Прашања :

3. Кои се бенигни тумори

benigni se oseom, torusi I egzostozi

4.– Хронична фокална хистоцитоза

Хроничната фокална форма или еозинофилен гранулом се јавува на коските може

прво на една коска а подоцна и на други. Проверка на сите коски на ребра,
краниум, рбетен столб и др.
Се јавува во детска возраст.
Забите се оголуваат и расклатуваат како напредната парадонтопатија.
На РТГ се гледа просветлување, остеолитиќно жариште, или како ресорпција на
маргиналната коска мегу соседни заби.
Патохистолочки наод. Ткиво со големи хистиоцити со еозинофилна цитоплзма, и
еозинофилни клетки.
Терапија Хируршка киретажа но и следење на другите коски а по потреба и
хеотерапија.

8. gigantocelularengranulom е лезијакојајаимакај

Гиганто целуларниот гранулом е лезија која ја има кај;

1. ПЕРИФЕРНИОТ ГИГАНТО ЦЕЛУЛАРЕН ТУМОР

2. ЦЕНТРАЛНИОТ ГИГАНТОЦЕЛУЛАРЕН ТУМОР

3. ЧЕРУБИЗАМ

4. ХИПЕРПАРАТИРОИДИЗАМ

5. АНЕУРИЗМАЛНА КОСКЕНА ЦИСТА

2.Сијалолитијаза (кл.сл. и лечење)

Стварањето на калкулуси во каналите на салаиварните жлезди е заболување во

80% лоцирано во изводен систем на субмандибуларните жлезди. Симптоми:
нагла егзацербација, оток и болка за време на оброк. Изразена симптоматологија
е излачување повеќе плунка во орална фаза на дигестија и опструкција на
нејзиниот проток. Отокот постепено се смалува али при секоја нова стимулација
на саливација се јавува повторно.Овој процес може да продолжи и до комплетна
опструкција на каналот и инфекција од типот сијалоденитис. Инфекција на
жлездата се манифестира со оток и црвенило и придружен регионален
лимфаденитис.На клинички преглед се палпира тврда плувачна жлезда а можно
е палпаторно бимануелно присуство на калкулуси. Дијагноза се потврдува со
сиалографија и сиалоендоскопија.

Терапија: зависи од време трање на симптоми фрекфенција на воспалителни

епизоди. Оперативното отстранување на калкулусите се нарекува extraction
sialolythis. Во поново време се прави литотрипсија.

3.Екстраорални саливарни фистули(кл сл и лечење)

-Ја дренираат пулпата надвор од средината преку отвор на кожата.

8.Хроничен сијалоаденит?

-Се јавува во паротидна регија, смалена секреција на плунка и стаза,

Клиничка слика: умерени болки, еднострани или обострани во паротидната
жлезда кои траат повеќе дена или недели, со експресија на жлездата најчесто се
добива оскудна количина млечно бела или жолткаста плунка со покачен
вискозитет. Кожата над отокот може да биде црвена, а папила саливарија
отечена.
Терапија- масажа на жлездата, хигиена на устата, антиботска терапија и лимони

10.Плеуморфна аденома?Adenoma pleomorphe плеуморфен аденом

Најчестиот тумор локализиран во паротидна регија, со спор и безболен раст.

Клинички се гледа инкапсулирана овалана маса нефиксирана и тврда на
палпација.Болка ретко се јавува и без фацијални испади. Дијагноза со кл преглед
ултрасонографија кт мр,Терапија хируршки.

13.Кератоцистен одонтоген тумор?

-Одонтоген, бениген интраосеален тумор, со карактеристичен паракеритизирачки

плочест епител и потенцијален инфилтративен и агресивен раст. Карактеристика
на (Горлин Голцов синдром-Gorlin-Goltz) почесто во долна вилица се јавува.
Клиничка слика- неспецифична, некогаш едиснтвен симптом е појава на благ
безболен оток на вилицата во предел каде што недостасува заб или никнува заб.
Имаме експанзија на букален корткест.
РТГ-моноцистичен, чисто хомогено расејување со јасно дефинирана периферна
зона.
Терапија-марсупилизација, цистектомија и енуклеација

1.Амелобластом

Тој е бениген, локално агресивен и потенцијало смртоносен одонтоген тумор.тој

може да настане од остатокот од забните гредички, од маласезовите епителни
остатоци, од емајловиот орган. Се јавува во 2 типови: солиден(полицистичен) и
Моноцистичен(екстраосеален)

-Цврст, солиден или полицистичен – се јавува од 30 до 70 годишна возраст,

еднакво и кај двата пола. Почесто се јавува во долна вилица, во пределот на
моларите и рамусот.

