Professional Documents
Culture Documents
Untitled
Untitled
1. புராணத்தோற்றம்
3. காமதகனம்
அசுரர்கள் தோற்றம்:
சூரனின் திக்விஜயம்
கார்த்திகேயன் பெயர்க்காரணம்
பார்வதிதேவி தன் மகனை வளர்த்த கார்த்திகை தேவியரை அழைத்தாள்.
அன்னையரே ! தாங்கள் என் மகனை என்னிடமே ஒப்படைத்து விட வேண்டும்.
இனி அவனை நான் சிவலோகத்தில் வளர்ப்பேன். அவனுக்கு பாலூட்டி சீராட்டி
வளர்த்த தங்களுக்கு நன்றி, என்றாள்.
வெற்றிவேல், வரவேல்
ீ என்ற கோஷம் எங்கும் முழங்க, புழுதியைக் கிளப்பிக்
கொண்டு படைகள் கிளம்பின. வரபாகு
ீ தூது சூரர்கள் ஆட்சி செய்யும் மாயாபுரி
பட்டணத்தை அடையும் முன்பாக, முருகப்பெருமான் வரபாகுவைீ
அழைத்தார். வரபாகு
ீ ! நான் யாரையும் அழிக்க வேண்டும் என்று நினைப்பவன்
அல்ல. என்னை தனிப்பட்ட முறையில் திட்டுபவர்களைக் கூட பொறுத்துக்
கொள்வேன்.
வரபாகு
ீ படைகளை கணப்பொழுதில் ஆயத்தப்படுத்தி, தாரகனின் கோட்டை
நோக்கி புறப்பட்டான். இந்நேரத்தில், அசுரர்கள் வாழ்ந்த மகேந்திரபுரி
பட்டினத்தில் அபசகுனங்கள் தோன்றின. கழுதைகள் கத்துவது போல
மேகக்கூட்டங்கள் சப்தம் எழுப்பின. வானத்தில் இருந்து ரத்த மழை பெய்தது.
நரிகள் காரணமின்றி ஊளையிட்டன. மேகம் சூழ்ந்ததால் சூரியனைக்
காணவில்லை. அதிகாலை வேளையில் சூரியின் உதிக்காத நாள் ஒரு
நாட்டுக்கு நல்லதைச் செய்யாது. மக்கள் துன்பப்படுவர். கடும் மழை காலத்தில்
கூட சூரிய ஒளி அதிகாலைப் பொழுதில் தெரியாவிட்டால் ஆபத்து விளையும்.
அசுரர் வட்டுப்
ீ பெண்கள் தங்களை கண்ணாடியில் பார்த்து அலங்கரிக்கச்
சென்ற போது, தங்கள் கணவன்மாரின் தலையற்ற உடல்கள் கண்ணாடியில்
தெரிவது போல் கண்டு அலறினர். நீர்நிலையில் வானவில் தெரிந்தது.
இவையெல்லாம், தங்கள் நாட்டுக்கு அழிவைக் கொண்டு வரப்போகிறது
என்பதை உணர்ந்தனர் அசுரர்கள். ஆனாலும், ஜென்மபுத்தி மாறுமா ? அவர்கள்
அதைப் பொருட்படுத்தவில்லை வரபாகு. ீ
தாரகன் வதம்:
வரபாகுவின்
ீ படைகள் கோட்டைக்குள் சென்று விட்டன. தடுத்த வாயிற்
காவலர்களை தவிடு பொடியாக்கி விட்டன வரபாகுவின்
ீ படைகள்.
கோட்டைக்குள் முருகனின் படை நுழைந்து விட்டது யென்ற தகவல்,
தாரகனுக்கு பறந்தது. உடனடியாக அவன் போர் முரசறைந்தான். கையில்
பல்வேறு ஆயுதங்களைச் சுமந்து கொண்டு, தாரகனின் படைகள் தேவ
படைகளுடன் மோதின. இருதரப்பிலும் பயங்கர சேதம். இருதரப்புமே
சமநிலையில் தான் போரிட்டன.
வரபாகுவை
ீ ஒழித்துக் கட்ட தாரகனே நேரில் போர்களத்துக்கு வந்து விட்டான்.
