Gender Equality at Likas-kayang Pag-unlad

Sa maraming mga bansa, mas pinahahalagahan ang mga kababaihan sa

pagkakapantay-pantay ng kasarian kaysa sa mga kalalakihan. Gayunpaman, ang mga
kababaihan ay hindi gaanong maasahin sa mabuti kaysa sa mga kalalakihan na ang
mga kababaihan sa kanilang mga bansa ay makakamit ang pagkakapantay-pantay sa
hinaharap, at mas malamang na sabihin nilang ang mga kalalakihan ay may mas
mahusay na buhay kaysa sa mga kababaihan.

Habang ang mga mamamahayag sa buong mundo ay yumakap sa ideya ng

pagkakapantay-pantay ng kasarian, hindi bababa sa apat-sa-sampung nag-iisip na ang
mga kalalakihan sa pangkalahatan ay may higit na mga pagkakataon kaysa sa mga
kababaihan sa kanilang bansa pagdating sa pagkuha ng mga trabaho na may mataas
na suweldo (isang median na 54% sa buong 34 na bansa na sinuri. ) at pagiging pinuno
sa kanilang pamayanan (44%). Nakikita ng mga publisher ang higit na pagkakapantay-
pantay sa pag-access sa isang mahusay na edukasyon - isang median na 81% ay
naniniwala na ang mga kalalakihan at kababaihan sa kanilang bansa sa pangkalahatan
ay may parehong mga pagkakataon sa lugar na ito - at nagpapahayag ng kanilang mga
pananaw sa politika (63% ang nagsasabing ang mga kalalakihan at kababaihan ay may
parehong mga pagkakataon). Hindi hihigit sa 6% ang nagsasabing ang mga
kababaihan ay may higit na mga pagkakataon kaysa sa mga kalalakihan sa alinman sa
mga daigdig na ito.

Ang sentralidad ng pagkakapantay-pantay ng kasarian, kapangyarihan sa kababaihan

at ang pagsasakatuparan ng kababaihan mga karapatan sa pagkamit ng napapanatiling
kaunlaran ay lalong kinikilala kamakailan dekada. Pag-uugnay sa pagkakapantay-
pantay ng kasarian at napapanatiling pag-unlad ay mahalaga para sa maraming mga
kadahilanan. Una, ito ay isang kinakailangan sa moral at etika: pagkamit ng
pagkakapantay-pantay ng kasarian at napagtatanto ang karapatang pantao, dignidad at
kakayahan ng magkakaibang ang mga pangkat ng kababaihan ay isang sentral na
kinakailangan ng makatarungan at napapanatiling mundo. Pangalawa, kritikal ito sa
ayusin ang hindi katimbang na epekto ng pang-ekonomiya, pagkabigo at stress sa
panlipunan at pangkapaligiran sa mga kababaihan at babae, na nagpapahina sa
kasiyahan ng kanilang karapatang pantao at kanilang kahalagahan mga tungkulin sa
pagpapanatili ng kanilang mga pamilya at pamayanan. Pangatlo, at pinakamahalaga,
mahalaga na buuin ang ahensya ng kababaihan at mga kakayahan upang lumikha ng
mas mahusay na synergies sa pagitan ng pagkakapantay-pantay ng kasarian at
napapanatiling kinalabasan ng pag-unlad.

Ang pagkakapantay-pantay ng kasarian at pagpapalakas ng kababaihan ay mahalaga

sa pangunahing mga karapatang pantao at mga paunang kinakailangan upang
matugunan ang napapanatiling mga layunin sa pag-unlad sa buong mundo. Sa ilang
mga kaso, ang karahasan ay maaaring gamitin laban sa mga kababaihan bilang isang
paraan ng pagkontrol sa mga mapagkukunan at mga pagkakataon, na nagpapalakas sa
kawalan ng timbang ng kuryente at hindi pagkakapantay-pantay ng kasarian.

Ang pagkakapantay-pantay ng kasarian ay naka-link sa napapanatiling pag-unlad at

mahalaga sa pagsasakatuparan ng mga karapatang pantao para sa lahat. Ang
pangkalahatang layunin ng pagkakapantay-pantay ng kasarian ay isang lipunan kung
saan tinatamasa ng mga kababaihan at kalalakihan ang magkatulad na mga
oportunidad, karapatan at obligasyon sa lahat ng larangan ng buhay. Ang kasarian ay
isang mahalagang pagsasaalang-alang sa kaunlaran. Ito ay isang paraan ng pagtingin
sa kung paano nakakaapekto ang mga pamantayan sa lipunan at mga istraktura ng
kuryente sa buhay at mga oportunidad na magagamit sa iba't ibang mga grupo ng
kalalakihan at kababaihan. Sa buong mundo, mas maraming kababaihan kaysa sa mga
lalaki ang nabubuhay sa kahirapan. Ang napapanatiling pag-unlad ay nakasalalay sa
pagtatapos ng diskriminasyon sa kababaihan, at pagbibigay ng pantay na pagkakataon
para sa edukasyon at trabaho. Ang pagkakapantay-pantay ng kasarian ay tiyak na
ipinakita upang pasiglahin ang paglago ng ekonomiya, na mahalaga, lalo na sa mga
bansang may mas mataas na antas ng kawalan ng trabaho at mas mababa ang
oportunidad sa ekonomiya.

