கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

அமலனாைிபிரான்

விளக்கவுதர

கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

 அமலனாைி பிரான்

BIBILIOGRAPHY

NAME : AMALANATHIPIRAN
YEAR : 2020

THE AUTHOR

AUTHOR : KAVIMAMANI ELANDHAI S RAMASAMI

PUBLISHER: SUNDAR PATHIPPAGAM

2,29TH STREET , Thillai Ganga Nagar , CHENNAI– 600061
TAMILNADU, INDIA

பபாருளடக்கம்

வரிதச ைதலப்பு பக்கம்

1 அமலனாைிபிரான் 16

2 உவணந்ை உள்ளடத்ைனாய் 25

3 மணந்ைிபாய் 39

4 சதுரமாமைிள் 47

5 பாரமாய பழவிதன 53

6 துண்ட பவண்பிதையான் 62

7 தகயர் சுரி சங்கு 72

8 பரியனாகி 82

9 ஆலமாமரத்ைின் 89

10 பகாண்டல் வண்ணன் 96

11 முடிவுதர 103
2
கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

அமலனாதிபிரான்
திருப்பாணாழ்வார் பாசுரங்கள்

விளக்கவுரர
கவிமாமணி இலந்ரத சு இராமசாமி

3
 அமலனாைி பிரான்

நாற்பைாண்டுகளுக்கு முன் பசன்தனயில் ைிருமால்

அடியார் குழாம் நடத்ைிய மாைாந்ைிரக் கவியரங்கங்களில்
எனக்கும் ஒரு இடமிருக்கும். அக்கவியரங்குகளில்
இராமாநுஜர், ைிருமழிதச ஆழ்வார், ைிருமங்தகயாழ்வார்,
நம்மாழ்வார், குலசசகராழ்வார், பைாண்டரடிப்பபாடியாழ்வார்
ஆகிசயாரது வாழ்க்தக வரலாறுகதளக் கவிதையாக்கி
வழங்கிசனன். ஒவ்பவாரு மாைமும் ஒரு பபருமாள்
சகாவிலில் கவியரங்கம் நடக்கும்.
பைாண்டரடிப்பபாடியாழ்வார் கவிதைதய நான் வழங்கிய
சபாது அவ்வரங்கம் சமற்குமாம்பலத்ைில் சகாைண்டராமர்
சகாவிலில் நதடபபற்ைது. பைாண்டரடிப்பபாடியாழ்வார்
வரலாற்ைில் பகாஞ்சம் சிருங்காரம் உண்டு. அந்ைப்பகுைி
எனது கவிதையில் விரசமில்லாமல் அசைசமயம் மிகவும்
சுதவயாகவும் அதமந்துவிட்ட து. ஒவ்பவாரு ஆழ்வாரின்
கவிதை எழுதும் சபாதும் அவர்களது பாசுரங்கதள ஊன்ைிப்
படித்துக் கவிதை எழுைிசனன். அப்படித்ைான்
பைாண்டரடிப்பபாடியாழ்வார் கவிதையும் மிக அருதமயாக
அதமந்துவிட் டது. என்தனக் கவிதைதய வழங்க
அதழத்துவிட்டு உடசன புளிசயாைதரப் பிரசாைத்தை
விநிசயாகிக்கத் பைாடங்கிவிட்டார்கள். நான் கவிதை
வாசிப்பதை நிறுத்ைிவிட்டு
பிரசாைத்தை உண்டு முடியுங்கள். பிைகு நான் கவிதை
படிக்கிசைன் அல்லது நான் கவிதை படித்ைதும் பிரசாை
விநிசயாகம் நடக்கட்டும் என்சைன்.

4
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி
அதை ஏற்பாடு பசய்ைவர் “இராமசாமி,
வயிற்றுப்பபருமாளுக்கு வழிபாடு நடக்கிைது. நீங்கள்
பைாடருங்கள்” என்ைார். அைன் பிைகு அவர்கள் ஏற்பாடு
பசய்யும் கவியரங்களில் கலந்து பகாள்வைில்தல என்று
முடிபவடுத்சைன். அைனால் மற்ை ஆழ்வார்கதளப் பற்ைி
எழுைவில்தல. 1983ல் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில்
ைிருவாடிப்பூரத்ைன்று ஆண்டாள் சந்நிைியில் நதடபபற்ை
அரங்கில் “நாசனைான் ஆகிடுக!” என்னும் ைதலப்பில்
ஆண்டாளின் வரலாற்தைப் பற்ைிக் கவிதை வழங்கிசனன்.
இவ்வளவு ஆண்டுகள் கழித்துத் ைிருப்பாணாழ்வார் பற்ைிக்
கவிதை எழுை சநர்ந்ைிருக்கிைது. ைிருப்பாணாழ்வாரின்
அமலனாைி பிரான் பாசுரங்களுக்கு வாட்ஸ் அப் குழும்
சங்கத்ைமிழ் மாதல அன்பர்களுக்காக விளக்கவுதர
வழங்கசவண்டும் என்று ைிருமைி சுமித்ரா ராம்ஜி
சகட்டார்கள். ஒவ்பவாரு நாளும் ஒரு பகுைியாக பவளியிட்டு
வந்சைன். அைன் விதளவுைான் இந்ை நூல் அவர்களுக்கு என்
நன்ைி. முைலில் ைிருப்பாணாழ்வார் வாழ்க்தக வரலாற்தைப்
பற்ைிய கவிதை அைன் பின் விளக்கவுதர,

அன்புடன்

கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

5
 அமலனாைி பிரான்

திருப்பாணாழ்வார்

அற்தைப் பபாழுைில் அந்ை பநல்வயல்

சற்சை பபருதம ைாங்கி யிருந்ைது

ைிருமால் மார்பின் ைிருமறு அம்சமாய்

ஒருசிறு குழந்தை உள்வயல் ைன்னில்

அழுை குரதல அவ்வழி பசன்ை

அழகு ைமிழின் பாணன் ஒருவன்

சகட்டான், உடசன கிட்சட பசன்ைான்

ஆட்டிக் தககால் அதசத்ை குழந்தையின்

அழுதக கூட அமுைாய் இனித்ைது

எழுவதக சுரமா இவனது அழுதக

என்சை நிதனத்ைான் எடுத்துச் பசன்ைான்

அன்று முைசல அக்கு ழந்தைக்குப்

பாணன் இதசதயப் பயிற்று வித்ைான்

காணும் அழகுக் கருமுகில் அரங்கன்

பற்ைிச் பசால்லிப் பக்ைி வளர்த்ைான்

ஒற்தை நிதனவாய் உளத்ைில் இருத்ைிக்

6
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

காதல முைசல காவிரித் பைன்கதர

சகால அரங்கன் சகாபுரம் கண்டு

பாடல் பாடிப் பரவச நிதலயில்

ஈடு பட்சட இருந்ைான் சிறுவன்

வளர வளர மனத்பைழு பக்ைி

கிளரப் பண்ணில் கிைங்கி நின்ைான்

ைாழ்ந்ை குலத்ைில் ைான்வளர் வைனால்

ஆழ்ந்ை பக்ைியில் அமிழ்ந்ைிருந் ைாலும்

அரங்கம் பைிக்குள் அடிதவக்க வில்தல

வரம்பபற் ைவரின் மகிதம உணர்ந்சை

ைிருப்பா ணனிவன் என்சை பசப்பினர்

கருவாய் உள்சள கனிந்து நின்ைவன்

7
 அமலனாைி பிரான்

எப்படி இருப்பான்? ஏந்ைதலப் பார்த்ைவர்

பசப்பிய சகட்டுச் சிந்தையில் ஓருரு

சித்ைிர மாகச் பசதுக்கி தவத்சை

பத்ைிர மாகப் பண்ணில் இதழத்ைார்

பரவச மாகப் பாடல் பாடினார்

அருள்வச மாக ஆனந்ைம் கண்டார்

எட்டி நின்சை இதைமைில் பார்த்ைார்

நிட்தடயில் கூடி சநரம் மைந்ைார்

அந்ை நிதலயில் அன்பைாரு நாளில்

வந்ைார் அங்சக சலாக சாரங்கர்

அரங்கன் சசதவயில் ஆட்படு நல்லார்

ைரங்பகாள் பூதசயில் ைன்தன இழந்ைார்

அரங்கன் சமனிநீ ராஞ்சனம் ஆட்டும்

கரங்கள் பபற்ை கண்ணியர், காவிரி

நீர்பமாண்டு பசல்லும் நியமத் ைாசல

சைர்ந்பை டுத்ை ைிதசயினில் வந்ைார்

அவரின் வழியில் அடியவர் பாணர்

அவதர மைந்ை அனுபவ நிதலயில்

பாடல் பாடிப் பரவசத்ைிருந்ைார்

8
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

ஈடில் லாை இதையுண ராமல்

ைீட்டுப் படுபமனும் சிந்தையினூசட

பாட்டுப்பாடும் பாணதரப் பார்த்து

ைள்ளிப் சபாபவனச் சாற்ைினார் , அரங்கதன

அள்ளிக் பகாண்ட அனுபவத்ைாசல

பாணர் அதசயாப் பாரிப்பில் இருந்ைார்

சவணு பமன்சை வம்பு

ீ பிடிப்பைாய்

எண்ணிய சலாக சாரங்கர் ஓர்கல்

பண்ணிதசப் பாணனின் பக்கம் எைிந்ைார்

கல்பட்டுத் ைதலயினில் காயம் ஆனது

பமல்ல இரத்ைம் விழிக்குள் விழுந்ைது

விழித்ை பாணர் விசனப் பட்டார்

9
 அமலனாைி பிரான்

பழிக்சகா ராளாய்ப் பாவம் புரிந்சைன்

என்சை எண்ணி ஏகினார் அப்புைம்

அன்று சகாவிலில் அரங்கன் ைதலயில்

காயம் கண்டு கலங்கினார் சாரங்கர்

ஏயுபமன் பிதழயால் இப்படி ஆனைா?

என்ன காரணம் ஏனிக் காயம்?

என்ை நிதனப்பில் இல்லம் பசன்ைார்

அன்று கனவில் அரங்கன் வந்ைான்

'என்ைன் அடியான் இன்னரும் பாணன்

காயம் படசவ கல்பல ைிந்ைதனநீ

சநயம் மனத்ைில் நீங்கிப் சபானது

சாைியா அடியார் ைகுைி ஆவது?

நாதள பசன்று நம்பன் பாணதனத்

சைாளில் சுமந்து தூக்கிவா நம்மிடம்

என்ைான் அரங்கன், ஏவிய படிசய

பசன்ைார், பாணன் ைிருவடி வழ்ந்ைார்

ீ

பைைிப் சபானார் பாணர், "சுவாமி

எைனால் இப்படி?, இழிகுலத் சைான்நான்

பபரியவர் உங்கள் ைிருவடி வழும்

ீ

10
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

உரிதமயும் இல்சலன், உளத்ைில் மட்டும்

அரங்கன் இருந்சை ஆட்சி பசய்கின்ைான்

பண்ணிதனப் பாடிடும் பாணன்நான், இந்நாள்

எண்ணிலாப் பாவம் இதழத்து விட்சடசன

என்று புலம்பி இடர்ப்படும் சபாைில்

பவன்று விட்டீர், விமலசர, அரங்கன்

இட்ட கட்டதள, ஏறுபமன் சைாளில்

ைட்டிச் பசான்னால் சட்ட விசராைம்

11
 அமலனாைி பிரான்

சாற்ைினார் சயாக சாரங்கர், பாணர்

மாற்ைம் பசால்லும் வதகயிலர் ஆனார்

சைாளில் ஏைினார், சுமந்ைார் முனிவர்

நீள நடந்ைார், நிமலன் அரங்கன்

ைிருமுன் விட்டார், ைிருப்பா ணாழ்வார்

ைிருவடி கண்டார் சிந்தைஇழந்ைார்

அவர்வர வாசல அரங்கன் குதைபடா

உவதக பகாண்டதை உணர்ந்து பகாண்டார்

அமலன் அவபனன அைிந்து பகாண்டார்

கமல பாைம் கண்ணில் நிதைந்ைது

சிந்தைபுகுந்ைது சிவந்ைநல் லாதட

உந்ைி சமலது உயிராய் ஆனது

உைரபந்ைம் உலாவிய துள்சள

இைமார் மார்சபா இழுத்ைாட் பகாண்டது

ைான் ஸ்ரீவத்ஸமாய்ச் சார்ந்ைவ் விடத்ைில்

ஊன்ைி இருப்பதை உணர்ந்து பகாண்டார்

உய்யக் பகாண்டது ஒளிநிதை கண்டம்

பசய்ய வாசயா சிந்தை கவர்ந்ைது

பபரிய கண்கள் சபதைதம பசய்ைன

12
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

கருநீல சமனிதயசயா கவர்ந்து பகாண்டது

பகாண்டல் வண்ணதன அரங்கபனன் அமுைிதனக்

கண்ட கண்கள் மற் பைான்ைிதனக் காணாசவ

என்ை நிதலயில் இருந்ைார் பாணர்

ஒன்சை நின்ைது உள்ளம் ைிதளக்கசவ

அமலன், ஆைிபிரான், விமலன், விண்ணவர்சகான்

நிமலன், நிர்மலன் நீைி வானவன்

அரங்கத் ைம்மான் ஆர்பபாழில் சவங்கடவன்

உவந்ை உள்ளத்ைன், உலகம் அளந்ைான்

நீள்முடியன், காகுத்ைன், அரவின் அதணயான்

இலங்தகக் கிதைவன் ைதலபத் துைிர

ஓட்டிசயார் பவங்கதண உய்த்ைவன், ஓைவண்ணன்

13
 அமலனாைி பிரான்

துண்டபவண் பிதையன் துயர் ைீர்த்ைவன்

தகயினார் சுரி சங்கு அனல் ஆழியன்

நீள்வதரசபால் பமய்யனார், துளப விதரயாய்

கமழ்நீள் முடி அய்யனார், அணியரங்கனார்

அரவின் அணிமிதச சமய மாயனார்

பரிய னாகி வந்ை அவுணர் உடல் கீ ண்டு

அமரர்க்கு அரிய ஆைிபிரான், ஆலமா

மரத்ைின் இதலயிபலாரு பாலகனாய் வந்சைான்

ஞாலம் ஏழுமுண்ட நாயகன், அரங்கன்

பகாண்டல் வண்ணன் சகாவலன், பவண்தண

உண்ட வாயன், பாணருள்ளம் கவர்ந்ைான்

அவதனக் கண்டகண்கள் மற்பைான்தைக் காணாமல்

பத்துப் பாட்டில் சித்ைம் எடுத்ைார்

அரங்க னுக்குள்சள ஐக்கிய மானார்

ைாழ்ந்ைவர் என்று சாற்ைப் பட்டவர்

ஆழ்ந்ைவர் ஆனார் அரங்கனுக் குள்சள

இன்னார் இனியர்எனத் ைன்தன நிறுத்ைாமல்

முன்னிருந்ை அரங்கதனசய முற்றும் அனுபவித்ைார்

என்சனபயன் சனபயன்று எவரும் வியக்கும்வதக

14
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

உன்னைப் பைவியிதன உடசன அதடந்துவிட்டார்

அருளாளன் உள்சள ஐக்கிய மாகிவிட்ட

ைிருப்பா ணாழ்வார் ைிருவடி சரணசம!

15
 அமலனாைி பிரான்

அமலன் ஆைிபிரான் அடியார்க் பகன்தன ஆட்படுத்ை

விமலன் விண்ணவர் சகான், விதரயார் பபாழில் சவங்கடவன்

நிமலன், நின்மலன், நீைி வானவன், நீள்மைி ளரங்கத்ைம் மான்

ைிருக்கமலபாைம் வந்பைன் கண்ணினுள்ளன ஒக்கின்ைசை!

‘இந்ைப் பாசுரத்தைத் ைிருப்பாணாழ்வார் பாடும் முன் இருந்ை சூழதல

நாம் சிைிது எண்ணிப் பார்க்கசவண்டும். பிைப்பு முைல் அதுநாள் வதர
அரங்கதனப் பார்த்ை ைில்தல. அவர் ைாழ்ந்ை குலம்
என்று பசால்லப்படுகிை பாணர் குலத்ைில் வளர்ந்ைைால் அவதரச் சசர்
ந்ைவர்களும் பார்த்
ைிருக்க வாய்ப்பில்தல. ஆனால் அரங்கதனக் கண்டவர்கள் சபசக் சக
ட்டு அைிந்ைிருப்பார்கள்.
அரங்கதனப் பற்ைி மட்டுமன்று. ைிருமாலின் பல்சவறு விைமான வடி
வங்கதளயும் பசயல்பாடு
கதளயும் பற்ைிக் சகட்டைிந்ைிருப்பார்கள். பசவி வழி பாணரும் அைிந்ைி
ருப்பார். ைாம் அன்ைாடம் காண்கின்ை சகாபுரத்தைக் பகாண்ட சகாயிலு
க்குள் இருப்பவன் மீ து அவருக்கு அைீைப் பக்ைி ஏற்படுகிைது. அது மட்
டுமன்று ைான் சகள்விப்பட்டுத் ைன்தன ஈர்த்ை மற்ை வடிவங்கதளயு
ம் அரங்க
னாகசவ பாவிக்கத் பைாடங்கிவிட்டார். அந்ைப் பக்ைிப்பரவசத்ைில் காவி
ரியின் பைன்கதரயில்
நின்று பகாண்டு அவர் பாடல்கள் பாடினார். அப்பபாழுது அவர் என்ன
பாடினார் என்பைற்கு எந்ைப்
பைிவும் இல்தல. பசாந்ைமாகத் ைான் இயற்ைிய பாடல்கதளப் பாடி
னாரா அல்லது ைனக்குச் பசால்லிக் பகாடுக்கப்பட்ட பாடல்கதளப் பா
டினாரா என்பது பைரியவில்தல. அவர் பசாந்ைமாக
இயற்ைிப் பாடினாபரன்ைால் அமலனாைி பிரான் பாசுரங்கதளத் ைவிர
சவறு பாசுரங்கதள நாம்
ைவைவிட்டிருக்கிசைாம் என்பது பபாருள். மற்ைவர்களுக்கு இருந்ைது
சபாலப் பைிவு பசய்து தவக்கிை வசைி அவருக்கு இல்லாமல் சபாயிரு
ந்ைிருக்கலாம். ஆனாலும் அவர் பாடியிருக்கிை பத்துப்

16
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பாசுரங்கசள அவரது பபயதர நிதலநிறுத்ைப் சபாதுமானதவயாக இ

ருக்கின்ைன.சரி, இனி பாசுரத்ைிற்குள் சபாகலாம்.முைலில் ஒவ்பவாரு
பசால்லாகப் பபாருள் பார்த்துப் பிைகு அவற்ைின் விளக்கத்துக்குப்

சபாகலாம்

அமலன் தூய்மமயானவன்
ஆதி மூல முதல்வன்
பிரான் அண்ட சராசரங்களின் ததாற்றட்திற்கும்
இயக்கத்திற்கும் காரண கர்த்தன்
என்மன தாழ்ந்த குலத்தவனாகிய என்மன
அடியார்க்கு தலாகசங்கரர் த ான்ற தமது அடியார்க்கு
ஆள் டுத்த அவர்களுள் ஒருவனாய் என்மன
ஆட் டுத்திய
விமலன் தூய்மமயானவன்
விண்ணவர்தகா வானவர்களுக்ககல்லாம் நாயகன்
ன்
விமரயார் நறுமணங்கமைக் ககாண்ட க ாழில்
க ாழில் சூழ்ந்த
தவங்கடவன் திருமமலயில் தங்கும் இமறவனாய்
நிமலன் தூய்மமயானவனாய்
நின்மலன் தூய்மமயானவனாய்
நீதி வானவன் இன்னார் இனியர் என்று கருதாமல் நீதி
வழங்கும் ரமத ரி ாலகன்
நீள்மதிள் உயர்ந்த நீண்ட மதிள்கமை உமடய
அரங்கத்து அரங்கமாநகர்க் தகாவிலிதல கண்வைரும்
அம்மான் இமறவனான அழகிய மணவாைன்
திருக்கமலப் இதமான கமல மலர்த ான்ற திருவடிகள்
ாதம்
வந்து தாமகதவ வந்து
என் கண்ணில் எனது கண்களில்
உள்ைன புகுந்தமவ த ால் இருக்கின்றதத!
ஒக்கின்றதத

17
 அமலனாைி பிரான்

விளக்கவுதர
ைிருப்பாணாழ்வார் அதுவதர அனுபவித்ை சூழலிலிருந்து அன்
று அவர் அனுபவித்ை சூழல் சவைானது. அதுவதரத் ைன்தன
எவசரனும் பைாட சநர்ந்ைால் அவர்களின் தூய்தம பகட்டுவிட்
டைாகச் பசால்லி உடசன பசன்று ைனக்கு ஏற்பட்ட தூய்தமயி
ன்தமதயப் சபாக்கி பகாள்வைற்காகக்
காவிரி நைியில் பசன்று அவர்கள் குளித்துத் ைம்தமத் தூய்
தமப் படுத்ைிக்பகாள்வதைத்ைான் அவர் பார்த்ைிருக்கிைார். ைான்
ைன்தனவிட சமுைாய நிதலயில் உயர்ந்ைவர்களின் தூய்தம
தயக்
பகடுக்கும் ஒருவனாகக் கருைி வந்ைிருக்கிைார். அைனாசலைான்
சலாகசாரங்கரின் சைாளில் ஏைி
அமர்ந்ைசபாது எங்சக ைாம் அந்ை முனிவரின் தூய்தமதயக்
பகடுத்துவிட்சடாசமா என்று பைைினார். ஆனால் அது அரங்க
னின் ஆதண என்று ஒருவாறு மனந்சைைினாலும் ைமது பாை
ங்கள்
அவரது உடலில் பட்டுவிடக்கூடாசை எனச் சற்று ஒதுங்கிசய
அமர்ந்ைார். கிராமத்துக் காரர் ஒருவர் பபரிய மனிைர் ஒருவரி
ன் வட்டிற்கு
ீ வந்ைால் அவரது கட்டதளக்கிணங்க நாற்காலியி
ல் அமரும் சபாது பைவிசாக ஒரு ஓரத்ைில் அமரும் காட்சிக
தளத் ைிதரப்படங்களில் பார்த்ைிருக்கிசைாம்.
பாணருக்கு அன்று அந்ை நிதலைான். ஆனால் சலாக சார்ங்க
சரா அவர் கீ சழ விழுந்துவிடக் கூடாபைன்பைற்காக அவரது ைி
ருப்பாைங்கதளக் பகட்டியாகப் பிடித்துக்பகாண்டும் மார்சபாடு
சசர்த்து அதணத்துக்பகாண்டும் நடந்ைிருக்கசவண்டும். அப்படித்
ைான் நிகழ்ந்ைிருக்கசவண்டும். அந்ைக்
காட்சிதயச் சற்று மனக்கண்ணில் நிறுத்ைிப்பாருங்கள். அந்ை நி
தலயில் அவதர அரங்கனிடம்
அதழத்துச் பசன்ைார் சலாக சார்ங்கர். ைன் முன்னனுபவத்ைின்
காரணமாகத் ைான் அருகில்

18
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

சபானால் எங்சக அரங்கனின் தூய்தமக்குக் குதைபாடு வந்து

விடுசமா என அஞ்சிய நிதலயில்
கீ சழ இைங்குகிைார். வா என வரசவற்கும் வதகயிசல அரங்க
னின் முகத்ைிசல மந்ைகாசம்
பைரிந்ைது. அவ்வளவுைான் பாணரின் மகிழ்ச்சி எல்தல கடந்ை
து. என் அரங்கனின் தூய்தமக்கு என்னால் குதை சநரவில்தல
. அவன் தூய்தமயானவன் என்பதை உணர்கிைார். அவர் ைிரு
வா
யிலிருந்து அமலன் என்ை பசால் உைிர்கிைது. என் அரங்கன் தூ
ய்தம என்னால் பகடவில்தல என மகிழ்கிைார். அரங்கபனன்
ன சாைாரணமானவனா? அவன் ஆைிப் பரம்பபாருள். இந்ை அண்
ட
சராசரங்கதள பயல்லாம் சைாற்ைியவன். சைாற்ைி இயக்குபவ
ன். இயக்கிப் பராமரிப்பவன்,
பாதுகாப்பவன்.
இனி, இன்பனாரு சூழதலப் பார்ப்சபாம். பபரியவர் ஒருவர் ைன
க்குத் பைரிந்ை ஒருவதர வட்டிற்கு
ீ வரவதழக்கிைார். வந்ைவ
தர நன்கு வரசவற்கிைார். வந்ைவர் மகிழ்கிைார். ஆனால் அங்கி
ருந்ை
ைனது நண்பர்கதளசயா உைவினர்கதளசயா அவருக்கு அைி
முகப்படுத்ைாமல் ஒதுக்கிதவத்து
விடுகிைார் என்று தவத்துக் பகாள்ளுங்கள். வந்ைவருக்கு எப்ப
டியிருக்கும்? .அதழத்ை பபரியவர்
மீ து மைிப்புக் குதைந்துவிடும். ஏசைா காரியார்த்ைம் அதழத்ைிரு
க்கிைார் என்ை எண்ணம் சைான்ைிவிடும்.
. ஆனால் அரங்கன் என்ன பசய்ைான் பைரியுமா? ைன்னிடம் வ
ருவைற்கு முன்னசமசய
ைன்னுதடய ைிருசமனிதயத்பைாடும் சபறுபபற்ை சலாகசாரங்
கதர முைலில் அவருக்கு ஆட்படுத்துகிைார். சகாயிலுக்குள் வந்
ைவுடன் அரங்கனின் அடியவர்கள் அதனவரும் பாணர் ைாழ்ந்

