Professional Documents
Culture Documents
D , M
A * SERG HELIODORVS * QVI * PETIT*
A PONTIFICIB * C V * VTI SIBI PERM
ITTERETVR IN MONIMENTO IV
RIS SVI TECTVM VETVSTATE DILA
PSVM RESTITVER QVOD EST * VIA FLAM
INI * MIL * Ii ET IIi EVNTIB ? AB VRBE * PA
RTE- DEXTR IN ADFIN HEDVLEIAM
C F * APHRODISIAM * ET ? HERMEN *
AV6 * * *
LIB TAB ET ? TREBIAM ? ALBINAM
FECIT ? SIBI * ET VLPIAE * HELIADI VXORI
ET LIB LIBQ POSTQE *H-MHM -N-S-H-M-DA-M
This content downloaded from 143.107.8.25 on Thu, 21 May 2015 14:35:08 UTC
All use subject to JSTOR Terms and Conditions
Epigraphik Datenbank 21/05/2015 17:00
Inscriptions found:
Belegstelle: CIL 06, 01288 (p 3134, 3799, 4669, 4671) = CIL 06, 37039d = CIL 01, 00010 (p 718, 739, 831, 859) = ILLRP 00311 (p 325) = CLE 00008 = D 00004
= CSE 00004 = Epigraphica-2008-31 = ZPE-124-261 = AE 1987, 00063 = AE 2003, +00178
Provinz: Roma Ort: Roma
Quei apice(m) insigne(m) Dial[is fl]aminis gesistei / mors perfec[it] tua ut essent omnia / brevia honos fama virtusque / gloria atque ingenium quibus sei / in longa
licuiset tibe utier vita / facile facteis superases gloriam / maiorum qua re l<i=U>bens te in gremiu(m) / Scipio recipit terra Publi / prognatum Publio Corneli
http://db.edcs.eu/epigr/epi_einzel_en.php?p_belegstelle=CIL+01,+00010 Page 1 of 2
598 JEAN BOUSQUET [BCH 116
ko
s"
1
i
co
2
•I-
I
i
α
I
e
wOO
te
Ε
Fr.«
http://noapplet.epigraphy.packhum.org/text?ikey=194590&bookid=172®ion=4
1 ἄνδρας [τ]ούσδ’ [ἐ]σλοὺς ὀλοφύρομαι, ℎοῖσι Πυραιβο͂ν ⋮ | παῖδες ἐμε̄τίσαντ’ α[ἰ]κισθέντα φόνον ⋮ | ἀνγε̣[λ]ί̣ αν με<τ>ιόντας ἀπ’ εὐρυχόροι[ο
ϙορίνθου {²⁶Κορίνθου}²⁶] |
[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — | — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —] |
πατρίδ’ ἀν’ ἱμερτὰν πένθος ἔθαλ̣λ̣ε τότε ⋮ | τό̄δε δ’ ἀπ’ Ἀνπρακίας· Ναυσίστρατος αὐτὰ παθό̄ν τε ⋮ | Καλλίταν τ’ Ἀΐδα δο͂μα μέλαν κατέχΕ {²⁶κατέχει}²⁶
| κα-
Ε {²⁶καὶ}²⁶ μὰν Ἀραθθίο̄να καΕ {²⁶καὶ}²⁶ Εὔξενον ἴστε, πολῖταΕ {²⁶πολῖται}²⁶ | ℎο̄ς μετὰ το͂νδ’ ἀνδρο͂ν Κ̣ὰρ ἔκιχεν θανάτου ⋮
• Ö ἔλεγος – lamento
• τà ἐλεγειο̑ν – metro dístico elegíaco
-⏑⏑-⏑⏑-⏑⏑-⏑⏑-⏑⏑-.̑
-⏑⏑-⏑⏑-‖-⏑⏑-⏑⏑-
◦ τὰ ἐλεγεáα – poemas em dísticos elegíacos
• Ü ἐλεγεáα – ambíguo como nosso “elegia”
◦ ἐλεγεια̑ι – plural que, em geral, significa uma obra composta de elegias
West 1974, “Por elegia, denota-se uma tradição poética, em metro elegíaco, na qual o poeta discursa por meio de
sua própria pessoa, geralmente dirigido a um interlocutor específico e no contexto de uma ocasião particular de
interação.”
Temas variados
• reflexão (política em Sólon, amorosa em Mimnermo)
• lamento
• orientação, conselho (em Teógnis)
após o V a.C., X que costumava ser individual pode ser coletivo (cidade, caídos em guerra, etc.)
a partir do V a.C. epigramas dissociam-se:
do suporte material
e.g. Simonides 20 (Termópila): cópias da inscrição
da realidade
Período helenístico:
colecionar; coleções
re-criar
compor livros: Calímaco Aetia, Iambi
proêmios
Coleções de poemas de autores e subgêneros da lírica:
A. P. IX, 184
Tu, Píndaro, boca sagrada das Musas, e loquaz Sirena –
tu, Baquílides –, e graças eólias de Safo,
e escrita de Anacreonte, e o que da fonte homérica
extraiu seus próprios trabalhos – tu, Estesícoro –,
e doce página de Simônides, e o que de Peitó e também 5
dos meninos colheu a doce flor – tu, Íbico –,
e espada de Alceu, que o sangue de tiranos muitas vezes
derramou, protegendo as leis da pátria,
e rouxinóis de suaves cantos de Álcman – sede graciosos, vós que
estabelecestes o início e o fim de toda a lírica.