Ayon sa isang pahayag o isang press release noong Nobyembre 26,2002 na tungkol
sa, “GENDER INEQUALITY REMAINS MAJOR OBSTACLE TO DEVELOPMENT,
MORE WOMEN THAN MEN LIVE IN POVERTY, SAYS NEW UNITED NATIONS
REPORT’’, na nagpapahayag:

NEW YORK, 26 November (UNFPA) -— To overcome poverty, countries must ensure

women’s reproductive health and rights, and also target development efforts to the poor,
according to the State of World Population 2002 report by the United Nations Population
Fund (UNFPA).

The report -- People, Poverty and Possibilities:  Making Development Work for the Poor
-- will be launched next Tuesday (3 December) in London, New York, Washington and
other cities around the world.

Addressing population concerns is critical to meeting the United Nations Millennium

Development Goals of cutting global poverty and hunger in half by

2015, reducing maternal and child mortality, curbing HIV/AIDS, advancing gender
equality and promoting environmentally sustainable development.

The UNFPA report argues that to meet these goals in developing countries, urgent
action is needed to combat poor reproductive health, unwanted fertility, illiteracy and
discrimination against women.  It shows that countries that invest in health, including
reproductive health and family planning, and in education and women’s empowerment,
register slower population growth and faster economic growth.

A decline in birth rates increases the proportion of working-age people in the population,
giving developing countries a one-time opportunity to increase productivity and savings
and lay the basis for future progress.

On the other hand, the report shows that inadequate efforts to provide reproductive
health services and combat gender inequality result in continued high fertility among the
poor; perpetuating poverty and inequality within both households and nations.

Bakit kaya ang pagkakapantay-pantay ng kasarian o gender equality ay ang susi sa

napapanatiling pag-unlad o sustainable development? Ang pagkakapantay-pantay ng
kasarian o gender equality ay hindi lamang pag-aalala ng kalahati ng populasyon ng
mundo; ito ay isang karapatang pantao, isang pag-aalala para sa ating lahat, sapagkat
walang lipunan ang maaaring umunlad - matipid, pampulitika, o panlipunan - kapag ang
kalahati ng populasyon nito ay napapaliit. Sa maraming mga bansa, ang mga
kababaihan ay responsable para sa pagbibigay ng tubig at pagkain para sa kanilang
pamilya.

Ang pagkakapantay-pantay ng kasarian at pagpapalakas ng kababaihan ay mga usapin

ng pangunahing karapatang pantao at mga paunang kinakailangan upang matugunan
ang napapanatiling mga layunin sa pag-unlad sa buong mundo. Ang agwat ng kasarian
ay isang hindi pagkakapantay-pantay batay sa kasarian; ito ay isang sitwasyon sa
pagitan ng mga kababaihan at kalalakihan, madalas na nakaugat sa panlipunan, kultura
at kaugalian. Ang mga agwat sa kasarian o gender gap ay lumilikha ng hadlang sa
mabisang napapanatiling pag-unlad at kabuhayan sa pamamagitan ng paglilimita o
paghihigpit sa pag-access ng kababaihan sa mga mapagkukunan at mga pagkakataon
sa paggawa ng desisyon. Sa ilang mga kaso, ang karahasan ay maaaring gamitin laban
sa mga kababaihan bilang isang paraan ng pagkontrol sa mga mapagkukunan at mga
pagkakataon. Ang mabuting pamamahala sa likas-kayang pag-unlad ay makakamit
lamang sa pamamagitan ng pag-unawa sa mga agwat sa kasarian o gender gap at
pagtugon sa mga tukoy na hadlang.

Basahin at panoorin ito at sana ay mapukaw at maantig ang inyong damdamin sa

kahalagahan ng gender equality: https://www.un.org/sustainabledevelopment/gender-
equality/ at mag-browse sa site na ito para madaragdagan ang kaalaman tungkol sa
gender equality:
https://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/1900unwomen_surveyreport
_advance_16oct.pdf
Para sa mga landas na maging tunay na napapanatili at pagkakapantay-pantay ng
kasarian, ang mga buhay ng tao at kagalingan na nakataya ay dapat na kasangkot
sa paggawa ng desisyon at patungo sa wastong landas, sa pamamagitan ng sama-
samang pagkilos at pakikipag-ugnayan