19
 அமலனாைி பிரான்

ை குலம் என்று கருைாமல் அரங்கனுக்கு ஆட்படுகிைார்கள். இந்

ை நிதலயில் அரங்கனின் தூய்தம உள்ளம் இன்னும் பிரகாசி
க்கிைது. எனசவ அவரது வாயிலிருந்து ஆட்படுத்ை விமலன் எ
ன்ை பசாற்கள்
வந்து விழுகின்ைன. இங்சகயும் விமலன் என்ைால் தூய்தம
யானவன் என்று ைான் பபாருள்.
ஆனால் அைன் நிதல சவறு.
ஒவ்பவாரு மகிழ்வான நிதலதயயும் ஆழ்வார் எண்ணிப்பார்க்
கிைார். ைன்தனசய கிள்ளிப்பார்க்கிைார். ஈபைல்லாம் உண்தமைா
னா என எண்ணுகிைார். ைனக்கு அருள் புரிந்து பகாண்டிருப்பவ
ன்
சாைாரண ஆளா என்ை எண்ணம் ைதல தூக்குகிைது. எனசவ அ
டுத்து ஆவர் அவன் `விண்ணவர் சகான்` என்கிைார். வானவர்க
ளுக்பகல்லாம் ைதலவனாக இருப்பவன் ைனக்கு அருள்புரிகி
ைான்
என்று பபருதமப் பட்டுக்பகாள்கிைார். மகிழ்ச்சி பிைக்கிைது.
ஒரு முைலதமச்சர் , அவசர கட்சிக்குத் ைதலவராகவும் இருக்
கிைார் என்று தவத்துக்பகாள்சவாம். அவர் ஒருகட்சித் பைாண்
டனுக்கு ஏசைா பரிசு பகாடுக்கிைார் . அந்ைக் கட்சித்பைாண்டன் `
எனக்கு முைலதமச்சர் பரிசுபகாடுத்ைார், கட்சித்ைதலவர் பரிசு
பகாடுத்ைார்` என்று ைம்பட்டம் அடித்துக்பகாள்வார். இங்கும் அ
ப்படித்ைான் நிகழ்கிைது. அரங்கன் அருள்புரிந்ைான். அரங்கன் ைா
ன் சவங்கடவன். முைதலதமச்சர்ைான் கட்சித்ைதலவர். ஆனா
லும் பரிசு பபற்ைவன் முைலதமச்சர் பகாடுத்ைார், கட்சித்ைதல
வர் பகாடுத்ைார் என்று பசால்வது சபால ஆழ்வார் இங்சக
சவங்கடவதனயும் பகாண்டுவந்துவிடுகிைார். மணம் வசுகின்ை
ீ
மலர்கதளயுடய பபாழில்கள் சூழ்ந்ை சவங்கடவ
னாகிய அரங்கன் நிமலன் என்கிைார். இது தூய்தமயின் மூன்
ைாவது படிநிதல. நிமலன் என்ைால் தூய்தமயானவன் என்று
ைான் பபாருள். ஆனால் படிநிதல சவறு. இங்சக அரங்கனின்

20
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பசௌலப்யம் காட்டப்படுகிைது. ஆழ்வாசர பசால்வது சபால அ

வன் விண்ணவர்சகான், விதரயார்பபாழில் சவங்கடவன். ஆனா
ல் ைனது பபருதமகதள எல்லாம் மதைத்துக்பகாண்டும்
அடியவரின் நிதலக்கும் கீ சழ இைங்கிவந்து எளியவர்க்கு எளி
யனாய் அருள்புரிகிை ைன்தமயில் அவனது எளிவந்ை ைன்தம
தயப் பார்க்கிசைாம்.
எல்சலார்க்கும் நன்ைாம் பணிைல் அவருள்ளும்
பசல்வர்க்சக பசல்வம் ைதகத்து ~ என்னுமாப்சபாசல அரங்க
ன் மிக உயர்ந்ை நிதலயிலிருந்து
இைங்கிவந்ை ைன்தமதயப் பார்க்கிசைாம். இதுைான் பசௌலப்ய
ம். இந்ைச் பசௌலப்யத்துக்கு
எடுத்துக்காட்டாய் இங்சக ஒரு நிகழ்ச்சிதயச் பசால்லுகிசை
ன்.
1961ம் ஆண்டு என நிதனக்கிசைன். எனது குருநாைர் சபராசிரிய
ர் அ.சீநிவாசராகவன் (கவிஞர்
நாணல்)
அவர்களும் அவரது நண்பர்கள் சிலரும் ஒரு புரட்டாசி சனிக்
கிழதமயன்று தூத்துக்குடி
புதுக்கிராமத்ைில் இருக்கும் பபருமாள் சகாவிலுக்குச் பசல்வ
ைற்காகக் காரில்
. அப்பபாழுது ஒரு நண்பர் ~ பைப்பக்குளத்துக்கு அருசக இருக்கு
ம் சிவன் சகாவிலில் ஒரு துைவி பசாற்பபாழிவாற்றுகிைார். மி
க நன்ைாகப் சபசுவார் என்று பசால்கிைார்கள் அங்சக சபாகலா
மா?
~ என்று சகட்டார். இன்பனாரு நண்பர் பசான்னார்,~பபருமாள்
சகாவில் புளிசயாைதரதய விட்டுவிடுசவாசம. அந்ை இழப்புக்
கு ஈடாக இராகவன் அவர்கள் புளிசயாைதர மீ து ஒரு கவி
தை பசால்லட்டும். பிைகு நாம் பசாற்பபாழிவுக்குப் சபாகலாம்.`
என்ைார். சபராசிரியர் ஒரு கவிதை
பசான்னார்

21
 அமலனாைி பிரான்

வானந் ைன்னில் மதைந்துள்ளாய்

தவய மண்ணில் புகுந்துள்ளாய்
ஞானம் மிளிரும் முனிவருளம்
நயந்து சகாயில் பகாண்டுள்ளாய்
ஏன மாகி எதனயதணந்ைாய்
எனினும் அைியான் என்சைாநீ
சபான ைிதசயின் முதனயிபலலாம்
புளிசயாைதரயாய் நின்ைதனசயா?
என்பதுைான் அந்ைக் கவிதை. ைிருமால் வானத்ைிசல மதைந்ைி
ருக்கிைார். அவதர அடியவனால்
காண இயலவில்தல. அைனால் அவன் இருக்கும் இடத்ைிற்சக
பசல்சவாம் என்று மண்ணுக்கு
வருகிைார். அப்பபாழுதும் பைளிந்து பகாள்ள இயலவில்தல. ச
ரி இன்னும் இைங்குசவாம் என்று பசால்லி அவசனாடு உலா
வுகிை ஞானியரின் உள்ளத்துக்குள் வருகிைார் அப்பபாழுதும் அ
ைிந்து பகாள்ளவில்தல. ~மானமில்லப் பன்ைியாய்` அைாவது
வராகமாய் இைங்கிவருகிைார். அப்பபாழுதும் அைிந்துபகாள்ளவி
ல்தல. மனிைன் வசப்படுவது சாப்பாடு. அைனாசல அவனுக்கு
மிகவும்
பிடித்ை புளிசயாைதரயாக இைங்கி வருகிைார். அதைத்ைான்
சபானைிதசயின் முதனயிபலல்லாம் புளிசயாைதரயாய் நின்
ைதனசயா?
~ என்கிைார் சபராசிரியர். இதுைான் பசௌலப்யம். படிப்படியாக இ
ைங்கிவரும் நிதல
அரங்கனாக சவங்கடவனாக இருப்பவன் ஆழ்வாருக்காக இை
ங்கிவந்ை நிதலதய இது காட்டு
கிைது. ஆழ்வாரின் பநஞ்சிசல அரங்கனின் தூய்தம இன்னும்
பளிச்சிடுகிைது. நிமலசன என்பது
இதைத்ைான் குைிப்பிடுகிைது
அரங்கதனப் பார்க்க வந்ைவர் அரங்கதன மட்டும் பார்த்துவிட்

22
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

டு அவதர மட்டும் சபசிவிட்டுப்

சபாகசவண்டியதுைாசன. அவர் ஏன் சவங்கடவதனப் பாடினார்
என்று பிள்தளைிருநதையூரதரயதரச்
சிலர் “பபரியபபருமாதள அனுபவிக்க இழிந்ை இவ்வாழ்வார்
ைிருசவங்கமுதடயான் பக்கல்சபாவாசனன்?” என்று சகட்க;
“ஆற்ைிசல அழுந்துகிைவன் ஒருகாதலத் ைதரயிசல
ஊன்ைினால் பிதழக்கலாசமா என்று
கால்ைாழ்க்குமாசபாசல, இவரும் பபரியபபருமாளழகிசல
அழுந்துகிைவராதகயாசல ைிருமதலயிசல
கால்ைாழ்ந்ைார்” என்ைாராம்.
அடுத்ை தூய்தமச் பசால் நின்மலன். இைன் படிநிதல
இன்னும் உயர்ந்ைது. ைனது அடியவர்களின் குதைகதளக்
கண்டு வருந்ைாமல் அைில் பபருதம யதடகிை
நிதல. ைிருப்பாணாழ்வாரின் வாழ்நிதலதயக் கருைாமல்
அந்ை நிதலயிலும் ைன்தன எண்ணிப் பாடிய அன்பு
நிதலதயக் கருத்ைில் பகாண்டு அந்ை அன்தபத்ைான் பபற்ைது
சபறு என்று அரங்கன் கருைினானாம். ஒரு ைாய் ைன்
குழந்தை சுவரில் கிறுக்குவதைப் பார்க்கிைாள். அைில் ஒரு
சகாடு ைமிழ் எழுத்து அ சபால் அதமந்துவிட்டது. இப்படி
அதமவைற்கு ஏரல் எழுத்து என்று பபயர். அவன் சுவரில்
கிறுக்கிய நிதலதயக் கருைாமல் என் மகன் அ
எழுைிவிட்டான் என்று ைாய் மகிழ்ச்சியதடயுமாப் சபாசல
இதைவன் அடியவரின் குதைகண்டும் மகிழ்ச்சியதடகிை
நிதலதயத்ைான் நின்மலன் என்ை பசால் குைிக்கிைது.
அரங்கன் இன்னார் இனியர் என்று கருைாமல் நீைிவழங்கும்
ைன்தமயன் என்கிைார் ஆழ்வார். மிக உயர்ந்ை அசை சமயம்
நீண்ட மைிள்கதளயுதடய சகாவிலில் கண்வளரும் அழகிய
மணவாளனின் கமலமலர்சபான்ை ைிருவடிகள் ைாமாகசவ
வந்து ைன் கண்களில் புகுந்து பகாண்டைாகச் பசால்கிைார். .

23
 அமலனாைி பிரான்

அமலன் ஆைி பிராதனயன்

அடியார்க் பகன்தன ஆட்படுத்ை
விமலன் நிமலன் சவங்கடவன்
விண்ண வர்சகான் நின்மலனாய்
அதமயும் நீைி வானவனாம்
அரங்கன் பாைம் வந்பைன்கண்
சிமிழ் உள் யாவும் ஒக்குபமன்ை
ைிருப்பாணாழ்வார் அடி சபாற்ைி

24
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பாசுரம் 2- உவந்ை உள்ளத்ைனாய்

உவந்ை வுள்ளத்ைனா யுலகமளந் ைண்டமுை

நிவந்ை நீள்முடியன் அன்று சநர்ந்ை நிசாசரதர

கவர்ந்ை பவங்கதணக்காகுத்ைன் கடியார்பபாழில்

அரங்கத்ைம்மான்அதரச்

சிவந்ை ஆதடயின் சமல்பசன்ை ைாபமன் சிந்ைதனசய,

இந்ைப் பாசுரத்ைில் ைிருப்பாணாழ்வார் அரங்கத்ைம்மான்

சிவந்ை ஆதடயின் சமல் பசன்ை ைாபமன் சிந்ைதனசய என்று
பசால்கிைார். இதைக் சகட்ட உடன் உவந்ை உள்ளத்ைனாய்
ஆகிவிட்டான் அரங்கன். ஏன் அப்படி ஆனான்?

இைற்கு முைலாச்சார்யார்கள் எடுத்துக்காட்டும் ஒர்

உைாரணத்தைப் பார்க்கலாம்.

எத்ைதனசபர் பசு மாடு கன்றுக்குட்டி ஈனுவதைப்

25
 அமலனாைி பிரான்

பார்த்ைிருப்பீர்கள் என்று பைரியவில்தல. கிராமப்புைங்களில்

வசித்ைவர்களும் வசிப்பவர்களும் பார்த்ைிருக்கக்கூடும். கன்று
ஈன்ை உடன் அந்ைப்பசு கன்ைின்சமல் படிந்ைிருக்கும்
அசுத்ைங்கதளத் ைன் நாவால் நக்கி நீக்கும் . அைற்குப் பின்
அந்ைக் கன்றுக்குட்டி சுயமாக எழுந்து நிற்க முயலும். அது
எழுந்ைிருக்க முயலும் சபாது கீ சழ விழுந்து விடாமால்
ைாய்ப்பசு பாதுகாக்கும். அப்படியும் ஓரிரு முதை கீ சழ
விழுந்து எழுந்ைிருக்கும். ஆனாலும் அடிபடாது. அதரமணி
சநரத்துக்குள் அந்ைக் கன்று எழுந்து நின்று விடும். அைற்குப்
பசிக்கும். ஏசைா ஓர் உள்ளுணர்வின் காரணமாக அது ைன்
ைாயின் மடிதயத் சைடும் . ஆனால் பால் எப்படிக் குடிப்பது
என்று பைரியாது. அப்பபாழுது அந்ைத் ைாய்ப்பசு ைான் நகர்ந்து
ைனது மடிக்காம்தப கன்ைின் வாயருகில் பகாண்டுசபாய்
வாயில் இடித்ைாற்சபால் தவக்கும். உடசன கன்று சப்பத்
பைாடங்கிவிடும். பால் சுரக்கும். பால்குடிக்கும். அடுத்து
ஓரிருமுதை இப்படி நடக்கும் . இனி அந்ைக் கன்று ைானாகப்
பால் குடிக்கக் கற்றுக்பகாள்ள சவண்டுபமன்பைற்காகச் சற்சை
விலகிநிற்கும். அப்பபாழுது கன்று ைாசன மடிதயத்சைடி
காம்பிருக்கும் இடத்தைக் கண்டு பாதலப் பருகத்பைாடங்கும்.
அப்பபாழுது ைாய் மகிழும். ைன் கன்று பால் குடிக்கக்
கற்றுக்பகாண்டு விட்ட மகிழ்ச்சியில் பால் இன்னும்
அைிகமாகச் சுரக்கும். கன்றுக்குட்டிதய அன்பில் மிகுைியால்
நக்கிக்பகாடுக்கும். அைற்கு முத்ைம் பகாடுக்கும். கன்று பாதல
முட்டிக் குட்டிக்கும். அைனால் பசு இன்னும் அைிகமாக
மகிழும். இதை அழகாகப் படம் பிடிக்கிை மாைிரி கவிமணி

26
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

சைசிக விநாயகம் பிள்தளயவர்கள் ஒரு பாடல்

எழுைியிருக்கிைார்

சைாட்டத்ைில் சமயுது பவள்தளப் பசு – அங்சக

துள்ளிக் குைிக்குது கண்ணுக்குட்டி
அம்மா என்குது பவள்தளப்பசு- உடன்
அண்தடயில் ஓடுது கன்றுக்குட்டி
நாவால் நக்குது பவள்தளப் பசு- பாதல
நன்ைாய்க் குடிக்குது கண்ணுக்குட்டி

முத்ைம் பகாடுக்குது பவள்தளப் பசு-மடி

முட்டிக்குடிக்குது கண்ணுக் குட்டி

அருதமயான பாடல்/

பசன்ை பாசுரத்ைில் அரங்கனுதடய ைிருவடிகள் ைனது

கண்களில் வந்து ைாசம புகுந்து
பகாண்டதவசபாலிருக்கின்ைசை என்ைார் ஆழ்வார்.
சைாள்கண்டார் சைாசள கண்டார் என்ை நிதல. அைிலிருந்து
மனம் சவறு எங்கும் பசல்லவில்தல. அந்ை நிதலயில்
இருந்ைால் சபாதுமா? அடுத்ை நிதலக்குப் சபாக சவண்டுமா?
முைலில் காட்டிக்பகாடுத்ை பிைகு அந்ை ஜீவன்
அதைத்பைாடர்ந்து சமற்பகாண்டு பசல்ல சவண்டுமல்லவா.
கன்றுக்குத் ைன் மடிதய வாய் அருகில் பகாண்டு பாதலக்
குடிக்கக் கற்றுக்பகாடுத்ை நிதலைான் முைல் பாசுரத்ைில்
பசால்லப்பட்ட நிதல. அைாவது ைாமாகசவ வந்து
ஆட்படுத்ைிக் பகாண்ட நிதல.

27
 அமலனாைி பிரான்

அதைத்ைான் முைல் பாசுரத்ைில்

`அரங்கத் ைம்மான்ைிருக் கமலபாைம்வந் பைன்கண்ணி னுள்ளன

பவாக்கின்ைசை. `என்று பசான்னார். அைாவது ைனது
முயற்சியில்லாமசலசய அரங்கன் ைானாக வந்து கன்றுக்குத்
ைாசன முைலில் பரிந்து ஊட்டுவது சபாலத் ைன்னிடம்
ஆட்படுத்ைிக்பகாள்ளும் நிதல. அடுத்ை நிதல இன்னதுைான்
என்று பைரிந்து பகாண்ட ஜீவாத்மா ைாசன ஆட்படுகின்ை
நிதல. அப்படி ஆட்படுகிை சபாது ஆட்படுத்ைிக்பகாண்ட
பரமாத்மா ஆனந்ைம் பகாள்கிைது. அந்ை ஆனந்ைம் ைான்
உவந்ை உள்ளத்ைனாய் என்னும் முைல் இரண்டு பசாற்களில்
பவளிப்படுகிைது. இனி வார்த்தைக்கு வார்த்தை பபாருதளப்
பார்க்கலாம்

விளக்க உதர

ைிருப்பாணாழ்வாதரப் பாண்பபருமாள் என்று மகாசைசிகன்

ைமது முனிவாகனன் சபாகம் என்ை நூலிசல பசால்கிைார்.
சவறு எந்ை ஆழ்வாரின் பாசுரங்களுக்கும் வியாக்யானம் எழுை
முதனயாை மகாசைசிகன் பாண்பபருமாளின்
அமலனாைிபிரான் பாசுரங்களுக்கு வியாக்யானம்
எழுைியுள்ளார். அைற்குக் காரணம் இைில் இல்லாைது மற்ை
எைிலும் இல்தல என்பைாகவும் இைில் உள்ளவற்ைில் சில
மற்ைவற்ைில் இல்தல என்பைாகவும் அவர் பகாள்கிைார்.
ஆயிரம் என்பைில் ஒன்றும் அடக்கம் என்பது சபாலவும்,
கடல்நீரில் அதனத்துக் குளங்களின் நீரும் உள்ள
ைன்தமதயப் சபாலவும் அதமந்துள்ளது அமலனாைி

28
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி
உவந்ை மிகவும் மகிழ்ச்சிபகாண்ட
உள்ளத்ைனாய் உள்ளத்தை உதடயவனாய்

உலகம் அளந்து மூவுலகங்கதளயும்

ைிருவடியால் அளந்து
அண்டம் உை அண்டத்ைின் உச்சி
எல்தலக்சகாடு வதர பசன்று
முட்டும் படி
நிவந்ை மிக உயரத்தைக் பகாண்ட

நீள்முடியன் நீண்ட பபரிய ைிருமுடிதய

உதடயவனாய்
அன்று அந்ைக் காலத்ைில்
சநர்ந்ை ைம்தம எைிர்க்க சநர்ந்ை

நிசாசரதர இராக்கைர்கதள
கவர்ந்ை ைாக்கிக் பகான்று குவித்ை

பவம்கதண மிகக் பகாடிய அம்புகதளக்

பகாண்ட
காகுத்ைன் இராம பிரான்
கடி ஆர் மணம் மிகுந்ை
பபாழில் சசாதலகதளத் ைன்னகத்சை
பகாண்ட
அரங்கத்து அரங்க மாநகரில்
எழுந்ைருளியிருக்கும்
அம்மான் அழகிய மணவாளன்
அதர இடுப்பில் சாத்ைியுள்ள
சிவந்ை ஆதடயின் சிவந்ை நிைத்ைைான ஆதடயின்
சமல் சமல்
என் என்னுதடய
சிந்ைதனசய சிந்ைதன பைிந்ைது

29
 அமலனாைி பிரான்

காண்பனவு முதரப்பனவு மற்பைான்ைிக்

கண்ணதனசய கண்டுதரத்ை கடிய காைற்
பாண்பபருமாள் அருள்பசய்ை பாடல் பத்தும்
பழமதையின் பபாருபளன்று பரவுமின்கள்~ என்று
பசால்லப்பட்டுள்ளது

பபரிய பபருமாதள விட்டு அவர் விலகவில்தல. ஆனால்

பபரிய பபருமாதளத் ைாம் சநரில் காணுைற்குமுன் சகட்டு ,
உண்டு, உய்த்து உணர்ந்ை ைிருமாலின் மற்ை
அவைாரங்கதளயும் பபரிய பபருமாளாகசவ கண்டு
அனுபவிக்கிைார்.

முைல் பாசுரத்ைில் அரங்கன் ைாமாகசவ இைங்கி வந்து

பாணதர ஆட்படுத்ைிக்பகாண்ட நிதலதயப் பார்த்சைாம்.
இரண்டாவது பாசுரத்ைில் பாண்பபருமாசள பால்குடிக்கிை
கன்று ைாய் கற்றுக்பகாடுத்ை அநுபவத்ைால் ைாசன
பாதலக்குடிக்கிை ைன்தம சபாசல பாணர் ைாசம
ஆட்படுகின்ை ைன்தமதயப் பார்க்கிசைாம்

ஒர் எடுத்துக்காட்டுப் பார்க்கலாம். ைிருநாதரயூர் என்ை

ைிருத்ைலத்ைில் நம்பியாண்டார் நம்பி என்பைாரு அந்ைணர்
இருந்ைார். அவர் சிறுவனாக இருந்ை சபாது ைான் பதடத்ை
தநசவத்ைியத்தை அவர் யாருக்காகப் பதடத்ைாசரா
அப்பபால்லாப் பிள்தளயார் உண்ணாமலிருக்க அப்தபயன்
தூணில் முட்டி சமாைிக் பகாள்ளப் பிள்தளயார்
தநசவத்ைியத்தைத் துைிக்தகயால் எடுத்து உண்டார். பிைகு
இருவரும் ஒருவருக்பகாருவர் உதரயாடிக்பகாள்ளும்

30
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

நிதலயில் பநருக்கமானார்கள். நம்பியாண்டார் நம்பி ைான்

எழுைியுள் ைிருநாதரயூர் பபால்லாப் பிதளயார் இரட்தட
மணி மாதல நூலின் முைல் பாடலில் பசால்லுகிைார்

~என்தன நிதனந்து அடிதமபகாண்டு உடன் இடர்பகடுத்துத்

ைன்தன நிதனயத் ைருகின்ைான்~

இங்கும் அசை நிதலைான்.

முைலில் அரங்கன் பாணதர அவசன நிதனந்து

அடிதமபகாள்கிைான். அைன்பின்னாசல பாணர் அவதன
நிதனயும் அருதளச் பசய்கிைார். முைலில் ஏற்பட்ட நிதல
சமல்விழுந்ை நிதலபயன்றும் பின்னால் நிகழ்ந்ைது
சமல்விழுகிை நிதலபயன்றும் வியாக்கியானகர்த்ைாக்கள்
கூறுகின்ைனர்

~கீ ழ்ப்பாட்டில், “ைிருக்கமலபாைம் வந்து” என்ைதும், இப்பாட்டில்

“ஆதடயின்சமற் பசன்ை ைாபமன சிந்ைதன” என்ைதும்
உற்றுசநாக்கத்ைக்கதவ. முைலில் எம்பபருமான் ைானாக
ஆழ்வாதர அடிதமபகாள்ள சமல் விழுந்ைபடியும், பிைகு
ஆழ்வார் ருசிகண்டு ைாம் சமல் விழுகிைபடியும் இவற்ைால்
சைாற்றும்~ என்கிைார் பிரைிவாைி பயங்கரம்
அண்ணங்கராச்சார்யார் சுவாமி.

ைன்தனக் கவர்ந்ை ைிருவடியின் அழகிசல ஆட்படுத்துக்

கிடந்ை பாணரின் கண்கள் அதைவிட்டு விலகி அதரயின்
சிவந்ை ஆதடயின் சமல் பசல்ல சவண்டிய
அவசியபமன்ன? , ைிருவடியின் அழகு ைிகட்டிவிட்டசைா என்ை

31
 அமலனாைி பிரான்

வினாதவ எழுப்பி அைற்கு விதடயும் பசால்கிைார்கள்

பூர்வாச்சார்யார்கள். என்ன பசால்கிைார்கள்` ைிருவடிகதளக்
கூைியபடி இருந்ை இவர் ைிடீபரன இடுப்பில் உள்ள
ஆதடதயக் கூை வந்ைது ஏன்? ைானாகசவ ஒவ்பவாரு
பகுைியாகப் பபரிய பபருமாதள அனுபவித்ைிருந்ைால் ,
அவற்ைின் இனிதமக்குக் குதை ஏற்படலாம். ஆதகயால்
ைிருவடிகளின் மீ து இவருக்கு இனிதம குதைந்ைைால்
அடுத்துள்ள ஆதடயின் மீ து இவர் கண்கள் பசன்ைது என்பது
அல்ல. கடலில் அதலகள் வசும்
ீ சபாது , அைனுள்சள உள்ள
சிைிய பபாருளானது ஓர் அதலயிலிருந்து மற்சைார்
அதலக்குத் ைள்ளப்படும் அல்லசவா? கடல் முழுவதுமாக
அைிந்து பகாண்ட பின்னசர அந்ைப் பபாருள் கதரசயறும்
என்பைல்ல. அதுசபான்று இவரும் பபரியபபருமாள் என்ை
கடலில் சிக்கி அவனது அழகான உறுப்புகள் என்ை
அதலகளால் அங்குமிங்கும் ைள்ளப்படுகிைார் என்பது கருத்து.

