ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας αόριστος αόριστος παρακείμενος παρακείμενος υπερσυντέλικος

β β

Ο ἄγω ἦγον ἄξω ἦξα ἤγαγον ἦχα ἀγήοχα ἠγηόχειν

ρ ἄγεις ἦγες ἄξεις ἦξας ἤγαγες ἦχας ἀγήοχας ἠγηόχεις
ι ἄγει ἦγε(ν) ἄξει ἦξε/ἦξεν ἤγαγε(ν) ἦχε/ἦχεν ἀγήοχε(ν) ἠγηόχει
σ ἄγομεν ἤγομεν ἄξομεν ἤξαμεν ἠγάγομεν ἤχαμεν ἀγηόχαμεν ἠγηόχεμεν
τ. ἄγετε ἤγετε ἄξετε ἤξατε ἠγάγετε ἤχατε ἀγηόχατε ἠγηόχετε
ἄγουσι(ν) ἦγον ἄξουσι(ν) ἦξαν ἤγαγον ἤχασι(ν) ἀγηόχασι(ν) ἠγηόχεσαν

Υ ἄγω - - ἄξω ἀγάγω ἠχώς ὦ - -

π ἄγῃς - - ἄξῃς ἀγάγῃς ἠχώς ᾖς - -
ο ἄγῃ - - ἄξῃ ἀγάγῃ ἠχώς ᾖ - -
τ. ἄγωμεν - - ἄξωμεν ἀγάγωμεν ἠχότες ὦμεν - -
ἄγητε - - ἄξητε ἀγάγητε ἠχότες ἦτε - -
ἄγωσι(ν) - - ἄξωσι(ν) ἀγάγωσι(ν) ἠχότες ὦσι(ν) - -

Ε ἄγοιμι - ἄξοιμι ἄξαιμι ἀγάγοιμι ἠχώς εἴην - -

υ ἄγοις - ἄξοις ἄξαις ἀγάγοις ἠχώς εἴης - -
κ ἄγοι - ἄξοι ἄξαι/ ἀγάγοι ἠχώς εἴη - -
τ. ἄγοιμεν - ἄξοιμεν ἄξαιμεν ἀγάγοιμεν ἠχότες εἴημεν/ εἶμεν - -
ἄγοιτε - ἄξοιτε ἄξαιτε ἀγάγοιτε ἠχότες εἴητε/ εἶτε - -
ἄγοιεν - ἄξοιεν ἄξαιεν ἀγάγοιεν ἠχότες εἴησαν/ εἶεν - -

Π - - - - - - - -
ρ ἄγε - - ἄξον ἄγαγε ἠχώς ἴσθι - -
ο ἀγέτω - - ἀξάτω ἀγαγέτω ἠχώς ἔστω - -
σ - - - - - - - -
τ. ἄγετε - - ἄξατε ἀγάγετε ἠχότες ἔστε - -
ἀγέτωσαν/ - - ἀξάντων/ ἀγαγέτωσαν/ ἠχότες ἔστων/ - -
ἀγόντων ἀξάτωσαν ἀγαγόντων ἔστωσαν/
 ὄντων

Α. ἄγειν - ἄξειν ἄξαι ἀγαγεῖν ἠχέναι ἀγηοχέναι -

     ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας αόριστος β παρακείμενος υπερσυντέλικος

Ο βάλλω ἔβαλλον βαλῶ ἔβαλον βέβληκα ἐβεβλήκειν

ρ βάλλεις ἔβαλλες βαλεῖς ἔβαλες βέβληκας ἐβεβλήκεις
ι βάλλει ἔβαλλε(ν) βαλεῖ ἔβαλε(ν) βέβληκε(ν) ἐβεβλήκει
σ βάλλομεν ἐβάλλομεν βαλοῦμεν ἐβάλομεν βεβλήκαμεν ἐβεβλήκεμεν
τ. βάλλετε ἐβάλλετε βαλεῖτε ἐβάλετε βεβλήκατε ἐβεβλήκετε
βάλλουσι(ν) ἔβαλλον βαλοῦσι(ν) ἔβαλον βεβλήκασι(ν) ἐβεβλήκεσαν

Υ βάλλω - λα βάλω βεβληκώς ὦ -

π βάλλῃς - βάλῃς βεβληκώς ᾖς -
ο βάλλῃ - βάλῃ βεβληκώς ᾖ -
τ. βάλλωμεν - βάλωμεν βεβληκότες ὦμεν -
βάλλητε - βάλητε βεβληκότες ἦτε -
βάλλωσι(ν) - βάλωσι(ν) βεβληκότες ὦσι(ν) -

Ε βάλλοιμι - βαλοίην/βαλοῖμι βάλοιμι βεβληκώς εἴην -

υ βάλλοις - βαλοίης/βαλοῖς βάλοις βεβληκώς εἴης -
κ βάλλοι - βαλοίη/βαλοῖ βάλοι βεβληκώς εἴη -
τ. βάλλοιμεν - βαλοῖμεν βάλοιμεν βεβληκότες εἴημεν/ εἶμεν -
βάλλοιτε - βαλοῖτε βάλοιτε βεβληκότες εἴητε/ εἶτε -
βάλλοιεν - βαλοῖεν βάλοιεν βεβληκότες εἴησαν/ εἶεν -

Π - - - - - -
ρ βάλλε - - βάλε βεβληκώς ἴσθι -
ο βαλλέτω - - βαλέτω βεβληκώς ἔστω -
σ - - - - - -
τ. βάλλετε - - βάλετε βεβληκότες ἔστε -
βαλλέτωσαν/ - - βαλέτωσαν/ βεβληκότες ἔστων/ ἔστωσαν/ -
βαλλόντων βαλόντων  ὄντων

Α. βάλλειν - βαλεῖν βαλεῖν βεβληκέναι -

     ενεστ παρατ μέλλ παθητικός αόριστο παθητικός παρακείμενος παρακε υπερσυντέλ υπερσυντέ
μέλλοντας ςβ αόριστος ίμενος ικος λικος β
α β

Ο γίγνομαι/ ἐγιγνόμην γενήσομαι γενηθήσομαι ἐγενόμην ἐγενήθην γεγένημαι γέγονα γεγονώς ἦ (ν) ἐγεγόνειν
ρ γίγνει/ῃ ἐγίγνου γενήσει/ῃ γενηθήσει/ῃ ἐγένου ἐγενήθης γεγένησαι γέγονας γεγονώς ἦσθα ἐγεγόνεις
ι γίγνεται ἐγίγνετο γενήσεται γενηθήσεται ἐγένετο ἐγενήθη γεγένηται γέγονε (ν) γεγονώς ἦν ἐγεγόνει
σ γιγνόμεθα ἐγιγνόμεθα γενησόμεθα γενηθησόμεθα ἐγενόμεθα ἐγενήθημεν γεγενήμεθα γεγόναμεν γεγονότες ἦμεν ἐγεγόνεμεν
τ. γίγνεσθε ἐγίγνεσθε γενήσεσθε γενηθήσεσθε ἐγένεσθε ἐγενήθητε γεγένησθε γεγόνατε γεγονότες ἦτε ἐγεγόνετε
γίγνονται ἐγίγνοντο γενήσονται γενηθήσονται ἐγένοντο ἐγενήθησαν γεγένηνται γεγόνασι(ν γεγονότες ἦσαν ἐγεγόνεσαν