Клиничка слика – повеќе е асимптоматски, се дијагностицира случајно

ортомантамографски. Симптоми: оток, болка (поретко), асиметрија, ороантрална
фистула

РТГ – мултилокуларно просветлување како меури од сапуница со јасна

демаркациона линија. Може да се види експанзија на букалниот или лингвланиот
кортекс со или без перфорација на коска. Ресорпцијата на корените на забите е
честа појава

Хистолошки наод: се разликуваат 6 типови: фоликуларен, плексиформен,

акантоматозен, дезмопластичен, амелобластом од тип на грануларни клетки или
амелобластом од тип на базални клетки. Доминантни се фоликуларен и
плексиформен.

Терапија – се препорачуваат бројни хирушки методи од едноставна енуклеација и

киретажа до ресекција на коската. Овој амелобластом има способност да ги
инфилтрира коскените трабелули. Секогаш кога се пробува да се отстрани
туморот со киретажа може да се остави тумор внатре во коската и да се појави
рецидив. Затоа се прави ресекција на коска 1цм во клинички здраво коскено ткиво
и се прават постапки за реконструкција на дефектот

Моноцистичен амелобластом- се карактеризира со бавен раст, кај млади лица,

почесто кај мажи, во долна вилица, молари и рамус

Клиничка слика – слична е со полицистичен тип, поради отсуство на симптоми

најчесто се открива случајно на ртг, како бавно растечки и со безболен оток,
забите се најчесто дислоцирани од забниот низ. Ако е во горната вилица може да
го зафата максиларен синус, носна шуплина и етмоидален синус.

Хистологија: три вида: луменален, интралуменален и ѕиден

Терапија: Енуклеација и киретажа.

Периферен амелобластом
Клиничка слика: се карактеризија најчесто како неулцеративен фиксиран тумор.
Повеќето од туморите се помали од 1.5цм не инфилтрира во коска, но може да
допре до неа и тогаш на ртг се гледа површна ерозија во алвеоларниот предел

Терапија: хирушки со широка локална ексцизија со голем процент на

излекуваност

Пластика на примарен палатум- претставува хирушка корекција на расцеп при

вроден деформитет на примарно непце.Претставува најрана оперативна постапка
која се користи на за корекција на расцепи и се врши помеѓу 3-6мес после раѓање.
Расцеп на примарно непце ја ремети функцијата на орбикуларен мускул.
Недостаток на континуитет на овој мускул придонесува горна вилица да расте
некординирано. Цели на пластика на примарно непце се функционални и
естетски. Основна цел е реконструкција на орбикуларен мускул. Неопходно е да
се направи реконструкција на под на носот и алвеоларен дел на горна вилица.
Основна разлика во оперативни техники е дизајн на реконструкција која има
ротациони,триангуларне,квадраангуларне комбинирани модалитети.Естетска
индикација е да изврши корекција на носна деформација

Пластика на секундарно непце- основна цел е да се одвои усна од носна

празнина, правилно голтање и правилно формирање на говор. Се изведува
помеѓу 18-24мес после раѓање. Најчесто се прави во еден оперативен
зафат,понекогаш и двофазно се работи. Кај двофазно затварање во прв акт се
затвара меко непце, додека затварање на тврдо ннепце е во друга фаза. Главна
тенденција е таканаречен push back техника се добие доволно долго и мобилно
непце. Оперативни техники се разноврсни. Операции на меко непце се
најкомплицирани и најголем проблем е избор на најприкладен хирушки пристап.
Основно затварање треба да биде во три слоја назален, мускулен,орален слој.
Најчеста компликација кај оваа корекција е перзистирање на оро-назална фистула
која се решава со друг акт.