A. P. IX, 571
Gritou alto de Tebas Píndaro; soprou deleites
a musa de Simônides com voz doce-mel;
brilha Estesícoro e também Íbico; era doce Álcman;
doces sons de seus lábios proferiu Baquílides;
e Peitó falou junto a Anacreonte; e coisas variadas cantou 5
Alceu, †cisne lésbio na Eólida;
e dentre os homens Safo não é a nona, mas entre as amáveis
Musas a décima Musa registrada.
Epigramas como gênero:
consolidação dos temas e formas por duas gerações do IV a.C.:
– Anyte, Nossis, Leonidas e Asclepiades
– Teócrito, Hedylus, Posidipo e Calímaco
1 47 poetas: Anyte, Moero, Sappho, Melanippides, Simonides, Nossis, Rhianus, Erinna, Alcaeus, Samius, Leonidas, Mnasalces, Pamphilus, Pancrates,
Tymnes, Nicias, Euphemus, Damagetus, Callimachus, Euphorion, Dioscorides, Hegesippus, Perses, Diotimus, Menecrates, Nicaenetus, Phaennus,
Simias, Parthenides, Bacchylides, Anacreon, Archilochus, Alexander (Aetolus), Polyclitus, Polystratus, Antipater, Hermodorus, Posidippus, Hedylus,
Asclepiades (chamado Sicelides), Plato, Aratus, Chaeremon, Phaedimus, Antagoras, Theodoridas, Phanias e ἄλλων τ᾽ ἔρνεα πολλὰ νεόγραφα
Visão moderna de poesia (poesia lírica): subjetiva, individual, original
não se sustenta na Antigüidade
“Lírica” clássica:
1) difícil de classificar
2) – poesia bastante breve
e.g. Safo Fr 1 (Dionísio de Halicarnasso cita “na íntegra ”)
– transmissão fragmentária
descobertas alteram as teorias vigentes
3) relaciona-se com outros “gêneros”
Classificação:
mélica (solo/coral) (com/sem dança)
(com/sem instrumento: lira – lírica propriamente dita / aulos – aulética)
elegíaca - em geral, elevada : reflexão com exortação
jâmbica - em geral, jocosa
NB:
forma: variada (metro, dialeto, brevidade; NB: brevidade ≠ fragmentária)
matéria: variada (NB: persona loquens, perspectiva humana do mundo)
contexto: performance e re-performance
Matéria
• persona loquens não dá informações sobre o poeta ou o intérprete;
• dão indícios sobre a relação dos seres humanos com a linguagem, sua relação com a realidade, dos homens
com os deuses, etc.
Contexto da “lírica”:
consolida-se o contexto simpótico;
permanecem outros (rituais, religiosos)
NB: re-performance, e.g. de hinos, em geral desvinculado de culto
Performance:
informação sugerida pelo poema X contexto de reapresentação de uma poesia lírica:
Exemplo: Safo
• variedade de forma e matéria
◦ épica eólica?
• relação eu-lírico com a poesia:
◦ quem compôs?
◦ quem interpretou?
• representação em vasos: hydria (Varsóvia): c. 500 AC: Safo tocando o barbitos
hydria (Polignoto/Atenas): c. 440-30 AC: Safo, Nikopolis e duas outras
kalyx-krater (Tithonos/Bochum): c. 480–470 AC: Safo seguindo (?) outra
hydria tipo kalathos (Munique): c. 480 AC: Safo com Alceu
110
This content downloaded from 143.107.8.25 on Thu, 21 May 2015 17:51:21 UTC
All use subject to JSTOR Terms and Conditions
Epinício:
Píndaro:
olímpicas: a Zeus – a cada 4 anos
píticas: em Delfos, a Apolo – a cada 4 anos
ístmicas: Corinto, no Istmo do Peloponeso, a Poseidon – a cada 2 anos
neméias: Neméia, no norte do Peloponeso, a Zeus – a cada 2 anos
NB: não é consenso que a image poética do menino (παῖ – paî) é verídica
Bay of Naples
E D O N Thasos
Poseidonia A C
Metapontion Taras M Methone Samothrace
E Sigeum
Mt Olympus Troy
PI
Lemnos Tenedos
RU
Corcyra LY MYSIA
ESS A
S
Dodona
A
T H Pherae Mytilene
E
Croton Lesbos
G
EU Magnesia
E A
Thermopylae B
O LYDI A Sardis
LOCRIS Smyrna
Orchomenus Opus E A Chios
Delphi Thebes Clazomenae
N
Locri Epizephyrii Gulf o Plataea Colophon
Ithaca f Co BOEOTIA Teos
Segesta Himera Rhegium EA
rint Megara Marathon
HA Sicyon
h
I O N I A Ephesus
S
AC Corinth Athens Samos
E
Selinus S I C I LY Nemea ATTICA C AR
A
M. Aetna ARCADIA Aegina Miletus
Olympia Epidaurus Ceos
IA
Acragas Argos
Delos
MESS
Gela Halicarnassus
Syracuse Sparta R. Eurotas Paros
Camarina Naxos
Siphnos
ENIA
LACONIA Cos
Cnidus
Melos
Thera
Rhodes
Cythera
Map 1 The Greek world in the archaic and early classical periods