Υ γίγνωμαι - - - γένωμαι γενηθῶ γεγενημένος ὦ γεγόνω - -

π γίγνῃ - - - γένῃ γενηθῇς γεγενημένος ᾖς γεγόνῃς - -
ο γίγνηται - - - γένηται γενηθῇ γεγενημένος ᾖ γεγόνῃ - -
τ. γιγνώμεθα - - - γενώμεθα γενηθῶμεν γεγενημένοι ὦμεν γεγόνωμεν - -
γίγνησθε - - - γένησθε γενηθῆτε γεγενημένοι ἦτε γεγόνητε - -
γίγνωνται - - - γένωνται γενηθῶσι(ν) γεγενημένοι ὦσι (ν) γεγόνωσι(ν - -

Ε γιγνοίμην - γενησοίμην γενηθησοίμην γενοίμην γενηθείην γεγενημένος εἴην/ εἴην γεγόνοιμι - -

υ γίγνοιο - γενήσοιο γενηθήσοιο γένοιο γενηθείης γεγενημένος εἴης/ εἴης γεγόνοις - -
κ γίγνοιτο - γενήσοιτο γενηθήσοιτο γένοιτο γενηθείη γεγενημένος εἴη/ εἴη γεγόνοι - -
τ. γιγνοίμεθα - γενησοίμεθα γενηθησοίμεθα γενοίμεθα γενηθείημεν/ γεγενημένοι εἴημεν/ εἶμεν γεγόνοιμεν - -
γίγνοισθε - γενήσοισθε γενηθήσοισθε γένοισθε γενηθεῖμεν γεγενημένοι εἴητε/ εἶτε γεγόνοιτε - -
γίγνοιντο - γενήσοιντο γενηθήσοιντο γένοιντο γενηθείητε/ γεγενημένοι εἴησαν/εἶεν γεγόνοιεν - -
γενηθεῖτε
γενηθείησαν/
γενηθεῖεν

Π - - - - - - - - - -
ρ γίγνου - - - γενοῦ γενήθητι γεγονώς ἴσθι - - -
ο γιγνέσθω - - - γενέσθω γενηθήτω γεγενήσθω - - -
σ - - - - - - - - - -
τ. γίγνεσθε - - - γένεσθε γενήθητε γεγονότες ἔστε - - -
γιγνέσθων/ - - - γενέσθων/ γενηθέντων/ γεγενήσθων/ - - -
γιγνέσθωσαν γενέσθωσαν γενηθήτωσαν γεγενήσθωσαν

Α. γίγνεσθαι - γενήσεσθαι γενηθήσεσθαι γενέσθαι γενηθῆναι γεγενῆσθαι γεγονέναι - -

     ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας αόριστος β παρακείμενος υπερσυντέλικος

Ο εἰμί ἦ/ἦν ἔσομαι ἐγενόμην γέγονα γεγονώς ἦ(ν) /ἐγεγόνειν

ρ εἶ ἦσθα ἔσει/ἔσῃ ἐγένου γέγονας γεγονώς ἦσθα/ἐγεγόνεις
ι ἐστί/ἐστίν ἦν ἔσται ἐγένετο γέγονε(ν) γεγονώς ἦν/ἐγεγόνει
σ ἐσμέν ἦμεν ἐσόμεθα ἐγενόμεθα γεγόναμεν γεγονότες ἦμεν/ἐγεγόνεμεν
τ. ἐστέ ἦτε ἔσεσθε ἐγένεσθε γεγόνατε γεγονότες ἦστε/ ἦτε/ἐγεγόνετε
εἰσί(ν) ἦσαν ἔσονται ἐγένοντο γεγόνασι(ν) γεγονότες ἦσαν/ἐγεγόνεσαν

Υ ὦ - - γένωμαι - -
π ᾖς - - γένῃ - -
ο ᾖ - - γένηται - -
τ. ὦμεν - - γενώμεθα - -
ἦτε - - γένησθε - -
ὦσι(ν) - - γένωνται - -

Ε εἴην - ἐσοίμην γενοίμην - -

υ εἴης - ἔσοιο γένοιο - -
κ εἴη - ἔσοιτο γένοιτο - -
τ. εἴημεν/εἶμεν - ἐσοίμεθα γενοίμεθα - -
εἴητε/εἶτε - ἔσοισθε γένοισθε - -
εἴησαν/εἶεν - ἔσοιντο γένοιντο - -

Π - - - - - -
ρ ἴσθι - - γενοῦ - -
ο ἔστω - - γενέσθω - -
σ - - - - - -
τ. ἔστε - - γένεσθε - -
ἔστων/ἔστωσαν/ὄντων - - γενέσθων/γενέσθωσαν - -

Α. εἶναι - ἔσεσθαι γενέσθαι γεγονέναι -

     ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας αόριστος β παρακείμενος υπερσυντέλικος
Ο ἔχω εἶχον σχήσω/ἕξω ἔσχον ἔσχηκα ἐσχήκειν
ρ ἔχεις εἶχες σχήσεις/ἕξεις ἔσχες ἔσχηκας ἐσχήκεις
ι
ἔχει εἶχε(ν) σχήσει/ἕξει ἔσχε(ν) ἔσχηκε(ν) ἐσχήκει
σ
τ. ἔχομεν εἴχομεν σχήσομεν/ἕξομεν ἔσχομεν ἐσχήκαμεν ἐσχήκεμεν
ἔχετε εἴχετε σχήσετε/ἕξετε ἔσχετε ἐσχήκατε ἐσχήκετε
ἔχουσι(ν) εἶχον σχήσουσι(ν) /ἕξουσι(ν) ἔσχον ἐσχήκασι(ν) ἐσχήκεσαν
Υ ἔχω - - σχῶ ἐσχηκώς ὦ -
π ἔχῃς - - σχῇς ἐσχηκώς ᾖς -
ο
ἔχῃ - - σχῇ ἐσχηκώς ᾖ -
τ.
ἔχωμεν - - σχῶμεν ἐσχηκότες ὦμεν -
ἔχητε - - σχῆτε ἐσχηκότες ἦτε -
ἔχωσι(ν) - - σχῶσι(ν) ἐσχηκότες ὦσι(ν) -

