως θα ερχόταν να σε βρει Έμιλυ
ΕΜΙΛΥ: Δεν ήρθε στο σπίτι. Από κει έρχομαι! Σούζαν μήπως πήγε
σπίτι σου;
ΣΟΥΖΑΝ: Δεν την έχω δει όλη μέρα
ΝΤΟΡΟΘΥ: (φωνάζει) Με κυνηγάει η Μις Μπέσυ. Με
κυνηγάει!!!!!!!!! Βοήθεια!!!!!!
ΑΝΝΥ: (τρέχει κ την παίρνει αγκαλιά) Γιατί σε κυνηγάει;

2
ΝΤΟΡΟΘΥ: Φοβάται πως θα της μολύνω τη στέρνα.
ΕΜΙΛΥ: Πόσες φορές πρέπει να σου πω να μην πλησιάζεις εκεί;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Δεν πήγα κοντά, Έμιλυ, στ’ ορκίζομαι.
ΣΟΥΖΑΝ: Είσαι σίγουρη;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Άκουσα τις συμβουλές σας και προσπαθώ να την
αποφύγω.
ΕΜΙΛΥ: Τότε γιατί σε κυνηγάει;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Τάχει με μένα αλλά τάχει και με τ’ αγόρια γιατί κάνουν
λέει φασαρία και την ενοχλούν με τα τραγούδια και τα
γέλια τους. Για σένα δεν είπε τίποτα Άννυ. Νομίζω πως η
δική σου φωνή της αρέσει…
ΑΝΝΥ: Ηρέμησε, Ντόροθυ! Εσύ θα σκάσεις έτσι που προσπαθείς
να τα πεις όλα μαζί!
ΕΜΙΛΥ: Αχ! Έτσι κάνει πάντα!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Μπεν, Ντικ και Λάρρυ, να τραγουδάτε πιο σιγά γιατί
ενοχλείτε τη Μις Μπέσυ! Α! Νάτη! Πώς είστε μις; Ωραίος
καιρός σήμερα ε; Και το ταγεράκι σας πηγαίνει θαύμα!
ΑΝΝΥ: (της κλείνει το στόμα) Φτάνει!!!!
ΜΠΕΣΥ: (μέσα από τα δόντια της) Υποκρισία… θράσος…
κατεργαριά! Όλα μαζεμένα σ’ ένα κορίτσι!
ΑΝΝΥ: Μις Μπέσυ! Για την Ντόροθυ τα λέτε όλα αυτά;
ΜΠΕΣΥ: (αγνοεί την Άννυ και απευθύνεται στην Έμιλυ) Έμιλυ, πότε
θα μαζέψεις αυτήν και το σκύλο της;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Δεν είναι σκύλος. Είναι σκυλάκι!
ΣΟΥΖΑΝ: Μη μιλάς εσύ!
ΕΜΙΛΥ: Μα τι συνέβη Μπέσυ; Σ’ ενόχλησε η Ντόροθυ;
ΜΠΕΣΥ: Ήταν πάλι στη στέρνα μου! Έχω πει να μην πλησιάζουν
τη στέρνα μου. Οι τρίχες του σκύλου ταξιδεύουν στον
αέρα και πέφτουν μέσα στο νερό που πίνω!
ΑΝΝΥ: Ε, όχι δα!
ΜΠΕΣΥ: Τι θα πει αυτό;;;;;
ΑΝΝΥ: Τίποτα. Συγνώμη.
ΕΜΙΛΥ: Έχεις δίκιο, Μπέσυ. Όμως μπορεί να κρατηθεί ένα σκυλί
που θέλει να χαρεί και να τρέξει;
ΜΠΕΣΥ: Να τρέχει ανατολικά! Δυτικά είναι η στέρνα μου και το
τρέξιμο δεν επιτρέπεται!
ΑΝΝΥ: Εντάξει Μις Μπέσυ. Θα έχουμε όλοι το νου μας να μην
ξανασυμβεί αυτό!
ΕΜΙΛΥ: Ναι. Θα το κάνουμε.
ΜΠΕΣΥ: (προχωρεί προς τους αγρότες). Μήπως κάποιος από σας
έπλυνε το πρόσωπό του στη δεξαμενή μου;
ΝΤΙΚ: Όχι, Μις Μπέσυ
ΜΠΕΣΥ: Είστε σίγουροι; Μήπως εσύ Μπεν;
ΜΠΕΝ: Όχι, Μις Μπέσυ
ΜΠΕΣΥ: Τότε εσύ Λάρρυ!!!!!!!!!
ΛΑΡΡΥ: (έχει ζαρώσει από φόβο). Όχι….. Μις… Μπέσυ….
ΜΠΕΣΥ: Κι όμως! Παρατήρησα μια θολούρα στο νερό!

3
 (δεν απαντούν)
Σωπαίνετε ε; (ξεφωνίζει). Είστε όλοι ένοχοι!!!! Κι εγώ
είμαι καταδικασμένη να ζω μαζί σας! ΜΑΖΙ
ΣΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝΝΥ: Σας παρακαλώ Μις Μπέσυ. Μην κάνετε έτσι.
ΜΠΕΣΥ: Θα κάνω όπως θέλω. Δεν θα μου πεις εσύ πώς θα κάνω.
Κανείς δεν θα μου πει πώς να κάνω. Κατάλαβες;
ΑΝΝΥ: Μάλιστα Μις Μπέσυ.
ΜΠΕΣΥ: Παιδιά ανυπόφορα! Ζώα βρώμικα και ανεξέλεγκτα!
Λάθος της δημιουργίας του κόσμου! Κι από πάνω να μου
λέτε να μην κάνω έτσι. Μα είναι δυνατόν;!
(Φεύγει. Ο Λάρρυ πάει να σηκωθεί, η Μις Μπέσυ επιστρέφει)
ΝΤΙΚ: (στο Λάρρυ) Περίμενε. Ξανάρχεται
ΜΠΕΝ: Ωχ! Έχει κι άλλα να μας πει!
ΜΠΕΣΎ: Και πάψτε να τραγουδάτε! Είστε όλοι φάλτσοι και μου
δίνετε στα νεύρα! Τα μεσημέρια, δεν θα τραγουδάει
κανείς! Καταλάβατε;
ΕΜΙΛΥ: Καταλάβανε. Έτσι δεν είναι;
ΑΝΝΥ: Μάλιστα, Μις Μπέσυ.
ΜΠΕΣΥ: Εσύ Άννυ, μπορείς να τραγουδάς. Δεν είσαι τόσο φάλτσα
όσο αυτός εδώ (δείχνει το Λάρρυ)
ΑΝΝΥ: Μάλιστα, Μις Μπέσυ.
(Η Μπέσυ φεύγει και ο Λάρρυ σηκώνεται εκνευρισμένος)
ΛΑΡΡΥ: (με πείσμα) Εγώ θα τραγουδάω! Άκου να με πούνε
φάλτσο!
ΝΤΙΚ: Δεν είπε μόνο εσένα.
ΛΑΡΡΥ: Αν έμενε λίγο ακόμα, είχα να της πω… είχα να της
σούρω!!
ΜΠΕΣΥ: (από μακριά) Σε άκουσα Λάρρυ!!!
ΛΑΡΡΥ: Παναγία μου!!!!!!!! (γελάνε όλοι)
ΜΠΕΝ: (σηκώνεται) Ελάτε! Θα συνεχίσουμε το φαί στον
αχυρώνα. (πονηρά) Εκεί θα στήσουμε ολόκληρη
συναυλία!
ΝΤΙΚ: Ωραία ιδέα. Εκεί δεν ακουγόμαστε. (φεύγουν οι τρεις
αγρότες τραγουδώντας – μαζί τους τραγουδούν η Άννυ, η
Ντόροθυ,ηΈμιλυ κ η Σούζαν)
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΑΓΡΟΤΕΣ
Κι αν είναι η τσέπη άδεια
Χορεύω και γελώ.
Σε πράσινα λιβάδια
Μια μέρα θα βρεθώ. ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΧΩΡΙΣ
Ταξιδεύω προς τη Δύση ΜΟΥΣΙΚΗ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ
Βρέθηκε χρυσάφι εκεί. ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΗΝΗ
Το μαζεύω με τις χούφτες
Το σκορπώ σ’ όλη τη γη