எனக்கு என்ன சைான்றுகிைபைன்ைால் அரங்கசன

சவண்டுபமன்சை அப்படித் ைள்ளிவிடுகிைான் என்று
சைான்றுகிைது. ைாய்ப்பசு எடுத்துக்காட்டுக்சக வருசவாம்.
முைலில் கன்ைின் வாயில் மடியிலுள்ள காம்தபக்பகாண்டு
தவத்து பால்குடிக்கக்கற்றுக் பகாடுத்ை ைாய்ப்பசு கன்று
ைானாகசவ பால் குடிக்கக் கற்றுக்பகாள்ள சவண்டும் என்று
நிதனக்கிைது. அைற்காக கன்ைிலிருந்து சற்றுத் ைள்ளிப்சபாய்
நிற்கிைது . முைலில் மடியிலுள்ள காம்தப மட்டுசம ைன்
அருகில் கண்டிருந்ை கன்று அங்சக ைான் பாலிருக்கிைது
என்று நிதனக்கிைது மற்ைக் காம்புகள் அைன் கண்ணில்

32
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

படசவ இல்தல. ைாய்ப்பசு விலகிச்பசன்று கன்று

மடிதயத்சைடி வரசவண்டும் என்று நின்ை சபாது
சற்றுத்பைாதலவிலிருந்து பார்த்ை கன்றுக்கு ைாய்ப்பசுவும்
பைரிகிைது மற்ைக் காம்புகளும் பைரிகின்ைன. முைலில் பார்த்ை
காம்புக்கு அருகிலுள்ள அடுத்ை காம்தபக் கண்டு பசல்கிைது.
அப்படித்ைான் ஆழ்வாரின் கண்கள் அதரயிலுள்ள சிவந்ை
ஆதடயாகிய பீைாம்பரத்துக்கும் பசல்கிைது. இது அரங்கனின்
பசயசல . கற்றுபகாடுத்ைைைிலிருந்து அடுத்ை நிதலக்குப்
பக்ைன் பசன்று விட்டான் என்பைிசல அரங்கனுக்கு மகிழ்ச்சி
அைனாசல உவந்ை உள்ளத்ைனாகத் ைிகழ்கிைான்.

உவந்ை உள்ளத்ைனாக அரங்கசன வாமனனாகவும்

ைிரிவிக்கிரமாகனாகவும் ைிகழ்ந்ைான் என்பதை எண்ணிப்
பார்க்கிைார்.

மஹாபலி என்னும் அசுரமன்னன் ைனது பராக்கிரமத்ைால்

இந்ைிராைி சைவர்கதள பவன்று மூன்று உலகங்கதளயும்
ைன்வயப்படுத்ைி அரசாட்சி பசய்து வந்ைான். அவன் மகாபக்ை
பிரகலாைனின் சபரன். மகாபலி நல்லவன்ைான். ஆனால்
அைிகாரம் அவதன ஆணவம் பகாள்ளச் பசய்துவிட்டது.
இந்ைிரபைவிதயப் பபறுவைற்காக அவன் யாகம் பசய்ைான்.
ைானம் சவண்டிவந்து சகட்பவர்களுக்குக் சகட்பனவற்தைக்
பகாடுப்பைாக அைிவித்ைான். அைற்குக் பகாடி நாட்டினான்.
சைவர்கள் ைிருமாலிடம் முதையிட அவர் கஷ்யப
முனிவருக்கும் அைிைிக்கும் புைல்வனாக அவைரித்து
வாமனனாகப் பலியிடம் வந்து ைான் அதமைியாக இருந்து

33
 அமலனாைி பிரான்

ஜபைங்கள் பசய்ய மூன்ைடி இடம் சகட்கிைார். பலி

ஒத்துக்பகாண்டு அதை அளிப்பைற்குக் பகண்டியிலிருந்து
நீர்வார்க்க முதனயும் சபாது அவனது குரு சுக்ராச்சார்யார்
ஒரு வண்டாக அந்ைக்பகண்டியின் வாய்க்குள்சள நுதழந்து
ைடுக்கிைார். வாமனர் ஒரு ைர்ப்தபயால் குத்ை
சுக்கிராச்சார்யார் கண்தணயிழந்து பவளிசயறுகிைார்.
வந்ைிருப்பவர் ைிருமால் என்பதை அைிந்து பலி மகிழ்ந்து ைான
மாக நீர்வார்க்க வாமனன் ைிருவிக்கிரமான வளர்கிைான்.
அவருதடய நீண்ட முடி அண்டங்களின் எல்லதயத்பைாட்டு
நிற்கிைது. ைனது ஒரு அடியால் மண்தண அளக்கிைார் .
இன்பனாரு அடியால் விண்தணயளக்கிைார். இன்சனாரடிக்கு
இடம் எங்சக என்று சகட்கத் ைன் ைதலதயக் காட்டி அங்சக
தவயுங்கள் என்கிைான். அவன் ைதலயில் காதலதவத்து
அவதனப் பாைாளத்துக்கு அனுப்புகிைார்.

இைில் ைிருமால் உவந்ை உள்ளத்ைனாக இருக்கக்

காரணபமன்ன?

1- சைவர்களுக்கு உைவி அவர்களின் அச்சம் பைாதலத்ைைால்

மகிழ்ச்சி

2 - மகாபலிக்குத் ைனது ைிருவடி சம்பந்ைம் பகாடுத்து மகா

பக்ைனாக ஏற்றுக்பகாண்ட மகிழ்ச்சி.

3 இன்னார் இனியபரன்றும், புண்ணியர், பாபிகள் என்று

கருைாமல் எந்ை சவறுபாடும் இன்ைிச் சகல ஜீவராசிகளின்
ைதலகளில் ைமது ைிருவடிதய தவத்து அவர்களுக்கு
உய்வளித்ைைில் மகிழ்ச்சி. நம்மாழ்வார் இந்ை தவயத்தை

34
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

வன்மா தவயம் என்கிைார். ஆனால் ைிருமால் அந்ை வன்மா

தவயத்ைிற்கும் அருள்புரிகிைார். அைனால் உவந்ை
உள்ளத்ைனாய் ஆகிைார்.

அண்டமுை நிவர்ந்ை நீள்முடியன் என்கிைார் ஆழ்வார்.

அண்டத்ைின் எல்தலவதர பசன்ை நீள் முடியில் நீண்ட
கிரிடத்தை உள்ளவன் என்று பபாருள். கிரீடத்தைக்
குைிக்காமல் நீள் முடிதய உதடயவன் என்ைாலும்
பபாருந்தும். சக்கரவர்த்ைிகள், மன்னாைி மன்னர்கள் சூடுவது
கிரீடம். அைற்கு அடுத்ை நிதலயில் உள்ளவர்கள் சூடுவது
கரண்டகம். கூதடதயக் கவிழ்த்ைதுசபாலிருக்கும். ைிருமால்
இந்ை அண்ட சராச்சரங்களும் நாயகன் என்பதைக் காட்ட
நீண்ட முடிதய அணிந்ைிருக்கிைான். கிரீடத்ைிற்கு ைிரு
அபிசேகம் என்று ஒரு பபாருளுமுண்டாம்.

இனி ஆழ்வாருக்குக் காகுத்ைன் நிதனவு வருகிைது. காகுத்ைன்

ஏன் உவந்ை உள்ளத்ைன் ஆகிைான். இதை அைிய நாம்
ஆரண்ய காண்டத்ைில் ஜனஸ்ைானத்ைிற்குச் பசல்ல சவண்டும்.
வனவாசத்ைில் அகத்ைியதரச் சந்ைிக்கும் முன்னால்
ஜனஸ்ைானத்ைிலுள்ள முனிவர்கள் இராமதனச் சந்ைித்து
அரக்கர்களால் ைாங்கள் அல்லல் படுவதை
எடுத்துதரத்ைார்கள். அப்பபாழுது இராமன் அவர்களுக்கு
அபயம் அளிக்கிைான்

புகல் புகுந்ைிலசரல் புைத்து அண்டத்ைின்

அகல்வசரனும் என் அம்பபாடு வழ்வரால்
ீ என்கிைான்.
அதுமட்டுமல்ல அவர்களுக்கு ஆைரவாக முருகசனா,

35
 அமலனாைி பிரான்

ைிருமாசலா , சிவபிராசனா வந்ைாலும் அவர்கதளயும்

பவன்று உங்களுக்கு இடும்தப பசய்பவர்களின் சவர் அறுத்து
உங்கதளக் காப்பாறுசவன் என்கிைான்

சூர் அறுத்ைவனும் சுடர் சநமியும்

ஊர் அறுத்ை ஒருவனும் ஓம்பினும்
ஆர் அைத்ைிபனாடு அன்ைி நின்ைார் அவர்
சவர் அறுப்பபன் பவருவன்மின் நீர் ~ என்ைான். அப்பபாழுது
எடுக்கிைான் பவங்கதணதய இராவணன் எைிர்த்ை பபாழுது.
அந்ை பவங்கதணக்கு சவதல வந்துவிட்டதை அைிந்ைதும்
அந்ை பவங்கதணயின் பசயலால் சைவிதயச் சிதை மீ ட்டு
விடலாம் என நிதனந்தும் உவந்ை உள்ளத்ைனாகிைான்.

சநர்ந்ை நிசாசரர் என்ைால் எைிர்த்ை அசுரர்கள் என்று பபாருள் .

காகுத்ைனின் ைீரத்தையும் அழதகயும் கண்டு அவதன
எைிர்க்க அவர்களுக்கு எப்படி மனம் வந்ைது. அப்படி மனம்
வந்ைைாசலசய அவர்கள் பகாடிய அரக்கர்கள் என்பது
பைரிகிைது. அப்படிப்பட்ட அரக்கர்கதள அழிக்கிைசபாது
உவதக சநரத்ைாசன பசய்யும்.

காகுத்ைன் என்ைால் காகுஸ்ைன் என்னும் அரசனின்

பரம்பதரயில் வந்ைவன் . எருதுவடிவங்பகாண்ட இந்ைிரனது
முசுப்பின் சமசலைி யுத்ைஞ்பசய்யச் பசன்ைைனால்
இவ்வரசனுக்குக் ககுத்ஸ்ைபனன்று பபயராயிற்று.( ககுத்-
முசுப்பு ;ஸ்ைன்-இருப்பவன்.)

ைிரிவிக்கிரமனாகவும் காகுத்ைனாகவும் இருந்ை அரங்கன்

கடியார் பபாழில் அரங்கத்ைம்மானாக கண்வளருகிைான்.

36
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

அவனது சிவப்புப் பீைாம்பரம் அவதர ஈர்க்கிைது.

சரி, ைிரிவிக்கிரமன் பசயதலயும் காகுத்ைன் பசயதலயும்

ஆழ்வார் இங்கு ஏன் குைிப்பிடசவண்டும். அவதரப் பபாறுத்ை
மட்டில் இருவருசம அரங்கன் ைான். உதரயாசிரியர்கள்
பசால்வதைப் பார்ப்சபாம்

கடியார் பபாழில் என்று கூைியதமயாசல ைிருவுலகம் அளந்து

என்று கூைிவிட்டு அைதனத் பைாடர்ந்து காகுத்ைன் என்று
இராமதனக் கூைினார் . இைன் மூலம் உலகம் அளந்ை
கதளப்பு நீங்குவைற்காகவும், இராவணதன வைம் பசய்ை
கதளப்பு நீங்குவைற்காகவும் இராமன் பைற்குவாசல்
மூலமாகப் பபரிய சகாயிலுக்கு வந்து நறுமணம்
வசும்படியான
ீ ைிருவரங்கத்ைில் சயனித்துள்ளான் என்று
கருத்து. இவனுக்கு இன்னும் கதளப்பால் வந்ை வியர்தவ
அடங்கவில்தல , ைிருவரங்கத்தைச் சூழ்ந்துள்ள சசாதலகள்
இவனுக்குக் குளிரூட்டி கதளப்பு நீங்கும் விைமாக உள்ளன.~
என்கிைார்.

நமக்கு அருணாசலக் கவிராயரின் ~ஏன் பள்ளி பகாண்டீரய்யா

சாகித்யம் நிதனவுக்கு வருகிைது

ஏன் பள்ள ீ பகாண்டீரய்யா ?ஸ்ரீ ரங்கனாைசர நீர்

இலங்தக என்னும் காவல் மாநகதர இடித்ை

வருத்ைசமா ?ராவணாைிகதள முடித்ை வருத்ைசமா( ?ஏன்)

சிவந்த ஆரைரைப் பற்றி நம்மாழ்வார் பாடிைிருக்கிறார் .

சிவந்த ஆரைைின் வனப்பில் நிரலத்திருக்கும் ஆழ்வாரின்

37
 அமலனாைி பிரான்

கண்களில் அடுத்து என்ன படும் என்பரத அடுத்த

பாசுரத்தில் பார்க்கலாம்

உவந்ை உள்ளம் உதடயவனாய்

உயர்ந்சை அண்டம் உறும்படியாய்
நிவந்ை நீண்ட கிரீடமுளான்
சநர்ந்ை ைீய நிசாசரதரக்
கவர்ந்ை அம்பின் காகுத்ைன்
கடியார் பபாழில்சூழ் அரங்கமுளான்
சிவந்ை உதடசமல் பசலுஞ்சிந்தைத்
ைிருப்பாணாழ்வார் அடிசபாற்ைி 2

38
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பாசுரம் 3 மந்ைிபாய்

மந்ைிபாய்* வட சவங்கட மாமதல*

வானவர்கள் சந்ைி பசய்ய நின்ைான்* அரங்கத்து
அரவினதணயான்*
அந்ைிசபால் நிைத்ைாதடயும்* அைன் சமல் அயதனப்
பதடத்ைசைார் எழில்*
உந்ைி சமல் அைன்சைா* அடிசயன் உள்ளத்து இன்னுயிசர*

பசன்ை பாசுரத்ைிசல சிவந்ை ஆதடயின் சமல் ைனது

சிந்ைதன பசன்ைது. சிவந்ை ஆதடயிதனக் கண்கள் கண்டன.
கண்கள் கண்டதை உள்ளம் அள்ளிக்பகாண்டது. உள்ளம்
அள்ளிக்பகாண்ட அந்ை எழில் விடாமல் சிந்ைதன
வயப்பட்டது. கண்கதள மூடிக் பகாண்டாலும் கண்ட காட்சி
சிைிது சநரம் கண்களுக்குள்சள வட்டமடிப்பது சபாசல அந்ைச்
சிவந்ை ஆதட சிந்ைதனயில் வட்டமடித்துக்பகாண்டிருந்ைது.
கண்கதள அங்கிருந்து ைிருப்பித் ைிைந்ைால் , என்ன விந்தை
மீ ண்டும் ஒரு சிவந்ை ஆதட. முைலில் பார்த்ைது ஆதட
ஆபரணம். அடுத்துப்பார்ப்பது உந்ைிசமல்பட்ட அந்ைிவண்ண
அழகிய ஆதட. அது உந்ைிதய முழுதும் மூடாமல் பிரமதன
முன்பு பதடத்ை கமலச் சுழிப்பாகக் காட்சி ைருகிைது. அது
யாருதடய உந்ைி?

சரி , இனிப் பாசுரத்ைின் வார்த்தைக்கு வார்த்தை பபாருதளப்

பார்க்கலாம்

39
 அமலனாைி பிரான்

மந்ைி பாய் பபண்குரங்குகள் பாய்கின்ை

வட ைமிழக வட எல்தலயாக
விளங்குகிை
சவங்கட ைிருசவங்கட

மாமதல பபரிய மதல

வானவர்கள் சைவசலாகத்ைில் உள்ளவர்கள்

சந்ைி பசய்ய ஆராைிக்க

நின்ைான் நின்றுபகாண்டிருக்கும்
ைிருசவங்கடமுதடயான்
அரங்கத்து ைிருவரங்கத்ைில்

அரவினதணயான் அரவதணயில் கண்வளரும்

அரங்கத்ைம்மான்
அந்ைிசபால் அந்ைிவானச் பசக்கர்சபால்

நிைத்ைாதடயும் பசய்ய நிைத்ைாதடயும்

அைன்சமல் அதுவுமன்ைி அைற்கும் சமசல

அயதனப் பிரம்மதனப்

பதடத்ைசைார் முன்பு பதடத்ை

எழில் உந்ைி மிக அழகிய நாபிக் கமலமும்

சமலைன்சைா அவற்ைின் சமலன்சைா

அடிசயன் மிக எளியனாகிய என்னுதடய

உள்ளத்து உள்ளத்ைின்

இன்னுயிசர இன்னுயிர் பைிந்ைிருக்கிைது

அரங்கனுதடய உந்ைியில் படிந்ை அந்ைிசபால் சிவந்ை

ஆடதயயும் மிக அழகிய ைிரு உந்ைிதயயும் ஒரு சசரப்
பார்க்கிைார். ஆனால் ஆழ்வார் மனம் ைிருமதலக்குச் பசன்று

40
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

விடுகிைது. அவன்ைான் இவன் , இவன் ைான் அவன்.

பரமபைத்தை விட்டு சநராகத் ைிருமதலக்கு வந்து விடுகிைான்.
அங்கிருந்து கதளப்புத்ைீர அரங்கத்ைிற்கு வந்து இரு
நைிகளுக்கிதடய உள்ள குளிர்ப்பிரசைசத்ைில் மாருைம் வசக்
ீ
கண்ணயர்கிைான்./ பிைகு அங்கிருந்து இராவணாைியர்கதள
வதைத்து விட்டு மீ ண்டும் அரங்கத்ைில் வந்து
கண்ணயர்கிைான். எனசவ முைலில் வந்ை இடமாகிய
ைிருமதலக்கு ஆழ்வாரின் மனம் பசல்கிைது. ஏன்
ைிருமதலக்கு முைலில் வந்ைான் என்பைற்கு ைற்காலத்துக்கு
ஏற்ை மாைிரி ஒரு உதரயாசிரியர் விளக்கம் பசால்கிைார்.
விமானத்ைில் வருபவர்கள் விமானத்ைிலிருந்து கீ ழிைங்க ஒரு
ஏணிதயதவப்பார்கள். அந்ை ஏணியாக விளங்குவது சவங்கட
மதல என்கிைார். இதுவும் ஒரு சமத்காரம்ைான்.

அந்ை சவங்கடமதலதயயின் பபருதமதயப் சபசும் பாடல்கள்

பிரபந்ைத்ைில் பல இருக்கின்ைன. வட என்னும் பசால்லுக்குப்
பபரிய என்றும் வடக்கில் உள்ள என்று பபாருள்கள் உண்டு.
அது சாைாரண மதலயில்தல. உலகளந்ை பிரான் ைங்கும்
மாமதல.. அந்ை மதலயிசல உயர்ந்ை மரங்கள் மிக
பநருக்கமாக இருக்கின்ைன. மரங்கள் ைள்ளித்ைள்ளி இருந்ைால்
வானரங்கள் என்று பசால்லப்படும் ஆண்குரங்குகள்ைான்
அவற்ைில் ஒன்ைிலிருந்து மற்பைான்றுக்குத் ைாவ முடியும்.
ஆனால் பநருக்கமாக இருக்கின்ை காரணத்ைினாசல
மந்ைிகளாகிய பபண்குரங்குகளும் ைாவுகின்ைன. எனசவ ைான்
மந்ைி பாய் வட சவங்கட மாமதல என்கிைார்.
உதரயாசிரியர்கள் ஒரு அழகான காட்சிதயக் காட்டுகின்ைனர்.

41
 அமலனாைி பிரான்

அந்ைக் காலத்ைிசல ைிருமதலயிசல பலாமரங்கள் மிக

பநருக்கமாக இருந்ைனவாம். குரங்குகள் பலாக்கனிதய சமல்
சைாதலதயப் பிய்த்துச் சுதளதய எடுத்துத் ைின்னும். ைின்று
பகாண்சட பக்கத்து மரத்துப் பலாக்கனிதயப் பார்க்கும். ைான்
ைின்றுபகாண்டிருக்கும் கனிதய விட அந்ைப்பழம் பபரிைாகத்
பைரியும். ைின்று பகாண்டிருப்பதை விட்டுவிட்டு அடுத்ை
மரத்துக்குத்ைாவி அந்ைப்பலாப்பழத்தை உரித்துத் ைின்னத்
பைாடங்கும் . பிைகு அடுத்ைமரம் அடுத்ை மரம் என்று சபாகும்.
நான் பார்த்ை காட்சி ஒன்று நிதனவுக்கு வருகிைது. நான்
அபமரிக்காவில் ஆப்பிள் மரங்கள் நன்கு காய்த்ைிருக்கும்
பருவத்ைில் ஆப்பிள் மரத்சைாப்புக்குச் பசன்சைன். அங்சக
நாம் மரங்களிலிலிருந்து
எவ்வளவு பழங்கதள
சவண்டுமானாலும் பைித்துத்
ைின்னலாம். காசு பகாடுக்க
சவண்டியைில்தல. வட்டிற்குக்
ீ
பகாண்டு வருவைற்குத்ைான்
காசு பகாடுக்க சவண்டும்.
அங்சக நான் பார்த்ை ஒருவர்
ஒரு மரத்ைிலிருந்து பழத்தைப்
பைித்து ைின்ைார். பாைி
ைின்றுபகாண்டிருக்கும் சபாசை அடுத்ை மரத்ைில் பைாங்கும்
சகால்டன் ஆப்பிள் ஈர்த்ைது. ைின்று பகாண்டிருந்ைதைக் கீ சழ
சபாட்டுவிட்டு சகால்டன் ஆப்பிதளப் பைித்துத் ைின்ைார்.
அதைத்ைின்று பகாண்டிருக்கும் சபாசை சவபைாரு ஆப்பிள்

42
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

ஈர்த்ைது. அதைப் பைித்ைார். அன்று குதைந்ைது பத்து

ஆப்பிள்கதளயாவது பகாஞ்சம் பகாஞ்சம் ைின்ைிருப்பார்.
மந்ைிகளும் பலாப்பழத்தை அப்படித்ைான் ைின்ைிருக்க
சவண்டும். மந்ைி என்று பசான்னைிலும் ஒரு சூக்குமம்
இருக்கசவண்டும் என்று சைான்றுகிைது. ஒரு புடதவ
எடுப்பைற்குள்சள பபண்கள் மாைி மாைி இருபது
புடதவகளாவது பார்த்து கதடசியில் முைலில் பார்த்ை
புடதவதயத் சைர்ந்பைடுப்பதைப் பார்த்ைிருக்கிசைாம். மனம்
என்பது மரத்துக்கு மரம் ைாவும் குரங்தகப் சபான்ைது.
இக்கதரக்கு அக்கதர பச்தச என்பைாக எண்ணித்ைாவும். மந்ைி
ஒரு கனியிலிருந்து இன்பனாரு கனிக்குச் பசல்வது சபால
ஆழ்வாரின் மனமும் பசன்ைைாம் . ைிருவடியிலிருந்து அதரச்
சிவந்ை ஆதட, அைிலிருந்து அந்ைி சபான்ை சிவந்ை ஆதட ,
பிைகு எழில் உந்ைி என்று ைாவிச் பசன்ைைாம்.

ைிருமதலயிசல மந்ைி பாய்கின்ை காட்சி மிக அழகிய காட்சி.

ைிருமதலயிசல நிற்கின்ை பிரான் மண்ணுலகத்ைிலிருக்கும்
மாந்ைர்களுக்கு அருள்புரிவைற்காக வந்து நிற்கிைான்.
விண்ணுலகத்ைிலிருந்ைதை விட மிகவும் எளியவனாகவும்,
வாத்சல்யத்சைாடும் சீலத்சைாடு மண்ணுலகில் அருள்
புரிகிைான். இதை அைிந்ை வானவர்கள் விண்ணுலகத்ைிலிருந்து
ைிருமதலக்கு வருகிைார்கள். மண்ணுலகத்ைில்
இருப்பவர்களுக்குக் கிட்டும் அருள் ைங்களுக்கும்
கிட்டசவண்டும் என்று ஆராைிக்கிைார்கள். சந்ைி பசய்ைல்
என்ைால் ஆராைித்ைல். சந்ைி பசய்வது என்ைால்
சந்ைியாவந்ைனம் பசய்வது என்று பபாருளும் உண்டு.

43
 அமலனாைி பிரான்

அப்படிக்பகாண்டால் வந்ைிருக்கும் வானவர்கள் ஆண்கள்

என்று பகாள்ளக்கூடும். பபண்களுக்கும் இடம்
பகாடுக்கசவண்டும் என்பைற்காக மந்ைிபாய் என்று
பசான்னாசரா என்று கூடத் சைான்றுகிைது.

விண்ணவர்கள் சமசலயும் சூழ்கிைார்கள் கீ சழயும் வந்து

சூழ்கிைார்கசள என்று சவங்கடவனுக்குக் பகாஞ்சம்
எரிச்சலாம். மண்ணுலகத்ைில் மக்கள் இன்னும் முழுதமயாக
விழிப்புைவில்தல. அவர்கதள ஞானத்தை சநாக்கித்
ைிருப்பசவண்டியிருக்கிைது. அைற்காகத்ைான் சவங்கடவன்
கீ ழிைங்கிவந்ைான். விழியிழந்ைவர்களுக்கு பதடக்கப்படுகிை
உணவுச்சாதலயிசல கண்ணுதடயவர்களும் வந்து
நிற்கிைார்கசள என்று
சவங்கடவன் ைன்
பார்தவதய
அவர்கதளப்
பார்ப்பதை விடுத்து
மந்ைிகள் பக்கம்
ைிருப்பிவிடுகிைானாம். இப்படி ஒரு உதரயாசிரியர்
பசால்கிைார்.

