ΛΑΓΟΣ ΚΑΙ ΧΕΛΩΝΑ

(Η συνέχεια της γνωστής ιστορίας)

Πρόσωπα:
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1                ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2

ΧΕΛΩΝΑ                        ΛΙΟΝΤΑΡΙ

ΠΟΝΤΙΚΟΣ                    ΚΟΥΝΕΛΟΣ 1

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 2                ΚΟΥΝΕΛΟΣ 3

ΛΥΚΟΣ                           ΑΡΚΟΥΔΟΣ

ΑΛΕΠΟΥ

AΦΗΓΗΤΗΣ 1: Και τώρα, κυρίες και κύριοι, η στιγμή που όλοι περιμένατε! Ο
αγώνας του λαγού με τη χελώνα!

Εμφανίζεται ο αφηγητής 2
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Μας συγχωρείτε, κυρίες και κύριοι. Υπάρχει ένα τεχνικό
πρόβλημα.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Τι πρόβλημα;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Να, όπως καταλαβαίνετε, δε γινόταν να διεξαχθεί εδώ στη

σκηνή ο αγώνας.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Ναι, αυτό είναι αλήθεια.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Γι αυτό ο αγώνας έγινε έξω, στο δάσος.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Έγινε; Σοβαρά;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Ναι, δυστυχώς έγινε.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Και ποιος νίκησε;

Ο αφηγητής 2 ψιθυρίζει το αποτέλεσμα του αγώνα στον αφηγητή 1

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Δεν το πιστεύω! Αλήθεια λες;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Ναι, αλήθεια.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Απίστευτο. Κυρίες και κύριοι, ο αγώνας μπορεί να έγινε αλλά
η συνέχεια προβλέπεται συναρπαστική! Μην την χάσετε!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Όσο για τον νικητή, θα τον μάθετε ευθύς αμέσως.

Οι αφηγητές αποχωρούν. Εμφανίζονται οι 3 κούνελοι και σε λίγο έρχεται

τρέχοντας ο ποντικός.
ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Νίκησε η χελώναα!! Νίκησε η χελώνααα!!

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 1: Αλήθεια; Δεν το πιστεύω!

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 2: Μα είναι δυνατόν;

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 3: Αποκλείεται. Ούτε μία στο εκατομμύριο.

ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Αλήθεια σας λέω. Νίκησε η χελώνα!!! Το γράφουν και τα Νέα

του Δάσους. Να, διαβάστε.

Οι κούνελοι προσπαθοούν να διαβάσουν την εφημερίδα.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 1: Ξέρεις δεν φοράω τα γυαλιά μου. (Τη δίνει στον διπλανό του)
ΚΟΥΝΕΛΟΣ 2: Α, χωρίς εικόνες δυσκολεύομαι να διαβάσω. (Την δίνει στον
τρίτο κούνελο)
ΚΟΥΝΕΛΟΣ 3: Μα τι γράμματα είναι αυτά;

ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Ανάποδα την κρατάς.

Την πιάνει κανονικά.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 3: Η…..  χε….   χε…

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 1: Χαιρέτα μας τον πλάτανο. Άσε καταλάβαμε. Νίκησε η χελώνα.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 2: Τελικά είναι αλήθεια.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 3: Ναι, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ο λαγός έχασε.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 1: Πώς να έγινε άραγε αυτό;

ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Σε λίγο θα έρθει εδώ η χελώνα να μας τα πει.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 2: Είμαι πολύ περίεργος να μάθω.

Εμφανίζονται ο λύκος, η αλεπού και ο αρκούδος.

ΛΥΚΟΣ: Τι ακούμε; Νίκησε η χελώνα;

ΑΛΕΠΟΥ: Είναι αλήθεια;

ΑΡΚΟΥΔΟΣ: Πώς έγινε αυτό;

ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Αλήθεια είναι. Διαβάστε στην εφημερίδα (Το ξανασκέφτεται)

Αφήστε το καλύτερα. (Πετάει την εφημερίδα) Θα μας τα πει η ίδια η χελώνα
μόλις έρθει.

Εμφανίζεται η χελώνα έχοντας το μετάλλιο στο λαιμό της. Όλοι χειροκροτούν

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Μπράβο, συγχαρητήρια!!

ΧΕΛΩΝΑ: Ευχαριστώ, ευχαριστώ.

ΛΥΚΟΣ: Αχ, πώς χάσαμε τέτοιο θέαμα.

ΑΛΕΠΟΥ: Ναι, έπρεπε να το βλέπαμε.

ΑΡΚΟΥΔΟΣ: Πώς θα ήθελα να έβλεπα τη χελώνα να τρέχει σαν τον άνεμο.

ΛΥΚΟΣ: Κι ακόμα πιο γρήγορα. Πώς θα αλλιώς θα νικούσε τον λαγό;

ΧΕΛΩΝΑ: Ε, όχι. Δεν έγιναν έτσι ακριβώς τα πράγματα.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 1: Θα μας δώσεις ένα αυτόγραφο;

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 2: Ναι, θέλω κι εγώ.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 3: Χελώνα, κι εγώ θέλω.

ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Σας παρακαλώ, μην ενοχλείτε τη χελώνα. Πρέπει πρώτα να

μιλήσει στον βασιλιά Λέοντα. Μετά θα είναι ελεύθερη. (Κοιτάζει προς τα
πλάγια) Να, ο βασιλιάς. Έρχεται.
Εμφανίζεται ο βασιλιάς Λέοντας. Όλοι υποχωρούν με σεβασμό.
ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Τι έμαθα, χελώνα; Νίκησες σε αγώνα δρόμου τον λαγό;

ΧΕΛΩΝΑ: Ναι, βασιλιά μου. Τον νίκησα.