4
ΝΤΟΡΟΘΥ: Θα σκάσω!!
ΕΜΙΛΥ: Υπομονή. Αφού μας έτυχε τέτοια γειτόνισσα, τι άλλο
μπορούμε να κάνουμε;
ΣΟΥΖΑΝ: Υπομονή!!!!
ΑΝΝΥ: (αναστενάζοντας) Υπομονή!!!
ΕΜΙΛΥ: Σε λίγο θα ταΐσουμε τα ζώα, Ντόροθυ. Θαχρειαστούμε
βοήθεια.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Θα έρθω αμέσως.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Γιατί να υπάρχει τόση κακία;
ΑΝΝΥ: Έλα σώπασε τώρα.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Άκουσες Τότο; Πρέπει να παίζουμε μόνο ανατολικά.
ΑΝΝΥ: Μπορείς να το κάνεις αυτό Ντόροθυ;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Γιατί;
ΑΝΝΥ: Για το καλό όλων μας μικρή μου!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Πνίγομαι σ’ αυτόν τον τόπο Άννυ.
ΑΝΝΥ: Οι περισσότεροι το ίδιο νιώθουν.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Κι εσύ;
ΑΝΝΥ: (με θλίψη) Αυτά τα κίτρινα και γκρίζα λιβάδια αφήνουν τη
σφραγίδα τους πάνω μας. Σε λίγο καιρό, θα είμαστε κι
εμείς γκρίζοι!!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Θα ‘θελα να είχα φτερά. Να πετούσα πέρα από αυτόν το
σκοτεινό ορίζοντα.
ΑΝΝΥ: Ωραία θα ήταν!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Να γνώριζα άλλα μέρη. Με πολλά δέντρα και όμορφα
λουλούδια!
ΑΝΝΥ: Αχ! Τα όνειρα σου, είναι και δικά μου όνειρα.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Να βρισκόταν κάποιος να με βοηθήσει.. να ταξιδέψω
μακριά, σε άλλη χώρα!
ΑΝΝΥ: (αινιγματικά) Αν το θελήσεις και το πιστέψεις, μπορεί και
να γίνει! Και ίσως να σε βοηθήσουν. Πού ξέρεις;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Αλήθεια; Τότε θα το ζητήσω απόψε στην προσευχή μου.
Να γίνει σύντομα.
ΑΝΝΥ: (στον εαυτό της) Μακάρι να γινόταν και τώρα!

TRACK 3 – ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΓΑΛΑΖΙΑ (χορογραφία) στο

τέλος του τραγουδιού:
TRACK 4 - ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
ΑΝΝΥ: (ανήσυχη) Θα έχουμε καταιγίδα. Τρέχα στο σπίτι,
Ντόροθυ. (φεύγει βιαστική)
ΦΩΝΗ ΕΜΙΛΥ: Έρχεται κυκλώνας. Πήγαινε μέσα, Ντόροθυ. Γρήγορα!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ελάτε κι εσείς!!! Πρέπει να κρυφτούμε στο κελάρι.
ΦΩΝΗ ΕΜΙΛΥ: Να κλείσουμε τα ζώα κι ερχόμαστε.
TRACK 5 - ΚΥΚΛΩΝΑΣ
ΦΩΣ Αναβοσβήνει και δίνει την αίσθηση του ΚΥΚΛΩΝΑ (αλλαγή σκηνικού)

5
TRACK 6 - ΠΟΛΥΦΑΓΑΚΗΔΕΣ
ΦΩΣ : Λαμπερό και να δίνει την αίσθηση ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΛΙΒΑΔΙΩΝ
ΝΤΟΡΟΘΥ: (μόνη) Πού βρίσκομαι; Υπέροχο μέρος. Σίγουρα, Τότο,
δεν είμαστε στο Κάνσας.
ΜΑΣΟΥΛΗΣ: Μα είναι θαύμα! Τιμωρία εξ ουρανού!
ΛΙΧΟΥΔΗΣ: Τι καλά, τι καλά ήρθε πάλι λευτεριά!
ΟΜΑΔΙΚΟ : Τι καλά, τι καλά ήρθε πάλι λευτεριά!
ΜΑΣΟΥΛΗΣ: Καλώς μας ήρθες, ευγενική μας Νεράιδα, στη χώρα
τωνΠολυφαγάκηδων.
ΛΙΧΟΥΔΗΣ: Είμαστε ευτυχισμένοι, πεντάμορφή μας, ηλιογέννητη!!
ΜΑΣΟΥΛΗΣ: Ω, ναι! Δυναμική μας ηρωίδα. Διότι έδωσες το μεγάλο
χτύπημα……….
ΛΙΧΟΥΔΗΣ: … βζζζτττ… γκουπ…. Και η κακιά μάγισσα της
Ανατολής…..
ΟΜΑΔΙΚΟ: Πάπαλα! (γελάνε και χορεύουν)
ΜΑΣΟΥΛΗΣ: Ελεύθεροι και ξέγνοιαστοι.
ΛΙΧΟΥΔΗΣ: Θα τρώμε όσο θέλουμε!
ΝΤΟΡΟΘΥ: (έκπληκτη) Εσείς… ποιοί είστε; Πώς λέγεστε;
ΜΑΣΟΥΛΗΣ: Μασουλής!
ΛΙΧΟΥΔΗΣ: Λιχούδης!
ΟΜΑΔΙΚΟ: Πολυφαγάκηδες!
ΤΡΑΓΑΝΟΥΛΑ: Έρχεται… έρχεται!!!!!
Υποκλιθείτε και καλωσορίστε την εξαίσια, την
πανέμορφη, την καλοσυνάτη....Την υψηλοτάτη, τη
γλυκύτατη, τη γλυκομίλητη…. Την υπέροχη….
ΤΡΑΓΑΝΟΥΛΑ: Λάμπετε!!!!
ΜΑΣΟΥΛΗΣ: Αστράφτετε!!!
ΛΙΧΟΥΔΗΣ: Ω, τι ομορφιά!!!
ΓΚΙΛΝΤΑ: (εύθυμα) Ω, τι κολακεία! Εσείς οι Πολυφαγάκηδες
φημίζεστε για τα κομπλιμέντα σας. Ευχαριστήσατε τη
μικρούλα μας Νεράιδα για τον άθλο της;
ΟΜΑΔΙΚΟ: Ευχαριστούμε!!!!!
ΤΡΑΓΑΝΟΥΛΑ: Ποιος το πίστευε πως θα ελευθερωθούμε!
ΝΤΟΡΟΘΥ: (σαστισμένη) Από τι ελευθερωθήκατε;
ΓΚΙΛΝΤΑ: Από την κακιά μάγισσα της Ανατολής, που τους είχε
σκλάβους νύχτα και μέρα. Το σπίτι σου ήρθε από ψηλά
και την πλάκωσε! Δες εκεί κάτω (της δείχνει) Εκείνα τα
πόδια… δικά της είναι.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Α, την καημένη! Ειλικρινά σας λέω, δεν το ‘θελα.
ΓΚΙΛΝΤΑ: Το θέλησε η καλή μας μοίρα.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ο τυφώνας έφερε εμένα με το σπίτι μου μέχρι εδώ.
Φαίνεται πως πέσαμε πάνω της στην προσγείωση. Πόσο
λυπάμαι!
ΤΡΑΓΑΝΟΥΛΑ: Μας έσωσες. Δεν πρέπει να λυπάσαι.

