I.

PAG-IBIG
II. Si Jose Corazon de Jesus, o mas kilala sa sagisag na Huseng Batute,
ay isang Pilipinong makata, na sumusulat sa wikang Filipino upang
ipahayag ang kanyang pagnanais ng kalayaan mula sa pananakop ng
mga Amerikano. Tinaguriang “Hari ng Balagtasan,” kilala si Huseng
Batute sa kaniyang tula na pinamagatang “Bayan Ko.”

III. Uri ng tula=Tulang Liriko

IV. SANGKAP NG TULA
a. Tugma
Katinig at Patinig
b. Sukat
Kinseng Pantig

c. Paksa/ Kaisipang Taglay

d. Talinghaga
e. Imahe o Larawang Diwa
V. TONO
 Pagmamahal at Pagdurusa

V. PERSONA

Si Jose Cecilio Ramon Augusto Pangilinan de Jesus o mas

kilala sa pangalan na Jose Corazon de Jesus (1894-1932),
may palayaw na Pepito Matimtiman, Huseng Batute,
Huseng Katuwa, Anastacio Salagubang, Sundalong
Lasing, Viterbi, Paruparong Asul, at Bayaning May
Sugat, ay isang mamamahayag, makata at manunulat, at
tulad din ni Balagtas at Rizal ay nakapagsulat ng
maraming tula. Ipinanganak siya noong 22 Nobyembre
1894 sa Sta. Cruz, Maynila at pangalawa sa tatlong anak
nina Dr. Vicente de Jesus at Susana Pangilinan. Lumaki
si Jose Corazon de Jesus sa Santa Maria, Bulakan at
nagtapos ng hayskul sa Liceo de Manila, at kumuha ng
abogasya sa Escuela de Derecho. Nag-aral din siya ng
 humanidades, operang Italyano, at piyano sa Unibersidad
ng Pilipinas
VI. REAKSYON
Bilang isang seminarista, napakahalaga ng pagiging inlove. Tulad ng sinabi
ni Fr. Sinabi sa amin ni Lloyd Cinco sa aming retret, "Hindi ka maaaring
maging pari kung hindi mo alam kung paano magmahal." Ang pag-ibig ay
tungkulin. Kapag tungkulin lamang na magmahal, pagkatapos lamang ang
pag-ibig na walang hanggan ay nasiguro laban sa bawat pagbabago at
maligayang nasisiguro laban sa kawalan ng pag-asa. Mayroong tatlong
bagay na sumisira sa pag-ibig. Una ang mga pagbabago sa ating mga hilig
at damdamin. Pangalawa ang mga pagbabago sa taong mahal natin. Ang
huli ay ang kalungkutan, sakit at pagdurusa na maaaring humantong sa
kawalan ng pag-asa. Iyon ang dahilan kung bakit natatakot ang mga tao na
manatili sa pag-ibig, dahil sa mga pagdurusa at paghihirap sa relasyon.
Kontento na lang sila sa pag-ibig. Takot din ang mga tao sa kanilang mga
obligasyon sapagkat ang pag-ibig ay naghahanap ng seguridad.
Samakatuwid manumpa, manumpa ng katapatan sa bawat isa.
Gayunpaman ang panunumpa na ito ay walang nag-aalok kundi isang
maling seguridad dahil ang dalawang tao na nanunumpa na mahalin ang
bawat isa magpakailanman, ay nanunumpa ng isang bagay na mas mababa
kaysa sa pagmamahal mismo. Ang dalawa ay nanunumpa sa kanilang
pagmamahal sa bawat isa magpakailanman, sa halip na manumpa ng
pagmamahal sa bawat isa nang walang hanggan. Samakatuwid, pareho
silang nanunumpa sa isang bagay na maaaring magbago sa paglipas ng
panahon. Kung ang nararamdaman ng isang tao ay nagbabago, kung
gayon walang magiging magtatali sa kanilang pag-ibig. Ang tanging
paraan lamang upang makahanap ng totoong seguridad kung ang isang tao
ay gumawa ng panunumpa ay ang manunumpa sa pamamagitan ng
tungkulin na magmamahal. Ang kusang pag-ibig ay napapailalim pa rin sa
pagbabago sapagkat hindi ito sinasadyang nakabatay sa walang hanggan
ngunit ganap na nakasalalay sa damdamin at damdamin ng isang tao.
Maaari itong baguhin sa kanyang kabaligtaran, sa pagkamuhi o maaari
itong maging sakit ng panibugho.