You are on page 1of 15

Pamumuhay ng mga Mamamayang Tsino

Ang Tsina ay may populasyong mahigit sa 1.3 bilyon na may iba't ibang kalagayang panlahi, panlipinan,
pangkabuhayan at pangkultura. Samakatuwid, dito maaari lamang nating pag-usapan ang tradisyonal o
dominanteng istilo ng pamumuhay ng humigit-kumulang, tipikalna bansang Tsino sa kabuuan.Sa
kalahatan, ang pamumuhay ng mga mamamayang Tsino ay hindi katulad ng sa iba sadahilang sila ay
likas na palasang-ayon sa kalikasan, at namumuhay nang may armonya atsimple na kabaligataran naman
ng pananakop sa kalikasan, indibidualildad at materyal naluho.

Maaaring maraming kahulugan sa mga mamamayang Tsino ang isang magandangbulaklak o bilog na
buwan, depende sa kalagayan.Kaugnay ng kanilang mga etiko, kinakarakterisa ang istilo ng pamumuhay
ng armonya sapagitan ng tao at kalikasan at ang armonya sa pagitan ng mga tao.Ang preokupasyong ito
sa kalikasan ay lumalampas sa lahat ng mga aspekto ng buhay ngmga Tsino. Halimbawa, kahit sa
iskursyon, nagsisikap ang mga Tsino na i-unite ang kanilangsarili sa kalikasan. Sa panahon ng tagsibol,
hinahangaan nila ang mga nag-uusbungangkaluntian, kung tag-araw, kinalulugdan nila ang !lotus!" kung
tag-lagas, umaakyat sila sabundok upang tanawin ang ginintuang panahon na ito, at sa taglamig
naman,pinananabikan nila ang pagbagsak ng kauna-unahang niyebe.Mahalaga ang mga pista sa buhay
ng mga Tsino.

Kahit naghahandog sila ng sakripisyo samga diyos-diyosan, sa katotohanan, ang mga diyos-diyosan na ito
ay may sekondaryongkahalagahan lamang. Ang armonya ang talagang may pangunahing kahalagahan.
Angpinakamahalaga sa lahat ng mga pista siyempre ay ang !Spring #esti$al!, at kahit sa arawna ito, ang
mga handog ay laan para kainin ng tao, at pinaniniwalaang hindi tutol dito angmga diyos-diyosan.

KULTURA.
Ang Qin, isang !Chinese stringed instrument! na parang! zither!" Qi, !Chinese Chess o go!" Shu,
kaligrapiya" at Hua, pagpipinta, ay ang apat napinakapopular na tradisyonal na uri ng libingan. Ang
punto rito ay hindi kung gaanokakahusay sa mga ito, kundi ang !mood! at atmosperang nalilikha para sa
ma nag-e-enjoy dito. Ito ay isang tempering of Character. Ang paglalaro ng !Chinese Chess o go!,
halimbawa, ay hindi lamang para manalo. Sa proseso ng paglalaro, maaaring matuto ang isang tao
saarte ng kahinahunan at maaaring ma-adopt niya diwa ng hindi paghahangad ng katanyaganat
kapakinabangan.

Isa pang pangunahing elemento sa buhay ng mga Tsino ay ang pagpapanatiling malusog.Ang Qigong ay
ang pinakapopular na ehersisyo. Sa pamamagitan ng pagkokoordina ngpaghinga at iba pang mga
kondisyong pisikal at mental, ang &igong ay nag-re-refect ng tradisyonal na palagay ng pakikipag-isa ng
tao sa kalikasan. Kaugnay ng Qigong, angkaramihan sa mga tao ay nakapaglalaro ng Taijikuan o iba pag
klase ng !kung-fu!. Ang Chinese martial arts! ay naglalayon, pangunahin na, na palakasin ang katawan at
patalainang isip, at ito ay isang paraan ng pakikipagkaibigan hindi pakikipag-away.
Pamumuhay ng mga Mamamayang Tsino
Ang Tsina ay may populasyong mahigit sa 1.3 bilyon na may iba't ibang kalagayang panlahi, panlipinan,
pangkabuhayan at pangkultura. Samakatuwid, dito maaari lamang nating pag-usapan ang tradisyonal o
dominanteng istilo ng pamumuhay ng humigit-kumulang, tipikalna bansang Tsino sa kabuuan.Sa
kalahatan, ang pamumuhay ng mga mamamayang Tsino ay hindi katulad ng sa iba sadahilang sila ay
likas na palasang-ayon sa kalikasan, at namumuhay nang may armonya atsimple na kabaligataran naman
ng pananakop sa kalikasan, indibidualildad at materyal naluho.