அவனை துணைத்தளபதி வரகேசரி ீ எதிர்த்தான். இருவரும் அம்பு மழை
பொழிந்தனர். தாரகன் விடுத்த அம்புகளை வரகேசரி ீ தன் அம்புகளால் அடித்து
நொறுக்க, பதிலுக்கு வரகேசரி
ீ விடுத்த அம்புகளை, தாரகன் தன் கதாயுதத்தால்
அடித்து நொறுக்கி விட்டான். ஒரு கட்டத்தில், வரகேசரி
ீ மீ து அதிபயங்கர
அம்புகளை ஏவினான். அவற்றை தடுக்க முடியாத கேசரி மயக்கமடைந்து
கீ ழே விழுந்தான்.
வரபாகு
ீ பயங்கரமாக சிரித்தான். அம்பு மழை பெய்யச் செய்தான். எதற்கும்
கலங்காத தாரகன், தன் தும்பிக்கையாலேயே அத்தனையையும்
நொறுக்கிவிட்டான். கோபத்தில் தன் கதாயுதத்தால், பூமியின் மீ து ஓங்கி
அடித்தான். அதன் பலம் தாங்காத பூமி, இரண்டாகப் பிளந்துவிட்டது. தாரகன்
வரபாகு
ீ மீ து ஆக்னேயம் என்ற அஸ்திரத்தை எய்தான். இந்த அம்பு
எய்யப்பட்டால், அந்த இடம் தீப்பிடித்து நாசமாகி விடும். பதிலுக்கு வரபாகுவும்
ீ
அதை விட சக்தி வாய்ந்த ஆக்னேய அஸ்திரத்தை எய்தான். தாரகன் விடுத்த
அம்பால் எரிந்த தீயை, வரபாகுவின்
ீ அம்பு உருவாக்கிய தீ அணைத்து விட்டது.
கிரவுஞ்ச-தாரகாசுர வதம்
வரபாகு
ீ ! நீ உடனே சூரன் தங்கியிருக்கும் வரமகேந்திர
ீ பட்டணத்திற்குச் செல்.
சூரனின் படை பலத்தை அறிந்து கொள். சூரனால் பிடித்துச் செல்லப்பட்ட
ஜெயந்தன் மற்றும் தேவர்களை மீ ட்டுவிடு. பின்னர் சூரனிடம், எங்கள்
தலைவர் முருகனிடம் சரணடைந்து விடு. இல்லாவிட்டால் தலையை
இழப்பாய், என எச்சரித்து விட்டு வா, என்றார்.
வரபாகுவுக்கு
ீ ஏக சந்தோஷம். அவனைப் போல் வரனை ீ இனி புராண
சரித்திரம் காணாது. வரபாகு
ீ பறக்கும் தன்மை கொண்டவன். முருகனின்
உத்தரவை கேட்ட மாத்திரத்தில், அவரை மனதார வணங்கி, விஸ்வரூபம்
எடுத்தான். விண்ணில் பறந்தான். கந்தமான மலையில் வந்து இறங்கினான்.
வரபாகுவை
ீ அவன் தடுத்தான். எங்கள் அசுரகுல தலைவரைப் பார்க்க
கேவலம் நீ செல்வதா ? உன்னை ஒழித்து விடுகிறேன், என பாணங்களைத்
தொடுத்தான். அத்தனை அஸ்திரங்களையும் பொடிப்பொடியாக்கிய வரபாகு,ீ
முதலில் வரசிங்கனின்
ீ படைகளை ஒழித்தான்.
பின்னர் வரசிங்கனின்
ீ இலங்கைப்பட்டிணத்தில் குதித்தான். அவன் குதித்த
வேகத்தில் அந்த பட்டணமே பூமிக்குள் புதைந்து விட்டது. ஏராளமான
அசுரர்கள் இறந்தனர். அங்கிருந்து தப்பித்த யாளிமுகனின் மகன் அதிவரன்
ீ
வரபாகுவிடம்
ீ போர்புரிய ஓடி வந்தான். அவனது ஆயுதங்களையெல்லாம்
சுக்குநூறாக்கிய வரபாகு,
ீ அதிவரனைக்
ீ கொன்றான்.
பின்னர் சூரபத்மன் வசித்த வரமகேந்திரபட்டணத்தை
ீ வந்தடைந்தான். நகர
எல்லைக்குள் நுழைந்த போது, நான்கு திசை வாசல்களிலும் பலத்த பாதுகாப்பு
இருப்பதைப் பார்த்தான். இத்தனையையும் மீ றி நகருக்குள் செல்லும் வழியை
ஆலோசித்தான். அப்போது தெற்குவாசலைக் காவல் செய்த யானை முகம்
கொண்ட கஜாமுகன் என்ற காவல்படை தலைவன் வரபாகுவை ீ பார்த்து
விட்டான்.