Сијалоаденитис- претставува инфекција на плунковните жлезди. Типичен е за

воспаление на сублингвални и субмантибуларни жлезди. Може да е акутен и
хроничен. Најчесто настанува поради опструкција на изводниот канал, а тоа е
посебно карактеристично за субмандибуларна.

Кл слика на акутен: оток, болка, црвенило. При масажа и палпација се излачува

гноен секрет преку изводниот канал. Карактеристично е фетор ех оре, тризмус
нема.
Третман: антибиотици, аналгетици, хидратација. Најпогоден антибиотик за
стафилококус ауреус се цефалоспорини или втора генерација и амоксицилин.
Најдоброи е по антибиограм. Може да се јави како компликација флегмона и
апсцес кои се лечат со високи дози антибиотик. Понекогаш е потребно инцизија и
дренажа. Нетретираните можат да предизвикаат еспираторна опструкција, сепса и
летален исход. Кај рецидиви се отстранува жлездата.

Хроничен паренхиматозен паротит се карактеризира со дифузен оток во

паротидна регија.Отокот постепено се зголемува може и да се намали но
неисчезнува.Пропратен со болка особено при хранење.Променет вкус и
ксеростомија се вообичаени симптоми.

Вирусен(епидемиски пароти) или mumps.акутно заразно непурулентно

воспаление.Разликата меѓу вирусен и бактериски паротит е тоа што кај вирусниот
паротит тој не е последица на опструктивен процес и во терапијата не е потребен
антибиотик..Се јавува после 2-3 недели од експозоиција на вируси а се
карактеризира со оток и болка без црвенило, покачена тт, главоболка, типично кај
деца од 6-8 година.Се повелкува од 7-12 дена од почекоток на болеста.
Компликации може да се – менингит, панкреатит, орхит, тестикуларна атрофија,
стерилитет

Одонтом- најчест одонтоген тумор, мешовит бениген тумор, продукт е на

незавршената формација на забите на одонтоген епител или ектомезенхимално
ткиво. Често се нарекува и композитен одонтом. Содржи повеќе забни ткива.
Compound odontoma ако емајлот и дентинот формираат структура која потсеќа на
нормален заб. Composite odontoma – ако цврсти забни ткива формираат
неорганизирана аморфна маса која нема анатомска сличност со забите.

Клиничка слика: асимптоматски и најчесто се открива на ртг, која се прави

поради ретенција на млечен заб, недостаток на млечен заб или оток на
алвеоларната коска и вилица.

Терапија: хирушка. И за двата типа е интраорално и отстранување со

енуклеација. Тие што се поголеми, се сечат на сегменти за да се сочува коска и да
се спречи сккршеница на вилицата.

Кога најрано може да се направи операција на расцеп -ќе се направи кога

физички здраво новородено со расцеп ќе биде во состојба операција да се
направи(10 недели старост,да има 4.5 кг, да има вредност од најмалку 10g\dl
хемоглобин во крв)

Видови расцепи на усни и непце

1. Расцеп на примарно непце

А) унилатерални или билатерални
Б) комплетен или некомплетен (парцијален)
2. расцеп на секундарно непце

А) поделба во однос на форамен инцизивум : примарни или антериорни,

секундарни или постериорни

Б) унилатерални или билатерални

В) комплетни или некомплетни

3. субмукозен расцеп на палатум

3 САЛИВАРНИ ЖЛЕЗДИ И НИВНИ БОЛЕСТИ Поделени се во две групи. Големи

и малии. Во групата на големи се:
- Паротидните жлезди се парни и со типична серозна секреција.
- Субмандибуларните се Мешовити жлезди со претежно серозна секреција
-Сублингвалните се мешовити со муцинозна секреција

Малите плунковни жлезди се групно поделени према локализација на лабијални,

букални, палатинални, лингвални, ретромандибуларни, додека во помали
групи се наоѓаат и перитонзиларни, парафарингеално и во параназални
синуси. Лингвалните групи засебно се поделени на три групи (предни, задни и
перитонзиларни)

Диференцијално дијагностички туморите на долна усна треба да се

разликуваат од : Пиоген гранулом, угризни рани кои не се примарно хирушки
третирани, воспалителни промени (хеилитис актиника) кератоакантоми, тумори на
мали плунковни жлезди

Фиброми се : одонтоген фибром, амелобластичен фибро одонтом,

амелобластичен фибром, фибродентином,миксофибром
Мултипли миелом: претставува малиген тумор кој се карактеризира со
прекумерна продукција на плазмоцити и последично лачење на специфичен М
протеин. Тој во меки ткива се нарекува: екстрамедуларен плазмоцитом. Се јавува
кај 80% од случаите

Екстраосеален остеом се јавува исклучиво на јазик.