Ε ἔχοιμι - σχήσοιμι/ἕξοιμι σχοίην ἐσχηκώς εἴην -

υ ἔχοις - σχήσοις/ἕξοις σχοίης ἐσχηκώς εἴης -
κ
ἔχοι - σχήσοι/ἕξοι σχοίη ἐσχηκώς εἴη -
τ.
ἔχοιμεν - σχήσοιμεν/ἕξοιμεν σχοῖμεν ἐσχηκότες εἴημεν/ εἶμεν -
ἔχοιτε - σχήσοιτε/ἕξοιτε σχοῖτε ἐσχηκότες εἴητε/ εἶτε -
ἔχοιεν - σχήσοιεν/ἕξοιεν σχοίησαν/σχοῖεν ἐσχηκότες εἴησαν/ εἶεν -
Π - - - - - -
ρ ἔχε - - σχές ἐσχηκώς ἴσθι -
ο
ἐχέτω - - σχέτω ἐσχηκώς ἔστω -
σ
τ. - - - - - -
ἔχετε - - σχέτε ἐσχηκότες ἔστε -
ἐχέτωσαν/ - - σχόντων ἐσχηκότες ἔστων/ ἔστωσαν/ ὄντων -
ἐχόντων

Α. ἔχειν - σχήσειν/ἕξειν σχεῖν ἐσχηκέναι -

     ενεστώτας παρατατικός παθητικός αόριστος β παθητικός παρακείμενος υπερσυντέλικος
μέλλοντας αόριστος
α

Ο λαμβάνομαι ἐλαμβανόμην ληφθήσομαι ἐλαβόμην ἐλήφθην εἴλημμαι εἰλημμένος ἦ (ν)εἰλήμμην

ρ λαμβάνει/ῃ ἐλαμβάνου ληφθήσει/ῃ ἐλάβου ἐλήφθης εἴληψαι εἰλημμένος ἦσθα/εἴληψο
ι λαμβάνεται ἐλαμβάνετο ληφθήσεται ἐλάβετο ἐλήφθη εἴληπται εἰλημμένος ἦν/εἴληπτο
σ λαμβανόμεθα ἐλαμβανόμεθα ληφθησόμεθα ἐλαβόμεθα ἐλήφθημεν εἰλήμμεθα εἰλημμένοι ἦμεν/εἰλήμμεθα
τ. λαμβάνεσθε ἐλαμβάνεσθε ληφθήσεσθε ἐλάβεσθε ἐλήφθητε εἴληφθε εἰλημμένοι ἦστε/εἰλημμένοι ἦτε
λαμβάνονται ἐλαμβάνοντο ληφθήσονται ἐλάβοντο ἐλήφθησαν εἰλημμένοι εἰσί /εἴληφθε
εἰλημμένοι ἦσαν

Υ λαμβάνωμαι - - λάβωμαι ληφθῶ εἰλημμένος ὦ -

π λαμβάνῃ - - λάβῃ ληφθῇς εἰλημμένος ᾖς -
ο λαμβάνηται - - λάβηται ληφθῇ εἰλημμένος ᾖ -
τ. λαμβανώμεθα - - λαβώμεθα ληφθῶμεν εἰλημμένοι ὦμεν -
λαμβάνησθε - - λάβησθε ληφθῆτε εἰλημμένοι ἦτε -
λαμβάνωνται - - λάβωνται ληφθῶσι(ν) εἰλημμένοι ὦσι(ν) -

Ε λαμβανοίμην - ληφθησοίμην λαβοίμην ληφθείην εἰλημμένος εἴην -

υ λαμβάνοιο - ληφθήσοιο λάβοιο ληφθείης εἰλημμένος εἴης -
κ λαμβάνοιτο - ληφθήσοιτο λάβοιτο ληφθείη εἰλημμένος εἴη -
τ. λαμβανοίμεθα - ληφθησοίμεθα λαβοίμεθα ληφθείημεν/ εἰλημμένοι εἴημεν/ εἶμεν -
λαμβάνοισθε - ληφθήσοισθε λάβοισθε ληφθεῖμεν εἰλημμένοι εἴητε/ εἶτε -
λαμβάνοιντο - ληφθήσοιντο λάβοιντο ληφθείητε/ εἰλημμένοι εἴησαν/ εἶεν -
ληφθεῖτε
ληφθείησαν/
ληφθεῖεν

Π - - - - - - -
ρ λαμβάνου - - λαβοῦ λήφθητι εἴληψο -
ο λαμβανέσθω - - λαβέσθω ληφθήτω εἰλήφθω -
σ - - - - - - -
τ. λαμβάνεσθε - - λάβεσθε λήφθητε εἴληφθε -
λαμβανέσθων/ - - λαβέσθων/ ληφθέντων/ εἰλήφθων -
λαμβανέσθωσαν λαβέσθωσαν ληφθήτωσαν /εἰλήφθωσαν

Α. λαμβάνεσθαι - ληφθήσεσθαι λαβέσθαι ληφθῆναι εἰλῆφθαι -

     ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας αόριστος β παρακείμενος υπερσυντέλικος
Ο ἔρχομαι ᾔειν/ᾖα εἶμι/ἐλεύσομαι ἦλθον ἐλήλυθα ἐληλύθειν
ρ ἔρχει/ῃ ᾔεισθα/ᾔεις εἶ/ἐλεύσει/ἐλεύσῃ ἦλθες ἐλήλυθας ἐληλύθεις
ι
ἔρχεται ᾔει εἶσι/εἶσιν/ἐλεύσεται ἦλθε/ἦλθεν ἐλήλυθε(ν) ἐληλύθει
σ
τ. ἐρχόμεθα ᾔειμεν/ᾖμεν ἐλευσόμεθα/ἴμεν ἤλθομεν ἐληλύθαμεν ἐληλύθεμεν
ἔρχεσθε ᾖτε ἐλεύσεσθε/ἴτε ἤλθετε ἐληλύθατε ἐληλύθετε
ἔρχονται ᾔεσαν/ᾖσαν ἐλεύσονται/ἴασι/ἴασιν ἦλθον ἐληλύθασι(ν) ἐληλύθεσαν
Υ ἴω - - ἔλθω ἐληλυθώς ὦ -
π ἴῃς - - ἔλθῃς ἐληλυθώς ᾖς -
ο
ἴῃ - - ἔλθῃ ἐληλυθώς ᾖ -
τ.
ἴωμεν - - ἔλθωμεν ἐληλυθότες ὦμεν -
ἴητε - - ἔλθητε ἐληλυθότες ἦτε -
ἴωσι (ν) - - ἔλθωσι(ν) ἐληλυθότες ὦσι(ν) -

