லிங்க புராணம்

த ாற்றுவாய்: சூ ர், நைமிசாரண்யத்து முனிவர்களுக்கு லிங்க புராணத்ந விவரிக்கலானார். லிங்க

வழிபாட்டின் தமன்நமநயக் கூறும் இந் லிங்க புராணம் வியாசர் எழு ிய ப ினனட்டுப் புராணங்களில்
ப ினனான்றாவது புராணம் ஆகும். இது 10,000 ஸ்தலாகங்கள் னகாண்டது. இந ப் பக் ியுடன் தகட்பவர்
பன்னனடுங்காலம் சிவதலாகத் ில் மகிழ்ந்து இருப்பர் என்றார்.

1. பஞ்ச பூ ங்களின் த ாற்றம்

தபனராளியாய் விளங்கும் த ா ி னசாரூபம் சிவம். அந் த ா ி லிங்கத் ிலிருந்து அநனத்துலகுக்கும்,

ஆ ாரமானதும், தவ ங்கள் னகாண்டாடுவதுமான லிங்கம் உண்டாயிற்று. மக்னகன வித்து ஏதுமின்றி,
அநனத்து உயிருக்கும் ாதன வித் ாகி பிறந் ிருக்கும் அப்னபருமானின் ஏவலாய் மாநயயிடம் இருந்து
மகத் த்துவம் உண்டாயிற்று. அ னிடமிருந்து முக்குணங்கதளாடு கூடிய அகங்காரம் உண்டானது. ாமசம்
எனப்பட்ட அகங்காரத் ினிடமிருந்து ஒலி எழுந் து. தபனராலியிடமிருந்து ஆகாயமும், அ ிலிருந்து
காற்றும், காற்றிலிருந்து னைருப்பும், னைருப்பிலிருந்து ைீரும், ைீரிலிருந்து ைிலமும் உண்டாயின.

நவகாரிகம் எனப்பட்ட அகங்காரத் ினிடமிருந்து இந் ிரியங்களுக்கு அ ிஷ்டான ன ய்வம் உண்டாயிற்று.

ந சம் என்னும் அகங்காரத் ினிடமிருந்து ஞாதனந் ிரியங்கள் ஐந்தும், கர்தமந் ிரியங்கள் ஐந்தும்,
மனமும் உண்டாயின. த்துவங்கள் ஓர் அண்டமாகி பிரளய ைீரில் மி ந்து னகாண்டிருக்நகயில் அ ற்கு
உயிர் உண்டாகி அ ில் பிரம்மன் த ான்றுவார். அவதர அயன், அரி, அரன் என்று பநடத் ல், காத் ல்,
அழித் ல் என்ற காரியங்களுக்தகற்ப அநழக்கப்படுகின்றார். பிரம்மாண்டத் ினிநடதய ப ினான்கு
தலாகங்களும் அடங்கி உள்ளன. அகங்காரத்ந மகத் த்துவம் சூழ்ந் ிருக்கும். அ நனப் பிரகிரு ி புருஷன்
ன்னிடம் லயம் னகாண்டிருப்பான். பிரளயத் ின் முடிவில் மூவரும் ஒன்றாக ஐக்கியமாகி விடுவர்.

2. கால அளவு

இ ில் பிரம்மனின் பகல், இரவு பற்றி ைான்கு யுகங்கள், யுகச் சந் ிகள் பற்றி விளக்குவது, மனி ர்களின்
கால அளவுகளும் த வர்களுக்கான கால அளவுகளும் விவரிக்கப்படுவத கால அளவு (அ) காலப்
பரிமாணம் எனப்படுகிறது.

3. சிருஷ்டி

அநனத்துக்கும் எட்டாது விளங்கும் அந் ப் பரம்னபாருளுக்குத் த ாற்றதமா அளதவா கிநடயாது.

அநனத்தும் அ னிடமிருந்து உண்டாகி, அ நனதய அநடகின்றன. ிருமால் பாம்பநணயில் துயில்
னகாள்நகயில் ைான்கு தலாகங்களும் பிரளய னவள்ளத் ில் அழிந்து விட்டன. அந க் கண்டு அவர்
பன்றியாக உருனவடுத்து (வராக அவ ாரம்) ைீரில் மூழ்கி அவற்நற மீ ட்டு வந்து முன் தபால் அநமத்து
சிருஷ்டிகநளத் ன ாடங்கலானார். பிரமன் சிருஷ்டிநயத் ன ாடங்கி ாமச சிருஷ்டிகள் எனப்பட்ட ஐந்து
வநக சிருஷ்டிகள் அவரிடமிருந்து த ான்றின. அநவ மசு, தமாகம், மகாதமாகம், ாமிஸ்ரம்,
அந் ாமிஸ்ரம் ஆகும். அடுத்து பசு மு லான விலங்குகள், த வர்கள், மனி ர்கள், பூ ம், தபய் மு லான
சிருஷ்டிகள் த ான்றின. பின்னர் பிரம்மனிடமிருந்து சனகர், சனந் னர், சனத்சு ா ர், சனத்குமாரர், ருத் ிரர்
த ான்றினர். அவர்கள் சிருஷ்டித் ன ாழிலில் ஈடுபடாமல் மதகசுவரனிடம் மனத்ந ச் னசலுத் ி அவனது
ியானத் ில் ஈடுபட்டனர். அடுத்து பிரமன், புலஸ் ியர், கிருது, பிருகு, அத் ிரி, மரீசி, புலகர், க்கன்,
வசிஷ்டர், ஆங்கிரசு, ருமர் ஆகிய பத்துப் தபநரத் த ாற்றுவித் ார். அவர்கள் மூலம் உலகிதல
சிருஷ்டிநயப் பரப்ப சுவாயம்பு மனு என்ற ஆநணயும், ச ரூநப என்னும் னபண்நணயும் பிரமன்
பநடத் ார். இவ்வாறு சிருஷ்டி னபருகலாயிற்று. க்கன் மகள் சசிநய நவயகம் அநனத்துக்கும்
ஆ ிகாரணனான ஈசன் மணந் ார். ஈசன் அதனக ருத் ிரந த் த ாற்றுவித் ார். உலகம் முழுவதும்
அவர்கள் ைிநறந் னர். சம்சார பந் த் ில் சிக்காது, சிறப்பின்றி ருத் ிரர்கநள ஈசன் பநடத் ந க் கண்டு
பிரமன் அவரிடம் அவ்வநக சிருஷ்டி உலகுக்கு ஏற்ற ல்ல என்று கூற, ஈசன் ைீ குறிப்பிடும் சிருஷ்டிகள்
எமக்கு ஏற்ற ல்ல; அவற்நற ைீ தய பநடப்பாயாக என்று பிரம்மனிடம் ன ரிவித் ார். ைான்முகன்
மாநயநயக் னகாண்டு சிருஷ்டிகநள வகுத் ார். ருத் ிரன் ாம் பநடத் சிருஷ்டிகநள தயாகத் ால்
உலநக விட்டு மநறயச் னசய் ார்.

4. அஷ்டாங்க தயாகம்

ஈசன் ிருவருளால் ன ளிந் ஞானத்ந ப் னபற்று, அ னால் தயாகத்ந க் கநடப்பிடித் ால் பிறவாப்
தபரின்பமாகிய முக் ி கிட்டும். ஈசன் சனகா ி முனிவர்களுக்கு கூறிய தயாக சாரம் னகர், அத் ிரி,
வியாசர் மு லிதயாரால் உலகின் பிரசித் மாயிற்று.

1. பற்றின்றி இருத் ல் இயமம். இது உண்நம தபசுவ ாலும் ஒழுக்கம் வழுவாநமயாலும் பற்றற்ற
ன்நமயாலும் ஏற்படும். மனம், வாக்கு, காயம் இம்மூன்றாலும் னபண்கநளத் ீண் டாது இருப்பது
பிரம்மச்சரிய னைறி, தூய்நமயாக இல்லறத்ந ைடத்துவதும் பிரம்மச்சரிய னைறிநயச் தசர்ந் த .
வானப்பிரஸ் ஆசிரமம் கநடபிடிப்தபார் முற்றும் துறந் சந்ைியாசிகள், மநனவியருடன் காட்டில்
உநறவர்.

2. பற்றற்று இருக்குமாறு உள்ளத்ந க் கட்டுப்பாட்டில் னகாண்டு வருவது ைியமம். இ ன் மூலம் சவுசம்,

வம், மகிழ்ச்சி, பம், சிவ பிரணி ானம் ஆகியவற்நற அநடயலாம். ஆநசயின்நம என்ற மண்ணால்,
ஞான ைீரில் உள்ளத்ந ைீராட்டித் தூய்நம னசய் ல் அகச்சவுசம் எனப்படும். புனி ைீராடி, ிருைீறு
அணி ல் புறச்சவுசமாகும். வம் என்பது சாந் ிராயண விர ம் அனுஷ்டிப்ப ாகும். அ ாவது, வளர்பிநற
அமாவாநச அன்று உபவாசம் இருந்து மறுைாள் மு ல் ைாள் ஒரு கவளம், இரண்டாம் ைாள் இரண்டு
கவளம் என்று கூட்டிக் னகாண்தட னசன்று னபௌர்ணமி அன்று மறுபடியும் உபவாசம் இருக்க தவண்டும்.
பின்னர் த ய்பிநறயில் ைானளான்றுக்கு ஒரு கவளமாக குநறத்துக் னகாண்தட வந்து அமாவாநச ினம்
ிரும்பவும் உபவாசம் இருக்க தவண்டும். மநறனைறிகளில் ைின்று ஆசிரம ைிநலகளுக்கு ஏற்ப இருப்பது
மகிழ்ச்சி ஆகும். ஈசநனத் ியானித் ல் சிவப்பிரணி ானம் ஆகும்.

3. ஆசனம் : தயாக ைிநலக்கான அங்கங்களில் ஆசனமும் ஒன்று. அது பத்மாசனம் தபான்ற பல. அவற்றில்
ஒன்நறக் கநடபிடிக்க தவண்டும்.

4. பிராணாயாமம் : ஏத னும் ஒரு னபாருத் மான ஆசனத் ில் அமர்ந்து பிராணாயாமம் னசய்ய தவண்டும்.
அது மூன்று வநக. பிராணாயாமம் னசய்யும் தபாது வியர்நவ த ான்றினால் அ மம், மன ில் சஞ்சலம்
இருந் ால் மத் ிமம், சிந்ந யில் மகிழ்ச்சி ஏற்படின் உத் மம். தர ஸ் தமல் தைாக்கி எழும் மந் ிரம்
பித்துப் பிராணாயாமம் னசய்வது சகற்பம் என்றும், இன்றி னசய்வது விகற்பம் என்றும் னபயர் னபறும். ைம்
உடலில் பத்து வி வாயுக்கள் உள்ளன.

1. உயிருக்கு அத் ியாவசியமான ால் இ யத் ில் ங்குவது பிராணவாயு.

2. கீ ழ்தைாக்கிப் பிரிவது அபானவாயு.
3. உடனலங்கும் ைிநறந்து இரத் ஓட்டம், சீரணமான உணவு உடலில் பரவ உ வுவது வியானவாயு.
4. உறுப்புகளின் சந் ிகளில் ங்குவது உ ானவாயு.
5. உடநலச் சமனப்படுத் வது சமன வாயு.
6. விக்கல், கக்கல் ஏற்படக் காரணமானது கூர்ம வாயு.
7. தும்மநல உண்டாக்குவது கிரிகா வாயு.
8. னகாட்டாவிக்கு உ வுவது த வ த் வாயு.
9. உடநல வங்கச்
ீ னசய்வது னஞ்னசய வாயு.
10. ைாகன் வாயு - பாடு ல், கண் சிமிட்டல், மயிர்க்கூச்சலுக்கு உ வுவது.

இந் ப் பத்துவி வாயுக்கநளயும் கட்டுப்பாட்டில் நவத்துக் னகாள்ளல் மிகவும் அவசியம்.

5. பிரத் ியாகாரம் : இச்நசகளினால் பா ிக்கப்படும் ஐம்புலன்கநளத் டுத்து ைிறுத்துவது இது.
6. புலன்கநள அடக்கி மன ில் ன ளிநவ ஏற்படுத் ி ஒரு ைிநலயில் ைிறுத்துவது ாரநண.
7. ஆ ியந் மில்லாப் பரம்னபாருநள மனக்கண்முன் ைிறுத் ி ைிநலப்பது ியானம் ஆகும்.
8. ஈசநனத் ியானித்து மனம் உருகி னமய் மறந் ைிநலயில் இருப்பது சமா ி ஆகும். இந் எட்டும் தயாக
அங்கங்கள் ஆகும்.

தயாகம் கநடப்பிடிக்கும் தபாது பல இநடயூறுகள் ஏற்படும். அநவ தைாய், சிரத்ந யின்நம, பிரமா ம்,
ஐயுறல், விஷயங்களில் இச்நச, துன்பம், அப்பிர ிஷ்நட, பிராைி ி ரினம் என்று கூறப்படும் ஆ ின ய்வகம்,
ீ
ஆ ினபௌ ிகம், ஆத்யாத்மிக துக்கங்கள் என்பன. இநவதய அன்றி குறிப்பாக உணரக்கூடிய உபசருக்கம்
ஆறு உள்ளன. அநவ முநறதய பிர ிநப, த வ ரிசனம், சிரவணம், வார்த்ந , சுவா ம், ரசநன ஆகும்.
தமலும் பஞ்சபூ த் ின் குணங்கள், பிரமத் ின் குணங்கள் என்று பல குணங்களும் விளக்கப்பட்டன.
தயாகியானவள் ன் முயற்சிக்கு ஏற்படும் இநடயூறுகநள ைன்குணர்ந்து அவற்நற விலக்கி, எம்னபருமான்
ிருவடிகநளச் தசவித் ால் அவர் அருநளப் னபற்று முக் ி அநடவான். தயாகத்ந க் கநடப்பிடித்து ஈசன்
அருள்னபறலாம். அதுமட்டுமின்றி ைல்லறத்ந க் கநடபிடித்து அவ்வழி ைின்தறார்க்கும் ஈசன் அருள்
கிட்டும். ஒரு சமயம் பார்வ ி சிவனபருமானிடம், எந் வழியில் வழிபட்டால் அவரது அருள் கிநடக்கும்
என்று தகட்டார். ஒரு சமயம் பிரம்மனிடம் ான் கூறியந ப் பார்வ ிக்கு எடுத்துநரத் ார். மகாதமரு
மு ல் மங்நகயர் வநர எவராக இருந் ாலும் உள்ளம் கனிந்து உருகி என்னிடம் னசலுத்தும் அன்புக்கு
ைான் அருள் னசய்தவன் என்றார்.

5. ஈசனின் ஐவநகத் த ாற்றம்

1. சுவா தலாகி கற்பத் ில் பிரமன் ஈசநனத் ன ாழுது ியானிக்கும் தபாது, ஈசன் அவர் முன் அழகிய
இளம்பாலகனாய்த் த ான்றினார். இது சத் ிதயாசா ம் என்னும் த ாற்றம்.

2. பநடப்புக் கடவுள் பிரம்மன், ஈசன் ிருவடிகளில் அர்ச்சித்து தவ ங்களால் து ித் ார். அப்தபாது ஈசன்
ிருதமனியிலிருந்து ைான்கு முனிவர்கள் த ான்ற இத்த ாற்றத்ந மன ில் ியானித்து ஈசநன
வழிபடுதவார் சிவதலாகம் அநடவர். முப்ப ாவது இரத் கற்பத் ில் பிரமன் ஈசநனத் ியானித் தபாது
சநடயில் பாம்பணிந்து, கரங்களில் மானும், மழுவும் ஏந் ி ஈசன் த ான்றினார். இத்த ாற்றம் வாமத வம்
எனப்படும்.

3. அப்தபாது பந் பாசம் அறுத் ; ன ளிந் ஞானம் னபற்ற ைால்வர் ஈசனிடம் த ான்றி உலகம் உய்ய
ருமம் கநடப்பிடித்தும், மற்றவர்களுக்கு உணர்த் ியும் பல்லாண்டுகள் வாழ்ந்து ஈசன் ிருவடிகநள
அநடந் னர். இத் ிருவுருநவத் ியானித்து வணங்கி வழிபடுதவார் பிறப்பிறப்பு ைீங் கி னசஞ்சநடதயான்
ாள் தசர்வர். பீ கற்பத் ில் ைான்முகனுக்கு, எம்னபருமான் சநடயில் இளம் ம ி அணிந்து த ான்றினார்.
இத்த ாற்றம் த்புருஷம் எனப்படும். ஆனந் ம் னகாண்டு பிரமன் பரமநனப் பூசித்து தவ ங்களால்
து ித் ார். இ னால் மகிழ்ச்சி அநடந் ஈசனார் அழகிய காயத் ிரிநய உண்டாக்கி அவருக்கு அளித் ார்.
உத் மமான காயத் ிரிநயப் பக் ியுடன் ஆரா ிப்பவர்களுக்கு ைரகவாசம் இல்நல. நகலாச வாசம் த டி
வரும். ஈசன் ிருதமனியிலிருந்து த ான்றிய ைால்வர் ைரகவாசமளிக்கும் கர்மாக்கநள ைீக்கி
பஞ்சாக்ஷரத்ந உணர்ந்து பித்து மு லில் ஈசன் ிருவடியில் தசர்ந் னர். இத் த் புருஷநனத்
ியானித்து அவரடித் ாமநரநய வழிபடுதவார் பிறவிக்கடல் ைீ ந் ி கயிநலநய அநடவர்.

4. ைீல கற்பத் ில் முக்கண்ணன் னைருப்பும், வாளும் நககளில் ஏந் ி கரியரூபத்துடன் த ான்றினார். இது
அதகாரரூபம். மிக்க ஆனந் த்துடன் பிரமன் அதகார வடிவில் ஈசநனப் பூசிக்க ஐயன் மனமகிழ்ந்து
தவண்டுவன தகள் என்றிட பிரமன் ஐயனிடம் என்றும் குன்றா அன்நபத் ர பிரார்த் ித் ார். அப்தபாது
சிவனார் யாராலும் யாகம் னசய்யும் அந் ணநரத் டுத்து ைிறுத் முடியான ன்று உநரத் ார்.
சிவமந் ிரத்ந லட்சம் முநற உச்சரித்த ார் பாபங்கள் ைீங்கி நகலாசத் ில் வற்றிருப்பர்
ீ என்று
அருள்பாலித்து மநறந் ார்.
5. விஸ்வரூப கற்பத் ில் மலரயன் சிவனாநரத் ியானித் தபாது ஈசன் சநடயில் பிநறச் சந் ிரன்,
னைற்றிக்கண், தகாநரப்பற்கள் னகாண்டு இருபுறம் இரு மா ர்களுடன் த ான்றினார். அப்தபாது பிரமன்
சிவனாரின் இருபுறம் இருக்கும் மா ர்கள் யாவர் என்று வினவ, ஒருத் ி த வர்கநள ஈன்ற அன்நன,
மற்றவள் னவள்நளத் ாமநரயில் வற்றிருக்கும்
ீ வாணி என்று கூறினார். இவ்வாறு இப்பகு ியில்
பரமனின் ஐவநகத் த ாற்றம் விளக்கப்பட்டுள்ளன.

6. அரி, அயன் கண்ட த ா ி

பிரகிரு ித் த்துவதம ஒளிப் பிழம்பாய் லிங்கமாய் மாறியது. ிங்கள் முடிசூடி, ைஞ்சுண்ட முக்கண்ணதன
அந் லிங்கமாகி ைின்றான். பிரளய னவள்ளத் ில் ஆ ிதசஷன் மீ து ைாராயணன் தயாக துயில் னகாண்டு
இருந் ான். ைித் ிநர கநலந்து எழுந் பிரமன் உலநக மீ ண்டும் பநடக்க எண்ணுநகயில் பிரளய ைீ ரில்
மா வநனக் கண்டார். ைாராயணன் ாதன சகல உலகங்கநளயும் த ாற்றுவிப்பவன் என்றான். ஈதரழு
புவனங்கநளயும் அநனத்து உயிர்கநளயும் பநடப்பவன் ைாதன என்றான் பிரம்மன். இருவரில் யார்
னபரியவன் என்ற தபாட்டி துவங்கி சண்நடயாக மாறியது. அவ்வமயம் அங்தக அவர்கள் எ ிரில் ஓர் ஒளி
த ான்றியது. அ ன் அடிமுடி காணப்படா ால் அது என்ன என்று இருவரும் வியப்பில் ஆழ்ந் னர். அ ன்
முடிநயக் காண அன்னப்பறநவ வடிவில் பிரம்மன் புறப்பட, அடிநயக் காண வராக வடிவில் ைாராயணன்
புறப்பட்டான். இருவரும் முடி, அடி காணமுடியாமல் கநளத்துத் ிரும்பி வந்து ஒருவநர ஒருவர்
சந் ித் னர். அவர்கள் அகந்ந அகன்றது. இருவரும் நககூப்பி அனற்பிழம்பாக, த ா ி லிங்கமாக ைிற்கும்
அப்னபாருநள வணங்கினர். அண்டம் கிடுகிடு என ைடுங்குமாறு தபனராலி ஒன்று தகட்டது. அப்தபாது
ஈசானம், த்புருஷம், அதகாரம், வாமத வம், சத் ிதயாசா ம் என்ற ஐந்து முகங்களுடன் சநடயில்
பிநறச்சந் ிரன் நககளில் மான் மழுதவந் ி எம்னபருமான் ரிசனம் அளித் ார். இருவரும் வணங்கினர்.
அவர்கள் அப்னபாருநளப் பலவாறு தபாற்றி சிரம் ாழ்த் , கரம்கூப்பி, தராமாஞ்சனம் னபற்றவராய்
வணங்கினர். மகிழ்ச்சி அநடந் ஈசனார் ன் வலப்புரத் ில் த ான்றியவன் மலதரான் என்றும்,
இடப்புறத் ில் த ான்றியவன் ிருமால் என்றும் கூறி இருவரும் ம் மக்களாகிய முருகன், கணப ிக்கு
ஒப்பானவர்கள் என்றுநரத்து தவண்டுவந க் தகட்குமாறு பணித் ார். ைான்முகன் அவருநடய அருநளப்
னபற்ற னக்கு தவனறன்ன தவண்டும் என்று கூறி சிவனாரிடம் என்றும் குநறயா பக் ி அருள்
னசய்யுமாறு தவண்டினார். அவ்வாதற என்று அருள்பாலித் ார் பரமன். மா வனிடம் பத்ம கற்பத் ில்
ைான்முகன் அவருக்குப் புத் ிரனாக உந் ிக் கமலத் ில் த ான்றுவான் என்று அருளினார். அன்று மு ல்
ஈசனார் லிங்க வடிவில் அடியவர்களுக்கு அருள்பாலித்து வருகிறார்.

