Editoryal na Impormasyon

BAYANIHAN: KULTURANG PANANALANG NG MGA PILIPINO

Ang pagiging epektibo ng diwa ng “bayanihan” ay pinakamahusay na

ipinakita ng mga pangkat ng mga mag-aaral, daan-daang mga ito, sa
kanilang paglalakad sa lansangan bilang suporta sa paglilinis ng
Metro Manila at pagpapaganda.

Ang mga mag-aaral, na nagmula sa iba't ibang mga paaralan sa

Tondo, ay nagsama-sama, naglinis ng mga lansangan, at pinaganda
ng mga naka-pot na pandekorasyong halaman. Ito ay bayanihan sa
aksyon.

Ang bayanihan ay isang sinaunang pasadyang Pilipino, simbolo ng

paraan ng Filipino sa pangkatang gawain. Tulad ng matatagpuan sa
Vocabulario de la Lengua Tagala (1745) nina P. Juan de Noceda at
P. Pedro de Sncluar, ang salitang bayanihan ay nagmula sa
rootword bayani na nangangahulugang Obra comun o pangkatang
gawain.

Ang isa pang nauugnay na salita, magpabayani, ay isang kahilingan

para sa tulong ng isa na nais ng trabaho na ginawa para sa kanya,
at pinupukaw ang tugon mula sa mga kapit-bahay na nagmumula sa
mga pangkat upang mag-alok ng kanilang mga serbisyo sa lahat ng
mga form at kanilang sariling mga simpleng paraan. Bilang
gantimpala, ang nagpabayani ay nakakakuha ng libreng agahan,
tanghalian o merienda —-isang tanda ng pagpapahalaga at mga
gratitude ng nagpabayani.
 Editoryal na Kritika

KAISIPAN HUNYO 12: PALATUNTUNANG RESPETUHIN ANG MGA BANDILA

Isang seremonya ng watawat, saan

man ito maging isang pagtaas ng
bandila o isang pag-urong ng
watawat ay sagrado. Samakatuwid,
dapat itong sundin ng buong solemne
at kabanalan na maaaring maipon ng
isang mamamayang Pilipino.

Ang Pambansang awit (Pambansang

awit), tulad ng pambansang watawat,
ay dapat tratuhin nang may
seremonyal na paggalang.
Sa anibersaryo na ito ng pagdeklara
ng Independent sa Kawit noong 1898
marahil ay napapanahon upang
paalalahanan ang lahat at kumilos
sa mga seremonya ng watawat.

Nakalulungkot na sabihin, maraming

mga mag-aaral sa seremonya ng
pagtataas ng bandila ng Lunes, sa
halip na tumayo sa pansin habang
inaawit ang Pambansang Anthem, at
habang binibigkas ang Patriotic F kaalaman (Panatang Makabayan),
lumilibot sa paglalaro at ganap na hindi pinansin ang nangyayari.

Dahil sa mga kadahilanang ito na tinatawagan namin ang atensyon

ng lahat ng mga guro, lalo na ang mga guro sa pag-aaral ng
panlipunan na magbigay ng higit na diin sa mga halaga ng
pagtuturo, pagmamahal sa bansa, paggalang sa watawat, paggalang
sa mga bayani, at wastong pag-uugali sa mga seremonya ng watawat
Sa mga seremonya sa watawat ay hindi maaaring gaganapin nang
maayos, bakit pagkatapos ay ginagawa natin ito.
 Editoryal Ng Pagpapahalaga
TAYO AY MGA MANUNULAT NG AMING KAPATID

“At sinabi ng Panginoon kay

Kain. Nasaan si Abel na
iyong kapatid? At sinabi
niya, ‘Hindi ko alam. Ako ba
ang tagapag-alaga ng aking
kapatid? " - Genesis 4: 9
Ang katanungang ito na
tinanong milyon-milyong taon
na ang nakalilipas sa Hardin
ng Eden ay hindi nawala ang
kahulugan nito.

Ito ang parehong tanong na

hiniling ng mga mag-aaral ng
Osmena High school na
sagutin, at sinagot, nang
ang pinakamalaking baha sa
mga nagdaang taon ay tumama
sa Gitnang Luzon.

Nang ang apela para sa tulong ay ipinalabas ng mass media, ang

mga lokal na pinuno ng mag-aaral ay naglunsad ng tatlong pronged
drive upang humingi ng tulong para sa mga biktima ng baha.

Karamihan sa mga mag-aaral ay kabilang sa mahirap na pamilya.

Karamihan sa kanila ay hindi kayang bumili ng higit sa isang
pares ng uniporme para sa kanilang pang-araw-araw na paggamit.
Ngunit nang ipataw ang apela para sa tulong, wala silang nawala
sa oras sa paghahanap ng mga paraan at paraan upang matulungan
ang kanilang mga mas mahihinang kapatid. Alam nila na sila ang
nagbabantay sa kanilang mga kapatid.

Ang sumbrero ay literal na naipasa. Sa hindi oras, nakolekta ang

halagang 20,000. Maliban dito, nakolekta din ang mga de lata,
bigas, gamot, at mga lumang damit.

