TULA - 2015

MULA SA SILONG ni Christa I. De la Cruz

Paliparan

Sa mga gabing nilulunod tayo

ng dilim ng langit, bahagya
tayong naniningkit, naghahanap
ng apoy ng dragon, kalahating-
kabayong centaur, mukha ng oso,
ngipin ng leon, at sungay ng toro.
Itinataas mo ang maliliit kong kamay,
ipantuturo ang daliri sa pananggalang
ni Orion o espada ni Perseus, at isusunod
ang mga laban ni Heracles.

Iginuguhit mo ang lahat sa kuwento

Habang wala pa ang Nanay, habang
Wala pa ang pagdalaw ng antok.

Sa mga gabing nilulunod ng liwanag

ang langit, inaakala kong planeta
ang pulang ilaw ng poste sa itaas ng gusali
at lulan ka ng nagkukumpulang
bulalakaw sa himpapawid. Iniisip ko:
paano mo ituturo at iguguhit
ang mga asong hahabol sa lobo
kung dalawang hanay ng mga bituin
ang sinusundan mo? Hindi pa rin

darating ang himbing hanggang marinig

ang ugong ng makina at umiikot na elesi
na nagsasanay na sa paglubog ng dilim.

TULA- 2016

‘DI LANG LALANG ni Mark Anthony S. Angeles

Kampilan

Walang patawad ang balasik

ng kampilan
kahit sa sariling kaluban.

Ang handulong ng maydalang mandirigma

ay nagsisimula

hindi sa paghugot sa pinagsukbitan,

kundi sa pagwasak
sa kalubang kumupkop.

Dagling malalantad ang talim

na kayang pumugot
ng dalawang kadigma sa isang taga;
biyakin sila sa gitna
habang umaatungal ang bakunawa

na humihiyaw sa puluhan,
animo maninila ng lawa at pitong bulan.

Hindi ba't kampilan iyong nasa kamay

ni Labaw Donggon
nang kitlin si Sikay Padalogdog?

kampilan iyong panadtad

ni Lam-ang sa kalabang tagabundok?

kampilan iyong nagpatumba

kay Magallanes,
nagpaatras sa mga manlulupig?

‒kampilang hindi sumasalong,

laging lumulusob; sigwa at sindak.

TULA- 2017

SA PAGITAN NG BANAL AT KARNAL ni Christian R. Vallez

Red Sea

Pulang dagat ang labi mong nananabik,

Naghihintay na hiwain ng himala.
Ang tatawid na propeta’y aking halik.

Damdamin ko ay aliping naghimagsik,

Paglaya ko, ang ngiti mo’y nagsimula.
Pulang dagat ang labi mong nananabik.
Nagpupuyos, ang alon mo’y biglang tirik,
Pagdating ko sa aplaya’y tumingala:
“Ang tatawid na propeta’y aking halik.”

Nanalangin sa harapan ng ‘yong bagsik,

Ang tapang ko’y bigla na lang natulala.
Pulang dagat ang labi mong nananabik.

Pananalig ko’y marahan nang bumalik,

Ang takot ko’y unti-unti nang namutla.
Ang tatawid na propeta’y aking halik.

Pinatahan ng ‘yong tubig ang paghibik

Sa Ehipto, pagtangis ko ay nawala.
Pulang dagat ang labi mong nananabik,
Ang tatawid na propeta’y aking halik.