அரங்கத்து அரவினதணயான் என்னும் பசாற்பைாடற்கு

~என்னவானாலும் சரி நான் இங்கிருந்து மண்ணுலகத்து
மக்கதளத் ைன்வசமாக்காமல் சபாகமாட்சடன் ~ என்று
பிடிவாைமாக அரங்கன் படுத்துக் கிடக்கிைான் எனப் பபாருள்
பசால்கிைார்கள் பரைன் வந்து பர்ணசாதலயின் பவளிசய

44
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

படுத்துக்கிடந்து இரமபிரான் வந்துைான் ைீரசவண்டும் என்று

பிடிவாைம் பிடித்ைது சபால அரங்கனும் படுத்துக்கிடந்து
பிடிவாைமாக இருக்கிைானாம். சமுத்ரராஜன் வராை சபாது
இராமன் சகாபங்பகாண்டான். கடதல வற்ைிவிடச்
பசய்கிசைன் என்ைான். ஆனால் அரங்கன் சகாபசம
பகாள்வைில்தல. உலகத்துள்சளார் அதனவரும் ைன்னிடம்
வரச் சாந்ைமாய்க் காத்ைிருக்கிைானாம்.

ைிருப்பாணாழ்வார் அரங்கனின் உந்ைிக் கமலத்தை எழில்

உந்ைி என்கிைார். ைிருமால் ைனது அழகிய
உந்ைிக்கமலத்ைிலிருந்து பிரமதன பிரசவித்ைார். பபாதுவாகப்
பிரசவமாகிவிட்டால் பயௌவனம் சபாய்விடும் என்பது உலக
வழக்கு. மரணத்சைாசட பதக விலகும், பிரசவத்சைாசட
பயௌவனம் விலகும், ஊடசலாசட சகாபம் விலகும், யாசகம்
பசய்வசைாசட பகௌரவம் விலகும் என்பார்கள். ஆனால்
பிரமதனப் பிரசவித்ை பின்னாலும் அந்ை உந்ைிக்கமலத்ைில்
எழில் குதையவில்தலயாம். அதைத்ைான் எழில் உந்ைி என்று
ைிருப்பாணாழ்வார் பசால்கிைார். பலரும் அந்ை எழில்
உந்ைிதய பாடியிருக்கிைார்கள். . ஆண்டாள் பகாப்பூழில் எழில்
கமலப் பூவழகன்~ என்கிைாள்.

பிள்தள அழகிய பபருமாள் அதரயர் என்பவர் அரங்கசனாடு

சநரடியாகப் சபசக்கூடியவர். அவருக்குத் ைிருமதல
சவங்கடவதனப் பார்க்கசவண்டும் என்ை ஆதச வந்ைது.
அங்குச் பசன்றுவர அரங்கனிடம் அனுமைி சகட்டார். `
அவசியம் சபாய்த்ைான் ஆகசவண்டுமா?~ என்று அரங்கன்

45
 அமலனாைி பிரான்

சகட்டான். அரங்கர் ைதலதயச் பசாரிந்ைார். `அப்படிபயன்ைால்

ஒன்று பசய். ைிருப்பாணாழ்வாரின் அமலாைிபிரான் பாசுரங்கள்
பத்தையும் பாடிவிட்டுப் சபாகலாம்~ என்ைான் அரங்கன். அவர்
உள்ளம் உருகிப் பாடினார். பாடப் பாட அவரது கண்கள்
ஆழ்வார் கண்ட அதனத்ைிலும் பசன்று அவ்வழகில்
அழுந்ைிவிட்டது

முைல் மூன்று பாசுரங்களிலும் இன்பனாரு சூக்குமம்

இருக்கிைது. முைல் பாசுரத்ைின் முைல் எழுத்து`அ`
இரண்டாவது பாசுரத்ைின் முைபலழுத்து `உ` மூன்ைாவது
பாசுரத்ைின் முைபலழுத்து ~ம~ மூன்தையும் இதணத்ைால்
அகார உகார மகாரங்களின் இதணப்பாக ஓம் என்னும்
பிரணவம் வரும். பபரிய பபருமாள் பரப்பிரமம் என்பதைக்
காட்டுகிை பிரணவத்தைக் பகாணர்ந்து ைிருப்பாணாழ்வார்
நிறுவுகிைார் என்று பசால்லப்படுகிைது.

மந்ைி பாயும் சவங்கடமால்

மதலயில் வந்து வானவர்கள்
சந்ைி பசய்ய நின்ைபிரான்
சாரும் அரங்கத் ைரவதணயான்
அந்ைி வண்ண ஆதடயுடன்
அயதனப் பதடத்ை உந்ைியின்சமல்
சிந்தை உயிரும் பசன்ைபைன்ை
ைிருப்பாணாழ்வார் அடி சபாற்ைி 3

46
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பாசுரம் 4. சதுரமாமைிள்

சதுரம் மாமைிள் சூழ் இலங்தகக்கு இதைவன் ைதல பத்து

உைிர ஓட்டி ஓர் பவம்கதண உய்த்ைவன் ஓைவண்ணன்
மதுரமா வண்டு பாட மாமயில் ஆட அரங்கத்ைம்மான்
ைிருவயிறு
உைரபந்ைம் என் உள்ளத்துள் நின்று உலாகின்ைசை!

அரங்கனின் உந்ைிக்கமலத்ைில் இலயித்ைிருந்ை ஆழ்வாரின்

மனம் அடுத்துப் பபரியபபருமாள் ைிருவயிற்ைின்சமல்
அணிந்ைிருந்ை உைரபந்ைத்ைின் சமல் பசல்கிைது. சுற்றுகின்ை
பம்பரம் ஆடுகிை இடத்ைிசலசய நின்று உலாவுவதைப் சபால
உைரபந்ைத்ைில் பசன்ை மனம் அங்சகசய நின்று
உலாவுகிைைாம். இப்பாசுரத்ைிலும் அவர் மனம் இராம
பிரானிடம் பசன்று பின் அரங்கனிடம் வருகிைது.

இப்பாசுரத்ைின் சமபலழுந்ை வாரியான பபாருள்: நான்கு

ைிதசகளிலும் மிக சநர்த்ைியாகவும் ைகுந்ை பாதுகாப்சபாடும்
உயர்த்ைிக் கட்டப்பட்ட மைிள்களால் சூழப்பட்ட இலங்தகயின்
மாமன்னனான இராவணனின் பத்துத்ைதலகதளயும் ஒசர
அம்பு பகாண்டு ைதரயில் உருண்சடாடச் பசய்ை இராமபிரான்
கடல்சபான்ை நிைமுதடயவன். அவன் இராவணதன
வதைத்து விபீடணாழ்வானுக்கு முடிசூட்டிய பின் கதளப்தபப்
சபாக்கிக்பகாள்ள இயற்தக வளம் பபாருந்ைிய அரங்கத்ைில்
வந்து அைிதுயில் பகாள்கிைான். அங்சக குயில்கள்
பாடுகின்ைன . மயில்கள் ஆடுகின்ைன.. சபாரின் பவற்ைிக்குப்
பின்னான பகாண்டாட்டம் அது. அப்படி அைிதுயில் பகாள்ளும்

47
 அமலனாைி பிரான்

பபரிய பபருமாளின் அழகான வயிற்ைில் அணிந்துள்ள

உைரபந்ைம் என்ை ஆபரணமானது எனது உள்ளத்துக்குள்
புகுந்து பகாண்டு அங்சக நிதலத்து உலவுகின்ைது
என்கிைார் ைிருப்பாணாழ்வார் இனி வார்த்தைக்கு வார்த்தை
பபாருதளப் பார்க்கலாம்

சதுர நான்கு புைமும் நீண்டிருக்கக்

கூடிய
மாமைிள் மிக உயரமான பபரிய மைிள்
சூழ் சூழ்ந்ைிருக்கும்
இலங்தகக்கு இலங்காபுரிக்கு
இதைவன் மன்னன் இராவணன்
ைதலபத்து பத்துத் ைதலகளும்
உைிர உைிர்ந்து வழும்
ீ படியாக
ஓட்டி பவட்டித்ைள்ளி
ஓர்பவம்கதண ஓர் பகாடிய கதணதய
உய்த்ைவன் எய்ைவன்
ஓைவண்ணன் கடல் வண்ணன்
மதுரமா மிகவும் இனிதமயாக
வண்டு பாட வண்டுகள் பாடவும்
மாமயில் ஆட பபரிய மயில்கள் ஆடவுமாக
இருக்கின்ை இனிய சூழ்நிதலயில்
அரங்கத்ைம்மான் அரங்கத்ைில் கண்வளரும் அழகிய
மணவாளன்
ைிருவயிறு ைிரு வயிற்ைில் அணிந்துள்ள
உைரபந்ைம் உைர பந்ைம் என்ை ஆபரணம்
என் என்னுதடய
உள்ளத்துள் உள்ளத்ைினுள்சள
நின்று நீங்காமல் நின்று
உலாகின்ைசை உலாவுகின்ைது

48
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

சதுரம் - என்ைால் நான்கு புைமும் என்று பபாருள்.

அசைசமயம் மிகத்ைிைதமயான, உத்ைிகள் நிதைந்ை என்றும்
பபாருள் உண்டு. மிகவும் ைிைதமசாலிகதளச் சதுரர்கள் என்று
பசால்கிசைாமில்தலயா? இலங்தகயின் மைிள் பல
சூக்குமங்கதள உள்ளடக்கியைாகவும், மிகுந்ை
பாதுகாப்புள்ளைாகவும், புகுவைற்கு அரியைாகவும் உள்ள மைிள்.
நான்கு பக்கமும் நீண்டும் உயர்ந்தும் உள்ள மைிள். அந்ை
மைிளுக்குள் குதகக்குள் சிங்கம் இருப்பதுசபால இராவணன்
இருந்ைானாம். பரமபைத்ைிசல மிகவும் பாதுகாவசலாடு
பரந்ைாமன் இருப்பதை ஒப்ப இலங்தகமாநகர் மாமைிளுக்குள்
இராவணன் இருந்ைானாம். அனுமன் இலங்தகக்குள்சள
புகுந்து இராவணதன முைன்முைல் பார்த்ை சபாது அவன்
அசுரர்களுக்குத்
ைதலவனாகவும் இருக்கலாம்.
அல்லது சைவசலாகத்துக்குத்
ைதலவனாகவும் இருக்கலாம்
என நிதனத்ைானாம்.
அவ்வளவு ஐஸ்வர்யம்
உதடயவனாகவும் அைிகாரம்
உள்ளவனாகவும்
இருந்ைானாம். இராவணன் மட்டும் இராமன் பசான்னதைக்
சகட்டு இைங்கி வந்ைிருந்ைா பனன்ைால் இராமபிரான்
இராவதணதனசய மீ ண்டும் இலங்தகக்கு அரசனாக
முடிசூட்டியிருப்பானாம். அவன் மனம் மாைசவ இல்தல.

ைதல பத்து உைிர ஓட்டி என்பைற்கு இராவணன் ைதலகதளப்

49
 அமலனாைி பிரான்

பனங்காய்கதள பவட்டித்ைள்ளுவது சபால

பவட்டித்ைள்ளினான் என்று பபாருள். இராவணன் பபற்ை வர
பலத்ைால் அவனது ைதலகள் பவட்ட பவட்ட முதளத்ைன.
முதளக்கிை ைதலகள் விழுகிை ைதலகதளக்
காணுமாப்சபாசல பவட்டபவட்டத் ைதலகள்
முதளத்துக்பகாண்சட இருந்ைனவாம் . இராமன் இந்ைப்
சபாதர ஒருவிதளயாட்டாகசவ நிகழ்த்ைிக்
பகாண்டிருந்ைானாம். ைதலகள் ஒவ்பவான்ைாய் வழ்ந்து
ீ
முதளக்கும் அந்ை இதடப்பட்ட காலத்ைிலாவது இராவணன்
மனம் மாைக்கூடும் என இராமன் எைிர்பார்த்ைான். அைானால்
காலம் ைாழ்த்ைினான்/, இராவணன் மிகவும் கதளத்துப்
சபானசபாது ~நீ கதளப்பாயிருக்கிைாய். இந்ை நிதலயில்
உன்சனாடு சபாரிட எனக்கு மனச் சங்கடமாயிருக்கிைது.
எனசவ நீ இன்று சபாய்ப் சபாருக்கு நாதளவா ~என்ைானாம்
இராமபிரான். ~இப்படி நீங்கள் பசய்துபகாண்டிருந்ைால்
பவற்ைி சைால்வி யாருக்கு என்று பைரியாமல் சபாய்விடுசம~
என்று சைவர்கள் வருந்ைிச் பசான்னார்களாம். பிைகு
சண்தடயிடும் சபாது அவன் உயிர்நிதல இராவணனின்
வயிற்ைில் இருக்கிைது என்று விபீேணன் பசால்ல
அப்பபாழுதும் இராமன் உடனடியாக அவதனக் பகால்ல
முயலவில்தலயாம். இனி இவன் ைிருந்ைமாட்டான் என்ை
நிதலதய அைிந்ை பின்பு பகாடிய பவங்கதணயாகிய
பிரம்மாஸ்ைிரத்தை அவனது உயிர்நிதலயில் ஏவி அவதனக்
பகான்ைான்

ஓை வண்ணன் என்ைால் ஒலிக்கின்ை கடல்நிை வண்ணன்.

50
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

இரவணதனக் பகான்ை பிைகு விபீடணனுக்கு முடி சூட்டி

வரத்ைிலமாக
ீ சைவர்களும் மற்சைாரும் சபாற்றும் ஒலி
விண்ணைிரக் கடல்வண்ணனாக இராமன் நின்று
பகாண்டிருந்ைானாம்.

சபாரிட்டுக் கதளத்ை ைிருசமனிதயக் பகாண்டிருந்ைாலும்

ைிருவரங்கத்ைிசல ைன்தனப் பார்க்கிை மற்ைவர்கள் ைன்தனக்
கண்டு ைம் கதளப்தபப் சபாக்கிக் பகாள்ளும் ைன்தமயிசல
கண்வளர்ந்ைிருந்ைானாம்.

சபார் முடிந்ைது. பவற்ைி வந்ைது. அந்ை நிதலயிசல

பகாண்டாட்டம் பகாள்ளுமாப்சபால ஆடல் பாடல்கள்
நிகழ்ந்ைனவாம். குயில்கள் பாடின. பபரிய மாமயில் அரங்கசம
அழகு பபாங்கும் படி சைாதக விரித்ைாடியது. வானவர்கள்
பைதவகளாக உருபவடுத்துப் பாடியும் ஆடியும்
மகிழ்ந்ைார்களாம்

பசருவிசல அரக்கர்சகாதனச் பசற்ை நஞ் சசவகனார் என்று

ைிருமாதலயிசல பசால்லப்படுகிைது.

அப்படி அைிதுயில் பகாண்டிருக்கும் ைிருவரங்கன் ைிருவயிற்று

ஆபரணமாக விளங்கும் உைரபந்ைத்ைின் மீ து ைன் உள்ளம்
பசன்று அங்சக நின்றுவிட்டது என்கிைார். பம்பரம் நின்று
பகாண்டிருப்பது சபாலத்சைான்ைினாலும் சவகமாக
ஆடிக்பகாண்டிருக்குமாப்சபாசல உைரபந்ை அழகு உள்ளத்ைில்
நின்றுபகாண்டிருந்ைாலும் உலாவிக்பகாண்டிருந்ைது என்கிைார்.
அப்படிப்பட்ட சபபரழில் அரங்கனாகிய இராமபிரானின்
அழகு பிரைிகூலதர அம்பாசல அழிக்குமாப் சபாசல

51
 அமலனாைி பிரான்

அநுகூலதர அழகாசல அழிக்கும் என்கிைார்கள்.

சதுர மைிள்சூழ் இலங்தகக்குத்

ைதலவன் ைதலபத் சைார்கதணயால்
உைிர உய்த்ை ஓைவண்ணன்
உய்வண் டிதசக்க மயிலாடும்
இைமார் அரங்கன் ைிருவயிற்ைில்
இலங்கும் உைிர பந்ைம்கச்
சிைமாய் உளத்துள் உலாவுபைனும்
ைிருப்பணாழ்வார் அடிசபாற்ைி 4

52
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பாசுரம் 5 பாரமாய பழவிதன

பாரமாய பழவிதன பற்ைறுத்து என்தனத்ைன்

வாரமாக்கி தவத்ைான் தவத்ைைன்ைி என்னுள்புகுந்ைான்
சகாரமாைவம் பசய்ைபனன் பகாலைிசயன் அரங்கத்ைம்மான்

ஆர மார்பைன்சைா அடிசயதன ஆட்பகாண்டசை!

சிற்றுதர

என்னுதடய பிராரப்ை கர்மாவின் காரணமாக

என்தனத்பைாடர்ந்து வந்து என்தனப் பபரும்பாரமாக
அழுத்ைிக்பகாண்டிருக்கும் பழவிதனகளின் பைாடர்தபப்
பபரிய பபருமாள் முற்ைிலுமாக அறுத்பைைிந்ைான். அைன்
பிைகு என்தன முற்ைிலும் அவன்பால் ைிருப்பி அன்புடனும்
அதசயாை பக்ைியுடனும் இருக்கச் பசய்ைான். அத்சைாடு
நின்ைானா? என்னுதடய பநஞ்சத்துக்குள் முழுதமயாக
நுதழந்து ஆக்ரமித்துக்பகாண்டுவிட்டான். இனி அவசனா
அவனது ஆதணயில் அவன் பைாடர்புதடயன ைவிர சவறு
எதுவுசமா என் பநஞ்சத்துள் நுதழந்துவிட முடியாது? இது
என்ன சாைாரணமான சபைா.? ைன்தனசய வருத்ைிக்பகாண்டு
ைவம் பசய்பவர்களுக்குக் கூட கிதடக்காை சபைல்லவா இது?.
இப்சபற்தைப் பபை நாபனன்ன ைவம் பசய்சைன்
பைரியவில்தலசய! ஸ்ரீரங்கநாச்சியார் என்கின்ை மாபபரும்
அழகிய ஆபரணத்தைக் பகாண்ட அவனது அழகிய ைிருமார்பு
அன்சைா என்தன அவனிடம் அடிதமப்படுத்ைி
தவத்ைிருக்கிைது? ைாயாரின் அருள்சவண்டி அசை
நிதனவாகப் பற்றுடன் இருந்ை அந்ைத் ைாயாரின்
அனுக்கிரகத்துடன் அந்ைத் ைிருமார்புக்கு ஆட்பட்டு என்தனப்
பணிபசய்ய தவத்ைிருக்கிைது.

53
 அமலனாைி பிரான்

இனி வர்ட்தைக்கு வார்த்தை பபாருள் பார்க்கலாம்

பாரமாய மிகவும் பாரம் உள்ளைாகத்

பைாடர்ந்துவரும்
பழவிதன பிராரப்ை கர்மத்ைின்
பற்ைறுத்து பிடிதய முற்ைிலுமாக அறுத்து
என்தனத் எந்ைத் ைகுைியுமில்லா என்தன
ைன் ைன்னுதடய
வாரம் ஆக்கி அன்புக்குரியவன் ஆக்கி
தவத்ைான் தவத்துவிட்டவன்
தவத்ைைன்ைி அப்படி தவத்துவிட்டசைாடு
நில்லாமல் சமலும் பைாடர்ந்து
என்னுள் என் உள்ளத்ைினுள்சள ைாசன

புகுந்ைான் புகுந்துவிட்டான்
சகாரமாைவம் பசய்வைற்கரிய மிகக் கடுதமயான
ைவம் ஏசைனும்
பசய்ைபனன்பகால் பசய்சைனா என்று

அைிசயன் அப்படிபயதுவும் நானைியச்

பசய்யவில்தல
அரங்கத்ைம்மான் பபரிய சகாவிலில் கண்வளரும்
அழகிய மணவாளன்
ைிரு ஆரம் மார்பு ைிருவாகிய ஸ்ரீரங்கநாயகி ஆரமாக
விளங்கும் ைிருமார்பு
அதுவன்சைா அந்ை மார்பல்லசவா
அடிசயதன எம்பபருமாளுக்கு அடியனாகக்
கிடக்கும் என்தன
ஆட்பகாண்டது முற்ைிலும் ஆட்படுத்ைிக் பகாண்டது

54
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பாரமாய- பிைவி பிைவியாகத் பைாடர்ந்து வருகின்ை கர்ம

விதன. இந்ைக் கர்ம விதன பாரமாக அழுத்துகிைது. அது.
இந்ைப்பிைவியில் பசய்கின்ை நல்விதனயால் அதைக்
குதைக்கசவண்டும். ஆனால் அது ஏைிபகாண்சட சபாகிைது.
இந்ைப்பிைவியில் படுகிை அல்லல்களும் விதனகளும்
அப்பாரத்தை ஓரளவுைான் குதைக்கின்ைனசவ ைவிர
முழுவதுமாகக் குதைக்க முடிவைில்தல. அதைக்
குதைக்கசவண்டுபமன்ைால் இதையருள் இன்ைி நதடபபைாது.
உதரயாசிரியர்கள் பசால்கிைார்கள். இதைவனாலும் ைள்ளி
அறுத்துப்சபாட முடியாை அல்லது மிகச் சிரமப்பட்டுத்
ைள்ளுகிை பாரம் உள்ளதவயாக பாரவிதனகள்
அதமகின்ைனவாம். அடியவரின் ஆன்ை பக்ைிதயக் கணித்து
அவன் பாரம் ஏற்கிைான்.

முதைபகட்டுச் பசால்லும் பமாழிபகட்டு பநஞ்சம்

ைைிபகட்டுப் சபாைல் ைகுசமா-குதைபகாட்டி
உன்பால் அளந்சைன் ஒருபாரம் நான்ைந்சைன்
என்பாரம் உன்பார சம!
என்று நான் எழுைியுள்ள கருமாரி அந்ைாைியில்
எழுைியிருக்கிசைன். அடுத்ை அடி பாரம் சுமக்கும் பராசக்ைி
உன்சனாடு சபரம் இதசத்ைிங்சக சபசுவசைா? எனவரும்.
பாரத்தை இதைவன் முழுதமயாக அறுத்துைள்ளுவைற்காக
அவன் அதைச் சுமக்கிைசபாது அவனிடம் முழுச்
சரணாகைிஅடiயசவண்டும். அன்ைி நான் உனக்கு
இதைத்ைருகிசைன் நீ எனக்கு இதைத்ைா என்று சபரம்
சபசுவது முதையில்தல. பாரவிதன அது எந்ை அளவுக்குப்

55
 அமலனாைி பிரான்

சபாயிருக்கிைபைன்ைால் நரகத்ைிசல ஸம்கரித்து நரகத்ைிசல

பிைவி எடுப்பைாக அதமந்ைிருக்கிைைாம். பழவிதன என்பது
ஏற்கனசவ பசான்னது சபாலத் பைாடர்ந்து வரும் கர்ம விதன.
முன்பு பசய்ைதவயால் வருவது பதழயவிதன. மனம்
வாக்கு, காயம் இவற்ைின் பசயல் பாடுகள்
சீலமாயில்லாமலிருந்ைால் பழவிதன கதரக்கப்படாமல்
பதழய விதனயின் பாரம் ஏைிக்பகாண்சட சபாகிைது. இதை
அைசவ ஒழிக்க சவண்டுபமன்ைால் முற்ைிலுமாக சரணாகைி .
அதடந்துவிடசவண்டும். எவ்வளவு ைருகிசைாம் என்பதைசயா,
காட்டிக் பகாள்கிை ஆடம்பரத்தைசயா அவன்
விரும்புவைில்தல. ஆழ்ந்ை பக்ைிசயாடு பசய்யும் எதுவும்
எளிதமயாக இருந்ைாலும் அதுைான் உயர்ந்ைது.
காசவரிக்கதரயில் நின்று பகாண்டு ைிருப்பாணாழ்வார்
அதைத்ைாசன பசய்துபகாண்டிருந்ைார். ைிருப்பாணாழ்வாரின்
பசயல்பாடுகள் குறும்பறுத்ை நம்பியின் பசயல்பாடுகதள
ஒத்ைன என்கின்ைார்கள்.

யாரந்ை குறும்பறுத்ை நம்பி.?

ைிருமதலயிசல மண்பாண்டம் பசய்து ஒருவர் ஜீவனம்

நடத்ைிக்பகாண்டிருந்ைார். ைிருமதலயில் அந்ை நாளில்
பிரசாைம் புைிய மண் கலயத்ைிசல பகாடுப்பார்களாம்.
மதலசயறுபவர்களுக்குப் புைிய மண் கலயங்கதளச் பசய்து
பகாடுப்பது அவர் வழக்கம். அதை ஒரு சசதவயாகச்
பசய்துவந்ைாசர ைவிரக் காசுக்காகச் பசய்துவரவில்தல. அைன்
மூலம் கிதடக்கிை பசாற்ப வருவாயில் அவரது பிதழப்பு

56
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

நடந்ைது. இளங்காதலப்சபாைிசல முைல் மண்தண எடுத்துப்

பபருமாளின் உருவம் பசய்து தவத்துவிட்டுத் ைன் பணிதயத்
பைாடங்குவார். பணியின் சுதமயால் அைன் பின்
பபருமாளுக்குப் பூதச பசய்வைற்கு அவருக்கு சநரம்
கிதடப்பைில்தல. மாதலயிசல பணிகதள முடித்துவிட்டு
மிச்சம் இருக்கிை மண்தண வழித்து அைிசல ஒரு அழகிய
மலதரச் பசய்து அதைப் பபருமாளுக்குச் சூட்டிவிடுவாராம்.