Ε ἰοίην/ἴοιμι - ἐλευσοίμην/ἰοίην/ἴοιμι ἔλθοιμι ἐληλυθώς εἴην -

υ ἰοίης/ἴοις - ἐλεύσοιο/ἰοίης/ἴοις ἔλθοις ἐληλυθώς εἴης -
κ
ἰοίη/ἴοι - ἐλεύσοιτο/ἰοίη/ἴοι ἔλθοι ἐληλυθώς εἴη -
τ.
ἴοιμεν - ἐλευσοίμεθα/ἴοιμεν ἔλθοιμεν ἐληλυθότες εἴημεν/ εἶμεν -
ἴοιτε - ἐλεύσοισθε/ἴοιτε ἔλθοιτε ἐληλυθότες εἴητε/ εἶτε -
ἴοιεν - ἐλεύσοιντο/ἴοιεν ἔλθοιεν ἐληλυθότες εἴησαν/ εἶεν -
Π - - - - - -
ρ ἴθι - - ἐλθέ ἐληλυθώς ἴσθι -
ο
ἴτω - - ἐλθέτω ἐληλυθώς ἔστω -
σ
τ. - - - - - -
ἴτε - - ἔλθετε ἐληλυθότες ἔστε -
ἰόντων/ - - ἐλθέτωσαν/ ἐληλυθότες ἔστων/ ἔστωσαν/ ὄντων -
ἴτωσαν ἐλθόντων

Α. ἰέναι/ - ἐλεύσεσθαι/ἰέναι ἐλθεῖν ἐληλυθέναι -

ἔρχεσθαι
     ενεστώ παρατατι μέλλοντας αόριστος αόριστ παρακείμενος υπερσυντέλικος
τας κός ος β

Ο λέγω ἔλεγον λέξω/ἐρῶ εἶπα/ἔλεξα εἶπον εἴρηκα εἰρηκώς ἦ(ν)εἰρήκειν

ρ λέγεις ἔλεγες λέξεις/ἐρεῖς εἶπας/ἔλεξας εἶπες εἴρηκας εἰρηκώς ἦσθα/εἰρήκεις
ι λέγει ἔλεγε(ν) λέξει/ἐρεῖ εἶπε(ν)ἔλεξε(ν) εἶπε(ν) εἴρηκε/εἴρηκεν εἰρηκώς ἦν/εἰρήκει
σ λέγομεν ἐλέγομεν λέξομεν/ἐροῦμεν ἐλέξαμεν εἴπομεν εἰρήκαμεν εἰρηκότες ἦμεν/εἰρήκεμεν
τ. λέγετε ἐλέγετε λέξετε/ἐρεῖτε εἴπατε/ἐλέξατε εἴπετε εἰρήκατε εἰρηκότες ἦστε/ ἦτε/εἰρήκετε
λέγουσι (ν) ἔλεγον λέξουσι(ν)/ἐροῦσι(ν) ἔλεξαν εἶπον εἰρήκασι/εἰρήκασιν εἰρηκότες ἦσαν/εἰρήκεσαν

Υ λέγω - - λέξω εἴπω εἰρηκώς ὦ -

π λέγῃς - - λέξῃς εἴπῃς εἰρηκώς ᾖς -
ο λέγῃ - - λέξῃ εἴπῃ εἰρηκώς ᾖ -
τ. λέγωμεν - - λέξωμεν εἴπωμεν εἰρηκότες ὦμεν -
λέγητε - - λέξητε εἴπητε εἰρηκότες ἦτε -
λέγωσι(ν) - - λέξωσι(ν) εἴπωσι(ν) εἰρηκότες ὦσι(ν) -

Ε λέγοιμι - λέξοιμι/ἐροίην/ἐροῖμι λέξαιμι εἴποιμι εἰρηκώς εἴην -

υ λέγοις - λέξοις/ἐροίης/ἐροῖς λέξαις/λέξειας εἴποις εἰρηκώς εἴης -
κ λέγοι - λέξοι/ἐροίη/ἐροῖ λέξαι/λέξειε(ν) εἴποι εἰρηκώς εἴη -
τ. λέγοιμεν - λέξοιμεν/ἐροῖμεν εἴπαιμεν/λέξαιμεν εἴποιμεν εἰρηκότες εἴημεν/ εἶμεν -
λέγοιτε - λέξοιτε/ἐροῖτε λέξαιτε εἴποιτε εἰρηκότες εἴητε/ εἶτε -
λέγοιεν - λέξοιεν/ἐροῖεν λέξαιεν/λέξειαν εἴποιεν εἰρηκότες εἴησαν/ εἶεν -

Π - - - - - - -
ρ λέγε - - λέξον εἰπέ εἰρηκώς ἴσθι -
ο λεγέτω - - λεξάτω εἰπέτω εἰρηκώς ἔστω -
σ - - - - - - -
τ. λέγετε - - λέξατε εἴπετε εἰρηκότες ἔστε -
λεγέτωσαν - - λεξάντων/ εἰπέτωσαν εἰρηκότες ἔστων/ ἔστωσαν/ ὄντων -
/ λεξάτωσαν /εἰπόντων
λεγόντων

Α. λέγειν - λέξειν/ἐρεῖν λέξαι εἰπεῖν εἰρηκέναι -

     ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας αόριστος β παρακείμενος β υπερσυντέλικος β
Ο λείπω ἔλειπον λείψω ἔλιπον λέλοιπα ἐλελοίπειν
ρ λείπεις ἔλειπες λείψεις ἔλιπες λέλοιπας ἐλελοίπεις
ι
λείπει ἔλειπε(ν) λείψει ἔλιπε(ν) λέλοιπε(ν) ἐλελοίπει
σ
τ. λείπομεν ἐλείπομεν λείψομεν ἐλίπομεν λελοίπαμεν ἐλελοίπεμεν
λείπετε ἐλείπετε λείψετε ἐλίπετε λελοίπατε ἐλελοίπετε
λείπουσι(ν) ἔλειπον λείψουσι(ν) ἔλιπον λελοίπασι(ν) ἐλελοίπεσαν
Υ λείπω - - λίπω λελοιπώς ὦ -
π λείπῃς - - λίπῃς λελοιπώς ᾖς -
ο
λείπῃ - - λίπῃ λελοιπώς ᾖ -
τ.
λείπωμεν - - λίπωμεν λελοιπότες ὦμεν -
λείπητε - - λίπητε λελοιπότες ἦτε -
λείπωσι(ν) - - λίπωσι(ν) λελοιπότες ὦσι/ ὦσιν -

Ε λείποιμι - λείψοιμι λίποιμι λελοιπώς εἴην -

υ λείποις - λείψοις λίποις λελοιπώς εἴης -
κ
λείποι - λείψοι λίποι λελοιπώς εἴη -
τ.
λείποιμεν - λείψοιμεν λίποιμεν λελοιπότες εἴημεν/ εἶμεν -
λείποιτε - λείψοιτε λίποιτε λελοιπότες εἴητε/ς εἶτε -
λείποιεν - λείψοιεν λίποιεν λελοιπότες εἴησαν/ εἶεν -
Π - - - - - -
ρ λεῖπε - - λίπε λελοιπώς ἴσθι -
ο
λειπέτω - - λιπέτω λελοιπώς ἔστω -
σ
τ. - - - - - -
λείπετε - - λίπετε λελοιπότες ἔστε -
λειπέτωσαν/ - - λιπέτωσαν/ λελοιπότες ἔστων/ ἔστωσαν/ ὄντων -
λειπόντων λιπόντων