7. பகவான் உந் ியில் த ான்றிய பரமன்

மா வன் உந் ித் த ான்றல் மலதரான் பிரம்மனாவான். மா வனுக்கும், மலதரானுக்கும் ஏற்பட்டதபாட்டி

பற்றி ஏற்கனதவ கண்தடாம். அப்தபாது ிருமால் பிரமனிடம், உலநகப் பநடப்பவன் அவன் என்றால்,
ஈதரழு உலகங்கநளயும் அவன் உ ிரத் ில் காட்டமுடியுமா என்று தகட்டு பிரமன் வாய்வழிச் னசன்று
அவன் வயிற்றில் சகல புவனங்கநளயும் கண்டு ிருப் ி னபற்றவனாய் னவளிவந் ான். அப்தபாது பிரமன்
ிருமாலிடம் ஐயம் ீர்ந் ா என்று தகட்டு, அவர் வயிற்றிலும் அநனத்து தலாகங்கநளயும் காட்ட
முடியுமா என்று தகட்க, ிருமால் அ ற்கு ஒப்பி அவர் வாய்வழியாகச் னசல்ல அனும ித் ார். ைான்முகன்
ைாராயணன் வயிற்நற அநடந்து அங்தக சகல புவனங்கநளயும் கண்டான். பின்னர் ிரும்ப எண்ணி தமல்
தைாக்கிப் புறப்பட, அஃ றிந் மா வன் அவர் னவளிப்படா ிருக்க வழியில்லாது னசய்து விட்டார். னவளியில்
னசல்லும் வழிநய அநடய முடியாமல் சுற்றிச் சுற்றிக் கநளந்து விட்டார் பிரமன். அப்தபாது மா வன்
ன ாப்புள் குழியிலிருந்து ாமநர மலரின் ண்நடக் கண்டார். ன் உடநல அணுவாக்கிக் னகாண்டு
ண்டின் வழிதய தமதல ஏறி வந் ார். தமதல வந் தும் னமாட்டின் மீ து னவளிப்பட்டு மலர் தமல்
அமர்ந் ார். அப்தபாது அங்தக சூலம் ஏந் ி சிவனபருமான் த ான்றினார். ஆனால் அவநர அநடயாளம்
ன ரியாமல் பிரம்மன், ைான் னவளிவர முடியாமல் வழிகநள மநறத் து மட்டுமின்றி பு ிய த ாற்றத்துடன்
ைிற்கிறாயா ைீ என்று ிருமாநலக் தகட்ப ாக எண்ணி ஈசனிடம் தகட்டார். அது தகட்டுத் ிருமால்
பிரம்மனிடம் அவன் னபருநமநய அறிய ாதன வழிகநள அநடத் ாகவும், அவநனத் ன் மகனாகக்
கமலத் ில் இருத் ிக் னகாள்ளதவ அவ்வாறு னசய் ாகவும் மாலவன், மலரவனிடம் கூறினான்.
அப்னபாழுது ன் எ ிரில் இருக்கும் அப்புருஷன் யார் ? என்று பிரமன் தகட்க, ைாராயணன் இவருக்கு ைிகர்
இவதர! இவநரத் விர தவறு நலவன் இல்நல. சகல வ
ீ ராசிகளுக்கும் இவதர உயிராக விளங்குகிறார்
என்றார். மாநயயால் சூழப்பட்ட பிரம்மனால் ஈசநன உணர முடியவில்நல. ஒவ்னவாரு கற்பத் ிலும்,
பிரம்மன் மாநயயால் மயங்கி அநலய, ஈசன் அவர் மயக்கம் ீர அழற்சுடராகத் த ான்றி அருளுகிறார்.
இனியாவது ஈசநன உணர்ந்து அவநரத் ன ாழுது அருள் னபறுவாய் என்று மா வன் பிரம்மனுக்கு
அறிவுநர வழங்கினார். இருவரும் பக் ிதயாடு ஈசநனத் து ித்துப் தபாற்றினர்.

8. ருத் ிரர் த ாற்றம்

பிரமன் வம் தமற்னகாண்டு ன் பநடப்புத் ன ாழிநலத் ன ாடங்க , னகாடிய ைஞ்சுநட பாம்புகள்

த ான்றின. அ னால் தவ நனப்பட்ட அயன் உயிநர விட, பிரமனின் ஆவி ப ிதனாரு ருத் ிரராகியது.
அழுது னகாண்தட த ான்றிய ால் அவர்கள் ருத் ிரர் எனப்பட்டனர். ஈசன் த ான்றி பிரமநன
உயிர்ப்பித் ார். எழுந் பிரமன் சிவனபருமாநனத் து ிக்க ஒவ்னவாரு சமயமும் ஒவ்தவார் உருவில் பரமன்
காணப்பட்டான். சத் ிதயாசா ம், வாமத வம், த்புருஷம், அதகாரம், விஸ்வரூபம் என்ற வடிவங்களில்
த ான்றியதுடன் காயத் ிரிநயயும் த ாற்றுவித் ார். பரமன் பிரமனிடம் துவாபர யுகத் ில் வியாசர்
த ான்றி தவ ங்கநளப் பகுத் ளிப்பார். என்னிடம் த ான்றிய ைால்வர் ஞானத்ந அநனவருக்கும்
உணர்த்துவத ாடு அவர்களும் சிறந் ஞானம் னபற்று நகநலயங்கிரிநய அநடவர். இந் ிரனும்,
ிருமாலும் ைீயும் லிங்கபூநச னசய்து கிநடத் ற்கரிய தபறு னபறுவர்களாக
ீ என்று கூறி மநறந் ார்.
இவ்வுடநலப் புனி ம் ஆக்குபநவ, ஆற்றில் ைீராடல், அக்கினிப் பிரதவசம், மந் ிரங்கநள உணர்ந்து ைடத் ல்
ஆகும். ைீராடும் தபாது வருணநனயும், சிவநனயும் பக் ியுடன் ியானிக்க தவண்டும்.
ருப்நப, பலாச இநல, ைறுமண மலநர ைீரில் த ாய்த்து சிரசில் ன ளித்துக் னகாள்ள தவண்டும். அத
தபால நககளில் ைீர் ஏந் ி மந் ிரம் பித்து மும்முநற அர்க்கியம் விட தவண்டும். ஆயிரத்ன ட்டு முநற
காயத் ிரி பிக்க தவண்டும். பின்னர் முனிவர்களுக்கு, த வர்களுக்கு பித்ருக்களுக்குத் ர்ப்பணம் னசய்ய
தவண்டும். ஆசமனம் னசய்து சுத் ாசனத் ில் அமரதவண்டும். பட்டு, மான்த ால், கம்பளி ஆகியவற்றின்மீ து
அமரலாம். ர்ப்நபயின் மீ து அமர் ல் சிறப்புநடயது. பவித் ிரம் அணிந்து வலது முழங்கால் மீ து
இடதுநகயின் மீ து வலதுநகநய நவத்து பிரம்ம யஜ்ஞம் னசய்ய தவண்டும். பிரணவத்ந உச்சரித்து
னைற்றி, நககள், மார்பு, வயிறு த ாள்களிலும் கழுத்துகளிலும் விபூ ிநயப் பக் ியுடன் ரித்துக் னகாள்ள
தவண்டும். பிராணாயாமம் னசய்து உடநலப் புனி மாக்க தவண்டும். விைாயகநரயும், முருகநனயும்
பிம்பத் ில் ஆவாகனம் னசய்து உமாமதகசுவரநனத் ியானித்து வாசம் னகாண்ட ைீர ால் மந் ிர பத்துடன்
அபிதஷகம் னசய்ய தவண்டும். அடுத்து ஆநட ஆபரணங்கநள அணிவித்து, தூய மலர் னகாண்டு
அர்ச்சித்து, தூப ீ ப நைதவத் ியங்களால் ஆரா ித்துக் கற்பூரம் காட்டித் ரிசிக்க தவண்டும்.

பரப்பிரம்மம் இருபத் ாறாம் த்துவம்

அப்பிரம்மத்ந ைாடும் உயிர் இருபத்ந ந் ாம் த்துவம். அவ்வியத் ம் இருபத் ி ைான்காம் த்துவம்,
மகத் த்துவம், அலங்காரம், பஞ்ச ன்மாத் ிநரகள் ஐந்து, ஞாதனந் ிரியங்கள் ஐந்து, கர்தமந் ிரியங்கள்
ஐந்து, மனம், பஞ்சபூ ங்கள் ஆகிய இருபத் ிரண்டும் தசர்ந்து இருபத்து மூன்று த்துவங்களாகும்.
இருபத் ாறாம் த்துவமாய் ைின்ற னி மு தல கர்த் ா. அவரிடமிருந்து த ான்றிய மூவரும் இவ்வுலநக
ைடத் ிச் னசல்கின்றனர்.

9. ாருகாவனத் ில் ிகம்பர சந்ைியாசி

ாருகாவனத் ில் இருந்து முனிவர்களுக்கு உண்நமநய உணர்த் எண்ணி சிவனபருமான் புறப்பட்டார்.

ிகம்பரராய், சிறந் அழகனாய், நகயில் ஓடு ஏந் ி பிக்ஷõடனாராய் புறப்பட்டார் ஈசன். அவநரக் கண்ட
ரிஷிபத் ினிகள் ம் சுய அறிவின்றி, ஈசன் வசத் ினராகி அவநரப் பின் ன ாடர அநனவருடனும்
முனிவர்கள் இருந் யாகசாநலக்கு அருகில் வந் ார் ஈசன். இந்ைிநலயில் முனிவர்கள் சினம் னகாண்டு
யாதரா ஒரு காமுகநன ன் பத் ினிகள் பின் ன ாடர்ந்து வந் ிருப்பந க் கண்டு ைிநலகுநலந் னர்.
அவர்கள் அந் ிகம்பர சன்னியாசிநயச் சபித் னர். ஆனால், அவர்களுநடய சாபம் பலனற்றுப் தபாகதவ
 ிநகப்பநடந் னதர அல்லாமல், வந் வர் பரமன் என்பந அறிந்து னகாள்ளவில்நல. அப்தபாது
சன்னியாசி ிடீனரன்று மநறந்துவிட்டார். சன்னியாசி மநறந் வுடன் னகாடுந்துன்பங்கள் முனிவர்கநளப்
பற்றிக் னகாண்டன. னசய்வ றியாது அவர்கள் உ விக்காக பிரமநன ைாடினர். ைிகழ்ந் து அநனத்ந யும்
அறிந் பிரமன் முனிவர்களிடம் கீ ழ்க்கண்டவாறு கூறினார். ைீங்கள் னபரும் வறு இநழத்துவிட்டீர்கள்.
முக்கியமாக அநனத்துக்கும் தமலான பரம்னபாருள் ஒன்று இருப்பந ஏற்கவில்நல. அ நன
உணர்த்துவ ற்தக எம்னபருமான் உங்களிநடதய வந் ார். அவநர ைீங்கள் அறிந்து னகாள்ளவில்நல.
சாபமும் னகாடுத் ீர்கள். அந் அபசாரதம னவப்ப தைாயால் உங்கநளத் துன்புறுத்துகிறது என்றார். ஈசனிடம்
பக் ி உள்ளவன், அ ி ியாக வரின், அவநன ஈசனாகதவ எண்ணி உபசரிக்க தவண்டும் என்ற மநறகள்
கூற்நற ைீங்கள் அறியவில்நல. அ ி ிநய உபசரித்து அழியாப் தபரின்பம் னபற்ற சு ரிசனன் வரலாற்நறக்
தகளுங்கள் என்று அந் வரலாற்நறக் கூறினார் பிரமன்.

10. சு ரிசனன் வரலாறு

உத் ம குலத் ில் பிறந் அந் ணன் சு ரிசனனும், கற்பிற் சிறந் மநனவியும், அன்றாடம் ன்
இல்லத் ிற்கு வரும் அ ி ிகள் மனம் தகாணாமல் அவர்களுக்கு உணவிட்டு , மகிழ்வித்து அனுப்பி வந் னர்.
ஒருைாள் ஓர் அ ி ி வந் ார். அவநரயும் எல்லா வநகயிலும் உபசரித்து உணவூட்டினர். இநடயில்
சு ரிசனன் ஓர் அவசர தவநலயாக னவளிதய னசல்ல தவண்டியிருந் ால் மநனவியிடம் அ ி ி மனம்
தகாணாமல் அவநர உபசரிக்குமாறு கூறிவிட்டுச் னசன்றான். உணவருந் ிய அ ி ி அவளிடம் னக்கு
உடல் சுகமும் அளிக்கும்படி தகட்டான். அவள் பந பந த்து விட்டாள். கற்புக்குப் பங்கம் வரும், அல்லது
அ ி ிக்கு உபசாரக் குநறவு ஏற்படும் என்று எண்ணி னசய்வ றியாமல் வித்துக் னகாண்டிருந் தபாது
சு ரிசனன் வடு
ீ ிரும்பினான். அ ி ிக்கு எல்லாச் னசௌகரியமும் கிநடத் ா? பூரண ிருப் ியா? என்று
தகட்க மநனவி பந பந த் ிருக்க, அ ி ி அந் ணர் மநனவி அறுசுநவ உண்டியுடன், உடலுக்குச் சுகம்
அளித்து ிருப் ி னகாடுத் ாள் என்று கூறினார். அப்தபாது அந் ணன் சினதமா, னவறுப்தபா னகாள்ளாமல்,
ன் மநனவிநய அவர் அனுபவித்து விட்ட ால் அவள் அ ி ியின் னசாத்து என்று கூறி, அவநளயும்
உடன் அநழத்துச் னசல்லுமாறு தவண்டினான். அப்தபாது அந் அ ி ி மநறந்து விட்டார். அங்தக
அவர்களுக்குச் சிவனபருமான் காட்சி ந்து, ான் அவர் மநனவிநயத் ீண்டவும் இல்நல. அவள்
கற்புக்கரசி. புனி மானவள். பிறவிப் னபரும் துயரினின்று ைீங்கள் இருவரும் விடுபட்டு என்னிடம் வந்து
தசர்வராக
ீ என்று அருள்பாலித் ார். இவ்வாறு அ ி ி பூந யின் தமன்நமநயப் பிரமன் ாருகாவனத்து
முனிவர்களுக்கு எடுத்துநரத் ார். தமலும், அம்முனிவர்கள் இநறவன் ிருவடிகளிதலதய சரண் புக,
அவநர வழிபடின் அவர் அருளால் முனிவர்களின் துன்பங்கள் ைீங் கும் என்று அறிவுறுத் ினார். அடுத்து,
பிரமன் அவர்களுக்குத் துறவின் ன்நமநய எடுத்துக் கூறியதுடன் துறவிகள் மட்டுமின்றி மற்தறாரும்
ஈசன் தபரருளுக்குப் பாத் ிரமானவர்கதள. ாம் னசய்யும் கர்மாக்கநள அந் ப் னபருமானுக்தக
அர்ப்பணித்து, அநனத் ிலும் ஈசநனக் காண்பவர் முக் ி அநடவர் என்றார்.

11. காலநன னவன்ற சுதவ ன் வரலாறு

சுதவ ன் என்ற மநறதயான் ன் வாழ்ைாள் மிகக்குநறதவ என்று அறிந்து ஈசன் ாள் பற்றி, சிவலிங்கம்
ஒன்நறப் பிர ிஷ்நட னசய்து பக் ியுடன் வழிபட்டு வந் ான். எந் தைரமும், அவன் னசயல் ைிநனப்பு
அநனத்தும் ஈசநனப் பற்றிய ாகதவ இருந் து. அவன் ஆயுள் முடியும் தைரம் காலதன தைரில் வந் ான்.
காலநனக் கண்டு அவன் சிறிதும் அஞ்சவில்நல. தமலும் ஈசன் ிருவடிகநளப் பற்றினார்க்கு யாராலும்,
எவ்வி மும் துன்பம் தைராது என்று காலனிடம் னசான்னான். உன்னால் எனக்கு என்ன பயம் என்றான்.
அந க் தகட்ட காலன் கடுஞ்சினம் னகாண்டு பாசக்கயிற்நற சுதவ ன் மீ து வசினான்.
ீ கயிறு இறுகத்
ன ாடங்கியது. ஆனால் சுதவ ன் என்நனக் காப்பது ைீ தய அல்லவா ? என்று எண்ணியவாறு ான் பூ ித்து
வந் லிங்கத்ந க் கட்டிப்பிடித்துக் னகாண்டான். அடுத் கணம் லிங்கத் ிலிருந்து த ான்றிய பரமன்
தகாபத்துடன் காலநன உற்று தைாக்க அவன் வாகனத் ிலிருந்து கீ தழ விழுந்து உயிர் ைீத் ான். பரமன்
சுதவ னுக்கு அழியா வாழ்நவக் னகாடுத்து ம் கணங்களில் ஒருவனாக இருக்க அருள் னசய் ார்.
உயிரற்றுக் கிடந் யமுநன எழுப்பி அவனிருப்பிடம் அனுப்பி நவத் ார். சுதவ ன் வரலாற்நறக் கூறிய
பிரமன் முனிவர்களிடம், ஈசநனத் ியானித்து அவநரப் பக் ியுடன் ஆரா ித்து வாருங்கள். சிவலிங்கம்
ஒன்நற அநமத்து அ ில் ஈசநனத் ியானித்து மலர் னகாண்டு அர்ச்சித்து வழிபடுங்கள். உங்கள் அன்புக்கு
ஈசன் கட்டுண்டு அருள்புரிவான் என்றார். அவ்வாதற முனிவர்கள் பக் ியுடன் பூசிக்க ிருப் ி அநடந்
ஈசன் அவர்களுக்கு அருள்புரிய முன் த ான்றிய அத ிகம்பர சந்ைியாசி தகாலத் ில் ாருகாவனம் வந்து
தசர்ந் ார். இம்முநற முனிவர்கள் ஈசநன அன்புடன் வரதவற்றனர். வணங்கினர். முனி பத் ினிகளும்
அவர்களுடன் ஈசநன வழிபட்டனர். தமலும் அவர்கள் ஈசநன தைாக்கி, ைாங்கள் னசய் அபசாரங்கநள
மன்னித்து, அடியார்களாகிய எங்களிடம் அளவற்ற அன்பு பூண்டு, பக் ியுடன் ைாங்கள் அளிக்கும்
உபசாரங்கநள மனமுவந்து ஏற்று அருளதவண்டும் என்று தவண்டினர். அப்தபாது ஈசனின் ிகம்பர வடிவம்
மநறந்து, நககளில் மானும், மழுவும் ஏந் ி உமாத வியுடன் காட்சி அளித் ார். முனிவர்கள் பரமானந் க்
கடலில் மூழ்கினர். னைஞ்சம் உருக ஈசநனப் பக் ியுடன் து ித்து வணங்கினர். சுதவ ன் வரலாறு,
மார்க்கண்தடயன் வரலாறு தபான்றது. தமலும், விரிஞ்சன் மு லான த வர்கள் பாசுப விர த்ந
ஆற்றிதய அழியா உயர் ப த்ந அநடந் னர். ஆகதவ ைீங்களும் அவ்விர த்ந ப் பக் ியுடன்
கநடப்பிடியுங்கள் என்று கூறி மநறந் ார் ஈசன். முனிவர்களும் பக் ியுடன் பாசுப விர த்ந க்
கநடப்பிடித்து வல்விநனகள் ன ாநலயப் னபற்றனர்.