ைிருப்பைியிசல சகாயில் கட்டுவது முைல் பல

தகங்கர்யங்கதளச் பசய்ைவன் பைாண்டநாட்டு மன்னன்.
அவன் ஒரு நாள் நூறு ைங்கத்ைாமதரகதளச் பசய்து
பபருமாளுக்குச் சாத்ை விரும்பினான். அன்று சகாவிலுக்குச்
பசன்று அர்ச்சகரிடம் அந்ைத் ைங்க ஆரத்தைக் பகாடுத்துச்
சாத்ைச் பசான்னானாம். சாத்துகிைசபாது மாதல
அறுந்துவிழுந்து விட்டது. இரண்டு முதைகள் பின்னும்
முயன்றும் அசை மாைிரி நடந்ைது. மன்னன் வருந்ைிச் பசன்று
விட்டான். அன்று இரவு மன்னன் கனவிசல பபருமாள்
பசன்று ~நாதளக் காதல வந்து பார் என் ைதலயிசல
பூவிருக்கும் என்ைாராம். மறுநாள் மன்னன் பசன்று பார்த்ை
சபாது பபருமாள் ைதலயிசல மண்பாண்டம் பசய்ைவரின்
மண்ணாலாகியபூ இருந்ைிருக்கிைது. அர்ச்சகர் ~ இந்ைப்பூ
ைினமும் பபருமாள் ைதலயில் இருக்கிைது. குறும்பறுத்ை
நம்பி மதலயடிவாரத்ைில் மாதலயில் சாத்துகிை பூ இரவிசல
எம்பிரான் ைதலக்கு வந்து விடுகிைது~ என்ைாராம்/ மன்னன்
நம்பியின் பக்ைிதய அைிந்து அவதரத்சைடிச் பசன்று அவரது
காலில் விழுந்து வணங்கினானாம். ைிருப்பாணாழ்வார் பக்ைி

57
 அமலனாைி பிரான்

அப்படிப்பட்ட பக்ைி என்கிைார்கள். அைனால்ைான் எம்பபருமான்

அவருதடய பழவிதனகதளத்ைாம் பற்ைிக் பகாண்டு
அறுத்துத்ைள்ளிவிட்டானாம்.

பநடுஞ்சுவதர இடிக்க சவண்டு பமன்ைால் முைலில்

அடியிசல பள்ளந்சைாண்டிப் பின்னர் அதைத் ைள்ளுவார்களாம்.
அந்ை வண்ணம் சவசராடு சவரடி மண்சணாடும் பாரமாகிய
பழவிதனகதள அரங்கன் அறுத்துத்ைள்ளினானாம்

எவ்வளவு பாபம் பசய்ைிருக்கிசைாம், என்பனன்ன பாவம்

பசய்ைிருக்கிசைாம், எந்ை அளவுக்குப் பாரம் அழுத்ைிக்
பகாண்டிருக்கிைது அதை எப்படி நீக்குவது என்று பைரியாமல்
ைிணைிக்பகாண்டிருந்ைவதரப் பாவம் என்னும்
பபருங்கடலிலிருந்து நீக்கிக் கதரசயற்ைினான். அவரின் சமல்
அன்புபகாண்டான், அவதரத் ைன் சமல் அன்பு பகாள்ள
தவத்ைான். அவரது பாரங்கள் அதனத்தையும் ைன் பாரமாக
ஏற்றுக்பகாண்டான். அதை அறுத்துத் ைள்ளினான். மீ ண்டும்
எங்சக முன்தனச் சுபாவம் ைிரும்பிவிடுசமா பாவங்கதளச்
சசகரிக்கத் பைாடங்கிவிடுவாசரா என்று மிகவும்
எச்சரிக்தகயாக அவருள் புகுந்து பகாண்டான். குதகயில்
ைள்ளி குதக வாயிதல அதடத்து பவளியில் வராை படி
காவல் நின்ைான் என்கிைார் உதரயாசிரியர். ஆழ்வார்
அரங்கதன விட முடியாைவராக ஆனார். அதைவிட
விசசேபமன்ன பவன்ைால் அரங்கன் ஆழ்வாதர விட
முடியாைவானாக ஆனான். அவருள் புகுந்து பகாண்டான்.
ஆழ்வாருக்கு ஒரு சந்சைகம் வருகிைது. நான் என்ன

58
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பசய்துவிட்சடன்? எதுவுசம பசய்ைைாக நிதனவில்தலசய.

எனக்குக் கிதடத்துள்ளதைப் பபை நான் எத்ைதன ைவம்
பசய்ைிருக்கசவண்டும். , சகாரமான ைவம் பசய்ைவர்களுக்குக்
கூடக் கிதடயாை சபைல்லவா எனக்குக் கிதடக்கிைது. எனக்கு
இப்சபறு கிதடக்கசவண்டுபமன்பைற்காக, அவன் எனக்காகக்
காசவரி மணலிசல ைவம் பசய்ைானா என எண்ணுகிைாராம்.

அரங்கன் உள்சள புகுந்து ஆண்டுபகாண்டதை அைிந்ை

ஆழ்வார் அடிதமயாயிருக்கும் சுைந்ைிரத்தைக்
பகாடுத்துவிட்டான் என்கிைார். அடிதமயாயிருப்பது எப்படி
சுைந்ைிரமாக இருக்கமுடியும்? ைானாகசவ பசன்று
சரணாகைிதயச் சமர்ப்பிக்கின்ை சுைந்ைிரம். அதைப்
பபற்றுவிட்டைனாசல அவருக்கு சமலும் சமலும்
ஒவ்பவான்ைாகக் கிதடத்துக்பகாண்டுவருகிைது. `அடியாருக்கு
என்பசய்வபனன்சை இருத்ைி நீ~ என்று பபரிய
ைிருவந்ைாைியில் பசால்லப்படுவதைப்சபால அரங்கன்
அடுத்பைன்ன பசய்வது அடுத்பைன்ன பசய்வது என்ை
சிந்ைதனயிசலசய இருக்கிைானாம்.ஸ்ரீ ரங்கநாயகித்ைாயார்
அணிபசய்யும் ைிருமார்தபக் காணச் பசய்கிைான் ைாயாசர
பரிந்துதரத்ை படி அவன் அதைச் பசய்கிைானானாம்..
அசசாகவனத்ைிசல சீதையாக அதடபட்டுக்கிடந்ை சபாது கூட
இராவணனுடன் ~நீ என் சுவாமியிடம் நட்புக்பகாண்டு சபா ~
என்று கூைினாளாம். இராமபிரானிடம்~யார்ைான் ைவறு
பசய்யவில்தல~ என்று சமாைானம் பசான்னாளாம்.
அப்படிப்பட்ட பரம கருதணயுள்ள ஸ்ரீ ரங்க நாச்சியார்
ைிருவார மார்தபயும் ஆழ்வாருக்குக்

59
 அமலனாைி பிரான்

காட்டிக்பகாடுத்துவிட்டாள். ைிருமார்பிலுள்ள ஆரம்

அரங்கனுதடய ைிருமார்தப எவசரனும் கூர்ந்து சநாக்கினால்
ைிருஷ்டி பட்டுவிடப்சபாகிைசை என்று அழகிய மார்தப
மதைத்துக்பகாண்டிருக்கிைைாம்.

முன்பு அவர்பார்த்ை அழபகல்லாம் அவருக்குக் கிதடத்ை

கூலி .அழதகக்கூலியாகப் பபற்று அடிதம
பண்ணிக்பகாண்டிருந்ைார். ஆனால் ைிருமார்தபக்
காட்டியவுடன் அவரது சுயரூபம் பவளிப்பட்டுவிட்டது.
ஆரம்பம் முைசல அடிதமப்பட்டுக் கிடந்ைவர் என்பதைக்
காட்டிவிடுகிைைாம். எல்தலயற்ை பிைவிகளாகத் ைான்
இழந்ைிருந்ை அடிதமத்ைனத்தை மீ ண்டும் ஏற்படுத்ைித்ைந்ைது.
இது எப்படியிருக்கிைபைன்ைால் ஆளுைற்கு உரிதம பபற்ை
இராஜகுமாரன் நாட்தட இழந்து சுற்ைித் ைிரியும் சபாது
அவதன அதழத்துவந்து ~இந்ைா பிடி உன் இராஜ்ஜியத்தை~

60
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

என்று தூக்கிக் பகாடுத்ைதைப் சபான்ைிருக்கிைைாம்.

அவனது அழகில் மயங்கி அவனுக்குக் தகங்கர்யம் பசய்ய

மைந்து நின்ை ைன்தன ைனது கல்யாண குணங்கதளக் காட்டி
மீ ண்டும் தகங்கர்யத்ைில் ஈடுபடுத்ைினானாம் அரங்கன் .
அந்ைச் பசயதலச் பசய்யத்தூண்டியது அவனது ைிருமார்சப
ஆகும். அந்ை ைிருமார்பில் உள்ள மருவாக, ஸ்ரீவத்ஸாக முன்பு
இருந்ைாரன்சைா? ைன்தன உணரதவத்து ஆட்பகாண்ட அந்ைத்
ைிருமார்பில் ஆட்பட்டு நின்ைார் ைிருப்பாணாழ்வார்.
மற்ைவர்களுக்குக் கிதடக்காை அருள் சநரடியாகசவ
அவருக்குக் கிதடத்துவிடுகிைது.

பிைவி பிைவித் பைாடராகப்

பபரிய பாரம் அழுத்துதகயில்
அைசவ அைதன பைாதலத்பைைிந்ை
அரங்கன் ைாசன உட்புகுந்து
மைந்தும் மீ ண்டும் விதனகூடா
வதகயில் காத்துத் ைிருமார்பு
ைிைந்து காட்டி உய்வித்ைான்
ைிருப்பா ணாழ்வார் அடிசபாற்ைி!

61
 அமலனாைி பிரான்

பாசுரம் 6 துண்ட பவண்பிதையான்

துண்ட பவண்பிதையன் துயர் ைீர்த்ைவன் அஞ்சிதைய
வண்டுவாழ் பபாழில்சூழ் அரங்கநகர் சமய அப்பன்
அண்டர் அண்ட பகிரண்டத் பைாரு மாநிலம் எழுமால் வதர
முற்றும்
உண்ட கண்டம் கண்டீ ரடிசயதன உய்யக் பகாண்டசை!
இைற்கு முந்தையப் பாசுரத்ைில் ைனது பாரமாய
பழவிதனகதளப் பற்ைறுத்ைவன் அரங்கன் என்ைார். ைான் மிக
எளியன். ைனக்கு ஏற்பட்ட பாரமாகிய பழவிதனகதளத் ைாசன
அறுத்துக்பகாள்ளும் ைகுைியில்லாைவன் என்ைார் ~நான்
முற்ைிலுமாக அரங்கனுக்கு அடிதமப்பட்சடன். என் பாரமாய
பழவிதனகதள அவன் சவசராடு அறுத்து ஆட்பகாண்டான்..
அதுமட்டுமா, மும்மூர்த்ைிகளில் ஒருவரான சிவபபருமானின்
விதனதயத் ைீர்ப்பைற்கும் ைனது நாைசன அருள் புரிந்ைான்
என்று ஆழ்வார் பசால்கிைார்.
முைல் பாசுரத்ைிசல அவருக்குத் ைிருவடி காட்டிக்
பகாடுக்கப்பட்டது. அைற்கு அடுத்துவரும் பாசுரங்களில்
அவராசல கண்டுபகாள்ளப்பட்டன. அரங்கனுக்கு ஆட்பட்ட
அடியவர் ைம்தமக் காண சவண்டுசம என்பைற்காக
ஒவ்பவான்றும் ~என்தனப் பார் என் அழதகப்பார்~ என்று
பசால்வதைப்சபாலத் ைான் எவ்வதகயில் சிைந்ைது என்று
ஆழ்வாரிடம் பசால்லிச்பசால்லித் ைன்பால் அவதரக்
கவர்ந்ைிழுத்ைைாம். ைிருமார்பும் ைன்தன சநாக்கிக்
கவர்ந்ைிழுக்கும் சவதலதயச் பசவ்வசன பசய்ைைாம்.
அடுத்துத் ைிருக்கழுத்து இழுக்கிைது. அது எப்படி இழுக்கிைது?
அதை ஆச்சார்யார்கள் எப்படி அனுபவித்ைார்கள். அதைப் பின்பு
பார்க்கலாம்.இனி வார்த்தைக்கு வார்த்தை பபாருள்
பார்க்கலாம்

62
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

துண்ட மிகச்சிைிய துண்டாக விளங்கும்

மூன்ைாம் பிதை
பவண்பிதையான் பவண்தமநிைம் பகாண்ட
மூன்ைாபிதைச் சந்ைிரதன
அணிந்ைவன் அல்லது
சந்ைிரன்
துயர் அவனது பிரம்மஹத்ைி
சைாேத்ைிலிருந்து
ைீர்த்ைவன் அவதன விடுவித்துக் காத்ைவன்

அஞ்சிதைய அழகான சிைகுகதள உதடய

வண்டுவாழ் வண்டுகள் வாழ்கின்ை

பபாழில்சூழ் பபாழில்களால் சூழப்பட்ட

அரங்கநகர் ைிருவரங்க நகரத்ைில்

சமய பபாருந்ைி அருள் பசய்கின்ை

அப்பன் அழகிய மணவாளப் பபருமான்

அண்டர் அண்டங்கள் யாவும்

அண்ட அண்டத்ைிற்குப் புைம்பாயுள்ள

பகிரண்டத்து பகிரண்டத்தையும்
ஒரு மாநிலம் பபரிய மாநிலமாகிய பூமிதயயும்

எழு மால் வதர ஏழு பபரிய மதலகள்

முற்றும் எல்லாவற்தையும் முற்ைிலுமாக

உண்ட கண்டம் ைன்வழியாக உள்சள பசல்லும்

படி உண்ட ைிருக்கழுத்து
கண்டீர் காணுங்கள்

அடிசயதன அரங்கனுக்கு அடிதமப்பட்ட

என்தன
உய்யக் உய்யும் படியாக

பகாண்டசை ஈர்த்து ஆட்படுத்ைிக் பகாண்டது

63
 அமலனாைி பிரான்

துண்டபவண்பிதையான் துயர் ைீர்த்ை வரலாறு. ஒரு

காலத்ைில் சிவதனப் சபாலசவ பிரம்மாவுக்கும் ஐந்து
ைதலகள் இருந்ைன.. ஒருசமயம் சிவன் பிரம்மாதவ விடப்
பபரியவன் என்று பசான்ன முனிவர்களிடம் பிரம்மா~ நீங்கள்
எப்படி அப்படிச் பசால்லலாம். சிவனுக்கும் ஐந்து முகங்கள்,
எனக்கும் ஐந்து முகங்கள். நான் பதடக்கிசைன். எனசவ
நான்ைான் பபரியவன் ~ என்ைானாம். அதையைிந்ை சிவன்
சிவனின் ஐந்ைாவது ைதலதயக் கிள்ளி எைிந்ைானாம்.
அப்பபாழுது பிரம்மன் சிவதனப் பார்த்து ~இந்ைப் பிரம்ம
கபாலம் உனது தகயில் ஒட்டிக்tபகாள்ளும். நீ
பிச்தசபயடுத்துத்ைிரிய சவண்டும். எப்பபாழுது இந்ைப்பிரம்ம
கபாலத்தை ஒருவர் ைனது இரத்ைத்ைினால் நிரப்புவாசரா
அப்பபாழுது கபாலம் தகயிலிருந்து நீங்கும்~ என்று சாபம்
பகாடுத்ைாம்.
சிவதன
பிரம்மஹத்ைி
சைாேம்
பற்ைி.க்
பகாண்டது.
பல்சவறு
புராணங்கள்
பல்சவறு
வதகயில்
இந்ைக் கதைதயச் பசால்கின்ைன. எப்பபாழுது இந்ைப் பிரம்ம
கபாலம் நிரம்புகிைசைா அப்பபாழுதுைான் விசமாசனம் என்று
பசான்னைாக இன்பனாரு கதை பசால்கிைது. சமல்மதலயனூர்
அங்காள பரசமஸ்வரி ஒரு சூழ்ச்சி பசய்து அந்ைக் கபாலத்தை
நீக்கியைாக ஒரு வரலாறு உண்டு. சிவன் ஒட்டிக்பகாண்டிருந்ை
கபாலத்சைாடு சமல்மதலயனூர் வந்ை சபாது அங்காள
பரசமஸ்வரி மிகச் சுதவயாக உணவுகள் சதமத்துக்

64
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

கபாலத்ைில் இட்டாளாம். கபாலம் அதைத்

ைின்றுபகாண்டிருக்கும் சபாது அடுத்து ஒரு பங்கு உணதவப்

பூமியில் எைிந்ைாளாம். அப்பபாழுது கபாலம் சிவன்
தகயிலிருந்து இைங்கி அதைத் ைின்னப்சபாகும் பபாழுது
மூன்ைாவது பங்தக வானத்தை சநாக்கி எைிந்ைாளாம். கபாலம்
வானத்துக்குத்ைாவிய சபாது அதைக்காலால் மிைித்துப்
பூமிக்கடியில் அழுத்ைிவிட்டாளாம். இப்படிக் கபாலம்
நீங்கியைாம். சமல்மதலயனூரில் வருடாவருடம் இந்ை விழா
சிைப்பாகக் பகாண்டாடப் படுகிைைஇன்பனாரு கதை:
சிவபபருமான் ைிருமாதல சவண்டத் ைிருமால்
ைிருக்கண்டியூர் பசன்று அங்குள்ள பத்ம ைீர்த்ைத்ைில் குளித்துத்
ைன்தன வணங்கினால் சாபம் ைீரும் என்ைாராம். சிவனும்
அவ்வண்ணசம பசய்ய பிரம்மஹத்ைி சைாேம் நீங்கிக்
கபாலம் விலகியைாம். ைிருக்கண்டியூர் பபருமாள்
சகாயிலிலுள்ள பபருமாளுக்கு ஹரசாபம் ைீர்த்ை பபருமாள்
என்று பபயர். இந்ை வரலாற்தைத் ைிருமங்தக ஆழ்வார்
பாடியுள்ளார்.
பிண்டியார் மண்தடசயந்ைிப் பிைர்மதன ைிரிைந்துண்ணும்
உண்டியான் சாபந்ைீர்த்ை ஒருவனூர் உலகசமத்தும்
கண்டியூர் அரங்கம் கச்சிசபர் மல்தலபயன்று

65
 அமலனாைி பிரான்

மண்டினார்க்கு உய்யலல்லால் மற்தையார்க்கு உய்யலாசம.

ைிருக்கண்டியூர் ஏழாவது ைிவ்ய சைசம்
இன்பனாரு வரலாறு. தகயிலிருந்து பிரம்மகபாலம்
விலகாமல் சபாகசவ சிவபபருமான் ைிருமாலிடம் பசன்று
இரத்ைப் பிச்தச சகட்கிைார். உடசன ைிருமால் பரிந்து ைன்
மார்தபப் புண்ணாகி இரைத்தைப் பிரம்மகபாலத்ைில்
பீய்ச்சினாராம்.
பிரம்மகபாலம்
நிரம்பிக்
கபாலம் கீ சழ
விழப்
பிரம்மனின்
சாபம் ைீர்ந்ைது.
பிரம்மஹத்ைித்
சைாேமும்
நீங்கியது.
இவ்வரலாற்தைப் பபாய்தகயாழ்வாரும் பூைத்ைாழ்வாரும்
பாடியிருக்கிைார்கள்
பண்புரிந்ை நான்மதைசயான் பசன்னிப் பலிசயற்ை
பவண்புரிநூல் மார்பன் விதனைீர - புண்புரிந்ை
ஆகத்ைான் ைாள்பணிவார், கண்டீர் அமரர்ைம்
சபாகத்ைால் பூமியாள் வார்-- பபாய்தகயாழ்வார்
ஏசைழும் பவன்ைடர்ந்ை எந்தை எரியுருவத்
சைசைைிப் பட்ட விடுசாபம் - பாசைைி
உண்டைதல வாய்நிதையக் சகாட்டங்தக நன்குருைி
கண்டபபாருள் பசால்லில் கதை பூைத்ைாழ்வார்
துண்ட பவண்மைியான் என்பைற்கு சாபத்ைால் கதலயிழந்ை
பவண்தமயான பிதையானாகிய சந்ைிரன் என்று பபாருள்
பகாண்டு ைிருமால் சந்ைிரனின் சாபம் ைீர்த்ை வரலாற்தையும்
சுட்டிக் காட்டுகிைார்கள்.
ைக்ஷப்பிரஜாபைியின் பபண்கள் 27 சபர் சந்ைிரதனக்

66
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி
காைலித்ைார்கள். எனசவ 27 சபதரயும் ைக்ஷன் சந்ைிரனுக்குத்
ைிருமணம் பசய்துதவத்ைான். அந்ை 27 சபரும் நட்சத்ைிரத்
சைவதைகள். ைன் மதனவியரிடத்சை பாரபட்சம்
காட்டத்பைாடங்கினான் சந்ைிரன். சநாகிணியிடம் மிகவும்
பிரியமாக நடந்துபகாண்டு மற்ைவர்கதள உைாசீ னப்
படுத்ைினான். அப்பபண்கள் ைந்தையிடம் முதையிட்டனர்.
ைக்ஷன் சகாபங்பகாண்டு சந்ைிரனுக்குச் சாபம் பகாடுத்ைான்.
.~சந்ைிரன் ைன் கதலகதள இழந்து கதளயிழந்து சபாவான்~
என்பது சாபம். சந்ைிரன் கதலகதள ஒவ்பவான்ைாக இழந்து
மூன்று கதலகள் மட்டும் இருக்கும் சபாது சிவதன அதடந்து
சாபவிசமாசனம் பபற்ைாபனன்று ஒருவரலாறு பசால்கிைது.
இல்தல இல்தல காசியபரிடம் சாபம் பபற்ை சந்ைிரன்
ைிருவரங்கத்ைிற்கு வந்து ைிருக்குளத்ைில் குளிக்க அரங்கன்
அவனது சாபத்தைப் சபாக்கினான் என்று ஒரு வரலாறு
பசால்கிைது.
~மாமைி சகாள் முன்னம் விடுத்ை முகில்வண்ணன்~ என்று
பசால்லப்பட்டுள்ளது
அரங்கன் சந்ைிரனின் சாபத்தை நீக்கிய வரலாறு இங்சக
சபசப்படுவைாக நாம் பகாள்ளலாம்.
பிரம்மஹத்ைி சைாேம் ைன்தன பீடித்ைிருந்ை நிதலயிலும்
அழகுக்காகச் சிவன் ைன் ைதலயிசல சந்ைிரதன
தவத்துக்பகாண்டிருந்ைாபனன்றும் அது எப்படி
இருக்கிைபைன்ைால் சும்மாட்டின் சமல் சுதமதயதவத்துத்
தூக்கிக் பகாண்டு பசல்பவர்கள் ஒரு அழகுக்காகத்
ைாழம்பூதவச் சும்மாட்டிற்குக் கீ சழ பசருகிக் பகாண்டு
பசல்வதைப் சபாலிருந்ைது என்கிைார்கள்.
அழகிய வண்டுகள் வாழ் அரங்கத்ைிற்குப் பபருமாள் ஏன்
வந்ைாபனன்ைால் சிவன் பிரம்மஹத்ைி சைாேம் பகாண்டு
அதலவதைப்சபால சில முக்கியமானவர்கள் ைங்கள் பாவம்
ைீராமல் அதலகிைார்கள். அவர்களுக்குத் ைன்தன விட்டால்
கைி சவைில்தல. அவர்களுதடய பாரமாய

67
 அமலனாைி பிரான்

பழவிதனகதளத்ைீர்க்கிை கடதம ைனக்கிருக்கிைது. எனசவ

நாம் பரமபைத்தைவிட்டுச் பசன்றுைான் ஆகசவண்டும் என்று
அழகிய சிைகுகதள உதடய வண்டுகள் பாடுகிை
ைிருவரங்கத்ைிற்கு வந்ைானாம் .
சைவர்கசள பபருமாளின் அருகில் இருக்க சவண்டும்
என்பைற்காகப் பைதவகளாகவும் வண்டுகளாகவும் ைிருவரங்கச்
சசாதலகளில் சுற்றுகின்ைனராம். ஞானம் அனுஷ்டானம்
ஆகியவற்தை இைக்தககளாகப் பபற்று வண்டுகள்
சுற்றுகின்ைனவாம். அரங்கனுக்குத் பைால்தல பகாடுக்காமல்
அசை சமயம் அைிகம் விலகியும் விடாமல் அஞ்சிதைகளால்
ரீங்காரம் இதசத்துக்பகாண்டு அதவ அரங்கத்தைச்
சூழ்ந்ைிருக்கும் சசாதலகளில் சுற்ைிவருகின்ைன. ஆற்ைின்
புதைமணலில் சிக்குண்டவன் அங்கிருந்து பவளிசயை
முடியாமல் அங்சகசய ைங்கிவிடுவதைப் சபால அதவயும்
சசாதலகளிசலசய ைங்கிவிடுகின்ைனவாம். பபரிய
பபருமாளுக்கு ஆபரணமாய் இருக்கும் அரங்கம். அரங்கத்ைிற்கு
ஆபரணமாய் இருக்கும் சசாதலகள். சசாதலகளுக்கு
ஆபரணமாய் இருக்கும் அஞ்சிதை வண்டுகள். வண்டுகளுக்கு
ஆபரணமாய் இருக்கும் சிைகுகள் என்கின்ைனர்..
ஆச்சார்யார்கதள வண்டுகளாகச் பசால்லும் வழக்கமும்
உண்படன்று பைரிகிைது.
அண்டத்ைில் ஒரு அங்கம் இந்ைப்பூமி. இந்ைப் பூமி சுழற்சியில்
பைந்துவிடாமல் இருக்க ஆணிதவத்து அடித்ைாற்சபால
ஏழுமதலகள் இருக்கின்ைனவாம். அந்ை ஏழுமதலகதள ஏழு
குல பர்வைங்கள் என்று பசால்லுவார்கள். அதவ: இமயம்,
மந்ைரம், தகலாயம், வடவிந்ைம், நிடைம், ஏமகூடம், நீலகிரி
என்பதவ. ஈசரழு பைினான்கு உலகங்கள் பூ, புவ, சுவ, மக,
ஜந. ைப, சத்ைிய என்பதவ சமல் ஏழு உலகங்கள், அைல,
விைல. சுைல, நிைல. ைராைல, ரசாைல, மகாைல கீ ழ் ஏழு
உலகங்கள். இவற்தை அடக்கியிருக்கும் அண்டங்கள்