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Μπράβο σου. Είσαι άξιο τέκνο αυτού εδώ του δάσους. Μας
έκανες όλους περήφανους.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 1: Το έγραψε κι η εφημερίδα, βασιλιά Λέοντα. Να σου το

διαβάσω;

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 2: Τι να διαβάσεις; Αφού δεν ξέρεις να διαβάζεις.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 1: Εεε, εννοώ να το διηγηθώ… Με δικά μου λόγια.

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Για πες μας, κούνελε.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 1: Ο λαγός ξεκίνησε πρώτος τον αγώνα. Οδηγούσε την κούρσα.

Μα σε λίγο η χελώνα τον έφτασε. Τρέχοντας σαν τον άνεμο τον ξεπέρασε.

ΧΕΛΩΝΑ: Όχι, όχι. Δεν έγιναν έτσι τα πράγματα.

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Αρκετά, δε θέλω λεπτομέρειες. Αρκεί που νίκησες.

ΑΡΚΟΥΔΟΣ: Ναι, είναι η πιο γρήγορη χελώνα του δάσους.

ΛΥΚΟΣ: Το πιο γρήγορο ζώο του δάσους.

ΑΛΕΠΟΥ: Το πιο γρήγορο ζώο του ΚΟΣΜΟΥ.

ΧΕΛΩΝΑ: Υπερβολές. Αφήστε με να σας εξηγήσω.

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Τώρα που νίκησες και έγινες διάσημη, θα εκπροσωπείς το δάσος

μας σε όλα τα συμβούλια.

ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Ναι, όλοι θα σε βλέπουν με άλλο μάτι.

ΑΡΚΟΥΔΟΣ: Και θα σε σέβονται.

ΑΛΕΠΟΥ: Όλους θα μας σέβονται.

ΛΥΚΟΣ: Αφού έχουμε ανάμεσά μας τη χελώνα.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 1: Την πιο γρήγορη χελώνα του δάσους.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 2: Το πιο γρήγορο ζώο του δάσους.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 3: Το πιο γρήγορο ζώο του ΚΟΣΜΟΥ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Μπράβο, μπράβο!!!! Ζήτω!!!

ΧΕΛΩΝΑ: Ε, σταματήστε πια, δεν αξίζω ούτε τα μπράβο σας, ούτε τα

συγχαρητήριά σας.

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Γιατί; Εσύ δεν είσαι που νίκησες τον λαγό;

ΧΕΛΩΝΑ: Εγώ είμαι, αλλά πώς τον νίκησα, ξέρετε;

ΛΥΚΟΣ: Γιατί έτρεχες σαν τον άνεμο.

ΑΛΕΠΟΥ: Κι ακόμα γρηγορότερα.

ΑΡΚΟΥΔΟΣ: Το λέει και η εφημερίδα.

ΧΕΛΩΝΑ: Αν διαβάζατε με προσοχή τι λέει η εφημερίδα στα ψιλά γράμματα

δε θα μου λέγατε τόσα μπράβο.

ΛΥΚΟΣ: Η αλήθεια είναι πως με το διάβασμα δεν τα πάω καλά αλλά δε φταίω
εγώ. Η δασκάλα μου φταίει που δε με σήκωνε στο μάθημα.

ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Η καημένη η κυρία Κουκουβάγια δε σε σήκωνε από τότε που

όρμησες να την φας, πεινασμένε λύκε.

ΛΥΚΟΣ: Τι να κάνω, αφού πεινούσα.

ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Τέλος πάντων, τι εννοείς, χελώνα; Για εξήγησέ μας.

ΧΕΛΩΝΑ: Λοιπόν, τον νίκησα τον λαγό, αλλά ξέρετε πώς τον νίκησα;

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Πώς τον νίκησες;

ΧΕΛΩΝΑ: Τον νίκησα γιατί ο λαγός με άφησε πίσω ένα χιλιόμετρο κι ύστερα
το έριξε στον ύπνο. Έκανε και ζέστη, νύσταζε και λίγο παραπάνω. Κάθισε να
ξεκουραστεί κάτω από ένα δέντρο και τον πήρε ο ύπνος.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 1: Α, γι’ αυτό λοιπόν τον νίκησες.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 2: Είπα κι εγώ. Ο ξάδελφός μου στο τρέξιμο δεν παίζεται.

ΚΟΥΝΕΛΟΣ 3: Με πονηριά τον νίκησες, χελώνα.

ΧΕΛΩΝΑ: Γι’ αυτό, βασιλιά Λέοντα, δεν αξίζω τα μπράβο σας.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Δεν τα αξίζει, δεν τα αξίζει.

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Εγώ νομίζω πως τα αξίζεις.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Τα αξίζει, τα αξίζει.

ΧΕΛΩΝΑ: Μα γιατί να τα αξίζω;

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Γρήγορη μπορεί να μην είσαι, μα είσαι τίμια και ελικρινής! Είσαι
ένα παράδειγμα για όλα τα ζώα του δάσους.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Ναι, μπράβο στη χελώνα!! Μπράβο!!

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Μακάρι όλα τα ζώα του δάσους, και βάζω και τον εαυτό μου
μέσα, να έχουν τη δική σου τιμιότητα και ειλικρίνεια.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Μπράβο στη χελώνα!

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: Τα έβαλες με έναν αντίπαλο ισχυρότερο από εσένα και νίκησες

χάρη στην επιμονή και τη δύναμη του χαρακτήρα σου.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Μπράβο.

ΤΕΛΟΣ