6
ΓΚΙΛΝΤΑ: Φορέστε στη γενναία νεράιδα μας τα ρουμπινένια
παπούτσια!
ΓΚΙΛΝΤΑ: Αυτά τα παπούτσια έχουν μαγικές ιδιότητες. Ποιες είναι
αυτές, ποτέ δεν μάθαμε. Εσύ όμως, θα τις ανακαλύψεις.
Ω! Σου ταιριάζουν τέλεια.
ΝΤΟΡΟΘΥ: (σαστισμένη) Για φαντάσου! Ωραία παπούτσια! Σας
ευχαριστώ πολύ!
ΛΙΧΟΥΔΗΣ: (που κρατάει τα δικά της) Τα δικά σου θα τα πάμε στο
μουσείο των Πολυφαγάκηδων!
ΤΡΑΓΑΝΟΥΛΑ: Να τα βλέπουν όλοι και να σε θαυμάζουν!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Μεγάλη μου τιμή! (στηνΤραγανούλα)Εσένα πώς σε λένε;
ΤΡΑΓΑΝΟΥΛΑ: Τραγανούλα! Με βάφτισαν έτσι, γιατί μόλις γεννήθηκα,
άρχισα να μασουλάω ψημένο καλαμπόκι! Ποπκορν!
(βγάζει ένα χωνάκι με ποπκορν και μασουλάει).
ΝΤΟΡΟΘΥ: Μοιάζετε όλοι με την Έμιλυ. Αυτή όμως δεν τρώει
ποπκορν όλη την ώρα αλλά παξιμάδια! (στη Γκίλντα) Κι
εσείς μου θυμίζετε μια φίλη μου, την Άννυ. Είναι όμορφη
σαν κι εσάς. Μόνο που εκείνη δεν έχει τόσο φανταχτερά
φορέματα. Πώς σας λένε;
ΓΚΙΛΝΤΑ: Εγώ είμαι η Γκίλντα, η Νεράιδα του Βορρά. Ήθελα
χρόνια τώρα να ελευθερώσω τους Πολυφαγάκηδες. Όμως
η κακιά μάγισσα της Ανατολής ήταν πιο δυνατή από μένα
και δεν μπορούσα. Τώρα που την εξαφάνισες, απομένει
μόνο μία κακιά νεράιδα στη χώρα του Οζ. Αυτή που
κατοικεί στη Δύση.
ΤΡΑΓΑΝΟΥΛΑ: Η Μαυροσκούπα! Μπρρρρ!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Εύχομαι να γλιτώσετε σύντομα κι απ’ αυτήν. Τώρα
όμως…Θα ήθελα… να γυρίσω πίσω, στο Κάνσας. Η
Έμιλυ θα ανησυχεί. Μπορείτε να μου δείξετε το δρόμο
του γυρισμού;
ΓΚΙΛΝΤΑ: Κάνσας είπες; Είναι πολιτισμένη χώρα;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Α, βέβαια!
ΓΚΙΛΝΤΑ: Δεν τη γνωρίζω. Για μας υπάρχει μονάχα η χώρα του Οζ.
Και γύρω από αυτή, σε όλα τα σημεία του ορίζοντα,
απλώνεται απέραντη έρημος.
Για το δρόμο του γυρισμού, μονάχα ο Μάγος του Οζ
μπορεί να σε βοηθήσει
ΝΤΟΡΟΘΥ: Και πώς θα φτάσω ως εκεί;
ΓΚΙΛΝΤΑ: Για να φτάσεις στην πόλη των σμαραγδιών, θα
ακολουθήσεις ένα δρόμο στρωμένο με κίτρινες πλάκες.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Α, ωραία. Έτσι δεν θα χαθώ! Ήρθαμε στη χώρα των
παραμυθιών. Άκουσες Τότο; Αρχίζει το μεγάλο
περπάτημα! Θα κάνω καιρό να φτάσω;
ΓΚΙΛΝΤΑ: Εξαρτάται απ’ τις δικές σου δυνάμεις. Θα σε βοηθήσω, αν
χρειαστεί, κι εγώ!
ΟΜΑΔΙΚΟ: Με φιλί, με φιλί!
(Η Γκίλντα φιλάει τη Ντόροθυ στο μέτωπο)

7
ΓΚΙΛΝΤΑ: Κανείς δε θα τολμήσει να σε πειράξει. Τώρα σ’ έχω
φιλήσει εγώ
ΝΤΟΡΟΘΥ: (συγκινημένη) Σας ευχαριστώ.(Αγκαλιάζονται)
ΣΚΟΥΠΑ: Θα βρεις πολλά εμπόδια, αντιπαθητικό κοριτσάκι, έννοια
σου. Δε θα φτάσεις ποτέ στη Σμαραγδούπολη! Θα
φροντίσω εγώ γι αυτό!!! (γελάει μ’ ένα γέλιο παράξενο –
κακό!)Εγώ!!!!!! Η νεράιδα της Δύσης!!!!!!!!!
ΓΚΙΛΝΤΑ + ΤΡ: Καλό ταξίδι.(φεύγουν)
ΣΚΟΥΠΑ: Είναι μόνη. Ευκαιρία να της αρπάξω τα μαγικά
ρουμπινένια παπούτσια. (προχωρεί) Πόσο τα λαχταράω!
Τι δύναμη θ’ αποκτήσω μ’ αυτά! Θα τα πάρω ο κόσμος να
χαλάσει.
(φωναχτά) Άκου εσύ μικρή! (Η Ντόροθυ τρομάζει και
γυρίζει προς το μέρος της)
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ωχ! Σαν τη Μις Μπέσυ μιλάει αυτή!
ΣΚΟΥΠΑ: Ποια είναι η Μις Μπέσυ; Τι γυρεύει μες τη μέση; Εγώ
είμαι η ξακουστή Μαυροσκούπα! Η Νεράιδα της
Πορφυρής Δύσης!
ΝΤΟΡΟΘΥ: (κάνει πίσω) Α, ναι. Η κακιά νεράιδα. Γιατί όλοι οι κακοί
μιλάνε με τον ίδιο τρόπο;
ΣΚΟΥΠΑ: Άσε τα πολλά λόγια. Δώσε μου, ασχημοκόριτσο, τα
παπούτσια σου!
ΝΤΟΡΟΘΥ: (περιπαιχτικά) Γιατί να στα δώσω; Μπιρμπιλομάτα
μαυρομύτα;
ΣΚΟΥΠΑ: Γιατί είμαι μαυροσφήκα κι έχω κεντρί! Κεντρί που θα σε
τρυπήσει….
(πάει να την πιάσει. Η Ντόροθυ ξεφεύγει. Η Νεράιδα την
κυνηγάει)
ΣΚΟΥΠΑ: Στάσου ζωύφιο! Θέλω τα παπούτσια, σαμιαμίδι!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Δε στα δίνω. Είναι δικά μου.
ΣΚΟΥΠΑ: Θα σε τσακώσω, κουνούπι!
(Η Ντόροθυ καθώς τρέχει, σκοντάφτει και πέφτει κάτω. Η Νεράιδα βρίσκεται
δίπλα της. Η μικρή γυρίζει και την κοιτάει.)
ΝΤΟΡΟΘΥ: (παρακλητικά) Μη μου τα πάρεις. Θα βαδίζω ξυπόλητη;
ΣΚΟΥΠΑ: (τραβιέται έντρομη) Α!!!! Έχεις σημάδι από φιλί. Σε
φίλησε στο μέτωπο η Γκίλντα; Δυστυχία μου… δε μπορώ
να σε αγγίξω!

TRACK 7 (καταιγίδα)
ΣΚΟΥΠΑ: Θα βρέξει. Θα ρίξει πολύ νερό! Όλα εναντίον μου
σήμερα! (σηκώνει το ρούχο της και φεύγει τρέχοντας σα να
την κυνηγούν χιλιάδες έντομα! Φωνάζει στη Ντόροθυ) Δεν
τελειώσαμε εμείς κατσαρίδα. Θα με ξαναδείς σύντομα!!!
ΝΤΟΡΟΘΥ: (ανακουφισμένη) Γλίτωσα!
TRACK8 Intermedio (αλλαγή σκηνικού)
ΣΚΟΤΑΔΙ

8
Όταν ανάβουν πάλι τα φώτα, σε μια γωνιά βρίσκεται το Σκιάχτρο.
ΦΩΣ
ΝΤΟΡΟΘΥ: Μάλλον δε θα βρέξει. Περαστικό συννεφάκι ήταν.
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Αυτό λέω κι εγώ!
ΝΤΟΡΟΘΥ: (γυρίζει απορημένη) Ποιος μίλησε; Α, ένα σκιάχτρο!
(πηγαίνει κοντά του. Το σκιάχτρο, ακίνητο, με τεντωμένα
χέρια). Εσύ μίλησες;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Όχι! (της κλείνει πονηρά το μάτι)
ΝΤΟΡΟΘΥ: (γελάει) Και μιλάς.. και μου κλείνεις το μάτι!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Αλήθεια; Μπόρεσα να κάνω δύο πράγματα μαζί; Βγάλε
αυτό το κοντάρι από την πλάτη μου. Με πιέζει.
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Είμαι ελεύθερο! Κοίτα! Κάνω τα πρώτα μου βήματα στη
ζωή!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Απίστευτο! Ένα σκιάχτρο που μιλάει και περπατάει!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Είδες; Νιώθω σαν άνθρωπος. Από άχυρο βέβαια, χωρίς
καθόλου μυαλό! Τι κρίμα να μην έχω μυαλό!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Για να μιλάς, πάει να πει.. πως έχεις!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Μπα, δε νομίζω. Αρκετοί άνθρωποι φλυαρούν συνεχώς,
αλλά από μυαλό, κουκούτσι! Δεν είναι απόδειξη αυτό!
Πώς σε λένε;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ντόροθυ. Πηγαίνω στη Σμαραγδένια Πόλη, να ζητήσω
από το Μάγο του Οζ να με στείλει πίσω στο Κάνσας.
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Πού είναι αυτή η Σμαραγδένια Πόλη; Και ποιος είναι ο
Μάγος του Οζ; (κάθεται γονατιστό).
ΝΤΟΡΟΘΥ: «Ποιος είναι;»; Τίποτα δεν ξέρεις;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Πού να ξέρω; Αφού έχω άχυρο στο κεφάλι, αντί για
μυαλό! Δε μου λες… δείχνω φοβερό και τρομερό;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Έτσι κι έτσι!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Είμαι αποτυχημένο. Μου λείπει το μυαλό.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Κι αν είχες, δηλαδή, τι θα το έκανες;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Αν είχα μυαλό;