Maaaring maraming kahulugan sa mga mamamayang Tsino ang isang magandangbulaklak o bilog na
buwan, depende sa kalagayan.Kaugnay ng kanilang mga etiko, kinakarakterisa ang istilo ng pamumuhay
ng armonya sapagitan ng tao at kalikasan at ang armonya sa pagitan ng mga tao.Ang preokupasyong ito
sa kalikasan ay lumalampas sa lahat ng mga aspekto ng buhay ngmga Tsino. Halimbawa, kahit sa
iskursyon, nagsisikap ang mga Tsino na i-unite ang kanilangsarili sa kalikasan. Sa panahon ng tagsibol,
hinahangaan nila ang mga nag-uusbungangkaluntian, kung tag-araw, kinalulugdan nila ang !lotus!" kung
tag-lagas, umaakyat sila sabundok upang tanawin ang ginintuang panahon na ito, at sa taglamig
naman,pinananabikan nila ang pagbagsak ng kauna-unahang niyebe.Mahalaga ang mga pista sa buhay
ng mga Tsino.

Kahit naghahandog sila ng sakripisyo samga diyos-diyosan, sa katotohanan, ang mga diyos-diyosan na ito
ay may sekondaryongkahalagahan lamang. Ang armonya ang talagang may pangunahing kahalagahan.
Angpinakamahalaga sa lahat ng mga pista siyempre ay ang !Spring #esti$al!, at kahit sa arawna ito, ang
mga handog ay laan para kainin ng tao, at pinaniniwalaang hindi tutol dito angmga diyos-diyosan.

KULTURA.
Ang Qin, isang !Chinese stringed instrument! na parang! zither!" Qi, !Chinese Chess o go!" Shu,
kaligrapiya" at Hua, pagpipinta, ay ang apat napinakapopular na tradisyonal na uri ng libingan. Ang
punto rito ay hindi kung gaanokakahusay sa mga ito, kundi ang !mood! at atmosperang nalilikha para sa
ma nag-e-enjoy dito. Ito ay isang tempering of Character. Ang paglalaro ng !Chinese Chess o go!,
halimbawa, ay hindi lamang para manalo. Sa proseso ng paglalaro, maaaring matuto ang isang tao
saarte ng kahinahunan at maaaring ma-adopt niya diwa ng hindi paghahangad ng katanyaganat
kapakinabangan.

Isa pang pangunahing elemento sa buhay ng mga Tsino ay ang pagpapanatiling malusog.Ang Qigong ay
ang pinakapopular na ehersisyo. Sa pamamagitan ng pagkokoordina ngpaghinga at iba pang mga
kondisyong pisikal at mental, ang &igong ay nag-re-refect ng tradisyonal na palagay ng pakikipag-isa ng
tao sa kalikasan. Kaugnay ng Qigong, angkaramihan sa mga tao ay nakapaglalaro ng Taijikuan o iba pag
klase ng !kung-fu!. Ang Chinese martial arts! ay naglalayon, pangunahin na, na palakasin ang katawan at
patalainang isip, at ito ay isang paraan ng pakikipagkaibigan hindi pakikipag-away.
Pamumuhay ng mga Mamamayang Tsino
Ang Tsina ay may populasyong mahigit sa 1.3 bilyon na may iba't ibang kalagayang panlahi, panlipinan,
pangkabuhayan at pangkultura. Samakatuwid, dito maaari lamang nating pag-usapan ang tradisyonal o
dominanteng istilo ng pamumuhay ng humigit-kumulang, tipikalna bansang Tsino sa kabuuan.Sa
kalahatan, ang pamumuhay ng mga mamamayang Tsino ay hindi katulad ng sa iba sadahilang sila ay
likas na palasang-ayon sa kalikasan, at namumuhay nang may armonya atsimple na kabaligataran naman
ng pananakop sa kalikasan, indibidualildad at materyal naluho.

