Filipino tatak Pinoy!

Bilang isang Pilipino pinagmamalaki ko ang aking wikang Filipino. Marami

akong napagtanto at natutunan sa pagtatalakay naming nito. Marami pala
ang mga dinanas ng ating wika o sabihin nalang nating malawak ang
kasaysayan nito. Ang wika pala ay umuunlad, nagbabago o may ebolusyong
nagaganap.

Una nagsimula pala ito sa ating mga sinaunang katutubo na napadpad

sa pilipinas at sila ay ang mga malay at negrito. Noong panahong iyon tawag
sakanila ay Malayo Polenesian. Pasalamat talaga tayo sa kanila at nagkaroon
tayo ng sariling wika at ang unang sistema na ginamit nila sa pagsusulat ay
alifbata na may labing pitong letra na binubuo ng labing apat na katinig na
may tatlong patinig na sa haba ng panahon naging alibata ito.

Mayroon rin palang ginamit ang mga taga-Mindanao na tinawag nilang

Sanskrito. Naging Abakada, na masusing pinag-aralan ng ating Ama ng
Balarilang tagalog na si Lope K. Santos at tumagal ginamit ng mga taga
gitnang Luzon at tinawag na tagalog. At sinabi na binatayan ang wikang
Filipino sa wikang tagalog. Pinagkasunduan ito ng maraming tao at nagkaisa
namaging wikang Filipino at wika ng mga taga-Pilipinas. Sa kalaunan ang ating
mahal na Presidente Manuel Luis Quezon na ipinatatag at ginawang batas na
ang wikang Filipino ay ganap ng ating wikang Pambansa.

Sa kabuuan ang aking kongklusyon sa sanaysay na ito ay ang wika ay

isang arbitraryo na nagbabago-bago, umuunlad, nadaragdagan dahil sa
tulong ng mga tao na nagkakasundo at nagkakaunawaan sa paggamit nito.
Kaya kung tayo man ay lumabas sa ating bansa mpapansin natin na
malalaman ng mga Pilipino o mga dayuhan ang tatak ng mga Pinoy sa
pagsasalita ng wikang Filipino.