68
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

அண்டங்களுக்கு பவளிசய பவற்ைிடமாகப் பரந்ைிருக்கும்

பிரம்மாண்டம்., சபரண்டம் என எல்லாம் பிரளய காலத்ைிசல
பபருமாளின் வயிற்ைிசல அழகிய ைிருக்கழுத்ைின் வழியாக
உள்சள பசன்று அடங்கிவிடுகின்ைன.
பிரளய காலத்ைில் அண்ட சராசரங்கதள அமுது பசய்யும்
பிரான் அவ்வமுதைத்ைன் வழியாகத்ைாசன வயிற்றுள்
அடக்குகிைான் என்று ைிருக்கழுத்துப் பபருதம பகாள்கிைைாம்.
அது மட்டுமல்ல ைிருப்பிராட்டி ைங்கியிருக்கும் ைிருமார்பில்
உள்ள ஆபரணங்கள் அந்ை மார்தப அலங்கரிப்பைாகப்
பபருதம பீற்ைிக்பகாள்கின்ைன. அதவ ஒன்தை
மைந்துவிடுகின்ைன, என்னில் அதவ
பைாங்கிக்பகாண்டிருப்பைனால் ைாசனஅதவ மார்பில் ைவழ
முடிகிைது. அவற்றுக்குப் பிடிமானம் யார்? நான் ைாசன என்று
கழுத்துப் பபருதமயடித்துக்பகாள்கிைைாம்.
பராசர பட்டர் பபருமாளின் கழுத்தை பாக்கு மரத்ைின்
கழுத்துக்கு ஒப்பிடுகிைார். சங்குக்கழுத்து என்றும்
பசால்லப்படுகிைது சங்குக்கழுத்ைாக இருக்கிை
காரணத்ைினால்ைான் அக்கழுத்ைிலிருந்து பவளிவருகிை நாைம்
துந்துபி வாத்ய ஒலிதயப் சபால இருக்கிைது. பாஞ்ச சன்யம்
நிதனவுக்கு வருகிைைாம். கண்டத்வனி நாைங்கபளல்லாம்
இதணந்ை நயமாக பவளிப்படுகிைது
கூரத்ைாழ்வார் ஒரு அருதமயான காட்சிதயக் காட்டுகிைார்.
மார்பிசல சகாயில் பகாண்டிருக்கும் பபரிய பிராட்டி
பபருமாதள ஆலிங்கனம் பசய்கின்ைசபாது அருதமயான
வதளயல்கள் அணிந்ை ைமது கரங்களினால் பபருமாளின்
கழுத்தை இறுக வதளத்து அரவதணக்கிைாளாம். அப்படி
அதணக்கும் சபாது தகவதளயல்கள் கழுத்ைில் அழுந்ை
அவற்ைால் ஏற்பட்ட சரதககள் பபருமான் கழுத்ைில்
அழகாகத்ைபைரிகின்ைனவாம்.
இராமாயணத்ைிசல சீைாப்பிராட்டி இரகசியமான ஒரு

69
 அமலனாைி பிரான்

நிகழ்ச்சிதயத் தூைனாக வந்ை ஆஞ்சசநயரிடம் பசால்லி

இராமபிரானிடம் பசால்லுமாறு சவண்டுகிைாள்..
சித்ைிரகூடமதலயில் வடகீ ழ் ைாழ்வதரயில் உள்ளதும்
மந்ைாகினிக்கு ஸமீ பத்ைில் உள்ளதும் ஏராளமான
கிழங்குகளும், கனிகளும், ைீர்த்ைங்களும் அதமந்ை
சித்ைாஸ்ரம் என்னும் ஆஸ்ரமத்ைில் ஒரு பிரசைசத்ைில்
ஜலத்ைில் பலவதக மலர்களால் நறுமணம் வசுகிை
ீ
பநருங்கிய சசாதலகளிலும் அதலந்து கதளத்து
ைபஸ்விகளின் ஆசிரமத்ைிலிருந்து வந்ை இராமன் சீதையின்
மடியில் படுத்ைிருந்ைான்,
அப்சபாது மாமிசம் உண்பைில் ஆதசயுற்ை ஒரு காகம் கூரான
மூக்கால் சீதைதயக் குத்ைிற்று. அந்ைக் காகத்தை
மண்ணாங்கட்டியால் பயமுறுத்ைி விரட்டினாள்.
ஆனால் மாமிசத்தை விட விரும்பாை அந்ைக் காகம்
சீதைதயக் குத்ைிய வண்ணசம அங்சகசய சுற்ைிக்
பகாண்டிருந்ைது. சீதை காகத்ைிடம் சினந்து ைன் அதரநூல்
மாதலதய மாத்ைிரம் கழற்ைவும் அைனால் ஆதட நழுவி
வழ்தகயில்
ீ இராமபிரான் பார்த்ைான். அளவற்ை மகிழ்ச்சியில்
இராமன் சீதைதயக் சகலிபசய்ைான் . சீதை பவட்கப்பட்டு
ைனது இருகரங்களாலும் இராமனின் கழுத்தைக்
கட்டிக்பகாண்டு ஆலிங்கனம் பசய்ைாள். அவள் வதளயல்
அழுத்ைிய சரதககள் கழுத்ைில் பைரிந்ைன. அந்ைச்சமயம்
அந்ைக் காகாசுரனாக வந்ை இந்ைிரனின் புைல்வன் சீதைதயக்
பகாத்ை இராமன் ஒரு ைர்ப்தபதயத் ைர்ப்பாசனத்ைிலிருந்து
உருவி பிரம்மாஸ்ைிர மந்ைிரத்தைச் பசால்லி ஏவ அது
காகாசுரதனத் துரத்ை அது எவரிடமும் அதடக்கலம்
கிதடக்காமல் இராமனிடசம சரணமதடந்ைது. பிராட்டி
மன்னித்துவிடச் பசான்னைாசல பிரம்மாஸ்ைிரம் காகத்ைின்
ஒரு கண்தண மட்டும் ைாக்கிவிட்டுச் பசன்ைது. மீ ண்டும்
கழுத்தைக் கட்டிய ஆலிங்கனம் நடந்ைது

70
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

இப்படி சரதககள் பபற்ை கழுத்து ஆழ்வாதரக்

கவர்ந்ைிழுத்ைைாம். சுவாமி சைசிகன் பசால்கிைார்.. கருடனில்
ஏைிக்பகாண்டு பிராட்டியும் பபருமாளும் வரும் சபாது பிராட்டி
பபருமாள் கழுத்தைக் கட்டிக்பகாண்டு ஆலிங்கனம்
பசய்ைாளாம். பபருமாள் கருடன் கழுத்தைக்
கட்டிக்பகாண்டாராம் . இப்படி நம்தமப் பபருமாள்
கட்டிக்பகாள்ளும் சபறு நமக்குக் கிதடக்குமா என்கிைார்
மகாசைசிகன்.
எனக்கு முத்பைாள்ளாயிரத்ைில் ஒரு பாடல் நிதனவுக்கு
வருகிைது
பாண்டிய மன்னன் யாதனயின் சமல் ஏைி வைியிசல
ீ பவனி
வருகிைான். பருவப்பபண்கள் வட்டிலிருந்து
ீ அவதன எட்டிப்
பார்க்கிைார்கள். மாடியிலிருந்து ஒரு பபண்பார்க்கிைாள்.
பாண்டியனின் மார்தபத்ைழுவ சவண்டும் என்று அவளுக்கு
ஆதச. சுவாமி சைசிகன் ~பபருமாள் நம்தமத்ைழுவும்
சபறுகிதடக்குமா~ என்று பசான்னதைப் சபால அவள் ~அவன்
கழுத்ைில் ைவழுகிை கார்நறு நீலப்பூ மாதல பசய்ை சபறு
நான் பசய்ய வில்தலசய . அது அவன் கழுத்ைில் பைாங்கி
மார்பில் புரளும் சபறு பபற்ைிருக்கிைசை ~ என நிதனக்கிைாள்.
பிைகு சிந்ைிக்கிைாள். அந்ைப்பூ கழுத்ைளவு ைண்ணரிசல
ீ
ஒற்தைக்காலிசல நின்று பாண்டியன் மார்பில் ைவழ
சவண்டும் என்று ைவம் பசய்ைைாம். இயற்தகயாக ைண்ணரில்
ீ
ஒதைத்ைண்டில் நிற்கும் காட்சிதயக் கவிஞர் அழகாகப்
படம்பிடித்துள்ளார்

கார்நறு நீலம் கடிகயத்து தவகலும்

நீர்நிதல நின்ை ைவங்பகாசலா- கூர்நுனிசவல்
வண்டிருக்க நக்கைார் வாமான் வழுைியால்
பகாண்டிருக்கப் பபற்ை குணம்.
அந்ை மாைிரித் ைான் பசய்யவில்தலசய. எனக்கு எப்படி

71
 அமலனாைி பிரான்

பாசுரம் 7 தகயனார் சுரி சங்கு

தகயனார் சுரி சங்கு அனல் ஆழியர் நீள்வதரசபால்

பமய்யனார் துளப விதரயார் கமழ் நீண்முடி எம்
ஐயனார் அணி அரங்கனார் அரவின் அதணமிதச சமய
மாயனார்
பசய்யவாய் ஐசயா என்தனச் சிந்தை கவர்ந்ைதுசவ!

கவிதைத்ைன்தம அைிகம் பவளியிடப்படும் பாசுரம் இது.

இந்ைப்பாசுரத்ைில் பயன்படுத்ைப்பட்டிருக்கும் ஒரு பசால்
பின்னால் பல கவிஞர்களுக்கு வழிகாட்டியிருக்கிைது.
இந்ைப் பாசுரத்ைின் பபாருள்:
அரங்கனின் தக இயல்பாகசவ அழகானது. அந்ைக்
கரங்களில் ஒன்ைிசல சுரி சங்கம் ஏந்ைியிருக்கிைான். சுரி
என்ைால் சுழற்சி, வரி என்று பபாருள். சங்கிசல
அடியிலிருந்து சுழன்று சுழன்று வருகின்ை அதமப்பு இங்சக
குைிப்பிடப் படுகிைது. ஒவ்பவாரு சுழற்சிக்கும் இதடயிசல
அழகான வரிகள் சுழன்று வரும். அப்படிச் சுரி பூண்ட
சங்தகக் தகயில் தவத்துக்பகாண்டிருக்கிைான். இன்பனாரு
தகயில் அனல் கக்கத் ையாராக இருக்கும் சக்கரம்
இருக்கிைது. மிகநீண்ட மதலதயப் சபான்ை சமனிதய
உதடயவன், ைிருத்துழாய் நீள்முடிதய எப்பபாழுதும்
சூழ்ந்துபகாண்டிருப்பைால் மணம் கமழ்கின்ை ைிருமுடிதய
உதடயவன், இப்பூமியின் ஆபரணமாக விளங்குகின்ை
ைிருவரங்கத்ைில் கண்வளர்பவன், ஆைிசசேன் மீ து அழகாகப்
பள்ளிபகாண்டிருப்பவன், மாயன், இத்தைகய பபரிய

72
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பபருமாளின் மிகச் சிவந்ை ைிருப்பவளச் பசவ்வாய்

இருக்கிைசை அது, ஐசயா அதை எப்படிச் பசால்லுசவன், அது
என் சிந்தைதயக் கவர்ந்து விட்டது.

இனி வார்த்தைக்கு வார்த்தை பபாருள் பார்க்கலாம்

தகயினார் தகயில் அழகாக விளங்குகின்ை

சுரி சங்கு சுழற்சிகதளக் பகாண்ட சங்கு

அனல் ஆழியர் அனதல உமிழும் சக்கரம்

நீள்வதரசபால் மிக நீண்ட மதலதயப் சபான்ை

பமய்யனார் ைிருசமனிதய உதடயவர்

துளப விதரயார் துளசியின் மணம்

கமழ் நீள்முடி வசுகின்ை

ீ நீண்டுயர்ந்ை ைிருமுடி

எம் ஐயனார் என்னுதடய ைதலவனான

இதைவன்
அணி அரங்கனார் பூமிக்கு ஆபரணமாக விளங்கும்
அரங்க மாநகரில் வைிபவர்
அரவின் அணிமிதச பாம்புப் படுக்தகயிசல

சமய பபாருந்ைியிருக்கிை

மாயனார் மாயங்கள் நிதைந்ைவர்

பசய்யவாய் அழகாய்ச் சிவந்ைிருக்கும் வாய்

ஐசயா அந்சைா

என்தனச் எளிசயனாகிய என்ைனது

சிந்தை சிந்ைதனதயக்

கவர்ந்ைதுசவ கவர்ந்து விட்டது

73
 அமலனாைி பிரான்

பாம்புப் படுக்தகயிசல அரங்கன் அழகாகப்

படுத்துக்பகாண்டிருக்கிைான். ைான் படுத்ைிருக்கிை அழகு
இன்னும் சிைப்பாக பவளிப்படசவண்டுபமன்பைாசல
ஆைிசசேன் சமல் படுத்துக்பகாண்டிருக்கிைானாம்.
நாபமல்லாம் படுத்துக்பகாண் டிருக்கிைசபாது அநாவசிய
விகாரங்கள் பவளிப்படும் ஆனால் அரங்கன் படுத்ைிருப்பசை
அழகு.

படுத்ைிருந்ைாலும் எந்ை சநரத்ைிலும் ைம் அடியவர்கதளக்

காப்பாற்றுவைற்கு விதரந்து பசல்ல சநரிடும் என்பைாசல
காக்கும் கடவுளான அரங்கன் ையாராகச் சங்தகயும் அனல்
உமிழத்ையாராக இருக்கும் சக்கரத்தையும் தகயில்
தவத்துக்பகாண்டிருக்கிைானாம். சைதவப்படும் சபாது
எடுத்துக்பகாள்ளலாம் என்று
சைடிக்பகாண்டிருக்கக்கூடாைல்லவா?
கசஜந்ைிர சமாக்ஷம் வரலாற்ைில் கசஜந்ைிரன் என்ை யாதன
இனித்ைன்னால் ஏலாது என்ை நிதலயில் ஆைிமூலசம என்று
அலைிய சபாது பபருமாள் ைன் உத்ைரீயத்தைக் கூட
எடுத்துக்பகாள்ளாமல் தகயில் ையாராக இருந்ை சக்கரத்தை
மட்டும் எடுத்துக்பகாண்டு விதரந்ைானாம். கணப்பபாழுதுகூட
அவன் ைாமைிக்கவில்தல. சக்கரத்ைினால் முைதலதயக்
பகான்று கசஜந்ைிரதனக் காப்பாற்ைினானாம். அைனால்
சக்கராயுைத்தைத் ைான் அைிதுயில் பகாள்ளும் சநரத்ைிலும்
தகயில் தவத்துக்பகாண்டிருக்கிைானாம்.

74
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

ைிருக்சகாட்டியூர் என்னும் ைிருத்ைலத்ைில் அனந்ைாழ்வான்

என்பவர் பராசர பட்டரிடம் ஸ்ரீ தவகுண்ட நாைன் இரண்டு
தககசளாடு இருக்கிைானா இல்தல நான்கு தககசளாடு
இருக்கிைானா என்று சகட்டாராம். அைற்குப் பராசர பட்டர்
இப்படியும் இருப்பான் அப்படியும் இருப்பான். இரண்டுவிைமும்
அவனுக்கு அழகானசை. இரண்டு தககளுதடயவனாக
இருந்ைால் பபரிய பபருமாள். நான்கு தககசளாடு இருந்ைால்
நம் பபருமாள் என்ைாராம்.

பாஞ்சன்யம் ைீய அசுரர் நடதலப்பட முழங்கும் என

நாச்சியார் ைிருபமாழியில் பசால்லப்பட்டுள்ளது சங்கும்
சக்கரமும் எப்பபாழுதுக் தககழலா சமனியனாக அவன்
இருக்கிைான். ஆழ்வார் அவற்தை இங்குச் சுட்டிக்காட்டிச்
பசான்னைற்குக்காரணம் மிகவும் பகாடிய அரக்கர்கதளயும்
அதவ அழிக்கும். அசைசபான்று அறுக்கலாக எனது
விதனப்பாரத்தையும் அறுத்பைைியும் என்பதைச்
சுட்டிக்காட்டத்ைானாம்.

முந்ைிய பாசுரத்ைில் சிவனின்பிரம்மஹத்ைி சைாேத்தை நீக்கிக்

கபாலத்தைக் தகயகலச் பசய்ைதைப் பற்ைிச் பசான்னார்.

75
 அமலனாைி பிரான்

இந்ைப்பாசுரத்ைில் அவர் நீள்மதலசபால் பமய்யனார் , எம்

ஐயனார் என்பைல்லாம் பசான்னைற்கு ஒரு காரணம்
பசால்கிைார்கள். அைாவது ஆழ்வாரின் மனம் அவதரப்
பார்த்துக் சகட்கிைது~ சிவனுதடய பாபத்தைப் சபாக்கினான்
ைிருமால் என்று பசால்கிைாசய , சிவன் ைிருமாலுக்குப்
பபௌத்ைிரன் என்ை உைவு முதையில் இருப்பவன் . அைனால்
பசாந்ைக்காரன் என்ை உரிதமயில் அவர் சிவனுக்கு
உைவியிருக்கலாம். நீ எவ்வதகயில் பசாந்ைம்? அது மட்டுமா
சிவன் எங்பகல்லாசமா அதலந்து ைிரிந்ை பின்பு பரமபைத்ைில்
வந்து உைவி சகட்டான். நீ அப்படிபயல்லாம் அதலந்து
ைிரிந்ைாயா. இருந்ை இடத்ைிலிருந்சை எல்லாம் நடக்க
சவண்டும் என்று விரும்புகிைாசய? இது எவ்வதகயில்
பபாருந்தும்?~ என்று சகட்டைாம். (தவணவ சம்ப்ரைாயத்ைில்
பிரம்மா மாலின் புைல்வபனன்றும் சிவன் பிரம்மாவின்
புைல்வபனன்றும் அைனால் சிவன் மாலுக்குப் பபௌத்ைிரன்
என்றும் பசால்லும் வழக்கமிருக்கிைது)/ மனத்ைின்
வினாவுக்குப் பைில்பசால்லுமாற்ைான் அரங்கன் எனக்கு
யாபரன்ைா சகட்கிைாய் ~ அவன் ~எனது ஐயனார்~ அவன்
எனக்கு இதைவன், எனக்குத் ைாய், ைந்தை , சசகாைரன் என்று
பசால்லுமாப்சபாசல அதமந்ைிருக்கிைைாம். சைடிப்சபாய்ச்
பசால்லசவண்டிய அவசிய மில்தல. கிணற்ைில் குழந்தை
விழுந்து விட்டால் எப்படித் ைாய் உடசன குைித்துக்
காப்பாற்றுவாசளா அப்படிக் காப்பாற்றுவான் அரங்கன் . அந்ை
உைவு எங்களுக்குள் உண்டு என்று ஆழ்வார் சுட்டிக்
காட்டுகிைாராம். பாரைியார் கண்ணன் பாட்டில் பசால்லும்

76
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

உைவுகதள எண்ணிப் பார்க்கத் சைான்றுகிைது.

அரங்கன் நீள்மதலசபால் பமய்தய உதடயவன். ஏன்

நீள்மதலசபால் என்று பசான்னார் என்பைற்கு ஒரு நயம்
உதரயாசிரியர்கள் பசால்கிைார்கள். முள்தள முள்ளால்ைான்
எடுக்க சவண்டும். அதைப்சபால் மதலதய மதலயால்ைான்
நகர்த்ை சவண்டும். `மதலதயப் சபாலிருந்ைது என்னுதடய
பாரமாய பழவிதன அதை சமாைித்ைள்ள இன்பனாரு
மதலைான் சவண்டும்.~என்கின்ைார் ஆழ்வார்

எனசவ மதலதய மதலதய பநரித்ைாற்சபால என நயம்

பசால்கிைார்கள். நீள்மதல என்று பசான்னைற்குக் காரணம்
சயனக்சகாலத்ைில் இருப்பைால். இல்தலபயன்ைால் பநடு
மதல என்று உயரத்தைச் சுட்டிக்காட்டிச் பசால்லியிருப்பார்.

நீள்முடி- ஏற்கனசவ பிைிபைாரு பாசுரத்ைில் பார்த்ைிருப்பது

சபால நீண்ட கிரீடத்தைப் பற்ைிச் பசான்னைற்குக்காரணம்
எம்பபருமான் அண்டசராசரங்கதள பயல்லாம் ஆள்பவன்
என்பதைச் சுட்டிக்காட்டத்ைான். கிரீடம் மன்னாைி
மன்னர்களும் சக்கரவர்த்ைிகளும் ைான் தவத்துக்பகாள்ள
சவண்டும். அைற்குக் கீ ழுள்ளவர்கள் அணியும் முடிகளுக்கு
சவறு பபயர்கள் உண்டு. அந்ை நீள் முடிக்குப் பிரமன்
அபிசேகம் பசய்வைால் அைற்குத் ைிருவபிசேகம் என்பைாரு
பபயரும் உண்டு. ைிருத்துழாய் சுற்ைப்பட்டிருப்பைால் கிரீடம்
மணம் கமழ்கிைைாம். அரங்கன் கமகமபவன்று மணங்கமழப்
படுத்ைிருக்கிைான்.

அரவின் அதணமிதச சமய மாயனார் - படுத்துக் பகாண்சட

77
 அமலனாைி பிரான்

பஜயிப்சபன் என்று சிலர் பசால்லக் சகட்டிருக்கிசைாம்.

உண்தமயில் படுத்துக்பகாண்டு அண்டசராங்கதளயும்
ஆண்டுபகாண்டிருப்பவன் அரங்கன் ஒருவசன!.
நவரத்னங்கதளத் ைங்கத்ைில் பபாைிந்து கட்டுமாப்சபாசல
அரங்கன் ஆைிசசேன் சமல் படுத்து அழதக அைிகப்படுத்ைிக்
காட்டுகிைானாம்.

இப்படி அழகாகப் படுத்ைிருக்கும் அரங்கனது பசய்யவாய்

அவதரக் கவர்ந்ைிழுக்கிைது

~ ைிருக்கழுத்ைின் அழகில் மயங்கிப்சபாயிருக்கும் பாணசர,

அந்ைக்கழுத்துக்குள் பசல்வனபவல்லாம்
என்தனத்ைாண்டித்ைாசன சபாகசவண்டும்.
வார்த்தைகபளல்லாம் என்னிடமிருந்து ைாசன பவளிப்பட
சவண்டும். ைிருப்பவளச் பசவ்வாய், உலகமுண்ட
பபருவாயன் என்பைல்லாம் என்தன வருணிக்கிைார்கள். மற்ை
அங்கபமல்லாம் ைம்தமச் சிவந்ைைாகக் காட்ட வண்ணம்
பூசினால் ைான் முடியும். ஆனால் நாசனா எப்பபாழுதும்
சிவந்ை வண்ணமுதடயவனாகத் ைிகழ்கிசைன். சைகத்ைின்
நுதழவாயில் நான் ைாசன! ~ என்று வாய் அவதரப் சபச்சால்
மயக்குகிைது. வாய் சபசக் சகட்கவா சவண்டும்/ ஆண்டாள்
நாச்சியார் ~ கற்பூரம் நாறுசமா கமலப்பூ நாறுசமா
ைிருப்பவளச் பசவ்வாய்ைான் ைித்ைித்ைிருக்குசமா என்று
பசால்லவில்தலயா.? ஆழ்வார் நிமிர்ந்து பார்க்கிைார்.
ைிருமால் மாயவனல்லவா? என்ன மாயம் பசய்ைாசனா .
எல்லா அழகிலும் சபரழகாகச் பசவ்வாய் ைிகழ்கிைது. அைன்

78
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

அழகில் ைன்தன இழக்கிைார். என்ன பசால்வது என்று

பசால்லத்பைரியவில்தல. நம்மால் பசால்ல முடியாை
அழதகப்பற்ைிச் பசால்கிை சபாது ~ஐசயா` என்ன அழகாக
இருக்கிைது என்று பசால்சவாம். இங்சக ஆழ்வார் அந்ைச்
பசால்தலப் பயன்படுத்ைி அந்ை அழகு ைன்தன ஈர்ப்பதை,
ஐசயா பசால்ல முடியவில்தலசய என்கிைார். அமங்கலம்
என்று எந்ைச் பசால்தலச் பசால்வார்களா, எந்ைச் பசால்தலப்
பயன்படுத்ைத் ையங்குவார்கசளா அந்ைச் பசால் இங்கு மிகுந்ை
மங்களமாக அழகின் உச்சத்தைத் பைாட்டுக்காட்டிவிடுகிைது.
உணர்ச்சியின் பவளிப்பாடாகக் கவிதை பகாஞ்சுகிைது. இந்ைச்
பசால்தல இப்படிப் பயன் படுத்ை முடியும் என்றுபின்னால்
வரப்சபாகும் கவிஞர்களுக்கு வழிகாட்டியாக அதமகிைார்
ஆழ்வார்.