TRACK 9 - ΣΚΙΑΧΤΡΟ (χορογραφία)

ΝΤΟΡΟΘΥ: Είσαι πολύ αστείο.
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Είπες πριν για ένα μάγο…
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ναι! Ο Μάγος του Οζ. Είναι πολύ καλός και τους βοηθάει
όλους.
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Αν έρθω μαζί σου, λες να μπορέσει αυτός ο μάγος να μου
δώσει λίγο μυαλό;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Δεν αποκλείεται… (το σκιάχτρο πετάγεται όρθιο)
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Θα έρθω! Πρέπει να αποκτήσω μυαλό. Να μη με λένε
ανόητο!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ωραία! Θα έχω παρέα! Άκουσες Τότο;

TRACK 10 ΤΟΤΟ (γάβγισμα σκύλου)

9
(Το σκιάχτρο πηδάει πέρα)
ΝΤΟΡΟΘΥ: (γελάει) Μη φοβάσαι το σκυλάκι μου. Δε δαγκώνει.
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Και να δάγκωνε, είμαι από άχυρο και δεν πονάω! Οπότε
δε φοβάμαι. Ξέρεις τι φοβάμαι πραγματικά;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Τι;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Ένα αναμμένο σπίρτο!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Βέβαια, θα καιγόσουν ολόκληρο!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Αν είχα όμως μυαλό, θα αντιμετώπιζα ένα ολόκληρο
κουτί με σπίρτα! Αναμμένα δαδιά, ακόμα κι ένα τενεκέ
φλεγόμενο πετρέλαιο!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Έχεις δίκιο. Φύγαμε για το Μάγο του Οζ;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Φύγαμε!

TRACK 11
ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΘΕΑΤΩΝ– Αλλαγή σκηνικού
(Ντόροθυ και Σκιάχτρο χορεύουν μπροστά στους θεατές)
(συγχρόνως στη σκηνή μπαίνουν με χορευτικές κινήσεις οι μηλιές)

ΝΤΟΡΟΘΥ: Περπάτησα και πείνασα.

ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Εγώ δεν πεινάω από κατασκευής μου!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Αλήθεια;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Αφού είμαι από άχυρο; Δεν τρώω ποτέ και δε νυστάζω
ποτέ!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Να βρίσκαμε κάτι να τρώγαμε (βλέπει τις μηλιές -
χαρούμενα) Κοίτα. Όμορφα ζουμερά μήλα! Να γεμίσουμε
το καλάθι μου.
Α΄ΜΗΛΙΑ: Πώς τολμάς;
Β΄ΜΗΛΙΑ: Αραίωνε!
ΝΤΟΡΟΘΥ: (τρομάζει) Ποιος μίλησε;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Εγώ πάντως, όχι!
Α΄ΜΗΛΙΑ: Κλοπή!
Β΄ΜΗΛΙΑ: Ληστεία!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Απίστευτο! Μιλάνε τα δέντρα! Συγνώμη.. πείνασα ξέρετε,
Α΄ΜΗΛΙΑ: Πείνασες;! Άκου «πείνασε»!
Β΄ΜΗΛΙΑ: Κι όταν πεινάς, πρέπει να πονάς τους άλλους;
Α΄ΜΗΛΙΑ: Εσύ θα ήθελες να κόψουν κάτι από σένα;
Β΄ΜΗΛΙΑ: Τη μύτη σου ας πούμε…
Α΄ΜΗΛΙΑ: … τα αφτιά …
Β΄ΜΗΛΙΑ: .. τα χέρια…
ΜΗΛΙΕΣ: … και να σου τα φάνε;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Όχι βέβαια! Όμως οι μηλιές κάνουν μήλα για να τα
τρώμε!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Αυτά εδώ δεν τρώγονται. Είναι γεμάτα σκουλήκια. Πάμε
να φύγουμε
ΜΗΛΙΕΣ: Τι είπες ανόητε;

10
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: (στη Ντόροθυ). Κοίτα τώρα πώς μαζεύουμε μήλα!
(φωναχτά) Έχετε μήλα ξινά, στυφά, σάπια και γεμάτα
σκουλήκια! Δεν θα πάρουμε! (τις κοροϊδεύει με τη γλώσσα
έξω)Μπρρρρρρρ!
Α΄ΜΗΛΙΑ: Τώρα θα σου βγει ξινό!
Β΄ΜΗΛΙΑ: Ένα μήλο στον αέρα, τον εχθρό τον κάνει πέρα!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: (γελάει) Μάζευε μήλα, Ντόροθυ!
(τρέχουν πάνω κάτω και μαζεύουν μήλα).
Α΄ΜΗΛΙΑ: Συγχύστηκα! Πρέπει ν’ αλλάξουμε έδαφος!
Β΄ΜΗΛΙΑ: Σωστά. Εδώ δεν γίνεται να ευδοκιμήσουμε!
Α΄ΜΗΛΙΑ: Ούτε να καρποφορήσουμε!
Β΄ΜΗΛΙΑ: Για άπλωνε ρίζες
(φεύγουν με πλαϊνά μικρά βήματα)
(Ντόροθυ και Σκιάχτρο κάθονται στην κεντρική σκάλα να φάνε)
TRACK 12 - ΤΙΚ -ΤΑΚ
ΝΤΟΡΟΘΥ: (φωναχτά) Κοίτα σκιάχτρο. Ένας άνθρωπος από τενεκέ!
(το σκιάχτρο πάει κοντά. Ο ξυλοκόπος μιλάει σπαστά)
ΤΕΝΕΚΕΔ: Λουδού… λαδω… ρι…
ΝΤΟΡΟΘΥ: Τι λέει;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Δεν ξέρω ξένες γλώσσες, αλλά μάλλον ζητάει λαδωτήρι!
(κοιτάζουν γύρω και βλέπουν ένα λαδωτήρι. Η Ντόροθυ
τρέχει και το φέρνει. Το δίνει στο σκιάχτρο.)
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Λάδωμα θέλει ο φουκαράς! (τον λαδώνει στο λαιμό και
κοντά στο στόμα)
ΤΕΝΕΚΕΔ: (πνιχτά) Ευ…χα… στώ!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Τι είπε;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Ευχαριστώ! (γελάει) Τι καλά! Μαθαίνω ξένη γλώσσα!
Τενεκεδικά!
ΤΕΝΕΚΕΔ: (πιο καθαρά) Χέ…ρια… Πό…δια…
ΝΤΟΡΟΘΥ: Λάδωμα στα χέρια και στα πόδια!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Το άκουσα. Μιλάει σαν και μας! Για φαντάσου! (τον
λαδώνει παντού. Ο Τενεκεδένιος αρχίζει να κινείται.
Κατεβάζει το τσεκούρι και αναστενάζει)
ΤΕΝΕΚΕΔ: Ευχαριστώ. Μου σώσατε τη ζωή! Είμαι πολύ καιρό έτσι.
Έκοβα ξύλα… έβρεξε… και σκούριασα! (δακρύζει)
ΝΤΟΡΟΘΥ: Καλά, καλά, ηρέμησε. Τώρα πρέπει να είσαι εντάξει.
ΤΕΝΕΚΕΔ: Ναι... μάλλον… περπατάω…
(περπατάει δύσκολα)
ΝΤΟΡΟΘΥ: Τι ωραίο βάδισμα!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Παρέλαση σωστή! Είσαι τέλειος!
ΤΕΝΕΚΕΔ: Τέλειος; Για χτυπήστε εδώ (δείχνει το στήθος του. Οι
άλλοι πάνε κοντά και το χτυπάνε. Ήχος λαμαρίνας)
Ακούσατε; (το σκιάχτρο ξαναχτυπάει γελώντας)
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Ναι… Να μπούμε;… Περάστε!!!
ΤΕΝΕΚΕΔ: Το στήθος μου είναι άδειο. (ξεσπά σε λυγμούς) Δεν έχω
καρδιά!