Α. λείπειν - λείψειν λιπεῖν λελοιπέναι -

     ενεστώτας παρατατικ μέλλοντας αόριστος β παρακείμενος υπερσυντέλικος
ός
Ο μανθάνω ἐμάνθανον μαθήσομαι ἔμαθον μεμάθηκα μεμαθηκώς ἦ(ν)/ἐμεμαθήκειν
ρ μανθάνεις ἐμάνθανες μαθήσει/ῃ ἔμαθες μεμάθηκας μεμαθηκώς ἦσθα/ἐμεμαθήκεις
ι
μανθάνει ἐμάνθανε(ν) μαθήσεται ἔμαθε(ν) μεμάθηκε(ν) μεμαθηκώς ἦν/ἐμεμαθήκει
σ
τ. μανθάνομεν ἐμανθάνομε μαθησόμεθα ἐμάθομεν μεμαθήκαμεν μεμαθηκότες ἦμεν/ἐμεμαθήκεμεν
μανθάνετε ν μαθήσεσθε ἐμάθετε μεμαθήκατε μεμαθηκότες ἦστε/ ἦτε/ἐμεμαθήκετε
μανθάνουσι( ἐμανθάνετε μαθήσονται ἔμαθον μεμαθήκασι(ν) μεμαθηκότες ἦσαν/ἐμεμαθήκεσαν
ν) ἐμάνθανον

Υ μανθάνω - - μάθω μεμαθηκώς ὦ -

π μανθάνῃς - - μάθῃς μεμαθηκώς ᾖς -
ο
μανθάνῃ - - μάθῃ μεμαθηκώς ᾖ -
τ.
μανθάνωμεν - - μάθωμεν μεμαθηκότες ὦμεν -
μανθάνητε - - μάθητε μεμαθηκότες ἦτε -
μανθάνωσι( - - μάθωσι(ν) μεμαθηκότες ὦσι/ ὦσιν -
ν)
Ε μανθάνοιμι - μαθησοίμην μάθοιμι μεμαθηκώς εἴην -
υ μανθάνοις - μαθήσοιο μάθοις μεμαθηκώς εἴης -
κ
μανθάνοι - μαθήσοιτο μάθοι μεμαθηκώς εἴη -
τ.
μανθάνοιμεν - μαθησοίμεθα μάθοιμεν μεμαθηκότες εἴημεν/ εἶμεν -
μανθάνοιτε - μαθήσοισθε μάθοιτε μεμαθηκότες εἴητε/ς εἶτε -
μανθάνοιεν - μαθήσοιντο μάθοιεν μεμαθηκότες εἴησαν/εἶεν -

Π - - - - - -
ρ μάνθανε - - μάθε μεμαθηκώς ἴσθι -
ο
μανθανέτω - - μαθέτω μεμαθηκώς ἔστω -
σ
τ. - - - - - -
μανθάνετε - - μάθετε μεμαθηκότες ἔστε -
μανθανέτωσ - - μαθέτωσαν/ μεμαθηκότες ἔστων/ ἔστωσαν/ ὄντων -
αν/ μαθόντων
μανθανόντω
ν
Α. μανθάνειν - μαθήσεσθαι μαθεῖν μεμαθηκέναι -
    ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας αόριστος παρακείμενος υπερσυντέλικος
Ο δρῶ ἔδρων δράσω ἔδρασα δέδρακα ἐδεδράκειν
ρ δρᾷς ἔδρας δράσεις ἔδρασας δέδρακας ἐδεδράκεις
ι
δρᾷ ἔδρα δράσει ἔδρασε(ν) δέδρακε(ν) ἐδεδράκει
σ
τ. δρῶμεν ἐδρῶμεν δράσομεν ἐδράσαμεν δεδράκαμεν ἐδεδράκεμεν
δρᾶτε ἐδρᾶτε δράσετε ἐδράσατε δεδράκατε ἐδεδράκετε
δρῶσι(ν) ἔδρων δράσουσι(ν) ἔδρασαν δεδράκασι(ν) ἐδεδράκεσαν

Υ δρῶ - - δράσω δεδρακώς ὦ/δεδράκω -

π δρᾷς - - δράσῃς δεδρακώς ᾖς/δεδράκῃς -
ο
δρᾷ - - δράσῃ δεδρακώς ᾖ/δεδράκῃ -
τ.
δρῶμεν - - δράσωμεν δεδρακότες ὦμεν/δεδράκωμεν -
δρᾶτε - - δράσητε δεδρακότες ἦτε/δεδράκητε -
δρῶσι(ν) - - δράσωσι(ν) δεδρακότες  ὦσι(ν)/δεδράκωσι(ν) -
Ε δρῴην/δρῷμι - δράσοιμι δράσαιμι δεδρακώς εἴην/δεδράκοιμι -
υ δρῴης/δρῷς - δράσοις δράσαις/δράσειας δεδρακώς εἴης/δεδράκοις -
κ
δρῴη/δρῷ - δράσοι δράσαι/δράσειε(ν) δεδρακώς εἴη/δεδράκοι -
τ.
δρῷμεν - δράσοιμεν δράσαιμεν δεδρακότες εἴημεν/ εἶμεν//δεδράκοιμεν -
δρῷτε - δράσοιτε δράσαιτε δεδρακότες εἴητε/ εἶτε//δεδράκοιτε -
δρῷεν - δράσοιεν δράσαιεν/δράσειαν δεδρακότες εἴησαν/ εἶεν//δεδράκοιεν -

Π - - - - - -
ρ δρᾶ - - δρᾶσον δεδρακώς ἴσθι -
ο
δράτω - - δρασάτω δεδρακώς ἔστω -
σ
τ. - - - - - -
δρᾶτε - - δράσατε δεδρακότες ἔστε -
δράτωσαν/ - - δρασάντων/ δεδρακότες ἔστων/ ἔστωσαν/ ὄντων -
δρώντων δρασάτωσαν
Α. δρᾶν - δράσειν δρᾶσαι δεδρακέναι -
     ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας αόριστος β παρακείμενος υπερσυντέλικος

Ο πάσχω ἔπασχον πείσομαι ἔπαθον πέπονθα πεπονθώς ἦ(ν)ἐπεπόνθειν

ρ πάσχεις ἔπασχες πείσει/ῃ ἔπαθες πέπονθας πεπονθώς ἦσθα/ἐπεπόνθεις
ι
πάσχει ἔπασχε(ν) πείσεται ἔπαθε(ν) πέπονθε(ν) πεπονθώς ἦν/ἐπεπόνθει
σ
τ. πάσχομεν ἐπάσχομεν πεισόμεθα ἐπάθομεν πεπόνθαμεν πεπονθότες ἦμεν/ἐπεπόνθεμεν
πάσχετε ἐπάσχετε πείσεσθε ἐπάθετε πεπόνθατε πεπονθότες ἦστε// ἦτε//ἐπεπόνθετε
πάσχουσι(ν) ἔπασχον πείσονται ἔπαθον πεπόνθασι(ν) πεπονθότες ἦσαν/ἐπεπόνθεσαν