Maaaring maraming kahulugan sa mga mamamayang Tsino ang isang magandangbulaklak o bilog na
buwan, depende sa kalagayan.Kaugnay ng kanilang mga etiko, kinakarakterisa ang istilo ng pamumuhay
ng armonya sapagitan ng tao at kalikasan at ang armonya sa pagitan ng mga tao.Ang preokupasyong ito
sa kalikasan ay lumalampas sa lahat ng mga aspekto ng buhay ngmga Tsino. Halimbawa, kahit sa
iskursyon, nagsisikap ang mga Tsino na i-unite ang kanilangsarili sa kalikasan. Sa panahon ng tagsibol,
hinahangaan nila ang mga nag-uusbungangkaluntian, kung tag-araw, kinalulugdan nila ang !lotus!" kung
tag-lagas, umaakyat sila sabundok upang tanawin ang ginintuang panahon na ito, at sa taglamig
naman,pinananabikan nila ang pagbagsak ng kauna-unahang niyebe.Mahalaga ang mga pista sa buhay
ng mga Tsino.

Kahit naghahandog sila ng sakripisyo samga diyos-diyosan, sa katotohanan, ang mga diyos-diyosan na ito
ay may sekondaryongkahalagahan lamang. Ang armonya ang talagang may pangunahing kahalagahan.
Angpinakamahalaga sa lahat ng mga pista siyempre ay ang !Spring #esti$al!, at kahit sa arawna ito, ang
mga handog ay laan para kainin ng tao, at pinaniniwalaang hindi tutol dito angmga diyos-diyosan.

KULTURA.
Ang Qin, isang !Chinese stringed instrument! na parang! zither!" Qi, !Chinese Chess o go!" Shu,
kaligrapiya" at Hua, pagpipinta, ay ang apat napinakapopular na tradisyonal na uri ng libingan. Ang
punto rito ay hindi kung gaanokakahusay sa mga ito, kundi ang !mood! at atmosperang nalilikha para sa
ma nag-e-enjoy dito. Ito ay isang tempering of Character. Ang paglalaro ng !Chinese Chess o go!,
halimbawa, ay hindi lamang para manalo. Sa proseso ng paglalaro, maaaring matuto ang isang tao
saarte ng kahinahunan at maaaring ma-adopt niya diwa ng hindi paghahangad ng katanyaganat
kapakinabangan.

Isa pang pangunahing elemento sa buhay ng mga Tsino ay ang pagpapanatiling malusog.Ang Qigong ay
ang pinakapopular na ehersisyo. Sa pamamagitan ng pagkokoordina ngpaghinga at iba pang mga
kondisyong pisikal at mental, ang &igong ay nag-re-refect ng tradisyonal na palagay ng pakikipag-isa ng
tao sa kalikasan. Kaugnay ng Qigong, angkaramihan sa mga tao ay nakapaglalaro ng Taijikuan o iba pag
klase ng !kung-fu!. Ang Chinese martial arts! ay naglalayon, pangunahin na, na palakasin ang katawan at
patalainang isip, at ito ay isang paraan ng pakikipagkaibigan hindi pakikipag-away.
CUNEIFORM

The Filipino word kuneiporme is derived from the Spanish cuneiforme.

Ang kuneiporme ay isa sa mga pinakamaagang sistema ng pagsulat. Ito ang paraan


ng pagsulat ng mga Sumerian.

Sa simula, mga marka lamang itong makikita sa pagdiin sa mga luwad na tableta.
Gumagamit ang mga eskriba ng isang maliit na patpat na tinatawag na istaylus.

Hango ang kuneiporme sa salitang Latin na cunneus o ang kombinasyon ng mga


wedge na ginagamit na tanda nito.

Hindi sa papel sumusulat ang mga Sumerian kundi sa tabletang luwad na ginagamitan


ng istaylus habang malambot. Pagkatapos, pinatutuyo ito sa araw hanggang sa
tumigas.
Cuneiform

Ang Cuneiform ay isa sa mga pinakamaagang sistema ng pagsulat, na imbento ng mga Sumerian sa sinaunang
Mesopotamia. Ito ay nakikilala sa pamamagitan ng mga hugis na kalso na marka sa mga tabletang luwad, na
ginawa ng isang mapurol na tambo para sa isang estilong. Ang term na cuneiform ay nagmula sa cuneus, Latin
para sa "wedge".