11
ΝΤ+ΣΚ: Δεν έχεις καρδιά;;;;;
ΤΕΝΕΚΕΔ: Ο σιδεράς ξέχασε να μου βάλει. Ξέρετε τι σημαίνει να μην
έχεις καρδιά;!
TRACK 13 - ΤΕΝΕΚΕΔΕΝΙΟΣ (χορογραφία)

ΝΤΟΡΟΘΥ: Ποιός σου έκανε μάγια κι έχασες το σώμα σου;

ΤΕΝΕΚΕΔ: Η κακιά Νεράιδα της Δύσης. Για να μην παντρευτώ το
κορίτσι που αγαπούσα. Μάγεψε το τσεκούρι μου, κι αυτό
αντί να κόβει ξύλα, έκοβε τα χέρια και τα πόδια μου!
Πήγαινα συνέχεια στο σιδερά και μου έβαζε
τενεκεδένια… και να πώς κατάντησα! (κλαίει)
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: (κλαίει κι αυτό) Τι τραγική ιστορία!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Μην κλαίς. Υπάρχει λύση για όλα. Εμείς πηγαίνουμε στον
Μάγο του Οζ. Εγώ θα του ζητήσω να γυρίσω στο
Κάνσας…
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: … κι εγώ θα του γυρέψω μυαλό, που δεν έχω!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Έλα μαζί μας, να του ζητήσεις να σου δώσει καρδιά!
ΤΕΝΕΚΕΔ: (χαρούμενος) Καλή ιδέα! (λυγμός) Θέλω να έχω καρδιά!
Να ερωτευτώ! Να νιώσω ευτυχία! (κλαίει και ξαφνικά
μένει ακίνητος) Λα… δώ…στε με…. Όταν κλαίω…
σκου…. ριάζω… (οι άλλοι τον λαδώνουν αμέσως)
ΝΤΟΡΟΘΥ: Παίρνω το λαδωτήρι μαζί μου. Γιατί προβλέπω…
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: … κάθε δέκα μέτρα να λαδώνουμε! (Η Ντόροθυ βάζει το
λαδωτήρι στο καλαθάκι της)
ΤΕΝΕΚΕΔ: Υπόσχομαι να μην είμαι ευσυγκίνητος!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Ξεκινάμε για το Μάγο του Οζ;
ΟΙ ΑΛΛΟΙ: Φύγαμε!

TRACK 14 ROAR – Λιοντάρι που βρυχάται

ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Τι είναι αυτό; Τρένο;

ΤΕΝΕΚΕΔ: Καραμούζα ήταν!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Όχι! Θυμίζει…
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (Αγριωπά) Ποιός θέλει να μετρηθεί μαζί μου;Ε; (στο
σκιάχτρο) Εσύ μήπως; (στον Τενεκεδένιο) Εσύ; (ρίχνει
γροθιές στον αέρα. Οι άλλοι πετάγονται μακριά και
πέφτουν κάτω. Το Λιοντάρι γελά ειρωνικά) Νοκ άουτ! (στο
σκιάχτρο) Τι έγινε; Σε πήρε ο άνεμος αγόρι μου; Φύλλο
και φτερό θα σε κάνω! (στον Τενεκεδένιο) Διατηρείσαι
φρέσκος μέσα στην κονσέρβα σου; (γελάει) Έλα τενεκέ
μου! Σήκω να σε κάνω βίδες!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Θύμωσα τώρα! Μας προσβάλλει! (στον Τενεκεδένιο)
Σήκω να τον δείρεις!
ΤΕΝΕΚΕΔ: (φοβισμένα) Εσύ γιατί δε σηκώνεσαι;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Δεν θέλω να τον τραυματίσω άσχημα!

12
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Χα – χα! Το φόβο μου να χετε!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Θα κάνετε κάτι ή πρέπει να παλέψω εγώ μαζί του;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Θέλεις;
ΤΕΝΕΚΕΔ: Δεν θα ήταν άσχημη ιδέα!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ντροπή σας! Κοίτα κάτι παλικαράδες!

TRACK 15 ΤΟΤΟ(γάβγισμα σκύλου)

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Τι είναι αυτό; Εχθρός; (ορμάει προς το καλαθάκι όπου

μέσα βρίσκεται ο Τότο) Θα σε κάνω λιώμα! (τρέχει η
Ντόροθυ και αρπάζει το καλάθι. Γυρίζει και χτυπά το
Λιοντάρι στη μουσούδα)
ΝΤΟΡΟΘΥ: Σα δε ντρέπεσαι! Ολόκληρο θηρίο, τα βάζεις μ’ ένα
σκυλάκι; (ξαφνικά το Λιοντάρι βάζει τα κλάματα. Κρατά τη
μουσούδα του)
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Τι βαράς ε; Τι βαράς; Κόντεψες να μου ματώσεις τη μύτη
(την τρίβει για να περάσει ο πόνος). Μάτωσε; Ε; μάτωσε;
Πω – πω πόνος!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Μα, ίσα που σ’ άγγιξα. Τι «πω – πω πόνος»; Πρέπει να
είσαι πολύ δειλός ε;
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Είμαι, το ξέρω. Μην το φωνάζεις κιόλας! Συγνώμη. Δεν
ήθελα να πειράξω το ζωάκι σου… Νόμιζα ότι παίζαμε…..
ε… Μήπως έχετε καθρεφτάκι να δω τη μύτη μου; (Η
Ντόροθυ βοηθάει τους άλλους να σηκωθούν)
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ακούς εκεί, ένα λιοντάρι να παλεύει μ’ έναν αχυρένιο
άνθρωπο!
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (με απορία) Μπα! Αχυρένιος είναι;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Βέβαια. Κι ο άλλος τενεκεδένιος.
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Κι ο σκύλος σου τι είναι;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Κρεατένιος! (απότομα)Αλλά όχι για τα δόντια σου!
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (Λυγμός) Μη μου φωνάζεις… με τρομάζεις! Ζω μέσα στο
δάσος και ακούω τις νύχτες λύκους και τσακάλια…
Τρέμω ολόκληρος! Έχω τρεις νύχτες να κοιμηθώ, το
ξέρεις; Υποφέρω από αϋπνίες!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Έτσι ε; Υπάρχει ένα κόλπο που θα σε βοηθήσει να
κοιμηθείς. Μέτρα προβατάκια!
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (ουρλιάζει σχεδόν) Προβατάκιααααααααααα;;;; Όχι… όχι!
Τα φοβάμαι!
ΤΕΝΕΚΕΔ: Απίστευτο! Ο Βασιλιάς των Ζώων είναι δειλός!
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Τι να κάνω; Έτσι γεννήθηκα. Μου λείπει το κουράγιο και
η ζωή μου είναι μαύρη! (κλαίει). Δεν έχω θάρρος ο
δόλιος!
ΝΤΟΡΟΘΥ: (στους άλλους) Να τον πάρουμε μαζί μας; Δείχνει
καλόψυχος. Τι λέτε;
ΟΙ ΑΛΛΟΙ: Γιατί όχι;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Πηγαίνω στο Μάγο του Οζ, για να μου δώσει μυαλό!

13
ΤΕΝΕΚΕΔ: Κι εγώ… για να μου δώσει καρδιά!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Εγώ θα του ζητήσω να με στείλει στο Κάνσας. Θέλεις να
έρθεις μαζί μας; Ο μάγος θα μπορέσει να σου δώσει
θάρρος και κουράγιο.
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Αλήθεια; Γίνεται αυτό;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Παιχνιδάκι για ένα μάγο!
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (χαρούμενο) Τότε θα έρθω. Δεν ξέρετε τι βάσανο είναι για
μένα να τους τρομάζω όλους κι όμως πιο πολύ να
φοβάμαι εγώ! Ακόμα κι εμένα φοβάμαι!!!!
TRACK 16 ΛΙΟΝΤΑΡΙ (χορογραφία)
ΝΤΟΡΟΘΥ: Η παρέα μεγαλώνει. Φύγαμε για το Μάγο του Οζ;
ΟΙ ΑΛΛΟΙ 4: Φύγαμε!!!!!!!!.