12. மாயநன னவன்ற ீ சி

சனத்குமாரர் ைந் ிநய வணங்கி, ஐயதன, ீசி முனிவர் மாயநன னவன்ற, ாங்கள் கூற்றிநனக் கடந்
வரலாற்றிநன அன்பு கூர்ந்து னசால்ல தவண்டும் என்று தவண்டினார். ஒரு சமயம் பிரமன் தூங்கிய தபாது
எழுந் தும்மலிலிந்து சுபன் த ான்றினான். அவன் இந் ிரன் அருளால் வச்சிராயு ம் னபற்றும் மக்கள் ைலம்
காக்கும் மன்னனாகத் ிகழ்ந் ான். மன்னனும், ீ சியும், ஒருைாள் தபசிக் னகாண்டிருந் தபாது யார்
னபரியவர் என்ற தபாட்டி எண்ணம் த ான்ற ஒவ்னவாருவரும் ாதன னபரியவன் என்று வா ித் னர்.
மன்னவர்கநள அண்டிதய மநறதயார் வாழ்கிறார் என்று கூற, ீசி முனிவருக்குக் தகாபம் வந் து. அவர்
அந் ணதன னபரியவர். எம்நம ைீங்கள் பூ ிக்க தவண்டும் என்று கூறி அரசன் நலயில் ஓங்கி
அநறந் ார். மன்னன் மிக்க தகாபத்துடன் வஜ் ிராயு த்ந எடுத்து ீ சி மார்பிதல அடிக்க, அவர் ரத் ம்
கக்கி துடிதுடித்து மயங்கி விழுந் ார். ைிநனவு ிரும்பியதும் முனிவர் அரண்மநனநய விட்டு
னவளிதயறினார். ீசி சுக்கிராச்சாரியாநர தைாக்கித் வம் இயற்ற அவர் த ான்றினார். அவரிடம்
ைிகழ்ந் ந எல்லாம் கூறி, அரசரின் வஜ் ிராயு த் ால் ஊறு தைர்வ ற்கு முன் இருந் உடநலப் னபற
தவண்டினார். அப்தபாது சுக்கிரர் னக்கு அச்சக் ி இல்நல என்றும் பரமநன வழிபட்டுக் தகாரியந
னபறுமாறும் அறிவுறுத் ினார். ீ சி முனிவர் சிவநன வழிபட, அவர் த ான்றி என்ன தவண்டும் என்று
தகட்க முனிவர் வஜ் ிராயு த் ால் ஊறு தைரா த கத்ந அருள தவண்டினார். அவ்வாதற ஈசனார் வரம்
அருள ீ சி அரசனுநடய அரண்மநனக்கு வந் ார். வந் வர் மன்னனிடம் இப்தபாது உன் பலத்ந க்
காட்டு என்று கூற, மன்னன் மறுபடியும் முனிவநர வஜ் ிராயு த் ால் ாக்க, வஜ் ிராயு ம் னபாடிப்
னபாடியாகி விட்டது. முனிவர் தகலியாகச் சிரித்து விட்டுச் னசன்றார். மன்னன் ிருமாநலக் குறித்து
வமியற்ற, அவரும் அவன் முன் த ான்றினார். மன்னன் ைிகழ்ந் வற்நறக் கூறி ீ சியின் உடநலச்
தசா ிக்க ஒரு ஆயு ம் தவண்ட, ஈசனார் ிருவருள் னபற்று முனிவநரப் பணிய நவப்பது எப்படி முடியும்.
எனினும் ாதன அந் ணனாக அங்கு வருவ ாகக் கூறினார். இவ்வாறு த ான்றிய ிருமாநலப் பார்த்
முனிவர், பரந் ாமா அன்பனுக்கு அருள் புரிய ஏன் இந் தவடம்? என்று தகட்க, என ிருமால் சுய உருவில்
த ான்றி முனிவரிடம் தவணியன் அருள் னபற்றவரால் ஆகா து உண்தடா! மன்னன் சுபன் என் பக் ன்.
அவனுடன் ைட்புடன் இருக்க தவண்டுகிதறன் என்றார். ீசி அந ஏற்கவில்நல. ான் தைரில் வந்து
தகட்டும் ஏற்கா முனிவர் மீ து தகாபம் னகாண்ட ிருமால், அவர்மீ து சக்கராயு த்ந வச,
ீ முனிவர்
ஈசநனத் ியானித்து ைின்றார். சக்கரம் முனிவநர மும்முரம் வலம் வந்து ிருமாலிடதம ிரும்பியது.
அப்தபாது முனிவர், இந் ச் சக்கரம் ைீலகண்டன் ந் ல்லவா! அது அவர் பக் ருக்குத் துன்பம் ருமா?
என்று தகட்டார். இப்தபாரில் மா வனுக்கு உ வ வந்து த வர்கள் த ாற்று ஓடினர். ன்னந் னியாய் ைின்ற
மா வன் மாநயயால் முனிவநரக் குழப்ப, ஈசன் ந் ஞானக்கண் மூலம் முனிவர் எந யும் ைன்கு காண
முடிந் து. இவ்வாறு ீ சி முனிவநர னவல்ல முடியாமல் விஷ்ணு மயங்கி இருக்நகயில் அங்தக
பிரமன், சிவன் த ான்றி இருவநரயும் தகாபம் ைீங்கி சாந் மநடயுமாறு தவண்டினார். ிருமால் ீசியிடம்
அவர் வத்துக்குத் நல வணங்குவ ாகக் கூறி பாற்கடல் ிரும்பினார். அது கண்ட சுபன் பாற்கடல்
னசன்று மா வனிடம் ன் ைிநலநம என்ன என்று தகட்க ிருமால் விதரா ம் ைீக்கி ைட்பு னபறுமாறு கூற ,
மன்னன் ீ சிநய வணங்கித் ான் னசய் குற்றத்ந ப் னபாறுத் ருள தவண்டினான் . முனிவரும்
முன்தபால் அவனிடம் ைட்பு னகாண்டிருந் ார். அடுத்து, ைந் ி காலநனக் கடந் விவரத்ந க் கூறலானார்.

13. சிலா ரும் ைந் ியும்

சிலா ர் என்ற முனிவர் இந் ிரநனக் குறித்துத் வம் னசய்ய, இந் ிரன் த ான்ற, இறவாப் பு ல்வன்
ஒருவநன தவண்டினான். அ ற்கு இந் ிரன், பிரமதன பரார்த் ம் இரண்டும் கடந் பின் இறப்நப
அநடவ ால் அத் நகய பு ல்வநனக் தகாருவது சாத் ியமாகாது என்றான். பின்னர் சிலா ர் சிவநன
தவண்டிப் பல்லாண்டுகள் வம் னசய்ய அவர் உடம்பிலுள்ள எலும்புகள் விர மற்றநவ எல்லாம்
அரிக்கப்பட்டன. அந்ைிநலயில் ஈசன் அவர் முன் த ான்றி அவர் உடநல முன்தபால் ஆக்கி அவர்
தவண்டு லுக்கு இணங்க, ாதன அவருநடய மகனாக ைந் ி என்ற னபயரில் த ான்றுவ ாகக் கூறி
மநறந் ார். அடுத்து சிலா ன் ஒரு யாகம் னசய்ய, அ ிலிருந்து ைந் ி த ான்றினார். அவருக்கு மூன்று
கண்கள், ைான்கு கரங்கள் இருந் ன. ஒரு நகயில் சூலம், மற்னறான்றில் கந யும் இருந் ன. நவரக் கவசம்
இருந் து. அப்தபாது கந் வர்கள் பாடினர். த வதலாக ைடனமா ர்கள் ைடனமாடினர். ைந் ிநய சிலா ர்
வட்டிற்குள்
ீ எடுத்துச் னசல்ல, அவர் சா ாரண மானிடக் குழந்ந யாக மாறிவிட்டார். ஏழாண்டு வய ிதலதய
அவர் சகல தவ ங்கநளயும் சாஸ் ிரங்கநளயும் கற்றுத் த ர்ந் ான். மித் ிரர், வருணர் எனும் இரு
த வர்கள் சிலா நரக் காண வந் னர். ைந் ியின் உடலில் எல்லா சுபலக்ஷணங்களும் காணப்படுகின்றன.
எனினும் எட்டு வயதுக்குள்ளாகதவ இறந்து விடுவான் என்றனர். இதுதகட்ட சிலா ர் வருந் ி அழ, அந க்
காணச் சகியா ைந் ி சிவனபருமாநனப் பிரார்த் ிக்கலானார். அப்தபாது சிவனபருமான் ைந் ியின் முன்
த ான்றி ைந் ிக்கு மரணதம இல்நல. எப்தபாதும் சிவனார் அருகிதலதய அவர் இருப்பார் என்று கூறி, ன்
கழுத் ிலிருந்து ஒரு கழுத் ணிநய எடுத்து ைந் ியின் கழுத் ில் அணிவித் ார். உடதன ைந் ி ஒரு ன ய்வ
வடிவம் னபற்றார். பத்துக் கரங்கள், மூன்று கண்களுடன் த ான்றிய அவநரப் பார்வ ி ன் மகனாக
ஏற்றாள். அன்று மு ல் அவர் கணைா ராக சிவத்ன ாண்டு னசய்து வந் ார்.

14. யுகங்களும், யுக ருமங்களும்

கிரு யுகம், ிதர ா யுகம், துவாபர யுகம், கலியுகம் என்று யுகங்கள் ைான்கு. கிரு யுகத் ில் மக்கள் ஈசன்
ிருவடிநய எப்தபாதும் து ி னசய் வண்ணம் இருப்பர். ரும த வந க்கு ைான்கு கால்கள் இருக்கும்.
அநனவருக்கும் வாழ்ைாள் ஒதர அளவில் இருக்கும். வருண தப ங்கள் இன்றி, மக்கள் மகிழ்ச்சிதயாடு
இருப்பர். ஆசிரம தவறுபாடுகள் இல்நல. ஞானம் ன ளிந் வர்களாய் பரமன் அருளுக்குப் பாத் ிரங்களாக
இருப்பர். எங்கும் எல்லாம் இன்பமயம். மக்கள் சாத்துவிக குணம் உநடயவர்களாய் னபாறாநம, னபாச்சரவு
மு லியன இன்றி எல்லா உலகுக்கும் னசல்லலாம். ிதர ா யுகத் ில் சிறந் யாகங்கள் புரிவர். ரும
த வந ஒரு காநல இழந்து மூன்று கால்களுடன் இருக்கும். மநழ னபாழியும். மரம், னசடி, னகாடிகள்
ைன்கு வளர்ந்து காய் கனிகள் குநறவின்றிக் கிநடக்கும். மக்கள் சினமுற்று சண்நடயிடுவர். மக்கள்
னபான், னபாருள், ஆநடகள் அறுசுநவ ஆகியவற்றில் விருப்பம் னகாண்டிருப்பர். இளம் கன்னியர்களுடன்
கூடி, இன்பமாக வச ியுள்ள வாழ்வு வாழ்வர். மன்னர்கள் ைாட்நடப் னபருக்க தபார் புரிவர். எளிதயாநர,
வலிதயார் வாட்டுவர். சில அரசர்கள் ரும னைறியில் ைின்று உயர் ப ம் அநடவர். துவாபர யுகத் ில்
மக்களுக்கு தகாபம், தபாட்டி மனப்பான்நம, சண்நட சச்சரவு இருக்கும். இந் யுகத் ில் ரும த வந
இரண்டு கால்கநள இழந்து இரண்டு கால்களிதலதய ைிற்கும். இந் யுகத் ில் பாபம், புண்ணியம் தவறுபாடு
புரியாமல் குழம்பிய மனத்துடன் மக்கள் விப்பர். சரியான குழம்பி இருக்கும். வியாசர் தவ ங்கநளப்
பாகுபடுத் ி ைான்காக வகுப்பார். புராணங்களும் இயற்றுவார். கலியுகத் ில் னமய்ஞானம் விளங்கத் ானம்
புரிவர். ரும த வந இந் யுகத் ில் மூன்று கால்கநளயும் இழந்து ஒற்நறக் காலிதல இருக்கும்.
அ ர்மம் நலதூக்கி னபாய்ம்நம, னகாடுநம, இழப்பு, களவு, வஞ்சநன, னகாநல, னகாள்நள ஆகியநவ
நழத் ிருக்கும். அந் ணர், அரசர், வணிகர் பலவநக இன்னல்களுக்கு ஆளாவர். ஒழுக்கம் வறி ைடப்பர்.
மன்னர்கள் (அ) ஆட்சியாளர்கள் னபான்னும், னபாருளும் தசர்ப்ப ிதலதய கண்ணும் கருத்துமாய் இருப்பர்.
அந் ணர்கள் தவ ம், தவள்வி பின்பற்றாமல் தபாக வாழ்வு வாழ்வர். வணிகர் தபராநச னகாண்டு அ ர்ம
வழிகளில் னசல்வர். தவட ாரிகள் மிகு ியாக இருப்பர். னபண்களிடம் ஒழுக்கக் குநறவு காணப்படும்.
கிரு யுகத் ில் ஓராண்டு வம் னசய்து பலன் னபறுவர். ிதர ா யுகத் ில் மூன்தற மா ங்களில் அத் நகய
பலநனப் னபறலாம். துவாபர யுகத் ில் ஒதர மா த் ில் னபறலாம். கலியுகத் ில் இநறவனிடம் பக் ி
னசலுத் ி, தூய உள்ளத்துடன் பூசநன புரிந்து ஒதர ைாளில் அருளும், தமற்படி பலனும் னபறுவர். ஈசன்
ிருவடிகளில் சரண் புகுந்து அவதர அநனத்தும் எனக் னகாள்பவர் வடுதபறு
ீ னபறுவர்.

15. ஈசனுக்குப் பற்பல உருவங்கள்

ஒரு ைாமம் ஓரூருவம் ஒன்றுமில்லார்க்கு ஆயிரம்

ிருைாமம் பாடிைாம் ன ள்தளனம் னகாட்டாதமா
-மாணிக்கவாசகர்

ஆ ியும் அந் மும் இல்லா அரும்னபருட்தசா ி. பிரணவ வடிவன், ஞானச்னசாரூபன் ஆகிய ஈசனுக்கு
அவரவர் னசய்யும் கருமம், அவரவர் இச்நசக்தகற்ப விளங்கிடும் பற்பல உருவங்கநளக் காண்தபாம்.

1. ஈசனின் நல சுவர்க்கம்; ஆகாயம் ன ாப்புள்; சூரியன் சந் ிரன், அக்கினி-முக்கண்கள்; ிக்குகள் னசவி;
பா ாளம் ிருவடி, விண்மீ ன்கள், முத்துக்களாலான ஒரு மணி மாநல, விண்ணவர்கள் புயங்கள்,
அநலகடல்கள் ஆநட, ஞானம் ஒளி; தமகங்கள் டாபாரங்கள்; வாயு-மூச்சு; பிரகிரு ிதய த வி என்று
இயற்நக வடிவில் ஈசநனக் காண்பர். அவர் முகத் ிலிருந்து அந் ணர், த ாள்களிலிருந்து இந் ிரன்,
உதபந் ிரன்; ன ாநடயிலிருந்து வணிகர்கள், மற்றவர் பா ங்களிலிருந்து த ான்றினர். விருப்புடன்
சிவனபருமான் சில உருவங்கநளத் ாங்கினார்.

2. ியானத் ின் மூலம் உயர்ந்த ார் ம் சிந்ந யில் கண்டு, ஒளிமயமான அப்னபருமாநன வழிபட்டு
குழகதன அருளாம் என்று வந் நன னசய்வர். அந் லிங்கம் வாயிகலிங்கம் ஆகும்.

3. பரமன் உமாத விதயாடும், முருகனுடனும், பிநற அணிந் வனாக காணப்படுவது தசாமாஸ்கந் மூர்த் ி
ஆகும்.

4. ிரிசூலம் ாங்கி ைான்கு கரங்கள், மூன்று கண்கள், ஏக பா த்துடன் விளங்குபவர் ஏகபா மூர்த் ி
எனப்படுபவர்.

5. இரு முகம், ஏழு புயம், மூன்று பா ங்கள் னகாண்ட வடிவம் யஞ்ஞ த வன்.

6. உமாமதகசுவரராக ரிஷபாமூர்த் ியாகத் த ான்றுவது ஓர் உருவம்.

7. ைந் ியுடன், சிவகணங்கள் பரமநனப் பணிந்து வணங்கிடும் உருவம் கண் னகாள்ளாக் காட்சி ஆகும்.

8. ஒரு நகயில் உடுக்நக, மற்னறான்றில் ீ , தூக்கிய பா ம், ஒரு நக ன ாங்க, மற்னறான்று அபயகரமாக
ைடனமாடும் உருவம் ைடரா ர் ஆகும்.

9-12 . தமலும் ஈசன் னகாண்ட பஞ்சத்த ாற்றங்கள் வாமத வம், த்புருஷம், அதகாரரூபம் ஆகியநவ.

13. இடுப்பில் சிங்கத் ின் த ால், புயங்களில் னபான்னநககள், மார்பில் சங்குமணி ஆரம், நடயிதல
பிநறம ி, நகயில் குரு ியுடன் கூடிய கபாலம் னகாண்ட உரு ஒன்று.

14. அபயக்கரம், வர ஹஸ் ம், சூலதமந் ிய கரம், ாமநரக் னகாண்ட கரம் என்று ைான்கு நககளுடன்
உள்ள உருவம்.
15. னைற்றிக்கண் ீ கக்க, மண்நடதயாட்டு மாநல அணிந்து, அயன், அரி, அரவம் நகயில் பற்றி சுடுகாட்டில்
னவண்ண ீறு பூசி ஆடும் ைடன உருவம்.

16. லந் ரநனக் கால் கட்நட விரலால் பூமியில் வட்டம் எழு ி, அச்சக்கரத் ால் அவன் உயிர் வாங்கி
லந் ாரசுர வ மூர்த் ி வடிவம்.

17. கூரிய சூலம் ாங்கி, த விநய அநணத்து லிங்கத் ிலிருந்து த ான்றி காலநன அழித் கால
சம்ஹாரமூர்த் ி உருவம்.

18. த வர்கள் அநமத் த ரிதல இருந்து முப்புரங்கநளச் சிரிப்பினால் எரித்துச் சாம்பலாக்கிய ிரிபுர
கனமூர்த் ி உருவம்.

19. தவலவநன இடது ன ாநடயில் அமர்த் ி அருள் புரியும் குகானுக்கிரக மூர்த் ி.

20. அவ்வாதற விைாயகநர சுமந் ிருக்க காணப்படும் விைாயக அனுக்கிரக மூர்த் ி.

21. சப் மா ர்களுக்கு அனுக்கிரகம் னசய் சப் கன்னியர் அனுக்கிரக மூர்த் ி.

22. காளியாகிய துர்க்நகக்கு அருள்புரியும் துர்க்கானுக்கிரக மூர்த் ி மற்றும் த ா ிலிங்க மூர்த் ி ,

க்ஷிணாமூர்த் ி, நபரவ மூர்த் ி தபான்றநவகதள அன்றி ஈசன் விநளயாட்டாக னகாண்ட தகாலங்கள்
எந யும் வடிவுற அநமத்து வழிபடுதவார் எம்னபருமான் தபரருளுக்குப் பாத் ிரராகி விநனகள்
ைீங்கப்னபற்று என்னறன்றும் அவன் ிருவடி ைிழலிதல வாழ்ந் ிருக்கும் தபறு னபறுவர்.

16. பாசுப விர ம்

ைந் ிதகச்வரர் சனத்குமாரருக்கு உபத சித் பாசுப விர ம் பற்றி சூ ர் முனிவர்களுக்கு விவரிக்கலானார்.
பிரமா ி த வர்கள் நகலயங்கிரி வாசநன நககூப்பித் ன ாழுது பசுபாசம் அகன்றிட அருள்புரியுமாறு
பிரார்த் ிக்க ஈசன் பாசுப விர த்ந அனுஷ்டிக்குமாறு கூற அவர்களும் அந் விர த்ந அனுஷ்டித்து
பசுத் ன்நம ைீங்கப்னபற்றனர். பாசுப விர ம் என்பது ஆயிரம் அசுவதம யாகம் னசய் பலநனத்
ரக்கூடியது. சித் ிநரத் ிங்களில் படிக லிங்கத் ில் ஈசநன ஆவாகனம் னசய்து, அபிதஷகம் னசய்து,
அலங்கரித்து னபாற்றாமநர ைடுவில் நவத்து ைறுமண மலர்கள் னகாண்டு அர்ச்சித்து, தூப ீப நைதவத்ய
உபசாரங்கள் னசய்து, இநறவன் ைாமத்ந உளமுருக பித்து வணங்க தவண்டும். ன ன் ிநசயில் அகில்,
தமற்கில் மதனாசிநல, வடக்கில் சந் னம், கிழக்கில் அரி ாரம் ஆகியவற்நற பீடத் ின் அருகில் நவத்து
ஈசநன ஆரா ிக்க தவண்டும். நவகாசியில் நவர லிங்கத்ந நவத்தும், ஆனியில் மரக லிங்கம்,
ஆடியில் முத்துலிங்கம், ஆவணியில் ைீ லலிங்கம், புரட்டாசியில் மரக லிங்கம், ஐப்பசியில் தகாதம க
லிங்கம், கார்த் ிநகயில் பவள லிங்கம், மார்கழியில் நவடூர்ய லிங்கம், ந யில் புஷ்பராக லிங்கம்,
மாசியில் சூரியகாந் த் ால் ஆன லிங்கம், பங்குனியில் பளிங்குக் கல்லினால் ஆன லிங்கம் என்று நவத்து
பரமநனத் ன ாழ தவண்டும். ரத் ினங்களுக்குப் ப ிலாக னபான், னவள்ளி, னசம்பினால் ஆகிய
லிங்கங்கநளயும் பூ ிக்கலாம். இவ்வாறு பன்னிரண்டு மா ங்களும் ைன்கு பூநச னசய்து, அந் ணர்களுக்கு
உணவு மு லிய உபசாரங்கள் னசய்து அவர்கநள ஈசன் வடிவாக எண்ணி அர்ச்சித்து வணங்கி
லிங்கங்கநளத் ானம் னசய்ய தவண்டும். பூ ித் லிங்கங்கநளச் சிவாலயத் ில் தசர்க்கலாம். பின்னர்
வியதபாகன த ாத் ிரத் ால் சிவநனத் து ிக்கதவண்டும். அவ்வாறு னசய்பவர்கள் பசுபாசம் ைீங்கி
சிவதலாகம் அநடவர்.

ைம: சிவாய சுத் ாய ைிர்மலாய யசஸ்விதை:

துஷ்டாந் காய ஸர்வாய பவாய பரமா ிமதை
என்று ன ாடங்கும் து ி வியதபாகன ஸ்த ாத் ிரம் ஆகும்.
உமாமதகசுவர விர ம் : அஷ்டமி, சதுர்த் சி ஆகிய ைாட்களில் உபவாசமிருந்து ஓராண்டு விர ம் இயற்றிய
பின் னபான்னாதலா, னவள்ளியாதலா லிங்கத்ந அழகுடன் னசய்து உநமயுடன் பிர ிஷ்டித்து என் விநன
ீர்த் ருள்வாய் என்று பிரார்த் ித்து தமள ாளங்களுடன் லிங்கத்ந ச் சிவாலயத்துக்கு எடுத்துச் னசன்று
மநறதயார்க்குப் னபாருள்களுடன் ானம் னசய்ய தவண்டும். பசும்னபான்னால் அநமந் லிங்கத்துடன்
ரிஷபமும், சூலமும் அநமத்து ஓராண்டு வழிபடுதவார் சிவதலாகப் பிராப் ி அநடவர். இந் உமாமதகசுவர
விர த்ந ஆண் னபண் இருபாலாரும் பக் ியுடன் கநடபிடிக்கலாம். ஈசன் ிருவருநள தவண்டி
அனுஷ்டிக்கும் விர த் ின் முடிவில் பஞ்சாக்ஷரத்ந பக் ியுடன் பூ ிக்க தவண்டும்.

17. பஞ்சாக்ஷர மந் ிர னபருநம

ஒரு சமயம் த வி ஈசனிடம் பஞ்சாக்ஷர மந் ிரத் ின் னபருநமநயப் பற்றிக் தக ட்க, ஈசன் ஐந்ன ழுத் ின்
மகிநம குறித்து பார்வ ி த விக்கு விவரித் ார்.