Ang Cuneiform ay isa sa pinakalumang anyo ng pagsulat na kilala. Nangangahulugan ito ng "hugis kalso,"
dahil isinulat ito ng mga tao gamit ang isang tambo na gupitin upang gawing marka na hugis ng kalso sa isang
luwad na tablet. Ang mga titik na nakapaloob sa mga sobre ng luwad, pati na rin ang mga gawa ng panitikan,
tulad ng Epiko ng Gilgamesh ay natagpuan.

Ang Cuneiform ay isang sistema ng pagsulat na unang binuo ng mga sinaunang Sumerian ng Mesopotamia c.
Ito ay itinuturing na pinaka-makabuluhang kabilang sa maraming mga kontribusyon sa kultura ng mga
Sumerian at ang pinakadakilang kabilang sa mga lungsod ng Urerian ng Uruk na sumulong sa pagsulat ng
cuneiform
Cuneiform

Ang Cuneiform , o Sumero-Akkadian cuneiform , ay isa sa mga pinakamaagang sistema ng


pagsulat, na imbento ng mga Sumerian sa sinaunang Mesopotamia. Ito ay nakikilala
sa pamamagitan ng mga hugis na hugis ng kalso sa mga tabletang luwad, na ginawa ng isang
mapurol na tambo para sa isang estilong. Ang pangalang cuneiform mismo ay
nangangahulugang "hugis kalang".
ang mga pinuno ng mga rehiyon na ito ay may kamalayan sa kanilang obligasyon na
mapagtanto ang kagalingan ng mga tao sa ngalan ng Diyos, kaya't ang kanilang mga inskripsiyon
at pangalan ng taon ay madalas na "itinatag ang hustisya" at "arbitrariness ng mga ulila at balo
Vedas

Ang Vedas ay isinasaalang-alang ang pinakamaagang record ng literary ng Indo-Aryan sibilisasyon at ang
pinaka-banal na mga libro ng India . Sila ang orihinal na mga kasulatan ng mga aral ng Hindu , na
naglalaman ng espirituwal na kaalaman na sumasaklaw sa lahat ng aspeto ng buhay. Ang pilosopiko na
mga maxim ng Vedic literature ay nakatayo sa pagsubok ng panahon, at ang Vedas ang bumubuo sa
pinakamataas na awtoridad ng relihiyon para sa lahat ng aspeto ng Hinduismo at isang respetadong
mapagkukunan ng karunungan para sa sangkatauhan sa pangkalahatan.

Ang salitang Veda ay nangangahulugang karunungan, kaalaman o pangitain, at naglilingkod upang


ipakita ang wika ng mga diyos sa pagsasalita ng tao. Ang mga batas ng Vedas ay may regulasyon sa mga
sosyal, legal, panloob at relihiyosong kaugalian ng mga Hindu hanggang sa kasalukuyan. Ang lahat ng
sapilitang tungkulin ng mga Hindu sa kapanganakan, kasal, kamatayan at iba pa ay ginagabayan ng mga
ritwal ng Vedic.

Vedas
Ang Vedas (/ veɪdəz viː- /; Sanskrit: वेद veda , "kaalaman") ay isang malaking katawan ng mga
tekstong kaalaman na nagmumula sa sinaunang kontinente ng India. Na binubuo ng Vedic
Sanskrit, ang mga teksto ay bumubuo sa pinakalumang layer ng literatura ng Sanskrit at ang
pinakamatandang kasulatan ng Hinduismo. Ang mga Hindu ay isaalang-alang ang Vedas upang
maging apauruṣeya , na nangangahulugang "hindi ng isang tao, labaw sa tao" at "walang
pakialam, walang hanggan".

Ang mga Vedas ay tinatawag ding śruti ("kung ano ang narinig") panitikan, na tumutukoy sa
mga ito mula sa ibang mga relihiyosong teksto, na tinatawag na smṛti ("kung ano ang naaalala").
Ang Veda, para sa mga kinikilalang Indian theologians, ay itinuturing na mga paghahayag na
nakita ng sinaunang mga pantas pagkatapos ng matinding pagmumuni-muni, at mga teksto na
mas maingat na napanatili mula pa noong sinaunang panahon. Sa Hindu Epic ang Mahabharata,
ang paglikha ng Vedas ay kredito sa Brahma. Ang mga Vedic hymns mismo ay nagsasabi na sila
ay mahusay na nilikha ng Rishis (sages), pagkatapos ng inspirasyon ng pagkamalikhain, tulad ng
isang karpintero na bumuo ng isang karwahe.
Vedas