பின்னர் வரமகேந்திர
ீ பட்டணத்தின் தெருக்களில் மற்றவர் கண்ணுக்கு தெரியா
வண்ணம் தன் உடலை மறைத்துக் கொண்டு நடந்தான். சூரபத்மனின்
கம்பீரமான அரண்மனையை நோட்டமிட்டான். அவனது திறமையை
மனதுக்குள் பாராட்டினான் எதிரிகளாக இருந்தாலும், அவனுடைய
திறமையை பாராட்டுபவன் எவனோ, அவனே நீதிமான்.
வரபாகு
ீ யோசித்தான். இவ்வளவு அமர்க்களம் செய்யும் இவன் முன்னால்
நின்று கொண்டு பேசினால் நமக்கு அவமானம் எனக் கருதிய வரபாகு.
ீ
முருகப்பெருமானை துதித்தான், உடனே சூரன் அமர்ந்திருந்த சிம்மாசனத்தை
விட மிக அற்புதமான சிம்மாசனம் அந்து வந்து இறங்கியது.
வரபாகு
ீ மகிழ்ச்சியுடன் தன் உருவத்தை திடீரென வெளிப்படுத்தினான்.
சிம்மாசனத்தை இழுத்துப் போட்டான். சூரனின் முன்னால் கால் மேல்
கால்போட்டு அமர்ந்தான். இதைக் கண்டு சூரபத்மனும், அவையில் இருந்த
மற்ற அசுரர்களும் அதிர்ச்சியடைந்தனர். சூரன் அதட்டினான். யார் நீ ! என்
இடத்துக்குள்ளேயே வந்து என் முன்னாலேயே கால் மேல் கால்போட்டு
மரியாதையின்றி அமர்ந்திருக்கும் உன்னை எமலோகம் அனுப்பியிருப்பேன்.
வரபாகு
ீ தன்னைப் பற்றியும், தான் வந்த விஷயம் பற்றியும் தெளிவாகச்
சொன்னான். சிவபெருமானின் உத்தரவுப்படி, முருகன் தோன்றியுள்ளதையும்,
ஏற்கனவே தாரகனைக் கொன்றதையும் சுட்டிக்காட்டி, திருச்செந்தூரில்
தங்கியுள்ள முருகனிடம் சரணடையும்படியும் கூறினான்.
வரபாகு
ீ ஆவேசமானான், இருந்த இடத்தை விட்டு எழாமலேயே, ஏ சூரனே !
தூதுவனாக வந்த இடத்தில் உன்னை ஏதும் செய்யக்கூடாது என்பதால்,
உன்னை உயிரோடு விடுகிறேன். இல்லாவிட்டால், உன் தலையை இந்நேரம்
நொறுக்கியிருப்பேன். என் தலைவன் முருகனை அவமானப்படுத்தும்
வார்த்தைகளை இனியொரு முறை சொல்லாதே, என கர்ஜித்தான். இதைக்
கேட்டதும் சூரபத்மன் கைகால்கள் நடுங்குமளவுக்கும், முகம்
சிவக்குமளவுக்கும் ஆவேசமாகி, பிடியுங்கள் ! அவனைக் கட்டி வைத்து
உதையுங்கள், என்றான்.
வரபாகு
ீ சூரனின் மிரட்டலை ஒரு பொருட்டாகவே கருதவில்லை. சூரபத்மா !
மீ ண்டும் எச்சரிக்கிறேன் ஜெயந்தனை விடுதலை செய்கிறாயா? அல்லது
உன்னை நானே கொன்று போட்டு விடட்டுமா ? என்றான் ஆவேசமாக. சூரனை
சுற்றி நின்ற அசுரர்களும் ஆவேசமானார்கள். வரபாகுவை
ீ பிடிக்க அவர்கள்
எத்தனித்தனர். பலமடங்கு கோபத்தில் என்ன செய்வதென தெரியாமல்
திகைத்த சூரபத்மன் ஆயிரம் தலைகள், இரண்டாயிரம் கைகள் கொண்ட
அசுரர்களை வரபாகுவைப்
ீ பிடிக்க ஏவினான்.