Υ πάσχω - - πάθω πεπονθώς ὦ/πεπόνθω -

π πάσχῃς - - πάθῃς πεπονθώς ᾖς/πεπόνθῃς -
ο
πάσχῃ - - πάθῃ πεπονθώς ᾖ/πεπόνθῃ -
τ.
πάσχωμεν - - πάθωμεν πεπονθότες ὦμεν/πεπόνθωμεν -
πάσχητε - - πάθητε πεπονθότες ἦτε/πεπόνθητε -
πάσχωσι(ν) - - πάθωσι(ν) πεπονθότες ὦσι/ ὦσιν/πεπόνθωσι(ν) -

Ε πάσχοιμι - πεισοίμην πάθοιμι πεπονθώς εἴην/πεπόνθοιμι -

υ πάσχοις - πείσοιο πάθοις πεπονθώς εἴης/πεπόνθοις -
κ
πάσχοι - πείσοιτο πάθοι πεπονθώς εἴη/πεπόνθοι -
τ.
πάσχοιμεν - πεισοίμεθα πάθοιμεν πεπονθότες εἴημεν/ εἶμεν//πεπόνθοιμεν -
πάσχοιτε - πείσοισθε πάθοιτε πεπονθότες εἴητε/ εἶτε//πεπόνθοιτε -
πάσχοιεν - πείσοιντο πάθοιεν πεπονθότες εἴησαν/ εἶεν//πεπόνθοιεν -

Π - - - - - -
ρ πάσχε - - πάθε πεπονθώς ἴσθι -
ο
πασχέτω - - παθέτω πεπονθώς ἔστω -
σ
τ. - - - - - -
πάσχετε - - πάθετε πεπονθότες ἔστε -
πασχέτωσαν/ - - παθέτωσαν/ πεπονθότες ἔστων/ἔστωσαν/ ὄντων -
πασχόντων παθόντων

Α. πάσχειν - πείσεσθαι παθεῖν πεπονθέναι -

  ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας αόριστος αόριστος β παρακείμενος υπερσυντέλικος

Ο πείθω ἔπειθον πείσω ἔπεισα ἔπιθον πέπεικα ἐπεπείκειν
ρ πείθεις ἔπειθες πείσεις ἔπεισας ἔπιθες πέπεικας ἐπεπείκεις
ι
πείθει ἔπειθε(ν) πείσει ἔπεισε(ν) ἔπιθε(ν) πέπεικε(ν) ἐπεπείκει
σ
τ. πείθομεν ἐπείθομεν πείσομεν ἐπείσαμεν ἐπίθομεν πεπείκαμεν ἐπεπείκεμεν
πείθετε ἐπείθετε πείσετε ἐπείσατε ἐπίθετε πεπείκατε ἐπεπείκετε
πείθουσι (ν) ἔπειθον πείσουσι(ν) ἔπεισαν ἔπιθον πεπείκασι(ν) ἐπεπείκεσαν
Υ πείθω - - πείσω πίθω πεπεικώς ὦ -
π πείθῃς - - πείσῃς πίθῃς πεπεικώς ᾖς -
ο
πείθῃ - - πείσῃ πίθῃ πεπεικώς ᾖ -
τ.
πείθωμεν - - πείσωμεν πίθωμεν πεπεικότες ὦμεν -
πείθητε - - πείσητε πίθητε πεπεικότες ἦτε -
πείθωσι(ν) - - πείσωσι(ν) πίθωσι(ν) πεπεικότες ὦσι(ν) -

Ε πείθοιμι - πείσοιμι πείσαιμι πίθοιμι πεπεικώς εἴην -

υ πείθοις - πείσοις πείσαις/πείσειας πίθοις πεπεικώς εἴης -
κ
πείθοι - πείσοι πείσαι/πείσειε(ν) πίθοι πεπεικώς εἴη -
τ.
πείθοιμεν - πείσοιμεν πείσαιμεν πίθοιμεν πεπεικότες εἴημεν/ εἶμεν -
πείθοιτε - πείσοιτε πείσαιτε πίθοιτε πεπεικότες εἴητε/ εἶτε -
πείθοιεν - πείσοιεν πείσαιεν/πείσειαν πίθοιεν πεπεικότες εἴησαν/ εἶεν -
Π - - - - - - -
ρ πεῖθε - - πεῖσον πίθε πεπεικώς ἴσθι -
ο
πειθέτω - - πεισάτω πιθέτω πεπεικώς ἔστω -
σ
τ. - - - - - - -
πείθετε - - πείσατε πίθετε πεπεικότες ἔστε -
πειθέτωσαν/ - - πεισάντων/ πιθέτωσαν/ πεπεικότες ἔστων/ ἔστωσαν/ ὄντων -
πειθόντων πεισάτωσαν πιθόντων

Α. πείθειν - πείσειν πεῖσαι πιθεῖν πεπεικέναι -

   ενεστώτας παρατατικό μέλλοντα παθητικός αόριστος παθητικός παρακείμενος υπερσυντέλικος

 ς ς μέλλοντας αόριστος
α

Ο πέμπομαι ἐπεμπόμην πέμψομαι πεμφθήσομαι ἐπεμψάμην ἐπέμφθην πέπεμμαι ἐπεπέμμην

ρ πέμπει/ῃ ἐπέμπου πέμψει/ῃ πεμφθήσει/ῃ ἐπέμψω ἐπέμφθης πέπεμψαι ἐπέπεμψο
ι πέμπεται ἐπέμπετο πέμψεται πεμφθήσεται ἐπέμψατο ἐπέμφθη πέπεμπται ἐπέπεμπτο
σ πεμπόμεθα ἐπεμπόμεθα πεμψόμεθα πεμφθησόμεθα ἐπεμψάμεθα ἐπέμφθημεν πεπέμμεθα ἐπεπέμμεθα
τ. πέμπεσθε ἐπέμπεσθε πέμψεσθε πεμφθήσεσθε ἐπέμψασθε ἐπέμφθητε πέπεμφθε ἐπέπεμφθε
πέμπονται ἐπέμποντο πέμψονται πεμφθήσονται ἐπέμψαντο ἐπέμφθησαν πεπεμμένοι εἰσί πεπεμμένοι ἦσαν