பரமன் கூறிய ாவது : சிருஷ்டிக்காகத் த ாற்றுவிக்கப்பட்ட பிரமன் பநடக்கும் சக் ி அநடய என் அருள்
தவண்டி என்நனத் து ி னசய்ய, தவ ங்களும் தபாற்றி வணங்கும் பஞ்சாக்ஷரத்ந ( ிரு ஐந்ன ழுத்ந )
அவனுக்கு என் ஐந்து முகங்களாலும் உபத சம் னசய்ய, பிரமன் சகல ஞானமும் னபற்று பநடக்கத்
ன ாடங்க அவனிடமிருந்து சப் பிரம்மாக்கள் த ான்றினர். அவர்கள் இல்லற பந் ம் பற்றா ிருப்ப ற்காக
வம் னசய்ய ைான் அவர்கள் முன் த ான்றி தயாகத்ந யும், ஐந்ன ழுத்ந யும் உபத சித்த ன். அவர்கள்
அ நன நவயகம் முழுவதும் பரப்பினர். தவ த் ின் சாரமாகவும், விவரிக்க முடியா உட்னபாருநள
உநடயதும், முக் ியும் அளிக்கவல்ல ாக பஞ்சாக்ஷரத்ந பித் வர் பிறவித் துன்பம் ைீங்கப் னபறுவர்
என்றார் பரமன்.

பிக்கும் முநற

ஈசநன ைன்கு உணர்ந்து, அவர் ிருஉருநவத் ன ளிவுற மனத் ிதலதய சிந் ித்து, அவர் அருள் ஒன்நறதய
தவண்டி உருகி ஐந்ன ழுத்ந பிக்க தவண்டும். ிருநவந்ன ழுத்ந குரு முகமாக உபத சம் னபற
தவண்டும். ைானளான்றுக்கு எத் நன என்று சங்கல்பித்துக் னகாண்டு விர ம் எடுத்து, இரவு மட்டும் உணவு
னகாண்டு ஆற்றங்கநர, சமுத் ிர ீர ம், சிவாலயம் ஏ ாவது ஓரிடத் ில் உடல், உள்ளம் தூய்நமதயாடு
இநறவநன வணங்கி வல்விநனகள் ைீங்கிடப் பிரார்த் நன னகாண்டு பிக்க தவண்டும். ினமும்
பிப்ப ாயின் பகல் உணவுக்கு முன் பிக்க தவண்டும். எண்ணிக்நகநய விரலினால், விரல் தரநகயால்
(அ) மணிகநளக் னகாண்ட பமாநலயால் எண்ண தவண்டும்.
பமாநல, பவளமணி மாநல, ஸ்படிக மாநல, முத்து மாநல, ருத்ராக்ஷமாநல ஏ ாவன ான்நறப்
பயன்படுத் லாம். ஈசன் ிருவடிகநள மனத் ில் சிந் ித்து பிப்பத உத் மமான பலன்கநளத் ரவல்லது.
ிருநவந்ன ழுத்ந பிப்பவர்கள் தூயவராக இருத் ல் தவண்டும். பஞ்சமபா கங்கள் பற்றிய எண்ணதம
கூடாது. ஈசன் ிருவடிகநளத் ியானித்து சிறி ளதவ உணவு உட்னகாள்ள தவண்டும். பட்நட விரித்து
அல்லது பலநகயின் மீ து அமர்ந்து பம் னசய்ய தவண்டும். ஆசாரியதன இநறவன். இநறவதன
ஆசாரியன். மந் ிரதம இநறவன். ஆகதவ குருநவப் பணிந்து அவர் ஆசி னபற்று பத்ந த் ன ாடங்க
தவண்டும். ன ளிந் உள்ளத் ில் ஈசன் ிருஉருநவத் ியானித்து, மலரடி வணங்கி அருள் தவண்டிப்
பிரார்த் ித்து, அநம ியான மநலக்குநகயில் அமர்ந்து புலனடக்கத்த ாடு பத்துலக்ஷம் முநற பஞ்சாக்ஷரம்
பிப்பவர்கள், வல்விநனகள் னபாடிபட இநறவன் ிருவடி ைிழலில் தசர்வர்.

18. சிவனார் சனகா ியர்களுக்கு அருளு ல்

ஒரு சமயம் சனகா ி முனிவர்கள் பரதமச்வரநன அணுகி அவர்களுக்கு அருள்புரிய தவண்டினர்.

அப்னபாழுது பரமன் அவர்களுக்கு அருளியது, வ
ீ ன் உற்பிசம், சுதவ சம், சராயுசம், அண்டசம் எனப்படும்
ைால்வநகப் பிறப்புகளுக்குள் உட்படுகிறது. ஷட்தகாசம் எனப்படும் உ ிரம், த ால், நச, எலும்பு, மூநள,
ைிணம் எனும் ஆறிதனாடு வ
ீ ன் அன்நன வயிற்றில் த ான்றி இறக்கும் வநரயில் துன்பதம அநடகிறது.
வித்ந யானது பரமவித்ந , பரவித்ந என இருவநக. ைான்மநறகநளக் கற்று அவற்றால் னபறுவது
பரமவித்ந . அறிவினால் உணரப்படுவது பரவித்ந ஆகும். தமலும் ைிறம், குணம், மாசுமறுவற்று,
உறுப்புகள் ஏதுமின்றி கருத்துக்கு எட்டா து, ன்நனத் விர தவறு னபாருள் இல்லா பரம்னபாருநள
அறிவது பரவித்ந . பரம் என்றும் பரமன் என்றும் னசால்லப்படும் பரம்னபாருள் ஒன்தற. முத்ன ாழில்
புரிவதும் அதுதவ. அழியும் உலகப்னபாருள்கநளத் விர தவனறான்று உண்டு என்று உள்ளத் ில்
ியானித்து அ னில் மனத்ந ச் னசலுத் ிதனார் இன்புற்றிருப்பர். கர்தமந் ிரியங்கள், ஞாதனந் ிரியங்கள்
சித் ம், புத் ி, மகம், அகங்காரம் ஆகியவற்நற உநடய ஆத்மா வ
ீ ாத்மா எனப்படும். ப ினான்கு
இந் ிரியமும், ப ினான்கு வாயுக்களும் னகாண்ட மனி உடலில் எழுபத் ிரண்டாயிரம் ைாடிகள் உள்ளன.
அன்னத் ின் மயமான தகாசம் பூ ான்மா, பிராணமய தகாசம் இந் ிரியான்மா, மதனாமய தகாசமானது கால
ஆன்மா, ஆனந் மய தகாசம் முநறதய உநரக்கப்படாமல் ைின்றது விஷயான்மா. இவ்வாறு கற்றறிந்த ார்
ன ரிந்து உணர்வார்கள்.

ன ளிந் ஞானமுள்ள குருநவப் பணிந்து, அவரருள் னபற்றுக் கருமங்கள் யாவும் முடித்துச் சுத் னைறியில்
இருப்தபாமானால் ஈசநனக் காணமுடியும். உயர் ஞானம் னபற்றார் இருவிநனகள் ஒழிந்து தபாகின்றன.
எனதவ, பிறவாப் தபரின்ப முக் ிநய அநடய விரும்புதவார் மு லில் ன ளிந் ஞானத்ந ப் னபறுவநகதய
முயற்சிக்க தவண்டும். ன ளிந் ஞானமுநடயவனுக்கு தவறு உடல் வராது முக் ிதய சித் ிக்கும். ஞானம்
னபறாது முக் ி அநடய முடியாது. ஞானத்ந ச் சிறந் ியானத் ால் மட்டுதம னபற இயலும். உந் ிக்கு
தமல் பன்னிரண்டு அங்குலத் ின் முடிவில் னமன்நமயான ாமநர இருப்ப ாகத் ியானிப்பது ஞானத் ின்
மு ல் அங்கம் அணிமா மு லிய எண் வநக சித் ிகள் அத் ாமநரக்கு இ ழ்களாகும். அம்மலரின் மீ து
அநனத்துக்கும் ஆ ியாய் னியாய் ன ளிந் பரஞ்சுடராய் ஈசன் உலவுவ ாகச் சிந் ிக்க தவண்டும்.
அவ்வி தம உச்சியிலும், ஞான ஒளியாய் ைிநனவிற்கு எட்டாப் பரம்னபாருளாய் விளங்கும் ஈசநனத்
ன ளிவுடன் கண்டு அப்னபாருளின் ிவ்ய வடிவில் ன்நனதய மறந்து ன்நனயும் ஈசனாகதவ காண்பவர்
கிநடத் ற்கரிய தபரின்ப வ ீட்நட அநடவர்.
பூமிக்குச் சர்வன், புனலுக்குப் பவன், அக்கினிக்கு ருத் ிரன், காற்றுக்கு உக்கிரன், ஆகாயத் ில் பீமன், சூரிய
மண்டலத்துக்கு மகாத வன், சந் ிர மண்டலத்துக்கு ஈசானன், பரதமச்வரன் ஆன்மாவுக்னகல்லாம்
பசுப ியாகவும், அஷ்டமூர்த் ியாகவும் விளங்குகிறார். ைல்ல காரியங்கநளச் னசய்வ ன் மூலம் ஞானம்
வரும். ஞானம் வந் தும் அறிவு ன ளிவுறும். அடுத்து, பரம நவராக்கியம் ஏற்படும். அ னால் தயாகம்
சித் ிக்கும். தயாகத் ின் மூலம் அழியா தபரின்ப வாழ்நவப் னபறலாம். ஞானம், ியானம் இவற்நற
அனுஷ்டிக்கும் ஆன்மாவுக்கு பந் ம் ைீங்கிவிடும். மாநயநய அறிந்த ான் பற்றற்று ன்நனக் காத்துக்
னகாள்வான். த வி வித்ந என்றும், ஞானசக் ி, க்ரியாசக் ி என்றும் கூறப்படுகிறாள். என்னுடன் உள்ள
த வி என் உடலின் ஒரு பகு ிதய ஆவாள். இந் ச் சராசரங்களில் ைிலவும் உலகங்கள் அநனத்தும்
மாயாவிகாரதம. இவ்வி ம் னசான்ன பரமன் பார்வ ியின் முகம் தைாக்க, ஈசன் ிருவுள்ளத்ந அறிந்
த வி அன்று பகலிதலதய சனகா ியருக்கு மாநயநய அகற்றி பிறவாப் தபரின்ப வ ீட்நட அநடய
அருள்புரிந் ாள்.

19. அனுசரிக்க தவண்டிய ஆசார வி ிகள்

எண் வநக சித் ிகள். 1) அணுநவப் தபாலாகும் சக் ி அணிமா. 2) பஞ்னசன இதலசாக இருத் ல் லகிமா. 3)
பருத் ல் மகிமா. 4) ைிநனத் இடம் னசல்லும் சக் ி பிராத் ி. 5) யாநவயும் உணர்ந் ிடும் சக் ி
பிராகாமியம். 6) அநனத் ிலும் ஆநண னசலுத் ிடும் சக் ி ஈசத்துவம். 7) ைிநனத் உருநவ எடுத் ல்
வாசித்துவம். 8) பிறப்னபாடு இறப்பு ைீக்கல் சாயுச்சியம். இந் எண்வநக சித் ிகள் னபற்றவர் அழியாப்
பரம்னபாருளாய், மூவர்க்கும் மு லாய் பரஞ்சுடராய் விளங்கும் இநறவநன உணர்ந்து சமா ியிலிருந்து
முக் ி னபறுவர். சித் ிகநளப் னபறா வர்களும் கூட ஈசநன ைன்குணர்ந்து அவநரத் ம் மனத் ிதல
இருத் ி ியானத் ால் முக் ி அநடவர். பிறவிப் னபருங்கடலிலிருந்து கநரதயறிப் பிறப்பிறப்பு அற்ற
தபரின்ப வாழ்வு னபற த ா ிப் பிழம்பான சுடனராளியின் மலரடிகநளச் தசவித் ல் தவண்டும். பிரம்மச்சாரி
சிறந் குருநவ அநடந்து உபத சம் னபற்று, இயம ைியமங்கநள குநறவற ஆற்ற ைன்னனறியில்
பிரம்மச்சரிய வாழ்நவக் கநடப்பிடிக்க பிரம்மச்சாரி பிøக்ஷ னபற்தற உணவு உட்னகாள்ள தவண்டும்.
முற்றும் துறந் வர்கநளக் கண்டால், மும்முநற வலம் வந்து வணங்க தவண்டும். ண்டம், கமண்டலம்,
குநட, னசருப்பு, மான் த ால் ஆகியவற்நறப் னபற்றிருக்க தவண்டும். வசிக்கும் கிரகத் ில் நரநயப்
பசுஞ்சாணத் ால் னமழுகித் தூய்நமயாக்க தவண்டும்.
தவ ியருக்குப் பத்து ைாட்களும், தவந் ருக்குப் பன்னிரண்டு ைாட்களும், நவசியருக்குப் ப ிநனந்து
ைாட்களும், பின்னவருக்கு முப்பது ைாட்களும் ீட்டு உண்டாம். மங்நகயர் ீ ட்டமான ைான்காம் ைாள்
விடியற்காநலயில் ைீராடி சூரிய ரிசனம் னசய்து பால் (அ) பஞ்சகவ்யம் உட்னகாள்ள தவண்டும். ைீராடிய
4,6,8,10,12,14,16 ைாட்களில் கணவனுடன் கூடினால் பு ல்வநரயும் மற்ற ைாட்களில் கூடினால் னபண்
குழந்ந யும் னபறுவர். துறவிகள் இடம் த டிவரும் உணநவ உட்னகாள்ள தவண்டும். எ ிலும் ஆநச
னகாள்ளக்கூடாது. துர் ைிமித் ங்கநளயும், கனவுகநளயும் கண்டவர் வட ிநச னசன்று, பஞ்சகவ்வியத் ில்
ஒன்நற உட்னகாண்டு, பிரணவம் ஓ ி, பரமநனத் ியானித்து தவண்டினால் த ாஷம் ைீங்கி மரணம்
அநடயமாட்டார்.

20. காசியின் சிறப்பு

காசியின் மகிநம ஏராளம். கடல் சூழ்ந் இவ்வுலகத் ில் காசிதய முக் ி ரும் ைகரம். இத் லத் ில் ஈசன்
என்றும் ைீங்காது உநறவ ால் இ ற்கு அவிமுக்த ச்வரம் என்ற னபயர் உண்டு. முனிவர் அவ்வியன்
காசியில் பரமநன வழிபட்டு வடுதபறு
ீ னபற்றார். குதபரன் ைவைி ிகநளப் னபற்றான். சம்வர்த் ன் என்பவன்
இங்கு ஈசநன வழிபட்டு பரமன் ிருவடிகநள ைீங்கா வாழ்வு னபற்றான். இங்கு ான் வியாசர்
இநறவனின் ிருவடிகநளப் னபற்றார். மாதயான், ைான்முகன், அக்கினி, சூரியன், சந் ிரன், இந் ிரன்
ஆகிதயாரும் இந் க் காசியில் பரமநன வழிபட்டு அவர் ிருவருநளப் னபற்றனர். காமத னு காசியில்
ஈசநன லிங்க வடிவில் ஆரா ித்துப் தபறு னபற்றது அந் இடம் தகாப்பிந்தரக்கம் ஆகும். அந் லிங்கத் ின்
னபயர் தகாப்பிதயச்சுவரர் ஆகும். பிரம்மன் கபிலாகாரம் என்ற குளக்கநரயில் லிங்கப் பிர ிஷ்நட னசய்து
வழிபட்டார். அ ன் னபயர் ரிஷபத்து வாசன். மற்னறாரு லிங்கத்ந பத் ிதரா யம் என்ற டாகக் கநரயில்
பிர ிஷ்நட னசய்ய, அ நன மா வன் வழிபட்டான். அது அரணிய சர்ப்தயசுவரர் எனப்படும். மற்னறாரு
லிங்கம் பிரம்மன் வழிபட்டது. இச்சுவலிதனச்சுவரர் எனப்படுகிறது.
பர்வ ரா னால் காசியில் வழிபாடு னசய்யப்பட்ட லிங்கம் நசதலச்சுவரர் ஆகும். மற்னறாரு லிங்கம்
பிரம்மனால் பிர ிஷ்நட னசய்யப்பட்டு அசுரர்களாலும், அமரர்களாலும் வழிபாடு னபறப்பட்டது. அது
மத் ிதமசர் ஆகும். சுக்கிராச்சாரியாரால் அநமக்கப்பட்டது சுக்கி தரசுவரர் ஆகும். இத் லத் ில் உயிர்விடும்
மனி தன அன்றி மற்ற எந் வ
ீ ராசியும் முக் ி அநடயும். பிரளய காலத் ிலும் அழியாது விளங்கும்
இத் லம் அவிமுக் ம் என்ற னபயர் னபற்று விளங்குகிறது. இவ்வாறு காசியின் சிறப்நபத் த விக்கு
விளக்கிய ஈசன் அவிமுக் ீ சுவர லிங்கத் ில் மநறந் ார். எனதவ, கற்தறார்கள் ங்கள் அந் ிமக் காலத்ந
உணர்ந்து, காசிக்குச் னசன்று ங்கி, கங்நகயில் ைீராடி பிரணவம் பித்து, ஈசன் ிருவடிகநள, ஒரு கணமும்
மறவாது ியானித்து ஆவி ைீத்து பிறவாப் தபரின்ப வ ீட்நட அநடவர்.

21. கணத் நலவனாகிய அந் கன்

சிவநனத் விர தவறு எவராலும் னவற்றி னகாள்ள முடியா பராக்கிரமம் தவண்டும் என அந் காசுரன்
பிரம்மனிடம் வரம் தவண்டினான். அவன் இரணியாக்ஷனின் மகன். அவன் ிக் வி யம் புறப்பட்டு உலநக
னவன்று பின் விண்ணுலநக முற்றுநகயிட்டான். த வர்கள் ிருமாலிடம் உ விக்காகச் னசல்ல
நவகுந் த்ந முற்றுநகயிட்டான் அசுரன். ஈசனால் மட்டுதம அவனுக்கு மரணம் என்று வரம்
னபற்றவனான ால் எல்தலாரும் ஈசனிடம் முநறயிட, பரமன் அவர்களுக்கு அபயம் அளித் ார். அங்கு வந்
அந் காசுரன் சிவநன வணங்கி, த வர்கநள விட்டு னசல்லும்படி விடும்படி தகட்டான். சிரித் ார்
சிவனபருமான். த வர்கநள விட்டுச் னசல்லுமாறு அந் கனிடம் கூற, அவன் ஈசநனதய எ ிர்த் ான்.
அ னால் அளவில்லாக் தகாபம் னகாண்ட பரமன், அசுரர்கநள அழித் ார். அந் காசுரநன சூலத் ால் குத் ி
உயரத் தூக்கி ைிறுத் ினார். அந் கன் உடலிலிருந்து குரு ி பாய அவன் ஆணவம் அழிந் து. ஈசன்
நகப்பட்ட ால் அவன் பாபங்கள் ன ாநலந் ன. அவனிடம் சத்வகுணம் மிகுந் ிட, அவன் இருகரம் கூப்பி
ஈசநனத் ன ாழு ான். சரணம் அநடந் அவனுக்கு அபயம் அளித்து ரக்ஷிக்குமாறு தவண்டினான்
அந் காசுரன். அந் கநனச் சூலத் ிலிருந்து இறக்கி விட அவன் ஈசநன வலம் வந்து வணங்க, ஈசன் கரம்
பட்டு அவன் னபான்தமனி னபற்று புனி னாக, அவநனக் கணங்களுக்குத் நலவனாக்கினார் னபருமான்.
22. வராகன் சுயரூபம் னபறு ல்

இரணியாக்ஷன் வராஹ வடிவில் வந் பரந் ாமநன எ ிர்த்துப் தபாரிட, வராஹாவ ாரம் எடுத் ிருமால்
அசுரன் மீ து பாய்ந்து அவநனக் கீ தழ ள்ளி, அவன் மார்பில் ஏறி கூரிய தகாநரப் பற்களால் அவன்
மார்நபப் பிளந்து இரத் த்துடன், ஆவிநயயும் குடித்து, அவன் பதுக்கி நவத் ிருந் பூமிநய மீ ட்டுத் ம்
னகாம்புகளில் ாங்கியவாறு னவளிப்பட்டார். அது கண்டு த வர்களும், ைிலமாதும் மகிழ்ச்சி னபற்றனர்.
அரக்கநனக் னகான்ற பின்னும் அரியின் தகாபம் ணியவில்நல. அ னால் அச்சமுற்ற த வர்கள்
பரதமச்வரனிடம் முநறயிட ஈசன் மா வநன னைருங்கி அவருநடய கநடவாய் னகாம்புகளில் ஒன்நறப்
பற்றி உநடத் ார். அப்தபாது பன்றி வடிவில் இருந் பரந் ாமன் சுயரூபம் னபற்று ஈசநனத் து ி னசய்து
வணங்கினார்.

23. ைரசிம்மர் னவறி அடங்கு ல்

பக் பிரகலா ன் ந்ந யாகிய இரணியகசிபுவிடம், ஸ்ரீமந் ைாராயணனிடம் விதரா ம் பாராட்ட தவண்டாம்
என்றும் அழிநவத் டுக்க அவரிடம் பக் ி னகாள்ளுமாறும் தவண்டினர். அப்தபாது இரணியகசிபு, இப்தபாது
அந் ைாராயணன் வந்து உன்நனக் காப்பாற்றட்டும் என்று கூறி ஆங்தகார் கம்பத்ந உந க்க ,
அ ிலிருந்து ிருமால் ைரசிம்ம வடிவில் த ான்றி இரணியகசிபுநவக் னகான்றார். த வர்கள் ஸ்ரீமந்
ைாராயணநனத் து ி னசய்து சாந் மநடயுமாறு தவண்டினர். லக்ஷ்மியும் பிரகலா னும் பிரார்த் ித் னர்.
இரணியன் மார்நபப் பிளந்து குரு ியுடன் ஆவிநயயும் குடித் அச்சு ன் னவறி அடங்கா து குறித்து
விண்ணப்பித்து அவநரச் சாந் முறச் னசய்யுமாறு பரமனிடம் தவண்டினர். ஈசன் சரபம் என்ற பறநவ
வடிவுடன் ைரசிம்மன் முன் வர சரபமும், ைரசிம்மமும் தமா ினர். முடிவில் ைரசிம்மர் கநளத்துவிட ஈசன்
அவரது த ாநலக் கிழித்து உரித்துத் ன் தமல் தபார்த் ிக் னகாண்டார். ைரசிம்மரின் னவறி அடங்கியது.
அவர் சாந் மநடந் ார்.