வரபாகு
ீ எழுந்தான். அவன் எழவும் ரத்தின சிம்மாசனம் தானாக மறைந்து
விட்டது. வரபாகு
ீ அரண்மனைக்கு வெளியே பாய்ந்து சென்று அதன் முகப்பில்
இருந்த 20 ஆயிரம் கலசங்கள் பொருந்திய கோபுரத்தை பிடுங்கினான். அதை
தூக்கி தன்னைத் தாக்க வந்த கொடிய அசுரர்கள் மீ து வசினான்.
ீ
போர்க்களத்தில் சூரபத்மன்!
வரமகேந்திரன்,
ீ வரதீ
ீ ரன், வரமகேஸ்வரன்,
ீ வரகேசரி,
ீ வரபுரந்தரன்,
ீ
வராந்தகன்
ீ ஆகிய அனைவருமே பத்மாசுரனால் தோற்கடிக்கப்பட்டனர்.
இந்நேரத்தில் வரபாகு
ீ கலங்காத உள்ளத்துடன் சூரபத்மன் முன்னால் வந்து
நின்றான்.
வரபாகுவைக்
ீ கண்டதும் பத்மாசுரன் அகோரமாக சிரித்தான். அடேய் ! நீயா !
அன்று நீ தானே எனது அவைக்கு தூதனாக வந்தவன் ! அன்றே உன்னைக்
கொன்றிருப்பேன். நீயோ மாய வடிவில் தப்பி விட்டாய். இப்போதும் ஒன்றும்
கெட்டு விடவில்லை. அன்று அந்த சிறுவனுக்கு தூதனாக வந்தாய். இப்போது
எனக்கு தூதனாக மாறிவிடு ! அந்த சிறுவனை என்னிடம் சரணடையச் சொல்.
என் தகுதிக்கு நீ என்னோடு போட்டியிட லாயக்கில்லாதவன். அப்படியே
ஓடிப்போய் விடடா ! என்றான்.
வரபாகு
ீ எக்காளமாகச் சிரித்தான். அடேய் அசுரா ! நான் நினைத்தால்
இக்கணமே உன் தலையைக் கொய்து விடுவேன். அன்று முருகன் என்னைத்
தூதனாக அனுப்பினார். இன்று உன்னோடு போர்புரிய அனுப்பியுள்ளார். உம்
எடு வில்லை ! முடிந்தால் தோற்கடித்துப் பார், என சொல்லி விட்டு வில்லை
எடுத்தான். சூரன் வரபாகுவை
ீ மிகச் சாதாரண கிள்ளுக்கீ ரையாக நினைத்து
அலட்சியமாக நின்றான்.
வரபாகு
ீ பல அம்புகளை அவன் மீ து எய்தான். அவை சூரனின் இரும்பு
உடல்மீ து பட்டு வளைந்து நொறுங்கியதே தவிர சிறு சிராய்ப்புக் காயத்தைக்
கூட ஏற்படுத்தவில்லை. எனவே யமாஸ்திரம், சூரியாஸ்திரம்,
நாராயணாஸ்திரம் என சக்தி மிக்க அஸ்திரங்களை எய்து பார்த்தான்.
அவற்றை சூரன் தன் கையாலேயே தடுத்து நொறுக்கி விட்டான். பத்மாசுரனின்
இந்த அபரிமித சக்தியை எண்ணி வரபாகு
ீ வியப்படைந்தான்.
வரபாகு
ீ மனம் தளரவில்லை. தன்னிடமிருந்த ஒரே அஸ்திரமான பாசுபத
அஸ்திரத்தை எய்தான். பாசுபதாஸ்திரம் பல பாம்புகளை உள்ளடக்கியது. அது
விஷத்தைக் கக்கிக் கொண்டு பாய்ந்தது. சூரனும் அதே போன்ற அஸ்திரத்தை
எய்யவே ஒன்றையொன்று கடித்துக் கொண்ட பாம்புகள் மாய்ந்தன. அந்த
அஸ்திரங்கள் அவரவரிடமே திரும்பி வந்தன. இதைப் பயன்படுத்திக் கொண்ட
சூரபத்மன் பல பாணங்களை அனுப்பி வரபாகுவின்
ீ வில்லை ஒடித்து
விட்டான்.
வரபாகு
ீ மீ துபட்ட அம்புகள் அவனை மயக்கமடையச் செய்தன. வரபாகு
ீ
களத்தில் விழுந்த பிறகு பூதகணங்கள் அசுரர்களுடன் கடுமையாக மோதினர்.