(Ξαφνικά, ο Τενεκεδένιος φωνάζει έντρομος και σκύβει προς τα κάτω)

ΤΕΝΕΚΕΔ: Το σκότωσα! Το πάτησα και το σκότωσα!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Τι πάτησες;
ΤΕΝΕΚΕΔ: Ένα μυρμήγκι! Αφαίρεσα μια ζωή! Παρασύρθηκα από τη
χαρά μου που μεγάλωσε η παρέα … (κλαίει) και να το
αποτέλεσμα.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Μην κλαις. Θα σκουριάσεις πάλι!
ΤΕΝΕΚΕΔ: Προσπαθώ να συγκρατήσω τα δάκρυα, αλλά δεν μπορώ.
Κλαίω γιατί δεν έχω καρδιά! Ενώ εσείς που έχετε, δεν
κλαίτε τόσο εύκολα!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Μην κλαις άλλο. Κοίτα! Θα πιάσω όμορφα όμορφα το
μυρμηγκάκι και θα το δώσω στο Λιοντάρι να το θάψει….
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Εγώ; Γιατί εγώ;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Του αξίζει νομίζω να του κάνουμε μια σωστή κηδεία…
Έτσι θα αισθανθεί καλύτερα κι ο φίλος μας…
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Και γιατί δεν το θάβεις εσύ;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Γιατί όλοι κάνουμε κάτι. Η Ντόροθυ τον λαδώνει, εγώ το
έπιασα.. κι εσύ θα το θάψεις..
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Θα κάνω κάτι άλλο. Δεν μ’ αρέσει αυτή η δουλειά.
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: (αρχίζει να θυμώνει) Δεν υπάρχει «κάτι άλλο»!
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (βάζει τα κλάματα) Μη μου φωνάζεις!!!!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Σταματήστε επιτέλους. Τι είναι αυτά τα πράγματα; (στο
σκιάχτρο) Κι εσύ δεν ντρέπεσαι; Αφού δε θέλει γιατί
επιμένεις;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: (βάζει κι αυτό τα κλάματα) Εγώ φταίω τώρα; Γιατί τα
βάζεις μαζί μου, αφού αυτός είναι ο τεμπέλης!
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (κλαίει και φωνάζει δυνατά) Δεν είμαι τεμπέλης!
Φοβάμαι…..
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: (βάζει ξαφνικά τα γέλια) Φοβάσαι το μυρμηγκάκι; χα-χα
Το πεθαμένο μυρμηγκάκι;; (πάνω στα γέλια, του φεύγει το
μυρμήγκι από τα χέρια.. πέφτει κάτω και το χάνει) Ωχ ! μου
‘πεσε! (ξαναβάζει τα κλάματα) Το ‘χασα! Το ‘χασα! Και

14
 τώρα; Πώς θα κάνω τον Τενεκεδένιο να αισθανθεί
καλύτερα;
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Μην κλαίς. Θα σε βοηθήσω να το βρείς…
ΤΕΝΕΚΕΔ: Δεν υπάρχει λόγος. Μου πέρασε τώρα η θλίψη. Σας
ευχαριστώ. Είστε τόσο καλοί μαζί μου! Οι καλύτεροι
φίλοι που είχα ποτέ (αγκαλιάζονται)
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ: Βοήθεια!!! Βοήθεια!!! Με κατασπαράζουν!!!
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Αααααααα!!! Ένα τέρας!!!!
ΑΡΧΗΓΟΣ: Έρχομαι Βασίλισσά μου. Που είναι ο εχθρός να τον κόψω
κομματάκια;
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Παναγία μου!!!!
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Εδώ! Εδώ!(δείχνει το Λιοντάρι)
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Εγώ;;;;;
ΤΕΝΕΚΕΔ: Άσε το φίλο μου ήσυχο, αλλιώς θα σε κάνω εγώ κομματάκια
ΝΤΟΡΟΘΥ: Σταματήστε!!!!! Θα σκοτωθείτε χωρίς λόγο. Δεν υπάρχει εχθρός
εδώ.
ΑΡΧΗΓΟΣ: Δεν υπάρχει;;;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Μόνο φίλοι.
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Κι αυτό εκεί τι είναι;
ΑΡΧΗΓΟΣ: Μου μοιάζει με λιοντάρι
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ένα άκακο λιοντάρι.
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Δεν μπορεί να πειράξει κανέναν. Είναι πολύ καλό.
ΑΡΧΗΓΟΣ: (στον Τενεκεδένιο) Αλήθεια λέει;
ΤΕΝΕΚΕΔ: Ναι. Είναι καλό λιοντάρι.
ΑΡΧΗΓΟΣ: Είστε ασφαλής Βασίλισσά μου. Το πεδίο είναι ελεύθερο
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:(ορμάει και τον αγκαλιάζει) Είσαι ο ήρωας μου. Ευτυχώς που έχω
εσένα να με προστατεύεις και….
ΑΡΧΗΓΟΣ: … Σου έχω πει εκατό φορές – είμαι ο Αρχηγός του στρατού. Δεν
μπορείς να με αντιμετωπίζεις έτσι.
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Ξεχνάς ότι είσαι και άντρας μου;
ΑΡΧΗΓΟΣ: Στο σπίτι όχι εδώ.
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Α! άκου να σου πω!!!!
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (στους φίλους του) Πάμε να φύγουμε τώρα που τσακώνονται..
ΠΟΝΤΙΚΙ 1: Είστε καλά Βασίλισσα;
ΠΟΝΤΙΚΙ 2: Οι φωνές σας μας τρόμαξαν.
ΠΟΝΤΙΚΙ 3: Εγώ παράτησα το φαγητό στη φωτιά κι άρχισα να τρέχω
ΠΟΝΤΙΚΙ 4: (φοράει μπουρνούζι) Αμ εγώ; Έκανα μπάνιο κι έφυγα με τις
σαπουνάδες.
ΠΟΝΤΙΚΙ 2: Πείτε μας! Τι συμβαίνει;
ΠΟΝΤΙΚΙ 1: Σεισμός δεν έγινε πάντως. Δεν κουνηθήκαμε
ΠΟΝΤΙΚΙ 2: Ούτε φωτιά είναι. Δε μυρίζω κάτι.
ΑΡΧΗΓΟΣ: Ηρεμήστε….
ΠΟΝΙΤΙΚΙ 3:Να ηρεμήσουμε λέει. Πώς να ηρεμήσουμε; Εδώ πρέπει να
συμβαίνει κάτι σοβαρό.
ΠΟΝΤΙΚΙ 4: (έξαλλο) Θα μου εξηγήσει κάποιος γιατί τρέχω στους αγρούς με
το μπουρνούζι;

