Professional Documents
Culture Documents
ŞAHISLAR
EVİN EFENDİSİ - İBİŞ (Efendinin uşağı - SAHNE (Bir oda.)
I. MECLİS
Efendi — Yalnız
EFENDİ (Sağdan girer.) — Bak şu bizim salak uşağa; bu sabah çarşıya gönderdim, bir sürü şey
ısmarladım, yarısını almadan gelmiş.. Şunu bir türlü adam edemedim gitti... Her zaman böyle yapar
zaten.. Sigara ile kibrit al derim, sigarayı alır kibriti unutur; yahut da kibriti getirir sigarayı almaz..
Bugün de işte birçok şeyleri unutmuş, almadan dönmüş sersem. Ne yapacağım ben bu adamla?
Geçen gün bakkala sirke aldırmaya yolladım; evde boş şişe yoktu, "bakkaldan bir şişe alırsın"
dedim, gitmiş bakkaldan bir boş şişe satın almış; ama bu sefer de sirke almayı unutmuş, elinde boş
şişeyi sallaya sallaya geldi. Kendisini kovamıyorum da, zira biraz unutkan, biraz sersemce ama
diğer hususlarda çok iyi, her işimi görüyor. Sonra, namuslu, emniyetli bir adam da doğrusu. Dur,
kendisiyle bir konuşayım.. (Çağırır) İbiş, İbiş..
İBİŞ (Dışardan sesi gelir.) — Buyrun efendim., geliyorum..
II. MECLİS
Efendi — İbiş