24. லந் ரன் வரலாறு: லத் ிலிருந்து த ான்றிய அசுரன் லந் ரன் எனப்பட்டான். அவன் பரமநன
தைாக்கித் வம் னசய்து த வர்களால் ன்நன னவல்லமுடியா வாறு வரம் னபற்றான். அளவற்ற
பராக்கிரமத்ந ப் னபற்ற லந் ரன் வரங்கள் னபற்றவுடன் அகந்ந னகாண்டு ிக்வி யம் புறப்பட்டான்.
இந் ிரநன ஓடச்னசய்து த வர்கநள னவன்றான். அடுத்து அக்கினி, இயமன், ைிரு ி, வாயு, குதபரன்
ஆகிதயார்கநள னவன்று ன் வயப்படுத் ிக் னகாண்டதுடன் நவகுந் ம் னசன்றிட, ிருமால் கருடன் மீ த றி
அவனுடன் தபார் னசய் ார். ஆனால், அசுரநன ஈசன் ஒருவனாதலதய அழிக்க முடியும் என்றறிந்து
மாநயயால் இருநளத் த ாற்றுவித்து அந் மாநயயில் மநறந்து விட்டார். அடுத்து, அவன் பார்நவ
கயிலாயத் ின் மீ து பட சிவனாநரயும் எ ிர்க்க முற்பட்டான். அப்தபாது சிவனபருமான், லந் ரா, ைீ
னசான்னது அநனத்தும் சரியாக இருக்கலாம். ஆனால், ைான் கண்கூடாகக் காணவில்நல என்று கூறித் ன்
கால் கட்நடவிரலால் பரதமச்வரன் பூமியில் ஒரு சக்கரம் வநரந்து அசுரனிடம் அந எடுத்துத் நலமீ து
நவத்து அவன் பிர ாபத்ந ைிரூபிக்குமாறு னசான்னார். அவன் மிகவும் ஏளனமுடன் இலகுவில்
வட்டத்ந ப் னபயர்த்து விட்டான். ஆனால், அந தமதல உயர்த்துவது அவனுக்கு மிகவும் சிரமமாக
இருந் து. மிகவும் முயற்சி னசய்து அ நனக் கழுத்துக்கு தைராகக் னகாண்டு வர, அது சக்கராயு மாக மாறி
அவன் கழுத்ந த் துண்டித் து. அசுரன் உடல் பூமியில் சரிந் து. அவனுநடய மநனவியர் அங்கு வந்து
அவன் உடநல எடுத்து நவத்துக் னகாண்டு புலம்பினர். அப்தபாது சிவனார் அவர்களிடம், லந் ரன் என்
நகயால் இறந் ால் உத் ம தலாகத்ந அநடந்துள்ளான் என்று கூறி அவனுநடய மநனவியர்கநளயும்
அவனுடன் னசன்று மகிழ்ந் ிருக்குமாறு கூறி அருளினார்.

25. அரிக்குச் சக்கராயு ம் அளித் ல்

லந் ரன் மரணத்துக்குப் பின் அவனுநடய பு ல்வர்கள் த வர்களுக்குத் ன ால்நலகள் ர முற்பட்டனர்.

த வர்கள் ிருமாலிடம் னசன்று முநறயிட்டனர். அப்தபாது பரந் ாமன் சிறிது காலம் னபாறுத் ிருங்கள்.
ைான் ஈசநனக் குறித்துத் வம் னசய்து லந் ரநனக் னகான்ற சக்கராயு த்ந அவரிடமிருந்து னபற்று
வருகிதறன் என்றார். ிருமால் ஒரு சிவலிங்கத்ந ப் பிர ிஷ்நட னசய்து, ஆயிரத்ன ட்டு மலர்களால்
அர்ச்சநன னசய்ய முற்பட்டார். முடிவில் ஒரு மலர் ஈசனால் மநறக்கப்பட்டு விட்ட ால் குநறந் து.
அப்தபாது அரி ன் கண் மலநர எடுத்து ஈசன் ிருைாமம் கூறி அர்ச்சநனநய முடித் ார். அப்தபாது
சிவனார் த ான்றி அவர் பக் ிநய னமச்சி, ன் மகிழ்ச்சிநயத் ன ரிவித் துடன் தவண்டும் வரம்
தகட்குமாறு கூறினார். அப்தபாது ிருமால் மறுபடியும் அசுரர்கள் த வர்கநளத் துன்புறுத் ி வருவ ால்
லந் ரநன அழித் சக்கராயு த்ந அளித்து, அ ன் மூலம் த வ சத்ருக்கநள ஒழிக்கும் வலிநமநய
அருள்புரியுங்கள் என்று தவண்டினார். ஈசனும் அவ்வாதற சக்ராயு த்ந அளித்து ஆசி கூறினார். தமலும்,
னக்காக அர்ப்பணித் கண் மலநரயும் ிரும்பி அளித் ார். ஈசன் அளித் சக்கராயு த் ால் மா வன்
அசுரர்கநள னவன்று த வர்களின் துன்பங்கநள ைீக்கி அருளினான்.

26. க்கன் ைடத் ிய தவள்வியும், அ ன் விநளவும்

க்கன் ன் மகள் ச ிநய ஈசனுக்குத் ிருமணம் னசய்து நவத் ான். க்கன் மகள் என்ப ால் த வி
ாட்சாயிணி என்றும் அநழக்கப்பட்டாள். க்ஷபிர ாப ிநய இந் ிரா ி த வர்கள் வணங்குவ ால்
மருமகனாகிய ஈசன் ன்நன வணங்கி கவுரவிப்ப ில்நல என்று அவன் ஆணவத் ின் காரணமாக ஈசன்
மீ து பநக னகாண்டான். க்கன் மானபரும் யாகம் ஒன்று ைடத் ினான். பிரமா ி த வர்கள் எல்லார்க்கும்
அநழப்பு அனுப்பி, ஈசனுக்கு மட்டும் அனுப்பவில்நல. எனினும், ாட்சாயிணி அநழப்பில்லாமதல
யாகத் ிற்கு வர அவநரக் கவுரவிக்கவில்நல. தமலும், ஈசநனப் பற்றியும் அவதூறாகப் தபசினான்.
அவம ிப்புக்கு உள்ளான ாட்சாயிணி அக்கினியில் உடநலத் துறந்துவிட்டு இமவான், தமநன
ம்ப ிகளின் தவண்டு லுக்தகற்ப அவர்களுக்குப் புத் ிரியாக அவ ரித் ாள். இ னால் மிகவும் தகாபம்
னகாண்ட பரமசிவன் வரபத்
ீ ிரநனத் த ாற்றுவித்து, உடதன புறப்பட்டுச் னசன்று க்கன் தவள்விநய
அழித்து, அவநனத் ண்டித்து ிரும்புமாறு ஆநணயிட்டார். வரபத்
ீ ிரன் க்கன் யாக சாநலநய
அநடந்து அங்கிருந் ாநர எல்லாம் விரட்டி அழித்து, கநடசியில் க்கன் நலநயப் பற்றி இழுத்து, அவன்
நலநயச் சீவி ைிலத் ிதல எறிந் ான். இந் ைிநலயில் பிரமன் த ான்றி த வர்கநளத் க்கபடி
ண்டித் ாகி விட்டது. யாகம் அழிக்கப்பட்டது. இனி சாந் ம் னகாண்டு ஈசனிடம் ிரும்புமாறு
பிரார்த் ித் ான். தமலும், த வர்கநள மன்னிக்குமாறும் தவண்டிக்னகாண்டார் பிரமன். த வர்களும்
அவ்வாதற சிவனாநர அணுகி ங்கநள மன்னிக்குமாறு தவண்டிக்னகாள்ள, அவரும் இறந் வர்கநள
எல்லாம் உயிர்ப்பித்து மன்னித் ருளினார். க்கனும் சிவனபருமாநன வலம் வந்து னைஞ்சம் உருக
பிரார்த் ிக்க, அவநன மன்னித்து கணங்களின் நலவனாக்கினார்.

27. மன்ம நன எரித் ல்

இமவான் மகளாய் பிறந் பார்வ ி சிவனபருமாநன தைாக்கித் வம் இருந் ாள். ஈசன் சனகா ியருக்கு
தயாகம் உபத சிக்க ைிஷ்நடயில் இருந் ார். இவர்கள் இருவர் மீ தும் மலர்பாணம் ன ாடுத்து முருகன்
அவ ாரத் ிற்கு வழிதகால த வர்கள் மன்ம நன வற்புறுத் ி அனுப்பினர். அவனும் சிவனார் மீ து
மலர்க்கநணகள் ன ாடுக்க, கண் விழித்துப் பார்த் முக்கண்ணனின் னைற்றிக்கண்ணால் மன்ம ன் எரிந்து
சாம்பலாகினான். அப்தபாது மன்ம னின் மநனவி ர ி, காமன் மீ து எந் த் வறும் இல்நல என்று கூறி
அவநன உயிர்ப்பித்து னக்களிக்குமாறு தவண்டினாள். சிவனபருமான் கருநண னகாண்டு ர ியிடம், காமன்
அவள் கண்ணுக்கு மட்டும் ன ரிவானனன்றும், கிருஷ்ணனுக்கு மகனாகப் பிறந்து அநனவரும் அறிய உடல்
னபறுவான் என்றும் அருள்புரிந் ார்.

28. பார்வ ி, பரமசிவன் ிருமண நவபவம்

ைிஷ்நட கநலந்து எழுந் ஈசன் ஒரு மு ிய அந் ணர் வடிவில் பார்வ ி முன் த ான்ற, உநமயும் அவநர
யார் என்று அறிந்து உபசரித்து, ன் விருப்பப்படி ிருமணம் ைிநறதவற அருள்புரிய தவண்டினாள்.
மகிழ்ச்சியுற்ற மதகசுவரன் சுயஉருநவ காட்டி அவ்வாதற ஆகும் என்று கூறி மநறந் ார். ைடந் வற்நற
எல்லாம் பார்வ ி இமவானிடம் ன ரிவித் ாள். அடுத்து இரு ரப்பிலும் ிருமண ஏற்பாடுகள்
ைநடனபறலாயின. குறிப்பிட்ட ைாளில் எல்தலாரும் பரமன் வருநகநய தைாக்கிக் காத் ிருந் னர்.
உமாத வி புனி ைீராடி புத் ாநட அணிந்து, ஆபரணங்கள் ரித்து அற்பு தகாலத்துடன் ந்ந யின்
அருகில் வந்து அமர்ந் ாள். அப்தபாது ஓர் அ ிசயம் ைிகழ்ந் து. ிடீனரன்று பார்வ ியின் மடியில் ஒரு
குழந்ந அமர்ந் ிருப்பந அநனவரும் கண்டனர். இந் ிரன் அது ஓர் அசுரதனா என எண்ணி அ ன்மீ து
வஜ் ிராயு த்ந ஓங்க, அவன் நக அநசவற்றுப் தபாயிற்று. மற்றவர்களும் னவகுண்டு எழுந் னர்.
ைான்முகன் எல்தலாநரயும் அநம ிப்படுத் ி குழந்ந நய னைருங்கி தபாற்றி வழிபட்டார். இநறவதன
குழந்ந யாக வந் ிருக்கிறார். அவநரப் பணிந்து ன ாழுது அருநளப் னபறுங்கள் என்று கூறினார்.
இநறவன் த ா ியாக ன் சுயஉருநவக் காட்டிட, இமவானும் தமநனயும் அவநர வலம் வந்து வணங்கி
மது புத் ிரி உநமநய மனமுவந்து ிருமணம் னசய்து னகாள்ளுமாறு பிரார்த் ித் னர். பிரமனும் ஈசநன
அணுகி அவநர வணங்கி த வியின் ிருக்கரம் பற்றி அநனவநரயும் மகிழ்விக்குமாறு தவண்டினார்.
அப்தபாது பரமன், பிரம்மனிடம் விசுவகர்மாநவக் னகாண்டு மாளிநககநள ைிர்மாணிக்கச் னசய்யுமாறு
கூறினார்.

ிருமண முகூர்த் தைரம் னைருங்கிட, சர்வ அலங்கார பூஷி ராய் ஈசன் உநமயவள் ிருக்கரத்ந ப் பற்றக்
காத் ிருந் ார். அவருநடய மணக்தகாலத்ந க் கண்டு முனிவர்களும், மற்றவர்களும் மகிழ்வுற்றனர்.
உமாத வியாரும் புனி ைீரால் ைீராட்டப்பட்டு, ஆநட அணிகலன்கள் அணிவிக்கப்பட்டு லக்ஷ்மி, சரஸ்வ ி,
இந் ிராணி ஆகிதயார் த விநயத் ாங்கிவர ிருமண மண்டபத்ந அநடந் ாள் பார்வ ி. அப்தபாது
அயன், விஷ்ணுவிடம் அவரது உடன்பிறந் ாநளச் சிவனபருமானுக்கு அநனவரும் மகிழ்ந் ிட
அளிக்குமாறு கூறினார். உடதன மா வன், பரமன் ாள் பணிந்து வணங்கி, அவரது பா ங்கநள நககளால்
பற்றிக் கண்களில் ஒற்றிக்னகாண்டு, கங்நக ைீரால் கழுவி, ைறுமலர்கள் னகாண்டு பக் ியுடன் அர்ச்சித் ார்.
பின்னர் ிருமால் ஈசனிடம், ங்கநளதய ப ியாக அநடய அல்லும் பகலும் த வி ியானித்து வருகிறாள்.
அவநன மனமுவந்து ஏற்றருள் புரியதவண்டும் என்று தவண்டினார். பிரமன் ஈசநன னைருங்கி அவர்
அனும ி னபற்று, தஹாம காரியங்கநளத் ன ாடங்கினார். பரமன் த வியுடன் தஹாமகுண்டத் ின் முன்
அமர்ந்து எங்கும் ஆனந் ம் னபாங்கிட மங்கள ைாநணத் த விக்கு அணிவித் ார். ிருமணம் முடிந் பின்
ஈசன் உநமயுடன் புறப்பட்டுக் காசிநய அநடந் ார். அங்தக இமவான் லிங்கப் பிர ிஷ்நட னசய்து ஈசன்
உருநவத் ியானித்து வழிபட்டு தமநனயுடன் தமலான உயர் ப த்ந அநடந் ன்.
ைம: பார்வ ி ப தய, ஹரஹர மகாத வ

29. பரமன் பார்வ ிக்குக் கூறிய தயாகம்

த வி தகட்டுக் னகாண்டபடி ஈசன் கயிநலயில் ஒருைாள் அவருக்கு தயாகம் பற்றி எடுத்துநரத் ார்.

தயாகம் ஐந்து வநகப்படும்.

1) இநறவநனத் ியானித்து அருமநற மந் ிரங்கநள பிப்பது மந் ிர தயாகம் ஆகும்.
2) தூய மனதுடன் தரசகம், பூரகம் னசய்து கும்பத் ில் ஆன்மாநவ ைிறுத்துவது பரிச தயாகம் எனப்படும்.
3) உலகில் அநனத்ந யும் மறந்து, உள்ளத்ந ஒருைிநலப்படுத் ி, உள்ளத் ில் இநறவநனக் காண்பது
பாவ தயாகம் ஆகும்.
4) உலகம் தவறு, ான் தவறு என்ற தப மின்றி உள்ளும் புறமும் ன்நனதய காண்பது ஞான தயாகம்
ஆகும்.
5) தசா ியாய், ைிர்மலமாய், ஆனந் மயமாய், பழு ில்லா ாய், ஆ ியாய் உநறயும் னபாருநள அறிவது மகா
தயாகம் எனப்படும்.

மகாதயாகத்ந அநடந் வர், அஷ்டமா சித் ிகள் னபறுவர். தயாகத் ில் அமருபவர்கள் மு லில்
அயநனயும், அரிநயயும் பக் ியுடன் ியானித்து வணங்கி பின்னதர மதகசுவரநனப் பற்று ல் ைிநனக்க
தவண்டும். இவ்வாறு ான் னபற்ற உபத சத்ந ச் சனத்குமாரர், வியாசருக்குத் ன ரிவிக்க, அ நன
அவரிடமிருந்து சூ ர் அறிந்து னகாண்டார். இவ்வாறாக, நைமிசாரணியத்து முனிவர்கள் உள்ளம் மகிழ ஈசன்
மகிநமநய எடுத்துக்கூறிய சூ ர் சிவனபருமான் மலரடிகநளத் நல ாழ்த் ி வணங்கினார்.
முனிவர்களும் மகிழ்ச்சியுடன் னசன்னி தமல் நககூப்பி ைான்மநறகளால் து ித் னர் . அவ்வமயம், அங்குப்
தபனராளி ஒன்று த ான்றியது. அ னிநடதய மலதரான் மலர்ந் முகத்த ாடு முனிவர்களுக்குத் ரிசனம்
ந் ார். லிங்க புராணத்ந ச் னசான்னவரும், தகட்டவரும் தகட்கச் னசய் வரும் சிவதலாகத்ந அநடவர்
என அருளினார். இப்புராணத்ந ப் படிப்பவரும், தகட்பவரும் னகாடும் பாவங்கள் ைீங் கப் னபற்றவராய்
சிவதலாக வாழ்நவப் னபற்றுப் தபரின்பம் எய்துவர்.

30. த வர் துயர்துநடத் ஐங்கரன்

ஒருைாள் ஈசன் உநமயுடன் இருக்கும் தபாது த வர்கள் அவர்கநள அநடந்து வணங்கி ானவர்களால்
ாம் படும் தவ நனகநளப் பற்றிக்கூறி, அவர்கள் ன ாடங்கும் எக்காரியமும் ைிநறதவறாமல் இருக்க ஓர்
உத் ம புருஷநனத் த ாற்றுவிக்கப் பிரார்த் ித் னர். ஈசன் அவர்கநள அனுக்கிரகிப்ப ாகக் கூறி அருள்
னசய் ார். த வியுடன் அருகில் இருந் உத் ியானவனத் ிற்குச் னசன்று ஐங்கரநனத் த ாற்றுவிப்தபாம்
என்றார். இருவரும் யாநனகளாக மாறி ஓடியாடி மகிழ, அங்தக அப்தபாத தவழ முகத்த ான்
த ான்றினான். குமாரநனக் கண்டு உச்சி முகந்து மகிழ்ந் னர். த வி குழந்ந நய மடியில் நவத்து அன்பு
னசய்ய தவழமுகத்த ான் கீ த ழ இறங்கிக் நகனகாட்டி ைடனம் புரியலானார். அப்தபாது பரமன் அவநன
அருகநழத்து, ைீ என் கணங்களுக்கு எல்லாம் நலவனாகி, கணப ி என்ற னபயர் னபறுவாய். ைீ
மகிழ்ச்சியுடன் ைடனம் புரிவ ால் ைர்த் ன கணப ி என்று னபயர் னபறுவாய். அநனவரும் உனக்தக மு ல்
பூந னசய்ய தவண்டும். உன் அருள் னபற்ற காரியம் இனிது ைிநறதவறும். உன்நனப் பூசிக்காமல்
னசய் ால் நடகள் (அ) விக்கினங்கள் ஏற்படும். அ னால் உனக்கு விக்கிதனச்வரன் என்று னபயர்.
ானவர்கள் னக அவர்களின் காரியங்கநளத் நட னசய்து த வர்கநளக் காத் ிடுவாயாக. அ ற்கான
சக் ிநய உனக்கு அளித்த ன் என்று கூறி விைாயகநர ஆசிர்வா ித் ார் னபருமான். ஈசன் ஐங்கரனுக்கு
அளித் கவுரவங்கநளத் த வி அங்கீ கரித் ாள். இந் ிரா ி த வர்கள் தவழ முகத் ாநன தவண்டித்
து ித் னர். அவர்கள் னசய் து ிகளால் அருள்புரிவ ாகக் கூறி அபயம் அளித் ார். அ னால் அசுரர்கள்
னகாட்டம் குநறந்து, அவர்கள் னசய்வன நட னசய்யப்பட்டன.

31. சிவனபருமான் காளியுடன் ைடனமாடு ல்

ாருகன் என்னும் அசுரன் பிரமனிடம் னக்குப் னபண்ணாதலதய மரணம் என்ற வரம் னபற்றான். அவன்
த வர்கநளப் பல அல்லல்களுக்கு உள்ளாக்கினான். ஆனால், னபண்கள் இருக்குமிடம் னசல்வ ில்நல.
அவனால் தைரிடும் துன்பங்கநளத் துன்பங்கநளத் ாங்க முடியா த வர்கள் பரமனிடம் முநறயிட்டனர்.
அப்தபாது ஈசன் ாருகனுக்கு ஒரு னபண்ணாதலதய மரணம் என்ப ால் த விநயப் பிரார்த் ிக்குமாறு
அறிவுநர ந் ார். அருகிலிருந்து உமாத விநயத் த வர்கள் பலவாறு து ினசய்து மகிழ்வித் னர்.
அ னால் த வி ன் அம்சத்ந ஈசன் உடலில் னசலுத் , அவள் உள்ளம் அறிந் பரமன், ைீலகண்ட
விஷத் ில் இருந்து த வியின் அம்சத்ந க் னகாண்டு காலகண்டிநயத் த ாற்றுவித் ார். த ான்றிய
காலகண்டி உமாமதகச்வரநர வணங்கி னக்கு இடும் பணியாது என்று வினவ , ாருகநனக் னகான்று
ிரும்புமாறு பணித் ாள் பார்வ ித வி. உக்கிரமான காலகண்டி ஈசநனத் ியானித்து, பூ ப் பிதர
பிசாசுகநள பயங்கர ஆயு ங்களுடன் த ாற்றுவித்து அவர்கள் பின் ன ாடர ாரகன் இருக்கும் இடத்ந
அநடந்து அவனுடன் தபாரிட்டு அவநனக் னகான்றாள். மற்ற அசுரர்களும் அழிக்கப்பட்டனர்.