Υ πέμπωμαι - - - πέμψωμαι πεμφθῶ πεπεμμένος ὦ -

π πέμπῃ - - - πέμψῃ πεμφθῇς πεπεμμένος ᾖς -
ο πέμπηται - - - πέμψηται πεμφθῇ πεπεμμένος ᾖ -
τ. πεμπώμεθα - - - πεμψώμεθα πεμφθῶμεν πεπεμμένοι ὦμεν -
πέμπησθε - - - πέμψησθε πεμφθῆτε πεπεμμένοι ἦτε -
πέμπωνται - - - πέμψωνται πεμφθῶσι(ν) πεπεμμένοι ὦσι(ν) -

Ε πεμποίμην - πεμψοίμην πεμφθησοίμην πεμψαίμην πεμφθείην πεπεμμένος εἴην -

υ πέμποιο - πέμψοιο πεμφθήσοιο πέμψαιο πεμφθείης πεπεμμένος εἴης -
κ πέμποιτο - πέμψοιτο πεμφθήσοιτο πέμψαιτο πεμφθείη πεπεμμένος εἴη -
τ. πεμποίμεθα - πεμψοίμεθα πεμφθησοίμεθα πεμψαίμεθα πεμφθείημεν/πεμφθεῖμεν πεπεμμένοι εἴημεν/ εἶμε -
πέμποισθε - πέμψοισθε πεμφθήσοισθε πέμψαισθε πεμφθείητε/πεμφθεῖτε ν -
πέμποιντο - πέμψοιντο πεμφθήσοιντο πέμψαιντο πεμφθείησαν/πεμφθεῖεν πεπεμμένοι εἴητε/ εἶτε -
πεπεμμένοι εἴησαν/ εἶεν

Π - - - - - - - -
ρ πέμπου - - - πέμψαι πέμφθητι πέπεμψο -
ο πεμπέσθω - - - πεμψάσθω πεμφθήτω πεπέμφθω -
σ - - - - - - - -
τ. πέμπεσθε - - - πέμψασθε πέμφθητε πέπεμφθε -
πεμπέσθων/ - - - πεμψάσθων/ πεμφθέντων/ πεπέμφθων/ -
πεμπέσθωσα πεμψάσθωσα πεμφθήτωσαν πεπέμφθωσαν
ν ν

Α. πέμπεσθαι - πέμψεσθαι πεμφθήσεσθαι πέμψασθαι πεμφθῆναι πεπέμφθαι -

     ενεστώτα παρατατικός μέλλοντα αόριστος αόριστος παρακείμενος υπερσυντέλικος
ς ς β

Ο τρέπω ἔτρεπον τρέψω ἔτρεψα ἔτραπον τέτροφα ἐτετράφειν/ἐτετρόφειν

ρ τρέπεις ἔτρεπες τρέψεις ἔτρεψας ἔτραπες τέτροφας ἐτετράφεις/ἐτετρόφεις
ι τρέπει ἔτρεπε(ν) τρέψει ἔτρεψε(ν) ἔτραπε(ν) τέτροφε(ν) ἐτετράφει/ἐτετρόφει
σ τρέπομεν ἐτρέπομεν τρέψομεν ἐτρέψαμεν ἐτράπομεν τετρόφαμεν ἐτετράφεμεν/ἐτετρόφεμεν
τ. τρέπετε ἐτρέπετε τρέψετε ἐτρέψατε ἐτράπετε τετρόφατε ἐτετράφετε/ἐτετρόφετε
τρέπουσι(ν) ἔτρεπον τρέψουσι(ν) ἔτρεψαν ἔτραπον τετρόφασι(ν) ἐτετράφεσαν/ἐτετρόφεσαν

Υ τρέπω - - τρέψω - τετροφώς ὦ -

π τρέπῃς - - τρέψῃς - τετροφώς ᾖς -
ο τρέπῃ - - τρέψῃ - τετροφώς ᾖ -
τ. τρέπωμεν - - τρέψωμεν - τετροφότες ὦμεν -
τρέπητε - - τρέψητε - τετροφότες ἦτε -
τρέπωσι(ν) - - τρέψωσι(ν) - τετροφότες ὦσι/ ὦσιν -

Ε τρέποιμι - τρέψοιμι τρέψαιμι - τετροφώς εἴην -

υ τρέποις - τρέψοις τρέψαις/τρέψειας - τετροφώς εἴης -
κ τρέποι - τρέψοι τρέψαι/τρέψειε(ν) - τετροφώς εἴη -
τ. τρέποιμεν - τρέψοιμεν τρέψαιμεν - τετροφότες εἴημεν/ εἶμεν -
τρέποιτε - τρέψοιτε τρέψαιτε - τετροφότες εἴητε/ εἶτε -
τρέποιεν - τρέψοιεν τρέψαιεν/τρέψεια - τετροφότες εἴησαν/ εἶεν -
ν

Π - - - - - - -
ρ τρέπε - - τρέψον - τετροφώς ἴσθι -
ο τρεπέτω - - τρεψάτω - τετροφώς ἔστω -
σ - - - - - - -
τ. τρέπετε - - τρέψατε - τετροφότες ἔστε -
τρεπέτωσαν/ - - τρεψάντων/ - τετροφότες ἔστων/ ἔστωσαν/ὄντων -
τρεπόντων τρεψάτωσαν

Α. τρέπειν - τρέψειν τρέψαι - τετροφέναι -

     ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας αόριστος β παρακείμενος υπερσυντέλικος

Ο αἱρῶ ᾕρουν αἱρήσω εἷλον ᾕρηκα ᾑρήκειν

ρ αἱρεῖς ᾕρεις αἱρήσεις εἷλες ᾕρηκας ᾑρήκεις
ι αἱρεῖ ᾕρει αἱρήσει εἷλε(ν) ᾕρηκε(ν) ᾑρήκει
σ αἱροῦμεν ᾑροῦμεν αἱρήσομεν εἵλομεν ᾑρήκαμεν ᾑρήκεμεν
τ. αἱρεῖτε ᾑρεῖτε αἱρήσετε εἵλετε ᾑρήκατε ᾑρήκετε
αἱροῦσι(ν) ᾕρουν αἱρήσουσι(ν) εἷλον ᾑρήκασι(ν) ᾑρήκεσαν

Υ αἱρῶ - - ἕλω ᾑρηκώς ὦ -

π αἱρῇς - - ἕλῃς ᾑρηκώς ᾖς -
ο αἱρῇ - - ἕλῃ ᾑρηκώς ᾖ -
τ. αἱρῶμεν - - ἕλωμεν ᾑρηκότες ὦμεν -
αἱρῆτε - - ἕλητε ᾑρηκότες ἦτε -
αἱρῶσι(ν) - - ἕλωσι(ν) ᾑρηκότες ὦσι(ν) -

Ε αἱροίην/αἱροῖμι - αἱρήσοιμι ἕλοιμι ᾑρηκώς εἴην -

υ αἱροίης/αἱροῖς - αἱρήσοις ἕλοις ᾑρηκώς εἴης -
κ αἱροίη/αἱροῖ - αἱρήσοι ἕλοι ᾑρηκώς εἴη -
τ. αἱροῖμεν - αἱρήσοιμεν ἕλοιμεν ᾑρηκότες εἴημεν/ εἶμεν -
αἱροῖτε - αἱρήσοιτε ἕλοιτε ᾑρηκότες εἴητε/ εἶτε -
αἱροῖεν - αἱρήσοιεν ἕλοιεν ᾑρηκότες εἴησαν/ εἶεν -

