Tadeusz Brzeski

Tadeusz brzeski to wybitny polski ekonomista, profesor i rektor uniwersytetu

warszawskiego. Urodził się 6 września 1884 roku w Dębicy w województwie
podkarpackim. W 1902 roku ukończył szkołę średnią następnie studiował prawo na
Uniwersytecie Jagielońskim i Lwowskim oraz ekonomię w Monachium. Po zakończeniu
edukacji pracował w Departamencie Rolniczym Wydziału Krajowego we Lwowie. W 1916
roku przedstawił prace O granicach ekonomii społecznej i tym sposobem został profesorem
Uniwersytetu Lwowskiego, następnie przeniósł się na Uniwersytet Poznański. W 1922 roku
został profesorem na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie kierował kadrą ekonomii. W roku
1829 roku został członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Na emigracji w
latach 1950 do 1958 był pierwszym prezesem Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie. Po
wybuchu II wojny światowej wyjechał do Lwowa, gdzie następnie został został
deportowany do Kazachstanu. Stamtąd przedostał się wraz z armią Andersena do Londynu,
gdzie niestety pozostał do końca życia. W Anglii pracował na Oksfordzie wykładał
ekonomię i był dziekanem Polskiego Wydziału Prawa. Był także przewodniczącym Komisji
Rewizyjnej Skarbu Narodowego. 21 grudnia 1953 został powołany przez prezydenta RP na
uchodźstwie do składu Głównej Komisji Rozjemczej. W dziedzinie zagadnień związanych z
pieniądzem Brzeski był zwolennikiem ilościowej teorii pieniądza, dominującej wśród
ekonomistów Polski międzywojennej. Zdecydowanie odrzucał pieniądz papierowy, oparty
na zaufaniu, stwarzający niebezpieczeństwo gwałtownej inflacji. Sądził, że optymalnym
rozwiązaniem będzie oparcie polskiej waluty na podstawie zapasu kruszców, co zapewni
stabilną podaż pieniądza w kraju i powiązanie cen krajowych z poziomem cen światowych.
Do ważniejszych prac publicystycznych Brzeskiego należy Polska jako jednostka
gospodarcza, analizował w niej położenie gospodarcze odrodzonego państwa, które
uznawał za bardzo trudne, uznając, że gospodarcze scalenie ziem polskich będzie zadaniem
niezwykle skomplikowanym. Poszczególne części Polski ukształtowały bowiem swój
charakter gospodarczy w okresie zaborów, nawiązując względnie trwałe więzi z
gospodarkami mocarstw zaborczych, podczas gdy związki pomiędzy poszczególnymi
zaborami były bardzo ograniczone. Przecięcie związków z rynkami Rosji, Niemiec i Austrii
podważyło więc możliwości rozwojowe Polski. Brzeski wyraźnie stwierdzał, że Polska jest
krajem zacofanym i nieprędko wydobędzie się z tego stanu. Tadeusz Brzeski uważał że
państwo będzie dało się odratować za pomocą rozbudowania polskiego przemysłu. W 1956
roku 2 maja otrzymał Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski. Przyczyną zainteresowania
się ekonomią przez Brzeskiego była chęć odbudowy państwa. Jego zainteresowaniami
naukowymi były; metodologia ekonomii, finanse i planowanie gospodarcze. W analizach
nawiązywał do dziedzictwa historii myśli ekonomicznej. Stworzył konstrukcję „idealnego
państwa gospodarczego”, która – zdaniem wielu badaczy – stanowi największy wkład
Brzeskiego do teorii ekonomii. Moim zdaniem, Tadeusz Brzeski był wybitnym ekonomistą i
jego teorie były niecodzienne i ciekawe. Był on jednym z najlepszych polskich
ekonomistów zyskał on międzynarodowa sławę.

Jan Hornik 2a1