கம்பராமாயணத்ைில் ஒரு காட்சி

வனத்ைில் இராமன் நடந்து பசல்கிைான்.. சூரியனுதடய ஒளி

இராமபிரானின் சைக ஒளியில் மதைந்து சபாகிைது.
இதடயிருக்கிைது என்று பசால்வது பபாய்சயா என்று
பசால்லும் படி மிக பமலிந்ை இதடதய உதடய சீதையும்
அவளுக்குப் பின் இளவல் இலக்குவனும் நடக்கிைார்கள்.
அப்பபாழுது இராமனின் அழதக வர்ணிக்கக் கம்பன் முயன்று
சைாற்றுவிடுகிைான். அைன் பவளிப்பாடாக ஐசயா என்ை
பசால்தலப் பயன் படுத்துகிைான்

வவய்யைாவனாளி தன்யமனிைில் விரியசாதிைின் மரறை

வபாய்யைாவைனும் இரைைாவளாடும் இரளைாவனாடும்

79
 அமலனாைி பிரான்

யபானான்
ரமயைா மரகதயமா மறிகையலா மரைமுகியலா
ஐயைாஇவன் வடிவவன்பயதார் அைிைா அைகுரைைான்

இது திருப்பாணாழ்வார் கவிரதைின் தாக்கம் என்யற

வசால்லலாம். ஆழ்வாயர கூை 9வது பாசுரத்தில் நீ லயமனி
ஐயைா நிரற வகாண்ைது என் வநஞ்சிரனயை என்கிறார்.
~ஐயைா, இந்தப்பாவி இப்படிக் கீ யை விழுந்து
கிைக்கிறாயன ?~ என்று வசால்லும் யபாது பரிவுணர்ச்சி
வவளிப்படுகிறது.

~ஐயைா, கிரைத்துவிட்ைதப்பா~ என்று வசால்ல்கிறயபாது

அது மகிழ்ச்சிைின் வவளிப்பாடு

இன்னும் வபாறாரம,, யவதரன, இைப்பு எனப்பலப்பல

உணர்ச்சிகரள அச்வசால் வவளிப்படுவதற்கு
எடுத்துக்காட்டுகள் காட்ைக் கூடும்.

மகாகவி பாரதிைார் பாஞ்சலிசபதத்தில் பீ மனின் கூற்றாக

இந்தச் வசால்ரலப் பைன் படுத்துகிறார். திவரௌபதிரைச்
சூதாடி இைந்த அண்ணன் தருமன் மீ து பீமனுக்குக் யகாபம்
வருகிறது. அப்வபாழுது யகாபத்தில் பீ மன் சகயதவரனப்
பார்த்துச் வசால்கிறான்

~துருபதன் மகரளத் - திட்ைத்

துய்னன் உைன்பிறப்ரப
இரு பகரை என்றான் - ஐயைா
இவர்க் கடிரமவைன்றான்

80
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

இது வபாறுப்பதில்ரல- தம்பி

எரிதைல் வகாண்டுவா
கதிரர ரவத்திைந்தான் - அண்ணன்
ரகரை எரித்திடுயவாம்

என்கிறான். யபாயும் யபாயும் யபடிப்[பைல்கள் இவர்களுக்கு

அடிரம என்றாயன என்ற யவதரனயும் எரிச்சலும்
யகாபமும் அந்த ஒரு வசால் காட்டிவிடுகிறது.

~கம்பன் பாட்டிலும் ஆழ்வார் பாட்டிலும் விைப்பின்

வவளிப்பாைாகவும் வசால்ல முடிைாத ஆற்றாரமைின்
வவளிப்பாைாகவும் அந்தச்வசால்
பைன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. இந்தப் பாசுரம் ஒரு
அற்புதமான கவிரத

தகயில் சங்கும் சக்கரமும்

கருத்ைாய்த் ைாங்கி நீள்வதரசபால்
பமய்தயக் பகாண்டார் துளப மணம்
மீ றும் நீண்ட முடியபரன்ைன்
ஐயன், அரங்கன் ைிருச்பசவ்வாய்
ஐசயா சிந்தை கவர்ந்ைபைன
பசய்ய கவியில் பைரிவித்ை
ைிருப்பாணாழ்வார் அடிசபாற்ைி

81
 அமலனாைி பிரான்

பாசுரம் 8 பரியனாகி

பரியனாகி வந்ை அவுணன் உடல் கீ ண்ட அமரர்க்கு

அரிய ஆைி பிரான் அரங்கத்து அமலன், முகத்துக்
கரியவாகிப் புதட பரந்து மிளிர்ந்து பசவ்வரி ஓடி நீண்ட அப்
பபரியவாய கண்கள் என்தனப் சபதைதம பசய்ைனசவ!

பசவ்வாயிலிருந்து பசவ்வரி ஓடிய கண்களுக்கு ஆழ்வாரின்

மனம் எவ்வாறு பசன்ைது என்பதை இப்பாசுரம் சபசுகிைது/
வாசயா சிவப்பு, கண்கள் பசவ்வரி ஓடியதவ. எனசவைான்
இந்ைப்பாசுரத்ைில் சிகப்பு பகாஞ்சம் அைிகமாக இடம்
பிடித்துக்பகாள்கிைது சிவந்ை கண்கதளக் பகாண்ட நரசிங்கம்
இரணியனின் மார்தபக்கீ ண்டி பசவ்விரத்ைம் சிந்ை தவத்ை
காட்சி காட்டப்படுகிைது, சவறு எந்ை பாசுரத்ைிலும்
பகாடுக்கப்படாை அளவுக்கு இந்ைப் பாசுரத்ைில் பபருமாளின்
கண்ணுக்கு நீண்ட அதடபமாழி பகாடுக்கப்பட்டிருக்கிைது. .
சரி, இனி ,இந்ைப்பாசுரத்ைின் பபாருளுக்குள் சபாகலாம்.

பிரகலாைனின் ைந்தை இரணியன் மிகவும் பருத்ை உடதலக்

பகாண்டவன். அவன் உடதலக் கீ ைிப் பிளந்ை நரசிம்மன்,
சைவர்கள் அந்ை சவதளயில் பநருங்க முடியாை படி
இருந்ைான். அவன் சவறு யாருமில்தல. அரங்கத்து அமலன். .
அவனுதடய ைிருவைனத்ைில் கரு நிைங்பகாண்டு
அைதனச்சுற்ைிப் புதட பரந்து பசவ்வரி ஓடி நீண்ட
காைளசவாடிய பபரியவாய கண்கள் ைன்தனப் சபதைதம
பகாண்டு அவனிடத்சை பித்துப்பிடித்ைவன் சபால்
பசய்துவிட்டன என்கிைார்/

82
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

இனி வார்த்தைக்கு வார்த்தை பபாருள் பார்க்கலாம்

பரியனாகி மிகப் பபரிய பார

உடம்புள்ளவனாக
வந்ை அவுணன் வந்ை இரணியன் என்னும்
அரக்கன்
உடல் பருத்ை சமனிதய

கீ ண்ட பிளந்து சபாட்டவன்

அமரர்க்கு அரிய அமரர்கள் பநருங்குைற்கு

அரியவன்
ஆைி பிரான் அண்ட சராசரங்களுக்கும் மூல
காரணன்
அரங்கத்து ைிருவரங்கத்ைில் கண்வளரும்

அமலன் தூயவனான பபரிய பபருமாள்

முகத்து ைிருமுகத்ைில்

கரியவாகிப் கருப்பு வண்ணத்ைினவாகி

புதட பரந்து சுற்ைிப் பரந்து விரிந்து

மிளிர்ந்து மிக ஒளியுடனும் அழகுடனும்

ைிகழக்கூடிய
பசவ்வரி ஓடிய சிவந்ை வரிகள் ஓடிய

நீண்ட காைளவு நீண்ட

அப்பபரியவாய அந்ைப் பபரியதவயாகத்

ைிகழும்
கண்கள் அழகிய விழிகள்

என்தன எளியவனாகிய என்தன

சபதைதம சபதுற்று அவனிடம் பித்ைாக

மாறும்படி
பசய்ைனசவ பசய்துவிட்டன

83
 அமலனாைி பிரான்

இரணியன் மிகப் பருமனாக இருந்ைான். ஏன்

அப்படியிருந்ைான். இதளப்பைற்குப் பலவழிகள் இருந்தும்
அவற்ைிற்கு வாய்ப்பளிக்காமசலசய பருத்து விட்டான்.

அரங்கனின் சமல் பக்ைி பூண்டு அவன் நிதனவிசலசய

கதரகிை ைன்தம அவனுக்கில்தல. அரங்கனுக்குத் ைான்
அடிதமப்பட்டவன் என்ை நிதலதய விடுத்து ஆணவத்ைாசல
உடல் பருத்ைவன், ைான்ைான் கடவுள் எனச் பசால்வதை
விடுத்து அரங்கன் ைான் ைனக்கு யஜமானன் என நிதனத்து
அவனது அருதளத்சைடி அதலந்து உடல் இதளக்காைவன்,
அவனுக்கு வரங்பகாடுத்து வரங்பகாடுத்து பைய்வங்கள்
அவதனப் பருக்கச்பசய்துவிட்டன. ைனது ஆணவத்ைால் ைான்
கடவுள் என்ை ஒரு மாதய அவனுள்சள ஊைிப்சபான
காரணத்ைால் மற்ைவர்கதள விடப் பருமனாக இருப்பது ைனது
ஆகிருைிதயக் காட்டும் ,,மற்ைவர்களுக்குத் ைன்னிடம் ஒரு
மரியாதைதய ஏற்படுத்தும் என்று ைின்று ைின்று
பகாழுத்ைவன் இரணியன்..நன்ைாக உணவு பகாடுத்து
வளர்க்கப்பட்ட ஒரு பன்ைிதயப் சபால இருந்ைானாம். இது
அந்ைப் பரியனாகி என்ை பசால்லாசல குைிக்கப்படுகிைது.
நரசிம்மன் கூட இவன் உடல் பருமதனக் கண்டு சற்சை
பின்வாங்கினான் என்கிைார் உதரயாசிரியர்.

ைன் பசாந்ை மகன் பிரஹ்லாைனிடசம முரண்பட்டு அவன்

நாராயணசன பரம்பபாருள் என்று பசான்னைற்காக அவதனச்
சித்ைிரவதை பசய்ைான். அவதனக் பகால்லப் பல வழிகளிலும்
முயன்ைான். ஆனால் அவதனச் சாகடிக்கும் முயற்சியில்

84
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

ஒவ்பவாரு முதையும் நாராயணன் காப்பாற்ைிவிட்டான்.

பிரஹ்லாைனிடம் ~ஹரி எங்சக இருக்கிைான் பசால்~
எனக்சகட்க அவன் எங்கும் இருக்கிைான். தூணிலும்
இருக்கிைான். துரும்பிலும் இருக்கிைான்~ என்ைான்
பிரஹ்லாைன். அப்படிபயன்ைால் இந்ைத் தூணிலிருக்கிைானா
என்று சகட்க
இருக்கிைான் என்று
பிரஹ்லாைன்
பசால்ல அந்ைத்
தூதணப்
பிளக்கிைான்.
தூணிலிருந்து
நரசிம்மன்
பவளிப்படுகிைான்.
நரசிம்மதனப் பார்த்ை உடசன ைீயிசல சுடப்பட்ட
பன்ைிதயப்சபால் அவன் இரணியனின் உடல்
பவளுத்துவிடுகிைது. முகத்ைிசல சகாபம், கண்களில் ைீப்பபாைி,
நாக்தக உள்மடித்துக் பகாண்டிருந்ை வாய், ஒசர அடியில்
அவதன ஒன்றுமில்லாமல் பசய்துவிடும் படியாக முஷ்டி
மடித்ை ைிருக்கரம். கூரிய நகங்கள். இப்படியான
ைிருக்சகாலத்தைக் கண்ட இரணியன் ஆடிப்சபானான். அந்ைப்
பார உருவத்தை எளிைாகத் தூக்கி வாயிற்படியில் தவத்து
ைன் பைாதடமீ து படுக்கதவத்து அவதன நீரில் நதனத்து
மக்கிப்சபான நாதரக் கிழிப்பது சபால் கிழித்ைானாம்.

அப்படியும் சகாபம் ைணியவில்தல. அமரர் அதனவரும்

85
 அமலனாைி பிரான்

பநருங்கசவ அஞ்சினார்களாம். பிரஹ்லாைனின் குழந்தை

முகம் அவதன ஒருவாறு சாந்ைப்படுத்ைியது. ~ ைீயவர்களான
அரக்கர்குலத்ைில் பிைந்ை ராக்ஷஸ குணம் பகாண்ட
என்தனயும் பரிவாய் சநாக்கி என் ைதலயில் உன்
ைிருக்கரத்தை தவத்ைாசய ~ என்று மகிழ்ந்ைானாம்
பிரஹலாைன்

ைிருமால் சைவர்கதள பயல்லாம் பதடத்ைாசன ைவிர

அவன்ைன் அடியவர்களிடம் காட்டிய பரிதவயும் அன்தபயும்
சைவர்களிடம் பவளிப்படக் காட்டுவைில்தலயாம். அவர்கள்
அவதன பநருங்குவசை கடினமாம். ஆனால் அடியார்கள்
நிதனத்ைாசல சபாதும் , பநருங்க விடுகிைான்,
பநருங்கிவிடுகிைான்..பிரஹ்லாைனுக்கு மிகவும் எளியனாகவும்
அமரர்களுக்கு அரியனாகவும் உள்ள ைன்தமயினால்
எளியனான ைன்தன அவன் ஆட்பகாண்டுவிட்டான் என்கிைார்
ஆழ்வார்.

இத்ைதகய பரிவும் பசௌலப்யமும் பகாண்ட

இயல்பினால்ைான் அரங்கன் மற்ை அவைாரங்கதளப் சபால
~வந்சைாம், பசயல் முடித்சைாம் ைிரும்பிச் பசல்கிசைாம்~
என்று பசால்லாமல் என்றும் அடியார்களுக்கு
அருள்பசய்வைற்காக ைிருவரங்கத்ைிசலசய நித்யமாகத்
ைங்கிவிட்டான். அவனுதடய கண்கள் நீண்டு பரந்ைதவ.
புதடயார்ந்ைதவ. கடசல ஒரு ைடாகமானாற்சபாலிருப்பதவ.
காைளசவாடிய கண்கள். காதை விசாரிக்கும் கண்கள்.
ஸ்ரீரங்கநாச்சியார்சமல் பகாண்ட காைலாலும் அடியார்கள்

86
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

மீ துள்ள அன்பினாலும் பசவ்வரிசயாடிய கண்கள்.

அவற்தைப்பற்ைி என்னைான் விவரித்துச் பசான்னாலும்
இன்னும் எதைசயா பசால்லாமல் விட்டதைப் சபாலச்
பசாலற்கரிய பபரியவாகிய கண்கள். அந்ைக் கண்கள்
ைிருப்பாணாழ்வாதரப் பார்த்துச் பசால்கிைைாம்

~பசவ்வாய் ஐசயா என் சிந்தை கவர்ந்ைதுசவ என்கிைீசர?

அந்ைச் பசவ்வாய் எப்படி உம் கண்ணில் பட்டது?. உம்
கண்கள் காட்டிக் பகாடுத்ைைனாசல ைாசன பைரிந்ைது. ைிருவடி
முைல் பசவ்வாய் வதர அதனத்தும் உம் கண்ணால் ைாசன
கண்டீர். கண்கதள மூடிக்பகாண்டா பார்த்ைீர் இல்தலசய1
இப்பபாழுது பைரிகிைகிைைா கண்களின் பபருதம.
உறுப்புகளிசலசய சிைந்ை உறுப்பு கண் என்றுைாசன
எல்சலாரும் பசால்கிைார்கள். கண்ணில் சிைந்ை உறுப்பில்தல
என்பதை நீர் அைிந்ைது ைாசன. அரங்கத்ைம்மாதனக்
கண்ணழகன் என்று வர்ணிக்கிைார்கசள அதை என்தன
தவத்துத்ைாசன. அரங்கனுதடய சகாபத்தைசயா பரிதவசயா
எப்படிக் காணுகிைீர்கள். என் வழியாகத்ைாசன! கண்கள்
இருந்ைால் ைாசன நீர் அரங்கதனசய முழுைாகக் காண
முடியும்..அரங்கன் அைிதுயில் பகாள்வதைக் கண்வளர்ந்ைான்
என்று ைாசன பசால்கிைீர்கள்~ என்று பசால்லி அவதரத்
ைன்பால் ஈர்த்துப் பித்துப்பிடிக்கச் பசய்துவிட்டன கண்கள்.
பசவ்வாதய காட்டி வழ்த்ைியவன்
ீ இப்பபாழுது கண்கதளக்
காட்டி வழ்த்ைியது
ீ எப்படியிருக்கிைபைன்ைால் ஒருவன் அம்பு
எய்ைி வழ்த்ைிய
ீ பபாருளின் மீ து சவபைாருவன் அம்பு எய்வது
சபால இருக்கிைைாம். ைிருப்பாற்கடலிசல வடிவதமந்ை இரு

87
 அமலனாைி பிரான்

கருந்ைீவுகதளப் சபாலிருக்கிை நீண்ட கண்கள் ஆழ்வாதர

வழ்த்ைிவிட்டன.
ீ அதவ அருள்விழிகள் என்பைாசல அவரும்
அவற்றுக்கு மயங்கிவிட்டார்.

பருத்ை உடலன் இரணியதனப்

படுக்க தவத்சை உடல்கிழித்ை
பபருத்ை சீயம் நரசிம்மன்
பின்தன அமரர்க் கரியவனாம்
கருத்ை அரங்கன் பபரியனவாம்
கண்கள் இரண்டும் பித்ைாக்கத்
ைிருத்ை மாக வியந்துதரத்ை
ைிருப்பாணாழ்வார் அடி சபாற்ைி

88
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பாசுரம் 9 ஆலமாமரத்ைின்

ஆலமா மரத்ைின் இதலசமல் ஒரு பாலகனாய்

ஞாலம் ஏழும் உண்டான் அரங்கத்து அரவின் அதணயான்
சகால மா மணி ஆரமும் முத்துத் ைாமமும் முடிவில்லது ஓர்
எழில்
நீலசமனி ஐசயா நிதை பகாண்டது என் பநஞ்சிதனசய!

பிரளய காலத்ைிசல எல்லாம் அடங்கிப்சபாகத் ைிருமால்

மட்டும் ஆலின் ஒரு சிைிய இதலமீ து சிறு குழந்தையாகப்
படுத்ைிருக்கிைான். அந்ைச் சின்னக்குழந்தை ஏழு
உலகங்கதளயும் ைன்னகத்சை உண்டு அடக்கிக் பகாண்டான்.
அப்படிச் பசய்ைவன் யார் பைரியுமா? அவன்ைான் அரங்கமா
நகருளான். ஆைிசசேன் மீ து மிகவும் அழகாகக் கண்ணயரும்
பபரிய பபருமாள். அவனுதடய அழகிய மார்பிசல இரத்ைினக்
கற்கள் பபாைியப்பட்ட அழகான ஆபரணம் ைவழ்கிைது.
அசைாடு இதணவாக முத்ைாலான வடம்ைிகழ்கிைது. இப்படி
அழகிய ஆபரணங்கள் அணிபசய்யும் அரங்கனின்
நீலத்ைிருசமனி ைிருப்பாணாழ்வதர பநஞ்சத்தைக் பகாள்தள
பகாண்டு விட்டது. அைிலிருந்து விடுபட இயலவில்தல.
ஐசயா அந்ை அழதக நான் என் பசால்சவன். இனிநான்
என்பசய்சவன் என்கிைார் ஆழ்வார்.

இனி வார்த்தைக்கு வார்த்தை பபாருள் பார்க்கலாம்

89
 அமலனாைி பிரான்

ஆலமா மரத்ைின் மிகப் பபரிய ஆல மரத்ைின்

இதலசமல் சிைிய இதலமீ து

ஒரு ஒப்பற்ை

பாலகனாய் சிறு குழந்தையாய்

ஞாலம் ஏழும் ஏழு உலகங்கதளயும்

உண்டான் உண்டவன்

அரங்கத்து ைிருவரங்கத்ைில்

அரவின் அதணயான் இனிய அழகிய ஆைிசசேன் மீ து

கண்ணயர்பவன்
சகாலம் எழில் மிகுந்ை

மாமணி ஆரமும் இரத்ைினக்கற்கதளப் பபாைிந்ை

ஆரமும்
முத்துத் ைாமமும் முத்துகதளச் சசர்த்துச்
பசய்யப்பட்ட ஆரமும்
முடிவில்லது பசால்ல முடியாை எல்தலயற்ை

ஓர் எழில் ஒப்பற்ை எழிதலக் பகாண்ட

நீலசமனி பபரிய பபருமாளின் அழகிய

நீலசமனி
ஐசயா அந்சைா

நிதைபகாண்டது நிதைந்து கவர்ந்துவிட்டது

என் எளிசயனாகிய என்னுதடய

பநஞ்சிதனசய பநஞ்சத்தைசய!

90
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

ஆலமாமரம் என்று ஏன் பசான்னார்.? சிைிய மரத்ைிலிருந்தும்

கூட இதல விழுந்ைிருக்கக்கூடுசம! அப்படி யிருக்கும் சபாது
ஆலமாமரம் என்று பசால்ல சவண்டிய அவசிய பமன்ன?
அந்ை இதல சிைியைாக இருக்கலாம். ஆனால் அைன்
பரப்புக்குள் ைன்தன ஒடுக்கிக்பகாண்டு
படுத்துக்பகாண்டிருக்கிைாசன அவன் எவ்வளவு பபரியவன்.
அப்படிப்பட்டவன் படுத்துக்பகாள்ள ஒரு இதலதயக் பகாடுத்ை
அந்ை மரமும் பபருதம மிக்கதுைாசன ! அது மட்டுமன்று
பிரளய காலத்ைில் சிைியபாலகனாகக் கிடக்கும்
பபருமாதனயும் அந்ைச் சிைிய ஆலிதலதயயும் ைவிர
சவபைான்ைில்தல. ைான் பிரளயகாலத்ைில் இருக்கிசைாம்
என்பது அவ்விதலக்குப் பபருதம . அந்ை இதலதயத்ைந்ை
ஆலமரத்துக்கும் பபருதம. அைனால் அது ஆல மாமரம். அது
மட்டுமல்ல.சிறு பாலகதனத் ைாங்குகிைது அவ்விதல. அப்படி
என்ைால் அது எவ்வளவு ைிண்ணியைாக இருக்கசவண்டும்!
அச்சிறு பாலகன் சும்மா இருக்கிைானா? குழந்தைகள்
கண்ணில் கண்டதைபயல்லாம் வாயில்
சபாட்டுக்பகாள்ளுமாப்சபாசல ஏழு உலகங்கதளயும் உண்டு
ைன் சிைிய வயிற்றுக்குள் அடக்கிவிடுகிைான். அந்ைச் சிைிய
ஆலிதல அவ்சவழுலகங்களின் பாரத்தையும் சசர்த்துத்
ைாங்குகின்ைது என்ைால் எவ்வளவு பபருதமயுதடயைாக
இருக்கசவண்டும். அதைத்ைந்ை ஆலமரமும் ஆல மா
மரந்ைாசன! அது மட்டுமல்ல. ஒன்தைத் ைவிர சவறு எதுவும்
இல்லாை காலத்சை பபருமாளின் ைிருசமனி சம்பந்ைம்
பபற்ைிருக்கிைசை அந்ை ஆல இதல. அது சாமன்யமானைா?

91
 அமலனாைி பிரான்

அதை உருவாக்கித்ைந்ை ஆலமரம் ஆலமாமரந்ைாசன!

ஒரு என்ைால் ஒப்பற்ை என்று பபாருள். அப்பபாழுது

இருந்ைது ஒரு பாலகன் ைான். ஒன்சை ஒன்று இருக்கும்
சபாது அதை எைனுடன் ஒப்பிடுவது?. அது ைனியாகத்
ைனக்குத்ைாசன ஒப்பாக விளங்குகிைது. பாலகனாய் என்ை
பசால் அவன் பாலகனாய்த் சைான்றுவைாசலபாலகன் என்று

எண்ணிவிடாைீர்கள். அவன் ைற்பபாழுது பாலகனாய்

இருக்கிைான் அவ்வளவுைான் என்பதைக் குைிக்கிைது.

பூ, புவ, சுவ, மக ஜன ைப சத்ய என்று பசால்லப்படும் ஏழு

சலாகங்கதள உண்டுவிடுகிைான்.. கண்ணன் ைன் சின்ன
வாய்க்குள் அண்டங்கதளபயல்லாம் அடக்கியதைப்சபால

92
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

இப்பாலகனும் அடக்கிக்பகாண்டிருக்கிைான்

அப்படி அடக்கிக்பகாண்டிருப்பவன் யார் பைரியுமா?