இந் ப் தபாரினால் காளி னவறி னகாண்டு அநலய, அவநளச் சாந் ப்படுத்துமாறு அநனவரும் ஈசநனதய
தவண்டினர். ஈசன் ஒரு பாலகனாகி ஓனவன அழ, குழந்ந நயக் கண்ட காலகண்டி மனம் இரக்கம்
னகாண்டு புன்சிரிப்புடன் குழந்ந நய வாரி எடுத்துக் னகாஞ்சி பால் னகாடுக்க, அப்பாலகன் பாலுடன்
அக்காளியிடம் தகாபத்ந யும் பருகி விட அவள் சாந் ம் னகாண்டாள். ஈசனிடம் வந் காளியின் தகாபம்
எட்டு ÷க்ஷத் ிர பாலகர்களாக உருனவடுத் து. காளிநய மகிழ்விக்க ஈசன் ைடனமாடினார். குழந்ந யின்
ைடனம் கண்ட காளியும், நகனகாட்டிக் குழந்ந யுடன் ைடனமாட, மற்ற பூ பிதர பிசாசுகளும் ஆடின.
அன்று மு ல் காளியால் உலகில் எத் நகய ீ நமயும் தைரா ிருக்க சிவனபருமான் மாநலயில்
காளியுடன் ைடனமாடுகிறார்.

32. பாலுக்கு அழு பாலகன்

பாலகன் உபமன்யுவுக்குப் பாலுக்காக அவனருகில் பரமன் பாற்கடநலதய வரவநழத் ார்.

33. னகௌசிகன் னசய் ைாம சங்கீ ர்த் னம்

னகௌசிகன் என்னும் ஓர் அந் ணன் சாமகானம் பண்ணுவ ில் சமர்த் ன். அவன் ஊர் ஊராய் னசன்று
பகவாநனத் து ித்து அவன் ைாமத்ந இநடவிடாது பித்து வந் ான். ஒரு சமயம் அவன் ஒரு விஷ்ணுத்
லத்ந அநடந் ான். அவன் கானத் ால், உள்ளம் பக் ியால் ைிரம்பி வழிந் பத்மன் என்பவன்
னகௌசிகநனயும், அவனது குடும்பத் ினநரயும் ன் கிருகத் ிதலதய இருக்கச் னசய்து அவனுக்குச் சீடனாகி
அநனவருக்கும் அன்னமிட்டு வந் ான். அவன் கானத் ில் பத்மநனப் தபால் உள்ளம் பறினகாடுத்
மாலவன் என்ற நவசியன் ப நனக்குத் ீ பம் ஏற்றி நகங்கரியம் னசய்து வந் ான். னகௌசிகன் புகழ்
அருகிலிருந் ஊர்களிலும் பரவி கலிங்க ரா னுநடய காதுகளுக்கும் எட்டியது. அவன் னகௌசிகநனத்
ரிசிக்க வந் ான். அரசநன வரதவற்று உபசரித் ான் னகௌசிகன். ஆனால் அரசன் ன்நனப் புகழ்ந்து
பாடதவண்டும் என்று கூறிய ால் மனதவ நனப்பட்டான் னகௌசிகன். இநறவநனத் விர தவறு
எவநரயும் புகழ்ந்து பாடுவ ில்நல என்று கூற அரசன் சினம் னகாண்டான். மன்னனின் ைிர்பந் ம்
அ ிகமாக தவறுவழியின்றி னகௌசிகன் ன் ைாக்நகத் துண்டித்துக் னகாண்டான். சிறிது காலம் னசன்றபின்
னகௌசிகன், அவனது சிஷ்யர்கள் கலா க ி அநடந்து நவகுந் வாசம் னபற்றனர். பத்மன் குதபர ப விநயப்
னபற்றான். ீ ப நகங்கரியம் னசய் மாயவன் நவகுந் த் ில் ீப ம் ஏற்றும் பணிநயப் னபற்றான். இவ்வாறு
நகங்கரியம் புரிபவர்கநள மா வன் ன் இருப்பிடம் அநழத்துக் னகாண்டு அருள் னசய்கிறார்.

34. ைார ர் தகாட்டானிடம் பாடம் தகட்டல்

நவகுந் த் ில் மா வன் தும்புருநவ அருகில் அமர்த் ி, அவநரப் பாடச் னசால்லிக் தகட்டுக்
னகாண்டிருந் ார். அந் ப் னபருநமநயத் ானும் னபற ைார ர் ஈசநனக் குறித்துத் வம் னசய் ார். வத் ின்
இநடயில் ஓர் அசரீரி ைார ரிடம், மானதசாத் ிர பர்வத் ில் உள்ள கானபிந்து என்னும் தகாட்டானிடம்
பாடம் தகட்டு மதனாபீஷ் டம் ைிநறதவறப் னபறுவாய் என்றது. பலைாள் ிரிந்து கநடசியில்
கானபிந்துநவக் கண்டுபிடித் ார் ைார ர். அந் க் தகாட்டான் ைார நரப் பார்த்து, ாங்கள் யார்? இங்கு வந்
காரணம் யாது? என்று தகட்க, ைார ர் ைடந் ந க் கூறி அருள்புரியுமாறு தவண்டினார். கானவிந்து
மகிழ்ச்சியுற்று, அவருக்குச் சிறந் ஞானத்ந உண்டாகச் னசய்வ ாகக் கூறியது. அப்தபாது ைார ர்
கானவிந்துவிடம் மகாஞானியான அவர் கூநக உடல் னபற்றிருக்கும் காரணத்ந க் கூற தவண்டினார்.

கூநக கூறிய சுயசரிந

புவதனசுவரன் என்னறாரு அரசன் இருந் ான். அவன் ஆயிரக்கணக்கான வாஜ்தபய யாகம், அசுவதம
யாகம் ஆகியவற்றுடன் அந் ணர்களுக்குப் னபான்னும் னபாருளும் ானம் னசய் ான். எனினும் அவன் ஒரு
வறான காரியத்ந ச் னசய் ான். பகவாநன அடிபணிந்து பாடிடும் பக் ர்கநள அநழத்துத் ன்
புகழ்பாடும்படி கட்டாயப்படுத் ி இம்நசகள் பல புரிந் ான். ஒரு ைாள் ஆற்றங்கநரயில் ஹரிமித் ிரர்
என்னறாரு பக் ர் மா வநன வழிபட்டு, அவநரக் குறித்து னமய்யுருகிப் பாடிக் னகாண்டிருக்நகயில்,
மன்னன் புவதனசுவரனுநடய வரர்கள்
ீ அங்குத் த ான்றி, அவநர மன்னன் புவதனசுவரன் முன் னகாண்டு
ைிறுத் ினர். அவன் அவநர அடித்து, அவன் னபாருள்கநளப் பிடுங்கிக் னகாண்டு ைாட்நட விட்டு விரட்டி
விட்டான். ஆனால் ஹரிமித் ிரர் அநனத்தும் அச்சு ன் னசயனலன்று ைாட்நட விட்டு னவளிதயறினார். சில
காலத் ில் புவதனசுவரன் வானுலநக அநடய, அவநனத் ருமரா ன் முன்பு னகாண்டு ைிறுத் ினர்.
அவனுக்குப் பயங்கர பசி. அத் நகய துன்பத் ிற்கு ான் ஆளான காரணத்ந த் ருமரா னிடம் தகட்டான்.

ஹரிமித் ிரர் என்ற விஷ்ணு பக் நர இம்நசக்கு ஆளாக்கிய பாபதம இந் ப் பசிநயப் தபாக்க என்ன
னசய்யதவண்டும் என்று தகட்டான் புவதனசுவரன். அ ற்குத் ருமரா ன், பூதலாகத் ில் அரிய
தகாட்டானாகப் பிறந்து, முன்னர் எடுத் ிருந் அரச உடநலதய ின்று, பசி ஆற்றிக் னகாள்ள தவண்டும்.
இந் மன்வந் ரம் முழுவதும் அவ்வாதற இருந்து முடிவில் மானிடராகப் பிறப்பாய் என்றான் ர்மரா ன்.
தமலும், ண்டநனநய அனுபவித்து வரும்தபாது ஒருைாள் விண்ணுலகம் னசல்லும் ஹரிமித் ிரநரக்
கண்டு என் ைிநலநய எடுத்துக்கூறி மன்னிக்குமாறு தவண்டிதனன். மற்றும் ைான் இநழத்
னகாடுநமகளுக்குப் பிராயச்சித் மாக கானம் னசய்து இல்வாழ்க்நகநய முடிக்க விரும்புவ ாகத்
ன ரிவித்து எனக்கு சங்கீ த்ந க் கற்பிக்கும்படி மன்றாடிதனன். அவரும் இரக்கம் னகாண்டு சங்கீ ம்
தபா ித் ார். பல ஆண்டுகள் அவரிடம் சங்கீ ம் கற்றுத் த ர்ந்த ன். கந் ர்வர்கள் என்னிடம் வந்து சங்கீ ம்
கற்றுச் னசன்றனர். முற்பிறவியில் னசய் ீவிநனகளுக்குப் பிராயச்சித் மாக ைான் இப்தபாது காலம்
முழுவதும் இநறவநனக் குறித்து கானம் னசய்வ ிதலதய கழித்து வருகிதறன் என்றது. ைார ர்,
கானவிந்துவிடம் சங்கீ ம் பயின்றார். முடிவில் குரு க்ஷிநணயாக என்ன எ ிர்பார்க்கிறாய்? என்று
தகட்டார். அப்தபாது கூநக இந் மன்வந் ரத் ின் முடிவில் பிரம்மன் ப விக்காலம் முடிந்து இரவிதல
ஓய்வு எடுத்து மீ ண்டும் சிருஷ்டிநயத் ன ாடங்கும் தபாது எனக்கு உத் மப் பிறவி வாய்க்க தவண்டும்.
இந தய ைான் விரும்புகிதறன் என்று கூறியது.

அடுத் மன்வந் ரத் ில் அவர் கருடனாகப் பிறவி எடுப்பீர்கள் என்று அருள்னசய்து புறப்பட்டார் ைார ர்.
மா வநன அநடந்து ாள் பணிந்து வணங்கினார். ைார ர் உள்ளத்ந உணர்ந் மா வன் ைார ரிடம் ைீ
இன்னும் சங்கீ த் ில் முழுத்த ர்ச்சி அநடயவில்நல. துவாபர யுகத் ில் ைான் கிருஷ்ணவ ாரம்
எடுக்கும்தபாது என்நன அநடந்து சங்கீ த் ில் முற்றிலும் த ர்ந் வனாய் தும்புருவுக்குச் சமானமாக
விளங்கலாம் என்றார். அவ்வாதற ைார ர் துவாரநகக்கு வர, கிருஷ்ணனும் அவநர வரதவற்று
ாம்பவ ியிடம் ஒரு பருவம் சங்கீ ம் கற்றுக் னகாள்ளுமாறு னசான்னார். அவ்வாதற பயிற்சி னபற்று
கிருஷ்ணனிடம் வந்து யாழினில் இநசத்துக் காட்டினார். கண்ணன் மகிழ்ந்து மற்ற ஏழு
மநனவியாரிடமும் அவ்வாதற கானம் கற்குமாறு அனுப்பினார். அவ்வாதற ஒவ்னவாருவரிடமும் ஒரு
பருவம் கற்றுப் பயிற்சி முடிந்து கிருஷ்ணனிடம் வந்து ன் புலநமநயக் காட்டினார். அதுமு ல் ைார ர்
தும்புருவுக்குச் சமானமாக னகௌரவிக்கப்பட்டார். நவகுந் த் ில் ிருமால் சிவபூந னசய்யும்தபாது
ைார நர அநழத்துப் பாடச்னசால்லித் ாம் மகிழ்வத ாடு ஈசநனயும் மகிழச் னசய் ார்.

35. ஸ்ரீம ி, ஸ்ரீவிஷ்ணு ிருமணம்

ிரிசங்கு என்ற மன்னன், மநனவி ர்மவ ியுடன் வாழ்ந்து வந் ான். ர்மவ ி ினமும் விஷ்ணு ஆலயம்
னசன்று அங்குத் ங்கி விர ம் இருந்து வர அவர்களுக்கு ஒரு நமந் ன் பிறந் ான். அவனுக்கு அம்பரீஷன்
எனப்னபயரிட்டு கண்ணும் கருத்துமாக வளர்த்து வந் ான். அம்பரீஷன் வளர்ந்து வருநகயில் அச்சு ன்
பக் னாக விளங்கினான். அவனுக்குத் ிருமணமாகி ஒரு னபண் குழந்ந பிறந் து. அவநன ஸ்ரீம ி என்று
னபயரிட்டு வளர்த்து வந் ான். அவள் மணப்பருவம் அநடந்து ஸ்ரீமந் ைாராயணநனதய ிருமணம்
னசய்துனகாள்ள விரும்பினாள். ஆனால், ைார ரும் பர்வ ரும் தபாட்டி தபாட்டுக்னகாண்டு அவநள மணக்க
விரும்பி அம்பரீஷநன ைாட அவர்களின் முகங்கள் அவர்கள் ிருமாலிடம் னபற்ற வரத் ின்படி குரங்காகக்
காட்சி அளித் ன. காநலயில் மாநலநய நவத்துக் னகாண்டு வந் அவர்கள் இருவருக்கும் ைடுதவ
த ான்றிய ஸ்ரீஹரிக்கு மாநலயிட்டு மணந் ாள். முனிவர்கள் ிருமாலுக்குச் சாபம் னகாடுத் னர். அ ன்படி
ிருமால் இராமவ ார காலத் ில் சீ ந நய இராவணன் தூக்கிச்னசல்ல அனுமார், சுக்கிரீவன் ஆகிய
குரங்குகளின் உ வியால் சீ ந நய மீ ட்டு அதயாத் ி ிரும்பினார்.

36. த ஷ்டாத வி வரலாறு

த வர்களும், அசுரர்களும் அமிர் த்துக்காகப் பாற்கடநலக் கநடந் தபாது ஆலகால விஷத்துடன் ஒரு
கன்னிநகயும் த ான்றினாள். அவர் னபயர் த ஷ்டாத வி (மூத வி). அப்தபாது பாற்கடலில் த ான்றி,
பலவற்நறயும் பலர் விரும்பி எடுத்துக் னகாண்டனர். ஆனால், த ஷ்டாத விநய யாரும் விரும்பவில்நல.
ஏற்கவில்நல. அவநளத் துரத் ினர். இந்ைிநலயில் த வர்கள் பிரபன் என்ற ஒருவநனப் பநடத்து
அவனுக்கு ஆநசவார்த்ந கள் கூறி த ஷ்நடநய மணக்கச் னசய் னர். பிரபன் த ஷ்நடநய மணந்து
அவநள அநழத்துக்னகாண்டு ைல்லவர்கள் வாழும் ஊர்களுக்குச் னசன்றான். ஆனால் த ஷ்டாத விக்கு
அவன் ங்குமிடங்களில் ங்கமுடியாது இருந் து. எனதவ, லக்ஷ்மி, ைாராயணன் ிருமணத் ால் னபாறாநம
னகாண்ட இவள் கணவநன அவன் னசல்லும் இடங்களில் எல்லாம் ங்கச் னசய்யாமல் கிளப்பிக் னகாண்டு
வந் ாள். இ னால் தகாபம் னகாண்ட பிரபன் அவள் னசய்நகக்கான காரணத்ந க் தகட்டான். அப்தபாது
அவள் ைல்லவர்கள் இருக்கும் இடங்களிலும், யாகம் மு லிய ைல்ல காரியங்கள் ைநடனபறும்
இடங்களிலும் ான் இருக்க முடியான ன்பந அவனுக்கு விளக்கினாள். அப்தபாது ான் அவள் சுயரூபம்
அவனுக்குத் ன ரிய வந் து. எனதவ அவளிடமிருந்து ன்நனக் கழற்றிக் னகாள்ள விரும்பினான்.
அ ற்காக அவன் ஒரு யுக் ி னசய் ான். அவளிடம் அவநளப் பற்றி இப்தபாது ான் ைன்கு ன ரிந்து
னகாண்ட ாகக் கூறி, அவர்கள் ங்குவ ற்கு ஓர் இடத்ந க் கண்டு வருவ ாகக் கூறி அவநள ஒரு
குளக்கநரயில் காத்துக் கிடக்கச் னசய்து அவநளத் னிதய விட்டு விட்டுப் புறப்பட்டான். அப்தபாது அவள்
ன் ஆகாரத்துக்கு வழினசய்யுமாறு தகட்டாள். அவன் பூந னசய்யா வர்களுநடய னபாருள் எல்லாம்
அவநளத் தசர்ந் த என்று கூறி விநடனபற்றுச் னசன்றான்.

னைடுதைரம் ஆகியும் அவன் ிரும்பி வரா து கண்டு கணவநரத் த டிப் புறப்பட்டாள் த ஷ்டாத வி.
வழியில் ஸ்ரீத வியும், ஸ்ரீவிஷ்ணுவும் ஆனந் மாக உநரயாடிக் னகாண்டிருப்பந க் கண்டு ஓ னவன
அழுதுனகாண்தட மா வன் கால்களில் விழுந் ாள். ைிகழ்ந் ந எல்லாம் எடுத்துக்கூறி க றி அழு ாள்.
அவளுக்குத் ிருமால் ஆறு ல் கூறி, அவள் கணவன் ிரும்பி வரும் வநர ஓர் ைிரந் ர இடத்ந க்
காட்டினார். யானராருவன் அவநரப் பூ ித்து, ஆனால் ஈசநன ைிந் நன னசய்வாதனா அவன் வட்டில்
ீ
அவள் ாரளமாக வாசம் னசய்யலாம் என்றும், அவன் னபாருள்கநளப் புசித்து பசி ஆறி வரலாம் என்றும்
கூறி சமா ானப்படுத் ினார். ிருமால் கூறிய வண்ணம் னக்னகாரு இடத்ந த் த டிச் னசன்றாள்
த ஷ்டாத வி. இன்னமும் ன் கணவநனத் த டி அநலந்து னகாண்டு ான் இருக்கிறாள். அப்தபாது
முனிவர்கள் த ஷ்டிநய ன்னிடம் னைருங்கவிடாது இருக்க என்ன வழிநயக் கநடபிடிக்க தவண்டும்
என்று சூ நரக் தகட்டனர். அப்தபாது சூ ர், மா வனுநடய அரிய ிருைாமமான அஷ்டாக்ஷரிநய எவன்
ஒருவன் பக் ியுடன் பித்து வருகிறாதனா அவனிடம் த ஷ்நட ஒருதபாதும் னைருங்க மாட்டாள். அந்
இடத் ில் லக்ஷ்மிவாசம் னசய்கின்றாள் என ஒதுங்கிச் னசன்று விடுவாள்.

37. சிவ ஷடாக்ஷரி மகிநம

ைமசிவாய என்பது பஞ்சாட்சரம் (அ) ிருநவந்ன ழுத்து. அத்துடன் ஓம் என்ற பிரணவத்ந ச் தசர்த் ால்
அது ஷடாக்ஷரி (அ) ஆனறழுத்து ஆகும். அ ாவது ஓம் ைம சிவாய, ம் ஒற்னறழுத்து கணக்கில் வராது.
(ஓம்-1, ை-2, ம-3, சி-4, வா-5, ய-6). வினயன் என்ற அந் ணனுக்கு ஓர் ஆண் மகன் பிறக்க, அவநன ஐ தரயன்
என்று னபயர் நவத்து வளர்த்து வந் ான். அவநனக் குருகுல வாசத்துக்குக் கல்வி கற்க அனுப்பி
நவத் ான். ஆனால் அவனுக்குக் கல்வியில் சிறிதும் ைாட்டம் இல்நல. ஆனால், அவனுக்கு சிவபக் ி
ஏற்பட்டு அவன் ிருஆனறழுத்ந மனத்துக்குள்ளாதலதய பித்து வந் ான். மகன் கல்வி கற்காமல்
மூடனாகத் ிரிவது கண்டு னபாறா வினயன், மகன் ஐ தரயநனயும், அவனுக்குப் பரிந்து தபசிய ன்
மநனவிநயயும் வ ீட்நட விட்டுத் துரத் ினான். ஐ தரயன் ாயாருடன் ஊர் ஊராக அநலந் ான்.
ாயாருக்கு மூடனான மகனுடன் சுற்றுவ ில் னவறுப்பு ஏற்பட்டு , ஒருைாள் மகதன! ைீ இவ்வாறு சுற்றுவது
சரியல்ல. உன்னால் எனக்கு தவ நனதய அ ிகரிக்கிறது. உன்நன விட்டுச் னசல்ல பாசம் இடம்
னகாடுக்கவில்நல. எங்தகயாவது ஆறு (அ) குளத் ில் விழுந்து இறந்து விடுவது ான் ஒதர வழி என்று
கூறி அழு ாள். ாயின் கண்ண ீர் ஐ தரயன் மனத் ில் சலனத்ந உண்டாக்கியது. உடதன அவன், அம்மா
உன் விருப்பப்படிதய கல்வி கற்றுத் த ர்ச்சி னபற்றவனாக விளங்குதவன் என்று கூறி தவ ியர் யாகம்
னசய்யும் இடத்ந அநடந் ான். அவ்வமயம் தவ ங்கள் ஓ ி யாகம் னசய்து னகாண்டிருந் அவர்களுக்குத்
ிடீனரன்று தமதல னசால்ல ைா எழாமல் வித் னர். அவர்கநளச் சமீ பித் ஐ தரயன் னக்குத் ன ரிந்
ஒதர மந் ிரமான சிவஷடாக்ஷரிநய அவர்கள் காதுகளில் விழுமாறு பித் ான்.

அம்மந் ிரம் அந் ணர்கள் கா ினில் விழுந் உடதன, மாநய அகன்றது. அவர்கள் தமலும் தவ த்ந த்
ன ாடர்ந்து யாகத்ந ச் னசய்து முடித் னர். அவன் கூறிய ிருமந் ிரத் ிதலதய, நடப்பட்ட காரியம்
பூர்த் ி அநடந் து. அவ்தவ ியர்கள் அகம் மகிழ்ந்து அவநனத் ன ாழுது னகாண்டாடினர். தமலும் அவன்
வாக்கிலிருந்து னவளிப்பட்ட மந் ிரத் ால் ான் நட ைீங்கி யாகம் பூர்த் ியாகியது என்று கூறி
ஐ தரயநனப் பாராட்டி யாகம் முடிவநடயும் வநரயில் அவநனத் ங்களுடதனதய ைிறுத் ிக்
னகாண்டனர். ைல்லவர் சகவாசத் ால் தவ மந் ிரங்களுநடய உச்சா டனங்கநளயும் தகட்கப் னபற்ற ால்
ஐ தரயனுக்கு சகல சாஸ் ிரங்களும் ாதம புரிந் ன. அவன் புலநமநயக் கண்டு அநனவரும் அவநனப்
பாராட்டி வணங்கினர். மகிழ்ச்சி னபற்ற ாயுடன் பலகாலம் வாழ்ந் ிருந்து முடிவில் அவநளயும்
 ன்னுடன் அநழத்துக் னகாண்டு ஐ தரயன் நவகுந் ம் அநடந் ான். எவனராருவர் ஷடாக்ஷரிநய
பிக்கின்றாதரா அவருக்கு மா வனுநடய அருள் கிட்டி நவகுந் வாசமும் கிட்டும்.