15
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Θα σας τα πω εγώ. (υπερβάλλοντας) Ένα πελώριο λιοντάρι
όρμησε να με φάει… (δεν προλαβαίνει να τελειώσει τη φράση της και επικρατεί
απόλυτος πανικός)
ΠΟΝΤΙΚΙ 3: Λιοντάρι;;;;;; (ΠΑΝΙΚΟΣ)!!!
ΠΟΝΤΙΚΙ 4: Αυτό είναι το φοβερό λιοντάρι;
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Αυτό το θηρίο!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ε, φτάνει πια! Είναι ένα ήρεμο ζώο. Δεν θα πειράξει κανέναν.
ΠΟΝΤΙΚΙ 4: Είναι καλά;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Μια χαρά. Λίγο φοβισμένο μόνο.
ΑΡΧΗΓΟΣ: Όπως βλέπετε το τρομερό ζώο λούφαξε όταν κατάλαβε ότι θα το
έκανα με τα κρεμυδάκια.
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Ο ήρωας μου!!!
ΠΟΝΤΙΚΙ 4: Ποιοι είναι;
ΑΡΧΗΓΟΣ: Α ναι! Δε μας είπατε ποιοι είστε.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Εγώ είμαι η Ντόροθυ από το Κάνσας κι από δω οι
φίλοι μου. Ο Τενεκεδένιος, το Σκιάχτρο και το Λιοντάρι.
ΠΟΝΤΙΚΙ 1: Λιοντάρι το λέτε αυτό;
ΤΕΝΕΚΕΔ: Αφού λιοντάρι είναι. Πώς να το πούμε;
ΠΟΝΤΙΚΙ 4: Πιο πολύ μοιάζει με γατούλα (τα ποντίκια
βάζουν τα γέλια)
ΠΟΝΤΙΚΙ 3: Νιαουρίζει κιόλας; (γέλια)
ΝΤΟΡΟΘΥ: Μην το κοροϊδεύετε. Είναι ευαίσθητο.
ΠΟΝΤΙΚΙ 2: Ένα ευαίσθητο γατάκι (γέλια). Με πόνεσε η κοιλιά μου από τα
γέλια.
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Το βρίσκετε ωραίο αυτό που κάνετε; (ΠΑΝΙΚΟΣ.)
ΤΕΝΕΚΕΔ: (φωνάζει) Σταματήστε!!!!!!!!
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Με ποιο δικαίωμα….
ΤΕΝΕΚΕΔ: ΟΛΟΙ!!!!!!!!!!!
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:(στον Αρχηγό) Τον ακούς πως μου μιλάει;
ΑΡΧΗΓΟΣ: Ε, σταμάτα πια. Άσε να συνεννοηθώ εγώ μαζί τους. Αυτές είναι
αντρικές δουλειές. Δε μου λες αγαπητέ μου. Πώς βρεθήκατε μαζί; Είστε
παράξενη παρέα.
ΤΕΝΕΚΕΔ: Μας ενώνει ένας κοινός σκοπός.
ΑΡΧΗΓΟΣ: Και ποιος είναι αυτός;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Να φτάσουμε στο Μάγο του Οζ
ΠΟΝΤ 1,2,3,4: Στον Οζ;;;;;;
ΑΡΧΗΓΟΣ: Πάτε στο μεγάλο μάγο;;;
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Τι τον χρειάζεστε αυτό τον τσαρλατάνο;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Τον γνωρίζετε;
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Δεν τον έχω δει ποτέ. Κανείς δεν τον έχει δει
ποτέ.
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (στη Ντόροθυ) Λες να μην υπάρχει;
ΤΕΝΕΚΕΔ: Μάθαμε πως μπορεί να πραγματοποιήσει κάθε επιθυμία μας.
ΑΡΧΗΓΟΣ: Το έχουμε ακούσει κι εμείς αυτό.
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Ξέρετε πώς θα φτάσουμε σ’ αυτόν;
ΑΡΧΗΓΟΣ: Θα πρέπει πρώτα να περάσετε από….
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Συνεχίστε ευθεία και θα τον βρείτε.

16
ΑΡΧΗΓΟΣ: Θα βρείτε αρκετά εμπόδια στο δρόμο σας….
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Κι άλλα εμπόδια;;; Δεν θ’ αντέξει η καρδιά μου
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ:Πάμε έχουμε και δουλειές να κάνουμε. (στα ποντίκια) Εσείς τι
χαζεύετε; Δεν έχετε δουλειές εσείς;
ΠΟΝΤΙΚΟΣ 1: Μάλιστα μεγαλειοτάτη.
ΠΟΝΤΙΚΟΣ 3: Μετά από εσάς μεγαλειοτάτη.
ΠΟΝΤΙΚΟΣ 2: Μετά από εσάς (η Βασίλισσα και ο Αρχηγός φεύγουν)
ΠΟΝΤΙΚΟΣ 4: Άντε στο καλό με τις βλακείες σας μεγαλειοτάτη.(τα
ποντίκια χαλαρώνουν και βάζουν τα γέλια)
ΠΟΝΤΙΚΟΣ 2: Μας συγχωρείτε… αλλά δεν ξέρετε τι τραβάμε. Κάθε
τρεις και λίγο μπήζει τις φωνές η βασίλισσα κι εμείς τρέχουμε νομίζοντας πως
κάποια καταστροφή απειλεί τις ζωές μας.
ΠΟΝΤΙΚΟΣ 1: Μια φορά είπαμε να κάνουμε πως δεν την ακούσαμε και
την πατήσαμε.
ΝΤΟΡΟΘΥ: Δηλαδή;
ΠΟΝΤΙΚΟΣ 3: Είχε πιαστεί η βασίλισσα σε μια παγίδα για λαγούς
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (έχει ξεχάσει το φόβο του και γελάει με την ψυχή του) Και πώς
γλίτωσε;
ΠΟΝΤΙΚΟΣ 4: Την έσωσε τελικά ο στρατός. Κι εμείς δεν τολμούσαμε να
βγούμε από το σπίτι για ένα μήνα.
ΠΟΝΤΙΚΟΣ 3: Βλέπετε… απειλούσε να μας κρεμάσει με τα ίδια της τα
χέρια. (γέλια)
ΝΤΟΡΟΘΥ: Πολύ αστεία η ιστορία σας αλλά εμείς πρέπει να φύγουμε.
Έχουμε δρόμο μπροστά μας.
ΠΟΝΤΙΚΙ 1: Να πάτε στο καλό. Κι αν ποτέ ξαναβρεθείτε στα μέρη μας να τα
πούμε
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Δεν θα ξεχάσουμε.(τα ποντίκια φεύγουν)
ΟΛΟΙ: Γειά σας
ΝΤΟΡΟΘΥ: Συνεχίζουμε;;;;
ΟΙ ΑΛΛΟΙ 3: Συνεχίζουμε!!!!!!
ΣΚΟΥΠΑ: (άγριο γέλιο) Δεν έχετε να πάτε πουθενά. Ποτέ δε θα
φτάσετε στο Μάγο του Οζ. Θα γίνετε υπηρέτες μου όλοι!
(απλώνει το ραβδί της και φωνάζει) Θα σας μαρμαρώσω!
ΝΤΟΡΟΘΥ: (πνιχτά) Η Μαυροσκούπα!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: (κινείται κατά πάνω της) Εσύ πρέπει να είσαι η κακιά
Νεράιδα της Δύσης. Η Μαυροβδέλλα!
ΣΚΟΥΠΑ: Μαυροσκούπα!!!!!!!!!!!!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: (κάνει τα χέρια μπουνιές) Έλα, κακιασμένη! Έλα ν’
αναμετρηθούμε! Έλα!!!
ΣΚΟΥΠΑ: (οπισθοχωρεί φοβισμένη) Θα τα ξαναπούμε, έννοια σου.
Μπορεί να έχασα αυτή τη μάχη, αλλά ο πόλεμος
συνεχίζεται!!!!
Τα ρουμπινένια παπούτσια θα γίνουν δικά μου. Κι εσείς
θα βρείτε πολλά εμπόδια.!!!!!!!!!!! (φεύγει)
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Φεύγουμε σύντροφοι; Καθυστερήσαμε. Άντε πάμε!
Πρέπει ν’ αποκτήσω θάρρος. Εμπρός

17
TRACK17 (Βήμα γοργό 4)
ΦΩΣ ΘΕΑΤΕΣ – ΗΜΙΦΩΣ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ (αλλαγή σκηνικού)
(Η 4άδα περπατά ανάμεσα στους θεατές)
ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ: Και το ταξίδι συνεχίζεται. Θα βρεθούν σε φαράγγια και
απότομους γκρεμούς. Θα συναντήσουν ποτάμια ορμητικά
και θα πρέπει να τα διαβούνε. Χωρίς καμιά βοήθεια. Αλλά
θα τα καταφέρουν. Γιατί….. (φεύγει χορεύοντας από τη
σκηνή)

TRACK 18 (Με πίστη και επιμονή)