Ang mga Veda ay isang katawan ng mga panitik o teksto na nagmula sa sinaunang Indiya. Sila ang
bumubuo sa pinakamatandang putong ng panitikang Sanskrit[1] at ang pinakamatandang mga banal na
panitik ng Hinduismo. Batay sa kaugaliang Hindu, ang Vedas ay mga apauruṣeya "hindi mga akda ng
tao", na pinapalagay na tuwirang ibinunyag, at samakatuwid ay tinatawag na mga śruti ("kung ano ang
narinig"). Ang mga mantrang Vediko ay binabanggit sa mga dasaling Hindu, mga gawaing
pampananampalataya at iba pang mga panahon ng masasayang pagdiriwang.

Ang mga paniniwala at sektang umunlad sa subkontinente ng Indiya ay nagbigay ng iba-ibang mga
pananaw hinggil sa mga Veda. Binabanggit ng mga paaralan ng pilosopiyang Indiyano na ang Vedas ay
ang kanilang makapangyarihang eskritura, kung kaya't ang mga ito ay itinuturing nilang "ortodoks" o
ayon sa hindi mababagong kaugalian (āstika). Ang ibang mga tradisyon, lalo ang Budhismo at Hainismo,
bagaman (katulad ng vedanta) sila ay maihahambing na may kinalaman sa moksha (pagbibigay-laya),
hindi itinuturing ng mga ito ang mga Veda ay mga banal na kautusan, kundi mga paglalahad ng tao na
mula sa mataas na baitang ng kaalamang pangkaluluwa, kung kaya't hindi maituturing na kabanal-banalan
at maaari pa ring baguhan (sakrosanto). Ang mga grupong ito ay tinatawag na mga paaralang heterodoks
o hindi-ortodoks. Bilang karagdagan sa Budhismo at Hainismo, hindi rin tinatanggap ng Sikhismo ang
kapangyarihan ng Vedas.
ZIGGURAT

Ang mga sigurat (Ingles: ziggurat, zigurat ay natatanging hakbang-hakbang na mga


templong-toreng kahawig ng mga tagilo o piramide[2], na yari sa mga hinabing
mga tambo na may kahalong putik. Isa itong kayariang yari sa likas na yamang
nilikha ng mga malikhaing mga Sumerio, isang sinaunang mga urbanong
kabihasnan na binubuo ng mga mamamayang nanirahan sa
katimugang Mesopotamya noong mga ikatlong milenyo bago dumating si Kristo.
Isa lamang ito sa mga nilikhang bagay ng mga taga-Sumeria, bukod
sa arko, gulong, ang pagsulat ng cuneiform, mga bangka, tahanan, at palasyo.
ZIGGURAT
Ang isang ziggurat ay isang napaka sinaunang at napakalaking istraktura ng gusali ng isang
partikular na hugis na nagsisilbing bahagi ng isang temple complex sa iba't ibang mga lokal na
relihiyon ng Mesopotamya at ang mga flat highlands ng ngayon ay kanluran ng Iran. Ang Sumer,
Babylonia at Assyria ay kilala na may mga tungkol sa 25 ziggurats, pantay na hinati sa kanila.