Ang pagmamaneho, na nagsimula bilang isang spark, ay lalong

madaling panahon ay lumaki at kumalat tulad ng apoy: ang mga
guro, alumni, at dating miyembro ng kawani ng editoryal ay sumali
sa bandwagon na "Tulungan ang Ating Mga Kapatid."
Ang isang bahagi ng pera ay ipinadala sa mga biktima ng baha sa
pamamagitan ng mga pambansang piyansa. Ang natitira, kasama ang
mga relief goods, ay personal na naihatid sa kanila sa Gitnang
Luzon sa kasagsagan ng pagbaha ng mga namumuno sa mag-aaral.
Ang tulong ng mga paaralan ay maaaring maging tulad ng isang
patak ng tubig sa isang timba. Ngunit totoo sa sinabi ni James
Lowell sa kanyang tula:

"Ang Pananaw ni Sir Launfal"

Hindi kung ano ang ibinibigay namin, ngunit kung ano ang
ibinabahagi namin,
Sapagkat ang regalong wala ang nagbibigay ay hubad,
Sino ang nagbibigay sa kanyang sarili sa kanyang tulong ay
nagpapakain ng tatlo,
Mismo, ang kanyang nagugutom na kapitbahay at ako.

Nawa ang mga mag-aaral na ito mula sa Osmena High School ay

magsilbing mga modelo para sa ibang mga mag-aaral na tularan.
Maaari bang tumaas ang kanilang tribo?
 Editoryal na Argumentasyon

Ang Agham ay walang ugnayan sa Relihiyon

Ito ang pagtatalo na tinalakay sa open forum habang ginanap ang

science seminar-workshop noong Hulyo 18 sa school social hall sa
pagtalima ng linggong Pambansang Agham at Teknolohiya.

Ang pahayag na ito mula sa talumpati ni G. Ernesto L. Damaso ng

samahan ng National Science Technology na nagsabing ang
katotohanan lamang ang hindi nagbabago.

Walang kontradiksyon sa pagitan ng agham at relihiyon kung ang

parehong ay pag-aari ng pag-aari; ang kailangan ay isang wastong
kaalaman sa relihiyon at isang mas pang-iskolar na interpretasyon
ng bibliya, ang Koran, at iba pang katulad na mga libro, sapagkat
hindi kailanman magkakaroon ng kontradiksyon sa pagitan ng
anumang katotohanang isiniwalat ng Diyos sa mga banal na banal na
kasulatan at anumang natuklasan sa agham, nang maayos nasubukan
at napatunayan.

Ang Banal na Banal na Kasulatan ng anumang relihiyon ay hindi mga

aklat-agham ng agham. Ang kanilang hangarin ay magkatulad-upang
maitaguyod ang moral, espiritwal, at relihiyosong katotohanan.

Ang paksa ng agham sa kabilang banda ay ang pisikal na uniberso.

Ang layunin nito ay upang matuklasan ang batas ng kalikasan.
Ang relihiyon at agham ay lumilipat sa mahalagang iba't ibang mga
orbit. Pangunahing nag-aalala ang relihiyon sa mga espiritwal na
katotohanang may mga halagang moral, kasama ang mga intangibles
na naiwas sa kapwa ang mga tabletas at mga test tubes; agham na
may bagay at lakas na makikita, tinimbang, at sinusukat.
Ang relihiyon ay walang takot sa agham. Hindi ito nanginginig
bago talakayan ngunit bago ang kamangmangan. Malugod nitong
tinatanggap ang sabik na pagtanggap sa bawat bagong paghanap. Sa
gayon ang karagdagang tao ay napupunta sa kalawakan, ang mas
mahusay na pangitain na mayroon siya sa DIYOS, at ang mas malalim
na pananaw na nakukuha niya sa Banal na Pamamahala ng sansinukob.

Ang mga siyentista ay naghahanap ng katotohanan sa larangan ng

kalikasan tulad din ng mga moralista na naghahangad na linawin
ang aplikasyon ng ethereal at walang hanggang katotohanan sa
nagbabagong mga kondisyong panlipunan at pang-ekonomiya ng
modernong buhay.

Tinatanggap ng simbahan ang katotohanan saan man ito matatagpuan

sa kasaysayan, sa mga mananaliksik sa Bibliya, sa sikolohikal at
natural na larangan ng pagtatanong ng tao. Tinatanggap nito ang
bawat matalinong kaisipan at bawat kapaki-pakinabang na
pagtuklas, anuman ang pinagmulan nito.
 GUSTO KONG MAGING ISANG PULIS

Karaniwang tungkulin ng mga pulis ang magpatupad ng mga

umiiral na batas sa ating bansa, sa ating pamayanan. Kaya naman
madalas makikita sila sa mga lugar kung saan may kaguluhan,
tagapagpapanatili ng kaayusan at katahimikan ng isang komunidad.
Sila rin ang maaaring lapitan at tawagin sa oras nang
panganib sa ating seguridad. Sa gan’ong sitwasyon, madalas
makita ang mga miyembro ng Philippine National Police (PNP).
Sa panahong ito ng krisis dahil sa paglaganap ng
nakababahalang coronavirus disease 2019 (COVID-19), bukod sa
pagiging frontliner dahil sila ang naatasan sa mga border
checkpoint, may iba pang inisyatibo ang mga kawani ng PNP para
pagsilbihan, hindi lamang ang kanilang mga nasasakupan, kundi
maging ang mga nangangailangan.
Kaya gusto kong maging isang pulis balang araw para din
makapag lingkod din ako sa aking bayan. At maprotektahan ko ang
aking pamilya sa anumang sakuna at sa mga masasamang hangarin ng
tao. Gusto kong maglingkod at magsilbi bilang isang tapat na
pulis sa mata ng tao at sa Diyos.
Kung aking iisipin, nakikita ko ang aking sarili sampung
taon mula ngayon ay malamang nag-aaral pa ako ng kolehiyo ng
kursong Criminology para makapag-pulis ako. Ito ang aking
panghahawakan para matupad ko ang aking pangarap at mithiin sa
buhay ang paglingkuran ko ang mga tao at pagiging isang mabuting
pulis baling araw.