1.

Nasaksihan niya ang pitong prinsesa na masayang nagtatampisaw sa

lawa at sa isang iglap lamang ay nabighani na siya sa kagandahan ni
prinsesa Manorah.
2. Si Prinsipe Suton ay anak ng Haring Artityawong at Reyna Jantaivee ng
Udon Panjah.Binigyan niya ng gantipala si Prahnbun dahil sa paghuli at
pagdala nito sa prinsesa sa kanya at dahil na rin naakit siya sa
kagandahan nito.
3. Noong nahuli ni Prahnbun si Prinsesa Manorah ay dadalhin na sana niya sa kaharian ni Prinsipe
Suton ngunit nagkataon naman na naglalakad ito sa kagubatan. Labis na nabighani ang prinsipe
sa gandang taglay ng prinsesa kaya’t ginantimpalaan niya si Prahnbun.

4. Noon ang tingin sa kababaihan ay mahina dahil sila lamang ay nasa

kani-kanilang tahanan, ngunit sa ngayon ay hindi na. Ang mga
kababaihan ay nagagawa rin ang mga gawain na sinasabing panlalaki
lamang. Patas ang bawat kasarian, ngunit ang bawat isa ay may
kalakasan at kahinaan din.
Hindi ako sang-ayon na mas mahinang kasarian ang kababaihan. Sa kwentong ating
nabasa ay hindi makatarungan ang ginawa sa prinsesa. Mas nangibabaw ang dahas
kaysa sa kabutihan. Kung sa taglay na kalakasan ay masasabi nating lamang ang
kalalakihan ngunit hindi rin magpapatalo ang kababaihan. May laban rin ang
kababaihan at nangingibabaw ito maging sa totoong pangyayari.