Ang hugis ng isang ziggurat ay nagpapahiwatig na ito ay malinaw na makikilala: isang halos
parisukat na batayang plataporma na may mga gilid na bumababa sa loob habang lumalaki ang
istraktura, at isang flat tuktok na itinuturing na suportado ang ilang anyo ng dambana.
ZIGGURAT
A ziggurat ay isang uri ng konstruksyon naaayon sa matanda Mesopotamia kasama si hugis ng
pyramid ng hakbang. Relihiyoso ang pagpapaandar nito kaya't pinag-uusapan din ito templo. Ang
mga ito ay kabilang sa sinaunang Sumerian, Akkadian, Babylonians, at mga Asyano na tao.
Mayroong hindi bababa sa 34 ziggurats, ang nakararami sa kasalukuyang Iraq ngunit pati na rin sa
Iran. Ziggurat (ziqqurat, sa Akkadian) ay nangangahulugang 'bumuo sa isang mataas na site'. Ang
mga ziggurat ay nakatuon sa isang pagka-Diyos. Ito ay napapataas sa ibabaw ng lungsod tulad ng
isang lugar na itinayo sa pagitan ng langit at lupa. Ang mga gusaling ito ay may relihiyosong tauhan,
lalo na ang templo na matatagpuan sa itaas na bahagi. Dito, isinagawa ang mga ritwal at sakripisyo
bilang mga ritwal na kusina. Nagsilbi din itong bilang isang obserbatoryo ng astronomiya para sa
mga pari. Ang iba pang mga pag-andar nito ay seguridad dahil may access lamang sa tuktok sa
pamamagitan ng mga hakbang, na binabantayan ng isang maliit na bilang ng mga guwardya.
Mayroon din itong mas praktikal na pagpapaandar dahil ito ang lugar kung saan sumilong ang mga
pari mula sa mga pagbaha.
Kodigo ni Hammurabi
Ang Kodigo ni Hammurabi o Code of Hammurabi ay isang batas kodigo na nilikha noong ca  1772 BCE
(gitnang kronolohiya) sa sinaunang Babilonya ng ikaanim na hari ng Babilonyang si Hammurabi. Iisa
lamang ang halimbawa ng Kodigo ang nananatili at nasagip sa kasalukuyan, na nakaukit sa isang pitong
talampakan, apat na pulgada ang habang basalto na nasa wikang Akkadian na nasa panitik
na kuneiporma. Ang Kodigo ni Hammurabi ang isa sa mga pinakaunang isinulat na batas sa kasaysayan
at isinulat sa isang stela at inilagay sa lugar na pampubliko upang mabasa ng lahat. Ang stela na ito ay
kalaunang kinuha ng mga taga-Elam at inalis sa kabisera nitong Susa. Ito ay muling natuklasan noong
1901 at nakalagak ngayon sa Louvre Museum sa Paris. Ito ay naglalaman ng 282 batas na isinulat ng mga
skriba sa 12 tableta. Hindi tulad ng mas maagang mga batas, ito ay isinulat sa wikang Akkadian na pang-
araw araw na wika ng Babilonya at kaya ay mababasa ng sinumang nakakabasang tao sa siyudad.
Sinasabing ang mga kaparusahan nito ay napakabagsik sa mga modernong pamantayan na ang
maraming mga kasalanan ay nagreresulta sa kamatayan, pananakit o paggamit ng pilosopiyang "mata sa
mata". Ang kodigo ni Hammurabi ang isa sa mga pinakamaagang halimbawa ng ideya ng pagpapalagay
ng pagiging inosente ng nagkasala at ang akusado at nag-akusa ay may pagkakataon na magpakita ng
ebidensiya. Ikinatwiran ni David P. Wright na ang mga batas ng Hudaismo o kautusan ni Moises ay
gumamit sa kodigo ni Hammurabi bilang isang modelo na gumagaya sa istruktura at nilalaman nito.
Kodigo ni Hammurabi
Kodigo ni Hammurabi o Code of Hammurabi ay isang batas kodigo na nilikha noong ca 1772 BCE (gitnang
kronolohiya) sa sinaunang Babilonya ng ikaanim na hari ng Babilonyang si Hammurabi. Iisa lamang ang
halimbawa ng Kodigo ang nananatili at nasagip sa kasalukuyan, na nakaukit sa isang pitong talampakan,
apat na pulgada ang habang basalto na nasa wikang Akkadian na nasa panitik na kuneiporma.
Stele ng Kodigo ni Hammurabi na nagpapakita kay Hammurabi na direktang tumatanggap ng mga batas
mula sa Diyos na si Shamash.Ang isang pauna sa kodigo ni Hammurabi ay nagsasaad na pinili si
Hammurabi ng mga Diyos ng kanyang mga tao upang magdala ng mga batas sa kanila. Louvre Museum,
Paris
Ang Kodigo ni Hammurabi ang isa sa mga pinakaunang isinulat na batas sa kasaysayan at isinulat sa isang
stela at inilagay sa lugar na pampubliko upang mabasa ng lahat. Ang stela na ito ay kalaunang kinuha ng
mga taga-Elam at inalis sa kabisera nitong Susa.
Kodigo ni Hammurabi

You might also like