எதற்கும் நேரம் வர வேண்டும். பூவுலகில் பிறந்தவன் மனிதனாயினும் சரி !
அசுரனாயினும் சரி அவனது மரணத்துக்கு எந்த நேரம்
குறிக்கப்பட்டிருக்கிறதோ அதுவரையில் அவனை யாராலும் வெல்ல
இயலாது.
இங்கே சிவனின் அம்சமான முருகன். பத்மாசுரனின் முன் எமனாக வந்து
நின்றான்.
அங்கே வரம்
ீ மட்டுமே பேசப்படும். நீங்கள் அப்படியா ?அண்டசராசரத்தை
அடக்கியாளும் சக்கரவர்த்தியான நீங்கள், அந்த முருகனை வென்றால், ஒரு
சிறுவனை வென்று விட்டதாக சூரன் கொக்கரிக்கிறான் என்றும்,
தோற்றுப்போனால், கேவலம், ஒரு சிறுவனிடம் போய் சூரன் தோற்றானே
என்றும் தான் உலகம் பழிக்கும்.
வரபாகு
ீ ! உன்னைத் தேடி சூரனின் மகன் பானுகோபன் வருகிறான். அவனை
வெற்றி கொள்வது உனது கடமை. அவனிடம் உன்னை மயக்கிப் பிடிக்கும்
மோகனாஸ்திரம் இருக்கிறது. நீ அதற்கு கட்டுப்பட்டால், அதையும் விட சக்தி
வாய்ந்த வேலாயுதம் என்னிடம் இருக்கிறது. பார்த்துக் கொள்ளலாம். போய்
வா ! இம்முறை வெற்றிக்கனி உனக்குத்தான், என வாழ்த்தி வழியனுப்பினார்.
வரபாகுவை
ீ எந்த வகையிலும் ஜெயிக்க முடியாது என்பதைப் புரிந்து கொண்ட
பானுகோபன், வேறு வழியே இல்லாமல் வான்வெளியில் தன்னை மறைத்து
நின்றான். அங்கிருந்து பாட்டி கொடுத்த மோகனாஸ்திரத்தை எய்தான். அது
அதிவேகமாகப் பாய்ந்து வந்தது. அந்த அஸ்திரம் வரபாகு
ீ உள்ளிட்ட
அனைவரையும் மூர்ச்சையடையச் செய்யவே, ஆரவாரம் செய்த பானுகோபன்
அவர்களின் கை, கால்களைக் கட்டி கடலுக்குள் தூக்கி வசிவிட்டான்.
ீ
வரபாகு
ீ அக்னிமுகனை பந்தாடி விட்டான். தன் பக்தனைக் காப்பாற்ற காளியே
சிங்கவாகனத்தில் வந்து வானில் நின்றபடி சூலத்துடன் வரபாகுவை
ீ
தாக்கினாள். தேவியே தன்னை எதிர்த்த நேரத்திலும் கூட வரபாகு
ீ தயங்காமல்
அவளுடன் போரிட்டான். பெண் என்பதால் அவளைக் கொல்லாமல்
விண்ணில் பறந்து அவளது மார்பில் அடித்து கீ ழே தள்ளினான். காளிதேவி தன்
தோல்வியை ஒப்புக்கொண்டு, சிங்கவாகனத்தில் ஏறி தன் இடத்திற்கு
போய்விட்டாள்.
சூரபத்மன் வதம்
தெய்வானை திருமணம்
வள்ளித் திருமணம்
அறுபடை வடுகள்
ீ ஒவ்வொன்றிலும் திருவிளையாடல் புரிந்த அழகன்
முருகன், இந்தத் தலத்தில், மதுரை நோக்கிச் சென்று கொண்டிருந்த
ஔவையாரிடம் திருவிளையாடல் புரிந்ததாகச் சொல்கிறார்கள்.
முருகனின் 16 வடிவங்கள்
● ஞானசக்திதரர்.
● கந்தசாமி.
● ஆறுமுக தேவசேனாபதி.
● சுப்பிரமணியர்.
● கஜவாகனர்.
● சரவணபவர்.
● கார்த்திகேயர்.
● குமாரசாமி.
● சண்முகர்.
● தாரகாரி.
● சேனானி.
● பிரம்மசாஸ்தா.
● வள்ளி கல்யாணசுந்தரர்.
● பாலசுவாமி.
● கிரவுஞ்சபேதனர்.
● சிகிவாகனர்.