ஆைிசசேன் மீ து அரங்கத்ைில் பள்ளி பகாண்டிருக்கிைாசன
அந்ை அழகிய மணவாளப் பபருமாள்ைான்.
அந்ைப் பபருமாள் ைான் என்தன ஆட்பகாண்டுவிட்டான்
என்கிைார் ஆழ்வார். அதைவிட இது சிரமசாத்ைியமானைாம்

பிரளய கால அந்ை ஆலிதலப் பபருமான் ைான் வாய்ப்புக்

கிதடத்ைவுடசனசய இனி அங்கிருக்கக் கூடாது பக்ைர்கதளக்
காத்ைருளசவண்டும் சம்ஸாரிகதளக் காணசவண்டும் என்ை
ஆவலில் அங்கிருந்து வழுக்கி அரங்கத்ைில் ஆைிசசேன் சமல்
விழுந்து கண்வளர்கிைானாம். பிரளய காலத்ைில் இந்ை
அரங்கத்தையும் சசர்த்துத்ைாசன விழுங்கியிருந்ைான். அப்படி
விழுங்கியிராவிட்டால் ைிரும்பக் கிதடத்ைிருக்குமா?
கிதடத்ைவுடன் வந்துவிட்டான். நல்லருதளத் ைரத்
பைாடங்கிவிட்டான்

அரங்கனின் கண்களின் அழகில் பித்ைாய்ப் சபாய்க் கிடந்ை

ஆழ்வாதரப் பபருமாள் பார்த்து~ ைன் அழதகத் ைனித்ைனி
யாகத்ைாசன பாணன் பார்த்ைான். இவனுக்குத் ைன்
ைிருசமனியின் அழதக ஒட்டுபமாத்ைமாகக்
காணத்ைரசவண்டாமா என எண்ணினானாம். ஒவ்பவான்ைாய்ப்
பார்த்துக்பகாண்டிருக்கட்டும் என்று விட முடியவில்தல.
ஏபனன்ைால் அைற்கு அவகாசமில்தல. இன்னும் சிைிது
சநரத்ைில் அவதர முற்ைிலுமாகத் ைன்னில் ஈர்த்துக் பகாண்டு
விடப்சபாகிைான். சமனியழகு முழுதையும் ைான்

93
 அமலனாைி பிரான்

காணவில்தலசய என்று பின்னால் வருத்ைப்படக்

கூடாைல்லவா? ஆழ்வார் வருந்ைினால் அவனும்
வருந்துவாசன! அவ்வளவு பரிவு மிக்கவனல்லவா.?
அைனாசல சர்வாலங்கார பூேிைனாக அவர்க்குக்
காட்சிைருகிைான். பாணதரப் பார்த்துத் ைிருசமனி
பசால்கிைைாம்~ பாணசர, என் சமனியின் ைிருவடி, இதட
கழுத்து வாய், கண்கள் என்று ஒவ்சவார் அங்கமாக
அனுபவித்ைீசர. இதவபயல்லாம் எங்சக இருக்கின்ைன?
என்னிடத்ைில் ைாசன இதவபயல்லாம் இருக்கின்ைன!. நீலத்
ைிருசமனியான என்னுதடய ஒவ்சவாரங்கங்கள் இதவ.
என்தனப் பாரும். உமக்காகசவ ஆதட ஆபரணங்கள் பூண்டு
அலங்காரம் பசய்து பகாண்டிருக்கிசைன் ~ என்று ைிருசமனி
பசால்கிைைாம். அரங்கனும் ைனது ைிருசமனி அழதகக்
காட்டிவிட சவண்டும் என்று முடிபவடுத்துவிட்டான் கமலத்
ைிருவடி, சிவந்ை ஆதடகள் பூண்ட இதட, ஆபரணமாகப்
பிராட்டி அணி பசய்யும் ைிரு மார்பு, அழகான சங்குக் கழுத்து,
ைிருச்பசவ்வாய், நீண்ட கண்கள் நீள் முடி ஒவ்பவான்றும்
ைம்தம எவ்வளவு அழகூட்டிக் பகாள்ளமுடியுசமா அந்ை
அளவு அழசகற்ைிக் பகாள்கின்ைன. நீலத்ைிருசமனி
பஜாலிக்கிைது. அழகின் உச்சத்தைக் குைிப்பற்கு ஆழ்வாருக்கு
இங்கும் அந்ை ஐசயா என்ை பசால் ைான் தக பகாடுக்கிைது

`முடிவில்லது ஓர் எழில்

நீலசமனி ஐசயா நிதை பகாண்டது என் பநஞ்சிதனசய!`
என்கிைார்.
அழதக எடுத்துச் பசால்ல முடியாை ஆற்ைாதம அந்ை ஐசயா

94
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

என்ை பசால்லில் பவளிப்படுகிைது. இங்சக ஒரு அருதமயான

பசாற்பைாடதர பபரியவாச்சான் பிள்தள பயன்படுத்துகிைார்

`ைனக்குள்ளத்தையதடயக் காட்டி எனக்குள்ளத்தை

அதடயக்பகாண்டான்` அைாவது ைனக்கு உள்ளைாகிய ைனது
சமனியழதக ஆதட அலங்காரங்கசளாடு பைரியக் காட்டி
எனக்குள்ளைாகிய என் பநஞ்சத்தையும் பநஞ்சில்
உள்ளவற்தையும் முழுதமயாகக் கவர்ந்து பகாண்டான்.
உள்ளங்கவர் கள்வனாக மாைிவிட்டான். `ஐசயா` என ஆழ்வார்
மயங்கி நின்று விடுகிைார்.

ஆல மாம ரத்ைிதலசமல்
அரங்கக் குழந்தை பாலகனாய்
ஞாலம் ஏழும் ைானுண்டு
இரத்ன ஆரம் முத்ைாரம்
சமல ணிந்ை ைிருநீல
சமனி அழகில் ைாம் விழுந்ை
சீலம் ஐசயா எனவுதரத்ை
ைிருப்பாணாழ்வார் அடி சபாற்ைி

95
 அமலனாைி பிரான்

பாசுரம் 10 பகாண்டல் வண்ணன்

பகாண்டல் வண்ணதனக் சகாவலனாய் பவண்பணய்

உண்ட வாயன் என் உள்ளம் கவர்ந்ைாதன
அண்டர்சகான் அணி அரங்கன் என் அமுைிதனக்
கண்ட கண்கள் மற்று ஒன்ைிதனக் காணாசவ!

பபாருள்- கார்கால சமகம் சபால கரிய நிைத்தை

உதடயவனும் ஆயர் குலத்ைில் வளர்ந்து பவண்பணய்
உண்டவனும் எனது உள்ளத்தைக் கவர்ந்ைவனும்,
வானவர்களின் ைதலவனும் இந்ைப் பூமிக்கு
நல்லணியாகத்ைிகழும் அரங்கமா நகரில்
பள்ளிபகாண்டிருப்பவனும் ஆகிய பபரிய பபருமாதள நான்
கண்சடன். எனக்கு அவன் அமிர்ைம் சபான்ைிருக்கிைான்.
உயிரளிக்கும் அழகிய
அமிர்ைத்தைக் கண்ட
கண்கள் சவபைதையும்
காணா. ஏன், பரமபை
நாைதனக்கூடக் காணத்
ையாராயில்தல

இனி வார்த்தைக்கு
வார்த்தை பபாருதளப்
பார்க்கலாம்

96
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பகாண்டல் கார்கால சமகம் சபான்ை

வண்ணதன கரிய நிைத்தை உதடயவதன

சகாவலனாய் ஆயர் பாடியில் மாடுகதளப்

பராமரிப்பவனாய்
பவண்பணய் உண்ட பவண்பணதயத் ைிருடி உண்ட
வாயன் வாதய உதடயவன்
என் எளியனாகிய என்னுதடய

உள்ளம் கவர்ந்ைாதன உள்ளத்தைக் பகாள்தள

பகாண்டவதன
அண்டர்சகான் வாசனார்க்குத் ைதலவதன

அணி அரங்கன் புவிக்கு ஆபரணமாக

விளங்கும் அரங்கமாநகரில்
பாம்பதணசமல் பள்ளி
பகாண்டிருக்கும் பபரிய
பபருமாதள
என் அமுைிதனக் எனக்கு உயிரளித்துக் காக்கும்
அமுைத்ைிதனக்
கண்ட பார்த்துப் பருகிய

கண்கள் சபறுபபற்ை எனது விழிகள்

மற்பைான்ைிதனக் சவறு எைதனயும்

காணாசவ அதவ எவ்வளவு ைான்

ஈர்ப்புதடயதவயாக
இருந்ைாலும்
காணாசவ!

இைற்கு முன் 9 பாசுரங்களில் பபரிய பபருமாளின்

ைிருவடிதய, சிவந்ை ஆதடதய, அந்ைிசபால் வண்ண
இதடயாதடதய, உைரபந்ைத்தை, ைிருவுதை மார்தப,
ைிருக்கழுத்தை, அழகிய பசவ்வாதய, காைளசவாடிய

97
 அமலனாைி பிரான்

கண்கதள, நீல சமனிதயக் கண்டு அனுபவித்ைவர் இந்ைப்

பாசுரத்ைின்படி எல்லாம் கலந்து முழுதமயாகப் பார்க்கிைார்.
காட்டக் கண்டும் ைாசன கண்டும் பார்த்து அனுபவித்ை
அனுபவத்ைால் எல்லாம் ஒன்ைாகக் காணுகிைசபாது அந்ை
அரங்கனின் சபரழகு உயிரளித்துக் காக்கும் அமுைமாக
அவரது உள்ளத்தைக் பகாண்டு விடுகிைது. பருகப் பருகத்
ைிகட்டாை அமுைம் அது. அந்ை அமுை அழதகக் கண்ட
கண்கள் சவபைத்தையும் காண சவண்டிய அவசியமில்தல.
அைிசலசய உதைந்து சபாய்விடுகிைார். எனசவ
மற்பைான்தைக் காணாசவ.

பைாண்டரடிப் பபாடியாழ்வாரின் பாசுரம் இங்சக ஒப்பு

சநாக்கத்ைக்கது

பச்தசமா மதலசபால் சமனி பவளவாய் கமலச் பசங்கண்

அச்சுைா. அமர சரசை. ஆயர்ைம் பகாழுந்சை. என்னும் ,
இச்சுதவ ைவிர யான்சபாய் இந்ைிர சலாக மாளும் ,
அச்சுதவ பபைினும் சவண்சடன் அரங்கமா நகரு ளாசன

அரங்கனின் அழகாகிய அமுைத்தைப் பருகிய கண்கள் அந்ைப்

பரபைம நாைதனக் கூடக் காணத்ையாராக இல்தல
என்பதைக் குைிப்பால் உணர்த்துகிைார் ைிருப்பாணாழ்வார்

பபரியவாச்சான் பிள்தள ைமது உதரயில்~ நிகமத்ைில்

இவ்வளவும் ஞாநஸாக்ஷாத்காரம் சமல் சலாக ஸாரங்க
மஹாமுனிகள் சைாளில் வந்து புகுந்து விண்ணப்பஞ்
பசய்கிைார். பபரியபபருமாதளக் கண்ட கண்கள்
மற்பைான்ைிதனக் காணா என்கிைார். அைாவது சமசல

98
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

பசால்லப்பட்ட ஒன்பது பாசுரங்களும் ைிருப்பாணாழ்வார்

சலாக ஸாரங்க முனிவரின் சைாளில் மீ து அமர்ந்து வரும்
சபாது ைன்னுதடய ஞானக்கண்ணால் கண்டவற்தை
வர்ணிக்கின்ைன. ஆனால் இந்ைப் பாசுரம் முனிவரின்
சைாளிலிருந்து இைங்கிப் பபரிய பபருமாளின் நின்று அருளிச்
பசய்கிைார். உள்ளத்தைக் பகாள்ளும் அளத்ைற்கரிய ,
எல்தலயற்ை அழபகன்னும் அமுைத்தைப் பருகிய கண்கள்
சவபைதையும் காண மாட்டா என்கிைார்.

9வது பாசுரத்ைில் பிரளய காலத்ைில் ஆலிதலசமல்

பாலகனாய் அரங்கன் பள்ளிபகாண்ட சகாலத்தைப் பாடினார்.
நீல சமனி ஐசயா நிதைபகாண்டபைன் பநஞ்சிதனசய
என்ைார். இரண்தடயும் இதணத்துப் பார்க்கிை சபாது
ஆயர்பாடிக் கண்ணன் நிதனவுக்கு வருவது இயல்புைாசன!
அவன் பாலகனாய் ஆலிதலசமல் துயின்ைவன், அண்ட
சராசரங்கதள உண்டவன், நீல எழில் சமனியன். அந்ை
அழதக அப்படிசய இங்குக் பகாண்டு வருகிைார்

~ பகாண்டல் வண்ணதனக் சகாவலனாய் பவண்பணய்

உண்ட வாயன் என் உள்ளம் கவர்ந்ைாதன
அண்டர்சகான் அணி அரங்கன்~ என்கிைார். கார்முகில்
இன்னார் இனியர் இவ்விடம் அவ்விடம் என்று பார்த்து மதழ
பபாழிவைில்தல. எல்சலாருக்கும் பபாதுவாகத்ைான்
பபாழிகிைது. விழுகிை நிலத்தைப் பபாறுத்துப் பயன்
விதளகிைது. அதைப்சபாலத்ைான் அரங்கன் அருளும். அது

99
 அமலனாைி பிரான்

எல்சலாருக்கும் ைான் கிதடக்கிைது. ஆனால் அவன் சமல்

பக்ைி பகாண்டவர்கள் விதள நிலத்ைில் பாய்ந்ை
மதழபயன்னப் பயன் பபறுகிைார்கள். சகாவலன் என்பவன்
மாடுகதள சமய்ப்பவன். அரங்கன் ஜீவாத்மாக்கதள
சமய்ப்பவன். கண்ணன் பவண்பணதயத் ைிருடித்ைின்கிைான்,
அப்படி உண்ட பவண்தணயின் வாசம் அவன் வாயில்
மணக்கிைைாம்.
கண்ணனுதடய அழகு எந்ை உள்ளத்தைத்ைான் ஈர்க்காது.
இவசன அவனாக இருக்கின்ை ைன்தமயாசல அரங்கனின்
அழகு ஆழ்வாருக்கு அமுைாக இனிக்கிைது.

மூன்று விைத் துன்பங்களும் அந்ைக் பகாண்டலால்

நீங்குகின்ைனவாம் . மூன்று விைத் துன்பங்கள் ஆவன ஆைி
ஆன்மிகம், ஆைி தைவிகம், ஆைி பபௌைிகம் ஆகியன.
அப்படிப்பட்டவன் அரங்கத்ைில் கண்வளர்கிைான்

சகாஎன்ைால் அரசன் , வலன் என்ைால் பவற்ைி பபற்ைவன்

என்று ஒரு பபாருளும் உண்டு. அப்படி பவற்ைிபபற்ை அரசன்
அைாவது துவாரதகயின் சக்கரவர்த்ைி . என்று
பபாருள்பகாண்டால் சக்கரவர்த்ைிதய பவண்பணய் உண்ண
அனுமைித்ைிருக்க மாட்டார்கள். அைனால் அந்ைக் சகாவலன்
ஆயர்பாடிக் சகாவலன் ைான் எனச்பசால்கிைார்கள். அவன்
யசசாதைக் பகாடுத்ை பவண்தணதய உண்டதைப்சபால என்
பநஞ்சத்தையும் உண்டுவிட்டான். அதும்,அல்ல பவண்தண
ைிருடும் சபாது அங்கு பவண்பணய் இருந்ை சுவசட பைரியா
வண்ணம் குைிகதளபயல்லாம் அளித்துவிடும்

100
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

கண்ணதனப்சபால என்பநஞ்சத்ைில் இருந்ை அத்ைதன

ைடயங்கதளயும் அழித்துவிட்டு அவசன
குடிபகாண்டுவிட்டான் என்கிைாரம் ஆழ்வார். யசசாதையின்
மீ து எவ்வளவு பிரியம் தவத்ைிருஅவ்வளவு பிரியம் ைன்மீ தும்
தவத்ைிருப்பைாக ஆழ்வார் குைிப்பால்
உணர்த்துகிைார்.ைிருவாய்ப்பாடியிலுள்ள இதடயர்கள்
அதனவருக்கும் ைதலவனாயிருப்பவன்ைான் அண்டங்களில்
இருக்கும் ஆத்மாக்கள் அதனத்துக்கும் ைதலவனாக
இருக்கிைான்
அணி அரங்கன் என் அமுைிதன- சைவர்களும் அசுரர்களும்
இதணந்து பாற்கடதலக் கதடய அங்கு பவளிப்பட்ட அமுைம்
இனிதமயுதடயதுைான். ஆனால் அது உப்புச்சாற்ைிலிருந்து
பவளிப்பட்டது சபாலிருந்ைது . எங்கள் அரங்கன் அழகிலிருந்து
பவளிப்படுகிை அமுைத்ைிற்கு இதணசய இல்தல. அந்ை
அமுைத்தைப் பருகியவன் சவறு எதுவும் அதைவிட
உயர்ந்ைைாக இருக்கும் என்று எப்படி எண்ண முடியும்?

மற்பைான்ைிதனக் காணாசவ - பாசவா நாந்யத்ர கச்சைி _

அைாவது இராமதன விட்டு என் மனம் தவகுண்டநாைனிடம்
கூடச் பசல்லாது- என்று அனுமன் பசான்னான். அதைப்
சபான்சை ைிருப்பாணாழ்வாரும் சவபைைதனயும் என்கண்கள்
காணாசவ என்ைார். அைனால் கண்கள் பபற்ை பயன்
என்னபவன்ைால் அைாவது உச்சத்தைத் பைாட்டால் மிச்சம்
என்பது ஏது. கண்கள் சவபைத்தையும் காணாைிருப்பதுைான்
அதவ பபற்ை பயனாம்.

101
 அமலனாைி பிரான்

மற்ை ஆழ்வார்கள் பாடலின் இறுைியில் ைம்தமப் பற்ைியும்

பாடல்களின் எண்ணிக்தகபற்ைியும் கூறுவதுண்டு.
ைிருப்பாணாழ்வார் அதைபயல்லாம் கடந்ைவராகிவிட்டார்.
இவர் கதரயிலிருந்து பாடல் பாடவில்தல அமுை சாகரத்ைில்
மூழ்கிப் பாடினார். அைனால் அவர் பாடியதவ எல்லாம்
அவதனப் பற்ைி மட்டும் பாடியதவயாக அதமந்துவிட்டன.
அைனாசல அரங்கன் அவதரத் ைன்சனாடு
அரவதனத்துக்பகாண்டான்.

பகாண்டல் வண்ணன் சகாவலனாய்க்

சகால பவண்பணய் சுதவவாயன்
அண்டர் நாைன் உளங்கவர்ந்சைான்
அரங்கன் என்னும் அமுைத்தைக்
கண்ட கண்கள் மற்பைான்தைக்
காணா என்ை ஆழ்வாதரத்
பைண்டனிட்சட பணிகின்சைாம்
ைிருப்பாணாழ்வார் அடி சபாற்ைி

102
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

அமலனாைி பிரான் - முடிவுதர

ைிருப்பாணாழ்வார் மற்ை ஆழ்வார்களிலிருந்து ைனித்துத்
பைரிகிைார். சகாயிலுள் நுதழந்ைார் அரங்கனுடன்
இதணந்துவிட்டார். அரங்கதனசய மாலின் அம்சங்களில்
கண்டார். பத்துப்பாடல்களில் ைிருமாலின் பல்சவறு அவைார
நிலகதளக் பகாண்டுவந்துவிடுகிைார். ைிரிவிக்கிரம
அவைாரத்தை உவந்ை உள்ளத்ைனாய் உலகமளந்து
அண்டமுை நிவந்ை நீள்முடியன்~ என்ை வரிகளிலும்
இராமாவைாரத்தை`அன்று சநர்ந்ை நிசாசதரக் கவர்ந்ை
பவங்கதணக் காகுத்ைன் ` என்றும் சதுரமாமைிள் சூழ்
இலங்தக கிதைவன் ைதலபத்து உைிர ஓட்டி` என்றும்
நரசிம்மாவைாரத்தை`பரியானாகி வந்ை அவுணனுடல் கீ ண்ட `
என்றும் கிருஷ்ணாவைாரத்தைக் `சகாவலனாய் பவண்தண
உண்ட வாயன்` என்றும் பாடுகிைார்.

யாராபரல்லாம் அவருக்கு அரங்கனாகத் பைன்படுகிைார்கள்

என்பதை முைல் பாசுரத்ைிலிருந்து
பைாடங்கிக்காட்டிவிடுகிைார்
பாசுரம் 1, 3- சவங்கடவன்
பாசுரம் 2 - ைிரிவிக்கிரமன், காகுத்ைன்
பாசுரம் 4 இராமபிரான்
பாசுரம் 7- தவகுண்ட நாைன்
பாசுரன் 8 நரசிம்ம மூர்த்ைி
பாசுரம் 9 வடைள சயனன்
பாசுரம் 10 - சகாகுல கிருஷ்ணன்
இப்படியாக ைிருப்பாணாழ்வாருக்கு எல்லாசம அரங்கன்

103
 அமலனாைி பிரான்

ைான்.
வந்ைார் , கண்டார் , ஒன்ைானார்- இத்ைதகய சபறு
எவருக்குக் கிதடக்கும்.

ஒவ்பவாரு பாசுரத்ைின் கதடசியிலும் ைிருப்பாணாழ்வார்

பாசுரத்தை ஒட்டி அவர் பசான்ன கருத்துகதளப் பபரும்பாலும்
அவர் பசாற்களாசல விருத்ைப் பாவாக அதமத்து
ைிருப்பாணாழ்வார் ைிருவடிகசள சரணம் என்று முடியுமாறு
எழுைியிருக்கிசைன். அப்பத்துப் பாடல்கதளயும் பைாகுத்துத்
ைருகிசைன்.

திருப்பாணாழ்வார் அடி யபாற்றி

அமலன் ஆைி பிராதனயன்
அடியார்க் பகன்தன ஆட்படுத்ை
விமலன் நிமலன் சவங்கடவன்
விண்ண வர்சகான் நின்மலனாய்
அதமயும் நீைி வானவனாம்
அரங்கன் பாைம் வந்பைன்கண்
சிமிழ் உள் யாவும் ஒக்குபமன்ை
ைிருப்பாணாழ்வார் அடி சபாற்ைி 1
உவந்ை உள்ளம் உதடயவனாய்
உயர்ந்சை அண்டம் உறும்படியாய்
நிவந்ை நீண்ட கிரீடமுளான்
சநர்ந்ை ைீய நிசாசரதரக்
கவர்ந்ை அம்பின் காகுத்ைன்
கடியார் பபாழில்சூழ் அரங்கமுளான்

104
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

சிவந்ை உதடசமல் பசலுஞ்சிந்தைத்

ைிருப்பாணாழ்வார் அடிசபாற்ைி 2
மந்ைி பாயும் சவங்கடமால்
மதலயில் வந்து வானவர்கள்
சந்ைி பசய்ய நின்ைபிரான்
சாரும் அரங்கத் ைரவதணயான்
அந்ைி வண்ண ஆதடயுடன்
அயதனப் பதடத்ை உந்ைியின்சமல்
சிந்தை உயிரும் பசன்ைபைன்ை
ைிருப்பாணாழ்வார் அடி சபாற்ைி 3
சதுர மைிள்சூழ் இலங்தகக்குத்
ைதலவன் ைதலபத் சைார்கதணயால்
உைிர உய்த்ை ஓைவண்ணன்
உய்வண் டிதசக்க மயிலாடும்
இைமார் அரங்கன் ைிருவயிற்ைில்
இலங்கும் உைிர பந்ைம்கச்
சிைமாய் உளத்துள் உலாவுபைனும்
ைிருப்பணாழ்வார் அடிசபாற்ைி 4
பிைவி பிைவித் பைாடராகப்
பபரிய பாரம் அழுத்துதகயில்
அைசவ அைதன பைாதலத்பைைிந்ை
அரங்கன் ைாசன உட்புகுந்து
மைந்தும் மீ ண்டும் விதனகூடா
வதகயில் காத்துத் ைிருமார்பு
ைிைந்து காட்டி உய்வித்ை
ைிருப்பா ணாழ்வார் அடிசபாற்ைி! 5

105
 அமலனாைி பிரான்

அரனின் சாபம் ைீர்த்ைபிரான்

அண்டம் பகிரண் டங்கபளலாம்
சரியாய்க் கழுத்ைின் வழியாக
ைமது வயிற்றுள் அடக்கியவன்
ைிரியும் வண்டு முரலுகிை
ஸ்ரீரங்கத்ைான் ைிருக்கழுத்து
பைரியக் காட்டி உய்வித்ை
ைிருப்பாணாழ்வார் அடி சபாற்ைி 6
தகயில் சங்கும் சக்கரமும்
கருத்ைாய்த் ைாங்கி நீள்வதரசபால்
பமய்தயக் பகாண்டார் துளப மணம்
மீ றும் நீண்ட முடியபரன்ைன்
ஐயன், அரங்கன் ைிருச்பசவ்வாய்
ஐசயா சிந்தை கவர்ந்ைபைன
பசய்ய கவியில் பைரிவித்ை
ைிருப்பாணாழ்வார் அடிசபாற்ைி 7
பருத்ை உடலன் இரணியதனப்
படுக்க தவத்சை உடல்கிழித்ை
பபருத்ை சீயம் நரசிம்மன்
பின்தன அமரர்க் கரியவனாம்
கருத்ை அரங்கன் பபரியனவாம்
கண்கள் இரண்டும் பித்ைாக்கத்
ைிருத்ை மாக வியந்துதரத்ை
ைிருப்பாணாழ்வார் அடி சபாற்ைி 8
ஆல மாம ரத்ைிதலசமல்
அரங்கக் குழந்தை பாலகனாய்

106
 கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

ஞாலம் ஏழும் ைானுண்டு

ரத்ன ஆரம் முத்ைாரம்
சமல ணிந்ை ைிருநீல
சமனி அழகில் ைாம் விழுந்ை
சீலம் ஐசயா எனவுதரத்ை
ைிருப்பாணாழ்வார் அடி சபாற்ைி 9
பகாண்டல் வண்ணன் சகாவலனாய்க்
சகால பவண்பணய் சுதவவாயன்
அண்டர் நாைன் உளங்கவர்ந்சைான்
அரங்கன் என்னும் அமுைத்தைக்
கண்ட கண்கள் மற்பைான்தைக்
காணா என்ை ஆழ்வாதரத்
பைண்டனிட்சட பணிகின்சைாம்
ைிருப்பாணாழ்வார் அடி சபாற்ைி 10

107
 அமலனாைி பிரான்

கவிஞர்
கட்டுதரயாளார்
எழுத்ைாளர்
கைாசிரியர்
பசாற்பபாழிவாளர்
வில்லுப்பாட்டு
வித்ைகர்

கவிமாமணி இலந்தை சு இராமசாமி

108