38. பஞ்சாக்ஷர பம்

அஷ்டாக்ஷரி, ஷடாக்ஷரி, பஞ்சாக்ஷரி ஆகிய சிவைாமங்களில் பஞ்சாக்ஷரிதய மிகச் சிறந் ாகும்.

ிருஐந்ன ழுத்து. பஞ்சாக்ஷரிநய பித் ால் அந் ணநரக் னகான்ற பாவம் ைீங்கி விடும். அரியும், அயனும்
பஞ்சாக்ஷரத்ந தய தபாற்றிக் னகாண்டாடுகின்றனர். ஒரு சமயம் மா வன் தமகமாகி ஈசநனச் சுமக்க
அவர் உடல் இநளத்து விட்டது. ஈசநனக் குறித்துத் வம் னசய்ய பரமன் அருளால் ிருமால் உடல்
அ ற்கு முன் இருந் ந விட மிகவும் வலுப்னபற்றது. அந் க் கற்பம் தமகவாகன கற்பம் எனப்பட்டது.
அந் க் கற்பத் ில் துவாபர யுகத் ில் துண்டுமூகன் என்னறாரு அந் ணர், மநனவி விசாநலயுடன் வாழ்ந்து
வந் ான். அத் ம்ப ியருக்கு ஓர் ஆண் மகவு பிறந் து. அப்தபாது அவர் இல்லத் ிற்கு வந் ிருந் மித் ிரர் ,
வருணர் என்ற இருவரும் குழந்ந யின் முகத்ந ப் பார்த்து அவன் பிறந் தைரம் ீ யமுகூர்த் ம்
ஆன ால் னகடு ல் விநளயும் என்று கூறிச் னசன்றனர். எனதவ அவர்கள் மகிழ்ச்சி துயரமாயிற்று.

ஒரு ைாள் வசிஷ்ட முனிவர் அங்கு வந் ார். அவர் குழந்ந பிறந் தைரம் குருபார்நவ இருப்ப ால்,
னகாடிய னகாநலதய அவன் னசய் ாலும் அப்பாவம் அவநனப் பற்றாது என்றார். புராணப்படல தைரத் ில்
துண்டுமூகன் ீ துறு னசாற்கள் தபசிய ால் அவர்கள் குமாரன் னபற்தறார்க்கு வருத் ம் ரக்கூடிய
முகூர்த் த் ில் பிறந் ான் என்றார். அந் ப் பாலகனுக்கு அத் ம்ப ியர் உரிய காலத் ில் உபையனமும்,
மற்றும் ைற்குலப் னபண் ஒருத் ிநயத் ிருமணமும் னசய்து நவத் னர். ிருமணத்துக்குப்பின் அவன்
காமம், கள்ளுண்டல், னகாநல என்று வறான வழிகளில் ைடக்கலானான். னபற்தறார்களின் புத் ிம ி
அவநன மாற்றவில்நல. ஒருைாள் அவன் மதுமயக்கத் ால் மநனவி, னபற்தறார் ஆகிதயாநர வாள்
னகாண்டு னவட்டி வழ்த்
ீ ினான். இந் ச் னசய் ி மன்னன் கா ில் விழ அவன் இவநன பிரஷ்டம் னசய்து
விட்டான். அவனும் பல இடங்களில் அநலந்து ிரிந்து கநடசியில் காசி அநடந்து கங்நகயில்
ைீராடினான். அவன் ைீராடி வருநகயில் ஆங்னகாரு தவ ியரின் புராண படலத்ந க் தகட்டான்.
கங்காஸ்ைானமும், புராணம் தகட்டதும் அவனது ீயபுத் ி அகன்றது. அப்பிறவியில் மட்டுமல்ல,
முற்பிறவிகளிலும் அவன் னசய்து வந் பாபங்கள் விலகிட அவன் ஈசநனப் பக் ியுடன் ஆரா ிக்கலானான்.
ினமும் காநலயில் ைீராடி ஈசநன வழிபட்டு ான் னசய் பாபங்கநள ைீக்குமாறு சிவனிடம்
முநறயிட்டான். கருணாகரனான எம்னபருமான் அவனுக்குப் பஞ்சாக்ஷரத்ந உபத சித்து பித்து
வருமாறு அருள்புரிய அவனும் வறாமல் பக் ியுடன் பஞ்சாக்ஷரம் பித் துடன் மநறகநளயும்
குநறயின்றிக் கற்றுப் பாசுப விர ம் இருந் ான். இறு ியில் இவ்வுலக வாழ்நவ ைீ த்துக் நகலாயத்ந
அநடந் ான். அவன்பால் அன்பு னகாண்ட ஈசன் அவநன கணங்களுக்குத் நலவனாக இருக்கும்
தபற்றிநன அளித் ார். அநனத்தும் ஐந்ன ழுத் ின் மகிநமதய அன்தறா!

39. ஒட்டகமான சனத்குமாரர்

ஒருைாள் சனத்குமாரர் சிவத் ியானத் ில் ஆழ்ந் ிருந் ார். அப்தபாது ஈசன், உநமதயாடும் கணங்கதளாடும்,
ைந் ி முன் னசல்ல அவ்வழிதய னசன்று னகாண்டு இருந் ார். இ னால் சனத்குமாரன் தயாகைிநல
கநலந் து. மனம் ஐம்புலன்கள் சலனம் னபற்றன. அவர் கண் விழிக்காமல் ியானத் ிலிருந் ார். பரமன்
அருகில் னசன்றும் அவநர வணங்கவில்நல. உமாத வியார் ஈசனிடம் அவன் அருகிலிருப்பந விட்டு
விட்டு எங்தகா த டுகிறார் சனத்குமாரர் என்றாள். தகாபம் அநடந் ைந் ிதகசுவரர் ஒட்டகத்ந ப் தபால்
ஈசநன வணங்கா ிருக்கும் இவன் ஒட்டகமாக மாறட்டும் என்று சபித் ார். கண்கநளத் ிறந்து பார்த்
சனத்குமாரர் ான் ஒட்டகமாயிருப்பந உணர்ந்து ந்ந யாகிய பிரம்மநன அநடந்து முநறயிட்டார்.
பிரம்மன் ஞான ிருஷ்டியால் ைடந் ந அறிந்து, ஈசநனப் பக் ிதயாடு ியானிக்க அவர் முன் த ான்றிய
பரமனிடம் சனத்குமாரர் சிவ ியானத் ில் இருந் ாதர அன்றி வறிநழக்கவில்நல. அவன் மீ ண்டும்
சுயஉருனபற அருளுமாறு தவண்டினார். அப்தபாது பரமன் ன் பக் ன் ைந் ியின் சாப பலன் இது. எனதவ
அவரிடதம அருள்னபற உபாசிக்குமாறு கூறினார். அவ்வாதற சனத்குமாரர் ைந் ிநய உபாசித்து வழிபட
அவரும் மனமகிழ்ந்து சனத்குமாரருக்கு சுயஉரு னபற அருளினார். சுயஉருனபற்ற சனத்குமாரர் ஈசநனப்
பணிந்து ன ாழ கயிநலக்குச் னசன்றார். அங்தக அவர் ஓர் அற்பு க் காட்சிநயக் கண்டார். உலகநனத்தும்
பசுவாகி, மாநயயாகிய கயிற்றால், ப ியாகிய பரமனுடன் பிநணக்கப்பட்டிருப்பந க் கண்டார். அ ன்
னபாருநள ைந் ி அவருக்கு உநரக்க அவர் வியாசருக்கு அ நன உபத சித் ார்.

40. சிவசக் ி விபூ ி

ஒவ்தவார் ஆணும் னபண்ணும் சிவசக் ி வடிதவயாகும். பரம்னபாருள் சிவன்-மாநய பார்வ ி; ஆ ிபுருஷன்-

சிவன்; பிரகிரு ி-உநம; னபண்தண னகௌரி, னபாருள் இநறவன்; னசால்-அம்நம; பகல்-பரமன், இரவு-த வி;
யஜ்ஞதம-சிவன்; யாக க்ஷிநண-னகௌரி. கடன்-தவணியன், கநர-உமாத வி, ருத் ிரன்-ஈசன், அவன் ஒளி-
னகௌரி, வாயு-சிவன், அவன் மநனவி-மதனாரமா த வி, வருணன்-நகலாசைா ன், அவர் மநனவி ைித் ி-
அம்நம, சூரியன்-பரமன், அவன் மநனவி-சுவர்க்கநல உநமயாள், இநறவன்-சந் ிரன், ச ித வி-தராகிணி.
இவ்வாறு ஆண் னசாரூபம் அநனத்தும் ஈசதன. னபண் பாலர் அநனவரும் த வியின் ிருவுருவம்,
பிரபஞ்சத் ில் அநனத்தும் இநறவன்-இநறவி னசாரூபம். ன் மு லாக விளங்கும் ஈசதன எங்கும்
வியாபித்து இருக்கிறார். எனதவ உமாமதகசுவரநனப் பார்வ ி பரதமச்வரநன தசர்த்த வழிபட தவண்டும்.
அதுவும் உய்யும் வநகயாகும். எனதவ, ஈசநனத் னியாக வழிபடுவது க்க பலநனத் ராது.
அர்த் ைாரியாக வழிபட தவண்டும்.

41. ஈசன் சான்னியத் ியம்

ஈசன் இல்லா இடம் ஏது? அவன் தூணிலும் இருப்பான்; துரும்பிலும் இருப்பான் என்றான் பிரகலா ன்.
எனதவ அநனத் ிலும் ஈசன் சான்னித் ியம் உள்ளது. இருப்பினும் ஆகாயம், வாயு, அக்கினி, ைீர், பூமி,
சூரியன், சந் ிரன், யாகம் னசய்பவர் என்னும் எட்டிலும் ஈசன் அஷ்டமூர்த் ிகளாய் உநறகின்றார்.

1. னவப்பத்ந க் னகாடுத்து ஒளிநயப் பரப்பும் சூரியன் சிவனசாரூபதம. சூரியனுநடய க ிர்களில் அமு ம்

மநழநயயும் சந் ிரன் பனிநயயும், சுக்கிலம் னவய்யிநலயும், சுழுமுநன சந் ிரனுக்கு ஒளிநயயும்,
அரிதகசம் பிரகாசத்ந யும் அளிக்கின்றன.
தமலும், விசுவகர்மா எனும் க ிர்கள் பு னுக்கு ஒளிநயயும், சத்துவிகம் - னசவ்வாய்க்கும், சருவாவசு -
வியாழனுக்கும், விச்சு - சுக்கிரனுக்கும் ஒளிநயத் ருகின்றன.

2. த வியின் அமிசமான சந் ிரன் னது கநலகளுடன் விண்ணவநரயும், ன ன் புலத் ாநரயும்

அமு த் ால் ைிநறவிக்கிறார்.

3. யாகம் னசய்யும் தவ ியர்கள் இநற அமிசமாய் விளங்கி யாகத்ந யும், மற்ற கர்மாக்கநளயும் னசய்து
வானவர்க்கும் மற்தறார்க்கும் உணவு அளிக்கின்றனர்.

4. ைீர் உடலின் உள்ளும் புறமும் இருந்து வளர்ச்சிக்கு உ வுகிறது. பித்ருக்களுக்கும் த வர்களுக்கும்

உணநவப் னபற்றுத் ருகிறது.

5. காற்று அ ாவது வாயு எங்கும் பரந் ிருந்து, உடலில் உள்ளும் புறமும் இருந்து இயங்குகின்றது.

6-7. தமற்படி ைீர் ைிநறந் சாகரமும், ீயும், காற்றும், ைிநறந் ஆகாயமும் னவளியில் பூமியும்
ங்குகின்றன.

1. பவன் என்பது பூமியின் னசாரூபமாய் விளங்கும் ஈசனின் மூர்த் ம் ரும்.

2. சர்வன் என்பது ைீருருவாகி உலனகலாம் பரந்து மருவும் ஈசன் மூர்த் ம்.
3. பசுப ி என்பது ீயாகி அநனத்ந யும் எரித்துச் சாம்பலாக்கும் மூர்த் ம்.
4. ஈசானன் என்பது வாயு னசாரூபமான ஈசன் மூர்த் ம்.
5. பீமன் என்பது ஆகாய னசாரூபமாக விளங்கும் இநறவன் மூர்த் ம்.
6. ருத் ிரன் என்பது சூரியன் னசாரூபமாக விளங்கும் மூர்த் ம்.
7. மகாத வன் என்பது சந் ிரனாய் விளங்கும் ஈசுவரமூர்த் ம்.
8. உக்கிரன் என்பது வானவருக்கும் ன ன்புலத் ார்க்கும் உணவளிக்கும் யாகம் னசய்யும் மநறவராக
விளங்கும் ஈசுவா மூர்த் ம்.

1. வாயு மநனவி சிநவ. அவள் யுதராசவாநனப் னபற்றாள்.

2. பீமன் மநனவி ிக்கு - அவள் சக்கரநனப் னபற்றாள்.
3. ருத் ிரன் (அ) சூரியன் மநனவி சுவர்ச்சநல. அவனது மகன் சன ீஸ்வரன்.
4. மகாத வன் (சந் ிரன்) மநனவி தராகிணி. அவனது மகன் பு ன்.
5. அந் ணன் அமிசம் உக்கிரன் மநனவி ீக்ஷ õபத் ினி அவள் மகன் சந் ிரன்.
6. பவன் (பூமி) உயிர்களுக்குத் ிண்நமயான த கத்ந த் ருகின்றார். பவன் மநனவி மகாத வி
சுக்கிரநன ஈன்றாள்.
7. சர்வன் பத் ினி விதகாசி - அங்காரகநன ஈன்றாள்.

இவ்வாறு அநனத்து உயிர்களுக்கும் ஆ ாரமாக இநறவன் விளங்குவ ால் அவரது ிருஉருநவ

பக் ியுடன் மனத் ிதல ியானித்து வழிபட்டு அவர் அருநளப் னபற பாடுபடதவண்டும் என்று ைந் ிதகசுவரர்
சனத்குமாரருக்கு அஷ்ட மூர்த் ிகளின் மகிநமநய எடுத்துக் கூறினார்.

42. பஞ்ச பிரும்ம னசாரூபம்

ைந் ிதகசுவரர் அடுத்து பஞ்சபிரும்ம ஸ்வரூபம் பற்றி விளக்கலானார். முத்ன ாழில் புரிய அருளும்
அம்நமநய இடமாகக் னகாண்ட உமாப ி பஞ்ச பிரும்ம மாய் த ாற்றம் னகாண்டு இவ்நவயகத் ில்
ைிநறந் ிருக்கின்றார்.

1. ஈசான பிரும்மம் : சகல உயிர்களிலும் ஆன்மாவாக இருந்து கர்மாக்களின் பலன்கநள அனுபவிப்பவராக

விளங்குவது.

2. த்புருஷ பிரும்மம் : இச்நச னகாள்ளும் வநகயில் ஆன்மாநவ மநறக்கும் பிரகிரு ியாகிய ஈசன்
னசாரூபம் இது.

3. அதகார பிரும்மம் : புத் ி வடிவிதல த கத் ில் உநறயும் ஈசன் னசாரூபம் இது.

4. வாமத வ பிரும்மம் : அகங்கார வடிவமாக இருப்பது.

5. சத்தயா ா பிரும்மம் : மனம்.

னசவி இந் ிரியம் - ஈசன் ; த்வக் த ால் இந் ிரியம் - த்புருஷன்; கண் இந் ிரியம் - அதகாரன்; ைாக்கு
இந் ிரியம் - வாமத வன்.

வாக்கு - ஈசானன்; நககள் - த்புருஷன்; பா ம் - வாமத வன்; குய்ய இந் ிரியம் - சத் ிதயா ா ர்.

இவ்வாறு ைம் த கத் ிதல ஈசன் பரம்பிரம்ம னசாரூபியாக ஞாதனந் ிரியமாக விளங்கும் பஞ்சபிரும்மமான
இநறவன் கர்தமந் ிரங்கள் ஐந் ிலும் அவ்வாதற ிகழ்கிறார். அழியாது உநரயும் பரப்பிரம்மம் ஆன்மாதவ.

சப் ன் மாத் ிநரநய ஈசானர் த ாற்றுவிக்க அ ிலிருந்து ஆகாயம் உண்டாகிறது.

ஸ்பரிச ன் மாத் ிநரநய த்புருஷன் உண்டாக்க, அ ிலிருந்து காற்று த ான்றுகிறது. ரூப ன்

மாத் ிநரநய அதகாரன் ஏற்படுத் அ ிலிருந்து னைருப்பு உண்டாகும். ரச ன் மாத் ிநரநய வாமத வன்
பநடக்க ைீர் உண்டாகியது. சத் ிதயா ன் ந் ன் மாத் ிநரநயப், பநடத்து அ ிலிருந்து ஆழிசூழ்
உலநக உண்டாக்கினார். ஆகாய ரூபமாய் விளங்கும் ஈசானதன சர்வ வியாபியான பரமாத்மா ஆகும்.
ஒளி உருவாகி இனிது விளங்கும் த்புருஷதன வ
ீ ாத்மா ஆகும். அழலுருவாகி உநறயும் அதகாரநன
உடம்பாக மநறநூல் வல்லுைர் னகாள்வர். கடல்ைீர் உருவாகும் வாமத வநன வ
ீ ாத்மா என்பர். மண்ணின்
வடிவாய் விளங்கும் சத் ிதயா ன் விரிந்து ைின்ற எந யும் ன்னருளால் ரித் ிடுவார்.

இவ்வி மாக இருபத்ந ந்து த்துவங்களிலும் பஞ்ச பிரும்ம னசாரூபியாய் விளங்கும் பரம்னபாருநளச்
சரணநடந்து ியானித்து பக் ியுடன் மலர்கள் மு லியவற்நறக் னகாண்டு அர்ச்சித்து வழிபடதவண்டும்.

1. ச சற்ப ி : சத் ாகி, அசத் ாகி அவற்றின் ப ியாகி உநறபவன் அவன்.

2. அவியக் ன் : வடிவற்று இருப்பவன். அவநன ைன்குணர்ந் முனிவர்கள் அவியக் ர் எனப்படுவர்.

3. இருபத்து ைான்கு த்துவங்கள் ÷க்ஷத்ரம் என்றும் அவற்நற இருப்பிடமாகக் னகாண்டு விளங்கும் ஈசநன
÷க்ஷத் ிரக்ஞன் என்றும் கூறுவர்.

அறிவாம் உயர்ைி வித்ந யாய், பிராைி ியாகும்; அவித்நயயாய், உநற னசய்கின்ற ா ாவாய், வி ா ாவாய்
அவற்நறக் கடந்து அழியா மு ல்வனாகி உநறபவன் பரதமச்வரதன அன்றிதவறில்நல. இவ்வாறு ஈசன்
னபருநமநய ைந் ிதகசுவரர் சனத்குமாரருக்கு எடுத்துக் கூறினார்.

43. சிவசூரியநனக் கண்ட த வர்கள்

இநறவன் ÷க்ஷத்ரக்ஞன். அவன் பிரகிரு ியுடன் தசர்ந்து காணப்படும் ரூபம் வியக் ம். அதுதவ காலம்.
எனதவ பரமன் காலரூபி எனப்படுகிறான். ஆநகயால், ÷க்ஷத்ரக்ஞன் புருஷன்; பிரகிரு ி பிர ானம். புருஷன்
அகிலத்ந ப் பநடக்கும் தபாது ஹிரண்யகர்ப்பர் எனப்படுவார். பரிபாலிக்கும் தபாது த்புருஷர் ஆவார்.
அண்ட தபரண்டங்கநளதய உருவாகக் னகாள்ளும்தபாது விராட்புருஷன் ஆவார். ஞானிகள் உள்ளத்து
உநறயும் இநறவநன அந் ர்யாமி என்பர். எந் த் த்துவத்ந யும் கடந்து விளங்கும் தபாது பரன் என்பர்.
பரமாத்மாநவ பரமான்மா என்றும் குறிப்பிடுவர். ஒளிக்க ிர்கள் சூரியனிடமிருந்து த ான்றுகின்றன.
அத தபால் உலகில் எல்லாம் ஈசனிடமிருந்த த ான்றுகின்றன. பிரம்மன் தசாம யாகம் இயற்றினார்.
அவ்வமயம் சிவனாநர அநனவரும் ருத் ிர பத் ால் உள்ளம் உருகித் து ித் ார்கள். அ னால் மகிழ்ச்சி
அநடந் ஈசன், தகாடி சூரியப் பிரகாசத்த ாடு த ான்றினார். ஆனால் அவர்களால் பரமநன அறிய
முடியாமல், அவநர யார் என்று தகட்டனர். அப்தபாது ஈசன் ைநகத்து ாதன அழியாப் பரம்னபாருள்
என்றும், அநனத்தும் ன் னசாரூபம் என்றும் கூறி மநறந்துவிட்டார். ங்கள் துர ிருஷ்டத்ந எண்ணி
வருத் முற்ற அவர்கள் சிவனபருமாநன மனமுருகப் பிரார்த் ித்து வணங்கினர். அப்தபாது அங்கு ஒரு
தபனராளி தகாடி சூரிய பிரகாசத்த ாடு விளங்க , ஒளி மண்டலத் ிதல ைான்கு முகங்கள் பன்னிரண்டு
கரங்கள் னகாண்டு த வியுடன் காட்சி அளிக்கும் சிவ சூரியநனக் கண்டனர். தமற்குத் ிநசயில்
னவண்ணிற சத்தவா ா முகம். வடக்கில் சிவந் வாமத வன் முகம்; கிழக்கில் னபான்னிற த்புருஷ
முகம் என விளங்கிய ஈசநனக் கண்டனர். தமலும், ைான்கு முகங்கள் னகாண்ட பாஸ்கரன் வலப் புறத் ில்
விளங்க, ைான்கு முகங்களும் ஒளி ிகழ் பானு பின்புறம், க ிர் ஒளி வசும்
ீ ைான்குமுக ஆ ித் ன் இடப்புறம்
னகாண்டு னைடுங்க ிர் விரிக்கும் ைான்கு முகங்கள் னகாண்ட ரவிநயக் கண்டனர்.