ΦΩΣ ΠΡΑΣΙΝΟ - ΣΜΑΡΑΓΔΟΥΠΟΛΗ
(Η 4άδα έρχεται και βρίσκεται τώρα έξω από τα τείχη της Σμαραγδούπολης)
ΝΤΟΡΟΘΥ: (χαρούμενη) Επιτέλους, φτάσαμε. Είμαστε έξω από τα
τείχη της Σμαραγδούπολης.
ΤΕΝΕΚΕΔ: Και πώς θα μπούμε μέσα;
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Λογικά, από την πύλη. Ψάξτε για κουδούνι. (καθώς
κοιτάζουν πάνω κάτω, έρχεται κάποιος ντυμένος στα
πράσινα, με μυτερό πράσινο καπέλο. Φοράει πράσινα
γυαλιά και κρατάει πράσινη τσάντα)
ΦΥΛΑΚΑΣ: Ποιοι είστε παρακαλώ; Επισκέπτες, τουριστικό γκρουπ;
Είμαι ο Φύλακας της Πύλης. Σε τι μπορώ να σας φανώ
χρήσιμος;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ήρθαμε για το μεγάλο Μάγο του Οζ. Θέλουμε να τον
δούμε.
ΦΥΛΑΚΑΣ: (γελάκι) Δύσκολο έως ακατόρθωτο. Ο Μάγος του Οζ δε
δέχεται επισκέψεις.
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Για ποιο λόγο;
ΦΥΛΑΚΑΣ: Κανείς μας δεν ξέρει. Υποθέτω… γιατί είναι φοβερός και
τρομερός! Μετά… είναι μάγος, όχι αξιοθέατο. Το
λιοντάρι είναι εξημερωμένο;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Ακίνδυνο. (γέλιο) Είναι καλό και φοβερά δειλό!
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Κρύβε λόγια! Αν το θελήσω, είμαι αγριωπός, κύριε
Φύλακα. Θέλετε να μουγκρίσω;
ΦΥΛΑΚΑΣ: Προς το παρόν όχι… όμως… αυτά τα παπούτσια….
(κοιτάζει με δέος τα παπούτσια της Ντόροθυ) πού τα
βρήκατε;
ΝΤΟΡΟΘΥ: (με χαρά) Τα φορούσε η κακιά Νεράιδα της Ανατολής.
Τώρα είναι δικά μου.
ΦΥΛΑΚΑΣ: (έκπληκτος) Ώστε εσύ την εξαφάνισες!! (αναστατωμένος)
Ω, δεσποινίς… γοητευμένος που σας γνωρίζω. Η φήμη
σας ταξίδεψε ως εδώ. Όλοι στη χώρα του Οζ, μιλούν για
σας! (σκύβει να την δει καλύτερα) Και το φιλί που σου
έδωσε η Γκίλντα… ω ναι… το διακρίνω στο μέτωπό σου!
(υποκλίνεται) Καλώς ήρθατε, ηρωική μας Νεράιδα στη

18
 Σμαραγδούπολη. Εσείς και η εξαίσια ομάδα σας. Μεγάλη
μας τιμή!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Θα μπορέσουμε να δούμε το Μάγο του Οζ;
ΦΥΛΑΚΑΣ: Μα φυσικά! Ανυπομονεί να σας δεχτεί! Μισό λεπτό.
(ανοίγει την τσάντα του και βγάζει τέσσερα ζευγάρια γυαλιά
με πράσινα τζάμια. Τα μοιράζει σε όλους)
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Είδατε άμα είσαι φίρμα; Ανοίγουν όλες οι πόρτες!
ΦΥΛΑΚΑΣ: Φορέστε αυτά τα γυαλιά, αγαπητοί μου, ανίκητοι κι
ακαταμάχητοι!
ΤΕΝΕΚΕΔ: Είναι απαραίτητο;
ΦΥΛΑΚΑΣ: Αναγκαίο. Χωρίς αυτά τα γυαλιά, η λάμψη και το
μεγαλείο της Σμαραγδένιας Πόλης θα σας τυφλώσουν!
Όλοι οι κάτοικοι εδώ, τα φοράμε νύχτα μέρα! (φοράνε
όλοι τα γυαλιά)
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Για κοιτάξτε με… Έχετε ξαναδεί λιοντάρι με γυαλιά
ηλίου; Μου πάνε;
ΝΤΟΡΟΘΥ: Πω, πω… τώρα τα βλέπουμε όλα πράσινα!
ΦΥΛΑΚΑΣ: Έτσι πρόσταξε ο Μέγας Αφέντης της χώρας του Οζ. Για
το καλό μας, βλέπουμε τον κόσμο όπως επιθυμεί αυτός!
Σμαραγδένιο και πρασινωπό! Είστε έτοιμοι,
ασυναγώνιστοι ήρωες μου;
ΟΙ 4: Έτομοι!!!!
ΦΥΛΑΚΑΣ: Ελάτε μαζί μου.
ΤΕΝΕΚΕΔ: Μα, δεν είναι η είσοδος από εδώ;
ΦΥΛΑΚΑΣ: Αν ήταν όλα τόσο εύκολα…. Ακολουθείστε με!
ΚΑΜΑΡΙΕΡΑ: Καλώς ήρθατε στη σμαραγδένια αίθουσα του θρόνου.
Είμαι η πρώτη καμαριέρα υποδοχής και για πρώτη φορά
υποδέχομαι κόσμο σ’ αυτή τη σάλα!
ΦΥΛΑΚΑΣ: Οι επισκέπτες μας θα ήθελαν….
ΚΑΜΑΡΙΕΡΑ: (τον κόβει) Συγχωρέστε με αν έχω λίγο τρακ… αλλά ο
αφέντης του Οζ δεν βλέπει ποτέ κανέναν κι έτσι κι εγώ
έχω πολλά, πολλά, πολλά χρόνια ν’ αντικρίσω κάποιον!
Ααα! Να συστηθώ! Ονομάζομαι μις Πρασινάδα!
ΝΤΟΡΟΘΥ: Χαιρόμαστε πολύ. Ήρθαμε για να …..
ΚΑΜΑΡΙΕΡΑ: (την κόβει) Η ευγένεια απαιτεί να σας προσφέρω
πράσινους χυμούς, πρασόπιτα ή πρασόρυζο. Κι όλα αυτά
στη μεγάλη πρασιά του κήπου, καθώς θ’ απολαμβάνετε το
πράσινο ηλιοβασίλεμα! Επίσης….
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (μουγκρίζει) Τα νεύρα μου!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Λοιπόν, μις Πρασινογλιστρίδα… Θέλουμε να δούμε το
Μάγο του Οζ!
ΚΑΜΑΡΙΕΡΑ: Πως, πως, αμέσως. Τρέχω να σας αναγγείλω!
ΦΥΛΑΚΑΣ: Η καημένη! Έχει χρόνια να μιλήσει με
κάποιον! Συγχωρέστε λοιπόν τη φλυαρία της!

TRACK 19 - OZ Ποιος τολμάει να θέλει να με δει;

19
ΦΥΛΑΚΑΣ: (φωνάζει) Η ηρωική Νεράιδα. Η ελευθερώτρια με τα
ρουμπινένια παπούτσια! Και η παρέα της φυσικά….

TRACK 20 - OZ Είμαι ο Οζ, ο μέγας και τρομερός. Τι ζητάτε από

μένα;

ΝΤΟΡΟΘΥ: Θέλουμε τη βοήθεια σου, καλέ μου μάγε. Εγώ θέλω να

γυρίσω στη χώρα μου το Κάνσας. Και οι φίλοι μου θέλουν
ο ένας μυαλό, ο άλλος θάρρος και ο άλλος καρδιά.

TRACK 21 - OZ Γιατί να σας κάνω αυτές τις χάρες;

ΝΤΟΡΟΘΥ: Γιατί είσαι δυνατός και σοφός!

ΣΚΙΑΧΤΡΟ: (με λυγμό) Κι εμείς αδύναμοι και ανήμποροι.

TRACK 22 - OZ Αν εξαφανίσετε τη Νεράιδα της Δύσης και μου

φέρετε το μαγικό της σκουπόξυλο, τότε εσύ θα
γυρίσεις στο Κάνσας κι εσύ θ’ αποκτήσεις σπουδαίο
μυαλό.

ΝΤΟΡΟΘΥ: Αυτό είναι ακατόρθωτο!

ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Είναι εγκληματικό.. έγκλημα!
ΤΕΝΕΚΕΔ: Εγώ δεν μπορώ να κάνω κακό, ούτε σε μυρμήγκι.
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Εγώ τη φοβάμαι! Τη βλέπω και μαρμαρώνω!

TRACK 23 - OZ Μίλησα! Σκεφτείτε το!

ΝΤΟΡΟΘΥ: Τι κάνουμε τώρα;

ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
ΤΕΝΕΚΕΔ: Θα μείνω χωρίς καρδιά
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Κι εγώ για πάντα δειλός! (Σκιάχτρο, Τενεκεδένιος και
Λιοντάρι κλαίνε τη μοίρα τους)
ΚΑΜΑΡΙΕΡΑ: Τ’ άκουσα όλα κι έχω να σας πω κάτι σημαντικό. Έτσι και
αρπάξετε μονάχα το μαγικό σκουπόξυλο, η κακιά Νεράιδα
μπορεί να σκάσει από το κακό της!
ΣΚΙΑΧΤΡΟ: Μας καλεί το καθήκον. Θα κάνουμε κυκλωτική κίνηση!!!!
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (ηρωικά) Έφοδος! Θα τη φάω τη Μαυροφίδα! Κι ας πάθω
δηλητηρίαση!
ΤΕΝΕΚΕΔ: (ηρωικά) Πίσω Μαυροσαύρα! Ξέρω από τσεκούρι!

TRACK 24 – (Σαν μια γροθιά)(φεύγουν εκτός σκηνής)

Αλλαγή σκηνικού

20