11.Вартинов тумор?WARTHIN -OV TUMOR

Секогаш локализиран во паротидна жлезда во долен пол., безболен и спор раст

ретко болка, може да има фацијален испад.третман хируршки рецвидиви ретко,
меѓутоа единствен тумор со билатерално појавување.

Фиброматоза на гингива се нарекува и како генерализирана хиперплазија на

гингивата.

Етиологија на фиброматоза на гингива –од долготрајна употреба на

антибиотици или имуносупресивни лекови

Ако во забната низа недостасува заб кој спрема хронологијата требало да

изникне, како причини на тумор треба да се посомневаме на
Кератоцистен одонтоген тумор

Саркомите според клиничка слика се поделени на: Евингов, хондросарком,

остеосарком, метастатски карцином, липосарком, ангиосарком

Шваном(неуроген тумор) е тумор кој припаѓа на групата: саркоми

Шваном се локализира најчесто воВагус и трункус симпатикус

Одонтом кој е составен од повеќе забни структури се вика одонтома комплекс

Од епулис најчест е gigantocelularen

Раст на епулис во алвеоларна коска доведува до: ресорпција на коската во

предел на интерденталниот септум

Централен гигантоцелуларен карцином најчесто се јавува: кај деца и млади во

мандибула

Хирушка терапија на централен гигантоцелуларен карционом - Есхолијација,

киретажа комбинирано со периферна остеотомија.

Рентген наод за odontoma compositum:запазување на неколку или мноштво на

ситни забни структури
Хирушка терапија на комплексен одонтом: енуклеација

Во која група спаѓа одонтоген миксом: мезенхимни или одонтомезенхимни

одонтоми

Ртг наод за одонтоген миксом во мандибула: добро дефинирано, унилокуларно

или мултилокуларно просветлување, во главно поврзано со изникнат заб

Епулис може да настане од: воспалителна реакција од неприлагодена протеза,

заостанати корени, лоша орална хигиена

Централен гигантоцелуларен гранулом претставува: патолошка промена на

коските која се карактеризира со присуство на гигантски мултинуклеарни клетки во
нејзината структура и отпаѓа околу 7% од сите бенигни тумори на вилицата

Акутен сијалоаденит- претставува неспецифично бактериско заболување на

плинковните жлезди кое најчесто ја зафака паротидната жлезда.Како механизам
на настанување се спомнува навлегувањето на бактериии од усната празнина
преку изводниот канал во жлездата и наклесто се срекават стрептококус ауреус и
стафилококите од групата А.Патомеханизмот се манифестира со појава на стаза и
намалена секреција на плувачката , најчесто се јавува при намален имунитет при
некои состојби како што е дијабет и лоша орална хигиена .КЛинички се
манифестира со појава на тврд оток кој е дифузен нејасноограничен и болен на
палпација , кожата над самиот оток е црвена мазна и зтегната доека интраорално
папила саливарија е отечена иможзе да се јави гноен или гист исцедок,Дг.брис
ехо сијалогравија преглед.Терапија антибиотик според антибиограм , облоги
надворешно, зголемена хигиена .

Хроничен сијалоаденит- се јавуува почесто кај мажи во однос на полот истот

најлчесто ја зафака паротида може да настане од акутен, да биде хроничен од
почеток или во склоп на Сјогренов .Клинички се манифестира со оток кој е
периодичен и може да биде едно или двостран најчесто саливацијата е намалена
со жилтеникава оскудна и визкозна плунка со сладок вкус папила саливариа е
отечена ДГ.преглед анамнеза сијалометрија Терапија: масажа на жлезда и
стимулација на секреција може да се направи подврзување на каналот зрачна
терапија во крајни случаеви папротидектомија тотална.

Саливарни фистули -претставуват комунукација мегу жледата или изводниот

канал на жлездата и надворешната средина .Најесто настануват поради
оштетувања