Π - - - - - -
ρ αἵρει - - ἕλε ᾑρηκώς ἴσθι -
ο αἱρείτω - - ἑλέτω ᾑρηκώς ἔστω -
σ - - - - - -
τ. αἱρεῖτε - - ἕλετε ᾑρηκότες ἔστε -
αἱρείτωσαν/ - - ἑλέτωσαν/ ᾑρηκότες ἔστων/ ἔστωσαν/ ὄντων -
αἱρούντων ἑλόντων

Α. αἱρεῖν - αἱρήσειν ἑλεῖν ᾑρηκέναι -

   ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας παθητικός μέλλοντας αόριστος παθητικός αόριστος παρακείμενος
Ο ἡγοῦμαι ἡγούμην ἡγήσομαι ἡγηθήσομαι ἡγησάμην ἡγήθην ἥγημαι
ρ ἡγεῖ/ἡγῇ ἡγοῦ ἡγήσει/ῃ ἡγηθήσει/ῃ ἡγήσω ἡγήθης ἥγησαι
ι
ἡγεῖται ἡγεῖτο ἡγήσεται ἡγηθήσεται ἡγήσατο ἡγήθη ἥγηται
σ
τ. ἡγούμεθα ἡγούμεθα ἡγησόμεθα ἡγηθησόμεθα ἡγησάμεθα ἡγήθημεν ἡγήμεθα
ἡγεῖσθε ἡγεῖσθε ἡγήσεσθε ἡγηθήσεσθε ἡγήσασθε ἡγήθητε ἥγησθε
ἡγοῦνται ἡγοῦντο ἡγήσονται ἡγηθήσονται ἡγήσαντο ἡγήθησαν ἥγηνται
Υ ἡγῶμαι - - - ἡγήσωμαι ἡγηθῶ ἡγημένος ὦ
π ἡγῇ - - - ἡγήσῃ ἡγηθῇς ἡγημένος ᾖς
ο
ἡγῆται - - - ἡγήσηται ἡγηθῇ ἡγημένος ᾖ
τ.
ἡγώμεθα - - - ἡγησώμεθα ἡγηθῶμεν ἡγημένοι ὦμεν
ἡγῆσθε - - - ἡγήσησθε ἡγηθῆτε ἡγημένοι ἦτε
ἡγῶνται - - - ἡγήσωνται ἡγηθῶσι(ν) ἡγημένοι ὦσι(ν)

Ε ἡγοίμην - ἡγησοίμην ἡγηθησοίμην ἡγησαίμην ἡγηθείην ἡγημένος εἴην

υ ἡγοῖο - ἡγήσοιο ἡγηθήσοιο ἡγήσαιο ἡγηθείης ἡγημένος εἴης
κ
ἡγοῖτο - ἡγήσοιτο ἡγηθήσοιτο ἡγήσαιτο ἡγηθείη ἡγημένος εἴη
τ.
ἡγοίμεθα - ἡγησοίμεθα ἡγηθησοίμεθα ἡγησαίμεθα ἡγηθείημεν/ἡγηθεῖμεν ἡγημένοι εἴημεν/ εἶμεν
ἡγοῖσθε - ἡγήσοισθε ἡγηθήσοισθε ἡγήσαισθε ἡγηθείητε/ἡγηθεῖτε ἡγημένοι εἴητε/ εἶτε
ἡγοῖντο - ἡγήσοιντο ἡγηθήσοιντο ἡγήσαιντο ἡγηθείησαν/ἡγηθεῖεν ἡγημένοι εἴησαν/ εἶεν
Π - - - - - - -
ρ ἡγοῦ - - - ἥγησαι ἡγήθητι ἥγησο
ο
ἡγείσθω - - - ἡγησάσθω ἡγηθήτω ἡγήσθω
σ
τ. - - - - - - -
ἡγεῖσθε - - - ἡγήσασθε ἡγήθητε ἥγησθε
ἡγείσθων/ - - - ἡγησάσθων/ ἡγηθέντων/ ἡγήσθων/
ἡγείσθωσαν ἡγησάσθωσαν ἡγηθήτωσαν ἡγήσθωσαν

Α. ἡγεῖσθαι - ἡγήσεσθαι ἡγηθήσεσθαι ἡγήσασθαι ἡγηθῆναι ἡγῆσθαι

     ενεστώτας παρατατικός μέλλοντας αόριστος παρακείμενος
Ο μένω ἔμενον μενῶ ἔμεινα μεμένηκα
ρ μένεις ἔμενες μενεῖς ἔμεινας μεμένηκας
ι
μένει ἔμενε(ν) μενεῖ ἔμεινε(ν) μεμένηκε(ν)
σ
τ. μένομεν ἐμένομεν μενοῦμεν ἐμείναμεν μεμενήκαμεν
μένετε ἐμένετε μενεῖτε ἐμείνατε μεμενήκατε
μένουσι (ν) ἔμενον μενοῦσι(ν) ἔμειναν μεμενήκασι(ν)
Υ μένω - - μείνω μεμενηκώς ὦ
π μένῃς - - μείνῃς μεμενηκώς ᾖς
ο
μένῃ - - μείνῃ μεμενηκώς ᾖ
τ.
μένωμεν - - μείνωμεν μεμενηκότες ὦμεν
μένητε - - μείνητε μεμενηκότες ἦτε
μένωσι(ν) - - μείνωσι(ν) μεμενηκότες ὦσι(ν)

Ε μένοιμι - μενοίην/μενοῖμι μείναιμι μεμενηκώς εἴην

υ μένοις - μενοίης/μενοῖς μείναις/μείνειας μεμενηκώς εἴης
κ
μένοι - μενοίη/μενοῖ μείναι/μείνειε(ν) μεμενηκώς εἴη
τ.
μένοιμεν - μενοῖμεν μείναιμεν μεμενηκότες εἴημεν/ εἶμεν
μένοιτε - μενοῖτε μείναιτε μεμενηκότες εἴητε/ εἶτε
μένοιεν - μενοῖεν μείναιεν/μείνειαν μεμενηκότες εἴησαν/ εἶεν
Π - - - - -
ρ μένε - - μεῖνον μεμενηκώς ἴσθι
ο
μενέτω - - μεινάτω μεμενηκώς ἔστω
σ
τ. - - - - -
μένετε - - μείνατε μεμενηκότες ἔστε
μενέτωσαν/ - - μεινάντων/ μεμενηκότες ἔστων/ ἔστωσαν/ ὄντων
μενόντων μεινάτωσαν

Α. μένειν - μενεῖν μεῖναι μεμενηκέναι