தமலும், கிழக்கில் வித் ாநர என்னும் சக் ி, ன ற்கில் சு ாநர, தமற்கில் தபா ினி, வடக்கில் அப்பியாயினி,
பீடத் ிதல ீ øக்ஷ என்ற சக் ி, மின்னனன ஒளிரும் சூக்ஷ்நம என்ற சக் ி, ழல் அநனய முகத்த ாடு
ஒளிரும் தசநவ என்ற சக் ி ஆகிதயாருடன் சிவசூரியன் அமர்ந் ிருக்கும் தகாலத்ந க் கண்டனர். தமலும்
பவளதமனி வழு
ீ ி, பனி மலர் ாமநரதமனி விமநல, தகாங்க மலர் தமனி குவநள விழி அதமாநக
எனும் சக் ி, வளைநக வித்துந சக் ி சூழ்ந் ிருக்கக் கண்டனர். னபான் தமனியாள் பத் ிநரயும்,
பால்வண்ண தமனியாள் ைான்கு முக சர்வத ாமுகி மற்றும் கிரகங்கள் சூழ த வியுடன் ஈசநனக் கண்ட
த வர்கள் அவநரப் பலவாறு து ித்து வணங்கினர். அவநர தவ ியர், அரசர், வணிகர் ஆகிய
மூவர்ணத் ாரும் பூநச னசய்யத் க்கவதர என்று கூறி சிவசூரியன் மநறந்து விட்டார்.

44. குருநவ இழந் த வர்கள்

குருவில்லா வித்ந பாழ் என்பது ஒரு முதுனமாழி. த வர்களுக்கு குரு வியாழ பகவான் (அ) பிரகஸ்ப ி
ஆவார். ஒரு சமயம் த வகுரு பிரகஸ்ப ி இந் ிரநனக் காணவந் ார். இந் ிராணியிடம் அப்தபாது தபசிக்
னகாண்டிருந் இந் ிரன் அவநர வரதவற்று, மரியாந னசய்யவில்நல இ னால் தகாபம் னகாண்ட அவர்
மநறந்துவிட்டார். இச்னசய் ி அறிந் அசுரர்கள் த வர்கநளத் ாக்கிட, இந் ிரன் பிரமநனச் சரண்
அநடந்து உ விட தவண்ட, பிரமன் குரு னசன்ற காரணத்ந க் கூறி உடனடியாக ஒரு குருநவத்
த வர்கள் மு லில் னபற தவண்டும் என்றார். பிரமனின் ஆதலாசநனப்படி இந் ிரன் சகல கநலகள்
கற்றறிந் துவஷ்டாவின் குமாரன் விசுவரூபநன தவண்டிட அவனும் த வர்களுக்குக் குருவானான்.

த வர்களுக்குக் குருவான விசுவரூபனுக்கு அசுரர் மீ தும் அன்பு உண்டு. அவன் ஒரு யாகத்ந த் ன ாடங்கி
த வர்களுக்குச் சமமாக அசுரர்களுக்கும் அவிப்பாகம் ஒதுக்கினான். அந னவறுத்து, எ ிர்த் ான் இந் ிரன்.
ஆனால், விசுவரூபன் ன்நன கட்டுப்படுத் முடியான ன்று கூறி விட்டான். இ னால் கடும் தகாபம்
னகாண்ட இந் ிரன் விசுவரூபனுநடய மூன்று நலகநளயும் துண்டித்து ஓமகுண்டத் ில் ள்ளினான்.
இ னால் விசுவரூபனின் ந்ந துவஷ்டா இந் ிரநனப் பழி வாங்க ஒரு புருஷநனத் த ாற்றுவிக்க
அபிசார தஹாமம் னசய் ான். அ ிலிருந்து த ான்றிய விருத் ிராசுரன் இந் ிரநன அழிக்க எண்ணி அவன்
மீ து தபார் ன ாடுக்க இருவருக்கும் கடுநமயான தபார் ைடந் து. தபாரில் த ாற்று ஓடிய இந் ிரன்
பிரம்மனுடன் முநறயிட அவர் னசய்வ ற்கு ஒன்றும் இல்நல என்று நகவிரித்துவிட்டார். எனினும், ீ சி
முனிவரின் முதுனகலும்நப எடுத்து ஆயு மாக்கி வஜ் ிரமந் ிரத் ால் உருதவற்றி அந க் னகாண்டு
விருத் ிராசுரநனச் சம்ஹரிப்பாயாக என்றார். இந் ிரன் பூதலாகம் னசன்று ீ சி முனிவர் பா ங்களில்
பணிந்து தவண்டிட, அவரும் மகிழ்ந்து ன் உயிநர தயாகாக்கினியில் ியாகம் னசய் ிட, அவர் முதுகு
எலும்நப எடுத்து ஆயு மாக்கி அ நனப் பூசித்து, இநறவநனத் ியானித்து விருத் ிராசுரனுடன் தபார்
னசய்து அவநனக் னகான்றான்.

அசுரபயம் ைீங்கிய இந் ிரன் இநறவன் ிருவருநளப் தபாற்றிக் னகாண்டாடினான். பிரகஸ்ப ி இருக்கும்
இடம் அநடந்து அவநர வணங்கி ன் அபசாரத்ந மன்னித்து முன் தபால் குருவாக இருந்து அருள்
புரிய தவண்டினான். பிரகஸ்ப ியும் தகாபம் ணிந்து மறுபடியும் த வர்கள் குருவானார். சூரியன் வச்சிர
மந் ிரத்ந பித்து, ினமும் ன் பாந யில் குறுக்கிடும் அரக்கர்கநள ஒழித்து னபான்னனாளி
வசுகின்றான்.
ீ வஜ் ிர மந் ிரத்ந ப் பக் ிதயாடு பிப்பவர் பநக யாவும் ஒழிந்து மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்வர்.

45. ானங்கள் மூலம் சிவப்ரீ ி

தூய உள்ளத்த ாடு சிவநன வழிபட்டு ானம் னசய்தவார்க்கு அவர் அருள் கிட்டும். பரமனுக்குப் பிரீ ியாக
மன்னன் அளிக்கதவண்டிய ானங்கள் ப ினாறு ஆகும். விவரம் அறியவும்.

1. இரணிய அசுவ ானம் : நூற்னறட்டு (அ) ஆயிரத்ன ட்டு கழஞ்சுப் னபான்னால் அழகிய கு ிநர னசய்து,
அ ற்கு னவள்ளியால் முகபடாமும், கால்குளம்புகளுக்குப் பட்டயமும் கட்டி மலர் மாநலகளால்
அலங்கரித்து ஒரு மண்டபத் ின் ைடுதவ உள்ள தமநடயில் நவத்து முநறப்படி அர்ச்சித்து பூந னசய்து,
ஒழுக்கமான அந் ணநன வருவித்து ஆசனத் ில் இருத் ி சகல உபசாரங்களும் னசய்து பூ ித்து வழிபட்டு
வணங்கி னபான் கு ிநரயுடன் ஐந்து கழஞ்சு னபான் க்ஷநணயும் தசர்த்துத் ர தவண்டும்.

2. இரணிய கர்ப்ப ானம் : மண்டபம் அநமத்து அ ன் ைடுவில் ஆயிரம் கழஞ்சுப் னபான்னாலான கலசத்ந
அநமத்து, அ ன்மீ து ஐநூறு கழஞ்சுப் னபான்னாலான மூடிநய அநமக்க தவண்டும். உளுந்ந க் கீ தழ
பரப்பி அ ன் மீ து கலசத்ந நவத்து, அ நன அரி, அயன், அரன், உநமயாகவும், இருபத்து ைான்கு
 த்துவங்களாலும் ைிநனத்து, இருபத் ாறாவது த்துவமாக அ ன் மூடிநய எண்ணி கலசத் ில்
பஞ்சகவ்வியம் விட்டு மூடிவிடதவண்டும்.

பின்னர், ஓமகுண்டத் ில் பஞ்சப் பிரம்ம மந் ிரத் ால் ஓமம் னசய்து க்காநரக் னகாண்டு விருப்புடன்
னசய்ய தவண்டும். ன்நன இருபத்ந ந் ாம் த்துவமாய் விளங்கும் புருஷனாய் ைிநனத்து கலசத்ந த்
ன ாட்டு கிழக்கு தைாக்கி அமர்ந்து சிவகாயத் ிரிநய பிக்க தவண்டும். மறுைாள் காநல புனி ைீராடி
புதராகி நரக் னகாண்டு அக்கலசத்துக்குக் கர்ப்பா ானம், சீம ந் ம் னசய்வித்து, அ ன் வலப்புறம் அத் ிப்
பழச்சாநறப் பிழிந் ிட தவண்டும். அந் ணர்களுக்கு அறுசுநவ உண்டி அளிக்கதவண்டும். முப்பது கழஞ்சுப்
னபான்னால் னசய்யப்பட்ட பாநவநயயும், நூறு கழஞ்சுப் னபான்னும் புதராகி ருக்கு அளிக்க தவண்டும்.
மற்றவர்களுக்குப் பத்துக் கழஞ்சு னபான் க்ஷிநண அளிக்கதவண்டும்.

3. இரணிய கன்னிகா ானம் : அரசன் ஒரு சிறந் மநறகுலத் ில் பிறந் னபண்நணத் ன் னபண்ணாக
பாவித்து, மநறகள் கற்றுத் த ர்ந் உத் ம தவ ியர் குல பிரம்மச்சாரிக்கு கன்னிகா ானம் னசய்துவிக்க
தவண்டும். னபண்ணுக்கும், பிள்நளக்குமான துணி, மணி, ைநக அநனத்ந யும் அளித்து அக்கினி
சாட்சியாகத் ிருமணம் னசய்வித்து, அந் நூ ன ம்ப ியர் எக்குநறயும் இன்றி மனனமாத்து ைல்லத ார்
பு ிய வாழ்க்நக ன ாடங்கி ைடத் தவண்டிய த நவயான னபாருள்கநளக் னகாடுத் ிட தவண்டும்.

4. இரணிய ரிஷப ானம் : ஆயிரம் (அ) நூறு கழஞ்சு னபான்னில் ஒரு ரிஷபம் னசய்து, னகாம்புகளுக்கு
னவள்ளிக் கவசம், வாலில் முத்துக்கள், கழுத் ில் பதுமராகம், உடலில் தகாதம கம் ஆகியவற்நற ஒளி
சிந் ப் ப ித்து மண்டபத் ின் ைடுவில் நவத்துப் பூந னசய்ய தவண்டும். ஈசநனப் பூ ித்து, ரிஷபத்ந த்
க்ஷிநணதயாடு மநறயவருக்குத் ானம் னசய்ய தவண்டும்.

5. கணப ி ானம் : நூறு கழஞ்சு னபான்னாலான கணப ிநய அழகாகச் னசய்து மண்டபத் ின் ைடுவில்
பீடத் ில் நவத்து உள்ளம் கனிந்து பூந னசய்ய தவண்டும், ஈசநனயும், அஷ்ட ிக் பாலர்கநளயும்
அந் ந் ிக்கிதல அநமத்து வணங்கி அர்ச்சநன னசய்து வழிபாடு னசய்ய தவண்டும். அடிதயன்
வல்விநனகநள எல்லாம் ீர்த் ருள்வாய் என்று பிரார்த் ிக்க தவண்டும்.

எட்டு குண்டங்களில் ஓமம் னசய்து. ஏழு மநறயவர்களுக்கு அவர்கள் மநனவியருடன் பூந னசய்து,
ஆபரணங்கள் னசய்து ிருப் ிபடுத் தவண்டும். கணப ி பிர ிநமநயத் க்ஷிநணயுடன் புதராகி ருக்கு
ானம் னசய்ய தவண்டும்.

6. கற்பக விருக்ஷ ானம் : நூறு கழஞ்சு னபான்னால் ஒரு கற்பக ருநவச் னசய்து அ ன் கிநளகளில்
தகாதம கம், ைீலம் தபான்ற ஒளி மணிகநளப் புந க்க தவண்டும். ளிர்கள் பவழத் ாலும், முநனகள்
மரக த் ாலும், மலர்கள் புஷ்பராகத் ாலும், கனிகள் பதுமராகத் ாலும் அழகுற அநமத்து, பட்டாநட
களால் அலங்கரித்து மண்டபத் ின் ைடுதவ பிர ிஷ்நட னசய்து ஓமம் வளர்த்து முநறப்படி
சிவலிங்கத்ந ப் பூநச னசய்ய தவண்டும்.

அந் க் கற்பகத் ருநவ சிவப்பிரீ ியாக ஆலயத் ில் தசர்ப்பிக்கலாம் அல்லது கற்றறிந் மநறயவருக்குத்
ானமாக அளிக்கலாம். ானத்துக்குப் பின் சிவலிங்கத்துக்கு ஆயிரம் குடம் பாலாபிதஷகம் னசய்து
பிராமண தபா னம் னசய்விக்க தவண்டும்.

7. னசார்ண க ானம் : ஆயிரம் (அ) ஐநூறு கழஞ்சாலான யாநன ஒன்நறச் னசய்து மண்டபத் ின் ைடுவில்
நவத்துப் பூநச னசய்ய தவண்டும். பின்னர் உமா மதகச்வரநனப் பூந னசய்து அந் ச் னசார்ண க த்ந
ஒரு சிவாலயத் ிற்கு அளிக்க தவண்டும். இன்தறல் ைான்மநற உணர்ந் தவ ியருக்குத் ானம்
னகாடுக்கலாம். மீ ண்டும் இநறவநனப் பூ ித்து மநறயவர்களுக்கு சமாரா நன ைடத் தவண்டும்.

8. னசார்ண த னு ானம் : ஆயிரம், ஐநூறு, இருநூற்நறம்பது, நூற்றுஒன்று என (சக் ிக்தகற்றவாறு)

உபதயாகித்து ஒரு பசு னபான்னால் அநமக்க தவண்டும். னகாம்புகளில் பதுமராகம், குளம்புகளில்
நவரங்கள், புருவ ைடுவில் முத்து, காலில் நவடூரியம், பற்களில் புஷ்பராகம் ஆகியநவ அலங்காரமாய்
ப ித் ிடல் தவண்டும். அ ன் அளவில் பத் ில் ஒரு பங்கு உநடய கன்று ஒன்றும் னசய்து அ னருகில்
நவக்க தவண்டும்.

பின்னர் மண்டபத் ின் ைடுவில் பீடத் ில் த னுநவயும், கன்நறயும் நவத்து ஆநட, அணிகலன்களால்
அலங்கரித்து, தூப ீ ப நைதவத் ியங்களுடன் பூந ஓமத்துடன் னசய்து இநறவநன வணங்கித் ியானித்து
அந் ப் பசு, கன்று இரண்நடயும் மநறவழி வறாது ைடக்கும் தவ ியருக்கு முப்பது கழஞ்சுப் னபான்
க்ஷிநணயுடன் அளிக்க தவண்டும்.

9. னசார்ணபூமி ானம் : அரசு, வில்வம், பலாசு, கருங்காலி எனப்படும் மரங்களில் ஒன்றால் மண்டபம்
அநமத்து, ஆயிரம் கழஞ்சுப் னபான்னால் ஒரு சதுரம் ஏற்படுத் ி, அ ன் ைடுவில் தமரு பர்வ ம், ஏழுகடல்,
ஏழு ீவுகள் உள்ள மநலகநளயும், கண்டங்கநளயும் அநமத்து வி ிப்படி பூநச னசய்ய தவண்டும். பூந
முடித்து பூமியின் அளவில் ஏழில் ஒரு பங்கு னசார்ணத்துடன் எள்நளயும் ானமாக புதராகி ருக்கு
அளிக்கதவண்டும்.

10. ிக்குபாலகர் ானம் : எட்டு குண்டங்களுடன் ஒரு மண்டபம் அநமக்கதவண்டும். தவ ியர் எட்டுப்
தபநர ிக்குபாலகர்களாக ைிநனத்துப் பூந னசய்ய தவண்டும். அவர்களுக்கு ைடுதவ ஈசநன லிங்கத் ில்
ஆவாகனம் னசய்து பூநச புரிய தவண்டும். ிக்குப் பாலகர்களுநடய மந் ிரத் ால் ஓமம் வி ிப்படி
னசய்யதவண்டும். ஒவ்னவாருவருக்கும் பத்துக் கழஞ்சு னபான்னால் ஆன விமானமும், பத்துக் கழஞ்சு
க்ஷிநணயும் னகாடுத்து மநறயவர்கநள கவுரவிக்க தவண்டும். ங்கள் னவவ்விநனகள் ைீங்கிட
பிரார்த் ித்துக் னகாள்ளதவண்டும். மறுபடியும் சிவ பூந னசய்து அந் ணர்களுக்கு அமுது அளிக்க
தவண்டும்.

11. ிலபத்ம ானம் : இ ில் எள்ளும் ாமநரயும் இருப்ப ால் இந் த் ானம் இப்னபயர் னபற்றது. தூய
இடத் ில் பசுஞ்சாணத் ால் னமழுகி, னவள்நளப் பட்நட விரித்து அ ன் மீ து மூன்று கல அளவு எள்நளக்
குவிக்க தவண்டும். அ ன் ைடுதவ மூன்று கழஞ்சு னபான்னால் உநமயின் பிர ிநமநயச் னசய்து
பிர ிஷ்டிக்க தவண்டும். பிறகு உமாமதகச்வரநர முநறப்படி பூந னசய்து அந் ணருக்கு எள்ளுடன்
னபாற்றாமநரநயயும், உநமயவள் பிர ிநமநயயும், க்ஷநணயுடன் ானம் னசய்யதவண்டும்.

12. ிலபர்வ ானம் : ிலம் - எள்; பர்வ ம் - மநல. எள்நள மநல தபால் குவித்து நவத்துப் பூநசக்குப்
பின் ானம் னசய்வ ால் இ ற்கு இப்னபயர் வந் து. பத்து சாண் அளவு ண்டம் மண்டப ைடுவில் ஏற்பாடு
னசய்து அது முற்றிலும் மநறயுமாறும், அ ற்கு தமலும், அ ற்குக் குநறவாகவும் எள்நளக் குவித்து, அ ன்
மீ து யந் ரம் வநரந்து, புத் ாநடயால் மூடி தும்நபப் பூ நவத்து அ ன் மீ து ஈசன் பள்ளி னகாள்வ ாக
எண்ணி ருத் ிரநரப் பிர ிஷ்நட னசய்து பக் ியுடன் பூந னசய்யதவண்டும். பின்னர் மநறதயாருக்கும்,
புதராகி ருக்கும் க்ஷிநண வழங்கி ிலபர்வ ானம் ரதவண்டும்.

13. துலாபுருஷ ானம் : பூந , பம் ஆகியநவ அநனத்தும் பூர்ணகு ிதயாடு முடிவு னபற்ற பிறகு
தவ ியர்கள் மநறகள் னகாண்டு ஆசீர்வ ிக்க, வாத் ியங்கள் முழங்க, சர்வ அலங்காரங்களுடன் கிழக்கு
முகமாக ஒரு ட்டிதல மன்னன் அமரதவண்டும். மற்னறாரு ட்டில் மன்னன் எநடக்குப் னபான்நன
நவத்து அ நன அந் ணர்களுக்குத் ானமாக வழங்க தவண்டும். புதராகி ருக்கு நூறு கழஞ்சு னபான்னும்,
மநறயவர்களுக்குத் லா பத்துக் கழஞ்சு னபான்னும் னகாடுத்து கவுரவிக்க தவண்டும். சிநறக் நக ிகநள
விடுவிக்க தவண்டும்.

14. லக்ஷ்மி ானம் : ஆயிரம், ஐநூறு (அ) நூற்றி எட்டு கழஞ்சில் லக்ஷ்மியின் ிருஉருவம் னசய்து
மண்டபத் ில் பீடம் மீ து அமர்த் ி முநறப்படி பூசநன புரிய தவண்டும். ிருமகளுக்குத் ன ற்கில்
ிருமாநல ஆவாகனம் னசய்து இருவநரயும். பூந னசய்ய தவண்டும். பின்னர் அப்பிர ிநமநய
அன்புடன் நகயில் ாங்கி, அ ில் இருப்ப ில் ஒரு பங்கு னபான் தசர்த்து ைான்மநறகள் கற்றுணர்ந்து
அறவழி பிநழயாது ைடக்கும் அந் ணருக்குத் ானம் னசய்ய தவண்டும்.
15. பசுக்கள் ஆயிரம் ானம் : ஆயிரம் பசுக்கநளக் கன்றுடன் னகாண்டு வந்து னகாம்பு, முகம், கழுத்துக்கு
நூற்னறாரு கழஞ்சுப் னபான்னால் அணிகள் னசய்து அணிவிக்க தவண்டும். கால்களில் குளம்புகளுக்கு
னவள்ளியில் பட்நட கட்டி மாநலகளால் அலங்கரித்து, அவற்நற வி ிப்படி பூந னசய்து பசு ஒன்றுக்குப்
பத்துக் கழஞ்சு னபான் க்ஷிநணதயாடு ஆயிரம் தவ ியர்களுக்குத் ானம் னசய்யதவண்டும்.

16. விஷ்ணு பிம்ப ானம் : எல்லாத் ானங்களிலும் உயர்ந் து இதுவாகும். இ ில் ஆயிரம் கழஞ்சு
னபான்னால் மா வன் பிம்பம் னசய்து, ஈசநனத் ியானித்து மா வநன அர்ச்சித்து, ஓமம் னசய்து மநறகள்
உணர்ந் மநறதயானுக்கு அந் ப் பிம்பத்ந த் க்ஷிநணயுடன் ானம் னசய்ய தவண்டும்.

லிங்க புராணம் முற்றிற்று.