1)

Η πλοκή στη Στέλλα Βιολάντη ξεκινάει με τη συνθήκη ότι η Στέλλα περιμένει την
αντίδραση του πατέρα της για την πρόταση γάμου που της έχει γίνει. Ο έρωτας της
Στέλλας για τον Χρηστάκη είναι το πρώτο στοιχείο δραματικής σύνθεσης. Ο αδερφός
της αρχικά αγνοεί τα αισθήματα της αδερφής του για τον Χρηστάκη. Ειδοποιημένος
από τον πατέρα φτάνει στο σπίτι. Η μητέρα της της προξενεύει έναν πλόυσιο μεγάλης
ηλικίας. Εκείνο όμως που σημασιοδοτεί την εξέλιξη του έργου είναι η εμφάνιση του
πατέρα. Ο πατέρας προσποιείται τον χαρούμενο με την είδηση που έλαβε από τον
Χρηστάκη για το χέρι της κόρης του. Στην πραγματικότητα όμως είναι έξω φρενών
με το θράσος του νεαρού να ζητήσει την κόρη του και ιδίως με την πρωτοβουλία να
αλληλογραφήσουν οι δυο νέοι μεταξύ τους. Ακολουθεί η σύγκρουση του πατέρα με
τον Χρηστάκη, οποίος τον αντιμετωπίζει μουδιασμένα και η σύγκρουση του πατέρα
με την Στέλλα. Η ρήξη ανάμεσα στους δύο βαθαίνει με την απόφαση του πατέρα να
της προξενέψει αυτόν που θέλει αυτός.
Η Στέλλα είναι έτοιμη να αναλάβει την ευθύνη του να υπερασπίζεται τη γνώμη της
μπροστά στις απειλές του πατέρα της που έχει σκοπό να τη φυλακίσει στη σοφίτα.
Η δραματική σύγκρουση ορίζεται από τον χαρακτήρα της Στέλλας να υπερασπίζεται
τον εαυτό της. Η ρήξη με το οικογενειακό περιβάλλον μεγαλώνει από την επιμονή
της Στέλλας να ορίζει μόνη της τη ζωή της. Ο κόσμος που έχει φτιάξει η Στέλλα στο
μυαλό της δεν προβλέπει την προδοσία των συναισθημάτων της από τον Χρηστάκη
και καταρρέει. Η θέληση της για ανεξαρτησία είναι αυτή που τελικά την οδηγεί και
στον θάνατο.
Έτσι τελικά έχουμε το σχήμα του “θέλω” της ηρωίδας που έρχεται σε σύγκρουση με
το εμπόδιο που της βάζει ο πατέρας της, στη συνέχεια έχουμε την πλάνη της ως προς
τα αισθήματα του Χρηστάκη και την τελική κορύφωση με τον θάνατο της.

2)
Ο Τάσος συγκαλεί γενική συνέλευση στην πολυκατοικία που διαμένει επιμένοντας να
γίνει έξωση στον παχύσαρκο γείτονά του. Μεσολαβόυν οι διαφωνίες κάποιων
ενοίκων που αντιτίθενται στην βούληση του Τάσου. Ένας μάλιστα τον αποκαλεί
ρατσιστή. Ο Τάσος θέτει ζητήματα αισθητικής και επιμένει στη θέση του.
Ακολουθεί ένα επεισόδιο με μία γειτόνισσα η οποία εγκαλεί τον Τάσο. Ο ίδιος
επικαλείται το άρθρο του κανονισμού της πολυκατοικίας που προβλέπει ότι οι ένοικοι
πρέπει να συμμορφώνονται με τον κανονισμό για την αισθητική του χώρου.
Ο υπέρβαρος γείτονας αντιδράει λέγοντας πως δεν είναι δυνατόν να κατηγορείται για
κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί σωματικό ελάττωμα. Ακολουθεί ένας διάλογος
μεταξύ των δύο ανδρών κατά τον οποίο συγκρούονται. Ο στόχος του Τάσου για την
έξωση του γείτονα του βρίσκει εμπόδιο στην άρνηση των υπολοίπων. Ο ίδιος
πιστεύει ότι είναι τέλειος και ότι το μόνο του ελάττωμα είναι ότι είναι ειλικρινής. Η
πρόθεση του πηγάζει από την πεποίθηση του ότι όλοι πρέπει να είναι καλαίσθητοι.
Δεν κατανοεί ότι έτσι γίνεται αντιπαθής.
Ο υπέρβαρος γείτονας αυτοκτονεί. Όλοι στην πολυκατοικία δείχνουν ως ηθικό
αυτουργό τον Τάσο. Εκείνος υπό το βάρος των ενοχών λυγίζει και συνειδητοποιεί το
μέγεθος της εμμονής του.